Դիտել ողջ տարբերակը : 100,000 -անոց թղթադրամ
Ճիշտը ասեմ լավել սիրուն ա, բայց մյուս կողմի շատ քիչ մարդիկ կկարողանան օգտագործել էս դրամանոցը, ափսոս:
http://tert.am/am/news/2009/08/24/abgar/
Interdenominational
24.08.2009, 22:37
Ոչի՞նչ, որ ինձ մոտ միայն «նարնջադրամ» բացվեց: :oy
Ոչի՞նչ, որ ինձ մոտ միայն «նարնջադրամ» բացվեց: :oy
Խնդրեմ :)
Ավելի որակով
http://s58.radikal.ru/i159/0908/b8/256e952843ea.jpg
վրի թագավորը ինչացու ա՞ որ
Լիոն ձյա, մի հատ մեկնաբանե՞ս
Enigmatic
24.08.2009, 22:51
Վազգ ջան Աբգար թագավորն ա:) վրան պատկերված
Interdenominational
24.08.2009, 22:55
Չէ՜, մեկ է, նարնջադրամ է…:scare
Վազգ ջան Աբգար թագավորն ա:) վրան պատկերված
Էդ ո՞վ ա: Տիգրան մեծի պես ուժեղ թագավոր ա՞ եղել: Առաջին անգամն եմ լսում իրա մասին:
Enigmatic
24.08.2009, 22:58
Էդ ո՞վ ա: Տիգրան մեծի պես ուժեղ թագավոր ա՞ եղել: Առաջին անգամն եմ լսում իրա մասին:
Ճիշտն ասած դրամին վերաբերվող հոդվածում եմ կարդացել, չգիտեմ կոնկրետ ով ա:oy բայց Լիոնը որ գա բացատրի, լավ կլինի:
Interdenominational
24.08.2009, 22:58
Elmo: Արի ու տես, որ՝ «Ըստ ավանդության՝ Աբգար արքան քրիստոնյա անդրանիկ թագավորն է, պարթեւ Արշակունի Արշամի որդին: Նրան անվանել են «ավագ այր», որովհետեւ բոլորից իմաստուն եւ հանճարեղ էր: Այս թագավորի մասին են գրել Պատմահայր Մովսես Խորենացին, ասորի պատմիչ Լաբուբնիա Եդեսացին, Պրոկոպիոս եւ Եվսեբիոս հույն պատմիչները» :B /մեջբերում www.a1plus.am/
Ըհը`
http://www.hayastan.com/armenia/history/armenia/files/abgar.jpg
Գյոզալ Տիգրան Մեծին թողած....
Sandarameth
24.08.2009, 23:29
հա լրիվ...Աբգարը ենքան չկա որ իրան հարյուր հազարանոցի վրա դնեն..մենք լիքը ուրիշ թագավորներ ենք ունեցել որոնք շատ ավելի մեծ արժեք ունեն
ժողովուրդ,հենց էս թղթադրամներն դուր գան,մի փատ ֆաքսով կամ փոստով կուղղարկեք :D
ինձ որ տեսքը դուր եկավ.... վատ չեն "նկարել"
Գյոզալ Տիգրան Մեծին թողած....
Տիգրան Մեծին 1.000.000-անոցի վրա են պատկերելու... մի քիչ համբերեք էլի :)
Աջաջին յանիմ քրիստոնյա թագավորն ա:
Էնքան փառահեղ արքաներին թողած բռնել մի հատ անհայտ դեմք են տպել 100 000 -ի վրա
Ամբողջ աշխարհին քարոզում ենք 301 թվական Տրդատ 3-րդ, սրանք էլ բռնում են ու Աբգար են մեյդան գցում, դե արի բոլորին բացատրի, թե ինչն-ինչոց է:
Քրիստոնությանը նվիրված մի հատ 50 000 կար էլի, հերիք էր, իսկ 100 000 հաստատ արժեր Տիգրան Մեծին պատկերել, բայց davidus-ի լավատեսությունը չեմ կիսում, նախ միլոնանոց դրամ ունենալը արդեն ահավոր է, հետո էլ չեք հիշում Տիգրան Մեծին 500-ի վրա պատկերելով բավարավեցին, հետո էլ շրջանառությունից հանեցին: Հիմա մեզ նոր թագավորներ են պետք, որոնց <<մեծությունը>> ընդամենը ինչ-որ բանում առաջինը լինելն է; Ասենք մի երկու տարուց էլ Վարազդատի նկարով դրամ կունենանք, թե Հայ առաջին թագավորը ով մասնակցել է օլիմպիկական խաղերին:
Մի խոսքով դրամի ձևավորումը շատ գեղեցիկ է, իսկ գաղափարից մեղմ ասած հիասթափվեցի: :[:[
Աբգարը կարծեմ հայտնի է նրանով , որ Հիսուսին նամակ է հղել: Դա շատ ավելի առաջ էր քան Տրդատ Մեծը: Վատ չի, նաև ուսուցողականը, ժողովուրդը Տիգրան 2-ից ՝ն կողմ ևս մեկ թագավորի կճանաչի:
Yellow Raven
25.08.2009, 10:44
Եթե չեմ սխալվում Աբգարի անունը նույնիսկ Աստվածաշնչումա հիշատակված:oy
Իսկ 100000-նոցի համար մենակ կասեմ, որ էսքան ժամանակ նույնիսկ չեմ տեսել 50000-ի մասշտաբային օգտագործում,հետևաբար չեմ կարծում,թե լայն կիրառություն կունենա:)
քաղաքացի
25.08.2009, 11:24
ինձ որ տեսքը դուր եկավ.... վատ չեն "նկարել"
Տիգրան Մեծին 1.000.000-անոցի վրա են պատկերելու... մի քիչ համբերեք էլի :)
Համբերենք :)
Հեսա շուտով դրամն արժեք չի ունենա, հենց էդ պատճառով էլ 1.000.000 դրամանոց թղթադրամ կհանեն: :D
Sandarameth
25.08.2009, 13:54
Եթե չեմ սխալվում Աբգարի անունը նույնիսկ Աստվածաշնչումա հիշատակված:oy
Իսկ 100000-նոցի համար մենակ կասեմ, որ էսքան ժամանակ նույնիսկ չեմ տեսել 50000-ի մասշտաբային օգտագործում,հետևաբար չեմ կարծում,թե լայն կիրառություն կունենա:)
50.000-ները կամ 100.000-ները օգտագործվում են խոշոր դրամական գործարքների ժամանակ. մարդիկ հո 50.000-անոցներով չեն գնա խանութ հաց առնելու
Աբգարն այն թագավորն է, որը Հիսուս Քրիստոսին նամակ է գրել, որում նրան հրավիրում է Հայաստան բնակվելու: Այդ նամակներն առ այսօր կան Մատենադարանում:
Շատ լավ են մտածել: Նամանավանդ, էդ փող օգտագործողներն էլ իրար մեջ սենց կհարցնեն ու կամաց կամաց կիմանան, որ իրենցից առաջ էլ պատմություն ա եղել... ու հետո էլ է լինելու...
Կարծում եմ, որ սրան կհաջորդի նաև այդ դարաշրջանի հետ կապված տարբեր առեղծվածների բացահատումը, և որը շատ կարևոր է հայերիս համար:
Ավելի մանրամասն, սպասենք Լիոնին: :)
Yellow Raven
26.08.2009, 20:33
50.000-ները կամ 100.000-ները օգտագործվում են խոշոր դրամական գործարքների ժամանակ. մարդիկ հո 50.000-անոցներով չեն գնա խանութ հաց առնելու
Դե եսիմ, ես ինչքան խոշոր փող եմ տեսել դրամով 20000-ներից էր կազմված:think
Չնայած միտքը ողջունում եմ, պետք կգա էլի:)
Ambrosine
26.08.2009, 21:13
Աբգար թագավորի մասին տեղեկանալը ի՞նչ մի դժվար բան էր, որ :esim
Աբգարին կոչում էին ավագ այր՝ իր հեզության ու իմաստության համար: Խորենացին վկայում է, որ նրա թագավորության երկրորդ տարում Հայաստանի բոլոր կողմերն էլ բոլորովին հռոմեացիներին հարկատու են դառնում, որովհետև, ըստ Խորենացու, Ղուկասի ավետարանում գրված է, որ Ավգոստոս կայսրից հրաման դուրս եկավ՝ ամբողջ տիեզերքում մարդահամար կատարել: Ուստի Հայաստան էլ եկան հռոմեական գործակալները ու կայսեր նկարը կանգնեցրին բոլոր մեհյաններում: Ասվում է նաև, որ այդ ժամանակէլ խնվում է Հիսուս Քրիստոսը:
Այդ ժամանակ ծռովություն է ծագում Աբգար ու Հերովդեսի /Հրեաստանի թագավոր/ միջև. Հերովդեսը հրամայեց հայոց մեհյաններում իր պատկերն էլ դնել կայսեր պատկերի մոտ: Աբգարը չկատարեց նրա պահանջը, իսկ Հերովդեսը սկսեց դավեր նյութել Աբգարի դեմ: Նա զորքեր է ուղարկում՝ պարսից երկիրն ասպատակելու՝ հրամայելով նրանց անցնել Աբգարի երկրով: Բայց Աբգարը ընդդիմանում է՝ ասելով, որ կայսեր հրամանն է զորքերը շարժել պարսից վրա անապատով: Ի վերջո Հերովդեսը նրա դեմ է ուղարկում իր եղբորորդուն՝ Հովսեփին: Վերջինս գալիս է Միջագետք և հանդիպում Աբգարին Բուգնան զորանիստ գավառում: Նա զոհվում է կռվի ժամանակ, իսկ զորքը փախուստի է դիմում: Հերովդեսն էլ է մահանում այդ նույն ժամանակ:
Վախճանվում է նաև Ավգոստոսը, որին հաջորդում է Տիբերը: Իսկ Գերմանիկոսը, կեսար դառնալով, անարգում է Արշավիրի /Պարսից արքան էր/ և Աբգարի՝ Հռոմ ուղարկած իշխաններին, այն պատճառով, որ նրանք պատերազմի մեջ էին մտել Հերովդեսի հետ և սպանեցին նրա եղբորորդուն: Աբգարը մտադրվում է ապստամբել և պատերազմի պատրաստություն է տեսնում: Խորենացին գրում է, որ այդ ժամանակ էլ նա քաղաք է դարձնում այն տեղը, որտեղ առաջ հայոց գունդը պահպանում էր Եփրատի անցքը Կասսիոսի դեմ, որ և կոչվեց Եդեսիա: Այնտեղ է տեղափոխում իր արքունիքը, թագավորների դիվանները /կահույք չհասկանաք:D/:
Բայց Աբգարի ապստամբելը չհաջողվեց. Պարսից երկրում իր ազգականների մեջ խռովություն էր ծագել, զորքերը հավաքքեզ և մեկնեց այնտեղ: Հանդարտեցրեց Արտաշեսին՝ Արշավիրի որդուն, հաշտեցրեց եղբայրներին: Թագավորող ցեղը 3 մասի կարելի է բաժանել. Կարենի Պահլավ, Սուրենի Պահլավ, Ասպահապետի Պահլավ: ԱՍում են, թե սուրբ Գրիգորը Սուրենյան Պահլավից է, իսկ Կամսարականները՝ Կարենյան Պահլավից:
Այստեղից Աբգարը վերադառնում է, ըստ Խորենացու, չարաչար ցավերով հիվանդացած:
Նա տեղեկացավ, որ հռոմեացիների մոտ իր վերաբերմամբ կասկած է ընկել, թե գնացել էր Արևելք՝ զորք բերելու: Նա գրեց Պարսկաստան գնալու պատճառները և անգամ նրանց ուղարկեց այն դաշնագիրը, որ կնքված էր Արտաշեսի և նրա եղբայրների միջև /ըստ այդ դաշնագրի, եթե Արտաշեսի ցեղից տղամարդիկ սպառվեն, թագավորությունը կանցնի նրա եղբայրներին՝ Կարենին և Սուրենին/: Բայց նրանք չհավատացին, հատկապես, որ չարախոսում էին Պիղատոսը, Հերովդես Չորրորդապետը, Փիլիպպոսը, Լյուսանիան: Աբգարն էլ միաբանում է պատրաիացիների արքա Արետի հետ և նրան օգնական զորք է ուղարկում Խոսրան Արծրունու միջոցով, որ կռվի Հերովդեսի դեմ: Հերովդեսը կնության էր վերցրել Արետի դստերը, ապա անարգելով՝ բաց էր թողել, իսկ Հերովդիադիային նրա ամուսնու կենդանության ժամանակ խլել էր, ուստի հաճախ Հովհաննես Մկրտչից հանդիմանվում էր, ինչի համար էլ սպանես Մկրտչին: Իր դստեր անարգանքի պատճառով Արետը պատերազմեց նրա դեմ, որի ժամանակ էլ հայոց զորքերի օգնությամբ Հերովդեսը ջախջախվեց: Խորենացին նշում է, որ դա կարծես աստվածային տնօրինությամբ Հովհաննես Մկրտչի մահվան վրեժը լուծելու համար էր:
Ambrosine
26.08.2009, 21:36
Այս շրջանում կայսեր հազարապետ Միջագետքում և այլ վայրերում նշանակվեց Սաբինոսը: Աբգարը Աղձնիքի բդեշխ Մար Իհաբին և Ապահունիների տոհմի նահապետ Շամշագրամին, և իր հավատարիմ Անանին ուղարկեց նրա մոտ՝ Բեթքուբին քաղաքը՝ բացատրելու իր՝ Արևելք գնալու պատճառները, ինչպես նաև՝ նրանից օգնություն ու պաշտպանություն խնդրելու: Նրան գտան Պաղեստինի մի քաղաքներից մեկում՝ Ելևթերոյպոլսում: Նա Աբգարին հաղորդեց, որ Արևելք գնալու առումով չմտահոգվի, այլ հոգ տանի հարկերը լիովին վճարելու մասին:
Նրանք այնտեղից մտան Երուսաղեմ՝ Քրիստոսին տեսնելու համար, որի համբավը լսել էին, և, իրենք էլ ականատես լինելով, այդ ամենի մասին պատմեցին Աբգարին: Աբգարը զարմանալով հավատաց, որ նա իրոք աստծու որդի է: Նա ասաց. <<Դրանք մարդու զորություններ չեն, այլ աստծու, որովհետև մարդկանցից ոչ ոք չի կարող մեռելներ հարուցանել, այլ միայն աստված>> /Խորենացի, գիրք երկրորդ, գլ. Լ/: Ու քանի որ ինքն էլ հիվանդ էր. մարմինը չարաչար ախտերով էր պատված, ուստի աղաչական թուղթ գրեց Քրիստոսին, որ գա և իր ցավերը բժշկի: Ահա այդ թղթի բովանդակությունը՝
Աբգար Արշամի, աշխարհի իշխան, բարերար և փրկիչ Հիսուսիդ, որ Երուսաղեմում հայտնվեցիր, ողջույն:
Լսել եմ քո մասին և այն բժշկությունների մասին, որ կատարվում են քո ձեռքով՝ առանց դեղերի և արմատների, որովհետև, ինչպես ասում են, դու կույրերին տեսցնում ես, կաղերին՝ քայլեցնում, բորոտներին՝ մաքում, չար ոգիները և դևերը հանում և, առհասարակ, երկարատև հիվանդություններով չարչարվողներին բժշկում ես. դու նաև մեռածներին ես կենդանացնում: Երբ այս ամենը քո մասին լսեցի, մտքումս դրի այս երկուսից մեկը. կամ որ դու աստված կլինես, որ երկնքից իջել և այս բաներն անում ես, կամ աստծու որդի կլինես, որ այդ անում ես: Այս պատճառով քեզ գրեցի՝ աղաչելով, որ նեղություն կրես, գաս ինձ մոտ և բժշկես իմ ունեցած հիվանդությունը: Նաև լսեցի, թե հրեաները քեզանից դժգոհում են և ուզում են քեզ չարչաչել, բայց ես մի փոքր և գեղեցիկ քաղաք ունեմ, որ երկուսիս էլ բավական է: /Խորենացի, ԼԱ/
Թուղթը տանողները նրան հանդիպեցին Երուսաղեմում: Սա հաստատվում է նաև ավետարանում. <<Հեթանոսներից մարդիկ կային, որ եկել էին նրա մոտ>> /Խորենացի, ԼԱ/: Այս պատճառով էլ լսողները չհամարձակվեցին ասել Հիսուսին, այլ Փիլիպպոսի և Անդրեասի միջոցով նրան փոխանցեցին: Հիսուսը այդ ժամանակ հանձն չառավ գնալ, այլ պատասխան թուղթ ուղարկեց: Թուղթը գրեց Թովմաս առաքյալը՝ Հիսուսի հրամանով.
Երանի նրան, ով ինձ հավատում է՝ ինձ տեսած չլինելով, որովհետև օմ մասին այսպես է գրավծ, թե որոնք ինձ տեսնում են, ինձ չեն հավատա, իսկ որոնք չեն տեսնում, կհավատան և կապրեն: Իսկ որ դու ինձ գրեցիր, որ գամ քեզ մոտ, ես այստեղ պետք է կատարեմ այն բոլորը, որի համար ուղարկված եմ: Երբա այս բոլորը կկատարեմ, կհամբառնամ նրա մոտ, որ ինձ ուղարկեց, և երբ կհամբառնամ, քեզ մոտ կուղարկեմ իմ այս աշակերտներից մեկին, որ քո ցավերը բժշկի և կյանք շնորհի քեզ և քեզ հետ եղողներին /Խորենացի, ԼԲ/:
Այս թուղթը բերեց Աբգարի սուրհանդակը՝ Անանը, և նրա հետ Հիսուսի կենդանագիր պատկերը, որ Խորենացու ժամանակաշրջանում գտնվում էր Եդեսիայում:
Աբգարն այն թագավորն է, որը Հիսուս Քրիստոսին նամակ է գրել, որում նրան հրավիրում է Հայաստան բնակվելու: Այդ նամակներն առ այսօր կան Մատենադարանում:
Շատ լավ են մտածել: Նամանավանդ, էդ փող օգտագործողներն էլ իրար մեջ սենց կհարցնեն ու կամաց կամաց կիմանան, որ իրենցից առաջ էլ պատմություն ա եղել... ու հետո էլ է լինելու...
Կարծում եմ, որ սրան կհաջորդի նաև այդ դարաշրջանի հետ կապված տարբեր առեղծվածների բացահատումը, և որը շատ կարևոր է հայերիս համար:
Ավելի մանրամասն, սպասենք Լիոնին: :)
Կարծում եմ՝ խոսքդ օլիգարխիայի մասին է: Եթե փողի վրա փոքր-ինչ քիչ ծանոթ թագավոր նկարելով պետք է փորձենք նրանց ծանոթացնել իրենց թագավորներին, իրենց պատմությանը, ապա սա անհետաքրքիր, անշնորհակալ ու աննպատակ զբաղմունք է: Նույն տրամաբանությամբ կարելի է մեքենաների գոլդ համարների գնորդներին հարկադիր կերպով քննության առնել Հայոց Պատմություն առարկայի: Կամ աուկցիոնով գոլդ համարանիշների գնորդներին ներկայացնել այսպես ասած՝ նախապայման, ըստ որի՝ աուկցիոնին կարող են մասնակցել այն անձիք, ովքեր գիտեն, թե որ թվականին է թագավորել Տիգրան Մեծը:
Նախ մի դիտողություն՝ թագավորի ընտրությունից դժգոհողներին: Կարո՞ղ է աշխարհում Տիգրան Մեծերից և մեր այլ հզոր թագավորներից ավելի հզոր թագավորներ չեն եղե՞լ: Այնպես որ՝ ո՞ւմ էին զարմացնելու Տիգրան Մեծով: Իսկ առաջին քրիստոնյա թագավորին հարգելը վատ չի (գոնե թղթադրամի վրա կնայեն մարդիկ, կհարցնեն, թե ո՞վ է, ավելի շատ բան կիմանան): Ավելին, անընդհատ պնդում ենք, որ առաջին քրիստոնյա ազգն ենք, դրոշի վրա խաչի նշույլ չկա անգամ, երբ, օրինակ, վրացիներինն ամբողջապես խաչապատ է: :think
Ինձ հետաքրքրեց թղթադրամի վրա պատկերված դրոշը: Ո՞վ գիտի՝ արդյո՞ք սա հայկական դրոշերից է: Մենք կանաչ գույն երբևէ ունեցե՞լ ենք դրոշի վրա:
Բայց, ուրեմն, դրամն արժեզրկվո՞ւմ է, որ 100000 դրամանոցի կարիքը կա :(
Աստղ, շնորհակալություն տեղեկություններ տեղադրելու համար: :)
Yeghoyan
26.08.2009, 22:01
Ժող ջան ամբողջ աշխարհը իրա դրամական միավորը փոքրացնումա:Կարողա իմանաք ինչի՞ ենք մենք մեծացնում::think
Կարծում եմ՝ խոսքդ օլիգարխիայի մասին է: Եթե փողի վրա փոքր-ինչ քիչ ծանոթ թագավոր նկարելով պետք է փորձենք նրանց ծանոթացնել իրենց թագավորներին, իրենց պատմությանը, ապա սա անհետաքրքիր, անշնորհակալ ու աննպատակ զբաղմունք է: Նույն տրամաբանությամբ կարելի է մեքենաների գոլդ համարների գնորդներին հարկադիր կերպով քննության առնել Հայոց Պատմություն առարկայի: Կամ աուկցիոնով գոլդ համարանիշների գնորդներին ներկայացնել այսպես ասած՝ նախապայման, ըստ որի՝ աուկցիոնին կարող են մասնակցել այն անձիք, ովքեր գիտեն, թե որ թվականին է թագավորել Տիգրան Մեծը:
Ծիծաղում ես, բայց տես՝ ինչքան մարդ չգիտեր այս թեմայում, թե ով է եղել Աբգարը:
Ծիծաղում ես, բայց տես՝ ինչքան մարդ չգիտեր այս թենայում, թե ով է եղել Աբգարը:
Չեմ ծիծաղում, Արս ջան, ես ինձ թույլ կտա՞մ ազգիս ողբերգության վրա ծիծաղել: Խոսքս չիմացող ակումբցիների մասին չի:
Ովքեր չգիտեին, իմացան այստեղ կարդալով, բայց ո՞ր մի օլիգարխը կկարդա ակումբի գրառումները, որտեղ չեն գերակշռում գոլդ համարների՝ մեքենաների, բջջայինների մասին թեմաները, որտեղ չեն գերակշռում վերջին ճիչ հանդիսացող բջջային հեռախոսների մասին թեմաները, չեն գերակշռում ահռելի, մայրաքաղաք Երևանում վարելու համար, մեղմ ասած, անհարմար չափերի հասնող մեքենաների մասին թեմաները: Չեն կարդա, «Ակումբ» չլինի՝ անունը «գլամուռ» լինի, չեն կարդա հերիք չի, գլամուռ բառն էլ իրանց բառապաշարից կհանեն, որպես անհետաքրքիր բառ:
Ասածս ինչ ա՝ փողով մարդկանց բան չես սովորացնի, ուզում ա էդ փողը որպես վարձ կամ վճար հանդիսանա, ուզում ա՝ նկարը փողի նախշ հանդիսանա: Հիմա նույն կերպ, կարծում ես՝ դրանք ճանաչո՞ւմ են՝ ով է եղել Չարենցը: Գիտե՞ն արդյոք, որ Չարենցն իրենց նմանների երեսին թքող Մարդն է եղել, որ իրենց նմանների ձեռքով զրկվել է առողջությունից ու կյանքից, որ նա Մարդ է, ով կենդանի է մինչ օրս, ում շիրիմին խոնարհվել է պետք հավիտյան: Չգիտեն, չեն էլ իմանա, ուզում ա հազարանոցի վրա լինի նկարը, ուզում ա՝ հարյուր հազարանոցի:
Չեմ ծիծաղում, Արս ջան, ես ինձ թույլ կտա՞մ ազգիս ողբերգության վրա ծիծաղել: Խոսքս չիմացող ակումբցիների մասին չի:
Ովքեր չգիտեին, իմացան այստեղ կարդալով, բայց ո՞ր մի օլիգարխը կկարդա ակումբի գրառումները, որտեղ չեն գերակշռում գոլդ համարների՝ մեքենաների, բջջայինների մասին թեմաները, որտեղ չեն գերակշռում վերջին ճիչ հանդիսացող բջջային հեռախոսների մասին թեմաները, չեն գերակշռում ահռելի, մայրաքաղաք Երևանում վարելու համար, մեղմ ասած, անհարմար չափերի հասնող մեքենաների մասին թեմաները: Չեն կարդա, «Ակումբ» չլինի՝ անունը «գլամուռ» լինի, չեն կարդա հերիք չի, գլամուռ բառն էլ իրանց բառապաշարից կհանեն, որպես անհետաքրքիր բառ:
Ասածս ինչ ա՝ փողով մարդկանց բան չես սովորացնի, ուզում ա էդ փողը որպես վարձ կամ վճար հանդիսանա, ուզում ա՝ նկարը փողի նախշ հանդիսանա: Հիմա նույն կերպ, կարծում ես՝ դրանք ճանաչո՞ւմ են՝ ով է եղել Չարենցը: Գիտե՞ն արդյոք, որ Չարենցն իրենց նմանների երեսին թքող Մարդն է եղել, որ իրենց նմանների ձեռքով զրկվել է առողջությունից ու կյանքից, որ նա Մարդ է, ով կենդանի է մինչ օրս, ում շիրիմին խոնարհվել է պետք հավիտյան: Չգիտեն, չեն էլ իմանա, ուզում ա հազարանոցի վրա լինի նկարը, ուզում ա՝ հարյուր հազարանոցի:
Զգացմունքներդ հասկանալի են, Արթուր ջան, բայց կոնկրետ ի՞նչ ես առաջարկում: Ո՞ւմ նկարն (կամ, միգուցե, որևէ այլ պատկեր) էր պետք պատկերել նոր թղթադրամի վրա:
Yeghoyan
26.08.2009, 22:31
Ժող ջան ինչ կարևորա ում նկարնա?????Դե նկարա էլի, ու կարևորը հայա:D:D
Զգացմունքներդ հասկանալի են, Արթուր ջան, բայց կոնկրետ ի՞նչ ես առաջարկում: Ո՞ւմ նկարն (կամ, միգուցե, որևէ այլ պատկեր) էր պետք պատկերել նոր թղթադրամի վրա:
Չէ, Արս ջան, ոչինչ չեմ առաջարկում, ի սեր Աստծո:) Ասածս էն ա, որ փողի վրա նկար պատկերելով ինչ որ մեկին պատմության հետ ծանոթացնելն այնքան էլ հետաքրքիր զբաղմունք չի: Իսկ ընդհանուր առմամբ այս թեմայի մասին իմ կարծիքը լրիվ այլ է. ես դեմ եմ Մեծ մարդու նկարը փողի վրա պատկերելուն: Էս մասին կարելի է նույնիսկ առանձին թեմա բացել՝ իմ առաջարկով (Թեմա բացել չեմ սիրում:oy): Փողը ձեռի կեղտ է, ինչքան էլ որ շատերը պնդեն, թե դա ապրուստի միջոց է կամ բարեկեցության գրավական: Եթե ես լինեի որոշողը, Աստված հեռու պահի, ես փողի վրա կպատկերեի ազգիս դավաճանների, մարդկության դեմ առանձնապես ծանր հանցագործություններ կատարած անձանց նկարները, բայց ոչ երբեք Չարենցի պես մեծության նկարը, որը, ըստ իս, պետք է քանդակվի քարի վրա, պետք է գտնվի ավելի վեհ գաղափար կրող վայրում, ոչ թե թղթադրամի վրա, ոչ թե մանրադրամի վրա, ինչպիսի մանրադրամ այսօր հազար դրամանոցն է:
Լիոն ձյա, մի հատ մեկնաբանե՞ս
http://www.akumb.am/showpost.php?p=1772401&postcount=548
Ավելացնեմ, որ ահագին կարգին տղա է եղել, բայց նրա դերը մեր պատմության մեջ մեծապես մնացել է աննկատ. հուսանք, որ գոնե հիմա մի քիչ հայտնի կդառնա:)
erewanski
26.08.2009, 22:44
Ընտրված է սխալ Գրառում: Եթե համոզված եք, որ ճիշտ հասցե եք օգտագործել, կապվեք ադմինիստրատորի հետ:
այս գռարումնա տալի քո նշած հասցեով
Ambrosine
26.08.2009, 22:53
Չէ, Արս ջան, ոչինչ չեմ առաջարկում, ի սեր Աստծո:) Ասածս էն ա, որ փողի վրա նկար պատկերելով ինչ որ մեկին պատմության հետ ծանոթացնելն այնքան էլ հետաքրքիր զբաղմունք չի: Իսկ ընդհանուր առմամբ այս թեմայի մասին իմ կարծիքը լրիվ այլ է. ես դեմ եմ Մեծ մարդու նկարը փողի վրա պատկերելուն: Էս մասին կարելի է նույնիսկ առանձին թեմա բացել՝ իմ առաջարկով (Թեմա բացել չեմ սիրում:oy): Փողը ձեռի կեղտ է, ինչքան էլ որ շատերը պնդեն, թե դա ապրուստի միջոց է կամ բարեկեցության գրավական: Եթե ես լինեի որոշողը, Աստված հեռու պահի, ես փողի վրա կպատկերեի ազգիս դավաճանների, մարդկության դեմ առանձնապես ծանր հանցագործություններ կատարած անձանց նկարները, բայց ոչ երբեք Չարենցի պես մեծության նկարը, որը, ըստ իս, պետք է քանդակվի քարի վրա, պետք է գտնվի ավելի վեհ գաղափար կրող վայրում, ոչ թե թղթադրամի վրա, ոչ թե մանրադրամի վրա, ինչպիսի մանրադրամ այսօր հազար դրամանոցն է:
Կուկ ջան, էդքան մերժողական դիրքորոշում պետք չի որդեգրել;) քո ասածը լրիվ հասկանում եմ, բայց եթե պետք եղավ քո ասած երևույթների դեպքում, օրինակ՝ վարորդական իրավունքի ֆոնին ավտոմեքենայի փոխարեն Իսրայել Օրու էշը պատկերել, ուրեմն պետք է պատկերել, որ թեկուզ մի երկու տվյալ էլ իմանան, էլի բան է, թե չէ էլի նույն անգրագետն են մնում: Ու այստեղ էլ գալիս ենք էլի մեզ հրամցված ֆիլմերին ու հաղորդումներին: Եթե ֆիլմը մեր պատմության մասին լինի, ոչ թե մեր կողքի շենքի թմրամոլ Վաղինակի, երեխաներն էլ չեն ձգտի դեպի էդ աշխարհ, այլ կհետաքրքրվեն սեփական պատմությամբ: Եթե թղթադրամի վրա լինի ինչ-որ քրեական հեղինակության նկար, բոլորը կձգտեն իմանալ, թե ով է դա, կցանկանան նրա փոխարեն իրենք հայտնվել այդ թղթադրամի երեսին, այսինքն՝ կձգտեն դառնալ քրեական հեղինակություն: Իսկ երբ արվեստագետ է, թագավոր է... գոնե փորձեն նրանց նմանվել
erewanski ջան - ռեֆռեշ արա ու նորից փորձի - ուղղել եմ :)
Elmo: Արի ու տես, որ՝ «Ըստ ավանդության՝ Աբգար արքան քրիստոնյա անդրանիկ թագավորն է, պարթեւ Արշակունի Արշամի որդին: Նրան անվանել են «ավագ այր», որովհետեւ բոլորից իմաստուն եւ հանճարեղ էր: Այս թագավորի մասին են գրել Պատմահայր Մովսես Խորենացին, ասորի պատմիչ Լաբուբնիա Եդեսացին, Պրոկոպիոս եւ Եվսեբիոս հույն պատմիչները» /մեջբերում www.a1plus.am/
Ինչպես միշտ - մեր ժուռնալիստները լավ շարադրություն են գրում, փնտրում են «սենսացիա», բայց լրիվ անգրագետ են պատմական հարցերով: Հիմնովին սխալ պնդում է, ասեմ իմանաք:
հա լրիվ...Աբգարը ենքան չկա որ իրան հարյուր հազարանոցի վրա դնեն..մենք լիքը ուրիշ թագավորներ ենք ունեցել որոնք շատ ավելի մեծ արժեք ունեն
Եկեք արքաներին չհամեմատենք - ամեն մեկն իր տեղն ունի: Գուցե և նա Տիգրանին չի հասնի, բայց աչքի ընկնող մարդ է եղել, դա հաստատ:
ժողովուրդ,հենց էս թղթադրամներն դուր գան,մի փատ ֆաքսով կամ փոստով կուղղարկեք
Ես պարտավորվում եմ փոստով ուղարկել, եթե երեք հարյուր եվրո փոստավարձ ուղարկես...
Ամբողջ աշխարհին քարոզում ենք 301 թվական Տրդատ 3-րդ, սրանք էլ բռնում են ու Աբգար են մեյդան գցում, դե արի բոլորին բացատրի, թե ինչն-ինչոց է:
Սա իմ մտքով էլ է անցել ու այստեղ մենք լուրջ պրոբլեմներ կարող է ունենանք:( Դե արի ու միջին շվեյցարացուն բացատրի, որ, եղբայր, իրականում դա ընդամենը գեղեցիկ մի լեգենդ է - այսքան բան: Գուցե Աբգարը, ի տարբերություն իր ժամանակի մյուս տիրակալների, ավելի հանդուրժող է եղել քրիստոնյաների նկատմամբ, ահա և տարածվել են նման լուրեր...
Աբգարը կարծեմ հայտնի է նրանով , որ Հիսուսին նամակ է հղել: Դա շատ ավելի առաջ էր քան Տրդատ Մեծը: Վատ չի, նաև ուսուցողականը, ժողովուրդը Տիգրան 2-ից ՝ն կողմ ևս մեկ թագավորի կճանաչի:
Անհիմն լեգենդ է:
Իսկ աշխարհի առաջին քրիստոնյա թագավորը այնուհանդերձ Տրդատ II Մեծն է: Այ հենց այս խառնաշփոթը պետք է շատ հանրամատչելի բացատրել: Բայց ես կարծում եմ, որ կկատարվի հակառակը - կընկնեն էժան սենսացիայի հետևից, սաղ աշխարհով մեկ կգոռան, որ Աբգարը առաջին քրիստոնյան թագավորն է եղել, ոչինչ էլ ի վերջո չեն ապացուցի, քանի որ ամեն ինչ այստեղ լեգենդար է և... կարժեզրկեն Տրդատին:(
Ambrosine
26.08.2009, 23:14
Իսկ աշխարհի առաջին քրիստոնյա թագավորը այնուհանդերձ Տրդատ II Մեծն է: Այ հենց այս խառնաշփոթը պետք է շատ հանրամատչելի բացատրել: Բայց ես կարծում եմ, որ կկատարվի հակառակը - կընկնեն էժան սենսացիայի հետևից, սաղ աշխարհով մեկ կգոռան, որ Աբգարը առաջին քրիստոնյան թագավորն է եղել, ոչինչ էլ ի վերջո չեն ապացուցի, քանի որ ամեն ինչ այստեղ լեգենդար է և... կարժեզրկեն Տրդատին:(
Տրդատ 3-րդ :think
իմ կարծիքով արժեզրկելու բան չկա, եսիմ ինչ մեծ բան չի արել, որ մի հատ էլ արժեզրկվի, դեռ մի բան էլ պիտի Տրդատին <<ցցի հանեն>>, որ մեր բազմադարյա մշակույթը ոչնչացրել է
Իսկ Աբգարի առումով ասեմ, որ ինքը չէր կարող առաջին քրիստոնյա թագավորը լինել, որովհետև քրիստոնեություն չէր ընդունել, կարելի է ասել, որ քրիստոնեությունը իր ժամանակ չէր հասունացել այնքան, որ գաղափարախոսություն լիներ, դեռ որպես կրոն էլ ընդունվեր:
Այնուհանդերձ Տրդատ II :) Բանն այն է, որ ըստ այն տեսակետի, որի կողմնակիցն եմ ես - սովորաբար ընդունվող «Տրդատ II», որպես թագավոր, որը կառավարել է Մեծ Հայքում երրորդ դարի առաջին կեսին, իրականում չի եղել...
իմ կարծիքով արժեզրկելու բան չկա, եսիմ ինչ մեծ բան չի արել, որ մի հատ էլ արժեզրկվի, դեռ մի բան էլ պիտի Տրդատին <<ցցի հանեն>>, որ մեր բազմադարյա մշակույթը ոչնչացրել է
Խնդիր կա :( Դա մեր «ներհայկական ռզբոռկեքն են», իսկ այ ազերի-թուրքերը հենց նման մի բանի են սպասում, որ ամեն կերպ արժեզրկեն ու սուտ հայտարարեն մեր՝ առաջին քրիստոնյա ազգ լինելու հանգամանքը: Սրանք կձգտեն ապացուցել, որ Հայոց Միջագետքի թագավորությունը, որը լայն գիտական շրջաններում կրում է «Օսրոյենեի թագավորություն» անունը և ընկալվում է որպես ՈՉ ՀԱՅԿԱԿԱՆ պետական միավոր, հենց առաջինն է ընդունել քրիստոնեությունը, Մեծ Հայքից առաջ: Այսինքն դուրս կգա (համաշխարհային տեսակետից), որ Մեծ Հայքի թագավորությունը չէ աշխարհի առաջինք քրիստոնյա պետությունը, Տրդատը չէ առաջին քրիստոնյա տիրակալը, այլ «ինչ-որ մի ասորի»:(
Իսկ Աբգարի առումով ասեմ, որ ինքը չէր կարող առաջին քրիստոնյա թագավորը լինել, որովհետև քրիստոնեություն չէր ընդունել, կարելի է ասել, որ քրիստոնեությունը իր ժամանակ չէր հասունացել այնքան, որ գաղափարախոսություն լիներ, դեռ որպես կրոն էլ ընդունվեր:
Դեհ - ստեղ կարելի է անվերջ վիճել, շատ անորոշ է...
Ambrosine
26.08.2009, 23:41
Այնուհանդերձ Տրդատ II :) Բանն այն է, որ ըստ այն տեսակետի, որի կողմնակիցն եմ ես - սովորաբար ընդունվող «Տրդատ II», որպես թագավոր, որը կառավարել է Մեծ Հայքում երրորդ դարի առաջին կեսին, իրականում չի եղել...
հե հե~ ամեն մեկս որ մի տեսակետ ունենանք, ու՞ր կհասնի, հետո էլ ասում ես <<մեր ներհայկական ռազբոռկեքը>>
Խնդիր կա :( Դա մեր «ներհայկական ռզբոռկեքն են», իսկ այ ազերի-թուրքերը հենց նման մի բանի են սպասում, որ ամեն կերպ արժեզրկեն ու սուտ հայտարարեն մեր՝ առաջին քրիստոնյա ազգ լինելու հանգամանքը: Սրանք կձգտեն ապացուցել, որ Հայոց Միջագետքի թագավորությունը, որը լայն գիտական շրջաններում կրում է «Օսրոյենեի թագավորություն» անունը և ընկալվում է որպես ՈՉ ՀԱՅԿԱԿԱՆ պետական միավոր, հենց առաջինն է ընդունել քրիստոնեությունը, Մեծ Հայքից առաջ: Այսինքն դուրս կգա (համաշխարհային տեսակետից), որ Մեծ Հայքի թագավորությունը չէ աշխարհի առաջինք քրիստոնյա պետությունը, Տրդատը չէ առաջին քրիստոնյա տիրակալը, այլ «ինչ-որ մի ասորի»:(
Ու ի՞նչ օգուտ նրանից, որ մենք առաջինն ենք: Համաշխարհային տեսակետը այսպես թե այնպես հակված չէ Հայաստանը համարել առաջին քրիստոնյա պետություն: Ամերիկան որ առաջինը չի, կարող ա՞ հզորագույն պետությունը չի:
Սա «ամեն մեկիս» տեսակետը չէ, այլ ընդունված տեսակե է: Եթե Ձեր տանը կա ՀՍՍՀ Հանրագիտարան, բայց այն և կարդա, թե Տրդատը «որերորդն» էր: Հուսով եմ կհամաձայնես, որ հանրագիտարանւմ, այն էլ սովետի ժամանակ, անլուրջ բաներ ու «սաղի տեսակետ»-ներ չէին դնում :)
Ու ի՞նչ օգուտ նրանից, որ մենք առաջինն ենք:
Իսկ ի՞նչ օգուտ, որ առաջինը չլինե՞նք:
Համաշխարհային տեսակետը այսպես թե այնպես հակված չէ Հայաստանը համարել առաջին քրիստոնյա պետություն:
Սխալվում ես: Ողջ աշխարհն էընդունում, որ Մեծ Հայքի թագավորությունը առաջին քրիստոնյա պետությունն էր, իսկ Հայոց Միջագետքի մասին տարածվածը ընդամենը լեգենդներ են…
Ամերիկան որ առաջինը չի, կարող ա՞ հզորագույն պետությունը չի:
Իսկ Հնդկաստանը, որ լուսնի վրա մարդ չի իջեցրել, կարողա հզոր պետություն չի՞...
Կուկ ջան, էդքան մերժողական դիրքորոշում պետք չի որդեգրել;) քո ասածը լրիվ հասկանում եմ, բայց եթե պետք եղավ քո ասած երևույթների դեպքում, օրինակ՝ վարորդական իրավունքի ֆոնին ավտոմեքենայի փոխարեն Իսրայել Օրու էշը պատկերել, ուրեմն պետք է պատկերել, որ թեկուզ մի երկու տվյալ էլ իմանան, էլի բան է, թե չէ էլի նույն անգրագետն են մնում: Ու այստեղ էլ գալիս ենք էլի մեզ հրամցված ֆիլմերին ու հաղորդումներին: Եթե ֆիլմը մեր պատմության մասին լինի, ոչ թե մեր կողքի շենքի թմրամոլ Վաղինակի, երեխաներն էլ չեն ձգտի դեպի էդ աշխարհ, այլ կհետաքրքրվեն սեփական պատմությամբ: Եթե թղթադրամի վրա լինի ինչ-որ քրեական հեղինակության նկար, բոլորը կձգտեն իմանալ, թե ով է դա, կցանկանան նրա փոխարեն իրենք հայտնվել այդ թղթադրամի երեսին, այսինքն՝ կձգտեն դառնալ քրեական հեղինակություն: Իսկ երբ արվեստագետ է, թագավոր է... գոնե փորձեն նրանց նմանվել
Աստղ ջան, պետք չի վարորդական իրավունքը հաստատող փաստաթղթի վրա Պապ թագավորին պատկերել, բան չի փոխվելու, հաստատ: Քանի տարի ա արդեն, որ հազարանոցի վրա Չարենցն ա, մեկ ա՝ Չարենցին չի ճանաչում էն մարդը, ով իսկզբանե չի ճանաչել, ով չի ծանոթացել Չարենցի նման մեծության ստեղծածին այն ժամանակ, երբ պետք է ճանաչեր, հետո չի գիտակցել, որ պետք է արդեն ճանաչեր, գոնե էդ ժամանակ փորձեր շտկել սխալը, լրացնել բացթողումը, չի էլ փորձելու, թքած ունի էնքանով, ինչքանով ես ու դու իրա ու իրա նմանների վրա թքած ունենք: Դա չի այն ճանապարհը որը տանելու է անգրագետների կրթմանը, անտեղյակների տեղեկացմանը: Աբգարի նման քանի՞ թագավոր ունենք, հիմա ի՞նչ, սկսենք թղթադրամների տեսականի՞ն մեծացնել՝ 11 դրամանոց, 12 դրամանոց և այլն: Չի լինի:
Մի քանի խոսք հենց լեգենդի մասին.
Սկսենք նրանից, որ մասնագետների մեծ մասը հակված չէ լուրջ ընդունելու այն: Նրանց բերած լուրջ փաստարկներին ես կավելացնեմ նաև այն, որ, եթե դա ճիշտ լիներ, ապա Նոր Կտակարանում այդ մասին գոնե ակնարկ կլիներ. ինքներդ պատկերացրեք, հզոր ու հեղինակավոր մի արքա ընդունում է քրրիստոնեությունը - ինչպիսի թեմա... Բայց նման ակնարկ իհարկե չկա :) Դրա փոխարեն այս մասին առաջին անգամ «հիշում է» միայն եկեղեցական Պատմահայր Եվսեբիոս Կեսարացին՝ IV դարի սկզբներին: Ընդ որում Հռոմի պապ Գելասիոս I-ը (493-496) այս ամենը հռչակել է հերետիկոսություն...
Մասնագետները գտնում են, որ այս ամենը կարող է վերաբերվել Աբգար VIII-ին (177-212) կամ էլ Աբգար IX-ին (212-216): Բայց այստեղ էլ ամեն ինչ այդքան միանշանակ չէ, ես նույնիսկ կասեի - անընդունելիության աստիճան կասկածելի…
Աբգար VIII-ի օգտին վկայող կա ընդամենը մեկ, այն էլ անուղղակի ապացույց - ըստ ասորական մի ժամանակագրության, Եդեսիայում 201 թ-ին տեղի ունեցած ջրհեղեղը... կործանել է նաև եկեղեցի: Ու սրա հիման վրա ենթադրում են, որ այս արքան եղել է քրիստոնյա: Բայց եկեղեցին կարող էր կառուցված լինել որպես այս արքայի կրոնական հանդուրժողականության արդյունք տեղի քրիստոնյա համայնքի կողմից, դեռ չասած էլ - որ ինքը, հաղորդումը, կարող է հավաստի չլինել և հանդիսանալ քրիստոնեական մոլեռանդության արդյունք…
Աբգար IX-ի օգտին վկայող կան հետևյալ հաղորդումները. ըստ վաղքրիստոնեական հույն գրող Հուլիս Աֆրիկացու (մոտ 160-240) այս արքան. «բարեպաշտ մարդ էր»: Իր հերթին, ըստ վաղքրիստոնեական ասորի գրող Վարդեսան Բար-Դարցանի (154-225) , այս արքան. «սուրբ և շատ կրթված մի մարդ էր»: Իմ կարծիքով, սակայն, սրանք ևս հիմք չեն տալիս այս արքային համարել քրիստոնյա - արքան կարող էր «բարեպաշտ» լինել, մնալով հեթհանոս, ինչպես նաև լիներ «սուրբ» - ըստ զգայուն վաղքրիստոնյաների հենց միայն նրա համար, որ, եթե այլ վայրերում քրիստոնյաների հետ վարվում էին շատ դաժան, ապա Հայոց Միջագետքի թագավորությունում այս արքան թույլ էր տալիս քրստոնյաներին վայելել մեծ ազատություններ: Հատկանշական է, որ Աբգար IX-ի որդի Արման IX-ը (214-216` գահակից), որը հոր թագավորության վերջին տարիներին գործնականում ինքն էր կառավարում, հենց հոր կենդանության օրոք դաժան հալածանքներ կիրառեց քրիստոնյաների նկատմամբ...
Սա է իրականությունը - ինքներդ ձևավորեք Ձեր վերաբերմունքը այս ամենի նկատմամբ :)
Ambrosine
27.08.2009, 00:20
Սա «ամեն մեկիս» տեսակետը չէ, այլ ընդունված տեսակե է: Եթե Ձեր տանը կա ՀՍՍՀ Հանրագիտարան, բայց այն և կարդա, թե Տրդատը «որերորդն» էր: Հուսով եմ կհամաձայնես, որ հանրագիտարանւմ, այն էլ սովետի ժամանակ, անլուրջ բաներ ու «սաղի տեսակետ»-ներ չէին դնում :)
Սովետական պատմագիտությանը դու չէի՞ր, որ լուրջ չէիր վերաբերվում:
Իսկ ի՞նչ օգուտ, որ առաջինը չլինե՞նք:
Կազատվենք առաջինը լինելու մեր ազգային բարդույթից:[ Մենք միշտ առաջինն ենք, ամեն ինչ բոլորից շուտ ենք արել... հետո՞, օգուտը ո՞րն է եղել, տեսնում ենք արդյունքը:
Սխալվում ես: Ողջ աշխարհն էընդունում, որ Մեծ Հայքի թագավորությունը առաջին քրիստոնյա պետությունն էր, իսկ Հայոց Միջագետքի մասին տարածվածը ընդամենը լեգենդներ են…
Սխալվու՞մ եմ:o Իսկ այդ դեպքում ինչու՞ են կաթոլիկները առաջացել, որ ապացուցեն առաջինն են, իսկ Հայաստանում քրիստոնեությունը ընդունվել է, ըստ նրանց, 314-ին
Իսկ Հնդկաստանը, որ լուսնի վրա մարդ չի իջեցրել, կարողա հզոր պետություն չի՞...
Հնդկաստանը ի՞նչ կապ ուներ:
Ambrosine
27.08.2009, 00:28
Աստղ ջան, պետք չի վարորդական իրավունքը հաստատող փաստաթղթի վրա Պապ թագավորին պատկերել, բան չի փոխվելու, հաստատ: Քանի տարի ա արդեն, որ հազարանոցի վրա Չարենցն ա, մեկ ա՝ Չարենցին չի ճանաչում էն մարդը, ով իսկզբանե չի ճանաչել, ով չի ծանոթացել Չարենցի նման մեծության ստեղծածին այն ժամանակ, երբ պետք է ճանաչեր, հետո չի գիտակցել, որ պետք է արդեն ճանաչեր, գոնե էդ ժամանակ փորձեր շտկել սխալը, լրացնել բացթողումը, չի էլ փորձելու, թքած ունի էնքանով, ինչքանով ես ու դու իրա ու իրա նմանների վրա թքած ունենք: Դա չի այն ճանապարհը որը տանելու է անգրագետների կրթմանը, անտեղյակների տեղեկացմանը: Աբգարի նման քանի՞ թագավոր ունենք, հիմա ի՞նչ, սկսենք թղթադրամների տեսականի՞ն մեծացնել՝ 11 դրամանոց, 12 դրամանոց և այլն: Չի լինի:
Կուկ ջան, բայց գոնե անունը գիտեն չէ՞: Հիմա գոնե Աբգար անունն էլ ավելացավ իրենց բառացանկում: Կարգին հաղորդումը հիշու՞մ ես, երբ ազգային հերոս որպես ցանկանում էր տեսնել Վարդան Մամիկոնյանին, 3 անգամ էլ նրա անունը տվեց: Այսինքն՝ էս ազգը Վարդան Մամիկոնյանից այն կողմ ոչ ոքի անունը չգիտի, չգիտի անգամ, որ նա ազգային հերոս չէ: Ուրիշների հետ ծանոթացնելու համար թող ուրիշ միջոցներ մտածեն. օրինակ՝ պատմության դասագրքերում վերջապես քաջություն ունենան ու Արցախյան գոյամարտը նորմալ ներկայացնեն, ոչ թե համաշխարհային բանկի թելադրանքով տպագրեն գրքերը:[ Թող թխվածքաբլիթների վրա հայկական հեքիաթների հերոսները լինեն, հագուստի վրա՝ նույնպես... հազար ու մի ճանապարհ կա, ուղղակի հայրենական արտադրություն չկա...
էս ինչքա՞ն խորացանք :}
Կուկ ջան, բայց գոնե անունը գիտեն չէ՞: Հիմա գոնե Աբգար անունն էլ ավելացավ իրենց բառացանկում: Կարգին հաղորդումը հիշու՞մ ես, երբ ազգային հերոս որպես ցանկանում էր տեսնել Վարդան Մամիկոնյանին, 3 անգամ էլ նրա անունը տվեց: Այսինքն՝ էս ազգը Վարդան Մամիկոնյանից այն կողմ ոչ ոքի անունը չգիտի, չգիտի անգամ, որ նա ազգային հերոս չէ: Ուրիշների հետ ծանոթացնելու համար թող ուրիշ միջոցներ մտածեն. օրինակ՝ պատմության դասագրքերում վերջապես քաջություն ունենան ու Արցախյան գոյամարտը նորմալ ներկայացնեն, ոչ թե համաշխարհային բանկի թելադրանքով տպագրեն գրքերը:[ Թող թխվածքաբլիթների վրա հայկական հեքիաթների հերոսները լինեն, հագուստի վրա՝ նույնպես... հազար ու մի ճանապարհ կա, ուղղակի հայրենական արտադրություն չկա...
էս ինչքա՞ն խորացանք :}
Աստղ ջան, ավելի լավ ա՝ չիմանան անունը, իրանց մասին մտածելով եմ ասում, պատկերացնո՞ւմ ես՝ ես մտածում եմ ոմն հաստավիզ օլիգարխի մասին:}
Մի տեղ անունը կտան, էնքան որ ցույց տան՝ էդ անունը գիտեն, մեկը կհարցնի, էդ ո՞վ ա որ, կասի՝ Եղիշե Չերենցի մեծ ախպերն ա:o Խայտառակություն. մեկ էլ կտեսնենք՝ ադրբեջանական մի հատ էժան օրաթերթ հոդված ա գրել, ասենք՝ Հ.Հ. այսինչ պաշտոնյան Հայ թագավորին անվանել ա գրողի մեծ եղբայր կամ գրողի ծոց:(
Ծայրահեղացնում եմ, որ աբսուրդը տեսանելի լինի, բայց մեկ ա՝ առանց էդ էլ աբսուրդ ա: Եթե էդ հաստավզի ականջը Աբգար թագավոր հասկացությունը չլսի, ոչ ոք դրանից չի տուժի, եթե լսի, չի շահի. OԳԳ=0:
Աբգարն այն թագավորն է, որը Հիսուս Քրիստոսին նամակ է գրել, որում նրան հրավիրում է Հայաստան բնակվելու: Այդ նամակներն առ այսօր կան Մատենադարանում:
Հիմա մատենադարանում կա՞ էդ նամակը: Ուզում եմ տեսնել, որովհետև ահագին մարդիկ, "պատմաբաններ" չգիտեմ ինչեր ոչ մի կոնկրետ ապացույց իբր չեն գտնում, որ Հիսուս անունուվ մարդ ա ապրել էդ թվերին:
Բա տանենք ցույց տանք: Ասենք հեսա նամակը, այ հաստագլուխներ, մարդը եղել ա ու մեր թագավորն էլ իրան նամակ ա գրել:
Էսքան ջրիկանալու փոխարեն պիտի գիտակցեիք, որ հարյուր հազարանոց թղթադրամի դուրս գալը նշանակում է, որ մեր դրամն ավելի է արժեզրկվում ու շուտով մի քանի միլիոնով պիտի մաստակ գնենք մեր երեխաների համար, ինչպես Զիմբաբվեում:
Սովետական պատմագիտությանը դու չէի՞ր, որ լուրջ չէիր վերաբերվում:
Սխալվում ես, հարգելի Astgh. Ես լուրջ չէի վերաբերվում սովետահայ պատմագիտության կոնկրետ թեզերին, այլ ոչ թե նրան՝ ամբողջությամբ: Կոնկրետ Տրդատի դեպքում սովետահայ պատմագիտությյան կարծիքը ընդունելի է...
Կազատվենք առաջինը լինելու մեր ազգային բարդույթից:[ Մենք միշտ առաջինն ենք, ամեն ինչ բոլորից շուտ ենք արել... հետո՞, օգուտը ո՞րն է եղել, տեսնում ենք արդյունքը:
Անձամբ ես, որպես հայ, որևէ բարդույթ չունեմ: Վստահ եմ, որ իմ ազգի ներկայացուցիչներից շատերը ևս: Ուղղակի մենք շատ ենք խոսել այս մասին ու մեզ մոտ տպավորություն է ստեղծվել, թե բարդութավորված ենք: Իսկ միջին/շարքային օտարերկրացին մեզ ճանաչում է որպես առաջին քրիստոնյա ազգ: Հիմա, որ մենք խլենք այդ պատկերացումը նրանից, դրանից ի՞նչ օգուտ, այն դեպքում, երբ վնասները հսկայական են: հասկանում եմ երիտասարդական մաքսիմալիզմը, բայց այստեղ ավելի նուբ մոտեցում է պետք: Առանց այդ էլ մենք ու մեր պատմությունը չափազանց վատ ենք ներկայացված աշխարհում: Առաջին քրիստոնյա ազգ լինելու պահը գրեթե այն միակ պահերից է, որ չի ժխտվում - հիմա դու առաջարկում ես դրանից էլ հրաժարվել, հայտնի չէ ինչի համար, սակայն հաստատապես հայտնի վնասներ կրելով... :(
Սխալվու՞մ եմ:o Իսկ այդ դեպքում ինչու՞ են կաթոլիկները առաջացել, որ ապացուցեն առաջինն են, իսկ Հայաստանում քրիստոնեությունը ընդունվել է, ըստ նրանց, 314-ին
Դա սխալ և չընդունված տեսակետ է: Վաղուց ապացուցված է, որ Մեծ Հայքի թագավորությունը քրիստոնեությունը որպես պետական կրոն ընդունել է 301 թ-ին: Ընդ որում, այստեղ այն միանգամից դարձավ միակ պետական կրոն, այն դեպքում, երբ նույն այդ կաթոլիկները միայն 313 թ-ին ընդունեցին Միլանի հրովարտակը, որով ընդամենը... թույլատրվում էր ազատ դավանել քրիստոնեությունը, մյուս հավատքների հետ միասին: Այնպես որ հեքիաթներին հավատալ պետք չէ:)
Ամերիկան որ առաջինը չի, կարող ա՞ հզորագույն պետությունը չի:
Այնքանով կապ ուներ, ինչքանով որ քո պոստը առաջին քրիստոնյա ազգ լինելու ու հարյուրհազարանոց թղթադրամի հետ;)
Դա սխալ և չընդունված տեսակետ է: Վաղուց ապացուցված է, որ Մեծ Հայքի թագավորությունը քրիստոնեությունը որպես պետական կրոն ընդունել է 301 թ-ին: Ընդ որում, այստեղ այն միանգամից դարձավ միակ պետական կրոն, այն դեպքում, երբ նույն այդ կաթոլիկները միայն 313 թ-ին ընդունեցին Միլանի հրովարտակը, որով ընդամենը... թույլատրվում էր ազատ դավանել քրիստոնեությունը, մյուս հավատքների հետ միասին: Այնպես որ հեքիաթներին հավատալ պետք չէ
Եվ ի շնորհիվ նրա, որ Միլանի հրովարտակով քրիստոնեությունը դավանել մյուս կրոնների շարքում, փրկեց հեթանոսական մշակութային արժեքներն ու հուշակոթողները, որով ամբողջ աշխարհը հիանում է առ այսօր:
Սակայն դրանից էությունը չփոխվեց, համարվեց , քրիստոնեություն ընդունած ազգ, մի մոռացի, որ նույնիսկ հարյուրամյակ անց Հայաստանում դեռևս շատ ամուր էև հեթանոսական կրոնը;)
Դա ուրիշ հարց է, եղբայր, ու հաստատ այս թեմայի հարց չէ :) Խոսքը քրիստոնեությունը ԱՌԱՋԻՆԸ ընդունելու մասին էր...
Դա ուրիշ հարց է, եղբայր, ու հաստատ այս թեմայի հարց չէ Խոսքը քրիստոնեությունը ԱՌԱՋԻՆԸ ընդունելու մասին էր...
Դու նշում էս , որ հայերը ընդունեցին, իսկ կաթոլիկները ԸՆԴԱՄԵՆը թույլ տվեցին , որ դավանեն մյուսների շարքում: Իսկ ի՞նչումնա առավելությունը, եթե երկուս էլ համարվում է քրիստենեություն ընդունած ազգ: Եթե Տրդատը նույնպես թույլ տար, մյուսների շարքում դավանել, էլի կհամարվեր առաջին քրիստոնեություն ընդունած ազգ:
Տրդատի լիովին անցյալ կրոնը մերժելը , ոչ թե առավելություն է, ինչպես դու էս ներկայացնում, այլ շատ մեծ թերություն:
Մեղմ ասած , պետական այրին ոչ վայել վարվելակերպ ցույց տվեց Տրդատը այս քայլով:
Հա, եղբայր, թող տենց լինի - բայց ի՞նչ կապ ունի դա այս թեմայի հետ: Այնպիսի տպավորություն է ուղղակի, որ ուղղակի սկզբունքորեն ուզում ես որևէ դեմ բան ասած լինես: Ի՞նչ կապ ունի ասածդ թեմայի հետ - ուրիշ թեմայում առիթ լինի, կզրուցենք այդ պահով... :)
Հա, եղբայր, թող տենց լինի - բայց ի՞նչ կապ ունի դա այս թեմայի հետ: Այնպիսի տպավորություն է ուղղակի, որ ուղղակի սկզբունքորեն ուզում ես որևէ դեմ բան ասած լինես: Ի՞նչ կապ ունի ասածդ թեմայի հետ - ուրիշ թեմայում առիթ լինի, կզրուցենք այդ պահով...
Եղբայր հիշեցնեմ , որ թեման բացվել էր նոր 100.000 դրամը քննարկելու համար և հենց դու առաջինը շեղեցիր պատմագիտական քննարկումներ սկսելով:
Վկա այս գրառումներդ http://www.akumb.am/showpost.php?p=1779004&postcount=38 http://www.akumb.am/showpost.php?p=1779053&postcount=40 , http://www.akumb.am/showpost.php?p=1779107&postcount=42 , http://www.akumb.am/showpost.php?p=1779469&postcount=48, որոց համար կարծում եմ նկատողություն չես ստացել:;)
Իսկ հիմա հասկանանք ինչումն ա պրոբլեմը, կամ մեր հարգարժան իրավաբանը ասելիք ու հակափաստարկ չունի, որի պատճառով դիմել է իր հին փորձված մեթոդին՝ ամենը տեղափոխել անձնական հարթություն, այդպիսով նյութի քննարկումից խույս տալ, կամ չի կարողանում վեր կանգնել անձնական դրդապատճառներից և ներկյացաման պատճառը զուտ անձնական է: Կարծում եմ և՛ մեկը, և՛ մյուսը:
Հիմա եղբայր ի՞նչ կապ ունի քո վերևի մի քանի գրառումները թեմայի հետ և ինչու՞ թեմայի շեղվելու մասին հիշեցիր հենց այս պահին:
Պատասխանը հստակ է, անձնական դրդապատճառներ, իմ գրառումներին ամեն կերպ հակադրվել, բայց ոչ թե փաստարկներով, որոնք չկան, այլ ներկայացում սարքելով:
Ինչպես ասում էն վառվածի վերքերը երկար էն մղկտում:;)
Թեման պատմական առումով գնաց այն բանից հետո, երբ մի շարք մասնակիցներ ցանկացան ստանալ պատմական տեղեկությունները այդ թղթադրամի վրա պատկերված արքայի մասին: Նրանք, իմ ուժերի ներածի չափով, դրանք ստացան: Այդքանով թեման չի կարելի համարել շեղված: Իսկ այ այն հարցի պարզումը, թե «առաջին քրիստոնյա ազգ լինելը լավ է թե ոչ» - հաստատ չի վերաբերվում սույն թեմային...
Վառված վերքերի պահով - զգացվում է, ըստ երևույթին թեմայից դուրս գրառմանդ համար ստացված տուգանայինդ դեռ ցավ է տալիս. ոչինչ , սովորիր պարտվել: Հատկապես նման տոնով հետս խոսակցություն վարելու դեպքում դու հաճախ կհայտնվես այդ վիճակում և դրան աստիճանաբար սովորելը քեզ չի խանգարի...
Աբգար VIII-ի օգտին վկայող կա ընդամենը մեկ, այն էլ անուղղակի ապացույց - ըստ ասորական մի ժամանակագրության, Եդեսիայում 201 թ-ին տեղի ունեցած ջրհեղեղը... կործանել է նաև եկեղեցի: Ու սրա հիման վրա ենթադրում են, որ այս արքան եղել է քրիստոնյա: Բայց եկեղեցին կարող էր կառուցված լինել որպես այս արքայի կրոնական հանդուրժողականության արդյունք տեղի քրիստոնյա համայնքի կողմից, դեռ չասած էլ - որ ինքը, հաղորդումը, կարող է հավաստի չլինել և հանդիսանալ քրիստոնեական մոլեռանդության արդյունք…
http://www.akumb.am/showpost.php?p=1779107&postcount=42
Ավելացնեմ նաև, որ եկեղեցին ընդհանրապես կարող էր կառուցված լինել նելեգալ կարգով - ասենք որպես եկեղեցի կարող էր հարմարեցված լիներ տներից մեկի ներքնահարկը: Բանն այն է, որ այն ժամանակներում եկեղեցիները չէին կառուցում այն շքեղությամբ ու մեծությամբ, որին սովոր ենք հիմա մենք (քրիստոնեական համեստությունը դա արգելում էր): Առկա տեղեկատվության մեջ եկեղեցու՝ իշխանությունների համաձայնությամբ կառուցված լինելու մասին որևէ ուղղակի տեղեկություն չկա և, չգիտես ինչու, ընդունվում է, որ այն կառուցվել է այդ համաձայնության առկայությամբ: Բայց դա կարող էր ամենևին էլ այդպես չլինլ և ջրհեղեղը կարող էր քանդած լիներ «նելեգալ եկեղեցին»:
եվ չկա մեկը րո հարցնի
-այ պառազիտներ, էտ ինչ մի անհրաժեշտություն էր ծագել՞, որ հարկատուների միջոցներից այդքան գումար ծախսել եք էտ փողը տպելու համար:
էտ ում՞ էր պետք այքան մեծ արժեքով դրամ:
էտ ոնց՞ ա, որ ԱՄՆ-ի պես երկինր յոլա է գնում 100 դելարով, իսկ դուք տպում եք մոտ 250 դոլարին համարժեք արժեքով:
…
ով ոնց կարա, ընենց էլ կթում ա:
Թեման պատմական առումով գնաց այն բանից հետո, երբ մի շարք մասնակիցներ ցանկացան ստանալ պատմական տեղեկությունները այդ թղթադրամի վրա պատկերված արքայի մասին: Նրանք, իմ ուժերի ներածի չափով, դրանք ստացան: Այդքանով թեման չի կարելի համարել շեղված: Իսկ այ այն հարցի պարզումը, թե «առաջին քրիստոնյա ազգ լինելը լավ է թե ոչ» - հաստատ չի վերաբերվում սույն թեմային...
Լիոն, սովորության համապատասխան խեղաթյուրում էս փաստերը: Իմ նշված հասցեներում չկա այն փոստը , որը վերաբերվում էր Անգարին, այլ մնացածը:
Ամենը սկսվեց իմ այս փոստից:
Աբգարը կարծեմ հայտնի է նրանով , որ Հիսուսին նամակ է հղել: Դա շատ ավելի առաջ էր քան Տրդատ Մեծը: Վատ չի, նաև ուսուցողականը, ժողովուրդը Տիգրան 2-ից ՝ն կողմ ևս մեկ թագավորի կճանաչի:
Որին ես կզարմանայի , եթե դու չարձագանքես, թեմայից դուրս հուզական գրառումով: Որը գրված էր գրառման հեղինակին միայն հակասելու համար: Իհարկե սույն մանկական գործելաոճով արված գրառումը ուշադրության չմատնվեց: Սակայն դրան հաջորդեցին մի քանի այլ թեմայից դուրս գրառումներ: Օրինակ այս պոստում թեմայի վերաբերյալ տող անգամ չկա:;)
Վառված վերքերի պահով - զգացվում է, ըստ երևույթին թեմայից դուրս գրառմանդ համար ստացված տուգանայինդ դեռ ցավ է տալիս. ոչինչ , սովորիր պարտվել: Հատկապես նման տոնով հետս խոսակցություն վարելու դեպքում դու հաճախ կհայտնվես այդ վիճակում և դրան աստիճանաբար սովորելը քեզ չի խանգարի...
Տուգանայինի համար , ես ցավելու բան չունեմ: Իհարկե ծիծաղելի կլիներ եթե դու ուրիշ փաստ բերեիր, այնուամենայնիվ նշեմ, եր ճշմարտությունն ասելու համար, ես պատրաստ եմ նույնիսկ արգելափակվել:
Իսկ պարտվելու պահով:
Լիոն այստեղ ճակամարտ չի, որ փղերի ու գետաձիների գլուխ կանգնած ու ռագատկայով զինված գաս կռվելու, ֆորում է, պարզ է՞:)
Նաև նշեմ, որ այս խոսակցությունը սկսել էս ինքդ, այնքան որ սովորիր ոչ քեզ միգուցե ոչ այնքան հաճելի տոնին: Այն դեպքում, երբ խոսակցությունը կառուցում էս ոչ թե փաստարկների, որոնք չունես , այլ անձնական հարթությունը տեղափողելով: Այս ծիծաղելի իրավիճակը կգնահատեյի մանկապարտեղային, երբ անձը մանկական վիրավորվածություն ունենալով ամեն անգամ ուզում է, իր նեղացնողին մի բանով մերժել, եթե իհարկե չիմանայի տարիքդ: