PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : «Չկարդացվող» գրողներ



Adam
11.03.2010, 23:01
Եկեք էստեղ նշենք էն գրողների անունները, ում համարում ենք բարդ և նրանց գրածները ոչ միշտ ենք հասկանում: Եվ դրա հետ մեկտեղ կարդացվում են շատ դժվար:

Ուիլյամ Ֆոլկներ - Չսիրեցի ես տվյալ հեղինակի ստեղծագործությունները: Չգիտեմ... միգուցե չեմ հասկանում դրա համար... բայց համենայնդեպս շատ բարդ ա գրում ու ձանձրալի ա կարդալը:

Իսկ ո՞ր գրողն է ձե՛զ համար ձանձրալի:

StrangeLittleGirl
12.03.2010, 22:45
Ադամ, ինձ թվում ա՝ միանգամից մի քանի հարց ես առաջ քաշել: Բա՞րդ... Դեռ չեմ հանդիպել էնպիսի գրողի, որ էնքան բարդ լինի, որ չհասկանամ: Ձանձրալի՞... Աննկարագրելի ձանձրույթով եմ կարդացել Րաֆֆու որոշ գործեր ու Շիրվանզադեի «Քաոսը»: Չկարդացվո՞ղ... Իմ հանդիպած ամենածանր կարդացվող գրողը Քամյուն է, բայց դրա հետ մեկտեղ հրաշալի են նրա գործերը:

Լսել եմ, որ Ջեյմս Ջոյսի «Ուլիսն» է բավական «չկարդացվող»: Չեմ կարդացել, չգիտեմ...

Հայկօ
12.03.2010, 22:52
Կաֆկա եմ շատ դժվար կարդացել:

Sophie
12.03.2010, 22:54
Իսկ ո՞ր գրողն է ձե՛զ համար ձանձրալի:
Ինձ համար ահավոր ձանձրալի է Դրայզերը: Մի բանը որ կարելի է 200 էջով գրել ինքը 1000 էջով է գրում :

Rhayader
12.03.2010, 23:29
Բոկաչչոյի «Դեկամերոնը»: Անդժեյ Սապկովսկու «Ведьмак»-ը՝ երրորդ գրքից սկսած (յոթերորդի կեսից գիրքը զզվանքով շպրտել եմ, ու դժվար թե էլ երբևէ Սապկովսկի կարդամ): Ֆրենկ Հերբերթի «Դյունան»՝ երրորդ գրքից սկսած: Պաոլո Կոելիոն՝ ցանկացած աշխատանք ձանձրույթից ու գրողի զառանցած մոդայիկ պսևդոէզոթերիկայի նկատմամբ զզվանքից բացի ոչ մի դրական էմոցիա չի առաջացնում: Կան նաև գրքեր, որոնք ոչ մի կերպ չէին կարդացվում, բայց երբ վերջացրեցի, ոչ մի կաթի չէի ափսոսում (իսկ ո՞վ է ասել, թե ամեն գիրք պետք է հեշտ կարդացվի). օրինակ՝ Հերման Հեսսեի «Դեմիանը»՝ փոքրիկ վիպակը մինչև կարդացի, հոգիս դուրս եկավ: Բայց դե վերջում զգացողությունս վերջն էր:

Rammstein
12.03.2010, 23:35
Ինձ համար ահավոր ձանձրալի է Դրայզերը: Մի բանը որ կարելի է 200 էջով գրել ինքը 1000 էջով է գրում :

Ես Դրայզերից «Հանճար»-ն եմ կարդացել, ու` չնայած իրոք երկար էր, լավ կարդացվեց։

Խ. Աբովյանի «Վերք Հայաստանի»… :[
զզվելի բան էր, մինչեւ վերջ չեմ կարդացել։

StrangeLittleGirl
12.03.2010, 23:35
Կաֆկա եմ շատ դժվար կարդացել:
Հա, լավ հիշացրեցիր :)) Այ Կաֆկային տենց էլ չհասկացա:


Կան նաև գրքեր, որոնք ոչ մի կերպ չէին կարդացվում, բայց երբ վերջացրեցի, ոչ մի կաթի չէի ափսոսում (իսկ ո՞վ է ասել, թե ամեն գիրք պետք է հեշտ կարդացվի). օրինակ՝ Հերման Հեսսեի «Դեմիանը»՝ փոքրիկ վիպակը մինչև կարդացի, հոգիս դուրս եկավ: Բայց դե վերջում զգացողությունս վերջն էր:
Շատ ճիշտ ես: Ես որ նայում եմ էն գրքերին, որոնք մի շնչով կարդացել եմ, զգում եմ, որ մեծ մասն իմ սիրածների մեջ չի մտնում: Հետո, դանդաղ կարդացվելու ուրիշ պատճառներ էլ կան: Մենակ ձանձրալի լինելը չի: Օրինակ, Հեմինգուեյ շատ դանդաղ եմ կարդում, որովհետև ամեն նախադասությունն ամենաքիչը երկու անգամ եմ կարդում, անընդհատ հետ ու առաջ եմ անում, չեմ ուզում, որ վերջանա:

One_Way_Ticket
12.03.2010, 23:59
Ես ռուս կլասսիկներին են դժվարությամբ կարդացել: Տոլստոյ, Տուրգենեվ: Գուցե պարզապես դպրոցական տարիքը ճիշտ տարիք չէր դրանք կարդալու համար, չգիտեմ:

Հայկօ
13.03.2010, 00:41
Ես ռուս կլասսիկներին են դժվարությամբ կարդացել: Տոլստոյ, Տուրգենեվ: Գուցե պարզապես դպրոցական տարիքը ճիշտ տարիք չէր դրանք կարդալու համար, չգիտեմ:

Հա, լավ հիշացիր: «Հայրեր և որդիներ»:

SSS
13.03.2010, 10:36
"Աստվածային կատակերգությունն" եմ դժվար կարդացել.Րաֆֆու հանճարը չեմ կարողանում հասկանալ,Քամյուին մի շնչում եմ կարդացել հատկապես"Ժանտախտը"

Շինարար
13.03.2010, 10:49
Ջոնաթան Սվիֆթի «Գուլիվերի ճանապարհորդությունները» չեմ կարողացել կարդալ, Դանիել Դեֆֆոյի «Ռոբինզոն Կրուզոն» մեծ դժվարությամբ եմ կարդացել, Մայն Ռիդ եմ դժվարությամբ կարդացել… Ուսուցողական-դիդակտիկ տարրեր ունեցող բաներից էլ զահլաս գնում ա… Հայ գրականության մեջ չսիրած գրողների թեմայում գրել եմ ում, ինչու, ինչպես…, բայց ընդհանուր առմամբ ոչ այնքան դժվար են կարդացվում, որքան ձանձրույթով… Իսկ Կաֆկա, ի ջիջիլ ձեզ, հեշտ եմ կարդացել ու հաճույքով:))

Enigmatic
13.03.2010, 14:39
Ջոնաթան Սվիֆթի «Գուլիվերի ճանապարհորդությունները» չեմ կարողացել կարդալ, Դանիել Դեֆֆոյի «Ռոբինզոն Կրուզոն» մեծ դժվարությամբ եմ կարդացել, Մայն Ռիդ եմ դժվարությամբ կարդացել… Ուսուցողական-դիդակտիկ տարրեր ունեցող բաներից էլ զահլաս գնում ա… Հայ գրականության մեջ չսիրած գրողների թեմայում գրել եմ ում, ինչու, ինչպես…, բայց ընդհանուր առմամբ ոչ այնքան դժվար են կարդացվում, որքան ձանձրույթով… Իսկ Կաֆկա, ի ջիջիլ ձեզ, հեշտ եմ կարդացել ու հաճույքով:))
Վայ ես էս գրքերը նենց հեշտ ու հետաքրքրությամբ եմ կարդացել, հատկապես «Գուլիվերի արկածները» թեկուզ կինոն ու մուլտը շատ եմ տեսել:)

Իսկ Դրայզերի «Հանճարը» լավն ա, մենակ թե էնքան անկապ, անիմաստ երկարացրածա, որ արդեն ձանձրացրեց կեսից: Ոնցոր աննդհատ նույն բանը կրկնվեր, թե դրա իմաստը որնա, չգիտեմ::{ Ես իրա «Ջեննի Գերհարդ»-ն եմ սիրում:

Արևածագ
13.03.2010, 22:27
Ես Դրայզերից «Հանճար»-ն եմ կարդացել, ու` չնայած իրոք երկար էր, լավ կարդացվեց։

Խ. Աբովյանի «Վերք Հայաստանի»… :[
զզվելի բան էր, մինչեւ վերջ չեմ կարդացել։

Որովհետև մեր գրականության Միակ վեպը, իմ դպրոցական տարիներին, (երևի հիմա էլ ), ծրագրով նախատեսված էր ընթերցել 8- րդ դասարանում: Ես էլ կիսատ էի թողել: Մի հինգ տարի անց, երբ նորից ձեռքս առա այն, մի շնչում կարդացի՝ կարծեմ մեկ- երկու օրում: Ու այնքան էի հուզվել Աբովյանի գրելու ոճից. Զգացվում էր, որ գրողը վառվում է հայրենիքի սիրուց, ու այդ կրակը գրքի էջերից փոխանցում է ընթերցողին, ու նրան էլ է հրդեհում: «Как женщину ты родину любил» - Նեկրասովի խոսքերն են Դոբրոլյուբովի մասին: Նույնն առանց կասկածի կարելի կրկնել Աբովյանի վերաբերյալ: Տարիներ անց փորձեք մի անգամ էլ...

Մանե
14.03.2010, 20:04
Խ. Աբովյանի «Վերք Հայաստանի».Ատում եմ էս գործը.դրա պատճառով 3 հատ 2 ա դասատուս դրել,բայց էդպես էլ չեմ կարդացել:8:oy

Արևածագ
15.03.2010, 09:25
Հարգելի Մանե, նորից եմ կրկնում, որ «Վերքը» դպրոցում կարդալու գիրք չի: Մեր մնացած բոլոր վեպերը հաջողությամբ կարելի է ընթերցել ու «մարսել» չորրորդ դասարանում, իսկ «Վերքի» համար պիտի հասունանալ: Չեմ ուզում թեման վերածել հայ գրականության դասավանդման մեթոդաբանության, սակայն «երկուս»- ների համար մեղավոր եք թե' Դուք, թե' Ձեր դասատուն: Նա առավել ևս. Որովհետ ուսուցչի խնդիրն է հետաքրքրություն առաջացնել, իսկ լավագույն դեպքում՝ նաև սեր դաստիարակել ուսումնասիրվող առարկայի, տվյալ դեպքում՝ Աբովյանի գլուխգործոցի նկատմամբ, մինչդեռ նա հանգել է ծայրահեղ հակառակ արդյունքին: Ցավալի է...

StrangeLittleGirl
15.03.2010, 09:40
Հարգելի Մանե, նորից եմ կրկնում, որ «Վերքը» դպրոցում կարդալու գիրք չի: Մեր մնացած բոլոր վեպերը հաջողությամբ կարելի է ընթերցել ու «մարսել» չորրորդ դասարանում, իսկ «Վերքի» համար պիտի հասունանալ: Չեմ ուզում թեման վերածել հայ գրականության դասավանդման մեթոդաբանության, սակայն «երկուս»- ների համար մեղավոր եք թե' Դուք, թե' Ձեր դասատուն: Նա առավել ևս. Որովհետ ուսուցչի խնդիրն է հետաքրքրություն առաջացնել, իսկ լավագույն դեպքում՝ նաև սեր դաստիարակել ուսումնասիրվող առարկայի, տվյալ դեպքում՝ Աբովյանի գլուխգործոցի նկատմամբ, մինչդեռ նա հանգել է ծայրահեղ հակառակ արդյունքին: Ցավալի է...
Հարգելի արեւածագ, կարծում եմ՝ չարժե ճաշակ պարտադրել: Ինքս դպրոցական տարիներին կարդացել եմ այնպիսի գրքեր, որոնք մարդիկ կարդում են շատ ավելի ուշ, ու հասկացել ու սիրել եմ: Ինչ վերաբերում է «Վերքին», կոնկրետ ես այն կարդալու փորձ էլ չեմ արել, որովհետև այդ ժամանակ փոխարինող ուսուցչուհին խորհուրդ չի տվել: Իսկ հիմա, եթե նույնիսկ ատրճանակ պահեն ճակատիս, ասեն՝ կարդա, չեմ կարդա: Մեկի համար այն կարող է գլուխգործոց լինել, մյուսի համար չկարդացվող գիրք է: Դրանցից ոչ մեկը, ոչ մյուսը փոխել հնարավոր չէ:

Rhayader
15.03.2010, 10:09
Հարգելի արեւածագ, կարծում եմ՝ չարժե ճաշակ պարտադրել: Ինքս դպրոցական տարիներին կարդացել եմ այնպիսի գրքեր, որոնք մարդիկ կարդում են շատ ավելի ուշ, ու հասկացել ու սիրել եմ: Ինչ վերաբերում է «Վերքին», կոնկրետ ես այն կարդալու փորձ էլ չեմ արել, որովհետև այդ ժամանակ փոխարինող ուսուցչուհին խորհուրդ չի տվել: Իսկ հիմա, եթե նույնիսկ ատրճանակ պահեն ճակատիս, ասեն՝ կարդա, չեմ կարդա: Մեկի համար այն կարող է գլուխգործոց լինել, մյուսի համար չկարդացվող գիրք է: Դրանցից ոչ մեկը, ոչ մյուսը փոխել հնարավոր չէ:

Ցանկացած դեպքում, որպես գրքի «չկարդացվելու» պատճառաբանություն բերել տարիքային անհամապատասխանությունը, նամանավանդ եթե դա հաստատվում է սեփական փորձով, լրիվ արդարացված է;) Արևածագը հո չի՞ ասում «հաստատ լավն է, դուք եք փոքր, որ հասկանաք»: Բառացիորեն մեջբերեմ.

Տարիներ անց փորձեք մի անգամ էլ...
Հարկադրում չեմ տեսնում, միայն խորհուրդ, որը կարող է օգտակար դուրս գալ;)

StrangeLittleGirl
15.03.2010, 19:14
Ցանկացած դեպքում, որպես գրքի «չկարդացվելու» պատճառաբանություն բերել տարիքային անհամապատասխանությունը, նամանավանդ եթե դա հաստատվում է սեփական փորձով, լրիվ արդարացված է;) Արևածագը հո չի՞ ասում «հաստատ լավն է, դուք եք փոքր, որ հասկանաք»: Բառացիորեն մեջբերեմ.

Հարկադրում չեմ տեսնում, միայն խորհուրդ, որը կարող է օգտակար դուրս գալ;)
Սոֆ, աչքիս մյուս գրառումը չես կարդացել.

Հարգելի Մանե, նորից եմ կրկնում, որ «Վերքը» դպրոցում կարդալու գիրք չի: Մեր մնացած բոլոր վեպերը հաջողությամբ կարելի է ընթերցել ու «մարսել» չորրորդ դասարանում, իսկ «Վերքի» համար պիտի հասունանալ:
Հասկացա՞ր

VisTolog
15.03.2010, 19:29
Խ. Աբովյանի «Վերք Հայաստանի».Ատում եմ էս գործը.դրա պատճառով 3 հատ 2 ա դասատուս դրել,բայց էդպես էլ չեմ կարդացել:8:oy

ինձ էլ :o


Այդպես էլ Սամվելը չսիրեցի :[

ես էլ :}

ջիմմի
15.03.2010, 19:30
Այդպես էլ Սամվելը չսիրեցի :[

Շինարար
16.03.2010, 02:02
Խ. Աբովյանի «Վերք Հայաստանի».Ատում եմ էս գործը.դրա պատճառով 3 հատ 2 ա դասատուս դրել,բայց էդպես էլ չեմ կարդացել:8:oy


Հարգելի Մանե, նորից եմ կրկնում, որ «Վերքը» դպրոցում կարդալու գիրք չի: Մեր մնացած բոլոր վեպերը հաջողությամբ կարելի է ընթերցել ու «մարսել» չորրորդ դասարանում, իսկ «Վերքի» համար պիտի հասունանալ: Չեմ ուզում թեման վերածել հայ գրականության դասավանդման մեթոդաբանության, սակայն «երկուս»- ների համար մեղավոր եք թե' Դուք, թե' Ձեր դասատուն: Նա առավել ևս. Որովհետ ուսուցչի խնդիրն է հետաքրքրություն առաջացնել, իսկ լավագույն դեպքում՝ նաև սեր դաստիարակել ուսումնասիրվող առարկայի, տվյալ դեպքում՝ Աբովյանի գլուխգործոցի նկատմամբ, մինչդեռ նա հանգել է ծայրահեղ հակառակ արդյունքին: Ցավալի է...


Հարգելի արեւածագ, կարծում եմ՝ չարժե ճաշակ պարտադրել: Ինքս դպրոցական տարիներին կարդացել եմ այնպիսի գրքեր, որոնք մարդիկ կարդում են շատ ավելի ուշ, ու հասկացել ու սիրել եմ: Ինչ վերաբերում է «Վերքին», կոնկրետ ես այն կարդալու փորձ էլ չեմ արել, որովհետև այդ ժամանակ փոխարինող ուսուցչուհին խորհուրդ չի տվել: Իսկ հիմա, եթե նույնիսկ ատրճանակ պահեն ճակատիս, ասեն՝ կարդա, չեմ կարդա: Մեկի համար այն կարող է գլուխգործոց լինել, մյուսի համար չկարդացվող գիրք է: Դրանցից ոչ մեկը, ոչ մյուսը փոխել հնարավոր չէ:

Ճիշտն ասած Վերքը ես էլ եմ դժվարությամբ կարդացել, չեմ էլ հիշում կարողացա՞ մինչև վերջ կարդալ, թե ոչ, բայց ատել այս գիրքը չեմ կարծում, թե կարելի է… Որպեսզի հետո այլ կերպ չհասկացվի գրածս, նշեմ, որ սա իմ կարծիքն է, չնայած, որ ես եմ գրում, արդեն իսկ պետք է պարզ լիներ դա, բայց տառապանքս փորձ ունի… Մենակ այն փաստը, որ այդ գիրքը հեղաշրջում է արել հայ գրականության մեջ, ինձ համար բավական է, որ հարգեմ, թե հեղինակին, թե ստեղծագործությունը… Էլի եմ ասում՝ ինձ էլ ձանձրալի էր կարդալ, թե ինչպես է Աղասու փորը ղլվլում և այլն, գիտեմ նաև, որ գիրքը դրա մասին չի, օրինակի համար նշեցի, հիմա էլ դժվար ժամանակ տրամադրեմ կարդալու այն, այնքան հետաքրքրող բան կա, որ չի հարմարվում կարդալ, դժվար Վերքին հերթ հասնի, բայց շատ բարձր եմ գնահատում այն ու խորապես զարմանում եմ, որ կարելի է ատել այդ գիրքը…

StrangeLittleGirl
16.03.2010, 10:14
Ճիշտն ասած Վերքը ես էլ եմ դժվարությամբ կարդացել, չեմ էլ հիշում կարողացա՞ մինչև վերջ կարդալ, թե ոչ, բայց ատել այս գիրքը չեմ կարծում, թե կարելի է… Որպեսզի հետո այլ կերպ չհասկացվի գրածս, նշեմ, որ սա իմ կարծիքն է, չնայած, որ ես եմ գրում, արդեն իսկ պետք է պարզ լիներ դա, բայց տառապանքս փորձ ունի… Մենակ այն փաստը, որ այդ գիրքը հեղաշրջում է արել հայ գրականության մեջ, ինձ համար բավական է, որ հարգեմ, թե հեղինակին, թե ստեղծագործությունը… Էլի եմ ասում՝ ինձ էլ ձանձրալի էր կարդալ, թե ինչպես է Աղասու փորը ղլվլում և այլն, գիտեմ նաև, որ գիրքը դրա մասին չի, օրինակի համար նշեցի, հիմա էլ դժվար ժամանակ տրամադրեմ կարդալու այն, այնքան հետաքրքրող բան կա, որ չի հարմարվում կարդալ, դժվար Վերքին հերթ հասնի, բայց շատ բարձր եմ գնահատում այն ու խորապես զարմանում եմ, որ կարելի է ատել այդ գիրքը…

Հա, էդ առումով համաձայն եմ: Չլիներ Վերքը, հիմա մեր գրողները գրաբարով կգրեին... կամ էլ լավագույն դեպքում միջին հայերենով: Բայց դա գիրքը գլուխգործոց չի սարքում: Ես մենակ առաջաբանն եմ կարդացել: Էնտեղ շատ լավ ասվում ա, թե ինչու էդ գիրքը գրվեց: Էդ գիրքը հարգելով որպես հայ գրականության պատմության մեջ կարևոր տեղ զբաղեցնող գործ՝ վստահ եմ, որ երբևէ չեմ փորձի (չեմ էլ փորձել) կարդալ: Կյանքը կարճ է: Ավելի լավ է՝ էդ ժամանակը ծախսել ավելի լավ գործերի վրա: Առանց էդ էլ դպրոցական տարիներին լիքը զիբիլ եմ կարդացել:

Rhayader
16.03.2010, 10:22
Բյուր, այդտեղ միայն ասվում է, որ սխալ է այդ գիրքը դպրոցում կարդալն ու պատկերացում կազմելը;) «մարսել»՝ ընկալել, ինչից հետո պատկերացում է կազմվում և այլն)))
Փորձեք գոնե մի փոքր ջանք գործադրել իրար հասկանալու հարցում, խնդրում եմ: Անընդհատ տեղ եք ման գալիս, որ կառչեք: Կասեի, թե ինչից է, բայց անընդհատ բոլորին նույն դիակնոզը դնելուց արդեն հոգնել եմ:

StrangeLittleGirl
16.03.2010, 23:21
Բյուր, այդտեղ միայն ասվում է, որ սխալ է այդ գիրքը դպրոցում կարդալն ու պատկերացում կազմելը;) «մարսել»՝ ընկալել, ինչից հետո պատկերացում է կազմվում և այլն)))
Փորձեք գոնե մի փոքր ջանք գործադրել իրար հասկանալու հարցում, խնդրում եմ: Անընդհատ տեղ եք ման գալիս, որ կառչեք: Կասեի, թե ինչից է, բայց անընդհատ բոլորին նույն դիակնոզը դնելուց արդեն հոգնել եմ:
Սոֆ, հասկացա, ես էլ փորձեցի հակառակվել՝ պատճառաբանելով, որ կարող է և տարիքը չլինել: Ի՞նչ ես խառնվել իրար:

Հայկօ
24.03.2012, 00:06
«Մխիթար Սպարապետը» փոքր ժամանակ վերցրեցի, որ կարդամ, մի քիչ կարդացի, շպրտեցի մի կողմ, գնացի «Գանձերի կղզին» կարդացի երկու օրում: Լուսահոգի Դերենիկ Դեմիրճյանը (կարծեմ) էդ գործի մասին ասում էր «Անմխիթար ստվարավեպ»:

Malxas
24.03.2012, 07:49
«Մխիթար Սպարապետը» փոքր ժամանակ վերցրեցի, որ կարդամ, մի քիչ կարդացի, շպրտեցի մի կողմ, գնացի «Գանձերի կղզին» կարդացի երկու օրում: Լուսահոգի Դերենիկ Դեմիրճյանը (կարծեմ) էդ գործի մասին ասում էր «Անմխիթար ստվարավեպ»:

Վատ չի ասել, բայց մեկը լինի իր Վարդանանքին անուն կպցնի: Մի անմխիթար ստվարավեպ էլ դա է:

Malxas
24.03.2012, 07:58
Դժվար եմ կարդում Կաֆկա, Ֆոլքներ, Հրանտ Մաթևոսյան: Կաֆկան և Հրանտը անթերի են գրում, բայց մեկ է, դժվար է առաջ գնում: Ֆոլքները ավելորդ պաճուճազարդում է նախադասությունները:

Արէա
24.03.2012, 08:57
Վատ չի ասել, բայց մեկը լինի իր Վարդանանքին անուն կպցնի: Մի անմխիթար ստվարավեպ էլ դա է:

Վարդանանքը լավն ա:
Վերջին անգամ մի տաս-տասնհինգ տարի առաջ եմ կարդացել, բայց մի տարվա ընթացքում, եքա, հազար քանի էջանոց գիրքը երեք-չորս անգամ կարդացել եմ ))
Ինչ լավ ա նկարագրում հերոսներին, ինչ կենդանի են երկխոսությունները, ինչ լավն են կռվի տեսարանները:
Երբեք չեմ հասկացել էս վեպի մասին քամահրական վերաբերմունքը շատերի կողմից:

Իմ պատանեկության ամենասիրած գրքերի՝ "Հովազաձորի գերիների", "Սևանի ափին"-ի, "Կոմս Մոնտե Քրիստոյի", "Նավապետ Գրանտի որդիների", "Խորհրդավոր կղզու", "Երիցս խաչվածի" կողքին իր պատվավոր տեղն ունի "Վարդանանքը":

Շատ եմ սիրում:

Malxas
24.03.2012, 09:55
Վարդանանքը լավն ա:
Վերջին անգամ մի տաս-տասնհինգ տարի առաջ եմ կարդացել, բայց մի տարվա ընթացքում, եքա, հազար քանի էջանոց գիրքը երեք-չորս անգամ կարդացել եմ ))
Ինչ լավ ա նկարագրում հերոսներին, ինչ կենդանի են երկխոսությունները, ինչ լավն են կռվի տեսարանները:
Երբեք չեմ հասկացել էս վեպի մասին քամահրական վերաբերմունքը շատերի կողմից:

Իմ պատանեկության ամենասիրած գրքերի՝ "Հովազաձորի գերիների", "Սևանի ափին"-ի, "Կոմս Մոնտե Քրիստոյի", "Նավապետ Գրանտի որդիների", "Խորհրդավոր կղզու", "Երիցս խաչվածի" կողքին իր պատվավոր տեղն ունի "Վարդանանքը":

Շատ եմ սիրում:

Վարդանանքում փոքրիկ կղզյակներ կան, որոնք գրված են հրաշալի: Իսկ վեպի մեծ մասը պրիմիտիվ է և անորակ, գլխավոր հերոսներից ոմանք թույլ և անհամոզիչ:

Արէա
24.03.2012, 18:38
Վարդանանքում փոքրիկ կղզյակներ կան, որոնք գրված են հրաշալի: Իսկ վեպի մեծ մասը պրիմիտիվ է և անորակ, գլխավոր հերոսներից ոմանք թույլ և անհամոզիչ:

Ես ինչ-որ չեմ հիշում նման հերոսների, իսկ կղզյակների մասին ընդհանրապես համաձայն չեմ, վեպը, չնայած իր ծավալին, գրված է մի շնչով, գրված է ահռելի թափով, էն, որ քեզ պոկում ու հետը տանում է, շունչդ կտրվում է կարդալուց, ամեն հերոսի էնքան մանրամասն ու բնական է նկարագրում, կարծես անձամբ ճանաչելիս լինես էդ մարդկանց, մասնակցես գործողություններին:

Չէ, շատ եմ սիրում: Հայ գրականության ամենահաջող գործերից եմ համարում:

Varzor
24.03.2012, 21:32
Պերճ Պռոշյան "Հացի խնդիր"` մինչև կարդացել եմ ներվերս խախտվել են: Էդ մարդը կամ գրքի էջերն է սխալ համարակալել, կամ էլ հատուկ տենց սերիալային ժամանակագրական խառնաշփոթ է սարքել:

Շինարար
20.07.2012, 20:51
Պերճ Պռոշյան "Հացի խնդիր"` մինչև կարդացել եմ ներվերս խախտվել են: Էդ մարդը կամ գրքի էջերն է սխալ համարակալել, կամ էլ հատուկ տենց սերիալային ժամանակագրական խառնաշփոթ է սարքել:

Դպրոցում որ իրա մասին անցնում էինք, չգիտեմ դասագրքում ղաստի էին տենց իրա ստեղծագործությունները բնութագրել, թե իրոք տենց էլ կա, բայց ահագին ծավալ էր դասագրքով տրամադրված ու նենց, որ սկի չձգեց կարդալը: Մի էջ անգամ էդ գրողից չեմ կարդացել:

Varzor
20.07.2012, 20:57
Դպրոցում որ իրա մասին անցնում էինք, չգիտեմ դասագրքում ղաստի էին տենց իրա ստեղծագործությունները բնութագրել, թե իրոք տենց էլ կա, բայց ահագին ծավալ էր դասագրքով տրամադրված ու նենց, որ սկի չձգեց կարդալը: Մի էջ անգամ էդ գրողից չեմ կարդացել:
Իսկ ես որպես սովորող աշակերտ տանջել եմ ինձ :))

Ruby Rue
21.07.2012, 19:48
ՙՙ«Սպարտակը» 3-4 անգամ բացել եմ, որ կարդամ, մինչև մաքսիմում 70րդ էջ եմ հասել ու էդպես էլ չեմ կարողացել կարդալ...
Րաֆֆուն եմ անհետաքրքրությամբ ու հազիվհազ կարդացել , մեկ էլ Մովսես Խորենացու «Հայոց Պատմությունը» առաջ չի գնում այդպես էլ...

Շինարար
24.07.2012, 02:57
ՙՙմեկ էլ Մովսես Խորենացու «Հայոց Պատմությունը» առաջ չի գնում այդպես էլ...

Վերջից սկսի, ամենահետաքրքիրը վերջում ա:)) Իսկ ընդհանուր էդ նենց գիրք չի, որ անպայման սկզբից մինչև վերջ կարդաս, կարելի ա նաև մեկ ընդ մեջ, հետո էլ մեջընդմեկերը կկարդաս:)

Ruby Rue
24.07.2012, 18:11
Վերջից սկսի, ամենահետաքրքիրը վերջում ա:)) Իսկ ընդհանուր էդ նենց գիրք չի, որ անպայման սկզբից մինչև վերջ կարդաս, կարելի ա նաև մեկ ընդ մեջ, հետո էլ մեջընդմեկերը կկարդաս:)

Դե «պրինցիպիալ» սկիզբ վերջ եմ ուզում կարդալ, էդպես չի ստացվում: Թե չէ, որ թերթում եմ, հետաքրքիր գլուխներ լինում են:
Չնայած մի տեսակ պատմագրությունը շատ սուբյեկտիվ ա, ու արձանագրում են այն ինչ իրենց պետք է կամ հետաքրքիր կամ շահավետ:
Բայց դե չեղած տեղից էդ էլ ա բան:)

StrangeLittleGirl
10.08.2012, 14:40
Վերջից սկսի, ամենահետաքրքիրը վերջում ա:)) Իսկ ընդհանուր էդ նենց գիրք չի, որ անպայման սկզբից մինչև վերջ կարդաս, կարելի ա նաև մեկ ընդ մեջ, հետո էլ մեջընդմեկերը կկարդաս:)

Ավելին ասեմ` վերջը պետք ա անգիր իմանալ :))
Ահա, ես էլ եմ տենց մեկումեջով կարդացել ու պատկերացրեք, հեչ էլ դժգոհ չեմ

Հ.Գ. Համ էլ չմոռանանք, որ էս թեմայում գեղարվեստական գրականություն ենք քննարկում: Թե չէ ես էլ կասեմ Կամարովի ներքին հիվանդություններն ու Կուզինի վիրաբուժական հիվանդությունները :))

Cassiopeia
10.08.2012, 15:16
Իմ համար ամենաչկարդացվող գրքերից մեկը Արտակի ամենասիրելի գրքերից մեկն է, որ բազմիցս փորձել եմ կարդալ, բայց տենց էլ չի ստացվել։ Նույնիսկ հիվանդանոցում, որ պարապությունից մեռնում էի, էդ գիրքը չկարողացա 3 գլխից ավել կարդալ։ Ու այդ հանճարեղ ստեղծագործությունը Ջերոմ Կ. Ջերոմի «Երեքը մի նավակում, չհաշված շունը» ստեղծագործությունն է։

Claudia Mori
10.08.2012, 16:27
Ընդհանրապես, եթե անգամ հետաքրքիր չէ, աշխատում եմ մինչեւ վերջ կարդալ: Խփել չկա, բայց հենց հիմա American Psycho-ն կարդում եմ միայն անգլերենի համար:

Իսկ կյանքում մի գիրք կա, որը այդպես էլ չկարդացի մինչեւ վերջ՝ Բոկաչչո - «Դեկամերոն», 300 էջից զանգեցի ընկերուհուս՝ շարունակությունը պատմեց, որ քննություն տամ:))

Նիկեա
10.08.2012, 18:57
Երբ կարդում էր ՛՛Վերք Հայաստանին՛՛ էնքան էի ձանձրույթից հորանջել որ խոսելիս բերանս ցավում էր:Մեկել շատ դանդաղ էր կարդացվում Հոմերոսի Իլիականը:Գրքի կեսից մոռացա ով ում բարեկամն է ու ըտենց էլ գիրքը կիսատ թողեցի:Ես զարմանում եմ ինչ էին մտածում Հոմերոսն ու Աբովյանը երբ գրում էին էդ գրքերը:

Աթեիստ
11.08.2012, 10:02
Դպրոցական տարիքում չափազանց շատ էի կարդում, ու հիշածս միակ դեպքը, որ զզվել ու կեսից թքել եմ, եղել ա «Նավապետ Գրանտի որդիները»։
Մեկ էլ մինչև հիմա զարմանում եմ, որ «Հովազաձորի գերիները» մի օրում վերջացրի. հաջորդ օրը հետ տարա գրադարան, ոչ իրանք էին հավատում, ոչ ես։

movsal08
11.08.2012, 11:57
Դպրոցական տարիքում չափազանց շատ էի կարդում, ու հիշածս միակ դեպքը, որ զզվել ու կեսից թքել եմ, եղել ա «Նավապետ Գրանտի որդիները»։
Մեկ էլ մինչև հիմա զարմանում եմ, որ «Հովազաձորի գերիները» մի օրում վերջացրի. հաջորդ օրը հետ տարա գրադարան, ոչ իրանք էին հավատում, ոչ ես։

Ես «Հովազաձորի գերիները», «Սևանի ափին» գրքերը երկուսը միասին 5 օրում կարդացել եմ :), «Օդավաճառը» մեկ օրում, իսկ այ Բալզակ տենց էլ չկարացա 3 էջից ենկոմ անցնեմ: «Բոռ» ն էլ ա դժվար կարդացվում:

Diana99
05.04.2013, 19:38
Րաֆֆի-Խաչագողի հիշատակարանը,և ընդհանրապես Րաֆիի ստեղծագործությունները չեմ կարողանում կարդալ:

Diana99
05.04.2013, 19:39
Ես «Հովազաձորի գերիները», «Սևանի ափին» գրքերը երկուսը միասին 5 օրում կարդացել եմ :), «Օդավաճառը» մեկ օրում, իսկ այ Բալզակ տենց էլ չկարացա 3 էջից ենկոմ անցնեմ: «Բոռ» ն էլ ա դժվար կարդացվում:


Բոռը ես մի շնչում կարդացի ,շատ հետաքրքիր գիրք է,դրա համար էլ այդքան շուտ վերջացրի

Դավիթ
05.04.2013, 19:42
Երբ կարդում էր ՛՛Վերք Հայաստանին՛՛ էնքան էի ձանձրույթից հորանջել որ խոսելիս բերանս ցավում էր:Մեկել շատ դանդաղ էր կարդացվում Հոմերոսի Իլիականը:Գրքի կեսից մոռացա ով ում բարեկամն է ու ըտենց էլ գիրքը կիսատ թողեցի:Ես զարմանում եմ ինչ էին մտածում Հոմերոսն ու Աբովյանը երբ գրում էին էդ գրքերը:

Հոմերոսի Իլիականը կարդալուց առաջ դու պետք ա ծանոթ լինես հին հունական դիցաբանությանը:

Լեդի Վարդ
05.04.2013, 21:19
Ինձ համար ամենաանհետաքրքիր եվ դժվար կարդացվող գիրքը Փավստոց Բյուզանդի «Հայոց պատմություն» գիրքն է

Վոլտերա
05.04.2013, 21:30
Կաֆկան դժվար ա կարդացվում, բայց վերջում ա արդյունք տալիս: Երևի ամենադժվար կարդացվողները պատմավեպերն են: Ինձ համար Ռեմարկն էր շատ ձանրձալի ու դանդաղ կարդացվող: Հարյուր տարվա մենությունն էլ ա ծանր կարդացվում, բայց ընթացքում տանում ա: Էս վերջերս էլ Վիլյամ Ֆոլքների <<արջ>>-ը իբր պիտի կարդայի, մի քանի էջ կարդացի, գլուխս երկու կես էղավ, տենց ծանր բան ես հլը չէի կարդացել:

Անվերնագիր
05.04.2013, 22:33
Կաֆկան դժվար ա կարդացվում, բայց վերջում ա արդյունք տալիս: Երևի ամենադժվար կարդացվողները պատմավեպերն են: Ինձ համար Ռեմարկն էր շատ ձանրձալի ու դանդաղ կարդացվող: Հարյուր տարվա մենությունն էլ ա ծանր կարդացվում, բայց ընթացքում տանում ա: Էս վերջերս էլ Վիլյամ Ֆոլքների <<արջ>>-ը իբր պիտի կարդայի, մի քանի էջ կարդացի, գլուխս երկու կես էղավ, տենց ծանր բան ես հլը չէի կարդացել:
Ճիշտ ա, Կաֆկան դժվար ա կարդացվում, բայց արժի թեկուզ ««դժվար»» կարդալ:): Ռեմարկի հարցում հեչ համաձայն չեմ, լավն ա, ես կասեյ շատ լավն ա :): Հարյուր տարվա մենությունը մի ամիս տանջվեցի միչև վերջ հասա, ճիշտը որ ասեմ, ո՛չ դուրս էկավ, ո՛չ էլ կեսից տարավ::(

Գալաթեա
06.04.2013, 00:04
Կաֆկան դժվար ա կարդացվում, բայց վերջում ա արդյունք տալիս: Երևի ամենադժվար կարդացվողները պատմավեպերն են: Ինձ համար Ռեմարկն էր շատ ձանրձալի ու դանդաղ կարդացվող: Հարյուր տարվա մենությունն էլ ա ծանր կարդացվում, բայց ընթացքում տանում ա: Էս վերջերս էլ Վիլյամ Ֆոլքների <<արջ>>-ը իբր պիտի կարդայի, մի քանի էջ կարդացի, գլուխս երկու կես էղավ, տենց ծանր բան ես հլը չէի կարդացել:

Ռեմարկ հանկարծ հայերեն թարգմանությամբ չկարդաս:
Ռուսերենից ա թարգմանած ու մաման լացացրած ա բնագրի: Եթե թարգմանաբար ես կարդալու՝ միայն ռուսերեն: Ռուսերեն թարգմանությունները շատ լավն են:

StrangeLittleGirl
06.04.2013, 00:10
Կաֆկան դժվար ա կարդացվում, բայց վերջում ա արդյունք տալիս: Երևի ամենադժվար կարդացվողները պատմավեպերն են: Ինձ համար Ռեմարկն էր շատ ձանրձալի ու դանդաղ կարդացվող: Հարյուր տարվա մենությունն էլ ա ծանր կարդացվում, բայց ընթացքում տանում ա: Էս վերջերս էլ Վիլյամ Ֆոլքների <<արջ>>-ը իբր պիտի կարդայի, մի քանի էջ կարդացի, գլուխս երկու կես էղավ, տենց ծանր բան ես հլը չէի կարդացել:


Ճիշտ ա, Կաֆկան դժվար ա կարդացվում, բայց արժի թեկուզ ««դժվար»» կարդալ:): Ռեմարկի հարցում հեչ համաձայն չեմ, լավն ա, ես կասեյ շատ լավն ա :): Հարյուր տարվա մենությունը մի ամիս տանջվեցի միչև վերջ հասա, ճիշտը որ ասեմ, ո՛չ դուրս էկավ, ո՛չ էլ կեսից տարավ::(

Չէ, սաղ հարցն էն ա, որ Կաֆկան էդ էլ չարժի: Այսինքն, ես իրան չեմ սիրում, հո զոռով չի: Ու նենց չի, որ չեմ հասկանում: Ուղղակի ինձ չի դզում ոչ իրա գրելաձևը, ոչ էլ ասելիքը:

Sambitbaba
06.04.2013, 05:32
Ռեմարկ հանկարծ հայերեն թարգմանությամբ չկարդաս:
Ռուսերենից ա թարգմանած ու մաման լացացրած ա բնագրի: Եթե թարգմանաբար ես կարդալու՝ միայն ռուսերեն: Ռուսերեն թարգմանությունները շատ լավն են:

Լրիվ համաձայն եմ: Ու երևի Մարիին լավ կլիներ սկսել "Черный обелиск"-ից: Ինձ թվում է, սա քեզ դուր կգա, Մարի ջան:

Sambitbaba
06.04.2013, 05:41
Չէ, սաղ հարցն էն ա, որ Կաֆկան էդ էլ չարժի:

Դե հա, էլի::think Որ դու ասում ես…

Rhayader
06.04.2013, 09:21
Կաֆկան դժվար ա կարդացվում, բայց վերջում ա արդյունք տալիս: Երևի ամենադժվար կարդացվողները պատմավեպերն են: Ինձ համար Ռեմարկն էր շատ ձանրձալի ու դանդաղ կարդացվող: Հարյուր տարվա մենությունն էլ ա ծանր կարդացվում, բայց ընթացքում տանում ա: Էս վերջերս էլ Վիլյամ Ֆոլքների <<արջ>>-ը իբր պիտի կարդայի, մի քանի էջ կարդացի, գլուխս երկու կես էղավ, տենց ծանր բան ես հլը չէի կարդացել:

Ռեմարկի առումով, Три Товарища-ն եղնիկ տարիքից դուրս կարդալուց «е*ать когда же эта *уйня закончится» վիճակն էր մոտս, բայց Ночь в Лиссабоне-ն հեշտ վերընթերցեցի:

Այբ
06.04.2013, 17:35
Հայ գրականությունից Խ. Աբովյան, Պռոշյանն եմ հազիվ կարդացել, իսկ արտասահմանյան գրականությունից Սքոթ Ֆիցջերալդի գործերը (ներողություն եմ խնդրում Սքոթ Ֆիցջերալդի երկրպագուներից, բայց էդ գրողը ինձ հոգեհարազատ չի):

Դավիթ
06.04.2013, 17:54
Հայ գրականությունից Խ. Աբովյան, Պռոշյանն եմ հազիվ կարդացել, իսկ արտասահմանյան գրականությունից Սքոթ Ֆիցջերալդի գործերը (ներողություն եմ խնդրում Սքոթ Ֆիցջերալդի երկրպագուներից, բայց էդ գրողը ինձ հոգեհարազատ չի):


Հոգեհարազատ չի՞, թե՞ դժվար ա կարդացվում: Լավ գրող ա, Փարիզում ապրած, ջազ դարի ներկայացուցիչ: Նովելներից բացի, ահագին կարճ պատմվածքներ ունի:

Այբ
06.04.2013, 18:04
Հոգեհարազատ չի՞, թե՞ դժվար ա կարդացվում: Լավ գրող ա, Փարիզում ապրած, ջազ դարի ներկայացուցիչ: Նովելներից բացի, ահագին կարճ պատմվածքներ ունի:
Ես երբեք դժվար կարդացվող գրքերից չեմ փախչում, հակառակը, եթե պետք լինի երկու անգամ էլ կկարդամ: Ինչ ուզում եք ասեք, ես էդ գրողին չեմ սիրում

Two-Face
06.04.2013, 18:58
Բառի բուն իմաստով էդ «Մթնշաղն» ա http://i.imgur.com/KvwBUsw.jpg

Անվերնագիր
06.04.2013, 20:09
Ռեմարկ հանկարծ հայերեն թարգմանությամբ չկարդաս:
Ռուսերենից ա թարգմանած ու մաման լացացրած ա բնագրի: Եթե թարգմանաբար ես կարդալու՝ միայն ռուսերեն: Ռուսերեն թարգմանությունները շատ լավն են:

համաձայն եմ, ուրիշներիցել եմ լսել, որ Ռեմարկի գրքերը Հայերենով ընենց թեթևի մեջ քա*մեջ են արել: Ռեմարկից հլը որ մենակ ««Արևմտյան ռազմաճակատում անփոփոխ է»»-եմ կարդացել, բայց արդեն զգում եմ, որ Ռեմարկի ֆանատն եմ դառնալու

Վոլտերա
06.04.2013, 20:21
Ռեմարկ հանկարծ հայերեն թարգմանությամբ չկարդաս:
Ռուսերենից ա թարգմանած ու մաման լացացրած ա բնագրի: Եթե թարգմանաբար ես կարդալու՝ միայն ռուսերեն: Ռուսերեն թարգմանությունները շատ լավն են:
Գալ, արդեն կարդացել պրծել եմ հայերենով, բայց Սամի ասածը կփորձեմ ռուսերեն կարդալ

Վոլտերա
06.04.2013, 20:25
Չգիտեմ, ես Կաֆկա շատ-շատ սիրեցի, ինչքան էլ որ ծանր կարդացվող ա

Գալաթեա
06.04.2013, 20:30
Գալ, արդեն կարդացել պրծել եմ հայերենով, բայց Սամի ասածը կփորձեմ ռուսերեն կարդալ

Հա, ջան, Սամի ասածը լավն ա:

StrangeLittleGirl
06.04.2013, 22:52
Լրիվ համաձայն եմ: Ու երևի Մարիին լավ կլիներ սկսել "Черный обелиск"-ից: Ինձ թվում է, սա քեզ դուր կգա, Մարի ջան:

ճիշտ ա, լավն ա: Ռեմարկի միակ գործն ա, որ դուրս էկել ա: կարդացածներիցս միակն ա, որտեղ աղջիկը վերջում չի մեռնում :D

Valentina
20.05.2013, 01:04
Տոլստոյի "Աննա Կարենինա"-ն եմ դժվարությամբ կարդացել, մի տեսակ առաջ չէր գնում, չնայած ինձ ստիպեցի վերջացնել:
Բայց չէի ասի, թե Տոլստոյը չկարդացվող է, որովհետև համեմատաբար "Աննա Կարենինա"- ի՝ ավելի մեծ ծավալ ունեցող "Պատերազմ և խաղաղությունը" մեծ հետաքրքրությամբ եմ կարդացել ու անհամեմատ կարճ ժամանակում:

Այբ
14.12.2013, 13:39
Իրականում «չկարդացվող» գրողներ չկան, կա ուղղակի ժամանակի պահանջ, ընթերցողի աշխարհընկալման սկզբունք, և թե ինչքանով է տվյալ ժամանակի մեջ, տվյալ գիրքը արդիական:

Progart
03.11.2016, 20:24
Բացասական իմաստով չկարդացվող․
1 Պաուլո Կոելյո
2․ Խաչատուր Աբովյան «Վերք Հայաստանի»
3․ Հարուկի Մուրակամի
4․ Ռեմարկ
Դրական իմաստով «չկարդացվող»(=Դժվար կարդացվող, «տրորելով» կարդացվող)
1․ Դոստոևսկի (երկար ժամանակ տրամադրվում եմ, մինչև բացում գիրքը)
2. Չակ Պալանիկ
3․ Ջորջ Օրուել
4․ Հրանտ Մաթևոսյան
5․ Եղիշե Չարենց
6․ Ֆրիդրիխ Նիցշե

Sambitbaba
03.11.2016, 21:45
Բացասական իմաստով չկարդացվող․

Իսկ ի՞նչ է սա նշանակում... Ես կարծում էի, որ "չկարդացվող" բառն իր մեջ արդեն իսկ բացասական իմաստ ունի: Բայց "Բացասական իմաստով չկարդացվող"…:o
Միգուցէ սա այն դեպքն է, երբ ալամ աշխարհը կարդում ու հաճույք է ստանում, իսկ դու զոռովին տված նրանց դե՞մ ես կանգնել… Համենայն դեպս, ընտրածդ հեղինակներից համարյա բոլորն էլ…
Լավ, չերկարացնեմ:
Բայց և այնպես, ասենք, Մուրակամիի բազում գրքերից կարելի՞ է, մի երկու "բացասական իմաստով չկարդացվողները" նշես… Տնաշեն, նույնիսկ Բյուրի դուրն էր եկել: :)


Հ.Գ. Մարիշ ջան, չասեցիր, վերջը "Черный обелиск"-ը կարդացի՞ր, թե ոչ…

մարիօ
03.11.2016, 23:56
Չկարդալ ասեցիք, հիշեցի, երեք ամիս ա Էրլենդ Լուի գրքերից մեկն էի կարդում, երեկ հազիվ վերջացրի։ Աշխարհի ամենակարդացվող հեղինակին, որի մյուս գրքերն երկու օրում էի կարդում, երեք ամիս չլել եմ։ :think
Տենց լինում ա փաստորեն։

StrangeLittleGirl
04.11.2016, 00:35
Չկարդացվողների շարքից մի ամիս ա Ֆոլքների ձեռն եմ տանջվում, տեսնենք՝ ինչ կլինի ։))

Sambitbaba
04.11.2016, 02:20
Չկարդացվողների շարքից մի ամիս ա Ֆոլքների ձեռն եմ տանջվում, տեսնենք՝ ինչ կլինի ։))

Ֆոլքների գործերը հիմնականում մի քանի անգամից են, Բյուր ջան, իսկ հետո՝ ավելի հաճախ, - տանում են...

Մյուս կողմից, ժամանակ ունի՞ արդյոք այսօրվա մարդը նման գրականություն կարդալու... "Ուլիսսեսն" օրինակ... Ինձ թվում է, այս հրաշալի գրողները հատուկ ծնվել էին սովետի ժամանակվա ընթերցասերների համար, որ, նստած "երկաթե վարագույրի" հետևում, որտեղ նորմալ գրքերը հազարից մեկ էին ձեռքներն ընկնում, երազում էին նման գրականության մասին, և նույնիսկ հավաքվում ու խմբով էին կարդում…
Իսկ հիմա այնքան ընտիր գրականություն կա ամենուր, մի տեսակ ափսոս է ժամանակը...

Ես, օրինակ սփսոսում եմ անգամ, որ դուք Օրուել եք կարդում: Որ ի՞նչ... Ասածդ՝ ախմախ գրող, սովետի վրա կայֆեր բռնած...

Մի հատ էլ մյուս կողմից, եթե Օրուելի վրա եք ծախսում ժամանակներդ, ուրեմն ավելի լավ է Ջոյսի ու Ֆոլքների վրա ծախսեք::)

Progart
04.11.2016, 10:34
Իսկ ի՞նչ է սա նշանակում... Ես կարծում էի, որ "չկարդացվող" բառն իր մեջ արդեն իսկ բացասական իմաստ ունի: Բայց "Բացասական իմաստով չկարդացվող"…

Քանի որ մտադիր էի նշել նաև չկարդացվող դրականներին, դրա համար էլ նշեցի «բացասական իմաստով» չկարդացվող։ Դրա մեջ չեմ կարծում, որ ինչ֊որ տարօրինակ բան կար :D


Միգուցէ սա այն դեպքն է, երբ ալամ աշխարհը կարդում ու հաճույք է ստանում, իսկ դու զոռովին տված նրանց դե՞մ ես կանգնել… Համենայն դեպս, ընտրածդ հեղինակներից համարյա բոլորն էլ…

Ուզում եք ասել, զոռով չեմ կարում կարդա՞մ :D
Իմը չեն, ով ուզում է թող կարդա, բայց ես չեմ կարողանում հասկանամ իրենց։ Ես չեմ ասում վատն են, ասում եմ, որ չկարդացվող են՝ իմ համար։
Մուրակամիից փոքր բաներ եմ կարդացել, «Շահրիզադեն» «Զոմբին» «Կաֆկան ափին» «Քնի միջով»։
Կոելյոյից կարդացել եմ միայն Ալքիմիկոսի առաջին էջը։
Ռեմարկից «Հաղթական կամարը», որից հետո ուրիշ գիրք վերցրի հեղինակից, բայց թվաց հնի շարունակությունն էր, տարբերություն քիչ կար, տենց հիասթափված էլ չշարունակեցի։
Խաչատուր Աբովյանից էլ մենակ «Վերք․․․»֊ն եմ կարդացել, 2անգամ ու զարմանում եմ, թե խի :/

StrangeLittleGirl
04.11.2016, 12:42
Ֆոլքների գործերը հիմնականում մի քանի անգամից են, Բյուր ջան, իսկ հետո՝ ավելի հաճախ, - տանում են...

Մյուս կողմից, ժամանակ ունի՞ արդյոք այսօրվա մարդը նման գրականություն կարդալու... "Ուլիսսեսն" օրինակ... Ինձ թվում է, այս հրաշալի գրողները հատուկ ծնվել էին սովետի ժամանակվա ընթերցասերների համար, որ, նստած "երկաթե վարագույրի" հետևում, որտեղ նորմալ գրքերը հազարից մեկ էին ձեռքներն ընկնում, երազում էին նման գրականության մասին, և նույնիսկ հավաքվում ու խմբով էին կարդում…
Իսկ հիմա այնքան ընտիր գրականություն կա ամենուր, մի տեսակ ափսոս է ժամանակը...

Ես, օրինակ սփսոսում եմ անգամ, որ դուք Օրուել եք կարդում: Որ ի՞նչ... Ասածդ՝ ախմախ գրող, սովետի վրա կայֆեր բռնած...

Մի հատ էլ մյուս կողմից, եթե Օրուելի վրա եք ծախսում ժամանակներդ, ուրեմն ավելի լավ է Ջոյսի ու Ֆոլքների վրա ծախսեք::)

Արխային, Սամ, Ուլիսեսը կարդացել եմ, Ջոյսից ամեն ինչ կարդացել եմ, բացի Ֆինեգանի հոգեհանգստից: Ջոյսը հեչ էլ չկարդացվող գրող չի:

Իսկ Օրուելն էլ մենակ «Սովետի վրա կայֆեր բռնելով» չի, որ Օրուել ա: Նախ, ինքը լիքը ուրիշ գործեր էլ ունի: Երկրորդ, ահավոր տխուր ա, բայց 1984-ի լիքը տարրեր էսօր իրականություն են:

Մեկ էլ կլինի՞ ամեն մարդ ինքը որոշի իր ժամանակն ինչի վրա ծախսի:

Sambitbaba
04.11.2016, 17:33
Արխային, Բյուր ջան, էդքան լրջին մի տուր գրածներս: Ես քեզ ոչինչ խորհուրդ չեմ տալիս, ոչ էլ մեկ ուրիշին: Կարծիք է, ասում եմ:

Իրականում Ջոյսն իմ շատ սիրած գրողներից է, և ուրախ եմ, որ շատ բան ես կարդացել: Ես, օրինակ, "Ջակոմո Ջոյսն" եմ շատ սիրում՝ կարդացե՞լ ես...

Օրուելն ուրիշ գործեր էլ ունի (հիմնականում վավերագրական), բայց իմ ու քո իմացած Օրուելն է դառել հենց Սովետի վրա կայֆեր բռնելով, "Անասնաֆերման" վկա... Հետո էլ, հենց ինքն է խոստովանել, որ լուրջ տարիքի հասնելուց հետո, իր ամեն տողը հենց դրան է նվիրված: Եվ այդ պատճառով, ես նրան համարում եմ կեղծ, խարդախ ու խորամանկ գրող, ով խաղացել է ժամանակի թելադրած մարդկանց վախերի վրա, կոպիտ ասած, իրենից ոչինչ չներկայացնելով, բռնել է փողի տուտը: Կեղծ, որովհետև նրա գործերի մեջ հոգու նշույլ անգամ չկա: Խարդախ, որովհետև ուրիշների իդեաները որպես սեփական է ներկայացրել: Խորամանկ, որովհետև հասկացել է, որ այդ իդեաները կարելի է գեղարվեստական ոճով ներկայացնել՝ ավելի շատ ընթերցողներ գրավելու համար: Հա, մեկ էլ, որ էդքան խոսում եք նրա մարգարե լինելու մասին... վերահսկողություն, ֆլան-ֆստան... Ստալինիզմի վերահսկողություններից մինչև օրս աշխարհը սարսռում է, ի՞նչ մի դժվար բան էր մի երկու գիտաֆանտաստիկ ուժեղ գործ կարդալ՝ փառք Աստծո, Օրուէլը դրանց պակասը չուներ իր շուրջ, - և Ստալինի դասերը ներկայացնել որպես ապագայի կանխագուշակություն: Մեկ է, ասածդ գերտերությունները ինչպես կային, այնպես էլ լինելու էին մոտիկ ապագայում:

Սա է ափսոսանքներիս պատճառը, սիրելիս... ձեր թանկ ժամանակի համար...

Եվ սակաայն, ես քեզ ոչինչ խորհուրդ չեմ տալիս, նույնիսկ այս դեպքում: Կլինի՞ դա ինձ վրա չբարդես... Ծախսիր ժամանակդ ինչի վրա կուզես:
Ես, օրինակ, վաղվանից սկսում եմ օճառից փուչիկներ սարքել::o