PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Հայաստանում կա՞ մրցունակ գիտություն



StrangeLittleGirl
13.06.2010, 16:42
Շատերը պնդում են, թե այսօր Հայաստանում գիտություն չկա: Ինչ խոսք, գիտենք, որ պետական այրերը թքած ունեն գիտության վրա, բայց ամեն դեպքում որոշ լաբորատորիաներ կարողանում են գոյատևել: Հիմա նաև խոսում են այն մասին, թե հայերենը գիտական լեզու չէ: Առաջարկում եմ սկզբի համար կարդալ այս հոդվածը (http://www.tert.am/blog/?p=1062): Իսկ հետո եկեք համատեղ ուժերով հիշենք Հայաստանում ապրող այլ տաղանդավոր գիտնականների. մարդ ես, գուցե մի օր Պետրոսը կամ թեկուզ վարչապետն անցնեն այս կողմերով, գոնե տեղյակ լինեն՝ ինչ կա մեր երկրում:

dvgray
14.06.2010, 01:10
Փարև StrangeLittleGirl :)
որպեսի խոսանք Հայաստանում /Երևանում ՞՞՞/ գիտություն մասին, պետք է օգտվենք Հայաստանում /Երևանում ՞՞՞/ տպագրվող գիտական ամսագրերից ու հանդեսներից: իսկ այդպիսիք կան՞ ընդանրապես: Պատմական հանդեսները չհաշված /քանի որ նախ և առաջ հայկական պատմագիտությունը ոչ այլ ինչ է, քան պատմահեքիաթասաություն/ և հայագիտությունը չհաշված, ուրիշ մի աշխարհում ընդունելի գիտական նյութ տպագրվում՞ է արդյոք մեր մոտ:

StrangeLittleGirl
14.06.2010, 08:35
Փարև StrangeLittleGirl :)
որպեսի խոսանք Հայաստանում /Երևանում ՞՞՞/ գիտություն մասին, պետք է օգտվենք Հայաստանում /Երևանում ՞՞՞/ տպագրվող գիտական ամսագրերից ու հանդեսներից: իսկ այդպիսիք կան՞ ընդանրապես: Պատմական հանդեսները չհաշված /քանի որ նախ և առաջ հայկական պատմագիտությունը ոչ այլ ինչ է, քան պատմահեքիաթասաություն/ և հայագիտությունը չհաշված, ուրիշ մի աշխարհում ընդունելի գիտական նյութ տպագրվում՞ է արդյոք մեր մոտ:
Հա, տարբեր գիտական ամսագրեր կան, բայց նորմալ գիտնականները նախընտրում են տպագրվել հեղինակավոր միջազգային ամսագրերում: Դե չասեմ, թե դրանք ինչպես են աշխատում... Գիտնականն ինքն առանց էդ էլ նորմալ չի վարձատրվում, ու դեռ մի բան էլ փող տա նման ամսագրերում տպագրվելու համար... Դրանք հիմնականում (ոչ միշտ) նախատեսված են ասպիրանտուրա ընդունվողի՝ հինգ տպագրված աշխատանքն ապահովելու համար:

Katka
14.06.2010, 08:52
Կարծում եմ պետության դերը գիտության զարգացման հարցում միջնորդի կարգավիճակում պետք է լինի: Գիտությունը մրցունակ ու շոշափելի դարձնելու համար կարեւոր է գիտություն-մասնավոր հատվածի կապը: Մեր մոտ չկա մասնավոր հատված, այդ պատճառով գիտությունը մեռնում է: Իսկ այն, թե առանձին լաբորատորինաեր ինչ-որ ձեւ գոյատեւում են, դա գիտության առկայության հարց չէ, այլ հակառակը՝ ոչնչացման: Այ հետաքրքրրեց՝ կա՞ այդպիսի թերթ կամ ասենք պարբերական, որտեղ գրաված լինի մեր նորորարությունների մասին գիտության բնագավառում: Մյուս կողմից՝ մրցունակության համար կարեւոր է նաեւ մտավոր սեփականության ինստիտուտի կայացումը: Կա՞ արդյոք այդպիսի ինստիտուտ մեր մոտ:

Հ.Գ. Մի կարծիր, թե վարչապետն ու այլք չգիտեն այդ գիտնականների մասին: Գիտեն, բայց շատ դեպքերում նախընտրում են մոռանալ:

Ariadna
14.06.2010, 12:05
Շաբաթ օրը Երկիր Մեդիայով 21:15 Հրապարակ հաղորդումն է, հենց այդ թեմայով, եթե հետաքրքրում է նայեք։

Ձայնալար
14.06.2010, 12:48
Հենց էն փաստը, որ Հայաստանում աշխատող գիտնականները տպագրվում են միջազգային հեղինակավոր ամսագրերում, խոսում է այն մասին, որ այնուամենայնիվ, Հայաստանում մրցունակ գիտություն կա: Կան նաև հայկական գիտական ամսագրեր, որոնք մեկը մեկի թարգմանվում են (եթե չեմ սխալվում գերմաներեն)՝ դրսի նախաձեռնությամբ և ծախսերով: Մեր գիտությանը, եթե մի փոքր պետական աջակցություն լինի, կամ գոնե բյուջեից գիտությանը հատկացված գումարները գնան գիտությանը, կամ նպաստավոր պայմաններ լինեն գոնե կիրառական բնույթի հետազոտությունները ներդնելու, շատ արագ կարող ենք առաջ շարժվել էս ոլորգում: Էսօրվա դրությամբ, հետընթացը շարունակվում ա, ուղեղների արտահոսքն էլ արագանում:

Katka
14.06.2010, 13:06
Հենց էն փաստը, որ Հայաստանում աշխատող գիտնականները տպագրվում են միջազգային հեղինակավոր ամսագրերում, խոսում է այն մասին, որ այնուամենայնիվ, Հայաստանում մրցունակ գիտություն կա:

Այն, որ տպագրվում են միջազգային հեղինակավոր ամսագրերում, չի նշանակում, որ Հայաստանում մրցունակ գիտություն կա, նշանակում ա մարդիկ ուզում են իրենց ստեղծածը շահավետ վաճառել: Հայաստանում կան ուղեղներ, բնածին գիտնականներ, բայց գիտություն, այն էլ մրցունակ, բացակայում է: Տաղանդավոր գիտնականներ ու մրցունակ գիտություն՝ տարբեր բաներ են:

Էսօրվա դրությամբ, հետընթացը շարունակվում ա, ուղեղների արտահոսքն էլ արագանում:
Քո էս գրառումը հենց ապապցուցում ա մրցունակ գիտության բացակայությունը:

Հ.Գ. Ճիշտ կլիներ նախ եւ առաջ սահմանվեր՝ ինչ է նշանակում Գիտության մրցունակությունը երկրում: Մրցունակությունը, իմ համար, այն չի, որ տաղանդավոր գիտնականը կարողանում ա համեմատվել զարգացած երկրի տաղանդավոր գիտնականի հետ ու վաճառել իր ստեղծածը այդ երկրին:

Ariadna
14.06.2010, 13:13
Ահա, էստեղ (http://www.nfsat.am/programs.php?prid=9) մտեք և նայեք, սա մեր հիմնադրամի՝ Գիտության և առաջատար տեխնոլոգիաների ազգային հիմնադրամ, կոմերցիոն արժեք ունեցող գիտահետազոտական արդյունքների առևտրայնացմանը նպաստելու նպատակով իրականացրած ծրագրերից է։ Որ մտնեք award-ները, 16 կոմերցիոն արժեք ներկայացնող աշխատանքներ են, որոնցից 3-ը արդեն գտել են հովանավորներ։ Իրականում լավ աշխատանքները ավելի շատ էին, պարզապես միջազգային փորձաքննության արդյունքում այս 16 համարվել լավագույնը, քանի որ գումար էդքան ունեինք։ Տպել ենք սրանց բուկլետները հայերեն և անգլերեն, կոմերցիալիզացիայի թեմայով սեմինարներ են անցել նաև։ Աշխատանքներից մեկը մոտ օրերս մի քանի միլիոն դոլարի պայմանագիր է արդեն կնքելու։ Ընդ որում մի քանի երկրներ են շահագրգռված, այդ թվում, շատ զարմանալի է, բայց նաև ՀՀ–ը՝ ի դեմս ՊՆ–ի։

---------- Ավելացվել է՝ 13:13 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 13:11 ----------




Քո էս գրառումը հենց ապապցուցում ա մրցունակ գիտության բացակայությունը:

Հ.Գ. Ճիշտ կլիներ նախ եւ առաջ սահմանվեր՝ ինչ է նշանակում Գիտության մրցունակությունը երկրում: Մրցունակությունը, իմ համար, այն չի, որ տաղանդավոր գիտնականը կարողանում ա համեմատվել զարգացած երկրի տաղանդավոր գիտնականի հետ ու վաճառել իր ստեղծածը այդ երկրին:

Կատ, ջան, մի հատ ասա քո կարծիքով ո՞րն է մրցունակ գիտությունը։

Ձայնալար
14.06.2010, 13:15
Արտասահմանյան ամսագրում տպագրվելը բնավ չի նշանակում վաճառել քո ստեղծածը այդ երկրին: Իսկ եթե Հայաստանի որևէ համալսարանում կամ գիտահետազոտական ինստիտուտում գործող թիմը իր հետազոտությունները կարողանում է տպել հեղինակավոր միջազգային գիտական պարբերականներում, դա նշանակում է, որ նրանց ստեղծած գիտական արդյունքը մրցունակ է:

Katka
14.06.2010, 13:20
Արտասահմանյան ամսագրում տպագրվելը բնավ չի նշանակում վաճառել քո ստեղծածը այդ երկրին: Իսկ եթե Հայաստանի որևէ համալսարանում կամ գիտահետազոտական ինստիտուտում գործող թիմը իր հետազոտությունները կարողանում է տպել հեղինակավոր միջազգային գիտական պարբերականներում, դա նշանակում է, որ [/B]նրանց ստեղծած գիտական արդյունքը մրցունակ է[/B]:

Ըհը՛, էստեղից ճի՞շտ է ենթադրել, որ Հայաստանում կա մրցունակ գիտություն:

Agni
14.06.2010, 13:25
Համաձայն եմ Ձայնալարի հետ, իսկապես աջակցություննա պակասում: Թե չէ ինքս տեսնում եմ երիտասարդ գիտնականներ, որոնք իսկապես պոտենցիալ արժեքավոր գաղափարներ ունեն, բայց երբ հարցնում ես, թե ինչու չեն ձեռնարկում որևէ բան, պատասխանը՝ միջոցներ չկան...
Ես «Մրցունակ Գիտությունը» հասկանում եմ էսպես. գիտության մեջ նոր նվաճումները ու ծրագրերը, որոնք պետք է այնքան շատ լինեն ու բովադակային արժեքավոր ու մնայուն, որ ստեղծվի համապատասխան մրցակցության դաշտ: Բնականաբար այդ ամենը ֆինանսի ներդրումա պահանջում, որի պակասը արդի վիճակինա բերում: Իհարկե, որոշ չափով հիմա մրցունակություն կա դրսից ֆինանսավորման շնորհիվ:Ուղղակի զգացել եմ դա էլ մի-քիչ "թաքուն" է արվում, այսինքն այդ ֆինանսավորումների մասին հրապարակումները քիչ են…

Ariadna
14.06.2010, 13:26
Կատ ջան, ընդհանրապես մրցունակ գիտությունը որոշվում է միջազգային հեղինակավոր ամսագրերում հոդվածներ տպելու և ունեցած հղումների քանակով։

Katka
14.06.2010, 13:49
Կատ ջան, ընդհանրապես մրցունակ գիտությունը որոշվում է միջազգային հեղինակավոր ամսագրերում հոդվածներ տպելու և ունեցած հղումների քանակով։

Պարզ է, եթե դրանով է որոշվում երկրի գիտության մրցունակությունը, ես բան չունեմ ասելու ու հանձնվում եմ: :) Դու գուցե առավել տեղեկացված ես, քան ես, Անն ջան: Մի բան գիտեմ, ցանկացած գիտական արդյունք, գիտության ճյուղի հայտնագործություն, եթե չի կիրառվում տվյալ երկրում, շոշափելի չի դառնում, եթե չի ստեղծվում նոր տեխնոլոգիաներ, որոնք կկիրառվեն հատկապես տնտեսության, բժշկության եւ այլ ստրատեգիական ոլորտներում/տվյալ երկրի/, ապա գիտության մրցունակության մասին, իմ կարծիքով, ավելորդ է խոսել: Կարող ենք խոսել գիտնականի մրցունակության մասին:

---------- Ավելացվել է՝ 14:49 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 14:34 ----------

Խորհուրդ կտայի նայել Կուլտուրա հեռուստաալիքով մի հետաքրքիր հաղորդաշար, որը իսկապես լուրջ հարցեր է բարձրացնում գիտության զարգացման մասին: ՌԴ գիտնականներ են, այնուամենայնիվ, քննարկումները, կարծում եմ, հետաքրքրիր են եւ ուսանելի:

Հաղորդավար՝ Սերգեյ Պետրովիչ Կապիցա
Հաղորդաշար՝ Научно-популярная программа./ Երեւի հայերենով կթարգմանվե՝ Գիտականորեն հայտնի ծրագիր/

Ariadna
14.06.2010, 14:02
Պարզ է, եթե դրանով է որոշվում երկրի գիտության մրցունակությունը, ես բան չունեմ ասելու ու հանձնվում եմ: :) Դու գուցե առավել տեղեկացված ես, քան ես, Անն ջան: Մի բան գիտեմ, ցանկացած գիտական արդյունք, գիտության ճյուղի հայտնագործություն, եթե չի կիրառվում տվյալ երկրում, շոշափելի չի դառնում, եթե չի ստեղծվում նոր տեխնոլոգիաներ, որոնք կկիրառվեն հատկապես տնտեսության, բժշկության եւ այլ ստրատեգիական ոլորտներում/տվյալ երկրի/, ապա գիտության մրցունակության մասին, իմ կարծիքով, ավելորդ է խոսել: Կարող ենք խոսել գիտնականի մրցունակության մասին:


---------- Ավելացվել է՝ 14:49 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 14:34 ----------

Խորհուրդ կտայի նայել Կուլտուրա հեռուստաալիքով մի հետաքրքիր հաղորդաշար, որը իսկապես լուրջ հարցեր է բարձրացնում գիտության զարգացման մասին: ՌԴ գիտնականներ են, այնուամենայնիվ, քննարկումները, կարծում եմ, հետաքրքրիր են եւ ուսանելի:

Հաղորդավար՝ Սերգեյ Պետրովիչ Կապիցա
Հաղորդաշար՝ Научно-популярная программа./ Երեւի հայերենով կթարգմանվե՝ Գիտականորեն հայտնի ծրագիր/

Հա, Կատ ջան, ճիշտ ես, ես էդ բնագավառում մի քիչ ավելի տեղեկացված եմ։ Ամբողջ աշխարհում մրցունակ գիտությունը որոշվում է էդ մեխանիզմով։ Մնացածը արդեն տնտեսության հարցն է, բայց էստեղ խոսում ենք գիտության մասին։ Իսկ հայաստանում համարվում են մրցունակ Ֆիզիկան՝ ամենաշատը, հետո քիմիան ու հետո մի քիչ կենսաբանությունը։ Մնացած ճյուղերը առանձնապես չէ։
Իսկ Научно-популярная программа–ն Գիտահանրամատչելի ծրագիրն է :)

s_hrayr
14.06.2010, 15:19
Ժամանակին աշխատում էի Նալբանդյանի անվան քիմիական ֆիզիկայի ինստիտուտում, պատկերացրեք որ լավ էլ մրցունակ գիտություն ունենք, հոդվածներ էր որ տպում էին արտասահմանյան ամսագրերում, նույնիսկ խմբեր կային որ արձակուրդ չէին գնում աշխատում էին, գրանտներ էին ստանում ու հիմնականում երիտասարդ կադրերն են զբաղվում էտ ամենով, բայց որ տեսնեք թե գիտնական մարդիկ ինչ աշխատավարձ են ստանում լացներտ կգա, ինստիտուտի տնօրենը ստանում էր ընդհամենը 40000 դրամ:

Ariadna
14.06.2010, 15:34
Ժամանակին աշխատում էի Նալբանդյանի անվան քիմիական ֆիզիկայի ինստիտուտում, պատկերացրեք որ լավ էլ մրցունակ գիտություն ունենք, հոդվածներ էր որ տպում էին արտասահմանյան ամսագրերում, նույնիսկ խմբեր կային որ արձակուրդ չէին գնում աշխատում էին, գրանտներ էին ստանում ու հիմնականում երիտասարդ կադրերն են զբաղվում էտ ամենով, բայց որ տեսնեք թե գիտնական մարդիկ ինչ աշխատավարձ են ստանում լացներտ կգա, ինստիտուտի տնօրենը ստանում էր ընդհամենը 40000 դրամ:

Հա, էդ ինստիտուտը բավական ակտիվ է, մեր մոտից ահագին գրանտեր են ստացել, հիմա էլ կան ջահելներից մեր ասպիրանտական գրանտերում։

Ձայնալար
14.06.2010, 21:39
Պարզ է, եթե դրանով է որոշվում երկրի գիտության մրցունակությունը, ես բան չունեմ ասելու ու հանձնվում եմ: :) Դու գուցե առավել տեղեկացված ես, քան ես, Անն ջան: Մի բան գիտեմ, ցանկացած գիտական արդյունք, գիտության ճյուղի հայտնագործություն, եթե չի կիրառվում տվյալ երկրում, շոշափելի չի դառնում, եթե չի ստեղծվում նոր տեխնոլոգիաներ, որոնք կկիրառվեն հատկապես տնտեսության, բժշկության եւ այլ ստրատեգիական ոլորտներում/տվյալ երկրի/, ապա գիտության մրցունակության մասին, իմ կարծիքով, ավելորդ է խոսել: Կարող ենք խոսել գիտնականի մրցունակության մասին:



Կածյուշ, գիտական հետազոտության արդյունքի գնահատման չափանիշներից միայն մեկն է նրա կիրառելիությունը: Ասածս այն է, որ եթե գալակտիկա հայտնաբերեմ ոչ ոք ինձ չի կարող ասել, որ դա անմրցունակ մի բան է, բայց կիրառություն չկա : Եթե դու նոր քիմիական տարր հայտնագործես (քիմիայից ո՞նց ես :)) ) քեզ հավանաբար նոբելյան կտան, բայց էդ նոր տարրը մինչև մարդկությանը մի օգուտ տա կարող ա 200 տար անցնի:
Ուրիշ հարց ա, որ մեր մոտ կիրառական հետազոտություններն էլ են թղթի վրա մնում ու շատ հաճախ գյուտի հեղինակը ճարահատյալ դրա կիրառելու իրավունքը վաճառում ա արտասահմանում: Բայց իմ պատկերացմամբ դա ավելի շատ տնտեսության խնդիր ա, ոչ թե գիտության:

dvgray
15.06.2010, 04:13
ժողովուրդ ջան: կարծես դուք շփոթում եք ինժեներություն գիտության հետ: դրանք կարելի է սահմանազատել /պայմանականորեն/ ու դրանք տարբերակել: Ինժեներությունը /գիտության կիրառական ուղղությունը/ հիմնականում իրագործվում է ձեռնարկություններում,
իսկ գիտությունը ՝ դա համալսարաններում : առանձին գիտական ինստիտուտներ աշխարհում շատ քիչ են հանդիպում:
ասածս էն է, որ մենք ոչ ղայդին ձեռնարկություն ունենք ոչ էլ համալսարան: այսինքն որպես ինժեներությն կամ գիտնականների դարբնոց, այդպիսի բան Հայաստանում գոյութնուն չունի:
խոսքը պոտենցիալի մասին չէ, այլ ռեալ գիտության:

---------- Ավելացվել է՝ 04:13 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 04:10 ----------

ինչ վերաբերվում է գիտության լեզվի հարցին, ապա այն միանշանակ անգլերենն է: ոչ ֆրանսերենը, աչ գերմաներենը. աչ ռուսերենը ոչ էլ հայերենը:
ու ավելին: շատ անգամ ռուսերեն /առավել ևս հայերեն/ գրականություն կարդալուց բացարձակ բան չես հասկանում /անգամ տնտեսագիտությունից/, և բացում ես անգլերենը, որ հասկանաս թե ինչն ինչոց է:

Katka
15.06.2010, 08:17
Կածյուշ, գիտական հետազոտության արդյունքի գնահատման չափանիշներից միայն մեկն է նրա կիրառելիությունը: Ասածս այն է, որ եթե գալակտիկա հայտնաբերեմ ոչ ոք ինձ չի կարող ասել, որ դա անմրցունակ մի բան է, բայց կիրառություն չկա : Եթե դու նոր քիմիական տարր հայտնագործես (քիմիայից ո՞նց ես :)) ) քեզ հավանաբար նոբելյան կտան, բայց էդ նոր տարրը մինչև մարդկությանը մի օգուտ տա կարող ա 200 տար անցնի:
Ուրիշ հարց ա, որ մեր մոտ կիրառական հետազոտություններն էլ են թղթի վրա մնում ու շատ հաճախ գյուտի հեղինակը ճարահատյալ դրա կիրառելու իրավունքը վաճառում ա արտասահմանում: Բայց իմ պատկերացմամբ դա ավելի շատ տնտեսության խնդիր ա, ոչ թե գիտության:

Հասկանում եմ, Ձայնալար ջան: Ես չեմ հասկանում ու իմ համար էլ բաց մնաց՝ ինչ է նշանակում գիտության մրցունակություն, ինչ եք հասկանում գիտության մրցունակություն ասելով: Թողնենք մի կողմ գիտական արդյունքի կիրառելիությունը, բայց, կարծում եմ, ցանկացած հայտնագործություն, հայտնաբերում, եթե զարկ չի տալիս նոր ուսումնասիրությւոնների, նոր հետազոտությունների միջազգային մակարդակով, ապա մրցունակության մասին ավելորդ է խոսել: Այս առումով, ես տեղյակ չեմ, այսինքն տեղյակ եմ էնքանով, որքանով տեղյակ է հանրությունը, դրա համար լռում եմ: Գուցե կան այդպիսի գիտական արդյունքներ: Բայց եթե կան այդպիսիք ու կարող եք նշել, հետաքրքիր կլիներ կարդալ: Թե չէ օդում խոսալը անիմաստ է: Նշեք մի երկու բան::)

Ինչքան հասկացա մաքսիմալիստ ես:)) Էն, որ օրինակ բերելուց միշտ նենց բաներ են ասում, որ չես հերքի:D Այսինքն, եթե ես հայտնագործեմ նոր քիմիական տարր ու նոբելյան մրցանակ ստանամ, կհամարվի Հայաստանում կա՞ մրցունակ գիտություն, հա, հաստատ կհամարվի, չեմ ժխտում: Դե ես էլ մաքսիմալիստություն անեմ ու ասեմ՝ հիմա նշիր մի հայ նոր գիտնական, որ ստացել է Նոբելյան մրցանակ կամ մեկ այլ միջազգային նշանակություն ունեցող մրցանակ, նույնիսկ կարեւոր չի, որ քիմիական տարր հայտնագործած լինի: Այ նշում եք, քիմիա, ֆիզիկա ու տեղեկացված եք հաստատ ավելի, քան ես: Դրա համար գուց նշեք ինչ նոր հայտնագործություններ ունենք, որոնք մեր գիտությունը մրցունակ են դրաձրել:


Ուրիշ հարց ա, որ մեր մոտ կիրառական հետազոտություններն էլ են թղթի վրա մնում ու շատ հաճախ գյուտի հեղինակը ճարահատյալ դրա կիրառելու իրավունքը վաճառում ա արտասահմանում: Բայց իմ պատկերացմամբ դա ավելի շատ տնտեսության խնդիր ա, ոչ թե գիտության:

Դե, ուրեմն, ճիշտ է տարանջատել: Մենք ունենք ֆիզիկայի եւ քիմիայի բնագավառում մեծ պոտենցիալ ու նույնիսկ մրցունակ պոտենցիալ, բայց մի պնդեք, որ Հայաստանում կա մրցունակ գիտություն: Չկա Հայաստանում մրցունակ գիտություն: Եթե տնտեսությունդ ու գիտությունդ առանձնացնում ես, արդեն իսկ թե գիտության, թե տնտեսության մրցունակության մասին անիմաստ է խոսել:

Հ.Գ. Հա, քիմիան դպրոցում ամենաչսիրած առարկան էր, բայց ձգտում էի սովորել:oy

Tornado
15.06.2010, 08:49
Միանշանակ այո՛: Հայաստանում կա մրցունակ ու բավականին զարգացած գիտություն: Պարզապես մենք թվով քիչ ենք, մեր գիտնականներն էլ են քիչ;), բայց նրանք էլ որակով կարող մրցել տարածաշրջանի որոշ երկրների իրենց կոլեգաների հետ::)

ArmenianMetal
15.06.2010, 21:32
Եթե կա ուրեմն կենասաբանության մեջ էր բայց,հիմա նաև զարգանումա էլեկտորտեխնիկան վերջերս ԵՊՀ-ի ուսանողներից մեկը սարքել էր ռոբոտ,որը նորմալ աշխատում էր ու եսիմ ինչ կարար աներ

Ձայնալար
15.06.2010, 22:31
ժողովուրդ ջան: կարծես դուք շփոթում եք ինժեներություն գիտության հետ: դրանք կարելի է սահմանազատել /պայմանականորեն/ ու դրանք տարբերակել: Ինժեներությունը /գիտության կիրառական ուղղությունը/ հիմնականում իրագործվում է ձեռնարկություններում,
իսկ գիտությունը ՝ դա համալսարաններում : առանձին գիտական ինստիտուտներ աշխարհում շատ քիչ են հանդիպում:
ասածս էն է, որ մենք ոչ ղայդին ձեռնարկություն ունենք ոչ էլ համալսարան: այսինքն որպես ինժեներությն կամ գիտնականների դարբնոց, այդպիսի բան Հայաստանում գոյութնուն չունի:
խոսքը պոտենցիալի մասին չէ, այլ ռեալ գիտության:

---------- Ավելացվել է՝ 04:13 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 04:10 ----------

ինչ վերաբերվում է գիտության լեզվի հարցին, ապա այն միանշանակ անգլերենն է: ոչ ֆրանսերենը, աչ գերմաներենը. աչ ռուսերենը ոչ էլ հայերենը:
ու ավելին: շատ անգամ ռուսերեն /առավել ևս հայերեն/ գրականություն կարդալուց բացարձակ բան չես հասկանում /անգամ տնտեսագիտությունից/, և բացում ես անգլերենը, որ հասկանաս թե ինչն ինչոց է:

Չեմ շփոթում կոլեգա. կիրառական գիտությունն ու ճարտարագիտությունը տարբեր բաներ են: Այստեղ խոսքը միայն գիտության մասին էր:

Ի՞նչ ասել է գիտության լեզու: Պարզապես քանի որ անգլերենը միջազգային լեզու է բոլոր ասպարեզներում, անգլերենով կա որոշակի «գիտական ժարգոն», որը ընդունված և ընկալելի է: Սովորելու վրա ա:

---------- Ավելացվել է՝ 23:31 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 23:18 ----------


Հասկանում եմ, Ձայնալար ջան: Ես չեմ հասկանում ու իմ համար էլ բաց մնաց՝ ինչ է նշանակում գիտության մրցունակություն, ինչ եք հասկանում գիտության մրցունակություն ասելով: Թողնենք մի կողմ գիտական արդյունքի կիրառելիությունը, բայց, կարծում եմ, ցանկացած հայտնագործություն, հայտնաբերում, եթե զարկ չի տալիս նոր ուսումնասիրությւոնների, նոր հետազոտությունների միջազգային մակարդակով, ապա մրցունակության մասին ավելորդ է խոսել: Այս առումով, ես տեղյակ չեմ, այսինքն տեղյակ եմ էնքանով, որքանով տեղյակ է հանրությունը, դրա համար լռում եմ: Գուցե կան այդպիսի գիտական արդյունքներ: Բայց եթե կան այդպիսիք ու կարող եք նշել, հետաքրքիր կլիներ կարդալ: Թե չէ օդում խոսալը անիմաստ է: Նշեք մի երկու բան::)

Ինչքան հասկացա մաքսիմալիստ ես:)) Էն, որ օրինակ բերելուց միշտ նենց բաներ են ասում, որ չես հերքի:D Այսինքն, եթե ես հայտնագործեմ նոր քիմիական տարր ու նոբելյան մրցանակ ստանամ, կհամարվի Հայաստանում կա՞ մրցունակ գիտություն, հա, հաստատ կհամարվի, չեմ ժխտում: Դե ես էլ մաքսիմալիստություն անեմ ու ասեմ՝ հիմա նշիր մի հայ նոր գիտնական, որ ստացել է Նոբելյան մրցանակ կամ մեկ այլ միջազգային նշանակություն ունեցող մրցանակ, նույնիսկ կարեւոր չի, որ քիմիական տարր հայտնագործած լինի: Այ նշում եք, քիմիա, ֆիզիկա ու տեղեկացված եք հաստատ ավելի, քան ես: Դրա համար գուց նշեք ինչ նոր հայտնագործություններ ունենք, որոնք մեր գիտությունը մրցունակ են դրաձրել:



Դե, ուրեմն, ճիշտ է տարանջատել: Մենք ունենք ֆիզիկայի եւ քիմիայի բնագավառում մեծ պոտենցիալ ու նույնիսկ մրցունակ պոտենցիալ, բայց մի պնդեք, որ Հայաստանում կա մրցունակ գիտություն: Չկա Հայաստանում մրցունակ գիտություն: Եթե տնտեսությունդ ու գիտությունդ առանձնացնում ես, արդեն իսկ թե գիտության, թե տնտեսության մրցունակության մասին անիմաստ է խոսել:

Հ.Գ. Հա, քիմիան դպրոցում ամենաչսիրած առարկան էր, բայց ձգտում էի սովորել:oy

Կածյուշ, քիմիական տարրի օրինակը զուտ կիրառելիության ու ներդնելության չպարտադիրությունը ցույց տալու համար էր: Իսկ ընդհանուր առմամբ էլի խոսակցությունը հանգում մրցունակության սահմանմանը: Ես դրա սահմանումը չունեմ, թեման դու ես բացել, դու էլ սահմանի :))

Հ.Գ. Քիմիան իմ Աքքիլեսյան գարշապարն ա :oy

Katka
16.06.2010, 08:32
Կածյուշ, քիմիական տարրի օրինակը զուտ կիրառելիության ու ներդնելության չպարտադիրությունը ցույց տալու համար էր: Իսկ ընդհանուր առմամբ էլի խոսակցությունը հանգում մրցունակության սահմանմանը: Ես դրա սահմանումը չունեմ, թեման դու ես բացել, դու էլ սահմանի :))

Հ.Գ. Քիմիան իմ Աքքիլեսյան գարշապարն ա :oy

Ուֆ, Ձայնալար ջան:)) Թեման բացողը, որ նախ եւ առաջ սահմաներ՝ ինչ ա ինքը հասկանում իրա սահմանած վերնագրի տակ, գուցե էսքան չխոսայի: Մի բան, որ ասվում ա, պետք ա նախ եւ առաջ հստակեցնել: Թե չէ բոլորս էլ սրտացավ ենք: Մրցունակ գիտություն ասելով՝ հասկանում ենք՝ լյալյալյա, բլյաբլյաբլյա, երկրի գիտության մրցունակությունը չափվում է, միջազգային ստանդարտների համաձայն,« էս, էս մյուս, էն մյուս» չափանիշներով:Սրա նման մի բան եմ ուզում կարդալ::)
Վերնագիրը դրվել ա Հայաստանում կա՞ մրցունակ գիտություն, բայց, թե դա ինչ ա ու ինչ չափանիշներով ա չափվում, բաց մնաց: Դե, ինձ՝ դժվարամարսիս համար:D
Մրցունակությունը գնահատելու համար՝ կան մի շարք գործոններ: Ասենք, ապրանքի մրցունակությունը չափվում է տեխնիկական պարամետրերով,տնտեսական պարամետրերով եւն: Ապրանքի մրցունակությունը գնահտելու համար համեմատում ենք նմանատիպ այլ ապրանքի հետ... Իսկ ի՞նչ է նշանակում մրցունակ գիտություն կամ գիտության մրցունակություն ու ինչպես է դա չափվում, չգիտեմ:esim

Հ.Գ. Պահո:D

Ձայնալար
16.06.2010, 09:12
Ուֆ, Ձայնալար ջան:)) Թեման բացողը, որ նախ եւ առաջ սահմաներ՝ ինչ ա ինքը հասկանում իրա սահմանած վերնագրի տակ, գուցե էսքան չխոսայի: Մի բան, որ ասվում ա, պետք ա նախ եւ առաջ հստակեցնել: Թե չէ բոլորս էլ սրտացավ ենք: Մրցունակ գիտություն ասելով՝ հասկանում ենք՝ լյալյալյա, բլյաբլյաբլյա, երկրի գիտության մրցունակությունը չափվում է, միջազգային ստանդարտների համաձայն,« էս, էս մյուս, էն մյուս» չափանիշներով:Սրա նման մի բան եմ ուզում կարդալ::)
Վերնագիրը դրվել ա Հայաստանում կա՞ մրցունակ գիտություն, բայց, թե դա ինչ ա ու ինչ չափանիշներով ա չափվում, բաց մնաց: Դե, ինձ՝ դժվարամարսիս համար:D
Մրցունակությունը գնահատելու համար՝ կան մի շարք գործոններ: Ասենք, ապրանքի մրցունակությունը չափվում է տեխնիկական պարամետրերով,տնտեսական պարամետրերով եւն: Ապրանքի մրցունակությունը գնահտելու համար համեմատում ենք նմանատիպ այլ ապրանքի հետ... Իսկ ի՞նչ է նշանակում մրցունակ գիտություն կամ գիտության մրցունակություն ու ինչպես է դա չափվում, չգիտեմ:esim

Հ.Գ. Պահո:D

Ինձ թվացել էր, թե դու ես թեման բացել :))

Katka
16.06.2010, 10:22
Ինձ թվացել էր, թե դու ես թեման բացել :))

Հա, ու ինքս իմ հետ կռիվ եմ տալիս :))

Ariadna
16.06.2010, 10:43
Էրեկ Կատյուշին երկարաշունչ նամակ եմ գրել էդ թեմայով, բայց կարծում եմ, ճիշտ կլինի էստեղ դնեմ մի հատ էլ։
Ամբողջ աշխարհում կան ընդունված ստանդարտներ, թե ոնց ա չափվում գիտության մրցունակությունը։ Դա նույնն ա բոլորի համար, թե զարգացած ճապոնիայի, թե հետամնաց Հայաստանի։ Գիտության մրցունակությունը, կամ տվյալ գիտական ճյուղի մրցունակությունը որոշվում է միջազգային հեղինակավոր ամսագրերում տպագրվող հոդվածների քանակով և դրանց վրա արվող հղումներով։ Նույն ձևի որոշվում է նաև գիտնականի վարկանիշը։ Օրինակ մեր ակադեմիկոսների 90%-ը փուչ են, եթե նայում ես իրենց цитируемость-ը, կան որ 0 հղում ունեն։ Հատուկ սայթեր կան Thomson և Scopus, դրանցում տարբեր կատեգորիաներով կարող ես նայել թե անհատ գիտնականի թե երկրի գիտության մրցունակության մակարդակը։ Էդ սայթերը վճարովի են ու բավական թանկ։ Մեր հիմնադրամին մի անգամ 15 օրով հասանելիություն էին տվել, ամբողջ գիշեր ցերեկ նստած ինֆորմացիա էինք հանում (իսկ էդ սայթի բաժանորդագրությունը կարծեմ մոտ 10000$ էր)։ Ու երկրի մակարդակով որ նայում էիր, ասենք մեր ֆիզիկան բավական առաջնային տեղերում էր, հիմա արդեն անգիր չեմ հիշում, բայց հիշում եմ, որ շատ զարգացած երկրների կողքին հավասար դիրքերում էինք՝ բնակչության թիվը–հոդվածների թիվ հարաբերությամբ։ Մեր փուչ գիտնականները էդ փաստից տրանսի մեջ են ընկնում, որ էդ փաստերը կարող են ջրի երես դուրս գալ, որովհետև որ նայում ես ըստ էդ միջազգային չափանիշների, նրանք, ովքեր չգիտեմ ինչ տիտղոսներ չունեն, իրականում շատ ավելի բարձր դիրքերում են, քան շատ ակադեմիկոսներ ու դոկտորները։

Katka
16.06.2010, 10:52
Էրեկ Կատյուշին երկարաշունչ նամակ եմ գրել էդ թեմայով, բայց կարծում եմ, ճիշտ կլինի էստեղ դնեմ մի հատ էլ։
Ամբողջ աշխարհում կան ընդունված ստանդարտներ, թե ոնց ա չափվում գիտության մրցունակությունը։ Դա նույնն ա բոլորի համար, թե զարգացած ճապոնիայի, թե հետամնաց Հայաստանի։ Գիտության մրցունակությունը, կամ տվյալ գիտական ճյուղի մրցունակությունը որոշվում է միջազգային հեղինակավոր ամսագրերում տպագրվող հոդվածների քանակով և դրանց վրա արվող հղումներով։

Ըհը՛, հենա մի բան արդեն լուսավորովում ա:)) Մի հատ էլ, որ ասես, որտեղ են գրված այդ ստանդարտները եւ ինչ ստանդարտների մասին է խոսքը, ու որտեղից կարող ենք/ եմ կարդալ այդ բոլոր երկրների կողմից ընդունված ստանդարտների մասին, ես այս թեմա էլ չեմ մտնի:D
Ես, օրինակ, դեմ կլինեի երկրի գիտության մրցունակության/գիտության, բայց ոչ գիտնականի/ աստիճանը որոշել այդ սկզբունքով, բայց եթե ընդունված է...:))

Ֆոտոն
16.06.2010, 14:01
Կան երիտասարդներ, որոնք գիտությամբ են զբաղվում: Բայց նրանց մի մասը արտասահմանում է կարողանում առաջ գնալ, մյուս մասը էստեղ կողքից ուրիշ բանով է զբաղվում: Հետևաբար գիտությունը Հայաստանում բավական դանդաղ ա աժաջ գնում: Օրինակ մեր լաբորատորիան մի քանի հոդված ունի շատ խոստումնալից, որ բժշկության մեջ մեծ առաջընթաց է: Բայց ոչ մի բուժհիմնարկ չի ուզում համահեղինակել, որ գրանտ ստանան, սարքը լինի, կիրառեն: Մոտավորապես հիմիկվա ռենտգենյան սարքին պետք ա փոխարինի, մեծ ճշտությամբ աշխատի ու մարդկանց չվնասի: Էլի լավ բաներ կան: Մնում են թղթին: :( Ինձ համար դա ցավալի է, որ նույնիսկ կիրառական բաներին ֆինանսավորում չի լինում կամ լիքը մարդիկ ուղղակի իրենց հնացած սարքով են ուզում փող աշխատել, թեկուզ մարդկանց ռենտգենահարեն:

---------- Ավելացվել է՝ 15:01 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 14:53 ----------

Արիադնա ջան, իսկ հայկական գիտական ամսագրերի նյութը ի՞նչ որակի է, միջազգայինում երևի էդ հաշիվ չի: Կարծեմ որոշ գիտաշխատողներ նույն նյութը երբեմն նորից են տպում, իբր նոր գործ են արել: Այսինքն՝ պարապությամբ են տարիներն անցկացնում ու նմանատիպ հոդվածի տակ թաքնվում: եթե կայքեր գիտես, խնդրեմ դնես միջազգային գիտական ամսագրերի ու նման բաների հղումներ: :)

Ariadna
16.06.2010, 14:31
Արիադնա ջան, իսկ հայկական գիտական ամսագրերի նյութը ի՞նչ որակի է, միջազգայինում երևի էդ հաշիվ չի: Կարծեմ որոշ գիտաշխատողներ նույն նյութը երբեմն նորից են տպում, իբր նոր գործ են արել: Այսինքն՝ պարապությամբ են տարիներն անցկացնում ու նմանատիպ հոդվածի տակ թաքնվում: եթե կայքեր գիտես, խնդրեմ դնես միջազգային գիտական ամսագրերի ու նման բաների հղումներ: :)

Ֆոտոն ջան, ճիշտն ասած, մենք օրինակ մեր շնորհառուներից երբ հաշվետվություն ենք պահանջում, հոդվածները պահանջում ենք միայն նրանք, որոնք միջազգային հեղինակություն ունեցող ամսագրերում են, հայկական գիտական ամսագրերի հոդվածները հաշվի չենք առնում, քանի որ դրանք միջազգային չափորոշիչներին չեն համապատասխանում, Impact Index է կոչվում, մեր ամսագրերի դեպքում դա 0 է։ Իսկ ինչ վերաբերում է կայքերին, ես գիտնական չեմ, ինքս գիտական կայքեր չեմ մտնում, էդ դու ավելի լավ կիմանաս։ Մի քանի տարի մենք հատուկ գրանտ ենք տվել օրինակ ԵՊՀ–ի գրադարանին, որպեսզի գիտնականներին անվճար տրամադրեն հոդվածներ, քանի որ շատ կայքեր վճարովի են։ Այսինքն, ասենք քեզ պետք ա Physreview–ից էսինչ գիտնականի էսինչ հոդվածը, բայց դա վճարովի է, դու դիմում էիր գրադարանին, 2 օրվա ընթացքում էդ հոդվածը քեզ տրամադրում էին։

StrangeLittleGirl
14.06.2018, 16:07
Մտածեցի էս թեման ակտիվացնեմ, որովհետև ֆեյսբուքում թունդ բանավեճեր են գնում Սմբատ Գոգյանի՝ ԲՈՀ֊ի նախագահ նշանակվելու կապակցությամբ։ Դե համ էլ նոր կառավարություն֊բան։
Ի՞նչ ա փոխվել էս վերջին ութ տարիների ընթացքում։
Ի՞նչ կարար փոխվեր ու չի փոխվել։ Ու ինչու՞։