PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Ի՞նչ է նշանակում «պրոֆեսիոնալ գրող»



Շինարար
27.06.2010, 08:26
Քանի որ ակումբում արդեն քանիցս քննարկվել է այս հարցը թեմաներում, որոնցում դա դիտվում էր թեմնայից դուրս, որոշեցի նման թեմա բացել, որտեղ կքննարկենք, թե ո՞վ է պրոֆեսիոնալ գրողը, արդյո՞ք տեղին է «պրոֆեսիոնալ» բառի կիրառումը գրողի նկատմամբ, եթե այո, ապա ինչո՞վ է պրոֆեսիոնալ գրողը տարբերվում, օրինակ, «Մեր համատեղ պատմվածքը» նախագծում ստեղծագործող ակումբցիներից և այլն: Հուսով եմ՝ թեմայում հետաքրքիր քննարկում կծավալվի:)

Interdenominational
27.06.2010, 11:59
Շինարար: Ընդհանրապես, «պրոֆեսիոնալ» /արհեստավարժ/ կարգավիճակն ու բնորոշումն ունեն իրենց գործին կատարելապես տիրապետող անձինք: Գրող, կամ ստեղծագործող անհատին այդպես բնորոշել մի քիչ… տեղին չէ, ըստ իս, արհեստավարժ կարող է լինել, օրինակ՝ երաժիշտը, բայց ոչ երգահանը… և այլն:
Տիրապետել գրելու արհեստին, չհաղորդակցվելով արվեստին՝ ինչու՞ ոչ, օրինակ՝ մերօրյա բազում վայ-գրողների թխած «ստեղծագործություններում» հենց դա է աղաղակողը: Տաղանդազուրկ ճարտասանությունը, գրչին գերազանց տիրապետելը, բայց՝ զուրկ ոգեղենությունից...հենց յուրօրինակ գրական աճպարարություն է:

Բացառություններ, իհարկե. Սևակը՝ արհեստավարժությամբ էր փայլում… Չարենցը՝ շնորհքով: ;)

Ռուֆուս
27.06.2010, 12:45
Պրոֆեսիոնալ գրողը նա է, ով գրելը պրոֆեսիա է դարձրել, այսինքն դրանով փող է աշխատում: Իսկ պրոֆեսիոնալ գրողը լավ գրողի հետ համեմատական չէ :)

Արևածագ
28.06.2010, 06:04
Իմ կարծիքով «պրոֆեսիոնալ գրող» հասկացությունը կազմված է մի քանի բաղկացուցիչներից, դրանցից երկուսի մասին այս թեմայում արդեն նշվէլ է: Փորձեմ իմ բնորոշումը տալ գրողի պրոֆեսիոնալ լինել- չլինելու խնդրին:
Ա. Առաջին հերթին մարդուն քիչ թե շատ շնորհք ու դրա հետ միասին կարգին աշխատասիրություն են հարկավոր՝ գրելու արհեստին տիրապետելու համար: Ինչու՞ եմ շնորհքի մասին այսքան լիբերալ արտահայտվում: Որովհետև ամենքս էլ կարող ենք բազմաթիվ օրինակներով ապացուցել, որ բնածին ընդունակություններն ու տաղանդն ինքնին դեռ ոչինչ չեն նշանակում, եթե մարդը դրանք չի զարգացնում: Իսկ աշխատասիրությունը հարկավոր է առաջին հերթին ինքնազարգացման ու ինքնակրթության համար: Նախքան գրիչ վերցնելը գոնե մինիմում պատկերացում պիտի ունենալ մարդկության մինչ այդ ստեղծած արժեքների մասին, սովորել տարբերել գեղեցիկը տգեղից, վեհը՝ նսեմից: Կարծում եմ չարժե քննարկել այն հարցը, որ ուղղագրական ու նախադաության կառուցվածքի սխալները մահացու են գրական ստեղծագործության համար: Մի բան էլ. Նախքան գրել սկսելը պոտենցիալ գրողը պետք է պարզի, թե սպիտակ թղթի մաքրությունը խախտելով ինքը ի՞նչ գեղագիտական նպատակներ է հետապնդում: Այն ի՞նչ գրելու է, ավելի արժեքավո՞ր է թղթի ճերմակությունից: Գրականությունն ինքնանպատակ չի, այն իմաստ ունի: Գրականության նպատակը գեղարվեստական խոսքի միջոցով «մարդ- կենդանու» մեջ բարոյական բարձր հատկանիշների դաստիարակություն է: Ու հասարակության դեմքին ձեռնոց շպրտելը, թե՝ «....ուզենամ պոռնոբանաստեղծություն էլ կգրեմ», ըստ իս, որևէ առընչություն չունի գրականություն կոչվածի հետ:
Բ. Ֆինանսներ: Եթե մարդը մտադիր է զբաղվել գրելով, նա պիտի համոզված լինի, որ իր աշխատանքի արդյունքում ինքը կկարողանա փող աշխատել: Այնքան, որ գրելու հետ միասին «ձեռի հետ» նաև որիշ այլ եկամտաբեր գործով չզբաղվի: Գրելը հենց ինքը պիտի եկամուտ ապահովող աշխատանք լինի: Իդեալական տարբերակները բաց եմ թողնում, որ գրողին ստեղծագործական տպավորությունների համար հարկավոր է ճանապարհորդել, շփվել զանազան մշակույթների հետ: Մեր դեպքում քննարկում ենք կենսական կարիքները հոգալու մասին: Չգիտեմ, Հայաստանում գիրք գրելու միջոցով որևէ մեկը կարողանու՞մ է կենսական կարիքներ հոգալ:
Գ. Հասարակական ինստիտուտների գոյություն, որ սկզբից պետք է աջակցի գրողին գրել, հետո էլ առավելագույնս նպաստի նրան, որ գիրքը հասնի ընթերցողին: Պարզ ասեմ. Եթե պատվիրատու կա, ավելի ջանադրաբար ու խանդավառված ես աշխատում, քան այն դեպքում, երբ չգիտես՝ գրածդ արդյոք մի որ կտպվի՞ թե՝ ոչ: Պետական մակարդակով՝ գրքի ու գրականության պրոպագանդա, գրախանութների ու գրադարանների լայն ցանց: Այս տեսակետից էլ որքանով ինձ է հայտնի , Հայաստանում վիճակն աղետալի է: Արդյունքում, եթե որևէ համոզված ռոմանտիկ գիրք է գրել, նա իր կամ հովանավորի միջոցներով տպում է այդ գիրքն ու մնում տպաքանակի ձեռքին շիվար: Որովհետև նույն մարդը միանգամից չի' կարող լինել և' գրող, և' գրքի պատվիրատու, և' գովազդարին գործակալ, և' սեփական գիրքը հատ- հատ վաճառող: Մի մարդը չի կարող իր վրա վերցնել պետության ֆունկցիաները «գրող –գիրք- ընթերցող» կապն ապահովելու համար: «Անհատների պայքարը վեհ է, գեղեցիկ , անձնազոհ և ... իզուր»::(:)
Իսկ թե մեր երկրում ի՞նչու չկա այդ պետական աջակցությունը, դա լրիվ ուրիշ ու ոչ միանշանակ թեմա է:
Հիմա բերածս բաղկացուցիչները համադրելով նայեք, թե Հայաստանում պրոֆեսիոնալ քանի՞ գրող կա: :think

dionisos-88
01.10.2010, 23:25
"Ով գոնե մեկ անգամ իր մեջ տեսավ ու հասկացավ մարդուն, նա կհասկանա ամբողջ աշխարհը",-ասում էր Ցվեյգը: Գրողի պրոֆեսիոնալ դառնալու նախապայմաններից է հասկանալ մարդկանց, լինել անկեղծ` առաջին հերթին ինքդ քեզ հետ ու չխաբել ընթերցողիդ... Դրան գումարած պիտի ունենաս աստվածատուր շնորհք ու աշխատասիրություն,,,,, :ok

Rhayader
02.10.2010, 11:30
Պրոֆեսիոնալ գրողը նա է, ով գրելը պրոֆեսիա է դարձրել, այսինքն դրանով փող է աշխատում: Իսկ պրոֆեսիոնալ գրողը լավ գրողի հետ համեմատական չէ :)

Իրականում ես դեռ ոչ մի դիլետանտ գրող չեմ տեսել, որ առանձնապես կարդալու արժանի լինի;) կամ էլ՝ պարզապես չեմ հիշում:
Պրոֆեսիոնալ է այն գրողը, որը գրելու նկատմամբ պրոֆեսիոնալ, հետևողական մոտեցում է ցուցաբերում: Ով գրելուն վերաբերվում է որպես մասնագիտություն, ոչ թե հոբբի: Պրոֆեսիոնալն այս կոնտեքստում դա է նշանակում:

---------- Ավելացվել է՝ 12:30 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 12:27 ----------


"Ով գոնե մեկ անգամ իր մեջ տեսավ ու հասկացավ մարդուն, նա կհասկանա ամբողջ աշխարհը",-ասում էր Ցվեյգը: Գրողի պրոֆեսիոնալ դառնալու նախապայմաններից է հասկանալ մարդկանց, լինել անկեղծ` առաջին հերթին ինքդ քեզ հետ ու չխաբել ընթերցողիդ... Դրան գումարած պիտի ունենաս աստվածատուր շնորհք ու աշխատասիրություն,,,,, :ok

Ֆիգնյա: Չկա նման բան: Ես կասեի՝ գրողի գլխավոր ձիրքերից մեկն ընթերցողին լավ խաբելն է;) որ նա հավատա (ինչպես կասեր Գեյմանը):
Իսկ այ, աշխատասիրություն պետք է:
Աստված, աստվածատուր շնորհք:D մի ծիծաղեցրու ինձ նման ռոմանտիկ զեղումներով: Ստեղծագործ սկիզբ: Կա գրեթե ցանկացած մարդու մեջ:

dionisos-88
02.10.2010, 14:26
Հավատա, քեզ ծիծաղեցնելու ցանկություն չունեմ: Սա պարզապես իմ կարծիքն է: Իսկ թե բոլորս էդպիսի ստեղծագործ սկիզբ ունենք, ապա ինչու չենք դառնում մեծ գրողներեր, նկարիչներ, դերասաններ և այլն??? Իսկ խաբելը լավ բան չէ, ու եթե ունթերցողը /նույնիսկ 1 հոգի/ հասկանում է, որ իրեն խաբում են շաաաաաաաաաաատ է հիասթավում ետ գրողից ու իր ստեղծածներից , և այլևս չի կարդում նրա գործերը............... / դա նման է դերասանի խալտուրային, որ ինքը կարող է մտածել, թե հանդիսատեսը չի հասկանում, բայց եթե դահլիճում գոնի 1 բանիմաց մարդ կա ու հասկացել է, որ իրեն խաբեցին..արդեն իսկ շատ վատ է դերասանի համար: Նրան էլ չեն վստահի/::B

Rhayader
02.10.2010, 14:47
Հավատա, քեզ ծիծաղեցնելու ցանկություն չունեմ: Սա պարզապես իմ կարծիքն է: Իսկ թե բոլորս էդպիսի ստեղծագործ սկիզբ ունենք, ապա ինչու չենք դառնում մեծ գրողներեր, նկարիչներ, դերասաններ և այլն???
Իմ ասածը հենց այն է, որ նախասկիզբ բոլորն էլ ունեն: Դա մարդու որոշիչ գիծն է: Էսթետիկա ստեղծելն ու ընկալելը: Իսկ այ պրակտիկայի վրա արտահայտվում է ոչ միշտ:
Ինչևէ, ի՞նչ ասել է՝ մեծ գրող: Չգիտեմ: Բայց հենց այս պահին այն երկրներում, որտեղ կա կայացած գրական դպրոց, բազմաթիվ պրոֆեսսիոնալ գրողներ կան: Հայաստանում գրեթե չկան գրողներ, որոնց գրածը ես կցանկանայի կարդալ: Ու շատ քիչ են պրոֆեսսիոնալները:

Իսկ խաբելը լավ բան չէ, ու եթե ունթերցողը /նույնիսկ 1 հոգի/ հասկանում է, որ իրեն խաբում են շաաաաաաաաաաատ է հիասթավում ետ գրողից ու իր ստեղծածներից
Բոլոր գրողներն էլ խաբում են: Եթե չխաբեն, գրվածքը կդառնա վավերագրական: Կամ այլաբանական: Կամ այլ անհետաքրքիր բան:
Տոլկիենը պատմում է էլֆերի, օրկերի, հոբբիթների մասին: Մի՞թե նրանք իրականում կան: Ամեն խելքը գլխին ընթերցող էլ գիտի, որ չկան: Տոլկիենը փչում է: Ոգեշնչված ստում է: Սուտլիկ որսկանի մասին հեքիաթի նման:
Եթե նա բավականաչափ լավ է խաբում, որ ընթերցողը նրան հավատում է, ապա նա լավ գրող է:
Լավ էլի: Գեղարվեստական գրականության գործը հանդիսացել է գոյություն չունեցող մարդկանց ու իրադարձությունների մասին պատմելը: Դյուման այնպես էր բռնաբարում Ֆրանսիայի պատմությունը, որ էլ դու սուս: Ու ի՞նչ էր նա ասում այդ մասին:
«Այո, ես բռնաբարում եմ պատմությունը: Բայց խոստովանեք՝ դրանից շատ մռութ երեխաներ են ծնվում»:

և այլևս չի կարդում նրա գործերը............... / դա նման է դերասանի խալտուրային, որ ինքը կարող է մտածել, թե հանդիսատեսը չի հասկանում, բայց եթե դահլիճում գոնի 1 բանիմաց մարդ կա ու հասկացել է, որ իրեն խաբեցին..արդեն իսկ շատ վատ է դերասանի համար: Նրան էլ չեն վստահի/::B
Եթե ես իմանամ, որ գլխավոր դերակատարը Համլետի բեմականացման ժամանակ իսկապես մեռնելու է, ես կմտածեմ, որ բեմադրիչներն աննորմալներ են ու ամեն բան կանեմ՝ խեղճին փրկելու համար: Եթե բեմականացման ժամանակ ես նկատեմ, որ բեմին ոչ թե Համլետն է մահանում, այլ ինչ-որ դերասան, որ Համլետի մահն է խաղում, դուրս կգամ դահլիճից:

Հայկօ
02.10.2010, 15:15
«Պրոֆեսիոնալ» բառի ընկալումն ինձ համար մի քիչ ուրիշ է: Պրոֆեսիոնալ [մասնագետ] է այն մարդը, ով իր [մասնագիտությամբ] փող է վաստակում, ով իր կյանքում առաջին հերթին զբաղվում է հենց այդ [մասնագիտությամբ]: Այլ հարց է, թե նա լա՞վ [մասնագետ] է, թե՞ վատ: Այսպես՝ կան պրոֆեսիոնալ սպորտսմեններ, որոնց վճարում են դրա համար, և ոչ պրեֆեսիոնալ, ովքեր սպորտով են զբաղվում ուրիշ պատճառներով: Կան պրոֆեսիոնալ քաղաքական գործիչներ, և կան ոչ պրոֆեսիոնալներ, ովքեր իրենց հիմնական՝ եկամտաբեր մասնագիտությունից բացի նաև ինչ-որ հասարակական կամ քաղաքական գործունեություն են ծավալում: Հիմա անդրադառնանք գրողներին. պրոֆեսիոնալ է այն գրողը, ում համար գրելը մասնագիտություն է և ոչ երբեք՝ հոբբի, զբաղմունք, ժամանց և այլն: Այս մարդիկ գրում են, իրենց գործերը վաճառում են հրատարակչություններին, գրական գործակալներ ունեն և այլն: Գուցե լավ են գրում, գուցե՝ վատ, բայց փաստը մնում է փաստ, որ նրանք արդեն ոչ թե բժիշկ են, ոչ թե հոգեբան են, ոչ թե պատմաբան են կամ լեզվաբան, այլ հենց գրող են. գրող՝ որպես մասնագիտություն՝ պրոֆեսիա: Rhayader-ի գրածին («Պրոֆեսիոնալ է այն գրողը, որը գրելու նկատմամբ պրոֆեսիոնալ, հետևողական մոտեցում է ցուցաբերում: Ով գրելուն վերաբերվում է որպես մասնագիտություն, ոչ թե հոբբի») կուզենայի ավելացնել նաև գրելով փող աշխատելու պահը, որն այս դեպքում, իմ կարծիքով, ամենաորոշիչն է: Սակայն դիլետանտ կամ սիրող գրողների՝ կարդալու արժանի չլինելու մտքի հետ համաձայն չեմ: Եթե ընդունենք, որ սիրող է այն գրողը, ով պրոֆեսիոնալ գրող չէ, ապա հնարավոր է մի շարք գրողների անուններ թվել, ովքեր դիլետանտներ՝ սկսնակներ՝ սիրողներ են եղել գրելու պրոֆեսիայում, սակայն նրանց գործերը արդարացիորեն համաշխարհային ճանաչում են գտել ու գնահատվել են որպես գլուխգործոցներ: Լյուիս Քերոլ, «Ալիսը հրաշքների աշխարհում», «Ալիսը հայելու աշխարհում». եղել է պրոֆեսիոնալ մաթեմատիկոս, բայց ոչ՝ գրող: Ումբերտո Էկո, «Վարդի անունը». եղել է պրոֆեսիոնալ նշանագետ (սեմիոտիստ) ու միջնադարի մասնագետ, բայց ոչ՝ գրող: Ջոն Թոլկին, «Հոբիթ», «Մատանիների տիրակալը», «Սիլմարիլիոն». եղել է պրոֆեսիոնալ բանասեր, բայց ոչ՝ գրող:

Rhayader
02.10.2010, 15:21
«Պրոֆեսիոնալ» բառի ընկալումն ինձ համար մի քիչ ուրիշ է: Պրոֆեսիոնալ [մասնագետ] է այն մարդը, ով իր [մասնագիտությամբ] փող է վաստակում, ով իր կյանքում առաջին հերթին զբաղվում է հենց այդ [մասնագիտությամբ]:
Գիտեմ, որ հիմա մի ծանր բանով խփելու ես գլխիս, բայց պիտի չհամաձայնեմ: Քո սահմանման դեպքում կստացվի, որ Ջեյմս Ջոյսն ու Հարպեր Լին պրոֆեսիոնալ գրողներ չեն (առաջինն ամեն գիրքը չորս-հինգ տարում էր գրում, երկրորդն ամբողջ կյանքում երկու գիրք է գրել, որոնցից միայն մեկն է հրատարակվել):
Պրոֆեսիոնալը մոտեցման ձև է գրելուն: Նշանակություն չունի, արդյո՞ք մարդը դրան որպես փող աշխատելու մեթոդ է մոտենում, թե ոչ:

Այլ հարց է, թե նա լա՞վ [մասնագետ] է, թե՞ վատ:
Այ, սրա հետ համաձայն եմ: Բայց նույնիսկ լավ մասնագետի գրածը կարող է ընթերցողին դուր չգալ, քանի որ լավ կամ վատ մասնագետ լինելն ավելի շատ վերաբերում է արտահայտչաձևերին, որոնք օգտագործվում են աշխատանքի մեջ, ոչ թե պարունակությանը:

Հայկօ
02.10.2010, 15:30
Գիտեմ, որ հիմա մի ծանր բանով խփելու ես գլխիս, բայց պիտի չհամաձայնեմ: Քո սահմանման դեպքում կստացվի, որ Ջեյմս Ջոյսն ու Հարպեր Լին պրոֆեսիոնալ գրողներ չեն (առաջինն ամեն գիրքը չորս-հինգ տարում էր գրում, երկրորդն ամբողջ կյանքում երկու գիրք է գրել, որոնցից միայն մեկն է հրատարակվել):
Պրոֆեսիոնալը մոտեցման ձև է գրելուն: Նշանակություն չունի, արդյո՞ք մարդը դրան որպես փող աշխատելու մեթոդ է մոտենում, թե ոչ:

[ծանր բանով ընկել ա Rhayader-ի հետևից] Եթե իրենց ապրուստը գրելով չեն վաստակել, ուրեմն պրոֆեսիոնալներ չեն: Ասում եմ, էլի, «պրոֆեսիոնալ» բառի ընկալումն ինձ համար ուրիշ է, քեզ համար՝ ուրիշ: Էն կեղծ թարգմանված «արհեստավարժը» չի, կոպիտ ասած: Ու ընդհանրապես՝ պրոֆեսիոնալ գրողի գաղափարը էդքան էլ վաղուց չի, որ հայտնվել է: Պրոֆեսիոնալ գրողների կայանալու համար հարկավոր էր, որ գրելով փող աշխատելու ամբողջ միկրոստրուկտուրան կայանար. գրական գործակալներ, հրատարակչություններ, գրախանութներ, գրքի համար վճարող հասարակություն, գրական պրոդյուսերներ, ամսագրեր, թեմատիկ ժողովածուներ, դրամաշնորհներ, գրական մրցանակներ. մի խոսքով՝ ձևավորվեր մի այնպիսի միջավայր, որտեղ փողեր են պտտվում:

Rhayader
02.10.2010, 15:40
Հայկօ, կասե՞ս ինձ տարբերությունը Լեոն Բատիստա Ալբերտիի ու, ասենք, Բենվենուտո Չելինիի միջև)))

Հայկօ
02.10.2010, 17:43
Հայկօ, կասե՞ս ինձ տարբերությունը Լեոն Բատիստա Ալբերտիի ու, ասենք, Բենվենուտո Չելինիի միջև)))

Մոտ հարյուր տարվա ու ուղիղ երեք տառի տարբերություն կա Լեոն Բատիստա Ալբերտիի ու, ասենք, Բենվենուտո Չելինիի միջև :pardon: Քո սրտով, Rhayader ջան. զգում եմ, որ մատներդ քոր են գալիս՝ հարցիդ պատասխանը գրելու համար :):

Rhayader
02.10.2010, 17:58
Մոտ հարյուր տարվա ու ուղիղ երեք տառի տարբերություն կա Լեոն Բատիստա Ալբերտիի ու, ասենք, Բենվենուտո Չելինիի միջև :pardon: Քո սրտով, Rhayader ջան. զգում եմ, որ մատներդ քոր են գալիս՝ հարցիդ պատասխանը գրելու համար :):

Նե-ա))) բնական ա, որ Ալբերտիի անունը քեզ կարող էր անծանոթ լինել (ինձ էլ էր անծանոթ մինչև էս ամառ), դե Չելինիին պիտի որ իմանաս:
Բայց ի՞նչն էր իրանց միավորում, ու ի՞նչն էր տարբերում:

impression
02.10.2010, 18:39
Իրականում ես դեռ ոչ մի դիլետանտ գրող չեմ տեսել, որ առանձնապես կարդալու արժանի լինի;) կամ էլ՝ պարզապես չեմ հիշում:

ոնց, բա ե՞ս :D

նու սա իհարկե կատակ էր, իսկ իրականում ասեմ, որ Ռուֆի հետ համաձայն եմ, օրինակ՝ Սագանի առաջին անփորձ գործը նրա հետագա պրոֆեսիոնալ ոչ մի գործի հետ չեմ փոխի:

Ֆրեյա
03.10.2010, 13:22
Ասելով պրոֆեսիոնալ,հասկանում են, որ մարդն ընտրել է գրելը որպես մասնագիտություն, եւ որոշակի արհեստավարժության է հասել այդ բնագավառում: Չէ որ, չենք ասում՝ տաղանդավոր, հանճարեղ... գրող, ասում ենք՝ պրոֆեսիոնալ: Դա նշանակում է, ոռ անկախ իր շարադրած մտքերի արժեքի, գոնե տեխնիկական առումով տեքստը խնդիրներ չունի, շարադրանքը սահուն է, նորմալ ընթեռնելի: Այսինքն՝ չկան սկսնակին բնորոշ խնդիրներ: Իսկ դա նվաճվում է փորձի շնորհիվ, հետո դառնում պրոֆեսիոնալիզմ:

Ինչքան էլ հանճարեղ լինի սիրողական գրողը, հաստատ ամեն հաջորդ գիրքն ավելի սահուն է ստացելու, խոսքն ավելի պարզ ու հղկված:
Իսկ թե դա ինչ համամարդկային արժեք կունենա, պրոֆեսիոնալ բառը չի պարտադրում:

Ռուֆուս
04.10.2010, 11:59
Լյուիս Քերոլ, «Ալիսը հրաշքների աշխարհում», «Ալիսը հայելու աշխարհում». եղել է պրոֆեսիոնալ մաթեմատիկոս, բայց ոչ՝ գրող:

Ի դեպ Լյուիս Քերոլի հետ կապված շատ զվարճալի պատմություն է եղել: Անգլիայի Վիկտորիա թագուհին այնքան էր տպավորվել Ալիսայով, որ խնդրել էր, որ Լյուիս Քերոլի իր հաջորդ գիրքը անպայման իրեն նվիրի: Լյուիս Քերոլն էլ նվիրեց - ինչ-որ մաթեմատիկական տրակտատ վերնագրված "An Elementary Treatise on Determinants":

Դե բնականաբար Լյուիս Քերոլը պրոֆեսիոնալ գրող չէր, սակայն «Ալիսան հրաշքների աշխարհում» գրքով (որը իսկական գլուխգործոց է) ծալած ուներ ցանկացած պրոֆեսիոնալ գրողի :)

My World My Space
04.10.2010, 13:55
Պրոֆեսիոնալ հայերեն թարգմանվում է արհեստավարժ....
Արհեստավարժը արհեստի վրա վարժված փորձ ձեռք բերած մարդն ա

Ասածս ինչ ա, գրողին պրոֆեսիոնալ մի դարձրեք, ինքը ժուռնալիստ չի.... գրողը սրտից ա գրում, գրողը գրում ա մարդկայինի մասին, մարդկային որակներ ա փորձում, իրա գաղափարին ա հասու դարձնում.... Պրոֆեսինոլա գրողները, պրոֆեսիոնալ սեքս անողների պես միայն փողի համար են անում: Մյուսները հաջույք են ստանում: Ոնց որ սեքսից ես հաճույք ստանում, բայց ոչ պոռնիկ ես ոչ էլ ժիգալո:

davidus
04.10.2010, 14:02
Պրոֆեսիոնալ հայերեն թարգմանվում է արհեստավարժ....

Հով ջան, շատ սխալ է թարգմանված… Պրոֆեսիոնալ նշանակում է մասնագիտությանը լավ տիրապետող, խոսքը մենակ անհեստի մասին չի կարող լինել… Բժշկին կամ իրավաբանին չի կարելի ասել արհեստավարժ, էդ մարդկանց մասնագիտությունը արհեստ չէ:

Ֆրեյա
04.10.2010, 14:03
Բայց համաձայնի, որ եթե նույնիսկ ամենալավ գրողը տառասխալներով ու անհասկանալի նախադասություններով ծուռումուռ տեքստ առաջարկի, ոչ ոք չի կարդա։ Որոշ դեպքերում էլ նույնիսկ գնահատվում է գրողի՝ լեզվին տիրապետելու, գեղեցիկ ու հարուստ բառապաշարով նկարագրելը, ինչպես, օրինակ, Նաբոկովի, Տուրգենյեվի եւ այլոց մոտ... Նույն կերպ, եթե հանճարեղ երաժիշտը սխալ նոտաներով նվագի երաժշտությունը, ինչքան էլ հուզառատ լինի, մարդիկ կհիասթափվեն, որովհետև նախ պետք է նոտաները ճիշտ նվագի, հետո նոր երանգներ տա։

Նույն կերպ, ոնց երեխան առաջին դասարանից հմտություններ ձեռք բերելով ու վարժվելով անցնում ա 10րդ դասարան, գրողը իր գրքերը գրելով ա վարժվում ու հմտություն ձեռք բերում։ Ու ինչ–որ սկզբնական մինիմալ պաշար ա պետք հմտության, որ առնվազն իր մտքերը կարողանա արտահայտել, թե չէ կստացվի էն շարադրությունը. "Ես շատ եմ սիրում ամառրը, հատկապես ձմեռը..." :))

հ.գ. հա, կներեք, մի բան էլ ավելացնեմ։ Անփորձ գրողի առաջին գործը կարող է համով լինել, հեշտ ստացվել.. բայց ամեն հաջորդը գրելուց նա կորցնելու է իր մուսայի մի մասը ու ձեռք է բերելու տեխնիկական հմտություններ։ Դրա համար էլ այն գրողները, ում օրինակ եք բերում, ասենք՝ Լյուիս Քերոլը, այլևս նույն հաջողությամբ շեդեվրներ չեն տվել... որովհետև հոգին մի անգամ ա փայլատակում, իսկ մնացած անգամները արդեն ստիպված են լինում "աշխատանք կատարել", հմտանալ, որ կարողանան մի բան գրել։

Ռուֆուս
04.10.2010, 14:23
Ժող, բայց ինչի՞ եք մտածում, որ եթե գրողը պրոֆեսիոնալ չէ, ուրեմն անգրագետ ա, կամ էլ խելքը ոչ մի բանից չի հասնում :)

Օրինակի համար մեր հարևան Վալոդը էլեկտրիկ ա, բայց ամբողջ կյանքը գիրք ա կարդացել ու ինքն էլ շատ հետաքրքիր դետեկտիվ պատմվածքներ է գրում: Էդ պատմվածքներն էլ ֆինանսներ չունենալու պատճառով չի տպագրում, փոխարենը տալիս է ընկեր, բարեկամներին, որ կարդան: Հիմա ինչի՞ եք մտածում, որ մեր հարևան էլեկտրիկ Վալոդը, ով պետք է գրող դառնար, բայց բախտի բերմամբ դարձել ա էլեկտրիկ, ավելի անտաղանդ ա, քան մեր Գրողների Միության գրող ու ցավերը: Հայաստանում էլ պրոֆեսիոնալ գրողների բանը բուրդ ա, խեղճերը իրենք գրում են, իրենք կոմպով գրածները հավաքում են, իրենք գիրքը ձևավորում են, իրենց միջոցներով տպագրում են, վերջում էլ իրենք իրենց գրքերը ծախում են, որ մի կերպ տպագրության ծախսերը հոգան...

Ֆրեյա
04.10.2010, 14:32
Բայց ով ասեց, որ տենց ենք կարծում, Հայկ ջան...
Բութը ինչ կապ ունի պրոֆեսիոնալ–ոչ պրոֆեսիոնալի հետ՞ :)

Համոզված եմ, ձեր հարևանը առնվազն մինիմալ պահանջներին բավարարում ա գրելու համար, հակառակ դեպքում ինչքան էլ հետաքրքիր դետեկտիվ գրեր, ոչ ոք չէր կարողանա կարդալ, եթե ընթեռնելի չլիներ։

Քո ասելով, տեսականորեն հնարավոր է մի հանճարեղ գրող, ով գրել–կարդալ չիմանա, բայց գրքեր թելադրի ու դրանք ավելի լավը լինեն, քան մեկ ուրիշ պրոֆեսիոնալ գրողինը։ Բայց դա առդեն եղավ հեքիաթասաց, ոչ թե գրող :))

Համ էլ, գիրքը միակողմանի երբեք չի գնահատվում։ Միշտ գնահատվում ա լեզուն–խոսքը՝ ինչքանով ա հարուստ, օրիգինալությունը սյուժեն–իդեյան, ընթեռնելիությունը՝ ինչքանով ա խրթին, հեշտ ա կարդացվում թե՝ ոչ։

Գիրքը էս բոլորի համակցությունն ա, ոչ թե մենակ՝ լեզուն, կամ՝ միայն միտքը...

Ռուֆուս
04.10.2010, 14:40
Բայց ով ասեց, որ տենց ենք կարծում, Հայկ ջան...
Բութը ինչ կապ ունի պրոֆեսիոնալ–ոչ պրոֆեսիոնալի հետ՞ :)

Համոզված եմ, ձեր հարևանը առնվազն մինիմալ պահանջներին բավարարում ա գրելու համար, հակառակ դեպքում ինչքան էլ հետաքրքիր դետեկտիվ գրեր, ոչ ոք չէր կարողանա կարդալ, եթե ընթեռնելի չլիներ։

Քո ասելով, տեսականորեն հնարավոր է մի հանճարեղ գրող, ով գրել–կարդալ չիմանա, բայց գրքեր թելադրի ու դրանք ավելի լավը լինեն, քան մեկ ուրիշ պրոֆեսիոնալ գրողինը։ Բայց դա առդեն եղավ հեքիաթասաց, ոչ թե գրող :))

Համ էլ, գիրքը միակողմանի երբեք չի գնահատվում։ Միշտ գնահատվում ա լեզուն–խոսքը՝ ինչքանով ա հարուստ, օրիգինալությունը սյուժեն–իդեյան, ընթեռնելիությունը՝ ինչքանով ա խրթին, հեշտ ա կարդացվում թե՝ ոչ։

Գիրքը էս բոլորի համակցությունն ա, ոչ թե մենակ՝ լեզուն, կամ՝ միայն միտքը...

Ես Վալոդ անունով հարևան չունեմ, էդ ընդամենը օրինակ էր :))

Ֆրեյա
04.10.2010, 14:47
Oֆ, էլի ես մի բան եմ ասում, ուրիշ բան եք սարքում ու ինձ բոբո հանում... :(

Մի խոսքով, մի հատ որ լավ մտածես, կտեսնես, որ ցանկացած մարդու ուղեղ պետք ա հենց էդ գործի նկատմամբ վարժված լինի, եթե կյանքումդ գիրք չես գել կամ առհասարակ չես ստեղծագործել, առաջին գրածդ մի կերպ ա կարդացվելու, ամեն հաջորդը՝ ավելի ու ավելի սահուն։

Իսկ տաղանդ ունենալ–չունենալը արդեն ուրիժ հարց ա, էս թեմայից դուրս։

My World My Space
04.10.2010, 14:58
Բայց համաձայնի, որ եթե նույնիսկ ամենալավ գրողը տառասխալներով ու անհասկանալի նախադասություններով ծուռումուռ տեքստ առաջարկի, ոչ ոք չի կարդա։ Որոշ դեպքերում էլ նույնիսկ գնահատվում է գրողի՝ լեզվին տիրապետելու, գեղեցիկ ու հարուստ բառապաշարով նկարագրելը, ինչպես, օրինակ, Նաբոկովի, Տուրգենյեվի եւ այլոց մոտ...

Ան ջան կարևոր բան ա գրագետ լինելը, հակառակ դեպքում նույնն ա թե միոտանիների հեծանվավազք իրականացնես.... Եթե քո ասածքվ լինի, պրոֆեսիոնալ հեծանվորդը, որը թեորիապես ամեն ինչ գիտի, բայց միոտանի ա, պիտի չեմպիոն դառնա....

Rhayader
04.10.2010, 16:46
Դե բնականաբար Լյուիս Քերոլը պրոֆեսիոնալ գրող չէր, սակայն «Ալիսան հրաշքների աշխարհում» գրքով (որը իսկական գլուխգործոց է) ծալած ուներ ցանկացած պրոֆեսիոնալ գրողի :)
Ահամ: Բացի «A Complete Idiot's Guide to World Literature» գրքի հեղինակից:D
Ռուֆ, you're getting too taken away: «Ալիսայով ծալած ունի ցանկացած գրողի»:D Մի հատ էլ ասա՝ «տապակած կարտոֆիլն ավելի լավ ա, քան անձրևը»:D

---------- Ավելացվել է՝ 17:29 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 17:29 ----------


Ասածս ինչ ա, գրողին պրոֆեսիոնալ մի դարձրեք, ինքը ժուռնալիստ չի.... գրողը սրտից ա գրում, գրողը գրում ա մարդկայինի մասին, մարդկային որակներ ա փորձում, իրա գաղափարին ա հասու դարձնում.... Պրոֆեսինոլա գրողները, պրոֆեսիոնալ սեքս անողների պես միայն փողի համար են անում: Մյուսները հաջույք են ստանում: Ոնց որ սեքսից ես հաճույք ստանում, բայց ոչ պոռնիկ ես ոչ էլ ժիգալո:
Բոլոր վատ գրողների արդարացումը:))

---------- Ավելացվել է՝ 17:45 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 17:29 ----------


Ան ջան կարևոր բան ա գրագետ լինելը, հակառակ դեպքում նույնն ա թե միոտանիների հեծանվավազք իրականացնես.... Եթե քո ասածքվ լինի, պրոֆեսիոնալ հեծանվորդը, որը թեորիապես ամեն ինչ գիտի, բայց միոտանի ա, պիտի չեմպիոն դառնա....

Չէ: Բայց եթե մեկն ի սրտե գրում ա «Ք*քեմ սեղանիդ, հորս արև գժվում եմ Ծաղկաձորի ձմեռվա համար» կամ «Արեգակի ճաճանչափայլ գեղատեսիլ վարսերը շղարշում էին օրիորդապնդիչի գրգռաճեղքը» կամ էլի նման մի բան, այլ կերպ ասած՝ եթե մարդը գրել չգիտի, եթե մեկն այնքան մոնոտոն է շարադրում գրվածքը, եթե բառերի կրկնություն է անում («Ես եկա տուն: Ես ասացի էսինչին որ ինձ ջուր տա: Ես շատ հոգնած էի:»), եթե գրածի մեջ ռիթմ կամ դինամիկա չկա, եթե ինչ-որ մեկը ոգեշնչումով ինչ-որ բան է գրում, բայց գրածը դժվարընթեռնելի է ոչ թե հեղինակի ոճի, այլ անհամասեռ շարադրանքի, ավելորդ բառերով ծանրաբեռնելու, մակբայերի ու այլ բաների պատճառով, եթե կարդում ես գրքի առաջին հիսուն էջն ու այնտեղ միայն եղանակի ու սարերի նկարագրություններ են, ու ոչ մի բան տեղի չի ունենում, եթե ստերեոտիպներն ու կլիշեն կաթում են աշխատանքից, բոլոր հիմքերը կան ասել, որ գրածն ի սրտե ք*ք է:
Այնպես որ՝ պրոֆեսսիոնալ մոտեցում ցուցաբերեք գրելուն: Եթե չեք ուզում ներդրում ունենալ գրական աղբի այն հսկայական մասսայի մեջ, որ հայ իրենց գրող երևակայողներն այսպիսի տեմպերով արտադրում են, ստեղծագործողի անկյունը վկա:
Մյուս կողմից՝ շարունակեք վիճել: Չէ՞ որ դուք քիչ եք, բայց ձեզ հայ են ասում:)) դուք ամեն ինչ բոլորից լավ գիտեք, գրողը ձեր կոչումն է, դուք ձեր կուրծքն եք պատռում (որտեղի՞ց ձեզ կուրծք, թու, ծիծիկ) ու ձեր սիրտն եք շռայլում աշխարհին:))
Ես հիմա էս թեմայում մենակ հայաստանի բոլոր չկայացած իրենց գրող երևակայողների արդարացումներն եմ տեսնում: Հայաստանից դուրս նայեք: Ու դպրոցացական ծրագրից դուրս:
Պրոֆեսիոնալ գրող լինելու համար կարիք չկա գրական բարձրագույն ուսումնական հաստատություն ավարտել, Ռուֆ, Վալոդը կարող է շատ էլ պրոֆեսիոնալ գրող լինել:
Ինչպես արդեն նշել եմ, պրոֆեսիոնալն ընդամենը մոտեցում է արհեստը սովորելու ու կիրառելու հարցում: Հետևողական մոտեցում, ընդ որում: Գրողը ձեր ասած «աստվածատուր ձիրքը» չի: Գրողը մասնագիտություն է: Արդեն նշվեց, որ լիքը պրոֆեսիոնալ գրողներ կարող են ապուշ պարունակությամբ գրքեր գրել: Կարող եմ օրինակների ամբողջ ցուցակ բերել:

ivy
04.10.2010, 16:54
Ինձ համար «պրոֆեսիոնալ» բառը անպայմանորեն ներառում է ժամանակի գործոնը: «Պրոֆեսիոնալ» գրող դառնալու համար հեչ անպայման չի «տաղանդավոր» ծնվել: Կարևորը ժամանակի ընթացքում էդ գործի մեջ հմտանալն է: Իսկ ես հավատում եմ, որ երկարատև նպատակաուղղված աշխատանքի դեպքում (տաղանդների տեսության մեջ օրիգինալ տերմինը՝ "deliberate practice") կարելի է զարգացնել հմտություններ ցանկացած ոլորտում:
Ըստ "deliberate practice"-ի տեսության՝ մի ասպարեզում պրոֆեսիոնալ դառնալու համար անհրաժեշտ է մոտավորապես տասը տարի նպատակաուղղված աշխատանք: Եվ եթե նայենք, շատ քիչ կան էնպիսի գրողներ, որոնք ասենք Նոբելյան մրցանակի են արժանացել կամ թեկուզ ուղղակի մեծ ճանաչում են ձեռք բերել հենց միանգամից:

Ընդհանրապես, ես հավատում եմ, որ տաղանդը ավելի շատ աշխատանքի արդյունք է, քան բնության տված պարգև: Իհարկե, կան մարդիկ, ովքեր ավելի շատ նախադրյալներով են ծնվում, քան մյուսները, բայց նրանք, ովքեր ավելի նպատակաուղղած են աշխատում տվյալ ուղղությամբ, ավելի շատ բանի են հասնում: Թերևս մի կողմ թողնենք հանճարներին, դա ուրիշ թեմա է...

Ու պրոֆեսիոնալն էլ նա է, ով կարողացել է ինչ-որ բանի հասնել իր ոլորտում՝ ժամանակի ընթացքում իր վրա աշխատելու շնորհիվ կատարելագործվելով ու վարպետանալով:
Գրողներն էլ բացառություն չեն:

Ֆրեյա
04.10.2010, 17:04
Ինձ համար «պրոֆեսիոնալ» բառը անպայմանորեն ներառում է ժամանակի գործոնը: «Պրոֆեսիոնալ» գրող դառնալու համար հեչ անպայման չի «տաղանդավոր» ծնվել: Կարևորը ժամանակի ընթացքում էդ գործի մեջ հմտանալն է: Իսկ ես հավատում եմ, որ երկարատև նպատակաուղղված աշխատանքի դեպքում (տաղանդների տեսության մեջ օրիգինալ տերմինը՝ "deliberate practice") կարելի է զարգացնել հմտություններ ցանկացած ոլորտում:
Ըստ "deliberate practice"-ի տեսության՝ մի ասպարեզում պրոֆեսիոնալ դառնալու համար անհրաժեշտ է մոտավորապես տասը տարի նպատակաուղղված աշխատանք: Եվ եթե նայենք, շատ քիչ կան էնպիսի գրողներ, որոնք ասենք Նոբելյան մրցանակի են արժանացել կամ թեկուզ ուղղակի մեծ ճանաչում են ձեռք բերել հենց միանգամից:

Ընդհանրապես, ես հավատում եմ, որ տաղանդը ավելի շատ աշխատանքի արդյունք է, քան բնության տված պարգև: Իհարկե, կան մարդիկ, ովքեր ավելի շատ նախադրյալներով են ծնվում, քան մյուսները, բայց նրանք, ովքեր ավելի նպատակաուղղած են աշխատում տվյալ ուղղությամբ, ավելի շատ բանի են հասնում: Թերևս մի կողմ թողնենք հանճարներին, դա ուրիշ թեմա է...

Ու պրոֆեսիոնալն էլ նա է, ով կարողացել է ինչ-որ բանի հասնել իր ոլորտում՝ ժամանակի ընթացքում իր վրա աշխատելու շնորհիվ կատարելագործվելով ու վարպետանալով:
Գրողներն էլ բացառություն չեն:
Ըստ իս, ուղղակի կլինեն մարդիկ, ովքեր շատ արագ կզարգանան ու մեծ հաջողությունների կհասնեն, մարդ էլ կլինի, ով երբեք չի հասնի, որովհետև բավականաչափ տաղանդ չունի այդ ասպարեզում, իրենը չի...

Rhayader
04.10.2010, 17:10
Ըստ իս, ուղղակի կլինեն մարդիկ, ովքեր շատ արագ կզարգանան ու մեծ հաջողությունների կհասնեն, մարդ էլ կլինի, ով երբեք չի հասնի, որովհետև բավականաչափ տաղանդ չունի այդ ասպարեզում, իրենը չի...

Այնքան էլ համաձայն չեմ: Ամեն ինչ կախված է ընկալելու, աշխատելու ու մտածելու ունակություններից:

Ֆրեյա
04.10.2010, 17:15
Այնքան էլ համաձայն չեմ: Ամեն ինչ կախված է ընկալելու, աշխատելու ու մտածելու ունակություններից:

Կարծում ես, եթե մարդը բնական նախադրյալներ չունի ստեղծագործելու, գրելու, կարող է հանճարեղ գրող դառնալ՞ :)

Գուցե հաջողակ գրող կդառնա, բայց ոչ շատ հայտնի ու սիրված, հանճարեղ։ Ըստ իս հանճարեղները տաղանդ + աշխատանք համադրությունից են ծնվում… Ոչ առանց մեկի է հնարավոր, ոչ առանց մյուսի։
Առանց մուսա գրողը լրագրողն է :) Ուղղակի որպես աշխատանք գրում է, մուսա ունի–չունի.. պիտի գրի...

My World My Space
04.10.2010, 17:15
Բոլոր վատ գրողների արդարացումը:))



Բոլոր մեծամիտ մարդկանց կարծիքը իրենց կարծիքով "վատ" գրողների մասին...:)
Պրոֆեսիոնալ դերասանին էլ տաղանդ պետք չի չէ, մենակ փորձ ա պետք....

Ֆրեյա
04.10.2010, 17:18
Շատ լավ օրինակ էր :) Իհարկե տաղանդ պետք է, բայց փորձ չունեցող, իրենց վրա չաշխատած դերասանները երկար չեն մնում ասպարեզում։ Երբ մարդ շեշտը դնում է իր անհատական համուհոտի վրա, շուտով բոլորը ձանձրանում են նույն համից ու նույն հոտից։

Ինչպես դերասանը սովորում է զգալ հանդիսատեսին ու կառավարել նրա էմոցիաները, նրան տխրեցնել ու հասցնել հիստերիկ ծիծաղի, այնպես էլ գրողն է հմտանում ընթերցողին՝ ավելի ճիշտ ներկայանալու վրա։

My World My Space
04.10.2010, 17:21
Շատ լավ օրինակ էր :) Իհարկե տաղանդ պետք է, բայց փորձ չունեցող, իրենց վրա չաշխատած դերասանները երկար չեն մնում ասպարեզում։ Երբ մարդ շեշտը դնում է իր անհատական համուհոտի վրա, շուտով բոլորը ձանձրանում են նույն համից ու նույն հոտից։

Ինչպես դերասանը սովորում է զգալ հանդիսատեսին ու կառավարել նրա էմոցիաները, նրան տխրեցնել ու հասցնել հիստերիկ ծիծաղի, այնպես էլ գրողն է հմտանում ընթերցողին՝ ավելի ճիշտ ներկայանալու վրա։

Գրողը, դերասանը զարգանում են, պրոֆեսիոնալ դառնում ա վիրաբույժը, որը ամեն անգամ ավելի արագ ա հեռացնում ուռուցքը....

Rhayader
04.10.2010, 17:23
Կարծում ես, եթե մարդը բնական նախադրյալներ չունի ստեղծագործելու, գրելու, կարող է հանճարեղ գրող դառնալ՞ :)

Գուցե հաջողակ գրող կդառնա, բայց ոչ շատ հայտնի ու սիրված, հանճարեղ։ Ըստ իս հանճարեղները տաղանդ + աշխատանք համադրությունից են ծնվում… Ոչ առանց մեկի է հնարավոր, ոչ առանց մյուսի։
Առանց մուսա գրողը լրագրողն է :) Ուղղակի որպես աշխատանք գրում է, մուսա ունի–չունի.. պիտի գրի...

Ի՞նչ մուսա, Ֆրեյ))) քեզ ինչ-որ բան պատմելու համար մուսա պե՞տք ա:

Ֆրեյա
04.10.2010, 17:31
Գրողը, դերասանը զարգանում են, պրոֆեսիոնալ դառնում ա վիրաբույժը, որը ամեն անգամ ավելի արագ ա հեռացնում ուռուցքը....
Դա կողքից ա էդպես երևում :) Իսկ որ մի քիչ խորանում ես, ցանկացած գործունեություն աշխատանք է։ Ցանկացած գործում կարող ես դիլետանտ լինել, բայց մի քիչ լուրջ հայտ ներկայացնելու դեպքում, պետք է սկսես շան պես աշխատել։

---------- Ավելացվել է՝ 18:31 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 18:30 ----------


Ի՞նչ մուսա, Ֆրեյ))) քեզ ինչ-որ բան պատմելու համար մուսա պե՞տք ա:

Դե կարող եմ Ստեֆանի Մեյերի պես պատմել, կարող եմ Տոլկիենի պես պատմել։ Տարբերություն կա։

Rhayader
04.10.2010, 17:38
Բոլոր մեծամիտ մարդկանց կարծիքը իրենց կարծիքով "վատ" գրողների մասին...:)
Պրոֆեսիոնալ դերասանին էլ տաղանդ պետք չի չէ, մենակ փորձ ա պետք....

Վորլդ, քո գրածի մեջ մեծամտություն կար: Իմ գրածի մեջ՝ ոչ: Իմ մոտ կարծիք էր՝ ամրապնդված բազմաթիվ ինձանից էլ, քեզանից էլ ավելի կայացած գրողների կարծիքներով: Քո մոտ՝ տարիքային (եթե ոչ դեռահասական), դիլետանտական ընդվզում: Նման ընդվզումների վրա է հենված, ասենք, վաթսունականների պոետիկ կոնտրկուլտուրայի մեծ մասը, որ եթե հեղինակին հարցնես, թե ինչ է ի նկատի ունեցել, երբ գրել է՝

i close my eyes
in th dark i see
Rodan Rimbaud
in th dark
i swallow th cloth
of loneliness
crow i am here
raven i am here
մեծամիտ արհամարհանքով կնայի վրադ:) ինչպես նշում է Սթիվեն Քինգը ("On Writing", CV, 62-63), այդ մարդկանց համար էական չի, որ նրանք պատկերացում չունեն իրենց իսկ գրելու մեխանիկայի մասին («ամեն ինչ բխում է սրտից բլա բլա բլա»):
Նրանք պոետնե՜ր են, չէ, բավականաչափ պաթոսով չստացվեց, օ՜հ, չքնաղագեղ Պոեզիայի ստրուկնե՜ր են նրանք, երգիչնե՜ր են ցավի՜... (բազմակետը չմոռանանք, նման մարդկանց սիրելի կետադրական նշանն է հաճախ):

---------- Ավելացվել է՝ 18:38 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 18:36 ----------


Դա կողքից ա էդպես երևում :) Իսկ որ մի քիչ խորանում ես, ցանկացած գործունեություն աշխատանք է։ Ցանկացած գործում կարող ես դիլետանտ լինել, բայց մի քիչ լուրջ հայտ ներկայացնելու դեպքում, պետք է սկսես շան պես աշխատել։

---------- Ավելացվել է՝ 18:31 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 18:30 ----------



Դե կարող եմ Ստեֆանի Մեյերի պես պատմել, կարող եմ Տոլկիենի պես պատմել։ Տարբերություն կա։

Ահամ: Իսկ ի՞նչ, եթե ես քեզ ասեմ, որ Մեյերը շատ ավելի «մուսայով» ա եղել, քան Տոլկիենը: Ի նկատի ունեմ, գրածի մեջ շատ մեծ ոգևորվածություն ու ոգեշնչում կա: Բայց դրանից զիբիլը չի դադարում զիբիլ լինել:))

My World My Space
04.10.2010, 17:42
Վորլդ, քո գրածի մեջ մեծամտություն կար: Իմ գրածի մեջ՝ ոչ: Իմ մոտ կարծիք էր՝ ամրապնդված բազմաթիվ ինձանից էլ, քեզանից էլ ավելի կայացած գրողների կարծիքներով: Քո մոտ՝ տարիքային (եթե ոչ դեռահասական), դիլետանտական ընդվզում: Նման ընդվզումների վրա է հենված, ասենք, վաթսունականների պոետիկ կոնտրկուլտուրայի մեծ մասը, որ եթե հեղինակին հարցնես, թե ինչ է ի նկատի ունեցել, երբ գրել է՝

մեծամիտ արհամարհանքով կնայի վրադ:) ինչպես նշում է Սթիվեն Քինգը ("On Writing", CV, 62-63), այդ մարդկանց համար էական չի, որ նրանք պատկերացում չունեն իրենց իսկ գրելու մեխանիկայի մասին («ամեն ինչ բխում է սրտից բլա բլա բլա»):
Նրանք պոետնե՜ր են, չէ, բավականաչափ պաթոսով չստացվեց, օ՜հ, չքնաղագեղ Պոեզիայի ստրուկնե՜ր են նրանք, երգիչնե՜ր են ցավի՜... (բազմակետը չմոռանանք, նման մարդկանց սիրելի կետադրական նշանն է հաճախ):

Ուրեմն սկսենք նրանից, որ ինձնից էլ , քեզանից էլ կայացած գրողների կարծիքը (թեև ես գրող չեմ) մեր կարծիքը չի, նույն կերպ կարող իր պնդել նաև հակառակը ու նույն արգումենտներով, քանի որ հակառակ կարծողներն էլ քիչ չեն....

Rhayader
04.10.2010, 17:46
Ուրեմն սկսենք նրանից, որ ինձնից էլ , քեզանից էլ կայացած գրողների կարծիքը (թեև ես գրող չեմ) մեր կարծիքը չի, նույն կերպ կարող իր պնդել նաև հակառակը ու նույն արգումենտներով, քանի որ հակառակ կարծողներն էլ քիչ չեն....
Ես ապացույցներ կխնդրեմ: Որոնք դու դժվար թե ներկայացնես:

Շինարար
04.10.2010, 17:56
Մոդերատորական. հարգելի պրոֆեսիոնալներ և ոչ պրոֆեսիոնալներ, խնդրում եմ՝ հանուն «պրոֆեսիոնալ գրող» հասկացության մեկնության վիճաբանությունը անձնական հարթություն չտեղափոխել:

Լեռնցի
04.10.2010, 18:00
Գրականությունը մի տաճար է, ուր կարելի է մտնել միայն մաքուր խղճով ու ազնիվ միտումներով: Իսկ երբ մարդիկ մոտենում են այդ տաճարին մանր փառասիրական տենչերով, շահադիտական նպատակներով, ամենամեծ ոճրագործությունն է, որ կատարում են ժողովրդի դեմ:

ՍՏԵՓԱՆ ՇԱՀՈՒՄՅԱՆ

Շինարար
04.10.2010, 20:23
Մոդերատորական. My World My Space և Rhayader մասնակիցների թեմայից դուրս, փոխադարձ «հաճոյախոսություններով» հագեցած քննարկումը ջնջվել է, սա վերջին նախազգուշացումն է:

Հայկօ
04.10.2010, 22:38
Ասելով պրոֆեսիոնալ,հասկանում են, որ մարդն ընտրել է գրելը որպես մասնագիտություն, եւ որոշակի արհեստավարժության է հասել այդ բնագավառում: Չէ որ, չենք ասում՝ տաղանդավոր, հանճարեղ... գրող, ասում ենք՝ պրոֆեսիոնալ: Դա նշանակում է, ոռ անկախ իր շարադրած մտքերի արժեքի, գոնե տեխնիկական առումով տեքստը խնդիրներ չունի, շարադրանքը սահուն է, նորմալ ընթեռնելի: Այսինքն՝ չկան սկսնակին բնորոշ խնդիրներ: Իսկ դա նվաճվում է փորձի շնորհիվ, հետո դառնում պրոֆեսիոնալիզմ:

Ինչքան էլ հանճարեղ լինի սիրողական գրողը, հաստատ ամեն հաջորդ գիրքն ավելի սահուն է ստացելու, խոսքն ավելի պարզ ու հղկված:
Իսկ թե դա ինչ համամարդկային արժեք կունենա, պրոֆեսիոնալ բառը չի պարտադրում:

Չէ, ես շարունակում եմ մնալ իմ հին կարծիքին :): Ուղղակի էնքան տարօրինակ է, որ մենակ ես եմ էդ «պրոֆեսիոնալ» բառը առաջին հերթին էդպես ընկալում, իսկ մյուսների ճնշող մեծամասնությունը «պրոֆեսիոնալ» ասելով հասկանում է «լավ մասնագետ»: Ախր մեկը մյուսի հետ կապ չունեն: Ինձ կասե՞ք, օրինակ, թե ով է պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլիստը: Կամ՝ պրոֆեսիոնալ խոհարարը: Այն ֆուտբոլիստն ու խոհարարն են, ովքեր ֆուտբոլ խաղալով ու ճաշ եփելով փող են վաստակում, ուրիշ ոչ մի բան: Այլ հարց է, որ վատ ֆուտբոլիստին կամ խոհարարին ոչ ոք չի վճարի, նրանք շուտով ստիպված կլինեն եկամտի այլ աղբյուրներ փնտրել, ու ավտոմատ կերպով կստացվի, որ պրոֆեսիոնալը իր գործի լավ գիտակն է (համոզված եմ, որ բառը հենց էդպես էլ ստացել է իր «լավ մասնագետ» իմաստը. վատին փող չեն տալիս), բայց դա հարցի էությունը չի փոխում: Գրողը պրոֆեսիոնալ է, եթե նրան վճարում են գրելու համար: Պրոֆեսիոնալը կարող է լավը լինել, կամ վատը լինել, կարող է իր գործից լավ գլուխ հանել, կարող է՝ ոչ, բայց նա մնում է պրոֆեսիոնալ, այսինքն՝ ինչ-որ պրոֆեսիայով փող վաստակող մարդ:

Ինձ չեք հավատում, Collins-ին հավատացեք գոնե :(.


professional

adj.
1) of, relating to, suitable for, or engaged in as a profession
2) engaging in an activity for gain or as a means of livelihood
3) extremely competent in a job, etc
4) undertaken or performed for gain or by people who are paid

n.
5) a person who belongs to or engages in one of the professions
6) a person who engages for his livelihood in some activity also pursued by amateurs
7) a person who engages in an activity with great competence
8) an expert player of a game who gives instruction, esp to members of a club by whom he is hired

«Լավ մասնագետը» թե՛ ածականի և թե՛ գոյականի դեպքում ընդամենը երրորդ իմաստն է, ընդ որում, բնականաբար, ավելի ուշ ծագած իմաստը:

Կարելի է երկար քննարկել, թե ի՞նչ է նշանակում լավ գրող, վարպետ գրող, մեյնսթրիմ գրող կամ չհասկացված գրող, բայց «Ի՞նչ է նշանակում պրոֆեսիոնալ գրող» հարցի պատասխանը մեկն է, և ես արդեն այն տվել եմ :xist_hpart:

---------- Ավելացվել է՝ 23:38 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 23:35 ----------


Ի դեպ Լյուիս Քերոլի հետ կապված շատ զվարճալի պատմություն է եղել: Անգլիայի Վիկտորիա թագուհին այնքան էր տպավորվել Ալիսայով, որ խնդրել էր, որ Լյուիս Քերոլի իր հաջորդ գիրքը անպայման իրեն նվիրի: Լյուիս Քերոլն էլ նվիրեց - ինչ-որ մաթեմատիկական տրակտատ վերնագրված "An Elementary Treatise on Determinants":

Դե բնականաբար Լյուիս Քերոլը պրոֆեսիոնալ գրող չէր, սակայն «Ալիսան հրաշքների աշխարհում» գրքով (որը իսկական գլուխգործոց է) ծալած ուներ ցանկացած պրոֆեսիոնալ գրողի :)

Մի քիչ ուրիշ կերպ էի լսել էս պատմությունը :): Ասում էին, որ թագուհին, կարդալով «Ալիսը», էնքան է հավանում դա, որ իր նազիր-վեզիրներին հրամայում է գնալ ու գտնել-բերել Լյուիս Քերոլի բոլոր գրքերը: Ու հավաքում-բերում են... Համատարած խրթին մաթեմատիկա և ոչ բացարձակապես ոչ մի սպիտակ ճագար :)):

Վարպետ
04.10.2010, 22:44
Էլի քննարկումը մինչեւ կարդալը, կարծիք արտահայտեմ, հետո սկսեմ կարդալ, սենց հետաքրքիր ա:) Թե չէ կարող ա կարդամ` պարզվի էդ կարծիքը հայտնվել ա, ու ես մի հատ ուղղակի շնորհակալություն հայտնեմ ու դուրս գամ:) Իսկ ես ուզում եմ վերստին վերադառնա~լ:)) Էնպես որ` նախ, իմ հետ համակարծիքներին խնդրում եմ` չմոռանալ ինձ խրախուսել վարկանիշային հորդառատությամբ:D Եվ այսպես.. դադադա~մ:)
ԻՄՀԿ "պրոֆեսիոնալ" բառն ինքնին հուշում է, որ այդ զբաղմունքը մարդու մասնագիտությունն է` պրոֆեսիան: Այսինքն` այդ մարդն այդ զբաղմունքով փող է աշխատում: Պրոֆեսիոնալ կարող է լինել ինչպես գրողը, այնպես էլ սպորտսմենը, վարորդը եւ այլն: "Պրոֆեսիոնալ"-ի հականիշն այս պարագայում "սիրողն" է` любитель: Չեմ վիճում, որ հազարավոր սիրողներ գուցե պատկան զբաղմունքից ավելի լավ են գլուխ հանում, քան շատ պրոֆեսիոնալներ: բայց նրանց բաժանում է միայն մի երեւույթ, որն անվանում ենք` աշխատավարձ կամ հոնորար:

StrangeLittleGirl
04.10.2010, 23:08
Էկա ասելու, որ Կլօրի ու Վարպետի հետ համաձայն եմ :P

Մեկ էլ կմեռնեի, եթե էս գրառմանը չպատասխանեի


Պրոֆեսիոնալ հայերեն թարգմանվում է արհեստավարժ....
Արհեստավարժը արհեստի վրա վարժված փորձ ձեռք բերած մարդն ա

Ասածս ինչ ա, գրողին պրոֆեսիոնալ մի դարձրեք, ինքը ժուռնալիստ չի.... գրողը սրտից ա գրում, գրողը գրում ա մարդկայինի մասին, մարդկային որակներ ա փորձում, իրա գաղափարին ա հասու դարձնում.... Պրոֆեսինոլա գրողները, պրոֆեսիոնալ սեքս անողների պես միայն փողի համար են անում: Մյուսները հաջույք են ստանում: Ոնց որ սեքսից ես հաճույք ստանում, բայց ոչ պոռնիկ ես ոչ էլ ժիգալո:

14 տարեկան գերազանցիկ աղջկա սիրային զեղումներն էլ են սրտից: Ուրեմն ինքը գրո՞ղ ա:

Գրելն էլ ա մասնագիտություն, ինչ ուզում եք, ասեք:

Interdenominational
04.10.2010, 23:23
StrangeLittleGirl: Ես էլ եկա ասելու, որ My World My Space-ի հետ եմ համաձայն…
Օրինակ՝ եթե առաջին կուրսում գրածներս ընթերցելով ԳՄ քարտուղարը կասկածանք է հայտնել. «Սա իրո՞ք դու ես գրել»…որը ինձ համար բարձրագույն գնահատականն էր… և ես արհեստավաժ չէի, ու հիմա էլ չեմ, ուրեմն պիտի աճող ոգևորությանս գլխին բամփեի՝ ասելով, որ պիտի «պրոֆեսիոնալիզմի կայացման» դժվար ուղին անցնե՞մ, որ պատիվ ունենամ գրողների հետ նույն հարթության վրա կանգնելու՞…որ դա թյուրիմացությու՞ն է, կամ փոքրիկ բռնկու՞մ…
Ընկերս գրող է… բայց «գրողչությունը» չէ նրա հանապազօրյա զբաղմունքը… բիզնեսմեն է մարդը… որպես գրող պրոֆեսիոնալ չէ՞:

Կամ ես չեմ հասկանում «արհեստավարժության» տեխնիկական մասի կողմնակիցների դիրքորոշումը, կամ «գրող» անհատի վերաբերյալ բոլորս էլ թյուր պատկերացումներ ունենք:

Վարպետ
04.10.2010, 23:48
Ընկերս գրող է… բայց «գրողչությունը» չէ նրա հանապազօրյա զբաղմունքը… բիզնեսմեն է մարդը… որպես գրող պրոֆեսիոնալ չէ՞:

Ոչ, չէ: Ու դրա մեջ ոչ մի լավ կամ վատ բան չկա: Հենց հասկանաք, որ "պրոֆեսիոնալ" բառը որակի նշան չէ, այլ ընդամենը վաստակն ապահովելու ճանապարհը մատնանշող բառ, անպայման դուրս կգաք էդ վիրավորված վիճակից: Ես ինքս պրոֆեսիոնալ լրագրող եմ: Ձեր տրամաբանությամբ` գլուխ եմ գովում, քանի որ "պրոֆեսիոնալ" բառը ասոցացնում եք "լավ"-ի հետ: Բայց ես ընդամենը փաստն եմ արձանագրում, քանի որ ես ընդամենը իմ վաստակն ապահովում եմ լրագրությամբ, այսինքն` լրագրությունն իմ պրոֆոսիան է, գրողը տանի: Նույնն էլ գրողների մոտ է: Էս սխալ մտայնությունը գալիս է "սիրողական մակարդակ" արտահայտությունից, որին էլ, ըստ այդմ, տվել ենք սխալ մեկնաբանություն` վատ, ցածր, դեռեւս աճելու տեղ ունեցող մակարդակ: Ըստ ամենայնի` գուցե երբեմն այդպես էլ կա, քանի որ եթե դեռ փող չի աշխատում էդ փեշակով, նշանակում է` դեռեւս ցածր մակարդակի է: Բայց եկեք բացարձակ նույնականացում չանենք: Լիքը սիրողներ կան, որոնք գրում են ուղղակի գրելու համար` առանց դրա դիմաց փող ակնկալելու: Ու լիքը պրոֆեսիոնալներ կան, որոնք գուցե ավելի վատ են գրում էդ սիրողներից, բայց պրոֆեսիոնալ են, քանի որ փող աշխատելու միջոցն ա իրենց: Մի հատ էլ կարդացեք, խնդրում եմ, մի հատ էլ մտածեք:

Interdenominational
05.10.2010, 00:13
Ոչ, չէ: Ու դրա մեջ ոչ մի լավ կամ վատ բան չկա: Հենց հասկանաք, որ "պրոֆեսիոնալ" բառը որակի նշան չէ, այլ ընդամենը վաստակն ապահովելու ճանապարհը մատնանշող բառ, անպայման դուրս կգաք էդ վիրավորված վիճակից: Ես ինքս պրոֆեսիոնալ լրագրող եմ: Ձեր տրամաբանությամբ` գլուխ եմ գովում, քանի որ "պրոֆեսիոնալ" բառը ասոցացնում եք "լավ"-ի հետ:

Բնավ… բայց այլ տեսանկյունից նայենք՝ եթե Դուք առ ժամանակ թողնեք լրագրությունը, և օրինակ, հյուսնությամբ զբաղվեք, կդադարե՞ք «պրոֆեսիոնալ լրագրող» լինելու՞ց… Ձեր սեփական գրելաոճն ու գրելու տեխնիկան կտուժե՞ն: Չեմ կարծում…
Լրագրությունը նաև ստեղծագործական մտածելակերպ է ենթադրում, բայց ի տարբերություն լրագրողի, գրողը այլ առաքելություն ունի, այն է՝ ստեղծել, արարել այնպիսի արժեքներ, որ «մեկանգամյա ընթերցման» ֆորմատի տակ չընկնեն…


Բայց ես ընդամենը փաստն եմ արձանագրում, քանի որ ես ընդամենը իմ վաստակն ապահովում եմ լրագրությամբ, այսինքն` լրագրությունն իմ պրոֆոսիան է, գրողը տանի: Նույնն էլ գրողների մոտ է:

Համաձայն չեմ… Աշխատանքի բնույթն է Ձեզ օրվա, կյանքի ռիթմ թելադրում, ու դա պատճառաբանված է, այլ կերպ լինել չէր էլ կարող… իսկ գրողը չի կարող «գրական ճագարաբուծությամբ» զբաղվել… գրականությունը սպեկուլյացիա չէ, քանակ/որակ հարաբերակցությունները այստեղ խիստ անկայուն են:


Էս սխալ մտայնությունը գալիս է "սիրողական մակարդակ" արտահայտությունից, որին էլ, ըստ այդմ, տվել ենք սխալ մեկնաբանություն` վատ, ցածր, դեռեւս աճելու տեղ ունեցող մակարդակ:

Ինչպես ասում են՝ «մեր խառը ժամանակներում» արհեստի ու արվեստի սահմանը լղոզված է… գրողին մենք ենք բնորոշում որպես «սիրողականի» ու արդեն «սիրելի դարձած հեղինակի»…բայց միայն ժամանակն է ամեն ինչ իր տեղը դնում, հասկացնելով, որ գրող կամ լինում են, կամ ոչ:

Վարպետ
05.10.2010, 00:16
Ես դուրս եմ գալիս բանավեճից, քանի որ տեղի է ունենում շրջապտույտ` "Խնձորը միրգ է" - "Ոչ, գազարը բանջարեղեն է" տրամաբանության մեջ:) Համոզելու կարիք չեմ զգում, քանի որ ձեր մոտեցումը կարծրացած է` նախ, եւ երկրորդ` ի սեր Աստծո:)

Chuk
05.10.2010, 00:22
Ոչ, չէ: Ու դրա մեջ ոչ մի լավ կամ վատ բան չկա: Հենց հասկանաք, որ "պրոֆեսիոնալ" բառը որակի նշան չէ, այլ ընդամենը վաստակն ապահովելու ճանապարհը մատնանշող բառ, անպայման դուրս կգաք էդ վիրավորված վիճակից: Ես ինքս պրոֆեսիոնալ լրագրող եմ: Ձեր տրամաբանությամբ` գլուխ եմ գովում, քանի որ "պրոֆեսիոնալ" բառը ասոցացնում եք "լավ"-ի հետ: Բայց ես ընդամենը փաստն եմ արձանագրում, քանի որ ես ընդամենը իմ վաստակն ապահովում եմ լրագրությամբ, այսինքն` լրագրությունն իմ պրոֆոսիան է, գրողը տանի: Նույնն էլ գրողների մոտ է: Էս սխալ մտայնությունը գալիս է "սիրողական մակարդակ" արտահայտությունից, որին էլ, ըստ այդմ, տվել ենք սխալ մեկնաբանություն` վատ, ցածր, դեռեւս աճելու տեղ ունեցող մակարդակ: Ըստ ամենայնի` գուցե երբեմն այդպես էլ կա, քանի որ եթե դեռ փող չի աշխատում էդ փեշակով, նշանակում է` դեռեւս ցածր մակարդակի է: Բայց եկեք բացարձակ նույնականացում չանենք: Լիքը սիրողներ կան, որոնք գրում են ուղղակի գրելու համար` առանց դրա դիմաց փող ակնկալելու: Ու լիքը պրոֆեսիոնալներ կան, որոնք գուցե ավելի վատ են գրում էդ սիրողներից, բայց պրոֆեսիոնալ են, քանի որ փող աշխատելու միջոցն ա իրենց: Մի հատ էլ կարդացեք, խնդրում եմ, մի հատ էլ մտածեք:
Մի հատ էլ ես խցկվեմ՝ առանց ամբողջ թեման կարդալուն:

Վա, ինչ ասում ես, ճիշտ ես ասում:
Մենակ մի բայց կա: Մենք սովորել ենք պրոֆեսիոնալ ասել ոչ թե զուտ տվյալ գործով զբաղվողին, իր վաստակը դրանով ապահովողին (դրան մենք ասում ենք «մասնագետ»), այլ այդ գործի մեջ հմուտներին, լավագույններին, նրբերանգ ենք դրել, ու երբ որ ինչ-որ մեկին ասում ես «Էսինչը պրոֆեսիոնալ լրագրող ա», դրանով որակ ես ցույց տալիս, հակառակ դեպքում ասում ես ուղղակի «Էսինչը լրագրող ա»: Ու ճիշտ ա, պրոֆեսիոնալ բառի բուն նշանակությունկ քո ասածն ա, բայց կարծում եմ որ հերիք չի արդեն վաղուց զուտ էդ իմաստով չենք կիրառում, դեռ էդ ուղիղ ու բուն իմաստին չենք էլ վերդառնա, այլ կշարունակենք կիրառել որպես որակի ցուցանիշ:

Վարպետ
05.10.2010, 00:25
Մի հատ էլ ես խցկվեմ՝ առանց ամբողջ թեման կարդալուն:

Վա, ինչ ասում ես, ճիշտ ես ասում:
Մենակ մի բայց կա: Մենք սովորել ենք պրոֆեսիոնալ ասել ոչ թե զուտ տվյալ գործով զբաղվողին, իր վաստակը դրանով ապահովողին (դրան մենք ասում ենք «մասնագետ»), այլ այդ գործի մեջ հմուտներին, լավագույններին, նրբերանգ ենք դրել, ու երբ որ ինչ-որ մեկին ասում ես «Էսինչը պրոֆեսիոնալ լրագրող ա», դրանով որակ ես ցույց տալիս, հակառակ դեպքում ասում ես ուղղակի «Էսինչը լրագրող ա»: Ու ճիշտ ա, պրոֆեսիոնալ բառի բուն նշանակությունկ քո ասածն ա, բայց կարծում եմ որ հերիք չի արդեն վաղուց զուտ էդ իմաստով չենք կիրառում, դեռ էդ ուղիղ ու բուն իմաստին չենք էլ վերդառնա, այլ կշարունակենք կիրառել որպես որակի ցուցանիշ:

Ցավդ էլ տանեմ:) Լրիվ համաձայն եմ:) Իմ ասածն էլ ա դա: Այո, դնում ենք էդ իմաստը, բայց կարծում եմ` էնքան ա խորացել էդ իմաստի ընկալումը, որ երբ իր բուն իմաստով ես օգտագործում, մարդի վիրավորվում են:) Ասենք ասում են` լավ է~, դրա ինչն ա պրոֆեսիոնալ? Կամ` ապեր, ուրեմն քո կարծիքով նմանի գրողը պրոֆեսիոնալ չի? Հլը նայի ինչ պատկերներ ա օգտագործում: Եթե այդ մոտեցումը չլինի` քավ լիցի~, էդ ոչ ուղիղ իմաստն էլ օգտագործենք, բայց խանգարում ա:)

Chuk
05.10.2010, 00:28
Ցավդ էլ տանեմ:) Լրիվ համաձայն եմ:) Իմ ասածն էլ ա դա: Այո, դնում ենք էդ իմաստը, բայց կարծում եմ` էնքան ա խորացել էդ իմաստի ընկալումը, որ երբ իր բուն իմաստով ես օգտագործում, մարդի վիրավորվում են:) Ասենք ասում են` լավ է~, դրա ինչն ա պրոֆեսիոնալ? Կամ` ապեր, ուրեմն քո կարծիքով նմանի գրողը պրոֆեսիոնալ չի? Հլը նայի ինչ պատկերներ ա օգտագործում: Եթե այդ մոտեցումը չլինի` քավ լիցի~, էդ ոչ ուղիղ իմաստն էլ օգտագործենք, բայց խանգարում ա:)

Դրա համար կարելի ա էդ բառը ռադ անել, որտև հայերեն չի, ռադ անել նաև «արհեստավարժ» արհեստածին բառը ու օգտագործել ուրիշ բառեր, ասենք «Հրաշալի գրող է», «Վարպետորեն է գրում», «Անտաղանդ գրող ա» և այլն :)

Թե չէ հիմա ինչքան էլ էդ բառի բուն ու ուղիղ նշանակությունը մեկը ես գիտեմ, հասկանում եմ, իմ համար «Պրոֆեսիոնալ գրող» տերմինը խորթ ու տհաճ ա, չեմ ուզում գրող բառի կողքը տենց բնութագիր տեսնել: Բնականաբար սուբյեկտիվ ա:

Հայկօ
05.10.2010, 00:51
Դրա համար կարելի ա էդ բառը ռադ անել, որտև հայերեն չի, ռադ անել նաև «արհեստավարժ» արհեստածին բառը ու օգտագործել ուրիշ բառեր, ասենք «Հրաշալի գրող է», «Վարպետորեն է գրում», «Անտաղանդ գրող ա» և այլն :)

Թվածներիցդ և ոչ մեկը չունի «գրելով փող աշխատող» իմաստը ;):


Թե չէ հիմա ինչքան էլ էդ բառի բուն ու ուղիղ նշանակությունը մեկը ես գիտեմ, հասկանում եմ, իմ համար «Պրոֆեսիոնալ գրող» տերմինը խորթ ու տհաճ ա, չեմ ուզում գրող բառի կողքը տենց բնութագիր տեսնել: Բնականաբար սուբյեկտիվ ա:

Անսովոր ա, դրանից ա:

Chuk
05.10.2010, 01:35
Թվածներիցդ և ոչ մեկը չունի «գրելով փող աշխատող» իմաստը ;):



Անսովոր ա, դրանից ա:
Խնդիրն անսովորությունը չի, Հայկ, այլ էն, որ պրոֆեսիոնալը ուրիշ իմաստով է կիրառվում ու շատ վաղուց:
Իսկ «փող աշխատողի» համար կարելի է ասել թեկուզ «մասնագիտությունը գրող է», «մասնագետ գրող», «գրող է աշխատում» և այլն: Բայց պրոֆեսիոնալ ասելով ինչքան ուզում ենք ստեղ քննարկենք, ուրիշ բան ենք հասկանալու, ստեղ մեր քննարկելով չի, էդ անտեր բառը որոշակի նրբերանգ ա ստացել, որակական հատկանիշի արտահայտում: Ու հեչ էական չի, թե էդ բառի առաջ բառարաններում ինչ ա գրած:

Ծով
05.10.2010, 04:27
պրոֆեսիոնալ գրողը էդ էն ա, որ ուղղագրական, կետադրական, շարահյուսական, շարադասական սխալներ չի անում...իսկ էն մի գրողի համար, բացի էս վերջին, էն որ սաղ օրը իրանց են գովում, պրոֆեսիոնալ բառը էժանագին ա ու նույնիսկ վիրավորական...
իսկ վաաբշե լավ գրողը էն ա, որ եթե գրիչի թանաքը նոռմալ ա, բայց գրիչ ինչ-որ չի գրում, ինքը չի գրում...

Rhayader
05.10.2010, 08:39
Էլի քննարկումը մինչեւ կարդալը, կարծիք արտահայտեմ, հետո սկսեմ կարդալ, սենց հետաքրքիր ա:) Թե չէ կարող ա կարդամ` պարզվի էդ կարծիքը հայտնվել ա, ու ես մի հատ ուղղակի շնորհակալություն հայտնեմ ու դուրս գամ:) Իսկ ես ուզում եմ վերստին վերադառնա~լ:)) Էնպես որ` նախ, իմ հետ համակարծիքներին խնդրում եմ` չմոռանալ ինձ խրախուսել վարկանիշային հորդառատությամբ:D Եվ այսպես.. դադադա~մ:)
ԻՄՀԿ "պրոֆեսիոնալ" բառն ինքնին հուշում է, որ այդ զբաղմունքը մարդու մասնագիտությունն է` պրոֆեսիան: Այսինքն` այդ մարդն այդ զբաղմունքով փող է աշխատում: Պրոֆեսիոնալ կարող է լինել ինչպես գրողը, այնպես էլ սպորտսմենը, վարորդը եւ այլն: "Պրոֆեսիոնալ"-ի հականիշն այս պարագայում "սիրողն" է` любитель: Չեմ վիճում, որ հազարավոր սիրողներ գուցե պատկան զբաղմունքից ավելի լավ են գլուխ հանում, քան շատ պրոֆեսիոնալներ: բայց նրանց բաժանում է միայն մի երեւույթ, որն անվանում ենք` աշխատավարձ կամ հոնորար:

Վա, ուրեմն ես մանկուց պրոֆեսիոնալ գրող եմ:)) որ բանաստեղծություն էի գրում, ծնողներս ինձ խրախուսական փող էին տալիս:))
Անհամեստ հարց. եթե բժիշկը սկսի էլեկտրիկ աշխատել, ու դադարի որպես բժիշկ աշխատել, կդադարի՞ պրոֆեսիոնալ բժիշկ լինել, սիրող կդառնա՞)))

Վարպետ
05.10.2010, 08:57
Վա, ուրեմն ես մանկուց պրոֆեսիոնալ գրող եմ:)) որ բանաստեղծություն էի գրում, ծնողներս ինձ խրախուսական փող էին տալիս:))
Անհամեստ հարց. եթե բժիշկը սկսի էլեկտրիկ աշխատել, ու դադարի որպես բժիշկ աշխատել, կդադարի՞ պրոֆեսիոնալ բժիշկ լինել, սիրող կդառնա՞)))

Բայ ջան, պատասխան հարց էդ դեպքում: Էս նոր նշանակությամբ "պրոֆեսիոնալ" գրողը, եթե ընկնի մառազմի մեջ, կշարունակի "պրոֆեսիոնալ" մնալ, թե կասենք` արդեն էնքան էլ պրոֆեսիոնալ չի? Ախպեր, մեզ գցել ենք անիմաստ տեղապտույտի մեջ, համ ես եմ հասկանում ինչ են/եք ասում, համ դուք ես հասկանում` ինչ եմ ասում: Էն ա որ պարապ ենք մնացել:) Էս էն իմ ու քո ֆեյսբուքյան վերջին խոսակցության պես մի բան ա դառնում:) Ապեր, եթե բժիշկը դադարի էլեկտրիկ աշխատել, ապա կդադարի պարզապես բժիշկ լինելուց: Եթե մեկը այլեւս բժիշկ չի, ոնց կարելի ա էդ մարդուն պրոֆեսիոնալ անվանել? Ոչ մի ձեւ ուղեղս չի մտնում: Այսինքն քո ասելով` պետք ա ասել "Նա պրոֆեսիոնալ բժիշկ է, բայց զբաղվում է էլեկտրիկությամբ" ? Էդ էն դեպքում, երբ "պրոֆեսիոնալ" բառն օգտագործում ենք "բժշկի կրթություն ունի" իմաստով, օք: Բայց ախր պրոֆեսիոնալն ուրիշ իմաստ ունի, այ ցավդ տանեմ:

StrangeLittleGirl
05.10.2010, 09:31
StrangeLittleGirl: Ես էլ եկա ասելու, որ My World My Space-ի հետ եմ համաձայն…
Օրինակ՝ եթե առաջին կուրսում գրածներս ընթերցելով ԳՄ քարտուղարը կասկածանք է հայտնել. «Սա իրո՞ք դու ես գրել»…որը ինձ համար բարձրագույն գնահատականն էր… և ես արհեստավաժ չէի, ու հիմա էլ չեմ, ուրեմն պիտի աճող ոգևորությանս գլխին բամփեի՝ ասելով, որ պիտի «պրոֆեսիոնալիզմի կայացման» դժվար ուղին անցնե՞մ, որ պատիվ ունենամ գրողների հետ նույն հարթության վրա կանգնելու՞…որ դա թյուրիմացությու՞ն է, կամ փոքրիկ բռնկու՞մ…
Ընկերս գրող է… բայց «գրողչությունը» չէ նրա հանապազօրյա զբաղմունքը… բիզնեսմեն է մարդը… որպես գրող պրոֆեսիոնալ չէ՞:

Կամ ես չեմ հասկանում «արհեստավարժության» տեխնիկական մասի կողմնակիցների դիրքորոշումը, կամ «գրող» անհատի վերաբերյալ բոլորս էլ թյուր պատկերացումներ ունենք:
Մեջբերման կոճակը սեղմել էի, որ պատասխանեմ, բայց Վարպետն արդեն գրեց:


Մի հատ էլ ես խցկվեմ՝ առանց ամբողջ թեման կարդալուն:

Վա, ինչ ասում ես, ճիշտ ես ասում:
Մենակ մի բայց կա: Մենք սովորել ենք պրոֆեսիոնալ ասել ոչ թե զուտ տվյալ գործով զբաղվողին, իր վաստակը դրանով ապահովողին (դրան մենք ասում ենք «մասնագետ»), այլ այդ գործի մեջ հմուտներին, լավագույններին, նրբերանգ ենք դրել, ու երբ որ ինչ-որ մեկին ասում ես «Էսինչը պրոֆեսիոնալ լրագրող ա», դրանով որակ ես ցույց տալիս, հակառակ դեպքում ասում ես ուղղակի «Էսինչը լրագրող ա»: Ու ճիշտ ա, պրոֆեսիոնալ բառի բուն նշանակությունկ քո ասածն ա, բայց կարծում եմ որ հերիք չի արդեն վաղուց զուտ էդ իմաստով չենք կիրառում, դեռ էդ ուղիղ ու բուն իմաստին չենք էլ վերդառնա, այլ կշարունակենք կիրառել որպես որակի ցուցանիշ:

Չուկ ու մյուսներ, գիտե՞ք՝ ինձ թվում ա ցավը ինչում ա: Ընդամենը Հայաստանում մի «պուճուր» խնդիր կա: Պետք է որ նա, ով տվյալ մասնագիտությամբ փող է աշխատում (անկախ նրանից, թե գրող է, լրագրող, էլեկտրիկ, թե բժիշկ), լինի գոնե միջին և ավելի բարձր մակարդակի: Բայց քանի որ Հայաստանում ոչ միշտ է այդպես, ստացվում է, որ լավ մասնագետներին ասում են պրոֆեսիոնալ: Ու էստեղից սկսվում է ամբողջ խառնաշփոթը:

Օրինակ. մամաս ժամանակին գիրք ա հրատարակել, որն ալարել ա տանի խանութներ ծախելու: Մեկ-մեկ ես զբաղվում եմ էդ գրքի տարածմամբ, նվիրում եմ տարբեր մարդկանց: Ասեմ, որ հրաշալի գործ ա, ժամանակակից հայ գրականության ամենալավ գործերից մեկը: Բայց մամաս պրոֆեսիոնալ գրող չի. ինքը լրագրությամբ ա փող աշխատում:

---------- Ավելացվել է՝ 09:31 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 09:25 ----------

Էս էլ վիկիից.
A professional is a person that is paid for what they do. Qualifications have little to do with being a professional as the world's "oldest profession" is strictly a monetary gain career. An amateur maybe more qualified than a professional but they are not paid, thus they are an amateur.

Պրոֆեսիոնալն այն մարդն է, որը վճարվում է իր արածի դիմաց: Որակավորումը քիչ կապ ունի պրոֆեսիոնալ լինելու, ինչպես օրինակ աշխարհի «ամենահին մասնագիտությունը» բացառապես գումար վաստակելու կարիերա է: Սիրողը կարող է ավելի որակավորված լինել, քան պրոֆեսիոնալը, բայց նա չի վճարվում, հետևաբար սիրող է:

Chuk
05.10.2010, 09:39
Բյուր ջան, էդ քո ասած «պուճուր» խնդիրը մենակ Հայաստանին չի հատուկ:

Իսկ մնացածը, նորից առանց հոգնելու կասեմ. մենք սովորել ենք պրոֆեսիոնալ բառը կիրառել ոչ բառարանային իմաստով, մենք դրա մեջ նրբերանգ ենք դրել, որակական հատկանիշ: Համաձայն չե՞ս այդ որակական հատկանիշով բառը կիրառել, էդ դեպքում պրոֆեսիոնալ բառն ուղղակի մի կիրառի: Ինչու՞: Որովհետև քո ասած իմաստով իրան կարելի ա թարգմանել, մասնագետն ա, հայերեն բառ չի: «Պրոֆեսիա»՝ մասնագիտություն բառից ա:

Rhayader
05.10.2010, 10:11
Բայ ջան, պատասխան հարց էդ դեպքում: Էս նոր նշանակությամբ "պրոֆեսիոնալ" գրողը, եթե ընկնի մառազմի մեջ, կշարունակի "պրոֆեսիոնալ" մնալ, թե կասենք` արդեն էնքան էլ պրոֆեսիոնալ չի?
Վա, մի հատ իմ գրածները նայի))) մնացածի գրածի կոնտեքստի մեջ մի դիր: Ես նշել եմ, որ պրոֆեսիոնալը վերաբերում ա մեխանիկային ու մոտեցմանը: Ոչ թե գրածի արժեքին:
Պրոֆեսիոնալ գրողը կարող ա նենց զիբիլներ գրի, էլ դու սուս:
Օրինակ, Կոելիոն դիլետանտական ոճի ա նմանակում: Բայց աշխատանքից աշխատանք իրա ոճի հետևողականությունը ցույց ա տալիս, որ դա գիտակից, որոշակի երևույթ ա: Ինչը խոսում ա պրոֆեսիոնալիզմի որոշակի մակարդակի մասին (նայի, ինչ սիրուն բառ ա՝ պրոֆեսիոնալիզմի մակարդակ. ձեզ լսենք՝ ինքը, փաստորեն, պիտի նշանակի փողի քանակը, որ մարդը ստանում ա):
Բայց ես միշտ էլ պնդել եմ, որ Կոելիոն զիբիլ ա գրում:
Լյուիս Քերոլ: Վերցրել գրել ա: Գրածի մեջ ոչ մի պրոֆեսիոնալ բան չկա: Ստանդարտ վիկտորիական ոճ:
Բայց արժեքավոր գործ: Մարդը, չլինելով պրոֆեսիոնալ գրող ու առանձնապես ընթացք չապահովելով, ունեցել ա հանճարեղ միտք, որը իրա հերթին հանճարեղ կոնցեպցիա ա մշակել:

Ապեր, եթե բժիշկը դադարի էլեկտրիկ աշխատել, ապա կդադարի պարզապես բժիշկ լինելուց:
(:D)
Որպես աշխատանք՝ միանշանակ: Որպես մասնագիտություն՝ ոչ մի դեպքում:
Իմ ասածն էն ա, որ պրոֆեսիոնալ=մասնագետ (լավ թե վատ մասնագետ՝ էական չի), իսկ դուք ասում եք, թե պրոֆեսիոնալ=աշխատող:
Ասենք, մարդիկ կան, որոնք գործ են անում, բայց նման մասնագիտություն գոյություն չունի:)) ասենք՝ ես պրոֆեսիոնալ շվեյցար եմ:D կամ պրոֆեսիոնալ ցեմենտ խառնող:D
Նայի, օրինակ՝ քսաներորդ դարի առաջին կեսին չկար խանութի ցուցափեղկերը դասավորողի մասնագիտություն: Դա անում էին սովորական աշխատողները կամ դեկորատորը: Հիմա ձևավորվել ա էդ մասնագիտությունը, կա մասնագիտական էթիկա, մոտեցումներ, տեխնիկաներ: Ու մասնագետներ: Անկախ նրանից, իրանք իրանց մասնագիտությամբ աշխատու՞մ են, թե՞ չէ:

Վարպետ
05.10.2010, 10:31
Բայ ջան, օք ա սաղ ընգեր:) Գյազարը բանջարեղեն ա:)

Rhayader
05.10.2010, 11:57
Բայ ջան, օք ա սաղ ընգեր:) Գյազարը բանջարեղեն ա:)

Արմատապտուղ:D

Ֆրեյա
05.10.2010, 14:33
Մարդիկ, կան գրական ուղղություններ, որոնց ներքո ստեղծագործելու համար ուղղակի անհնար ա պրոֆեսիոնալ չլինելը։ Գրողը կարող է հաջողություն ունենալ դիլետանտ ժամանակ քանի դեռ գրում է իր կամ մեկ ուրիշի հիստերիկ զեղումները, հեքիաթներ, որ ինքն է հնարում, շունիկների ու փիսիկների մասին, կամ էլ՝ մի ուրիշ կենցաղային բան։

Բայց պատկերացնում եք, ասենք, պատմական վեպ գրողը պրոֆեսիոնալ գրող չլինի, մշակված խոսք ու տեխնիկա չունենա... աբսուրդ...

Եթե մտքիդ եկած աբստրակտ մտքերն ես թղթին տալիս, տեղ կա էքսպրոմտի, բայց եթե լուրջ բան ես գրում, անհնար ա առանց կայացած, փորձված տեխնիկայի...

Դրա համար էլ՝ մոնումենտալ ստեղծագործությունների վրա երևում է, թե փորձը, թե տաղանդտ.. Նույնիսկ դասագիրք գրելու համար մարդուն պրոֆեսիոնալ տաղանդ է պետք, ինչքան էլ լավ մասնագետ լինի, եթե նախադասությունները լավ չշարի, սովորղը էդ դասագրքից բան չի հասկանա...

Դասագիրք. պրոֆեսիոնալ գրողի իդեալական մոդել։

Վարպետ
05.10.2010, 14:46
Ջան ենք ասում` ջան լսում:) Նոր տերմին ավելացավ` "պրոֆեսիոնալ տաղանդ" :)

Ֆրեյա
05.10.2010, 15:06
Ջան ենք ասում` ջան լսում:) Նոր տերմին ավելացավ` "պրոֆեսիոնալ տաղանդ" :)

Չէ, պատահաբար է մնացել պրոֆեսիոնալ բառը, սխալմամբ չեմ ջնջել ուղղակի։ նախադասություն խմբագրելու ժամանակ ;)

Rhayader
05.10.2010, 15:48
Ջան ենք ասում` ջան լսում:) Նոր տերմին ավելացավ` "պրոֆեսիոնալ տաղանդ" :)
Վա, ուրիշի աչքի փուշը, սեփական աչքի էլեկտրիկը:D

Ապեր, եթե բժիշկը դադարի էլեկտրիկ աշխատել, ապա կդադարի պարզապես բժիշկ լինելուց:

StrangeLittleGirl
05.10.2010, 17:38
Բյուր ջան, էդ քո ասած «պուճուր» խնդիրը մենակ Հայաստանին չի հատուկ:

Իսկ մնացածը, նորից առանց հոգնելու կասեմ. մենք սովորել ենք պրոֆեսիոնալ բառը կիրառել ոչ բառարանային իմաստով, մենք դրա մեջ նրբերանգ ենք դրել, որակական հատկանիշ: Համաձայն չե՞ս այդ որակական հատկանիշով բառը կիրառել, էդ դեպքում պրոֆեսիոնալ բառն ուղղակի մի կիրառի: Ինչու՞: Որովհետև քո ասած իմաստով իրան կարելի ա թարգմանել, մասնագետն ա, հայերեն բառ չի: «Պրոֆեսիա»՝ մասնագիտություն բառից ա:

Արտ, կարգին երկրներում գործը վատ անողներին չեն վարձատրում, այլ հանում, դուրս են շպրտում: Իսկ Հայաստանում նույնիսկ վատ աշխատող բժիշկն ա վարձատրվում: Համաձայն չեմ, բայց դու չպիտի ինձ ասես էդ բառը կիրառեմ, թե չէ ;)

Վարպետ
05.10.2010, 17:47
Վա, ուրիշի աչքի փուշը, սեփական աչքի էլեկտրիկը:D

Բայ, դու դեմագոգ ես:)

Interdenominational
05.10.2010, 19:22
Վարպետ: Ձեր տարբերակը ավելի քան հասկանալի է… Բայց Ձեր թույլտվությամբ ես այլ օրինակ կբերեմ՝ հեռավոր ծանոթներիցս մեկը ստեղծել է, ունի սեփական կոմերցիոն կայք, որը նրան ոչ մեծ, բայց փոքրիշատե կայուն եկամուտ է բերում…
Սակայն տվյալ մարդը ոչ կրթությամբ, ոչ աշխատանքի բնույթով կամ ծրագրավորող, կամ վեբ-ձևավորող կամ «չգիտեմ այլ կերպ ինչպես է անվանվում դա» չի աշխատում… Այլ աշխատանք ու կարգավիճակ ունի նա, զարմանալին այն է՝ որը ընդհանրապես առնչություն կամ ընդհանուր եզրեր չունի կայք ստեղծողի, ձևավորողի, կամ վեբմաստերի զբաղմունքի հետ:
Հիմա կողմնորոշվենք՝ նա պրոֆեսիոնալ կայքավա՞ր է - ըստ Ձեր տարբերակի :think

Վարպետ
05.10.2010, 19:39
Վարպետ: Ձեր տարբերակը ավելի քան հասկանալի է… Բայց Ձեր թույլտվությամբ ես այլ օրինակ կբերեմ՝ հեռավոր ծանոթներիցս մեկը ստեղծել է, ունի սեփական կոմերցիոն կայք, որը նրան ոչ մեծ, բայց փոքրիշատե կայուն եկամուտ է բերում…
Սակայն տվյալ մարդը ոչ կրթությամբ, ոչ աշխատանքի բնույթով կամ ծրագրավորող, կամ վեբ-ձևավորող կամ «չգիտեմ այլ կերպ ինչպես է անվանվում դա» չի աշխատում… Այլ աշխատանք ու կարգավիճակ ունի նա, զարմանալին այն է՝ որը ընդհանրապես առնչություն կամ ընդհանուր եզրեր չունի կայք ստեղծողի, ձևավորողի, կամ վեբմաստերի զբաղմունքի հետ:
Հիմա կողմնորոշվենք՝ նա պրոֆեսիոնալ կայքավա՞ր է - ըստ Ձեր տարբերակի :think

Հարգելիս, եթե իմ տարբերակը հասկանալի լիներ, Դուք չէիք կենտրոնանա նմանօրինակ դեպքերի վրա, քանի որ իմ ձեւակերպումը իմ ձեւակերպումը չէ, այլ աշխարհում ընդունված: Կարելի է այդ հարցն, օրինակ, հղել voprosy.mail.ru :) Վստահ եմ, որ ավելի հանգամանորեն կպատասխանեին: Մենք բոլորս էլ հասկանում ենք, որ խոսքը գնում է հիմնական եկամուտ ապահովող երեւույթի, աշխատանքի, մասնագիտության մասին: Ժողովուրդ իրոք անըմբռնելի ա էս պարզ ճշմարտությունը, թե ուղղակի իմ համբերությունն եք ստուգում?:) Ինչ-որ ժամանակից սկսած ինքն անսահման ա այլեւս, ի գիտություն:)

Interdenominational
05.10.2010, 19:50
Հարգելիս, եթե իմ տարբերակը հասկանալի լիներ, Դուք չէիք կենտրոնանա նմանօրինակ դեպքերի վրա, քանի որ իմ ձեւակերպումը իմ ձեւակերպումը չէ, այլ աշխարհում ընդունված:

Դա իմ պարզունակ հարցի պատասխանը չէր… իսկ հարցը, ընդամենը Ձեր պարզաբանումներից հետևաբանորեն բխած մի օրինակ է՝ «պրոֆեսիոնալ» կարգավիճակը ինձ, ենթադրյալ անուսյալիս հանրամատչելի ու հստակ ձևով բնորոշելու համար, այլ ոչ թե նրբորեն գրողի ծոցն ուղարկելու՝ voprosy.mail.ru հասցեով :(

Մյուս կողմից էլ անդրադառնանք թեմայաստեղծ հեղինակի ելակետային հարցին, և ուշադրություն դարձնենք հետևյալ «նյուանսին».

արդյո՞ք տեղին է «պրոֆեսիոնալ» բառի կիրառումը գրողի նկատմամբ

:8

Հայկօ
05.10.2010, 21:04
Ժող, բացառապես ամեն տեղ ամրագրված ա, որ պրոֆեսիոնալ եսիմինչը էն մարդն ա, ով իր էդ եսիմինչությամբ փո՛ղ ա աշխատում: Ախր սրանից պարզ ու հասարակ բան չկա, պետք ա ուղղակի ընդունեք, որ էդ մի բանն էլ չեք իմացել կամ սխալ եք իմացել, անցնենք առաջ, էդքան բան :)): Ի՞նչ կապ ունի, թե քանի հոգի են էդ բառը հիմնականում սխալ օգտագործում: Հայերի մեծ մասը համոզված ա, որ «մեղանչել» նշանակում ա «զղջալ, մեղա գալ». բռնենք մենք էլ սկսենք էդ իմաստով օգտագործել, մեկ ա, արդեն ուզենք թե չուզենք, մտել ա ժողովրդի մեջ, չէ՞: Էսօր փորձի համար երկու բանասերի էլ եմ տվել էս ցավոտ հարցը, երկուսն էլ չգիտեին էս պարզ ճշմարտությունը: Խնձորին ինչքան ուզում ես՝ տանձ ասա, դրանից տանձ չի դառնա ախր:

Ինձ հետ բանավիճելիս խնդրում եմ զերծ մնալ «լավ, հանճարեղ, իր գործի գիտակ, գրագետ, ճանաչված, տաղանդավոր» և այլ՝ որակ ցույց տվող բառերից. ես լրիվ ուրիշ դաշտում եմ խաղում :): «Վարպետ» բառը կարելի է օգտագործել, բայց բացառապես որպես հատուկ անուն:

Վարպետ
05.10.2010, 21:19
«Վարպետ» բառը կարելի է օգտագործել, բայց բացառապես որպես հատուկ անուն:
:oy Միայն ամաչկոտ սմայլիկներից կազմված, թեմայից դուրս գրառում:P

Հայկօ
05.10.2010, 21:22
:love


Հակառակ իր խոսելու մարմանջին՝ փոքրիկն Փանջունի հաճախ սխալ կգործածեր բառերը` բոլորովին աղավաղելով անոնց նշանակությունը: Օր մը սեղանի վրա դրված արժեքավոր անոթ մը կ'առնե ու գետին նետելով ջարդ ու փշուր կ'ընե:

Հայրը, իրիկունը գործեն վերադարձին, կը տեսնե եղածը և տղան կանչելով ու անոթին կտորտանքները ցույց տալով կը գոչե.

- Ծո՛, ի՞նչ ես ըրեր անոթը:

- Շինեցի, հայրիկ, - կը պատասխանե փոքրիկ Փանջունի միամիտ համոզումով մը:

- Ծո ի՞նչ շինել, կոտրեր ես, շա՛ն զավակ:

- Չէ՛, հայրիկ, շինեցի, - կը պնդե տղան:

Ի զո՜ւր հայրը երկար-բարակ կը բացատրե, թե երբ առարկա մը գետին նետելով կտոր-կտոր կ'ընենք, այդ գործողությունը «շինել» բայով չի բացատրվիր, այլ «կոտրել»: Անկարելի եղավ բառագիտական այս նրբությունը հասկցնել Փանջունիի, որ շարունակեց տանը մեջ գտնված գավաթները, պնակները, շիշերը կոտրտել, և ամեն անգամ, որ «Ի՞նչ կ'ընես կոր» ըսելով զինքը կը հանդիմանեին, անդրդվելի ու անխռով կը պատասխաներ.

- Կը շինեմ կոր:

Շինարար
05.10.2010, 21:59
Մյուս կողմից էլ անդրադառնանք թեմայաստեղծ հեղինակի ելակետային հարցին, և ուշադրություն դարձնենք հետևյալ «նյուանսին».


:8Գրող կա՝ ինձ դուր են գալիս իր գրածները, Ստանիսլավսկու ասած՝ հավատում եմ իրեն, ինձ անկեղծ է թվում, տարվում եմ գրվածով, տեսնում եմ պատկերվածը, գրող կա՝ոչ: Թե ինչու է գրել, ինչպես է փող վաստակում, ինչ է իր համար գրականությունը և այլն, անտարբեր եմ: Այս թեման ժամանակին բացել էի ինձ համար կարևոր թեմայից ինձ համար տհաճ ու անհետաքրքիր խոսակցությունը ըստ հասցեի ուղղորդելու համար: «Թեմայաստեղծ հեղինակին», ներեցեք, այդքան էլ չի հետաքրքրում այս թեման:

Chuk
05.10.2010, 22:06
Արտ, կարգին երկրներում գործը վատ անողներին չեն վարձատրում, այլ հանում, դուրս են շպրտում: Իսկ Հայաստանում նույնիսկ վատ աշխատող բժիշկն ա վարձատրվում: Համաձայն չեմ, բայց դու չպիտի ինձ ասես էդ բառը կիրառեմ, թե չէ ;)

Լոլ, Բյուր ջան, տպավորություն ա, որ ես քեզ ուզում էի արգելել էդ բառը կիրառել :)) Իսկ իրականում հասկանալի ա, որ ընդամենը տեսակետ էի շարադրում, ոչ թե քեզ դիմում ;)

---------- Ավելացվել է՝ 23:06 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 23:04 ----------


Ժող, բացառապես ամեն տեղ ամրագրված ա, որ պրոֆեսիոնալ եսիմինչը էն մարդն ա, ով իր էդ եսիմինչությամբ փո՛ղ ա աշխատում: Ախր սրանից պարզ ու հասարակ բան չկա, պետք ա ուղղակի ընդունեք, որ էդ մի բանն էլ չեք իմացել կամ սխալ եք իմացել, անցնենք առաջ, էդքան բան :)): Ի՞նչ կապ ունի, թե քանի հոգի են էդ բառը հիմնականում սխալ օգտագործում: Հայերի մեծ մասը համոզված ա, որ «մեղանչել» նշանակում ա «զղջալ, մեղա գալ». բռնենք մենք էլ սկսենք էդ իմաստով օգտագործել, մեկ ա, արդեն ուզենք թե չուզենք, մտել ա ժողովրդի մեջ, չէ՞: Էսօր փորձի համար երկու բանասերի էլ եմ տվել էս ցավոտ հարցը, երկուսն էլ չգիտեին էս պարզ ճշմարտությունը: Խնձորին ինչքան ուզում ես՝ տանձ ասա, դրանից տանձ չի դառնա ախր:

Ինձ հետ բանավիճելիս խնդրում եմ զերծ մնալ «լավ, հանճարեղ, իր գործի գիտակ, գրագետ, ճանաչված, տաղանդավոր» և այլ՝ որակ ցույց տվող բառերից. ես լրիվ ուրիշ դաշտում եմ խաղում :): «Վարպետ» բառը կարելի է օգտագործել, բայց բացառապես որպես հատուկ անուն:
Հայկ ջան, քո համար «պրոֆեսիոնալ դեմագոգ» եզրույթն, օրինակ, ընդունելի՞ ա :)

Հայկօ
05.10.2010, 22:12
Հայկ ջան, քո համար «պրոֆեսիոնալ դեմագոգ» եզրույթն, օրինակ, ընդունելի՞ ա :)

Տեսականորեն՝ ամեն ինչի պրոֆեսիոնալն էլ ընդունելի ա :)): Բայց դեռ երբեք չեմ լսել էնպիսի դեմագոգի մասին, ով իր օրվա հացը բացառապես դեմագոգությամբ է վաստակում :): Եթե, իհարկե, «դեմագոգ» ասելիս նկատի չունես բառի նախնական՝ «ժողովրդին առաջնորդող» իմաստը:

Chuk
05.10.2010, 22:19
Տեսականորեն՝ ամեն ինչի պրոֆեսիոնալն էլ ընդունելի ա :)): Բայց դեռ երբեք չեմ լսել էնպիսի դեմագոգի մասին, ով իր օրվա հացը բացառապես դեմագոգությամբ է վաստակում :): Եթե, իհարկե, «դեմագոգ» ասելիս նկատի չունես բառի նախնական՝ «ժողովրդին առաջնորդող» իմաստը:

Իսկ ես պրոֆեսիոնալ դեմագոգ եմ, Հայկ ջան, չնայած դրանով երբևէ փող չեմ աշխատել:

Էդ «սխալ եք իմացել, հիմա հասկացեքն»-երը թարգեք ու հասկացեք պարզագույն ճշմարտություն: Աշարհում մի օր ստեղծվել է պրոֆեսիոնալ բառը, որը նշանակում է մասնագիտությամբ փող աշխատող մարդը (թեև դրա բացատրությունների մեջ կան նաև բնութագրումներ, որ պրոֆեսիոնալ անվանում են նաև իրենց մասնագիտությանը լավ տիրապետողներին, կամ որոշակի ատեստատավորում անցածներին և այլն): Բայց բառը ստեղծվել է մասնագիտություն ունեցող ու էդ մասնագիտությամբ փող աշխատող իմաստով: Հետո եկել ա մեզ ա հասել, ուրիշներին էլ ա հասել: Հետո աշխարհի տարբեր տեղերում, էդ թվում Հայաստանում էդ բառին տվել են նրբերանգ՝ որակական բնութագիր, ու հիմա ով ուզում ա պնդի բառարանայինը, քանի ֆորումում քննարկում արվի, քանի հարյուր բառարանից մեջբերվի դրա առաջնային իմաստը, էս բառը էս նշանակությամբ արդեն իսկ մտել ա լեզվի մեջ ու ոչ մեկը ի զորու չի հանելու :)

---------- Ավելացվել է՝ 23:19 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 23:18 ----------

հ.գ. Ասածս էն ա, որ իմ «պրոֆեսիոնալ դեմագոգ» կոչումին վայիս մի եղեք :))

Interdenominational
05.10.2010, 22:22
«Թեմայաստեղծ հեղինակին», ներեցեք, այդքան էլ չի հետաքրքրում այս թեման:

Ուղղակի ամենաառաջին գրառման մեջ այլ կոնտեքստ ուներ տվյալ հարցը…

Շինարար
05.10.2010, 22:26
Ուղղակի ամենաառաջին գրառման մեջ այլ կոնտեքստ ուներ տվյալ հարցը…

Ամիսներ են անցել, հիմա չեմ հիշում, թե ինչ եմ նկատի ունեցել այն ժամանակ, սակայն թեման բացելու միակ դրդապատճառս այն էր, ինչի մասին խոսեցի նախորդ գրառմանս մեջ: Հարգանքներս, վերջերս ինձ հնարավորություն քիչ եք տալիս Ձեզ հետ վիրտուալ շփվելու, ինչի համար տխրում եմ:

Interdenominational
05.10.2010, 22:28
Միևնույն է, չեմ կարողանում մարսել «գործող պրոֆեսիոնալի» վերաբերյալ տեսությունը… Փաստորեն, եթե ես գերազանց տիրապետելով իմ աշխատանքին, ավելի քան 6 տարի, ամեն օր նույն գործն անելով, մեկ տարով դադարեցնեմ տվյալ բնագավառում իմ գործունեությունը՝ կդադարե՞մ /ըստ ձեզ/ «պրոֆեսիոնալ» լինելուց… և ապա գործի անցնելու պահից վերևներից իմ վրա կիջնի «պրոֆեսիոնալիզմի» երանավետ լուսապսա՞կը: :angry:think

Հայկօ
05.10.2010, 22:30
Իսկ ես պրոֆեսիոնալ դեմագոգ եմ, Հայկ ջան, չնայած դրանով երբևէ փող չեմ աշխատել:

Էդ «սխալ եք իմացել, հիմա հասկացեքն»-երը թարգեք ու հասկացեք պարզագույն ճշմարտություն: Աշարհում մի օր ստեղծվել է պրոֆեսիոնալ բառը, որը նշանակում է մասնագիտությամբ փող աշխատող մարդը (թեև դրա բացատրությունների մեջ կան նաև բնութագրումներ, որ պրոֆեսիոնալ անվանում են նաև իրենց մասնագիտությանը լավ տիրապետողներին, կամ որոշակի ատեստատավորում անցածներին և այլն): Բայց բառը ստեղծվել է մասնագիտություն ունեցող ու էդ մասնագիտությամբ փող աշխատող իմաստով: Հետո եկել ա մեզ ա հասել, ուրիշներին էլ ա հասել: Հետո աշխարհի տարբեր տեղերում, էդ թվում Հայաստանում էդ բառին տվել են նրբերանգ՝ որակական բնութագիր, ու հիմա ով ուզում ա պնդի բառարանայինը, քանի ֆորումում քննարկում արվի, քանի հարյուր բառարանից մեջբերվի դրա առաջնային իմաստը, էս բառը էս նշանակությամբ արդեն իսկ մտել ա լեզվի մեջ ու ոչ մեկը ի զորու չի հանելու :)

Ահամ: «Մեղանչել» էլ նշանակում ա «զղջալ», «համբյուր» բառն ա ճիշտը, ու մարդիկ իրար հետ «կապ են պաշտպանում»: Քանի դեռ ես ճիշտը գիտեմ, ինձ համարյա չի հետաքրքրում, թե լեզվի մեջ ով ինչ ա մտցրել: Բռնաբարման պրոցես ա հիշեցնում լեզվի մեջ ինչ-որ բան մտցնել-հանելու էդ երևույթը: Դեմագոգ :beee:

Chuk
05.10.2010, 22:34
Ահամ: «Մեղանչել» էլ նշանակում ա «զղջալ», «համբյուր» բառն ա ճիշտը, ու մարդիկ իրար հետ «կապ են պաշտպանում»: Քանի դեռ ես ճիշտը գիտեմ, ինձ համարյա չի հետաքրքրում, թե լեզվի մեջ ով ինչ ա մտցրել: Բռնաբարման պրոցես ա հիշեցնում լեզվի մեջ ինչ-որ բան մտցնել-հանելու էդ երևույթը: Դեմագոգ :beee:
Ասում եմ՝ իմ «պրոֆեսիոնալ դեմագոգ» կոչումին վայիս մի եղեք :))
Քո բերած օրինակները տիպիկ անգրագիտություններ են, ի տարբերություն ձևափոխված իմաստով բառի ;)

Հայկօ
05.10.2010, 22:47
Ասում եմ՝ իմ «պրոֆեսիոնալ դեմագոգ» կոչումին վայիս մի եղեք :))
Քո բերած օրինակները տիպիկ անգրագիտություններ են, ի տարբերություն ձևափոխված իմաստով բառի ;)

Հլը թող մի քսան տարի էլ «էդ բառերին տան նրբերանգ», ու կտեսնես՝ ոնց են «մտնում լեզվի մեջ», ու «ոչ մեկը ի զորու չի լինում հանելու»: Մեկից մեկ: Բ բառն էլ հաճախ գործածվում ա որպես «վատ ոստիկանի» հոմանիշ, իսկ Բ-ի փոխարեն գործածվում են «Պ» կամ «էլի Պ, բայց ավելի կարճ» բառերը. ուրեմն Բ-ն իր առաջնային իմաստը կորցրե՞ց ու պահպանեց միայն «վատ ոստիկան» իմա՞ստը: Ի՞նչ ձևափոխվելու մասին կարող ա լինել խոսքը, եթե հենց հիմա էս փոքր թեմայում էսքան մարդ ասում ա, որ էդ բառի առաջնային իմաստը «լավ մասնագետը» չի: Մի քանի անտեղյակ լրագրողն ու մի քանի անտեղյակ քաղաքական գործիչը լրիվ հերիք են, որ էդ բառի սխալ ընկալումը մեծ տարածում ստանա, բայց ամեն ինչ հո մի քանի լրագրողներով ու նախարարներով չի՞ որոշվում: Գոյություն ունի բառի իմաստ. ուզում եք՝ էդ ա, չեք ուզում՝ էլի էդ ա: Եկեք ուղղագրության կանոններն էլ փոխենք, ոնց նայում եմ՝ «ծնունդտ»-ը բոլորը տ-ով են գրում, ուրեմն արդեն մտել ա լեզվի մեջ: Ստեղ էն վոքս պուպուլի վոքս դեի տարբերակը չի, էլի :D:

Chuk
05.10.2010, 22:52
Հլը թող մի քսան տարի էլ «էդ բառերին տան նրբերանգ», ու կտեսնես՝ ոնց են «մտնում լեզվի մեջ», ու «ոչ մեկը ի զորու չի լինում հանելու»: Մեկից մեկ: Բ բառն էլ հաճախ գործածվում ա որպես «վատ ոստիկանի» հոմանիշ, իսկ Բ-ի փոխարեն գործածվում են «Պ» կամ «էլի Պ, բայց ավելի կարճ» բառերը. ուրեմն Բ-ն իր առաջնային իմաստը կորցրե՞ց ու պահպանեց միայն «վատ ոստիկան» իմա՞ստը: Ի՞նչ ձևափոխվելու մասին կարող ա լինել խոսքը, եթե հենց հիմա էս փոքր թեմայում էսքան մարդ ասում ա, որ էդ բառի առաջնային իմաստը «լավ մասնագետը» չի: Մի քանի անտեղյակ լրագրողն ու մի քանի անտեղյակ քաղաքական գործիչը լրիվ հերիք են, որ էդ բառի սխալ ընկալումը մեծ տարածում ստանա, բայց ամեն ինչ հո մի քանի լրագրողներով ու նախարարներով չի՞ որոշվում: Գոյություն ունի բառի իմաստ. ուզում եք՝ էդ ա, չեք ուզում՝ էլի էդ ա: Եկեք ուղղագրության կանոններն էլ փոխենք, ոնց նայում եմ՝ «ծնունդտ»-ը բոլորը տ-ով են գրում, ուրեմն արդեն մտել ա լեզվի մեջ: Ստեղ էն վոքս պուպուլի վոքս դեի տարբերակը չի, էլի :D:
Վարպետի բանջարաբոստանային կուլտուրայի մասին օրինակը հիշեցի :))

Հայկ ջան, իհարկե հնարավոր ա, որ Բ-ն դառնա ոստիկանի հոմանիշ, չնայած քիչ հավանական ա: Ընդհանրապես լեզվաբաններդ մի շատ փիս խասյաթ ունեք. միշտ մոռանում եք լեզվի՝ կենդանի օրգանիզմ ու զարգացող երևույթ լինելու մասին ;)

StrangeLittleGirl
05.10.2010, 22:58
Ասում եմ՝ իմ «պրոֆեսիոնալ դեմագոգ» կոչումին վայիս մի եղեք :))
Քո բերած օրինակները տիպիկ անգրագիտություններ են, ի տարբերություն ձևափոխված իմաստով բառի ;)

Ո՞նց, դու հիմա էս թեմայում գրելու համար փո՞ղ ես ստանում :'

Chuk
05.10.2010, 23:03
Ի՞նչ ձևափոխվելու մասին կարող ա լինել խոսքը, եթե հենց հիմա էս փոքր թեմայում էսքան մարդ ասում ա, որ էդ բառի առաջնային իմաստը «լավ մասնագետը» չի:
Ես խիստ կասկածում եմ, որ այս թեմայի քննարկման մասնակիցներից որևէ մեկը վատ լրագրողին, բայց ով լրագրությամբ փող է աշխատում, կասի պրոֆեսիոնալ լրագրող:
Ես խիստ կասկածում եմ, որ այս թեմայի քննարկման մասնակիցներից որևէ մեկը վատ կաֆելշիկին, բայց ով կաֆել խփելով փող է աշխատում, կասի պրոֆեսիոնալ կաֆելշիկ:
Ես խիստ կասկածում եմ, որ այս թեմայի քննարկման մասնակիցներից որևէ մեկը վատ դիավանագետին, բայց ով հանգամանքների բերմամբ դեսպան է, կասի պրոֆեսիոնալ դիվանագետ:
Շարքը շարունակելի:

Ի դեպ, մի քիչ ուշադիր չէի կարդացել գրառումդ: Ես չեմ ասել, որ առաջնային իմաստը կորցրել է: Ես ասում եմ, որ ստացել է նոր իմաստ ու պնդում եմ, որ գերակշիռ ձևով կիրառվում է էդ նոր իմաստը :)

---------- Ավելացվել է՝ 00:03 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 00:02 ----------


Ո՞նց, դու հիմա էս թեմայում գրելու համար փո՞ղ ես ստանում :'

Հա, Բյուր ջան, միլիոններով :))
Եթե կարդացած մեջբերածդ գրառման նախորդ գրառումս, ապա այս հարցը չէիր տա: Եթե կարդացել ես ու մեկ է տալիս ես, ուրեմն դու էլ ես պրոֆեսիոնալ դեմագոգ ;)

Հայկօ
05.10.2010, 23:07
Վարպետի բանջարաբոստանային կուլտուրայի մասին օրինակը հիշեցի :))

Հայկ ջան, իհարկե հնարավոր ա, որ Բ-ն դառնա ոստիկանի հոմանիշ, չնայած քիչ հավանական ա: Ընդհանրապես լեզվաբաններդ մի շատ փիս խասյաթ ունեք. միշտ մոռանում եք լեզվի՝ կենդանի օրգանիզմ ու զարգացող երևույթ լինելու մասին ;)

Դե եթե ընդհանրապեսի մասին խոսք բացվեց, դուք՝ ադմիններդ, մի շատ հետաքրքիր հոբբի ունեք. լեզվի հիշում եք միայն այն, որ լեզուն կենդանի օրգանիզմ ու զարգացող երևույթ է (ու թքած մնացած բոլոր տեսությունների վրա՝ պարուրաձևից սկսած մինչև էպիկուրյան ու մինչև ֆյուսեյ ու թեսեյ), ու դա մեջբերում եք ամենաանհարմար պահին :P:D: Կարժաճամկետ կտրվածքում ամեն փոփոխություն չի, որ զարգացում է. որոշ բաներ ուղղակի թյուրիմացության արդյունք են: Դու ի՞նչ չափանիշներով ես որոշում՝ որն է սխալը, իսկ որը՝ զարգացումը: Շատերի գործածելը դեռ որոշիչ գործոն չի: Եվ որտե՞ղ է այստեղ զարգացումը, եթե բառի առաջնային ու ճիշտ իմաստն անհետ կորում է՝ իր տեղը զիջելով հոմանիշների երկար շարքում հերթական մի բառի: Ես այստեղ միայն հետընթաց եմ տեսնում:

StrangeLittleGirl
05.10.2010, 23:13
Հա, Բյուր ջան, միլիոններով :))
Եթե կարդացած մեջբերածդ գրառման նախորդ գրառումս, ապա այս հարցը չէիր տա: Եթե կարդացել ես ու մեկ է տալիս ես, ուրեմն դու էլ ես պրոֆեսիոնալ դեմագոգ ;)

Չէ, ես սիրող եմ. ինձ փող չեն տալիս դրա համար:

Իսկ եթե ամեն բառի, կանոնի սխալ գործածություն համարենք լեզվի զարգացում, ու˜ր կհասնի: Էդ դեպքում կստացվի, որ գրական հայերենից կիլոմետրերով հեռու մարդիկ խոսում են ամենաժամանակակից հայերենով, իսկ անպաճույճ բառն անպայման իմաստով ամենաժամանակակից բառն է:

Chuk
05.10.2010, 23:14
Դե եթե ընդհանրապեսի մասին խոսք բացվեց, դուք՝ ադմիններդ, մի շատ հետաքրքիր հոբբի ունեք. լեզվի հիշում եք միայն այն, որ լեզուն կենդանի օրգանիզմ ու զարգացող երևույթ է (ու թքած մնացած բոլոր տեսությունների վրա՝ պարուրաձևից սկսած մինչև էպիկուրյան ու մինչև ֆյուսեյ ու թեսեյ), ու դա մեջբերում եք ամենաանհարմար պահին :P:D: Կարժաճամկետ կտրվածքում ամեն փոփոխություն չի, որ զարգացում է. որոշ բաներ ուղղակի թյուրիմացության արդյունք են: Դու ի՞նչ չափանիշներով ես որոշում՝ որն է սխալը, իսկ որը՝ զարգացումը: Շատերի գործածելը դեռ որոշիչ գործոն չի: Եվ որտե՞ղ է այստեղ զարգացումը, եթե բառի առաջնային ու ճիշտ իմաստն անհետ կորում է՝ իր տեղը զիջելով հոմանիշների երկար շարքում հերթական մի բառի: Ես այստեղ միայն հետընթաց եմ տեսնում:
Ես պրոֆեսիոնալ ադմին չեմ ու ընդահանրապես մասնագիտությամբ ադմին չեմ :P
Հայկ ջան, ի տարբերություն շատ լեզվաբանների (իրականում իմ կողմից մեղք կլինի բոլորին այդպես անվանել) ես լեզվին որպես կաղապարված երևույթ չեմ նայում ու կանոններից դուրս ոչ մի բանի չնայում: Առաջընթա՞ց: Ես նման բան չեմ ասել: Զարգացումը պարտադիր չի առաջընթաց լինի: Կարելի է օրինակներ գտնել բազում բառերի, որոնք կորցրել ենք, գործածությունից հանել ենք, առաջնային իմաստն ենք կորցրել և այլն: Սա լա՞վ է: Ես նման բան չեմ ասել: Բայց եղելություն է: Կոնկրետ «պրոֆեսիոնալ» բառը... հմմմ... անկեղծորեն հուսով եմ, որ ժամանակն էս բառը ուղղակի սրբելու ու տանելու ա, բայց ներկայիս իր կարգավիճակը առավելապես իր որակական հատկանիշ ցուցանող իմաստն ա: Դու դա չե՞ս տեսնում: Ուսումնասիրի: Հեռու գնալ պետք չի, բոլորովին պատահական չի, որ բառը թարգմանվել ու մեզ հրամցվել ա արհեստածին «արհեստավարժ» բառով, պատահական չի, որ մեծամասնությունը որակական իմաստով են կիրառում, երբ ինչ-որ մեկի պրոֆեսիոնալությունից են խոսում, նկատի են ունենում ոչ թե իր աշխատանքը, այլ իր՝ տվյալ գործում վարպետությունը, ու լսողներն էլ հենց դա են հասկանում: Եղելությունը սա ա: Ու եղելությունն էն ա, որ նման դեպքերում բառարանից մեջբերումներ բերելը իրավիճակը չի շտկում:

Գրեթե բոլորս եթե նկատի ենք ունենում, որ Պողոսը լրագրությամբ փող ա աշխատում, բայց նրան այդ գործի վարպետ չենք համարում, ասում ենք «Պողոսը լրագրող ա աշխատում» կամ նման ուրիշ տիպի նախադասություն, բայց ոչ «Պողոսը պրոֆեսիոնալ լրագրող ա»: Սա ա եղելությունը: Չնկատելու՞ տանք իրականությունը:

Հայկօ
05.10.2010, 23:15
Ես խիստ կասկածում եմ, որ այս թեմայի քննարկման մասնակիցներից որևէ մեկը վատ լրագրողին, բայց ով լրագրությամբ փող է աշխատում, կասի պրոֆեսիոնալ լրագրող:
Ես խիստ կասկածում եմ, որ այս թեմայի քննարկման մասնակիցներից որևէ մեկը վատ կաֆելշիկին, բայց ով կաֆել խփելով փող է աշխատում, կասի պրոֆեսիոնալ կաֆելշիկ:
Ես խիստ կասկածում եմ, որ այս թեմայի քննարկման մասնակիցներից որևէ մեկը վատ դիավանագետին, բայց ով հանգամանքների բերմամբ դեսպան է, կասի պրոֆեսիոնալ դիվանագետ:
Շարքը շարունակելի:

:pardon Է ես կասեմ, միշտ եմ ասել: Էդ բառի՝ իմ նշած իմաստը իմ մեջ չափազանց խորն է նստած՝ ուրիշների օրինակներին հետևելով փոխվելու համար: «Լավ մասնագետ» իմաստն էլ կա, բայց երբ ինձ մոտ ասում են «պրոֆեսիոնալ դզող-փչող ա», ես հասնակում եմ, որ էդ մարդուն ժեշտ ուղղելու համար փող են տալիս, իսկ երբ ասում են «թույն դզող-փչող ա», հասկանում եմ, որ լավ մասնագետ ա:

Բառի իմաստը առաջին անգամ հայրս է բացատրել, երբ դեռ շատ փոքր էի, երևի հենց էդ պատճառով է, որ ինձ համար «պրոֆեսիոնալը» համարժեք է «մասնագիտությամբ փող աշխատողին»: Ինձ բացատրում էր, որ սովետում բոլոր ֆուտբոլիստները, ներառյալ Արարատի ու հավաքականի խաղացողները, պաշտոնապես համարվում էին սիրող սպորտսմեններ, որովհետև Սովետում ֆուտբոլիստն իրավունք չուներ ֆուտբոլ խաղալու համար փող ստանալու. դա կապիտալիստական խայտառակություն էր: Սովետի իսկական քաղաքացին պիտի բանվոր ու գյուղացի լիներ, ոչ թե գնդակ տշող. պրոֆեսիոնալների լիգա չկար:

StrangeLittleGirl
05.10.2010, 23:20
Գիտե՞ք էս բանավեճն ինձ ինչ ա հիշեցնում: Կներեք կոպիտ համեմատության համար, բայց դե... որ մի անգամ ամբողջ ընտանիքով չէինք կարողանում մի հոգու բացատրել, որ ճիշտը ոչ թե «պատճե» ա, այլ «պատճեն»...

Chuk
05.10.2010, 23:22
Գիտե՞ք էս բանավեճն ինձ ինչ ա հիշեցնում: Կներեք կոպիտ համեմատության համար, բայց դե... որ մի անգամ ամբողջ ընտանիքով չէինք կարողանում մի հոգու բացատրել, որ ճիշտը ոչ թե «պատճե» ա, այլ «պատճեն»...

Բյուր ջան, արի բացատրեմ, կարող ա հասկանաս: Professional բառի իմաստներից մեկը.

Having or showing great skill; expert
Тhe Free Dictionary (http://www.thefreedictionary.com/professional)

Հայկօ
05.10.2010, 23:25
Ես պրոֆեսիոնալ ադմին չեմ ու ընդահանրապես մասնագիտությամբ ադմին չեմ :P
Հայկ ջան, ի տարբերություն շատ լեզվաբանների (իրականում իմ կողմից մեղք կլինի բոլորին այդպես անվանել) ես լեզվին որպես կաղապարված երևույթ չեմ նայում ու կանոններից դուրս ոչ մի բանի չնայում: Առաջընթա՞ց: Ես նման բան չեմ ասել: Զարգացումը պարտադիր չի առաջընթաց լինի: Կարելի է օրինակներ գտնել բազում բառերի, որոնք կորցրել ենք, գործածությունից հանել ենք, առաջնային իմաստն ենք կորցրել և այլն: Սա լա՞վ է: Ես նման բան չեմ ասել: Բայց եղելություն է: Կոնկրետ «պրոֆեսիոնալ» բառը... հմմմ... անկեղծորեն հուսով եմ, որ ժամանակն էս բառը ուղղակի սրբելու ու տանելու ա, բայց ներկայիս իր կարգավիճակը առավելապես իր որակական հատկանիշ ցուցանող իմաստն ա: Դու դա չե՞ս տեսնում: Ուսումնասիրի: Հեռու գնալ պետք չի, բոլորովին պատահական չի, որ բառը թարգմանվել ու մեզ հրամցվել ա արհեստածին «արհեստավարժ» բառով, պատահական չի, որ մեծամասնությունը որակական իմաստով են կիրառում, երբ ինչ-որ մեկի պրոֆեսիոնալությունից են խոսում, նկատի են ունենում ոչ թե իր աշխատանքը, այլ իր՝ տվյալ գործում վարպետությունը, ու լսողներն էլ հենց դա են հասկանում: Եղելությունը սա ա: Ու եղելությունն էն ա, որ նման դեպքերում բառարանից մեջբերումներ բերելը իրավիճակը չի շտկում:

Գրեթե բոլորս եթե նկատի ենք ունենում, որ Պողոսը լրագրությամբ փող ա աշխատում, բայց նրան այդ գործի վարպետ չենք համարում, ասում ենք «Պողոսը լրագրող ա աշխատում» կամ նման ուրիշ տիպի նախադասություն, բայց ոչ «Պողոսը պրոֆեսիոնալ լրագրող ա»: Սա ա եղելությունը: Չնկատելու՞ տանք իրականությունը:

Լրագրող Պողոսի օրինակը տեղին չի. գոյություն ունի կոնտեսքտ, գոյություն ունի մասնագիտական ժարգոն, գոյություն ունեն լեզվական նորմեր, ու ընդհանրապես՝ հազար ումի բան գոյություն ունի, որոնք մի լեզվական իրադրությունում քեզ կպարտադրեն ասել «լրագրող ա աշխատում», իսկ մյուսում՝ «պրոֆեսիոնալ լրագրող ա»: Համաձայնվիր, որ «պորֆեսիոնալ» բառը շատ ավելի նեղ շրջանակներում կարող է գործածվել, քան «էսինչ է աշխատում» արտահայտությունը. գրեթե բոլորի ասելը դեռ ոչ մի բան չի նշանակում, բառերը կիրառելիության օբյեկտիվ ցուցիչներ ունեն, որոնք դրանց ճիշտ ու սխալ, կամ հնացած ու նոր լինելու վրա բնավ չեն ազդում: Բառը «լավ մասնագետ» իմաստով օգտագործողների մեծագույն մասը նույնիսկ չի էլ կասկածում էդ բառի առաջին իմաստի մասին, ինչպես որ «համբյուր» երգող երգիչների մեծ մասը համոզված են, որ էդ բառը հենց «համբյուր» է, ոչ թե «համբույր»: Սխալը էս է: Ես երբ սխալ եմ տեսնում, չեմ համակերպվում դրա հետ, չեմ ասում՝ «մեծամասնություն, լեզվի մեջ մտնել, էլ ոչ մի բան չենք կարող անել» և այլն: Շատ լավ էլ կարող ենք, անկասկած՝ կարող ենք, ու համակերպվելը հաստատ լուծում չի:

Chuk
05.10.2010, 23:27
Լրագրող Պողոսի օրինակը տեղին չի. գոյություն ունի կոնտեսքտ, գոյություն ունի մասնագիտական ժարգոն, գոյություն ունեն լեզվական նորմեր, ու ընդհանրապես՝ հազար ումի բան գոյություն ունի, որոնք մի լեզվական իրադրությունում քեզ կպարտադրեն ասել «լրագրող ա աշխատում», իսկ մյուսում՝ «պրոֆեսիոնալ լրագրող ա»: Համաձայնվիր, որ «պորֆեսիոնալ» բառը շատ ավելի նեղ շրջանակներում կարող է գործածվել, քան «էսինչ է աշխատում» արտահայտությունը. գրեթե բոլորի ասելը դեռ ոչ մի բան չի նշանակում, բառերը կիրառելիության օբյեկտիվ ցուցիչներ ունեն, որոնք դրանց ճիշտ ու սխալ, կամ հնացած ու նոր լինելու վրա բնավ չեն ազդում: Բառը «լավ մասնագետ» իմաստով օգտագործողների մեծագույն մասը նույնիսկ չի էլ կասկածում էդ բառի առաջին իմաստի մասին, ինչպես որ «համբյուր» երգող երգիչների մեծ մասը համոզված են, որ էդ բառը հենց «համբյուր» է, ոչ թե «համբույր»: Սխալը էս է: Ես երբ սխալ եմ տեսնում, չեմ համակերպվում դրա հետ, չեմ ասում՝ «մեծամասնություն, լեզվի մեջ մտնել, էլ ոչ մի բան չենք կարող անել» և այլն: Շատ լավ էլ կարող ենք, անկասկած՝ կարող ենք, ու համակերպվելը հաստատ լուծում չի:
Հայկ, բառը հայերեն բառ չի ու բնականաբար իրա առաջնային իմաստը մեզ միլիոն տարի պետք չի:
Իսկ այ որակական հատկանիշ իմաստով կիրառության մտել ա հայերենում: Հայերենում պրակտիկորեն որևէ այլ իմաստով չի գործածվում:
Օրինակս տեղին էր, ճիշտ էր ;)

Հայկօ
05.10.2010, 23:27
Բյուր ջան, արի բացատրեմ, կարող ա հասկանաս: Professional բառի իմաստներից մեկը.

Тhe Free Dictionary (http://www.thefreedictionary.com/professional)

Ըհըն, վատ իմաստ չի, ուղղակի չորրորդ իմաստն ա ;): «Ջարդել» բայի չորրորդ իմաստն էլ «մեծաբանելն» ա:

Chuk
05.10.2010, 23:30
Ըհըն, վատ իմաստ չի, ուղղակի չորրորդ իմաստն ա ;): «Ջարդել» բայի չորրորդ իմաստն էլ «մեծաբանելն» ա:

Այո՛, Հայկ, չորրորդն ա, բայց իմաստն ա: Իսկ հայերենում կիրառվում ա որպես առաջին իմաստ: Շրջիր, ուսումնասիրիր, քննիր, զննիր:
Հակառակը պնդել ուղղակի չես կարող:

Նորից եմ ասում: Բառի առաջնային իմաստը ես չեմ հերքում, այն կա: Բայց մենք գործածում ենք այդ «չորրորդ» իմաստով (այլ բառարաններում այլ համարի տակ կլինի): Ջարդել բառի մեծաբանել իմաստը չեմ նկատել որ կիրառենք, այլ բառերի 7-րդ իմաստ էլ ենք կիրառում:

Հայկօ
05.10.2010, 23:39
Հայկ, բառը հայերեն բառ չի ու բնականաբար իրա առաջնային իմաստը մեզ միլիոն տարի պետք չի:
Իսկ այ որակական հատկանիշ իմաստով կիրառության մտել ա հայերենում: Հայերենում պրակտիկորեն որևէ այլ իմաստով չի գործածվում:
Օրինակս տեղին էր, ճիշտ էր ;)

Օրինակդ գիտե՞ս՝ ինչին էր նման: Ոնց որ ասես՝ մեծամասնությունը փայտի գործ անող Պողոսին ասում է «մեբելշիկ», ու մենակ մեր հարևան պրոֆեսորն է ասում «հյուսն», ուրեմն «հյուսն» բառը սխալ է: Ցանկացած բառ իր տեղն ու իր գործածողը ունի, էլի եմ ասում, էնպես չի, էլի, որ ով շատ է, նա է ճիշտը:

Հայերեն բառ չլինելն ու առաջնային իմաստի անկարևոր լինելը իրար հետ բացարձակապես ոչ մի կապ չունեն, պատճառահետևանքային կապի նշույլ անգամ չկա էդ երկու երևույթների միջև, բնավ չեն պայմանավորված միմյանցով, ու չգիտես ինչու՝ ինձ թվում է, որ դու դա լավ էլ հասկանում ես :)): Ի՞նչ «բնականաբար», ի՞նչ բան: Ես նյարդայնանում եմ, երբ ամեն քայլափոխի էդ բառի անտեղի գործածությանն եմ հանդիպում, բայց ավելի եմ նյարդայնանում, երբ փորձում ես էդ սխալ գործածությունը արդարացնել: Եթե դու, երկրորդը, երրորդը, ովքեր դեռ ունակ են հասկանալու, որ էդ բառը ուրիշ իմաստ ունի, փորձեք գոնե դուք ճիշտ էդ օգտագործել (չեմ ասում՝ ուրիշներին էլ հասկացնել), ինչ-որ շանս կարող է դեռ լինի: Բայց դու ասում ես՝ հա, հասկանում եմ՝ ինչն ինչոց է, բայց արդեն «մտել ա լեզվի մեջ» ու բոլորը ուրիշ բան են հասկանում էդ ասելով, ուրեմն ջհանդամ իմ էն սկզբում հասկացածը, ոնց բոլորը, տենց էլ ես: Տենց հո չի՞ ախր:

Ձայնալար
05.10.2010, 23:47
Կներեք նվաստ էլեկտրոնշիկիս, բայց զզվցրիք :)) Չուկի հետ 100 տոկոսով համաձայն եմ: Բառն ունի էդ 2 իմաստներն էլ: Իմաստներն էլ իրարից կիլոմետրերով հեռու չեն՝ այսինքն, եթե մարդը դրանով փող ա աշխատում, ենթադրվում ա, որ իրա գործը լավ գիտի պրոֆեսիոնալ ա (էդ բառի 4-րդ իմաստով): Կախված կոնտեքստից դժվար չի կռահել, թե որ իմաստով ա բառը օգտագործվել՝ եթե ասում ենք պրոֆեսիոնալ լրագրող, ավելի շուտ հասկանում ենք լրագրող, որն ունի որոշակի մասնագիտական հմտությունների մակարդակ, քան մարդ, որն իր հանապազօրյա հացն է վաստակում որպես լրագրող, իսկ եթե ասում ենք պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլիստ, հասկանում են մի մարդ, որը հանդես է գալիս ֆուտբոլային ակումբներից մեկում ու վարձատրվում է դրա համար, ոչ թե տաղանդավոր ֆուտբոլիստ:

Բայց էս սաղ օֆտոպ ա:

Թեմայի մասին: Երբ հարցադրում է արվում թե ո՞վ է համարվում պրոֆեսիոնալ գրող, առաջին հերթին ենթադրվում է, որ խոսքը գրողի որոշակի հատկությունների մասին է, այլ ոչ թե նրա եկամուտի աղբյուրի, քանի որ հակառակ դեպքում թեմա բացելը իմաստ չէր ունենա:

Հայկօ
05.10.2010, 23:48
Այո՛, Հայկ, չորրորդն ա, բայց իմաստն ա: Իսկ հայերենում կիրառվում ա որպես առաջին իմաստ: Շրջիր, ուսումնասիրիր, քննիր, զննիր:
Հակառակը պնդել ուղղակի չես կարող:

Նորից եմ ասում: Բառի առաջնային իմաստը ես չեմ հերքում, այն կա: Բայց մենք գործածում ենք այդ «չորրորդ» իմաստով (այլ բառարաններում այլ համարի տակ կլինի): Ջարդել բառի մեծաբանել իմաստը չեմ նկատել որ կիրառենք, այլ բառերի 7-րդ իմաստ էլ ենք կիրառում:

Չուկ, «մենք գործածում ենք»-ը դեռ հիմնավորում չի: Եթե հանկարծ հիվանդանամ, ինձ համար մի բժիշկի խորհուրդը հազար ճարտարապետի խորհրդից արժեքավոր կլինի: Եթե ինչ-որ մեկի անգրագիտության պատճառով «պրոֆեսիոնալ» բառը իր չորրորդային իմաստով է տարածվել, դա դեռ չի նշանակում, որ այդ իմաստը դադարում է չորրորդային լինելուց: Պարզապես տարածողի օրինակը վարակիչ է եղել, իսկ առաջին իմաստն իմացողները՝ քիչ: Վաղը-մյուս օրը ինչ-որ մի թարգմանիչ էդ բառը թարգմանելիս ամբողջ նախադասության իմաստի հերը կանիծի. ամեն ինչ չի, որ միայն հայերենի սահամաններում է պետք դիտարկել. սա հատկապես վերաբերում է փոխառություններին:

Chuk
05.10.2010, 23:49
Եթե դու, երկրորդը, երրորդը, ովքեր դեռ ունակ են հասկանալու, որ էդ բառը ուրիշ իմաստ ունի, փորձեք գոնե դուք ճիշտ էդ օգտագործել (չեմ ասում՝ ուրիշներին էլ հասկացնել), ինչ-որ շանս կարող է դեռ լինի:
Վախ մամա ջան:
Էս էլ եմ ասում ու թեման հուսահատված լքեմ:
Հայկ, էդ բառի՝ ոչ հայերեն բառի, օտարալեզու արմատ ունեցող բառի առաջնային իմաստի կիրառությունը ինձ երբևէ պետք չի եկել ու երբևէ չի կարող պետք գալ: Ես դրա փոխարեն կարող եմ ասել, որ «էսինչ մարդը լրագրությամբ է իր փողն աշխատումը», «մասնագիտությամբ լրագրող է», «լրագրող է աշխատում», «Լրագրություն է անում» ու նման բազում ուրիշ արտահայտություններ: Ինձ իր առաջնային իմաստը երբևէ պետք չի գա: Եթե երբևէ կարիք ունենամ խոսելու օրինակ անգլերենով, ապա խնդիր չկա, կարող եմ օգտագործել նաև այդ իմաստը:

Բայց բառն ունի նաև որակական իմաստ, բառաններով ամրագրված ու դրա էդ իմաստով կիրառելը երբեք չի կարող սխալ լինի: Ես նորից մշտապես կձգտեմ օտարալեզու բառի փոխարեն օգտագործել հայերեն բառեր, այդ թվում հմուտ, վարպետ, հրաշալի և այլն, բայց կարիքի դեպքում առանց վարանելու կօգտագործեմ նաև պրոֆեսիոնալ բառը, որովհետև այդ բառն այդ իմաստը ունի, լայնորեն տարածված է, սխալ չի, ու ավելին, սխալ է որևէ մեկին ասել, որ այդ իմաստով չի կարելի կիրառել:

Ոչ մեկն, օրինակ, իրավունք չունի քեզ ասել, որ առաջնային իմաստով չկիրառես, որովհետև էդ բառն էդ առաջնային իմաստը չունի:
Բայց դու կամ որևէ ուրիշ մեկն էլ չեք կարող ասել, որ որևէ մեկն այդ բառի այդ որակական իմաստը չկիրառի, որովհետև այդ իմաստը ճիշտ է, գոյություն ունեցող է, մեր մոտ տարածված է:


Կրկնում եմ, փաստում եմ, պնդում եմ: Պրոֆեսիոնալ բառը ունի որակական իմաստ արտահայտող իմաստ ու յուրաքանչյուրի որոշելիքն է այդ իմաստը կիրառել, թե ոչ: Այդ իմաստի կիրառությունը լրիվ ճիշտ ա, հակառակ պնդողները՝ սխալ պնդում կանեն:

Հայկօ
05.10.2010, 23:50
Կներեք նվաստ էլեկտրոնշիկիս, բայց զզվցրիք :)) Չուկի հետ 100 տոկոսով համաձայն եմ: Բառն ու էդ 2 իմաստներն էլ: Իմաստներն էլ իրարից կիլոմետրերով հեռու չեն՝ այսինքն եթե մարդը դրանով փող ա աշխատում, ենթադրվում ա, որ իրա գործը լավ գիտի պրոֆեսիոնալ ա (էդ բառի 4-րդ իմաստով): Կախված կոնտեքստից դժվար չի կռահել, թե որ իմաստով ա բառը օգտագործվել՝ եթե ասում ենք պրոֆեսիոնալ լրագրող, ավելի շուտ հասկանում ենք լրագրող, որն ունի որոշակի մասնագիտական հմտությունների մակարդակ, քան մարդ, որն իր հանապազօրյա հացն է վաստակում որպես լրագրող, իսկ եթե ասում ենք պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլիստ, հասկանում են մի մարդ, որը հանդես է գալիս ֆուտբոլային ակումբներից մեկում ու վարձատրվում է դրա համար, ոչ թե տաղանդավոր ֆուտբոլիստ:

Բայց էս սաղ օֆտոպ ա:

Թեմայի մասին: Երբ հարցադրում է արվում թե ո՞վ է համարվում պրոֆեսիոնալ գրող, առաջին հերթին ենթադրվում է, որ խոսքը գրողի որոշակի հատկությունների մասին է, այլ ոչ թե նրա եկամուտի աղբյուրի, քանի որ հակառակ դեպքում թեմա բացելը իմաստ չէր ունենա:

Եթե տուփը քառակուսի ա, ուրեմն մեջինը կլոր ա. եթե կլոր ա, ուրեմն դեղին ա. եթե դեղին ա, ուրեմն լիմոն ա: Վարպետը ճիշտ էր ասում, գազարը բանջարեղեն ա:

Ձայնալար
05.10.2010, 23:55
Եթե տուփը քառակուսի ա, ուրեմն մեջինը կլոր ա. եթե կլոր ա, ուրեմն դեղին ա. եթե դեղին ա, ուրեմն լիմոն ա: Վարպետը ճիշտ էր ասում, գազարը բանջարեղեն ա:

Ենթադրվելը բոլդ էի արել, որ էս գրառումդ չլնի, ընդամենը ձեռի հետ նշել էի, որ իմաստները իրար մոտ են՝ այսինքն ջարդել-մեծաբանել տարբերակը չի, չնայած գրառմանս բուն ասելիքը դրանից առանձնապես կախված չի: Բայց թե քեզ էդ մասն ա դզել, կարանք դրա վրով խորանանք :))

Հայկօ
05.10.2010, 23:58
Թեմայի մասին: Երբ հարցադրում է արվում թե ո՞վ է համարվում պրոֆեսիոնալ գրող, առաջին հերթին ենթադրվում է, որ խոսքը գրողի որոշակի հատկությունների մասին է, այլ ոչ թե նրա եկամուտի աղբյուրի, քանի որ հակառակ դեպքում թեմա բացելը իմաստ չէր ունենա:

Իսկ ո՞վ ասեց, որ թեմայի բացելը իմաստ ուներ :D: Բնավ չուներ իմաստ. առանց էդ էլ պարզ է, որ պրոֆեսիոնալ գրողը գրելով փող աշխատող մարդն է :P: Մի կարճ նախադասության մեջ տեղավորվող պատասխանը յոթ էջ է՝ քննարկվում է :)):

Interdenominational
06.10.2010, 00:00
Իսկ ո՞վ ասեց, որ թեմայի բացելը իմաստ ուներ :D: Բնավ չուներ իմաստ. առանց էդ էլ պարզ է, որ պրոֆեսիոնալ գրողը գրելով փող աշխատող մարդն է :P: Մի կարճ նախադասության մեջ տեղավորվող պատասխանը յոթ էջ է՝ քննարկվում է :)):

Բայց մտքներովս անցե՞լ է գոնե, որ ԱՐԱՐՈՂ անհատին «պրոֆեսիոնալ» բնորոշել մի քիչ… պարկեշտ չէ :think /ներեցեք ավելորդ սենտիմենտալիզմի համար/

StrangeLittleGirl
06.10.2010, 00:01
Առաջարկում եմ էս թեման տեղափոխել լեզուների բաժին: Գրականության հետ ի՞նչ կապ ունի :))

Շինարար
06.10.2010, 00:01
Գիտե՞ք էս բանավեճն ինձ ինչ ա հիշեցնում: Կներեք կոպիտ համեմատության համար, բայց դե... որ մի անգամ ամբողջ ընտանիքով չէինք կարողանում մի հոգու բացատրել, որ ճիշտը ոչ թե «պատճե» ա, այլ «պատճեն»...

Բյուր, ես ներքաշվեցի այս խոսակցության մեջ:( մածունը մածուն ա, կաթը` կաթ, սպիտակը` քարը տրաքի ճերմակ, և դու ստեղծագործողի անկյունում թեմաներ ես բացում:8
Եթե երկուսին գումարած երկու հավասար է ընդամենը չորսի, ու՞մ են պետք բոլոր Պիկասոները, Բեթհովենները, Սարոյանները:) Բառարանում այսպես է գրված և վե՞րջ, ես կարծիքներից որևէ մեկին իմ համակրությունը չեմ արտահայտում այս գրառմամբ, պարզապես «Գրականություն» բաժնում ստեղծագործող մարդկանց քննարկման վերաբերյալ այս համեմատությունդ ավելին քան ոչ տեղին եմ համարում:

StrangeLittleGirl
06.10.2010, 00:16
Բյուր, ես ներքաշվեցի այս խոսակցության մեջ:( մածունը մածուն ա, կաթը` կաթ, սպիտակը` քարը տրաքի ճերմակ, և դու ստեղծագործողի անկյունում թեմաներ ես բացում:8
Եթե երկուսին գումարած երկու հավասար է ընդամենը չորսի, ու՞մ են պետք բոլոր Պիկասոները, Բեթհովենները, Սարոյանները:) Բառարանում այսպես է գրված և վե՞րջ, ես կարծիքներից որևէ մեկին իմ համակրությունը չեմ արտահայտում այս գրառմամբ, պարզապես «Գրականություն» բաժնում ստեղծագործող մարդկանց քննարկման վերաբերյալ այս համեմատությունդ ավելին քան ոչ տեղին եմ համարում:

Շին, նույնն ա: Նույն սխալ գործածության արդյունքն ա, որ բառն ուրիշ իմաստով են հասկանում շատերը: Ես կոնկրետ էդ օրինակը բերեցի, որ ակնհայտ լինի: Իսկ քո հարցը կարելի ա ուրիշ կերպ ձևակերպել. պրոֆեսիոնալ գրողը ճի՞շտ բան ա, թե՞ չէ: Որոշ ռոմանտիկներ կասեն, որ գրողը չպիտի փողի համար գրի, որ պիտի հոգուց գրի... Լավ էլի: Էդ խնդիրն իմ մասնագիտության մեջ էլ կա, ասում են՝ բժիշկը չպիտի փողի համար աշխատի: Ու նորից կասեմ. լավ էլի:

Ասածս ինչ ա. պրոֆեսիոնալ գրողը փող աշխատող գրողն ա: Ուզում եք ընդունեք, ուզում եք մի ընդունեք: Դա կարա համընկնի լավ գրող լինելու հետ, կարա և չհամընկնի, կարա նաև մեր սուբյեկտիվ ընկալումը տարբեր լինի:

Շինարար
06.10.2010, 01:11
Լավ էլի:

Բյուր, ես ուրիշ բանի մասին էի խոսում, նենց լավ էլի ես ասում, ոնց որ ես ասել եմ, թե գրողը փող չպիտի աշխատի:)) Իմ հարցադրմանը դու ինչևէ պատասխանել ես քո նախորդ գրառմամբ, իրականում տպավորությունն այնպիսին ա,թե լեզվական հարց ա քննարկվում, մինչդեռ թեման «Գրականություն» բաժնում ա:

Katka
06.10.2010, 02:28
Թեմայից կարող ա շեղվեմ, բայց կիրառվում է` professional writer/author կամ профессиональный писатель/автор?.:8

Chuk
06.10.2010, 09:14
Թեմայից կարող ա շեղվեմ, բայց կիրառվում է` professional writer/author կամ профессиональный писатель/автор?.:8

Կա: Կիրառվում ա: Բայց չկա հստակ սահմանում, թե ով է «պրոֆեսիոնալ գրողը» (professional writer/профессиональный писатель):
Ըստ հիմնական սահմանումների պրոֆեսիոնալ գրող անվանում են էն մարդկանց, ովքեր գրելով փող են աշխատում: Ընդ որում ըստ ընդլայնված սահմանման հեչ պարտադիր չի, որ գրական գործ գրի, այսպես պրոֆեսիոնալ գրող կարող են համարվել գրքեր հրատարակելով փող աշխատող գրողները, լրագրողները, սցենարիստները, բլոգերները և այլն:

Ըստ մեկ այլ սահմանման պրոֆեսիոնալ գրող են բոլոր գեղարվեստական գրքերի հեղինակները:

Մեկ ուրիշ սահմանումն ասում է, որ պրոֆեսիոնալ գրող են որոշակի հմտությունների տիրապետող գրողները, հմտությունների շարքին դասելով լեզվի ճկունությունը, գրվածքի խորության աստիճանը, սահուն անցումներ կազմակերպելու կարողությունը և այլն:

Rhayader
06.10.2010, 09:44
Բայ, դու դեմագոգ ես:)

Վա, դեմագոգ չեմ, փորձում եմ լարվածությունը գցել: Դրա համար էլ հիմա բանավեճին գրեթե չեմ մասնակցում:

Ֆրեյա
06.10.2010, 10:16
Ըհըն, վատ իմաստ չի, ուղղակի չորրորդ իմաստն ա ;): «Ջարդել» բայի չորրորդ իմաստն էլ «մեծաբանելն» ա:

Հայկ ջան, ինչ կապ ունի, թե որերորդ իմաստն ա՞ Դրանից էդ իմաստը պակաս կարևոր ա դառնում՞ ;) Թե կորում ա, ու սրանից հետո, եթե մեկը կիրառի դա "Էքսպերտ" իմաստով, ապա պետք ա հասկանանք՝ մասնագետ իմաստը՞

Ու շատ ճիշտ նկատեց Չուկը՝ մատնանշելով հայերենում բառի կիրառման կոնտեքստը։

Անգլերենում երբ ասում են What is he? Կպատսխանես՝ Professional writer. Այսինքն՝ Պողսոը գրող է աշխատում։ Դա նույնն է, թե ասես՝ Writer by profession.
Իսկ եթե ասում են John Doe is a professional. Դա նշանակում է, Պողոսը իր գործի գիտակն է։ Ավելացնենք քիչ–քիչ. John Doe is a professional writer, սա նշանակում է, որ Պողոսը ոչ թե երեկ սկսել է պատմվածքներ գրել ու փորձի համար տեղադրել է համացանց, այլ բավականաչափ զբաղվում է գրելով ու հմուտ գրող է։ Հակառակ դեպքում՝ ուղղակի կասի սկսնակ գրող է, գրող է, առաջադեմ գրող է, սկանդալային գրող է....

Ռուֆուս
06.10.2010, 10:22
Հայկ ջան, ինչ կապ ունի, թե որերորդ իմաստն ա՞ Դրանից էդ իմաստը պակաս կարևոր ա դառնում՞ ;) Թե կորում ա, ու սրանից հետո, եթե մեկը կիրառի դա "Էքսպերտ" իմաստով, ապա պետք ա հասկանանք՝ մասնագետ իմաստը՞

Անի ջան, ի դեպ շատ մեծ կապ ունի: Բառարաններում առաջինը գրվում է ամենագործածական, ամենատարածված իմաստը, իսկ երկրորդ, երրորդ և մյուս իմաստները արդեն բառի ոչ այնքան տարածված, հնացած, քիչ օգտագործվող իմաստներն են: Այնպես որ ինչքան իմաստը առաջին տեղերում է գտնվում, այդքան տարածված է :)

Chuk
06.10.2010, 10:28
Անի ջան, ի դեպ շատ մեծ կապ ունի: Բառարաններում առաջինը գրվում է ամենագործածական, ամենատարածված իմաստը, իսկ երկրորդ, երրորդ և մյուս իմաստները արդեն բառի ոչ այնքան տարածված, հնացած, քիչ օգտագործվող իմաստներն են: Այնպես որ ինչքան իմաստը առաջին տեղերում է գտնվում, այդքան տարածված է :)

Իսկ տվյալ տեղում գտնվելը փոփոխական երևույթ է, փոխվում է բառարանը գրողի ուսումնասիրություններից ու նախասիրություններից ելնելով, ժամանակի ընթացքում, տարածական կտրվածքով, ուսումնասիրության անցկացման տարածական դիրքով, և այլն, և այլն, և այլն:

Իսկ ընդհանրապես կարելի է բանավեճը տանել էս ուղղությամբ ու հարյուրավոր օրինակներ բերել տարբեր բառերի, երբ հեռու ընկնող համարով իմաստը խիստ լայնորեն գործածական է: Բայց կարծում եմ, որ քննարկումը դրանից չի շահի:

Կա փաստ, բառն էդ իմաստն ունի: Վերջ: Վերջակետ: Իսկ կոնկրետ մեր հասարակությունում ուսումնասիրությունը հստակ ցույց է տալիս, որ մեր մոտ կիրառվում է հենց էդ իմաստով՝ հիմնականում, գերակշիռ ձևով:

Ռուֆուս
06.10.2010, 10:33
Իսկ տվյալ տեղում գտնվելը փոփոխական երևույթ է, փոխվում է բառարանը գրողի ուսումնասիրություններից ու նախասիրություններից ելնելով, ժամանակի ընթացքում, տարածական կտրվածքով, ուսումնասիրության անցկացման տարածական դիրքով, և այլն, և այլն, և այլն:

Իսկ ընդհանրապես կարելի է բանավեճը տանել էս ուղղությամբ ու հարյուրավոր օրինակներ բերել տարբեր բառերի, երբ հեռու ընկնող համարով իմաստը խիստ լայնորեն գործածական է: Բայց կարծում եմ, որ քննարկումը դրանից չի շահի:

Կա փաստ, բառն էդ իմաստն ունի: Վերջ: Վերջակետ: Իսկ կոնկրետ մեր հասարակությունում ուսումնասիրությունը հստակ ցույց է տալիս, որ մեր մոտ կիրառվում է հենց էդ իմաստով՝ հիմնականում, գերակշիռ ձևով:

Հայկական բառարանները չգիտեմ ինչ սկզբունքով են առաջնորդվում, բայց բառարանագիտության մեջ էդպես է ընդունված :)

Chuk
06.10.2010, 10:42
Հայկական բառարանները չգիտեմ ինչ սկզբունքով են առաջնորդվում, բայց բառարանագիտության մեջ էդպես է ընդունված :)

Ռուֆ, սպանիք թողիք:
Ուրեմն բառարանների մեծ մասում (հայերեն ու ոչ հայերեն) «Բառարան» բառի որպես առաջին իմաստ գրվում ա, որ դա գիրք ա, որտեղ այբբենական կարգով ներկայացված են բառերն ու դրանց բացատրությունները ապա միայն երկրորդ իմաստով, որ դրանք ՆԱԵՎ գրքեր են, որտեղ գրվում է մի լեզվով բառը, դիմացը դրա՝ այլ լեզվով թարգմանությունը, հետո ուրիշ իմաստներ, իսկ ամենավերջին իմաստ որպես գրվում ա համակարգչային ծրագրայաին բառարանների մասին:

Ուրեմն, Ռուֆ ջան, սրանից հետո իրան կօգտագործես միայն առաջնային իմաստով, լեզվից-լեզու թարգմանող կամ համակարգչային բառարաններին հանկարծ բառարան չասես, դրանք հնացած ու չկիրառվող տարբերակներ են:

Ֆրեյա
06.10.2010, 11:31
Անի ջան, ի դեպ շատ մեծ կապ ունի: Բառարաններում առաջինը գրվում է ամենագործածական, ամենատարածված իմաստը, իսկ երկրորդ, երրորդ և մյուս իմաստները արդեն բառի ոչ այնքան տարածված, հնացած, քիչ օգտագործվող իմաստներն են: Այնպես որ ինչքան իմաստը առաջին տեղերում է գտնվում, այդքան տարածված է :)

Հնացած՞ Քիչ գործածվող՞ :-о Հա՜յկ... :) Ուզում ես ասել, որ եթե cry բառի առաջին իմաստը գրած է ՛Գոռալ", ուրեմն բառի "Լացել" իմաստը երկրորդական, քիչ գործածվող, հնացած տարբերակն է՞ :-о Որրերորդ իմաստը ուզում ա լինի, բառն անքակտելի ա իր մնյուս իմաստներից... որովհետև կյանքում տարբեր իրավիճակներում տարբեր կոնտեկստում նույն բառը օգտագործվում ա։
Եթե քեզ մեկը ասի implicit նշանակում է ՝ բացարձակ, չես կարող ասել, ոչ նշանակում է՝ թաքնված, ներքին։ Որովհետև անկախ նրանից, թե բառի որերորդ իմաստն է ՝ բացարձակը եւ երբ է կիրառվում, կիրառվում է ու կա :)

ԻՍԿ, եթե նաև հաշվի առնենք, որ պրոֆեսիոնալը հայերեն բառ չի ու երբևէ չի օգտագործվել իր 1–ին տեղում գրված իմաստով, այդ բառի համար հայերենում կա մասնգաետ բառը,
իսկ պրոֆեսիոնալ հայերենում ասում են բացարձակապես բարձր մասնագիտական հմտությունները շեշտելու համար։ Այսինքն, մենք վերցրել ենք միայն երրորդ իմաստը... մնացածի հետ ինչ գործ ունեք՞ :)

Rhayader
06.10.2010, 11:40
Իսկ ես պրոֆեսիոնալ դեմագոգ եմ, Հայկ ջան, չնայած դրանով երբևէ փող չեմ աշխատել:

Էդ «սխալ եք իմացել, հիմա հասկացեքն»-երը թարգեք ու հասկացեք պարզագույն ճշմարտություն: Աշարհում մի օր ստեղծվել է պրոֆեսիոնալ բառը, որը նշանակում է մասնագիտությամբ փող աշխատող մարդը (թեև դրա բացատրությունների մեջ կան նաև բնութագրումներ, որ պրոֆեսիոնալ անվանում են նաև իրենց մասնագիտությանը լավ տիրապետողներին, կամ որոշակի ատեստատավորում անցածներին և այլն): Բայց բառը ստեղծվել է մասնագիտություն ունեցող ու էդ մասնագիտությամբ փող աշխատող իմաստով: Հետո եկել ա մեզ ա հասել, ուրիշներին էլ ա հասել: Հետո աշխարհի տարբեր տեղերում, էդ թվում Հայաստանում էդ բառին տվել են նրբերանգ՝ որակական բնութագիր, ու հիմա ով ուզում ա պնդի բառարանայինը, քանի ֆորումում քննարկում արվի, քանի հարյուր բառարանից մեջբերվի դրա առաջնային իմաստը, էս բառը էս նշանակությամբ արդեն իսկ մտել ա լեզվի մեջ ու ոչ մեկը ի զորու չի հանելու :)

---------- Ավելացվել է՝ 23:19 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 23:18 ----------

հ.գ. Ասածս էն ա, որ իմ «պրոֆեսիոնալ դեմագոգ» կոչումին վայիս մի եղեք :))

Չուկ, ախր «պրոֆեսիոնալը» ոնց էլ թարգմանես, չի ստացվի «մասնագիտությամբ փող աշխատող»: Կստացվի՝ «մասնագետ» (որպես գոյական), «մասնագիտական» (որպես ածական): «Պրոֆեսիոնալ վերաբերմունք»: «Լավ/վատ պրոֆեսիոնալ»: Ու երկրորդ կարծիք չի էլ կարող լինել:

---------- Ավելացվել է՝ 12:40 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 12:38 ----------

Եվս մի պարզ օրինակ. պրոֆեսիոնալ (բժիշկ), դիլետանտ (հեքիմ):

Chuk
06.10.2010, 13:19
Չուկ, ախր «պրոֆեսիոնալը» ոնց էլ թարգմանես, չի ստացվի «մասնագիտությամբ փող աշխատող»:

Պրոֆեսիոնալ բառի ոչ թե թարգմանությունը, այլ իմաստը (առաջնային) ինչ-որ մասնագիտությամբ «փող աշխատող», կամ այլ կերպ ասած ինչ-որ շահի համար տվյալ պահին այդ մասնագիտությամբ մասնագիտորեն զբաղվող մասնագետն է (կամ ոչ մասնագետը):

Rhayader
06.10.2010, 13:21
Պրոֆեսիոնալ բառի ոչ թե թարգմանությունը, այլ իմաստը (առաջնային) ինչ-որ մասնագիտությամբ «փող աշխատող», կամ այլ կերպ ասած ինչ-որ շահի համար տվյալ պահին այդ մասնագիտությամբ մասնագիտորեն զբաղվող մասնագետն է (կամ ոչ մասնագետը):

Չուկ, երբ քո մոտ ասում են «պրոֆեսիոնալ», առաջին հերթին ի՞նչ ես հասկանում: Մասնագե՞տ, թե՞ փող աշխատող:

Chuk
06.10.2010, 13:24
Չուկ, երբ քո մոտ ասում են «պրոֆեսիոնալ», առաջին հերթին ի՞նչ ես հասկանում: Մասնագե՞տ, թե՞ փող աշխատող:

Ինչպես բազմիցս գրել եմ թեմայում, հայերենում «պրոֆեսիոնալ» բառը լսելիս հասկանում եմ տվյալ մասնագիտությանը հրաշալի տիրապետող մարդուն:

Rhayader
06.10.2010, 13:42
Ինչպես բազմիցս գրել եմ թեմայում, հայերենում «պրոֆեսիոնալ» բառը լսելիս հասկանում եմ տվյալ մասնագիտությանը հրաշալի տիրապետող մարդուն:

Ես ինքս հասկանում եմ մասնագիտությանը տիրապետող մարդուն: Ու երևի ամեն տաս հարցվածից իննը այդ պատասխանը կտա:
Իմ կարծիքով, բառերն ունեն այն իմաստը, որն ընկալում են մարդիկ դրանք լսելիս: Ճիշտ չե՞մ:
Ֆիզիկայի նման է: Եթե տեսնես, որ խնձորը ծառից ոչ թե ընկնում է, այլ կախվում օդում, ի՞նչ կանես: Կստիպե՞ս նրան ընկնել 9,8 մ/վ2 արագացմամբ, թե՞ կուսումնասիրես պարադոքսն ու ֆիզիկայի օրենքները համապատասխանաբար կփոխես:

SSS
06.10.2010, 13:43
Ինչպես բազմիցս գրել եմ թեմայում, հայերենում «պրոֆեսիոնալ» բառը լսելիս հասկանում եմ տվյալ մասնագիտությանը հրաշալի տիրապետող մարդուն:
Որն այսօր հաստատ շատ հեռուա իր մասնագիտությամբ փող աշխատելուց

Chuk
06.10.2010, 13:45
Ես ինքս հասկանում եմ մասնագիտությանը տիրապետող մարդուն: Ու երևի ամեն տաս հարցվածից իննը այդ պատասխանը կտա:
Իմ կարծիքով, բառերն ունեն այն իմաստը, որն ընկալում են մարդիկ դրանք լսելիս: Ճիշտ չե՞մ:

Էսօր փորձի համար հարցում եմ անցկացրել, ավելի քան տաս մարդու: Բոլորը մեկնաբանում են որպես մասնագիտությանը լավ տիրապետող մարդու՝ տարբեր ձևակերպումներով: Կարող ես դու էլ ուսումնասիրել :)

---------- Ավելացվել է՝ 14:45 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 14:44 ----------


Որն այսօր հաստատ շատ հեռուա իր մասնագիտությամբ փող աշխատելուց


Ահա :)
Բա իմ ասածն էլ էդ ա, որ պրոֆեսիոնալն էն իմաստով, ինչ իմաստով հայերենում հիմնականում կիրառվում ա, պարտադիր չի (բնավ), որ տվյալ մասնագիտությամբ աշխատի կամ փող աշխատի: Ես գիտեմ պրոֆեսիոնալ ֆիզիկի, օրինակ, ով հիմա տաքսու վարորդ է՝ ոչ պրոֆեսիոնալ:

Ֆրեյա
06.10.2010, 13:50
Ժող :D ըստ իս, դժվար թե բառարար կազմողները, երբ ավելացրել են "այդ մասնագիտությամբ փող վաստակել" կրիտերիան, նկատի չեն ունեցել էդ պահին փող վաստակելը... դե արի բռնացրա, որ պահին վաստակեց, որ պահին չէ։
Կամ էլ՝ դուրս ա գալիս, պրոֆեսիոնալ գրողը հենց չեքը ստանում ա պրոֆեսիոնալ ա, հենց փողը պրծավ՝ սիրող :))

Իրականում, այդ արտահայտությամբ ուզեցել են ասել, որ մարդ ոչ թե իր հաճույքի համար է գրում, այլ դիտում է դա որպես աշխատանք, մասնագիտություն, հիմնական զբաղմունք...

Hab
24.01.2011, 03:01
Կարծում եմ գրողի դեպքում պրոֆեսիոնալ բառը այնքան էլ չի սազում, որովհետև կան պարզապես սկսնակ, երիտասարդ կամ ուղղակի գրողներ դա էական չէ: Բայց եթե ասում ենք գրող, նշանակում է, հասկանում ենք, որ նա տվյալ գործի վարպետն է: Դե իհարկե, ժամանակն էլ իր հերթին կապացուցի` ով է մնում: Ընդհանուր առմամբ, գրողը աճպարարի նման է: Խաբում է գեղեցիկ, անկաշկանդ ու արագ...;)