Դիտել ողջ տարբերակը : Դեռահասություն
arman1993
13.01.2007, 17:12
ասում են դա դժվար տարիք է,բայց ում՞ համար դեռահասի, թե այն միջավայրի համար, որում նա ապրում է:
եկեք խոսենք այդ տարիքի յուրահատկությունների, տարօրինակությունների և մտածելակերպի մաին:
Իհարկե դեռահասի......
Դա այն ժամանակահատվածն է, երբ քեզ թվում է, որ բոլորը քեզ դեմ են.
Երբ բավականին սխալներ էս կատարում, և թվում է , թե ոչ ոք քեզ չի հասկանում:(
Lilushik
03.03.2007, 18:46
Առաջին հերթին դեռահասի համար է շատ դժվար , քանի որ դու քեզ արդեն մեծ ես համարում ,սակայն մյուսները դեռ սովոր են այն փոքրիկ երեխային , որի հետ խաղում էին, հեքիաթ պատմում …քեզ չեն ընդունում որպես մեծ,չեն վստահում… ինքնահաստատման շրջանն է …Եվ որքան շատ ես աշխատում քեզ վրա,այնքան շուտ ես դուրս գալիս այդ շրջանից … Ինչ խոսք, շրջապատի համր էլ է դժվար ընտելանալ դեռահասի անսովորական պահվածքին , քմահաճույքներին … Եվ իրենք իրենց հանգստացնելու համար շատ հաճախ ասում են . ««Ոչինչ անցումային տարիքն է կանցնի»» , ինչն էլ ամենից շատ է նյարդայնացնում դեռահասին…
ասում են դա դժվար տարիք է,բայց ում՞ համար դեռահասի, թե այն միջավայրի համար, որում նա ապրում է:
եկեք խոսենք այդ տարիքի յուրահատկությունների, տարօրինակությունների և մտածելակերպի մաին:
Իհարկե,մենք դեռահաս ենք և կարծում ենք,որ միայն մեզ համար ա բարդ,սակայն կարծում եմ,որ հավասարապես է բարդ և՛ մեր,և՛ մեզ շրջապատողների համար:)
Սակայն եթե նայեմ դեռահասի տեսանկյունից,ապա դա իմ համար ա բարդ,քանի որ թվում ա,որ ոչ մեկ չի հասկանում ինձ ու ես ամենավատն եմ այս աշխարհում:tomato
Կարծում եմ բոլորս էլ ուզում ենք գտնել մեր տեղը/ոմանց մոտ ստացվում է,ոմանց մոտ ոչ այնքան:( /
Ու նաև վատը այն ա,որ թեկուզ հասկանում ենք որ,շատ պարզ իրադրություն ա,և ամենևին էլ պետք չի ծանր տենել,սակայն մեկը հենց իմ մոտ դա չի ստացվում:8
phanasonic
26.03.2007, 11:17
Շատ դժվարա դեռահասի համառ լիքը ինֆրմացիա ունի, բայց չգիտի ոնց օգտագործի
են հորմոններն էլ մի կողմից են տանջում էլ չեմ ասում ստեղ-ընդեղ մազերա դուրս գալիս :P
մի խոսքով սարսափելի բանա ետ դեռահասությունը ինչ լավա իմ մոտ շուտ անցավ::D
Դեռահասությունը դժվար է առաջին հերթին դեռահասի համար: Այդ ժամանակահատվածում օրգանիզմում տեղի են ունենում թե ֆիզիոլոգիական , թե հոգեբանական գլոբալ փոփոխություններ: Այդ ժամանակահատվածին է բաժին ընկնում նաև ապագա մասնագիտության որոշումը ու թե հանկարծ սիրահարվում էլ են...
Դեռահասությունը դժվար է նաև շրջապատի և առաջին հերթին ծնողների համար: Այդ ժամանակ դեռհասները սկսում են հակադրվել ծնողներին, նրանց հեղինակությունը այդ շրջանում թուլանում է: Դժվար է դպրոցի ուսուցիչների, մարզիչների համար: Ամեն դեպքում շրջապատն էլ պետք է հասկանա դեռահասին:
Lionne_en_Chasse
01.04.2007, 22:11
ասում են դա դժվար տարիք է,բայց ում՞ համար դեռահասի, թե այն միջավայրի համար, որում նա ապրում է:
եկեք խոսենք այդ տարիքի յուրահատկությունների, տարօրինակությունների և մտածելակերպի մաին:
Բավականին կարևոր ու ուշադրության արժանի թեմա է: ( Ֆորումի մասնակիցների մեծամասնությունը դեռհասներից է կազմված)
Սա իհարկե շատ դժվար շրջան է առաջին հերթին դեռահասի համար, բայց դա չի նշանակում, որ այն չի անրադառնում շրջապատի՝ հատկապես ընտանիքի անդամների վրա: Հավատացեք, երբեմն անհնարին է թվում լեզու գտնել դեռահասի հետ կամ ինչ-որ ձևով հասկանալ նրանց անտրամաբանական, երբեմն անհասկանալի վարքը: Դրանից ահավոր նեղսրտում է թե դեռահասը, թե ծնողները
Մեկ անգամ առիթ էր եղել, որպեսզի գրեի այս տարիքային շրջանի առանձանահատկությունների / պրոբլեմների մասին: Ես այն կմեջբերեմ նաև այս թեմայում
....Այդ տարիքային շրջանում ( 17-21, 24) տեղի է ունենում անձնավորության արթնացում: Եթե այդ արթնացումը տեղի չի ունենում , ապա... անձնավորությունն իր միջավայրից կախյալ վիճակի մեջ է մնում կամ էլ բողոքողի կեցվածք է ընդունում, այն ամենի նկատմամբ, ինչը ընկալում է որպես հեղինակություն: Այս տարիքում հրատապ են այնպիսի հարցեր, ինչպիսիք են ՝ "ո՞րն է իմ տեղը կյանքում", , ի՞նչ ուժեր են այստեղ գործում", " իրականում ինչպիսի՞ն է այս աշխարհը": Այլ կերպ ասած այս տարիքում աշխարհայացքների փոփոխություն է տեղի ունենում, վերաբերմունք է ձևավորվում հասարակական իրականության նկատմամբ: Այս տարիքին բնորոշ է նաև էքզիստենցիալ վակումի՝ կենսական դատրակության, կյանքի անիմաստության զգացողության հոգևիճակը, աշխարհայացքի, արժեքների փոփոխությունը, բունտը ծնողների կողմից պարտադրվող արժեքների, աշխարհայացքային ցուցումների նկատմամբ, քմահաճ վարքի դրսևորումը, անօգնականության զգացողությունը, ոչ ադեկվատ վարք դրսևորելու տագնապները, զանազան փիլիսոփայական, աշխարհայացքային հարցերի պատասխանների որոնումները, իդեալների հաճախակի փոփոխությունը, տագնապայնությունը, աշխատանքի վայրերի, մասնագիտությունների, զուգընկերների և ընկերների հաճախակի փոփոխությունը, թշնամանքը ընտանիքի անդամների նկատմամբ, նմանակման համար օբյեկտների փնտրտուքը... Նաև կտրուկ բարձրանում է ինքնագնահատականը...
Ավելացնեմ նաև, որ դեռահասությունը դա կյանքի այն շրջանն է, որում առանձնահատուկ նշանակություն է տրվում սեռական հասունացման գործընթացին : Այդ ժամանակահտվածում է մարդն սկսում զգալ իր անհատականությունը , գիտակցել իրեն և իր կյանքի ուղին: Այս տարիքի հիմնական պրոբլեմները պայմանավորված է այն բանով, որ դեռահասը իրեն ոչ երեխա և ոչ էլ մեծ է զգում: Այդ անորոշ վիճակն էլ ներքին հակասությունների, ոչ ադեկվատ վարքի, մի ծայրահեղությունից մյուսի մեջ հայտնվելու , անիքնավստահության (...) պաճառ է հանդիսանում: Բայց ասեմ, որ երբեմն դեռահասության շրջանը շատ հանդարտ է զարգանում ( ինչպես օրինակ ինձ մոտ է եղել :) ) : Ընդհանրապես հոգեբանության / հոգևերլուծության մեջ դեռահասության շրջանում զարգացման երեք ձև է առանձնացվում
ա) հանդարտ, առանց դժվարություննեի զարգացում
բ) որոշակի դժվարություններով ընթացող զարգացում ( հուզական անկայունության, պրոբլեմներ հասակակիցների հետ և այլն...)
գ) դժվար զարգացում, որը կարող է բնութագրվել որպես ճգնաժամ ( այս դեպքում հաճախ առկա է լինում կլինիկական ախտանշաններ)
Ինչպես տեսնում եք ոչ միշտ է ամեն ինչ այդքան սարսափելի :)
դեռահասը քանիսից քանիսնա տարիքով՞
Lionne_en_Chasse
02.04.2007, 02:16
դեռահասը քանիսից քանիսնա տարիքով՞
Ես իմ գրառման մեջ նշել եմ 17-21, 24 տարիքային շրջանը, բայց տարբեր հոգեբաններ տարբեր տարիք են նշում: Կարող եմ հաստատ ասել, որ այն վերջնականապես ավարտվում է 24 տարեկանում... Անձամբ ես կարծում եմ, որ հիմա մարդիկ ավելի արագ են զարգանում ու հասունանում, ինքս կասեի նույնիսկ 15 ից է սկսվում ( եթե ոչ ավելի շուտ): Գուցե նշածս տարիքը կապված է իմ բնակության վայրի հետ, որտեղ երեխաների մոտ ամեն ինչ շատ վաղ է տեղի ունենում:
Ուլուանա
02.04.2007, 10:02
Ես իմ գրառման մեջ նշել եմ 17-21, 24 տարիքային շրջանը, բայց տարբեր հոգեբաններ տարբեր տարիք են նշում...
:o Հետաքրքիր է, դեռահասության տարիքի մասին ինձ հայտնի տեսակետներից ոչ մեկի մեջ դեռահասությունն այդքան երկար չի ձգվում...:unsure
Դեռահաս բառի անգլերեն համարժեքն է teenager-ը, որն ընդգրկում է 13-19 տարեկան հասակը։ Այդ իմաստը պարզորոշ երևում է հենց բառի կազմությունից. teen +ager (thirteen, fourteen, fifteen, sixteen, seventeen, eighteen, nineteen)։ Ինչպես գիտենք, 13-ից ցածր և 19-ից բարձր թվերն անգլերենում -teen չեն պարունակում։ ;)
Lingvo-ի բացատրությունն էլ դնեմ.
teenager - подросток; юноша или девушка (в возрасте от 13 до 19 лет)
teenager a person between the ages of 13 and 19 inclusive
Բայց, օրինակ, ըստ նույն Lingvo-ի ռուսերեն բացատրական բառարանի՝ դեռահասությունը փոքր-ինչ այլ տարիքային շրջան է ընդգրկում.
подросток - 1. Мальчик или девочка в переходном от детства к юности возрасте (от 12 до 16 - 17 лет) .
Է. Աղայանի Արդի հայերենի բացատրական բառարանում տրված բացատրությունն ավելի մոտ է ռուսերեն բառին տրված բացատրությանը.
դեռահաս - մանկական հասակից պատանեկության անցման (12-ից 16) տարիք ունեցող տղա կամ աղջիկ։
Ինձ համար, չգիտեմ ինչու, ավելի շատ անգլերեն բացատրությունն է ընդունելի, թեև, ամեն դեպքում, նման բաները հարաբերական են, եթե հարցին նայենք դեռահասության «ախտանշանների» դրսևորման տեսակետից, քանի որ մեկի մոտ դրանք կարող են ավելի վաղ ի հայտ գալ, մյուսի մոտ՝ ավելի ուշ, մեկի մոտ կարող է կարճ տևել այդ «ծանր» շրջանը, մյուսի մոտ՝ երկար։ Բայց, օրինակ, 24 տարեկանը, ամեն դեպքում, չափից դուրս հասուն տարիք է թվում դեռահասություն համարվելու համար... :think
Lionne_en_Chasse
02.04.2007, 19:56
ՈՒլունա իհարկե անգլերեն teenager բառն արդեն ամեն ինչ ասում է ( դրանում նույնիսկ կասկածող չկա) , բայց ես պատասխանել եմ հոգեբանական տեսանկյունից, երբ դեռահասի մոտ զարգացման և հատկապես ճգնաժամային շրջանը կարող է շաաատ երկար տևել, անգամ մինչև 24 տարեկանը ( դա մաքսիմալ տարիքն է)
Ի դեպ, չգիտեմ ինչու, բայց իմ նախորդ գրառումն այս թեմայում կիսատ է " ուղարկվել": Կխնդրեի մոդերատորին վերջին վերջակետից հետո ջնջել անիմաստ, նույնիսկ միտք չարտահայտող բառերը
Նախապես շնորհակալություն :)
Դեռահասությունը տարիքային մի հատված է, որ մենք սիրում ենք անվանել անցումային շրջան:Անցում մանկությունից պատանեկություն:Եվ 18 տարեկան յուրաքանչյուր անձ արդեն հասուն անհատ է և նրան անվանել դեռահաս , դա արդեն վիրավորանք է այդ մարդուն: Եթե պետությունն ինքն է այդ տարիքի մարդուն վստահում և տալիս ընտրության իրավունք, ապա շրջապատն էլ պետք է ճանաչի նրա արդեն հասուն լինելը: Մենք ունենք ազգային մի հիվանդություն՝ «խնամակալություն»:Լինում է, չէ՞, մայրը խոսում է որդու մասին.« Հիմա երեխաս կգա, էս պատրաստեմ, էս բերեմ, առանց ինձ ի՞նչ կաներ»:Ու երբ գալիս է այդ երեխան, նայում ու չգիտես հավատաս աչքերիդ, թե… Պարզվում է, որ այդ երեխան մի Տորք Անգեղ է, ամենապակասը 30-35 տարեկան:Երբ զարմացած նայում ես մորը, նա էլ արդարանում է, դե մոր համար երեխան միշտ էլ երեխա է:Այն, որ մեր երեխան է, անժխտելի է, բայց պետք է նրա մեջ տեսնել այն հասունացող, մեծացող մարդուն, որն առաջին հերթին ինքնուրույնության կարիք ունի: Եվ դեռահասության տարիքում է տեղի ունենում այդ ինքնուրույնություն - խնամակալություն բախումը: Թվում է, թե վստահում ենք, թողնում ինքնուրույն որոշում կայացնեն, բայց կամա թե ակամա մի ակնարկով, խորհուրդով շտկում , խելք ենք սովորեցնում: Միշտ չէ, որ դեռահասը փորձում է հակառակվել, իր կարծիքն արտահայտել, քանի որ «խանգարում է » դաստիարակություն պատնեշը: Եվ այդ չարտահայտվելու պատճառով դառնում է կոմպլեքսավորված:Ցավոք դրանք հետագայում առանց հետք չեն մնում: Իսկ եթե փորձում է հակառակվել, հանդիպում է մեծերի զարմացած ու զայրացած հայացքին: Ով չի լսել այս խոսքերը.« Էս երիտասարդությունը բոլորովին հարգանք չունի մեծերի նկատմամբ: Մեր ժամանակ այպիսի բան չկար: Ո՞վ էր տեսել, որ որդին հորը հակառակվի»: Ծանոթ ե՞ն: Իսկ սրանք, եթե չեմ սխալվում, Սոկրատեսի խոսքերն են: Իսկ դա ե՞րբ էր…
Դեռահասությունը դա սերունդների հերթափոխություն է, իսկ դա առանց բախումների չի լինում: Ցավոք…
CactuSoul
04.04.2007, 11:47
Գուցե ես ըստ սահմանման դեռահաս չեմ, սակայն այն, ինչ այստեղ վերագրվեց դեռահասներին, հիմա իմ կյանքում առկա է: Փորձում եմ հավատալ, որ Arm_Lionne-ն ճիշտ է, ու գոնե 3 տարի հետո այս վիճակը կփոխվի:( :
Lili-4-ի գրառումը կարդալով՝ դժվարանում եմ հավատալ նրա տարիքին:oy :love …
LILI-4 էնքան լավ նկարագրեցիք…
իմ մոտ դեռահասությունը 12 տարեկանից ա սկսել
Գուցե ես ըստ սահմանման դեռահաս չեմ, սակայն այն, ինչ այստեղ վերագրվեց դեռահասներին, հիմա իմ կյանքում առկա է: Փորձում եմ հավատալ, որ Arm_Lionne-ն ճիշտ է, ու գոնե 3 տարի հետո այս վիճակը կփոխվի:( :
Lili-4-ի գրառումը կարդալով՝ դժվարանում եմ հավատալ նրա տարիքին:oy :love …
Վայ, հետաքրքիր էր, և քանի տարեկան եմ՞::D
Վայ, հետաքրքիր էր, և քանի տարեկան եմ՞::D
Դե ըստ այդ գրածի ոնց որ 14 տարեկան դեռահասը մեծ մարդու նման խոսեր…
Ըստ նիկի 4 տարեկան ես:D
Ըստ ընդանուր թողած տպավորության 25-30…
Հետաքրքիր ա Կակտուսը ոնց ա կարծում:)
Իսկ մի այսպիսի հարց: Եթե իմ մոտ դեռ դեռահասություն չի եղել, ո՞նց եք կարծում՝ կլինի՞: :D
Իսկ մի այսպիսի հարց: Եթե իմ մոտ դեռ դեռահասություն չի եղել, ո՞նց եք կարծում՝ կլինի՞: :D
Հույսդ կտրի, քո մոտ թռիչքային անցում է:D
Հնարավո՞ր է, որ թռիչքային լինի այդ անցումը, թե՞ դա միայն կատակ էր. այսինքն, հնարավո՞ր է դաստիարակության շնորհիվ այնպես անել, որ այդ անցումը առանց բախումների, սահուն ու աննկատ լինի և մարդ չզգա էլ, որ ինչ որ անցում է կատարվում...:think
Ուլուանա
04.04.2007, 23:51
Հնարավո՞ր է, որ թռիչքային լինի այդ անցումը, թե՞ դա միայն կատակ էր. այսինքն, հնարավո՞ր է դաստիարակության շնորհիվ այնպես անել, որ այդ անցումը առանց բախումների, սահուն ու աննկատ լինի և մարդ չզգա էլ, որ ինչ որ անցում է կատարվում...:think
Հնարավոր է։ Օրինակ, եղբորս մոտ հենց այդպես էլ եղել է. դեռահասության շրջանն անցել է խաղաղ, առանց այդ շրջանի համար բնորոշ բուռն դրսևորումների, :) ինչը չի կարելի ասել իմ մասին... :{ :oy :D
Հնարավո՞ր է, որ թռիչքային լինի այդ անցումը, թե՞ դա միայն կատակ էր. այսինքն, հնարավո՞ր է դաստիարակության շնորհիվ այնպես անել, որ այդ անցումը առանց բախումների, սահուն ու աննկատ լինի և մարդ չզգա էլ, որ ինչ որ անցում է կատարվում...:think
Հնարաոր է, հաստատ: Իմ դրած սմայլիկը գրառման վերջում մի փոքր անլուրջ պատկերի բերեց ասածս, բայց ես իրոք չեմ եղել այդ անցումային վիճակում: Ու չեմ կարծում որ դա դաստիարակությունից ա: Երևի ուղակի բնավորությունից:
CactuSoul
05.04.2007, 10:24
Վայ, հետաքրքիր էր, և քանի տարեկան եմ՞::D
Ես բավականին ուշադիր մարդ եմ:)) :oy , ու իմ աչքից չէր կարող վրիպել սա.
.... ես այսօրվանից:hands 41 տարեկան եմ:
:oy
Փաստորեն իմ մորից ընդամենը մի քանի տարով եք ավելի երիտասարդ, բայց նա, չգիտես՝ ինչու, Ձեզ նման չի մտածում:think … կամ եթե մտածում էլ է, չի արտահայտում, ու…:(
Էխ, դե լավ, անցած լինի:) :
Lionne_en_Chasse
05.04.2007, 17:55
Դեռահասությունը տարիքային մի հատված է, որ մենք սիրում ենք անվանել անցումային շրջան:Անցում մանկությունից պատանեկություն:Եվ 18 տարեկան յուրաքանչյուր անձ արդեն հասուն անհատ է և նրան անվանել դեռահաս , դա արդեն վիրավորանք է այդ մարդուն: Եթե պետությունն ինքն է այդ տարիքի մարդուն վստահում և տալիս ընտրության իրավունք, ապա շրջապատն էլ պետք է ճանաչի նրա արդեն հասուն լինելը: …
Մարդ կարող է ֆիզիկապես հասուն լինել, իսկ հոգեպես դեռ ոչ: Նույնիսկ հնարավոր է շրջապատն ու պետությունը չնկատի տվյալ մարդու հոգեկան ճգնաժամային վիտճակը: Եվ ես չեմ կարծում, որ չի կարելի չվստահել ճգնաժամ ապրող մարդուն, թեկուզ և ընտրության կամ այլ պատասխանատու որոշումներ կայացնելու հարցում: Ճնաժամային վիճակում հայտնվում են գրեթե 5 տարին մեկ, ուրեմն ի՞նչ, 5 տարին մեկ մարդկանց զրկենք ընտրություններին մասնակցելուց, կարևոր որոշումներ կայացնելուց և անվանենք դեռահա՞ս: Եվ ընդհանրապես, ես դեռահաս բառի մեջ ոչ մի վիրավորանքի նշույլ չեմ տեսնում: Հենց դեռահասի նկատմամբ պետք է վստահություն ցուցաբերվի, որպեսզի նա կարողանա առանց լուրջ ցնուցմենրի հաղթահարել այդ անցումային շրջանը: Ես նորից եմ կրկնում, որ այդ տարիքը միայն հոգեբանական տեսանկյունից է նշված
Մենք ունենք ազգային մի հիվանդություն՝ «խնամակալություն»:Լինում է, չէ՞, մայրը խոսում է որդու մասին.« Հիմա երեխաս կգա, էս պատրաստեմ, էս բերեմ, առանց ինձ ի՞նչ կաներ»:Ու երբ գալիս է այդ երեխան, նայում ու չգիտես հավատաս աչքերիդ, թե… Պարզվում է, որ այդ երեխան մի Տորք Անգեղ է, ամենապակասը 30-35 տարեկան:Երբ զարմացած նայում ես մորը, նա էլ արդարանում է, դե մոր համար երեխան միշտ էլ երեխա է:Այն, որ մեր երեխան է, անժխտելի է, բայց պետք է նրա մեջ տեսնել այն հասունացող, մեծացող մարդուն, որն առաջին հերթին ինքնուրույնության կարիք ունի: Եվ դեռահասության տարիքում է տեղի ունենում այդ ինքնուրույնություն - խնամակալություն բախումը: Թվում է, թե վստահում ենք, թողնում ինքնուրույն որոշում կայացնեն, բայց կամա թե ակամա մի ակնարկով, խորհուրդով շտկում , խելք ենք սովորեցնում: Միշտ չէ, որ դեռահասը փորձում է հակառակվել, իր կարծիքն արտահայտել, քանի որ «խանգարում է » դաստիարակություն պատնեշը: Եվ այդ չարտահայտվելու պատճառով դառնում է կոմպլեքսավորված:Ցավոք դրանք հետագայում առանց հետք չեն մնում: Իսկ եթե փորձում է հակառակվել, հանդիպում է մեծերի զարմացած ու զայրացած հայացքին: Ով չի լսել այս խոսքերը.« Էս երիտասարդությունը բոլորովին հարգանք չունի մեծերի նկատմամբ: Մեր ժամանակ այպիսի բան չկար: Ո՞վ էր տեսել, որ որդին հորը հակառակվի»: Ծանոթ ե՞ն: Իսկ սրանք, եթե չեմ սխալվում, Սոկրատեսի խոսքերն են: Իսկ դա ե՞րբ էր…
Մինագամայն համամիտ եմ գրառման այս հատվածի հետ: Հայկական դաստիարակությունը ունի շատ դրական կողմեր, բայց վերը նշված երևույթը ահավոր սխալ է, որն իր ազդեցությունն է թողնում մարդու բնավորության ձևավորման ու ամբողջ կյանքի վրա: Դա զրկում է մարդուն ինքնուրույնությունից, թե դատելուց, թե գործելուց և մշտական կախման մեջ է պահում երեխային ծնողից ( էլ չեմ ասում բարդույթների հավաքածուի մասին, որն առաջանում է նման դեպքերում)
Մեր հայ ծնողներին թողնես առավոտից երեկո բիսետկաներում կպարծենան՝՝ " էրեխես իմ խոսքը գետնովը չի տա, իմ չէ-ին հա չի ասի...": Դա ընդունվում է, որպես հարգանք ծնողի նկատմամբ: Հուսով եմ, կկարողանամ երեխայիս այնպես դաստիարակել, որ նա իմանա ինչ է նշանակում հարգանքը և ինչպես պետք է հարգել... Ի՞նչ պարծենալու բան է, երբ երեխադ իր սեփական կարծիքը չունի, ընդունակ չէ միայնակ որոշում կայացնելու ու հետագայում էլ իր գլուխը պահելու: Այո , երեխան նաև հակաճառել պետք է իմանա...
ՈՒֆ չգիտեմ...
Հիշեցի Սևակի բանաստեղծությունը: Ինչքան տեղին է ասված
Սերունդների հերթափոխություն
Ամեն սերունդ
Նախ և առաջ մտածում է լռության մեջ,
Իսկ երբ խոսել է սկսում՝
Բարկացնում է ավագներին,
Եվ բարկացնում անկեղծորե´ն,
Որովհետև...կրտսերը՝ մի՜շտ անհասկացող,
Իսկ ավագը...հասկացող է:
Ավա՜գ Աստված
Մի՞թե իրոք համանիշ են ու համազոր
Հասկացողն ու կասկածորը...
Ամեն սերունդ
Նախ և առաջ մահանում է կասկածելով:
Ավելացվել է 9 րոպե անց
Հնարավո՞ր է, որ թռիչքային լինի այդ անցումը, թե՞ դա միայն կատակ էր. այսինքն, հնարավո՞ր է դաստիարակության շնորհիվ այնպես անել, որ այդ անցումը առանց բախումների, սահուն ու աննկատ լինի և մարդ չզգա էլ, որ ինչ որ անցում է կատարվում...:think
Չնայած արդեն պատասխանեցին, օրինակներ բերելով սեփական կյանքից, բայց այնուհանդերձ ավելորդ չեմ համարում ևս մեկ անգամ մեջբերելու գրառմանս այս հատվածը: Ամեն ինչ հնարավոր է :)
Ընդհանրապես հոգեբանության / հոգևերլուծության մեջ դեռահասության շրջանում զարգացման երեք ձև է առանձնացվում
ա) հանդարտ, առանց դժվարություննեի զարգացում
բ) որոշակի դժվարություններով ընթացող զարգացում ( հուզական անկայունության, պրոբլեմներ հասակակիցների հետ և այլն...)
գ) դժվար զարգացում, որը կարող է բնութագրվել որպես ճգնաժամ ( այս դեպքում հաճախ առկա է լինում կլինիկական ախտանշաններ)
Հրաշք ժամանակաշրջանա, էն տարիքնա երբ սկսում ինքտ քեզ հասկանալ, փորձում ես կայանալ, ու արդյունքում կատարվող ամեն ինչ սրտին մոտ ես ընդհունում, հետևաբար ավելի խորն ես ապրում, հետաքրքիր տարիքա, կուզենաի մի փուլել լիներ դեռահասության:oy
electrical_storm
05.04.2007, 23:04
Դեռահասության շրջանը ապստամբելու, սահմաններ անցնելու, պատեր քանդելու տարիքա… բաաայց, ցավոք սրտի մեր մոտ ես դա չեմ տեսնում… Նիրվանայի երգը ո՞նցա կոչվում…smells like teen spirit...Հայաստանում doesn't smell like teen spirit... որտե՞ղ են ապստամբ թինեյջերները… չկան… մենք,երբ թինեյջեր էինք,կարծում էինք, թե անկապ ենք, քյալ ենք, հնարավորություններ չունենք,իսկ հիմա ունեն ու չեն օգտագործում… մենք մեր թինեյջեր տարիքում շատ ավելի դեմք էինք… մեկ-մեկ կարոտում եմ… ազատ… անհոգ… էմո… ապստամբ… naughty...
Դեռահասությունը տարիքային մի հատված է, որ մենք սիրում ենք անվանել անցումային շրջան:Անցում մանկությունից պատանեկություն:Եվ 18 տարեկան յուրաքանչյուր անձ արդեն հասուն անհատ է և նրան անվանել դեռահաս , դա արդեն վիրավորանք է այդ մարդուն: Եթե պետությունն ինքն է այդ տարիքի մարդուն վստահում և տալիս ընտրության իրավունք, ապա շրջապատն էլ պետք է ճանաչի նրա արդեն հասուն լինելը: …Մարդ կարող է ֆիզիկապես հասուն լինել, իսկ հոգեպես դեռ ոչ: Նույնիսկ հնարավոր է շրջապատն ու պետությունը չնկատի տվյալ մարդու հոգեկան ճգնաժամային վիտճակը: Եվ ես չեմ կարծում, որ չի կարելի չվստահել ճգնաժամ ապրող մարդուն, թեկուզ և ընտրության կամ այլ պատասխանատու որոշումներ կայացնելու հարցում: Ճնաժամային վիճակում հայտնվում են գրեթե 5 տարին մեկ, ուրեմն ի՞նչ, 5 տարին մեկ մարդկանց զրկենք ընտրություններին մասնակցելուց, կարևոր որոշումներ կայացնելուց և անվանենք դեռահա՞ս: Եվ ընդհանրապես, ես դեռահաս բառի մեջ ոչ մի վիրավորանքի նշույլ չեմ տեսնում: Հենց դեռահասի նկատմամբ պետք է վստահություն ցուցաբերվի, որպեսզի նա կարողանա առանց լուրջ ցնուցմենրի հաղթահարել այդ անցումային շրջանը: Ես նորից եմ կրկնում, որ այդ տարիքը միայն հոգեբանական տեսանկյունից է նշված
Arm_Lionne հավանաբար սխալ եք հասկացել lili-4-ի գրառումը, քանի որ իր գրառման մեջ նա նկատի ունի ո՛չ թե որ այդ տարիքում առկա է ճգնաժամ ու դրա համար չեն թողնում, որ նա մասնակցի ընտրություններին, այլ որ մինչ 18 տարեկանը պետականորեն համարվում է որ մարդ դեռ "հասուն" չէ ու ընտրությունների մասնակցելու իրավունք չունի:
Lionne_en_Chasse
06.04.2007, 16:31
Arm_Lionne հավանաբար սխալ եք հասկացել lili-4-ի գրառումը, քանի որ իր գրառման մեջ նա նկատի ունի ո՛չ թե որ այդ տարիքում առկա է ճգնաժամ ու դրա համար չեն թողնում, որ նա մասնակցի ընտրություններին, այլ որ մինչ 18 տարեկանը պետականորեն համարվում է որ մարդ դեռ "հասուն" չէ ու ընտրությունների մասնակցելու իրավունք չունի:
ihusik Ձեր նշած պահը ես հենց այդպես էլ հասկացել եմ: Պարզապես ես համաձայն չեմ , որ եթե պետությունը 18 տարեկան անհատին ընտրություններին մասնակցելու իրավունք է շնորհում, ապա վիրավորանք է այդ անհատին անվանել դեռահաս: Իմ ամբողջ մեկնաբանությունը հենց այդ մտքին էր վերաբերվում, որ գուցե խոր ճգնաժամ ապրած դեռահասը մի քիչ ուշ է ավարտում դեռհասության զարգացման շրջանը և դրա մեջ ամոթալի կամ աննորմալ ոչինչ չկա: Դա բնական երևույթ է: Իմ կարծիքով բոլոր դեռահասներն էլ տարիքային այդ շրջանում ճգնաժամային վիտճակում են հայտնվում, մեկի մոտ դա կարող է թեթև ի հայտ գալ և արագ անցնել, մյուսի մոտ հակառակը: Բայց, ըստ իս, գրեթե բոլորի մոտ էլ առկա է այն: Իսկ մտավոր և հատկապես հոգևոր հասունությունը, ըստ իս, տարիքի հետ չի գալիս: Այլ պարզապես ժամանակ է, որի ընթացքում կարելի է (արագ / դանդաղ) առաջ գնալ և նույն հաջողությամբ էլ դոփել նույն տեղում : Դա զուտ անհատական երևույթ է: Ես իմ գրառումով ամբողջովին չեմ հակասում lili-4-ին, այլ պարզապես իմ մտորումներով մի քիչ ընդարձակվել էի :)
ճիշտ է թեման շատ հին է բայց չկարողացա չանդրադառնալ,
Ես իմ գրառման մեջ նշել եմ 17-21, 24 տարիքային շրջանը, բայց տարբեր հոգեբաններ տարբեր տարիք են նշում: Կարող եմ հաստատ ասել, որ այն վերջնականապես ավարտվում է 24 տարեկանում... Անձամբ ես կարծում եմ, որ հիմա մարդիկ ավելի արագ են զարգանում ու հասունանում, ինքս կասեի նույնիսկ 15 ից է սկսվում ( եթե ոչ ավելի շուտ):
քանի որ թե՛ հոգեբանության, և թե՛ մանկավարժության մեջ դեռահասությունը (կամ միջին դպրոցական տարիքը) 10-15 է .իսկ ինչ վերաբերում է 15-17 -ին սա արդեն պատանեկությունն է իսկ մինչև 21 պատանեկության վերին սահմանը.
դեռահասությունը բնութագրվում է որպես դժվար տարիք, անցումային տարիք, ճգնաժամային տարիք և այլն.
իսկ 24 արդեն երիտասարդությունն է, ինչ դեռահասի մասին է խոսքը.
Lionne_en_Chasse
29.07.2011, 17:38
Թեման իրոք հին է, և էդ հարցը արդեն բարձրացվել էր այս թեմայում ու բացատրել էի ինչ նկատի ունեի այդ տարիքները նշելով ( երևի թեման լիովին չեք կարդացել): Ամեն դեպքում ես ևս մեկ անգամ աչքի անկակցրի իմ հոգեբանության հին դասագրքերը և հասկացա իմ գրառման մեջ ինչումն է բուն խնդիրը: Ոչ բոլոր լեզուներում կան ձեր նշված դեռահասություն, պատանեկություն ու երիտասարդություն բառերը, որոշ լեզուներում կան պարզապես չափահաս ու երիտասարդ բառերը և ճգնաժամային փուլերը (վատագույն դեպքում, եթե կան խնդիրներ ու էդ տարիքային փուլը հանդարտ չի անցնում) ավարտվում են 24 տարեկանում:
Անգլերենում դեռահասությունը ( teenager) 13-19 տարիքն է նշվում
Ֆրանսերենում ( հատկապես հոգեբանության մեջ) կան վաղ/ ուշ դեռահասության (<--այդ բառը ֆրանսերենում նշվում է որպես մանկությունից մինչև երիտասարդություն) ճգնաժամային փուլեր որոնք սկսվում են 12 ու ավարտվում են 24 տարեկանում:
Ի վերջո ինձ ճիշտ հասկանալու համար՝ մարդ կարա 50 տարեկան լինի բայց իրա մոտ դեռ դեռահասության ճգնաժամ լինի: Երևի հայարեն չեմ կարողացել ճիշտ պարզաբանել միտքս ... բայց թե արդեն բացատրել էի ինչ եմ նկատի ունեցել
Թեման իրոք հին է, և էդ հարցը արդեն բարձրացվել էր այս թեմայում ու բացատրել էի ինչ նկատի ունեի այդ տարիքները նշելով ( երևի թեման լիովին չեք կարդացել): Ամեն դեպքում ես ևս մեկ անգամ աչքի անկակցրի իմ հոգեբանության հին դասագրքերը և հասկացա իմ գրառման մեջ ինչումն է բուն խնդիրը: Ոչ բոլոր լեզուներում կան ձեր նշված դեռահասություն, պատանեկություն ու երիտասարդություն բառերը, որոշ լեզուներում կան պարզապես չափահաս ու երիտասարդ բառերը և ճգնաժամային փուլերը (վատագույն դեպքում, եթե կան խնդիրներ ու էդ տարիքային փուլը հանդարտ չի անցնում) ավարտվում են 24 տարեկանում:
Անգլերենում դեռահասությունը ( teenager) 13-19 տարիքն է նշվում
Ֆրանսերենում ( հատկապես հոգեբանության մեջ) կան վաղ/ ուշ դեռահասության (<--այդ բառը ֆրանսերենում նշվում է որպես մանկությունից մինչև երիտասարդություն) ճգնաժամային փուլեր որոնք սկսվում են 12 ու ավարտվում են 24 տարեկանում:
Ի վերջո ինձ ճիշտ հասկանալու համար՝ մարդ կարա 50 տարեկան լինի բայց իրա մոտ դեռ դեռահասության ճգնաժամ լինի: Երևի հայարեն չեմ կարողացել ճիշտ պարզաբանել միտքս ... բայց թե արդեն բացատրել էի ինչ եմ նկատի ունեցել
պարզ է ինչ եք ուզում ասել, իհարկե ճգնաժամը կարող է շարունակվել, դրանք կարող են առանձին դեպքեր լինել ,ուստի չպետք է նույնացնել,երևի հոգեբան եք բայց Հայաստանում չեք սովորել.
վերջերս մի նյութ կարդացի ,որը իսկապես մտահոգիչ է. 14- ամյա աղջիկը ինքնասպան է եղել սիրո պատճառով իսկ թողած նամակում գրել «սիրել եմ ու էն աշխարհում էլ կսիրեմ, չնայած որ ինքը չհասկացավ» մանրամասները այստեղ՝http://www.armtown.com/news/am/arv/20110224/89994/