Դիտել ողջ տարբերակը : Պոեզիա. Էդուարդ Հախվերդյան
Հանրաճանաչ բանաստեղծ և թարգմանիչ Էդվարդ Հախվերդյանը ծնվել է 1952 թվին Թեհրանում: 1970-ից բնակվում և ստեղծագործում է հայրենիքում: Հրատարակել է «4-ը Ապրիլի», «Անառակ որդի» և «Իմ սիրտը լեռներում չէ» բանաստեղծությունների ժողովածուները: Լույս են տեսել նաև նրա պարսկերեն լեզվից կատարած թարգմանական գործերը, որոնցից կարելի է նշել Ֆորուղ Ֆարոխզադի և Սոհրաբ Սեփեհրիի հատընտիր երկերը, ինչպէս նաև Սադեղ Հեդայաթի «Քոռ բու» վիպակը: Ունի նաև թարգմանություններ Իրանի ժամանակակից գրողներ՝ Սադեղ Չուբաքից, Հուշանգ Գոլշիրիից, Նադեր Էբրահիմիից, Ահմադռեզա Ահմադիից և ուրիշներից: Նա մեծ ժողովրդականություն է վայելում պարսիկ հասարակութեան մեջ Իսլամ կրոնի սուրբ գրքի՝ Ղորանի հայերեն թարգմանութեան շնորհիվ:
Հայրենիք
Զուր էի սիրտս պաշտպանում
Դու լավագույն
Դիպուկահարն էիր
Քո թիրախը իմ գլուխն էր
Իսկ իմ սիրտը
Հենարանն էր
Քո ոտքի
***
Քո սերը ինձ դատապարտեց մահվան
Քո սերը ինձ աքսորեց մենության կղզի
Ափսոս
Շատ ափսոս
Համաներում եղավ
Իսկ խարանը դատապարտվածի
Մնաց ճակատիս
***
***
Թողեցի ծխելը
Թողեցի խմելը
Թողեցի սերը ընդմիշտ
Երբ մեռած էի
***
Վառեցի
Այգուս չորացած խոտերը
Բույրը անուշ էր
Հուշեր արթնացող
Միայն չիմացա
Քանի մրջույն ու միջատ
Հրավառության զոհ դարձավ
Գարուն
Շարունակ չեմ կարող քո մասին մտածել
Բայց մշտապես սպասում եմ քեզ
Դու գալիս ես
Քեզ դիմավորում եմ
Ես զբաղվում եմ իմ գործերով
Դու գնում ես
Քեզ ուղեկցում եմ
Եվ հրաժեշտից հետո
Դատարկ դահլիճից
Լսվում է բուռն ծափահարություն
Ես խոնարհվում եմ
Խստապահանջ հանդիսատեսի առաջ
Ու խորը շնչում եմ
Եվս մի ներկայացում
Փայլուն ավարտվեց
***
Զինվորական ծառայությունից
Ազատվելու համար
Գիժ ձևացա
Չհավատացին
Ինչ գժություններ ասես որ չարեցի
Չհավատացին
Նույնիսկ սիրահարվեցի
Չհավատացին
Ստիպված
Բանաստեղծություններ գրեցի
Անշուշտ սատանաները ինձ խաբեցին
Ես չգիտեի
Ես չեի ուզում
Ես սխալմամբ
Բոլորովին պատահական
Այն էլ շշուկով
Արտաբերեցի
«Ես քեզ սիրում եմ»
Երկինք ու գետին իրար խառնվեց
Որտեղ խավար էր
Արևը ծագեց
Որտեղ արև էր
Իսպառ խավարեց
Եվ մորեխների սև ամպը իջավ
Սրտիս ոսկեհուր ցորենի արտին
Գրողը տանի
Այս տարի էլ
Սովի մատնվեցինք
Մահվան հերթ
Ցուրտ ու խավար տարիներին
Հերթի եմ կանգնել`
Հացի համար,
Նավթի համար,
Ջրի համար
և...
Մշտապես տուն եմ վերադարձել
Ձեռնունայն ու գլխիկոր
Խեղճ ես խեղճ ասում էին տնեցիները
Է~հ ինչ անեմ...
Ուզում էի
հերթը` հերթ լինի,
Օրենքը` օրենք,
Արդարությունը` արդարություն...
Հիմա նորից
Ամեն օր
հերթի եմ կանգնում
Մահվան հերթի...
Եվ ամեն օր տուն եմ վերադառնում
Ձեռնունայն ու գլխիկոր
Բայց տնեցիներն ու ընկերներս չգիտեն
Ուր եմ գնում և
Ինչի հերթ է
Վախենում եմ
նորից նախատեն ու ասեն`
Խեղճ ես խեղճ
Ասում են դրախտը համբերատարներինն է...
Ասում են...
***
Արևածաղիկների կանաչ ծիլերը
Վեր են բարձրանում,
Շուտով նրանք կվառեն
Իրենց լույսերը
Եվ արևները կժպտան ինձ,
Երբ պառկած կլինեմ հողին:
***
Աստվածների մոտ գնալուց առաջ
Համբուրում եմ արևածաղիկներին
Նրանք արևի
Առաքյալներն են: