Դիտել ողջ տարբերակը : Հայ, Հայաստան, Հայ Ազգ
Sagittarius
10.10.2009, 00:17
Չնայած այս թեման տեղադրել եմ քաղաքական բաժնում,, բայց այն միայն քաղաքական չէ:)
ԵՎ այսպես.՝
Հայ՛- ո՞վ է, ի՞նչ է անհրաժեշտ հայ կոչվելու համար,
1.Պետական շա՛հ, պետական արժե՛ք- որո՞նք են դրանք,
2.Ազգային շա՛հ, ազգային արժե՛ք- ի՞սկ սրանք,
Ինչո՞վ է տարբերվում 1ը 2ից և ո՞րն է առաջնային:
Բառեր, որոնք մենք օգտագործում ենք գրեթե ամեն օր, բայց ոչ միշտ ենք կարողանում ամբողջովին ընկալել դրանց իմաստը:think
ԵՎ այսպես.՝
Հայ՛- ո՞վ է, ի՞նչ է անհրաժեշտ հայ կոչվելու համար,
դու որ՞ հային ինկատի ունես, իսկական հային՞ ;)
եթե իսկականին, ապա իսկական հայը պետք է կարողանա ահնրաժեշտաբար շատ վարժ տիրապետել մարտական ավտոմատից կրակելուն:
Ambrosine
17.10.2009, 14:07
Չնայած այս թեման տեղադրել եմ քաղաքական բաժնում,, բայց այն միայն քաղաքական չէ:)
Թեման ավելի շատ քաղաքագիտության և իրավագիտության բաժնի թեմա է;)
ԵՎ այսպես.՝
Հայ՛- ո՞վ է, ի՞նչ է անհրաժեշտ հայ կոչվելու համար,
Եթե սուբյեկտիվ կարծիքս հայտնեմ, ապա հայ է նա, որ իրեն այդպիսին կարծում է: Կարևոր չէ ազգանունը վերջանում է -յան-ով, թե -օղլի-ով, կարևոր չէ նրա ծնողների հայ լինելը: Կարճ ասած՝ մի հայագետ եմ ճանաչում, որը հունգարացի է, բայց երբեք չի ասում, որ ինքը հունգարացի է, դեռ վիրավորվում է, որ դու ես ասում: Ինքը հայտարարում է, որ հայ է:
Իսկ եթե ինչ-որ գիտական մոտեցում ցուցաբերենք այս հարցին, ապա հայ է լեզվակիրը, այսինքն՝ նա, ով տիրապետում է մայրենի լեզվին /հանած հայերեն իմացող օտարերկրացիներին/: Մի քիչ անընդունելի է ինձ համար այն տեսակետը, որ ասում է՝ հային կրոնն է պահում հայ: Հայ մահմեդականը ինչո՞վ է պակաս հայ:o:blin: Ուղղակի պետք է ցավով ընդունեմ, որ մեր թեկուզ ողջ մշակույթը հիմնված է այդ արժեքների վրա, ու դժվար է պատկերացնել ոչ քրիստոնյա հայեր, որոնք, ի դեպ, բավականին էլ շատ են:)): Չգիտեմ, այս դեպքում գուցե ճիշտ է ասել՝ եկեղեցին է հայ պահում, որը ավելի խելամիտ է, քանի որ եթե նույնիսկ մեր եկեղեցում ասեին՝ Ալլահ, ապա նա նորից ազգապահպան գործին լծված կլիներ: Կրոնը երկրորդական է ինձ համար, կարևորը կառույցն է՝ եկեղեցին:
Ambrosine
17.10.2009, 14:10
1.Պետական շա՛հ, պետական արժե՛ք- որո՞նք են դրանք,
2.Ազգային շա՛հ, ազգային արժե՛ք- ի՞սկ սրանք,
Ինչո՞վ է տարբերվում 1ը 2ից և ո՞րն է առաջնային:
Որպեսզի պատասխանենք այս հարցերին, գոնե մանրամասնի՝ ագզ ասելով ինչը նկատի ունես;)
Sagittarius
20.10.2009, 00:13
ու դժվար է պատկերացնել ոչ քրիստոնյա հայեր
Արտաշես Ա,
Կրոնը երկրորդական է ինձ համար, կարևորը կառույցն է՝ եկեղեցին:
ինձ համար եկեղեցին շինություն է,,, հավատքը իմ մեջ է,, և նրա գոյությունը եկեղեցով չի պայմանավորվում.....
մի բան էլ,,, կրոնը մարդածին գաղափար է, Հիսուսը կրոնի մասին չէր խոսում,, ինքը մարդկային արժեքների ու հավատքի մասին էր խոսում,, միայն նրանից շատ տարիներ հետու իհայտ եկավ կրոնը,,, սա ուղղակի... էս թեմայի հետ կապ չուներ
Որպեսզի պատասխանենք այս հարցերին, գոնե մանրամասնի՝ ագզ ասելով ինչը նկատի ունես
ճիշտն ասած միշտ էլ չեմ սիրել տերմինալոգիայի հետևից ընկնել,,, ժամանակի անիմաստ կորուստ եմ համարում,,, կա ազգ և ժողովուրդ հասկացությունների սահմանումներ,,, բայց այս պարագայում ես Հայ ազգ նկատի ունեի աշխարհի բոլոր հայերին,,, բայց ստեղ էլ մյուս հարցն է առաջ գալիս,, ո՞ւմն ենք մենք կոչում հայ...
Ambrosine
20.10.2009, 00:20
Արտաշես Ա,
Ես ժամանակակից հայերին նկատի ունեմ:)
ինձ համար եկեղեցին շինություն է,,, հավատքը իմ մեջ է,, և նրա գոյությունը եկեղեցով չի պայմանավորվում.....
մի բան էլ,,, կրոնը մարդածին գաղափար է, Հիսուսը կրոնի մասին չէր խոսում,, ինքը մարդկային արժեքների ու հավատքի մասին էր խոսում,, միայն նրանից շատ տարիներ հետու իհայտ եկավ կրոնը,,, սա ուղղակի... էս թեմայի հետ կապ չուներ
Իսկ ինձ համար եկեղեցին նաև ազգապահպան կառույց է, ոչ պակաս, քան՝ պետությունը: Երբ չկա պետականություն, գլուխ է բարձրացնում եկեղեցին:
ճիշտն ասած միշտ էլ չեմ սիրել տերմինալոգիայի հետևից ընկնել,,, ժամանակի անիմաստ կորուստ եմ համարում,,, կա ազգ և ժողովուրդ հասկացությունների սահմանումներ,,, բայց այս պարագայում ես Հայ ազգ նկատի ունեի աշխարհի բոլոր հայերին,,, բայց ստեղ էլ մյուս հարցն է առաջ գալիս,, ո՞ւմն ենք մենք կոչում հայ...
Ժամանակի անիմաստ կորուստի հարցը չէ, այլ այն, որ ազգ ասելով հասկանում ենք նաև քաղաքացիների այսպես կոչված ամբողջությունը:
Արդեն պարզաբանեցինք՝ ով է հայը:
Իսկ այս հարցը դույզն-ինչ երկար է, թարմ ուղեղով կգրեմ;):
1. - Ինչ է ազգը?
1. - Ազգը բանականության եւ հոգեկերտվածքի կերպ է, բնազանցական (մետաֆիզիկական) ընդհանրություն. այն լավ կամ վատ լինել չի կարող. այն կարող է կամ լինել, կամ չլինել:
2. - Որն է հայ ազգը?
2. - Հայ ազգը բանականության եւ հոգեկերտվածքի այն կերպն է, որը կանոնակարգվել է Հայկական լեռնաշխարհի թելադրանքներով, մտածողության եւ հոգևոր ներաշխարհի ամփոփում հայոց լեզվով:
3. - Ինչ է ժողովուրդը?
3. - Ժողովուրդն ազգի նյութեղենացած այն հատվածն է, որը գոյում է ժամանակի մեջ. ժողովուրդը, որ միաժամանակ ապրող մի քանի սերնդի ամբողջություն է` ազգ շղթայի` միմյանց ագուցված օղակներից, կարող է մարմնավորել իր ազգի էության այս կամ այն կողմերը, լինել կենսունակ կամ անպիտան, ժառանգականությամբ ապահովել ազգի լինելությունը կամ իր խեղմամբ դատապարտել ազգը չգոյության:
4. - Որն է հայ ժողովուրդը?
4. - Հայ ժողովուրդները շատ են: Մի հայ ժողովուրդ կարող էր Էրեբունի կառուցել ու պաշտել իր նախապապերին, մեկ այլ հայ ժողովուրդ կարող էր ստեղծել Տիգրան Մեծի կայսրությունը, մյուսը` ընդունել քրիստոնեությունը, մեկ այլը` արարել հայոց ներկա այբուբենը, մեկ ուրիշը` ստանալ պետականություն ու կորցնել այն... եւ այսպես շարունակ: Երկրորդ հազարամյակի վերջի հայ ժողովուրդն աղոտ ժառանգորդն է ամբողջ նախընթացի, քրիստոնյա է, մուսուլման, աթեիստ, մովսեսական... հայախոս, ռուսախոս, անգլախոս... հայրենաբնակ, տարագիր, արժեքային քաոսային հակահամակարգի մեջ: Կկարողանա կենսունակ լինել հայ ժողովուրդն իր այսօրվա հարեւան եւ աշխարհի այլ ժողովուրդների շարքում` կունենա արժանապատիվ Կյանք, չի կարողանա` միանգամից կամ աստիճանաբար կվերանա իր հետ չգոյության տանելով հայ ազգը, որի կրողն է ինքը: Գոյության և զարգացման բնատուր, աստվածատուր իրավունքը կենսունակ հանրույթներինն է: Զարգացումը և հավասարակշիռ բացվածությունը նորի հանդեպ` կենսունակ ժողովուրդների հատկություններն են:
5. - Որն է հայ ազգի կրոնը?
5. - Ազգը կրոն ունենալ չի կարող: Կրոններ որդեգրում և դրանցից հրաժարվում են ժամանակի մեջ գոյող ժողովուրդները: Եվ հեթանոս, և քրիստոնյա, և այլահավատ ու անհավատ հայերի համար ընդհանուրը բարեպաշտությունն է, լույսի ընտրությունը. այսօր հայ-առաքելականներից շատ կան անհավատ (աթեիստ) ու տարահավատ հայեր: Այս կտրվածքում պետք է շեշտադրել ոչ թե սրանց բաժանող, այլ ընդհանրացնող հանգամանքը, որն է` բարեպաշտությունը, լույսի ընտրությունը:
6. - Ինչ է հայրենիքը?
6. - Հայրենիքը եռաստիճան համակարգ է. կան նյութական, բանական և հոգևոր հայրենիքներ. ճշմարիտ Հայրենիքը սրանց ամբողջությունն է:
7. - Որն է հայի հայրենիքը?
7. - Նյութական հայրենիքը (մայր հայրենիք) այն կենսատարածքն է, որն ընկալվում է որպես իր եռաստիճան կամ այդ աստիճաններից մեկում գոյող ես-ի գոյավորման բնօրրան, որտեղ, Աստծո կամոք, հնարավորություն է տրվել կառուցել իր Մեծ Տունը` պետականություն ունենալ. նյութական հայրենիքը հայի համար Պատմական Հայաստանն է. խեղման պարագայում ոմանք այն չունեն` բավարարվելով “Որտեղ հաց այնտեղ կաց ” բացառապես կենսաբանական մակարդակի բնազդով: Բանական հայրենիքն այն տարածական եւ իրավական համակարգն է, ուր սեփական մշակութաբանական կերտվածքին (գենետիկ կոդին) հարազատ` առավել ներդաշնակ զարգացում կարող է ապահովվել. բանական հայրենիքը հայի համար Հայաստանի պետությունն է. ոմանք այն չունեն` բավարարվելով առաջին մակարդակի` նյութական հայրենիքով: Հոգեւոր հայրենիքը չի սահմանափակվում ոչ տարածության, ոչ ժամանակի մեջ, այն ոչ մի կողմից սահմաններ չի ճանաչում. Հոգևոր հայրենիքը, բնականության եւ ներդաշնակության դեպքում, խարսխվում է առաջին եւ երկրորդ մակարդակների հայրենիքների վրա, այլապես անհատը սեփական պետության մեջ կարող է և իրեն վտարանդի զգալ: Այս երեք հայրենիքների` կենսատարածք, պետություն և հոգեկանություն, բրգաձև կառույցն է ճշմարիտ Հայրենիքը և, ամբողջության մեջ, կապ չունի հարատև կռվի կամ պացիֆիզմի, աջի կամ ձախի ու նման բաների հետ. ամբողջության մեջ Հայրենիքն առաջին հերթին բովանդակություն է, նաև` ներքին ձև և ոչ սոսկական ձև:
Մ.Հ.
Մեղապարտ
01.02.2010, 02:46
ԱԶԳԱՅԻՆ ՄԻԱՍՆԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ ՏԱՐԱՆՋԱՏՈՂ ԱԶԴԱԿՆԵՐ
Ազգային միասնականութիւն ըմբռնումը իր խորքով լուրջ եւ ազդու հանգամանք ունեցող դրոյթ մըն է, որով ծնունդ կ’առնէ ժողովրդային կեանքին մէջ’ պետականութիւն ունեցող կամ առանց այդ:
Այսպէս օրինակ, քաղաքական, տնտեսական ու ապահովական դրդապատճառներ ազգային միասնականութեան կառավարութեան (gouvernement d‘unité nationale) հիմքը կը կազմեն: Իրավիճակ մը, զոր օրինակ, կը տիրէ Լիբանանի մէջ այսօր:
Տուեալ գործադիր իշխանութիւն մը պէտք է զանազանել, սակայն, ազգային դաշնակցային կառավարութենէն (gouvernement de coalition nationale), որ սովորաբար կը կազմուի երկու ծաւալուն կուսակցութիւններու միջեւ’ նեցուկը ունենալով մանր քաղաքական հոսանքներու:
Այս պարագային պայման չէ նման կառոյցի մը կազմութիւնը պետականօրէն գործող երկրէ ներս: Օր. Պիրմանիոյ աքսոր կառավարութիւնը (իրաւացի) եւ Պիրմանիոյ Կանանց Միութիւնը մէկտեղ կը գործեն Պիրմանիոյ միութեան ազգային դաշնակցային կառավարութեան ձեւաւորման մէջ, նոյն ինքն Պիրմանիայէն դուրս:
Ֆրանսայի մէջ այս օրերուն աղմկահարոյց խնդիր մը զանազան մեկնաբանութիւններու առիթ է նկատուած բոլոր խաւերու կողմէ’ թէ ՛իշխող, թէ ՛ ընդդիմադիր, եւ կամ այլոց կողմէ:
Ազգային ինքնութեան (identité nationale) հարցն է, որ ըստ շատերու կ’առաջնորդէ ազգային միասնականութեան էութիւնը կազմող հիմնախնդրին:
Թէպէտ ալ կան անոնք, որոնց համար ազգային ինքնութեան ճշտորոշման հետամտումը խաբկանք է եւ տարանջատման նպաստող քննարկում:
Այնուամենայնիւ, գլխաւոր մտահոգութիւնը այստեղ այն է, որ տուեալ պայմաններու ընդմէջ ի՞նչ չափով կարելի կ’ըլլայ ազգային ինքնութեան նշանակութիւնը սահմանելով ապահովել ազգային միասնականութեան ջատագովող արժէքները:
* * *
Մեր հայկական ներազգային կեանքին անդրադառնալով, ի մասնաւորի, Ֆրանսայի հայկական գաղութէն ներս, նորութիւն կամ յատկապէս զարմացնող եղելութիւն մը պիտի չթուի ըլլալ, երբ խօսինք անհատական զրպարտութեան ու պարսաւանքի մասին, որով նման դէպքերու շարանը անբաժան մէկ մասնիկը կը կազմեն ո՛չ միայն այս գաղութի կեանքէն ներս, այլեւ ամէնուրէք:
Արդարեւ, Արեւմտեան Հայաստանի Հայ Ազգային Խորհուրդը հրաւիրուած ըլլալով Մարսէյլի Հ.Բ.Ը.Մ. Ուսանողական Միութեան կողմէ, կազմակերպած էր Ջաւախքի հայերու իրավիճակը բնութագրող լուսանկարներու ցուցադրութեամբ բանախօսութիւն մը, որու արգիլման նպատակով Հ.Բ.Ը.Մ. Եւրոպայի նախագահ Ալէքսի Կէօվճեան ել-գիրի միջոցաւ արգելք կը հանդիսանայ նման ծրագրի մը իրականացման’ օգտագործելով պախարակելի , անմակարդակ ձեւակերպումներ ուղղուած պարոն Արմենակ Աբրահամեանին, զայն նուաստացնելով անպատկառ գործիչի մը մակարդակին, ինչպէս եւ անոր գլխաւորած միութիւնը:
Հիասթափեցուցիչ պիտի ըլլար, անտարակոյս, այն, որ Ա.Կէօվճեանի ճնշում - նախաձեռնութիւնը յօդս ցնդած է, քանի Հայ Երիտասարդաց Միութեան ուսանողները տեղի չեն տուած նման ոտնձգութեան առաջ:
Ուստի եւ ուրբաթ երեկոյ յունուար 22-ին ժամը 19:30-ին, համաձայն որմնազդի բովանդակութեան, ,, Ջաւախքի հայերը. մարդկային ճգնաժամ,, բնաբանի ներքոյ ելոյթ ունեցան Արմենակ Աբրահամեան Հայ Ազգային Խորհուրդի կողմէ եւ հոգեբոյժ տիկին Սեդա Մարտոյեան’ իբրեւ մասնագետ եւ պատասխանատու անձինք:
Ա.Կէօվճեանին յաջողուած է, սակայն, չեղեալ նկատել տալ նոյն երեկոյեան Լիոնի մէջ կայանալիք նոյնատիպ բանախօսութեան մը, հեղինակը’ Հրաչ Պետրոսեանը որակելով եւս ,,ծայրայեղական,,:
Ի՞նչու այս ներազգային փտածութիւնը: Ի՞նչու համար թրքական բառապաշարի այս օգտագործումը: Ո՞վ է մէկ քայլ յառաջ անցնողը դատապարտելի այս կացութենէն: Յիրաւի, միայն թուրքը:
Արդարեւ, մեր առջեւ ծառացած խնդիրներու բազմազանութիւնը, յատկապէս այսօրինակ ժամանակաշրջանին, առաւել եւս ռազմավարական իմացականութիւն (intelligence stratégique) պէտք էր յանձնարարէր զմեզ քան այն, ինչ որ կը պարզուի իրականութեան մէջ:
Ներազգային դիրքերու վրայ եթէ կարողութիւններու համադրում եւ գօտեպնդում տեղի կ’ունենայ, թեկուզ եւ պայքարի տարբեր դրսեւորումներով ամէն ոք իր բաժինը բերելով, ազգային ճակատը անառիկ բերդի ամրութիւնը կ’ունենայ եւ միասնականութիւնը’ անոր պատուանդան:
Հակառակ պարագային, երբ առկայ են նեղմիտ հոգեմտային վիճակներ, պատասխանատու դիրքեր գրաուած անձանց կողմէ, հետեւանքը անմիջապէս կ’արտացոլայ ժողովրդային դիրքերու վրայ: Ի վերջոյ տուժողը ժողովուրդն է:
Փաստը այն է, որ հովիւ չունեցող ոչխարներու նման, շատ է հայերու թուաքանակը, որոնք ցիրուցան եղած, հաւատարիմ տիրոջ հոտը չեն առներ, որովհետեւ մոմի լոյսով կը գտնուին անոնք:
Առանց որ անհատական մեծարանքներու ծանուցողական գրչախաղերով տարուինք, չենք կրնար, սակայն, անտարբեր մնալ Հայ Ազգային Խորհուրդի հիմնադիր անդամ Արմենակ Աբրահամեանի անձին ուղղուած Ա.Կէօվճեանի զրպարտութիւններուն հանդէպ:
Ու որպէսզի յաջողուի մեզ քիչ մը աւելի լողալ իր ջուրերուն մէջ, ըստ այնմ կը մէջբերենք իր տողերէն’ հարցը պարզաբանելու մտօք. ,,Ուզեցի միջամտել, որպէսզի Հ.Բ.Ը.Մ. Մարսէյլի ուսանողներու կազմակերպած բանախօսութիւնը Ջաւախքի շուրջ տեղի չունենայ, որ կը ներկայացուի պարոնի մը կողմէ, որ իր ժամանակը սովորաբար կ’անցընէ Հ.Բ.Ը.Մ-ը քննադատելով, նաեւ այն, որ որեւէ իրաւասութիւն չ’ունի, ոչ իսկ գիտութիւն այսպիսի խրթին հարցերու մասին խօսելու, զոր աւելի պատասխանատու մոտեցման կը կարօտի: Վրաստանի հարցը ամենայն զգուշութեամբ կը հետամտեն Հայաստանը, ՖՀՀԽ -ը եւ այլ մեծ կազմակերպութիւններ,,:
Սոյն ել-նամակը կարելի է ընթերցել ամբողջութեամբ Արեւմտեան Հայաստանի Ազգային Խորհուրդի կայքէջէն:
Իբր պատասխան Ա.Կէօվճեանի յանդգնութեան, առաջին հերթին հարց կարելի է տալ, թէ անձամբ ինք, որպէս պատասխանատու անձ, Հ.Բ.Ը.Մ. Եւրոպայի նախագահ, քանի՞ անգամ մեկնեցաւ Ջաւախք:
Արեւմտեան Հայաստանի Հայ Ազգային Խորհուրդը յայտարարած է ամսուն 22-ի երեկոյեան, թէ նպատակադրուած է մանկապարտէզի մը բացումը Ջաւախքի մէջ, ու մենք շատ պիտի ուրախանայինք, գիտնալով, թէ Հ.Բ.Ը.Մ-ը, իր կարգին եւ իր մակարդակին, բանախօսութեան մը միջոցաւ յայտարարէր, օրինակ, դարմանատան մը բացումը Ջաւախքին մէջ:
Ո՞րոնք են շահեկան դուրս եկողը այս յանձնառու աշխատանքներէն: Հա՛րկաւ Ջաւախքի հայութիւնը:
Բայց, ափսոս, մեր աշխատանքները կը սանձահարուին ո՛չ թէ թրքական սադրանքներով, այլ հայկական:
Արդեօ՞ք Պողոս Նուպար փաշայի Հ.Բ.Ը.Մ-ը 1906-էն նախատեսած էր նման ընկրկումներ:
Ո՞վքեր ,,իրաւասութիւն,, ունին Ջաւախքի մասին խօսելու: Ո՞րոնք են այն քուէարկութեամբ ընտրուած Ֆրանսայի հայ գաղութի պարագլուխները, որ կոչուած են պատասխանատու հարցեր շօշափելու:
Ի՞նչ ,,մեծ,, կազմակերպութիւններու մասին է խօսքը, որոնք ,,ամենայն զգուշութեամբ,, կը հետամտին Վրաստանի հարցը: Այն կազմակերպութիւննե՞րը, որոնք չկարողացան նպաստել կէս դարէ աւելի լոյս տեսնող օրաթերթի պահպանմանը:
Իսկ ի՞նչ տարողութեամբ Հայաստանի իշխանութիւններու զգուշութիւնը ի գործ կը դրուի Վրաստանի հարցով (խօսքը կը վերաբերի, անկասկած, Ջաւախքի):
Այն կարեւորութեամբ, որ մինչեւ իսկ Սերժ Սարգիսեանի կողմէ Սահակաշուիլին շքանշանով զարդարելո՞ւ արժանացաւ յունիս 2009-ին Հայաստան գտնուած այցելութեան ատեն:
* * *
Ա.Կէօվճեանի յերիւրանքները ներազգային մակարդակով պայքարը թունաւորող փտախտ մըն են. շարք մը ու կը շարունակուի …
Չափազանց ողբալի կացութիւն մը, որ համընթաց կ’ընթանայ թրքական զուգահեռին հետ:
Արմենակ Աբրահամեանը արտերկրի այն հազուագիւտ հայերէն է, որ կրնային պանծալի կեանք մը շարունակել, բայց ոտքի տակ առնելով զայն, հողային ազատագրական պայքարի դաշտ նետուած է ու յատուկ ջոկատներու ղեկավարութիւնը ստանձնած, արցախեան ճակատամարտերու մէջ գտնուած է, մինչ Ա.Կէօվճեանները, համազգեստ-փողկապով, փարիզեան մի քանի տասնեակ հաշուող ապրիլեան ցոյցերու ճակատները գրաուած են:
Արմենակ Աբրահամեանը գրչի, զէնքի ու պայքարի նորագոյն միջոցները իւրացուցած մարտիկ մըն է, մինչդեռ հակաճառողները, գրիչէ աւելի ծանր բան չեն կրնար շալկել:
21-րդ դարը աշխարհաքաղաքական, տնտեսական ու կրօնական զգալի փոփոխութիւններու թատերաբեմ մըն է եղած, եւ հայերս ո՛չ կրնանք անտարբեր մնալ, ո՛չ ալ ազդեցութենէ զուրկ:
Քաղաքացիական կռիւներ, պատերազմներ ու տնտեսական անկայուն դրութիւններ պատճառ դարձած են, որ հայը Հայաստանի, թէ արտերկրի, իր աչքերը սեւեռէ դէպի ,,Խոստացեալ երկիր,, , Եդէմի պարտէզ-Ամերիկայի Միացեալ Նահանգները:
Հայաստանի մէջ իշխանութեան ու ժողովուրդի միջեւ խրամատ մը կայ: Արեւմտեան Հայաստանի բռնագրաւումէն աքսորուած հայերու աշխարհասփիւռ (բայց ոչ սփիւռքահայ) օթեւաններու մէջ ազգային միասնականութեան տարանջատման պատճառները բազում են. փոխանակ ամէն ոք ու ամէն հաւաքականութիւն, կազմակերպութիւն եւ կուսակցութիւն, քար քարի վրա ծեփելով, աննկուն ամրոցներ բարձրացնեն, մէկը միւսին դրած քարը կը քանդէ:
Չենք յաւակնիր մասնագէտ ու գործարար ,,Ազգային ջոջերուն,, միութեան կրթութիւն ջամբել, սակայն յստակ է բան մը, որ եթէ այսօրուան թիրախը Ջաւախքի հարցը արծարծող բանախօսական երեկոն է, վաղը ուրիշ մը պիտի ըլլայ, ինչպէս երեկ էր:
Մենք մեր դասը առած ենք եւ ըստ այնմ կը մարտնչինք. ստիպողական վիճակ կայ, ըստ որու երկու աչքերով թշնամիին չենք հետամտիր, այլեւ մէկ աչքով զգաստ կը մնանք, որ դաւադիր գնդակները մեզ չտապալեն:
Տակաւին այլ ժողովուրդներու նման միասնական աքսոր կառավարութիւն ալ չ’ունինք …
ՖԻԼԻՓ ՍԱՍՈՒՆ
ԱՐԵՒՄՏԵԱՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆ ԿՈՄԻՏԵ
Mephistopheles
02.02.2010, 05:14
արա, բայց ի՜նչ դժվար ա հայ ըլնելը… պահանջները որ կարդում ես հավեսդ փախնում ա…
Եթե սուբյեկտիվ կարծիքս հայտնեմ, ապա հայ է նա, որ իրեն այդպիսին կարծում է: Կարևոր չէ ազգանունը վերջանում է -յան-ով, թե -օղլի-ով, կարևոր չէ նրա ծնողների հայ լինելը: Կարճ ասած՝ մի հայագետ եմ ճանաչում, որը հունգարացի է, բայց երբեք չի ասում, որ ինքը հունգարացի է, դեռ վիրավորվում է, որ դու ես ասում: Ինքը հայտարարում է, որ հայ է:
էտ հունգարացին պրիմիտիվ ազգուրաց ա ;)
դա մոտավորապես նունն ա, ինչ որ ասենք մի մոսկվացի հայ հայտարարի, որ ինքը ռուս ա… ինչ ազգուրացություն կլինի չէ՞
Ambrosine
02.02.2010, 20:54
էտ հունգարացին պրիմիտիվ ազգուրաց ա ;)
դա մոտավորապես նունն ա, ինչ որ ասենք մի մոսկվացի հայ հայտարարի, որ ինքը ռուս ա… ինչ ազգուրացություն կլինի չէ՞
Ես չեմ արդարացնում իր քայլը, ուղղակի ամաչում եմ, որ ինքը, լինելով օտար, հայտարարում է, որ հայ է, իսկ ռոմանոյի ուսանողուհիներից մեկը հայտարարեց, որ ամաչում է իր ազգային պատկանելության համար…
Yeghoyan
02.02.2010, 21:15
արա, բայց ի՜նչ դժվար ա հայ ըլնելը… պահանջները որ կարդում ես հավեսդ փախնում ա…
հայ լինելու համար Հայաստանի տարածքում ծնվելն էլ հիմա հերիքա:pardon
Mephistopheles
03.02.2010, 09:52
հայ լինելու համար Հայաստանի տարածքում ծնվելն էլ հիմա հերիքա:pardon
Չէ Եղոյան ջան, բարդ ա շատ… էդ ամերիկայում ա որ ծնվելը հերիք ա… մեր մոտ մի հատ արունդ պտի ստուգեն, հետո մի հատ պտի հարցնեն տենան ոնց ես ռեակցիա տալիս էն "փաստին" որ Ադամն ու Եվան դրախտում հայերեն են խոսել…
Չէ Եղոյան ջան, բարդ ա շատ… էդ ամերիկայում ա որ ծնվելը հերիք ա… մեր մոտ մի հատ արունդ պտի ստուգեն, հետո մի հատ պտի հարցնեն տենան ոնց ես ռեակցիա տալիս էն "փաստին" որ Ադամն ու Եվան դրախտում հայերեն են խոսել…
Էդ ու՞մ հայ լինելն են տենց ապացուցել:
Mephistopheles
04.02.2010, 04:52
Էդ ու՞մ հայ լինելն են տենց ապացուցել:
Ապեր, մի հատ վիդեո էին դրել որի մեջ "ժուռնալիստ/պատմաբանն" ասում էր, թե եթե էդ հարցին քմծիծաղով վերաբերվես ուրեմն հայ չես, կամ խառնուրդ ես… լուրջ… ու մի կյանք մարդիկ էլ պաշտպանում էին դրա ասածը… կամ այսպես ասած "հասկանում էին"
Ես չեմ արդարացնում իր քայլը, ուղղակի ամաչում եմ, որ ինքը, լինելով օտար, հայտարարում է, որ հայ է, իսկ ռոմանոյի ուսանողուհիներից մեկը հայտարարեց, որ ամաչում է իր ազգային պատկանելության համար…
իսկ որ գնաս Բրյուսո՞վ բա ինչեր կլսես ;) :D
սակայն մարդ կա ամաչում ա, որ իրա մայրը անառակ է, իսկ հայրն էլ օլիգարխ, սակայն …
մյուս կողմից անառակ լինելը կամ օլիգարխ լինելը, դրանք ոչ մի ձև չեն կարող ազդել ազգային պատկանելության վրա: Մաքսիմում մարդ կարա ասի որ ինքը Մարդ ա, կամ Մարդ Չի ;),
բայց ուրիշ ազգից՞: դա անհնարիր ա: :oy
:)
Ապեր, մի հատ վիդեո էին դրել որի մեջ "ժուռնալիստ/պատմաբանն" ասում էր, թե եթե էդ հարցին քմծիծաղով վերաբերվես ուրեմն հայ չես, կամ խառնուրդ ես… լուրջ… ու մի կյանք մարդիկ էլ պաշտպանում էին դրա ասածը… կամ այսպես ասած "հասկանում էին"
Ի դժբախտություն քեզ, նման կարծիք պաշտպանող ու հասկացողները հաստատ "մի կյանք" մարդիկ չեն: Ու էդ ժուռնալիստ/պատմաբանի կարծիքն էլ չի կարող չափանիշ լինել: Ավելին, ոչ մեկի կարծիքը չի կարող չափանիշ լինել, քանի որ եթե ես ինձ համարում եմ որևէ ազգի ներկայացուցիչ, ապա ոչ մեկը ոչ բարոյական, ոչ էլ առավել ևս իրավական հիմք չունի ինձ դա թույլ չտալու: ;)
Mephistopheles
04.02.2010, 20:57
Ի դժբախտություն քեզ, նման կարծիք պաշտպանող ու հասկացողները հաստատ "մի կյանք" մարդիկ չեն: Ու էդ ժուռնալիստ/պատմաբանի կարծիքն էլ չի կարող չափանիշ լինել: Ավելին, ոչ մեկի կարծիքը չի կարող չափանիշ լինել, քանի որ եթե ես ինձ համարում եմ որևէ ազգի ներկայացուցիչ, ապա ոչ մեկը ոչ բարոյական, ոչ էլ առավել ևս իրավական հիմք չունի ինձ դա թույլ չտալու: ;)
աստված ձենդ լսի… իրավունք չունեն բայց անում են… ես սրանք անհիմն չեմ ասում…
Չնայած այս թեման տեղադրել եմ քաղաքական բաժնում,, բայց այն միայն քաղաքական չէ:)
ԵՎ այսպես.՝
Հայ՛- ո՞վ է, ի՞նչ է անհրաժեշտ հայ կոչվելու համար,
1.Պետական շա՛հ, պետական արժե՛ք- որո՞նք են դրանք,
2.Ազգային շա՛հ, ազգային արժե՛ք- ի՞սկ սրանք,
Ինչո՞վ է տարբերվում 1ը 2ից և ո՞րն է առաջնային:
Բառեր, որոնք մենք օգտագործում ենք գրեթե ամեն օր, բայց ոչ միշտ ենք կարողանում ամբողջովին ընկալել դրանց իմաստը:think
Կարևոր թեմա է: Բայց կախված նրանից, թե ոնց կնայես հարցին կարող ենք ընկնել թե պեչենու բաղերը, թե մտավոր ամբաստանները և թե հասնենք ազատության հրապարակ:
1- Հայ ասելիս շատերս հասկանում ենք ինչ որ հասարակական միասնություն, որը միասնական մշակույթ, լեզու, մտածելակերպ, նպատակներ, և որ ամենակարևորն է, շահեր ու ապագա է պատկերացնում:
ՄԻ գուցե հայը հենց դա է: :hands
2- Ազգային շահ ասածը վերացական մի պատկերացում է, քանի որ շահի հետևում կոնկրետ տեր պետք է կանգնած լինի: Եթե պատկերացնում ենք, թե իբր հայ ազգի ետևում ինչ որ տերություն անող "ազգ" կա, ուրեմն կարող ենք խոսել դրա մասին, իսկ եթե չկա այդ սուբյեկտը, ապա ազգային շահ ասածը լոլո է, ստեղծված նրա համար որ մի քանիսը այն շահագործեն: :ok
3-Մեր պայմաններում միակ դրական ազգային արժեքը լեզուն է, որովհետև այն բոլորինս է, և պահպանելով այն, մենք ամենքս առանձին-առանձին, մեզանից անկախ տիրություն ենք անում նրան ու ապագայի ճանապարհ տալիս:
Բայց ունենք նաև նեյտրալ, /խոհանոցի ու ու ուտեստեղենի ոլորտի/ ու բացասական արժեքների /բարոյահոգեբանական շարքի/ մի հզոր համակարգ, որը հենց ձևավորում է մեզ թե որպես ազգ, և թե որպես հասարակություն: Օրինակ խաշ -խորոված- քյաբաբը, կամ իրար գցելը, քաշելն ու դուշման լինելն էլ ազգային արժեքներ են, որովհետև շատերս ենք դրանք կրում ու պահպանում: Եվ հենց այս արժեքներն են, որի հիմքի վրա մենք ձևավորված ենք թե որպես ազգ, հասարակություն և թե որպես պետություն: /Հենց այս առումով է ասված, որ անձերի փոփոխությունը դա գործի միայն մի մասն է: Համակարգային, սկզբունքային փոփոխության համար արժեքները պետք է փոխվեն: Եվ այն առաջնորդը, որը նոր, դրական արժեհամակարգ ձևավորելու խնդիրը կվերցնի իր ուսերին, միայն նա կարող է մի բան փոխել որևէ երկրում/:
4- Պետական շահը կապված է պետության գոյության, բարգավաճման ու հարևանության հետ հարաբերություններում շահեկան դիրքերի գրավման ու շարունակման խնդրի հետ: Այդ առումով սկզբից կարևոր է հասկանալ թե ինչ է պետություն ասածը, հետո նոր պետական շահն ու արժեքը ավելի պարզ կդառնան:
5-Եթե նույնիսկ ազգի մասին մեր պատկերացումները աղոտություն ունեն, ապա պետություն ասածը մենք առհասարակ վատ ենք հասկանում:
Պետությունը դա սեփականություն է: Կարող է մի մարդու սեփականությունը լինել, կարող է մի քանիսինը լինել, կարող է կիսով չափ բոլորինը, կիսով չափ էլ մի քանիսինը լինել: Էդ սեփականության համար բոլոր տեղերում ու դարեր ի վեր, կռիվ է գնացել, որովհետև ով եղել է տերը, մյուսներին կզացնելու հնարավորություն է ունեցել ու կզացրել- լացացրել է: Այն հասարակությունները, որոնք սա վաղուց են հասկացել, Էդ կզացնողներին կզացնելու ձևերն ու մեթոդներն էլ մտցրել են հասարակության իրավունքների կոդեքսում ու հարգել են այն: Երբ սատկացրել եմ մի անպիտանի-ազգովի տոնել են, սատկացնողին էլ հերոս են հռչակել, այլ ոչ թե սատկացվածի 7-ն ու քառսունքն արել: : Իսկ հետո էլ, եթե այդ հերոս ասածը վերցրել է իշխանությունը ու դառել հնից չտարբերվող սրիկա, ապա հիմա էլ դրան սատկացնողին են հերոս հռչակել: Ու այդպես շարունակ:
Այսինքն պետությունը նյութական է, ունեցվածք է: Ազգայինի ու զգայականի հետ էլ առընչվում է այնքանով, որքանով տվյալ հասարակությունը պարտաստ է իր վերաբերմունքի մեզ անտեղի տեղը զգայականը ներդնել իր հարաբերություններում հանդեպ պետությունը:
6-Ասվածի ֆոնին պարզ է դառնում, որ պետական շահը դա սեփականատիրոջ շահ է, արժեք ասածն էլ սեփականատիրոջ արժեհամակարքը: Օրինակ մեր պայմաններում դոդլֆիկմուկը պետական արժեք են, ժողովուրդն էլ այդ արժեքների պարազիտելու համար սնդային միջավայրն է: Այլ պետություններում մի քիչ այլ է: Բայց սկզբունքները մոտավորապես նույնն են:
Ինչն է պատճառը, որ մինչև հիմա քաղաքագիտական այս պարզ, հիմնարար դրվածքնեը մերժված են մեր-հայերիս կողմից: Երևի մի քանի բան է խառնված: Պատմական պարտությունները, պետության դարավոր բացակայությունը, սերունդներ ի վեր ուժեղ անհատների ոչնչացումը թշնամիների և հենց սեփական հասարակության կողմից, պարտվողական, սպասողական, ֆիզիկական գոյատևման փիլիսոփայությունը որպես միակ այլընտրանք պատկերացնելու մոլուցքը, ինչ որ տեղ փիլիսոփայական սահմանափակությունն ու նույնիսկ սակավամտությունը, այլ:
Եթե պետական պրոցեսները արագ են ու փոփոխվող, ապա հասարակության արժեքային, բարոյահոգեբանական դրվածքները ժայռային կարծրության են ու նույնիսկ սերունդների ընթացքում չփոփոխվող:
Անհատները կարող են տարակարծիք լինել այլևայլ հարցերում, բայց մասսան անհաղորդ է դրան: Այն իր հարատև պատկերացումներն ունի: Եթե կենդանի մնանք որպես պետություն, մենք դեռ բազմաթիվ կեղծ հերոսներ, ազգի պապաներ, փրկարարներ, դոդլֆիկմկներ ենք տեսնելու:
Ինչ անենք, աստված մեզ էս քարքարոտ, փոքր Հայաստանն է տվել որպես հայրենիք ու ու էս խելքն ու աշխարհայացքը որպես հայ: :(
Եկեք ուտենք -խմենք -քեֆ անենք, իրար քաշենք-գցենք - գոմփենք, ու դրանից էլ գոհ լինենք: :hands
Չնայած այս թեման տեղադրել եմ քաղաքական բաժնում,, բայց այն միայն քաղաքական չէ:)
ԵՎ այսպես.՝
Հայ՛- ո՞վ է, ի՞նչ է անհրաժեշտ հայ կոչվելու համար,
1.Պետական շա՛հ, պետական արժե՛ք- որո՞նք են դրանք,
2.Ազգային շա՛հ, ազգային արժե՛ք- ի՞սկ սրանք,
Ինչո՞վ է տարբերվում 1ը 2ից և ո՞րն է առաջնային:
Բառեր, որոնք մենք օգտագործում ենք գրեթե ամեն օր, բայց ոչ միշտ ենք կարողանում ամբողջովին ընկալել դրանց իմաստը:think
Շատ հետաքրքիր , ծավալուն և միշտ արդիական նյութ էք առաջարկել , որին կարճ պատասխանել հնարավոր չէ բայց կաշխատեմ հակիրճ լինել :
Ով է ՀԱՅԸ
Կենսաբանական առումով Հայը այն անձնավորությունն է ում արյան ցողունաին բջիջները հնարավոր չէ փոխարինել որեվե մի ուրիշ ազգի
ներկայացուցչի արյան ցողունաին բջիջներով , այսինքն ոչ մի այլազգի չի կարող դոնոր լինել Հայի համար բայց միայն Հայը և միևնույն ժամանակ Հայը կարող է դոնոր հանդիսանալ ցանկացած օտարազգի անձի համար : Սա ապացուցված փաստ է : Իհարկե կոպիտ է հնչում
բայց սա հանգեցնում է այն մտքին , որ սկսում էս մտածել տեսակի և ենթատեսակի մասին :
Հոգեբանական առումով Հայը այն անձնավորությունն է , ով վոր ԱՐԱՐԱՏ լեռանը նայելիս իր երակներում ջերմություն է զգում և անսանձելի ցանկություն նրան տիրանալու :
Ֆիզիկական առումով Հայը մի հեզ անձնավորություն է որը ծնվել է գոնե մի Հայ ծնողից և առաջին բանը , որ ժառանգել է նրանից ազգաին դառը ճակատագիրն է :
Գալով պետական և ազգաին շահերին իհարկե առաջնաինը պետական շահն է , որովհետեվ առանց պետության ինչ ազգ և ինչ ազգաին շահ : Եթե ուշադիր լինեք կտեսնեք , որ մինչև անկախ Հայաստանի ստեղծվելը մենք իրականում չէինք կարծում , որ աշխարհում այսքան Հայ կա : Իսկ առժեքները բնորոշ են ազգաին առանձնահատկությանը , ուրեմն ազգաին առժեքները ավելի առաջնաին են քան պետականը :
Հոգեբանական առումով Հայը այն անձնավորությունն է , ով վոր ԱՐԱՐԱՏ լեռանը նայելիս իր երակներում ջերմություն է զգում և անսանձելի ցանկություն նրան տիրանալու :
Կարճ յուբկով սիրուն աղջիկ տենալուց երակներումս ջերմություն ու նրան տիրանալու ցանկություն զգում եմ, բայց լեռան հանդեպ տենց բաներ չեմ զգում:
Կարճ յուբկով սիրուն աղջիկ տենալուց երակներումս ջերմություն ու նրան տիրանալու ցանկություն զգում եմ, բայց լեռան հանդեպ տենց բաներ չեմ զգում:
Իսկ Արարատի պես փարթամ կուրծք ունեցող աղջիկներին տեսնելի՞ս (մեկը մեծ, մյուսը՝ փոքր).. թե չէ լե՜ռ, բա՜ն... պետք չի ամեն ինչ տառացի հասկանալ
Rammstein
19.03.2010, 01:13
Ֆիզիկական առումով Հայը մի հեզ անձնավորություն է որը ծնվել է գոնե մի Հայ ծնողից և առաջին բանը , որ ժառանգել է նրանից ազգաին դառը ճակատագիրն է։
Էս մասը լավ չհասկացա։ Նախ հեզության պահը. ի՞նչ կապ ունի հայ ա, ռուս ա, ուզբեկ ա թե հնդկացի ա, բոլորն էլ կարան ե՛ւ հեզ լինեն, ե՛ւ չլինեն, բերեմ օրինակ իմ սիրած թեմայից. նույն բջջային օպերատորի բաժանորդների մի մասը կարան հիանալի մարդիկ լինեն, մյուս մասն էլ` հիմարի մեկերը, հո էդ ամեն ինչը օպերատորի՞ց չի կախված։:))
Եւ երկրորդ` ում ճակատագիրը դառը չի, ուրեմն հայ չի՞։ :think
Կարճ յուբկով սիրուն աղջիկ տենալուց երակներումս ջերմություն ու նրան տիրանալու ցանկություն զգում եմ, բայց լեռան հանդեպ տենց բաներ չեմ զգում:
Դու լեռան փեշին խաշ ուտելուց բան չես հասկանում .. իզվռաշենեց:
Էս մասը լավ չհասկացա։ Նախ հեզության պահը. ի՞նչ կապ ունի հայ ա, ռուս ա, ուզբեկ ա թե հնդկացի ա, բոլորն էլ կարան ե՛ւ հեզ լինեն, ե՛ւ չլինեն, բերեմ օրինակ իմ սիրած թեմայից. նույն բջջային օպերատորի բաժանորդների մի մասը կարան հիանալի մարդիկ լինեն, մյուս մասն էլ` հիմարի մեկերը, հո էդ ամեն ինչը օպերատորի՞ց չի կախված։:))
Եւ երկրորդ` ում ճակատագիրը դառը չի, ուրեմն հայ չի՞։ :think
Դու ռոք ես սիրում չէ՞: Լսի Թաթուլի «Դառնացել է այս աշխարհս» հեվի մեթալը: Ու լրիվ կհասկանաս քո հայլ լինելու խորը դառնությունը:
Ապեր, մի հատ վիդեո էին դրել որի մեջ "ժուռնալիստ/պատմաբանն" ասում էր, թե եթե էդ հարցին քմծիծաղով վերաբերվես ուրեմն հայ չես, կամ խառնուրդ ես… լուրջ… ու մի կյանք մարդիկ էլ պաշտպանում էին դրա ասածը… կամ այսպես ասած "հասկանում էին"
Հա դա ասում էր Վարդան Հովհանիսյանը Ջեյմ Ռասելի հետ զրույցում և մեջբերում էր Չամչյանից:
Ասեմ, դրանից հետո հետաքրքրության համար փորձարկեցի էդ հանգամանքը ու արդյունքը հետաքրքիր էր: :)
Mephistopheles
20.03.2010, 00:18
Հա դա ասում էր Վարդան Հովհանիսյանը Ջեյմ Ռասելի հետ զրույցում և մեջբերում էր Չամչյանից:
Ասեմ, դրանից հետո հետաքրքրության համար փորձարկեցի էդ հանգամանքը ու արդյունքը հետաքրքիր էր: :)
…և ինչով էր հետաքրքի՞ր
…և ինչով էր հետաքրքի՞ր
Էլ ինչո՞վ Մեֆ: Գնում ես ու առաջին հանդիպած Երևանցուն հարցնում ես «Արարատը սիրու՞մ ես: Հոգիդ մռմռում ա»: Եթե ասում ա «հա, մռնում եմ Արարատի համար, ու մենակ Արարատ եմ գիշերները երազում տեսնում» ուրեմն մաքուր կենսաբանական հայ ա, եթե ասում «դե, հիմա մեր սարն ա, ահագին բան ունենք հետը կապված, բայց դե առանձնապես սարացավով չեմ տառապում», ուրեմն դրա մի կեսը ուրիշ ազգ ա, պետք ա զգույշ լինել հետը, ու սենց շարունակ մինչև հայտանեբրում ես իսկական, մաքուր կենսաբանական եզդիներին:
Էլ ինչո՞վ Մեֆ: Գնում ես ու առաջին հանդիպած Երևանցուն հարցնում ես «Արարատը սիրու՞մ ես: Հոգիդ մռմռում ա»: Եթե ասում ա «հա, մռնում եմ Արարատի համար, ու մենակ Արարատ եմ գիշերները երազում տեսնում» ուրեմն մաքուր կենսաբանական հայ ա, եթե ասում «դե, հիմա մեր սարն ա, ահագին բան ունենք հետը կապված, բայց դե առանձնապես սարացավով չեմ տառապում», ուրեմն դրա մի կեսը ուրիշ ազգ ա, պետք ա զգույշ լինել հետը, ու սենց շարունակ մինչև հայտանեբրում ես իսկական, մաքուր կենսաբանական եզդիներին:
Բա հայերի արյան ցողունաձև բջջիները մոռացա՞ր: Ոչ մեկը հային չի կարող ցողունաձև բջիջ տալ, բայց մենք բոլորին ցողունաձև բջջի դոնոր ենք հանդիսանում: Հայազն ա գրել էս էջի 20-րդ գրառման մեջ: Կարող ա քեզ խաբեն ասեն Արարատի նկարը տեսնելուց սիրտս մռմռում ա ու քիչ ա մնում բռնեմ տիրանամ էդ սարին, բայց ցողունաձև բջիջները ուրիշ լինեն:
Մոռանում ես նաև դառը ճակատագրի մասին: Եթե տեսնես որ մեկը դառը ճակատագիր չունի, բայց ուզում ա մեր լեռանը տիրանա, էլի հայ չի, չնայած նրա, որ ցողնուաձև բջիջները սաղ տոչնի ա: Հայը անպայման պետք ա դառը ճակատագիր ունենա, պրի չոմ ձեռք բերովի չէ, անպայման էդ դառը ճակատագիրը պետք ա ժառանգած լինի հայ ծնողներից մեկից:
Ի մի բերելով հայի սահմանումը սենց ա. «Այն մարդը, որի ցողունաձև բջիջները կարող են դոնոր հանդիսանալ մնացած բոլոր մարդկանց համար և օժտված Արարատ լեռանը տիրանալու ցանկությամբ, ծվնել է գոնե մեկ հայ ծնողից և նրանից առաջին հերթին ժառանգել է դառը ճակատագիր, կոչվում է հայ»
Մենակ մնում ա պարզել, թե արյան մեջ ցողունաձև բջջին ի՞նչ գործ ունի: Ես կենսաբան չեմ, բայց իմ իմացած ղոցունաձև բջջիները արյան մեջ ջեն գտնվում:
Բա հայերի արյան ցողունաձև բջջիները մոռացա՞ր: Ոչ մեկը հային չի կարող ցողունաձև բջիջ տալ, բայց մենք բոլորին ցողունաձև բջջի դոնոր ենք հանդիսանում: Հայազն ա գրել էս էջի 20-րդ գրառման մեջ: Կարող ա քեզ խաբեն ասեն Արարատի նկարը տեսնելուց սիրտս մռմռում ա ու քիչ ա մնում բռնեմ տիրանամ էդ սարին, բայց ցողունաձև բջիջները ուրիշ լինեն:
Մոռանում ես նաև դառը ճակատագրի մասին: Եթե տեսնես որ մեկը դառը ճակատագիր չունի, բայց ուզում ա մեր լեռանը տիրանա, էլի հայ չի, չնայած նրա, որ ցողնուաձև բջիջները սաղ տոչնի ա: Հայը անպայման պետք ա դառը ճակատագիր ունենա, պրի չոմ ձեռք բերովի չէ, անպայման էդ դառը ճակատագիրը պետք ա ժառանգած լինի հայ ծնողներից մեկից:
Ի մի բերելով հայի սահմանումը սենց ա. «Այն մարդը, որի ցողունաձև բջիջները կարող են դոնոր հանդիսանալ մնացած բոլոր մարդկանց համար և օժտված Արարատ լեռանը տիրանալու ցանկությամբ, ծվնել է գոնե մեկ հայ ծնողից և նրանից առաջին հերթին ժառանգել է դառը ճակատագիր, կոչվում է հայ»
Մենակ մնում ա պարզել, թե արյան մեջ ցողունաձև բջջին ի՞նչ գործ ունի: Ես կենսաբան չեմ, բայց իմ իմացած ղոցունաձև բջջիները արյան մեջ ջեն գտնվում:
Եթե բջիջների նոր տեսակի մասին ես խոսում, պարզեցրու: Իսկ եթե ցողունայինը, ի նկատի ունես, ապա սահմանումդ ցենտր ա, Էլմո ջան:
Կարճ յուբկով սիրուն աղջիկ տենալուց երակներումս ջերմություն ու նրան տիրանալու ցանկություն զգում եմ, բայց լեռան հանդեպ տենց բաներ չեմ զգում:
մեր հարևանն էլ 2 հատ պուճուր շուն ունի // սրա վրա սխմի :
մեր հարևանն էլ 2 հատ պուճուր շուն ունի
Աստված պահի
Mephistopheles
22.03.2010, 07:09
Կարճ յուբկով սիրուն աղջիկ տենալուց երակներումս ջերմություն ու նրան տիրանալու ցանկություն զգում եմ, բայց լեռան հանդեպ տենց բաներ չեմ զգում:
մասիս սարը, Էլմօ ջան, էդ կարճ յուբկից մի 1,5-2 թիզ վերև ա… լավ էլ սարեր են… ես էլ որ տեսնում եմ արյանս ցողունային բջիջները իրար են գալիս