Դիտել ողջ տարբերակը : Հայաստանի և Թուրքիայի միջև երկկողմ հարաբերությունների զարգացման մասին արձանագրություն
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԵՎ ԹՈՒՐՔԻԱՅԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՄԻՋԵՎ
ԵՐԿԿՈՂՄ ՀԱՐԱԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԶԱՐԳԱՑՄԱՆ ՄԱՍԻՆ
ԱՐՁԱՆԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ
Հայաստանի Հանրապետությունը և Թուրքիայի Հանրապետությունը.
Ղեկավարվելով նույն օրը ստորագրված Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու մասին Արձանագրությամբ,
Նկատի ունենալով վստահության և երկկողմ շահերի հարգման վրա հիմնված երկկողմ հարաբերությունների զարգացման հեռանկարները,
Որոշելով զարգացնել և խորացնել իրենց երկկողմ հարաբերությունները քաղաքական, տնտեսական, էներգետիկ, տրանսպորտի, մշակույթի, գիտական, տեխնիկական և այլ ոլորտներում` հիմնվելով երկու երկրների ընդհանուր շահերի վրա,
Աջակցելով երկու երկրների միջև համագործակցության զարգացմանը միջազգային և տարածաշրջանային կազմակերպություններում, մասնավորապես ՄԱԿ-ում, ԵԱՀԿ-ում, Եվրոպայի Խորհրդում, Եվրատլանտյան գործընկերության խորհրդում և ՍԾՏՀ-ում,
Հաշվի առնելով երկու պետությունների ընդհանուր նպատակը` համագործակցելու տարածաշրջանային կայունության և անվտանգության ամրապնդման ուղղությամբ` հանուն տարածաշրջանի ժողովրդավարական և տևական զարգացման ապահովման,
Վերահաստատելով իրենց հանձնառությունը տարածաշրջանային և միջազգային վեճերի և հակամարտությունների խաղաղ կարգավորմանը` միջազգային իրավունքի նորմերի և սկզբունքների հիման վրա,
Վերահաստատելով իրենց պատրաստակամությունը ակտիվորեն սատարելու միջազգային հանրության գործողություններին` ընդդեմ տարածաշրջանում և աշխարհում անվտանգության և կայունության դեմ առկա սպառնալիքների, ինչպիսիք են ահաբեկչությունը, անդրազգային կազմակերպված հանցագործությունը, թմրանյութերի և զենքի ապօրինի առք ու վաճառքը,
1. Համաձայնեցին բացել ընդհանուր սահմանը սույն Արձանագրության ուժի մեջ մտնելուց հետո երկու ամսվա ընթացքում,
2. Համաձայնեցին նաև
երկու երկրների արտաքին գործերի նախարարությունների միջև պարբերաբար անցկացնել քաղաքական խորհրդատվություններ,
իրականացնել երկու ժողովուրդների միջև փոխվստահության վերականգնմանն ուղղված պատմական հարթության երկխոսություն, այդ թվում` պատմական փաստաթղթերի և արխիվների գիտական, անկողմնակալ ուսումնասիրության միջոցով գոյություն ունեցող խնդիրների հստակեցման ու առաջարկների ձևակերպման համար,
առավելագույնս օգտագործել երկու երկրների միջև գոյություն ունեցող ճանապարհային, հաղորդակցության, էներգետիկ ենթակառուցվածքներն ու ցանցերը և միջոցներ ձեռնարկել այդ ուղղությամբ,
զարգացնել երկկողմ իրավապայմանագրային դաշտը` երկու երկրների միջև համագործակցությունը խթանելու նպատակով,
համագործակցել գիտության և կրթության ոլորտներում` համապատասխան հաստատությունների միջև հարաբերությունների խրախուսման և մասնագետների ու ուսանողների փոխանակումը խթանելու միջոցով, և աշխատանք տանել երկու կողմերի մշակութային ժառանգության պահպանման և համատեղ մշակութային ծրագրեր իրագործելու նպատակով,
համագործակցություն հաստատել հյուպատոսական բնագավառում` Հյուպատոսական հարաբերությունների մասին Վիեննայի 1963թ. կոնվենցիայի համաձայն` երկու երկրների քաղաքացիներին անհրաժեշտ աջակցություն ապահովելու նպատակով,
ձեռնարկել կոնկրետ միջոցներ երկու երկրների միջև առևտուրը, զբոսաշրջությունը և տնտեսական համագործակցությունը զարգացնելու նպատակով,
երկխոսություն ծավալել և ամրապնդել համագործակցությունը բնապահպանական հարցերում,
3. Համաձայնեցին ստեղծել միջկառավարական երկկողմ հանձնաժողով, որը կունենա առանձին ենթահանձնաժողովներ` սույն Արձանագրության վերը նշված երկրորդ գործառութային պարբերության հանձնառությունների անմիջական իրագործման նպատակով: Միջկառավարական հանձնաժողովի և նրա ենթահանձնաժողովների աշխատաձևերի մշակման նպատակով, սույն Արձանագրության ուժի մեջ մտնելուն հաջորդող օրվանից 2 ամիս անց, կստեղծվի աշխատանքային խումբ` երկու արտգործնախարարների ղեկավարությամբ: Սույն Արձանագրության ուժի մեջ մտնելուց հետո 3 ամսվա ընթացքում այդ աշխատաձևերը կհաստատվեն նախարարական մակարդակով: Միջկառավարական հանձնաժողովի առաջին նիստը կկայանա նշված աշխատաձևերի ընդունումից անմիջապես հետո:
Ենթահանձնաժողովները կսկսեն իրենց աշխատանքը դրանից ոչ ուշ քան մեկ ամիս անց և կգործեն շարունակաբար մինչև իրենց մանդատի ավարտը:
Ըստ անհրաժեշտության, միջազգային փորձագետները կմասնակցեն ենթահանձնաժողովների աշխատանքներին:
Սույն Արձանագրության իրագործման համար երկուստեք համաձայնեցված ժամանակացույցը և տարրերը ներկայացված են հավելվածում, որը հանդիսանում է սույն Արձանագրության անբաժան մաս:
Սույն Արձանագրությունը և Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև Դիվանագիտական Հարաբերություններ հաստատելու մասին Արձանագրությունը ուժի մեջ են մտնում միևնույն օրը` վավերացման գործիքների փոխանակմանը հաջորդող ամսվա առաջին օրը:
Ստորագրված է ..............., հայերեն, թուրքերեն և անգլերեն հավասարազոր կրկնօրինակներով: Մեկնաբանության տարաձայնության դեպքում գերակայությունը տրվում է անգլերեն տեքստին:
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԹՈՒՐՔԻԱՅԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ
ԿՈՂՄԻՑ ԿՈՂՄԻՑ
Հավելված : Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև հարաբերությունների զարգացման Արձանագրության իրագործման ժամանակացույց և տարրեր
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԵՎ ԹՈՒՐՔԻԱՅԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՄԻՋԵՎ
ԴԻՎԱՆԱԳԻՏԱԿԱՆ ՀԱՐԱԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ՀԱՍՏԱՏԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ
ԱՐՁԱՆԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ
Հայաստանի Հանրապետությունը և Թուրքիայի Հանրապետությունը.
Ձգտելով հաստատել բարիդրացիական հարաբերություններ և զարգացնել երկկողմ համագործակցությունը քաղաքական, տնտեսական, մշակութային և այլ ոլորտներում` ի շահ իրենց ժողովուրդների` համաձայն հարաբերությունների զարգացման մասին նույն օրը ստորագրված Արձանագրության,
Վկայակոչելով ՄԱԿ-ի Կանոնադրությամբ, Հելսինկյան Եզրափակիչ ակտով, Նոր Եվրոպայի համար Փարիզյան խարտիայով իրենց ստանձնած պարտավորությունները,
Վերահաստատելով հավասարության, ինքնիշխանության, այլ պետությունների ներքին գործերին չմիջամտելու, տարածքային ամբողջականության և սահմանների անխախտելիության սկզբունքները հարգելու իրենց երկկողմ և բազմակողմ պարտավորությունները,
Հաշվի առնելով երկու երկրների միջև` ամբողջ տարածաշրջանում խաղաղության, անվտանգության և կայունության ամրապնդմանը նպաստող, հավատի և վստահության միջավայր ստեղծելու, ուժի կիրառումից կամ դրա սպառնալիքից զերծ մնալու, վեճերի խաղաղ կարգավորման, մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների հարգման մթնոլորտ ստեղծելու կարևորությունը,
Վերահաստատելով երկու երկրների միջև գոյություն ունեցող ընդհանուր սահմանի փոխադարձ ճանաչումը` սահմանված միջազգային իրավունքի համապատասխան պայմանագրերով,
Կարևորելով իրենց որոշումը` բացելու ընդհանուր սահմանը,
Հաստատելով իրենց հանձնառությունը` ձեռնպահ մնալ բարիդրացիական հարաբերությունների ոգուն չհամապատասխանող քաղաքականություն վարելուց,
Դատապարտելով ահաբեկչության, բռնության և ծայրահեղականության բոլոր ձևերը` անկախ դրանց պատճառներից և խոստանալով ձեռնպահ մնալ նման գործողությունները խրախուսելուց ու հանդուրժելուց և համագործակցել դրանց դեմ պայքարում,
Հաստատելով ընդհանուր շահերի, բարի կամքի, փոխընբռնման, խաղաղության և ներդաշնակության խթանման վրա հիմնված հարաբերությունների նոր ձևեր և ուղիներ մշակելու իրենց պատրաստակամությունը,
Համաձայնեցին հիմնել դիվանագիտական հարաբերություններ սույն Արձանագրության ստորագրման օրվանից` Դիվանագիտական հարաբերությունների մասին Վիեննայի 1961թ. կոնվենցիայի համապատասխան, և փոխանակել դիվանագիտական ներկայացուցչություններ:
Սույն արձանագրությունը և Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև երկկողմ հարաբերությունների զարգացման մասին Արձանագրությունը ուժի մեջ են մտնում միևնույն օրը` վավերացման գործիքների փոխանակմանը հաջորդող ամսվա առաջին օրը:
Կատարված է ...... ........., հայերեն, թուրքերեն և անգլերեն հավասարազոր կրկնօրինակներով: Մեկնաբանության տարաձայնության դեպքում գերակայությունը կտրվի անգլերեն տեքստին:
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԹՈՒՐՔԻԱՅԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ
ԿՈՂՄԻՑ ԿՈՂՄԻՑ
Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև երկկողմ հարաբերությունների զարգացման մասին
Արձանագրության իրագործման ժամանակացույց և տարրեր
Ձեռնարկվող քայլեր , Ժամկետներ
1. ընդհանուր սահմանի բացում
Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև հարաբերությունների զարգացման Արձանագրության ուժի մեջ մտնելուց հետո երկու ամսվա ընթացքում
2. երկու արտգործնախարարների ղեկավարությամբ աշխատանքային խմբի ստեղծում` միջկառավարական հանձնաժողովի և նրա ենթահանձնաժողովների աշխատաձևերի մշակման նպատակով
Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև հարաբերությունների զարգացման Արձանագրության ուժի մեջ մտնելուն հաջորդող օրվանից երկու ամիս անց
3. միջկառավարական հանձնաժողովի և իր ենթահանձնաժողովների աշխատաձևերի հաստատում նախարարների մակարդակով
Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև հարաբերությունների զարգացման Արձանագրության ուժի մեջ մտնելուն հաջորդող օրվանից երեք ամսվա ընթացքում
4. միջկառավարական հանձնաժողովի առաջին նիստի գումարում
միջկառավարական հանձնաժողովի և նրա ենթահանձնաժողովների աշխատաձևերի ընդունումից անմիջապես հետո` նախարարական մակարդակով
5. ստորև նշված ենթահանձնաժողովների աշխատանքների մեկնարկում.
- քաղաքական հարցերով ենթահանձնաժողով,
-ճանապարհային, հաղորդակցության, էներգետիկ և ենթակառուցվածքների հարցերով
ենթահանձնաժողով,
-իրավական հարցերով ենթահանձնաժողով,
-գիտության և կրթության հարցերով ենթահանձնաժողով,
-առևտրի, զբոսաշրջության և տնտեսական համագործակցության հարցերով ենթահանձնաժողով,
-բնապահպանական հարցերով ենթահանձնաժողով:
-պատմական հարթությամբ զբաղվող ենթահանձնաժողով / երկու ժողովուրդների միջև փոխվստահության վերականգնմանն ուղղված երկխոսության իրականացում, այդ թվում` պատմական փաստաթղթերի և արխիվների անկողմնակալ գիտական ուսումնասիրության միջոցով գոյություն ունեցող խնդիրների հստակեցման ու առաջարկների ձևակերպման համար/` հայ, թուրք, ինչպես նաև շվեյցարացի և այլ միջազգային փորձագետների մասնակցությամբ,
միջկառավարական հանձնաժողովի առաջին նիստից ոչ ուշ քան մեկ ամիս անց
Աղբյուր՝ Ա1+ (http://a1plus.am/am/official/2009/09/1/turqia)
Մոդերատորական: Հայ-թուրքական արձանագրությանը վերաբերող գրառումները տեղափոխվել են «հայ-թուրքական հարաբերություններ» թեմայից: Շնորհակալություն «lav tgha»-ին թեման բացելու համար:
Վերահաստատելով հավասարության, ինքնիշխանության, այլ պետությունների ներքին գործերին չմիջամտելու, տարածքային ամբողջականության և սահմանների անխախտելիության սկզբունքները հարգելու իրենց երկկողմ և բազմակողմ պարտավորությունները, …
Վերահաստատելով երկու երկրների միջև գոյություն ունեցող ընդհանուր սահմանի փոխադարձ ճանաչումը` սահմանված միջազգային իրավունքի համապատասխան պայմանագրերով,…
իրականացնել երկու ժողովուրդների միջև փոխվստահության վերականգնմանն ուղղված պատմական հարթության երկխոսություն, այդ թվում` պատմական փաստաթղթերի և արխիվների գիտական, անկողմնակալ ուսումնասիրության միջոցով գոյություն ունեցող խնդիրների հստակեցման ու առաջարկների ձևակերպման համար…
Տեղյակ չե՞ք, դաշնակցականները խարակիրի չեն արե՞լ…
Մի խոսքով առևտուրը կայացավ։ Թուրքիան իր կողմից ապօրինաբար փակած սահմանը բացելու դիմաց կարգին գարանտներ ստացավ և այսքանով ամրագրվեց էսօրվա Հայաստանի անկարողության փաստը։
REAL_ist
01.09.2009, 09:56
Եղավ այն, ինչ ուշ թե շուտ պետքա լիներ: Մեր համար լռիվ ընդունելի արձանագրություն են ստորագրել: Մի մոռացեք, որ սահման փակողը հենց Թուրքիան էր, ոչ թե մենք: Ադրբեջանը հիմա իրան տեղ չի գտնում, հույսերը կապված մեծ ախպոր հետ չարդարացան:
Ոնց սահմանը բացեցին, տենց էլ ցեղասպանությունն են ճանաչելու, չկասկածեք:
Ռեալիստ ջան, մենք դժվար թե թուրքերին "զաստավիտ" անեինք, որ սահման բացեն. ուրեմն ստեղից մի օգուտ ունեն. էնքան մեծ օգուտ, որ իրանց և իրանց պուճուր ախպոր թշնամուն ապաշրջափակելը աչքներին չի գալիս: Հիմա հարցը նայա թե էդ ինչ օգուտա: Հարսին ում հետևով են լավություն անում....
Ոնց սահմանը բացեցին, տենց էլ ցեղասպանությունն են ճանաչելու, չկասկածեք:
Ի՞նչ ցեղասպանություն
Իսկ եղել է արդյոք ցեղասպանություն։
Բա պատմաբանների հանձնաժողովը ինչի համար է՞
հ․գ․ իսկ բաց սահմանը կտեսնեք երազներում
http://www.7or.am/hy/news/2009-09-01/5980/
Ambrosine
01.09.2009, 13:53
Ռեալիստ ջան, մենք դժվար թե թուրքերին "զաստավիտ" անեինք, որ սահման բացեն. ուրեմն ստեղից մի օգուտ ունեն. էնքան մեծ օգուտ, որ իրանց և իրանց պուճուր ախպոր թշնամուն ապաշրջափակելը աչքներին չի գալիս: Հիմա հարցը նայա թե էդ ինչ օգուտա: Հարսին ում հետևով են լավություն անում....
Թուրքերը ոչ մի օգուտ չունեն, այդ պատճառով կաշխատեն հնարավորինս ձգձգել ու խոչընդոտներ հարուցել. միայն ձևական միջազգային հանրության աչքում բարձրանալն է: Եթե կարող ես, 90-ականների սկզբի պատմությունը թերթիր;)
Այսինքն՝ դու երևի ականատես էլ եղած կլինես:think
Թուրքերը ոչ մի օգուտ չունեն, այդ պատճառով կաշխատեն հնարավորինս ձգձգել ու խոչընդոտներ հարուցել. միայն ձևական միջազգային հանրության աչքում բարձրանալն է: Եթե կարող ես, 90-ականների սկզբի պատմությունը թերթի;)
իսկ ըստ ինձ, շատ լավ էլ ունեն.. պետք չի մոռանալ, որ Թուրքիայի` եվրաինտեգրման գործընթացի առաջին խանգարող հանգամանքը հարևանների հետ բարեդրացիական հարաբերությունների բացակայությունն է... ու ամեն անգամ Թուրքիայի երեսին են շպրտում էս փաստը....
Ambrosine
01.09.2009, 14:07
իսկ ըստ ինձ, շատ լավ էլ ունեն.. պետք չի մոռանալ, որ Թուրքիայի` եվրաինտեգրման գործընթացի առաջին խանգարող հանգամանքը հարևանների հետ բարեդրացիական հարաբերությունների բացակայությունն է... ու ամեն անգամ Թուրքիայի երեսին են շպրտում էս փաստը....
Իսկ Եվրոպան վերջերս հայտարարել է ինտեգրացիայի <<դադարի>> մասին;)
Եվրոպան, երբ ցանկանում է թուրքերին ինչ-որ բան պարտադրել, հիշեցնում է պատմությունը, եթե պատմական կնճիռն էլ հարթվի, Եվրոպան մի ուրիշ կետ կգտնի՝ Թուրքիայի մուտքը Եվրոպա կասեցնելու համար: Բայց ես ավելի հակված եմ մտածել, որ նույնիսկ կխոչընդոտեն պատմական կնճռի հարթմանը. Եվրոպային պետք չի զարգացած, գերհզոր մահմեդական աշխարհ:
Բայց ես ավելի հակված եմ մտածել, որ նույնիսկ կխոչընդոտեն պատմական կնճռի հարթմանը. Եվրոպային պետք չի զարգացած, գերհզոր մահմեդական աշխարհ:
համաձայն եմ, դա հենց տենց էլ կա.. բայց մի մոռացի, որ Թուրքիան ՆԱՏՕ-ի 2-րդ երկիրն է, ու նրան վաղ թե ուշ հնարավոր չի լինի մերժել... իսկ Թուրքիան էլ կամաց կամաց փորձում է վերացնել ինտեգրման դեմ կանգնած խոչընդոտները.... սա ուղղակի ժամանակի հարց պետք է որ լինի..
Ambrosine
01.09.2009, 14:19
համաձայն եմ, դա հենց տենց էլ կա.. բայց մի մոռացի, որ Թուրքիան ՆԱՏՕ-ի 2-րդ երկիրն է, ու նրան վաղ թե ուշ հնարավոր չի լինի մերժել... իսկ Թուրքիան էլ կամաց կամաց փորձում է վերացնել ինտեգրման դեմ կանգնած խոչընդոտները.... սա ուղղակի ժամանակի հարց պետք է որ լինի..
Դավիթ ջան, դու էլ մի մոռացի, որ Եվրոպան ցանկանում է անկախ լինել ԱՄՆ-ից;) Ու Թուրքիային էլ, իմ կարծիքով, կօգտագործեն՝ ցույց տալու համար ԱՄՆ-ի թույլ դերը Եվրոպայում: Իսկ թե հետո ինչ կլինի, կախված է <<առևտրական պայմանագրից>>:
REAL_ist
01.09.2009, 17:25
Ռեալիստ ջան, մենք դժվար թե թուրքերին "զաստավիտ" անեինք, որ սահման բացեն. ուրեմն ստեղից մի օգուտ ունեն. էնքան մեծ օգուտ, որ իրանց և իրանց պուճուր ախպոր թշնամուն ապաշրջափակելը աչքներին չի գալիս: Հիմա հարցը նայա թե էդ ինչ օգուտա: Հարսին ում հետևով են լավություն անում....Թուրքերը հաստատ իրենց կամքով չեն այս քայլին գնում, ԱՄՆ-ի ու միջազգային հանրության ճնշման արդյունքը կլինի սահմանի բացումը, եթե իհարկե Թուրքիան իրեն հատուկ խաղեր չսկսի տալ, մասնավորապես պառլամենտը չմերժի:
Ինչ մնումա պատմաբանների հանձնաժողովին, դա միջկառավարական ենթահանձնաժողովա, որը քննարկելուա պատմական փաստերի հետ կապված պետությունների խնդիրները: Հանձնաժողովի ստեղծումը չի նշանակում, որ այնտեղ պետքա ապացուցվի ցեղասպանության փաստը, այլ կներկայացվեն ապացույցները և կարվեն առաջարկներ: Եթե չլինեն շփումներ և քննարկումներ, այդ հարցը առաջ չի գնա, մի մոռացեք, որ վերջին հաշվով Թուրքիային պետքա հասցնենք նրան որ ընդունի ցեղասպանությունը, ոչ թե ԱՄՆ-ին կամ այլ պետությունների: Իսկ դրան հասնելու միջոցներից մեկն էլ այդ թեմաներով քննարկումներն են:
Ամեն դեպքում ես դրական եմ գնահատում այս արձանագրությունները, ամեն տեսակ բանբասանքի նման մտավախությունները չնչին են սպասվող օգուտներից: Ամենակարևորը փաստնա, որ Ղարաբաղի հակամարտության վերաբերյալ ոչ մի բառ անգամ չկա, ինչը այդքան ուզում էր մեր հարևան Ադրբեջանը:
պետք չի մոռանալ, որ Թուրքիայի` եվրաինտեգրման գործընթացի առաջին խանգարող հանգամանքը հարևանների հետ բարեդրացիական հարաբերությունների բացակայությունն է.Թուրքիայի ԵՄ մուտքի միակ խանգարող հանգամանքը Եվրոպական գերտերությունների կտրուկ դեմ լինելն է, մնացածը ձևական պատճառներ ու հիմնավորումներ են, որոնք ցանկության դեպքում կարող են հեշտությամբ շրջանցվել: Թուրքիան սենց թե նենց մոտակա տանսամյակում ԵՄ մտնելու շանսեր չունի:
Ռեալիստ ջան, մենք դժվար թե թուրքերին "զաստավիտ" անեինք, որ սահման բացեն. ուրեմն ստեղից մի օգուտ ունեն. էնքան մեծ օգուտ, որ իրանց և իրանց պուճուր ախպոր թշնամուն ապաշրջափակելը աչքներին չի գալիս: Հիմա հարցը նայա թե էդ ինչ օգուտա: Հարսին ում հետևով են լավություն անում....
...Իսկ օգուտը հսկայական է :): Թուրքիան փակ սահմանի պատճառով տնտեսական ահռելի կորուստներ է ունենում (դե, ոչ թե կորուստ է կրում, այլ զրկվում է հավելյալ շահույթից): Սահմանը բացելով՝ Թուրիքան, օրինակ, միանում է ռուսական երկաթուղուն: Թուրքիայի՝ փակ սահման ունենալը նաև լավ քաղաքական խաղաքարտ է Թուրքիայի հակառակորդների ձեռքին: Չեմ զարմանա, եթե շուտով սկսեն արագացված տեմպերով Կիպրոսի հարցն էլ լուծել: Մի ուրիշ ֆանտաստիկ տարբերակ էլ է մտքովս անցնում. Ղարաբաղի հարցի լուծում, Թուրքիայի տարածքով ՆԱՏՈ-ի «խաղաղապահ» ուժերի մուտք Ղարաբաղ՝ Հայաստանի տարածքով (չէ, սա լրիվ հեքիաթային է բայց :) ): Ամեն դեպքում՝ փակ սահման ունենալը հիմա ոչ մի տեղ և ոչ մի երկրի ձեռնտու լինել չի կարող:
Իսկ այ պատմաբանների հանձնաժողով ստեղծելու փաստը ցավալի է: Ի վերջո, հանձնաժողովի ստեղծման փաստը և քննարկումների արձանագրությունները կմնան, իսկ սահմանը ցանկացած պահի կարող է կրկին փակվել:
Ինձ մեկ այլ հարց է խիստ հետաքրքրում. հայ-թուրքական հարաբերություններում Ռուսաստանի դերը :)): Ի վերջո, ինչքան էլ տխուր է, բայց միջազգային բեմում Հայաստանի շուրթերով Ռուսաստանն է խոսում: Թուրքիան, իր հերթին, բնականաբար՝ անհամեմատ ավելի ծանրակշիռ ֆիգուր է, սակայն նրա հետևում էլ ԱՄՆ-ի ստվերն է երևում: Արդյո՞ք պատահական է, որ տարածաշրջանում փորձ է արվում մի տեղում լարումը թուլացնելու, եթե մեկ այլ տեղում՝ Իրանում, այդ լարումն անընդհատ աճում է: Չգիտեմ, ուղղակի բարձրաձայն և ոչ այնքան խորը մտածում եմ:
REAL_ist
01.09.2009, 18:35
Հայկօ ջան հաստատ իմացի, Թուրքիան ցանկություն չունի սահմանը բացելու ու քո նշած օգուտները չնչին բաներ են Թուրքիայի նման հզոր պետության համար;) Փակ սահմանով Հայաստանը ավելի շատ է իրենց ձեռնտու: Էլ չեմ ասում Ադրբեջանի շահի մասին, ինչը Թուրքիան միշտ էլ հաշվիա առնում:
Ambrosine
01.09.2009, 18:45
...Իսկ օգուտը հսկայական է :): Թուրքիան փակ սահմանի պատճառով տնտեսական ահռելի կորուստներ է ունենում (դե, ոչ թե կորուստ է կրում, այլ զրկվում է հավելյալ շահույթից): Սահմանը բացելով՝ Թուրիքան, օրինակ, միանում է ռուսական երկաթուղուն: Թուրքիայի՝ փակ սահման ունենալը նաև լավ քաղաքական խաղաքարտ է Թուրքիայի հակառակորդների ձեռքին: Չեմ զարմանա, եթե շուտով սկսեն արագացված տեմպերով Կիպրոսի հարցն էլ լուծել: Մի ուրիշ ֆանտաստիկ տարբերակ էլ է մտքովս անցնում. Ղարաբաղի հարցի լուծում, Թուրքիայի տարածքով ՆԱՏՈ-ի «խաղաղապահ» ուժերի մուտք Ղարաբաղ՝ Հայաստանի տարածքով (չէ, սա լրիվ հեքիաթային է բայց :) ): Ամեն դեպքում՝ փակ սահման ունենալը հիմա ոչ մի տեղ և ոչ մի երկրի ձեռնտու լինել չի կարող:
Հայկօ ջան, Թուրքիայի օգուտը բաց սահմանի դեպքում՝ տնտեսական առումով, շաաաատ չնչին է, ու հենց այդ նկատառումով էլ երբեք խանդավառված չի եղել Արցախի պատերազմից հետո սահման բացել: ;)
Քաղաքական առումով՝ էլի շոշափելի առաջընթաց կհամարվի, բայց էլի եմ ասում, ԵՄ-ն մտադիր չէ Թուրքիային իր շարքերը ներգրավել...
Իսկ այ պատմաբանների հանձնաժողով ստեղծելու փաստը ցավալի է: Ի վերջո, հանձնաժողովի ստեղծման փաստը և քննարկումների արձանագրությունները կմնան, իսկ սահմանը ցանկացած պահի կարող է կրկին փակվել:
Ինձ մեկ այլ հարց է խիստ հետաքրքրում. հայ-թուրքական հարաբերություններում Ռուսաստանի դերը :)): Ի վերջո, ինչքան էլ տխուր է, բայց միջազգային բեմում Հայաստանի շուրթերով Ռուսաստանն է խոսում: Թուրքիան, իր հերթին, բնականաբար՝ անհամեմատ ավելի ծանրակշիռ ֆիգուր է, սակայն նրա հետևում էլ ԱՄՆ-ի ստվերն է երևում: Արդյո՞ք պատահական է, որ տարածաշրջանում փորձ է արվում մի տեղում լարումը թուլացնելու, եթե մեկ այլ տեղում՝ Իրանում, այդ լարումն անընդհատ աճում է: Չգիտեմ, ուղղակի բարձրաձայն և ոչ այնքան խորը մտածում եմ:
Լավ էլ բարձրաձայն խորհում ես;)
ԱՄՆ-ը, իմ կարծիքով, խնդիր է դրել իր առջև լուծել տարածաշրջանում բոլոր խնդիրները, միավորել Անդրկովկասը և ուղղել գլուխ բարձրացնող Իրանի դեմ:
ԱՄՆ-ը, իմ կարծիքով, խնդիր է դրել իր առջև լուծել տարածաշրջանում բոլոր խնդիրները, միավորել Անդրկովկասը և ուղղել գլուխ բարձրացնող Իրանի դեմ:
Ես կասեի՝ իր առջև խնդիր է դրել լուծել տարածաշրջանում բոլոր խնդիրները, միավորել Անդրկովկասը, ապա այդ ամբողջ աջաբ-սանդալը միավորել Իրանի հետ և վերջնականապես կզցնել առանց այն էլ սկող Ռուսաստանին:
Ambrosine
01.09.2009, 19:09
Ես կասեի՝ իր առջև խնդիր է դրել լուծել տարածաշրջանում բոլոր խնդիրները, միավորել Անդրկովկասը, ապա այդ ամբողջ աջաբ-սանդալը միավորել Իրանի հետ և վերջնականապես կզցնել առանց այն էլ սկող Ռուսաստանին:
Դա հնարավոր կլինի միայն այն ժամանակ, երբ Իրանում ռեալ աշխարհիկ իշխանություն լինի, իշխանության գլուխ էլ՝ ԱՄՆ-ի դրածոն: Այսինքն՝ գաղափարական հիմքը դրված կլինի՝ ամեն ինչ իր ծրագրածով տանելու համար: Իսկ այս պայմաններում Իրանը պատերազմի դուրս կգա ԱՄՆ-ի դեմ, Ռուսաստանն էլ ձեռքերը ծալած հո չի՞ նստելու: Մի հատ <<Վրաստան>> էլ կանի՝ թեկուզ Ադրբեջանում: Գուցե իր սխալը ուղղի, մինի կայսրությունն էլ փլուզի:
Չգիտեմ սահմանը բացել ինչ տնտեսական օգուտներ կամ վնասներ է տալու, բայց դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելն ու պարտավորվելը, որ պիտի մշակութային կապեր հաստատվեն, ու պիտի պահպանվեն ժողվուրդների մշակութային ժառանգությունները, համարում է խիստ դրական: Հաշվի առեք, որ թուրքերը մշակութային ժառանգություն, որպես այդպիսին, չունեն: Իսկ մենք ունենք հսկայական ժառանգություն, որն անտերության է մատնված Թուրքիայի տարածքում: Մեր խելոքները լավ կանեն, որ կամաց կամաց, ոչ թե խթանեն տուրիզը Հայաստանից դեպի Թուրքիայի միջերկրածովյան ափերը, այլ արտասահմանից Հայաստան, ու բաց սահմանով դեպի Արևմտյան Հայաստան: Համ մոտիկ կլինի, համ էլ արդարացի:
Իսկ տնտեսական առումով, հետևանքները մոտ ժամանակներս դեռ չենք զգալու: Առանց բաց սահմանների էլ Հայաստանը ողողված է թուրքական ապրանքներով, իսկ մենք Թուրքիային մատակարարում ենք փողոտ տուրիստներ ու մարմնավաճառներ: Ամենայն հավանականությամբ, վրացական միջնորդությունից հրաժավելը ավելի կէժանացնի թուրքական ապրանքները Հայաստանում, ու մոտ ապագայում ահագին ազգային արտադրողներ մրցակցությունից դուրս կմնան: Դրա համար մեր կառավարությունն ավելի խելացի պիտի լինի, ու ժամ առաջ ազատվի իրեն ծառայող մոնոպոլիստ օլիգարխներից, որ մեր տնտեսությունն էլ դառնա այնքան մրցունակ, որ քիչ թե շատ դիմադրի թուրքական ճնշմանը:
Իսկ Թուրքիայի օգուտներն, իմ կարծիքով, ակնհայտ են: Դրանք տնտեսական բնույթի չեն ու չեն էլ կարող լինել - տնտեսական առումով Հայաստանը շատ փոքրիկ պատառ է թուրքերի համար, որ որևէ ազդեցություն ունենա նրա տնտեսության վրա: Հարցը նրանում է, որ Թուրքիան ամենայն հավանականությամբ կորցնում է երբևէ ԵՄ մտընելու հույսը, ու որպես դրան այլընտրանք ձգտելու է դառնալ տարածաշրջանի կենտրոնաձիգ ուժը: Իսկ դրա համար փակ սահմաններ պետք չեն, - դրա համար պետք են Թուրքիայի հետ պինդ կապված վասալներ: Ռուսական լծից փախչող անդրկովկասի համար ստեղծվում է նոր ծանրության կենտրոն, որի շուրջ նրանց ստիպելու են համախմբվել:
Գազամուղներ, նավթամուղներ, ճանապարհներ, առևտուր, ու մեկ էլ բոլորս առավոտյան իրար հանդիպելուց ասում ենք յախշալար: ;)
Տեղյակ չե՞ք, դաշնակցականները խարակիրի չեն արե՞լ…
Մի խոսքով առևտուրը կայացավ։ Թուրքիան իր կողմից ապօրինաբար փակած սահմանը բացելու դիմաց կարգին գարանտներ ստացավ և այսքանով ամրագրվեց էսօրվա Հայաստանի անկարողության փաստը։
Խառակիրի չեն արել, բակց հասցրել են մազալու հայտարարություն անել:
ՀՅԴ ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ
2009թ. օգոստոսի 31-ին պաշտոնապես հրապարակվեց Հայաստանի Հանրապետության եւ Թուրքիայի Հանրապետության միջեւ հարաբերությունների զարգացմանն ուղղված փաստաթղթերի փաթեթը:
Հայաստանն ու հայությունը մտան մի նոր շրջափուլ, որը հղի է բազմաթիվ վտանգներով:
Այս մասին էր ահազանգում ՀՅ Դաշնակցությունը, երբ քաղաքական այս գործընթացի հենց սկզբից պարբերաբար արտահայտում էր իր սկզբունքային հետեւյալ դիրքորոշումները.
ա. Իբրեւ հարեւան պետություններ` Հայաստանն ու Թուրքիան ի վերջո պետք է քայլեր ձեռնարկեն հարաբերությունների բնականոնացման ուղղությամբ: Սակայն երկու երկրների միջեւ բարիդրացիական հարաբերություններ կարող են հաստատվել Թուրքիայի կողմից Հայոց ցեղասպանության ճանաչմամբ եւ հայ ժողովրդի իրավունքների վերականգմամբ միայն: Առանց նախապայմանների դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատումը եւ շրջափակման վերացումը այս ճանապարհի սոսկ առաջին քայլերն են:
բ. ՀՀ կողմից առանց նախապայմանների հարաբերությունների հաստատման առաջարկն արդեն իսկ մեծագույն զիջում է:
գ. Անընդունելի է Թուրքիայի հետ հարաբերությունների բնականոնացումը մեր պետության ինքնիշխան եւ կենսունակ լինելիության ու սերունդների` ազգային-պետական իրավունքների հաշվին
Այս սկզբունքներից մեկնելով` ՀՅ Դաշնակցությունը բազմիցս զգուշացրել է, որ Թուրքիան ողջ գործընթացը իր քաղաքական շահերին է ծառայեցնում ¥Հայոց Ցեղասպանության միջազգային ճանաչման գործընթացի կասեցում, ԼՂՀ հիմնահարցում ադրբեջանամետ արդյունքների ապահովում¤ եւ Հայաստանի Հանրապետության հետ խոսում է բացահայտ ու քողարկված նախապայմաններով:
Այժմ արդեն ակնհայտ է, որ հրապարակված փաստաթղթերը բովանդակում են թուրքական կողմի հայտնի նախապայմանները: Այն է` Հայոց ցեղասպանության փաստը կասկածի ենթարկել եւ հայ ժողովրդի անժամանցելի իրավունքները ի չիք դարձնել: Առավել« հիշյալ փաստաթղթերի հրապարակումից անմիջապես հետո Թուրքիան պաշտոնական հայտարարությամբ կրկնում է իր երրորդ նախապայմանըª որ երբեք չի ձեռնարկի քայլեր, որոնք կհակասեն Ադրբեջանի շահերին: Այսինքն շարունակում է հայ-թուրքական գործընթացը պայմանավորել Ղարաբաղյան խնդրով
ՀՅ Դաշնակցությունը շարունակում է պնդել, որ ՀՀ արտաքին քաղաքականությունը շեղվել է ազգային-պետական ուղեգծից, եւ կանխատեսելի զարգացումները կարող են անդառնալի հետեւանքներ ունենալ:
Ելնելով այս ամենից` ՀՅ Դաշնակցությունը ներքաղաքական քննարկումների այս փուլում բոլոր հնարավորություններն օգտագործելու է փաստաթղթերում առկա վտանգները բացահայտելու եւ չեզոքացնելու նպատակով:
Մենք կոչ ենք անում հայ հանրությանը, ՀՀ քաղաքական ուժերին ճիշտ գնահատել հայ-թուրքական հարաբերությունների ընթացքը, հնարավոր բացասական արդյունքները եւ առավելագույն համախմբվածությամբ բացառել անշրջելի կորուստների հավանականությունը:
ՀՅԴ-ն փաստորեն ՑՌՈՒ ա դառնում, բացահայտելու ու չեզոքացնելու են վտանգները: Տենաս ոնց են անելու ? Երևաի գաղտնիք ա, որ հանկարծ թշնամին չիմանա:
Իրականում թուրքերը հայերին հերթական անգամ խափելու են, ու դաշնակները ուզում են էդ փաստը «կանխագուշակել», որպես «հեռատես» քաղաքական ուժ: Հետագայում իրանց գովազդային հոլովակում կօգտագործեն, թե մենակ դաշնակցությունն էր էնքան հեռատես, որ էս ամեն ինչը կանխատեսեց: Ընտրեք մեզ և մենք ամեն ինչ կկանխատեսենք ու կչեզոքացնենք:
Հիմա եփած հավին էլ ա պարզ Սերժը ինչի ա էդքան վիզ դրել սահմանները բացելու: Մի քանի տամոժնու պետի ավելորդ պաշտոնում մի քանի բարեկամ նշանակելն ու թուրքական ապրանքների ներմուծման մոնոպոլիան հերթական լֆիկին տալը երբեք իրան վնաս չի բերել:
Իսկ իմ համար էդ սահմանները կամ բաց, կամ փակ միևնույնն են: Լավ ա փակ, քան բաց:
Հիմա եփած հավին էլ ա պարզ Սերժը ինչի ա էդքան վիզ դրել սահմանները բացելու: Մի քանի տամոժնու պետի ավելորդ պաշտոնում մի քանի բարեկամ նշանակելն ու թուրքական ապրանքների ներմուծման մոնոպոլիան հերթական լֆիկին տալը երբեք իրան վնաս չի բերել:
Իսկ իմ համար էդ սահմանները կամ բաց, կամ փակ միևնույնն են: Լավ ա փակ, քան բաց:
Չէ, ինչու՞ մենակ դրա համար: Շուտով՝ իր հաջորդ տարեդարձի օրը, Հայլուրով կլսենք հաղորդավարի գեղգեղուն ձայնը, որը մեզ կպատմի, թե ինչպես Սերժ Ազատիչը, Սպինոզայի, Հաննիբալի ու Ռուզվելտի հետ ուս ուսի, մտորեց ու հասկացավ, որ հայ ազգի փրկությունը բաց սահմանների մեջ է, ապա գործի դրեց իր ողջ կարկառուն եռանդն ու աշխատասիրությունը, իր ողջ անզուգական հանճարն ու մարդասիրությունը ու, ընթացքում սեփական անձը անլուր չարչարանքների ու զրկանքների ենթարկելով, տիտանական ջանքերի գնով միանձնյա կոտրեց ժանգոտ կողպեքն ու դրեց Հայաստանին դեպի պայծառ ապագա տանող ռելսերի առաջին շպալը: Զուգահեռ մենք կտեղեկանանք, որ հայ-թուրքական ֆուտբոլային հանդիպման ժամանակ հայ տասնմեկ դյուցազունները խաղի ժամանակ ընտրել էին Ալեքսանդր Մեծի փաղանգների դասավորությունը՝ ըննդեմ մեր հրոսակ թուրք եղբայրների: Նաև կես բառով կասվի, որ դաշնակները ցիրկի կռուգում այրել են Տանզանիայում թուրք համայնքի ժեկի պետի նկարը՝ կրակը թեժացնելով հայրենասիրական երգերով:
Թուրքական սահմանի բացումը մենք դիտարկում ենք շատ ավելի նեղ տեսանկյունից քան կա:
Կա 2 սցենար- լավատեսական և վատատեսական:
Լավատեսականը:
Սահմանի բացումը էականորեն կնսեմացնի Վրաստանի դերը ռեգիոնում: Որոշ ժամանակ անց, երբ գոնե մի քիչ կպարզեցվեն հարցերը նաև Ադրբեջանի հետ, Վրաստանը միակ-տարանցիկից կդառնա ալտերնատիվ-տարանցիկ:
Ալտերատիվ մեծածավալ ներկրումների երկրորդ ուղին նաև Թուրքիայով, կիջեցնի մանրածախ գները Հայաստանում: Կհայտնվեն մեծածավալի թուրք ներկրողները, որոնք մտնելով հայկական շուկա, հաստատ առավելություններ կունենան կաշառք չտալու առումով և լֆիկների դիրքերը կնսեմանան:
Նկատելի կմեծանա հայ տուրիստների հոսքը դեպի թուրքական հանգստավայրեր: Կիջնեն հայկական հանգստավայրերի գները, մի կիչ կուլտուրա կմտնի հայաստանյան սպասարկման մեջ:
Ռուսաստանը ստիպված կլինի հաշտվել ռեգիոնում իր դիրքի կրիտիկական նսեմացմեան հետ ու Հայաստանի հետ ստիպված կլինի համագործակցել, այլ ոչ թե բալահովիտներ տրաքացնել:
Եթե այս պայմանագրերից իսկապես բացակայում է Ղարաբաղայան հարցը, ապա Թուրքիայով թուրքերի հետ կապի սկիզբը փոխում է Հայաստան- Թուրքիա և Հայաստան –Ադրբեջան առաջնությունների ակցենտները: Փոքրանում է Ադրբեջանի վետո- ուժը Թուրքիայի նկատմամբ Հայաստանի հետ կապված հարցերում:
Եթե այս պայմանագրերը իսկապես հանգեցնեն սահմանը բացմանը, ապա տեղաշարջը կարող է լուրջ լինել:
Լեզվի առումով հայ- ռուսերենից կանցնենք հայ-թուրքերենի+ անգլերենի ելևեջներով: Այլ կուլտուրական նորամուծություններ պետք չեն լինի: Մի գուցե թուրքական գավառները ավելի ազատորեն վերցնեն մեզանում մշակված թուրքականը:
Վատատեսականը
Ոչ մի սահման էլ չի բացվի, հայերին նորից կկազացնեն, թղթեր ստորագրել կտան ու նորից դուրս կշպրտեն:
Այսպիսի ելքի մեջ են շահագռգռված համարյա թե բոլոր հարևանները, Ռուսաստանը /100 տոկոս/, ներառած նաև մեր օլիգարխները:
Ճիշտ է, այս անգամ բացարձակ խաբելը Թուրքիային ձեռնտու չէ: Իրենք կուզենան աշխարհին ցույց տալ մեր կզած լինելը, քանի որ դա հիմա իրենց իսկապես պետք է:
Մյուս կողմից էլ եթե սահմաններ բացվեն, ապա մեր արտաքին հարաբերությունները այդ երկրի հետ պետք է լրջորեն սպասարկվեն, որովհետև Թուրքերը որպես առողջ գիշատիչ, փորձելու են միշտ էլ ընթացքում լրացուցիչ առավելություններ ամրապնդել:
Ելնելով հայ- ռուսական փորձից, կասեմ, որ 3 տարի հետո ոնց որ հիմա ռուսների տակ ենք կզած, կդառնանք թուրքերի ստրուկը:
Դրա համար, իմ կարծիքով, որ տարբերակով էլ գնանք նույն արդյունքն ենք ստանալու: :[
ԱՀԱ° ԹԻՒՐՔԸ…
ՀԱՄԱԼՍԱՐԱՆԱԿԱՆ
Իւրաքանչիւր Հայ պէտք է պահէ այս նամակը, ի հարկին կախէ զայն իր տան պատէն:
Կարդացէք զայն. թարգամանութիւն է. բնագիրը թիւրքերէնª քիչ անդին, քլիշէ եղած, ափսոս, ֆոտոքոփին ժամանակի ընթացքին գունաթափ եղած: Զայն գրած եւ ստորագրած է յանուն “Նիւ Եորքի Թուրք Ուսանողական Միութեան” ՕՐԳՀԱՆ ԳԱՐԱԳԷԱԶԻՄ, հաւանաբար 1965 թուին, Ապրիլեանեղեռնի 50-ամեակին:
Կարեւոր այս փաստաթուղթը մեզի ղրկած է Լոս Անճելըսեն Լեւոն Երկաթ, հետեւեալ տեղեկութիւններով.“Սոյն նամակին անգլերեն պատճենը ղրկուած է Նախագահ Նիքսընին, Մ.Ն.Օրէնսդիր ժողովին. Միացեալ Ազգերու )ՄԱԿ( ներկայացուցչական Տան, Սանդա Պարպարայի դատաւորներուն. Ըճրադատ Ատեանին եւ դատաւորին, նաեւ ամերիկեան թերթերուն: Լատինական տառերով գրուած թրքերեն այս նամակը Ապրիլեան Եղեռնի 50-ամեակի առիթով ղրկուած է կարգ մը հայերու: Կը պատկերացնէ շատ յստակ կերպով
ԱՅՍՕՐՈՒԱՆ ԹԻՒՐՔԸ, ԵՒ ՀԱՄԱԼՍԱՐԱՆԱԿԱՆ Թիւրքը: Կրնանք ըսել մեկ բան-նոյն Թիւրքն է, միայն թե աւելի գերարդիական զգացումով”:
Ճանչնանք Թիւրքը: Դեռ չեն ճանչեր: Այս նամակը քիչ մը պիտի ճանչնէ զայն:
ՆԱՀԱՏԱԿՆԵՐԸ ՀԻՇԵԼՈւ ԿԱԶՄԱԿԵՐՊԻՉ ՄԻՈՒԹԵԱՆ
Ով վարանոց, աղտոտ, ապօրէն ծնունդ մարդկային թափթփուկներ, տգեդ կովերու հոտ, ձեր յետին նպատակներուն համար, օրօրոցի մանուկներն իսկ օձի թոյնով պատուաստեցինք եւ ամէն կողմ թոյն սրսկեցիք:
Ով դուք ապերախտ խոզերու հավաքածոյ, ստորնացած շահատակներ, եոթը տեղէ վտարուած խամաճիկներ: 50 տարիներէ ի վեր քաղաքակրթութեան մէջն եք, տակաւին մարդ չկրցաք ըլլալ, ով իմաստակ էշեր:
“Թուրքերը մեզ ջարդեցին կ°ըսեք”, ձեր հասակէն աւելի մեծ սխալներ կը գործէք. ըրո°ւն հետ կը չափուինք, որմէ ինչ կուզէք. չէք գիտեր:
Ձեր անտեղի գրգռումներով եւ վտանգաւոր ձեռնարկներով աշխարհիս առջեւ խայտառակուցեաք, յիմար էշեր:
Ագաւասիկ, աշխարհի բոլոր ազգերուն մէջ, բարի համբաւ ունեցող թուրքը զէնքին ապաւինելով, տակավին քանի¯ միլիոնանիծուած ահյեր սուրէ անցընելու համար կարգի կը կսպասէ:
Անիծեալ Հայերը աշխարհիս երեսէն պիտի մի անգամ ընդմիշտ մաքրենք, ասիկա մեր սրբազան մարգարէին պատգամն է:
Ով Իսլամ աշխարհ լավ գիտցէք թէ հայ թշուառականները աշխարհիս երեսէն չոչնչացուցած, աշխարհիս խաղաղութիւն եւ ազատութիւն պիտի չունենայ:
Մոհամմէտի սիրոյն համար, իւրաքանչյուր թշուառական հայ մը որ սպաննէք, արքայութեան պիտիարժանանաք:
Ով վախկոտ, սմսեղուկ կեղծ ֆետայիններ, ով պոռոտախօս յեղափոխականներ, առանց շունի գիղ էք գտած, անպիտաններ, առանց գաւազանի աջ ու ձախ կը հարուածէք:
Ունիք ձեր մէջ էշ ֆետայիններ, ուր են, ինչ կը սպասէք, եթէ կրնաք, ինչու երթալով Թուրքէն ՎԱՆԸ, ՄՈՒՇԸ, ՊԻԹԼԻՍԸ, ԿԱՐՍԸ, ԱՐՏԱՀԱՆԸ չէք առներ, վախկոտ կռուազաններ, ձեզ կը սպասէ թուրք Մէհմէտճիկը:
Շատ մօտ ատենէն ձեր Հայաստանն ալ գերեզմանի պիտի վերածնեք Աստուծոյ ուժով եւ Մարգարէի օգնութեամբ. այս պիտի իմանաք: Աստուած հայ ազգի ճակատագիրը Թուրքին ափին մէջ դրած է: Սա լաւ գիտցէք, թէ ո°չ մարգարեները եւ ո°չ ալ որեւէ ազգ կարող է ձեզ մեր ձեռքէն ազատել: 66.000 Պոլսահայեր մեր ձեռքերուն մէջ պատանդներ են, մեր ոչխարներըª մորթուելու:
Ձեր 27 եկեղեցիները-կը նշանակէ բոլոր եկեղեցիները-ձեր գլխուն վրայ պիտի փլցնենք, իսկ ձեր ղեկավարներն ալ իրենց ոտքերէն պիտի կախենք:
Հապա ձեր այդ կրոնական առաջնորդները, փողոցներուն մէջ իրենց փորոտիքները դուրս պիտի թափենք: Թո°ղ ամբողջ աշխարհ ականատես ըլլայ եւ տեսնէ, թէ թուրքի անսահման ոյժը աշխարհի կը հաւասարի:
Ո¯վ առանց թամբի եզի գլուխներ, այնքան ատեն որ այս գլուխը կը կրէք, մինչեւ աշխարհիս վերջը մարդ պիտի չըըլաք: Ո¯վ խեղճ, շփացած գինով իմաստակներ, ո°չ քաղաքականութենէ եւ ո°չ ալ քաղաքակրթութենէ գաղափար ունիք. ձեր տգէտ մարգարէին կը նմանիք:
Ո¯վ անաստուած թշուառականներ, կամ Միւսլիման պէտք է դառնաք եւ ընդունիք ճշմարիտ կրօնքը եւ կամ աշխարհիս երեսէն ձեզ պիտի ոչնչացնենք:
Ահաւասիկ այս է ձեր ճակատագիրը. ոչ Ռուս արջին ապաւինեցէք եւ ոչ ալ Ընգըլ Սեմին-միացյալ նահանգաց:
Միայն մենք կրնանք ձեզ հաւատքի բերել:
Դուք լաւ գիտէք հաւատքի բերել:
Դուք լաւ գիտէք թուրքին կոտրող սուրը:
Ձեր նահատակներու յիշատակին այս նամակն ալ աւելցուցէք առ ի յայտարարութիւն աշխարհին:
Մեջբերված է` http://oukhtararati.com/grqer/Gurgen Janikyan- Npatak ev jshmardutyun.pdf
One_Way_Ticket
02.09.2009, 19:30
Ելնելով հայ- ռուսական փորձից, կասեմ, որ 3 տարի հետո ոնց որ հիմա ռուսների տակ ենք կզած, կդառնանք թուրքերի ստրուկը:
Դրա համար, իմ կարծիքով, որ տարբերակով էլ գնանք նույն արդյունքն ենք ստանալու:
Իսկ եթե պատմության էջերը թերթենք ու նայենք թե ինչպես են ռուսները վերաբերվել իրենց ենթակայության տակ գտնվող ժողովուրդներին, իսկ ինչպես թուրքերը, կտեսնենք, որ հեչ էլ նույնը չի:
Amourchik
02.09.2009, 19:52
Իսկ եթե պատմության էջերը թերթենք ու նայենք թե ինչպես են ռուսները վերաբերվել իրենց ենթակայության տակ գտնվող ժողովուրդներին, իսկ ինչպես թուրքերը, կտեսնենք, որ հեչ էլ նույնը չի:
համարյա նույնն ա, բայց ոչ ամբողջովին:Ստալինը թուրքական մեթոդով չէ՞ր վարվում իր տիրապետության տակ գտնվողների հետ:think
Ստալինը թուրքական մեթոդով չէ՞ր վարվում իր տիրապետության տակ գտնվողների հետ
Տո Ստալինն էլ, Լենինն էլ, իրանցից առաջ էլ ցարերը: Սաղ սիբիրը հյուսիսային կովկասի ժողովուրդներով ու գերմանացիներով են բնակեցրել: Որ ուզում ես իմանաս, թուրքերը հայերին ու հույներին կոտորում ու ուղարկում էի Դեր-Զոր, որը մի 150 կիլոմտեր էր հեռու բկին հայկական վայրերից, իսկ ռուսները ուղարկելուց մինիմում մի 4000 կիլոմետր էն կողմ էին ուղարկում, որ հետ գնալու տարբերակ ոչ մեկը չունենա: Ես բարի կայսրության մասին դեռ չեմ լսել պատմության մեջ: Օսմաններն ու ռուսները նույն բանն են - ուղղակի մենք օսմաններից ավելի շատ ենք տուժել, դրա համար էլ գիտենք իրենցից վատը չկա: Կամ նույն անգալիացի, սիպանացի ու հոլանդացի գաղութարարաները ինչով են լավը եղել թուրքերից: Ոչ մի բանով: Միակ տարբերությունն այն է, որ ավելի քաղաքակիրթ լինելով անգլիացիներն ու հոլոնդացիները կոտորելուն զուգահեռ նաև գրել կարդալ էին սովորցնում, իսկ թուրքերը համ կոտորում էին, համ էլ գոնե իրենք գրել կարդալ չէին սովորում:
One_Way_Ticket
02.09.2009, 20:15
Երևանի կենտրոնում (չնայած ինչու միայն կենտրոնում) քայլում ես, լրիվ Սովետի սարքած շենքերն են: Թուրքերը ու՞մ համար ինչ են սարքել: Անգլիացի-ֆրանսիացները իհարկե քաղաքակիրթ են, բայց իրենք միայն իրենց համար են սարքում, երբեք ուրիշի համար ոչինչ չեն սարքել:
Amourchik
02.09.2009, 20:22
Երևանի կենտրոնում (չնայած ինչու միայն կենտրոնում) քայլում ես, լրիվ Սովետի սարքած շենքերն են: Թուրքերը ու՞մ համար ինչ են սարքել: Անգլիացի-ֆրանսիացները իհարկե քաղաքակիրթ են, բայց իրենք միայն իրենց համար են սարքում, երբեք ուրիշի համար ոչինչ չեն սարքել:
Բայց ո՞վ ասեց, որ ռուսներն են սարքել:Մեկել կասե՞ս Հարավ-աֆրիկյան Հանրապետությունը ո՞վ ա սարքել և ու՞մ համար, ով էլ սարքում ա իր համար ա սարքում, բայց մեր Երևանը ռուսները չեն սարքել, ռուսական նախագծով ա կառուցված, բայց հայերն են կառուցել, Փառք Աստծո գոնե էտ մի բանը մենք լավ ենք անում, էստեղ հեչ ոչ մեկի կարիքն էլ 100 տարի մնա մեզ պետք չի:ok
Անգլիացի-ֆրանսիացները իհարկե քաղաքակիրթ են, բայց իրենք միայն իրենց համար են սարքում, երբեք ուրիշի համար ոչինչ չեն սարքել:
Չէէէէէ, ապեր, սխալվում ես - հավատա անգլիացիներն էլ, ֆրանսիացիներն էլ, աֆրիկայում ու ասիայում էնքան բան են սարքել, որ հավատդ չի գա: Ուրիշ բան չասեմ, Հոնկոնգին նայի, լրիվ անգլիացիների սարքածն ա:
Վերջին իրադարձությունների հետ կապված "Ուխտ Արարատի"-ի տարածած հայտարարություն
Հայտարարություն(10)
Մեծ ութնյակի համաժողովում 2009-ի հուլիսի 14-ին Մինսկի խմբի համանախագահ երկրների՝ ԱՄՆ-ի, Ֆրանսիայի, Ռուսաստանի նախագահներ Բարաք Օբամայի, Նիկոլա Սարկոզիի, Դմիտրի Մեդվեդևի ընդունած հայտարարության և Ծաղկաձորում Մեթյու Բրայզայի հայտարարությունների կապակցությամբ Մինսկի խմբի համանախագահ երկրների նախագահների հայտարարությունը և արդեն իսկ մասնակի գաղտնազերծված Մադրիդյան սկզբունքները ամենևին չեն նպաստում խաղաղության պահպանմանը տարածաշրջանում: Իսկ Մինսկի խմբի ամերիկացի համանախագահ Մեթյու Բրայզայի, ինչպես նաև Արևմուտքի այլ պաշտոնատար անձանց հայտարարությունները՝ ոչ այլ ինչ են, քան պատերազմի քարոզչություն: Դրանք նոր չեն, ըստ էության՝ շարունակությունն են ԱՄՆ Զինված ուժերի պաշտոնաթող սպա Ռալֆ Պիտերսի[1], ԱՄՆ բանակի ռազմական քոլեջի դասախոս Ստեֆան Բլանկի[2], ԱՄՆ նախկին պետքարտուղար Քոնդոլիզա Ռայսի[3], ԱՄՆ նախկին պետքարտուղարի օգնական Դենիել Ֆրիդի[4], ԱՄՆ պետքարտուղարի նախկին օգնական Մարկ Գրոսմանի[5], ԱՄՆ պետքարտուղարի օգնական Մեթյու Բրայզայի[6], ԵԽԽՎ քարտուղար Թերի Դևիսի[7] և արևմտյան այլ պաշտոնյաների, իսկ այլ կերպ ասած, ԱՄՆ պետքարտուղարության և Իսրայել-ԵՄ ալյանսի կողմից Կովկասում իրականացվող հակահայ` ագրեսիվ-հարձակողական քաղաքականության: Ստացվում է, որ Մեթյու Բրայզան մոռացել է Մինսկի համանախագահների խմբում իր կատարելիք առաքելությունը, իսկ դա, առաջին հերթին, նոր պատերազմը կանխարգելելն է, իրական խաղաղության հաստատմանը նպաստելը: Քանի որ դա չի կարելի դիտել որպես Մինսկի խմբի համանախագահների ընդհանուր կարծիք-հայտարարություն, ուստի դժվարանում ենք հստակ պատասխանել. դա Մեթյու Բրայզայի անձնական նախաձեռնությո՞ւնն է, թե՞ իր երկրի իշխանությունների հանձնարարությունը:
Ակնհայտ է մի բան, արված հայտարարությունները նպատակ ունեն հրահրել Ադրբեջանին սկսելու նոր ագրեսիա ԼՂՀ-ի ու ՀՀ-ի դեմ: Այդ կերպ եռյակը` ութնյակի հովնավորությամբ, նաև
ա) ճնշում է գործադրում ՀՀ իշխանությունների վրա,
բ) փորձում է վախեցնել հայությանը,
գ) ինչպես և՝ շանտաժի է ենթարկում ԼՂՀ իշխանություններին, իբր թե` իրենք են մեղավոր լինելու առաջիկայում Ադրբեջանի կողմից պատերազմի վերսկսման համար:
Սխալ կլիներ կարծել, թե նրանք տեղյակ չեն, որ պատերազմի քարոզչությունը, ինչպես և այն հրահրելն ու ագեսորին սատարելը պատասխանատվության ենթակա հանցագործություն է ոչ միայն միջազգային, այլև ներպետական իրավական դաշտում: Այսօրինակ ամբարտավանությունը, անպատժելիության ինքնավստահությունը պայմանավորված է, անշուշտ, աշխարհի մեծ և փոքր երկրների ու ժողովուրդների ճակատագիրը, նրանց ներկան ու ապագան, նրանց լինել-չլինելու որոշումները ըստ իրենց կարիքների՝ հանցագործ համաձայնությամբ, իրականացնելու Մեծ ութնյակի մտայնությամբ, իրենց իսկ կողմից իրենց վերապահված իրավունքով: Չէ որ Առաջին և Երկրորդ համաշխարհային պատերազմները հրահրող այդ նույն գերտերությունները այդպես էլ չկանգնեցին դատարանի առաջ. պատասխանատվություն կրեցին միայն պարտվողները, որ հետո կրկին նույն հաղթողների օգնությամբ դառնան գերտերություններ և մասնակից լինեն լոկալ ու գլոբալ նոր պատերազմների հրահրմանն ու սանձազերծմանը:
Թե՛ Մադրիդյան կետերը, թե՛ Մինսկի համանախագահ երկրների ղեկավարների ու Բրայզայի հայտարարությունները հիշեցնում են իրավա-քաղաքական հարցադրումները մերժող, Սումգայիթյան ոճրագործությունը հրահրելու գորբաչովյան իշխանությունների 1988-ին վարած քաղաքականությունը: Դա էր, որ կազմակերպեց, բորբոքեց ու սանձազերծեց ադրբեջանական ամբոխի ու հանցագործ տարրի, այսպես կոչված, ազգայնամոլական տրամադրություններն ու հանցագործ հարձակումները Սովետական Ադրբեջանի քաղաքացի հայ բնակչության վրա: Հենց այդ նույն օրերին Մեծ յոթնյակի երկրների քաղաքական պատվերով ու հովանավորությամբ հրահրվեցին պատերազմները Կովկասում. Վրաստանի ագրեսիան Աբխազիայի և Հարավային Օսիայի նկատմամբ, Ադրբեջանի ագրեսիան ԼՂՀ-ի և ՀՀ-ի դեմ, որի ելքը` Ադրբեջանի պարտությունը չէր բավարարում այդ նույն տերությունների ակնկալիքներին ու հաշվարկներին:
Ահա թե ինչու, 1994-ին պարտադրվեց հրադադար, որպեսզի կանխվի Ադրբեջանի կապիտուլյացիան` չլինի պատերազմի ռազմա-քաղաքական, իրավական հանգուցալուծում: Որպեսզի չլինի խաղաղություն, որպեսզի հակամարտությունը սառեցվի մինչ այն պահը, երբ ՆԱՏՕ-ն որպես համաշխարհային զինուժ` իր մայրցամաքային բանակով, պատրաստ լինի ներխուժելու Կովկաս, «մշտական բնակության» տեղակայվելու կովկասյան երեք հանրապետությունների տարածքներում: Կովկասը զավթելու ՆԱՏՕ-ի ծրագրերին է ծառայեցվում նաև Հայոց ցեղասպանության պատասխանատվությունը շրջանցելու, հանցագործին պատասխանատվությունից ազատելու, ցեղասպանության հետևանքները վերացնելու միջազգային - իրավական պարտավորությունները մոռացության պարտադրելու եվրո-ամերիկյան ռազմա-քաղաքական քայլերը: Այդ ամենը ներկայացվում է որպես հայ-թուրքական ինչ-ինչ հարբերությունների կարգավորման եվրո-ամերիկյան «մտահոգություն» ու դրանով պայմանավորված նախկին ԽՍՀՄ-Թուրքիա սահմանի բացման, ՀՀ - Թուրքիա դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման (ասել է թե ՀՀ-ում և ԼՂՀ-ում թուրքերի, քրդերի և այլոց համար անարգել մուտք ու ելքի և անվերահսկելի գործողությունների հնարավորությունների տրամադրման) եվրո-ամերիկյան հարկադրանք: Չհարցնելով իսկ Հայությանն ու միջազգային իրավունքին, ուզո՞ւմ է արդյոք Հայությունը, և կարո՞ղ է արդյոք միջազգային իրավունքը առկա իրողությունում թույլ տալ ՀՀ-ի և Թուրքիայի միջև դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատում, բաց սահմաններ, ճանապարհներ, երբ ՄԱԿ-ի (միջազգային հանրության) կողմից չի դատապարտվել Հայոց ցեղասպանությունը, չեն վերացվել ցեղասպանության հետևանքները… Չէ՞ որ դա իրավական տերմինաբանությամբ կոչվում է՝ մարդկության դեմ իրականացված հանցագործության արդարացում, նոր ցեղասպանության քարոզչություն: Համոզված ենք, լավ գիտեն, հստակ գիտակցում են իրենց նախաձեռնաց հանցագործ քայլերի հետևանքները: Բայց կրկին նույն, արդեն չարչրկված, մարդկության դեմ կիրարկվող՝ «Ուժն է տալիս իրավունք» հանցագործ մտայնության ու մոլագարության ակնկալիքներն են, որ մթագնում են նրանց գիտակցությունն ու բանականությունը:
Սակայն Ճշմարտությունը մեկն է:
Այսպես կոչված, գլոբալացման միջազգային ռազմա-քաղաքական առկա, աներևույթ թվացող խառնաշփոթ իրողությունում կա մեկ ճշմարտություն. Եվրոմիության կոմիսարներն ու ԱՄՆ պետքարտուղարության պաշտոնյաները պետք է ազնվորեն խոստովանեն, որ իրենք նեղմ ասած «թքած ունեն» միջազգային իրավունքի, համաշխարհային խաղաղության և համամարդկային խաղաղ համակեցության վրա, քանզի նպատակ ունեն նվաճել աշխարհը և ստրկացնել մարդկությունը… Այսինքն, փորձել իրագործել այն, ինչը չհաջողվեց գերմանական ֆաշիզմին: Ի դեպ, առնվազն ազնվության առումով հարգանքի է արժանի հենց ֆաշիզմն ու Հիտլերը, քանի որ անում էին այն, ինչը կանխավ` ազնվորեն ասում էին. կամավոր ստրկանալու կամ չստրկանալու համար պայքարելու ընտրության իրավունքը թողնելով թիրախ ընտրված երկրների ղեկավարներին ու ժողովուրդներին:
Ռազմա-քաղաքական նոր ագրեսիվ ծավալումների և ժամանակակից արկածախնդրությունների պահը, կարծես, կրկին հասունացել է: Հենց դա է, որ որպես ՆԱՏՕ-ի նոր կուրս հայտարարեց դաշինքի նորանշանակ ղեկավար Ռասմունսենը: ՆԱՏՕ-ի մայրցամաքային ռազմակայանների տեղաբաշխման սկզբունքների ու ծրագրերի մասին ահազանգել ենք բազմիցս, հիմա հիշեցնենք միայն նրա տեղակայման վայրերը. Աֆրիկա մայրցամաքում` Կոնգո, Եվրոպայում` Կոսովո, Հյուսիսային և Հարավային Ամերիկաների ծովային հսկողությունում` Կարիբյան կղզիներ, ցամաքայիններում` Կոլումբիա, Հոնդուրաս: Իսկ Եվրոպան Ասիային ու Հյուսիսը Հարավին կապող միջմայրցամքային խաչմերուկում` Կովկասում, ՆԱՏՕ-ի բանակը դեռևս տեղակայվելու է Հարավային Կովկասի երեք երկրների տարածքներում. Հյուսիսայինը դեռ «պատրաստ» չէ դրան: Ըստ այդմ, նույն այդ վայրերի բնակչությունը` ադրբեջանցիները, վրացիները, հայերը այլ դեր չեն ունենալու, քան սպասարկելու ՆԱՏՕ-յական զինուժի կարիքները: Նախագահ Սահակաշվիլին վաղուց տվել է իր համաձայնությունը, որն էլ հենց Վրաստանի «անկախության» գինն է: Նախագահ Ալիևը գնում է դրան և միապետական երկրի վերածած Ադրբեջանը տանում է ինքնաստրկացման նույն այդ ճանապարհով: Արևմուտքի համար գլխավոր գլխացավանք ու արգելք մնում է հայությունը, որը երբևէ չի ցանկացել ստրկանալ: Այդ հարցն էլ ծրագրել են լուծել խաղաղ էքսպանսիայի հայտնի մեթոդով. մեր երկրում ժողովրդագրական պատկերը փոխել այնպես, որ ՀՀ-ում և ԼՂՀ-ում մնացած հայերը վերածվեն ամենափոքր համայնք ներկայացնող ազգային փոքրամասնության:
Նախատեսված էր, որ ՆԱՏՕ-ի ներխուժումն ու տեղակայումը Կովկասում պետք է իրականացվեր 2008-ի աշնանը, որպեսզի հաջորդ տարի ՆԱՏՕ-ի նորանշանակ ղեկավարը պատասխանատու չլիներ իր նախորդի կատարած հանցագործությունների համար և «մաքուր» խղճով հայտարարեր ՆԱՏՕ-ի համաշխարհային ծավալման գնացող «ժողովրդավարության տարածման» ծրագրերի մասին: Սահակաշվիլին սակայն չարդարացրեց իրեն վստահված գործը: Հարավային Օսիայի նկատմամբ ագրեսիան կասեցվեց առաջին իսկ օրվա ընթացքում, այն էլ այնպես, որ արևմտյան պատրաստություն անցած վրացական կոչվող բանակը չհասցրեց անգամ երկրորդ քայլն անել, սկսել հարձակումը Աբխազիայի վրա: Պարզ էր և իմաստազուրկ, անգամ վտանգավոր, որ Ադրբեջանը կատարեր ՆԱՏՕ-ի ծրագրած երրորդ քայլը, այն է` իր հերթին հարձակվեր ԼՂՀ-ի ու ՀՀ-ի վրա:
2009-ի սեպտեմբերին Կովկասի վրա շատ իրադարձություններ են կուտակվում. Կուտակվում են նաև ընդհանուր տրամաբանությանը ենթակա այլ տարածաշրջաններում. Իսրայել հարևաններ` Պաղեստին, Սիրիա, Լիբանան լարվածություն, բզկտված ու արյունաքամ Իրաք, Իրան՝ ներքին լարվածության և միջուկային արտաքին հարվածի սպառնալիքով, ԼՂՀ հակամարտություն` «թարմացված» Մադրիդյան սկզբունքների սադրանքով, հայ-թուրքական «եվրո-ֆուտբոլային դիվանագիտության» շարունակություն, Թուրքիայում` քրդական գործոնի ու պետության եվրո-ձևավորում, Աֆղանստան-Պակիստան-Հնդկաստան լարվածություն, ռուս-ուկրաինական առճակատում, Չինաստանում և նրա շրջակայքում ազգայնական տրամադրությունների հրահրում, Հյուսիային Կորեայի միջուկային թղթածրար… Ակնհայտ է մի բան, որ թվարկված ու չթվարկված այս ամենը, անշուշտ, ՆԱՏՕ-ի առաջխաղացման, իրականում Երրորդ համաշխարհային պատերազմի հրահրման ընդհանուր խճանկարն է: Ակնհայտ է նաև լոկալ և գլոբալ պատերազմների հրահրման նոր գործողությունների ակտիվացումը, իսկ դրանք իրականացվում են գերտերությունների, ինչ-ինչ վերլուծաբանների և էմիսարների, հետո արդեն կոմիսարների ու երկրների ղեկավարների կողմից ագրեսիայի կամ պատերազմի քարոզչություն կատարելու, հրահրելու և դրանց սատարելու միջոցով:
Շարունակությունը
Հաշվի առնելով 2008-ի վրաց-օսական պատերազմի դասերը և հիշելով, որ դրան նախորդեց ԱՄՆ նախկին պետքարտուղար Կոնդոլիզա Ռայսի այն հայտարարությունը, թե՝ «ԱՄՆ-ը պաշտպանում է Վրաստանի տարածքային ամբողջականությունը», այսօր նկատելի է, որ նույն միջոցին է դիմում ԱՄՆ պետքարտուղարի նախկին օգնական Մարկ Գրոսմանը, երբ հայտարարում է. «ԱՄՆ-ը պաշտպանում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը»: Իսկ որպեսզի հետագայում ԱՄՆ պետաքարտուղարությանը չմեղադրեն պատերազմ հրահրելու մեջ, Գրոսմանը դիմում է հայտնի աճպարարության՝ հայտարարելով. «Ադրբեջանը չպետք է հույս ունենա, թե Արևմուտքը կամ ԱՄՆ-ը կլուծեն հայ-ադրբեջանական, լեռնայինղարաբաղյան[8] հակամարտությունը»: Ասել է թե, Ադբեջանը կարող է սկսել ռազմական գործողությունները, իբր առանց հարցնելու արևմուտքին ու ԱՄՆ-ին, դե իսկ փաստի առաջ կանգնած արևմուտքն ու ԱՄՆ-ը ստիպված են լինելու պաշտպանել Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը:
Ամբողջ Կովկասում իրավիճակը սպառնալից է, հղի է վտանգներով: Այն կանխարգելելու միջոցը մեկն է. պատրաստ լինել դիմագրավելու ագրեսիան ու, ըստ այդմ, ծրագրվող աղետները: Ուստի կարծում ենք, որ ՀՀ իշխանությունները այլևս հույսեր չպետք է կապեն բանակցային գործընթացի եվրո-խաղերի հետ: Պետք է լրջորեն զբաղվել ազգային-պետական համապարփակ ինքնապաշտպանության նորովի կազմակերպման խնդիրներով, թե՛ ռազմական, թե՛ տնտեսական և թե՛ դիվանագիտական դաշտերում: Նաև չխոչընդոտել ՀՀ-ում, ԼՂՀ-ում և Սփյուռքում Հայոց աշխարհազորի ինքնաձևավորման ու մարտունակության բարձրացման գործին:
Ինչ վերաբերում է պատերազմի կանխարգելման սկզբնառու քայլին, ապա ոչ պակաս կարևորություն ունի այն հրահրողներին կանխավ` մինչև պատերազմի սկիզբը, պատասխանատվության կանչելու խնդիրը. ասել է թե՝ համաձայն ՀՀ օրենսդրության և միջազգային նորմերի, ՀՀ դատական մարմիններում պատասխանատվության կանչելու պատերազմի քարոզիչ պաշտոնյաներին՝ Հայաստանի դեմ պատերազմ հրահրելու, ադրբեջանցիներին ոգևորելու և ագրեսիայի մղելու, պատերազմական հանցագործներին սատարելու իրենց հրապարակային գործունեության համար: Ինչ վերաբերում է ՀՀ-ի և ԼՂՀ-ի նկատմամբ Մեծ ութնյակի երկրների նախագահների վարած արտաքին քաղաքականությանը, ապա ակնհայտ է, որ դա նախ և առաջ պետք է դատապարտի ՀՀ Ազգային ժողովը, իսկ երկրների պաշտոնյաներին պատասխանատվության կանչելու հարցը կմնա իրենց երկրների օրենսդիրների ու դատական ատյանների վրա, եթե պարզվի, որ դա անձնական ակնկալիքներով պայմանավորված նախաձեռնություն է և ոչ թե իրենց երկրների ու ժողովուրդների իրական շահերից բխող, նաև համընդհանուր խաղաղությանը նպաստող արտաքին քաղաքականություն:
«Ուխտ Արարատի», ՀԱՀԳԲ-ի (ԱՍԱԼԱ) ազատամարտիկների և նախկին քաղբանտարկյալների կազմակերպություն
18 հուլիս - 28 օգոստոս, 2009 թ.
6
[1] ԱՄՆ բանակի պահեստի սպա Ռալֆ Պիտերս, «Միջին արևելքի նոր քարտեզը ըստ արյունակցկան կապերի և հավատի նմանությունների», «Ազգ», օրաթերթ, 25.08.2006թ.: «Ուխտ Արարատի», թիվ 4/10, 2006, էջ 1-4:
[2] ԱՄՆ բանակի ռազմական քոլեջի դասախոս Ստեֆան Բլանկ, «Քրդական հարցը և Լեռնային Ղարաբաղը»,: Eurasianet http://www.warandpeace.ru/ru/analysis/view/23757/
[3] ԱՄՆ պետքարտուղար Քոնդոլիզա Ռայս. «ԱՄՆ-ը պաշտպանում է Վրաստանի տարածքային ամբողջականությունը եւ կողմնակից է աբխազական եւ հարավօսական հակամարտությունների խաղաղ կարգավորմանը միջազգայնորեն ճանաչված սահմանների շրջանակում»: («Ազգ» օրաթերթ, 11-ը հուլիսի, 2008թ.)
[4] ԱՄՆ պետքարտուղարի օգնական Դենիել Ֆրիդ. «Հայաստանը պետք է պատրաստ լինի ճանաչել առկա սահմանը եւ կառուցողական արձագանք տալ Թուրքիայի հնարավոր ջանքերին: Հայաստանը պետք է հայտարարի, որ ժամանակակից Թուրքիայի նկատմամբ հողային որեւէ պահանջ չունի: Միաժամանակ անհրաժեշտ է Թուրքիայի առերեսումը սեփական պատմության մութ էջերի հետ, որքան էլ դա դժվար լինի»: («Ազգ», Հ. Չ., 20-ը հունիսի, 2008թ.)
[5] ԱՄՆ պետքարտուղարի նախկին օգնական Մարկ Գրոսման. «ԱՄՆ-ը պաշտպանում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը»: (24 օգոստոս, Արմենպրես)
[6] ԱՄՆ պետքարտուղարի օգնականի տեղակալ, Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման հարցով ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահ Մեթյու Բրայզա. «Մեզ համար կարեւոր է հիշեցնել՝ որոնք են մեր նպատակներն ու քաղաքականությունը: Մենք աջակցում ենք Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությանը, մենք գտնում ենք, որ Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակը հանդիսանում է բանակցությունների առարկա»: 15.03.2008, /PanARMENIAN.Net/
[7] ԵԽԽՎ Գլխավոր քարտուղար Թերի Դեւիսի այցը Հայաստան: Ստիպված էինք նկատել, որ Թերի Դեւիսն իր ելույթներում Ղարաբաղի, թեկուզ չճանաչված, ղեկավարությանը կոչում է «ռեժիմ» մինչդեռ այդ բառը երբեք չի օգտագործում Կոսովոյի վերաբերմամբ: Մի՞թե գործ ունենք երկակի ստանդարտների հետ. ինչո՞վ է տարբերվում Կոսովոյի ալբանացիների ինքնորոշման իրավունքը Ղարաբաղի հայերի իրավունքից: «ՀՀ»-ի այս հարցին ի պատասխան` եվրոպացի պաշտոնյան ներկայացրեց իր մոտեցման հիմքերը, որոնք ամրապնդեցին երկակի ստանդարտների մասին մեր պատկերացումները. «Կոսովոյի ու ԼՂ-ի միջեւ կա մեծ տարբերություն: Կոսովոյում ՄԱԿ-ի առաքելությունն է եւ KFOR-ը, որում Եվրամիության զինվորներն են: Կոսովոյում չկա անջատողական ռեժիմ: Իհարկե, ես իրատես եմ, հասկանում եմ, որ Կոսովոյում ոմանք ցանկանում են անջատվել Սերբիայից, բայց դա կառավարությունը չէ: Այնտեղ ռեժիմ չէ, այլ ավանդական կառավարություն, որը հիմնված է ՄԱԿ-ի բանաձեւի վրա», - ասաց ԵԽԽՎ գլխավոր քարտուղարը` նորից ինչպես Ղարաբաղի, այնպես էլ Աբխազիայի, Մերձդնեստրի իշխանություններին կոչելով անջատողականներ: («Ազգ» օրաթերթ, 2008)
[8] ԱՄՆ պետքարտուղարի նախկին օգնական Մարկ Գրոսմանը լավ գիտէ, որ Արցախը՝ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը, դա Դաշտային Ղարաբաղի և Լեռնային Ղարաբաղի ամբողջությունն է և հենց դա էլ նա ցանկացել է տարանջատել ու ընդգծել:
Մեղապարտ
03.09.2009, 21:18
Մեզ ստիպում են ճանաչել մի սահման որի տակ հայկական կողմը իր ստորագրությունը չի դրել և այն էլ ցանկանում են կաատարել ութանասուն տարի հետո:
Բա Վիլսոնի գծած սահմաը ուր մնաց :
Էս ինչ ռեվերասներ են ,էս ով է ղեկավարում այս բանակցային գործնթացը որ երկիրը:
Թուրքը մեզ ինչ բարեկամ ,ինչի մասին է խոսքը ,բարեկամ են թող վերանայեն ռուս թուրքական պայմանագիրը ,բարեկամ են թող մի գիրք տպեն Թուրքական պետույան հովանավորությամբ հետևյալ վերնաcրով «Հայ պատմա մշակույթի գոհարները Թուրքիայում»:
Բարեկամ են թող մի զիջում կատարեն, որ հասկանանք բարեկամ են ,սահմանը իրենք փակել են հիմա էլ թե առանց նախապայմանների բացում ենք ,բայց գլխավոր պայմանը եղած միջ պետական սահմանի վավերացումն է :
Խելքին աշեցեք........................
Ambrosine
03.09.2009, 21:42
Մեզ ստիպում են ճանաչել մի սահման որի տակ հայկական կողմը իր ստորագրությունը չի դրել և այն էլ ցանկանում են կաատարել ութանասուն տարի հետո:
Բա Վիլսոնի գծած սահմաը ուր մնաց :
Էս ինչ ռեվերասներ են ,էս ով է ղեկավարում այս բանակցային գործնթացը որ երկիրը:
Թուրքը մեզ ինչ բարեկամ ,ինչի մասին է խոսքը ,բարեկամ են թող վերանայեն ռուս թուրքական պայմանագիրը ,բարեկամ են թող մի գիրք տպեն Թուրքական պետույան հովանավորությամբ հետևյալ վերնաcրով «Հայ պատմա մշակույթի գոհարները Թուրքիայում»:
Բարեկամ են թող մի զիջում կատարեն, որ հասկանանք բարեկամ են ,սահմանը իրենք փակել են հիմա էլ թե առանց նախապայմանների բացում ենք ,բայց գլխավոր պայմանը եղած միջ պետական սահմանի վավերացումն է :
Խելքին աշեցեք........................
Մեղապարտ, էս ի՞նչ ես խոսում: Ի՞նչ Վիլսոնի գծած սահման: Էդ պայմանագիրը չի վավերացվել, մնացել ա սոսկ որպես պատմական հուշարձան, մենակ հայերով կարանք անընդհատ թմբկահարենք՝ Սևրի պայմանագիր, Սևրի պայմանագիր :scen:
Իսկ ինչ վերաբերում է Թուրքիայի բարեկամ լինելուն, ընդհանրապես պիտի էդպիսի հասկացություն չլինի, դա ընդամենը պրոպագանդա է, ոչ մի երկիր էլ մյուսին բարեկամ չէ. չկան հավերժ դաշնակիցներ :ok
REAL_ist
03.09.2009, 22:23
չկան հավերժ դաշնակիցներկա հավերժ շահ:)
կա հավերժ շահ:)
Մեկ էլ հավերժ ստրկական հոգեբանություն:hands
«Ոչ մի թիզ հայրենի հողից» խորագիրը կրող հավաք-քննարկման ժամանակ «Հայ կամավորների համախմբում» ազգային նախաձեռնության համակարգող Ժիրայր Սեֆիլյանը, դիմելով հավաքվածներին ասեց հետևյալը. « Մինչև իմ մտքերին անցնելը մի անդրադարձ եմ ուզում կատարել այս օրերին շատ շրջանառվող մի հարցադրմանը: Ամեն քայլափոխին լրագրողները բոլորիս հարցնում են "Ձեր կարծիքով Սերժ Սարգսյանը պե՞տք է գնա Թուրքիա, թե՞ ոչ: Շատ տհաճությամբ եմ ընդունում այդ հարցը և չեմ պատասխանում: Սակայն, եթե այս պահին ինձ հարցնեն կպատասխանեմ հետևյալը' ես համաձայն եմ, որ Սերժը գնա մի պայմանով, եթե գնա և չվերադառնա:
Այս հավաքը նպատակ ունի ուժեր մեկտեղելու, նպատակ ունի ուժեր մեկտեղելով դեմն առնելու այն արշավի, որ սկսել են այս հակահայ ռեժիմի ներկայացուցիչները: Խոսքը գնում է առավոտից գիշեր պարտվողական քարոզարշավի մասին: Այս իմաստով մենք խնդիր ունենք համադրելու: Մենք չենք ուզում նոր կուսակցություն ստեղծել, սակայն մենք ուզում ենք մեր ուժերը համադրել: Այս իմաստով մոտ օրերս մենք կփորձենք բոլոր շրջանակները ներկայացնող անհատների հետ կապ պահել և տեսնել, թե ապագայում ինչ ենք անում:
Ի՞նչ մենք կարող ենք անել եկող օրերն: Ուզում եմ հայտարարել հետևյալը, որ այսօրվանից, այն մարդը, այն գործիչը, որը կհամարձակվի շարունակել պարտվողական քարոզչությունը, ես առաջարկում եմ այդ մարդկանց ցուցակագրում սկսել: Թե ի՞նչ ենք անելու այդ մարդկանց, ես Ձեզ հետո կասեմ: Սակայն մենք սկսենք այդ "սև ցուցակները" կազմել, սկսելու համար:
Ես կարծում եմ, որ մենք շատ կարևոր անելիք ունենք նաև հեռուստատեսություններով: Պետք է տանք մեզ ԼՂԻՄ-ի քարտեզը ցույց տալուն: Խնդրում եմ բոլոր ներկաներին մտածել, թե ինչպես մենք կարող ենք այդ երևույթը վերացնել, ինչը շատ վտանգավոր եմ համարում: Մեր նոր սերնդի մոտ նոր մտապատկեր է ձևավորվում, կարծես թե Ստալինի գծած ԼՂԻՄ-ը ուզում ենք նոր սերնդի ուղեղներում նորից կնքել: Մենք սա չպետք է թույլ տանք:
Հաջորդ հարցը, որին ես կուզեի անդրադառնալ, վրաբերում է հետևյալին: Ես չեմ ուզում որևէ անձի կամ գործչի վիրավորել, սակայն այս մասին ես երկար եմ մտածել: Ինչո՞ւ են մարդիկ պարտվողական դիրքերից խոսում: Ես եկել եմ հետևյալ եզրակացության: Հայրենի հող զիջելու, տալու և հանձնելու մասին ինչո՞ւ մարդ պետք է արտահայտվի: Ես կարծում եմ, որ աաջին հերթին դա գալիս է մարդու, տվյալ անհատի թուլամորթությունից: Երկրորդ, այդ գործչի, իր ենթադրությամբ օտարներին հաճոյանալու անհույս սպասելիքներից: Ուզում եմ զգուշացնել բոլոր հայ գործիչներին, որոնք ուզում են զբաղվել ազգային գործունեությամբ, որ սրանից հետո նրանք պարտավոր են իրենց բառապաշարից, իրենց մտքից, սրտից, հոգուց առհասարակ "հայրենի հողը զիջել" բառակապակցությունը վերացնել: Եթե ոչ, այդ մարդը կամ գործիչը, ով էլ որ լինի, ամենամոտ աագայում հայտնվելու է քաղաքական աղբարկղում:
Մենք այս միջոցառումը շաբաթներ առաջ էինք ծրագրել, սակայն երեք օր առաջ բոլորս ականատես եղանք վերջին իրադարձությանը: Խոսքը վերջին արձանագրության մասին է: Փորձեմ անդրադառնալ այս իրավիճակին: Շատ հետաքրքիր է, թե ինչո՞ւ է այս ժամանակահատվածում կատարվում այս ամերիկա-թուրքական հարձակումը Հայաստանի վրա: Ես կարծում եմ, որ ամերիկացիներն ու թուրքերը ճիշտ պահ են ընտրել հրձակվլու Հայաստանի վրա: Այդ պահը նրանց ընձեռվեց մարտի 1-ից հետո:
Դժբախտաբար, մենք, ընդդիմությունը չկարողացանք մարտի 1-ից հետո համապատասխան վճռական քայլեր ձեռնարկելով այս ռեժիմի վերջը տալ: Եվ այդ պատճառով, մինչ օրս Հայաստանում աննախադեպ թույլ իրավիճակ է ստեղծվել: Աննախադեպ քաղաքական դաշտի իմաստով, կառվարելի արտաքին աշխարհի կողմից: Կարծում եմ այս վիճակից է, որ մենք պետք է դուրս գանք: Համոզված եմ, որ եթե մեր ընդդիմության ղեկավարությունը այս մեկ ու կես տարվա ընթացքում ինքն իրեն ազգային հարցերում ավելի ճիշտ պահած լիներ, այսպիսի փաստաթղթեր մենք չէինք ստանա 3օր առաջ: Ուստի այստեղ մեղքը պետք չէ վերագրել միայն այս ռեժիմին, որի մասին մենք բոլորս համակարծիք ենք: Սակայն, մենք առիթ տվեցինք նաև օտարներին, այդ թվում նաև թուրքերին, տեսնելով, որ ոչ մի դիմադրություն չի լինելու, գնալ այս քայլին: Սրա մասին խոսելով, ես ուզում եմ հիշել սեպտեմբերի 1-ին Հայ ազգային կոնգրեսի հայտարարությունը, որը, կարծում եմ, վրդովեցրել է ոչ միայն ինձ, որպես կոնգրեսի անդամ, այլև շատ ուժերի, որոնց մի մասն այստեղ է: Պաշտոնապես հայտարարում եմ, որ, եթե մոտ օրերս նրանց կողմից այս հայտարարությունը չուղղվեց ի նպաստ ազգային դիրքերի, ապա, կարծում եմ, իմ և իմ նմանների կողմից այս դեպքը կդառնա ջրբաժան: Հնարավոր չէ մեր միակամությունը այս կեղծ ձևով պահպանել: Ո՞ւմ ենք վստահում որ ինչ-որ փաստաթղթեր ստորագրեն. այն ավազակապետերի՞ն, այն ավազակապետությա՞նը, որին մենք առավոտից գիշեր դատապարտում էինք, իսկ այժմ նեղացկոտի կարգավիճակ ընդունելով, նրանց ասում ենք, այս ի՞նչ եք անում, գնացեք անպայման ստորագրեք: Ոչ, մենք չենք թողնելու, որ ստորագրեն:
Այն տրամաբանությունը, որը երկրում իշխում է, եթե մենք թողնենք շարունակվի, ես կասեմ, թե ինչ կարող է մեզ սպասել եկող օրերին: Մեզ սպասվում է խորհրդարանում ունենալ պրո-թուրքական խմբակցություն: Ես այս ամենը հենց այնպես չեմ ասում: Մենք ամիսներ առաջ տեղեկություն էինք ստացել, որ թուրքական պետությունը հանձնարարել է իր համապատասխան մարմիններին, որոնք արդեն բազմիցս եկել-գնացել են Երևան և հանդիպել մեր կառավարության համապատասխան մարմինների հետ, մեծ ներդրումներ կատարել մեր տնտեսությունում: Օրինակ, Գյումրիի տեքստիլի գործարանում: Եթե մենք շարունակենք հանդուրժել այս վիճակը, ապա սպասվում է, որ տասնյակ հազարավոր հայ մարդիկ և բանվորներ աշխատելու են թուրքերի մոտ: Ինչպես որ այսօր օլիգարխներն են ուղղորդում ժողովրդին, ինչպես ցանկանում են, այնպես էլ նույնը անելո են թուրքերը:
Թող որևէ մեկը չմտածի, որ որևէ գործիչ չի համարձակվի այդ պրո-թուրքական խմբացության ղեկավարությունն իր վրա վերցնել: Ես կարող եմ նույնիսկ զորօրինակ անունը տալ' Արթուր Բաղդասարյանը:
Ես ուզում եմ խոսքս ամփոփել հետևյալով: Այսօր իրավիճակը շատ լուրջ է: Մենք գնահատականներ տալիս իրավունք չունենք անձնավորելու: Իմ համոզմամբ, որպես գլխավոր ելք, մենք խնդիր ունենք առհասարակ իշխանափոխության: Մենք խնդիր ունենք ոչ միայն իշխանափոխության, ոչ միայն համակարգի բարելավման, այլև համակարգի փոփոխության, արմատական փոփոխության, նոր համակարգի ձևավորման:
Ես համոզված եմ, որ մեզ պետք է հնարավորինս կարճ ժամկետում ձևավորել ընդգծված ազգային հիմունքների վրա նոր ընդդիմությւոն, Հայաստանակենտրոն նոր շարժում»:
http://7or.am/hy/news/2009-09-04/6121/
Ժիրայր Սեֆիլյան. «ՀԱԿ-ի հայտարարությունն անընդունելի և զավեշտալի է»
http://www.7or.am/hy/news/2009-09-03/6117/
ՀԱԿ-ի հայտարարության հետ համաձայն չէ ոչ միայն Ժիրայր Սեֆիլյանն իր ղեկավարած «Հայ Կամավորների Համախմբում» նախաձեռնության հետ միասին, այլև Լյուդմիլա Սարգսյանը իր ղեկավարած ՍԴՀԿ կուսակցության հետ միասին:
ՀԱԿ-ի հզորության արտահայտումներից մեկն էլ հենց դա է, որ նրան մաս կազմող կառույցները շարունակում են մնալ ինդիվիդուալ, առանձին, անկախ ուժեր, ովքեր կարող են ունենալ իրենց սեփական տեսակետը և ողջունվում է դրանց բարձրաձայնումը:
Ես իմ հերթին համաձայն չեմ Սեֆիլյանի ու Սարգսյանի տեսակետին, թեև դրանք ընդունում ու հարգում եմ, սակայն չեմ հարգում Սեֆիլյանի օգտագործած «զավեշտալի» արտահայտությունը:
Ընդհանրապես, իմ՝ անհատիս գնահատականով մինչև այժմ հնչած բոլոր գնահատականներից ու հայտարարություններից ամենից կշռադատվածը, զուսպը, ոչ էմոցիոնալը, հստակը ՀԱԿ-ի հայտարարությունն է: Առնվազն համապատասխանում է իմ պատկերացումներին:
Էս էլ հայ-թուրքական հարաբերությունների ամենապրագմատիկ գնահատականը:
ՍՏԱՄԲՈՒԼԸ ՔԱՐԻ ՈՒ ՑԵՄԵՆՏԻ ԾՈՎ
Հայաստանում քչերի համար է անհայտ, որ ինչքան ցիտես Գալուստ Սահակյանին, հա կցիտվի: Նույնիսկ կարելի է դա անել օրական մի քանի անգամ, առավել եւս, որ Գալուստ Սահակյանի ասենք մի մամուլի ասուլիսն այնքան ցիտելու նյութ է տալիս, որքան չեն տալիս ասենք տասը այլ հանրապետականների տասական ասուլիսները միասին վերցրած:
Սեպտեմբերի 4-ին տալով իր քաղաքական կենսագրության մեջ հերթական ասուլիսը, Գալուստ Սահակյանը հերթական ցիտելու արժանի միտքը արտահայտեց, ըստ որի, մենք պետք է Թուրքիայի հետ կարգավորվող հարաբերությունների մասին մտածենք այդ երկրում մեր եկեղեցիների, մեր մշակութային հուշարձանների վերականգնման եւ նորոգման հնարավորությունների մասին:
Ինչպես միշտ, Գալուստ Սահակյանը պրագմատիկ է: Մեզ էլ ինչ է մնում, եթե ոչ մտածել միայն եկեղեցիների եւ այլ հուշարձանների մասին: Հայ-թուրքական հարաբերությունից մեզ երեւի միայն դա է քյար մնալու: Բայց փոխարենը նախանձելի քյար: Պատկերացնում եք, ինչ կլինի, եթե մեզ հաջողվի թուրքերի հետ պայմանավորվել, որ հայկական եկեղեցիների եւ այլ հուշարձանների նորոգման քարերն ու մնացյալ շինանյութը մենք արտահանենք Թուրքիա:
Միայն Անիի եկեղեցիները բավական են, որ Հայաստանում եռանիշ տեմպերով սկսի աճել ասենք ցեմենտի, գաջի, ավազի, արմատուրաների բիզնեսը: Ավելին, ինչպես հիմա ընդունված է ժամանակակից Հայաստանում, մեր եկեղեցիների համար մենք Թուրքիա կարտահանենք նաեւ տրավերտին: Դա իսկապես փրկություն է: Մենք Ստամբուլը կողողենք քարերով, արմատուրաներով եւ ցեմենտ-ավազով, որպեսզի նորոգենք եւ վերակառուցենք մեր եկեղեցիներն ու մշակութային օբյեկտները, որոնց թիվը Թուրքիայում այնքան շատ է, որ ամեն մի հայաստանցի օլիգարխի մի հարյուր օբյեկտ բաժին կհասնի:
Խաչերի հարցն իհարկե մի քիչ անորոշ է: Դժվար կլինի թուրքերին համոզել, որ նրանք, ի տարբերություն Ախթամարի, մյուս եկեղեցիների գլխին թույլ տան խաչեր դնել: Բայց դե ոչինչ, օլիգարխներից որեւէ մեկը դարբնոցների ցանց չունի, որ իշխանությունը նեղվի, թե մեկն ու մեկի գործը չի կարողացել առաջ տանել թուրքերի հետ հարաբերություններում: Մի քիչ եկեղեցին կնեղվի, բայց դե եկեղեցուն էլ Հայաստանում հնարավորություն կտան Նորավանքից բացի եւս մի երկու եկեղեցու պատին կից ռեստորան կառուցելու, եւ հարցը կփակվի կգնա:
Եկեղեցու շատ նեղվելու պարագայում պարզապես կորոշեն, որ Թուրքիա հայկական հուշարձանները նորոգելու համար արտահանվող շինանյութը պետք է եկեղեցին օրհնի, դրա համար ստանալով հաստատագրված վճար: Միայն թե շուտ անցնեն այս վեց շաբաթները, արձանագրությունները խերով-բարով ստորագրվեն, քանի եղանակները լավ են ու հնարավոր է շինանյութի առաջին խմբաքանակը հասցնել Թուրքիա:
ԵՂԻՇԵ ՄԵԾԱՐԵՆՑ
Լրագիր (http://www.lragir.am/src/index.php?id=country&pid=28829)
ԲՀԿ-ն դրական միտումներ է տեսնում
15:39 | Այսօր | ՊԱՇՏՈՆԱԿԱՆ
Հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորմանն առնչվող վերջին զարգացումների վերաբերյալ
ՙԲարգավաճ Հայաստան՚ կուսակցությունը հայ-թուրքական հարաբերութունների կարգավորման հարցում առաջնորդվում է իր ծրագրային հիմնադրույթներում ամրագրված այն մոտեցումով, ըստ որի Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման հարցում Հայաստանի Հանրապետության մասնակցության չափն ու ուղենիշերը պայմանավորված պետք է լինեն ազգային, պետական իրատեսական շահերով: Միաժամանակ, կուսակցության դիրքորոշման համաձայն, Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչումն ու դատապարտումը այլնըտրանք չունի:
2009թ-ի փետրվարի 12-ին ԲՀԿ 4-րդ համագումարում ՙԲարգավաճ Հայաստան՚ կուսակցության նախագահ Գագիկ Ծառուկյանը վերահաստատեց ԲՀԿ մոտեցումները հայ-թուրքական հարաբերություններն առանց նախապայմանների կարգավորման առնչությամբ, նշելով, որ երկու ժողովուրդները, լինելով հարևաններ, պետք է ունենան միմյանց հետ հարաբերվելու միջազգայնորեն ընդունված հնարավորություններ, իսկ տարածաշրջանում չպետք է մնան փակ սահմաններ:
Առաջնորդվելով ՙԲարգավաճ Հայաստան՚ կուսակցության քաղաքական-ծրագրային վերոնշյալ հիմնադրույթներով՝ հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման վերջին զարգացումների կապակցությամբ մենք գտնում ենք, որ
1. hրապարակված փաստաթղթերում, ընդհանուր առմամբ, արտացոլված են առանց նախապայմանների հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման ԲՀԿ մոտեցումները, որոնք ընկած են նաև ՀՀ արտաքին քաղաքականության հիմքում:
2. Գտնում ենք, որ հայ-թուրքական առանց նախապայմանների երկխոսության ծավալումը խթան կարող է հանդիսանալ նաև Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման գործընթացի և թուրք հասարակության շրջանում հանրային գիտակցության փոփոխման հարցում: Կոշտ կամ պարտադրանքների ճանապարհով տվյալ հիմնահարցի արծարծումը համարում ենք առավել անիրատեսական:
3. Մեզ համար ընդունելի է, որ նախաստորագրված արձանագրություններում բացակայում է որևէ հիշատակում Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության մասին, որը որպես նախապայման թուրքական կողմը բազմիցս ներկայացրել էր Հայաստանի հետ դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման առնչությամբ:
4. Հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման դրական միտումներ պարունակող առաջարկ է նաև միջկառավարական հանձնաժողովի ստեղծումը, որը թույլ կտա կառավարական ամենաբարձր մակարդակով քննարկել հայ-թուրքական հարաբերությունների բոլոր կնճռոտ հարցերը, այդ թվում և Թուրքիայի կողմից Հայոց ցեղասպանության ճանաչման հարցը:
ք. Երևան ՙԲարգավաճ Հայաստան՚
05.09.09թ կուսակցության քաղաքական խորհուրդ
Աղբյուր՝ Ա1+ (http://a1plus.am/am/official/2009/09/5/bhk)
Թուրքական գամբիտ
http://7or.am/picresize.php?width=300&image=/gallery/090748130874.jpg
Հայաստանի նախագահ Սերժ Սարգսյանը դեռ կհասցնի անիծել այն օրը, երբ անգլիացիները ստեղծեցին ֆուտբոլն ու իրեն կրակը գցեցին։ Սակայն առայժմ Սարգսյանը «տաք» է. չի զգում, որ «ֆուտբոլային» դիվանագիտությունը պատուհաս է դառնալու հենց իր գլխին։ Հիմա ՀՀ նախագահի «նյուզմեյքերության» փուլն է, և նրան մնում է միայն վայելել այդ ամենը։
Հայաստանի և Թուրքիայի կողմից նախաստորագրված արձանագրություններից հետո իշխանական քարոզչամեքենան հետևյալ կետերն է ներկայացնում և փորձում ընդդիմախոսների նկատմամբ հասնել առավելության.
1. Նախաստորագրված արձանագրություններում բացակայում է Արցախի հետ կապված կետը, հետևաբար, հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորումը չի առնչվում Արցախի հարցի լուծման հետ։ Այս ամենը ներկայացվում է եզան և հորթի անոմալ «դիրքավորման» մասին դատողություններ անելով։
2. Սահմանների բացման կոնկրետ ժամանակացույց կա, և շուտով կհասնենք մեր առջև դրված նպատակի իրականացմանը։
3. Երկրորդ կետում նշված խնդրի լուծման անհրաժեշտության և հնարավորության մասին թեզի «ռասկրուտկան» զուգորդվում է «21-րդ դարում չեն կարող լինել փակ սահմանններ։ Ի՞նչ է, դուք դե՞մ եք բաց սահմաններին» սրտաճմլիկ ձևակերպումներով։
Նշված կետերն առաջ տանելու համար ընտրվել են չխուրդված (ասեմ, որ արդեն խուրդված և ահարոնադիբեկիզացիայի ենթարկված) դեմքեր, ովքեր Սերժ Սարգսյանի ձեռքբերումներից են խոսում նույնիսկ երբ միացնում ես արդուկը։
Նախ՝ նկատենք, որ Թուրքիան նախաստորագրված արձանագրությամբ արդեն իսկ ստացել է այն ամենը, ինչը մերոնք տվել են սահմանների ենթադրյալ բացման դիմաց։ Ու որպեսզի ՀՀ իշխանություններն արդարացնեն իրենց «տվող» էությունը, անընդհատ խոսում են սահմանների բացման կոնկրետ ժամկետների՝ ասել է թե՝ կոնկրետ հաջողության մասին։
Եթե մի պահ ենթադրենք, որ սահմանների բացումն այնքան կարևոր էր, որ ամեն ինչի էլ կարելի էր գնալ, ապա այդ հարցը չի լուծվել։ Հրապարակված փաստաթղթերից պարզ է դառնում, որ մինչև սահմանի բացումը կա 3 ժամանակային փուլ՝ 6 շաբաթյա ժամկետ արձանագրությունների ստորագրման համար, երկու երկրների խորհրդարանների կողմից ստորագրված արձանագրությունների վավերացում և, դրանից հետո, երկամսյա ժամկետում սահմանի բացում։ Ինչպես արդեն պարզ է դառնում, խորհրդարանների կողմից վավերացման ժամկետ գոյություն չունի, և սա այն «բեզռազմերնի» հատվածն է, որը Թուրքիան փորձելու է օգտագործել և անուղղակիորեն ճնշումներ գործադրել Արցախի մասով։ «Հանձնեք հողերը, որպեսզի մենք բացենք սահմանները». սա՛ է լինելու թուրքերի ռազմավարությունը։ Պատահական չէ, որ հայ-թուրքական և հայ-ադրբեջանական գործընթացները համատեղ են զարգանում։ Ի դեպ, հոկտեմբերի սկզբին սպասվում է Սարգսյան-Ալիև հանդիպումը, որից հետո է լինելու ՀՀ նախագահի ֆուտբոլային պատասխան այցը։ Ենթադրաբար, կարող է մի փաստաթուղթ էլ Ալիևի հետ ստորագրվել։ Սարգսյանն իրեն փորձում է ապահովագրել արդեն հայ-ադրբեջանական «գիշերային» ստորագրման հետ կապված հնարավոր լարումներից՝ ասելով, որ եթե նույնիսկ ինչ-որ բան էլ ստորագրվի, ապա դա ոչինչ չի նշանակում։
Ինչ մնում է Թուրքիային, ապա նրանք ոտքերը կախ են գցելու, մինչև որ Արցախի մասով մի բան չպոկեն։ Այսինքն, առաջ է քաշվել փաթեթային լուծման տարբերակ, և ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի երկրներն էլ են հակված միանգամից լուծելու սահմանների ու Արցախի հարցը, քանի որ Հայաստանում գտել են շատ նախաձեռնող և ֆուտբոլասեր նախագահ։ Սարգսյանն ուղղակի նվեր է դրսի ուժերի համար, որպիսիք քիչ են հանդիպում պատմության մեջ։
Անշուշտ, Սարգսյանն արդեն հասկացել է սեփական խաղի վտանգավորությունը և փորձում է փռռացնելով ձգել Արցախի մասով ու, մյուս կողմից էլ, պահանջել սահմանների բացում։ Այդտեղ է, որ փակուղի է առաջանալու, և սահմանները ոչ միայն չեն բացվելու, այլև լուրջ լարվածություն է ստեղծվելու Հայաստանի և Թուրքիայի միջև, որը մինչև «ֆուտբոլը» չկար։ Պարադոքսալ կարող է թվալ, բայց Սարգսյանի «նախաձեռնողականությունը» մեզ ոչ թե տանում է դեպի հարևանների հետ բարիդրացիական հարաբերությունների կարգավորմանը, այլ ընդհակառակը։ Այսինքն, իշխանական դեմագոգիան, թե իրենց ընդդիմախոսներն ուզում են 21-րդ դարում ապրել փակ սահմաններով, բացարձակապես հեռու է իրականությունից։ Իսկ իրականությունն այն է, որ հենց Սարգսյանի՝ սահուն կերպով «գիշերայինի» վերածված «ֆուտբոլային» դիվանագիտության հետևանքով է, որ մենք դեռ ապրելու ենք փակ սահմաններում և հարևանների հետ ունենալու ենք է՛լ ավելի լարված հարաբերություններ։
Ռացիոնալ մտածող յուրաքանչյուր մարդ դեմ չէ Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ նորմալ հարաբերություններ հաստատելուն, բայց դա չպետք է լինի Արցախի և ազատագրված հողերի հանձնման, ինչպես նաև՝ Ցեղասպանության մոռացության գնով։ Պետք է հստակորեն տարանջատել հայ-թուրքական հարաբերությունները հայ-ադրբեջանականից։ Եթե սա չի արվում, ապա մենք տանուլ ենք տալիս։ Այժմ այդ երկու գործընթացները, ցավոք, շաղկապվել են, և դա անհրաժեշտ է վիժեցնել։ Թե ինչպես է դա արվելու, թող Սերժ Սարգսյանը մտածի, ու ոնց որ թե մտածել է ( նա փորձելու է Արցախի հարցում առաջին նախապայմանը դարձնել կարգավիճակի հարցը՝ հույս ունենալով, որ Ալիևը կհրաժարվի)։ Իսկ եթե չի կարողանալու լուծում գտնել սեփական ձեռքերով ստեղծած ծուղակից դուրս գալու համար, ապա ներքաղաքական ֆորս-մաժորներն անխուսափելի կլինեն։ Սպասենք զարգացումներին։
Անդրանիկ Թևանյան
Հ.Գ.։ Չնայած վիճակի լրջությանը՝ Հայաստանի ու Թուրքիայի միջև նախաստորագրված արձանագրություններն իրենց մեջ նաև երգիծանքի և հումորի որոշակի էլեմենտներ են պարունակում։ Այլ կերպ հնարավոր չէ գնահատել երկու երկրների խորհրդարաններին գործընթացին ներգրավելու կետը։ Չգիտեմ՝ Թուրքիայում ինչպես, բայց մեզ մոտ հետաքրքիր ու զվարճալի կլինի հետևել իշխող քաղաքական ուժը ներկայացնող դեմքերի ելույթներին։ Սպասվում է, որ լուրջ և բովանդակալից քննարկումներ կլինեն Սերժ Սարգսյանի կուսակից ընկերների, ՀՀԿ գաղափարախոսների և հայ քաղաքական մտքի այնպիսի տիտանների մասնակցությամբ, ինչպիսիք են՝ առանց ալրաղաց մնացած Լևոն Սարգսյանը, Գերմանիայի բունդեսլիգայի առաջնության սիրահար Ռուբեն Հայրապետյանը, «Շմայս» զենքատեսակի նկատմամբ առանձնահատուկ սեր ունեցող Առաքել Մովսիսյանը, մեծամասնական՝ թիվ 37 ընտրատարածքի պարծանք և համատեղությամբ ՀՀ նախագահի եղբայր Ալեքսանդր Սարգսյանը, Մոսկվայի կազինոներում քաղաքական և «բոյեվոյ» մկրտություն ստացած Տիգրան Արզաքանցյանը և այլոք։ Նրանց դրսից կարող են միանալ Թոխմախի «ազատագրված» տարածքները վերահսկող Մհեր Սեդրակյանը, և մի քիչ ներքև ապրող կոմբիկորմի մասնագետը։
Իրոք, մեծ է հավանականությունը, որ Թուրքիայի խորհրդարանը վավերացնի արձանագրությունները, իսկ մեզ մոտ կայանալիք բուռն վեճերը ձգձգվեն, ու սահմանի բացումը փոզմիշ լինի...
7 օր (http://7or.am/hy/news/2009-09-07/6217/)
Հայտարարություն
(Թիվ 11)
«Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև դիվանագիտական
հարաբերությունների հաստատման, երկկողմ հարաբերությունների զարգացման մասին» ստորագրված
արձանագրությունների կապակցությամբ
Մենք վստահ ենք, որ ժամանակակից Թուրքիան հավատարիմ է վերջին հարյուրամյակներին
փայփայած պանթուրքիզմի ու պանթուրանիզմի գաղափարներին, որոնք կազմում է իր արտաքին
քաղաքականության հիմնական ուղղությունները, ինչի ուղղությամբ էլ հերթական քայլն է կատարվել:
Ուստի վերոհիշյալ արձանագրությունները իրենց տրամաբանությամբ վտանգում են հայ ժողովուրդի
գոյությունը հայրենի բնօրրանում` Հայկական լեռնաշխարհում:
Ստորագրելով վերոհիշյալ արձանագրությունները Հայաստանի իշխանությունները օգնում են
վավերացնել Հայաստանի և Թուրքիայի միջև այսօր գոյություն ունեցող, սակայն իրավական հիմք
չունեցող` քեմալական Թուրքիայի և բոլշևիկյան Ռուսաստանի երկկողմ հանցավոր համաձայնությամբ
հայ ժողովուրդին պարտադրված սահմանը, անտեսելով Սևրի պայմանագրով հաստատագրված և ԱՄՆ
28-րդ նախագահ Վուդրո Վիլսոնի իրավարար վճռով Հայաստանին հատկացված տարածքը: Այս քայլը
հարվածելու է հայկական իրավունքների պահանջատիրությանը, որն իր մեջ ներառում է Արևմտյան
Հայաստանի վերադարձ, ցեղասպանության դատապարտում, ցեղասպանության հետևանքների վերա-
ցում:
Հայոց նորագույն զինյալ ազատագրական պայքարը սկսվել էր Սփյուռքում 1970-ական թթ.
նպատակ ունենալով ազատագրել Թուրքիայի կողմից բռնազավթված հայկական տարածքները: Այդ
պայքարը շարունակվելու է մինչև վերջնական նպատակի իրագործումը:
«Ուխտ Արարատի», ՀԱՀԳԲ-ի (ԱՍԱԼԱ) ազատամարտիկների և նախկին քաղբանտարկյալների
կազմակերպություն
8 սեպտեմբեր, 2009թ.
22:21 • 08.09.09
Փորձ է արվում աղավաղել Կոնգրեսի դիրքորոշումը, Արման Մուսինյան
Հայ Ազգային Կոնգրեսի ներկայացուցիչ, Լևոն Տեր-Պետրոսյանի մամուլի խոսնակ Արման Մուսինյանը Tert.am-ի հետ զրույցում մեկնաբանել է ՀՅԴ Բյուրոյի անդամ Հրանտ Մարգարյանի այսօրվա հայտարարությունը: Հիշեցնենք, որ լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ Հրանտ Մարգարյանը հայտարարել էր` «վախենամ, որ Սերժ Սարգսյանն անում է այն, ինչ–որ կուզեր անել Լևոն Տեր–Պետրոսյանը»:
«Իշխանական քարոզչական մեքենան և Դաշնակցությունը փորձում են այդ միտքը ներարկել հասարակության մեջ` աղավաղելով Կոնգրեսի դիրքորոշումը և փորձելով դրական լույսի ներքո ներկայացնել սեփական դիրքորոշումը», - ասաց Արման Մուսինյանը` նշելով, որ Կոնգրեսը միշտ կողմ է եղել հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորմանը` տարիներ շարունակ հաստատելով այդ դիրքորոշումը և երբեք քաղաքական կոնյուկտուրային այդ հարցը չհարմարեցնելով:
«Իսկ և' Դաշնակցությունը, և' հատկապես Հանրապետական կուսակցությունը նման կայուն դիրքորոշում այդ հարցում չեն ունեցել: Կառաջարկեի ընթերցել Հանրապետական կուսակցության թեկնածուի նախընտրական ճառերը, որոնք ողողված էին ամպագոռգոռ հայրենասիրական «մտքերով»», - հայտարարել է ընդդիմության առաջնորդի մամուլի խոսնակը:
Այդ կապակցությամբ Արման Մուսինյանը մի կենցաղային անալոգիա է ներկայացրել.
«Եթե մենք կողմ ենք, որ ինչ-որ մեկն ամուսնանա, ապա դա չի նշանակում, որ մենք կողմ ենք, որ նա ամուսնանա անբարոյականի հետ»:
«Եթե Կոնգրեսը կողմ է հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորմանը, ապա դա չի նշանակում, որ մենք կողմ ենք, որ այն կարգավորվի այս իշխանության ապիկար և պարտադրված քաղաքականության արդյունքում ձևավորված իրողությունների հիման վրա: Սերժ Սարգսյանը գնում է նման քայլի մեկ պատճառով` Հայաստանի հաշվին իշխանությունը պահպանելու համար», - եզրափակել է Արման Մուսինյանը:
22:21 • 08.09.09
[SIZE="3"]…
«Իշխանական քարոզչական մեքենան և Դաշնակցությունը փորձում են այդ միտքը ներարկել հասարակության մեջ` աղավաղելով Կոնգրեսի դիրքորոշումը և փորձելով դրական լույսի ներքո ներկայացնել սեփական դիրքորոշումը», - ասաց Արման Մուսինյանը` նշելով, որ Կոնգրեսը միշտ կողմ է եղել հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորմանը` տարիներ շարունակ հաստատելով այդ դիրքորոշումը և երբեք քաղաքական կոնյուկտուրային այդ հարցը չհարմարեցնելով:
«Իսկ և' Դաշնակցությունը, և' հատկապես Հանրապետական կուսակցությունը նման կայուն դիրքորոշում այդ հարցում չեն ունեցել: Կառաջարկեի ընթերցել Հանրապետական կուսակցության թեկնածուի նախընտրական ճառերը, որոնք ողողված էին ամպագոռգոռ հայրենասիրական «մտքերով»», - հայտարարել է ընդդիմության առաջնորդի մամուլի խոսնակը:
Այսինքն դիրքորոշումենրի տարբերությունը կայունությու՞նն է։ Փաստորեն դիքորոշումները այս պահին նույնն են, միայն թե ՀԱԿ–ը վաղուց կայունացված ուներ այդ դիրքորոշումը, իսկ Սերժ Սարգսյանը հանգամանքների բերումով ու իրավիճակից ելնելով հիմա ունի այդ դիրքորոշումը։ Հա ի՞նչ…
ԿՈՆԳՐԵՍԸ ՊԱՐԶԱՊԵՍ ԻՐ ԳՈՐԾՆ Է ԱՆՈՒՄ
Մեկնաբանություն/ արձագանք “Ինչ է շահում Կոնգրեսը 2-ի (http://lragir.am/armsrc/comments28895.html)” կապակցությամբ
Սիրելի Հակոբ: Մենք կանխատեսում էինք խայտառակ ձախողում` եւ այն կա: Սակայն նման նվաստացուցիչ փաստաթուղթ, որ նախաստորագրել է Հայաստանի կառավարությունը` անգամ մենք չէինք պատկերացնում: Հատկապես հաշվի առնելով Ս. Սարգսյանի` անցած տարվա նոյեմբերի 2-ին Ֆրանկֆուրտեր Ալգեմայնեին տված հարցազրույցում` պատմաբանների հանձնաժողովի մասին խոսքերը, որ “դրա կարիքը բացարձակապես չկա եւ դա միջազգային հանրությանը մոլորեցնելու փորձ է” (1): Իշխանությունները, կորցնելով արժանապատվության զգացումը, եւ դրժելով նախկինում տված խոստումները ստորագրեցին մի այնպիսի պարտավորությունների տակ, որ անգամ մենք չէինք պատկերացնում: Հիմա ինչ վերաբերում է տապալմանը: ՀՀ իշխանությունների նման կեցվածքն ու կոնկևետ գործողությունները միանշանակ ողջունվում են միջազգային հանրության, գերտերությունների կողմից, քանզի ազատում են իրենց կառավարություններին Թուրքիայի նման ծանր բանակցողի հետ նորանոր խնդիրների առաջացումից: Հայաստանը իր վրա վերցրեց այն դժվար առաքելությունը, որը պետք է իրականացներ ԱՄՆ, ԵՄ` ստիպելու Թուրքիային գնալ Հայաստանի հետ պայմանավորվածությունների: Հայաստանը, համաձայնվելով միակողմանի եւ աննախադեպ զիջումներին` ձերբազատեց միջազգային հանրությանը շատ գլխացավանքներից: Ինչպես օրերս պատկերավոր ասաց Լեւոն Զուրաբյանը, եթե մենք համաձայնվեինք զիջել Ամասիայի շրջանը /դրանով ավելի գոհացնելով թուրքերին/, ապա միջազգային հանրությունը ավելի ջերմեռանդ կողջուներ հայկական ՙհամարձակ՚ կեցվածքը: Թե ԱՄՆ, թե միջազգային այլ կարեւորագուն դերակատարները մեր տարածաշրջանում երբեւէ չէին կարող պատկերացնել, որ Երեւանում կհայտնվի մի այնպիսի իշխանություն, որը միանգամից կընդունի Թուրքիայի երկու նախապայման եւ իր սեփական ժողովրդին` իշխանական կերակրատաշտից օգտվող պնակալեզների եւ անսկզբունքային պատմաբան/թուրքագետների միջոցով կմատուցի հակառակը: Հիմա, երբ այս իշխանությունները ստացել են միջազգային հանրության լիարժեք աջակցությունը, թեկուզ եւ ժամանակավորապես, եւ իշխանամետ հեռուստատեսությամբ անխնա լվանում են հանրության ուղեղները` Կոնգրեսը պետք է համապատասխան շեշտադրումներ մտցնի իր մարտավարության մեջ: Կոպիտ ասած, միջազգային հանրությունից ստացած քարտ-բլանշով իշխանությունները այսօր կարող են Կոնգրեսի տաս ակտիվիստ ձերբակալել եւ “դատապարտել” տաս տարվա ազատազրկման` ներկայացնելով դա միջազգային հանրությանը որպես հայ-թուրքական ՙհաշտեցմանը՚ խանգարող տարրերի չեզոքացում:
Ի՞նչ պետք է անի ընդդիմությունը իր նպատակներին հասնելու համար: Ոմանք ասում են մշտական եւ ամենօրյա ՙկտրուկ՚ գործողություններ: Դրանց արդյունավետությունը երեւաց, մասնավորապես, թբիլիսյան պիկետների օրինակով: Այսօր վրացական ընդդիմությունը կազմալուծված է եւ կորցրել է ժողովրդի վստահությունը: Մենք չենք գնում նույն ճանապարհով, քանի որ քաղաքական պայքարի ձեւ ենք համարում ոչ միայն ցույցերն ու պիկետները, որոնք պետք է լինեն ճիշտ ժամանակին եւ հնարավորինս արդյունավետ, այլեւ ամենօրյա աշխատանքը թե լրատվամիջոցների եւ թե ուղիղ բնակչության հետ: Աշխատանքի բարդությունը կայանում է հեռուստաընկերությունների կողմից մեր գործունեության աղավաղված լուսաբանման, կամ դրա ի սպառ բացակայության: Բայց դա չի նշանակում, որ մենք չպետք է շարունակենք մեր ճնշումները եւ մեր դիրքորոշումների տարածմանը ուղղված գործունեությունը: Ես վստահ եմ, որ անգամ նման բարենպաստ տեղեկատվական միջավայրի պայմաններում, ոտնահարելով մեր ազգի արժանապատվությունը եւ ՙամրապնդվելով՚ միջազգային ասպարեզում Ս. Սարգսյանը միայն ժամանակավորապես է լուծում իր հարցերը: Կա՞ Հայաստանում մեկը, որ իսկապես կհավատա, որ Ս. Սարգսյանի զիջումները արժանապատիվ էին, քաղաքականությունը` նպաստում տարածաշրջանում եւ Հայաստանում կայունության ամրապնդմանը: Կարծում եմ, արդարացված չէ Հայաստանում ստեղծված այս իրավիճակը ներկայացնել իբրեւ վերջնական ստատուս-քվոյի ձեւավորում:
Ինֆորմացիոն դաշտի յուրահատկությունները ազդում են նաեւ մեր նկատմամբ ոչ թշնամաբար տրամադրված զանգվածի վրա, որը երբեմն զոհ է դառնում իշխանության տեղեկատվական ագրեսիայի: Վերջիններից մեկը` ձեր հոդվածում մատնանշածն է:
Թե որքան արհեստական են մեր եւ իշխանությունների դիրքորոշումների համընկնման մասին պնդումները` վկայում են մեր կտրուկ տարբերությունները հանրային կյանքի առանցքային ուղղություններում: Դրանցից են, մասնավորապես.
- կոռուպցիայի, հովանավորչության դեմ պայքարը,
- խոսքի ազատության, ազատ մամուլի մասին վերաբերմունքը,
- տնտեսական զարգացման հիմնական վեկտորների,տնտեսական բարեփոխումների անհրաժեշտության,
- հարկային քաղաքականության հավասարության,
- տնտեսական քաղաքականության, իրականացվող գործողությունների թափանցիկության,
- ոստիկանության` ամենօրյա ապօրինությունների մասին գնահատականների,
- դատախազության եւ ՀՔԾ ռեպրեսիվ գործողությունների վերհանման,
- պետական գործիչների` հանրության առջեւ հաշվետու լինելու անհրաժեշտության,
- Երեւանում առկա բազմաթիվ հոռի երեւույթների քննադատության,
- իշխանության ներկայացուցիչների` ստախոսության, ժողովրդի հետ շփվելու անկարողության,
- դատական համակարգի ծախվածության,
- Ազգային Ժողովի կողմից իր հիմնական առաքելությունը` քաղաքական բանավեճի ամբիոն ծառայելու ձախողումը, ԱԺ-ն որպես մեծահարուստների տանիք հանդիսանալու փաստի,
- ընտրությունների կազմակերպման եւ անցկացման,
- արտաքին քաղաքականության բազմաթիվ սխալների,
- հայ-վրացական հարաբերությունների, կրկին աննախադապ վատթարացման,
- Սփյուռքի հետ հարաբերությունների,
- թուրքերի հետ պատմաբանների հանձնաժողովի ձեւավորման եւ այլն:
Այս բոլոր հարցերում, ցուցակը խիստ համառոտ է, Հայ Ազգային Կոնգրեսի մոտեցումները կտրուկ, տրամագծորեն տարբերվում են իշխանության դիրքորոշումներից կամ` իրականացվող քաղաքականությունից: Այս պայմաններում այն մարդիկ, որ խոսում են իշխանությունների եւ ընդդիմության ընդհանրությունների մասին պարզապես սպասարկում են իշխանական քարոզչությունը, ինչը, երբեմն` անգիտակցաբար անում են նաեւ որոշ անկախ վերլուծաբաններ:
Այստեղ ես չեմ կարող չհամաձայնվել ին բարեկամ Հակոբի այն մտքի հետ, որ իշխանությունների թեթեւ, բայց ոչ արդար ձեռքով ներքաղաքական զարգացումներին ՙպարտադրվեց՚ այնպիսի օրակարգ, որը կլանեց մնացած խնդիրները եւ Հայ Ազգային Կոնգրեսը ստիպված կենտրոնացավ այն ծուղակների բացահայտման վրա, որոնք բազմաթիվ են օրերս հրապարակված հայ-թուրքական Արձանագրություններում: Ես սպասում էի, սիրելի Հակոբ, որ դու հիշատակես, որ առաջինը ԼՂ հարցի եւ հայ-թուրքական անընդունելի զարգացումների մասին ահազանգեց հենց Կոնգրեսը /դեռեւս անցած տարվա աշնանը ժամանակավորապես դադարեցնելով հանրահավաքները/ Հայաստանի եւ Ղարաբաղի հանրության ուշադրությունը սեւեռելով իշխանությունների պարտվողական քայլերի վրա, եւ իշխանություննե’րը չեն, որ ձեւավորեցին այսպիսի օրակարգ:
Եվս մեկ դիտարկում: Հիշեք իշխանությունների բազմաթիվ խոստումները` բարեփոխումների երկրորդ սերնդի, տնտեսական քաղաքականության թափանցիկության, չհասկցվածության պատերի, պետության հեղինակությունը բարձրացնելու, պետական մեքենայի` դեպի ժողովուրդը շրջվելու, հավասար հարկային դաշտ ձեւավորելու, լրատվամիջոցներում հրապարակումները քննության առարկա դարձնելու վերաբերյալ եւ շատ ուրիշները: Այս լոզունգներով եւ խոստումներով գալով իշխանության, զույգ Սարգսյանները խաբել եւ ամեն օր խաբում է ժողովրդին` չիրականացնելով որեւէ խոստում (2): Կաշառակեր, անձնական խոշոր բիզնեսներ ունեցող ոստիկանները կրկին ոստիկանության ղեկավար կազմում են, մարտի մեկի գործերը տապալած դատախազները` շարունակում են պաշտոնավարել, ժողովրդի վստահությունը կորցրած դատավորները` ստացան նշանակալի բոնուս` աշխատավարձի բարձրացման տեսքով, ունենք նախարարներ, որոնք հայի ինքնություն էլ չունեն, չեն մտածում հայերեն, իսկ ժողովրդի վստահության միայն չորս տոկոս ստացված ՕԵԿ-ի ղեկավարը` շարունակում է զբաղեցնել Հայաստանի ԱԽՔ-ի պաշտոնը, Հանրապետականի “ինտելեկտուալներն” էլ /Դ.Հարությունյան, Ն. Երիցյան/ եւ իշխանության քողարկված սպասարկու ՄԻՊ Արմեն Հարությունյանը` հակաժողովրդավարական գործունեության արդյունքում դարձան ավելի ատելի քան իրենց ղեկավարները: Այսինքն` տարիուկես անց` չկա որեւէ առաջընթաց հանրային կյանքի որեւէ բնագավառում: Չկա որեւէ ՙբարեշրջման՚ փորձ, քայլ /բացի ամրագոտիների ներդրումից/ եւ միակ նշանակալի գործողությունը, որ արվել է` բյուջեի պարտքերը փակելու համար մեկ միլիարդի վարկերի ստացումն է` որը կրկին մսխվելու է: Բայց այդ ընթացքում, կրկին, որոշ ՙանկախ՚ վերլուծաբաններ ասելու են` տեսեք իշխանությունները ամրապնդվեցին, իսկ Կոնգրեսը սխալվեց իր գնահատականներում:
Ես խորապես հավատում եմ, որ միայն Կոնգրեսի հավատարիմ եւ հետեւողական պայքարի, ժողովրդի հետ անկեղծ խոսելու ունակության եւ իշխանությունների վրա գործած ճնշումների պատճառով է, որ այսօր ավելի’ն քան մեկուկես տարի առաջ բացվեց այս իշխանությունների իրական դեմքը, նրանց անընդունակ լինելը անել որեւէ դրական բան երկրի համար: Ցավոք Կոնգրեսը բացահայտեց նաեւ մեկ այլ փաստ` իշխանությունը պահելու համար այս մարդիկ չեն կանգնի ոչ մի բանի առջեւ եւ կծախեն բոլոր սրբությունները, ինպես դա արեցին Հայոց ցեղասպանության հետ:
ՎԼԱԴԻՄԻՐ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆ
1. “…պատմաբանների համատեղ հանձնաժողով ստեղծելու.. անհրաժեշտությունը բացարձակապես չկա: Մենք չենք կարծում, որ դրանով հնարավոր կլիներ որևէ բանի հասնել:...... Եվրոպական երկրները ևս ժամանակին պատմական հանձնաժողովներ չեն ստեղծել` նորմալ հարաբերություններ զարգացնելու համար: Նման քայլը կարող է նաև նշանակել փորձ` մոլորության մեջ գցելու միջազգային հանրությանը, հատկապես, երբ այն տարիների գորընթաց է”:
2. Հիշեցնեմ Ս. Սարգսյանի ժամանակին ամենաշատ տիրաժավորված խոստումներից մեկը` արված 2008թ. մարտի 4-ին` բացահայտելու Մարտի 1-ի մեղավորներին, մարդասպաններին: Ո՞ւր են մեղավորները, մարդասպանները փողոցում ազատ ման են գալիս: Քանի՞ անգամ է նա խոսել Մարտի 1-ի բացահայտման մասին վերջին մեկուկես տարվա ընթացքում:
Աղբյուր՝ lragir.am (http://lragir.am/armsrc/politics-lrahos29046.html)
Այսինքն դիրքորոշումենրի տարբերությունը կայունությու՞նն է։ Փաստորեն դիքորոշումները այս պահին նույնն են, միայն թե ՀԱԿ–ը վաղուց կայունացված ուներ այդ դիրքորոշումը, իսկ Սերժ Սարգսյանը հանգամանքների բերումով ու իրավիճակից ելնելով հիմա ունի այդ դիրքորոշումը։ Հա ի՞նչ…
Լևոնը գիտեր որ շահարկունները կլինեն ու մարդը հատուկ ժողովածու ա տպել իր վարած հայ- թուրքական հարաբերությունների մասին: Այն ժամանակվա և ներկայիս քաղաքականության ընդհանրությունը միայն այն է , որ սահմանը պետք է բացվի...Ընդհանարպես այդ բրոշուրը կարդալուց վառ երևում է ներկայիս վարչակազմի քաղաքական բացարձակ տգիտությունը...
lav tgha
15.09.2009, 13:08
Սխալվելն աններելի է: Երբեմն կարող է դառնալ ճակատագրական, որից այլեւս ելք գտնել հնարաւոր չէ:
Վ. Օսկանյան. «Տեր-Պետրոսյանը մերժել է թուրքերին»
Հայ-թուրքական երկկողմ արձանագրությունների բովանդակությունը նախկին ԱԳ նախարար Վարդան Օսկանյանին միայն մեկ ենթադրության տեղիք են տալիս: «Սկսում եմ հավատալ, որ սա պարտադրված փաստաթուղթ է: Ես չեմ պատկերացնում, որ հայ դիվանագետը կարող է գնալ եւ նման փաստաթղթի շուրջ բանակցել: Ես դա չեմ արել 10 տարի եւ չեմ հասկանում, թե հայկական կողմը այսօր ինչպե՞ս կարող է նման փաստաթուղթ դնել մեր ժողովրդի առաջ»,- այսօր «Ա1+»-ի հետ զրույցում ասաց Վարդան Օսկանյանը:
Վարդան Օսկանյանը հրաժարվեց գնահատական տալ ՀՅԴ-ի այսօրվա հացադուլին, սակայն հայտնեց, որ կիսում է այն տեսակետը, որը հրապարակված արձանագրությունները չեն բխում հայերի շահերից եւ չպետք է ստորագրվեն: Օսկանյանին նաեւ մտահոգում է այն փաստը, որ արձանագրությունների շուրջ որեւէ լուրջ քննարկում տեղի չի ունենում. «Իսկ եթե լինում էլ է քննարկում, ապա դրա ամբողջ բովանդակությունը աղավաղվում Է, իրավիճակը ճերմակ է ներկայացվում, իշխանական թեւը կուրորեն պաշտպանում է»:
Նախկին ԱԳ նախարարը գտնում է, այսօր պետք է մի կողմ դնել քաղաքական տարաձայնությունները եւ հասկանալ, որ ճակատագրական փուլ է. «Ես դա փորձում եմ անել: Որքան էլ ես ցանկանում եմ սահմանը տեսնել բաց, ուղղակի չեմ կարող հաշտվել այն մտքի հետ, որ մենք զիջում ենք թուրքերին` իրենց առաջադրած բոլոր նախապայմաններում: Փաստորեն այն, ինչ թուրքերը խնդիր էին դրել 1991թ. սկզբից, այսօր կարողացել են իրականացնել: 1991թ. թուրքերը մեր առաջ նման ստորացուցիչ պայմաններ են դրել եւ այսօր հասան դրան: Այս փաստաթուղթը պետք է վերագնահատվի եւ քաղաքական գնահատականի արժանանա»:
Վարդան Օսկանյանը դժվարանում է ասել, թե ինչ պայմանավորվածություն կա հայկական եւ թուրքական կողմերի միջեւ, սակայն գտնում է, այս փաստաթուղթը միանշանակ վատ բանակցությունների արդյունք է. «Որքան էլ փորձում ես հասկանալ, բանակցողների վիճակում քեզ դնել, միեւնույն է, չեմ կարողանում հասկանալ, որ հայկական կողմը կարող է գնալ նման փաստաթուղթ կնքել»:
Ինչ վերաբերում է ՀՅԴ-ի այն հայտարարություններին, թե հայ-թուրքական հարաբերություններում Սերժ Սարգսյանն այսօր անում է այն, ինչ ժամանակին փորձում էր անել Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը, ապա պատասխանելով «Ա1+»-ի հարցին` Վարդան Օսկանյանը հարկ համարեց հստակեցնել. «Ես լավ գիտեմ, որ 1991թ. այն 2 պահանջը` Հայոց ցեղասպանությունից հրաժարվում եւ ԼՂ հիմնախնդիր, որոնք թուրքերը դրեցին մեր առաջ, այսօր տեղ են գտել արձանագրություններում: 1992թ. Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը կատեգորիկ մերժել է թուրքերի 2 պահանջներն էլ: Հետագա իշխանություններն էլ են մերժել թուրքերին: Եթե որեւէ մեկին թվում է, որ նախորդ տարիներին թուրքերը մեզ չեն մոտեցել եւ նման փաստաթուղթ առաջարկել ստորագրել, սխալվում են: Իհարկե մոտեցել են, բայց մենք մերժել ենք: Այսօրվա իշխանություններն ինչու են համաձայնվել, ես չգիտեմ, չեմ հասկանում»:
Ա1+ (http://www.a1plus.am/am/politics/2009/09/15/vardan-oskanyan)
lav tgha
15.09.2009, 19:40
Հայ-թուրքական արձանագրությունները հակասահմանադրական են
Հայաստանի անկախության մասին հռչակագիրը Հայաստանի Հանրապետության հիմնադիր փաստաթուղթն է և Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրության հետ միասին նրա հիմնարար երկու փաստաթղթերից մեկը: Այն սահմանադրության հետ կազմում է մեկ միասնական ամբողջություն, քանի որ ՀՀ սահմանադրությունը խարսխված է Անկախության մասին հռչակագրում ամրագրված սկզբունքների և նպատակների վրա:
Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրությունը սկսվում է հետևյալ պարբերությամբ . ¦Հայ ժողովուրդը, հիմք ընդունելով Հայաստանաի անկախության մասին հռչակագրում հաստատագրված հայոց պետականության հիմնարար սկզբունքներն ու համազգային նպատակները ……… ընդունում է Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությունը§:
Հիմա տեսնենք, թե ի±նչ ¦հիմնարար սկզբունքներ և համազգային նպատակներ§ են ամրագրված Հայաստանի անկախության մասին հռչակագրի մեջ: Հռչակագրի 11–րդ կետով Հայաստանի Հանրապետությունը անվերապահորեն պարտավորվում է հետևյալը. ¦Հայաստանի Հանրապետությունը սատար է կանգնում 1915 թվականին Օսմանյան Թուրքիայում և Արևմտյան Հայաստանում հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման գործին§:
Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու մասին արձանագրության յոթերորդ կետը հռչակում է .¦Շեշտելով իրենց հանձնառությունը` ձեռնպահ մնալ բարիդրացիական հարաբերությունների ոգուն անհարիր քաղաքականություն վարելուց§:
Հանձնառության այս ոչ հստակ ձևակերպումը չափազանց ընդգրկուն է: Այն շատ բան կարող է նշանակել, մեկնաբանության հարց է: Սակայն միանշանակ է, որ սրանով Թուրքիան իրավունք է ստանում վերահսկելու Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունը: Արձանագրության նման հանձնառությամբ Հայաստանի Հանրապետությունը չի կարող ¦սատար կանգնել§ ցեղասպանության ճանաչման գործընթացին, քանի որ նման քաղաքականությունը ¦անհարիր կլինի բարիդրացիական հարաբերությունների ոգուն§:
Նման հանձնառությունը հակասության մեջ է մտնում Հայաստանի անկախության հռչակագրի մեջ ամրագրված և Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրության մեջ վկայակոչված հիմնարար սկզբունքներից և համազգային նպատակներից առնվազն մեկին, հետևաբար հակասահմանադրական է:
Արա Պապյան
Մոդուս վիվենդի կենտրոնի ղեկավար
14 սեպտեմբերի 2009թ.
lav tgha
15.09.2009, 19:53
Կոպիտ սխալներ Արտգործ նախարարութեան կողմից արձանագրութիւնների հայերէն թարքմանութեան մէջ
Արձանագրութիւնների ՀՀ արտգործնախարարութեան կողմից ներկայացված հայերէն թարգմանութիւնները սխալաշատ են և խիստ թերի: Վերոյիշեալ արձանագրութեան մէջ կայ պարբերութիւն որի արտգործնախարարութեան թարգմանութիւնը հնչում է այսպէս. «Վերահաստատելով երկու երկրների միջև գոյութիւն ունեցող ընդհանուր սահմանի փոխադարձ ճանաչումը` սահմանված միջազգային իրաւունքի համապատասխան պայմանագրերով »:
Անգլերէն բնագրի տվեալ պարբերութիւնում չկայ վերահաստատելով (reconfirming) բառը: Այդ պարբերութիւնը սկսում է confirming (հաստատելով) բառով: Անվիճելի է, որ հաստատելը և վերահաստատելը իրաւական տարբեր նշանակութիւններ ունեն:
Անգլերէնի նույն պարբերության մէջ բացակայում է ընդհանուր սահման (common border) հասկացութիւնը: Այն խոսում է պարզապէս գոյութիւն ունեցող սահմանի (existing border) մասին: Երբ սահմանը բնութագրում ենք որպէս ընդհանուր սահման , ապա դրանով իսկ տվեալ սահմանին տալիս ենք որոշակի օրինականութեան և կայացվածութեան երանգ:
Արգործնախարարութեան թարգմանութեան մէջ «reiterate» բառը թարգմանված է «հաստատել» բառով: «Reiterate» նշանակում է մի բանը շեշտելու, ընգծելու նպատակով կրկնել (repeat, say again, go over, restate, do again, recap, retell): Այն չունի հաստատել (confirm) իմաստը: Շեշտելն աւելի թոյլ հանձնառութիւն է, քան հաստատելը:
Արգործնախարարութեան թարգմանութեան մէջ «incompatible» բառը թարգմանված է «չհամապատասխանող» բառով, որն առնվազն ոճական սխալ է: Ճիշտը` «անհամատեղելի, անհարիր» բառերն են:
Ապա հարց է ծագում թէ ինչի համար են կատարւել այսպիսի կոպիտ սխալներ, այն էլ մի փաստաթխտի պարագայում, երբ դրա հիմամբ պէտք է կայացնել ճակատագրական որոշում:
Rammstein
15.09.2009, 21:26
Ինչպէ՞ս էք գնահատում հրապարակուած հայ-թուրքական արձանագրութիւնները:
Բացասական։:angry
Ի՞նչ հարաբերություն, ի՞նչ արձանագրություն, եթե մեր հողերի մեծ մասը իրանց ձեռն ա, ցեղասպանությունն էլ չեն ընդունում։
Ի՞նչ, պիտի հարաբերություն հաստատել, հետո տեսնել ցեղասպանությունը շարունակում են չընդունել, էլի դադարեցնե՞նք (կամ էլ հաշտվենք որ չեն ընդունում)։ Հո տուն-տունի՞կ չի։
lav tgha
15.09.2009, 21:31
Հանրապետութեան հրապարակում մեկնարկել է Հայ Յեղափոխական Դաշնակցութեան նախաձեռնած բողոքի ծայրահեղ միջոցառումը` հացադուլն ու նստացույցը
Սեպտեմբերի 15-ին` ժամը 14:00-ին, ՀՀ կառավարութեան եւ արտգործնախարարութեան շէնքերի դիմաց միաժամանակ սկսվեցին հայ-թուրքական արձանագրութիւնների դէմ ՀՅԴ Հայաստանի Գերագույն Մարմնի նախաձեռնած անժամկէտ նստացույցն ու հացադուլը։
ՀՅԴ Գերագոյն Մարմնի մոտից մասնակիցները երթով շարժւել են դէպի Կառաւարութեան եւ Արտգործ նախարարութեան շէնքերը: Հացադուլն ու նստացոյցը անժամկէտ են` մինչեւ բաւարարւի հայ-թուրքական արձանագրութիւններում փոփոխութիւններ կատարելու պահանջը կամ ընդհանրապէս մերժվի արձանագրութիւնների ստորագրումը ներկայ տեսքով:
ՀՅԴ Բիւրոյի անդամ, ԱԺ ՀՅԴ խմբակցութեան ղեկաւար Վահան Հովհաննիսեանը տեղեկացրեց, որ միջոցառումները շարունակւելու են այնքան ժամանակ, որքան անհրաժեշտ լինի։ §Մեր այս բողոքը նաեւ երեւույթի դեմ է. իրականում այսօր մեր երկրում բանավեճ չկայ այդ արձանագրութիւնների շուրջ, եւ այս միջոցառումները նաեւ նպատակ ունեն հասարակութեանը ներկայացնել այն փոփոխութիւնները, որոնք ՀՅԴ-ն առաջարկում է անել այդ արձանագրութիւններում¦,- ասաց Վ. Հովհաննիսեանը։ Նա չի բացառում, որ հնարաւոր են բռնութիւններ նստացույցի մասնակիցների նկատմամբ, սակայն վստահեցնում է, որ պատասխանը համարժէք կլինի։ Վ. Հովհաննիսեանը նույնպէս մասնակցելու է հացադուլին։
Հայ Յեղափոխական Դաշնակցութիւնը երկրի անվտանգութեան համար վտանգաւոր է համարում նախաստորագրված փաստաթղթերը, քանի որ դրանք պարունակում են վատ քողարկված նախապայմաններ: Կազմակերպվել է նաեւ հանրութեան բողոքի ձայնը ակցիային միացնելու ստորագրահաւաք:
lav tgha
17.09.2009, 12:47
vvvv
Ռենալ Միրզոյան, Հեռուստառադիոպետկոմի հատուկ թղթակիցը Արցախում` 1989-1998 թթ. "Այս փաստաթղթերը ունեն 2 դեմ եւ կողմ. կողմը դա կառավարությունն է եւ կառավարության խաղատիկնիկները, դեմը նրանք, ով մտածում եւ հոգում է ազգայինի մասին":
"Կառավարության խաղատիկնիկներ"` Արցախյան գոյամարտն ու պետության կայացումը լուսաբանած նախկին լրագրողը, անվանում է պղտոր ջրում ձուկ որսացող անձանց, ում ձեռնտու չէ կայուն երկիրը: Նրանք զինված են լրատվամիջոցների հսկա բանակով, որոնց գրոհով էլ փորձում են նսեմացնել Դաշնակցության բողոքի հիմնավոր գործողությունը:
Լենա Մեսրոպյան. "Սրբություններ կան, որ երբեք չի կարելի ոտնահարել, ոչ մի քաղաքական մեկնաբանություն չի կարելի տալ այս հարցին: Սա մեր ազգային ցավն է, ազգայինը երբեք ոչ մի բանով չի կարելի փոխել եւ սրբապղծել":
Ընդամենը մեկ ամսից նախագահների գրչի մեկ շարժումով հնարավոր է սերունդները զրկվեն սեփական հայրենիքի տերը համարվելու անժամանցելի իրավունքից: Բեկումնային այս հարցը քամահրանքի առարկա դարձնելը վաստակավոր մանկավարժի կարծիքով, թերեւս պետականության գաղափարից դարերով հեռու լինելու արդյունք է:
ՍԵՐԺ ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ ԵԼՈՒՅԹԸ
Հայ-թուրքական հարաբերությանը նվիրված միջկուսակցական խորհրդակցությանը
'Սա այս ձեւաչափով մեր երրորդ հանդիպումն է: Ինչպես հիշում եք, նախորդ երկու քննարկումները նվիրված էին Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդրի խաղաղ կարգավորմանն ու ֆինանսատնտեսական ճգնաժամի հետեւանքների հաղթահարմանը: Անձամբ ինձ համար, եւ ինչպես կարծիքներ եմ լսել` մասնակիցներից շատերի համար, այդ քննարկումները կարեւոր էին, անհրաժեշտ ոչ միայն տեսակետներ լսելու, այլ նաեւ մեր հետագա գործունեության մեջ որոշակի ուղղումներ մտցնելու տեսանկյունից:
Իսկ այսօր առաջարկում եմ քննարկման թեմա դարձնել Հայաստան-Թուրքիա հարաբերությունների կարգավորման ներկա փուլը: Այս թեմայով քննարկումների ամենատարբեր ձեւաչափեր եմ կանխատեսում. մոտակա շաբաթների ընթացքում լինելու են տարբեր ձեւաչափեր, ինքս եմ նախաձեռնելու ու մասնակցելու այս հարցի շուրջ քննարկումներին եւ որոշեցի այդ շարքը սկսել հենց այսօրինակ հանդիպումով: Անշուշտ, ձեզնից շատերի հետ մենք դեռեւս այլ քննարկումներում էլ կհանդիպենք, կարծում եմ ձեր հրապարակային գործունեության ընթացքում դուք էլի առիթներ կունենաք մոտեցումներ ներկայացնելու, իսկ այսօրվա հավաքը ես համարում եմ արդեն իսկ սկիզբ առած քաղաքական բանավեճի հետագա ծավալման համար բավականին հարմար ձեւաչափ:
Հայաստան-Թուրքիա հարաբերությունների կարգավորման վերաբերյալ համատեղ հայտարարության եւ նախաստորագրված արձանագրությունների հրապարակումից հետո սկսվել է մի գործընթաց, որն իսկապես դրական ու կարեւոր է: Ես նկատի ունեմ հասարակական-քաղաքական քննարկումների այս փուլը:
Այս օրերի ընթացքում ես մանրամասն ծանոթացել եմ հանրայնորեն հնչեցված ամենատարբեր կարծիքների, լսել եմ դրական, խրախուսող կոչեր, լսել եմ քննադատություն, այդ թվում խիստ քննադատություն, լսել եմ նաեւ մտահոգություններ: Անշուշտ ես էլ եմ տեսնում ռիսկեր, ես էլ ունեմ մտահոգություններ: Բայց որպեսզի մեր մտահոգությունները համադրելի լինեն, որպեսզի մենք ճիշտ գնահատենք ռիսկերը ու հասկանանք, որ անելիք ունենք, մենք պետք է կարողանանք նույն հարթության մեջ բերել մեր բոլոր դիտարկումները:
Հրավիրելով Թուրքիայի Նախագահին Հայաստան եւ նախաձեռնելով այս ողջ գործընթացը` ես նպատակ եմ հետապնդել բացել երկկողմ հարաբերությունների կարգավորման հնարավորությունների պատուհանը Հայաստանի եւ Թուրքիայի համար, ցույց տալ, որ Ցեղասպանության արհավիրքով անցած ժողովուրդը, եւ Հայաստան երկիրը, որ կանգուն է եւ տեր է իր ժողովրդի ցավին, իրականում բավարար ուժ ունի առաջինը ձեռք մեկնելու եւ աշխարհի զարգացման ընթացքին հակընդդեմ շարժվելու անիմաստությունը մատնացույց անելու:
Այստեղ ուզում եմ ձեր ուշադրությունը հրավիրել մի հանգամանքի վրա. շատ-շատերն ասում են, որ պետք էր բանակցել Թուրքիայի հետ, բայց անհրաժեշտություն չկա դա անել հրապարակայնորեն եւ բաց: Բոլորդ հիշում եք, որ անկախ Հայաստանի պատմության ողջ ընթացքում միշտ այդպիսի փորձեր եղել են. իրոք, այս վերջին գործընթացը մնացածներից տարբերվում է իր հրապարակայնությամբ: Բայց ես համարում եմ, որ գործընթացը պետք էր հրապարակայնացնել, որովհետեւ այն լարվածությունը, որ կա մեր միջեւ, մտացածին չէ, իրավիճակային չէ, այդ լարվածությունը, այսպես ասած, վերնախավերի պատերազմ չէ, այն մեր հասարակությունների միջեւ է, եւ այդ լարվածությունը, եթե ուղիղ ասենք` այդ թշնամությունը, հետեւանք է մեր պատմության ամենամռայլ էջի` ցեղասպանության, որ տեղի ունեցավ Օսմանյան կայսրությունում: Եթե մենք երբեւէ կարգավորելու ենք մեր հարաբերությունները Թուրքիայի հետ, ապա բացի Հայաստանի եւ Թուրքիայի ղեկավարների քաղաքական կամքից, անհրաժեշտ է մեր հասարակությունների մասնակցությունը: Առանց դրա անհնար է այս խնդիրը լուծել: Ես հասկանում եմ, որ հրապարակայնությունն ունի նաեւ իր խնդիրները, որովհետեւ եթե գործընթացը մտնի փակուղի, բնականաբար, իմ ասած հակասությունները, թշնամանքը խորանալու են:
Հասարակական- քաղաքական քննարկումների այս առաջին օրերի ընթացքում ես դեռ չեմ լսել ընդդեմ սահմանների բացմանն արտահայտվող որեւէ քաղաքական ուժի կարծիք, միգուցե այսօր հնչեն, չգիտեմ, բայց, համոզված եմ, որ նման դիրքորոշումը քաղաքական դաշտում, համենայն դեպս, տիրապետող չէ: Չկան կամ քիչ են նաեւ Թուրքիայի հետ դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատմանը դեմ դիրքորոշումները: Եվ եթե մեր տրամաբանական ճանապարհը մենք սկսում ենք այս ելակետերից, ապա պետք է կարողանանք հասկանալ որտե՞ղ ենք, ի՞նչ ունենք եւ ու՞ր ենք գնում:
Որտեղ ենք. Ներկա փուլը նախաստորագրված փաստաթղթերի քննարկման, ստորագրման եւ հնարավոր վավերացման փուլն է: Այո՜ հնարավոր եմ համարում, որ փաստաթղթերի առանձին հատվածների վերաբերյալ որոշ մարդկանց համար բացատրություններն այդպես էլ համոզիչ չլինել, չնայած համոզված եմ, որ համակողմանի ներկայացման ու անաչառ քննության դեպքում դա գրեթե անհնար է: Բայց նույնիսկ այդ դեպքում արդյո՞ք նշանակում է, որ մենք ինչ-որ հարցի շուրջ տանուլ ենք տվել, թե՞ նշանակում է աշխատանքային դաշտ բացել խոսելու եւ բոլոր խնդիրները լուծելու համար: Ի վերջո այս փուլով մենք ավարտու՞մ, թե՞ սկսում ենք: Եկե՜ք միասին այսօր խոսեք եւ հասկանանք:
Ինչ ունենք. ունենք նախաստորագրված երկու փաստաթուղթ եւ ակտիվ գործընթաց: Հիմա եկեք միասին խորհենք` ինչ են տալիս կամ վերցնում այս փաստաթղթերը: Համոզված եմ` քաջածանոթ ենք մանրամասներին: Ինչպե՞ս գնահատել դրանք. որպես առկա հարցերին պատասխան տվո՞ղ, թե՞ հարցերի լուծման համար նախադրյալներ ստեղծող ակտեր: Եկեք միասին դատենք. մեր համոզմունքներն ու ճշմարտության մեր հավատամքը զոհու՞մ ենք այս փաստաթղթերով, թե՞ ինքնամփոփ անաղարտության մեջ պարփակվելու փոխարեն դրանք տեղ հասցնելու ճանապարհներ ենք բացում, աշխատանքի ճակատ ենք բացում: Եկե՜ք միասին հասկանանք:
Այս օրերին ինձ բազմաթիվ մարդիկ հարցեր են տալիս եւ հարցը հետեւյալ կերպ է հնչում` ո՞րն է ձեր նվազագույն կամ առավելագույն ծրագիրը: Թուրքիայի հետ դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելը եւ սահմանների բացումը ես չեմ համարում ոչ նվազագույն ծրագիր եւ ոչ էլ առավելագույն ծրագիր: Ես այդ գործընթացների ավարտը դիտում եմ լոկ որպես մի նվազագույն միջավայրի ապահովում, որը հնարավորություն կտա թուրքերի հետ սկսել երկխոսություն: Մենք շատ խնդիրներ ունենք լուծելու Հայաստան-Թուրքիա հարաբերությունների կարգավորման հարթությունում` տնտեսականից, քաղաքականից մինչեւ պատմական:
Ու՞ր ենք գնում մենք. անձամբ ես գնում եմ խնդիրներ լուծելու: Եթե որեւէ խնդրի լուծման համար մենք որեւէ դուռ ենք փակել, խնդրում եմ մատնացույց անել: Եկեք միասին հասկանանք այս խնդիրները: Եթե մենք իրոք ուզում ենք հարաբերությունները կարգավորել, իսկ նորից եմ կրկնում, դեռեւս որեւէ մեկը հրապարակայնորեն չի հայտարարել, որ ինքը որպես քաղաքական ուժ դեմ է թուրքերի հետ հարաբերությունները կարգավորելուն, ապա եկեք հասկանանք, թե ով ինչ է անելու եւ, ընդհանրապես, բոլորս միասին ինչ աշխատանք ենք անելու: Կարծում եմ, սա է ամենից կարեւորը':
Աղբյուր՝ Lragir.am (http://lragir.am/armsrc/politics-lrahos29152.html)
Սերժ Սարգսյանի կուսակցապետի հետ հանդիպման մասին կարծիքներ
lragir.am
- ՀՅԴ-ն չի փարատվել (http://lragir.am/armsrc/politics29161.html)
- Կառուցողական մարքսիստը (http://lragir.am/armsrc/politics29158.html)
- Երկու տարբեր Սարգսյան (http://lragir.am/armsrc/politics-lrahos29159.html)
tert.am
- Արամ Կարապետյանը Սերժ Սարգսյանի հետ հանդիպումից հետո հիշել է Հաագայի դատարանը (http://tert.am/am/news/2009/09/17/karapetyanopinion/)
- Անձամբ ես գնում եմ խնդիրներ լուծելու, Սերժ Սարգսյան (http://tert.am/am/news/2009/09/17/solveproblems/)
- Կամ ստորագրեք այն, ինչ կա... ՀՅԴ–ն անընդունելի է համարում Սերժ Սարգսյանի առաջարկը (http://tert.am/am/news/2009/09/17/againstsigning/)
- Այս գավառամտությունից պետք է դուրս գանք. Վազգեն Մանուկյան (http://tert.am/am/news/2009/09/17/manukyan/)
Ա1+
- Սարգսյանը չի փարատել մտահոգությունները (http://a1plus.am/am/politics/2009/09/17/consultation)
- Սարգսյանը պատասխանել է, թե որտեղ ենք (http://a1plus.am/am/politics/2009/09/17/discussion)
Այսօր ՀՀ ԱԺ ՙԺառանգություն՚ խմբակցության քարտուղար Լարիսա Ալավերդյանը հանդես եկավ հայտարարութուն - առաջարկով, որն ուղղված էր ԱԺ խմբակցություններին եւ անկախ պատգամավորներին:
Նամակում մասնավորապես ասվում է. ՙՙժառանգություն՚ խմբակցությունը, կողմ լինելով Հայաստանի եւ Թուրքիայի միջեւ դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատմանն ու դրանց հետագա բնականոն զարգացմանը, բայց կան կետեր, որոնք հակասում են Հայաստանի Հանրապետության ազգային ու պետական շահերին եւ կարող են որակվել որպես հակասահմանադրական:
Իսկ իշխանական բոլոր կուսակցություններն ու արտախորհրդարանական որոշ ընդդիմադիր քաղաքական ուժեր պնդում են ճիշտ հակառակը' լայն հասարակայնությանը ներքաշելով անպտուղ բանավեճերի մեջ եւ պառակտելով հասարակությունը այնպիսի կարեւորագույն քաղաքական հարցի քննարկման շուրջ, ինչպիսին հայ-թուրքական հարաբերություններն են:
Այս իրավիճակից դուրս գալու համար ՙԺառանգություն՚ խմբակցությունը դիմում է բոլոր պատգամավորներին եւ խմբակցություններին հանդես գալ միասնական հայտարարությամբ առ այն, որ Հայաստանի եւ Թուրքիայի միջեւ դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու մասին արձանագրությունները պետք է ենթարկվեն արմատական փոփոխությունների, որոնք կբացառեն Հայաստանի համար պարտադրանք հանդիսացող դրույթներ, մասնավորապես' որոնք վերաբերվում են'
. գոյություն ունեցող, այսպես կոչված, ընդհանուր սահմանի փոխադարձ ճանաչմանը, քանի որ այդպիսի ճանաչմամբ Հայաստանին պարտադրվում է ճանաչել նախկինում կնքված հակաօրինական եւ հակահայկական պայմանագրերը:
. պատմական փաստաթղթերի եւ արխիվների ուսումնասիրության նապատակով միջկառավարական ենթահանձնաժողովի ստեղծմանը, քանի որ սրանով կվիճարկվի աշխարհի գրեթե երկու տասնյակ պետությունների կողմից որպես մարդկության դեմ հանցագործություն ճանաչված Հայոց ցեղասպանությունը:
Նույն հայտարարության մեջ առաջարկում ենք ընդգրկել նաեւ հետեւյալ պնդումը. հայ-թուրքական հարաբերությունների զարգացումը չի կարող ուղղակի կամ քողարկված առնչվել Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության կայացմանն ու նրա ժողովրդի կողմից ընտրված իշխանությունների օրինականությանը, ինպես նաեւ Արցախի Հանրապետության Սահմանադրությամբ եւ օրենսդրությամբ հռչակված սահմաններին եւ տարածքային ամբողջականությանը:
Այսպիսի միասնական հայտարարությամբ հանդես գալը թույլ կտա համախմբել համայն հայությանն այս կարեւորագույն քաղաքական եւ պատմական նշանակություն ունեցող խնդրի շուրջ եւ կանխել իրենց բնույթով հակասահմանադրական փաստաթղթերի վավերացումը՚:
Այս հայտարարութուն - առաջարկի շուրջ ՙԺառանգություն՚-ը պատրաստ է քննարկումների եւ ակնկալում է արձագանքներ մինչեւ սույն թվականի սեպտեմբերի 21-ը:
Աղբյուր՝ Ա1+ (http://a1plus.am/am/politics/2009/09/17/heritage)
ԺՄ նախագահ Վազգեն Մանուկյանը հայ-թուրքական արձանագրություններում չի տեսնում լուրջ մտահոգություններ եւ վտանգներ: Դեռ ավելին. Վազգեն Մանուկյանը վստահ է, որ ՀՀ-ում չկա ղեկավար` լինի Սերժ Սարգսյան, թե մեկ ուրիշը, որն առանց ԼՂՀ-ի անկախության ճանաչման գնա որեւէ զիջումների. «Դրա համար այն վախը,թե վերևում նստած են մարդիկ, ովքեր կգնան զիջումների, ինձ համար ծիծաղելի է փաստարկ է»:
Ձեր կարծիքով հայ-թուրքական արձանագրությունների ստորագրումը ինչպե՞ս կօգնի ԼՂ հիմնախնդրին` «Ա1+»-ի հարցին` Մանուկյանը պատասխանեց. «Իմ ասածը կարող է մի քիչ սյուրռեալիստական հնչի, բայց նայենք մենք ինչ ենք ասում: Մենք ասում ենք, որ այն հողերը, որոնք վերցրել ենք` մերն են, եւ դեռ Թուրքիայից էլ ասում ենք, էն հողերն էլ եկեք մեզ տվեք: Հակասություն կա, եթե մենք ֆիքսում ենք դե ֆակտո իրավիճակ մի տեղում, դա նպաստում է ֆիքսել դե ֆակտո իրավիճակ մյուս տեղում էլ»:
Վազգեն Մանուկյանի համար կարեւորն այն է, որ նոր քաղաքականություն է սկսվում տարածաշրջանում, նոր քաղաքականություն է սկսվում Թուրքիայի հետ:
«Առանց որի Հայաստանը խեղդվելու էր»,- ասաց Վազգեն Մանուկյանը: Նա ընդգծեց, որ իր ծնողները տաճկահայեր են եւ շարունակեց «Էմոցիոնալ, երազանքի տեսակետից մեզ համար շատ կարեւոր են Թուրքիայի հետ հարցերը: Հիշենք, որ մենք ապրում էինք Սովետական Միությունում, պաշտպանված էինք Խորհրդային Միությունով եւ կարող էինք հանգիստ երազել ու ատել, սփյուռքահայությունը կարող է սփյուռքում երազել ու ատել, իսկ մենք հիմա անկախ պետություն ենք եւ մեր առջեւ նոր խնդիրներ են դրված»: Պարոն Մանուկյանի կարծիքով` այն ինչ այսօր պատրաստվում է ստորագրել Հայաստանը, միայն վերաբերելու է Հայաստանին. «Սփյուռքահայերը նույն ձեւի կարող են շարունակել իրենց գործունեությունը»:
Հարգանքով վերաբերելով ՀՅԴ-ի հացադուլին` Վազգեն Մանուկյանը նշեց. «Որտե՞ղ մտահոգություններ չկան: Դու կարող ես մեկուսանալ մի սենյակում եւ մտահոգություն չունենաս: Երբ դու դուրս ես գալիս փողոց, սկսում ես շփվել, միշտ էլ մտահոգություններ են առաջանում, բայց կյանքը դրանով է հետաքրքիր»
http://www.youtube.com/watch?v=gy0c47pL-0w
Աղբյուր՝ Ա1+ (http://a1plus.am/am/politics/2009/09/17/vazgen-manukyan)
Որքան էլ որ տարօրինակ կարող է թվալ, բայց ես ընդհանուր առմամբ պարոն Մանուկյանի հետ համաձայն եմ:
http://www.youtube.com/watch?v=gy0c47pL-0w
Աղբյուր՝ Ա1+ (http://a1plus.am/am/politics/2009/09/17/vazgen-manukyan)
Որքան էլ որ տարօրինակ կարող է թվալ, բայց ես ընդհանուր առմամբ պարոն Մանուկյանի հետ համաձայն եմ:
Ես համաձայն չեմ, քանի որ ի սկզբանե ֆիքսված ելակետը ինձ համար անընդունելի է...Ինքը ելակետը`հարթությունը դնում է, որ արձանագրություններում վտանգավոր և մտահոգիչ բան չկա: Դե քանի որ չկա, իսկ նույնիսկ դաշնակններին է հասկանալի է, որ հարևանի հետ պետք է հարաբերությունները կարգավորել( ու այստեղ մի երկար ու բարակ լոլիկ սպյուռքահյերի պոռտը տեղը դնելու համար), ուրեմն գնանք և պատվենք պարոն Ազատիչին...Ես համոզված եմ եթե արձանագրություններում գրված լիներ որ Հայատսանի մի մասը տալիս են Թուրքիային Վազգեն Մանուկյանը էլի նույն բանն էր ասելու: Իսկ եթե Լևոնի ժամանակ նման արձանագրություն քննարկվեր գլուխը կթրաշեր ու կմիանար դաշնակններին...
Ընդհանարպես քաղաքականապես կոռեկտ չի ասել դե քանի որ արձանագրությունները լավ են եկեք բացենք սահմանը: Պետք է լինի հակառակը...Լևոնը մ.թ.ա. 4 -րդ դարում ասել էր որ ելակետը պետք է լինի առանց նախապայմանի հարաբերությունները և դրանից ելնելով պետք է մշակվեր արձանագրությունները: Այդ հարթության մեջ այս արձանագրությունները շատ վտանգավոր են և մտահոգիչ...
Ես համաձայն չեմ, քանի որ ի սկզբանե ֆիքսված ելակետը ինձ համար անընդունելի է...Ինքը ելակետը`հարթությունը դնում է, որ արձանագրություններում վտանգավոր և մտահոգիչ բան չկա: Դե քանի որ չկա, իսկ նույնիսկ դաշնակններին է հասկանալի է, որ հարևանի հետ պետք է հարաբերությունները կարգավորել( ու այստեղ մի երկար ու բարակ լոլիկ սպյուռքահյերի պոռտը տեղը դնելու համար), ուրեմն գնանք և պատվենք պարոն Ազատիչին...Ես համոզված եմ եթե արձանագրություններում գրված լիներ որ Հայատսանի մի մասը տալիս են Թուրքիային Վազգեն Մանուկյանը էլի նույն բանն էր ասելու: Իսկ եթե Լևոնի ժամանակ նման արձանագրություն քննարկվեր գլուխը կթրաշեր ու կմիանար դաշնակններին...
Ընդհանարպես քաղաքականապես կոռեկտ չի ասել դե քանի որ արձանագրությունները լավ են եկեք բացենք սահմանը: Պետք է լինի հակառակը...Լևոնը մ.թ.ա. 4 -րդ դարում ասել էր որ ելակետը պետք է լինի առանց նախապայմանի հարաբերությունները և դրանից ելնելով պետք է մշակվեր արձանագրությունները: Այդ հարթության մեջ այս արձանագրությունները շատ վտանգավոր են և մտահոգիչ...
Համաձայն եմ Էդ, ես ասեցի՝ ընդհանուր առմամբ: Որովհետև տրամաբանական դատողությունները, զուտ, ընդհանուր առմամբ ճիշտ են, ուրիշ հարց, որ ինքը հարցի մի կողմն ա դիտավորյալ դիտարկում ու որոշ բաներ այլ կողմից ներկայացնում, հաշվի չառնելով ստեղծված իրավիճակը:
Իսկ որ արձանագրությունները վտանգավոր են, ես էլ եմ ասում :)
Այստեղ խնդիրն այդքան այդ արձանագրությունների վտանգավորությունը կամ անվնաս լինելը չի, ինչքան որ այդ արձանագրությունները ստորագրում է իր ժողովրդի վրա կրակած ու ժողովրդին ծեծած ոչ լեգիտիմ նախագահը։ Այդ պարագայում ես անձամբ թքած ունեմ հայ–թուրքական սահմանի վրա, բացվում է, չի բացվում… ու՞մ համար։ Եվ երկրորդ հերթին այն արձանագրություններով չի որոշվելու մեզ համար սահմանի բացման վտանգավորության աստիճանը, այլ որոշվելու է երկրներում առհասարակ օրենքի ու սահմանադրական կարգի նկատմամբ խստության աստիճանով։ Մասնավորապես եթե այստեղի անվտանգության աշխատողները ծախվողներ, կեղծ ցուցմունքներ տվողներ, հանցավոր գործարքների մեջ մտնողներ են, ապա նենգ նպատակներ հետապնդող թուրքեր միշտ էլ կգտնվեն սրանց օգտագործելու ու խրելու համար…
Հ.Գ. Վազգեն Մանուկյանը թեպետ գրագետ է խոսում, բայց նրա ասածը դիվանագիտության տեսանկյունից անմակարդակություն է, մոտավորապես այսպես. Ասենք կարա՞նք ապէ, թուրքիայից պեսոկ բերենք ծախենք, ընգեր…
Հ.Գ. Վազգեն Մանուկյանը թեպետ գրագետ է խոսում, բայց նրա ասածը դիվանագիտության տեսանկյունից անմակարդակություն է, մոտավորապես այսպես. Ասենք կարա՞նք ապէ, թուրքիայից պեսոկ բերենք ծախենք, ընգեր…
Վիշապ ձյա, բայց արի ու խոստովանի, որ տարօրինակ ա «հայերն համաշխարհային ազգ են» թեզիսի հեղինակից լսել նման բավական «սառը» միտք. «Իմ ասածը կարող է մի քիչ սյուրռեալիստական հնչի, բայց նայենք մենք ինչ ենք ասում: Մենք ասում ենք, որ այն հողերը, որոնք վերցրել ենք` մերն են, եւ դեռ Թուրքիայից էլ ասում ենք, էն հողերն էլ եկեք մեզ տվեք: Հակասություն կա, եթե մենք ֆիքսում ենք դե ֆակտո իրավիճակ մի տեղում, դա նպաստում է ֆիքսել դե ֆակտո իրավիճակ մյուս տեղում էլ»:
Վիշապ ձյա, բայց արի ու խոստովանի, որ տարօրինակ ա «հայերն համաշխարհային ազգ են» թեզիսի հեղինակից լսել նման բավական «սառը» միտք. «Իմ ասածը կարող է մի քիչ սյուրռեալիստական հնչի, բայց նայենք մենք ինչ ենք ասում: Մենք ասում ենք, որ այն հողերը, որոնք վերցրել ենք` մերն են, եւ դեռ Թուրքիայից էլ ասում ենք, էն հողերն էլ եկեք մեզ տվեք: Հակասություն կա, եթե մենք ֆիքսում ենք դե ֆակտո իրավիճակ մի տեղում, դա նպաստում է ֆիքսել դե ֆակտո իրավիճակ մյուս տեղում էլ»:
Չուկ ջան, այդ մտքերը առաջին հայացքից են խելացի թվում։ Իրականում Վազգեն Մանուկյանը մյուս սերժանտների նման լղոզում է իրավիճակը զուտ արդարացնելով արձանագրությունները ու իր շեֆին։ Հայաստանում ոչ մի իրական քաղաքական ուժ Թուրքիայից հողեր չի պահանջում թերևս բացի մի երկու արկածախնդիրներից, որոնց քաղաքական ուժ հազիվ թե կարելի է համարել, նույնիսկ Դաշնակները իրենց պապական հողերը էլ չեն ուզում։ Սակայն արձանագրություններում այս մասը՝
Վերահաստատելով հավասարության, ինքնիշխանության, այլ պետությունների ներքին գործերին չմիջամտելու, տարածքային ամբողջականության և սահմանների անխախտելիության սկզբունքները հարգելու իրենց երկկողմ և բազմակողմ պարտավորությունները բացարձակապես անորոշ է, Թուրքիան գուցե համակարծիք է Ադրբեջանի հետ, որ Ղարաբաղի խնդիրը Ադրբեջանի ներքին գործերն են, իսկ Հայաստանը խախտել է Ադրբեջանի սահմանները։ Ղարաբաղի միջազգայնորեն ճանաչված սահմաններ էլ չկան, որ գոնե սահմանվի թե որոնք են Ադրբեջանի սահմանների անխախտելիության սկզբունքները, որ Հայաստանը պարտավորվում է հարգել… Իրականում ավելի լավ կլիներ, որ այդ արձանագրություններում սահմանվեր Ղարաբաղյան կոնֆլիկտի ներկայիս կարգավիճակը (ստատուսը) ու Թուրքիայի այդ հարցում միջամտության աստիճանը, քան թե նման լղոզված ու վերացական կետեր սահմանվեին, որոնք կարելի է ամեն կերպ մեկնաբանել։ Կարճ ասած Մանուկյանը յուղ է վառում։
Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. ԱՐԱՄ Ա. ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԻ ԽՈՍՔԸ ՀԱՅԱՍՏԱՆ-ԹՈւՐՔԻԱ ԲԱՆԱԿՑԻւՆՆԵՐՈւՆ ՄԱՍԻՆ
ՀԱՄԱՀԱՅԿԱԿԱՆ ՄԱՐՏԱՀՐԱՒԷՐՆԵՐԸ ՀԱՄԱԶԳԱՅԻ՛Ն ՄԱՍՆԱԿՑՈՒԹԵԱՄԲ ՀԱՐԿ Է ԴԻՄԱԳՐԱՒԵԼ
Հայաստան-Թուրքիա կապերու ծիրէն ներս արձանագրուած վերջին զարգացումները, յատկապէս քաղաքական-դիւանագիտական մակարդակներու վրայ տեղի ունենալիք յառաջիկայ բանակցութիւնները՝ Զուիցերիոյ միջնորդութեամբ գոյացած համաձայնագիրերու հիման վրայ, արդար ընդվզումի ալիք մը սկսած են բարձրացնել թէ՛ Հայաստանի ժողովրդային շրջանակներէն ներս, և թէ Սփիւռքի մէջ: Այս կացութեան դիմաց անհրաժեշտ է խոհեմ, իրապաշտ ու շրջահայեաց մօտեցում որդեգրել՝ հեռու մնալով զգացական պոռթկումներէ և ժամանակաւոր շահեր ապահովելու վատառողջ մտածելակերպերէ ու գործելակերպերէ: Չենք ուզեր անդրադառնալ վերոնշեալ համաձայնագիրերու երկդիմի, անորոշ ու վտանգալից պարունակութեան: Սակայն, կ՚ուզենք հետևեալ կէտերուն շուրջ հրաւիրել Հայաստանի իշխանութեան, մեր ժողովուրդի կեանքէն ներս գործող կազմակերպութիւններուն և մեր ժողովուրդի զաւակներուն ազնիւ ուշադրութիւնը.-
Ա) Հայաստանին միայն առնչուած խնդիրներու քննարկումը և այդ գծով առնուելիք որոշումները բնականաբար կը վերաբերի Հայաստանի պետութեան: Սակայն, համահայկական բնոյթ ունեցող հիմնահարցերը անհրաժեշտ է որ համահայկակա՛ն մաշտապով ու մասնակցութեամբ լուրջ քննարկումի ենթարկուին: Նման խնդիրներուն ու մարտահրաւէրներուն մեր մօտեցումը պէտք է մեկնի համազգային գերագոյն շահերէն ու մեր ներքին միասնականութիւնը ամուր պահելու նախանձախնդրութենէն: Յարափոփոխ պայմաններու յարաբերաբար մարտավարական հաշուարկներէ ու տնտեսա-քաղաքական անմիջական շահերէ անդին, եթէ մեր ազգը յուզող հիմնահարցերուն նկատմամբ Հայաստանի, Ղարաբաղի ու Սփիւռքի ամբողջական մասնակցութեամբ հաւաքական մօտեցումներ չճշդուին, մեր ազգի կեանքէն ներս անվստահելիութեան մթնոլորտ մը կրնայ ստեղծուիլ, ներքին բևեռացումներ կրնան յառաջանալ ու նոր տագնապներու դիմաց կրնանք գտնուիլ: Այս վտանգալից կացութեան նախանշանները սկսած են երևելի դառնալ: Հետևաբար, բարձրագոյն աստիճանի կարևորութեամբ կ՚ուզենք Մեր այս խոր մտահոգութիւնը փոխանցել Հայաստանի, Ղարաբաղի և Սփիւռքի մեր պետական, քաղաքական ու համայնքային պատասխանատուներուն և մեր ժողովուրդի զաւակներուն:
Բ) Այսօր մեր ժողովուրդին դիմաց, որպէս առաջնահերթ մտահոգութիւն ունինք երկու հիմնահարցեր՝ Ղարաբաղի և ցեղասպանութեան ճանաչման ու հատուցման հարցերը: Հայաստանի ապահովութիւնն ու յիշեալ հարցերու հետապնդումը պէտք է դիտուի մէ՛կ ամբողջութեան ծիրէն ներս, երբեմն մէկը շեշտելով, երբեմն միւսը՝ շրջանային ու միջազգային քաղաքական պայմաններու հոլովոյթին համաձայն: Սակայն, յիշեալ հարցերու իրարմէ անջատումը, մէկուն շեշտաւորումը ի հեճուկս միւսին կամ մէկուն անտեսումը ի շահ միւսին՝ վնասաբեր քաղաքականութիւն է համազգային գերագոյն շահերու տեսանկիւնէն դիտած:
Գ) Յաճախակի առիթներով Հայաստանի թէ Սփիւռքի մեր քաղաքական պատասխանատուներուն հետ զրոյցի ընթացքին, Մեր հրապարակային արտայայտութիւններուն ու հրատարակութիւններուն մէջ յատուկ կարևորութեամբ յիշեցուցած ենք, թէ ցեղասպանութեան հետապնդումի աշխատանքներուն մէջ բացակայ է գործի ներդաշնակումն ու մանաւանդ տեղեկութիւններու փոխանակումը: Այլ խօսքով՝ Հայաստանի պետութիւնը իր ճամբով կ՚արծարծէ ցեղասպանութեան հարցը, երբեմն իր արտաքին քաղաքականութեան ծիրէն ներս զայն վերածելով առաջնահերթ խնդիրի ու երբեմն լուսանցքային հարցի: Սփիւռքի մէջ Հայ Դատի մարմինները և կուսակցութիւնները առանձնաբար կը հետապնդեն ցեղասպանութեան հարցը՝ իւրաքանչիւրը իրեն յատուկ գործելակերպով: Նաև եկեղեցին, իր կարգին, անջատաբար միւսներէն յատուկ աշխատանք կը կատարէ այս ուղղութեամբ: Ահա ա՛յս է մեր ժողովուրդի իրաւունքներու հետապնդման աշխատանքին պարզած ընդհանուր կացութիւնը, ուր փաստօրէն չկայ դերերու յստակեցում ու բաժանում, ինչպէս նաև հանգրուանային մօտեցումով թիրախներ նուաճելու ծրագրում: Եւ բնականաբար, այս կացութիւնը ո՛չ միայն կը դանդաղեցնէ Հայ Դատի հետապնդման լայնածաւալ աշխատանքները, այլ նաև կը յառաջացնէ խաչաձևում, կրկնութիւն և երբեմն՝ նոյնիսկ հակասութիւն: Արդ, անհրաժեշտ է շրջել այս իրավիճակը:
Դ) Ցեղասպանութեան հարցը չափազանցօրէն զգայուն հարց մըն է մեր ժողովուրդին համար: Չմոռնանք որ Սփիւռքը պարտադրեալ գոյավիճակ մըն է. անոր գոյաւորումը ցեղասպանութեան արդիւնք է: Սակայն ցեղասպանութիւնը ամբո՛ղջ հայութեան և իւրաքանչի՛ւր հայուն հարցն է: Եւ աւելի՛ն, քաղաքական սովորական օրակարգ մը չէ ցեղասպանութիւնը. ան անքակտելիօրէն ընդելուզուած է հայուն ապրումներուն ու տագնապներուն, կազմաւորման ու գոյապայքարին: Ցեղասպանութիւնը սոսկ նահատակներու յիշատակումի վերածելը բացարձակօրէն անընդունելի է: Ցեղասպանութեան ճանաչումը ու հատուցումը մեր ազգային պահանջատիրութեան առանցքներէն մէկն է: Հետևաբար, ծայրայեղ աստիճանի զգուշաւորութեամբ ու զգայնութեամբ հարկ է մօտենալ այս հարցին: Բնականաբար, Հայաստանը որպէս պետութիւն տարբեր մօտեցում պէտք է ունենայ ցեղասպանութեան ճանաչման ու ընդհանրապէս մեր ժողովուրդի արդար իրաւունքներու ձեռքբերման գործընթացին՝ բոլոր պարագաներուն առանց ցեղասպանութիւնը բանակցութեան նիւթի վերածելու: Սակայն, Սփիւռքի ու Հայաստանի տարբեր մօտեցումները ու շեշտաւորումները պէտք է զիրար ամբողջացնեն ու զօրացնեն՝ երբեմն Հայաստանը օգտագործելով Սփիւռքի խիստ ու անզիջող կեցուածքը, և երբեմն Սփիւռքը ձգելով որ Հայաստանը դիւանագիտական կերպերով հետապնդէ մեր ազգային պահանջատիրութիւնը միջ-պետական յարաբերութեանց շրջագիծէն ներս:
Ե) Սակայն, զգո՜յշ, պէտք չէ Թուրքիոյ առիթ տալ միջազգային համայնքին ըսելու թէ՝ Սփիւռքը խանգարիչ դեր կը կատարէ (արդէն իսկ Թուրքիան զանազան ձևերով կը փորձէ լռեցնել Սփիւռքի պահանջատիրական ձայնը), բայց կարելի է համաձայնութիւն գոյացնել Հայաստանի հետ: Պէտք չէ ցեղասպանին առիթ տալ զանազան միջոցներով մոռացութեան քօղին տակ պահելու մէկուկէս միլիոն հայերու ջարդը: Արդարև, այսօր Թուրքիոյ համար ոսկի առիթ է նման քայլի դիմելու՝ երբ ան կը վայելէ ամբողջական աջակցութիւնը Արևմուտքին, երբ ան Միջին Արևելքի գլխաւոր դերակատարներէն մէկը դարձած է, երբ ան «բարի վարուց» վկայագիրներ կը փնտռէ Եւրոպա մուտք գործելու, երբ ան շրջանի որոշ երկիրներու միջև միջնորդի դեր սկսած է կատարել, երբ Արևմուտքը Թուրքիոյ սկսած է վստահիլ շրջանէն ներս ապահովութիւն ու խաղաղութիւն հաստատելու յոյժ կարևոր առաքելութիւնը:
Զ) Այս կացութեան դիմաց հարկ է ըլլալ արթուն ու հեռատես և չտարուիլ կարգ մը պետութիւններու ցուցաբերած շահադիտական զօրակցութենէն: Ճի՛շդ է, քաղաքականութեան մէջ հարկ է նաև ըլլալ իրապաշտ. սակայն, դարձեալ ու մի՛շտ զգո՜յշ, իրապաշտութիւնը կրնայ ստեղծել ազգային իմաստով աղիտալի ու անդարմանելի կացութիւններ: Հայաստանը չի կրնար աշխարհին ներկայանալ որպէս իր դրացիին նկատմամբ յաւիտենական թշնամութիւն սերմանող և ժողովուրդներու միջև բարի դրացնութեան ու փոխադարձ հասկացողութեան հակառակող ժողովուրդ ու պետութիւն: Միւս կողմէն, ցեղասպանութեան ու Ղարաբաղի գծով Թուրքիոյ յարձակողապաշտ դիւանագիտութեան դիմաց Հայաստանի լռութիւնը կրնայ, ներքին թէ արտաքին ճակատներու վրայ, տեսակ-տեսակ մեկնաբանութիւներու դուռ բանալ: Արդարև, ջարդ ու աքսոր տեսած հայութիւնը երբե՛ք, երբե՛ք պիտի չուզէ տեսնել Հայաստանի իշխանութիւնը՝ աշխարհաքաղաքական տուեալներէ մեկնելով և քաղաքական ու տնտեսական շահերու սիրոյն ցեղասպանութեան ու համազգային ոևէ՛ հիմնահարցի շուրջ զիջումներ կատարելու ընթացքին մէջ: Նման տպաւորութի՛ւնն իսկ մեր ժողովուրդի կեանքէն ներս խոր վէրք մը կրնայ յառաջացնել:
Է) Արդարև, միջազգային համայնքին զօրակցութեամբ Թուրքիոյ կողմէ ականուած դաշտ մը մուտք կը գործէ Հայաստան: Ամէն բանէ առաջ հարկ է հեռու մնալ Հայաստանը տկարացնող փորձերէ: Հայաստանը բանակցութիւններուն պէտք է ներկայանայ զօրեղ, ինքնավստահ ու պահանջատէր: Արդ, առաջին, Մեր կարծիքով, սկսելիք բանակցութիւնները ի յառաջագունէ մերժելը հեռատես քաղաքականութիւն մը չէ: Նման մօտեցում հեշտ կերպով պիտի չդիտուի միջազգային համայնքին կողմէ (թող Թուրքիա՛ն դիմէ նման քայլի): Երկու երկիրներու միջև առանց պայմանի դիւանագիտական յարաբերութիւնները ճշդելու միտող բանակցութիւններուն հարկ է մասնակցիլ՝ միշտ յիշեցնելով Թուրքիոյ և միջազգային համայնքին թէ հայ ժողովուրդը կը մնայ պահանջատէր իր արդար դատին: Երկրորդ, որպէսզի կարելի ըլլայ վանել մեր ժողովուրդի զաւակներուն մտքին մէջ արմատացած մտավախութիւնը, անհրաժեշտ է որ Հայաստանի Հանրապետութեան Նախագահ Նորին Վսեմութիւն Սերժ Սարգսեան հայ ժողովուրդին վստահեցնէ թէ բոլոր պարագաներուն ցեղասպանութիւնը բանակցութեան նիւթ չի կրնար ըլլալ և թէ հայութիւնը կը մնայ պահանջատէր իր իրաւունքներուն: Նաև անհրաժեշտ է որ ներքին խորհրդակցութիւններու ճամբով յիշեալ գործընթացքին մասնակից դառնան թէ՛ Հայաստանի, թէ Ղարաբաղի և թէ Սփիւռքի պատասխանատու կառոյցները: Եւ երրորդ, երբ բանակցութիւնները հասնին այն կէտին, ուր ցեղասպանութեան հարցը կը սկսի արծարծուիլ կամ հարկ է արծարծել, ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՊԵՏՈՒԹԵԱՆ ՆԵՐԿԱՅԱՑՈՒՑԻՉՆԵՐԸ ՊԷՏՔ Է ՅՍՏԱԿՕՐԷՆ ԵՒ ԱՄԲՈ՛ՂՋ ՀԱՅՈՒԹԵԱՆ ԱՆՈՒՆՈՎ ԸՍԵՆ՝ ԹԷ ՑԵՂԱՍՊԱՆՈՒԹԻՒՆԸ ՊԱՏՄԱԿԱ՛Ն ԻՐՈՂՈՒԹԻՒՆ Է, ԱՆՈՐ ՇՈՒՐՋ ԿԸ ՄԵՐԺԵ՛ՆՔ ԲԱՆԱԿՑԻԼ ԵՒ ԿԸ ՊԱՀԱՆՋԵՆՔ ՈՐ ԹՈՒՐՔԻԱՆ ՃԱՆՉՆԱՅ ԻՐ ԳՈՐԾԱԾ ՑԵՂԱՍՊԱՆՈՒԹԻՒՆԸ: Ա՛յս կը սպասեն թրքական եաթաղանին զոհ մեր մէկուկէս միլիոն նահատակները: Ա՛յս կը սպասէ իր նահատակներու սրբազան կտակին հաւատարիմ հայ ժողովուրդը: Արդարև, նահատակներու սրբազան կտակը և ժողովուրդին կամքը վեր են ամէն տեսակ ժամանակաւոր ու միակողմանի շահերէ: Պէտք չէ թոյլ տալ որ Թուրքիան այս բանակցութիւններու ճամբով անպատժելիութեան վկայագիր ստացած ըլլալու ինքնավստահութեամբ ներկայանայ միջազգային համայնքին: Ու թող աշխարհը իմանայ, և գիտէ՛, թէ արդարութեա՛ն ճամբով միայն կարելի է հաստատել բարի դրացնութիւն և փոխադարձ վստահութիւն ժողովուրդներու ու պետութիւններու միջև:
Ուզեցինք մեր ազգը տագնապեցնող վերոյիշեալ հիմնահարցին գծով Մեր տեսակէտը յստակօրէն պարզել մեր ժողովուրդի զաւակներուն, այն խոր հաւատքով ու վստահութեամբ, որ բոլոր պայմաններուն մէջ մեր ազգը, ի Հայաստան և ի սփիւռս աշխարհի, միշտ պիտի մնայ միակամ ու պահանջատէր՝ համախմբուած իր հայրենիքին և գերագոյն արժէքներուն ու ձգտումներուն շուրջ:
Հայրապետական օրհնութեամբ,
ԱՐԱՄ Ա. ԿԱԹՈՂԻԿՈՍ
ՄԵԾԻ ՏԱՆՆ ԿԻԼԻԿԻՈՅ
http://report.am/AM/reporter/2558
REAL_ist
24.09.2009, 08:40
բացարձակապես անորոշ է, Թուրքիան գուցե համակարծիք է Ադրբեջանի հետ, որ Ղարաբաղի խնդիրը Ադրբեջանի ներքին գործերն են, իսկ Հայաստանը խախտել է Ադրբեջանի սահմանները։ Ղարաբաղի միջազգայնորեն ճանաչված սահմաններ էլ չկան, որ գոնե սահմանվի թե որոնք են Ադրբեջանի սահմանների անխախտելիության սկզբունքները, որ Հայաստանը պարտավորվում է հարգել… Իրականում ավելի լավ կլիներ, որ այդ արձանագրություններում սահմանվեր Ղարաբաղյան կոնֆլիկտի ներկայիս կարգավիճակը (ստատուսը) ու Թուրքիայի այդ հարցում միջամտության աստիճանը, քան թե նման լղոզված ու վերացական կետեր սահմանվեին, որոնք կարելի է ամեն կերպ մեկնաբանել։ Կարճ ասած Մանուկյանը յուղ է վառում։Մի կողմից ցանկանում ենք, որ այդ երկու գործընթացները իրար հետ կապված չլինեն, մյուս կողմից մտահոգություն հայտնում արձանագրությունների մեջ ժողովուրդների և ազգերի ինքնորոշման սկզբունքի բացակայության կապակցությամբ, որի վերաբերյալ կոնկրետ Թուրքիայի հետ որևէ վեճ կամ վիճելի իրավիճակ տեղ չունի: Այդքան էլ արդարացի ցանկություն չի. նույն կերպ կարող ենք մտահոգվել, որ արձանագրությունների մեջ վերահաստատված չեն վեճերի խաղաղ կարգավորման կամ մարդու իրավունքների համընդհանուր հարգման սկզբունքները:;)
Ինչ մնումա սահմանների հաստատմանը, ապա հնարավոր չեն բաց սահմաններ առանց դրանց ճանաչման: Հայաստանը միջազգային կազմակերպություններին մասնակցության ուժով` ipso facto արդեն իսկ ճանաչում է Թուրքիայի սահմանները, քանի որ դրանք ճանաչված են միջազգային հանրության կողմից և մասնավորապես պաշտպանվում են ԵԱՀԿ եզրափակիչ ակտով ձևակերպված սահամնների անխախտելիության սկզբունքի ուժով:
Եվ մի կարևոր հանգամանք էլ, այբ բոլոր սկզբունքները առանց սույն արձանագրությունների մեջ նշվելու էլ պարտադիր են Հայասատնի համար, միջազգային իրավունքի սկզբունքները հարգելու պարտականությունը ամրագրված է բազմաթիվ երկկողմ և բազմակողմ պայմանագրերում, որոնց մասնակից է ՀՀ-ն:
murmushka
24.09.2009, 12:33
Վավերացնում են մինչև ստորագրելը՞
Էրդողանը պատրաստ է ներկայացնել Արձանագրությունները խորհրդարանի քննարկմանը
10:21 • 24.09.09
Էրդողանը պատրաստ է ներկայացնել Արձանագրությունները խորհրդարանի քննարկմանը
Թուրքիայի վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը երեկ հայտարարել է, որ ինքը պատրաստվում է Հայաստանի հետ դիվանագիտական կապեր հաստատելու վերաբերյալ համապատասխան փաստաթղթերը երկրի խորհրդարան ներկայացնել հոկտեմբեր ամսվա սկզբին՝ մինչև երկու երկրների նախագահների միջև կայանալիք հույժ կարևոր հանդիպումը, հայտնում է Reuters-ը։
Էրդողանն իր՝ արտաքին քաղաքականությանը նվիրված լայնածավալ ելույթի ժամանակ, որը տեղի է ունեցել Փրինսթոնի համալսարանում, նշել է, որ Հայաստանի հետ բանակցությունները «թևակոխել են կարևոր փուլ»։
«Եթե մենք ներկա պահին որևիցե նախապաշարմունք կամ որոշ ներքաղաքական մտահոգություններ չտեսնենք, ապա ես կարծում եմ, որ Հայաստանի և Թուրքիայի միջև նախաձեռնած համաձայնագիրը կարող է ներկայացվել Թուրքիայի խորհրդարան՝ այն վավերացնելու համար։ Մենք հույս ունենք, որ այդ քայլերը կձեռնարկվեն հաջորդ ամսվա 10-ին կամ 11-ին»,- հայտարարել է Էրդողանը։
REAL_ist
24.09.2009, 13:11
Վավերացնում են մինչև ստորագրելը՞ Այո: Միջազգային պայմանագրի պարտադիր ուժի վերաբերյալ պետության համաձայնությունը, որի արտահայտման ձևերից է վավերացումը, պայմանագրի կնքման վերջին փուլն է և իրականացվում է այն ստորագրելուց հետո:
One_Way_Ticket
24.09.2009, 13:19
Ինչ մնումա սահմանների հաստատմանը, ապա հնարավոր չեն բաց սահմաններ առանց դրանց ճանաչման:
Ինչքան գիտեմ հնարավոր է, ու օրինակներ կան: Ռուսաստանից ով չի ալարում, ինչ-որ բան պահանջում է. Ճապոնիան` Կուրիլները, Ֆինլանդիան` Կարելիան, Մերձբալթները` Կալինինգրադը: Սակայն այդ սահմանները փակ չեն: Չնայած ես նրբությունները չգիտեմ, գուցե մեր դեպքը առանձնահատուկ է:
REAL_ist
24.09.2009, 13:51
Ինչ որ բան պահանջելը և սահմանների ճանաչումը տարբեր բաներ են;)
One_Way_Ticket
24.09.2009, 14:25
Էստոնիան և Լատվիան Ռուսաստանի հետ սահմանների մասին պայմանագիր կարծեմ մինչև օրս էլ չեն ստորագրել (կամ վերջին տարիներին են ստորագրել):
Հարգելի Հայրենակիցներ.
եթե դուք դեմ եք հայ-թուրքական քիրվայությանը
եթե դուք դեմ եք Կարսի պայմանագրի վավերացմանը
եթե ցեղասպանության հարցի կասկածի տակ դնելը համարում եք ստորություն
և
եթե դուք դեռևս չեք կորցրել հույսը, որ էս ամեն ինչը կարելի է կանխել
առաջարկում եմ սեպտեմբերի 25-ին ժամը 15.00-ին Մյասնիկյանի արձանի մոտ մասնակցել Միացում շարժման կազմակերպած բողոքի ակցիային: Ժամանակն է, մի կողմ դնել բոլոր ամբիցիաները ու գիտակցել, որ դանակը ոսկորին է հասել: Ժամանակն է խոսքից անցնել գործի:
REAL_ist
24.09.2009, 14:56
Էստոնիան և Լատվիան Ռուսաստանի հետ սահմանների մասին պայմանագիր կարծեմ մինչև օրս էլ չեն ստորագրել (կամ վերջին տարիներին են ստորագրել):Երեքն էլ ԵԱՀԿ անդամ են և դրա ուժեվ էլ ճանաչում են միմյանց սահմանները, քանի որ ԵԱՀԽ եզրափակիչ ակտում նշվում է, որ "անդամ պետությունները անխախտ են դիտում միմյանց սահմանները, .....այժմ և հետագայում ձեռնպահ կմնան այդ սահմանների նկատմամբ ոտնձգությունից":
Հարգելի Հայրենակիցներ.
եթե դուք դեմ եք հայ-թուրքական քիրվայությանը
եթե դուք դեմ եք Կարսի պայմանագրի վավերացմանը
եթե ցեղասպանության հարցի կասկածի տակ դնելը համարում եք ստորություն
և
եթե դուք դեռևս չեք կորցրել հույսը, որ էս ամեն ինչը կարելի է կանխել
առաջարկում եմ սեպտեմբերի 25-ին ժամը 15.00-ին Մյասնիկյանի արձանի մոտ մասնակցել Միացում շարժման կազմակերպած բողոքի ակցիային: Ժամանակն է, մի կողմ դնել բոլոր ամբիցիաները ու գիտակցել, որ դանակը ոսկորին է հասել: Ժամանակն է խոսքից անցնել գործի:
իսկ որն՞ է գործը : երթը՞, քայլերգը, թուղթի վրա նկարներ նկարելը՞, հրապարակում խոսալ, զրուցել, սեմուչկա չրթելը՞: թե մի ուրիշ գործ է նախատեսվում
իսկ դանակը վաղուց ոսկորն էլ է կտրել անցել: ;)
իսկ որն՞ է գործը : երթը՞, քայլերգը, թուղթի վրա նկարներ նկարելը՞, հրապարակում խոսալ, զրուցել, սեմուչկա չրթելը՞: թե մի ուրիշ գործ է նախատեսվում
իսկ դանակը վաղուց ոսկորն էլ է կտրել անցել: ;)
Քո գրածից երևաց, որ դու վերջին կրիտերիային՝
եթե դուք դեռևս չեք կորցրել հույսը, որ էս ամեն ինչը կարելի է կանխել
չես բավարարում, ինչը ցավալի է (-1) :(
եթե դուք դեռևս չեք կորցրել հույսը, որ էս ամեն ինչը կարելի է կանխել
Ապեր, հենց կանխեք, մի հատ խաբար կանեք: Մի քանի հոգի, հրապարակում դիեատա պահելով են ուզում կանխեն, ոնց որ բան էլ դեռ չեն կանխել, բացի Էձիկի համապատասխան տեղերից կախվելուց;
Ապեր, հենց կանխեք, մի հատ խաբար կանեք: Մի քանի հոգի, հրապարակում դիեատա պահելով են ուզում կանխեն, ոնց որ բան էլ դեռ չեն կանխել, բացի Էձիկի համապատասխան տեղերից կախվելուց;
Ինչ որ բան ուզեցիր ասել, բայց բան դուրս չեկավ:
Ուղղակի իրականության հետ եզր չունեն, որտև Սերժը էդ համայն հայության հարցը աչքիդ առաջ բռնաբարում ա, իսկ դու թուլացած հաճույք ես ստանում ու ասում. «ինձ թվում ա, որ ինքը չի ստորագրի, հրաժարական կտա»:
Ինձ էլ արդեն սկսում ա թվալ, որ իմ մի շարք հայրենակիցների դուր ա գալիս բռնաբարվելը:
Ինձ էլ ա թվում Չուկ:
Ապեր, հենց կանխեք, մի հատ խաբար կանեք: Մի քանի հոգի, հրապարակում դիեատա պահելով են ուզում կանխեն, ոնց որ բան էլ դեռ չեն կանխել, բացի Էձիկի համապատասխան տեղերից կախվելուց;
Տրիբուն ես Միացում-ի ակցիայի մասին եմ խոսում, ոչ թե հրապարակում դիետա պահողների: Ոնց որ դու էլ վերջին կրիտերիային չբավարարեցիր (-2) :(
SlimShady
25.09.2009, 11:25
Բարի օր,ես նորեկ եմ ձեր քննարկումներին,հուսամ փոխադարձ հետաքրքիր կլինի:)
նախ քաղաքական որոշումների ընդունման դրդապատճառներն է պետք ուսումնասիրել,որպեսզի հասկանալ գործընթացը ամբողջությամբ.
իմ սուբյեկտիվ կարծիքով Սերժ Ազատիչը՝ ստանալով համաշխարհային ուժային կենտրոնների համաձայնությունները,սկսեց "մերձեցման" գործընթացը,բայց ինչու՞ հարց է ծագում,միթե Սերժը 24 ժամ մտածում եր ՝ինչ աներ համայն հայության համար և վերջում եկավ այս "փառահեղ" մտահաղացումը՞ իհարկե ո՝չ,
Խնդիրը Հայաստանում է,Հայաստանի խիստ ծանր տնտեսական վիճակը,Ազատիչը իր խորհրդականներին լսելով,որոշում է սկսել այս Հայ-թուրքական "խաղը" ներքին բազմահազար խնդիրներից հանրության ուշադրույունը շեղելու համար,
Նա շատ լավ հասկանում է,որ իր աթոռը տակից փախնում է,դրա համար,իմ կարծիքով միայն իր պաշտոնը պահպանելու համար սկսեց այս ամենը,չգիտակցելով,կամ գիտակցելով բայց իրան մեկ լինելու պատճառով, դարակազմիկ սխալներ գործեց,գործում է և կգործի.
Ցավը նրանում է,որ շատ անհեռատես մարդիք ուղղակի հիանում են Սերժի՝ "փայլուն" դիվանագիտությամբ:D
Այստեղ (http://www.akumb.am/blog.php?b=443) իմ կողմից առաջարկներ են: Ավելացրեք ձեր առաջարկները, քննարկենք:
Տրիբուն ես Միացում-ի ակցիայի մասին եմ խոսում, ոչ թե հրապարակում դիետա պահողների: Ոնց որ դու էլ վերջին կրիտերիային չբավարարեցիր (-2)
Ապեր, էս պահի դրությամբ դեռ երկու հոգի չեն բավարարել քո բոլոր կրիտերիաներին: Փաստորեն ահագին բազմամարդ ակցիա ա լինելու:
Ապեր, էս պահի դրությամբ դեռ երկու հոգի չեն բավարարել քո բոլոր կրիտերիաներին: Փաստորեն ահագին բազմամարդ ակցիա ա լինելու:
Չէ ապեր, երկու հոգի չեն բավարարել, երկու հոգի էլ բավարարել են: Մնացած 3200000-ը չի արտահայտվել:
Mephistopheles
25.09.2009, 12:43
Չէ ապեր, երկու հոգի չեն բավարարել, երկու հոգի էլ բավարարել են: Մնացած 3200000-ը չի արտահայտվել:
երանի քո հավեսին որ կատակում ես
Չէ ապեր, երկու հոգի չեն բավարարել, երկու հոգի էլ բավարարել են: Մնացած 3200000-ը չի արտահայտվել:
Ապեր, ազգային հարցը ծաղրի ես վերածում: Հիմա փաստորեն էտ Միացուցումում եկու հոգի են, ու լիքը չարտահայտվածներ ?? Բա ժամանակ չմնաց, էսօր չի էտ կանխարգելիչ հավաքը ?? Մի երևկու հատ կանխարգելման լավ մեթոդ գիտեմ: Ռեզին եք վերցնում հետներդ ու քաշում եք Սերժի գլխին: Բալքիմ շունչի կտրվի, թե չէ նա հրաժարական տվողը չի:
Ինչու՞ եք, ծաղրում, Մեֆիստո, Տրիբուն: ՀԱԿը ժամանակվոր կամավոր ազատեց բեմը, որ մյուսներն ակտիվանան, չէ՞: Свято место пусто не останется: Հիմա Միացումն է կետային պահանջով հանրահավաք առաջարկում: Ես գնում եմ:
Ինչու՞ եք հեգնում, բա որ հանկարծ իրոք 3200000 -ն արձագանքի, այդ ժամանակ կսկսեք գովել ՀԱԿ-ին, թե՝ տեսա՞ք ինչ խելոք բան արեց , որ ձեռքերը լվաց:
Ինչու՞ եք, ծաղրում, Մեֆիստո, Տրիբուն: ՀԱԿը ժամանակվոր կամավոր ազատեց բեմը, որ մյուսներն ակտիվանան, չէ՞: Свято место пусто не останется: Հիմա Միացումն է կետային պահանջով հանրահավաք առաջարկում: Ես գնում եմ:
Ինչու՞ եք հեգնում, բա որ հանկարծ իրոք 3200000 -ն արձագանքի, այդ ժամանակ կսկսեք գովել ՀԱԿ-ին, թե՝ տեսա՞ք ինչ խելոք բան արեց , որ ձեռքերը լվաց:
Ի դեպ միացման փաստացի ղեկավարը ՀԱԿ-ից է :)
Տատ, անձամբ ես Միացման քայլերը ողջունում եմ: Սակայն, եթե ՀԱԿ-ը հարթակն ազատել է, դա դեռ չի նշանակում, որ մեզնից ամեն մեկը չի կարող սեփական կարծիքը, այդ թվում հեգնական ունենալ թե այդ մյուսների, թե հենց ՀԱԿ-ի մասին: Այ քո գրածն էլ է հեգնանք ;)
Մինչդեռ ամեն մեկս սեփական դատողությունների լայն դաշտ ունենք:
Հ.Գ. Ի տարբերություն ՀՅԴ-ՄՅԴ-ների, միացումն իր անելիքը նոր չի սկսել: Այլ հարց, որ նրա բազում կոչերին արձագանքողները այս երկար ժամանակամիջոցում սակավ էին: Դանակը ոսկորին հասավ, որ մի քանիսը զարթնեցին:
Ինչու՞ եք, ծաղրում, Մեֆիստո, Տրիբուն: ՀԱԿը ժամանակվոր կամավոր ազատեց բեմը, որ մյուսներն ակտիվանան, չէ՞: Свято место пусто не останется: Հիմա Միացումն է կետային պահանջով հանրահավաք առաջարկում: Ես գնում եմ:
Ինչու՞ եք հեգնում, բա որ հանկարծ իրոք 3200000 -ն արձագանքի, այդ ժամանակ կսկսեք գովել ՀԱԿ-ին, թե՝ տեսա՞ք ինչ խելոք բան արեց , որ ձեռքերը լվաց:
Տատ ջան, իմ արև, եթե քո ասած թվից տաս անգամ պակաս մարդ էլ հավաքվի, ես կթքեմ ՀԱԿ-ի վրա, ու կմիանամ նոր համահայկական շարժմանը, կպահանջեմ ԱԳՆ հրաժարականը, ու կաշխատեմ կանխարգելել հայ-թուրքական քիրվայությունը:
Բայց որ հայտարարված կանխարգելիչ միջոցառումների հետ ծանոթանում եմ, ինչ-որ հավատս չի գալիս, որ դրանից բան դուրս կգա: Էսօր մի քանի հարյուր ոգևորված երիտասարդ ենք տեսնելու, ջահերով-բանով, որոնք թուրքական մի երկու դրոշ կվառեն ու կգոռան Էձիկ հեռացիր: Հիմնական ստրոգրողի` Սերոժի, անունը ոչ մեկը չի գոռալու ու հրաժարական չի պահանջելու, քանի որ նախ Սերոժն ու նրա հետ ասոցացվածները Միացումի սպոնսորներն են, երկրորդ, մեր հայրենասեր երիտասարդները իրենց թույլ չեն տա ապակայունացնող կոչեր հնչեցնել:
Ի դեպ միացման փաստացի ղեկավարը ՀԱԿ-ից է
Էս միացումն ու միասնը տարբեր բաներ են ??? :D
Տրիբուն ձյա, Միացումը խառնում ես Միասինի հետ:
Միացումը Սեֆիլյան Ժիրայրը, Փոստանջյան Զարուհին, Տեր-Աբրահամեան Հրանտը, Խզմալյան Տիգրանն ու մյուսներն են: Այսինքն ՀԱԿ-ի ու Ժառանգության որոշ գաղափարախոսության կրողներ + մի քանի էդ երկու ուժերի չանդամակցող անհատներ:
Տրիբուն ձյա, Միացումը խառնում ես Միասինի հետ:
Միացումը Սեֆիլյան Ժիրայրը, Փոստանջյան Զարուհին, Տեր-Աբրահամեան Հրանտը, Խզմալյան Տիգրանն ու մյուսներն են: Այսինքն ՀԱԿ-ի ու Ժառանգության որոշ գաղափարախոսության կրողներ + մի քանի էդ երկու ուժերի չանդամակցող անհատներ:
կարճ ասած, ինչպես միշտ, հայկական վարյանտով, աջաբ սանդալ
Բա ասեք գնամ միտինգի :hands
կարճ ասած, ինչպես միշտ, հայկական վարյանտով, աջաբ սանդալ
Բա ասեք գնամ միտինգի :hands
Չնայած կարծում եմ (վստահ եմ), որ անարդյունավետ բան ա, բայց կարողանալուս դեպքում ես կմասնակցեի էս ակցիաներին :)
Չնայած կարծում եմ (վստահ եմ), որ անարդյունավետ բան ա, բայց կարողանալուս դեպքում ես կմասնակցեի էս ակցիաներին :)
Դե Չուկ ջան, ինչի չէ որ: Մենք հո սովոր ենք աննպատակ ակցիաներին մասնակցելուն: Մենակ չասեն պիտի սոված մնանք:
Դե Չուկ ջան, ինչի չէ որ: Մենք հո սովոր ենք աննպատակ ակցիաներին մասնակցելուն: Մենակ չասեն պիտի սոված մնանք:
Աննպատակն ու անարդյունավետը իրարից էապես տարբերվող բաներ են :)
Ապեր, էս պահի դրությամբ դեռ երկու հոգի չեն բավարարել քո բոլոր կրիտերիաներին: Փաստորեն ահագին բազմամարդ ակցիա ա լինելու:
Էս միացումն ու միասնը տարբեր բաներ են ??? :D
կարճ ասած, ինչպես միշտ, հայկական վարյանտով, աջաբ սանդալ
Բա ասեք գնամ միտինգի :hands
Ապեր, չլինի միտքդ փոխիր? Ափսոս արդեն ուշ ա: :P
Չնայած կարծում եմ (վստահ եմ), որ անարդյունավետ բան ա, բայց կարողանալուս դեպքում ես կմասնակցեի էս ակցիաներին :)
Աննպատակն ու անարդյունավետը իրարից էապես տարբերվող բաներ են :)
Չուկ, ճիշտ ես, անարդյունավետ ա: Իմ մոտ էլ էդ կարծիքը ձևավորվեց: Բայց ինչպես նկատեցիր աննպատակ չի:
Արդյունավետ կլիներ, եթե լայն մասաներ քնից արթնանային ու իսկապես միացում լիներ: Փորձը ցույց ա տալիս, որ լայն մասսաները քնած են: Ճիշտ է քնած ժամանակ էլ են հայրենասիրությունից ու էս ամեն ինչի անթույլատրելիությունից խոսում, բայց երբեք խոսքը գործի չի հասնում:
Աննպատակ չի, որովհետև հետապնդում է որոշակի նպատակներ ու լավ է, որ առնվազն մի խումբ մարդ իսկապես փորձում է ինչ որ բանի հասնել, այլ ոչ թե երկօրյան սուտի հացադուլ ու ինչ-որ նախարարի հրաժարական պահանջել:
նախ քաղաքական որոշումների ընդունման դրդապատճառներն է պետք ուսումնասիրել,որպեսզի հասկանալ գործընթացը ամբողջությամբ.
իմ սուբյեկտիվ կարծիքով Սերժ Ազատիչը՝ ստանալով համաշխարհային ուժային կենտրոնների համաձայնությունները,սկսեց "մերձեցման" գործընթացը,բայց ինչու՞ հարց է ծագում,միթե Սերժը 24 ժամ մտածում եր ՝ինչ աներ համայն հայության համար և վերջում եկավ այս "փառահեղ" մտահաղացումը՞ իհարկե ո՝չ,
:ok
Պետք չէ գերագնահատել ՍՍ-ին: Նրա որոշումները պայմանավորված չեն միայն իր կամքով կամ խելքով (նույնիսկ դրանց պակասության դեպքում):
Դուք համաձայն չէ՞ք, որ Հայաստանի նման փոքր և անհաջող պատմա-աշխարհագրական դիրքով երկրի նախագահը ստիպված է ընդունել ուժեղների պայմանները: Մանավանդ՝ արտաքին քաղաքականության մեջ: Ներքինին որոշ չափով կարող է ազդել իհարկե, բայց ոչ՝ արտաքինին: Եվ ցանկացած ընդդիմադիր գործիչ, ազնիվ և հայրենասեր, հայտնվելուվ «վերևում», ստիպված կլինի անել այն, ինչ իրեն ստիպում է ուժեղ թշնամին, այլ ոչ՝ այն ինչ ստիպում է իրեն ընտրող ժողովուրդը:
Հայաստանին պարզապես ստիպում են դիրքորոշում ընդունել, քանի որ մեր դիրքը թույլ է, ուզում է սուրբ լինի նախագահը: Իհարկե կառավարության ազնվությունից ու ունակություններից կախված է կոմպրոմիսսի չափը, գինը, ներքին գործերի հավասարակշռությունը, ինչ հիմա այլանդակ վիճակում է: Բայց այդ ամենը կախված է մեծ չափով արտաքին գործերից, որտեղ Հայաստանը ասելիք չունի, մենակ է և ...թույլ:
ՍՍ հիմնական սխալն էր, որ ավելի երկար չկարողացավ ձգել, նրան շուտ ստիպեցին քայլել միջազգային արահետով (գուցե և իր աթոռի անկայունության պատճառով), մեր դեպքում լռությունն ու անորոշությունն ավելի ստաբիլ էր, քան արտաքին բարձրաձայն դիրքորոշումը:
Ոչ միայն արտաքին թշնամին ստիպեց, այլ՝ նույն Լևոնը, շատ լավ գիտակցելով, ինչ թակարդի մեջ է ու շարժման ազատություն չունի ցանկացած Հայաստանի նախագահ: , Թե՞ ինքը կաներ, ինչ ուզում է (կամ ուզում ենք մենք):D:
Գուցե դուք կարծում եք, որ մեր արդար պահանջներն ինչ որ մեկին հետաքրքրում են, կամ ո՞ւժ են տալիս մեր արգումենտներին, որ մենք կարող ենք հավասար ոտքի՞ց խոսել Թուրքիայի հետ::o
Չեր կարելի նույնիսկ հասնել Թուրքիայի հետ խոսելուն, հետաձգելով ու լռելով թեկուզ, քանի որ միանգամից ամեն բան տեղն է ընկնում՝ նրանք մեզնից ուժեղ են, նրանց օրենքը կանցնի, բնության կանոն է: Դա վախկոտություն չի, այլ սեփական ուժի ճիշտ գնահատական:
Ադրբեջանի հետ գուցե և կարելի էր «զրուցել», որոշակի հավասարում կա՝ հաղթանակած կողմ լինելով: Բայց այդ դեպքում էլ մեր աչքն են կոխում «ագրեսսիան», իսկ մենք ուզում ենք, որ մեզ միայն սիրեն: Ո ՞վ է կոխում-էլի Թուրքիան ու «դեմոկրատական աշխարհը»՝ նրանք ուժեղն են, բացի այդ Ադրբեջանը չի ամաչում նրանց ո-ը մտնել իր նավթով կամ ռուսամետությամբ:
Իսկ մենք գոռոզ-գոռոզ ուզում ենք ամեն ինչ, բայց պատրաստ չենք մեր իրական ուժերը գնահատել ու հալներովս մնալ:
Խորամանկությու՞ն-:angryոչ, մենք ազնիվ ենք:
Լռել՞ ու ընդհատակ անցնել, մեզ խուլ ու համրի տեղ դնել՞ -:angryոչ, մենք վախկոտ չենք:
Օգնություն, ազդեցիկ կողմնակից գտնե՞լ-:angryոչ, մենք ծախվող չենք:
:angry
Ես համարում եմ, որ պետք է գնալ մաիտինգի և «ստիպել» ՍՍ չստորագրել այդ փաստաթուղթը: Ավելի շուտ՝ առիթ տալ նրան, հիմնվելով իր բնակչության դժգոհությանը, ետ կանգնել, նորից հետաձգել, պատասխան չտալ, այո՝ ձևացնել, թե ինքը լսում է ժողովրդի ձայնը: Այ ամբիցիաների վերացման առիթ՝ ամեն գին տալ նպատակին հասնելու համար:
Միևնույն է՝ ստիպելու են: Թող ուշ լինի, թող ուրիշ նախագահ լինի, ավելի հաջող բազար կարողանա անել: Գուցե ՀԱԿ.ը՞:
lav tgha
25.09.2009, 16:45
http://www.piunik.com
Օգնէք մեզ, միասին, մեր համատեղ ուժերով առաջը բռնել պատմական սխալի, քանի դեռ միկաթիլ յոյս է մնացել, պէտք է պայքարել:
Մեզ ուղարկէք ձեր առաջարկները, յօդւածները, լուրերը, որ տեղադրենք կայքի վրայ, եւ բոլորին հասանելի դարձնենք, իսկ եթէ չէք ցանկանում դա անել, գոնէ տարածէք այս կայքի հասցեն ձեր ընկերների եւ բարեկամների մէջ, որ նրանք էլ իրենց հերթին անեն դա:
Մեզ հետ կարող էք կապւել
[email protected] հասցէով:
Շնորհակալութիւն
Բա ասեք գնամ միտինգի :hands
Տրիբուն, ախպոր պես, գնա, իմ ֆոտոն էլ վերցրու, ասա՝ ինքն էլ ա ստեղ:oy
Տրիբուն, ախպոր պես, գնա, իմ ֆոտոն էլ վերցրու, ասա՝ ինքն էլ ա ստեղ
Տատ ջան, քո նկարը ՀԱԿ-ի միտինգին եմ տանելու առաջին շարք, 5x3 մետրի վրա:oy
http://www.piunik.com
Օգնէք մեզ, միասին, մեր համատեղ ուժերով առաջը բռնել պատմական սխալի, քանի դեռ միկաթիլ յոյս է մնացել, պէտք է պայքարել:
Մեզ ուղարկէք ձեր առաջարկները, յօդւածները, լուրերը, որ տեղադրենք կայքի վրայ, եւ բոլորին հասանելի դարձնենք, իսկ եթէ չէք ցանկանում դա անել, գոնէ տարածէք այս կայքի հասցեն ձեր ընկերների եւ բարեկամների մէջ, որ նրանք էլ իրենց հերթին անեն դա:
Մեզ հետ կարող էք կապւել
[email protected] հասցէով:
Շնորհակալութիւն
Շնորհակալություն այս կայքի համար: Մի քանի առաջարկ: Վերևի շապիկին է նայում, վերևի նկարը, զգում էի որ ինչ-որ բան պակաս է: Կարծում եմ, որ կարելի է ավելացնել ԼՂՀ-ի տատիկի ու պապիկի արձանը, որպես կարևոր խորհրդանիշ, Հայաստանի զինանշանը, մեկ կամ երկու խաչքար, Մասիսի առջև անպայման բարդու նկար ավելացնել, մի քիչ բացացնել Եռագույն դրոշի գույները, ու նաև ողջ ֆոնի վրա երևում է դաշտ, սար, երկինք, բայց ոչ մի տեղ ջուր չի երևում, կարծում եմ պետք է ջուր ավելացնել, որը կխորհրդանշի «ծովից ծով Հայաստանը», կարելի է ասենք ներքևում էդ նպատակով Սևանից մի հատված դնել:
Մնացածը կարծես թե նորմալ ու լավ է: Պարզապես շապիկն էր փոքր-ինչ աղքատիկ: Անկախ նրանից, փոփոխությունները կանեք, թե ոչ, ուզում եմ շնորհակալություն հայտնել հայրենասիրական կայքի համար՝ իսկական հայորդու գործ է:
Մեղապարտ
26.09.2009, 01:06
Քվեարկել եմ կողմ ,քանի որ կարծում եմ այլևս թաքցնելու բան չկա:
Քվեարկել եմ կողմ ,քանի որ կարծում եմ այլևս թաքցնելու բան չկա:
Իսկ թաքցնելու ինչ պիտի լիներ, որ դեմ քվեարկեիր?
Ի՞նչ եղավ, մարդ հավաքվե՞ց:
Ի՞նչ եղավ, մարդ հավաքվե՞ց:
Իմ սպասածից քիչ: :(
Բայց հույսս չեմ կտրում: Պետք ա արվի հնարավոր ամեն բան, մեր բողոքը արտահայտելու համար:
lav tgha
26.09.2009, 01:51
Շնորհակալություն այս կայքի համար: Մի քանի առաջարկ: Վերևի շապիկին է նայում, վերևի նկարը, զգում էի որ ինչ-որ բան պակաս է: Կարծում եմ, որ կարելի է ավելացնել ԼՂՀ-ի տատիկի ու պապիկի արձանը, որպես կարևոր խորհրդանիշ, Հայաստանի զինանշանը, մեկ կամ երկու խաչքար, Մասիսի առջև անպայման բարդու նկար ավելացնել, մի քիչ բացացնել Եռագույն դրոշի գույները, ու նաև ողջ ֆոնի վրա երևում է դաշտ, սար, երկինք, բայց ոչ մի տեղ ջուր չի երևում, կարծում եմ պետք է ջուր ավելացնել, որը կխորհրդանշի «ծովից ծով Հայաստանը», կարելի է ասենք ներքևում էդ նպատակով Սևանից մի հատված դնել:
Մնացածը կարծես թե նորմալ ու լավ է: Պարզապես շապիկն էր փոքր-ինչ աղքատիկ: Անկախ նրանից, փոփոխությունները կանեք, թե ոչ, ուզում եմ շնորհակալություն հայտնել հայրենասիրական կայքի համար՝ իսկական հայորդու գործ է:
Շատ շնորհակալութիւն ձեր տւած կարծիքի համար, ճիշտ է հաճելի կլիներ որ ձեր բոլոր ասածներն էլ լիներ նկարում, բայց մի փոքր դժւար կլինի Դիզայնի առումով, դրանց բոլորին տեղ տալ այդ փոքր բաժնի մէջ, սակայն կարելի է վերեւի շապիկը դարձնել փոփոխական, շաբաթը, կամ ամիսը մէկ փոխել այն. իսկ ինչ վերաբերւում է նեղւածքին, ապա պէտք է համաձայնեմ ձեր հետ, քանզի իսկականից նեղւածք է զգացւում, դա մօտ ապագայում կը կարգաւորւի երբ վերջնականապէս պատռաստւի կայք էջի իսկական տեսքը, իսկ եթէ նիւթների վերաբերեալ կարծիքներ կան, կամ բաժիների աւելացում, կը խնթրեի որ ինձ ասել դրա մասին:
Շնորհակալութիւն.
Mephistopheles
26.09.2009, 02:55
Ես համարում եմ, որ պետք է գնալ մաիտինգի և «ստիպել» ՍՍ չստորագրել այդ փաստաթուղթը: Ավելի շուտ՝ առիթ տալ նրան, հիմնվելով իր բնակչության դժգոհությանը, ետ կանգնել, նորից հետաձգել, պատասխան չտալ, այո՝ ձևացնել, թե ինքը լսում է ժողովրդի ձայնը: Այ ամբիցիաների վերացման առիթ՝ ամեն գին տալ նպատակին հասնելու համար:
Միևնույն է՝ ստիպելու են: Թող ուշ լինի, թող ուրիշ նախագահ լինի, ավելի հաջող բազար կարողանա անել: Գուցե ՀԱԿ.ը՞:
Բարլուս Տատ ջան, …խեր ըլնի էս ի՞նչ ես լսել որ որոշել ես միտինգի գնալ… մի քիչ շուտ չի՞… սպասի կստորագրի նոր կստիպենք…
Բայց ինչի՞ չես ուզում սերժը ստորագրի որ… ինքը ինչո՞վ ա պակաս… սիրուն էլ տղա ա … բորենու պես … սիպտակ մազերով սև ունքերով, բառսուկի թշերով… ինչն ա պակաս
ranchpar
26.09.2009, 04:00
Բարլուս Տատ ջան, …խեր ըլնի էս ի՞նչ ես լսել որ որոշել ես միտինգի գնալ… մի քիչ շուտ չի՞… սպասի կստորագրի նոր կստիպենք…
Բայց ինչի՞ չես ուզում սերժը ստորագրի որ… ինքը ինչո՞վ ա պակաս… սիրուն էլ տղա ա … բորենու պես … սիպտակ մազերով սև ունքերով, բառսուկի թշերով… ինչն ա պակաս
եդ հասկացանք...բայց դրա տեղը ավելի լավ ա նստիր ազգիդ մասին ինֆորմացիա կարդա...
Հակոբ Գեւորգյան
26.09.2009, 12:26
Հայերեն թարգմանությունը մի քիչ տարբեր է անգլերենից։ Այս ուղեցույցը մի լավ շինված ծուղակ է ՀՀ ապրող ժող.ի եւ ԹՀ ապրող Թուրք ազգից բացի այլ ժող.երի համար։ Կարծում եմ բոլոր Հայերը դեմ դուրս կգան սրան եւ Հայաստանը ստիպված չի շարունակի այս տեսակ շարժումը։
Սպասվելիք հայ –թուրքական թղթերի հետ կապված երևի հետաքրքիր է իմանալ ակումբցիների կարծիքը հայաստանյան և թուրքական քաղաքական խնդիրների մասին
Ստորև ես կներկայացնեմ իմ համեմատական վերլուծությունը և խոհանոցային կարծիք–մտորումները. Մյուսները երևի իրենցը.
Թուրքական գեոքաղաքական նպատակային դաշտի իմ համառոտ նկարագիրը.
Վերջին տարիների ամերիկյան անհաշվենկատ /ինչ որ առումով ինքնակործան/ գործողությունները Իրաքում և ռուսական թուլությունները կովկասում, խթան հանդիսացան թուրքական արտաքին քաղաքական ակտիվացման համար.
Ճշգրտորեն գնահատելով պահը, Թուրքիան սկսեց ակտիվ բանակցային, միջնորդական և այլևայլ քաղաքական գործունեություն ծավալել երկկողմ, ընդհանուր բանակցային, գաղտնի բանակցային և հրապարակային ֆորմատներով.
Առանձնապես, նրա մուտքը դեպի գլոբալ միջազգային ակտիվ քաղաքական դաշտ արագացվեց Իսրայել–Պաղեստինյան վերջին– Գազզայի ընդհարման հետ կապված. Մի քանի նուրբ դիվանադիտական քայլերով Էրդողանը իրեն հրամցրեց արաբների պաշտպանի դերում, /շահելով արաբների համակրանքը միջազգային այլևայլ քաղաքական ատյաններում/ և որպես գենոցիդի դեմ կռվող համամարդկային արժեքների համար պայքարող առաջամարտիկի դերում.
Հետագայում, տարբեր ֆորումներով իրացրած դիվանագիտական նուրբ քայլերով, /նույնիսկ դեմարշներով/ Թուրքիան ավելի ամրացրեց իր որպես ռեգիոնալ կարևորագույն պետության դերը.
Մինչ ահռելի ճիգերով /թե ռազմական, և թե քաղաքական/ Ռուսաստանը փորձում է դուրս գալ վրացիների հրահրած խաղերից /ու դեռ որ շարունակում է պարտվելը/, Թուրքիան առանց մի գնդակ արձակելու ու մի կոպեկ ծախսելու նվաճեց շատ խոստումնալից դիրքեր համարյա թե իր բոլոր հեռակա ու մոտակա հարևանների նկատմամբ.
Ունենալով քրդական հարց և ներսում և Իրաքյան /ու մյուս/ քրդերի հետ կապված, հակառակվելով ԱՄՆ–ին նաև բազաների և ճանապարհների հատկացման հարցում, թուրքերը կարողացան միջնորդական առաքելություն վերցնել թե Իսրայելի և թե Պարսկաստանի հետ կապված հարցերում.
Եթե գնահատելու լինենք թուրքական դիվանագիտական ճակատի լայնքն ու ինտենսիվությունը /Եվրոպական ինտեգրում, Կիպրոս, Ռուսաստան, Իսրայել, քրդեր, հայկական ցեղասպանության դեմ տարվող անընդհատ մանևրներ, Վրաստանի հետ դինամիկ տարանցիկ և գեոքաղաքական խաղեր, Հայաստանի շրջափակման մասնակցություն, ղարաբաղյան պրոցես մտնելը և այլն/, ապա տնտեսական աճի հետ միասին, թուրքական պետական զարգացման ընթացքը և դիվանագիտությունը կարող է գնահատվել որպես գերազանց.
Մի օրինակ բերեմ որը ցույց է տալիս թուրքական դիվանագիտական ուրույնությունը. Այն միակ երկիրն է, որտեղ տեղադրված Ինճիռլիկի ռազմական բազայի պայամանագիրը ընդամենը վեց ամսով է. Ամեն 6 ամիսը մեկ ԱՄՆ– ստիպված է այն վերակնքել պարտադրվող նոր պայմաններով. /Համեմատիր մեր ռուսական բազա լինելու դարավոր պայմանագրի ու երազանքի հետ/.
Ներկա պայմաններում կնքվող մեր այս անորոշ պայմանագիրը թուրքերի հետ մի քանի տարի հետո այնպիսի հետևանքների կբերի, որը այսօր նույնիսկ երևակայելն է անհնար. Մի կողմից Հայաստանից առնվազն 100 անգամ մեծ պետենցիալների տեր երկիր է կանգնած, իր դիվանագիտական փայլուն ունակություններով, մյուս կողմից գավառական Հայաստան– իր ոչ լեգիտիմ իշխանությամբ ու գեղցիական անորակ ախպերությամբ. Պայմանագիրը Հայաստանից պահանջում է միջպետական սկզբունքային դրվածքների համատարած զիջողական պարտադրանքներ, փոխարենը մատուցելով շլագբաումի բացել փակելու մասին խոստումներ. Դրանք անհամեմատելի մեծություններ են. Աշխարհում չկան նժարներ, որոնք կհամեմատեն չհամեմատվողը- ասենք առարկան ու երևույթը, ենթադրենք սրիկայությունն ու ծառի տերևը.
Ցանկացած պայմանագրային անորոշություն վաղը գործելու է հոգուտ Թուրքիայի, որովհետև Հայստանի շահ ասածը ոչ միայն այդ թղթում, այլ նույնիսկ մեր ներսում ձևակերպված չէ.
Ես առհասարակ չեմ հասկանում, թե այս պայմանագրերում Հայաստանի ուզածը որն է. Սահմանը թուրքերն են փակել –թող բացեն, եթե ուզում են. Մեր ստորագրություն դնելու իմաստը որն է–ղազագիրը՞. Ու ղազագիր ասածն էլ ոչ թե բառերով գրվածի սահմաններում է, այլ հետագայի. Հենց փաստը, որ գենոցիդ կերած ազգը նման քռչոտ թուղթ է ստորագրում հոգուտ իրեն հոշոտողի, դա ղազագրից էլ դեն է-դա ստորագրություն է առ ոչնչության խոստովանություն.
Ոնց հասկանում եմ պաթոլոգիայի հետ գործ ունենք. Տղերքը ներսում սպառելով բոլոր խաղերը, մտածում են, թե դրսում ինչ որ խաղային պետենցիալներ կան. Լսել են, բայց չգիտեն ինչ.
Մարդիկ լրջորեն քննարկում են էդ ղազագրի պլյուսն ու մինուսը.
Ինչ ինֆորմացիայի հիման վրա կարող է որևէ բան քննարկվել՞ Չկա այդ հիմքը. Կուտ է տրված, կուտն է պետք քննարկել, այլ ոչ թե գոյություն չունեցողը. Անորոշ պայմանագրեր կարող են կնքել իրար հետ հավասար պոտենցիալների տեր երկրները, հետագայի համար ինչ որ արահետներ բացելու նպատակով. Բայց անորոշ թղթի կտորը գաճաճ Հայաստան,– պատմականորեն մեզ խժռած Թուրքիա, ընդգծված պրոադրբեջանական դիրքորոշումներով ու հզորացող ռեգիոնալ դիրքերով -դա աբսուրդ է.
Ակընհայտ է, որ հայկական հին ու նոր իշխանությունները և հասարակությունը համատեղ ջանքերով ձախողել են դինամիկ, ժամանակակից, զարգացող երկիր ունենալու հեռանկարը. Այս պայմանագիրը մի նոր մարտի 1 է, ուղղված արդեն այս փոքր հողակտորի ու նրանում պատսպարված բնակչության դեմ.
Փաստը, որ որևէ ձայն չի կարողանում թափանցել իշխանական պատուհաններից ներս ու անտեսվում են տարրական հաշվարկներն ու գնահատականները, խոսում է այն մասին, որ ոչ միայն Հայաստանն է կործանման ընթացքի մեջ, այլև ազգն ինքնին.
Իշխանություն ասածը դա միայն նախագահ կոչվածը չէ, այն նաև հազարավոր խորհրդատուներ, պնակալեզներ, սիրուհիներ, փողատերեր ու լակոտ լուկուտներ են. Դրանք բոլորը ներկա ու մասնակից էին մարտի մեկին. Բայց այսօր չկան, նույնիսկ գալուստ կոչված երևույթը չկա. Եթե դրանք բոլորը միասին մի փոր քյաբաբի խաթեր ընդունակ չեն իրենց շեֆից գոնե թասիբ պահանջելու, ապա, անելիք համարյա թե չկա, բայց լիքը մտածելու տեղ կա.
Եթե պայքարը դա հերթափոխով հացադուլն է, ապա շատերիս է հոգբուժ պետք, որովհետև ազգովի ենք ծնել ու շարունակում ենք հանդուրժել այդ մտածելակերպը.
Եթե պայքարը միտինգում ճառ ասելն է, ու միտինգային արձակուրդ վերցնելը, ապա ես տարբերություն չեմ տեսնում հերթափոխի ու արձակուրդի մեջ.
Իմ կարծիքով այս պահին պայմանագրի հարց առհասարակ իրավունք չուներ հրապարակ գալու. Հրեաները իրենց կոտորածը չծախեցին, չփոխանակեցին որևէ բանի, որևէ մեկից, որևէ բան չմուրացին, գնացին, ձեռք–ձեռքի տված աշխարհ գրավեցին ու այսօր Սերժ ու Ռոբ են խաղում ողջ աշխարհի գլխին.
Մեր խելքը հերիքեց միայն ողբալու ու քյաբաբ ուտելու.
Այսօր էլ, ամեն մի տկարամիտ միկրոֆոն տեսնելով իրեն մարդու տեղ դրած ինչ որ բարբաջանքներ է իրար կապում որպես կարծիք.
Հարց 1– Սահմանը որ բացվեց, ինչ է մտնելու Հայաստան և ինչ է դուրս գալու Հայաստանից. Իմ կարծիքով կմտնի ցանկացած կեղտ, բայց նույնիսկ ծիծակ էլ դուրս չի գա, որովհետև հայաստանը պոռնկությունից բացի որևէ այլ արտադրանք չունի այդ երկրին հրամցնելու. Նայիր թեկուզ http://www.allaboutturkey.com/info.htm
2- Քսան տարվա մեջ ոչ մի կարգին, ժամանակակից արտադրություն չմտավ Հայաստան.
Էդ փակ սահմանն էր մեղավորը, որին դեմ էին առել տեխնոլոգիաները ու չէին կարողանում մտնել Հայաստան՞. Էդ սահմանով է, որ Հայաստան կարգ ու կանոն է մտնելու՞. Դրանով է կորրուպցիան Հայաստանից հեռանալու՞.
Պարզ է, որ քննարկումս արդեն շեղվել է փաստացիից դեպի զգայականը, բայց մյուս կողմից էլ, արդեն 20 տարի է անարդյունք խոսվում է նույնի մասին.
Էլ ուժ չկա լրջությամբ քննարկելու Հայաստանի զերոյական պոտենցիալները, աիբներն ու թուլությունները– բոլորս անգիր գիտենք.
Եթե Թուրքիան քննարկելի է, պարզաբանվող ու դիտարկվող որպես շահ հետապնդող պետություն ու առաջ նայող հասարակություն, ապա Հայաստանի դեպքում նման մոտեցումն իսկույն կորցնում է իր իմաստը. Երկիրը չկա, հասարակույթունը, նրա շահը չկա, ինչը քննարկես՞–հացադուլը, միտինգադուլը, ծիծակը, խոզի չալաղաջը, գաճաճներին, քաղաքական ու քաղաքային մուրացկաններին, լֆիկներին, –ԻՆՉԸ՞.
Վերադառնալով բուն նյութին, տեսնում եմ, որ մի բան է հաստատ. –Այդ պայմանագիրը ստորագրվելու է. Այսօր չստորագրվեց, վաղը կստորագրվի, Սերժը չստորագրեց, մյուսը կստորագրի. Դա ճակատագիր է. Հիմարի, ապուշի ճակատին գրված ճակատագիր.
Հարցը պայմանագիրը չի, հարցը ճակատի դաջվածքը վերացնելն է, – նորը գրելը.
Ներկայումս ֆիզիկական դաջվածքնեը ջնջելը վիրաբուժական կամ նույնիսկ թերապեվտիկ մոտեցումներով վերականգնվող խնդիր է դարձել. Առաջներում կիսասոված երկրների մեծագույն մասը մտավ 20-21 դար ու հանգիստ ապրում է էսօրվա կյանքով, վաղվա օրով ու մտքերով.
Մենք լռվել ենք Ղարաբաղի ու Հայաստանի, Թուրքիայի ու Ադրբեջանի, ղարաբաղցիների ու աբարանցիների, լֆիկոտների ու դոդոտերի մեջ, քարկապ ընկել ու ոռնում ենք ցավից, առանց մի բան հասկանալու.
Էհ,:angry:angry:angry
Արմեն Այվազյանը էս ամեն ինչի մասին (http://blog.ararat-center.org/?p=290)
Mephistopheles
26.09.2009, 22:36
Սպասվելիք հայ –թուրքական թղթերի հետ կապված երևի հետաքրքիր է իմանալ ակումբցիների կարծիքը հայաստանյան և թուրքական քաղաքական խնդիրների մասին
Ստորև ես կներկայացնեմ իմ համեմատական վերլուծությունը և խոհանոցային կարծիք–մտորումները. Մյուսները երևի իրենցը.
Թուրքական գեոքաղաքական նպատակային դաշտի իմ համառոտ նկարագիրը.
Վերջին տարիների ամերիկյան անհաշվենկատ /ինչ որ առումով ինքնակործան/ գործողությունները Իրաքում և ռուսական թուլությունները կովկասում, խթան հանդիսացան թուրքական արտաքին քաղաքական ակտիվացման համար.
Ճշգրտորեն գնահատելով պահը, Թուրքիան սկսեց ակտիվ բանակցային, միջնորդական և այլևայլ քաղաքական գործունեություն ծավալել երկկողմ, ընդհանուր բանակցային, գաղտնի բանակցային և հրապարակային ֆորմատներով.
Առանձնապես, նրա մուտքը դեպի գլոբալ միջազգային ակտիվ քաղաքական դաշտ արագացվեց Իսրայել–Պաղեստինյան վերջին– Գազզայի ընդհարման հետ կապված. Մի քանի նուրբ դիվանադիտական քայլերով Էրդողանը իրեն հրամցրեց արաբների պաշտպանի դերում, /շահելով արաբների համակրանքը միջազգային այլևայլ քաղաքական ատյաններում/ և որպես գենոցիդի դեմ կռվող համամարդկային արժեքների համար պայքարող առաջամարտիկի դերում.
Հետագայում, տարբեր ֆորումներով իրացրած դիվանագիտական նուրբ քայլերով, /նույնիսկ դեմարշներով/ Թուրքիան ավելի ամրացրեց իր որպես ռեգիոնալ կարևորագույն պետության դերը.
Մինչ ահռելի ճիգերով /թե ռազմական, և թե քաղաքական/ Ռուսաստանը փորձում է դուրս գալ վրացիների հրահրած խաղերից /ու դեռ որ շարունակում է պարտվելը/, Թուրքիան առանց մի գնդակ արձակելու ու մի կոպեկ ծախսելու նվաճեց շատ խոստումնալից դիրքեր համարյա թե իր բոլոր հեռակա ու մոտակա հարևանների նկատմամբ.
Ունենալով քրդական հարց և ներսում և Իրաքյան /ու մյուս/ քրդերի հետ կապված, հակառակվելով ԱՄՆ–ին նաև բազաների և ճանապարհների հատկացման հարցում, թուրքերը կարողացան միջնորդական առաքելություն վերցնել թե Իսրայելի և թե Պարսկաստանի հետ կապված հարցերում.
Եթե գնահատելու լինենք թուրքական դիվանագիտական ճակատի լայնքն ու ինտենսիվությունը /Եվրոպական ինտեգրում, Կիպրոս, Ռուսաստան, Իսրայել, քրդեր, հայկական ցեղասպանության դեմ տարվող անընդհատ մանևրներ, Վրաստանի հետ դինամիկ տարանցիկ և գեոքաղաքական խաղեր, Հայաստանի շրջափակման մասնակցություն, ղարաբաղյան պրոցես մտնելը և այլն/, ապա տնտեսական աճի հետ միասին, թուրքական պետական զարգացման ընթացքը և դիվանագիտությունը կարող է գնահատվել որպես գերազանց.
Մի օրինակ բերեմ որը ցույց է տալիս թուրքական դիվանագիտական ուրույնությունը. Այն միակ երկիրն է, որտեղ տեղադրված Ինճիռլիկի ռազմական բազայի պայամանագիրը ընդամենը վեց ամսով է. Ամեն 6 ամիսը մեկ ԱՄՆ– ստիպված է այն վերակնքել պարտադրվող նոր պայմաններով. /Համեմատիր մեր ռուսական բազա լինելու դարավոր պայմանագրի ու երազանքի հետ/.
Ներկա պայմաններում կնքվող մեր այս անորոշ պայմանագիրը թուրքերի հետ մի քանի տարի հետո այնպիսի հետևանքների կբերի, որը այսօր նույնիսկ երևակայելն է անհնար. Մի կողմից Հայաստանից առնվազն 100 անգամ մեծ պետենցիալների տեր երկիր է կանգնած, իր դիվանագիտական փայլուն ունակություններով, մյուս կողմից գավառական Հայաստան– իր ոչ լեգիտիմ իշխանությամբ ու գեղցիական անորակ ախպերությամբ. Պայմանագիրը Հայաստանից պահանջում է միջպետական սկզբունքային դրվածքների համատարած զիջողական պարտադրանքներ, փոխարենը մատուցելով շլագբաումի բացել փակելու մասին խոստումներ. Դրանք անհամեմատելի մեծություններ են. Աշխարհում չկան նժարներ, որոնք կհամեմատեն չհամեմատվողը- ասենք առարկան ու երևույթը, ենթադրենք սրիկայությունն ու ծառի տերևը.
Ցանկացած պայմանագրային անորոշություն վաղը գործելու է հոգուտ Թուրքիայի, որովհետև Հայստանի շահ ասածը ոչ միայն այդ թղթում, այլ նույնիսկ մեր ներսում ձևակերպված չէ.
Ես առհասարակ չեմ հասկանում, թե այս պայմանագրերում Հայաստանի ուզածը որն է. Սահմանը թուրքերն են փակել –թող բացեն, եթե ուզում են. Մեր ստորագրություն դնելու իմաստը որն է–ղազագիրը՞. Ու ղազագիր ասածն էլ ոչ թե բառերով գրվածի սահմաններում է, այլ հետագայի. Հենց փաստը, որ գենոցիդ կերած ազգը նման քռչոտ թուղթ է ստորագրում հոգուտ իրեն հոշոտողի, դա ղազագրից էլ դեն է-դա ստորագրություն է առ ոչնչության խոստովանություն.
Ոնց հասկանում եմ պաթոլոգիայի հետ գործ ունենք. Տղերքը ներսում սպառելով բոլոր խաղերը, մտածում են, թե դրսում ինչ որ խաղային պետենցիալներ կան. Լսել են, բայց չգիտեն ինչ.
Մարդիկ լրջորեն քննարկում են էդ ղազագրի պլյուսն ու մինուսը.
Ինչ ինֆորմացիայի հիման վրա կարող է որևէ բան քննարկվել՞ Չկա այդ հիմքը. Կուտ է տրված, կուտն է պետք քննարկել, այլ ոչ թե գոյություն չունեցողը. Անորոշ պայմանագրեր կարող են կնքել իրար հետ հավասար պոտենցիալների տեր երկրները, հետագայի համար ինչ որ արահետներ բացելու նպատակով. Բայց անորոշ թղթի կտորը գաճաճ Հայաստան,– պատմականորեն մեզ խժռած Թուրքիա, ընդգծված պրոադրբեջանական դիրքորոշումներով ու հզորացող ռեգիոնալ դիրքերով -դա աբսուրդ է.
Ակընհայտ է, որ հայկական հին ու նոր իշխանությունները և հասարակությունը համատեղ ջանքերով ձախողել են դինամիկ, ժամանակակից, զարգացող երկիր ունենալու հեռանկարը. Այս պայմանագիրը մի նոր մարտի 1 է, ուղղված արդեն այս փոքր հողակտորի ու նրանում պատսպարված բնակչության դեմ.
Փաստը, որ որևէ ձայն չի կարողանում թափանցել իշխանական պատուհաններից ներս ու անտեսվում են տարրական հաշվարկներն ու գնահատականները, խոսում է այն մասին, որ ոչ միայն Հայաստանն է կործանման ընթացքի մեջ, այլև ազգն ինքնին.
Իշխանություն ասածը դա միայն նախագահ կոչվածը չէ, այն նաև հազարավոր խորհրդատուներ, պնակալեզներ, սիրուհիներ, փողատերեր ու լակոտ լուկուտներ են. Դրանք բոլորը ներկա ու մասնակից էին մարտի մեկին. Բայց այսօր չկան, նույնիսկ գալուստ կոչված երևույթը չկա. Եթե դրանք բոլորը միասին մի փոր քյաբաբի խաթեր ընդունակ չեն իրենց շեֆից գոնե թասիբ պահանջելու, ապա, անելիք համարյա թե չկա, բայց լիքը մտածելու տեղ կա.
Եթե պայքարը դա հերթափոխով հացադուլն է, ապա շատերիս է հոգբուժ պետք, որովհետև ազգովի ենք ծնել ու շարունակում ենք հանդուրժել այդ մտածելակերպը.
Եթե պայքարը միտինգում ճառ ասելն է, ու միտինգային արձակուրդ վերցնելը, ապա ես տարբերություն չեմ տեսնում հերթափոխի ու արձակուրդի մեջ.
Իմ կարծիքով այս պահին պայմանագրի հարց առհասարակ իրավունք չուներ հրապարակ գալու. Հրեաները իրենց կոտորածը չծախեցին, չփոխանակեցին որևէ բանի, որևէ մեկից, որևէ բան չմուրացին, գնացին, ձեռք–ձեռքի տված աշխարհ գրավեցին ու այսօր Սերժ ու Ռոբ են խաղում ողջ աշխարհի գլխին.
Մեր խելքը հերիքեց միայն ողբալու ու քյաբաբ ուտելու.
Այսօր էլ, ամեն մի տկարամիտ միկրոֆոն տեսնելով իրեն մարդու տեղ դրած ինչ որ բարբաջանքներ է իրար կապում որպես կարծիք.
Հարց 1– Սահմանը որ բացվեց, ինչ է մտնելու Հայաստան և ինչ է դուրս գալու Հայաստանից. Իմ կարծիքով կմտնի ցանկացած կեղտ, բայց նույնիսկ ծիծակ էլ դուրս չի գա, որովհետև հայաստանը պոռնկությունից բացի որևէ այլ արտադրանք չունի այդ երկրին հրամցնելու. Նայիր թեկուզ http://www.allaboutturkey.com/info.htm
2- Քսան տարվա մեջ ոչ մի կարգին, ժամանակակից արտադրություն չմտավ Հայաստան.
Էդ փակ սահմանն էր մեղավորը, որին դեմ էին առել տեխնոլոգիաները ու չէին կարողանում մտնել Հայաստան՞. Էդ սահմանով է, որ Հայաստան կարգ ու կանոն է մտնելու՞. Դրանով է կորրուպցիան Հայաստանից հեռանալու՞.
Պարզ է, որ քննարկումս արդեն շեղվել է փաստացիից դեպի զգայականը, բայց մյուս կողմից էլ, արդեն 20 տարի է անարդյունք խոսվում է նույնի մասին.
Էլ ուժ չկա լրջությամբ քննարկելու Հայաստանի զերոյական պոտենցիալները, աիբներն ու թուլությունները– բոլորս անգիր գիտենք.
Եթե Թուրքիան քննարկելի է, պարզաբանվող ու դիտարկվող որպես շահ հետապնդող պետություն ու առաջ նայող հասարակություն, ապա Հայաստանի դեպքում նման մոտեցումն իսկույն կորցնում է իր իմաստը. Երկիրը չկա, հասարակույթունը, նրա շահը չկա, ինչը քննարկես՞–հացադուլը, միտինգադուլը, ծիծակը, խոզի չալաղաջը, գաճաճներին, քաղաքական ու քաղաքային մուրացկաններին, լֆիկներին, –ԻՆՉԸ՞.
Վերադառնալով բուն նյութին, տեսնում եմ, որ մի բան է հաստատ. –Այդ պայմանագիրը ստորագրվելու է. Այսօր չստորագրվեց, վաղը կստորագրվի, Սերժը չստորագրեց, մյուսը կստորագրի. Դա ճակատագիր է. Հիմարի, ապուշի ճակատին գրված ճակատագիր.
Հարցը պայմանագիրը չի, հարցը ճակատի դաջվածքը վերացնելն է, – նորը գրելը.
Ներկայումս ֆիզիկական դաջվածքնեը ջնջելը վիրաբուժական կամ նույնիսկ թերապեվտիկ մոտեցումներով վերականգնվող խնդիր է դարձել. Առաջներում կիսասոված երկրների մեծագույն մասը մտավ 20-21 դար ու հանգիստ ապրում է էսօրվա կյանքով, վաղվա օրով ու մտքերով.
Մենք լռվել ենք Ղարաբաղի ու Հայաստանի, Թուրքիայի ու Ադրբեջանի, ղարաբաղցիների ու աբարանցիների, լֆիկոտների ու դոդոտերի մեջ, քարկապ ընկել ու ոռնում ենք ցավից, առանց մի բան հասկանալու.
Էհ,:angry:angry:angry
Հայաստանի մասով լրիվ համաձայն եմ, բայց թուրքերին չարժե էդքան շատ կրեդիտներ տալ… իրանք ձուկ են բռնում էս ամեն ինչի մեջ ու բավականին հաջող, բայց էդքան մեծ չի ձուկը… Ինճիրլիքի հարցով էլ ասեմ… ճիշտ ես սում, բայց եթե չվերականգնեն պայմանագիրը, Իրաքի քուրդիստանը շատ լավ կանդիդատ է ու եթե պետք լինի մի քիչ էլ կարելի է տերիտորիան ընդլայնել էլ չեմ ասում "ազգերի ինքնորոշաման" ու "մարդու իրավունքների" մասին… ոչ թուրքերն են էդքան խելոք ոչ էլ ԱՄՆ-ը էդքան հարիֆ… բայց դիվանագետ են… ու մեր դեբիլության կողքին դրանք էլ ավելի դիվանագետ են երևում
Mephistopheles
26.09.2009, 22:38
Արմեն Այվազյանը էս ամեն ինչի մասին (http://blog.ararat-center.org/?p=290)
Ապեր, դատարկ մարդ ա ու դատարկ զրույցներ ա տանում… ո՞վ ա մեղավորը էս ամեն ինչի… ու՞ր էր էսի որ մեր քաղաքականությունը 10 տարի էս ուղղությամբ էր գնում… էսի ուզում ա կեղծ նշանակետ ստեղծի ձեր համար
REAL_ist
26.09.2009, 23:14
Բիձա ջան, մի քանի հարցադրումներ ունեմ:)
Թուրքիային և Ադրբեջանին ձեռնտու են Հայաստանի բաց սահմանները, թե փակ?
Թուրքիան իր ցանկությամբա սահմանները բացելու?(եթե բացի)
Հայաստանի համար բաց սահմաննա ավելի ձեռնտու, թե փակ?(ընդհանրապես, ոչ կոնկրետ այս ձևաչափով) Պետքա Հայաստանը որոշակի քայլեր ձեռնարկ սահմանի բացման համար?
Դու հավատում ես, որ Թուրքիան կբացի սահմանը առանց իր համար որևէ դրական արդյունք ակնկալելու?
Կոնկրետ այս արձանագրության մեջ ինչ որ անդառնալի սխալ կամ կորուստ հայկական կողմի համար տեսնում ես?
Եվ այս արձանագրությունների, որ մասնա անորոշ? Ստանդարտ պայմանագիր դիվանագիտական հարաբերությունները հաստատելու և սահմանները բացելու մասին:
Բիձա ջան, մի քանի հարցադրումներ ունեմ:)
Թուրքիային և Ադրբեջանին ձեռնտու են Հայաստանի բաց սահմանները, թե փակ?
Թուրքիան իր ցանկությամբա սահմանները բացելու?(եթե բացի)
Հայաստանի համար բաց սահմաննա ավելի ձեռնտու, թե փակ?(ընդհանրապես, ոչ կոնկրետ այս ձևաչափով) Պետքա Հայաստանը որոշակի քայլեր ձեռնարկ սահմանի բացման համար?
Դու հավատում ես, որ Թուրքիան կբացի սահմանը առանց իր համար որևէ դրական արդյունք ակնկալելու?
Կոնկրետ այս արձանագրության մեջ ինչ որ անդառնալի սխալ կամ կորուստ հայկական կողմի համար տեսնում ես?
Եվ այս արձանագրությունների, որ մասնա անորոշ? Ստանդարտ պայմանագիր դիվանագիտական հարաբերությունները հաստատելու և սահմանները բացելու մասին:
1-Այո, դրանց ձեռնտու են բաց սահմանները , , որովհետև իրենք ավելի բարձր քաղաքական–տնտեսական պոտենցիալներ ունեն համեմատ կրիմինալ հայկական գաճաճ բիզնես և ախպերա–գեղցիական քաղաքական իշխանության. Բայց մենք էնքան հիմար ենք, որ իրանց ուզածը պատկերացնում ենք որպես մեր ցանկություն, նպատակ ու նվաճում.
2- Այո, Թուրքիային անչափ ձեռնտու է հենց հիմա Հայաստանի վրա լրացուցիչ լծակներ ունենալը, որովհետև սահմանի բացելուց հետո որոշակի ապրանքների ներկրումը կտեղափոխվի թուրքական ուղու վրա և կդառնա շանտաժի առարկա.
3- Փակն է ձեռնտու, որովհետև Հայաստանի պոտենցիալ, հնարավոր զարգացումը հնարավոր է միայն տեխնոլոգիական այլ ոչ թե առևտրային զարգացման հաշվին.
4- Ոչ, սահմանը մեզ ձեռնտու է փակ պահել ինչ որ ստից պատճառներով, բայց աշխարհին մուննաթ գալ, թե տեսեք Թուրքիան է փակել ու խեղդում է մեզ.
5- Այո սահմանի բացելը Թուրքիայի համար թե քաղաքական, և թե տնտեսական առումով շատ ավելի ձեռնտու է քան հայաստանին, որովհետև ինքը էստեղ ավտոմատ գերիշխող քաղաքական ու տնտեսական դիրքեր է գրավելու.
6- Անդառնալին հենց ստորագրելու փաստն է. Ամեն ինչ կանցնի կգնա, շլագբաումն էլ փակ կմնա, բայց ստորագրելու ստորացուցիչ փաստը կմնա.
7- Արձանագրության իմաստը չի բացահայտված. Հայաստանը անկախացել էր 20 տարի առաջ, ինչու հարաբերություններ չկային– մեկ էլ առանց մի խոսքի դրանք սկսվում են՞. Իսկ փաստն այն է, որ կա խայտառակ նախապատմություն, գենոցիդ, շրջափակում. Արձանագրությունը պետք է ունանա կետ համար # 1, որտեղ գրված լինի, որ 20 տարվա թշնամական դրսևորումներից հետո, ենթարկվելով միջազգային պայմանագրերի պահանջներին, Թուրքիան խոստանում է, այսուհետ չխոչընդոտել միջազգային պայմանագրերով ապահովված անկլավ երկիր Հայաստանին հասցեագրված բեռների փոխադրումը. ՎԵՐՋ, վերջակետ, aնգլերեն ասած- period,–:ok
lav tgha
27.09.2009, 00:48
http://www.piunik.com/articels/4-ara-papian.html
Այս էջում կարող էք գտնել 18 յօդւած Արա Պապեանից որոնք միայն վերաբերւում է հայ-թուրքական հարաբերութիւնների եւ արձանագրութեանը:
Լրացում.
Տրիբունից ներողություն եմ խնդրում առանց թույլտվության հեղինակային "Լֆիկոտ" և դրանից ածանցյալ– "դոդոտ" բնորոշիչներն օգտագործելու համար. :)
1-Այո, դրանց ձեռնտու են բաց սահմանները , , որովհետև իրենք ավելի բարձր քաղաքական–տնտեսական պոտենցիալներ ունեն համեմատ կրիմինալ հայկական գաճաճ բիզնես և ախպերա–գեղցիական քաղաքական իշխանության. Բայց մենք էնքան հիմար ենք, որ իրանց ուզածը պատկերացնում ենք որպես մեր ցանկություն, նպատակ ու նվաճում.
2- Այո, Թուրքիային անչափ ձեռնտու է հենց հիմա Հայաստանի վրա լրացուցիչ լծակներ ունենալը, որովհետև սահմանի բացելուց հետո որոշակի ապրանքների ներկրումը կտեղափոխվի թուրքական ուղու վրա և կդառնա շանտաժի առարկա.
3- Փակն է ձեռնտու, որովհետև Հայաստանի պոտենցիալ, հնարավոր զարգացումը հնարավոր է միայն տեխնոլոգիական այլ ոչ թե առևտրային զարգացման հաշվին.
4- Ոչ, սահմանը մեզ ձեռնտու է փակ պահել ինչ որ ստից պատճառներով, բայց աշխարհին մուննաթ գալ, թե տեսեք Թուրքիան է փակել ու խեղդում է մեզ.
5- Այո սահմանի բացելը Թուրքիայի համար թե քաղաքական, և թե տնտեսական առումով շատ ավելի ձեռնտու է քան հայաստանին, որովհետև ինքը էստեղ ավտոմատ գերիշխող քաղաքական ու տնտեսական դիրքեր է գրավելու.
6- Անդառնալին հենց ստորագրելու փաստն է. Ամեն ինչ կանցնի կգնա, շլագբաումն էլ փակ կմնա, բայց ստորագրելու ստորացուցիչ փաստը կմնա.
7- Արձանագրության իմաստը չի բացահայտված. Հայաստանը անկախացել էր 20 տարի առաջ, ինչու հարաբերություններ չկային– մեկ էլ առանց մի խոսքի դրանք սկսվում են՞. Իսկ փաստն այն է, որ կա խայտառակ նախապատմություն, գենոցիդ, շրջափակում. Արձանագրությունը պետք է ունանա կետ համար # 1, որտեղ գրված լինի, որ 20 տարվա թշնամական դրսևորումներից հետո, ենթարկվելով միջազգային պայմանագրերի պահանջներին, Թուրքիան խոստանում է, այսուհետ չխոչընդոտել միջազգային պայմանագրերով ապահովված անկլավ երկիր Հայաստանին հասցեագրված բեռների փոխադրումը. ՎԵՐՋ, վերջակետ, aնգլերեն ասած- period,–:ok
Բիձա
կարծում եմ որ ակցենտները սխալ են դրված:
Թուրքիային ձեռնատու է հարաբերություննրի լավացումը այնքանով, որքանով որ ամեն մի հաղթած երկրի է ձեռնատու իր ուզածը ստանալուց հետո բարեկամանալը:
Թուրքիայի սահմանը փակել են ռուսները, /որոշ մարդկանց համար ասեմ անալոգով՝ սովետը/ ավելի քան 70 տարի: ու հիմա էլ ռուսներն են կանգնած այդ սահմանի վրա ու իիանք են որոշում բացել թե փակել: մնացածը բլա-բլա է:
Հայաստանին օդի ջրի պես պետք է Թուրքիայի հետ տնտեսական հարաբերությունները:
դա երևի թե միակ ու վերջին շանս է իսկապես անկախանալու ու ունենալու մեր տեղը արևի տակ:
Հ.Գ. ես էտ հաղթողի հոգեբանական դրսևորումը պարզ աչքերով տես, երբ Թուրքերը Անդրեին տվեցին ամենամեծ միավորները Եվրոտեսիլում:
Մենք մեր տհասության ու ախմախ ու հետևաբար շահամոլ ղեկավարների շնորհիվ այժմ գտնվում ենք այնպիսի վիճակում, որ ռուսները ամեն օր կարող են մի քանի կիլո նավթով Հայաստանը փոխանակել: Օր առաջ դրա դեմը առնել է պետք:
Mephistopheles
27.09.2009, 02:15
Բիձա ջան, մի քանի հարցադրումներ ունեմ:)
Թուրքիային և Ադրբեջանին ձեռնտու են Հայաստանի բաց սահմանները, թե փակ?
Թուրքիան իր ցանկությամբա սահմանները բացելու?(եթե բացի)
Հայաստանի համար բաց սահմաննա ավելի ձեռնտու, թե փակ?(ընդհանրապես, ոչ կոնկրետ այս ձևաչափով) Պետքա Հայաստանը որոշակի քայլեր ձեռնարկ սահմանի բացման համար?
Դու հավատում ես, որ Թուրքիան կբացի սահմանը առանց իր համար որևէ դրական արդյունք ակնկալելու?
Կոնկրետ այս արձանագրության մեջ ինչ որ անդառնալի սխալ կամ կորուստ հայկական կողմի համար տեսնում ես?
Եվ այս արձանագրությունների, որ մասնա անորոշ? Ստանդարտ պայմանագիր դիվանագիտական հարաբերությունները հաստատելու և սահմանները բացելու մասին:
Ռեալիստ ջան, ամեն ապրանք իր գինն ունի… Մերսեդեսը իրենը, տունը իրենը, սահմանների բացելն էլ իրենը… մենք այսօր համարժեք գին չենք վճարում… Իհարկե ստանդարդ պայմանագիր է կողմերի դիքորոշումներն են ոչ ստանդարտ… ու եթե պայմանագրի մեջ "արտասովոր" բան չկա դա չի նշանակում որ էդ ֆակտորները չեն ազելու… ազդելու են անուղղակի չևով… եթե թուրքիան ստորագրում է ուրեմն ակընկալիքներ ունի… կարաս 1 վայրկյան չկասկածես… մեզ համար փակ սահմանն ավելի վատ ազրեցություն ունի քան նրանց … էտ բաց սահմանը իրանց դեսերտն ա մեր ճաշը…
Անձամբ ես բաց սահմանի դեմ ոչինչ չունեմ… ես ավելին կասեմ, հողերը հետ տալու հետ էլ խնդիր չունեմ (որոշ վերապահումներով), բայց նայած ինչ գնով…
էն ինչ որ Սերժն ա հիմա անում, շատ հնարավոր ա որ մեր վրա անդառնալի նետևանք ունենա և շարունակական… բաց սահմանը չլուծված Ղարաբաղով և առանց Հայաստանով անցնող էական կամունիկացիոն հանգույցնեի միայն լծակ է նրանց ձեռքում…
… դրա համար, եթե մենք 98-ին լուծած լինեինք Ղարաբաղի և սահմանների հարցը, մինչև Բաքու-Ջեյհանը, և Բաքու-Ջեյհանն էլ Հայաստանով անցներ, մենք էսօր էս վալակուշների մեջ չեինք լինի…
… Հողն ինքնին ոչինչ չարժե… մեր նպատակը չպետք է լինի հող ամեն գնով…
Բիձա
կարծում եմ որ ակցենտները սխալ են դրված:
Թուրքիային ձեռնատու է հարաբերություննրի լավացումը այնքանով, որքանով որ ամեն մի հաղթած երկրի է ձեռնատու իր ուզածը ստանալուց հետո բարեկամանալը:
Թուրքիայի սահմանը փակել են ռուսները, /որոշ մարդկանց համար ասեմ անալոգով՝ սովետը/ ավելի քան 70 տարի: ու հիմա էլ ռուսներն են կանգնած այդ սահմանի վրա ու իիանք են որոշում բացել թե փակել: մնացածը բլա-բլա է:
Հայաստանին օդի ջրի պես պետք է Թուրքիայի հետ տնտեսական հարաբերությունները:
դա երևի թե միակ ու վերջին շանս է իսկապես անկախանալու ու ունենալու մեր տեղը արևի տակ:
Հ.Գ. ես էտ հաղթողի հոգեբանական դրսևորումը պարզ աչքերով տես, երբ Թուրքերը Անդրեին տվեցին ամենամեծ միավորները Եվրոտեսիլում:
Մենք մեր տհասության ու ախմախ ու հետևաբար շահամոլ ղեկավարների շնորհիվ այժմ գտնվում ենք այնպիսի վիճակում, որ ռուսները ամեն օր կարող են մի քանի կիլո նավթով Հայաստանը փոխանակել: Օր առաջ դրա դեմը առնել է պետք:
Դվ ջան, քո նկատառումը մեր ստրկամտությունը մի նոր, ավելի ստորին մակարդակի է իջեցնում.
Բայց դրանից էլ հարցը չի փոխվում. Առաջնային սուբյեկտները մենք ենք ու թուրքերը. Հայ թուրքական հարաբերություններում թե ռուսները և թե մնացած մյուսները միայն շանտաժով կարող են ազդել մեզ վրա. Մեր նկատմամբ շանտաժը դա արդեն ֆիզիկական բնաջնջումն է, որովհետև սրանից դեն ֆիզիկականը իջեցնել անհնար է. Հացը պիտի կտրեն՞, գազը, դա չի աշխատելու. Նախ աշխարհը վայնասուն կբարձրացնի. Հետո էլ մի ուրիշ տեղից կսկսի այս թանկ շուկա ապրանք մտնել. Ժամանակակից աշխարհում անհնար է երկիր սովամահ անել դրսից. Ներսից հարց չկա, մեկ անգամ մեկ է– օրինակներն ինչքան ուզես, սկսած Սոմալիից.
Էնպես որ ռուսական ֆակտորը դա մեր հնարած բոբոն է. Իրականում մենք ենք ռուսների հետ հարցերում դրության տերը, որովհետև էստեղից ռադը քաշելով իրենք դառնում են քնձռոտ երկիր. Ես մի անգամ նշել էի, հիմա էլ նույն կարծիքի եմ. Թե ռուսների և թե թուրքերի հետ հարաբերություններում մեզ կզցնողը հենց մենք ենք, մեր անտակ քամակալիզությամբ. Ուրիշները մեր տեղը հիմա կարգին երկիր սարքած կլինեին առանց լֆիկ ու դոդոտ.
Իսկ Թուրքիայից մենք վերցնելու ոչ մի բան չունենք, բացարձակապես ոչինչ, –զրո. Պետք է կարողանալ շանտաժին դիմանալ, սա է խնդիրը. Ամերիկացիք մտցրին տեռորիզմին /տեռորիստին/ չենթարկվելու, ոչ մի դեպքում չզիջելու փիլիսոփայությունը. Հենց նույն վերաբերմունքը մեզ է պետք օդ ու ջրի պես. Մեր դեմ իրացվողը դա քաղաքական, դիվանագիտական տեռորիզմ է, փափուկ բառերով, հատուկ տհասների համար ձևակերպված.
Բայց թող տպավորություն չստեղծվի, թե ես դեմ եմ առհասարակ հարաբերություններ հաստատելուն. Ոչ, լավ կլինի որ հաստատվի, բայց որոշակի պայմաններով ու մեր շահերի գիտակցմամբ ու պաշտպանությամբ.
Mephistopheles
27.09.2009, 02:28
.........................
4- Ոչ, սահմանը մեզ ձեռնտու է փակ պահել ինչ որ ստից պատճառներով, բայց աշխարհին մուննաթ գալ, թե տեսեք Թուրքիան է փակել ու խեղդում է մեզ.
5- Այո սահմանի բացելը Թուրքիայի համար թե քաղաքական, և թե տնտեսական առումով շատ ավելի ձեռնտու է քան հայաստանին, որովհետև ինքը էստեղ ավտոմատ գերիշխող քաղաքական ու տնտեսական դիրքեր է գրավելու.
.....
Չէ բռատ… փակ սահմանը մեզ ձեռ չի տալիս մեր սահմանը մենակ թուրքերի հետ փակ չի… փակ է նաև ադրբեջանի հետ և շուտով Իրանի հետ էլ կփակվի կամ կիմաստազրկվի (առանց էն էլ մի բան չի, ավելի շատ բարոյական նշանակություն ունի) ոչ իրենց կամ մեր մեղքով , իրանի վրա ճնշումները մեծանում են, ռուսն էլ ոնց որ պրոբլեմ չունի դրա հետ… մեզ մնում ա Վրաստանի ոռը պաչենք… ոնց կարա ձեռնատու լինի փակ սահմանը
Չէ բռատ… փակ սահմանը մեզ ձեռ չի տալիս մեր սահմանը մենակ թուրքերի հետ փակ չի… փակ է նաև ադրբեջանի հետ և շուտով Իրանի հետ էլ կփակվի կամ կիմաստազրկվի (առանց էն էլ մի բան չի, ավելի շատ բարոյական նշանակություն ունի) ոչ իրենց կամ մեր մեղքով , իրանի վրա ճնշումները մեծանում են, ռուսն էլ ոնց որ պրոբլեմ չունի դրա հետ… մեզ մնում ա Վրաստանի ոռը պաչենք… ոնց կարա ձեռնատու լինի փակ սահմանը
Մեֆ ջան, ապոկալիպսիս չարժի պատկերացնել. Սահմանը թղթով չի բացվում-շահերը պետք է ստիպեն որ սահման բացվի ու բաց մնա.
Գենոցիդը թշնամական լիցք ունի երկու կողմերի համար էլ. Մեր համար այն կորստի, տառապանքի, ստորացման մի ահռելի վերք է, թուրքերի համար մարդասպանի պիտակ, որից ուզում են ոչ թե իրենց, այլ հենց մեր հաշվին ազատվել, մեզ մեղավոր հանելով ու մեկ անգամ ևս ստորացնելով.
Նույնը ադրւբեջանցիների հետ եղածն է. Էդ մեզ է թվում, թե ադրբեջանի հետ մենք հաղթանակած ենք տարածքների առումով. Իրենք էնտեղից տեղահանեցին ու առանց մի հատուցման վռնդեցին 450000 հայի, Հայաստանից էլ իրենց կամքով, և մասնակի հատուցմամաբ տեղափոխվեց 140000 ադրբեջանցի. Եթե այդ տարբերությունը գնահատվի հողային , ունեցվածքային և աշխատատեղերի առումով, ապա մեր կորցրած համարժեք է, կամ նույնիսկ փոքր է Ղարաբաղում տարածքային նվաճումներից.
Վաղը երբ էդ տարածքներն էլ հետ կտանք, ոչ միայն բալանսը կորուստներով ու տանջանքով խայտառակ մինուսային կլինի մեր համար, այլ աշխարհով մեկ մեզ պախարակելու են քանդած գյուղերի ու ծախած երկաթգծերի ու ենթակառուցվածքների համար.
Այնպես որ առկա է խորը թշնամություն երկու ուղղությամբ էլ, ու մի կարծիր, թե դա թղթերով է լուծվելու. Միայն մեզ սխալ հանելով, խայտառակելով է դա արվելու.
Սա է իրականությունը. Ֆանտազիաների մեջ չարժի ընկնել.
Էս կեղտից դուրս գալու միակ ճանապարհը ներքին վերափոխումն էր, հասարակական ու տեխնոլոգիկան առաջընթացը, Շվեցարական մոդելով ժամացուցատիպ IT հագեցած փոքրածավալ աշխատատար ապրանքների արտադրությունն ու արտահանումը ու կամաց-կամաց ժամանակի մեջ, հարաբերությունների կարգավորումը. Դա չարվեց ու չի արվի. հետևաբար մենք պետք է ընտրենք վատի ու շատ վատի միջև.
Իմ կարծիքով ավելի լավ է տարածքները առանց զոհերի, բայց ղալմաղալ– պատերազմով զիջելը, քան հենց այնպես վնգստալով հետ տալն ու կզելը. մի կտոր ստորացուցիչ տեսական հացի փոխարեն.
Թուրքերի ու ադրբեջանցիների հետ բարիշելը թասիբի խնդիր է, –ոչ թե տեսական զարգացման հնարավորության. Իմ կարծիքով, մեր այս մտածելակերպով , Հայաստանը եթե ովկիանոսի ափին էլ տեղադրես, մենք նույն վայրենին կմնանք. Մեր վայրենությունն ու կոռռուպցիան փակ սահմաններից չի, ներքին ստրուկից է.
և այդ ստրուկին սատրկացնելը շատ ավելի հեշտ է ներկայիս էքստրեմալ պայմաններում, քան ախպերական իդիլիայի վիճակում.
Mephistopheles
27.09.2009, 06:06
Մեֆ ջան, ապոկալիպսիս չարժի պատկերացնել. Սահմանը թղթով չի բացվում-շահերը պետք է ստիպեն որ սահման բացվի ու բաց մնա.
Գենոցիդը թշնամական լիցք ունի երկու կողմերի համար էլ. Մեր համար այն կորստի, տառապանքի, ստորացման մի ահռելի վերք է, թուրքերի համար մարդասպանի պիտակ, որից ուզում են ոչ թե իրենց, այլ հենց մեր հաշվին ազատվել, մեզ մեղավոր հանելով ու մեկ անգամ ևս ստորացնելով.
Նույնը ադրւբեջանցիների հետ եղածն է. Էդ մեզ է թվում, թե ադրբեջանի հետ մենք հաղթանակած ենք տարածքների առումով. Իրենք էնտեղից տեղահանեցին ու առանց մի հատուցման վռնդեցին 450000 հայի, Հայաստանից էլ իրենց կամքով, և մասնակի հատուցմամաբ տեղափոխվեց 140000 ադրբեջանցի. Եթե այդ տարբերությունը գնահատվի հողային , ունեցվածքային և աշխատատեղերի առումով, ապա մեր կորցրած համարժեք է, կամ նույնիսկ փոքր է Ղարաբաղում տարածքային նվաճումներից.
Վաղը երբ էդ տարածքներն էլ հետ կտանք, ոչ միայն բալանսը կորուստներով ու տանջանքով խայտառակ մինուսային կլինի մեր համար, այլ աշխարհով մեկ մեզ պախարակելու են քանդած գյուղերի ու ծախած երկաթգծերի ու ենթակառուցվածքների համար.
Այնպես որ առկա է խորը թշնամություն երկու ուղղությամբ էլ, ու մի կարծիր, թե դա թղթերով է լուծվելու. Միայն մեզ սխալ հանելով, խայտառակելով է դա արվելու.
Սա է իրականությունը. Ֆանտազիաների մեջ չարժի ընկնել.
Էս կեղտից դուրս գալու միակ ճանապարհը ներքին վերափոխումն էր, հասարակական ու տեխնոլոգիկան առաջընթացը, Շվեցարական մոդելով ժամացուցատիպ IT հագեցած փոքրածավալ աշխատատար ապրանքների արտադրությունն ու արտահանումը ու կամաց-կամաց ժամանակի մեջ, հարաբերությունների կարգավորումը. Դա չարվեց ու չի արվի. հետևաբար մենք պետք է ընտրենք վատի ու շատ վատի միջև.
Իմ կարծիքով ավելի լավ է տարածքները առանց զոհերի, բայց ղալմաղալ– պատերազմով զիջելը, քան հենց այնպես վնգստալով հետ տալն ու կզելը. մի կտոր ստորացուցիչ տեսական հացի փոխարեն.
Թուրքերի ու ադրբեջանցիների հետ բարիշելը թասիբի խնդիր է, –ոչ թե տեսական զարգացման հնարավորության. Իմ կարծիքով, մեր այս մտածելակերպով , Հայաստանը եթե ովկիանոսի ափին էլ տեղադրես, մենք նույն վայրենին կմնանք. Մեր վայրենությունն ու կոռռուպցիան փակ սահմաններից չի, ներքին ստրուկից է.
և այդ ստրուկին սատրկացնելը շատ ավելի հեշտ է ներկայիս էքստրեմալ պայմաններում, քան ախպերական իդիլիայի վիճակում.
Ճիշտն ասած Բիձ, ես կարծում եմ որ ամեն ինչ էս վայրկյանին պետք ա hold-ի վրա դնել ու զբաղվել էդ տականքներին ընդեղից հանելով… առաջին ու մենակարևորն եմ համարում դա… մենք հիմա մանեվրելու տեղ չունեն… սահմանը բաց կամ փակ էական չի էս պահին… ու էս վերջին տողի հետ համաձայն եմ… երբ մենք էդ հարցը կլուծենք էն ժամանակ բաց կամ փակ սահմանն իրեն զգացնել կտա…
իսկ ցեղասպանությունը ընդհանրապես բանակցությունների նյութ դարձնելը դավաճանություն էր… դա կապ պիտի չունենար… չնայած Ռեալիստն ասում ա ընդեղ նախապայմանի խոսք չկա, բայց էփած հավի ծիծաղն է գալիս դրա վրա
Առաջնային սուբյեկտները մենք ենք ու թուրքերը. Հայ թուրքական հարաբերություններում թե ռուսները և թե մնացած մյուսները միայն շանտաժով կարող են ազդել մեզ վրա. Մեր նկատմամբ շանտաժը դա արդեն ֆիզիկական բնաջնջումն է, որովհետև սրանից դեն ֆիզիկականը իջեցնել անհնար է.
Բիձա ջան: Ուր էր թե մենք սուբեկտ լինեինք: Ցավոք: մենք առարկա ենք այժմ, որը ունի իր գինը, իր օգտագործման ոլորտը ու իր օգտագործման պայմանները-ձևը-տեխնիկան:
Օրինակ, պիլասոսը աշխատացնելու համար միացնում են հոսանքին կամ ակումուլյատոր են դնում: իսկ մեզ աշխատացնելու համար օրինա ընտրությունների ժամանակ /սփյուռքում/, ասում են որ հեսա ամերիկան կընդունի ցեղասպանությունը:
Իրականում ստրկամտությունը /հավաքական/ հասել է աներևակայելի սահմանների:
Էսօր Տորոնտոի հայ համայքի "ակտիվիստ" ներկայացուցիչները քննարկում էին թե ոնց են Սերոժի Նյու-Յորքյան մոտակա այցելության ժամանակ միահամուռ այցելելու Նյու-Յորք որ տեսնեն անձամբ Սերոժին ու ասեն որ լավ բան չի անում:
ինչպես կասեր մեր թաղի Հովիկը, "Խնդալու ա, հորս արև" :D
…
REAL_ist
27.09.2009, 11:32
1-Այո, դրանց ձեռնտու են բաց սահմանները , , որովհետև իրենք ավելի բարձր քաղաքական–տնտեսական պոտենցիալներ ունեն համեմատ կրիմինալ հայկական գաճաճ բիզնես և ախպերա–գեղցիական քաղաքական իշխանության. Բայց մենք էնքան հիմար ենք, որ իրանց ուզածը պատկերացնում ենք որպես մեր ցանկություն, նպատակ ու նվաճում.
:)Իսկ ինչ նույն այդ հիմնավորմամբ իրենց ավելի ձեռնտու չեն փակ սահմանները? Մանավանդ Ադրբեջանին դժվար թե ձեռնտու չլինի Հայաստանի շրջափակումը և տնտեսական զարգացման ամենաէական միջոցներից մեկից զրկումը;) Բաց սահմանները մոտ 20 տարի մեր նպատակնա եղել, իսկ հիմա հենց թուրքերը փորձում են բացելուն ուղղված նպատակներ ցույց տալ, միանգամից դա դառավ նրացն ուզածն, սա ոչ այլ ինչ է քան թույլի մտածելակերպ...
2- Այո, Թուրքիային անչափ ձեռնտու է հենց հիմա Հայաստանի վրա լրացուցիչ լծակներ ունենալը, որովհետև սահմանի բացելուց հետո որոշակի ապրանքների ներկրումը կտեղափոխվի թուրքական ուղու վրա և կդառնա շանտաժի առարկա.Այս մտքին շատ եմ հանդիպել: Ինչ խոսք, ճշմարտություն կա դրա մեջ: Սակայն եթե այդպես դիտենք, պետք աշխարհում բոլոր բաց սահմանները որպես շանտաժ դիտարկենք: Եթե սահմանները նորից փակեն դա կլինի սույն արջանագրությունների կոպտագույն խախտում: Եվ վերջին հաշվով դրանով ներկայիս վիճակը կվերականգնվի որոշ ժամանակի ընտացքում: Այսինք համադրելով այն օգուտները որոնք կստանանք բաց սահմանի դեպքում, նշածդ կետի արժեքը չնչին է դառնում:
3- Փակն է ձեռնտու, որովհետև Հայաստանի պոտենցիալ, հնարավոր զարգացումը հնարավոր է միայն տեխնոլոգիական այլ ոչ թե առևտրային զարգացման հաշվին.
4- Ոչ, սահմանը մեզ ձեռնտու է փակ պահել ինչ որ ստից պատճառներով, բայց աշխարհին մուննաթ գալ, թե տեսեք Թուրքիան է փակել ու խեղդում է մեզ.
Բիձա ջան, կներես, բայց նման մոտեցում մեկ էլ ազգայնամոլների մոտ եմ նկատել: Նրանք ճիշտա հիմնավորում են որ թուրքը վատ բանա, չի կարելի սահմանը բացել, կարողա գան սաղիս սպանեն... Քո հիմնավորումը մեղմ ասած այդքան էլ համոզիչ չի, ցանկացած տնտեսության հիմքը առևտրային հարաբերություններն են, ցանկցած քիչ թե շատ տնտեսությունից հասկացող մարդ կհաստատի բաց սահմանի ճակատագրական նշանակությունը:
5- Այո սահմանի բացելը Թուրքիայի համար թե քաղաքական, և թե տնտեսական առումով շատ ավելի ձեռնտու է քան հայաստանին, որովհետև ինքը էստեղ ավտոմատ գերիշխող քաղաքական ու տնտեսական դիրքեր է գրավելու.
Թուրքիան սենց թե նենց տարածաշրջանի ամենահզոր երկիրնա, ու դրան Հայաստանը հաստատ չի կարա խոչնդոտի: Բնականաբար Թուրքիան գնալով այս քայլին իր ակնկալիքներն ու շահերը ունի, տկարություն կլինի մտածելը, թե թուրքերը մեր խաթր են սահմանը բացում: Բայց ամեն դեպքում այս հարցում ես տեսնում եմ ԱՄՆ-ի մեծ ճնշումների հետևանքը, Թուրքիան հանգիստ կարար մի 10 տարի էլ Հայաստանին թողեր շրջափակման մեջ ու իր փոքր ախպորը` ադրբեջանին տված խոստումը պահպաներ: Մի մոռացի որ Թուրքիան միշտ հաշվիա առնոմում ադրբեջանի շահը:
6- Անդառնալին հենց ստորագրելու փաստն է. Ամեն ինչ կանցնի կգնա, շլագբաումն էլ փակ կմնա, բայց ստորագրելու ստորացուցիչ փաստը կմնա.Ինչա նշանակում ստորացուցիչ փաստը? Ինչ կա դրա մեջ ստորացուցիչ? Նման արձանագրությունների առաջարկության մերժումը ավելի վատ կանդրդառանար Հայաստանի վրա, քան ստորագրելու փաստը:
7- Արձանագրության իմաստը չի բացահայտված. Հայաստանը անկախացել էր 20 տարի առաջ, ինչու հարաբերություններ չկային– մեկ էլ առանց մի խոսքի դրանք սկսվում են՞. Իսկ փաստն այն է, որ կա խայտառակ նախապատմություն, գենոցիդ, շրջափակում. Արձանագրությունը պետք է ունանա կետ համար # 1, որտեղ գրված լինի, որ 20 տարվա թշնամական դրսևորումներից հետո, ենթարկվելով միջազգային պայմանագրերի պահանջներին, Թուրքիան խոստանում է, այսուհետ չխոչընդոտել միջազգային պայմանագրերով ապահովված անկլավ երկիր Հայաստանին հասցեագրված բեռների փոխադրումը. ՎԵՐՋ, վերջակետ, aնգլերեն ասած- period,–
Արձանագրության իմաստը դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատումն է: Դիվանագիտական հարաբերություններ սկսել չսկսելը պետությունների որոշելու հարցնա ու այստեղ անկախանալը փաստը որևէ նշանակություն չունի: Պետությունները հիմա են գտել որ ժամանակնա դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատել ու արձանագրություն են ստորագրում դրա վերաբերյալ: Հստակ և որոշակի իմաստ կա: Ստանդարտ ձևաչափա որը արդեն տասնյակ դարեր գործումա միջազգային իրավունքում:
Գենոցիդ նախապայման գոյություն չունի: Ոչմի հիմ հիմնավորված ապացույց դրա վերաբերյալ չես կարող ներկայացնել: Պատմական հարցեր քննարկող ենթահանձնաժողովի ստեղծումը, որը ոչ մի եզրակացություն տալու իրավասություն չունի ցեղասպանության ուրացումը որ մի դեպքում չի կարող հանդիսանալ: Վերջ ի վերջո հենց Թուրքիայի հետ պետքա քննարկել ցեղասպանության հարցը, քանի որ մեր վերջին նպատակը հենց Թուրքիայի կողմից դրա ընդունումնա:
Իսկ քո վերջին կետը ավելի շատ նմանա կապիտուլիացիայի ենթարկված երկների հետ կնքով պայմանագրի կետի, միջազգային իրավունքում նման նվաստացուցիչ կետ չի հանդուրժի ոչ մի ինքնիշխան պետություն;) Ու եթե մտածում ես որ Հայսատանը երբևէ կկարողանա նման կետ պարտադրել Թուրքիային, ապա ասեմ որ մտքերդ ծայրահեղ ուտոպիստական են:
REAL_ist
27.09.2009, 11:39
Ռեալիստ ջան, ամեն ապրանք իր գինն ունի… Մերսեդեսը իրենը, տունը իրենը, սահմանների բացելն էլ իրենը… մենք այսօր համարժեք գին չենք վճարում… Իհարկե ստանդարդ պայմանագիր է կողմերի դիքորոշումներն են ոչ ստանդարտ… ու եթե պայմանագրի մեջ "արտասովոր" բան չկա դա չի նշանակում որ էդ ֆակտորները չեն ազելու… ազդելու են անուղղակի չևով… եթե թուրքիան ստորագրում է ուրեմն ակընկալիքներ ունի… կարաս 1 վայրկյան չկասկածես… մեզ համար փակ սահմանն ավելի վատ ազրեցություն ունի քան նրանց … էտ բաց սահմանը իրանց դեսերտն ա մեր ճաշը…
Անձամբ ես բաց սահմանի դեմ ոչինչ չունեմ… ես ավելին կասեմ, հողերը հետ տալու հետ էլ խնդիր չունեմ (որոշ վերապահումներով), բայց նայած ինչ գնով…
էն ինչ որ Սերժն ա հիմա անում, շատ հնարավոր ա որ մեր վրա անդառնալի նետևանք ունենա և շարունակական… բաց սահմանը չլուծված Ղարաբաղով և առանց Հայաստանով անցնող էական կամունիկացիոն հանգույցնեի միայն լծակ է նրանց ձեռքում…
… դրա համար, եթե մենք 98-ին լուծած լինեինք Ղարաբաղի և սահմանների հարցը, մինչև Բաքու-Ջեյհանը, և Բաքու-Ջեյհանն էլ Հայաստանով անցներ, մենք էսօր էս վալակուշների մեջ չեինք լինի…
… Հողն ինքնին ոչինչ չարժե… մեր նպատակը չպետք է լինի հող ամեն գնով…
Mephistopheles ջան, Թուրքիայի հետ ցանկացած դիվանագիտական հարաբերությունների միջ մտնելը մեծ ռիսկա, թուրքերը ամբողջ աշխարհին են հայնտնի իրենց խորամանկ դիվանագիտությամբ: Սակայն տվյալ դեպքում ես գտնում եմ, որ ռիսկը արդարացվածա ու արձանագրությունների ներկա տեսքը Հայաստանի համար լռիվ ընդունելիա և ներկա պահին ավելի լավ պայմաններով սահմանի բացում ուղղակի հնարավոր չի:
Հակոբ Գեւորգյան
27.09.2009, 12:58
Ուղեցույցի անգլերեն տարբերակում ասվում է՝
Protocol on the Establishment of Diplomatic Relations
Between Republic of Armenia and Republic of Turkey
The Republic of Armenia and the Republic of Turkey,
Desiring to establish good neighborly relations and to develop bilateral cooperation in the political, economic, cultural and other fields for the benefit of their peoples, as envisaged in the Protocol on the development of relations signed on the same day,
"their people" --- իրենց ժողովրդի մասին է խոսքը։
Ակնհայտ է, որ ըստ ՀՀ սահմանադրության՝
Article 2. In the Republic of Armenia power lies with the people. The people exercise their power through free elections and referenda, as well as through state and local self-governing bodies and public officials as provided by the Constitution. The usurpation of power by any organization or individual constitutes a crime.
Հոդված 2. Հայաստանի Հանրապետությունում իշխանությունը պատկանում է ժողովրդին:
Ժողովուրդն իր իշխանությունն իրականացնում է ազատ ընտրությունների, հանրաքվեների, ինչպես նաև Սահմանադրությամբ նախատեսված պետական և տեղական ինքնակառավարման մարմինների ու պաշտոնատար անձանց միջոցով:
Իշխանության յուրացումը որևէ կազմակերպության կամ անհատի կողմից հանցագործություն է:
ՀՀ իշխանությունը պատկանում է ժողովրդին։ Իշխանությունն է ներկայացնում ՀՀ ժողովրդի շահերը։
Հիմա նայենք Թուրքիայի Հանրապետության սահմանադրությունը
ARTICLE 2 . The Republic of Turkey is a democratic, secular and social state governed by the rule of law; bearing in mind the concepts of public peace, national solidarity and justice; respecting human rights; loyal to the nationalism of Ataturk, and based on the fundamental tenets set forth in the Preamble.
ARTICLE 3. The Turkish state, with its territory and nation, is an indivisible entity. Its language is Turkish.
ARTICLE 5. The fundamental aims and duties of the state are; to safeguard the independence and integrity of the Turkish Nation, the indivisibility of the country, the Republic and democracy; to ensure the welfare, peace, and happiness of the individual and society; to strive for the removal of political, social and economic obstacles which restrict the fundamental rights and freedoms of the individual in a manner incompatible with the principles of justice and of the social state governed by the rule of law; and to provide the conditions required for the development of the individuals material and spiritual existence.
ARTICLE 7. Legislative power is vested in the Turkish Grand National Assembly on behalf of the Turkish Nation. This power cannot be delegated.
ըստ որի, ակնհայտ է այն, որ Թուրքիայի Հանրապետությունը պատկանում է Թուրք ազգին, որը հիմքն է պետության, եւ որ ԹՀն կպաշտպանի անհատներին եւ հասարակություններին. յանի թե։
Մի խոսքով, ես իրավաբան չեմ, սակայն կարողանում եմ տարբերել ժողովուրդը ազգից։ Այսինքն, Հայաստանում ծնված եզդին նույնպես Հայաստանի Հանրապետության ժողովրդի մասն է։ Իսկ Թուրքիայում իրերը մի փոքր տարբեր են։ Քուրդը Թուրք չէ. իսկ պետությունը Թուրքերինն է։
Ես բազմիցս ասել եմ, որ ՀՀ սահմանադրության «ժողովրդավարության» հիմքը շատ վտանգավոր է Հայաստան պետության համար։ Սակայն այս վերջին բարեփոխումներից հետո էլ, ոչ մի հայանպաստ փոփխություն էլ չեղավ ՀՀ սահմանադրության մեջ։
Երանի թե Հայ իրավաբանները օգտվեյին Թուրքական սահմանադրությունից. շատ հզոր է պետականակերտման համար։
Հուսանք որ հայկական կողմն էլ ունի լուրջ իրավաբաններ, որոնք կարող են հուշել ՀՀ չորակող նախագահին, որ հնարավոր է դուրս գալ այս ծուղակից։ Պարզապես, պետք է Թուրքիային պարտադրել սահմանադրական բարեփոխումներ։ Թող որ նրանց պետությունն էլ պատկանի ժողովրդին, այլ ոչ թե Թուրք ԱԶԳԻՆ, ոչ բարով։
Արեւմտեան Ամերիկայի Հայ Համայնքի Ներկայացուցիչները Կը Յայտարարեն
Օգոստոս 31ին, հայաշխարհը անակնկալօրէն դրուեցաւ անհաճոյ իրականութեան մը առջեւ՝ այդ օր հրապարակուած հայ-թրքական նախաստորագրուած արձանագրութիւններուն տեսքով: Ներքոստորագրեալ կազմակերպութիւններս խորապէս մտահոգուած ենք այս արձանագրութեանց մէջ տեղ գտած մեր ազգի ու պետութեան համար սպառնալի դրոյթներով:
Մեր հաստատ համոզումն է, որ այս արձանագրութիւնները կը վիրաւորեն մեր ժողովուրդի արժանապատուութիւնը՝ խնդրոյ առարկայ դարձնելով Հայկական Ցեղասպանութեան իրողութիւնը. կը փոշիացնեն պատմական հայրենիքի գաղափարը եւ կը վտանգեն Արցախի ազատագրական պայքարի բիւր զոհողութիւններով ձեռք բերուած Լեռնային Ղարաբաղի հանրապետութեան ապագան:
Մենք նաեւ մտահոգ ենք, որ այսպիսի համահայկական նշանակութեամբ հարցեր կը տնօրինուին Հայաստանի իշխանութեանց կողմէ, առանց այդ հարցերը համազգային քննարկման արժանացնելու ու հայկական իրականութեան մէջ գործող կազմակերպութեանց կարծիքը իմանալու:
Հայոց Ցեղասպանութեան ճանաչման եւ Հայ Դատի հետապնդման իրաւատէրը համայն հայ ժողովուրդն է՝ ըլլայ Հայաստանի թէ սփիւռքի մէջ: Համայն հայութեան ապագային համար հեռահար հետեւանքներ ունեցող հարցերուն բարւոք արդիւնքի կարելի էր հասնիլ միայն ներքին համերաշխութեան եւ Հայաստան-Սփիւռք ներդաշնակուած համագործակցութեան ճամբով։
Մեր արդար ակնկալութիւնն է, որ Հայաստանի ներկայ իշխանութիւնները ականջալուր ըլլան համընդհանուր ընդվզումի ձայներուն ու անմիջապէս կասեցնեն արձանագրութիւններու ստորագրման գործընթացը՝ ի շահ Հայաստանի ու հայ ժողովուրդի:
Հայ Առաքելական Եկեղեցւոյ Արեւմտեան Ամերիկայի Կիլիկիոյ Թեմ
Հայ Կաթողիկէ համայնք
Հայ Աւետարանական համայնք
ՍԴՀԿ Արեւմտեան Ամերիկայի Վարիչ Մարմին
ՌԱԿ Արեւմտեան Ամերիկայի Շրջանային Վարչութիւն
ՀՅԴ Արեւմտեան Ամերիկայի Կեդրոնական Կոմիտէ
http://stoptheprotocols.com/2009/09/26/%D5%A1%D6%80%D5%A5%D6%82%D5%B4%D5%BF%D5%A5%D5%A1%D5%B6-%D5%A1%D5%B4%D5%A5%D6%80%D5%AB%D5%AF%D5%A1%D5%B5%D5%AB-%D5%B0%D5%A1%D5%B5-%D5%B0%D5%A1%D5%B4%D5%A1%D5%B5%D5%B6%D6%84%D5%AB-%D5%B6%D5%A5%D6%80/
Վիճակը այնքան լուրջ է, որ սփյուռքահայությունը միասնական բողոք է արտահայտում այս ամենի դեմ: Ինձ թվում է, սա ՀՀ նորագույն պատմության մեջ միակ դեպքն է: Այս ամենի մեջ միակ դրական բանը սա է:
REAL_ist
27.09.2009, 16:16
Պարզապես, պետք է Թուրքիային պարտադրել սահմանադրական բարեփոխումներ։ Թող որ նրանց պետությունն էլ պատկանի ժողովրդին, այլ ոչ թե Թուրք ԱԶԳԻՆ, ոչ բարով։Թուրքիան ինքնիշխան պետություն է և աշխարհում ոչ ոք չի կարող ինչ որ բան պարտադրել իրենց, մանավանդ ներքին սահմանադրական կարգի առումով...
Բացի դրանից, գիտես ինչպես է իրականցվում այդ իշխանությունը? Ճիշտա, ընտրությունների միջոցով: Չեմ կարծում թե թուրքական քաղաքացիությամբ քրդերը կամ հայերը իրավունք չունեն մասնակցելու ընտրություններին, ուստի իրենց Թուրքական նացիա հասկացությունը ուղղիղ համեմատական է մեր Սահմանադրության ժողովուրդ հասկացության հետ: Ազգ հասկացությունը ընդհանրապես իրավական կատեգորիա չի ուստի և բոլոր դիտարկումներդ զուրկ են որևէ իմաստից և աննպատակ են;)
:)Իսկ ինչ նույն այդ հիմնավորմամբ իրենց ավելի ձեռնտու չեն փակ սահմանները? Մանավանդ Ադրբեջանին դժվար թե ձեռնտու չլինի Հայաստանի շրջափակումը և տնտեսական զարգացման ամենաէական միջոցներից մեկից զրկումը;) Բաց սահմանները մոտ 20 տարի մեր նպատակնա եղել, իսկ հիմա հենց թուրքերը փորձում են բացելուն ուղղված նպատակներ ցույց տալ, միանգամից դա դառավ նրացն ուզածն, սա ոչ այլ ինչ է քան թույլի մտածելակերպ...
Այս մտքին շատ եմ հանդիպել: Ինչ խոսք, ճշմարտություն կա դրա մեջ: Սակայն եթե այդպես դիտենք, պետք աշխարհում բոլոր բաց սահմանները որպես շանտաժ դիտարկենք: Եթե սահմանները նորից փակեն դա կլինի սույն արջանագրությունների կոպտագույն խախտում: Եվ վերջին հաշվով դրանով ներկայիս վիճակը կվերականգնվի որոշ ժամանակի ընտացքում: Այսինք համադրելով այն օգուտները որոնք կստանանք բաց սահմանի դեպքում, նշածդ կետի արժեքը չնչին է դառնում:
Բիձա ջան, կներես, բայց նման մոտեցում մեկ էլ ազգայնամոլների մոտ եմ նկատել: Նրանք ճիշտա հիմնավորում են որ թուրքը վատ բանա, չի կարելի սահմանը բացել, կարողա գան սաղիս սպանեն... Քո հիմնավորումը մեղմ ասած այդքան էլ համոզիչ չի, ցանկացած տնտեսության հիմքը առևտրային հարաբերություններն են, ցանկցած քիչ թե շատ տնտեսությունից հասկացող մարդ կհաստատի բաց սահմանի ճակատագրական նշանակությունը:
Թուրքիան սենց թե նենց տարածաշրջանի ամենահզոր երկիրնա, ու դրան Հայաստանը հաստատ չի կարա խոչնդոտի: Բնականաբար Թուրքիան գնալով այս քայլին իր ակնկալիքներն ու շահերը ունի, տկարություն կլինի մտածելը, թե թուրքերը մեր խաթր են սահմանը բացում: Բայց ամեն դեպքում այս հարցում ես տեսնում եմ ԱՄՆ-ի մեծ ճնշումների հետևանքը, Թուրքիան հանգիստ կարար մի 10 տարի էլ Հայաստանին թողեր շրջափակման մեջ ու իր փոքր ախպորը` ադրբեջանին տված խոստումը պահպաներ: Մի մոռացի որ Թուրքիան միշտ հաշվիա առնոմում ադրբեջանի շահը:
Ինչա նշանակում ստորացուցիչ փաստը? Ինչ կա դրա մեջ ստորացուցիչ? Նման արձանագրությունների առաջարկության մերժումը ավելի վատ կանդրդառանար Հայաստանի վրա, քան ստորագրելու փաստը:
Արձանագրության իմաստը դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատումն է: Դիվանագիտական հարաբերություններ սկսել չսկսելը պետությունների որոշելու հարցնա ու այստեղ անկախանալը փաստը որևէ նշանակություն չունի: Պետությունները հիմա են գտել որ ժամանակնա դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատել ու արձանագրություն են ստորագրում դրա վերաբերյալ: Հստակ և որոշակի իմաստ կա: Ստանդարտ ձևաչափա որը արդեն տասնյակ դարեր գործումա միջազգային իրավունքում:
Գենոցիդ նախապայման գոյություն չունի: Ոչ մի հիմ հիմնավորված ապացույց դրա վերաբերյալ չես կարող ներկայացնել:
Պատմական հարցեր քննարկող ենթահանձնաժողովի ստեղծումը, որը ոչ մի եզրակացություն տալու իրավասություն չունի ցեղասպանության ուրացումը որ մի դեպքում չի կարող հանդիսանալ: Վերջ ի վերջո հենց Թուրքիայի հետ պետքա քննարկել ցեղասպանության հարցը, քանի որ մեր վերջին նպատակը հենց Թուրքիայի կողմից դրա ընդունումնա:
Իսկ քո վերջին կետը ավելի շատ նմանա կապիտուլիացիայի ենթարկված երկների հետ կնքով պայմանագրի կետի, միջազգային իրավունքում նման նվաստացուցիչ կետ չի հանդուրժի ոչ մի ինքնիշխան պետություն;) Ու եթե մտածում ես որ Հայսատանը երբևէ կկարողանա նման կետ պարտադրել Թուրքիային, ապա ասեմ որ մտքերդ ծայրահեղ ուտոպիստական են:
Ամբողջ տեքստն է ինձ համար անընդունելի, կպատասխանեմ ընդգծվածներին.
1-Նախ չեմ կարծում որ մեր բանավեճը արժեր իջեցենել այս մակարդակի.
Տնտեսության հիմքը ոչ թե, այլ նաև առևտրային հարաբերություններն են.
Պայմանով, որ դու էլ վաճառելու բան ունես, այլ ոչ թե միայն գնելու. Ես քննարկել էի հենց այդ ասպեկտը. Կխնդրեի քեզ հիմիկվա մեր ու նրանց տնտեսական– արտադրական հնարավորությունների թվային համեմատություններով ցույց տայիր սպասվելիք հետագա առևտրային բալանսն ու այդ առումով մեր սպասվելիք շահումները. :ok
2-Թշնամական երկրի և առհասարակ պատերազմի վիճակում գտնվող ոչ մի երկրի հետ մյուսի սահմանը աշխարհում բաց չի. :ok Հենց հիմա սահմանի փակ լինելը բազմաթիվ միջազգային նորմերի խախտում է. :ok Հետո ինչ՞ –մեկն եկել ասել է Թուրքիա այ–այ–այ,՞ :o
5-Արգումնտը լուրջ չի. Հենց դա էլ անում է. 10 չէ, 100 տարի էլ կարող է փակ պահել, բայց էդ աստիճանի տհաս չի – եկել է ժամանակը ոչ ֆորմալ ռեգիոնալ լիդեր դառնալու, դրա համար էլ էս հարմար պահին մեզ կզացնելով ասում է արեք քամակս լիզեք– բացեմ.
6-Ստորացուցիչ նշանակում է ստորացուցիչ. Հայաստանը այս պահին անելիք չունի, սահմանի բացելը միջազգային նորմի կատարում է. Այն դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու կետ չէր կարող դառնալ. Այս պահը ոչ միայն ես, այլ մի քանի հոգի այս կայքում անընդհատ շեշտում են, դու չես նկատել՞
7-Միթե ես ինչ որ տեղ գենոցիդը ներկայացրել եմ որպես նախապայման՞. Ես նշել եմ, որ կա ծանր նախապատմություն, ընթացող պատերազմ իրենց կողմից հովանավորվող երկրի դեմ, և ոչ մեկն իրավունք չունի ջայլամ խաղալու. Հրեաների և Իսրայելի որպես պետության ողջ քաղաքականության հիմքը հենց հոլոքոստն է. Մեզանում նույնիսկ շշուկով, ենթատեքստում, մտքում այն ունենալն է արդեն արդեն սկսվում դիտվել որպես չհասկացողություն.:angry Իմ կարծիքով հենց հակառակն է ծայրահեղությունը–փալաս լինելը, անթասիբ լինելը. :angryԴաշնակցական ուռա հայրենասիրությունն ու գիտակցված, զուսպ թասիբը տարբեր բաներ են. :ok Մենք նման ենք սպանվածի տիրոջ, որին բերում դեմ են անում մարդասպանին ու ասում են տեսնում էս, ինքը ուժեղ ա, կարա քեզ էլ սպանի, դրա համար արի մոռացի, մտի մոտը քոծ աշխատի, ինքն էլ հաստատ քեզ կների.:angry
Չեմ հասկանում, որ հիմա նաև թուրքերի քոծը դառանք ու մի կտոր հացն ու քյաբաբը դարձան ավելի կայուն, մենք դրանով որպես ազգ, հասարակություն, որպես մարդ ,մեզ ավելի լավ կզգանք՞ Սա ինչ դաժանություն է. Ուրեմն մենք կարող ենք մեկ ու կես միլիոն զոհ իրենց տարածքներով թուրքերին տված լինենք ու մոռանանք, տասը հազար զոհ, կես միլիոն տեղահանված ու տարածքներ ադրբեջանին թողնել, ու էսօր մի կտոր հացով այդ ամենը կուլ տալ՞ . :angry
Եթե դու սա դաշնակցական ուռա պատրիոտիզմ ես համարում, այլ ոչ թե տարրական ինքնասիրություն, և ապրելու իրավունք, ապա ես քո ասած ու իմ ատած դաշնակն եմ. Բայց այդ դեպքում նաև բարի եղիր տեսնելու, թե դու ինչ պիտակ կստանաս իմ կերպ մտածողների կողմից. :ok
Մեր միջից ի սպառ վերացել է զինվոր լինելու, պետք եղած պահին կյանքի վրա թքած ունենալու, զոհվելու պատրաստ լինելու հասարակական գաղափարը. Եթե մենք արդեն այդպիսին ենք, ապա ինչ իրավունքով ենք պետության տեր դարձել՞- մեր տեղը գերեզմանն է. :angry
Վերջում, ընդհանուր կոնտեքստով նայելով քո բերած փաստարկներին տեսնում եմ, թե ինչպես պարզագույն հարցերը փոխարեն կոնցոպտուալ դիտարկվելու, պատասխանվելու ջրվեցին, պիտակավորվեցին, նորից վեր ածվեցին սուբյեկտիվ հանդիպակած հարցերի ու դրվեցին հենց իմ դիմաց. :o
Ֆոնոմենալ է.
Հակոբ Գեւորգյան
27.09.2009, 19:43
Թուրքիան ինքնիշխան պետություն է և աշխարհում ոչ ոք չի կարող ինչ որ բան պարտադրել իրենց, մանավանդ ներքին սահմանադրական կարգի առումով...
Բացի դրանից, գիտես ինչպես է իրականցվում այդ իշխանությունը? Ճիշտա, ընտրությունների միջոցով: Չեմ կարծում թե թուրքական քաղաքացիությամբ քրդերը կամ հայերը իրավունք չունեն մասնակցելու ընտրություններին, ուստի իրենց Թուրքական նացիա հասկացությունը ուղղիղ համեմատական է մեր Սահմանադրության ժողովուրդ հասկացության հետ: Ազգ հասկացությունը ընդհանրապես իրավական կատեգորիա չի ուստի և բոլոր դիտարկումներդ զուրկ են որևէ իմաստից և աննպատակ են;)
Իմ ասածները հիմնված են Արմեն Այվազյանի ազգ եւ ժողովուրդ տարբերությունների, ինչպես նաեւ հայտնի իրավաբանական բառարանի, որը կոչվում է Բլաքի օրենքի բառարան, աշխատությունների վրա։
ԿԱՐԾՈՒՄ ԵՄ, Հայերը դեռ կարող են հայտարարել, որ «հարգելի եվրոպացիներ, եթե ցանկանում եք բացել մեր սահմանը Թուրքիայի հետ, որպեսզի նա կարողանա մտնել եվրոմիություն, ապա նախ եւ առաջ պահպանեք թուրքիայում ապրող, թուրք ազգից բացի այլ ազգերի իրավունքները. չէ՞ որ քրդերին դատապարտում են, օջալանին դնգստում…եւ այլ»
Mephistopheles
27.09.2009, 20:32
Mephistopheles ջան, Թուրքիայի հետ ցանկացած դիվանագիտական հարաբերությունների միջ մտնելը մեծ ռիսկա, թուրքերը ամբողջ աշխարհին են հայնտնի իրենց խորամանկ դիվանագիտությամբ: Սակայն տվյալ դեպքում ես գտնում եմ, որ ռիսկը արդարացվածա ու արձանագրությունների ներկա տեսքը Հայաստանի համար լռիվ ընդունելիա և ներկա պահին ավելի լավ պայմաններով սահմանի բացում ուղղակի հնարավոր չի:
Ռեալիստ ջան, մենք սենց էլ նենց էլ մի օր պիտի հարաբերություններ սկսենք, սահմանը բացենք ու սենց բաներ… էս կետում ես քո հետ համաձայն են, բայց…բայց… ինչից դրդված ենք մենք էս քայլին գնում… եթե մենք էսօր ունենայինք լեգիտիմ նախագահ, Մարտի մեկ եղած չլիներ, քաղբանտարլյալներ չունենայինք, ես քո հետ լրիվ համաձայն կլինեի… բայց էսօր մենք ամենաանշահավետ դիրքերում ենք ու ես կասկած չունեմ որ այս քայլն արվում է Սերժի կողմից զուտ իր անձնական նկատառումներով… ես նույնիսկ չեմ ուզում քննարկել հարաբերությունները, որովհետև Սերժն իրավասու չէ պետության անունից որևէ բան ստորագրելու … նա նախագահ չի, նա լուրջ պրոբլեմներ ունի իր երկրի ներսում ու դրա մասին գիտեն բոլորը դրսում ու առիթից էլ օգտվում են 100%… չկասկածես… ու ապուշ կլինեն եթե չօգտվեն…
Հիմա քեզ ինչն է հիմք տալիս մտածելու որ "ներկա պահին ավելի լավ պայմաններով սահմանի բացում ուղղակի հնարավոր չի:"…… Ինձ չի թվում որ երբ մեր գլխին ԵԱՀԿ-ի հիսուն հատ բանաձև կա կախած ու մեզ քթներիցս բռնած ֆռռցնում են, հանկարծ մի հատ նենց լավ գործարք են առաջարկում որ աչքներիս չենք հավատում ու ոչ ավել ոչ պակաս Սերժին են առաջարկում… դու տենց բան պատմության մեջ երբևէ տեսել ե՞ս…
Ապեր, միանշանակ ոչ պայմանագրի տակ Սերժի ստորագրությանը… երբ մենք կունենանք լեգիտիմ իշխանություն էն ժամանակ էլ էս հարցը կքննարկվի… իսկ մինչ այդ Սերժիկ Հեռացիր…
Տնտեսության հիմքը ոչ թե, այլ նաև առևտրային հարաբերություններն են.
Պայմանով, որ դու էլ վաճառելու բան ունես, այլ ոչ թե միայն գնելու.
Բիձա,
հաշվի առնելով քո ասածը, հետևում է որ պետք է անմիջապես փակել նաև Վրաստանի սահմանը, քանի որ իրանք մեր մոտ չեն հանգստանում, իսկ մենք իրանց մոտ ենք հանգատսնում:
Իսկ Իրանի սահմանը պետք է բետոնապատել մի 50 մետրանոց պարսպով, հաշվի առնելով որ ինչքան ենք մենք ներմուծում ու ինչքան արտահանում այդ սահմանով
…
ու սենց "ինչ լավ ա չէ՞" ասելով կուկուին պես մենակներս ապրենք :D
Mephistopheles
27.09.2009, 20:58
…………
Գենոցիդ նախապայման գոյություն չունի: Ոչմի հիմ հիմնավորված ապացույց դրա վերաբերյալ չես կարող ներկայացնել: Պատմական հարցեր քննարկող ենթահանձնաժողովի ստեղծումը, որը ոչ մի եզրակացություն տալու իրավասություն չունի ցեղասպանության ուրացումը որ մի դեպքում չի կարող հանդիսանալ: Վերջ ի վերջո հենց Թուրքիայի հետ պետքա քննարկել ցեղասպանության հարցը, քանի որ մեր վերջին նպատակը հենց Թուրքիայի կողմից դրա ընդունումնա:
Իսկ քո վերջին կետը ավելի շատ նմանա կապիտուլիացիայի ենթարկված երկների հետ կնքով պայմանագրի կետի, միջազգային իրավունքում նման նվաստացուցիչ կետ չի հանդուրժի ոչ մի ինքնիշխան պետություն;) Ու եթե մտածում ես որ Հայսատանը երբևէ կկարողանա նման կետ պարտադրել Թուրքիային, ապա ասեմ որ մտքերդ ծայրահեղ ուտոպիստական են:
Ի՞նչը քննարկենք Ռեալիստ ջան, եղել ա թե չէ՞… ու ինչի հենց հիմա…մի տոննա գրականություն կա, փաստեր ուսումնասիրություններ թող գնան Սերժի ու Ռոբի հետ կարդան… ձեռի հետ Սերժն էլ Ռոբն էլ մի բան կիմանան… ու դու ջոգի բռատ, հենց Սերժի բերնից ա էդ դուրս գալիս…
Պայման ա…պայման ու էն էլ ստորացուցիչ
Հայութիւնը մինչեւ կատարածն աշխարհի չպէտք է ներէ թրքութեան: Եթէ այդ արնապարտ ցեղէն, որ կողոպտիչն ու սպանիչը հանդիսացաւ անզէն հայութեան կէսին, եթէ օր մը անկէ բուռ մը անսուրբ մոխիր մնայ, այդ մերժելի մոխիրն իսկ դատի պիտի կանչել, անոր հետ նոյնիսկ դատաստանի պիտի նստիլ
©
Հակոբ Գեւորգյան
27.09.2009, 21:15
Ի՞նչը քննարկենք Ռեալիստ ջան, եղել ա թե չէ՞… ու ինչի հենց հիմա…մի տոննա գրականություն կա, փաստեր ուսումնասիրություններ թող գնան Սերժի ու Ռոբի հետ կարդան… ձեռի հետ Սերժն էլ Ռոբն էլ մի բան կիմանան… ու դու ջոգի բռատ, հենց Սերժի բերնից ա էդ դուրս գալիս…
Պայման ա…պայման ու էն էլ ստորացուցիչ
համաձայն եմ քո հետ. ստորացնում ա հայերին…
Այսօր Գլենդելում Հայերը պիտի հավաքվեն Գրանդվյու եւ Սան Ֆերնանդո փողոցների հատման մասում գտնվող այգում, եւ բողոքեն այս ստորացնող պայմաններին։ Հայաստանում էլ է պետք բողոքել ազգովի։ Իսկ Հայաստանում մի բան արվու՞մ է սրա համար։
Բիձա,
հաշվի առնելով քո ասածը, հետևում է որ պետք է անմիջապես փակել նաև Վրաստանի սահմանը, քանի որ իրանք մեր մոտ չեն հանգստանում, իսկ մենք իրանց մոտ ենք հանգատսնում:
Իսկ Իրանի սահմանը պետք է բետոնապատել մի 50 մետրանոց պարսպով, հաշվի առնելով որ ինչքան ենք մենք ներմուծում ու ինչքան արտահանում այդ սահմանով
…
ու սենց "ինչ լավ ա չէ՞" ասելով կուկուին պես մենակներս ապրենք :D
ԴՎ,կոնտեքստ գոյություն չունի՞.
Ես քննարկել եմ հայ թուրքական քաղաքական հարաբերությունների հարցը.
Թղթի կողմնակիցները այն սարքել են զուտ դիվանագիտական ֆորմալիզմի հարց ու դրան էլ ձեռի հետ գումարում են տնտեսական վագրային թռիչքների տեսլականներ,
Ես էլ ասում եմ ստոպ, կատարվողը տնտեսական, դիվանագիտական ու ֆորմալ չէ, զուտ քաղաքական է, մեջը լիքը կեղտ կա ու բացարձակապես այլ իրականության.
Էս պարզ հարցերում էլ չենք կարող ընդհանուր հայտարարի գալ՞. Սահման բացելը դա չուկչային մատուցվող օղին է. Արդեն այդ օրն ենք ընկել՞
Հարցրել էի, սահմանի բացելով էդ ինչ մեծագործություններ պետք է անենք, որ փակ վիճակում չենք արել՞. Մեր արածը հարյուր ցմփոր միլիցով մի քանի կին ու երեխա հրել, ծեծել, անպատվելը չի՞. սահմանը բացելուց հետո դա վերանալու է՞ Թուրքը գալու կանգնելու է ասի, չծեծեք, թե չե կփակեմ սահմանը՞.
Քո ասած -էլ չգիտեմ ինչ ասեմ.
Ավել մանրանալու հավես էլ չունեմ.
Մեկ է բացելու են, իմ թփրտալը որն է. Մարդկանց ութսուն տոկոսը թքած ունի էս հարցի վրա, մնացած քսանից էլ տասնհինգը փող են սարքելու, հինգն էլ ոռնալով վերանալու են որպես անհատ.
Եթե հայ թուրքական հարաբերություններում արժանապատվության հարցը միայն ինձ պետք է հուզի, ապա կոնկրետ ես հարց չունեմ. Հորս ու մորս գերեզմաններն են էս երկրում, մի մի բուռ հող կվերցնեմ ու առանց ետ նայելու ռադս վերջնականապես կքաշեմ այդ անիծյալ տարածքից. :angry
Հակոբ Գեւորգյան
27.09.2009, 21:24
ԴՎ,կոնտեքստ գոյություն չունի՞.
Ես քննարկել եմ հայ թուրքական քաղաքական հարաբերությունների հարցը.
Թղթի կողմնակիցները այն սարքել են զուտ դիվանագիտական ֆորմալիզմի հարց ու դրան էլ ձեռի հետ գումարում են տնտեսական վագրային թռիչքների տեսլականներ,
Ես էլ ասում եմ ստոպ, կատարվողը տնտեսական, դիվանագիտական ու ֆորմալ չէ, զուտ քաղաքական է, մեջը լիքը կեղտ կա ու բացարձակապես այլ իրականության.
Էս պարզ հարցերում էլ չենք կարող ընդհանուր հայտարարի գալ՞. Սահման բացելը դա չուկչային մատուցվող օղին է. Արդեն այդ օրն ենք ընկել՞
Հարցրել էի, սահմանի բացելով էդ ինչ մեծագործություններ պետք է անենք, որ փակ վիճակում չենք արել՞. Մեր արածը հարյուր ցմփոր միլիցով մի քանի կին ու երեխա հրել, ծեծել, անպատվելը չի՞. սահմանը բացելուց հետո դա վերանալու է՞ Թուրքը գալու կանգնելու է ասի, չծեծեք, թե չե կփակեմ սահմանը՞.
Քո ասած -էլ չգիտեմ ինչ ասեմ.
Ավել մանրանալու հավես էլ չունեմ.
Մեկ է բացելու են, իմ թփրտալը որն է. Մարդկանց ութսուն տոկոսը թքած ունի էս հարցի վրա, մնացած քսանից էլ տասնհինգը փող են սարքելու, հինգն էլ ոռնալով վերանալու են որպես անհատ.
Եթե հայ թուրքական հարաբերություններում արժանապատվության հարցը միայն ինձ պետք է հուզի, ապա կոնկրետ ես հարց չունեմ. Հորս ու մորս գերեզմաններն են էս երկրում, մի մի բուռ հող կվերցնեմ ու առանց ետ նայելու ռադս վերջնականապես կքաշեմ այդ անիծյալ տարածքից. :angry
ԼՐԻՎ ՀԱՄԱՁԱՅՆ ԵՄ։ Հայերը պետք է այս պայմաններին ազգովի դիմադրեն։
Պարզ մի բան կա կյանքում։ Երբ աղջիկն ամուսնանում է, նրա կարծիքն են հարցնում նոր ամուսնանում։ Պետք է ազգովի ասենք մեր ՈՉ–ը
ԴՎ,կոնտեքստ գոյություն չունի՞.
Ես քննարկել եմ հայ թուրքական քաղաքական հարաբերությունների հարցը.
Թղթի կողմնակիցները այն սարքել են զուտ դիվանագիտական ֆորմալիզմի հարց ու դրան էլ ձեռի հետ գումարում են տնտեսական վագրային թռիչքների տեսլականներ,
Ես էլ ասում եմ ստոպ, կատարվողը տնտեսական, դիվանագիտական ու ֆորմալ չէ, զուտ քաղաքական է, մեջը լիքը կեղտ կա ու բացարձակապես այլ իրականության.
Էս պարզ հարցերում էլ չենք կարող ընդհանուր հայտարարի գալ՞. Սահման բացելը դա չուկչային մատուցվող օղին է. Արդեն այդ օրն ենք ընկել՞
Հարցրել էի, սահմանի բացելով էդ ինչ մեծագործություններ պետք է անենք, որ փակ վիճակում չենք արել՞. Մեր արածը հարյուր ցմփոր միլիցով մի քանի կին ու երեխա հրել, ծեծել, անպատվելը չի՞. սահմանը բացելուց հետո դա վերանալու է՞ Թուրքը գալու կանգնելու է ասի, չծեծեք, թե չե կփակեմ սահմանը՞.
Քո ասած -էլ չգիտեմ ինչ ասեմ.
Ավել մանրանալու հավես էլ չունեմ.
Մեկ է բացելու են, իմ թփրտալը որն է. Մարդկանց ութսուն տոկոսը թքած ունի էս հարցի վրա, մնացած քսանից էլ տասնհինգը փող են սարքելու, հինգն էլ ոռնալով վերանալու են որպես անհատ.
Եթե հայ թուրքական հարաբերություններում արժանապատվության հարցը միայն ինձ պետք է հուզի, ապա կոնկրետ ես հարց չունեմ. Հորս ու մորս գերեզմաններն են էս երկրում, մի մի բուռ հող կվերցնեմ ու առանց ետ նայելու ռադս վերջնականապես կքաշեմ այդ անիծյալ տարածքից. :angry
Բիձա , մի տաքացի :)
Վեջին հաշով հարցեր լուծողներից իսկապես ում՞ ինչ գործն է թե Բիձեն ու մնացածներս ստեղ ինչ ենք ասում-խոսում… ասում խոսում ենք էլի: ես օրինակ կողմ են: դու օրիանկ դեմ ես: կարանք իրար հետ վիճենք, խռովենք, բարիշենք, կարմրիենք ջղայնությունից,…
ու ոնց է, քեզ թվում է թե դրանից էս "կլոր" աշխարհում ինչ որ էական բան է փոխվելու՞ :)
ԼՐԻՎ ՀԱՄԱՁԱՅՆ ԵՄ։ Հայերը պետք է այս պայմաններին ազգովի դիմադրեն։
Պարզ մի բան կա կյանքում։ Երբ աղջիկն ամուսնանում է, նրա կարծիքն են հարցնում նոր ամուսնանում։ Պետք է ազգովի ասենք մեր ՈՉ–ը
դու էլ արդեն հարսանիքի ես պատրաստվում հա՞ :D
Հակոբ Գեւորգյան
27.09.2009, 22:05
դու էլ արդեն հարսանիքի ես պատրաստվում հա՞ :D
Ապեր հասկանում եմ քեզ։ Գիտես որ վիճակը լուրջ ա ու ուզում ես մի քիչ կատակ անել, որ մենք էլ էսքան լրջությունից չճաքենք։ Բայց դե, պետքա՞ որ կատակել այս հարցի շուրջ։
Երբ ես առաջին անգամ կարդացի այս փրոթոքոլները, անգլերենով գրված, հարցրեցի իմ իրավաբան ընկերոջս (նա նաղաքացիական հարցերով է զբաղվում). նա ինձ ասաց, որ տարօրինակ է մտքի կազմավորումը. վերջակետերի սակավությունն ու ստորակետերի բազմությունը։ Չեմ կարծում թե հայերենով թարգմանված տարբերակը ճիշտ նույն է, ինչ անգլերեն բնօրինակը (որն ի դեպ, թքած ունի թե հայերեն եւ թե թուրքերեն թարգմանությունների վրա)։
Ստորագրված է ..............., հայերեն, թուրքերեն և անգլերեն հավասարազոր կրկնօրինակներով: Մեկնաբանության տարաձայնության դեպքում գերակայությունը տրվում է անգլերեն տեքստին:
Մի լավ իրավաբան է պետք, ոչ Վիգեն Պերճիկյանի կարգի, որ գլուխ հանի այս ամենից։
Հակոբ Գեւորգյան
27.09.2009, 22:16
ՀԱՄԱՅՆ ՀԱՅՈՒԹՅԱՆ ՆԱԽԱԳԱՀ ՊԱՐՈՆ ՍԵՐԺ ՍԱՐԳՍՅԱՆ ԴԻՄՈՒՄ ԵՄ ՁԵԶ
(ԲԱՑ ՆԱՄԱԿ)
Երկար ժամանակ մտորում էի, արդյո՞ք արժե գրել այս նամակս ձեզ, թեև անկախ նամակիս բովանդակությունից’ ստեղծված դրությունն էլ ոչնչով հնարավոր չէ փոխել, սակայն իմ մեջ գլուխ բարձրացրեց համարձակությունը ասելու այն, ինչը կուտակվել է իմ մեջ, ինչը’ պարտավոր եմ ասել, հուսալով նամակս բեկում կմտցնի Հայ-թուրքական հարաբերություննեի ձեր մոտեցումներին: Նախ ասեմ, որ չեմ կասկածում Ձեր հայրենասիրությանն ու նվիրվածությանը, սակայն Ձեր նախաձեռնությամբ թափ առած հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորումը լեցուն է անկանխատեսելի զարգացումներով ու ողջ ազգին անակնակալ - անակնկալի հետևից մատուցելով, նախ ազգի թիկունքին Շվեցարիայում ապրիլի 22- ին “ճանապարհային քարտեզ”, իսկ օգոստոսի 31- ին նորից Շվեցարիայում կնքված “փոխադարձ սահմանիների ճանաչման” արձանագրությունը, որը անակնկալների գագատնակետն էր, երևակայությունից վեր, որ հայ մարդ է այդ արձանագրության տակ իր ստորագրությունը դրել, որը փակեց մեր ազգի առաջ Հայկական ցեղասպանության միջազգայնորեն ճանաչան ու մեր պահանջատիրության բոլոր դռները, ուստի չեմ կարող շողոքորտել ու նամակս գովասանքի խոսքերով համեմել, քանզի ձեր թեթև ձեռքով փշրվեց երազանքիս ոսկե կուժը, երազանք որ իմ սրտի խորքում փայփայել եմ շուրջ 45տարի, երազանք, որ հանդիսացել է կյանքիս միակ իմաստը…
Երազանք, որ հարյուր հազարավոր հայորդիներ են ծոցել իրենց սրտի խորքում, որ սերունդներին ժառանգեն մեծ ու հզոր Հայաստան:
Իհարկե, ձեր հնարավորություններն անչափ շատ են, իրավունքներն առավել ևս, բայց որ ամբողջ ազգի անունից ծնկում եք թուրքի առաջ, կույր մարդուն է անգամ տեսանելի, որը նսեմացնում է հայ մարդու արժանապատվությունը. մի բան, որ թուրքին է հատուկ: Միթե՞ դուք դեռ հետևություններ չեք արել, Ձեր հորինած հնարամտության’ “ֆուտբոլային դիվանագիտության” դառը պտուղներից, որը վերածվեց սիրախաղի ու ազգի թիկունքին գախտնիության քողի տակ ապրիլի 22-ի կեսգիշերին
Շվեցարիայում ստորագրվեց “ճանապարհային քարտեզ” հակահայ համաձայնագիրը, որը մոլորության մեջ դրեց, խառնեց հայամետ Օբամայի բոլոր խաղաքարտերը. արդյունքում Օբաման իր ապրիլքսանչորսյան ելույթում չարտաբերեց միջազգայնորեն ընդունված Genocid տերմինը:
Օբամայի ելույթի հետ ապրիլի 24-ին ստացանք Ձեր սիրախաղի առաջին դառը պտուղը: Ինչու՞ եք ամբողջ ազգին դարձրել ձեր հորինած սիրախաղի’ “Ֆուտբոլային դիվանագիտության” պատանդը: Ո՞վ է ձեզ իրավունք տվել միանձնյա, առանց համայն հայության հավանություն, առանձնապես պահանջատեր սփյուռքի համաձայնությունն ունենալու մեր դարավոր թշնամու հետ հանուն սահմանի բացման ողջ ազգին թուրքի առաջ ծնկի բերեք, դուք ապտակեցիք այն մարդկանց դեմքին, ովքեր անշահախնդիր իրենց կյանքը նվիրել են Հայոց մեծ եղեռնի միջազգային ճանաչմանն ու դատապարտմանը, որից մեկն էլ տողերիս հեղինակը: Ձեր թեթև ձեռքով շատ հեշտ ու հանգիստ ջուրը գցեցիք նրանց գործադրած ջանքերը, լոբբիստական աշխատանքներն ու ահռելի գումարները որ տրամադրվել էին հաղթանակի հասնելու երազանքով:
Միթե՞ Դուք չե՞ք զգում, որ հայտնվել եք աճպարարությամբ, ստով ու կեղծիքով շաղաղված թուրքական դիվանագիտության որոգայթում, մի թակարդ, որ ամբողջ ազգին եք ներքաշել ճահիճը, որտեղից դուրս գալն այլևս անհանար է լինելու: Դուք ինքնագոհ ձեր սիրախաղով, որ կարողանում եք մերձենալ ու թուրք վերնախավի հետ ձեռքսեղմումի անմոռանալի պահեր ունենալ, Դուք ձեր երևակայական հնարամտությամբ ու տղայական շտապողականությամբ ողջ ազգի համար թակարդ լարեցիք ու ստիպում եք ազգովի լուռ ու մունջ ենթարկվենք ձեր կամայականությանը: Դուք այսօր անգամ առհամարում եք Դաշնակցության հետ խորհդակցել, լսել նրանց կարծիքը. մի կուսակցություն, որ եղեռնից հետո իր ուսերին է վերցրել միջազգայնորեն Ցեղասպանության ճանաչումն ու դատապարտումը, մեր տարածքների վերադարձը: Զարմանալիորեն ձեզ չի հետաքրքրում, թե ինչու՞ է
այսօր դաշնակցությունը նստացույց, հացադուլ անում, Ձեզ չի՞ հետաքրքրում այն պատճառներն, որ նրանց մղել է այս ծայրահեղ քայլին, թե՞ համառորեն կոծկում եք արտգործնախարարի ազգադավ գործողությունները, որ չբացահայտվեն:
Վաղուց էի նկատել, որ Ձեր խոսքի ու գործի մեջ սարերի չափ տարբերություն կա.
Միթե՞ սահմանի բացումը այդքան անհրաժեշտություն է, թե՞ մի խումբ բիզնեսմենների կամքը կատարելու, նրանց միլիոնները կրկնապատկելու համար ազգովի այդքան թանկ ենք վճարելու…
Կարո՞ղ եք գոնե գեթ մի հարցիս պատասխանել.
-Ի՞նչ է նշանակում “փոխադարձ սահմանիների ճանաչում ”
- Չե՞ք կարող պատասխանել, ես կպատասխանեմ,-
Անարգվել մեր 1,5միլ նահատակների սուրբ հիշատակը, հարյուրամյա ճանապարհ անցած մեր ցավերի- ցավ, ծովից-ծով պատմական հայրենիքի վերադարձը այլևս դարձավ անհաuանելի երազանք.
հրաժարվել պահանջատիրությունից , կասեցնել աշխարհով մեկ գործող ‘Հայ-դատի” աշխատանքները… աշխարհի աչքին երևալ զրպարտիչ, մեր առաջ փակելով բոլոր դռները:
Սահմանի բացման հետևանքների վրա այժմ չեմ ուզում խորանալ,
միայն թռուցիկ ասեմ, որ ողջ ազը դառնալու է չարչի, թուրքն արտադրի, հայն իրացնի, մեր ԲՈՒՀ-երն էլ են փակվելու, իսկ որ նորից թուրքն արմատներ է գցելու բուն Հայաստանում, դա անառարկելի է, իսկ հետևանքները՞… չեմ շարունակում, քանզի “Սահմանի բացման վնասների ” մասին վաղուց եմ գրել իմ ընդարձակ վերլուծությունը:
Իսկ եթե ուզում էիք սահմանը բացել ու դիվանագիտական կապ հաստատել Թուրքիայի հետ այն էլ առանց նախապայմանների, ինչպե՞ս եղավ, որ օգոստոսի 31-ին այսպիսի խայտառակ ‘ նախապայմանի
“Վերահաստատելով երկու երկրների միջեւ գոյություն ունեցող ընդհանուր սահմանի փոխադարձ ճանաչումը՝ սահմանված միջազգային իրավունքի համապատասխան պայմանագրերով”
արձանագրության տակ ստորագրություն դրվեց :
Կարծիք է ստեղծվում, որ մի երրորդ երկրի ներկայացուցիչ է այդ արձանագրության տակ դրել իր ստորագրությունը, ոչ հայ մարդ.
Հայ մարդու ձեռքը պիտի կոտրվեր այդ պահին…
Միթե՞ ցեղասպանությունն ուրանալու հաշվին պետք է բացվեն այդ սահմանները, մեր գերի ընկած սահմանները:
Միամտություն կլիներ մտածել, թե Գյուլը կընդուներ ձեր “ֆուտբոլային հրավերքն ” ու կգար Հայաստան ֆուտբոլ դիտելու, կամ Դավոսում Էրդողանի բեմականացված պահվածքը Պերեսի երեսին շպրտելով,
-Դուք մարդասպան եք, քանի որ Գազայում երեխաներ եք սպանում:,
Լքելով դահլիճը չմոռացավ հանդիպել ձեզ հետ…
Միթե՞ ռազմավարական գիտելիքների պակասը չէ, որ այս քայլերը մանրակրկիտ վերլուծության չեն ենթարկվել ձեր կողմից.
հաշվի չառնելով ամենակարևոր հանգամանքը, որ եթե այսօր թուրքը բացի սահմաններն ու դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատի, մենք այլևս իրավունք չուենք ցեղասպանության մասին անգամ թեթև ակնարկել, կամ Ադրբեջանի խնդրում թուրքի կամքին հակառակ քայլ, մյուս օրը մեր դեսպանը կարտաքսվի Թուրքիայից, սահմանն էլ կփակվի, հայկական ապրանքներն էլ կբոյկոտվեն…
Միթե՞ փորձադաշտ են մեր ազգային խնդիրները, ու դուք այսօր ձեր շուրջը հավաքելով կուսակցակցությունների ղեկավարներին, փորձում եք
համոզել որ դուք ճիշտ եք. ձեր գործողությունների հետագա անհաջողությունների մեղսակիցը դարձնելով նրանց, բայց այդ 52 կուսակցական ղեկավարներով չէ որ պիտի որոշվի այնպիսի հարց, ինչպիսին ցեղասպանությունն է ու հայկական տարածքները. ու՞մ է գաղտնիք, որ կուցակցակցության ղեկավարների, ազգային ժողովի պատգամավորների 99% բիզնեu ունեն ու հետապնդում են իրենց սեփական շահերը, որ սահմանները բաց լինեն ու իրենց գրպանների պարունակությունը եռապատկվի ու քառապատկվի… նրանց հայրենասիրության չափը համեստորեն լռելն է, իսկ դիվանագիտական ձախողումների գլխավոր մեղավորը վաղը դուք եք ճանաչվելու ու Ձեր ճակատին է դաճվելու դավաճանի խարանը. սերունդները անեծքով են հիշելու ձեր անունը. այս է դառը իրականությունը.
Դավաճանությունը պոզով ու պոչո՞վ է լինում…
ՈՒնեցեք համարձակություն ընդունելու ձեր սխալը և ճանապարհի կեսից գոնե հետ կագնեք, որ հնարավոր լինի ձեր սխալ քայլերը սրբագրել կարողանանք: Վաղուց էի նկատել, որ Ձեր խոսքի ու գործի մեջ սարերի չափ տարբերություն կա.
Չի կարող կարգավորման, դիվանագիտական հաստատման, բարի դրացիական հարաբերության մասին խոսք լինել անգամ, երբ այն կառուցվում է անարդարության հիմքի վրա, երբ մեր ուղեղից ու սրտից փորձում եք ջնջել Հայկական Ցեղասպանությանը. մեր 1,5միլ նահատակներին, մեր պապերի երկիրը, այն դեպքում, երբ մենք մեծ շանսեր ունենք մեր տարածքներին տեր կանգնելու միջազգային դատարանով Թուրքիայից պահանջելու մեր այն տարածքները,
որոնք ամրագրված են Ամերիկայի 28-րդ պրեզիդենտ Վուլդո Վիլսոնի “Իրավարար վճիռում”, որը չունի վաղեմության ժամկետ, հաստատված է Ամերիկայի մեծ կնիքով 18 պետությունների մասնակցությամբ (22 նոյեմբերի, 1920թ.):
Հայ-թուրքական սահմանների ճանաչման հարցը ոչ միայն Հայաստայան կուսակցությունների, կամ ազգային ժողովի լուծման խնդիրը չէ , այն համայն հայության հնրաքվեն միայն կամրագրի ձեր գործողություններին այո ասի՞, թե՞’ ոչ: Թեև Ձեզ համարում եք համայն հայության նախագահ, բայց այսօր ցավով պիտի արձանագրեմ, որ թքած ունեք սփյուռքի կարծիքի վրա, էժան ծախելով սփյուռքի 100 ամյա պայքարի ճանապարհ անցած ցեղասպանության միջազգայնորեն ճանաչման գործընթացը: Փաստացի դուք այսօր օգնում եք թուրքին, որ աշխարհով մեկ գործող “Հայ-դատի ” գրասենյակները դադարեցնեն իրենց լոբբիստական աշխատանքները:
Տարիներ ի վեր Թուրքիան հայցում էր հրեական լոբբիի աջակցությունը հակազդելու կոնգրեսի վրա օրակարգից հանելու ցեղասպանության հարցը. հիմա դրա կարիքը չկա. ձեր օգնությամբ Թուրքիան հրաժարվեց հրեական լոբբիի աջակցությունից, քանզի նրանց վրա ծախսվող միլլիոններն այնքան օգտակար չէին կարող լինել, ինչպես ձեր հորինված սիրախաղի, որն ամբողջ աշխարհին մոլորեցրեց.
անգամ այն 22 պետություններին , որոնք ընդունել էին Հայոց ցեղասպանությունը. դրեց անելանելի դրության մեջ:
Իսկ մյուս պետություններն այս ֆոնի վրա այլևս իրենց խորհրդարաններում ցեղասպանության թեմային կանդրադառնա՞ն. երբե´ք…
ՈՒ այս զրոյական դիվանագիտական ռազմավարական գիտելիքներով երկիր եք ղեկավարում, ազգային անլուծելի հարցեր լուծում հեշտ ու հանգիստ’ մատների արանքով նայելով, մոռանալով, որ գործ ունեք ցեղասպան, խորամանկ, խարդաղ, սուտը բերանում աջ ու ձախ շաղող թուրք հրեշի հետ, որ ձեռքսեղմումի պահին իրեն բարեկամ է ձևացնում, բայց մի քայլ այն կողմ նույն թշնամին է, իրենց ցեղասպան նախնիների իսկական ժառանգորդները…
Առաջին հայ ղեկավարն եք, որ ծնկում է թուրքի առաջ մի փոր հացի’ սահմանի բացման համար, որի հետևանքներն, օգուտներն ու վնասներն անգամ նժարի վրա չեք դրել, բայց խաղասեղանին եք դրել մեր հազարամյա պատմական տարածքները և արդեն խաղը տանուլ եք տվել. Ցավոք համարձակություն չունեք խոստովանել: Այսօր ձեր հորինած
“Ֆուտբոլային դիվանագիտությունն” աշխատում է Թուրքիայի օգտին: Թուրքիան հաղթեց ոչ միայն ֆուտբոլում, այլև դիվանագիտորեն.
Ես, որ միշտ քննադատել եմ երկիրը ցնցումների մեջ պահող ընդդիմության հանրահավաքները, քննադատական հոդվածներով հանդես եկել, բայց այսօր այս ճակատագրական պահը հաղթահարելու համար համազգային ընդվզման կոչ եմ անում. միայն այդ դեպքում կկարողանանք փրկել մեր պահանջատիրության իրավունքը, ինքնասիրությունն ու արժանապատվությունը …
Որակումներս խիստ են պարոն նախագահ, բայց ցավոք այս է դառը ճշմարտությունը ընդունեք, թե՞ չընդունեք: Այսօր ձեր հորինած
Սթափության կոչ եմ անում, հանուն մեր ազգային շահերի, հանուն մեր նահատակների սուրբ հիշատակի, հանուն մեր ազգաին արժանապատվության:
*
ՍՈՆԱ ԱՐՇՈՒՆԵՑԻ-ԲՐՅՈՒՍԵԼ
(Գրող-հրապարակախոս, “Հայ-դատի” պաշտպան)
Սա գրված է Լույս Աշխարհ կայքում
Mephistopheles
27.09.2009, 22:21
Սա գրված է Լույս Աշխարհ կայքում
Վերնագիրն արդեն համը հանեց… մնացածը կարդալ չարժե
«ՍՈՒՐՄԱԼՈՒ-ԻԳԴԻՐ» հայրենակցական միության անժամանցելի հայտարարությունը
Մենք` «Սուրմալու-Իգդիր» հայրենակցական միության կազմում միավորված սուրմալեցիներս, անհրաժեշտ ենք համարում անդրադառնալ հայ ժողովրդի համար սկզբունքային նշանակություն ունեցող հետևյալ խնդրին։
Վերջին շրջանում թուրքական իշխանությունները վերսկսել են Արևմտահայաստանի և Արևելյան Հայաստանի բռնազավթված տարածքների հանդեպ հայ ժողովրդի պահանջատիրությունը քայքայելուն ուղղված խարդավանքները։ Մասնավորապես փորձեր են արվում Հայաստանի Հանրապետությունից կորզելու մեր հայրենիքի բռնազավթված տարածքների հանդեպ պահանջատիրությունը պաշտոնապես ուրանալու հավաստիացումներ։
Մենք՝ սուրմալեցիներս, հայտարարում ենք, որ որևէ իշխանության, պետության կամ գերտերության չենք լիազորել մեր բռնազավթված հայրենիքը քաղաքական շահարկումների առարկա դարձնել և մեր փոխարեն որոշումներ կայացնել։
Թուրքիայի կողմից Սուրմալու գավառի բռնազավթումը ձևակերպվել է 1920-1921 թթ. «պայմանագրերով», որոնք ակնհայտորեն հակաիրավական են և կոպտորեն ոտնահարում են միջազգային իրավունքի նորմերը։ Այդ իսկ պատճառով նշված «Պայմանագրերը» չեն կարող որևէ իրավական պարտավորություն ստեղծել Հայաստանի համար և ընդհանրապես քաղաքակիրթ աշխարհի համար։ Իրավունքի խախտումը չի կարող ծնել իրավունք։ Սուրմալու գավառի հանդեպ Թուրքիան երբեք չի կարող ձեռք բերել իրավունքներ, քանի որ այդ տարածքին տիրացել է իրավունքի խախտմամբ։
Մենք՝ սուրմալեցիներս, հավաստում ենք մեր պապերի և հայրերի Տանը՝ Սուրմալուին, տեր լինելու մեր իրավունքը, և հայտարարում, որ հավատարիմ ենք մեր հայրենիքը զավթիչներից վաղ թե ուշ ազատագրելու մեր սուրբ պարտականությանը։
http://www.ararat-center.org/img/up/Wilson-Armenia.jpg
http://blog.ararat-center.org/?p=279
ՀԱՄԱՅՆ ՀԱՅՈՒԹՅԱՆ ՆԱԽԱԳԱՀ ՊԱՐՈՆ ՍԵՐԺ ՍԱՐԳՍՅԱՆ
:D :D
ինչ լավ ա չէ՞ ;)
երազանք որ իմ սրտի խորքում փայփայել եմ շուրջ 45տարի, երազանք, որ հանդիսացել է կյանքիս միակ իմաստը…
էս ինչ տափակ կյանք է ապրել հոդվածագիրը…
էս ինչ տափակ կյանք է ապրել հոդվածագիրը…
Դվ էս բաժնի գրանցումներում մի նոր տողատակի լոզունգով հանդես արի, թե չէ մնացածի համար կյանքը էնքան էլ հիասքանչ չի. ներառյալ գույները , հոտերը ու նամանավանդ համը.:)
Դվ էս բաժնի գրանցումներում մի նոր տողատակի լոզունգով հանդես արի, թե չէ մնացածի համար կյանքը էնքան էլ հիասքանչ չի. ներառյալ գույները , հոտերը ու նամանավանդ համը.:)
կյաքը իրականում հիասքանչ մի բան է, ու չարժի միաբջիջների կամ անողնաշարավորների կենցաղը շատ երկար ուսումնասիրել:
Թքենք, մոռանանք, անցնենք առաջ: Մանավանդ որ դրա համար ունենք բոլոր պոտենցիալ հնարավորությունները:
Հ.Գ. տողատակինս ավելի եմ ճոխացրել, ու ֆիլմի հերոսը /:love/, որի գոյությանը ես հավատում եմ, շատ ավելի ծանր վիճակում էր ապրում այս հոգեվիճակը, քամ մենք հիմա բոլորով վերցրած:
Ավելացնեմ, որ "գեղեցիկը" ՝ դա սիրուն բան է (@ co :D )
REAL_ist
28.09.2009, 09:21
Ամբողջ տեքստն է ինձ համար անընդունելի, կպատասխանեմ ընդգծվածներին.
1-Նախ չեմ կարծում որ մեր բանավեճը արժեր իջեցենել այս մակարդակի.
Տնտեսության հիմքը ոչ թե, այլ նաև առևտրային հարաբերություններն են.
Պայմանով, որ դու էլ վաճառելու բան ունես, այլ ոչ թե միայն գնելու. Ես քննարկել էի հենց այդ ասպեկտը. Կխնդրեի քեզ հիմիկվա մեր ու նրանց տնտեսական– արտադրական հնարավորությունների թվային համեմատություններով ցույց տայիր սպասվելիք հետագա առևտրային բալանսն ու այդ առումով մեր սպասվելիք շահումները. :ok
2-Թշնամական երկրի և առհասարակ պատերազմի վիճակում գտնվող ոչ մի երկրի հետ մյուսի սահմանը աշխարհում բաց չի. :ok Հենց հիմա սահմանի փակ լինելը բազմաթիվ միջազգային նորմերի խախտում է. :ok Հետո ինչ՞ –մեկն եկել ասել է Թուրքիա այ–այ–այ,՞ :o
5-Արգումնտը լուրջ չի. Հենց դա էլ անում է. 10 չէ, 100 տարի էլ կարող է փակ պահել, բայց էդ աստիճանի տհաս չի – եկել է ժամանակը ոչ ֆորմալ ռեգիոնալ լիդեր դառնալու, դրա համար էլ էս հարմար պահին մեզ կզացնելով ասում է արեք քամակս լիզեք– բացեմ.
6-Ստորացուցիչ նշանակում է ստորացուցիչ. Հայաստանը այս պահին անելիք չունի, սահմանի բացելը միջազգային նորմի կատարում է. Այն դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու կետ չէր կարող դառնալ. Այս պահը ոչ միայն ես, այլ մի քանի հոգի այս կայքում անընդհատ շեշտում են, դու չես նկատել՞
7-Միթե ես ինչ որ տեղ գենոցիդը ներկայացրել եմ որպես նախապայման՞. Ես նշել եմ, որ կա ծանր նախապատմություն, ընթացող պատերազմ իրենց կողմից հովանավորվող երկրի դեմ, և ոչ մեկն իրավունք չունի ջայլամ խաղալու. Հրեաների և Իսրայելի որպես պետության ողջ քաղաքականության հիմքը հենց հոլոքոստն է. Մեզանում նույնիսկ շշուկով, ենթատեքստում, մտքում այն ունենալն է արդեն արդեն սկսվում դիտվել որպես չհասկացողություն.:angry Իմ կարծիքով հենց հակառակն է ծայրահեղությունը–փալաս լինելը, անթասիբ լինելը. :angryԴաշնակցական ուռա հայրենասիրությունն ու գիտակցված, զուսպ թասիբը տարբեր բաներ են. :ok Մենք նման ենք սպանվածի տիրոջ, որին բերում դեմ են անում մարդասպանին ու ասում են տեսնում էս, ինքը ուժեղ ա, կարա քեզ էլ սպանի, դրա համար արի մոռացի, մտի մոտը քոծ աշխատի, ինքն էլ հաստատ քեզ կների.:angry
Չեմ հասկանում, որ հիմա նաև թուրքերի քոծը դառանք ու մի կտոր հացն ու քյաբաբը դարձան ավելի կայուն, մենք դրանով որպես ազգ, հասարակություն, որպես մարդ ,մեզ ավելի լավ կզգանք՞ Սա ինչ դաժանություն է. Ուրեմն մենք կարող ենք մեկ ու կես միլիոն զոհ իրենց տարածքներով թուրքերին տված լինենք ու մոռանանք, տասը հազար զոհ, կես միլիոն տեղահանված ու տարածքներ ադրբեջանին թողնել, ու էսօր մի կտոր հացով այդ ամենը կուլ տալ՞ . :angry
Եթե դու սա դաշնակցական ուռա պատրիոտիզմ ես համարում, այլ ոչ թե տարրական ինքնասիրություն, և ապրելու իրավունք, ապա ես քո ասած ու իմ ատած դաշնակն եմ. Բայց այդ դեպքում նաև բարի եղիր տեսնելու, թե դու ինչ պիտակ կստանաս իմ կերպ մտածողների կողմից. :ok
Մեր միջից ի սպառ վերացել է զինվոր լինելու, պետք եղած պահին կյանքի վրա թքած ունենալու, զոհվելու պատրաստ լինելու հասարակական գաղափարը. Եթե մենք արդեն այդպիսին ենք, ապա ինչ իրավունքով ենք պետության տեր դարձել՞- մեր տեղը գերեզմանն է. :angry
Վերջում, ընդհանուր կոնտեքստով նայելով քո բերած փաստարկներին տեսնում եմ, թե ինչպես պարզագույն հարցերը փոխարեն կոնցոպտուալ դիտարկվելու, պատասխանվելու ջրվեցին, պիտակավորվեցին, նորից վեր ածվեցին սուբյեկտիվ հանդիպակած հարցերի ու դրվեցին հենց իմ դիմաց. :o
Ֆոնոմենալ է.
Բիձա ջան էմոցիոնալ գրառում էր, ոչ այդքան տեղին շեշտադրումներով: Հարգում եմ քո տեսակետը ու հաստատ չեմ պատրաստվում պիտակավորել քեզ;)Իմ արտահայտած տեսակետը ոչ մի կերպ չի նշանակում, որ մոռացել եմ Եղեռնը... Ուղղակի դու գտնում ես, որ Թուրքիան իրա պլաների համարա նախաձեռնել այս ամենը, ես կարծում եմ, որ արտաքին ճնշումների ազդեցությամբա այդ քայլին գնում: Ուրիշ բան, որ համակերպվելով այդ ճնշումների հետ արդեն իր համար որոշակի ակնկալիքներա ձևավորել; Ու հենց այս երկու տարբեր մոտեցումների պատճառով էլ ծայրահեղ հակառակ տեսակետներ ունենք: Վաղ թե ուշ Թուրքիան ճանաչելուա Եղեռնը և պատասխանա տալու, դա անխուսափելիա ու այս ստորագրված փաստաթղթերը չեն խանգարի դրան: Սակայն դրա համար ժամանակա պետք և մինչև այդ ժամանակի գալը ոչ մի հիմնավոր պատճառ չեմ տեսնում մազոխիստություն դրսևորելու և շրջափակման մեջ մնալու: Արձանագրությունների մեջ միակ բիծը, որ կա պատմական ենթահանձնաժողովնա: Բայց առկա փաստերի գոյության դեպքում մենք պետքա մտածելու բան չունենանք ու թուրքերին ու շվեցարացի պատմագետներին ներկայացնենք մեր փաստերը և սահմանափակվել դրանով, ենթահանձնաժողովը չի ստեղծվում, որ ճակատագրական եզրակացություն տա:
Եվ հաջորդ մեծ բացասական հանգամանքը արդեն անձնա, ով ստորագրելա արձանագրությունները Հայաստանի անունից: Այս առումով համաձայն եմ բոլոր նրանց հետ, ովքեր դեմ են արձանագրություններին: Անմեղ մարդկանց արյան գնով իշխանության եկած ոչ լեգիտիմ նախագահը իրավունք չունի նման մաշտաբի հարց լուծելու: Սակայն սա արդեն հարցի մյուս կողմնա: Ես իմ տեսակետը ներկայացնում եմ զուտ երևույթի մասին ու ոնց հասկանում եմ, եթե այսօր նախագահը այլ մարդ լիներ այս նույն արձանագրություններին մեծ թվող մարդիկ կողմ կլինեին: Միգուցե սխալ եմ անում, որ առանձին երևույթն եմ կարևորում...Երևի միջազգային իրավական առումով եմ գնահատում իրավիճակը, սակայն ամեն մարդ ունի իր կարծիքը ազատորեն արտահայտելու իրավունք:)
Ներսես_AM
28.09.2009, 09:38
Ամսի 10-ին ստորագրում են, հայտարարաել է Էրդողանը: Արտգործնախարարներն են ստորագրելու, որից հետո պիտի պառլամենտները վավերացնեն:
Դաշնակնե՞ր, դրոշ, բենզին հավաքեք պետք կգա մոտակա օրերին:
http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/8277835.stm
Բիձա ջան էմոցիոնալ գրառում էր, ոչ այդքան տեղին շեշտադրումներով: Հարգում եմ քո տեսակետը ու հաստատ չեմ պատրաստվում պիտակավորել քեզ;)Իմ արտահայտած տեսակետը ոչ մի կերպ չի նշանակում, որ մոռացել եմ Եղեռնը... Ուղղակի դու գտնում ես, որ Թուրքիան իրա պլաների համարա նախաձեռնել այս ամենը, ես կարծում եմ, որ արտաքին ճնշումների ազդեցությամբա այդ քայլին գնում: Ուրիշ բան, որ համակերպվելով այդ ճնշումների հետ արդեն իր համար որոշակի ակնկալիքներա ձևավորել; Ու հենց այս երկու տարբեր մոտեցումների պատճառով էլ ծայրահեղ հակառակ տեսակետներ ունենք: Վաղ թե ուշ Թուրքիան ճանաչելուա Եղեռնը և պատասխանա տալու, դա անխուսափելիա ու այս ստորագրված փաստաթղթերը չեն խանգարի դրան: Սակայն դրա համար ժամանակա պետք և մինչև այդ ժամանակի գալը ոչ մի հիմնավոր պատճառ չեմ տեսնում մազոխիստություն դրսևորելու և շրջափակման մեջ մնալու: Արձանագրությունների մեջ միակ բիծը, որ կա պատմական ենթահանձնաժողովնա: Բայց առկա փաստերի գոյության դեպքում մենք պետքա մտածելու բան չունենանք ու թուրքերին ու շվեցարացի պատմագետներին ներկայացնենք մեր փաստերը և սահմանափակվել դրանով, ենթահանձնաժողովը չի ստեղծվում, որ ճակատագրական եզրակացություն տա:
Եվ հաջորդ մեծ բացասական հանգամանքը արդեն անձնա, ով ստորագրելա արձանագրությունները Հայաստանի անունից: Այս առումով համաձայն եմ բոլոր նրանց հետ, ովքեր դեմ են արձանագրություններին: Անմեղ մարդկանց արյան գնով իշխանության եկած ոչ լեգիտիմ նախագահը իրավունք չունի նման մաշտաբի հարց լուծելու: Սակայն սա արդեն հարցի մյուս կողմնա: Ես իմ տեսակետը ներկայացնում եմ զուտ երևույթի մասին ու ոնց հասկանում եմ, եթե այսօր նախագահը այլ մարդ լիներ այս նույն արձանագրություններին մեծ թվող մարդիկ կողմ կլինեին: Միգուցե սխալ եմ անում, որ առանձին երևույթն եմ կարևորում...Երևի միջազգային իրավական առումով եմ գնահատում իրավիճակը, սակայն ամեն մարդ ունի իր կարծիքը ազատորեն արտահայտելու իրավունք:)
Կապրենք-կտենենք,
Նույնիսկ արտաքին մանրուքներով է այն կզողական-ստորագրվելու է Թուրքիայում.
Եթե մեջը մեր կողմից ներդրված գոնե մի մոլեկուլ թասիբ լիներ, այդ թուղթը հենց սահմանին կամ չեզոք երկրում պետք է ստորագրվեր, որ գոնե պրոտոկոլային ֆորմալ հավասարարժեքություն ունենար.
REAL_ist
28.09.2009, 15:19
Հաստատ Թուրքիայումա ստորագրվելու?:think
REAL_ist
28.09.2009, 15:26
Հայաստանն ու Թուրքիան կհաստատեն դիվանագիտական հարաբերություններ հոկտեմբերի 10-ին
Թուրքիայի վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը հայտարարել է, որ հոկտեմբերի 10-ին Թուրքիան կստորագրի փաստաթուղթ Հայաստանի հետ դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման մասին, հայտնում է BBC-ն։
Հավելենք, որ ըստ Associated Press-ի՝ փաստաթուղթը կկնքվի երկու երկրների արտգործնախարարների կողմից Ցյուրիխում։
Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը հիշեցրել է, սակայն, որ Թուրքիայի և Հայաստանի արտգործնախարարների կողմից ստորագրված փաստաթուղթը պետք է այնուհետև արժանանա երկու երկրների խորհրդարանների հավանությանը։
Tert.am
Ցյուրիխումա ստորագրվելու:
Ցյուրիխումա ստորագրվելու:
Այո, ամբող կիրակի դա էին հայտարարում:
Իսկ եթե Թուրքիան չվավերացնի՞: Այ դա հավանական է և շատ լավ կլինի, քանի որ Հայաստանը կատարում է միջազգային զոռով պայմանները, իսկ նրանք՝ նախապայման են մեջ բերում:
Գուցե դրա՞ն է գնում:think
Ես արդեն մի քանի շաբաթ է միայն ձեզ եմ կարդում, դա լավ չէ, դիապազոնը նեղացնում է...Մի շարք ուրիշ կայքեր ու կարծիքներ կարդալով հասկացա, որ իմ անձնական ժխտումը այս ստորագրության վերաբերյալ պայմանավորված է վախով՝ խոշոր եղջերավորների հոտի նկատմամբ (Թ): Ես վախենում եմ հայ-թուրքական երկխոսությունից:
Դուք՝ իհարկե ոչ, դուք ինքներդ վերլուծություններ ունեք և բացատրություններ, բայց այստեղ գրվածները իմ վախը չվերացրեցին:
Ես հույս ունեմ, որ բաներ կան որ չգիտեմ (պետք էլ չի որ բոլոր ամենախելոքներս իմանանք) և որ խորամանկությունը մենք հայերս էլ կարող ենք կիրառել՝ մեր օգտին:
REAL_ist
28.09.2009, 17:12
Իսկ եթե Թուրքիան չվավերացնի՞Ես հենց այդ կարծիքի եմ: Պառլամենտի չվավերացնելը կապացուցի, որ ներկա պահին սահմանի բացումը թուրքերի սրտով չի:
Ես հենց այդ կարծիքի եմ: Պառլամենտի չվավերացնելը կապացուցի, որ ներկա պահին սահմանի բացումը թուրքերի սրտով չի:
Ուրեմն թուրքական պառտլամենտի արածով պետք է հասկանանք թե ճիշտն ու սխալը որն էր՞ Կարող է այդ ազգը էնքան ապուշ է, որ պառլամենը ազգային հարցերում չշարունակի խաղերը՞ . Պայմանագրի փաստն արդեն էնքան գին ունի, որ հազար կքննարկեն, մուննաթով, զոռով, լրացուցիչ, մեզ նորից կզացնելով, որ ադալժենի են անում կձգեն, մինչև մերոնք ավելի կզեն ու գնա գալիս եմ.
Մեզ են կեղտի մեջ են կոխելու, որ սերժն ինքն է փոշմանելու, բայց արդեն ուշ է լինելու- ջրած գենոցիդ, ջրած ազգային արժանապատվություն, ջրած պետական ապագա.
Սահմանը տղերքը բացում էին այն հույսով, որ երևանի կենտրոնի իրենց տները ծախեին թուրքերին. Շուտով էդ դեբիլները կտեսնեն, որ համ տներն են տալու թուրքերին նիսյայով համ էլ աշխարհի դեմ են խայտառակ լինելու որպես անհասկացող.
Մի շտապիր, Բիձա:
Մենք էնք՞ փակել սահմանը: Ով փակել ա, նա էլ կբացի, ու մենք չենք կարող ասել չէ, թող սենց մնա: Չենք ուզում՝ թող մենք էլ փակենք, եթե կարող ենք իհարկե:
բացելուն դիմդրելը նշանակում է գոհությամբ ու համաձայնությամբ ընդունել Թուրքիայի առաջին քայլը՝ փակելը: Ծիպը մեռսի, մեզ շատ էլ լավ էր էս փոքր կոշիկը:
Ուրիշ բան, որ որոշակի անտարբերություն է պետք ցուցաբերել: Դուք էք փակել, դուք եք ուզում բացել (անշուշտ ձեր նպատակների համար), էհ, բացեք...ի՞նչ պայման, նախապայման
Մենք էնք՞ փակել սահմանը:
Ամենահեշտ ասվող նախադասություն: Այո մենք չենք փակել Տատ ջան, բայց 18 տարում երկիրը էնքան չենք զարգացրել, որ էդքանը իրանց ճակատին ասեն: Ընդհակառակը ռեգրես ռեգրեսի հետևից:
ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ԽԱՂԵՐ /արհեստավարժ շախմատիստներ կամ ֆուտբոլիստներ են պետք/
Կյանքը խաղ է, իսկ մարդիկ խաղի ընթացքն ապահովողներն են:
Սիրելի հայեր, շատ կարեւոր է իմանալ, թե քաղաքականությունը ինչ խաղի մեջ է ու ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ԳՈՐԾԻՉՆԵՐԸ Ո՞Ր ԴԱՇՏՈՒՄ ԵՆ ԽԱՂՈՒՄ՝ ՖՈՒՏԲՈԼԻ՞, ԹԵ՞ ՇԱԽՄԱՏԻ…
Եթե ՖՈՒՏԲՈԼԻ դաշտում՝ ուրեմն,
այս պահին հայությունն ունի դարպասապահ՝ մոլորությունների մեջ հոգնեցված ՀԱՅԱՍՏԱՆԱԲՆԱԿՆԵՐԻ տեսքով,
անիմաստ դես ու դեն վազող կիսապաշտպան ՝ ՍՓՅՈՒՌՔԻ ՆԱԽԱՐԱՐՈՒԹՅԱՆ տեսքով,
պասիվ հարձակվող՝ ԱՐՏԳՈՐԾՆԱԽԱՐԱՐՈՒԹՅԱՆ տեսքով եւ
իր դաշտում գնդակը հակառակորդին փոխանցող ու պաշտպանության մեջ թերացող պաշտպան՝ ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԽՈՐՀՐԴԻ տեսքով…
Իսկ հակառակորդը ակտիվ գործի է անցել ագրեսիվ հարձակվող ՎԱՐՉԱՊԵՏԻ միջոցով…
Ժամանակը արագ է անցնում…
Մեր քաղաքական թիմի մարզիչը՝ ՆԱԽԱԳԱՀԸ սխալ կազմ է ընտրել, պետք է անհապաղ փոփոխություններ կատարի: Այս ճակատագրական խաղի ժամանակ պահեստային հարձակվողներ ԱՐՄԵՆ ԱՅՎԱԶՅԱՆԻՆ ՈՒ ԱՐԱ ՊԱՊՅԱՆԻՆ պետք է դաշտ մտցնի,
պաշտպանի դերի մեջ թերացող հանրության կարծիքը արհամարհող Վազգեն Մանուկյանի փոխարեն, հանրության հետ անընդհատ կապ պահպանող նվիրյալ ՍՏԵՓԱՆ ՔԻՐԵՄԻՋՅԱՆԻՆ հանձնի պաշտպանության թեւը…
Սփյուռքի կիսապաշտպանները բարկացած են ու ստիպված որոշել են հարձակման միջոցներ թելադրել խաղացողներին…Նրանք մարզիչի հետ հանդիպման ժամանակ պետք է խաղը շահելու մեխանիզմների պատրաստի տարբերակներ առաջարկեն…
ԽԱՂԸ ՊԵՏՔ Է ՇԱՐՈՒՆԱԿԵԼ ՃԿՈՒՆ ՄՈՏԵՑՈՒՄՆԵՐՈՎ ՀԱՂԹՈՂ՝ ԹԱՐՄ ՈՒ ՈՒԺԵՂ ԿԱԶՄՈՎ…
ԵՎ ամենակարեւորը՝ ԴԱՐՊԱՍԱՊԱՀԻՆ ՊԵՏՔ Է ԴՈՒՐՍ ՀԱՆԵԼ ՍԵՐԻԱԼՆԵՐԻ ԹՄԲԻՐԻՑ , թե չէ իր քթի տակ զարգացող լարված դրությունը եթե չնկատի՝ հակառակորդը հեշտությամբ գրավելու է մեր դարպաս-տարածքը :
Հիմա տեսնենք, թե շախմատի դեպքում ի՞նչպիսի պատկեր է ստացվում.
ՄԱՄՈՒԼ–ձին կերված է,
մյուս ձի-ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԽՈՐՀՈՒՐԴԸ անիմաստ ծուռտիկ-պուռտիկ քայլեր է անում,
փիղ-ՀԵՌՈՒՍՏԱՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆԸ կերված է,
նավակ-ԿՈՒՍԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐի մի մասը կերված է, իսկ մյուսը մի կարգին քայլ չի անում…
թագուհի-ՆԱԽԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐՆ իրենց բազմակողմանի քայլերով հազիվ իրենց գլուխն են պահում…
ԲԱՅՑ ԶԻՆՎՈՐՆԵՐ ՈՒՆԵՆՔ՝ ՆՎԻՐՅԱԼ ԶԻՆՎՈՐՆԵՐ…
ԹԱԳՈՒՀԻՆ ՈՒ ՄՅՈՒՍ ԽԱՂԱՔԱՐԵՐԸ ՊԵՏՔ Է ԱՊԱՀՈՎԵՆ ՎԵՐՋԻՆՆԵՐԻՍ ԱՆՎՆԱՍ ԱՌԱՋԽԱՂԱՑՈՒՄԸ, ՈՐՊԵՍԶԻ ՍՐԱՆՔ ԴԱՌՆԱՆ ԹԱԳՈՒՀԻ, ՓԻՂ ու ՀԱՄԱԿԱՐԳՎԱԾ ՔԱՅԼԵՐՈՎ ԿԱԶՄԱԿԵՐՊՎԵՆ ԵՎ «ՄԱՏ» ՀԱՅՏԱՐԱՐԵՆ ՀԱԿԱՌԱԿՈՐԴԻՆ…
http://liana-w.livejournal.com/19584.html?view=58240#t58240
Մեր քաղաքական թիմի մարզիչը՝ ՆԱԽԱԳԱՀԸ սխալ կազմ է ընտրել, պետք է անհապաղ փոփոխություններ կատարի: Այս ճակատագրական խաղի ժամանակ պահեստային հարձակվողներ ԱՐՄԵՆ ԱՅՎԱԶՅԱՆԻՆ ՈՒ ԱՐԱ ՊԱՊՅԱՆԻՆ պետք է դաշտ մտցնի,
Վայ ասեմ դրան մարզիչ պրիզնատ եկողին ու Արմեն Այվազյանի հույսին մնացողին:
Դու գոնե Արմեն Այվազյանին ճանաչում ե՞ս: Օրինակ ես իրան մի կիրառություն եմ տեսնում: Նշանակենք Թուրքիայի նախագահ ու ամբողջ Թուրքիան կկործանվի:
Արա Պապյանին էլ ըսկի չե ճանաչում: Բայց վատ ա, որ չեմ Ճանաչում:
Ու առհասարակ այ ախպեր էս ի՞նչ ես բերել տեղադրել ստեղ: Ո՞րտեղից ես պեղել: Ոչ մի կարգին նախադասություն չեմ գտնում տեքստի մեջ:
Ու առհասարակ այ ախպեր էս ի՞նչ ես բերել տեղադրել ստեղ: Ո՞րտեղից ես պեղել: Ոչ մի կարգին նախադասություն չեմ գտնում տեքստի մեջ:
Ապեր, էսի բարդ քաղաքական վերլուծություն ա, մեր խելքի բանը չի: Ֆուտբոլի պահերը մի քիչ հասկացա, բայց հենց անցավ շախմատին, լրիվ ֆիգուրներս ֆուկ եղան: Էս մենակ Արմեն Այվազյանը կհասկանա: Խորացի Ցյուրիխում, Արմեն Այվազյանը Ցեղասպանության թանգարանի նկարներով, թագուհու գամբիտ ա անում:
Ապեր, էսի բարդ քաղաքական վերլուծություն ա, մեր խելքի բանը չի: Ֆուտբոլի պահերը մի քիչ հասկացա, բայց հենց անցավ շախմատին, լրիվ ֆիգուրներս ֆուկ եղան: Էս մենակ Արմեն Այվազյանը կհասկանա: Խորացի Ցյուրիխում, Արմեն Այվազյանը Ցեղասպանության թանգարանի նկարներով, թագուհու գամբիտ ա անում:
Ինքը հարձակվող չէ՞ր հոդվածում: Խեղճին նստացրել են պահեստազորայինների նստարաւում:
Իրականում Արմեն Այվազյանը իր Արարատ ռազմավարականում նստած ինչ-որ վերլուծություններ ա անում, զապիս անում գցում youtube: Ոչ մի կոնկրետ գործ էդ մարդուց չեմ տեսել: Գումարն էլ ո՞րտեղից ա ստանում, թողնենք չար լեզուներին:
Էս հանրապետությունում էլ խելքցի մարդ չէր մնացել էս երկրի մատից գոնե մի անգամ փուշ հանած, սաղ Արմեն Այվազյանի ու տրեներ Սեժիկի հույսին ե՞նք մնացել:
Տենց լավ տրեներ ա, թող գոնե Սաշիկին առավոտները հանի մի քիչ վազացնի, որ յուղերը հալեն, թե չէ սրտի ճարպակալումից խեղճ մարդը կմահանա:
Հեսա Արմեն Այվազյանը կասի Սաշիկը Հայաստանի Հանրապետության սումոիստների ֆեդերացիան ա գլխավորելու վճռական մարտում, իսկ ես ասում եմ, որ թուրքերը սումո չեն կպնի հետներս:
Ինչևէ տրեներ ավելի լավ ա Տիգրան Կարապետիչին ընտրենք, մարդը էլի մի քանի բլատնոյ բաներ գիտի, գոնե բազառների ժամանակ պպզել գիտի, գոնե ռուսաստանները ֆռացած տղայա:
lav tgha
28.09.2009, 23:53
Էլէկտրոնային Ստորագրահաւաք
Յարգելի Հայորդի՝
Եթէ ձեզ մտահոգում է հայ-թրքական արձանագրութիւնների մէջ քողարկած ձեւով առկայ վտանգները,
ապա խնդրւում է ձեզանից որ ստորագրէք www.piunik.com (http://www.piunik.com) կայքէջում տեղադրւած բողոքի նամակը որը
ուղղակիորէն ուղարկւելու է Հայաստանի Հանրապետութեան Արտաքին Գործերի նախարարութեանը։
Նամակի տեքստի հետ կարող էք ծանօթանալ կայքէջի գլխաւոր էջում։
Յարգանքներով՝
Փիւնիկ.com Անձնակազմ
Այս բողոքի նամակի մասին լուրը տարածէք բոլորի մէջ, սա բողոքելու քայլերից մէկն է որ մեզ թոյլ է տալիս մեր ազգովին «ՈՉ»-ը հասացնել արտաքին գործերի նախարարութեան ականջին:
Այս բողոքի նամակի մասին լուրը տարածէք բոլորի մէջ, սա բողոքելու քայլերից մէկն է որ մեզ թոյլ է տալիս մեր ազգովին «ՈՉ»-ը հասացնել արտաքին գործերի նախարարութեան ականջին:
Արա, էտ խեղճ Նալբանդյանը գնա մեռնի, պռծնի ձեզանից: Նախագահականի յեմայլը չեք գտել, թե ամաչում եք ստորագրությունները նախագահական ուղարկեք ?
Mephistopheles
29.09.2009, 09:01
ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ԽԱՂԵՐ /արհեստավարժ շախմատիստներ կամ ֆուտբոլիստներ են պետք/
Կյանքը խաղ է, իսկ մարդիկ խաղի ընթացքն ապահովողներն են:
Սիրելի հայեր, շատ կարեւոր է իմանալ, թե քաղաքականությունը ինչ խաղի մեջ է ու ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ԳՈՐԾԻՉՆԵՐԸ Ո՞Ր ԴԱՇՏՈՒՄ ԵՆ ԽԱՂՈՒՄ՝ ՖՈՒՏԲՈԼԻ՞, ԹԵ՞ ՇԱԽՄԱՏԻ…
Եթե ՖՈՒՏԲՈԼԻ դաշտում՝ ուրեմն,
այս պահին հայությունն ունի դարպասապահ՝ մոլորությունների մեջ հոգնեցված ՀԱՅԱՍՏԱՆԱԲՆԱԿՆԵՐԻ տեսքով,
անիմաստ դես ու դեն վազող կիսապաշտպան ՝ ՍՓՅՈՒՌՔԻ ՆԱԽԱՐԱՐՈՒԹՅԱՆ տեսքով,
պասիվ հարձակվող՝ ԱՐՏԳՈՐԾՆԱԽԱՐԱՐՈՒԹՅԱՆ տեսքով եւ
իր դաշտում գնդակը հակառակորդին փոխանցող ու պաշտպանության մեջ թերացող պաշտպան՝ ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԽՈՐՀՐԴԻ տեսքով…
Իսկ հակառակորդը ակտիվ գործի է անցել ագրեսիվ հարձակվող ՎԱՐՉԱՊԵՏԻ միջոցով…
Ժամանակը արագ է անցնում…
Մեր քաղաքական թիմի մարզիչը՝ ՆԱԽԱԳԱՀԸ սխալ կազմ է ընտրել, պետք է անհապաղ փոփոխություններ կատարի: Այս ճակատագրական խաղի ժամանակ պահեստային հարձակվողներ ԱՐՄԵՆ ԱՅՎԱԶՅԱՆԻՆ ՈՒ ԱՐԱ ՊԱՊՅԱՆԻՆ պետք է դաշտ մտցնի,
պաշտպանի դերի մեջ թերացող հանրության կարծիքը արհամարհող Վազգեն Մանուկյանի փոխարեն, հանրության հետ անընդհատ կապ պահպանող նվիրյալ ՍՏԵՓԱՆ ՔԻՐԵՄԻՋՅԱՆԻՆ հանձնի պաշտպանության թեւը…
Սփյուռքի կիսապաշտպանները բարկացած են ու ստիպված որոշել են հարձակման միջոցներ թելադրել խաղացողներին…Նրանք մարզիչի հետ հանդիպման ժամանակ պետք է խաղը շահելու մեխանիզմների պատրաստի տարբերակներ առաջարկեն…
ԽԱՂԸ ՊԵՏՔ Է ՇԱՐՈՒՆԱԿԵԼ ՃԿՈՒՆ ՄՈՏԵՑՈՒՄՆԵՐՈՎ ՀԱՂԹՈՂ՝ ԹԱՐՄ ՈՒ ՈՒԺԵՂ ԿԱԶՄՈՎ…
ԵՎ ամենակարեւորը՝ ԴԱՐՊԱՍԱՊԱՀԻՆ ՊԵՏՔ Է ԴՈՒՐՍ ՀԱՆԵԼ ՍԵՐԻԱԼՆԵՐԻ ԹՄԲԻՐԻՑ , թե չէ իր քթի տակ զարգացող լարված դրությունը եթե չնկատի՝ հակառակորդը հեշտությամբ գրավելու է մեր դարպաս-տարածքը :
Հիմա տեսնենք, թե շախմատի դեպքում ի՞նչպիսի պատկեր է ստացվում.
ՄԱՄՈՒԼ–ձին կերված է,
մյուս ձի-ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԽՈՐՀՈՒՐԴԸ անիմաստ ծուռտիկ-պուռտիկ քայլեր է անում,
փիղ-ՀԵՌՈՒՍՏԱՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆԸ կերված է,
նավակ-ԿՈՒՍԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐի մի մասը կերված է, իսկ մյուսը մի կարգին քայլ չի անում…
թագուհի-ՆԱԽԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐՆ իրենց բազմակողմանի քայլերով հազիվ իրենց գլուխն են պահում…
ԲԱՅՑ ԶԻՆՎՈՐՆԵՐ ՈՒՆԵՆՔ՝ ՆՎԻՐՅԱԼ ԶԻՆՎՈՐՆԵՐ…
ԹԱԳՈՒՀԻՆ ՈՒ ՄՅՈՒՍ ԽԱՂԱՔԱՐԵՐԸ ՊԵՏՔ Է ԱՊԱՀՈՎԵՆ ՎԵՐՋԻՆՆԵՐԻՍ ԱՆՎՆԱՍ ԱՌԱՋԽԱՂԱՑՈՒՄԸ, ՈՐՊԵՍԶԻ ՍՐԱՆՔ ԴԱՌՆԱՆ ԹԱԳՈՒՀԻ, ՓԻՂ ու ՀԱՄԱԿԱՐԳՎԱԾ ՔԱՅԼԵՐՈՎ ԿԱԶՄԱԿԵՐՊՎԵՆ ԵՎ «ՄԱՏ» ՀԱՅՏԱՐԱՐԵՆ ՀԱԿԱՌԱԿՈՐԴԻՆ…
http://liana-w.livejournal.com/19584.html?view=58240#t58240
Աչքիս մեր էս գործերը պտի տանք յա Արարատ 73-ին (Իշտոյան, Զանազանյան, բան…) յա էլ ողորմածիկ Տիգնան Պետրոսյանին
ցեղակրոն
29.09.2009, 11:25
Ստրկական «Արձանագրությունների» և Հայաստանում Հայոց ցեղասպանության ժխտման մասին
Արմեն Այվազյանը չունենալով արտահայտվելու հնարավորություններ, վերջապես Գյումրի քաղաքի փոքրիկ հեռուստատեսային ընկերությունում հնարավորություն ունեցավ խոսել...
http://rutube.ru/tracks/2427557.html?v=1c746afa4f7ef6f48107f1ae241a1fab
Արմեն Այվազյանը «Շիրակ» հանրային հեռուստաընկերության «Փակագիծ» հաղորդման հյուրն է։
Վարող՝ Նաիրա Թադևոսյան
25.09.2009թ.
http://blog.ararat-center.org/
Էլմո
Կոնկրետ այս պահին Արմեն Այվազյանը դատական գործընթաց է սկսել այս ապօրինի իշխանությունների հիմնական փաստաբան ու պաշտպան Ալեքսանդր Իսկանդարյանի դեմ որը իրենց թուրք բաշիբոզուկ ընկերների հետ արդեն բացահայտ Երևանի սրտում ժխտում են Ցեղասպանությունը:
Էլմո կարծեմ դու էիր ասում թե պետք են կոնկրետ գործողություններ կոնկրետ քայլեր:
Քաղաքակիրթ համարվող երկրներում իրավական մեխանիզմները համարվում են հարցերը լուծելու ձև, հիմա եթե հայաստանի այսպես կոչված իշխանությունները պաշտպանեն ժխտողին ապա լիակատար խայտառակություն կլինի ոչ միայն ներսում այլ նաև եվրոպական մակարդակում:
Վերջերս Իգոր Մուրադյանը լավ հոդված էր գրել միտքը սա էր:
Ոչ մեկ իրականում չհասկացավ թե ինչ արեց Սերժը այս քայլերով:
Սերժը փաստացի ընդունելով թուրքիայի նախապայմանները ու ստորագրելով լիակատար կապիտուլացիա 30 արծաթի դիմաց վերջնական ՓԱԿԵՑ հայկական հարցը որը ավելի շատ օգտագործում էր Արևմուտքը Թուրքիային զսպելու համար:
Վերջ էդ հարցը փակվեց, ու հիմա Թուրքիայի ձեռքերը լրիվ ազատ են դրա համար աջ ու ձախ մատ է թափ տալիս Էրդողանը: Երեկ էլ բացահայտ պաշտպանեց Իրանին:
Հիմա արևմուտքը իր մի քանի գործակալների միջոցով խառնվել է, Ռիչարդ Կիրակոսյան, Էվանս , Ադամ Շիֆ ու ես իմ էլ ինչ էր բայց անիմաստ է:
Էս մեր շուստրիները գիտեն թե իրենք կմարսեն էս բոլորը, բայց չի լինելու, մորթելու են իրանց համ իշխանություններին ու համ էլ ժողովրդի այն ոչխարացած մասսային որ գնում է այս իշխանություններին: Թարմ հայի արյուն կհոսեցնեն ոնց որ Դինքին արեցին որպեսզի Հայկական հարցը նորից բացեն:
Կոնկրետ այս պահին Արմեն Այվազյանը դատական գործընթաց է սկսել այս ապօրինի իշխանությունների հիմնական փաստաբան ու պաշտպան Ալեքսանդր Իսկանդարյանի դեմ որը իրենց թուրք բաշիբոզուկ ընկերների հետ արդեն բացահայտ Երևանի սրտում ժխտում են Ցեղասպանությունը:
Ապրի Արմեն Այվազյանը: բայց ասենք էդ փաստաբանին դատի, դրանով ի՞նչ խնդիր կլուծի: Նոր փաստաբան կվերցնեն: Սերժին ա դատել պետք ապեր ու ընդհանրապես պետք է համակարգը քանդել, որ թե համակարգի առանձին ծառայողների:
Ապրի Արմեն Այվազյանը: բայց ասենք էդ փաստաբանին դատի, դրանով ի՞նչ խնդիր կլուծի: Նոր փաստաբան կվերցնեն: Սերժին ա դատել պետք ապեր ու ընդհանրապես պետք է համակարգը քանդել, որ թե համակարգի առանձին ծառայողների:
Սերժին դատի տալ ա պետք Եվրո-դատարանում /եվրոպատուհանով ու եվրոդռնով/: Որ մի 50 տարուց հետո դատը սկսի, իսկ մի 5000 տարումց հետո ասեն, որ մի հատ թաղայինից թուղթ էլ բեր :D
Ապրի Արմեն Այվազյանը: բայց ասենք էդ փաստաբանին դատի, դրանով ի՞նչ խնդիր կլուծի: Նոր փաստաբան կվերցնեն: Սերժին ա դատել պետք ապեր ու ընդհանրապես պետք է համակարգը քանդել, որ թե համակարգի առանձին ծառայողների:
Էլմո
Սովետի վախտերից հայկական բյուրոկրատիան մի մեծ ավանդույթ է յուրացրել:
Եղբայր իրենք ինչ հանցագործություն անում են աշխատում են անել օրենքի շրջանակներում, ու իրենց այդքան էլ հեշտ չի բռնացնել հենց քրեական ոլորտում:
Հաշվապահությունը, յուրացումները ու ամեն ինչ թղթաբանական տեսակետից անում են այնպես որ շատ դժվար լինի բռնացնելը:
Որպեսզի Սերժին դատես պետք է կոնկրետ ինքը մի պռապուսկատ անի, որտեղ հստակ լինի խախտումը ու եթե ասենք հայկական դատարանում չէ գոնե եվրոպականում դատես.
Տեսար էն ՀԱԿ-ի կազմակերպած ինչ անկապ վերջացավ որովհետև պարզվեց որ մի իրավաբանից չէին ճշտել արդյոք կարող են Քոչարյանին դատել թե ոչ:
Հիմա եթե կոնկրետ Սերժի պռապուսկատ կա որին կարելի է քրեական հոդվածի տեսք տալ կարելի է անել, կեղծված ընտրություն, բայց մի հստակ բան չեղավ Սահմանադրական դատարանում ու դա էլ Սերժը չի է որ դատես , դատելու են էլի ինչ որ ընտրատարածքի մարդու:
Միայն Սերժին ճնշելը քիչ է , ճնշում է իրենց վրա պետք է զգան նաև էն բաշիբոզուկները որ ծառայում են սրանց: Պետք է զգան ամենուր ու համատարած:
Մենք ազգովի կարանք դրանց պսիխիկայի վրա ճնշե՞նք
Կարանք եթե ուզենք
Տեսար երեկ Հրանտը Տեր-Աբրահամյանը ոնց կլիզմա արեց Սուրեն Զոլյանի կոչեցյալին:
Այ էդ ձև պտի լինի ամենուրեք:
Marduk ջան ոչ մի օրինական դաշտում էլ չեն անում:
Էս կասեի ամեն ինչ անում են չափազանց փնթի: Անհերքելի փաստեր հավաքելը դժվար չի, պարզապես այս համակարգը ոտքից գլուխ փոխկապակցված է: Սկսած ամենափոքր կոչումով ոստիկանից, թաղայինից, բժշկից ու դասախոսից, մինչև ամենաբարձրաստիճան պաշտոնյաները, համակարգի համար ծառայում են՝ կամա, թե ակամա: Դասախոսը գործը կորցնելու վախի տակ, ուսանողը զաչոտ չստանալու վախի տակ, ոստիկանը էլի գործից վախենալով, ոմանք իրենց ու իրենց ընտանիքի կյանքի համար վախենալով, կամ դրամական, շահից ելնելով ծառայում են համակարգին:
Դա քանդելու համար չգիտեմ էլ ինչ է պետք անել: Բայց «ձուկը գլխից ա փչանում»: Գլուխը կտրելով հնարավոր ա մի պահ բոլորին շոկային վիճակի հասցնելով ամեն ինչ տապալել ու նորը կառուցել:
Ի միջայլոց իմ կողմից էդքան չսիրված Լևոն ձաձի մոտ քիչ մնաց ստացվեր: Անսպասելի հայտնվեց, անսպասելի մարդիկ աջակցեցին իրեն, ու անսպասելի ահագին պետական պաշտոնյաներ ու կուսակցություններ սատարեցին իրեն:
Ստրկական «Արձանագրությունների» և Հայաստանում Հայոց ցեղասպանության ժխտման մասին
Արմեն Այվազյանը չունենալով արտահայտվելու հնարավորություններ, վերջապես Գյումրի քաղաքի փոքրիկ հեռուստատեսային ընկերությունում հնարավորություն ունեցավ խոսել...
http://rutube.ru/tracks/2427557.html?v=1c746afa4f7ef6f48107f1ae241a1fab
Էս լինկով մտա ռութուբ սենց հաղորդագրություն եկավ
Предупреждение
Вы собираетесь просмотреть видео, которое может содержать материалы эротического характера, нецензурную лексику или сцены насилия
Չհասկացա, թե Արմեն Այվազյանը ինչով էր զբաղված Գյումրիի հեռուստատեսության եթերում, բայց և նայելու ցանկությունը կորավ:
Թուրքական թղթերի հետ կապված երևի իմաստալից է տեսնել, թե այս հարցում որոնք են օբյեկտիվ և սուբյեկտիվ մոտիվները
Թվարկենք դրանք և փորձենք համապատասխան գործակիցներով գնահատել դրանց համապատասխան արժեքը.
1-Սերժի անձնական մոտիվները–(լեգիտիմություն, հետագա կառավարման երաշխիքներ–այլ հիվանդագին շահեր).
2- Սերժի թայֆի տրամադրվածությունն ու շահերը.
3- Ռոբերտի ստվերային դերը.
4- Թուրքերի ու ադրբեջանցիների միացյալ ազգային մոտիվը,
5- Թուրքիայի որպես տարածաշրջանային լիդեր–պետություն հաստատվելու մոտիվը.
6- Ռուսաստանի կեցվածքը.
7- Եվրոպայի կեցվածքը.
8- ԱՄՆ դիրքորոշումը.
9- Վրաստանի դերը.
10- Չինաստանի հնարավոր շահերը.
11- Իրանի դերը.
12- Հայաստանի ժողովուրդի դերը.
13-Քաղաքական ուժերի դերը.
Սերժի վարքի վերլուծությունը բավական դժվար է. Բայց կան անուղղակի դրսևորումներ, որոնք կարող են պատկերացում տալ այդ մարդու էության մասին. Անկասկած նա ունի կրթական, ինտելեկտուալ և ֆիզիկական թուլություններից բխող հոգեբանական ծանր կոմպլեքսներ, որոնք գումարվելով նախագահություն վաստակելու հետ կապված կրիմինալին, նրա վարքը դարձրել են խիստ թշնամական բոլորի դեմ. Նա նման է մի անկյուն քշված գազանի, որի ազատ տեղաշարժման շառավիղը զերո է.
Դեռ մինչև նախագահ կարգվելը նա հաճախ հայտնվում էր էկրաններին իր մեծամիտ, գոռոզ, ոչինչ չասող ու դիմացինին նսեմացնելու մոլուցքով շաղախված ասուլիսներով. Արմենիկումը շատ բնորոշիչ էտապ էր այդ մարդու կյանքում. Նա իսկապես հավատացել էր հրաշքի ու "բոլորի աչքը համելու" տրամադրվածությամբ մտել էր խաղի մեջ, թե տեսեք ես ով, եմ, ես ինչ փրկարար եմ. Չնայած այդ ձեռնարկումը ձախողվեց, բայց նրա արկածախնդիր վարվելակերպը չփոխվեց. Հիմնավորվելու համար և փառասիրությունից դրդված, հետագայում նա սկսեց իրենով անել տարբեր զրնգուն խույրհուրդների նախագահի պաշտոններ, –համալսարանի խորհրդի նախագահ, շախմատի մեցենատ և այլն. Ինչի մասին է սա խոսում.– միարժեքորեն ցույց է տալիս որ նա աշխարհայացքով հրաշքների հավատացող խաղամոլ է և իր անգրագետ հաշվարկների գերին. Եթե սրան գումարենք Տիգրան Առաքելյան ճլեզ բայց խիզախ տղին բանտում չոքեցնելու խելագար միտումը, ապա կստանանք մի շատ ծանր նկարագիր, որը մարդկայինի, ռացիոնալի, ազգայինի, պետականի կամ նորմալ–տրամաբանականի հետ կապ չունի.
Դա ռեվանշով տարված մի ուղեղ է, որին կարգի հրավիրել, իրականություն հասկացնելն անհնար է. Նա պատրաստ է աշխարհն էլ իր հետ կործանելու, եթե ձեռքին վրեժի լծակ լինի.
Թուրքերի հետ այս թղթախաղը սկսելու սերժի իրական մոտիվը երևի անհնար է նշել, քանի որ նշված բոլորն էլ առկա են նրա մոտիվներում– թե լեգիտիմություն ու իշխանության երաշխիքներ ստանալը ումից որ ստացվի, թե ռեվանշը բոլորի դեմ. Թե ինքնախաբեությունը, և այլն. Նրա արածի գործակիցը ես ընդունում եմ որպես բազիսային – պլյուս 100
2- Սերժի շրջապատ ասածը, որը մենք որպես թայֆա ենք պատկերացնում, իրականում բացարձականապես ենթակա է Սերժին և գեոքաղաքական– կոնցեպտուալ հարցերում դերակատարում բացարձակապես չունի. Նրա միակ շահագռգռությունը իշխանության մաս մնալն է, անկախ նրանից թե դա կլինի հայի, թուրքի, մարդասպանի կամ հրեշի իշխանություն. Նրանցից որևէ վերաբերմունք չի պահանջվում, այլ միայն ստրկական ենթակայություն, որը և նրանք հաճույքով ապահովում են. Գործակիցը–0
3- Ի տարբերություն Սերժի Ռոբերտը իրատես մարդ է, և իր իշխանությունը իրացնում էր արդյունավետ տեխնոլոգիաներով, և պետք եղած դեպքում արյան մեծ դոզաներով. Ռոբերտի նախնական նպատակը խանություն ստեղծելն էր ու նա դրան հասավ առանց որևէ ճիգի ու արգելքի, քանի որ մենք մեր մեծամասնության մեջ խանության ժողովուրդ ենք, պատրաստ ցանկացած տղամարդու առջև կզելու. Մի խոսքով Ռոբերտը նորմալ է, իրականության մեջ ապրող և սթափ. Տեսնելով Սերժի խելահեղ ծայրահեղությունները, իմ կարծիքով հիմա Ռոբերտը ինչ որ առումով ինքնամեկուսացել է. և թղթերին եթե միջամտում էլ է, ապա միայն է իր ունեցվածքը ապահովագրելու առումով. Այս առումով Ռոբերտին ձեռնտու է թղթերի ստորագրումը, հենց օրինակ ի հատուցում հյուսիսայինի բնակարանները թուրքերին հարմար գնելով ծախելու, կամ պղնձի հանքաքարը ավելի հեշտ ծախելու.
Մի խոսքով ռոբերտը իր շահի ետևում կանգնած ռոբոտ է, որը կանխատեսելի է և ընդունակ ցանկացած քայլի. Նրա գործակիցը այժմ շատ ավելի փոքր է սերժինից, քանի որ բանական է, ճկուն և կարող է իր հարցերը լուծել ցանկացած ելքերի դեպքում, Գործակիցը երևի պլյուս 10.
4- Թուրքերն ու ադրբեջանցիկ շատ էլ լավ տեսնում են որ այս պահին իրենց երկուսի, որպես պետության և ազգի զարգացումը շատ ավելի շահեկան ու խոստումնալից կլինի ջանքերը համատեղելու և միմյանց հետ անմիջական սահման ունենալու դպքում. Եթե նույնիսկ մի կողմ դնենք, նավթ, ընդհանուր ապրանքային և աշխատուժային շուկա, կուլտուրական հանդիպակած հարստացում հարցերը, ապա քաղաքական դիվիդենտները առկասարակ ահռելի են և համեմատելի գերմանիաների միացմանը.
Սրանք իհարկե նման հիմարություն չեն անի, չեն միավորվի որպես պետություններ, բայց զուգախաղով շատերին կկզացնեն. Հետևաբար հիմա հայերին ծալել ու իրենց հարուցած պրոբլեմներով մի կողմ դնելը նրանց համար մեկ հարցն է, որը կարտարվում է առանց որևէ ջանքի ու ծախսի. Հայկական զորքերի դուրս բերումով միջթուրքական սահմանը նորից կդառնա 54 կիլոմետր. Հետագայում ցանկացած պրովոկացիայով այդ 54 կիլոմետրը կես ժամում կդառնա թուրքական և Հայաստանը որպես պետություն կկորցնի իր իմաստը գլոբուսի վրա. Այս գործոնի դերը շատ մեծ է, բայց տեսնելով որ հարցը դիվանագիտորեն է լուծվում, հայաստանի դեմ ուղղակի ագրեսիան հետին պլան է մղված. Նրանք միացրել են իրենց ուժերը և վարում են դիվանագիտական պատերազմ. Այդ ամենը չնչին արժեք կունենար, եթե չլիներ սերժի խոցելիությունը և պատրաստակամությունը զիջելու. Փաստորեն նրանք իրենց խաղը խաղացին մեր բանտարկյալների ու քռչոտության վրա. Պարզ էր, որ կուլիսային խոսակցություններում նրանք այլ երկրների դիվանագետներին համոզել են, թե ում հետ եք ձեր հույսերը կապում– իրար հոշոտող ու արժանապատվությունից զուրկ ազգի ու դատարկված աղքատիկ երկրի խելագար խանի հետ՞ . Այս փաստարկին դեմ գնալը շատ դժվար է. Դիվանագիտությունը դա իրատեսության դաշտ է. և հենց մեր տհասությունն է երևի ստիպել գերտերություններին վերանայել տարածաշրջանային գեոքաղաքականութունը, որը խիստ նշմարելի է վերջին ամիսներին. Իրար ետևից հայաստան եկող բազմաթիվ դիվանագետներ իրենց սկսզբնական եռանդը վերջում փոխեցին զզվանքի և հեռացան մեզ տեր կանգնելուց. Ես կարծում եմ որ մեր ներքին դաժանությունը և թուրքերի դիվանագիտական ճկունությունն ու համառությունը արեցին իրենց գործը և հայաստանը այժմ բացարձակապես մերկ է բարոյապես.
Այս գործոնի արժեքը աստիճանաբար աճում է. Այս պահին ես այն գնահատում եմ մոտ պլյուս 50,
5- Թուրքիայի տարածաշրջանային մոտիվները ինչ որ չափով քննարկվել էր մի քանի էջ առաջ. Նշեմ միայն որ, Հայաստանի թուլացումով և գենոցիդի հարցի վերացումով թուրքերը բացում են բոլոր գեոքաղաքական ուղղություններով ազատ գործելու և մանևրելու հնարավորությունները. Արևմուտքին կասեն ձեններդ կտրեք, քանի որ մեղադրող չկա. Արևելք ընդլայնելն էլ զուտ ժամանակի հարց կդառնա, երբ շահագռգռելով այլ թուրքալեզու ազգերին թուրքերը աստիճանաբար կձևավորեն թուրանը որպես բազմակենտրոն, դինամիկ եղբայրական մի կայսրություն– Սիբիրի ներառմամբ.
Երևի այլ թուրքալեզուների հետ լեզու գտնելը շատ ավելի բարդ է լինելու քան հայերի այս քնձռոտ էտապն է, որովհետև նրանք բոլորն էլ իրենց պահում են որպես ձևավորված պետական միավորներ. Գործոնի արժեքը մոտ պլյուս 50.
6-Ռուսաստանի ներկայությունը հայաստանում մեր աղաչանքով է եղել էն գլխից, քանի որ նույնիսկ տեսականորեն անկլավ երկրում բազա ունենալը հիմարություն է. Մյուս կողմից էլ ժամանակի որոշ հատվածում այն շահավետ է եղել նաև ռուսներին նրանց բարձրացնելով որպես ռեգիոնալ գերտերության կարգավիճակի. Ադրբեջանը ռուսներին վռնդեց մի քանի ամսում. Վրացիները մինչև հիմա դրանով են զբաղված. Մեր մոտ ռուսների լինելը թեև մեր խնդրանքով է եղել, բայց դուրս գնալն իրենց ուզելով է լինելու. Այդ որոշումը ցանկացած պահի է հնարավոր. Եթե գեոքաղաքական իրավիճակը փոխվի ու ռուսաստանին ձեռնտու լինի դուրս գալը, ապա նա հարց չունի, հարմար գնով իր ունեցվածքը կծախի թուրքերին ու դուրս կգա. Այնպես որ եթե մինչև հիմա մեր տկար ուղեղը նրանց դիտել է որպես փրկարար, ապա մոտակա ժամանակներս կտեսնենք այդ փրկարարի իսկական ճանիքները. Ռուսներն իրենք հիմա գեոքաղաքականություն չեն ձևավորում, դիրքեր են պահում, հարմար գնով ծախելու համար, այդ պատճառով նրանց գործակից դնելն անմիտ գործ է. Լֆիկի պես մի բան են. Զերո տոկոս.
7- Եվրոպան մտահոգված է Թուրքիայի եվրոմիություն մուտք գործելու միտումներով և տեսնելով որ հայկական ֆակտորը աստիճանաբար վերանում է մեջտեղից և ստիպված է լինելու քյասար մերժելու, Եվրոպան շահագռգիռ է թուրքիային դեպի արևելք դիրքորոշելու. Այս առումով հասկանալի է թե ինչու է պրոցեսը միջնորդավորվում Շվեյցարիայում, չեզոք երկրի կողմից, որպեսզի չզռա միջամտության հարցը. Նրանց համար սա փրկարար օղակ է, և ղարաբաղ ու հայաստան ժերտվա տալը այդ առումով գին չէ. Գումարած դրան նաև էներգակիրների ճանապարհների դիվերսիֆիկացիայի հարցն է ավտոմատ լուծվում. Ֆակտորը– պլյուս 100
8-Մեր ռեգիոնում ԱՄՆ դիրքորոշում հիմա գոյություն չունի, քանի որ այդ երկիրը այս պահին չունի գեոքաղաքկան ռեգիոնալ նոր ծրագրեր. Դրանք ուղղակի մշակված չեն. Դեռ որ հներն են քարշ տրվում, մինչև նորը ձևավորվի. Իսկ այժմյանը կենտրոնացած է հրեական ստրատեգիւական խնդիրների սպասարկման վրա. Նրանք չգիտեն մնան իրաքում, թե դուրս գան. Մնան Աֆղանստանում, թե լքեն. Բացարձակ քաոս է նրանց կոնցեպտուալ մտածելակերպի մեջ. Ես մեծ նմանություն եմ տեսնում ընթացող ամերիկյան պրոցեսների և բրեժնեվյան ու հետագա սովետական անտերության մեջ.
Հիմա թուրքերն այնպիսի դիրքեր են գրավել մերձավոր արևելքում և մեր ռեգիոնում, որ ԱՄՆ–ն իրականում անզոր է լրջորեն միջամտելու թուրքական ցանկություններին. Նա կենտրոնացրել է իր ջանքերը իրանի հետ հարցերը լուծելուն . Բայց քանի որ չունի համապատասխան ռեսուրսներն ու հնարավորությունները, փորձում է ռուսներով , թուրքերով ու մնացածով դա անել. Հայաստանը այդ առումով ինչ որ դեր ունի, բայց դա էլ քննարկվում է ռուսների հետ. Հետո էլ մեր պապան թուրքերը կլինեն, նրանց դա կվստահվի.
ԱՄՆ դերը երևի մի պլյուս 20-տոկոս է.
9-Վրաստանը խանդով է նայում ընթացող պրոցեսին, բայց իմ կարծիքով նրանք ունեն երաշխիքներ, որ թղթերի ստորագրումից հետո ճանապարհները ոնց կային, էդպես էլ մնալու են փակ և պետք չի անհանգստանալ. Վրաստանին իհարկե ձեռնտու չի թուրքիա– ադրբեջան սահմանային կապի ստեղծումը, քանի որ ինքը կզրկվի տարանցիկ դիրքերից. Բայց մյուս կողմից էլ ԱՄՆ հրթիռային տեղադրման վերաբաշխման շրջանակներում Վրաստանը երևի կդառնա հիմնական ամերիկյան ռազմական կայանատեղին ռեգիոնում. Այնպես որ վրաստանի շահերը բավական լավ պաշտպանված են, և վրաստանը չի միջամտելու գործին որևէ կերպ. Մի գուցե խաղա թուրքերի խաղերը, բայց ոչ բացահայտ. Այնպես որ վրաստանի ֆակտորը երևի զերոյական է.
10-Չինաստանը իհարկե մեծ շահագռգռություններ ունի ույգուրների հետ կապված հայաստանին պաշտպան լինելու և թուրանական գործընթացին դիմադրելու. Բայց հիմա նա այնքան հեռու է խաղահրապարակից, որ երևի կարող է միայն թեթևակի միջամտել միջազգային ատյաններում, բայց դրանք մանր մունր բազարներ են լինելու, քանի որ Չինաստանի վերջնական դիրքավորումը սպառազինմամբ է լինելու և նման հեռակա դիվանագիտական խաղերը համարյա թե անուժ կլինեն ներկա պահին, մանավանդ որ այլ մեծ ուժեր են ներգրավված. Ֆակտորը –մոտ զերոյին
11- Իրանը միարժեքորեն դեմ է այդ թղթերին. Թուրք ադրբեջանական մերձեցումը Իրանի համար նրա շուրջը կատարվող գեոքաղաքական մնացած իրադարձություններից մի կարգով բարձր նշանակության խնդիր է. Մերձեցումը հետագայում դանդաղ գործողության ռումբ է դառնալու իրանի ամբողջության համար, քանի որ հնարավոր տարբեր կյանքի ստանդարտները ու ազգային ֆակտորները, նաև դրսի հրահրմամբ, ի վերջո բերելու են Իրանի մասնատմանը. Իրանը հենց այս պահին սեղմված է հրեական ահռելի ճնշման տակ, կենտրոնացել է ինքնապաշտպանության վրա և ամբողջովին զբաղված է միայն դրանով. Իրանը մեր բնական դաշնակիցն էր, բայց ստեղծված պայմաններում այն լրիվ չեզոքացված է. Այնպես որ իրանի գործակիցը կարող էր որպես մինուս 100 գնահատվել, բայց իրերի դրվածքով զերո է.
12-Ժողովուրդի մեծ հատվածը իհարկե հասկանում է թղթերում թաքնված վտանգները և դեմ է գործերի ընթացքին. Մյուս կողմից էլ ելնելով դառը փորձից, որ հայաստանում իր կամքի վրա թքած ունեն, մի կողմ է քաշվել ու սպասում է իր ճակատագրին. Որպես ֆակտոր ժողովուրդը դա միակ որոշիչ ֆակտորն է, որը կարող է չոզոքացնել թուրքին էլ, սերժին էլ ու մնացածին էլ. Բայց չկա նրան կազմակերպողը և չկա գիտակցումը, որ իրականում դրված է հայկական պետականության գոյության հարցն իսկ. Ժողովրդի ֆակտորը – 0-ից 1000 է. կախված կազմակերպվածությունից.
13. Իշխանամետ կուսակցությունների մասին խոսելն անիմաստ է, բայց իմ կարծիքով ՀԱԿ–ի դիրքորոշումը սկզբունքային է, քանի որ այն ընկալվում է որպես « պետականամետ, ուղեցուցային, խելոք և այլն». Հակը քննադատում է թղթերը ստորագրող մարդու լեգիտիմության հարցը, լուսանցքում թողնելով էականը– թե արդյոք շահավետ է հայաստանին նման թղթերի ստորագրումը. :think
Շարունակութունը հաջորդիվ.
Շարունակություն
ՀԱԿ–ի ձեռնպահ դիրքը բերում է նրան, որ մարդիկ մտածում են, որ եթե հարցը ստորագրողի անձն է, ուրեմն վատ բան չկա, թքած թե ով կստորագրի, հո նորից չենք զոհվելու, որ սերժը չստորագրի, ԼՏՊ–ն ստորագրի. Փաստորեն Հակ–ի ձեռնպահ լինելը դա հենց մինուս հազարն է, որը տեսականորեն ժողովրդը ընդունակ էր դրսևորելու. Այսինքն հիմա ժողովրդի նեգատիվությունը հավասրակշռվում է ՀԱԿ–ի պոզիտիվ չեզոքությամբ.:(
Ի մի բերելով տեսնում ենք, որ բոլոր միավորները աշխատում են հոգուտ թղթերի նման ստորագրման և բացակայում են դրա դեմն առնելու իրական ռեսուրսները.
Հիանալի խաղ է, –գրոսմաստերական թուրքերի կողմից, և ապշեցուցիչ տհասության ու փալասության հայերի կողմից. :hands
Հալալ ա մեզ. Հաջորդ սերունդների համար սուք, շիվան կապելու ու ոռնալու լիքը պոտենցիալ ենք էսօր կուտակում. Հետագա մի 100 տարվա կհերիքի, մինչև վերջի հայի վերանալը. :):hands:angry
Բիձա
Հիանալի վերլուծություն է, մանավանդ Սերոժի ու Քոչի մասով :hands: չնայած ավելացնելու բաներ կան :)
:hands
ՍՓՅՈՒՌՔԸ ՎՐԴՈՎՎԱԾ Է
http://lragir.am/upld_img/12542329747.JPG
Հոկտեմբերի 1-ից Սերժ Սարգսյանը 'համազգային ուղեւորության' շրջանակներում պատրաստվում է այցելել աշխարհի մի քանի հայաշատ քաղաքներ, քննարկելու հայ-թուրքական հարաբերության խնդիրը: Արդեն այսօր ստացվող տեղեկատվությունից պարզ է, որ այդ քաղաքներում՝ Փարիզում, Բեյրութում, Լոս Անջելեսում, Ռոստովում, Սերժ Սարգսյանին այդքան էլ բարեկամաբար չեն ընդունելու: Մի քանի քաղաքներում արդեն իսկ բողոքի ցույցեր են եղել, որոնց մասնակիցները դեմ են արտահայտվել հայ-թուրքական արձանագրություններին:
Հայկական հեռուստաալիքները, բացի թերեւս Երկիր Մեդիայից, կցուցադրեն տեսարաններ, թե ինչպես է սփյուռքը հավանություն տալիս Սերժ Սարգսյանի քաղաքականությանը: Այս օրերին, սակայն, թեկուզ մեր խմբագրությունում ստացված մեր հայրենակիցների զանգերը վկայում են, թե ինչ աստիճանի տեղեկացված եւ միաժամանակ վրդովված է հայկական սփյուռքը: Եւ կարելի է պնդել, որ դա պարզապես զգացմունքայնություն չէ, այլ հասուն, հիմնավոր քաղաքական դիրքորոշում:
http://lragir.am/armsrc/politics29427.html
«ԺԱՌԱՆԳՈւԹՅԱՆ» ՀԱՅՏԱՐԱՐՈւԹՅՈւՆԸ
Հ Ա Յ Տ Ա Ր Ա Ր ՈՒ Թ Յ ՈՒ Ն
Հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորմանն նպատակով նախաստորագրված արձանագրությունների մասին
Կողմ լինելով Հայաստանի և Թուրքիայի միջև դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատմանն ու դրանց հետագա բնականոն զարգացմանը` նախ և առաջ Թուրքիայի կողմից Հայաստանի ապաշրջափակմանը, մենք` ներքոստորագրյալներս հայտարարում ենք, որ Հայաստանի և Թուրքիայի միջև դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու մասին արձանագրություններից անհրաժեշտ է բացառել բոլոր այն կետերը, որոնք վերաբերում են`
- գոյություն ունեցող այսպես կոչված ընդհանուր սահմանի փոխադարձ ճանաչմանը, քանի որ այդպիսի ճանաչմամբ Հայաստանին պարտադրվում է ճանաչել նախկինում կնքված հակաօրինական և հակահայկական պայմանագրերը:
- պատմական փաստաթղթերի և արխիվների ուսումնասիրության նպատակով միջկառավարական ենթահանձնաժողովի ստեղծմանը, քանի որ սրանով կվիճարկվի Թուրքիայի կողմից պետական մակարդակով ծրագրված և իրականացված հայության եղեռնն ու հայրենազրկումը և աշխարհի գրեթե երկու տասնյակ պետությունների կողմից որպես մարդկության դեմ հանցագործություն ճանաչված հայոց ցեղասպանությունը:
Միաժամանակ հաստատում ենք, որ. հայ-թուրքական հարաբերությունների զարգացումը չի կարող ուղղակի կամ քողարկված առնչվել Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության կայացմանն ու նրա ժողովրդի կողմից ընտրված իշխանությունների օրինականությանը, ինպես նաև Արցախի Հանրապետության Սահմանադրությամբ և օրենսդրությամբ հռչակված սահմաններին և տարածքային ամբողջականությանը:
Կոչ ենք անում համայն հայությանը համախբվել այս կարևորագույն քաղաքական և պատմական նշանակություն ունեցող խնդրի շուրջ և այդպիսով նպաստել հայոց պետականության հիմնարար սկզբունքերի ու համազգային նպատակների իրագործմանը` ապահովելով հայրենիքի հզորացումը:
«Միացում» ազգային նախաձեռնության հայտարարությունը
«Մադրիդյան սկզբունքների» և «Թուրքական արձանագրությունների»վերաբերյալ ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիայի իշխանություններին հաճոյանալու ստրկամիտ, հայ գիտնականին, մտավորականին անհարիր պահվածքի և կրավորական կեցվածքի հանդեպ «Միացում» ազգային նախաձեռնությունը կազմակերպում է բողոքի ակցիա սեպտեմբերի 30-ին, ժամը 17:00-ին Ազգային ակադեմիայի դիմաց (Բաղրամյան 24):
Հոկտեմբերի 2-ին, ժամը 16:00-ին ՀՀ-ում Արցախի մշտական ներկայացուցչության շենքի դիմաց (Նաիրի Զարյան 17ա, Հրաչյա Քոչար փողոցի զուգահեռ մասում) ևս կլինի բողոքի ակցիա: ՀՀ-ում Արցախի ներկայացուցչին կհանձնվի նամակ ուղղված Արցախի իշխանություններին:
Մեր համախոհներին կոչ ենք անում մասնակցել վերոնշյալ միջոցառումներին:
Հակոբ Գեւորգյան
30.09.2009, 10:09
Էս ինչքա՜ն ես խորացել բիձա ջան։ :)
- գոյություն ունեցող այսպես կոչված ընդհանուր սահմանի փոխադարձ ճանաչմանը,
Լավն էր էս մասը: Փաստորեն մինչև հիմա հայ-թուրքական ընդհանուր սահմանը "այսպես կոչված" էր; Բա ինչի չեմ կարում արդեն 90 տարի անցնեմ այդ այսպես կոչված սահմանը ?
murmushka
30.09.2009, 14:14
Հանրային խորհրդի նախագահ Վազգեն Մանուկյանն, այսօր խորհրդի մոտ 100 անդամների անունից Սերժ Սարգսյանին հայտնեց, որ խորհուրդը գտնում է, որ հայ-թուրքական արձանագրությունները պետք է ստորագրել:
«Մենք գումարել ենք բոլոր մինուսներն ու պլյուսները եւ ստացել ենք պլյուս»,- ասաց Վազգեն Մանուկյանը' հիմնավորելով թե ինչու պետք է կողմ քվեարկել փաստաթղթերին:
Նա պնդում է, որ արձանագրություններում նախապայմաններ չկան: «Այն որ ստեղծվում է պատմաբանների ենթահանձնաժողով, դա ընկալվում է որպես կասկած ցեղասպանության իրողությունը կասկածի տակ դնել: Թուրքիան այդ կետը դնելով' երբեւիցե չի մտածել, որ հայ ժողովուրդը կարող է հրաժարվել ցեղասպանությունից: Ինքը ուրիշ խնդիրներ է հետապնդել: Առաջինը' հնարավորություն ունենալ ուրիշ երկրներին ասել' սպասեք, մենք դա դեռ քննարկելու ենք, երկրորդ' մի քիչ խաղաղեցնել իր ժողովրդին եւ երրորդ' ինչ-որ չափով սեպ խրել ՀՀ-ի եւ սփյուռքի ժողովրդի մեջ»,- Թուրքիայի մոտեցումները փորձեց ներկայացնել Մանուկյանը:
Ինչ վերաբերում է ԼՂ հիմնախնդրին, ապա արձանագրություններում «Ղարաբաղ» բառի բացակայությունը Մանուկյանին թույլ է տալիս ասել, որ արձանագրություններում հայ-թուրքական հարաբերությունները պայմանավորված չեն ԼՂ հիմնախնդրով. «Ասում են արձանագրություններում եթե գրված է «տարածքային ամբողջականություն» եւ գրված չէ «ազգերի ինքնորոշում», ապա դա կարող է ընկալվել, որ մենք գաղտնի կերպով համաձայնություններ ենք տվել ԼՂ հարցում: Ազգերի ինքնորոշման մասին այստեղ հնչեցնելը կնշանակեր, որ մենք ինքներս ենք ԼՂ հարցը մտցնում քննարկման: Դա նաեւ կնշանակեր, որ այս փաստաթուղթը չի ստորագրվելու, որովհետեւ դա Թուրքիայի համար կնշանակեր քրդական հարցի բարձրացում այս փաստաթղթում»:
Վազգեն Մանուկյանը ոչ միայն մտահոգություններ չունի, այլեւ գտնում է, որ արձանագրությունների ստորագրումն այս տեսքով բխում ՀՀ-ի շահերից. «Ես գտնում եմ, որ հայրենասիրությունը թուրքերին ատելը չէ, այլ իր ժողովրդին սիրելը»:
Արձանագրությունների ստորագրմանը խորհրդի անդամներից կտրականապես դեմ են 2-ը' ժողովրդական դերասան Սոս Սարգսյանը եւ ակադեմիկոս Բաբկեն Հարությունյանը, որոնք այսօր ներկա չէին Սերժ Սարգսյանի հետ հանդիպմանը:
Արձանագրությունների ստորագրմանը ձեռնպահ է քվեարկել միայն խորհրդի անդամ բնապահպան Կարինե Դանիելյանը, մնացածը միաձայն կողմ են արտահայտվել:
Տիկին Դանիելյանը այսօր ափսոսանք հայտնեց, որ դեմ արտահայտվածները բացակայում են' նշելով, որ նրանք ավելի հստակ կներկայացնեն նաեւ իրենց մտահոգությունները:
Հանրային խորհրդի անունից այսօր ելույթ ունեցան Խոսրով Հարությունյանը, Արմեն Տեր-Տաճատյանը, Հովհաննես Միքայելյանը, Արտակ Շաքարյանը, Տեր Մարկոսը, որոնք բոլորն էլ ներկայացրին արձանագրության հետ կապված իրենց դրական ընկալումներն ու հեռանկարները:
Էս ինչքա՜ն ես խորացել բիձա ջան։ :)
Ախպեր- հայաստանում խորը տեղ չկա, ծանծաղուտ ա.
Ես էլ լողալ սիրող մարդ եմ. Ստիպված դրսերում մի քիչ չոփ-չոփ եմ տվել. Ինչը դուրդ չի եկել՞:P
Թուրքական նոր դպրոցական քարտեզներում Հայաստանը ամբողջությամբ ներառված է Թուրքիայի կազմում
http://i048.radikal.ru/0909/d4/41bb0e873dbc.jpg (http://www.radikal.ru)
Թուրքական դպրոցական նոր դասագրքերի քարտեզում Հայաստանը ներառված է Թուրքիայի կազմում։ Այս մասին տեղեկացնում է թուրքական Ekolay կայքէջը եւ ներկայացնում այդ քարտեզը։
Ստամբուլի բոլոր դպրոցներին բաժանված դասագրքերի հետ տրվել են կրթական CD-ներ, որոնց մեջ տեղադրված քարտեզում հայտնվել են մի շարք աղաղակող սխալներ։ Այդ սկավառակի մեջ հայտնված քարտեզում Հայաստանը, Հյուսիսային Իրաքը, (Մոսուլ, Քիրքուք)Արեւմտյան Թրակիան (Բուլղարիայի մի մասը), Հարավային Կիպրոսի հունական մասը, Վրաստանի մի մասը՝ ներառյալ Բաթումը, ինչպես նաեւ Նախիջեւանը նշված են Թուրքիայի կազմում։
Դասագրքերում կան նաեւ այլ սխալներ։ Օրինակ՝ Թուրքիայի ազգային տոների ցանկում չի նշված թուրքերի համար շատ կարեւոր՝ Հաղթանակի օրը։
Դասագրքերի եւ տեսասկավառակների հանձնումը դպրոցներին տեղի է ունեցել հատուկ արարողությամբ։
Այս խնդրի կապակցությամբ Ստամբուլի Ազգայի կրթության վարչության պետը հայտնել է իր ափսոսանքը։ Նա նշել է, որ դա մեծ սխալմունք է։
news.am
Mephistopheles
30.09.2009, 15:38
Հանրային խորհրդի նախագահ Վազգեն Մանուկյանն, այսօր խորհրդի մոտ 100 անդամների անունից Սերժ Սարգսյանին հայտնեց, որ խորհուրդը գտնում է, որ հայ-թուրքական արձանագրությունները պետք է ստորագրել:
«Մենք գումարել ենք բոլոր մինուսներն ու պլյուսները եւ ստացել ենք պլյուս»,- ասաց Վազգեն Մանուկյանը' հիմնավորելով թե ինչու պետք է կողմ քվեարկել փաստաթղթերին:
Նա պնդում է, որ արձանագրություններում նախապայմաններ չկան: «Այն որ ստեղծվում է պատմաբանների ենթահանձնաժողով, դա ընկալվում է որպես կասկած ցեղասպանության իրողությունը կասկածի տակ դնել: Թուրքիան այդ կետը դնելով' երբեւիցե չի մտածել, որ հայ ժողովուրդը կարող է հրաժարվել ցեղասպանությունից: Ինքը ուրիշ խնդիրներ է հետապնդել: Առաջինը' հնարավորություն ունենալ ուրիշ երկրներին ասել' սպասեք, մենք դա դեռ քննարկելու ենք, երկրորդ' մի քիչ խաղաղեցնել իր ժողովրդին եւ երրորդ' ինչ-որ չափով սեպ խրել ՀՀ-ի եւ սփյուռքի ժողովրդի մեջ»,- Թուրքիայի մոտեցումները փորձեց ներկայացնել Մանուկյանը:
Ինչ վերաբերում է ԼՂ հիմնախնդրին, ապա արձանագրություններում «Ղարաբաղ» բառի բացակայությունը Մանուկյանին թույլ է տալիս ասել, որ արձանագրություններում հայ-թուրքական հարաբերությունները պայմանավորված չեն ԼՂ հիմնախնդրով. «Ասում են արձանագրություններում եթե գրված է «տարածքային ամբողջականություն» եւ գրված չէ «ազգերի ինքնորոշում», ապա դա կարող է ընկալվել, որ մենք գաղտնի կերպով համաձայնություններ ենք տվել ԼՂ հարցում: Ազգերի ինքնորոշման մասին այստեղ հնչեցնելը կնշանակեր, որ մենք ինքներս ենք ԼՂ հարցը մտցնում քննարկման: Դա նաեւ կնշանակեր, որ այս փաստաթուղթը չի ստորագրվելու, որովհետեւ դա Թուրքիայի համար կնշանակեր քրդական հարցի բարձրացում այս փաստաթղթում»:
Վազգեն Մանուկյանը ոչ միայն մտահոգություններ չունի, այլեւ գտնում է, որ արձանագրությունների ստորագրումն այս տեսքով բխում ՀՀ-ի շահերից. «Ես գտնում եմ, որ հայրենասիրությունը թուրքերին ատելը չէ, այլ իր ժողովրդին սիրելը»:
Արձանագրությունների ստորագրմանը խորհրդի անդամներից կտրականապես դեմ են 2-ը' ժողովրդական դերասան Սոս Սարգսյանը եւ ակադեմիկոս Բաբկեն Հարությունյանը, որոնք այսօր ներկա չէին Սերժ Սարգսյանի հետ հանդիպմանը:
Արձանագրությունների ստորագրմանը ձեռնպահ է քվեարկել միայն խորհրդի անդամ բնապահպան Կարինե Դանիելյանը, մնացածը միաձայն կողմ են արտահայտվել:
Տիկին Դանիելյանը այսօր ափսոսանք հայտնեց, որ դեմ արտահայտվածները բացակայում են' նշելով, որ նրանք ավելի հստակ կներկայացնեն նաեւ իրենց մտահոգությունները:
Հանրային խորհրդի անունից այսօր ելույթ ունեցան Խոսրով Հարությունյանը, Արմեն Տեր-Տաճատյանը, Հովհաննես Միքայելյանը, Արտակ Շաքարյանը, Տեր Մարկոսը, որոնք բոլորն էլ ներկայացրին արձանագրության հետ կապված իրենց դրական ընկալումներն ու հեռանկարները:
հիմա հասկացա՞ք ժողովուրդ… Վազգենը գումարել ա սաղ "պլյուսներն ու մինուսները"… մաթեմի դասատու ա է՞ … Անանիա Շիրակացի… իրա ծանդր խոսքը վերջն ասել ա… հայ ժողովուրդը շուչը պահած Վազգենի դաբրոյին էր սպասում, վերջը կանաչ լուսը տվեց
Թուրքական նոր դպրոցական քարտեզներում Հայաստանը ամբողջությամբ ներառված է Թուրքիայի կազմում
Դասագրքերում կան նաեւ այլ սխալներ։ Օրինակ՝ Թուրքիայի ազգային տոների ցանկում չի նշված թուրքերի համար շատ կարեւոր՝ Հաղթանակի օրը։
Դասագրքերի եւ տեսասկավառակների հանձնումը դպրոցներին տեղի է ունեցել հատուկ արարողությամբ։
Այս խնդրի կապակցությամբ Ստամբուլի Ազգայի կրթության վարչության պետը հայտնել է իր ափսոսանքը։ Նա նշել է, որ դա մեծ սխալմունք է։
news.am
Լավն էր Նորտոն ջան.
-Թուրքական գործելակերպի, դիվանագիտության և ախորժակների լավ համեմված ցուցանմուշ.
-Վայ կներեք, ցավալի սխալ է, բայց ոչինչ,երեխեքը դա կգիտակցեն և ըմբռնումով կմոտենան-այդ մասը անգիր չեն անի.
Ցցունն այն է, որ թուրքը իր մյուս թուրք եղբորը որպես առանձին երկիր է պատկերացնում, իսկ հայաստանին կուլ տված.
Այ այս ֆոնին խմելն էլ չի փրկում. Մոյշայի օրինակով, ուզում ես վերցնել գլոբուսն ու նրա երազած գործողությունն անես, բայց նստում ու էլի գրում ես էս կայքում.
որ ինչ՞:angry
Կուկ ջան, Տատի հետ գլուխ -գլխի ես տալիս 96-ի հաշվով.
Հա, էս երկրի հերն անիծեց հենց ԼՏՊ-ն իրա քռչությամբ, երբ թույլ տվեց որ գեղցին իրեն թագավոր կարգի. Հենց էտ օրվանից ենք մենք դառել փալաս.:angry,
Այո, հենց 96 թվից, առանց մի զոհի ընկանք էս օրը ու հերիք է չհասկանալ թե ինչ ասել է հիմք. Հիմքն էն է, որի վրա մարդկությունն է կերտվել, այսօրվա ձեռք բերվածին վաղվանն է ավելացել, կուտակվել ու մենք առաջ ենք գնացել որպես մարդ ու հասարակություն. Հասկացել ենք թե ինչ ասել է իմաստություն, կամ ընդհակառակը- էշություն.
Մեր նորագույն պատմության հիմքն հենց 96-ն էր, իր բաժակ չրխկացնելով ու խելագար հայացքով հայրենասիրությունից բարբաջելը.
Հենց բաժակաճառով օգևորված էդ գեղցին մեզ կոխեց այս մղձավանջի մեջ, որից ելքը չի երևում. Մեր հերն անիծեցին ու նոր կպնող ողնաշարը նորից ջարդեցին հենց գեղցին ու ԼՏՊ-ն. Գեղցին աշխարհից անտեղյակ անմեղսունակ խաղեր էր տալիս, իսկ ԼՏՊ-ն էլ արդեն քաշել, ջրի երես էր բարձրացրել ներքին ու արտաքին կարկառուն ճիճուներին. Իհարկե դա չմարսվող էր ու էլ չի էլ մարսվի.
ԼՏՊ-ն ախոռից էր խոսում, Ինչ ախոռ, -հոգեբուժական բաժանմունք է, առանց զուգարան, մուտքի ու ելքի, կամ էլ սննդի- իրարով ենք սնվում.
Վերջապես իրերն իրենց անունով պետք է կոչվեն. Հայկական հերոսների պանթեոնը պետք է մաքրվի հանցագործներից ու տգետներից, որ գոնե պատմության էջերը մաքրվեն մեր կույր տգիտությունից ու կեղծությունից.:ok
Բիձա
Հիանալի վերլուծություն է, մանավանդ Սերոժի ու Քոչի մասով :hands: չնայած ավելացնելու բաներ կան :)
:hands
Դու էլ քո տեսածն ավելացրու ԴՎ ջան. Մի գուցե կարծիքներ գումարելով մի պարզ ֆորմուլայի գանք ու էս կեղտը գոնե շրջանցենք, կամ սաղով փախնենք կամ դեմն առնենք.
Դեռ որ նախաեղեռնային, նախասումգայիթյան հանգստության մեջ ենք, բայց գոնե կայքում հասկանանք թե ինչն ինչոց է.
Հիշենք, եղեռնը սկսվեց ապրիլին, բայց աշխարհից անտեղյակ հայաստանի խորքերը հասավ հունիս–հուլիս օգոստոսին. Նույնիսկ մի գյուղը երեկոյան վառում էին, իսկ հարևան գյուղը փոխանակ փախչելու սպասում էր իր հերթին մյուս առավոտ հրկիզվելուն. Դէ վառող տղերքը հոգնում էին, չէ, բա հո գիշեր ցերեկ չէին աշխատելու. Փարախ էր, մեջը լիքը անասուն –էսօր մի մորթի, վաղը մորթի, ուր էս վռազում՞
Հայվանության անբացատրելի օրինակ, որը հետագայում պարբերաբար մենք կրկնեցինք երևի մի քսան անգամ էլ.
Ու այսօր էլ այս կայքում դրա քարոզն է գնում սահմանադրական ճանապարհ կոչված ամպագոռգոռ աբսուրդի ձևով.
Համաձայն եմ, հեոռւ չի այդ օրը, թուրքական սահմանադրությամբ առանց լֆիկ ու դոդ ու առանց մի կեղծիք թուրք թաղապետեր ենք ընտրելու.
ՓԱԿԵՑ հայկական հարցը[/B] որը ավելի շատ օգտագործում էր Արևմուտքը Թուրքիային զսպելու համար:
Ոչ, չփակեց: Հենց այն պատճառով, որ արևմուտքին այդ հարցը դեռ շատ երկար պետք կլինի, ՍՍ ոչ ոք թույլ չի տա փակել այն:
Բիձա, մեռա, բայց լրիվ կարդացի:
Շատ ես անձնականացնում Սերժին: Եդքան շատ պլյուս չէի տա: Թեև նկարագրությունը ճշտոտ է, ես հույս ունեմ նրա խորամանկությանը, անպայման չէ ցուցադրել իրական պլաները: Նույնիսկ հույ ունեմ, որ այդ խորամանկությունը լավ կլինի Հայաստանին, չէ որ հաջողության դեպքում միանգամից բոլորիս բերանը փակվում է:
7- Եվրոպայի կեցվածքը.Դու համարում ես Եվրոպան այնքան հարիֆ, որ նա հավատում է, թե Թուրքիան կբավարարվի ոտվլեկայուշիյ մանեվրով, կթեքվի արևելք ու կմոռանա՞ իր նման հարուստ հարսին:
:think
Վազգեն Մանուկյանինն էլ հետաքրքիր էր,: Հիմա կգա Մեֆիստոն և ինձ կհարվածի ծանդր առարկայով՝ գլխիս:
lav tgha
30.09.2009, 20:05
Հայ Օգնութեան Միութեան Յայտարարութիւնը՝ Հայ-Թրքական Արձանագրութիւններուն Մասին
Օգոստոս 31, 2009էն ի վեր հայ ժողովուրդին ուշադրութիւնը սեւեռած է Հայաստանի եւ Թուրքիոյ միջեւ նախաստորագրուած փաստաթուղթին վրայ, որ երկու երկիրներուն միջեւ յարաբերութիւններու բնականոնացման գործընթաց մը կը փորձէ նախատեսել։
Կը գիտակցինք, որ հայ եւ թուրք ժողովուրդները կոչուած են իրարու կողքին ապրելու. սակայն կը հաւատանք նաեւ, որ որեւէ դրացի երկիրներու եւ ժողովուրդներու միջեւ խաղաղ գոյակցութեան պայմանները կը կազմեն արդարութիւնը, իրաւունքներու փոխադարձ յարգանքը եւ անկեղծ վերաբերմունքը։
Մեկնելով այս հաւատամքէն, Հայաստանի եւ Թուրքիոյ միջեւ, Զուիցերիոյ մասնակցութեամբ նախաստորագրուած փաստաթուղթը կը համարենք հայ ժողովուրդի արժանապատուութիւնն ու իրաւունքները անգամ մը եւս ոտնակոխող փաստաթուղթ, որ հայ եւ թուրք ժողովուրդներուն միջեւ խաղաղութիւն հաստատելու փոխարէն՝ նորանոր տագնապներու դուռ կրնայ բանալ միայն։
Կ՛ակնկալէինք, որ Հայաստանի հանրապետութեան նախագահի յայտարարած խորհրդակցութիւններու շրջանին կարելի պիտի ըլլար հայրենի եւ Սփիւռքի հայութեան ներդրումով այս փաստաթուղթը բարեփոխել, սրբագրել եւ զայն հիմնել մարդկային արդարութեան եւ իրաւունքներու հասկացութիւններուն վրայ։ Հասկացութիւններ, որոնք կ՛ենթադրեն Թուրքիոյ կողմէ Հայկական Ցեղասպանութեան գործադրութեան պատասխանատուութեան ընդունում եւ համապատասխան հատուցումի յանձնառութեան ստանձնում։ Սակայն յուսախաբութեամբ կ՛իմանանք, որ փաստաթուղթը փոփոխելի չէ եւ զայն կարելի է լրիւ ընդունիլ կամ լրիւ մերժել։
Այս պայմաններուն մէջ, Հայ օգնութեան միութիւնը, հայ ժողովուրդին ազգային շահերուն հիմնովին հակադրուող ու Հայաստանի ազգային անվտանգութիւնը խախտող այս փաստաթուղթը կը գտնէ մերժելի։ Այս մերժումը կը յայտարարենք միութեան 26 երկիրներու մէջ տարածուած միաւորներու եւ անդամներու անունով։ Միութիւն, որուն այսքան մեծաթիւ երկիրներու մէջ տարածումը նոյնինքն հետեւանք է Ցեղասպանութեան. միութիւն, որ 1915էն սկսեալ տասնամեակներ շարունակ զբաղած է Ցեղասպանութեան հետեւանքով որբացած երեխաներու հաւաքով ու խնամատարութեամբ, եւ ճիգ չէ խնայած սերունդներուն մօտ հայ ժողովուրդի մարդկային եւ ազգային իրաւունքներու հետապնդման ջահը վառ պահելու։
Այսու թուրքի եաթաղանէն այրիացած հայ կնոջ ու որբացած հայ մանուկին անունով կոչ կ՛ուղղենք Հայաստանի հանրապետութեան իշխանութիւններուն ետ կանգնելու անդունդի եզրէն, անդրադառնալու հետեւանքներու ահաւորութեան եւ միանալու տխրահռչակ այս փաստաթուղթերուն դէմ աշխարհով մէկ ծաւալած բողոքին, մերժելու այս փաստաթուղթը՝ վերականգնելով հայ ժողովուրդին ու ժողովուրդ-պետութեան միասնականութիւնը։
ՀՕՄ-Ի
ԿԵԴՐՈՆԱԿԱՆ ՎԱՐՉՈՒԹԻՒՆ
http://www.piunik.com
vvvv
թող բացեն սահմանը շատ էլ լավ կլինի, տնտեսապես օգուտը շատ կլինի, իսկ քաղաքականապես կարող է ինչ, որ սխալներ թույլ տալ, և զիջումներ անեն, բայց թե չպետք է մոռանալ, որ մենք գործ ունեք, ոչ թե Կուալա Լամպուրի, կամ ազերների այլ հզոր Թուրքիայի հետ, ընդհանուր առումով ես դեմ եմ այս համաձայնագրություններին, բայց եթե սկսել ենք ել ետ ճանապարհ չկա, մինչև վերջ պետք է գնալ
Համաձայն եմ, հեոռւ չի այդ օրը, թուրքական սահմանադրությամբ առանց լֆիկ ու դոդ ու առանց մի կեղծիք թուրք թաղապետեր ենք ընտրելու.
Բիձա ջան, էտ օրը արդեն վաղուց էկել ա: Եթե մեր թաղապետները հիմա զոռով մի երկու բառ են հայրերեն իրար հետևից կապում, դա դեռ իրենց հայ չի սարքում: Կամ նախկին սադիստ նախագահն ինչով թուրք չի, դաժե խաչակնքել չսովորեց, գոնե ձևի համար, տաս տարվա նախագահության ընթացքում: Թուրքը ազգային պատկանելություն չի, հոգեվիճակ ու կենսակերպ ա: Իսկ մեր հիմիկվա ղզլբաշները ոնց որ էն ամենաառաջին սելջուկներից լինեն, որ հենց նոր Ալթայի տափաստանների Մերձավոր Արևելք են իջել, ու մի ունակություն ունեն, թալան, թալան ու էլի թալան:
Բիձա, մեռա, բայց լրիվ կարդացի:
Շատ ես անձնականացնում Սերժին: Եդքան շատ պլյուս չէի տա: Թեև նկարագրությունը ճշտոտ է, ես հույս ունեմ նրա խորամանկությանը, անպայման չէ ցուցադրել իրական պլաները: Նույնիսկ հույ ունեմ, որ այդ խորամանկությունը լավ կլինի Հայաստանին, չէ որ հաջողության դեպքում միանգամից բոլորիս բերանը փակվում է:
Դու համարում ես Եվրոպան այնքան հարիֆ, որ նա հավատում է, թե Թուրքիան կբավարարվի ոտվլեկայուշիյ մանեվրով, կթեքվի արևելք ու կմոռանա՞ իր նման հարուստ հարսին:
:think
Վազգեն Մանուկյանինն էլ հետաքրքիր էր,: Հիմա կգա Մեֆիստոն և ինձ կհարվածի ծանդր առարկայով՝ գլխիս:
Տատ ջան, ցավդ տանեմ, բա մեռնելու գնով բիձու հոդված կկարդան՞. Կարող է ես մի բան գիտեմ, որ դու չգիտես՞. –Ըլնող բան չի, :ok
Դու քո գորժին եղիր. Ընենց ֆրոնտում ես, որ ես վաղուց նախորդ հանգուցյալ էի.:(
Դուխդ տեղը պահի, դիխանի հավաքի, հլա ուր ես՜. :P
Հա, նաև ասեմ, որ չգիտեի, որ հեքիաթ պատմելու համար հեքիաթին ի սրտե հավատալը պարտադիր է. :o
Հակոբ Գեւորգյան
01.10.2009, 05:14
Ախպեր- հայաստանում խորը տեղ չկա, ծանծաղուտ ա.
Ես էլ լողալ սիրող մարդ եմ. Ստիպված դրսերում մի քիչ չոփ-չոփ եմ տվել. Ինչը դուրդ չի եկել՞:P
Դուրս կգա եթե այդ մարդկանց միանգամից խզարես։
Երկար–բարակ պատմություններով դրանց հախից չես գա, բիձա ջան։ Վերցնում ես մի չոր փայտ, ես կարամ դա չարխովս տաշեմ ու տամ քեզ, ու տալիս ես դրանց գլխին։ ;)
Տեղն ու տեղը լուծվում են Հայ Թուրքական ու մնացած մանր մունր հարցերը։:)
Դուրս կգա եթե այդ մարդկանց միանգամից խզարես։
Ինչ՞ ասել է "խզարես" :think
բավականին դժվարահունչ ու դժվարամարս բառ է: Սենց բառերը հիմնականում կիլլերական ենթատեքստ են ունենում: ճիշտ ես՞ արդյոք ես: :8
Հակոբ Գեւորգյան
01.10.2009, 11:39
Ինչ՞ ասել է "խզարես" :think
բավականին դժվարահունչ ու դժվարամարս բառ է: Սենց բառերը հիմնականում կիլլերական ենթատեքստ են ունենում: ճիշտ ես՞ արդյոք ես: :8
ԴՎ ջան, խզարելու մասին քեզ բացատրական նամակ եմ ուղարկել. կարդա։
murmushka
01.10.2009, 22:30
http://www.youtube.com/watch?v=6kTv58OV10E
Էս աղջիկը ո՞վ էր: Ինչ խմբակցության, կուսակցության անդամ էր:
Էս աղջիկը ո՞վ էր: Ինչ խմբակցության, կուսակցության անդամ էր:
Էլեոնորա "Նոր Հայաստան" հ/կ
lav tgha
02.10.2009, 00:50
Առի պարզաբանում
թող կարթան նրանք ովքեր մտածում են թէ սահմանի բացումը տնտեսապէս օգտակար է Հայաստանին
Այս հարցի վերաբերեալ պէտք է նշէմ որ տնտեսապէս միայն օգութ է լինելու այն մարդկանց համար որոնք այս պահին մշակում եւ բաժանում են իրենց մէջ թէ ով ինչ ապրանք է ներկրելու Հայաստան, այո, ներկրելու, որովհետու արտահանելու հնարաւորութիւն չունեն, կամ աւելի ճիշտ ասած իրաւունքը չունեն, իսկ ինչու չունեն, ասեմ
այս պահին թուրքիայում գործում է մի օրէնք, որ հիւրաքանչիւր ապրանք որը պէտք է արտասահմանից մտնի թուրքական շուկա, պէտք է ունենա եւրոպական չափանիշներին համապատասխան ստանդարդներ, ապրանքի որակից բռնած մինչեւ ապրանքի պատռաստման համար օգտագործւող քիմեական նիւթները, օրինակի համար արսենիքը չպէտքէ գերազանցի այս ինչ թիւը, իսկ դրանք եւրոպայում շատ ցածր են, իսկ եթէ Հայաստանում որոնողական աշխատանք կատարէք ապա կտեսնէք որ բացի մի երկու երէք ապրանքանիշ օտար որեւէ բան չէք գտնել, այդ իսկ պատճառով հայկական ապրանքը չի կարող մուտք գործել թուրքիայի շուկայ, իսկ ցաւոք պէտք է նաեւ նշել որ Հայաստանում չկայ այդպիսի մի գործող օրէնք, որը թուրքական կողմին թոյլ է տալիս որ ամէն տեսակի զիբիլ լցնի հայկական շուկայ, որը իր հերթին հայ արտադրողին կարող է սննկացնէ, իր էժանութեան եւ բարձր որակի քան հայկականը, մի խօսքով հայկական ապրանքանիշը չի կարողանայ մրցել թուրքականի հետ, քանզի չունի արտադրման շուկայ որ կարողանա աճեցնի իր արտադրման քանակը, ոչ էլ տնտեսապէս կարողութիւն ունի որ իր ապրանքանիշը համապատասխանեցնի եւրոպական ստանդարդների:
մնացածը էլ ինքներտ եզրակացրէք:
lav tgha ջան կոնկրետ իմ համար էդ սահմանի բացումը ոչ մի + էլ չի, բայց կարդացի: Նորություն չկա գրածդ տեքստում: Պարզից էլ պարզ է, որ նորանշանակ տամոժնու պետերն ու ներմուծողները էսօրվա իշխանիկների դրածոներն են լինելու: Իրանց համար լավ է լինելու:
Բայց արի մի բան գիտակցենք: Էդ սահմանի բացումը ըսկի էլ Սերժի, կամ առավել ևս, Էդվարդ Նալբանդյանի նախաձեռնությունը չի: Դա հզորների թելադրանքն է: Իրենք իրենց շահերն ունեն, սրանք էլ՝ իրենց բաժինը: Ամեն ինչ անդառնալի է, պրոցեսը մեկնարկված է, իսկ արդյունքը՝ նախօրոք որոշված:
Ինչ էլ անենք դրա դեմը չենք առնելու: Ուժերն անհավասար են: Ճակատով պատ չէս կոտրի:
Մոդերատորական: Թեմայից դուրս գրառումը ջնջվել է:
lav tgha
02.10.2009, 01:14
Այո Elmo ջան դու ճիշտ էս, այս նախագիծը ուրիշներն են պատռաստել, բայց հարցը նրանում է թէ արդէն 15 օր է ինչ տեսնում եմ թէ ինչպիսի են ոմանք փորձում թաքցնել այս բոլոր իրողութիւնները, շանթ հեռուստատեսութիւնից բռնած մինչեւ միւս լրատւական միջոցները, մէկը ասումա սահմանը բացւի լաւ կլինի, միւս ասումա նախապայմաններ գոյութիւն չունի, միւսը ասում է ղարաբաղի հարց չկայ, բայց չէ որ բոլորս էլ գիտակցում ենք որ դա այդպէս չէ, ու ես իմ պարտկն եմ համարում որ գոնէ տեղեկատւութիւն անեմ, այս պահին դա է իմ ձեռքից գալիս, դա էլ անում եմ, գոնէ գիտեմ որ ջանք չեմ խնայում, նախագահը այսօր մեկնելա սփիւռք, թէ իբրթէ սփիւռքի կարծիքը իմանայ, համարը հեռուստատեսութիւնով քլիփ են պատռաստել ու ցուցադրում, բայց չէ որ բոլորս էլ գիտէնք որ դա պարզապէս ձեւ է, ինչ որ շո, օտար ոչինչ, սփիւռքում բոլորը դէմ են այս փաստաթղտերի հետ, որով հետեւ լաւ տեղեկացւած են, իսկ ցաւօք հայաստանում իշխանութեան ռեսուրսների պատճառով հնարաւոր չի լինում ճիշտ տեղեկատւութիւն անել ժողովրդին, որ նրանք էլ հասկանան որ երկիրը տալիս են, ամէն ինչ յանձնում են, հանուն մի հատ սահմանի բացմանը, Elmo ջան, մենք էլ օտար հայրենիք չունենք, մեր հայրենիքը սա է, երկնքում չենք կարող նոր հայրենիք կառուցենք, ոչ էլ մի նոր ազգ, ուրեմն ջանանաք փրկենք այն ինչը դեռ ունենք, անձամբ ես համոզւած եմ որ եթէ կայ յոյսի անգամ մէկ կաթիլ, ապա պէտք է պայքարել, գոնէ այն արժէքների համար որոնք մեր էութիւնն են կազմում, հայ ժողովրդի էութիւնը:
Արի քեզ հանգստացնեմ, ու ասեմ, որ Ղարաբաղին ձեռք չեն տա: Ոչ միայն ենթադրություն եմ անում, այլ տրամաբանական հետևություն: Իրենց պետք չի էս ժողովրդն նորից ըմբոստացնել: 100 հարց կա. միջազգային հանրություն, միջազգային նորմեր և այլն: Ղարաբաղին կպան, ստեղ ժողովուրդը բուտն կանի, դա իրենց պետք չի: Ոչ էլ ցեղասպանությունն են վիճարկելու, պարզապես ճանաչման գործընթացը մի քիչ կբարդանա:
lav tgha
02.10.2009, 01:39
հիմա արի ու թող քեզ պարզաբանեմ
փաստաթղտերի մէջ կա մի կէտ որով երկու պէտութիւնները պարտաւոր են յարգեն միւս պէտութիւնների հողային ամբողջականութիւնը եւ չը խառնւեն այդ երկրների ներքին գործերին,
առաջին հայացքից դա մի անիմաստ հարղ է եւ մի քիչ ծիծաղելի որ սահմանի բացման համար այդպիսի կէտի տակա պէտք ստորագրել, բայց իրականում, այդ կէտը շեշտ է դնում ադրբեջանի հարցի վրայ, որից յետոյ երբ մենք ստորագրենք դա, ուրեմն թուրքիայի ձեռքում յայտնւելու է մի փաստաթուղտ որը ունի միջազգային նորմերի համապատասխան չափանիշ, իսկ ինչու, որովհետեւ դա պէտք է հայստատւի Երկրի խորհրդարանում իսկ դա արդէն տալիս է այդ փաստաթղտին համապատասխան իրաւունք որ վաղը չէ միւս օրը թուրքերը իրենց մատը դնեն այդ կէտի վրայ եւ մեզ փաստի առաջ կանգնեցնեն,
Միւս հարցը այն է որ այդ փաստաթղտում կայ մի կէտ որ երկու երկրներ ուսումնասիրեն պատմական հարցեր, պարզա որ մենք հո չենք գալու թուրքերի հետ նստենք խօսենք թէ ոնց են ընդունել կամ երբ ենք ընդունել քրիստոնէութիւնը կամ էլ վարդանանց պատերազմից խօսենք, այլ պարզա որ խօսելու էնք ցեղասպանութիւնից, իսկ այս դէպքում մենք կաենք եղել է, նրանք կասեն չի եղել, դա բաւականի երկար բանակցութիւնների է վերածւելու, որը միւս կողմից թուրքերը կը կանգնեն ու միւս երկրներին կասեն դուք միք խառնւել, նայէք արդէն երկու երկիր, երկու ժողովուրդ բանակցում են իրար հետ, դուք ձեռք պահէք, թողէք մենք բանակցենք, մինչեւ տեսնենք ինչա լինելու, իսկ դուք որ ընդունել էք Հայոց Ցեղասպանութիւնը դրան չեղեալ յայտարարէք մինչեւ մենք տեսնենք ինչա լինում, այնպէս ինչպէս արեցին այս տարի ապրիլի 22-ին:
իսկ մի ուրիշ խնդիր որ կայ այն է որ փաստաթղտում ասումա որ երկու պետութիւնները պէտք է ճանաչէն միմեանց ներկայիս սահմանները, այսինքը անուղակիորէն ժամանակի Կարսի պայմանագիրը, իսկ դա ընդհանրապէս մեզանից կառնի այն իրաւունքները որոնք մեզ տալիս է սեւրի դաշնագիրը, վիլսոնի իրաւարար վճիռը, իսկ ինչ է այդ իրաւունքը, սահմանը որը մեզ կմիացնի ծովի, իսկ այն ժամանակ մենք էլ կարիք չենք ունենալ տեսնել թուրքիան սահմանը փակել է թէ բացել.
Ես միայն չգիտեմ թէ այս փաստաթղտերի ինչին են կպչել մեր դիւանագէտները, ումին են ուզում լաւ թւան որ այսպէսի կործանարար քայլերի են դիմել, այդ հարցը ես իսկականից չգիտեմ:
Էլեոնորա "Նոր Հայաստան" հ/կ
Մանանդյանի թոռն է /ծոռը՞/. Ինքնուրույն, խիզախ, հանդուգն աղջիկ է. թքած ունի ցանկացած ավտարիտետի վրա. Մոտավորապես Նիկոլի կին տեսակն է. Կարծեմ մի քանի օր էլ քաղաքական բանտարկյալ է եղել նախկինում.
Բազում են կոչեցյալք, սակավ –ընտրյալքը իրեն է վերաբերում.
Արի քեզ հանգստացնեմ, ու ասեմ, որ Ղարաբաղին ձեռք չեն տա: Ոչ միայն ենթադրություն եմ անում, այլ տրամաբանական հետևություն: Իրենց պետք չի էս ժողովրդն նորից ըմբոստացնել: 100 հարց կա. միջազգային հանրություն, միջազգային նորմեր և այլն: Ղարաբաղին կպան, ստեղ ժողովուրդը բուտն կանի, դա իրենց պետք չի: Ոչ էլ ցեղասպանությունն են վիճարկելու, պարզապես ճանաչման գործընթացը մի քիչ կբարդանա:
Էլմո ջան, քեզանից նման անիրատեսություն չէի սպասում. :)
Էլմո ջան, քեզանից նման անիրատեսություն չէի սպասում. :)
Էդքան էլ անիրատեսական չի: Չնայած ոչինչ օրինաչափ չէ, ու ամեն ինչ կարող է պատահել, բայց զոհերի գնով վերցրած հողը նույնիսկ ամենաապաազգային տիպը հետ չի հանձնի:
Mephistopheles
02.10.2009, 01:56
Արի քեզ հանգստացնեմ, ու ասեմ, որ Ղարաբաղին ձեռք չեն տա: Ոչ միայն ենթադրություն եմ անում, այլ տրամաբանական հետևություն: Իրենց պետք չի էս ժողովրդն նորից ըմբոստացնել: 100 հարց կա. միջազգային հանրություն, միջազգային նորմեր և այլն: Ղարաբաղին կպան, ստեղ ժողովուրդը բուտն կանի, դա իրենց պետք չի: Ոչ էլ ցեղասպանությունն են վիճարկելու, պարզապես ճանաչման գործընթացը մի քիչ կբարդանա:
Իսկ եթե ձեռ տվին ի՞նչ պիտի անենք Էլմօ ջան… ոչ մի բան էլ չենք անելու ապեր… ոչ մի բան… եթե մինչև հիմա չենք արել սրանից հետո էլ չենք անելու… նաղդ ցեղասպանության հարցն աորոշ ժամանակով հետաձգվել ա, եթե չասենք ընդմիշտ… ու մենք ի՞նչ արեցինք, ոչինչ… կտան ապեր ու էդ զորքը որ ընդից դուրս եկավ գալու ա Երևան just in case.
Իսկ եթե ձեռ տվին ի՞նչ պիտի անենք Էլմօ ջան… ոչ մի բան էլ չենք անելու ապեր… ոչ մի բան… եթե մինչև հիմա չենք արել սրանից հետո էլ չենք անելու… նաղդ ցեղասպանության հարցն աորոշ ժամանակով հետաձգվել ա, եթե չասենք ընդմիշտ… ու մենք ի՞նչ արեցինք, ոչինչ… կտան ապեր ու էդ զորքը որ ընդից դուրս եկավ գալու ա Երևան just in case.
Ստեղ բանավեճի շղթան իմ մոտ ավարտվում ա: Կապրենք, կտեսնենք: Ես լավատես եմ:
հիմա արի ու թող քեզ պարզաբանեմ
փաստաթղտերի մէջ կա մի կէտ որով երկու պէտութիւնները պարտաւոր են յարգեն միւս պէտութիւնների հողային ամբողջականութիւնը եւ չը խառնւեն այդ երկրների ներքին գործերին,
առաջին հայացքից դա մի անիմաստ հարղ է եւ մի քիչ ծիծաղելի որ սահմանի բացման համար այդպիսի կէտի տակա պէտք ստորագրել, բայց իրականում, այդ կէտը շեշտ է դնում ադրբեջանի հարցի վրայ, որից յետոյ երբ մենք ստորագրենք դա, ուրեմն թուրքիայի ձեռքում յայտնւելու է մի փաստաթուղտ որը ունի միջազգային նորմերի համապատասխան չափանիշ, իսկ ինչու, որովհետեւ դա պէտք է հայստատւի Երկրի խորհրդարանում իսկ դա արդէն տալիս է այդ փաստաթղտին համապատասխան իրաւունք որ վաղը չէ միւս օրը թուրքերը իրենց մատը դնեն այդ կէտի վրայ եւ մեզ փաստի առաջ կանգնեցնեն,
Միւս հարցը այն է որ այդ փաստաթղտում կայ մի կէտ որ երկու երկրներ ուսումնասիրեն պատմական հարցեր, պարզա որ մենք հո չենք գալու թուրքերի հետ նստենք խօսենք թէ ոնց են ընդունել կամ երբ ենք ընդունել քրիստոնէութիւնը կամ էլ վարդանանց պատերազմից խօսենք, այլ պարզա որ խօսելու էնք ցեղասպանութիւնից, իսկ այս դէպքում մենք կաենք եղել է, նրանք կասեն չի եղել, դա բաւականի երկար բանակցութիւնների է վերածւելու, որը միւս կողմից թուրքերը կը կանգնեն ու միւս երկրներին կասեն դուք միք խառնւել, նայէք արդէն երկու երկիր, երկու ժողովուրդ բանակցում են իրար հետ, դուք ձեռք պահէք, թողէք մենք բանակցենք, մինչեւ տեսնենք ինչա լինելու, իսկ դուք որ ընդունել էք Հայոց Ցեղասպանութիւնը դրան չեղեալ յայտարարէք մինչեւ մենք տեսնենք ինչա լինում, այնպէս ինչպէս արեցին այս տարի ապրիլի 22-ին:
իսկ մի ուրիշ խնդիր որ կայ այն է որ փաստաթղտում ասումա որ երկու պետութիւնները պէտք է ճանաչէն միմեանց ներկայիս սահմանները, այսինքը անուղակիորէն ժամանակի Կարսի պայմանագիրը, իսկ դա ընդհանրապէս մեզանից կառնի այն իրաւունքները որոնք մեզ տալիս է սեւրի դաշնագիրը, վիլսոնի իրաւարար վճիռը, իսկ ինչ է այդ իրաւունքը, սահմանը որը մեզ կմիացնի ծովի, իսկ այն ժամանակ մենք էլ կարիք չենք ունենալ տեսնել թուրքիան սահմանը փակել է թէ բացել.
Ես միայն չգիտեմ թէ այս փաստաթղտերի ինչին են կպչել մեր դիւանագէտները, ումին են ուզում լաւ թւան որ այսպէսի կործանարար քայլերի են դիմել, այդ հարցը ես իսկականից չգիտեմ:
Լավ տղա ջան, քեզ հասկանալու համար նայեցի անձնագիրդ ու ամեն ինչ իր տեղն ընկավ. "Իսկականից" իմացի, որ նրանք թքած ունեն իմ ու քո իմացածի, ուզածի ու պատկերացրածի վրա. :ok
Դու մի քանի լեզվով կարդալ –գրել– կարծիք արտահայտել գիտես, իսկ իրենք –ոչ մի.
Հիմա դու իրենց չիմացած որ լեզվով ես իրենց վրա զարմանում՞ :(
Լավ Տղա ջան, չգիտեմ քո իմացած լեզուներով սրանց ոնց են կոչում, բայց հայերենում տարբեր ձևերով են ընկալում, – օրինակ– ասում են ես դրանց –ի––––դ––––ը –––– մ :ok
Գործ չունես, մի խորացի, քրֆի–հանգստացի.
Mephistopheles
02.10.2009, 02:10
Ստեղ բանավեճի շղթան իմ մոտ ավարտվում ա: Կապրենք, կտեսնենք: Ես լավատես եմ:
աստված ձենդ լսի Էլմօ ջան
Էդքան էլ անիրատեսական չի: Չնայած ոչինչ օրինաչափ չէ, ու ամեն ինչ կարող է պատահել, բայց զոհերի գնով վերցրած հողը նույնիսկ ամենաապաազգային տիպը հետ չի հանձնի:
"Տիպը" հետ չի տա, –հաստատ. Բայց դրանից ցածր որակավորում ունեցողը սդաչին էլ կթողնի իրենց. :ok –տիպա– "ի պալտո նե նադո".
աստված ձենդ լսի Էլմօ ջան
Նոր մեյլ ղրկեցի աստծուն –ասեց –ես չկամ. տեսեք, էս գլխից եմ ասում, հա.:(
Հակոբ Գեւորգյան
02.10.2009, 03:10
«Ցորենի տեղ ցանենք Կորեկ, Զարթնիր լաո, Մեռնիմ քզի»
Այդ ժամանակներից սկսել են խոսել Կորեկտության մասին։
Այ մարդ, ի՞նչ կորեկտ, ի՞նչ բան… Հայաստանը Հայի ձեռքից գնացել ա… կորեկտությունից եք խոսում։
Այդ կինը իր պատրաստած զենքով պիտի մի երկու պատգամավար սպաներ, որ էս զզվելի պատգամավորները խելքի գան։ Սերժանտն էլ հետը խելքի կգար։ Կամ էլ թող հենց Սերժանտի վզովը գցեր այն։
ԲՈԼՈՐՍ ԱՍԵՆՔ Ո՛Չ ԱՅԴ ԽԱՅՏԱՌԱԿ ՓՐՈԹՈՔՈԼՆԵՐԻՆ։
Դուրս կգա եթե այդ մարդկանց միանգամից խզարես։
Երկար–բարակ պատմություններով դրանց հախից չես գա, բիձա ջան։ Վերցնում ես մի չոր փայտ, ես կարամ դա չարխովս տաշեմ ու տամ քեզ, ու տալիս ես դրանց գլխին։ ;)
Տեղն ու տեղը լուծվում են Հայ Թուրքական ու մնացած մանր մունր հարցերը։:)
Գևորգյան ջան, ես լողորդ եմ, խզարելուց բան չեմ հասկանում.:P
Ես քեզ ոչ թե փայտ, այլ տոկառնու վրա տաշած արմատուրի սիրուն կտոր կնվիրեմ. :ok
Դու հենց մեկի գլխին տվիր, մենք ստեղի սաղ ժողովրդով, էդ գործը պրավալ տված կնկա հետ միասին, չարխած փետերով մնացածի հարցերը կլուծենք:o
Էլմոն էլ իրա բալկոնից սաղ կնկարահանի, կդնի յու տյուբ.՞:)
Չէ, Էլմո՞
Գևորգյան ջան, ես լողորդ եմ, խզարելուց բան չեմ հասկանում.:P
Ես քեզ ոչ թե փայտ, այլ տոկառնու վրա տաշած արմատուրի սիրուն կտոր կնվիրեմ. :ok
Դու հենց մեկի գլխին տվիր, մենք ստեղի սաղ ժողովրդով, էդ գործը պրավալ տված կնկա հետ միասին, չարխած փետերով մնացածի հարցերը կլուծենք:o
Էլմոն էլ իրա բալկոնից սաղ կնկարահանի, կդնի յու տյուբ.՞:)
Չէ, Էլմո՞
:D :D :D
:think մի բան էլ ես եմ ուզում անեմ: :D
Կախվելու պարան` պատգամավորների համար
ԱԺ-ի այսօրվա լսումները թերեւս վերջին տասնամյակի ամենահետաքրքրիր եւ բովանդակալից քննարկումն էր, «բայց ափսոս ֆարս էր»,-լսումներից հետո կարծիք էին հայտնում մասնակիցները:
ԱԺ պատգամավոր Կարեն Ավագյանը վիրավորեց ներկաներին' հայտարարելով. «Կարծես ոչ թե ԱԺ-ում ենք,այլ կրկեսում, որտեղ դուրս եկող ամեն նոր կենդանու ծափահարում են»:
Այս խոսքերին նախորդել էին ' «Արարատ» կենտրոնի տնօրեն Արմեն Այվազյանի Պատմության ինստիտուտի տնօրեն Աշոտ Մելքոնյանի, ՀԴԿ նախագահ Արամ Գ.Սարգսյանի, խմբագիրներ Գեղամ Մանուկյանի եւ Արիս Ղազինյանի բավականին սուր քննադատական ելույթներ:
Պատգամավորի այս արտահայտությունը փոթորիկ բարձրացրեց դահլիճում, ներկաները սկսեցին պատիվ պահանջել, իսկ նրա պահվածքը դրդեց շատ-շատերին լքել դահլիճը: Ավագյանը ելույթ ունեցավ միայն իր հանրապետական գործընկերների համար եւ բնականաբար սատարեց արձանագրությունները:
«Իմ հայրենակիցներին վիրավորելու համար դու պատասխան ես տալու»,- երիտասարդ պատգամավորին նախատեց «Նոր Հայաստան» կազմակերպության նախագահ Էլեոնորա Մանանդյանը: Նա նախ արձանագրությունը գովերգողներին հարցրեց' «դուք ամեն տարի ապրիլի 24-ին Ծիծեռնակաբերդ էքսկուրսիա՞ եք գնում», ապա արձանագրեց, որ պատմությունը կրկնվում է, եւ ինքը սարսափում է նրանից, որ կանգնած ենք պետականություն կորցնելու, ցեղասպանության եւ հերթական դավաճանության վտանգի առջեւ: Նա հանրապետական պատգամավորներին եւ իշխանությանը խնդրեց, պահանջեց հրաժարվել այս արձանագործությունները ստորագրելուց: «Իսկ եթե այնուամենայնիվ ստորագրվի եւ վաղը թուրքերը լցվեն Հայաստան, ձեզ ոչ ձեր փողերը, ոչ պաշտոնը չի փրկի, այդ դեպքի համար ես ձեզ նվեր եմ բերել»,-ասաց Մանանդյանն ու գրպանից հանեց կախաղանի պարան:
Հանրապետականները վրդովվեցին, վիրավորական բառեր նետեցին, անգամ ԱԺ նախագահ Հովիկ Աբրահամյանը արտահերթ ելույթ խնդրեց եւ կոչ արեց հանդուրժողականության:
«Չվիրավորվեցի՞ք էրդողանի հորդորից, թե պետք է ազատվեք սփյուռքի ճնշումներից»,- ՀՀԿ ականներին հարցրեց ՀԴԿ նախագահ Արամ Սարգսյանը:
«Դա գաղութատիրոջ պահվածք էր, գաղութացված երկրի ղեկավարի նկատմամբ»,-թեման շարունակեց պատմական գիտությունների դոկտոր-պրոֆեսոր Արմեն Այվազյանն ու ավելացրեց. «ինչու մեր իշխանությունը չի մեկնաբանում Թուրքիայի հայտարարությունները' Օսմանյան կայսրության վերականգնման վերաբերյալ: Իսկ Օսմանյան կայսրությունը մեզ համար ցեղասպանություն է»: Այվազյանը հայտարարեց, «Մեր ղեկավարությունը չի պաշտպանում իր ժողովրդի շահը ոչ մի ասպարեզում: ՀՀ իշխանությունները հրաժարվում են իրենց ուղղակի, հիմնական պարտականությունից, նրանք հրաժարվում են ժողովրդին պաշտպանելուց»,-
Քիմիայի մասնագետները թող զբաղվեն
Պատմության ինստիտուտի տնօրեն Աշոտ Մելքոնյանն էլ բոլոր այն պնդումներին, թե ստեղծվելիք հանձնաժողովը պատմաբանների հանձնաժողով չէ, հեգնեց. «Ինչ լավ է, ես էլ մտածում էի, թե որպես պատմաբան ինձ պիտի առաջարկեն մասնակցել այդ հանձնաժողովի աշխատանքներին, հիմա թող օրգանական քիմիայն մասնագետները զբաղվեն այդ հարցով»:
Նա նաեւ զգուշացրեց, որ արձանագրությունները ստորագրելուց հետո եթե ինքը որպես պատմաբան մի գիտաժողով փորձի կազմակերպել ասենք Վանի խնդիրներով, իրեն կմեղադրեն բարիդրացիական հարաբերությունները խախտելու համար: Մելքոնյանը, հայտարարելով, որ դեմ է արձանագրություններին եւ մեկ առ մեկ ներկայացնելով փաստարկները, վերջում ասաց, որ եթե այնուամենայնիվ պետք է ստորագրվեն դրանք, թող խորհրդարանը մի արձանագրություն կազմի, որ եթե կողմերից մեկը խախտի պայմանագիրը, այն դադարեցվի երկուստեղ, այլապես հիմա սահմանը կբացվի, հետո մի պատրվակով թուրքերը ինչ արագությամբ բացել են շլագբաումը, նույն արագությամբ էլ կփակեն, իսկ պայմանագրերը կմնան իրենց ձեռքում, մենք էլ ինչպես հիմա մղկտում ենք Ղարսի պայմանագրի համար, վաղն էլ մղկտալու ենք այս արձանագրությունների վրա:
Խմբագիր Արիս Ղազինյանն էլ, մեջբերելով արձանագրությունից այն կետը, որով ճանաչում են երկրների տարածքային ամբողջականությունը, նկատեց, որ այդ դեպքում մեխանիկորեն ճանաչվում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը, իսկ դրանից հետո մյուս կետով, որով պարտավորվում են չմիջամտել այլ երկրների ներքին գործերին, ստացվում է, որ ՀՀ-ն իրավունք չի ունենալու մասնակցել ԼՂՀ խնդրի կարգավորմանը:
Բավականին քննադատական եւ սուր ելույթ ունեցավ անգամ հանրապետական Մանվել Բադեյանը, որի միակ փաստարկը, որ պետք է ստորագրել արձանագրություններն, այն էր, որ ժամանակը աշխատում է ոչ թե մեր օգտին, այլ մեր դեմ: Բայց նրան մտահոգում է երկրում ստեղծված օլիգարխիկ համակարգը, կոռումպացվածությունը, նրա կարծիքով, կոռումպացված չինովնիկները պատրաստ են վաճառել ամեն ինչ եւ ամենքին: «Արդյո՞ք այս պայմաններում մենք պատրաստ ենք գնալ այս քայլին»,-թերահավատորեն ասում է Բադեյանն' միաժամանակ ասելով, որ այս արձանագրությունները այսօր չէ, վաղը միեւնույնն է մենք ստիպված ենք լինելու ստորագրել:
http://a1plus.am/am/politics/2009/10/1/azgayin-joxov
:D :D :D
:think մի բան էլ ես եմ ուզում անեմ: :D
Շուտ պիտի արած լինեիր:
Եթե կան այնպիսինները, ովքեր դեմ են այս հիմար պայմանագրին, բայց չեն մասնակցում ՀՅԴ-ի ստորագրահավաքին անձնական ամբիցիաներից ելնելով, կամ թող նախաձեռնեն այլ նմանատիպ ստորագրահավաք, որի տակ ես էլ կստորագրեմ, կամ մասնակցեն ՀՅԴ-ի կազմակերպած ստորագրահավաքին, ... Հարկավոր է գիտակցել, որ այսօր համազգային խնդիր է դրված մեր առջև…
և ինչքան հասկացա, հարգելի հայրենակիցներ, ՀԱԿ -ն այլևս ի զորու չէ պայքարել դրա դեմ, ուստի պետք չէ սպասել ՀԱԿ-ի նախաձեռնությանը և յուրաքանչյուրս պետք է նախաձեռնող լինենք…
Շնորհակալություն
Mephistopheles
02.10.2009, 13:07
Եթե կան այնպիսինները, ովքեր դեմ են այս հիմար պայմանագրին, բայց չեն մասնակցում ՀՅԴ-ի ստորագրահավաքին անձնական ամբիցիաներից ելնելով, կամ թող նախաձեռնեն այլ նմանատիպ ստորագրահավաք, որի տակ ես էլ կստորագրեմ, կամ մասնակցեն ՀՅԴ-ի կազմակերպած ստորագրահավաքին, ... Հարկավոր է գիտակցել, որ այսօր համազգային խնդիր է դրված մեր առջև…
և ինչքան հասկացա, հարգելի հայրենակիցներ, ՀԱԿ -ն այլևս ի զորու չէ պայքարել դրա դեմ, ուստի պետք չէ սպասել ՀԱԿ-ի նախաձեռնությանը և յուրաքանչյուրս պետք է նախաձեռնող լինենք…
Շնորհակալություն
Ապեր, ստորագրահավաքը քաղաքացիական օնանիզմ ա… եթե ուզում ես իսկապես մի բան արած լինել, նայի թե ո՞ր միջոցառումներն են ոստիկանների ուշադրությունը գրավում ու հանում համբերությունից ու նրանց էլ միացի… նշանակում որ նրանք դրա մեջ վտանգ են տեսնում, ասել է պայքարի այդ ձևը էֆֆեկտիվ է… ստորագրությունները կարաս 1000000000000 հատ հավաքես, էտի իրանց լամպուչկին չի, չես տեսնում իսկի դեմները չեն առնում… սաղ օրը ԱԳՆ-ի դեմը վեր ընգած զվարճանում են…հարիֆ մի եղի ապեր, իրանք էլ շատ լավ գիտեն որ բան չի լինելու ուղղակի ուզում են մթոմ երեսները փրկեն
Ծանոթացեք “Ուխտ Արարատի”, Հայաստանի Ազատագրության Հայ Գաղտնի Բանակի (ԱՍԱԼԱ) ազատամարտիկների և նախկին քաղբանտարկյալների կազմակերպության հայտարարությանը…
Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև նախաստորագրված երկու Արձանագրություններում ներառված կետերի բովանդակության մասին:
Որքանո՞վ են դրանք համապատասխանում Հայաստանի, հայության, անգամ, տարածաշրջանի ժողովուրդների շահերին:
Երկու Արձանագրություններում ընդգրկված կետերից միայն մեկն է համապատասխանում Հայաստանի և տարածաշրջանի ժողովուրդների շահերին: Այդ միակ կետի մասին կխոսենք հոդվածի վերջում: Քիչ են այն կետերը, որոնք չեզոք ձևակերպումներ են: Մնացած կետերը նոր պատերազմի, ագրեսիայի, աղետների, նոր ցեղասպանական գործողությունների դռներն են բացում, ինչը նշանակում է, որ Արձանագրությունների բովանդակությունը ամենևին չի համապատասխանում բարձրաձայնվող թեզերին ու սկզբունքներին, այն էª հայ-թուրք հարաբերությունների կարգավորմանը:
Ավելին, սա նոր փորձ է հարաբերությունների իրական կարգավորման հնարավորությունը 1920-1921 թթ. օրինակով սառեցնելու ու վիժեցնելու, խնդիրները կրկին երկար ժամանակով թաքցնելու մինչև նոր` նախապես ծրագրված, հակամարտության հրահրում ու բորբոքում: Այս ամենը արվում է, իրենց կարծիքով, մի կարճ ժամանակի համար անկախության նվաճած Հայաստանին թույլ չտալու` որպես ցեղասպանության հետևանքով բաժան-բաժան եղած հայության միակ ներկայացուցիչ ՄԱԿ-ում, հայության և Հայաստանի իրավունքների հարցերը միջազգային իրավական ատյաններում արծարծելու և լուծումներ պահանջելու համար: Արցախի հարցում այդ հանցավոր գործը կատարեցին Մինսկի խմբի եռանախագահները` 15 տարով հետաձգելով հակամարտության բնական, միջազգայնորեն օրինական և արդարացի լուծումը:
Այս ամենը արվում է, իբրև թե, Հայաստանի ու հայության անվտանգության նկատառումներով: Խայծը կուլ է տվել Հայաստանի քաղաքական վերնախավը: Հերթը Սփյուռքինն է: Այնտեղ էլ առաջին նախանշանները կան: Իսկ տարածաշրջանային իրական անկայունությունն ու խառնակությունը կսկսվի Արձանագրությունները ստորագրելուց անմիջապես հետո, քանի որ Հայաստանի ու Սփյուռքի ձեռքերը կապված կլինեն Արձանագրություններում նենգորեն, օտարի ձեռքով, բայց մեր դիվանագետների հանցավոր համաձայնությամբ ներմուծված բազմաթիվ անընդունելի ու վտանգավոր հանձնառություններով:
Մնացածը կարդացեք այստեղ (http://lernci.livejournal.com/3116.html), /ընգծումները բավականին շատ էին ու այս հոդվածի համար կարևոր, և դժվար էր ակումբում տեղադրելու համար բոլոր ընդգծումներն իրականացնել/…
Եթե կան այնպիսինները, ովքեր դեմ են այս հիմար պայմանագրին, բայց չեն մասնակցում ՀՅԴ-ի ստորագրահավաքին անձնական ամբիցիաներից ելնելով, կամ թող նախաձեռնեն այլ նմանատիպ ստորագրահավաք, որի տակ ես էլ կստորագրեմ, կամ մասնակցեն ՀՅԴ-ի կազմակերպած ստորագրահավաքին, ... Հարկավոր է գիտակցել, որ այսօր համազգային խնդիր է դրված մեր առջև…
և ինչքան հասկացա, հարգելի հայրենակիցներ, ՀԱԿ -ն այլևս ի զորու չէ պայքարել դրա դեմ, ուստի պետք չէ սպասել ՀԱԿ-ի նախաձեռնությանը և յուրաքանչյուրս պետք է նախաձեռնող լինենք…
Շնորհակալություն
Լավ ա, որ արդեն սկսում ես հասկանալ: Մնում ա հասկանալ հաջորդ փուլը. այս պայմանագրերը վավերացնելու դեմ այսօր ոչ մի կառույց ու ուժ ի զորու չէ պայքարելու, այս մարտն արդեն տանուլ տված է:
:D :D :D
:think մի բան էլ ես եմ ուզում անեմ: :D
ԴՎ ջան, գործերը շեֆն ա բաժանում. մաքսիմում կարամ փորձեմ բարեխոսել- որ գործն ես ուզում? :think
Ապե.:P
lav tgha
02.10.2009, 14:36
Լավ ա, որ արդեն սկսում ես հասկանալ: Մնում ա հասկանալ հաջորդ փուլը. այս պայմանագրերը վավերացնելու դեմ այսօր ոչ մի կառույց ու ուժ ի զորու չէ պայքարելու, այս մարտն արդեն տանուլ տված է:
Լաւա է, դէ արիք ու մի հատ էլ կարմիր լէնթ կապէք հենց հիմիքւանից սահմանի գծի վրայ, կարմիր գորկն էլ փռէք, թուրքերին դիմաւորելու պատռաստութիւնները հենց հիմիքւանից տեսէք, ու գնացէք լիքը բամբակ էլ գտէք, բրէք դրէք թուրքերի առաջ որ մէկ մէկ սաղիս վզերը բամբակով կտրէն, էտա ձեր ուզածէ
Մի քիչ սթափեցրէք ձեզ, ինչ էք հենց հիմիքւանից գլուխներդ կախել, այո ոչ մի կառոյց չի կարող առաջը բռնել, գիտէս ինչու, որովհետեւ բոլորս բաժան բաժան ենք, որովհետեւ արդէն վաղուց սովորութիւն ենք արել որ ամէն պահին նայենք տեսնենք թէ ով է ասում, այլ ոչ թէ ինչ է ասում, բայց մի բան կարող է այս ամէնի առաջը բռնել, դա Ազգային Համաժողովրդական Ամբոխն է, թող բոլոր կազմակերպութիւնները ձեռք ձեռքի տան, Սփիւռքն ու Հայաստանը միանան ու միայն մէկ նպատակի համար պայքարեն, յետոյ տեսնեմ նորէն այսպիսի մտքեր կը հնչեն: Լեռնեցին ճիշտ է ասում, այս պահին կա ստորագրահավաք, ու թող ասեմ, ոչ թէ միայն Հայաստանում է դա կայանում, այլ սփիւռքում, սփիւռքի բոլոր գաղութներում:
ԱՄՆ - Գանադա - Եւրոպայի երկրներում, Իրան - Սիրեա - Լիբանան - Արգենտինա - Ռուսաստան ......
Պէտք չի թերագնահատել Ազգի համախմբման ուժը:
Լաւա է, դէ արիք ու մի հատ էլ կարմիր լէնթ կապէք հենց հիմիքւանից սահմանի գծի վրայ, կարմիր գորկն էլ փռէք, թուրքերին դիմաւորելու պատռաստութիւնները հենց հիմիքւանից տեսէք, ու գնացէք լիքը բամբակ էլ գտէք, բրէք դրէք թուրքերի առաջ որ մէկ մէկ սաղիս վզերը բամբակով կտրէն, էտա ձեր ուզածէ
Ուրեմն էսպես, հարգելիս, արդեն տարուց ավել է էդ գորգը փռել եք: Էդ գորգը դուք եք փռել, ոչ թե մենք: Փռել եք Սփյուռքի հայերդ: Փռել են ստեղի կրավորական հայերը: Փռել են բոլոր նրանք, ովքեր մարտի 1-ից հետո չեն ընդվզել, փռել են բոլոր նրանք, ովքեր զգոնության բոլոր կոչերն անտեսել են, ովքեր զգուշացվել են համախմբվելու ու թուրքիայի հետ տարվող գործընթացը կասեցնելու համար, բայց էշի ականջում քնած են եղել, հիմա որ զարթնել ու հայրենասեր եք ԽԱՂՈՒՄ, ու՞մ ա պետք: Էդ ձեր հայրենասիրությունից մինչև կոկորդս ա հասել, էս ջղաձգումներիցդ արդեն ներվայնանում եմ:
Թող ոտի կանգնեն, առաջին միացողներից կլինեմ: Բայց էդ քո ասած ազգը ոնց էշի ականջում քնած ա, նենց էլ քնած մնալու ա: Արթնացողը շատ-շատ հավայի վայնասուն ա քցելու ու ոչինչ չանի: Էնպես որ էդ բարոյախրատական մեծամիտ բաները մի կողմ դրեք: Հոգնեցրել եք:
հ.գ. գրառումս անհատապես քեզ չի ուղղված, այլ մի ամբողջ հոծ կրավորական բազմության:
lav tgha
02.10.2009, 14:55
Բողոք` ազդանշաններով
http://www.piunik.com/images/news/2009/10/02100109.jpg Հանրապետության նախագահի նստավայրի առջեւ Հայ Յեղափոխական Դաշնակցության բողոքի ձայնը այս անգամ հնչեց մեքենաների ազդանշանների միջոցով: Հոկտեմբերի 1-ին՝ ժամը 18-ին Դաշնակցության համակիրների շուրջ 300 մեքենաներ միասին միացրին մեքենաների ազդանշանները` հույս ունենալով համընդհանուր բողոքի լսելի ձայնով արթնացնել երկրի նախագահին ու իշխանություններին: Կուսակցության համակիրները մեքենաներից թափահարում էին Եռագույնը եւ միասնության կոչեր անում անցորդներին:
Բողոքի ակցիայի մասնակիցները իշխանություններից պահանջում էին մերժել Թուրքիայի կողմից պարտադրվող նախապայմանները եւ վերանայել հայության շահերը վտանգող փաստաթղթերի դրույթները:
«Կոչ ենք անում Հանրապետության հրապարակը դարձնել բողոքի եւ մերժումի հրապարակ: Հայաստանի եւ Թուրքիայի միջեւ նախաստորագրված փաստաթղթերի դեմ բողոքի միջոցառումները չեն սահմանափակվի մեր համակիրների հայտարարած հացադուլով, նստացույցով եւ ստորագրահավաքով: Մենք ամեն ինչ անելու ենք իշխանությանը սթափեցնելու համարե,- նշեց մասնակից երիտասարդներից մեկը:
www.piunik.com
Լաւա է, դէ արիք ու մի հատ էլ կարմիր լէնթ կապէք հենց հիմիքւանից սահմանի գծի վրայ, կարմիր գորկն էլ փռէք, թուրքերին դիմաւորելու պատռաստութիւնները հենց հիմիքւանից տեսէք, ու գնացէք լիքը բամբակ էլ գտէք, բրէք դրէք թուրքերի առաջ որ մէկ մէկ սաղիս վզերը բամբակով կտրէն, էտա ձեր ուզածէ
Մի քիչ սթափեցրէք ձեզ, ինչ էք հենց հիմիքւանից գլուխներդ կախել, այո ոչ մի կառոյց չի կարող առաջը բռնել, գիտէս ինչու, որովհետեւ բոլորս բաժան բաժան ենք, որովհետեւ արդէն վաղուց սովորութիւն ենք արել որ ամէն պահին նայենք տեսնենք թէ ով է ասում, այլ ոչ թէ ինչ է ասում, բայց մի բան կարող է այս ամէնի առաջը բռնել, դա Ազգային Համաժողովրդական Ամբոխն է, թող բոլոր կազմակերպութիւնները ձեռք ձեռքի տան, Սփիւռքն ու Հայաստանը միանան ու միայն մէկ նպատակի համար պայքարեն, յետոյ տեսնեմ նորէն այսպիսի մտքեր կը հնչեն: Լեռնեցին ճիշտ է ասում, այս պահին կա ստորագրահավաք, ու թող ասեմ, ոչ թէ միայն Հայաստանում է դա կայանում, այլ սփիւռքում, սփիւռքի բոլոր գաղութներում:
ԱՄՆ - Գանադա - Եւրոպայի երկրներում, Իրան - Սիրեա - Լիբանան - Արգենտինա - Ռուսաստան ......
Պէտք չի թերագնահատել Ազգի համախմբման ուժը:
Լավ տղա ջան, երևի նկատած կլինես, որ կայքում գրառումներ անողների վերաբերմունքը այդ թղթերի հանդեպ տատանվում է հուռա պատրիոտիզմից մինչև մինչև թքած ունենալը. Դրանք բոլորն էլ հիմնավոր վերաբերմունքներ են, որովհետև հայաստանում եղած հայերս մտած ենք եղել հայաստանյան իրականության մեջ մեր իսկ ինքնիշխանության պայմաններում, և տեսել, զգացել ու դիմացել ենք դրան, իսկ դու դա չես տեսել.
Մենք գիտենք, թե ինչ ասել է հայ չտես, լրբի ծնունդ պաշտոնյա, իր լրբերով,շոֆերով ու սափրագլուխներով, ազգ ու տակով.
Մենք տեսել ենք այնպիսի ճիղավների, որ դու երազում տեսած չկաս.
Դա է մեր հանդարտ կեցվածքի և քո զարմանքի խորքային բացատրությունը.
Մի սպասիր մեզանից ոգևորություն, որին դու ես ընդունակ. Մենք մարած, հոգնած ու զված ենք վերջին քսան տարում հայկական քյանդրբազ աշխատած բոլորից էլ.
Եթե ցանկություն ունես, արի ինքդ ընկղմվիր այդ գեհենի մեջ ու տես թե ոնց ես գլուխ հանում.
Ինձ համար հաճելի անակընկալ էր գերագույն խորհրդի քննարկումը- որը մեր-որպես ազգի կենդանության ինչ որ նշաններ ցույց տվեց. Թե ինչքանով այդ նշանները վերակենդանացման կամ ընդհակառակը մահվան նախաշեմի ջղաձգումներ էին, ժամանակը ցույց կտա.
Բարին ընդ քեզ,
Հոկտեմբերի 1-ին՝ ժամը 18-ին Դաշնակցության համակիրների շուրջ 300 մեքենաներ միասին միացրին մեքենաների ազդանշանները` հույս ունենալով համընդհանուր բողոքի լսելի ձայնով արթնացնել երկրի նախագահին ու իշխանություններին:
Սենց բան մենակ դաշնակները կարող էին անել :D
Սպասեին, որ նախագահը Հայաստանից գնա Սփյուռք, հետո գնային նախագահականի մոտ սիգնալ տալու՝ նախագահին արթնացնելու համար: Խելոքներ, պետք ինքնաթիռներ վարձեիք ու թռնեիք Սարգսյանի ինքնաթիռի մոտով՝ շչակները միացրած :))
lav tgha
02.10.2009, 15:03
Ուրեմն էսպես, հարգելիս, արդեն տարուց ավել է էդ գորգը փռել եք: Էդ գորգը դուք եք փռել, ոչ թե մենք: Փռել եք Սփյուռքի հայերդ: Փռել են ստեղի կրավորական հայերը: Փռել են բոլոր նրանք, ովքեր մարտի 1-ից հետո չեն ընդվզել, փռել են բոլոր նրանք, ովքեր զգոնության բոլոր կոչերն անտեսել են, ովքեր զգուշացվել են համախմբվելու ու թուրքիայի հետ տարվող գործընթացը կասեցնելու համար, բայց էշի ականջում քնած են եղել, հիմա որ զարթնել ու հայրենասեր եք ԽԱՂՈՒՄ, ու՞մ ա պետք: Էդ ձեր հայրենասիրությունից մինչև կոկորդս ա հասել, էս ջղաձգումներիցդ արդեն ներվայնանում եմ:
Թող ոտի կանգնեն, առաջին միացողներից կլինեմ: Բայց էդ քո ասած ազգը ոնց էշի ականջում քնած ա, նենց էլ քնած մնալու ա: Արթնացողը շատ-շատ հավայի վայնասուն ա քցելու ու ոչինչ չանի: Էնպես որ էդ բարոյախրատական մեծամիտ բաները մի կողմ դրեք: Հոգնեցրել եք:
հ.գ. գրառումս անհատապես քեզ չի ուղղված, այլ մի ամբողջ հոծ կրավորական բազմության:
դէ ուրեմն միացիր քանի որ արդէն իսկ ոտքի կանգնածներ կան, եթէ փռւելա ուրեմն օգնիր հաւաքենք, քանզի օտար ազգ էլ գոյութիւն չունի, մեր ազգը հենց սա է, այն ինչի ականատեսն ենք մենք այսօր: Մեզ հիմա Ազգովին միացումա պէտք, այլ ոչ թէ բաժանում, Սփիւռք + Հայաստան պէտք է լինեն իրար կողքի եթէ ուզում ենք որ յաջողենք եւ բարելավել այս իրավիճակը:
դէ ուրեմն միացիր քանի որ արդէն իսկ ոտքի կանգնածներ կան, եթէ փռւելա ուրեմն օգնիր հաւաքենք, քանզի օտար ազգ էլ գոյութիւն չունի, մեր ազգը հենց սա է, այն ինչի ականատեսն ենք մենք այսօր: Մեզ հիմա Ազգովին միացումա պէտք, այլ ոչ թէ բաժանում, Սփիւռք + Հայաստան պէտք է լինեն իրար կողքի եթէ ուզում ենք որ յաջողենք եւ բարելավել այս իրավիճակը:
Ու՞ր են ոտքի կանգնածներ:
Օրական ՀԱԿ քաղաքական զբոսանքներին ավելի շատ մարդ ա մասնակցում, քան քո ասած ոտքի կանգնածներն են:
Իսկ էդ ռեսուրսով գորգ հավաքել չես կարող :)
Ես լրիվ իրատեսական գիտեմ, որ ոտքի կանգնող չի լինելու: Եթե կանգնեն, ես միայն հաճելիորեն կզարմանամ ու կմիանամ :)
հ.գ. ուշացել եք միավորվելու ու ոտքի կանգնելու համար: Տարիուկես ա կոկորդ էինք պատռում: Երբ դեռ հնարավոր էր կանգնացնել, անուշ քնած էիք: Բանը բանից անցավ, տե՞ղ հասավ :think
lav tgha
02.10.2009, 15:30
Արա Պապեանի
Բաց նամակ Հայաստանի Հանրապետության արտաքին գործերի նախարար պրն. Էդ. Նալբանդյանին
Մեծարգո պարոն նախարար,
Ս./թ. հոկտեմբերի 1-ին Հայաստան-Թուրքիա զույգ չարաբաստիկ արձանագրություն-ներին նվիրված խորհրդարանական լսումների ավարտին, նախապես տրված հարցերին Ձեր պատասխանների ժամանակ, Դուք հայտարարել եք հետեւյալը. »Վիլսոնի որոշումն իրավական ուժ չունի, քանի որ այն չի վավերացվել ԱՄՆ Սենատի կողմից«: (Նախապես ներողություն եմ խնդրում, եթե Ձեր բառերն ինձ փոխանցելիս որոշ նրբերանգային փոփոխություններ կրած լինեն: Սակայն, կարծում եմ, որ միտքը ճիշտ է փոխանցվել) Ցավում եմ, որ այդ պահին արդեն դահլիճում չէի: Ես չէի կարող կանխատեսել, որ Ձեր պատասխանները կարող են տեղափոխվել օրվա վերջը եւ նախնական պայմանավորվածության պատճառով ստիպված էի եղել հեռանալ:
Սակայն չկա չարիք առանց բարիքի: Հիմա ես ստիպված եմ բաց նամակով պատասխանել Ձեր պնդմանը: Վայել չէ նախարարի խոսքը թողնել անպատասխան: Դուք բառացիորեն կրկնել եք Ձեր համերկրացի Անդրանիկ Միհրանյանի երկու շաբաթ առաջ Երեւանում արտասանած միտքը: Այդ առիթով ես պատիվ ունեցել եմ արդեն պարզաբանումներ տալու, ուստի կկրկնեմ իմ իսկ փաստարկները:
Դուք, ինչպես պարոն Միհրանյանը, ակնհայտորեն շփոթել եք ժամանակագրական առումով իրար շատ մոտ, սակայն երկու տարբեր` Հայաստանի մանդատի եւ Հայաստանի սահմանների հարցերը, հետեւաբար, հանգել եք սխալ եզրակացության: Հաշվի առնելով հարցի այժմեականությունը նպատակահարմար եմ գտնում համառոտակի անդրադառնալ վերոհիշյալ հարցերին:
Հայաստանի մանդատի եւ Հայաստանի սահմանների հարցը
Փարիզի խաղաղության վեհաժողովն ի վերջո անդրադարձավ Օսմանյան կայսրության հիմնահարցերին Սան Ռեմոյի նիստի ժամանակ` 24-27 ապրիլի 1920թ.: Այս հարցի շրջանակում վեհաժողովը ձեռնամուխ եղավ Հայաստանի հետագա ճակատագրի հստակեցմանը: Ըստ այդմ, Դաշնակից ուժերի Գերագույն խորհուրդը (Supreme Council of the Allied Powers) 1920թ. ապրիլի 26-ին պաշտոնապես դիմում հղեց ԱՄՆ նախագահ Վուդրո Վիլսոնին երկու իրարից անկախ խնդրանքով, որ ա/. Միացյալ Նահանգները ստանձնեն Հայաստանի մանդատը (the United States to assume a mandate for Armenia); բ/. Միացյալ Նահանգների նախագահը իրավարարությամբ վճռի Հայաստանի սահմանները (to artitrate the frontiers of Armenia).[1] Նշյալ հարցերն էապես տարբեր հարցեր էին, հետեւաբար ունեին տարբեր հասցեատերեր եւ գտնվում էին տարբեր իրավասությունների շրջանակներում:
Առաջին` մանդատի հարցով, Փարիզի վեհաժողովը դիմում էր Միացյալ Նահանգներին` որպես պետության: Նման խնդրանքի իրավական հիմքը Ազգերի լիգայի Կանոնադրության (Covenant) 22-րդ հոդվածն էր, համաձայն որի Ազգերի լիգայի անդամ-պետությունները կարող էին Ազգերի լիգայի անունից իրականացնել խնամակալություն (tutelage). Քանի որ այս հարցը վերաբերում էր միջազգային պայմանագրով ստնաձնելիք պարտավորությանը, ուստի Միացյալ Նահանգների նախագահը, ըստ ԱՄՆ սահմանադրության, պիտի ստանար ԱՄՆ սենատի »խորհուրդն ու համաձայնությունը«: Այսու, ԱՄՆ Սենատը 1920թ. մայիսի 24 –ից հունիսի 1-ը քննության առնելով Հայաստանի մանդատը ստանձնելու հարցը, քվեարկությամբ մերժեց այն: Բուն պատճառն այն էր, որ ԱՄՆ չէր հանդիսանում Ազգերի լիգայի անդամ, հետեւաբար բացակայում էր այդ կազմակերպության անունից որեւէ գործողություն կատարելու համար իրավական հիմքը:
Երկրորդ` Թուրքիայի հետ Հայաստանի սահմանն իրավարարությամբ որոշելու հարցը, չէր գտնվում Սենատի լիազորությունների շրջանակում, ուստի ԱՄՆ օրենսդիր մարմինը չէր կարող եւ երբեւէ չի անդրադարձել այդ հարցին: Միջպետական իրավարարությունը (international arbitration) միջազգային իրավունքի հարց է եւ կառավարվում է բացառապես միջազգային հանրային իրավունքով: Հետեւաբար, հայցադիմումի երկորդ կետին, դեռեւս Սենատի կողմից Հայաստանի մանդատի հարցի քննարկումներն սկսելուց մեկ շաբաթ առաջ` 1920թ. մայիսի 17-ին, նախագահ Վիլսոնը տվել է դրական պատասխան եւ ստանձնել Հայաստանի եւ Թուրքիայի միջեւ սահմանը որոշող իրավարարի պարտականություններն ու լիազորությունը: Այսինքն կլիներ Սեւրի պայմանագիրը, թե ոչ, իրավարարության օրինական հայցադիմումը կար, հետեւաբար օրինական վճիռը կայացվելու էր:
Հարցի հետագա ընթացքը համեմատաբար ավելի հայտնի է: Սան Ռեմոյի (26 ապրիլի 1920թ.), ինչպես նաեւ Սեւրի (10 օգոստոսի 1920թ.) հայցադիմումների (compromis) հիման վրա, ԱՄՆ նախագահ Վուդրո Վիլսոնը 1920թ. նոյեմբերի 22-ին կայացնում է Հայաստանի եւ Թուրքիայի սահմանների վերաբերյալ իր իրավարար վճիռը (Arbitral Award), որն ըստ պայմանավորվածության ուժի մեջ է մտնում անմիջապես եւ առանց նախապայմանների: Երկու օր հետո` նոյեմբերի 24-ին, վճիռը պաշտոնական հեռագրով փոխանցվում է Փարիզ` Խաղաղության վեհաժողովի եւ Ազգերի լիգայի տնօրինմանը: Վճիռն ընդունվում է ի գիտություն, սակայն մնում է առկախ, քանի որ վճռի շահառուն` Հայաստանի Հանրապետությունը, 1920թ. դեկտեմբերի 2-ին դադարում է գոյություն ունենալուց:
Վիլսոնի իրավարար վճռի կարգավիճակի հարցը
Նախ անհրաժեշտ է նշել, որ ցանկացած իրավարար վճիռ, եթե իրականացվել է առանց ընթացակարգային խախտումների, ոչ միայն վերացականորեն »իրավական ուժ« ունի, այլեւ անվեհապահորեն պարտադիր է կատարման համար (binding document). Ավելին, իրավարար վճիռներն »վերջնական են եւ անբեկանելի« (final and without appeal).[2] »Իրավարար վճիռն իրավարարի վերջնական եւ կատարման համար պարտադիր որոշում է « (The arbitral award is the final and binding decision by an arbitrator)[3]
Իրավարար վճիռների վերջնական եւ անբեկանելի լինելը ամրագրված է (codified) միջազգային իրավունքի մեջ: Ի մասնավորի` Միջազգային վեճերի խաղաղ կարգավորման Հաագայի կոնվենցիայի (The Hague Convention for the Pacific Settlement of International Disputes), 1899թ. խմբագրման # 54 եւ 1907թ. խմբագրման # 81 հոդվածներում:
Վերոշարադրյալից ակնհայտ է, որ Իրավարար վճիռը. ա/. ինքնին պարտադիր եւ անբեկանելի վճիռ է; բ/. կարիք չունի ներպետական որեւէ վավերացման կամ հավանության:
Ըստ այդմ, Միացյալ Նահագների նախագահ Վուդրո Վիլսոնը իր Իրավարար վճռով մեկընդմիշտ որոշել է Հայաստանի եւ Թուրքիայի միջեւ սահմանը, այն ուժի մեջ է առ այսօր եւ ենթակա չէ բեկանման:
Անդրադառնանք մի կարեւոր հարցի եւս. Իսկ ԱՄՆ իշխանական եւ հանրային կառույցները երբեւէ՞ որեւէ՞ դիրքորոշում արտահայտել են նախագահ Վիլսոնի Հայաստանի եւ Թուրքիայի սահմանը որոշող իրավարար վճռի նկատմամբ:
Գործադիր իշխանության դիրքորոշումը
ԱՄՆ-ի բարձրագույն գործադիր իշխանությունը ոչ միայն ճանաչել է Վիլսոնի իրավարար վճիռը, այլեւ վավերացրել է այն եւ , ըստ այդմ, այն դարձրել ԱՄՆ ներքին օրենսդրության մաս (the law of the land). Միացյալ Նահանգների նախագահ Վուդրո Վիլսոնը եւ պետքարտուղար Բեյնբրիջ Քոլբին (Bainbridge Colby) իրենց ստորագրություններով եւ Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ պետության Մեծ կնիքով (The Great Seal of the United States) վավերացրել են իրավարար (Arbitrator) Վուդրո Վիլսոնի վճիռը: Ըստ միջազգային իրավունքի, իրավարարի անձնական ստորագրությունը եւ կնիքը, եթե կա այդպիսին, միանգամայն բավարար է Իրավարար վճիռի վավերականության համար: Վուդրո Վիլսոնը կարող էր բավարարվել միայն իր ստորագրությամբ կամ նաեւ իր` նախագահական, կնիքով: Այդ դեպքում վճիռը կլիներ անհատական, թեկուզ եւ նախագահական, պարտավորություն: Սակայն Իրավարար վճիռը վավերացված է պետության մեծ կնիքով եւ ամրագրված է այդ կնիքի պահապան (keeper) պետքարտուղարի կողմից: Ըստ այդմ, Վուդրո Վիլսոնի իրավարար վճիռը Միացյալ Նահանգներ պետության անվերապահ պարտավորությունն է:
Օրենսդիր իշխանության դիրքորոշումը.
Ինչպես նշել էի վերը, Իրավարար վճիռները ենթակա չեն որեւէ օրենսդրական հավանության կամ վավերացման: Հետեւաբար, ԱՄՆ Սենատը, որին ըստ ԱՄՆ սահմանադրության վերապահված է արտաքին քաղաքականության հարցերին անդրադառնալու իրավունքը, երբեւէ ուղղակիորեն քննության չի առել հայ-թուրքական սահմանը որոշող իրավարար վճիռը: Այսուհանդերձ, այլ հարցերի քննարկման ժամանակ ԱՄՆ Սենատը միանշանակորեն, առնվազն մեկ անգամ, արտահայտել է իր վերաբերմունքը նշյալ վճռի նկատմամբ:
Երբ 1927թ. հունվարի 18-ին ԱՄՆ Սենատը մերժեց 1923թ. օգոստոսի 6-ի թուրք-ամերիկյան պայմանագրին հավանություն տալը, դա արեց երեք պատճառով: Պատճառներից մեկն այն էր, որ »Թուրքիան ձախողել է Վիլսոնի վճռի իրականացումը Հայաստանի հանդեպ« (failed to provide for the fulfillment of the Wilson award to Armenia).[4] Այդ առիթով սենատոր Ուիլյամ Քինգը պաշտոնական հայտարարության մեջ շատ ավելի հստակ է արտահայտվել. »Ակնհայտորեն Միացյալ Նահանգների կողմից ոչ ճիշտ եւ անհիմն կլիներ հավատ եւ հարգանք ընծայել Քեմալի պնդումներին ու հավաստիացումներին, քանի դեռ նա շարունակում է իր վերահսկողության ու ինքնիշխանության տակ պահել Վիլսոնյան Հայաստանը « (Obviously it would be unfair and unreasonable for the United States to recognize and respect the claims and professions of Kemal so long as he persist in holding control and sovereignty over Wilson Armenia). [5] 1927թ.Սենատի քվեարկությունը միանշանակորեն վկայում է, որ Վիլսոնի իրավարար վճիռը 1927թ.-ին վավերական եւ իրավական ուժ ունեցող վճիռ էր: Դրանից հետո իրավական տեսանկյունից ոչինչ չի փոխվել, հետեւաբար, այն շարունակում է ուժի մեջ մնալ առ այսօր: Առանձնակի շեշտեմ, որ վերոհիշյալ քննարկումն ու քվեարկությունը տխրահռչակ զույգ արձանագրությունների մեջ վկայակոչված »սահմանը որոշող համապատասխան պայմանագրերից« տարիներ հետո էին:
Ի դեպ ասեմ, որ առ այսօր թուրք-ամերիկյան հարաբերությունների վերահաստատումը չունի պայմանագրային հիմք եւ այդտեղ առկա են բազմաթիվ բաց մնացած եւ խնդրահարույց իրավական հարցեր:
Հանրային կառույցների դիրքորոշումը.
Միացյալ Նահանգներում ամենակարեւոր հանրային կառույցները կուսակցություններն են: Կուսակցությունների ծրագրային հիմնադրույթները ամփոփվում են Կուսակցությունների հիմնածրագրի (Party Platform) մեջ, որոնք հաստատվում են կուսակցությունների համագումարների կողմից:
Միացյալ Նահանգների Դեմոկրատական կուսակցությունը (ներկա նախագահ Օբամայի կուսակցությունը) երկու անգամ` 1924թ. եւ 1928թ., պաշտոնական դիրքորոշում է արտահայտել Վիլսոնի իրավարար վճռի նկատմամբ:
Դեմոկրատական կուսակցությունը 1924թ. իր ծրագրի մեջ առանձին տողով , որպես հիմնադրույթ-նպատակ, ամրագրել է »Հայաստանի նկատմամբ նախագահ Վիլսոնի իրավարար վճռի իրականացումը« (»Fulfillment of President Wilson’s arbitral award respecting Armenia«).[6] Դեմոկրատական կուսակցության 1928թ. ծրագիրը գնում է մի քայլ առաջ եւ խոսում է ԱՄՆ որպես պետության եւ Դաշնակից պետությունների »խոստումների եւ պարտավորությունների« մասին. »Մենք զորակցություն ենք հայտնում Միացյալ Նահանգների անկեղծ ջանքերին, որոնք նպատակամղված են Առաջին համաշխարհային պատերազմի եւ նրան հաջորդող տարիներին Միացյալ Նահանգների եւ դաշնակից ուժերի կողմից Հայաստանին եւ հայ ժողովրդին տված խոստումների եւ պարտավորությունների իրականացումն ապահովելուն«: (»We favor the most earnest efforts on the part of the United States to secure the fulfillment of the promises and engagements made during and following the World War by the United States and the allied powers to Armenia and her people«).[7] Հայաստանի Հանրապետությանը տված Միացյալ Նահանգների միակ անկատար »խոստումն ու պարտավորությունը« եղել եւ մնում է նախագահ Վուդրո Վիլսոնի իրավարար վճիռը Հայաստանի եւ Թուրքիայի սահմանի վերաբերյալ:
lav tgha
02.10.2009, 15:32
Մեծարգո պարոն նախարար,
Դուք նաեւ ասել եք, որ »Հայաստանը ՍՍՀՄ պայմանագրերի իրավահաջորդն է«: (Դարձյալ ներողություն, եթե նրբերանգային անճշտություններ կան) Դուք ճիշտ չեք, ՍՍՀՄ իրավահաջորդը Ռուսաստանի Դաշնությունն է: Նայեք ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի կազմը: Միջազգային ինքնությունը (international personality) չի կարող տրոհվել: Երբ, օրինակ, Հնդկաստանը տրոհվեց Հնդկաստանի եւ Պակիստանի, ինքնությունը չբաժանվեց: Այն ժառանգեց Հնդկաստանը, իսկ Պակիստանը ստիպված էր քայլ առ քայլ կերտել իր միջազգային ինքնությունը, այսինքն ստորագրել պայմանագրեր, հաստատել հարաբերություններ: Երբ Պակիստանից բաժանվեց Բանգլադեշը, Պակիստանի ինքնությունը չտրահվեց եւ Բանգշադեշը սկսեց սեփական միջազգային ինքնության կերտումը:
ՍՍՀՄ տրոհման պարագային էլ ինքնության անվերապահ ժառանգորդը Ռուսաստանի Դաշնությունն էր, բայց ոչ երբեք Հայաստանը: Նորաստեղծ Հայաստանը, ինչպես նաեւ մյուս նորանկախ երկրները, Անկախ երկրների համագործակցություն ստեղծելու մասին համաձայնագրի 12-րդ հոդվածով hռչակել են սոսկ հետեւյալը. »Բարձր պայմանավորվող կողմերը երաշխավորում են նախկին ԽՍՀ Միության պայմանագրերից եւ համաձայնագրերից բխող միջազգային պարտավորությունների կատարումը«:[8] Այսինքն, նորաստեղծ պետություններրը ստանձնել են որոշակի վարքականոնային պարտավորություններ, սակայն սա չի նշանակում, որ սկսել մաս կազմել (became party to) ՍՍՀՄ կնքած պայմանգրերին: Հակառակ պարագային, Հայաստանի Հանրապետությունը կարիք չէր ունենա հատ առ հատ ստորագրելու կամ միանալու բազմաթիվ միջազգային կոնվենցիաների, պայմանագրերի, արձանագրությունների, որոնց վաղուց ի վեր մաս էր հանդիսնում ՍՍՀՄ-ը: Օրինակ, Հայաստանի Հանրապետությունը, այս օրերին հաճախ հիշատակվող, Դիվանագիտական հարաբերությունների մասին Վիեննայի կոնվենցիային (1961) միացել է 1993թ. հուլիսի 23-ին, այն դեպքում, երբ ՍՍՀՄ-ը (ներկայումս Ռուսաստանի Դաշնությունը) նշյալ կոնվենցիային մաս է 1964թ. փետրվարի 11-ից:
ՍՍՀՄ պարագային գործել է tabula rasa –յի (մաքուր տախտակի) սկզբունքը: Այլ կերպ չէր էլ կարող լինել, քանի որ միջազգային իրավունքի տեսանկյունից Հարավային Կովկասի երկները եղել են բռանատիրված երկրներ, որովհետեւ երբ 1920/21թ. բոլշեւիկյան Ռուսաստանը վերանվաճեց Ադրբեջանը, Հայաստանը եւ Վրաստանը, սրանք արդեն ճանաչված երկրներ էին: Ոչ միայն Հայաստանի Հանրապետությունը ՍՍՀՄ պայմանագրերի իրավահաջորդը չէ, (»երկրի համար ընդհանրապես իրավական հիմք չի կարող առաջացնել որեւէ պայմանագիր կամ պարտավորություն, եթե տվյալ երկրի պաշտոնյաները բացահայտորեն գործել են օտար ուժի հրահանգով«:[9]) այլեւ Սովետական Ռուսաստանի (1920-1922թթ.), ապաեւ ՍՍՀՄ բռնատիրության (1922-1991թթ.) տարիներին Հայաստանի Հանրապետության տարածքի որեւէ փոփոխություն օրինական չէ. »բռնատիրման ժամանակ երկրի տարածքի որեւէ մասի զիջում հետեւանազուրկ է (a cession of territory during occupation is not effective)[10]
Ընդունեցեք, պարոն նախարար, հարգանացս խորին հավաստիքը:
Արա Պապյան
Մոդուս վիվենդի կենտրոնի ղեկավար
2 հոկտեմբերի 2009թ.
P.S. Պարոն նախարար, եթե համաձայն չեք իմ փաստարկներին, խնդրում եմ ինձ հրավիրել ուղիղ եթերում բանավեճի: Լռությունը, այսինքն հրավերի բացակայությունը, կդիտարկվի որպես իմ փաստարկների հետ համաձայնության նշան:
վվվ
Չուկ ջան, մի բան կոկորդ պատռել, թե ավազակապետություն ա , Ղարաբաղյան Կլան է , միավորվեք, հայ հարայ , այլ է, ու Հայաստան - Թուրքիա հարց՝ տա լրիվ այլ բան…
Ճիշտ է կոնրետ պատասխանատուն նրանք են, ում դեմ ՀԱԿն էր պայքարում, բայց այսօրվա հարցն այլ է… Ու դու շատ լավ գիտես ու գիտակցում ես դրանց տարբերությունը…
ՍՍ-ն ու նրանք բոլորը իրենց տարբեր գործունեություններով, որոնց դեմ ՀԱԿ-ն էր պայքարում, չէր "տրորում" հայկական արժանապատվության հարցը, դրանք ներքին հարցեր էին, Հայը Հայի դեմ հարցեր…
Իսկ այսօր իրենց քայլերն այլ են... Այստեղ Հայը Թուրքի դեմ հարց է, վտանգավոր համայն հայության համար, այդ իսկ պատճառով ելույթ են ունենում էնպիսի մարդիկ, որոնց մասին լսած էլ չես…
Սա այլ կռիվ է... մի շփոթիր այն նախկինի հետ...
Եվ կանգնել ասել, թե ուր էի՞ք, սխալ է... Այստեղ եմ եղել, ու դեմ եմ եղել ԼՏՊ-ի սկսած պայքարին, քանզի պակաս տականք չեմ համարում ԼՏՊ-ին իր հանցավոր խմբով…
Ու ցավում եմ այն ազգանվեր անհատների համար, ովքեր զոհ են դառել երկու կլանների պայքարի արդյունքում...
Դեռ շարունակում եք փնովել դաշնակցությանը, թե կարող եք մի բան արեք, նրանք ոչ միայն հույսները չեն կորցրել, այլ վստահ են, որ պետք է թույլ չտալ սպասվելիքը…
Իսկ դուք հույսներդ կորցրել եք այն մարդկանց նման, ովքեր հույսները կորցրին 90-ականներին, ԼՏՊ-ի կառավարության տարիներին…
Չուկ ջան, մի բան կոկորդ պատռել, թե ավազակապետություն ա , Ղարաբաղյան Կլան է , միավորվեք, հայ հարայ , այլ է, ու Հայաստան - Թուրքիա հարց՝ տա լրիվ այլ բան…
Արի թերթենք հանրահավաքների պատմության էջերից.
Հայ-թուրքական հարաբերություններ
Հայ-թուրքական հարաբերություններում վերջերս նկատվող աննախադեպ տեղաշարժը արժանի է հատուկ գնահատականի, որովհետեւ այն շոշափում է Հայոց պետականության զարգացման ամենակենսական խնդիրներից մեկը։ Միանգամից նշեմ, որ Հայ Ազգային Կոնգրեսը, բացառությամբ իր մասը կազմող մի կազմակերպության, կողմ է հայ-թուրքական հարաբերությունների շուտափույթ կարգավորմանը եւ պատրաստ է այդ հարցում աջակցել Հայաստանի իշխանությունների ձեռնարկած բոլոր դրական քայլերին։ Մեր միակ առարկությունը վերաբերում է Ցեղասպանության ուսումնասիրման նպատակով հայ եւ թուրք պատմաբանների հանձնաժողովի ստեղծմանը, քանի որ մեր համոզմամբ՝ դա այլ բան, քան Հայոց ցեղասպանության ուրացում, չի նշանակում։
Իսկ այժմ տեսնենք, թե ինչում է արտահայտվում հիշյալ տեղաշարժը։ Ակնհայտ է, որ հայ եւ թուրք դիվանագետների գաղտնի շփումների արդյունքում ստեղծվել է մի աշխատանքային փաստաթուղթ, որն ընդգրկում է հետեւյալ կետերը.
- Հայաստանի եւ Թուրքիայի միջեւ դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատում.
- Պետական սահմանների փոխադարձ ճանաչում.
- Հայ-թուրքական սահմանի բացում.
- Հայ եւ թուրք պատմաբաններից կազմված հանձնաժողովի ստեղծում։
Հետագայում այդ փաստաթուղթը կոչվեց «ճանապարհային քարտեզ», եւ բացահայտվեցին մի քանի այլ մանրամասներ։ Ինչեւէ, թվում է, թե մենք գործ ունենք միջպետական հարաբերությունների հաստատման մի լուրջ մտադրության հետ, մանավանդ նկատի ունենալով, որ Թուրքիան, կարծես-թե, հրաժարվել է հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորումը Ղարաբաղի խնդրի լուծմամբ պայմանավորելու իր նախկին ապակառուցողական դիրքորոշումից։ Սակայն առկա են երկու հանգամանքներ, որոնք մթագնում են այս տպավորությունը։ Հայկական կողմի համար ակնհայտորեն որոշակի դժվարություն պիտի հարուցեր հայ եւ թուրք պատմաբանների հանձնաժողովի ստեղծման գաղափարը, եւ վերջիվերջո նրան հաջողվել է այն վերանվանել միջկառավարական հանձնաժողով։ Բայց դա ընդամենը միայն խնդիրը քողարկելուն եւ հայ ժողովրդին հանդարտեցնելուն միտված մեղմասացություն (եւֆիմիզմ) է, քանի որ միջկառավարական հանձնաժողովում եւս ենթադրվում է ստեղծել պատմաբանների ստորաբաժանում, ինչից հարցի էությունն ամենեւին չի փոխվում։ Իսկ թուրքական կողմը չի կարող հաշվի չնստել ադրբեջանական հասարակության եւ սեփական ընդդիմության ճնշման հետ, ուստի ստիպված կրկին վերադառնալու է իր նախկին դիրքորոշմանը։ Այսինքն, հակառակ լավատեսական կանխատեսումներին եւ հակառակ բոլոր սպասումներին, Հայաստանի եւ Թուրքիայի հարաբերությունները չեն կարգավորվելու եւ հայ-թուրքական սահմանը չի բացվելու, քանի դեռ էական առաջընթաց չի արձանագրվել Ղարաբաղյան հակամարտության լուծման հարցում։
Այս դեպքում հարց է առաջանում. ի՞նչն էր, ապա, բարձրացված այդ ամբողջ աղմուկի իմաստը։ Ցավոք, հարցի պատասխանը դառնահամ է լինելու հայկական կողմի համար։ Ամբողջ խնդիրն այն է, որ Թուրքիան, Հայաստանի հետ հարաբերությունները կարգավորելու ընդհանուր տրամադրվածությունից բացի, իր առջեւ նաեւ մի ավելի նվազագույն եւ կոնկրետ նպատակ էր դրել, այն է՝ ամեն գնով կանխել Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների նախագահ Բարաք Օբամայի եւ ամերիկյան Կոնգրեսի կողմից Հայոց ցեղասպանության ճանաչման վտանգը։ Թուրքիան լիովին հասավ իր նպատակին, Հայաստանը մնաց ձեռնունայն, իսկ Սփյուռքը դարձյալ հուսախաբ եղավ։ Ֆուտբոլային դիվանագիտությամբ սկսված խաղի առաջին կեսն ավարտվեց 1 ։ 0 հաշվով՝ հօգուտ Թուրքիայի։
Թուրքիայի ղեկավարները նախագահ Օբամայի առջեւ դրին հայ եւ թուրք դիվանագետների աշխատանքի արդյունքում ծնված վերոհիշյալ փաստաթուղթը եւ, ինչպես սպասելի էր, նրան հեշտությամբ համոզեցին, որ հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման բնագավառում լրջագույն գործընթաց է մեկնարկել։ Օբաման, թեեւ գովելի ազնվությամբ, հայտարարեց, որ Հայոց ցեղասպանության գնահատման հարցում չի փոխել նախընտրական շրջանում արտահայտած իր տեսակետը, սակայն պետական այրին վայել կեցվածքով բացատրեց, որ մտադիր չէ խանգարել այդ դրական գործընթացին, հասկացնել տալով, որ Հայոց ցեղասպանության ճանաչման հարցն առայժմ հանվում է Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների օրակարգից։
Կարելի՞ է, արդյոք, Թուրքիային եւ Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներին մեղադրել երկերեսանիության մեջ։ Ամենեւին ոչ։ Թուրքիան, նախանձելի դիվանագիտական հնարամտություն դրսեւորելով, այս հանգրվանում փայլուն կերպով լուծեց իր հետապնդած առաջնահերթ խնդիրը։ Իսկ Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների նախագահը վարվեց այնպես, ինչպես նման իրավիճակում կվարվեր ցանկացած պատասխանատու առաջնորդ։ Եթե, այնուամենայնիվ, մեղադրանքի թիրախ փնտրելու անհրաժեշտություն կա, ապա այդ թիրախը կարող են լինել միայն Հայաստանի վերջին տասնմեկ տարվա իշխանությունները՝ հանձինս Ռոբերտ Քոչարյանի, Վարդան Օսկանյանի, Սերժ Սարգսյանի եւ Էդվարդ Նալբանդյանի, որոնք բառացիորեն պղծեցին Ցեղասպանության սուրբ գաղափարը, այն վերածելով քաղաքական աճուրդի ու սակարկության առարկայի։ Եւ դա ոչ թե պետական կամ ազգային վեհ նպատակների, այլ բացառապես Սփյուռքին հաճոյանալու եւ ներքաղաքական դիվիդենտներ ստանալու մանրախնդիր նկատառումով։
Այս կապակցությամբ հետաքրքիր է հետեւել նրանց վարած միանգամայն սնանկ ու վնասակար քաղաքականության էվոլյուցիային.
- Քոչարյանի վարչակազմի առաջին գործը եղավ դավաճանական կամ հակազգային հայտարարել Թուրքիայի հետ առանց նախապայմանների հարաբերություններ հաստատելու՝ նախկին իշխանությունների որդեգրած քաղաքականությունը։
- Հայաստանի արտաքին քաղաքականության անկյունաքարը հռչակվեց Ցեղասպանության միջազգային ճանաչման պահանջը, որը որպես հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման բանական հիմք, հոխորտանքով դրվեց նաեւ Թուրքիայի առջեւ։
- Երբ, երկար համառելուց հետո, Քոչարյանը եւ Օսկանյանը ի վերջո համոզվեցին, որ այս ճանապարհը փակուղային է, նրանք վերադարձան իրենց կողմից ժամանակին դավաճանական հայտարարված՝ Թուրքիայի հետ առանց նախապայմանների հարաբերություններ հաստատելու սկզբունքին, ակամա բացահայտելով Հայաստանի թուլությունը եւ Թուրքիային հիմք տալով ավելի կոշտացնելու իր դիրքորոշումը։
- Թե՛ այս օբյեկտիվ պատճառով, եւ թե՛ սեփական լեգիտիմության խնդրի լուծման նկատառումով, Սերժ Սարգսյանն ընկավ մի ավելի վտանգավոր ծայրահեղության գիրկը՝ հայ-թուրքական սահմանի բացման դիմաց անխոհեմաբար համաձայնելով ընդառաջել Ցեղասպանության ուսումնասիրման հարցով հայ եւ թուրք պատմաբաններից կազմված հանձնաժողով ստեղծելու վերաբերյալ Թուրքիայի վարչապետ Ռեջեփ Էրդողանի կողմից տարիներ առաջ արված համարյա մոռացված առաջարկին։
Ոչ մի այլ բան, քան քաղաքական խարխափումների, անհեռատես քայլերի եւ անպատասխանատու ձեռնարկների այս խայտառակ շարքն է, ահա, որ հանգեցրեց նախագահ Օբամայի Թուրքիա կատարած այցի բերած արդյունքին։ Իհարկե, չի կարելի պնդել, որ եթե չլիներ հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման հարցում մեկնարկած վերոհիշյալ գործընթացը, Օբաման ապրիլի 24 ի իր ուղերձում, արդեն Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների նախագահի հանգամանքով, անպայման կարտասաներ ցեղասպանություն բառը կամ ամերիկյան կոնգրեսը կճանաչեր Հայոց ցեղասպանությունը։ Այսպիսի իրավիճակներ շատ են եղել, բայց երբեք այդ բանը տեղի չի ունեցել։ Բայց ներկա իրավիճակն էականորեն տարբերվում է նախորդներից, քանի որ այս անգամ արդեն հարցի մերժման ֆորմալ պատրվակը Թուրքիայի հետ ամեն գնով, այդ թվում Ցեղասպանության ուրացման գնով, մերձենալու Սերժ Սարգսյանի ձախորդ նախաձեռնությունն է։ Այսպիսով, առանց դույզն իսկ չափազանցության, հարկադրված ենք արձանագրել. Սերժ Սարգսյանը հանուն սեփական իշխանության երկարաձգման, բառիս բուն իմաստով, ծախեց Ցեղասպանությունը։ Նրա հաջորդ քայլն, անկասկած, լինելու է Ղարաբաղը ծախելը, ինչից հետո, բնականաբար, նա դառնալու է առաջին հայը, որը կարժանանա Նոբելյան մրցանակի։
Ես մեղմ եմ արտահայտվում. վստահաբար, Սարգսյանի վարքը շատ ավելի անխնա գնահատականների է արժանանալու Հայաստանի եւ մանավանդ Սփյուռքի արմատական շրջանակներում։ Արդարությունը պահանջում է, սակայն, կատարվածում մեղադրանքի որոշ բաժին հասցեագրել նաեւ Սփյուռքի ազգային ջոջերին, ովքեր ոչ միայն երբեւէ Հայաստանի իշխանություններին չզգուշացրին Ցեղասպանության ճանաչման հարցը պետականորեն բարձրացնելու ձեռնարկի անխոհեմության ու վնասակարության մասին, այլեւ ընդհակառակը, ոգեւորությամբ խրախուսեցին վերջիններիս ջանքերն ու թմբկահարեցին նրանց «սխրանքները»՝ արդյունքում ստանալով այն, ինչ ստացան։ Ավելի քան քառասուն տարիների ընթացքում Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման նպատակով Սփյուռքի ներդրած հսկայական ջանքերն ու դրամական միջոցներն, այսպիսով, մեկ օրում ջուրը թափվեցին։ Դժվար է պատկերացնել, թե ինչպես կարելի է շտկել վիճակը եւ դարմանել պատճառված վնասը։
Այս ամենով հանդերձ, թեկուզ նման տխուր արդյունքով ավարտված հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման ներկա գործընթացը բոլորովին զուրկ չէ դրական տարրերից։ Մի կողմից՝ Թուրքիայի բնական շահագրգռվածությունը հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման հարցում, իսկ մյուս կողմից՝ այդ կարգավորման պայմանավորումը հայ-ադրբեջանական հարաբերություններում ակնկալվող տեղաշարժով, որոշ հող է ստեղծում Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման գործընթացի խթանման համար։ Դրական պետք է համարել նաեւ դեպքերի բերումով նախագահ Օբամայի ստանձնած բարոյական պատասխանատվությունը, ինչը նրա ղեկավարած երկրի առջեւ պարտավորություն է դնում ավելի ակտիվորեն ու անկողմնակալ կերպով ներգրավվել ինչպես հայ-թուրքական հարաբերությունների, այնպես էլ Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման գործընթացում։ Բարաք Օբաման իդեալիստ է՝ բառիս ամենադրական իմաստով։ Իսկ հայտնի է, որ թեեւ աշխարհը սովորաբար կառավարում են պրագմատիկներն ու ցինիկները, բայց քաղաքակրթությունն առաջ են մղում ժամանակ առ ժամանակ հայտնվող իդեալիստները։ Ընդ որում, իդեալիստ ասելով, ես ամենեւին նկատի չունեմ իդեոլոգներին, այլ բարոյականության, ազնվության եւ արդարության հարցերում կայուն սկզբունքներ ունեցող հազվագյուտ պետական անձանց։
01.05.2009թ.
Արեւմտյան մեր գործընկերները մասնավոր զրույցներում վերջերս մեզ կշտամբում են, ասելով, թե մենք խանգարում ենք Սերժ Սարգսյանին՝ կարգավորելու Հայաստանի առջեւ կանգնած կենսական ազգային խնդիրները՝ հայ-թուրքական հարաբերությունները եւ Ղարաբաղյան հակամարտությունը։ Նրանք չեն զլանում նաեւ մեզ հիշեցնել, որ մենք միշտ կողմ ենք արտահայտվել այդ խնդիրների շուտափույթ լուծմանը, իսկ այժմ, կարծեսթե, դեմ ենք գնում մեր սեփական սկզբունքներին։ Այո, մենք միշտ կողմ ենք եղել հայ-թուրքական հարաբերությունների եւ Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորմանը, համոզված լինելով, որ առանց դրա Հայաստանը տնտեսապես զարգանալու, միջազգային մեկուսացումը հաղթահարելու եւ նորմալ, բարգավաճ, ապահով պետություն դառնալու հնարավորություն չունի։ Բայց մենք երբեւէ մտադիր չենք եղել այդ խնդիրները լուծել ամեն գնով, այն է՝ Ցեղասպանության ուրացման եւ Ղարաբաղի ինքնորոշման իրավունքի անտեսման գնով։ Հետեւաբար, ինչպիսի ճնշումներ էլ բանեցվեն մեզ վրա, մենք թույլ չենք տալու հայ եւ թուրք պատմաբանների հանձնաժողովի ստեղծումը եւ չենք համաձայնելու որեւէ լուծման, որում ոտնահարված կլինի Ղարաբաղի ինքնորոշման իրավունքը։ Մենք բազմիցս հայտարարել եւ այսօր էլ հայտարարում ենք, որ ինչպես հայ-թուրքական հարաբերությունների, այնպես էլ Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման հարցում, չնայած ներքաղաքական լուրջ հակասություններին, չնայած մեր դեմ կիրառվող դաժան բռնություններին, մենք պատրաստ ենք աջակցել Հայաստանի իշխանությունների ձեռնարկած բոլոր այն քայլերին, որոնք չեն հակասում հայ ժողովրդի ազգային շահերին։
...
Վերջին հաշվով բոլորի համար պարզ է, որ Քոչարյանն է Հայաստանին բաժին հասած դժբախտությունների գլխավոր աղբյուրը։ Նա է ավազակապետական համակարգի հիմնադիրը, երկրի համատարած թալանի կազմակերպիչը, օրենքների ոտնահարման, ազատությունների ոչնչացման, պետության քրեականացման կնքահայրը, հայ-թուրքական հարաբերությունների տապալման, Ղարաբաղի ապագայի վտանգման ճարտարապետը։ Սերժ Սարգսյանն ընդամենը եղել է Քոչարյանի մեղսակիցներից ու գործակիցներից մեկը, թեկուզ ամենաազդեցիկը, իսկ այժմ դարձել է նրա չարաբաստիկ գործի անճարակ շարունակողը։
Հատվածներ Տեր-Պետրոսյանի ելույթից, 29.05.2009թ.
Եվ վերջապես.
Ձեզ հրաժեշտ տալուց առաջ, սակայն, ուզում եմ եւս մեկ անգամ կարեւորել քաղաքական կուսակցությունների համագործակցության անհրաժեշտությունը եւ անառարկայական չթվալու համար՝ ընդդիմադիր ուժերին առաջարկում եմ միավորվել հետեւյալ պլատֆորմի շուրջ.
1. Վիժեցնել Ցեղասպանության իրողությունը կասկածի տակ դնելու նպատակով հայ եւ թուրք պատմաբանների հանձնաժողովի ստեղծման դավադիր ծրագրի իրականացումը.
2. Իշխանություններին թույլ չտալ անհարկի զիջումների գնալ Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման գործում.
3. Վերականգնել բանակցությունների նախկին ձեւաչափը, որում, ԵԱՀԿ Բուդապեշտյան գագաթնաժողովի սահմանած կարգավիճակով, Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը հանդես էր գալիս որպես հակամարտության լիիրավ կողմ.
4. Ազատ արձակել բոլոր քաղբանտարկյալներին եւ հարկային տեռորի զոհ դարձած գործարարներին.
5. Ստեղծել մարտի 1-ի իրադարձությունների ուսումնասիրման անկախ միջազգային հանձնաժողով, կամ վերականգնել Փաստահավաք խումբը՝ նրա կազմը համալրելով միջազգային փորձագետներով.
6. Լիովին բացահայտել եւ դատական կարգով պատժի ենթարկել մարտի 1-ի ոճրագործության բուն մեղավորներին.7. Արմատապես վերափոխել ընտրական համակարգը՝ մասնավորապես, վերացնել բազմակուսակցական ընտրական հանձնաժողովները եւ ընտրությունների անցկացման պատասխանատվությունը դնել Ոստիկանության կամ Արդարադատության նախարարության վրա. կրկնաքվեարկությունը բացառելու նպատակով այսուհետեւ բոլոր ընտրություններում կիրառել մատների թանաքոտման պրակտիկան.
8. Վերացնել տնտեսական մոնոպոլիաները եւ հարկային դաշտ բերել բոլոր խոշոր ձեռնարկատերերին.
9. Կատարել Եվրոդատարանի վճիռն ու ԵԽԽՎ բանաձեւերի պահանջը, եւ անհապաղ վերաբացել Ա1+ հեռուստակայանը.
10. Դադարեցնել երթերի, ցույցերի եւ հանրահավաքների ապօրինի խոչընդոտման հանցավոր պրակտիկան.
11. Անցկացնել արտահերթ խորհրդարանական եւ նախագահական ընտրություններ.
12. Պահանջել Սերժ Սարգսյանի անհապաղ հրաժարականը։
Ահա այն պլատֆորմը, որի շուրջ Հայ Ազգային Կոնգրեսը պատրաստ է համագործակցել ցանկացած քաղաքական ուժի հետ։ Թյուրիմացություններից խուսափելու համար ուզում եմ շեշտել, որ խոսքը վերաբերում է ոչ թե Կոնգրեսի, այլ քաղաքական պլատֆորմի կամ գործողությունների ծրագրի շուրջ միավորվելուն։ Ավելորդ է նշել, իհարկե, որ այս պլատֆորմը նախնական ու զուտ աշխատանքային է, որը, շահագրգիռ ուժերի հետ քննարկումների արդյունքում, ենթակա է փոփոխությունների ու լրացումների։ Կարծում եմ, ամառը լիովին բավարար ժամանակ է այդ հույժ անհրաժեշտ աշխատանքը կատարելու համար։
12.06.2009
Ու՞ր էիք, երբ դեռ հնարավոր էր:
հ.գ. Անշուշտ ես հուսահատված չեմ: Պարզապես այս խնդիրն արդեն լուծված է, որքան էլ որ ձեզ պատռեք: Լուծված է, որովհետև ընդամենը մի քանիսդ եք հիմա զարթնել ու ձեզ պատռում:
Ա դե ջղայնանում եմ, էլի:
Ու՞ր էին քո էդ դաշնակները, երբ էս ամեն ինչը հասունանում են: Կարո՞ղ ա չգիտեին էս զարգացումների մասին: Եթե տենց բան ասեք, ապա կասեմ, որ կամ միամիտ եք, կամ էլ խաբված:
Ինչի՞ էս կոչից հետո կրավորական կեցվածք ընդունեցին, ինչու՞ չփորձեցին բանակցել ու միավորվել, ինչու՞ ոտի կանգնեցին փաստաթղթերի միայն հրապարակումից հետո, եթե մինչև էդ էլ լինեին:
Լավ, իրանք արեցին, արեցին:
Դուք ինչու՞ եք թույլ տալիս որ ձեզ մատների վրա ֆռռացնեն իրենց պատռված դիմակները փրկելու համար :think
Ու՞ր էին քո էդ դաշնակները, երբ էս ամեն ինչը հասունանում են: Կարո՞ղ ա չգիտեին էս զարգացումների մասին: Եթե տենց բան ասեք, ապա կասեմ, որ կամ միամիտ եք, կամ էլ խաբված:
Ապեր դաշնակները վաժնի են, իրենք վերջում են գալիս: шеф появляется в последний момент
Ոչ մեկի դիմակն էլ պատռված չէ…
Քո այդ հարցերը գնա և հրապարակում տուր ՀՅԴ-ի կուսակցության անդամներից որևէ մեկին, մի գուցե կարողանան պատասխանել քո հարցերին, մի գուցե և ոչ…
Բայց շատ հարցերի պատասխան, վստահ եմ, որ կստանաս…
Եթե ուզում ես, կարող ենք միասին գնալ …
murmushka
02.10.2009, 17:43
Համատեղ հայտարարություն
ՀՀ ԱԺ կոալիցիոն կուսակցությունների խմբակցությունների համատեղ հայտարարությունը.
Այս օրերին բոլորս միասին վկան ենք հայ-թուրքական հարաբերություններում այնպիսի մի գործընթացի, որը դժվար էր պատկերացնել ընդամենը ամիսներ առաջ: Անցյալ տարվա սեպտեմբերին Հայաստանի Նախագահի նախաձեռնությամբ մեկնարկած Հայաստան-Թուրքիա հարաբերությունների կարգավորման գործընթացն արագ քայլերով առաջ մղելու նախաձեռնողականությունը միանգամայն իրատեսական դարձրեց երկու երկրների միջև հարաբերությունների կարգավորման ելքը: Գործընթացն իր վրա է սևեռել ոչ միայն Հայաստանի և Թուրքիայի, այլև միջազգային հանրության ուշադրությունը՝ նոր թափով միջազգային քաղաքական օրակարգ վերադարձնելով հայ-թուրքական հարաբերություններում առկա խնդիրների պատճառահետևանքային կապերը:
Հստակ է, որ այս գործընթացը չի նշանակում մոռանալ անցյալը, հարցականի տակ առնել Հայոց ցեղասպանության իրողությունը: Ամենևին չանտեսելով պատմական անցյալի ողբերգական էջերը' Հայաստանի Հանրապետությունն այսօր ցուցաբերում է հայրենիքի ապագայի հանդեպ մեծ պատասխանատվության զգացումով թելադրված խիզախություն երկու երկրների միջև հարաբերությունները կարգավորելու համար:
Նախաստորագրված արձանագրությունները արտացոլում են Հայաստանի առաջ քաշած՝ առանց նախապայմանների հարաբերությունները կարգավորելու դիրքորոշումը, իսկ դրանց իրագործումը ոչ միայն չի փակում մեր համազգային նպատակների և իղձերի իրականացման որևէ դուռ, այլ ընդհակառակը՝ ձևավորում է աշխատանքի նոր հարթակներ ու մեխանիզմներ, ստեղծում նոր հնարավորություններ:
Մեր ժողովրդի իմաստնությունը թելադրում է վճռականություն դրսևորել առանց նախապայմանների Թուրքիայի հետ հարաբերություններ հաստատելու հարցում: Եվ մենք ողջունում ենք այս քաղաքականությունը' կոչ անելով Հայաստանի բոլոր քաղաքացիներին, քաղաքական, հասարակական կազմակերպություններին, ինչպես նաև աշխարհասփյուռ հայությանը ստեղծել անհրաժեշտ պայմաններ այդ գործընթացը հաջողությամբ ավարտին հասցնելու համար:
Հայաստանի հանրապետական կուսակցության խմբակցություն
ՙԲարգավաճ Հայաստան՚ կուսակցության խմբակցություն
ՙՕրինաց երկիր՚ կուսակցության խմբակցություն
Հոկտեմբերի 1-ին՝ ժամը 18-ին Դաշնակցության համակիրների շուրջ 300 մեքենաներ միասին միացրին մեքենաների ազդանշանները` հույս ունենալով համընդհանուր բողոքի լսելի ձայնով արթնացնել երկրի նախագահին ու իշխանություններին:
Էտ տենց խորը քուն էին մտել? Բա շուտ ասեիք պզզիկս բերեի...
lav tgha
03.10.2009, 01:07
Առաջին ընդւզումը արդէն պատահել է
Ոստիկանները ցրել են ցուցարարներին
Փարիզում հայութիւնը բողոքով դիմաւորեց Հայաստանի նախագահին
Առաջին ընդվզում արդէն պատահել է Փարիզում, երբ նախագահը պատրաստւել է ծաղիկներ դնել Հայոց Ցեղասպանութեան զոհերի յիշատակի առիթով Ֆրանսիայի մայրաքաղաքի կենտրոնում կառուցւած Կոմիտասի յուշարձանի մոտ։
http://www.youtube.com/v/12DTboJIjHo&hl
Rammstein
03.10.2009, 02:16
Ժողովուրդ, առաջինը Լեւոնը չէ՞ր, որ եկավ «ցեցը գցեց» սահմանների բացման: Ու բացի էդ, առաջին անգամ էլ, երբ Սերժը Գյուլին հրավիրել էր ֆուտոբոլի, Լեւոնը ասեց, որ արդեն դրական առաջընթաց կա, ու, ավելի ճիշտ իրա խոսքերը բառ առ բառ չեմ կարա հիշեմ, բայց դրական գնահատեց այդ քայլը:
Mephistopheles
03.10.2009, 02:43
Ժողովուրդ, առաջինը Լեւոնը չէ՞ր, որ եկավ «ցեցը գցեց» սահմանների բացման: Ու բացի էդ, առաջին անգամ էլ, երբ Սերժը Գյուլին հրավիրել էր ֆուտոբոլի, Լեւոնը ասեց, որ արդեն դրական առաջընթաց կա, ու, ավելի ճիշտ իրա խոսքերը բառ առ բառ չեմ կարա հիշեմ, բայց դրական գնահատեց այդ քայլը:
ապեր, կոնֆետն էլ ա լավ բան, բայց չարժե տունդ ծախես որ կոնֆետ առնես… ամեն բան իրա գինն ունի ինչպես նաև բաց սահմանը և ավել գին տալը սխալ է…
Mephistopheles
03.10.2009, 02:51
Էտ տենց խորը քուն էին մտել? Բա շուտ ասեիք պզզիկս բերեի...
Արջաքուն ընգեր…
ցեղակրոն
03.10.2009, 02:53
Սերժ Սարգսյանը՝ ՓԱՐԻԶՈՒՄ 02/10/2009
http://www.youtube.com/watch?v=12DTboJIjHo
http://www.youtube.com/watch?v=hMTFWb-jqkQ
http://www.youtube.com/watch?v=b7GMbsEDWcI
ցեղակրոն
03.10.2009, 03:15
Սերժ Սարգսյանի այցի արձագանքները ՓԱՐԻԶՈՒՄ 02/10/2009
http://translate.google.fr/translate?js=y&prev=_t&hl=fr&ie=UTF-8&u=http%3A%2F%2Fwww.collectifvan.org%2Farticle.php%3Fr%3D0%26id%3D36085&sl=fr&tl=ru&history_state0=
Սերժ Սարգսյանի այցի արձագանքները ՓԱՐԻԶՈՒՄ 02/10/2009
http://translate.google.fr/translate?js=y&prev=_t&hl=fr&ie=UTF-8&u=http%3A%2F%2Fwww.collectifvan.org%2Farticle.php%3Fr%3D0%26id%3D36085&sl=fr&tl=ru&history_state0=
Էս կլիպերով կարելի է գնահատել թղթերին դեմ ու կողմ ուժերի իրական հարաբերակցությունը.
Ինչքան հիշում եմ ֆրանսիայում մոտ 300000 գենոցիդ վերապրածների ժառանգներ կան. Դրանցից ցույցի դուրս էին եկել Սերժի կոդլի չափ մարդ.
Ավելի խայտառակ հարաբերակցություն Հայաստանում է, –դեմ են Ֆրանսիայից յոթ անգամ շատ ժողովուրդ, բայց կոդլեն է ահավոր չափերի.
Եթե մի տաս անգամ շատ դուրս եկած լինեին, ապա ՍԵրժի գոնե ծաղիկ դնելը պռավալ կգնար. Դրանից հետո պարզ չի, թե ինչ կստացվեր.
Սա խաղ էր, մեր դիմադրությունը ստուգելու պրիմիտիվ տրյուկ. Սերժին ստիպել էին, որ գնա էդ քայլին, որ էդ գործի պապաները ճշգրիտ հաշվեին հայերի դիմադրությունը արտասահմանում. Դրա համար էին իրենք հարյուրներով ոստիկան բերել լցրել, չգիտեին, թե մենք ով ենք. հիմա իմացան.
Հենց հիմա եթե երևանում մի հարյուր հազար վեր կենա, ոչ մի պայմանագիր էլ չի ստորագրվի ու ոչ միայն այդ պայմանագիրը վարի կգնա, այլ սերժի ճղած կատուն կսատկի. Բայց դրա շանսը չկա. Եթե այսքանը ՀԱԿ–ում չեն գիտակցում, և նույնիսկ այս հարմար պահը չեն օգտագործում, ուրեմն իշխանությունից բեթար պրոբլեմներ կան ընդիմության մեջ.
Հայաստանյան ներքին ախոռը իբր քիչ էր, հիմա էլ Ցեղասպանության հարցն է ախոռի վերածվում, բա պետք չի դեմն առնել՞. :angry
Լավ, դաշնակները գիտենք ովքեր են. Բայց դաշնակների ինադու ես հարցն էլ վարի տանք՞:angry
Ուրեմն ԼՏՊ-ի նախկին նախագահության դեֆեկտների մասին խոսելը համարվում է անախրոնիզմ, հիմիկվա պաս կանգնելն ու դրանով մարդկանց ապակողմնորոշելը որակվում է որպես խորիմաստ քաղաքականություն.
Մի գուցե,
բայց ես այն կարծիքին եմ, որ նման կեցվածքը դավաճանություն է. Ոչ հեռավոր ապագայում ՀԱԿ-ի քթից տասնապատիկ կգա. կտեսնենք.
Հակոբ Գեւորգյան
03.10.2009, 06:59
Էս կլիպերով կարելի է գնահատել թղթերին դեմ ու կողմ ուժերի իրական հարաբերակցությունը.
Ինչքան հիշում եմ ֆրանսիայում մոտ 300000 գենոցիդ վերապրածների ժառանգներ կան. Դրանցից ցույցի դուրս էին եկել Սերժի կոդլի չափ մարդ.
Ավելի խայտառակ հարաբերակցություն Հայաստանում է, –դեմ են Ֆրանսիայից յոթ անգամ շատ ժողովուրդ, բայց կոդլեն է ահավոր չափերի.
Եթե մի տաս անգամ շատ դուրս եկած լինեին, ապա ՍԵրժի գոնե ծաղիկ դնելը պռավալ կգնար. Դրանից հետո պարզ չի, թե ինչ կստացվեր.
Սա խաղ էր, մեր դիմադրությունը ստուգելու պրիմիտիվ տրյուկ. Սերժին ստիպել էին, որ գնա էդ քայլին, որ էդ գործի պապաները ճշգրիտ հաշվեին հայերի դիմադրությունը արտասահմանում. Դրա համար էին իրենք հարյուրներով ոստիկան բերել լցրել, չգիտեին, թե մենք ով ենք. հիմա իմացան.
Հենց հիմա եթե երևանում մի հարյուր հազար վեր կենա, ոչ մի պայմանագիր էլ չի ստորագրվի ու ոչ միայն այդ պայմանագիրը վարի կգնա, այլ սերժի ճղած կատուն կսատկի. Բայց դրա շանսը չկա. Եթե այսքանը ՀԱԿ–ում չեն գիտակցում, և նույնիսկ այս հարմար պահը չեն օգտագործում, ուրեմն իշխանությունից բեթար պրոբլեմներ կան ընդիմության մեջ.
Հայաստանյան ներքին ախոռը իբր քիչ էր, հիմա էլ Ցեղասպանության հարցն է ախոռի վերածվում, բա պետք չի դեմն առնել՞. :angry
Լավ, դաշնակները գիտենք ովքեր են. Բայց դաշնակների ինադու ես հարցն էլ վարի տանք՞:angry
Ուրեմն ԼՏՊ-ի նախկին նախագահության դեֆեկտների մասին խոսելը համարվում է անախրոնիզմ, հիմիկվա պաս կանգնելն ու դրանով մարդկանց ապակողմնորոշելը որակվում է որպես խորիմաստ քաղաքականություն.
Մի գուցե,
բայց ես այն կարծիքին եմ, որ նման կեցվածքը դավաճանություն է. Ոչ հեռավոր ապագայում ՀԱԿ-ի քթից տասնապատիկ կգա. կտեսնենք.
Բիձա ջան, անունդ չգիտեմ, բայց պիտի ասեմ, որ դու էս հարցում լրիվ ճիշտ ես։
Իսկ թե ինչի եմ հարցնում անունդ, պարզ մի բանի համար. կոնկրետ այս հարցում քեզ կդիմեյի այսպես,–*Անունդ* Մեծ, ախպեր (ստորակետի տեղը չփոխես) էլի ճիշտ ես ասում։:) Շատ մի մտածի, ինչ–որ լինելելու կլինի…
Հակոբ Գեւորգյան
03.10.2009, 07:11
Գևորգյան ջան, ես լողորդ եմ, խզարելուց բան չեմ հասկանում.:P
Ես քեզ ոչ թե փայտ, այլ տոկառնու վրա տաշած արմատուրի սիրուն կտոր կնվիրեմ. :ok
Դու հենց մեկի գլխին տվիր, մենք ստեղի սաղ ժողովրդով, էդ գործը պրավալ տված կնկա հետ միասին, չարխած փետերով մնացածի հարցերը կլուծենք:o
Էլմոն էլ իրա բալկոնից սաղ կնկարահանի, կդնի յու տյուբ.՞:)
Չէ, Էլմո՞
Էս որ կարդացի հիշեցի Հիսուսի էն պատմությունը, երբ հրեաներն ուզում են իրեն քաշեն «քցեն», հարցնում են,–Հիսուս, այս կինը դավաճանել է իր ամուսնուն, Մովսեսի օրենքն ասում է, որ պիտի քարկոծենք սրան. դու ասա մեզ ինչպե՞ս վարվենք այս կնոջ հետ, քարկոծե՞նք. դե սպասում ենք ՔՈ հրամանին։ Ու Հիսուսը, էն թվերին ամենաջոգողը, ասումա,–Ձեզանից ով անմեղ է, թող նա առաջինը քար նետի այս կնոջ վրա։
Իմաստը, իմ կարծիքով, «քո» բառի մեջ է.
;)
հետաքրքիր է այս հարցի կապակցությամբ Իրանի պաշտոնական դիրքորոշումը:
Այսպիսիով կարծես սահմանները բացվում են որ միայն ապրանքաշրջանառության համար, այլ տպավորությունը այնպիսիբն է, որ առաջին հերթին լինելու է զերքի ազատ տեղաշարջ:
Օղակը Իրանի շուրջը անխուսափելիորեն սեղմվում է:
ցեղակրոն
03.10.2009, 11:05
Բարի գալուստ Փարիզ, պարոն Նախագահ. 02/10/09
Թարմ նկարներ Ֆեյսբւկից...
http://photos-b.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc1/hs217.snc1/8426_1236412798420_1472239485_30647689_44347_n.jpg
http://photos-c.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc1/hs237.snc1/8426_1236412838421_1472239485_30647690_3007094_n.jpg
http://photos-d.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc1/hs237.snc1/8426_1236412878422_1472239485_30647691_4186579_n.jpg
http://photos-e.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc1/hs237.snc1/8426_1236412918423_1472239485_30647692_4185564_n.jpg
http://photos-f.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc1/hs237.snc1/8426_1236412958424_1472239485_30647693_7231853_n.jpg
http://photos-g.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc1/hs217.snc1/8426_1236412998425_1472239485_30647694_7991706_n.jpg
http://photos-d.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc1/hs217.snc1/8426_1236412558414_1472239485_30647683_1197808_n.jpg
http://photos-e.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc1/hs237.snc1/8426_1236412598415_1472239485_30647684_6660687_n.jpg
http://photos-f.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc1/hs237.snc1/8426_1236412638416_1472239485_30647685_2883305_n.jpg
http://photos-g.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc1/hs237.snc1/8426_1236412678417_1472239485_30647686_6817460_n.jpg
http://photos-h.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc1/hs237.snc1/8426_1236412718418_1472239485_30647687_2306508_n.jpg
http://photos-a.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc1/hs217.snc1/8426_1236412758419_1472239485_30647688_4214131_n.jpg