PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : «Սիրում եմ, երբ մարդը մյուսներից տարբերվում է». հարցազրույց Դատարկության հետ



ars83
11.07.2010, 01:55
Դավիթ ջան, դու դեռ քսան տարեկան էլ չկաս, իսկ ստորագրությունդ «հուսահատորեն» արդեն ասում է «Ունայնութիւն ունայնութեանց… ամէն ինչ ունայն է»: Իսկապե՞ս ամեն ինչ ունայն ես համարում:
Եթե կյանքին մակերեսորեն եմ նայում ու ոչ մի բանի մասին խորապես չեմ մտածում, կյանքը առավել քան լիքն է: Բայց, երբ որ ցանկացած երևույթի մասին սկսում եմ խորապես մտածել, համոզվում եմ, որ էդ խոսքերը իզուր տեղը չեն ասված: Դե, երբ որ սկսում եմ մտածել, հանգում եմ դրան: Երևի թե էդպես եմ համարում: :)‬

Իսկ ձգտո՞ւմ ես լրացնել կյանքումդ առաջացող դատարկությունը, թե՞ անհնար ես դա համարում:‬
Իհարկե ձգտում եմ, ու բոլորս ենք ձգտում: Երևի թե դա էլ հենց կյանքի, ապրելու, ձգտումն է, բայց ուրիշ հարց է՝ որքանով ենք դա կարողանում անել ու արդյո՞ք գոնե մի փոքր լրացնում ենք այն:

Ինչո՞վ ես դու փորձում լրացնել այն: Կա՞ այդպիսի որևէ միջոց կամ զբաղմունք:‬
Ամենակարևորը, երևի մարդու նպատակներն են՝ իմ նպատակները, երազանքները ու այն ամենը, ինչը իմ կյանքը իմաստավորում է: Միջոցներ շատ կան` երաժշտություն լսելը, կարդալը, զբոսնելը, տարբեր հետաքրքրությունները, դա ինձ թվում է կախված է հենց տվյալ անհատից:

Կարո՞ղ ես կիսվել երազանքներիցդ մի քանիսով:‬
Մեկը ասեմ: :) Հիմա, երևի իմ գլխավոր երազանքը, կյանքում իմ տեղը գտնելն է: Ուզում եմ, վերջիվերջո, հասկանամ, թե որն է իմ կոչումը էս կյանքում ու ուզում եմ հասնեմ դրան, որը ամենադժվարն է:

Մասնագիտությամբ կենսաբան ես, ապագա մանկավարժ: Ինչպե՞ս է քեզ թվում. դա քո կոչո՞ւմն է:‬
Չէ, դա իմը չի, հակառակ դեպքում, մնում էր ավարտել ու ուսուցիչ դառնալ, չնայած կենսաբը հետաքրքիր է, բայց ես ինձ էստեղ իմ տեղում չեմ զգում: Հնարավոր է, որ հետո զգամ, բայց հիմա չեմ զգում, էնպես չի որ ատում եմ, բայց իմ կոչումը չեմ համարում‬:

Իսկ ինչպե՞ս ես ընտրել կենսաբանությունը որպես մասնագիտություն:‬
‪Շատ պատահական: Կենսաբանություն ու քիմիա էի պարապում, վերջին պահին քննությունները փոխեցին ուրիշ մասնագիտությունների, ես էլ կենսաբանությունը ընտրեցի`անվճար տեղը շատ էին, քննությունները` կենսաբանություն ու քիմիա, չնայած դժգոհ չեմ, որ կենսաբանությունն եմ ընտրել էդպես պատահական, ավելի լավ տարբերակ գուցե հնարավոր չէր: :)

Ինձ, օրինակ, դպրոցում շատ էր հետաքրքրում գենետիկան: Իսկ դու կենսաբանության առավել հոգեհարազատ որևէ բաժին ունե՞ս:‬
Ահամ, գենետիկան շատ է հետաքրքիր: Իհարկե ունեմ`մոլեկուլային կենսաբանությունն եմ սիրում, նյարդային համակարգի ֆիզիոլոգիան եմ սիրում, իմունոլոգիան, էնդոկրինոլոգիան (չնայած էս վերջին երեքը մենք առանձին առարկայի ձևով չենք անցնում)‬:

Ուսանող-բժիշկները միշտ սիրում են զվարճալի դեպքեր պատմել իրենց պրակտիկայից: Իսկ կենսաբաններիդ մոտ զվարճալի դեպքեր պատահո՞ւմ են ուսանողական պրակտիկայի ընթացքում:
Դե մենք կենսաբան-ուսուցիչներ ենք, մենք ուրիշ ենք: :)) Ահա, զվարճալի դեպքեր մեկ-մեկ լինում են, բայց ոչ պրակտիկայի ժամանակ, դե մեր հիմնական պրակտիկան ուսուցչի պրակտիկան է դպրոցում, որը հաջորդ տարի է սպասվում:

Մի հատ զվարճալի դեպք կպատմե՞ս, եթե հիշում ես:‬
Մի քանիսը կան, բայց «Զվարճալի պատմություններում» գրել եմ, չեմ ուզում կրկնվեմ, իսկ ուրիշ հնարավոր չի չլինի, բայց հիմա լարված եմ, դժվար հիշեմ: :))

Շատ լավ, ուրեմն այդ թեմայից կկարդանք: Ինչպե՞ս ես հայտնաբերել ֆորումը:‬
Արիացիների միջոցով: :)) Ինչ-որ բան էր հետաքրքիր արիացիների մասին, Google-ով փնտրում էի, առաջինը բերեց «Դար» ակումբը ու ինչ-որ մեկի գրառումը, ում նիկը Արիացի էր (Սասուն, ականջդ կանչի :oy:) ): Փաստորեն, եթե Սասունը գրանցված չլիներ ակումբում, հնարավոր է, ես էլ չլինեի‬:

Դե, շնորհակալություն Սասունին: :) Ֆորումում քեզ «քո ափսեի մե՞ջ» ես զգում, հետաքրքիր ես համարում: Ընդհանրապես, ինչպիսի՞ տեղ է գրավում վիրտուալ շփումը քո կյանքում:
Ահա, շատ շնորհակալություն իրեն: Սկզբում անհարմար էր շատ, տեղս չէի գտնում ու ինձ թվում էր, թե երբեք այն չեմ գտնի: Բայց հարմարվեցի... հիմա, ես ինձ հատկացված մի փոքր տարածությունն եմ զբաղեցնում, բայց ինձ շատ լավ եմ զգում: Վիրտուալ շփումը շատ մեծ նշանակություն ունի, հաճախ վիրտուալը գերազանցումա նաև իրական շփմանը, որը արդեն վատա: :(‬

Դե, ուրեմն, սրանով այսօր վերջացնենք «վիրտուալ ինկվիզիցիան», որպեսզի իրականի ու վիրտուալի հավասարակշռությունը չխախտենք: Համաձա՞յն ես: :)‬

‪Ահա, համաձայն եմ: Հավասարակշռությունը պահպանենք, էդ ավելի ճիշտա: Հուսով եմ շատ չձանձրացրեցի :))

:o Իհարկե ո՛չ: Ես հակառակն եմ կասկածում:‬ Շատ շնորհակալություն, Դավ ջան, հարցերին պատասխանելու համար, դեռ կշարունակենք:‬

ars83
11.07.2010, 02:23
Քանի որ խոսքը գնաց վիրտուալ բաներից, Դավ ջան, արի վիրտուալ հետադարձ հայացք ձգենք: Որո՞նք են մանկությանդ ամենավառ հիշողությունները: ‬
Ամենավառ լա՞վը, թե՞ ամենավառ վատը:

Երկուսն էլ:
Վատը չեմ ասի: :) Բայց այ լավը կասեմ: Հիշում եմ՝ մի անգամ հատուկ ինձ տանում էին լուսանկարվելու, հագցրել-կապցրել էին, ես էլ ինձ շատ լավ էի զգում, չգիտեմ ինչի էդ շատ է տպավորվել մեջս: Շատ ա տպավորվել նաև, որ առաջին անգամ մտա դպրոցի դասարան, էդ դասարանի հո‬տը դեռ զգում եմ: Հիշում եմ որ տարրականի դասատուն մոտեցավ ու խիստ աչքերով ուշադիր նայեց ինձ: Ակնոցներ էր դնում, իրա աչքերի խոշորությունն ա վառ տպավորվել: Վառ են տպավորվել նաև որ բակում խաղում էինք... մանկությունից լիքը տպավորված բաներ կան:
Հա մեկն էլ հիշեցի, մոռացել էի‬: Հիշում եմ, որ փոքր էի, գնում էինք սարից մորի հավաքելու ամռանը, մորին էլ խոշոր էր ու քաղցր: Քանի որ ես փոքր էի, ես էդքան չէի հավաքում, ինձ ասում էին` դու քաղի ու կեր, ես էլ քաղում ու ուտում էի ամենալավերը: Էդ պահնա մոտս շատ տպավորվել ու հետո մորու մուրաբա ու կոմպոտ սարքելու պրոցեսը :D ‬

Հետո էլ ասում ես՝ կրտսերը լինելն առավելություններ չեւնի... Բայց որ դասատուն խիստ նայել էր վրադ առաջին անգամ, մի բան երևի կանխազգացել էր: Դատարկուլիկը չարաճճիների՞ց էր դպրոցում:
Մորու խաթար արժեր փոքր էղնել: :)) Ի՞նչ էր կանխազգացել: չէ բառատետրն էի փնթի պահում (էդ արդեն առաջին օրվանից հետո էր) դրա համար էր խեթում, բառատետրերը միշտ չէի սիրում: Չէ չարաճճի չէի, խելոք գերազանցիկներից էի, կոմունիստ :D

Մորու մուրաբա՞, ասում ես... Իսկ ինքդ մուրաբայատիպ բան կկարողանա՞ս եփել: Ընդհանրապես, խոհարարության բնագավառում ինչպիսի՞ն է վիճակը: Հո դատարկություն չի՞:‬
Դե որ ես սարքեմ, ես էլ ուտեմ, կկարողանամ, ու իմ սարքածը շատ էլ համով կթվա իմ համար, մյուսների համար դժվար: Խոհարարության հետ էնպես չի որ լավ եմ, բայց իմ համար ուտելիք կկարողանամ սարքել: Դե էդպես առիթ քիչա լինում, բայց որ մենակ եմ մնում կպատրաստեմ կուտեմ: Չէ, դատարկություն չի, սպիտակուց, ճարպ ու ածխաջուրա :D‬


Փաստորեն դու մենակ ինքդ քո համար ես, հա՞, պատրաստվում ուտելիք սարքել: Իսկ եթե մի 5-6 ակումբցի քեզ հյուր գան, մի բան չե՞ս հյուրասիրի:‬
Իհարկե կհյուրասիրեմ, բայց ոչ իմ պատրաստածը : Դե կարողա ապագայում ուրիշների (ուրիշի:))) համար ստացվի որ պատրաստեմ մի անգամ, բայց հիմա մենակ իմ համար եմ պատրաստում: Իմ պատրաստածը վայելելու մենաշնորհը մենակ իմնա:

Ինչ ինդիվիդուալիստ դուրս եկար դու, հա: Գրազ եմ գալիս, որ եթե փոքր ժամանակ սպորտով զբաղվել էս, ապա դա եղել է անհատական սպորտաձև, ոչ թիմային:‬
Իսկ ես սպորտ չեմ սիրում :P ոչ անհատական, ոչ թիմային. մենակ մի շաբաթ թեթև ատլետիկայի եմ գնացել ու վերջ: Սպորտից միշտ խուսափել ու խուսափում եմ`պայքար չեմ սիրում, կամ էլ պարտվել :8

Չես սիրում պայքարե՞լ: Ինչո՞ւ:
Եսիմ, երևի պարտվելուց եմ վախենում, քննադատությունից, չնայած որ հաղթում եմ էլի ինձ լավ չեմ զգում, ես ավելի շատ համագործակցություն եմ սիրում: ‬

Կարծում ես՝ հնարավո՞ր բան է առանց պարտությունների ապրելը: Ասում են՝ ամեն պարտությունից հետո ոտքի կանգնելով մարդն ուժեղանում է:‬
Չէ հնարավոր չի, հա, բայց, եթե մյուս կողմից նայենք, պարտություններ կան, որոնցից հետո մարդը ոտքի չի կարողանում կանգնել: Դե, ուզեմ, թե չուզեմ, լինում է, որ պարտվում եմ, բայց ես խուսափում եմ դրանցից, երևի տարիքայինա, հետո կանցնի:

Լավ, վերադառնանք սպորտին (ու ձեռքի հետ էլ նկատենք, որ ես իրավացի էի անհատական սպորտաձի մասին՝ թեթև ատլետիկա ;) ): Որևէ սիրած սպորտաձև ունե՞ս: Սիրո՞ւմ ես մրցումներ դիտել:
Չէ, ես սպորտից ընդհանրապես 0 եմ, ոչ զբաղվում եմ, ոչ սիրում եմ նայել, մենակ որ հայ մարզիկներ են լինում, էդ ժամանակ եմ նայում, էն էլ միայն վերջը:)) Հենց հիմա էլ ֆուտբոլ էր գնում, բայց ես հարցազրույցի եմ :)

Անգամ «Առողջ մարմնում՝ առողջ հոգի» ասացվա՞ծքը քեզ չի համոզում սպորտի կարևորության մեջ:‬

Չէ, ես սպորտը կարևորում եմ, պարզապես ես չեմ սիրում սպորտը, շատ եմ ուզել սիրել, բայց չեմ սիրում, սերը հո պարտադրովի չի՞: Սպորտով զբաղվելն էլ իմ համար ծանր, ձանձրալի գործա: Ավելի լավ է, «մի քիչ անառողջ մարմին, մի քիչ անառողջ հոգում», քան սպորտով զբաղվելու ձանձրույթ «առողջ մարմին, ընդհանրապես անառողջ հոգում»: ‬

Ուրեմն դու պետք է հակված լինես «Հոգին է կենդանարար. մարմինը ոչ մի բան չի կարող անել» տարբերակին (Ավետարան ըստ Հովհաննեսի, Զ 64): Ընդհանրապես ինչպիսի՞ն է վերաբերմունքդ հոգևորին, կրոնին, հավատքին:
Էստեղ ամենահակասականն ա գալիս: Աթեիստների մեջ եմ մեծացել, հիմա էլ մասնագիտությունս կենսաբանա: Թվումա թե կրոնին շատ վատ եմ վերաբերելու: Բայց չէ: Եթե իմ առաջ ընտրություն դնեին, կամ կենսաբանությունը, աթեիզմը կամ կրոնը, հավատքը, ես միանշանակ հավատքը կընտրեի: Հավատում եմ, ինձ քրիստոնյա եմ համարում, բայց որ իմ կրոնական հայացքների մասին եմ մտածում, էդտեղ քրիստոնեություն համարյա թե չեմ գտնում: Էս առումով մտածելակերպս արագ եմ փոխում, բայց մի բան հաստատ գիտեմ, ես ավելի շատ հավատքի մարդ եմ, քան գիտության:


Հավատքն ու գիտությունը համարում ես անհամատեղելի՞:‬
Դե մինչև այսօր ես համատեղել եմ: Չէ, անհամատեղելի չի, բայց էսօրվա գիտությունը, կրոնը իմ կարծիքով կառուցվածա էնպես, որ ամեն ձևով մարդիկ մեկուսացնում են մեկը մյուսից:‬ Իմ ընտրության մեջ միջին տարբերակ չկար, կամ մեկն էի ընտրելու կամ մյուսը:

շարունակելի...

Շինարար
11.07.2010, 02:33
Արս ջան, ինչ լավ ես զրուցել Դավի հետ:)) ապրես, Դավոն ոնց կա, էդպես էլ երևում ա հարցազրույցում, կներես, որ չեմ համբերում հաջորդ հատվածը դնելը, ուղղակի քունս տանում ա, ասի՝ ասեմ, որ կարողանամ քնեմ:oy

ars83
11.07.2010, 02:53
Ասում ես՝ քրիստոնեությունից գրեթե բան չես գտնում կրոնական հայացքներումդ: Կա՞ն բաներ, որոնք քեզ վանում են քրիստոնեության մեջ: Եթե այո, ապա որո՞նք են:‬
Դրա մասին էդքան չեմ մտածել, բայց երևի ամենաշատը քրիստոնեության մեջ վանումա այն, որ եթե սկսում ես մի փոքր ուրիշ կերպ մեկնաբանել կամ հասկաանալ այն, ինչ բոլորը նույն կերպ են մեկնաբանում ու հասկանում, քեզ չեն փորձի հասկանալ, կանվանեն ճշմարիտ կրոնից շեղված: Չնայած, ես գիտակցում եմ դրա կարևորությունը, այնուամենայնիվ, իմ համար դա ընդունելի չի, հետո էլ ինձ թվումա՝ սա բոլոր կրոններին էլ հատուկա‬: Խառը եղավ:

Իսկ ուրիշ կրոններին ծանո՞թ ես: Եթե այո, ինչպե՞ս ես դրանց վերաբերվում:‬
Ուրիշ կրոններին համարյա թե ծանոթ չեմ, դե կարողա մի քիչ տեղեկացված եմ, բայց դա ինձ թվում է ծանոթ լինել չի: Շատ դրական եմ վերաբերում ու շատ հետաքրքիր են:

Ամենադրական բանը, որ կրոնը կարող է տալ մարդուն, ըստ քեզ...‬
Էս ինչ բարդ էր :D‬, հեսա մտածեմ:

Մտածի, մտածի, դու խելոք մարդ ես‬:
Ամենադրականը... ինձ թվումա դա ինքնաճանաչողություննա ու ինչ որ նպատակներ գտնելը, կրոնը օգնումա ինչ-որ իմաստներ գտնել, ինչ որ բաներ արժեվորել, որը առանց կրոնի ավելի դժվար կլինի‬:

Դ-ն իդեալներ ունի՞: Կա՞ այնպիսի մարդ, որին կցանկանար նմանվել որևէ հատկանիշով:
Կոնկրետ անձ, իդեալ որին կցանկանամ նմանվեմ, հիմի չունեմ, բայց ինչքան մարդկանց հետ շփվում եմ, կամ ինչ-որ դրական հատկանիշներ եմ տեսնում նրանց մեջ, որ ինձ դուր է գալիս, միշտ էլ ուզում, որ էդ հատկանիշը ես էլ ունենամ, էդ հատկանիշով նմանվեմ, ինձ թվում է՝ սա էլ հենց զարգացումն է, չէ՞, ապահովում:‬

Իհարկե, ես էլ եմ համարում, որ իդեալը ստատիկ գաղափար չէ, անընդհատ զարգանում, հարստանում է մարդու գիտելիքների շատացմանն ու աշխարհայացքի ընդլայնմանը զուգընթաց: Համենայն դեպս, եթե մի քանի կոնկրետ հատկանիշ նշեիր, որոնք կարևորում ես մարդու մեջ, վատ չէր լինի: ;)‬
Սիրում եմ, երբ որ մարդը մի փոքր ստանդարտից դուրսա լինում, ոչ ստանդարտ հետաքրքրություններ ունի, մի քիչ տարօրինակա լինում, մյուսներից տարբերվումա, կարևորում եմ, երբ որ մարդը այլ մարդկանց տարօրինակություններին, կամ այլ տարբերվող մարդկանց նկատմամբ բացասաբար չի տրամադրված (էսպիսի մարդիկ շատ կան): Շատ եմ կարևորում, երբ մարդը իր խոստումները կատարումա ու երբ որ մարդուն նայում ես ինքը քեզ ժպտումա: :)) Շատ բաներ կան, որ կարևորում եմ, բայց սկզբնականը սա է:

Շարունակելով դուր գալ-չգալու թեման... «ի՞նչն է Ձեզ գրավում հակառակ սեռի մեջ»: Նմանապես, «ի՞նչն է Ձեզ վանում հակառակ սեռի մեջ»:‬
Շեշտը դնեմ արտաքինի՞, թե՞ ներքինի վրա:

Երկուսի էլ:
Արտաքինից ասեմ, մազերն ա գրավում, երկար մազերը (իհարկե միայն գլխի :D), աչքերը, հայացքը...‬
‪Ներքինից` էն վերը նշածս հատկանիշները, էլի, առաջին հերթին, հետո չեմ սիրում գոռոզամտությունը, շատ ինքնասիրահարվածությունը: Էս առումով շատ հատկանիշներ կլինեն երևի:

Ինչպե՞ս ես համարում. մասնագիտությունը հետք թողնում է անհատի վրա, նրա բնավորության, վարքի:‬

Ահա, շատ շատ, դե եթե մի մարդ մոտ 5 տարի սովորի էդ մասնագիտությունը, հետո էլ աշխատի այդ մասնագիտությամբ, ինչպե՞ս կարողա չփոխվի: Մտածողություննա փոխվում, կյանքին նայելու ձևը, կյանքը ճանաչելու ձևը, դե դա էլ կյանքի մի հսկայական մասնա, ինչ էլ անենք, հնարավոր չի չազդի:

Այդ դեպքում, ի՞նչ մասնագիտություն պիտի ունենա այն երկար մազերով աղջիկը, որ Դ-ին կարող է դուր գալ: ;)
Մասնագիտությունը էդքան էլ առաջնային չի, բայց դե ավելի կնախընտրեի, որ այնպիսի մասնագիտություն ունենա, որ ընդհանուր հետաքրքրություններ շատ ունենայինք: Չէի ուզենա օրինակ պատմաբան լիներ, կամ տնտեսագետ, ավելի բնագիտական, կամ մշակութային լինի: Կամ էլ օրինակ` պատմաբան լինի, բայց լավ նկարչուհի, կամ տնտեսագետ, բայց լավ երաժիշտ: Ինչ լավ կլինի :))

Մի խոսք չասեց մաթեմատիկայի կամ ֆիզիկայի մասին: :beee: Ինչպիսի՜ դատարկություն:‬
Չէ, ի, դատարկություն չի :beee: Ասեցի, չէ՞. կուզենամ բնագիտական մասնագիոտթյուն ունենա, բայց ոնց մտածեցի ֆիզիկ պատմաբան չպատկերացրեցի, տնտեսագետ մաթեմատիկն էլ ավելի շատ հաշվարկների հետ կապված կլինի, էդ էլ չի լավ: Բայց այ եթե առանձին մաթեմատիկ լինի, կամ ֆիզիկ դա լավա :aha: Չէ, գեղարվեստի սիրահար չէ, ես կասեի գեղեցկության սիրահար:

Համենայն դեպս, մի գեղարվեստական հարց: Եթե քեզ տային վրձին և ներկեր (կամ էլ, ասենք Adobe Photoshop :D ) և խնդրեին պատկերել Դատարկությունը, ի՞նչ կտեսներ դիտողը:
Էդ նայած ինչպիսի դատարկություն են ուզում:‬ Կարողա՞ ինձ են ուզում :D Էն էլ մեծատառով ես գրել :P

Սկսած ինքնանկարից, մինչև դատարկ թղթի կտորը: Ըստ հեղինակի ընտրության:‬
Դե ես ինձ դժվար նկարեի, եթե խնդրողը հենց դատարկություն ասելով ինձ նկատի չունենար, երևի մի հատ շրջանագիծ գծեմ ու վերջ, դե դատարկ թուղթը էդքան էլ դատարկ չի, բայց այ շրջանագծում գոնե մի քիչ դատարկություն կտեսնեմ:

Հետաքրքիր տեսակետ էր (հատկանշական էր, որ դիմեցիր Երկրաչափությանը՝ Դատարկությունը պատկերելու համար ;) ): Սովորաբար, մարդիկ շրջանի մեջ տեսնում են լրիվություն, ամբողջականություն, լիություն:
Քո նկարներից ինձ շատ դուր է գալիս այն մեկը, որտեղ ծղոտով «սուսերամարտում ես» մանուկի հետ: Դ-ն երեխասե՞ր անձնավորություն է:
Դե շրջանագիծ գծելը ամենահեշտն է, մանավանդ` ես փոքր ժամանակ շատ էի գծում շրջանագծեր:
‪Հաաա շատ շատ: :) Երեխաներ շատ եմ սիրում, իրենք մի փոքր ուրիշ տեսակ են, դեռ կյանքի կողմից չմշակված, իրենց հետ շփումն էլ ա մի տեսակ այլ կերպ լինում: Բայց դու ինձնից շատ քիչ նկարներ ես տեսել: ‬

Դե, թույլ տուր այսքանով ավարտեմ ինձ համար շատ հետաքրքիր հարցազրույցը՝ ավելի շատ տեղ թողնելով ընթերցողների հարցերին:‬ Ահռելի չափերի շնորհակալություն՝ հարցազրույցի համար:‬ :)
‪Հա, քիչ էր մնում մոռանայի: Այս նկարը՝ քեզ նվեր‬ ;)

http://www.akumb.am/attachment.php?attachmentid=48761&d=1278774689

Ահա, քեզ էլ անչափ շնորհակալություն, առաջարկելու, հարցազրույցը վարելուն մասնակցելու ու վարելու համար: :) Նվերի համար էլ շատ շնորհակալություն: Դատարկությո՞ւն: Ո՞վ է նկարել:

Մեկը կլինի նկարած, էլի: Պատահաբար գտա: :)‬

ավարտ

ars83
11.07.2010, 03:04
Արս ջան, ինչ լավ ես զրուցել Դավի հետ:)) ապրես, Դավոն ոնց կա, էդպես էլ երևում ա հարցազրույցում, կներես, որ չեմ համբերում հաջորդ հատվածը դնելը, ուղղակի քունս տանում ա, ասի՝ ասեմ, որ կարողանամ քնեմ:oy

Հա, ինձ էլ մեծ հաճույք պատճառեց Դ-ի հետ զրույցը: :ok

Թեմայի ընթերցողներին հիշեցնեմ, որ հարցազրույցի ձևաչափն այնպիսին է, որ կարող եք այժմ սեփական հարցրեն ուղղել Դատարկությանը՝ այս թեմայում:

Հարդ
11.07.2010, 09:21
Դատարկ, ինչով է տարբերվում խելացին իմաստունից?:)

E-la Via
11.07.2010, 10:21
ars83, Դատարկություն ապրեք :)… Շաաատ հետաքրքիր, թեթև հաևցազրույց էր… Դավ ամեն դեպքում ես ճիշտ էի ;), այս հարցազրույցի շնորհիվ ինձ համար բացահայտեցի քո էության այլ կողմեր ևս, որոնց ես ծանոթ չէի: Հիմա հարց չի գալիս միտքս, բայց հենց եկավ անպայման կտամ:

Dayana
11.07.2010, 11:20
Արս, ինչ դաժան մարդ ես, բա իմ աչքերը ափսոս չե՞ն :( Չի սիրում էլի էս տղեն ինձ, հո զոռով չի, լիչնի նիպրիյազն ունի :(

Դատարկություն ջան, ի՞նչ կլինի, Ակումբում էլ էսքան բացահայտվի էլի, խոշոր գրառումներ արա, որ կարդալու շատ բան ունենանք: Ես օրինակ մտածում էի, որ Դատարկությունն ինքնագոհ, ծայրահեղ հանգիստ (դնջության հասնող) ու ընդհանրապես չշփվող մարդ է, բայց դու մի ասա, խելոք, աշխույժ, բարի դեմք ես: Ժպիտ :) Կարող ես չպատասխանել, բայց սկսում եմ հետևել քո գրառումներին ու սպասում խոշորներին (Արշակի ականջը կանչի):

Tig
11.07.2010, 13:08
Դավ ջան, ըստ քեզ Պատահականությունը գոյություն ունի պատահականորե՞ն, թե՞ գիտակցված: Ու… գիտակցության մեջ պատահականությունը տեղ ունի՞, թե՞ նրան հատկացված բաժինը Դատարկությամբա լցված…:think

հ.գ. բռռռռռռռռ, էս ինչ խուճուճ բան ստացվեց…:8
:D

Agni
11.07.2010, 13:20
Դատարկության տիրության Լիքը Արքայազն ջան, շատ հետաքրքիր հարցազրից էր, ևս երկու հարց Ձեր թույլտվությամբ.
1. Եվ վերջապես բացատրիր ինձ ներդաշնակության և դատարկության հարաբերակցությունը....
2. Կյանքում ի՞նչին ես հավատում, բացի կրոնական հավատքից:

հ.գ. "Ում ինչ գործ" :' :))

Մանուլ
11.07.2010, 15:53
Հետաքրքիր հարցազրույց էր, շնորհակալություն երկուսիդ էլ :):
Հարցեր դեռևս չունեմ, հետո կմտածեմ:

Հ. Գ. բեեե քեզ տնտեսագետի համար :beee

unknown
11.07.2010, 17:38
Դավ շատ լավն էր հարցազրույցը:)քեզ ավելի շատ սիրեցի:love:oy

My World My Space
11.07.2010, 18:18
Դավ ջան ապրես, շատ հետքաքրքիր պատասխանեցիր հարցերին, նաև շնորհակալություն Արսին քեզ բացահայտող հարցազրույց պատրաստելու ու անցկացնելու համար.

եթե կարելի ա, ես էլ իմ հարցերը տամ:

1. Չե՞ս կարծում, որ իրականացնելու առումով դժվար երազանքները կապանքներ են դառնում մարդու համար:
2. Այն գիտակցումը, որ վաղուց փայփայած երազանքդ, որին ձգտել ես մեծ ճիգերով, և որն արդեն հանգամանքների բերումով արժեզրկվել է, ի՞նչ զգացումներ կարող է առաջացնել քո մեջ:
3. Երբ ժամանակի ու իրադրության թելադրանքով փորձում ես կոմպրոմիսի գալ քո ես-ի հետ, և խմբագրել երազանքդ, դա ազնի՞վ քայլ ես համարում:
4. Մարդկային ո՞ր թուլություններն ես համարում ամենավտանգավորը, և քո ո՞ր թուլությունը կցանկանայիր փոխել:
5. Երբ առանց գիտակցելու, կամ առանց այդպիսի նպատակ ունենալու վիրավորես կամ նեղացնես մոտ մարդու , կարո՞ղ ես հեշտությամբ ներողություն խնդրել, թե՞ կսպասես, մինչև իրադրությունն իրեն-իրեն ընկնի հունի մեջ ու կրքերը հանդարտվեն:

առայժմ էսքանը ;)

Legolas
11.07.2010, 20:16
Վերնագիրը մի այլ կարգի դզեց, ամբողջ հարցազրույցն էլ էր հետաքրքիր:)

1. Գրել ես երաժշտություն լսել , ուզում եմ հարցնել ավելի շատ հենց երաժշտություն լսել ես սիրում թէ՞ երգեր:
2.Հոլանդիայում թէ՞ Իսպանիայում կուզեիր հանգստանալ:
3.Բա երբ ես գալիս Երևան , գնանք կոնսերվատորիա տենանք որ աղջկա մազերն ա ամենաերկարը , տոշկին ես խփել:))

Հ.գ. երկրեոդ հարցին ցանկալի ա պատասխանես 11:30 ից ոչ ուշ:))

Դատարկություն
11.07.2010, 20:30
Դատարկ, ինչով է տարբերվում խելացին իմաստունից?:)
Հարութ ջան, հնարավոր է ես սխալվում եմ, բայց երևի խելացին մտածում է, իմաստունը` խորհում:) Խելացին փնտրում է, իսկ իմաստունը արդեն գտել է:)


ars83, Դատարկություն ապրեք :)… Շաաատ հետաքրքիր, թեթև հաևցազրույց էր… Դավ ամեն դեպքում ես ճիշտ էի ;), այս հարցազրույցի շնորհիվ ինձ համար բացահայտեցի քո էության այլ կողմեր ևս, որոնց ես ծանոթ չէի: Հիմա հարց չի գալիս միտքս, բայց հենց եկավ անպայման կտամ:
Աննա ջան, բոլորս բոլորիս միշտ բացահայտում ենք: Ապրես:)


Արս, ինչ դաժան մարդ ես, բա իմ աչքերը ափսոս չե՞ն :( Չի սիրում էլի էս տղեն ինձ, հո զոռով չի, լիչնի նիպրիյազն ունի :(

Դատարկություն ջան, ի՞նչ կլինի, Ակումբում էլ էսքան բացահայտվի էլի, խոշոր գրառումներ արա, որ կարդալու շատ բան ունենանք: Ես օրինակ մտածում էի, որ Դատարկությունն ինքնագոհ, ծայրահեղ հանգիստ (դնջության հասնող) ու ընդհանրապես չշփվող մարդ է, բայց դու մի ասա, խելոք, աշխույժ, բարի դեմք ես: Ժպիտ :) Կարող ես չպատասխանել, բայց սկսում եմ հետևել քո գրառումներին ու սպասում խոշորներին (Արշակի ականջը կանչի):

Դայանա ջան, ա՞խր ես ինչի էի էդպիսի բացասական կարծիք վաստակել:(:)) Շատ շնորհակալ եմ:)

Դատարկություն
11.07.2010, 20:42
Դավ ջան, ըստ քեզ Պատահականությունը գոյություն ունի պատահականորե՞ն, թե՞ գիտակցված: Ու… գիտակցության մեջ պատահականությունը տեղ ունի՞, թե՞ նրան հատկացված բաժինը Դատարկությամբա լցված…:think

հ.գ. բռռռռռռռռ, էս ինչ խուճուճ բան ստացվեց…:8
:D
Ես պատահականություններին չհավատացողներից եմ: Ես համարում եմ, որ ամեն մի «պատահականություն» գիտակցված է: Պատահականությունը ընդհանրապես տեղ չունի:)) Հա, մեկ էլ ինչի՞ եք դատարկությունը մեծատառ գրում:sorry


Դատարկության տիրության Լիքը Արքայազն ջան, շատ հետաքրքիր հարցազրից էր, ևս երկու հարց Ձեր թույլտվությամբ.
1. Եվ վերջապես բացատրիր ինձ ներդաշնակության և դատարկության հարաբերակցությունը....
2. Կյանքում ի՞նչին ես հավատում, բացի կրոնական հավատքից:
հ.գ. "Ում ինչ գործ" :' :))
1. Ինձ թվում է, ներդաշնակությունը դա դատարկության և իր մյուս բևեռի հավասարությունն է, որ չես իմանում, որի պակասն ես ավելի զգում, երկուսն էլ կա ու երկուսն էլ միանգամից ազդում են, ոչ շատ լիքն ես քեզ զգում, ոչ դատարկ և ոչ էլ կիսադատարկ, կամ կիսալիքը, քեզ զգում ես ներդաշնակ:)
հ.գ. այո-այո Ներդաշնակության Թագուհի :P |(

2. Շատ բաների, բոլորի պես: Հավատում եմ պայծառ ապագային, հավատում եմ սիրո ուժին, փորձում եմ հավատալ, որ նույն սխալը երկրորդ անգամ չեմ կրկնի, հավատում եմ երազանքներիս իրականացմանը... շատ բաների եմ հավատում, հավատի վրա եմ կառուցված:)


Հետաքրքիր հարցազրույց էր, շնորհակալություն երկուսիդ էլ :):
Հարցեր դեռևս չունեմ, հետո կմտածեմ:
Հ. Գ. բեեե քեզ տնտեսագետի համար :beee
Քեզ էլ շնորհակալություն: Մանուլ ջան, տնտեսագետ էլ կա, տնտեսագետ էլ, դրա համար ինձ «բեեե»-ի մի արժանացրա :sorry:))

Dayana
11.07.2010, 21:10
Դայանա ջան, ա՞խր ես ինչի էի էդպիսի բացասական կարծիք վաստակել:(:)) Շատ շնորհակալ եմ:)

Տենց շահավետ ա Դատարկություն ջան, համ միշտ ուշիմ ես լինում, որ «չկրակեն», համ էլ հակառակում համոզվելիս հաճույքով զարմանում ես :)) Իսկ եթե լուրջ, 730 գրառում ես արել, բոլորը կարճ-կարճ, քիչ տպավորվող :( Մարդիկ կան քեզ արդեն «կուլ են տվել», այսինքն շատ են ճանաչել, իսկ ես ՝ չեմ հասցրել:

Դեկադա
11.07.2010, 21:17
Դատարկություն-ի խոսքերից
Հա, մեկ էլ ինչի՞ եք դատարկությունը մեծատառ գրում

Բացատրիր այս երկուսի տարբերությունը: Նաև նմանությունը՝ եթե այդպիսին կա::)

Դատարկություն
11.07.2010, 21:40
Դավ շատ լավն էր հարցազրույցը:)քեզ ավելի շատ սիրեցի:love:oy
Ապրես Անուշ ջան :oy

Դավ ջան ապրես, շատ հետքաքրքիր պատասխանեցիր հարցերին, նաև շնորհակալություն Արսին քեզ բացահայտող հարցազրույց պատրաստելու ու անցկացնելու համար.

եթե կարելի ա, ես էլ իմ հարցերը տամ:

1. Չե՞ս կարծում, որ իրականացնելու առումով դժվար երազանքները կապանքներ են դառնում մարդու համար:
2. Այն գիտակցումը, որ վաղուց փայփայած երազանքդ, որին ձգտել ես մեծ ճիգերով, և որն արդեն հանգամանքների բերումով արժեզրկվել է, ի՞նչ զգացումներ կարող է առաջացնել քո մեջ:
3. Երբ ժամանակի ու իրադրության թելադրանքով փորձում ես կոմպրոմիսի գալ քո ես-ի հետ, և խմբագրել երազանքդ, դա ազնի՞վ քայլ ես համարում:
4. Մարդկային ո՞ր թուլություններն ես համարում ամենավտանգավորը, և քո ո՞ր թուլությունը կցանկանայիր փոխել:
5. Երբ առանց գիտակցելու, կամ առանց այդպիսի նպատակ ունենալու վիրավորես կամ նեղացնես մոտ մարդու , կարո՞ղ ես հեշտությամբ ներողություն խնդրել, թե՞ կսպասես, մինչև իրադրությունն իրեն-իրեն ընկնի հունի մեջ ու կրքերը հանդարտվեն:

առայժմ էսքանը ;)
Քեզ էլ շնորհակալություն:)

1. Ահա, միայն շատ բարդ երազանքները: Բայց, մյուս կողմից շատ հեշտերն էլ զարգացում չեն ապահովում: Երազանքը պետքա ավելի բարդոտ լինի, քանի որ ավելի շատ երազանքի կատարման ուղինա կարևոր, քան երազանքի կատարումը:
2. Ամենաշատը հիասթափություն. կմտածեի, որ անկապ բանի եմ ձգտել էդքան ժամանակ: Չնայած հետո կհամակերպվեի, բայց հնարավորա էդպես էլ չհամակերպվեմ:)
3. Կփորձեմ հնարավորինս ինձ ստիպել հավատալ էդ արարքի ազնվությանը, չնայած դժվար ազնիվ քայլ համարեմ
4. Չեմ կարող կոնկրետ ասել, ամեն պահի մի թուլությունն եմ ամենավտանգավորը համար: Իմ թուլությունների՞ց: Կուզեի համարձակություն շատ ունենայի, փոփոխություններին շուտ հարմարվեի, միանգամից վատը չմտածեի... ուզու՞մ ես բոլորս թուլություններս ասեմ:sorry
5. Նայած, եթե ինձ սխալ համարեմ, շատ հեշտ ներեղություն կխնդրեմ, եթե սխալ չհամարեմ, չեմ էլ խնդրի, կսպասեմ մինչև իրադրությունն ընկնի իր հունի մեջ:)


Վերնագիրը մի այլ կարգի դզեց, ամբողջ հարցազրույցն էլ էր հետաքրքիր:)

1. Գրել ես երաժշտություն լսել , ուզում եմ հարցնել ավելի շատ հենց երաժշտություն լսել ես սիրում թէ՞ երգեր:
2.Հոլանդիայում թէ՞ Իսպանիայում կուզեիր հանգստանալ:
3.Բա երբ ես գալիս Երևան , գնանք կոնսերվատորիա տենանք որ աղջկա մազերն ա ամենաերկարը , տոշկին ես խփել:))

Հ.գ. երկրեոդ հարցին ցանկալի ա պատասխանես 11:30 ից ոչ ուշ:))

Ապրես Արմ ջան:)
1. Ավելի շատ երգեր: Որ երաժշտություն եմ լսում, թվումա թե ինչ-որ բան պակաս է, սկսում եմ մտքում հարմար բառեր հորինել: Իսկ երգը իմ համար ավելի ամբողջական ա թվում:
2. Ֆուտբոլի հոտ եմ առնու՞մ:8:)) Որ թիմը հաղթի, էնտեղ էլ կուզեի հանգստանամ:P:)) Բայց ես իսպանական երաժշտության ձայներ եմ լսում:))
3. Ո՞ր մազերը:oy Կարողա՞ աչքս ուզում ես վախեցնես, Երևան չգամ էլ:))

Legolas
11.07.2010, 22:41
Ապրես Արմ ջան:)
1. Ավելի շատ երգեր: Որ երաժշտություն եմ լսում, թվումա թե ինչ-որ բան պակաս է, սկսում եմ մտքում հարմար բառեր հորինել: Իսկ երգը իմ համար ավելի ամբողջական ա թվում:
2. Ֆուտբոլի հոտ եմ առնու՞մ:8:)) Որ թիմը հաղթի, էնտեղ էլ կուզեի հանգստանամ:P:)) Բայց ես իսպանական երաժշտության ձայներ եմ լսում:))
3. Ո՞ր մազերը:oy Կարողա՞ աչքս ուզում ես վախեցնես, Երևան չգամ էլ:))

Չէ դուխով արի:))
Հա Դավ ջան , ոչ ավել ոչ պակաս աշխարհի առաջնության եզրաակիչն ա ,Իսպանիայի վրա դրեցի, 10 րոպեից վի ոլ ին Աֆրիկա:8

Դատարկություն
12.07.2010, 13:53
Բացատրիր այս երկուսի տարբերությունը: Նաև նմանությունը՝ եթե այդպիսին կա::)
Անունների մեծ մասը ինչ-որ հասկացություններից են չէ՞ առաջանում, բայց երբ որ տվյալ հասկացությունը արդեն սկսումա մեծատառով գործածվել ու ինչ-որ մարդու բնութագրել, ինքը կորցնումա իր սկզբնական իմաստը, այն՝ ինչ ինքը իսկզբանե նշանակել է, ինքը դառնումա միայն հնչյունների ամբողջություն, որ միայն բնորոշումա տվյալ մարդուն ու շատ դեպքերում սկզբնական հասկացությունը ընդհանրապես էլ տեղ չի ունենում: Էդպես էլ իմ նիկը երևի, փոքրատառ գրելով կհասկանամ՝ հասկացությունը, մեծատառ գրելուց՝ ինձ:) իսկ նմանությունը երևի էն սկզբնապատճառնա, որի համար ես էս նիկը ընտրեցի:)

Freeman
11.09.2011, 18:35
Փաստորեն շնորհակալություններ հայտնել եմ, բայց մենակ առաջին գրառումն եմ կարդացել :oy

Ars83, շնորհակալ եմ հարցազրույց վերձնելու համար, շատ հետաքրքիր էր

Դատարկ, ես գիտեի, որ դու դեմք ես, բայց որ էսքա՞ն :)) Բոլոր պատասխանները ոնց-որ ես տված լինեի, նույնիսկ շրջանագծի հետ կապված, մենակ պատահականությունների չլինելու հետ էդքան էլ համաձայն չեմ :)) Հալալ ա :)