PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Ազատ կամք



Հրաչ
26.12.2006, 00:10
Տարիներ անցած են այդ օրէն երբ առաջին անգամ միտքս եկաւ հետեւեալ հարցումը «Մարդ արարածը իսկապէս ուն՞ի ազատ կամք կամ ամէն ինչ սկիզբէն որոշուած է: »

Եթէ չէք հաւատար Աստուծոյ գոյութեան եւ համամիտ չէք որ Աստուած ամէնագէտ է, կը յարգեմ ձեր կարծիքները բայց ըսելիք չունիմ ձեզի այս կէտին մասին: Իսկ եթէ կը հաւատաք Աստուծոյ գոյութեան եւ համամիտ էք որ Աստուած ամէնագէտ է, ձեզի համար են յաջորդ պարբերութիւնները:

Որովհետեւ Աստուած ամէնագէտ է, գիտէ անցեալը, ներկան ու ապագան:
Ուրեմն Աստուած գիտէ ապագան:
Ուրեմն Աստուած գիտէ եթէ այս թեման գրելէս հետոյ պիտի կոխեմ «Ստեղծել նոր թեմա» կոճակը կամ ոչ:
Եթէ Աստուած գիտէ որ այս թեման գրելէս հետոյ պիտի կոխեմ «Ստեղծել նոր թեմա» կոճակը, եւ որովհետեւ իր այդ գիտցածը բացարձակ ճշմարտութիւն է, ես պիտի կոխեմ այդ կոճակին:
Իսկ եթէ Աստուած գիտէ որ այս թեման գրելէս հետոյ պիտի չի կոխեմ «Ստեղծել նոր թեմա» կոճակը, (արդէն դուք պիտի չկարդաք այս տողերը :think ) ես պիտի չկոխեմ այդ կոճակը:

Ու՞ր մնաց մեր ազատ կամքը:
Արդէօ՞ք մենք պարզապէս դերասաններ ենք հոս եւ մեր դերերը այդքան ապրումով կը խաղանք որ մոռցած ենք մեր իսկական ինքնութիւնը:
Արդէօ՞ք մեր իսկական ինքնութիւնը պիտի վերայիշէ իր ով ըլլալը երբ որ բեմէն քաշուի: Արդէօ՞ք մեր իսկական ինքնութիւնը պիտի յիշէ նաեւ որ ինք բեմադրիչին հետ համաձայնութիւն կնքած է որ իրաւունք չունէր script-էն դուրս ելլելու :

Հարցումներ են ասոնք որոնց մասին պատրաստ եմ խօսելու, համոզելու եւ ին՞չու չէ համոզուելու :)

StrangeLittleGirl
26.12.2006, 00:22
Սա մի հարց է, որ ժամանակին ինձ էլ է շատ հուզել, բայց ես ստացել եմ պատասխանը: Ու չնայած ստացել եմ, ոչ մի կերպ չեմ կարողանում փոխանցել մյուսներին: Հիմա կփորձեմ կարծիքս արտահայտել, բայց չգիտեմ, թե որքանով կհաջողվի: Բարդ հարց է, և դժվար է իրար հասկանալը:
Այո՛, Աստված ամենագետ է: Նա գիտի անցյալը, ներկան և ապագան, բայց դա բոլորովին չի նշանակում, որ մենք ազատ կամք չունենք: Նա գիտեր, որ Հուդան մատնելու է Հիսուսին, բայց դա չի նշանակում, որ Հուդան այլընտրանք չուներ: Աստված ժամանակից դուրս է: Սա դժվար է պատկերացնելը, որովհետև մենք ժամանակի մեջ ենք, մեզ համար կա ներկա, անցյալ, ապագա: Աստված այդ ամենից դուրս է, հետևաբար նա տեսնում է մեր կատարած ընտրությունները: Մենք ընտրության հնարավորություն ունենք: Աստված մեզ առաջարկում է հնարավոր տարբերակները, իսկ մենք ընտրում ենք մեր սեփական կամքով, չնայած Աստված հնարավոր տարբերակներն առաջարկելուց առաջ էլ գիտեր, թե մենք ինչ ենք ընտրելու:
Բայց Աստված նաև ունի Իր կամքը: Մենք կարող ենք այդ կամքին դեմ գնալ մեր սեփական կամքով, բայց դրանով մենք մեղք ենք գործում: Աստված ուզում է, որ մենք Իր կամքով շարժվենք, ինչպես մեր ծնողները, բայց Նա չի բռնանում մեր ընտրության վրա, թողնում է որ մենք ինքներս ընտրենք. կատարե՞լ Աստծո կամքը, թե՞ մեղք գործել:

Հասկանում եմ, մի քիչ բարդ էր, բայց դե…

Հրաչ
26.12.2006, 00:43
Բայց Աստված նաև ունի Իր կամքը: Մենք կարող ենք այդ կամքին դեմ գնալ մեր սեփական կամքով, բայց դրանով մենք մեղք ենք գործում: Աստված ուզում է, որ մենք Իր կամքով շարժվենք, ինչպես մեր ծնողները, բայց Նա չի բռնանում մեր ընտրության վրա, թողնում է որ մենք ինքներս ընտրենք. կատարե՞լ Աստծո կամքը, թե՞ մեղք գործել:

Հետաքրքրական կը գտնեմ միտքերդ Բյուրակ, մէկ մատնանշում պէտք է որ ձգես ընեմ:
Եթէ արարքը որ պիտի ընէի ոճիր մը ըլլար, այդ ժամանակ կրնար Աստուծոյ կամքին դէմ ըլլալ եւ կրնայինք ըսել «Աստծոյ կամքը, թէ՞ մեղք գործել»:
Բարեբախտաբար կեանքի մէջ ուրիշ արարքներ ալ կան որոնք շատ հեռու են "մեղք"է ինչպէս որ տուած օրինակիս մէջ կոճակ մը կոխելն էր:
Նախ պէտք էր որ գիտնայի որ Աստուծոյ կամքը այդ կոճակը կոխել էր կամ ո՞չ որպէսզի մեղք մը գործած ըլլայի կամ չըլլա՞յի:
կրնայ աւելի պարզ արարք մը ըլլալ, ինչպէս գլուխս գերել կամ ոչ, ուր է մեղքը ասոր մէջ, երկուքին պարագային ալ մեղք չկայ, բայց Աստուած գիտէ եթէ 2 վայրկեան վերջ պիտի գերեմ գլուխս կամ ոչ, եւ ես ոչ մէկ կերպով կրնամ այդ գիտակցութեան հակառակ շարժիլ:

Համաձայն եմ որ բարդ է այս հարցը :)

StrangeLittleGirl
26.12.2006, 00:49
Մեղք ասելով մենք հաճախ հասկանում ենք սպանել, գողանալ, շնանալը և նմանատաիպ այլ բաներ, մինչդեռ մեղք է ցանկացած արարք, որն Աստծո կամքից չի բխում: Ադամն ու Եվան ընդամենը արգելված պտուղը կերան, նրանք որևէ մեկի ո՛չ սպանել են, ո՛չ էլ նմանատիպ հանցանք գործել: Պարզապես Աստծո կամքին դեմ են գնացել:

Աստծո կամքն իմանալը որոշ դեպքերում հեշտ է, որոշ դեպքերում՝ դժվար: Դա կախված է մարդու հոգևոր հասունությունից: Որքան հասուն է մարդ, այնքան հեշտ է Աստծո կամքն իմանալը, իսկ այն գրված է Աստվածաշնչում:

Օրինակ ես հենց հիմա կարծում եմ, որ մեղք եմ գործում, որովհետև արդեն մի ժամ է, ինչ Աստված ինձ կանչում է Իր հետ խոսելու, իսկ ես չեմ գնում :(

Հրաչ
26.12.2006, 01:49
Մեղք ասելով մենք հաճախ հասկանում ենք սպանել, գողանալ, շնանալը և նմանատաիպ այլ բաներ, մինչդեռ մեղք է ցանկացած արարք, որն Աստծո կամքից չի բխում: Ադամն ու Եվան ընդամենը արգելված պտուղը կերան, նրանք որևէ մեկի ո՛չ սպանել են, ո՛չ էլ նմանատիպ հանցանք գործել: Պարզապես Աստծո կամքին դեմ են գնացել:(

Ամէնագէտ Աստուած, չէ՞ր գիտեր որ Ադամն ու Եւան այդ "պտուղը" պիտի ուտէին:
Ուրեմն կասկա՞ծ ունինք Աստուծոյ ամէնագիտութեան շուրջ:

Նանե
26.12.2006, 11:26
Անձամբ ես Աստծո ամենագիտության և ամենակարողության վրա կասկած չունեմ, բայց չեմ կարողանում հասկանալ, թե ինչու Աստված չի կանխում սպասվելիք վտանգները, նույնիսկ մարդիկ, որ իրենց կըանքը նվիրաբերում են Աստծուն ծառայելուն` իրենց կյանքի ընթացքում հանդիպում են զանազան դժվարությունների: Չէ որ Աստծո համար դժվար չէ չարիքը կանխելը, ուրեմն ԻՆՉՈՒ???????????:(

Մելիք
26.12.2006, 11:40
Ամէնագէտ Աստուած, չէ՞ր գիտեր որ Ադամն ու Եւան այդ "պտուղը" պիտի ուտէին:
Ուրեմն կասկա՞ծ ունինք Աստուծոյ ամէնագիտութեան շուրջ:
Հրաչ ջան , Աստված բացի դրանից շատ այլ բաներ էլ գիտեր, օրինակ, որ դու էսօր էդ մասին հարցնելու էս: Բայց դա չի նշանակում , որ նա է , որոշել, որ դու տաս այդ հարցը:
Բյուրակնը շատ լավ բացատրեց ինձ թվում ա. Մենք մեր ընտրությունները կատարաում ենք ժամանակի մեջ, իսկ Աստված տարածությամբ ու ժամանակով չի սահմանափակվում, հետևաբար նա կարող է տեսնել մեր կատարաց բոլոր ընտրությունները, թե ներկայում, թե անցյալում և թե ապագայում, որտեղ էլ , որ մենք կատարած լինենք այդ ընտրությունը:

Նույնիսկ ես մոտավորապես գիտեմ, թե քո հաջորդ հարցը ինչ է լինելու, բայց ես հո չեմ պարտադրում քեզ տալ այդ հարցերը, պարզապաս, ես տրամաբանում եմ: Իսկ ի՞նչ ա տրամաբանությունը՝ ունեցած ինֆորմացիայի վերլուծություն: Հիմա, ես, որ երբեք քեզ չեմ տեսել ու քո մասին ունեցածս միակ ինֆորմացիան ստացել եմ ես թեմայից, կարող եմ մոտավորապես պատկերացնել քո հաջորդ գործողության մասին, ուրեմն Աստված, որն իր մեջ կրում է ողջ գոյության մասին ինֆորմացիան (և ոչ միայն) չի՞ կարող բացարձակ ճշտությամբ իմանալ մեր քայլերի մասին, մանավանդ, եթե ընդունեցինք, որ Նա ամենատես է:

Ավելացվել է 7 րոպե անց

Անձամբ ես Աստծո ամենագիտության և ամենակարողության վրա կասկած չունեմ, բայց չեմ կարողանում հասկանալ, թե ինչու Աստված չի կանխում սպասվելիք վտանգները, նույնիսկ մարդիկ, որ իրենց կըանքը նվիրաբերում են Աստծուն ծառայելուն` իրենց կյանքի ընթացքում հանդիպում են զանազան դժվարությունների: Չէ որ Աստծո համար դժվար չէ չարիքը կանխելը, ուրեմն ԻՆՉՈՒ???????????:(
Եթե ԱԾ որոշեր մարդկանց փոխարեն իրենց արարքները, էլ ի՞նչ ազատ կամքի մասին էր խոսքը: Էդ դեպքում մենք էլ ոչ թե մարդ կլինեինք, այլ ռոբոտատիպ մի բան:

Ուլուանա
26.12.2006, 19:22
Անձամբ ես Աստծո ամենագիտության և ամենակարողության վրա կասկած չունեմ, բայց չեմ կարողանում հասկանալ, թե ինչու Աստված չի կանխում սպասվելիք վտանգները, նույնիսկ մարդիկ, որ իրենց կըանքը նվիրաբերում են Աստծուն ծառայելուն` իրենց կյանքի ընթացքում հանդիպում են զանազան դժվարությունների: Չէ որ Աստծո համար դժվար չէ չարիքը կանխելը, ուրեմն ԻՆՉՈՒ???????????:(
ՆԱՆԵ ջան, Աստված մարդուն տվել է ազատ գործելու հնարավորություն, և այն ամբողջ չարիքը, որ մեր կյանքում կա, մենք՝ մարդիկս ենք ստեղծել մեր ազատ կամքի միջոցով։ Աստված մեզ ուղղություն է տալիս ճիշտ ապրելու և բարիք (ոչ թե չարիք) գործելու համար, իսկ եթե մենք չենք հետևում նրա ցույց տված ճանապարհին, ապա, բնական է, որ պետք է դրանից տուժենք, պետք է տառապենք ու պատասխան տանք մեր սխալների համար, և դա շատ արդարացի է։ Ի՞նչ ես կարծում, ի՞նչ կլիներ, եթե մարդն անընդհատ սխալներ գործեր, իսկ Աստված նրա հետևից ուղղեր նրա բոլոր սխալները... :think Այ այդ ժամանակ մարդը կզրկվեր կատարելագործվելու և զարգանալու, ինչպես նաև տրամաբանելու և իր արարքները վերլուծելու հնարավորությունից, այնպես որ ամեն ինչ ճիշտ է։ Իսկ եթե ինչ-որ բան սխալ է, ապա դրանում միայն մեք ենք մեղավոր։ ;)

emo
26.12.2006, 21:35
Հրաչ ջան ստեղ մի ուրիշ երևույթ է.Քո ասած օրինակում,Աստծու իմանալը թէ դու սեղմելու ես թէ ոչ, կամ ընդհանրապես որ ասում ենք Աստված գիտի անցյալը ներկան ու ապագան, դա ոչ մի կերպ չի խոչնդոտում մեր կամքին, ուղակի ստեղ իմ կարծիքով հետևյալնա. Աստված ստեղծել է ամբողջ Երկիր, տիեզերք համակարգը ու մեզ դրա մեջ,
ու մենք ունենք սահմանափակ հնարաորություններ ամեն ինչում,հարցը հենց դրանում է, թեկուզ վեցնես «ամենաանսահմանափակը» ՝միտքը,միևնույն է սահմանափակ է,Աստված դրա վրա էլ է դրել սահման....(խոսքը հիմիկվա մարդու մասին է , հետոի մասին չենք խոսում):
Սահմանափակն ուրիշ է ազատ կամքից...
Ինչ կար սկզբում կա նաև հիմի ու այդպես էլ կլինի,ոչ մի նորը չի ստեղծվում ոչ մի բան չի անհետանում...
Ու մենք այդ ամբողջ սահմանափակում ունենք ազատ կամք....Աստծու համար սահմանափակ բան չկա,ու աստված ուզում է որ մենք հասնենք անսահմանության այդ սահմանափակից...

Կոպիտ մի օրինակ ասեմ. Ոնց որ դու մշակես մի համակարգ,այնտեղ ստեղծես ազատ կամք ու դու այնքան Հզոր լինես որ կարողանաս որոշել համակարգի ելքային արդյունքը...(հաշվի առնելով Բյուրակնի ասածը ժամանակի մասին),բայց
մի բան հաստատ է՝ այդ երևույթը մեր ուղեղը չի կարող ընկալել,ի վերջո Աստված ասում է շատ բաներ կան որ չգիտեք...բայց կգա ժամը ամեն ինչել կիմանանք...

Հրաչ
26.12.2006, 23:43
Հրաչ ջան ստեղ մի ուրիշ երևույթ է.Քո ասած օրինակում,Աստծու իմանալը թէ դու սեղմելու ես թէ ոչ, կամ ընդհանրապես որ ասում ենք Աստված գիտի անցյալը ներկան ու ապագան, դա ոչ մի կերպ չի խոչնդոտում մեր կամքին, ուղակի ստեղ իմ կարծիքով հետևյալնա. Աստված ստեղծել է ամբողջ Երկիր, տիեզերք համակարգը ու մեզ դրա մեջ,
ու մենք ունենք սահմանափակ հնարաորություններ ամեն ինչում,հարցը հենց դրանում է, թեկուզ վեցնես «ամենաանսահմանափակը» ՝միտքը,միևնույն է սահմանափակ է,Աստված դրա վրա էլ է դրել սահման....(խոսքը հիմիկվա մարդու մասին է , հետոի մասին չենք խոսում):
Սահմանափակն ուրիշ է ազատ կամքից...
Ինչ կար սկզբում կա նաև հիմի ու այդպես էլ կլինի,ոչ մի նորը չի ստեղծվում ոչ մի բան չի անհետանում...
Ու մենք այդ ամբողջ սահմանափակում ունենք ազատ կամք....Աստծու համար սահմանափակ բան չկա,ու աստված ուզում է որ մենք հասնենք անսահմանության այդ սահմանափակից...



Շատ հետաքրքրական են մտքերդ emo , նոր աղբիւր մը միտքերու, շնորհակալ եմ:

Նախ քան պատասխանելս, կ՛ուզէի վստահ ըլլալ եթէ ճիշդ ձեւով հասկցեր եմ քու գրածներդ, դուն ձեւով մը ըսել կ՛ուզես որ մենք կը գտնուինք բանտի մը մէջ ուր ազատ ենք ուզածնիս ընելու, մեզի տրամադրուած պարապութեան մէջ , մեզի հետ գտնուողներուն հետ, մեզի տրամադրուած առարկաներուն հետ:Իրաւ է որ բանտարկուած ենք, բայց ազատ ենք սահմանափակօրէն:
Յաճիս գրէ եթէ սխալ կամ պակաս հասկցած եմ:

Այս ամենէն աւելի հետաքրքրական նախադասութիւնը որ ուշադրութիւնս գրաւեց...


(խոսքը հիմիկվա մարդու մասին է , հետոի մասին չենք խոսում)

... էր

կրնա՞ս աւելի յստակ ըլլալ բացատրութեանդ մէջ, որովհետեւ եթէ հասկցածս ըսել կ՛ուզես, կարծեմ նոր եւ "վտանգաւոր" թեմայի մը մասին կը խօսիս

Մինչեւ մահ ապրիս emo :)

emo
27.12.2006, 13:44
Գիտեմ որ շատ դժվար բանի մասին ենք խոսում...Փորձեմ ավելի լավ բացատրել.



... դուն ձեւով մը ըսել կ՛ուզես որ մենք կը գտնուինք բանտի մը մէջ ուր ազատ ենք ուզածնիս ընելու, մեզի տրամադրուած պարապութեան մէջ , մեզի հետ գտնուողներուն հետ, մեզի տրամադրուած առարկաներուն հետ:Իրաւ է որ բանտարկուած ենք, բայց ազատ ենք սահմանափակօրէն:
Յաճիս գրէ եթէ սխալ կամ պակաս հասկցած եմ:

Դու իմ ասած սհամանափակությունը համարում ես բանտ,չէ դա բանտ չի.
Բանտում ասում են՝ «չի կարելի», իսկ կյանքում ասում են՝ «անհնար է».
Մանրամասնեմ. Նախ մարդուն տանում են բանտ իր կամքին հակառակ ու մարդն իրեն այնտեղ հեչ լավ չի զգում փակված ու ցանկանում է դուրս գալ,բայց նրան ասում են «չի կարելի»: Մեր կյանքը մեզ համար բանտ չի, մենք մեզ լավ ենք զգում ստեղ,մեզ համար բոլոր պայմանները ստեղծել է Աստված,որպեսզի չձանձրանանք ու զարգանանք(ես ասում եմ նրա մասին,որ ի սկզբանե ստեղծեց Աստված,չհաշվելով այն չարը որ կա հիմի,դա մարդու վաստակն է...) ու չենք ուզում ասենք օրինակ երկրից դուրս գալ, բայց եթե ուզում ենք էլ, ի տարբերություն բանտի, մեզ չեն ասում չի կարելի, այլ մենք գիտակցում ենք որ «անհնար է»:
Այսինքն այդ սահմանափակումները կանոններ են որոնց ենթարկվում ենք,ասենք օրինակ ֆիզիկայի օրենքներին...այդ սահմանափակումը մեր կյանքի մի մասն է կազմում:

Մյուս կողմից ոնց կարող ես պատկերացնել մեր ներկա համակարգը առանց սահմանափակումների.
Դիտարկեմ հենց քո ասած օրինակը՝ կոճակը սեղմելու մասին.
եթե չլիներ սահմանափակում ,լիներ «կատարյալ ազատություն», կարող է քո կամքը լիներ այն,որ դու ոչ ուզում ես սեղմել այդ կոճակը ոչ էլ չսեղմել, այլ քո կամքն է, որ հենց ես պահին առաջ գա մի այլ կոճակ, որը թեման կստեղծի ասենք 15 րոպեից, բայց դա մեր համակարգից դուրս է, դու չունես այդ հնարաորությունը,այդ սահմանափակման մասին է իմ ասածը.
Կամ ինչու եմ ասում միտքնել է սահմանափակ. Միայն միտքը վերցրած սահմանափակ չի,բայց մտքի ռեսուրսը ուղեղն է,որը սահմանափակ է(հիմի)...



(խոսքը հիմիկվա մարդու մասին է , հետոի մասին չենք խոսում)

(Նոր էլ օգտագործեցի «հիմի» բառը)
Սա ասեցի 2 պատճառով.
Նախ են որ մարդը զարգանում է և օրեցոր ընդլայնում է սահմանապակի սահմանները,Աստված քիչ քիչ բացում է մարդու աչքերը,ոչ թէ նորը ստեղծելու,այլ եղածը տեսնելու....Բավական է են որ ես վերջին մի քանի տասնամյակում ինչքան է զարգացել գիտությունը ու ինչ կլինի մի 100 տարի հետո,այդ նկատի ունեի...

Ասածիս մյուս իմաստը վերաբերվում է հոգևորին,երբ կբացակայի մեր ֆիզիկականը , դա կլինի մահից հետո.... և եթե դա լինի ,որ հոգիտ չմահանա Աստծու համար,մեղքերիտ պատճառով, ապա կհասնես մի կետի որտեղ կլինի անսահմանափակություն...
այնտեղ դու կարող ես ստեղծել այդ երրորդ կոճակը, նա արդեն ուրիշ՝կատարիալ համակարգ է.
Ես շատ հեշտ նկարգրեցի վերջին ասածս, բայց դա....

(Ես ասեցի իմ կարծիքը, իմ մտածածը ու հասկացածը Աստվածաշնչից ու ոչ միայն, չմտածես թե փորձում եմ համոզել... )

Չգիտեմ ինչ ստացվեց, մի բան կարողացա բացատրել թե չէ...

Լիլիթ10
28.12.2006, 00:35
Անձամբ ես Աստծո ամենագիտության և ամենակարողության վրա կասկած չունեմ, բայց չեմ կարողանում հասկանալ, թե ինչու Աստված չի կանխում սպասվելիք վտանգները, նույնիսկ մարդիկ, որ իրենց կըանքը նվիրաբերում են Աստծուն ծառայելուն` իրենց կյանքի ընթացքում հանդիպում են զանազան դժվարությունների: Չէ որ Աստծո համար դժվար չէ չարիքը կանխելը, ուրեմն ԻՆՉՈՒ???????????:(
Նանե ջան փորձեմ ինչուիտ պատասխանել:)
իմ կարծիքով այն մարդը, ինչպես ասացիր ՛ որ իրենց կյանքը նվիրաբերում են Աստծուն ծառայելուն, եթե իրոք հավատա եվ չերկմտի չի հանդիպի ոչ մի դժվարության:)
եթե սխալ եմ, ուրախ կլինեմ ձեր «տարբերակը» լսել:)

StrangeLittleGirl
28.12.2006, 00:46
Անձամբ ես Աստծո ամենագիտության և ամենակարողության վրա կասկած չունեմ, բայց չեմ կարողանում հասկանալ, թե ինչու Աստված չի կանխում սպասվելիք վտանգները, նույնիսկ մարդիկ, որ իրենց կըանքը նվիրաբերում են Աստծուն ծառայելուն` իրենց կյանքի ընթացքում հանդիպում են զանազան դժվարությունների: Չէ որ Աստծո համար դժվար չէ չարիքը կանխելը, ուրեմն ԻՆՉՈՒ??????????
Նանեի հարցին նոր ուշադրություն դարձրեցի: Նորից բարդ հարց է, բայց կփորձեմ իմացածիս չափով պատասխանել:
Ես ինքս էլ ինչ-որ չափով ինձ նվիրել եմ Աստծուն ծառայելուն: Ես ինքս էլ շատ դժվարությունների եմ հանդիպում: Հիսուսը ոչ մեկիս հանգիստ կյանք չի խոստացել: Նա ասել է. «Եթե մեկն ուզում է հետևել ինձ, թող ուրանա իր անձը, վերցնի իր խաչը և գա իմ հետևից» (Մարկոս 8:34), ինչպես նաև. «Եթե աշխարհը ձեզ ատում է, իմացե՛ք, որ նախ ինձ է ատել» (Հովհաննես 15:18):
Մենք անարժեք ենք չարի համար, բայց երբ հետևում ենք Աստծուն, արդեն այնքանով ենք արժեքավոր դառնում, որ մեզ վնասելով չարը Աստծո դեմ է գործում: Աստծուն ծառայելու ժամանակ երևի ավելի շատ դժվարությունների ենք հանդիպում, քան մինչև ծառայությունը, որովհետև չարն անընդհատ հարձակվում է, ոչ մի առիթ բաց չի թողնում: Այս ամենից խուսափելու համար մենք ինքներս չպետք է թերանանք մեր հավատքի մեջ, ձգտենք միշտ հոգևոր աճ ունենալ՝ հոգևոր սնունդ ստանալով: Սատանան մեզ վրա կարող է հարձակվել միայն այն ժամանակ, երբ Աստծո ներկայությունից դուրս ենք: Երբ Աստծո ներկայության մեջ ենք, մենք պաշտպանված ենք, մենք հզոր ենք: