PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Էթիկան հասարակական վայրերում



Cassiopeia
31.08.2009, 12:04
Մարդն իր կյանքի առնվազն 1/3-ը հասարակական վայրերում է անց կացնում։ Ինչպե՞ս պետք է դրսևորի իրեն մարդ արարածը այլոց նկատմամբ։
Մի քանի խորհուրդ-կանոններ այդ մասին`
Խոսեք ձայնի այն բարձրությամբ, որ ձեր խոսակիցը կարողանա լսել ձեր ձայնը, ոչ թե ամբողջ շրջակա միջավայրը։ ։ Բջջային հերախոսազանգը դրեք այն բարձրության, որ միայն ձեր ականջին հասանելի լինի, պարտադիր չի, որ կողքի մարդիկ հմայվեն կամ զզվանք արտահայտեն ձեր ճաշակի վերաբերյալ Աշխատենք չաղտոտել շրջակա միջավայրը։ Այս կետը հատկապես տղաներին է վերաբերում․ քանի որ մոտենում է համեմատաբար ցուրտ ժամանակաշրջանը, ավելի նկատելի է դառնում փողոցի ասֆալտն ու մայթերը զարդարող թքի (ու ցրտի պատճառով շուտով նաև քթարտադրության) հետքերը։ Հարգելիներս, խնայեք մեզ։ Մի թքեք ու մի․․․ մանավանդ եթե դիմացից մարդ է անցնում, պատահաբար ձեր "արտադրությունը" կարող է վայրէջք կատարել դիմացինի վրա։ Խանութներից կամ այլ ծառայություններից օգտվելուց մի մոռացեք շնորհակալություն հայտնել։ Հասարակական տրանսպորտ բարձրանալուց, պատահաբար բարևելուց մի ամաչեք, ոնց որ ասում են, "Բարևն Աստծունն է"։ Եղեք ժպտադեմ, մարդիկ թող նայեն ձեր դեմքին ու պայծառություն տեսնեն, ոչ թե փոթորիկ։


Առայժմ այսքանը․․․

Dayana
31.08.2009, 12:08
Հասարակական տրանսպորտի հետ կապված որոշակի կանոններ կան: Օրինակ՝
1. Տրանսպորտ բարձրանալիս զիջեք տարիքով մեծերին, եթե տղա եք, ապա նաև աղջիկներին, չէր խանգարի նաև ձեռք մեկնելը:
2. Տրանսպորտից իջնելիս պետք է շուտ իջնել ու օգնել մեծերին կամ աղջկներին:
3. Երբ արդեն բարձրացել եք, մի շտապեք զբաղեցնել ամենալավ ու ազատ տեղը:

Լեո
31.08.2009, 12:15
1. Տրանսպորտ բարձրանալիս զիջեք տարիքով մեծերին, եթե տղա եք, ապա նաև աղջիկներին, չէր խանգարի նաև ձեռք մեկնելը:

Դայանա ջան, էս կանոնը Երևանում չի գործում: Դու տեսնես աղջիկները ինչ դեմք են ընդունում, երբ ձեռք ես մեկնում՝ անկեղծ օգնության նպատակով:

Dayana
31.08.2009, 13:26
Դայանա ջան, էս կանոնը Երևանում չի գործում: Դու տեսնես աղջիկները ինչ դեմք են ընդունում, երբ ձեռք ես մեկնում՝ անկեղծ օգնության նպատակով:

Հա, էս մասին մոռացել էի: Երևի թե պիտի կիրառես միայն ծանոթ աղջիկների համար: :)

Cassiopeia
31.08.2009, 13:55
Հասարակական տրանսպորտից չխոսենք ։(
ամենատխուր իրավիճակն այնտեղ է տիրում։ Երեխայի հետ բարձրանում եմ տրանսպորտ, իրար երես են նայում ու ․․․ ստիպված գնում եմ հետևի նստատեղի արևոտ լուսամուտի տակ եմ նստում ։(
Չնայած բախտս մի անգամ բերել է, հղի ժամանակ տեղ են զիջել :D

Սլիմ
31.08.2009, 15:13
Դայանա ջան, էս կանոնը Երևանում չի գործում: Դու տեսնես աղջիկները ինչ դեմք են ընդունում, երբ ձեռք ես մեկնում՝ անկեղծ օգնության նպատակով:

Ով ասեց, լավ էլ գործումա, անցյալ անգամ մի տղա, շատ էլ սիրուն էր իջավ երթուղայինից, ձեռքը մեկնեց , օգնեց որ ես էլ իջնեմ, հետո դուռը ինքը փակեց:) Մինչև հիմա դեմքը հիշում եմ, ինչ լավիկն էր ու ես ոչ մի դենք էլ չընդունեցի, միայն ժպտալով ասեցի շնորհակալություն::)
Ոչ թե ինչպես միշտ իջավ ու գնաց, դուռն էլ թողնելով , ով կփակի կփակի:

Լեո
31.08.2009, 15:15
Ով ասեց, լավ էլ գործումա, անցյալ անգամ մի տղա, շատ էլ սիրուն էր իջավ երթուղայինից, ձեռքը մեկնեց , օգնեց որ ես էլ իջնեմ, հետո դուռը ինքը փակեց:) Մինչև հիմա դեմքը հիշում եմ, ինչ լավիկն էր ու ես ոչ մի դենք էլ չընդունեցի, միայն ժպտալով ասեցի շնորհակալություն::)
Ոչ թե ինչպես միշտ իջավ ու գնաց, դուռն էլ թողնելով , ով կփակի կփակի:

Սիսուան ջան, ես չեմ ասում, որ դա 100 տոկոս այդպես է: Ուղղակի դեպքերի ճնշող մեծամասնությունում զարմացած ու դժգոհ հայացքը չի ուշանում:

One_Way_Ticket
31.08.2009, 15:19
Ով ասեց, լավ էլ գործումա, անցյալ անգամ մի տղա, շատ էլ սիրուն էր իջավ երթուղայինից, ձեռքը մեկնեց , օգնեց որ ես էլ իջնեմ, հետո դուռը ինքը փակեց:) Մինչև հիմա դեմքը հիշում եմ, ինչ լավիկն էր ու ես ոչ մի դենք էլ չընդունեցի, միայն ժպտալով ասեցի շնորհակալություն::)
Ոչ թե ինչպես միշտ իջավ ու գնաց, դուռն էլ թողնելով , ով կփակի կփակի:
Ոչ բոլոր աղջիկների դեպքում է գործում: Զգալի մասի վրա չի գործում ու դա բավական է, որ ես ոչ մեկին ձեռք չմեկնեմ, քանի որ դեմքին նայելով ես չեմ կարող որոշել նորմալ կընդունի թե չէ:

Սլիմ
31.08.2009, 15:19
Սիսուան ջան, ես չեմ ասում, որ դա 100 տոկոս այդպես է: Ուղղակի դեպքերի ճնշող մեծամասնությունում զարմացած ու դժգոհ հայացքը չի ուշանում:

Դու արդեն պիտի տարբերես ում դուր կգա մարդկային նորմալ մոտեցումը և ով սովոր չի դրան: Ով տապոռի դեմքով նստածա դիմացդ ու երբ ժպտում ես ի պատասխան աչքերը ոլորելով ձիու նման փնչացնումա էն թարս էլ կնայի, չգիտեմ տարբերվում են ու էն էլ շատ ցայտուն:

Սլիմ
31.08.2009, 15:27
Ոչ բոլոր աղջիկների դեպքում է գործում: Զգալի մասի վրա չի գործում ու դա բավական է, որ ես ոչ մեկին ձեռք չմեկնեմ, քանի որ դեմքին նայելով ես չեմ կարող որոշել նորմալ կընդունի թե չէ:
Ոնց չես կարող , կարող էս, օրինակ ես նայելով տղայի դեմքին, նստելու ձևին ու հայացքին հասկանում եմ իրանից ինչ կարելիա ակնկալել:
Մի անգամ ահավոր պիկ ժամի երթուղայինով գնում էի չեմ հիշում ուր, ահավոր վիճակ էր ու կանգնելու տեղ էլ չկար, ես էլ նստած էի, դիմացս մի կերպ դիմադրելով փորձում էր ոտքի վրա մնալ մի բավականին գրավիչ երիտասարդ, դէ ես էլ որոշեցի տեղ տալ կողքիս, բայց հենց ուզում էի մի կողմ քաշվել նկատեցի էտ տղու ճկույթի երկար եղունգը, հետո նկատեցի ծիծակ լաքից կոշիկները ու առահա թե ես տեղ կտաի ,որ հրավիրեի նստելու , դրանով ինքը չէր սահմանափակվի ու կմտածեր թե ես իրան առիթ եմ տալիս: Էտ մտքերով էլ տեղ չտվեցի, վերջնական ակրոդը իրա հեռախոսի զանգն էր, ինչ որ ռաբիզ երաժշտություն: Մի խոսքով կարելիա տարբերել մարդկանց:

Լեո
31.08.2009, 15:28
Դու արդեն պիտի տարբերես ում դուր կգա մարդկային նորմալ մոտեցումը և ով սովոր չի դրան: Ով տապոռի դեմքով նստածա դիմացդ ու երբ ժպտում ես ի պատասխան աչքերը ոլորելով ձիու նման փնչացնումա էն թարս էլ կնայի, չգիտեմ տարբերվում են ու էն էլ շատ ցայտուն:

Ես չեմ կարող նախորոք բոլորին ժպտալ, փորձել ոչ բառային (դիմախաղային) կոնտակտի մեջ մտնել՝ որոշելու համար, թե նրանց ռեակցիան ինչպիսին կլինի, երբ ես նրանց իջնելուց ձեռք մեկնեմ: Բացի այդ շատ դժվար է մարդուն չճանաչելով դեմքից զգալ, թե նա ինչպես կարձագանքի քո օգնության անկեղծ առաջարկին: Ու ընդհանրապես ցանկություն էլ չկա ամբողջ ճանապարհին ինչ-որ «հետազոտություններ ու վերլուծություններ» անել հասկանալու համար, թե տրանստորտից իջնելուց ում ռեակցիան իմ նկատմաբ ինչպիսին կլինի:

Դրա համար էլ, ինչպես One_Way_Ticket-ը ասեց, ոչ մեկին էլ ձեռք չեմ մեկնում:

One_Way_Ticket
31.08.2009, 15:42
Ոնց չես կարող , կարող էս, օրինակ ես նայելով տղայի դեմքին, նստելու ձևին ու հայացքին հասկանում եմ իրանից ինչ կարելիա ակնկալել:
Մի անգամ ահավոր պիկ ժամի երթուղայինով գնում էի չեմ հիշում ուր, ահավոր վիճակ էր ու կանգնելու տեղ էլ չկար, ես էլ նստած էի, դիմացս մի կերպ դիմադրելով փորձում էր ոտքի վրա մնալ մի բավականին գրավիչ երիտասարդ, դէ ես էլ որոշեցի տեղ տալ կողքիս, բայց հենց ուզում էի մի կողմ քաշվել նկատեցի էտ տղու ճկույթի երկար եղունգը, հետո նկատեցի ծիծակ լաքից կոշիկները ու առահա թե ես տեղ կտաի ,որ հրավիրեի նստելու , դրանով ինքը չէր սահմանափակվի ու կմտածեր թե ես իրան առիթ եմ տալիս: Էտ մտքերով էլ տեղ չտվեցի, վերջնական ակրոդը իրա հեռախոսի զանգն էր, ինչ որ ռաբիզ երաժշտություն: Մի խոսքով կարելիա տարբերել մարդկանց:
Դե նախ տղաներին ավելի հեշտ է տարբերել: Իսկ ավելի կարևորը: Մի մտածիր թե ես միայն աղջիկներին եմ մեղադրում: Տղաների զգալի մաս, եթե աղջիկը նման իրավիճակում ժպտա, կընկալի դա որպես կանաչ լույս դեպի ծանոթություն, հետո սրճարան, հետո անկողին: Աղջիկներն էլ այդ պատճառով աշխատում են տոն չտալ: Մի խոսքով, միմյանց արժանի են:

Սլիմ
31.08.2009, 15:45
Դե նախ տղաներին ավելի հեշտ է տարբերել: Իսկ ավելի կարևորը: Մի մտածիր թե ես միայն աղջիկներին եմ մեղադրում: Տղաների զգալի մաս, եթե աղջիկը նման իրավիճակում ժպտա, կընկալի դա որպես կանաչ լույս դեպի ծանոթություն, հետո սրճարան, հետո անկողին: Աղջիկներն էլ այդ պատճառով աշխատում են տոն չտալ: Մի խոսքով, միմյանց արժանի են:

Ինչ սրճարան , անկողին ու վերջ: Չգիտեմ էս "բարդ":D պայմաններում էլ մարդիկ կան որոնց ես ժպտում եմ ու նոռմալա, հասկանում եմ , որ ընդամենը ժպիտա, եթե ուրիշ բան ուզելու լինեմ , կասեմ :

Second Chance
31.08.2009, 16:47
Դու արդեն պիտի տարբերես ում դուր կգա մարդկային նորմալ մոտեցումը և ով սովոր չի դրան: Ով տապոռի դեմքով նստածա դիմացդ ու երբ ժպտում ես ի պատասխան աչքերը ոլորելով ձիու նման փնչացնումա էն թարս էլ կնայի, չգիտեմ տարբերվում են ու էն էլ շատ ցայտուն:
Կներեք բայց մի կողմից եք նայում հարցին: Նախ հենց աղջիկն էլ կարող է չվստահելու պատճառ ունենալ: Ինչ իմանա իրեն ձեռք մեկնող տղան անկեղծ ուզում է օգնել թե հարմար առիթ է փնտրում ձեռքը մաժմժելու:

Cassiopeia
31.08.2009, 18:25
Մոդերատորական․ Խնդրում եմ մնալ թեմայի սահմաններում։

aerosmith
31.08.2009, 20:18
օրինակ . անցած ձմեռ, մտա երիտասարդական մետրո, հետևիցս էլ մի ախջիկ էր գալիս։ ասի էդ ծանր դուռը պահեմ անցնի հետո էլ ես անցնեմ։ ուրեմն լավ ջոկումա, որ դուռը բացեցի ու ճամփա տվեցի որ ինքը անցնի, ինէն էլ քիթը ցցած կողքի դուռը ճգռթալով բացեց ու անցավ։ Էդ մասսայի մեջ ես մնացել էի լոմկված, սենց էդ դուռը բաց պահած լոմկից չիմացա ինչ անեի։:oy
կուզենայի , որ էս տիպի իրավիչակների համար էլ մի էթիկայի կանոն ասվեր։

Lion
31.08.2009, 20:31
Դայանա ջան, էս կանոնը Երևանում չի գործում: Դու տեսնես աղջիկները ինչ դեմք են ընդունում, երբ ձեռք ես մեկնում՝ անկեղծ օգնության նպատակով:

Դժբախտաբար ճիշտ է. ու դրանով իսկ անուղղակիորեն ընդունում են, որ իրենք չարժեն "ձեռք մեկնելու"...

Chuk
31.08.2009, 20:33
Հասարակական վայր է նաև... ակումբը :)
Եվ հրապարակային աղջիկների հասցեին վիրավորական արտահայտություններ թույլ տալը էթիկայի կանոնների խախտում է :)

Lion
31.08.2009, 20:34
Լրիվ համաձայն եմ: Ընդհանրապես հասարակական վայրերում և մասնավորապես ակումբում աղջիկների հասցեին վիրավորական արտահայտություններ թույլ տալ չի կարելի :)

Ուրվական
31.08.2009, 20:38
Չնայած բախտս մի անգամ բերել է, հղի ժամանակ տեղ են զիջել :D

Ես, իհարկե, գիտեմ, որ մենք շատ բաներ ծայրահեղացնում ենք, բայց եկեք ոչ այս աստիճանի, էլի:
99 տոկոսը մարդկանց հղի կնոջը տեղ կտա, իսկ այդպիսի տրանսպորտ չկա, որ բոլորը այն 1 տոկոսից լինեն: Նենց որ, քանի անգամ էլ նստես, եթե հղի լինես, հաստատ տեղ կտան:

Chuk
31.08.2009, 20:40
Լրիվ համաձայն եմ: Ընդհանրապես հասարակական վայրերում և մասնավորապես ակումբում աղջիկների հասցեին վիրավորական արտահայտություններ թույլ տալ չի կարելի
Վիրավորական արտահայտության օրինակ է նաև սա.

ու դրանով իսկ անուղղակիորեն ընդունում են, որ իրենք չարժեն "ձեռք մեկնելու"...

Իսկ ընդհանրապես երբ քննարկում ենք հարցը, որ արված «ծառայությունը» կարող է «արհամարհանքով» մերժվել, պետք է հիշենք նաև հասարակությունում ընդունված նորմերը: Ցավոք սրտի Հայաստանում բազում են էթիկայի կանոններ չիմացող մարդիկ, և երբ ձեռք է մեկնվում որևէ աղջկա, ապա նա իրավունք ունի կասկածամտորեն վերաբերվելու ու զգուշանալու: Ու սա հաշվի առնելով կան համընդհանուր էթիկայի կանոններ, որոնք կոնկրետ լոկալ տեղերում կիրառելի չեն: Աղջիկներին տրանսպորտից իջնելուց ձեռք մեկնելը ես դրանցից եմ համարում, առնվազն առայժմ: Անշուշտ կան իրավիճակներ, երբ հաշվի առնելով կոնկրետ տրանսպորտի միջոցից իջնելու անհարմարությունը, կախված օրինակ մայթեզրի՝ անձրևից առաջացած առատ գետի հետ, երբ առանց տատանվելու ձեռք կմեկնեմ ոչ միայն տարեց կնոջը և երիտասարդ աղջկան, այլ նաև երիտասարդ տղային:

Lion
31.08.2009, 20:40
Ես դեպք չեմ հիշում, որ հղի կինը մտնի տրանսպորտ և իրեն տեղ չզիջեն...

Lion
31.08.2009, 20:45
Վիրավորական արտահայտության օրինակ է նաև սա.


Իսկ ընդհանրապես երբ քննարկում ենք հարցը, որ արված «ծառայությունը» կարող է «արհամարհանքով» մերժվել, պետք է հիշենք նաև հասարակությունում ընդունված նորմերը: Ցավոք սրտի Հայաստանում բազում են էթիկայի կանոններ չիմացող մարդիկ, և երբ ձեռք է մեկնվում որևէ աղջկա, ապա նա իրավունք ունի կասկածամտորեն վերաբերվելու ու զգուշանալու: Ու սա հաշվի առնելով կան համընդհանուր էթիկայի կանոններ, որոնք կոնկրետ լոկալ տեղերում կիրառելի չեն: Աղջիկներին տրանսպորտից իջնելուց ձեռք մեկնելը ես դրանցից եմ համարում, առնվազն առայժմ: Անշուշտ կան իրավիճակներ, երբ հաշվի առնելով կոնկրետ տրանսպորտի միջոցից իջնելու անհարմարությունը, կախված օրինակ մայթեզրի՝ անձրևից առաջացած առատ գետի հետ, երբ առանց տատանվելու ձեռք կմեկնեմ ոչ միայն տարեց կնոջը և երիտասարդ աղջկան, այլ նաև երիտասարդ տղային:

Չեմ վիրավորում, հարգելի Chuk, ֆիքսում եմ փաստը և արտահայտում կարծիք. այն աղջիկը, որը ակնհայտ նորմալ տղամարդու /այսինքն որ ակնհայտ ուռած չի, խմած չի, խուլիգան չի, փնթի չի և այլն/ մեկնած ձեռքը տրանսպորտից իջնելիս չի բռնում - դրանով իսկ անուղղակիորեն ընդունում են, որ ինքը չարժեն, որ իրեն "ձեռք մեկնեն"...: Այլ խոսքերով ասած - նման աղջկա "աղջիկ/կին" լինելու հոգեբանական կողմը անձամբ ինձ համար դրվում էլրջագույն հարցականի տակ:B

Cassiopeia
31.08.2009, 20:46
Ես դեպք չեմ հիշում, որ հղի կինը մտնի տրանսպորտ և իրեն տեղ չզիջեն...
Ես ինքս նման դեպք տեսել եմ։ Ինքս էլ էի հղի, դրա համար տեղ չեմ զիջել, բայց մի հղի աղջիկ բարձրացավ, փորը լավ երևում էր։ Մի քանի րոպե կանգնած գնած, նստած երիտասարդներից, տղամարդ-կանանցից և ոչ ոք տեղ չզիջեց, մի տարիքով տատիկ վեր կացավ, որ այդ աղջիկը նստի։

Lion
31.08.2009, 20:49
Դեհ, ինչ ասես - ամոթ տենց տղամարդկանց :( Անձամբ ես դեպքերի 98 տոկոսում /ուզում եք հավատացեք, ուզում եք` ոչ/ զիջում եմ տեղս աղջկան, երբ նար բարձրանում է տրանսպորտ և մնում է ոտքի վրա: Ասեմ, վերջում հնարավոր է մեջքս ուժեղ ցավի, բայց զատո... հոգիս հանգիստ է:)

Ambrosine
31.08.2009, 20:49
Դու արդեն պիտի տարբերես ում դուր կգա մարդկային նորմալ մոտեցումը և ով սովոր չի դրան: Ով տապոռի դեմքով նստածա դիմացդ ու երբ ժպտում ես ի պատասխան աչքերը ոլորելով ձիու նման փնչացնումա էն թարս էլ կնայի, չգիտեմ տարբերվում են ու էն էլ շատ ցայտուն:
Մնում էր՝ մեկը տրանսպորտում ժպտար :D Փոքրիկ երեխա՞ ենք, ի՞նչ ենք, որ մի հատ էլ ժպտան ու պատասխան ժպիտ ակնկալեն: Ուղղակի հայերի մոտ էթիկայի կանոններին հետևելը ավելորդ բեռ է, մեջներս չկա, ով էլ որ քաղաքավարի է, արժանանանում է տարաբնույթ ծաղրանքների:

Հա, մի բան էլ ասեմ. տղաները հենց էդ ձիու նման փնչացնողներին էլ սիրում են :)) Չքարկոծեք զիս :անգռը

Lion
31.08.2009, 20:52
Հա, մի բան էլ ասեմ. տղաները հենց էդ ձիու նման փնչացնողներին էլ սիրում են :)) Չքարկոծեք զիս :անգռը

Անձամբ ես չեմ սիրում: Կնոջ մեջ գնահատելի է հենց կանացիությունը, կանացի սկիզբը: Իսկ ձիու պես փնչացնողից... ի?նչ կանացիություն: Նման մարդից "էթիկա" բառը լսելն իսկ հրաշքի պես մի բան կարելի է համարել:)

Chuk
31.08.2009, 20:52
Շատ լավ, Լիոն: Որպեսզի անվերջ խոսակցության չվերածվի, ես կասեմ իմ վերջին տեսակետն այս հարցի հետ կապված:

Եթե ինչ-որ աղջկա տրանսպորտում ձեռք է մեկնում մի երիտասարդ, ով մերժում ստանալու դեպքում արտահայտվելու է այսպես.

Դժբախտաբար ճիշտ է. ու դրանով իսկ անուղղակիորեն ընդունում են, որ իրենք չարժեն "ձեռք մեկնելու"...
Ապա ես գտնում եմ, որ այդ աղջիկը ճիշտ է անում, որ ձեռքը չի ընդունում, քանի որ այդ տղան «այդքան չկա», որ նրա ձեռքն ընդունվի:

Եվ խնդրում եմ ռեփորթ չանես վիրավորական գրառման համար, քանի որ ես.

Չեմ վիրավորում ... ֆիքսում եմ փաստը և արտահայտում կարծիք ... դրանով իսկ անուղղակիորեն ընդունում է, որ ինքը չարժե ... Այլ խոսքերով ասած ... հոգեբանական կողմը անձամբ ինձ համար դրվում է լրջագույն հարցականի տակ:B

Ambrosine
31.08.2009, 20:54
օրինակ . անցած ձմեռ, մտա երիտասարդական մետրո, հետևիցս էլ մի ախջիկ էր գալիս։ ասի էդ ծանր դուռը պահեմ անցնի հետո էլ ես անցնեմ։ ուրեմն լավ ջոկումա, որ դուռը բացեցի ու ճամփա տվեցի որ ինքը անցնի, ինէն էլ քիթը ցցած կողքի դուռը ճգռթալով բացեց ու անցավ։ Էդ մասսայի մեջ ես մնացել էի լոմկված, սենց էդ դուռը բաց պահած լոմկից չիմացա ինչ անեի։:oy
կուզենայի , որ էս տիպի իրավիչակների համար էլ մի էթիկայի կանոն ասվեր։

:D
հաստատ ռոմանոյից ա եղել:hands

Ասեմ... տղան հենց այդպես էլ պետք է վարվեր, իսկ աղջիկը պետք է շատ թեթևակի ժպիտով շնորհակալություն հայտներ ու անցներ: Ինքը ցույց է տվել իր ցածր կուլտուրան, դու՞ ինչու ես քեզ վատ զգացել :pardon

Lion
31.08.2009, 21:00
Թող այդպես լինի, Chuk, թող այդպես լինի - բայց դրանով այդ աղջիկը ցանկացած դեպքում ցույց տվեց իր մոտ "աղջկական սկզբի" բացակայությունը: Իսկ անձամբ ինձ համար նման աղջիկը հենց այդ իսկ փաստով դադարեց լինել "աղջիկ": Եթե աղջկա մեջ նվազագույն իսկ կանացիություն չկա, որ այդ պարզ ջենտլմենական քայլին արձագանքի, մաքսիմում հենվելով տղայի մեկնած ձեռքին, իսկ մինիմում - ասելով "Շնորհակալություն", սիրալիր ժպտալով, բայց տղայի ձեռքին չհենվելով - այդտեղ էլ ուր է դաստիարակություն, ուր է աղջիկ և ուր է կանացիություն?

Դրանից հետո մեծ հաշվով նրա կարծիքն էլ ինձ հետաքրքիր չէ...

Այս դեպքում կարծես նույնիսկ Astgh-ն է ինձ հետ համաձայն, դատելով նրա վերջին պոստից...

Ambrosine
31.08.2009, 21:03
կանացի սկիզբը:

"աղջկական սկզբի"

էս ո՞րն ա է:think

Chuk
31.08.2009, 21:03
Այս դեպքում կարծես նույնիսկ Astgh-ն է ինձ հետ համաձայն, դատելով նրա վերջին պոստից...
Ցավոք չկարողացա վերջացնել :)

Ես էլ Աստղի հետ եմ համաձայն: Միաժամանակ նշում եմ, որ պակաս էթիկայի կանոնի խախտում չէ հետո «Հետևից խոսելը»:

Հ.գ. եթե ես որևէ տեղ ինչ-որ մեկի առաջ դուռ եմ բացում, ապա դա չեմ անում շնորհակալություն լսելու, նրա երախտապարտության արժանանալու համար, այլ անում եմ, որովհետև այդպես ճիշտ եմ համարում: Եթե ես մերժվում եմ, ես մոռանում եմ «միջադեպի» մասին:

Մարկիզ
31.08.2009, 21:05
Թող այդպես լինի, Chuk, թող այդպես լինի - բայց դրանով այդ աղջիկը ցանկացած դեպքում ցույց տվեց իր մոտ "աղջկական սկզբի" բացակայությունը: Իսկ անձամբ ինձ համար նման աղջիկը հենց այդ իսկ փաստով դադարեց լինել "աղջիկ": Եթե աղջկա մեջ նվազագույն իսկ կանացիություն չկա, որ այդ պարզ ջենտլմենական քայլին արձագանքի, մաքսիմում հենվելով տղայի մեկնած ձեռքին, իսկ մինիմում - ասելով "Շնորհակալություն", սիրալիր ժպտալով, բայց տղայի ձեռքին չհենվելով - այդտեղ էլ ուր է դաստիարակություն, ուր է աղջիկ և ուր է կանացիություն?

Դրանից հետո մեծ հաշվով նրա կարծիքն էլ ինձ հետաքրքիր չէ...

Այս դեպքում կարծես նույնիսկ Astgh-ն է ինձ հետ համաձայն, դատելով նրա վերջին պոստից...
Լիոն ջան, գրառումիցդ կարելի է կարծել՝ ապրում ենք 16-17-րդ դարի Ֆրանսիայում: Մեր էն մի ձևի չոլկեքով, թզբեհով տղեքն էլ Սիրանո դե Բերժերակներ են::D

Ուրվական
31.08.2009, 21:07
Ասեմ... տղան հենց այդպես էլ պետք է վարվեր, իսկ աղջիկը պետք է շատ թեթևակի ժպիտով շնորհակալություն հայտներ ու անցներ:

Ճիշտ է:), այդպես շատ գեղեցիկ է:):
Մի դեպք էլ պատմեմ, մի անգամ երթուղայինից իջնում էի, մի հատ էլ աղջիկ էր իջնում, ես իջա, ինքը սպասում էր մանրը վերցներ, ես սպասեցի, մինչև ինքն իջավ ու դուռը փակեցի: Ասեց մերսի, գնաց, ես էլ հետևից գնացի, նույն ճանապարհով էինք գնում, էլի, մեկ էլ տեսնեմ, էս աղջիկը հետ նայեց, քայլերը արագացրեց ու գնաց: Մտածեց, թե իր հետևից էի գնում:
Բայց չի նշանակում, որ ես հաջորդ անգամ նույն ձևի չվարվեցի, ու այդ աղջկան սկսեցի մեղադրել: Մի խոսքով, դու պիտի թելադրես սենց բաները, մի քանի անգամ տենց անես, որ ձևավորվի էդ էթիկան:
Ոչ թե որ ասես էդ աղջիկն արժանի չի, կամ չկա ուրեմն էդքան:

Ambrosine
31.08.2009, 21:13
Այս դեպքում կարծես նույնիսկ Astgh-ն է ինձ հետ համաձայն, դատելով նրա վերջին պոստից...
Ես ընդամենը էթիկայի կանոն մեջբերեցի, aerosmith-ի նկարագրած դեպքի համար: Դա տարրական նորմ է, ինչը ամեն տեղ էլ տարածված է, աղջկա պահվածքը ես չհասկացա... այսինքն՝ հասկացա, բայց ուրիշ առումով :D Բայց դա չի նշանակում, որ այդ աղջիկը արժանի չէր, որ ինչ-որ մեկը դուռը բացեր իր համար: Եթե ձեռք մեկնողները կարմիր գրքում չլինեին, այսպիսի միջադեպեր չէին գրանցվի:

Էնքան էլ վիճում եք, թե էս կամ էն աղջիկը արժանի չէ՝ իրեն ձեռք մեկնելու համար, կարծես ամբողջ օրը ձեռք մեկնելով եք զբաղված: Ոչ մի տղա էլ չի զիջում իր տեղը տրանսպորտում, աղջիկները ավելի պատրաստակամ են: Ու ոչ թե մտածում են՝ աղջիկը փնչացնելու է, այլ ուղղակի չեն ուզում տեղներից վեր կենալ, դուռ բացել, հարգալից լինել... աղջիկներն էլ սովոր են հայ տղաների բռի, կոպիտ վերաբերմունքին, ու շատ հաճախ տարօրինակ է թվում այս կամ այն քայլը: Հետո էլ շրջապատից է շատ բան կախված:

Lion
31.08.2009, 21:17
Astgh ջան - հիմի ոնց ասեմ?? - կանացի սկիզբ էլի, այն նկատելի, կիսանկատելի և աննկատ հատկանիշների ամբողջությունը, որը թույլ է տալիս ասել, կարծես վեցերորդ զգայարանով զգալ - դիմացինդ կին է, կին է - նախ և առաջ ոչ թե ֆիզիոլոգիական, այլ հոգեկան իմաստով




Ես էլ Աստղի հետ եմ համաձայն: Միաժամանակ նշում եմ, որ պակաս էթիկայի կանոնի խախտում չէ հետո «Հետևից խոսելը»:


Համաձայն չեմ, քանի որ ես չանձնավորեցի և որևէ կոնկրետ անուն չտվեցի: Մենք խոսում ենք երևույթի մասին և սրանով ոչ-ոքի արժանապատվությունը չտուժեց: Քո առաջարկած տարբերակի դեպքում ցանկացած քննարկում ուղղակի կլինի անհնար...


Հ.գ. եթե ես որևէ տեղ ինչ-որ մեկի առաջ դուռ եմ բացում, ապա դա չեմ անում շնորհակալություն լսելու, նրա երախտապարտության արժանանալու համար, այլ անում եմ, որովհետև այդպես ճիշտ եմ համարում: Եթե ես մերժվում եմ, ես մոռանում եմ «միջադեպի» մասին:

Պատլերացրու ես էլ չեմ նստում և օրերով այդ մասին հիշում; Ուղղակի մեջս որոշ ժամանակ տպվում է, որ կար նման մի անդաստիարակ աղջիկ:)

Մարկիզ ջան

Անձամբ ես ոչ թզբեհ եմ կրում, էլ չասեմ` օգտագործում, ոչ էլ չոլկես է երկար:) Այնպես որ համաձայնիր, որ բոլորին պետք չէ չափել մի արշինով: Ընդ որում, եթե տղան այնքան դաստիարակություն ունի, որ նման քայլ է անում - քիչ հավանական է, որ նա քո ասած թզբեհաչոլկավորներից լինի...

Ուրվական ջան, քո ասած ձևով ես էլ եմ շատ անգամ վարվել, հատկապես գազելների դռների դեպքում` սրանք անհամեմատ ծանր են ու դժվար են տեղաշարժվում: Բայց անձամբ ես մարդկության գեղեցիկ կեսին դաստիարակելու խնդիր չունեմ - թող մինչև ինձ հանդիպելը բարի լինեն, դաստիարակված լինեն;)

Աթեիստ
31.08.2009, 21:18
Մի երկու խոսք էլ իմ կողմից։
1. Այն որ հղիներին (մասնավորապես Վերային հղի ժամանակ) տեղ չզիջեցին ավտոբուսում, փաստ է։
2. Ասեմ, երբ ես սկզբունքորեն չեմ զիջում տատիկներին ու այլ "զիջելու թեկնածուներին"։
Արմավիր գնացող գազելները շարժվում են Կիլիկայի ավտոկայանից, լրիվ լցված։ Բայց հենց հասնում ենք Արգավանդի խաչմերուկ, այնտեղ հավաքվել են այն մարդիկ, որոնք ափսոսում են 100դ տան, հասնեն ավտոկայան, որովհետև "տարիքով մարդ եմ, մեկը տեղը կզիջի"։ Նման մարդկանց երբեք չեմ զիջել, չեմ էլ պարտաստվում։ Փաստարկը, թե 100դ չունեն, քանզի 1) այդ պահին ում էլ ասեն, 100դ պակասում է, կտա 2) Եթե գազելի վարորդին ասեն 100դր պակասում է, նա բան չի ասի (կամ էլ մեյը նրա փոխարեն կտա)։

Հ․Գ․
Վերջերս սկսել եմ վատ տրամադրվել նաև ստորգետնյա անցումի վրայով անցնողների նկատմամբ, ու եթե նա ինձ հետ նստի նույն մեքենան, նույնպես չեմ զիջի (անկախ տարիքից, սեռից ու ֆիզիլոգիական այլ վիճակներից)։ Ես հաստատ նրանից քիչ եմ մտածում իր առողջության մասին։

Ուրվական
31.08.2009, 21:19
Ուրվական ջան, քո ասած ձևով ես էլ եմ շատ անգամ վարվել, հատկապես գազելների դռների դեպքում` սրանք անհամեմատ ծանր են ու դժվար են տեղաշարժվում: Բայց անձամբ ես մարդկության գեղեցիկ կեսին դաստիարակելու խնդիր չունեմ - թող մինչև ինձ հանդիպելը բարի լինեն, դաստիարակված լինեն;)

Դաստիարակելու մասին ո՞վ բան ասեց: Ու ընդհանրապես, դու էդքան քո վրա վստա՞հ ես, որ կարաս գեղեցիկ սեռին դաստիարակես:

ministr
31.08.2009, 21:21
Երբ որ մեկը բանկոմատից փող է հանում, պետք չէ կանգնել էնքան մոտ, որ էդ մարդը ծոծրակին զգա շնչառությունը:

Lion
31.08.2009, 21:22
Ես ընդամենը էթիկայի կանոն մեջբերեցի, aerosmith-ի նկարագրած դեպքի համար: Դա տարրական նորմ է, ինչը ամեն տեղ էլ տարածված է, աղջկա պահվածքը ես չհասկացա... այսինքն՝ հասկացա, բայց ուրիշ առումով

Ես քեզ հասկացա:)


Բայց դա չի նշանակում, որ այդ աղջիկը արժանի չէր, որ ինչ-որ մեկը դուռը բացեր իր համար: Եթե ձեռք մեկնողները կարմիր գրքում չլինեին, այսպիսի միջադեպեր չէին գրանցվի:

Իսկ եթե աղջիկներն էլ չլոմկեին մարդուն, ոնց-որ լոմկել են aerosmith-ին - ձեռք մեկնողները ավելի կշատանային: Գիտես ես չեմ կարող նման օրինակներ բերել...?


Էնքան էլ վիճում եք, թե էս կամ էն աղջիկը արժանի չէ՝ իրեն ձեռք մեկնելու համար, կարծես ամբողջ օրը ձեռք մեկնելով եք զբաղված:

Ես ինձ համար եմ պատասխանատու - եթե առիթ է լինում` անպայման: Ուզում եք հավատացեք, ուզում եք` ոչ:


Ոչ մի տղա էլ չի զիջում իր տեղը տրանսպորտում, աղջիկները ավելի պատրաստակամ են:

Ես դեպքերի 98 տոկոսում զիջում եմ...


աղջիկներն էլ սովոր են հայ տղաների բռի, կոպիտ վերաբերմունքին,

Ավելի շուտ սովոր չեն, իրենց ոչ-ոք չի ասել, որ դա էթիկայի տարրական կանոն է:

Ուրվական
31.08.2009, 21:23
Մի երկու խոսք էլ իմ կողմից։
1. Այն որ հղիներին (մասնավորապես Վերային հղի ժամանակ) տեղ չզիջեցին ավտոբուսում, փաստ է։
2. Ասեմ, երբ ես սկզբունքորեն չեմ զիջում տատիկներին ու այլ "զիջելու թեկնածուներին"։
Արմավիր գնացող գազելները շարժվում են Կիլիկայի ավտոկայանից, լրիվ լցված։ Բայց հենց հասնում ենք Արգավանդի խաչմերուկ, այնտեղ հավաքվել են այն մարդիկ, որոնք ափսոսում են 100դ տան, հասնեն ավտոկայան, որովհետև "տարիքով մարդ եմ, մեկը տեղը կզիջի"։ Նման մարդկանց երբեք չեմ զիջել, չեմ էլ պարտաստվում։ Փաստարկը, թե 100դ չունեն, քանզի 1) այդ պահին ում էլ ասեն, 100դ պակասում է, կտա 2) Եթե գազելի վարորդին ասեն 100դր պակասում է, նա բան չի ասի (կամ էլ մեյը նրա փոխարեն կտա)։

Հ․Գ․
Վերջերս սկսել եմ վատ տրամադրվել նաև ստորգետնյա անցումի վրայով անցնողների նկատմամբ, ու եթե նա ինձ հետ նստի նույն մեքենան, նույնպես չեմ զիջի (անկախ տարիքից, սեռից ու ֆիզիլոգիական այլ վիճակներից)։ Ես հաստատ նրանից քիչ եմ մտածում իր առողջության մասին։

Ինչ ասեմ, դու տենց ես մտածում, ամեն դեպքում, հղի կին որ լինի, ինչ ուզում ա լինի, ես տեղ կտամ տրանսպորտում, դա ես իմ պարտքն եմ համարում, ոչ թե որ մեեեծ հաճույքով, երջանկացած տեղ կտամ, այլ ուղղակի դա էթիկայի տարրական կանոն է, շնորհք:

Lion
31.08.2009, 21:25
Ու ընդհանրապես, դու էդքան քո վրա վստա՞հ ես, որ կարաս գեղեցիկ սեռին դաստիարակես:

Մի խոսքով, դու պիտի թելադրես սենց բաները, մի քանի անգամ տենց անես, որ ձևավորվի էդ էթիկան:

Վստահ եմ, որ վերևոմ ասածդ խոսքերը կարող եմ կյանքի կոչել: Կդաստիարակվեն թե չէ, դա արդեն ուրիշ հարց է: Ողղակի ես խնդիր չեմ տեսնում այդ խոսքերումդ արտահայտված միտքը կյանքի կոչել... Ամեն մարդ ինքն է իր տերը:

Ուրվական
31.08.2009, 21:28
Մի խոսքով, դու պիտի թելադրես սենց բաները, մի քանի անգամ տենց անես, որ ձևավորվի էդ էթիկան:

Վստահ եմ, որ վերևոմ ասածդ խոսքերը կարող եմ կյանքի կոչել: Կդաստիարակվեն թե չէ, դա արդեն ուրիշ հարց է: Ողղակի ես խնդիր չեմ տեսնում այդ խոսքերումդ արտահայտված միտքը կյանքի կոչել... Ամեն մարդ ինքն է իր տերը:

Բան չհասկացա, մի քիչ ավելի պարզ ասա:

Լեո
31.08.2009, 21:29
Մի հանգամանք երթուղայինում տեղ զիջելու մասին: Ինչպես գիտենք, մեր երթուղային ՌԱՖ-ների սրահները շատ ցածր են ու նեղլիկ, ու ինձ նման (186 սմ հասակ) ուղևորի համար համարյա անհնար է ոտքի վրա երթևեկել, մանավանդ եթե ճանապարհը մի փոքր երկար է: Այս դեպքում զիջել նստարանը նշանակում է իջնել երթուղայինից (այլ տարբերակ չի մնում): Ուրե՞մն ինչ է մնում անել: Ամեն անգամ տուն հասնելու համար մի քանի անգամ ինջնե՞լ ու բարձրանա՞լ տրանսպորտ: Թե՞ չզիգել ու արժանանալ «հիմիկվա անշնորհք ջահելություն» պիտակին:

Հիմա կասեք ՌԱՖ-ներ քաղաքում քիչ են մնացել ու կարելի է ավտոբուսից օգտվել: Համաձայն եմ: Բայց ամեն դեպքում կան որոշակի երթուղիներ, որոնցից ես ռեգուլյար օգտվում եմ ու որոնք բաղկացած են միայն չարաբաստիկ ՌԱՖ-ներից:

Խնդրում եմ ասեք՝ ինչպե՞ս վարվել այս դեպքում:

Աթեիստ
31.08.2009, 21:31
Ինչ ասեմ, դու տենց ես մտածում, ամեն դեպքում, հղի կին որ լինի, ինչ ուզում ա լինի, ես տեղ կտամ տրանսպորտում, դա ես իմ պարտքն եմ համարում, ոչ թե որ մեեեծ հաճույքով, երջանկացած տեղ կտամ, այլ ուղղակի դա էթիկայի տարրական կանոն է, շնորհք:

Ես չեմ պատրաստվում հարգել այն մարդուն, որ ինքն իրեն չի հարգում (խնայում)։

Lion
31.08.2009, 21:32
Բան չհասկացա, մի քիչ ավելի պարզ ասա:

Տես, դու ասում ես, թե մարդ ինքը պիտի թելադրես սենց բաները, մի քանի անգամ տենց անես, որ ձևավորվի էդ էթիկան: Ճիշտ է? Ես էլ ասում եմ, թե որ ուզենամ, կարամ մի քանի անգամ տենց անեմ, նպաստեմ, որ ձևավորվի էդ էթիկան, թեև առանձնակի խնդիր երբեք էլ չեմ դրել այդ էթիկան ձևավորելու...

Ուրվական
31.08.2009, 21:34
Ես չեմ պատրաստվում հարգել այն մարդուն, որ ինքն իրեն չի հարգում (խնայում)։

Արտ ջան, ես ինքս ինձ եմ հարգում, որ տեղ եմ տալիս այդ մարդուն::)
Ու այդ մարդն ուզում ա մարմնավաճառուհի լինի, ուզում ա շատ լավ աղջիկ լինի, ուզում ա գետնանցումի վրայով անցած լինի, կապ չունի ինձ համար:):

Ambrosine
31.08.2009, 21:36
Ավելի շուտ սովոր չեն, իրենց ոչ-ոք չի ասել, որ դա էթիկայի տարրական կանոն է:

Ինքդ շատ ես խոսում դաստիարակությունից: Իսկ մտածե՞լ ես, որ ծնողները այս ժամանակներում քիչ դեր ունեն էդ հարցում: Երեխային դաստիարակում են ոչ թե ծնողները, այլ՝ ժամանակը: Իսկ մեզ մոտ այնպիսի ժամանակ է, որ տղաները չեն փայլում էթիկայի նորմերին հետևելով, ես կասեի՝ չեն էլ կարող ասել, թե դա ինչ է: Աղջիկները դարձան թեմա՞: Շատ տարածված մի կետ էլ ասեմ, որ կոպիտ խախտում է էթիկայի. փողոցում երբ տղաները հանդիպում են, ի՞նչ է տեղի ունենում... ջե~րմ գրկախառնություն, մահմեդականներից շատ ականջաաչքախառը համբույրներ: Կամ թեկուզ դու անվանում ես ինչ-որ մեկին անդաստիարակ, դա նույնպես խախտում է:

Հայերի կենցաղում գրեթե ամեն ինչ էլ էթիկայի խախտում է, ուղղակի չեմ կարծում, որ այսքան գյուղական կենցաղով ապրող մարդկանց կարող ես հասկացնել, որ, օրինակ, նախատոնական օրերին չի կարելի հյուր գնալ. <<Ո՞նց թե չգնամ:o բա մի հատ չգնա՞մ տեսնեմ Վարսիկը ինչե՞ր է պատրաստում տոնի առթիվ, մի քիչ էլ կզրուցեմ դեսից դենից, ժամանակս կանցնի...>>: Ինքն էլ հասկանում է, որ խանգարում է, տանտիկինը կաշկանդված է, լարված, բայց իր համար միևնույն է

Ուրվական
31.08.2009, 21:38
Տես, դու ասում ես, թե մարդ ինքը պիտի թելադրես սենց բաները, մի քանի անգամ տենց անես, որ ձևավորվի էդ էթիկան: Ճիշտ է? Ես էլ ասում եմ, թե որ ուզենամ, կարամ մի քանի անգամ տենց անեմ, նպաստեմ, որ ձևավորվի էդ էթիկան, թեև առանձնակի խնդիր երբեք էլ չեմ դրել այդ էթիկան ձևավորելու...

Հա, քո գործն ուղղակի հետո ասելն ա՝ էդ աղջիկը չկար էդքան, հա՞: Լավ, հասկացա:)
Բայց, կներես, իհարկե, եթե մի հատ անծանոթ տղա իմ քրոջը կամ ընկերուհուն օգնություն առաջարկի ու ինքը հարմար գտնի, որ իր օգնության կարիքը չունի, հետո էդ անծանոթ տղեն ասի, որ էդ աղջիկը էդքան չկար, իհարկե ես այդ տղայի հետ լուրջ պրոբլեմներ կունենամ:), ինքն էլ ինձ հետ:

Lion
31.08.2009, 21:38
Սկզբունքորեն համաձայն եմ ողջ պոստիդ հետ, բացի մի պահից. ինչպես արդեն ասացի, ես կոնկրետ անուններ չեմ տալիս և կոնկրետ մարդկանց մասին չեմ խոսում, այլ քննարկում եմ երևույթը:

Ի դեպ - համաձայնիր, որ եթե նույնիսկ "մեր թվին" տղամարդը այնքան դաստարակություն ունի, որ նման քայլի է դիմում, ուրեմն նա հաստատ արժե ավելի լավ վերաբերմունքի, քան տարրական անտեսումը: Ջհանդամ, գոնե մի կեսբերան ժպիտի հաստատ արժի:)

Կունենաս, հարգելի Ուրվական, կունենաս :) Բայց համաձայնիր, որ "պրոբլեմ ունենալով" դու չես ստիպի այդ տղային հարգել, կներես իհարկե, չանձնավորես, քո "քրոջը կամ ընկերուհուն": Հետո ասեմ - այդ դեպքում, երբ մի տղա անուններ տալով հասարակության մեջ վնաս հասցնի քո "քրոջը կամ ընկերուհու" հեղինակությանը, պրոբլեմ ունենալը ինչ-որ տեղ նույնիսկ ճիշտ կլինի... Բայց դա արդեն ուրիշ տեսանկյունից:

Աթեիստ
31.08.2009, 21:41
Արտ ջան, ես ինքս ինձ եմ հարգում, որ տեղ եմ տալիս այդ մարդուն:

Դու դրանով չի, որ պետք է քեզ հարգես, դա պարզապես էթիկա է, այսինքն հասարակության կողմից թելադրված, նորմա դարձած գործողություն։ Պարզապես եթե հասարակությունը բացի նման բանը պարտադրելուց, քննադատեր նաև վատը, ես կարիք չէի ունենա նման սկզբունքներ մշակել։
"Հիմիկվա անշնորհք ջահելության" մասին շատ եմ լսել, բայց անշնորք մայրիկների մասին, որ երեխաներին կարմիր լույսի տակ, մեքենաների անիվների արանքով են վազեցնում, կամ տատիկների մասին, որ առիթը բաց չեն թողնում երիտասարդներին նեղություն տալու (նույնիսկ եթե կարող էր չտալ) շատ քիչ են խոսում։ Այսինքն ես որ չխոսեմ, չեն էլ խոսում։

Լեո
31.08.2009, 21:42
ականջաաչքախառը համբույրներ
Իրոք սա ըստ իս տգեղ սովորություն է, որ արմատացել է հայ տղաների շրջանում: Ըստ որում տղաների այս «ամենօրյա համբույնները» տարածված են հիմնականում Երևանում, մարզերում նման երևույթ քիչ կա: Ինքս էլ եմ այդ սովորույթը կիրառում, բայց ոչ որովհետև ճիշտ եմ համարում, այլ որովհետև մի տեսակ «կախման» մեջ եմ գտնվում, «գերի» եմ դարձել: Գիտեմ, կարող եմ հրաժարվել այդ սովորությունից, ինձ բռնի ուժով ոչ ոք ոչինչ չի պարտադրում, բայց վախենում եմ, որ ընկերներիցս ոմանք կարող են ուրիշ բաներ մտածել (որ ես իրենց այլևս ինձ արժանի չեմ համարում, որ իրենց մասին սկսել եմ վատ մտածել և այլն):

Իսկապես կարելի է մտածել՝ ինչպես այս սովորույթը մեզնից դուրս վանենք:

Լեո
31.08.2009, 21:45
...ուղղակի չեմ կարծում, որ այսքան գյուղական կենցաղով ապրող մարդկանց կարող ես հասկացնել...

Աստղ, չհասկացա: Ուզու՞մ ես ասել գյուղական կենցաղը էթիկայից զուրկ է :think

Ուրվական
31.08.2009, 21:45
Կունենաս, հարգելի Ուրվական, կունենաս :) Բայց համաձայնիր, որ "պրոբլեմ ունենալով" դու չես ստիպի այդ տղային հարգել, կներես իհարկե, չանձնավորես, քո "քրոջը կամ ընկերուհուն": Հետո ասեմ - այդ դեպքում, երբ մի տղա անուններ տալով հասարակության մեջ վնաս հասցնի քո "քրոջը կամ ընկերուհու" հեղինակությանը, պրոբլեմ ունենալը ինչ-որ տեղ նույնիսկ ճիշտ կլինի... Բայց դա արդեն ուրիշ տեսանկյունից:

Չէ, չեմ անձնավորի: Բայց եթե այդ քայլից՝ առաջարկած շատ փոքր օգնությունից, հրաժարվելուց հետո տղան սկսում է աղջկան չհարգել, ես այդ տղայի հոգեկան հավասարակշռվածության ու մտավոր կարողությունների մասին որոշակի պատկերացումներ կկազմեմ:

Ուրվական
31.08.2009, 21:52
Դու դրանով չի, որ պետք է քեզ հարգես, դա պարզապես էթիկա է, այսինքն հասարակության կողմից թելադրված, նորմա դարձած գործողություն։ Պարզապես եթե հասարակությունը բացի նման բանը պարտադրելուց, քննադատեր նաև վատը, ես կարիք չէի ունենա նման սկզբունքներ մշակել։
"Հիմիկվա անշնորհք ջահելության" մասին շատ եմ լսել, բայց անշնորք մայրիկների մասին, որ երեխաներին կարմիր լույսի տակ, մեքենաների անիվների արանքով են վազեցնում, կամ տատիկների մասին, որ առիթը բաց չեն թողնում երիտասարդներին նեղություն տալու (նույնիսկ եթե կարող էր չտալ) շատ քիչ են խոսում։ Այսինքն ես որ չխոսեմ, չեն էլ խոսում։

Դրանով էլ է:
Էթիկան ինքն իրեն չի առաջացել, էթիկայի հիմքում ընկած են պարզագույն հարմարություններն ու հարգանքի տարրերը:
Ես, պահելով այդ տարրերը, հարգում եմ ինքս ինձ:
Նույն հղի կնոջը տեղ չտալը հո օդից չի, որ վերցրել, ասել են, լավ, եկեք սենց որոշենք, ուրեմն էսօրվանից հղի կնոջը սկսում ենք տեղ տալ: Ով չտվեց, հասարակությանը պետք չի: Չէ, դրա հիմքում ընկած է հնարավորինս կնոջ համար հարմարավետ պայմաններ ստեղծելը, դու ինձնից լավ գիտես:): Հիմա թե էդ ինչ կին ա, էդքան էական ա քեզ համա՞ր: Եթե էդ կինը ինչ-որ ցավեր ա զգում, ու չի կարողանում գետնանցումով անցնել, փողոցով ա անցնում, դա հի՞մք ա, որ իրան տեղ չտաս ու չհարգես իրան:

Աթեիստ
31.08.2009, 22:02
Եթե էդ կինը ինչ-որ ցավեր ա զգում, ու չի կարողանում գետնանցումով անցնել, փողոցով ա անցնում, դա հի՞մք ա, որ իրան տեղ չտաս ու չհարգես իրան:

Կարծում եմ, վրան նայելով կարելի է, որոշել, նա կարող էր անցումն անցնել թե ոչ (ես դեռ թարմ եմ, աչքաչափս տեղում է)։ Եթե զգամ, որ իր մասին մտածելով է շրջանցում գետնանցումը, իհարկե կզիջեմ։
Բայց 4 ամսվա հղիին, որ թռչկոտելով է փողոցն անցում, ես ինձ իրավունք եմ վերապահում եթե ոչ չհարգել, ապա գոնե արհամարել։

Lion
31.08.2009, 22:15
Չէ, չեմ անձնավորի: Բայց եթե այդ քայլից՝ առաջարկած շատ փոքր օգնությունից, հրաժարվելուց հետո տղան սկսում է աղջկան չհարգել, ես այդ տղայի հոգեկան հավասարակշռվածության ու մտավոր կարողությունների մասին որոշակի պատկերացումներ կկազմեմ:

Տեղ հարցը օգնությունը չի, առավել ևս՝ մեծ կամ փոքր… Դա յուրօրինակ մի տեստ է, փորձաքար, որ, համենայն դեպս իմ կարծիքով, ցույց է տալիս ով ով է: Ինչ-որ է - սա արդեն սուբյեկտիվ հարց է, ամեն մարդ թող ինքն իր համար որոշի...

Chuk
31.08.2009, 22:35
Մի հանգամանք երթուղայինում տեղ զիջելու մասին: Ինչպես գիտենք, մեր երթուղային ՌԱՖ-ների սրահները շատ ցածր են ու նեղլիկ, ու ինձ նման (186 սմ հասակ) ուղևորի համար համարյա անհնար է ոտքի վրա երթևեկել, մանավանդ եթե ճանապարհը մի փոքր երկար է: Այս դեպքում զիջել նստարանը նշանակում է իջնել երթուղայինից (այլ տարբերակ չի մնում): Ուրե՞մն ինչ է մնում անել: Ամեն անգամ տուն հասնելու համար մի քանի անգամ ինջնե՞լ ու բարձրանա՞լ տրանսպորտ: Թե՞ չզիգել ու արժանանալ «հիմիկվա անշնորհք ջահելություն» պիտակին:

Հիմա կասեք ՌԱՖ-ներ քաղաքում քիչ են մնացել ու կարելի է ավտոբուսից օգտվել: Համաձայն եմ: Բայց ամեն դեպքում կան որոշակի երթուղիներ, որոնցից ես ռեգուլյար օգտվում եմ ու որոնք բաղկացած են միայն չարաբաստիկ ՌԱՖ-ներից:

Խնդրում եմ ասեք՝ ինչպե՞ս վարվել այս դեպքում:

Երթուղային տաքսիներում աշխատում եմ տեղ չզիջել, բացատրեմ թե ինչու: Համարում եմ, որ դրանք, հատկապես ՌԱՖ-երը, նախատեսված են նստած երթևեկելու համար: Ինքս պատրաստ եմ կանգառում ժամերով սպասել, մինչև որ երթուղային գա՝ նստելու տեղով: Համարում եմ, որ այդ տրանսպորտի միջոցներն ավելորդ ուղևոր ընդհանրապես չպետք է վերցնեն, բայց եթե վերցնում են, այդ «ավելորդ» ուղևորն էլ ինքնակամ նստում է, ապա դա արդեն իր ու միայն իր խնդիրն է: Բայց իհարկե խիղճս չի տանում, երբ ինչ-որ պապիկ դողդողացող ոտքերով կանգնել է: Նման դեպքերում եղել է, որ վեր եմ կացել, տեղս զիջել, երթուղայինը կանգնեցրել ու իջել:

aerosmith
31.08.2009, 22:55
Ես էլ եմ եմ տենց, երբեք տեղս չեմ զիջում, կանգնած ուղևորին։ Չնայած վարորդի պատճառով տուժում ա ուղևորը, բայց այնուամենայնիվ փորձում եմ սիդելնիկը ամբողջությամբ չզբաղացնել, և անպայման ինչ-որ մի մաս տալ կանգնած ւղևորին։

One_Way_Ticket
31.08.2009, 23:03
Չուկն ըստ էության ասաց այն, ինչ ես էի ուզում ասել երթուղայինում զիջելու վերաբերյալ: Այդ մեքենաները նախատեսված չեն կանգնած երթևեկելու համար: Բայց ես Չուկի համեմատ ավելի անսիրտ եմ, չեմ զիջում ոչ մեկին:

Մետրոյի ու ավտոբուսի մեջ ծերերին զիջում եմ: Երիտասարդ աղջիկներին չեմ զիջում:

boooooooom
31.08.2009, 23:08
Վերջին ծուխը քաշում են ներս, սիգարետը գցում են, մտնում երթուղայինի մեջ, նոր ներսում դատարկում թոքերի պարունակությունը. Անգամ ծխողներին է տհաճ

One_Way_Ticket
31.08.2009, 23:09
Ինչ վերաբերվում է տղաների համբուրվելուն, ինքս ժամանակին որոշ ընկերներիս հետ այդպես բարևելու սովորություն եմ ձեռք բերել, հիմա չեմ հրաժարվում դրանից, մտածում եմ` կարող է վիրավորվեն: Նոր ծանոթներիցս ով ձեռքը տալիս է ու գլուխ մոտեցնում է համբուրելու, բռնած ձեռքով մի փոքր հետ եմ հրում, հասկանում է, որ չեմ ուզում:

Ambrosine
31.08.2009, 23:14
Իրոք սա ըստ իս տգեղ սովորություն է, որ արմատացել է հայ տղաների շրջանում: Ըստ որում տղաների այս «ամենօրյա համբույնները» տարածված են հիմնականում Երևանում, մարզերում նման երևույթ քիչ կա: Ինքս էլ եմ այդ սովորույթը կիրառում, բայց ոչ որովհետև ճիշտ եմ համարում, այլ որովհետև մի տեսակ «կախման» մեջ եմ գտնվում, «գերի» եմ դարձել: Գիտեմ, կարող եմ հրաժարվել այդ սովորությունից, ինձ բռնի ուժով ոչ ոք ոչինչ չի պարտադրում, բայց վախենում եմ, որ ընկերներիցս ոմանք կարող են ուրիշ բաներ մտածել (որ ես իրենց այլևս ինձ արժանի չեմ համարում, որ իրենց մասին սկսել եմ վատ մտածել և այլն):

Իսկապես կարելի է մտածել՝ ինչպես այս սովորույթը մեզնից դուրս վանենք:
Ես դպրոցում ասում էի, որ ինձ չհամբուրեք, ես չեմ սիրում նման ձևականություններ: Ու լավ էլ ստացվում էր: Ով էլ չգիտեր բնավորությունս, մինչ մեզ կծանոթացնեին, ընկերներիցս մեկը միանգամից ասում էր՝ Աստղին չպաչես, չի սիրում:D

Հետո մտա կուրս, տեսնեմ 150 հոգի:hands մտածեցի, որ եթե օրը մեկին բացատրեմ, որ էդ <<կարգը>> չեմ սիրում, կիսամյակը կավարտվի ու... ինչպես հասկանում եք:D


Աստղ, չհասկացա: Ուզու՞մ ես ասել գյուղական կենցաղը էթիկայից զուրկ է :think

Հիմնականում այո :)
Էթիկայի պարզագույն նորմերը, բնականաբար, կպահպանվեն, օրինակ, այսքան ծեծված կնոջը հարգելը, մեծին հարգելը... բայց արդյոք գյուղացին մտածում է՝ չգնա հարևանի տուն, որովհետև էդ մարդը պատրաստություն է տեսնում, գուցե խանգարի:

Չգիտեմ՝ ինչպես ասեմ, ես էթիկա սովորել եմ. կարող եմ ասել, որ այժմյան երևանցին կծուլանա, չի հետևի նման նորմերի, ինչ մնաց գյուղացին;) գյուղացու համար ավելի դժվար է ընդունել, որ չի կարելի տանը ժամ կախել, չի կարելի հյուր եղած ժամանակ անընդհատ ժամին նայել... շատ կետեր կան, չէ՞ որ գյուղում մեծ մասը հարազատներ են ու այլ հանգամանքներ, գյուղացին ավելի պարզ է, զուրկ որևէ ձևականությունից:

Elmo
31.08.2009, 23:14
Մետրոյի ու ավտոբուսի մեջ ծերերին զիջում եմ: Երիտասարդ աղջիկներին չեմ զիջում:

Ես էլ չեմ զիջում: Զիջում էի բացառապես հղի կանաց ու միայն հղի կանաց, մեկ էլ ծերերին ու հաշմանդամներին:

Մի անգամ կնոջս հետ ավտոբուս բարձրացանք, որը որպես կանոն միշտ մի 10 դատարկ նստելու տեղով ա գալիս էդ կանգառ: Թարսի պես էդ օրը բարձրացանք ու հայտնաբերեցինք, որ բոլոր նստատեղերը զբաղված են տարբեր տարիքի ու սեռի մարդկանով: Կինս 6 ամսեկան հղի, ոչ ոք տեղ չտվեց, որ նստի: Հետևը մի քանի երեխա կաին նստած, որոնք մեզ չէին տեսել, իրանց ասեցի իրար գիրկ նստեցին, որ կինս նստի:
Էդ օրվանից ոչ միայն երիտասարդ կանաց չեմ զիջում, այլ ծերերին, հաշմանդամներին, տո ուզում ա անձամբ անհայտ զինվորը նստի, չեմ զիջելու:
Միայն հղի կանաց:

Ungrateful
31.08.2009, 23:21
Պետք եղած ժամանակ` օգնությունս առաջարկում եմ, թե աղջիկներին, թե տարեցներին...
Երբեք ՄԵՐԺՈՒՄ չեմ ստացել, ավելին` միշտ "Մերսի" եմ լսել, աղջիկների դեպքում ել Մերսի + ժպիտ... Միշտ:
Սրանից ելնելով` եթե մերժում էս ստանում, մունաթ, կամ հեգնանք` ապա այդ փաստի պատասխանը քո մեջ փնտրի...

Հ.Գ. Ինքս, նման ձևով` օգնությանս պատասխան ստանալուց հաստատ մի ձև "կլոմկեմ"...
քանի որ ես էն տղերքից չեմ`ովքեր որ նման կերպով փորձում են աղջիկ կպցնեն... եթե կարիքը չկա`չեմ օգնում:

One_Way_Ticket
31.08.2009, 23:24
Պետք եղած ժամանակ` օգնությունս առաջարկում եմ, թե աղջիկներին, թե տարեցներին...
Երբեք ՄԵՐԺՈՒՄ չեմ ստացել, ավելին` միշտ "Մերսի" եմ լսել, աղջիկների դեպքում ել Մերսի + ժպիտ... Միշտ:
Սրանից ելնելով` եթե մերժում էս ստանում, մունաթ, կամ հեգնանք` ապա այդ փաստի պատասխանը քո մեջ փնտրի...

Հ.Գ. Ինքս, նման ձևով` օգնությանս պատասխան ստանալուց հաստատ մի ձև "կլոմկեմ"...
քանի որ ես էն տղերքից չեմ`ովքեր որ նման կերպով փորձում են աղջիկ կպցնեն... եթե կարիքը չկա`չեմ օգնում:
Դե մենք էլ քեզ նման Կազանովա չենք, ի՞նչ անենք, գնանք գցվե՞նք: Ի դեպ, դու որտե՞ղ ես ապրում:

Ungrateful
31.08.2009, 23:29
Դե մենք էլ քեզ նման Կազանովա չենք, ի՞նչ անենք, գնանք գցվե՞նք: Ի դեպ, դու որտե՞ղ ես ապրում:

"Կազանովա՞" Էտ ո՞րտեղ տեսար մնան բան: էտ արդեն օգնությանը դրական պատասխան ստանալը`համարվում ա տղայի գրավիչ լինելու /կամ նման բաների/ գնահատակա՞ն:
Չհասկացա իմ ապրելու վայրը իմանալը ստեղ ինչ կապ ուներ, բայց բնականաբար կպատասխանեմ: Աջափնյակում... Հայերեն - "ՉԵՐԵՄՈՒՇԿԱ" :)

Լեո
31.08.2009, 23:31
Ես դպրոցում ասում էի, որ ինձ չհամբուրեք, ես չեմ սիրում նման ձևականություններ: Ու լավ էլ ստացվում էր: Ով էլ չգիտեր բնավորությունս, մինչ մեզ կծանոթացնեին, ընկերներիցս մեկը միանգամից ասում էր՝ Աստղին չպաչես, չի սիրում:D

Հետո մտա կուրս, տեսնեմ 150 հոգի:hands մտածեցի, որ եթե օրը մեկին բացատրեմ, որ էդ <<կարգը>> չեմ սիրում, կիսամյակը կավարտվի ու... ինչպես հասկանում եք:D

Աղջիկների համբուրվելը էլի տանելի է. դե աղջիկներն են՝ մի քիչ թիթիզ, մի քիչ ձևական :) Բայց տղաներինը լրիվ անտանելի է:


Հիմնականում այո :)
Էթիկայի պարզագույն նորմերը, բնականաբար, կպահպանվեն, օրինակ, այսքան ծեծված կնոջը հարգելը, մեծին հարգելը... բայց արդյոք գյուղացին մտածում է՝ չգնա հարևանի տուն, որովհետև էդ մարդը պատրաստություն է տեսնում, գուցե խանգարի:

Չգիտեմ՝ ինչպես ասեմ, ես էթիկա սովորել եմ. կարող եմ ասել, որ այժմյան երևանցին կծուլանա, չի հետևի նման նորմերի, ինչ մնաց գյուղացին;) գյուղացու համար ավելի դժվար է ընդունել, որ չի կարելի տանը ժամ կախել, չի կարելի հյուր եղած ժամանակ անընդհատ ժամին նայել... շատ կետեր կան, չէ՞ որ գյուղում մեծ մասը հարազատներ են ու այլ հանգամանքներ, գյուղացին ավելի պարզ է, զուրկ որևէ ձևականությունից:
Աստղ ջան, կներես, բայց բաժանումը շատ սխալ ես անում :)

One_Way_Ticket
31.08.2009, 23:32
Ասածս այն էր, որ եթե օգնություն ես առաջարկում, մի հատ էլ պիտի մտածես, թե ոնց առաջարկես, որ համաձայնվի՞: Այդ էր պակաս: Չեն ուզում, պետք չի, կարող է՞ մի հատ էլ պիտի խնդրենք: Ու ինչպես տեսար, շատերն են պնդում, որ աղջիկները հաճախ նորմալ չեն ընդունում օգնության առաջարկը, դրա համար էլ մտածեցի, երևի աղջիկների դուրը գալիս ես, որ քեզ երբեք չեն մերժում: Իսկ ապրելու տեղը հարցրի, ուզում էի իմանալ ընդամենը Հայաստանում ես թե ոչ:

Հայկօ
31.08.2009, 23:33
Ես էլ չեմ զիջում: Զիջում էի բացառապես հղի կանաց ու միայն հղի կանաց, մեկ էլ ծերերին ու հաշմանդամներին:

Մի անգամ կնոջս հետ ավտոբուս բարձրացանք, որը որպես կանոն միշտ մի 10 դատարկ նստելու տեղով ա գալիս էդ կանգառ: Թարսի պես էդ օրը բարձրացանք ու հայտնաբերեցինք, որ բոլոր նստատեղերը զբաղված են տարբեր տարիքի ու սեռի մարդկանով: Կինս 6 ամսեկան հղի, ոչ ոք տեղ չտվեց, որ նստի: Հետևը մի քանի երեխա կաին նստած, որոնք մեզ չէին տեսել, իրանց ասեցի իրար գիրկ նստեցին, որ կինս նստի:
Էդ օրվանից ոչ միայն երիտասարդ կանաց չեմ զիջում, այլ ծերերին, հաշմանդամներին, տո ուզում ա անձամբ անհայտ զինվորը նստի, չեմ զիջելու:
Միայն հղի կանաց:

Հիմա պատկերացրու, որ Անուշին իրանց տեղը չզիջած մարդկանց էլ ինչ-որ մեկը իրա հերթին մի ժամանակ տեղ չի տվել, ու իրանք որոշել են էլ ոչ մեկին նստելու տեղ չտալ:

Տարիքով մարդկանց, հղի կանանց, հաշմանդամներին զիջել միշտ պետք ա, եթե, իհարկե, դրանից քո սեփական թանկագին առողջությունը անփոխարինելի կորուստներ չի կրի:

One_Way_Ticket
31.08.2009, 23:36
Էլմո, քեզ շատ եմ հարգում, բայց այս հարցում համաձայն եմ Հայկօյի հետ :)

Ambrosine
31.08.2009, 23:36
Աստղ ջան, կներես, բայց բաժանումը շատ սխալ ես անում :)
Լեո ջան, բայց շեշտել եմ՝ այժմյան երևանցին:) Դե իբր ամենացիվիլ մասն ա ՀՀ-ի;)


Ասածս այն էր, որ եթե օգնություն ես առաջարկում, մի հատ էլ պիտի մտածես, թե ոնց առաջարկես, որ համաձայնվի՞: Այդ էր պակաս: Չեն ուզում, պետք չի, կարող է՞ մի հատ էլ պիտի խնդրենք: Ու ինչպես տեսար, շատերն են պնդում, որ աղջիկները հաճախ նորմալ չեն ընդունում օգնության առաջարկը, դրա համար էլ մտածեցի, երևի աղջիկների դուրը գալիս ես, որ քեզ երբեք չեն մերժում: Իսկ ապրելու տեղը հարցրի, ուզում էի իմանալ ընդամենը Հայաստանում ես թե ոչ:
Տղայի արտաքինը կապ չունի:P
Սա ինձ համար ցավոտ թեմա է, որ ծավալվեմ, թեման կփակվի:D

Ungrateful
31.08.2009, 23:37
Ասածս այն էր, որ եթե օգնություն ես առաջարկում, մի հատ էլ պիտի մտածես, թե ոնց առաջարկես, որ համաձայնվի՞: Այդ էր պակաս: Չեն ուզում, պետք չի, կարող է՞ մի հատ էլ պիտի խնդրենք: Ու ինչպես տեսար, շատերն են պնդում, որ աղջիկները հաճախ նորմալ չեն ընդունում օգնության առաջարկը, դրա համար էլ մտածեցի, երևի աղջիկների դուրը գալիս ես, որ քեզ երբեք չեն մերժում: Իսկ ապրելու տեղը հարցրի, ուզում էի իմանալ ընդամենը Հայաստանում ես թե ոչ:

Եթե իմանայի դրական պատասխան ստանալու հիմնական պատճառը` ապա անպայման կներկայացնեի... Դուր եմ գալիս, դու չեմ գալիս` դա չգիտեմ, փաստը էն ա որ ես էլ չեմ դնում ու մտածում թե ոնց առաջարկեմ.. ուղղակի սովորական ձևով` ինչպես բոլորը, ու բարեբախտաբար դեռ նման վատ իրավիճակների մեջ չեմ ընկել....

Լեո
31.08.2009, 23:38
Երթուղային տաքսիներում աշխատում եմ տեղ չզիջել, բացատրեմ թե ինչու: Համարում եմ, որ դրանք, հատկապես ՌԱՖ-երը, նախատեսված են նստած երթևեկելու համար: Ինքս պատրաստ եմ կանգառում ժամերով սպասել, մինչև որ երթուղային գա՝ նստելու տեղով: Համարում եմ, որ այդ տրանսպորտի միջոցներն ավելորդ ուղևոր ընդհանրապես չպետք է վերցնեն, բայց եթե վերցնում են, այդ «ավելորդ» ուղևորն էլ ինքնակամ նստում է, ապա դա արդեն իր ու միայն իր խնդիրն է: Բայց իհարկե խիղճս չի տանում, երբ ինչ-որ պապիկ դողդողացող ոտքերով կանգնել է: Նման դեպքերում եղել է, որ վեր եմ կացել, տեղս զիջել, երթուղայինը կանգնեցրել ու իջել:

Իսկ եթե մոտդ վերջին 100 դրամն է, էդ դեպքում ո՞նց վարվել :8 Մի քիչ ծայրահեղացնում եմ, բայց ամեն դեպքում ռեալ իրավիճակ է, կարող է պատահել:

Ambrosine
31.08.2009, 23:40
Իսկ եթե մոտդ վերջին 100 դրամն է, էդ դեպքում ո՞նց վարվել :8 Մի քիչ ծայրահեղացնում եմ, բայց ամեն դեպքում ռեալ իրավիճակ է, կարող է պատահել:
Դրա համար, այ մարդ, գնում ու նստում եք ամենավերջում՝ պատուհանի մոտ, որ նույնիսկ զիջելը դժվար լինի :D

Chuk
31.08.2009, 23:40
Տարիքով մարդկանց, հղի կանանց, հաշմանդամներին զիջել միշտ պետք ա, եթե, իհարկե, դրանից քո սեփական թանկագին առողջությունը անփոխարինելի կորուստներ չի կրի:
Հա, մանավանդ հղի կանանց պետք է: Ու այդ առիթով մի իրական պատմություն հիշեցի մի էքսցենտրիկ կնոջ մասին, որ պատմության ժամանակ դեռ էքսցենտրիկ աղջիկ էր: 70-ական թվականներին է եղել, երիտասարդ էքսցենտրիկ ուսանողուհին տրամվայում (կարծեմ տրամվայ էր եղել, բայց գուցե ավտոբուս կամ տրոլեյբուս էր, մեր մեջ ասած էական չէ) զբաղեցրել է հաշմանդամների, ծերերի ու հղի կանանց համար նախատեսված նստատեղերից մեկը: Տրանսպորտում գրեթե մարդ չի եղել, այսինքն ըստ էության էական չէր, հանգիստ կարող էր այդտեղ նստել, բայց մի ծերունի որոշել է նախատել.
- Աղջիկ ջան, կարդալ չգիտե՞ս, չե՞ս տեսնում որ սա հաշմանդամների ու հղի կանանց համար է:
- Է ես էլ հղի եմ, - չի հապաղել պատասխանը:
- Ինչ-որ չի երևում:
- Ի՞նչ երևա, 2 ժամ առաջ ա եղել:

Լեո
31.08.2009, 23:41
Լեո ջան, բայց շեշտել եմ՝ այժմյան երևանցին:) Դե իբր ամենացիվիլ մասն ա ՀՀ-ի;)


Աստղ ջան, էս ինչե՞ր ես ասում :o Էդ ո՞վ ա ցիվիլության նման բաժանում կատարել: Անձամբ ես Երևանում շատ ավելի ոչ քաղաքակիրթ մարդկանց եմ հանդիպում, քան մարզերում (մասնավորապես մեր մարզը նկատի ունեմ):

Elmo
31.08.2009, 23:42
Տարիքով մարդկանց, հղի կանանց, հաշմանդամներին զիջել միշտ պետք ա, եթե, իհարկե, դրանից քո սեփական թանկագին առողջությունը անփոխարինելի կորուստներ չի կրի:

Հղի կանաց արդեն նշել եմ, որ էդ դեպքից հետո էլ եմ զիջում:

Մի հատ էլ հաշմանդամի դեպք պատմեմ: Մի օր մի հաշմանդամ ա բարձրացել ավտոբուս ու մի կնոջ տեղից հանում ա, ասում ա ուզում եմ ստեղ նստեմ: Ասում ա բոլոր տեղերը ազատ են(ու իրոք բոլոր տեղերը համարյա ազատ էին), սա էլ թե «ես ստեղ եմ ուզում նստեմ վեր կաց ստեղից շուտ արա»: Վերջը եդ կնոջը տեղից հանեց, սա էլ վեշերով բանով, մունաթ գալով կողքի նստարանին նստեց: Նման հաշմանդամին զիջել չէ, քացով խփել ավտոբուսից դուրս շպրտել ա պետք:
Ոչ մի մարդկություն չի մնացել: Սկի ոչ էլ հաշմանդամների վրա կարաս վստահ լինես:

Ambrosine
31.08.2009, 23:47
Աստղ ջան, էս ինչե՞ր ես ասում :o Էդ ո՞վ ա ցիվիլության նման բաժանում կատարել: Անձամբ ես Երևանում շատ ավելի ոչ քաղաքակիրթ մարդկանց եմ հանդիպում, քան մարզերում (մասնավորապես մեր մարզը նկատի ունեմ):
Լեո, լավ էլի, մենակ Երևանում չենք եղել;) Ուզում ես ասել, որ մայրաքաղաքում ավելի քիչ են քաղաքակիրթ մարդի՞կ: Ամեն դեպքում, համաձայն չեմ :nea

Լեո
31.08.2009, 23:49
Ուզում ես ասել, որ մայրաքաղաքում ավելի քիչ են քաղաքակիրթ մարդի՞կ: Ամեն դեպքում, համաձայն չեմ :nea

Չէ, նման բան ես չեմ ասում: Պարզապես ամեն տեղ էլ կան քաղաքակիրթ ու ոչ քաղաքակիրթ մարդիկ: Կոնկրետ բաժանում անելը ըստ իս սխալ է:

Ambrosine
31.08.2009, 23:53
Չէ, նման բան ես չեմ ասում: Պարզապես ամեն տեղ էլ կան քաղաքակիրթ ու ոչ քաղաքակիրթ մարդիկ: Կոնկրետ բաժանում անելը ըստ իս սխալ է:
Վլադ ջան, դե հիմա էդպես է: Ամեն վայր իրեն հատուկ բարքերը ունի: Ես տարբերություն չեմ դնում գյուղացի-քաղաքացի՝ որպես մարդ, բայց հաճախ է պատահում, որ գյուղի մարդը ինձ չի հասկանում, իմ տեսակետը իր համար խորթ է լինում:

Elmo
31.08.2009, 23:54
Լեո, լավ էլի, մենակ Երևանում չենք եղել;) Ուզում ես ասել, որ մայրաքաղաքում ավելի քիչ են քաղաքակիրթ մարդի՞կ: Ամեն դեպքում, համաձայն չեմ :nea

Դու 1 օր Ջերմուկ այցելի, կհամոզվես:
Ծնվել մեծացել եմ Ջերմուկում, մեզ որ ծանոթ/անծանոթ մեծ մարդը տեղ էր ուղարկում՝ ուրախանում էինք, մեզ օգտակար մարդ էինք զգում: Մեծին տեղ զիջելուց հպարտանում էինք, մեծի մոտ կանգնելուց ուրախանում էինք, կանաց վեշերը տանելու գործում օգնելուց մեզ տղամարդ էինք զգում:

Եկա ստեղ առաջին տպավորություններս բոլոր պատկերացումներս փոխեցի մարդկանց մասին: Ինչ-որ շուլլեր բիձեք, քֆտտող կանայք, լպիրշ լակոտներ, հաբրգած հաստավզեր, որ աջ ու ձախ ինչ ուզում, անում են...

Հիմա ես էլ ձուլվել դառել եմ էդ հասարակության մի մասը: մեկ-մեկ որ այցելում եմ ծննդավայրս մի տեսակ ափսոսում եմ ստեղ ապրածս տարիները: Ցանկացած անծանոթի կարելի ա մոտենալ ու ցանկացած պատշաճ հարցով դիմել, հաստատ կօգնի: Բայց գոնե լավ ա, որ էս միլիոնանոց քաղաքում բազմաթիվ լավ մարդիկ էլ կան, որոնց հետ ընկերություն եմ անում:

One_Way_Ticket
31.08.2009, 23:56
Հա, ծանոթներիցս մեկն էլ էր շատ լավ արտահայտվում ջերմուկցիների մասին:

Լեո
01.09.2009, 00:00
Տեսնում ես, Աստղ ջան, իհարկե բարքերի տարբերություն կա: Բայց մտածելակերպի, շնորհքի ու ընդհանրապես էթիկայի մակարդակների տարբերությունները խիստ հարաբերական են:

Մի քիչ դժվար է ասել ո՞րն է ավելի ոչ քաղաքակիթ՝ հյուրի ներկայությամբ անընդհատ ժամացույցին նայելը, թե՞ միայն «օյ, մենք միայն Տաշիրից ենք առևտուր անում» կարգի խոսակցություններով հյուրին «զբաղեցնելը»:

Ambrosine
01.09.2009, 00:00
Դու 1 օր Ջերմուկ այցելի, կհամոզվես:
Ծնվել մեծացել եմ Ջերմուկում, մեզ որ ծանոթ/անծանոթ մեծ մարդը տեղ էր ուղարկում՝ ուրախանում էինք, մեզ օգտակար մարդ էինք զգում: Մեծին տեղ զիջելուց հպարտանում էինք, մեծի մոտ կանգնելուց ուրախանում էինք, կանաց վեշերը տանելու գործում օգնելուց մեզ տղամարդ էինք զգում:

Եկա ստեղ առաջին տպավորություններս բոլոր պատկերացումներս փոխեցի մարդկանց մասին: Ինչ-որ շուլլեր բիձեք, քֆտտող կանայք, լպիրշ լակոտներ, հաբրգած հաստավզեր, որ աջ ու ձախ ինչ ուզում, անում են...

Հիմա ես էլ ձուլվել դառել եմ էդ հասարակության մի մասը: մեկ-մեկ որ այցելում եմ ծննդավայրս մի տեսակ ափսոսում եմ ստեղ ապրածս տարիները: Ցանկացած անծանոթի կարելի ա մոտենալ ու ցանկացած պատշաճ հարցով դիմել, հաստատ կօգնի: Բայց գոնե լավ ա, որ էս միլիոնանոց քաղաքում բազմաթիվ լավ մարդիկ էլ կան, որոնց հետ ընկերություն եմ անում:
Ջերմուկցիներ, Սևան... էնպիսի վայրերից եք խոսում, որտեղ հազար ու մի տուրիստ գնում է հանգստանալու, հազար ու մի մտավորական... էդ մակարդակի մարդկանց հետ շփվելուց հետո էշն էլ Նարեկացի կկարդար

Լեո
01.09.2009, 00:03
Ջերմուկցիներ, Սևան... էնպիսի վայրերից եք խոսում, որտեղ հազար ու մի տուրիստ գնում է հանգստանալու, հազար ու մի մտավորական... էդ մակարդակի մարդկանց հետ շփվելուց հետո էշն էլ Նարեկացի կկարդար

Աստղ ջան, մեզ մոտ տուրիստներ շատ քիչ են գալիս, բայց մենք էլ համարյա չենք տարբերվում Էլմոյի նկարագրած ջերմուկցիներից:

Elmo
01.09.2009, 00:04
Ջերմուկցիներ, Սևան... էնպիսի վայրերից եք խոսում, որտեղ հազար ու մի տուրիստ գնում է հանգստանալու, հազար ու մի մտավորական... էդ մակարդակի մարդկանց հետ շփվելուց հետո էշն էլ Նարեկացի կկարդար

Բա ինչու՞ ծովագյուղցիք, մեղմ ասած, հյուրընկալությամբ չեն փայլում:

Ambrosine
01.09.2009, 00:12
Աստղ ջան, մեզ մոտ տուրիստներ շատ քիչ են գալիս, բայց մենք էլ համարյա չենք տարբերվում Էլմոյի նկարագրած ջերմուկցիներից:
Վլադ ջան, երեկ եմ Սևանում եղել:P... վանքի մոտ երևի մենակ մենք էինք հայ, չնայած մեր հետ էլ ազգությամբ ռուս ամերիկացի /:))/ կար


Բա ինչու՞ ծովագյուղցիք, մեղմ ասած, հյուրընկալությամբ չեն փայլում:
Ես նման բան չեմ նկատել : Ծովագյուղից էլ ծանոթ ունեմ, բայց շատ սովորական մարդ ա:think

Լեո
01.09.2009, 00:13
Վլադ ջան, երեկ եմ Սևանում եղել:P... վանքի մոտ երևի մենակ մենք էինք հայ, չնայած մեր հետ էլ ազգությամբ ռուս ամերիկացի /:))/ կար

Աստղ ջան, Սևանն ու Մարտունին բավականին հեռու են իրարից :))

Chuk
01.09.2009, 00:15
Իսկ եթե մոտդ վերջին 100 դրամն է, էդ դեպքում ո՞նց վարվել :8 Մի քիչ ծայրահեղացնում եմ, բայց ամեն դեպքում ռեալ իրավիճակ է, կարող է պատահել:
Կամ տեղս չեմ զիջի, կամ էլ կերթևեկեմ կանգնած: Ես ասացի, որ աշխատում եմ այդպես անել, դա չի նշանակում, որ միշտ այդպես եմ անում: Պատահում է, որ շտապում եմ ու նստում (կանգնում) նստելու տեղ չունեցող երթուղային: Ու բնականաբար այդ դեպքում չեմ ակնկալում, որ որևէ մեկն ինձ պետք է զիջի, մի կողմ քաշվի որ նստեմ և այլն:

Apsara
01.09.2009, 08:42
Ես, իհարկե, գիտեմ, որ մենք շատ բաներ ծայրահեղացնում ենք, բայց եկեք ոչ այս աստիճանի, էլի:
99 տոկոսը մարդկանց հղի կնոջը տեղ կտա, իսկ այդպիսի տրանսպորտ չկա, որ բոլորը այն 1 տոկոսից լինեն: Նենց որ, քանի անգամ էլ նստես, եթե հղի լինես, հաստատ տեղ կտան:

Չնայած թեմայի ընթացքում պարզվեց, որ 2 հղի ակումբցուհիների էլ տրանսպորտում տեղ չեն տվել, բայց մի էլ առտառոց դեպք էլ ես նշեմ:

Բավական լիքը երթուղայինով երթևեկում էի, երբ մի հղի կին բարձրացավ, ոչ ոք նստած տղաներից տեղից չշարժվեց, ես տեղս զիճեցի, բայց չէր հասցրել դեռ հղին նստել երբ կանգնած աղջիկներից մեկը բառիս բուն իմաստով քցվեց ազատված տեղի վրա, նստեց, գլուխը շուռ տվեց մի կողմ, որ հայացքով ինձ ու հղիին չհանդիպի: Բնավորությանս համաձայն չզսպեցի ինձ, բայց նաև այդ նույն բնավորության պատճառով կոպիտ ու բարձր չկարողացա խոսել, մի քանի անգամ ասացի, որ դա իր համար չէր, բայց անօգուտ:

Իսկ էթիկայի կանոններին մի բան կցանկանայի ավելացնել: Երբ տրանսպորտը կանգնում է, ինչքան էլ շատ մարդ ցանկանա նստի նախ պետք է իջնողին ճանապարհ տալ: Սա քիչ թե շատ աշխատում է երթուղայինների ավտոբուսների դեպքում, բայց այ մետրոն կամ վերելակի դեպքում իսպառ բացակայում է:

Մետրոի կամ վերելակի դռների դիմաց քիփ կանգնելու փոխարեն կարելի է կողքով թեքութությամբ կանգնել՝ ճանապարհ տալով իջնողներին և պահպանելով առաջինը ներս քցվելու հնարավորությունն ու ցանկությունը:

Երեկ սրա պատճառով քիչ էր մնում վագոնի մեջ մնայի, ինչա 3 թափով տղաներ հենց դուռը բացվեց ներս քցվեցին եթե մի քիչ ցածրահասակ լինեի կտրորեին:angry

ministr
01.09.2009, 09:25
Մի հանգամանք երթուղայինում տեղ զիջելու մասին: Ինչպես գիտենք, մեր երթուղային ՌԱՖ-ների սրահները շատ ցածր են ու նեղլիկ, ու ինձ նման (186 սմ հասակ) ուղևորի համար համարյա անհնար է ոտքի վրա երթևեկել, մանավանդ եթե ճանապարհը մի փոքր երկար է: Այս դեպքում զիջել նստարանը նշանակում է իջնել երթուղայինից (այլ տարբերակ չի մնում): Ուրե՞մն ինչ է մնում անել: Ամեն անգամ տուն հասնելու համար մի քանի անգամ ինջնե՞լ ու բարձրանա՞լ տրանսպորտ: Թե՞ չզիգել ու արժանանալ «հիմիկվա անշնորհք ջահելություն» պիտակին:

Հիմա կասեք ՌԱՖ-ներ քաղաքում քիչ են մնացել ու կարելի է ավտոբուսից օգտվել: Համաձայն եմ: Բայց ամեն դեպքում կան որոշակի երթուղիներ, որոնցից ես ռեգուլյար օգտվում եմ ու որոնք բաղկացած են միայն չարաբաստիկ ՌԱՖ-ներից:

Խնդրում եմ ասեք՝ ինչպե՞ս վարվել այս դեպքում:

Ոոոոոնց եմ ես քեզ հասկանում :)
Վարվում ես սենց ` ավտո ես առնում :)

ministr
01.09.2009, 09:29
Բա ինչու՞ ծովագյուղցիք, մեղմ ասած, հյուրընկալությամբ չեն փայլում:

Սևանի կողմերի ժողովուրդը մի քիչ վայրենիա :) Էդքանի մեջից ամենանորմալը քյավառցիք են :)

Elmo
01.09.2009, 09:30
Ոոոոոնց եմ ես քեզ հասկանում :)
Վարվում ես սենց ` ավտո ես առնում :)

Հա, մնում ա գնա տուն, փողերը բարձի տակից հանի, արդուկի, հաշվի ու բերի ավտոն առնի :D

Amourchik
01.09.2009, 11:58
Ներեցեք իհարկե , որ ուշ եմ միանում քննարկմանը, բայց շարունակելով երթուղայինների թեման՝ ուզում եմ մի պատմություն էլ իմ կողմից պատմել:
Մի օր, երթուղայինի մեջ 2 տղա միմյանց հետ զրուցում են, մեկը մյուսին ասում էր՝«ախպեր էն օրը մի հատ աղջկա տեղ տվեցի ընգա կրակը, փռվել էր վրես փոխանակ մի քիչ զուսպ նստեր, դարդ էր արա»:
Կնրեք իհարկե շարադրման համար, բայց գրել եմ բառացի այն, ինչ լսել եմ:Խնդրում եմ ինձ այսքանից հետո մեղադրեք, որ շատ դեպքերում մերժում եմ այն տղաներին, ովքեր ձևի համար առաջարկում են իրենց օգնությունը, հետո էլ աջ ու ձախ խոսում իրենց
«սխրանքի» մասին ու վարկաբեկում աղջիկներին:Ճիշտ է ոչ բոլոր դեպքերում եմ մերժում, բայց հիմնականում նայելով մարդուն հասկանում ես մերժել, թե ոչ

Second Chance
01.09.2009, 12:17
Իսկ մեծահասակ կանայք որո՞նք են համարվում: Օրինակ եթե ես նստած եմ բարձրանում է 40-50 տարեկան կին, պետք է՞ տեղս զիջեմ :

Amourchik
01.09.2009, 12:22
Իսկ մեծահասակ կանայք որո՞նք են համարվում: Օրինակ եթե ես նստած եմ բարձրանում է 40-50 տարեկան կին, պետք է՞ տեղս զիջեմ :

Կարծում եմ պետք չէ զիջել,, բայց մեր մեջ արմատացած այն երևույթը, որ մի քիչ «կողք քաշվես», որ նստի կարելի է կիրառել;)

Second Chance
01.09.2009, 12:29
Կարծում եմ պետք չէ զիջել,, բայց մեր մեջ արմատացած այն երևույթը, որ մի քիչ «կողք քաշվես», որ նստի կարելի է կիրառել;)
Դե դա ես յուրաքանչյուր դեպքում եմ գրեթե կիրառում . բացառությամբ շատ գեր կանանց, որ շատ հոգնած եմ լինում գոնե պայուսակներն եմ բռնում: Ուղակի այդ տարիքի կանանց մոտ սովորաբար այնպիսի համոզմունք կա, որ իերնց պետք է տեղ տալ: Ու նենց մի թարս կարողա նայեն, որ քեզ թվա դու իրանց պարտք ես վերջը չդիմանաս տեղդ զիջես:

Amourchik
01.09.2009, 12:44
Դե դա ես յուրաքանչյուր դեպքում եմ գրեթե կիրառում . բացառությամբ շատ գեր կանանց, որ շատ հոգնած եմ լինում գոնե պայուսակներն եմ բռնում: Ուղակի այդ տարիքի կանանց մոտ սովորաբար այնպիսի համոզմունք կա, որ իրենց պետք է տեղ տալ: Ու նենց մի թարս կարողա նայեն, որ քեզ թվա դու իրանց պարտք ես վերջը չդիմանաս տեղդ զիջես:

դե իմ դեպքում միայն թարս նայելով չեն բավարարվում ու վիճում են հետս, ես էլ իհարկե ետ չեմ մնում, լրիվ համաձայն եմ ;)

Տատ
01.09.2009, 12:44
Իսկ մեծահասակ կանայք որո՞նք են համարվում: Օրինակ եթե ես նստած եմ բարձրանում է 40-50 տարեկան կին, պետք է՞ տեղս զիջեմ :

Ճիշտ ինձ նկարագրեցիր:): Չէ, Ամինա ջան, մնա տեղումդ, ես շուտով իջնելու եմ:

Դե, առաջարկել պետք է...

One_Way_Ticket
01.09.2009, 12:45
Երկու խորհուրդ մետրոյի հետ կապված:
1. Երբ գալիս է գնացքը, պետք է կանգնել դռների կողքերին` դիմացը ազատ պահելով դուրս եկողների համար:
2. Էսկալատորով իջնելիս պետք է կանգնել աջ կողմում, որ շտապողները կարողանան արագ իջնել ձախ կողմով: Եթե երկու հոգով եք, կարելի է դեմ դիմաց կանգնել, մեկը շարժման ուղղությանը հակառակ, ոչ թե կանգնել կողք-կողքի ու ճանապարհը փակել:

Surveyr
01.09.2009, 12:45
Ներեցեք իհարկե , որ ուշ եմ միանում քննարկմանը, բայց շարունակելով երթուղայինների թեման՝ ուզում եմ մի պատմություն էլ իմ կողմից պատմել:
Մի օր, երթուղայինի մեջ 2 տղա միմյանց հետ զրուցում են, մեկը մյուսին ասում էր՝«ախպեր էն օրը մի հատ աղջկա տեղ տվեցի ընգա կրակը, փռվել էր վրես փոխանակ մի քիչ զուսպ նստեր, դարդ էր արա»:
Կնրեք իհարկե շարադրման համար, բայց գրել եմ բառացի այն, ինչ լսել եմ:Խնդրում եմ ինձ այսքանից հետո մեղադրեք, որ շատ դեպքերում մերժում եմ այն տղաներին, ովքեր ձևի համար առաջարկում են իրենց օգնությունը, հետո էլ աջ ու ձախ խոսում իրենց
«սխրանքի» մասին ու վարկաբեկում աղջիկներին:Ճիշտ է ոչ բոլոր դեպքերում եմ մերժում, բայց հիմնականում նայելով մարդուն հասկանում ես մերժել, թե ոչ

Եթե ձևի համար են առաջարկում, ապա ոչ թե շատ դեպքերում, այլ ընդհանրապես չարժե ընդունել տեղավորվելու առաջարկը: Իսկ եթե էտ առաջարկը ձևի համար չի, այլ ընդհամենը անհարմար դիրքում կանգնելու տհաճությունից աղջկան ազատելու ազնիվ ցանկություն է, նույնիսկ սեփական անհարմարության հաշվին, ի՞նչու չնդունել ու հլա մի հատ էլ սրտանց շնորհակալություն չհայտնել:

Amourchik
01.09.2009, 12:49
Եթե ձևի համար են առաջարկում, ապա ոչ թե շատ դեպքերում, այլ ընդհանրապես չարժե ընդունել տեղավորվելու առաջարկը: Իսկ եթե էտ առաջարկը ձևի համար չի, այլ ընդհամենը անհարմար դիրքում կանգնելու տհաճությունից աղջկան ազատելու ազնիվ ցանկություն է, նույնիսկ սեփական անհարմարության հաշվին, ի՞նչու չնդունել ու հլա մի հատ էլ սրտանց շնորհակալություն չհայտնել:

Դրա համար էլ նշել եմ, որ ոչ բոլոր դեպքերում, բայց անձամբ ես համարյա միշտ շնորհակալություն ասելով մերժում եմ, նույնիսկ, եթե ազնիվ չի ասեվ:Pնորից եմ կրկնում, որ մարդուն նայեիս ՝պատկերացում ես կազմում ազնիվ ասեց, թե ոչ;)

Տատ
01.09.2009, 12:54
Մի այլ վայր՝ փող փոխելու պատուհանիկը:
Անտանելի անտակտություն է՝ տվյալ պահին փող փոխողի կողքը քիփ կանգնել ու սպասել ձեր հերթին, նայելով ուրիշի դրամ (դոլլար) հաշվող ձեռքերի ՄԵՋ:
Կանգնեք մի քիչ կողմ և նայեք ուրիշ տեղ, ասենք պատի նկարներին:)

Second Chance
01.09.2009, 12:56
Մի այլ վայր՝ փող փոխելու պատուհանիկը:
Անտանելի անտակտություն է՝ տվյալ պահին փող փոխողի կողքը քիփ կանգնել ու սպասել ձեր հերթին, նայելով ուրիշի դրամ (դոլլար) հաշվող ձեռքերի ՄԵՋ:
Կանգնեք մի քիչ կողմ և նայեք ուրիշ տեղ, ասենք պատի նկարներին:)
Նույնը կարելի է ասել բանկոմատների մասին:

Տատ
01.09.2009, 13:01
Նույնը կարելի է ասել բանկոմատների մասին:
Մանավանդ կոդը հավաքելիս:(

Այս հարցում եվրոպացիներն ամուր դաստիարակություն ունեն: Բանկերում մի գիծ է նկարված՝ 1 մետր պատուհանից հեռու, այդտեղ պիտի սպասես: Ու սովորությունն արդեն այնքան ուժեղ է, որ առանց նկարված գծի էլ դիստանցիան պահում են: Խանութում քարդով մուծելուց իհարկե մոտ է հետևինդ, բայց հենց կոդի պահին սկսում է ակտիվ:) նայել ուրիշ կողմ:

Cassiopeia
01.09.2009, 13:03
Մեկ այլ անքաղաքավարություն․
Չգիտես ինչի, հայ ժողովրդի մեջ տարածված է դռները ոտքով բացելը (իհարկե բացառությամբ իրենց տան դռների)։ Եթե մտնեք ցանկացած բուհ, սպիտակ դռների ներքին հատվածում տարբեր համարի կոշիկների հետքեր կնկատեք։ Միթե դուռ բացողի ձեռքը կկոտրվի այն չնչին ուժից, որն անհրաժեշտ է դուռ բացելու համար։ Ախր մեկ-երկու, ու այդ սպիտակ դռնից հետք չի մնա։

Տատ
01.09.2009, 13:05
Մեկ այլ անքաղաքավարություն․
Չգիտես ինչի, հայ ժողովրդի մեջ տարածված է դռները ոտքով բացելը (իհարկե բացառությամբ իրենց տան դռների)։ Եթե մտնեք ցանկացած բուհ, սպիտակ դռների ներքին հատվածում տարբեր համարի կոշիկների հետքեր կնկատեք։ Միթե դուռ բացողի ձեռքը կկոտրվի այն չնչին ուժից, որն անհրաժեշտ է դուռ բացելու համար։ Ախր մեկ-երկու, ու այդ սպիտակ դռնից հետք չի մնա։

Գրիպից են վախենում:P: Ոտքով ավելի անվտանգ է վիրուսից պրծնելը

Second Chance
01.09.2009, 13:07
Հա մեկել երբեք մունաթ մի եկեք մարդկանց դեմքին, երբ ձեզ տեղ չեն զիջում / խոսքը հղիների ու հաշմանդամների մասին չէ, չնայած այդ դեպքում էլ մունաթ գալ պետք չէ, կարելի է խնդրել/: Հիշեք որ տեղը որտեղ մարդը նստած է իր իրավունքն է ու եթե նա ձեզ զիջում է ձեզ լավություն է անում, բայց կարող է և չանել, որովհետև պարտավոր չէ: Ասածիս համար մի դեպք պատմեմ:
Երթուղայինի հետևի մասում մի կին էր նստած տղա թոռան հետ ,կինը կլիներ 55-60 թոռը 6-8 տարեկան: Կինը բավական նիհարիկ էր: Բարձրացան երկու երիտասարդ կին: Ու սկսեցին մունաթ գալ մեծ կնոջ վրա : Երեխուն դրեք ձեր գիրկը նստենք հա: Տենում էք կանգնած ենք դու քո համար հանգիստ երեխուն ես նստացրել: Կինը ՝- երեխան գրկի երեխա չէ: բայց որ «նապռաշիվայեշսյա» եկեք նստեք: Եկավ նստեց ու դեռ շարունակումա մունաթը: Էս կինը նորից ստիպված բացատրումա տիկին ես պարտավոր չեմ ձեզ տեղ զիջել.... մի խոսքով ահավոր տհաճ էր: Ընդհանրապես մարդկանց մի «ստիպեք» ձեզ լավություն անել դա նույնպես էթիկայի կանոնների մեջ չի մտնում:

Տատ
01.09.2009, 13:22
բայց որ «նապռաշիվայեշսյա» եկեք նստեք:
:hands, դա կարողէր մայրս լինել՝ ըստ ոճի:

Մի այլ խորհուրդ՝
Եթե ձեր սեղանին դեռ ուտող մարդիկ կան, համբերեք մի քիչ՝ սիգարետը կպցնելու: Իսկ եթե սավսեմ նեվտեռպյոժ, գոնե թույլատրություն կամ ներողություն խնդրեք:

իսկ սա հիշեցնել պետք չէ հայերին՝ երբ կինը հանում է ծխախոտը, շտապ նկատեք այդ պահը և կրակ առաջարկեք:ok

Ambrosine
01.09.2009, 13:25
իսկ սա հիշեցնել պետք չէ հայերին՝ երբ կինը հանում է ծխախոտը, շտապ նկատեք այդ պահը և կրակ առաջարկեք:ok
Այս կետը հայերի համար չէ. մի հատ էլ էնպես են թարս նայում ծխող կանանց...
Նույնիսկ մի դեպք գիտեմ, երբ մի տղա գարեջրի շշով հարվածել է ծխող աղջկա գլխին:pardon

Տատ
01.09.2009, 13:33
Այս կետը հայերի համար չէ. մի հատ էլ էնպես են թարս նայում ծխող կանանց...
Նույնիսկ մի դեպք գիտեմ, երբ մի տղա գարեջրի շշով հարվածել է ծխող աղջկա գլխին:pardon

:o Էդ երբվանի՞ց: Այդ պահով ջենտլմեն են հայերը և շատ ազատամիտ: Թարս նայելը դու այստեղ չես տեսել:(

Second Chance
01.09.2009, 13:35
Մի այլ խորհուրդ՝
Եթե ձեր սեղանին դեռ ուտող մարդիկ կան, համբերեք մի քիչ՝ սիգարետը կպցնելու: Իսկ եթե սավսեմ նեվտեռպյոժ, գոնե թույլատրություն կամ ներողություն խնդրեք:
Եթե նստած եք սեղանի շուրջ ու դա բաց սրճարան չէ, արժե հարցնել կարելի է ծխել մյուս սեղանակիցներից թե ոչ , որովհետև շատերին ընդ որում ինձ խիստ տհաճ է ծխախոտի հոտը, կարելի է դուրս գալ ծխելու: Եվ ընդհանրապես այս հարցը շատ թերի է, գնում են մարդկանց հյուր ու առանց հարցնելու սիգարետ են վառում:

Տատ
01.09.2009, 13:37
Եթե նստած եք սեղանի շուրջ ու դա բաց սրճարան չէ, արժե հարցնել կարելի է ծխել մյուս սեղանակիցներից թե ոչ , որովհետև շատերին ընդ որում ինձ խիստ տհաճ է ծխախոտի հոտը, կարելի է դուրս գալ ծխելու: Եվ ընդհանրապես այս հարցը շատ թերի է, գնում են մարդկանց հյուր ու առանց հարցնելու սիգարետ են վառում:

Դու պատրաստ ես եվրոպական կյանքին, քեզ դուր կգա:)

Ambrosine
01.09.2009, 13:49
:o Էդ երբվանի՞ց: Այդ պահով ջենտլմեն են հայերը և շատ ազատամիտ: Թարս նայելը դու այստեղ չես տեսել:(
:o
Տատ ջան, դու հայերին լավ չե՞ս ճանաչում, թե՞ քեզ էդպիսիք չեն հանդիպել: Ուղղակի դեպքը չեմ ուզում պատմել, կարող ա էդ տղան էլ ակումբից լինի:D անհարմար բան կստացվի

Իսկ 2 օր առաջ հարսանիքի էի, մեր սեղանին 5 կանայք էին նստած. 3-ը ծխում էին:)) Խնամիները Սևանից էին, դու տեսնեիր, թե ո~նց էին թարս նայում :D Ես ասում էի՝ հեսա մեր սեղանը շուռ ա գալու դրանց հայացքներից :D Էլ չասեմ, որ ես էլ նեղվում էի էդ ծուխից. աչքերս կարմրել էին, կարծես արտասված լինեի

Լեո
01.09.2009, 16:53
Սևանի կողմերի ժողովուրդը մի քիչ վայրենիա :) Էդքանի մեջից ամենանորմալը քյավառցիք են :)

Էս ի՞նչ ասիր :D

Տատ
01.09.2009, 16:56
Խնամիները Սևանից էին, դու տեսնեիր, թե ո~նց էին թարս նայում :D
Երևի դա է պատճառը՝

Սևանի կողմերի ժողովուրդը մի քիչ վայրենիա
:):P

Ambrosine
01.09.2009, 17:20
Երևի դա է պատճառը՝

:):P
Իսկ որ շիշը տվել է աղջկա գլխին, դրա մասի՞ն ինչ կասես :P :)

urartu
01.09.2009, 18:01
Գիտեք, որնա հետաքրքիր, մյուս բոլոր դեպքերում կանայք և աղջիկները, խոսում են հավասարության մասին, բողոքում են իրենց իրավունքները խախտելու համար, իսկ հենց գործը ստեղա հասնւմ բոլորը բողոքում են, բա աղջկան պտի զիջել. օրինակ արտասահմանում, բացի ծերերից և հղիներից, որ ոք, ոչ մեկի չի զիջում, ու երևի ճիշտ էլ անում են, ես օրինակ մի անգամ մի աղջկա տեղս զիջեցի, իսկ նա թարս թարս նաելով նստեց, ոնց որ ըտենց էլ պտի լիներ, ու էտ եղավ վերջի դեպքը

Հայկօ
01.09.2009, 18:44
Աշխատեք մատուցողին շնորհակալություն ասել :):

Լեո
01.09.2009, 18:51
Աշխատեք երթուղային տաքսու (նաև սովորական տաքսու) վարորդին «դուք»-ով դիմել, մանավանդ եթե նա տարքիով է:

Հայկօ
01.09.2009, 18:53
Աշխատեք երթուղային տաքսու (նաև սովորական տաքսու) վարորդին «դուք»-ով դիմել, մանավանդ եթե նա տարքիով է:

Չէ, մեկը ես՝ շատ դժվարությամբ եմ դուքով խոսում տաքսու և, մանավանդ, երթուղայինի վարորդի հետ: Տաքսուն՝ «մեռսի, ձյաձ», երթուղայինին՝ ոշշիբան՝ ստե պայի իշնեմ :D:

Լեո
01.09.2009, 18:56
Չէ, կողքից շատ տհաճ ա լսվում, երբ մի 20 տարեկան երիտասարդ 50 տարեկան վարորդին ասում ա. «Կանգառը կպահես»:

Yevuk
01.09.2009, 19:01
Աշխատեք երթուղային տաքսու (նաև սովորական տաքսու) վարորդին «դուք»-ով դիմել, մանավանդ եթե նա տարքիով է:

Ես գտնում եմ, որ «դուք»-ով պետկ է դիմել ոչ միայն տաքսու կամ երթյուղայինի վարորդին, այլև բոլոր անծանոթ մարդկանց՝ անկախ տարիքից ու սեռից…

urartu
01.09.2009, 19:17
Չէ, մեկը ես՝ շատ դժվարությամբ եմ դուքով խոսում տաքսու և, մանավանդ, երթուղայինի վարորդի հետ: Տաքսուն՝ «մեռսի, ձյաձ», երթուղայինին՝ ոշշիբան՝ ստե պայի իշնեմ :D:

ճիշտն էլ դու ես անում

Տատ
01.09.2009, 20:27
Աշխատեք երթուղային տաքսու (նաև սովորական տաքսու) վարորդին «դուք»-ով դիմել, մանավանդ եթե նա տարքիով է:

:oy
Ոչ միայն դուք և ոչ միայն տարեցին, այլ նաև՝ այստեղ կկանգնե՞ք, եթե կարելի է, շնորհակալություն, հաջողություն: Միանգամից բացահայտվում է իմ տուրիստ իրավիճակը, գուցե և հաճելի է վարորդին, բայց ՝տարօրինակ
:oy

Տատ
01.09.2009, 20:30
Իսկ որ շիշը տվել է աղջկա գլխին, դրա մասի՞ն ինչ կասես :P :)

Կամ չեմ հավատա, կամ կասեմ՝ աննասուն (այն մեկին մասին իհարկե)

Տատ
01.09.2009, 20:34
Խանութում՝ « մի հատ հաց»- ի փոխարեն կարելի է ասել՝ « բարև (բարև ձեզ, դա արդեն նայած)մի հատ հաց կտա՞ք»

Սրճարանում նույպես՝ «սուրճ» -ոչ
«սուրճ, խնդրեմ» - այո

Yevuk
01.09.2009, 20:40
Խանութում՝ « մի հատ հաց»- ի փոխարեն կարելի է ասել՝ « բարև (բարև ձեզ, դա արդեն նայած)մի հատ հաց կտա՞ք»

Սրճարանում նույպես՝ «սուրճ» -ոչ
«սուրճ, խնդրեմ» - այո

ու այդ ամենը ցանկալի է, որ ուղեկցվի ժպիտով, չէ որ ժպտալն այնքան հեշտ է :)

aerosmith
01.09.2009, 22:36
որ սոտվի հեռախոսը զանգում է, պետք է հնարավորինս շուտ վերցնել, այլ ոչ թե դիդմամբ մի 10 վայրկյան սպասել,որ բոլորը լսեն ճաշակդ, մի 5 վայրկյան էլ դիսփլեյին նայելուց հետո նոր վերցնել։

Ֆոտոն
01.09.2009, 23:58
Ես գտնում եմ, որ «դուք»-ով պետկ է դիմել ոչ միայն տաքսու կամ երթյուղայինի վարորդին, այլև բոլոր անծանոթ մարդկանց՝ անկախ տարիքից ու սեռից…

Օրինակ, թեկուզ ինձնից մի տարի մեծ երիտասարդ դասախոսին երբեք «դու»-ով չեմ դիմում, նույնիսկ, երբ իրեն անունով ենք դիմում::)

Իմ տարիքի, կամ էլ ինձնից փոքր անծանոթ աղջկանից ժամ հարցնելիս կասեմ.
-Ներողություն, չեք ասի՞ ժամը: :)

Ընդհանրապես ցանկացած մարդու, որ ընկեր-մոտիկ չի, պետք է «դուք»-ով դիմել:

Դիմելաձևերին ավելացնեմ «պարոն ...» և «տիկին ...» ը: Գեղեցիկ, մանավանդ հայերեն չեն «տյոտյա» կամ «ձյաձյա» ձևերը::[

Yevuk
02.09.2009, 18:03
Օրինակ, թեկուզ ինձնից մի տարի մեծ երիտասարդ դասախոսին երբեք «դու»-ով չեմ դիմում, նույնիսկ, երբ իրեն անունով ենք դիմում::)

Իմ տարիքի, կամ էլ ինձնից փոքր անծանոթ աղջկանից ժամ հարցնելիս կասեմ.
-Ներողություն, չեք ասի՞ ժամը: :)

Ընդհանրապես ցանկացած մարդու, որ ընկեր-մոտիկ չի, պետք է «դուք»-ով դիմել:

Դիմելաձևերին ավելացնեմ «պարոն ...» և «տիկին ...» ը: Գեղեցիկ, մանավանդ հայերեն չեն «տյոտյա» կամ «ձյաձյա» ձևերը::[

Միգուցե համարեք մի քիչ չափազանցրած, բայց ես անծանոթ երեխաներին էլ եմ դիմում «դուք»-ով:

Լեո
02.09.2009, 18:37
Միգուցե համարեք մի քիչ չափազանցրած, բայց ես անծանոթ երեխաներին էլ եմ դիմում «դուք»-ով:

Եվա ջան, էդ արդեն ծայրահեղություն ա: 10 տարեկան երեխային «դուք»-ով դիմես, խեղճ երեխան կշփոթվի:

One_Way_Ticket
02.09.2009, 19:38
Հայաստանում ամեն մարդու հետ չէ, որ կարելի է սիրալիր խոսել: Ասենք, մի ռաբիզի փողոցում մոտեցի, ասա "Կներեք, պարոն, ժամը չէի՞ք ասի", կարող է պատասխանի "ազիզ, թռի մի պաչկա սիգառետ բեր, կասեմ":

Amourchik
02.09.2009, 19:46
Հայաստանում ամեն մարդու հետ չէ, որ կարելի է սիրալիր խոսել: Ասենք, մի ռաբիզի փողոցում մոտեցի, ասա "Կներեք, պարոն, ժամը չէի՞ք ասի", կարող է պատասխանի "ազիզ, թռի մի պաչկա սիգառետ բեր, կասեմ":

հա բայց դու էլ ռաբիզից ժամ մի հարցրում, որ նման պատասխանի չարժանանաս:think

One_Way_Ticket
02.09.2009, 19:56
Դե հիմա համարյա բոլորն էլ բջջային ունեն ու ժամ հարցնելու գեղեցիկ սովորությունը գրեթե վերացել է :) Դա պարզապես օրինակ էր: Կարող է խանութ ես մտել, վաճառողը ռաբիզ է, հո ուրիշ խանութ չե՞ս գնալու դրա համար :)

Ընդհանրապես, ես մինչև մոտ 18 տարեկանը տեղովս սիրալիրություն էի :) Կյանքն ինձ փոխեց :diablo
Բայց դե նորմալ մարդկանց հետ իհարկե սիրալիր եմ:

Ուլուանա
02.09.2009, 22:14
Միգուցե համարեք մի քիչ չափազանցրած, բայց ես անծանոթ երեխաներին էլ եմ դիմում «դուք»-ով:
Ես էլ։ :oy Մեջս կարծես ներքին մեխանիզմ լինի դրված, որը ստիպում է ցանկացած անծանոթ մարդու ընկալել որպես «Դուք»՝ անկախ տարիքից։ :)) Լրիվ ինքնաբերաբար է ստացվում, այլ կերպ ուղղակի չեմ կարողանում։

Հայաստանում ամեն մարդու հետ չէ, որ կարելի է սիրալիր խոսել: Ասենք, մի ռաբիզի փողոցում մոտեցի, ասա "Կներեք, պարոն, ժամը չէի՞ք ասի", կարող է պատասխանի "ազիզ, թռի մի պաչկա սիգառետ բեր, կասեմ":
Դե, սիրալիրը ո՞րն է։ Տվյալ դեպքում խոսքն ավելի շուտ քաղաքավարության մասին է, քան սիրալիրության։ Եթե ստիպված լինեմ ռաբիսին որևէ բան հարցնել, ճիշտ է, «պարոն»–ով չեմ դիմի հաստատ :)), բայց էլի «Դուք» կասեմ։ Թե ինքն ինչպես կընկալի դա՝ արդեն իր խնդիրն է։ Բա հո չե՞մ ասի՝ «ախպերս, մի հատ ժամը կասե՞ս»։ Էդ ինքն է ռաբիս, ես էլ հո ռաբիս չեմ։

Ֆոտոն
02.09.2009, 22:19
Միգուցե համարեք մի քիչ չափազանցրած, բայց ես անծանոթ երեխաներին էլ եմ դիմում «դուք»-ով:
Տեսականորեն ճիշտ եմ համարում::)

Բայց երբ դպրոցում, տասներորդ դասարանում էի, նոր ուսուցչուհի մտավ դասարան, նոր էր ավարտած, մեզ դաս պատմելու կանչելիս ասում էր.
-Դուք եկեք պատասխանելու:
Էնքան անսովոր էր: Ինչքան էլ կիրթ է դիմելաձևը, բայց ինձ լավ չէի զգում:

Մանուլ
02.09.2009, 22:24
Բայց երբ դպրոցում, տասներորդ դասարանում էի, նոր ուսուցչուհի մտավ դասարան, նոր էր ավարտած, մեզ դաս պատմելու կանչելիս ասում էր.
-Դուք եկեք պատասխանելու:
Էնքան անսովոր էր: Ինչքան էլ կիրթ է դիմելաձևը, բայց ինձ լավ չէի զգում:

Դե հիմա դասախոսներից շատերն էլ են Դուք-ով դիմում ուսանողներին, չնայած նրանցից 2 անգամ, նունիսկ ավելի, մեծ են: Բայց հաճելի ա :D Իսկ ես ինձնից փոքրերին չեմ կարող Դուք-ով դիմել... :oy Ասենք որ 1 տարի փոքր լինի, հնարավոր է, բայց 13-14 տարեկաններին... շատ անհարմար ա :oy

Jarre
02.09.2009, 22:48
Թե ինքն ինչպես կընկալի դա՝ արդեն իր խնդիրն է։
Շատ մարդիկ շփոթում, սխալ են ներկայացնու ու սխալ են հասկանում Հարգանքն ու հիմարությունը։

Ոմանց կարծիքով, եթե դու իրենց նկատմամբ հարգանք ես տածում, ուրեմն դու հիմար ես, քանի որ նրանց համար խորթ է մարդկային այս արժեքը։ Օրինակ ես երբեմն նկատում եմ, որ երբ մարդ քաղաքավրաի է խոսում, տեղ է զիջում ուրիշին.... կողքինները, կամ որ ավելի ցավալի է՝ հենց էն մարդը ում հանդեպ դրսևորվում է այդ լավ ժեստը, այնպես են նայում նրան, ոնց որ հիմար լինի։

Բայց Ուլուանան շատ լավ է գրել (թեև իր գրառումը ուրիշ բանի է վերաբերվում, բայց սկզբունքորեն նույնն է)

Թե ինքն ինչպես կընկալի դա՝ արդեն իր խնդիրն է։ Բա հո չե՞մ ասի՝ «ախպերս, մի հատ ժամը կասե՞ս»։ Էդ ինքն է ռաբիս, ես էլ հո ռաբիս չեմ։

Եվ վերջում մի բան էլ. Հարգանքը նշանակում է, որ դու պետք է ընդունես այն ամեն կանոնները, որ կյանքը առաջարկում է քեզ, և երբեք թույլ չտաս, որ ուրիշի կարծիքի պատճառով մեջիցդ վերանան դրական հատկությունները, լոկ այն պատճառով, որ դրանք չեն գնահատվում։

One_Way_Ticket
02.09.2009, 22:48
Դե, սիրալիրը ո՞րն է։ Տվյալ դեպքում խոսքն ավելի շուտ քաղաքավարության մասին է, քան սիրալիրության։ Եթե ստիպված լինեմ ռաբիսին որևէ բան հարցնել, ճիշտ է, «պարոն»–ով չեմ դիմի հաստատ :)), բայց էլի «Դուք» կասեմ։ Թե ինքն ինչպես կընկալի դա՝ արդեն իր խնդիրն է։ Բա հո չե՞մ ասի՝ «ախպերս, մի հատ ժամը կասե՞ս»։ Էդ ինքն է ռաբիս, ես էլ հո ռաբիս չեմ։
Ես էլ եմ դուք-ով դիմում: Սակայն չոր տոնով, առանց ժպտալու:

Ֆոտոն
02.09.2009, 22:49
Դե հիմա դասախոսներից շատերն էլ են Դուք-ով դիմում ուսանողներին, չնայած նրանցից 2 անգամ, նունիսկ ավելի, մեծ են: Բայց հաճելի ա :D Իսկ ես ինձնից փոքրերին չեմ կարող Դուք-ով դիմել... :oy Ասենք որ 1 տարի փոքր լինի, հնարավոր է, բայց 13-14 տարեկաններին... շատ անհարմար ա :oy

Հարցը երևի ո՛չ թե տարիքի, այլ երեխա ու հասուն տարբերության մեջ է: Ում համար որ երեխա եմ, ասենք հարևան տատիկի, իրենից բարևիս պատասխան «բարև ձեզ»-ը ինձ դուր չի գալիս: Դասախոս-ուսանող երկկողմանի դիմելաձևն իսկապես «դուք»-ով եմ ճիշտ համարում, եթե միմյանց «դու»- ին անցնելու միտում չի երևում:

Ինձ թվում է, երեխան էլ կնեղանա, որ իրեն «դուք»-ով դիմեմ: Տարիքի տարբերության հարցը չի:

Ֆոտոն
02.09.2009, 22:52
Եվ վերջում մի բան էլ. Հարգանքը նշանակում է, որ դու պետք է ընդունես այն ամեն կանոնները, որ կյանքը առաջարկում է քեզ, և երբեք թույլ չտաս, որ ուրիշի կարծիքի պատճառով մեջիցդ վերանան դրական հատկությունները, լոկ այն պատճառով, որ դրանք չեն գնահատվում։
Միայն կավելացնեմ՝ «ու՜խխ, ինչ լավ է ասված»::)

Yevuk
02.09.2009, 22:57
Հարցը երևի ո՛չ թե տարիքի, այլ երեխա ու հասուն տարբերության մեջ է: Ում համար որ երեխա եմ, ասենք հարևան տատիկի, իրենից բարևիս պատասխան «բարև ձեզ»-ը ինձ դուր չի գալիս: Դասախոս-ուսանող երկկողմանի դիմելաձևն իսկապես «դուք»-ով եմ ճիշտ համարում, եթե միմյանց «դու»- ին անցնելու միտում չի երևում:

Ինձ թվում է, երեխան էլ կնեղանա, որ իրեն «դուք»-ով դիմեմ: Տարիքի տարբերության հարցը չի:

Չեմ կարծում նեղանան: Երբ որ երեխային «դուք»-ով ես դիմում, ինքը դրանից ավելի մեծա իրան զգում ու ինքնավստահ::)

Jarre
02.09.2009, 23:03
Ինձ թվում է, երեխան էլ կնեղանա, որ իրեն «դուք»-ով դիմեմ: Տարիքի տարբերության հարցը չի:


Չեմ կարծում նեղանան: Երբ որ երեխային «դուք»-ով ես դիմում, ինքը դրանից ավելի մեծա իրան զգում ու ինքնավստահ:

Ժողովուրդ չեմ կարող չպատասխանել։ Ուրեմն երկուսդ էլ շատ ճիշտ եք։ Ասեք ինչո՞ւ։ Ուրեմն քույրս ունի երկու երեխա։ Իրենց տարբերությունը մեկ տարի է։ Փոքրը ուրախությունից գժվումա, երբ ինչ որ մեկը իրեն «դուք»-ով է դիմում, ու ինքն էլ է շատ սիրում այդ բառը օգտագործել։ Ոնց որ Ֆոտոնն էր, նշել ուրախանում է, որ իր հետ խոսում են այնպես, ինչպես մեծ, հասուն մարդկանց հետ։

Բայց մյուս տղան էլ, տանել չի կարողանում, երբ իրեն այդպես են դիմում։ Ու եթե ինքը ինձ ջղայնացնում է, ու ես ոչ մի ձևով չեմ կարողանում իր վրա ազդել, ապա դիմում եմ ամենափորձված ձևին՝ իրեն դիմում եմ «դուք»-ով, ու լացը պատրաստ է։

Ասածս ինչա, որ սա այն հարցը չէ, որի համար մեկ ընդհանուր ճշմարտություն պիտի լինի։

aerosmith
03.09.2009, 00:16
լավ, "դուք"-ի թեմայից մի քիչ շեղվենք…
ուրմն խոսքս ուղղում եմ, էն տղերքին ովքեր շատ են սիրում մտրոյում չռված նստել:
տղերք ջան տենց մի նստեք, կողքից շատ տգեղա նայվում, երբ տեսնում են ասեն նստած ա մի տղա , որի ոտքերի բացվածությունը>=90 աստիճանից:
ես էլ էի առաջ համարյա տենց նստում, բայց մեծացա ու զգացի որ շատ գեշա կողքից, նամանավանդ եթե դիմացը ախջիկա նստած:

Ուղղակի էսօր դասից տուն էի գալի, տենց մեկին տեսա նստած էր, ասի անպայման ստեղ գրեմ…;)

Lionne_en_Chasse
04.09.2009, 22:24
Էս թեման ամբողջովին չեմ կարդացել, բայց առաջին ու վերջին էջերն արդեն բավական են տրամադրություն գցելու համար: Լավ,,, անցնենք բուն թեմային
Տեսնես երբևիցէ կգա էնպիսի օր, որ հայկական հավաքույթների ժամանակ, մեր հայ տղամարդիկ սեղանի շուրջ չծխեն: Հատկապես, երբ հավաքույթը բացօթյան չէ: Քիչ է մնում իրեն հանգցնես էդ մոխրամանի մեջ, որն ի դեպ, շատ հաճախակի, "ախչի, մի հատ մոխրաման բեր"-ով է հայտնվել սեղանին: Դա էն " ախչի, մի հատ էդ էրեխուն տիրություն արա " շարքից է: Բավական է մի հատ հայկական քեֆ լինի, որ մարդ հասկանա, թե մենք ինչքան անքաղաքավարի ազգ ենք: Մոռացա,,, կամ էլ երբ մի հատ յուղոտ մռութ,( քեզ լրիվ անծանոթ) " Քուրո ջան, էդ խորովածը ձեռով կեր թող գնա, քեզ մի կոտորի": :o Տո այ,,, մի խոսքով:
Կարևորը որ մենք հին, պատմական, քաղաքակիրթ ազգ ենք, մնացածը հեչ :)

Լեո
04.09.2009, 22:31
Կարևորը որ մենք հին, պատմական, քաղաքակիրթ ազգ ենք, մնացածը հեչ :)

Աշխարհին խաղաղություն լինի, «ջհանդամը» թե պատերազմ չի լինի :)

Հայկօ
05.09.2009, 00:03
Անձամբ ես ինձ հարազատ միջավայրում գերադասում եմ խորովածը ձեռով-ոտով ուտել ու ընդհանրապես՝ զոհ չգնալ էթիկայի բոլոր գրված ու չգրված յանիմ թե օրենքներին: «Հայրիկ, խնդրում եմ փոխանցե՜ք աղը»... Չէ մի չէ: Լիքը ախմախ բաներ կան, որոնց կարելի ա չհետևել:

Chuk
05.09.2009, 00:07
Անձամբ ես ինձ հարազատ միջավայրում գերադասում եմ խորովածը ձեռով-ոտով ուտել ու ընդհանրապես՝ զոհ չգնալ էթիկայի բոլոր գրված ու չգրված յանիմ թե օրենքներին: «Հայրիկ, խնդրում եմ փոխանցե՜ք աղը»... Չէ մի չէ: Լիքը ախմախ բաներ կան, որոնց կարելի ա չհետևել:

Ես անծանոթ միջավայրում էլ եմ ձեռով ուտում :)
Ու դրանից ինձ բոլորովին վատ չեմ զգում:
Ես կարող եմ ձեռքերով ավելի գեղեցիկ ու դիմացինի համար հաճելի ուտել, քան քաղաքակիրթ Եվրոպացին՝ դանակ-պատառաքաղով: Նույն կերպ տապակած հավը: Չէ, դանակով ընկնեմ միս փռթելու ազգակործան գործին, ու էդպես էլ ամենահամով պատառները թողնեմ ոսկորի վրա :)

Իսկ այդ աստիճանի գնալու դեպքում կարելի է մոռանալ ասենք միրգը ձեռքով ուտելու պրակտիկան :)

Ambrosine
05.09.2009, 00:10
Էթիկան <<թույլ է տալիս>> միսը /խորովածը/ ձեռքով ուտել:

Մարկիզ
05.09.2009, 00:10
Անձամբ ես ինձ հարազատ միջավայրում գերադասում եմ խորովածը ձեռով-ոտով ուտել ու ընդհանրապես՝ զոհ չգնալ էթիկայի բոլոր գրված ու չգրված յանիմ թե օրենքներին: «Հայրիկ, խնդրում եմ փոխանցե՜ք աղը»... Չէ մի չէ: Լիքը ախմախ բաներ կան, որոնց կարելի ա չհետևել:
:hands Չէ մի՜՜՜, պետք է ասեմ՝ խնդրում և պաղատում եմ ձեզ փոխանցեք անձեռոցիկը զգուշությամբ(դե մենք բռի ենք, սալֆետկան մեզնից մի երեք մետր հեռու կույտով դրած ա)... շնորհակալություն…
Դզում ա հատկապես քեզնից մի հիսուն տարով մեծ բիձեքի հետ հարբելը: Էն որ ասում ես. «Ապո, բեր… բեր՝ բաժակդ լցեմ…»: Կամ քեզնից մի հիսուն տարի մեծ կնգան ասում ես, «քիրա մի էդ պանիրը նեղություն քաշի, կտրտի»…:D:D

One_Way_Ticket
05.09.2009, 00:42
Դզում ա հատկապես քեզնից մի հիսուն տարով մեծ բիձեքի հետ հարբելը
Ինձ հեչ չի դզում ;)

Լեո
05.09.2009, 00:45
Անձամբ ես ինձ հարազատ միջավայրում գերադասում եմ խորովածը ձեռով-ոտով ուտել ու ընդհանրապես՝ զոհ չգնալ էթիկայի բոլոր գրված ու չգրված յանիմ թե օրենքներին: «Հայրիկ, խնդրում եմ փոխանցե՜ք աղը»... Չէ մի չէ: Լիքը ախմախ բաներ կան, որոնց կարելի ա չհետևել:

Թխի գա :apeape

Jarre
05.09.2009, 10:09
Անձամբ ես ինձ հարազատ միջավայրում գերադասում եմ խորովածը ձեռով-ոտով ուտել ու ընդհանրապես՝ զոհ չգնալ էթիկայի բոլոր գրված ու չգրված յանիմ թե օրենքներին: «Հայրիկ, խնդրում եմ փոխանցե՜ք աղը»... Չէ մի չէ: Լիքը ախմախ բաներ կան, որոնց կարելի ա չհետևել:
Ես էլ եմ հաճույք ստանում ձեռքով ուտելուց :), բայց....

Ես կարող եմ ձեռքերով ավելի գեղեցիկ ու դիմացինի համար հաճելի ուտել, քան քաղաքակիրթ Եվրոպացին՝ դանակ-պատառաքաղով:
այս ասվածը ավելի շատ վերաբերում է այն մարդկանց ովքեր ամբողջ կյանքները ձեռքով են կերել ու հիմա փորձում են կուլտորային զոհ գնալ, ու ուտելով դանակ պատառաքաղով ոչ միայն իրենք են զոհ գնում, բայց նաև զոհեր են տալիս, որովհետև ես մի օր տենց ընկերներիցս մեկին տեսա ու էնքան ծիծաղեցի որ կերածս շնչափողս գնաց ու լավ էր որ փրկեցին....

Բայց Եվրոպացները շատ էլ հաճելի ու գեղեցիկ են ուտում դանակ պատառաքաղով։ Ինձ թվում է, որ մենք էլ պետք է սովորենք այդպես ուտել (գոնե այն ժամանակ, երբ այնպիսի մարդկանց հետ ենք, ում խորթ են մեր՝ հայերիս դարերով եկած ուտելու սովորությունները), որովհետև ճաշկերույթների ժամանակ հարկավոր է ոչ միայն մտածել սեփական հարմարավետության մասին, բայց նաև հաշվի առնել ներկաների զգացմունքները և չտհաճեցնենք նրանց։

Enipra
05.09.2009, 12:28
Ես գուցե շատ լավատես եմ, բայց մոտս էնպիսի տպավորություն է, որ վերջին 1 տարվա մեջ էս ուղղությամբ դրական տեղաշարժ կա մեր հասարակությունում:

Էսօր ինձ համար կարծես էս թեմայի ստուգման օր լիներ: :))

Նախ հղի կին բարձրացավ երթուղային, ու դռանը քիչ թե շատ մոտ նստած մի աղջիկ անմիջապես տեղը զիջեց: Հետո մի 13-14 տարեկան տղա իջավ, սպասեց, որ մի տարեց կին բարձրանա, դուռը փակեց: Ավելի ուշ էլ իրար անծանոթ աղջիկ ու տղա իջան, տղան երկար սպասեց մինչև աղջիկը իջնի, իր մանրը ստանա, դուռը փակեց, շնորհակալություն, իրար ժպտացին ու շարժվեցին հակառակ ուղղություններով:

Հետո ուրախացրեց էն փաստը, որ բանջարեղեն վաճառող մոտ իմ տարիքի մի տղայից բան հարցրեցի ու «Քուր ջան, ընդեղ հարցրա»-ի փոխարեն լսեցի «Սուպերմարկետի դիմաց հարցրեք»:
Ամենավերջում էլ, երբ բարաաակ, թրթռան տոպրակը չդիմացավ առածս 2 կգ կարտոֆիլի ծանրությանը ու պատռվեց հենց մեր շենքի դիմացի հսկա աստիճաններին: Մինչ ես հացը հանեցի տոպրակից, որ փրկված կարտոֆիլները լցնեմ էդ տոպրակի մեջ, մի անծանոթ տղա տեսանելի դաշտում երևացող բոլոր կարտոֆիլները հավաքեց, բերեց ու ժպտաց. «Առածի կեսը կորավ երևի»: Շնորհակալություն հայտնեցի ու ասացի թե ոչինչ, կարևորը` էսօրվան կհերիքի:

Հաճելի էր: :)

Enipra
05.09.2009, 12:46
ամենաանթույլատրելի գործողություններից են - թքելը, խնչելը, բխկալը, զկռտալը. տռելը, թսելը հասարակական վայրերում:

Իմ դիտարկումներով ֆրանսիացիներն, օրինակ, հեչ չեն ամաչում բոլորի ներկայությամբ, ասենք, դասախոսության ժամանակ կամ աշխատանքի վայրում մի լաաավ, տեղը տեղին խնչացնել կամ զկրտալ: Մի անգամ մեր դասին մի ֆրանսիացի աղջիկ սկսեց զկրտալ: Սկզբում ոչ մեկի կողմից ռեակցիա չկար: Հետո երբ մի 20-30 անգամ զկրտաց, ինքն էլ, ուսանողներն էլ, դասախոսն էլ սկսեցին խնդմնդալ, բայց նույնիսկ էդքանից հետո դուրս չեկավ ջուր կամ չգիտեմինչ խմելու, հանգիստ նստեց, մինչև անցավ: :)
Մեկ էլ մի տարօրինակ բան եմ նկատել իրենց մոտ: Շատ բարձր ձայնով քիթը մաքրելուց հետո գրեթե երբեք չեմ լսել, որ ներողություն խնդրեն: Իսկ նույնիսկ շատ ցածրաձայն փռշտալուց հետո համարյա երբեք չեն մոռանում ասել: :think


Բայց Եվրոպացները շատ էլ հաճելի ու գեղեցիկ են ուտում դանակ պատառաքաղով։
Համաձայն եմ, տեղն եկած ժամանակ շատ սիրուն են ուտում, բայց «հայավարի» բաներ էլ ունեն մեկ-մեկ: Մի անգամ մի ֆրանսիական ընտանիքում ճաշի էի, էնքան հանգիստ ինչն ուզում, ձեռքով վերցնում, ուտում էին, ավելին` վերջում էլ մի քանիսը շատ խնամքով ափսեն սրբեցին հացով ու ի տարբերություն մեզ` ոչ մեկի մտքով էլ չէր անցնում, թե վաաայ, ոնց կարելի է հյուրերի ներկայությամբ էսպես ուտել, ինչ կմտածեն մեր մասին: :)

Իսկ խորովածը ես էլ եմ ձեռքով ուտում: :)

Ուլուանա
05.09.2009, 21:09
Ձեռքով ուտելու հետ կապված մի բան էլ ես հիշեցի... Ուրեմն որ նոր էի եկել ԱՄՆ, պիցցան պատառաքաղով ու դանակով էի ուտում, ամուսինս էլ ասեց, որ էստեղ ոչ ոք պիցցան էդպես չի ուտում. բոլորը ձեռքով են ուտում։ :o Էնքան էի զարմացել, ասում եմ՝ մենք էլ կասենք՝ հետամնաց երկրից եկել ենք քաղաքակիրթ երկիր, հա՞։ :)) Գուցե պատճառն այն է, որ Հայաստանում պիցցա ուտում են հիմնականում բարերում ու ռեստորաններում, իսկ ԱՄՆ–ում այն ֆասթ ֆուդի տակ է անցնում ու վաճառվում է համարյա ցանկացած ֆասթ ֆուդի կետում։ Իհարկե, հիմա ես էլ եմ ձեռքով ուտում (եթե ռեստորանում չեմ), բայց դե սկզբում ահագին անսովոր էր. ինձ մի քիչ վայրենի էի զգում։ :oy

Ուլուանա
05.09.2009, 21:15
Սեղանից օգտվելու կանոններից մի օրինակ բերեմ, որը, ինչքան նկատել եմ, քչերը գիտեն. որևէ խոշոր կտորով ուտելիք ուտելու դեպքում, որն ուտելիս պետք է կտրտեք ու մանր կտորներով ուտեք, անքաղաքավարություն է համարվում ամբողջը միանգամից մանր կտորների բաժանելը, պետք է մի փոքր կտոր կտրել, ուտել, այնուհետև նոր կտոր կտրել, ուտել և այդպես շարունակ։ Թեև ինքս ուրիշների ներկայությամբ հետևում եմ այս կանոնին, բայց պետք է խոստովանեմ, որ բավական անհարմար ու անիմաստ կանոն եմ համարում։ Կարծում եմ՝ ոչ մեկին գեղագիտական տհաճություն չենք պատճառի, եթե ամբողջը միանգամից կտրատենք, որից հետո հանգիստ վայելենք ուտեստը։

Ուրվական
05.09.2009, 22:24
Սեղանից օգտվելու կանոններից մի օրինակ բերեմ, որը, ինչքան նկատել եմ, քչերը գիտեն. որևէ խոշոր կտորով ուտելիք ուտելու դեպքում, որն ուտելիս պետք է կտրտեք ու մանր կտորներով ուտեք, անքաղաքավարություն է համարվում ամբողջը միանգամից մանր կտորների բաժանելը, պետք է մի փոքր կտոր կտրել, ուտել, այնուհետև նոր կտոր կտրել, ուտել և այդպես շարունակ։ Թեև ինքս ուրիշների ներկայությամբ հետևում եմ այս կանոնին, բայց պետք է խոստովանեմ, որ բավական անհարմար ու անիմաստ կանոն եմ համարում։ Կարծում եմ՝ ոչ մեկին գեղագիտական տհաճություն չենք պատճառի, եթե ամբողջը միանգամից կտրատենք, որից հետո հանգիստ վայելենք ուտեստը։
:thinkԲայց սրա իմաստը ո՞րն ա:think: Ես, օրինակ, գյուղացի տղա եմ, սրա մասին երբեք չէի լսել, ու չեմ կիրառել, ոչ էլ ուրիշներին եմ ուշադիր եղել:

Մանուլ
05.09.2009, 22:32
:thinkԲայց սրա իմաստը ո՞րն ա:think: Ես, օրինակ, գյուղացի տղա եմ, սրա մասին երբեք չէի լսել, ու չեմ կիրառել, ոչ էլ ուրիշներին եմ ուշադիր եղել:
Ես էլ իմաստը չեմ հասկանում: Բայց միշտ տենց եմ արել :oy Երևի չեմ համբերել, որ ամբողջը կտրեմ, հետո ուտեմ :D

Իսկ պիցցան ձեռքով էի ուտում մինչև "Տաշիր պիցցայի"`քաղաք մուտք գործելը: Իրանց պիցցաները շատ փափուկ են, ձեռքով բռնել չի լինւոմ: Դրանից հետո էլ սովորություն ա դարձել, ցանկացած պիցցա դանակ-պատառաքաղով եմ ուտում :oy

Ուրվական
05.09.2009, 22:47
Ես էլ իմաստը չեմ հասկանում: Բայց միշտ տենց եմ արել :oy Երևի չեմ համբերել, որ ամբողջը կտրեմ, հետո ուտեմ :D

Հաաա, տենց, հա ուրեմն ես լիքը տենց եմ արել, կարելի ա ասել, որ միշտ տենց եմ արել, ուղղակի չեմ զգացել:
Դե վսյո, Մանուլ ջան, պարզեցինք՝ իմաստը որն ա:D

Լեո
05.09.2009, 22:50
:thinkԲայց սրա իմաստը ո՞րն ա:think:

Դե երևի որ եթե ամբողջը չուտես, իզուր ուտելիքը չփչանա, մատուցողը վերջում կարողանա հետը տանել տուն :)

Մանուլ
05.09.2009, 22:50
Հաաա, տենց, հա ուրեմն ես լիքը տենց եմ արել, կարելի ա ասել, որ միշտ տենց եմ արել, ուղղակի չեմ զգացել:
Դե վսյո, Մանուլ ջան, պարզեցինք՝ իմաստը որն ա:D
:)) Փաստորեն, սեղանից օգտվելու կանոնների մի մասը բկլիկությունից ա առաջացել :)

Ուլուանա
05.09.2009, 22:51
Դե երևի որ եթե ամբողջը չուտես, իզուր ուտելիքը չփչանա, մատուցողը վերջում կարողանա հետը տանել տուն :)
Բանից պարզվում է՝ քաղաքավարության «անմեղ» կանոնի տակ կարգին շահադիտական նպատակներ են թաքնված։ :D Է, թող կտրտած տանի, ի՞նչ տարբերություն։ :D

Ռուֆուս
05.09.2009, 22:54
Էսօր երկու հատ տհաճ դեպք պատահեց HSBC բանկում: Ընդհանուր առմամբ HSBC-ի սպասարկումից գոհ եմ, բայց էս վերջերս իրենք էլ են սկսել համը հանել :[

Բանկում մի քանի հոգով հերթ էինք կանգնել, մեկ էլ մի հատ տղա ներս մտավ, փոթորիկի պես անցավ մեր կողքով ու հայտնվեց վայրկյան առաջ ազատված սպասարկման պատուհանի մոտ: Հետևից ասեցինք, որ հերթ կանգնի, սպասի որ իր հերթը գա, մեզ շան տեղ չդրեց... Բանկի աշխատողն էլ դրան հանգիստ սպասարկեց, իբր թե բան չէր եղել: Երբ իմ հերթը հասավ, մոտեցա էդ նույն աշխատողին ու հարցրեցի, թե հերթի մեջ չկանգնողներին ինչու՞ է սպասարկում, սկսեց ներողություն խնդրել, որ ինքը "չգիտեր", որ էդ տղեն հերթ չէր կանգնել...

Մի խոսքով էդ աղջիկը սկսեց ինձ սպասարկել (իսկ ես դեռ ահագին կատաղած էի) ու էդ պահին երկու կին մտան բանկ, հերթը անտեսեցին ու եկան հենց կողքս կանգնեցին: Մի հատ կատաղած հայացք գցեցի վրեքները ու ասեցի, որ ինձանից հեռու կանգնեն, սրանք վախեցած թողեցին բանկից հեռացան: Երևի մտածեցին մանյակ եմ :D

Մի խոսքով հայերին քիչ քիչ քաղաքավարություն եմ սովորեցնում :D

Մի դեպք էլ հիշեցի, մի քանի շաբաթ առաջ Ստարում բանկոմատից փող էի ուզում հանել, բանկոմատի կողքը մի հատ մարդ էր կանգնած հինգ տարեկան երեխու ձեռքը բռնած: Մոտեցա բանկոմատին, մի քիչ սպասեցի, որ հեռու կանգնեն, չհեռացան:

Քարտը դրամապանակիցս հանեցի, մեկ էլ հերը տղուն ասում ա, տես հեսա քարտը կմտցնի բանկոմատի մեջ: Քարտը մտցրեցի բանկոմատի մեջ, հերը տղուն ասում ա, տես հեսա կոդը կհավաքի ու հեր ու տղա աչքերը չռած նայում են բանկոմատի վրա: :angry
Արդեն չդիմացա, մեջքովս ծածկեցի բանկոմատը, նոր փողը հանեցի :angry

Լեո
05.09.2009, 22:54
Է, թող կտրտած տանի, ի՞նչ տարբերություն։ :D

Ինչպե՞ս ես պատկերացնում մանր-մանր կտրատած լոլիկը տուն տանելը :think :D

Ուլուանա
05.09.2009, 23:06
Քարտը դրամապանակիցս հանեցի, մեկ էլ հերը տղուն ասում ա, տես հեսա քարտը կմտցնի բանկոմատի մեջ: Քարտը մտցրեցի բանկոմատի մեջ, հերը տղուն ասում ա, տես հեսա կոդը կհավաքի ու հեր ու տղա աչքերը չռած նայում են բանկոմատի վրա: :angry
Արդեն չդիմացա, մեջքովս ծածկեցի բանկոմատը, նոր փողը հանեցի :angry
Պատկերացնում եմ կատաղությանդ աստիճանը։ Լավ ա՝ չի ասել՝ իսկ հիմա ուշադիր նայի, թե ինչ թվեր ա հավաքում ու աշխատի մտապահել։ :D

Ինչպե՞ս ես պատկերացնում մանր-մանր կտրատած լոլիկը տուն տանելը :think :D
Դե, էդ արդեն իրա պրոբլեմն ա։ :D

Ռուֆուս
05.09.2009, 23:10
Պատկերացնում եմ կատաղությանդ աստիճանը։ Լավ ա՝ չի ասել՝ իսկ հիմա ուշադիր նայի, թե ինչ թվեր ա հավաքում ու աշխատի մտապահել։
Ան ջան, հաստատ դա էլ կասեր :)) Ու ընդհանրապես հայերին սովորացնել է պետք, որ չնայեն, թե ոնց են ուրիշները կոդեր կամ գաղտնաբառեր հավաքում :angry

One_Way_Ticket
05.09.2009, 23:10
Իսկ ինձ մի անգամ եղել է, որ բանկոմատից փող էի հանում, մի պապիկ հարցրեց` "բալա ջան, դրանով (նկատի ուներ քարտս) ինչքան ուզես, կհանե՞ս" :D

Ուլուանա
05.09.2009, 23:16
Իսկ ինձ մի անգամ եղել է, որ բանկոմատից փող էի հանում, մի պապիկ հարցրեց` "բալա ջան, դրանով (նկատի ուներ քարտս) ինչքան ուզես, կհանե՞ս" :D
:D Երևի կարծել է, թե կախարդական փայտիկի գաղտնիքը բացահայտված է, հա՞։ :D

ԱՄՆ–ում նույնիսկ սովորական խանութների հերթերում կանգնողները սպասարկման տաղավարից համարյա երկու մետր հեռավորության վրա են կանգնում, մինչև հերթը հասած մարդը վերջացնում է, հեռանում, նոր վաճառողը կանչում է հաջորդին։ Էսքան ժամանակ դեռ չեմ տեսել իրար գլխի կուտակված մարդկանց հերթ։

Ֆոտոն
06.09.2009, 00:39
:D Երևի կարծել է, թե կախարդական փայտիկի գաղտնիքը բացահայտված է, հա՞։ :D

ԱՄՆ–ում նույնիսկ սովորական խանութների հերթերում կանգնողները սպասարկման տաղավարից համարյա երկու մետր հեռավորության վրա են կանգնում, մինչև հերթը հասած մարդը վերջացնում է, հեռանում, նոր վաճառողը կանչում է հաջորդին։ Էսքան ժամանակ դեռ չեմ տեսել իրար գլխի կուտակված մարդկանց հերթ։

Ես էլ նույն տրամաբանությամբ այստեղի հերթերում եմ կանգնում՝ վերջին կանգնածից մի մետր հեռավորությամբ, դե դրա հետևանքով շատերը հերթ խախտելու փորձեր են անում՝ խցկվելով դիմացինիս ու իմ միջև: Ոմանց դա հաջողվում է, ձայն չեմ հանում::( Դրա պատճառով էլ երկար եմ հերթում լինում:

Yevuk
06.09.2009, 00:46
Տեսնես էտ հերթ խաղտելը միայն հայերի մոտ է՞ ընդունված :think Ինչքան եղել եմ արտերկրում, ոչ մի տեղ նման բան չեմ տեսել:

Մարդիկ անգամ ճաշարանում իրենց հերթը չէին խաղտում, էլ չեմ ասում Դուբայի շոգին տաքսիի եքյա հերթը...

One_Way_Ticket
06.09.2009, 00:55
Տեսնես էտ հերթ խաղտելը միայն հայերի մոտ է՞ ընդունված :think Ինչքան եղել եմ արտերկրում, ոչ մի տեղ նման բան չեմ տեսել:

Մարդիկ անգամ ճաշարանում իրենց հերթը չէին խաղտում, էլ չեմ ասում Դուբայի շոգին տաքսիի եքյա հերթը...
Քեզ հուսադրեմ, ոչ միայն հայերի մոտ :) Ես ուզբեկների "հերթ կանգնելն" եմ տեսել :)

Yevuk
06.09.2009, 00:55
Քեզ հուսադրեմ, ոչ միայն հայերի մոտ :) Ես ուզբեկների "հերթ կանգնելն" եմ տեսել :)

Բայց չեմ կարծում, որ հայերից ավելի վատա :)

One_Way_Ticket
06.09.2009, 01:03
Բայց չեմ կարծում, որ հայերից ավելի վատա :)
Շատ իզուր :) Սանկտ-Պետերբուրգից Մոսկվա էի թռնում: Սովորաբար սկզբում չվերթի ռեգիստրացիան է, հետո անվտանգության ստուգումը, իսկ Պետերբուրգի օդանավակայանում հակառակն է` սկզբում անվտանգության ստուգումն է, հետո ռեգիստրացիան: Այդ ստուգման համար կարող ես մտնել 4 կաբինկաներից (որոնցից մեկը չէր աշխատում) որն ուզես: Տեսա մեկի մոտ մարդիկ համեմատաբար քիչ են, գնացի այդտեղ: Այդտեղ ուզբեկներն էին հավաքված, Տաշկենտի չվերթն էլ էր այդ ժամին մեկնում: Եվ հերթի հասկացությունն անգամ այդ կաբինկայում իսպառ բացակայում էր: Հայերը գոնե այդ կարգի տեղերում հերթ են կանգնում: Դուրս եկա, մոտեցա ուրիշ կաբինկայի, ռուսների հետ հանգիստ հերթ կանգնեցի:

Cassiopeia
06.09.2009, 15:06
Մի տգեղ երևույթ, որ ևս տարածված է մեր դեռահասների, ու ինչու չէ նաև պատանիների մոտ, դա ծամոնը չփչփոցով ծամելու ու դրանով փուչիկ անելու և ճտացնելու երևույթն է։ :[

Կտրուկ
06.09.2009, 15:54
Էթիկական ՙգլուխգործոցները՚ հիմնականում տեղի են ունենում երթուղայիններում. քանի որ այնտեղ մարդիկ իրար ավելի ՙՔԻՓՙ են լինում։
Փորձեք ուշաղրություն դարձնել դրամանակը բացած և փող հանող մարդու կողքինների աչքի տակով ծիկրակներին։:)

dvgray
06.09.2009, 17:20
փողոցը էն տեղն է, որտեղ իրար հետ շփվում, հաղորդակցվում են տարբեր հասարակական-սոցիալական խմբերը: ու առաջնային էթիկական հարցերը դրանք այն հարցերն են, որոնք անհրաժեշտ է կիրառել հենց փողոցում: փողոց ասածը լայն հասկացություն է և ընդգրկում է հասարակական օբեկտները նույնպես:
էթիկան պետք է սովորացնեն ընտանիքում, դպրոցում և TV/ ռադիոյով:
Ընտանիքը ինչքան կարող է, սովորացնում է: Դպրոցը ՝ հիմնականում հատուկենտ է դրան ուշադրություն դարձնում: իսկ TV/ ռադիոյով հիմա ինքն է տառապում ոչ էթիկական մարդկանց ղեկավարման ու հաղորդավարման ձեռը:
այսինք մոտ 60 տոկոսով էթիկական դաստիրակությունը ոչ միայն չի կատարվում, այլ նաև հակառակը՝ սովորացնում ու տարածում են ոչ էթիկական պահվածք հասարակական վայրերում:

Մարկիզ
06.09.2009, 18:49
Բա կարելի՞ է…:o Բա կարելի՞ է քննադատել այնպիսի գեղեցիկ երևույթ, ինչպիսին «խորը՜-խորը» խորխելն է (հատկապես շատ գեղեցիկ է մոլի չիբուխ ծխողների մոտ): Էն որ սենց են անում. «Կխխխխխխ-կկխխխխխ-խխխխխխ-թուու՜՜՜»: Եվ դեղնականաչավուն կիսամածուցիկ մեռուկացած (սև կամ դարչնագույն) լորձաթաղանթի կտորներ պարունակող գունդը շրխկալով հայտնվում է մայթեզրին՝ հիացնելով էպիկենտրոնից մինչև 4-5 մետր շառավղով հեռու գտնվող մարդկանց::)) Չմոռանանք նաև այդ պահին ազատության մեջ հայտնվող Կոխի ցուպիկներին…:))

Jarre
06.09.2009, 19:41
Մի երևույթ, որը էթիկայի պակասի թաքնված ձևերից է։ Ես մտնում եմ երթուղային, որտեղ նետսած ու կանգնած են 15 հոգի, ու եթրուղայինը շարժվելուց մի քանի վայրկյան հետո, փակում եմ լուսամուտը, քանի որ քամին փչում է և ես կհիվանդանամ։ Բայց դե որ էն մնացած 15 հոգին շոգից շնչահեղձ կլինի դա հեչ, կարևորը ինձ լավ լինի։ Էթիկայի պակասի ու դիմացինի վրա թքած ունենալու կատարյալ օրինակներից մեկը։ Իսկ այն դեպքերը, երբ իրոք անհրաժեշտ է փակել, հավատացեք այնքան շատ չեն, որքան մենք տեսնում ենք։

Կտրուկ
06.09.2009, 21:42
Մի երևույթ, որը էթիկայի պակասի թաքնված ձևերից է։ Ես մտնում եմ երթուղային, որտեղ նետսած ու կանգնած են 15 հոգի, ու եթրուղայինը շարժվելուց մի քանի վայրկյան հետո, փակում եմ լուսամուտը, քանի որ քամին փչում է և ես կհիվանդանամ։ Բայց դե որ էն մնացած 15 հոգին շոգից շնչահեղձ կլինի դա հեչ, կարևորը ինձ լավ լինի։ Էթիկայի պակասի ու դիմացինի վրա թքած ունենալու կատարյալ օրինակներից մեկը։ Իսկ այն դեպքերը, երբ իրոք անհրաժեշտ է փակել, հավատացեք այնքան շատ չեն, որքան մենք տեսնում ենք։Ասեմ ավելին՝ երբեմն կիսադատարկ երթուղայինում. մարդիկ վեր են կենում իրենց ՙԱպահով. չփչող՚ տեղերից. գնում նստում հենց բաց պատուհանի տակ ու փակում այն։:(

Ֆոտոն
06.09.2009, 22:11
Ասեմ ավելին՝ երբեմն կիսադատարկ երթուղայինում. մարդիկ վեր են կենում իրենց ՙԱպահով. չփչող՚ տեղերից. գնում նստում հենց բաց պատուհանի տակ ու փակում այն։:(

Բայց շատ խիստ եք նայում: Էդ բոլոր դերերում ես եղել եմ: Արագ ընթացքի ժամանակ փչող քամուց ուղղակի դեմք ցավացել է, մրսելով դիմացել եմ քամուն՝ հաշվի առնելով օդի պակասը:
Եղել է, որ չեմ կարողացել դիմանալ ու փակել եմ:
Մի քանի անգամ էլ կողքիս նստած հաստ կանայք են փակել պատուհանը, չնայած, որ իրենց վրա փչող սառնությունն անհամեմատելիորեն քիչ էր:
Նաև պատահել է, որ կանգնած եմ երթևեկել ու օդի պակասից եմ խեղդվել:
Բոլոր դեպքերը մի հարթության մեջ պետք չի դնել:

Էս բոլորի պատճառներից են.
1. Պիտի ասեմ, ի՞նչ արած:
Մարդի՛կ, մանավանդ տաք օրերին հաճախ լողացե՛ք, երկու օրը մեկ:

2. Մարդի՛կ, մանավանդ էս տոթ օրերին քիչ «բեռնավորվեք» օծանելիքով: Բարձրաշխարհիկ ոչինչ չկա այն բանում, որ օծանելիքի բույրը տարածվում է 10 մետր շառավղով: Իրականում այն չպետքէ անցնի Ձեզ ուղեկցողի քթից այն կողմ:
Ամենօրյա օծումներին բավականին դեմ եմ, համ էլ ոմանք էդ տարատեսակ հոտերից ալերգիա ունեն, ի վերջո հոտերը թունավորում են առաջացնում: (Մի անգամ ուշքս քիչ էր մնում գնար):

3. Հնարավորինս խուսափե՛ք խիտ լցված երթուղային նստելուց: Կանգնած երթևեկելը առողջությանը վնաս է:

Այսքանը դեռ:oy

Հայկօ
06.09.2009, 22:14
Մարդի՛կ, մանավանդ էս տոթ օրերին քիչ «բեռնավորվեք» օծանելիքով: Բարձրաշխարհիկ ոչինչ չկա այն բանում, որ օծանելիքի բույրը տարածվում է 10 մետր շառավղով: Իրականում այն չպետքէ անցնի Ձեզ ուղեկցողի քթից այն կողմ:
Ամենօրյա օծումներին բավականին դեմ եմ, համ էլ ոմանք էդ տարատեսակ հոտերից ալերգիա ունեն, ի վերջո հոտերը թունավորում են առաջացնում: (Մի անգամ ուշքս քիչ էր մնում գնար):

Օծանելիք օգտագործեք լվացվելուց հետո, ոչ թե լվացվելու փոխարեն :D:

Կտրուկ
06.09.2009, 22:26
Էս բոլորի պատճառներից են.
1. Պիտի ասեմ, ի՞նչ արած:
Մարդի՛կ, մանավանդ տաք օրերին հաճախ լողացե՛ք, երկու օրը մեկ:
Ֆոտոն ջան լողանալը մի կողմ.թեկուզ բոլորն էլ հենց նոր բաղնիքից դուրս եկած լինեն. միևնույնն է շատ տհաճ է ՙ ես արտաշնչեմ.դու շնչիր՚ ծրագիրը։հավատա որ փակ երթուղայինում ավելի շուտ կհիվանդանաս.քան բաց պատուհաններով երթևեկելիս։

Աթեիստ
06.09.2009, 22:38
15 հոգին շոգից շնչահեղձ կլինի դա հեչ, կարևորը ինձ լավ լինի։ Էթիկայի պակասի ու դիմացինի վրա թքած ունենալու կատարյալ օրինակներից մեկը։

Հիշեցնեմ, որ Հայաստանում, ի տարբերություն Եվրոպայի, շոգից մարդից չեն մահանում, բայց ինչպես և Եվրոպայում, մենինգիտից մահանում են:
Եթե ես այդ պահին մրսում եմ, կամ (առավել ևս) զգում եմ որ կինս կամ երեխաս է մրսում, 5 հղի ինվալիդ տատիկ էլ գա, աղաչի, պատուհանը չեմ բացի:
Ընդ որում, ես նրանց չեմ ճանաչում, որ թքած ունենամ, էթիկայի հետ խնդիր չունեմ, պարզապես տես գրառմանս առաջին նախադասությունը:

aerosmith
06.09.2009, 22:48
Շատ եմ նկատել, որ տղեքի հմմմմմմ.:think, մեծ մասը չասեմ, բայց կա ահագին զանգված, որ չի սիրում տևատակերի դեոդոռանթ օգտագործել։ Նամանավանդ մետրոյում, կամ էլ այլ հասարակական տրանսպորտում, որ բարձրացնում են թևերը ու բռնվում են ինչ--որ տեղից, կողքի կանգնածները քիչ ա մնում հոտից ընգնեն։ Կան այնպիսիք որ կարծում են թե էտի տխուն վայել չի թևատակերի քսուկ օգտագործելը, բայց ասեմ րա մեջ վատ բան չկա , օգտագործեք, հիմա կարողա պատճառաբանեն, թե քոր են առաջացնում, կամ էլ մաշկը գրգռում է(չնայած դա շատ հազվադեպ է պատահում), բայց մի ափսոսեք մի փոքր շատ վճարեք ու առեք մի փոքր տանկը, ինչը զերծա պահում նմանատիպ քորերից ու գրգռվածություններից։Երևի թե այս գրառումս ավելի տեղին կլիներ հիգիենայի նվիրված թեմային, բաց դե ստեղ էլ ա լավ տեղին։
եվ վերջում մի բան էլ հավելեմ։ Սա վերաբերվում է արդեն և տղաներին, և աղջիկներին։
Երբ առավոտյան դուրս էք գալիս աշխատեք բերանի խոռոչում պահեք ինչ--որ թարմացնող կոնֆետ կամ էլ ծամոն, որտև էլի տրանսպորտում շատ մարդիկ կան ովքեր բերաններև բացում են ուզում են հետինի հետ խոսել ինչ--որ թեմայից, ուղղակի բերանի խոռոչի բուրմունքը անկարագրելի տհաճ է , այլ 3-րդ անձի համար,և ոչ միայն։

Cassiopeia
06.09.2009, 22:55
Մոդերատորական: Խնդրում եմ մնալ էթիկայի սահմաններում ու գրառում կատարելիս էթիկայի քննարկումը չհամեմել ֆիզիոլոգիական պրոցեսների նկարագրությամբ:

Ֆոտոն
06.09.2009, 23:39
Մեջբերում եմ իմ գրած հոդվածը համերգներին ներկայանալու մասին: Ափսոս երկար է:



Կա՛մ համերգից եք ուշացել,
կա՛մ համերգն է ուշացել...:scen

Դուք դուրս եք գալիս տանից այն համոզմունքով, որ տոմս, գոնե հինգ հոգու համար, դեռ մնացած կլինի տոմսարկղում համերգից տասը րոպե առաջ (լավագույն դեպքում): Բայց Դուք չեք էլ պատկերացնում, թե որքան շա՜տ եք ուշացել: Շատ-շատ եք ուշացել: Նույնիսկ, եթե Դուք այնքան բարի եք գտնվել և տոմսերը ձեռք բերել նախօրոք, Դուք ուշացած եք մտնելու:

Համերգին պետք է ժամանել համերգը սկսելուց երեսունից քսան րոպե շուտ: Շատերին թվում է, թե այդ րոպեները այն բանի համար են, որպեսզի ծանոթների հետ խմբված կանգնեն համերգադահլիճի դռան մոտ, խոսեն, ծիծաղեն, ուրախանան, քննարկեն իրենց առօրյան, անհիմն տրտնջան ղեկավարներից, և երբ վերջապես մոտենա համերգի սկսման ստույգ րոպեն, իրենց ինչ-որ մեկը կհրավիրի դահլիճ: Դեռ տրտնջում են, թե համերգն ինչու չի սկսվում, թե ինչու է ուշանում: Հարկավոր է երեսունից քսան րոպե շուտ մտնել շենք` հսկիչին հարգանքով, անաղմուկ ցույց տալով տոմսերը: Հետո պետք է ուղղվել դեպի հանդերձարան, հանձնել իրերը և մանավանդ ճռճռացող տոպրակները:
Հետո մոտեցեք հայելուն, մի փոքր հարդարվեք, ուղղեք Ձեր հագուկապը: Հենց այդ ընթացքում պետք է ամբողջովին անջատել բջջային հեռախոսը: Չմոռանաք աղբամանը նետել Ձեր ծամոնը: Համոզվելով, որ Ձեզ անհանգստացնող այլևս ոչինչ չկա, կարող եք մտնել դահլիճ`հսկիչի օգնությամբ զբաղեցնելով Ձեր տեղը: Շարքերով պետք է անցնել` դեմքով դեպի հանդիսատեսը` ներողություն խնդրելով նրանից: Եթե Ձեզ հետ ծաղկեփունջ կա, անպատճառ բռնեք այն` թերթերը դեպի վեր: Այսքանից հետո Դուք պատրաստ կլինեք, ժամանակ կունենաք մի քիչ հանգստանալու, ճիշտ ժամանակին էլ կմարեն դահլիճի լույսերը: Համերգի ընթացքում հաճելի չէ, երբ ոտքով հարվածում են դիմացի աթոռին կամ հենվում նրան: Նաև աշխատեք այս ու այն կողմ չթեքվել, ավելորդ շարժումներ չանել. դա անկրթության նշան է:

Եթե ստեղծագործությունը բազմամաս է, մասերի միջև մի՛ ծափահարեք, գրագետ չէ և տեղին չէ: Աշխատեք դահլիճից դուրս չգալ կամ դուրս գալ խիստ անհրաժեշտության դեպքում` միայն ծափահարությունների ընթացքում: Ծափահարեք մեղմ` ձեռքերն իրարից շատ չհեռացնելով:

Ծաղիկները Ձեր նախընտրած կատարողին նվիրելիս չի կարելի, ուղղակի անթույլատրելի է բեմ բարձրանալը: Պետք է ծաղկեփունջն ուղղել դեպի կատարողը` թերթերը դեպի վեր, և սպասել, որ կատարողն ինքը մոտենա ու շնորհակալությամբ ընդունի այն: Հիշեք, որ բեմը միայն բեմարվեստի ներկայացուցիչների համար է: Ոչ մի դեպքում մի՛ բարձրացեք բեմ, նույնիսկ համերգի ավարտից հետո: Նախքան վարագույրի փակվելը մի՛ վազեք հանդերձարան` վերարկուն վերցնելու:
Այս ամենին տիրապետելով միայն` Դուք կհամարվեք շատ, թե քիչ կիրթ հանդիսատես: Հղկեք ինքներդ Ձեզ, եղեք որակյալ հանդիսատես:
Մենք չենք մեղադրում, չենք էլ քննադատում: Փորձում ենք հուշել, օգնել և լրացնել այդ բացը:

One_Way_Ticket
07.09.2009, 00:14
Գազելի մեջ ամենավատ տեղը վերջին շարքի ձախ կողմի տեղն է, երբ բաց է լինում նախավերջին տեղին կից պատուհանը (այդտեղ գրեթե միշտ պատուհան է լինում): Ու մինչդեռ այդ նախավերջին տեղում նստած մարդը մեծ բավականություն է ստանում մաքուր օդից, վերջին տեղում նստածի վրա ուժեղ քամի է փչում, հատկապես եթե մեքենան արագ է գնում: Խնդիրը բարդանում է նրանով, որ չգրված օրենքով այդ պատուհանը "պատկանում է" հարակից մարդուն, և խեղճ վերջում նստածը հաճախ ամաչում է խնդրել պատուհանը փակել: Ես ինքս եթե այդ նախավերջին տեղում եմ նստում, պատուհանը լրիվ բաց եմ պահում այնքան ժամանակ, քանի դեռ հետևի տեղը ազատ է: Եթե այդտեղ մարդ է գալիս նստում, պատուհանը փակում եմ այնքան, որ քամին նրան չանհանգստացնի (իմ հաշվարկներով), սակայն ոչ լրիվ, որ օդ գա: Իմ կարծիքով դա օպտիմալ տարբերակն է:

Չամիչ
07.09.2009, 00:51
Էթիկայի նորմերի առաջին խախտողները հենց երթուղայինի վարորդներն են: Դուռը բացում ես, առաջին երկու աստիճանը բարձրանում ես , դեռ դուռը չես հասցրել փակել արդեն շարժվում են, թե դու ինչ ճարպկություն կգործադրես ու ինչ գնով տեղ կհասնես որ նստես, դա արդեն իրենց պրոբլեմը չէ: Իսկ ամենասարսափելին այն է, որ բոլորը հանդուրժում են հնազանդաբար, քանի որ ձեն հանելու դեպքում վարորդի մոտ վեր բարձրացած զայրույթի ալիքը կարող էդժբախտ պատահարի առիթ հանդիսանալ:

Տատ
07.09.2009, 16:28
Կա՛մ համերգից եք ուշացել,
կա՛մ համերգն է ուշացել...
Այս տարբերակն էլ եմ ապրել, մի հրավիրված աստղ Եր«անում համերգ էր տալիս...
Գուշակեք, ինչքա՞ն ուշացումով: 1,5 ժամ:angry:
Ոչ ոք ոչ մի բան չհայտարարեց, ոչ մի ներողություն չխնդրվեց, մարդկանց պարզապես չէին թողնում դահլիճ և խեղճ ստուգողները ամեն կես րոպե ասում էին՝ չգիտենք երբ: Իսկ ամբողջ հանդիսատես կազմը զուգված-զարդարված սուս ու փուս սպասում էր, օպեռայի (անշուշտ գեղեցիկ, բայց առանց նստարանների) միջանցքներում կանգնած:
Էթիկան երկու ուղղությամբ պետք է գործի, չէ՞:

Cassiopeia
07.09.2009, 16:34
Մի տգեղ երևույթ ևս․
Ահավոր տհաճ է, երբ քայլում ես փողոցով, կամ նստած ես այգում, դիմացինդ արևածաղկի սերմ է կեղևազրկում ու այդ սերմերի կեղևը թքում է մայթին։ :(

Yevuk
07.09.2009, 16:46
Մի տգեղ երևույթ ևս․
Ահավոր տհաճ է, երբ քայլում ես փողոցով, կամ նստած ես այգում, դիմացինդ արևածաղկի սերմ է կեղևազրկում ու այդ սերմերի կեղևը թքում է մայթին։ :(

Ընդհանրապես դրսում արևածաղիկ ուտելը ինքնին տգեղ երևույթ է, էլ չեմ խոսում կեղևները գետնին թափելու մասին: Մի քանի օր առաջ զբոսնում էի հրապարակով, տեսա որ ամբողջ աստիճաններին արևածաղկի կեղև է թափած…:angry Ցանկանում եք արևածաղիկ ուտել, գնեքև ձեր տանը կերեք, սակայն եթե ինչ-ինչ պատճառներով դրսում ձեր ծանոթը ձեզ արևածաղիկ է առաջարկել և դուք չեք կարողացել չհամաձայնվել, ապա այդ դեպքում արևածաղկի կեղևները պահեք ձեր ձեռքում կամ էլ ինչ-որ տոպրակի մեջ, որ այնուհետև հարմար պահին թափեք աղբարկղը, այլ ոչ թե թափեք գետնին:

Հայկօ
07.09.2009, 18:18
Ըըըմ... Ժողովուրդ, եկեք տարբերակենք, էլի, հիգիենայի կանոնները, տարրական քաղաքավարությունն ու էթիկան: Ըստ իս՝ էթիկա է, օրինակ, դանակը աջ ձեռքով բռնելը, իսկ պատառաքաղը՝ ձախ. քաղաքավարություն է կողքիդ նստած կնոջը ըմպելիք առաջարկելը, իսկ հիգիենայի կանոնների խախտում է սուպը բռով ֆռթցնելը :D:

Lionne_en_Chasse
07.09.2009, 23:28
Էթիկան <<թույլ է տալիս>> միսը /խորովածը/ ձեռքով ուտել:

Կներեք, որ էսքան ուշ եմ անրադառնում ձեր կարծիքներին, բայց " լավ է ուշ, քան երբեք", մանավանդ, որ ինձ ճիշտ չեք հասկացել:


Մոռացա,,, կամ էլ երբ մի հատ յուղոտ մռութ,( քեզ լրիվ անծանոթ) " Քուրո ջան, էդ խորովածը ձեռով կեր թող գնա, քեզ մի կոտորի": :o Տո այ,,, մի խոսքով:


Էս մեջբերումը նորից կարդացեք ու հուսով եմ կհասկանաք, որ խոսքը ոչ թե գնում է ձեռքով խորովածը ուտելուն, այլ, այն մեկնաբանությանը, որ շատ հաճախակի է հնչում մեր քեֆերի ժամանակ: Անձամբ ես, իմ տանն անգամ, խորովածը դանակ-պատառաքաղով եմ ուտում: Ինչի պիտի օտար միջավայրում ձեռքով ուտեմ, որ ոմանք իրենց կաշկանդված չզգան, մի բան էլ իրենց չոբանությունը ցուցադրեն: Իսկ եթե ավելի անկեղծ,,, իմ համար ավելի տհաճ տեսարան չկա, քան, գեղեցիկ հագնված, հարդարված, շպարված աղջկան տեսնել միս կրծոտելուց ( այն էլ զգուշորեն, որպեսզի շրթներկը " չլղոզվի")

Մեկ էլ մի բան, երևի մենք միակ ազգն ենք, որ էդքան քիչ ենք օգտագործում " շնորհակալություն, խնդրեմ, խնդրում եմ, ներողություն" բառերը: Դա էլ է էթիկայի բացակայություն

Ambrosine
08.09.2009, 00:40
Կներեք, որ էսքան ուշ եմ անրադառնում ձեր կարծիքներին, բայց " լավ է ուշ, քան երբեք", մանավանդ, որ ինձ ճիշտ չեք հասկացել:
Ո՞վ ասեց, որ ճիշտ չենք հասկացել:esim Ես ընդամենը նշել եմ, որ էթիկան այնուամենայնիվ չի արգելում ձեռքով ուտելը:

Second Chance
08.09.2009, 08:49
նդհանրապես դրսում արևածաղիկ ուտելը ինքնին տգեղ երևույթ է
Ճիշտն ասած համաձայն չեմ սրա հետ: Ընդհանրապես կողմ եմ դրսում ամենինչ ուտելուն(Դա իհարկե թափելուն չի վերաբերվում): Չգիտես ինչու մարդիկ շատ կաշկանդված են այս հարցում: Ընկնում են ձևականությունների հետևից ու կարողա ժամերով սովից մեռնեն: Շատ է պատահել, երբ շատ սոված եմ եղել ու ամաչել եմ մի բան առնեմ ուտեմ դրսում, որովհետև չգիտես ինչի մեր ժողովուրդը չռած աչքերով հետևում է նման բաներին: Իսկ ի՞նչ վատ բան կա դրա մեջ, երբ մարդ սոված է և ուզում է սնվել:

Cassiopeia
08.09.2009, 11:41
Yevuk-ի խոսքերից


ընդհանրապես դրսում արևածաղիկ ուտելը ինքնին տգեղ երևույթ է


Ճիշտն ասած համաձայն չեմ սրա հետ: Ընդհանրապես կողմ եմ դրսում ամենինչ ուտելուն(Դա իհարկե թափելուն չի վերաբերվում): Չգիտես ինչու մարդիկ շատ կաշկանդված են այս հարցում: Ընկնում են ձևականությունների հետևից ու կարողա ժամերով սովից մեռնեն: Շատ է պատահել, երբ շատ սոված եմ եղել ու ամաչել եմ մի բան առնեմ ուտեմ դրսում, որովհետև չգիտես ինչի մեր ժողովուրդը չռած աչքերով հետևում է նման բաներին: Իսկ ի՞նչ վատ բան կա դրա մեջ, երբ մարդ սոված է և ուզում է սնվել:

Բայց կարծես թե արևածաղիկը ոչ թե կշտացնում է, այլ հակառակը, սովածացնում։ Ու արևածաղիկ չրթելն ահավոր տգեղ երևույթ է։ Պատկերացրու, եթե թույլ քամի լինի ու մեկի թքած արևածաղկի կեղևը գա քեզ դիպչի, ինչքանով է դա գեղեցիկ։ Ու մեկ էլ, արևածաղկից հետո մարդկանց բերանի խոռոչից տհաճ հոտ է գալիս։

Second Chance
08.09.2009, 18:50
Բայց կարծես թե արևածաղիկը ոչ թե կշտացնում է, այլ հակառակը, սովածացնում։ Ու արևածաղիկ չրթելն ահավոր տգեղ երևույթ է։ Պատկերացրու, եթե թույլ քամի լինի ու մեկի թքած արևածաղկի կեղևը գա քեզ դիպչի, ինչքանով է դա գեղեցիկ։ Ու մեկ էլ, արևածաղկից հետո մարդկանց բերանի խոռոչից տհաճ հոտ է գալիս։
Բայց պետք չի թքել կամ թափել փողոցում, այլ հավաքել ու աղբարկղը նետել: Իսկ եթե արևածաղիկ չրթելը տգեղ երևույթ է, ուրեմն ընդհանրապես չարժե չրթել: Եթե տգեղ է ու վատ ուրեմն պետք չի գործածել ընդհանրապես: Իսկ իմ կարծիքով ինչը բնական է չի կարող տգեղ լինել:):

Ուլուանա
08.09.2009, 20:02
Ընդհանրապես դրսում արևածաղիկ ուտելը ինքնին տգեղ երևույթ է, էլ չեմ խոսում կեղևները գետնին թափելու մասին:
Կեղևները դրսում թափելն, իհարկե, տգեղ ու անշնորհք բան է, դրան ոչ մի նորմալ մարդ չի առարկի։ Բայց զուտ արևածաղիկ չրթելու երևույթի մեջ առանձնապես տգեղ բան չեմ տեսնում, համենայնդեպս, ոչ ավելի, քան «չարազային» բնույթի այլ սննդատեսակներ ուտելու մեջ։

Ճիշտն ասած համաձայն չեմ սրա հետ: Ընդհանրապես կողմ եմ դրսում ամենինչ ուտելուն (Դա իհարկե թափելուն չի վերաբերվում): Չգիտես ինչու մարդիկ շատ կաշկանդված են այս հարցում: Ընկնում են ձևականությունների հետևից ու կարողա ժամերով սովից մեռնեն: Շատ է պատահել, երբ շատ սոված եմ եղել ու ամաչել եմ մի բան առնեմ ուտեմ դրսում, որովհետև չգիտես ինչի մեր ժողովուրդը չռած աչքերով հետևում է նման բաներին: Իսկ ի՞նչ վատ բան կա դրա մեջ, երբ մարդ սոված է և ուզում է սնվել:
Կարծում եմ՝ դրսում սնվելն ավելի շուտ հիգիենայի խնդիրների հետ է կապված, քան էթիկայի։ Դրսում, փոշու մեջ, առանց լվացվելու որևէ բան ուտելն, իհարկե, լավագույն տարբերակը չէ, բայց, ինչ խոսք, եթե մարդը սոված է, ուտելու մեջ ոչ մի ամոթ բան չկա։ Չգիտես ինչու, Հայաստանում դրսում ուտելն իրոք վրադ հառված բազմաթիվ հայացքների առիթ է տալիս հաճախ... Օրինակ, ԱՄՆ–ում մարդիկ դրսում համ սուրճ են խմում, համ ապուր ու սալաթ ուտում։ Ուրիշ բան, որ էնքան էլ հարմար չի։ Բայց տվյալ դեպքում կարևորը ուտելուդ ընթացքում և հետո աղբի մասին հոգալն է։

Ի դեպ, ասեմ, իմանաք, որ դրսում և տրանսպորտում աղբ թափելու, մխտռելու առումով ամերիկացիները հայերին ոչ միայն չեն զիջում, այլև մի բան էլ գերազանցում են, տարբերությունը միայն այն է, որ ԱՄՆ–ում նաև այդ ամենին հետևող համակարգն է խիստ լավ գործում. եթե Հայաստանում թափված աղբը կարող է ամիսներով մնալ, կպնել ինչ–որ տեղեր, հոտել ու վարակների բուն դառնալ, ապա ԱՄՆ–ում համապատասխան ծառայողները շատ արագ հավաքում ու մաքրում են թափվածը։

...Ու մեկ էլ, արևածաղկից հետո մարդկանց բերանի խոռոչից տհաճ հոտ է գալիս։
Համոզված եմ՝ շատ ավելի տհաճ հոտերով ուտելիքներ ու ըմպելիքներ կան։ Օրինակ, ինձ համար սուրճի հոտն անհամեմատ ավելի տհաճ է, քան արևածաղկինը, թեև երկուսն էլ չեմ սիրում։
Ի դեպ, ինքս արևածաղիկ ընդհանրապես չեմ չրթում՝ ոչ դրսում, ոչ էլ տանը (ասեցի, որ տպավորություն չլինի, թե շատ եմ սիրում էդ պրոցեսն ու ամեն գնով ուզում եմ պաշտպանած լինել, պարզապես դրանում անքաղաքավարի բան չեմ տեսնում, եթե աղբը գետնին չեն թափում)։

Whyspher Whisper
27.01.2010, 23:55
Սիրելի ֆորումցիներ, կարծում եմ, էսպիսի չափազանց կարևոր, մանավանդ հայերիս համար, թեմաները քննարկելիս, արժի նաև անվանումը ճիշտ ընտրել! Էթիկան` մարդու բարոյական սկզբունքներն են, իսկ այն ամենը, ինչի մասին խոսվում է էստեղ` էթիկետն է, այսինքն քաղաքավարի վարվելու որոշակի կանոնները:

Էլիզե
25.04.2010, 13:11
Հարգելի ՏՂԱՆԵՐ.. Հարգելի ԱՂՋԻԿՆԵՐ..... մի օգտագործեք քաղաքավարության կանոնները որպես աղջիկ կպցնելու կամ տղային լոմկելու զենք...
Ես /հավատացած եմ, որ նաև դուք/ տանել չեմ կարողանում, երբ մետրոյի ծաաաաաաաանր դուռը հարված է պարգևում քթիս... ես ինքս միշտ պահում եմ դուռը, որպեսզի իմ հետևից եկող աղջիկը/տղան/ծյոծյան/ձյաձյան/տատիկը/պապիկը/երեխան հեշտ անցնեն: Ինքս էլ միշտ ասում եմ "Շնորհակալություն", երբ մետրոյի դուռը ինձ համար պահում են, դա տարրական կուլտուրա ա..... Չնայած կան անկիրթ տղաներ, ովքեր "Շնորհակալություն" բառից հետո ասում են` "Խնդրեմ քուր ջան... բա էս ուր ես գնում... գնանք մի բաժակ սուրճ խմենք...:B" բայց դրանք չնչին մասն են կազմում /հույսով եմ/ ու էտ անմակարդակների համար հո ես խրտնած ձի չեմ դառնալու` խրտնեմ կողքիս կանգնած մարդկանցից:

Աթեիստ
22.12.2010, 00:56
Կարծում եմ ինձ նյարդայնացնող երևույթը ոչ այնքան էթիկայի հետ կապ ունի, ինչքան քթածակի:
Խոսքը գնում ա ավտոբուսներում լուսամուտի տակ նստելուց «հուշտ եղողների» մասին:
Օրինակ` հենց էսօր տուն գնալիս ճանապարհի կեսին լուսամուտի մոտ նստած ուղևորն իջավ, կողքին նստած էր երիտասարդ աղջիկ: Այդ պահին ավտոբուսում կանգնած կար ևս 6-7 ուղևոր:
Ես միշտ հետս քարշ եմ տալիս ծանր պայուսակս ու նման «սկզբունքային չորքոտանիների» կողքն աշխատում եմ չնստել, որովհետև նստելիս կարող ա պայուսակը ինչ-որ մեկին դիպչի:
Այսինքն ես չեմ ուզում համ էդ նստածին, համ կողքի նստածներին նեղություն տամ: Բայց գոնե իրանք իրանց մի քիչ նեղություն տան, մի կողմ քաշվեն (լուսամուտի մոտ), որ վեշերով մարդիկ կարողանան նստել:
Նման դեպքերում որ առաջարկում ես տեղ տալ, պատճառ են բերում, թե հեսա իջնելու են: Առնվազն 5 կանգառ այդ աղջիկը մենակ նստած գնաց (ավտոբուսում դեռ կանգնած մարդկի կային), թե իջնելուց հետո էլ ինչքան գնաց, ինքը կիմանա:

aerosmith
05.03.2011, 16:21
ասածս քաղաքավարության հետ կապ չունի, ինչքան ինձ նյարդայնացնումա. երբ հասարակական տրանսպորտում մեկ էլ կողքից մեկը գալի ասումա
-ախպերս իջնում ես? (յանի տեղ տուր անցնեմ էլի)
չեմ հասկանում եդքան դժվա՞ր բանա ասելը «տեղ կտա՞ք անցնեմ» հիմա քո ինչ գործ իջնում եմ թե չեմ իջնում :D :D