Դիտել ողջ տարբերակը : Համապետական հանրահավաք սեպտեմբերի 18-ին
Եվ այսպես, սեպտեմբերի 18-ին տեղի կունենա, ՀԱԿ համապետական հանրահավաքը:
Հանրահավքում կքննարկվեն ղարաբաղյան խնդրի կարգավորման ու հայ-թուրքական հարաբերությունների հարցում վերջին զարգացումները:
Հանրահավքաից հետո նաև տեղի կունենա երթ, որը քաղաքապետարանի կողմից ընդունվել է ի գիտություն:
ՀՀ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի մամուլի խոսնակ Արման Մուսինյանն «Ա1+»-ին փոխանցեց, որ իրենք այդ մասին եւս լսել են, սակայն պաշտոնական դեռեւս ոչ մի փաստաթուղթ չեն ստացել:
Արման Մուսինյանը նաեւ ավելացրեց, որ երբեւիցե ընդդիմության ոչ մի երթ չի թույլատրվել անցկացնել` բացառությամբ մայիսի 31-ի ընտրությունների նախընտրական շրջանում անցկացված համայնքային երթերից:
Ըստ Երեւանի քաղաքապետարանի ընդունած որոշման` սեպտեմբերի 18-ին ընդդիմության հանրահավաքը կմեկնարկի ժամը 17:00-ին եւ կավարտի ժամը 22:00-ին երթով: Ի դեպ, երթը կանցկացվի իրազեկման մեջ նշված երթուղով:
Սեպտեմբերի 18-ին բոլորս դեպի մատենադրան:
http://i010.radikal.ru/0909/3b/d657f8a23e24.jpg (http://www.radikal.ru)http://i017.radikal.ru/0909/86/066fc7d659fa.jpg (http://www.radikal.ru)
Հանրահավքում կքննարկվեն ղարաբաղյան խնդրի կարգավորման ու հայ-թուրքական հարաբերությունների հարցում վերջին զարգացումները:
Էլ քաղբանտարկյալ չունենք ? Իսկ ներքաղաքական կյանքում սաղ նորմալ ա ? :think
Էլ քաղբանտարկյալ չունենք ? Իսկ ներքաղաքական կյանքում սաղ նորմալ ա ? :think
Տրիբուն ձյա, իրականում որքան ինձ է հայտնի ՀԱԿ-ը դեռևս չի հրապարակել հանրահավաքի ծրագիրը:
Նորթոն, որ խնդրեմ, կասե՞ս, թե այդ հատվածը որտեղի՞ց ես վերցրել, թե՞ ենթադրել ես, հաշվի առնելով հիմիկվա ամենահրատապ ու թեժ թեմաները:
Տրիբուն ձյա, իրականում որքան ինձ է հայտնի ՀԱԿ-ը դեռևս չի հրապարակել հանրահավաքի ծրագիրը:
Հանրահավաքի ու երթի "արտոնված" լինելը, հուշում է, որ դրանցի ավել բան չի էլ քննարկվելու, Չուկ ջան:
Մարդիկ սպասում էին, որ տնտեսական ճգնաժամը պիտի սոցիալական բողոքի ալիք բարձրացնի ու մարդկանց դուրս բերի փողոց, հիմա էլ սպասում են, որ Ղարաբաղի ու հայ-թուրքական հարաբերությունների հարցերը պիտի մարդկանց բորբոքեն ու էլի դուրս բերեն փողոց: Բայց փաստացի, ոչ մեկի տանձին էլ չի, Չուկ: Եթե վաղը Սերժը ստորագրի, որ Ղարաբաղը հանձնել ա Պակիստանին ու տեղը Մալյորկայում դաչայա վերցրել, էլի սուս-փուս սաղ վեր են ընկնելու տեղները, ու Գալուստն էլ հայտարարելու է, որ ազգային շահերին հակասող ոչ մի բան չկա: Վսյո տակի, ճորտությունը, ռաբիզմը, մեր համար դարձել է կենսակերպ:
Հանրահավաքի ու երթի "արտոնված" լինելը, հուշում է, որ դրանցի ավել բան չի էլ քննարկվելու, Չուկ ջան:
Մարդիկ սպասում էին, որ տնտեսական ճգնաժամը պիտի սոցիալական բողոքի ալիք բարձրացնի ու մարդկանց դուրս բերի փողոց, հիմա էլ սպասում են, որ Ղարաբաղի ու հայ-թուրքական հարաբերությունների հարցերը պիտի մարդկանց բորբոքեն ու էլի դուրս բերեն փողոց: Բայց փաստացի, ոչ մեկի տանձին էլ չի, Չուկ: Եթե վաղը Սերժը ստորագրի, որ Ղարաբաղը հանձնել ա Պակիստանին ու տեղը Մալյորկայում դաչայա վերցրել, էլի սուս-փուս սաղ վեր են ընկնելու տեղները, ու Գալուստն էլ հայտարարելու է, որ ազգային շահերին հակասող ոչ մի բան չկա: Վսյո տակի, ճորտությունը, ռաբիզմը, մեր համար դարձել է կենսակերպ:
Կանխատեսումներդ հետաքրքիր են, իսկ ես կսպասեմ :)
murmushka
03.09.2009, 21:59
ես ել եմ գալու, ուղիղ օդանավակայանից
կարոտել եմ ազատության մթնոլորտին;)
Տրիբուն էս ինչ պրոբլեմ սարքեցիր:))
Էսօր արտոնման մասին նյութ կար ու քանի որ կարևոր հանրահավաք է շուտ բացեցի:
Ղարաբաղյան խնդիրը շուտ էր հայտարարված , որ հիմնական թեման է լինելու , վերջին զարգացումներից հետո կարծում եմ ծավալուն կանդրադառնան նաև հայ-թուրքական հարցին:
Դե պարզ է, որ խոսելու էն նաև քաղբանտարկյալներից ու տնտեսությունից: Էդքան բան:
Mephistopheles
04.09.2009, 00:36
ողովուրդ, էս Ղարաբաղի հարցն ինչի՞ են քննարկում… ոնց որ հասկացա էս հարցը Ղարաբաղցիներին սկի չի հետաքրքրում… իրանք իրանց "անկախությունը" հռչակել են ու ոչ բանակցությունների են մասնակցում ոչ էլ հետաքրքրվում են ինչ են խոսում, մենակ երբեմն-երբեմն ասում են "հող տվողը չենք"… թե ասա ձեզնից ով ա հարցնում…
Ինձ թվում էր որ երբ անկախություն ես հռչակում, դա նշանակում է դու ես քո արտաքին ու ներքին քաղաքականությունը վարում (գոնե ձևականորեն)
Ես կարծում եմ որ ամենահրատապ հարցը հայաստանում մնում ա լեգիտիմ իշխանության հարցը… մեր բոլոր պրբլեմները հենց սրանից են
Հանրահավաքի ու երթի "արտոնված" լինելը, հուշում է, որ դրանցի ավել բան չի էլ քննարկվելու, Չուկ ջան:
Մարդիկ սպասում էին, որ տնտեսական ճգնաժամը պիտի սոցիալական բողոքի ալիք բարձրացնի ու մարդկանց դուրս բերի փողոց, հիմա էլ սպասում են, որ Ղարաբաղի ու հայ-թուրքական հարաբերությունների հարցերը պիտի մարդկանց բորբոքեն ու էլի դուրս բերեն փողոց: Բայց փաստացի, ոչ մեկի տանձին էլ չի, Չուկ: Եթե վաղը Սերժը ստորագրի, որ Ղարաբաղը հանձնել ա Պակիստանին ու տեղը Մալյորկայում դաչայա վերցրել, էլի սուս-փուս սաղ վեր են ընկնելու տեղները, ու Գալուստն էլ հայտարարելու է, որ ազգային շահերին հակասող ոչ մի բան չկա: Վսյո տակի, ճորտությունը, ռաբիզմը, մեր համար դարձել է կենսակերպ:
հնարավոր ա, մի մասը անտաբեր ա, մի մասին շահավետ ա ներկա իշխանություննը, մյուս մասը չի ուզում ռիսկի դիմել իրեն զգալով մարտի 1ի դեպքերի տուժվածների դերում:
Պատկերացրեք միտինգ Օսմանների օրոք կամ մոնղոլական լծի տակ...
Ոնց մեր պապերը չեին հասկացել որ միտինգներով կարելի է ազատվել մոնղոլական լծից:
Պատկերացրեք միտինգ Օսմանների օրոք կամ մոնղոլական լծի տակ...
Ոնց մեր պապերը չեին հասկացել որ միտինգներով կարելի է ազատվել մոնղոլական լծից:
Շատ պարզ պատճառով. մեր պապերը չէին տիրապետում քաղ.տեխնոլոգիաներին :)
Chuk
Իսկ ավելի լուրջ
Բացի միտինգներից ինչեր է արվում որ վերջ տրվի այս խայտառակությանը, դավաճանությունների այս շարքին, հենց հիմա ու հենց այսօր ,որորվհետև 6 շաբաթից հետո արդեն ԱՆԻՄԱՍՏ Է
Ու ի դեպ մի հարց
Ինչու է այս միտինգը կոչվում Կոնգրեսի միտի՞նգ:
Սա պետք է կոչվի հայ ազգի վերջին շանսի միտինգ որովհետև մենք չգիտենք մեզ ինչ է սպասվում մինչև Նոր Տարի:
Ինչու բաց կոչ չի արվում Ժառանգությանը ու Դաշնակներին ու էլի այլ ուժերին որ գան միասին միտինգ անեն:
Ով հրաժարվի գալ թող պիտակավորվի ստրուկ, առաջինը ես կկազմեմ այդ ստրուկների ցանկը որոնք օրհասական պահին չեկան ու կկպցնեմ պատերին քաղաքում:
Ու ի դեպ մի հարց
Ինչու է այս միտինգը կոչվում Կոնգրեսի միտի՞նգ:
Սա պետք է կոչվի հայ ազգի վերջին շանսի միտինգ որովհետև մենք չգիտենք մեզ ինչ է սպասվում մինչև Նոր Տարի:
Ինչու բաց կոչ չի արվում Ժառանգությանը ու Դաշնակներին ու էլի այլ ուժերին որ գան միասին միտինգ անեն:
Ով հրաժարվի գալ թող պիտակավորվի ստրուկ, առաջինը ես կկազմեմ այդ ստրուկների ցանկը որոնք օրհասական պահին չեկան ու կկպցնեմ պատերին քաղաքում:
Հայ Ազգային Կոնգրեսը համագործակցության առաջարկով բոլոր ընդդիմադիր ուժերին վաղուց է դիմել, բազում անգամներ ասել է, որ իր հրավիրած հանրահավաքի հարթակը բաց է բոլոր քաղաքական ուժերի համար:
Հանրահավաքը չի կոչվում Կոնգրեսի հանրահավաք, այն կոչվում է Հայ Ազգային Կոնգրեսի հրավիրած հանրահավաք:
«Վերջին շանսի հանրահավաք» վերնագիրն ինձ զվարճացրեց :)
Chuk
Իսկ ավելի լուրջ
Բացի միտինգներից ինչեր է արվում որ վերջ տրվի այս խայտառակությանը, դավաճանությունների այս շարքին, հենց հիմա ու հենց այսօր ,որորվհետև 6 շաբաթից հետո արդեն ԱՆԻՄԱՍՏ Է
Հայ Ազգային Կոնգրեսի գործունեությանը կարող ես ծանոթանալ համապատասխան թեմայում (http://www.akumb.am/showthread.php?t=30889): Ինչ վերաբերվում է կոնկրետ հայ-թուրքական հարաբերությունների խնդրին, ապա այդ մասին ՀԱԿ-ը հստակ արտահայտել է իր դիրքորոշումը հակիրճ հայտարարության մեջ: Ավելին անելը միայն հասարակության ձայնի բարձրացումն է, րի լավագույն արտահայտությունը բազմաքանակ հանրահավաքներն են:
Կոնգրեսի համար անընդունելիէ ցեղասպանության հարցը քննող հանձնաժողովի ստեղծումը: Ավելին, այս հարցի մասին ՀԱԿ-ը բարձրաձայնում էր շատ վաղուց, այլ ոչ թե երբ 6 շաբաթ էր մնացել: Ու՞ր էին ազգայնական ուժերը, ու՞ր էիր դու, ու՞ր էիք: Ինչու՞ չէիք գալիս միանալու, որպեսզի հզոր ուժով, չափազանց մեծ քանակներով չթույլատրեինք գործը վերջնակետին հասցնել: Զարթնե՞լ եք: Բարի զարթոնք:
Վստահ եմ, որ ՀԱԿ-ը կանի իրենից հասանելիք, իր հնարավորություններին համապատասխան ամեն ինչը դրա դեմն առնել փորձելու համար, եթե չստացվի, մտքներովդ իսկի չանցկացնեք ՀԱԿ-ին մեղադրել, որովհետև դրան հասել է ժողովրդի մեծամասնությունն իր անգործությամբ, իր անհաղորդությամբ:
Ու ի դեպ մի հարց
Ինչու է այս միտինգը կոչվում Կոնգրեսի միտի՞նգ:
Սա պետք է կոչվի հայ ազգի վերջին շանսի միտինգ որովհետև մենք չգիտենք մեզ ինչ է սպասվում մինչև Նոր Տարի:
Ինչու բաց կոչ չի արվում Ժառանգությանը ու Դաշնակներին ու էլի այլ ուժերին որ գան միասին միտինգ անեն:
Ով հրաժարվի գալ թող պիտակավորվի ստրուկ, առաջինը ես կկազմեմ այդ ստրուկների ցանկը որոնք օրհասական պահին չեկան ու կկպցնեմ պատերին քաղաքում:
Դաշնակներին ու Ժառանգությանը կոչ արվեց միանալ (միայն միտինգի համար չէ), բայց էդ կոչն այդպես էլ մնաց անպատասխան: Դաշնակցությունը միտինգ արեց երկու օր առաջ: :)) Շատ խիստ տոնով պահանջեցին Նալբանդյան Էդոյի հրաժարականը (մնացածը սաղ լավ ա:))): Զարմանում եմ բան ու գործ չունե՞ն… Միտինգի հաջորդ օրը մի դաշնակցականի հարցնում եմ՝ սպասելիքներդ արդարացա՞ն հանրահավաքից: Ասում ա. «Առիթ էր էլի հին ընկերներիս տեսնելու»…
Բայց ինչու՞ չպետք է կոչվի Հայ Ազգային Կոնգրեսի կազմակերպած միտինգ, եթե էդ միտինգը Կոնգրեսն ա կազմակերպում, Մարդուկ:
Պատկերացրեք միտինգ Օսմանների օրոք կամ մոնղոլական լծի տակ...
Ոնց մեր պապերը չեին հասկացել որ միտինգներով կարելի է ազատվել մոնղոլական լծից
Պատկերացրինք: Հետո՞… Որ մեր պապերից էդ առումով սկսենք օրինակներ վերցնելը և ի կատար ածելը, մի քանի ամսում էս մի կտոր հողից էլ կզրկվենք…
Հանրահավաքի ու երթի "արտոնված" լինելը, հուշում է, որ դրանցի ավել բան չի էլ քննարկվելու, Չուկ ջան:
Ձաձ օրինակ քո մոտ հարցի չի առաջանում թե ինչու արտոնեցին? Կամ ինչու են հեռուստացույցով ցույց տալիս թե ոնց են ոստիկանները ցուցարարններին ծեծում? Ինչու է իշխանությունը փաստահավք խմբի զեկույցններին այդքան հնչեղություն տալիս, ինչու են Նիկոլին այդքան "հերոսացնում" ?
Եթե մի պահ դնենք կողմ որ նախագահը մի մարդ է որին ատում ենք, կարող է ստացվի որ ընդիմությանը տուշ տվող քայլեր ա անում Սերժը...
Տրիբուն էս ինչ պրոբլեմ սարքեցիր
Էսօր արտոնման մասին նյութ կար ու քանի որ կարևոր հանրահավաք է շուտ բացեցի:
Չէ, լավ ես արել որ շուտ ես բացել: Կարելի էր ավելի շուտ էլ բացել, ես հո դեմ չեմ: Բայց վատը նա է, որ մենակ ես չեմ, որ դեմ չեմ: Դեմ չեն նաև իշխանությունները: Դե սկզբունքորեն ինչին պիտի դեմ լինեն: Միտինգ ենք ուզում, մարդիկ ասում են արեք: Ինչ պիտի քննարկեք ? Հայ-թուրքական հարաբերություններ ? Դե ձեր դիրքորոշումն արդեն պարզ է, հայտարարությունն էլ արդեն արել եք - ամեն ինչ լավ ա, բայց լավ կլիներ որ վավերացման հարց չլիներ, մեկ էլ պատմական ենթահանձնաժողով չլիներ: Ուրիշ ? Ղարաբաղի հարցի խաղաղ ու հայանպաստ կարգավորում եք ուզում ? Հեսա կարգավորում ենք, ու լավ էլ հայանպսատ ա: Հիմա, թե ով ոնց ա հասկանում հայանպաստությունն արդեն հարցի ուրիշ կողմն է: Հիմա մենք ենք իշխանության, մեր հասկացած հայանպաստությունն էս ա: Ուրիշ ? Քաղբանտարկյալ եք ուզում, ահագին տվել ենք: Տակը մի քանի հոգի են մնացել, համբերեք կտանք էլի, վռազներդ ինչ ա - կտանք, ու դուք մի անգամ էլ կասեք որ պայքարը հաղթեց: Տնտեսական Ճգնաժամ ? Էտ որն ? Էն որ փող չկա, սաղ սոված են ? Ուր են էտ սովածները, թող մի հատ գան տենանք էլի ? Իշխանափոխություն եք ուզում ? Տղա էիք անեիք: Չեք արել, հիմա ճղեք ձեզ, կամ մի ճղեք, միտինգ բան արեք, մենք էլ արտոնում ենք, ձեր ցավը տանեմ:
Միտինգը մնացել ա որպես բողոքավոր հասարակության որոշակի կոնսոլիդացիայի ձև ընդդիմության համար, ու ավելորդ լիցքերի բեռնաթափման ձև իշխանությունների համար: Ես նույնիսկ մտածում, որ եթե երկար ժամանակ միտինգ չի լինում իշխանություններն արդեն անհանգստանում են: Մտածում են, արա մի հատ միտինգ անենք, մարդիկ գան, գոռան-մոռան, հանգստանան, գնան տներով, ու էլի մի երեք ամիս կայֆավատ: Մյուս միտինգը երևի ընդդիմության համար Սերժն ա կազմակերպելու: Լավ կանենք իրենց միջոցներով շրջաններից էլ մարդկանց բերեն, համ էլ շրջանները կլիցքաթափեն: Ու հավատա, սենց մի քանի "արտոնված" միտինգից հետո, դա էլ են անելու: Ինչքան դեմոկրատական երկր ենք:
Ձաձ օրինակ քո մոտ հարցի չի առաջանում թե ինչու արտոնեցին? Կամ ինչու են հեռուստացույցով ցույց տալիս թե ոնց են ոստիկանները ցուցարարններին ծեծում? Ինչու է իշխանությունը փաստահավք խմբի զեկույցններին այդքան հնչեղություն տալիս, ինչու են Նիկոլին այդքան "հերոսացնում" ?
Եթե մի պահ դնենք կողմ որ նախագահը մի մարդ է որին ատում ենք, կարող է ստացվի որ ընդիմությանը տուշ տվող քայլեր ա անում Սերժը...
Ապեր, նախ նախորդ միտինգն էլ էր արտոնված: Դրանից առաջ հոկտեմբերի դադար հայտարարող միտինգն էլ արտոնված: Սա արդեն վատ տրադիցիա է դառնում: Չեմ ուզում արտոնված միտինգ, հայտնի ելքով: Ինձ հիմարի պես եմ զգում: Բոլոր մտքերս ու զգացմունքներս անտեղի շահագործված եմ զգում, ապեր:
Ինչի են վայնասուն դրել փաստահավքի հետ կապված, համ Նիկլոի հարցով ? Ռամեր ջան, դու ինչ-որ նոր բան ես տեսնում դրա մեջ: Իշխանությունն իր տարերքի մեջ է: Ինչ ուզում են ասում են, ցույց են տալիս: Դաժե Կենտրոնով էն տականքին ցույց տվեցին, Ավագյանին, որ փաստահավաքի մեջ էր: Մարդը ծաղրելով սաղին պասլատ արեց, դաժե դիակների վրա ղժաց: Ոչ մի նոր բան, բացարձակապես: Երկու տարի ա նույն կարգի բաներ ենք տեսնում ու լսում, ու դրանք արդեն ոչինչ չեն հուշում ու ոչ մի եզրակացություն անելու տեղիք չեն տալիս: Իշխանություններն անում են այն ինչ միշտ են արել, մի քիչ ավելի ինքնավստահ ու գռեհիկ, քանի որ հասկացան որ իրենց ոչ մի վտանգ չի սպառնում, ընդդիմությունն էլ միտինգի է հավաքում բոլորիս հերթական անգամ ստուգելու պոտենցիալ 100% ով իրենք ընտրողներին: Ու ես էլի գնալու եմ միտինգին, որ ներկա ստանամ ու գկխաքանակ ապահովեմ: Ք.ք մեջ ֆիարմոնիա:
Ինչու՞ պիտի Սերժը խոչնդոտի ընդդիմության հերթական հանրահավաքին, եթե վաղուց ապացուցվել է, որ հանրահավաքները Սերժի համար անփորձանք են, վերջում էլ մարդիկ խաղաղ տուն են գնում… չէ խաղաղը դեռ մեղմ է ասված, խաղաղված են տուն գնում:)) Դե ոնց որ եկեղեցի գնաս մոմ վառես, աղոթես ու գնաս տուն։ Ամեն միտինգից հետո էլ մարդկանց մոտ հույս է առաջանում ճիշտ այնպես, ինչպես ամեն հերթական մոմ վառելուց հետո։ Սահակաշվիլին էլ նույն տեխնոլոգիան կիրառեց՝ առանձնապես լուրջ չխոչնդոտեց ընդդիմության ակցիաներին, ընդդիմությունը Սահակաշվիլու հրաժարականը պահանջելուց բացի այլ բան չառաջարկեց ժողովդրին, ժողովուրդը գնաց տուն։
Ջան ասում, ջան լսում եք :)
Շնորհավորանքներս :)
Իսկ հանրահավաքը շատ հարցերի պատասխան, կարծում եմ, այնուամենայնիվ կտա :)
Ուրեմն որ սենց առանց քաշվելու արտահայտվում եք, ես էլ իմ կարծիքն ասեմ. 5000 դրամով աճուրդի ելնող ժողովրդին բազմաթիվ արտոնված հանրահավաքներ են անհրաժեշտ: 5000 դրամի թանկագին խաթեր համար մի ամբողջ հինգ տարի ստորացվելու հեռանկարը տեսնելով հանդերձ, այդ քայլին գնալը՝ գիտակցաբար կամ ոչ, դա նորմալ երևույթ չի, դրա դեմն առնելը ամիսների խնդիր չի, դրան հասնելու համար մի մեծ համակարգ է աշխատել տարիներով, մի ամբողջ պետության կարողության զգալի մաս է վատնվել դրան հասնելու համար, և ինչպե՞ս կարելի է դեմն առնել մի քանի ամսում: Լևոնը եկավ նստեց, ի՞նչ օգուտ: Էդ 5000 դրամանոց մասսան հասկանալու ա, որ էլ չի՞ կարելի վաճառել սեփական իրավունքը, մարդ լինելու աստվածատուր շնորհը: Իհարկե ոչ: Վաղն էլ Լևոնն ա իրանց 5000 բաժանելով ընտրություն կեղծելու, Լևոնը չլինի, մեկ ուրիշը լինի, էդ մեկ ուրիշն ա գնելու էդ մասսային: Ժամանակ ա պետք, որ էդ երևույթները հասկանան, որ մեկ տարի ստորացվելու, ոչ արժանապատիվ կյանք վարելու, գոյությունը մի կերպ պահպանելով ապրելու, իրենց երեխաների ապագայի համար ոչ մի դրական հեռանկար չտեսնելով ապերլու գինն ընդամենը 1000 դրամ է, եթե բաժանենք ամիսների մեջ, ապա մեկ ամսվա համար նույնիսկ հազար դրամ չի հասնում: Սրանք եթե մնացին նույն մտածելակերպին, էս դեպքում ի՞նչ կապ ունի՝ Լևոնն ա, թե սերժը: Ի՞նչ կապ ունի՝ Ղարաբաղի հարցը ոնց կլուծվի, ի՞նչ կապ ունի՝ Թուրքիայի սահմանը կբացվի, թե՝ չէ: Մի խոսքով՝ էս ա, ուրիշ տարբերակ չկա, ինչքան էլ ուզում ա տհաճ լինի, ձանձրացնող ու ինչ որ տեղ անհեռանկար:
Ինչու՞ պիտի Սերժը խոչնդոտի ընդդիմության հերթական հանրահավաքին, եթե վաղուց ապացուցվել է, որ հանրահավաքները Սերժի համար անփորձանք են, վերջում էլ մարդիկ խաղաղ տուն են գնում… չէ խաղաղը դեռ մեղմ է ասված, խաղաղված են տուն գնում:)) Դե ոնց որ եկեղեցի գնաս մոմ վառես, աղոթես ու գնաս տուն։ Ամեն միտինգից հետո էլ մարդկանց մոտ հույս է առաջանում ճիշտ այնպես, ինչպես ամեն հերթական մոմ վառելուց հետո։ Սահակաշվիլին էլ նույն տեխնոլոգիան կիրառեց՝ առանձնապես լուրջ չխոչնդոտեց ընդդիմության ակցիաներին, ընդդիմությունը Սահակաշվիլու հրաժարականը պահանջելուց բացի այլ բան չառաջարկեց ժողովդրին, ժողովուրդը գնաց տուն։
Տրիբուն, էս քո պասով կայքում միտինգ-երկրաշարժ է սկսվել՞:o
Որպեսզի մոդերը օֆ- թոպ չհամարի, ասեմ, որ ես էլ եմ համամիտ նախորդ հանրահավաքի առթիվ արտահայտված ապստամբ գրառումներին ու դեռ մի բան էլ ավել: Ուրեմն: :)
Էս սահմանադրական պայքարը խնդիրներ ունի՞:o
Ուրեմն որ սենց առանց քաշվելու արտահայտվում եք, ես էլ իմ կարծիքն ասեմ. 5000 դրամով աճուրդի ելնող ժողովրդին բազմաթիվ արտոնված հանրահավաքներ են անհրաժեշտ: 5000 դրամի թանկագին խաթեր համար մի ամբողջ հինգ տարի ստորացվելու հեռանկարը տեսնելով հանդերձ, այդ քայլին գնալը՝ գիտակցաբար կամ ոչ, դա նորմալ երևույթ չի, դրա դեմն առնելը ամիսների խնդիր չի, դրան հասնելու համար մի մեծ համակարգ է աշխատել տարիներով, մի ամբողջ պետության կարողության զգալի մաս է վատնվել դրան հասնելու համար, և ինչպե՞ս կարելի է դեմն առնել մի քանի ամսում: Լևոնը եկավ նստեց, ի՞նչ օգուտ: Էդ 5000 դրամանոց մասսան հասկանալու ա, որ էլ չի՞ կարելի վաճառել սեփական իրավունքը, մարդ լինելու աստվածատուր շնորհը: Իհարկե ոչ: Վաղն էլ Լևոնն ա իրանց 5000 բաժանելով ընտրություն կեղծելու, Լևոնը չլինի, մեկ ուրիշը լինի, էդ մեկ ուրիշն ա գնելու էդ մասսային: Ժամանակ ա պետք, որ էդ երևույթները հասկանան, որ մեկ տարի ստորացվելու, ոչ արժանապատիվ կյանք վարելու, գոյությունը մի կերպ պահպանելով ապրելու, իրենց երեխաների ապագայի համար ոչ մի դրական հեռանկար չտեսնելով ապերլու գինն ընդամենը 1000 դրամ է, եթե բաժանենք ամիսների մեջ, ապա մեկ ամսվա համար նույնիսկ հազար դրամ չի հասնում: Սրանք եթե մնացին նույն մտածելակերպին, էս դեպքում ի՞նչ կապ ունի՝ Լևոնն ա, թե սերժը: Ի՞նչ կապ ունի՝ Ղարաբաղի հարցը ոնց կլուծվի, ի՞նչ կապ ունի՝ Թուրքիայի սահմանը կբացվի, թե՝ չէ: Մի խոսքով՝ էս ա, ուրիշ տարբերակ չկա, ինչքան էլ ուզում ա տհաճ լինի, ձանձրացնող ու ինչ որ տեղ անհեռանկար:
Կուկ ջան, 5000 դրամով ձայնը վաճառելու խնդիրն էլ պիտի լիներ ընդդիմության օրակարգում, որովհետև ձայնը վաճառող այդ բազմությանը միակողմանիորեն քաղաքացիական սկզբունքներից ու արժանապատվությունից զուրկ մասսա անվանելով ու բոլոր դժբախտությունները նրանց վրա բարդելով ընդդիմությունը միայն կարող է հաստատել իր քաղաքական թուլությունը։ Եթե մարդը 5000 դրամով իր ձայնը վաճառում է, դա նշանակում է նա չի տեսնում այն, ինչ պիտի կորցնի այդ 5000 դրամի դիմաց։ Այսինքն նրա կարծիքով ոչինչ էլ չի փոխվելու իր կյանքում, եթե նա ձայնը չվաճառի, ուստի և նախընտրել է «շնից մազ պոկելն էլ օգուտ ա» տարբերակը։ Պարզապես չի հավատացել որ ձայնը չվաճառելով ավելի լավ կյանքով է ապրելու, այդքան մի բան։ Իհարկե գուցե տգետ է, որ չի հասկացել, սակայն կարելի է և հարցին այլ կողմից նայել, որ ըննդիմությունը եթե երկրում սահմանադրական կարգ ու օրինականություն հաստատելու կուռ նպատակներ ունի, ապա որպես քաղաքական ուժ նա պարտավոր է հաշվի առնել նաև այդ տգետների մտածելակերպն ու շահերը, հակառակ պարագայում եթե մեր երկրի ժողովուրդը հիմնականում քաղաքացիական հասարակություն իրենից ներկայացներ, ապա ընդդիմությունը բացարձակապես պայքարելու խնդիր չէր էլ ունենա։ Իսկ հանրահավաքներ անելով ու հանրահավաքներում մշտական տոմս ունեցող քաղաքացիներին հերթական անգամ բացատրելով մետաքաղաքական դաշտում մեր ունեցած պոտենցիալ խնդիրներն ու վտանգները, դրանից մեր հասարակությունը քաղաքացիական չի դառնում, և չեմ կարծում, թե դրանով ընդդիմությունը ավելացնում է հաջորդ ընտրություններում հաղթելու իր հնարավորությունները։ Ճիշտ հակառակը՝ ըննդդիմությունը դոփում է տեղում, իսկ գործող իշխանությունները կատարելագործում են ժողովրդին ֆռռացնելու իրենց մեթոդները։ Կարծում եմ, որ ըննդիմությունը կոնկրետանալու մեծ խնդիր ունի, որովհետև վերացական ու ամպագոռգոռ հայտարարություններից ավել բան մինչ օրս ըննդիմությունը չի իրականացրել։ Անձամբ ես մետաքաղաքական վերլուծություններ ու հուզական քննադատական ելույթներ լսելու ցանկություն այլևս բացարձակապես չունեմ։
Կուկ ջան, 5000 դրամով ձայնը վաճառելու խնդիրն էլ պիտի լիներ ընդդիմության օրակարգում
Էս խնդիրը մշտապես եղել ա օրակարգում ու դու դա պետք է իմանայիր:
Այլ հարց է, թե ինչ ռեսուրսներ ունի ընդդիմությունն այդ խնդիրը լուծելու համար: Այ այստեղ դու էլի գիտես որ շատ քիչ ռեսուրսներ ունի, հաշվի առնելով օրինակ եթերի բացակայությունը (մենակ չասես գնանք Հանրայինի կաբելները կտրենք), բայց նախընտրում ես երկար ու բարակ «վերլուծություններ» անել:
Էս խնդիրը մշտապես եղել ա օրակարգում ու դու դա պետք է իմանայիր:
Այլ հարց է, թե ինչ ռեսուրսներ ունի ընդդիմությունն այդ խնդիրը լուծելու համար: Այ այստեղ դու էլի գիտես որ շատ քիչ ռեսուրսներ ունի, հաշվի առնելով օրինակ եթերի բացակայությունը (մենակ չասես գնանք Հանրայինի կաբելները կտրենք), բայց նախընտրում ես երկար ու բարակ «վերլուծություններ» անել:
Հարգելիս, իսկ ըննդիմությունը երբևէ եթեր ստանալու պահանջ ներկայացրե՞լ է։ Եվրոդատարանը բավարարեց Ա1+–ի հայցը ըդդնեմ ՀՀ կառավարության, ինչու՞ ըննդդիմությունը ցույց չարեց պահանջելու չեղյալ հայտարարել կառավարության օրենքում լրացում կատարելու նախագիծը, որով փաստացի Ա1+-ին «պասլատ» արեցին։ Ինչու՞ Տեր–Պետրոսյանը մերժեց Հ1–ի ու Շանթ–ի եթեր դուրս գալու բոլոր հրավերները։
Ասելի՞ք չուներ։
Հարգելիս, իսկ ըննդիմությունը երբևէ եթեր ստանալու պահանջ ներկայացրե՞լ է։ Եվրոդատարանը բավարարեց Ա1+–ի հայցը ըդդնեմ ՀՀ կառավարության, ինչու՞ ըննդդիմությունը ցույց չարեց պահանջելու չեղյալ հայտարարել կառավարության օրենքում լրացում կատարելու նախագիծը, որով փաստացի Ա1+-ին «պասլատ» արեցին։ Ինչու՞ Տեր–Պետրոսյանը մերժեց Հ1–ի ու Շանթ–ի եթեր դուրս գալու բոլոր հրավերները։
Ասելի՞ք չուներ։
Տեր-Պետրոսյանի եթեր դուրս չգալը մատի փաթաթան սարքելը լավ եղանակ չի: Այստեղ կան տարբեր կարծիքներ: Անձամբ ես ու իմ նման շատերը գտնում են, որ ճիշտ է արել: Միաժամանակ չմոռանանք որ նույն հանրայինի եթերից գովազդի ժամանակ Տեր-Պետրոսյանի խոսքը հնչել է: Ինչ վերաբերվում է նրանց ծախու հաղորդումներին մասնակցելը... ես ինքս չէի ուզի, որ դա լիներ: Այն, որ Տեր-Պետրոսյանն ասելիք միշտ ունի, գիտենք բոլորս: Բայց ինչ էր լինելու այդ հաղորդումներին: Կարուսե՞լ: Լրագրողները նորից գնային լուս ու մութ տարիներ, մազութ ու լիքը ուրիշ անիմաստ բաներ...
Ինչ վերաբերվում է եթեր պահանջելուն, ապա դա օրակարգում միշտ եղել է, Ա1+-ը միշտ եղել է ՀԱԿ ուշադրության կենտրոնում, բայց ավելին անել նրանք չեն կարող: Մենք սովորություն ունենք պահանջելու... ընդ որում պահանջելու, որ ամեն ինչը արվեր մեր քմահաճույքի համաձայն: Ենթադրենք ունենք քաղբանտարկյալներ ու ՀԱԿ-ը նրանց համար հանրահավաք է անում, դա համարելով ամենակարևորը... բայց չէ, Վիշապ ձյան գտնում ա, որ ավելի կարևոր էր եթեր պահանջելը... թեկուզ և հասկանում ա, որ չէին տալու... բայց թող պահանջեր, չէ որ պիտի Վիշապի քմահաճույքը կատարվի:
Իսկ եթերի մասով ՀԱԿ-ն ուներ ենթադրենք կաբելային հեռուստատեսություն հիմնելւո ծրագիր, որը մտադիր էր կյանքի կոչել քաղապետարանում ընտրվելու դեպքում: Չընտրվեց... ինչու՞.. որովհետև մի զգալի հատված թքած ուներ դրա վրա, ձայները 5000-ով վաճառում էին:
Վիշապ ձյա, դու ես ամեն ինչը գիտես: ՈՒղղակի անկարելին պահանջելու կողմնակից ես, իսկ ես էդ առումով ավելի ռեալիստ, թեև ես էլ եմ ռոմանտիկ :)
Վիշապ ջան, հինգ հազարով վաճառվող, անհեռատես մասսային տանել ավտոմատի առաջ կանգնացնելը մեծ ռիսկ ա պահանջում, ինչին ամեն մարդ չէ, որ կգնա: Հլը թող մանուկյան վազգենն էսքան համակիր ունենար, տես քանի պետական կառույց էր ջարդուփշուր արել, քանի հարյուր քաղբանտարկյալ էր ունեցել մինչև էսօր, ու քանի հոգի համակիր մնացած կլիներ իրա շուրջը, արդեն հայաթի բեսեդկում պետքա միտինգ աներ, Մոսկվա Կինոթատրոնի տարածքն էլ չափազանց մեծ կլիներ: Վազգենը 96-ին տենց արեց, դրա համար 98-ին ուրիշը նստեց տեղը: Ասածս ինչ ա՝ էդ քայլին գնալը չափազանց մեծ ռիսկ ա պահանջում, իսկ վրիպումը կլինի մահացու, ոչ ավել, ոչ պակաս:
Չուկ, մի՞թե կարծում ես եթերը այդքան անկարևոր բան է, որ դա միայն իմ քմահաճույքին կարող է բավարարել։ Փաստորեն խնդիրը 5000 դրամով ձայների ծախվելն էր, որը լուծելու համար ՀԱԿ–ը ռեսուրս (եթեր) չուներ մարդկանց պրոպագանդելու իր ծրագրերը, իսկ եթեր չունեցավ, որովհետև մարդիկ 5000 դրամով ձայները վաճառեցին, օղակը փակվեց։ Ու եթեր պահանջելն էլ դա իմ քմահաճույքն է, եթերը երկրորդական հարց է։ Ու պետք չէր պահանջել, որովհետև իշխանությունները մեկ է չէին տալու, բայց կաբելային հեռուստատեսություն կարող է և թույլատրեին։
բայց չէ, Վիշապ ձյան գտնում ա, որ ավելի կարևոր էր եթեր պահանջելը... թեկուզ և հասկանում ա, որ չէին տալու... բայց թող պահանջեր, չէ որ պիտի Վիշապի քմահաճույքը կատարվի:
Չուկ այս քո տրամաբանությամբ փաստորեն մարդիկ ճիշտ են արել, որ 5000 դրամով ծախել են ձայները, որովհետև հասկացել են, որ իրենց ընտրածը մեկ էլ չի անցնելու։
Ես քո ռեալիզմից գլուխ չեմ հանում։
Չուկ, մի՞թե կարծում ես եթերը այդքան անկարևոր բան է, որ դա միայն իմ քմահաճույքին կարող է բավարարել։ Փաստորեն խնդիրը 5000 դրամով ձայների ծախվելն էր, որը լուծելու համար ՀԱԿ–ը ռեսուրս (եթեր) չուներ մարդկանց պրոպագանդելու իր ծրագրերը, իսկ եթեր չունեցավ, որովհետև մարդիկ 5000 դրամով ձայները վաճառեցին, օղակը փակվեց։ Ու եթեր պահանջելն էլ դա իմ քմահաճույքն է, եթերը երկրորդական հարց է։ Ու պետք չէր պահանջել, որովհետև իշխանությունները մեկ է չէին տալու, բայց կաբելային հեռուստատեսություն կարող է և թույլատրեին։
Չուկ այս քո տրամաբանությամբ փաստորեն մարդիկ ճիշտ են արել, որ 5000 դրամով ծախել են ձայները, որովհետև հասկացել են, որ իրենց ընտրածը մեկ էլ չի անցնելու։
Ես քո ռեալիզմից գլուխ չեմ հանում։
Խոսքերի սխալ վերլուծում :)
Ոչ մի օղակ չի փակվում:
Էսօր պարզ ա մի բան, որ մենակ հանրահավաքը խնդիր չի լուծում, բայց դա անհրաժեշտ գործոն ա: Առանց հանրահավաքի անհնար ա: Միաժամանակ պարզ ա, որ ինչքան էլ հանրահավաք անենք, եթե չեն տա, թեև դա կարևորագույն հարցերից մեկն ա: Դրա համար ՀԱԿ-ը զբաղված ա ոչ միայն հանրահավքներով, այլև այլ գործունեությամբ, որոնց մեջ են մտնում, մասնավորապես վերջին շրջանի շրջանային հավաքները:
Իմ տրամաբանությամբ խիստ սխալ էր 5000-ով վաճառվելը, բայց ի տարբերություն քեզ ես դրանում մեղավոր ոչ թե ՀԱԿ-ին եմ տեսնում, որը սխալ քաղաքականություն տարավ, այլ լրիվ այլ, օբյեկտիվ գործոններ: Հեռուստատեսություն ՀԱԿ-ի օրակարգում մշտապես եղել ա, այլ հարց որ ինչ-ինչ հանգամանքներից ելնելով ոչ առաջին պլանում:
Ինչ վերաբերվում է Ա1+-ին, ապա նորից հիշեցնեմ, որ այս ամսվա կեսերին ՀՀ-ի Եվրոդատարանի որոշումը չիրականացնելու հարցը քննվելու է նախարարների խորհրդում:
Վիշապ ջան, հինգ հազարով վաճառվող, անհեռատես մասսային տանել ավտոմատի առաջ կանգնացնելը մեծ ռիսկ ա պահանջում, ինչին ամեն մարդ չէ, որ կգնա: Հլը թող մանուկյան վազգենն էսքան համակիր ունենար, տես քանի պետական կառույց էր ջարդուփշուր արել, քանի հարյուր քաղբանտարկյալ էր ունեցել մինչև էսօր, ու քանի հոգի համակիր մնացած կլիներ իրա շուրջը, արդեն հայաթի բեսեդկում պետքա միտինգ աներ, Մոսկվա Կինոթատրոնի տարածքն էլ չափազանց մեծ կլիներ: Վազգենը 96-ին տենց արեց, դրա համար 98-ին ուրիշը նստեց տեղը: Ասածս ինչ ա՝ էդ քայլին գնալը չափազանց մեծ ռիսկ ա պահանջում, իսկ վրիպումը կլինի մահացու, ոչ ավել, ոչ պակաս:
Կներես, չեմ հասկանում թե ինչ ես ասում։ Հանրահավանքեր ու երթեր էս ժողովուրդը արել է չէ՞։ Ուզում ես ասել, հենց բան պահանջեր, ավտոմատներով հնձելու՞ էին։ Խելոք լեկցիա էին լսում, դրա համար չհնձեցի՞ն։ Բա ցույց անելու իմաստը ո՞րն է։
…Դրա համար ՀԱԿ-ը զբաղված ա ոչ միայն հանրահավքներով, այլև այլ գործունեությամբ, որոնց մեջ են մտնում, մասնավորապես վերջին շրջանի շրջանային հավաքները:
Վերին շրջանի շրջանային հավաքները դրանք հանրահավանքե՞ր են, թե այլ գործունեություն։:esim
Իմ տրամաբանությամբ խիստ սխալ էր 5000-ով վաճառվելը, բայց ի տարբերություն քեզ ես դրանում մեղավոր ոչ թե ՀԱԿ-ին եմ տեսնում, որը սխալ քաղաքականություն տարավ, այլ լրիվ այլ, օբյեկտիվ գործոններ: Հեռուստատեսություն ՀԱԿ-ի օրակարգում մշտապես եղել ա, այլ հարց որ ինչ-ինչ հանգամանքներից ելնելով ոչ առաջին պլանում:
Ոչ թե սխալ էր, այլ մասսայական քրեական հանցագործություններ էին Չուկ, որ համար այդ 5000 դրամանոց մարդիկ ինձ թվում է հիմա էլ չեն զղջում։ Չգիտեն թե ինչ են կորցրել, այ դրա համար։ Որտեղի՞ց պիտի իմանան։
Ինչ վերաբերվում է Ա1+-ին, ապա նորից հիշեցնեմ, որ այս ամսվա կեսերին ՀՀ-ի Եվրոդատարանի որոշումը չիրականացնելու հարցը քննվելու է նախարարների խորհրդում: Հա, Իշ Ալլահ։
Վերին շրջանի շրջանային հավաքները դրանք հանրահավանքե՞ր են, թե այլ գործունեություն։:esim
Հանդիպումներ պիտի գրեի: Այլ գործունեություն էր, բայց դա միայն մի օրինակն է:
Ոչ թե սխալ էր, այլ մասսայական քրեական հանցագործություններ էին Չուկ, որ համար այդ 5000 դրամանոց մարդիկ ինձ թվում է հիմա էլ չեն զղջում։ Չգիտեն թե ինչ են կորցրել, այ դրա համար։ Որտեղի՞ց պիտի իմանան։
Արի ռեալ խոսենք:
Ոչ թե էսպիսի մեկնաբանություններով սահմանափակվենք, այլ տրամաբանենք:
Կարո՞ղ ես որևէ մեթոդ առաջարկել այդ գիտակցությունը տեղ հասցնելու, բացի ակցիաներից ու հետևողական տարվող քարոզչության միջոցով աստիճանաբար տեղ հասցնելուց: Մասնավորապես ՀԱԿ ակտիվիստ երիտասարդների ու քո տարբերությունն այն է, որ առաջինները որոշակի գործողություններ են անում այդ գիտակցությունը հասարակության հնարավորին չափ ներկայացուցիչների հասցնելու համար, դու մեղադրում ես, որ ոչ մեկը չի անում: Նույնը ընդհանուր ՀԱԿ-ի մասին: Այլ կերպ ասած մեկը փորձում է անի ու անում է, դու՝ միայն քննադատում եմ: Ի դեպ ես չեմ ակնարկում, որ դու էլանես կամ որ պետք է անես, չնայած դա շատ լավ կլիներ: Ես ընդամենը ասում եմ, որ ՀԱԿ-ն ու նրա ակտիվիստները այդ բեռն իրենց ուսերին վերցրել են, իսկ քեզ առաջարկում եմ ավելի արդյունավետ տարբերակ առաջարկել, եթե գիտես, եթե նման միտք ունես:
Խնդրում եմ հեռսուտատեսության օրինակը նորից մեջ չքցել: Ես ինքս կողմնակից եմ դրան, այդ հարցը նույն ՀԱԿ-ում բազում անգամներ քննվել է ու անհրաժեշտ պահին, համապատասխան ռեսուրս լինելու դեպքում վստահ եմ, որ կարվի:
Հա, Իշ Ալլահ։
Հիշեցնեմ, որ ԵԽ նախարարների կոմիտեն եվրոդատարանի որոշումների կատարման ընթացքը քննելու ֆունկցիա ունի, և նաև այս մարմնի առաջիկայում Ա1+-ի հարցը քննարկելով է պայմանավորված ՀՀ իշխանությունների զգուշավորությունը:
Կներես, չեմ հասկանում թե ինչ ես ասում։ Հանրահավանքեր ու երթեր էս ժողովուրդը արել է չէ՞։ Ուզում ես ասել, հենց բան պահանջեր, ավտոմատներով հնձելու՞ էին։ Խելոք լեկցիա էին լսում, դրա համար չհնձեցի՞ն։ Բա ցույց անելու իմաստը ո՞րն է։
Արել է, իհարկե արել է, և էլի է անելու, պահանջել է և շարունակում է պահանջել ավազակապետության հրաժարականը: Ծեծում են, ջարդում են, փակում են, կրակում են: Մարտի մեկին ի՞նչ էին արել, որ եկան ծեծեցին, ջարդեցին, վերջում ել գնդակահարեցին, պակեցին, վախացրին, լռեցրին: Է պահանջում էին, հո ուրիշ բան չէին անում. տասը օր խախանդ միտինգ ու երթ էին անում, ոչ մեկի վրով չէին քայլում, ոչ մեկի դուռը չէին ջարդում, ոչ մեկին չէին ծեծում, բա նրանք ինչի՞ եկան ջարդեցին կրակեցին: Նշանակում ա՝ վտանգ էին չէ՞ տեսնում էդ խաղաղ միտինգներից, որ վտանգ չտեսնեին, հո հիմար չէին, որ գային տենց քաք ուտեին: Հմա էդ նույն պահանջելու տակտիկան շարունակվում ա, ձևերն ա փոխվել: Հմա ինչի՞ են Նիկոլին պահում, Սասունին պահում, մյուսներին պահում, իզուր տեղը ուզում են քաբանտարկյալ բառը մի քանի անգամ ավել լսե՞ն, չէ չէ՞, ուրեմն իրանց տենց ա չէ՞ պետք, ուրեմն իրանց խնգարումե ն չէ՞, ուրեմն ազատ արձակելն իրանց համար վտանգ ա չէ՞ ենթադրում: Լիքը քայլեր են անում իշխանություններն ընդդեմ ՀԱԿ-ի, սա նշանակում ա, որ ՀԱԿ-ը լիքը բան ա անում ընդդեմ իշխանությունների, հակառակ դեպքում կստացվի, որ իշխանությունները ոչնչին հակահարված են տալիս, բայց տենց չի լինում, հակահարվածը հարվածի պատասխան ա լինում, աննպատակ չի լինում:
Վիշապ ջան, հինգ հազարով վաճառվող, անհեռատես մասսային տանել ավտոմատի առաջ կանգնացնելը մեծ ռիսկ ա պահանջում, ինչին ամեն մարդ չէ, որ կգնա: Հլը թող մանուկյան վազգենն էսքան համակիր ունենար, տես քանի պետական կառույց էր ջարդուփշուր արել, քանի հարյուր քաղբանտարկյալ էր ունեցել մինչև էսօր, ու քանի հոգի համակիր մնացած կլիներ իրա շուրջը, արդեն հայաթի բեսեդկում պետքա միտինգ աներ, Մոսկվա Կինոթատրոնի տարածքն էլ չափազանց մեծ կլիներ: Վազգենը 96-ին տենց արեց, դրա համար 98-ին ուրիշը նստեց տեղը: Ասածս ինչ ա՝ էդ քայլին գնալը չափազանց մեծ ռիսկ ա պահանջում, իսկ վրիպումը կլինի մահացու, ոչ ավել, ոչ պակաս:
Եթե մարդկությունը գնացած լիներ այդ տրամաբանությամբ, այն դեռ ծառների վրայի կապիկ կլիներ:
Կյանքը պայքար է, Հաղթում է նա, ով ավելի հանդուգն է, քաջ ու պատրաստ զոհողողությունների: Մի անգամ էս կայքում արդեն նշել էի Ջեֆֆեսրսոնի հայտնի միտքը-կրկրնվեմ- "եթե ապահովությունը գերադասեցիր ազատությանը, ոչ մեկը կունենաս, ոչ էլ մյուսը":
Վազգենը պարտվեց ոչ թե այն պատճառով որ չափառ կոտրեց /կորտրվեց/, այլ որովհետև, չգնաց մինչև վերջ: ԼՏՊ-ն պարտվեց հենց նույն պատճառով:
Հաղթողները առաջին հերթին մեթոդապես են ադեկվատ լինում: Կարևորը հաղթելն է, հաղթողներին չեն դատում: Պարտվածներն են, որ սխալ են հանվում, և եթե կենդանի մնացին, բանտերում են ապրում:
Էդ միայն հայկական տրամաբանությամբ են ՍՍ ու ՌՔ-ն սրիկա: Մնացած աշխարհի կարծիքով նրանք ընդամենը հայաստանում հաղթածներն են: Եվ դրա մեջ ճշմարտության կարգին դոզա կա:
Եթե մարդկությունը գնացած լիներ այդ տրամաբանությամբ, այն դեռ ծառների վրայի կապիկ կլիներ:
Կյանքը պայքար է, Հաղթում է նա, ով ավելի հանդուգն է, քաջ ու պատրաստ զոհողողությունների: Մի անգամ էս կայքում արդեն նշել էի Ջեֆֆեսրսոնի հայտնի միտքը-կրկրնվեմ- "եթե ապահովությունը գերադասեցիր ազատությանը, ոչ մեկը կունենաս, ոչ էլ մյուսը":
Վազգենը պարտվեց ոչ թե այն պատճառով որ չափառ կոտրեց /կորտրվեց/, այլ որովհետև, չգնաց մինչև վերջ: ԼՏՊ-ն պարտվեց հենց նույն պատճառով:
Հաղթողները առաջին հերթին մեթոդապես են ադեկվատ լինում: Կարևորը հաղթելն է, հաղթողներին չեն դատում: Պարտվածներն են, որ սխալ են հանվում, և եթե կենդանի մնացին, բանտերում են ապրում:
Էդ միայն հայկական տրամաբանությամբ են ՍՍ ու ՌՔ-ն սրիկա: Մնացած աշխարհի կարծիքով նրանք ընդամենը հայաստանում հաղթածներն են: Եվ դրա մեջ ճշմարտության կարգին դոզա կա:
Մենակ գլխիս ու պոչկեքիս չխփեք, դրանցից թուլ եմ::ok
Տրամաբանական ընթացքը ճիշտ է, մի քանի թերացումներով.
Չափառներ կոտրելը Վազգենին բերեց անօրինական դաշտ, որի պարագայում գրեթե անհնար էր մինչև վերջ գնալը, եթե անգամ տեղն ուրիշը լիներ:
Տեր-Պետրոսյանը, իսկ ավելի ճիշտ ՀԱԿ-ը դեռևս չի պարտվել ու էդպիսի միտումներ ցույց չի տալիս, քանի որ իր ընթացքից չի շեղվել ու շարունակում է պայքարը: Հանդգնությունն ու համարձակությունը չափառներ կոտրելով չեն որոշվում: Շատ ավելի կարևոր գործոններ կան, ինչպիսիք են հաստատակամությունը, նվիրվածությունը, սկզբունքայնությունը, որոնք բոլորը մեր շարժման դեպքում առկա են: Մնացածը ժամանակի խնդիր է, մի ամսվա թե 20 տարվա էական չէ: Միայն խելացնորները, իրականում, կարող են մի քանի օրում ստացվող հաղթանակ պատկերացնել, իսկ լուրջ մասսան գիտի երկարատև պայքարի իմաստը, նշանակությունն ու կարևորությունը:
Եթե մարդկությունը գնացած լիներ այդ տրամաբանությամբ, այն դեռ ծառների վրայի կապիկ կլիներ:
Կյանքը պայքար է, Հաղթում է նա, ով ավելի հանդուգն է, քաջ ու պատրաստ զոհողողությունների: Մի անգամ էս կայքում արդեն նշել էի Ջեֆֆեսրսոնի հայտնի միտքը-կրկրնվեմ- "եթե ապահովությունը գերադասեցիր ազատությանը, ոչ մեկը կունենաս, ոչ էլ մյուսը":
Վազգենը պարտվեց ոչ թե այն պատճառով որ չափառ կոտրեց /կորտրվեց/, այլ որովհետև, չգնաց մինչև վերջ: ԼՏՊ-ն պարտվեց հենց նույն պատճառով:
Հաղթողները առաջին հերթին մեթոդապես են ադեկվատ լինում: Կարևորը հաղթելն է, հաղթողներին չեն դատում: Պարտվածներն են, որ սխալ են հանվում, և եթե կենդանի մնացին, բանտերում են ապրում:
Էդ միայն հայկական տրամաբանությամբ են ՍՍ ու ՌՔ-ն սրիկա: Մնացած աշխարհի կարծիքով նրանք ընդամենը հայաստանում հաղթածներն են: Եվ դրա մեջ ճշմարտության կարգին դոզա կա:
Անկեղծ ասած՝ մանրամասնությամբ չեմ ուսումնասիրել մարդկության պատմությունը, մարդկության զարգացման փուլերը, դրա ընթացքը, բայց ասեմ մի բան: Եթե այս մասին խոսեինք 89 թվականին, հարգելի Բիձա, դու, ամենայն հավանականության, նույն բանն էիր ասելու, այնինչ, երկու տարուց ստիպված էիր լինելու հասկանալ, որ սխալվել ես, որ թերագնահատել ես մարդկությանը, անտեղյակ ես մարդկության պատմությանը, նրա զարգացման փուլերն այնքան էլ լավ չես ուսումնասիրել, կամ այդ մասին արտահայտվել ես առանց ուսումնասիրելու:
Անկեղծ ասած՝ մանրամասնությամբ չեմ ուսումնասիրել մարդկության պատմությունը, մարդկության զարգացման փուլերը, դրա ընթացքը, բայց ասեմ մի բան: Եթե այս մասին խոսեինք 89 թվականին, հարգելի Բիձա, դու, ամենայն հավանականության, նույն բանն էիր ասելու, այնինչ, երկու տարուց ստիպված էիր լինելու հասկանալ, որ սխալվել ես, որ թերագնահատել ես մարդկությանը, անտեղյակ ես մարդկության պատմությանը, նրա զարգացման փուլերն այնքան էլ լավ չես ուսումնասիրել, կամ այդ մասին արտահայտվել ես առանց ուսումնասիրելու:
իրավիճակը ամենեվին էլ նույնը չի 89 ու հիմա: ինչ ոև եղավ այն ժամանակ, նույնը չըսպասես որ կլինի հիմա:
հիմա իրավիճակը այնպիսին է, որ հակառակը, Սերոժը ամեն օր ավելի ու ավելի է ամրանում: դա չտեսնելը քո գործն է: Իսկ այն ժամանակ ամեն օր ավելի ու ավելի էր թուլանում ՍՍՀՄ-ի ղեկավարությունը:
Եթե մարդկությունը գնացած լիներ այդ տրամաբանությամբ, այն դեռ ծառների վրայի կապիկ կլիներ:ՈՒ մարդը երբեք ել ծառերի վրա կապիկ չի եղել։
Կյանքը պայքար է, Հաղթում է նա, ով ավելի հանդուգն է, քաջ ու պատրաստ զոհողողությունների: Հիմա կառավարության գլուխ կանգնած են Հայաստանի ամենա քաջ .ուժեղ ու հանդուգն մարդի՞կ։
Հիմա կառավարության գլուխ կանգնած են Հայաստանի ամենա քաջ .ուժեղ ու հանդուգն մարդի՞կ։
Դա հեչ էլ պարտադիր չի: լինում է որ /Սերոժի ու Քոչի նման/ սողալով ու քաման մտնելով հելնում են քիչ քիչ վերև ու մանրից գրավում են իշխանությունը:
Բայց նրանց տապալելու համար պետք է բավականին քաջություն ու կամք:
Բայց նրանց տապալելու համար պետք է բավականին քաջություն ու կամք: նաև՝ համբերություն ու ժամանակ։
իրավիճակը ամենեվին էլ նույնը չի 89 ու հիմա: ինչ ոև եղավ այն ժամանակ, նույնը չըսպասես որ կլինի հիմա:
հիմա իրավիճակը այնպիսին է, որ հակառակը, Սերոժը ամեն օր ավելի ու ավելի է ամրանում: դա չտեսնելը քո գործն է: Իսկ այն ժամանակ ամեն օր ավելի ու ավելի էր թուլանում ՍՍՀՄ-ի ղեկավարությունը:
Ինչո՞վ է ամրանում, Թուրքիայի հետ սահման բացելու մասին բարբաջանքները հայլուրանման հաղորդումներով տարածելո՞վ, Ղարաբաղի հարցից Ղարաբաղին ամբողջովին դուրս նետելով հանդերձ նրա փոխարեն հարցեր լուծելո՞վ, թե՞ Ազատության Հրապարակն անժամկետ ավերակի վերածելով: Ծիծաղելի է նույնիսկ: Եթե ամրանում է, ապա ինչո՞վ է պայմանավորված քաղբանտարկյալների գոյությունը, ինչո՞ւ են ազատությունից զրկում անմեղ քաղաքացիներին, ինչո՞ւ են ամեն 20-30 հոգանոց ակցիայի դիմաց ուղարկում երկու անգամ ավելի քանակով հաստավիզ այն դեպքում, երբ ակցիայի մասնակիցներն ընդամենը 18-19 տարեկան աղջիկներ են: Ինչի՞ն են հակահարված տալիս, ի՞նչ ունեն մտածելու: Թող եղած քաղբանտարկյալներին էլ ազատ արձակեն, որ էլ ոչ ոք էդ մասով խոսելու նյութ չունենա:
Ինչո՞վ է ամրանում, Թուրքիայի հետ սահման բացելու մասին բարբաջանքները հայլուրանման հաղորդումներով տարածելո՞վ, Ղարաբաղի հարցից Ղարաբաղին ամբողջովին դուրս նետելով հանդերձ նրա փոխարեն հարցեր լուծելո՞վ, թե՞ Ազատության Հրապարակն անժամկետ ավերակի վերածելով: Ծիծաղելի է նույնիսկ: Եթե ամրանում է, ապա ինչո՞վ է պայմանավորված քաղբանտարկյալների գոյությունը, ինչո՞ւ են ազատությունից զրկում անմեղ քաղաքացիներին, ինչո՞ւ են ամեն 20-30 հոգանոց ակցիայի դիմաց ուղարկում երկու անգամ ավելի քանակով հաստավիզ այն դեպքում, երբ ակցիայի մասնակիցներն ընդամենը 18-19 տարեկան աղջիկներ են: Ինչի՞ն են հակահարված տալիս, ի՞նչ ունեն մտածելու: Թող եղած քաղբանտարկյալներին էլ ազատ արձակեն, որ էլ ոչ ոք էդ մասով խոսելու նյութ չունենա:
սովետ կոչված հրեշը իր ամենաամուր տարիներին ուներ բազում քաղբանտարկյալներ, իսկ մասնավորապես 1965-ի խաղաղ ցույցի մասնակիցներին էլ մինիմում 15 սուտկա պահեց բանտերում:
սովետ կոչված հրեշը իր ամենաամուր տարիներին ուներ բազում քաղբանտարկյալներ, իսկ մասնավորապես 1965-ի խաղաղ ցույցի մասնակիցներին էլ մինիմում 15 սուտկա պահեց բանտերում:
15 սուտկեն էսօրվա համար թիվ չի, եղբայր: Էսօրվա դրությամբ 15 սուտկեն նույնիսկ հացադուլի համար թիվ չի, ինչի՞ մասին ես խոսում: Հայաստանում մեկ շաբաթվա մեջ երկու անգամ իշխանափոխություն եղավ, դրանից անցել ա ընդամենը մեկուկես տարի, ու Հայաստանն էսօր կարող է ամո՞ւր լինել: Զավեշտի է նման: 2008 թվականի փետրվվարի 26-ին իշխանությունն անցավ տեր-Պետրոսյանին խաղաղ ճանապարհով՝ ժողովրդի կամքով, ասել է թե՝ սահմանադրական ճանապարհով, 4 օր անց արդեն նախկին իշխանությունները զիված հեղաշրջում կատարեցին՝ իշխանությունը բռնի կերպով խլելով իրական տիրոջից՝ ժողովրդից: Այսքանից և ոչ մեկը ժխտման ենթակա չէ, և այսքանն իմանալով հանդերձ պնդել, թե այսօր իշխանություններն ամուր դիրքերում են գտնվում, կատարյալ զավեշտ է, համեցեք այստեղ (http://www.akumb.am/showthread.php?t=26653):
murmushka
05.09.2009, 19:12
գիտեք ինչն է ինձ դուր գալիս,
որ մեկ է մեր հանրահավաքը արթնացնում է, սթափեցնում, անգամ մի լավ թափ տալիս բոլորին, նույնիսկ նրանց, ովքեր արթնանում են գոռալու համար, որ ոչնչի չեք հասնի
հանրահավաքի հիմնական կարևոր նպատակներից մեկն էլ, իմ կարծիքով, հենց դա է
ուրեմն մենք հանսում ենք մեր նպատակին
իսկ մեր նպատակը երբեք զուտ իշխանափոխությունը չի եղել, մենք կերտում ենք մեր ԱԶԱՏ ԱՆԿԱԽ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ;)
քիչ մնաց մոռանայի
մեկ է ՀԱՂԹԵԼՈՒ ԵՆՔ
Տրամաբանական ընթացքը ճիշտ է, մի քանի թերացումներով.
Չափառներ կոտրելը Վազգենին բերեց անօրինական դաշտ, որի պարագայում գրեթե անհնար էր մինչև վերջ գնալը, եթե անգամ տեղն ուրիշը լիներ:
Տեր-Պետրոսյանը, իսկ ավելի ճիշտ ՀԱԿ-ը դեռևս չի պարտվել ու էդպիսի միտումներ ցույց չի տալիս, քանի որ իր ընթացքից չի շեղվել ու շարունակում է պայքարը: Հանդգնությունն ու համարձակությունը չափառներ կոտրելով չեն որոշվում: Շատ ավելի կարևոր գործոններ կան, ինչպիսիք են հաստատակամությունը, նվիրվածությունը, սկզբունքայնությունը, որոնք բոլորը մեր շարժման դեպքում առկա են: Մնացածը ժամանակի խնդիր է, մի ամսվա թե 20 տարվա էական չէ: Միայն խելացնորները, իրականում, կարող են մի քանի օրում ստացվող հաղթանակ պատկերացնել, իսկ լուրջ մասսան գիտի երկարատև պայքարի իմաստը, նշանակությունն ու կարևորությունը:
Ես ավելի վստահում եմ Ջեֆֆերսոնի տեսակետին, քան լուրջ մասսայի:
Ինչո՞վ է ամրանում, Թուրքիայի հետ սահման բացելու մասին բարբաջանքները հայլուրանման հաղորդումներով տարածելո՞վ, Ղարաբաղի հարցից Ղարաբաղին ամբողջովին դուրս նետելով հանդերձ նրա փոխարեն հարցեր լուծելո՞վ, թե՞ Ազատության Հրապարակն անժամկետ ավերակի վերածելով: Ծիծաղելի է նույնիսկ: Եթե ամրանում է, ապա ինչո՞վ է պայմանավորված քաղբանտարկյալների գոյությունը, ինչո՞ւ են ազատությունից զրկում անմեղ քաղաքացիներին, ինչո՞ւ են ամեն 20-30 հոգանոց ակցիայի դիմաց ուղարկում երկու անգամ ավելի քանակով հաստավիզ այն դեպքում, երբ ակցիայի մասնակիցներն ընդամենը 18-19 տարեկան աղջիկներ են: Ինչի՞ն են հակահարված տալիս, ի՞նչ ունեն մտածելու: Թող եղած քաղբանտարկյալներին էլ ազատ արձակեն, որ էլ ոչ ոք էդ մասով խոսելու նյութ չունենա:
Ոնց տեսնում եմ դու դեմ ես գերազանցող ուժի կիրառմանը: Օրինակ ասում ես, թե ինչու են աղջկեքի դեմ 2 անգամ ավել հաստավիզ հանում:
Բայց ես էլ հանդիպակած հարցը տամ, ՍՍ-ն ինչ իմանա որ 18-19 տարեկան աղջկերքի հետևում 18-19 տարեկան տղերք կանգնած չեն լինի՞: Իրենք իրենց մենտալիտետով են շարժվում, ինչքան էլ բացատրես, մեկ է բան չեն հասկանալու:
Իսկ եթե դու դժգոհ ես, թե աղջկեքի դեմ ինչու են հաստավիզ տղա հանում, Դա լուրջ հարց է:
Ինչքան գիտեմ Էդ էշերը դեռ չեն հասցրել անհրաժեշտ քանակի հաստավիզ աղջիկ բուծել, դրա համար էլ միշտ ըսենց խայտառակ են ըլնում:
Ուրեմն որ սենց առանց քաշվելու արտահայտվում եք, ես էլ իմ կարծիքն ասեմ. 5000 դրամով աճուրդի ելնող ժողովրդին բազմաթիվ արտոնված հանրահավաքներ են անհրաժեշտ: 5000 դրամի թանկագին խաթեր համար մի ամբողջ հինգ տարի ստորացվելու հեռանկարը տեսնելով հանդերձ, այդ քայլին գնալը՝ գիտակցաբար կամ ոչ, դա նորմալ երևույթ չի, դրա դեմն առնելը ամիսների խնդիր չի, դրան հասնելու համար մի մեծ համակարգ է աշխատել տարիներով, մի ամբողջ պետության կարողության զգալի մաս է վատնվել դրան հասնելու համար, և ինչպե՞ս կարելի է դեմն առնել մի քանի ամսում: Լևոնը եկավ նստեց, ի՞նչ օգուտ: Էդ 5000 դրամանոց մասսան հասկանալու ա, որ էլ չի՞ կարելի վաճառել սեփական իրավունքը, մարդ լինելու աստվածատուր շնորհը: Իհարկե ոչ: Վաղն էլ Լևոնն ա իրանց 5000 բաժանելով ընտրություն կեղծելու, Լևոնը չլինի, մեկ ուրիշը լինի, էդ մեկ ուրիշն ա գնելու էդ մասսային: Ժամանակ ա պետք, որ էդ երևույթները հասկանան, որ մեկ տարի ստորացվելու, ոչ արժանապատիվ կյանք վարելու, գոյությունը մի կերպ պահպանելով ապրելու, իրենց երեխաների ապագայի համար ոչ մի դրական հեռանկար չտեսնելով ապերլու գինն ընդամենը 1000 դրամ է, եթե բաժանենք ամիսների մեջ, ապա մեկ ամսվա համար նույնիսկ հազար դրամ չի հասնում: Սրանք եթե մնացին նույն մտածելակերպին, էս դեպքում ի՞նչ կապ ունի՝ Լևոնն ա, թե սերժը: Ի՞նչ կապ ունի՝ Ղարաբաղի հարցը ոնց կլուծվի, ի՞նչ կապ ունի՝ Թուրքիայի սահմանը կբացվի, թե՝ չէ: Մի խոսքով՝ էս ա, ուրիշ տարբերակ չկա, ինչքան էլ ուզում ա տհաճ լինի, ձանձրացնող ու ինչ որ տեղ անհեռանկար:
Կուկ ջան, սաղ լավ ես ասում: Հիամ սենց հարց: Որն է մեր/շարժման նպատակը ? Կառուցել իդեալական հասարակություն, որի ամեն անդամ, կամ գոնե ճնշող մեծամասնությունը լիարժեք հասկանում է կոլեկտիվ/հասարակական օպտիմալ ընտրության օգտակարությունը երկարաժամկետ կտրվածքում ու վեր է կանգնում իր նեղ անձանական/այսօրեկանա շահերից ? Եղբայր, սա ուտոպիա է: Սենց հասարակություններ չկան: Հասրակությունն ուզում է արագ, կոնկրետ ու հրանավորինս մեծ օգուտ` իր կողմից նվազագույն ծախսերով: Եթե մենք հիմա միտինգներով ուզում ենք դաստիարակչական աշխատանքով զբաղվել ու դզմզել էս մեր հասարակությունը, եղբայր, ուրեմն պատրաստավենք միտինգները մտցնել բարձրագույն կրթության ծրագրի մեջ, որպես պարտադիր առարկա, երկու ամիսը մեկ պարտադիր միտինգի հաճախելով, ու երեք տարի հետո էլ քննություն - կոնսպեկտ ԼՏՊ վերջին քսան ելույթների տեքստերից:
Եղբայր, մեր հասարակության հիմնական խնդիրը նա է, որ ինքը առավոտից իրիկուն կյանքում, հեռուստատեսությամբ, ամեն տեղ տեսնում է, որ իր իշխանություններն ամեն ինչ գնում ու վաճառում են: Ինչի ինքը չպիտի վաճառվի ? Մենք հիմա նորմալ հասարակություն կառուցելու ճանապարհին ունենք կոնկրետ խոչընդոտ` ներկա իշպանությունները: Ու մենք ուզում ենք էտ խոչընդոտից ազտավել դաստիարակչական աշխատանքով: Էն էլ կիսապտ պռատ աշխատանքով, քանի որ հերթական քարոզին ներկայանում են ավելի ու ավելի քիչ ուսանողներ:
Ես տենց դեպ չգիտեմ պատմության մեջ, որ հասարակության ինքանագիտակցության մակարդակը ինքն իրան բարձրանա ու հանկարծ հասարակությունը գիտակցի, որ ինքը պիտի չվաճառվի: Բոլոր հեղափոխություններն արվել են հենց այդ կիսագրագետ հասարակության ձեռքերով, ու հետո հենց այդ կիսագրագետների համար էլ գրագետները կառուցել են նորմալ պետություն: Ու հետո նորմալ պետությունը ստիպել է կիսագրագետներին հասկանալ իր իրավունքները: Ուրիշ կերպ ուղղակիչի լինում:
Միայն խելացնորները, իրականում, կարող են մի քանի օրում ստացվող հաղթանակ պատկերացնել, իսկ լուրջ մասսան գիտի երկարատև պայքարի իմաստը, նշանակությունն ու կարևորությունը:
Էդ մի քանի օրվա խոսակցությունը պատմականորեն սկսվել է 5-րդ դարում: Վերջին անգամ այն սկսվել է ամենուշը 1999 թվի պառլամենտական ընտրությունների օրերին, և ավելի մեծ թափ ստացել մեր օրերում :
Դե մոտակա 20 տարիներին էլ էդ մի քանի օրը մեզ էն օրն են գցելու որ ես սուս::o
Ինչո՞վ է ամրանում, Թուրքիայի հետ սահման բացելու մասին բարբաջանքները հայլուրանման հաղորդումներով տարածելո՞վ, Ղարաբաղի հարցից Ղարաբաղին ամբողջովին դուրս նետելով հանդերձ նրա փոխարեն հարցեր լուծելո՞վ, թե՞ Ազատության Հրապարակն անժամկետ ավերակի վերածելով: Ծիծաղելի է նույնիսկ: Եթե ամրանում է, ապա ինչո՞վ է պայմանավորված քաղբանտարկյալների գոյությունը, ինչո՞ւ են ազատությունից զրկում անմեղ քաղաքացիներին, ինչո՞ւ են ամեն 20-30 հոգանոց ակցիայի դիմաց ուղարկում երկու անգամ ավելի քանակով հաստավիզ այն դեպքում, երբ ակցիայի մասնակիցներն ընդամենը 18-19 տարեկան աղջիկներ են: Ինչի՞ն են հակահարված տալիս, ի՞նչ ունեն մտածելու: Թող եղած քաղբանտարկյալներին էլ ազատ արձակեն, որ էլ ոչ ոք էդ մասով խոսելու նյութ չունենա:
Կուկ ջան, չգիտեմ ինչով ա ամրանում: Կարող ա պրոտեիններ ու վիտամիններ են ուտում ու ամեն օր զալում շատնգա են բարձրացնում: Բայց փաստը մնում է փաստ - իրանք իշխանության են: Իրանք մեզ էսօր ներկայացնում են հայ-թուրքական ու ղարաբաղյան բանակցություններում: Իրանք էսօր մեր համար ճակատագրական որոշումներ են ընդունում: Իրանք բյուջե են սարքում, հարկեր են հավաքում, ծախսեր են կատարում, թալանում են, գնումե ն կազինո, ու սենց բաներ: Մի կողմ թողնենք մեր եզրակացությունները, թե վախեցած են դրա համար էլ աղջիկների դեմ հաստավիզների են ուղարկում: Ինչ ունեն էն էլ ուղարկում են, ու ոնց կարում են նենց էլ իրենց իշխանությունը պահում են: Մարդիկ ուղղակի են հասկացել սահմանադրության "սեփականությունն անձեռնմխելի է" դրույթը: Մարդիկ պաշտպանումեն իրենց սեփականությունը:
։Հիմա կառավարության գլուխ կանգնած են Հայաստանի ամենա քաջ .ուժեղ ու հանդուգն մարդի՞կ։
Քաջ, ուժեղ և հանդուգն-ը չի ենթադրում նաև ազնիվ. Այդ որակները կարող են նաև չհամատեղվել.
One_Way_Ticket
05.09.2009, 20:36
Հիմա կառավարության գլուխ կանգնած են Հայաստանի ամենա քաջ .ուժեղ ու հանդուգն մարդի՞կ։
Այս մասին ես արդեն ուրիշ թեմայում ասել եմ: Հայաստանը փակ համակարգ չէ: Այսօր կառավարության գլխին կանգնած են Ռուսաստանին ամենաձեռնտու մարդիկ:
Այս մասին ես արդեն ուրիշ թեմայում ասել եմ: Հայաստանը փակ համակարգ չէ: Այսօր կառավարության գլխին կանգնած են Ռուսաստանին ամենաձեռնտու մարդիկ:
Չգիտեմ թե համակարգ ասելով դու ինչ ի նկատի ունես: Եթե համակարգ ասելով ի նկատի ունենանք պետությունը, ապա Հայաստանը իր բոլոր պարամետրերով խիստ փակ է: Այն շատ ավելի նման է չափառ քաշած հսկողության տակ եղած ճամբարի, քան պետության:
Մյուս կողմից էլ, այդ մարդիկ դրածո չեն, իրենք են վերցրել իշխանությունը և արդեն վերցնելուց հետո, նոր իրենց աչքաչափով քաղաքականություն են վարում դրսերում:
Չգիտեմ թե համակարգ ասելով դու ինչ ի նկատի ունես: Եթե համակարգ ասելով ի նկատի ունենանք պետությունը, ապա Հայաստանը իր բոլոր պարամետրերով խիստ փակ է: Այն շատ ավելի նման է չափառ քաշած հսկողության տակ եղած ճամբարի, քան պետության:
Ես էլ մի քիչ հեռու գնամ - եթե պետություն ասելով ի նկտաի ունենանք Հայաստանը, ապա Հայաստանը իր բոլոր պարամետրերով հեռու է դասական իմաստով պետություն լինելուց, որ բաց կամ փակ լինի:
Հայաստանը էս պահին մի քանի հոգու ցեխ ա (արտադրամաս), որը շահագործում են մինչև վերջին շուռուպը: Չնայած արդեն ցեխից էլ բան չի մնացել, բոստան ա - կեսի վրա յոնջայա ցանած. մյուս կեսի վրա էլ քյալամ:
Կներեք օֆֆտոպի համար - արա գոնե ֆուտբոլ խաղալ իմանայինք: Նեմե'ց, հեռացի'ր:
Ես էլ մի քիչ հեռու գնամ - եթե պետություն ասելով ի նկտաի ունենանք Հայաստանը, ապա Հայաստանը իր բոլոր պարամետրերով հեռու է դասական իմաստով պետություն լինելուց, որ բաց կամ փակ լինի:
Հայաստանը էս պահին մի քանի հոգու ցեխ ա (արտադրամաս), որը շահագործում են մինչև վերջին շուռուպը: Չնայած արդեն ցեխից էլ բան չի մնացել, բոստան ա - կեսի վրա յոնջայա ցանած. մյուս կեսի վրա էլ քյալամ:
Էդ երկու դաշտի արանքում էլ ասֆալտ ա աերոպորտ գնալ-գալու ու գաիշնիկների կանգնելու համար:
One_Way_Ticket
05.09.2009, 21:22
Զատո կարգին շախմատ ենք խաղում ;)
Զատո կարգին շախմատ ենք խաղում ;)
Բա էդ ասֆալտով հենց մեր շախմատիստներից ոմանք էլ են աերոպորտ գնում գալիս, բա ոնց:
…
Արի ռեալ խոսենք:
Ոչ թե էսպիսի մեկնաբանություններով սահմանափակվենք, այլ տրամաբանենք:
Կարո՞ղ ես որևէ մեթոդ առաջարկել այդ գիտակցությունը տեղ հասցնելու, բացի ակցիաներից ու հետևողական տարվող քարոզչության միջոցով աստիճանաբար տեղ հասցնելուց: Մասնավորապես ՀԱԿ ակտիվիստ երիտասարդների ու քո տարբերությունն այն է, որ առաջինները որոշակի գործողություններ են անում այդ գիտակցությունը հասարակության հնարավորին չափ ներկայացուցիչների հասցնելու համար, դու մեղադրում ես, որ ոչ մեկը չի անում: Նույնը ընդհանուր ՀԱԿ-ի մասին: Այլ կերպ ասած մեկը փորձում է անի ու անում է, դու՝ միայն քննադատում եմ: Ի դեպ ես չեմ ակնարկում, որ դու էլանես կամ որ պետք է անես, չնայած դա շատ լավ կլիներ: Ես ընդամենը ասում եմ, որ ՀԱԿ-ն ու նրա ակտիվիստները այդ բեռն իրենց ուսերին վերցրել են, իսկ քեզ առաջարկում եմ ավելի արդյունավետ տարբերակ առաջարկել, եթե գիտես, եթե նման միտք ունես:
Խնդրում եմ հեռսուտատեսության օրինակը նորից մեջ չքցել: Ես ինքս կողմնակից եմ դրան, այդ հարցը նույն ՀԱԿ-ում բազում անգամներ քննվել է ու անհրաժեշտ պահին, համապատասխան ռեսուրս լինելու դեպքում վստահ եմ, որ կարվի:
Հիշեցնեմ, որ ԵԽ նախարարների կոմիտեն եվրոդատարանի որոշումների կատարման ընթացքը քննելու ֆունկցիա ունի, և նաև այս մարմնի առաջիկայում Ա1+-ի հարցը քննարկելով է պայմանավորված ՀՀ իշխանությունների զգուշավորությունը:
Չուկ ջան արի ռեալ խոսենք: Ես գեղացի միամիտ մարդ, ու թե էսքան ժամանակ ՀԱԿ-ի երիտասարդների կողմից ես ինչ-որ գիտակցություն եմ ստացել, ու չեմ ասում, ամոթ ինձ: Էդ գիտակցությունը հավայի բան է, էդ Նիկոլի ու մյուսների պոպուլիստական լոլոներն են, որ տակը ընդդիմության լիդերների երկչոտությունն ու թուլությունը չերևա: Էդ գիտակցությունը երբեք էլ տեղ չի հասնի, էդ գիտակցությանը գալու համար մարդիկ 20 տարի դաստիարակվում են, 10 տարի կրթություն են ստանում մնացած կյանքն էլ ապրում են դառը փորձերով: Էդ գիտակցությունը միայն իշխանությունը կարող է սերմանել օրենքով խրելով մինչև բուգը, թե քանի տոկոսն է հետո ջոկում օրենքի իմաստը, քանիսը չէ, էդ արդեն երկրորդական խնդիր է:
Հիմա արի սարեր-ձորեր չընկնենք: Լիքը մարդ պատրաստակամ գալիս ու հավաքվում էր, թե գիտակցություն ունեին, թե չունեին չգիտեմ, բայց այդ լիքը մարդիկ կարող էին կոնկրետ պահանջներ դնել ու ժամկետներ դնել ցույցերի տեսքով, հետո թե կցրեին կամ կգյուլեին, թե պահանջները կբավարարեին այլ խնդիր էր, բայց դա չարվեց, փոխարենը մարդիկ հուզական ելույթներ ու դասախոսություն լսեցին ցրվեցին տուն, ու հիմա դու կրկին շարունակում ես գիտակցության մասին քո «ռեալիստական» լեկցիաները այստեղ:
ՀԱԿ-ը ողջ ժողովդրի էներգիան չկարողացավ օգտագործել, իսկ դու երիտասարդների ծանր բեռից ես խոսում, գիտակցությունից ես խոսում, որը էդպես էլ նվաստիս ուղեղը չմտավ, երևի ճամփին ծախել են, պիվա-միվա են խմել ՀԱԿ-ի ակտիվիստ երիտասարդները:
One_Way_Ticket
05.09.2009, 21:34
Չգիտեմ թե համակարգ ասելով դու ինչ ի նկատի ունես: Եթե համակարգ ասելով ի նկատի ունենանք պետությունը, ապա Հայաստանը իր բոլոր պարամետրերով խիստ փակ է: Այն շատ ավելի նման է չափառ քաշած հսկողության տակ եղած ճամբարի, քան պետության:
Մյուս կողմից էլ, այդ մարդիկ դրածո չեն, իրենք են վերցրել իշխանությունը և արդեն վերցնելուց հետո, նոր իրենց աչքաչափով քաղաքականություն են վարում դրսերում:
Համակարգը աբստրակտ հասկացություն է, այն սահմանել ես չեմ պատրաստվում: Միայն կասեմ, որ եթե ուրիշ երկրները չխառնվեին Հայաստանի ներքին գործերին (հենց դա էլ անվանում եմ փակ համակարգ), ապա դեռ հարց է, թե ով այսօր կլիներ իշխանության գլխին:
Այս մասին ես արդեն ուրիշ թեմայում ասել եմ: Հայաստանը փակ համակարգ չէ: Այսօր կառավարության գլխին կանգնած են Ռուսաստանին ամենաձեռնտու մարդիկ:Հարգելիս Ռուսաստանի թմբուկին չէ. թէ ով կնստի այստեղ ղեկավար.ինքը լավ գիտի. որ ով էլ նստի ՝պիտի գնա ՙԻր դուռը՚
Համակարգը աբստրակտ հասկացություն է, այն սահմանել ես չեմ պատրաստվում: Միայն կասեմ, որ եթե ուրիշ երկրները չխառնվեին Հայաստանի ներքին գործերին (հենց դա էլ անվանում եմ փակ համակարգ), ապա դեռ հարց է, թե ով այսօր կլիներ իշխանության գլխին:
One_Way ջան, աշխարհում չկա մի երկիր, որի գործերին չփորձեն միջամտել ուրիշները:
Նորմալ պետության գործն է ոչ թե ենթարկվել այդ միջամտություններին, այլ իր շահերը հետապնդել:
Ես կարծում եմ, որ հիմա էս իշխանությունն ավելի շատ ինքն է իրեն առաջարկում, քան իրեն ստիպելով են կզացնում
Ոնց տեսնում եմ դու դեմ ես գերազանցող ուժի կիրառմանը: Օրինակ ասում ես, թե ինչու են աղջկեքի դեմ 2 անգամ ավել հաստավիզ հանում:
Բայց ես էլ հանդիպակած հարցը տամ, ՍՍ-ն ինչ իմանա որ 18-19 տարեկան աղջկերքի հետևում 18-19 տարեկան տղերք կանգնած չեն լինի՞: Իրենք իրենց մենտալիտետով են շարժվում, ինչքան էլ բացատրես, մեկ է բան չեն հասկանալու:
Իսկ եթե դու դժգոհ ես, թե աղջկեքի դեմ ինչու են հաստավիզ տղա հանում, Դա լուրջ հարց է:
Ինչքան գիտեմ Էդ էշերը դեռ չեն հասցրել անհրաժեշտ քանակի հաստավիզ աղջիկ բուծել, դրա համար էլ միշտ ըսենց խայտառակ են ըլնում:
Թեկուզ հետևն էլ տղեք կանգնած լինեն, լիքը, հարյուրներով, եթե ասում եք՝ ամուր են, նշանակում ա՝ վախենալու տեղ չունեն, էլ ինչի՞ են մի թեթև ծնգոցի վրա հավաքվում, ինչո՞ւմն ա կայանում խուճապը, ո՞րն ա դրա պատճառը: Անկապ տեղը ուզում են շուխուռ անե՞ն, ձև չի, չեմ հավատում, հաստատ էդքան հիմար չեն: Իրանց ձեռ ա տալիս խախանդ վիճակը, իսկ 15-20 հոգանոց ցույցը իրանց ամրությանը պետքա որ չվնասի, եթե վնասում ա, ուրեմն ամուր չեն:
Թեկուզ հետևն էլ տղեք կանգնած լինեն, լիքը, հարյուրներով, եթե ասում եք՝ ամուր են, նշանակում ա՝ վախենալու տեղ չունեն, էլ ինչի՞ են մի թեթև ծնգոցի վրա հավաքվում, ինչո՞ւմն ա կայանում խուճապը, ո՞րն ա դրա պատճառը: Անկապ տեղը ուզում են շուխուռ անե՞ն, ձև չի, չեմ հավատում, հաստատ էդքան հիմար չեն: Իրանց ձեռ ա տալիս խախանդ վիճակը, իսկ 15-20 հոգանոց ցույցը իրանց ամրությանը պետքա որ չվնասի, եթե վնասում ա, ուրեմն ամուր չեն:
Կուկ ջան, էդտեղ էդքան խուճապի մեջ չի խնդիրը, ինչքան մի քանի պագոնավորի չափից դուրս վիզ դնելու մեջ, որ տերերին դուր գա, մնա գործին ու շարունակի թալան-մալանից օգտվել: Դրվածքն է իրենը թելադրում, իսկ քեզ թվում է, թե Սերժը սարսափահար զանգում է բազազին ու խնդրում բոլոր միջոցներով արգելակել 15-20 հոգու առաջխաղացումը հյուսիսային պողոտայի հարավ-արևմտյան լանջով դեպի նախագահի նստավայր…
Թեկուզ հետևն էլ տղեք կանգնած լինեն, լիքը, հարյուրներով, եթե ասում եք՝ ամուր են, նշանակում ա՝ վախենալու տեղ չունեն, էլ ինչի՞ են մի թեթև ծնգոցի վրա հավաքվում, ինչո՞ւմն ա կայանում խուճապը, ո՞րն ա դրա պատճառը: Անկապ տեղը ուզում են շուխուռ անե՞ն, ձև չի, չեմ հավատում, հաստատ էդքան հիմար չեն: Իրանց ձեռ ա տալիս խախանդ վիճակը, իսկ 15-20 հոգանոց ցույցը իրանց ամրությանը պետքա որ չվնասի, եթե վնասում ա, ուրեմն ամուր չեն:
Կուկ ջան, համակարգը ինքը իրան իներցիայով պահում ա: Անկապ շուխուռ չի - մտածում են չթողնեն համբռգեն, հենց սկզբից դեմն առնեն: Կամ ասնեք վախեցած են, մեզ դրանից ինչ: Իրանք վաղեցած են, հարձակվում են ծեծում են, մենք վախեցած չենք, դուխներս տեղն ա, ծեծ ենք ուտում ու սուս ու փոսւ միտինգ ենք անու: Խոսքի ինչ ?? Արդեն են էլ չեմ ջոգում ինչ եմ գրում:
Կուկ ջան, սաղ լավ ես ասում: Հիամ սենց հարց: Որն է մեր/շարժման նպատակը ? Կառուցել իդեալական հասարակություն, որի ամեն անդամ, կամ գոնե ճնշող մեծամասնությունը լիարժեք հասկանում է կոլեկտիվ/հասարակական օպտիմալ ընտրության օգտակարությունը երկարաժամկետ կտրվածքում ու վեր է կանգնում իր նեղ անձանական/այսօրեկանա շահերից ? Եղբայր, սա ուտոպիա է: Սենց հասարակություններ չկան: Հասրակությունն ուզում է արագ, կոնկրետ ու հրանավորինս մեծ օգուտ` իր կողմից նվազագույն ծախսերով: Եթե մենք հիմա միտինգներով ուզում ենք դաստիարակչական աշխատանքով զբաղվել ու դզմզել էս մեր հասարակությունը, եղբայր, ուրեմն պատրաստավենք միտինգները մտցնել բարձրագույն կրթության ծրագրի մեջ, որպես պարտադիր առարկա, երկու ամիսը մեկ պարտադիր միտինգի հաճախելով, ու երեք տարի հետո էլ քննություն - կոնսպեկտ ԼՏՊ վերջին քսան ելույթների տեքստերից:
Եղբայր, մեր հասարակության հիմնական խնդիրը նա է, որ ինքը առավոտից իրիկուն կյանքում, հեռուստատեսությամբ, ամեն տեղ տեսնում է, որ իր իշխանություններն ամեն ինչ գնում ու վաճառում են: Ինչի ինքը չպիտի վաճառվի ? Մենք հիմա նորմալ հասարակություն կառուցելու ճանապարհին ունենք կոնկրետ խոչընդոտ` ներկա իշպանությունները: Ու մենք ուզում ենք էտ խոչընդոտից ազտավել դաստիարակչական աշխատանքով: Էն էլ կիսապտ պռատ աշխատանքով, քանի որ հերթական քարոզին ներկայանում են ավելի ու ավելի քիչ ուսանողներ:
Ես տենց դեպ չգիտեմ պատմության մեջ, որ հասարակության ինքանագիտակցության մակարդակը ինքն իրան բարձրանա ու հանկարծ հասարակությունը գիտակցի, որ ինքը պիտի չվաճառվի: Բոլոր հեղափոխություններն արվել են հենց այդ կիսագրագետ հասարակության ձեռքերով, ու հետո հենց այդ կիսագրագետների համար էլ գրագետները կառուցել են նորմալ պետություն: Ու հետո նորմալ պետությունը ստիպել է կիսագրագետներին հասկանալ իր իրավունքները: Ուրիշ կերպ ուղղակիչի լինում:
Տրիբուն ջան, էս ամբողջը հասկանալի ա. հիմա դու ասում ես՝ նորմալ հասարակության համար խոչընդոտ ունենք՝ իշանություններն են, համաձայն եմ, մարդկանց ստրկացրել են, ու էնքան են ստրկացրել, որ էդ մարդիկ արդեն չեն ջոկում, որ իրանք ստրուկ են, իրանք գիտեն թե մի հատ անգրագետ հաստավզի մոտ ախռանա ըլնելը, մի հատ լավ համարներով սև շուշեքով Պռադո քշելուց, զալում տրինաժոռ ծռելուց, շաուրմա ուտելուց ու վզի ծալքերը ակումբի վարկանիշների պես ավելացնելուց լավ կյանք չկա: Ղարաբաղը ծախելու մեջ վնաս չկա, որտև մեկա իրանք Ղարաբաղ չեն գնում հանգստանալու, թող սևանի ջուրը չբարձրանա, որ իրանց տերերի օբյեկտները վարի չգնա, թե չէ իրանց են ուղարկելու, ասեն գնացեք էդ ջուրը խմեք, թող ջրի մակարդակը մի երկու մետր իջնի: Էս ա, դե հիմա սրանց հավաքի բեր միտինգի, գնանք նախագահականի դուռը քացով բացենք: Չի լինելու: Վաղը ուրիշն ա էդ նույներին հավաքելու գա էդ նույն դուռը բացի: Իսկ էն հանգիստ, խելոք, սուսուփուս, խեղճ ժողովրդին չես կարա տանես ավտոմատի դեմը կանգնացնես, չեն գա, կփախնեն: Մենք փոքր պետություն ենք, մի բուռ ժողովրդով՝ կիսատ-պռատ, ինչքան մարդով դուրս գանք, երկու էդքան ռուս զինվոր կկանգնի դեմներս կկրակի: Կամ էդ հաստավզերը կկանգնեն կկրակեն, ի՞նչ ա էլ էոր, զաթո շեֆը դրա համար կպարգևատրի՝ մի երկու շաբաթ քֆուր չի տա, չի չափալախի, կթողի մեկումեջ էլ «ախպերս»-ով դիմի տղեքի մոտ, իրան լավ զգա: Պետքա քիչ-քիչ քարուքանդ անել, պետքա հարմարացնել արտաքին քաղաքականության իրադարձությունների հետ, պետքա նենց իրադարձություններ լինեն, որ տարբեր տեսակի, որակի մարդիկ ու չմարդիկ հասկանան, որ վիճակի հետույքային ա, ոչ թե հայլուրային:
Թեկուզ հետևն էլ տղեք կանգնած լինեն, լիքը, հարյուրներով, եթե ասում եք՝ ամուր են, նշանակում ա՝ վախենալու տեղ չունեն, էլ ինչի՞ են մի թեթև ծնգոցի վրա հավաքվում, ինչո՞ւմն ա կայանում խուճապը, ո՞րն ա դրա պատճառը: Անկապ տեղը ուզում են շուխուռ անե՞ն, ձև չի, չեմ հավատում, հաստատ էդքան հիմար չեն: Իրանց ձեռ ա տալիս խախանդ վիճակը, իսկ 15-20 հոգանոց ցույցը իրանց ամրությանը պետքա որ չվնասի, եթե վնասում ա, ուրեմն ամուր չեն:
Կուկ ջան, բայց մի էջ առաջ, 50 գրառման մեջ Տրիբունը պատասխանել էր, որ
"Մի կողմ թողնենք մեր եզրակացությունները, թե վախեցած են դրա համար էլ աղջիկների դեմ հաստավիզների են ուղարկում: Ինչ ունեն էն էլ ուղարկում են, ու ոնց կարում են նենց էլ իրենց իշխանությունը պահում են: Մարդիկ ուղղակի են հասկացել սահմանադրության "սեփականությունն անձեռնմխելի է" դրույթը: Մարդիկ պաշտպանումեն իրենց սեփականությունը"
Սրանից լավ տեսականորեն քո հարցին պատասխանելը դժվար է:
Կարող եմ այլ կերպ էլ ձևակերպել- օրինակ
Սրանք զորք, դատախազ, սպեցնազ, սափրագլուխ ու խելքից դուս միլիցա ունեն: Բա դրանք հեչ պրակտիկ պարապմունք չանեն՞ :
Վերջիններիս մոտ ռեֆլեքս են մշակել, հենց ծլնգոց է լինում, դրանք գնում, ծլնգացնողին լացացնում են, որ լացողը զբաղվի արցունք սրբելով, այլ ոչ թե քյալամի կամ յոնջի բոստան մտնի:
Կուկ ջան, էդտեղ էդքան խուճապի մեջ չի խնդիրը, ինչքան մի քանի պագոնավորի չափից դուրս վիզ դնելու մեջ, որ տերերին դուր գա, մնա գործին ու շարունակի թալան-մալանից օգտվել: Դրվածքն է իրենը թելադրում, իսկ քեզ թվում է, թե Սերժը սարսափահար զանգում է բազազին ու խնդրում բոլոր միջոցներով արգելակել 15-20 հոգու առաջխաղացումը հյուսիսային պողոտայի հարավ-արևմտյան լանջով դեպի նախագահի նստավայր…
Վիշապ ջան, սերժը որ ասի՝ մի արեք, մեկա մեր վեջը չի, մենք ամուր ենք, բազազը չի անի, որտև եթե անի, էդ արդեն սերժին դուր չի գա ու ինքը էդ դեպքում կկորցնի իրա բազազի կոչումը: Ամեն ինչ վերահսկողության տակ ա: Կարողա՞ դատավորներն էլ իրանք են որոշում Ջհանգիրյանին թողեն, թե պահեն, ուզում են դուր գան տիրոջը, Ջհանգիրյանին մի երկու օր ավել են պահում: Չէ՛: իրանց ասում են՝ պահի, պահում ա, ծեծի, ծեծում ա: Ու իրանց հեչ ձեռ չի տալիս լարված մթնոլորտը, իարնց հանգիստ վիճակ ա պետք, որ հայլուրթվ հանգիստ դեմ տան ինչ որ պետքա, ոչ թե իզուր տեղը փողոցում մարդ ծեծեն, մեկ էլ Եվրոպայից մի հատ կոլոմբիե գա, ասի՝ օ՜յ, էս ինչ եք անում, չի կարելի, մի հատ էլ սրան փեշով փող տան, որ սիկ*** ըլնի ստուց:
Թեկուզ հետևն էլ տղեք կանգնած լինեն, լիքը, հարյուրներով, եթե ասում եք՝ ամուր են, նշանակում ա՝ վախենալու տեղ չունեն, էլ ինչի՞ են մի թեթև ծնգոցի վրա հավաքվում, ինչո՞ւմն ա կայանում խուճապը, ո՞րն ա դրա պատճառը: Անկապ տեղը ուզում են շուխուռ անե՞ն, ձև չի, չեմ հավատում, հաստատ էդքան հիմար չեն: Իրանց ձեռ ա տալիս խախանդ վիճակը, իսկ 15-20 հոգանոց ցույցը իրանց ամրությանը պետքա որ չվնասի, եթե վնասում ա, ուրեմն ամուր չեն:
Կուկ, դու երևի խառնում ես դիկտատուրան ու դեմոկրատական պետությունը: Ես խոսում էի դիտկատուրական պետության ավելի ամրացման մասին: ինչքան ինքը ամրանում է, այնքան դիկտատուրան ամրանում է:
Դրա համար կան հասարակական ներազդման հայտնի միջոցներ: օրինակ, բռնում են մի անմեղի քացու տակ գցում: հետո անմեղը ոչ մի ձև չի կարողանում ապացուցել որ ինքը անմեղ ա ու մաքսիմում մի լավ ծեծված լինելուց հետո "անմիստիայի" են ենթարկում: դրանից հետո էն տատանվող մասսան /որը կազմում է հասարակության հիմնական մասը, ու որը տատանվում է՝ բողոքի թե չէ/ սկսում է մենակ կուխնիներում ծածուկ բողոքել, իսկ դուրսը մասնակցում է պառադների ու ասում "դառագոյ, լյուբիմիյ Լեոնիդ Իլյիչ" /կամ Սերժ եսիմինչովիչ :D/:
Մի հատ հասարակ շոու արին ու պարզ երևաց որ հասարակության մեծագույն մասի վրա իրանք արդեն ամրացած են: Էտ էսպես ասած "ամրագոտիներն" էին: Որպես տեղեկաք,, քեզ ասեմ որ դա աբսուրդ պահանջ էր /մինչև 30-40 կմ/ժ արագության դեպքում ավելի շատ խանգարող/ ու էտ պահանջը ոչ մեկին դեռ չէր հաջողվել Երևանցուն ստիպել անել: Իսկ Սերոժը էնքան էր ամրացել, որ պրակտիկորեն մի օրվա մեջ բոլորը անցան "ամրագոտու" տակով:
Այ ամրացման համար դատելուց պետք ա սենց բաներին նայել:
Ինչքան էլ ցավալի է, բայց փաստ…
Հ.Գ. իմիջայլոց բառախաղ է ստացվում, բայց ցավալի փաստ էր, որ
Ամրագոտիները հանդիսացան Ամրացման ցուցանիշ -ինդիկատոր:
Վիշապ ջան, սերժը որ ասի՝ մի արեք, մեկա մեր վեջը չի, մենք ամուր ենք, բազազը չի անի, որտև եթե անի, էդ արդեն սերժին դուր չի գա ու ինքը էդ դեպքում կկորցնի իրա բազազի կոչումը: Ամեն ինչ վերահսկողության տակ ա: Կարողա՞ դատավորներն էլ իրանք են որոշում Ջհանգիրյանին թողեն, թե պահեն, ուզում են դուր գան տիրոջը, Ջհանգիրյանին մի երկու օր ավել են պահում: Չէ՛: իրանց ասում են՝ պահի, պահում ա, ծեծի, ծեծում ա: Ու իրանց հեչ ձեռ չի տալիս լարված մթնոլորտը, իարնց հանգիստ վիճակ ա պետք, որ հայլուրթվ հանգիստ դեմ տան ինչ որ պետքա, ոչ թե իզուր տեղը փողոցում մարդ ծեծեն, մեկ էլ Եվրոպայից մի հատ կոլոմբիե գա, ասի՝ օ՜յ, էս ինչ եք անում, չի կարելի, մի հատ էլ սրան փեշով փող տան, որ սիկ*** ըլնի ստուց:
Չէ Կուկ ջան, Սերժը մի անգամ ասել ա "պահում ենք իշխանությունը, համ ինձ ա պետք համ ձեզ ա ձեռ տալիս": Մնացածն արդեն իներցիայով արվում ա: Ջհանգիրյանի դատը հատուկ դեպք ա: Էս դեպքում կարող ա Սերժը մեկ ու մեջ էլ զանգում ա գլխավոր դատախազին ու դատարանի նախագահին, ու ձեռի հետ ասում ա սենց արեք կամ նենց արեք: Բայց մնացած բոլոր ման մունր դեպքերում ավազակապետություն/համակարգը ինքը իրա հասկակացած ու իմացած ձևով ինքը իրան պահում ա: Ու էտ ձևերից մեկն էլ հաստավիզներին ջահել երեխեքի վրա լարելն ա:
Պետքա քիչ-քիչ քարուքանդ անել, պետքա հարմարացնել արտաքին քաղաքականության իրադարձությունների հետ, պետքա նենց իրադարձություններ լինեն, որ տարբեր տեսակի, որակի մարդիկ ու չմարդիկ հասկանան, որ վիճակի հետույքային ա, ոչ թե հայլուրային:
Կուկ ջան, կարող ա ճիշտ ես: Բայց էս պահին մենք քիչ-քիչ ոչ մի բան էլ քարուքանդ չենք անում: Ընդհակառակը ավելի ենք ամրացնում ավազակապետությունը: Մենք էս պահին գնալով արտոնված միտինգի, փաստացի լեգիտիմացնում ենք ավազակապետության որոշումները: Նույնը վերաբերվում էր նաև Երևանի ընտրություններին մասնակցելուն: Մասնակցելով մենք ավելի ենք ամրացրել իրենց դիրքերը, ու փոխարենը ոչինչ չենք շահել, բացի "հասարակությունը մեկ անգամ ևս տեսավ իշխանությունների իսկական դեմքը" արդեն ձանձրացնող հայտարարությունից: Վաղը որ միտինգի ժամանակ քաշքշուք լինի, ու մի երկու հոգու ձերբակալեն կամ ծեծեն, մի անգամ էլ կտեսնենք էտ "իսկական դեմքը": Ու ես ուժս ֆիլմեր չեմ սիրում նայել` այլանդակ դեմքերով:
Վիշապ ջան, սերժը որ ասի՝ մի արեք, մեկա մեր վեջը չի, մենք ամուր ենք, բազազը չի անի, որտև եթե անի, էդ արդեն սերժին դուր չի գա ու ինքը էդ դեպքում կկորցնի իրա բազազի կոչումը: Ամեն ինչ վերահսկողության տակ ա: Կարողա՞ դատավորներն էլ իրանք են որոշում Ջհանգիրյանին թողեն, թե պահեն, ուզում են դուր գան տիրոջը, Ջհանգիրյանին մի երկու օր ավել են պահում: Չէ՛: իրանց ասում են՝ պահի, պահում ա, ծեծի, ծեծում ա: Ու իրանց հեչ ձեռ չի տալիս լարված մթնոլորտը, իարնց հանգիստ վիճակ ա պետք, որ հայլուրթվ հանգիստ դեմ տան ինչ որ պետքա, ոչ թե իզուր տեղը փողոցում մարդ ծեծեն, մեկ էլ Եվրոպայից մի հատ կոլոմբիե գա, ասի՝ օ՜յ, էս ինչ եք անում, չի կարելի, մի հատ էլ սրան փեշով փող տան, որ սիկ*** ըլնի ստուց:
Կուկ, տրամաբանությունը չեմ հասկանում, դու ի՞նչ ես ասում, իշխանությունները թույլ են, ու վախենում են, որովհետև համար ամեն տաս հոգանոց պիկետի վրա հարձակվում ծեծում ե՞ն: Ես կասեի ճիշտ հակառակը՝ չեն վախենում, դրա համար էլ ծեծում են, ու ոչ մեկ ծեծողներին պատասխանատվության չի ենթարկում, ժողովուրդն էլ արդեն չի հավաքվում աղջիկների թասիբը պահելու համար մենթերին ինքնադատաստանի ենթարկի… Էս իշխանությունները որպես ավազակների կազմակերպված բանդա լավ էլ ուժեղ են:
Էս իշխանությունները որպես ավազակների կազմակերպված բանդա լավ էլ ուժեղ են:
Համաձայն եմ: Ուղղակի պարզապես ուժեղ չի լինում, լինում ա ուժեղ՝ ինչ-որ մեկից: Իրենք ընդդիմություւնից ուժեղ ե՞ն, թե՞ չէ: Որտև եթե ուժեղ են, ստացվում ա, որ ընդդիմության կոնկրետ էս մեթոդների դեմ ընդվզելը սխալ ա, որտև դրանց հակառակը ուժի մեթոդն ա, ինչը ի սկզբանե դատապարտված ա անհաջողության (ի դեպ՝ համոզված եմ, որ մարտի մեկին հեց նման մի բանի էլ ականատես եղանք): Ինչ-որ բան հաստատ պիտի փոխվի, բայց որ էդ փոփոխությունը ընդդիմության գործողությունների կոշտացումը չպիտի լինի՝ համոզված եմ, որովհետև էսօրվա դրությամբ իշխանությունը բիրտ ուժի տեսանկյունից անհամեմատ ավելի հզոր ա: Հաստավզերն էլ են շատ, ԲՏ մարդասպաններն էլ, գործ կարելու թել-ասեղն էլ իրանց ձեռն ա: Ու ուղղակի մի չնչին առիթ ա պետք՝ էդ ամեն ինչը եռակի ավելի շատ կիրառելու:
Նկատեք, ընդդիմություն եմ ասում, ոչ թե ժողովուրդ: Իմ խորին համոզմամբ՝ իշխանությունը ժողովրդից ուժեղ չի ու չի էլ կարող լինել, եթե ժողովուրդը համակարգված ու մի ուղղությամբ գործի: Ու հենց դրա համար էլ ընդդիմության էսօրվա առաջնային գործը ոչ թե հաստավիզ տփելը պիտի լինի, այլ ժողովրդին ակտիվացնելը: Լավագույն տարբերակը, իհարկե, հեռուստատեսությունը կլիներ, բայց դե սոված վախտ սոխն էլ ա միրգ. մեկ հանրահավաքը զրո հանրահավաքից ավելի լավ ա:
Ամեն դեպքում՝ պայքարը ոչ թե ձողերով ու ոզնիներով պիտի լինի, այլ ինֆորմացիոն (սկզբնական փուլում, համենայն դեպս):
Տրիբուն ջան, էս ամբողջը հասկանալի ա. հիմա դու ասում ես՝ նորմալ հասարակության համար խոչընդոտ ունենք՝ իշանություններն են, համաձայն եմ, մարդկանց ստրկացրել են, ու էնքան են ստրկացրել, որ էդ մարդիկ արդեն չեն ջոկում, որ իրանք ստրուկ են, իրանք գիտեն թե մի հատ անգրագետ հաստավզի մոտ ախռանա ըլնելը, մի հատ լավ համարներով սև շուշեքով Պռադո քշելուց, զալում տրինաժոռ ծռելուց, շաուրմա ուտելուց ու վզի ծալքերը ակումբի վարկանիշների պես ավելացնելուց լավ կյանք չկա: Ղարաբաղը ծախելու մեջ վնաս չկա, որտև մեկա իրանք Ղարաբաղ չեն գնում հանգստանալու, թող սևանի ջուրը չբարձրանա, որ իրանց տերերի օբյեկտները վարի չգնա, թե չէ իրանց են ուղարկելու, ասեն գնացեք էդ ջուրը խմեք, թող ջրի մակարդակը մի երկու մետր իջնի: Էս ա, դե հիմա սրանց հավաքի բեր միտինգի, գնանք նախագահականի դուռը քացով բացենք: Չի լինելու: Վաղը ուրիշն ա էդ նույներին հավաքելու գա էդ նույն դուռը բացի: Իսկ էն հանգիստ, խելոք, սուսուփուս, խեղճ ժողովրդին չես կարա տանես ավտոմատի դեմը կանգնացնես, չեն գա, կփախնեն: Մենք փոքր պետություն ենք, մի բուռ ժողովրդով՝ կիսատ-պռատ, ինչքան մարդով դուրս գանք, երկու էդքան ռուս զինվոր կկանգնի դեմներս կկրակի: Կամ էդ հաստավզերը կկանգնեն կկրակեն, ի՞նչ ա էլ էոր, զաթո շեֆը դրա համար կպարգևատրի՝ մի երկու շաբաթ քֆուր չի տա, չի չափալախի, կթողի մեկումեջ էլ «ախպերս»-ով դիմի տղեքի մոտ, իրան լավ զգա: Պետքա քիչ-քիչ քարուքանդ անել, պետքա հարմարացնել արտաքին քաղաքականության իրադարձությունների հետ, պետքա նենց իրադարձություններ լինեն, որ տարբեր տեսակի, որակի մարդիկ ու չմարդիկ հասկանան, որ վիճակի հետույքային ա, ոչ թե հայլուրային:
Կուկ ջան, հայերիս մոտ մի քանի ֆունդամենտալ հասկացությունների ու պրոցեսների տարընթեռնում, թերա կամ գերագնահատում կա:
Մեզ թվում է, թե սկզբից քաղաքացիական հասարակության ձևավորումն է, հետո նոր դեմոկրատական իշխանության հաստատումը:
Հակը կարծում է, որ դա «սահմանադրական» ճանապարհով պետք է արվի: Էս անգամ չի ստացվի, հաջորդ անգամ կստացվի սկզբունքով: Միտինգ կանենք, էլի կանենք ու էլի կանենք ու յա էշը կսատկի, յա էշատերը:
Մենք հասարակական պրոցեսը դիտարկում ենք ոչ թե որպես դինամիկ, բազմազան պայքարի վիճակ, այլ որպես ստատիկ դոգմա:
Խնդիրը ոչ թե ձևն է, այլ արդյունքը: կարևորը հնին տապալելն է, թե ինչ զիբիլ կլինի նորը դա հիմիկվա խնդիրը չի: Վատը եղավ, դրանց էլ է պետք տապալել, մինչև չձևավորվի ընտրությամբ իշխանություն փոխելու, այլ ոչ թե տապալելու կուլտուրան:
Աստվածաշունչն ասում է, բավարարվիր այսօրվա հոգսերով, Ժողովուրդն էլ ասում է, - լուսը կբացվի, բարին հետը: Անգլիացիք ասում են «Ամեն անգամ -մեկ քայլ»:
Ընդիմախոսներն ասում են, չե, ստոպ, մենք համաձայն չենք սխալ ձևերով իշխանություն վերցնելուն: Որ այդ ձևերով վերցնենք, կդառնանք ՍՍ ու ՌՔ /նաև հին ԼՏՊ/:
Ես բացարձակապես չեմ մեղադրում կամ քննադատում ՀԱԿ-ին: Այն այդքանի էր ընդունակ:
Հարցը այն է, որ հոգոբանորեն ժողովուրդը նման է կնոջ: Նա հաղթողին է ձգտում և հաղթողին ենթարկվում:
Վազգենը 96-ից հետո վերացավ որպես գործիչ ոչ թե այն պատճառով, որ չափառ էր կոտրել, այլ որովհետև մեկ անգամ արդեն պարտված էր եղել: ԼՏՊ-ն էլ այս անգամ չկարողացած կրիտիկական ուժի հասնել ու հաղթել, որովհետև բացի այն որ սահմանափակ էր մեթոդապես շատերը նրա մոտ հին թուլություններ էին տեսնում:
ՌՔ-ն եկավ ու քյասար ասեց, ես եմ Հայաստանիւ աքլորը- պատասխան չեղավ ու դրա համար 12 տարի է, էս է վիճակը:
Իշխանություն վերցնելու խնդիրը մահու և կենաց պայքար է և այն կապ չունի քաղաքակրթական արժեքների հետ: Եթե մեկը պալատական իշխանափոխության է գնում, նա վտանգում է իր կյանքը:
Եթե ժողովուրդը մեկի առաջնորդությամբ դուրս է գալիս ներքին քաղաքական պայքարի, թե ժողովուրդը և թե լիդերը պետք է պատրաստ լինեն զոհողությունների: Եղած իշխանությունը դա միայն ՍՍ չէ, - դա գալուստ է, լֆիկ ու հազար ու մի այլ պնակալեզ: Մարդիկ, որոնք գնում են նոր լիդերի հետ դրանք գալուստի համար հենց իր տեղի համար պայքարողներն են ու գալուստներն պատրաստ են ցանկացած մարդու հոշոտելու: Եթե ՍՍ-ի թշնամին կոնկրետ ԼՏՊ-ն է, ապա գալուստի թշնամին ողջ ընդիմությունն է- մեկ առ մեկ:
Այն որ մարտի մեկին ԼՏՊ-ն նստած հրապարակում ծխամորճ էր ծխում, դա սխալ էր ճիշտ այնպես, ինչպես 1996-ին Վազգենի իր տանը նստելն էր սխալ:
Նրանք պետք է անձնապես պայքարեին ու ցույց տային, որ իրենք էլ են պատրաստ զոհվելու: Հենց հիմա ԼՏՊ-ն կարող է օրը մեջ բացահայտ քֆուր կապել իշխանությունների դեմ, քացով տարբեր լակոտ-լուկուտների դռներ բացել ու կռիվ տալ:
Դա է գործը, այլ ոչ թե են բլեֆը, թե իբր գործերի բաժանում է արված- խոսելը ՀԱԿ-ից, զոհվելը ժողովրդից:
Հասարակությունը պարտավոր է պաշտպանել իր լիդերին, բայց միայն գործող լիդերին և ոչ թե տեսականորեն հնարավորին: Հենց հիմա Նիկոլը ԼՏՊ-ից շատ ավելի լուրջ լիդերացու է, բայց ի տարբերություն, զուրկ է հասարակական պաշտպանությունից:
Կուկ, տրամաբանությունը չեմ հասկանում, դու ի՞նչ ես ասում, իշխանությունները թույլ են, ու վախենում են, որովհետև համար ամեն տաս հոգանոց պիկետի վրա հարձակվում ծեծում ե՞ն: Ես կասեի ճիշտ հակառակը՝ չեն վախենում, դրա համար էլ ծեծում են, ու ոչ մեկ ծեծողներին պատասխանատվության չի ենթարկում, ժողովուրդն էլ արդեն չի հավաքվում աղջիկների թասիբը պահելու համար մենթերին ինքնադատաստանի ենթարկի… Էս իշխանությունները որպես ավազակների կազմակերպված բանդա լավ էլ ուժեղ են:
Բա որ էդ ժողովուրդը նույնիսկ աղջիկների թասիբը չի գալիս պահի, դու էդ ժողովրդով ուզում ես ինչ որ բանի հասնե՞լ, դու էդ ժողովրդին կարաս տանես ավտոմատավոր հաստավզերի դեմ ու վրեքներով առաջ անցնե՞ս: Եթե էդ ա ժողովուրդը, ուրեմն էդ ժողովրդով հեղափոխություն անելուց ձեռ քաշել ա պետք ընդհանրապես:
Կուկ ջան, չգիտեմ ինչով ա ամրանում: Կարող ա պրոտեիններ ու վիտամիններ են ուտում ու ամեն օր զալում շատնգա են բարձրացնում: Բայց փաստը մնում է փաստ - իրանք իշխանության են: Իրանք մեզ էսօր ներկայացնում են հայ-թուրքական ու ղարաբաղյան բանակցություններում: Իրանք էսօր մեր համար ճակատագրական որոշումներ են ընդունում: Իրանք բյուջե են սարքում, հարկեր են հավաքում, ծախսեր են կատարում, թալանում են, գնումե ն կազինո, ու սենց բաներ: Մի կողմ թողնենք մեր եզրակացությունները, թե վախեցած են դրա համար էլ աղջիկների դեմ հաստավիզների են ուղարկում: Ինչ ունեն էն էլ ուղարկում են, ու ոնց կարում են նենց էլ իրենց իշխանությունը պահում են: Մարդիկ ուղղակի են հասկացել սահմանադրության "սեփականությունն անձեռնմխելի է" դրույթը: Մարդիկ պաշտպանումեն իրենց սեփականությունը:
Տրիբուն ջան, հասկացանք՝ անում են ամեն ինչ, որ պահեն, էդ պարզ ա, տենց էլ պետքա լինի, ոչ միայն մարդկային բնազդ ա, բայց էս ժողովուրդը չի հասկանում կամ գոնե թքած ունի Ղարաբաղյան հարցի վրա էլ, հայ-թուրքական, հայ-վրացական հարաբերությունների վրա էլ, ու չգիտի, թե ինչի համար ա գնում, դե ստրկական վիճակում ապրելն էլ տարիներով մտցվել ա ուղեղները, որ լավագույն տարբերակն ա: Եթե էս դարում մարդ կա, որ ասում ա՝ ստրուկների ժամանակ լավ էր, մարդիկ գոնե աշխատում էին, էլ ի՞նչ ես ուզում սրանից ավել, դու սրանց ուզում ես տանես լավ պետություն ունենալու համար կռվելո՞ւ, էն էլ ավտոմատների դե՞մ. չեմ հավատում, աբսուրդ ա, փախնելու են, թքած են ունենալու, ասելու են՝ մի հատ շաուրմա տուր, գնամ պատի տակ իմ համար հանգիստ զխկտվեմ: Գոնե միքիչ պրիմիտիվ բաներից դատարկ գլուխները մտցնել ա պետք՝ տանելուց առաջ, որ չփախնեն, գոնե իմանան, որ դրանից հետո մի հատ չէ, գոնե երկու հատ շաուրմա իրանք կառնեն կուտեն, ոչ թե տերը կշպրտի դեմները, կուտեն:
Չուկ ջան արի ռեալ խոսենք: Ես գեղացի միամիտ մարդ, ու թե էսքան ժամանակ ՀԱԿ-ի երիտասարդների կողմից ես ինչ-որ գիտակցություն եմ ստացել, ու չեմ ասում, ամոթ ինձ: Էդ գիտակցությունը հավայի բան է, էդ Նիկոլի ու մյուսների պոպուլիստական լոլոներն են, որ տակը ընդդիմության լիդերների երկչոտությունն ու թուլությունը չերևա: Էդ գիտակցությունը երբեք էլ տեղ չի հասնի, էդ գիտակցությանը գալու համար մարդիկ 20 տարի դաստիարակվում են, 10 տարի կրթություն են ստանում մնացած կյանքն էլ ապրում են դառը փորձերով: Էդ գիտակցությունը միայն իշխանությունը կարող է սերմանել օրենքով խրելով մինչև բուգը, թե քանի տոկոսն է հետո ջոկում օրենքի իմաստը, քանիսը չէ, էդ արդեն երկրորդական խնդիր է:
Հիմա արի սարեր-ձորեր չընկնենք: Լիքը մարդ պատրաստակամ գալիս ու հավաքվում էր, թե գիտակցություն ունեին, թե չունեին չգիտեմ, բայց այդ լիքը մարդիկ կարող էին կոնկրետ պահանջներ դնել ու ժամկետներ դնել ցույցերի տեսքով, հետո թե կցրեին կամ կգյուլեին, թե պահանջները կբավարարեին այլ խնդիր էր, բայց դա չարվեց, փոխարենը մարդիկ հուզական ելույթներ ու դասախոսություն լսեցին ցրվեցին տուն, ու հիմա դու կրկին շարունակում ես գիտակցության մասին քո «ռեալիստական» լեկցիաները այստեղ:
ՀԱԿ-ը ողջ ժողովդրի էներգիան չկարողացավ օգտագործել, իսկ դու երիտասարդների ծանր բեռից ես խոսում, գիտակցությունից ես խոսում, որը էդպես էլ նվաստիս ուղեղը չմտավ, երևի ճամփին ծախել են, պիվա-միվա են խմել ՀԱԿ-ի ակտիվիստ երիտասարդները:
Վիշապ ձյա, խնդրեցի ռեալանալ, իսկ դու չռեալացար:
Ես քեզ խնդրեցի պարզ ու հասարակ մի բան. եթե այլ եղանակ ունես առաջարկելու, ասա՝ մենք էլ իմանանք: Չասեցիր: Ես քեզ ասեցի, քո ու ՀԱԿ երիտասարդների տարբերությունն էն ա, որ նրանք փորձում են մի բան անել ու անում են, իսկ դե մենակ «վերլուծություններ» ես անում: Դու սրան ինչո՞վ հակադարձեցիր. «վերլուծություններով»: Հիմա ես քեզ ինչ ասեմ: Ասեմ խնձորը խնձորենու վրա ա աճում, ասելու ես «հեռուստատեսություն», ասելու եմ տանձ տանձենու վրա ա աճում, ասելու ես. «չգրոհեցին»:
Ձյաձս, ուրի՞շ ինչ խոսեմ:
Ասենք սենց. տնեցիք լա՞վ են:
Պատասխան. Լևոնը իրա կարեցածը չարեց:
Խնդալու ա ;)
Զավեշտալիներից մեկն էլ էն ա, որ ամենայն հավանականությամբ հանրահավաքին գալու ես... քո տրամաբանությամբ՝ ջուր ծեծելու :))
Բիձա, մի քիչ կարճ գրի, որ տեսնելուց չվախենամ, կարդամ :(
Գնամ ընդմիջման, գամ մյուս գրառումները կարդամ :oy
Բա որ էդ ժողովուրդը նույնիսկ աղջիկների թասիբը չի գալիս պահի, դու էդ ժողովրդով ուզում ես ինչ որ բանի հասնե՞լ, դու էդ ժողովրդին կարաս տանես ավտոմատավոր հաստավզերի դեմ ու վրեքներով առաջ անցնե՞ս: Եթե էդ ա ժողովուրդը, ուրեմն էդ ժողովրդով հեղափոխություն անելուց ձեռ քաշել ա պետք ընդհանրապես:
Այ սրանում լրիվ համաձայն եմ քո հետ:
Դրա համար պայքարը պետք է տարվի մեթոդապես լրիվ նոր ձևերով- ոչ թե միլիոնավորների միտինգներով, այլ փոքր, ամբիցիոզ, իշխանատենչ ջահելների փոքր և գաղտնի խմբերով, որոնք ունակ կլինեն ֆիզիկապես վնասելու ցանկացած պնակալեզի:
Քանի դեռ այս իշխանությունը ֆիզիկապես ցավ չի զգացել, այն չի զիջելու- ցավ զգաց, կկզի, ռուսների դեմ կզելուց էլ բեթար:
Բիձա, մի քիչ կարճ գրի, որ տեսնելուց չվախենամ, կարդամ :(
Գնամ ընդմիջման, գամ մյուս գրառումները կարդամ :oy
Էս գիշերվա կեսին ընդմիջում ես անում՞:o
Համ էլ քո համար չէի գրել: :P
Կուկ ջան, բայց մի էջ առաջ, 50 գրառման մեջ Տրիբունը պատասխանել էր, որ
"Մի կողմ թողնենք մեր եզրակացությունները, թե վախեցած են դրա համար էլ աղջիկների դեմ հաստավիզների են ուղարկում: Ինչ ունեն էն էլ ուղարկում են, ու ոնց կարում են նենց էլ իրենց իշխանությունը պահում են: Մարդիկ ուղղակի են հասկացել սահմանադրության "սեփականությունն անձեռնմխելի է" դրույթը: Մարդիկ պաշտպանումեն իրենց սեփականությունը"
Սրանից լավ տեսականորեն քո հարցին պատասխանելը դժվար է:
Կարող եմ այլ կերպ էլ ձևակերպել- օրինակ
Սրանք զորք, դատախազ, սպեցնազ, սափրագլուխ ու խելքից դուս միլիցա ունեն: Բա դրանք հեչ պրակտիկ պարապմունք չանեն՞ :
Վերջիններիս մոտ ռեֆլեքս են մշակել, հենց ծլնգոց է լինում, դրանք գնում, ծլնգացնողին լացացնում են, որ լացողը զբաղվի արցունք սրբելով, այլ ոչ թե քյալամի կամ յոնջի բոստան մտնի:
Բիձա ջան, Տրիբունի գրածները կարդացել եմ, համարյա բոլորն էլ կարդում եմ, լավ ա գրում, հետաքրքիր ա գրում, ճիշտ բաներ ա գրում, ի տարբերություն շատերի՝ տրամաբանված ա գրում, շատ անգամ լիքը բան եմ սովորում իրա գրածներից, բայց մի առավելություն էլ ես ունեմ. էդ գրածները մի անգամ կարդալով հասկանում եմ:
Լավ չեն վախացնում, կամ էլ չեն կարում լավ վախացնեն: Շարժումը որ կա, էնքանով կա, որ լիքը մարդ հասկանում ա, որ ավտոմատով իշխանություն չեն պահում, որ կարելի ա միքիչ նյարդեր կուտակել, միքիչ խելոք մարդկանց գործի դնել, միքիչ մտածել, տավար մասսայի համար մի փոքր խելք հայթհայթել ու էդ ռեսուրսով ինչ որ բանի հասնել: Էսօրվա դրությամբ շաբաթը միք անի տարբեր ակցիաներ ու բողոքի ցույցեր ա լինում, ե՞րբ էր նման բան եղել: Սա անդադար տևական պայքար ա, սա ժողովրդին կրակի դեմ տանելու այլընտրանքն ա, սա արկածախնդրության, անհեռատեսության այլընտրանքն ա: Եթե տեսնում ես դիմացինդ առանց քո հարձակման, ինքն ա նախահարձակ լինում ֆիզիկապես, ապա միայն հիմար պետք է լինել, որ տեսնելով ֆիզիկական ուժի անհավասարությունը՝ ինքնուրույն նախահարձակ լինել: 96-ին սկի չկրակեցին էլ ժողովրդի վրա, մի երկու հատ օդ դխկցրին, ժողովուրդը գնաց տուն վախը չափելու: Հետո՞: Սենց պայքարել ա՞ լինում: Էսօրվա դրությամբ էդ պայքարից մնացել ա միայն զավեշտը, մի երկու ջարդած քիթը, վազգենի կես տոկոսանոց համակիրները, ես կասեի՝ բարեկամները: Սրան գնա՞նք:
Այ սրանում լրիվ համաձայն եմ քո հետ:
Դրա համար պայքարը պետք է տարվի մեթոդապես լրիվ նոր ձևերով- ոչ թե միլիոնավորների միտինգներով, այլ փոքր, ամբիցիոզ, իշխանատենչ ջահելների փոքր և գաղտնի խմբերով, որոնք ունակ կլինեն ֆիզիկապես վնասելու ցանկացած պնակալեզի:
Քանի դեռ այս իշխանությունը ֆիզիկապես ցավ չի զգացել, այն չի զիջելու- ցավ զգաց, կկզի, ռուսների դեմ կզելուց էլ բեթար:
էս մեթոդոլոգիայով Աֆղանները կզցրի անգլիացուն, սովետին, հիմա էլ ամերիկա ու հետը բոլորին:
Էս մեթոդոլիայով է գործում հյուսիասային կովկասի ու ընդանրապես ամբողջ ասիայի ամենաազատատենչ ժողովուրդը՝ չեչենները: Ու 200 տարուց ավել է, ռուսիը սպանում սպանում է, բայց մեկ ա տակ ա մնում:
Սերոժենք՞ ով դառան, որ սենց մեթոդոլոգիային դիմանան:
Այ սրանում լրիվ համաձայն եմ քո հետ:
Դրա համար պայքարը պետք է տարվի մեթոդապես լրիվ նոր ձևերով- ոչ թե միլիոնավորների միտինգներով, այլ փոքր, ամբիցիոզ, իշխանատենչ ջահելների փոքր և գաղտնի խմբերով, որոնք ունակ կլինեն ֆիզիկապես վնասելու ցանկացած պնակալեզի:
Քանի դեռ այս իշխանությունը ֆիզիկապես ցավ չի զգացել, այն չի զիջելու- ցավ զգաց, կկզի, ռուսների դեմ կզելուց էլ բեթար:
Դե ասա, ասա՝ տեռոր: Համաձայն եմ: Բայց սրանց էն ամենաանկապ դեմքը քսան հատ ավտոյով 80 հատ հաստավիզ ա ման տալիս, էդ տեռոր ասվածը դժվար ա անելը: Նախ պետքա տավար մասսային հասկացնել, որ պետք չի ձգտել ինչ որ իշխանագողի ճտի մոտ հաստավիզ ախռանա աշխատել, որ պետք չի էդ աստիճան ստրականալ, պետք չի երկու կոպեկի համար մտնել դրանց հաստ ու փափուկ մարմնամասերը: Տասը տարի մարդկանց ուղեղները լվացվել ա, համոզել են, ուղեղները մտցրել են, որ դա ճիշտ ա, դա վեհ գաղափար ա՝ ջպի ռույլին նստելը, լավ համարով հեռախոս ունենալը, լավ համարով ավտո ունենալը, էդ համարների գումարումից ստացված թվաքանակի չափով վզին ծալքեր կուտակելը: Տղեքը վիզ են դնում, որ գնան ազգի դավաճանների մոտ թիկնապահ աշխատեն, թիկնապահն էլ հո թիկնապահ չի՝ զուգարանի դուռն էլ պետքա բացենմ, որ մտնի ներս: Վիզ են դնում, որ գնան դրանց անվտանգությունը պահպանեն, իսկ դու ասում ես՝ տեռոր:
96-ին սկի չկրակեցին էլ ժողովրդի վրա, մի երկու հատ օդ դխկցրին, ժողովուրդը գնաց տուն վախը չափելու: Հետո՞: Սենց պայքարել ա՞ լինում: Էսօրվա դրությամբ էդ պայքարից մնացել ա միայն զավեշտը, մի երկու ջարդած քիթը, վազգենի կես տոկոսանոց համակիրները, ես կասեի՝ բարեկամները: Սրան գնա՞նք:
96-ին վախ չափելու ընդիմության լիդեռները գնացին: մինչև անգամ Արշակ Սադոյանը հրապարակավ ասաց, որ ինքը ծեծվելուց ՎԱԽՈՒՄ Է: ինքը գոնե ազնիվ էր…
Իսկ ժողովուրդը էտ ժամանակ "Ազգային" ժողով կոչվող թայֆի գլուխներն էր ջարդում էտ պահին:
Ու ընդիմության մեջ եղած միակ ռիսկով մարդը Հայրիկյանն էր, որ եկավ մտավ մենակ էտ Ազգային Ժողով ու մի հատ էլ չափալախ կերավ Մհերից Սեդրակյան:
Փաստերը պետք է ճիշտ շարել ;)
էս մեթոդոլոգիայով Աֆղանները կզցրի անգլիացուն, սովետին, հիմա էլ ամերիկա ու հետը բոլորին:
Էս մեթոդոլիայով է գործում հյուսիասային կովկասի ու ընդանրապես ամբողջ ասիայի ամենաազատատենչ ժողովուրդը՝ չեչենները: Ու 200 տարուց ավել է, ռուսիը սպանում սպանում է, բայց մեկ ա տակ ա մնում:
Սերոժենք՞ ով դառան, որ սենց մեթոդոլոգիային դիմանան:
Վայ խեղճ ռուսներ, տեռորի են ենթարկվում հա՞: Թե՞ իրանք են արհեստական ձևով սարքում, որ գնան ջարդեն, կողքից չասեն՝ ռուսը ագրեսիվ ա, նախահարձակ ա լինում: Մեկ էլ բուշը տենց խեղճ ու կրակ գնաց մի ամբողջ պետություն վարի տվեց, թագավորին էլ ստորացնելով՝ վրեն թքելով ու միզելով կախեց, եկավ: Հեքիաթներ ա:
Դե ասա, ասա՝ տեռոր: Համաձայն եմ: Բայց սրանց էն ամենաանկապ դեմքը քսան հատ ավտոյով 80 հատ հաստավիզ ա ման տալիս, էդ տեռոր ասվածը դժվար ա անելը: Նախ պետքա տավար մասսային հասկացնել, որ պետք չի ձգտել ինչ որ իշխանագողի ճտի մոտ հաստավիզ ախռանա աշխատել, որ պետք չի էդ աստիճան ստրականալ, պետք չի երկու կոպեկի համար մտնել դրանց հաստ ու փափուկ մարմնամասերը: Տասը տարի մարդկանց ուղեղները լվացվել ա, համոզել են, ուղեղները մտցրել են, որ դա ճիշտ ա, դա վեհ գաղափար ա՝ ջպի ռույլին նստելը, լավ համարով հեռախոս ունենալը, լավ համարով ավտո ունենալը, էդ համարների գումարումից ստացված թվաքանակի չափով վզին ծալքեր կուտակելը: Տղեքը վիզ են դնում, որ գնան ազգի դավաճանների մոտ թիկնապահ աշխատեն, թիկնապահն էլ հո թիկնապահ չի՝ զուգարանի դուռն էլ պետքա բացենմ, որ մտնի ներս: Վիզ են դնում, որ գնան դրանց անվտանգությունը պահպանեն, իսկ դու ասում ես՝ տեռոր:
ասում ես հասկացնել՞ :D
հասարակությունը միայն մի ձև ա հասկանում: Դա վախն է:
կարգին երկրներում վախում են օրենքից: իսկ դիկատատուականում՝ մարդուց: իսկ դիկտատուրայի մեջ եղածներն էլ մի վախ ունեն, եթե դա կա: դա տեռորն է:
Այ սրանում լրիվ համաձայն եմ քո հետ:
Դրա համար պայքարը պետք է տարվի մեթոդապես լրիվ նոր ձևերով- ոչ թե միլիոնավորների միտինգներով, այլ փոքր, ամբիցիոզ, իշխանատենչ ջահելների փոքր և գաղտնի խմբերով, որոնք ունակ կլինեն ֆիզիկապես վնասելու ցանկացած պնակալեզի:
Քանի դեռ այս իշխանությունը ֆիզիկապես ցավ չի զգացել, այն չի զիջելու- ցավ զգաց, կկզի, ռուսների դեմ կզելուց էլ բեթար:
Ճիշտ ես ասում: Հանաքը դեն ճիշտ ես ասում: Այս տիպի պայքարը գրագետ կազմակերպելու դեպքում Սերժենց հաղթել հնարավոր ա էս եղանակով:
Հըբը հետո՞:
Սերժի փոխարեն ակավ Սերժին հաղթած ամբիցիոզ Վալոդիկը, ով ունակ ա ֆիզիկապես վնասելու ուզած ընդդիմացողի ու հիմա էլ ինքը սկսեց կզզցնել սաղին: Հըբը հետո՞ :)
Իսկ էն, որ քո ասածը Սերժենց հաղթելու միակ տարբերակը չէ, անձամբ իմ ու շատերիս համար պարզ է: Ու քաղաքակիրթ, հաստատուն, օրինական պայքարով թեկուզ երկարատև կտրվածքով կարելի ա հասնել դրան, հետևաբար էդ ուղին բռնել ենք:
Եթե առանձին ամբիցիոզների ջարդող-փշրողների խումբ կհավաքվի, թող իրանք էլ իրենց մեթոդով պայքարեն, կարող եք ասենք դու ու Վիշապն էլ իրանց մաս կազմեք, եթե իհարկե ուզեք, մենք էլ ստիպված հիմա էլ ձեր դեմ կպայքարենք, ու ուշ թե շուտ, մեկ է, մեր ուզածին կհասնենք :)
96-ին վախ չափելու ընդիմության լիդեռները գնացին: մինչև անգամ Արշակ Սադոյանը հրապարակավ ասաց, որ ինքը ծեծվելուց ՎԱԽՈՒՄ Է: ինքը գոնե ազնիվ էր…
Իսկ ժողովուրդը էտ ժամանակ "Ազգային" ժողով կոչվող թայֆի գլուխներն էր ջարդում էտ պահին:
Ու ընդիմության մեջ եղած միակ ռիսկով մարդը Հայրիկյանն էր, որ եկավ մտավ մենակ էտ Ազգային Ժողով ու մի հատ էլ չափալախ կերավ Մհերից Սեդրակյան:
Փաստերը պետք է ճիշտ շարել ;)
Վերջը ժողովուրդը գնաց չէ՞: Գանց տուն ու էլ դուրս չեկավ, բա ինչի՞ դուրս չեկավ: Ինչի՞ էր մարտի մեկին Լևոնը վեր ընգել Օպեռայում մենակով, որ մյուս օրը ասեր՝ միտիգ, մարդիկ գային, ոչ թե ասեին՝ դու փախար, մենք ծեծվանք, հիմա ասում ես՝ միտի՞նգ: Այսինքն որ մարտի մեկի ցերեկը հավաքվեցին դեսպանատան մոտ, էդ Լևոնի ճիշտ քայլերն էր, Լևոնի չփախնելն էր, իրա ասածին տեր կանգնելն էր՝ փետրվարի 20-ին ասեց՝ «Կանգնած ե՞ք, մինչև վե՞րջ, ես էլ եմ կանգնած, մինչև վերջ..»: Ու կանգնեց, ժողովուրդն էլ կանգնեց էնքան մինչև կրակեցին, դրանից հետո էլի կանգնում ա, էլի դուրս ա գալիս փողոց, էլի ծեծ ա ուտում, էլի նստում ա, բայց չի լռում: Երբ որ կլռի, կասի՝ համաձայն ենք էս կյանքին, հանդուրժում ենք էս ռեժիմի ապօրինությունները, կասեք՝ սխալ մեթոդ էր:
Վայ խեղճ ռուսներ, տեռորի են ենթարկվում հա՞: Թե՞ իրանք են արհեստական ձևով սարքում, որ գնան ջարդեն, կողքից չասեն՝ ռուսը ագրեսիվ ա, նախահարձակ ա լինում: Մեկ էլ բուշը տենց խեղճ ու կրակ գնաց մի ամբողջ պետություն վարի տվեց, թագավորին էլ ստորացնելով՝ վրեն թքելով ու միզելով կախեց, եկավ: Հեքիաթներ ա:
ի՞նչ ա հեքիաթ: դու գիտես՞ ինչքան զինվոր ա օրական/շաբաթական զոհվում Աֆղանստանում: Էս էտ դեպքերի հետ անկապ Կանադայից մենակ օրական զինվոր է սպանվում:
ասում ես հասկացնել՞ :D
հասարակությունը միայն մի ձև ա հասկանում: Դա վախն է:
կարգին երկրներում վախում են օրենքից: իսկ դիկատատուականում՝ մարդուց: իսկ դիկտատուրայի մեջ եղածներն էլ մի վախ ունեն, եթե դա կա: դա տեռորն է:
Դե եթե հասկացնելը ծիծաղելի ա քո համար, էլ ի՞նչ ունես մտածելու, ինչի՞ համար ես մտահոգվում, ո՞ւմ համար: Եթե կարծումե ս՝ էդքան անասուն ա, էլ ի՞նչ ունես մտածելու, դե անասուն ա էլի, մի օր կմորթեն կվերացնեն:
ի՞նչ ա հեքիաթ: դու գիտես՞ ինչքան զինվոր ա օրական/շաբաթական զոհվում Աֆղանստանում: Էս էտ դեպքերի հետ անկապ Կանադայից մենակ օրական զինվոր է սպանվում:
Ու ինչի՞ ա սպանվում, ո՞վ ա սպանում: Ես չգիտեմ, ես հազիվ ստեղինն եմ իմանում, որտև պաշտոնականը լրիվ ուրիշ ա, պետքա ծանոթով բանով իմանաս, հազիվ էդ եմ իմանում, Աֆղանստանում էլ ծանոթ չունեմ, պաշտոնականին էլ չեմ հավատում: Է մեր մոտ էլ ա լիքը զինվոր սպանվում, ասում են՝ ադրբեջանցիք խփեցին, է հետո՞: Զինվորի տնեցիք էլ ասում են՝ բա ինչի՞ ա դիակի վրա բռնության հետքեր, ասում են՝ որ կրակել են, ընգել գետնին գհլորվել ա, գնում տեսնում են դեպքի վայրը հարթ տարածություն ա, ո՞նց ա գլորվել.. և այլն: Կամ մեկին հոսանքն ա խփում, գնում տեսնում են բռոնւթյան հետքեր կա դիակի վրա: մեկն էլ էս քանի օր առաջ սպանվեց: Անկապ պաշտոնական սուտ լուրերին չեմ անդրադառնում, անհետաքրքիր ա, դրանք իմ ահամար փաստեր չեն:
Եթե տեսնում ես դիմացինդ առանց քո հարձակման, ինքն ա նախահարձակ լինում ֆիզիկապես, ապա միայն հիմար պետք է լինել, որ տեսնելով ֆիզիկական ուժի անհավասարությունը՝ ինքնուրույն նախահարձակ լինել: 96-ին սկի չկրակեցին էլ ժողովրդի վրա, մի երկու հատ օդ դխկցրին, ժողովուրդը գնաց տուն վախը չափելու: Հետո՞: Սենց պայքարել ա՞ լինում: Էսօրվա դրությամբ էդ պայքարից մնացել ա միայն զավեշտը, մի երկու ջարդած քիթը, վազգենի կես տոկոսանոց համակիրները, ես կասեի՝ բարեկամները: Սրան գնա՞նք:
Կուկ ջան, ի տարբերություն քեզ, բիձեքը վատ հասկացող են: Էս մեջբերածը լավ չեմ հասկացել:
Ես երբ եմ ասել ժողովուրդը դուրս գա դեմ-առ դեմ բացահայտ պայքարի՞:
Դեմ -առ -դեմը հիմիկվա պայմաններում իհարկե էշություն է: Ասիմետրիկ լիքը գործ կա: Եթե համեմատելու լինես ընդիմադիր ժողովուրդ- իշխանական պնակալեզ թվային հարաբերակցությունը, ապա կստացվի ամենաքիչը 1000-1: Շատերը կասեն, թե հարաբերակցությունը գոնե 5-10 տոկոս է, բայց այդպես չէ, այդ թաղի խառոշու- ընկերոջ -քավորի ընտանիքը, կամ ստից պաշտոնյաների ընտանիքները որոնք ընտրություններին ստիպված իշխանության թիմից է խաղում, իրականում չեզոք է ամենափոքր իսկ վտանգի դեպքում:
Խնդիրը այդ 0,1 տոկոսին, -իշխանության իսկական հենարանին վախեցնելն է: Այդ 0,1 տոկոսը Հայաստանում կազմում է 2000 մարդ, որը իսկապես պատրաստ է արյուն թափելու:
Հետագա վերլուծությունը եթե անենք, ապա կպարզվի, որ այդ 2000-ն էլ մի 50-100 շեֆի կռիշեքի տակ են և ենթակա են նրանց հրամաններին: Էդ 100-ը վաղուց են իրենց ողջ ունեցվացքը դուրս հանել Հայաստանից: Եթե դրանցից որևէ մեկը վարի գնաց, մյուս 99-ը առնետավազքով են կողմնորոշվելու:
Այսինքն ՍՍ-ի հայաաստանով մեկ տարածած ֆիզիկական տեռորը դա ընդամենը հզորության միմիկրիա է, որը նպատակ ունի վախեցնելու ժողովրդին և ոգևորելու յուրայիններին, թե ինքն է դրության տերը:
Միտինգը շատ վաղուց արդեն վախի աղբյուր չէ: Այն չի աշխատելու, քանի որ նոր մոտեցում չի պահանջում- ոստիկան, սափրագլուխ-ծեծ/ջարդ-դատախազ-բանտ:
Այլ, ասիմետրիկ բան պետք է արվի, որ գործը առաջ գնա:
Դե եթե հասկացնելը ծիծաղելի ա քո համար, էլ ի՞նչ ունես մտածելու, ինչի՞ համար ես մտահոգվում, ո՞ւմ համար: Եթե կարծումե ս՝ էդքան անասուն ա, էլ ի՞նչ ունես մտածելու, դե անասուն ա էլի, մի օր կմորթեն կվերացնեն:
ո՞վ ա անասուն :o դու լրիվ ուրիշ բան ես հասկացել: վախը, դա ոչ միայն անասնական բնազդ է, այլ նաև մարդկային հատկանիշ: հակառակը, ով որ վախ չունի, նա ինչ որ իմաստով աննորմալ է:
հասարակություն երկարաժամկետ կառավարվում է վախի ազդեցության տալ: դա նորություն չէ:
Օրինակ որտեղ կուզես, եվրոպա թե ամերիկա: Ժողովուրդը վախենում է օրենքից: բոլոր էլ ունեն այնպիսի մեքենաներ, որոնք քշելը կայֆ է 200-ի տակ: բայց բոլոր արագընթաց մայրուղիներում մեծ-մեծ գրված է, որ եթե արագություն գերազանցում ես 50կմ/ժ, ապա տուգանքը 10 000 դոլար է:
ու գիտեն/գիտենք որ հերիք է "հերոսություն" անես, վիդեոյով նկարվում ես ու մի երեք րոպեից կանգացնելու են:
…
սա հիմա դու անասունություն ես համարում՞: իսկ ես վախը համարում եմ նորմալ հասարակական կարգուկանոնի պահպանման մեխանիզմ:
Ու ինչի՞ ա սպանվում, ո՞վ ա սպանում: Ես չգիտեմ, ես հազիվ ստեղինն եմ իմանում, որտև պաշտոնականը լրիվ ուրիշ ա, պետքա ծանոթով բանով իմանաս, հազիվ էդ եմ իմանում, Աֆղանստանում էլ ծանոթ չունեմ, պաշտոնականին էլ չեմ հավատում: Է մեր մոտ էլ ա լիքը զինվոր սպանվում, ասում են՝ ադրբեջանցիք խփեցին, է հետո՞: Զինվորի տնեցիք էլ ասում են՝ բա ինչի՞ ա դիակի վրա բռնության հետքեր, ասում են՝ որ կրակել են, ընգել գետնին գհլորվել ա, գնում տեսնում են դեպքի վայրը հարթ տարածություն ա, ո՞նց ա գլորվել.. և այլն: Կամ մեկին հոսանքն ա խփում, գնում տեսնում են բռոնւթյան հետքեր կա դիակի վրա: մեկն էլ էս քանի օր առաջ սպանվեց: Անկապ պաշտոնական սուտ լուրերին չեմ անդրադառնում, անհետաքրքիր ա, դրանք իմ ահամար փաստեր չեն:
ստեղ պաշտոնականից նաև կա մամուլ, որի հիմնական դարդ ու ցավը էտ պաշտոնականին ու պաշտոնյաին կզցնել ա: ընենց որ ես լիովին իրանց հավատում եմ, ու հլա հակառակը, մտածում եմ որ շատ են խոսում: շաաաատ շատ: մի հատ ճանջ ա սատկում, օրերով իրա սատկելու մասին տարբեր վկաներ ոն ճարում ու պատմում-պատմում:
Կուկ ջան, հայերիս մոտ մի քանի ֆունդամենտալ հասկացությունների ու պրոցեսների տարընթեռնում, թերա կամ գերագնահատում կա:
Մեզ թվում է, թե սկզբից քաղաքացիական հասարակության ձևավորումն է, հետո նոր դեմոկրատական իշխանության հաստատումը:
Հակը կարծում է, որ դա «սահմանադրական» ճանապարհով պետք է արվի: Էս անգամ չի ստացվի, հաջորդ անգամ կստացվի սկզբունքով: Միտինգ կանենք, էլի կանենք ու էլի կանենք ու յա էշը կսատկի, յա էշատերը:
Մենք հասարակական պրոցեսը դիտարկում ենք ոչ թե որպես դինամիկ, բազմազան պայքարի վիճակ, այլ որպես ստատիկ դոգմա:
Խնդիրը ոչ թե ձևն է, այլ արդյունքը: կարևորը հնին տապալելն է, թե ինչ զիբիլ կլինի նորը դա հիմիկվա խնդիրը չի: Վատը եղավ, դրանց էլ է պետք տապալել, մինչև չձևավորվի ընտրությամբ իշխանություն փոխելու, այլ ոչ թե տապալելու կուլտուրան:
Աստվածաշունչն ասում է, բավարարվիր այսօրվա հոգսերով, Ժողովուրդն էլ ասում է, - լուսը կբացվի, բարին հետը: Անգլիացիք ասում են «Ամեն անգամ -մեկ քայլ»:
Ընդիմախոսներն ասում են, չե, ստոպ, մենք համաձայն չենք սխալ ձևերով իշխանություն վերցնելուն: Որ այդ ձևերով վերցնենք, կդառնանք ՍՍ ու ՌՔ /նաև հին ԼՏՊ/:
Ես բացարձակապես չեմ մեղադրում կամ քննադատում ՀԱԿ-ին: Այն այդքանի էր ընդունակ:
Հարցը այն է, որ հոգոբանորեն ժողովուրդը նման է կնոջ: Նա հաղթողին է ձգտում և հաղթողին ենթարկվում:
Վազգենը 96-ից հետո վերացավ որպես գործիչ ոչ թե այն պատճառով, որ չափառ էր կոտրել, այլ որովհետև մեկ անգամ արդեն պարտված էր եղել: ԼՏՊ-ն էլ այս անգամ չկարողացած կրիտիկական ուժի հասնել ու հաղթել, որովհետև բացի այն որ սահմանափակ էր մեթոդապես շատերը նրա մոտ հին թուլություններ էին տեսնում:
ՌՔ-ն եկավ ու քյասար ասեց, ես եմ Հայաստանիւ աքլորը- պատասխան չեղավ ու դրա համար 12 տարի է, էս է վիճակը:
Իշխանություն վերցնելու խնդիրը մահու և կենաց պայքար է և այն կապ չունի քաղաքակրթական արժեքների հետ: Եթե մեկը պալատական իշխանափոխության է գնում, նա վտանգում է իր կյանքը:
Եթե ժողովուրդը մեկի առաջնորդությամբ դուրս է գալիս ներքին քաղաքական պայքարի, թե ժողովուրդը և թե լիդերը պետք է պատրաստ լինեն զոհողությունների: Եղած իշխանությունը դա միայն ՍՍ չէ, - դա գալուստ է, լֆիկ ու հազար ու մի այլ պնակալեզ: Մարդիկ, որոնք գնում են նոր լիդերի հետ դրանք գալուստի համար հենց իր տեղի համար պայքարողներն են ու գալուստներն պատրաստ են ցանկացած մարդու հոշոտելու: Եթե ՍՍ-ի թշնամին կոնկրետ ԼՏՊ-ն է, ապա գալուստի թշնամին ողջ ընդիմությունն է- մեկ առ մեկ:
Այն որ մարտի մեկին ԼՏՊ-ն նստած հրապարակում ծխամորճ էր ծխում, դա սխալ էր ճիշտ այնպես, ինչպես 1996-ին Վազգենի իր տանը նստելն էր սխալ:
Նրանք պետք է անձնապես պայքարեին ու ցույց տային, որ իրենք էլ են պատրաստ զոհվելու: Հենց հիմա ԼՏՊ-ն կարող է օրը մեջ բացահայտ քֆուր կապել իշխանությունների դեմ, քացով տարբեր լակոտ-լուկուտների դռներ բացել ու կռիվ տալ:
Դա է գործը, այլ ոչ թե են բլեֆը, թե իբր գործերի բաժանում է արված- խոսելը ՀԱԿ-ից, զոհվելը ժողովրդից:
Հասարակությունը պարտավոր է պաշտպանել իր լիդերին, բայց միայն գործող լիդերին և ոչ թե տեսականորեն հնարավորին: Հենց հիմա Նիկոլը ԼՏՊ-ից շատ ավելի լուրջ լիդերացու է, բայց ի տարբերություն, զուրկ է հասարակական պաշտպանությունից:
Բիձա ջան, լավ տեղը տեղին ենցն երկարոտ գրել ես, կարդացի, ընկալեցի, բավականին շատ հարցեր առաջացան, բայց հնարավորինս կարճ կապեմ, քիչ հարց տամ. ո՞նց ես պատկերացնում Լևոնին ինչ որ լակոտի նստատեղին քացով խփելուց, ո՞նց ես պատկերացնում մարտի մեկի առավոտյան Լևոնի պայքարը, որ ասում ես՝ ծխամորճ ծխելը սխալ էր, բա ի՞նչ աներ, գնար սկսեր էդ զինվորներին չափալախելը՞: Եղբայր, հասկացիր, թե ինչ բարքեր են այսօր, ամենացածրաստիճան պագոնավորն անգամ թքած ունի, թե Լևոնը պատերազմ հաղթած զորքերի գերագույն գլխավոր հրամանատար է, Հ.Հ. առաջին նախագահ է, ձեռները ոլորում են, հետը դեմ առ դեմ քյալլա են տալիս, ինքը կիրթ խոսում ա, իրան մի հատ թափթված բաշիբոզուկ լկտի ձևով պատասխանում, խոսքերից կախվում ա լակոտավարի: Նայի նախագահական ընտրությունների նախընտրականի ժամանակվա վիդեոները յութուբիում, թե ոնց ա Կորյունիվրայի Համաժողովրդական Շարժաման կենտրոնական շտաբի դիմաց մի հատ մենթ քյալլա տալիս Հ.Հ. նախկին նախագահի հետ: Նիկոլն իրանից մեծ վտանգ ա ներկայացնում, դրա համար պահում են բանտում, Նիկոլը տասը օր՝ մարտի մեկն էլ ներառյալ մի քանի հարյուր հազարանոց հանրահավաքներ էր վարում, դաշնակների միտինգին հլը նայի, մի ամբողջ հարյուրամյա, կներես արտահայտությանս համար՝ կուսակցության մեջ մի միտինգ վարող չկա, խոսում են, լսելդ չի գալիս, ականջներդ փոշմանում են, որ ականջ են ծնվել:
ո՞վ ա անասուն :o դու լրիվ ուրիշ բան ես հասկացել: վախը, դա ոչ միայն անասնական բնազդ է, այլ նաև մարդկային հատկանիշ: հակառակը, ով որ վախ չունի, նա ինչ որ իմաստով աննորմալ է:
հասարակություն երկարաժամկետ կառավարվում է վախի ազդեցության տալ: դա նորություն չէ:
Օրինակ որտեղ կուզես, եվրոպա թե ամերիկա: Ժողովուրդը վախենում է օրենքից: բոլոր էլ ունեն այնպիսի մեքենաներ, որոնք քշելը կայֆ է 200-ի տակ: բայց բոլոր արագընթաց մայրուղիներում մեծ-մեծ գրված է, որ եթե արագություն գերազանցում ես 50կմ/ժ, ապա տուգանքը 10 000 դոլար է:
ու գիտեն/գիտենք որ հերիք է "հերոսություն" անես, վիդեոյով նկարվում ես ու մի երեք րոպեից կանգացնելու են:
…
սա հիմա դու անասունություն ես համարում՞: իսկ ես վախը համարում եմ նորմալ հասարակական կարգուկանոնի պահպանման մեխանիզմ:
Եթե վախը չափազանց է, ապա դա բերում է ստրկամտության, որն էլ անասնական է՝ ձրի աշխատանք, մենակ թե ստամոքսը դատարկ չլինի:
Եթե վախը չափազանց է, ապա դա բերում է ստրկամտության, որն էլ անասնական է՝ ձրի աշխատանք, մենակ թե ստամոքսը դատարկ չլինի:
ոչ: վախին զուգահեռ գործում է արդարության հատկանիշը, որի համար արդեն ժողովուրդները արյուն են տվել ու զոհել են իրենց ամենալավագույներին : Այ առանց արդարության ՝ միայն վախի վրա հիմնաված՝ դա հայկական, ադրբեջանական իրականությունն է: Կոռուպցիա, կաշառք, անողնաշարավորներ, ու ընդանրապես ՝ շուրջ բոլորը միաբջիջավորներ
ականջներդ փոշմանում են, որ ականջ են ծնվել:
:hands
Կուկ ջան, ի տարբերություն քեզ, բիձեքը վատ հասկացող են: Էս մեջբերածը լավ չեմ հասկացել:
Ես երբ եմ ասել ժողովուրդը դուրս գա դեմ-առ դեմ բացահայտ պայքարի՞:
Դեմ -առ -դեմը հիմիկվա պայմաններում իհարկե էշություն է: Ասիմետրիկ լիքը գործ կա: Եթե համեմատելու լինես ընդիմադիր ժողովուրդ- իշխանական պնակալեզ թվային հարաբերակցությունը, ապա կստացվի ամենաքիչը 1000-1: Շատերը կասեն, թե հարաբերակցությունը գոնե 5-10 տոկոս է, բայց այդպես չէ, այդ թաղի խառոշու- ընկերոջ -քավորի ընտանիքը, կամ ստից պաշտոնյաների ընտանիքները որոնք ընտրություններին ստիպված իշխանության թիմից է խաղում, իրականում չեզոք է ամենափոքր իսկ վտանգի դեպքում:
Խնդիրը այդ 0,1 տոկոսին, -իշխանության իսկական հենարանին վախեցնելն է: Այդ 0,1 տոկոսը Հայաստանում կազմում է 2000 մարդ, որը իսկապես պատրաստ է արյուն թափելու:
Հետագա վերլուծությունը եթե անենք, ապա կպարզվի, որ այդ 2000-ն էլ մի 50-100 շեֆի կռիշեքի տակ են և ենթակա են նրանց հրամաններին: Էդ 100-ը վաղուց են իրենց ողջ ունեցվացքը դուրս հանել Հայաստանից: Եթե դրանցից որևէ մեկը վարի գնաց, մյուս 99-ը առնետավազքով են կողմնորոշվելու:
Այսինքն ՍՍ-ի հայաաստանով մեկ տարածած ֆիզիկական տեռորը դա ընդամենը հզորության միմիկրիա է, որը նպատակ ունի վախեցնելու ժողովրդին և ոգևորելու յուրայիններին, թե ինքն է դրության տերը:
Միտինգը շատ վաղուց արդեն վախի աղբյուր չէ: Այն չի աշխատելու, քանի որ նոր մոտեցում չի պահանջում- ոստիկան, սափրագլուխ-ծեծ/ջարդ-դատախազ-բանտ:
Այլ, ասիմետրիկ բան պետք է արվի, որ գործը առաջ գնա:
Եվ բոլոր տարբերակները համարելով սխալ և անիմաստ, առաջարկում եք տեռորը: Ու շատ հեշտ ա, գիտե՞ս: Ես ու դու տանը կնստենք, Լևոնը կիլլերներ կվարձի սրանց հերը կանիծի, ես ու դու էլ կյանքը կվայելենք: Տենց չի լինելու, հետո էլ ես ու դու ենք Լևոնի դեմ տեռոր անելու, որտև Լևոնը ասելու ա՝ դուք ի՞նչ եք արել որ, ես եմ արել, ինքս իմ կիլլերների հետ, թպրտաք, ձեզ էլ կվերացնեմ: Ու գնաց էլի մի քսան տարի բռնապետություն: եթե ժողովուրդը ձեռները լվա, ուրեմն բան չի փոխվելու: Ժողովրդի հետ բռնի ուժով իշխանափոխություն անելը ես գերադասում եմ տեռորից, որտև էդ անտեր դառած սահմանադրությունը ձևական չի, որ պետքա ժողովուրդը լինի իշխանության տերը, պետքա ժողովուրդն իրա ձեռով վերցնի անձին դնի նախագահ, ասի սենց կանես, նենց կանես: Թեչէ ժողովուրդը քաշվի մի կողմ իրանք տեռորով իրար հարցերը լուծեն, է հենա մենք էլ թողենք գնանք էլի ստեղից, էլ ի՞նչ ենք հանդիսատեսի դերում մնացել: Իրանք են, մի կտոր հողի համար իրար են կրակում, գնանք՝ հանկարծ մեզ էլ պատահական մի պուլյա չկպնի:
Եթե վախը չափազանց է, ապա դա բերում է ստրկամտության, որն էլ անասնական է՝ ձրի աշխատանք, մենակ թե ստամոքսը դատարկ չլինի:
Այ սա Ճիշտ է:
Մնաց անենք մյուս տրամաբանական քայլը: -քանի տոկոսն է, որ արդեն ստրկամիտ է՞:
Եթե 100-ից հանած այդ տոկոսը դա հենց միտինգավոր մասսան է, ուրեմն արդեն վաղուց հայաստանում իրար դեմ կանգնած են միլիցա-սափրագլուխ- լֆիկենք մի կողմից ու միտինգը մյուս կողմից: Այլ ռեսուրս չկա,-ստրուկներ են, յան տված:
Եթե իրար դեմ կանգնած ուժերը թվապես հավասար են, կամ նույն կարգի են, - ես եմ սխալ:
եթե 2 կարգ տարբերություն կա հոգուտ ժողովրդի, ես եմ ճիշտ:
Եթե տարբերությունը հոգուտ իշխանավորի է,-փախանք::[
Այ սա Ճիշտ է:
Մնաց անենք մյուս տրամաբանական քայլը: -քանի տոկոսն է, որ արդեն ստրկամիտ է՞:
Եթե 100-ից հանած այդ տոկոսը դա հենց միտինգավոր մասսան է, ուրեմն արդեն վաղուց հայաստանում իրար դեմ կանգնած են միլիցա-սափրագլուխ- լֆիկենք մի կողմից ու միտինգը մյուս կողմից: Այլ ռեսուրս չկա,-ստրուկներ են, յան տված:
Եթե իրար դեմ կանգնած ուժերը թվապես հավասար են, կամ նույն կարգի են, - ես եմ սխալ:
եթե 2 կարգ տարբերություն կա հոգուտ ժողովրդի, ես եմ ճիշտ:
Եթե տարբերությունը հոգուտ իշխանավորի է,-փախանք::[
Հավասարությունն ունի հետևյալ տեսքը.
100 - ստրկամիտներ > միտինգավորներ
ու չնայած սրան արդեն վաղուց.
արդեն վաղուց հայաստանում իրար դեմ կանգնած են միլիցա-սափրագլուխ- լֆիկենք մի կողմից ու միտինգը մյուս կողմից:
ո՞վ ա անասուն :o դու լրիվ ուրիշ բան ես հասկացել: վախը, դա ոչ միայն անասնական բնազդ է, այլ նաև մարդկային հատկանիշ: հակառակը, ով որ վախ չունի, նա ինչ որ իմաստով աննորմալ է:
հասարակություն երկարաժամկետ կառավարվում է վախի ազդեցության տալ: դա նորություն չէ:
Օրինակ որտեղ կուզես, եվրոպա թե ամերիկա: Ժողովուրդը վախենում է օրենքից: բոլոր էլ ունեն այնպիսի մեքենաներ, որոնք քշելը կայֆ է 200-ի տակ: բայց բոլոր արագընթաց մայրուղիներում մեծ-մեծ գրված է, որ եթե արագություն գերազանցում ես 50կմ/ժ, ապա տուգանքը 10 000 դոլար է:
ու գիտեն/գիտենք որ հերիք է "հերոսություն" անես, վիդեոյով նկարվում ես ու մի երեք րոպեից կանգացնելու են:
…
սա հիմա դու անասունություն ես համարում՞: իսկ ես վախը համարում եմ նորմալ հասարակական կարգուկանոնի պահպանման մեխանիզմ:
Էդ վախ չպետքա լինի է, էդ պետքա հաշվարկ լինի,որ էս խախտումը չանեմ, հանկարծ մի շաբաթվա քրտանաջան աշխատանքս չտանեմ տուգանք մուծեմ, ոչ թե՝ 11-ից հետո մեքենայի մագը չբարձրացնեմ, որ բերետները չգան քաշքշուք սարքեն, մի երկու հատ դեմքիս խփեն, կապտի աչքիս տակ, հետո էլ տանեմ համ տուգանքը մուծեմ, համ էլ գան թևերս ոլորեն տանեն աած լաավ ջարդեն, ասեն՝ էդ բերետի ուսից բրդել ես հա՞, էդ բերետի մոր կուսաթաղանթը վնասված ա, քֆուր ես տվել հա՞: Այսինքն՝ վախը էս դեպքում անասնական ա, ստեղ հաշվարկն ա մարդկային, գիտակցությունն ա մարդկային: Անասուն չեն, որ ճիպոտով տուտուզին հարված չստանալու համար խելոք մնան, մարդ են, պետքա գիտակցելով խելոք մնան: Գոնե մի բանով պետքա չէ՞ տարբերվել անասունից, ու էդ մի բանը թող ուղեղը լինի, գիտակցությունը լինի, էդ էլ չլինի, էլ ի՞նչը պետքա լինի:
Ժողովրդի հետ բռնի ուժով իշխանափոխություն անելը ես գերադասում եմ տեռորից, :
Էդ բռնի ասածդ որն ա՞: Քիչ առաջ գրել էիր թե ստրկամտություն է համատարած:
Սպարտակ-ային ռեսուրսդ որն է՞:
Նույն բանը չենք ասում՞
Եվ բոլոր տարբերակները համարելով սխալ և անիմաստ, առաջարկում եք տեռորը: Ու շատ հեշտ ա, գիտե՞ս: Ես ու դու տանը կնստենք, Լևոնը կիլլերներ կվարձի սրանց հերը կանիծի, ես ու դու էլ կյանքը կվայելենք: Տենց չի լինելու, հետո էլ ես ու դու ենք Լևոնի դեմ տեռոր անելու, որտև Լևոնը ասելու ա՝ դուք ի՞նչ եք արել որ, ես եմ արել, ինքս իմ կիլլերների հետ, թպրտաք, ձեզ էլ կվերացնեմ: Ու գնաց էլի մի քսան տարի բռնապետություն: եթե ժողովուրդը ձեռները լվա, ուրեմն բան չի փոխվելու: Ժողովրդի հետ բռնի ուժով իշխանափոխություն անելը ես գերադասում եմ տեռորից, որտև էդ անտեր դառած սահմանադրությունը ձևական չի, որ պետքա ժողովուրդը լինի իշխանության տերը, պետքա ժողովուրդն իրա ձեռով վերցնի անձին դնի նախագահ, ասի սենց կանես, նենց կանես: Թեչէ ժողովուրդը քաշվի մի կողմ իրանք տեռորով իրար հարցերը լուծեն, է հենա մենք էլ թողենք գնանք էլի ստեղից, էլ ի՞նչ ենք հանդիսատեսի դերում մնացել: Իրանք են, մի կտոր հողի համար իրար են կրակում, գնանք՝ հանկարծ մեզ էլ պատահական մի պուլյա չկպնի:
Կուկ, կներես :), բայց դու մի կատաստրոֆիկ սխալ ես անում գրածներիտ մեջ: լրիվ մոռանում ես որ կա կուսակցություն ասած "միավորումը": ու էտ կուսակցություննը է կերտում արտաքին ու ներքին քաղաքականությունը: նաև անցնում տեռորի, ինքանպաշտպանության, հարձակման և այլն:
ինչ՞ կապ ունի ժողովուրդը: ժողովուրդը մի մասսա է, որտեղ կամ տարբեր "միավորումներ" ու նաև անհատներ, որոնք ոչ մեկի հետ միություն չեն կազմել՝ /օրինակ փողոցի մուրացկանը/:
հիմա ոչ մեկը չի ասում, որ քաղաքականությամբ պետք է զբաղվի ծրագրավորողը կամ մարշրուտնու շոֆեռը: քաղաքականությունը քաղաքական կուսակցության գործ է:
ու նաև էտ կուսակցությունը պետք է ապահովի ընտրությունների ազատ, ու արդար անցկացումը, այլ ոչ թե հացի գործարանուն այդ օրը հաց թխող հացթուխը:
ընդանրապես մեր հասասրակության աննոռմալ պահվածքի մեջ նաև դա է առկա, որ կուսակցությունը երբ ուզում ա, տեր ա, իսկ երբ դժվար ա, "ժողովուրդ, տեր կանգնեք ձեր քվեներին": ՏՈ տեր կանգնելը որն ա՞: էտ էլ ա՞ ձեր ասած սահմանադրության մեջ գրված, որ պետք ա ժողովուրդը "տեր կանգնի…"
Այ սա Ճիշտ է:
Մնաց անենք մյուս տրամաբանական քայլը: -քանի տոկոսն է, որ արդեն ստրկամիտ է՞:
Եթե 100-ից հանած այդ տոկոսը դա հենց միտինգավոր մասսան է, ուրեմն արդեն վաղուց հայաստանում իրար դեմ կանգնած են միլիցա-սափրագլուխ- լֆիկենք մի կողմից ու միտինգը մյուս կողմից: Այլ ռեսուրս չկա,-ստրուկներ են, յան տված:
Եթե իրար դեմ կանգնած ուժերը թվապես հավասար են, կամ նույն կարգի են, - ես եմ սխալ:
եթե 2 կարգ տարբերություն կա հոգուտ ժողովրդի, ես եմ ճիշտ:
Եթե տարբերությունը հոգուտ իշխանավորի է,-փախանք::[
Գլխաքանակով առավելությունն իհարկե ժողովրդի կողմն է, մի քանի անգամ ավել, մի քանի տասնյակ անգամ ավել, բայց ֆիզիկապես, բռնի ուժով ժողովուրդն էդ ռեսուրսը չունի, կամ ունի էնքանով, որ մարտի մեկի զոհերի տասը չափով առնվազն զոհ պետքա տա: Ո՞վ կլինի ռիսկ անողը ժողովրդին էդ քայլին տանելու, և արդյո՞ք կլինի այդպիսի մեկ, թե ոչ, հարց է: վազգեն մանուկյանի կանջը կանչի: Եվ արդյո՞ք դա ճիշտ կլինի, կտանի այնտեղ, որտեղ ուզում էինք գնալ, թե ոչ, սա էլ ամենակարևոր հարցը:
Կուկ, կներես :), բայց դու մի կատաստրոֆիկ սխալ ես անում գրածներիտ մեջ: լրիվ մոռանում ես որ կա կուսակցություն ասած "միավորումը": ու էտ կուսակցություննը է կերտում արտաքին ու ներքին քաղաքականությունը: նաև անցնում տեռորի, ինքանպաշտպանության, հարձակման և այլն:
ինչ՞ կապ ունի ժողովուրդը: ժողովուրդը մի մասսա է, որտեղ կամ տարբեր "միավորումներ" ու նաև անհատներ, որոնք ոչ մեկի հետ միություն չեն կազմել՝ /օրինակ փողոցի մուրացկանը/:
հիմա ոչ մեկը չի ասում, որ քաղաքականությամբ պետք է զբաղվի ծրագրավորողը կամ մարշրուտնու շոֆեռը: քաղաքականությունը քաղաքական կուսակցության գործ է:
ու նաև էտ կուսակցությունը պետք է ապահովի ընտրությունների ազատ, ու արդար անցկացումը, այլ ոչ թե հացի գործարանուն այդ օրը հաց թխող հացթուխը:
ընդանրապես մեր հասասրակության աննոռմալ պահվածքի մեջ նաև դա է առկա, որ կուսակցությունը երբ ուզում ա, տեր ա, իսկ երբ դժվար ա, "ժողովուրդ, տեր կանգնեք ձեր քվեներին": ՏՈ տեր կանգնելը որն ա՞: էտ էլ ա՞ ձեր ասած սահմանադրության մեջ գրված, որ պետք ա ժողովուրդը "տեր կանգնի…"
Դիվի, կներես, բայց մի կատաստրոֆիկ սխալ ես անում գրածներիդ մեջ:
Կուսակցությունը քո ասածները անելու համար պիտի ունենա ժողովրդի աջակցությունը, հենք ունենա:
Կուկ, կներես :), բայց դու մի կատաստրոֆիկ սխալ ես անում գրածներիտ մեջ: լրիվ մոռանում ես որ կա կուսակցություն ասած "միավորումը": ու էտ կուսակցություննը է կերտում արտաքին ու ներքին քաղաքականությունը: նաև անցնում տեռորի, ինքանպաշտպանության, հարձակման և այլն:
ինչ՞ կապ ունի ժողովուրդը: ժողովուրդը մի մասսա է, որտեղ կամ տարբեր "միավորումներ" ու նաև անհատներ, որոնք ոչ մեկի հետ միություն չեն կազմել՝ /օրինակ փողոցի մուրացկանը/:
հիմա ոչ մեկը չի ասում, որ քաղաքականությամբ պետք է զբաղվի ծրագրավորողը կամ մարշրուտնու շոֆեռը: քաղաքականությունը քաղաքական կուսակցության գործ է:
ու նաև էտ կուսակցությունը պետք է ապահովի ընտրությունների ազատ, ու արդար անցկացումը, այլ ոչ թե հացի գործարանուն այդ օրը հաց թխող հացթուխը:
ընդանրապես մեր հասասրակության աննոռմալ պահվածքի մեջ նաև դա է առկա, որ կուսակցությունը երբ ուզում ա, տեր ա, իսկ երբ դժվար ա, "ժողովուրդ, տեր կանգնեք ձեր քվեներին": ՏՈ տեր կանգնելը որն ա՞: էտ էլ ա՞ ձեր ասած սահմանադրության մեջ գրված, որ պետք ա ժողովուրդը "տեր կանգնի…"
Դիվ ջան, մի սխալ էլ ես նկատեցի, ասե՞մ: Ուրեմն՝ կուսակցությունը չի, որ պետքա տեր կանգնի, պետքա տեր կանգնի իրավապահ համակարգը, որը էսօրվա դրությամբ հաստավզերի բանդայի ա վերածվել ու չի անում իր գործը: Իսկ կուսակցությունը դա երբևէ անելու ընդունակ չի լինելու, ոչ մի կուսակցություն: Եթե մի կուսակցություն էդքան ռեսուրս ունենա, որ պետության իրավապահ համակարգից հզոր լինի, էլ ինչի՞ ա ինքը ընտրություններին ընդդիմադիր կեցվածքով մասնակցող կուսակություն, հենա վաղուց արդեն իշխանության կլիներ՝ առանց ժողովրդի քվեների: Ասածս ինչ ա՝ ժողովրդի քվեն պետքա պահի իրավապահ մարմինը, եթե չի պահում, դա պետքէ անի ժողովուրդը, ուրիշ ոչ մեկ չի գա անի՝ ոչ կոլոմբիեն, ոչ էն մյուս թիթիզ եվրոպացիները:
Հըբը հետո՞:
Սերժի փոխարեն ակավ Սերժին հաղթած ամբիցիոզ Վալոդիկը, ով ունակ ա ֆիզիկապես վնասելու ուզած ընդդիմացողի ու հիմա էլ ինքը սկսեց կզզցնել սաղին: Հըբը հետո՞ :)
:)
Հըբը-ների պատասխանը ես նախապես տվել էի քո ընդմիջումից առաջ իր ծավալով քեզ վախեցրած գրառման մեջ::ok
Ասածս ինչ ա՝ ժողովրդի քվեն պետքա պահի իրավապահ մարմինը, եթե չի պահում, դա պետքէ անի ժողովուրդը, ուրիշ ոչ մեկ չի գա անի՝ ոչ կոլոմբիեն, ոչ էն մյուս թիթիզ եվրոպացիները:
Ոնց՞:o
Հըբը-ների պատասխանը ես նախապես տվել էի քո ընդմիջումից առաջ իր ծավալով քեզ վախեցրած գրառման մեջ::ok
Հա, էդ կարդալու համար դեռ ընդմիջում ա, սպասում եմ գնաք քնելու, հանգիստ կարդամ, պատասխանեմ, որ իմ պատասխանին ձեր պատասխանները գոնե վաղը կարդամ, թե չէ էսօր բռնելու եմ մեկը դու մի տաս էջանոց բան էլ ես գրելու, դե գնա խեղճ Չուկ ամբողջ ժամանակդ դրան տրամադրի: Գոնե օրը մի էդպիսի նյութ լինի, էլի ոչինչ :oy
Բայց անեմ գուշակություն, որ ես հըբըներիս պատասխան չեմ գտնելու գրածիդ մեջ: Եթե սխալված լինեմ, ամենայն անկեղծությամբ կխոստովանեմ :)
Դիվի, կներես, բայց մի կատաստրոֆիկ սխալ ես անում գրածներիդ մեջ:
Կուսակցությունը քո ասածները անելու համար պիտի ունենա ժողովրդի աջակցությունը, հենք ունենա:
իմ սխալը չուղղվող սխալ ա, :( ես ինկատի ունեմ գրածներտ :)
իսկ աջակցությունը, դա ժողովուրդը հայտնում է իրեն ընտրություննրի ժամանակ, կամ էլ դրանց արանքում կուսակցության համար տարբեր նվիրատվություններ տալով կամ էլ որպես կամավոր մասնակցելով տարբեր ակցիաների:
մնացածը կուսակցության ֆունկցիան է: ու եթե նրա մասնագիտություն քաղաքական դաշտն է, ապա թող բարի լինի իրա գործը անի: ես իմ գործը անելուց Լևոնին չեմ դիմում չէ՞ որ արի ինձ օգնի միասին գրենք էս ծրագիրը :))
ու արդյունքում էլ եթե Լևոնը հաղթի, ինքը ա ունենալու իշխանությունն ու փառքը ու ապրելու ա թագավորական պալատներում, իսկ իմ մնալու ա էն, ինչ որ էր մինչ էտ /լավագույն դեպքում :)/
Ոնց՞:o
Միտինգ անելով: Անհանդուրժողականություն ցուցաբերելով, ընդվզմամբ, անհնազանդությամբ:
Բայց անեմ գուշակություն, որ ես հըբըներիս պատասխան չեմ գտնելու գրածիդ մեջ: :)
Իհարկե, կասկած չկա
Միտինգ անելով: Անհանդուրժողականություն ցուցաբերելով, ընդվզմամբ, անհնազանդությամբ:
Հես տարի ու կես ա արվում է: Արդյունքը՞
Դիվ ջան, մի սխալ էլ ես նկատեցի, ասե՞մ: Ուրեմն՝ կուսակցությունը չի, որ պետքա տեր կանգնի, պետքա տեր կանգնի իրավապահ համակարգը, որը էսօրվա դրությամբ հաստավզերի բանդայի ա վերածվել ու չի անում իր գործը: Իսկ կուսակցությունը դա երբևէ անելու ընդունակ չի լինելու, ոչ մի կուսակցություն: Եթե մի կուսակցություն էդքան ռեսուրս ունենա, որ պետության իրավապահ համակարգից հզոր լինի, էլ ինչի՞ ա ինքը ընտրություններին ընդդիմադիր կեցվածքով մասնակցող կուսակություն, հենա վաղուց արդեն իշխանության կլիներ՝ առանց ժողովրդի քվեների: Ասածս ինչ ա՝ ժողովրդի քվեն պետքա պահի իրավապահ մարմինը, եթե չի պահում, դա պետքէ անի ժողովուրդը, ուրիշ ոչ մեկ չի գա անի՝ ոչ կոլոմբիեն, ոչ էն մյուս թիթիզ եվրոպացիները:
Կուկ ջան :) կուսակցությունը պետք ա տարանջատի: չթողնի որ պետական տարբեր օղակներ միանան ու կազմեն թայֆեք ու հանցավոր խմբավորումներ: կուսակցությանը այս գործում պետք է օգնեն Մամուլը:
իսկ էսօր պրակտիկորեն պետական հյանցավոր խմբավորումները կուլ են տվել նաև էս օղակները՝ "կուսակցությունը" ու "Մամուլը":
իմ սխալը չուղղվող սխալ ա, :( ես ինկատի ունեմ գրածներտ :)
իսկ աջակցությունը, դա ժողովուրդը հայտնում է իրեն ընտրություննրի ժամանակ, կամ էլ դրանց արանքում կուսակցության համար տարբեր նվիրատվություններ տալով կամ էլ որպես կամավոր մասնակցելով տարբեր ակցիաների:
մնացածը կուսակցության ֆունկցիան է: ու եթե նրա մասնագիտություն քաղաքական դաշտն է, ապա թող բարի լինի իրա գործը անի: ես իմ գործը անելուց Լևոնին չեմ դիմում չէ՞ որ արի ինձ օգնի միասին գրենք էս ծրագիրը :))
ու արդյունքում էլ եթե Լևոնը հաղթի, ինքը ա ունենալու իշխանությունն ու փառքը ու ապրելու ա թագավորական պալատներում, իսկ իմ մնալու ա էն, ինչ որ էր մինչ էտ /լավագույն դեպքում :)/
Ակցիաներին մասնակցելով, այո, ինչպես նաև կոչերին, հորդորներին հետևելով և այլն: Իսկ ես ինչ-որ չնկատեցի, որ Կուկը ասում ա, որ հացթուխ Համոն պիտի վեր կենա ու ժողովրդին առաջնորդի: Էսպես թե էնպես, եթե ենթադրենք անհնազանդություն լինի, դա որևէ քաղաքական ուժ (դու ասա կուսակցություն, ես ասեմ քաղաքական ուժ) պիտի կազմակերպի, ղեկավարի: Որոշ դեպքերում, իհարկե, ինքնաբուխ ա լինում:
Ու Կուկն ասում էր, ոչ թե դա ա տարբերակը, որքան ես նկատեցի, այլ որ այդ տարբերակը նախընտրելի է տեռորից: Տարբերությունը մեծ ա, չէ՞: Գրածդ անտեղի էր, չէ՞:
հ.գ. Ամեն անգամ «ծնունդդ շնորհավոր» գրելուց հիշիր, թե Դիվիգրեյ նիկն ինչ տառով ա սկսվում :oy
Միտինգ անելով: Անհանդուրժողականություն ցուցաբերելով, ընդվզմամբ, անհնազանդությամբ:
անհնազանդ, նշանակում է չհնազանդվել չէ՞
օրինակ, թող Լևոնը հայտարարի, որ ժողովուրդ, սկսում ենք անհնազանդության ակցիա: ոչ մեկս ամրագոտի չենք կապում,, ոչ մեկս հարկեր չենք մուծում, ու ընդանրապես թքած ունենք էս անօրինական պետության բոլոր օրերնքների վրա ;)
Հես տարի ու կես ա արվում է: Արդյունքը՞
Արդյունքներից մեկն էն ա, հարգելիդ իմ Բիձա, որ ամեն որոշում կայացնելուց մեր շունչը ծոծրակին զգում ա, անշուշտ հիմա դժվար ա պնդելը, բայց դրա արդյունքում սանձարձակությունն ավելի քիչ ա, քան կլիներ հանրահավաքների բացակայության դեպքում: Արդյունքն էն ա, որ մեր ֆոնում փաստահավաք խումբը կարողացավ «ազատ» գործել ու մարտի 1-ն ըստ էության ողջ հանրության ու աշխարհի համար բացահայտել, թող որ պաշտոնապես դեռ պետական թղթերի վրա գրված չլինի, արդյունքն էն ա, որ քաղբանտարկյալների զգալի մասը ներկայումս բանտերում նստած լինելու փոխարեն դրսում են՝ շարժման մեջ, արդյունքն էն ա, հարգելիդ իմ Բիձա, որ մի հատ հանրավաքի մասին լուրը էսպիսի թեժ քննարկումների առիթ ա դառնում ամեն ծակուծուկում, արդյունքն էն ա, որ սև ու սպիտակի տարանջատումը գնալով հստականում ա: Ոչ մի բռնապետ, իրականում հավերժ գոյատևել չի կարող ու ինչքան շուտ է բռնապետությունն ավելի հստակ ուրվագծվում, նրա վախճանն այնքան մոտենում է:
անհնազանդ, նշանակում է չհնազանդվել չէ՞
օրինակ, թող Լևոնը հայտարարի, որ ժողովուրդ, սկսում ենք անհնազանդության ակցիա: ոչ մեկս ամրագոտի չենք կապում,, ոչ մեկս հարկեր չենք մուծում, ու ընդանրապես թքած ունենք էս անօրինական պետության բոլոր օրերնքների վրա ;)
Դիվի, սիրելիս, նման կոչեր եղել են, եթե հիշում ես, 2008-ի փետրվարին: Իսկ ներկայումս ռեսուրսներ հաշվելու խնդիր ա, նման կոչ անելու արդյունավետության խնդիր ա: Եթե Լևոնը նման կոչ անի ու ժողովրդի մի զգալի հատված վախենա էդ կոչին հետևել, օգուտը ո՞րն ա: Լավ քաղաքական գործիչը էն չի, որ ապագոռգոռ կոչեր ա անում, այլ նա, ով հնարավորինս ռեալ գնահատում ա իրավիճակը:
Հես տարի ու կես ա արվում է: Արդյունքը՞
Քաղաքացիական գիտակցության բարձրացումը, ժողովրդի մեջ պայքարելու, սեփական իրավունքների մասին իմանալու, դրանք պաշտպանելու ցանկություն ստեղծելը, որ ժողովուրդը հասկանա, որ ինքն ա էս երկրի տերը, ու ինքը պետքա որոշի ինչը ոնց ա լինելու՝ Ղարաբաղը տանք, թե պահենք, թուրքերի հետ սահմանը բացենք, թե միհատ էլ կողպեք կախենք վրեն, ոչ թե փակ դռների հետևը որոշվի, հետո էլ թուրքական մամուլ թերթենք՝ իմանալու համար, թե ինչ ա տեղի ունեցել: Որ ժողովուրդը ընդվզի ապօրինությունների դեմ, չհանդուրժի չբացահայտված սպանությունները, չհանդուրժի իր ստորացումը: Այ սա արվում ա, ու դրա արդյունքը եթե ոչ այսօր, ապա վաղը անպայման նկատելի, նույնիսկ ակնհայտ ու տեսանելի կլինի:
ո՞նց ես պատկերացնում Լևոնին ինչ որ լակոտի նստատեղին քացով խփելուց, ո՞նց ես պատկերացնում մարտի մեկի առավոտյան Լևոնի պայքարը, որ ասում ես՝ ծխամորճ ծխելը սխալ էր, բա ի՞նչ աներ, գնար սկսեր էդ զինվորներին չափալախելը՞:
Առավոտյան պետք է գնար ուղիղ բաղրամյան 26, կանգներ դռան մոտ ու քֆուրը կապեր մինչև դռները բացեին, կամ իրեն էլ բանտարկեին: Եթե նստեր, թող բանտից խոսեր:
Ազատվելուց հետո էլ, պետք է օր ու գիշեր շարունակեր խոսել ու քրֆել: Հիմա էլ օրը գոնե կես ժամ պետք է քֆուր տա:
Նախորդ նախագահի ինստիտուտը դա ամբողջ աշխարհոււմ հարգված ինստիտուտ է, և միայն խելագարներն են հանդգնում նրանց կպչել:
Իսկ այն, որ լեզվականով ինչ որ ոստիկան ԼՏՊ-ին խեղճացնում էր, դա էլ ԼՏՊ-ի պրոբլեմը: Հենց այդ լակոտին նա պետք է հանդիպակած քրֆեր:
Մի վայրկյանում կդառնար բոլոր հայերի կուռքը: Եթե ԼՏՊ-ն էլ դուխ չունի էդ կարգի ճիճուներին կարգի հրավիրելու, բա էս վայրենանոցում էլ լիդեր ասածը որն է՞:angry
Կուկ ջան :) կուսակցությունը պետք ա տարանջատի: չթողնի որ պետական տարբեր օղակներ միանան ու կազմեն թայֆեք ու հանցավոր խմբավորումներ: կուսակցությանը այս գործում պետք է օգնեն Մամուլը:
իսկ էսօր պրակտիկորեն պետական հյանցավոր խմբավորումները կուլ են տվել նաև էս օղակները՝ "կուսակցությունը" ու "Մամուլը":
Ապրես, լավ ես ասում, դուրս եկավ: ԲԱ որ էդքանը գիտես, որ մամուլի բացակայության պայմաններում, երբ ինֆորմացիայի պակասը զգալի ա, ակնհայտ ա, էս բռնապետական պայմաններում որ կա մի դաշինք, որի մեջ կան կուսակցույթւոններ, կարողանում է հանրահավաքներ անել այնպես, ինչպես չեն կարողանում հազարից մեկ անել իշխանության մ,աս կազմող կուսակցությունները, արդյո՞ք սա չի նշանակում, որ ամեն ինչ ճիշտ է արվում, ամեն ինչ քննարկվում, հաշվարկվում, ընտրվում է տվյալ իրավիճակի համար լավագույն տարբերակը, նոր գործի է դրվում:
Արդյունքներից մեկն էն ա, հարգելիդ իմ Բիձա, որ ամեն որոշում կայացնելուց մեր շունչը ծոծրակին զգում ա, անշուշտ հիմա դժվար ա պնդելը, բայց դրա արդյունքում սանձարձակությունն ավելի քիչ ա, քան կլիներ հանրահավաքների բացակայության դեպքում: Արդյունքն էն ա, որ մեր ֆոնում փաստահավաք խումբը կարողացավ «ազատ» գործել ու մարտի 1-ն ըստ էության ողջ հանրության ու աշխարհի համար բացահայտել, թող որ պաշտոնապես դեռ պետական թղթերի վրա գրված չլինի, արդյունքն էն ա, որ քաղբանտարկյալների զգալի մասը ներկայումս բանտերում նստած լինելու փոխարեն դրսում են՝ շարժման մեջ, արդյունքն էն ա, հարգելիդ իմ Բիձա, որ մի հատ հանրավաքի մասին լուրը էսպիսի թեժ քննարկումների առիթ ա դառնում ամեն ծակուծուկում, արդյունքն էն ա, որ սև ու սպիտակի տարանջատումը գնալով հստականում ա: Ոչ մի բռնապետ, իրականում հավերժ գոյատևել չի կարող ու ինչքան շուտ է բռնապետությունն ավելի հստակ ուրվագծվում, նրա վախճանն այնքան մոտենում է:
Չուկ, դու բռնապետություն չես տեսել ու չգիտես /քո կաշվի վրա, այսպես ասած :)/
բռնապետություն հստակ ուրվագծվելով հիմնականում ավելի ամրանում է:
նայիր օրինակ Հյուսիսային Կորեան: եթե մի դոկումենտալ ֆիլմ նայես, ապա պարզ կլինի թե ինչ եմ ասում: ժողովրդին ահ ու սարսափի մեջ պահել կարելի է անվերջ երկար ժամանակ: ու դրանից դուրս գալ արդեն սեփական ուժերով հնարավոր չի լինի: նման ա ասենք ձյուդոյում երբ որ մրցակիցը թակարդի մեջ ա գցում ձեռ ու ոտը, դրանցի դուրս գալ չկա, ով ուզում ես եղիր /քո պոտենցիալով/: մենակ դատավորը կարող է միջամտել ու քեզ ազատել:
հիմա էլ մեր հյուսը մնացել է եսիմ եվրոպա-ասիա-ամերիկա: բայց ոչ բնավ մենք: ինչը շատ վատ է:
Առավոտյան պետք է գնար ուղիղ բաղրամյան 26, կանգներ դռան մոտ ու քֆուրը կապեր մինչև դռները բացեին, կամ իրեն էլ բանտարկեին: Եթե նստեր, թող բանտից խոսեր:
Ազատվելուց հետո էլ, պետք է օր ու գիշեր շարունակեր խոսել ու քրֆել: Հիմա էլ օրը գոնե կես ժամ պետք է քֆուր տա:
Նախորդ նախագահի ինստիտուտը դա ամբողջ աշխարհոււմ հարգված ինստիտուտ է, և միայն խելագարներն են հանդգնում նրանց կպչել:
Իսկ այն, որ լեզվականով ինչ որ ոստիկան ԼՏՊ-ին խեղճացնում էր, դա էլ ԼՏՊ-ի պրոբլեմը: Հենց այդ լակոտին նա պետք է հանդիպակած քրֆեր:
Մի վայրկյանում կդառնար բոլոր հայերի կուռքը: Եթե ԼՏՊ-ն էլ դուխ չունի էդ կարգի ճիճուներին կարգի հրավիրելու, բա էս վայրենանոցում էլ լիդեր ասածը որն է՞:angry
Բիձա ջան, Լևոնը եթե գնար Բաղրամյանի 26-ի մոտ կանգներ, իրա ձեռներն օլորելու էին, տանեին իրա տուն ու տնայաին կալանք տային, ճիշտ էնպես, ինչպես Ազատության հրապարակից ձեռներն օրորելով տարան:
Ինչ վերաբերվում ա «քֆրտելուն», ապա «քֆրտելու» մասին պատկերացումները տարբեր են: Բա տարիուկես ա քֆրտում ա, բա ինչ ա անում: Ուրիշ հարց որ լավին էլ լավ ա ասում: Ճիշտ ա անում: Հենց դրա համար եմ իրա հետևից գնում, որտև օբյեկտիվ ա նաև:
Առավոտյան պետք է գնար ուղիղ բաղրամյան 26, կանգներ դռան մոտ ու քֆուրը կապեր մինչև դռները բացեին, կամ իրեն էլ բանտարկեին: Եթե նստեր, թող բանտից խոսեր:
Ազատվելուց հետո էլ, պետք է օր ու գիշեր շարունակեր խոսել ու քրֆել: Հիմա էլ օրը գոնե կես ժամ պետք է քֆուր տա:
Նախորդ նախագահի ինստիտուտը դա ամբողջ աշխարհոււմ հարգված ինստիտուտ է, և միայն խելագարներն են հանդգնում նրանց կպչել:
Իսկ այն, որ լեզվականով ինչ որ ոստիկան ԼՏՊ-ին խեղճացնում էր, դա էլ ԼՏՊ-ի պրոբլեմը: Հենց այդ լակոտին նա պետք է հանդիպակած քրֆեր:
Մի վայրկյանում կդառնար բոլոր հայերի կուռքը: Եթե ԼՏՊ-ն էլ դուխ չունի էդ կարգի ճիճուներին կարգի հրավիրելու, բա էս վայրենանոցում էլ լիդեր ասածը որն է՞:angry
ՉԷր խեղճացնում, իհարկե, չէր կարող խեղճացնել, այլ լակոտավարի դուս էր տալիս, այ որ վիդեոն նայես, պարզ կլինի, թե ինչ էր կատարվում: Լևոնը տասը օր Օպեռայում քֆրտեց, մենակ էֆրտելով հարց չի լուծվում: Տասը օր քֆրտեց ու ասեց, հիմնավորեց, թե ինչի կոնկրետ էսինչ քֆուրը էսինչ դիրքով, մյուսը՝ մեկ այլ դիրքով: Ու միայն տասը օր չէ, 2007-ի հոկտեմբերից մինչև օրս քֆրտում ա, դուխով, հիմնավորված, տեղը տեղին, բայց դրանով չի հարցը լուծվում, երբ որ պետք չի քֆրտել, պետքա մտածել, մտածում ա, ոչ թե մտածելու փոխարեն քֆրտում ա: Տենց մենակ զոռ տալով հո չի՝ թող քֆրտի:
Չուկ, դու բռնապետություն չես տեսել ու չգիտես /քո կաշվի վրա, այսպես ասած /
գիտեմ, Դիվի, հարգելիս, գիտեմ :)
Ոչ մի բռնապետ հավերժ չի - սա աքսիոմա է :)
Քաղաքացիական գիտակցության բարձրացումը, ժողովրդի մեջ պայքարելու, սեփական իրավունքների մասին իմանալու, դրանք պաշտպանելու ցանկություն ստեղծելը, որ ժողովուրդը հասկանա, որ ինքն ա էս երկրի տերը, ու ինքը պետքա որոշի ինչը ոնց ա լինելու՝ Ղարաբաղը տանք, թե պահենք, թուրքերի հետ սահմանը բացենք, թե միհատ էլ կողպեք կախենք վրեն, ոչ թե փակ դռների հետևը որոշվի, հետո էլ թուրքական մամուլ թերթենք՝ իմանալու համար, թե ինչ ա տեղի ունեցել: Որ ժողովուրդը ընդվզի ապօրինությունների դեմ, չհանդուրժի չբացահայտված սպանությունները, չհանդուրժի իր ստորացումը: Այ սա արվում ա, ու դրա արդյունքը եթե ոչ այսօր, ապա վաղը անպայման նկատելի, նույնիսկ ակնհայտ ու տեսանելի կլինի:
Կուկ,
վաղը դա հաստատ լինելու է: բայց լինելու է ոչ թե որ մենք արեցիքն,, այլ ինչպես միշտ, որտև դրսից ուզեցին ուժեղ ձյաձյաները:
ու էլի կռուգ ենք տալու… էնքան, մինչև մեր ուզելով լինի մեր ներքինը:
ուզում եմ ասել, որ վաղը եթե պարսիկների հետ ինչ-ինչ լինի, ու Սերոժին ռսները որոշեն ուղարկել թոշակի ու ասենք Վանոին բերել իշխանության, ապա մեր մեծատաղանդ բանաստեղծենրեը մեծ -մեծ տառերով գրելու են, որ Հայ Ժողովուրդը իր պայքարի ոգով… … … բլա-բլա, բլա-բլա…
Կուկ,
վաղը դա հաստատ լինելու է: բայց լինելու է ոչ թե որ մենք արեցիքն,, այլ ինչպես միշտ, որտև դրսից ուզեցին ուժեղ ձյաձյաները:
ու էլի կռուգ ենք տալու… էնքան, մինչև մեր ուզելով լինի մեր ներքինը:
ուզում եմ ասել, որ վաղը եթե պարսիկների հետ ինչ-ինչ լինի, ու Սերոժին ռսները որոշեն ուղարկել թոշակի ու ասենք Վանոին բերել իշխանության, ապա մեր մեծատաղանդ բանաստեղծենրեը մեծ -մեծ տառերով գրելու են, որ Հայ Ժողովուրդը իր պայքարի ոգով… … … բլա-բլա, բլա-բլա…
Օքի:
Այսինք ժողովրդի պայքարին չես հավատում, նույն հանրահավքների, երթերի արդյունավետությանը չես հավատում: Շատ լավ:
ՀԱՐՑ
Ի՞նչ ես անում այս թեմայում:
Ուզու՞մ ես այլոց համոզել, որ դա անհնար է: Իմա՞ստը: Միթե տասնապատիկ ավելի լավ չէ, եթե անգամ քո տեսակետը ճիշտ է, որ մարդիկ ապրեն ազատության ձգտումով, պայքարելով, չստրկանալով, հպարտ:
Կուկ,
վաղը դա հաստատ լինելու է: բայց լինելու է ոչ թե որ մենք արեցիքն,, այլ ինչպես միշտ, որտև դրսից ուզեցին ուժեղ ձյաձյաները:
ու էլի կռուգ ենք տալու… էնքան, մինչև մեր ուզելով լինի մեր ներքինը:
ուզում եմ ասել, որ վաղը եթե պարսիկների հետ ինչ-ինչ լինի, ու Սերոժին ռսները որոշեն ուղարկել թոշակի ու ասենք Վանոին բերել իշխանության, ապա մեր մեծատաղանդ բանաստեղծենրեը մեծ -մեծ տառերով գրելու են, որ Հայ Ժողովուրդը իր պայքարի ոգով… … … բլա-բլա, բլա-բլա…
Դիվ, ուժեղ ձյաձյաները մեր լավ ապրելու մասին կյանքում չեն մտածել, չեն էլ մտածելու, ու դժվար թե իրանց ու մեր շահերը մի օր զուգահեռվեն: Նենց որ եթե լինի, ուրեմն կլինի իրոք մեր ձեռքով:
ՉԷր խեղճացնում, իհարկե, չէր կարող խեղճացնել, այլ լակոտավարի դուս էր տալիս, այ որ վիդեոն նայես, պարզ կլինի, թե ինչ էր կատարվում: Լևոնը տասը օր Օպեռայում քֆրտեց, մենակ էֆրտելով հարց չի լուծվում: Տասը օր քֆրտեց ու ասեց, հիմնավորեց, թե ինչի կոնկրետ էսինչ քֆուրը էսինչ դիրքով, մյուսը՝ մեկ այլ դիրքով: Ու միայն տասը օր չէ, 2007-ի հոկտեմբերից մինչև օրս քֆրտում ա, դուխով, հիմնավորված, տեղը տեղին, բայց դրանով չի հարցը լուծվում, երբ որ պետք չի քֆրտել, պետքա մտածել, մտածում ա, ոչ թե մտածելու փոխարեն քֆրտում ա: Տենց մենակ զոռ տալով հո չի՝ թող քֆրտի:
Օպերայում, միտինգին, իր երկրպագուների կողքից քրֆելն ու մեն միայնակ կանգնած քրֆելը լրիվ տարբեր բաներ են:
Մովսես Գորգիսյանը 1989-ի մայիսի 21-ին երբ Ղարաբաղ կոնմիտեն դեռ Մոսկվայում նստած էր, ու Երևանն էլ լցված էր խորհրդային զորքերով, օպերայում մեն- մենակ անկախության միտինգ արեց, մի կես ժամ: խոսեց, քրֆեց, վերջում էլ սովետի դրոշը շպրտեց գետին ու ասեց ես իմն ասեցի, դուք ձերն ասեք:
Հոտո իհարկե քյարքիում կգբ-ն իրենն ասեց, բայց Մովսեսն իրենն արդեն ասել էր:
Ես համոզված եմ, եթե նրա կողքին այդ օրը մի 20 քֆրտող լիներ, էսօր ուրիշ Հայաստան կունենայինք ու ինքն էլ կենդանի կլիներ: Նույնպիսին էր նաև Համբարձում Գալստյանը, Նա միշտ բաց դեմքով իրենն էր ասում: Այսօր իրենք չկան, կենդանի են այն զգուշավորները, որոնք վարի տվին հայաստանը:
Ծուկ ինձ կենդանի մնալու մեջ հանկարծ չմեղադրես, ես քաղաքական գործիչ չեմ, չեմ եղել ու ու մտադիր չեմ դառնալու::ok
Օքի:
Այսինք ժողովրդի պայքարին չես հավատում, նույն հանրահավքների, երթերի արդյունավետությանը չես հավատում: Շատ լավ:
ՀԱՐՑ
Ի՞նչ ես անում այս թեմայում:
Ուզու՞մ ես այլոց համոզել, որ դա անհնար է: Իմա՞ստը: Միթե տասնապատիկ ավելի լավ չէ, եթե անգամ քո տեսակետը ճիշտ է, որ մարդիկ ապրեն ազատության ձգտումով, պայքարելով, չստրկանալով, հպարտ:
:think
ասենք ճիշտ ես ասում է… :) /:D/ սա մի փոքրիկ կատակ էր:
Իսկ կարելի՞ է հակառակը հարցնել, որ դու՞ ինչ ես անում :):
կյանքը էտպես սև ու սպիտակ չի, որ մի օր "սպիտակ " ես, մի օր "բոլշևիկ":
Ստեղ կարծեմ որ ոչ մի ուղղակի բան էլ չի որոշվում: խոսում ենք, մտածում, տեսակետ արտահայտում ու այն պաշտպանում:
…
ռոմանտիզմը շատ լավ բան է: նույնիսկ ըստ ինձ, դա կյանքի հիմքն է, ոնց որ դու ես գրել վերևում
"մարդիկ ապրեն ազատության ձգտումով, պայքարելով, չստրկանալով, հպարտ:" :) գեղեցիկ է, ու իրականում արժե սրա համար և պայքարել և նույնիսկ մեռնել:
…
իսկ այստեղ ընդամենը խոսում ենք: այսպես ասած ուղեղների ֆիտնես է :):
Հույսով եմ չվիրավորեցի ոչնչով :)
ասենք ճիշտ ես ասում է…
Բացատրեմ: Իրոք ճիշտ եմ ասում: Ուղղակի խնդիրը հետևյալն է. թեմաները նախատեսված են քննարկելու այլ ոչ թե տեսակետը համառորեն առաջ տանելու համար: Անշուշտ նույն արատից ես էլ ունեմ, մի տարբերությամբ, որ իրականում լրջորեն մտածում եմ ինձ հակադրածի մասին, հաճախ համաձայնվում ու տեսակետս փոխում, եթե այն ճշմարիտ ու համոզիչ է: Քո դեպքում նկատում եմ միայն պնդելու ձգտումը: Դա քո իրավունքն է, ուրիշ բան չմտածես: Իմ ասածն ընդամենը ռեպլիկ էր :)
Միայն թե մի տարբերություն կա, երբ ես իմ տեսակետն եմ պնդում, ես որոշակի հույսի գաղափար ու հանուն լավի պայքարելու ձգտում եմ փորձում արթնացնել, քո դեպքը ընդամենը հուսահատության կարող է բերել (ընդ որում լրիվ անտեղի, քանի որ հուսահատվելու ոչինչ չկա ու քո պնդումներն իմ համեստ գնահատականով մեղմ ասած ճիշտ գնահատականներ չեն, քանի որ ես հստակ գիտեմ, որ պայքարը որոշակի արդյունքների հանգեցրել է ու հանգեցնելու է շատ ավելի պարզորոշ, ռեալ ու կարևոր արդյունքների, հաղթանակների): Իմաստը չեմ տեսնում, ուղղակի :)
Օպերայում, միտինգին, իր երկրպագուների կողքից քրֆելն ու մեն միայնակ կանգնած քրֆելը լրիվ տարբեր բաներ են:
Մովսես Գորգիսյանը 1989-ի մայիսի 21-ին երբ Ղարաբաղ կոնմիտեն դեռ Մոսկվայում նստած էր, ու Երևանն էլ լցված էր խորհրդային զորքերով, օպերայում մեն- մենակ անկախության միտինգ արեց, մի կես ժամ: խոսեց, քրֆեց, վերջում էլ սովետի դրոշը շպրտեց գետին ու ասեց ես իմն ասեցի, դուք ձերն ասեք:
Հոտո իհարկե քյարքիում կգբ-ն իրենն ասեց, բայց Մովսեսն իրենն արդեն ասել էր:
Ես համոզված եմ, եթե նրա կողքին այդ օրը մի 20 քֆրտող լիներ, էսօր ուրիշ Հայաստան կունենայինք ու ինքն էլ կենդանի կլիներ: Նույնպիսին էր նաև Համբարձում Գալստայանը, Նա միշտ բաց դեմքով իրենն էր ասում: Այսօր իրենք չկան, կենդանի են այն զգուշավորները, որոնք վարի տվին հայաստանը:
Ծուկ ինձ կենդանի մնալու մեջ հանկարծ չմեղադրես, ես քաղաքական գործիչ չեմ, չեմ եղել ու ու մտադիր չեմ դառնալու::ok
Հիմա դուրս ա գալիս, դու մեղադրում ես լևոնին, ինչա թե ինքը համակիրներ ունի՞, ինչ ա թե իրա կողքը ժողովուրդ կա կանգնած: Ի՞նչ աներ, ժողովրդին ասեր ստեղ սպասեք, ես գնամ շենքի հակառակ կողմում՝ Արամ Խաչատրյանի արձանի մոտերը կանգնեմ մի կես ժամ քրֆեմ, գամ էլի ձեր հետ զրույց անե՞մ: Թե՞ մեղադրում ես, որ ժողովրդին չի տարել ավտոմատի դեմ տա, չի տարել Բաղրամյան 26-ը հրկիզելու: Քո ասած 89-ին էլ չարեց տենց, բայց ժողովուրդը հասավ իր նպատակին, դեռ ավելին՝ անկախանալու հետ մեկտեղ մի հատ էլ Ղարաբաղ ազատագրեց, հետո էլ էդ ամեն ինչից «մարդիկ» մենակ մութ տարիները հիշեցին:
Օպերայում, միտինգին, իր երկրպագուների կողքից քրֆելն ու մեն միայնակ կանգնած քրֆելը լրիվ տարբեր բաներ են:
Մովսես Գորգիսյանը 1989-ի մայիսի 21-ին երբ Ղարաբաղ կոնմիտեն դեռ Մոսկվայում նստած էր, ու Երևանն էլ լցված էր խորհրդային զորքերով, օպերայում մեն- մենակ անկախության միտինգ արեց, մի կես ժամ: խոսեց, քրֆեց, վերջում էլ սովետի դրոշը շպրտեց գետին ու ասեց ես իմն ասեցի, դուք ձերն ասեք:
Հոտո իհարկե քյարքիում կգբ-ն իրենն ասեց, բայց Մովսեսն իրենն արդեն ասել էր:
Ես համոզված եմ, եթե նրա կողքին այդ օրը մի 20 քֆրտող լիներ, էսօր ուրիշ Հայաստան կունենայինք ու ինքն էլ կենդանի կլիներ: Նույնպիսին էր նաև Համբարձում Գալստյանը, Նա միշտ բաց դեմքով իրենն էր ասում: Այսօր իրենք չկան, կենդանի են այն զգուշավորները, որոնք վարի տվին հայաստանը:
Ծուկ ինձ կենդանի մնալու մեջ հանկարծ չմեղադրես, ես քաղաքական գործիչ չեմ, չեմ եղել ու ու մտադիր չեմ դառնալու::ok
Լավ, մի պահ ենթադրենք, որ ճիշտ ես ասում: Խնդիր չկա, զուտ ենթադրենք: Ես համաձայն չեմ հետդ, բայց ենթադրենք, ենթադրելը լավ բան ա:
Լևոնը շարժման հիմնական ղեկավարն է, այսուհանդերձ ոչ միակը: Շարժման առաջնային ղեկավարներից մեկն էլ Նիկոլ Փաշինյանն է: Քո ասած մեթոդով քրֆում ա, էն էլ ոնց ա քրֆում: Մենակով ա քրֆում:
Հըբը հետո՞:
Չուկ, առաջին մասի հետ լրիվ համաձայն եմ ;): ես էլ եմ դա նկատել :))
երկրորդ մասի հետ էնքան էլ չէ /սա էլ որպես առաջի մասի ապացույց :D/: քանի որ կարծում եմ, մտածող մարդու համար սարսափելի է հենց էն, որ էլ ելք չկա: իսկ ելքի փնտրտուքի պրոցեսը հենց ինքն իրենոց, դա հուսադրող է: նշանակում է որ ոչ ես եմ հաշտվել այս իրավիճակի հետ, ոչ էլ դու : սենց խոսալը օգնում է նաև որ "չքնենք": օրինակ քո քնելն էլ նույն ձևի վտանգավոր է:
Չուկ, առաջին մասի հետ լրիվ համաձայն եմ ;): ես էլ եմ դա նկատել :))
երկրորդ մասի հետ էնքան էլ չէ /սա էլ որպես առաջի մասի ապացույց :D/: քանի որ կարծում եմ, մտածող մարդու համար սարսափելի է հենց էն, որ էլ ելք չկա: իսկ ելքի փնտրտուքի պրոցեսը հենց ինքն իրենոց, դա հուսադրող է: նշանակում է որ ոչ ես եմ հաշտվել այս իրավիճակի հետ, ոչ էլ դու : սենց խոսալը օգնում է նաև որ "չքնենք": օրինակ քո քնելն էլ նույն ձևի վտանգավոր է:
Օքեյ, բայց ես թեմայի սկզբներում հարցադրում եմ արել, կարծեմ Վիշապին.
Լավ, հանրահավաքը համարում եք ոչ ռեալ:
Բա ի՞նչ եք առաջարկում:
Հիմա դուրս ա գալիս, դու մեղադրում ես լևոնին, ինչա թե ինքը համակիրներ ունի՞, ինչ ա թե իրա կողքը ժողովուրդ կա կանգնած: Ի՞նչ աներ, ժողովրդին ասեր ստեղ սպասեք, ես գնամ շենքի հակառակ կողմում՝ Արամ Խաչատրյանի արձանի մոտերը կանգնեմ մի կես ժամ քրֆեմ, գամ էլի ձեր հետ զրույց անե՞մ: Թե՞ մեղադրում ես, որ ժողովրդին չի տարել ավտոմատի դեմ տա, չի տարել Բաղրամյան 26-ը հրկիզելու: Քո ասած 89-ին էլ չարեց տենց, բայց ժողովուրդը հասավ իր նպատակին, դեռ ավելին՝ անկախանալու հետ մեկտեղ մի հատ էլ Ղարաբաղ ազատագրեց, հետո էլ էդ ամեն ինչից «մարդիկ» մենակ մութ տարիները հիշեցին:
Կուկ, իմ ասածն ու քո ինձ վերագրածը իրար հետ կապ չունեն:
Ես ասել էի, որ մի բան է քո միտինգին, 5-10000 երկրպագուի ներկայությամբ քրֆելը ու լրիվ ուրիշ բան է թշնամական միջավայրում մեն-մենակ քրֆելը:
ՍՍ-ու ՌՔն-էլ զորքի քամակ մտած քրֆում են: Դա հերոսություն է՞
Ընդիմադիր լիդերը դա նաև լեգենդ է, հերոսության, մաքրության, ազնվության: Լեգենդը իրավունք չունի սուտ լինելու ու ասեկոսով չէ, որ պետք է պահպանվի: Լիդերը պետք է գոնե ժամանակ առ ժամանակ ապացուցի իր գործունակությունը և դրանով հերթական լիցք տա լեգենդի ճշմարտացիությունը:
ԼՏՊ-ն ինքնուրույն ոչ մի բանի էլ չի հասել, սովետը քանդվեց, ինքը ավտոմատ դարձավ նախագահ:
Իհարկե ինքը ԿԳԲ-ՑՌՈՒ հրամանով նաիրիտը փակել տվեց որ սովետը քանդվի, Բայց դե դա մեծ նվաճում չէ, սովետը ըսենց թե ընենց արդեն քանդվում էր: :ok
Կուկ, իմ ասածն ու քո ինձ վերագրածը իրար հետ կապ չունեն:
Ես ասել էի, որ մի բան է քո միտինգին, 5-10000 երկրպագուի ներկայությամբ քրֆելը ու լրիվ ուրիշ բան է թշնամական միջավայրում մեն-մենակ քրֆելը:
ՍՍ-ու ՌՔն-էլ զորքի քամակ մտած քրֆում են: Դա հերոսություն է՞
Ընդիմադիր լիդերը դա նաև լեգենդ է, հերոսության, մաքրության, ազնվության: Լեգենդը իրավունք չունի սուտ լինելու ու ասեկոսով չէ, որ պետք է պահպանվի: Լիդերը պետք է գոնե ժամանակ առ ժամանակ ապացուցի իր գործունակությունը և դրանով հերթական լիցք տա լեգենդի ճշմարտացիությունը:
ԼՏՊ-ն ինքնուրույն ոչ մի բանի էլ չի հասել, սովետը քանդվեց, ինքը ավտոմատ դարձավ նախագահ:
Իհարկե ինքը ԿԳԲ-ՑՌՈՒ հրամանով նաիրիտը փակել տվեց որ սովետը քանդվի, Բայց դե դա մեծ նվաճում չէ, սովետը ըսենց թե ընենց արդեն քանդվում էր: :ok
Բիձա ջան, եթե ոչ մի բան չարեց, դառավ նախագահ, հենա թող սաղ ազգը դառնար նախագահ էլի, երկրում ոչ իշխանափոխության խնդիր կլիներ, ոչ միտինգ անել պետք կլիներ, ոչ ընդվզում, բոլորս նախագահներ կլինեինք, հիմա էլ նախագահականում ես ու դու կլոր սեղանի շուրջ նստած կոստյումներով կզրուցեինք: Ոչ մի բան չանելով նախագահ չեն դառնում: Տես օրինակ քոչը միհատ կոտեմբերի 27 արեց, որ դառնա իսկական նախագահ, ոչ թե Վազգենի ճուտը մնա, սերժը մարտի մեկ արեց, որ դառնա նախագահ, Լևոնը 88-ից սկսեց պայքար, որ դառնա նախագահ, վազգենը ԱԺ-ի վառոտները ջարդեց, բայց չեղավ նախագահ, էսքանի մեջից ամենաանճարն էր էլի, անբաշարը: Իսկ էդ ազնիվ, մաքուր լեգենդ լիդեր հասկացությունը մենակ պատմության էջերում ա հանդիպում, իրականում դա չի լինում: Նենց որ արի թիթիզությունների հետևից չընկնենք, սուրբ քաղաքական գործիչ չի լինում, սրբերը թող գնան եկեղեցիները տիրություն անեն, որ էսօրվա դրությամբ բիզնեսմենները կաթողիկոս չդառնան:
Լևոնը շարժման հիմնական ղեկավարն է, այսուհանդերձ ոչ միակը: Շարժման առաջնային ղեկավարներից մեկն էլ Նիկոլ Փաշինյանն է: Քո ասած մեթոդով քրֆում ա, էն էլ ոնց ա քրֆում: Մենակով ա քրֆում:
Հըբը հետո՞:
Շարժման ներքին ստրուկտուրան չգիտեմ: Եթե հիմնական ու առաջնային ղեկավարների տարբերությունը համապատասխանաբար խոսելն է ու նստելը, ապա դա լավ է:
Եթե ԼՏՊ-ի ու ՍՍ-ՌՔ-ի կամոք Նիկոլը դուրս եկավ, ԼՏՊ-ն կգնա թոշակի ու խոսողների թիվը կքչանա:
Եթե մնաց նստած ու հնարավորություն ունեցավ շարունակելու քֆուրը, ապա էս վիճակը էլի երկար չի տևի:
Եթե Նիկոլի քֆուրն էլ լռեց- :[
Շարժման ներքին ստրուկտուրան չգիտեմ: Եթե հիմնական ու առաջնային ղեկավարների տարբերությունը համապատասխանաբար խոսելն է ու նստելը, ապա դա լավ է:
Եթե ԼՏՊ-ի ու ՍՍ-ՌՔ-ի կամոք Նիկոլը դուրս եկավ, ԼՏՊ-ն կգնա թոշակի ու խոսողների թիվը կքչանա:
Եթե մնաց նստած ու հնարավորություն ունեցավ շարունակելու քֆուրը, ապա էս վիճակը էլի երկար չի տևի:
Եթե Նիկոլի քֆուրն էլ լռեց- :[
Իրականում հիշում ենք, որ ընդամենը ենթադրություն էինք արել:
Ամբողջ խնդիրն այն է, որ քֆուրը, իսկ իրականում քննադատությունը հնչեցնում են թե՛ Լևոնը, թե՛ Նիկոլը, թե այլոք: Բայց դա չի լուծումը :)
Լուծումը պայքարն է: Քրֆելով բանի չես հասնի ;)
Բիձա ջան, եթե ոչ մի բան չարեց, դառավ նախագահ, հենա թող սաղ ազգը դառնար նախագահ էլի, երկրում ոչ իշխանափոխության խնդիր կլիներ, ոչ միտինգ անել պետք կլիներ, ոչ ընդվզում, բոլորս նախագահներ կլինեինք, հիմա էլ նախագահականում ես ու դու կլոր սեղանի շուրջ նստած կոստյումներով կզրուցեինք: Ոչ մի բան չանելով նախագահ չեն դառնում: Տես օրինակ քոչը միհատ կոտեմբերի 27 արեց, որ դառնա իսկական նախագահ, ոչ թե Վազգենի ճուտը մնա, սերժը մարտի մեկ արեց, որ դառնա նախագահ, Լևոնը 88-ից սկսեց պայքար, որ դառնա նախագահ, վազգենը ԱԺ-ի վառոտները ջարդեց, բայց չեղավ նախագահ, էսքանի մեջից ամենաանճարն էր էլի, անբաշարը: Իսկ էդ ազնիվ, մաքուր լեգենդ լիդեր հասկացությունը մենակ պատմության էջերում ա հանդիպում, իրականում դա չի լինում: Նենց որ արի թիթիզությունների հետևից չընկնենք, սուրբ քաղաքական գործիչ չի լինում, սրբերը թող գնան եկեղեցիները տիրություն անեն, որ էսօրվա դրությամբ բիզնեսմենները կաթողիկոս չդառնան:
Այո, հենց այնպես հաստատ չեն դառնում նախագահ:
եթե 88-ից անձնապես տեղյակ ես գործերին ու նման ձևով ես մեկնաբանում, ուրեմն մենք առհասարակ տարբեր դիտակետերում ենք: Եթե լսելով կամ կարդալով ես տեղյակ, ապա ցավումն եմ որ արդեն 20 տարվա պատմությունն է բլեֆ: ԼՏՊ-ն Ռ Ղազարյանի պասով է մտել շարժում, ԿԳԲ-ի մարդն էր ու հենց այդ աջակցությամբ էլ դարձավ նախագահ:
Ու ես դրանում լավ կամ վատ բան չեմ տեսնում: Շատ ավելի լավ է ԿԳԲ-ով գալ իշխանության, քան ընկերների դիակների վրայով:
Իսկ առանց լեգենդ նախագահը դա հենց սերժն ու քոչն են: ԼՏՊ-ն առանց լեգենդ առհասարակ մի վայրկյան չի լինի:
Էդ դու գիտես որ սուրբ գործիչ չի լինում, բայց հրապարակի մեջտեղում կանգնած ժողովուրդը այլ ձև գիտի:
Քաղաքականությունը ներսից է զզվելի, կողքից այն այլ է ու այդպես էլ պետք է լինի:
Բիձա ջան, եթե ոչ մի բան չարեց, դառավ նախագահ, հենա թող սաղ ազգը դառնար նախագահ էլի, երկրում ոչ իշխանափոխության խնդիր կլիներ, ոչ միտինգ անել պետք կլիներ, ոչ ընդվզում, բոլորս նախագահներ կլինեինք, հիմա էլ նախագահականում ես ու դու կլոր սեղանի շուրջ նստած կոստյումներով կզրուցեինք: Ոչ մի բան չանելով նախագահ չեն դառնում: Տես օրինակ քոչը միհատ կոտեմբերի 27 արեց, որ դառնա իսկական նախագահ, ոչ թե Վազգենի ճուտը մնա, սերժը մարտի մեկ արեց, որ դառնա նախագահ, Լևոնը 88-ից սկսեց պայքար, որ դառնա նախագահ, վազգենը ԱԺ-ի վառոտները ջարդեց, բայց չեղավ նախագահ, էսքանի մեջից ամենաանճարն էր էլի, անբաշարը: Իսկ էդ ազնիվ, մաքուր լեգենդ լիդեր հասկացությունը մենակ պատմության էջերում ա հանդիպում, իրականում դա չի լինում: Նենց որ արի թիթիզությունների հետևից չընկնենք, սուրբ քաղաքական գործիչ չի լինում, սրբերը թող գնան եկեղեցիները տիրություն անեն, որ էսօրվա դրությամբ բիզնեսմենները կաթողիկոս չդառնան:
:D :D Կուկ, բայց քո մոտ Լեռ Կամսարի - հետ բավականին ընդանուր բաներ եմ տեսնում: ուղղակի հավես ա կարդալը :hands: լավ է ստացվում մոտդ / :8/
Սենց շարունակես, լիքը լավ բաներ կլինի: ես ինկատի ունեմ գրական դաշտում :)
Իրականում հիշում ենք, որ ընդամենը ենթադրություն էինք արել:
Ամբողջ խնդիրն այն է, որ քֆուրը, իսկ իրականում քննադատությունը հնչեցնում են թե՛ Լևոնը, թե՛ Նիկոլը, թե այլոք: Բայց դա չի լուծումը :)
Լուծումը պայքարն է: Քրֆելով բանի չես հասնի ;)
Չուկ, ոնց որ հեչ կռիվ չես արել ;)
ախր կռվի ժամանակ ամեն ինչ էլ իրա տեղը ունի:
էն ինտելիգենտ դեպուտատը՝ Արմեն Մարտիրոսյանը անգամ երբ որ տեղը եկել է, քրֆել է /իրա ձայնագրությունից եմ ասում /
Կենդանական աշխարհից լիքը լավ օրինակներ կարելի է սովորել: օրինակ տեսել ես՞ թե առյուծները ոնց՞ են իրար հետ լուծում վաժակի հարցը: մինչև բուն ճանկերին անցնելը, երկար ժամանակ իրար հետ քֆուր-քյաֆար են անում ;) :)
ընդանունր առմամբ իզուր, որ Նիկոլին առաջ բռթելու փոխարեն, բանտ կոխեցին: Նիկոլը ինձ Սահակաշվիլուն ա հիշեցնում:
Չուկ, ոնց որ հեչ կռիվ չես արել ;)
ախր կռվի ժամանակ ամեն ինչ էլ իրա տեղը ունի:
էն ինտելիգենտ դեպուտատը՝ Արմեն Մարտիրոսյանը անգամ երբ որ տեղը եկել է, քրֆել է /իրա ձայնագրությունից եմ ասում /
Կենդանական աշխարհից լիքը լավ օրինակներ կարելի է սովորել: օրինակ տեսել ես՞ թե առյուծները ոնց՞ են իրար հետ լուծում վաժակի հարցը: մինչև բուն ճանկերին անցնելը, երկար ժամանակ իրար հետ քֆուր-քյաֆար են անում ;) :)
Դիվի, ի՞նչ ես ասում: Անկեղծորեն չեմ հասկանում:
Կրկնում եմ, էն ինչը դուք քֆուր եք անվանում, կիրառվում ա համապատասխան քանակությամբ: Հետո՞:
Հա, էդ քննադատությունը, զգուշացումները, «սպառնալիքները» պիտի լինեն ու լինում են: Հետո՞: Հո մենակ դրանով չի հարցը լուծվում: Ասածս ընդամենը էդ ա: Բիձեն ասում ա «թող կանգնի, քրֆի»: Ասում եմ. քրֆում են: Ասում ա, չէ, թող բոլորի մոտ չքրֆի, մենակով կանգնի դիմացները ու քրֆի: Ասում եմ. հենա Նիկոլն անում ա, հետո՞:
Հետոն չեք ասում:
Դիվի, ի՞նչ ես ասում: Անկեղծորեն չեմ հասկանում:
Կրկնում եմ, էն ինչը դուք քֆուր եք անվանում, կիրառվում ա համապատասխան քանակությամբ: Հետո՞:
Հա, էդ քննադատությունը, զգուշացումները, «սպառնալիքները» պիտի լինեն ու լինում են: Հետո՞: Հո մենակ դրանով չի հարցը լուծվում: Ասածս ընդամենը էդ ա: Բիձեն ասում ա «թող կանգնի, քրֆի»: Ասում եմ. քրֆում են: Ասում ա, չէ, թող բոլորի մոտ չքրֆի, մենակով կանգնի դիմացները ու քրֆի: Ասում եմ. հենա Նիկոլն անում ա, հետո՞:
Հետոն չեք ասում:
դա բավականին ազդեցիկ ա: Տեսար՞ Գռզո Պապան ո՞նց մատ թափ տվեց իրանց սեփականույթունը կուլ տալ ուզողների վրա ու ոնց՞ միանգամից բոլորով հրաժարվան:
Նույնը նաև Լևոնենք պետք է անեին: Ասենք ասեին, եթե Ալեքսանին, ով անմեղ է բաց չթողես, մենք էլ ձեր հորը կանիծենք ոնց որ կարանք:
Հետոն չեք ասում:
Իսկ հարցդ պատասխան ունի՞ Դուք որ միտինգ եք անում -Հըբը հետո՞
Եթե սպասում ես, որ ինչ որ մեկը կարող է ասել թե այսինչ օրը, այսինչ ժամին, այսինչ բանը կլինի, ապա ես էդ մարգարեն չեմ::
Նիկոլի քֆուրն ու այժմյան դերը քննարկելը ինչ որ առումով պատասխան էր տալիս հարցին:
Նստած վիճակում նման հերոսություն անելը դրսում մարդկանց է ոգևորում, և եթե շարծումը մինչև հիմա կա, դա հենց Նիկոլի շնորհքն է, այլ ոչ թե ՀԱԿ-ի անվերջ ու անհամար - Չինաստանի Ռուսաստանին արած 1000 ներով նոտաները հիշեցնող
հայտարարությունները
Օքեյ, բայց ես թեմայի սկզբներում հարցադրում եմ արել, կարծեմ Վիշապին.
Լավ, հանրահավաքը համարում եք ոչ ռեալ:
Բա ի՞նչ եք առաջարկում:
առաջարկս ավելի շատ տեսական է, քան որ պրակտիկ լուծումը ինձ համար անհասկանալի է /քաղաքականության մեջ չեմ/:
տեսականորոն ոչ թե պետք է հիմա Լևոնից ու պայքարից ձեռք քաշել. ու ոչ էլ պետք է հակառակը՝ իրան լսել ու ինքը լինի "վեդուշի", այլ հիմա իրան նաժիմ անեմ ու պահանջել որ ավելի սրի իրավիճակը: դա իրան /անձամբ/ կարծում եմ ձեռնատու չի, քանւ որ մեր մեջ ասած բավականին մեծ ա տարիքով: բայց և սենց մլուլ տալով ինքը բոլոր ռեսուրսները ցրիվ ա տալիս ու փոշիացնում է:
Իսկ էտ նաժիմը ես սպասում էի որ Նիկոլը կանի, սակայն փաստացի սխալվում էր, քանի որ ինքը բավականին կախյալ վիճակում էր ու լսելով "քաղբյուրոյին" գնաց ու հանձնվեց:
Կարծում եմ մոտավոր սխեման սա է լինելու:
…
Չուկ, դու պետք է լավ հասկանաս, որ ռեսուրս հավաքելը ու դրանց տիրապետելը մեր երկրում շաաաատ բարդ խնդիր է, ու դա ցրիվ տալը վերջն է: Նայի նույն չարչրկված Վազգեն Մանուկյանին:
Մեղապարտ
06.09.2009, 02:50
Հանգամանքների բերումով ես հնարավորություն ունեմ Հայատանում կատարվող իրադարձությունները ընկալել բացարձակապես այլ տեսանկյունից(գերմանական):
Այստեղ էլ են պայքարում այստեղ էլ ընդիմությոն կա որը նույնպես դեմ է այս կառավարմն ձևին և տեսակին:Այստեղ նույ պես ընդիմույանը ցանկանում են չեզոքացնել սակայն այստեղի ընդիմությունը մի շատ լավ կանոն ունի ,պայքարել օրենսդիր դաշտում:
Իր ռեսուրսների առավելագույն մասը ծախսում է այդ ուղղությամբ,հաջորդ ուղղությունը
կաշառակերության նկատմաբ անողոք պայքարն է բոլոր ողղություններում:
Իսկ ամենա կատաղի պայքարը գնում է ստվերային տնտեսության դեմ օր չլինի որ չհայտնաբերեն և չկալանավորեն ստվերում աշխատող ցեխավիկներին:
Իսկ մեր մոտ ընդիմույունը զբաղված է հիմնականում ինտրիգներով:
դա բավականին ազդեցիկ ա: Տեսար՞ Գռզո Պապան ո՞նց մատ թափ տվեց իրանց սեփականույթունը կուլ տալ ուզողների վրա ու ոնց՞ միանգամից բոլորով հրաժարվան:
Նույնը նաև Լևոնենք պետք է անեին: Ասենք ասեին, եթե Ալեքսանին, ով անմեղ է բաց չթողես, մենք էլ ձեր հորը կանիծենք ոնց որ կարանք:
Նու տեսակետ ա, բան չունեմ ասելու: Բայց իրականում էնքան էլ էդպես չի: Ավելի շատ ոչ թե մատ թափ տալն օգնեց, այլ իրավական գրագետ քաղաքականությունը:
Իսկ հարցդ պատասխան ունի՞ Դուք որ միտինգ եք անում -Հըբը հետո՞
Եթե սպասում ես, որ ինչ որ մեկը կարող է ասել թե այսինչ օրը, այսինչ ժամին, այսինչ բանը կլինի, ապա ես էդ մարգարեն չեմ::
Նիկոլի քֆուրն ու այժմյան դերը քննարկելը ինչ որ առումով պատասխան էր տալիս հարցին:
Նստած վիճակում նման հերոսություն անելը դրսում մարդկանց է ոգևորում, և եթե շարծումը մինչև հիմա կա, դա հենց Նիկոլի շնորհքն է, այլ ոչ թե ՀԱԿ-ի անվերջ ու անհամար - Չինաստանի Ռուսաստանին արած 1000 ներով նոտաները հիշեցնող
հայտարարությունները
Սպասիր, սպասիր, մի շեղվիր, խնդրում եմ:
Չէ որ ես քեզ մարգարեություն չեմ ակնկալում:
Ի՞նչ եմ ակնկալում: Ասեմ: Նու քո խոսքերով չասեմ քո ասածի իմաստը ասեմ. ասում էիր, որ ՀԱԿ-ի քաղաքականությունը սխալ է, որ պետք էր փոխարենը էսինչ բանն անել: Ես քեզ հստակ ցույց տվեցի, որ դա արվում է: Հետոս ոչ թե նշանակում էր գուշակությամբ զբաղվի, այլ նշանակում էր, որ տեսար, որ անիմաստ էիր ասում:
Ինչ վերաբերվում է շարժման լինելուն, ապա այո, դա նաև Նիկոլի, գուցե հիմնականում Նիկոլի շնորհքն է, բայց իրականում ոչ միայն նրա:
Պրիմիտիվ օրինակ ասեմ. շարժման ներկայիս գոյություն նաև «Հատուկ Գունդ» երիտասարդկան նախաձեռնության կազմավորման, գործունեության շնորհքն է: Ու ոչ թե ՀԳ-ի շնորհքն է, այլ նաև նրա: Ու նաև Տեր-Պետրոսյանի: Մեծ դեր ունեին Շահնազարյանն ու Զուրաբյան Լևոնը: Պակաս չէր Ջհանգիրյանի դերը և այլն: Էնպես որ արի միանշանակ պնդումներ չանենք:
Իսկ էտ նաժիմը ես սպասում էի որ Նիկոլը կանի, սակայն փաստացի սխալվում էր, քանի որ ինքը բավականին կախյալ վիճակում էր ու լսելով "քաղբյուրոյին" գնաց ու հանձնվեց:
Տեսնում ես, ընդամենը ենթադրություն, որը պնդում ես: Քննարկման մեջ ոչ լավագույն տարբերակը: Օրինակ ես վստահ եմ, որ Նիկոլն ինքն է որոշել ներկայանալ, հետո համաձայնացրել կենտրոնի հետ, բայց սա իմ ենթադրությունն ա, ի տարբերություն քեզ չեմ պնդում:
Ինչ վերաբերվում է Լևոնի նկատմամբ ճնշումին, հավատա, որ այն կա ՀԱԿ կազմող բազում ուժերի կողմից ու այդ ավանդույթը հենց ինքն է ձևավորել, հասկացնելով, որ ինքը պիտի գործիք լինի:
Հանգամանքների բերումով ես հնարավորություն ունեմ Հայատանում կատարվող իրադարձությունները ընկալել բացարձակապես այլ տեսանկյունից(գերմանական):
Այստեղ էլ են պայքարում այստեղ էլ ընդիմությոն կա որը նույնպես դեմ է այս կառավարմն ձևին և տեսակին:Այստեղ նույ պես ընդիմույանը ցանկանում են չեզոքացնել սակայն այստեղի ընդիմությունը մի շատ լավ կանոն ունի ,պայքարել օրենսդիր դաշտում:
Իր ռեսուրսների առավելագույն մասը ծախսում է այդ ուղղությամբ,հաջորդ ուղղությունը
կաշառակերության նկատմաբ անողոք պայքարն է բոլոր ողղություններում:
Իսկ ամենա կատաղի պայքարը գնում է ստվերային տնտեսության դեմ օր չլինի որ չհայտնաբերեն և չկալանավորեն ստվերում աշխատող ցեխավիկներին:
Իսկ մեր մոտ ընդիմույունը զբաղված է հիմնականում ինտրիգներով:
Հանգամանքների բերումով դու Հայաստանյան իրականությունից այնքան ես կտրվել, որ չես հասկանում, որ նախ ուրիշ հարցեր է պետք լուծել, այս ասածովդ զբաղվել կարողանալու համար: Մասնավորապես լեգիտիմ իշխանություն ձևավորել :)
Տեսնում ես, ընդամենը ենթադրություն, որը պնդում ես: Քննարկման մեջ ոչ լավագույն տարբերակը: Օրինակ ես վստահ եմ, որ Նիկոլն ինքն է որոշել ներկայանալ, հետո համաձայնացրել կենտրոնի հետ, բայց սա իմ ենթադրությունն ա, ի տարբերություն քեզ չեմ պնդում:
Ինչ վերաբերվում է Լևոնի նկատմամբ ճնշումին, հավատա, որ այն կա ՀԱԿ կազմող բազում ուժերի կողմից ու այդ ավանդույթը հենց ինքն է ձևավորել, հասկացնելով, որ ինքը պիտի գործիք լինի:
գիտես՞ ինչի չեմ կարծում որ դա կա, որովհետև Լևոնի ու մնացածի տարբերությունը ահռելի ա քաղաքական դաշտում: Այսինքն եթե հարցը վերաբերվի քաղաքականություն բանեցնելուն /ներքին, կուսակցական իմաստով/, ապա Լևոնին դժվար ա սենց հանգիստ ճնշելը: դրա համար /կներես/ բայց մնացածները շատ խակ են: սրա համար եմ ասում որ ինչ որ ներկուսակցական կազմակերպված ընդիմության պես բան ա պետք ունենալ:
Մեղապարտ
06.09.2009, 03:22
Հանգամանքների բերումով դու Հայաստանյան իրականությունից այնքան ես կտրվել, որ չես հասկանում, որ նախ ուրիշ հարցեր է պետք լուծել, այս ասածովդ զբաղվել կարողանալու համար: Մասնավորապես լեգիտիմ իշխանություն ձևավորել :)
Ի դեպ Լևոնի էմիսարնեը անցյալ տարի այստեղ լուրջ բացատրական աշխատանք էին տանում և դա պարբերաբար կրկնվում է տեղյակ եմ ավելին քան դու պատկերացնում ես: Իսկ մնացածը իրոք ինտրիգներ են, լուրջ պայքարող ընդիմադիրը պետք է պայքարով ստիպի իշխանությանը այլ ոչ թե շոու կազմակերպի սեփական կրքերին հագուրդ տալու համար:
Նման երկրներում (ճ դասի) իշխանությունը փոխանցվում է հաջորդ կառավարողներին հրահանգով որոշակի պայմաններ ապահովելու պայմանով:ՀԱԿ ը առաջիկա տասնամյակում դուրս է ցուցակից :ՀԱԿ ի ղեկավարները շատ լավ տեղյակ են այս իրղությունից,այդ պատճառով որոշակի վճարումերի դիմաց բալանսավորված ֆոն են ապահովում: Շատ ձեռնատու վիճակ է ,գտնվում են հարաբերական լավ վիճակում համապատասխան ֆինանսակն հոսքեր ստանում են և ներսից և դրսից:
Ընդիմադիր մամուլը ընդհամենը «յուղ է վառում» և ժողովրդի գոլորշին (պառը) քիչ քանակություներով դուրս հանում դրանով ապահովելով իր գործունեությունը:
Կլասիկ ձևով պայքարը փոշիացվում է հիմնական ուղղություններում և վերածվում է տակտիկական ոչինչ չասող լեզվկռվի:
Ի դեպ Լևոնի էմիսարնեը անցյալ տարի այստեղ լուրջ բացատրական աշխատանք էին տանում և դա պարբերաբար կրկնվում է տեղյակ եմ ավելին քան դու պատկերացնում ես: Իսկ մնացածը իրոք ինտրիգներ են, լուրջ պայքարող ընդիմադիրը պետք է պայքարով ստիպի իշխանությանը այլ ոչ թե շոու կազմակերպի սեփական կրքերին հագուրդ տալու համար:
Նման երկրներում (ճ դասի) իշխանությունը փոխանցվում է հաջորդ կառավարողներին հրահանգով որոշակի պայմաններ ապահովելու պայմանով:ՀԱԿ ը առաջիկա տասնամյակում դուրս է ցուցակից :ՀԱԿ ի ղեկավարները շատ լավ տեղյակ են այս իրղությունից,այդ պատճառով որոշակի վճարումերի դիմաց բալանսավորված ֆոն են ապահովում: Շատ ձեռնատու վիճակ է ,գտնվում են հարաբերական լավ վիճակում համապատասխան ֆինանսակն հոսքեր ստանում են և ներսից և դրսից:
Ընդիմադիր մամուլը ընդհամենը «յուղ է վառում» և ժողովրդի գոլորշին (պառը) քիչ քանակություներով դուրս հանում դրանով ապահովելով իր գործունեությունը:
Կլասիկ ձևով պայքարը փոշիացվում է հիմնական ուղղություններում և վերածվում է տակտիկական ոչինչ չասող լեզվկռվի:
Թույլ այս գրառումիցդ հետո առավել համոզված կրկնել, որ դու հեռու ես Հայաստանյան իրականությունից :)
Մեղապարտ
06.09.2009, 03:59
Թույլ այս գրառումիցդ հետո առավել համոզված կրկնել, որ դու հեռու ես Հայաստանյան իրականությունից :)
Կապրենք կտեսնենք:
Ժողովուրդը կասի «ճտերը աշնանն են հաշվում» :
Իսկ մնացածը հետո, երբ մի քիչ ել կաճես քաղաքականության մեջ այն ժամանակ կհասկանաս թե ինչ է իրակնում նշանակում ընդիմության ռեվերանսը Հայատնամում:
Նու տեսակետ ա, բան չունեմ ասելու:
Նու քո խոսքերով չասեմ քո ասածի իմաստը ասեմ. ասում էիր, որ ՀԱԿ-ի քաղաքականությունը սխալ է, որ պետք էր փոխարենը էսինչ բանն անել: Ես քեզ հստակ ցույց տվեցի, որ դա արվում է: Հետոս ոչ թե նշանակում էր գուշակությամբ զբաղվի, այլ նշանակում էր, որ տեսար, որ անիմաստ էիր ասում:
Ինչ վերաբերվում է շարժման լինելուն, ապա այո, դա նաև Նիկոլի, գուցե հիմնականում Նիկոլի շնորհքն է, բայց իրականում ոչ միայն նրա:
Պրիմիտիվ օրինակ ասեմ. շարժման ներկայիս գոյություն նաև «Հատուկ Գունդ» երիտասարդկան նախաձեռնության կազմավորման, գործունեության շնորհքն է: Ու ոչ թե ՀԳ-ի շնորհքն է, այլ նաև նրա: Ու նաև Տեր-Պետրոսյանի: Մեծ դեր ունեին Շահնազարյանն ու Զուրաբյան Լևոնը: Պակաս չէր Ջհանգիրյանի դերը և այլն: Էնպես որ արի միանշանակ պնդումներ չանենք:
Նու ես էլ կասեմ, որ քո իմաստալիցը չհասկացա:
Նու նաև այն իմաստով կասեմ, որ հստակ ցույց տվածն էլ չտեսա:
Իսկ ջահելների ու մի քանի նվիրված կանանց պայքարը որպես կոնգրեսի արդյունք համարելը դա մոտավորապես կաշառքով ստացած զաչոտի է հիշեցնում:
Իսկ իրականում քո նշած բոլոր գործիչները և գործոնները իրենց կողքին գործակիցներ ունեն: Մի գուցե շատերի համար դրանք անտեսանելի են, բայց իշխանությանը և քաղաքական պրոցեսը սթափ գնահատողներին պետք է որ դրանք ճշգրտորեն հայտնի լինեն:
Էդ հարցում թվերը դզել -փչելը երկար չի կարող աշխատել:
Օրինակ իմ աչքաչափով եթե հիմա Նիկոլի գործակիցը 100 դնես, ԼՏՊ-ինը 5-10 հազիվ ձգի: Մի ուրիշն էլ երևի հակառակ թվերը դնի իրենց կողքին- ճաշակի հարց է:
Հայկական ընդիմության մի հզոր ծիլը Նիկոլն է, մյուսն էլ երիտասարդությունը: Իմ կարծիքով ավագ սերունդն իր ներկա գործելաոճով ու կարգախոսներով արդեն լուսանցքում է:
Ինձ համար հարցն այն է, որ հների անգյալ, քարացած տրադիցիոն հայկական մտածելակերպը չփոխանցվի ու չվարակի ջահելներին էլ:
Դրա համար բարի միտինգ եմ մաղթում միտինգասերներին: Նաև քանի որ դու մոտ ես կոնգրեսի գաղափարախոսությանը, և շփվում ես երիտասարդության հետ,աշխատիր իրենց չդաստիարակել, թող որ իրենց իմացածն անեն իրենց ուզածով:
Սա հայրերի և որդիների աշխարհայացքային տարբերության նման մի բան է: Թող որ կոնգրեսը իրեն չպահի որպես կոմկուս ու ջահելներին էլ դիտի որպես կոմսոմոլ, պիոներ, հոկտեմբերիկ:
Ես դեմ չեմ որևէ ընդիմադիր ուժի, ես դեմ եմ ընդիմադիր դաշտի մոնոպոլիզացիային միջընտրական հատվածներում:
Վիշապ ձյա, խնդրեցի ռեալանալ, իսկ դու չռեալացար:
Ես քեզ խնդրեցի պարզ ու հասարակ մի բան. եթե այլ եղանակ ունես առաջարկելու, ասա՝ մենք էլ իմանանք: Չասեցիր: Ես քեզ ասեցի, քո ու ՀԱԿ երիտասարդների տարբերությունն էն ա, որ նրանք փորձում են մի բան անել ու անում են, իսկ դե մենակ «վերլուծություններ» ես անում: Դու սրան ինչո՞վ հակադարձեցիր. «վերլուծություններով»: Հիմա ես քեզ ինչ ասեմ: Ասեմ խնձորը խնձորենու վրա ա աճում, ասելու ես «հեռուստատեսություն», ասելու եմ տանձ տանձենու վրա ա աճում, ասելու ես. «չգրոհեցին»:
Ձյաձս, ուրի՞շ ինչ խոսեմ:
Ասենք սենց. տնեցիք լա՞վ են:
Պատասխան. Լևոնը իրա կարեցածը չարեց:
Խնդալու ա ;)
Զավեշտալիներից մեկն էլ էն ա, որ ամենայն հավանականությամբ հանրահավաքին գալու ես... քո տրամաբանությամբ՝ ջուր ծեծելու :))
Չուկ, հոգնեցուցիչ է անընդհատ նույնը կրկնելը: Համաժողովրդական ու համազահրու… մի խոսքով մասովկաների միջոցով պայքար տանելու և հաղթելու ձևերը խիստ հայտնի են, և ՀԱԿ-ը այդ ձևերի 20 տոկոսն էլ չի օգտագործել ու մենք մեզ գցում ենք դոդի պլանտացիաները արդարացնելով ՀԱԿ-ին, որը իբր ռեսուրս չի ունեցել: Միևնույն ժամանակ անընդհատ գլուխ ենք տանում, թե ՀԱԿ-ը ամենահզոր ուժն է, նա է ամենաշատ ժողովուրդը հավաքում: Ու հատուկ ոչ ոք չի նշում, բա ՀԱԿ-ի ռեսուրսը էլ ո՞րն էր, եթե ոչ ժողովուրդը: Ուրեմն ՀԱԿ-ը լավ էլ ռեսուրս ուներ, հիմա կասկածում եմ արդեն որ ունի, հիմա 5000 «դեժուռնի» մարդ որ հավաքվի հանրահավաքին, լավ է: Ուրեմն ժողովդրի միջոցով պայքարի ձևերը Տեր-Պետրոսյանը հատ հատ նշել է, որպեսզի ասի, որ հրաժարվում է դրանցից: Մի շատ կարևոր բան էլ ընդհանրապես բաց է թողել՝ քաղաքացիական անհնազանդությունը: Ժողովուրդը եթե պայքարում է, ապա պայքարում է ակտիվ գործողություններով՝ կոնկրետ պահանջներ ներկայացնող ցույցերով, ճանապարհներ փակելով, ոստիկաններին չհնազանդվելով, անկարգություններ անելով: Հա, հենց այդպես է ժողովուրդը արտահայտում քաղաքացիական անհնազանդությունը և իր անհամաձայնությունը իշխանությունների այս կամ այն քայլերին, որոնցով միայն կարող է իշխանություներին ստիպել գնալ զիջումների: Առահասարակ խնդրեցի կարդալ սա՝ От диктатуры к демократии - Концептуальные основы освобождения (http://psyfactor.org/lib/sharp.htm), ոչ մեկ բանի տեղ չդրեց, համենայն դեպս վերջինիս մեջ ավելի տրամաբանական քայլեր են առաջարկվում, քան թե ՀԱԿ-ի «ռեալ» գործողություններն են: Մնացած «պայքարի» ձևերը՝ հանրահավաք, սուպեր-քաղաքական վերլուծություններ-մեկնաբանություններ, քաղաքական կանխատեսումներ, գիտակցության սերմանում, ֆլան-ֆստան միջին վիճակագրական կիսագրագետ քաղաքացու տանձին էլ չեն, նա դրանցից բան չի հասկանում ու հազիվ թե ուզենա հասկանա էլ: ՀԱԿ-ը ակտիվ պայքարի ձևերով մինչև վերջ չգնաց, կրակեցին, տաս հոգու սպանեցին, նպատակը վախեցնելն էր, հասան իրենց նպատակին: Մյուս կողմից էլ պիտի հստակ ծրագիր ու քաղաքական կամք ու ինքնավստահություն լիներ ՀԱԿ-ի լիդերների մոտ այս երկրում դրական տեղաշարժեր իրականացնելու համար, որ մեծ ռիսկերի գնալը արդարացվեր և ՀԱԿ-ը բոլոր կորուստների պատասխանատվությունը վստահորեն վերցներ իր վրա, ես որպես քաղաքացի առանձնապես չեմ զգացել այդ հստակ ծրագրի ու ինքնավստահության առկայությունը:
Ուրեմն ինչ եմ առաջարկու՞մ: Ոչինչ էլ չեմ առաջարկում, ես այլևս չեմ գնալու այդ հանրահավաքներին: Դրանց իմաստը մեկն է՝ «տաք պահել» «պայքարը» մինչև Սերժը գուցե Ղարաբաղի հետ կապված մի տականք փաստաթղթի վրա ստորագրի, գուցե էդ ժամանակ կարողանան շուխուր ու ընդվզում բարձրացնել, հետո էլ իրավիճակի կերևա ինչ ենք անում: Արդեն սկսում եմ մտածել, որ յուրաքանչյուր հանրահավաք Սերժին ավելի շուտ ոգեշնչում է, քան վախեցնում, նա արխայինանում է տեսնելով թե ինչպես հերթական հանրահավաքի ժամանակ իրեն ազգային դավաճանության ու բոլոր աղետների համար մեղադրող ընդդիմության լիդերները ժողովդրին խաղաղ տուն են ուղեկցում, մտածում է, հա ի՞նչ, կայֆ չի՞:
Ապեր էդ ՀԱԿ-ի քաղաքացիական գիտակցության սերմանումը արդեն այնպես է ազդել վրես, որ ես արդեն թքած ունեմ, ինչ ուզում է թող լինի, գրողի ծոցը այս ամենը: Առա՜ջ, Հայաստան:
Կապրենք կտեսնենք:
Ժողովուրդը կասի «ճտերը աշնանն են հաշվում» :
Իսկ մնացածը հետո, երբ մի քիչ ել կաճես քաղաքականության մեջ այն ժամանակ կհասկանաս թե ինչ է իրակնում նշանակում ընդիմության ռեվերանսը Հայատնամում:
Շնորհակալություն բարեմաղթանքի համար, ես կաշխատեմ մի քիչ էլ ու ավելի էլ աճել քաղաքականության մեջ, սակայն թույլ տուր համեստաբար ենթադրել, որ որքան էլ որ աճեմ իրականության գիտակցությունս չեմ կորցնի :)
Նու ես էլ կասեմ, որ քո իմաստալիցը չհասկացա:
Նու նաև այն իմաստով կասեմ, որ հստակ ցույց տվածն էլ չտեսա:
Իսկ ջահելների ու մի քանի նվիրված կանանց պայքարը որպես կոնգրեսի արդյունք համարելը դա մոտավորապես կաշառքով ստացած զաչոտի է հիշեցնում:
Իսկ իրականում քո նշած բոլոր գործիչները և գործոնները իրենց կողքին գործակիցներ ունեն: Մի գուցե շատերի համար դրանք անտեսանելի են, բայց իշխանությանը և քաղաքական պրոցեսը սթափ գնահատողներին պետք է որ դրանք ճշգրտորեն հայտնի լինեն:
Էդ հարցում թվերը դզել -փչելը երկար չի կարող աշխատել:
Օրինակ իմ աչքաչափով եթե հիմա Նիկոլի գործակիցը 100 դնես, ԼՏՊ-ինը 5-10 հազիվ ձգի: Մի ուրիշն էլ երևի հակառակ թվերը դնի իրենց կողքին- ճաշակի հարց է:
Հայկական ընդիմության մի հզոր ծիլը Նիկոլն է, մյուսն էլ երիտասարդությունը: Իմ կարծիքով ավագ սերունդն իր ներկա գործելաոճով ու կարգախոսներով արդեն լուսանցքում է:
Ինձ համար հարցն այն է, որ հների անգյալ, քարացած տրադիցիոն հայկական մտածելակերպը չփոխանցվի ու չվարակի ջահելներին էլ:
Դրա համար բարի միտինգ եմ մաղթում միտինգասերներին: Նաև քանի որ դու մոտ ես կոնգրեսի գաղափարախոսությանը, և շփվում ես երիտասարդության հետ,աշխատիր իրենց չդաստիարակել, թող որ իրենց իմացածն անեն իրենց ուզածով:
Սա հայրերի և որդիների աշխարհայացքային տարբերության նման մի բան է: Թող որ կոնգրեսը իրեն չպահի որպես կոմկուս ու ջահելներին էլ դիտի որպես կոմսոմոլ, պիոներ, հոկտեմբերիկ:
Ես դեմ չեմ որևէ ընդիմադիր ուժի, ես դեմ եմ ընդիմադիր դաշտի մոնոպոլիզացիային միջընտրական հատվածներում:
Սիրելիդ իմ Բիձա, մի կողմ թողնեմ քո գործակիցների հաշվարկը, քանզի ինչպես ինքդ նկատեցիր, դա միայն ու միայն ճաշակի հարց է: Մեկ այլ մարդ լրիվ այլ պատկերացումներ ունի և այլն:
Այժմ հստակ ցույց տալ վերաբերյալ: Ամեն ինչ շատ պարզ է: Դու ասացիր, որ հաջողության հասնելու համար լիդերը պետք է դիմացները կանգներ ու քֆրտեր: Քո ասածից ենթադրվում էր, որ այդ դեպքում հաջողությունը ծալված, գրպաններս դրված կլիներ, ինչը կատարյալ աբսուրդ միտք է: Աբսուրդությունը ցույց տալու համար բերեցի լիդերի օրինակ, ով դա անում է: Ինչ վերաբերվում է «քֆրտելուն», անգամ մենակով դիմացները կանգնած «քֆրտելուն», ես դրան վատ չեմ վերաբերվում: Լավ եմ վերաբերվում: Պայքարի բաղկացուցիչ գործոն է: Ամբողջ ասածս սա է ;)
Այժմ երիտասարդության մասին: Ես էլ եմ համարում, որ երիտասարդությունը՝ ակտիվ երիտասարդությունը, սկզբունքային երիտասարդությունը, քաղաքանապես զարգացած երիտասարդությունը, քաղաքացիական վառ գիտակցությամբ երիտասարդությունը շարժման ամենամեծ ձեռքբերումն է: Ինչ վերաբերվում է ինձ, ապա անհամեստաբար նշեմ, որ ես ոչ թե ՀԱԿ ակտիվիստ երիտասարդությանը մոտ եմ կանգնած, այլ նրանցից մեկն եմ, անդամակցում եմ «Հատուկ Գունդ» երիտասարդական նախաձեռնությունը, եղել եմ ակտիվ, մասնակցել ՀԱԿ երիտ. խորհուրդ նիստերին, ակտիվորեն մասնակցել եմ բազում ակցիաների կազմակերպմանն ու անցկացմանը և այլն: Սակայն իմ մասին չէ, որ ուզում էի խոսել, այլ երիտասարդ մյուս ակտիվիստների: Բարեբախտաբար նրանք բոլորն այնքան հասուն ու զարգացած մարդիկ են, որ որևէ Չուկ կամ Բիձա նրանց պարզապես չի՛ կարող դաստիարակել: Այլ հարց, որ նրանք բոլորն ունակ են լսելու և՛ Չուկին, և՛ Բիձուն, որից հետո սեփական վերլուծություններով ու դատողություններով սեփական եզրահանգման գալ: Էլ ավելին ասեմ. բարեբախտաբար նրանց կողքին կան Չուկից ու Բիձուց քաղաքականապես ու գաղափարապես շատ ավելի հասուն մարդիկ, ում նրանք կարող են լսել ու լսածը վերլուծման առարկա սարքել: Այնպես որ ՀԱԿ երիտ. թևի, ակտիվի մասին մի անհանգստացիր. այն կազմված է հասուն երիտասարդներից, ովքեր հաստատուն քայլերով գնում են իրենց գաղափարների իրականացմանը:
Ինչ վերաբերվում է հանրահավաքին ուղղված բարեմաղթանքին, ապա իմ կողմից շնորհակալություն եմ հայտնում: Սակայն այդտեղ ևս կար հավակնոտ ու սխալ ձևակերպում: Խոսքս «միտինգասեր» բառի մասին է: Միտինգը միայն ու միայն միջոց է, ավելին, միջոցներից մեկը, բայց կարևորագույն միջոցներից մեկը:
Չուկ, հոգնեցուցիչ է անընդհատ նույնը կրկնելը: Համաժողովրդական ու համազահրու… մի խոսքով մասովկաների միջոցով պայքար տանելու և հաղթելու ձևերը խիստ հայտնի են, և ՀԱԿ-ը այդ ձևերի 20 տոկոսն էլ չի օգտագործել ու մենք մեզ գցում ենք դոդի պլանտացիաները արդարացնելով ՀԱԿ-ին, որը իբր ռեսուրս չի ունեցել: Միևնույն ժամանակ անընդհատ գլուխ ենք տանում, թե ՀԱԿ-ը ամենահզոր ուժն է, նա է ամենաշատ ժողովուրդը հավաքում: Ու հատուկ ոչ ոք չի նշում, բա ՀԱԿ-ի ռեսուրսը էլ ո՞րն էր, եթե ոչ ժողովուրդը: Ուրեմն ՀԱԿ-ը լավ էլ ռեսուրս ուներ, հիմա կասկածում եմ արդեն որ ունի, հիմա 5000 «դեժուռնի» մարդ որ հավաքվի հանրահավաքին, լավ է: Ուրեմն ժողովդրի միջոցով պայքարի ձևերը Տեր-Պետրոսյանը հատ հատ նշել է, որպեսզի ասի, որ հրաժարվում է դրանցից: Մի շատ կարևոր բան էլ ընդհանրապես բաց է թողել՝ քաղաքացիական անհնազանդությունը: Ժողովուրդը եթե պայքարում է, ապա պայքարում է ակտիվ գործողություններով՝ կոնկրետ պահանջներ ներկայացնող ցույցերով, ճանապարհներ փակելով, ոստիկաններին չհնազանդվելով, անկարգություններ անելով: Հա, հենց այդպես է ժողովուրդը արտահայտում քաղաքացիական անհնազանդությունը և իր անհամաձայնությունը իշխանությունների այս կամ այն քայլերին, որոնցով միայն կարող է իշխանություներին ստիպել գնալ զիջումների: Առահասարակ խնդրեցի կարդալ սա՝ От диктатуры к демократии - Концептуальные основы освобождения (http://psyfactor.org/lib/sharp.htm), ոչ մեկ բանի տեղ չդրեց, համենայն դեպս վերջինիս մեջ ավելի տրամաբանական քայլեր են առաջարկվում, քան թե ՀԱԿ-ի «ռեալ» գործողություններն են: Մնացած «պայքարի» ձևերը՝ հանրահավաք, սուպեր-քաղաքական վերլուծություններ-մեկնաբանություններ, քաղաքական կանխատեսումներ, գիտակցության սերմանում, ֆլան-ֆստան միջին վիճակագրական կիսագրագետ քաղաքացու տանձին էլ չեն, նա դրանցից բան չի հասկանում ու հազիվ թե ուզենա հասկանա էլ: ՀԱԿ-ը ակտիվ պայքարի ձևերով մինչև վերջ չգնաց, կրակեցին, տաս հոգու սպանեցին, նպատակը վախեցնելն էր, հասան իրենց նպատակին: Մյուս կողմից էլ պիտի հստակ ծրագիր ու քաղաքական կամք ու ինքնավստահություն լիներ ՀԱԿ-ի լիդերների մոտ այս երկրում դրական տեղաշարժեր իրականացնելու համար, որ մեծ ռիսկերի գնալը արդարացվեր և ՀԱԿ-ը բոլոր կորուստների պատասխանատվությունը վստահորեն վերցներ իր վրա, ես որպես քաղաքացի առանձնապես չեմ զգացել այդ հստակ ծրագրի ու ինքնավստահության առկայությունը:
Ուրեմն ինչ եմ առաջարկու՞մ: Ոչինչ էլ չեմ առաջարկում, ես այլևս չեմ գնալու այդ հանրահավաքներին: Դրանց իմաստը մեկն է՝ «տաք պահել» «պայքարը» մինչև Սերժը գուցե Ղարաբաղի հետ կապված մի տականք փաստաթղթի վրա ստորագրի, գուցե էդ ժամանակ կարողանան շուխուր ու ընդվզում բարձրացնել, հետո էլ իրավիճակի կերևա ինչ ենք անում: Արդեն սկսում եմ մտածել, որ յուրաքանչյուր հանրահավաք Սերժին ավելի շուտ ոգեշնչում է, քան վախեցնում, նա արխայինանում է տեսնելով թե ինչպես հերթական հանրահավաքի ժամանակ իրեն ազգային դավաճանության ու բոլոր աղետների համար մեղադրող ընդդիմության լիդերները ժողովդրին խաղաղ տուն են ուղեկցում, մտածում է, հա ի՞նչ, կայֆ չի՞:
Ապեր էդ ՀԱԿ-ի քաղաքացիական գիտակցության սերմանումը արդեն այնպես է ազդել վրես, որ ես արդեն թքած ունեմ, ինչ ուզում է թող լինի, գրողի ծոցը այս ամենը: Առա՜ջ, Հայաստան:
Սիրելիդ իմ վիշապ, գրառմանդ մեջ մեծացրեցի մի քանի բառ, արժեքավոր բառ, քանի որ դրանք վերաբերվում են քեզ: Մնացածը նաև մերն է, բայց քոնը չէ: Քոնն այդքանն է: Անշուշտ իմ եզրահանգմամբ:
Իհարկե քեզ շնորհակալ եմ գրառմանդ համար: Որովհետև այն ինձ ազատեց լրացուցիչ նույնը կրկնելու անհրաժեշտությունից ու նոր հարցադրումներ տալու, որը հետևողականորն պետք է բերեր նրան, որ ցույց տար, որ դու հանձնվել ես, որ դու պայքարի կամք չունես, որ դու զբաղված ես միայն խոսելով:
Ինչ վերաբերվում է 20% ու մյուս ֆլան-ֆստաններին, ինչպիսիք են 10 զոհից վախենալը ու մյուս հավակնոտ մտքերը, ապա դա քո տեսակետն է, հետաքրքիր տեսակետ է, բայց անձամբ իմ գնահատականով իրականության հետ որևէ եզր չունեցող: Տվածդ գիրքը... հմմմ... դրան ծանոթ եմ ոչ միայն ես, այլև շարժման ակտիվից շատերը: Զիլ մտքեր են, զիլ մոտեցումներ են: Եվ վերջ: Մի մոտեցման զիլ լինելը չի բացառում մյուսի զիլ լինելը, իսկ մյուսը, իրականում, կարող է շատ ավելի հզոր լինել: Սա է իրականությունը, իրականությանը, որ որոշակի կաղապարային մտածողությունից բացի բան չես ուզում տեսնել:
Այո՛, պայքարի ձև է անհնազազանդությունը ու ԱԺ զաբոռ ջարդելը կամ հանրայինի կաբել կտրելը:
Այո՛, պայքարի ձև է տեռորիստական խմբերի ձևավորումը:
Այո՛, պայքարի այլ ձևեր էլ կան:
Ու լավագույն ձևերից մեկով հետևողական առաջ է գնում ՀԱԿ-ը: Այ այս մասը չես ուզում տեսնել: Ասում ես, որ հանրահավաքին չես գալու, որտև դա տաք պահելու ձև է միայն, մինչև էսինչ բանը լինի կամ չլինի: Լավ, դիցուք էդպես է, ենթադրենք որ դու ճիշտ ես, մի պահ ենթադրենք: Անշուշտ ես քո հետ համաձայն չեմ, բայց ենթադրենք: Էդ դեպքում ունես երկու տարբերակ.
- Գալ ու տաք մնալ,
- Չգալ ու սառել:
Սառելու օգուտը ո՞րն է: Տաք մնալը հույս է: Հույսը ապրելու խթանն է, ձգտումն է: Սառելու օգուտը ո՞րն է: Սա ասում եմ, զուտ քո տրամաբանությամբ շարժվելու դեպքում, որովհետև իրականում ես քո մտքերի հետ համաձայն չեմ:
Իսկ գուցե երրորդ տարբերակը կա: Հուշիր այդ դեպքում մեզ, միամիտ «ֆանատներիս», չնայած չէ, դու արդեն ասել ես.
Ոչինչ էլ չեմ առաջարկում
Սիրելիդ իմ Բիձա,
Այժմ հստակ ցույց տալ վերաբերյալ: Ամեն ինչ շատ պարզ է: Դու ասացիր, որ հաջողության հասնելու համար լիդերը պետք է դիմացները կանգներ ու քֆրտեր: Քո ասածից ենթադրվում էր, որ այդ դեպքում հաջողությունը ծալված, գրպաններս դրված կլիներ, ինչը կատարյալ աբսուրդ միտք է: Աբսուրդությունը ցույց տալու համար բերեցի լիդերի օրինակ, ով դա անում է: Ինչ վերաբերվում է «քֆրտելուն», անգամ մենակով դիմացները կանգնած «քֆրտելուն», ես դրան վատ չեմ վերաբերվում: Լավ եմ վերաբերվում: Պայքարի բաղկացուցիչ գործոն է: Ամբողջ ասածս սա է ;)
Ինչ վերաբերվում է ինձ, ապա անհամեստաբար նշեմ, որ ես ոչ թե ՀԱԿ ակտիվիստ երիտասարդությանը մոտ եմ կանգնած, այլ նրանցից մեկն եմ, անդամակցում եմ «Հատուկ Գունդ» երիտասարդական նախաձեռնությունը, եղել եմ ակտիվ, մասնակցել ՀԱԿ երիտ. խորհուրդ նիստերին, ակտիվորեն մասնակցել եմ բազում ակցիաների կազմակերպմանն ու անցկացմանը և այլն: Սակայն իմ մասին չէ, որ ուզում էի խոսել, այլ երիտասարդ մյուս ակտիվիստների: Բարեբախտաբար նրանք բոլորն այնքան հասուն ու զարգացած մարդիկ են, որ որևէ Չուկ կամ Բիձա նրանց պարզապես չի՛ կարող դաստիարակել: Այլ հարց, որ նրանք բոլորն ունակ են լսելու և՛ Չուկին, և՛ Բիձուն, որից հետո սեփական վերլուծություններով ու դատողություններով սեփական եզրահանգման գալ: Էլ ավելին ասեմ. բարեբախտաբար նրանց կողքին կան Չուկից ու Բիձուց քաղաքականապես ու գաղափարապես շատ ավելի հասուն մարդիկ, ում նրանք կարող են լսել ու լսածը վերլուծման առարկա սարքել: Այնպես որ ՀԱԿ երիտ. թևի, ակտիվի մասին մի անհանգստացիր. այն կազմված է հասուն երիտասարդներից, ովքեր հաստատուն քայլերով գնում են իրենց գաղափարների իրականացմանը:
Միտինգը միայն ու միայն միջոց է, ավելին, միջոցներից մեկը, բայց կարևորագույն միջոցներից մեկը:
.
Հարգելիդ իմ Չուկ
Եթե քֆրտելուն լավ ես վերաբերվում, այդ դեպքում Նիկոլի քֆուր-նստելուն ինչու ես հեգնանքով նայում՞: Ոնց տեսնում եմ Նիկոլին մեղմ ասած էնքան էլ չեն գնահատում ՀԱԿ-ում: Եթե պրոբլեմը անձնական է, դա մի բան է, բայց քո ձևակերպումից կարելի է ենթադրել, որ նրա գործելաոճն է անընդունելի /կամ էլ աճող հեղինակությունը և ինքնուրույն գործելու նրա մեծ պոտենցիալը/:
Նիկոլը դա հենց խոսել- քրֆելու հայաստանյան էպիկենտրոնն է: Նրա արածի նկատմամբ այսպիսի վերաբերմունքը դա արդեն լավ բան չի- քո սիրած «աբսուրդ՛ բառով է բնորոշվում:
Եթե Նիկոլի կողքին մի 10 նման քրֆող էլ լիներ, հաջողությունը հաստատ մեր և մի գուցե քո ջեբում էլ լիներ:
Եթե գաղտնիք չէ, չէիր ասի, այդ «Չուկից ու Բիձուց քաղաքականապես ու գաղափարապես շատ ավելի հասուն մարդկանցից» գոնե մեկի անունը, որ նախապես իմանամ, թե քո ասած 20 տարուց հետո մեզ ինչ է սպասվում՞:
Նաև ասեմ, որ իմ ու շատ- շատերի կարծիքով միտինգը վաղուց արդեն միջոց չէ, թամաշա է:
Եթե քֆրտելուն լավ ես վերաբերվում, այդ դեպքում Նիկոլի քֆուր-նստելուն ինչու ես հեգնանքով նայում՞:
Հը՞ :o
Ե՞ս եմ հեգնանքով նայում :o
Նիկոլին ես ոչ թե հեգնանքով եմ նայում, այլ հիանում եմ նրանով, նրան համարում մեր քաղ. էլիտայի ամենասկզբունքային մարդկանցից մեկը, լավագույն վերլուծաբաններից մեկը, համարում եմ, որ մեր շարժումը ինքն ա հիմնադրել, այլ ոչ թե Տեր-Պետրոսյանը, դա սկսելով տարիներ առաջ և այլն: Հիանում եմ նրա նաև գալ ու նստելու որոշմամբ, ինչպես նաև նստած ժամանակ արածով, մասնավորապես իր բանտային օրագրով, որի ոչ մի տառ բաց չեմ թողնում: Էնպես որ խնդրում եմ համոզվիր, նոր նման պնդումներ արա:
Նիկոլին չափազանց լավ են վերաբերվում նաև Կոնգրեսում, երիտասարդների մեջ ամենաբարձր հեղինակություն ունեցողներից մեկն է, նրան հարգում են ու հեղինակություն համարում նաև ավագ սերունդը:
Ինչ վերաբերվում է քաղաքականապես ավելի հասուններին, ում լսում ու հետներն անմիջական շփում են ունենում, ապա այդ շարքում կարող ես գրանցել մասնավորապես ՀԱԿ-ի ողջ ղեկավար կազմին, Ժառանգության հայտնի դեմքերից շատերին, այլոց:
Ինչ վերաբերվում է հանրահավաքի թամաշա լինելուն, խնդրեմ, այդպես կարծիր: Միայն թե այդ կարծիքիցդ հետո էլ հանրահավաքը շարունակում է մնալ հզորագույն գործիք, կարևորագույն քաղաքական իրադարձություն, ինչի ապացույցներից մեկն էլ այս թեմայի այսպես ակտիվանալն էր:
Հը՞ :o
Ե՞ս եմ հեգնանքով նայում :o
Նիկոլին ես ոչ թե հեգնանքով եմ նայում, այլ հիանում եմ նրանով, նրան համարում մեր քաղ. էլիտայի ամենասկզբունքային մարդկանցից մեկը, լավագույն վերլուծաբաններից մեկը, համարում եմ, որ մեր շարժումը ինքն ա հիմնադրել, այլ ոչ թե Տեր-Պետրոսյանը, դա սկսելով տարիներ առաջ և այլն: Հիանում եմ նրա նաև գալ ու նստելու որոշմամբ, ինչպես նաև նստած ժամանակ արածով, մասնավորապես իր բանակային օրագրով, որի ոչ մի տառ բաց չեմ թողնում: Էնպես որ խնդրում եմ համոզվիր, նոր նման պնդումներ արա:
Նիկոլին չափազանց լավ են վերաբերվում նաև Կոնգրեսում, երիտասարդների մեջ ամենաբարձր հեղինակություն ունեցողներից մեկն է, նրան հարգում են ու հեղինակություն համարում նաև ավագ սերունդը:
Ինչ վերաբերվում է քաղաքականապես ավելի հասուններին, ում լսում ու հետներն անմիջական շփում են ունենում, ապա այդ շարքում կարող ես գրանցել մասնավորապես ՀԱԿ-ի ողջ ղեկավար կազմին, Ժառանգության հայտնի դեմքերից շատերին, այլոց:
:
Չուկ ջան, նախորդ գրառման մեջ սա չէր գրել՞
Այժմ հստակ ցույց տալ վերաբերյալ: Ամեն ինչ շատ պարզ է: Դու ասացիր, որ հաջողության հասնելու համար լիդերը պետք է դիմացները կանգներ ու քֆրտեր: Քո ասածից ենթադրվում էր, որ այդ դեպքում հաջողությունը ծալված, գրպաններս դրված կլիներ, ինչը կատարյալ աբսուրդ միտք է: Աբսուրդությունը ցույց տալու համար բերեցի լիդերի օրինակ, ով դա անում է:
Բա ես քո գրածը էլ ոնց հասկանայի՞
ՀԱԿ-ի ողջ ղեկավարությանը քեզանից խելոք համարելը լավ չէ: Ջահելը պետք է շատ ավելի ամբիցիոզություն ունենա, քան համեստություն:
Նաև տխրեցի, -եթե ողջ ՀԱԿ-ի վերխուշկեն է երիտասարդության մարզիչը, ապա 20 տարի միտինգի գալը իմ կյանքի հորիզոնից դեն է:
"Այլոցը" առհասարակ խփող էր: Եթե էդքան խելոք, իմաստուն մարդ կա, բա մենք ինչու ենք էս օրը՞::[
Չուկ ջան, նախորդ գրառման մեջ սա չէր գրել՞
Այժմ հստակ ցույց տալ վերաբերյալ: Ամեն ինչ շատ պարզ է: Դու ասացիր, որ հաջողության հասնելու համար լիդերը պետք է դիմացները կանգներ ու քֆրտեր: Քո ասածից ենթադրվում էր, որ այդ դեպքում հաջողությունը ծալված, գրպաններս դրված կլիներ, ինչը կատարյալ աբսուրդ միտք է: Աբսուրդությունը ցույց տալու համար բերեցի լիդերի օրինակ, ով դա անում է:
Բա ես քո գրածը էլ ոնց հասկանայի՞
ՀԱԿ-ի ողջ ղեկավարությանը քեզանից խելոք համարելը լավ չէ: Ջահելը պետք է շատ ավելի ամբիցիոզություն ունենա, քան համեստություն:
Նաև տխրեցի, -եթե ողջ ՀԱԿ-ի վերխուշկեն է երիտասարդության մարզիչը, ապա 20 տարի միտինգի գալը իմ կյանքի հորիզոնից դեն է:
"Այլոցը" առհասարակ խփող էր: Եթե էդքան խելոք, իմաստուն մարդ կա, բա մենք ինչու ենք էս օրը՞::[
Իմ գրածը պետք էր հասկանալ այնպես, ինչպես կար: Եթե դա էլ չես հասկանում, ես ցավում եմ: Լուրջ: Փորձեմ ավելի պարզ տեսքով գրել:
Դու ասում ես, որ գյուղը շենացնելու համար մեկը պետք ա ծառ տնկի: Ես ասում եմ, որ ծառ տնկող կա: Բայց ծառ տնկելը թեկուզ անհրաժեշտ, բայց ոչ բավարար է, պետք է նաև առու փորող, հող մշակող, տուն կարուցող, պոմիդոր ցանող, ձմերուկ հավաքող և այլն: Դու մի կետը վերցրել ու ասում ես, սա է պետք արդյունքի հասնելու համար: Ես քեզ ցույց տվեցի, որ դա կա, բայց կարծելը, թե մենակ դա բավարար է՝ աբսուրդ է: Հուսամ հիմա հասկացար:
ՀԱԿ երիտասարդության մարզիչը իրենք են... հենց իրենք՝ երիտասարդները: Բայց նրանք լսում են նաև այլոց, քննարկումներ անցկացնում, խորհրդակցում, վերլուծում: Այլոցի տակ նկատի ունեի շատ-շատերին, օրինակ էլի երիտասարդ, բայց շատ հայտնի մի հրապարակախոսի՝ Տեր-Աբրահամեան Հրանտին, մի շարք արվեստագետների, ընդդիմադիր (մեզ ընդդիմադիր) ճակատից շատերին, որտև ի տարբերություն քեզ, հարգելի բիձա, նրանք հասկանում են, որ պետք է բոլորին լսել և նրանց հիմնական տարբերությունը քեզնից նա է, որ նրանք գիտեն, որ ֆորումում գրելով ու հավակնոտ «վերլուծություններով» բանի չես հասնի, գործել է պետք:
Հը՞ :o
Ե՞ս եմ հեգնանքով նայում :o
Նիկոլին ես ոչ թե հեգնանքով եմ նայում, այլ հիանում եմ նրանով, նրան համարում մեր քաղ. էլիտայի ամենասկզբունքային մարդկանցից մեկը, լավագույն վերլուծաբաններից մեկը, համարում եմ, որ մեր շարժումը ինքն ա հիմնադրել, այլ ոչ թե Տեր-Պետրոսյանը, դա սկսելով տարիներ առաջ և այլն: Հիանում եմ նրա նաև գալ ու նստելու որոշմամբ, ինչպես նաև նստած ժամանակ արածով, մասնավորապես իր բանտային օրագրով, որի ոչ մի տառ բաց չեմ թողնում: Էնպես որ խնդրում եմ համոզվիր, նոր նման պնդումներ արա:
:
Նաև
Քո այն պնդումը, թե լիդերի խոսելու արդյունքը էական չէ- Նիկոլին չի վերաբերում, քանզի Նիկոլը միտինգից դուրս ժողովրդի աչքին որպես լուրջ դեմք ձևավորվեց հիմնականում մարտի մեկից հետո -իր օրագրերով:
Մարտի մեկից հետո հենց ԼՏՊ-ն որպես առաջին դեմք պետք է հանդես գար քֆուրով, այլ ոչ միայն Նիկոլը: ԼՏՊ-ի լիդերության հարցն էր հրապարակի վրա այլ ոչ թե Նիկոլի:
Դեմքերի և դերերի տարբերությունը այս հարցում կրիտիկական է:
Նաև
Քո այն պնդումը, թե լիդերի խոսելու արդյունքը էական չէ- Նիկոլին չի վերաբերում, քանզի Նիկոլը միտինգից դուրս ժողովրդի աչքին որպես լուրջ դեմք ձևավորվեց հիմնականում մարտի մեկից հետո -իր օրագրերով:
Մարտի մեկից հետո հենց ԼՏՊ-ն որպես առաջին դեմք պետք է հանդես գար քֆուրով, այլ ոչ միայն Նիկոլը: ԼՏՊ-ի լիդերության հարցն էր հրապարակի վրա այլ ոչ թե Նիկոլի:
Դեմքերի և դերերի տարբերությունը այս հարցում կրիտիկական է:
Քո այն պնդումը, որ իբր ես պնդել եմ, որ խոսելու արդյունքը էական չէ, իրականությանը չհամապատասխանող պնդում է, ընդամենը զրուցակցին չլսելու կամ էլ լսածը չհասկանալու արդյունք :)
Իսկ որ Տեր-Պետրոսյանը ևս նաև «քֆուրով» է հանդես եկել ու ինքը փաստացի լիդեր է, դա հայտնի ճշմարտություն է, որքան էլ որ հակառակը պնդես:
Դու ասում ես, որ գյուղը շենացնելու համար մեկը պետք ա ծառ տնկի: Ես ասում եմ, որ ծառ տնկող կա: Բայց ծառ տնկելը թեկուզ անհրաժեշտ, բայց ոչ բավարար է, պետք է նաև առու փորող, հող մշակող, տուն կարուցող, պոմիդոր ցանող, ձմերուկ հավաքող և այլն: Դու մի կետը վերցրել ու ասում ես, սա է պետք արդյունքի հասնելու համար: Ես քեզ ցույց տվեցի, որ դա կա, բայց կարծելը, թե մենակ դա բավարար է՝ աբսուրդ է: Հուսամ հիմա հասկացար:
շատ հայտնի մի հրապարակախոսի՝ Տեր-Աբրահամեան Հրանտին, մի շարք արվեստագետների, ընդդիմադիր (մեզ ընդդիմադիր) ճակատից շատերին, որտև ի տարբերություն քեզ, հարգելի բիձա, նրանք հասկանում են, որ պետք է բոլորին լսել և նրանց հիմնական տարբերությունը քեզնից նա է, որ նրանք գիտեն, որ ֆորումում գրելով ու հավակնոտ «վերլուծություններով» բանի չես հասնի, գործել է պետք:
Իմ և այլոց չհասկացող լինելու հետ շատ մեծ հույսեր ես կապում: Մի գուցե ինքդ փորձես լսել ու ինքնուրույն հասկանալ /երիտասարդական այլ ակտիվիստների պես/՞
Դու պետության ու ընդիմության ֆունկցիաները խառնել ես իրար: Ծառ տնկելը դա պետության գործ է, իշխանություն վերցնելը դա ընդիմության առաջնային գործն է, սուր պրոցես է և ծառ տնկելու հետ գործ չունի:
Սուր պրոցեսն ունի ավանգարդային առաջ ընկած հիմնական ճակատ ուր հենց կենտրոնացվում են բոլոր ուժերը և հիմնական մարտերը հենց այդտեղ են տեղի ունենում:
Ստվերային կառավարության օրինակով քո նշած ընդիմադիր ստրուկտուրան դա քաղաքացիական հասարակության հատկանիշ է: Ներկայումս միայն Անգլիան այդ մակարդակն ունի և կիրառում է կյանքում:
Քո նշած դեմքի ճոռոմ հոդվածներին ծանոթ լինելով ես նորից կոչ կանեյի քեզ դեն նետել անտեղի համեստությունդ:
Կուսակցությունը քո ասածները անելու համար պիտի ունենա ժողովրդի աջակցությունը, հենք ունենա:
Չուկ ջան, ենթադրվում է, որ եթե մարդիկ կուսակցություն են հիմնել, ուրեմն այդ աջակցույթունն ունեն, կամ գնահատել են պոտենցիալ աջակցությունը: Հո օդի մեջին կուսակցություն չեն ստեղծում ? Մեր մոտ կան տենց օդի մեջից ստեղծվածներ, բայց մենք էլ գիտենք այդ "կուսակցություններին" - չորս հոգի, տնով տեղով: Հիմա խոսքը ՀԱԿ-ի պես քաղաքական ուժ/կուսակցության մասին է, որը հստակ ունի ժողովդրի աջակցությունը, ու պիտի առաջնորդի այդ ժողովրդին ու հաստակ ցույց տա այն ուղին ու մեթոդները, որով մենք հասնելու ենք հաղթանակի:
Եթե ես ու դու վաղը մի հատ կուսակցություն բացենք, անունն էլ դնենք "Հոմոսեքսուալ կետերի հողային իրավունքներըր հյուսիսային Եվրոպայում", բնականաբար ես ու դու կլինենք միայն այդ կուսակցության մեջ: Բայց եթե քաղաքական ուժ ենք հիմնել ու աննունն էլ դրել է Հայ Ազգային Կոնգրես, ենթադրում ենք, որ ահագին ազգությամբ հայ կոնգրեսավորված է:
ԴիՎի հետ համաձայն եմ, որ ստացվում է այնպես, որ հաղթելու դեպքում տեր են իրենք, ու իշխանություն են ստանում իրենք, որը լրիվ նորմալ է: Բայց երբ գալիս է քվեներին տեր կանգնելու պահը, չգիտեմ ոնց դա պիտի անի ժողովուրդը: Ինչ-որ վերացական արտահայտություն - ժողովուրդ տեր կանգնեք ձեր քվեներին:
Իմ և այլոց չհասկացող լինելու հետ շատ մեծ հույսեր ես կապում: Մի գուցե ինքդ փորձես լսել ու ինքնուրույն հասկանալ /երիտասարդական այլ ակտիվիստների պես/՞
Դու պետության ու ընդիմության ֆունկցիաները խառնել ես իրար: Ծառ տնկելը դա պետության գործ է, իշխանություն վերցնելը դա ընդիմության առաջնային գործն է, սուր պրոցես է և ծառ տնկելու հետ գործ չունի:
:))
Փաստորեն նորից չհասկացար: Ցավոք:
Ծառ տնկելը տվյալ օրինակումս Նիկոլի քֆրտելն էր, պոմիդոր ցանելը հանրահավաք անցկացնելը, առու փորելը տարբեր ակցիաները, տուն վերանորոգելը՝ շրջանային հանդիպումները և այլն: Ես քեզ չհասկացող չեմ համարում, համարում եմ որ հասուն մարդ ես, ով բավական խելացի է և այլն, բայց այ որ գրածներս համառորեն չես հասկանում, դա արդեն ուրիշ խնդիր է ;)
Ինչ վերաբերվում է Հրանտին, ապա քո հետ համեմատելու դեպքում ավելի շուտ քեզ ճոռոմ կկոչեի, քան նրան: Իրականում ոչ մեկիդ :)
Չուկ ջան, ենթադրվում է, որ եթե մարդիկ կուսակցություն են հիմնել, ուրեմն այդ աջակցույթունն ունեն, կամ գնահատել են պոտենցիալ աջակցությունը: Հո օդի մեջին կուսակցություն չեն ստեղծում ? Մեր մոտ կան տենց օդի մեջից ստեղծվածներ, բայց մենք էլ գիտենք այդ "կուսակցություններին" - չորս հոգի, տնով տեղով: Հիմա խոսքը ՀԱԿ-ի պես քաղաքական ուժ/կուսակցության մասին է, որը հստակ ունի ժողովդրի աջակցությունը, ու պիտի առաջնորդի այդ ժողովրդին ու հաստակ ցույց տա այն ուղին ու մեթոդները, որով մենք հասնելու ենք հաղթանակի:
Տրիբուն ջան, շնորհակալ եմ, նույն բանն ենք ասում :)
Մի տարբերությամբ, ես ասում եմ, որ եթե «կուսակցությունն» արդեն ստեղծվել է, միևնույն է, իր գործունեության համար էլ է ընթացքում ժողովրդի աջակցությունը պետք: Էլի նույն բանն ենք ասում: Դիվին ասում էր, որ կուսակցությունը մենակ պետք է անի, ես ասում եմ, որ ներկայիս իրականությունում դա անհնար է, ժողովրդի ռեսուրսը պիտի մաքսիմալ օգտագործվի, այլ կերպ անհնար է:
Իսկ հաղթելու դեպքում ղեկավարում են իրենք, ոչ թե տեր են իրենք, իսկ հսկում ենք մենք՝ ժողովուրդս: Իրական մոդելը սա ա:
…
Ու լավագույն ձևերից մեկով հետևողական առաջ է գնում ՀԱԿ-ը: Այ այս մասը չես ուզում տեսնել: Ասում ես, որ հանրահավաքին չես գալու, որտև դա տաք պահելու ձև է միայն, մինչև էսինչ բանը լինի կամ չլինի: Լավ, դիցուք էդպես է, ենթադրենք որ դու ճիշտ ես, մի պահ ենթադրենք: Անշուշտ ես քո հետ համաձայն չեմ, բայց ենթադրենք: Էդ դեպքում ունես երկու տարբերակ.
- Գալ ու տաք մնալ,
- Չգալ ու սառել:
Սառելու օգուտը ո՞րն է: Տաք մնալը հույս է: Հույսը ապրելու խթանն է, ձգտումն է: Սառելու օգուտը ո՞րն է: Սա ասում եմ, զուտ քո տրամաբանությամբ շարժվելու դեպքում, որովհետև իրականում ես քո մտքերի հետ համաձայն չեմ:
Իսկ գուցե երրորդ տարբերակը կա: Հուշիր այդ դեպքում մեզ, միամիտ «ֆանատներիս», չնայած չէ, դու արդեն ասել ես.
Չուկ, ինչու՞ չեմ ուզում տեսնել, կասե՞ս։ Խե՞լքս չի հասնում, հիվա՞նդ եմ, մեջը քյար չկա՞, «լիչնայա նեպրիյազն» ունե՞մ ՀԱԿ–ի կամ Տեր–Պետրոսյանի նկատմամբ, կու՞յր եմ…
Ապեր նախադասությունդ սխալ ես ձևակերպել, ասա «չես տեսնում» ու բացատրի, որ ՀԱԿ–ի համար ահագին հաղթանակ ու առաջխաղացում էր ասենք քաղբանտարկյալների ազատումը։ Օրինակ։ Ես էլ փորձեմ մի տարի մտածել, թե յարաբ, դրա առաջխաղացումը ո՞րն էր, մի ժամանակ առաջ էդ մարդիկ ազատության մեջ էին, մենք էս վիճակին էինք, իշխանությունների տանձին չէր, հետո մարդկանց ծեծեցին, սպանեցին ու նիզաշտո բանտ գցեցին մի տարի անիմաստ նստեցրին հիմա էլ ազատեցին ու էլի էս վիճակին ենք, իշխանությունների տանձին չի, այսինքն թշվառիս կարծիքով եկել ենք ելման դրություն, պլյուս լիքը մարդու ստացած բարոյական վնասը, որից այդ մարդիկ չգիտես ինչու դժգոհ չեն ու դեռ հակառակը՝ կարծում են, թե հաղթանակ են տարել։ Ապեր իմ պայքարը լրիվ սահմանադրական է ու վճռական:P։ Ես վճռականորեն բոյկոտում եմ ընդդիմության հանրահավաքները, ինձ սենց դեմագոգ ընդդիմություն պետք չի, ու հաջորդ ընտրություններում ոչ էլ ձայն կտամ ընդդիմությանը։ Որովհետև այս մարդիկ օբյեկտիվությունից ու անկեղծությունից հեռու են, ճիշտ նույն կերպ, ինչ իշխանությունները, թերևս միակ դրդապատճառը իշխանություն փոխելն է, փոխելու համար։
:))
Փաստորեն նորից չհասկացար: Ցավոք:
Ծառ տնկելը տվյալ օրինակումս Նիկոլի քֆրտելն էր, պոմիդոր ցանելը հանրահավաք անցկացնելը, առու փորելը տարբեր ակցիաները, տուն վերանորոգելը՝ շրջանային հանդիպումները և այլն: Ես քեզ չհասկացող չեմ համարում, համարում եմ որ հասուն մարդ ես, ով բավական խելացի է և այլն, բայց այ որ գրածներս համառորեն չես հասկանում, դա արդեն ուրիշ խնդիր է ;)
Ինչ վերաբերվում է Հրանտին, ապա քո հետ համեմատելու դեպքում ավելի շուտ քեզ ճոռոմ կկոչեի, քան նրան: Իրականում ոչ մեկիդ :)
Ես իմ բիձա հալով քո և մի քանի այլ, կայքային մտքափոխանակությամբ հետաքրքրված մարդկանց հետ միասին տեսական հարցեր ենք քննարկում:
Հրանտը Հայկական Ժամանակով է իր մտքերը ծավալում: Ինչ համեմատություն կարող է լինել իմ և Հրանտի մեջ՞ :
Բացի այդ, ես հրապարակային դեմքերին իրավունք ունեմ համեմատելու, որովհետև հասարակ մարդկանց գործն է դա-թացը չորից ջոկելը:
Ես նաև իրավունք ունեի քեզ և Հրանտին համեմատելու, որովհետև նա հասարակական-քաղաքական դեմք է իսկ դու էլ կուսակցության ակտիվիստ ես:
Բացի այդ, ես համեմատությունն արեցի քողարկված, հարգալից տոնով, իսկ դու կալամաշկա գրուզավիկով ես քշում իմ վրա:
Չուկ, ինչու՞ չեմ ուզում տեսնել, կասե՞ս։ Խե՞լքս չի հասնում, հիվա՞նդ եմ, մեջը քյար չկա՞, «լիչնայա նեպրիյազն» ունե՞մ ՀԱԿ–ի կամ Տեր–Պետրոսյանի նկատմամբ, կու՞յր եմ…
Ապեր նախադասությունդ սխալ ես ձևակերպել, ասա «չես տեսնում» ու բացատրի, որ ՀԱԿ–ի համար ահագին հաղթանակ ու առաջխաղացում էր ասենք քաղբանտարկյալների ազատումը։ Օրինակ։ Ես էլ փորձեմ մի տարի մտածել, թե յարաբ, դրա առաջխաղացումը ո՞րն էր, մի ժամանակ առաջ էդ մարդիկ ազատության մեջ էին, մենք էս վիճակին էինք, իշխանությունների տանձին չէր, հետո մարդկանց ծեծեցին, սպանեցին ու նիզաշտո բանտ գցեցին մի տարի անիմաստ նստեցրին հիմա էլ ազատեցին ու էլի էս վիճակին ենք, իշխանությունների տանձին չի, այսինքն թշվառիս կարծիքով եկել ենք ելման դրություն, պլյուս լիքը մարդու ստացած բարոյական վնասը, որից այդ մարդիկ չգիտես ինչու դժգոհ չեն ու դեռ հակառակը՝ կարծում են, թե հաղթանակ են տարել։ Ապեր իմ պայքարը լրիվ սահմանադրական է ու վճռական:P։ Ես վճռականորեն բոյկոտում եմ ընդդիմության հանրահավաքները, ինձ սենց դեմագոգ ընդդիմություն պետք չի, ու հաջորդ ընտրություններում ոչ էլ ձայն կտամ ընդդիմությանը։ Որովհետև այս մարդիկ օբյեկտիվությունից ու անկեղծությունից հեռու են, ճիշտ նույն կերպ, ինչ իշխանությունները, թերևս միակ դրդապատճառը իշխանություն փոխելն է, փոխելու համար։
մենակ այդքանը որ լինել, այսիքն կռուգ տալով ելման դիրք գալը, էլի կասեինք որ ոչինչ չենք կոցրել բացի ժամանակից: բայց էդպես չի: էս "ամրագոտիների" հետ կապված ակցիան ցույց տվեց, որ լիքը մարդ թրի տակով անցել ա, ու սա պետք ա երկար մտածելու տեղիք տա, թե սնեց որ գնա էս երկիրը ու ժողովուրդը ուր՞ ա մինչև հասնելու:
Չուկ ջան, ենթադրվում է, որ եթե մարդիկ կուսակցություն են հիմնել, ուրեմն այդ աջակցույթունն ունեն, կամ գնահատել են պոտենցիալ աջակցությունը: Հո օդի մեջին կուսակցություն չեն ստեղծում ? Մեր մոտ կան տենց օդի մեջից ստեղծվածներ, բայց մենք էլ գիտենք այդ "կուսակցություններին" - չորս հոգի, տնով տեղով: Հիմա խոսքը ՀԱԿ-ի պես քաղաքական ուժ/կուսակցության մասին է, որը հստակ ունի ժողովդրի աջակցությունը, ու պիտի առաջնորդի այդ ժողովրդին ու հաստակ ցույց տա այն ուղին ու մեթոդները, որով մենք հասնելու ենք հաղթանակի:
Եթե ես ու դու վաղը մի հատ կուսակցություն բացենք, անունն էլ դնենք "Հոմոսեքսուալ կետերի հողային իրավունքներըր հյուսիսային Եվրոպայում", բնականաբար ես ու դու կլինենք միայն այդ կուսակցության մեջ: Բայց եթե քաղաքական ուժ ենք հիմնել ու աննունն էլ դրել է Հայ Ազգային Կոնգրես, ենթադրում ենք, որ ահագին ազգությամբ հայ կոնգրեսավորված է:
ԴիՎի հետ համաձայն եմ, որ ստացվում է այնպես, որ հաղթելու դեպքում տեր են իրենք, ու իշխանություն են ստանում իրենք, որը լրիվ նորմալ է: Բայց երբ գալիս է քվեներին տեր կանգնելու պահը, չգիտեմ ոնց դա պիտի անի ժողովուրդը: Ինչ-որ վերացական արտահայտություն - ժողովուրդ տեր կանգնեք ձեր քվեներին:
Տրիբուն ձյա, իհարկե ժողովուրդը պետք է տեր կանգնի, բա էլ ո՞վ: Եթե կուսակցությունը տեր կանգնի, վաղն էլ գա իշխանության ու գռփի, էլ ո՞նց ա ժողովուրդն ասելու՝ գռփում ես, այ անասուն: Չի կարողանալու ասել, որտև կուսակցությունն էլ կասի՝ էդ դու ի՞նչ ես արել, որ մի հատ էլ ասում ես, ընդամենը մի պծիչկա դնելով ուզում ես ամեն ինչ պահանջե՞լ: Եվ եթե ուզում ես մի պծիչկա դնելով պահանջել ամեն ինչ, ինչպես որ պետք է լինի, ապա նախ ստեղծի նորմալ պետություն, ապա նոր միայն պահանջիր մի պծիչկի դիմաց ամեն ինչ՝ ներառյալ չգռփող իշխանություն: Բայց էսօրվա Հայաստանում հնարավոր չի մի քվեով պահանջել ԿԸհ-ի կողմից ճիշտ արդյունքների հրապարակում, այնուհետև՝ չգռփող կամ գոնե չափավոր, ոչ լկտիաբար ու բացահայտ գռփող իշխանություններ: Բայց էսօր եթե ընտրություններից հետո հարյուր հազար հոգի դուրս չգա ԿԸՀ-ի դեմը ոտքերով գետնին չդոմփի, չսուլի, ԿԸՀ-ն ասելու ա՝ ահարոն ադիբեկյանը կարգին սոցիոլոգ ա, տեղը տեղին ճիշտ արդյունքներ ա կանխատեսել: Բայց արի ու տես, որ էսօր էնքան են լկտիացել, որ էդքանի հետ մեկտեղ էլի նույնն են անում, հարյուր չէ երեք հարյուր հազարով դուրս եկանք, բերետների սապոգների տակից դեղին հեղուկ էր հոսում վախից, բայց էլի էդ անփույթ սեքսի հետևանքներն իրանց թվերը դեմ տվին: Էս պարագայում դու ուզում ես ինչ որ կուսակցությունից կամ դաշինքից պահանջել տեր կանգնել ժողովրդի՝ իրեն տված քվեների՞ն: Ռեալ չի, ավելին՝ աբսուրդ ա:
Կրկնվում եմ, բայց մեր ժողովրդի ձայնը ընտրությունից ընտրություն ա բարձրանում: Ինչ-որ անհնազանդություններ, ակցիաներ, միտինգներ, արդարության պահանջ, հետո հերթակական անգամ հերթական ստոր մեթոդներով ծեծում, ջարդում են ժողովորդին ու ամեն ինչ 5 տարով հանգստանում ա:
Ամեն ինչ ոնց որ օրինաչափ ա երևում, բայց էս ամեն ինչի մեջ միշտ մի բան ինձ չի զարմացրել: Թե ըմբոստացած ժողովրդի, թե իշխանության գլուխ միշտ կանգնած են եղել (եթե չափազանց մեղմ ասեմ) մարդիկ, որոնք էդ ժողովրդի եղունգը չարժեն:
Գոնե 5 տարին մեկ դրանց վառենք:
Կրկնվում եմ, բայց մեր ժողովրդի ձայնը ընտրությունից ընտրություն ա բարձրանում: Ինչ-որ անհնազանդություններ, ակցիաներ, միտինգներ, արդարության պահանջ, հետո հերթակական անգամ հերթական ստոր մեթոդներով ծեծում, ջարդում են ժողովորդին ու ամեն ինչ 5 տարով հանգստանում ա:
Ամեն ինչ ոնց որ օրինաչափ ա երևում, բայց էս ամեն ինչի մեջ միշտ մի բան ինձ չի զարմացրել: Թե ըմբոստացած ժողովրդի, թե իշխանության գլուխ միշտ կանգնած են եղել (եթե չափազանց մեղմ ասեմ) մարդիկ, որոնք էդ ժողովրդի եղունգը չարժեն:
Գոնե 5 տարին մեկ դրանց վառենք:
Էլմո ջան, վերջին անգամ ընտրություն եղել ա 1.5 տարի առաջ, դե հիմա հիշի, թե Հ.Հ. օրոք երբ ա եղել, որ ընտրություններից 1.5 տարի հետո ինչ-որ պայքար հասկացություն լինի:
Էլմո ջան, վերջին անգամ ընտրություն եղել ա 1.5 տարի առաջ, դե հիմա հիշի, թե Հ.Հ. օրոք երբ ա եղել, որ ընտրություններից 1.5 տարի հետո ինչ-որ պայքար հասկացություն լինի:
Էս անգամ զոհեր կան:
Տրիբուն ձյա, իհարկե ժողովուրդը պետք է տեր կանգնի, բա էլ ո՞վ: Եթե կուսակցությունը տեր կանգնի, վաղն էլ գա իշխանության ու գռփի, էլ ո՞նց ա ժողովուրդն ասելու՝ գռփում ես, այ անասուն: Չի կարողանալու ասել, որտև կուսակցությունն էլ կասի՝ էդ դու ի՞նչ ես արել, որ մի հատ էլ ասում ես, ընդամենը մի պծիչկա դնելով ուզում ես ամեն ինչ պահանջե՞լ:
Կուկ, շոշափել ես կարևոր մեթոդական - տեսական հարց:
Քո ասածով ստացվում է որ նորմալ ընտրություն անելու ու արդյունքները ֆիքսելու համար բացի իշխանություն-ընդիմությունից պետք է առկա լինի նաև 3-րդ առանձին սուբյեկտը- ժողովուրդը, որը հաղթած ընդիմադիր կուսակցությանը կնստեցնի իշխանության պալատում:
Ոնց ես պատկերացնում այդ 3 սուբյեկտանոց Հայաստանը՞: 20 տարվա մեջ մի հատ կարգին ընդիմություն դեռ չենք կարողացել ստեղծել: էդ ժողովուրդը բացի պալատ գրոհելուց, ուրիշ էլ ինչ մեխանիզմով կարող է ետընտրական 1-2 օրվա ընթացքում հանդես գալ՞:
Չեկանք հասանք չափառ կոտրելուն՞
Նորմալ երկրներում հենց 3 սուբյեկտն էլ կան, միայն տարբերությունն այն է, որ այդ երկրներում ժողովուրդը տանը նստած է, ժողովրդի հին ահն է աշխատում: Մի 200-300 տարի առաջ ժողովուրդը լկտիներին սատկացրել է ու սահմանադրության մեջ գրել, որ եթե մեկը նորից իրեն խելառի տեղ դրեց, էլի կսատկացնենք:
Հայերն էլ առանց սահմանադրություն կոչվածի էությունը հասկանալու, ստից սահմանադրություն են գրել, ապառնիով խոստանալով, թե կսատկացնենք:
Չէ մի Չէ-------- հլա որ միայն իշխանություններն են արյունը հոսեցնում:
Մեր սահմանադրության արհեստականությունը երևաց 96-ից, երբ էն հերոսը հայկական սահմանադրություն կոչվածը սարքեց զուգարանի թուղթ: :
Հիմա էլ ներկա ընդիմությունը փոխանակ ժողովրդին քաջալերի, թե մենք հազար ներողություն, նախկինում սխալ ենք եղել, արեք սաղով միանանք, քարով է, փետով է, ջարդել -վառելով է, մեր սխալն ուղղենք, - զուգարանի թուղթ դարձած սահմանադրության վրա հույս դնելով միտինգ են անում:
Ավելին, ձեն հանողին էլ խրատում են, թե վայ, հանկարծ քարի, փետի ձեռ չտաք, մեջը արյուն կա, սահմանադրական պայքարից հանկարծ չշեղվեք, որովհետև եթե մեզ էլ էդ ձևով իշխանություն տվեցիք, մենք էլ ձեր արյունը կթափենք:
Գժական չի՞
Ընդիմությունն ու իշխանությունը ձեռ-ձեռի տված ժողովրդին ոչխարի տեղ դրած էս կողմ-են կողմ են քշում:
Հիմա մենք 3 սուբյեկտանոց դառնալու ոչ մի շանս չունենք: Նույնիսկ ամերիկացիք արդեն դրա պրոբլեմն ունեն: / Միայն զենքի կողմնակիցների ջանքերով է, որ դեռ սահմանադրության հանդեպ իշխանության վախն ու հարգանքը կա էդ երկրում/:
96-ին թե Վազգենը /Մ/ և թե ժողովուրդը տեսական սխալ չեն արել: Իրենց թափը քչություն արեց, մարդիկ չէին մտածում, որ "մեր տղերքն" էդ աստիճանի են դարձել արդեն:
Իսկ հիմա նույնիսկ տեսականորեն են Հակ-ի քայլերը սխալ: Գործը առաջ է տարվում առանձին անհատների ջանքերով: Եվ փառք ու պատիվ հենց նրանց:
Չուկ, ինչու՞ չեմ ուզում տեսնել, կասե՞ս։ Խե՞լքս չի հասնում, հիվա՞նդ եմ, մեջը քյար չկա՞, «լիչնայա նեպրիյազն» ունե՞մ ՀԱԿ–ի կամ Տեր–Պետրոսյանի նկատմամբ, կու՞յր եմ…
Ապեր նախադասությունդ սխալ ես ձևակերպել, ասա «չես տեսնում» ու բացատրի, որ ՀԱԿ–ի համար ահագին հաղթանակ ու առաջխաղացում էր ասենք քաղբանտարկյալների ազատումը։ Օրինակ։ Ես էլ փորձեմ մի տարի մտածել, թե յարաբ, դրա առաջխաղացումը ո՞րն էր, մի ժամանակ առաջ էդ մարդիկ ազատության մեջ էին, մենք էս վիճակին էինք, իշխանությունների տանձին չէր, հետո մարդկանց ծեծեցին, սպանեցին ու նիզաշտո բանտ գցեցին մի տարի անիմաստ նստեցրին հիմա էլ ազատեցին ու էլի էս վիճակին ենք, իշխանությունների տանձին չի, այսինքն թշվառիս կարծիքով եկել ենք ելման դրություն, պլյուս լիքը մարդու ստացած բարոյական վնասը, որից այդ մարդիկ չգիտես ինչու դժգոհ չեն ու դեռ հակառակը՝ կարծում են, թե հաղթանակ են տարել։ Ապեր իմ պայքարը լրիվ սահմանադրական է ու վճռական:P։ Ես վճռականորեն բոյկոտում եմ ընդդիմության հանրահավաքները, ինձ սենց դեմագոգ ընդդիմություն պետք չի, ու հաջորդ ընտրություններում ոչ էլ ձայն կտամ ընդդիմությանը։ Որովհետև այս մարդիկ օբյեկտիվությունից ու անկեղծությունից հեռու են, ճիշտ նույն կերպ, ինչ իշխանությունները, թերևս միակ դրդապատճառը իշխանություն փոխելն է, փոխելու համար։
Ձյաձ, ես ճիշտ եմ ասել որ չես ուզում տեսնել:
Ու դա չի նշանակում որ խելքդ չի հասնում, հիվանդ ես, մեջը քյար չկա, «լիչնայա նեպրիյազն» ունես ՀԱԿ–ի կամ Տեր–Պետրոսյանի նկատմամբ կամ էլ թե չէ կույր ես:
Դա նշանակում ա ընդամենը մի բան, որ դու էս հարցերը դիտարկելուց կանխակալ վերաբերմունք ունես: «Չես ուզում»-ը ստեղ հոգեբանական գործոն ա: Դա քո մոտ ակամա ա:
Նայիր, ուզած հարցում կարելի է գտնել դրական ու բացասական կողմեր:
Վերցնենք հայ-թուրքական հարաբերությունների վերջին զարգացումները: Ստեղ կան ազգայնականներ, ովքեր կանխակալ վերաբերմունք ունեն Թուրքիայի ու թուրքերի նկատմամբ ու չեն ուզում տեսնել էս գործընթացի դրական կողմերը, կան ասենք իշխանությանը մոտ կանգնած մարդիկ, ովքեր չեն ուզում տեսնել բացասականը: Բայց էդ անտեր գործընթացի մեջ երկուսն էլ կա: Օբյեկտիվությանը հավատարիմ մնալու համար պետք է այս ամենը սառը վերլուծել՝ երկուսն էլ տեսնելու համար: Դրա համար ինձ օրինակ անկախ իմ այս կամ այն ուժին հարելու փաստից շատ դուր ա եկել ՀԱԿ-ի հայտարարությունն էս գործընթացի մասին:
Հիմա գանք ՀԱԿ-ի գործունեությանը: Սրա մեջ կան և դրական զարգացումներ, և բացասական: Դու նշում ու նկատում ես միայն բացասականը: Ինչու եմ պնդում, որ դրականը չես ուզում տեսնել, որովհետև բազում դրական բաներ քո հետ խոսակցություններում բազմիցս նշվել են ու քո կողմից շրջանցվել, իմ համեստ գնահատականով ենթագիտակցական համակարգում:
Տես, հիմա որոշակի տրամաբանական վերլուծություն ներկայացրիր, որ եկել ենք հին դիրքին: Ընդունելի, բայց սխալ տեսակետ է, ասեմ ինչի: Որտև ճիշտ է, որոշակի հարցերում այսօր ավելի վատ վիճակում ենք, հենց թեկուզ քաղբանտարկյալների առկայությունը, զոհերը և այլն: Բայց նույն ելակետին չենք եկել, որովհետև 3-5 տարի առաջ մենք չունեինք ուժ, որ ընտրություններից 1.5 տարի հետո թեկուզ հանրահավաք կարողանար անցկացներ, չունեինք հասարակության էն անհատներին, որոնք անվախ ակցիաներ էին անելու, ոչ մի բանի առաջ չկանգնելով և այլն: Ու նայիր, ես շատ չեմ խորանում, հապճեպ երկու բան եմ ասում, բայց դու սա էլ չես ուզելու ընդունես, մեքենայորեն անցնելու ես հակաճառելուն:
Ի դեպ ենթադրում եմ, որ շատերը կուզեն ասել, որ ես էլ կանխակալ վերաբերմունք ունեմ, միայն լավն եմ ուզում տեսնել: Ինչ-որ առումով ճիշտ կլինեն, քանզի ես տվյալ պարագայում ավելի շատ շարժման դրական կողմեցին եմ ուշադրություն դարձնում, բայց օբյեկտիվ նայելու դեպքում ամեն մեկն էլ կտեսնի, որ անգամ էս գրառմանս մեջ նշեցի շարժման բերած նաև բացասական երևույթները:
Ինչ վերաբերվում է հանրահավաքներին չմասնակցելուդ որոշմանը ես դա հասկանում եմ, ընդունում, հասկանում եմ տրամաբանությունը ու... չեմ հարգում: Բացատրեմ թե ինչու: Որովհետև այս պարագայում դու հանձնվում ես: Անշուշտ դու կարող ես այլ տարբերակ առաջարկել այս ամենի դեմ պայքարելու, բայց դու ասում ես, որ առաջարկ չունես: Այսինքն համակերպվում ես, իսկ մնացածը, որ ՀԱԿ-ին համարում ես իշխանությանը արժան, հակված եմ լոկ ինքնարդարացման խոսքեր համարել: Ես սիրում եմ պայքարող մարդկանց :)
Ես իմ բիձա հալով քո և մի քանի այլ, կայքային մտքափոխանակությամբ հետաքրքրված մարդկանց հետ միասին տեսական հարցեր ենք քննարկում:
Հրանտը Հայկական Ժամանակով է իր մտքերը ծավալում: Ինչ համեմատություն կարող է լինել իմ և Հրանտի մեջ՞ :
Բացի այդ, ես հրապարակային դեմքերին իրավունք ունեմ համեմատելու, որովհետև հասարակ մարդկանց գործն է դա-թացը չորից ջոկելը:
Ես նաև իրավունք ունեի քեզ և Հրանտին համեմատելու, որովհետև նա հասարակական-քաղաքական դեմք է իսկ դու էլ կուսակցության ակտիվիստ ես:
Բացի այդ, ես համեմատությունն արեցի քողարկված, հարգալից տոնով, իսկ դու կալամաշկա գրուզավիկով ես քշում իմ վրա:
Բիձա ջան, սկսեմ նրանից, որ ես կուսակցության ակտիվիստ չեմ:
Գիտես, ինձ շատերն են անվանել ասենք «լևոնական», «հհշական», հիմա էլ դու «կուսակցության ակտիվիստ» ու ես իրականում արդեն սովորել եմ ինձ տրված սխալ պիտակավորներին, անտարբեր եմ մեծ մասամբ, էական չէ, թե ով ինձ ինչ կանվանի: Բայց այ քո համար վատ է, որ ինձ այդպես ես անվանում: Գիտես ինչու՞: Որովհետև դա նշանակում է, որ դու պայքարի գաղափարախոսությունը, շարժման էությունը չես հասկանում: Իսկ չհասկանալով վերլուծություններ անելը նշանակում է սխալ ուղղով գնալ:
Երկար չեմ խոսելու: Շատ հակիրճ կբացատրեմ թե որն է կուսակցության ակտիվիստի ու շարժման ակտիվիստի տարբերությունը: Կուսակցության ակտիվիստները որպես կանոն անձնական մոտիվացիաներ ունեցող, ամբիցիոզ մարդիկ են, ովքեր ձգտում են զբաղվել քաղաքականությամբ, զբաղեցնել քաղաքական պաշտոններ, զբաղվել հրապարակային գործունեությամբ: Շարժման ակտիվիստը էլի ունի անձնական մոտիվացիաներ, որոնք են իր երկրի բնականոն ընթացքն ապահովելը, որպեսզի վաղը կարողանա զբաղվել իր սիրած գործով (օրինակ ես՝ վեբ կայքերի պատրաստմամբ), իր երեխաներն էլ ապրեն նորմալ, ազատ ու անկախ երկրում: Ու եթե դու այս տարբերությունը չես հասկանում, ապա բնավ տարօրինակ չի, որ մի քանի անգամ ինձ կոչ արեցիր լինել ամբիցիոզ: Իրականում ես ամբիցիոզ եմ, շատ ամբիցիոզ, բայց ոչ քաղաքական ոլորտում, ինչ-որ աթոռի հասնելու հարցում և այլն: Իհարկե շարժման ակտիվիստների մեջ էլ կան կուսակցական ակտիվիստներ ու դա իրականում շատ լավ է: Բայց շարժման ակտիվիստների զգալի մասը երկիրը նորմալ վիճակի բերել ուզող մարդիկ են՝ առանց քաղաքական ամբիցիաների ու սա հենց քո ու շարժման ակտիվիստների տարբերությունն է: Որովհետև դու տարբեր ֆորումներում գրում ես, իսկ նրանք փորձում են փոխել, որևէ աթոռի կամ պաշտոնի չհավակնելով:
Տես, նորից համեմատեցի քեզ:
Դա արեցի դիտմամբ:
Որովհետև իմ համար անընդունելի է քո տեսակետը, որ եթե ես շարժման ակտիվիստ եմ, Հրանտ Տեր-Աբրահամեանը հրապարակախոս, ապա դու իրավունք ունես մեզ համեմատելու, իսկ քեզ, քանի որ միայն ֆորումում ես գրում, իրավունք չունենք:
Այդ ինչու՞: Ի՞նչ հիմնավորմամբ:
Ես իրավունք ունեմ մեր բակի տաղավարի տանիքիին կանգնած մարդուն էլ, եթե նա ճոռոմ բաներ խոսի, համեմատեմ ուզած մարդու հետ: Իրավունք ունեմ քեզ համեմատել, եթե ճոռոմ խոսես: Իրավունք ունեմ, որովհետև դա բարոյական է, որովհետև դա իրավկաան է, քանի որ դա ազատական է: Ու բացի այդ դու զրպարտում ես, թե ես իբր գրուզավիկով քշել եմ: Չէ մի չէ, կռազի շոֆեռ Սաշիկ էլ ասեիր, պրծնեինք: Իրականում ես հակառակը, շատ հարգալից քեզ բացատրեցի, որ ես եթե համեմատություն անցկացնեմ, ապա քո ոճը, թեկուզ և այն ֆորումում է, ավելի ճոռոմ կորակեմ, բայց որ իրականում ոչ մեկիդ էլ ճոռոմ խոսող չեմ համարել:
Ավելին, ձեն հանողին էլ խրատում են, թե վայ, հանկարծ քարի, փետի ձեռ չտաք, մեջը արյուն կա, սահմանադրական պայքարից հանկարծ չշեղվեք, որովհետև եթե մեզ էլ էդ ձևով իշխանություն տվեցիք, մենք էլ ձեր արյունը կթափենք:
Գժական չի՞
Սովորական զրպարտություն, ուրիշ ոչինչ:
ՀԱԿ-ը հայտնում է իր տեսակետը, ու ասում, որ ինքը փետ ու քարին դեմ է (չնայած հենց ՀԱԿ-ի մեջ էլ կան դրան կողմ ուժեր), միաժամանակ ասում է, որ դաշտն ազատ է, դե եթե կաք փեդ ու քարի կողմնակիցներ, անցեք գործի:
Ի դեպ ես էլ եմ նույն ասում, քեզ, Վիշապին, մյուս ձեր նման մտածողներին. եթե գտնում եք, որ դա է ճիշտը, ապա արեք, ու՞մ եք սպասում: Առաջնորդող չկա՞: Կարող եք գտնել: ԱՍենք Սեֆիլյան Ժիրոյին, ուրիշին, չգիտեմ: Բայց խնդիրն էն ա, որ ձերը քննարկելն ու վերլուծելն ա ու մեղադրելը, որ ինչ-որ մեկը չի արել:
Ընդհանրապես մեր՝ հայերիս մոտ դա ընդունված սովորություն է: Չստացված բանի համար պատասխանատու գտնելը, ինչ-որ մեկին դրանում մեղադրելը: Է, մեղադրեք:
Իսկ էդ ընթացքում ՀԱԿ-ը զտվեց ու դարձավ կայուն ուժ, դարձավ ընդդիմություն, որը գործում է ոչ թե ընտրությունից ընտրություն, այլ անընդհատ, դարձավ քաղաքական ուժ, որի շուրջ համախմբված է մեծ քանակությամբ հասուն ու հավատարիմ ժողովուրդ: Մնացածը... շատ պարզ է: Ջրի կաթիլի տակ քար ես դնում, էնքան ա կաթում, մինչև քարը ծակվում ա: Վախու՞մ ես չծակենք: Մտածու՞մ ես, որ մենակ զուբիլով ա հնարավոր ջարդել: Մի մոռացի, որ զուբիլը կարող ա քարի վրա ջարդվի, իսկ ջուրը շարունակելու ա կաթել: Էսքանը:
Բիձա ջան, սկսեմ նրանից, որ ես կուսակցության ակտիվիստ չեմ:
Որովհետև իմ համար անընդունելի է քո տեսակետը, որ եթե ես շարժման ակտիվիստ եմ, Հրանտ Տեր-Աբրահամեանը հրապարակախոս, ապա դու իրավունք ունես մեզ համեմատելու, իսկ քեզ, քանի որ միայն ֆորումում ես գրում, իրավունք չունենք:
:
Տեղյակ չէի, որ շարժումն այդ աստիճան ստրուկտուրավորված է: ներող եղիր:
Քաղաքական դաշտում հանդես եկող մարդկանց քննարկելու և համեմատելու իրավունքը իմ հայտնագործությունը չէ, այն հիմնված է ժողովրդավարական տրադիցիաներում հայտնի "public figure" կոչված դիրքի ընդունված ընկալման վրա:
Մասնավոր անձանց քննարկման և համեմատման հարցն էլ համապատասխանորեն մերժված է հենց նույն սկզբունքներից ելնելով:
Ես դեռ ոչ մի օրիգինալ մտքով հանդես եկած չկամ, փորձում եմ քննարկել միայն այն, ինչ այս կամ այն կերպ ընդունված է քաղաքական աշխարհում:
Տեղյակ չէի, որ շարժումն այդ աստիճան ստրուկտուրավորված է: ներող եղիր:
Քաղաքական դաշտում հանդես եկող մարդկանց քննարկելու և համեմատելու իրավունքը իմ հայտնագործությունը չէ, այն հիմնված է ժողովրդավարական տրադիցիաներում հայտնի "public figure" կոչված դիրքի ընդունված ընկալման վրա:
Մասնավոր անձանց քննարկման և համեմատման հարցն էլ համապատասխանորեն մերժված է հենց նույն սկզբունքներից ելնելով:
Ես դեռ ոչ մի օրիգինալ մտքով հանդես եկած չկամ, փորձում եմ քննարկել միայն այն, ինչ այս կամ այն կերպ ընդունված է քաղաքական աշխարհում:
Ներիր, հենց այս միտքդ շատ օրիգինալ է, կթույլատրե՞ս այն անվանել մերկապարանոց :)
Սովորական զրպարտություն, ուրիշ ոչինչ:
ՀԱԿ-ը հայտնում է իր տեսակետը, ու ասում, որ ինքը փետ ու քարին դեմ է (չնայած հենց ՀԱԿ-ի մեջ էլ կան դրան կողմ ուժեր), միաժամանակ ասում է, որ դաշտն ազատ է, դե եթե կաք փեդ ու քարի կողմնակիցներ, անցեք գործի:
Ի դեպ ես էլ եմ նույն ասում, քեզ, Վիշապին, մյուս ձեր նման մտածողներին. եթե գտնում եք, որ դա է ճիշտը, ապա արեք, ու՞մ եք սպասում: Առաջնորդող չկա՞: Կարող եք գտնել: ԱՍենք Սեֆիլյան Ժիրոյին, ուրիշին, չգիտեմ: Բայց խնդիրն էն ա, որ ձերը քննարկելն ու վերլուծելն ա ու մեղադրելը, որ ինչ-որ մեկը չի արել:
Ընդհանրապես մեր՝ հայերիս մոտ դա ընդունված սովորություն է: Չստացված բանի համար պատասխանատու գտնելը, ինչ-որ մեկին դրանում մեղադրելը: Է, մեղադրեք:
Իսկ էդ ընթացքում ՀԱԿ-ը զտվեց ու դարձավ կայուն ուժ, դարձավ ընդդիմություն, որը գործում է ոչ թե ընտրությունից ընտրություն, այլ անընդհատ, դարձավ քաղաքական ուժ, որի շուրջ համախմբված է մեծ քանակությամբ հասուն ու հավատարիմ ժողովուրդ: Մնացածը... շատ պարզ է: Ջրի կաթիլի տակ քար ես դնում, էնքան ա կաթում, մինչև քարը ծակվում ա: Վախու՞մ ես չծակենք: Մտածու՞մ ես, որ մենակ զուբիլով ա հնարավոր ջարդել: Մի մոռացի, որ զուբիլը կարող ա քարի վրա ջարդվի, իսկ ջուրը շարունակելու ա կաթել: Էսքանը:
Վերջին 20 տարվա հայաստանի պատմությունն է ոտից գլուխ արդեն կեղծված, ուր մնաց ՀԱԿ-ն ընդունի իր որևէ սխալը:
Ներիր, հենց այս միտքդ շատ օրիգինալ է, կթույլատրե՞ս այն անվանել մերկապարանոց :)
Մի գուցե ծանոթանաս արևմտյան դեմոկրատիայի հիմնարար սկզբունքներին, հետո պարանոցներ մերկացնես՞
Վերջին 20 տարվա հայաստանի պատմությունն է ոտից գլուխ արդեն կեղծված, ուր մնաց ՀԱԿ-ն ընդունի իր որևէ սխալը:
Եվ ի՞նչ կապ ուներ գրածդ իմ գրառման հետ:
Արի հստակեցնենք: Ես ՀԱԿ տեսակետ արտահայտող չեմ, ես իմ տեսակետներն արտահայտող եմ: Իսկ թե ՀԱԿ-ն իր սխալներն ընդունում է թե չէ, լրիվ այլ հարց է: Ես պարզապես կասեմ իմ տեսակետը, որ զրպարտում ես, ՀԱԿ-ն իր սխալներն ընդունում է:
Ի դեպ տես, ասացի որ զրպարտում ես: Իրավունք ունե՞մ ասելու: Թե քանի որ հրապարակախոս ու ակտիվիստ չես ու ասածդ միտքն էլ օրիգինալ չէր, իրավունք չունե՞մ :oy
Մի գուցե ծանոթանաս արևմտյան դեմոկրատիայի հիմնարար սկզբունքներին, հետո պարանոցներ մերկացնես՞
Ծանոթ եմ :)
Բարեբախտաբար:
Ահա այդ դեմոկրատիան հստակ ասում է, որ ուզած հրապարակային գործչի քաղաքացիները քննադատելու իրավունք ունեն:
Ու որ անձնական զրույցների ու քննարկումների ժամանակ ցանկացած երկու հոգի իրար փոխադարձ քննադատելու իրավունք ունեն:
Ի դեպ տես, ասացի որ զրպարտում ես: Իրավունք ունե՞մ ասելու: Թե քանի որ հրապարակախոս ու ակտիվիստ չես ու ասածդ միտքն էլ օրիգինալ չէր, իրավունք չունե՞մ :oy
Ծանոթ եմ :)
Բարեբախտաբար:
Ահա այդ դեմոկրատիան հստակ ասում է, որ ուզած հրապարակային գործչի քաղաքացիները քննադատելու իրավունք ունեն:
Ու որ անձնական զրույցների ու քննարկումների ժամանակ ցանկացած երկու հոգի իրար փոխադարձ քննադատելու իրավունք ունեն:
1-Սա անձնական զրույց չէ, կայքում ուրիշներն էլ են մասնակցում քննարկմանը, հետևաբար public է
2- Դու շատ հեշտությամբ ես օգտագործում կոպիտ արտահայտություններ դիմացինի հանդեպ:
"Զրպարտելը՛ բավական ծանր մեղադրանք է, որը հիմնականում օգտագործվում է դատական պրակտիկայում:
Մերկապարանոցը- զզվելի արտահայտություն է առհասարակ: Չես կարող նորմալ, բնական, խոսակցական հայերենով, զրույցին կամ քննարկմանը հատուկ պարզ բառերով արտահայտվել՞:
Ես ուրիշ ոչ մեկի գրառումներում նման կոշտ ու եզրային տերմինաբանություն չեմ նկատել:
1-Սա անձնական զրույց չէ, կայքում ուրիշներն էլ են մասնակցում քննարկմանը, հետևաբար public է
2- Դու շատ հեշտությամբ ես օգտագործում կոպիտ արտահայտություններ դիմացինի հանդեպ:
"Զրպարտելը՛ բավական ծանր մեղադրանք է, որը հիմնականում օգտագործվում է դատական պրակտիկայում:
Մերկապարանոցը- զզվելի արտահայտություն է առհասարակ: Չես կարող նորմալ, բնական, խոսակցական հայերենով, զրույցին կամ քննարկմանը հատուկ պարզ բառերով արտահայտվել՞:
Ես ուրիշ ոչ մեկի գրառումներում նման կոշտ ու եզրային տերմինաբանություն չեմ նկատել:
Խնդրեմ, ասեմ շատ ավելի պարզ լեզվով:
Այն ինչը ասում ես, քո սեփական ենթադրություններ դատողություններն են, հաճախ հորինվածք են կամ իրականությանը չհամապատասխանող պնդում, որոնք ներկայացնում ես հավակնոտ ու անառարկելի տոնով: Ի տարբերություն քեզ, ես արտահայտվում եմ կտրուկ, բայց ոչ տակից: Ու նախընտրում եմ այդ տարբերակը :)
Ինչ վերաբերվում է անձնական խոսակցություններին, ապա ճիշտ ես, սա ֆորում է, քննարկում է, որին մասնակցում են բազում մարդիկ: Գործում է նույն սկզբունքը: Քաղաքակիրթ եղանակով քննադատությունը նորմալ ու ընդունելի է, անկախ կտրուկության աստիճանից: Վիրավորականն՝ անընդունելի:
Էս անգամ զոհեր կան:
Էդ իշխանություններ մեղավորությունն ա, ամեն դեպքում, նույնիսկ եթե ժողովուրդը նախահարձակ լիներ: Հանրապետությունում կատարվող յուրաքանչյուր իրադարձության պատասխանատուն իշխանություններն են, չբացահայտված ծանր հանցագործությունների, առավել ևս՝ քաղաքական: Իսկ սրանք լկտիաբար կոծկում են՝ կարծելով, թե ժողովուրդը ոչխար ա: Ու էդ հլը քիչ ա, մի հատ էլ ասում են՝ ժողովուրդ, դու ոչխար ես, որ մեռել ես: Մի հատ էլ ցինիկ դուրսպրծուկ, տունը մնացած կանգնում ասում ա՝ զոհերը մեղավոր էին: Մի հատ տականքի էլ ասում են՝ ընկեր, էս ինչ ես ասում, քեզ չենք հավատում, քո ասածներին չենք հավատում մարտի մեկի մասով, ասում ա՝ չես հավատում, պոռնո նայի: Էս ա վիճակը, հարգելիներս, ինչի՞ մասին ա խոսքը, ինչի՞ եք Կոնգրեսին մեղադրում, որ հարյուր զոհով չի գրավել նախագահականը: Որ գրավեր, հիմա չէիք ասելո՞ւ՝ արյան վրով իշխանության հասար:
Խնդրեմ, ասեմ շատ ավելի պարզ լեզվով:
Այն ինչը ասում ես, քո սեփական ենթադրություններ դատողություններն են, հաճախ հորինվածք են կամ իրականությանը չհամապատասխանող պնդում, որոնք ներկայացնում ես հավակնոտ ու անառարկելի տոնով: Ի տարբերություն քեզ, ես արտահայտվում եմ կտրուկ, բայց ոչ տակից: Ու նախընտրում եմ այդ տարբերակը :)
Ինչ վերաբերվում է անձնական խոսակցություններին, ապա ճիշտ ես, սա ֆորում է, քննարկում է, որին մասնակցում են բազում մարդիկ: Գործում է նույն սկզբունքը: Քաղաքակիրթ եղանակով քննադատությունը նորմալ ու ընդունելի է, անկախ կտրուկության աստիճանից: Վիրավորականն՝ անընդունելի:
Էստեղ կա մեկը, որ ուրիշների կարծիքներով ու դատողություններով է ներկայանմում՞ Հո գժանոցում չենք՞
Կարծիքը կամ դատողությունը չի կարող համապատասխանել կամ չհամապատասխանել իրականությունը, այն կարծիք է:
Պարզ է, որ իմ մտածելակերպն ու մոտեցումները դուրդ չեն գալիս, բայց դա չպետք է հիմք լինի քննարկումը տեղափոխելու անձնական գնահատականների դաշտ:
Ետ նայիր ցանկացած գրառման-այլոք փորձում են տեսակետ քննարկել, դու փորձում ես ուրիշի տեսակետները սխալ հանել:
Դու քոնն ասա, դիմացինդ էլ իրենը կասի:
Քննարկման հարթությունը անձնականի բերելը քաղաքակիրթ զրույցի լավագույն տարբերակը չէ:
Կուկ, շոշափել ես կարևոր մեթոդական - տեսական հարց:
Քո ասածով ստացվում է որ նորմալ ընտրություն անելու ու արդյունքները ֆիքսելու համար բացի իշխանություն-ընդիմությունից պետք է առկա լինի նաև 3-րդ առանձին սուբյեկտը- ժողովուրդը, որը հաղթած ընդիմադիր կուսակցությանը կնստեցնի իշխանության պալատում:
Ոնց ես պատկերացնում այդ 3 սուբյեկտանոց Հայաստանը՞: 20 տարվա մեջ մի հատ կարգին ընդիմություն դեռ չենք կարողացել ստեղծել: էդ ժողովուրդը բացի պալատ գրոհելուց, ուրիշ էլ ինչ մեխանիզմով կարող է ետընտրական 1-2 օրվա ընթացքում հանդես գալ՞:
Չեկանք հասանք չափառ կոտրելուն՞
Նորմալ երկրներում հենց 3 սուբյեկտն էլ կան, միայն տարբերությունն այն է, որ այդ երկրներում ժողովուրդը տանը նստած է, ժողովրդի հին ահն է աշխատում: Մի 200-300 տարի առաջ ժողովուրդը լկտիներին սատկացրել է ու սահմանադրության մեջ գրել, որ եթե մեկը նորից իրեն խելառի տեղ դրեց, էլի կսատկացնենք:
Հայերն էլ առանց սահմանադրություն կոչվածի էությունը հասկանալու, ստից սահմանադրություն են գրել, ապառնիով խոստանալով, թե կսատկացնենք:
Չէ մի Չէ-------- հլա որ միայն իշխանություններն են արյունը հոսեցնում:
Մեր սահմանադրության արհեստականությունը երևաց 96-ից, երբ էն հերոսը հայկական սահմանադրություն կոչվածը սարքեց զուգարանի թուղթ: :
Հիմա էլ ներկա ընդիմությունը փոխանակ ժողովրդին քաջալերի, թե մենք հազար ներողություն, նախկինում սխալ ենք եղել, արեք սաղով միանանք, քարով է, փետով է, ջարդել -վառելով է, մեր սխալն ուղղենք, - զուգարանի թուղթ դարձած սահմանադրության վրա հույս դնելով միտինգ են անում:
Ավելին, ձեն հանողին էլ խրատում են, թե վայ, հանկարծ քարի, փետի ձեռ չտաք, մեջը արյուն կա, սահմանադրական պայքարից հանկարծ չշեղվեք, որովհետև եթե մեզ էլ էդ ձևով իշխանություն տվեցիք, մենք էլ ձեր արյունը կթափենք:
Գժական չի՞
Ընդիմությունն ու իշխանությունը ձեռ-ձեռի տված ժողովրդին ոչխարի տեղ դրած էս կողմ-են կողմ են քշում:
Հիմա մենք 3 սուբյեկտանոց դառնալու ոչ մի շանս չունենք: Նույնիսկ ամերիկացիք արդեն դրա պրոբլեմն ունեն: / Միայն զենքի կողմնակիցների ջանքերով է, որ դեռ սահմանադրության հանդեպ իշխանության վախն ու հարգանքը կա էդ երկրում/:
96-ին թե Վազգենը /Մ/ և թե ժողովուրդը տեսական սխալ չեն արել: Իրենց թափը քչություն արեց, մարդիկ չէին մտածում, որ "մեր տղերքն" էդ աստիճանի են դարձել արդեն:
Իսկ հիմա նույնիսկ տեսականորեն են Հակ-ի քայլերը սխալ: Գործը առաջ է տարվում առանձին անհատների ջանքերով: Եվ փառք ու պատիվ հենց նրանց:
Հա, քանի էս օրին ենք, երրորդ անձի ակտիվ գործունեությունն անխուսափելի ա, այ երբ որ մի անգամ երրորդ անձի գործունեությունն իրենը կանի, հաջորդ անգամ թող հանգիստ նստի, արդեն առանց իրա ամեն ինչ իր հունով կգնա: Բայց հիմա էս ա վիճակը, կրակում են, վրով էլ անցնում են, դուք եկել ասում եք՝ ՀԱԿ-ն ա մեղավոր: Եղբայր, ինչո՞ւմն ա ՀԱԿ-ի մեղավորությունը, որ հիմա վազգենի նման չիս սսկվե՞լ մի հատ չգիտեմ ինչ անկապ ձևական ու ստորացուցիչ կիսապաշտոնով, որ հիմա ախքի նման չի սապոնվե՞լ, որ դաշնակների նման ձև չի բռնե՞լ՝ ղզիկի կեցվածք: Անում ա հնարավորինս, օգտագործում ա ժողովրդի մեջի, էդ քո ասած առանձին անհատների ջանքերը, ու հաստատ քամուն չի տալիս, ոնց որ քամուն տրվեց 96-ին, երկու հատ ռեշոտկա ջարդելով շարժում կոչվածը վերացավ՝ մնացին բանտերում տառապող տղեքը, հետո էլ մի արնախում բերին դրին, տասը տարի երկրի տեր դառավ, ու տեր՝ առանց չակերտների: Իսկ մեր սահմանադրությունը տեղը տեղին գրված կարգին բան ա, հլը մի հատ կարդա ու դիր ստեղ, նշի, թե որ մասը դուրդ չի գալիս: Տող առ տող լավ էլ գրված ա, դրան տեր կանգնել ա պետք, ու եթե էսօր ժողովուրդը դրան տիրություն չանի, վաղն ա անելու կամ մյուս օրը, եթե էդ էլ չարեց,ո ւրեմն չի լինի էլ ժողովուրդ: Պետքա դրան տեր կանգնել, որ մնա, գոնե գոյատևի, էսօրվա տեմպերով լրիվ ուրիշ արդյունք ա, եթե սենց գնա, ՀԱԿ-ն էլ բան չանի, էս ամբողջ՝ ձևական Հ.Հ. կոչվածից մի հատ ԱԺ շենք նույնիսկ չի մնալու: Հիմա ասա մի բանաձև, որ առանց ժողովրդի օգնության կարելի ա ինչ որ բան իր տեղը դնել: Ասա, թե ինչպիսի կուսակցություն կամ քաղաքական ուժերից կազմված դաշինք պետք է լինի, որ առանց ժողովրդի կարողանան ինչ որ բանի հասնել, ինչ որ փոփոխության հեղինակ լինել: Չկա տենց բան 300 հազար ժողովուրդ կանգնում ա ավտոմաի դեմը պայքար ա գոռում, էլի կրակում են, էդ ո՞ր մի կուսակցությունը կարա կանգնի, որ չկրակեն, ղալաթ ա արել ամենահետաքրքիր կուսակցությունը, թե 300 հազար ժողովրդից, էն ժողովրդից, որը կանգնած էր մարտի մեկին ավտոմատի դեմը, էդ ժողովրդից ավելի ռեսուրս ա ունենալու: Չկա տենց կուսակցություն ու Հ.Հ. ներկայիս պատմության մեջ դա անհնար բան ա, անհավատալի. նույնիսկ հեքիաթ գրելն ա անիմաստ էդ թեմայով: ՀԻմա դրել փորձում եք համոզել, որ առանց ժողովրդի պետքա հարց լուծվի: ասում եմ՝ նախ, դա հնարավոր չի, և երկրորդ, դա մեզ պետք չի: Ստեղ պետքա ժողովուրդը հարց լուծի, եթե պետքա տեռոր անել, պետքա ժողովուրդը համաձայն լինի դրան, եթե չեղավ, վաղն էլի տեռորի կարիք ա լինելու:
Վերջին 20 տարվա հայաստանի պատմությունն է ոտից գլուխ արդեն կեղծված, ուր մնաց ՀԱԿ-ն ընդունի իր որևէ սխալը:
Դեռևս 2007 թվականին Տեր-Պետրոսյանն արդեն ընդունել է իր սխալը հրապարակայնորեն. Ազատությա Հրապարակում հրավիրված հանրահավաքի ժամանակ ասել է, որ ընդունում է իր սխալը, որ էս արնախումին բերել փաթաթել ա էս ժողովրդի վզին:
Էստեղ կա մեկը, որ ուրիշների կարծիքներով ու դատողություններով է ներկայանմում՞ Հո գժանոցում չենք՞
Կարծիքը կամ դատողությունը չի կարող համապատասխանել կամ չհամապատասխանել իրականությունը, այն կարծիք է:
Պարզ է, որ իմ մտածելակերպն ու մոտեցումները դուրդ չեն գալիս, բայց դա չպետք է հիմք լինի քննարկումը տեղափոխելու անձնական գնահատականների դաշտ:
Ետ նայիր ցանկացած գրառման-այլոք փորձում են տեսակետ քննարկել, դու փորձում ես ուրիշի տեսակետները սխալ հանել:
Դու քոնն ասա, դիմացինդ էլ իրենը կասի:
Քննարկման հարթությունը անձնականի բերելը քաղաքակիրթ զրույցի լավագույն տարբերակը չէ:
Սպասիր, սպասիր, ուրեմն սկսենք նրանից, որ անձնական հարթություն բերելու փորձ ընդամենը դու ես արել, մասնավորապես գռուզավիկ, շոֆեռ նման բաները:
Հիմա գանք այս գրառման մեջ ասածներիդ: Անշուշտ ճիշտ ես: Յուրաքանչյուրս արտահայտում ենք մեր տեսակետը, սակայն կա տարբերություն ենթադրենք «Լևոնի քաղաքականությունը սխալ է» ու ասենք «Լևոնը միլիարդատեր է» արտահայտությունների մեջ: Մեկը քո տեսակետն է, մյուսը քո կարծիքը, բայց իրականում զրպարտություն, սուտասանություն, սեփական տեսակետը որպես հավաստի ճշմարտության ներկայացում: Հիմա զարմացած կմտածես, որ ախր տենց բան չես ասել: Ճիշտ է: Չես ասել: Ես ընդամենը օրինակ է բերում առավել պարզ դարձնելու համար:
Իսկ դու ասել ես «ՀԱԿ-ը երբեք իր սխալները չի ընդունում»: Սա արդեն սխալ պնդում է, սա ոչ թե տեսակետ է, այլ չիմացածը, ենթադրությունը, որպես հավաստի ճշմարտություն ներկայացնել: Յուրաքանչյուր նման դեպքում ես ինձ իրավունք եմ վերապահելու ասել, որ ասվածը մերկապարանոց է կամ զրպարտություն :)
Հուսամ հասկանալի է, ու այս խիստ թեմայից դուրս զրույցը, որն ի դեպ դու սկսեցիր, սրանով կընդհատվի :)
Դեռևս 2007 թվականին Տեր-Պետրոսյանն արդեն ընդունել է իր սխալը հրապարակայնորեն. Ազատությա Հրապարակում հրավիրված հանրահավաքի ժամանակ ասել է, որ ընդունում է իր սխալը, որ էս արնախումին բերել փաթաթել ա էս ժողովրդի վզին:
Ես հրապարակում եմ եղել, լսել եմ:
Բայց հետագայում արդեն բազմաթիվ ելույթներով ինքը սահմանափակեց սխալների շրջանակը միայն 2 դեմքով ՍՍ + ՌՔ :
96 -ի մասին խոսք չեղավ ու հետագայում էլ, երբ Ռաֆայել Ղազարյանի խնդրանքով հանդիպել էին ԼՏՊ- ՎՄ, որևէ խոսք չէր եղել ԼՏՊ-ի կողմից իրենց մեջ եղած հին կոնֆլիկտը հարթելու առումով:
Փաստորեն ԼՏՊ-ի այդ կեցվածքը վանեց ՎՄ-ին միանալու իրեն ու հետո էլ երևի խթան եղավ դառնալու քո նկարագրածը:
Ջրի երեսին իբր ՎՄ-ն է տմարդը, բայց իրականությունը մի քիչ ավելի խորն է: Այդ ինչու պետք է ՎՄ-ն ինքն իր նախորդ 2 հրաժարականները, 96-ի կեղծիքները, իր թիմի մարդկանց ծեծն ու ջարդը առանց մի ներողության մի կողմ դներ ու անցներ ԼՏՊ-ի թրի տակով՞
Հիմա հեշտ է ԼՏՊ-ի դեմագոգիկ պաթոսով ՎՄ-ին ախք-ի տեղ մատուցելը, բայց էդ անցած օրերի ականատեսները դեռ կենդանի են և ամեն մի նոր դեմագոգիա գալիս նստում է հնի վրա ու էլ ավելի խորացնում իրավիճակը:
Արդարացի է, որ 96 թվի բոլոր օյիններ սարքածը հիմա ազգային հերոսի լուսապսակի տակ է՞: Իսկ ՎՄ-ն, որը հանձն առավ, սկսեց հողերի ազատագրումը ու արդեն կարգի գցած գործը տալով զիջեց իր բոլոր դափնիները անարժաններին ու հիմա էլ պետք է ամեն մի գյադու մոտ արդարանա, թե ինքն ով է:
Սա է ԼՏՊ-ի հին ու նոր կեցվածքի էությունը: Հակ ասած հապավումը բացելիս 3 լուրջ բառ են բացվում: Միթե ազգայինն էն է, որ 93-98 թվերի պատմությունը ամենքս գլուխ ու ոտ շուռ տված պետք է տեսնենք՞: Հինը կեղծելով առաջ չենք շարժվի:
ՎՄ-ին ինձանից շատ էստեղ երևի քչերը քննադատած լինեն, բայց գոնե հիմա պահն է , որ ճշմարտությունը չպարտակվի: :ok
Տրիբուն ձյա, իհարկե ժողովուրդը պետք է տեր կանգնի, բա էլ ո՞վ: Եթե կուսակցությունը տեր կանգնի, վաղն էլ գա իշխանության ու գռփի, էլ ո՞նց ա ժողովուրդն ասելու՝ գռփում ես, այ անասուն:
Կուկ ջան, ժողովրդի ձայներին տեր է կանգնում այն կուսակցությունը, որը ստացել է ժողովրդի քվեն, այսինք ստացել է քաղաքականություն իրականացնելու առաջնային մանդատ: Գռփում են այն կուսակցուըթյունները, որոնք քվե չեն ստեցել ու գողացել կամ գնել են ձայները: Հիմա, մենք մեր ձայները, այսինք մեր խոսքը տեղ հասցնելու ու մեր փոխարեն քաղաքականություն իրականացնելու առաջնային մանդատը տվել ենք ՀԱԿ-ին, օրինակի համար: Ու ՀԱԿ-ից էլ պահանջում ենք իրականացնել քաղաքականություն, կամ դրանից բխող բոլոր հնարավոր քայլերը, ներառյալ տեր կանգնելը: Իսկ եթե ՀԱԿ-ը ցանկանում է, որ մենք՝ ժողովուրդը, իր փոխարեն տեր կանգնի իր ձայներին էս փուլում, վաղն էլ որ իշխանության գա, կարո՞ղ ա մեզ խնդրի, որ մենք իր փոխարեն երկրի կառավարում իրականացնենք:
Ասածս ինչ ա ապեր - մեր գործը չի տեր կանգնելը, կամ քաղաքական պայքարում կոնկրետ քայլեր իրականացնելը: Մեր գործը քվերակության գնալն ա, ու եթե բողոքելու բան ունենք, բողոքի ընդունված ձևերով բողոքելն ա, ասենք միտինգի գնալը: Իսկ քաղաքական առաջնորդները, կամ իրենց վրա պատասխանատվություն վերցրածների գործն ա մեզ՝ հետևորդներիս, կոնկրետ ուղղության տալը: Ինձ հիմա մի տարի ա ասում են խելոք գնա միտինգի ու քարոզ լսի: Ես էլ անում եմ, ու ինիցիատիվան ձեռքս վերցնելու որևէ ցավնկություն չունեմ: Նախ, առաջնորդ չեմ ուզում դառնալ, երկրորդ, չեմ ուզում մուֆթա նստեմ: Ինչի՞ պիտի Տիկոն հիմա նստած լինի…
Իսկ դու ասել ես «ՀԱԿ-ը երբեք իր սխալները չի ընդունում»: Սա արդեն սխալ պնդում է, սա ոչ թե տեսակետ է, այլ չիմացածը, ենթադրությունը, որպես հավաստի ճշմարտություն ներկայացնել: Յուրաքանչյուր նման դեպքում ես ինձ իրավունք եմ վերապահելու ասել, որ ասվածը մերկապարանոց է կամ զրպարտություն :)
:)
Նայիր նախորդ գրառումս
Նայիր նախորդ գրառումս
Սովորիր կարծիքը պնդումից տարանջատել :)
Ես իմ մասով ավարտում եմ:
…
Դա նշանակում ա ընդամենը մի բան, որ դու էս հարցերը դիտարկելուց կանխակալ վերաբերմունք ունես: «Չես ուզում»-ը ստեղ հոգեբանական գործոն ա: Դա քո մոտ ակամա ա:
Չուկ, դու հաճա՞խ ես որևէ երևույթի մասին քննարկելիս դիմացինի կարծիքների մեջ հոգեբանական գործոններ ման գալիս: Դա վատ նշան է իմիջայլոց, դա նշանակում է, դու չես կարողանում քո կարծիքը օբյեկտիվորեն փաստարկել: Նույնն է թե մեկը ասի՝ երկիրը տափակ է, որովհետև գետնին դրված գնդակը չի գլորվում, դու առարկես ասելով, «չես ուզում տեսնել, որ երկիրը կլոր է» և ընկնես սար ու ձոր երկրի կլորության դրական կողմերը թվարկելով, փոխանակ փաստարկես մասնավորապես լուսնի վրա թողած երկրի ստվերով:
Նայիր, ուզած հարցում կարելի է գտնել դրական ու բացասական կողմեր:
Վերցնենք հայ-թուրքական հարաբերությունների վերջին զարգացումները: Ստեղ կան ազգայնականներ, ովքեր կանխակալ վերաբերմունք ունեն Թուրքիայի ու թուրքերի նկատմամբ ու չեն ուզում տեսնել էս գործընթացի դրական կողմերը, կան ասենք իշխանությանը մոտ կանգնած մարդիկ, ովքեր չեն ուզում տեսնել բացասականը: Բայց էդ անտեր գործընթացի մեջ երկուսն էլ կա: Օբյեկտիվությանը հավատարիմ մնալու համար պետք է այս ամենը սառը վերլուծել՝ երկուսն էլ տեսնելու համար: Դրա համար ինձ օրինակ անկախ իմ այս կամ այն ուժին հարելու փաստից շատ դուր ա եկել ՀԱԿ-ի հայտարարությունն էս գործընթացի մասին:
Հիմա գանք ՀԱԿ-ի գործունեությանը: Սրա մեջ կան և դրական զարգացումներ, և բացասական: Դու նշում ու նկատում ես միայն բացասականը: Ինչու եմ պնդում, որ դրականը չես ուզում տեսնել, որովհետև բազում դրական բաներ քո հետ խոսակցություններում բազմիցս նշվել են ու քո կողմից շրջանցվել, իմ համեստ գնահատականով ենթագիտակցական համակարգում:
Տես, հիմա որոշակի տրամաբանական վերլուծություն ներկայացրիր, որ եկել ենք հին դիրքին: Ընդունելի, բայց սխալ տեսակետ է, ասեմ ինչի: Որտև ճիշտ է, որոշակի հարցերում այսօր ավելի վատ վիճակում ենք, հենց թեկուզ քաղբանտարկյալների առկայությունը, զոհերը և այլն: Բայց նույն ելակետին չենք եկել, որովհետև 3-5 տարի առաջ մենք չունեինք ուժ, որ ընտրություններից 1.5 տարի հետո թեկուզ հանրահավաք կարողանար անցկացներ, չունեինք հասարակության էն անհատներին, որոնք անվախ ակցիաներ էին անելու, ոչ մի բանի առաջ չկանգնելով և այլն: Ու նայիր, ես շատ չեմ խորանում, հապճեպ երկու բան եմ ասում, բայց դու սա էլ չես ուզելու ընդունես, մեքենայորեն անցնելու ես հակաճառելուն:
Ի դեպ ենթադրում եմ, որ շատերը կուզեն ասել, որ ես էլ կանխակալ վերաբերմունք ունեմ, միայն լավն եմ ուզում տեսնել: Ինչ-որ առումով ճիշտ կլինեն, քանզի ես տվյալ պարագայում ավելի շատ շարժման դրական կողմեցին եմ ուշադրություն դարձնում, բայց օբյեկտիվ նայելու դեպքում ամեն մեկն էլ կտեսնի, որ անգամ էս գրառմանս մեջ նշեցի շարժման բերած նաև բացասական երևույթները:
Ինչ վերաբերվում է հանրահավաքներին չմասնակցելուդ որոշմանը ես դա հասկանում եմ, ընդունում, հասկանում եմ տրամաբանությունը ու... չեմ հարգում: Բացատրեմ թե ինչու: Որովհետև այս պարագայում դու հանձնվում ես: Անշուշտ դու կարող ես այլ տարբերակ առաջարկել այս ամենի դեմ պայքարելու, բայց դու ասում ես, որ առաջարկ չունես: Այսինքն համակերպվում ես, իսկ մնացածը, որ ՀԱԿ-ին համարում ես իշխանությանը արժան, հակված եմ լոկ ինքնարդարացման խոսքեր համարել: Ես սիրում եմ պայքարող մարդկանց :)
Չուկ, ես քեզ առաջարկում եմ դադարեցնել բարոյախրատական քարոզչությունը, և փորձել դրական բաներ որոնել այօրվա իշխանությունների գործելակերպում, եթե չգտնես, ես քեզ օրինակներ կբերեմ, ու կապացուցեմ քո կանխակալ վերաբերմունքն ու հոգեբանական գործոններ կփնտրեմ վերաբերմունքիդ մեջ, տեսնեմ այդ ժամանակ ինչ ես ասելու:
Ներիր, հենց այս միտքդ շատ օրիգինալ է, կթույլատրե՞ս այն անվանել մերկապարանոց :)
Կներեք, որ խառնվում եմ, բայց մեջբերված դասական սահմանմանը մերկապարանոց անվանելը, ինքնին մերկապարանոց գրառում է:
Կուկ ջան, ժողովրդի ձայներին տեր է կանգնում այն կուսակցությունը, որը ստացել է ժողովրդի քվեն, այսինք ստացել է քաղաքականություն իրականացնելու առաջնային մանդատ: Գռփում են այն կուսակցուըթյունները, որոնք քվե չեն ստեցել ու գողացել կամ գնել են ձայները: Հիմա, մենք մեր ձայները, այսինք մեր խոսքը տեղ հասցնելու ու մեր փոխարեն քաղաքականություն իրականացնելու առաջնային մանդատը տվել ենք ՀԱԿ-ին, օրինակի համար: Ու ՀԱԿ-ից էլ պահանջում ենք իրականացնել քաղաքականություն, կամ դրանից բխող բոլոր հնարավոր քայլերը, ներառյալ տեր կանգնելը: Իսկ եթե ՀԱԿ-ը ցանկանում է, որ մենք՝ ժողովուրդը, իր փոխարեն տեր կանգնի իր ձայներին էս փուլում, վաղն էլ որ իշխանության գա, կարո՞ղ ա մեզ խնդրի, որ մենք իր փոխարեն երկրի կառավարում իրականացնենք:
Ասածս ինչ ա ապեր - մեր գործը չի տեր կանգնելը, կամ քաղաքական պայքարում կոնկրետ քայլեր իրականացնելը: Մեր գործը քվերակության գնալն ա, ու եթե բողոքելու բան ունենք, բողոքի ընդունված ձևերով բողոքելն ա, ասենք միտինգի գնալը: Իսկ քաղաքական առաջնորդները, կամ իրենց վրա պատասխանատվություն վերցրածների գործն ա մեզ՝ հետևորդներիս, կոնկրետ ուղղության տալը: Ինձ հիմա մի տարի ա ասում են խելոք գնա միտինգի ու քարոզ լսի: Ես էլ անում եմ, ու ինիցիատիվան ձեռքս վերցնելու որևէ ցավնկություն չունեմ: Նախ, առաջնորդ չեմ ուզում դառնալ, երկրորդ, չեմ ուզում մուֆթա նստեմ: Ինչի՞ պիտի Տիկոն հիմա նստած լինի…
Տրիբուն ձյաս, մեզնից լավ գիտես, որ ՀԱԿ-ը կամ էլ որևէ ուրիշ ուժ առանց ժողովրդի աջակցության չի կարող, օգնության չի կարող տեր կանգնել այդ ձայներին: Իսկի ժողովրդի աջակցությամբ չկարողացավ (մարտի 1) ու ստիպված անցավ շատ ավելի երկարատև, մեթոդական պայքարի: Ինչի՞ մասին ա խոսքը: Ո՞վ ա ասում, որ ՀԱԿ-ը պիտի ձեռները ծալի, իսկ ժողովուրդը ձայներին տեր կանգնի: Ոչ մեկը: Բայց ոչ էլ պիտի ժողովուրդը ձեռները ծալի, որտև էդ դեպքում հա էլ տենց ծալած նստելու ենք, վերևներն էլ «կզզցնելու» են: Ու ո՞վ ասեց, որ եթե ասենք ես կամ դու իմ կամ քո մասով փորձում ենք էդ ձայները պահել, էդ ՀԱԿ-ի համար ենք անում: Չէ, էդ մեր համար ենք անում: Որ ասենք 25 տարի հետո մեր երեխեքը ստիպված չլինեն նույնը անել:
Կներեք, որ խառնվում եմ, բայց մեջբերված դասական սահմանմանը մերկապարանոց անվանելը, ինքնին մերկապարանոց գրառում է:
Ուզում ես ասես, որ քննարկումների ժամանակ երկու կողմերը (մասնավոր անձինք) միմյանց քննարկելու ու համեմատելու իրավունք չունե՞ն: Այդ դեպքում իրավունք չունես գրառումս մերկապարանոց անվանել, ճիշտ էնպես, ինչպես ես Բիձու գրածը: Իսկ եթե անվանում ես, ուրեմն ինքնին ստացվում է, որ բերվածը կամ դասական սահմանում չէ, կամ էլ դու այդ կանոնը խախտեցիր:
Այսինքն ենթադրենք 10 հոգով նստած խոսում ենք, Պողոսը բացահայտ սուտ բան է ասում, ես իրավու՞նք չունեմ ասելու «Պողոս, դու ստախոս ես», կամ սկսում է ֆիզիկայի ինչ-որ օրենք իր պատկերացումով մեկնաբանել, ես ասում եմ «Պողոս, Նյուտոնը քեզնից լավ է սահմանել» ու ստացվում է, որ ես այդ խոսքերն ասելու իրավունք չունեի ըստ «դասական» սահմանման :)
Չուկ, դու հաճա՞խ ես որևէ երևույթի մասին քննարկելիս դիմացինի կարծիքների մեջ հոգեբանական գործոններ ման գալիս: Դա վատ նշան է իմիջայլոց, դա նշանակում է, դու չես կարողանում քո կարծիքը օբյեկտիվորեն փաստարկել: Նույնն է թե մեկը ասի՝ երկիրը տափակ է, որովհետև գետնին դրված գնդակը չի գլորվում, դու առարկես ասելով, «չես ուզում տեսնել, որ երկիրը կլոր է» և ընկնես սար ու ձոր երկրի կլորության դրական կողմերը թվարկելով, փոխանակ փաստարկես մասնավորապես լուսնի վրա թողած երկրի ստվերով:
Ոչ, ես հոգեբանական գործոն ման չեմ գալիս, սակայն երբ դիմացինս օբյեկտիվ կամ սուբյեկտիվ փաստարկները անտեսում ա, նկատում եմ դրանք :)
Իսկ հոգեբանական գործոնները վատ բան չեն, օրինակ իմ մոտ էլ կան բացասական հոգեբանական գործոններ, դրանք փորձում եմ հաղթահարել :)
Չուկ, ես քեզ առաջարկում եմ դադարեցնել բարոյախրատական քարոզչությունը, և փորձել դրական բաներ որոնել այօրվա իշխանությունների գործելակերպում, եթե չգտնես, ես քեզ օրինակներ կբերեմ, ու կապացուցեմ քո կանխակալ վերաբերմունքն ու հոգեբանական գործոններ կփնտրեմ վերաբերմունքիդ մեջ, տեսնեմ այդ ժամանակ ինչ ես ասելու:
Ես իշխանությունների գործունեության մեջ դրական բաներ տեսնում եմ ու դրանց մասին նաև բարձրաձայնում :)
…Բայց ոչ էլ պիտի ժողովուրդը ձեռները ծալի, որտև էդ դեպքում հա էլ տենց ծալած նստելու ենք, վերևներն էլ «կզզցնելու» են:…
Իսկ կոնկրետ ի՞նչ պիտի անի ժողովուրդը: Եվ ինչպե՞ս պիտի անի ժողովուրդը:
Տրիբուն ձյաս, մեզնից լավ գիտես, որ ՀԱԿ-ը կամ էլ որևէ ուրիշ ուժ առանց ժողովրդի աջակցության չի կարող, օգնության չի կարող տեր կանգնել այդ ձայներին: Իսկի ժողովրդի աջակցությամբ չկարողացավ (մարտի 1) ու ստիպված անցավ շատ ավելի երկարատև, մեթոդական պայքարի: Ինչի՞ մասին ա խոսքը: Ո՞վ ա ասում, որ ՀԱԿ-ը պիտի ձեռները ծալի, իսկ ժողովուրդը ձայներին տեր կանգնի: Ոչ մեկը: Բայց ոչ էլ պիտի ժողովուրդը ձեռները ծալի, որտև էդ դեպքում հա էլ տենց ծալած նստելու ենք, վերևներն էլ «կզզցնելու» են: Ու ո՞վ ասեց, որ եթե ասենք ես կամ դու իմ կամ քո մասով փորձում ենք էդ ձայները պահել, էդ ՀԱԿ-ի համար ենք անում: Չէ, էդ մեր համար ենք անում: Որ ասենք 25 տարի հետո մեր երեխեքը ստիպված չլինեն նույնը անել:
Չուկ ջան, իհարկե ժողովդրի աջակցությամբ: Բա եթե ժողովրդի աջակցությունը չլինի, ՀԱԿ-ն էլ ՀՀԿ նման ուզուրպատոր կլինի: Հիմա մենք ինչպե՞ս ենք տեսնում այդ աջակցությունը: Մենք մեր աջակցությունը լիուլի տվել ենք - ընտրել ենք, միտինգներին ու երթերին գնացել ենք, պատրաստ ենք եղել արյուն տալ ու ամեն ինչի վերջը դնել: Ու ինչ ենք դրա փոխարեն ստեցել.
- նույն բանի մասին կրկնվող քարոզ
- մեղադրանք ժողովորդի հասցեին, որ տեր չի կանգնում իր ձայներին
- քաղբանտարկյալներ ու դրանց անհասկանալի ձերբակալություններ ու հետո ազատ արձակում
- հետագա ռազմավարական քայլերի մասին այդպես էլ բաց մնացած մի քանի հայտարարություններ
- ՍՍ հրաժարականի պահանաջ՝ հայտարարաված միտինգներում, բայց հետո մասնակցություն ՍՍ կազմակերպած ընտրություններին ու կիսա-դրական պեչատ ստորագրած համաձայնագրին
Ես դադարում եմ հասկանալ ՀԱԿ-ին: Չեմ հասկանում ինչ են ուզում անել, ու եթե մի բան էլ ուզում են անել, ոնց են դա պատրաստվում անել: Դաշնակներին ենք քննադատում, որ իրենց պայքարի միջոցները գաղտնի են պահում, իսկ հիմա ունենք ՀԱԿ-ը որը մեզ մի տարի է պիտի ասի, թե որոնք են հաջորդ ռազմավարական քայլերը: Եթե բան էլ չասեն, արդեն լավ տեսել ենք այդ քայլերը - խայտառակ ընտրություններին խայտառակ մասնակցություն, ու հետո լռություն ու դադար: Իմ մոտ արդեն տպավորություն է ստեղծում, որ ՀԱԿ-ը զոռով խեղդում է ժողովդրի հնարավոր բողոքի ալիքը: Ու ինչ-որ կերպ իր գոյությունն արդարացնելու համար գլխներիս քարոզ է կարդում հասարակության մեջ որակական փոփոխություններ մտցնելու մասին:
Իսկ կոնկրետ ի՞նչ պիտի անի ժողովուրդը: Եվ ինչպե՞ս պիտի անի ժողովուրդը:
Օֆֆֆ, կարուսել, կարուսել :)
Պիտի ակտիվ լինի, պիտի ամեն օր իր արդարության համար պայքարի, որպես սկիզբ: Պիտի ձեռները ծալած չնստի: Պիտի քաղբանտարկյալների դատավարություններին գնա, պիտի պիկետներ անի, պիտի նստացույց անի, պիտի քաղաքական զբոսանք անի, պիտի հանրահավաքներին մաքսիմալ քանակով գնա, պիտի...
Հա, անհնազանդությունն էլ լավ բան ա, բայց երբ որ ժողովրդի զգալի հատվածը այս վերևում նշածս առաջնային քայլերը չեն անում, անհնազանդության ակնկալիք ունենալը նմանվում է ռոմանտիզմի :)
Ուզում ես ասես, որ քննարկումների ժամանակ երկու կողմերը (մասնավոր անձինք) միմյանց քննարկելու ու համեմատելու իրավունք չունե՞ն: Այդ դեպքում իրավունք չունես գրառումս մերկապարանոց անվանել, ճիշտ էնպես, ինչպես ես Բիձու գրածը: Իսկ եթե անվանում ես, ուրեմն ինքնին ստացվում է, որ բերվածը կամ դասական սահմանում չէ, կամ էլ դու այդ կանոնը խախտեցիր:
Այսինքն ենթադրենք 10 հոգով նստած խոսում ենք, Պողոսը բացահայտ սուտ բան է ասում, ես իրավու՞նք չունեմ ասելու «Պողոս, դու ստախոս ես», կամ սկսում է ֆիզիկայի ինչ-որ օրենք իր պատկերացումով մեկնաբանել, ես ասում եմ «Պողոս, Նյուտոնը քեզնից լավ է սահմանել» ու ստացվում է, որ ես այդ խոսքերն ասելու իրավունք չունեի ըստ «դասական» սահմանման :)
Չուկ, թարգենք միմյանց գրառումներին ընդհանրապես գնահատականներ տալը: Ոչ մեկս էլ Սպինոզա չենք…
Օֆֆֆ, կարուսել, կարուսել :)
Պիտի ակտիվ լինի, պիտի ամեն օր իր արդարության համար պայքարի, որպես սկիզբ: Պիտի ձեռները ծալած չնստի: Պիտի քաղբանտարկյալների դատավարություններին գնա, պիտի պիկետներ անի, պիտի նստացույց անի, պիտի քաղաքական զբոսանք անի, պիտի հանրահավաքներին մաքսիմալ քանակով գնա, պիտի...
:)
Իսկ ԼՏՊ-ն ինչու հենց այդ քայլերը անձնապես չի անում: :o
Օֆֆֆ, կարուսել, կարուսել :)
Պիտի ակտիվ լինի, պիտի ամեն օր իր արդարության համար պայքարի, որպես սկիզբ: Պիտի ձեռները ծալած չնստի: Պիտի քաղբանտարկյալների դատավարություններին գնա, պիտի պիկետներ անի, պիտի նստացույց անի, պիտի քաղաքական զբոսանք անի, պիտի հանրահավաքներին մաքսիմալ քանակով գնա, պիտի...
Հա, անհնազանդությունն էլ լավ բան ա, բայց երբ որ ժողովրդի զգալի հատվածը այս վերևում նշածս առաջնային քայլերը չեն անում, անհնազանդության ակնկալիք ունենալը նմանվում է ռոմանտիզմի :)
Հա՞, հիմա պատկերացրու ժողովուրդը քո ասածի պես սաղ անում է: Ինքնուրույն, առավոտ ժամը վեցից արթնանում մարզանք է անում ու վազում պիկետների, կազմակերպված, կեսը դատախազության դեմը, կեսը՝ կառավարության, կեսը՝ հրապարակում նստացույցի, մնացածն էլ դատարաններում հայցադիմումներ են տալիս ու դատավարությունների են մասնակցում ընդդեմ անարդարության ու ապօրինության: Բա ՀԱԿ-ը ու՞մ շատ ներողություն տանձին է պետք:
Պիտի ակտիվ լինի, պիտի ամեն օր իր արդարության համար պայքարի, որպես սկիզբ: Պիտի ձեռները ծալած չնստի: Պիտի քաղբանտարկյալների դատավարություններին գնա, պիտի պիկետներ անի, պիտի նստացույց անի, պիտի քաղաքական զբոսանք անի, պիտի հանրահավաքներին մաքսիմալ քանակով գնա, պիտի...
Էէէէ ապեր: Էտ նույն բանն ա, որ ինձ մի հատ գժական մերսեդես տան քշելու, հետո ձեռիցս առնեն ու զապ տան, ասեն էս էլ ա տրանսպորտի միջոց:
Ուրեմն ժողովուրդը մի միլիոն հոգով, դուխով, հելնում ա ասում զզվել ենք էս ամեն ինչից, ձայն էլ ենք տալիս, կռիվ էլ ենք տալիս, առավոտից իրիկուն մի միլիոն հոգով կանգնում ենք, ու հետո քեզ ցրում են տներով ու ասում են, չէ կներեք, էտ ձև չէր, եկեք քաղաքական զբոսանք անենք, ու դրանով մի բանի հասնենք, քանի՞ հոգի դրանից հետո կգնա քաղաքականապես զբոսնելու:
Ես հրապարակում եմ եղել, լսել եմ:
Բայց հետագայում արդեն բազմաթիվ ելույթներով ինքը սահմանափակեց սխալների շրջանակը միայն 2 դեմքով ՍՍ + ՌՔ :
96 -ի մասին խոսք չեղավ ու հետագայում էլ, երբ Ռաֆայել Ղազարյանի խնդրանքով հանդիպել էին ԼՏՊ- ՎՄ, որևէ խոսք չէր եղել ԼՏՊ-ի կողմից իրենց մեջ եղած հին կոնֆլիկտը հարթելու առումով:
Փաստորեն ԼՏՊ-ի այդ կեցվածքը վանեց ՎՄ-ին միանալու իրեն ու հետո էլ երևի խթան եղավ դառնալու քո նկարագրածը:
Ջրի երեսին իբր ՎՄ-ն է տմարդը, բայց իրականությունը մի քիչ ավելի խորն է: Այդ ինչու պետք է ՎՄ-ն ինքն իր նախորդ 2 հրաժարականները, 96-ի կեղծիքները, իր թիմի մարդկանց ծեծն ու ջարդը առանց մի ներողության մի կողմ դներ ու անցներ ԼՏՊ-ի թրի տակով՞
Հիմա հեշտ է ԼՏՊ-ի դեմագոգիկ պաթոսով ՎՄ-ին ախք-ի տեղ մատուցելը, բայց էդ անցած օրերի ականատեսները դեռ կենդանի են և ամեն մի նոր դեմագոգիա գալիս նստում է հնի վրա ու էլ ավելի խորացնում իրավիճակը:
Արդարացի է, որ 96 թվի բոլոր օյիններ սարքածը հիմա ազգային հերոսի լուսապսակի տակ է՞: Իսկ ՎՄ-ն, որը հանձն առավ, սկսեց հողերի ազատագրումը ու արդեն կարգի գցած գործը տալով զիջեց իր բոլոր դափնիները անարժաններին ու հիմա էլ պետք է ամեն մի գյադու մոտ արդարանա, թե ինքն ով է:
Սա է ԼՏՊ-ի հին ու նոր կեցվածքի էությունը: Հակ ասած հապավումը բացելիս 3 լուրջ բառ են բացվում: Միթե ազգայինն էն է, որ 93-98 թվերի պատմությունը ամենքս գլուխ ու ոտ շուռ տված պետք է տեսնենք՞: Հինը կեղծելով առաջ չենք շարժվի:
ՎՄ-ին ինձանից շատ էստեղ երևի քչերը քննադատած լինեն, բայց գոնե հիմա պահն է , որ ճշմարտությունը չպարտակվի: :ok
Եթե որոշում ենք հարգել Վազգեն Մանուկյանին, ապա նախ հարգենք նրա անուն ազգանունը: Չնայած սա յուրաքանչյուրիս ընտրությունն է, բայց իմ կողմից առանձնահատուկ խնդրանք քաղաքական գործիչներին մասին գրելիս օգտագործել ամբողջական անվանումները, ինչպիսիք են «Վազգեն Մանուկյան», «Լևոն Տեր-Պետրոսյան», «Սերժ Սարգսյան» և այլն: Կրկնում եմ, սա ընդամենը խնդրանք է: Հատուկ նշում եմ, որ խնդրանք է, որպեսզի նոր բարոյախրատական դասեր չսկսվեն, թե զրուցակցիդ մի ասա, թե ինչպես է պետք խոսել, ես հարմարության համար կրճատ եմ գրում և այլն:
Ինչ վերաբերվում է Մանուկյան Վազգենին, ապա օրինակ իմ դիրքորոշմամբ ինքն իր ուրույն տեղն ունի ՀՀ պատմության մեջ, մեղմ ասած քիչ բան չի արել մեր Պետության կայացման գործում, սակայն ներկայիս՝ իր նկատմամբ վերաբերմունքն նա ինքնուրույն է վաստակել: Ասում են, որ փոս փորողն ինքն է մեջը ընկնում: Ինչու՞ հիշեցի: Որովհետև իրականում սևացման պրոցեսը սկսել էին Մանուկյան Վազգենն ու դաշնակցություննը, դեռ 93-94 թվականներից, երբ փորձում էին Տեր-Պետրոսյանին սևացնել, նրան ներկայացնել որպես ազգի դավաճան, տականք կամ չգիտեմ ինչ:
Ինչու՞ այս մեջբերածս տողերի հեղինակը այդ դեպքում չի նշում, որ այդ «96-ի օյիններ սարքած հերոսը», իր բառերով եմ ասում, այս երկրի կայացման ու շենացման գործում այդքան բան է արել: Ինչու՞ է սևացնում նրան, ինչու՞ չի ընդունում, որ նրա նկատմամբ հարգանքն արդարացի է:
Իսկ ԼՏՊ-ն ինչու հենց այդ քայլերը անձնապես չի անում: :o
Որովհետև ինքը շատ ավելին է անում ;)
Հա՞, հիմա պատկերացրու ժողովուրդը քո ասածի պես սաղ անում է: Ինքնուրույն, առավոտ ժամը վեցից արթնանում մարզանք է անում ու վազում պիկետների, կազմակերպված, կեսը դատախազության դեմը, կեսը՝ կառավարության, կեսը՝ հրապարակում նստացույցի, մնացածն էլ դատարաններում հայցադիմումներ են տալիս ու դատավարությունների են մասնակցում ընդդեմ անարդարության ու ապօրինության: Բա ՀԱԿ-ը ու՞մ շատ ներողություն տանձին է պետք:
Այ եթե ժողովուրդը բոլորն իմ ասածի նման աներ, ապա շատ ներողություն արտահայտությանս համար, ՀԱԿ-ը ոչ մեկի տանձին էլ պետք չէր լինի: Կձևավորվեր, ինքնաբերաբար, նորմալ իշխանություն, որի ղեկին իսկի չգիտեմ ով կլիներ, ով կվախենար էդ ժողովրդից ու ակամա ստիպված կլիներ գործել օրենքի շրջանակներում: Բայց սա չկա: Սա երազ է:
Ու քանի դեռ սա երազ է, ՀԱԿ-ը փորձում է այս գիտակցությունը սերմանել հնարավորինս շատ քաղաքացիների մեջ, ակտիվացնել :)
Որովհետև ինքը շատ ավելին է անում
Ու դրա մասին մենակ ես ու դու գիտենք, մեկ էլ մի քանի հոգի որ թերթ են կարդում, ու գնում են միտինգի: Ու էլի հեսա սահուն անցում ենք կատարում ԼՏՊ հեռուսաեթերից հրաժարվելուց, ու դու ասում ես, որ դա օֆֆտոպ ա: Բռատ, իմ առաջնորդը, ինձ ա ասում որ ես իրա փոխարեն ուրիշներին բացատրեմ իրա ելույթների իմաստը, ու անձամբ չի ուզում ոչ մեկիս հետ անկեղծանալ: Ավելին, չի ուզում իր անձը ռիսկի ենթարկել, քանի որ քո ասելով ավելի լուրջ գործերով ա զբաղված:
Ուրեմն, ես իրա ցավը տանեմ, թող ինձ ցույց տա իրա ավելի լուրջ գործերի արդյունքը: Տունը նստած սպասելու եմ:
Էէէէ ապեր: Էտ նույն բանն ա, որ ինձ մի հատ գժական մերսեդես տան քշելու, հետո ձեռիցս առնեն ու զապ տան, ասեն էս էլ ա տրանսպորտի միջոց:
Ուրեմն ժողովուրդը մի միլիոն հոգով, դուխով, հելնում ա ասում զզվել ենք էս ամեն ինչից, ձայն էլ ենք տալիս, կռիվ էլ ենք տալիս, առավոտից իրիկուն մի միլիոն հոգով կանգնում ենք, ու հետո քեզ ցրում են տներով ու ասում են, չէ կներեք, էտ ձև չէր, եկեք քաղաքական զբոսանք անենք, ու դրանով մի բանի հասնենք, քանի՞ հոգի դրանից հետո կգնա քաղաքականապես զբոսնելու:
Դիցուք ճիշտ ես, Տրիբուն ձյա: Ու դիցուք այն ժամանակ իսկապես պետք չէր ժողովրդին տուն ուղարկել, պետք էր կռվել ու հաղթել: Հրաշալի գիտես իմ տեսակետը, թե ինչու դա ճիշտ չէր լինի, բայց դիցուք ճիշտ ես: Այդ դեպքում դա արդեն եղելություն է, եղածը հետ չես բերի, պետք է առաջ գնաս: Առաջարկի, ուրիշ ինչ անել այդ սխալը (քո կարծիքով սխալը) շտկելու համար: Թե՞ ձեռները ծալել ու նստել:
Որովհետև իրականում սևացման պրոցեսը սկսել էին Մանուկյան Վազգենն ու դաշնակցություննը, դեռ 93-94 թվականներից, երբ փորձում էին Տեր-Պետրոսյանին սևացնել, նրան ներկայացնել որպես ազգի դավաճան, տականք կամ չգիտեմ ինչ:
այդ «96-ի օյիններ սարքած հերոսը», իր բառերով եմ ասում, այս երկրի կայացման ու շենացման գործում այդքան բան է արել: Ինչու՞ է սևացնում նրան, ինչու՞ չի ընդունում, որ նրա նկատմամբ հարգանքն արդարացի է:
Առաջին ընդգծված մտքիդ մասով կասեմ որ դեպքերին տեղյակ չես:
Երկրոդ ընդգծվածի մասով- կարող ես փաստերով հիմնավորված այլ ոչ թե քարոզչական մակարդակի մի օրինակ բերել ու ապացուցել թե ինքն ինչ շենացնող բան է արել՞ /Իհարկե, իր իսկ կոչով ելած մահապարտներին դաշտում թողնելուց զատ՞/:angry
Այ եթե ժողովուրդը բոլորն իմ ասածի նման աներ, ապա շատ ներողություն արտահայտությանս համար, ՀԱԿ-ը ոչ մեկի տանձին էլ պետք չէր լինի: Կձևավորվեր, ինքնաբերաբար, նորմալ իշխանություն, որի ղեկին իսկի չգիտեմ ով կլիներ, ով կվախենար էդ ժողովրդից ու ակամա ստիպված կլիներ գործել օրենքի շրջանակներում: Բայց սա չկա: Սա երազ է:
Ու քանի դեռ սա երազ է, ՀԱԿ-ը փորձում է այս գիտակցությունը սերմանել հնարավորինս շատ քաղաքացիների մեջ, ակտիվացնել :)
Ուրեմն փաստենք սիրելիդ իմ Չուկ, որ ՀԱԿ-ին մինչ օրս չի հաջողվել ավելացնել այդ ակտիվացված, գիտակցված ու ներծծված քաղաքացիների թիվը: Ապացույցնե՞ր են պետք: Դրա համար էլ նվաստս անվստահություն է հայտնում ընդդիմությանը, չնայած ակներևաբար ընդդիմությունը թքած ունի իմ նմանների կարծիքի վրա:
Ուրեմն փաստենք սիրելիդ իմ Չուկ, որ ՀԱԿ-ին մինչ օրս չի հաջողվել ավելացնել այդ ակտիվացված, գիտակցված ու ներծծված քաղաքացիների թիվը: Ապացույցնե՞ր են պետք: Դրա համար էլ նվաստս անվստահություն է հայտնում ընդդիմությանը, չնայած ակներևաբար ընդդիմությունը թքած ունի իմ նմանների կարծիքի վրա:
Չէ, մի ապացուցիր, ուղղակի թույլատրիր քեզ հետ չհամաձայնվել:
Այսօր ՀԱԿ-ի կողքին շատ ավելի քիչ մարդ կա, քան կար փետրվարյան հանրահավաքներին, քան անգամ կար կես տարի առաջ, մինչ քաղաքապետի ընտրությունները:
Բայց ես չէ որ չէի խոսում մարդկանց ընդհանուր քանակի մասին: Ես խոսում էի վճռական մինչև վերջ գնացող ու չնահանջող մարդկանց մասին, իսկ այդպիսի սկզբունքայինները, իմ գնահատականով ավելանում են: Գուցե և սխալ եմ, չեմ պնդում :)
Դիցուք ճիշտ ես, Տրիբուն ձյա: Ու դիցուք այն ժամանակ իսկապես պետք չէր ժողովրդին տուն ուղարկել, պետք էր կռվել ու հաղթել: Հրաշալի գիտես իմ տեսակետը, թե ինչու դա ճիշտ չէր լինի, բայց դիցուք ճիշտ ես: Այդ դեպքում դա արդեն եղելություն է, եղածը հետ չես բերի, պետք է առաջ գնաս: Առաջարկի, ուրիշ ինչ անել այդ սխալը (քո կարծիքով սխալը) շտկելու համար: Թե՞ ձեռները ծալել ու նստել:
Առաջարկ չունեմ Չուկ ջան: Այսինք ունեմ, մեջս եմ պահում ;)
Ապեր, էլի պիտի կրկնեմ: Ես ո՞վ եմ, որ բան առաջարկեմ: Ես իմ մանդատը տվել եմ իմ քաղաքական ուժին: Ես կարող եմ միայն բողոքել, որ այն ինչ առաջարկում է իմ ընտրած քաղաքական ուժը, ինձ չի բավարարում: Կարող եմ նաև կարծիք հայտնել, որ այն ճանապարհով, եթե այդպիսին կա ընդհանրապես, որով որ գնում է իմ ընտրած քաղաքական ուժը, ոչինչի չենք հասնելու: Կարող եմ նաև ասել, որ իմ քաղաքական ուժը ինձ նաև հստակ չի ասում, թե ինչի պիտի արվի, որ տեղի ունենան այն փոփոխությունները, որոնք ինքը ինձ խոստացել է: Իսկ եթե դու հիմա ինձ հակադարձես, ու ասես, որ ես պիտի գնամ քաղաքական զբոսանքի, կամ փողոցում կանգած թռուցիկ բաժանեմ, ու հետո ձերբակալվեմ ու անիմաստ կալանքի տակ պահվեմ մի քանի ամիս, ես իմ ընտրած քաղաքական ուժին կուղարկեմ գրողի ծոցը, քանի որ ես, իմ քաղաքական ուժի առաջնորդի նման, իմ անձը հարվածի տակ դնելու ցանկություն չունեմ: Համ էլ չեմ ուզում ձեզ չարչարել, որ չգաք դատարանի դմիացը, մի քսան հոգով, անիմաստ գոռաք "Ազատություն քաղբանտարկյալ Տրիբունին":
Առաջին ընդգծված մտքիդ մասով կասեմ որ դեպքերին տեղյակ չես:
Երկրոդ ընդգծվածի մասով- կարող ես փաստերով հիմնավորված այլ ոչ թե քարոզչական մակարդակի մի օրինակ բերել ու ապացուցել թե ինքն ինչ շենացնող բան է արել՞ /Իհարկե, իր իսկ կոչով ելած մահապարտներին դաշտում թողնելուց զատ՞/:angry
Գնահատակա՞ն ես տալիս :)
Ավելի քան տեղյակ եմ :)
Իսկ թե ի՞նչ է արել... հմմմ.. բարդ հարց տվեցիր: Քանի որ ինչ էլ ասեմ, հակառակն ես ասելու, մինչդեռ կա պարզ ճշմարտություն... եթե ընդունում ես, որ Մանուկյանն իր վարչապետ եղած ժամանակ ինչ-որ լավ բան արել է, պետք է ընդունես, որ նախագահն էլ է արել: Իսկ իրականում կարելի է երկար ցուցակ բերել: Բայց այդքան խոսելու փոխարեն կարճ կասեմ. իր նախագահության տարիներին պատերազմ ենք հաղթել:
Հիմա հարց. դու այն տիպի մարդկանցի՞ց ես, որ բոլոր վատ բաները Տեր-Պետրոսյանին է վերագրելու, լավերը այլոց՝ անմիջական պատասխանատուներին:
Առաջարկ չունեմ Չուկ ջան: Այսինք ունեմ, մեջս եմ պահում ;)
Ապեր, էլի պիտի կրկնեմ: Ես ո՞վ եմ, որ բան առաջարկեմ: Ես իմ մանդատը տվել եմ իմ քաղաքական ուժին: Ես կարող եմ միայն բողոքել, որ այն ինչ առաջարկում է իմ ընտրած քաղաքական ուժը, ինձ չի բավարարում: Կարող եմ նաև կարծիք հայտնել, որ այն ճանապարհով, եթե այդպիսին կա ընդհանրապես, որով որ գնում է իմ ընտրած քաղաքական ուժը, ոչինչի չենք հասնելու: Կարող եմ նաև ասել, որ իմ քաղաքական ուժը ինձ նաև հստակ չի ասում, թե ինչի պիտի արվի, որ տեղի ունենան այն փոփոխությունները, որոնք ինքը ինձ խոստացել է: Իսկ եթե դու հիմա ինձ հակադարձես, ու ասես, որ ես պիտի գնամ քաղաքական զբոսանքի, կամ փողոցում կանգած թռուցիկ բաժանեմ, ու հետո ձերբակալվեմ ու անիմաստ կալանքի տակ պահվեմ մի քանի ամիս, ես իմ ընտրած քաղաքական ուժին կուղարկեմ գրողի ծոցը, քանի որ ես, իմ քաղաքական ուժի առաջնորդի նման, իմ անձը հարվածի տակ դնելու ցանկություն չունեմ: Համ էլ չեմ ուզում ձեզ չարչարել, որ չգաք դատարանի դմիացը, մի քսան հոգով, անիմաստ գոռաք "Ազատություն քաղբանտարկյալ Տրիբունին":
Շատ լավ :)
ու անձամբ չի ուզում ոչ մեկիս հետ անկեղծանալ
Իրականում, Տրիբուն ձյա, հանրահավաքներին ասվածն լսել ուզող ու լսելու պատրաստ շատ ավելի շատ մարդկանց է ներկայումս հասնում, քան որևէ հեռուստաեթերի կես ժամանոց պրովակացիոն հաղորդում :)
Հիմա հարց. դու այն տիպի մարդկանցի՞ց ես, որ բոլոր վատ բաները Տեր-Պետրոսյանին է վերագրելու, լավերը այլոց՝ անմիջական պատասխանատուներին:
Մենակ վատը չի Արտ ջան: Ներկա պահին Լևոնը ոնց որ Հռոմի պապը լինի: Բոլորը, ով բողոք ունի, գնում են մոտը, քարոզը լսում, կոչեր անում, հանգստանում, բացասական լիցքերը թափում, գալիս են տուն: Սերժի փոխարեն ոչ միայն կարտոնեյի միտինգները, այլև կխրախուսեի:
Կուկ ջան, ժողովրդի ձայներին տեր է կանգնում այն կուսակցությունը, որը ստացել է ժողովրդի քվեն, այսինք ստացել է քաղաքականություն իրականացնելու առաջնային մանդատ: Գռփում են այն կուսակցուըթյունները, որոնք քվե չեն ստեցել ու գողացել կամ գնել են ձայները: Հիմա, մենք մեր ձայները, այսինք մեր խոսքը տեղ հասցնելու ու մեր փոխարեն քաղաքականություն իրականացնելու առաջնային մանդատը տվել ենք ՀԱԿ-ին, օրինակի համար: Ու ՀԱԿ-ից էլ պահանջում ենք իրականացնել քաղաքականություն, կամ դրանից բխող բոլոր հնարավոր քայլերը, ներառյալ տեր կանգնելը: Իսկ եթե ՀԱԿ-ը ցանկանում է, որ մենք՝ ժողովուրդը, իր փոխարեն տեր կանգնի իր ձայներին էս փուլում, վաղն էլ որ իշխանության գա, կարո՞ղ ա մեզ խնդրի, որ մենք իր փոխարեն երկրի կառավարում իրականացնենք:
Ասածս ինչ ա ապեր - մեր գործը չի տեր կանգնելը, կամ քաղաքական պայքարում կոնկրետ քայլեր իրականացնելը: Մեր գործը քվերակության գնալն ա, ու եթե բողոքելու բան ունենք, բողոքի ընդունված ձևերով բողոքելն ա, ասենք միտինգի գնալը: Իսկ քաղաքական առաջնորդները, կամ իրենց վրա պատասխանատվություն վերցրածների գործն ա մեզ՝ հետևորդներիս, կոնկրետ ուղղության տալը: Ինձ հիմա մի տարի ա ասում են խելոք գնա միտինգի ու քարոզ լսի: Ես էլ անում եմ, ու ինիցիատիվան ձեռքս վերցնելու որևէ ցավնկություն չունեմ: Նախ, առաջնորդ չեմ ուզում դառնալ, երկրորդ, չեմ ուզում մուֆթա նստեմ: Ինչի՞ պիտի Տիկոն հիմա նստած լինի…
Տրիբուն ջան, իսկ եթե ընտրությունները կեղծում են, ժողովուրդն ի՞նչ պետքա անի: Պետքա դուրս գա էն թեկնածուի դեմ, ում ընտրել ա՞, ասի՝ քվեարկեցի քեզ, չկարողացար քո կուսակցությունով դուրս գայիր մի ողջ զինված համակարգի, ես կասեի՝ բանդայի դեմ, ուրեմն դու իմ թշնամին ե՞ս: Որպեսզի կուսակցությունը կարողանա տեր կանգնել իր ստացած քվեներին, դրա համար պետք է լինի պետություն, որը պետք է ունենա անկախ իրավապահ համարկարգ, անկախ արդարադատություն իրականացնող դատարաններ: Հիմա եթե առնվազն էս երկու գործոնները բացակայում են, ապա պետք է ժողովուրդը տեր կանգնի: Ախր հնարավոր չի որ ինչ որ կուսակցություն առանց ժողովրդի նման հարց լուծի, չի կարա լինի մի կուսակցություն, որը կարողանա տեր կանգնել էդ քվեներին, որովհետև չկա էն համակարգը, որն անկախ կլինի ու կաջակցի ժողովրդի քվեն ստացած թեկնածուին: Էս ա տարբերությունը, թեչէ հիմա վաղուց արդեն ամեն ինչ այլ կերպ կլիներ, սեպտեմբերի 18-ին հանրահավաք հրավիրված չէր լինի, ակումբում էս թեման չէր լինի, ես ու դու էլ ստեղ չէինք զրուցի, այլ թեմաներում կզրուցեինք, այլ հարցերի շուրջ կարծիք կարտահայտեինք:
Առաջարկ չունեմ Չուկ ջան: Այսինք ունեմ, մեջս եմ պահում ;)
Ապեր, էլի պիտի կրկնեմ: Ես ո՞վ եմ, որ բան առաջարկեմ: Ես իմ մանդատը տվել եմ իմ քաղաքական ուժին: Ես կարող եմ միայն բողոքել, որ այն ինչ առաջարկում է իմ ընտրած քաղաքական ուժը, ինձ չի բավարարում: Կարող եմ նաև կարծիք հայտնել, որ այն ճանապարհով, եթե այդպիսին կա ընդհանրապես, որով որ գնում է իմ ընտրած քաղաքական ուժը, ոչինչի չենք հասնելու: Կարող եմ նաև ասել, որ իմ քաղաքական ուժը ինձ նաև հստակ չի ասում, թե ինչի պիտի արվի, որ տեղի ունենան այն փոփոխությունները, որոնք ինքը ինձ խոստացել է: Իսկ եթե դու հիմա ինձ հակադարձես, ու ասես, որ ես պիտի գնամ քաղաքական զբոսանքի, կամ փողոցում կանգած թռուցիկ բաժանեմ, ու հետո ձերբակալվեմ ու անիմաստ կալանքի տակ պահվեմ մի քանի ամիս, ես իմ ընտրած քաղաքական ուժին կուղարկեմ գրողի ծոցը, քանի որ ես, իմ քաղաքական ուժի առաջնորդի նման, իմ անձը հարվածի տակ դնելու ցանկություն չունեմ: Համ էլ չեմ ուզում ձեզ չարչարել, որ չգաք դատարանի դմիացը, մի քսան հոգով, անիմաստ գոռաք "Ազատություն քաղբանտարկյալ Տրիբունին":
Տրիբուն ջան, փաստորեն սխալ քաղաքական ուժի ես տվել քո քվեն:)
Եթե նախագահական ընտրություններն առջևում լինեին, ո՞ւմ կվստահեիր ձայնդ:
Ես հրապարակում եմ եղել, լսել եմ:
Բայց հետագայում արդեն բազմաթիվ ելույթներով ինքը սահմանափակեց սխալների շրջանակը միայն 2 դեմքով ՍՍ + ՌՔ :
96 -ի մասին խոսք չեղավ ու հետագայում էլ, երբ Ռաֆայել Ղազարյանի խնդրանքով հանդիպել էին ԼՏՊ- ՎՄ, որևէ խոսք չէր եղել ԼՏՊ-ի կողմից իրենց մեջ եղած հին կոնֆլիկտը հարթելու առումով:
Փաստորեն ԼՏՊ-ի այդ կեցվածքը վանեց ՎՄ-ին միանալու իրեն ու հետո էլ երևի խթան եղավ դառնալու քո նկարագրածը:
Ջրի երեսին իբր ՎՄ-ն է տմարդը, բայց իրականությունը մի քիչ ավելի խորն է: Այդ ինչու պետք է ՎՄ-ն ինքն իր նախորդ 2 հրաժարականները, 96-ի կեղծիքները, իր թիմի մարդկանց ծեծն ու ջարդը առանց մի ներողության մի կողմ դներ ու անցներ ԼՏՊ-ի թրի տակով՞
Հիմա հեշտ է ԼՏՊ-ի դեմագոգիկ պաթոսով ՎՄ-ին ախք-ի տեղ մատուցելը, բայց էդ անցած օրերի ականատեսները դեռ կենդանի են և ամեն մի նոր դեմագոգիա գալիս նստում է հնի վրա ու էլ ավելի խորացնում իրավիճակը:
Արդարացի է, որ 96 թվի բոլոր օյիններ սարքածը հիմա ազգային հերոսի լուսապսակի տակ է՞: Իսկ ՎՄ-ն, որը հանձն առավ, սկսեց հողերի ազատագրումը ու արդեն կարգի գցած գործը տալով զիջեց իր բոլոր դափնիները անարժաններին ու հիմա էլ պետք է ամեն մի գյադու մոտ արդարանա, թե ինքն ով է:
Սա է ԼՏՊ-ի հին ու նոր կեցվածքի էությունը: Հակ ասած հապավումը բացելիս 3 լուրջ բառ են բացվում: Միթե ազգայինն էն է, որ 93-98 թվերի պատմությունը ամենքս գլուխ ու ոտ շուռ տված պետք է տեսնենք՞: Հինը կեղծելով առաջ չենք շարժվի:
ՎՄ-ին ինձանից շատ էստեղ երևի քչերը քննադատած լինեն, բայց գոնե հիմա պահն է , որ ճշմարտությունը չպարտակվի: :ok
Հարգելի Բիձա, սա անձնական հարաբերություններ չեն, սա քաղաքականություն է: Այստեղ միմյանցից նեղանալ, միմյանցից ամաչել չկա: Դու ինձ 96-ին չափալախեցիր, ես հիմա քեզ չեմ միանա, մի հատ գլուխս շոյի, որ միանամ: Էս մուլտիկ ա: Չե՞ս միանա, դե մոռացի քաղաքականությունը: Ու տենց էլ եղավ, մոռացավ քաղաքականությունը: Մ. Վազգենի՝ Մաշտոցի պողոտայի վրա գտնվող շտաբից փետրվարի 20-ին բռունցքները դուրս պարզած գոռում էին՝ Լևոն նախագահ: Էս էլ ա իրականություն, արի էս էլ չմոռանանք: Ու եթե վազգենը չի կարոանում այնպես անել, որ իր շտաբում իրան հարգեն, թող երբևէ չփորձի մի ողջ ժողովրդի հարգանք վայելել, առավել ևս՝ թող չփորձի ժողովրդի քվեն ստացած թեկնածուին ստիպել՝ իրենից ներողություն խնդրել կամ իր գլուխը շոյել, քանի որ, նորից եմ ասում՝ սա քաղաքականություն է, այլ ոչ Մ. Վազգենի անձնական կյանքը, սա քաղաքական քննարկում է, այլ ոչ՝ Մ. Վազգենի անձնական օրագրի հերթական էջում կատարված օրագրային գրառման մելամաղձոտ մեկնաբանություն:
Ֆհու: Լրիվ կարդացի, հոգիս հելավ: Ամեն տեղ նույնն էր. քննարկվում ա մենակ Հայաստանի քաղաքական կյանքը՝ Հայաստանի սահմաններում ու վերջ: Ախր տենց առանձնացված քաղաքական պրոցեսներ չկա՛ն. հազար հատ հարևան-մարևան, դաշնակից, թշնամի, տո եսիմինչ գրողուցավ ունենք: Նենց ա քննարկվում, ոնց որ մենակ Լևոնն ա, Սերժն ա, ժողովուրդն ա ու պըրծ: Կողքից բա Ռուսաստանը, բա մնացածը... Էդ որ ստեղ հազար հոգի մարդ մեռներ ու Լևոնը դառնար նախագահ, էդ երևի կթողներին, որ ինքը մարսեր, չէ՞: Կամ Սերժը մենակ ինքը իրանով տենց բռնեց ու մարտի մեկ արեց երևի: Հազարումի հարց կա, որ պետք ա դրսում լուծել, ու եթե էն մարդը, որ պետք ա զբաղվի, ասենք, Ռուսաստանի հետ էդ տեսակ հարցերի լուծմամբ, էդ ամեն ինչը դնում ա մի կողմ ու սկսում ա զբաղվել, ասենք, Չարբախի համար քսան դռոբ մեկ ընտրատարածքի կեղծիքներով, ուրեմն իրա իսկական գործը, շատ կներեք, քաքմեջ ա լինում: Ուժով իշխանության հասնելը հենց առաջին իսկ հնարավորության դեպքում լինելու ա, ես լրիվ համոզված եմ, ու ընդդիմությունն էլ էնքան հիմար չի, որ տեսնի, որ հնարավոր ա ձեռքը երկարեցնել ու վերցնել էդ իշխանությունը, բայց ոչ մի բան չանի: Սենց թե նենց՝ ցանկացած կուսակցության առաջնային նպատակը իշխանության գալն ա: Տենց բանի փորձ էլ եղավ. 2008-ի մարտի մեկը: Հիմա էդ փորձը ինքնաբուխ էր, թե կազմակերպված, արդեն կարևոր չի. կարևորն էն ա, որ փորձը խեղդվեց: Այսինքն՝ էդ ճամփով հնարավոր չէղավ գնալ, ու հիմա էլ հնարավոր չի դեռ: Ու (ինչու եմ ասում՝ Հայաստանի սահմանների մեջ ամեն ինչ քննարկելը սխալ ա) էդ փորձը ճնշվեց Ռուսաստանի կողմից: Մի գրամ անգամ չեմ կասկածում, որ եթե ժողովրդի դեմ մենակ մլիցեքն ու ժամկետային զինծառայողները լինեին կանգնած, տենց բան կլիներ: Հայաստանում ցանկացած քիչ թե շատ կարևոր քաղաքական հարցի լուծման համար նախևառաջ Ռուսաստանի դաբռոն ա պետք. եթե Լևոնը չի կարողանում իշխանության գալ, էդ ոչ թե հնարավորությունների պակասից ա, այլ հենց էդ դաբռոյի բացակայության պատճառով ա: Ամեն դեպքում՝ Սերժն էլ Ռուսաստանի համար իդեալական թեկնածու չի, ու հենց մենակ էն, որ արդեն տարիուկես ա իրադրությունը կատարելապես ստրկատիրական չի, այլ դեռ ապստամբական վիճակ ա, իրա համար մեծ մինուս ա: Հնարավոր ա, որ էդ մինուսը էնքան մեծանա, որ ինքը արդեն դառնա ոչ ցանկալի անձ, ու իր փոխարեն սկսեն փնտրել մի ուրիշին, ում օրոք իրադրությունն ավելի հանդարտ կլինի: Այ էդ ժամանակ արդեն հնարավոր կլինի իշխանությունը վերցնել՝ լինի ընտրություններով, լինի շենք վառելով, ինչ ուզում ա լինի: Իսկ մինչև էդ պետք ա ամեն ինչ անել, որ էդ մինուսները շարունակեն մեծանալ, որ իրան միշտ այլընտրանք լինի՝ ՀԱԿ-ի տեսքով, ոչ թե, ասենք, դաշնակների, որ շարժումը սաղ-սալամաթ մնա էնքան ժամանակ, մինչև էս իշխանությունների կերած բողկերը սկսեն արդեն իրանց գլխից մեծ լինել: ՀԱԿ-ի կողքին պետք ա լինել հենց մենակ նրա համար, որ հիմա դա միակ ընդդիմությունն ա. իսկ ցանկացած քաղաքական դաշտ առանց ընդդիմության ճահիճ ա դառնում: Հիմա ամեն գնով պետք ա թույլ չտալ, որ ընդդիմությունը մեռնի: Ինչ ուզում ա՝ լինի, միշտ պետք ա գոյություն ունենա իշխանության ալտերնատիվը, պլան Բ-ն: Թե չէ մի քայլով կարելի ա մատ լինել:
Գնահատակա՞ն ես տալիս :)
Ավելի քան տեղյակ եմ :)
Իսկ թե ի՞նչ է արել... հմմմ.. բարդ հարց տվեցիր: Քանի որ ինչ էլ ասեմ, հակառակն ես ասելու, մինչդեռ կա պարզ ճշմարտություն... եթե ընդունում ես, որ Մանուկյանն իր վարչապետ եղած ժամանակ ինչ-որ լավ բան արել է, պետք է ընդունես, որ նախագահն էլ է արել: Իսկ իրականում կարելի է երկար ցուցակ բերել: Բայց այդքան խոսելու փոխարեն կարճ կասեմ. իր նախագահության տարիներին պատերազմ ենք հաղթել:
Հիմա հարց. դու այն տիպի մարդկանցի՞ց ես, որ բոլոր վատ բաները Տեր-Պետրոսյանին է վերագրելու, լավերը այլոց՝ անմիջական պատասխանատուներին:
Հարցը չկարդացած պատասխանում ես,
Այն վերաբերում էր "96-ի օյիններ սարքած հերոսին"
Հարցը չկարդացած պատասխանում ես,
Այն վերաբերում էր "96-ի օյիններ սարքած հերոսին"
Այդ դեպքում հստակեցրու հարցդ: Քանի որ ես «96-ի օյիններ սարքած հերոս» քո ձևակերպումը կամ ասոցացնելու եմ Տեր-Պետրոսյանի հետ, մտածեմ, որ իրեն ես ակնարկել, կամ Վազգեն Սարգսյանի հետ, ով այդ շիլաշփոթի հիմնակն պատճառն էր: Վազգեն Սարգսյանն իր հերթին բավական բան է արել բանակաշինության ու պատերազմի գործում, թեև ես ինքս իր քաղաքական գործունեությունը ցածր եմ գնահատում, միաժամանակ շատ բարձր եմ գնահատում իր հայրենասիրությունը:
Իսկ եթե այդ պիտակի տակ այլ անձի նկատի ունես, խնդրում եմ, որ կոնկրետացնես:
/Իհարկե, իր իսկ կոչով ելած մահապարտներին դաշտում թողնելուց զատ՞/:angry
Այս հատվածն իսկապես չէի կարդացել :)
Ես այս տեսակետը չեմ կրում, սակայն միաժամանակ ասեմ, որ ես էլ եմ դեմ Վազգեն Սարգսյանին հերոսացնելուն, նրան համարում եմ խիստ հայրենասեր մարդ, միաժամանակ մարդ, ով «քիթը խոթեց» իր չհասկացած ոլորտ, ինչը բերեց անշրջելի վատ հետևանքների: Միաժամանակ ես այն մարդկանցից չեմ, ով կուրանա նրա արածը պատերազմի ժամանակ:
Հարգելի Բիձա, սա անձնական հարաբերություններ չեն, սա քաղաքականություն է: Այստեղ միմյանցից նեղանալ, միմյանցից ամաչել չկա: Դու ինձ 96-ին չափալախեցիր, ես հիմա քեզ չեմ միանա, մի հատ գլուխս շոյի, որ միանամ: Էս մուլտիկ ա: Չե՞ս միանա, դե մոռացի քաղաքականությունը: Ու տենց էլ եղավ, մոռացավ քաղաքականությունը: Մ. Վազգենի՝ Մաշտոցի պողոտայի վրա գտնվող շտաբից փետրվարի 20-ին բռունցքները դուրս պարզած գոռում էին՝ Լևոն նախագահ: Էս էլ ա իրականություն, արի էս էլ չմոռանանք: Ու եթե վազգենը չի կարոանում այնպես անել, որ իր շտաբում իրան հարգեն, թող երբևէ չփորձի մի ողջ ժողովրդի հարգանք վայելել, առավել ևս՝ թող չփորձի ժողովրդի քվեն ստացած թեկնածուին ստիպել՝ իրենից ներողություն խնդրել կամ իր գլուխը շոյել, քանի որ, նորից եմ ասում՝ սա քաղաքականություն է, այլ ոչ Մ. Վազգենի անձնական կյանքը, սա քաղաքական քննարկում է, այլ ոչ՝ Մ. Վազգենի անձնական օրագրի հերթական էջում կատարված օրագրային գրառման մելամաղձոտ մեկնաբանություն:
Կուկ ջան ոչինչ, որ պատճառ- հետևանք, սկիզբ- վերջ խառնել, աջաբ սանդալ ես սարքել ու անունը դրել ես քաղաքականություն՞
Շատ լավ էլ գիտես, որ Վազգեն- Լևոն բազառը եղել է առնվազն մի 3-4 ամիս առաջ, մինչև ընտրությունները հետևաբար քո թեզը, թե ՝ «թող չփորձի ժողովրդի քվեն ստացած թեկնածուին ստիպել՝ իրենից ներողություն խնդրել» հենց համաձայն քո սկզբունքի կապ չունի քաղաքականության հետ: Քաղաքական բազարը դա ժամանակի մեջ կատարվող խաղ է: Պահից դուրս խոսակցությունն անիմաստ է:
96 –ին մենակ Վազգենին չեն չափալաղել, ընդիմությանն են չափալաղել ոնց որ հիմա եղավ ու Լեվոնից չի եղել չափալաղը, այլ բոլորիս հայտնի հերոսից: Հերոսն էլ հենց Վազգենից էր ստացել սարքած ու արդեն արշավող բանակը ու իրեն թվացել էր, , թե Հայաստանը քարտերի կալոդ է , ինքն էլ ջոկերն է, ինչ կարտ կուզի կդառնա, կցրի, կճղի, կվառի, կփոխի: Չեմ ուզում խոսել բայց նորից ու նորից հենց էդ կիսագրագետն է գալիս մեջտեղ: Որովհետև 95-96-ից սկսած Հայաստանը շարժվում է հենց նրա դրած հիմքերով ու վերջն էլ չի երևում:
Իսկ Վազգենի շտաբի պահվածքն էլ խոսում է ոչ թե նրա չհարգված, այլ հանդուրժող լինելու մասին: - Չէ, կոստոլոմ պահեր, որ չենթարկվողին դնգստեր, կամ էլ շպիոններ, որ Լեվոն գոռացողին շտաբից հաներ:
Ֆհու: Լրիվ կարդացի, հոգիս հելավ: Ամեն տեղ նույնն էր. քննարկվում ա մենակ Հայաստանի քաղաքական կյանքը՝ Հայաստանի սահմաններում ու վերջ: Ախր տենց առանձնացված քաղաքական պրոցեսներ չկա՛ն. հազար հատ հարևան-մարևան, դաշնակից, թշնամի, տո եսիմինչ գրողուցավ ունենք: Նենց ա քննարկվում, ոնց որ մենակ Լևոնն ա, Սերժն ա, ժողովուրդն ա ու պըրծ: Կողքից բա Ռուսաստանը, բա մնացածը... Էդ որ ստեղ հազար հոգի մարդ մեռներ ու Լևոնը դառնար նախագահ, էդ երևի կթողներին, որ ինքը մարսեր, չէ՞: Կամ Սերժը մենակ ինքը իրանով տենց բռնեց ու մարտի մեկ արեց երևի: Հազարումի հարց կա, որ պետք ա դրսում լուծել, ու եթե էն մարդը, որ պետք ա զբաղվի, ասենք, Ռուսաստանի հետ էդ տեսակ հարցերի լուծմամբ, էդ ամեն ինչը դնում ա մի կողմ ու սկսում ա զբաղվել, ասենք, Չարբախի համար քսան դռոբ մեկ ընտրատարածքի կեղծիքներով, ուրեմն իրա իսկական գործը, շատ կներեք, քաքմեջ ա լինում: Ուժով իշխանության հասնելը հենց առաջին իսկ հնարավորության դեպքում լինելու ա, ես լրիվ համոզված եմ, ու ընդդիմությունն էլ էնքան հիմար չի, որ տեսնի, որ հնարավոր ա ձեռքը երկարեցնել ու վերցնել էդ իշխանությունը, բայց ոչ մի բան չանի: Սենց թե նենց՝ ցանկացած կուսակցության առաջնային նպատակը իշխանության գալն ա: Տենց բանի փորձ էլ եղավ. 2008-ի մարտի մեկը: Հիմա էդ փորձը ինքնաբուխ էր, թե կազմակերպված, արդեն կարևոր չի. կարևորն էն ա, որ փորձը խեղդվեց: Այսինքն՝ էդ ճամփով հնարավոր չէղավ գնալ, ու հիմա էլ հնարավոր չի դեռ: Ու (ինչու եմ ասում՝ Հայաստանի սահմանների մեջ ամեն ինչ քննարկելը սխալ ա) էդ փորձը ճնշվեց Ռուսաստանի կողմից: Մի գրամ անգամ չեմ կասկածում, որ եթե ժողովրդի դեմ մենակ մլիցեքն ու ժամկետային զինծառայողները լինեին կանգնած, տենց բան կլիներ: Հայաստանում ցանկացած քիչ թե շատ կարևոր քաղաքական հարցի լուծման համար նախևառաջ Ռուսաստանի դաբռոն ա պետք. եթե Լևոնը չի կարողանում իշխանության գալ, էդ ոչ թե հնարավորությունների պակասից ա, այլ հենց էդ դաբռոյի բացակայության պատճառով ա: Ամեն դեպքում՝ Սերժն էլ Ռուսաստանի համար իդեալական թեկնածու չի, ու հենց մենակ էն, որ արդեն տարիուկես ա իրադրությունը կատարելապես ստրկատիրական չի, այլ դեռ ապստամբական վիճակ ա, իրա համար մեծ մինուս ա: Հնարավոր ա, որ էդ մինուսը էնքան մեծանա, որ ինքը արդեն դառնա ոչ ցանկալի անձ, ու իր փոխարեն սկսեն փնտրել մի ուրիշին, ում օրոք իրադրությունն ավելի հանդարտ կլինի: Այ էդ ժամանակ արդեն հնարավոր կլինի իշխանությունը վերցնել՝ լինի ընտրություններով, լինի շենք վառելով, ինչ ուզում ա լինի: Իսկ մինչև էդ պետք ա ամեն ինչ անել, որ էդ մինուսները շարունակեն մեծանալ, որ իրան միշտ այլընտրանք լինի՝ ՀԱԿ-ի տեսքով, ոչ թե, ասենք, դաշնակների, որ շարժումը սաղ-սալամաթ մնա էնքան ժամանակ, մինչև էս իշխանությունների կերած բողկերը սկսեն արդեն իրանց գլխից մեծ լինել: ՀԱԿ-ի կողքին պետք ա լինել հենց մենակ նրա համար, որ հիմա դա միակ ընդդիմությունն ա. իսկ ցանկացած քաղաքական դաշտ առանց ընդդիմության ճահիճ ա դառնում: Հիմա ամեն գնով պետք ա թույլ չտալ, որ ընդդիմությունը մեռնի: Ինչ ուզում ա՝ լինի, միշտ պետք ա գոյություն ունենա իշխանության ալտերնատիվը, պլան Բ-ն: Թե չէ մի քայլով կարելի ա մատ լինել:
Հայկո ջան, եթե սենց թե ընենց Ռուսաստանի դաբրոյով ու Մեդվեդի մոտ երդում ուտելով ու կնքվելով պիտի Հայաստանի նախագահը փոխվի ըստ քեզ, էդ դեպքում մեր բոլորիս համար էլ ի՞նչ տարբերություն, թե ով է լինելու, բա էլ ի՞նչ ժողովրդավարություն-դեմոկրատիա-ծակ մեշոկի մասին է խոսքը: Էդ դեպքում ով էլ նստի, նույն տականքն է լինելու, բա Մեդվեդի «նառուշիլովկեն» ջեբը դրած ֆռֆռալու է… Թե՞ սաղս Տեր-Պետրոսյանի հորեղբոր տղերքն ենք, կամ ինքը Սերժից ավելի լավ տղա է լինելու, ավելի լավ է կառավարելու որպես կայսրության դրածո ֆորպոստում: Եթե այդպես է, ուրեմն ընդդիմությունը ոտից գլուխ ֆարս է. ուրիշ ոչինչ, որովհետև ժողովուրդը ընդդիմության համար ընդհամենը ռեյթինգի միավորներ են. ինչքան շահ հավաքվեն, էդքան ընդդիմության ռեյթինգը բարձր կլինի, ու Մեդվեդը ստիպված կփոխի նախագահին, որ իր հեռավոր ֆորպոստում խժդժություններ չառաջանան, բոլորը հեզ ու խոնարհ լինեն…
Իհարկե Ռուսաստանի մատը խառն է, բայց մեր ընդդիմությունը պիտի առաջին հերթին Ռուսաստանի լծից ազատվելու մասին էլ մտածեր, ոչ թե ուրիշի դաբրոյով սեփական ժողովրդի գլուխ կանգնելու…
Կուկ ջան ոչինչ, որ պատճառ- հետևանք, սկիզբ- վերջ խառնել, աջաբ սանդալ ես սարքել ու անունը դրել ես քաղաքականություն՞
Շատ լավ էլ գիտես, որ Վազգեն- Լևոն բազառը եղել է առնվազն մի 3-4 ամիս առաջ, մինչև ընտրությունները հետևաբար քո թեզը, թե ՝ «թող չփորձի ժողովրդի քվեն ստացած թեկնածուին ստիպել՝ իրենից ներողություն խնդրել» հենց համաձայն քո սկզբունքի կապ չունի քաղաքականության հետ: Քաղաքական բազարը դա ժամանակի մեջ կատարվող խաղ է: Պահից դուրս խոսակցությունն անիմաստ է:
96 –ին մենակ Վազգենին չեն չափալաղել, ընդիմությանն են չափալաղել ոնց որ հիմա եղավ ու Լեվոնից չի եղել չափալաղը, այլ բոլորիս հայտնի հերոսից: Հերոսն էլ հենց Վազգենից էր ստացել սարքած ու արդեն արշավող բանակը ու իրեն թվացել էր, , թե Հայաստանը քարտերի կալոդ է , ինքն էլ ջոկերն է, ինչ կարտ կուզի կդառնա, կցրի, կճղի, կվառի, կփոխի: Չեմ ուզում խոսել բայց նորից ու նորից հենց էդ կիսագրագետն է գալիս մեջտեղ: Որովհետև 95-96-ից սկսած Հայաստանը շարժվում է հենց նրա դրած հիմքերով ու վերջն էլ չի երևում:
Իսկ Վազգենի շտաբի պահվածքն էլ խոսում է ոչ թե նրա չհարգված, այլ հանդուրժող լինելու մասին: - Չէ, կոստոլոմ պահեր, որ չենթարկվողին դնգստեր, կամ էլ շպիոններ, որ Լեվոն գոռացողին շտաբից հաներ:
Ուրեմն, հարգելի Բիձա, նախ կխնդրեմ՝ գրառմանս համի ու բաղադրության մասին չարտահայտվել: Եվ հետո՝ ընտրություններից 3-4 ամիս առաջ արդեն ակնհայտ երևում էր, թե ով է իրականում ժողովրդի քվեն ստանալու, արդեն երևում էր իշխանությունների խուճապից, արդեն երևում էր էժանագին սոցիոլոգների անճարությունը, արդեն կային հանրահավաքներ՝ հուժկու:
Իսկ Վազգենի հանդուրժող լինելը, էս դեպքում, միայն զվարճալի կարող է լինել: Ոնց որ ֆուտբոլային թիմի դարպասապահը հակառակորդ թիմին պաշտպանի, մարզիչն էլ հանդուրժող լինի. լավ ա Վազգենը Հայաստանի հավաքականի մարզիչը չի:
Եվ հետո՝ ընտրություններից 3-4 ամիս առաջ արդեն ակնհայտ երևում էր, թե ով է իրականում ժողովրդի քվեն ստանալու, արդեն երևում էր իշխանությունների խուճապից, արդեն երևում էր էժանագին սոցիոլոգների անճարությունը, արդեն կային հանրահավաքներ՝ հուժկու:
:
Էդ դղրդոցն եկավ-եկավ դարձավ հիմիկվա սեպտեմբերի 18 -ի հանրահավաք: Վազգենը անձնական փորձի վրա ըտենց դղրդոցներին շատ լավ էլ տեղյակ էր, դրա համար էլ ջուրը չտեսած, շորերը չհանեց:
Էդ ճարը կտրած ժողովուրդն էր, որ հերթական անգամ հավատաց մարգարեների ու նորից քաշվեց: :ok
Էդ դղրդոցն եկավ-եկավ դարձավ հիմիկվա սեպտեմբերի 18 -ի հանրահավաք: Վազգենը անձնական փորձի վրա ըտենց դղրդոցներին շատ լավ էլ տեղյակ էր, դրա համար էլ ջուրը չտեսած, շորերը չհանեց:
Էդ ճարը կտրած ժողովուրդն էր, որ հերթական անգամ հավատաց մարգարեների ու նորից քաշվեց: :ok
Էդ դղրդոցն ընթացքում Փետրվարի 20-29 էլ ա դարձել, փետրվարի 26-ն էլ մեջը, մարտի մեկ էլ ա դարձել: Իսկ Վազգենի անձնական փորձը սրա հետ համեմատության ոչ մի եզր չունի: Ու Վազգենը պետք ա որ երազեր սենց մի դղրդոցի առաջնորդը լինել:
Չլիներ էդ պահին գործող նախագահը էդ դղրդոցը լավ էլ տեղ էր հասել հիմա :)
Չլիներ էդ պահին գործող նախագահը էդ դղրդոցը լավ էլ տեղ էր հասել հիմա :)
Ինչի՞, գործող նախագահը գնդակահարե՞ց ԱԺ շենքը ջարդող ժողովրդին:
Ձայնալար
07.09.2009, 18:00
Արտ, ինձ թվում ա Դավոն Ռ.Ք. -ին ի նկատի ուներ ու 2008-ի դղրդոցը ;)
Տրիբուն ջան, փաստորեն սխալ քաղաքական ուժի ես տվել քո քվեն:)
Եթե նախագահական ընտրություններն առջևում լինեին, ո՞ւմ կվստահեիր ձայնդ:
Լավ հարց ես տաալիս, ապեր: Եթե հաջորդ կիրակի լինեին ընտրությունները, ձայնս կտայի ՀԱԿ-ին: Մի ամիս հետո էլ երևի կտամ ՀԱԿ-ին: Ամենայն հավանականությամբ մի տարի հետո էլ: Ու եթե ռեալ նայենք մեր իրականության, ուրեմն հաջորդ` հերթական ԱԺ ընտրություններին, ձայնս տալու եմ ՀԱԿ-ին: Տարօրինակ ա? Բոլորովին: Ես ՀԱԿ-ին համարում եմ միակ ռեալ ընդդիմադիր ուժը քաղաքական դաշտում այսօր, ԼՏՊ-ին համարում այն քաղաքական գործիչը, որը իրոք կարող է համ արտաքին համ ներքին քաղաքական կյանքում ռեալ փոփոխություններ մտցնել: Ու անկեղծ ասած, ռեալ ոչ մի շանս չեմ տեսնում, որ գալող մի երկու-երեք տարվա ըթացքում ուրիշ այլ ուժ կլինի, որը ընդդիմադիր դաշտում կկարողանա ՀԱԿ-ին փոխարինել:
Բայց դա չի նշանակում, որ ես պիտի բավարարված լինեմ ՀԱԿ այսօրվա գործունեությամբ, ու ՀԱԿ նաև ԼՏՊ կատարած բոլոր քայլերը համարեմ միանշանակ դրական, ու ոչ մի կերպ դրանք չքննադատեմ: Իմ քննդատատությունը Չուկը հաճախ համարում է հուսահատվածություն, իսկ ես այն անվանաում եմ որոշակի հիասթափվածություն, ու դրա համար կան հետևյալ պատճառները.
- գործողություններում անվճառականություն այն պահին, երբ վճռական քայլերի համար կան բոլոր ռեալ միջոցները
- հետագա քայլերի անհստակություն
- նպատակների ու գործողությունների հակասականություն, իմա ՍՍ հրաժարականի պահանջ ու ներկա կառավարման համակարգի անվանում ավազակապետություն, բայց միևնույն ժամանակ այդ նույն ավազակապետության կազմակերպած միջոցառումներին մասնակցություն, ու երկխոսության գնալու պատրաստակամություն
- սեփական քաղաքական անհեռատեսության ու անվճռկանություն մեղքի բարդում «ժողովուրդ» լայն հասկացության վրա
- առկա միջոցների ու պոտենցիալի ոչ լիարժեք օգտագործում. ԼՏՊ հեռու մնալը հարցազրույցներ տալուց, ու միևնույն ժամանակ նորից պահանջ ժողովրդին, որ այն լինի տեղեկացված
- ընտրություններին մասնակցության անկազմակերպվածություն. պատասխանատվությունը նորից բարդել «ժողովուրդ» լայն հասկացության վրա, ու պահանջել, որ մի քանի գաղափարի նվիրյալ ջահելներ գնան ու դեմ կանգնեն զինված ոստիկաններին ու սափրագլուխներին (օրինակները ես ու դու լավ գիտենք).
- ՀԱԿ ներսում գաղափարական լղոզվածություն. ինչ-որ մարքսիստների, ծայրահեղ ազգայնականների առկայություն, ու ոչ մի բացատրություն, թե բացի իշխանափոխության ու սահմանադրական կարգի վերականգնամ վեհ նպատակից, ուրիշ ինչ նպատակներ են միավորում գաղափարական հակառակորդներին:
Հիմա, Կուկ ջան, ինչպես ասում են, ՀԱԿ ներսում ամեն տեսակի շուն ու շնգյալ կա. ի՞նչն ա խանգարում, որ ՀԱԿ համակրիների մեջ էլ լինեն իմ նմանները, որոնք ՀԱԿ-ին ձայն են տալիս, գնում են խելոք միտինգներին, ելույթ են լսում նույնքան խելոք դեմքով, ուրիշներին համոզում են, որ իրենց ձայները տան միակ ռեալ ընդդիմությանը, բայց միևնույն ժամանակ համաձայն չեն շատ ու շատ բաների հետ, ու դրա մասին բարձրաձայնում են:
Հայկո ջան, եթե սենց թե ընենց Ռուսաստանի դաբրոյով ու Մեդվեդի մոտ երդում ուտելով ու կնքվելով պիտի Հայաստանի նախագահը փոխվի ըստ քեզ, էդ դեպքում մեր բոլորիս համար էլ ի՞նչ տարբերություն, թե ով է լինելու, բա էլ ի՞նչ ժողովրդավարություն-դեմոկրատիա-ծակ մեշոկի մասին է խոսքը: Էդ դեպքում ով էլ նստի, նույն տականքն է լինելու, բա Մեդվեդի «նառուշիլովկեն» ջեբը դրած ֆռֆռալու է… Թե՞ սաղս Տեր-Պետրոսյանի հորեղբոր տղերքն ենք, կամ ինքը Սերժից ավելի լավ տղա է լինելու, ավելի լավ է կառավարելու որպես կայսրության դրածո ֆորպոստում: Եթե այդպես է, ուրեմն ընդդիմությունը ոտից գլուխ ֆարս է. ուրիշ ոչինչ, որովհետև ժողովուրդը ընդդիմության համար ընդհամենը ռեյթինգի միավորներ են. ինչքան շահ հավաքվեն, էդքան ընդդիմության ռեյթինգը բարձր կլինի, ու Մեդվեդը ստիպված կփոխի նախագահին, որ իր հեռավոր ֆորպոստում խժդժություններ չառաջանան, բոլորը հեզ ու խոնարհ լինեն…
Իհարկե Ռուսաստանի մատը խառն է, բայց մեր ընդդիմությունը պիտի առաջին հերթին Ռուսաստանի լծից ազատվելու մասին էլ մտածեր, ոչ թե ուրիշի դաբրոյով սեփական ժողովրդի գլուխ կանգնելու…
Վիշապ ջան, հիմնականում ճիշտ ես գրել, ու համաձայն եմ: Բայց արի տարբերակենք Հայաստանի արտաքին հարաբերություններն ու ներքին կյանքը: Ես (դու էլ) ռոմանտիկ-իդեալիստ չեմ, հաստատ համոզված եմ, որ էսօր եթե նույնիսկ Գաբրիել հրեշտակապետն էլ Պողոս առաքյալի ձեռը բռնած գա ու դառնա ՀՀ նախադահ, մեր վիճակը արտաքին պլանում մի գրամ էլ չի փոխվելու. հիմա էդտեղ կտրուկ փոփոխությունների հաստելը անհնար ա, չափազանց խորն ենք խրված: Այսինքն երազելը, թե ահա՝ ՀԱԿ-ը կգա իշխանության ու հայ ազատատենչ ժողովուրդը կթոթափի ռուսական լուծը, ու նման լիքը գեղեցիկ բաներ, առնվազն կարճատեսություն է: Հիմա հնարավոր ա ընտրել ռուսական ազդեցությունից ազատվելու քաղաքական կուրս (ինչը ներկա իշխանությունը չի անում կամ չի կարողանում անել), բայց միանգամից ազատվել հնարավոր չի: Մի երկու կռանթ կփակեն ու գնա Հայաստան, սովից մեռի: Բայց կա նաև ներքին՝ ներհայաստանյան կյանքը, չէ՞, որի ինչ լինելը մեծ հաշվով Ռուսաստանը փաթեթավորած ունի, մենակ թե ամեն ինչ հանգիստ լինի, թողնեն ինքը իրա համար խախանդ զբաղվի իրա ամերիկաներով ու իրաններով, ոչ թե մանր-մունր Հայաստանի պատճառով անընդհատ շեղվի: Ի վերջո՝ էս մեր իշխանիկները ինչքան քո ասած տականք են արտաքին յուղվառոցիների համար, երկու էդքան էլ ժողովրդի աչքին տականք են երկրի ներսում տիրող աննասունության՝ օլիգարխիայի, բեսպրիձելի, մոնոպոլիաների, կարմիրբերետության ու սպանությունների պատճառով: Հիմա. ես էն կարծիքին եմ, որ իշխանափոխության դեպքում արտաքին պլանում ոչ մի լուրջ բան տեղնուտեղը չի փոխվելու, որտև էդ հե՛չ իրատեսական չի ախր, բայց նաև կարծում եմ, որ նորերը, այնուամենայնիվ, մի քիչ կոռեկցիայի կենթարկեն էսօրվա կուրսն ու կբռնեն Ռուսաստանից պրծնելու երկա՜ր ճամփան (դրա մեխանիզմները պատկերացնում եմ, հիմա ամեն դեպքում դրանց վրա չեմ շեղվի, հետո կքննարկենք, քո կարծիքն էլ ա հետաքրքիր կարդալը): Իսկ ներքին դաշտում թույլատրելի ազատության ամպլիտուդը ավելի մեծ կլինի, ու, ամեն դեպքում, ներքին փոփոխությունները կարող են զգալի լինել, ոնց որ, օրինակ, Վրաստանում են՝ աչքներիս առաջ: Խոսքս մլիցեքի, մոնոպոլիստների, բեսպրիձելշիկների ու այլևայլ պագոնավոր ու պաշտոնավոր թերմացքների մասին ա: Սրանց իրանց տեղը ցույց տալը, համաձայնվիր, որ ավելի հեշտ ա, քան Ռուսաստանից ազատվելն ու ամբողջ աշխարհի հետ չաշկա-լոժկա հարաբերություններ հաստատելը: Մի խոսքով՝ կարճ՝ էս երկու բաների համար մենակ ես կողմ եմ ընդդիմությանը. 1. ներքին կյաքնի հնարավոր կարգավորում, 2. արտաքին պլանում Ռուսաստանից ազատվելու կորսի հնարավոր ընտրություն: Ասում եմ «հնարավոր», որովհետև ոչ մի բան էլ վստահորեն պնդել չի կարելի, ի վերջո՝ ընտրությունը ինչքան դիտարկումների ու փաստերի վրա ա հիմնվում, էդքան էլ՝ հավատի. բայց ամեն դեպքում՝ ես հնարավորության առկայությունը գերադասում եմ ցանկացած հնարավորության բացակայությունից: Ու ի վերջո՝ ինչու՞, օրինակ, չձգտել իշխանափոխության: Չեմ կարժում, որ ավելի վատ կլինի, քան հիմա ա: Ես, օինակ, ուզում եմ, դու էլ, կարծում եմ, դեմ չես լինի: Ուղղակի դրան տանող ճամփաները տարբեր մարդիկ տարբեր կերպ են պատկերացնում: Մեկը դրա համար պատրաստ ա շենք վառելու, մյուսը՝ ծեծվելու ու բանտ նստելու, երրորդը միտինգներից էն կողմ չի գնա, չորրորդը մենակ մեկումեջ բամբասում ա պատի տակ, բայց բոլորի ուզածն էլ նույնն ա: Ամեն դեպքում՝ ընտությունների ժամանակ իշխանությանը ձայն չտալն ու ընդդիմությանը ձայն տալը չափազանց չնչին ջանք ա մեզնից պահանջում ու չափազանց փոքր ռիսկ, էնպես որ՝ ընտությունը բոյկոտելը հիմա լուծում չի, մանավանդ որ ընդհանապես չքվեարկելուց սխալ բան չկա:
Հիմա էս ամն ինչը հավանականությունների տեսություն ա հիշացում. Ա-ի դեպքում հավանականությունը, ասենք, 5/100 ա, Բ-ի դեպքում՝ 95/100, բայց միշտ էլ հնարավոր ա, որ մեզ բախտը մեզ բաժին կհանի հենց էն 95-ի տակի մնացած 5-ը: Բայց դա չի նշանակում, որ պետք ա Ա-ն ու Բ-ն հավասարեցնենք իրար:
Բայց արի տարբերակենք Հայաստանի արտաքին հարաբերություններն ու ներքին կյանքը: Ես (դու էլ) ռոմանտիկ-իդեալիստ չեմ, հաստատ համոզված եմ, որ էսօր եթե նույնիսկ Գաբրիել հրեշտակապետն էլ Պողոս առաքյալի ձեռը բռնած գա ու դառնա ՀՀ նախադահ, մեր վիճակը արտաքին պլանում մի գրամ էլ չի փոխվելու. հիմա էդտեղ կտրուկ փոփոխությունների հաստելը անհնար ա, չափազանց խորն ենք խրված: Այսինքն երազելը, թե ահա՝ ՀԱԿ-ը կգա իշխանության ու հայ ազատատենչ ժողովուրդը կթոթափի ռուսական լուծը, ու նման լիքը գեղեցիկ բաներ, առնվազն կարճատեսություն է: Հիմա հնարավոր ա ընտրել ռուսական ազդեցությունից ազատվելու քաղաքական կուրս (ինչը ներկա իշխանությունը չի անում կամ չի կարողանում անել), բայց միանգամից ազատվել հնարավոր չի: Մի երկու կռանթ կփակեն ու գնա Հայաստան, սովից մեռի: Բայց կա նաև ներքին՝ ներհայաստանյան կյանքը, չէ՞, որի ինչ լինելը մեծ հաշվով Ռուսաստանը փաթեթավորած ունի, մենակ թե ամեն ինչ հանգիստ լինի, թողնեն ինքը իրա համար խախանդ զբաղվի իրա ամերիկաներով ու իրաններով, ոչ թե մանր-մունր Հայաստանի պատճառով անընդհատ շեղվի: Ի վերջո՝ էս մեր իշխանիկները ինչքան քո ասած տականք են արտաքին յուղվառոցիների համար, երկու էդքան էլ ժողովրդի աչքին տականք են երկրի ներսում տիրող աննասունության՝ օլիգարխիայի, բեսպրիձելի, մոնոպոլիաների, կարմիրբերետության ու սպանությունների պատճառով: Հիմա. ես էն կարծիքին եմ, որ իշխանափոխության դեպքում արտաքին պլանում ոչ մի լուրջ բան տեղնուտեղը չի փոխվելու, որտև էդ հե՛չ իրատեսական չի ախր, բայց նաև կարծում եմ, որ նորերը, այնուամենայնիվ, մի քիչ կոռեկցիայի կենթարկեն էսօրվա կուրսն ու կբռնեն Ռուսաստանից պրծնելու երկա՜ր ճամփան (դրա մեխանիզմները պատկերացնում եմ, հիմա ամեն դեպքում դրանց վրա չեմ շեղվի, հետո կքննարկենք, քո կարծիքն էլ ա հետաքրքիր կարդալը): Իսկ ներքին դաշտում թույլատրելի ազատության ամպլիտուդը ավելի մեծ կլինի, ու, ամեն դեպքում, ներքին փոփոխությունները կարող են զգալի լինել, ոնց որ, օրինակ, Վրաստանում են՝ աչքներիս առաջ: Խոսքս մլիցեքի, մոնոպոլիստների, բեսպրիձելշիկների ու այլևայլ պագոնավոր ու պաշտոնավոր թերմացքների մասին ա: Սրանց իրանց տեղը ցույց տալը, համաձայնվիր, որ ավելի հեշտ ա, քան Ռուսաստանից ազատվելն ու ամբողջ աշխարհի հետ չաշկա-լոժկա հարաբերություններ հաստատելը: Մի խոսքով՝ կարճ՝ էս երկու բաների համար մենակ ես կողմ եմ ընդդիմությանը. 1. ներքին կյաքնի հնարավոր կարգավորում, 2. արտաքին պլանում Ռուսաստանից ազատվելու կորսի հնարավոր ընտրություն: Ասում եմ «հնարավոր», որովհետև ոչ մի բան էլ վստահորեն պնդել չի կարելի, ի վերջո՝ ընտրությունը ինչքան դիտարկումների ու փաստերի վրա ա հիմնվում, էդքան էլ՝ հավատի. բայց ամեն դեպքում՝ ես հնարավորության առկայությունը գերադասում եմ ցանկացած հնարավորության բացակայությունից: Ու ի վերջո՝ ինչու՞, օրինակ, չձգտել իշխանափոխության: Չեմ կարժում, որ ավելի վատ կլինի, քան հիմա ա: Ես, օինակ, ուզում եմ, դու էլ, կարծում եմ, դեմ չես լինի: Ուղղակի դրան տանող ճամփաները տարբեր մարդիկ տարբեր կերպ են պատկերացնում: Մեկը դրա համար պատրաստ ա շենք վառելու, մյուսը՝ ծեծվելու ու բանտ նստելու, երրորդը միտինգներից էն կողմ չի գնա, չորրորդը մենակ մեկումեջ բամբասում ա պատի տակ, բայց բոլորի ուզածն էլ նույնն ա: Ամեն դեպքում՝ ընտությունների ժամանակ իշխանությանը ձայն չտալն ու ընդդիմությանը ձայն տալը չափազանց չնչին ջանք ա մեզնից պահանջում ու չափազանց փոքր ռիսկ, էնպես որ՝ ընտությունը բոյկոտելը հիմա լուծում չի, մանավանդ որ ընդհանապես չքվեարկելուց սխալ բան չկա:
Հիմա էս ամն ինչը հավանականությունների տեսություն ա հիշացում. Ա-ի դեպքում հավանականությունը, ասենք, 5/100 ա, Բ-ի դեպքում՝ 95/100, բայց միշտ էլ հնարավոր ա, որ մեզ բախտը մեզ բաժին կհանի հենց էն 95-ի տակի մնացած 5-ը: Բայց դա չի նշանակում, որ պետք ա Ա-ն ու Բ-ն հավասարեցնենք իրար:
Հայկօ,
Մինչև վերջին պարբերությունը լրիվ ճիշտ բաներ ես ասում: Բայց մյուս կողմից էլ, հիմնական հարցը ոչ թե հայ ներքին-արտաքին հարաբերությունների առաջնահերթություններն են,այլ այն որ, ստեղծված տրադիցիայով ընտրությամբ իշխանափոխության հավանականությունն է բացարձակ 0: Նույնիսկ քո ասած խաբուսիկ 5 տոկոսի հույսը չկա:
1- Ասում ենք, թե այս ընտրություններով նոր և երիտասարդ քաղաքացիական շերտ է առաջացել, որը փոխում է իրադրությունը:
Այդ շերտը հիմա ոչ թե իշխանափոխության խնդրին է լուծված, այլ հանդես է գալիս քաղաքացիական դիրքերից, ստիպելով եղած իշխանությանը կոնկրետ, ընթացքային ներքին- քաղաքական զիջումների:
Եվ այդ շերտը ՀԱԿ-ի հետ իրական կապ չունի: Այն ինքնուրույն է, մարդիկ իրենց ներքին մղումով են դա անում: Ենթադրենք թե այդ շերտը մյուս ընտրություններին մի 5 տոկոս ավել ձայն բերեց, է իշխանություններն էլ 5 տոկոս ավել կկեղծեն-հետո՞:
Տրիբունի բարձրացրած հարցի էությունը հենց սրանումն է - որ հիմա չեն երևում տենդենցներ, որ ՀԱԿ-ը աստիճանաբար այնպիսի մեթոդների ու գործելաոճի է անցնում, որ ըստ տրեկտորիայի նկատելի լինի, որ հեսա ուր որ է, իշխանափոխություն կլինի, կամ էլ գոնե հաջորդ ընտրություններին կեղծիքները կկանխվեն:
Կուկ-ն ասում է, որ 2007-ի դզրդոցը էնքան ուժեղ էր, որ նույնիսկ անխելք մարդն էլ պետք է ենթագիտակցորեն գար մտներ շարժման մեջ: Դրա վրա է հույսը՞
Հիմա դուք մոտավորապես նույն բանն եք ասում, թե վարիանտ չկա, խելքը գլխին մարդ ես պետք է ընդիմադիր լինես:
Է բայց մի բան է խելքը գլխին մարդու ընդիմադիր կեցվածքին տեր կանգնելը, մի ուրիշ բան այն շահագործելն ու դրա հույսին մշտապես միկրոդղրդոցային կյանք վարելը:
Ընդիմադիր գործը բարձիթողի է, հույսը պատահականության վրա է: Այ դա է, որ մենք քննադատում ենք:
Առհասարակ ցանկացած թիմում կա ներքին ընդիմություն:
Հայաստանյան իշխանություն- Հայաստանյան ընդիմություն մեծ հակադրությունը արյունով է շաղաղված:
Ընդիմություն-ներքին ընդիմություն խոսակցությոսւնն էլ -թույնով, ձեռ առնոցիով, առհամարանքով, քամահրանքով, մեծամտությամբ /չգիտեմ էլ ինչ էպիտետ դնեմ/:
Հիմա եղած նշաններով չկա քո փայփայած այդ 5 տոկոսանոց հույսի օբյեկտիվ հիմքը:
Հենց քննադատում ես, իսկույն մեկն ասում է դե քոնն ասա: Քոնն ասում ես, ասում են դու չես հասկանում, տեղյակ չես, գիտես, ԼՏՊ-ին ինչ հեռատես է, ՀԱԿ-ն ինչ գազան ա: Հիմար- հիմար մի խոսիր, արի միտինգի:
Սա է տխուր::o
Հայկօ,
Մինչև վերջին պարբերությունը լրիվ ճիշտ բաներ ես ասում: Բայց մյուս կողմից էլ, հիմնական հարցը ոչ թե հայ ներքին-արտաքին հարաբերությունների առաջնահերթություններն են,այլ այն որ, ստեղծված տրադիցիայով ընտրությամբ իշխանափոխության հավանականությունն է բացարձակ 0: Նույնիսկ քո ասած խաբուսիկ 5 տոկոսի հույսը չկա:
1- Ասում ենք, թե այս ընտրություններով նոր և երիտասարդ քաղաքացիական շերտ է առաջացել, որը փոխում է իրադրությունը:
Այդ շերտը հիմա ոչ թե իշխանափոխության խնդրին է լուծված, այլ հանդես է գալիս քաղաքացիական դիրքերից, ստիպելով եղած իշխանությանը կոնկրետ, ընթացքային ներքին- քաղաքական զիջումների:
Եվ այդ շերտը ՀԱԿ-ի հետ իրական կապ չունի: Այն ինքնուրույն է, մարդիկ իրենց ներքին մղումով են դա անում: Ենթադրենք թե այդ շերտը մյուս ընտրություններին մի 5 տոկոս ավել ձայն բերեց, է իշխանություններն էլ 5 տոկոս ավել կկեղծեն-հետո՞:
Տրիբունի բարձրացրած հարցի էությունը հենց սրանումն է - որ հիմա չեն երևում տենդենցներ, որ ՀԱԿ-ը աստիճանաբար այնպիսի մեթոդների ու գործելաոճի է անցնում, որ ըստ տրեկտորիայի նկատելի լինի, որ հեսա ուր որ է, իշխանափոխություն կլինի, կամ էլ գոնե հաջորդ ընտրություններին կեղծիքները կկանխվեն:
Կուկ-ն ասում է, որ 2007-ի դզրդոցը էնքան ուժեղ էր, որ նույնիսկ անխելք մարդն էլ պետք է ենթագիտակցորեն գար մտներ շարժման մեջ: Դրա վրա է հույսը՞
Հիմա դուք մոտավորապես նույն բանն եք ասում, թե վարիանտ չկա, խելքը գլխին մարդ ես պետք է ընդիմադիր լինես:
Է բայց մի բան է խելքը գլխին մարդու ընդիմադիր կեցվածքին տեր կանգնելը, մի ուրիշ բան այն շահագործելն ու դրա հույսին մշտապես միկրոդղրդոցային կյանք վարելը:
Ընդիմադիր գործը բարձիթողի է, հույսը պատահականության վրա է: Այ դա է, որ մենք քննադատում ենք:
Առհասարակ ցանկացած թիմում կա ներքին ընդիմություն:
Հայաստանյան իշխանություն- Հայաստանյան ընդիմություն մեծ հակադրությունը արյունով է շաղաղված:
Ընդիմություն-ներքին ընդիմություն խոսակցությոսւնն էլ -թույնով, ձեռ առնոցիով, առհամարանքով, քամահրանքով, մեծամտությամբ /չգիտեմ էլ ինչ էպիտետ դնեմ/:
Հիմա եղած նշաններով չկա քո փայփայած այդ 5 տոկոսանոց հույսի օբյեկտիվ հիմքը:
Հենց քննադատում ես, իսկույն մեկն ասում է դե քոնն ասա: Քոնն ասում ես, ասում են դու չես հասկանում, տեղյակ չես, գիտես, ԼՏՊ-ին ինչ հեռատես է, ՀԱԿ-ն ինչ գազան ա: Հիմար- հիմար մի խոսիր, արի միտինգի:
Սա է տխուր::o
Գիտեի, որ ի վերջո՝ վերջին նախադասությունն ա համը հանելու, ու մեկ ա՝ գրեցի :): Ամեն դեպքում՝ կարծում եմ՝ սխալ ես դա հասկացել: Ասածս էն էր, որ Ա-ի դեպքում լավ լինելու հավանականությունը, ասենք, 5 տոկոս ա, Բ-ի դեպքում՝ 95 տոկոս, բայց միշտ էլ հնարավոր ա, որ Բ-ի դեպքում էլ մեզ վիճակվի էն վատ լինելու մնացուկային 5 տոկոսներից որևէ մեկը: Այսինքն՝ էստեղ կշեռքի նժարների վրա հավանականություններ են դրված. էսինչի դեպքում ավելի հավանական ա, որ սենց կլինի, քան թե էնինչի դեպքում: Բնականաբար՝ էս ամենը նաև հավատի ու նաև պատահականության վրա ա հիմնված:
Դղրդոցների ու իշխանությունը գրավելու մասին. չեմ կարծում, որ հիմա կարելի ա դա անել: Պատճառը էլի մեկն ա՝ պահը չի հասունացել: Իմ տեսանկյունը վերևներում մի տեղ արդեն ներկայացրել եմ. ՀԱԿ-ի խնդիրը հիմա ոչ թե պայթյուն առաջացնելն ա, այլ կրակը պահելը, ու էնքան պահելը, մինչև իշխանությունները էլ չկարողանան պահել իրանց առանց էդ էլ խախուտ դիրքերը միջազգային սղլիկ հարթության վրա ու մանավան՝ Ռուսաստանի տակ, ու թքեն փեդին (կոմպլեմենտարիզմի վերջը էդ ա. բոլորին առանձին-առանձին տարբեր բաներ խոստանալը, համ նալին խփելը, համ՝ մեխին, էս լավ բանի չի հանգեցնում), ու էդ ժամանակ Հայաստանում լինի իշխանությանը ռեալ ալտերնատիվ ուժ, որը կկարողանա արագ փոխարինել գնացողներին: Սենց թե նենց՝ հանգում ենք էն աքսիոմատիկ մտքին, որ ընդդիմության առկայությունը պարտադիր պայման է քաղաքացիական հասարակություն ստեղծելու համար: Բավատրեմ, շատ աղոտ ստացվեց. իմ համեստ կարծիքով ստեղծված իրավիճակում թռիչքային փոփոխությունները անհնար են: Անհնար ա միանգամից սաղ մենթերին սուրբ սարքել, անհնար ա միանգամից վերացնել հովանավորչությունն ու կոռուպցիան, անհնար ա միանգամից ազատվել ֆորպոստի կարգավիճակից: Բայց քս ամենը հնարավոր ա աստիճանական, դանդաղ, նպաատակաուղղված ընթացքի դեպքում: Ու ընդդիմության, իսկական ընդդիմության մշտական առկայությունը սրա ամենակարևոր նախապայմաններից մեկն ա: ՀԱԿ-ը վատ ընդդիմություն է. շատերն են էստեղ դա պնդում. բայց ամեն դեպքում չենք կարող չընդունել, որ այն հիմա միակ ընդդիմությունն է: Հիմա՝ ամենակարևոր պահը. ՀԱԿ-ի՝ իշխանության գալուց (զուտ հիպոթետիկ ենք խոսում) հետո անչափ կարևոր ա, որ Հայաստանում շարունակի լինել իսկական ընդդիմություն: Ընդ որում՝ այդ ընդդիմությունը պիտի մի քայլով, մի միլիմետրով, մի գրամով ավելի լավը լինի ՀԱԿ-ընդդիմությունից (բոլոր առումներով՝ կազմակերպչական, գաղափարական և այլն): Ու ՀԱԿ-ական նախագահը (էլի հիոթետիկ քննարկում ենք), եթե զգա, որ դրա կարիքը կա, պիտի իր տեղը առանց ցնցումների զիջի այդ ընդդիմությանը, որն էլ իր հերթին կունենա իր՝ լավագույն ընդդիմությունը և այդպես՝ մինչև աստիճանաբար ձևավորվեն ու կայանան էն բոլոր գեղեցիկ ու հեքիաթային բաները, որ մենք բոլորս էլ ուզում ենք: Հիմա. ես համոզված եմ, որ ՀԱԿ-ը, եթե իշխանության գա, թույլատրելու է նման ընդդիմության ձևավորումը ՀՀ ներքաղաքական դաշտում՝ այդպիսով նաև նախադեպ ու ավանդույթ ստեղծելով: Այսինքն՝ տեղն եկած վախտ կարողանալու է Ռուսաստանին էնքանով դեմ գնալ (ընդամենը էդքանով), որ ոչ թե արյան գնով իշխանություն է պահի, այլ Ռուսաստանի համոզի/ապացուցի, որ գուցե էս պահին իշխանություից հրաժարվելը ու ընդդիմությանը զւջելը ավելի ճիշտ քայլ ա, կամ՝ այլ տարբերակ չկա. սենց թե նենց, Ռուսաստան ջան, քոնն ենք ընդմիշտ, մեծ ախպեր և այլն: Սակայն ամեն հաջորդ իշխանափոխությունից (անցնցում-մարդավարի իշխանափոխությունից, նկատիր) հետո էն վերոհիշյալ գեղեցիկ ու ճոռոմ բաների մակարդակը Հայաստանում մի քիչ կբարձրանա (ոնց որ էս վերջին զարգացումների արդյունքում մի քիչ բարձրացավ. հեռու չգնանք՝ ես ինձ վրա դա զգում եմ): Նորմալ ճամփան իմ կարծիքով էս ա, ու դրա համար հարկավոր ա առաջին քայլը՝ ընդդիմության՝ գոնե մեկ անգամ իշխանության գալը ու այդ նույն՝ իշխանություն դարձած ընդդիմության կողմից իր հերթին անհրաժեշտության դեպքում գահից հրաժարվելն ու տեղը զիջելը նորաստեղծ ընդդիմությանը: Հիմա հասանք ժողովրդավարությանը. քավ լիցի, դրա վերաբերյալ պատրանքներ չունեմ, բայց փաստը մնում ա փաստ, որ բացարձակ ազատ երկիր լինել չենք կարող. Ռուսաստանից ազատ լինելու մեր աստիճանը հակադարձ համեմատական պիտի լինի ԱՄՆ-ի ճամբարում լինելու աստիճանին (դե, բնականաբար, ոչ էդքան միանշանակ, բայց մոտավոր վիճակը էդ ա): Իսկ ԱՄՆ-ը հիմա իր արտաքին քաղաքականությունը հիմնականում հիմնում ա հենց էդ ժողովրդավարություն բառի վրա: Հիմա ոչ էնքան զենքերի, ինչքան արժեհամակարգների պատերազմ ա ընթանում աշխարհում, ու Ռուսաստանի իմպերիալիստական արժեհամակարգը հստակորեն պարտվում ա ԱՄՆ-ի դեմոկրատական կոչվող արժեհամակարգին: ԱՄՆ-ը իր ճամբարում ա հավաքում հենց նախևառաջ դեմոկրատական կոչվող երկրներին, ու ճնշում ա ոչ դեմոկրատներին. ինչ-որ մեկին ինչ-որ սկզբունքով ի վերջռ պիտի՞ ճնշի, թե՞ ոչ. հիմա էդ մեկն է ընտրել: Առավել ևս, որ դեմոկրատական (թեկուզ դրա պատրանքն ապահովող) երկրները հիմնականում իրանց «պապայի» համար ավելի քիչ գլխացավանք են դառնում, քան էն երկրները, որտեղ օրումեջ գենոցիդ ու հեղափոխություն ա: Հենց էդ նույն սկզբունքով ԱՄՆ-ը «դեմոկրատացրեց» Իրաքին, Աֆղանստանին, հիմա էլ Իրանի հետևից ա ընկել. դրանք հիմա ուղղակի մեծացնում են իրենց ճամբարը: Մի պահ ա գալու, որ Հայաստանն էլ ա ստիպված լինելու ընտրել՝ ա՞ջ, թե՞ ձախ: Կամ, ավելի ճիշտ, Հայաստանի փոխարեն ընտելու են՝ ինքը ավելի շատ աջին ա համապատասխանու՞մ, թե՞ ձախին: Ու ընտության չափանիշները որոշելու ա հենց էդ արժեհամակարգերի պատերազմը:
Մի քիչ շատ ծավալվեցի, էնքան էլ քո գրառմանը պատասխան չստացվեց, ընդ որում՝ հենց էդ խառը-խուռը ծավալվելու պատճառով հնարավոր ա, որ գրածս ճոռոմ թվա կամ անիրատեսական, բայց սա իմ էսօրվա տեսակետը մոտավորապես ներկայացնելու փորձ էր, ու չգիտեմ՝ ինչքանով կարողացա էդ տեսակետս քեզ հասցնել: Բայց դե առաջին քայլը արդեն ասեցի. ընդդիմության իշխանության գալը, ու իր հերթին՝ իշխանությունը զիջելը հաջորդ ընդդիմությանը: Մնացածը ժամանակի, համբերության ու մի քիչ էլ բախտի հարց ա:
… Այսինքն երազելը, թե ահա՝ ՀԱԿ-ը կգա իշխանության ու հայ ազատատենչ ժողովուրդը կթոթափի ռուսական լուծը, ու նման լիքը գեղեցիկ բաներ, առնվազն կարճատեսություն է:
…Հիմա. ես էն կարծիքին եմ, որ իշխանափոխության դեպքում արտաքին պլանում ոչ մի լուրջ բան տեղնուտեղը չի փոխվելու, որտև էդ հե՛չ իրատեսական չի ախր, բայց նաև կարծում եմ, որ նորերը, այնուամենայնիվ, մի քիչ կոռեկցիայի կենթարկեն էսօրվա կուրսն ու կբռնեն Ռուսաստանից պրծնելու երկա՜ր ճամփան:…
Հայկո ջան, ես ասածներիդ հետ ամբողջովին համաձայն եմ։ Ես բոլորովին էլ նման կարծիք չունեմ, թե կարելի է Ռուսաստանից միանգամից ազատվել ու ընկնել Եվրոպայի գիրկը, որը դեռ հարցական է, գրկաբաց կլինի՞ թե չէ։ Ու սկզբունքորեն դեռ հարց էլ է, կարելի՞ է Ռուսաստանից ազատվելու փորձ անել մոտ ապագայում, հաշվի առնելով որ Հայաստանի գրեթե եղած–չեղածը հիմա Ռուսաստանին է պատկանում, դրան գումարած ռազմական դաշինքը, իր ռազմական բազաներով ու ատոմակայանով վերջացրած։ Պարզապես քո ասածից էր բխում Ռուսաստանի անմիջական առնչությունը մեր ներքին կյանքին, ընդհուպ մինչև Ռուսաստանի դաբրոյով մարտի մեկին կրակ բաց անելը, չգիտեմ, տպավորությունս է այդպիսին, և գուցե դա իրոք այդպես էլ եղել է։ Եվ դիցուք հայաստանյան ուժերը իշխանության գալու կամ իշխանությունը պահելու նպատակով հովանավորվում են արտաքին տերություններից՝ իմա Ռուսաստանից, կամ ասենք Եվրոմիությունից, ԱՄՆ–ից, Մոզամբիկից, Բուրկինա–Ֆասոյից կամ Ֆռանգստանից։ Այդ պարագայում իշխանափոխությունը հնարավոր է ոչինչ էլ չփոխի ներհայաստանյան կյանքում։ Որովհետև հայ ժողովուրդը թվում է թե մասնակցում է իշխանափոխության պրոցեսին, բայց իրականում միայն մասնակցում է շոուին, այսինքն հաջորդ անգամ, հայ ժողովուրդը եթե ուզենա իշխանություն փոխել թեկուզ ընտրությունների միջոցով, էլի չի կարողանա, որովհետև Ռուսաստանը կամ Բուրկինա–Ֆասոն պիտի դաբրո տան, ինչը որ դու ես ասում։ Ու խիստ կասկածելի է, որ իշխանության եկածները հանուն ժողովդրի հանկարծ ու որոշեն թռնել մի ուժի գլխից, որի դաբրոյով էլ եկել են իշխանության։ Այսինքն միակ մխիթարանքը լինելու է այն, որ նոր իշխանության եկածները կարող է ավելի լավ տղերք լինեն, բայց կարող է և չէ։ Այ դրա համար էլ բողոքում եմ։ Ու առհասարակ իմ կարծիքով Հայաստանում կա շատ մեծ խնդիր՝ անկեղծության պակաս։ Մարդիկ չեն ասում այն, ինչ մտածում են, ասում են այն, ինչը որ իրենց կարծիքով հաճելի է լսել ժողովրդին։ Եվ չեն ասում ամբողջը։ Տրիբունը հստակ ձևակերպել է կետ առ կետ։ Ու մեկ էլ մեր ըննդիմությունը ինքնաքննադատության պակաս ունի, բավականին «սամադավոլնի» են տղերքը, իրենք ամեն ինչ ճիշտ են արել, ճիշտ են անում ու ճիշտ են անելու… դրա համար էլ հիմա համակիրներից զրկվում են, մնում է ֆանատների բանակը, կույր հավատացյալները սովորաբար այքան էլ շատ չեն լինում, գերակշռում են պրագմատիկները։ Իսկ պրագմատիկներին ամեն ինչ պետք է հնարավորինս օբյեկտիվորեն բացատրել, որովհետև առաջվա էնտուզիազմը պրագմատիկների մոտ այլևս չկա, ուղեղներս սառել է։
Հ.Գ. Իհարկե լավ բան է հզոր ընդդիմություն ունենալը և այն «տաք պահելը» ցանկացած պարագայում։ Սակայն ինչպես ամուսնանալիս կնոջ միայն կին լինելը բավարար չի, կան անհրաժեշտ հատկանիշներ, այդպես էլ միայն իշխանությանը հակադրվող ընդդիմություն լինելը բավարար չի, կան անհրաժեշտ հատկանիշներ, պանիմայեշ։
Իսկ ԱՄՆ-ը հիմա իր արտաքին քաղաքականությունը հիմնականում հիմնում ա հենց էդ ժողովրդավարություն բառի վրա: Հիմա ոչ էնքան զենքերի, ինչքան արժեհամակարգների պատերազմ ա ընթանում աշխարհում, ու Ռուսաստանի իմպերիալիստական արժեհամակարգը հստակորեն պարտվում ա ԱՄՆ-ի դեմոկրատական կոչվող արժեհամակարգին: ԱՄՆ-ը իր ճամբարում ա հավաքում հենց նախևառաջ դեմոկրատական կոչվող երկրներին, ու ճնշում ա ոչ դեմոկրատներին. ինչ-որ մեկին ինչ-որ սկզբունքով ի վերջռ պիտի՞ ճնշի, թե՞ ոչ. հիմա էդ մեկն է ընտրել: Առավել ևս, որ դեմոկրատական (թեկուզ դրա պատրանքն ապահովող) երկրները հիմնականում իրանց «պապայի» համար ավելի քիչ գլխացավանք են դառնում, քան էն երկրները, որտեղ օրումեջ գենոցիդ ու հեղափոխություն ա: Հենց էդ նույն սկզբունքով ԱՄՆ-ը «դեմոկրատացրեց» Իրաքին, Աֆղանստանին, հիմա էլ Իրանի հետևից ա ընկել. դրանք հիմա ուղղակի մեծացնում են իրենց ճամբարը: Մի պահ ա գալու, որ Հայաստանն էլ ա ստիպված լինելու ընտրել՝ ա՞ջ, թե՞ ձախ: Կամ, ավելի ճիշտ, Հայաստանի փոխարեն ընտելու են՝ ինքը ավելի շատ աջին ա համապատասխանու՞մ, թե՞ ձախին: Ու ընտության չափանիշները որոշելու ա հենց էդ արժեհամակարգերի պատերազմը:
Հայաստանի ներքին կյանքի մասով քո տեսակետը ինձ համար լրիվ ընկալելի տեսակետ է:
Ես մոտիկից հետևում եմ ամերիկյան քաղաքականությունը և մի քիչ այլ կարծիք ունեմ քո վերլուծության այդ մասի վերաբերյալ:
ԱՄՆ մերձավորարևելյան քաղաքականությունը /Իրաք, Իրան, Աֆղանստան, Սիրիա/ դեմոկրատացման հետ կապ չունի: Դա նեոկոնսերվատորների սկիզբ դրած հիմարությունն է, որը բերեց խայտառակ հետևանքների ԱՄՆ համար, ներառյալ տնտեսական հարցերը: Իմ կարծիքով այդ կուրսը մոտակա մեկ տարում վերանայվելու է, փոխվելու է:
ԱՄՆ-ն նսեմացնելու է իր դերը ռեգիոնում և մեր խնդիրներն ավելի են դուրս մղվելու մեծ քաղաքականության և առհասարակ միջազգային հետաքրքրության դաշտից:
Քանի գնա այնքան մեծանալու է մեր կախվածությունը կոնկրետ հարևաններից և փոքրանալու է ԱՄՆ և Ռուսաստանի դերը:
Դրա համար նորմալ իշխանություն ունենալը հենց այս առումով ես ավելի հրատապ եմ համարում, քան մեր ներքին վիճակնէ պարտադրում: Անհանար է ընթացող թե իշխանության և թե ընդիմության անլուրջության պայմաններում մնալ քռչոտից գոնե մի մազ ավել պետություն այս պայմաններում:
Սովետը վերացավ,- արդյունքում մեզանից անկախ անկախացանք: Գերուժերը հետ կքաշվեն ռեգիոնից, էլի մեզանից անկախ մի բան կլինի, բայց կոնկրետ ինչ-չգիտեմ:
…Հիմա. ես համոզված եմ, որ ՀԱԿ-ը, եթե իշխանության գա, թույլատրելու է նման ընդդիմության ձևավորումը ՀՀ ներքաղաքական դաշտում՝ այդպիսով նաև նախադեպ ու ավանդույթ ստեղծելով: Այսինքն՝ տեղն եկած վախտ կարողանալու է Ռուսաստանին էնքանով դեմ գնալ (ընդամենը էդքանով), որ ոչ թե արյան գնով իշխանություն է պահի, այլ Ռուսաստանի համոզի/ապացուցի, որ գուցե էս պահին իշխանություից հրաժարվելը ու ընդդիմությանը զւջելը ավելի ճիշտ քայլ ա, կամ՝ այլ տարբերակ չկա. սենց թե նենց, Ռուսաստան ջան, քոնն ենք ընդմիշտ, մեծ ախպեր և այլն: ……
Հայկո ջան, նախ խնդրում եմ ասա, ՀԱԿ–ը ինչպե՞ս պիտի իշխանության գա, որ գործի ըստ քո համոզմունքի, և ասա, թե որտեղից է բխում քեզ մոտ այս համոզվածությունը։
Կուկ-ն ասում է, որ 2007-ի դզրդոցը էնքան ուժեղ էր, որ նույնիսկ անխելք մարդն էլ պետք է ենթագիտակցորեն գար մտներ շարժման մեջ: Դրա վրա է հույսը՞
Հիմա դուք մոտավորապես նույն բանն եք ասում, թե վարիանտ չկա, խելքը գլխին մարդ ես պետք է ընդիմադիր լինես:
Հարգելի Բիձա, Կուկի խոսքերը վերլուծելու, առավել ևս՝ սխալ ձևով վերլուծելու, իմաստափոխելու և այլ կերպ ներկայացնելու կարիքը չկա: Հիմա ցույց տուր, թե որտեղ է Կուկը նման բան ասել ընդհանրապես:
Հայկո ջան, ես ասածներիդ հետ ամբողջովին համաձայն եմ։ Ես բոլորովին էլ նման կարծիք չունեմ, թե կարելի է Ռուսաստանից միանգամից ազատվել ու ընկնել Եվրոպայի գիրկը, որը դեռ հարցական է, գրկաբաց կլինի՞ թե չէ։ Ու սկզբունքորեն դեռ հարց էլ է, կարելի՞ է Ռուսաստանից ազատվելու փորձ անել մոտ ապագայում, հաշվի առնելով որ Հայաստանի գրեթե եղած–չեղածը հիմա Ռուսաստանին է պատկանում, դրան գումարած ռազմական դաշինքը, իր ռազմական բազաներով ու ատոմակայանով վերջացրած։ Պարզապես քո ասածից էր բխում Ռուսաստանի անմիջական առնչությունը մեր ներքին կյանքին, ընդհուպ մինչև Ռուսաստանի դաբրոյով մարտի մեկին կրակ բաց անելը, չգիտեմ, տպավորությունս է այդպիսին, և գուցե դա իրոք այդպես էլ եղել է։ Եվ դիցուք հայաստանյան ուժերը իշխանության գալու կամ իշխանությունը պահելու նպատակով հովանավորվում են արտաքին տերություններից՝ իմա Ռուսաստանից, կամ ասենք Եվրոմիությունից, ԱՄՆ–ից, Մոզամբիկից, Բուրկինա–Ֆասոյից կամ Ֆռանգստանից։ Այդ պարագայում իշխանափոխությունը հնարավոր է ոչինչ էլ չփոխի ներհայաստանյան կյանքում։ Որովհետև հայ ժողովուրդը թվում է թե մասնակցում է իշխանափոխության պրոցեսին, բայց իրականում միայն մասնակցում է շոուին, այսինքն հաջորդ անգամ, հայ ժողովուրդը եթե ուզենա իշխանություն փոխել թեկուզ ընտրությունների միջոցով, էլի չի կարողանա, որովհետև Ռուսաստանը կամ Բուրկինա–Ֆասոն պիտի դաբրո տան, ինչը որ դու ես ասում։ Ու խիստ կասկածելի է, որ իշխանության եկածները հանուն ժողովդրի հանկարծ ու որոշեն թռնել մի ուժի գլխից, որի դաբրոյով էլ եկել են իշխանության։ Այսինքն միակ մխիթարանքը լինելու է այն, որ նոր իշխանության եկածները կարող է ավելի լավ տղերք լինեն, բայց կարող է և չէ։ Այ դրա համար էլ բողոքում եմ։ Ու առհասարակ իմ կարծիքով Հայաստանում կա շատ մեծ խնդիր՝ անկեղծության պակաս։ Մարդիկ չեն ասում այն, ինչ մտածում են, ասում են այն, ինչը որ իրենց կարծիքով հաճելի է լսել ժողովրդին։ Եվ չեն ասում ամբողջը։ Տրիբունը հստակ ձևակերպել է կետ առ կետ։ Ու մեկ էլ մեր ըննդիմությունը ինքնաքննադատության պակաս ունի, բավականին «սամադավոլնի» են տղերքը, իրենք ամեն ինչ ճիշտ են արել, ճիշտ են անում ու ճիշտ են անելու… դրա համար էլ հիմա համակիրներից զրկվում են, մնում է ֆանատների բանակը, կույր հավատացյալները սովորաբար այքան էլ շատ չեն լինում, գերակշռում են պրագմատիկները։ Իսկ պրագմատիկներին ամեն ինչ պետք է հնարավորինս օբյեկտիվորեն բացատրել, որովհետև առաջվա էնտուզիազմը պրագմատիկների մոտ այլևս չկա, ուղեղներս սառել է։
Հ.Գ. Իհարկե լավ բան է հզոր ընդդիմություն ունենալը և այն «տաք պահելը» ցանկացած պարագայում։ Սակայն ինչպես ամուսնանալիս կնոջ միայն կին լինելը բավարար չի, կան անհրաժեշտ հատկանիշներ, այդպես էլ միայն իշխանությանը հակադրվող ընդդիմություն լինելը բավարար չի, կան անհրաժեշտ հատկանիշներ, պանիմայեշ։
Հայկո ջան, նախ խնդրում եմ ասա, ՀԱԿ–ը ինչպե՞ս պիտի իշխանության գա, որ գործի ըստ քո համոզմունքի, և ասա, թե որտեղից է բխում քեզ մոտ այս համոզվածությունը։
Ըհըն, կամաց-կամաց ընդհանուր հայտարարի ենք գալիս, ինչը միշտ լավ ա: Ռուսաստանի պահով կարծես թե նույն կարծիքին ենք, իսկ էն, որ մարտի մեկին ռուսների մատն էր խառը, ընդհուպ մինչև ռուսական հատուկ ջոկատների մասնակցությունը էդ դեպքերին, հեծանիվ հայտնագործելու նման բան ա, մանավանդ երբ հիշում ենք մարտի մեկի նախօրյակին օդանավակայանում ռուս կագեբեշնիկին չեստ տվող Սերժին ու մնացածին: Ռուսաստանի տակ ենք ոտով-գլխով. մի տեղ արդեն գրել եմ, կարծեմ՝ Բիձայի հետ բանավեճի ժամանակ, որ Ռուսաստանի՝ մեզ ճնշելու համար նույնիսկ զորք էլ պետք չի գա կիրառել, ոնց որ Վրաստանի դեպքում էր. գազ-մազ, երկաթուղի, հեռահաղորդակցություն, մի խոսքով՝ ամեն ինչ փագում են, ատոմակայանում էլ մի թեթև վթար ա տեղի ունենում ու բարի գալուստ մութուցուրտ օրեր: Բայց (էս բայցը էլի եմ գրել). ներհայաստանյան խնդիրներն ուղիղ էնքանով են Ռուսաստանին հետաքրքրում, ինչքան որ պետք ա՝ համոզված լինելու համար, որ Հայաստանում օրումեջ մարտիմեկ չի լինի: Արի համաձայնվենք, որ Ռուսաստանը, ըստ էության, թքած ունի, թե ստեղ Ինտելեկտուալն ու Կրծկալը կարող են, թե չեն կարող հազարներով մարդ քցել ավտոյի տակ, կամ թե Ջրաղացպանը քացով խփել ա կին լրագրողուհու փորին, ու հետո դրա համար պատժվել ա, թե չի պատժվել: Ռուսաստանին Հայաստանի մեջ պետք ա մի բան. հանդարտություն: Հիմա էդ հանդարտությունը չկա. ընդդիմությունը հլը սաղ ա, ու հլը կարողանում ա ակտիվ բաներ անել, օրինակ՝ միտինգ-բան, քաղբանտարկյալներ, ժողովրդի՝ ընդհանուր չարացած վիճակ, ոչ էնքան վաղուց եղած մարտի մեկի սպանդ և այլն: Հիմա գալիս ենք իմ հին ասածին. ցանկացած նախագահի դեպքում էլ Հայաստանի համար արտաքին պլանում ոչ մի բան չի փոխվելու: Իսկ եթե ով էլ էդ աթոռին լինի՝ Հայաստանը Ռուսաստանի համար մնալու ա նույնը, ինչու՞ նախապատվությունը տալ Սերժին, ով ծառայում ա Ռուսաստանին՝ անդադար սկանդալներ ու քաշքշուկներ առաջացնելով, եթե կարելի ա Սերժին սիրուն ասել, որ մերսի, ապեր, բայց դու մեզ էլ ձեռ չես տալիս. հեն ա՝ նույն Լևոնը էդ նույն բաները կանի, էդ իրարանցումներն էլ գոնե ժամանակավորապես կդադարեն: Լևոնը, ժողովրդին հանգստացնելու համար, պիտի տեր կանգնի իրա խոստացածների գոնե մի մասին, թե չէ նույն միտինգներն ու բանտարկությունները նույն ձևի շարունակվելու են, ընդհուպ մինչև երկրորդ մարտի մեկ: Իսկ էդ խոստումների մեջ մտնում են հենց ներհայաստանյան կյանքը անկասկած բարելավող բաներ: Ասածս ինչ ա. Լևոնը պիտի Ռուսաստանի աչքում հիմա փորձի լինել այլընտրանք՝ Սերժին: Լևոնի սկզբի շրջանի ելույթները հիշու՞մ ես: Հիշու՞մ ես՝ ոնց էր ցեխը կոխում Ռուսաստանին, ինչ արևմտամետ բաներ էր ասում: Հետո եղավ ինչ եղավ, ու Լևոնը կտրուկ թարգեց հակառուսական բաներ ասելը: Միանգամից փոխվեց: Ելույթների ձայնագրություններն էլ կան, տեքստերն էլ կան: Լավն էլ չի ասում, վատն էլ, հատկապես, չի ասում: Այսինքն՝ Ռուսաստան ջան, ես էլ եմ քոնը, Սահակաշվիլի չեմ դառնա, չմտածես: Էս ա, իմ կարծիքով, էն մեխանիզմը, որի վրա իրա ստավկեն ա դրել ընդդիմությունը: Հիմա ինձնից, որպես շարքային ընդդիմադիր քաղաքացի, պահանջվում ա մի բան. որոշակի ակտիվություն ունենալ ու ապահովել ընդդիմության գոյությունը մինչև էդ «բաղձալի» պահը: Այլընտրանքի առկայություն. կրկին ու կրկին հանգում ենք նույն բանին: Նկատիր՝ հարկավոր ա ապահովել հենց գոյությունը, մարմանդ կրակը, ոչ թե հրդեհ կամ պայթյուն: Որովհետև եթե էդ պահը հասունացած չլինի, ու էդ շարժումը դառնա անկառավարելի, ոնց որ մի անգամ արդեն եղավ, կկրկնվի էն, ինչը ոչ մեկս չենք ուզում, որ կրկնվի: Մի անգամ արդեն դա տեսանք: Իսկ եթե, այնուամենայնիվ, ընդդիմությունը կարողանա ապացուցել, որ ինքը ավելի անշառ կլինի Ռուսաստանի համար, քան թե ներկայիս իշխանությունները, էդ ժամանակ արդեն կարելի կլինի վերցնել կապույտ եզրաշերտով ափսեի վրա դրված իշխանությունը, ու թե դա արտահերթ ընտրություններով կլինի, թե նախագահականի գրավվմաբ՝ գրեթե նշանակություն չունի:
Ամեն դեպքում՝ հասկանում եմ, որ սրա թույլ օղակը հենց էդ «պահի» անորոշությունն ա: Բայց դե կարծում եմ, որ էս վերջին զարգացումները, ու մասնավորապես՝ Ղարաբաղյան բազառը կարևոր դեր են խաղալու էդ հարցում: Էդ հակամարտության լուծումից ու լուծման որակից չափազանց շատ բան ա կախված: Ստեղ արդեն ոչ թե Հայաստանի ու Ադրբեջանի շահերն են բախվում, այլ նաև Ռուսաստանի ու ԱՄՆ-ի (նավթ-մավթ, Իրան-միրան), ու եթե հանկարծ Ռուսաստանը լուծման արդյունքում ինչ-որ բան զիջի ԱՄՆ-ին, կուժն ու կուլան ջարդելու ա Սերժի վրա, ով հնարավոր ինչքան կոմպլեմենտար խաղ կար, սաղ տվեց էս վերջերս: Ինձ տենց ա թվում, չգիտեմ: Իսկ հիմա ինչքան էլ ասենք, թե հանդարտ ա, ճահիճ ա, բայց ինչ-որ պրոցեսներ տակից լավ էլ ընթանում են: Ուզում եմ հավատալ, որ էդ պահը շուտ ա լինելու:
Իսկ հետո իշխանությունը հաջորդ ընդդիմութանը զիջելու հարցը... Հետաքրքիր հարց ա :): Էն կատեգորիայից ա, որ «ի՞նչ իմանամ, մինչև չիմանամ»: Բայց դե ով ռիսկի չի դիմում, շամպայն չի խմում: Ավելի լավ ա ինչ-որ բան փոխվի, ինչ-որ բան փորձենք, քան թե ամեն ինչ մնա նույնը: Փորձն էլ փորձանք չի կարող դառնալ, քանի դեռ էլի հայերովս չենք փորձել զենքով գրավել (հետ գրավել) իշխանությունը, ու Ռուսաստանը էլի էդ փորձը արյունի մեջ չի խեղդել: Գիտե՞ս, քննադատելը՝ քննադատել, բայց մարդկանց ապուշի տեղ դնել չի կարելի՝ ոչ մի կողմին էլ: Չեմ կարծում, որ ընդդիմությունը տեսնում ա ուժով իշխանությունը վերցնելու ճամփան ու չի գնում դրանով: Ժողովրդին ակտիվացնելու փորձը կա, չէ՞. ոչ ոք էնքան հիմար չի, որ իր իսկ ձեռքով ոչնչացնի իրան սատարող տենց ուժը: Իսկ ուժը հիմա էլ կա, ցանկության դեպքում մարդկանց դրա նման կամ մոտ ակտիվությանը հասցնելը լրիվ հնարավոր ա, հենց դու էլ կարող ես դրա համար անհրաժեշտ քայլերն ու գործողությունները թվել: Արի ընդունենք, որ եթե ես ու դու էդքանը տեսնում ենք, ընդդիմության լիդերներից մեկնումեկն էլ կարող ա տեսնել: Ստացվում ա, որ եթե ակտիվացում չկա, ուրեմն դրա կարիքը դեռ չկա, կամ էլ դա կարող ա հանգեցնել անդառնալի բաների: Աչքը տեսածից ա վախենում. հիմա էդ անդառնալին կարող ա դառնալ հաջորդ մարտի մեկը: Ամեն դեպքում՝ չեմ ուզում քննարկել ընդդիմություն-իշխանություն թաքուն դաշինքի ու պայմանավորված դավադրության հարցը, էդ արդեն լրիվ մանկապարտեզ ա դառնում. ինչքան հասկանում եմ, ընդդիմությունը եթե կարողանա իշխանություն դառնալ, կդառնա ու դրա համար կօգտվի ցանկացած միջոցից:
Լավ, շատ երկարեց, ես էլ շատ եմ խոսում էսօր, եթե գլուխդ տարա, կներես :):
Հայաստանի ներքին կյանքի մասով քո տեսակետը ինձ համար լրիվ ընկալելի տեսակետ է:
Ես մոտիկից հետևում եմ ամերիկյան քաղաքականությունը և մի քիչ այլ կարծիք ունեմ քո վերլուծության այդ մասի վերաբերյալ:
ԱՄՆ մերձավորարևելյան քաղաքականությունը /Իրաք, Իրան, Աֆղանստան, Սիրիա/ դեմոկրատացման հետ կապ չունի: Դա նեոկոնսերվատորների սկիզբ դրած հիմարությունն է, որը բերեց խայտառակ հետևանքների ԱՄՆ համար, ներառյալ տնտեսական հարցերը: Իմ կարծիքով այդ կուրսը մոտակա մեկ տարում վերանայվելու է, փոխվելու է:
ԱՄՆ-ն նսեմացնելու է իր դերը ռեգիոնում և մեր խնդիրներն ավելի են դուրս մղվելու մեծ քաղաքականության և առհասարակ միջազգային հետաքրքրության դաշտից:
Քանի գնա այնքան մեծանալու է մեր կախվածությունը կոնկրետ հարևաններից և փոքրանալու է ԱՄՆ և Ռուսաստանի դերը:
Դրա համար նորմալ իշխանություն ունենալը հենց այս առումով ես ավելի հրատապ եմ համարում, քան մեր ներքին վիճակնէ պարտադրում: Անհանար է ընթացող թե իշխանության և թե ընդիմության անլուրջության պայմաններում մնալ քռչոտից գոնե մի մազ ավել պետություն այս պայմաններում:
Սովետը վերացավ,- արդյունքում մեզանից անկախ անկախացանք: Գերուժերը հետ կքաշվեն ռեգիոնից, էլի մեզանից անկախ մի բան կլինի, բայց կոնկրետ ինչ-չգիտեմ:
ԱՄՆ-ի կուրսը երբեք էլ լուրջ փոփոխությունների չի ենթարկվել. ղեկի մանր-մունր թեքումներ հնարավոր են, շրջադարձ՝ չէ: Քո գրածին կավելացնեմ մի բան. ԱՄՆ-ը փորձել ու փորձում ա իր արժեհամակարգը տարածես աշխարհով մեկ, ու էդ տարածելու գործիքների մեջ պատերազմը ամենավերջին տեղում ա: Ուղղակի վերջին վարչակազմը չկարողացավ մարդավարի օգտագործել էն բոլոր դիվանագիտական, շպիոնական ու կռիսական հնարքները, որ մինչև էդ լավ էլ աշխատել էին, ու անիմաստ պատերազմների շարան սկսեց, ինչն էլ ի վերջո հենց իրանց քաշեց փոսի մեջ: Հիմա քո կարծիքով ԱՄՆ-ը ցանկանու՞մ ա Իրանի հետ պատերազմ սկսել: Ինձ թվում ա, որ բացարձակապես չի ցանկանում. ռազմական ուժի կիրառումը ինչ-որ Պլան Ճ ա: Բայց ամեն կերպ փորձելու են ճնշել, համոզել, սիրաշահել, առնել, խռովություն հրահրել, պալատական հեղաշրջումներ, կու դ՛էտաներ, լիդերի հանկարծամահություն և այլն:
Իսկ Ամերիկան հազիվ թե իր դիրքը տարածաշրջանում որոշի թուլացնել, էն էլ հիմա, երբ Ռուսաստանը, մեղմ ասած, ոչ էնքան բարվոք վիճակում ա: Ո՞վ կպատկերացներ, որ Միջին Ասիան տենց կթռնի Ռուսաստանի դեմքին, կամ որ իրանց հարազատ փոքր ախպեր Բելառուսը իրա քաղաքացիներին խորհուրդ կտա Վրաստանի օրենքներին հետևել, ոչ թե Օսեթիայի: Քաղաքական չափալախ, էլի: Ուկրաինա-մուկրայինա, Վրաստան... Ռուսաստանին վիզ դրած շրջափակում են: Իրանին էլ են ուզում վերբովկա անեն. շղթայի վրա մի օղակ կավելանա:
Չէ, գերուժները ոչ մի տեղից էլ հետ չեն քաշվի: Ինչու՞ պիտի հետ քաշվեն, հայկական սիրուն սև աչերի խա՞թր:
Հարգելի Բիձա, Կուկի խոսքերը վերլուծելու, առավել ևս՝ սխալ ձևով վերլուծելու, իմաստափոխելու և այլ կերպ ներկայացնելու կարիքը չկա: Հիմա ցույց տուր, թե որտեղ է Կուկը նման բան ասել ընդհանրապես:
Քո նկարագրով նույնիսկ Վազգենն է առնվազն անխելք::
Քո նկարագիրն է-
Այստեղ միմյանցից նեղանալ, միմյանցից ամաչել չկա: Դու ինձ 96-ին չափալախեցիր, ես հիմա քեզ չեմ միանա, մի հատ գլուխս շոյի, որ միանամ: Էս մուլտիկ ա: Չե՞ս միանա, դե մոռացի քաղաքականությունը: Ու տենց էլ եղավ, մոռացավ քաղաքականությունը:
Ու եթե վազգենը չի կարոանում այնպես անել, որ իր շտաբում իրան հարգեն, թող երբևէ չփորձի մի ողջ ժողովրդի հարգանք վայելել, առավել ևս՝ թող չփորձի ժողովրդի քվեն ստացած թեկնածուին ստիպել՝ իրենից ներողություն խնդրել կամ իր գլուխը շոյել, քանի որ, նորից եմ ասում՝ սա քաղաքականություն է, այլ ոչ Մ. Վազգենի անձնական կյանքը, սա քաղաքական քննարկում է, այլ ոչ՝ Մ. Վազգենի անձնական օրագրի հերթական էջում կատարված օրագրային գրառման մելամաղձոտ մեկնաբանություն:
Եվ հետո՝ ընտրություններից 3-4 ամիս առաջ արդեն ակնհայտ երևում էր, թե ով է իրականում ժողովրդի քվեն ստանալու, արդեն երևում էր իշխանությունների խուճապից, արդեն երևում էր էժանագին սոցիոլոգների անճարությունը, արդեն կային հանրահավաքներ՝ հուժկու
Եթե քո այս գրածները դու այլ կերպ կմեկնաբանես, ապա իմացիր որ ասածդ ընդհանրական հասկացողներ էլ կան և ավելի լավ կլինի չափավոր գրվի ոչ մարդակեր մարդկանց մասին:
Իսկ եթե ով էլ էդ աթոռին լինի՝ Հայաստանը Ռուսաստանի համար մնալու ա նույնը, ինչու՞ նախապատվությունը տալ Սերժին, ով ծառայում ա Ռուսաստանին՝ անդադար սկանդալներ ու քաշքշուկներ առաջացնելով, եթե կարելի ա Սերժին սիրուն ասել, որ մերսի, ապեր, բայց դու մեզ էլ ձեռ չես տալիս. հեն ա՝ նույն Լևոնը էդ նույն բաները կանի, էդ իրարանցումներն էլ գոնե ժամանակավորապես կդադարեն:
Հետո եղավ ինչ եղավ, ու Լևոնը կտրուկ թարգեց հակառուսական բաներ ասելը: Միանգամից փոխվեց: Ելույթների ձայնագրություններն էլ կան, տեքստերն էլ կան: Լավն էլ չի ասում, վատն էլ, հատկապես, չի ասում: Այսինքն՝ Ռուսաստան ջան, ես էլ եմ քոնը, Սահակաշվիլի չեմ դառնա, չմտածես:
Իսկ եթե, այնուամենայնիվ, ընդդիմությունը կարողանա ապացուցել, որ ինքը ավելի անշառ կլինի Ռուսաստանի համար, քան թե ներկայիս իշխանությունները, էդ ժամանակ արդեն կարելի կլինի վերցնել կապույտ եզրաշերտով ափսեի վրա դրված իշխանությունը, ու թե դա արտահերթ ընտրություններով կլինի, թե նախագահականի գրավվմաբ՝ գրեթե նշանակություն չունի:
էդ արդեն լրիվ մանկապարտեզ ա դառնում. ինչքան հասկանում եմ, ընդդիմությունը եթե կարողանա իշխանություն դառնալ, կդառնա ու դրա համար կօգտվի ցանկացած միջոցից:
անիմաստ պատերազմների շարան սկսեց, ինչն էլ ի վերջո հենց իրանց քաշեց փոսի մեջ: Հիմա քո կարծիքով ԱՄՆ-ը ցանկանու՞մ ա Իրանի հետ պատերազմ սկսել: Ինձ թվում ա, որ բացարձակապես չի ցանկանում. ռազմական ուժի կիրառումը ինչ-որ Պլան Ճ ա: Բայց ամեն կերպ փորձելու են ճնշել, համոզել, սիրաշահել, առնել, խռովություն հրահրել, պալատական հեղաշրջումներ, կու դ՛էտաներ, լիդերի հանկարծամահություն և այլն:
Չէ, գերուժները ոչ մի տեղից էլ հետ չեն քաշվի: Ինչու՞ պիտի հետ քաշվեն, հայկական սիրուն սև աչերի խա՞թր:
Հայկո ջան, իմ կարծիքով Ռուսաստանին և մնացածին Հայաստանում ձեռնտու է ոչ թե հանդուժող, կամ ժողովրդին հանգիստ պահող լեգիտիմ նախագահ այլ շանտաժվող ոչ լեգիտիմ:
Այս պայմանը իր կարևորությամբ մի կարգ բարձր է մնացած պահանջներից
ԱՄՆ-ն հիմա էնպիսի խայտառակ տնտեսական քաղաքական փոսի մեջ է, որ շատերն իրենց նույնիսկ աչքերին չհավատալով հին լեգենդներին են հավատում:
Իմ ասածի այս հիմնավորումները կցկտուր տարբեր տեղեր կարելի է կարդալ, բայց ոչ մեկն էլ չի կարող ճշգրտորեն հաշվարկել երկրների հետագա վարվելակերպը: Էնպես որ դա իմ կարծիքն է, կապրենք, կտեսնենք:
Իրանի հետ պատերազմ չի կարող լինել, դա հանված է օրակարգից
Հայկո ջան, իմ կարծիքով Ռուսաստանին և մնացածին Հայաստանում ձեռնտու է ոչ թե հանդուժող, կամ ժողովրդին հանգիստ պահող լեգիտիմ նախագահ այլ շանտաժվող ոչ լեգիտիմ:
Այս պայմանը իր կարևորությամբ մի կարգ բարձր է մնացած պահանջներից
ԱՄՆ-ն հիմա էնպիսի խայտառակ տնտեսական քաղաքական փոսի մեջ է, որ շատերն իրենց նույնիսկ աչքերին չհավատալով հին լեգենդներին են հավատում:
Իմ ասածի այս հիմնավորումները կցկտուր տարբեր տեղեր կարելի է կարդալ, բայց ոչ մեկն էլ չի կարող ճշգրտորեն հաշվարկել երկրների հետագա վարվելակերպը: Էնպես որ դա իմ կարծիքն է, կապրենք, կտեսնենք:
Իրանի հետ պատերազմ չի կարող լինել, դա հանված է օրակարգից
Ես էլ էի ժամանակին կարծում, որ ոչ լեգիտիմ նախագահը, բնականաբար, ավելի ա ձեռ տալիս Ռուսաստանին ու մնացածին էլ: Մթամ՝ «Դու սկի քո՛ ժողովրդի իրավունքը չես հարգում, դու ո՞վ էղար, որ մենք քեզ հարգենք»: Կոմպրոմատներ-բաներ և այլն: Բայց հետո տեսա, որ չէ՜, ոչ լեգիտիմ չլինի, արդարագույն ճանապարհով էլ ընտրված լինի,մեկ ա՝ Հայաստանի իննսուն տոկոսը մնալու ա Ռուսաստանի ձեռքում, ռուսական բազաները Հայաստանում լինելու են, մեր աշխարհաքաղաքական դիրքն էլ ոչ մի միլիմետր չի փոխվելու: Այսինքն՝ էական նշանակություն չունի՝ նախագահը լեգիտիմ ա, թե չէ. նրան ճնշելու լծակները մնում են նույնը, ու էդ լծակների մեջ կոնկրետ ոչ լեգիտիմության շահարկումը ամենա-ամենափոքրն ա: Ինչու՞ պիտի Ռուսաստանը Հայաստանի նախագահին ասի «Գիտե՜ս, ես աշխարհով մեկ շուխուր կանեմ, որ դու Մալաթիայում կեղծիքներ ես արել ու տենց ես անցել, քեզ սրանից հետո էլ բանկետների ու հանդիպումների չեն հրավիրի, նայի՜, հա՜», եթե կարող ա ուղղակի մի օր վեր կենալ ու գազի գինը երեք անգամ թանկացնի, «գույք՝ պարտքի դիմացն» էլ սարքի «հող՝ պարտքի դիմաց»: Էնքան էլ անհավանական բաներ չեն, չէ՞: Իսկ լեգիտիմը ավելի քիչ գլխացավ ա, քան ոչ լեգիտիմը: Հնարավոր ա, որ առաջ տենց չէր. այսինքն՝ ոչ լեգիտիմը ավելի էր ձեռ տալիս, որտև մեկ ա՝ մարդիկ ձենները կտրած խելոք նստած էին, իսկ էդ ոչ լեգիտիմի վրա մի լծակ ավելի էր կարելի բանեցնել՝ հենց ոչ լեգիտիմության լծակը: Բայց հիմա տենց չի, ու հենց էդ էլ ա ընդդիմության ձեռքբերումնեից մեկը. մարդիկ այլևս էդքան լուռ չեն: Ոչ լեգիտիմության պատճառած վնասները գերակշռում են էդ «ոչ լեգիտիմութայն լծակին»: Ամեն ինչ բազառ ա ու առևտուր, ի վերջո: Նայում են՝ ինչն ա էդ պահին ձեռ տալիս, որն ա ինչից ծանր, որն ա ինչից մեծ ու էդ են ընտրում: Կարծում եմ՝ շուտով կգա մի ժամանակ, երբ Հայաստանում լեգիտիմ նախագահը Ռուսաստանին ավելի ձեռնտու կլինի, քան՝ ոչ լեգիտիմը, հենց մենակ ներքին խառնակչություններից պրծնելու համար:
… Հայաստանի իննսուն տոկոսը մնալու ա Ռուսաստանի ձեռքում, ռուսական բազաները Հայաստանում լինելու են, մեր աշխարհաքաղաքական դիրքն էլ ոչ մի միլիմետր չի փոխվելու:
Հայկո ջան, էդ իննսուն տոկոսը բոլորավին վերջերս է սկուտեղի վրա հանձնվել Ռուսաստանին, ոչ լեգիտիմ, տհաս, պրեզիդենտի ֆուկցիաները իրա հոր բոստանում կարտոլ քանդողի ֆունկցիաների հետ խառնող, ոչ ու փուչի կողմից, որը վերջերս անիմաստ ու ինքնագոհ ծիծաղից ցնցվում էր։ Էդ 90 տոկոսը կարող է մնալ Ռուսաստանի ձեռքում, կարող է և չմնալ, կախված թե Հայաստանում ինչ կարող է փոխվել, աշխարհում՝ ինչ, ոչինչ հավերժ չի, նույնիսկ պետությունները իրենց սահմաններով։
… եթե կարող ա ուղղակի մի օր վեր կենալ ու գազի գինը երեք անգամ թանկացնի, «գույք՝ պարտքի դիմացն» էլ սարքի «հող՝ պարտքի դիմաց»: Էնքան էլ անհավանական բաներ չեն, չէ՞:
Ապեր, այդպես տրիվիալ եթե լիներ, հիմա Եվրոպան խոնարհ–խոնարհ հանձնվել էր Ռուսաստանին։ Իրականում աշխարհը այդքան էլ պրիմիտիվ չի, որ հստակ կարողանանք առանձնացնել ով է ուժեց, ով՝ թույլ… հաճախ շակալները առյուծ են խեղդում, իսկ ամենակարող մարդը մահանում է մոծակի կծոցից։ Ռուսաստանը գազի գինը հենց հիմա էլ ահագին բարձրացրել է, սկզբունքորեն թող անջատի էլ… Լեգիտիմ նախագահի տեպքում Հայաստանում ընդվզում կառաջանա Ռուսաստանի դեմ, իսկ ոչ լեգիտիմի դեպքում Հայաստանում ընդվզում կառաջանա ոչ լեգիտիմի դեմ։ Թե՞ չէ։;)
Կարծում եմ՝ շուտով կգա մի ժամանակ, երբ Հայաստանում լեգիտիմ նախագահը Ռուսաստանին ավելի ձեռնտու կլինի, քան՝ ոչ լեգիտիմը, հենց մենակ ներքին խառնակչություններից պրծնելու համար:
Չեմ կարծում որ Ռուսաստանին երբևէ ձեռնտու լինի հզոր ու անկախ հարևաններ ունենալը, կակ ռազ նաաբառօտ:aha
Հայկո ջան, էդ իննսուն տոկոսը բոլորավին վերջերս է սկուտեղի վրա հանձնվել Ռուսաստանին, ոչ լեգիտիմ, տհաս, պրեզիդենտի ֆուկցիաները իրա հոր բոստանում կարտոլ քանդողի ֆունկցիաների հետ խառնող, ոչ ու փուչի կողմից, որը վերջերս անիմաստ ու ինքնագոհ ծիծաղից ցնցվում էր։ Էդ 90 տոկոսը կարող է մնալ Ռուսաստանի ձեռքում, կարող է և չմնալ, կախված թե Հայաստանում ինչ կարող է փոխվել, աշխարհում՝ ինչ, ոչինչ հավերժ չի, նույնիսկ պետությունները իրենց սահմաններով։
Ապեր, այդպես տրիվիալ եթե լիներ, հիմա Եվրոպան խոնարհ–խոնարհ հանձնվել էր Ռուսաստանին։ Իրականում աշխարհը այդքան էլ պրիմիտիվ չի, որ հստակ կարողանանք առանձնացնել ով է ուժեց, ով՝ թույլ… հաճախ շակալները առյուծ են խեղդում, իսկ ամենակարող մարդը մահանում է մոծակի կծոցից։ Ռուսաստանը գազի գինը հենց հիմա էլ ահագին բարձրացրել է, սկզբունքորեն թող անջատի էլ… Լեգիտիմ նախագահի տեպքում Հայաստանում ընդվզում կառաջանա Ռուսաստանի դեմ, իսկ ոչ լեգիտիմի դեպքում Հայաստանում ընդվզում կառաջանա ոչ լեգիտիմի դեմ։ Թե՞ չէ։;)
Չեմ կարծում որ Ռուսաստանին երբևէ ձեռնտու լինի հզոր ու անկախ հարևաններ ունենալը, կակ ռազ նաաբառօտ:aha
Առաջին մասին ավելացնելու բան չունեմ :):
Մնացածի պահով. շակալներ, առյուծներ... Ռեալ չի: Հիմա՝ ռեալ չի: Ունենք էն, ինչ ունենք: Եվրոպային մեզ հետ համեմատելը էնքան էլ ճիշտ բան չի, չէ՞: Տարբեր մասշտաբներ են: Եվրոպան էլի կախված ա Ռուսաստանից, Ռուսաստանը էլի փորձում ա վիզ դրած նեղել Եվրոպային, Բայց Եվրոպան, ի տարբերություն Հայաստանի, ձեռքին լիքը կոզրներ ունի, սուբյեկտ ա, ոչ թե օբյեկտ, ու ի վերջո՝ բավականին հզոր ուժ ա էսօր՝ եթե ոչ ռազմական, ապա քաղաքական ու տնտեսական առումներով: Նույն մեխանիզմը մի դեպքում աշխատում ա, մյուս դեպքում՝ չէ: Ու, վերջիվերջո, ինչքան ռուսական գազն ա Եվրոպային պետք, էնքան էլ եվրոպական եվրոներն են Ռուսաստանին պետք: Հսկայական շուկա ա, ինչքան չլինի:
Ընդվզումներն էլ են տարբեր լինում՝ կախված ընդվզման օբյեկտից :)): Ես հիմա մի մեշոկ ցեմենտ կարամ գետնից պոկեմ, բայց էդ ցեմենտը կրող գռուզավիկը՝ չէ: Ժողովուրդը կարող ա ընդվզել իրա ոչ լեգիտիմ մախագահի դեմ, էդ ժողովրդից բաղկացած Հայաստանը Ռուսաստանի դեմ՝ չէ: Բայց երկարաժամկետ կտրվածքում ճիշտ ու մտածված քաղաքականություն վարելու դեպքում էդ էլ ա հնարավոր, ինչու՞ չէ, ու ոչ թե հնարավոր ա, այլ ցանկալի ա ու ավելին՝ միակն ճիշտ ճանապարհն ա, թե չէ վարի ենք գնում: Արի հստակեցնենք. Ռուսաստանից ազատվելը իմ ամենամեծ քաղաքական երազանքներից ա, եթե հնարավոր ա առհասարակ օգտագործել «քաղաքական երազանք» օքսիմորոնը: Ուղղակի ես համոզված եմ, որ էդ ոչ մի տարվա, ոչ էլ տասը տարվա հարց ա:
Ռուսաստանին, բնականաբար, ձեռ չի տալիս հզոր ու անկած հարևան ունենալը: Բան չունեմ ասելու: Բայց արդյո՞ք լեգիտիմ իշխանությունը արդեն նշանակում ա հզորություն ու անկախություն: Ռուսաստանին ինչքան հզոր ու անկախը ձեռ չի տալիս, էդքան էլ բառդակն ու բեսպրիձելը ձեռ չի տալիս: Իսկ սենց իշխանությունների դեպքում բառդակ ու բեսպրիձել կա, եղել ա ու լինելու ա, ընդ որում՝ միշտ էլ մեծ ռիսկ կա, որ Պողոսը չէ, Պետրոսը կարողանալու են պատրույգը վառել ու մի հատ էլ ավելի՛ մեծ պայթյուն սարքել: Հնարավոր ա, չէ՞: Եթե անհնար լիներ, ես ու դու էսքան չէինք գրի: Լեգիտիմ իշխանության ներքո էդ ռիսկը փոքրանում ա: Հիմա հանճարներ, հրաշքներ ու քաջագործություններ չկան. կան ռիսկեր, հավանականություններ ու միտումներ: Մի օր հնարավոր ա քաքի համը էնքան հելնի, որ Ռուսաստանին արդեն սկսի դուր չգալ, որ իրա հետույքում մինչև կոճերը օտարածին էակ ա խրված: Ուլտիմատում դնի. կա՛մ սաղի ձենները կտրում ես, կա՛մ էլ քո տեղը նենց մարդու կբերեմ, որ հաստատ կկարողանա էդ ձեները կտրել: Չգիտեմ, գուցե շատ միամիտ եմ, բայց կարծում եմ, որ աշխարհում ոչ մի բան աննկատ չի մնում, ոչ մի բան աննշան չի: Ցանկացած բան կարելի ա դնել միջազգային քաղաքական բազառի դախլներին ու սակարկել: Հայաստանի խռովությունները Ռուսաստանի հակառակորդների ձեռին փոքր, բայց կոզր են: Ներքին անկայուն վիճակը կարելի ա միշտ էլ շահարկել, հատկապես նենց կարևոր հարցերում, ինչպիսին են Ղարաբաղյան հակամարտությունն ու դրա հետ կապված լիքը տարածաշրջանային խնդիրներ: Տոտալ վերահսկողություն չկա, հասկանու՞մ ես:
Չգիտեմ, էս ու նախորդ գրածներս իմ տեսակետն ա. կարծում եմ՝ գոյություն ունենալու իրավունք ունի: Փնտրում եմ սրանից լավը, երախտապարտ կլինեմ, եթե օգնեք գտնել :):
Մեղապարտ
08.09.2009, 19:59
Հայաստան աշխարհի հարցերը լուծում են բոլորը ով հասնում մի հատ խրում է:
Հայաստանը էլ կորցնելու բան չուի Ռուսատանը խրել է մինչև վերջ բռնաբարման փաստը ակնհայտ է :Հիմա կոլեկտիվ բռնաբարման փորձ է կատարվում Հայ Թուրքական սահմանի հաստատագրումով:Կարծես թե այդ բռնաբարման պրոցեսը ՀՀ էլիտայի այդ թվում ընդիմադիրների համար այնքան էլ տհաճ չէ :
Կա երկու տեսակի ռեակցիա այս վիճակի հետ կապված(սեքսոլոգիայի մեջ) դիմադրել բայց բռնաբարվել ստանալ օրգազմ կամ թուլանալ և ստանալ հաճելի օրգազմ:
ՀՀ էլիտան հայտնաբերել է երորդ տարբերակը ինչպես կասեն ռունսերը «օդին ռաս նե պեդառաս »:
Մասսան էլ իր հայտնաբերած բանաձևից է օգտվում «քամակդ պինդ պահիր» ու թռավ ,մնաց ժողովուրդը սա էլ կըզզվի թուր ու թվանքը կվերցնի ու հայդա ինչպես կասեր թումանյանը «դե ձեր մեռելը եկեք տարեք» :ՈՒ կգան դաշնակները և կստորագրեն պայմանագիրը և հայկական հարցը կլուծվի ,բոլոր երկները ջերմ բարեկամություն կանեն վիրտուալ Հայաստանի հետ :