PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Հայ գրողները համաշխարհային հարթությունում



Շինարար
06.09.2009, 02:58
Մենք հիանում ենք ժամանակակից լատինաամերիկյան, 20-րդ դարի ֆրանսիական կամ 19-րդ դարի ռուս գրականությամբ և հաճախ չենք նկատում, որ մեր կողքին, մեր լեզվով ստեղծագործել և ստեղծագործում են գրողներ, որոնք ոչ միայն ոչնչով չեն զիջում, այլ երբեմն կարող են նույնիսկ գերազանցել այն գրողներին, որոնցից սիրում ենք մեջբերումներ անել զարգացած երևալու համար:
Շատ եմ սիրում դրամատուրգիան, կարդացել եմ եվրոպական, ռուսական , նույնիսկ աֆրիկյան և ասիական բազմաթիվ դրամատուրգների ստեղծագործություններ և չեմ հանդիպել այնպիսի մի ստեղծագործության, որ այնքան տարբեր, այլ կլինի, որքան Լ. Շանթի "Հին աստվածներն" են:
Մեր Մաթևոսյանը նույնքան ինքնատիպ է, որքան 20-րդ դարի համաշխարհային գրականության այնպիսի դեմքեր, ինչպիսիք են Կաֆկան, Կամյուն, Բուլգակովը, Մարկեսը... Ես դիտմամբ եմ նշում իրարից բավականին տարբեր գրողների, որպեսզի ավելի ակնառու լինի այն առանձնահատկությունը, որ ունի մեր գրողը այնպես, ինչպես և թվարկածս ոչ հայազգի ստեղծագործողները: Իհարկե, ես որոշակի նմանություն եմ տեսնում Մաթևոսյանի "Ծառերի" և Թ. Վուլֆի "Երկրի ուժի" միջև, հետաքրքիր է նաև այն, որ "Աշնան արևը", որի գլխավոր հերոսը նույնական է "Ծառերի" գլխավոր հերոսի հետ, սկզբնապես կոչվել է "Երկրի ջիղը": Ինչևէ, Մաթևոսյանը ավելի լավ է գրում, քան Վուլֆը:
Այս թեմայում ուզում եմ դիտարկենք մեր գրողներին` վերացարկվելով նրանց հայ լինելու հանգամանքից, և գնահատենք նրանց համաշխարհային գրականության հարթությունում: Դրանով, ինձ թվում է, նորովի կվերաբերվենք մեր գրականությանը, և միգուցե այս կայքը այցելողները սկսեն ավելի շատ հետաքրքրվել հայ գրականությամբ: Ինձ համար ցավալի է, որ այսօր մեր գրողները տպագրվում են 500 տպաքանակով, իսկ 1000 օրինակ տպաքանակ ունեցող գրողները պարծենում են դրանով: Եթե բրազիլացի գրողը կարող է տպագրվել 10-յակ միլիոնանոց տպաքանակով, ապա հաշվի առնելով պորտուգալերեն և հայերեն կարդալ կարողացողների հարաբերությունը` մենք այսօր պետք է ունենանք 100000 տպաքանակ ունեցող գրողներ: Պատճառը ամենևին էլ արժանի գրականություն ունենալու մեջ չէ, նշածս բրազիլացու մակարդակի գրողներ այսօր պետք է, որ լինեն, համոզված եմ, որ այդ 500-անոց տպաքանակներում կարող ենք գտնել: Պարզապես կորել է վստահությունը հայ գրականության հանդեպ: Դեռ 20 տարի առաջ Հ. Խաչատրյանի "Տիգրան Մեծ" վեպը լույս է տեսել 100000 տպաքանակով, ընդ որում ոչ առաջին հրատարակությունը, իսկ Խաչատրյանը, համաձայնեք, հանճար չի:
Այս թեմայում ես ուզում եմ, որ մենք ինքներս մեզ ցույց տանք, որ թեև "մենք փոքր ածու ենք..."

Մեղապարտ
06.09.2009, 05:28
Հրատարակչական աշխատանքը լուրջ բիզնես է ոչ Հայատանում:
Նորմալ երկրներում հեղինակը իր աշխատանքը մեքենագիր վիճակում վաճառում է հրատարակչությանը ,հրատարակչությունը այն տպագրում և կազմակերպում է վաճառք :
Իսկ Հայատանում հրատարակչությունները կատարում են ծառայություններ կամ ել թուղթ են վաճառում: Ստացվում է այնպես ,որ հեղինակը պետք է գրի ,վճարի հրատարակմա համար հրատարակիչներից մեկին ,պայմանավորվի վաճառողների հետ և այլն և այլն:
Այս պայմաններում եթե աշխարհի լավագույն հեղինակն էլ գա և Հայատանում գիրք հրատարակի բան դուրս չի գա ,բա հայ գրողը ինչ անի:

Chuk
06.09.2009, 15:38
Իսկ Հայատանում հրատարակչությունները կատարում են ծառայություններ կամ ել թուղթ են վաճառում: Ստացվում է այնպես ,որ հեղինակը պետք է գրի ,վճարի հրատարակմա համար հրատարակիչներից մեկին ,պայմանավորվի վաճառողների հետ և այլն և այլն:
Մի քիչ թերի է իմացածդ այս հարցում, ասեմ թե ինչու: Իրականում այո՛, մեծ մասամբ այդպես է, որը կախված է ոչ թե հրատարակչությունների վատ աշխատանքի, այլ հասարակության պահանջի ու սոցիալական վիճակի հետ: Որովհետև այսօրվա իրականությունում հատկապես գեղարվեստական գրականության մեծ մասը չի վաճառվում, օգուտ, շահույթ չի բերում ո՛չ հեղինակին, ո՛չ հրատարակչին:

Ու այսուհանդերձ կան բազում դեպքեր, երբ որոշակի հաշվարկներից ելնելով հրատարակչությունները գնում է հեղինակի ստեղծագործությունը, հրատարակում, վաճառում ու շահույթ ստանում:

Շինարար
06.09.2009, 16:10
որը կախված է ոչ թե հրատարակչությունների վատ աշխատանքի, այլ հասարակության պահանջի ու սոցիալական վիճակի հետ

Թույլ տուր չհամաձայնել սոցիալական վիճակի առումով, այսօր կարծում եմ, որ շատ-շատերն են ի վիճակի գիրք գնելուն փող տրամադրել: Խնդիրը վերաբերմունքի մեջ է:

Chuk
06.09.2009, 16:13
Թույլ տուր չհամաձայնել սոցիալական վիճակի առումով, այսօր կարծում եմ, որ շատ-շատերն են ի վիճակի գիրք գնելուն փող տրամադրել: Խնդիրը վերաբերմունքի մեջ է:
Շատ քիչ են այն մարդիկ, ովքեր կարող են իրենց անծանոթ նոր ստեղծագործողի գիրքը գնելու ու ծանոթանալու համար գումար տրամադրել:

Մեղապարտ
06.09.2009, 16:30
Մի քիչ թերի է իմացածդ այս հարցում, ասեմ թե ինչու: Իրականում այո՛, մեծ մասամբ այդպես է, որը կախված է ոչ թե հրատարակչությունների վատ աշխատանքի, այլ հասարակության պահանջի ու սոցիալական վիճակի հետ: Որովհետև այսօրվա իրականությունում հատկապես գեղարվեստական գրականության մեծ մասը չի վաճառվում, օգուտ, շահույթ չի բերում ո՛չ հեղինակին, ո՛չ հրատարակչին:

Ու այսուհանդերձ կան բազում դեպքեր, երբ որոշակի հաշվարկներից ելնելով հրատարակչությունները գնում է հեղինակի ստեղծագործությունը, հրատարակում, վաճառում ու շահույթ ստանում:

Մեխանիզմը շատ պարզ է դրանից պարզ չի լինում :Հհեղինակը ստիպված հանդես է գալիս պատվիրտուի դերում : Հրատարակչությունը իր գլուխը ազատում է տարբեր պատասխանատվություններից և իր վրա է վերցնում միայյն հրատարակչական աշխատանքի պատասխանտվությունը պայմանով եթե իրեն վճարում են իր ծառայության դիմաց:Հեղինակը երկու ճանապարհ ունի հրատարակել իր գիրքը մինիմալ տիրաժով ,օրինակ 500 տպաքանակով որի ֆինանսական ռիսկը շատ ցածր է կամ գտնել հովանավոր այն ավելի մեծ տպաքանակով հրատարակելու համար:
Երկրորդ տարբերակը բացառվում է հասկանալի պատճառներով :
Գիրք հրատարամկման մոդելը Հայաստանում սխալ է աշխատում ըստ ընդունված կարգի այն այսպիսին է հեղինակ, պատվիրատու հրատարակիչ,վաճառք այլ ոչ թե հեղինակ պատվիրատու,վաճառք:
Սոցիալական վիճակը կարող է ազդել հրատարակման տիրաժի ծավալների վրա :

Chuk
06.09.2009, 16:37
Մեխանիզմը շատ պարզ է դրանից պարզ չի լինում :Հհեղինակը ստիպված հանդես է գալիս պատվիրտուի դերում : Հրատարակչությունը իր գլուխը ազատում է տարբեր պատասխանատվություններից և իր վրա է վերցնում միայյն հրատարակչական աշխատանքի պատասխանտվությունը պայմանով եթե իրեն վճարում են իր ծառայության դիմաց:Հեղինակը երկու ճանապարհ ունի հրատարակել իր գիրքը մինիմալ տիրաժով ,օրինակ 500 տպաքանակով որի ֆինանսական ռիսկը շատ ցածր է կամ գտնել հովանավոր այն ավելի մեծ տպաքանակով հրատարակելու համար:
Երկրորդ տարբերակը բացառվում է հասկանալի պատճառներով :
Գիրք հրատարամկման մոդելը Հայաստանում սխալ է աշխատում ըստ ընդունված կարգի այն այսպիսին է հեղինակ, պատվիրատու հրատարակիչ,վաճառք այլ ոչ թե հեղինակ պատվիրատու,վաճառք:
Սոցիալական վիճակը կարող է ազդել հրատարակման տիրաժի ծավալների վրա :
Հրատարակչությունները գլուխները չեն ազատում պատասխանատվությունից, հնարավորությունների սահմաններում օգնում են հեղինակներին (իհարկե ոչ բոլոր հրատարակչությունները): Բայց ոչ մի հրատարակչություն Հայաստանում չի կարող զբաղվել բարեգործությամբ, այն է վճարել հեղինակներին, հոգալ տպագրական ծախսերը ու այդ ողջ գումարը կորցնել, քանզի գրքերը միևնույն է չեն վաճառվելու: Որպես օրինակ ասեմ, որ անգամ պետ. պատվերով տպված գրքերը, որոնց ծախսերը բնականաբար հեղինակը չի հոգում, նա միայն վճարվում է իր գրածի համար, չեն վաճառվում: Լավագույն դեպքում դրանք սպառվում են նվերի տեսքով:

Մեղապարտ
06.09.2009, 18:05
Հրատարակչությունները գլուխները չեն ազատում պատասխանատվությունից, հնարավորությունների սահմաններում օգնում են հեղինակներին (իհարկե ոչ բոլոր հրատարակչությունները): Բայց ոչ մի հրատարակչություն Հայաստանում չի կարող զբաղվել բարեգործությամբ, այն է վճարել հեղինակներին, հոգալ տպագրական ծախսերը ու այդ ողջ գումարը կորցնել, քանզի գրքերը միևնույն է չեն վաճառվելու: Որպես օրինակ ասեմ, որ անգամ պետ. պատվերով տպված գրքերը, որոնց ծախսերը բնականաբար հեղինակը չի հոգում, նա միայն վճարվում է իր գրածի համար, չեն վաճառվում: Լավագույն դեպքում դրանք սպառվում են նվերի տեսքով:

Այսինքն բիզնեսը սխալ է աշխատում այլ ոչ թե հեղինակն է անորակ կամ գնող չկա:
Նորից եմ շեշտում 500 օրինակով գրքի հրատարակումը հրատարակչության համար պահանջում է ներ դնել առավելագույնը 1000 դոլոար:Իսկ նա այդ չի անում, քանի որ չի տիրապետում շուկայի պահանջարկին և ցանկություն ել չունի մարկետինգ անելու:
Պետ պատվերով հրատարակում են գրքեր որոնք նոր գեղարվեստական արժեք չեն ներկայացնում: Ես ինձ մոտ հետաքրքրության համար հավագել եմ հայատանում հրատարակված ինձ համար անհայտ հեղինակների գրական ստեղծագործությունները և գիտես ինչն է հետաքրքիր, դրանք դեպուտատներ են քաղաքական գործիչներ դատավորներ,կենսաբան ֆիզիկներ,գյուղական դպրոցի ուսուցիչներ ,ագրոնոմներ:
Դա լավ է որ նրանք ստեղծագործում են, բայց վատ է որ այդ գրքերը հրատարակվում են մի հրատարակչության կողմից որը գլուխ չի հանում գրականությունից ,վճարել են իրենք ել հրատարակում են ,պրծավ գնաց:
Օրնակի համար Սահմանադրական դատարանի նախագահի բնաստեղծությունների գիրքը,կամ Հրանուշի գիրքը և այդպես շարունակ:Ես գիրքը գնելիս առաջին հերթին նայում եմ ով է հրատարակիչը և արդեն ինձ հասկանալի է թե ինչ հեղինակի հետ գործ ունեմ:Իսկ Հայասստանում այս լուրջ չափման միավորը չի աշխատում ,շատ պատահականորեն ամենա հեղինակավոր (ինձ համար) հրատարակչությունները անհայտ գիրք կտպագրեն , հորոսկոպ ,հերո Ռազմիկ Դավոյան հետո մի ցեխավիկի բանաստեղծությունների ժողովածուն:
Ես հնարավորություն չունեմ վստահելու հրատարակիչներին ինչպես վստահում եմ գինի գնելիս այս կամ այն գինու արտադրոխին կամ այս կամ այն հագուստ արտա դրողին:

Շինարար
06.09.2009, 18:50
Շատ քիչ են այն մարդիկ, ովքեր կարող են իրենց անծանոթ նոր ստեղծագործողի գիրքը գնելու ու ծանոթանալու համար գումար տրամադրել:

Սա արդեն սոցիալական վիճակի հետ չի կապաված: Դու հենց իմ մտածածն ես ասում: Այս թեման ես հենց դրա համար էլ բացել եմ, որ մարդկանց համոզենք, որ մերոնք այնքան էլ վատը չեն: Նորից եմ ասում. խնդիրը վերաբերմունքի մեջ է և չկա վստահություն գրական գործի հանդեպ: Այո, արևմուտքում դա բիզնես է իր բոլոր կանոններով, կա գովազդ, ստեղծվում է էպոտաժ նոր գրքի կամ նոր գրողի շուրջ: Այսօր շատերը Կոելյո են գնում միայն լսած լինելով նրա մասին, աշխատում է գովազդի մեխանիզմը, գնորդը նախօրոք չգիտի, թե դա լավն է կամ վատը, բայց նա տրամադրված է դեպի այն:

Chuk
06.09.2009, 20:11
Այսինքն բիզնեսը սխալ է աշխատում այլ ոչ թե հեղինակն է անորակ կամ գնող չկա:
Նորից եմ շեշտում 500 օրինակով գրքի հրատարակումը հրատարակչության համար պահանջում է ներ դնել առավելագույնը 1000 դոլոար:Իսկ նա այդ չի անում, քանի որ չի տիրապետում շուկայի պահանջարկին և ցանկություն ել չունի մարկետինգ անելու:
Պետ պատվերով հրատարակում են գրքեր որոնք նոր գեղարվեստական արժեք չեն ներկայացնում: Ես ինձ մոտ հետաքրքրության համար հավագել եմ հայատանում հրատարակված ինձ համար անհայտ հեղինակների գրական ստեղծագործությունները և գիտես ինչն է հետաքրքիր, դրանք դեպուտատներ են քաղաքական գործիչներ դատավորներ,կենսաբան ֆիզիկներ,գյուղական դպրոցի ուսուցիչներ ,ագրոնոմներ:
Դա լավ է որ նրանք ստեղծագործում են, բայց վատ է որ այդ գրքերը հրատարակվում են մի հրատարակչության կողմից որը գլուխ չի հանում գրականությունից ,վճարել են իրենք ել հրատարակում են ,պրծավ գնաց:
Օրնակի համար Սահմանադրական դատարանի նախագահի բնաստեղծությունների գիրքը,կամ Հրանուշի գիրքը և այդպես շարունակ:Ես գիրքը գնելիս առաջին հերթին նայում եմ ով է հրատարակիչը և արդեն ինձ հասկանալի է թե ինչ հեղինակի հետ գործ ունեմ:Իսկ Հայասստանում այս լուրջ չափման միավորը չի աշխատում ,շատ պատահականորեն ամենա հեղինակավոր (ինձ համար) հրատարակչությունները անհայտ գիրք կտպագրեն , հորոսկոպ ,հերո Ռազմիկ Դավոյան հետո մի ցեխավիկի բանաստեղծությունների ժողովածուն:
Ես հնարավորություն չունեմ վստահելու հրատարակիչներին ինչպես վստահում եմ գինի գնելիս այս կամ այն գինու արտադրոխին կամ այս կամ այն հագուստ արտա դրողին:
Դու լավ չես տիրապետում նյութին Մեղապարտ ջան, հեռու ես հայ իրականությունից:
Մենք ունենք հրատարակչություններ, որոնք լավ մարկետինգով են զբաղվում, փորձում հրատարակել գնողունակ գրքեր, գտնել գնողի և այլն:

Այդ տարբերակով գրքեր քիչ են հրատարակվում ոչ թե նրա համար, որ շուկայի պահանջարկին չի տիրապետում, այլ որովհետև շուկայում այդ պահանջարկը չկա:

Ինչ վերաբերվում է պետ.պատվերով գրքերին, ապա դրանք որպես կանոն շահվում են ԽԾԲ-ով, ու չնայած դրան հրատարակվում են նաև արժեքավոր գրքեր: Ու եթե քո ձեռքն է ընկել դատավորների ու ագրոնոմների գրքեր, դա դեռ չի նշանակում, որ բոլոր գրքերը Տիգրան Կարապետիչական մակարդակի են: Իրականում լավ գրքեր էլ են հրատարակվում, ինչ անենք, որ քո ձեռքը չեն ընկել :)

Ինչ վերաբերվում է 1000 դոլլարանոց գրքին, ապա թույլ տուր նորից կրկնել, ոչ մի հրատարակչություն բարեգործական ընկերություն չի, որ գիրք հրատարակի ու շահույթ չստանա:

Մեղապարտ
06.09.2009, 21:22
Դու լավ չես տիրապետում նյութին Մեղապարտ ջան, հեռու ես հայ իրականությունից:
Մենք ունենք հրատարակչություններ, որոնք լավ մարկետինգով են զբաղվում, փորձում հրատարակել գնողունակ գրքեր, գտնել գնողի և այլն:

Այդ տարբերակով գրքեր քիչ են հրատարակվում ոչ թե նրա համար, որ շուկայի պահանջարկին չի տիրապետում, այլ որովհետև շուկայում այդ պահանջարկը չկա:

Ինչ վերաբերվում է պետ.պատվերով գրքերին, ապա դրանք որպես կանոն շահվում են ԽԾԲ-ով, ու չնայած դրան հրատարակվում են նաև արժեքավոր գրքեր: Ու եթե քո ձեռքն է ընկել դատավորների ու ագրոնոմների գրքեր, դա դեռ չի նշանակում, որ բոլոր գրքերը Տիգրան Կարապետիչական մակարդակի են: Իրականում լավ գրքեր էլ են հրատարակվում, ինչ անենք, որ քո ձեռքը չեն ընկել :)

Ինչ վերաբերվում է 1000 դոլլարանոց գրքին, ապա թույլ տուր նորից կրկնել, ոչ մի հրատարակչություն բարեգործական ընկերություն չի, որ գիրք հրատարակի ու շահույթ չստանա:


Նյութին տիրապետում եմ այն ծավալով որով Ֆրանկֆուրտի ցուցահանդեսում ներկայանում է Հայաստանը:


Այսինքն Հայաստանում գրականության բարձր չափանիշներով վերցրած ժամանակակից հեղինակներ չկան: Կամ ել գրահրատարակչություններում աշխատող «գրականագետները» ի վիճակի չեն գնահատելու ստեղծագործությաանը:


Խոսքը բարեգործությանը չի վերաբերվում այլ նյութին տիրապետելուն :

Chuk
06.09.2009, 21:25
Նյութին տիրապետում եմ այն ծավալով որվ Ֆրանկֆուրտի ցուցահանդեսում ներկայանում է Հայաստանը:

Այսինքն Հայաստանում գրականության բարձր չաթանիշներով վերցրած ժամանակակից հեղինակներ չկան:Կամ ել գրահրատարակչություններում աշխատող «գրականագետները» իվիճակի չեն գնահատելու ստեղծագործությաան վորակը:
Խոսքը բարեգործությանը չի վերաբերվում այլ նյութին տիրապետելուն :

Ֆրանկֆուրտի ցուցահանդեսում չեն բերվում, որպես կանոն, գեղարվեստական, առավել ևս նոր ստեղծագործողների գրքեր: Ֆրանկֆուրտի ցուցահանդեսում նախապատվությունը տրվում է «գունավոր» լավ ներկայանալի արտաքին տեսքով գրքերին ու հանրագիտարաններին, որքան գիտեմ, այլ ոչ թե բովանդակային գրքերին:

Մեղապարտ
06.09.2009, 23:18
Ֆրանկֆուրտի ցուցահանդեսում չեն բերվում, որպես կանոն, գեղարվեստական, առավել ևս նոր ստեղծագործողների գրքեր: Ֆրանկֆուրտի ցուցահանդեսում նախապատվությունը տրվում է «գունավոր» լավ ներկայանալի արտաքին տեսքով գրքերին ու հանրագիտարաններին, որքան գիտեմ, այլ ոչ թե բովանդակային գրքերին:

Միլիտոսյանն էր ներկայացուցիչը քո ասած գրքերից այնտեղ չկար ,իր գրքերն էին և երկու հրատարակչություններ էին ինձ անծանոթ :Իսկ այ ինչ ներկայացված էր միայն դառը ժպիտ էր առաջացնում:

Chuk
06.09.2009, 23:22
Միլիտոսյանն էր ներկայացուցիչը քո ասած գրքերից այնտեղ չկար ,իր գրքերն էին և երկու հրատարակչություններ էին ինձ անծանոթ :Իսկ այ ինչ ներկայացված էր միայն դառը ժպիտ էր առաջացնում:
Միլիտոսյան չէ, Միլիտոնյան :)
Ի դեպ, իր ո՞ր գրքերը: Վերջին գրքերին, ճիշտն ասած մակերեսային եմ ծանոթ, բայց ինքն ընդհանուր առմամբ բավական լավ մանկագիր է, լավ գործեր ունի:

Ո՞ր թվականին ես եղել: Պարզապես հետաքրքրեց, կփորձեմ պարզել, թե կոնկրետ ինչ գրքեր են բերած եղել: Բայց սովորաբար Ֆրանկֆուրտի ցուցահանդեսին մասնակցում են, որքան հիշում եմ, «Զանգակ 97», «Էդիթ Պրինտ» հրատարակչությունները և այլոք: Ընդամենը երկու՞ հրատարակչություն... հմմմ

Մեղապարտ
06.09.2009, 23:55
Միլիտոսյան չէ, Միլիտոնյան :)
Ի դեպ, իր ո՞ր գրքերը: Վերջին գրքերին, ճիշտն ասած մակերեսային եմ ծանոթ, բայց ինքն ընդհանուր առմամբ բավական լավ մանկագիր է, լավ գործեր ունի:

Ո՞ր թվականին ես եղել: Պարզապես հետաքրքրեց, կփորձեմ պարզել, թե կոնկրետ ինչ գրքեր են բերած եղել: Բայց սովորաբար Ֆրանկֆուրտի ցուցահանդեսին մասնակցում են, որքան հիշում եմ, «Զանգակ 97», «Էդիթ Պրինտ» հրատարակչությունները և այլոք: Ընդամենը երկու՞ հրատարակչություն... հմմմ

Միլիտոնյանը կարծում եմ չի տխրի ,ցուցահանդեսը 2008 ի հոկտմբերին էր :
«Զանգակ 97» ին հիշում եմ :Ես Միլիտոնյանի գրվածքներին ծանոթ եմ հավանում եմ, սակայն ներկայացված ընդհանոր գրականությունը ասելիք չուներ:

Chuk
07.09.2009, 00:00
Միլիտոնյանը կարծում եմ չի տխրի ,ցուցահանդեսը 2008 ի հոկտմբերին էր :
«Զանգակ 97» ին հիշում եմ :Ես Միլիտոնյանի գրվածքներին ծանոթ եմ հավանում եմ, սակայն ներկայացված ընդհանոր գրականությունը ասելիք չուներ:

Անկեղծ ասած չեմ էլ կասկածում: Վերևում արդեն գրել եմ, թե Ֆրանկֆուրտ ինչ «չափանիշներով» են բերում:

snow
07.09.2009, 12:53
Սա արդեն սոցիալական վիճակի հետ չի կապաված: Դու հենց իմ մտածածն ես ասում: Այս թեման ես հենց դրա համար էլ բացել եմ, որ մարդկանց համոզենք, որ մերոնք այնքան էլ վատը չեն: Նորից եմ ասում. խնդիրը վերաբերմունքի մեջ է և չկա վստահություն գրական գործի հանդեպ: Այո, արևմուտքում դա բիզնես է իր բոլոր կանոններով, կա գովազդ, ստեղծվում է էպոտաժ նոր գրքի կամ նոր գրողի շուրջ: Այսօր շատերը Կոելյո են գնում միայն լսած լինելով նրա մասին, աշխատում է գովազդի մեխանիզմը, գնորդը նախօրոք չգիտի, թե դա լավն է կամ վատը, բայց նա տրամադրված է դեպի այն:

Կարծում եմ, որ այսօր մեր գրողներին, հատկապես ժամանակակից գրողներին չկարդալու միակ պատճառը գովազդն է, ավելի ճիշտ գովազդի բացակայությունը: Այսօր շատ քչերն են ճանաչում Գ. Խանջյանին, Է. Հարենցին, Կ. Անտաշյանին, Հ. Սարիբեկյանին, և պատճառներից մեկն էլ այն է, որ համալսարաններում կամ դպրոցներում չեն կազմակերպվում նրանց հետ հանդիպումներ:
Մի բան էլ ասեմ, ինձ համար աբսուրդա, երբ ասում են լավ գրողը գովազդի կարիգ չունի

Chuk
07.09.2009, 14:46
Էն որ հայ ժամանակակից գրողներին չեն ճանաչում, փաստ ա, որ նրանք «գովազդի» կարիք ունեն, դա էլ ա փաստ: Բայց դա չի նշանակում, որ նրանց ճանաչվելու դեպքում նրանց գրքերը կառնեին: Հա, իհարկե բոլորս էլ հիշում ենք, որ Վահրամ Սահակյանի գիրքը լավ գովազդելուց հետո լավ էլ վաճառվեց, բայց հիմնականում որովհետև գովազդեց որպես կիսաժարգոնային կամ ժարգոնային, էրոտիկ տեսարաններով գիրք:

Իսկ ընդհանրապես էսօր Հայաստանում գրքի գնման մակարդակն ա շատ քիչ: Նայեք, օրինակ արտասահմանյան հեղինակները լավ գովազդվում են, ինտերնետով և այլն: Նու ենթադրենք «Կոդ դա Վինչի», «Հարրի Փոթթեր» և այլն: Ի՞նչ եք կարծում, դրանց ռուսերեն կամ անգլերեն հրատարակությունները, որոնք Հայաստան բերվում են, մե՞ծ քանակով են վաճառվել:

Մեղապարտ
07.09.2009, 15:40
Էն որ հայ ժամանակակից գրողներին չեն ճանաչում, փաստ ա, որ նրանք «գովազդի» կարիք ունեն, դա էլ ա փաստ: Բայց դա չի նշանակում, որ նրանց ճանաչվելու դեպքում նրանց գրքերը կառնեին: Հա, իհարկե բոլորս էլ հիշում ենք, որ Վահրամ Սահակյանի գիրքը լավ գովազդելուց հետո լավ էլ վաճառվեց, բայց հիմնականում որովհետև գովազդեց որպես կիսաժարգոնային կամ ժարգոնային, էրոտիկ տեսարաններով գիրք:

Իսկ ընդհանրապես էսօր Հայաստանում գրքի գնման մակարդակն ա շատ քիչ: Նայեք, օրինակ արտասահմանյան հեղինակները լավ գովազդվում են, ինտերնետով և այլն: Նու ենթադրենք «Կոդ դա Վինչի», «Հարրի Փոթթեր» և այլն: Ի՞նչ եք կարծում, դրանց ռուսերեն կամ անգլերեն հրատարակությունները, որոնք Հայաստան բերվում են, մե՞ծ քանակով են վաճառվել:

Իսկ դու ինչ ես կարծում ,հայաստանում այդքան շատ են անգլերեն և ռուսերեն իմացող գրքասերները:?

Շինարար
07.09.2009, 15:53
Որտեղից կարող եմ Հարենցի գրածները ձեռք բերել, ինձ շատ հետաքրքիր է:

Chuk
07.09.2009, 16:00
Իսկ դու ինչ ես կարծում, Հայաստանում այդքան շատ են անգլերեն և ռուսերեն իմացող գրքասերները:?

Ես կարծում եմ, որ մոտավորապես նույնքան, ինչքան չիմացողները: Այսինքն գրքասերների շատ չնչին մասն է, որ այդ լեզուներից որևէ մեկը չգիտի, իսկ ճնշող մեծամասնությունը ռուսերենը գիտի, շատերն էլ անգլերենը:

հ.գ. Էլ չասած, որ գրքասերների զգալի հատված կա, ով նախընտրում է ռուսերեն գրքերը, և կա ոչ զգալի, բայց հատված, որ նախընտրում է անգլերենովը կամ այլ լեզվովը:

snow
07.09.2009, 16:13
Որտեղից կարող եմ Հարենցի գրածները ձեռք բերել, ինձ շատ հետաքրքիր է:

Էդուարդ Հարենցը հիմնականում տպագրվում է <Գրեթերթ>ում և <Նարցիսում>, ամեն դեպքում ես այս թերթերի միջոցով եմ նրա ստեղծագործությունների հետ ծանոթացել:
Խորհուրդ կտամ կարդալ այս թերթերը, հատկապես <Գրեթերթում> ժամանակակիցներն են տպագրվում:

Մեղապարտ
07.09.2009, 23:32
Էդուարդ Հարենցը հիմնականում տպագրվում է <Գրեթերթ>ում և <Նարցիսում>, ամեն դեպքում ես այս թերթերի միջոցով եմ նրա ստեղծագործությունների հետ ծանոթացել:
Խորհուրդ կտամ կարդալ այս թերթերը, հատկապես <Գրեթերթում> ժամանակակիցներն են տպագրվում:
Առաջարկում են այս բաժուն տեղադրել ձեր նշած հեղինակների գործերը կամ հատվածներ նրանցից:

Շինարար
08.09.2009, 01:09
Ես ուզում էի այստեղ մենք մերոնց գովենք, բայց քննարկումը բոլորովին այլ ընթացք է ստանում, դրանում ինչ-որ չափով մեղավոր է թեմայի համար իմ գրած առաջնորդողը… Ինչևէ, ես ողջունում եմ Մեղապարտի առաջարկը…

snow
08.09.2009, 22:37
Իսկ կարելի է այստեղ տեղադրել, թե պետք է նոր թեմա բացել?

Chuk
08.09.2009, 23:10
Իսկ կարելի է այստեղ տեղադրել, թե պետք է նոր թեմա բացել?

Ճիշտը նոր թեմա բացելն է, առավել ևս, որ այս թեմայի գրառումների մի մասն ամենայն հավանականությամբ առանձնացվելու ու ուղարկվելու են «Գրքերի աշխարհ» բաժին:

Chuk
18.09.2009, 14:38
Գրողներին չի վերաբերվում, բայց հայկական գրքերին վերաբերվում է.

Սեպտեմբերի 1-7-ը Մոսկվայում կայացած Գրքի միջազգային 22-րդ ցուցահանդես-տոնավաճառին մասնակցել է նաև Հայաստանը` 250 անուն գրքերով` ալբոմներ, պատմագիտական, գեղարվեստական, մանկական, թարգմանական, երաժշտական գրականություն, նաև ուղեցույցներ, քարտեզներ և հայ տպագիր գրքի 500 ամյակին նվիրված պաստառներ:

Ցուցահանդես-տոնավաճառի ընթացքում կայացած «Գրքարվեստ» մրցանակաբաշխության ընթացքում 8 անվանակարգերից 2-ում լավագույնն են ճանաչվել հայկական 2 հրատարակություններ. «Արվեստի գիրք» անվանակարգում լավագույնն է ճանաչվել «Գույնը 4-19-րդ դարերի հայ ճարտարապետության մեջ» աշխատություն-ալբոմը, իսկ Գագիկ Բաղդասարյանի «Երևան» ալբոմը դարձել է լավագույնը «Տպագրված է ԱՊՀ-ում» անվանակարգում: 2 գրքերն էլ հրատարակել է «Տիգրան Մեծ» հրատարակչատունը:

Առաջիկայում հայկական գրահրատարակչությունը կներկայանա նաև Բեյրութում և Ֆրանկֆուրտում կայանալիք միջազգային ցուցահանդեսներին:

Աղբյուր՝ tert.am (http://www.akumb.am/forumdisplay.php?f=121)

Երկու գրքերն էլ դեռ չեմ տեսել: Բայց «Գույնը 4-19-րդ դարերի հայ ճարտարապետության մեջ» գիրքը տեսնողները ասում են, որ բավական անհաջող գիրք է թե բովանադակային առումով, թե տպագրական որակով, ու բացառված չէ, որ մրցանակը առել են: Կրկնում եմ, որ սա իմ տեսակետը չի, ես այդ տեսակետը չեմ պնդում:

Լեռնցի
18.09.2009, 16:42
Հայ գրականության մասին մի շատ լավ պատմվածք կա...
Կարպիս Սուրենյանի "Բնիկ որտեղացի ես" գքրի նախավերջին պատմվածքը: Վերնագիրը Terra Incognita: Պատմվածքը իրական դեպքերի նկարագրություն է, որտեղ Հեղինակը զրույց է ունենում Սամուիլ Մարշակի հետ հայ գրականության մասին և նրանց խոսակցությունում փառաբանվում և լուսավորվում է մեր գրականության շատ մութ էջեր:

Շինարար
18.09.2009, 21:11
Հայ գրականության մասին մի շատ լավ պատմվածք կա...
Կարպիս Սուրենյանի "Բնիկ որտեղացի ես" գքրի նախավերջին պատմվածքը: Վերնագիրը Terra Incognita: Պատմվածքը իրական դեպքերի նկարագրություն է, որտեղ Հեղինակը զրույց է ունենում Սամուիլ Մարշակի հետ հայ գրականության մասին և նրանց խոսակցությունում փառաբանվում և լուսավորվում է մեր գրականության շատ մութ էջեր:

Որտեղի՞ց կարող ենք այդ պատմվածքը ձեռք բերել:

Լեռնցի
23.09.2009, 17:58
Կարող ես հետաքրրվել գրադարաններում կամ գրախանութներում: Շուտով, կարծում եմ, կլինի այդ պատմվածքի թվային տարբերակը: