PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Թարգմանություն Հաֆեզից



Մուշեղ Ասատրյան
23.04.2009, 07:22
Եթե այն թուրքը Շիրազցի սիրտս առնի իր ափի մեջ,
Ողջ Սամարղանդն ու Բուխարան կտամ նրան սիրով անշեջ:

Լից, մատռվակ, ուրախ գինին, որ Դրախտում նունիսկ չկա,
Ռոքնաբադի ծաղկուն ափին, Մոսալլայի բաղերի մեջ:

Ուր են, ավաղ, շրջիկները` անհոգ, ուրախ ու սիրառատ,
Թուրք այն խանի նման սիրտս ճարակեցին հրի անշեջ:

Իմ անկատար սիրո` սիրտը սիրեցյալի կարիք չունի,
Ինչին է պետք սիրուն դեմքին զուգվել իզուր այս կյանքի մեջ:

Հմայքը այն, որ Հովսեփը ճանաչել է, ծանոթ է ինձ,
Զուլեյխան էլ մեղք է գործում իր սիրային տարփանքի մեջ:

Թե սուր խոսքով ինձ պարսավես ու հայհոյես` կօրհնեմ ես քեզ,
Կծու խոսքը քաղցր է հնչում սիրեցյալի շուրթերի մեջ:

Ուշ դիր, ջանս, իմաստունին, քանզի կյանքից վեր են դասվում
Իմաստնությունն ու խրատը` ծեր գիտունի խոսքերի մեջ:

Գինուց խոսիր, տաղասացից, ու մի փնտրիր իմաստ կյանքի,
Քանզի ոչ ոք չի թափանցել այդ անսահման խորհուրդի մեջ:

Տաղ ասացիր, երգ կապեցիր, խոսքդ անուշ ասա, Հաֆեզ,
Որ քո երգին Աստված բաշխի Ծիր Կաթինի ոսկին անշեջ: