PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Ադրբեջանի խոցելի կողմերը. լուրեր և մեկնաբանություններ



Hamshentsi
22.12.2009, 20:57
Առաջարկում եմ քննարկել ադրբեջանական հասարակության և պետության խոցելի կողմերը` հիմնվելով ռազմաքաղաքական, տնտեսական, սոցիալ-մշակութային ոլորտներին առնչվող տեղեկատվության վրա:

Hamshentsi
22.12.2009, 20:58
Դասալիք` ադրբեջանական բանակում
Դեկտեմբերի 20-ին Բաքվում ձերբակալվել է 18-ամյա զինծառայող Քյամրան Մամեդզադեն: Նոյեմբերին նա ինքնակամ լքել էր զորամասն ու հետախուզվում էր: Նրան մեղադրում են դասալքության համար (21.12.2009, http://www.analitika.az/articles.php?item_id=20091220111837460&sec_id=69):

Ադրբեջանցի զինվորները սպանել են կնոջ

Դեկտեմբերի 20-ին ադրբեջանցի զինվորները Աղդամի շրջանում սպանել են ադրբեջանցի կնոջ` 50-ամյա Սադահատ Մամեդովային, ով չպարզված հանգամանքներում փորձել է հատել սահմանը և անցնել հայկական կողմ: Ադրբեջանական քարոզչամիջոցները սկզբում փորձեցին կնոջ սպանությունը վերագրել հայ զինվորներին, բայց հետո հերքեցին իրենց սուտը: Մամեդովային գնդակահարած ադրբեջանցի զինվորը, ըստ Ադրբեջանի ՊՆ մամուլի ծառայության ղեկավարի, ձերբակալված է (http://www.zerkalo.az/2009-12-22/short-news/5622-azerbayjanka-ubiystvo-minobor):

Ինքնասպան է եղել վետերանը

Ղարաբաղյան պատերազմի վետերան Ֆիզուլի Ալիևը դեկտեմբերի 21-ին երակները կտրելու միջոցով ինքնասպան է եղել: Հարուցվել է քրեական գործ` ինքնասպանության հասցնելու մեղադրանքով (http://www.vesti.az/news.php?id=26713):

Ադրբեջանը գերագնահատում է իր կարևորությունը

“Regnum” լրատվական գործակալության մեկնաբան Ստանիսլավ Տարասովն ուշադրություն է հրավիրում այն բանի վրա, որ ԱՄՆ-ը Լեռնային Ղարաբաղին 8մլն դոլարի օգնություն հատկացնելու մասին հայտարարեց այն պահին, երբ Բաքուն սկսել էր հաճախակի խոսել ԼՂ հակամարտության ուժային լուծման հնարավորությունից: Տարասովի կարծիքով, դրանով ԱՄՆ-ը հասկացնել է տալիս, որ Ադրբեջանը գերագնահատում է իր նշանակությունը Արևմուտքի համար: Մեկնաբանը նկատում է, որ եթե նախկինում ադրբեջանցի քաղաքագետները դատապարտում էին “ռուսական նոր կայսերապաշտությունը”, ապա այսօր նրանք ստիպված են պայքարել ամերիկյան “երկակի չափանիշների” դեմ (21.12.2009, http://www.regnum.ru/news/1236997.html):

Ադրբեջանը գերագնահատում է իր կարևորությունը - 2

Եվրասիայի էներգետիկ խնդիրների ուսումնասիրման կենտրոնի փոխտնօրեն Ալեքսանդրոս Պետերսենի կարծիքով, Ադրբեջանը որպես գազ արտահանող երկիր ոչ հեռու ապագայում կարող է կորցնել իր կարևորությունը Եվրամիության համար: Դրան կարող են նպաստել ՙՆաբուկո՚ ծրագրից Ադրբեջանի դուրս մնալը և այդ ծրագրին Մերձավոր Արևելքի երկների մասնակցությունը, ինչպես նաև Եվրոպայում գազի ոչ ավանդական հանքավայրերի մշակումը: Ուստի Ադրբեջանի պետական նավթային ընկերությունը պետք է ջանա, որ “Նաբուկո” ծրագիրն իրագործվի: “Բայց ժամանակն Ադրբեջանի օգտին չի աշխատում”,– եզրակացնում է Պետերսենը (16.12.2009, http://www.analitika.az/articles.php?item_id=20091215102500939&sec_id=9):

Երբ կարող է պատերազմ բռնկվել Կասպից ծովում

Բրիտանացի փորձագետ Յուրի Ֆյոդորովի կարծիքով, Կասպից ծովում զինված հակամարտություն կարող է բռնկվել անդրկասպյան գազամուղի կառուցման դեպքում: Այս մասին նա հայտարարել է գերմանական ՙDeutsche Welle՚ ռադիոընկերությանը (22.12.2009, http://www.milaz.info/ru/news.php?id=13165):

Թմրամոլությունն Ադրբեջանում ավելանում է

Թմրանյութերի սպառման ծավալն Ադրբեջանում ավելանում է տարեկան 15%-ով: Այս մասին հայտարարել է թմրամոլության և թմրանյութերի ապօրինի շրջանառության դեմ պայքարի պետական հանձնաժողովի աշխատանքային խմբի ղեկավար Արազ Ալիգուլիևը (15.12.2009, http://www.novosti.az/exclusive/20091217/43192323.html):

Elmo
22.12.2009, 21:37
Այս թեմայում պետք է մեր աչքի գերանը թողած ադրբեջանցիների աչքի փշի վրա ծիծաղե՞նք: Ինչ-որ մաստուրբացիայի ա նմանվում: Ժողովուրդ, եթե իրոք էսպիսի թեմա մեզ պետք է ակուբում՝ արձագանքենք: Անձամբ իմ կարծիքով թեման ինքնանպատակ է:

Invisible man
22.12.2009, 21:48
Այս թեմայում պետք է մեր աչքի գերանը թողած ադրբեջանցիների աչքի փշի վրա ծիծաղե՞նք: Ինչ-որ մաստուրբացիայի ա նմանվում: Ժողովուրդ, եթե իրոք էսպիսի թեմա մեզ պետք է ակուբում՝ արձագանքենք: Անձամբ իմ կարծիքով թեման ինքնանպատակ է:

Շատերը քո պես են մտածում, դրա համար ել էրեկ Facebook-ով մի հատ չեխ ինձ ապացուցում էր, որ Հայաստանը Արլ, Ադրբեջանն ա:angry:[: Ասում եմ որտեղից քեզ էդ տխմար ինֆորմացիան, ադրբեջանական սայթի լինկ ա տալիս: Մենք էլ՞ մեր աչքի գերանին նայենք, ազերիներն էլ՞: Չգիտեմ, ես էդ չեմ ընդունում:mda

ChildOfTheSky
22.12.2009, 21:50
Ղարաբաղյան պատերազմի վետերան Ֆիզուլի Ալիևը դեկտեմբերի 21-ին երակները կտրելու միջոցով ինքնասպան է եղել: Հարուցվել է քրեական գործ` ինքնասպանության հասցնելու մեղադրանքով (http://www.vesti.az/news.php?id=26713):


Խեղճը խառնել ա , 3 տարի շուտ ա արել: :D

Hamshentsi
22.12.2009, 22:11
Այս թեմայում պետք է մեր աչքի գերանը թողած ադրբեջանցիների աչքի փշի վրա ծիծաղե՞նք: Ինչ-որ մաստուրբացիայի ա նմանվում: Ժողովուրդ, եթե իրոք էսպիսի թեմա մեզ պետք է ակուբում՝ արձագանքենք: Անձամբ իմ կարծիքով թեման ինքնանպատակ է:

Հարգելի Էլմո, նախ` ադրբեջանցիների աչքի փուշը կարող է առիթ դառնալ մեր աչքի գերանը տեսնելու: Երկրորդ` երբեմն կարող է լինել և հակառակը` տեսնելով նրանց աչքի փուշը` կարող ենք հասկանալ, որ մեր աչքինը գերան չէ: Երրորդ` ակումբակիցներից ցանկացածը կարող է հուշել միտք, որն օգտակար կլինի Ադրբեջանի հակահայկական քարոզչությանը հակազդելու համար. սա պատասխանն է ինքնանպատակ լինելու մեղադրանքին: Չորրորդ` սա ընդամենը առաջարկություն է, և ես էլ հարգում եմ մոդերատորի կարծիքը. եթե ընդունելի չէ, չսկսենք: Բայց եթե թեման հավանության արժանանա, մտադիր եմ ներկայացրածիս օրինակով տեղեկատվություն տրամադրել, երբեմն` վերլուծություն` իմը կամ ուրիշինը:

Okamigo
22.12.2009, 22:32
Ասեմ որ թեմա ավելորդ չէ,ադրբեջանցիները օգտագորշում են իրենց բոլոր ֆինանսական միջոցները Հայաստանի ու հայերի մասին վատ բաներ գրելով,մի քանի ամիս առաջ,տեսնեմ իմ ու մի այլ մարդու սայտում ադրբեջանական սայտերի ռեկլամնա,մտնում եմ եդ սայտը,ինչ տեսնեմ,ինչ զիբիլ ասես հայերի մասին գրածա,ամբող պատերազմը 180 աստիճան հակառակ նկարագրված,մյուս ադմինին հարցնում եմ թե եդ ինչի ես ըտենց բաներ սայտում տեղադրում,ասեց որ փող են տվել,ասեմ որ լավ էլ փողեր են առաջարկում շատ այցելուների թվով սայտերին,իհարկե ես ջնեցի բոլոր եդ լինքերը և այլն,ու մյուս ադմինի հետ պայմանավորվեցինք նմանատիպ բաներ չլինեն սայտում

Invisible man
22.12.2009, 22:46
ԱԴՐԲԵՋԱՆԻ ՀԱԿԱՀԱՅԿԱԿԱՆ ԻՆՖՈՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ

Հայաստանի հասարակության տեղեկատվական անվտանգությունն ապահովելու գործում անհրաժեշտ գործընթացներ են հակահայկական տեղեկատվական գրոհների ձևերի ուսումնասիրությունը, հետազոտական մեթոդաբանության մշակումը և արդյունքներին հասարակությանն իրազեկելը։ Հատկապես կարևոր է վերջին ժամանակներս բուռն թափ առած ադրբեջանական տեղեկատվական գրոհների մասին պատկերացումների ձևավորումը, ինչը կփորձենք իրականացնել այս հոդվածով:

Չանդրադառնալով հակահայկականության զարգացման դինամիկային՝ դիտարկենք, թե ինչ հիմնական մոտեցումներ են վերջին շրջանում կիրառում հարևան երկրի հակահայկականություն մշակողները։

Ադրբեջանական հակահայկականությունն ուսումնասիրելիս նպատակահարմար ենք համարում այն իրականացնել վերլուծության երկու հարթությունում՝

I. ընդհանուր ինֆոքաղաքականության համակարգի և
II. կոնկրետ տեղեկատվական գործողությունների։
I. Հակահայկականությունը ադրբեջանական ինֆոքաղաքականության հարթությունում

Առաջին հարթությունում նկատում ենք, որ Ադրբեջանի հակահայկական ինֆոքաղաքականությունը պետական քաղաքականության անբաժանելի մասն է և միտված է հայկական սուբյեկտների (ՀՀ, ԼՂՀ և Հայություն) բազմակողմանի վարկաբեկմանը՝ ուղղված տարբեր լսարանների վրա ազդեցությանը: Նման ինֆոքաղաքականությունը միաժամանակ ուղեկցվում է սեփական երկրի և ժողովրդի նպաստավոր կերպարի ձևավորմամբ և վիճելի հարցերի վերաբերյալ ադրբեջանական մեկնաբանությունների տարածմամբ։ Քաղաքականության այդ երկու զուգահեռ գործընթացներն այն աստիճան են սերտաճել, որ Ադրբեջանի ժամանակակից ինքնաներկայացման բաղադրիչ է հանդիսանում Հայաստանին ու Հայությանը հակադրվելը, որը նաև դարձել է ադրբեջանական հասարակության նոր ինքնության մեջ ներդրվող նշանակալի գործոններից: Այսպիսով, հակահայկական ինֆոքաղաքականությունն այսօր Ադրբեջանի քաղաքական ռազմավարության կարևոր ուղեգծերից է, որի գլխավոր սկզբունքներն են.
Հայաստանի և Հայության մասին տեղեկատվության լիարժեք հավաքագրումը, ներքին խնդիրների տիրապետումը, հայի սոցիալ-հոգեբանական, մշակութային կերպարի ուսումնասիրությունը:
Հակահայկական տեղեկատվական քաղաքականության նպատակադրումը և մշակումը` հիմնված այլ երկրների, հատկապես Թուրքիայի փորձի վրա:
Հակահայկական քաղաքականության ուղեկցումը սեփական երկրի նկատմամբ դրական կերպարի ձևավորմամբ և վիճելի հարցերի վերաբերյալ ադրբեջանական տեսակետի տարածմամբ:
Հակահայկական քաղաքականության մեջ բազմավեկտոր նախահարձակ դիրքորոշումը, ինչպես նաև հայամետ տեղեկատվական հոսքերի հակազդումը օպերատիվ-մարտավարական և ռազմավարական հարթություններում:
Հակահայկական տեղեկատվության տարածումը դիֆերենցված և թիրախային լսարաններին (ադրբեջանական հանրությանը, հայկական հանրությանը, իսլամական աշխարհին, ռուսաստանյան և ԱՊՀ հանրությանը, արևմտյան և միջազգային հանրությանը` որպես թիրախ ընտրելով հատկապես երիտասարդությանը և անգամ երեխաներին, ինչպես նաև աշխարհաքաղաքական իմաստով նշանակալի երկրներում ու միջազգային կառույցներում որոշումներ կայացնողներին):
Յուրաքանչյուր լսարանի նկատմամբ ուրույն մոտեցումների և դիսկուրսի կիրառումը` տվյալ լսարանի առանձնահատկություններին համապատասխան:
Հակահայկական ինֆոքաղաքականության ինտեգրումը պետական քաղաքականության բոլոր ոլորտներում և դրա ամբողջական համակարգային գործառումը:

Ընդ որում՝ որպես ինֆոքաղաքականության համակարգի բաղադրիչներ և ադրբեջանական տեղեկատվական գործողությունների իրականացման փոխկապակցված հարթակներ հանդես են գալիս հետևյալ բաղադրիչները.
Պատմամշակութային բաղադրիչը, որով հանուն ադրբեջանցիների տեղաբնիկության և հայերի եկվորության ապացուցման` կեղծվում և վերաշարադրվում են պատմական իրադարձությունները, Ադրբեջանի տարածքում վերացվում են հայկական մշակութային հետքերը։
Իրավական բաղադրիչը, որով ներքին և միջազգային իրավական դրույթների ամրագրմամբ նպատակահարմար հիմք է ձևավորվում Ղարաբաղյան հարցի ադրբեջանամետ հանգուցալուծմանը նպաստելու նպատակով։
Ժողովրդական դիվանագիտության բաղադրիչը, որով մի կողմից` Ադրբեջանի հասարակական կազմակերպությունների ներուժն է օգտագործվում երրորդ երկրների հասարակություններում քարոզչության նպատակով, մյուս կողմից` ադրբեջանական «սփյուռքի» ձևավորման, կազմակերպման և օգտագործման աշխատանքներ են տարվում։
Լոբբինգային բաղադրիչը, որով ոչ միայն դիվանագիտական, այլև արտասահմանում ձևավորված համայնքային կառույցների միջոցով ազդում են երրորդ երկրների քաղաքական դերակատարների որոշումների կայացման վրա։
Ներքաղաքական բաղադրիչը, որով հայատյացության և ռևանշիզմի կառավարելի մթնոլորտ է ձևավորվում ադրբեջանական հասարակությունում,
Մեդիա բաղադրիչը, որով իշխանության համար կառավարելի են դարձվում ոչ միայն Ադրբեջանի ներքին մեդիառեսուրսները, այլև երրորդ երկրների ԶԼՄ-ի վրա ազդեցության լծակներ են ձեռք բերվում։
Տեխնոլոգիական բաղադրիչը, որով ինտերնետը, արբանյակային կապը և այլ տեխնոլոգիական հնարավորություններն ի սպաս են դրվում հակահայկականության և ադրբեջանամետության տարածման համար։
II. Հակահայկականությունը տեղեկատվական գործողությունների հարթությունում

Արդեն կոնկրետ տեղեկատվական գործողությունների հարթությունում ադրբեջանական գրոհները վերլուծելիս, հաշվի առնելով վերջիններիս հաղորդակցական բնույթը, առաջնորդվենք դրանց հետևյալ կառուցվածքային տարրերի դիտարկմամբ`
սոցիալական համատեքստ
տեղեկատվական աղբյուր
հաղորդակցման միջոց
հաղորդագրություն
լսարան
հիմնանպատակ։

Մեթոդաբանական տեսանկյունից այս տարրերից յուրաքանչյուրի առանձին բնութագրիչները, ինչպես նաև դրանց համադրությունները, խիստ կարևոր են տեղեկատվական գործողության հաջողության և ազդեցության առումներով: Հետևաբար, տեսնենք, թե ադրբեջանական նախաձեռնություններում ինչպես են կիրառվում հաղորդակցական համակարգի տարրերը, և հակահայկական տեղեկատվական գործողությունների ինչպիսի մեխանիզմներ ու մեթոդներ են նկատվել դրանցից յուրաքանչյուրում։

1. Սոցիալական համատեքստ. Սա լայն իմաստով այն տարածական և ժամանակագրական միջավայրն է, որտեղ կայանում է հաղորդակցումը կամ տեղեկատվական գործողությունը: Ադրբեջանական կողմը, հաշվի առնելով համատեքստի նշանակությունը հակահայկական տեղեկատվական գործողություններում, փորձում է հօգուտ իրեն օգտագործել բարենպաստ իրավիճակները, իսկ անբարենպաստ գործոնները ձգտում է հավասարակշռել կամ չեզոքացնել օպերատիվ և մարտավարական-ռազմավարական հարթություններում: Այսպես, օրինակ, սոցիալական համատեքստի անբարենպաստ գործոնների հավասարակշռման կամ չեզոքացման մարտավարական-ռազմավարական նպատակով էր պայմանավորված 2004թ. օգոստոսին Հունգարիայում Ադրբեջանի դեսպանատան բացումը։ Դրա նպատակն էր համակարգել ադրբեջանցի սպա Ռամիլ Սաֆարովի դատավարության հետ կապված տեղեկատվական և այլ բնույթի գործողությունները1։

Հատկանշական է, որ Հունգարիայում Ադրբեջանի դիրքերի ամրապնդմանն ուղղված տեղեկատվական գործողությունները շարունակվում են մինչ օրս. 2008թ. նոյեմբերին Բուդապեշտում կայացավ արդեն ավանդական դարձած «Հունգարիա-Ադրբեջան. մշակութային երկխոսություն» 3-րդ միջազգային գիտաժողովը, որի քննարկումները նվիրված էին նաև ժամանակակից հունգարական պատմագրության մեջ Ադրբեջանի պատմության հարցերին2:

Անբարենպաստ գործոնները հավասարակշռվում են նաև օպերատիվ տեղեկատվական գործողությունների միջոցով։ Այսպես, օրինակ, եթե Հայաստանում հարևան Վրաստանի նախագահ Մ.Սահակաշվիլին այցելել է Հայոց ցեղասպանության հուշահամալիր, ապա ադրբեջանական տեղեկատվական դաշտում անպայման հայտնվում են 1-2 վրացի պատմաբանների հետ հարցազրույցներ, ովքեր իրենց խոսքում ժխտում են Հայոց ցեղասպանությունը, արժեզրկում հայ-վրացական հարաբերությունները, պիտակավորում և մեղադրանքներ ներկայացնում Հայությանը3:

Ադրբեջանի կողմից սոցիալական համատեքստի նպաստավոր գործոնների օգտագործման առումով հատկանշական է 2008թ. մարտի 1-ից հետո ՀՀ-ում ստեղծված քաղաքական դրության օգտագործումը իրավական, արտաքին քաղաքական, ներքաղաքական և այլ հարթություններում: Այդ համատեքստում էր, որ 2008թ. մարտի 14-ին Ադրբեջանին հաջողվեց ՄԱԿ Գլխավոր վեհաժողովի 62-րդ նստաշրջանի օրակարգ ներառել իր կողմից պատրաստված «Իրադրությունը Ադրբեջանի գրավյալ տարածքներում» բանաձևը և հասնել դրա ընդունմանը ՄԱԿ անդամ 192 երկրներից ընդամենը 39-ի «կողմ» քվեարկությամբ:

Այսպիսով, և՛ միջազգային, և՛ հայաստանյան մասշտաբներով սոցիալական համատեքստի մոնիթորինգը և դրանում ցանկացած նոր գործոնների հաշվարկումը նպաստում են ադրբեջանական տեղեկատվական գործողությունների նպատակադրմանը և արդյունավետ կիրառմանը:

Ադրբեջանական կողմը, սակայն, չի բավարարվում սոցիալական համատեքստի օբյեկտիվորեն տրված իրավիճակներով և նախահարձակ գործողություններով ներմուծելով արհեստական գործոններ (օրինակ, հայերին ադրբեջանցիների կոտորածներում մեղադրող օրացուցային սգո օրերի հռչակումը)` փորձում է իրականացնել սոցիալական համատեքստի սուբյեկտիվ ձևավորում։ Դա թույլ է տալիս փոխակերպել հաղորդակցության տրամաբանությունը և հայկական կողմին թողնել պաշտպանության դիրքերը։ Նման մեթոդներով ստեղծված սոցիալական համատեքստը դառնում է նաև որոշակիորեն կայուն միջավայր, որտեղ ադրբեջանական քարոզչությունն իրականացվում է նախապես պատրաստված շաբլոնների կիրառմամբ։ Վերջիններս օգտագործվում են նաև սպասվող օրացուցային իրադարձությունների (ինչպես, օրինակ, Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակի օրն է՝ ապրիլի 24-ը) և այլ կանխատեսելի իրավիճակների դեպքերում։

Invisible man
22.12.2009, 22:50
2. Տեղեկատվության աղբյուր. Գլխավոր բնութագրիչներն են դրա նկատմամբ վստահությունը, հեղինակությունը, աղբյուրների բազմազանությունը և աղբյուրի «լեգիտիմությունը»։ Այդ իսկ պատճառով հակահայկական տեղեկատվություն տարածող աղբյուրի ընտրության հարցում ադրբեջանական կողմը նախապատրաստված մոտեցումներ է ցուցաբերում։ Այն նախ փորձում է ադրբեջանական քարոզչական աղբյուրներին հեղինակավորություն հաղորդել և դրանց նկատմամբ բարձր վստահություն ձևավորել՝ դրանք բնութագրելով դրական իմիջավորման պիտակներով։ Այսպես, օրինակ, ադրբեջանական «Ազերթաջ» պաշտոնական լրատվական գործակալության վերլուծաբան Վուգար Սեիդովը ներկայացվում է իբրև «հայտնի քաղաքագետ», որն իր նյութերը ստորագրում է մե՛կ Բուդապեշտից, մե՛կ Բեռլինից՝ թողնելով միջազգային փորձագետի տպավորություն: Համանման սկզբունքով բոլոր հակահայ քարոզչական գործիչները «հայտնի գիտնականներ» և «ճանաչված գործիչներ» են հռչակվում։

Աղբյուրի հարցում երկրորդ մեթոդաբանական մարտավարությունը աղբյուրների դիվերսիֆիկացման պատրանք ձևավորելն է` հակահայկական գործողություններում ոչ միայն տեղական, այլև օտարերկրյա հետազոտող գիտնականների ու լրագրողների ներգրավման միջոցով։ Ընդ որում` կեղծ-չեզոք օտարերկրացիների (ինչպիսիք են օրինակ` Էրիխ Ֆայգլը և Յուրի Պոմպեևը) ընդգրկումն օգտագործվում է նաև իբրև հակահայկական տեղեկատվական գործողությունների լեգիտիմացման միջոց: Խիստ կարևորվում են նաև օտարերկրյա դիվանագետների և քաղաքական գործիչների ադրբեջանամետ հայտարարությունները` դրանք ներկայացվելով իբրև միջազգային հանրության օբյեկտիվ կարծիք։

Ադրբեջանական կողմը սեփական ապատեղեկատվության լեգիտիմացման համար մշտապես փորձում է հղում կատարել հայկական կամ հայկական թվացող աղբյուրների վրա: Այս նպատակով երբեմն քարոզչական տեքստերի տակ հայկական ազգանուններով գոյություն չունեցող անձինք են ստորագրում, հայտնի հայ գործիչներին հորինված նախադասություններ են վերագրվում, կամ էլ նրանց մտքերը ներկայացվում են համատեքստից դուրս՝ իմաստափոխված ձևով։ Հայ գործիչներին հորինված մտքեր վերագրելու բնորոշ օրինակ է հետևյալը։ «Банк-информация» կենտրոնի տնօրեն Ռովշան Նովրուզօղլին 2006թ. հունիսի 2-ին «Зеркало» թերթում «մեջբերումներ» է կատարում «հայերի կողմից ադրբեջանցիների նկատմամբ իրականացված գազանությունների» մասին Զորի Բալայանի «Հարություն» գրքից։ Նշվում է անգամ, որ գիրքը լույս է տեսել 1996թ. Վանաձորում, մինչդեռ ո՛չ Զ.Բալայանի, ո՛չ էլ որևէ այլ հեղինակի կողմից երբևէ համանման գիրք չի հրատարակվել4։ Հատկանշական է, որ Եվրախորհրդի 2009թ. ամառային նստաշրջանում Ադրբեջանի Միլի մեջլիսի պատգամավոր Գանիրա Փաշաևան (Մեհրիբան Ալիևայի քույրը) իր ելույթում կրկին «մեջբերումներ» է կատարել միֆական գրքից (այս անգամ այն կոչվել է «Մեր ոգու վերակենդանացումը»)՝ թարմացնելով հակահայկական ապատեղեկատվությունը միջազգային հանրության առջև5։

Լեգիտիմացման նպատակին էին ծառայում նաև «am» դոմեյնային տարածության մեջ գրանցված (xronika.am, versiya.am) և իբրև հայկական ներկայացող ադրբեջանական քարոզչական կայքերը։ Դրանցից versiya.am–ը համեմատաբար կարճատև կյանք ունեցավ և առաջին իսկ կեղծ-հայամետ տեղեկատվությունից բացահայտվեց՝ արժանանալով հայկական ինտերնետային հանրության մանրազնին դիտարկմանը6, և արգելափակվեց ՀՀ նախագահի աշխատակազմի Հասարակայնության հետ կապերի և տեղեկատվության կենտրոնի ջանքերով: Առավել երկարակյաց xronika.am-ը փորձեց ներազդել հայ-վրացական հարաբերությունների վրա` 2008թ. օգոստոսին Հարավային Օսիայի շուրջ հակամարտության ընթացքում հակավրացական ապատեղեկատվություն տարածելով «Ջավախքի հայրենասերների» անունից7: Այս դոմեյնի գործունեության պայմանագիրը հետագայում հասկանալի պատճառներով չթարմացվեց։

Հատկանշական է, որ ադրբեջանական հակահայկական տեղեկատվական գործողությունները միտված են ոչ միայն սեփական աղբյուրների նկատմամբ վստահությունը բարձրացնելուն, դիվերսիֆիկացնելուն և լեգիտիմացնելուն, այլև նպատակաուղղված են հայամետ կամ հայկական աղբյուրների վարկաբեկմանը և ապալեգիտիմացմանը: Այս նպատակով հեղինակազրկվում են ոչ միայն հայկական աղբյուրները` պիտակավորվելով իբրև քարոզչական, ապատեղեկատվական, հանցավոր, երբեմն էլ ահաբեկչական, այլև բոլոր այն օտարերկրյա աղբյուրները, որոնց տեսակետները բախվում են հակահայկական քարոզչական նպատակներին: Այս հարցում ադրբեջանցիները կիրառում են թուրքական հայտնի մեթոդաբանությունը, որի ամենավառ օրինակն է Ֆրանց Վեր-ֆելի «Մուսա լեռան քառասուն օրը» հայտնի պատմավեպի արժեզրկումը։ Այդ նպատակով թուրքերը դեռևս 1989թ.` Հայոց ցեղասպանության 75-ամյակի նախաշեմին, ստեղծել են ինֆոլոգեմ, համաձայն որի` Վերֆելը կյանքի վերջին տարիներին «բացահայտել է, որ իր ստեղծագործությունը պատմական հիմքեր չունի»: Ընդ որում` թուրքական կողմը, հաշվի առնելով Վերֆելի հրեական ծագումը և, ուրեմն, նրա ստեղծագործության նշանակությունը հրեաների շրջանում, աղբյուրի հավաստիության հավասարակշռման նպատակով այս ինֆոլոգեմի տարածման աղբյուր է ընտրել կրկին հրեական ծագումով ամերիկացի րաբբի Ալբերթ Ամաթեուին (այս առասպելաբանական անձը ներկայացվում է նաև Աբրահամ Սաբար, Աբրահամ Սոն Սևեր անուններով): Ամաթեուն, որը երիտասարդ տարիքում Թուրքիայից ներգաղթել էր ԱՄՆ, այդ բացահայտումը կատարել է 101 տարեկանում` Ֆրանց Վերֆելի մահից շատ ավելի ուշ8: Այս աղբյուրի խոսքերին են հետագայում հղումներ կատարում դասական հակահայ Էրիխ Ֆայգլը և այլ հակահայ քարոզիչները:

3. Հաղորդակցության միջոցներ. Այս հարցում կարևոր բնութագրիչ են միջոցների բազմազանությունը և բազմաքանակությունը, որոնց շնորհիվ ապահովվում են տեղեկատվության սփռվածությունը և հավաստիության պատրանքի ձևավորումը: Ադրբեջանը հաղորդակցական միջոցների բազմազանությանը հասնում է բոլոր հնարավոր ֆորմալ (պետական մարմիններ, ԶԼՄ, դիվանագիտական միջոցներ, GONGO-ներ) և ոչ ֆորմալ (շրջիկ իրազեկիչներ (ինֆորմատորներ), ինտերնետային ռեսուրսներ, սոցիալական ցանցեր) ուղիների ու հաղորդակցական ցանցերի կիրառմամբ` թիրախային լսարաններին ուղղված տեղեկատվությունը հնարավորինս լայն սփռելու և այդպիսով առավել հասանելի դարձնելու նպատակով: Ադրբեջանական կողմը լայնորեն կիրառում է փոխհղումների9 մեխանիզմը, երբ միևնույն տեղեկությունը, միմյանց վրա հղումներ կատարելով, տարածվում է բազմաթիվ աղբյուրների կողմից: Այս մեխանիզմը ոչ միայն բազմապատկում է հաղորդակցական միջոցները և այդպիսով տարբեր լսարանների համար առավելագույն հասանելիություն է ապահովում, այլև նպաստում է բազմաքանակության էֆեկտի ստեղծմանը: Երբ տարբեր հաղոր-դակցական միջոցներով (անձնական կապեր, ԶԼՄ, գրքեր, տեսաֆիլմեր) միևնույն տեղեկատվությունն է հաղորդվում, ընկալման մակարդակում հաղորդակցական միջոցների քանակական բազմապատկման տպավորություն է ստեղծվում, ինչն էլ հավաստիության պատրանք է ձևավորում:

Փոխհղումային եղանակով միևնույն հաղորդագրության արտատպումը նաև լրացուցիչ հնարք է ինտերնետային կայքերի համար` վարկանիշի բարձրացման և որոնման համակարգերում դրանք առաջնահերթ հասանելի դարձնելու առումով:

4. Հաղորդագրություն. Հաղորդակցման ամենաբազմաշերտ բաղադրիչն է, որի բնութագրիչներն են հաղորդագրության բովանդակությունը՝ թեման, օբյեկտը, դիսկուրսը, տեքստային ազդեցության հնարքները, փաստարկումը, հուզական ծանրաբեռնվածությունը, պատկերավորումը` սիմվոլիկան, հաղորդագրության կրկնման հաճախությունը, բազմաժանրությունը:

Հաղորդագրության հաճախակի կրկնությունը առաջին հերթին այն լսարանին հասանելի դարձնելու և դրան ուշադրությունը բևեռելու նպատակ է հետապնդում: Բացի այդ, այն առավել խորքային հետևանք է ունենում. ընկալման և հիշողության մեխանիզմների օրինաչափության շնորհիվ հաճախակի կրկնվող հաղորդագրությունն արդյունավետ ամրագրվում է հանրային գիտակցության մեջ: Եթե նույնիսկ հաղորդագրության բովանդակությունն ընդունելի չի դառնում, ապա առնվազն առօրեական բնույթ է ստանում և սոցիալական իրականության մաս դառնում։ Այս մեխանիզմը ադրբեջանական քա-րոզչությունը նաև հիմնավորված դարձնելու ձև է. նույնիսկ չփաստարկված հաղորդագրությունը հիմնավորված է դառնում նախկին նույնական հաղորդագրություններով։ Ադրբեջանական քարոզչությունը դիմում է նաև միևնույն հաղորդագրության բազմաժանր փաթեթավորմանը (ցանկալի տեղեկատվությունն արտահայտվում է ոչ միայն քաղաքական, այլև մշակութային, սպորտային և այլ բնույթի տեքստերի միջոցով), տեսողական արտահայտչականությանը կամ վիզուալացմանը (տարածում են գտել խիստ յուրովի մոնտաժված «վավերագրական» ֆիլմերը, կեղծված լուսանկարները, քարտեզները, անիմացիաները և այլն)։ Ուշադրություն է դարձվում տեքստային վերնագրերի գրավչությանը, ինչպես նաև սիմվոլիկ և էմոցիոնալ հագեցվածությանը:

Ադրբեջանական տեղեկատվական տեքստերում քննարկման, իսկ առավել հաճախ` հարձակման օբյեկտ է հանդիսանում Հայության համար արժեքային և սիմվոլիկ ծանրաբեռնվածություն ունեցող ցանկացած սուբյեկտ՝ սկսած սովորական հայ մարդուց, մինչև պատմական հերոսներ, պետական, հասարակական, կրոնական գործիչներ և հայոց քաղաքական պատմություն։ Հակահայկական տեղեկատվական առավել հաճախակի հարձակումների շարքում առանձնանում են մի շարք թեժ թեմաներ, ինչպիսիք են՝
Հայկական պետականության ու հայ ժողովրդի պատմությունը, հատկապես Արցախի քաղաքական պատմությունը, հայերի ծագման ու բնիկության հարցերը։
Ադրբեջանական պետության կազմավորման, ժողովրդի ծագման և ձևավորման հարցերի նպատակահարմար մեկնությունը և նրանց բնիկության ամրապնդումը։
1915թ. Հայոց ցեղասպանության հերքումն ու հանցանքի պրոյեկտումը,
20-րդ դարի ընթացքում «ադրբեջանցիների ցեղասպանություն» իրականացնելու մեջ հայկական կողմին ուղղված մեղադրանքները.

- 1918թ. Բաքվի կոմունայի և մահմեդականների միջև տեղի ունեցած բախումները` իբրև հայերի կողմից «ադրբեջանցիների ցեղասպանության» «հանցագործ պլանի» իրագործում,
- 1990թ. Բաքվում խորհրդային բանակի գործողությունների արդյունքում զոհված ադրբեջանցիներին իբրև հայկական սադրանքների զոհեր ներկայացնելը,
- 1992թ. Խոջալուի դեպքերն իբրև հայկական զինվորականության կողմից միտումնավոր սպանություն, և ուրեմն «ցեղասպանություն» ներկայացնելը։
Այլ ժողովուրդների դեմ «կատարած հանցանքներում» Հայությանն ուղղված մեղադրանքները, համատարած թուրքատյացության և հակասեմիթիզմի վերագրումը, «միջազգային հայկական սպառնալիքի» ինֆոլոգեմը,
հայ ժողովրդի բարոյահոգեբանական նկարագրի և արժեքային համակարգի խեղաթյուրումը։
ՀՀ-ում և ԼՂՀ-ում առկա ներքին սոցիալ-տնտեսական, քաղաքական խնդիրների շահարկումը և մտացածին խնդիրների վերագրումը։
Հայկական բանակի խնդիրների շահարկումը, վարկաբեկող ինֆոլոգեմների տարածումը։

Դիտարկելով վերոնշյալ թեմատիկ հաղորդագրություններում առկա ընդհանրությունները` նկատում ենք, որ ադրբեջանական քարոզչամեքենան հակահայկական տեքստերում կիրառում է հիմնականում 4 մեխանիզմ.
Հայ-թուրքական տեղեկատվական հարաբերություններում հայկական կողմի ձեռնարկած և հաջողված տեղեկատվական գործողությունների հայելային արտատպման մեխանիզմը։
Թուրք-ադրբեջանական կողմին առնչվող խոցելի կետերի և բացասական տեղեկատվության ուղղակի պրոյեկտման մեխանիզմը։
Հակասեմիթականության սխեմաների հակահայկական ուղղվածությամբ կիրառման մեխանիզմը։
«Հակառասիստական ռասիզմի» սկզբունքի կիրառման մեխանիզմը։

Հայելային արտատպման ամենավառ օրինակ է ներկայումս լայն շրջանառության մեջ դրված «Արևմտյան Ադրբեջան» հասկացությունը (Արևմտյան Հայաստանի նմանությամբ), որի տակ ենթադրվում են ոչ միայն ԼՂՀ, այլև արդի ՀՀ և որոշ չափով Վրաստանի տարածքները։ Ուղղակի պրոյեկտման արդյունք է ոչ միայն ցեղասպանության վերագրումը հայկական կողմին, այլև Հայ Առաքելական եկեղեցուն իսլամական աշխարհում առկա ծայրահեղական ահաբեկչական հոսանքների նպատակների և գործունեության մեջ մեղադրանքը։ Հայելային արտատպման մեխանիզմով թուրք-ադրբեջանական համատեղ քարոզչությունը սիմետրիկ պատասխան է տալիս Հայոց ցեղասպանության թեմայով բոլոր հայկական տեղեկատվական հոսքերին՝ միաժամանակ ուղղակիորեն պրոյեկտելով թուրք-ադրբեջանական հայտնի խնդիրները և կնճռոտ իրադարձությունները հայկական կողմի վրա։

Հակասեմիթականության սխեմաները կիրառվում են կրկին հիմնականում Ցեղասպանությանն առնչվող թեմաներում, ինչպես նաև Հայության արժեհամակարգի, հայ մարդու բարոյական կերպարի վարկաբեկման հարցերում։ Նույն սկզբունքով, ինչ հակասեմիթները մեղադրում են հրեա ժողովրդին սեփական նպատակներին հասնելու համար Հոլոքոստի «առասպելի» հորինման, դրա հրահրման կամ կազմակերպման մեջ, այնպես էլ ադրբեջանա-թուրքական քարոզիչները հայերին մեղադրում են Ցեղասպանության և այլ կոտորածների «առասպելների» ստեղծման, հրահրման կամ էլ կազմակերպման մեջ։ Լայնորեն կիրառվում են նաև հակասեմիթական պիտակավորման ձևերը («նենգ», «դավաճան», «ագահ», «խաբեբա») հայերի նկատմամբ:

Ինչ վերաբերում է «հակառասիստական ռասիզմի» սկզբունքի կիրառմանը, ապա այն դրսևորվում է Հայությանը հակաթուրքականության և հակասեմիթիզմի մեջ մեղադրանքների հիման վրա հակահայկականության տարածման ձևով։ Այնպես, ինչպես սպիտակամորթների նկատմամբ ռասիզմը հիմնավորվում է վերջիններիս ռասիզմով սևամորթների նկատմամբ, որն ըստ էության նույն ռասիզմն է, այդպես էլ ադրբեջանա-թուրքական հակահայկականությունը փորձում է հիմնավորել սեփական հայատյացությունը Հայու-թյանը համատարած թուրքատյացություն և հակասեմիթիզմ վերագրելով։

Invisible man
22.12.2009, 22:53
Բոլոր վերոնշյալ թեմատիկ հաղորդագրություններում ծանրակշիռ մաս են կազմում պատմական, իրավական, կրոնամշակութային ու առօրեականության դիսկուրսի ձևերը։ Դրանք բոլորը միավորվում են առանցքային՝ հակահայկականության տարածման նպատակի շուրջ։ Ընդհանուր առմամբ, դրանցում առավել հաճախ հանդիպում են տրամաբանական սխալների և սեմանտիկ մանիպուլյացիաների մեթոդների վրա հիմնված տեքստային ազդեցության այնպիսի հնարքներ, ինչպիսիք են`
Պարզ ապատեղեկատվության, կեղծիքի, ինֆոլոգեմի պնդումը։
Ճշմարտանման ստերի կիրառումը։
Չափազանցությունը կամ ծայրահեղացումը։
Կես-ճշմարտությունների կամ ընտրովի ինֆորմացիայի մատուցումը։
Հակագիտական ինդուկցիան` անհիմն կերպով մասնավորից ընդհանրացումը։
Ասիմետրիկ համեմատությունների անցկացումը։
Արքետիպային ու կարծրատիպային պիտակների ամրակցումը, ծաղրը, հեգնանքը, բացասական հատկանիշների վերագրումը։
«Մութ էջերի բացահայտումը» ։

5. Լսարան. Տեղեկատվական գործողության արդյունավետությունը կախված է լսարանի քաղաքակրթական, կրոնական և մշակութային առանձնահատկություններից: Այս իմաստով ադրբեջանական տեղեկատվա-քարոզչական նախաձեռնությունները հստակ տարանջատում են թիրախային լսարանները և դրանց ուղղված հաղորդագրությունների դիսկուրսը: Այսպիսով, իրագործվում է առանձին լսարաններին համապատասխան դիֆերենցված մոտեցում.
Իսլամական հանրությունում Հայաստանը ներկայացվում է իբրև ահաբեկչական քրիստոնեական պետություն կամ համաշխարհային սիոնիզմի ու քրիստոնեական պետությունների կամակատար։
Հրեաների շրջանում` իբրև հակասեմիթական երկիր։
Արևմտյան երկրներում` իբրև հակաժողովրդավարական տարր և տարածաշրջանային զարգացման արգելակ։
Միջազգային կառույցներում Ադրբեջանը սեփական պահանջները բխեցնում է իբր միջազգային իրավական նորմերին դրանց լիարժեք համապատասխանությունից։
Իսկ սեփական հանրության ներսում` նաև պատմամշակութային կեղծ հիմնավորումներից և ձևավորվող «թշնամի հայի» կերպարի նկատմամբ ռևանշիստական նկրտումներից։

6. Հիմնանպատակ. Ադրբեջանական տեղեկատվական գործողությունների հիմնանպատակներն են.
Հայաստանին և Հայությանն առնչվող հոգևոր, մշակութային և նյութական արժեքների նսեմացումը, «ոչնչացումը»` ի հակադրություն ադրբեջանականի բարձրացմանը, արժևորմանը և համաշխարհայնացմանը։
Հայության բարոյալքումը, պարտվողականության զգացումի ձևավորումը, թուլացումը՝ ի հակադրություն ընդհանուր թշնամու (հայերի) նկատմամբ ադրբեջանցիների միասնականության և ռևանշիզմի ձգտման ձևավորման։

Առաջինն ավելի լայն ուղղորդում ունի և միտված է բոլոր թիրախային լսարանների, այդ թվում՝ Հայության շրջանում` վարկաբեկման ու անմարդկային հանցանքների մեջ մեղադրանքի մեխանիզմների կիրառմամբ համապատասխան դիրքորոշումների ձևավորմանը: Թեև հայկական լսարանի վրա դրա ազդեցության արդյունավետությունն ավելի քան վիճելի է, այն միտված է Հայության մեջ թերարժեքություն ձևավորելուն, ինչը նաև հիմք է երկրորդ հիմնանպատակի համար:

Երկրորդի ուղղվածությունը կոնկրետ հայկական և ադրբեջանական լսարաններն են: Այս դեպքում կիրառվում են ոչ միայն Հայության նսեմացման ու մեղադրանքի, այլև պատերազմի վերսկսման և շրջափակման միջոցով ՀՀ-ն և ԼՂՀ-ն տնտեսապես «շնչահեղձ» անելու սպառնալիքի, ինչպես նաև Հայության մեջ ծագումնաբանական կամ այլ տարբերակումների ներմուծմամբ` ջլատման-պառակտման մեխանիզմները: Այն, ինչ հայկական լսարաններում աշխատում է իբրև պարտվողականության ձևավորման և բարոյալքման գործոն, ադրբեջանական հանրությունում առաջացնում է հպարտության զգացում և հավատ «Հայության դեմ» հաղթանակի նկատմամբ:

1Ադրբեջանի ԶՈւ սպա Ռամիլ Սաֆարովը 2004թ. ձմռանը, երբ մասնակցում էր Բուդապեշտում ՆԱՏՕ-ի «Համագործակցություն հանուն խաղաղության» ծրագրին, քնած ժամանակ կացնահարել էր նույն ծրագրի մասնակից, ՀՀ ԶՈւ սպա Գուրգեն Մարգարյանին։ Դատաքննության ժամանակ Ռ.Սաֆարովն իր արարքը էթնիկ ատելության պատճառաբանություններով էր պայմանավորել, որից դատական լսումների ժամանակ հրաժարվել էր։
http://ru.wikipedia.org

2«Венгерским ученым предложено организовать научные экспедиции в Азербайджан», 2008.11.21, http://www.media-v.eu/index.php?page=news&id=4151&type=politics&set=day

3Грузинский историк: «У армян так заведено: где бы они ни жили, эту местность считают армянской территорией», 2009.06.27, http://1news.az/analytics/20090627044431735.html

4«Армянский тележурналист: в Азербайджане дезинформация превращается в индустрию»,2008.06.17, http://www.regnum.ru/news/1015850.html

52009.06.27, http://www.golos.am/index.php?option=com_content&task=view&id=47435

6«Как стряпаются "дезы". Или - о бедном Вусале замолвите слово…», 2009.02.19, http://karabah88.ru/press2009/02/0219_striapnya.html

7Самвел Мартиросян, «Выводы из последней атаки на армянские сайты со стороны азербайджанских хакеров», «Գլոբուս. տեղեկատվական անվտանգություն», # 3, սեպտեմբեր, 2008թ.:

8«Взгляд с вершины Муса-дага», 2009.02.26, http://www.golos.am/index.php?option=com_content&task=view&id=43129&Itemid=41

9Սուրեն Մովսիսյան, «Ադրբեջանական ԶԼՄ ազդեցության գործոնները տեղեկատվական պատերազմի համատեքստում», «Գլոբուս. տեղեկատվական անվտանգություն», # 2, հունիս, 2008թ.:
Աննա Ժամակոչյան
«Նորավանք հիմնադրամ»
http://www.noravank.am/am/?page=theme&thid=5&nid=2104

Okamigo
22.12.2009, 23:03
Վրացի պատմիչներից չէի ուզենա խոսե,չգիտեմ ուրիշները ոնց,ինձ համար վրացիները համարյա թշնամիներ են,օգտվում են այն փաստից,որ Հայասատանը շրջափակված է,ու դրա վրա լավ փողեր են աշխատում

Invisible man
22.12.2009, 23:09
Վրացի պատմիչներից չէի ուզենա խոսե,չգիտեմ ուրիշները ոնց,ինձ համար վրացիները համարյա թշնամիներ են

Քեզ ով ա ասում վրացիներից խոսա...Համ էլ դու կարդա տես թե էդ մեջբերումը հոդվածի մեջ ինչ ենթատեքստով ա օգտագործվում:think;)

Okamigo
22.12.2009, 23:21
Քեզ ով ա ասում վրացիներից խոսա...Համ էլ դու կարդա տես թե էդ մեջբերումը հոդվածի մեջ ինչ ենթատեքստով ա օգտագործվում:think;)

Երևի ճիշտ ես ասում,ուղղակի պահի տակ հիշեցի դե վրացիներ արածները:oy

Elmo
22.12.2009, 23:22
Շատերը քո պես են մտածում, դրա համար ել էրեկ Facebook-ով մի հատ չեխ ինձ ապացուցում էր, որ Հայաստանը Արլ, Ադրբեջանն ա:angry:[: Ասում եմ որտեղից քեզ էդ տխմար ինֆորմացիան, ադրբեջանական սայթի լինկ ա տալիս: Մենք էլ՞ մեր աչքի գերանին նայենք, ազերիներն էլ՞: Չգիտեմ, ես էդ չեմ ընդունում:mda

Էդ դեպքում Չեխական ֆոռումում պետք է թեմա բացել: Հիմա էստեղ ադրբեջանցիների թերությունները նշելով ի՞նչի ենք հասնելու: Թաքուն ծափ ենք տալու պարե՞նք:

Մի անգամ արդեն ադրբեջանցիներին ցույց ենք տվել մենք ով ենք ու ինչի ենք ընդունակ: Ի միջայլոց գործով ենք ցույց տվել, ոչ թե խոսքով: Հիմա իրանց ա տիպիկ հետևից խոսալու ու վայնասունի քաղաքականությունը: Իսկ մենք հաղթած կողմ ենք, պետք ա մեզ ծանր պահենք:
Իսկ վերը բերված օրինակներից ահագին վատ օրինակներ Հայաստանում կարելի ա գտնել: Մենք մեր խնդիրների շուրջ պետք ա կենտրոնանաք: Իսկ ադրբեջանին երբ էլ համը հանեն՝ կվերացնենք:

Elmo
22.12.2009, 23:27
Դասալիք` ադրբեջանական բանակում

Քա՞նի հատ վիդեո ցույց տամ, թե ոնց են հայկական բանակի դասալիքները ադրբեջանական եթերում Հայաստանին փնովում:
Իմ ծառայության ժամանակ են մի քանի հոգի փախել Ադրբեջան: Ու՞մ ենք զարմացնում դրանով:


Ինքնասպան է եղել վետերանը

Քա՞նի վերետան ես ուզում ցույց տամ, որ սովամահ ա լինում: Երևի երակները կտրելու համար կարգին դանակ էլ չունի տանը: Քա՞նի մարտի դաշտում ոտքերը կորցրած մուրացկան ազատամարտիկ ես ուզում ցույց տամ:

Քա՞նի կադր ցույց տամ, որ Հայաստանի նախագահին արտասահմանի հայերը քֆուրներով պլակատներով են դիմավորում:



Ադրբեջանցի զինվորները սպանել են կնոջ

Քա՞նի հոգի սպանեցին Երևանի փողոցներում մարտի մեկին: Իսկ զինվորները մարտական փամփուշտներով օդ էին կրակում հենց Երևանի կենտրոնում, ու հրամանի դեպքում կկրակեին 50 000-անոց կանաց, ու տղամարդկանց, ծերերի ու երիտասարդների բազմության վրա:

Ու՞մ եք ուզում զարմացնել, չեմ հասկանում:

NetX
22.12.2009, 23:27
Իմ համեստ կարծիքով թեման ակտուալ է

Elmo
22.12.2009, 23:31
Իմ համեստ կարծիքով թեման ակտուալ է

Թեման ակտուալ է, բայց մեզ սազական չէ: Ես կարծում եմ, որ տնտեսական երկնիշ անկում ապրած, անողնաշար ղեկավարությամբ, անբաշար քաղաքական գործիչներով, ոտքից գլուխ կոռուպցիայի մեջ թաղված, ամբողջովին ռուսներին ծախված, ու իր հաղթանակը համարյա ուրացած գործիչներով պետության քաղաքացին իրավունք չունի զբաղվի թշնամու բացերի վրա ծիծաղելով: Մեր շալվարը կարկատելուց հետո՝ խնդրեմ: Ես էլ կմիանամ ու քահ-քահ կծիծաղեմ:

davidus
22.12.2009, 23:46
Էդ դեպքում Չեխական ֆոռումում պետք է թեմա բացել: Հիմա էստեղ ադրբեջանցիների թերությունները նշելով ի՞նչի ենք հասնելու: Թաքուն ծափ ենք տալու պարե՞նք:

Մի անգամ արդեն ադրբեջանցիներին ցույց ենք տվել մենք ով ենք ու ինչի ենք ընդունակ: Ի միջայլոց գործով ենք ցույց տվել, ոչ թե խոսքով: Հիմա իրանց ա տիպիկ հետևից խոսալու ու վայնասունի քաղաքականությունը: Իսկ մենք հաղթած կողմ ենք, պետք ա մեզ ծանր պահենք:
Իսկ վերը բերված օրինակներից ահագին վատ օրինակներ Հայաստանում կարելի ա գտնել: Մենք մեր խնդիրների շուրջ պետք ա կենտրոնանաք: Իսկ ադրբեջանին երբ էլ համը հանեն՝ կվերացնենք:

Վազգեն ջան, լրիվ համաձայն եմ, քո նշած խնդիրներին մի քանի հատ էլ ես կարամ ավելացնեմ..... ԲԱՅՑ, մենք մեզ մեջ կենտրոնանալով ու ամբողջ ուժերը ներքին խնդիրները լուծելուն ուղղելով պարփակվում ենք, մի տեսակ մեկուսանում..... չես կարծում ,որ մինչև մենք զոռով-շառով մեր խնդիրները լուծենք, կարողա աշխարհից էլ ավելի հետ ընկնենք, քանի հիմա ենք.....
ինձնից լավ գիտես, որ էսօր ուժ ունի նա, որ ինֆորմացիայի ա տիրապետում ու տարածում...
արի համաձայնենք, որ էսօր մեր թշնամին մեզ անգամներով ա գերազանցում էս հարցում..... հիմա ինչի էս ուզում մերոնց փորձը "ճնշած" լինես??? ում են վնաս տալու, եթե տեղեկատվություն դնեն դրանց մասին??? դրանից մենք կորցնելու բան ունենք???

նմանատիպ գործունեության մեջ բարոյականությունը հաստատ պիտի երկրորդ պլան մղվի..... ոչ մեկը էսօր դրսում մեր ճակատը չի պաչում զուտ նրա համար, որ մենք ինչ-ինչ բարոյական համոզմունքներից ելնելով չենք ուզում մեր թշնամու "սպիտակեղենը լվանալ"....

Elmo
22.12.2009, 23:59
davidus ջան ճիշտ ես ասում, բայց դերերը թարս էս նշում: Պետությունը լավ ա պահում ժողովրդին, ղեկավարությունը իրան տղավարի ա պահում միջազգային ատյաններում, հոգ ա տանում ժողովրդի մասին, ժողովուրդը քաջանում ա, կուշտ ու պաշտպանված ա լինում ու ատամներով պահում ա պետության պատիվն ու արժանապատվությունը: Ինտերնետով թքում-մրում ա թշնամուն, իսկ սեփական ֆոռումներում ծաղրուծանակի ա ենթարկում նրա անբաշարությունն ու ծիծաղելի վիճակը:

Մեր մոտ սենց ա: Պետությունը հալածում ա ժողովրդին, կեղեքում ա սեփական ազգը, ավերում ու անարգում ա նախկին բոլոր նվաճումները: Միջազգային ատյաններում պետությանդ արտգործնախարարին թուշիկ-մուշիկ են անում: Քիչ էր մնում միզեին գրպանը: Իսկ ազատամարտիկները նստած են բանտում, այն դեպքում երբ հաստագլոխ գեներալները, որոնք ըսկի չեն էլ կռվել, քո տարվա աշխատավաձի գնի մեկ բաժակ վիսկի են խմում ու էլիտար մարմնավաճառ վարձում: Հիմա դու պետք ա հպարտ, գլուխդ բարձր կարողանաս ադրբեջանցուն ծաղրե՞ս:
Հաստատ էնքան կասեն, որ խոսալու տեղ չէս ունենա: Հենա գնա day.az -ի ֆոռումում թեմա բացի, տես ոնց են ամաչացնում: Մի անգամ աչքովս ընկավ, մեկն ասում էր եդ ղարաբաղցիք ո՞վ են, որ Հայաստանում էդքան անիծում ու վախենում են դրանից: Ոչ մի հայ չէր կարողացել տակից դուրս գար: Իրանք էլ ղժում էին, ու ասում, որ Հայաստանում Ղարաբաղի ձեռը կրակն են ընկել, ղարաբաղցիկ սաղ Հայաստանը գրավել են ու կզցնում են: Կարա՞ս ասես, որ Հայաստանում հիմա տենց չեն խոսում: Կարող ա իրականությունը էդքան էլ տենց չի, բայց ամեն երկրորդ հայ տենց կասի քեզ ու դա ավելի ամոթ ա, քան Նալբանդային արած թուշիկը:

Okamigo
23.12.2009, 00:06
davidus ջան ճիշտ ես ասում, բայց դերերը թարս էս նշում: Պետությունը լավ ա պահում ժողովրդին, ղեկավարությունը իրան տղավարի ա պահում միջազգային ատյաններում, հոգ ա տանում ժողովրդի մասին, ժողովուրդը քաջանում ա, կուշտ ու պաշտպանված ա լինում ու ատամներով պահում ա պետության պատիվն ու արժանապատվությունը: Ինտերնետով թքում-մրում ա թշնամուն, իսկ սեփական ֆոռումներում ծաղրուծանակի ա ենթարկում նրա անբաշարությունն ու ծիծաղելի վիճակը:

Մեր մոտ սենց ա: Պետությունը հալածում ա ժողովրդին, կեղեքում ա սեփական ազգը, ավերում ու անարգում ա նախկին բոլոր նվաճումները: Միջազգային ատյաններում պետությանդ արտգործնախարարին թուշիկ-մուշիկ են անում: Քիչ էր մնում միզեին գրպանը: Իսկ ազատամարտիկները նստած են բանտում, այն դեպքում երբ հաստագլոխ գեներալները, որոնք ըսկի չեն էլ կռվել, քո տարվա աշխատավաձի գնի մեկ բաժակ վիսկի են խմում ու էլիտար մարմնավաճառ վարձում: Հիմա դու պետք ա հպարտ, գլուխդ բարձր կարողանաս ադրբեջանցուն ծաղրե՞ս:
Հաստատ էնքան կասեն, որ խոսալու տեղ չէս ունենա: Հենա գնա day.az -ի ֆոռումում թեմա բացի, տես ոնց են ամաչացնում: Մի անգամ աչքովս ընկավ, մեկն ասում էր եդ ղարաբաղցիք ո՞վ են, որ Հայաստանում էդքան անիծում ու վախենում են դրանից: Ոչ մի հայ չէր կարողացել տակից դուրս գար: Իրանք էլ ղժում էին, ու ասում, որ Հայաստանում Ղարաբաղի ձեռը կրակն են ընկել, ղարաբաղցիկ սաղ Հայաստանը գրավել են ու կզցնում են: Կարա՞ս ասես, որ Հայաստանում հիմա տենց չեն խոսում: Կարող ա իրականությունը էդքան էլ տենց չի, բայց ամեն երկրորդ հայ տենց կասի քեզ ու դա ավելի ամոթ ա, քան Նալբանդային արած թուշիկը:

Լրիվ համաձայն եմ քո հետ,բայց մի բան կա,եթե սպասենք են ժամանակներին որ Հայաստանում օրինականություն կտիրի,նոր դրանից հետո սկսենք ադրբեջացիների փնովել,ապա ցավում,ըտենց ժամանակ չի գալու,եդ ամնեը հասկանալով ավելի լավ չի համարժեք պատասխան տանք

Elmo
23.12.2009, 00:09
Լրիվ համաձայն եմ քո հետ,բայց մի բան կա,եթե սպասենք են ժամանակներին որ Հայաստանում օրինականություն կտիրի,նոր դրանից հետո սկսենք ադրբեջացիների փնովել,ապա ցավում,ըտենց ժամանակ չի գալու,եդ ամնեը հասկանալով ավելի լավ չի համարժեք պատասխան տանք

Սպասելով ոչինչ էլ չի տիրի: Ամեն մեկս մեր բաժին անելիքը պետք է անենք, որ Հայաստանում օրինականություն տիրի, հետո նոր անցնենք ազերիներին ծաղրելուն:

Okamigo
23.12.2009, 00:15
Սպասելով ոչինչ էլ չի տիրի: Ամեն մեկս մեր բաժին անելիքը պետք է անենք, որ Հայաստանում օրինականություն տիրի, հետո նոր անցնենք ազերիներին ծաղրելուն:

Elmo ինչքան էլ մենք անենք դա չի օգնի,հիմնավորեմ ասածս,Հայաստանում շատ քիչ մարդիկ կան որչ մեզ պես մտածում են,ղեկավարները ինչպես են գալիս իշխանության,ընտրությունների միջոցով,վստահեցնում եմ քեզ,որ բազմաթիվ մարդիկ որոնք ընտրություններից առաջ բողոքում են իշխանությունից,ընտրության օրը հենց իրանց էլ ընտրում են,դե գիտես ինչ են ստանում դրա դիմաց,տարբեր մարդիկ տարբեր բաներ,ու ինչն է հետաքրքիր եթե ադրբեջանական կառավարությունը հասկանում է ,որ եթե չկատարի իրենց նախընտրական խոստումները,ապա հետագայում իշխանության գալը դժվար կլինի,ապա Հայաստանում գիտեն որ ընտրությունները կախված են կաշառքի չափից

davidus
23.12.2009, 00:18
Ցավդ տանեմ, բայց ով ա ասում իրանց վար պետք ա ղժանք կամ էս թեման դրա համար են բացել.... որ ղժալու համար բացեին, հաստատ քո բաժնուն չէին բացի, կդնեին զվարճալի բաժնում, մենք էլ սկսեինք "զվարճանալ".... բայց մարդը թեման բացել ա նրանց սխալները վեր հանելու ու մատնանշելու համար.... համենայն դեպս առաջին հայացքից տենց ա թվում....

էս էլ պատմեմ հատուկ քո համար, որ տեսնես ոնց ա ադրբեջանը տեր կանգնում իրա ժողովրդին....
հուլիսին մեր ծրագրերից մեկի /Հարավային կովկասում տեղական ինքնակառավարման արդի վիճակը և զարգացման ուղղությունները/ համագումարն էր, հյուրերն էլ վրաստանից ու ադրբեջանից..... նորմալ, գիտնական մարդիկ էին, առանց ինչ-որ շովինիստական ախտանշանների..... ապեր, էս մարդիկ ՄԱԻԲԵՐԱՆ լացում էին.... ասում էին, ադրբեջանը սկսվում ա բաքվով ու դրանով էլ ավարտվում ա.... բաքվից դուրս մեռած ա էտ երկիրը... իրանց ասածով մեզնից 100 անգամ վատ, ոչ նորմալ ձևավորված տարածքային բաժանում ունեն, ընտրությունները չգիտեն ինչ բանա, որ մի հատ էլ խոսան դրանց օրինականության ու ընտրվածների լեգիտիմության մասին.... մի ժամանակ առաջ ակումբում նկարներ էին տեղադրված Ալիև ՊԱՊԱյի արձաններով ու կիսանդրիներով..... ասում ա քաղաք չես գտնի, որ նման կակ մինիմում մի հատ էտ արձանից չլինի, պրիչոմ "էժան" հուշարձան չկա.... բոլորի վրա էլ "թիվ" են ծախսել..... ասում ա ժողովուրդի ձեռը ճար լինի ատելությունից կքանդեն էտ արձանները...... սոված սատկում են, գյուղերի 25 տոկոսում հոսանք դաժէ չկա.... էտ ա դրանց "ՏՂԱ" կառավարությունը.... էն լեգենդը, որ դրանք սիրում են իրանց ղեկավարությանը կամ որ էտ նույն ղեկավարությունը իրան ճղում ա իր ժողովրդի համար, վատ սցենարով գրված կինո ա... լավ բաները արվում են տեսախցիկների համար... եթե մեր մոտ մենակ Հ1-ն ա "կոնկրետ" պրոպագանդայով զբաղված, իրանց մոտ բոլորը.... ու սենց լիքը մեծ ու փոքր բաներ..... դրանք պետական մակարդակով են ինֆորմացիան հսկում, դրա համար էլ դժվար ա կեղտ գտնելը.... բայց դրա տեսանելի չլինելը չի նշանակում դրա բացակայություն

davidus
23.12.2009, 00:29
Իրանք էլ ղժում էին, ու ասում, որ Հայաստանում Ղարաբաղի ձեռը կրակն են ընկել, ղարաբաղցիկ սաղ Հայաստանը գրավել են ու կզցնում են: Կարա՞ս ասես, որ Հայաստանում հիմա տենց չեն խոսում: Կարող ա իրականությունը էդքան էլ տենց չի, բայց ամեն երկրորդ հայ տենց կասի քեզ ու դա ավելի ամոթ ա, քան Նալբանդային արած թուշիկը:

ու գիտես ինչի?? որովհետև լիքը հորթեր ջանք ու եռանդ չեն խնայում իրանց չբավարարված ամբիցիաները էժան ֆորումենրում բավարարելուց.... իսկ ընդեղ շատ լավ հասկանում են, դաժէ 2 տարեկան երեխեն, որ նման դիշովի բաներ գրելուց իրա ինքնասիրությունն ու ինքնագնահատականը հաստատ չի բարձրանա..... անպայման պետք ա մենք էլ դրանց նման կառավարություն ունենայինք, որ ցանկացած ընդիմադիրի բռներ տան մեջ սատկացներ, որ էտ տեսակետից հավասար լինեինք ու կարանաինք ղժժալ??? մարդիկ վախենային նունյնիսկ նախագահ անունը տալ???? հայաստանում ամեն 2-րդը բացեիբաց քրֆում ա սերժին, իսկ ընդեղ մեկը նման բան ասի, հետևը ադրբեջանական "զենք" կմտցնեն.... էտ ա դրանց իշխանությունը??

Արիացի
23.12.2009, 00:46
Ադրբեջանում անհատի պաշտամունքը հասել ա կատաստրոֆիկ աստիճանի: Ստալինին տվել անցել են: Մարդ, որի իշխանության գալուց հետո ադրբեջանը ամենամեծ տարածքային կորուստները ունեցավ կռվի դաշտում, որին կասկածում են Խոջալուն իրականացնելու մեջ և որը լինելով Նախիջևանի ղեկավար, թաքուն համաձայնության ա եկել Հայաստանի իշխանությունների հետ, դրանով իսկ փաստացի դավաճանելով իր երկրին էսօր դառել ա ադրբեջանցիների պապան: Ամեն ինչ ալիևի անունով ա, ամեն քաղաքում նրա արձաններն ա:
Ադրբեջանի հասարակության հիվանդ վիճակի մասին է վկայում էն փաստը, որ ադրբեջանը ինքնասպանությունների թվով աշխարհում առաջին եռյակի մեջ ա: Հայերի նկատմամբ ատելությունը հասել ա այնպիսի կատաստրոֆիկ աստիճանի, որ մարդիկ սկսում են իրար ուտել: Սրա օրինակը վերջերս բաքվի ինստիտուտներից մեկում մի ուսանողի կատարած սպանություններն էին, որի ընթացքում էդ մարդը սպանելով 17 հոգու, վերջում ինքնասպան եղավ:
Մի խոսքով, ադրբեջանի թերությունները շատ շատ են: Բայց ինձ թվում է, որ ավելի օգտակար կլինի խոսել ոչ թե իրանց թերություններից այլ այն առավելություններից, որոնք նրանք ունեն: Վերջ ի վերջո թշնամուն չի կարելի թերագնահատել:

Արիացի
23.12.2009, 00:49
Համաձայն եմ NetX-ի հետ, թեման ակտուալ է: Վերջ ի վերջո, ադրբեջանը մեզ թշնամի է ու թշնամուն քննարկել արժե:
Միայն կխնդրեի բոլոր մասնակիցներին ակտիվ լինկեր ադրբեջանական աղբյուրների վրա չդնել: :)

Elmo
23.12.2009, 00:54
Ժողովուրդ չեմ հասկանում ես պարզ չե՞մ արտահայտվում:

Թեմայի վերնագրի «Ադրբեջանի խոցելի կողմերը. լուրեր և մեկնաբանություններ» է որտեղ որպես խոցելի կողմ նշված ցանկացած երևույթ քառակի ավելի խիստ արտահայտված գոյություն ունի Հայաստանում:
Հարցս հետևալն է:
Ի՞նչ իրավունքով ու ի՞նչ երեսով ենք մենք նշում մեկի «խոցելի կողմը»(տեսեք չեմ ասում ծաղրում), երբ դրանից մենք ավելի շատ ունենք:

Էդ նույնն ա, ոնց որ պոլնի անատամ մարդը մեկի 4 ատամի բացակայությունը համարի խոցելի կողմ, կամ թերություն, ոնց որ դուք եք հարմար գտնում: Ու դրա մասին բարձրաձայնի: Կամ շալվար չունեցող մարդը ծակ շալվարով մարդու շալվարի ծակն արձանագրի ու փորձի բարձրաձայնել:

Հիմա հարց: Ի՞նչ նպատակ է հետապնդում այս թեման:
Պարզապես փաստ ե՞նք արձանագրում: Այդ դեպքում բերեք բացենք Զիմբաբվեի, կամ Սոմալիի խոցելի տեղերը վերնագրով թեմա: Ինչու՞ հենց ադրբեջանի:
Եթե ուզում ենք մի բան ցույց տված լինենք, ապա ի՞նչ ենք ուզում ցույց տալ: Այն, որ Ադրբեջանում կան լիքը վատ-վատ բանե՞ր: Ոչի՞նչ, որ մեր մոտ ավելի վատ ա:

Արիացի
23.12.2009, 00:59
Հիմա հարց: Ի՞նչ նպատակ է հետապնդում այս թեման:
Պարզապես փաստ ե՞նք արձանագրում: Այդ դեպքում բերեք բացենք Զիմբաբվեի, կամ Սոմալիի խոցելի տեղերը վերնագրով թեմա: Ինչու՞ հենց ադրբեջանի:
Եթե ուզում ենք մի բան ցույց տված լինենք, ապա ի՞նչ ենք ուզում ցույց տալ: Այն, որ Ադրբեջանում կան լիքը վատ-վատ բանե՞ր: Ոչի՞նչ, որ մեր մոտ ավելի վատ ա:
Կարծում եմ Զիմբաբվեի ու Ադրբեջանի տարբերությունը մեր համար բոլորն էլ գիտեն:;)
Հաստատ ազատությունների ու հասարակության ընդհանուր վիճակի տեսակետից մեր մոտ ավելի վատ չի;)

davidus
23.12.2009, 01:04
Ի՞նչ իրավունքով ու ի՞նչ երեսով ենք մենք նշում մեկի «խոցելի կողմը»(տեսեք չեմ ասում ծաղրում), երբ դրանից մենք ավելի շատ ունենք:

էն իրավունքով ու երեսով, որ նույն, մեզնից հազար անգամ ավելի շատ կեղտ ունեցող երկիրը մեզ վատաբանում ա ու ոչ մի ավելորդ հնարավորություն բաց չի թողնում մեր մասին լրացուցիչ ինֆորմացիա ստանալու.....
հիմա, դու ինչի ես բռնանում իմ` ինֆորմացված լինելու իրավունքի վրա??:think :) :))

REAL_ist
23.12.2009, 01:08
Ի՞նչ իրավունքով ու ի՞նչ երեսով ենք մենք նշում մեկի «խոցելի կողմը»(տեսեք չեմ ասում ծաղրում), երբ դրանից մենք ավելի շատ ունենք:Էլմո ջան, ասենք ես եմ, մեր խոցելի կողմերն էլ եմ ասում, մնացածինն էլ, ինչ որ խնդիր կա??? Նստենք մենակ մեր դարդերի մասին խոսանք?

Elmo
23.12.2009, 01:11
էն իրավունքով ու երեսով, որ նույն, մեզնից հազար անգամ ավելի շատ կեղտ ունեցող երկիրը մեզ վատաբանում ա ու ոչ մի ավելորդ հնարավորություն բաց չի թողնում մեր մասին լրացուցիչ ինֆորմացիա ստանալու.....
հիմա, դու ինչի ես բռնանում իմ` ինֆորմացված լինելու իրավունքի վրա??:think :) :))

Ես դեմ չեմ ինֆորմացված լինելու քո ու բոլորի իրավունին, պարզապես եթե մեդալի մի կողմը դիտարկում ենք, պետք է մյուս կողմն էլ դիտարկենք:
Հիմա մեզ ավելի օգտակար կլիներ մտածել, թե ինչու՞ է հաղթած երկրի ազատամարտիկը պարտված երկրի վետերանի բախտին արժանանում: Այ եթե հարցը էդ տեսակետից դիտարկենք, կլինի նորմալ:

Բայց եթե ադրբեջանի թերությունները նշելով դուք ձեզ լավ կզգաք՝ խնդրեմ: Ես ավելի վատ եմ զգում դրանից:

Եթե մեր տանը ես քիչ աշխատավարձ ստանամ, ու դա չհերիքի ինձ նորմալ ապրելու համար ու նստեմ կնոջս մոտ քննարկեմ, թե հարևան Վալոդը քիչ փող ա բերում տուն, բայց միևնույն ժամանակ բոլորս էլ պարզ գիտակցենք, որ Վալոդը, ճիշտ ա, քիչ ա վաստակում, բայց այնուամենայնիվ ինձնից շատ ա վաստակում, ես կվերածվեմ վատաբանողի: Դա քննադատություն չի, դա բամբասանք ա, որը մեզ հարիր չի:

Elmo
23.12.2009, 01:14
Էլմո ջան, ասենք ես եմ, մեր խոցելի կողմերն էլ եմ ասում, մնացածինն էլ, ինչ որ խնդիր կա??? Նստենք մենակ մեր դարդերի մասին խոսանք?

Այո, մենակ մեր դարդերից խոսանք, որովհետև դրանց լուծումը մեր վզին ա դրած: Ու քանի մենք մեր հարցերը չենք լուծոլ, բերեք չանցնենք թշնամու դարդերին:

Ոչխարը առուն թռնում ա, ու դմակը բարձրանում ա, հետևից այծը ոչխարի հետույքը տեսնում ա ու սկսում վրեն հռհռալ: Բայց չի էլ մտածում, որ իր հետույքը տարին 12 ամիս բաց ա, որովհետև դմակ չունի, որ հետույքը գոնե 10 րոպեով փակի:

Արիացի
23.12.2009, 01:15
Այո, մենակ մեր դարդերից խոսանք, որովհետև դրանց լուծումը մեր վզին ա դրած: Ու քանի մենք մեր հարցերը չենք լուծոլ, բերեք չանցնենք թշնամու դարդերին:


Փաստորեն կարելի ա արտաքին գործերի նախարարությունը փակած, քանի դեռ ներքին հարցերը չեն լուծվել::think

davidus
23.12.2009, 01:15
Ես դեմ չեմ ինֆորմացված լինելու քո ու բոլորի իրավունին, պարզապես եթե մեդալի մի կողմը դիտարկում ենք, պետք է մյուս կողմն էլ դիտարկենք:
Հիմա մեզ ավելի օգտակար կլիներ մտածել, թե ինչու՞ է հաղթած երկրի ազատամարտիկը պարտված երկրի վետերանի բախտին արժանանում: Այ եթե հարցը էդ տեսակետից դիտարկենք, կլինի նորմալ:

Բայց եթե ադրբեջանի թերությունները նշելով դուք ձեզ լավ կզգաք՝ խնդրեմ: Ես ավելի վատ եմ զգում դրանից:

Եթե մեր տանը ես քիչ աշխատավարձ ստանամ, ու դա չհերիքի ինձ նորմալ ապրելու համար ու նստեմ կնոջս մոտ քննարկեմ, թե հարևան Վալոդը քիչ փող ա բերում տուն, բայց միևնույն ժամանակ բոլորս էլ պարզ գիտակցենք, որ Վալոդը, ճիշտ ա, քիչ ա վաստակում, բայց այնուամենայնիվ ինձնից շատ ա վաստակում, ես կվերածվեմ վատաբանողի: Դա քննադատություն չի, դա բամբասանք ա, որը մեզ հարիր չի:

Վազգեն ջան, քո ասած խնդիրները հարևան մի քանի հազարական գրառումներ ունեցող թեմաներում քննարկվում ա.....

Հ.Գ. հարց էլ էն ա, որ Վալոդը քեզնից հաստատ շատ չի վաստակում, ու Վալոդը քեզնից շատ ավելի ա բամբասում, քան դու նույնիսկ կպատկերացնես..... արդյունքում ով բակում ավելի մաքուր դուրս կգա??? սուտասանը, թե էտ սուտը չհերքող "արժանապատիվը"???

REAL_ist
23.12.2009, 01:16
Էլմո ջան պատերազմը չի ավարտվել, հետևաբար պետքա մաքսիմում տեղյակ լինեն թշնամուց ու առաջին հերթին նրա խոցելի կողմերից:

Արիացի
23.12.2009, 01:18
Հա, ասեմ, որ ադրբեջանի ամենախոցելի կողմերից մեկը ըստ իս նրանում առկա ազգային բազմաթիվ փոքրամասնություններն են` թալիշներից ու ավարներից սկսած: Սրանց մոտ ազգային ինքնագիտակցություն արթնացնելով ադրբեջանը կարելի ա հեշտությամբ քանդած: Կարծում եմ հայերը էս թուլությունից օգտվում են:

Elmo
23.12.2009, 01:23
Ժողովուրդ դուք թերություններ ու խոցելի տեղեր արձանագրեք, իսկ ես քննարկումներից, որպես քննարկամ մասնակից, դուրս եմ գալիս, որովհետև ասելիքս վերջացավ: Արդեն կրկվում եմ:
Կմնամ թեմայում, որպես բաժնի մոդերատոր: Որպես մասնակից՝ չեմ ողջունում նման թեմաներն ու չեմ հարամում, որ էսպիսի թեմաները մեզ սազական կամ օգտակար են:

Նաիրուհի
23.12.2009, 01:28
Ճիշտն ասած՝ այս թեմայում Elmo-ից նման արձագանք չէի սպասում։
Բնականաբար պետք է սեփական երկրի խնդիրներն ու թերություններն իմանալ, որպեսզի կարողանանք դրանք շտկել։
Բայց ինձ համար գոյություն ունեն 2 պետություն, որոնց յուրաքանչյուր խոցելի կողմ իմանալը կարևոր է։ Նրանք մեզ վրա են հարձակվում ամեն առիթով, ամենաանհեթեթ թեզերով, անհեթեթ՝ մեզ համար, իսկ կողքից լսող այլազգիի պետքն էլ չի, որ մեր մասին ապատեղեկատվություն են տարածում։ Մարդկանց գերակշիռ մեծամասնությունն ընկալում է այն տեղեկատվությունը, որն առաջինն է իրեն հասնում։ Իսկ մենք մեզ «ծանր պահելով» ու դրանց հայտարարություններին չպատասխանելով ոչ ոքի մեջ մեր ճակատը համբուրելու ցանկություն չենք առաջացնում։ Մենք «հաղթողի կեցվածքով» լռում ենք ու մեզ դրանից բավարարված զգում, մինչդեռ նույն պահին մեր հարևանների քարոզչական մեքենան ևս մի քանի՝ իրադարձություններին ոչ այնքան լավ տեղեկացված մարդու է գրավում իրենց կողմը։
Եվ ինձ համար ամենաահավորը-մեր մեջ են հայտնվում մարդիկ, որոնք ինչ-ինչ հարցերի շուրջ փորձում են բաներ ապացուցել՝ որպես հիմք մեջբերելով ազերիական քարոզչական թեզերը։ Մեր մամուլը հոդվածներ է գրում՝ ոգեշնչվելով day.az-ից ու այլ ազերիական կայքերից, և Հայաստանում տարածվում են այն հոդվածները, որ մեր մասին գրում են թշնամի երկրում։
Ես դեռ իմ ասելիքի չնչին մասն ասացի...
Իսկ մենք նստել ու ադրբեջանապաշտպան հայտարարություններ ենք անում։ Ես ուզում եմ պատկերացնել, որ Elmo-ի ասած՝ մեզնից ավելի լավ վիճակում գտնվող ադրբեջանում նման թեմա բացվեր, ու թեկուզ մեկը համարձակվեր առաջարկել նախ իրենց թերությունները շտկել, հետո հարձակվել հայերի վրա։ Ուզում եմ պատկերացնել ու... չեմ կարողանում...

Chuk
23.12.2009, 01:34
Ուզում եմ պատկերացնել ու... չեմ կարողանում...
Փաստորեն այս առումով էլ Հայաստանում զարգացվածության աստիճանն առավել է :)
Թեման տեղին է ու կարծում եմ, որ արժի նման թեմա ունենալ:

Բայց առավել կարևոր է, ինչպես ասաց Էլմոն, նախ կարողանալ սեփական սխալները ու ծիծաղելի վիճակները տեսնել, շտկել: Թշնամուն ծաղրելով հաղթանակի չես հասնում, հաղթանակի հասնելու համար կարևորագույն պայմանը ինքդ քեզ գնալով կատարելագործելն է:

Նաիրուհի
23.12.2009, 01:39
Փաստորեն այս առումով էլ Հայաստանում զարգացվածության աստիճանն առավել է :)
Թեման տեղին է ու կարծում եմ, որ արժի նման թեմա ունենալ:

Բայց առավել կարևոր է, ինչպես ասաց Էլմոն, նախ կարողանալ սեփական սխալները ու ծիծաղելի վիճակները տեսնել, շտկել: Թշնամուն ծաղրելով հաղթանակի չես հասնում, հաղթանակի հասնելու համար կարևորագույն պայմանը ինքդ քեզ գնալով կատարելագործելն է:

Չուկ, կարծում եմ՝ սեփական սխալների վերաբերյալ գրածս նշանակում էր հենց այն, ինչը դու գրել ես։
2-րդ՝ ծաղրելու մասին խոսք անգամ լինել չի կարող։ Թեմայի վերնագիրը նման բան չի էլ ենթադրում. թե՞ սխալվում եմ։ Խոսքն ընդամենը ԽՈՑԵԼԻ կողմերը իմանալու մասին է, նաև կառաջարկեի քննարկել ազերիական քարոզչությունը և դրան հակահարված տալու միջոցները։
Անձամբ ես սա այսօր շատ մեծ խնդիր եմ համարում։

Mephistopheles
23.12.2009, 01:48
Ադրբեջանի ամենախոցելի կողմը Սերժն է… եթե մենք կարողանանք Նրան վնասազերծել, ապա Ադրբեջանի դիրքերն ահագին կթուլանան… ուրիշ որևէ խոցելի կողմ առայժմ չեմ տեսնում…

Նաիրուհի
23.12.2009, 01:50
Ադրբեջանի ամենախոցելի կողմը Սերժն է… եթե մենք կարողանանք Նրան վնասազերծել, ապա Ադրբեջանի դիրքերն ահագին կթուլանան… ուրիշ որևէ խոցելի կողմ առայժմ չեմ տեսնում…

Էդ էլ կա...:think

davidus
23.12.2009, 01:56
Ադրբեջանի ամենախոցելի կողմը Սերժն է… եթե մենք կարողանանք Նրան վնասազերծել, ապա Ադրբեջանի դիրքերն ահագին կթուլանան… ուրիշ որևէ խոցելի կողմ առայժմ չեմ տեսնում…

սոչիկը կանգնացրու, կվնասազերծվի

Mephistopheles
23.12.2009, 02:01
Ճիշտն ասած՝ այս թեմայում Elmo-ից նման արձագանք չէի սպասում։
Բնականաբար պետք է սեփական երկրի խնդիրներն ու թերություններն իմանալ, որպեսզի կարողանանք դրանք շտկել։
Բայց ինձ համար գոյություն ունեն 2 պետություն, որոնց յուրաքանչյուր խոցելի կողմ իմանալը կարևոր է։ Նրանք մեզ վրա են հարձակվում ամեն առիթով, ամենաանհեթեթ թեզերով, անհեթեթ՝ մեզ համար, իսկ կողքից լսող այլազգիի պետքն էլ չի, որ մեր մասին ապատեղեկատվություն են տարածում։ Մարդկանց գերակշիռ մեծամասնությունն ընկալում է այն տեղեկատվությունը, որն առաջինն է իրեն հասնում։ Իսկ մենք մեզ «ծանր պահելով» ու դրանց հայտարարություններին չպատասխանելով ոչ ոքի մեջ մեր ճակատը համբուրելու ցանկություն չենք առաջացնում։ Մենք «հաղթողի կեցվածքով» լռում ենք ու մեզ դրանից բավարարված զգում, մինչդեռ նույն պահին մեր հարևանների քարոզչական մեքենան ևս մի քանի՝ իրադարձություններին ոչ այնքան լավ տեղեկացված մարդու է գրավում իրենց կողմը։
Եվ ինձ համար ամենաահավորը-մեր մեջ են հայտնվում մարդիկ, որոնք ինչ-ինչ հարցերի շուրջ փորձում են բաներ ապացուցել՝ որպես հիմք մեջբերելով ազերիական քարոզչական թեզերը։ Մեր մամուլը հոդվածներ է գրում՝ ոգեշնչվելով day.az-ից ու այլ ազերիական կայքերից, և Հայաստանում տարածվում են այն հոդվածները, որ մեր մասին գրում են թշնամի երկրում։
Ես դեռ իմ ասելիքի չնչին մասն ասացի...
Իսկ մենք նստել ու ադրբեջանապաշտպան հայտարարություններ ենք անում։ Ես ուզում եմ պատկերացնել, որ Elmo-ի ասած՝ մեզնից ավելի լավ վիճակում գտնվող ադրբեջանում նման թեմա բացվեր, ու թեկուզ մեկը համարձակվեր առաջարկել նախ իրենց թերությունները շտկել, հետո հարձակվել հայերի վրա։ Ուզում եմ պատկերացնել ու... չեմ կարողանում...

Նաիրուհի ջան, թշնամու պրոպագանդան մեզ վնասելու է այնքան ժամանակ քանի դեռ մեր իշխանությունները աշխատում են ժողովրդի դեմ… երբ իշխանություններդ լռում են, ստում են ու թալանում են իր իսկ ժողովրդին, ժողովուրդը երես է թեքում իշխանություններից … ուրիշ տարբերակ էլ չունի… ու հենց այս ժամանակ է պրոպագանդան դառնում վտանգավոր…

Mephistopheles
23.12.2009, 02:02
սոչիկը կանգնացրու, կվնասազերծվի

ե՞ս…

davidus
23.12.2009, 02:04
ե՞ս…

բայց ինչի դու???? դու հեռու ես..... ներսում ա պետք փնտրել......

Mephistopheles
23.12.2009, 02:08
բայց ինչի դու???? դու հեռու ես..... ներսում ա պետք փնտրել......

դրա սշոտչիկը ժողովուրդը սփյուռքի հետ պիտի կանգնացնի… ես սփյուռքին շատ եմ մեղադրում էս ամենի մեջ…

Նաիրուհի
23.12.2009, 02:09
Նաիրուհի ջան, թշնամու պրոպագանդան մեզ վնասելու է այնքան ժամանակ քանի դեռ մեր իշխանությունները աշխատում են ժողովրդի դեմ… երբ իշխանություններդ լռում են, ստում են ու թալանում են իր իսկ ժողովրդին, ժողովուրդը երես է թեքում իշխանություններից … ուրիշ տարբերակ էլ չունի… ու հենց այս ժամանակ է պրոպագանդան դառնում վտանգավոր…

Ես ամեն ինչ հասկանում եմ, բայց եկեք մի պահ հանգիստ թողնենք էդ անիծված իշխանություններին։ Ձեզ համար երկիրը, ազգը, պետությունը իշխանություններո՞վ են սկսվում ու ավարտվում։ Ես բազմաթիվ ընկերներ ունեմ, որոնք այսօր ազերիների քարոզչությանը հակահարված են տալիս ինչքան ուժ ունեն, մի քանի հոգով մեր համապատասխան գերատեսչություններից հազարապատիկ շատ գործ են անում՝ դրա դիմաց ոչ մի շնորհակալություն անգամ չստանալով, բայց ոչ մի պահ չեն նստում ասում՝ «երկիրը երկիր չի» կամ «թող իշխաանություններն անեն, իրենց պարտականությունն է»։ Մարդիկ սիրում են իրենց երկիրը, ուժերի ներածի չափ ծառայում են նրան ու հասկանում են, որ ցանկացած իշխանություն այսօր կա, վաղը չկա։ Ինչո՞ւ չեք կարողանում դուրս գալ «իշխանությունները վատն են, ամեն ինչ իրենց մեղքով է» կաղապարից։ Ոչ ոք դրանց չի պաշտպանում, բայց չե՞ք գտնում, որ գլուխն ազատելու ու չգործելու հեշտ ձև եք գտել։ Թող ամեն մեկն իր ուժերի ներածն անի, կտեսնեք՝ ինչքան բան կփոխվի...

Chuk
23.12.2009, 02:10
Ես ամեն ինչ հասկանում եմ, բայց եկեք մի պահ հանգիստ թողնենք էդ անիծված իշխանություններին։ Ձեզ համար երկիրը, ազգը, պետությունը իշխանություններո՞վ են սկսվում ու ավարտվում։ Ես բազմաթիվ ընկերներ ունեմ, որոնք այսօր ազերիների քարոզչությանը հակահարված են տալիս ինչքան ուժ ունեն, մի քանի հոգով մեր համապատասխան գերատեսչություններից հազարապատիկ շատ գործ են անում՝ դրա դիմաց ոչ մի շնորհակալություն անգամ չստանալով, բայց ոչ մի պահ չեն նստում ասում՝ «երկիրը երկիր չի» կամ «թող իշխաանություններն անեն, իրենց պարտականությունն է»։ Մարդիկ սիրում են իրենց երկիրը, ուժերի ներածի չափ ծառայում են նրան ու հասկանում են, որ ցանկացած իշխանություն այսօր կա, վաղը չկա։ Ինչո՞ւ չեք կարողանում դուրս գալ «իշխանությունները վատն են, ամեն ինչ իրենց մեղքով է» կաղապարից։ Ոչ ոք դրանց չի պաշտպանում, բայց չե՞ք գտնում, որ գլուխն ազատելու ու չգործելու հեշտ ձև եք գտել։ Թող ամեն մեկն իր ուժերի ներած անի, կտեսնեք՝ ինչքան բան կփոխվի...

Թո՛ղ:
Հիմա որ խնդրեմ կասե՞ս, թե ի՞նչ են արել ընկերներդ ու մեզ, ասել է թե երկրին ու ժողովրդին դրանից ի՞նչ օգուտ է եղել:

davidus
23.12.2009, 02:16
Թո՛ղ:
Հիմա որ խնդրեմ կասե՞ս, թե ի՞նչ են արել ընկերներդ ու մեզ, ասել է թե երկրին ու ժողովրդին դրանից ի՞նչ օգուտ է եղել:

Չուկ ջան, օգուտի մասին կարա ադրբեջանը խոսա, որը տարիներով հետամուտ լինելով էս գործին արդեն կամաց-կամաց սկսում ա պտուղներ քաղել... հիմա դու ուզում ես, որ մի քանի տղերքի արած, ըստ էության, աննշան գործը պտուղ տա??? էն էլ օգտակար???

Chuk
23.12.2009, 02:18
Չուկ ջան, օգուտի մասին կարա ադրբեջանը խոսա, որը տարիներով հետամուտ լինելով էս գործին արդեն կամաց-կամաց սկսում ա պտուղներ քաղել... հիմա դու ուզում ես, որ մի քանի տղերքի արած, ըստ էության, աննշան գործը պտուղ տա??? էն էլ օգտակար???

Փաստորեն խեղճ տղերքն անիմաստ չարչարվում են... իհարկե հանուն վեհ գաղափարների, բայց անիմաստ :cry2

Mephistopheles
23.12.2009, 02:19
Ես ամեն ինչ հասկանում եմ, բայց եկեք մի պահ հանգիստ թողնենք էդ անիծված իշխանություններին։ Ձեզ համար երկիրը, ազգը, պետությունը իշխանություններո՞վ են սկսվում ու ավարտվում։ Ես բազմաթիվ ընկերներ ունեմ, որոնք այսօր ազերիների քարոզչությանը հակահարված են տալիս ինչքան ուժ ունեն, մի քանի հոգով մեր համապատասխան գերատեսչություններից հազարապատիկ շատ գործ են անում՝ դրա դիմաց ոչ մի շնորհակալություն անգամ չստանալով, բայց ոչ մի պահ չեն նստում ասում՝ «երկիրը երկիր չի» կամ «թող իշխաանություններն անեն, իրենց պարտականությունն է»։ Մարդիկ սիրում են իրենց երկիրը, ուժերի ներածի չափ ծառայում են նրան ու հասկանում են, որ ցանկացած իշխանություն այսօր կա, վաղը չկա։ Ինչո՞ւ չեք կարողանում դուրս գալ «իշխանությունները վատն են, ամեն ինչ իրենց մեղքով է» կաղապարից։ Ոչ ոք դրանց չի պաշտպանում, բայց չե՞ք գտնում, որ գլուխն ազատելու ու չգործելու հեշտ ձև եք գտել։ Թող ամեն մեկն իր ուժերի ներած անի, կտեսնեք՝ ինչքան բան կփոխվի...

ասեմ ինչի չեմ կարողանում… էսօր երբ քո ընկերները "կենաց-մահու կռիվ են տալիս" թշնամու պրոպագանդայի դեմ, մեր իշխանություններն ի դեմս Սերժի պատրաստվում են զորքերը հանել տարածքներից որ ադրբեջանցիները լցվեն… չե՞ս կարծում եր ընկերներիդ պայքարը նշանակետից "փոքր ինչ" շեղված է… եթե իհարկե հետևում ես քաղաքական գործընթացներին Ղարաբաղի շուրջ ծավալված… հիշի խոսքերս Նաիրուհի ջան, մի որոշ ժամանակ անց դա լինելու է ու երանի սխալվեմ…

Mephistopheles
23.12.2009, 02:25
Չուկ ջան, օգուտի մասին կարա ադրբեջանը խոսա, որը տարիներով հետամուտ լինելով էս գործին արդեն կամաց-կամաց սկսում ա պտուղներ քաղել... հիմա դու ուզում ես, որ մի քանի տղերքի արած, ըստ էության, աննշան գործը պտուղ տա??? էն էլ օգտակար???

էսօրվա վիճակը դա ադրբեջանական պրոպագանդայի հետևանք չի… պրոպագանդան օժանդակ բան է ամեն ինչ չի… քո կարծիքով Արևմուտքն ադրբեջանի պրոպագանդայո՞վ է գաղափարկազմում տարածաշրջանի մասին… Միամիտ չլինես Դավ ջան, էդ նրանք են ադրբեջանին սովորեցրել բոլոր "տրյուկները" նրանք մեզնից լավ են ճանաչում մեզ… նրանք արդեն 1000 տարի է դրանով են զբաղված… Սերժը ադրբեջանի պրոպագանդային չի տեղիք տալիս…

davidus
23.12.2009, 02:34
Փաստորեն խեղճ տղերքն անիմաստ չարչարվում են... իհարկե հանուն վեհ գաղափարների, բայց անիմաստ :cry2

դե դա մենակ իրանք կիմանան, բայց դե երևի պակաս են զգում քանակի, աջակցողների, ֆինանսի.....

Chuk
23.12.2009, 02:35
դե դա մենակ իրանք կիմանան, բայց դե երևի պակաս են զգում քանակի, աջակցողների, ֆինանսի.....
Երևի թե արժի մտորել Mephistopheles-ի ասածների շուրջ :)

Նաիրուհի
23.12.2009, 02:35
Թո՛ղ:
Հիմա որ խնդրեմ կասե՞ս, թե ի՞նչ են արել ընկերներդ ու մեզ, ասել է թե երկրին ու ժողովրդին դրանից ի՞նչ օգուտ է եղել:

Չգիտեմ՝ դու ու մնացած ժողովուրդն ինչքանով է դա օգուտ համարում։
Ինչքան որ մարդկային ռեսուրսները թույլ են տալիս, վիքիփեդիայից սկսած բոլոր հնարավոր համացանցային հարթակներում ակտիվորեն հայանպաստ քարոզչություն են անում, հավաքում ու մշակում են հատկապես համացանցում շրջանառվող ազերիական թեզերը, պատասխանում դրանց, բլոգեր, ֆորումներ վարում, կազմակերպում դասընթացներ, երեկոյան և ամառային դպրոցներ, երիտասարդներին իրազեկում այդ ոլորտի խնդիրների մասին, փորձում հնարավորինս համախմբել հայրենասեր և գործելու ցանկություն ունեցող մարդկանց, Հայաստանի ներսում պայքարում են ԶԼՄ-ներում և ընդհանրապես ամենուր Հայաստանի ճիշտ սահմաններով քարտեզը (տե´ս ավատարս:aha) տեղադրելու համար ու էլի լիքը նման բաներ։
Հիմա դասագրքեր և գեղարվեստական գրքեր են հավաքում Քարվաճառի մոտ գտնվող Զուար գյուղի դպրոցական գրադարանի համար։

Chuk
23.12.2009, 02:36
Չգիտեմ՝ դու ու մնացած ժողովուրդն ինչքանով է դա օգուտ համարում։
Ինչքան որ մարդկային ռեսուրսները թույլ են տալիս, վիքիփեդիայից սկսած բոլոր հնարավոր համացանցային հարթակներում ակտիվորեն հայանպաստ քարոզչություն են անում, հավաքում ու մշակում են հատկապես համացանցում շրջանառվող ազերիական թեզերը, պատասխանում դրանց, բլոգեր, ֆորումներ վարում, կազմակերպում դասընթացներ, երեկոյան և ամառային դպրոցներ, երիտասարդներին իրազեկում այդ ոլորտի խնդիրների մասին, փորձում հնարավորինս համախմբել հայրենասեր և գործելու ցանկություն ունեցող մարդկանց, Հայաստանի ներսում պայքարում են ԶԼՄ-ներում և ընդհանրապես ամենուր Հայաստանի ճիշտ սահմաններով քարտեզը (տե´ս ավատարս:aha) տեղադրելու համար ու էլի լիքը նման բաներ։
Հիմա դասագրքեր և գեղարվեստական գրքեր են հավաքում Քարվաճառի մոտ գտնվող Զուար գյուղի դպրոցական գրադարանի համար։

Փաստորեն կարող ենք արձանագրել, որ մեր խնդիրները լուծված են: Շնորհավորում եմ ամենքիս :)

davidus
23.12.2009, 02:36
էսօրվա վիճակը դա ադրբեջանական պրոպագանդայի հետևանք չի… պրոպագանդան օժանդակ բան է ամեն ինչ չի… քո կարծիքով Արևմուտքն ադրբեջանի պրոպագանդայո՞վ է գաղափարկազմում տարածաշրջանի մասին… Միամիտ չլինես Դավ ջան, էդ նրանք են ադրբեջանին սովորեցրել բոլոր "տրյուկները" նրանք մեզնից լավ են ճանաչում մեզ… նրանք արդեն 1000 տարի է դրանով են զբաղված… Սերժը ադրբեջանի պրոպագանդային չի տեղիք տալիս…

հա բայց խոսքը Հայաստանում դրա ազդեցության մասին չի, այլ դրսում.... ով չգիտի, որ ադրբեջանի պատճառով չի, որ մենք էսօր էս վիճակում ենք, բայց էտ պրոպագանդան դրսում հասարակական կարծիք ա ձևավորում, որը ոչ միայն մեր պետությանն ա վնաս, աևլև հասարակ քաղաքացուն, որը կարող ա բախտի բերմամբ թե պատահմամբ տվյալ երկրում գործունեություն ա ուզում ծավալի կամ նման մի բան....

Chuk
23.12.2009, 02:39
հա բայց խոսքը Հայաստանում դրա ազդեցության մասին չի, այլ դրսում.... ով չգիտի, որ ադրբեջանի պատճառով չի, որ մենք էսօր էս վիճակում ենք, բայց էտ պրոպագանդան դրսում հասարակական կարծիք ա ձևավորում, որը ոչ միայն մեր պետությանն ա վնաս, աևլև հասարակ քաղաքացուն, որը կարող ա բախտի բերմամբ թե պատահմամբ տվյալ երկրում գործունեություն ա ուզում ծավալի կամ նման մի բան....
Davidus ջան, փոքր ինչ ուշադրություն և կսկենք նկատել, որ դրսում հասարակական կարծիքի ձևավորման գործում (ոչ հայանպաստ) ամենաակտիվ գործոնը մեր իշխանություններն են: Ավելի մանրամասն գրելու կարիք չեմ տեսնում, քանի որ եթե համաձայն չես, ապա դժվար էլ քեզ համոզեմ:

Պարզապես փաստեմ, որ նման դեպքում բոլոր ռեսուրսները պիտի ուղղվեն նախ ներքին խնդիրները լուծելու վրա: Որովհետև այդ արտաքին գործոնը մեր հայրենասեր տղերքը հակաազերական պրոպագանդայով ուղղակի ի զորու չեն փոխել: Դա ուղղակի ֆանտաստիկա ա, ինքնախաբեություն, երբ ինքդ քեզ համոզում ես, որ գործ ես անում, բայց իրականում ժամանակդ ես սպանում, անտեղի վատնում, մսխում:

Հայկօ
23.12.2009, 02:42
Չգիտեմ՝ դու ու մնացած ժողովուրդն ինչքանով է դա օգուտ համարում։
Ինչքան որ մարդկային ռեսուրսները թույլ են տալիս, վիքիփեդիայից սկսած բոլոր հնարավոր համացանցային հարթակներում ակտիվորեն հայանպաստ քարոզչություն են անում, հավաքում ու մշակում են հատկապես համացանցում շրջանառվող ազերիական թեզերը, պատասխանում դրանց, բլոգեր, ֆորումներ վարում, կազմակերպում դասընթացներ, երեկոյան և ամառային դպրոցներ, երիտասարդներին իրազեկում այդ ոլորտի խնդիրների մասին, փորձում հնարավորինս համախմբել հայրենասեր և գործելու ցանկություն ունեցող մարդկանց, Հայաստանի ներսում պայքարում են ԶԼՄ-ներում և ընդհանրապես ամենուր Հայաստանի ճիշտ սահմաններով քարտեզը (տե´ս ավատարս:aha) տեղադրելու համար ու էլի լիքը նման բաներ։
Հիմա դասագրքեր և գեղարվեստական գրքեր են հավաքում Քարվաճառի մոտ գտնվող Զուար գյուղի դպրոցական գրադարանի համար։

Պարզապես հրաշալի է: Լուրջ: Առանց սարկազմի նշույլի: Եվ այս ամենը հողին է հավասարվում գրչի փոքրիկ մի շարժումով: Իսկ գրչի մյուս ծայրին մեր շատ սիրելի Է. Նալբանդյանն է: Կամ՝ Ս. Սարգսյանը:

Նաիրուհի
23.12.2009, 02:44
Պարզապես հրաշալի է: Լուրջ: Առանց սարկազմի նշույլի: Եվ այս ամենը հողին է հավասարվում գրչի փոքրիկ մի շարժումով: Իսկ գրչի մյուս ծայրին մեր շատ սիրելի Է. Նալբանդյանն է: Կամ՝ Ս. Սարգսյանը:

Ի դեպ՝ հենց այդ մարդկանցից մեկը նալբանդյանի «գլուխգործոցների» հենց սկզբում ասաց. «Հաստատ վրեժ է ուզում լուծել, որ իրեն Փարիզից տեղափոխել են Երևան:D»

Chuk
23.12.2009, 02:48
Ի դեպ՝ հենց այդ մարդկանցից մեկը նալբանդյանի գլուխգործոցների հենց սկզբում ասաց. «Հաստատ վրեժ է ուզում լուծել, որ իրեն Փարիզից տեղափոխել են Երևան:D»
Ոչ, Նաիրուհի ջան, Նալբանդյանը գլուխգործոց չունի՛:
Սխալմունքը հենց այստեղից է գալիս:

Նալբանդյանն ընդամենը «պատվեր կատարող» է:

Ու քանի դեռ լայն հասարակությունը չի պայքարում համակարգի դեմ, որտեղ Նալբանդյանները ստիպված չեն լինելու պատվերներ կատարել, նման բանաձևերի տակ ստորագրել, վիճակը գնալով վատթարանալու ա:

Բլոգային պատերազմը, որը լավ ու անհրաժեշտ բան է, ընդամենը փոքր շրջանակների բարոյական հաղթանակ է ապահովելու, ցավոք: Ու սա այնքան ժամանակ, քանի դեռ մեր զգոնությունն այսքան ընկած է, քանի դեռ թիրախը այսքան սխալ է:

Նաիրուհի
23.12.2009, 02:53
Ոչ, Նաիրուհի ջան, Նալբանդյանը գլուխգործոց չունի՛:
Սխալմունքը հենց այստեղից է գալիս:

Նալբանդյանն ընդամենը «պատվեր կատարող» է:

Ու քանի դեռ լայն հասարակությունը չի պայքարում համակարգի դեմ, որտեղ Նալբանդյանները ստիպված չեն լինելու պատվերներ կատարել, նման բանաձևերի տակ ստորագրել, վիճակը գնալով վատթարանալու ա:

Բլոգային պատերազմը, որը լավ ու անհրաժեշտ բան է, ընդամենը փոքր շրջանակների բարոյական հաղթանակ է ապահովելու, ցավոք: Ու սա այնքան ժամանակ, քանի դեռ մեր զգոնությունն այսքան ընկած է, քանի դեռ թիրախը այսքան սխալ է:

Չուկ, համաձայն եմ քեզ հետ, մեջբերումս ընդամենը կատակ էր...
Իրականում ես էլ ձեզ նման զզված եմ էս ամենից, ուղղակի ի տարբերություն ձեզ՝ ես ԲՈԼՈՐԻՑ եմ զզված։ Կարող ես ահաբեկչության դեմ պայքարի շրջանակներում ինձ էլ արգելափակել, բայց ես սեփական ձեռքերովս մեր ամբողջ քաղաքական վերնախավը մեծագույն հաճույքով հօդս կցնդեցնեի խորոված կամ խաշ ուտելու հերթական նիստերից մեկի ժամանակ (որ բոլորն իրար գլխի հավաքված լինեին, թե չէ ԱԺ նիստերին դրանց բռնեցնել չի լինում:D:D:D)
Բայց թեկուզ զուտ բլոգային պատերազմը չեղածից լավ է ըստ իս։

Chuk
23.12.2009, 02:56
Չուկ, համաձայն եմ քեզ հետ, մեջբերումս ընդամենը կատակ էր...
Իրականում ես էլ ձեզ նման զզված եմ էս ամենից, ուղղակի ի տարբերություն ձեզ՝ ես ԲՈԼՈՐԻՑ եմ զզված։ Կարող ես ահաբեկչության դեմ պայքարի շրջանակներում ինձ էլ արգելափակել, բայց ես սեփական ձեռքերովս մեր ամբողջ քաղաքական վերնախավը մեծագույն հաճույքով հօդս կցնդեցնեի խորոված կամ խաշ ուտելու հերթական նիստերից մեկի ժամանակ (որ բոլորն իրար գլխի հավաքված լինեին, թե չէ ԱԺ նիստերին դրանց բռնեցնել չի լինում:D:D:D)
Բայց թեկուզ զուտ բլոգային պատերազմը չեղածից լավ է ըստ իս։

Արի ողջ քաղաքական վերնախավը միասին հոդս ցնդացնենք, բայց մինչ նման երազանքներ ունենալը նախ հասկանանք, որ ունենք իրողություն, որի դեմ պայքարել է պետք:

Նաիրուհի
23.12.2009, 03:00
Արի ողջ քաղաքական վերնախավը միասին հոդս ցնդացնենք, բայց մինչ նման երազանքներ ունենալը նախ հասկանանք, որ ունենք իրողություն, որի դեմ պայքարել է պետք:

Հասկանում եմ ու ընդունում։ Չուկ, աչքիս մեր հայացքների միջև մի տարբերություն մնաց;)։
Բայց ահագին շեղվում ենք թեմայից ախր։ Էս վերջին գրառումներում ադրբեջանի մասին բառ էլ չկար:)
Ես վաղվանից կսկսեմ հենց մերոնց հավաքած ու մշակած թեզերից դնել. համոզված եմ՝ շատերին կհետաքրքրի։ Իրոք ֆանտաստիկ բաներ կան...

davidus
23.12.2009, 11:16
Davidus ջան, փոքր ինչ ուշադրություն և կսկենք նկատել, որ դրսում հասարակական կարծիքի ձևավորման գործում (ոչ հայանպաստ) ամենաակտիվ գործոնը մեր իշխանություններն են: Ավելի մանրամասն գրելու կարիք չեմ տեսնում, քանի որ եթե համաձայն չես, ապա դժվար էլ քեզ համոզեմ:

Պարզապես փաստեմ, որ նման դեպքում բոլոր ռեսուրսները պիտի ուղղվեն նախ ներքին խնդիրները լուծելու վրա: Որովհետև այդ արտաքին գործոնը մեր հայրենասեր տղերքը հակաազերական պրոպագանդայով ուղղակի ի զորու չեն փոխել: Դա ուղղակի ֆանտաստիկա ա, ինքնախաբեություն, երբ ինքդ քեզ համոզում ես, որ գործ ես անում, բայց իրականում ժամանակդ ես սպանում, անտեղի վատնում, մսխում:

Chuk ջան, համաձայն եմ, համոզելու կարիք էլ չկա..... բայց դու շատ ճիշտ էլ նկատեցիր... ամենաակտիվ գործոնը, բայց ոչ միակ..... հարցը այստեղ արդեն դրված ա ոչ միայն քաղաքական հարթության վրա..... կանադացին [զուտ որպես օրինակ, առանց ինչ-որ ենթատեքստի] հայի ու հայաստանցու մասին պատկերացում կազմելուց նայում ա էդ երկրի իշխանություններին, որ եկել ու փաթաթվել են ժողովրդի վզին, թե նայում ա հենց ժողովրդին ու նրա հատկանիշներին???? ամբողջ աշխարհով մեկ ազերները գոռում գոչում են, որ հայերը ագրեսոր են, զավթել են իրենց հայրենիքը, տեռռորիստներ են, Խոջալույում ցեղասպանություն են արել.... հիմա էտ որ մի կանադացին պիտի դնի ու ողջ հայ-ադրբեջանական-թուրքական հարաբերությունները ուսումնասիրի, որ նոր ինչ-որ եզրակացությունների գա հօգուտ մեզ?? դա էլ այն դեպքում, երբ հայերը այդ առումով, կարելի ասել, զրոյական մակարդակի ինֆորմացիա են տալիս աշխարհին...... բացում ես դրանց տեղեկատվական սայթերը, երևի ամեն 3 կամ 4-րդ նորությունը հայերի կողմից հրադադարի խախտման շինծու լուրեր են...... դե հիմա արի ու ինձ ապացուցի, որ էդ կանադացին չի հավատալու կամ նստելու ա ճշտի, թե իրոք էդ ինֆորմացիան համպատասխանում ա իրականությանը:

Chuk ջան, ողջ ասածս այն ա, որ պետք չի բոլոր ռեսուրսները ուղղել դեպի ներս..... համաձայն եմ, ռեսուրսների գերակշիռ մասը, բայց ոչ բոլորը..... էս անտեր աշխարհը մենակ մեր ներքին խնդիրներով չի սահմանափակվում.... մենք ինչքան էլ ՀՀ-ում ունենանք լեգիտիմ նախագահ, այդ փաստը ոչ մեկին չի խանգարելու մեր կողմը կեղտ շպրտել...... էսօր ազերների մեզ հասակակից սերունդը էնքան ա լսել նման զազրախոսություններ, որ արդեն սկսել ա հավատալ, որ դա իրականությունա, ու ինքն էլ իր հերթի ա էդ "իրականությունը" տարածում..... հիմա ինչ, մնք բան չունենք անելու էս դեպքում???? նստենք բարոյականություն խաղանք??? թողենք որ ավելի մեծ չաբաժիններով կեղտ շպրտեն վրաներս????
դրանց ինչքան լավ ճանաչենք, էնքան մեր օգուտն ա: դրանց հետ ինչքան էլ պարտք ու պահանջ չունենանք, մեկա թշնամությունը արդեն գենային մակարդակի վրայա նստած, ինչքան շատ իմանանք , էնքան լավ... դրանից վնաս հաստատ չկա

Elmo
23.12.2009, 11:38
Հըն ժողովուրդ ջան, գտա՞ք խոցելի տեղերը: Կարող ե՞նք կրակել էդ տեղերին:

Հա, մեկ էլ ինձ ասեք, տեսնեմ էդ Ադրբեջանի ձեռի գործն ա՞, որ Հայաստանում էլեկտրոէներգիան ապրիլի մեկից թանկանում ա, բայց Վրաստանին մեր ժողովրդի վրա վաճառվելիքից կես գնով ենք էներգիա վաճառում ու չի էլ թանկանում: Էս դոլլարն ու Եվրոն էլ ե՞ն դրանք իջեցնում, որ ժողովրդից էժան առնեն ու տոներց հետո թանկով վարկ տան` պարտքերը փակելու: Բյուջեն էլ իրենք են ոնց որ տրաքացրել, էն խեղճ ուսանողների թաշակներն են պռճոկում, որ տատիների թաշակները չիջացնեն: Անեցքի տակ մնալն էլ մի բան չի: Աչքիս դրան անեծքից են վախենում: Մի խոցելի տեղ ես գտա: Ազգովի կարանք անիծենք ազերիներին:
Շաքարավազ, ձեթ ու հացն էլ են աչքից սրանք թանկացրել: Հիմա խոցելի տեղերը մատնանշեք, խփենք լույսը չթանկանա վրաներս:

Վիշապ
23.12.2009, 12:42
Փաստորեն միջազգային ատելություն սերմանող ծրագիրը նորից գործարքվում է… Նրանք մեզ, մենք՝ նրանց։ Սկզբունքը հետևյալն է. Կան երկու երկրներ, որոնց ժողովուրդները քանի գնում ավելի վատ են ապրում, քանզի այդ ժողովուրդների իշխանությունները լափելուց բացի այլ ծրագիր չունեն։ Ուստի այդ ժողովուրդների մոտ բնական ընդվզելու ցանկություն է առաջանում, մնում է թիրախ ընտրել։ Ու քանի որ երկու երկրներում էլ ընդդիմությանը այնպես են ճնշել, որ ընդդիմությունը հնարավորություն չունենա ժողովդրին ճիշտ ուղղորդելու գոյություն ունեցող խնդիրները օբյեկտիվորեն լուծելու համար, ապա ժողովուրդներին ուղղորդում են իշխանական դեմագոգ քարոզչությունները։ Իսկ ուղղորդում են այնպես, որ ի վերջո ակամայից ստացվի, որ հայերի դժբախտությունների պատճառը ադրբեջանցիք են, և հակառակը։ Այդպիսով փորձ է արվում ժողովդրին շեղել պրոբլեմների իրական պատճառներից՝ նրանց համար վիրտուալ թշնամի ստեղծելով, որը ի վերջո վերածվելու է իրական թշնամու։ Դրանով՝ 1. արդարացվում են տնտեսական փլուզումները, 2. ժողովուրդը մոռանում է իր իրական խնդիրները, որովհետև արհեստականորեն ստեղծվում է ավելի մեծ խնդիր՝ պատերազմ, կամ պատերազմի վտանգ, 3. իշխանությունները երկարացնում են իրենց իշխանության ժամկետները, 4. միջազգայինների հետ մանևրելու, ֆինանսական նոր հոսքեր ստանալու հետաքրքիր հնարավորություններ են ստեղծվում։
Մի խոսքով թեկուզ վտանգավոր, բայց փոխարենը ադրենալինոտ, յուղոտ, ազարտային խաղ է իշխանությունների համար, իսկ մենք, հարիֆներս այ սենց կտերը ուտելով ու տարածելով դառնում ենք գործիք: Ադրբեջանցիք իրենց համար ժողովուրդ են, ճիշտ է՝ իրենց էթնոգենեզը մերինից ահագին ուշ է ձևավորվել, իրենք գուցե էդքան էլ որակյալ ժողովուրդ չենք, ինչքան հայերս:apeape, բայց ամեն դեպքում թե ադրբեջանցիների ու թե հայերի հիմնական պրոբլեմը դա հանուն ճղճիմ, ճիճվային շահերի երկու ազգերին թշնամացնող, նրանց բնականոն զարգացմանը խանգարող ու ապակողմնորոշող խիստ որոշակի խմբավորումներ են, այ հենց այս կողմերին էլ պետք է խոցել: Անձամբ ես հարևան ազգի ներկայացուցիչների հետ պրոբլեմներ չունեմ ու չեմ ուզում ինչ-որ որդերի պատճառով ունենալ: Առհասարակ մարդս մարդուն եթե ատում է զուտ միայն նրա այլ ազգի, կամ այլ երկրի քաղաքացի լինելու համար, ապա այդ ատելությունը սերմանված է պարոնայք, հոգեխանգարման մեջ մի ընկեք: Բայց արդեն իսկ հոգեխանգարված ժողովուրդներից երբեմն հարկ է լինում պաշտպանվել, բայց ամեն դեպքում կրակի վրա յուղ ավելացնելը հիմար ու վտանգավոր զբաղմունք է:

davidus
23.12.2009, 15:11
բայց ամեն դեպքում թե ադրբեջանցիների ու թե հայերի հիմնական պրոբլեմը դա հանուն ճղճիմ, ճիճվային շահերի երկու ազգերին թշնամացնող, նրանց բնականոն զարգացմանը խանգարող ու ապակողմնորոշող խիստ որոշակի խմբավորումներ են, այ հենց այս կողմերին էլ պետք է խոցել:

հա դե կներես էլի, ես էսքան ժամանակ չգիտեի, որ հողը կարող ա ճղճիմ, ճիճվային շահ լինի....

սկզբում պետք ա հող ունենաս, որ վրան պետություն կառուցես, հետո "հարևաններիդ հետ" բարիդրացիական հարաբերություններ հաստատես.....
մարդիկ ուզումեն հողդ ձեռքիցդ խլեն, ու դա դու ճղճիմ շահ ես համարում, հա?

Վիշապ
23.12.2009, 17:49
հա դե կներես էլի, ես էսքան ժամանակ չգիտեի, որ հողը կարող ա ճղճիմ, ճիճվային շահ լինի....

սկզբում պետք ա հող ունենաս, որ վրան պետություն կառուցես, հետո "հարևաններիդ հետ" բարիդրացիական հարաբերություններ հաստատես.....
մարդիկ ուզումեն հողդ ձեռքիցդ խլեն, ու դա դու ճղճիմ շահ ես համարում, հա?
Ո՞վ է ուզում հողդ ձեռքիցդ խլի, ովքե՞ր են էդ մարդիկ, դու ճանաչում ե՞ս էդ մարդկանց:

davidus
23.12.2009, 17:52
Ո՞վ է ուզում հողդ ձեռքիցդ խլի, ովքե՞ր են էդ մարդիկ, դու ճանաչում ե՞ս էդ մարդկանց:

չեմ ջոկում, կայֆ ես բռնում? :think

Chuk
23.12.2009, 18:01
Chuk ջան, համաձայն եմ, համոզելու կարիք էլ չկա..... բայց դու շատ ճիշտ էլ նկատեցիր... ամենաակտիվ գործոնը, բայց ոչ միակ..... հարցը այստեղ արդեն դրված ա ոչ միայն քաղաքական հարթության վրա..... կանադացին [զուտ որպես օրինակ, առանց ինչ-որ ենթատեքստի] հայի ու հայաստանցու մասին պատկերացում կազմելուց նայում ա էդ երկրի իշխանություններին, որ եկել ու փաթաթվել են ժողովրդի վզին, թե նայում ա հենց ժողովրդին ու նրա հատկանիշներին???? ամբողջ աշխարհով մեկ ազերները գոռում գոչում են, որ հայերը ագրեսոր են, զավթել են իրենց հայրենիքը, տեռռորիստներ են, Խոջալույում ցեղասպանություն են արել.... հիմա էտ որ մի կանադացին պիտի դնի ու ողջ հայ-ադրբեջանական-թուրքական հարաբերությունները ուսումնասիրի, որ նոր ինչ-որ եզրակացությունների գա հօգուտ մեզ?? դա էլ այն դեպքում, երբ հայերը այդ առումով, կարելի ասել, զրոյական մակարդակի ինֆորմացիա են տալիս աշխարհին...... բացում ես դրանց տեղեկատվական սայթերը, երևի ամեն 3 կամ 4-րդ նորությունը հայերի կողմից հրադադարի խախտման շինծու լուրեր են...... դե հիմա արի ու ինձ ապացուցի, որ էդ կանադացին չի հավատալու կամ նստելու ա ճշտի, թե իրոք էդ ինֆորմացիան համպատասխանում ա իրականությանը:

Chuk ջան, ողջ ասածս այն ա, որ պետք չի բոլոր ռեսուրսները ուղղել դեպի ներս..... համաձայն եմ, ռեսուրսների գերակշիռ մասը, բայց ոչ բոլորը..... էս անտեր աշխարհը մենակ մեր ներքին խնդիրներով չի սահմանափակվում.... մենք ինչքան էլ ՀՀ-ում ունենանք լեգիտիմ նախագահ, այդ փաստը ոչ մեկին չի խանգարելու մեր կողմը կեղտ շպրտել...... էսօր ազերների մեզ հասակակից սերունդը էնքան ա լսել նման զազրախոսություններ, որ արդեն սկսել ա հավատալ, որ դա իրականությունա, ու ինքն էլ իր հերթի ա էդ "իրականությունը" տարածում..... հիմա ինչ, մնք բան չունենք անելու էս դեպքում???? նստենք բարոյականություն խաղանք??? թողենք որ ավելի մեծ չաբաժիններով կեղտ շպրտեն վրաներս????
դրանց ինչքան լավ ճանաչենք, էնքան մեր օգուտն ա: դրանց հետ ինչքան էլ պարտք ու պահանջ չունենանք, մեկա թշնամությունը արդեն գենային մակարդակի վրայա նստած, ինչքան շատ իմանանք , էնքան լավ... դրանից վնաս հաստատ չկա
Դավիդուս ջան, որպես ոչ երազանքներում ապրող մարդ ասեմ, որ թքած ունեմ, վերջին հաշվով, թե շարքային կանադացին ինչ ա մտածում ու թքած եմ ունենալու այնքան ժամանակ, քանի դեռ այդ գործոնը չի ազդելու երկրիս ընթացքի վրա:

Երկրիս ընթացքի վրա լրիվ այլ բաներ են հիմա ազդում:
Ու էս պահին երբ ինչ-որ հայրենասերներ բուն չարիքի դեմ պայքարելու փոխարեն դրանով են զբաղվում, ես քմծիծաղում եմ:

Անշուշտ տեղեկատվություն տարածելը ճիշտ է, բայց մինչ տեղեկատվություն տարածելը.
1. Պետք է զբաղվել սեփական խնդիրների լուծումով,
2. Պետք է տարածել միայն ու միայն ՃՇՄԱՐԻՏ տեղեկատվություն, այլ ոչ թե ճոխացված, ազգային գաղափարներից ելնելով այլ ուղղվածությամբ՝ ինքդ քեզ ծիծաղելի դրության մեջ դնելով,
3. Պետք է հասկանալ, որ ի վերջո այդ խնդիրները լուծվելու են ոչ թե շարքային քաղաքացիերի, այլ միանգամայն այլ հարթությունում, որտեղ քո տեսակետը պիտի ներկայացնի քո ընտրած ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ, ու ներկայացնի ոչ թե ստեղից էնտեղից մի քանի բան իրար միացնելով, այլ մտածված, նորմալ կառուցված տեսքով, համակողմանի:

Ես ոչ մի բան չունեմ նրա դեմ, որ տեղեկատվություն են տարածում, բայց դա մեր մեջ ասած ընդամենը բարոյական գործոն է, ձև, իմիտացիա. երբ ոչ մի բան չես անում արդյունքի հասնելու համար, բայց ինքդ քեզ ու ուրիշներին համոզում ես, որ անում ես:

davidus
23.12.2009, 18:11
Անշուշտ տեղեկատվություն տարածելը ճիշտ է, բայց մինչ տեղեկատվություն տարածելը.
1. Պետք է զբաղվել սեփական խնդիրների լուծումով,
2. Պետք է տարածել միայն ու միայն ՃՇՄԱՐԻՏ տեղեկատվություն, այլ ոչ թե ճոխացված, ազգային գաղափարներից ելնելով այլ ուղղվածությամբ՝ ինքդ քեզ ծիծաղելի դրության մեջ դնելով,
3. Պետք է հասկանալ, որ ի վերջո այդ խնդիրները լուծվելու են ոչ թե շարքային քաղաքացիերի, այլ միանգամայն այլ հարթությունում, որտեղ քո տեսակետը պիտի ներկայացնի քո ընտրած ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ, ու ներկայացնի ոչ թե ստեղից էնտեղից մի քանի բան իրար միացնելով, այլ մտածված, նորմալ կառուցված տեսքով, համակողմանի:

լրիվ համաձայնեմ: Նշածդ կետերից և ոչ մեկին տրամագծորեն հակառակ կարծիք հաստատ իմ գրագումներում չես գտնի......:esim
շատ ավելի շատ են խթանները այն դեպքում, երբ իշխանությունները ոչ միայն չեն խանգարում ինֆորմացիա տարածելուն, այլ նաև օժանդակում են, սատարում:


Ես ոչ մի բան չունեմ նրա դեմ, որ տեղեկատվություն են տարածում, բայց դա մեր մեջ ասած ընդամենը բարոյական գործոն է, ձև, իմիտացիա. երբ ոչ մի բան չես անում արդյունքի հասնելու համար, բայց ինքդ քեզ ու ուրիշներին համոզում ես, որ անում ես:

ամեն մեկից պետք ա պահանջել էնքան, ինչքան որ նա կարողա տալ. նորմալ, համակարգված կերպով գործ անողներին /չնայած աչքովս հլը չեն ընկել/ հաստատ պետք չի փնովել ......


Դավիդուս ջան, որպես ոչ երազանքներում ապրող մարդ ասեմ, որ թքած ունեմ, վերջին հաշվով, թե շարքային կանադացին ինչ ա մտածում ու թքած եմ ունենալու այնքան ժամանակ, քանի դեռ այդ գործոնը չի ազդելու երկրիս ընթացքի վրա:


հա մոռացա, բայց էտ նույն կանադացին իր շարքից ընտրում ա թեկնածու, որը ներկայացնում ա իրեն պետական կառավարման գործընթացում....

Վիշապ
23.12.2009, 18:20
չեմ ջոկում, կայֆ ես բռնում? :think

Չէ ապեր, կայֆը բռնում են էն մարդիկ, որոնք քեզ համոզում են, որ ադրբեջանցիք երազում են քեզնից հողը խլել, ու քեզ թվում է, թե սահմանին կանգնած զորքը անհամբեր սպասում է, թե երբ են հրամանը տալու, որ հարձակվի ու խլի քեզնից քո հողը:

Բիձա
23.12.2009, 18:31
հա դե կներես էլի, ես էսքան ժամանակ չգիտեի, որ հողը կարող ա ճղճիմ, ճիճվային շահ լինի....

սկզբում պետք ա հող ունենաս, որ վրան պետություն կառուցես, հետո "հարևաններիդ հետ" բարիդրացիական հարաբերություններ հաստատես.....
մարդիկ ուզումեն հողդ ձեռքիցդ խլեն, ու դա դու ճղճիմ շահ ես համարում, հա?
Դավիդուս ջան: Ձևակերպմանդ վերաբերյալ մի քիչ խուրդվեմ:
Երբ ասում ես հող- մտածում են ազգայնական ես, քանի որ մեր նախնիները հողից վեր չբարձրացան, պետության հասկացողությանը չհասան: Մնացին լռված հողի մակարդակին, /դրա համար էլ այսօր կենցաղային մակարդակով իրարից հող են խլխլում ու դա իրենց գերագույն նպատակն է/ :
Հարցը պետության -որպես սուբյեկտ և քաղաքացու -որպես սուբյեկտ գործունեության շրջանակների մասին է: Քաղաքացին սուվերեն չէ միջպետական հարաբերություններում: Նա պետք է որ սուբյեկտ լինի սեփական իշխանություն ձևավորելիս: /Բայց դա էլ դոդ ու լֆիկ են ձեռից խլել/:
Պետություններն են իրար բզկտող, պատերազմող սուբյեկտները, որոնք հենց հողի տերն են:
Ես, դու մյուսներս ադրբեջանի հետ հարց չունենք ու չենք կարող ունենալ:
Բանաձև հետևյալն է- մենք ձևավորում ենք մեզ ենթակա իշխանություն, հետո ասում ենք դե դավայ համբալ, էդ թուրքերի մաման լացացրու, որ մեր հողին աչք չդնեն:
Թե չէ մեկս կոսմոպոլիտ է, մյուսը հայրենասեր, մյուսը երկուսիս վրա էլ թքած ինդիվիդուալիստ- նստել կոմպով սաղով ռազբիրատի մեջ ենք:

davidus
23.12.2009, 19:35
Չէ ապեր, կայֆը բռնում են էն մարդիկ, որոնք քեզ համոզում են, որ ադրբեջանցիք երազում են քեզնից հողը խլել, ու քեզ թվում է, թե սահմանին կանգնած զորքը անհամբեր սպասում է, թե երբ են հրամանը տալու, որ հարձակվի ու խլի քեզնից քո հողը:

ինչ համոզող???? էս ինչեր ես խոսում???? նման հարտահայտություն էլ չանես.....
ադրբեջանցին չի երազում ընգեր ջան, անում ա...... դե եթե չի ուզում խլել հող խլել, կարաս բացատրես, թե ղարաբաղյան կռվում մերոնք ինչի համար էին կռվում??? չլինի խաղաղապահ էին խաղում??? թե գնացել էին մենակ բնակչությանը փրկելու տեռռորիստներից??? թե էտ հողը իրանցն ա, ինչ ուզում անում են ու լավ են անում???

davidus
23.12.2009, 19:50
Դավիդուս ջան: Ձևակերպմանդ վերաբերյալ մի քիչ խուրդվեմ:
Երբ ասում ես հող- մտածում են ազգայնական ես, քանի որ մեր նախնիները հողից վեր չբարձրացան, պետության հասկացողությանը չհասան: Մնացին լռված հողի մակարդակին, /դրա համար էլ այսօր կենցաղային մակարդակով իրարից հող են խլխլում ու դա իրենց գերագույն նպատակն է/ :
Հարցը պետության -որպես սուբյեկտ և քաղաքացու -որպես սուբյեկտ գործունեության շրջանակների մասին է: Քաղաքացին սուվերեն չէ միջպետական հարաբերություններում: Նա պետք է որ սուբյեկտ լինի սեփական իշխանություն ձևավորելիս: /Բայց դա էլ դոդ ու լֆիկ են ձեռից խլել/:
Պետություններն են իրար բզկտող, պատերազմող սուբյեկտները, որոնք հենց հողի տերն են:

դե раз уж որոշեցիր խուրդվել, հարց չկա, խուրդվենք....
քեզ կարամ մի հատ հարց տամ??? դու օդի մեջ պետություն տեսած կաս??? դեմից բռնել միանգամից պետություն սուբյեկտի մասին ես ասում, բայց էտ անտեր պետություն ունենալու համար ՏԱՐԱԾՔ, ՀՈՂ ա պետք.... էլ ոնց գրեմ, որ հասկանալի լինի..... չունես սեփական տարածք, չես կարա պետություն ունենաս, չեմ ջոկում, դժվար բան եմ ասում???

էտ ով ասեց որ սուվերեն չի??? քաղաքացու` արտաքին հարաբերություններում սուվերենությունը պետք չի հասկանալ որպես ցանկացած և յուրաքանչյուր քաղաքացու կամաարտահայտում.... դրա փոխարեն քաղաքացին ընտրում ա իր շարքից ներկայացուցիչ, որը ուղղակի ա իրականացնում էտ միջազգային հարաբերությունները..... 7-րդ դասարանի իրավունքի գրքի մեջ էլ ա գրած, որ պետությունը և հասարակությունը մի օրգանիզմ են, մի համակարգ, որոնցից մեկի բացակայությունը բացառում ա մյուսը, պետությունը ներկայացնում ա քաղաքացուն ու նրա շահերը.... խոսքը նրա մասին չի, թե ներկայումս մեզ մոտ ինչ պ*****կ վիճակ ա.....
պետությունը չի կարա ինքնագլուխ պատերազմի, քանի որ /ամենատարրական բանն եմ ասում/ պատերազմողը զինվորն ա, որը քաղաքացի ա, պատերազմողը հրամանատարն ա, որը նույնպես քաղաքացի ա.... մինչև հիմա այլմոլորակային գեներալ չեմ տեսել......

Hamshentsi
23.12.2009, 20:45
Շնորհակալ եմ թեմայի վերաբերյալ տեսակետ արտահայտած բոլոր ակումբակիցներից (եթե որևէ մեկն ինձ հուշի, թե տեխնիկապես ինչպես են գրառմանը շնորհակալություն հայտնում, շնորհակալ կլինեմ): Առանց բացառության բոլորի ասածներում ինձ համար ուսանելի մտքեր արդեն իսկ գտել եմ: Հարկ եմ համարում պարզաբանել մի բան:

Ադրբեջանի խոցելի կողմերին անդրադառնալու նպատակն ամենևին էլ դրանց վրա ծիծաղելը չէ, այլ այն, որ այս թեման, իմ կարծիքով, սերտորեն առնչվում է “Ղարաբաղյան հակամարտություն” թեժ թեմային: Վերջինիս շրջանականերում բազմաթիվ հարցեր քննարկելիս կարիք կլինի խորհել Ադրբեջանի խոցելի կողմերի մասին: Բերեմ օրինակ:

Դիցուք “Ղարաբաղյան հակամարտություն” թեմայի շրջանակներում քննարկվում են պատերազմի հավանականության հարցը, Ալիևի ռազմատենչ հայտարարությունները: Ըստ իս, այդ քննարկումը թերի կլինի, եթե մենք գոնե պատկերացում չունենանք ադրբեջանական բանակի մարտունակության մասին: Միթե վատ կլինի, որ “Ադրբեջանի խոցելի կողմերը” թեմայի ներքո մեր տրամադրության տակ արդեն իսկ լինի ադրբեջանական բանակում կատարված արտակարգ պատահարների ու դեպքերի մասին ամփոփ տեղեկություն, որը ցանկացողը կարող է օգտագործել իր տեսակետը հիմնավորելու համար?

Ուրիշ օրինակ: Դիցուք “Ղարաբաղյան հակամարտություն” թեմայի շրջանակներում քննարկվում է ադրբեջանցի հարկադիր տեղահանվածների` Ղարաբաղ վերադառնալու հարցը: Միթե վատ կլինի, որ “Ադրբեջանի խոցելի կողմերը” թեմայի ներքո արդեն իսկ ունեցած լինենք տեղեկություն այն մասին, թե Ադրբեջանն ինչպես է տեղավորում Ղարաբաղից փախածներին? Գուցե պարզվի, որ բոլորն էլ արդեն տուն ունեն, և ոչ մեկն էլ չի ուզում վերադառնալ Ղարաբաղ, և ավելորդ է այդ մասին խոսելն իսկ: Վատ կլինի, եթե մեր տրամադրության տակ փաստեր լինեն?

Այլ կերպ ասած` “Ադրբեջանի խոցելի կողմերը” թեմայի ներքո կարող է ստեղծվել փաստերի բազա, որը կարող է օգտագործվել “Ղարաբաղյան հակամարտություն” թեմայի շուրջ քննարկումներ կազմակերպելու համար:

Բացի դրանից: Ադրբեջանի խոցելի կողմերին առնչվող յուրաքանչյուր տեղեկություն հարցերի տեղիք է տալիս, որոնք ինքնին քննարկման թեմաներ են: Որպես օրինակ նշեմ հետևյալ տեղեկությունն ու դրան առնչվող հարցը, որը ծագում է իմ մեջ:


Ճնշում` Ադրբեջանի վրա

“Օրեցօր ուժեղանում է ճնշումն Ադրբեջանի վրա: Որքան էլ տարօրինակ է, այժմ հիմնական ճնշումը տեղափոխվել է ղարաբաղյան ուղղություն”,– գրում է ադրբեջանական “Նովոյե վրեմյա” թերթը (23.12.2009)` ճնշման “նախանշաններ” համարելով ԱՄՆ-ի` Լեռնային Ղարաբաղին 8 մլն դոլարի օգնություն հատկացնելը, Մեծ Բրիտանիայի Լորդերի պալատում “Լեռնային Ղարաբաղի հետ բարեկամության խումբ ստեղծելը”, Հայաստանում Իտալիայի դեսպանի հայտարարությունն այն մասին, որ Լեռնային Ղարաբաղի ժողովուրդն ինքնուրույն ապրելու իրավունք ունի (http://www.novosti.az/obsh/20091223/43198887.html):

Հարցեր, որոնք իմ մեջ ծագում են այս լուրը կարդալիս.
1. Արդյոք Արևմուտքն իսկապես ճնշում է գործադրում Ադրբեջանի նկատմամբ?: Եթե այո, ապա ինչով է դա պայմանավորված? Եթե ոչ, ապա ինչով կարելի է բացատրել “Նովոյե վրեմյայի” “նախանշանները”, նաև` “Euronews”-ի և “Ինտեր”-ի հեռարձակած տեսանյութերը Ղարաբաղի մասին?

Եկեք քննարկենք:

Տրիբուն
23.12.2009, 23:21
քեզ կարամ մի հատ հարց տամ??? դու օդի մեջ պետություն տեսած կաս??? դեմից բռնել միանգամից պետություն սուբյեկտի մասին ես ասում, բայց էտ անտեր պետություն ունենալու համար ՏԱՐԱԾՔ, ՀՈՂ ա պետք.... էլ ոնց գրեմ, որ հասկանալի լինի..... չունես սեփական տարածք, չես կարա պետություն ունենաս, չեմ ջոկում, դժվար բան եմ ասում???
Կներեք, մի քիչ էլ ես խուրդվեմ:

Նախ արդեն ունեցածդ հողի վրա պիտի կարողանաս պետություն ստեղծել, որ ապացուցես որ լրացուցիչ հող ունենալու դեպքում էլ էտ պետության քաղաացիները պիտի դրանից օգուտ ստանան: Էս պահին ոչ ադրբեջանցիներն են իրանց ունեցածի վրա նորմալ պետությոնւ ստեղծել, ոչ էլ հայերը` իրենց ունեցածի վրա: Երկուսն էլ պետության փախարեն ստեղծել են ֆայլաբազար:

Ղարաբաղը լավ կանի երկուսին էլ ուղարկի գրողի ծոցը, ու ստեղծի սեփական ֆայլաբազարը, եթե իհարկե Ղարաբաղում մարդ ա մնացել շահագործվելու:

Վիշապ
23.12.2009, 23:51
ինչ համոզող???? էս ինչեր ես խոսում???? նման հարտահայտություն էլ չանես.....
ադրբեջանցին չի երազում ընգեր ջան, անում ա...... դե եթե չի ուզում խլել հող խլել, կարաս բացատրես, թե ղարաբաղյան կռվում մերոնք ինչի համար էին կռվում??? չլինի խաղաղապահ էին խաղում??? թե գնացել էին մենակ բնակչությանը փրկելու տեռռորիստներից??? թե էտ հողը իրանցն ա, ինչ ուզում անում են ու լավ են անում???
davidus, մի քիչ զսպիր էմոցիաներդ, ու տես ինչ եմ ասում. ղարաբաղյան կոնֆլիկտի պատճառները հասկանալու համար կարդա նախապատմությունը ու դեպքերի ժամանակագրությունը: Եվ ուշադրություն դարձրու, թե քանի խոշոր պրովոկացիոն շուխուրներ են եղել, որոնց պատճառով էլ սկսվել են մասսայական բախումները, ուշադրություն դարձրու ինֆորմացիայի աղբյուրներին: Ու խորապես եթե ուսումնասիրես, ապա հնարավոր է հասկանաս, որ միայն հողի պատճառով չեն կոնֆլիկտները ստեղծվում, հողը հաճախ միայն պատրվակ է: Էթնիկ զտումից միջին հաշվով բան չի փոխվում, հողը որ էդքան թանկ բան լիներ, ղարաբաղցիք չէին գա ու լցվեին Երևան: Առհասարակ միջին վիճակագրական ադրբեջանցին սովորական մարդ է, ոչ հողեր գրավելու հախուռն ցանկություն ունի, ոչ էլ «ծովից ծով Ադրբեջան» ցնդաբանական երազանքներ ունի: Ինչքան որ մեր մեջ կան արշավելու վիրտուալ հակումներ ունեցող ալեքսանդր մակեդոնացիներ ու նապոլեոններ, որոնք չստերով կոմպի դեմը նստած երազելուց ավել բան անելու ունակ չեն, այնքան էլ նրանց մոտ: Իսկ իրական նպատակներ հետապնդող ղումարբազները երբ որ հրաման են տալիս, ապա երկու ժողովուրդներ այընտրանք չունենալով ստիպված իրար վրա են կրակում, ու անունն էլ դնում են «հայրենիքի պաշտպանություն», «մեր սուրբ հողերը», «երկրի սահմանները» բլա բլա բլա: Իսկ եթե քեզ թվում է, թե ասենք Կանադայում սեփականություն չունեցող հայը անպայմանորեն ավելի դժբախտ է, քան Արարատի դաշտավայրում հինգ հեկտար ունեցող հայը, ապա դու չարաչար սխալվում ես: Եվ այս ամենը ասելով ես բնավ չեմ ժխտում, որ որևէ պետություն անպայման պիտի ունենա իր սահմանները ու այդ սահմանները պիտի պաշտպանվեն: Եվ այդ սահմաններով ամփոփված հողը պիտի հանդիսանա այդ պետության քաղաքացիների սեփականությունը: Ուղղակի շատ դեպքերում ոչ քաղաքացին է այդ սեփականությունը զգում, ոչ էլ զինվորներն են իրար հետ կռվում այդ սեփականության համար, պարզապես շատ դեպքերում իրականությունը լրիվ այլ է, իսկ բուն օբյեկտիվ նպատակները բոլորովին չեն համընկնում ընդհանուր տարածված կարծիքների հետ: Օրինակի համար պատկերացրու ես ու դու գիտենք որ ազատ քաղաքացիներ ենք, բայց հանկարծ ու պարզվում է այդպես չի, երբ որ պա՜տահաբար ասենք հայտնվում ես քաղմասում, ասենք՝ որպես վկա:

Բիձա
23.12.2009, 23:57
դե раз уж որոշեցիր խուրդվել, հարց չկա, խուրդվենք....
քեզ կարամ մի հատ հարց տամ??? դու օդի մեջ պետություն տեսած կաս??? դեմից բռնել միանգամից պետություն սուբյեկտի մասին ես ասում, բայց էտ անտեր պետություն ունենալու համար ՏԱՐԱԾՔ, ՀՈՂ ա պետք.... էլ ոնց գրեմ, որ հասկանալի լինի..... չունես սեփական տարածք, չես կարա պետություն ունենաս, չեմ ջոկում, դժվար բան եմ ասում???

էտ ով ասեց որ սուվերեն չի??? քաղաքացու` արտաքին հարաբերություններում սուվերենությունը պետք չի հասկանալ որպես ցանկացած և յուրաքանչյուր քաղաքացու կամաարտահայտում.... դրա փոխարեն քաղաքացին ընտրում ա իր շարքից ներկայացուցիչ, որը ուղղակի ա իրականացնում էտ միջազգային հարաբերությունները..... 7-րդ դասարանի իրավունքի գրքի մեջ էլ ա գրած, որ պետությունը և հասարակությունը մի օրգանիզմ են, մի համակարգ, որոնցից մեկի բացակայությունը բացառում ա մյուսը, պետությունը ներկայացնում ա քաղաքացուն ու նրա շահերը.... խոսքը նրա մասին չի, թե ներկայումս մեզ մոտ ինչ պ*****կ վիճակ ա.....
պետությունը չի կարա ինքնագլուխ պատերազմի, քանի որ /ամենատարրական բանն եմ ասում/ պատերազմողը զինվորն ա, որը քաղաքացի ա, պատերազմողը հրամանատարն ա, որը նույնպես քաղաքացի ա.... մինչև հիմա այլմոլորակային գեներալ չեմ տեսել......
Իմ վախտվա 7-րդ դասարանի գրքում էդ մասին գրած չէր, ստիպված էդ դասերը սովետի քանդվելուց մաշկիս վրա գրվելուց սովորեցի:
Ըստ իմ "նակոլկեքի", պետությունը դա սեփականություն է: Ոչ թե ժողովրդի սեփականությունն է, այլ նրա, ով որ կհասցնի թաթը դնի վրեն ու վրեն էլ պահի:
Եթե ժողովուրդն էնքան շուստրի է, որ ինքն է իրա թաթը առաջինը դնում ու սաղի վրա հաչալով, չհասկացողներին կծելով, պետք եղած դեպքում առանձապես չհասկացողներին նույնիսկ անցավորների շարքը դարսելով տիրություն է անում իր ունեցվածքին, ապա դա կոչվում է սահմանափակ պատասխանատվությամբ ժողովրդավարական պետություն:
Եթե ժողովուրդը փալաս է ու կզած-պպզած-կոճակ սեղմելով ու քամակ լիզելով է ապրում,ապա էդ պետությունը մի քանի հոգու դուքանն է, տարածքն էլ դուքանի տարածքն է:
Դավիդուս ջան, ինչքան էլ որ քո 7-րդ դասարանի գրքում գրած լինի այլ բան, դու իմ ասածին հավատա- ցավդ տանեմ:
Կարաս Կորյուն Փիլոյանին ստիպի, որ կառափնարանում մասկա հագնի, - թե չէ ֆլան- ֆստան:

Mephistopheles
24.12.2009, 00:15
դրա փոխարեն քաղաքացին ընտրում ա իր շարքից ներկայացուցիչ, որը ուղղակի ա իրականացնում էտ միջազգային հարաբերությունները..... 7-րդ դասարանի իրավունքի գրքի մեջ էլ ա գրած, որ պետությունը և հասարակությունը մի օրգանիզմ են, մի համակարգ, որոնցից մեկի բացակայությունը բացառում ա մյուսը, պետությունը ներկայացնում ա քաղաքացուն ու նրա շահերը

այ ապրես Դավ ջան, ուրեմն այսօր Սերժն այն մարդն է որին դուք ընտրել եք ձեր շարքերից որը ողղակի իրականացնում է այդ "միջազգային հարաբերությունները", այսինքն համաձայնվում է ոչնչի դիմաց զորքերը հանել ազատագրված տարածքներից որպեսզի ադրբեջանցիները գան լցվել… դու ուղղակիորեն մանդատ ես տվել այդ մարդուն ձեր շարքերից որ իրականացնի "միջազգային հարաբերությունները"… էս նկարի մեջ դու ադրբեջանցի տեսա՞ր… ստորագրողն էլ է ձեր միջի ընտրյալը, զորքերը հանողն էլ… ինչպես ֆրանսիացին կասեր voila…

Նաիրուհի ջան, ինչպես տեսնում ես ձեր միջից ընտրած նախագահը այսօր զորքերը վիկիպեդիայից, յուտյուբից կամ ինտերնետից չի հանում այլ տարածքներից է հանում առանց լուրջ կոմպրոմիսների ադրբոջանցիների կողմից… ի՞նչ ես կարծում ի՞նճ ուղղությամբ պիտի տարվի ձեր պայքարը

Rammer
24.12.2009, 00:31
Ջոգում եք արդեն 6 էջ ա քննարկվում ա թե թեման պետք ա լինի թե ոչ:D Ամբողջը օֆֆտոպ ա ...

Elmo
24.12.2009, 00:47
Ջոգում եք արդեն 6 էջ ա քննարկվում ա թե թեման պետք ա լինի թե ոչ:D Ամբողջը օֆֆտոպ ա ...

Չէ, թեմայում թեմայի մասին գրառումները կոնկրետ ինձ համար շատ կարևոր ա, ու օֆտոպ չի: Ուրիշ տարբերակ չունեմ իմանալու մեծամասնության կարծիքը թեմայի արժեքավորության ու կարևորության մասին, որովհետև եթե իմ կամքով ժարժվեի, թեման կփակեի ու կջնջեի, որպես անիմաստ ու ինքնամխիթարման համար բացված, մեզ ոչ հարիր թեմա:

Մեկ էլ եթե կարելի ա, մի հատ խոցելի կողմ Հայաստանից էլի նշեմ, որ դա վերացնենք, կլինի ադրբեջանի խոցելի կողմերին +1: Ղարաբաղը վերցրել ենք ու չենք բնակեցնում, որ ի՞նչ: Օրինակ եթե շահագռգռող ծրագիր լիներ ու 1 000 000 հայ բնակեցնեինք Ղարաբաղում, + նրանց, ովքեր արդեն բնակվում են այնտեղ՝ բնիկ Ղարաբաղցիներին: Ո՞վ կարար թեկուզ թեթևակի ակնարկեր էդ հողերը հետ տալու մասին: Իսկ ի՞նչ ենք մենք անում: Սահման ենք պահում, բայց Ղարաբաղցիների մի մասը եկել ա Երևանում ա ապրում, մի մասն էլ արտագաղթել ա ու չի վերադառնում: Հիմա որ էդ փաստը մեր դեմը դնեն ի՞նչ ենք անելու:

Mephistopheles
24.12.2009, 00:50
ադրբեջանի խոցելի կողմը սերժ ա… կարանք թեման փակենք…… եթե իհարկե ուրիշ թույլ կողմ էլ գիտեք

Elmo
24.12.2009, 00:50
Երկուսն էլ պետության փախարեն ստեղծել են ֆայլաբազար:

Դեռ մենք մի գլուխ բարձր ենք: Իրենց ֆայլաբազարի տնօրենը անվերջ նշանակվելու սահմանադրական իրավունք ա ստացել, մերը՝ էստաֆետով իրար են փոխանցում: Արդյունքում նույն զիբիլն ա, բայց գոնե խոցելի ա :D մենակ խոցող չունենք:

davidus
24.12.2009, 01:29
Նախ արդեն ունեցածդ հողի վրա պիտի կարողանաս պետություն ստեղծել, որ ապացուցես որ լրացուցիչ հող ունենալու դեպքում էլ էտ պետության քաղաացիները պիտի դրանից օգուտ ստանան:

ընդհանուր գրածիդ հետ համաձայն եմ, բայց ....
կակես ինչ ա նշանակում լրացուցիչ հող.... հիմա, ըստ քեզ, Ղարաբաղը մեր համար ընենց, ուղղակի լրացուցիչ հող ա, հա??? իրա համար անտեր անտիրական ընկած էր, մենք էլ պարապ-սարապ նստած էինք, ասեցինք գնանք էտ լրացուցիչ հող ձեռք քցենք??

davidus
24.12.2009, 02:00
davidus, մի քիչ զսպիր էմոցիաներդ, ու տես ինչ եմ ասում. ղարաբաղյան կոնֆլիկտի պատճառները հասկանալու համար կարդա նախապատմությունը ու դեպքերի ժամանակագրությունը: Եվ ուշադրություն դարձրու, թե քանի խոշոր պրովոկացիոն շուխուրներ են եղել, որոնց պատճառով էլ սկսվել են մասսայական բախումները, ուշադրություն դարձրու ինֆորմացիայի աղբյուրներին: Ու խորապես եթե ուսումնասիրես, ապա հնարավոր է հասկանաս, որ միայն հողի պատճառով չեն կոնֆլիկտները ստեղծվում, հողը հաճախ միայն պատրվակ է: Էթնիկ զտումից միջին հաշվով բան չի փոխվում, հողը որ էդքան թանկ բան լիներ, ղարաբաղցիք չէին գա ու լցվեին Երևան

զսպած ա, ուղղակի անպատասխանատու արտահայտություններ չեմ սիրում... ;)

էսքան որ գրել ես, լավ ես արել, բայց կարաս մի հարցի պատասխանես?? ..Էսօր ադրբեջանը Հայաստանից ինչ ա ուզում???? կամ ուրից կերպ ձևակերպեմ, ըստ նրանց, ինչ ա էսօր Հայաստանը խլել ադրբեջանից??? փող??? բնակչությանն ա կոտորել նենգաբար??? թե կարող ա ուրիշ բան կա, չգիտենք??


հողը որ էդքան թանկ բան լիներ, ղարաբաղցիք չէին գա ու լցվեին Երևան:

Սահմամադրություն, 25-րդ հոդված...... կարդա, հետո կխոսանք....


Առհասարակ միջին վիճակագրական ադրբեջանցին սովորական մարդ է, ոչ հողեր գրավելու հախուռն ցանկություն ունի, ոչ էլ «ծովից ծով Ադրբեջան» ցնդաբանական երազանքներ ունի: Ինչքան որ մեր մեջ կան արշավելու վիրտուալ հակումներ ունեցող ալեքսանդր մակեդոնացիներ ու նապոլեոններ, որոնք չստերով կոմպի դեմը նստած երազելուց ավել բան անելու ունակ չեն, այնքան էլ նրանց մոտ: Իսկ իրական նպատակներ հետապնդող ղումարբազները երբ որ հրաման են տալիս, ապա երկու ժողովուրդներ այընտրանք չունենալով ստիպված իրար վրա են կրակում, ու անունն էլ դնում են «հայրենիքի պաշտպանություն», «մեր սուրբ հողերը», «երկրի սահմանները» բլա բլա բլա:

հետաքրքիր ա, թե էտ "միջին ադրբեջանցուն" վերաբերող ինֆորմացիան որտեղից ես վերցրել...... ոչ մեկ չի ասում, թե նրանք ծովից ծով են ուզում դառնալ, բայց փաստը, որ էսօր նրանք Ղարաբաղն են ուզում, իր բնակչությամբ թե առանց, էտ ադրեն հաստատ կարևոր չի, անհերքելի ա....
լսել ես պանթյուրքիզմի մասին??? ինձ թվուոմ ա, էտ պլանի մասին "ծովից ծով" ասվածը վիրավորանք ա.... ձեռքները ճար լիներ, նոր էին իրականացրել..... բայց դու ուղղակի ինձ չես կարա համոզես, որ թուրքը առիթը եղած դեպքում կյանքում չի հրաժարվի իր պապենական երազանքից, զուտ մենակ նրա համար, որ դե գիտեք ինչ կա, հայերն էլ են մարդ, սրանց հանգիստ թողենք.... մոռացել էս որ վերջերս, թուրքալեզու երկրների համագումարի ժամանակ /ոնց որ էտ էր/ Ալիևը կանգնել ապացուցում է, որ Սյունիքը պատմական ադրբեջանական տարածք ա..... է, հիմա ինչ, Սյունիքը կարողա իսկականից էտ մարդկանցն ա, վերքներս խաբար չկա??


Իսկ եթե քեզ թվում է, թե ասենք Կանադայում սեփականություն չունեցող հայը անպայմանորեն ավելի դժբախտ է, քան Արարատի դաշտավայրում հինգ հեկտար ունեցող հայը, ապա դու չարաչար սխալվում ես:

ոչ թե ուղղակի սեփականություն, այլ սեփական ՀԱՅՐԵՆԻՔՈՒՄ ապրելու երջանկություն..... էս երկիրը իմն ա, լավա, վատա, իմն ա...
ես թռնող չեմ ստեղից, ես հազար անգամ ինձ իմ հողի վրա ավելի լավ կզգամ, քան ուրիշի` մեղրի գետեր ունեցող երկրում

Օրինակի համար պատկերացրու ես ու դու գիտենք որ ազատ քաղաքացիներ ենք, բայց հանկարծ ու պարզվում է այդպես չի, երբ որ պա՜տահաբար ասենք հայտնվում ես քաղմասում, ասենք՝ որպես վկա:

պահօօ, էս ազգովի գոռում գոչում ենք, որ ուզում ենք օրինավոր երկիր սարքենք, բայց քաղմասում անօրենների դեմ ցուցմունք տալը մեր հաքով չի..... էտ ով ասեց, որ քաղմասում ցուցմունք տալը ազատությունից զրկվել ա կամ մարդու անքակտելի իրավունքների ու ազատությունների կոպիտ ոտնահարում???? կամ որ ազատության մասին ա խոսքը???

davidus
24.12.2009, 02:06
Իմ վախտվա 7-րդ դասարանի գրքում էդ մասին գրած չէր, ստիպված էդ դասերը սովետի քանդվելուց մաշկիս վրա գրվելուց սովորեցի:
Ըստ իմ "նակոլկեքի", պետությունը դա սեփականություն է: Ոչ թե ժողովրդի սեփականությունն է, այլ նրա, ով որ կհասցնի թաթը դնի վրեն ու վրեն էլ պահի:
Եթե ժողովուրդն էնքան շուստրի է, որ ինքն է իրա թաթը առաջինը դնում ու սաղի վրա հաչալով, չհասկացողներին կծելով, պետք եղած դեպքում առանձապես չհասկացողներին նույնիսկ անցավորների շարքը դարսելով տիրություն է անում իր ունեցվածքին, ապա դա կոչվում է սահմանափակ պատասխանատվությամբ ժողովրդավարական պետություն:
Եթե ժողովուրդը փալաս է ու կզած-պպզած-կոճակ սեղմելով ու քամակ լիզելով է ապրում,ապա էդ պետությունը մի քանի հոգու դուքանն է, տարածքն էլ դուքանի տարածքն է:
Դավիդուս ջան, ինչքան էլ որ քո 7-րդ դասարանի գրքում գրած լինի այլ բան, դու իմ ասածին հավատա- ցավդ տանեմ:
Կարաս Կորյուն Փիլոյանին ստիպի, որ կառափնարանում մասկա հագնի, - թե չէ ֆլան- ֆստան:

Բիձա ջան, բայց ախր գրել էի, չէ...


խոսքը նրա մասին չի, թե ներկայումս մեզ մոտ ինչ պ*****կ վիճակ ա.....

ճիշտ ես ասում, երկրների մեծամասնությունում վիճակը հենց էդպիսին ա.... բայց դե չէէէ, ոնց կլինի, մենք եվրոպական արժեքներ ենք բրթում, սահմանադրականություն, օրինականություն..... մեզ մոտ ամեն ինչ ուրիշ ա լինելու, մեր ընտրած լեգիտիմ իշխանությունը մեր ստրուկն ա լինելու, քաղաքացին ա մլիցուն տանելու քաղմաս ցուցմունք տալու..... ես հավատում եմ, էտ օրը մի օր գալու ա

davidus
24.12.2009, 02:08
այ ապրես Դավ ջան, ուրեմն այսօր Սերժն այն մարդն է որին դուք ընտրել եք ձեր շարքերից որը ողղակի իրականացնում է այդ "միջազգային հարաբերությունները", այսինքն համաձայնվում է ոչնչի դիմաց զորքերը հանել ազատագրված տարածքներից որպեսզի ադրբեջանցիները գան լցվել… դու ուղղակիորեն մանդատ ես տվել այդ մարդուն ձեր շարքերից որ իրականացնի "միջազգային հարաբերությունները"… էս նկարի մեջ դու ադրբեջանցի տեսա՞ր… ստորագրողն էլ է ձեր միջի ընտրյալը, զորքերը հանողն էլ… ինչպես ֆրանսիացին կասեր voila…

Մեֆ ջան, առը հա րիա բախտից, թե ինքը մեր կողմից ընտրված ա... ստեղից արդեն հետևում են մնացած պատասխանները.... դրան ընտրող չի եղել էն քանակությամբ, ինչ ինքն ա ներկայացնում.... իրան ոչ ոք չի լիազորել զորք ընդեղից հանել

Mephistopheles
24.12.2009, 02:16
Մեֆ ջան, առը հա րիա բախտից, թե ինքը մեր կողմից ընտրված ա... ստեղից արդեն հետևում են մնացած պատասխանները.... դրան ընտրող չի եղել էն քանակությամբ, ինչ ինքն ա ներկայացնում.... իրան ոչ ոք չի լիազորել զորք ընդեղից հանել

Դավ ջան, նա հանելու է… ու եթե չի ընտրվել ի՞նչ գործ ունի քո անունից խոսելու… եթե մենք այս հարցը չլուծենք, հեռանալու ենք այդ տարածքներից… հիշի ասածս… ու ոնց որ թույլ տվեցիք որ նա նախագահի, այնպես էլ թույլ կտաք որ զորքերը դուրս գան… իսկ ի՞նչ կանես եթե դուրս գան…

davidus
24.12.2009, 02:20
Բայց ինքը չի էլ խոսում.... սուս-փուս անում ա........
ինչ կանեմ???? հեշտ հարց չտվեցիր ու միանգամից էլ պատասխանեմ.....
երանի չէր մեկը լիներ, ասեր ինչ անենք ;) :(

Rammer
24.12.2009, 09:28
Դավ ջան, նա հանելու է… ու եթե չի ընտրվել ի՞նչ գործ ունի քո անունից խոսելու… եթե մենք այս հարցը չլուծենք, հեռանալու ենք այդ տարածքներից… հիշի ասածս… ու ոնց որ թույլ տվեցիք որ նա նախագահի, այնպես էլ թույլ կտաք որ զորքերը դուրս գան… իսկ ի՞նչ կանես եթե դուրս գան…
Իսկ եթե Սերժը վաղը հրաժարական տա, էտ տարածքներից դուրս չենք գալու?

Mephistopheles
24.12.2009, 09:39
Իսկ եթե Սերժը վաղը հրաժարական տա, էտ տարածքներից դուրս չենք գալու?

նայած ով տեղը կնստի/կնստցնեն/կգրավի… այս երեք տարբերակներից որն էլ լինի խայտառակ ձևով ենք դուրս գալու… իսկ եթե հրաժարվեց ու տեղի ունեցան ազատ և արդար ընտրություններ, ապա խնդիրը բոլորովին այլ կլինի… էլի դուրս կգանք, բայց շատ ավելի շահած և դիմացն ավելի շատ ստացած որովհետև մանևրելու տեղ կունենանք… իսկ եթե ժողովրդի մեծամասնությունը այնուամենայնիվ դեմ լինի դուրս գալուն , ապա "ձայն բազմաց ձայն աստծո"…

Հրեաները Գազայից դուրս եկան ու պատրաստվում են դադարեցնել շինարարությունը արևմտյան ափին… հրեաներն ապուշ ժողովուրդ չեն, նրանք ավելի ուշ ստեղծեցին երկիր, շատ ավելի թշնամական պայմաններում, բայց շատ ավելի բարձր ստանդարտներով քան մենք… կարծում եմ շատ բան կարելի է սովորել…

… Ղարաբաղի պայքարը հողի համար չէր, այլ իրավունքի և ազատության համար… ես հավատարիմ եմ մնում այդ սկզբմունքներին

Rammer
24.12.2009, 10:07
նայած ով տեղը կնստի/կնստցնեն/կգրավի… այս երեք տարբերակներից որն էլ լինի խայտառակ ձևով ենք դուրս գալու… իսկ եթե հրաժարվեց ու տեղի ունեցան ազատ և արդար ընտրություններ, ապա խնդիրը բոլորովին այլ կլինի… էլի դուրս կգանք, բայց շատ ավելի շահած և դիմացն ավելի շատ ստացած որովհետև մանևրելու տեղ կունենանք… իսկ եթե ժողովրդի մեծամասնությունը այնուամենայնիվ դեմ լինի դուրս գալուն , ապա "ձայն բազմաց ձայն աստծո"…

Հրեաները Գազայից դուրս եկան ու պատրաստվում են դադարեցնել շինարարությունը արևմտյան ափին… հրեաներն ապուշ ժողովուրդ չեն, նրանք ավելի ուշ ստեղծեցին երկիր, շատ ավելի թշնամական պայմաններում, բայց շատ ավելի բարձր ստանդարտներով քան մենք… կարծում եմ շատ բան կարելի է սովորել…

… Ղարաբաղի պայքարը հողի համար չէր, այլ իրավունքի և ազատության համար… ես հավատարիմ եմ մնում այդ սկզբմունքներին
Այսինքն ամեն դեպքում այդ տարածնքները վերադարձվելու են...Քո նշած տարբերակը շատ հեռու է, իսկ մենք այդքան ժամանակ չունենք: Չկա Ղարաբաղյան հարցի լուծման տարբերակ որտեղ հարակից տարածքները չվերադարձվեն, իսկ ԼՂԻՄ-ը չվերադարձվի Ադրբեջանին գոնե ժամանակավորպես, իսկ հետո թե ինչ կլինի դժվարա ասել, բայց նժարը էլի մեր կողմը չի...
Եթե Սերժը վաղը հրաժարական տա , դրանից հետո 100% արդար ընտրույուններ չեն լինելու...
Ամբողջ պռոբլեմը կայանում է նրանում, որ որպեսզի Հայաստնում լինի ժողովրդավարություն, Ռուսատսանը պետք է դուրս գա Հայաստանից, իսկ որպեսզի դուրս գա պետք է լուծվի Ղարաբաղի հարցը...Էտ ա ժողովրդավարության գինը: Դեռ ոչ մեկ ուրիշ լուծում չի առաջարկել, ով առաջարկեց ինքն էլ հաջորդ օրը կստի Սեռժի տեղը...

Հ.Գ. Ապեր հրեաններին մեր հետ մի համեմատի, իրանք շաատտ բարձր դասարանում են...:))

Վիշապ
24.12.2009, 11:02
զսպած ա, ուղղակի անպատասխանատու արտահայտություններ չեմ սիրում... ;)
Ապեր, ի՞նչ է նշանակում անպատասխանատու արտահայտություն, ես իմ արտահայտությունների համար պատասխան չե՞մ տալիս ինչ է, թե՞ չարաշահում եմ արտահայտվելու իմ իրավունքը։


էսքան որ գրել ես, լավ ես արել, բայց կարաս մի հարցի պատասխանես?? ..Էսօր ադրբեջանը Հայաստանից ինչ ա ուզում???? կամ ուրից կերպ ձևակերպեմ, ըստ նրանց, ինչ ա էսօր Հայաստանը խլել ադրբեջանից??? փող??? բնակչությանն ա կոտորել նենգաբար??? թե կարող ա ուրիշ բան կա, չգիտենք??
Ուրեմն Ադրբեջանի պես ոչ ժողովրդավարական երկրում ադրբջանցին ու Ադրբեջանը տարբեր բաներ են։ Ադրբեջանը հանձինս Ալիևների դինաստիայի կարող է այլ բան ցանկանալ, իսկ միջին վիճակագրական ադրբեջանցին՝ այլ, ու առհասարակ Ալիևի ու ադրբջանի ժողովդրի շահերը կարող են շատ հարցերում տարամիտել։ Մասնավորապես ադրբեջանցի հասարակ զինվորը ուզում է ողջ մնալ ու անփորձանք վերադառնալ տուն, այնինչ Ալիևը իշխանությունը երկարաձգելու համար գուցե և պատերազմի ծրագիր է կազմում, որտեղ հասարակ զինվորը ոտով գլխով ընկնում է պատերազմ կոչված փորձանքի մեջ, ջո՞կ։ Պատերազմը կկոչվի «հանուն հայրենիքի ու սրբազան հողի», արդյունքում կզոհվի զինվորը, կվայելի Ալիևը, իսկ ադրբեջանի ժողովուրդը թե հետո ավելի լավ կապրի, չափազանց կասկածելի է։


Սահմամադրություն, 25-րդ հոդված...... կարդա, հետո կխոսանք....
Ես ՀՀ Սահմանադրությունը գիտեմ, շնորհակալություն։ Դու ինքդ հետաքրքրվիր թե «ազգային գերակա շահ» մահանայով քանի հոգու են տնից վտարել ու մեղմ ասած ոչ համարժեք փոխհատուցում տվել, հետո կխոսենք։ Արարատի մարզում քանի հոգու ձեռքից են «օրենքով» հողեր խլել, որ հետո այդ նախկին սեփականատերերին որպես բատրակ աշխատացրել, հետո կխոսենք։


հետաքրքիր ա, թե էտ "միջին ադրբեջանցուն" վերաբերող ինֆորմացիան որտեղից ես վերցրել...... ոչ մեկ չի ասում, թե նրանք ծովից ծով են ուզում դառնալ, բայց փաստը, որ էսօր նրանք Ղարաբաղն են ուզում, իր բնակչությամբ թե առանց, էտ ադրեն հաստատ կարևոր չի, անհերքելի ա....
լսել ես պանթյուրքիզմի մասին??? ինձ թվուոմ ա, էտ պլանի մասին "ծովից ծով" ասվածը վիրավորանք ա.... ձեռքները ճար լիներ, նոր էին իրականացրել..... բայց դու ուղղակի ինձ չես կարա համոզես, որ թուրքը առիթը եղած դեպքում կյանքում չի հրաժարվի իր պապենական երազանքից, զուտ մենակ նրա համար, որ դե գիտեք ինչ կա, հայերն էլ են մարդ, սրանց հանգիստ թողենք.... մոռացել էս որ վերջերս, թուրքալեզու երկրների համագումարի ժամանակ /ոնց որ էտ էր/ Ալիևը կանգնել ապացուցում է, որ Սյունիքը պատմական ադրբեջանական տարածք ա..... է, հիմա ինչ, Սյունիքը կարողա իսկականից էտ մարդկանցն ա, վերքներս խաբար չկա??
Նորից կրկնում եմ, Ալիևն ու միջին վիճակագրական ադրբեջանցին տարբեր բաներ են։ Չգիտեմ դու ոնց, բայց ես որոշ ադրբեջանիցների հետ շփվել եմ, թե պատերազմից առաջ, թե պատերազմից հետո։ Իմ տեսած ադրբեջանցիք նորմալ մարդիկ էին, ոչ «նապոլեոններ» էին ոչ էլ «մակեդոնացիներ» էին, ոչ էլ հայերի ունեցվածքի վրա աչք տնկած ենիչերիներ էին։ Ուրիշ բան, որ պետական քարոզչության տակ ընկնելով, կամ որպես զինծառայող հրաման կատարելով հարձակվեն հայերի վրա։ Վարժեցրած շունը որ հարձակվում է մեկի վրա, դրա պատասխանատուն շան տերն է, իսկ սովորական շանը մինչև չկատաղեցնես, չի հարձակվի։ Շահերն են տարբեր։ Ադրբեջանցիների մեծամասնությունը խաղաղ ազգաբնակչություն է, ոնց որ ողջ աշխարհի ժողովուրդը։ Ժողովուրդներին ատել պետք չի, պետք է ատել հրահրողներին։ Մի ողջ ժողովդրի թշնամի համարելը խելագարություն է։


ոչ թե ուղղակի սեփականություն, այլ սեփական ՀԱՅՐԵՆԻՔՈՒՄ ապրելու երջանկություն..... էս երկիրը իմն ա, լավա, վատա, իմն ա...
ես թռնող չեմ ստեղից, ես հազար անգամ ինձ իմ հողի վրա ավելի լավ կզգամ, քան ուրիշի` մեղրի գետեր ունեցող երկրում
Վերացական մտքեր ես արտահայտում։ Նույն սկզբունքով յուրաքանչյուր ոք պիտի ապրի և իրեն երջանիկ զգա իր ծննդավայրում անկախ հանգամանքներից, ինչը որևէ առարկայական փաստով չի հիմնավորվում։ «Հայրենիք» կոչվածը զուտ զգացմունքային հասկացություն է։ Այլ բան է պետությունը, որտեղ քաղաքացին իրեն հարմար է զգում, որովհետև ինքը մասնակցում է այդ պետության կառավարման ու զարգացման գործընթացներին, և խիստ անհարմար է զգում, եթե իր փոխարեն մի խումբ մարդիկ կայացնում են որոշումներ, առանց իր կարծիքը հաշվի առնելու։


պահօօ, էս ազգովի գոռում գոչում ենք, որ ուզում ենք օրինավոր երկիր սարքենք, բայց քաղմասում անօրենների դեմ ցուցմունք տալը մեր հաքով չի..... էտ ով ասեց, որ քաղմասում ցուցմունք տալը ազատությունից զրկվել ա կամ մարդու անքակտելի իրավունքների ու ազատությունների կոպիտ ոտնահարում???? կամ որ ազատության մասին ա խոսքը???
Ապեր, խոսքը «կակ ռազ» չի վերաբերում օրինական ցուցմունք տալուն, որպես օրինակ, երբ որ մի դիպվածի հետ առնչություն ունենաս, որտեղ կա տուժող ու մեղավորը հայտնի չի, իսկ դու որպես վկա ես հանդես գալիս, ու սաղ գիշեր քաղմասում փորձում ես ապացուցել, որ դու անմեղ ես, ու լավագույն դեպքում երիկամների միջին ծանրության այտուցներով հասնես տուն, էդ ժամանակ կզգաս թե ինչ քաղցր բան է հայրենիքը։ Թե՞ մեզ մոտ ժողովրդավարություն է, ու ես մուտիլովկայով եմ զբաղված։ :P

davidus
24.12.2009, 12:36
Ապեր, ի՞նչ է նշանակում անպատասխանատու արտահայտություն, ես իմ արտահայտությունների համար պատասխան չե՞մ տալիս ինչ է, թե՞ չարաշահում եմ արտահայտվելու իմ իրավունքը։

դե եթե պատասխան ես տալիս, կասես սրան ոնց ես պատասխան տալու?? ;)


Չէ ապեր, կայֆը բռնում են էն մարդիկ, որոնք քեզ համոզում են, որ ադրբեջանցիք երազում են...........
էտ ով ա ինձ համոզում???


Ուրեմն Ադրբեջանի պես ոչ ժողովրդավարական երկրում ադրբջանցին ու Ադրբեջանը տարբեր բաներ են։ Ադրբեջանը հանձինս Ալիևների դինաստիայի կարող է այլ բան ցանկանալ, իսկ միջին վիճակագրական ադրբեջանցին՝ այլ, ու առհասարակ Ալիևի ու ադրբջանի ժողովդրի շահերը կարող են շատ հարցերում տարամիտել։ Մասնավորապես ադրբեջանցի հասարակ զինվորը ուզում է ողջ մնալ ու անփորձանք վերադառնալ տուն, այնինչ Ալիևը իշխանությունը երկարաձգելու համար գուցե և պատերազմի ծրագիր է կազմում, որտեղ հասարակ զինվորը ոտով գլխով ընկնում է պատերազմ կոչված փորձանքի մեջ, ջո՞կ։ Պատերազմը կկոչվի «հանուն հայրենիքի ու սրբազան հողի», արդյունքում կզոհվի զինվորը, կվայելի Ալիևը, իսկ ադրբեջանի ժողովուրդը թե հետո ավելի լավ կապրի, չափազանց կասկածելի է։

չէ ապեր, լրիվ ուրիշ բան ես ասում..... էտ նույն քո ասած "շարքային" ադրբեջանցին չի ուզում, որ գյավուրները իրա երկրից մի խոշոր մաս պլոկեն ու տանեն` անունը դնելով, որ էտ իրանցն ա: Հիմա դու ու ես, որպես շարքային հայաստանցի, բան չենք ուզում դրանցից???? ինչ կապ ունի ով ա կանգնած երկրի ղեկին??? Լևոնը, Ռոբերտը, Սերժը, թե Ալիևները..... ղարաբաղյան պատերազմը նշվածներից և ոչ մեկի կամակոր ցանկությունը չի եղել..... իսկ են մարդիկ, ովքեր զոհվել են այդ պատերազմում, ՀԱՍՏԱՏ «հանուն հայրենիքի ու սրբազան հողի» են զոհվել, համենայն դեպս մեր կողմից..... ուրիշ տարբերակ կա???


Ես ՀՀ Սահմանադրությունը գիտեմ, շնորհակալություն։ Դու ինքդ հետաքրքրվիր թե «ազգային գերակա շահ» մահանայով քանի հոգու են տնից վտարել ու մեղմ ասած ոչ համարժեք փոխհատուցում տվել, հետո կխոսենք։ Արարատի մարզում քանի հոգու ձեռքից են «օրենքով» հողեր խլել, որ հետո այդ նախկին սեփականատերերին որպես բատրակ աշխատացրել, հետո կխոսենք։

մենք խոսում ենք արտաքին հարաբերություններից, դու բերել ներսի ապօրինություններն ես "մատնանշում".... ղարաբաղցիների` Հայաստան գալը ինչ կապ ունի Արարատի մարզի հանցագործությունների հետ???


Նորից կրկնում եմ, Ալիևն ու միջին վիճակագրական ադրբեջանցին տարբեր բաներ են։ Իմ տեսած ադրբեջանցիք նորմալ մարդիկ էին, ոչ «նապոլեոններ» էին ոչ էլ «մակեդոնացիներ» էին, ոչ էլ հայերի ունեցվածքի վրա աչք տնկած ենիչերիներ էին։ Մի ողջ ժողովդրի թշնամի համարելը խելագարություն է։

իսկ ես քեզ նորից եմ հարցնում, ինչ ա նշանակում միջին վիճակագրական ադրբեջանցի..??
ոչ մեկ չասեց որ նրանք ՄԵՐ ունեցվածքի վրա աչք են տնկել, միջին վիճակագրական ադրբեջանցին չի ուզում որ իր ունեցածը խլեն, իսկ ըստ նրա, Ղարաբաղը իրենն ա և ոչ ուրիշինը... էլ ինչ նապոլեոն ու մակեդոնացի....

Վերացական մտքեր ես արտահայտում։ Նույն սկզբունքով յուրաքանչյուր ոք պիտի ապրի և իրեն երջանիկ զգա իր ծննդավայրում անկախ հանգամանքներից, ինչը որևէ առարկայական փաստով չի հիմնավորվում։ «Հայրենիք» կոչվածը զուտ զգացմունքային հասկացություն է։ Այլ բան է պետությունը, որտեղ քաղաքացին իրեն հարմար է զգում, որովհետև ինքը մասնակցում է այդ պետության կառավարման ու զարգացման գործընթացներին, և խիստ անհարմար է զգում, եթե իր փոխարեն մի խումբ մարդիկ կայացնում են որոշումներ, առանց իր կարծիքը հաշվի առնելու։

:D լուրջ???? ապեր հարմար ու անհարմար հայրենիք տերմինները առաջին անգամ էի տեսնում :D
ծննդավայրը ու հայրենիքը նույն բաները չեն, ընգեր ջան... «Հայրենիք» կոչվածը չի կարա զուտ զգացմունքային հազկացություն լինի..... դուրս ա գալիս, հիմա մեր սփյուռքահայերը որ ասում են Հայաստանը համարում են իրենցը, իրենց հայրենիքը, ձև են թափում, էտ ասածը զուտ ինչ-որ հուզական վիճակներ ա????
հայրենիքը մենակ փոր կշտացնելու համար չի, կամ հարմար կամ անհարմար զգալու :D


Ապեր, խոսքը «կակ ռազ» չի վերաբերում օրինական ցուցմունք տալուն, որպես օրինակ, երբ որ մի դիպվածի հետ առնչություն ունենաս, որտեղ կա տուժող ու մեղավորը հայտնի չի, իսկ դու որպես վկա ես հանդես գալիս, ու սաղ գիշեր քաղմասում փորձում ես ապացուցել, որ դու անմեղ ես, ու լավագույն դեպքում երիկամների միջին ծանրության այտուցներով հասնես տուն, էդ ժամանակ կզգաս թե ինչ քաղցր բան է հայրենիքը։ Թե՞ մեզ մոտ ժողովրդավարություն է, ու ես մուտիլովկայով եմ զբաղված։

նախ մուտիլովկայով չեն զբաղվում, մուտիլովկա անում են, էտ զբաղմունք չի...
քաղմասից ծեծված դուրս գալը հայրենիքի "համի" հետ կապ չունի.... եթե մարդ կոնկրետ փաստով մինչև քաղմաս ընկնելը ք@ք չի կերել, նրան ոչ մեկ էլ չի երիկամազրկի... էտ հեքիաթ ա... իհարկե բացառություններ միշտ էլ լինում են....

Rammer
24.12.2009, 12:39
Ժողովուրդ ինչքանով է տրամաբանական Ադրբեջանի ժողովրդի անունից պնդումններ անելը?

Mephistopheles
24.12.2009, 12:57
Այսինքն ամեն դեպքում այդ տարածնքները վերադարձվելու են...Քո նշած տարբերակը շատ հեռու է, իսկ մենք այդքան ժամանակ չունենք: Չկա Ղարաբաղյան հարցի լուծման տարբերակ որտեղ հարակից տարածքները չվերադարձվեն, իսկ ԼՂԻՄ-ը չվերադարձվի Ադրբեջանին գոնե ժամանակավորպես, իսկ հետո թե ինչ կլինի դժվարա ասել, բայց նժարը էլի մեր կողմը չի...
Եթե Սերժը վաղը հրաժարական տա , դրանից հետո 100% արդար ընտրույուններ չեն լինելու...
Ամբողջ պռոբլեմը կայանում է նրանում, որ որպեսզի Հայաստնում լինի ժողովրդավարություն, Ռուսատսանը պետք է դուրս գա Հայաստանից, իսկ որպեսզի դուրս գա պետք է լուծվի Ղարաբաղի հարցը...Էտ ա ժողովրդավարության գինը: Դեռ ոչ մեկ ուրիշ լուծում չի առաջարկել, ով առաջարկեց ինքն էլ հաջորդ օրը կստի Սեռժի տեղը...

Հ.Գ. Ապեր հրեաններին մեր հետ մի համեմատի, իրանք շաատտ բարձր դասարանում են...:))

տարածքներն ամեն դեպքում պետք է վերադարձվեն… դրանք մեր bargaining chip-երն են … և ինչքան ճկուն և խելացի լինեն մեր ղեկավարները (միայն լեգիտիմ) այնքան ավելի շահավետ կլինի ԼՂ դիրքերը… ամեն ինչը պահելը լուծում չի…

Ռուսաստանն իհակե հրեշտակ չի (մեղմ ասած) մեր երկրի ժողովրդավարությունը կախված է մեզանից առաջին հերթին… խոշոր հաշվով Ռուսաստանը թքած ունի թե հայաստանում ժողովրդավարություն է թե չէ… նրանց հետաքրքրում է իրենց շահը տարածաշրջանում ու եթե մենք նրա հետ հաշվի չնստենք Վրաստանի պես պրոբլեմներ ենք ունենալու… ընտրությունների ժամանակ Ռուսաստանի դերը չնչին էր ու այսօրվա վիճակի համար արևմուտքն ավելի շատ մեղք ունի քան Ռուսաստանը… միգուցե արևմուտքը պիտի դուրս գա հայաստանից…մենք ռուսներին շատ ավելի մեծ դեր ենք վերագրում հայաստանի ներքին գործերում քան իրականում նա ունի կամ կուզենար ունենալ… Ռամ ջան եթե կարծում ես ռուսներն են մեղավոր ապա պայքաարը պետք է լրիվ ուրիշ ուղղություն ունենար…

Ճիշտ ես հրեաների հարցով, բարձր դասարանցի են դրա համար էլ պետք է նրանցից սովորել… բա հո ցածր դասարանցիներից չենք սովորելու

Rammer
24.12.2009, 12:59
Հատուկ Վիշապի ու բոլորի համար...


ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՆ ՆԵՐՔԻՆ ՀԻՄՔԻ ՓՆՏՐՏՈՒՔՈՎ

1. Պարտադրված խաղաղություն (կամ ի հիշատակ եւ ի հեճուկս Դոլգիխի, Սլյունկովի, Տալիզինի, Պոնոմարեւի եւ այլ պաշտոնատար անձանց)

Արտաքին ուժի կողմից պարտադրված հաշտեցումը հազվադեպ է բերում իրական կայունության հաստատմանը: Կարծես թե դժվար է հիշել որեւէ օրինակ համաշխարհային պատմությունից, որը հաստատի գերտերությունների կողմից մշակված այս կամ այն տեղական pax-ի երկարատեւ արդյունավետությունը: Սովորաբար այդպիսի խաղաղեցմանը հետեւած արտաքին կայունությունը ուղեկցվում է ներքին անտեսանելի լարվածությամբ, որի կուտակված լավան ժայթքում է արտաքին ուժերի հեռանալուց հետո: Համոզվելու համար խորանալու կարիք չկա: Կարելի է հիշել մեր սեփական փորձը Ռուսական Կայսրությունում եւ Սովետական Միությունում: Չէ՞ որ երկուսի հովանու ներքո էլ ապահովված էր թվում եւ ծաղկում էր հայերի եւ կովկասյան թուրքերի հաշտ կյանքը: Մարդիկ երջանիկ էին եւ առեւտուր էին անում միմյանց հետ: Մանավանդ Սովետական Միության փորձը շատ ուսանելի է այս առումով: Այն, ինչին այսօր ձգտում են հասնել միջազգային միջնորդները, մեծ հաջողությամբ իրականացրել էր սովետական իշխանությունը` հայ, ադրբեջանցի, վրացի, աբխազ, օս, չեչեն եւ այլ ժողովուրդների ինտերնացիոնալ եղբայրությունն ու խաղաղ համակեցությունը: Բայց մենք եւ մեր անմիջական նախնիները բազմիցս ականատես են եղել, որ Կայսրության եւ Միության թուլացմանը կամ ժամանակավոր նահանջին զուգահեռ ինչի է վերածվել այդ եղբայրությունը` 1905-07, 1917-21, 1988- 94 թթ.-ին:

Իհարկե, կոնֆլիկտների թեժացմանը հաճախ նպաստել է նույն ինքը թուլացող Կայսրությունը եւ այլ գերտերությունները, սակայն ոչ ոք, ոչ մի արտաքին ուժ չի կարող արհեստականորեն ստեղծել կամ խրախուսել մի բան, որը չունի իր ներքին հիմքերը: Ոչ ոք չի կարող նաեւ ժողովուրդներին ստիպել խաղաղություն պահպանել միմյանց մեջ, եթե իրենք ինքնուրույն չհասունանան այդ վիճակին: Տարածված կարծրատիպ կա, թե ժողովուրդները պատերազմներ չեն ուզում, այլ ստիպված են մասնակցել դրանց վերնախավերի դրդմամբ: Եթե ամեն բան այդքան պարզ լիներ, ապա կոնֆլիկտների հարցն աշխարհում թերեւս վաղուց լուծված լիներ: Եթե ժողովուրդներն ուզում են պատերազմել, նրանք անպայման մի օր կպատերազմեն, եւ հաճախ վերնախավերն են, որ ստիպված են ենթարկվել այդ կիսագիտակցական կանչին, այլ ոչ թե հակառակը (իհարկե, հաճախ, բայց ոչ միշտ): Ես գրեթե համոզված եմ, որ եթե այսօր հաջողվի իրականացնել հայերի եւ երկու տեսակի թուրքերի հերթական պարտադրված հաշտեցումը, ապա դա միայն նոր` ապագա կոնֆլիկտների հող է նախապատրաստելու: Անձի եւ միջանձնային հարաբերությունների մակարդակով, հոգեբանությունը վաղուց է ապացուցել, որ արհեստականորեն վերացված ներանձնային կամ միջանձնային կոնֆլիկտը ոչ թե վերանում է, այլ ուղղակի «քշվում» է դեպի խորք: Դա նշանակում է, որ այն ավելի անվերահսկելի ու վտանգավոր է դառնում: Եվ մի օր ենթագիտակցական դարձած ուժը պայթում է նոր թափով:

Մեր` հայկական եւ կովկասյան վերնախավերը, լինելով իրենց էությամբ գերազանցապես ոչ թե քաղաքական, այլ զուտ վարչական եւ գաղութատիրական, սովոր չեն իրենք քայլերը կառուցել, հիմնվելով սեփական պատմության փորձի վրա: Նրանց «վինդոսներում» չկա այդպիսի ծրագիր: Նրանք սովոր են ներմուծել միայն պատրաստի մոդելներ: Այդ իսկ պատճառով այն, ինչ ակնհայտ է թվում առողջ բանականության համար, նրանց հաճախ անհասանելի է: Չէ՞ որ այն փորձը, որը քիչ առաջ ակնարկեցի, ինչ որ հայտնություն չէ, գաղտնիք չէ, դա նույնիսկ պատմական դասագրքերից չէ վերցված, այլ յուրաքանչյուրիս անձնական փորձն է, գոնե այն մասով, որը վերաբերում է սովետական շրջանին: Բայց փորձի փոխարեն գործում են սխեմաներ. տեսությունը, որը կենդանի, անսքող եւ խնամատար տեսողություն պետք է լինի` վերածվում է մեռյալ դոգմայի:

Որպեսզի ապահովվի տարածաշրջանի ժողովուրդների գոնե մի մասի կայուն եւ երկարատեւ խաղաղությունը, պետք է գտնվի գոյության այդպիսի կերպի ներքին «ալգորիթմը», «կոդը», կամ ինչպես որ դա կոչենք: Տնտեսական հարաբերությունները, առեւտուրը եւ այլն, որքան էլ կարեւոր լինեն, սակայն չեն կարող հանդես գալ որպես այդպիսիք: Առեւտուր կարելի է անել նույնիսկ պատերազմի պայմաններում: Պատմություններ կան այն մասին, որ նույնիսկ հակադիր խրամատներում գտնվող զինվորները կռվի դադարի պահերին կարող են միմյանց հետ փոխանակման կամ առեւտրային գործարքների մեջ մտնել: Անկեղծ ասած, ուղղակի ծիծաղելի է, երբ արհամարհելով ողջ նախկին փորձը, մարդիկ կարող են մտածել, որ փոխադարձ տնտեսական կապերի հաստատումը կարող է ապահովել խաղաղություն: Դա ցույց է տալիս, թե որքան ուժեղ է մարդկանց ուղեղային համակարգիչներում ներդրված գաղափարախոսական սխեմաների գերիշխանությունը կենդանի փորձի նկատմամբ: Կարելի է հիշել 1988-ի Պոլիտբյուրոն, որը սովետական գաղափարախոսությանը համապատասխան փորձում էր Արցախի հարցի լուծումը գտնել սոցիալական ծրագրերի մշակման ոլորտում:

Ժամանակակից արեւմտյան սեմինարային խաղաղարարները եւ նրանց հայաստանյան աշակերտները շատ չեն տարբերվում այդ առումով երջանկահիշատակ Դոլգիխից, Սլյունկովից, Տալիզինից, Պոնոմարեւից եւ այլ «պաշտոնատար անձանցից»: Մարդու վարքի մոտիվացիոն դաշտը հնարավոր չէ սահմանափակել միայն տնտեսական ոլորտով: Ալգորիթմը չեն կարող ապահովել նաեւ գեոպոլիտիկ կամ զուտ ռեալ պոլիտիկ-ի վրա հիմնվող լուծումները, թեեւ հատկապես վերջիններս, հիմնված լինելով պահպանողական գաղափարախոսության վրա, հաճախ ավելի հուսալի են, քան դոգմատիկ իդեալիզմի առաջ քաշած կոնֆլիկտների լուծումները (այսպես, Բիսմարկի օրինակով կարելի է հիշել, որ պահպանողական արտաքին քաղաքականությունը փորձում էր հակառակորդին խաղաղության այնպիսի չափավոր եւ ոչ շատ նվաստացուցիչ պայմաններ թելադրել, որպեսզի վերջինիս մոտ ռեւանշի ցանկությունը չդառնա անխուսափելի: Ի հեճուկս դրա, 20-րդ դարի հեղափոխականությունը առաջ բերեց լիակատար կապիտուլյացիայի պահանջը, որից բխում էր նաեւ մինչեւ վերջին զինվոր եւ վերջին փամփուշտ արյունոտ եւ անիմաստ պայքարի գաղափարը):

Ինչեւէ, խաղաղության, կայունության եւ անկախության ալգորիթմը պետք է փնտրել ներսում, ասել է, թե պատմական, պատմամշակութային եւ քաղաքակրթական ոլորտներում: Մինչ այդ հարցով կոնկրետիկայի անցնելը, ներողություն եմ խնդրում անհամբեր ընթերցողներից, որ այս նյութի շարունակությունում ստիպված եմ լինելու մի քանի խոսք ասելու այն մասին, թե ինչ պետք է իմ կարծիքով հասկանալ պատմություն ասելով: Հասկանում եմ, որ սա հրապարակախոսական նյութին այնքան էլ հարիր թեմա չէ, սակայն որոշեցի դա անել, քանի որ lragir.am-ում հրապարակված նախորդ նյութիս արձագանքներից մեկն եղավ մոտավորապես այն, որ պատմության մեջ խորանալը ավելորդություն է, որ պետք է նայել ներկային, որ բերելով պատմական օրինակներ, հեղինակն ու իր ընթերցողները հերթական անգամ դառնում են պատմության գերի եւ այլն: Քանի որ ենթադրում եմ, որ պատմության իմ ընկալումը բավականին տարբերվում է հիշյալ արձագանքի հեղինակի ընկալումից, փորձեմ երկու խոսքով պատասխանել` խոստանալով հնարավորինս կարճ լինել: Միաժամանակ այս ստիպված պատասխանը, հուսով եմ, թույլ կտա տվյալ նյութի երկու հատվածներն ավելի ամուր տրամաբանական կապով կապել իրար հետ:

ՀՐԱՆՏ ՏԷՐ-ԱԲՐԱՀԱՄԵԱՆ

Mephistopheles
24.12.2009, 13:08
Ժողովուրդ ինչքանով է տրամաբանական Ադրբեջանի ժողովրդի անունից պնդումններ անելը?

բավականին Ռամ ջան… ես էլ շատ ադրբեջանցիներ եմ ճանաչել

Mephistopheles
24.12.2009, 13:36
ծննդավայրը ու հայրենիքը նույն բաները չեն, ընգեր ջան... «Հայրենիք» կոչվածը չի կարա զուտ զգացմունքային հազկացություն լինի..... դուրս ա գալիս, հիմա մեր սփյուռքահայերը որ ասում են Հայաստանը համարում են իրենցը, իրենց հայրենիքը, ձև են թափում, էտ ասածը զուտ ինչ-որ հուզական վիճակներ ա????
հայրենիքը մենակ փոր կշտացնելու համար չի, կամ հարմար կամ անհարմար զգալու

Դավ ջան, եթե հարմարավետությունը, փորի կուշտությունը, քաղմասում անօրինական ծեծ ուտելը, ընտրության իրավունքը ձեռքից խլելը, անմեղ զոհերը հայրենիքի կարևորագույն մասը չի, բա էլ ի՞նչն է … Դավ ջան, հայրենիքը հենց էս բաների համար է … իսկ եթե սրանք չեն ապա, կներես, բայց հայրենիքը զուտ զգացական հասկացություն է…

իսկ ծննդավայրի հասկացությունը մի թերագնահատի… այսօր դրա ուժն է որ լիբանանահային Լիբանանում է պահում, պոլսահային Ստանբուլում, իրանահային Իրանում ու բաղդադահային Բաղդադում… մինչդեռ Հայրենիքի սերը դեռ ոչ մի հայի Հայաստան չի բերել, բացառությամբ մի քանի նվիրյալների ու մի խումբ շահամոլների որոնք այսօր իշխանությունների հետ միասին ձեր կաշվից են քերում իրենց եկամուտները… էլ չեմ ասում այն մեծ արտահոսքը որ այսօր հայաստանը կանգնացրել է դեմոգրաֆիական կատաստրոֆայի առաջ ու դրա պատճառն առաջին պարբերության մեջ նշածներն են…

Mephistopheles
24.12.2009, 13:43
եթե մարդ կոնկրետ փաստով մինչև քաղմաս ընկնելը ք@ք չի կերել, նրան ոչ մեկ էլ չի երիկամազրկի... էտ հեքիաթ ա... իհարկե բացառություններ միշտ էլ լինում են....

Դավ ջան, կարող է ուզում ես ասել որ մարտի 1-ին ու դրանից հետո ժողովուրդը այնպիսի մի ք@ք էր, որ ստիպված տաս հոգու գնդակահարեցին ու ահագին մարդու վիրավորեցին ու կանանց ու աղջիկներին ծեծեցին… թե՞ սա այն բացառությունն է որի մասին նշել ես… քո ասելով դուրս է գալիս որ բացառությունը Հայաստանում օրինաչափությունն է, իսկ օրինաչափությունը՝ բացառություն…

Տրիբուն
24.12.2009, 13:58
ընդհանուր գրածիդ հետ համաձայն եմ, բայց ....
կակես ինչ ա նշանակում լրացուցիչ հող.... հիմա, ըստ քեզ, Ղարաբաղը մեր համար ընենց, ուղղակի լրացուցիչ հող ա, հա??? իրա համար անտեր անտիրական ընկած էր, մենք էլ պարապ-սարապ նստած էինք, ասեցինք գնանք էտ լրացուցիչ հող ձեռք քցենք??
Չէ Ղարաբաղը զուտ հայկական հող ա: Մուշն ու Վանն էլ: Բայց Մուշում ու Վանում հիմա քրդեր են ապրում: Ղարաբաղում էլ հայեր էին ապրում: Հիմա բացի Մուշից ու Վանից դատարկվում ա համ Ղարաբաղը համ էլ Հայաստանի Հանրապետությունը: Ու ոնց որ, ոչ էն ա ադրբեջանցիների լծի տակ, ոչ էլ մյուսը:

Իմ ասածը հետևյալն ա - պետք ա հող ունենալ, որ վրեն պետություն ստեղծեն մոդելը, կիսատ մոդել ա: Քսան տարի ա հողն ունենք, բայց պետություն չենք կարում ստեղծենք, մի բան էլ քանդ ու քարափ ենք անում: Ուրիշ մեկը կարող ա եզրակացնի, որ մենք ուրիշի հողի վրա ավելի լավ քաղաքացի ենք, քան մեր հողի վրա:

Տրիբուն
24.12.2009, 14:04
բայց փաստը, որ էսօր նրանք Ղարաբաղն են ուզում, իր բնակչությամբ թե առանց, էտ ադրեն հաստատ կարևոր չի, անհերքելի ա....
Ընկեր, փաստ նաև, որ ոնց որ մենք էլ ենք Ղարաբաղն ուզում առանց բնակչության: Երևի բանջար ենք ցանելու տեղը: Փաստ ա նաև, որ ոնց որ Հայաստանն էլ ենք ուզում առանց բնակչության - տակը բան չենք մնացել, ու վիզ դրած մնացողների մայրիգն ենք լացանում, որ վերջնականապես Իգդիր լինեն գնան: Ղարաբաղի համար կռված զինվոր ենք ման գալիս, հատուկ ասկոլկեքը մարմնի մեջ, որ Գալուստի բերանով դավադիր հայտարարենք ու ուրախանանք:

Մեկ մեկ ինձ թվում ա, որ Հայաստանը Ղարաբաղի հետ պետք ա ծերից ծեր դատարկել, տալ ՄԱԿ-ին կառավարման, որպես թանգարան: Մենք էլ դեսից դենից կգանք մի երկու եկեղեցու կնայենք (ժամանակից կախված), Արարատով հզմայլվենք, կոնյակ կխմենք, ու կգնանք մեր գործերով, խոսքի Լոս:

Կարաս ասես, էս մեր ստեղծած պետությունը մեր ինչիներին ա պետք? Էս քննարկումը մոտս էն տպավորությունն ա ստեղծում, որ մենք պետություն ենք ստեղծել ոչ թե հանուն հայի, հանուն Հայաստանի քաղաքացու, այլ թուրքերի ինադու:

Mephistopheles
24.12.2009, 14:12
Տարածված կարծրատիպ կա, թե ժողովուրդները պատերազմներ չեն ուզում, այլ ստիպված են մասնակցել դրանց վերնախավերի դրդմամբ: Եթե ամեն բան այդքան պարզ լիներ, ապա կոնֆլիկտների հարցն աշխարհում թերեւս վաղուց լուծված լիներ: Եթե ժողովուրդներն ուզում են պատերազմել, նրանք անպայման մի օր կպատերազմեն, եւ հաճախ վերնախավերն են, որ ստիպված են ենթարկվել այդ կիսագիտակցական կանչին, այլ ոչ թե հակառակը (իհարկե, հաճախ, բայց ոչ միշտ): Ես գրեթե համոզված եմ, որ եթե այսօր հաջողվի իրականացնել հայերի եւ երկու տեսակի թուրքերի հերթական պարտադրված հաշտեցումը, ապա դա միայն նոր` ապագա կոնֆլիկտների հող է նախապատրաստելու: Անձի եւ միջանձնային հարաբերությունների մակարդակով, հոգեբանությունը վաղուց է ապացուցել, որ արհեստականորեն վերացված ներանձնային կամ միջանձնային կոնֆլիկտը ոչ թե վերանում է, այլ ուղղակի «քշվում» է դեպի խորք: Դա նշանակում է, որ այն ավելի անվերահսկելի ու վտանգավոր է դառնում: Եվ մի օր ենթագիտակցական դարձած ուժը պայթում է նոր թափով:


կներես Ռամ ջան, բայց այս տողերի հեղինակը հաստատ հայից բացի ուրիշ ժողովուրդ չի տեսել…

Mephistopheles
24.12.2009, 14:17
Կարելի է հիշել 1988-ի Պոլիտբյուրոն, որը սովետական գաղափարախոսությանը համապատասխան փորձում էր Արցախի հարցի լուծումը գտնել սոցիալական ծրագրերի մշակման ոլորտում:


երբ ղարաբաղցիներին խոսեցնում էին ասում էին "գազ չկա, ջուր չկա, ճանապարհները վատն են… ու սենց բաներ"… սոցիալականը շատ մեծ դեր է խաղում ու չես պատկերացնում թե մարդկանց ինչի կարող է դրդել… ընդհուպ մինչև ազգամիջյան ընդհարումների ու պատերազմների…

davidus
24.12.2009, 15:09
Դավ ջան, կարող է ուզում ես ասել որ մարտի 1-ին ու դրանից հետո ժողովուրդը այնպիսի մի ք@ք էր, որ ստիպված տաս հոգու գնդակահարեցին ու ահագին մարդու վիրավորեցին ու կանանց ու աղջիկներին ծեծեցին… թե՞ սա այն բացառությունն է որի մասին նշել ես… քո ասելով դուրս է գալիս որ բացառությունը Հայաստանում օրինաչափությունն է, իսկ օրինաչափությունը՝ բացառություն…

իրահկե էտ չեմ ուզում ասել..... Մարտի մեկը լրիվ ուրիշ դեպք ա, որ ոչ մի բանական մարդու ուղեղում չպիտի տեղավորվի.... մարտի մեկը պազոռ ա մեր երեսին.... խոսքը դրա մասին չի...

davidus
24.12.2009, 15:15
Մեկ մեկ ինձ թվում ա, որ Հայաստանը Ղարաբաղի հետ պետք ա ծերից ծեր դատարկել, տալ ՄԱԿ-ին կառավարման, որպես թանգարան: Մենք էլ դեսից դենից կգանք մի երկու եկեղեցու կնայենք (ժամանակից կախված), Արարատով հզմայլվենք, կոնյակ կխմենք, ու կգնանք մեր գործերով, խոսքի Լոս:

Կարաս ասես, էս մեր ստեղծած պետությունը մեր ինչիներին ա պետք? Էս քննարկումը մոտս էն տպավորությունն ա ստեղծում, որ մենք պետություն ենք ստեղծել ոչ թե հանուն հայի, հանուն Հայաստանի քաղաքացու, այլ թուրքերի ինադու:

հեչ, 4 պատ լինի, մեջը կոմպ, մենք էլ մտնենք ակումբ, զավզակություն անենք.... մտքովս ուրիշ բան չի անցնում... :think

Տրիբուն
24.12.2009, 15:21
հեչ, 4 պատ լինի, մեջը կոմպ, մենք էլ մտնենք ակումբ, զավզակություն անենք.... մտքովս ուրիշ բան չի անցնում...
Այ հենց տենց էլ հիմա ստացվել ա:

Բիձա
24.12.2009, 20:22
Ընկեր, փաստ նաև, որ ոնց որ մենք էլ ենք Ղարաբաղն ուզում առանց բնակչության: Երևի բանջար ենք ցանելու տեղը: Փաստ ա նաև, որ ոնց որ Հայաստանն էլ ենք ուզում առանց բնակչության - տակը բան չենք մնացել, ու վիզ դրած մնացողների մայրիգն ենք լացանում, որ վերջնականապես Իգդիր լինեն գնան: Ղարաբաղի համար կռված զինվոր ենք ման գալիս, հատուկ ասկոլկեքը մարմնի մեջ, որ Գալուստի բերանով դավադիր հայտարարենք ու ուրախանանք:

Մեկ մեկ ինձ թվում ա, որ Հայաստանը Ղարաբաղի հետ պետք ա ծերից ծեր դատարկել, տալ ՄԱԿ-ին կառավարման, որպես թանգարան: Մենք էլ դեսից դենից կգանք մի երկու եկեղեցու կնայենք (ժամանակից կախված), Արարատով հզմայլվենք, կոնյակ կխմենք, ու կգնանք մեր գործերով, խոսքի Լոս:

Կարաս ասես, էս մեր ստեղծած պետությունը մեր ինչիներին ա պետք? Էս քննարկումը մոտս էն տպավորությունն ա ստեղծում, որ մենք պետություն ենք ստեղծել ոչ թե հանուն հայի, հանուն Հայաստանի քաղաքացու, այլ թուրքերի ինադու:
Տրիբուն ջան, ինչ թանգարան առանց էքսպոնատների՞: Չեղավ- բա առանց մեզ համ ու հոտ կմնա էդ թանգարանի մեջը՞ :o
Իսկ վաաբշե եթե հեռվից, չերեղ զվարթնոց, տամոժնի ներս մտնես, ու հլա հավես մնացած լինի, գուցե նայելուց ձևի համար զմայլվես, բայց հաստատ հայկական կոնյակին արդարացված հեգնանքով ես վերաբերվելու:
Իսկ պետությունը ներառյալ 1-ը, չենք ստեղծել, -ստեղծվել են մեզանից անկախ: -Գենոցիդի հետևանքով հայ փախստականների թիվը մեծացավ ներկայիս տարածքում, ստեղծվեց դուքան, դուքանի անունը դրին հայաստան: Էն է, էդ դուքանն էլ էր լրիվ վարի գնալու, մեկ էլ սովետիզացիան հասավ էս տարածք- նային տեսան դեռ հայեր են ապրում, անունը դրին Հայաստան:
Էս վերջինն էլ չենք ստեղծել- Սովետը քանդվեց, տարածքի անունը ձևակերպեցին որպես պետություն, տվին տղերքին:
Մենք չենք ստեղծել, բայց մեզանից կախված միշտ էլ վարի են գնացել այդ նվերները:
Իսկ կոնկրետ մեր -ակումբակիցների քյարն էն ա, որ քննարկում ենք, մտքներս աշխատում է, ոգևորվում, զայրանում կամ տխրում ենք-մեզ մտածող էակ զգում:

Marduk
24.12.2009, 21:19
Տրիբուն

Ունենք հող 42.000 քմ
Տրված է ժամանակ, համեմատաբար խաղաղ:
Ունենք մի հատ քաղցրահամ լիճ, ունենք հողեր որ լրիվ հերիք են կերակրելու մեզ, ու ունենք քիչ քանակով մարդիկ, հազիվ Մոսկվայի մի թաղամասի չափ մարդ:

Հիմա ինձ ասեք ի?նչն է մեզ խանգարում նորմալ մոդելով երկիր կառուցենք:

Ոչ մի բան: Ուղղակի դեպի ճշմարտության բացահայտման ձգտման բացակայությունը կամ ցածր մակարդակը:
Ամեն մարդ իրա ճիշտն է գտել ու դրանով ապրում է: Ու չի ուզում փոխի իրա «ճիշտ»-ը:
Մեկը ասում է ռուսն է մեղավոր, մինչև ռսներին չքշենք չենք ապրի, մեկը ասում է թուրքն է մեղավոր: Մեկը ասում է ամերիկան է մեղավոր, մեկն էլ ասում է հայի բախտ վարիանտ չկա:

Էսենց էլ ապրում ենք: Բայց կարծում եմ որ ցանկության դեպքում ամեն ինչ էլ հանրավոր է:

հ.գ. Օրինակ հարգելի Մեֆիստոֆել, այդ տողերի հեղինակի վրա այդպիսի նայեզդի իմաստը որն է?
Իմ կարծիքվ նորմալ միտք է: Եթե հայերը ու թուրքերը չուզենան խաղաղ ապրել ապա ինչքան էլ ստիպեն ապա ժամանակավոր է լինելու ու ի վերջո պայթելու է: Ոնց որ Սումգայիթում եղավ:
Ես օրինակ չեմ հասկանում ինչու այդպիսի կտրուկ հակազդեցություն պարզ ճշմարտության նկատմամբ: Ինչ այլ փաստարկ կա:

Իսկ միգուցե դու կողմ ես որ մի օտար ուժ գա ու պարտադրի անարդար ու ժամանակավոր խաղաղություն:

Տրիբուն
24.12.2009, 22:02
Հիմա ինձ ասեք ի?նչն է մեզ խանգարում նորմալ մոդելով երկիր կառուցենք:

Այ չգիտեմ Մարդուկ ջան, բայց մի բան խանգարում ա, որ մինչև հիմա նորմալ երկիր չենք կառուցել: Մութ ուժերին չեմ մեղադրում, մեզ եմ մեղադրում: Ու մեր նորմալ երկիր չկառուցելն էլ, հաստատ Ադրբեջանի խոցելի կողմերի քանակից կախված չի եղել: Հողերս ադրբեջանցիների գլուխը, իրանց փաշայով: Ես ուզում եմ Ադրբեջանից տարբերվող երկիր ունենալ: Շատ տարբերվող: Նենց երկիր որ Ադրբեջանի հետ համեմատվելու եզր անգամ չունենա: Բայց էս պահին ոնց նայում եմ, մենք ադրբեջանից տարբերվում ենք միայն նրանով, որ մենք հայերեն ենք խոսում, իրենք թուրքերեն: Մնացած ամեն ինչով մեկին մեկ նույնն ենք:

Elmo
24.12.2009, 22:15
Հիմա ինձ ասեք ի?նչն է մեզ խանգարում նորմալ մոդելով երկիր կառուցենք:

Սովետի կազմից դուրս եկանք ու ոտից գլուխ հետ ծախվեցինք ռուսներին: Ի միջայլոց էժանով: Հիմա էլի ռուսների լծի տակ ենք, բայց մի տարբերությամբ: Սովետի ժամանակ գոնե կերակրում նոր էին կթում, հիմա հենց սենց էլ կթում են:
Այստեղից հետևություն՝ ոչ ոք չի խանգարել մեզ նորմալ երկիր ունենալ:

Բայզ զգում ե՞ք մի քանի էջ ա Հայաստանի թերություններից ենք խոսում: Որովհետև ադրբեջանի վրա տենց թերություն չկա, որից Հայաստանը չունենա ու ավելի վատ արտահայտված: Գոնե նրանք ոչ մեկին ծախված չեն:

Marduk
24.12.2009, 23:14
Բայզ զգում ե՞ք մի քանի էջ ա Հայաստանի թերություններից ենք խոսում: Որովհետև ադրբեջանի վրա տենց թերություն չկա, որից Հայաստանը չունենա ու ավելի վատ արտահայտված: Գոնե նրանք ոչ մեկին ծախված չեն:

Էլմո

Եթե ուզում ես Ադրբեջանի նման «անկախ» լինենք ապա գոնե պետք է ժառանգական սուլթանատի պես համակարգ ունենանք, որպեսզի արտաքին միջամտությունները նվազագույնի հասցվեն։

Ապացուցված փաստ է որ մահմեդական ժառանգական միապետությունները բավականին անկախ են ու ինքնիշխան։ Օրինակ Սաուդյան Արաբիա, Թուրքմենիա, Էմիրություններ և այլ Բահրեյններ։

Բայց դա էլ իր թերությունները ունի․․․

davidus
24.12.2009, 23:19
բայց ասել ասողի, մի քանի էջ կռիվ ենք անում նրա համար, որ էս թեման չփակեն, բայց բացի 1-ին էջից հլը աչքովս նյութ չի ընկել..... բա ուր են էնտուզիաստները :think :think

Elmo
25.12.2009, 00:08
բայց ասել ասողի, մի քանի էջ կռիվ ենք անում նրա համար, որ էս թեման չփակեն, բայց բացի 1-ին էջից հլը աչքովս նյութ չի ընկել..... բա ուր են էնտուզիաստները :think :think

Դավ ջան թեման բացողը երևի մտածել ա, որ սաղս համերաշխ ուժերով ղժալու նյութեր ենք դնելու ադրբեջանի մասին ու խոռով ծիծաղենք: Բայց ամենաիմաստուն մարդը պետք է ինքն իր թերությունները տեսնել իմանա, նոր դրանք փնտրի թեկուզ թշնամու վրա, դրա համար էլ մենք ինքնաքննադատությամբ ենք զբաղվում:

Ճիշտն ասած թեմայի առաջին էջը մեծ հիասթափություն էր իմ համար, ու ավելի մեծ հիասթափություն կապրեի, եթե թեման այպիսի ընթացք չստանար: Բայց գնալով ուրախացա, որ մենք առաջին հերթին կարողանում ենք մեր թերությունները տեսնել, մեզ քննադատել, ու առանց դրա, չենք կարողանում թեկուզ թշնամու մասին վատ խոսք ասել:
Ուրեմն ամեն ինչ կորած չի: Երբ թերությունդ զգում ես, ուրեմն կաշխատես դրա վերացման վրա:

Mephistopheles
25.12.2009, 02:05
իրահկե էտ չեմ ուզում ասել..... Մարտի մեկը լրիվ ուրիշ դեպք ա, որ ոչ մի բանական մարդու ուղեղում չպիտի տեղավորվի.... մարտի մեկը պազոռ ա մեր երեսին.... խոսքը դրա մասին չի...

իսկ ինչով է ուրիշ… դա մեր երկրի իսկական դեմքն է

davidus
25.12.2009, 11:01
իսկ ինչով է ուրիշ… դա մեր երկրի իսկական դեմքն է

ամենինչով..... դեմքը չի, անձնագիրն ա.....

Արիացի
25.12.2009, 11:16
Ադրբեջանի ամենախոցելի կողմը այն է, որ նրանք իրենց թերությունները չեն նկատում ու հայերին վատաբանելով են զբաղված: Իսկ այ հայ իմաստուն հասարակությունը առաջինը սեփական թերություններն ու խոցելի կողմերն է տեսնում: Ու քանի դեռ Հայաստանում թերությունները չեն վերացել, չի քննարկում Ադրբեջանի խոցելի կողմերը:

Շինարար
25.12.2009, 11:40
Ադրբեջանի ամենախոցելի կողմը այն է, որ նրանք իրենց թերությունները չեն նկատում ու հայերին վատաբանելով են զբաղված: Իսկ այ հայ իմաստուն հասարակությունը առաջինը սեփական թերություններն ու խոցելի կողմերն է տեսնում: Ու քանի դեռ Հայաստանում թերությունները չեն վերացել, չի քննարկում Ադրբեջանի խոցելի կողմերը:

Ու այդպես, դեռ Տիգրան Մեծի ժամանակից պայքարում ենք մեր սեփական թերությունների դեմ, բայց դեռ ոչ մի արդյունքի չենք հասել:

Բիձա
25.12.2009, 18:31
Ադրբեջանի ամենախոցելի կողմը այն է, որ նրանք իրենց թերությունները չեն նկատում ու հայերին վատաբանելով են զբաղված: Իսկ այ հայ իմաստուն հասարակությունը առաջինը սեփական թերություններն ու խոցելի կողմերն է տեսնում: Ու քանի դեռ Հայաստանում թերությունները չեն վերացել, չի քննարկում Ադրբեջանի խոցելի կողմերը:
Սև բոլդի մասով- այ-այ-այ::o
Կարմրի մասով-Բա,:P
Կանաչի մասով- :8

Բիձա
25.12.2009, 18:33
Ու այդպես, դեռ Տիգրան Մեծի ժամանակից պայքարում ենք մեր սեփական թերությունների դեմ, բայց դեռ ոչ մի արդյունքի չենք հասել:
Զանգին, ասին արդյունքները դեռ 1500 տարի առաջ ուղարկել ենք: Եթե չեք ստացել, գնացեք պոչտայում ստուգեք, միգուցե ընտեղ գցած են՞:hands

Hamshentsi
25.12.2009, 18:39
Դավ ջան թեման բացողը երևի մտածել ա, որ սաղս համերաշխ ուժերով ղժալու նյութեր ենք դնելու ադրբեջանի մասին ու խոռով ծիծաղենք: Բայց ամենաիմաստուն մարդը պետք է ինքն իր թերությունները տեսնել իմանա, նոր դրանք փնտրի թեկուզ թշնամու վրա, դրա համար էլ մենք ինքնաքննադատությամբ ենք զբաղվում:

Պատասխանեմ նախ Elmo-ին: Գոնե որպես մոդերատոր պետք է կարդացած լինեիր այս թեմային առնչվող իմ երրորդ գրառումը: Այնտեղ արդեն ասել եմ, որ թեմայի նպատակը ամենևին էլ ծիծաղելը չէ: Եւ, խնդրում եմ, ինձ մտքեր մի վերագրիր: Թե ես ինչ եմ մտածել թեման բացելուց առաջ, հստակ շարադրել եմ սկզբում էլ, քո առարկությունից հետո էլ: Ավելի պարզ բացատրել չեմ կարող միգուցե այն պատճառով, որ իմաստուն չեմ, այլ` իմաստություն փնտրող:

Պատասխանեմ davidus-ին: Ես մեծ հետաքրքրությամբ հետևում եմ քննարկմանը: Կարծում եմ` կհամաձայնես, որ քննարկվում են թեմաներ, որոնք, լինելով հրատապ, շատ հեռու են իմ առաջարկած խիստ պրագմատիկ, նեղ թեմայից: Ես անհարմար եմ զգում միջամտել խոսակցությանն ու քննարկվող թեմային չառնչվող բաներ ասել: Սա` առաջին: Երկրորդ` ինչքան էլ ես էնտուզիաստ լինեմ, ինձ չի ոգևորում փակվելու ենթակա թեմայի համար նյութեր տրամադրելը: Դրանք ստեղծելն ինձնից ջանք է խլում, և ես դա հաճույքով կանեմ, եթե որոշվի, որ թեման մնում է:

Բայց նույնիսկ եթե թեման փակվի, ես ուրախ եմ, որ այսքան հետաքրքիր մտքերի արտահայտության առիթ դարձա: Հավատացեք, ձեր դատողություններն ընթերցելը հազար հատ "Հայկական ժամանակ" ու "Չորրորդ իշխանություն" արժե:

Մինչև մոդերատորի վճիռը

Elmo
25.12.2009, 20:45
Բայց նույնիսկ եթե թեման փակվի, ես ուրախ եմ, որ այսքան հետաքրքիր մտքերի արտահայտության առիթ դարձա

Թեման չի փակվի: Բայց և թեմայից դուրս գրառումները այլևս կմոդերավորվեն, որովհետև բուն այս թեմայով ընդամենը մի 2 գրառում է եղել: Այսուհետ կատարված ցանկացած թեմայից դուրս գրառում կտուգանվի ու կջնջվի:

Hamshentsi
25.12.2009, 23:52
Ինչ է ցույց տալիս աղջիկների թիվը
Ադրբեջանի հարավային շրջաններում բուհերի դիմորդների թվի ընդամենը 10%-ն են կազմում աղջիկները: Ընդունելության պետական հանձնաժողովի նախագահ Մելեյկե Աբասզադեի խոսքով, “դա նշանակում է, որ ադրբեջանուհիները վաղ տարիքից զրկվում են կրթության իրավունքից”: (Յարդիմլինի շրջանում անցած տարի 479 դիմորդից 45-ն էր աղջիկ, Լերիկի շրջանի 469 դիմորդից` 81-ը):

Իսկ Ադրբեջանի արևմտյան շրջաններում դիմորդների մեծ մասն աղջիկ է: “Դա կապված է այն բանի հետ, որ այդ շրջաններում պատանիները վաղ տարիքից գալիս են մայրաքաղաք կամ գնում են Ռուսաստան` աշխատելու”, – ասել է Մ.Աբասզադեն (http://ru.apa.az/news_Мелейке_Аббасзаде:_«В_южных__150153.html):

Մեկնաբանություն – Ադրբեջանի հարավային շրջաններում, փաստորեն, մահմեդական միջնադարի օրենքներ են գործում: Իսկ արևմտյան շրջաններում տարածված է գործազրկությունը, տղամարդիկ արտագաղթում են:

Գործազրկության և արտագաղթի խնդիր կա, իհարկե, նաև Հայաստանում: Բայց Ադրբեջանը պարծենում է իր վերջին տարիների տնտեսական աճով, և նշված խնդիրների առկայությունը ստիպում է առնվազն վերապահումով վերաբերվել Ադրբեջանի տնտեսական աճի ցուցանիշներին:


Ադրբեջանն ու Թուրքիան` “ականապատ դաշտում”
Regnum.ru ինտերնետային կայքի քաղաքական մեկնաբան Ստանիսլավ Տարասովի կարծիքով, ցյուրիխյան արձանագրությունների հետ կապված գործընթացում Հայաստանի դիրքերն ուժեղացել են ՀՀ նախագահի` միջպետական համաձայնագրերը չեղյալ հայտարարելու օրենսդրական կարգը հստակեցնելու նախաձեռնությունից հետո, իսկ Ադրբեջանինը` թուլացել, ինչն անսպասելի էր Բաքվի համար: Այժմ “Թուրքիան կարող է ներկայանալ որպես Արևմուտքին ու Հայաստանին խաբած կողմ և կորցնել իր վստահության պաշարը”,– կարծում է թուրք վերլուծաբան Նիգար Հեկսելը:

“Երևանին հաջողվեց Բաքվին և Անկարային տանել հասցնել արևմտյան “ականապատ դաշտ”, որտեղ ղարաբաղյան քաղաքական-դիվանագիտական բազմամյա մենամարտում հաղթելու նրանց հնարավորությունը չնչին է”,– գրում է Տարասովը:
Նա ուշադրություն է հրավիրում այն բանի վրա, որ Ադրբեջանի միլի մեջլիսի պատգամավոր Ջամիլ Հասանլիի և քաղաքագետ Զարդուշտ Ալիզադեի կարծիքով, հայ-թուրքական սահմանի բացման հարցը ղարաբաղյան խնդրի հետ չկապելու` Հայաստանի դիրքորոշմանը աջակցում են և ԱՄՆ-ը, և Եվրոպան (http://www.regnum.ru/news/1238614.html):

Մեկնաբանություն – Ես համաձայն եմ, որ Թուրքիան ցյուրիխյան արձանագրությունների հարցում հայտնվել է ծանր երկընտրանքի առաջ` կամ բացել սահմանը և վատացնել հարաբերությունները Ադրբեջանի հետ, կամ էլ չբացել ու աշխարհին ներկայանալ որպես խաբեբա: Իսկ Ադրբեջանը, խոչընդոտելով հայ-թուրքական սահմանի բացմանը, ակամա հակադրվում է Արևմուտքին:


Մերկացվեց Ադրբեջանի հերթական սուտը
Հայաստանի ՊՆ տեղեկատվության եւ հասարակայնության հետ կապերի վարչությունը դեկտեմբերի 25-ին տարածել է հաղորդագրություն, որում մասնավորապես ասված է. “Նախօրեին համացանցում հայտնվեց Խոջալուի մասին ադրբեջանական հերթական „ֆիլմը“, որտեղ „հյուրասեր եւ խաղաղասեր“ ադրբեջանցիները պատմում են Խոջալուի „ողբերգության“ մասին:

Ակնհայտ ստի վրա կառուցված ադրբեջանական հերթական քարոզչական „ֆիլմում“ առկա են բազմաթիվ կեղծ տեղեկություններ եւ խեղաթյուրված փաստեր:

Լկտի սուտ են Զորի Բալայանի գրքից մեջբերումները: Դեռ ամիսներ առաջ այս մասին հայտարարել է հենց Զ. Բալայանը, նշելով, որ ինքն այդպիսի գիրք չի գրել»:
Ֆիլմում նշվում է, որ Խոջալուից փախած բնակիչները գնդակահարվել են հայկական Նախիջեւանիկ գյուղի մոտ: Այս փաստը նույնպես չի համապատասխանում իրականությանը, քանի որ 1992թ. փետրվարին Աղդամի մոտակայքում գտնվող Նախիջեւանիկ գյուղը հայկական զինուժի վերահսկողության տակ չէր:

Ֆիլմն ավարտվում է հուզիչ, սրտաճմլիկ երաժշտությամբ եւ, իբր թե զոհերի ու դեպքի ականատեսների լուսանկարներով: Ընդամենը 1-2 րոպե որոնումից հետո պարզ է դառնում, որ լուսանկարներից մեկը վիրավոր հայ երեխայի լուսանկար է, որը տպագրվել է «Комсомолец Кузбаса» թերթի 1991թ. դեկտեմբերի 5-ի համարում, իսկ հոդվածը կոչվում է «Долгая дорога в Эркеч»: Նշված հոդվածի էլեկտրոնային տարբերակը տեղադրված է http://www.press.karabakh.info կայքում" (http://news.am/am/news/11311.html):

Ադրբեջանական 1news.az կայքը “ցավով” տեղեկացնում է, որ “հայերի սադրանքի” հետևանքով Խոջալուի մասին ֆիլմը հանվել է RuTube.ru-ից (http://www.1news.az/politics/20091225043928797.html):

Մեկնաբանություն – Բարեբախտաբար, այս անգամ ինչ-որ մեկը նկատել և հիշել է “կորած-մոլորված” այդ լուսանկարը: Իսկ եթե չհիշեր? Ադրբեջանական սուտը բացահայտելու ինչ-որ ընդհանուր եղանակ կա?

davidus
26.12.2009, 16:35
Ադրբեջանն ու Թուրքիան` “ականապատ դաշտում”

Regnum.ru ինտերնետային կայքի քաղաքական մեկնաբան Ստանիսլավ Տարասովի կարծիքով, ցյուրիխյան արձանագրությունների հետ կապված գործընթացում Հայաստանի դիրքերն ուժեղացել են ՀՀ նախագահի` միջպետական համաձայնագրերը չեղյալ հայտարարելու օրենսդրական կարգը հստակեցնելու նախաձեռնությունից հետո, իսկ Ադրբեջանինը` թուլացել, ինչն անսպասելի էր Բաքվի համար: Այժմ “Թուրքիան կարող է ներկայանալ որպես Արևմուտքին ու Հայաստանին խաբած կողմ և կորցնել իր վստահության պաշարը”,– կարծում է թուրք վերլուծաբան Նիգար Հեկսելը:

“Երևանին հաջողվեց Բաքվին և Անկարային տանել հասցնել արևմտյան “ականապատ դաշտ”, որտեղ ղարաբաղյան քաղաքական-դիվանագիտական բազմամյա մենամարտում հաղթելու նրանց հնարավորությունը չնչին է”,– գրում է Տարասովը:
Նա ուշադրություն է հրավիրում այն բանի վրա, որ Ադրբեջանի միլի մեջլիսի պատգամավոր Ջամիլ Հասանլիի և քաղաքագետ Զարդուշտ Ալիզադեի կարծիքով, հայ-թուրքական սահմանի բացման հարցը ղարաբաղյան խնդրի հետ չկապելու` Հայաստանի դիրքորոշմանը աջակցում են և ԱՄՆ-ը, և Եվրոպան (http://www.regnum.ru/news/1238614.html):

Մեկնաբանություն – Ես համաձայն եմ, որ Թուրքիան ցյուրիխյան արձանագրությունների հարցում հայտնվել է ծանր երկընտրանքի առաջ` կամ բացել սահմանը և վատացնել հարաբերությունները Ադրբեջանի հետ, կամ էլ չբացել ու աշխարհին ներկայանալ որպես խաբեբա: Իսկ Ադրբեջանը, խոչընդոտելով հայ-թուրքական սահմանի բացմանը, ակամա հակադրվում է Արևմուտքին:

Hamshentsi ջան կներես իհարկե, բայս սրանից մեծ ԿՈւՏ ես հլը չէի տեսել.....

Marduk
26.12.2009, 18:13
Մեկնաբանություն – Ես համաձայն եմ, որ Թուրքիան ցյուրիխյան արձանագրությունների հարցում հայտնվել է ծանր երկընտրանքի առաջ` կամ բացել սահմանը և վատացնել հարաբերությունները Ադրբեջանի հետ, կամ էլ չբացել ու աշխարհին ներկայանալ որպես խաբեբա: Իսկ Ադրբեջանը, խոչընդոտելով հայ-թուրքական սահմանի բացմանը, ակամա հակադրվում է Արևմուտքին:


Վույ աման աման... փաստորեն էս ամբողջ թեմաների իմաստը այն է որ Ադրբեջանը էսա էսա վարի է գնալու հայ-թուրքական գերշախմատային արձանագրությունների շնորհիվ:

Ահա այսպիսի պրիմիտիվ պրոպագանդայի վրա է վատնվում պետբյուջեյի փողերը:

Ախպեր ջան էդքան մարդկանց կտեր տալու հավես ունեք գնացեք փորձեք ադրբեջանցիներին համոզել որ իրենք էսա էսա վարին են գնում, ինչի եք ուզում հայերին դրանով զբաղեցնեք?

Հարգելի Համշենցի դուք մի հատ ասեք թե Հայաստանը ոնց է «Մադրիդյան սկզբունքներ» կոչվող գիլյոտինի տակից դուրս գալու... Տենամ էդքան դուխ կունենաք ու ադրբեջանցիների չափ կլինեն այս իշխանությունները որ կարողանան մինչև վերջ ազգի շահերը պաշտպանեն եթե նույնիսկ պետք լինի արևմուտքի հետ քյալա տալ...

Hamshentsi
26.12.2009, 19:00
Hamshentsi ջան կներես իհարկե, բայս սրանից մեծ ԿՈւՏ ես հլը չէի տեսել.....

Հարգելի davidus և Marduk:
Եթե ես իսկապես այդպես եմ մտածում, ուրեմն կուտ եմ տալիս? Եթե այս թեմայի վերաբերյալ իմ գրառումներն ընկալվելու են այդպես, ապա մի վայրկյան իսկ չեմ շարունակի, որովհետև ինձ համար անընդունելի է "կուտ տալու" միտքն անգամ: Ես մարդկանց հարգում եմ:

Բայց, անկեղծ ասած, ինձ զարմացնում է հայ-թուրքական հարաբերությունների վերաբերյալ իմ տեսակետի այդօրինակ ընկալումը: Ես չեմ ասում` սիրեք Սերժին կամ ծափահարեք Է.Նալբանդյանին: Ես առաջարկում եմ քննարկել Թուրքիայի քաղաքական վիճակը և դրանից որպես ածանցյալ` Ադրբեջանի վիճակը: Սխալ եմ ասում` ասեք այսինչ հարցում սխալվում ես: Ասեք` Տարասովի գնահատականը ճիշտ չէ ահա այս պատճառով: Թե չէ` ինչ է նշանակում "կուտ ես տալիս"?

Ես չեմ վախենում իմ տեսակետն արտահայտելուց, որ փորձեմ կուտ տալ: Եթե ես ռիսկ եմ արել ձեր գրառումները կարդալուց հետո առաջարկել այս թեման և արտահայտել իմ կարծիքը, նշանակում է` պատրաստ եմ լսել սուր քննադատություն: Միայն թե կցանկանայի, որ դա լիներ հիմնավորված քննադատություն:

Ինչու է ռուս վերլուծաբանը, որ կողքից է նայում մեզ, կարծում, որ Թուրքիան ու Ադրբեջանը դժվար վիճակում են?: Եկեք սա փորձենք հասկանալ: Աչառություն է անում? Սերժին է պաշտպանում? Սխալվում է? Իմ առաջարկածն այսպիսի հարցերի քննարկում է: Որպես իդեալական տարբերակ` այս թեմայի ներքո ես պատկերացնում եմ քաղաքական հավաքական վերլուծություն: Հավաքական` այսինքն հիմնված ակումբակիցների տեսակետների վրա:

Իսկ վերլուծության գլխավոր սկզբունքներից մեկը օբյեկտիվությունն է: Օբյեկտիվությունը պահանջում է, որ եթե նույնիսկ չսիրածդ մարդը ճիշտ բան է անում, ասես` ճիշտ է: Ես Լևոն Տեր-Պետրոսյանին որպես քաղաքական գործիչ չեմ ընդունում, բայց 10500 դրամ տվել առել եմ նրա "Խաչակիրները և հայերը" գիրքը, որովհետև նրան հարգում եմ որպես գիտնական: Եւ կարծում եմ, որ Սերժին էլ չսիրելու դեպքում նրա ճիշտ քայլերին կարելի է հավանություն տալ: Օբյեկտիվ մարդը պետք է կարողանա այդ անել:

Ինչ վերաբերում է մադրիդյան սկզբունքներին, ապա ինձ համար այս հարցում վճռորոշը փիլիսոփա և քաղաքագետ Ալեքսանդր Մանասյանի կարծիքն է: Մանասյանը եղել է իմ դասախոսը, և ես նրան շատ եմ հարգում: Նրա կարծիքով, մադրիդյան սկզբունքները ոչ ուրախանալու բան են, ոչ էլ լաց լինելու: Դրանց մեջ մեզ համար դրականն այն է, որ չի շեշտվում Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը: Վատ կողմն էլ այն է, որ մեր ուզածի պես Ղարաբաղի ու ազատագրված տարածքների անկախությունը չի հռչակվում: Բայց սա միջանկյալ փաստաթուղթ է: Թե ինչի կվերածվի` կախված է մեր դիվանագիտությունից: Կարող է հասնենք ավելի շատի, կարող է և կորցնենք եղածը` մեզնից է կախված:

Mephistopheles
26.12.2009, 22:19
Եթե ես իսկապես այդպես եմ մտածում, ուրեմն կուտ եմ տալիս?

Չէ Համշեցի ջան, դու կուտ տվող չես… դժբախտաբար ուտողն ես, որովհետև հավատում ես ամեն գրածի… այս նորությունը հանց կուտն է որ դու միամտաբար ուտում ես (չնեղանաս)

davidus
27.12.2009, 00:23
Հարգելի davidus և Marduk:
Եթե ես իսկապես այդպես եմ մտածում, ուրեմն կուտ եմ տալիս? Եթե այս թեմայի վերաբերյալ իմ գրառումներն ընկալվելու են այդպես, ապա մի վայրկյան իսկ չեմ շարունակի, որովհետև ինձ համար անընդունելի է "կուտ տալու" միտքն անգամ: Ես մարդկանց հարգում եմ:

չէ Hamshentsi ջան, էտ նյութը կամ մտքերը խո դու չես արտահայտել, որ կուտ տվողը դու լինես..... կուտ տվեղը էտ "աշխարհահռչակ" քաղաքագետն ա, պրիչոմ ինչքան էլ կռվենք, չենք կարող իմանալ, թե նման բլթոցի համար ինչքան փող ա վերցրել.....

Hamshentsi
27.12.2009, 00:28
Չէ Համշեցի ջան, դու կուտ տվող չես… դժբախտաբար ուտողն ես, որովհետև հավատում ես ամեն գրածի… այս նորությունը հանց կուտն է որ դու միամտաբար ուտում ես (չնեղանաս)

Հետաքրքիր է. կամ կուտ տվողի տպավորություն եմ թողնում, կամ կուտ ուտողի: Եւ ինչի համար - իմ կարծիքի համար: Չեմ նեղանում, բայց պիտակների փոխարեն կգերադասեի փաստարկներ:

Եւ ինչու եք կարծում, որ իմ կերածը կուտ է, իսկ ձեր կերածը` ոչ? Ինչու եք վստահ? Ինֆորմացիայի ձեր աղբյուրներն են ավելի հավաստի? Ասացեք` ես էլ իմանամ, բերանիս կուտը դուրս թքեմ:

Այսօր հայ-թուրքական հարաբերություններում Հայաստանը որպես տանուլ տվող կողմ ներկայացնելու ամենամեծ ջատագովը Ադրբեջանն է, որովհետև փորձում է Հայաստանում այդ հարաբերությունների նորմալացման դեմ տրամադրություններ սերմանել: Եւ դա էլ` որովհետև սարսափում է սահմանի բացման հեռանկարից: Հիմա ինձ ասեք` ձեր տեսակետը Ադրբեջանի կուտը չէ?:

Elmo
27.12.2009, 00:30
Իսկ Ադրբեջանի արևմտյան շրջաններում դիմորդների մեծ մասն աղջիկ է: “Դա կապված է այն բանի հետ, որ այդ շրջաններում պատանիները վաղ տարիքից գալիս են մայրաքաղաք կամ գնում են Ռուսաստան` աշխատելու”, – ասել է Մ.Աբասզադեն:


Ո՞րտեղի հետ եմ նմանացնում էս վիճակը: Մի երկրում էլ էր նույնությամբ էսպիսի վիճակ, երիտասարդները կամ մայրաքաղաք էին գնում, կամ ռուսաստան, շրջանները դատարկվում էին, միայն ծերեր ու աղջիկներ էին... :think չեմ հիշում որ երկրում էր...

davidus
27.12.2009, 00:34
Այսօր հայ-թուրքական հարաբերություններում Հայաստանը որպես տանուլ տվող կողմ ներկայացնելու ամենամեծ ջատագովը Ադրբեջանն է, որովհետև փորձում է Հայաստանում այդ հարաբերությունների նորմալացման դեմ տրամադրություններ սերմանել: Եւ դա էլ` որովհետև սարսափում է սահմանի բացման հեռանկարից: Հիմա ինձ ասեք` ձեր տեսակետը Ադրբեջանի կուտը չէ?:

ըստ ինձ հայ-թուրքական հարաբերություններում Ադրբեջանին շան տեղ դնող չկա.... որ սահմանը բացելու եղան, հաստատ չեն նայելու, թե Ալիևը ինչ ա նվնվալու.... նա չի կարա թուրքիային ինչ-որ "ուլտիմատում" ներկայացնի.... փողը կկտրեն, ձենն էլ հետը կկտրվի....

Վիշապ
27.12.2009, 13:20
Ներեցեք մի քանի էջ բացակայելու համար:oy


դե եթե պատասխան ես տալիս, կասես սրան ոնց ես պատասխան տալու?? ;)
էտ ով ա ինձ համոզում???

Դավիդուս, ես փորձում եմ քեզ հետ քննարկել և ոչ թե վիճել սույն թեմայի շուրջ, իսկ դու հակառակի պես… ապեր, հասարակ տրամաբանություն է, դու բոլոր ադրբեջանցիների ցանկությունները հենց իրենցից իմանալ չես կարող, պիտի իմանաս մի երրորդ աղբյուրից, չէ՞: Էդ երրորդ աղբյուրները տարբեր քառակուսի էկրաններից գրավոր ու բանավոր ինֆորմացիա են հաղորդում, որոնցից դու ընտրում ես այն, ինչին հակված ես հավատալու ու ավելացնում ես քո սեփական համոզմունքների դաշտում: Հիմա շատ բան կախված է նրանից, թե ինչպես է այդ ինֆորմացիան քեզ մատուցվում, իսկ սովորաբար մատուցվում է բավականին ճշմարտանման: Իսկ ամենակարևոր հարցն այն է, թե ում, և ինչի համար է պետք ինֆորմացիա տալ հասարակությանը: Այ ստեղից էլ սկսվում են բոլոր դժբախտությունները:


չէ ապեր, լրիվ ուրիշ բան ես ասում..... էտ նույն քո ասած "շարքային" ադրբեջանցին չի ուզում, որ գյավուրները իրա երկրից մի խոշոր մաս պլոկեն ու տանեն` անունը դնելով, որ էտ իրանցն ա: Հիմա դու ու ես, որպես շարքային հայաստանցի, բան չենք ուզում դրանցից???? ինչ կապ ունի ով ա կանգնած երկրի ղեկին??? Լևոնը, Ռոբերտը, Սերժը, թե Ալիևները..... ղարաբաղյան պատերազմը նշվածներից և ոչ մեկի կամակոր ցանկությունը չի եղել..... իսկ են մարդիկ, ովքեր զոհվել են այդ պատերազմում, ՀԱՍՏԱՏ «հանուն հայրենիքի ու սրբազան հողի» են զոհվել, համենայն դեպս մեր կողմից..... ուրիշ տարբերակ կա??? Եթե շարքային ադրբեջանցին իրոք տենց բան ուզի ու շարքային հայաստանցին էլ տենց բան ուզի, ու տենց իրենք իրարից ուզեն, ապա դրա վերջը հաստատ պատերազմն է, ուրիշ բան լինել չի կարող: Ու որպեսզի հակասություն այլևս չլինի, ապա պատերազմող կողմերից մեկը պիտի անպայման բնաջնջի մյուս կողմին, որ «ուզողներ» այլևս չլինեն, ու խնդիրն էլ արմատապես լուծվի: Ես որպես շարքային հայաստանցի շարքային ադրբեջանցիներից որևէ բան չեմ ուզում: Բնականաբար ինձ թվում է, որ իրենք էլ ինձնից բան չեն ուզում: Կարծես թե մենք իրար պարտք չենք, մոլորակի հողերն էլ մենք չենք ծնել, ու ի վերջո գյոռներս էլ չենք տանելու՝ սերնդեսերունդ հանգիստ, խաղաղ ապրենք ու զարգանանք ու զուգահեռ մոլորակի հերն էլ չանիծենք, այ էս եմ ուզում:
Ղարաբաղի հարցը Ղարաբաղում ապրող ժողովդրի խնդիրն է, Հայաստանը կարող է օժանդակել, կարող է օգնել, կարող է պատերազմել նաև, բայց քանի Ղարաբաղի ժողովուրդը չի ցանկացել միանալ Հայաստանին, ու դեռ չի էլ կողմնորոշվել, ապա ես իրավունք չունեմ Ղարաբաղը իմը համարելու:
Իսկ առհասարակ Հայաստանը գերմանացունը լիներ, շատ ավելի լավ կլիներ::beee

մենք խոսում ենք արտաքին հարաբերություններից, դու բերել ներսի ապօրինություններն ես "մատնանշում".... ղարաբաղցիների` Հայաստան գալը ինչ կապ ունի Արարատի մարզի հանցագործությունների հետ???

Ապեր, դու չէի՞ր ինձ ուղարկել Սահմանադրության 25-րդ հոդվածը կարդալու, ես էլ դրա վերաբերյալ պատասխանել եմ: Սահմանադրության 25-րդ հոդվածը Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության հոդվածն է, ոչ թե Ղարաբաղահայաստան միության, եվ հետո այդ հոդվածը չգիտես ինչու ղարաբաղցիների համար աշխատող հոդված է, իսկ բնիկ երևանցիների համար կարող է և չաշխատել, ասենք ղարաբաղցին ազատ տեղաշարժվում է դեպի Երևան, իսկ երևանցու տունը պետական գերակա շահ հոդվածով խլում են, եփած հավի խնդալը կգա:


իսկ ես քեզ նորից եմ հարցնում, ինչ ա նշանակում միջին վիճակագրական ադրբեջանցի..??
ոչ մեկ չասեց որ նրանք ՄԵՐ ունեցվածքի վրա աչք են տնկել, միջին վիճակագրական ադրբեջանցին չի ուզում որ իր ունեցածը խլեն, իսկ ըստ նրա, Ղարաբաղը իրենն ա և ոչ ուրիշինը... էլ ինչ նապոլեոն ու մակեդոնացի....
Իսկ դու ի՞նչ ես կարծում, Ղարաբաղը ու՞մն է: Ինձ թվում է, որ Ղարաբաղում հայաստանցին ասի որ Ղարաբաղը իրանն է, հեչ լավ բաներ այդ հայաստանցուն չի սպասվելու:


:D լուրջ???? ապեր հարմար ու անհարմար հայրենիք տերմինները առաջին անգամ էի տեսնում :D
ծննդավայրը ու հայրենիքը նույն բաները չեն, ընգեր ջան... «Հայրենիք» կոչվածը չի կարա զուտ զգացմունքային հազկացություն լինի..... դուրս ա գալիս, հիմա մեր սփյուռքահայերը որ ասում են Հայաստանը համարում են իրենցը, իրենց հայրենիքը, ձև են թափում, էտ ասածը զուտ ինչ-որ հուզական վիճակներ ա????
հայրենիքը մենակ փոր կշտացնելու համար չի, կամ հարմար կամ անհարմար զգալու :D

Նորից կարդա գրածս: Չես ուզում՝ մի կարդա: Բայց գրածս շուռումուռ մի տուր: Բացատրիր խնդրեմ, թե ինչի՞ համար է հայրենիքը:


նախ մուտիլովկայով չեն զբաղվում, մուտիլովկա անում են, էտ զբաղմունք չի...
քաղմասից ծեծված դուրս գալը հայրենիքի "համի" հետ կապ չունի.... եթե մարդ կոնկրետ փաստով մինչև քաղմաս ընկնելը ք@ք չի կերել, նրան ոչ մեկ էլ չի երիկամազրկի... էտ հեքիաթ ա... իհարկե բացառություններ միշտ էլ լինում են....
Կներես, իսկապես, գողական բառարանով նայեցի՝ «մուտիլովկա» նշանակում է կոնֆլիկտ հրահրել:8 Ինչ վերաբերում է երիկամներին, ապա հիմա դա հեքիա՞թ է, թե՞ բացառություն: Թե՞ հեքիաթ՝ բացառություններով: Մի խոսքով ինձ դուր չի գալիս քեզ հետ վիճել, Դավիդուս եղբայր:

Վիշապ
27.12.2009, 13:27
Առհասարակ էս թեման բամբասանքի է նման: Մեր ինչի՞ն պետք կլիներ Ադրբեջանի կեղտերը իմանալ, եթե մենք ինքներս մաքուր լինեինք: Ուրիշ բան իմանայինք թե որ ուղղությամբ Ադրբեջանը քանի հատ տանկ ունի, քանի ՀՕՊ, քանի ՄՏ գումարտակ, պատերազմի ժամանակ պետք կգար: Իսկ թե հիմա ադրբեջանցիք քանի տղայի են բռնաբարել, ինչեր են տուֆտում իրենց մամուլում, ինչքան գոմիկ ու լեսբիյանկա կա իրենց մոտ ու քանի դիսկրիմինացիայի դեպք է գրանցվել, ու՞մ տանձին է: Մեզ մեր պրոբլեմներն էլ հերիք են: Դիմացինի թուլությունները օգտագործելը ավտոմատ ապացուցում է սեփական առավելություններ չունենալը:

REAL_ist
27.12.2009, 13:41
Դիմացինի թուլությունները օգտագործելը ավտոմատ ապացուցում է սեփական առավելություններ չունենալը:Դիմացինի թուլությունները օգտագործելը մենակ մի բանա ավտոմատ ապացուցում` խելքի առկայությունը:

Վիշապ
27.12.2009, 13:46
Դիմացինի թուլությունները օգտագործելը մենակ մի բանա ավտոմատ ապացուցում` խելքի առկայությունը:

Ահա, խելք ունենք, բախտ չունենք::P

Hamshentsi
27.12.2009, 18:31
ըստ ինձ հայ-թուրքական հարաբերություններում Ադրբեջանին շան տեղ դնող չկա.... որ սահմանը բացելու եղան, հաստատ չեն նայելու, թե Ալիևը ինչ ա նվնվալու.... նա չի կարա թուրքիային ինչ-որ "ուլտիմատում" ներկայացնի.... փողը կկտրեն, ձենն էլ հետը կկտրվի....

Եւ համաձայն եմ, և համաձայն չեմ: Համաձայն եմ, որովհետև Թուրքիայի վրա ազդելու Ադրբեջանի լծակները սահմանափակ են և դրանք կիրառելու դեպքում Ադրբեջանն ինքն էլ է տուժելու: Համաձայն չեմ, որովհետև Ադրբեջանը փաստացի կարողացավ Թուրքիային շանտաժելով հետ պահել արձանագրությունների վավերացումից: Նշանակում է` Ադրբեջանի իրական հնարավորությունն, այնուամենայնիվ, ճիշտ չէր հաշվարկված:

Hamshentsi
27.12.2009, 18:46
Առհասարակ էս թեման բամբասանքի է նման: Մեր ինչի՞ն պետք կլիներ Ադրբեջանի կեղտերը իմանալ, եթե մենք ինքներս մաքուր լինեինք: Ուրիշ բան իմանայինք թե որ ուղղությամբ Ադրբեջանը քանի հատ տանկ ունի, քանի ՀՕՊ, քանի ՄՏ գումարտակ, պատերազմի ժամանակ պետք կգար: Իսկ թե հիմա ադրբեջանցիք քանի տղայի են բռնաբարել, ինչեր են տուֆտում իրենց մամուլում, ինչքան գոմիկ ու լեսբիյանկա կա իրենց մոտ ու քանի դիսկրիմինացիայի դեպք է գրանցվել, ու՞մ տանձին է: Մեզ մեր պրոբլեմներն էլ հերիք են: Դիմացինի թուլությունները օգտագործելը ավտոմատ ապացուցում է սեփական առավելություններ չունենալը:

Վիշապ, զարմացնում ես: Ցանկացած գոտեմարտ` լինի ռինգում, թե պատերազմի դաշտում, հիմնված է հակառակորդի թույլ տեղերի իմացության վրա: Իսկ հակառակորդ պետության ժողովրդի բարոյական վիճակը պակաս կարևոր տեղեկություն չէ, քան նրա տանկերի ու գումարտակների թիվը, որովհետև բարոյական վիճակը բնութագրում է մարտական ոգու բարձր կամ ցածր լինելը:
Մենք պարտավոր ենք իմանալ Ադրբեջանի հասարակության բարոյական վիճակը թեկուզ այն բանի համար, որ ձգտենք նրանից ավելի բարոյական դառնալ, հակառակ դեպքում կպարտվենք:

Invisible man
27.12.2009, 20:27
Համաձայն չեմ, որովհետև Ադրբեջանը փաստացի կարողացավ Թուրքիային շանտաժելով հետ պահել արձանագրությունների վավերացումից:

Իմ կարծիքով, եթե թուրքերն իրոք ցանկանաին վավերացնել Ցյուրիխյան արձանագրությունները, Իլհամի վայրահաչոցներին այնտեղ ուշադրություն էլ չէին դարձնի: Հիմա էլ, եթե Թուրքիան հարմար համարի հաստատել արձանագրությունը, ազերիները թուրքական քաղաքական դաշտում նույնիսկ մեղմ զեփյուռ չեն կարողանա առաջացնել:

Տրիբուն
27.12.2009, 20:31
Սա շատ նման է նրան, որ ռակով հիվանդը քննարկի սպիդով հիվանդի խոցելի կողմերը, ու ուրախանա, որ սպիդով հիվանդն ասենք իրենից մի քսան օր պակաս է ապրելու:

Վիշապ
27.12.2009, 22:11
Վիշապ, զարմացնում ես: Ցանկացած գոտեմարտ` լինի ռինգում, թե պատերազմի դաշտում, հիմնված է հակառակորդի թույլ տեղերի իմացության վրա: Իսկ հակառակորդ պետության ժողովրդի բարոյական վիճակը պակաս կարևոր տեղեկություն չէ, քան նրա տանկերի ու գումարտակների թիվը, որովհետև բարոյական վիճակը բնութագրում է մարտական ոգու բարձր կամ ցածր լինելը:
Մենք պարտավոր ենք իմանալ Ադրբեջանի հասարակության բարոյական վիճակը թեկուզ այն բանի համար, որ ձգտենք նրանից ավելի բարոյական դառնալ, հակառակ դեպքում կպարտվենք:
Խորհուրդ կտամ զարմանալու փոխարեն կողմնորոշվել. Կամ Ադրբեջանի հետ պատրաստվում ենք պատերազմելու, ուստի և նրա թույլ տեղերն ենք որոշում խոցելու համար, կամ Ադրբեջանի հետ պատրաստվում ենք Ղարաբաղի հարցը փոխզիջումներով լուծելու ու բարիդրացիական հարաբերություններ հաստատելու:
Եթե ընտրում ենք առաջին տարբերակը, ապա նման «ԴՈՒՌԱՑԿԻ» ինֆորմացիաներով հաստատ Ադրբեջանին չենք թուլացնի, ավելի նորմալ բան մտածեք, դա մեկ: Եվ երկրորդ, մեր բոլորիս կողմից շատ սիրված ու առա՜ջադեմ Նախագահը արդեն մեր բոլորի փոխարեն ընտրել է երկրորդ տարբերակը:
Նա վսյակի էլ մի հատ շատ ու շատ հին առակ. Ուրեմն շունը բռնում է նապաստակին ու սկսում մեկ կծոտել, մեկ լիզել: Էս նապաստակը վախվորած ասում է. Հարգելիս, կամ ինձ միայն լիզիր, կամ միայն կծիր, որպեսզի հասկանամ ինձ բարեկա՞մ ես, թե՞ թշնամի:

Հ.Գ. Փաստորեն մեր ժողովդրի բարոյական վիճակը ուղղակիորեն պիտի որոշվի Ադրբեջանի ժողովդրի բարոյական վիճակով: Այն պիտի լինի մի՜ քիչ ավելի բարձր:

Elmo
27.12.2009, 22:56
Մոդերատորական: Բոլոր նրանց համար, ովքեր չեն տեսել այս (http://www.akumb.am/showpost.php?p=1896716&postcount=125)զգուշացումը: Թեմայից դուրս գրառումները տուգանվել և ջնջվել են:

Mephistopheles
28.12.2009, 01:40
Ժողովուրդ, այս վերջերս երկար ժամանակ հայելու մեջ չէի նայե ու հանկարծ նայեցի ու ի՞նչ տեսա… Սերժին… տեսնեմ թրաշվում է… աչքերս տրորեցի ու մեկ էլ նայեցի… տեսնոմ Գալուստ սահակյանն է հիմա էլ թրաշվում… ու այսպես ամբողջ իշխանական խումբը ազգային ժողովով… ինձ ոչ մի կերպ չտեսա ու այդպես կույր-կույր էլ թրաշվել եմ… հետո ընկերներս տեսան ասին "արա էս խի՞ ես սենց արունլվիկ… ո՛վ ա քեզ սենց արել" ասի. " ոչ ոք տղերք… թրաշվելուց ա եղել, ուղղակի էսօր հայելու առաջ եմ թրաշվել"

… ձեր մոտ հեչ տենց բան եղել ա՞

Mephistopheles
28.12.2009, 06:34
Փաստորեն մեր հարգարժան օտարազգին իր այն ասածը, որ կարաբաղի հարցը մենակ կարաբաղցիներով ա սահմանափակվում, հիմնավորում է նրանով, որ Կանադայում ավելի շատ հայ կա, քան Կարաբաղում:
Ընգեր, մենք մեր հարցերը գիտենք ոնց լուծենք, դուք Ձեր հարցերոց զբաղվեք:

չէ… ղարաբաղցին քվեարկել ա ու որոշել ա որ անկախ ա…դե եթե դա ընդունում ես ուրեմն Վիշապի ասածները ճիշտ են, իսկ եթե չէ ուրեմն քո ասած կարաբաղի ժողովրդի որոշումը համարի չեղյալ ու ոչ էլ հարցրու իրենցից ինչ են ուզում գնա ու մտի

Լեռնցի
28.12.2009, 10:53
չէ… ղարաբաղցին քվեարկել ա ու որոշել ա որ անկախ ա…դե եթե դա ընդունում ես ուրեմն Վիշապի ասածները ճիշտ են, իսկ եթե չէ ուրեմն քո ասած կարաբաղի ժողովրդի որոշումը համարի չեղյալ ու ոչ էլ հարցրու իրենցից ինչ են ուզում գնա ու մտի
Ընգեր, դա քաղաքականություն է, ու քո նշածը քաղաքական քայլ: Ու դրանք ազգ, հայրենիք գաղափարների հետ ընդհանրապես կապ չունեն:

Լեռնցի
28.12.2009, 11:01
Ադրբեջանցիները որպես ազգ չեն ձևավորվել: Դա նշանակում է, որ նրանց համար անհասկանալի է հայրենիք հասկացությունը:Այսինքն, նրանք շատ արագ կմոռանան իրենց չպատկանող հողերի կորստի մասին: Օրինակ, եթե մենք էսօր Նախիջևանը վերցնենք, ու 100 տարի պահենք էդպես, ապա իրանք այլևս պահանջ չեն կանգնի այդ հողերի համար, շատ արագ կմոռանան դրանց մասին: Այստեղ պետք է չշփոթել մարդու ծննդավայրը հայրենիքի հետ: Հայրենիքը դա տվյալ ազգի ծննդավայրն է, այն տարածաշրջանը, որի բնակլիմայական ազդեցությունների ներքո դարերի ընթացքում ձևավորվում է՝ ծնվում է տվյալ ազգը:
Նույնը կարելի է ասել Արևմտյան Հայաստանի մասին: Նրանք, որոնց մոտ թուլացած է հայրենիքի զգացողությունը, այսօր պահանջատեր չեն այդ կորցրած հողերին: Իսկ նրանք, ովքեր ամբողջությամբ գիտակցում են, որ իրենք հայ են, ապա նրանք ունեն Հայրենիք, և հազար տարի էլ անցնի, նրանք մի օր ետ կբերեն իրենց կորցրած ՀԱՅՐԵՆԻՔԸ:

Գաղթական
28.12.2009, 17:54
ինձ կներեք, բայց ես թեմայի հետ չառնչվող մի հարց ունեմ..



պահօօ, էս ազգովի գոռում գոչում ենք, որ ուզում ենք օրինավոր երկիր սարքենք, բայց քաղմասում անօրենների դեմ ցուցմունք տալը մեր հաքով չի..... էտ ով ասեց, որ քաղմասում ցուցմունք տալը ազատությունից զրկվել ա կամ մարդու անքակտելի իրավունքների ու ազատությունների կոպիտ ոտնահարում???? կամ որ ազատության մասին ա խոսքը???

արդյո՞ք այս նախադասությունը նշանակում է, որ այսօր Հայաստանում բարոյահոգեբանական մթնոլորտի զարգացումը հասել է այն աստիճանին, որ շատ քաղաքացիներ պատրաստ կլինեն, հանուն օրինականության, արհամարհել որոշ կարծրացած «նորմատիվենր»..

Գաղթական
28.12.2009, 18:12
Իմ կարծիքով, եթե թուրքերն իրոք ցանկանաին վավերացնել Ցյուրիխյան արձանագրությունները, Իլհամի վայրահաչոցներին այնտեղ ուշադրություն էլ չէին դարձնի: Հիմա էլ, եթե Թուրքիան հարմար համարի հաստատել արձանագրությունը, ազերիները թուրքական քաղաքական դաշտում նույնիսկ մեղմ զեփյուռ չեն կարողանա առաջացնել:

ցավոք, չեմ կարող նույնչափ վստահ լինել..
Ալիևի վայրահաչոցներին գուցե և իրոք քչերն են լուրջ վերաբերվում թուրքիայի վերնախավում, բայց այ իրենց երկրի հեղինակությամբ այնտեղ հաստատ պետք է որ անհանգստացած լինեն..
պետք չէ մոռանալ, որ նրանք երկակի խաղեր են խաղում..
Թուրքիայի հեղինակությունը բավական կարող է տուժել շատ թուրքալեզու երկրների, և, մասնավորապես, Ադրբեջանի բնակչության աչքերում..
իսկ էդ թուրքալեզու երկրների համագումարներում թուրքիայի դերն ու նշանակությունը վերջին տեղում չէ..

կակօյ նիբուծ մխթառ էռմենիների հետ բարիշելու խաթր՝ թուրքիան իր խոստումը (ինչի համար որ փակվել էր սահմանը) ու ադրբեջանի շահերը ոտնահարե՞ց.. պազոռ ջունգլի..

davidus
28.12.2009, 18:58
ինձ կներեք, բայց ես թեմայի հետ չառնչվող մի հարց ունեմ..




արդյո՞ք այս նախադասությունը նշանակում է, որ այսօր Հայաստանում բարոյահոգեբանական մթնոլորտի զարգացումը հասել է այն աստիճանին, որ շատ քաղաքացիներ պատրաստ կլինեն, հանուն օրինականության, արհամարհել որոշ կարծրացած «նորմատիվենր»..

հարցդ ինձ ա վերաբերում?

Գաղթական
28.12.2009, 19:02
Ադրբեջանցիները որպես ազգ չեն ձևավորվել: Դա նշանակում է, որ նրանց համար անհասկանալի է հայրենիք հասկացությունը:Այսինքն, նրանք շատ արագ կմոռանան իրենց չպատկանող հողերի կորստի մասին: Օրինակ, եթե մենք էսօր Նախիջևանը վերցնենք, ու 100 տարի պահենք էդպես, ապա իրանք այլևս պահանջ չեն կանգնի այդ հողերի համար, շատ արագ կմոռանան դրանց մասին: Այստեղ պետք է չշփոթել մարդու ծննդավայրը հայրենիքի հետ: Հայրենիքը դա տվյալ ազգի ծննդավայրն է, այն տարածաշրջանը, որի բնակլիմայական ազդեցությունների ներքո դարերի ընթացքում ձևավորվում է՝ ծնվում է տվյալ ազգը:
Նույնը կարելի է ասել Արևմտյան Հայաստանի մասին: Նրանք, որոնց մոտ թուլացած է հայրենիքի զգացողությունը, այսօր պահանջատեր չեն այդ կորցրած հողերին: Իսկ նրանք, ովքեր ամբողջությամբ գիտակցում են, որ իրենք հայ են, ապա նրանք ունեն Հայրենիք, և հազար տարի էլ անցնի, նրանք մի օր ետ կբերեն իրենց կորցրած ՀԱՅՐԵՆԻՔԸ:

Լեռնցի ջան քո գրածը Հայկական մոտեցումովա ճիշտ..
քանի որ մեզ համար «ադրբեջանցի» ազգ գոյություն չունի ու չի կարող ունենալ..
բայց արի ու տես, որ Ադրբեջանում բոլորը չեն այդպես մտածում..
այնտեղ երեկ չեն սկսել ուղեղի լվացմամբ զբաղվել ու շատ հանգիստ կարող ես հանդիպել մի քուրդ երիտասարդի, օրինակի համար, որն իրոք հավատա, թե ինքը քուրդ է մնում արմատներով, իսկ իր ազգությունը՝ դա «ադրբեջանցի»-ն է..
մեր տեսանկյունից սա աբսուրդ է, քանի որ մեր մենթալիտետով, Հայը կարող է օրինակ Ֆրանսիայում ծնված երրորդ սերնդի ներկայացուցիչ լինել ու հանդիսանալ Ֆրանսիայի քաղաքացի, բայց մեկ է ազգությամբ նա Հայ պետք է լինի..
բայց մեր հարևանները, ցավոք, միշտ չէ որ կիսում են մեր մոտեցումները..
փաստորեն մարդիկ, ով էլ որ նրանք ազգությամբ լինեն՝ ազերի-թուրք, լեզգին, թալիշ, լագիչ և այլ և այլ, ի սրտե հավատում են, թե «ադրբեջանցի»-ն ոչ այլ ինչ է, քան իրենց ազգությունը..
իսկ Նախիջևանն ու Արցախը, դրան էլ գումարած ողջ «արևելյան ադրբեջանը», մարդիկ դասում եմ իրենց «հայրենիքի» կորցրած հողերի շարքին՝ ճիշտ այնպես ինչպես «հարավային ադրբեջանը», որն էլ, իրենց հերթին, խեղճերից խլել են վայրենի պարսիկները.. դե «հյուսիսային ադրբեջանի» մասին էլ չխոսենք..
և այս ամենը իրենց մերօրյա սերունդը սովորում է պատմության դասի ժամանակ..
ոնց որ ասենք մեզ սովորեցնում էին, որ Վանը Հայկական է եղել.. իրենց էլ սովորեցնում են, թե Երևանն է ազերիական հող եղել..
դե հիմա գնա ու էդ մարդկանց համոզի, թե իրենք ազգ չեն ու մենք իրենց ոչ թե տալու, այլ՝ հլա մի բան էլ՝ իրենցից ստանալու բաներ ունենք..

Գաղթական
28.12.2009, 19:04
հարցդ ինձ ա վերաբերում?

ոչ միայն :)

davidus
28.12.2009, 19:18
ոչ միայն :)

իմ դեպքում պատասխանը բացասական է.....

Mephistopheles
28.12.2009, 20:53
Ընգեր, դա քաղաքականություն է, ու քո նշածը քաղաքական քայլ: Ու դրանք ազգ, հայրենիք գաղափարների հետ ընդհանրապես կապ չունեն:

Դե ուրեմն Վիշապի ասածն էլ է քաղաքականություն… Քաղաքականությունը հայրենիքի ու ազգի համար է ու դրանց միջև մեծ կապ կա… ուղղակի մենք որպես ժողովուրդ էդ կապը դեռ չենք տեսնում, մինչդեռ բոլոր կայուն և ուժեղ պետություն ունեցող ժողովուրդները դա տեսնում են…

Mephistopheles
28.12.2009, 20:55
Ադրբեջանցիները որպես ազգ չեն ձևավորվել: Դա նշանակում է, որ նրանց համար անհասկանալի է հայրենիք հասկացությունը:Այսինքն, նրանք շատ արագ կմոռանան իրենց չպատկանող հողերի կորստի մասին: Օրինակ, եթե մենք էսօր Նախիջևանը վերցնենք, ու 100 տարի պահենք էդպես, ապա իրանք այլևս պահանջ չեն կանգնի այդ հողերի համար, շատ արագ կմոռանան դրանց մասին: Այստեղ պետք է չշփոթել մարդու ծննդավայրը հայրենիքի հետ: Հայրենիքը դա տվյալ ազգի ծննդավայրն է, այն տարածաշրջանը, որի բնակլիմայական ազդեցությունների ներքո դարերի ընթացքում ձևավորվում է՝ ծնվում է տվյալ ազգը:
Նույնը կարելի է ասել Արևմտյան Հայաստանի մասին: Նրանք, որոնց մոտ թուլացած է հայրենիքի զգացողությունը, այսօր պահանջատեր չեն այդ կորցրած հողերին: Իսկ նրանք, ովքեր ամբողջությամբ գիտակցում են, որ իրենք հայ են, ապա նրանք ունեն Հայրենիք, և հազար տարի էլ անցնի, նրանք մի օր ետ կբերեն իրենց կորցրած ՀԱՅՐԵՆԻՔԸ:

"Քաջ Նազարը" դա հեքիաթ չէ ժողովուրդ, այլ Հայոց Պատմություն"

Hamshentsi
28.12.2009, 22:25
Խորհուրդ կտամ զարմանալու փոխարեն կողմնորոշվել. Կամ Ադրբեջանի հետ պատրաստվում ենք պատերազմելու, ուստի և նրա թույլ տեղերն ենք որոշում խոցելու համար, կամ Ադրբեջանի հետ պատրաստվում ենք Ղարաբաղի հարցը փոխզիջումներով լուծելու ու բարիդրացիական հարաբերություններ հաստատելու:

Վիշապ ջան, դու ամենահիմնարար հարցը շոշափեցիր` պատերազմ, թե խաղաղություն? Կարծում եմ, որ հայերիս պարագայում այս հարցի պատասխանը հազվադեպ է կողմնորոշման հարց եղել. պատերազմը, որպես կանոն, մեզ միշտ պարտադրվել է: Այդպես էր նաև Արցախյան առաջին պատերազմում. մենք ազգովի կողմնորոշված էինք դեպի խաղաղ հանրահավաքներն ու իրավական լուծումը: Բայց եղավ Սումգայիթ, հետո` մնացածը:
Ըստ իս, այսօր էլ դա մեր կողմնորոշվելու հարցը չէ: Պատերազմ կլինի, եթե Ադրբեջանը հրահրի: Իսկ Ադրբեջանը պատերազմ կհրահրի այն օրը, երբ համոզված լինի, որ Հայաստանից հզոր է: Սա է իրողությունը: Մնացածը դիվանագիտություն է:

Տրիբուն
28.12.2009, 23:42
Նույնը կարելի է ասել Արևմտյան Հայաստանի մասին: Նրանք, որոնց մոտ թուլացած է հայրենիքի զգացողությունը, այսօր պահանջատեր չեն այդ կորցրած հողերին: Իսկ նրանք, ովքեր ամբողջությամբ գիտակցում են, որ իրենք հայ են, ապա նրանք ունեն Հայրենիք, և հազար տարի էլ անցնի, նրանք մի օր ետ կբերեն իրենց կորցրած ՀԱՅՐԵՆԻՔԸ:
Ում մոտ ա թուլացած հայրենիքի զգացողությունը ? Չլինի թուրքերի ? Էտ աշխարհի ամենամեծ ու հզոր կայսրություններից մեկը ստեղծած ժողովուրդը հայրենիքի զգացողություն չունի ? Թուրքիայում եղել ես հեչ ընկեր ? Թշնամուն ճանաչելը շատ օգտակար բան ա, իսկ թերագնահատելը` ահավոր վտանգավոր:
Կամ մեր մոտ էտ ինչ հզոր հայրենիքի զգացողություն ա որ հարյուր հազարներով լքում ենք հայրենիքը ? Կամ էտ Նախիջևանը ինչի դատարկվեց ? Պայմանները ավելի անտանելի էին քան Ղարաբաղում ? Չորս կողմից Հայաստան էր ի տարբերություն Ղարաբաղի, 60% հայ բնակչությամբ, 80-ականների կեսերին ոչ մի հայ չէր մնացել, տենց հայրենիքի զգացումով հողին կպած: Բա Ղարաբղում ինչի հայ չի մնում ? Երևի հայրենիքի շատ ուժեղ զգացողությունից ա - արեգակին հեռվից են ուզում նայել, ու ինչքան տեսարանը էլիտար լինի էնքան լավ:

Լեռնցի
29.12.2009, 01:12
Ում մոտ ա թուլացած հայրենիքի զգացողությունը ? Չլինի թուրքերի ? Էտ աշխարհի ամենամեծ ու հզոր կայսրություններից մեկը ստեղծած ժողովուրդը հայրենիքի զգացողություն չունի ? Թուրքիայում եղել ես հեչ ընկեր ? Թշնամուն ճանաչելը շատ օգտակար բան ա, իսկ թերագնահատելը` ահավոր վտանգավոր:
Կամ մեր մոտ էտ ինչ հզոր հայրենիքի զգացողություն ա որ հարյուր հազարներով լքում ենք հայրենիքը ? Կամ էտ Նախիջևանը ինչի դատարկվեց ? Պայմանները ավելի անտանելի էին քան Ղարաբաղում ? Չորս կողմից Հայաստան էր ի տարբերություն Ղարաբաղի, 60% հայ բնակչությամբ, 80-ականների կեսերին ոչ մի հայ չէր մնացել, տենց հայրենիքի զգացումով հողին կպած: Բա Ղարաբղում ինչի հայ չի մնում ? Երևի հայրենիքի շատ ուժեղ զգացողությունից ա - արեգակին հեռվից են ուզում նայել, ու ինչքան տեսարանը էլիտար լինի էնքան լավ:

Խոսքս հենց հայերի մասին է; Այո, նրանք, ովքեր լքում են իրենց հայրենիքը, նրանց մոտ արդեն թուլացած կարելի է համարել այդ գաղափարի ընկալումը; /Խոսքս չի վերաբերվում ցեղասպանության ենթարկված, տարհանված հայությանը/;

Gayl
29.12.2009, 01:30
Խոսքս հենց հայերի մասին է; Այո, նրանք, ովքեր լքում են իրենց հայրենիքը, նրանց մոտ արդեն թուլացած կարելի է համարել այդ գաղափարի ընկալումը; /Խոսքս չի վերաբերվում ցեղասպանության ենթարկված, տարհանված հայությանը/;
Շատ-շատ կռված տղերք կան որ այսօր այստեղ չեն ապրում,որովհետև չեն դիմացել ուրեմն ինձ մեկը մի անգամ ասաց,որ իր ծանոթը ԱՄՆ ում ա կռված տղայա ու չի դիմանում չի կարողանում մնա ահավոր տանջվում է հողի կարոտից,բայց հասկանում ա որ չի էլ կարող գա,տղերք տենց բաներ մի ասեք մի քիչ պետք է իրանց էլ հասկանանք, երեկ որ Աղդամը տեսա սիրտս կտոր-կտոր ասացին որ նուռ,ձմերուկ,խաղող ա աճում,Ստեփանակերտից մեծ տարածք ու բնակչություն չկա լքված տարածք ա ու դրանից վտանգավոր բան չկա,բայց եթե այդտեղ չկա ջուր,լույս,հեռախոս և վերջապես հնարավորություն չունեն տուն սարքեն որ մնան բա էլ ինչ եք ուզում,եթե աղքատության մեջ են ապրում էլ ոնց կուզենան մնան,էհ չգիտեմ Սարոյան Եղբայրների մեջ Գևորգն ասում ա «կմեռնեմ բայց գաղթական չեմ դառնա»,սակայն մարդու հոգեպես են սպանում:

Վիշապ
29.12.2009, 16:15
Խոսքս հենց հայերի մասին է; Այո, նրանք, ովքեր լքում են իրենց հայրենիքը, նրանց մոտ արդեն թուլացած կարելի է համարել այդ գաղափարի ընկալումը; /Խոսքս չի վերաբերվում ցեղասպանության ենթարկված, տարհանված հայությանը/;

Ուրեմն երբ որ ծնողը իր զավակին առհամարում ու ստորացնում է, կամ ամենաքիչը նրա շահերը հաշվի չի առնում, զավակի մոտ թուլանում է «ծնող» կատեգորիայի արժեքային կշիռը: Նույնը հայրենիքի պարագայում է: Առհասարակ ինձ թվում է, չկան այնպիսի զգայական կատեգորիաներ, որոնք անկախ հանգամանքներից միշտ գտնվում են մարդու արժեհամակարգի բարձր մակարդակներում: Ձախողակ ու զգացմունքային մարդիկ նույնիսկ Աստծուց են հիասթափվում: Ուստի հայրենիք հասկացությունը որպես բարձր արժեքային ու մնայուն կարծրատիպ քարոզելը դա սովետական դեմագոգիա է: Մասնավորապես դրանից են ծնվել «երկրի վիճակը ապակայունացնել», «պետության հիմքերը խարխլել» ու նման այլ տեսակի բարբաջանքները, որոնցով արդարացվում է ցանկացած տիպի ճնշում ընդդիմադիր հայացքների տեր անհատների ու խմբերի նկատմամբ՝ ընդհուպ արդարացնելով նաև ծեծն ու սպանությունները: Դրա համար «այդ գաղափարի ընկալումը» հենց այնպես չի թուլանում, թուլացնող պատճառներից մեկն էլ հենց վերոհիշյալ դեմագոգիան է ու դրանից բխող խաբված զգալու սինդրոմը։
Ինչ վերաբերում է սույն թեմային, ապա Ադրբեջանի կողմից վտանգը նվազագույնի հասցնելու համար Ադրբեջանի կեղտոտ սպիտակեղենի մեջ քրքրելը միայն յուղ է ավելացնելու միջազգային ատելության կրակին, բայց ոչ թուլացնելու է Ադրբեջանին, ոչ էլ ուժեղացնելու է Հայաստանին։ Ղարաբաղը ազատ տնտեսական գոտի ու ժողովրդավարական զարգացող անկլավ դառնար, էդ ժամանակ կտեսնեինք, թե Ադրբեջանը ոնց էր ձենը կտրելու, իսկ հիմա անիմաստ պոռում եք թե «մեր հողերը», «մեր հայրենիքը», ու՞մ տանձին է… Է իրենք էլ կպոռան թե «իրենց հողերը», «իրենց հայրենիքը»… Ձյուն է իջել նորին գերազանցություն Դիվանագիտության գլխին, մեկ էլ՝ հողերս…

Marduk
29.12.2009, 22:31
Արցախի հարցը ու Ադրբեջանին ավելի ադեկվատ դարձնելը շատ հեշտ լուծում ունի
Պետք է ազատագրված հողերում տարեկան գոնե մի 10000 մարդ ապրեցնել ու տեղավորել ու կտեսնեք որ մի 5 տարի հետո Ադրբեջանը արդեն կխնդրի որ իր մի ինչ որ բան գոնե տրվի...

Թե չէ այսպես տեսնում է որ հայերը այդ հողերում չեն ուզում ապրել ասում է, դե սրանք նաղդ տվող են ապա ինչու չպահանջեմ մաքսիմումը, կարելի է նույնիսկ Զանգեզուրն էլ ուզել մեկ էլ տեսար հայերի մեջի մի քանի առևտրական սկսեն լուրջ մտածել դրա մասին:

Համշենցի ջան շատ կուզենայի որ դուք գրեիք այն մասին թե ինչ վիճակ է տիրում ազատագրված տարածքներում
Տարեկան քանի մարդ է գնում այնտեղ ապրելու, քանիսը հիասթափվում լքում:
Ինչ է արվում որ այնտեղ մարդիկ ապրեն ու նման բաներ, այ դրանք գրեք, եթե դրական բան կա տարեք ազերների աչքը կոխեք կտեսնեք ոնց զիջող կդառնան...

Թե չէ պրոտոկոլ պրոտոկոլ, Խրիմյան Հայրիկի ասած թղթե շերեփներից էն կողմ չանցավ հայ «քաղաքական» միտքը:
Էդ արձանագրությունները դա հայության խայտառակություններ էր, սեփական սնանկության խոստովանությունը, ու մարդիկ պետք է ամաչեն դրա մասին խոսալ էլ չեմ ասում գովազդել:

Գաղթական
29.12.2009, 22:36
Խոսքս հենց հայերի մասին է; Այո, նրանք, ովքեր լքում են իրենց հայրենիքը, նրանց մոտ արդեն թուլացած կարելի է համարել այդ գաղափարի ընկալումը; /Խոսքս չի վերաբերվում ցեղասպանության ենթարկված, տարհանված հայությանը/;

վաղուց չէի լսել նման անհեթեթություն :nea
հետաքրքիր է՝ իսկ կոնկրետ ո՞ր չափանիշներով ես դու չափում Հայրենիքի ընկալման ուժգնությունը տվյալ մարդու մոտ..



Նույնը կարելի է ասել Արևմտյան Հայաստանի մասին: Նրանք, որոնց մոտ թուլացած է հայրենիքի զգացողությունը, այսօր պահանջատեր չեն այդ կորցրած հողերին: Իսկ նրանք, ովքեր ամբողջությամբ գիտակցում են, որ իրենք հայ են, ապա նրանք ունեն Հայրենիք, և հազար տարի էլ անցնի, նրանք մի օր ետ կբերեն իրենց կորցրած ՀԱՅՐԵՆԻՔԸ:

փաստորեն՝ դու պնդում ես, թե Հայաստանից՝ վերջին տասնամյակներում արտագաղթած Հայը կիսով չափ է գիտակցում իր Հայ լինելը կամ ընդհանրապե՞ս չի գիտակցում..
և, հետաքրքիր է, ի՞նչ հիմքեր ունես դու այդպես պնդելու..

Elmo
29.12.2009, 22:58
Մոդերատորական: Չնայած խոստացել էի, որ թեման չեմ փակելու, բայց խոստումս դրժում եմ, որովհետև ոնց նայում եմ մեր թերություններն ու խոցելի տեղերը ավելի շատ է քննարկվում, քան Ադրբեջանի: Պատճառը՝ դրանք մեր մոտ իրոք ավելի քիչ չեն: Մասսայական տուգանայիններից խոսափելու համար թեման փակվում է: