yerevanci
04.03.2010, 11:19
Աղբյուր ,,7 օր,,
Ավտոմեքենա ունեցողները և նույնիսկ չունեցողները բախվել են մի իրավիճակի, երբ «մին էլ ըհը» ծլում է մեկը՝ հիմնականում ծեր և անմխիթար արտաքինով, և մեքենան տվյալ վայրում կայանելու համար գումար պահանջում (ով ինչքան շատ տա, նրա պատիվն է): Այս երևույթը տարիների պատմություն ունի, բայց հասարակության լայն շերտերը մինչև հիմա էլ չգիտեն՝ ո՞ւմ «վրա» են աշխատում այդ «ծերունի ավազակները», ո՞ր իրավունքով են գումար պահանջում վարորդներից, վերջին հաշվով ո՞ւմ գրպանում են հայտնվում այդ գանձված գումարները և այլն։
Հարցերի այս շարանի պատասխանները փորձեցինք ստանալ հենց «առաջին ձեռքից»՝ կայանատեղերում գումար գանձողներից։ Շատ հետաքրքիր զրույց ստացվեց։
-Ո՞ր իրավունքով եք վարորդներից գումար վերցնում,- հարցրեցի նրանցից մեկին՝ Մխոյան Ռուբենին։
-Ես ոչ մի գումար էլ չեմ վերցնում։ Ես՝ որպես աշխատող, քաղաքապետարանի բոլոր մեքենաները սպասարկում եմ։ Սպասում եմ, իրանց տեղը պահպանում եմ, որ քաղաքապետարանի աշխատողը գա ու ինքն իր տեղն ունենա,- պատասխանեց նա։
-Ձեր այդ ծառայությունների համար դուք ինչ-որ տեղից աշխատավարձ ստանո՞ւմ եք։
-Ո՛չ։ Ինձ հովանավորում են։
-Ո՞վ։
-Տարբեր մարդիկ, տարբեր շեֆեր։
-Բայց ես հենց նոր տեսա, որ վարորդներից մեկը ձեզ գումար տվեց՝ 100 դրամ։
-Չէ՛, բանալին վերցրեցի։ Ես գումար վերցնում եմ, ի՞նչ անեմ։
-Ամեն ամիս որքա՞ն գումար եք վաստակում։
-Ով ինչքան հոգու սրտով հովանավորում է։
-Ամեն ամսվա վերջի՞ն են հովանավորում, թե՞ ամեն օր։
-Ամսվա վերջում։
-Ձեր ասած քաղաքապետարանի շեֆե՞րն են տալիս։
-Չէ՛, մեր վարորդները։
-Քաղաքապետարանի՞ վարորդները։
-Չէ՛, էնքա՜ն վարորդներ կան նալոգվի…լիքն են։ Իսկ փող աշխատողներն այստեղի ստայանչիկներն են։ Չգիտեմ՝ ովքեր են։
-Իսկ նրա՞նք ում են պատկանում։
-Օ՜, Մագդո՜ւ։
-Ձեր անուն, ազգանունը կասե՞ք։
-Ինչի՞, արդեն հանձնում են հողի՞ն։
Նրա հետ զրույցն ավարտվեց։ Մոտեցանք մի քանի մետր հեռավորության վրա կանգնած մեր զրուցակցի մատնանշած ստայանչիկներից Վրեժ Գասպարյանին։
-Աշխատավարձ ստանո՞ւմ եք։
-Չէ՛, չենք ստանում։
-Բայց երբ մեքենաներին տեղավորում եք, գումար են տալիս։
-Եթե տալիս են, վերցնում ենք, չեն տալիս, չենք վերցնում։ Ուղղակի նայում ենք մեքենաներին, որ չխփեն, վթար չլինի։
-Փաստորեն, այստեղ ինքնակամ գալիս, կանգնո՞ւմ եք, ու ոչ մեկ ձեզ չի՞ հրահանգում։
-Ո՞նց ինքնակամ։
-Այսինքն, այդ գումարները որ վերցնում եք, հետո ինչ-որ մեկին հաձնո՞ւմ եք, թե՞ ձեզ են մնում։
-Տալիս ենք։
-Ո՞ւմ։
-Չեմ իմանում, մեկը գալիս, հավաքում է։
-Չե՞ք ճանաչում։
-Չեմ ճանաչում։
-Առանց ճանաչելու տալի՞ս եք ձեր վաստակածը։
-Հա՛։
-Օրական մոտավորապես որքա՞ն գումար է հավաքվում։
-1000 դրամ մնում է մեզ, 1000-ն էլ իրենց ենք տալիս։ Լրիվ հարկայինի աշխատողներն են։
-Մեքենան կայանողնե՞րը, թե՞ վերցնողները։
-Չէ՛, կանգնողները։
-Բայց ձեր վերնազգեստին ամրացված թղթի վրա գրված է «Բարի լույս» ՍՊԸ. հսկիչ վճարովի ավտոկանգառ։ Այդ ՍՊԸ-ի՞ց են գալիս, ձեր վաստակած գումարի կեսը վերցնում։
-Երևի։
Թե իրականում ովքե՞ր են այդ անհայտ և անձեռնմխելի «մագդուները», որ Երևանի ցանկացած փողոցի ցանկացած հատվածում կարող են մի աշխատողի կանգնեցնել, պարտադրել, որ նա վարորդներից գումար վերցնի, կեսն էլ վճարի իրեն, այդ գումարներից հարկեր չեն վճարում (էլ չեմ ասում ՀԴՄ կտրոն տալու մասին) ու չեն պատժվում, չգիտեն անգամ մեր երկրի լավատեղյակ պաշտոնյաները։ Համենայնդեպս, իրենք այդպես են պնդում։ Մասնավորապես ՀՀ Ազգային ժողովի տնտեսական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Վարդան Այվազյանը մեզ հետ զրույցում ասաց.
-Դե երևի ինչ-որ մեկի գրպանը մտնում է, ով որ այդ մարդկանց ուղարկել է, կամ էլ ա՛յդ մարդու գրպանը։ Հիմա այստեղ էլ ես կարող եմ գնալ, մեքենայիս կողքը մարդ կանգնած լինի, ասեն՝ ինձ փող տուր։ Ուզում են, դուք էլ մի՛ տվեք։ Դրանք ոչ մի կարգավիճակ չունեն։
Վ. Այվազյանն ավելացրեց նաև, որ սա քաղաքապետարանի կարգավորման խնդիրն է.
-Հուսով եմ, որ քաղաքապետարանը դա կկարգավորի, որովհետև դա օրենքով չի. նպանատիպ օրենք չկա։ Սա հասարակական մայթ է և ոչ մի ծառայություն քեզ չի մատուցում, ինչի՞ համար պետք է ես վճարեմ. ո՛չ պահպանում է, ո՛չ, ենթադրենք, քո մեքենային մի դեպք պատահելու պարագայում պատասխանատվություն է կրելու։ Դրանք, այսպես ասած, փափախչիներ են։
Փոխարենը Երևանի քաղաքապետարանից պնդում են, որ Երևան քաղաքում կայանատեղիները նախկինում կազմակերպվել են Երևանի խորհրդի 27.11.2000թ. հ.31/4 որոշմամբ սահմանված կարգով, ըստ որի տարածքներն անհատույց մշտական օգտագործման իրավունքով տրամադրվել են թաղապետարանին, որոնք էլ տարբեր ընկերությունների հետ պայմանագրային հիմունքներով մատուցել են այդ ծառայությունները։
Ավտոմեքենա ունեցողները և նույնիսկ չունեցողները բախվել են մի իրավիճակի, երբ «մին էլ ըհը» ծլում է մեկը՝ հիմնականում ծեր և անմխիթար արտաքինով, և մեքենան տվյալ վայրում կայանելու համար գումար պահանջում (ով ինչքան շատ տա, նրա պատիվն է): Այս երևույթը տարիների պատմություն ունի, բայց հասարակության լայն շերտերը մինչև հիմա էլ չգիտեն՝ ո՞ւմ «վրա» են աշխատում այդ «ծերունի ավազակները», ո՞ր իրավունքով են գումար պահանջում վարորդներից, վերջին հաշվով ո՞ւմ գրպանում են հայտնվում այդ գանձված գումարները և այլն։
Հարցերի այս շարանի պատասխանները փորձեցինք ստանալ հենց «առաջին ձեռքից»՝ կայանատեղերում գումար գանձողներից։ Շատ հետաքրքիր զրույց ստացվեց։
-Ո՞ր իրավունքով եք վարորդներից գումար վերցնում,- հարցրեցի նրանցից մեկին՝ Մխոյան Ռուբենին։
-Ես ոչ մի գումար էլ չեմ վերցնում։ Ես՝ որպես աշխատող, քաղաքապետարանի բոլոր մեքենաները սպասարկում եմ։ Սպասում եմ, իրանց տեղը պահպանում եմ, որ քաղաքապետարանի աշխատողը գա ու ինքն իր տեղն ունենա,- պատասխանեց նա։
-Ձեր այդ ծառայությունների համար դուք ինչ-որ տեղից աշխատավարձ ստանո՞ւմ եք։
-Ո՛չ։ Ինձ հովանավորում են։
-Ո՞վ։
-Տարբեր մարդիկ, տարբեր շեֆեր։
-Բայց ես հենց նոր տեսա, որ վարորդներից մեկը ձեզ գումար տվեց՝ 100 դրամ։
-Չէ՛, բանալին վերցրեցի։ Ես գումար վերցնում եմ, ի՞նչ անեմ։
-Ամեն ամիս որքա՞ն գումար եք վաստակում։
-Ով ինչքան հոգու սրտով հովանավորում է։
-Ամեն ամսվա վերջի՞ն են հովանավորում, թե՞ ամեն օր։
-Ամսվա վերջում։
-Ձեր ասած քաղաքապետարանի շեֆե՞րն են տալիս։
-Չէ՛, մեր վարորդները։
-Քաղաքապետարանի՞ վարորդները։
-Չէ՛, էնքա՜ն վարորդներ կան նալոգվի…լիքն են։ Իսկ փող աշխատողներն այստեղի ստայանչիկներն են։ Չգիտեմ՝ ովքեր են։
-Իսկ նրա՞նք ում են պատկանում։
-Օ՜, Մագդո՜ւ։
-Ձեր անուն, ազգանունը կասե՞ք։
-Ինչի՞, արդեն հանձնում են հողի՞ն։
Նրա հետ զրույցն ավարտվեց։ Մոտեցանք մի քանի մետր հեռավորության վրա կանգնած մեր զրուցակցի մատնանշած ստայանչիկներից Վրեժ Գասպարյանին։
-Աշխատավարձ ստանո՞ւմ եք։
-Չէ՛, չենք ստանում։
-Բայց երբ մեքենաներին տեղավորում եք, գումար են տալիս։
-Եթե տալիս են, վերցնում ենք, չեն տալիս, չենք վերցնում։ Ուղղակի նայում ենք մեքենաներին, որ չխփեն, վթար չլինի։
-Փաստորեն, այստեղ ինքնակամ գալիս, կանգնո՞ւմ եք, ու ոչ մեկ ձեզ չի՞ հրահանգում։
-Ո՞նց ինքնակամ։
-Այսինքն, այդ գումարները որ վերցնում եք, հետո ինչ-որ մեկին հաձնո՞ւմ եք, թե՞ ձեզ են մնում։
-Տալիս ենք։
-Ո՞ւմ։
-Չեմ իմանում, մեկը գալիս, հավաքում է։
-Չե՞ք ճանաչում։
-Չեմ ճանաչում։
-Առանց ճանաչելու տալի՞ս եք ձեր վաստակածը։
-Հա՛։
-Օրական մոտավորապես որքա՞ն գումար է հավաքվում։
-1000 դրամ մնում է մեզ, 1000-ն էլ իրենց ենք տալիս։ Լրիվ հարկայինի աշխատողներն են։
-Մեքենան կայանողնե՞րը, թե՞ վերցնողները։
-Չէ՛, կանգնողները։
-Բայց ձեր վերնազգեստին ամրացված թղթի վրա գրված է «Բարի լույս» ՍՊԸ. հսկիչ վճարովի ավտոկանգառ։ Այդ ՍՊԸ-ի՞ց են գալիս, ձեր վաստակած գումարի կեսը վերցնում։
-Երևի։
Թե իրականում ովքե՞ր են այդ անհայտ և անձեռնմխելի «մագդուները», որ Երևանի ցանկացած փողոցի ցանկացած հատվածում կարող են մի աշխատողի կանգնեցնել, պարտադրել, որ նա վարորդներից գումար վերցնի, կեսն էլ վճարի իրեն, այդ գումարներից հարկեր չեն վճարում (էլ չեմ ասում ՀԴՄ կտրոն տալու մասին) ու չեն պատժվում, չգիտեն անգամ մեր երկրի լավատեղյակ պաշտոնյաները։ Համենայնդեպս, իրենք այդպես են պնդում։ Մասնավորապես ՀՀ Ազգային ժողովի տնտեսական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Վարդան Այվազյանը մեզ հետ զրույցում ասաց.
-Դե երևի ինչ-որ մեկի գրպանը մտնում է, ով որ այդ մարդկանց ուղարկել է, կամ էլ ա՛յդ մարդու գրպանը։ Հիմա այստեղ էլ ես կարող եմ գնալ, մեքենայիս կողքը մարդ կանգնած լինի, ասեն՝ ինձ փող տուր։ Ուզում են, դուք էլ մի՛ տվեք։ Դրանք ոչ մի կարգավիճակ չունեն։
Վ. Այվազյանն ավելացրեց նաև, որ սա քաղաքապետարանի կարգավորման խնդիրն է.
-Հուսով եմ, որ քաղաքապետարանը դա կկարգավորի, որովհետև դա օրենքով չի. նպանատիպ օրենք չկա։ Սա հասարակական մայթ է և ոչ մի ծառայություն քեզ չի մատուցում, ինչի՞ համար պետք է ես վճարեմ. ո՛չ պահպանում է, ո՛չ, ենթադրենք, քո մեքենային մի դեպք պատահելու պարագայում պատասխանատվություն է կրելու։ Դրանք, այսպես ասած, փափախչիներ են։
Փոխարենը Երևանի քաղաքապետարանից պնդում են, որ Երևան քաղաքում կայանատեղիները նախկինում կազմակերպվել են Երևանի խորհրդի 27.11.2000թ. հ.31/4 որոշմամբ սահմանված կարգով, ըստ որի տարածքներն անհատույց մշտական օգտագործման իրավունքով տրամադրվել են թաղապետարանին, որոնք էլ տարբեր ընկերությունների հետ պայմանագրային հիմունքներով մատուցել են այդ ծառայությունները։