PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Ալեքսանդր Պուշկին. «Տազիտ»



ars83
30.05.2010, 20:52
Օրերս այս թեմայում (http://www.akumb.am/showthread.php/54403-%D5%80%D5%A1%D5%B5%D5%A8-%D6%84%D5%A1%D5%BB-%D5%A7) (գրառումներ 6-8) շոշափվեց Ալեքսանդր Պուշկինի «Тазит (http://knigo.com/p/PUSHKIN/poetry/pu0804.htm)» պոեմից մի հատված (տե՛ս թեմայի վերնագիրը), որի քննարկմանը կցանկանայի նվիրել տվյալ թեման:

Ուզում եմ թարգմանաբար տեղադրել որոշ նյութեր հետևյալ երկու աղբյուրներից (1 (http://scrolls.combats.com/~DIREN/313282.html), 2 (http://www.litsovet.ru/index.php/material.read?material_id=131867)), որոնք գտա համացանցում, և որոնք , իմ կարծիքով, տրամաբանորեն հիմնավորված տեսակետներ են արտահայտում:

Համատեքստից կտրելով «Տազիտ» պոեմի (չեչենացի լեռնցու մասին) նշված տողերը՝ որոշ մարդիկ փորձում են պնդել այն կարծիքը, որ Ա. Պուշկինը հայերին համարում էր ստրուկ և վախկոտ: Համապատասխան մեջբերումը.

Поди ты прочь — ты мне не сын,
Ты не чеченец — ты старуха,
Ты трус, ты раб, ты армянин!
Ընդգծված մասում պետք է ուշադրություն դարձնել այն հանգամանքին, որ նախադասությունները միմյանցից բաժանված են ստորակետով, այսինքն նշված մասն իրենից ներկայացնում է թվարկում: Դա նշանակում է, որ առաջին երկու նախադասություններում նշված հատկանիշները՝ трус և раб, վերագրված չեն երրորդ նախադասության ենթակային՝ армянин: Եթե դա այդպես լիներ, նախադասությունը կունենար հետևյալ տեսքը. "Ты трус, ты раб, ты - армянин!" (գծիկով) Համեմատենք` "Ты не чеченец – ты старуха". այստեղ մարդն իր որդուն անվանում է պառավ (վերագրում է ծեր կնոջ հատկությունները նրան), ուստի գծիկ է դրված (дефис):
Ինչո՞ւ է չեչենացի մարդն օգտագործում «հայ» բառը որպես վիրավորանք: Հարկ է նկատի առնել այն ժամանակաշրջանի պատմաքաղաքական մթնոլորտը, որի ընթացքում զարգանում է պոեմի գործողությունը: 1928-29թթ. տեղի էր ունեցել ռուս-թուրքական հերթական պատերազմը (պոեմը գրվել է 1829-30թթ.), որին ակտիվ մասնակցություն էին ցուցաբերել հայերը: Պատերազմի ընթացքում հայերն օգնում էին ռուսներին պատերազմել նաև սարեցի մահմեդականների դեմ (չեչեններ, չերքեզներ, և այլն), որոնք, համարելով հայերին ևս սարեցի ժողովուրդ, նրանց օգնությունը ռուսներին համարում էին դավաճանություն:

Դիտարկենք նշված նախադասությունն ավելի ծավալուն մեջբերման շրջանակում:


Отец.
Где был ты, сын?

Сын.
В ущельи скал,
Где прорван каменистый берег,
И путь открыт на Дариял.

Отец.
Что делал там?

Сын.
Я слушал Терек.

Отец.
А не видал ли ты грузин
Иль русских?

Сын.
Видел я, с товаром
Тифлисской ехал армянин.

Отец.
Он был со стражей?

Сын.
Нет, один.

Отец.
Зачем нечаянным ударом
Не вздумал ты сразить его
И не прыгнул к нему с утеса? -
Потупил очи сын черкеса,
Не отвечая ничего.


Որդու ազնիվ արարքը՝ անզեն մարդու վրա չհարձակվելը, չի գոհացնում հորը:


Тазит опять коня седлает,
Два дня, две ночи пропадает,
Потом является домой.

Отец.
Где был?

Сын.
За белою горой.

Отец.
Кого ты встретил?

Сын.
На кургане
От нас бежавшего раба.

Отец.
[О милосердая судьба!]
Где ж он? Ужели [на] аркане
Ты беглеца не притащил? -

- Тазит опять главу склонил.


Եվս մի գթասիրտ արարք, որն ընչաքաղց հոր աչքերում անմտությւոն է երևում, որը սովոր է թալանով ձեռք բերել իր հարստությունը (տե՛ս ընդգծված մասը).

Гасуб нахмурился в молчанье,
Но скрыл свое негодованье.
"Нет, мыслит он, не заменит
Он никогда другого брата.
Не научился мой Тазит,
Как шашкой добывают злато.
Ни стад моих, ни табунов
Не наделят его разъезды.
Он только знает без трудов
Внимать волнам, глядеть на звезды,
А не в набегах отбивать
Коней с ногайскими быками
И с боя взятыми рабами
Суда в Анапе нагружать".


Եվ վերջապես, եղբոր սպանողին չսպանելը, երբ նա արդեն վիրավոր, անզեն և միայնակ էր, հոր կողմից որակվում է «դավաճանություն», որի ընդունակ է հայը.


Тазит опять коня седлает.
Два дня, две ночи пропадает.
На третий, бледен, как мертвец,
Приходит он домой. Отец,
Его увидя, вопрошает:
"Где был ты?"

Сын.
Около станиц
Кубани, близ лесных границ
- - - - - - - - - - -

Отец.
Кого ты видел?

Сын.
Супостата.

Отец.
Кого? кого?

Сын.
Убийцу брата.

Отец.
Убийцу сына моего!...
Приди!... где голова его?
Тазит!... Мне череп этот нужен.
Дай нагляжусь!

Сын.
Убийца был
Один, изранен, безоружен...

Отец.
Ты долга [крови] не забыл!...
Врага ты навзничь опрокинул,
Не правда ли? ты шашку вынул,
Ты в горло сталь ему воткнул
И трижды тихо повернул,
Упился ты его стенаньем,
Его змеиным издыханьем...
[Где ж голова?... подай...] нет сил...

- Но сын молчит, потупя очи.
И стал Гасуб чернее ночи
И сыну грозно возопил:

"Поди ты прочь - ты мне не сын,
Ты не чеченец - ты старуха,
Ты трус, ты раб, ты армянин!
Будь проклят мной!

Այսպիսով, Ա. Պուշկինն այստեղ ցույց է տվել չեչենացի հերոսի՝ ազնվության, մեծահոգության և գթության արժեքներից զուրկ լինելը: Տարօրինակ կլիներ ենթադրել, որ Պուշկինը նշված արժեքների առկայությունը կարող էր համարել «վախկոտություն» կամ «ստրկություն»:

Գրառմանս սկզբում բերված հղումներից մեկում հեղինակը նշում է, որ պոեմի սկզբնական տարբերակը կոչվել է "Гасуб" և չի հրատարակվել հեղինակի կենդանության օրոք, այլ նրա մահից հետո՝ "Современник" ամսագրում՝ ենթարկվելով մի շարք փոփոխությունների ամսագրի խմբագիրներից մեկի կողմից: Ըստ որում՝ սկզբնական արտահայտությունը եղել է "Ты трус, ты раб, ты христианин!" Եթե այդպես է, հատկանշական է այն փաստը, որ խմբագիրը նույնացրել է «քրիստոնյա» և «հայ» հասկացությունները:

Hayazn
31.05.2010, 02:37
Հիմա միայն ենթադրություններ կարելի է անել , քանի որ Պուշկինը չկա , որ իրենից հարցնենք :Բայց ահա , Ձեր գրած , այս տողերը հաստատ ճշմարտություն են :


Այսպիսով, Ա. Պուշկինն այստեղ ցույց է տվել չեչենացի հերոսի՝ ազնվության, մեծահոգության և գթության արժեքներից զուրկ լինելը: Տարօրինակ կլիներ ենթադրել, որ Պուշկինը նշված արժեքների առկայությունը կարող էր համարել «վախկոտություն» կամ «ստրկություն»:

Այդ է վկայում այն փաստը , որ չեչենները այսօր գտնվում են գռոզնիում , բայց նախկինում նրանք եղել են ղրիմում և տեղահանվել են գռոզնի 41 թվին պատերազմը սկսվելուց հետո Ստալինի հրամանով որում ասված է , որ « որպես անվստահելի ժողովուրդ նպատակահարմար չէ նրանց գտնվելը սահմանամերձ գոտում » :

dvgray
31.05.2010, 05:22
Այդ է վկայում այն փաստը , որ չեչենները այսօր գտնվում են գռոզնիում , բայց նախկինում նրանք եղել են ղրիմում և տեղահանվել են գռոզնի 41 թվին պատերազմը սկսվելուց հետո Ստալինի հրամանով որում ասված է , որ « որպես անվստահելի ժողովուրդ նպատակահարմար չէ նրանց գտնվելը սահմանամերձ գոտում » :
կյանքումտ մի չեչեն գոնե տեսած կաս՞ մոտիկից:

Sphinx
31.05.2010, 07:43
Արսը շատ ճիշտ մեկնաբանություն է ներկայացրել:Ցավալի է,որ շատերը ինչ-որ ժամանակ ինչ-որ տեղից լսած լինելով միայն այդ արտահայտությունը, պոեմից անջատ, հավատացնում են ,որ դա Պուշկինի ասած խոսքերն են , ինչն իբրև թե «ապացուցում» է նրա հայատյաց լինելը:Ես կարծում եմ՝ մեր դպրոցներում եթե ոչ ծրագրով, ապա գոնե արտադասարանական ընթերցանության հիմունքներով պետք է ներկայացնել այս ստեղծագործությունը դպրոցականներին՝ լայն շրջանի հայ ընթերցողին թյուր կարծիքից և չարարկումներից զերծ պահելու համար:

Chuk
31.05.2010, 08:52
Ես մենակ մի բան չեմ հասկանում: Դիցուք ինչ-որ մեկը այս խոսքերն այլ կերպ է մեկնում, որպես հային «կպնող բան», հետո ի՞նչ:
Այ մարդ, թողեք էդ կոմպլեքսները :oy

herastan
31.05.2010, 09:41
Այս մասին շատ է խոսվել ։
Հասկացողն ՛հասկացել է հենց Պուշկինի օրերից։
Իսկ անգիտակներին բացատրել արժե, այնուամենայնիվ։
Այլ է գիտակից նենգափոխողը, սրանք պատժի են արժանի պատմություն նենգափոխողներին համազոր։

ars83
31.05.2010, 11:39
Դիցուք ինչ-որ մեկը այս խոսքերն այլ կերպ է մեկնում, որպես հային «կպնող բան», հետո ի՞նչ:
Դե, արժի, որ ինքներս իմանանք նյութը, որի մասին գնում է խոսքը, թե չէ կարող է ստացվել, որ պարզապես վրդովմունք ես արտահայտում մի տեսակետի նկատմամբ, որը դուրդ չի եկել, առանց որևէ լուրջ փաստարկների: Օրինակ՝ ես չէի կարդացել այս պոեմը. հետազոտություններս հանգեցրին նրան, որ կարդացի, գիտելիք ձեռք բերեցի: Գիտելիքն էլ ուժ է, ինչպես ասում են: :)

SSS
31.05.2010, 12:30
Դե, արժի, որ ինքներս իմանանք նյութը, որի մասին գնում է խոսքը, թե չէ կարող է ստացվել, որ պարզապես վրդովմունք ես արտահայտում մի տեսակետի նկատմամբ, որը դուրդ չի եկել, առանց որևէ լուրջ փաստարկների: Օրինակ՝ ես չէի կարդացել այս պոեմը. հետազոտություններս հանգեցրին նրան, որ կարդացի, գիտելիք ձեռք բերեցի: Գիտելիքն էլ ուժ է, ինչպես ասում են: :)

Իսկապես պետք է իմանալը...հարցն այդքան կոմպլեքսները չեն որքան տեղեկատվությունը...Անցած թեամյում նշվել էր, որ ադրբեջանցիները անընդհատ մեջբերում են այդ արտահայտությունը, ավելին քան կարևոր է տեղյակ լինելը և գլուխը կախեկու փոխարեն պարզաբանելը...

Chuk
31.05.2010, 13:14
Ցանկացած բան իմանալը դրական ու լավ է:
Բայց ի՞նչ ենք կորցնում կոնկրետ սա չիմանալուց. ոչինչ:
Իսկ թե Ադրբեջանցիներն ինչ են խոսում, տաս հարկանի շենքի տասնմեկերորդ հարկից թքած ունեմ դրա վրա:

Ամբողջ ասածս էն ա, որ էնպես եք խորացել, կարծես աշխարհի վերջն ա: Ու իսկապես, մենք էնքան կոմպլեքսավորված ազգ են, որ ցանկացած տեղ «հայ» կամ «Հայաստան» բառերը շոշափված լինելուց հուզվում ու մեզ «կորցնում ենք»:

SSS
31.05.2010, 13:29
Կարծում եմ տվյալ դեպքում կոմպլեքսավորված կարելի է հակառակ ազգին համարել,որ մեզ փնովող որևէ բան լսելուց հուզվում ուցնցվումա...

հ.գ.դա բոլորովին չի նշանակում թե մենք կոմպլեքսավորված չենք

Chuk
31.05.2010, 13:32
Կարծում եմ տվյալ դեպքում կոմպլեքսավորված կարելի է հակառակ ազգին համարել,որ մեզ փնովող որևէ բան լսելուց հուզվում ուցնցվումա...

հ.գ.դա բոլորովին չի նշանակում թե մենք կոմպլեքսավորված չենք

Լիովին համաձայն եմ, որ եթե նրանք այդ արտահայտությունից կառչում են, ապա մեղմ ասած կոմպլեքսավորված են: Բայց դա իմ ասածի իմաստն ամենևին չի փոխում ;)

Արևածագ
31.05.2010, 13:32
Պուշկինն ինքն իրեն էլ անվանել է «շան որդի»: Վյազեմսկուն ուղղած նամակում՝ «Բորիս Գոդունովն» ավարտելու կապակցությամբ, ահա թե ինչ է գրում.
«Трагедия моя кончена; я перечел ее в слух, один, и бил в ладоши и кричал, ай-да Пушкин, ай-да сукин сын!"»: Հետո՞...
Իսկ վերը բերված ռուսերեն հատվածներում, գոնե ես, վիրավորական ոչինչ չեմ տեսնում: Եթե որդին միայնակ, անզեն վիրավորի գլուխը չի կտրել՝ նրա թշվառ ու անպաշտպան վիճակը հաշվի առնելով, ուրեմն դա խոսում է որդու բարոյական վեհության, ասպետության մասին: Ընկածին չխփելը մի՞թե վախկոտություն է:
Ադրբեջանն ու իր կարծիքը մրջնաչափ չափանիշ չի մեզ համար: Իրենց ռիսկը հերիքում է միայն... քնած մարդուն կացնահարելուն:

Sphinx
31.05.2010, 14:16
Էստեղ կարևորը ոչ թե ադրբեջանցու կարծիքն է , այլ մեր կարծիքը գրողի վերաբերյալ:Երբ փորձում են համոզել, որ Պուշկինը հայերին տանել չի կարողացել և վկայակոչում են այս արտահայտությունը և մի քանիսն էլ զարմացած լսում են ու ընդունում ՝ ես գնահատում եմ դա իբրև զրպարտություն գրողի նկատմամբ, որի պատճառը պարզապես անտեղյակ լինելն է :Դա անարդարացի մեղադրանք է գրողի հասցեին ...խնդիրը դա է, իմ կարծիքով:

Chuk
31.05.2010, 14:24
Էստեղ կարևորը ոչ թե Ադրբեջանցու կարծիքն է , այլ մեր կարծիքը գրողի վերաբերյալ:Երբ փորձում են համոզել, որ Պուշկինը հայերին տանել չի կարողացել և վկայակոչում են այս արտահայտությունը և մի քանիսն էլ զարմացած լսում են ու ընդունում ՝ ես գնահատում եմ դա իբրև զրպարտություն գրողի նկատմամբ, որի պատճառը պարզապես անտեղյակ լինելն է :Դա անարդարացի մեղադրանք է գրողի հասցեին ...խնդիրը դա է, իմ կարծիքով:

Եթե ինչ-որ մեկը ինչ-որ հեղինակի ինչ-որ ստեղծագործության ինչ-որ տողի պատճառով այդ ինչ-որ հեղինակի մասին կարող է նման կարծիք կազմել, ապա դա միայն ու միայն իր խնդիրն է: Որովհետև Պուշկին հեղինակը իր որևէ հերոսի շուրթերով կարող էր հայերին նման պիտակ կպցնել ու դա չէր նշանակի իր վերաբերմունք հայերի նկատմամբ: Այսինքն նույնիսկ վերլուծելու ու ցույց տալու կարիք չկա, թե Պուշկինն ինչ է ասում՝ Պուշկինի նկատմամբ վերաբերմունք ձևավորելու համար:

Ես վաղը կարող է պատմվածք գրեմ, որի հերոսներից մեկի կոլորիտը հաղորդելու համար գրեմ, թե ինքն ինչպես է վրացիներին հայհոյում, ու դա չի նշանակի, որ ես վրացիների նկատմամբ վատ վերաբերմունք ունեմ:

Էս արտահայտությունը վերլուծելով դուք ինքներդ եք վատ վերաբերմունք դրսևորում հեղինակ Պուշկինի նկատմամբ՝ զրկելով նրան ստեղծագործելիս ազատ արտահայտվելու ու կոլորիտ հաղորդելու հնարավորությունի :)

Sphinx
31.05.2010, 14:35
Չէ Ջուկ ջան, էստեղ հարցն այլ է: Գործն ինքը շատ-շատ քչերին է ծանոթ և ցավալի փաստ է այն , որ արտահայտությունը «ինքնուրուն կյանքով է ապրում» :Խոսքը ռչ թե ստեղծագործության մեջ արտահայտության սխալ մեկնաբանությանն է վերաբերում , այլ պարզապես զրպարտության:Ցավալի կլինի , եթե այդ կարծիքը գերակշռող լինի հայերիս մեջ,իսկ էդպես կարող է լինել, քանի որ կրկնում եմ, շատ նեղ շրջանին է հայտնի ,որ պոեմի հերոսն է ասում դա:

Chuk
31.05.2010, 14:40
Չէ Ջուկ ջան, էստեղ հարցն այլ է: Գործն ինքը շատ-շատ քչերին է ծանոթ և ցավալի փաստ է այն , որ արտահայտությունը «ինքնուրուն կյանքով է ապրում» :Խոսքը ռչ թե ստեղծագործության մեջ արտահայտության սխալ մեկնաբանությանն է վերաբերում , այլ պարզապես զրպարտության:Ցավալի կլինի , եթե այդ կարծիքը գերակշռող լինի հայերիս մեջ,իսկ էդպես կարող է լինել, քանի որ կրկնում եմ, շատ նեղ շրջանին է հայտնի ,որ պոեմի հերոսն է ասում դա:

Այս թեմայի առաջին գրառումը ես հավանել եմ, ինձ հետաքրքրել է, շնորհակալություն եմ տվել, որտև իսկապես ցանկացած բան իմանալը լավ է:
Բայց քո ասածի մասին. համաձայն չե՞ս, որ այդ դեպքում պետք էր ընդամենը ասել, որ դա հեղինակի խոսքերը չեն, այլ նրա հերոսներից մեկի ու դրանով սահմանափակվել:

Էլ չասած, որ եթե անգամ հեղինակը նման բան ասած լիներ, դա ոչինչ չէր նշանակի ;)


հ.գ. Ի դեպ Չուկ, ոչ թե Ջուկ

Sphinx
31.05.2010, 14:45
Նախ ներողություն վրիպակի համար , իսկ նյութի վերաբերյալ՝ էստեղ արդեն ես քեզ հետ լիովին համաձայն եմ:

Արևածագ
31.05.2010, 14:56
Իսկապես պետք է իմանալը...հարցն այդքան կոմպլեքսները չեն որքան տեղեկատվությունը...Անցած թեամյում նշվել էր, որ ադրբեջանցիները անընդհատ մեջբերում են այդ արտահայտությունը, ավելին քան կարևոր է տեղյակ լինելը և գլուխը կախեկու փոխարեն պարզաբանելը...

Ես այս գրառումն ի նկատի ունեի՝ ադրբեջանցիների մասին խոսելիս: «Կռվի մեջ փլավ չեն բաժանում» ու «Շունը հաչում է, քարավանը՝ գնում»:
Վերևում արդեն մի քանի անգամ գրվել է, որ պետք չէ գրական հերոսների բերանով ասվածն անպայման վերագրել հեղինակին, ու դրանով էլ՝տառապանքների մեջ ընկնել՝ սիրե՞լ է, թե՞ չի սիրել: Ուրիշի սիրե՞լ- չսիրե՞լը մեզ համար ի՞նչ նշանակություն ունի: Ամերիկացիներին ո՞վ է սիրում: Բայց ո՞վ համարձակություն ունի նրանց կարծիքը հաշվի չառնել: Ցավոք՝ Ամերիկայի հետ ոտք մեկնողներից չենք, բայց էնպիսի ազգից, որպիսին հրեաներն են, սովորելու շատ բան ունենք: Մերոնցից՝ Շիրվանզադեն էլ «Ջհուդի ականջը» անունով պատմվածք ունի, երևի այնպիսի ազգային գրականություն չլինի, որ հրեաներին «կպնողական» մի քանի տող գրված չլինի: Հրեաները դրանք ազգային վրեժխնդրության թիրախ չեն դարձրել, նրանց պետությունը մերինից էլ փոքր է, բայց նայեք աշխարհում պայմաններ թելադրելու նրանց ու հայերիս դիրքերի տարբերությանը:

SSS
31.05.2010, 15:05
Հարցը ուրիշների սիրելը կամ չսիրելը չէ...հարցն այն է ,որ մենք ի ցույց ենք դնում մեր անգրագիտությունը ,իսկ ով ասաց թե ադրբեջանցիները կամ աստված գիտի որ ազգը չգիտի ինչ կոնտեքստում է այդ արտահայտությունը գրվել? Ամեն դեպքում եթե որևէ օտարազգի ինձ նման մեջբերում բերի, ես մեծագույն վսահությամբ կմեկնաբանեմ այն ,ոչ թե գլուխս կկախեմ

Chuk
31.05.2010, 15:10
Հարցը ուրիշների սիրելը կամ չսիրելը չէ...հարցն այն է ,որ մենք ի ցույց ենք դնում մեր անգրագիտությունը ,իսկ ով ասաց թե ադրբեջանցիները կամ աստված գիտի որ ազգը չգիտի ինչ կոնտեքստում է այդ արտահայտությունը գրվել? Ամեն դեպքում եթե որևէ օտարազգի ինձ նման մեջբերում բերի, ես մեծագույն վսահությամբ կմեկնաբանեմ այն ,ոչ թե գլուխս կկախեմ

Ես էլ գլուխս չեմ կախի, այլ վրան կծիծաղեմ ու կասեմ. «Դու հո աննորմալ չե՞ս, ասենք թե Պուշկինը մեզ տենց ա ասել, հետո ի՞նչ» :)
Որ պահից, որ դու սկսում ես դրան լուրջ վերաբերվել, այսինքն հնարավոր ասվածը (կարևոր չի, եղել ա թե չէ) մոտ ընդունել ու սկսում ես «արդարանալ», էդ պահից ցույց ես տալիս քո կոմպլեքսավորվածությունն ու թուլությունը:

SSS
31.05.2010, 15:12
Ես էլ գլուխս չեմ կախի, այլ վրան կծիծաղեմ ու կասեմ. «Դու հո աննորմալ չե՞ս, ասենք թե Պուշկինը մեզ տենց ա ասել, հետո ի՞նչ» :)
Որ պահից, որ դու սկսում ես դրան լուրջ վերաբերվել, այսինքն հնարավոր ասվածը (կարևոր չի, եղել ա թե չէ) մոտ ընդունել ու սկսում ես «արդարանալ», էդ պահից ցույց ես տալիս քո կոմպլեքսավորվածությունն ու թուլությունը:

Դու' միգուցե, բայց բոլորը չէ որ այդպես կանեին...դա արդարացում չէ,ի սեր աստծո, դա պարզաբանում է ընդամենը' ուրիշ ոչինչ

Chuk
31.05.2010, 15:15
SSS ջան, կոնկրետ հարց եմ տալիս.
Եթե Պուշկինը անձամբ մեզ ինչ-որ հրապարակախոսական հոդվածով անվանած լիներ «վախկոտ ազգ», դու գլուխդ կախելու՞ էիր:

SSS
31.05.2010, 15:19
SSS ջան, կոնկրետ հարց եմ տալիս.
Եթե Պուշկինը անձամբ մեզ ինչ-որ հրապարակախոսական հոդվածով անվանած լիներ «վախկոտ ազգ», դու գլուխդ կախելու՞ էիր:

Իհարկե ոչ, բայց ես վերը նշված դեպքի հետ կապված կոնկրետ օրինակներ ունեմ, որ իրոք կախել են...Եթե այս ստեղծագործության մեջ էլ ուղիղ իմաստով գրված լիներ չէի կախի, գլուխ կախելը ոչ թե Պուշկինի գրվածինա վերաբերվում, այլ նրան որ ես անտեղյակ եմ...

Chuk
31.05.2010, 15:25
Իհարկե ոչ, բայց ես վերը նշված դեպքի հետ կապված կոնկրետ օրինակներ ունեմ, որ իրոք կախել են...Եթե այս ստեղծագործության մեջ էլ ուղիղ իմաստով գրված լիներ չէի կախի, գլուխ կախելը ոչ թե Պուշկինի գրվածինա վերաբերվում, այլ նրան որ ես անտեղյակ եմ...

Իսկ հիմա ավելի պարզ ասեմ: Այս թեման քննարկման առարկա դարձնելով շահարկելու տեղ եք տալիս: Պետք է պարզապես բանի տեղ չդնել ու վերջ: Եթե կա գլուխ կախող, պետք է նրան բացատրել, որ ոչ մեկի քո մասին հնչեցրած միտքը քո գլուխ կախելու պատճառ չի, այլ ոչ թե բացատրել, որ տեսեք-տեսեք, Պուշկինը սենց բան չի ասել: Պուշկինը հրաշալի գրող էր, բայց կներեք, մեղմ ասած թքած ունեմ, թե Պուշկինը հայերի մասին ինչ է մտածել կամ ինչ է ասել երբևէ. ուզում է դրական, ուզում է բացասական: Հասարակ կոմպլեքս է ինչ-որ հայտնի գրողի կարծիքը քո ազգի մասին սենց քննարկման առարկա դարձնելը:

Իսկ երբ դու սկսում ես «արդարանալ» (որը հուշեմ, որ չակերտների մեջ էի գրել), կամ պարզաբանել, ինչպես դու ես ասում, դա դիմացինիդ հնարավորություն է տալիս քննարկման մեջ մտնելու, սկսելու հիմնավորել, որ չէ, գիտես, Պուշկինը այդտեղ ուզել է իր վերաբերմունքը ցույց տալ, և այնտեղ գծիկ բնավ պետք չէր, որ հասկացներ, որ հենց վախկոտ է համարում: Իսկ մի՞թե մեզնից որևէ մեկը կասկածում է, որ ցանկացած ստեղծագործություն կարելի է հազար ձևի մեկնաբանել: Էն պահից, որ դու սկսում ես էս մտքին ուշադրություն դարձնել ու պարզաբանել, էդ պահից դու ՓԱՍՏՈՒՄ ԵՍ, որ քո համար կարևոր է Պուշկինի կարծիքը ու դիմացինիդ տալիս հնարավորություն խաղալու դրա վրա, դու ցույց ես տալիս քո թույլ կողմերից մեկը՝ ուրիշի կարծիքից կախված լինելը, կոմպլեքսը ;)

SSS
31.05.2010, 15:30
Ես ընդամենը ուզում եմ ասել,որ պետք է իմանալ, տեղեկացված լինել...ուզած չուզաշ էտ կոմպլեքսը կա 'իմ քո և ուրիշների մեջ...Կարող ես իմանալ և իրոք հակահարված չտալ' մտածելով "ինչ ուզում է թող մտածի", բայց ախր անգամ մենք" հայերս ենք առանց իմանալու նման կերպ մեկնաբանում, իսկ սա իրոք այն դեպքնա , ուր այլ մեկնաբանություն չի կարող լինել...որքան էլ խորանաս

ars83
31.05.2010, 16:48
Պուշկինը հրաշալի գրող էր, բայց կներեք, մեղմ ասած թքած ունեմ, թե Պուշկինը հայերի մասին ինչ է մտածել կամ ինչ է ասել երբևէ. ուզում է դրական, ուզում է բացասական:
Արտ ջան, ինձ համար նույնպես չափանիշ չէ որևէ մարդու արտահայտած կարծիքը մի ամբողջ ազգի վերաբերյալ, քանի որ ազգային մակարդակով ընդհանրացումներ կատարելը սխալ եմ համարում: Բայց հարցն այստեղ դա չէ. խոսքը ճիշտ և ստի մասին է, անկախ նրանից, թե որ ազգին է վերաբերում: Քերականական վերլուծությունը ցույց է տալիս, որ հեղինակը չի վերագրել նշված հատկությունները նշված ազգի ներկայացուցչին (հատուկ ընդհանուր եմ գրում): Եթե դիմացինը ցուցաբերում է (կամա թե ակամա) ռուսաց լեզվի չիմացություն՝ այդ լեզվով գրված ստեղծագործություն վերլուծելիս, իսկ դու գիտես, թե իրականում ինչպես է դա մեկնաբանվում տվյալ լեզվի քերականական կանոնների համաձայն, ապա կարող ես բացատրել դա դիմացինին՝ կանխելով թյուր մեկնաբանությունները:


Էն պահից, որ դու սկսում ես էս մտքին ուշադրություն դարձնել ու պարզաբանել, էդ պահից դու ՓԱՍՏՈՒՄ ԵՍ, որ քո համար կարևոր է Պուշկինի կարծիքը ու դիմացինիդ տալիս հնարավորություն խաղալու դրա վրա, դու ցույց ես տալիս քո թույլ կողմերից մեկը՝ ուրիշի կարծիքից կախված լինելը, կոմպլեքսը ;)
Դե ուրեմն ոչ մի ստեղծագործություն, որը, հնարավոր է, տհաճ մեկնություններ ունի՝ մեր ազգի կամ անձի համար, պետք չէ՞ քննարկել: Այն փաստը, որ կատարում եմ այս ստեղծագործության տվյալ հատվածի լեզվական կամ պատմաքաղաքական հանգամանքենրի վերլուծությունը, կարող է ցույց տալ իմ հետաքրքրությունը ռուսաց լեզվի, գրականության, մշակույթի, Պուշկինի ստեղծագործության նկատմամբ. բնավ պարտադիր չէ, որ ես կարևորեմ հեղինակի տեսակետները կամ հայացքները:

Sphinx
31.05.2010, 17:06
ժող ջան, կարևորն այն է, որ մենք ու Պուշկինը միմյանց ճիշտ հասկանանք :)...Պուշկինը կլինի, Կիրակոսը թե Մարտիրոսը մարդուն ճիշտ հասկանալը կարևոր հանգամանք ա, դրա համար տեղեկացված պետք է լինես և օգնես մյուսներին տեղեկանալու:Իսկ թե հարևանները ինչ կասեն, կասեն թե չեն ասի,բա որ Պուշկինը ասած լիներ՝ դրանք բոլորովին այլ հարցեր են:Ես գտնում եմ, որ տեղեկատվությունը անհրաժեշտ էր, բայց քննարկումը թեմայի հետ բոլորովին կապ չունի:

Ուլուանա
31.05.2010, 18:17
Համաձայն եմ Sphinx–ի հետ. իսկապես շատ ավելի կարևոր է, որ Պուշկինին սխալ չմեկնաբանենք ու ըստ այդմ նրա՝ հայերի հանդեպ վերաբերմունքը սխալ չգնահատենք, ոչ թե այն, որ մի հոգի էլ գտնվեց, որ մեզ վատ է վերաբերվում։
Բայց մի հարց էլ կա. ընդհանրապես մենք բոլորս միշտ էլ այս կամ այն հարցում կարևորում ենք մեզ համար հեղինակավոր մարդկանց խոսքը, կարծիքը։ Ի վերջո, շատ գաղափարական հարցերում մեր տեսակետին ավելի մեծ ուժ ու համոզչականություն տալու համար հաճախ մեջբերում ենք այս կամ այն մեծի խոսքը, քանի որ համարում ենք, որ տվյալ մարդը, շատերի համար լինելով որոշակի հեղինակություն, կարող է իր խոսքով ինչ–որ կերպ ազդել մարդկանց վրա։ Էս առումով Պուշկինն էլ, լինելով որոշակի հեղինակություն՝ կարող է, չէ՞, ազդել շատ մարդկանց վրա, թեկուզ ինչ–որ չափով, թեկուզ ենթագիտակցության վրա, որը հետագայում կարող է ավելի լուրջ վերաբերմունքի վերաճել։ Հա, վճռորոշ դեր դժվար թե ունենա, բայց ամեն դեպքում հեղինակությունների շուրթերից հնչած խոսքը միշտ էլ ավելի ազդեցիկ է լինում, քան պատահական մարդու ասածը։ Էնպես որ դրան զրոյական նշանակություն տալն էլ եմ ծայրահեղություն համարում։ Ուրիշ բան, որ համաձայն եմ, որ դրա պատճառով գլուխ կախել կամ կոմպլեքսավորվել չարժե։

Հարդ
31.05.2010, 19:31
Էստեղ կարևորը ոչ թե ադրբեջանցու կարծիքն է , այլ մեր կարծիքը գրողի վերաբերյալ:Երբ փորձում են համոզել, որ Պուշկինը հայերին տանել չի կարողացել և վկայակոչում են այս արտահայտությունը և մի քանիսն էլ զարմացած լսում են ու ընդունում ՝ ես գնահատում եմ դա իբրև զրպարտություն գրողի նկատմամբ, որի պատճառը պարզապես անտեղյակ լինելն է :Դա անարդարացի մեղադրանք է գրողի հասցեին ...խնդիրը դա է, իմ կարծիքով:

Միթե նույն Պուշկինը չէր, որ մեկ գրչի հարվածով (մի քիչ շատ;)) Սալիերիին դարձրեց Մոցարտասպան...? Այսօր շատերը հենց Սալիերիին են մեղադրում Մոցարտի մահվան մեջ, սակայն ոչ ոք չունի փաստեր, իսկ եթե ունեն, դա միայն Պուշկինի պոեմով: Իսկ ով չգիտի թե այդ տեղեկությունը որտեղից՝ ուղղակի մեղադրում ա Սալիերիին: Բայց իմ կարծիքով Սալիերին չի սպանել Մոցարտին, ես ունեմ հիմնավորումներ դա համար, սակայն դա արդեն ուրիշ թեմա է:

Lion
31.05.2010, 21:14
Ես մենակ մի բան չեմ հասկանում: Դիցուք ինչ-որ մեկը այս խոսքերն այլ կերպ է մեկնում, որպես հային «կպնող բան», հետո ի՞նչ:
Այ մարդ, թողեք էդ կոմպլեքսները :oy

Համաձայն չեմ և ապրի հեղինակը, որ բացեց այս թեման: Թե չէ բանը հասել է նրան, որ նույնիսկ բավականին կրթված մեր հայրենակիցներն են սխալ հասկանում ու կիրառում այս արտահայտությունը, հենց թեկուզ այս ֆորումում...:think

Chuk
31.05.2010, 22:46
Իսկ այս թեման ցույց է տալիս, որ այդ երկու հատկանիշներն էլ հատուկ են հայերին :)

ars83
31.05.2010, 23:32
Իսկ այս թեման ցույց չի տալիս, որ այդ երկու հատկանիշները հատուկ են հայերին :)

Chuk
31.05.2010, 23:35
Իսկ այս թեման ցույց չի տալիս, որ այդ երկու հատկանիշները հատուկ են հայերին :)

Ես նկատի ունեի ոչ թե այս ֆորումի թեման, այլ այդ հարցի ընդհանուր քննարկումը՝ ներառյալ այս թեման:
Չափից ավելի ենք վախենում, թե մեր մասին ինչ կմտածեն, չափից ավելի ենք կախված (ստրկացած) այլոց կարծիքից:

ars83
31.05.2010, 23:41
Ես նկատի ունեի ոչ թե այս ֆորումի թեման, այլ այդ հարցի ընդհանուր քննարկումը՝ ներառյալ այս թեման:
Չափից ավելի ենք վախենում, թե մեր մասին ինչ կմտածեն, չափից ավելի ենք կախված (ստրկացած) այլոց կարծիքից:

Հա՜, կոնկրետ այս թեմայի մասին չէ՞իր ասում. այդ դեպքում սխալ եմ հասկացել, ներողություն: Ասեցինք՝ չենք վախենում, էլի :goblin, դրա համար էլ «Գրականություն» բաժնում է բացված, ստեղծագործությունն ենք քննարկում:
Եթե համարում ես, որ քննարկումը շեղվել է իր նպատակից, միգուցե, փակե՞նք թեման. տեղեկատվության բավականաչափ պաշարը, ինչքանով հասկացա, արդեն հաղորդվել է: Փակելիս կարելի է տակը գրել «Փակվել է հեղինակի խնդրանքով», հեղինակը դեմ չէ: ;)

Chuk
31.05.2010, 23:43
Հա՜, կոնկրետ այս թեմայի մասին չէ՞իր ասում. այդ դեպքում սխալ եմ հասկացել, ներողություն: Ասեցինք՝ չենք վախենում, էլի :goblin, դրա համար էլ «Գրականություն» բաժնում է բացված, ստեղծագործությունն ենք քննարկում:
Եթե համարում ես, որ քննարկումը շեղվել է իր նպատակից, միգուցե, փակե՞նք թեման. տեղեկատվության բավականաչափ պաշարը, ինչքանով հասկացա, արդեն հաղորդվել է: Փակելիս կարելի է տակը գրել «Փակվել է հեղինակի խնդրանքով», հեղինակը դեմ չէ: ;)

Չէ, Արս ջան, ես ուղղակի առիթից օգտվում եմ այլ հարցեր բարձրացնելու համար: Թե չէ իր բուն նպակին ինքն արդեն ծառայել է՝ ստեղծագործության վերլուծությունը, որն իսկապես արժեքավոր ու լավն է:

Լեռնցի
01.06.2010, 00:24
Եթէ հայտնի է մի դէպք, որտեղ ինքը` հայորդին, այս տողերը բերում է որպէս փաստարկ, որ տեսեք, նէնց չի որ եսիմ ինչ ենք, կամ նման մի բան, ապա նման թեման լրիւ արդիական է:
Այսուհետ, ինչ որ տեղ նման բանավեճի հանդիպելով պարզապես կտամ այս թեմայ հղումը ու վերջ:

Շնորհակալութիւն, Արսեն ջան:

յ.գ.
Եւ մի բան էլ:
Կոմպլեքսներն աւելի շատ նրանց մոտ են, ովքեր շատ են խօսում դրանցից:

Ֆրեյա
01.06.2010, 11:04
Չեմ հասկանում :think
"Христианин" էր, թող էդպես էլ մնար... էդ ում մտքով է անցել քրիստոնյան՝ հայով փոխարինել, եւ իմաստը՝ պարզ չի...
Այդ մի ապուշ քայլի պատճառով այդ արտահայտությունը շահարկվում, բերնեբերան է թոխանցվում, վերջում էլ մեկնաբանվում է."Ռուսները հայերի թշնամին են"։

Ես ասեմ, որ մեր հայերենի դասատուն, հավանաբար հատուկ ռուսատյացություն սերմանելու համար, ասում էր. "Տեսեք ինչ ա ասել Պուշկինը հայերի մասին..."։

Ուղղակի տհաճ ա որ հայերի անունը կասկածելի հանգամանքներում ա հնչում։
Նույնը զգում եմ, երբ հեռուստացույցով հայ հանցագործների "սխրագործությունների" մասին եմ լսում մի տեղ ռուսաստաններում.... կամ էլ մի ուրիշ տեղ... տհաճ է, երբ քո ազգի հետ կապված վատ հանգամանքներ են հոլովվում...

Ձայնալար
01.06.2010, 12:26
Ես ասեմ, որ մեր հայերենի դասատուն, հավանաբար հատուկ ռուսատյացություն սերմանելու համար, ասում էր. "Տեսեք ինչ ա ասել Պուշկինը հայերի մասին..."։



Ավելի շուտ երևի չիմացության: Մեր դասատուներից մեկն էլ մեզ ասել ա, որ Պուշկինի էդ տողերին ի պատասխան ա Տերյանը գրել «Մի խառնեք մեզ ձեր վայրի արջի ցեղերին»: Հիմա չգիտեմ, թե էդ էլ ա ապատեղեկատվություն, թե Տերյանն էլ չի իմացել ստեղծագործության բովանդկության մասին :esim :

Ի դեպ ես էլ մանկուց լսել էի, որ Պուշկինը հայերին չի սերել, տենց բան ա գրել Հայերի մասին, մի երկու տարի առաջ խելքիս փչեց ինտերնետում փնտրեցի ու գտա էդ ստեղծագործությունը ու պարզվեց, որ պաստորեն այդտեղ հայերի գովքն ա արվում:

Lion
01.06.2010, 12:44
Ավելի շուտ երևի չիմացության: Մեր դասատուներից մեկն էլ մեզ ասել ա, որ Պուշկինի էդ տողերին ի պատասխան ա Տերյանը գրել «Մի խառնեք մեզ ձեր վայրի արջի ցեղերին»: Հիմա չգիտեմ, թե էդ էլ ա ապատեղեկատվություն, թե Տերյանն էլ չի իմացել ստեղծագործության բովանդկության մասին :esim :

Ի դեպ ես էլ մանկուց լսել էի, որ Պուշկինը հայերին չի սերել, տենց բան ա գրել Հայերի մասին, մի երկու տարի առաջ խելքիս փչեց ինտերնետում փնտրեցի ու գտա էդ ստեղծագործությունը ու պարզվեց, որ պաստորեն այդտեղ հայերի գովքն ա արվում:

+1 Նույնիսկ ժամանակ է եղել, երբ ես լրջորեն ընդվզել եմ, որ Պուշկին անվան դպրոց ու փողոց կա Երևանում...

Էլիզե
03.06.2010, 10:40
........ "Современник" ամսագրում՝ ենթարկվելով մի շարք փոփոխությունների ամսագրի խմբագիրներից մեկի կողմից: Ըստ որում՝ սկզբնական արտահայտությունը եղել է "Ты трус, ты раб, ты христианин!" Եթե այդպես է, հատկանշական է այն փաստը, որ խմբագիրը նույնացրել է «քրիստոնյա» և «հայ» հասկացությունները: Լիովին համամիտ եմ... հայ և քրիստոնյա գաղափարները նույնացվել են...



Շատ անգամներ եմ կարդացել Պուշինի "Տազիտ" ստեղծագործությունը, բայց երբեք մտքովս չի անցել՝ այս գրական երկը անձնական վիրավորանք ընդունել… և կարծում եմ՝ բոլոր նրանք, ովքեր կարդացել են այս ստեղծագործությունը և ճիշտ են ըմբռնել նրա հիմանակական գաղափարը /և ոչ թե կառչել են բառերից/, կհասկանան, որ ծերունի Հասուբը՝ կորցնելով ավագ որդուն, ցանկանում էր, որ իր կրտսեր որդին նման լինի մեծ եղբորը, սակայն հայրը դժգոհ է լինում կրտսեր որդուց՝ "Շնորհքը նրա բնավ չեմ տեսել՝ քաջություն, սուր միտք, խորամանկություն, խարդախ գաղափար, ուժ, Ճարպկություն…" Ասել է թե՝ կրտսեր որդին նման չէ չեչեններին, անգամ հանդիպելով իրենց ախոյանին՝ իր ավագ եղբորը սպանողին, Տազիտը չի սպանում նրան ասելով՝ "…նա անզեն էր, մենակ ու վիրավոր"
Այն փաստը, որ ծերունի Հասուբը, ոը մահմեդական էր, իր որդուն հայ է անվանում՝ քրիստոնյա, կարելի է վերագրել քրիստոնեական և մահմեդական կրոնների գաղափարախոսության տարբերություններին: Ի՞նչ է ասում մեզ Աստվածաշունչը՝ "Սիրի՛ր ու թշնամուն… Ներ՛ր քո պարտապաններին … Այն ամենը, ինչ կկամենաք, որ մարդիկ ձեզ անեն, այդպես և դո՛ւք արեք նրանց……"
Հաշվի առնելով վերոնշյալը կարող եմ ասել, որ Պուշկինը ինչքան էլ համակրեր, թե հակակրեր մեզ՝ հայերիս, համենայն դեպս իր "Տազիտ" երկով հայերին վիրավորելու ցանկություն չի ունեցել…

Elmo
03.06.2010, 12:27
Արս էս ի՞նչ խառնիճաղանջ վերլուծություն ես արել:
Մարդը բառացի ասել ա «Դու վախկոտ ես, դու ստրուկ ես, դու հայ ես» ուրեմն հենց ի նկատի ա ունեցել, որ հայը վախկոտ ա ու ստրուկ: Էլ դրա մեջ դրական նոտա գտնելն անիմաստ ու կոմպլեքսավորվածին բնորոշ գործ ա:
Պուշկինը իրա հաստ գլուխը պատին ա տվել, որ տենց արտահայտություն ա արել: Ես չեմ ուզում դրա մեջ խորը իմաստ կամ դրական բան գտնեմ: Դրական էր ուզում արտահայտվեր թող հենց տենց էլ գրեր: «Դու քաջ ես, դու ստուկ չես, դու հայ ես»: Ուռու բաներ դուրս տալու փոխարեն կարար նորմալ մարդերեն գրեր:

Sphinx
03.06.2010, 12:44
Եթե հաշվի առնենք այն հանգամանքը, որ քրիստոնյան ինքն իրեն համարում է Աստծո ծառա՝«раб Божий», ապա հասկանալի է մահմեդականի կողմից՝ երիտասարդին ծառա, ապա քրիստոնյա անվանելը:
Առհասարակ, որոշ քննդատներ, ելնելով սևագրություններից, ենթադրում են, որ երիտասարդը ,Պուշկինի մտահղացմամբ, ի վերջո պետք է դառնար քրիստոնյա :Պուշկինը գտնում էր, քրիստոնեության գաղափարախոսության տարածումը կմեղմի այդ ժողովուրդների դաժան բարքը և, ենթադրում են, որ հեղինակը նպատակ է ունեցել հենց այդ միտքը արտահայտել պոեմում, բայց պոեմը , ցավոք, անավարտ է մնացել....

ars83
03.06.2010, 17:29
Մարդը բառացի ասել ա «Դու վախկոտ ես, դու ստրուկ ես, դու հայ ես» ուրեմն հենց ի նկատի ա ունեցել, որ հայը վախկոտ ա ու ստրուկ:
Վազգեն ջան, էդ մարդը պոետ ա եղել, ռուս քերականությանը արտակարգ տիրապետել ա: Խեղճի մտքով երևի չի անցել, որ վաղը-մյուս օրը, հայ հասարակ ընթերցողը իրանից պահանջելու ա «ավելի պարզ լեզվով գրել», որ բոլորին հասկանալու լինի: Թե չէ կարողա «հասարակության պահանջներին» ընդառաջ գնար, տեքստի կեսը կրճատեր, կետադրության նշաններից էլ թողներ մենակ վերջակետը:


Էլ դրա մեջ դրական նոտա գտնելն անիմաստ ու կոմպլեքսավորվածին բնորոշ գործ ա:
Ինձ թվում ա՝ իսկական կոմպլեքսն էն ա, որ մարդը երբ մի բան ակնհայտ չի, կամ նորություն ա, ասում ա «սա մեզ պետք չի»:

Խնդրում եմ, Չուկի հետ Պուշկինի գլուխը ու ձեր մարսողական համակարգը հանգիստ թողեք :P Հասկացանք, որ Պուշկինի կարծիքը ձեզ չի հետաքրքրում, բայց որ այդպիսի էմոցիոնալ մեկնաբանությւոններ եք անում, մարդում մոտ սկսում են կասկածներ առաջանալ ձեր անտարբերության վերաբերյալ:

Հ.Գ. Վաղուց քեզ չէի «տեսել» ֆորումում: Ահագին ուրախացա: :)

Chuk
03.06.2010, 17:33
Ինձ թվում ա՝ իսկական կոմպլեքսն էն ա, որ մարդը երբ մի բան ակնհայտ չի, կամ նորություն ա, ասում ա «սա մեզ պետք չի»:

Խնդրում եմ, Չուկի հետ Պուշկինի գլուխը ու ձեր մարսողական համակարգը հանգիստ թողեք :P
Մի խեղաթյուրի, Չուկը խոսել ա ոչ նորության կամ անականհայտի դեմ, այլ խոսել է հայերի մի ստվար զանգվածի հիվանդագին վերաբերմունքի դեմ՝ ինչ-որ մեկի, իր ազգի նկատմամբ ունեցած վերաբերմունքից: Ես կրկնում եմ միլիոներորդ անգամ. քո բերած վերլուծությունը հետաքրքիր ու լավն է, աննորմալ է այս հարցը նման քննարկման առարկա սարքելը: Ի դեպ չասես «խնդրեմ, դու էլ ես սարքում»: Ես քննարկման առարկա եմ սարքում ոչ թե Պուշկինի անձը, կամ նրա ստեղծագործությունը, կամ նրա այսինչ ասածը, այլ գլոբալ երևույթը, բազմիցս սահմանումները տալով այնպես, որ ակնհայտ լինի, որ միայն այս դեպքը չի, որ նկատի ունեմ:

Ժամանակն է բարդույթները թողնել մի կողմ ու ավելի ազատ ապրել, առանց մտածելու թե Պողոսը կամ Պետրոսը քո ազգի մասին ինչ կարծիք ունեն:

My World My Space
03.06.2010, 17:44
էստեղ կարևորն իմ կարծիքով էն ա, որ ինչ-որ մեկի, կամ ինչ-որ երևույթի մասին խոսելիս պարտադիր չի որ անպայման դու վիրավորած լինես, այլ նաև պարտավոր ես այնպես արտահայտվել որ ուրիշների կողմից դա վիրավորանք չընկալվի: Ինչ վերաբերվում ա Պուշկինին, չեմ կարծում, թե նրա կալիբրի խոսքի վարպետը տենց "պռապուսկատ" կաներ, մարդը լավ էլ ասել ա էն ինչ-որ ուզեցել ա ասի, ու ես խորապես թքած ունեմ իրա ու իրա հերոսի "հեղինակավոր" կարծիքի վրա:
Եթե ոմանց էդքան ցավ ա պատճառում էդ արտահայտությունը, ապա իմ կարծիքով ոչ թե պիտի մեկնաբանել այն, այլ մոռացության տալ ու ապրել այնպես, որ ուրիշները երբևէ ո՛չ հանդգնեն, նման բան ասել, ու ո՛չ էլ հիշեն հին ասածները.....

ars83
03.06.2010, 18:25
Մի խեղաթյուրի, Չուկը խոսել ա ոչ նորության կամ անականհայտի դեմ, այլ խոսել է հայերի մի ստվար զանգվածի հիվանդագին վերաբերմունքի դեմ՝ ինչ-որ մեկի, իր ազգի նկատմամբ ունեցած վերաբերմունքից:

Հարգելիս, էդ երկու մեջբերած նախադասությւններդ միմյանցից բաժանող դատարկ տողը նշանակում էր, որ մեկը մյուսին չի վերաբերում, առանձին երկու մեկնաբանություն են, պարզապես զետեղված են միևնույն գրառման մեջ: Իսկ դու կապել ես իրար ու մեկնաբանել ;)

Ինձ մոտ մի հարց առաջացավ. իսկ պե՞տք է հայը ուշադրություն դարձնի նրան, թե ինչ է ասում իր ազգի հեղինակավոր անձնավորությունը (գրող, երաժիշտ, քաղաքագետ, և այլն) մեր ազգի մասին: Քո կարծիքը:

---------- Ավելացվել է՝ 19:25 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 19:17 ----------


էստեղ կարևորն իմ կարծիքով էն ա, որ ինչ-որ մեկի, կամ ինչ-որ երևույթի մասին խոսելիս պարտադիր չի որ անպայման դու վիրավորած լինես, այլ նաև պարտավոր ես այնպես արտահայտվել որ ուրիշների կողմից դա վիրավորանք չընկալվի:
Դա անհնար է. անպայման կգտնվի ինչ-որ մեկը, ով կընկալի տվյալ ասածը որպես ինչ-որ չափով վիրավորական. մարդիկ միանման չեն:


Ինչ վերաբերվում ա Պուշկինին, չեմ կարծում, թե նրա կալիբրի խոսքի վարպետը տենց "պռապուսկատ" կաներ, մարդը լավ էլ ասել ա էն ինչ-որ ուզեցել ա ասի, ու ես խորապես թքած ունեմ իրա ու իրա հերոսի "հեղինակավոր" կարծիքի վրա:
Եվս մեկ «խորապես թքող» :)) Էդ արտահայտությունը վերը գրածիդ չի՞ հակասում. պետք չի՞ մտածել նրա մասին, որ ուրիշների կողմից վիրավորական չընդունվի:
Ոչ մի «պռապխուսկատ» չկա Պուշկինի կողմիցը. «պռապուսկատը» կարդացող-մեկնաբանողներն են անում: ԻՄՀԿ:

Chuk
03.06.2010, 18:27
Հարգելիս, էդ երկու մեջբերած նախադասությւններդ միմյանցից բաժանող դատարկ տողը նշանակում էր, որ մեկը մյուսին չի վերաբերում, առանձին երկու մեկնաբանություն են, պարզապես զետեղված են միևնույն գրառման մեջ: Իսկ դու կապել ես իրար ու մեկնաբանել ;)

Ինձ մոտ մի հարց առաջացավ. իսկ պե՞տք է հայը ուշադրություն դարձնի նրան, թե ինչ է ասում իր ազգի հեղինակավոր անձնավորությունը (գրող, երաժիշտ, քաղաքագետ, և այլն) մեր ազգի մասին: Քո կարծիքը:
Միայն ընդունել ի գիտություն, ոչ ավելին:

ars83
03.06.2010, 18:28
Միայն ընդունել ի գիտություն, ոչ ավելին:
Բայց բարձր տեղերից թքել էլ ա կարելի, չէ՞ :))

Chuk
03.06.2010, 18:35
Բայց բարձր տեղերից թքել էլ ա կարելի, չէ՞ :))

Անշուշտ :)

My World My Space
03.06.2010, 18:49
Եվս մեկ «խորապես թքող» :)) Էդ արտահայտությունը վերը գրածիդ չի՞ հակասում. պետք չի՞ մտածել նրա մասին, որ ուրիշների կողմից վիրավորական չընդունվի:
Ոչ մի «պռապխուսկատ» չկա Պուշկինի կողմիցը. «պռապուսկատը» կարդացող-մեկնաբանողներն են անում: ԻՄՀԿ:


էստեղ կարևորն իմ կարծիքով էն ա, որ ինչ-որ մեկի, կամ ինչ-որ երևույթի մասին խոսելիս պարտադիր չի որ անպայման դու վիրավորած լինես, այլ նաև պարտավոր ես այնպես արտահայտվել որ ուրիշների կողմից դա վիրավորանք չընկալվի:


չէ, միանաշանակ չէ, իմ ասածը վերաբերվում էր կողմնակի անձանց, ովքեր կարող էն դա որպես մեր դեմ հաղթաթուղթ` կոզր օգտագործեն:


Ինչ վերաբերվում ա Պուշկինին, չեմ կարծում, թե նրա կալիբրի խոսքի վարպետը տենց "պռապուսկատ" կաներ, մարդը լավ էլ ասել ա էն ինչ-որ ուզեցել ա ասի, էս մասը մի քիչ ավելի ուշադիր եթե կարդաս, կտենաս ես ինչ էի ուզում ասել..... այսինքն Պուշկինը դժվար էդքան անուշադիր լիներ, որ նենց բաց թողներ, որ իրան մեկնաբանեին: Էդ մարդն ասել ա էն, ինչն ուզեցել ա ասի....

Շինարար
03.06.2010, 19:04
Իսկ ես նոր մտածեցի, ինչպես կասեր Նահապետ Նահապետյանը Կոնդից, ու ահա, թե ինչ հասկացա. ես թքած չունեմ, թե ով ինչ կասի մեր մասին, այլ բան է, որ եթե մի բան այն էլ չէ, դրա մեղքը հենց մեր մեջ եմ տեսնում… Մենք միշտ էնքան ենք մեծարել դրսի կարծիքը, որ եկել ենք-հասել այստեղ: Ամեն ինչ սկսվեց Պետրոս Մեծից ու Իսրայել Օրուց, թե ասա՝ այ Իսրայել Օրի, քո ինչին ա պետք ցարը, սա կատակ ա իհարկե, Օրու կերպարը շատ եմ հարգում և ընդունում, բայց ճշմարտությունն էն ա, որ այո, վերացարկվելով այս թեմայից, որի բացման առիթը հանդիսացավ իմ՝ Պուշկինի խոսքերը «չհասկանալը» :)), մենք թույլ ենք տվել, որ մեր մասին այդպես արտահայտվեն, մյուս՝ արդեն փակված թեմայում ասել եմ մի անգամ, հիմա կրկնում եմ՝ Չեխովը իր նամակներում, թե հուշերում պատմում է Հովհաննես Այվազովսկու հետ իր հանդիպման մասին, Այվազովսկու մասին խոսում է մեծ սիրով ու գորովանքով՝ անվանելով նրան սահմանափակ ծեր «հայիկ» (առմյաշկա): Ինչքան ուզում է ասենք, թե «թքած» ունենք, մեր հանճարեղ գրողները որևէ ռուս նկարչի չեն անվանել «ռուսիկ»: Սա իհարկե լավ է, մենք ազգային շովինիզմով չենք տառապում, բայց այս նախադասությունս ծայրից ծայր ինքնախաբեւթյուն է, մենք ուղղակի չունենք այդ համարձակությունը: Չեմ կարծում, թե ճիշտ է օտարի կարծիքի վրա թքած ունենալը, ընդամենը պետք է այնպես անել, որ քո մասին, եթե լավ կարծիք չունենան էլ, վատը չհամարձակվեն ասել, բայց դա ոչ թե «Հայը քաջ է» գոռալով, այլ հայ որևէ արվեստագետի, գրողի, քաղաքականգործչի, ուսուցչի, կնոջ տղամարդու, ընդհանրապես հայի լավը լինելը հիմնավորելու համար օտարի հային գովող, քութի-քութի անող, դնչիկը շոյող արտահայտությունները չմեջբերելով: Օտարի գովեստների հանդեպ է, որ պետք է անտարբեր լինել, այդ գովեստների վրա թքած չունենալով՝ պետք է ցույց տալ, որ թքած ունենք դրանց վրա, այս դեպքում հային ստրուկ, վախկոտ ու հայիկ չեն անվանի: Մինիստրի ականջը կանչի, քանի դեռ մեզ հետաքրքրում է մկների կարծիքը, մենք կատու չենք դառնա:8

Կարճ ասած, քանի դեռ մեզ համար ազգային գերագույն հիմնախնդիր է Եվրոտեսիլում առաջին տեղ գրավելը, քանի դեռ Եվրոտեսիլում վատ երգ, երգիչ, կատարում ունենալը մենք խայտառակություն ենք դիտարկում, հա էլ կասեն՝ հայը ստրուկ է, թեկուզ Պուշկինի ստեղծագործության մեջ այդ բառը բոլորովին այլ կոնտեքստում է օգտագործված. որևէ մեկի խոսքերը մեջբերելիս ընդունված է դա անել առանց կոնտեքստին հղում կատարելու:)

Էլիզե
03.06.2010, 19:16
Շինարար ջան, այստեղ չի քննարկվում Պուշկինի անհուն համակրանքը կամ միապաղաղ հակակրանքը հայերիս հանդեպ: Անկեղծ ասած՝ հիմա արդեն կապ չունի՝ մենք Պուշկինի աչքի լույսն ենք եղել, թե՝ աչքի խավարը, ուղղակի ստեղ քննարկվում է "Տազիտ"-ում հնչեցված խոսքերը, որոնք, ըստ իմ համեստ կարծիքի, ոչ մի ստորացուցիչ կամ վիրավորական իմաստ չունեն իրենց մեջ թաքցրած: Ընդհակառակը՝ ավելի վիրավորական լիներ, եթե Ալեքսանդր Սերգեևիչը մեզ նույնացներ երկի գլխավոր հերոսների՝ չեչենների հետ…

Շինարար
03.06.2010, 19:20
Շինարար ջան, այստեղ չի քննարկվում Պուշկինի անհուն համակրանքը կամ միապաղաղ հակակրանքը հայերիս հանդեպ: Անկեղծ ասած՝ հիմա արդեն կապ չունի՝ մենք Պուշկինի աչքի լույսն ենք եղել, թե՝ աչքի խավարը, ուղղակի ստեղ քննարկվում է "Տազիտ"-ում հնչեցված խոսքերը, որոնք, ըստ իմ համեստ կարծիքի, ոչ մի ստորացուցիչ կամ վիրավորական իմաստ չունեն իրենց մեջ թաքցրած: Ընդհակառակը՝ ավելի վիրավորական լիներ, եթե Ալեքսանդր Սերգեևիչը մեզ նույնացներ երկի գլխավոր հերոսների՝ չեչենների հետ…

Էլիզե ջան, իմ գրառման ո՞ր հատվածը քեզ դրդեց մտածելու, որ ես չգիտեմ, թե այստեղ ինչ է քննարկվում, կամ ենթադրել եմ, թե այստեղ քննարկվում է «Պուշկինի անհուն համակրանքը կամ միապաղաղ հակակրանքը հայերիս հանդեպ»::8

Ուղղակի հնչեցին կարծիքներ թքած ունենալու կամ չունենալու մասին, ես էլ օգտվեցի նախորդ կարծիքներին համաձայնելու կամ չհամաձայնելու իմ իրավունքից:)

Էլիզե
03.06.2010, 19:26
........ Չեխովը իր նամակներում, թե հուշերում պատմում է Հովհաննես Այվազովսկու հետ իր հանդիպման մասին, Այվազովսկու մասին խոսում է մեծ սիրով ու գորովանքով՝ անվանելով նրան սահմանափակ ծեր «հայիկ» (առմյաշկա): Ինչքան ուզում է ասենք, թե «թքած» ունենք, մեր հանճարեղ գրողները որևէ ռուս նկարչի չեն անվանել «ռուսիկ»:


Շինարար ջան, այն հանգամանքը, որ Պուշկինը,ինչպես հիմա կասեին, աստղային հիվանդությամբ է տառապել, դե դա փաստ է: :)
Իսկ ես նախորդ գրառման մեջ ուղղակի ուզում էի նշել, որ այս երկի մեջ Պուշկինը չի վիրավորել հայերին: :8 էսքան բան…

Շինարար
03.06.2010, 19:28
Շինարար ջան, այն հանգամանքը, որ Պուշկինը,ինչպես հիմա կասեին, աստղային հիվանդությամբ է տառապել, դե դա փաստ է: :)
Իսկ ես նախորդ գրառման մեջ ուղղակի ուզում էի նշել, որ այս երկի մեջ Պուշկինը չի վիրավորել հայերին: :8 էսքան բան…

Շնորհակալություն, Էլիզե ջան, :)) Էս թեմայում արդեն ավելի քան հիսուն գրառումներում դա նշվել ա;)

Հայկօ
03.06.2010, 19:29
Արս էս ի՞նչ խառնիճաղանջ վերլուծություն ես արել:
Մարդը բառացի ասել ա «Դու վախկոտ ես, դու ստրուկ ես, դու հայ ես» ուրեմն հենց ի նկատի ա ունեցել, որ հայը վախկոտ ա ու ստրուկ: Էլ դրա մեջ դրական նոտա գտնելն անիմաստ ու կոմպլեքսավորվածին բնորոշ գործ ա:
Պուշկինը իրա հաստ գլուխը պատին ա տվել, որ տենց արտահայտություն ա արել: Ես չեմ ուզում դրա մեջ խորը իմաստ կամ դրական բան գտնեմ: Դրական էր ուզում արտահայտվեր թող հենց տենց էլ գրեր: «Դու քաջ ես, դու ստուկ չես, դու հայ ես»: Ուռու բաներ դուրս տալու փոխարեն կարար նորմալ մարդերեն գրեր:

+1, Elmo-ն ամեն ինչ ասեց: Մարդը պարզ գրել ա: Պողոսին որ փողոցում ասում են «Դու էշ ես, դու անասուն ես, դու Պողոս ես», Պողոսը սովորաբար հասկանում ա, որ իրեն հենց նոր անպատվեցին, ու իրեն ընդհանրապես չի հետաքրքրում, որ «անասուն» բառը, ասենք, ինդոնեզերենում նշանակում ա «քաջարի»:

ars83
03.06.2010, 20:05
+1, Elmo-ն ամեն ինչ ասեց: Մարդը պարզ գրել ա: Պողոսին որ փողոցում ասում են «Դու էշ ես, դու անասուն ես, դու Պողոս ես», Պողոսը սովորաբար հասկանում ա, որ իրեն հենց նոր անպատվեցին, ու իրեն ընդհանրապես չի հետաքրքրում, որ «անասուն» բառը, ասենք, ինդոնեզերենում նշանակում ա «քաջարի»:

Այսինքն համաձայն չես լեզվաբանական վերլուծության հե՞տ: Ինձ թվում է, հայերենում էլ էդ ձևով կետադրվածը չէր նշանակի, որ առաջին երկու հատկանիշը վերաբերում են Պողոսին: Իսկ եթե կնշանակեր, ապա ռուսերենում չի նշանակում, ինչքանով ես եմ հասկանում: Երևի, չարժի ակնկալել գրողից, որ նա այնպես գրի, որ թարգմանելիս նույն կետադրությունը պահպանելով բոլոր լեզուներում նույն իմաստը ստացվի:

---------- Ավելացվել է՝ 21:05 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 21:02 ----------



էս մասը մի քիչ ավելի ուշադիր եթե կարդաս, կտենաս ես ինչ էի ուզում ասել..... այսինքն Պուշկինը դժվար էդքան անուշադիր լիներ, որ նենց բաց թողներ, որ իրան մեկնաբանեին: Էդ մարդն ասել ա էն, ինչն ուզեցել ա ասի....
Ներողություն, ես մասնագիտությամբ մաթեմատիկոս եմ և այդ աստիճան չեմ տիրապետում լեզվական հմտություններին, որ տողերի արանքում թաքնված բաներն էլ հասկանամ: Անշուշտ, Պուշկինն ասել ա այն, ինչ ուզել ա: Հարց. «Պուշկինն ասել ա, որ հայը վախկոտ ու ստրուկ ա՞»: Պատասխանը խնդրում եմ ընտրել {«այո», «ոչ»} բազմությունից:

My World My Space
03.06.2010, 20:11
Ներողություն, ես մասնագիտությամբ մաթեմատիկոս եմ և այդ աստիճան չեմ տիրապետում լեզվական հմտություններին, որ տողերի արանքում թաքնված բաներն էլ հասկանամ: Անշուշտ, Պուշկինն ասել ա այն, ինչ ուզել ա: Հարց. «Պուշկինն ասել ա, որ հայը վախկոտ ու ստրուկ ա՞»: Պատասխանը խնդրում եմ ընտրել {«այո», «ոչ»} բազմությունից:

տողերի արանքներում պետք չի ման գալ, պարզապես պետք ա ուշադիր կարդալ.
իսկ էն հարցին ասել ա, թե չէ, ես որևէ պատասխան չունեմ, մենակ ասած լինելու կապակցությամբ իմ մոտեցումն ունեմ,որը վերն արտահայտել եմ արդեն..,,


Հ.Գ. պարզ արտահայտվեցի՞, թե՞ ավելի մանրամասնեմ....

Հայկօ
03.06.2010, 20:15
Այսինքն համաձայն չես լեզվաբանական վերլուծության հե՞տ: Ինձ թվում է, հայերենում էլ էդ ձևով կետադրվածը չէր նշանակի, որ առաջին երկու հատկանիշը վերաբերում են Պողոսին: Իսկ եթե կնշանակեր, ապա ռուսերենում չի նշանակում, ինչքանով ես եմ հասկանում: Երևի, չարժի ակնկալել գրողից, որ նա այնպես գրի, որ թարգմանելիս նույն կետադրությունը պահպանելով բոլոր լեզուներում նույն իմաստը ստացվի:

Իրականում էստեղ ոչ մի վերլուծության կարիք էլ չկա, ամեն ինչ պարզից էլ պարզ ա :): Հայրը որդու վրա ահավոր ջղայնանում ա, մի քանի վատ բան ա ասում, ու էդ նույն շարքում, նույնքան ջղայնացած ու նույնքան «чернее ночи», ասում ա «հայ»: Մութ սենյակում չեղած սև կատու եք որսում ;):

ElleLuiz
03.06.2010, 20:36
Այդ բացասական ենթատեքստը, անկախ կետադրական նշաններից, ավելի քան ակնհայտ է. հեղինակը հենց դա էլ նկատի է ունեցել՝ դու վախկոտ ես ու ստրուկ, կարճ ասած՝ դու հայ ես՝ հայ բառի մեջ ամփոփելով այդ երկու հատկանիշները: Իսկ Պուշկինի՝ հայերի նկատմամբ ունեցած, մեղմ ասած, բացասական վերաբերմունքը ոչ մեկի համար էլ գաղտնիք չէ, և հետո ինչ, որ նման բան է գրել, դրանից մենք չպիտի հոգեբանական տրավմա ունենանք

Լեռնցի
03.06.2010, 21:51
Ախր առաջին գրառման մէջ հանգամանալից բերւում է թէ ինչ է նկատի ունեցել Պուշկինը:

ars83
03.06.2010, 22:48
իսկ էն հարցին ասել ա, թե չէ, ես որևէ պատասխան չունեմ
Դրանից էլ պետք էր սկսել: Շնորհակալություն, ես իմ տված հարցի պատասխանը կարդացի:

---------- Ավելացվել է՝ 23:35 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 23:31 ----------


Այդ բացասական ենթատեքստը, անկախ կետադրական նշաններից, ավելի քան ակնհայտ է. հեղինակը հենց դա էլ նկատի է ունեցել՝ դու վախկոտ ես ու ստրուկ, կարճ ասած՝ դու հայ ես՝ հայ բառի մեջ ամփոփելով այդ երկու հատկանիշները:
«Ավելի քան ակնհայտ է»-ից որևէ ավելի համոզիչ հիմնավորում կներկայացնե՞ք:


Իսկ Պուշկինի՝ հայերի նկատմամբ ունեցած, մեղմ ասած, բացասական վերաբերմունքը ոչ մեկի համար էլ գաղտնիք չէ
Ինձ համար, օրինակ, գաղտնիք է: Փաստերով կապացուցե՞ք (նամակներ, հուշեր, և այլն...):


...դրանից մենք չպիտի հոգեբանական տրավմա ունենանք

Մենք հոգեբանական տրավմա չունենք: Ոչ ոքի խոսքերից: Պարզապես մենք ավելի վստահում ենք տրամաբանորեն հիմնավորված տեսակետներին:

---------- Ավելացվել է՝ 23:48 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 23:35 ----------


Իրականում էստեղ ոչ մի վերլուծության կարիք էլ չկա,
Բա լեզվաբանը սենց կարտահայտվի՞ քերականական վերլուծության մասին: ;) Առարկում եմ. վերլուծության կարիք միշտ էլ կա:


Հայրը որդու վրա ահավոր ջղայնանում ա, մի քանի վատ բան ա ասում, ու էդ նույն շարքում, նույնքան ջղայնացած ու նույնքան «чернее ночи», ասում ա «հայ»:
Թեկուզ հենց «ստրուկ ու երկչոտ» անվանի հային. էդ թալանչի, արնախում կերպարի բերանում դա միայն դրական երանգ է ձեռք բերում: Հիմա անցնենք բուն հարցին. Պուշկինը ի՞նչ տեսակետ է փորձել ներկայացնել հայի մասին: Հարցնում եմ հետաքրքրությունից ելնելով, այլ ոչ սրտատրոփ կիսաուշաթափ ստրկական կոմպլեքսախառը ակնկալիքով: Նույնիսկ կարող եմ թուքս հավաքել բերանումս ու անցնել մեկնարկային դիրքի, եթե ցանկանում եք:
Իսկ եթե որևէ մեկին չի հետաքրքրում այդ հարցը, ապա անհասկանալի է, թե ինչու է այդ թեմայով գրառումներ անում :esim:

Շինարար
04.06.2010, 00:30
Մոդերատորական. «Դու վախկոտ ես, դու ստրուկ ես, դու հայ ես» ("Ты трус, ты раб, ты армянин") թեման հեղինակի համաձայնությամբ վերանվանվել է «Ալեքսանդր Պուշկին. «Տազիտ»-ի: Ցանկալի է, որ քննարկման մասնակիցները չսահմանափակվեն պոեմի միայն մի արտահայտության վերլուծությամբ, այլ փորձեն պոեմը քննարկել ավելի համակողմանիորեն:

*e}|{uka*
04.06.2010, 09:57
Իսկ Պուշկինի՝ հայերի նկատմամբ ունեցած, մեղմ ասած, բացասական վերաբերմունքը ոչ մեկի համար էլ գաղտնիք չէ, և հետո ինչ, որ նման բան է գրել, դրանից մենք չպիտի հոգեբանական տրավմա ունենանք
Իմ համար գաղտնիք էր, նման բան չկա:


Поди ты прочь — ты мне не сын,
Ты не чеченец — ты старуха,
Ты трус, ты раб, ты армянин!
Будь проклят мной! поди — чтоб слуха
Никто о робком не имел ….
Պուշկինը լրիվ չեչեն ա եղել, հա::))
Ու՞մ ոնց հարմար է,այնպես էլ մեկնաբանում է , ինչպես ասում են ամբողջ աշխարհը մի ձև է հասկանում, հայերը այլ::))
Նախ բոլդով նշված տողում գծիկ//ծիռե// չկա, ի տարբերություն այլ տողերի, որն էլ լեքսիկայի տեսանկյունից բացառում է համեմատականը «գող» և «վախկոտ» բառերի հետ:
Քրիստոնյա բառը փոխվել է «հայ» բառով, երևի նրա համար, քանի որ Ղուրանում քրիստոնյաները դրանք անհավատներն են, բացի դրանցի հայերս ենք առաջինը ընդունել քրիստոնեությունը ու Կովկասում հայերն են լիովին հալալ զուլալ քրիստոնյա, ու մարդը «քրիստոնյա»-ն «հայ» է դարձրել, պլյուս դրան հղելով իր հիացմունքը հայ ժողովրդի նկատմամբ::cry:love
«Ай да Пушкин! Ай да сукин сын»:)): Ա. Պուշկինը երևի չի ենթադրել, որ բոլոր հայաֆոբիայով տառապող ազգերը այդ տողերը անհաջող կերպով կօգտագործեն, երբ հարկ կլինի:

SSS
04.06.2010, 10:14
Ոնց տեսնում եմ Պուշկինն իրեն հետմահու PR -ա ապահովել...Ախր իրոք չ մի տրամաբանություն չունեն ձեր կարծիքները'


Դրական էր ուզում արտահայտվեր թող հենց տենց էլ գրեր: «Դու քաջ ես, դու ստուկ չես, դու հայ ես»: Ուռու բաներ դուրս տալու փոխարեն կարար նորմալ մարդերեն գրեր:

Եվ երևի թե պետք է շարունակեր."ոչ մեր նման.ստրուկ, վախկոտ և չեչեն"
Ախր հազար անգամ ասվեց, ար դա Պուշկինը չի ասում, այլ նրա հերոսը...էստեղ ընդամենը հնարք էօգտագործված, ոչինչ ավելին

ՆանՍ
04.06.2010, 10:27
Իմ կարծիքով` Պուշկինը, չեչեններին որակելով որպես արնախում ազգ, հայերիս էլ որակելա ստրուկ ու վախկոտ, որովհետև էդ մահմեդականների հրեշավորությունների հետ համեմատած մեր խղճով լինելը որակվումա որպես վախկոտություն:

Elmo
04.06.2010, 12:04
Վազգեն ջան, էդ մարդը պոետ ա եղել, ռուս քերականությանը արտակարգ տիրապետել ա: Խեղճի մտքով երևի չի անցել, որ վաղը-մյուս օրը, հայ հասարակ ընթերցողը իրանից պահանջելու ա «ավելի պարզ լեզվով գրել», որ բոլորին հասկանալու լինի: Թե չէ կարողա «հասարակության պահանջներին» ընդառաջ գնար, տեքստի կեսը կրճատեր, կետադրության նշաններից էլ թողներ մենակ վերջակետը:


Ինձ թվում ա՝ իսկական կոմպլեքսն էն ա, որ մարդը երբ մի բան ակնհայտ չի, կամ նորություն ա, ասում ա «սա մեզ պետք չի»:

Խնդրում եմ, Չուկի հետ Պուշկինի գլուխը ու ձեր մարսողական համակարգը հանգիստ թողեք :P Հասկացանք, որ Պուշկինի կարծիքը ձեզ չի հետաքրքրում, բայց որ այդպիսի էմոցիոնալ մեկնաբանությւոններ եք անում, մարդում մոտ սկսում են կասկածներ առաջանալ ձեր անտարբերության վերաբերյալ:

Հ.Գ. Վաղուց քեզ չէի «տեսել» ֆորումում: Ահագին ուրախացա: :)

:) Արս ջան ախր դու էլ բնական գիտությունների մարդ ես: Ի՞նչ ես ընկել Պուշկինի խելքին:
Պոետը գրում ա ժողովրդի համար: Պոետը պետք ա ժողովրդին հասկանալի ու ժողովրդին հասանելի տողեր գրի: Պուշկինի մոտ կարգին էլ ստացվում ա պարզ ու բովանդակալից տողեր գրելը:
Նույն պարզ ու բովանդակալի ոճով հայերին ասել ա ստրուկ ու վախկոտ: Թո ի՞նչ լավ բան ա ի նկատի ունեցել դա ասելով, ինձ չի հետաքրքրում: Կարդում եմ ստրուկ, հասկանում եմ ստրուկ:

հ.գ. Մի օր էլ դու ինձ ուրախացրու էլի: Ֆիզիկական ներկայությունով :)

Շինարար
04.06.2010, 17:08
Չէի ուզում ասել, բայց պիտի ասեմ, Տազիտի կերպարը իրոք վախկոտ և ստրուկ պառավ կնոջ կերպար ա:)

ars83
04.06.2010, 17:16
Չէի ուզում ասել, բայց պիտի ասեմ, Տազիտի կերպարը իրոք վախկոտ և ստրուկ պառավ կնոջ կերպար ա:)
Նայած թե տվյալ հասարակության մեջ ինչ արժեքներ են ընդունված:
Պետք է նշել (տես ընդգծած մասը), որ Տազիտի քաջությունը հատուկ նշվում է նրա դաստիարակի կողմից. իսկ նա, ինչպես հասկանում եմ, հարգված մարդ լինելով, այդ հարցում չպիտի որ սխալվեր: Այսինքն, վրեժ լուծելու և բռնի ուժ կիրառելու ունակ էր, բայց չէր անում: (Շինարարին հիասթափեցնելով :P )


"Прошло тому тринадцать лет,
Как ты, в аул чужой пришед,
Вручил мне слабого младенца,
Чтоб воспитаньем из него
Я сделал храброго чеченца.
Сегодня сына одного
Ты преждевременно хоронишь.
Гасуб, покорен будь судьбе.
Другого я привел тебе.
Вот он. Ты голову преклонишь
К его могучему плечу.
Твою потерю им заменишь -
Труды мои ты сам оценишь,
Хвалиться ими не хочу".

Շինարար
04.06.2010, 17:22
Նայած թե տվյալ հասարակության մեջ ինչ արժեքներ են ընդունված:
Պետք է նշել (տես ընդգծած մասը), որ Տազիտի քաջությունը հատուկ նշվում է նրա դաստիարակի կողմից. իսկ նա, ինչպես հասկանում եմ, հարգված մարդ լինելով, այդ հարցում չպիտի որ սխալվեր: Այսինքն, վրեժ լուծելու և բռնի ուժ կիրառելու ունակ էր, բայց չէր անում: (Շինարարին հիասթափեցնելով :P )

Ճիշտն ասած, չհամոզեցիր, Մաթևոսյանի «Ծառերը» երևի կարդացել ես: :)

Հ. Գ. Ի դեպ, հիշեցնեմ, որ օտարալեզու մեջբերումները ակումբում չեն խրախուսվում, եթե կից հայերեն թեկուզ բառացի թարգմանությունը չի ներկայացվում:

ars83
04.06.2010, 17:54
Ճիշտն ասած, չհամոզեցիր, Մաթևոսյանի «Ծառերը» երևի կարդացել ես: :)
Մաթևոսյան ընդհանրապես չեմ կարդացել: Եթե էլեկտրոնային նյութեր տաք (պրոֆայլում ;) ),կփորձեմ կարդալ:


Հ. Գ. Ի դեպ, հիշեցնեմ, որ օտարալեզու մեջբերումները ակումբում չեն խրախուսվում, եթե կից հայերեն թեկուզ բառացի թարգմանությունը չի ներկայացվում:
Հարգելի ընթերցող: Սույն թեմայի թիվ 69 գրառման մեջ կատարված ռուսերեն մեջբերումը պատմում է այն մասին, ինչպես է մի ծերունի Տազիտին հանձնում հորը: Հայրը տասներեք տարի առաջ Տազիտին՝ թույլ առողջություն ունեցող մանուկին, հանձնել էր ծերունուն՝ արի չեչենցի դաստիարակելու համար: Պատանուն հորը հանձնելիս ծերունին մխիթարում է հորը մյուս որդու կորստյան կապակցությամբ՝ նշելով, որ հայրը կկարողանա իր գլուխը դնել Տազիտի հուժկու ուսին, փոխարինել որդու կորուստը և գնահատել իր՝ դաստիրակի կատարած աշխատանքը: