Դիտել ողջ տարբերակը : Մարդկային դիմակներ
Մարդկային դիմակներ. ինքնապաշտպանության միջո՞ց, թե՞...
Մարդիկ հաճախ նոր ծանոթություններ հաստատելուց հանդես են գալիս դիմակով, իսկ ոմանք նույնիսկ երկար ժամանակ անց չեն ձերբազատվում դրանից:
Ով էր նա սկզբից և ով է հիմա և այս երկուսից որն է նա իրականում.....?????????:think
Յուրաքանչյուրը տեսնում է՝ ինչպիսին ես դու, քչերն են զգում՝ ինչպիսին դու կաս։
Մաքիավելի
Rhayader
14.03.2010, 21:06
Մարդկային դիմակներ. ինքնապաշտպանության միջո՞ց, թե՞...
Մարդիկ հաճախ նոր ծանոթություններ հաստատելուց հանդես են գալիս դիմակով, իսկ ոմանք նույնիսկ երկար ժամանակ անց չեն ձերբազատվում դրանից:
Ով էր նա սկզբից և ով է հիմա և այս երկուսից որն է նա իրականում.....?????????:think
Յուրաքանչյուրը տեսնում է՝ ինչպիսին ես դու, քչերն են զգում՝ ինչպիսին դու կաս։
Մաքիավելի
Իրականում բոլորն էլ դու ես: Մարդը չի կարող մի բան ստեղծել, ինչ իր ներսում չկա: Այլ հարց է՝ ինչ է թաքցնում այդ դիմակը:) մարդիկ սովորաբար իրենց մի կողմ ի ցույց են դնում, որ ուրիշ կողմը ստվերում մնա:
VisTolog
14.03.2010, 21:08
Իրականում բոլորն էլ դու ես: Մարդը չի կարող մի բան ստեղծել, ինչ իր ներսում չկա: Այլ հարց է՝ ինչ է թաքցնում այդ դիմակը:) մարդիկ սովորաբար իրենց մի կողմ ի ցույց են դնում, որ ուրիշ կողմը ստվերում մնա:
Ինչպես լուսինը :hi
:))
Մարդկությունն էնքան ա խորացել դիմակների մեջ, որ հիմա խնդիր ունի անգամ մենակ ժամանակ դուրս գալ դիմակի տակից: Իմ կարծիքով մարդ նախ և առաջ պիտի կարողանա իր առաջ առանց դիմակի հանդես գալ, հետո նոր դիմացինի, առավել ևս այն մարդու, որին նոր պիտի ճանաչի:
Պարոնյանն էս թեմայով լավ վիպակ ունի:
VisTolog
14.03.2010, 21:14
Մարդկությունն էնքան ա խորացել դիմակների մեջ, որ հիմա խնդիր ունի անգամ մենակ ժամանակ դուրս գալ դիմակի տակից: Իմ կարծիքով մարդ նախ և առաջ պիտի կարողանա իր առաջ առանց դիմակի հանդես գալ, հետո նոր դիմացինի, առավել ևս այն մարդու, որին նոր պիտի ճանաչի:
Պարոնյանն էս թեմայով լավ վիպակ ունի:
Իսկ իմ կարծիքով (որը հենց նոր ստեղծվեց), հենց դրանից հետո էլ դիմակավորվում են :acute
դիմակներ չկան, ուղղակի մարդ կարողանում է իրեն տարբեր մարդկանց մոտ տարբեր կողմերից ներկայացնի…
մի խոսքով վառել դիմակին :)
*e}|{uka*
14.03.2010, 21:18
Էկա մի քիչ պիսիմիստեմ:
Իրականում դեմք չկա... կան սիրելի դիմակներ//չնայած դիմակը կոպիտ ա հնչում, թող լինի շերտեր, որոնք համարվում են մեր դեմքը: Տարբեր մարդկանց հետ տարբեր ենք, երբ հանում ենք դիմակը//շերտը// չենք կարող տեսնել ինչ է դիմակի տակ, քանի որ միանգամից նորն ենք հագնում: Դատարկություն ա տակը: :D կամ էլ չէ...
Պիտի պայծառատես լինես, որ դիմացինիդ դիմակի տակի դատարկությունը տեսնես:
Հ.Գ. Դատարկությունը պայմանական բառ ա:
Իսկ իմ կարծիքով (որը հենց նոր ստեղծվեց), հենց դրանից հետո էլ դիմակավորվում են :acute
Ուրեմն ինքնահաստատման հետ պրոբլեմներ ունեն: Հա, շատ ա լինում, որ դրանից էլ դիմակավորվում են, բայց դրա փոխարեն թող լինեն այնպես, ինչպես կան: Դրանից լավ տարբերակ չկա: Բայց, շատ դժվար ա այդքան դիմակավորված լինելուց հետո... մարդիկ շատ շուտ մոռանում են, թե ով են եղել:
VisTolog
14.03.2010, 21:37
Ուրեմն ինքնահաստատման հետ պրոբլեմներ ունեն: Հա, շատ ա լինում, որ դրանից էլ դիմակավորվում են, բայց դրա փոխարեն թող լինեն այնպես, ինչպես կան: Դրանից լավ տարբերակ չկա: Բայց, շատ դժվար ա այդքան դիմակավորված լինելուց հետո... մարդիկ շատ շուտ մոռանում են, թե ով են եղել:
ես դիմակը չեմ համարում վատ բան: եթե լավ դիմակ ես "հագնում", ուրեմն կամաց-կամաց դառնում ես այդ լավ դիմակի լավ տերը :roll
ես դիմակը չեմ համարում վատ բան: եթե լավ դիմակ ես "հագնում", ուրեմն կամաց-կամաց դառնում ես այդ լավ դիմակի լավ տերը :roll
Բայց էտ մնում ա դիմալ, այսինքն ոդւ դեռ կեղծավոր ես: Դիմակը ձուլիր դեմքիդ:
VisTolog
14.03.2010, 21:46
Բայց էտ մնում ա դիմալ, այսինքն ոդւ դեռ կեղծավոր ես: Դիմակը ձուլիր դեմքիդ:
Այ մարդ, ի՞նչ կապ ունի դու իրականում ով ես: Եղի՛ր այնպիսին, ինչպիսին ցանկանում ես իյը՛:
Ուլուանա
14.03.2010, 21:53
Իրականում բոլորն էլ դու ես: Մարդը չի կարող մի բան ստեղծել, ինչ իր ներսում չկա: Այլ հարց է՝ ինչ է թաքցնում այդ դիմակը:) մարդիկ սովորաբար իրենց մի կողմ ի ցույց են դնում, որ ուրիշ կողմը ստվերում մնա:
Լրիվ համամիտ եմ։ Ես էլ եմ կարծում, որ եթե մարդ կարողանում է ինչ–որ հատկանիշ դրսևորել, ուրեմն էդ հատկանիշը գոնե ինչ–որ չափով իր մեջ պիտի լինի, թեկուզ շատ խորը թաքնված ու շատ թույլ արտահայտված։ Ու մարդն ընդամենը ընտրում է՝ որ հատկանիշը դուրս բերի, որը՝ պահի իր ներսում ու չբացահայտի։ Հենց այդ ընտրությունն էլ, ըստ էության, «ձևավորում է» մարդուն՝ առնվազն ուրիշների աչքում։ Ու սա վերաբերում է թե՛ դրական, թե՛ բացասական հատկանիշներին։ Ուրիշ բան, որ որոշ հատկանիշներ դժվար է թաքցնել, որոշ հատկանիշներ էլ՝ դրսևորել։
Նաև կարծում եմ, որ շարունակաբար նույն «դիմակը» կրելը, նույնիսկ եթե դա քո, այսպես ասած, առանցքային հատկանիշներից չէ, կարող է ժամանակի ընթացքում դառնալ առանցքային։ Ամեն դեպքում «օդից» դիմակ գտնել ու կրել, իմ կարծիքով, հնարավոր չէ։
Ուլուանա
14.03.2010, 21:54
Բայց էտ մնում ա դիմալ, այսինքն ոդւ դեռ կեղծավոր ես: Դիմակը ձուլիր դեմքիդ:
Գրառումդ ինձ մի մուլտ հիշեցրեց։ Մեծահասակների մուլտ էր։ Ավելի քան 15 տարի առաջ եմ տեսել երևի, բայց շատ ուժեղ էր տպավորվել։ Լրիվ մանրամասն չեմ հիշում, բայց ընդհանուր միտքը սա էր. ուրեմն մի մարդ, չեմ հիշում՝ որտեղից, ինչ–որ դիմակ է գտնում ու սկսում է տարբեր մարդկանց հետ շփվելիս էդ դիմակը հագնել, սկզբում հատուկ դեպքերում է հագնում, հետո՝ ավելի ու ավելի հաճախակի, ի վերջո, հասնում է նրան, որ էլ ընդհանրապես դեմքից չի հանում։ Մի օր էլ, չեմ հիշում ոնց է պատահում, հանկարծ ուզում է հանել դիմակը, քաշում է, ու՝ այ քեզ զարմանք. դիմակը դուրս չի գալիս։ Պարզվում է, որ արդեն հասցրել էր միաձուլվել ու սերտաճել դեմքին։ Արդեն անհանգստացած ու վախեցած՝ ավելի թափով է սկսում քաշքշել, վերջը մի կերպ պոկում է... Բայց, ո՜վ սարսափ. դիմակի տակ դեմք չկա... ընդամենը ինչ–որ դատարկ «տարածք»...
Rhayader
14.03.2010, 21:57
Կուզեի տեսնել այդ մուլտը:)
Այ մարդ, ի՞նչ կապ ունի դու իրականում ով ես: Եղի՛ր այնպիսին, ինչպիսին ցանկանում ես իյը՛:
Իսկ մենք գիտենք, թե ինչ ենք ցանկանում? Մենք ցանկանում ենք այն, ինչ հասարակությունն է ցանկանում: Այ ստեղ ա, որ հանդիպում ես քո դիմակավորված, անմխիթար վիճակին:
Մենք կորցնում ենք մեր եսը սկսած ծնված օրվանից: Ու ավելի ու ավելի, երբ մտնում ենք հասարակություն, որտեղ վատը ձրի տալիս են, իսկ լավն իմանալու համար պիտի բախտ վիճակվի պատահական իմանաս, կամ այնքան հետաքրքրասեր լինես, որ պրպտես, գտնես:
Գրառումդ ինձ մի մուլտ հիշեցրեց։ Մեծահասակների մուլտ էր։ Ավելի քան 15 տարի առաջ եմ տեսել երևի, բայց շատ ուժեղ էր տպավորվել։ Լրիվ մանրամասն չեմ հիշում, բայց ընդհանուր միտքը սա էր. ուրեմն մի մարդ, չեմ հիշում՝ որտեղից, ինչ–որ դիմակ է գտնում...
Իսկ անունը?
VisTolog
14.03.2010, 22:45
Իսկ մենք գիտենք, թե ինչ ենք ցանկանում? Մենք ցանկանում ենք այն, ինչ հասարակությունն է ցանկանում: Այ ստեղ ա, որ հանդիպում ես քո դիմակավորված, անմխիթար վիճակին:
Մենք կորցնում ենք մեր եսը սկսած ծնված օրվանից: Ու ավելի ու ավելի, երբ մտնում ենք հասարակություն, որտեղ վատը ձրի տալիս են, իսկ լավն իմանալու համար պիտի բախտ վիճակվի պատահական իմանաս, կամ այնքան հետաքրքրասեր լինես, որ պրպտես, գտնես:
Եթե նույնիսկ չգիտենք, մեկա` դառնում ենք այն, ինչը մեր ենթագիտակցությունն է ուզում ու կապ չունի ինչ դիմակ է մեր դեմքին..:pardon
Ուլուանա
14.03.2010, 22:45
Իսկ անունը?
Անունը չեմ հիշում, ցավոք։ :( Ինքը համր մուլտ էր։ Տպավորիչ էր ու բավական ճնշող...
E-la Via
14.03.2010, 22:45
Մարդկային դիմակներ. ինքնապաշտպանության միջո՞ց, թե՞...
Մարդիկ հաճախ նոր ծանոթություններ հաստատելուց հանդես են գալիս դիմակով, իսկ ոմանք նույնիսկ երկար ժամանակ անց չեն ձերբազատվում դրանից:
Ով էր նա սկզբից և ով է հիմա և այս երկուսից որն է նա իրականում.....?????????:think
Յուրաքանչյուրը տեսնում է՝ ինչպիսին ես դու, քչերն են զգում՝ ինչպիսին դու կաս։
Մաքիավելի
Ոչ միայն ինքնապաշտպանության, այլ նաև ինքնախաբեության ու դիմացինին խաբելու, դիմացինի վրա ավելի ուժեղ տպավորություն գործել միջոց:
Այն տպավորությունն եմ երբեմն ունենում, թե մենք բոլորս մասնակցում ենք անվերջանալի Վենետիկյան դիմակահանդեսին:
Դիմակի միջոցով կարող ես միայն քեզ հատուկ գծերը կամ թաքցնել, կամ էլ ճոխացրած արտահայտել, կամ էլ ընդհանրապես չունեցած գծեր ստեղծել ու այդ դիմակը ավելի ուժեղ ամրացնել դեմքին:
Այս վերջին մի քանի տարին փորձում եմ որքան հնարավոր է շերտ առ շերտ հեռացնել այդ դիմակները, շերտերը, մեկ-մեկ թվում է, որ այլևս չի մնացել, բայց մեկ էլ դիմակս ավելի նուրբ արտահայտման ձև է ընդունում, որը դժվար է բացահայտել: Գիտեք, որքան որ ազատվում եմ այդ շերտերից, այնքան շատ եմ զգում իմ իրական եսը, ավելի շատ եմ թեթևություն, միասնություն զգում: Ներքին հակադրություններս, քաոսը, երկատվածությունս անհետանում է:
Մաքիավելիի խոսքերը շատ գեղեցիկ են, բայց կավելացնեի, որ նաև քչերն են զգում, թե ով են իրենք:
Նաիրուհի
15.03.2010, 02:51
Իմ կարծիքով՝ դիմակներ չկան։ Ես ինքս տարբեր մարդկանց մոտ ու տարբեր իրավիճակներում տարբեր եմ լինում, բայց ոչ մեկի ժամանակ չեմ կեղծում։ Իմ մեջ կա այն ամենը, ինչը ցույց եմ տալիս։ Նույնիսկ ամենաուժեղ պահերիս իմ մեջ լացկան աղջնակ կա և հակառակը։ Խելոք-խոնարհ վիճակից հանկարծակի կարող եմ ծայրահեղ ագրեսիվ դառնալ առանց կեղծելու։ Ուղղակի ժամանակ առ ժամանակ հատկություններից մեկնումեկը գերիշխող է դառնում, և տպավորություն է ստեղծվում, թե մարդը տվյալ պահին իր հերթական դիմակով է։ Մենք հաճախ դժվարությամբ ենք խոստովանում, որ ինքներս մեզ չենք ճանաչում, ինչպես նաև այն, որ ոչ մեկս քարացած, կաղապարի մեջ դրված չենք. անընդհատ փոփոխվում ենք, մի քանի րոպեում կարող ենք արմատապես փոխել կարծիքը որևէ երևույթի նկատմամբ։
Մենք ուզում ենք, որ և´ մենք, և´ մյուսները լինեն միայն այսպիսին կամ այնպիսին՝ չփոփոխվող, հաստատուն, կռահելի, որովհետև այդպես ապրելը շատ կհեշտանար։ Իմ կարծիքով՝ դիմակների տեսությունը հենց սրանից է առաջանում։
Նաիրուհու հետ լրիվ համաձայն եմ, դիմակներ չկան: Բազմաթիվ դիմակների ու մեկ իսկական դեմքի գաղափարն ինքնին ենթադրում է, որ մարդը ունի միայն ու միայն մեկ իսկական բնավորություն, վարքագիծ, մտածելակերպ, վերաբերմունք և այլն, ինչը, բնականաբար, սխալ է: Մարդը շատ ավելի բարդ ու բազմակողմանի էակ է, ու այդ բազում կողմերից յուրաքանչյուրին (բացի մեկից) դիմակ անվանելը սխալ է: Այն, որ ինչ-որ մեկը կարող է օրվա առաջին կեսին լինել խիստ ու ուշադիր ղեկավար՝ կոստյումով ու փողկապով, իսկ երկրորդ կեսին՝ կարճ շալվարը հագին ուրախ ծիծաղել ընկերների հետ՝ գարեջրի շիշը ձեռքին, ոչ թե երկու տարբեր դիմակներ են, այլ երկու տարբեր իրավիճակային վարքագծեր: Ամեն դեպքում՝ թե՛ կոստյումի և թե՛ կարճ շալվարի միջի անհատը մնում է նույնը: Մի փորք փոխակերպելով հայտնի ասույթը (there are no problems, only situations), կարելի է ասել. դիմակներ չկան, կան իրավիճակներ:
*e}|{uka*
15.03.2010, 03:51
Համաձայն չեմ: Դիմակներ կան: Սովորական մարդիկ ենք, աստվածային էակներ չենք... Դիմակները անպայման նրա համար չեն, որ ինչ-որ բան թաքցնենք, խաբենք... Կյանքը խաղ ա ու այդ խաղը դիմակներով պիտի խաղաս: Մերն են, ուրիշինը չեն, կեղծ չեն, չնայած կան և կեղծ դիմակներ, որը նույնպես խաղի մեջ կիրառելի ա: Ինչու՞ լինեմ միատիպ բոլոր մարդկանց հետ, ինչու՞ լինեմ բացահայտ բոլորի համար: Ինչու՞ խաղի մասնակիցները պետք է տեսնեն իմ տխուր, թափանցիկ դեմքը// չեմ ասում տխուր եմ, օրինակ եմ բերում//, կհագնեմ իմ սիրած դիմակը կժպտամ, ուրախ կլինեմ: Կհագնեմ այն դիմակը, որն այդ պահին անհրաժեշտ ա, մեկի հետ խորհրդավոր, մեկի հետ մակերեսային, մեկը հետ խորը: Կենդանի են, մեր կողմից ստեղծված ու կառավարելի գիտակցությամբ, մեր գիտակցությամբ: Կարևորը կեղծ դիմակ չհագնեմ, չկորցնեմ ինձ ու ամենակարևորը չսկսեմ հավատալ, որ իմն ա:
Rhayader
15.03.2010, 03:56
Կյանքը խաղ ա ու այդ խաղը դիմակներով պիտի խաղաս:
Չեմ նախանձում էն մարդկանց, ովքեր կյանքի նկատմամբ նման վերաբերմունք ունեն:
Ungrateful
15.03.2010, 03:59
Դիմակներ կան: Շատ կան, տարբեր... լավ դիմակ չկա:
Վիրտուալ / ինտերնետային/ կերպարն էլ ա դիմակ... քցեք-բռնեք:
*e}|{uka*
15.03.2010, 04:04
Չեմ նախանձում էն մարդկանց, ովքեր կյանքի նկատմամբ նման վերաբերմունք ունեն:
Դու քո էությունը բոլորի մոտ բացում ե՞ս, բոլորի հետ անկեղծ ե՞ս: Դիմակ հագնելը չի նշանակում, ինքդ քեզ կորցնես, չունենաս սեփական դեմք ու ամեն անգամ տարբեր դեմքեր ընդունես:
Rhayader
15.03.2010, 04:04
Սովորական մարդիկ ենք, աստվածային էակներ չենք...
Սովորական մարդիկ ենք, աստվածային էակներ չենք... Դիմակներն աստվածային էակների մենաշնորհն են;) որովհետև նրանք են դերասաններ մեր կրքերի թատրոնում: Շատ տխուր է, երբ մարդիկ են դառնում աստվածային կրքերի թատրոնի դերասաններ: Հիշեք, ինչպես են վերջանում բոլոր հունական ողբերգությունները:
Rhayader
15.03.2010, 04:06
Դու քո էությունը բոլորի մոտ բացում ե՞ս, բոլորի հետ անկեղծ ե՞ս: Դիմակ հագնելը չի նշանակում, ինքդ քեզ կորցնես, չունենաս սեփական դեմք ու ամեն անգամ տարբեր դեմքեր ընդունես:
Ես թեմայի սկզբում արդեն ասել եմ իմ տեսանկյունը: Չկա օտարածին դիմակ: Կա իմ այն կողմը, որը ես ցուցադրում, ուռճացնում, ուշագրավ կերպով եմ ներկայացնում, որպեսզի ուրիշ կողմը թաքցնեմ: Բայց դա լրիվ որոշակի նպատակով է արվում:
*e}|{uka*
15.03.2010, 04:13
Ես թեմայի սկզբում արդեն ասել եմ իմ տեսանկյունը: Չկա օտարածին դիմակ: Կա իմ այն կողմը, որը ես ցուցադրում, ուռճացնում, ուշագրավ կերպով եմ ներկայացնում, որպեսզի ուրիշ կողմը թաքցնեմ: Բայց դա լրիվ որոշակի նպատակով է արվում:
Օտարածին դիմակները նույն իմ ասած կեղծ դիմակներն են, որը ոչ մի դեպքում չպիտի սեփականացնես:
Rhayader
15.03.2010, 04:20
Օտարածին դիմակները նույն իմ ասած կեղծ դիմակներն են, որը ոչ մի դեպքում չպիտի սեփականացնես:
Ասում եմ, ինչքան էլ քեզ խաբես, թե դիմակ ես հագած, ինչ էլ ձևանաս, իրականում դա իսկապես դու ես;)
Leo Negri
15.03.2010, 04:51
Ինձ թվումա, կարևորը էն չի, դիմակներ կան թե չկան: Կարևորն էնա, որ դիմակներն շատ հարմար մետաֆորա է, որոշ դեպքերում ուղղակի անփոխարինելի: Պայմանականորեն ընդունելով դիմակների գոյությունը, մարդ առնվազն երեք առավելությունա ստանում`1. կարողանումա ավելի գիտակցված ադապտացվել արտաքին աշխարհի բազմազանությանը, ավելի գիտակցված շփվի շրջապատող մարդկանց հետ` հետևաբար ավելի էֆֆեկտիվ հասնելով շփման նպատակներին 2. ընդունելով պայմանական դիմակների գոյությունը ուրիշ մարդկանց մոտ, կարողանումա ավելի լավ հասկանալ այդ մարդկանց, ու երբեմն կանխատեսել շաբլոնային դիմակ հագած մարդու հետագա գործողությունները 3. հետաքրքիր հնարավորություններա ստանում սեփական անձը ճանաչելու գործընթացում: Ով գիտի էլի առավելություններ կլինեն, բայց հիմա մտքիս չի գալիս:
Դիմակների մասին շատ լավ գիրքա Օլդիների "Նոպերապոնը": Եթե սիրում եք թատրոն կամ ճապոնական մշակույթ, կարդացեք, չեք փոշմանի: Համել շատ հետաքրքիր մտքեր կիմանաք դիմակների ու իրանց ազդեցության մասին:
Իմ եսը՝ դիմակի տակ է, իսկ առանց դիմակի ես կեղծ եմ, որովհետեւ էն ինչ ես կամ դա հենց իմ դիմակն է:
Պարզապես պետք չի խաղալ...դիմակազերծ երեսը պետք ա մեզ, բայց ոչ հասարակությանը: Ուրեմն մի խաղացեք ձեզ հետ:
Դու քո էությունը բոլորի մոտ բացում ե՞ս, բոլորի հետ անկեղծ ե՞ս: Դիմակ հագնելը չի նշանակում, ինքդ քեզ կորցնես, չունենաս սեփական դեմք ու ամեն անգամ տարբեր դեմքեր ընդունես:
Էություն թաքցնելը դեռ չի նշանակում դիմակ կրել
Անշուշտ, դիմակը չէի ասի , թե սոսկ սեփական էությունը թաքցնելու միջոց է, առավել ևս , որ թաքցնել՝ չի նշանակում անպայման խաբել կամ խաղալ:Ինչքա՜ն ճշմարտություններ են ասվել միջնադարի թագավորական խեղկատակների դիմակով. դիմակն , ընդհակառակը ,կարող է օգնել անհատին՝ շրջապատին հնարավորինս անկաշկանդ և ազատ կերպով ներկայացնելու սեփական էությունը,այնչափով, որչափի համար նախատեսված է այդ դիմակը...
Էություն թաքցնելը դեռ չի նշանակում դիմակ կրել
Էությունդ դու ո՞նց ես թաքցնում:
Էությունդ դու ո՞նց ես թաքցնում:
Խոսքն իմ մաիսն չէ,ամեն դեպքում չեմ կարծում 'դիմակի միջոցով(եթե դրան ես բերում),կարելի է ընդամենը թաքցնելով բնավորության մի կողմը,կամ պարզապես առանց ի լուր աշխարհի ցուցդրելու հանդես գալ մեկ այլ կողմով,դա դիմակ չէ,դա դու ես ուղակի մյուս կողմից:Չեմ կարծում թե պարտադիր է բոլորին բացահայտել սեփական էությունը ,բոլոր մանրամասնություններով ըստ իս դա խիստ անձնական է
*e}|{uka*
15.03.2010, 15:04
Թող դիմակ չլինի, թող շերտ լինի, եթե դիմակ բառից տենց վախենում եք: Իսկ ո՞վ ասեց, որ դիմակները դու չես: Հո ուրիշի դիմակները չե՞ս կրում, դու քո անձնական պահարանից հանում ես ու սիրուն հագնում:Ու դու ես խաղում տակը, հագնելով ուրիշ չես դառնում: :)
Խոսքն իմ մաիսն չէ,ամեն դեպքում չեմ կարծում 'դիմակի միջոցով(եթե դրան ես բերում),կարելի է ընդամենը թաքցնելով բնավորության մի կողմը,կամ պարզապես առանց ի լուր աշխարհի ցուցդրելու հանդես գալ մեկ այլ կողմով,դա դիմակ չէ,դա դու ես ուղակի մյուս կողմից:Չեմ կարծում թե պարտադիր է բոլորին բացահայտել սեփական էությունը ,բոլոր մանրամասնություններով ըստ իս դա խիստ անձնական է
Դիմակը ինչի՞ ա մենակ բացասական իմաստով հասկացվում չգիտեմ, օրինակ բերեմ համոզված եմ բոլորի հետ էլ եղել ա տենց, ես երբ տրամադրություն չեմ ունենում ու մարդկանց մեջ եմ, չեմ ուզում որ ինձ հարցեր տան, թեկուզ ընկերները, դրա համար ուրախ եմ ինձ պահում, այսինքն ուրախ դիմակով եմ, իրականում ես տխուր եմ, բայց ոչ մեկ էտ չի տեսնում, արտաքինից ես ուրախ եմ, հիմա անցնենք էությանը, մարդիկ 99.9 տոկոսը մարդկանց ունի էության թաքցրած կողմեր, այսինքն ունի հոգեվիճակ կամ բնավորության գիծ որը ոչ մի կերպ չի ուզենա ցույց տալ բոլորին, ու ինչ որ իքս իրավիճակում ինքը կարա ուղղակի խաղա ու դա անի բնազդով կարա անի նաև գիտակցված, այսինքն իր էություն էն ինչ որ խորքում ա ու տենց ա իրականում, ցույց չտա, ու էտ անի ուղղակի դիմակի միջոցով, այսինքն խաղա, միշտ չէ որ կարաս ուղղակի չխոսաս, ու էտ հանցագործություն չի, ես դիմակ վատ իմաստով հասկանում եմ մենակ էն ժամանակ երբ դու ուրիշ մարդ ես խաղում ինչ որ շահի ակնկալիքով, մնացած դեպքերը ուղղակի պաշտպանություն են:
Դիմակը ինչի՞ ա մենակ բացասական իմաստով հասկացվում չգիտեմ, օրինակ բերեմ համոզված եմ բոլորի հետ էլ եղել ա տենց, ես երբ տրամադրություն չեմ ունենում ու մարդկանց մեջ եմ, չեմ ուզում որ ինձ հարցեր տան, թեկուզ ընկերները, դրա համար ուրախ եմ ինձ պահում, այսինքն ուրախ դիմակով եմ, իրականում ես տխուր եմ, բայց ոչ մեկ էտ չի տեսնում, արտաքինից ես ուրախ եմ, հիմա անցնենք էությանը, մարդիկ 99.9 տոկոսը մարդկանց ունի էության թաքցրած կողմեր, այսինքն ունի հոգեվիճակ կամ բնավորության գիծ որը ոչ մի կերպ չի ուզենա ցույց տալ բոլորին, ու ինչ որ իքս իրավիճակում ինքը կարա ուղղակի խաղա ու դա անի բնազդով կարա անի նաև գիտակցված, այսինքն իր էություն էն ինչ որ խորքում ա ու տենց ա իրականում, ցույց չտա, ու էտ անի ուղղակի դիմակի միջոցով, այսինքն խաղա, միշտ չէ որ կարաս ուղղակի չխոսաս, ու էտ հանցագործություն չի, ես դիմակ վատ իմաստով հասկանում եմ մենակ էն ժամանակ երբ դու ուրիշ մարդ ես խաղում ինչ որ շահի ակնկալիքով, մնացած դեպքերը ուղղակի պաշտպանություն են:
Ես ամենևին էլ չեմ ասում ,թե վատ բան է,դու ինքդ ասացիր դիմակի տակ քողարկում ես տրամադրությունդ,էության գծեր...բայց ողջ էությունը'հնարավոր չի,ոչ թե վատ բանա այլ հնարավոր չի
[QUOTE]Նաիրուհու խեսքերից.
Ես ինքս տարբեր մարդկանց մոտ ու տարբեր իրավիճակներում տարբեր եմ լինում, բայց ոչ մեկի ժամանակ չեմ կեղծում։ Իմ մեջ կա այն ամենը, ինչը ցույց եմ տալիս։ Նույնիսկ ամենաուժեղ պահերիս իմ մեջ լացկան աղջնակ կա և հակառակը։ Խելոք-խոնարհ վիճակից հանկարծակի կարող եմ ծայրահեղ ագրեսիվ դառնալ առանց կեղծելու։ Ուղղակի ժամանակ առ ժամանակ հատկություններից մեկնումեկը գերիշխող է դառնում, և տպավորություն է ստեղծվում, թե մարդը տվյալ պահին իր հերթական դիմակով է։ Մենք հաճախ դժվարությամբ ենք խոստովանում, որ ինքներս մեզ չենք ճանաչում, ինչպես նաև այն, որ ոչ մեկս քարացած, կաղապարի մեջ դրված չենք. անընդհատ փոփոխվում ենք, մի քանի րոպեում կարող ենք արմատապես փոխել կարծիքը որևէ երևույթի նկատմամբ։/QUOTE]
Լրիվ համաձայնեմ: Մի տեսակ ոնց որ իմ մասին կարդայի, իրոք ես էլ եմ մեկ-մեկ ինքս իմ վրա զարմանում, թե ոնց եմ կարողանում էդքան տարբեր մարկանց հետ շփվել ու ինքս էլ իրանց հետ փոփոխվել: Համաձայն չեմ, որ դիմակներ չկան ու կարծում եմ ամեն ինչ հարաբերական ա: "Դիմակներ" ասելով ես նկատի չունեի միայն կեղծելու միջոց, դիմակներն էլ կարան լինեն "բարի" կամ "չար":Բարի դիմկները նրանք են, որոնք քոնն են, քո էության մի կողմն են ներկյացնում ու որոնք դու օգտագորցում են շրջապատին ադապտացվելու համար, իսկ չար դիմակները ընդհանրապես կապ չունեն քո էության հետ, դրանք դու օգտագործում ես ինքնապաշտպանվելու ու երբեմն էլ խաբելու համար: Չեմ կարծում, որ դա այդքան վատ երևույթ ա, որովհետև էս դարում կարծում եմ մի քիչ վտանգավոր ա միանգամից քո էությունը ոչ այդքան լավ ծանոթ մարդկանց բացակհայտելը:
Ես ամենևին էլ չեմ ասում ,թե վատ բան է,դու ինքդ ասացիր դիմակի տակ քողարկում ես տրամադրությունդ,էության գծեր...բայց ողջ էությունը'հնարավոր չի,ոչ թե վատ բանա այլ հնարավոր չի
Մեծ ժամանակային կտրվածքով իհարկե հնարավոր չի, բայց կարճ ժամկետում հնարավոր է, երբ թատրոն կամ կինո ես նայում դերասանի խաղով երբեք չես կարող դատել իրա էության մասին, եթե էտ նույն դերասանը քո հետ ծանոթանա ու նույն կերպ ուղղակի խաղա , այսինքն խաղա 180 աստիրանով այլ մարդ, դու քանի որ նրան նոր ես սկսում ճանաչել երբեք չես կարող համոզված ասել որ ինէը կեղծում ա ու իրականում ինքը լրիվ այլ մարդ ա, հետագայում եթե շարունակես իրա հետ շփվել իհարկե կսկսես բացահայտել, ուղղակի ես ողջ էությունը փոխելու խաղի իմաստը չեմ տեսնում:
Հենց հիմա փորձում ենք ընկալել ու հասկանալ ,,դիմակ" բառի բացատրական իմաստը, և, փորձում ենք հիշել ու վերարտադրել բոլոր այն դիմակները, որոնք մենք տեսել ենք մեր կյանքի ընթացքում: Սկսած մանկական տարիների հանդեսներից ու ներկայացումներից մինչև հիմա...
Միանգամից պարզ է դառնում, որ նրանք բազմատեսակեն, բազմաբնույթ ու բազմիմաստ: Եվ ոչ մեկիս մտքով չի անցնի որակել՝, որ բոլորը դրանցից չար են, կամ վատ է դրանք կրել: Կարևորը դիմակի ներսում թաքնված, նրա ետևում պատսպարված էությունն է:
Դիմակ կրելը լա՞վ է արդյոք, թե վա՞տ, կպատասխանեմ քիչ ուշ, բայց՝, որ մենք բոլորս ինչ որ չափով դիմում ենք նրանց օգնությանը, անառարկելի փաստ է: Իսկ եթե մի բան կրում է այսքան լայն հասարակական բնույթ՝, ինձ թվում է շատ վատ չի կարող լինել:Շատ վատ է, երբ գայլը կրում է գառան դիմակ, երբ հիմարը կրում է խելոքի դիմակ ու երբեմն էլ մոռանում է դրա մասին, վատ է՝, երբ մեկը հագնելով բանիմաց մարդու դիմակ, կարող է ոչ իրազեկ մարդկանց համոզել, որ մածունը սև է:
Իհարկե , շատ լավ կլիներ առանց դիմակի, բայց մենք առայժմ չենք հասել հասարակական զարգացման այն բարձր սանդղակին, որ կարողանայինք լինել բացարձակ անկաշկանդ, ազատ, առանց բարդույթների ու թուլությունների: Եվ սա է պատճառը, որ մենք երբեմն-երբեմն դիմում ենք դիմակների օգնությանը, վախենալով՝, որ մեր այս կամ այն նախասիրությունը կարող է տարօրինակ թվալ հասարակությանը:
Հարգելիներս, լավ քննարկում եք, դայց ինչ է նշանակում դիմակ ըստ ձեզ?
person բառը, որը այժմ նշանակում է անձ, առաջացել է պերսոնա-դիմակ, երբ Հին Հունաստանում թատրոնում դերասանները կրում էին տարբեր հույզեր արտահայտելիս: Հարցը նրանում է, թե դիմակ ասելիս դուք ինչ եք հասկանում?Այսինքն նույնիսկ ընկալումը կարող է խիստ անհատական լինել...
Հոգենանալիտիկ Յունգը առանձնացրել է դիմակ/persona/ արքետիպը, որը մեր հասարակությանը ներկայանալու դեմքն է, այն թե ինչպես ենք մենք ներկայացնում մեզ այլ մարդկանց հետ շփման ընթացքում: Դիմակը նշանակում է մի շարք դերեր, որոնք մենք կրում ենք սոցիալական պահանջներին համաձայն:Յունգը գտնում է, որ դիմակը ծառայում է մեզ համար տպավորություն գործելու համար և որպես արքետիպ այն մեզ անհրաժեշտ է այլ մարդկանց հետ կյանքում շփման համար, բայց նա նաև զգուշացնում է, որ երբ այն մարդու համար ձեռք է բերում գերնշանակություն, ապա անձը կարող է դառնալ ոչ խորքային, մակերեսային մի դերի բերված և օտարացված իրական հուզական փորձից:
... ի վերջո, կան դիմակներ, որ քաղաքակրթությունն ինքն է ստեղծել . էթիկայի նորմերի պահպանումը, դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատումը ամենատարբեր ոլորտներում, այդ թվում՝ ընտանիքում , պարզապես պարտադրում են դիմակ կրել...
Rhayader
16.03.2010, 16:47
Հարգելիներս, լավ քննարկում եք, դայց ինչ է նշանակում դիմակ ըստ ձեզ?
person բառը, որը այժմ նշանակում է անձ, առաջացել է պերսոնա-դիմակ, երբ Հին Հունաստանում թատրոնում դերասանները կրում էին տարբեր հույզեր արտահայտելիս: Հարցը նրանում է, թե դիմակ ասելիս դուք ինչ եք հասկանում?Այսինքն նույնիսկ ընկալումը կարող է խիստ անհատական լինել...
Հոգենանալիտիկ Յունգը առանձնացրել է դիմակ/persona/ արքետիպը, որը մեր հասարակությանը ներկայանալու դեմքն է, այն թե ինչպես ենք մենք ներկայացնում մեզ այլ մարդկանց հետ շփման ընթացքում: Դիմակը նշանակում է մի շարք դերեր, որոնք մենք կրում ենք սոցիալական պահանջներին համաձայն:Յունգը գտնում է, որ դիմակը ծառայում է մեզ համար տպավորություն գործելու համար և որպես արքետիպ այն մեզ անհրաժեշտ է այլ մարդկանց հետ կյանքում շփման համար, բայց նա նաև զգուշացնում է, որ երբ այն մարդու համար ձեռք է բերում գերնշանակություն, ապա անձը կարող է դառնալ ոչ խորքային, մակերեսային մի դերի բերված և օտարացված իրական հուզական փորձից:
Յունգի «պերսոնաներից» ավելի շուտ Ջորջ Հերբերթ Միդը գրել է հասարակական «ես»-ի մասին, որը լրիվ տեղավորվում է իմ ներկայացրած կոնցեպցիայի ներսում: Հաշվի առեք, որ ձեր այսպես կոչված «դիմակները» պատկանում են ոչ թե պսիխոանալիզի, այլ սոցիոպսիխոլոգիայի բնագավառին:
Rhayader
16.03.2010, 16:52
... ի վերջո, կան դիմակներ, որ քաղաքակրթությունն ինքն է ստեղծել . էթիկայի նորմերի պահպանումը, դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատումը ամենատարբեր ոլորտներում, այդ թվում՝ ընտանիքում , պարզապես պարտադրում են դիմակ կրել...
Անկախ քեզանից, դրանք քո մասն են դառնում: Ես իմ կլասսիֆիկացիայում դա անվանում եմ «հասարակական կոնդենսատ», որի ուսումնասիրությունը հասարակության հոգեբանական զարգացման պատմության մեջ պեղումներ անց կացնել է հիշեցնում: Լավ գիտություն է սոցիոհոգեբանությունը:
Անկախ քեզանից, դրանք քո մասն են դառնում: Լավ գիտություն է սոցիոհոգեբանությունը:
Համաձայն եմ, ժամանակի ընթացքում կամ նրանք են դառնում քո մասը կամ դու՝ նրա:Դա այլ հարց է:
Յունգի «պերսոնաներից» ավելի շուտ Ջորջ Հերբերթ Միդը գրել է հասարակական «ես»-ի մասին, որը լրիվ տեղավորվում է իմ ներկայացրած կոնցեպցիայի ներսում: Հաշվի առեք, որ ձեր այսպես կոչված «դիմակները» պատկանում են ոչ թե պսիխոանալիզի, այլ սոցիոպսիխոլոգիայի բնագավառին:
Հարգելի Rhayader ես շատ լավ գիտեմ, թե Յունգը ով է և թե Միդը ով է, նաև ավելի լավ տարբերում եմ սոցիալական և անալիտիկ հոգեբանությունը իրարից… Այստեղ ես ուղղակի մանրամասնում էի դիմակ բառի ծագումնաբանությունը և անդրադարձա նաև հասկանալի ձևով Յունգի պերսոնա արքետիպին, որը չեմ կարծում, որ սխալ ձևով մեջբերվեց… Յունգը հենց այդ արքետիպը ներկայացնելիս, տվել է, որ լատիներենից թարգմանաբար դիմակ է նշանակում… Թե՞ մենք հատկապես Միդի կոնցեպցիան ենք քննարկում…
Rhayader
16.03.2010, 22:56
Հարգելի Rhayader ես շատ լավ գիտեմ, թե Յունգը ով է և թե Միդը ով է, նաև ավելի լավ տարբերում եմ սոցիալական և անալիտիկ հոգեբանությունը իրարից… Այստեղ ես ուղղակի մանրամասնում էի դիմակ բառի ծագումնաբանությունը և անդրադարձա նաև հասկանալի ձևով Յունգի պերսոնա արքետիպին, որը չեմ կարծում, որ սխալ ձևով մեջբերվեց… Յունգը հենց այդ արքետիպը ներկայացնելիս, տվել է, որ լատիներենից թարգմանաբար դիմակ է նշանակում… Թե՞ մենք հատկապես Միդի կոնցեպցիան ենք քննարկում…
Եթե հարգելի Ուլուանան չջնջեր գրառմանս առաջին կեսը, ավելի պարզ կլիներ, թե ինչ ի նկատի ունեի: Յունգը ցնդած նացիստ էր (օրինակ, ասում էր, որ իր հոգեբանությունն արիացիների համար է, իսկ Ֆրեյդինը՝ սեմիտների): Նա գտավ արքետիպերի ու ստվերային դիմակայության հասկացությունները (կարծում եմ՝ ինտուիտիվ), բայց չկարողացավ դրանք վերլուծել ու հասկանալ:
Հետո՝ Յունգը սովորաբար ոչ թե պրակտիկ արդյունքներից էր տեսություն ստանում, այլ արդյունքներն այնպես էր մեկնաբանում, որ դրանք համապատասխանեն իր տեսությանը: «Հասարակական անգիտակցականի» իր հասկացությունը չափազանց թույլ է, Միդի տեսությունն ինձ շատ ավելի հուսալի է թվում:
Միշտ ձգտել եմ խուսափել ինտուիցիայից զուրկ փիլիսոփաներից ու տրամաբանությունից զուրկ հոգեբաններից:
Յունգը պարզապես բավականին մոդայիկ է տարբեր նյուէյջերական շրջաններում (բա չէ, Տոդոլ Բարդոն ես էլ թարգմանեի, ես էլ մոդայիկ կլինեի):
Ախ էդ դիմակը ո՞րն ա էէէ: :8
Ախ էդ դիմակը ո՞րն ա էէէ: :8
Էն որ քաշում ես գլխիդ ;):
Էն որ քաշում ես գլխիդ ;):
Դե ես չէի էլ մտածում, թե դիմակը նրանով ֆուտբոլ խաղալու համար ա: Եթե դիմակ ա, բնականաբար գլխին քաշելու համար ա: Ուղղակի իմաստը չեմ հասկանում:
Դե ես չէի էլ մտածում, թե դիմակը նրանով ֆուտբոլ խաղալու համար ա: Եթե դիմակ ա, բնականաբար գլխին քաշելու համար ա: Ուղղակի իմաստը չեմ հասկանում:
Ռեդ ջան շատ մի խորացի: Թեման նմանա դառել բոլոր էն թեմաներին, որ մարդիկ բերում հասցնում են ազատ սեռական հարաբերություններին ու դրա տակ հասկանում են հասարակական վայրերում շան հետ սեքս անելը ու էդ երևի թե խիստ հատուկ ա հենց բազմաթիվ "դիմակներ գլխներին քաշող մարդկանց", ովքեր կյանքում չունեն իրենց իրնց համար սահմանված կանոններ ու ապրում են պահի տակ ՝ էսօր զոոֆիլի դիմակով եմ, վաղը՝ նեկրոֆիլի: Իսկ ժամանակին (սովետի ժամանակ :)) թաղեմ Գարբաչովին) Մարդկային դիմակ ասվածը դա կեղծավորությունն ու նրա տարբեր ռեպրոդուկցիաներն էր արտահայտում: :)