PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : ԽՍՀՄ: Փրկությո՞ւն, թե՞ չարիք



Artgeo
15.04.2009, 19:24
Մոդերատորական: Թեման առանձնացվել է Հայ հասարակության խնդիրներն ու բարդույթները (http://www.akumb.am/showthread.php?t=44289) թեմայից:

Katka
17.04.2009, 11:59
Երկար դատարկ մնաց ինչ-որ էս թեման :)

Իմ կարծիքով մեր հասարակության բարդույթներից շատերի հիմքում ընկած է 70-ամյա կոմունիստական զոնան և այդ զոնայից անչափ կտրուկ ազատվելը:/Դրանից առաջվա զոնաները դեռ չեմ հաշվում/:

Մարդիկ դա պարզապես չմարսեցին:
սկսեց գործել "Չտեսան պատից կախ, տեսան ճակտից կախ" հինավուրց հայկական ճշմարտությունը:

Ջինս չկար, արտասահմանյան արվեստ /գրեթե բոլոր բնագավարները/ չկային, տելե չկար, սեքս չկար վերջապես:

Ու հետո հանկարծ ու հոպ: Ամեն ինչ էլ կա:
Սկսեցին աճել ջեբի օլիգարխները, ապառիկով հարուստները, մարդիկ սկսեցին վախենալ և անկածել ավտոյի համարներից, սկսեցին նկարահանել ոչինչ չասող սերիալներ, կտրել ծառեր, բետոնապատել հողը ու դիվաններ դնել. կաֆե ա կոչվում..Ինքնաթիռում վայրէջքից առաջ վեշերը հավաքել ու առաջանալ...կարծես 3-րդ մաս էր գնում մարշուտկով: Հերթում առաջ ճխտվել: Ու տենց:

Պատճառը? Կարդացածության, դաստիարակության, կրթության պակաս կամ բացակայություն: Օրենքն անտեսելու մոլուցք: Փողի, պաշտոնի աստվածացում:
"Գյոռդ չես տանելու" ասացվածքի անտեսում:

Պայքարելու ձևեր? Ինքնակրթում, հանդուրժողականություն, վախի բացակայություն:
ՀԱՐԳԱՆՔ:

Ավելի մանր բարդույթներից էլ կխոսեմ: Ուշոտ:
Ափսոս` մենակ փնովել ստացվեց, թեև թեմայի հեղինակը դա չէր ուզում:





Եթե չլիներ սովետը, մենք այլ կլինեի՞ նք:
Մենք սիրում ենք ենթարկվել և կատարել ուրիշների ասածները: Մեր հասարակության հիմնական խնդիրը և բարդույթը այն է, որ մենք գոռում ենք ազատության և անկախության(մարդու անկախության մասին է խոսքս) գաղափարի մասին, բայց չենք զգում ու չենք հասկանում դա ինչ է:

Գալաթեա
17.04.2009, 14:21
Եթե չլիներ սովետը, մենք այլ կլինեի՞ նք:
Մենք սիրում ենք ենթարկվել և կատարել ուրիշների ասածները: Մեր հասարակության հիմնական խնդիրը և բարդույթը այն է, որ մենք գոռում ենք ազատության և անկախության(մարդու անկախության մասին է խոսքս) գաղափարի մասին, բայց չենք զգում ու չենք հասկանում դա ինչ է:

Հա, Կատկա, այլ կլինեինք:
Մեզանում շատ բացասական երևույթներ, որոնցից ամենազզվելին կաշառակերություն է, հենց սովետի նվերն էր:

Ազատությունը չհասկանալու խնդրիրը գալիս է դեռ արյունից: Դեռ էն ժամանակվանից, երբ ով չէր ալարում գալիս մեր ազգի վրայով անցնում էր` բռնաբարելով ու կոտրելով արժանապատվության բոլոր հնարավոր նշույլները:

Էդ դարերով կոտորվելը, ոչնչանալու ահը, գերու հոգեվիճակը վերածվել են մենթալիտետի, որը շանս ուներ վերանալու, եթե կոմունիզմը, կրկնում եմ, կոմունիզմը, և ոչ թե սոցիալիզմը, 70 տարի շարունակ մեզ չտար երշիկային ազատություն`փոխարենը խլելով հոգեվորն ու մտավորը:

Katka
17.04.2009, 15:11
Հա, Կատկա, այլ կլինեինք:
Մեզանում շատ բացասական երևույթներ, որոնցից ամենազզվելին կաշառակերություն է, հենց սովետի նվերն էր:

Ազատությունը չհասկանալու խնդրիրը գալիս է դեռ արյունից: Դեռ էն ժամանակվանից, երբ ով չէր ալարում գալիս մեր ազգի վրայով անցնում էր` բռնաբարելով ու կոտրելով արժանապատվության բոլոր հնարավոր նշույլները:

Էդ դարերով կոտորվելը, ոչնչանալու ահը, գերու հոգեվիճակը վերածվել են մենթալիտետի, որը շանս ուներ վերանալու, եթե կոմունիզմը, կրկնում եմ, կոմունիզմը, և ոչ թե սոցիալիզմը, 70 տարի շարունակ մեզ չտար երշիկային ազատություն`փոխարենը խլելով հոգեվորն ու մտավորը:

Քո գրածների հետ ես համամիտ եմ, բայց իմ մոտ անընդհատ այնպիսի զգացողություն է, որ եթե չլիներ սովետը, մեկ է` մենք նույնն էինք լինելու: Երկար ժամանակ է անցել սովետից և ինչ... չենք փոխվում. նույն խորամանկ, առևտրական, օրենք չսիրողն ենք ու ամենակարևորը` պատճառ ու արդարացում մեր մոտ միշտ կա:
Իսկ ինչպիսի՞ ն կլինեինք, եթե չլիներ սովետը...Նույն` սրան-նրան ենթարկվող հայը:

Հ.Գ. Չեմ ուզում, որ մեր հասարակությունը այսպես խղճացած լինի:

dvgray
17.04.2009, 15:28
Հա, Կատկա, այլ կլինեինք:
Մեզանում շատ բացասական երևույթներ, որոնցից ամենազզվելին կաշառակերություն է, հենց սովետի նվերն էր:

կարծում եմ որ կաառակերությունը ավելի շատ "ռուսների", … կամ "թուրքերի"… կամ "պարսիկներ" … նվերն է: իսկ եթե ավելի շատ ընդհանրացնենք, ապա կաշառքը որպես "օրինական" միջոց, պարտադրվում էր բոլոր իմպերիաների կողմից, և իմիջայլոց հենց այդ կաշառքն է իմպերիան քանդելու լավագույն զերքը:

Katka
17.04.2009, 15:38
կարծում եմ որ կաառակերությունը ավելի շատ "ռուսների", … կամ "թուրքերի"… կամ "պարսիկներ" … նվերն է: իսկ եթե ավելի շատ ընդհանրացնենք, ապա կաշառքը որպես "օրինական" միջոց, պարտադրվում էր բոլոր իմպերիաների կողմից, և իմիջայլոց հենց այդ կաշառքն է իմպերիան քանդելու լավագույն զերքը:


Ինչպե՞ ս: Ո՞ ր իմպերիայի ոչնչացումն է կաշառքի արդյունք:

dvgray
17.04.2009, 15:46
Ինչպե՞ ս: Ո՞ ր իմպերիայի ոչնչացումն է կաշառքի արդյունք:
օրինակ Թուրքական, Ռուսական, հետո Սովետ կոչվող հաջորդ ռուսական, հիմա եթե սենց շարունակվի, Ամերիկյան /ԱՄՆ/ :)

Katka
17.04.2009, 15:53
օրինակ Թուրքական, Ռուսական, հետո Սովետ կոչվող հաջորդ ռուսական, հիմա եթե սենց շարունակվի, Ամերիկյան /ԱՄՆ/ :)

Գիտես , երբ կասեի, որ այդ իմպերիաները ոչնչացել են, եթե ոչնչանար նաև կաշառակերությունը: Եթե նրանց գործը շարունակող չլիներ: Բայց այն, որ մեկի տրամաբանական ավարտից հետո նույն գործը, գործընթացները շարունակում են ուրիշները, ուրեմն իմպերիան ապրում է: Կաշառակերությունը մի հզոր իմպերիա է, որի հիման վրա կառուցվում են մնացած բաները...

One_Way_Ticket
17.04.2009, 17:01
Կներեք, բայց եթե Սովետը չլիներ, նախ և առաջ հարց է` ընդհանրապես հիմա կլինեինք թե չէ (ցեղասպանությունը կարմիր բանակը կասեցրեց), երկրորդն էլ, այսօր ունեցածներիս մեծ մասը բացառապես սովետի շնորհիվ ունենք: Դուք պատկերացնու՞մ եք, հայերը ինքնուրույն մետրո կառուցեին :acute Գյումրու երկրաշարժից շատ քիչ ժամանակ անց այնտեղ սովետը մի խոշոր թաղամաս կառուցեց: Իսկ ի՞նչ արեցինք հայերս հետո: Արդեն ավելի քան 20(!) տարի է անցել, իսկ երկրաշարժը ոնց որ երեկ տեղի ունեցած լինի: Մարդիկ իրենց աշխատանքով էին ապրում, ոչ թե բարեկամների ուղարկած փողերով: Շարունակե՞մ:

Artgeo
17.04.2009, 22:40
Կներեք, բայց եթե Սովետը չլիներ, նախ և առաջ հարց է` ընդհանրապես հիմա կլինեինք թե չէ (ցեղասպանությունը կարմիր բանակը կասեցրեց), երկրորդն էլ, այսօր ունեցածներիս մեծ մասը բացառապես սովետի շնորհիվ ունենք: Դուք պատկերացնու՞մ եք, հայերը ինքնուրույն մետրո կառուցեին :acute Գյումրու երկրաշարժից շատ քիչ ժամանակ անց այնտեղ սովետը մի խոշոր թաղամաս կառուցեց: Իսկ ի՞նչ արեցինք հայերս հետո: Արդեն ավելի քան 20(!) տարի է անցել, իսկ երկրաշարժը ոնց որ երեկ տեղի ունեցած լինի: Մարդիկ իրենց աշխատանքով էին ապրում, ոչ թե բարեկամների ուղարկած փողերով: Շարունակե՞մ:
Այ սենց ձեռքի թեթև շարժումով ջնջվեց Հայաստնի պատմությունից Հայաստանի առաջին Հանրապետությունը՝ ժողովրդական երկիր, եվրոպական ազատ արժեքներով ու պետականության համար բոլոր անհրաժեշտ ինստիտուտներով, այդ տարիներին հիմնադրված Երևանի Պետական Համալսարանով: Չի եղել ու պլծ: 1915 թվականն էր, հետո ռուսի «օրհնված ոտքը» 1921-ին, օրհնված Ստալինը 1930-ականներին, օրհնված պատերազմը կոմկուսի համար 1941-45 թվականներին, 60-ակնների լճացումը, ազատության համար պայքարողների անտախցեր նստեցնելը, անիծյալ Գորբաչյովը, տականք ու զզվելի Հայոց Համազգային Շարժումը ու օրհնյալ սովետի վերացումը: ԷՆ Ստալինի ժամանկները անցավ գինաց... Վայ թաղեմ Գորբաչյովին, սկազած նե բոյուս...

Ավելացրեք ցուցակին, զզվելի ու նոխկալի խորհրդային տարիները նոստալգիայով հիշելը: Սա մեծ բարդույթ ու խնդիր ա, որի լուծումը ես ցավոք չունեմ:

Գալաթեա
17.04.2009, 23:01
Կներեք, բայց եթե Սովետը չլիներ, նախ և առաջ հարց է` ընդհանրապես հիմա կլինեինք թե չէ (ցեղասպանությունը կարմիր բանակը կասեցրեց), երկրորդն էլ, այսօր ունեցածներիս մեծ մասը բացառապես սովետի շնորհիվ ունենք:

Ցեղասպանությունը կասեցրեց, որովհետև դա իրեն ձեռնտու էր։
Հետո տարածքներ տվեց թուրքերին, որովհետև դա իրեն ձեռնտու էր։

Ինչ էլ ունենք՝ ձեռնտու էր մեզ տալ, որովհետև Սովետական Հայաստանն իր այժմյան բզկտված տարածքով իրենց պետք էր։

Ու իր տված բարդույթներից ամենաանկառուն էլ հենց այն է, որ հիմա մարդիկ նստած մտածում են՝ հայա հայա..ինչ ժամանակներ էին է..կարագը մի ռուբլի էր, հացն էլ՝ 50 կոպեկ։

Մարդկանց մտքերի վրա բռնանալով կայսրություն կառուցեցին։ Առաջնորդի նկարի վրա փռշտայիր՝ 100 տարով ձրի ուղեգիր Սիբիր։ Հանրօգուտ աշխատանքների։ ԱՆձի պաշտամունք, որ մինչև հիմա մեծ սերնդի արյան մեջ նստած ա։

Ու ո՞վ է ասել, որ սովետը չլիներ՝ վարի էինք գնալու։
Կլիներ այլ գոեպոլիտիկա, որն էլ կթելադրեր իր օրենքները։ Ու դա ուզած չուզած լինելու էր եվրոպականը։

Եվրոպայում մետրո չկա՞։

One_Way_Ticket
18.04.2009, 00:24
Ես շատ լավ հասկանում եմ, որ ամեն մեկն էլ իր շահերն է հետապնդում ու ռուսները ինչ որ արել են մեզ համար, սեփական շահերից ելնելով են արել։ Այդ հարցը քննարկելն անգամ անիմաստ է։

Սակայն Խորհրդային Միությունը իրոք կառուցեց մեր երկիրը։ Եվ ոչ միայն մեր երկիրը։ Նաև իր կազմի մեջ մտնող մնացած երկրները։ Եվ այդքանով էլ չսահմանափակվեց։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո վերակառուցեց ավերված արևելյան Եվրոպան։ Իսկ հիմա ինձ ասեք որևէ օտարազգի պետություն, որի համար Ամերիկան ինչ-որ բան է արել բացի ռմբակոծելուց։ Մենակ չասեք՝ Վրաստանը։


Ավելացրեք ցուցակին, զզվելի ու նոխկալի խորհրդային տարիները նոստալգիայով հիշելը: Սա մեծ բարդույթ ու խնդիր ա, որի լուծումը ես ցավոք չունեմ:
Չեմ հասկանում ինչու են մարդիկ Խորհրդային Միության հարցում այդքան ծայրահեղական։ Մի կողմում պապիկներն են, որ նստում են նարդու սեղանի շուրջ, գցում դոռտ ջարն ու Գալաթեայի ասածի նման սկսում հիշել հացի ու կարագի գինը ու փառաբանել սովետը։ Մյուսն կողմում էլ մարդիկ են (որպես կանոն ավելի երիտասարդ ու մի երկու ամսով Եվրոպայում կամ Ամերիկայում եղած), որոնց մոտ խորհրդային շրջանը բացառապես ասոցիացվում է Ստալինյան ռեպրեսսիաների ու այլ բացասական երևույթների հետ, իսկ արևմուտքը՝ ազատ, ապահով ու երջանիկ կյանքի հետ։ Իրականում ամեն ինչ ՇԱՏ ավելի բարդ է։

dvgray
18.04.2009, 03:42
Սակայն Խորհրդային Միությունը իրոք կառուցեց մեր երկիրը։
սովետական միությունը քանդեց մեր երկիրը, եղած չեղածը բառիս բուն իմաստով նվիրեց թուրքերին, ավելի ճիշտ կատարեց տարածքների փոխանակում, հայերիս հողերը փոխանակելով Ղրիմի հետ:
սովետը դրանից հետո սպանեց, ոչնչացրեց, վերացրեց ամեն մի մտածող, խելոք "օբեկտ", որը հարդիպեց իր ճանապարհին Հայաստանում, որոնք այստեղ էին իջևանել ռուսների դավաճանական վարքագծից հետո Կարսում և հարակից տարածքներում՛:
դրանից հետո, ու մինչև հիմա ներառյալ հայերը կառուցում են ու շենացնում ռուսաստանները, դրա դիմաց ստանալով ստորացուցիչ "ստատուս", և երեխաների կոտորած:

այսքանից հետո էլ որ մենք քարու քանդ եղած "զավոդներ" համար "հիշում ու երնեկ ենք տալիս սովետին", ապա մի բան կարելի է ասել, որ ստրկամիտ ենք, այսիքն մեր ՄԻՏՔԸ ՍՏՐՈՒԿԻ է: ցանկացած իրան հարգող մարդ չի համբուրի իրա հորն ու մորը տանջամահ անողի աջը:

One_Way_Ticket
18.04.2009, 16:56
Իսկ անգլիացիներն ու ֆրանսիացիներն ի՞նչ են արել: Նրանք չէի՞ն, որ գրավեցին օտարազգիների հողերը, նեգրերին ստրուկներ սարքեցին և ստիպեցին իրենց համար աշխատել: Ազգի մտածելակերպը մի դարում չի փոխվում, Եվրոպացիների այսօրվա արտաքին բարի տեսքի ու "политкорректность"-ի հետևում թաքնված է սուր ռասիզմ և խոր ատելություն մնացածների նկատմամբ: Ու հույս չունենաք, թե երբևէ նրանք Հայաստանի համար կանեն գոնե այնքան, ինչքան ռուսներն են արել:

P.S. Եթե մի օր պատերազմ սկսվի Ամերիկայի ու Ռուսաստանի միջև, ես ռուսների կողմն եմ կանգնելու:

Lion
18.04.2009, 17:04
Կարելի է ասել, որ հայ ժողովուրդը ծանոթ չէ իր իրական պատմությանը: Սովետական շրջանում հրատարակված հայ ժողովրդի պատմության դասագրքերը, մենագրությունները և այլ աշխատությունները հայոց պատմության վերաբերյալ ձևավորվել են խիստ թյուր կարծիք: Բանն այն է, որ վերջիններս մի քանի տեսանկյունից լիովին աղավաղում էին իրականությունը և տալիս էին խեղաթյուրված պատկերացում հայ ժողովրդի պատմության վերաբերյալ: Մասնավորապես.
1. դրանք բոլորը գրված էին այն ոգով, որ հայ ժողովուրդը մշտապես, ի սկզբանե եղել է թույլ, հալածված ազգ, և մշտապես կարիք է ունեցել և թերևս այժմ էլ ունի (վերջին հանգամանքը հատկապես էր ընդգծվում ու կարևորվում) <<Մեծ եղբոր>> հովանավորության: Տառապելով հենց այս ոճով պատմությունը ներկայացնելու մարմաջով` մեր մասնագետները կամ ընդհանրապես ուշադրություն չեն դարձրել Հայոց բանակի պատմությանը, ռազմական տարեգրությանը կամ էլ ներկայացրել են այն խիստ աղքատիկ, ուշադրություն դարձնելով միայն այնպիսի փաստերի վրա, որոնք ուղղակի հնարավոր չէր չտեսնել: Մնացած փաստերը, որոնք երբեմն ուղղակի զարմացնում են ռազմական գործողությունների նկարագրման մանրամասնությամբ, այս մասնագետների թեթև ձեռքով հեշտությամբ հայտարարվեցին վիպական, որպես ժողովրդական բանահյուսություն նմուշներ, ասքեր, վեպեր, մի խոսքով ամեն ինչ, բացի իրական լինելուց: Խոսքը մասնավորապես վերաբերվում է Փավստոս Բյուզանդի, Հովհան Մամիկոնյանի, Շապուհ Բագրատունու, մասամբ էլ Մովսես Խորենացու, Սեբեոսի, Մովսես Կաղանկատվացու և այլոց աշխատություններին: Բանը հասել է նույնիսկ նրան, որ կասկածի տակ է առնվել համեմատականորեն նոր ժամանակներին վերաբերվող Ստեփանոս Շահումյանի աշխատության զգալի մասը: Բայց նույնիսկ այս ֆոնի վրա ապշեցուցիչ է, որ այս աղբյուրներում նշված հենց անհաջողություններն ու պարտություններն են ընդունվում առանց կասկածի, իսկ հաջողությունները ժխտվում են: Այսպես. անառարկելի ճշմարտություն է համարվում Հովհան Մամիկոնյանի բերած այն տեղեկությունը, որ երբ Արաբական խալիֆության բանակը 639 նոյեմբերին մտավ Տարոն, պարտության մատնեց Հայկական բանակին: Սակայն չեն ընդունվում նույն այդ պատմիչի կողմից նույն աշխատության մեջ արձանագրված Փոքր Վարդանի ապստամբության (Մարզպանական Հայաստանի V ապստամբության) (572-590) և Մարզպանական Հայաստանի VII ապստամբության (620-628) հաղթական դրվագների կամ Հյուսիսային II պատերազմի (313-315) ընթացքում Հայկական բանակի մղած հաղթական ճակատամարտերի իրական լինելը,
2. դրանք գրեթե բոլորը գրված են խորը հոգեբանական կոմպլեքսով: Այս աշխատությունները կարծես ամեն կերպ ընդգծում են, որ հայ ռազմական հաջողությունները կամ ընդհանրապես իրականության մեջ բացակայել են կամ էլ եղել են խիստ էպիզոդիկ, որպես բացառություն: Մեծամասամբ խոսվում է միայն Տիգրանյան Հայաստանի, այն էլ որպես մի թույլ պետության մասին: Հայոց պատմության այն դրվագների վերաբերյալ, որոնք արտոցոլում են որևէ աշխարհակալ կայսրության դեմ հաղթական մի պատերազմ կամ ճակատամարտ, կա խիստ թերհավատ մոտեցում և լավագույն դեպքում այդ տվյալները հայտարարվում են վիպական: Հիշում եմ, թե այս մտայնությամբ տառապող մի հայտնի պատմագետ հեռուստատեսությամբ ինչպես էր ներկայացնում հայոց պատմությունը` որպես չդադարող անհաջողությունների և պարտությունների շարան: Նույնիսկ բանը հասավ նրան, որ հեռուստադիտողներից մեկը հարց ուղղեց հարգարժան գիտնականին, թե ինչո՞ւ է նա ներկայացնում միայն անհաջողությունները, մի՞թե հաջողություններ չեն եղել: Այս հարցին որևէ տրամաբանական պատասխան չստացվեց: Ավելին. մեր սովետահայ գիտնականները, եթե ունենան մի հարցի լուծման երկու ենթադրություն, աներկբայորեն կընտրեն այն մեկը, որը ցույց է տալիս Հայկական բանակի և Հայաստանի թուլությունը: Ընթերցող, եթե հանդիպես նման գիտնականներից մեկին, մի ալարիր և հարցրու, թե ինչու Ալեքսանդր III Մեծը (մ.թ.ա. 336-323) Հայաստանի հետ չպատերազմեց: Այս հարցին տասից տասը վստահ կպատասխանի, որ Հայաստանը այնքան փոքր ու աննշան երկիր էր, որ Ալեքսանդրը գերադասեց գնալ գրավել Միջին Ասիայի ամայի տափաստանները և հեռավոր Հնդկաստանը, քան հենց իր կողքին գտնվող և Քսենոֆոնի գովերգած Հայաստանը: Եվ ոչ ոք չի ասի, որ Հայաստանը հանդիսանում էր Արիական եռադաշինքի անդամներից մեկը պարսիկների ու մարերի հետ, և, որ եթե պարսիկները ջախջախվել էին, իսկ մարերը հպատակվել, ապա Հայաստանը զենքը ձեռքին պատրաստ էր պահում և հենց այս պատճառով Ալեքսանդրը չցանկացավ պատերազմել, մանավանդ որ հետագայում նրա ուղարկած մի ջոկատին հայերը ջախջախեցին: Իսկ այն, որ գովերգված հունա-մակեդոնական ֆալանգը տակտիկական տեսանկյունից բավականին անօգնական կլիներ լեռնային մարտերում (ինչը մինչ այդ ապացուցվել էր Քսենոֆոնի նահանջող բանակի մղած մարտերով), նրանցից ոչ ոքի մտքի ծայրով էլ չի անցնի: Սովետական շրջանի պատմական աշխատություններում հիմնականում խոսվում է միայն Արարատյան (այն էլ միայն վերջին շրջանի գրականության մեջ է, ուր գրեթե կասկածի տակ չի առնվում վերջինիս զուտ հայկական լինելը), Արշակունյաց, Բագրատունյաց և Կիլիկյան Հայաստանի ռազմական ուժերի մասին, քանի որ դա արդեն չտեսնել հնարավոր չէր: Սակայն նույնիսկ այստեղ ամեն ինչ ներկայացվում է խիստ դժգույն: Իսկ այլ և հատկապես պետականության կորստի ժամանակաշրջաններում հայկական ռազմուժի մասին գրեթե չի խոսվում և այն տպավորությունն է ստացվում, թե այն գոյություն չի ունեցել, մինչդեռ ըստ իմ ուսումնասիրության, շատ թե քիչ, բայց հայկական ռազմուժը երբեք չի դադարել գոյություն ունենալ, նույնիսկ XV-XVII դժնդակ դարերում: Սովետահայ պատմաբաններից ոչ մեկի կողմից ոչ մի լուրջ վերլուծության չի ենթարկվել Հայկական բանակի թվաքանակը, զորատեսակները ու զինատեսակները, բանակի և առանձին զորատեսակների ու զինատեսակների գործողության տակտիկան, գրեթե բացակայում են ճակատամարտերի նկարագրությունները, իսկ որոնք էլ նկարագրված են, նկարագրված են թերի, խիստ աղավաղված, միակողմանի, սովորաբար թշնամական կողմի տեղեկությունները որպես հավաստի և աներկբայելի ճշմարտություն ընդունելու, իսկ հայկական աղբյուրների տեղեկությունները ժխտելու, դրանց ու ընդհանրապես հայկական զինված ուժերին թերհավատորեն մոտենալու ոգով: Հաճախ լղոզված են <<բանակի պարտություն>> և <<բանակի կանոնավոր նահանջ>> հասկացությունները, որոնք թեև իրար շատ մոտ, բայց իրարից էականորեն տարբերվող հասկացություններ են (օրինակ` 451 թ-ի մայիսի 26-ի Ավարայրի ճակատամարտի պարագայում): Ոչ մի քիչ թե շատ լուրջ վերլուծության չի ենթարկվել Հայկական բանակի հակառակորդների մարտավարությունը, զորատեսակները, զինատեսակները, տակտիկան և հատկապես թվաքանակը,

One_Way_Ticket
18.04.2009, 17:14
Lion, ինձ մի անգամ գործնկերս պատմում էր, որ Կովկասի գրեթե բոլոր ազգերի (որոնց քանակը քիչ չէ) պատմությունները եթե նայես, նույն ժամանակաշրջանում իրենց պետությունը ծովից ծով է եղել :)

Մարկիզ
18.04.2009, 17:22
Այ սենց ձեռքի թեթև շարժումով ջնջվեց Հայաստնի պատմությունից Հայաստանի առաջին Հանրապետությունը՝ ժողովրդական երկիր, եվրոպական ազատ արժեքներով ու պետականության համար բոլոր անհրաժեշտ ինստիտուտներով, այդ տարիներին հիմնադրված Երևանի Պետական Համալսարանով: Չի եղել ու պլծ: 1915 թվականն էր, հետո ռուսի «օրհնված ոտքը» 1921-ին, օրհնված Ստալինը 1930-ականներին, օրհնված պատերազմը կոմկուսի համար 1941-45 թվականներին, 60-ակնների լճացումը, ազատության համար պայքարողների անտախցեր նստեցնելը, անիծյալ Գորբաչյովը, տականք ու զզվելի Հայոց Համազգային Շարժումը ու օրհնյալ սովետի վերացումը: ԷՆ Ստալինի ժամանկները անցավ գինաց... Վայ թաղեմ Գորբաչյովին, սկազած նե բոյուս...

Ավելացրեք ցուցակին, զզվելի ու նոխկալի խորհրդային տարիները նոստալգիայով հիշելը: Սա մեծ բարդույթ ու խնդիր ա, որի լուծումը ես ցավոք չունեմ:
Այո, այո, այս ամենով՝ Ստալիով, Բերիայով, պատերազմով, Գորբաչովով-բանով հանդերձ, ռըսի ոտն «օրհնված է», թե չէ՝ օրհնելու էինք պարսիկի կամ թուրքի /կներեք/… ճիճողը:

Lion
18.04.2009, 17:28
Մեզ մոտ, եթե հասցրեցիր նկատել, սովետական ժամանակաշրջանում լրիվ հակառակ պատկերն է եղել: Երևի նրանից, որ մեզ մոտ իրոք եղել են ժամանակներ, երբ "ծովից-ծով" է եղել. և ահա ՍՍՀՄ իդեոլոգները, վախենալով, որ մենք կհիշենք մեր նախնիների արածը ու հանկարծ կմտածենք, թե կարող ենք ապրել առանց "մեծ եղբոր" - նպատակամղված ձևով մեր գլուխն են մտցրել "խեղճության" գաղափարը...

Lion
18.04.2009, 17:40
Հայաստանի առաջին Հանրապետությունը ծնվեց 1918 թվականի մայիսի 28-ին և ասպարեզը թողեց 1920 թվականի նոյեմբերի վերջին: Ապրեց ընդամենը երկուս ու կես տարի: Երկուս ու կես տարի, որը հայ ժողովուրդի պատմության ամենաողբերգական շրջանի շարունակությունն էր: Եվ դա ոչ թե նրա ստեղծողների ու կառավարողների մեղքով, ինչպես մինչև այսօր ներկայացրել են մեր աչառու պատմաբաններն ու գաղափարախոսության բնագավառի մյուս աշխատողները, այլ իրերի բերումով և պատմական անբեկանելի իրողությունների դաժան դասավորությամբ: Ու եթե խորհրդային տարիներին այն համարվել է մի աննախադեպ աղետ, իբր Դաշնակցությունը նրա համար էր գործի գլուխ կանգնել և կառավարման հիմնական սանձերն իր ձեռքն էր վերցրել, որ հայ ժողովրդի տունը քանդի, ապա դաշնակցական ուսումնասիրողներից ոմանք էլ դրությունն այնպես են ներկայացնում, թե այդ երկուս ու կես տարին մեր ազգի պատմության ամենփառավոր հատվածն են կազմում ու արժանի են միայն հախուռն գովաբանության և պանծացումի: Հարկ կա՞ պնդելու, սակայն, որ երկու տեսակետներն էլ մոլորություն են ու իրականությունը ծուռ հայելու մեջ դիտելու հետևանք և հարկ կա՞ արդյոք ասելու, որ ժամանակն է այս ամենի մասին խոսելու իրատես արդարամտությամբ...

Բագրատ Ուլուբաբյան

One_Way_Ticket
18.04.2009, 17:42
Ի դեպ, ավելի մեծ տարածքներով ու ավելի նորմալ երկրով:Ինձ շատ անչափ հետաքրքիր է` ինչ հիմքեր ունեք պնդելու, որ երկիրը այդ ժամանակ ավելի նորմալ է եղել: Եթե այդքան լավն էինք, ինչու՞ խելոք ընդունեցինք ռուսների իշխանությունը: Մերձբալթյան երկրներն, օրինակ, հենց սկզբից դեմ էին ԽՍՀՄ կազմում գտնվելուն և պայքարում էին իրենց անկախության համար: Իսկ մե՞նք:

Artgeo
18.04.2009, 17:47
Ինձ շատ անչափ հետաքրքիր է` ինչ հիմքեր ունեք պնդելու, որ երկիրը այդ ժամանակ ավելի նորմալ է եղել: Եթե այդքան լավն էինք, ինչու՞ խելոք ընդունեցինք ռուսների իշխանությունը: Մերձբալթյան երկրներն, օրինակ, հենց սկզբից դեմ էին ԽՍՀՄ կազմում գտնվելուն և պայքարում էին իրենց անկախության համար: Իսկ մե՞նք:

Մենք ունեինք ու ցավոք ունենք դաշնակներ:

Մարկիզ
18.04.2009, 17:56
Ռուսը եկել է շատ ավելի վաղ՝ 19-րդ դարի սկզբներին: Տե՛ս ռուս-թուրքական և ռուս պարսկական պատերզմները: Այդ ժամանակներում մեզ պետականություն չենք ունեցել: Այնպես որ՝ Խաչատուր Աբովյանի հայտնի խոսքը վերաբերվում է հենց այդ շրջանին: Դրանից հետո էլ են եղել ռուս-թուրքական պատերազմներ, որոնց ժամանակ հայերը կանգնած են եղել ընտրության առաջ և ի վերջո ընտրել են չարյաց փոքրագույնի լծի տակ լինելը՝ հաշվի առնելով ռուսների քրիստոնեա լինելը, թուրքերի չափ վայրագ չլինելը: Ասելս այն է, որ եթե Ռուսաստանի կայսերապաշտական քաղաքականությունը չլիներ, մենք դժվար թե հիմա լինեինք ինքնիշխան պետություն: Զուտ տրամաբանորեն, եթե վեր ես լուծում, տեսնում ես, որ այդպես է:
Պետականություն ստեղծել ենք 1918թ-ին, երբ թուրքական սուրը կրկին կախված էր մեր գլխին: Այո, 1918-1920թթ-երին մեզ ունեցել ենք անկախ հանրապետություն, որը գտնվում էր, ի դեպ, խիստ ծանր սոցիալ-տնտեսական վիճակում: 1920- ին խորհրդայնացվել ենք: Իմ խորին համոզմամբ, եթե Հայաստանը չխորհդայնացվեր, Թուրքիան մեր վերջը տալու էր կամ հենց այդ ժամանակ, կամ էլ՝ Երկրորդ Համաշխարհային Պատերազմի ժամանակ: Կարող է՝ չկոտորեր բոլորին, մի քանի հայերի թողեր, որպես հինավուրց ազգի եզակի էկզեմպլյարներ… Սարդարապատներ ու Բաշ-Ապարաններ հազար տարին մեկ են լինում: Ի՞նչ պետք է աներ հայկական բանակը մի քանի անգամ գերազանցող տարածաշրջանի ամենանվաճող թուրքական բանակը առջև: Իսկ որ Թուրքիան, միայնակ Հայաստան տեսնելու դեպքում, կհարձակվեր, դրանում կարծում եմ՝ որևիցե մեկը չի կասկածում: Հարձակվել է, հարձակվում էր, միշտ հարձակվել է, միշտ ճնշել է, հիմա էլ կրկին ճնշում է, հնար ունենա՝ նաև կհարձակվի:

Սա ամենևին չի նշանակում, որ Խորհրդային երկիրը թերություններ չի ունեցել: Ունեցել է, այն էլ որք՜՜՜՜ան… Չեմ նշի դրանք, դուք արդեն անդրադարձել եք… Եվ համաձայն եմ մեզնում առկա խորհրդային մտածելակերպի անթույլատրելի լինելու հետ: Դա է մեր հասարակությունում ներկայումս առկա շատ ու շատ պրոբլեմների պատճառը:

dvgray
19.04.2009, 00:32
Դրանից հետո էլ են եղել ռուս-թուրքական պատերազմներ, որոնց ժամանակ հայերը կանգնած են եղել ընտրության առաջ և ի վերջո ընտրել են չարյաց փոքրագույնի լծի տակ լինելը՝ հաշվի առնելով ռուսների քրիստոնեա լինելը, թուրքերի չափ վայրագ չլինելը
մարկիզ, դու խաբար ես՞ թե ռուսը ինչքան հայ ա վայրագորեն կոտորել:
ռուսը իհարկե թուրքի նման հիմար չի, ու ինչ որ արխիվ կարա լինի դրա հետ կապված, վերանում ա:
բայց գոնե ստատիստիկորեն գիտես՞ որ երկրորդ համաշխարհային պատերազմին գենոցիտ տարած ու ստալինյան գենոցիդով գլխատված մեր ազգի մնացորդներից որոնք էին 1 200 000 , 600 000 տարել են բանակ որից 300 000 կոտորվել է:

իսկ դա մեր պատերազմը չէի ասեմ քեզ: թե՞ հայրի պատերազմն էր գերմանական ֆաշիզմի դեմը առնելը, երբ անգլիան ու ֆրանսիան փաստացի անգամ պատերազմի մեջ չմտան:

dvgray
19.04.2009, 00:34
Սա ամենևին չի նշանակում, որ Խորհրդային երկիրը թերություններ չի ունեցել:
ինչ՞ թերություն :D
սովետը աշխարհի համար չարիքի առանցք էր:
եթե ալամ աշխարհը բացի ռսից քո համար էլ ա տվարների հավաքածու ապա էլ ասելիք չունեմ քեզ

One_Way_Ticket
19.04.2009, 00:48
իսկ դա մեր պատերազմը չէի ասեմ քեզ: թե՞ հայրի պատերազմն էր գերմանական ֆաշիզմի դեմը առնելը, երբ անգլիան ու ֆրանսիան փաստացի անգամ պատերազմի մեջ չմտան:
Եթե Անգլիայի մասին պնդումը "еще куда ни шло", ապա Ֆրանսիայի վերաբերյալ նման պնդում անելը աբսուրդի գագաթնակետն է:

dvgray
19.04.2009, 00:56
Եթե Անգլիայի մասին պնդումը "еще куда ни шло", ապա Ֆրանսիայի վերաբերյալ նման պնդում անելը աբսուրդի գագաթնակետն է:
ի շլո ի պլավալա ի պռիգալա :D
աբսուրդի գագաթնակետը գիտես՞ որն ա, որ քո հետ կանգնել վիճում եմ :D

One_Way_Ticket
19.04.2009, 01:01
Ինչ ասեմ, Հիթլերի հաղթական մարշը Փարիզում երևի մարդկանց վառ երևակայության արդյունքն էր :-)

dvgray
19.04.2009, 01:01
Սարդարապատներ ու Բաշ-Ապարաններ հազար տարին մեկ են լինում: Ի՞նչ պետք է աներ հայկական բանակը մի քանի անգամ գերազանցող տարածաշրջանի ամենանվաճող թուրքական բանակը առջև:
ինչ՞ բանակ ինչ բան:
առաջին համաշխարհային պատերազմում Թուրքիան Ռուսաստանի ու Գերմանիայի նման պարտված երկիր էր, ու եթե անգլիացիք, ռսները ու ֆրանսիացիք չմիջամտեին, ապա հայերն ու հույները Թուրքիան մեջ մեջ էին արել:
լավ կլինի պատմական փաստերից խոսալուց աշխատել բացի բուդկի խոսակցություններից մի քիչ էլ կարդալ պատմական փաստերը:

dvgray
19.04.2009, 01:03
Ինչ ասեմ, Հիթլերի հաղթական մարշը Փարիզում երևի մարդկանց վառ երևակայության արդյունքն էր :-)
աբեր :(
ֆրանսիացիքի որոշ մասը պարտիզանություն էին անում , իսկ պետությունը մի օր անգամ չի պատերազմել ;)
վոբշմ արի թարգենք էս անկապ բիձեքի խոսակցությունը

Մարկիզ
19.04.2009, 01:06
մարկիզ, դու խաբար ես՞ թե ռուսը ինչքան հայ ա վայրագորեն կոտորել:
ռուսը իհարկե թուրքի նման հիմար չի, ու ինչ որ արխիվ կարա լինի դրա հետ կապված, վերանում ա:
բայց գոնե ստատիստիկորեն գիտես՞ որ երկրորդ համաշխարհային պատերազմին գենոցիտ տարած ու ստալինյան գենոցիդով գլխատված մեր ազգի մնացորդներից որոնք էին 1 200 000 , 600 000 տարել են բանակ որից 300 000 կոտորվել է:

իսկ դա մեր պատերազմը չէի ասեմ քեզ: թե՞ հայրի պատերազմն էր գերմանական ֆաշիզմի դեմը առնելը, երբ անգլիան ու ֆրանսիան փաստացի անգամ պատերազմի մեջ չմտան:
Դիվ, կրկնում եմ, հայ ազգը շատ է տուժել խորհրդային իշխանությունների կողմից, բայց դա ամենևին չի նշանակում, որ եթե Հայաստանը չխորհրդայնացվեր, ապա բարի ու լավ ապագա կունենար: Ոչ ավելի մեծ հավանականությամբ կոչնչացվեր երկրագնդի երեսից, որովհետև մեր հարևանը Բելգիան կամ նույնիսկ ֆաշիստական Գերմանիան չէին, այլ վայրագության չափ ու սահման չճանաչող թուրքերը, որոնք դեռ այդ տարիներին/խորհրդայնացման տարիները նկատի ունեմ/ հայերի մնացուկներին էին մորթոտում Արևմտյան Հայաստանում: Ի՞նչ էիր անելու, կարելի՞ իմանալ: Թուրքական գերհզոր բանակը գալու էր, մենք ուժ ունեի՞նք երկրորդ Սարդարապատի: Լավ, մի հատ էլ Սարդարապատ արեցիր, բա հետո՞… Երրորդ Սարդարապատին հինգ հոգի էր դուրս գալու զենքը ձեռքին: Իսկ որևիցե մեկը կասկած ունի?, որ Թուրքիան հանկարծ կարող է չգար: Թուրքիան հաստատ կհարձակվեր ու այնքան, մինչև Հայաստանից կմնար վրացահպատակ Ջավախքն առանց հայերի… Այնպես որ՝ երկընտրանք չի եղել ու լավ է եղել, որ Հայաստանը խորհրդայնացվել է, թե չէ՝ հիմա ես կասեի.
- Դիվ, սյալամ…
Դու էլ կպատասխանեիր.
-Ոհ, սյալամ ալեյքըմ, Մյարքիզ…:)
Լավ է՝ գոնե հիմա ասում եմ
-Պրիվետ…:D

Գերմանիան մուտք է գործել Ֆրանսիա 1940-ին… Եվ օկուպացրել է ողջ հյուսիսային Ֆրանսիան: Փարիզ մտել է առանց որևիցե դիմադրության` հեշտ ու հանգիստ: Եվրոպայի ամենամեծ երկրներից մեկը հանդիսացող Ֆրանսիայից մնացել է միայն հարավում մի փոքր հատված, որտեղ էլ ձևավորվել է Շառլ դը Գոլի պարտիզանական պայքարը: Անգլիան սկսել է ռմբակոծել երևի հենց նույն թվականին…
Թուրքական զորքերը ֆաշիստական զորքերի Խորհրդային Միության վրա հարձակվելուց հետո ընդհուպ մոտեցել են մեր սահմաններին՝ կազմ ու պատրաստ: Թուրքիան ողջ պատերազմի ընթացքում եղել է իբր չեզոք: Եվ դժվար թե ֆաշիստական զորքերի հաջողության ու Անդրկովկաս մուտք գործելու դեպքում, թուրքերը չհարձակվեին Հայաստանի վրա… Սակայն բախտի բերմամբ Գերմանիան Ստալինգրադում պարտվեց ու անհույս մնաց:
Այն ժամանակ, երբ արդեն որևէ մեկը չէր կասկածում ֆաշիստական Գերմանիայի պարտվելու ու մոտ ապագայում կապիտուլյացիայի հարցում, թուրքերը պատերազմ հայտարարեցին Հիտլերին… :))

dvgray
19.04.2009, 01:13
Մարկիզ, ժամանակ չունեմ հիմա որ մանրամասն գրեմ, բայց ասեմ որ Գերմանիայի պես վայրագ երկիր աշխարհը չի տեսել: էն, ինչ արին իրանք աշխարհի ու նաև իրա ժողովրդի հետ մի 7 տարում, ոչ մի թուրք ու պարսիկ իրանց օրում չէին արել:
էլի եմ ասում, պատմություն կարդա մանրամասն :)

One_Way_Ticket
19.04.2009, 01:13
Ի դեպ, այն ինչ ունենք այսօր, Ամերիկայի վարած նուրբ քաղաքականության արդյունքն է: ԽՍՀՄ փլուզման պատճառներից մեկը ազգերի` միմյանց նկատմամբ կոնֆլիտկներն էին, Ամերիկան էլ ինչքան կարող էր, սատարում էր այդ կոնֆլիկտները` հասցնելով միմյանց նկատմամբ ատելության: Հայաստանում դեռ վիճակը լավ է մյուս "ռուսաֆոբ" ազգերի հետ համեմատած բայց աչքիս մենք էլ ենք գնում նույն ճանապարհով: Հասել ենք նրան, որ մարդիկ բացասաբար են վերաբերվում Հայրենական պատերազմում ԽՍՀՄ հաղթանակին, որը բոլորիս հպարտությունն էր:

Հիմա Ամերիկան նույն ձևով փլուզում է Ռուսաստանի Դաշնությունը: Առավել քան համոզված եմ, որ այսօրվա ռուսական ազգայնամոլ կազմակերպությունները, որոնք կոչ են անում վռնդել երկրից ոչ սլավոնական արտաքին ունեցող անձնավորություններին, հովանավորվում են ԱՄՆ կողմից: Այդպիսով, իրար դեմ տրամադրելով Ռուսաստանի ժողովրդներին, կհասնեն հյուսիսային Կովկասի, Թաթարստանի, և այլնի անջատմանը, որից հետո Ռուսաստանը կդառնա մի փոքրիկ, սովորական, իրենից ոչինչ չներկայացնող պետություն: Ու երբ Ամերիկան այլևս մրցակից չի ունենա աշխարհում, ես չգիտեմ ինչ տեղի ունենա: Բայց լավ բան հաստատ տեղի չի ունենա:

Մարկիզ
19.04.2009, 01:17
Մարկիզ, ժամանակ չունեմ հիմա որ մանրամասն գրեմ, բայց ասեմ որ Գերմանիայի պես վայրագ երկիր աշխարհը չի տեսել: էն, ինչ արին իրանք աշխարհի ու նաև իրա ժողովրդի հետ մի 7 տարում, ոչ մի թուրք ու պարսիկ իրանց օրում չէին արել:
էլի եմ ասում, պատմություն կարդա մանրամասն :)
Դիվ, ներիր, բայց այդ դու՞ ես ասում ինձ պատմություն կարդա, երբ ինքդ չգիտես, թե արդյոք Ֆրանսիան ու Անգլիան նացիստական Գերմանիայի հետ պատերազմի մեջ մտե՞լ են, թե՞ ոչ…:)

Մարկիզ
19.04.2009, 01:26
Պաշտոնապես և Անգլիան, և Ֆրանսիան Գերմանիային պատերազմ հայտարարել են…:)

dvgray
19.04.2009, 01:33
Դիվ, ներիր, բայց այդ դու՞ ես ասում ինձ պատմություն կարդա, երբ ինքդ չգիտես, թե արդյոք Ֆրանսիան ու Անգլիան նացիստական Գերմանիայի հետ պատերազմի մեջ մտե՞լ են, թե՞ ոչ…:)
:) Մարկիզ, ես ասում եմ փաստացի ;)

Մարկիզ
19.04.2009, 01:37
:) Մարկիզ, ես ասում եմ փաստացի ;)
Հասկացա, Դիվ ջան: Նկատի ունես՝ այնպես, ինչպես Խորհրդային Միությունը: Ներիր::)

Artgeo
20.04.2009, 11:15
Մոդերատորական: Թեման առանձնացվել է Հայ հասարակության խնդիրներն ու բարդույթները (http://www.akumb.am/showthread.php?t=44289) թեմայից:

Elmo
20.04.2009, 11:28
Լավ էլ երկիր էր: Համենայն դեպս ամերիկոսների համար էր չարիք; մեր համար լավ էլ բարիք էր: Հենա հիմա ռուսաստանի ստրուկն ենք, բայց ոչ մի բան չունենք, իսկ էն ժամանակ գոնե ստրուկ էինք, բայց գոնե ազատ ֆռֆռում էինք ամբողջ սովետով ու ինչ ուզում, անում:

Rammstein
20.04.2009, 11:47
ԽՍՀՄ-ը չափազանց հզոր էր, ուներ բազմաթիվ դրական կողմեր (այլապես այդքան երկար չէր գոյատեւի)։ Շատ բաներով 1000 անգամ ավելի լավ էր, քան հիմիկվա մեր վիճակը։
Բայց.
այն հիմնված էր ստի ու կեղծիքի վրա։ Իսկ դա ամուր հիմք հանդիսանալ չի կարող։ Այդ պատճառով էլ քանդվեց։

Իհարկե մեր հիմիկվա վիճակն էլ մի եսիմինչ ճշմարտության վրա չի հիմնված։ Նա մի ծայրահեղություն էր, իսկ սա` մի ուրիշ։
Մի խոսքով լավ եղավ որ քանվեց, բայց պետք է հաշվի առնենք, որ եթե ԽՍՀՄ-ի նման հզորը քանդվեց, ապա մենք, որ նրա համեմատ չունենք ոչ մի հզորություն, շատ ավելի հեշտ կարող ենք քանդվել։


Հ.Գ. Չեմ հասկանում, ստեղ գրած ա, որ վերջին տարբերակի օգտին մի հոգի ա քվեարկել, բայց կտտացնում եմ քվեի վրա, տեսնում եմ, որ բացի ինձնից մի հոգի էլ ա քվեարկել։ Չհասկացա, էս ինձ ու Ariadna-ին կես մարդ ե՞ն հաշվում։ :angry

Ariadna
20.04.2009, 11:51
Լավ էլ երկիր էր: Համենայն դեպս ամերիկոսների համար էր չարիք; մեր համար լավ էլ բարիք էր: Հենա հիմա ռուսաստանի ստրուկն ենք, բայց ոչ մի բան չունենք, իսկ էն ժամանակ գոնե ստրուկ էինք, բայց գոնե ազատ ֆռֆռում էինք ամբողջ սովետով ու ինչ ուզում, անում:

Այ հենց էդ ա մեր ազգի դժբախտությունը, որ չենք ասում ձերբազատվենք ստրկությունից, ասում ենք՝ էն ժամանակ լավ ստրուկ էինք, հիմա վատ։ Լավ էր հա՞, որ ոչինչ իրավունք չունեիր դու քո երկրում որոշելու՝ սկսած ատենախոսությունների հաստատումից, վերջացրած հրուշակեղենի գործարանում պատրաստվող կոնֆետի բաղադրությունից։ Որ ազգդ կամաց–կամաց լեզուն էր կորցնում, քանզի մեր քաղքենի ինտելիգենցիան կարծում էր, որ երեխային ռուսական դպրոց տալը դա ինտելեկտի ու զարգացածության գերագույն աստիճանն է... Ու էսօրվա ստրկությունն էլ հենց էդ ժամանակվա մեր ժառանգությունն ա, նստած արյան մեջ, ու չգիտեմ քանի սերունդ պետք ա անցնի, որ մեր ազգը մի քիչ մաքրվի ու ազգային արժանապատվություն ձեռք բերի։ Քանի դեռ մարդիկ իրենց էրեխեքին կոչում են Էրիկ, Ալեքս, Վլադ, Միլենա, Նատալի ու Էլեն, էս ազգը ազգ չի դառնա։

Elmo
20.04.2009, 12:51
Այ հենց էդ ա մեր ազգի դժբախտությունը, որ չենք ասում ձերբազատվենք ստրկությունից, ասում ենք՝ էն ժամանակ լավ ստրուկ էինք, հիմա վատ։

Ան ջան մեր անկախացումը ևս մեկ, ավելորդ անգամ ապացուցեց, որ մենք ինքներս ենք գնում ստրկացման: Ապացուցեց, որ ոչ ոք մեզ չի խանգարել ունենալ անկախ ու ինքնիշխան պետություն: Մենք միշտ կամավոր գնացել ու հանձնվել ենք ստրկության:

Lion
20.04.2009, 13:11
Մի անգամ մի խելոք մարդ ասաց. "Նա, ով չի ափսոսում ԽՍՀՄ-ը, սիրտ չունի, բայց նա, ով կարծում է, թե այն կարող էր իր գոյությունը շարունակել ԱՅԴ տեսքով - ուղեղ չունի...":think

One_Way_Ticket
20.04.2009, 13:17
Իսկ հիմա ամբողջ աշխարհը Ամերիկայի ստրուկն է` առանց դա գիտակցելու, և հենց դրանում է Ամերիկայի ուժը: Երբևէ ամերիկյան հանրագիտարան կարդացե՞լ եք: Եթե ոչ, խորհուրդ եմ տալիս անմպայման մի քիչ թերթել, շատ հետաքրքիր բաներ կիմանաք: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի մասին հոդվածում շատ կարճ անրադառնում է Խորհրդային Միության վրա Գերմանիայի հարձակմանը, նշելով որ Գերմանիան մեզ չգրավեց պարզապես որոշ տակտիկական վրիպակների պատճառով: Հետո մեծ տառերով սկսվում է նոր ենթաբաժին "Միացյալ Նահանգները մտնում է պատերազմ", որտեղ մանրամասն պատմում է, որ նրանք խաղացին առանցքային դեր ֆաշիզմի դեմ հաղթանակի գործում: Ռուսաստանի մասին հոդվածում նկար է դրած, որտեղ կոկա-կոլա են վաճառում և մեկնաբանած է "արևմտյան արտադրանքներ կան Ռուսաստանում, չնայած դրանք սովորաբար թանկ են: Այստեղ վենդորները ամերիկյան "soft" խմիչք են առաջարկում Կարմիր հրապարակում համերգի ժամանակ": Այո, իրենք ամբողջ աշխարհը հեղեղեցին իրենք հիմար խմիչքներով (ես զգացել եմ, որ դրանց մեջ ինչ-որ նարկոտիկ կա, որ խմում ես, անընդհատ էլի ես ուզում): Նորմալ բնական հյութեր խմողներին իրենք վերևից են նայում` "դեռ չեք հասունացել":

Շարունակե՞մ: Ամերիկայում մի քաղաքից մյուս քաղաք էի թռնում, ինքնաթիռի մեջ "Ով է ուզում միլլիոնատերի" նման խաղ կար: Խաղը ընդհանուր էր, բոլորը, ովքեր խաղում էին, ստանում էին նույն հարցերը: Հետաքրքրության համար նայում էի, թե ամերիկացիները ոնց են պատասխանում: Էլեմանտար հարցերին, ասենք "Որ լեղնաշղթան է բաժանում Եվրոպան Ասիայից" դժվարանում էին պատասխանել (մի աղջիկ պատասխանեց Վլադիվոստոկ), փոխարենը "ով է եղել չգիտեմ որ թվականին չգիտեմ որ բեյսբոլի թիմի մարզիչը" պատասխանում էին միանգամից:

Եվ մարդիկ հիանում են իրենց թվացյալ ազատությամբ: Չես ուզում կոլա խմել, մի խմիր ոչ ոք չի պարտադրում: Չես սիրում բեյսբոլ, մի նայիր: Չես ուզում Ամերիկայում ապրել, բարի ճանապարհ (այդ երկրում ելքի անձնագրային ստուգում չկա): Բայց չգիտես ինչու գրեթե բոլորը ձգտում են ապրել Ամերիկայում, ուտել մաքդոնալդս, խմել կոկա-կոլա և դիտել բեյսբոլ:

One_Way_Ticket
20.04.2009, 13:19
Թող չթվա, թե ես կոմունիստ եմ: Պարզապես քանի որ այստեղ մեծամասնությունը ատում են ԽՍՀՄ-ը (ինչքան ես հասկացա), ապա ստիպված հակառակ կողմն եմ ընդունում: Դե ԽՍՀՄ թերությունները առանց ինձ էլ ասում են:

dvgray
20.04.2009, 15:35
Մի անգամ մի խելոք մարդ ասաց. "Նա, ով չի ափսոսում ԽՍՀՄ-ը, սիրտ չունի, բայց նա, ով կարծում է, թե այն կարող էր իր գոյությունը շարունակել ԱՅԴ տեսքով - ուղեղ չունի...":think
բազմամիլիոն մարդկանց ոսկորների վրա կառուցված իմպերիան ափսոփալ՞՞՞՞
ինչը՞ ափսոսալ, որ վերացավ ու մի քանի միլոն ավել մարդ չկարողացավ տանել՞ հետը այն աշխարհ:
ինձ չի թվում որ այդ մարդը եղել է խելոք, մանավանդ եթե նա հայ է, ու ստացել է այդ կոտորած-ցեղասպանությունից իր այռուծի բաժինը:

dvgray
20.04.2009, 15:38
Լավ էլ երկիր էր: Համենայն դեպս ամերիկոսների համար էր չարիք; մեր համար լավ էլ բարիք էր: Հենա հիմա ռուսաստանի ստրուկն ենք, բայց ոչ մի բան չունենք, իսկ էն ժամանակ գոնե ստրուկ էինք, բայց գոնե ազատ ֆռֆռում էինք ամբողջ սովետով ու ինչ ուզում, անում:
իսկ ինչ՞ էիր անում, շատ հետաքրքիր է: :D
ռուս աղջիկ էիր կապում սոչիներում՞ թե ասֆալտ էիր փռում կազախստաններում: ;)

Elmo
20.04.2009, 15:45
իսկ ինչ՞ էիր անում, շատ հետաքրքիր է: :D
ռուս աղջիկ էիր կապում սոչիներում՞ թե ասֆալտ էիր փռում կազախստաններում: ;)


Դիվ ջան սկի չհասցրեցի կարմիր վզկապ կապեմ, ուր մնաց ռուս աղջիկ կապեի: Մենակ լենին պապիյով մեդալի վախտերը հասա/որ կպցնում, գնում էինք դպրոց/, հետո ցրվեց: Հենց դրա համար էլ ափսոսում եմ էլի, բա ուրի ի՞նչ առիթվ պիտի ռուսներին դոմփեինք::D

Lion
20.04.2009, 18:45
Այդ խելոք մարդը Վլադիմիր Պուտինն էր. եթե ես արտահայտվեի այդ թեմայով, կասեի լրիվ նույն բանը: ԽՍՀՄ-ը 1960-1990 թվականներին ուներ հատկանիշներ, որոնք ափսոսալ արժեր - սոցիալական ոլորտ, առողջապահություն, կրթություն և այլն

Artgeo
20.04.2009, 22:55
Այդ խելոք մարդը Վլադիմիր Պուտինն էր.
«Խելոք մարդը» իմպերիալիստական նկատառումներ չի ունենա © Մի ավելի խելոք մարդ՝ ես:

dvgray
21.04.2009, 04:53
Դիվ ջան սկի չհասցրեցի կարմիր վզկապ կապեմ, ուր մնաց ռուս աղջիկ կապեի: Մենակ լենին պապիյով մեդալի վախտերը հասա/որ կպցնում, գնում էինք դպրոց/, հետո ցրվեց: Հենց դրա համար էլ ափսոսում եմ էլի, բա ուրի ի՞նչ առիթվ պիտի ռուսներին դոմփեինք::D

:D ես ընդամրապես ասած գրառումս ուզում էի երրորդ դեպքին անել, և ոչ թե քեզ դիմել էտ "մահացու մեղքերի մեղադրանքով" :D
իսկ դու ուրեն հոկտեմբերիկից բարձր պազիցիաներ չես զբաղեցրել հա՞ ;) :)

Elmo
21.04.2009, 09:50
իսկ դու ուրեն հոկտեմբերիկից բարձր պազիցիաներ չես զբաղեցրել հա՞ ;) :)

չէ, բախտ չվիճակվեց:

dvgray
21.04.2009, 15:00
չէ, բախտ չվիճակվեց:
հաշվի առնելով որ բախտ բառը չակերտների մեջ չես առել, ապա կարելի՞ է հասկանալ որ դու այժն այդ պատճառով դժբախտ ես:
;)

Elmo
21.04.2009, 15:28
հաշվի առնելով որ բախտ բառը չակերտների մեջ չես առել, ապա կարելի՞ է հասկանալ որ դու այժն այդ պատճառով դժբախտ ես:
;)

Դե չակերտները դու դիր :D
իրականում սովետում մի բան էր լավ, որ բոլորը աշխատանքով ապահովված էին, զաստավիտով աշխատացնում էին, չաշխատելու համար դատում էին, ու բոլորին բնակարանով ապահովում էին: Ճիշտ ա հեշտ չէր, բայց հնարավոր էր, իսկ հիմա մինչև մեկի շապիկը չճղես, բնակարանի տեր չես դառնա: Միակ տարբերակը խոպանն ա:

dvgray
21.04.2009, 15:35
Դե չակերտները դու դիր :D
իրականում սովետում մի բան էր լավ, որ բոլորը աշխատանքով ապահովված էին, զաստավիտով աշխատացնում էին, չաշխատելու համար դատում էին, ու բոլորին բնակարանով ապահովում էին: Ճիշտ ա հեշտ չէր, բայց հնարավոր էր, իսկ հիմա մինչև մեկի շապիկը չճղես, բնակարանի տեր չես դառնա: Միակ տարբերակը խոպանն ա:
սուտ է: :)
նախ ոչ թե աշխատում էին, այլ ժամանակ էին անցկացնում:
ինչպես Ժվանեցկին էր ասում, "մենք ձև էինք թափում որ աշխատում ենք, նրանք ձև էին թափում որ մեզ վճարում են":
երկրորդ, էտ ով՞ է ասել որ ինչ որ մեկը բնակարանով ապահովվում էր: էտ բնակարանը ստանալու համար կամ մարդու հոգին էին առնում /:D - սատանաին հիշիր/ կամ էլ էդ բնակարանի արժեքով կաշառք:
մի 2 սենյակը, որը ոտից գլուխ պիտի քանդերի ու նորից սարքեիր, օրինակ 3 մասում արժեր /կաշառքը/ մի 6000 - 10000 ռուբլի ;) : սա ասում եմ էն, ինչ որ գիտեմ հաստատ, քանի որ "գնող" էր եղել :)

Elmo
21.04.2009, 15:39
սուտ է: :)
նախ ոչ թե աշխատում էին, այլ ժամանակ էին անցկացնում:
ինչպես Ժվանեցկին էր ասում, "մենք ձև էինք թափում որ աշխատում ենք, նրանք ձև էին թափում որ մեզ վճարում են":
երկրորդ, էտ ով՞ է ասել որ ինչ որ մեկը բնակարանով ապահովվում էր: էտ բնակարանը ստանալու համար կամ մարդու հոգին էին առնում /:D - սատանաին հիշիր/ կամ էլ էդ բնակարանի արժեքով կաշառք:
մի 2 սենյակը, որը ոտից գլուխ պիտի քանդերի ու նորից սարքեիր, օրինակ 3 մասում արժեր /կաշառքը/ մի 6000 - 10000 ռուբլի ;) : սա ասում եմ էն, ինչ որ գիտեմ հաստատ, քանի որ "գնող" էր եղել :)

Դիվ էդ փողը կար բայց չէ՞:
Հիմա ով բնակարան ունի, բոլորը սովետի ժամանակվա ստացածներն են: 1 տոկոսն ա մենակ, որ գնել ա : Եթե մի տոկոս կա էլի: Երիտասարդ ընտանիքները մնացել են եզրաքարին/յանիմ բոռդյուրին էլի/:

dvgray
21.04.2009, 15:45
Դիվ էդ փողը կար բայց չէ՞:
Հիմա ով բնակարան ունի, բոլորը սովետի ժամանակվա ստացածներն են: 1 տոկոսն ա մենակ, որ գնել ա : Եթե մի տոկոս կա էլի: Երիտասարդ ընտանիքները մնացել են եզրաքարին/յանիմ բոռդյուրին էլի/:
մարդիկ սաղ իրանց կյանքը աշխատում էին, որ էտ բնակարանը "ստանային": հիմա էլ եթե նույն պես սաղ կյանքը աշխատեն. նույն ձևի ու որակի բնակարան կարան "ստանան": լուրջ են ասում, մի հատ հաշվի ու տես, ասենք 9 մաիվում նույն ձև քարուքանդ բունը ինչքան արժի ու ինչքան ա ստանում ասենք արհեստավորը հիմա ու կտենաս որ մի 10 տարի աշխատի ու փող հավաքի կարա առնի:
խնդիրը են ա, որ սեվետի ժամանակ ուրիշ առնելու բան չկար, ու մարդիկ աջ ու ձախ չէին նայում: իսկ հիմա ամեն ինչ կա ու դրա համար էլ փողը չի հերիքում:

Elmo
21.04.2009, 15:51
մարդիկ սաղ իրանց կյանքը աշխատում էին, որ էտ բնակարանը "ստանային": հիմա էլ եթե նույն պես սաղ կյանքը աշխատեն. նույն ձևի ու որակի բնակարան կարան "ստանան": լուրջ են ասում, մի հատ հաշվի ու տես, ասենք 9 մաիվում նույն ձև քարուքանդ բունը ինչքան արժի ու ինչքան ա ստանում ասենք արհեստավորը հիմա ու կտենաս որ մի 10 տարի աշխատի ու փող հավաքի կարա առնի:

Դիվ վիճակին լավ ծանոթ չէս: Ֆիգ , թե փող կհավաքի: Չի հերիքում մարդկանց, պարք են անում, մի կերպ փակում են: Հալա մի էդքան էլ չի հեիրում, ի՞նչ հավաքելու մասին ա խոսքը: Ռեալ չի, ոչ մի բանկ չի վարկավորում , ոչ մի աշխատանքի վրա չես կարա վստահ լինես, ու բանկն էլ չի վստահում: Մենակ արտասահմանյան ֆիրմայի աշխատողները, կամ շաաատ հեղինակավոր տեղերի աշխատողներին կվարկավերեն: Իսկ այդպիսիք քիչ են: Սովետի ժամանակ էլի մի հույս կար, էլի մի 10 տարի պախատ կանեիր ու տուն կտային: Ես 17 տարեկանից եմ պախատ անում, արդեն 9 տարի ա, բայց սկի դատարկ 10- ը 10 -ի վրա հողատարածք չեմ կարա առնեմ: Աստղաբաշխական թվեր են :

Չամիչ
21.04.2009, 16:43
Իհարկե չարիք:

Ամեն ինչ տակից էր, կաշառակերությունը հենց այդ տարիներին խորը արմատներ գցեց, էտ բորբոսնած կարգերի շնորհիվ էր որ Գյումրին երկրաշարժի ժամանակ էտքան զոհ տվեց: Ամբողջ շինանյութը գողանում էին, արդյունքում մարդկանց շահագործման էին հանձնում թքած կպցրած շենքեր:

Էլ չեմ ասում, եթե մարդը ասենք 24 ուներ անմիջապես կասկածվում էր ոչ ազնիվ ճանապարհով փողեր դիզելու մեջ:

Հայաստանում ավելի շատ ռուսական դպրոց կար քան հայկական: Օտարամոլությունը նույնպես այդ տարիներին բուռն ծաղկում ապրեց: Քաղքենիները ու կեղծ ինտելեգենցիան իրենց պարտքն էին համարում երեխաներին ռուսական դպրոց տալ: Ռուսական կրթությունը համարվում էր առաջնակարգ, իսկ հայկական կրթություն ունեցողները որպես երկրորդ սորտի մարդ էին ընկալվում: Այդ ամենի պտուղները մինչեվ հիմա էլ վայելում ենք: Մինչեվ հիմա էլ ինտելեգենտ երեվալու համար մարդիկ ռուսերենն են առաջ բրդում:

շատ լավ եղավ որ փլուզվեց, շուտ պիտի փլուզվեր: