PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Հայ ազգի փրկությունը. որտե՞ղ



My World My Space
26.01.2010, 14:53
Եկեք խորհենք հայ ազգի փրկության ճանապարհների վերաբերյալ, ի՞նչ ունենք այսօր, ի՞նչ պիտի անենք վաղը, որպեզի դեպի մահ ճանապարհը փոխենք......

My World My Space
26.01.2010, 15:01
Ժող. ջան մենք ազգովի մի բան միշտ սխալ ենք հասկանում, որ ոչ թե պետք ա սովորեցնենք ուրիշներին թե ովքեր են հայերը, այլ պետք է հետաքրքրություն առաջացնենք նրանց մեջ մեր այսօրով, որպեսզի նրանք ինքնուրույն պրպտեն մեզ։ Ի վերջո ո՞վ է հաճույքով սովորում այն դասը, որը նրան հետաքրքիր չէ.....

Երբ որ հիմա մենք աշխարհին ներկայացնեք թեկուզ մի անուն, որը հայկական լինելուց բացի համընդհանուր արժեք կարա լինի, հավատացեք որ միլիոնավոր մարդիօք կսկսեն հատաքրքրվել հայերով։ Հիմա մեզ աշխարհի "հասարակ" բնակչությունը ճանաչում է միայն որպես ցեղասպանված և երկրաշարժից տուժած ժողովուրդ, հա, մի մասն էլ որպես առաջին քրիստոնյա..... Ժամանակն է դուրս գալ սգի միջից։

Էն գումարները որ այսօր հատկացվումն են կինոներ նկարելուն, կարելի ա հավաքել, Համահայկական հիմնադրամի խողովակների փողերն էլ վրեն դնել, ու եթե մենք էլ չկարենանք, զակազ տանք Հոլիվուդյան մի ռեժիսորի, թող Տիգրան Մեծի մասին մի ֆիլմ նկարի, հաստատ նա ավելի պակաս մարդ ու գործիչ չի եղել, քան Մակեդոնացին, Կեսարը, կամ Կլեոպատրան, ու վերջապես Աստերիքսն ու Օբելիքսը։ Մի հատ մեծ, հզոր, լայնամաշտաբ նկարահանումներով կինո ա պետք, որ աշխարհին ցույց տա թե ով ա հայ ազգը.... Վերջապես մեզ սկսեն ճանաչել որպես հերոս, հաղթող, ուժեղ....... վերևում արդեն ասել էի, որ Պատմությունը պոռնիկ է, որը սիրում է համարձակների, համարձակ լինեք, դեմ տանք աշխարհին մեր ուժը, ոչ թե անընդհատ ողորմություն խնդրենք, ու մեր մեջ ուռենք, որ այ ստեղ մեզ չհիշատակեցին, քանզի մեզնից լավ ոչ ոք մեր համար չի կարա մի բան անի.....


Ֆիլմ նկարելը ունի հետևյալ լավ կողմերը
1. Ցույց կտա մեր այսօրը, որ մենք հպարտ ենք անցյալով
2. կասկսենք հպարտանալ մեր կինոյով ու ցույց կտանք մեր բոլոր արտասահմանցի բարեկամներին, հարևաններին ու այլոց.....
3. կառաջացնենք հետաքրքրություն մեր հանդեպ
4, քանի որ "ձևավոր" ազգ ենք, ստիպված կսկսենք մեզ ավելի լավ պահել,որ արդարացնենք մեր պատմությունը
5. Մեր լավ պահվածքը կժառանգենք հետնորդներին ու շղթայով գնաաաաա՜ց..........

Ապե Ջան
26.01.2010, 15:27
Եկեք խորհենք հայ ազգի փրկության ճանապարհների վերաբերյալ, ի՞նչ ունենք այսօր, ի՞նչ պիտի անենք վաղը, որպեզի դեպի մահ ճանապարհը փոխենք......

Ինչի մենք հիմա դեպի մահ են գնում: Էտ որտեղից վերցրեցիր:

My World My Space
26.01.2010, 15:31
Ինչի մենք հիմա դեպի մահ են գնում: Էտ որտեղից վերցրեցիր:

Մի հատ լավ նայի շուրջբոլորդ ու սա թե մենք ո՞ւր ենք գնում..............

Ապե Ջան
26.01.2010, 15:34
Մի հատ լավ նայի շուրջբոլորդ ու սա թե մենք ո՞ւր ենք գնում..............

Նայելով եմ ասում... Չգիտեմ ոէր ենք գնում բայց 90% - ով դեպի մահվան դուռը չենք գնում: Չեմ հասկանում քեզ ինչնա դրթում որ տենց ես մտածում:

My World My Space
26.01.2010, 15:40
Նայելով եմ ասում... Չգիտեմ ոէր ենք գնում բայց 90% - ով դեպի մահվան դուռը չենք գնում: Չեմ հասկանում քեզ ինչնա դրթում որ տենց ես մտածում:

Հարգելիս դեպի մահ ասելով, ի նկատի չունեմ , որ 100 տարուց ասենք ընկնելու ենք մեռնենք, այլ որ ազգը, որպես էթնոս վարի ա գնում..... էն էլ մեծ թափով.........

Ապե Ջան
26.01.2010, 15:42
Հարգելիս դեպի մահ ասելով, ի նկատի չունեմ , որ 100 տարուց ասենք ընկնելու ենք մեռնենք, այլ որ ազգը, որպես էթնոս վարի ա գնում..... էն էլ մեծ թափով.........

Հա հասկանում եմ, բայց ինչիցա վարի գնում, կասես դրթապատճառնետը:

My World My Space
26.01.2010, 15:44
Հա հասկանում եմ, բայց ինչիցա վարի գնում, կասես դրթապատճառնետը:

բա հենց դրա համար էլ բացել եմ էս թեման, որ գտնենք դրդապատճառները ու փորձենք շտկել դրանք............

Ապե Ջան
26.01.2010, 15:46
բա հենց դրա համար էլ բացել եմ էս թեման, որ գտնենք դրդապատճառները ու փորձենք շտկել դրանք............

Ու գոնե են մինիմալ ուղղությունը կտաս սկսենք ճանապարհորդությունը:

My World My Space
26.01.2010, 15:51
Ու գոնե են մինիմալ ուղղությունը կտաս սկսենք ճանապարհորդությունը:


ուղղության մի տարբերակ տես #2 գրառման մեջ։

Տրիբուն
26.01.2010, 15:53
Նայելով եմ ասում... Չգիտեմ ոէր ենք գնում բայց 90% - ով դեպի մահվան դուռը չենք գնում: Չեմ հասկանում քեզ ինչնա դրթում որ տենց ես մտածում:

Դռթող երևի չկա, բայց բռթող ինչքան ուզում ես:

Տրիբուն
26.01.2010, 15:56
Հարգելիս դեպի մահ ասելով, ի նկատի չունեմ , որ 100 տարուց ասենք ընկնելու ենք մեռնենք, այլ որ ազգը, որպես էթնոս վարի ա գնում..... էն էլ մեծ թափով.........

Այ էս պահը դուրս շատ եկավ - ազգը որպես էթնոս վարի ա գնում: Մի մտածի, որպես ցեղախումբ, կանք, եղել ենք, ու եղելու ենք:

My World My Space
26.01.2010, 15:57
Դռթող երևի չկա, բայց բռթող ինչքան ուզում ես:


Կարա՞ս ավելի լայն մեկնաբանություն անես... ուզում եմ պարզեմ, հասկանամ նենց ոնց որ գրել ես, թե ամեն դեպքում ուրիշ բան էիր ուզում ասած լինեիր

Տրիբուն
26.01.2010, 16:10
Կարա՞ս ավելի լայն մեկնաբանություն անես... ուզում եմ պարզեմ, հասկանամ նենց ոնց որ գրել ես, թե ամեն դեպքում ուրիշ բան էիր ուզում ասած լինեիր

Չհասկանալու բան չկա, ազգին բռթում են դեպի խորը անդունդ:

My World My Space
26.01.2010, 16:12
Չհասկանալու բան չկա, ազգին բռթում են դեպի խորը անդունդ:

Դե ասա ո՞նց անենք, որ չբռթվենք

Tig
26.01.2010, 16:14
Չհասկանալու բան չկա, ազգին բռթում են դեպի խորը անդունդ:

Մի րոպե, էդ բռթողն ովա՞

My World My Space
26.01.2010, 16:17
Մի րոպե, էդ բռթողն ովա՞

Խաբար չեմ Տիգ ջան,:8
Տրիբունը ասեց ու կորավ.............:(

Տրիբուն
26.01.2010, 16:33
Մի րոպե, էդ բռթողն ովա՞

Փղերը, ընկեր:

Արիացի
26.01.2010, 16:39
Էս ինչի՞ց պետք ա հայ ազգը փրկվի

My World My Space
26.01.2010, 16:47
Էս ինչի՞ց պետք ա հայ ազգը փրկվի

Առաջին հերթին հենց իրանից.. հետո էլ կտեսնենք.........

Արիացի
26.01.2010, 16:54
Առաջին հերթին հենց իրանից.. հետո էլ կտեսնենք.........

Խի ինքը իրան ի՞նչ ա արել, որ մի հատ էլ պետք ա փրկել: Հակասություն ա ստացվում:

Գաղթական
30.01.2010, 07:49
1. այստեղ ու այնտեղ սթից «գլուխ գովալը», թե՝ գիտես մեզ անցած դարում կոտորել են ու մենք առաջին քրիստոնյա ժողովուրդն ենք, թարգելու ու ինքներս մեզ ավելի վայելուչ պահելու ժամանակն է.. երևի.. քանզի օտարը ո՛չ թե կնայի, թե ով ես եղել 3000 տարի առաջ, այլ՝ ով ես հիմա..

2. երբ մարդն ինքն իրեն չի հարգում, առիթ էլ չի տալիս ուրիշներին իրեն հարգելու..
իսկ մեզ մոտ Ազգային ինքնագիտակցության գործակիցը ձգտում է զրոյի.. եթե դեռ չի հասել..
պետական մասշտաբով ամենատարբեր լոզունգներ, ու, որ ավելի կարևոր է, Պատճառներ են պետք, որ Մենք նորից առիթ ունենանք հպարտանալու մեր ազգային պատկանելությամբ..

3. օրենքը հարգել է պետք նորից սովորել..
ժամանակին լավ էլ օրինապահ ժողովուրդ էինք..
«փչացանք» սրա ու նրա հետ շփվելուց..
Հային ու Հայաստան Ազգային երկրին հարիր օրենքներ ստեղծել ու դրանց հետևել.. չհետևողներին էլ՝ հրապարակավ ծաղրել է պետք..



Մենք ունենք էնպիսի արժեքներ, որ ոչ մի ուրիշ ազգ չունի..
100 տոկոս..
բայց, նաև, ունենք այնպիսի վատ կողմեր, որ ոչ մեկ ուրիշը չունի..

Մեզ պարզապես դաստիարակել է պետք...
Ու, եթե հանկարծ , Հայը դարձավ դաստիարակված ազգ.. էլ հետևից հասնել և/կամ բռնել չի լինի..
ոնց որ ասում են.. աշխարհը խալի է ոտիդ տակ..

Lion
30.01.2010, 08:27
Եղեռնի պահով ոչ մի նորմալ հայ երբեք "գլուխ չի գովա", հուսով եմ հասկանալի է ինչու: Մնացածի պահով - բազմիցս եմ ասել ու չեմ հոգնի կրկնել, որ մեր ազգի պատմությունը մի կողմից, իսկ նրա ներկա սոցիալ-քաղաքական ու մշակությին պրոբլեմները մյուս կողմից գտնվում են տարբեր և երբեք չխաչվող հարթությունների վրա: Ու եթե մենք չենք կարողանում լուծել ներկայիս սոցիալ-քաղաքական ու մշակությին պրոբլեմները, պետք չէ դրա համար մեղադրել մեր ազգի պատմությանը...

Գաղթական
30.01.2010, 18:59
Եղեռնի պահով ոչ մի նորմալ հայ երբեք "գլուխ չի գովա", հուսով եմ հասկանալի է ինչու:

երբ պատեհ ու անպատեհ առիթով, տարբեր մարդիկ, շատ ինքնագոհ ու «ամերիկա բացահայտածի» տեսքով, սկսում են օտարներին պատմել մի բան, որի մասին, խոսքը մեր մեջ, իրենք էդքան էլ շատ բան չգիտեն, բացի տարեթվից ու զոհվածների մոտավոր քանակից, դա արդեն կամաց կամաց դադարում է նույնիսկ լացի նմանվելուց..



Մնացածի պահով - բազմիցս եմ ասել ու չեմ հոգնի կրկնել, որ մեր ազգի պատմությունը մի կողմից, իսկ նրա ներկա սոցիալ-քաղաքական ու մշակությին պրոբլեմները մյուս կողմից գտնվում են տարբեր և երբեք չխաչվող հարթությունների վրա: Ու եթե մենք չենք կարողանում լուծել ներկայիս սոցիալ-քաղաքական ու մշակությին պրոբլեմները, պետք չէ դրա համար մեղադրել մեր ազգի պատմությանը...

Լիոն ջան, ճիշտն ասած, չհասկացա, թե սա ի՞նձ էր վերաբերում, թե ոչ..
ասում ես մնացածի պահով..
բայց ինչի ես մեր կամ ուրիշի պատմության հասցեին բան ասեցի՞.. :)

Lion
01.02.2010, 08:19
երբ պատեհ ու անպատեհ առիթով, տարբեր մարդիկ, շատ ինքնագոհ ու «ամերիկա բացահայտածի» տեսքով, սկսում են օտարներին պատմել մի բան, որի մասին, խոսքը մեր մեջ, իրենք էդքան էլ շատ բան չգիտեն, բացի տարեթվից ու զոհվածների մոտավոր քանակից, դա արդեն կամաց կամաց դադարում է նույնիսկ լացի նմանվելուց..


Իսկ ես այդ ամենումւ ավելի շատ տեսնում եմ օտարին իրենց ապրած ողբերգությունը ու ցավը ներկայացնելու ձգտում, այլ ոչ թե գլուխգովանություն: Այլ հարց է, թե արժե ամեն մի պատահած օտարի այդ մասին պատմել, բայց կարծում եմ դա գլուգովանություն չի հաստատ: Մնացածի պահով՝ ուղղակի բարձրաձայն մտածում եմ… :)

zanazan
01.02.2010, 11:03
Տղամարդուն (ազգին), այն էլ հայ , վայել չի անցյալից սեփական ցավերը ի ցուց դնել օտարին, որ վերջինիս մոտ խղճի զգացում արթնացնելով բացատրելի դարցնի ներկաիս տգիտության ու բարբարոսության փաստը...

Lion
01.02.2010, 11:34
Էդ պահը կա, բայց համաձայնիր, որ Մեծ եղեռնը արդեն իսկ մեր ազգի կերպարի անբաժանելի մասն է և, եթե որևէ մեկը ուզում է հասկանալ հային, պետք է իմանա այդ մասին...

Նարե
01.02.2010, 14:22
Հայ ազգի փրկությունը։ Որտե՞ղ...................................... խոպանում

My World My Space
01.02.2010, 14:26
Էդ պահը կա, բայց համաձայնիր, որ Մեծ եղեռնը արդեն իսկ մեր ազգի կերպարի անբաժանելի մասն է և, եթե որևէ մեկը ուզում է հասկանալ հային, պետք է իմանա այդ մասին...

Շնորհակալ եմ Լիոն ջան, ճիշտ ասեցիր։ Մեզ ճանաչում են որպես եղեռն տեսած, երկրաշարժ տեսած ազգ,ու մեկ էլ որպես առաջին քրիստոնյա։

Ժամանակն ա որ սգից դուրս գանք։ Մեր մեծերին կամ մեր արժեքները շատ քչերը գիտեն և հիմնականում դրանք նեղ մասնագետներ են։ Իսկ "հասարակ" հանրությունը մեզ չգիտի, իսկ ճանաչելու համար մենք պիտի մեզ ներկայացնենք....
Իսկ եթե չներկայացանք էլի մնալու ենք մի կիլո բրնձի սպասող ազգ։ Իսկ որ պատշաճ ներկայանանք, կսկսեն ճանաչել մեզ, մեր հնարավորությունները կիմանան, ու մեկ մեկ էլ մեզ հատ հաշվի կնստեն, գիտության, և այլ բնագավառներում։ Մենք լուրջ պոտենցիալ ունենք, որպես ազգ, սակայն քանի դեռ այն չի օգտագործվում, մենք հետ ենք գնում։ Մեզ պետք է որ ներգրավվենք աշխարհի գիտական ու ինտելեկտուալ տնտեսության մեջ, ու մեզ հզոր ապագայա սպասվում։ Հնդիկները եթե կարացել են ՏՏ ոլորտում մի եքա մաս "վերցնեն", մենք չե՞նք կարա, կարանք ու իրանցից էլ լավ կարանք......

Մեզ ներկայացնելն էլ սկսվում ա պատմությունից, մեր հաջողություններից, մեր մեծերից, մինչև էսօրվա մեր գործերը։ Մեր պետությունը մենակ կարում ա հգամահայկական հիմնադրամով խողովակ փոխի, այնինչ պետական քարոզչություն ա պետք, Հայաստանը լույսի տակ ներկայացնելու համար։ Ու քանի դեռ դա տենց ա, մենք` սովորական քաղաքացիներս պիտի ածխատենք էդ բացը լրացնել....

Գաղթական
02.02.2010, 04:08
Իսկ ես այդ ամենումւ ավելի շատ տեսնում եմ օտարին իրենց ապրած ողբերգությունը ու ցավը ներկայացնելու ձգտում, այլ ոչ թե գլուխգովանություն: Այլ հարց է, թե արժե ամեն մի պատահած օտարի այդ մասին պատմել, բայց կարծում եմ դա գլուգովանություն չի հաստատ: Մնացածի պահով՝ ուղղակի բարձրաձայն մտածում եմ… :)

ես «գլուխ գովալը» պատահական չէի վերցրել չակերտների մեջ..

ախր էդ ցավը ներկայացնելուն էլ ձև կա.. էլ չեմ ասում՝ տեղ ու ժամանակ..

չէ՞ որ մարդն ավելի ուշադիր է լսում իրեն հետաքրքրող հարցի պատասխանը, քան թե թեմայից շեղված մեջբերումը.. իսկ թե ինչպես օտար մարդու մոտ հետաքրքրություն առաջնես՝ դա էլ պետք է մտածել..

օրինակ՝ մի քանի տարի առաջ Լայդենի համալսարանում էի ուսանում.. պետք է ելույթ ունենայինք ազատ թեմայով.. ես էլ էի շատ ուզում էդ ցավը ներկայացնել.. բայց չէի էլ ուզում, որ տպավորություն ստեղծվեր, թե Հայը էլի առիթը բաց չթողեց լացելու..
ելույթիցս առաջ մեկին խնդրեցի լսարանին բաժանել նախօրոք պատրաստածս 10էջանոց նյութը՝ Հայերի ու Հայաստանի մասին ամենատարբեր տեղեկություններով ու պատկերներով.. պատմական ու արդի քարտեզներով.. ու սկսեցի բուն ելույթս՝ «Հայաստանը՝ որպես առաջին Քրիստոնյա երկիր» վերնագրով..
ելույթս էլ սահմանափակեցի տխուր վերջաբանով, թե՝ ճիշտ է՝ մենք դարերով ստեղծել ենք հազարավոր ճարտարապետական գանձեր՝ եկեղեցիներ, որոնք իրենց նմանը չունեն աշխարհում, բայց դրանցից մեծ մասը, որոնք փրկվել են ավերումից, այսօր, Խաչի փոխարեն, կիսալուսին են կրում գմբեթին ու թուրքերի կողմից միլիոնավոր զբոսաշրջիկներին են ներկայացվում որպես հին թուրքական մզկիթներ..
կարճատև ընդմիջումից հետո մի Չինացի տեղից վեր կացավ՝ իսկ կարելի՞ է հետաքրքրվել, թե օրինակ անձամբ Դուք մեղադրո՞ւմ եք այսօրվա թուրքերին որպես Եղեռնի պատասխանատուներ..
մոտ կես ժամվա չափ հաճույքով պատասխանում էի ամենատարբեր հարցերի.. Եղեռնի ու Հայ-թուրքական հարաբերությունների վերաբերյալ.. դրանով հաջողվեց Արցախին էլ հասնել..
միջոցառման վերջում էլ՝ մի Գերմանուհի ու Ամերիկացի ամուսիններ մոտեցան ինձ՝ Հայաստան մեկնելու տոմսի արժեքի ու առավել գեղատեսիլ վայրերի մասին հարցուփորձ անելու..


այս եղանակը, անխոս, ես համարում եմ ցավի վայելուչ ներկայացում..
թե չէ՝ փողոցում անկապ մեկը մոտենա քեզ հարցնի՝ թուրք ե՞ս, դու էլ թե՝ վայ ես էդ թուրքերի մաման ծաղկացնեմ.. բա չես իմացե՞լ, որ դրանք մեզ կոտորել են..
է հե՞տո..

կամ՝ մեկ այլ օրինակ.
Նիդեռլանդների Ասսեն քաղաքում Հայկական համայնքը 200-ից 300 հոգի է հաշվում..
էս մարդիկ որոշում են, մի քանի այլ քաղաքի նման իրենք էլ իրենց քաղաքային գերեզմանատանը առանձին՝ միայն Հայերի համար նախատեսված տարածք ունենալ..
դիմում են քաղաքապետարան..
քաղաքապետարանը մերժումա.. էս Հայերն էլ բռնում դատի են տալիս.. քաղաքապետարանին..
դատի ժամանակ քաղաքապետարանի ներկայացուցիչը հայտարարում է, թե իրենք չեն կարող քաղաքում ապրող բոլոր ազգային փոքրամասնություններին առանձին բաժին հատկացնել գերեզմանատանը.. և հետո՝ Հայերը շատ քիչ են իրենց համար առանձին գերեզմանահատված ունենալու համար..
էստեղ Հայերի շահերը ներկայացնող իրավաբանը տեղից բորբոքված վեր է թռնում, թե՝ էս ի՞նչ եք ասում.. Հայերը քիչ են, որովհետև իրանց 15 թվին թուրքերը կոտորել են..


սա ի՞նչ է, նորմալ երևո՞ւյթ.. թե՞ ցավի ու ողբերգության ներկայացման ձև..

Ապե Ջան
02.02.2010, 04:32
Ժող, հը գտել եք?

dvgray
02.02.2010, 08:15
հետաքրքիր է վերնագրի սկիզբը "Հայ ազգի փրկությունը" : ու նաև շարունակականության մեջ արված հռետարականը՝ "Որտե՞ղ" : դրան գումարած երեք կետը "…"
"Որտեղ" ասելով, հեղինակը ինկատի ունի հավանաբար ինչ որ աշխարհագրական տեղանք: փորձեմ նկարագրել այդ տեղը: կարծում եմ՝ Չիլի: այնտեղ հայ ազգը լիովին կփրկվի

Lion
02.02.2010, 08:26
ես «գլուխ գովալը» պատահական չէի վերցրել չակերտների մեջ..

ախր էդ ցավը ներկայացնելուն էլ ձև կա.. էլ չեմ ասում՝ տեղ ու ժամանակ..

չէ՞ որ մարդն ավելի ուշադիր է լսում իրեն հետաքրքրող հարցի պատասխանը, քան թե թեմայից շեղված մեջբերումը.. իսկ թե ինչպես օտար մարդու մոտ հետաքրքրություն առաջնես՝ դա էլ պետք է մտածել..

օրինակ՝ մի քանի տարի առաջ Լայդենի համալսարանում էի ուսանում.. պետք է ելույթ ունենայինք ազատ թեմայով.. ես էլ էի շատ ուզում էդ ցավը ներկայացնել.. բայց չէի էլ ուզում, որ տպավորություն ստեղծվեր, թե Հայը էլի առիթը բաց չթողեց լացելու..
ելույթիցս առաջ մեկին խնդրեցի լսարանին բաժանել նախօրոք պատրաստածս 10էջանոց նյութը՝ Հայերի ու Հայաստանի մասին ամենատարբեր տեղեկություններով ու պատկերներով.. պատմական ու արդի քարտեզներով.. ու սկսեցի բուն ելույթս՝ «Հայաստանը՝ որպես առաջին Քրիստոնյա երկիր» վերնագրով..
ելույթս էլ սահմանափակեցի տխուր վերջաբանով, թե՝ ճիշտ է՝ մենք դարերով ստեղծել ենք հազարավոր ճարտարապետական գանձեր՝ եկեղեցիներ, որոնք իրենց նմանը չունեն աշխարհում, բայց դրանցից մեծ մասը, որոնք փրկվել են ավերումից, այսօր, Խաչի փոխարեն, կիսալուսին են կրում գմբեթին ու թուրքերի կողմից միլիոնավոր զբոսաշրջիկներին են ներկայացվում որպես հին թուրքական մզկիթներ..
կարճատև ընդմիջումից հետո մի Չինացի տեղից վեր կացավ՝ իսկ կարելի՞ է հետաքրքրվել, թե օրինակ անձամբ Դուք մեղադրո՞ւմ եք այսօրվա թուրքերին որպես Եղեռնի պատասխանատուներ..
մոտ կես ժամվա չափ հաճույքով պատասխանում էի ամենատարբեր հարցերի.. Եղեռնի ու Հայ-թուրքական հարաբերությունների վերաբերյալ.. դրանով հաջողվեց Արցախին էլ հասնել..
միջոցառման վերջում էլ՝ մի Գերմանուհի ու Ամերիկացի ամուսիններ մոտեցան ինձ՝ Հայաստան մեկնելու տոմսի արժեքի ու առավել գեղատեսիլ վայրերի մասին հարցուփորձ անելու..


այս եղանակը, անխոս, ես համարում եմ ցավի վայելուչ ներկայացում..
թե չէ՝ փողոցում անկապ մեկը մոտենա քեզ հարցնի՝ թուրք ե՞ս, դու էլ թե՝ վայ ես էդ թուրքերի մաման ծաղկացնեմ.. բա չես իմացե՞լ, որ դրանք մեզ կոտորել են..
է հե՞տո..


Իհակե ճիշտ ես, ես էլ այդպես կվարվեի: Բայց դե հո չի կարելի նման փաստարկված ու հոգեբանականորեն կշռադատված մոտեցում պահանջել բոլոր հայ մարդկանցից: Ամեն մեկն անում է այնպես, ինչպես կարողանում է: Իհարկե, լավ է, որ քո ասածի նման անեն, բայց մյուս կողմից էլ դա իրատեսական չէ, որ բոլորը այդպես վարվեն - մարդիկ տարբեր են...

My World My Space
02.02.2010, 10:51
հետաքրքիր է վերնագրի սկիզբը "Հայ ազգի փրկությունը" : ու նաև շարունակականության մեջ արված հռետարականը՝ "Որտե՞ղ" : դրան գումարած երեք կետը "…"
"Որտեղ" ասելով, հեղինակը ինկատի ունի հավանաբար ինչ որ աշխարհագրական տեղանք: փորձեմ նկարագրել այդ տեղը: կարծում եմ՝ Չիլի: այնտեղ հայ ազգը լիովին կփրկվի

Ճիշտ նկատեցիր,որ հարցը ավելի շուտ հռետորական էր,ու նման դեպքերում, "որտե՞ղ"-ը տեղ նշելով հանդերձ, ածխարհագրական տեղ ի նկատի չունի։ Որտե՞ղ. մեր ձեռքերում..... սա էր ճիշտ պատասխանը.....

Տրիբուն
02.02.2010, 22:50
Ճիշտ նկատեցիր,որ հարցը ավելի շուտ հռետորական էր,ու նման դեպքերում, "որտե՞ղ"-ը տեղ նշելով հանդերձ, ածխարհագրական տեղ ի նկատի չունի։ Որտե՞ղ. մեր ձեռքերում..... սա էր ճիշտ պատասխանը.....

Փաստորեն ես մի շաբաթ ա что, где, когда էինք խաղում

Շինարար
02.02.2010, 22:56
Սևակի "Խեղկատակը" բանաստեղծությունից`
-Իսկ որտե՞ղ է մեր փրկությունը:
-Մե՛ր,
Եվ, ավա՜ղ, ո՛չ մեր ձեռքերում…Նախ ասեք, թե ինչից ա պետք փրկվել, հետո կնայենք, թե բացի մեզնից էլ ում ձեռքերում ա էդ փրկությունը…

Marine-24
02.02.2010, 23:46
Հայ ազգի փրկությունը իր հավաքական ուժի մեջ է, բայց ո՞վ կամ ովքե՞ր այդ ուժը կհամախմբեն, անիմանալի է, առայժմ այդպիսի մեկը կամ մի քանիսը չկան, ավելի ճիշտ ես անձամբ կույր չեմ, բայց չեմ տեսնում:

My World My Space
03.02.2010, 00:10
Փաստորեն ես մի շաբաթ ա что, где, когда էինք խաղում

ով խաղում էր, ով փորձում էր մի լուրջ խոսք լսեր.....

Գաղթական
04.02.2010, 04:27
Իհակե ճիշտ ես, ես էլ այդպես կվարվեի: Բայց դե հո չի կարելի նման փաստարկված ու հոգեբանականորեն կշռադատված մոտեցում պահանջել բոլոր հայ մարդկանցից: Ամեն մեկն անում է այնպես, ինչպես կարողանում է: Իհարկե, լավ է, որ քո ասածի նման անեն, բայց մյուս կողմից էլ դա իրատեսական չէ, որ բոլորը այդպես վարվեն - մարդիկ տարբեր են...

ես իհարկե կարողանում եմ պատկերացնել, որ ամեն մարդ աշխարհին նայում է իր աչքերով..
ու միևնույն բանին տարբեր մարդիկ մոտենում են յուրովի..
բայց, այնուամենայնիվ, ես ինքս ինձ իրավունք եմ վերապահում ակնկալել յուրաքանչյուր Հայից, որ իրեն վայելուչ պահի.. նամանավանդ այնպիսի հարցերում, երբ նա մի ողջ ազգ է ներկայացնում..
իսկ Հայաստանից դուրս գտնվող ամեն մի Հայ, ըստ իս, օտարների աչքերում Հայ ազգի փաստացի մի այցեքարտ է..


իսկ թեմայի վերաբերյալ՝ կկրկնվեմ..
մոտալուտ բարոյական անշուք վախճանից Հայ ազգի միակ փրկությունը հավաքական ու համակարգված ուժի մեջ է..
ես դա տեսնում եմ այսպես՝
ողջ ազգի, լավագույն դեպքում, վեցերորդ մաս կազմող Հայաստանաբնակները զբաղվում են մշակույթի, լեզվի, գիտության և այլ արժեքների պահպանմամբ ու դրանց հնարավորինս զարգացմամբ..
իսկ Սփյուռքահայությունը ֆինանսավորում է այդ ամենը ու հնարավորինս օգնում տեղացիներին՝ երկրի բազմակողմանի բարգավաճման հարցում..
սա ասում եմ ելնելով այն հանգամանքից, որ Հայաստան աշխարհի միակ բնական ռեսուրսը՝ դա սեփական ժողովուրդն է.. սեփական ազգը..

ու, եթե սա ճիշտ է, պետք է ճանապարհներ որոնեն Սփյուռքահայերին հորդորելու ֆինանսավորել այդ ամենը..
չնայած որ այսօր տեղի է ունենում լրիվ ընդհակառակը՝ ավելի ու ավելի մեծ թափ տալով Սփյուռքահայության շրջանակներում Հայաստանից հիասթափությանը.. քանզի դժվար է գտնել մի այնպիսի նվիրյալ հայրենասերի, որին, պաշտոնական մակարդակով, ինչքան էլ քցեն ու խորը վիրավորեն Զվարթնոց օդանավակայանում, մեկ է՝ էլի ու էլի մեկնի Հայաստան..

dvgray
04.02.2010, 05:12
իսկ թեմայի վերաբերյալ՝ կկրկնվեմ..
մոտալուտ բարոյական անշուք վախճանից Հայ ազգի միակ փրկությունը հավաքական ու համակարգված ուժի մեջ է..
ես դա տեսնում եմ այսպես՝
ողջ ազգի, լավագույն դեպքում, վեցերորդ մաս կազմող Հայաստանաբնակները զբաղվում են մշակույթի, լեզվի, գիտության և այլ արժեքների պահպանմամբ ու դրանց հնարավորինս զարգացմամբ..
իսկ Սփյուռքահայությունը ֆինանսավորում է այդ ամենը ու հնարավորինս օգնում տեղացիներին՝ երկրի բազմակողմանի բարգավաճման հարցում..
սա ասում եմ ելնելով այն հանգամանքից, որ Հայաստան աշխարհի միակ բնական ռեսուրսը՝ դա սեփական ժողովուրդն է.. սեփական ազգը..

ու, եթե սա ճիշտ է, պետք է ճանապարհներ որոնեն Սփյուռքահայերին հորդորելու ֆինանսավորել այդ ամենը..
չնայած որ այսօր տեղի է ունենում լրիվ ընդհակառակը՝ ավելի ու ավելի մեծ թափ տալով Սփյուռքահայության շրջանակներում Հայաստանից հիասթափությանը.. քանզի դժվար է գտնել մի այնպիսի նվիրյալ հայրենասերի, որին, պաշտոնական մակարդակով, ինչքան էլ քցեն ու խորը վիրավորեն Զվարթնոց օդանավակայանում, մեկ է՝ էլի ու էլի մեկնի Հայաստան..
սա ռոմանտիկ մի էտյուդ է… և վերջ:
բացատրեմ, թե ինչու եմ այդպես համարում:
Մարդուն զարգանալու, կատարելագործվելու, վերջին հաշվով Մարդ մնալու համար անհրաժեշտ է Աշխատանք: իսկ քո ասած "մշակույթ. լեզու, գիտություն…" սրանք բավականին փոքր տոկոս մարդկանց խելքի բանն է՝ ասենք Հայաստանում մի 10000 հոգու: իսկ մնացածը՞:
դառան պորտաբույծ ու հայաթներում նարդի խաղան՞: կամ մյուս ալտերնատիվը՝ քոչեն այլ երկրներ:

իմիջայլոց այս ձևով այս մոդելը այժմ գործում է… մի քանի գիտնականներ արտասահմանից /կորևոր չէ, հայերից թե մոնղոլներից/ գրանտներ են ստանում ու շարունակում իրենց մասնագիտական գործներությունը: իսկ մնացածը նարդի է խաղում ու զառ գցելով հաշվարկում՝ գնալ՞ թե գնալ ավելի ուշ:

dvgray
04.02.2010, 05:14
Ճիշտ նկատեցիր,որ հարցը ավելի շուտ հռետորական էր,ու նման դեպքերում, "որտե՞ղ"-ը տեղ նշելով հանդերձ, ածխարհագրական տեղ ի նկատի չունի։ Որտե՞ղ. մեր ձեռքերում..... սա էր ճիշտ պատասխանը.....
մեր ձեռքերում տարբեր պահի տարբեր բաներ է լինում:
հիմա դու որ ՞ բանի հետ ես:
:oy

Գաղթական
04.02.2010, 05:22
Մարդուն զարգանալու, կատարելագործվելու, վերջին հաշվով Մարդ մնալու համար անհրաժեշտ է Աշխատանք: իսկ քո ասած "մշակույթ. լեզու, գիտություն…" սրանք բավականին փոքր տոկոս մարդկանց խելքի բանն է՝ ասենք Հայաստանում մի 10000 հոգու: իսկ մնացածը՞:
դառան պորտաբույծ ու հայաթներում նարդի խաղան՞: կամ մյուս ալտերնատիվը՝ քոչեն այլ երկրներ:


չէ, ինչի՞ մենակ նարդի խաղան..
թող շարունակեն անել նույնը, ինչ և մինչ այդ..
աշխատեն, որ ապրեն, կամ էլ.. կամ էլ փող մուրան..
իսկ էն 10.000 հոգին աղի պես կապրեն..

մեկ էլ տեսար էդ նարդի խաղացողների մի մասն էլ փոշմանի, որ ժամանակին մատների արանքով էր նայում ուսմանը ու, խելքի գալով, սկսի մի հանրօգուտ գործով զբաղվել..

dvgray
04.02.2010, 05:27
չէ, ինչի՞ մենակ նարդի խաղան..
թող շարունակեն անել նույնը, ինչ և մինչ այդ..
աշխատեն, որ ապրեն, կամ էլ.. կամ էլ փող մուրան..
իսկ էն 10.000 հոգին աղի պես կապրեն..

մեկ էլ տեսար էդ նարդի խաղացողների մի մասն էլ փոշմանի, որ ժամանակին մատների արանքով էր նայում ուսմանը ու, խելքի գալով, սկսի մի հանրօգուտ գործով զբաղվել..
էտ մենակ մեր ազգի հատկությունն չէ:
աշխարհում ոչ մի տեղ էլ 1-2 տոկոսից ավելի շատ դժվար թե լուրջ վերաբերվեն ուսմանը:

հարցը աշխատանքն է: այդպիս կոռումպացված կառավարման համակարգով ոչ մի հանրօգուտ ու շահույթաբեր աշխատանք էլ հնարավոր չէ: մաքսիմում հնարավոր է երկրի ռեսուրսների անխնա թալան, ինչն էլ հաջողությամբ անում են արդեն 20 տարի է…

Գաղթական
04.02.2010, 05:41
էտ մենակ մեր ազգի հատկությունն չէ:
աշխարհում ոչ մի տեղ էլ 1-2 տոկոսից ավելի շատ դժվար թե լուրջ վերաբերվեն ուսմանը:

էս թվի հետ կդժվարանամ համաձայնել..
և, վերջապես, կան ուսման տարբեր աստիճաններ..
մարդ կա ուսման հետ շատ սեր ունի՝ մինչև դոկտոր-պրոֆեսորի աստիճանի հասնում է..
մարդ էլ կա՝ մի արհեստ է յուրացնում ու սաղ կյանք յոլա գնում..

սա նորմալ է..
բայց նորմալ չէ այն մոտեցումը, ինչը որ կա մեզ մոտ սովորող մարդկանց հանդեպ..
որովհետև այսօր երևի միայն ուսման գծով խորացողներն են, որ դժվար նշմարելի ապագա ունեն Հայաստանում..
ու եթե կար ժամանակ, որ Հայը պատրաստ էր սոված նստելու, բայց երեխային լավ ուսման տալու..
այսօր՝ ողջ աշխարը վճարում է սովորելու, իսկ Հայը՝ չսովորելու համար..

սրա արդյունքում էլ՝ կիսադեբիլ սերունդ են մեծացնում.. հեշտ կառավարելի ոչխարների հոտ..

եթե համաձայն ենք դեպքերի նման դասավորության հետ, ուրեմն ես սխալ հասցեով էի գրառում կատարել..
իսկ եթե ոչ՝ գիտությամբ զբաղվող մարդուն պետք է աչքի լույս պես պահել.. եթե պետությունը դեռ ի վիճակի չէ այդպես վարվել, ուրեմն ժողովուրդը պետք է դա անի.. պետության գլուխը այսօր մեկն է, վաղը՝ ուրիշը.. իսկ գիտնականն ու կրթված սերունդը՝ ազգի ապագան ու երկրի վաղվա տերերը..



հարցը աշխատանքն է: այդպիս կոռումպացված կառավարման համակարգով ոչ մի հանրօգուտ ու շահույթաբեր աշխատանք էլ հնարավոր չէ: մաքսիմում հնարավոր է երկրի ռեսուրսների անխնա թալան, ինչն էլ հաջողությամբ անում են արդեն 20 տարի է…


ես Սփյուռքահայությանը տեսնում եմ նաև Հայաստանում աշխատատեղեր բացողի դերում.. :)

dvgray
04.02.2010, 05:57
էս թվի հետ կդժվարանամ համաձայնել..
և, վերջապես, կան ուսման տարբեր աստիճաններ..
մարդ կա ուսման հետ շատ սեր ունի՝ մինչև դոկտոր-պրոֆեսորի աստիճանի հասնում է..
մարդ էլ կա՝ մի արհեստ է յուրացնում ու սաղ կյանք յոլա գնում..

սա նորմալ է..
բայց նորմալ չէ այն մոտեցումը, ինչը որ կա մեզ մոտ սովորող մարդկանց հանդեպ..
որովհետև այսօր երևի միայն ուսման գծով խորացողներն են, որ դժվար նշմարելի ապագա ունեն Հայաստանում..
ու եթե կար ժամանակ, որ Հայը պատրաստ էր սոված նստելու, բայց երեխային լավ ուսման տալու..
այսօր՝ ողջ աշխարը վճարում է սովորելու, իսկ Հայը՝ չսովորելու համար..

սրա արդյունքում էլ՝ կիսադեբիլ սերունդ են մեծացնում.. հեշտ կառավարելի ոչխարների հոտ..

եթե համաձայն ենք դեպքերի նման դասավորության հետ, ուրեմն ես սխալ հասցեով էի գրառում կատարել..
իսկ եթե ոչ՝ գիտությամբ զբաղվող մարդուն պետք է աչքի լույս պես պահել.. եթե պետությունը դեռ ի վիճակի չէ այդպես վարվել, ուրեմն ժողովուրդը պետք է դա անի.. պետության գլուխը այսօր մեկն է, վաղը՝ ուրիշը.. իսկ գիտնականն ու կրթված սերունդը՝ ազգի ապագան ու երկրի վաղվա տերերը..



էս մասի հետ միարժեք համաձայն եմ:


ես Սփյուռքահայությանը տեսնում եմ նաև Հայաստանում աշխատատեղեր բացողի դերում.. :)
իսկ այ ստեղ…
նայիր, այսօր բոլորն են խոսում, որ հայ էսպես կոչված օիգարխները Հայաստանի ռեսուրսները արժույթի ձևով հանում են Հայաստանից:
ուրեմն ինչ է դուրս գալիս: Ոմն սփյուռքահայ միջին հնարավորությունների տեր մարդ իր փողը բերի Հայաստան, որ իրա կաշին քերթեն ու մի բան էլ իրա բերածը տանեն Կրպրոսի կամ Արգենռինայի բանկերում պահեն՞:

My World My Space
04.02.2010, 11:18
իսկ թեմայի վերաբերյալ՝ կկրկնվեմ..
մոտալուտ բարոյական անշուք վախճանից Հայ ազգի միակ փրկությունը հավաքական ու համակարգված ուժի մեջ է..
ես դա տեսնում եմ այսպես՝
ողջ ազգի, լավագույն դեպքում, վեցերորդ մաս կազմող Հայաստանաբնակները զբաղվում են մշակույթի, լեզվի, գիտության և այլ արժեքների պահպանմամբ ու դրանց հնարավորինս զարգացմամբ..
իսկ Սփյուռքահայությունը ֆինանսավորում է այդ ամենը ու հնարավորինս օգնում տեղացիներին՝ երկրի բազմակողմանի բարգավաճման հարցում..
սա ասում եմ ելնելով այն հանգամանքից, որ Հայաստան աշխարհի միակ բնական ռեսուրսը՝ դա սեփական ժողովուրդն է.. սեփական ազգը..

ու, եթե սա ճիշտ է, պետք է ճանապարհներ որոնեն Սփյուռքահայերին հորդորելու ֆինանսավորել այդ ամենը..
չնայած որ այսօր տեղի է ունենում լրիվ ընդհակառակը՝ ավելի ու ավելի մեծ թափ տալով Սփյուռքահայության շրջանակներում Հայաստանից հիասթափությանը.. քանզի դժվար է գտնել մի այնպիսի նվիրյալ հայրենասերի, որին, պաշտոնական մակարդակով, ինչքան էլ քցեն ու խորը վիրավորեն Զվարթնոց օդանավակայանում, մեկ է՝ էլի ու էլի մեկնի Հայաստան..


Ապրես ապեր,


սա ռոմանտիկ մի էտյուդ է… և վերջ:
բացատրեմ, թե ինչու եմ այդպես համարում:
Մարդուն զարգանալու, կատարելագործվելու, վերջին հաշվով Մարդ մնալու համար անհրաժեշտ է Աշխատանք: իսկ քո ասած "մշակույթ. լեզու, գիտություն…" սրանք բավականին փոքր տոկոս մարդկանց խելքի բանն է՝ ասենք Հայաստանում մի 10000 հոգու: իսկ մնացածը՞:
դառան պորտաբույծ ու հայաթներում նարդի խաղան՞: կամ մյուս ալտերնատիվը՝ քոչեն այլ երկրներ:

իմիջայլոց այս ձևով այս մոդելը այժմ գործում է… մի քանի գիտնականներ արտասահմանից /կորևոր չէ, հայերից թե մոնղոլներից/ գրանտներ են ստանում ու շարունակում իրենց մասնագիտական գործներությունը: իսկ մնացածը նարդի է խաղում ու զառ գցելով հաշվարկում՝ գնալ՞ թե գնալ ավելի ուշ:

Ես հասկանում եմ, որ դու փորձում ես քննադատել ամեն ինչ, բայց Գաղթական -ի ասած մոդելը կյանքով փորձված ու աշխատող մոդել է, էստեղ հարցն էն ա, թե ոնց ենք այն աշխատացնելու......
Էդ աշխատացնելու առաջին պրոցեսը պիտի լինի էն, որ Հայոց համաշխարհային Կոնգրեսը համալրվի արժանավոր մարդկանցով, այդ թվում և մեր երկու կաթողիմոսներով,որպեսզի ի զորու լինի համապարտադիր որոշումներ կայացնել, ու էդ ժամանակ արդեն կարող ենք որոշակի ծրագրեր աշխատացնել։
Որպես օրինակ կարող ենք վերցնել Հրեաստանը։ Նրանք ոչ միայն կարողանում են պարտադրել համաշխարհային հրեական համայնքին, այլ նաև ազգությամբ հրեա օտարերկրյա պաշտոնյաների օգնությամբ ազդել այդ երկրների քաղաքականության վրա և այն ծառայացնել նաև իրենց նպատակներին։ ԱՄՆ բյուջեից ամեն տարի Իսրայելին հատկացումներ է տրվում մոտ 2.000.000.000$-ի չափով։ Ու դա հրեաների "հալալ քրտինքի" շնորհիվ.....
Իսրայելի կայացման համար նույնիսկ ծայրահեղ օրենքներ են ընդունվում,ինչպես այս մեկը, որն ընդունվել է 1980-ական թթ. Օրենքն ասում էր` "որ հրեան էլ իր հանգուցյալ կնոջ, ամուսնու, եղբոր, որևէ հարազատի գերեզմանին ծաղիկ դնի, կդավաճանի մոլորակի բոլոր հրեաներին: Ծաղկի փողը պետք է ուղարկել Իսրայել" … Այդպես էլ անում են մինչ օրս: Գոնե ես, չեմ տեսել,որ հրեան ծաղիկ դնի հարազատի գերեզմանին: Նույնիսկ թաղման եմ ներկա եղել:


Մեր միակ հարցը ըստ իս հեղինակություններ ունենալն է, ու այդ հեղինակություններին կառավարչական ֆունկցիաներով օժտելը։
Հայ Ազգային Կոնգրեսը էդ նպատակին ծառայեցնելու համար հարկավոր է նրա Գերագույն խորհուրդ ընդգրկել.
Արամ 1,Գարեգին 2 կաթողիկոսներին, ՀՀ նախագահին, Ազնավուրին, մի քնի մեծահարուստների և սկսել......Եկեղեցին սփյուռքում շատ լավ կարող է գործել / տես հրենաերի օրինակը / միայն թե համակարգված մոտեցում է պետք։ Ոչ թե պետք ա համահայկական հիմնադրամով փող "մուրալ",այլ կամաց -կամաց հասցնել նրան,որ յուրաքանչյուր հայ մուծի ՀԱՐԿ, շատ չէ, ամսական 1 դոլար։ Եթե հածվենք որ մոտ 10 միլիոն ենք, ապա ամսեկան լինում է 10 մլն դոլար, հանած հավաքագրման հետ կապված ծախսերը, թող տարեկան լինի 100 մլն. քիչ ա՞

Lion
04.02.2010, 14:07
Իսրայելի կայացման համար նույնիսկ ծայրահեղ օրենքներ են ընդունվում,ինչպես այս մեկը, որն ընդունվել է 1980-ական թթ. Օրենքն ասում էր` "որ հրեան էլ իր հանգուցյալ կնոջ, ամուսնու, եղբոր, որևէ հարազատի գերեզմանին ծաղիկ դնի, կդավաճանի մոլորակի բոլոր հրեաներին: Ծաղկի փողը պետք է ուղարկել Իսրայել" … Այդպես էլ անում են մինչ օրս: Գոնե ես, չեմ տեսել,որ հրեան ծաղիկ դնի հարազատի գերեզմանին: Նույնիսկ թաղման եմ ներկա եղել:

Հիանալի օրենք է..., իրոք:

Արիացի
04.02.2010, 15:52
Հայ ազգի փրկությունը նրա ներկայիս ու ապագա երիտասարդ սերունդն է, որ էսօր մեծանում է անկախ Հայաստանում: Ու եթե ամեն մարդ իր գործով զբաղվի, ապա "փրկության" ու նման թեմաների կարիք չի լինի:

Մենուա
04.02.2010, 16:23
Դե ուրեմն եկեք հենց մեզանից սկսենք. յուրաքանչյուրս մուծենք մեր պարտքը։

dvgray
04.02.2010, 16:34
Ապրես ապեր,

Ես հասկանում եմ, որ դու փորձում ես քննադատել ամեն ինչ,
:D զվարճացրիր


Հայ Ազգային Կոնգրեսը էդ նպատակին ծառայեցնելու համար հարկավոր է նրա Գերագույն խորհուրդ ընդգրկել. …Գարեգին 2 կաթողիկոսներին, ՀՀ նախագահին
էտ քո նշած կառույցը չստեղծած արդեն արժեզրկեցիր ;)

Whyspher Whisper
05.02.2010, 00:09
Չեմ ուզում կրկնվել /լիովին համաձայն եմ, որ մեր փրկությունը մեր ձեռքերում է ևն.../, մի շատ պարզ ու հեշտ իրականանալի փրկության ճանապարհ եմ առաջարկում.
մենք, հայերս, լինելով "կառուցող ազգ", կարող ենք օգուտ քաղել հենց էդ բնատուր կարողությունից: Այսինքն, ոչ թե Մոսկվայում ու այլ ռուսաստաններում տաջիկների հետ “խալտուրա” անենք, այլ իսկապես դառնանք ու ճանաչում ձեռքբեռենք որպես աշխարհի ամենալավ ճարտարապետներ:
Դրանով, ցույց կտանք մեր ամենաքիչը մեկ օգտակար կարողությունը, ստեղծագործականությունը, վստահելիությունը, համ ել, հնարավոր է, երկրի "ֆինասական կարողությունները" կավելացնենք, այլ պայծառ գաղափարներ իրականացնելու համր:

Հ.Գ. Միևնուն է, չենք կարող հրեաների նման ճշգրիտ ամեն ինչ հաշվարկել /ոչ ճարտարապետական առումով, իհարկե:)/, ու “հանկարծակի” իրականացնել:

Mephistopheles
05.02.2010, 02:22
Հայ ազգի փրկությունը։ Որտե՞ղ......

Այս հարցն ավելի "որտե՞ղ է գտնվում Կաշչեյ Բեսսմեռտնիի Մահը" հարցի կատեգորիայի մեջ է մտնում, Կաշչեյինը ձվի մեջ էր …միգուցե մերն էլ է այնտեղ

Գալաթեա
05.02.2010, 02:30
Այս հարցն ավելի "որտե՞ղ է գտնվում Կաշչեյ Բեսսմեռտնիի Մահը" հարցի կատեգորիայի մեջ է մտնում, Կաշչեյինը ձվի մեջ էր …միգուցե մերն էլ է այնտեղ

Ասեղը Մեֆ, ասեղ ա պետք:

Mephistopheles
05.02.2010, 03:34
Ասեղը Մեֆ, ասեղ ա պետք:

մի հատ ծակես չէ՞…

Kuk
05.02.2010, 03:35
մի հատ ծակես չէ՞…

Երկու հատ:

Mephistopheles
05.02.2010, 03:37
մի հատը լրիվ հերիք ա…

dvgray
05.02.2010, 04:05
ազգի ձուն՞

Mephistopheles
05.02.2010, 04:12
հիմա որ մտածում եմ ասեղի ու ձվի տեսանկյունից նայած ծակելը պարտադիր ա… բայց կարելի ա նաև մի հատ քացով էլ խփել…

dvgray
05.02.2010, 05:06
մեկա ծաղիկ առնել չի կարելի… Սերոժը ու Գարեգինը ասել են որ փողը ուղղակի իրանց ուղարկենք… ոչ մի միջնոդ բան…

My World My Space
05.02.2010, 13:58
ամեամեծ արգելքն էն ա որ միասնությու չկա, ինչպես նաև լրջություն, դուք ձուն ման էկեք, մինչև ազգի ձվերը կպրծնեն......

Ծաղիկներից ինչի՞ կպաք, էդ պարզապես օրինակ էր, մենք էլ կարանք ասենք թող ասենք ամերիկահայն ու եվրոպահայը ամիսը մի անգամ թերթ չառնեն, էդ քեզ արեց մոտավորապես 2-3 դոլար։


հիմա որ մտածում եմ ասեղի ու ձվի տեսանկյունից նայած ծակելը պարտադիր ա… բայց կարելի ա նաև մի հատ քացով էլ խփել…

մի քիչ էլ համբերեք, կլինի.......

հա, ի դեպ էդ մասին անեկդոտ էլ կա.... որը բավականին խորիմաստ ա.....

կաշչեյը աբարանցու հետ կռվում ա, հա տալիս գլուխը թռցնում ա, հա թազեն ա աճում, կաշչեյն ասում ա.
- արա դու չգիտե՞ս որ իմ կյանքը ձվի մեջ ա....
Աբարանցին տանում բերում սրան մի հատ մեժդունոգ տալիս ա... Կաշչեյը պպզում ա ու ցավից գոռում.
- Այ անասուն, գնա հեքիաթ կարդա, հեքիա՜թ.......

Tig
05.02.2010, 14:03
ամեամեծ արգելքն էն ա որ միասնությու չկա, ինչպես նաև լրջություն, դուք ձուն ման էկեք, մինչև ազգի ձվերը կպրծնեն......

Հա իրոք լրջությունը շատա պակասում մեզ: Լուրջ հարցերին անլուրջ ենք վերաբերվում, հետո էլ զարմանում ենք թե ոճիլները ոնց օլիգարխ դառան, կամ իշխանության եկան… Չնայած, էն որ լացելու բանա լինում է, ու որ իսկականից չլացես անկախ քեզնից սկսում ես ծիծաղել… այ էդ վիճակնա…

My World My Space
23.02.2010, 18:10
Մեր հաջորդ նախագահը Պապ թագավորն է լինելու.....


Զրույց հուշարձանագետ Սամվել Կարապետյանի հետ



- Պարոն Կարապետյան, հուշարձանների պահպանությունը ավելի շատ արժեհամակարգայի՞ն խնդիր է:
- Հուշարձանների պահպանությունը ազգի լինելիության խնդրին առնչվող գերագույն հարց է:
- Ուզում եք ասել` եթե չպաշտպանենք հուշարձանները, կոչնչանանք որպես ա՞զգ:
- Այո՛: Հուշարձաններն ազգի հիշողությունն են: Առանց հիշողության հիվանդ պիտի լինենք, քարշ գանք մի քանի դար: Ի դեպ, այդպիսի ազգեր կան, բայց պատմությունը ցույց է տվել, որ իրենք լքում են երկրի թատերաբեմը: Եթե հիշողությունը կորցնում ես, լուծվում ես տարբեր ազգերի մեջ: Այսինքն` ինքնությունը չես կարող պահել առանց հիշողության:
- Իսկ մենք` որպես ազգ, այսօր որքանո՞վ ենք մոտ կանգնած մեր ինքնությունը կորցնելուն, առհասարակ նման վտանգ կա՞:
- Վտանգը, որի մեջ ենք, այսօրվա չի: Շատ վաղուց, դարեր առաջ մեր տեսակը վտանգված է: Անընդհատ կորուստների պատճառով չաճելը նույնն է, որ զիջում ես. օրինակ` եթե մենք 4-րդ դարում չորս միլիոն էինք, 21-րդ դարում նորից չորս միլիոն ենք, նշանակում է` չենք աճել: Եթե Լեհաստանում ունենք կես միլիոն ծագումով հայ եւ նրանցից ընդամենը մեկ-երկու հոգի են պրպտում, իրենց հայկական ինքնությունը հայտնաբերում, հետո այդ մեկ-երկու հոգով զուռնա-դհոլ ենք խփում, հարց չի լուծվում: Իրականում մենք Լեհաստանում չունենք կես միլիոն հայ:
- Իրականում այդ չորս միլիո՞նն ենք:
- Իրականում նույնիսկ ավելի քիչ: Այսինքն` արցախյան ազատամարտը յուրօրինակ քննություն էր: Եթե Ֆրանսիայի ավելի քան 400 հազարանոց հայ համայնքը չորս կամավոր տվեց, նրանցից քառասուն հոգու էլ հազիվ գտնենք, որ հայերեն են խոսում, սա խոսում է այն մասին, որ հողից դուրս ազգություն չեն կարող պահպանել:
- Ասիմիլացվո՞ւմ ենք:
- Ուզենք թե չուզենք, միջավայրը կլանում է: Ամենամոտ համայնքները նույնիսկ ուծացվել են: Այսինքն` հենց հողից դուրս ես, ուծացվում ես: Վրաստանի Քարթլիում մոտ 250 հազար հայ կա, Կախեթում` մոտ 200 հազար: Ընդհանուր մոտ կես միլիոն երբեմնի ծագումով հայրենակիցներ ունենք, որոնք միջավայրին զոհ են գնացել:
- Պարոն Կարապետյան, այս դեպքում, օրինակ, ինչո՞ւ ենք «գլուխ ջարդում» Վրաստանում մեր հուշարձանների, եկեղեցիների պաշտպանության համար:
- Որովհետեւ հուշարձանները օգնում են ազգի ներկայացուցչին ինքնաճանաչողության խնդրում: Այսինքն` երբ կա ցանկություն ինքներս մեզ ճանաչելու, մեր ինքնությունը պարզելու, մեր արմատը զգալու, հուշարձանները շատ են օգնում: Առանց հուշարձանների` ուղղակի անարմատ մեկը պետք է լինենք: Ինձ համար հուշարձանները հիշատակներ են, որոնք օգնում են մարդու` իր հողին կառչած մնալուն: Բայց այս իմաստով շատ-շատ վաղուց մեր տեսակը վտանգվել է: Ընդհանրապես ազգային տեսակը ձեւավորում է հավատքը: Ամեն ազգային տեսակ իր դավանանքի, գաղափարաբանության ներքո է ձեւավորվել: Ցավոք, քանի որ մեր հավատքը ազգին չի ապրեցրել հանուն հողի, մեր գերագույն արժեքը հողը չի եղել, դրա համար մենք միշտ աստանդական ենք եղել ու ցուպն էլ ձեռքներիս, եւ դրա համար անընդհատ նահանջում ենք, որովհետեւ չենք ապրել հանուն հողի: Հիմա փորձում ենք նժդեհյան գաղափարները հողին տալ, առաջնորդվել որպես ապրեցնող ճանապարհ: Անշուշտ, որքան հաջողենք, այնքան կապահովենք մեր գոյությունը, որովհետեւ, օրինակ, նժդեհյան գաղափարները ազգին կոչ են անում, դաստիարակում են ապրել հանուն հողի, հանուն հայրենի հողի, եւ, բնականաբար, այդ արժեքով առաջնորդվող մի ազգ շատ ավելի հզոր ու անխոցելի կլինի: Բայց դարեր շարունակ այդ ձեւով չեն ապրել: Ապրել ենք հանուն հավատի:
- Դուք ասացիք, որ հիմա նժդեհյան գաղափարները սկսել են առաջնորդել ազգին որպես ապրեցնող ճանապարհ: Մեր կուսակցություններից շատերն էլ, այդ թվում` հանրապետականները, դաշնակցականները բազմիցս ասում են, որ առաջնորդվում են նժդեհյան գաղափարներով, սակայն դրանք կեղծ, չապրեցնող շղարշ են:
- Իհարկե, որ շահարկում են ու շահարկելով վարկաբեկում են` սա շատ-շատ վատ ու վտանգավոր երեւույթ է: Ճիշտն ասած` ես չեմ տեսել, որ դաշնակցականները նժդեհյան գաղափարներ քարոզեն, եթե հիմա քարոզում են, ուրեմն իրենց մեջ էլ դրական տեղաշարժ կա: Ինչ վերաբերում է հանրապետականներին եւ մյուս կուսակցություններին, ովքեր շահարկում են նժդեհյան գաղափարները, այդ կուսակցությունների մեջ շատ մարդիկ կան, որ Նժդեհի երեւի միայն անունը գիտեն, ոչ ավել: Բայց երբ կուսակցությունը իր հիմքի մեջ ի վերջո դնում է ինչ-որ գաղափարներ եւ ասում է իմ գաղափարը սա է, ինձ նման կուսակցության հետ հարաբերվելը հեշտ է, թեեւ առհասարակ դեմ եմ կուսակցությունների գոյությանը, որովհետեւ կուսակցություններն ինձ համար ազգը աշխարհիկ դաշտում պառակտելու հնարքներ են: Ինչպես եկեղեցիները ազգը հոգեւոր դաշտում պառակտելու միջոցներ են` հայ կաթողիկե, հայ ավետարանչական, հայ մահմեդական... ինձ համար կարեւորը հայն է, որ հենց սկզբում ենք ասում: Մենք բազմաշերտ տրոհված ենք մանավանդ Սփյուռքում, ասենք հենց Բեյրութի միջավայրում: Այսինքն` սա հայ կաթողիկե դաշնակցականների եկեղեցին է, սա հայ կաթողիկե հնչակյանների եկեղեցին է: Սա խայտառակ երեւույթ է:
- Պարոն Կարապետյան, մեզանում էլ արդեն նկատելի են, ասենք, Գրանդ քենդիի Վարդանի եկեղեցին, Գագիկ Ծառուկյանի եւ մնացած մեծահարուստների եւ օլիգարխների եկեղեցիները: Նրանց կողմից եկեղեցիներ կառուցելն ի՞նչ նպատակ է հետապնդում:
- Գիտեմ, որ դարեր շարունակ եկեղեցիները կառուցել են մեղքերի թողության, հոգու փրկության համար: Օրինակ` Խծկունքի վանքի ճարտարապետական գլուխգործոց Սուրբ Սարգիս եկեղեցին հայրենիքը դաված, պետականության կորստյանը նպաստած իշխան Վեստ Սարգիսը կառուցեց կյանքի վերջում` հոգու փրկության համար: Նա պետությունը գերեզմանեց եւ հետո կառուցեց եկեղեցի իր մեղքերի թողության համար: Այսօրվա դրությամբ պարզից պարզ է, որ աղոթող` որպես այդպիսին քանակի ավելացում չունենք: Այն եկեղեցիները, որ ունենք, քանակի առումով շատ են ու քիչ չեն: Շատ կարեւոր է ոչ թե նոր եկեղեցիներ կառուցել, այլ ճարտարապետական հին հուշարձանները վերականգնել: Այսինքն` եթե Սանահին վանքի տանիքին անտառ է աճել եւ ասենք Ալավերդիում նոր եկեղեցի են կառուցում, ես սա նորմալ չեմ ընդունում: Ես դա հիվանդ ազգի, հիվանդ ուղեղի արգասիք եմ ընկալում:
- Եվ սակայն Վեհափառը որոշել է, որ Երեւան քաղաքի յուրաքանչյուր համայնք պետք է իր եկեղեցին ունենա: Սա ի՞նչ քաղաքականություն է, թե՞ ձեւ է առանց բովանդակության:
- Մեկ բառով եթե ասեմ` սա խավար է: Բոլոր հետամնաց քրիստոնյա երկրներում եկեղեցիներ են շարունակում կառուցել, իսլամական երկրներում մզկիթներ են կառուցում: Սա եվրոպական երկրների պարագայում իսպառ վերացած է` Գերմանիա, Իտալիա եւ այլն: Իմիջիայլոց, մենք այդ երկրներից կապկում ենք ամեն բան, բայց մի բան, որ իսկապես պետք է կապկենք, չենք կապկում, որովհետեւ այնքան խավար ենք, որ այդ լույսը չենք կարող նկատել: Այնտեղ փակվում են եկեղեցիները, վերածվում են ցուցասրահների, համերգասրահների, եւ անծայրածիր Ֆրանսիայում, Իտալիայում նոր եկեղեցի չի կառուցվում, որովհետեւ եկեղեցում աղոթող չկա: Դա էլ պայմանավորված է նրանով, որ արդեն արեգակնային համակարգից դուրս գիտությունը նոր համակարգեր է հայտնաբերում: Դեռ 18-րդ դարում գիտնականներից մեկն ասում էր` իմ եկեղեցին իմ աստղադիտարանն է: Իսկ մենք այսօր հեռուստացույցը միացնում ենք եւ տեսնում ենք հոգեւորականներ, որոնք ասում են, որ երբ ադրբեջանական սու-երը ռումբեր էին նետում Գանձասարի վրա, մենք բոլորս տեսնում էինք, որ ռումբերը գալիս-հասնում էին գմբեթ, մեկ էլ թեքվում էին, գնում, ուրիշ տեղ էին պայթում, այսինքն` Գանձասարի հրեշտակները պահպանեցին Գանձասարի վանքը: Մեկը հարցնի` բա Արեւմտյան Հայաստանի հրեշտակներն ինչով էին զբաղված, երբ պայթեցնում էին այնտեղի վանքերը: Հոգեւորականներ կան, որ ինձ ասում են, որ թե մարդն ուզում է խաբվել, դու ինչի ես մեջ ընկնում, ինչի ես ասում` կեղծիք կա մեջտեղը: Ով ուզում է խաբվել, թող գա իր մոմը վառի: Սա անկեղծ հոգեւորականի խոսք է:
- Այս դեպքում եկեղեցին ի՞նչ է` ըստ Ձեզ:
- Այսօր եկեղեցին դարն ապրած մի կառույց է:
- Ուզում եք ասել` պետք չէ մեզ եկեղեցի, կրոն, հավատ:
- Ասում են, չէ՞, խորհրդային տարիները մեծ հարված հասցրեցին հավատքին, եւ հիմա նորանկախ պետականության շրջանում մենք պետք է վերականգնենք այն դերակատարումները, որ մինչ այդ ունեցել է: Բայց տեսեք` 1915 թվականին, երբ դեռ աթեիզմը չկար, աթեիստական գաղափարներ էլ չկային, քահանայի պակաս էլ չկար, ամեն մի խուլ գյուղում էլ եկեղեցի կար` քահանան էլ մեջը: Քանի որ եկեղեցին իր գաղափարով չի դաստիարակել եւ չի ապրեցրել հանուն հողի, այլ հանուն խաչի, ուրեմն, երբ եկավ հասավ Դեր-Զոր գնալու օրը, 1500 մարաշցու երեք զինվոր էր առաջնորդում: Այսինքն` այն կառույցը, որը չի նպաստել ազգի գոյությանը, ազգը ապրեցնելուն` ինձ համար այդ կառույցը որեւէ արժեք չունի:
- Այս անվստահությունը, համատարած ապատիան դրանի՞ց է գալիս:
- Մեր ժողովրդի մեջ եղել են լուսավոր դեմքեր, որ ցույց են տվել` հանուն հողի ապրելով` մարդն իսկապես ինչ գերբնական ուժ է ստանում: Այսինքն` երբ Նժդեհը բանակներ էր ջարդում ընդամենը մի քանի հարյուր հոգով, սա եթե դու հանուն հողիդ ես ապրում, ուրեմն դու արդեն գերմարդ ես, որովհետեւ հայրենի հողից ավելի բարձր արժեք գոյություն չունի: Ազգդ կարող ես պահել միայն հայրենի հողով: Իհարկե, մեր սխալն այն է, որ մենք մանր հաղթանակներ գումարելու քաղաքականություն երբեք չենք վարել եւ գործը հաճախ հասցրել ենք Սարդարապատի... Այս պահին պետք է ուժը տալ ազգային արժեքներին: Իսկ ազգային գերագույն արժեքը հայրենիքն է, հիշողությունը, հիշատակները:
Հիմա մենք իսկապես վտանգավոր վիճակ ենք ապրում: Այս իրավիճակում Պապ թագավորը եկեղեցուն դեմ կկանգներ, ինչպես կանգնեց: Եկեղեցին տիրապետում էր հսկայական գավառներ, վանքապատկան հողեր եւ պետությանը հարկ չէր տալիս: Եկեղեցին օժտված ռեսուրսներով վերածվել էր պետության մրցակցի: Պապ թագավորը փորձեց խլել այն հողերը, որոնք պետականության համար անօգուտ են: Հիմա ի~նչ հողեր է Էջմիածինը գնում, տարածքներ է գնում: Եվ եթե այսպես շարունակվի, մեր հաջորդ նախագահը պետք է եկեղեցու դեմ գործի, Պապ թագավորի օրն է ընկելու մեր հաջորդ նախագահը:
Հողիցդ դուրս ազգ չես պահի եւ դրա համար պետք է ապրես հանուն հողի: Երբ հանուն հողի ես ապրում, ինքնաբերաբար ազգապահպանության խնդիրը լուծվում է: Այդքան եկեղեցի եք կառուցում, բա ինչի այդքան արտագաղթ կա, հավատքն էլ կարծես թե վերականգնում եք: Մի կառուցեք եկեղեցի, որ արտագաղթը չշատանա, ում համար եք կառուցում:

Գաղթական
27.02.2010, 04:14
իսկ այ ստեղ…
նայիր, այսօր բոլորն են խոսում, որ հայ էսպես կոչված օիգարխները Հայաստանի ռեսուրսները արժույթի ձևով հանում են Հայաստանից:
ուրեմն ինչ է դուրս գալիս: Ոմն սփյուռքահայ միջին հնարավորությունների տեր մարդ իր փողը բերի Հայաստան, որ իրա կաշին քերթեն ու մի բան էլ իրա բերածը տանեն Կրպրոսի կամ Արգենռինայի բանկերում պահեն՞:

ընդհանուր առմամբ՝ իրավացի ես..
..բայց նաև խոսում են, որ այսօր Հայաստանում մանր ու միջին բիզնեսը նոր թափով է աճում..
չգիտեմ, թե ինչքան է այդ «թափ»-ը, բայց մի բան հաստատ է, որ արդեն տեղաշարժ կա..
հետո՝ նշված միջին հնարավորությունների տեր Սփյուռքահայի թափը այդքան չի ների՝ Հայաստանում որևէ օլիգարխի խանգարելու, որ մի բան էլ բռնեն կաշին քերթեն..
և, վերջապես, օտարերկրյա քաղաքացու կաշին քերթելը այդքան էլ հեշտ բան չէ, որքան ասենք շարքային Հայաստանցու ;)

ընդհանուր հաշվով ասելիքս այն է, որ փորձել անպայման պետք է..
մեկ էլ տեսար՝ ստացվեց..
թե չէ՝ տեսականորեն շատ բաներ են անհնար թվում.. :)

Whyspher Whisper
14.03.2010, 01:15
Մեր հաջորդ նախագահը Պապ թագավորն է լինելու.....


Զրույց հուշարձանագետ Սամվել Կարապետյանի հետ




Զարմանում եմ, ոնց կարող է մի մարդ, ով խաբկանք է համարում հավատքը, հավատա, որ “հանուն հողի ապրելով` մարդն իսկապես ինչ գերբնական ուժ է ստանում” :): Ու դրա հիման վրա ապացուցի ինչ-որ բան: Եթե մարդ իսկապես նյութական, հստակ ապացույցներին է միայն հավատում, ապա անհասկանալի է, ինչ է նա հասկանում “հայրենի հող” ասելով:

Խոսելով նրա մասին, որ “առանց հիշողության հիվանդ պիտի լինենք, քարշ գանք մի քանի դար”, ասի. “այն կառույցը, որը չի նպաստել ազգի գոյությանը, ազգը ապրեցնելուն… որեւէ արժեք չունի”` այն դեպքում, երբ իրոք պատմության ընթացքում մեր որպես ազգի մշակութային հիշողություն պահպանողն ու փոխանցողը հենց եկեղեցին էր:

Ինքս էլ կարծում եմ, որ անհեթեթություն է հարյուրավոր նոր եկեղեցիներ կառուցել /ըստ որում բոլորը իրար նման, ոնց որ սովետական “վիսոտկաները”, ”Ճագատագրի հեգնանք”-ի սկիզբի նման))/, երբ կարելի է պահպանել հները, որոնք շատ ավելի մեծ թե’ գեղագիտական, թե’ հոգևոր արժեք ունեն, ու, բացի այդ, գործում են: Բայց դրա կարևորությունը ապացուցել այս /հոդվածում ներկայացված/ փաստերը բերելով բոլորովին ճիշտ չէ:

Լեռնցի
15.03.2010, 17:41
Այստեղ` Հայաստանում, որի իրական սահմանները բոլորիս էլ քաջ հայտնի է:

Chilly
22.03.2010, 14:44
հետաքրքիր է վերնագրի սկիզբը "Հայ ազգի փրկությունը" : ու նաև շարունակականության մեջ արված հռետարականը՝ "Որտե՞ղ" : դրան գումարած երեք կետը "…"
"Որտեղ" ասելով, հեղինակը ինկատի ունի հավանաբար ինչ որ աշխարհագրական տեղանք: փորձեմ նկարագրել այդ տեղը: կարծում եմ՝ Չիլի: այնտեղ հայ ազգը լիովին կփրկվի

Իմ վրա հույս չդնեք