PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Ջենեսիս և Փիթեր Գեբրիել/Genesis and Peter Gabriel



Tar
06.03.2009, 14:28
Հետաքրքիր կլինի կարդալ կարծիքներ Genesis խմբի, Peter Gabriel-ի և Phil Collins-ի մասին: Ինչքան էլ իմ համար տարօրինակ էր, շատ քչերը գիտեն, որ Genesis-ը հիմնադրել ու մոտ 10 տարի ղեկավարել է Peter Gabriel-ը: Ովքեր որ գիտեն այս խմբի մասին, հիմնականում գիտեն որպես Phil Collins-ի խումբ:

freethinker
06.03.2009, 18:23
Չեմ լսել, հետաքրքիր է երաժշտական ինչ ոճի ներկայացուցիչներ են? :blin

Tar
06.03.2009, 19:49
Genesis-ը պրոգրեսիվ ռոքի ամնենահայտնի խմբերից մեկն է, այդ ժանրի հիմնադիրներից: Ստեղծվել է 1967-ին Peter Gabriel-ի (վոկալ, ֆլեյտա), Tony Banks-ի (ստեղնաշար), Michael Rutherford-ի (բաս կիթառ) կողմից: 1971 թ. խումբ են եկել հարվածող Phil Collins-ը և կիթառահար Steve Hackett-ը: Սա համարվում է Genesis-ի դասական կազմը, և այդ կազմով ձայնագրած 4 ալբոմները համարվում են խմբի ամենալուրջ և լավագույն ալբոմները: 1975-ին, երբ Genesis-ը փառքի գագաթնակետին էր, Peter Gabriel-ը անսպասելիորեն հայտարարեց իր` խմբից դուրս գալու և սոլո կարիերայով զբաղվելու որոշման մասին: Նրա դուրս գալուց հետո ենթադրվում էր, որ խումբը կքանդվի, խմբի անդամները փնտրում էին այնպիսի նոր վոկալիստ, որը կկարողանա լրացնել Gabriel-ին: Երկար որոնումներից հետո նրանք պարզեցին, որ լուծումը գտնվում է իրենց կողքին, և հարվածող Phil Collins-ը դարձավ նաև խմբի վոկալիստը: 1978-ին խմբից հեռացավ Steve Hackett-ը, և խումբը դարձավ տրիո: Նրանք որոշեցին, որ իրենց երաժշտությունը բավականին բարդ է, միևնույն ժամանակ պրոգրեսիվ ռոք ժանրը իր տեղն էր զիջում պանկին, և խումբը փոխեց իր ոճը, դառնալով փոփ-ռոք խումբ: Նրանք գրել են բազմաթիվ հիթեր, մինչև 1993 թիվը հսկայական համերգներ են տվել, հսկայական դահլիճներ ու ստադիոններ են լցրել, նրանց երկրպագուների թիվը մի քանի անգամ ավելացել է, 70-ականների համեմատ: Ահա այս Genesis-ն է, որին այսօր հիմնականում ճանաչում են: Եվ շատ ցավալի է, որ այսօր քչերն են լսում 70-ականների Genesis: Այդ ժամանակվա երգերը իսկապես բավականին կոմպլեքս երգեր են, բայց միևնույն ժամանակ շատ բարձր մակարդակի:

HardRock
06.03.2009, 20:58
Tar նոր wikipedia-ում էլ նայեցի,պրոգրեսիվ ռոքի, բայց իմ իմանալով Genesis արտ ռոք ա:

Tar
06.03.2009, 22:26
Ինչքան որ ես գիտեմ, պրոգրեսիվ ռոքը կոնկրետ ժանր է, իսկ արտ ռոքը ավելի լայն հասկացողություն է: Պրոգրեսիվ ռոքը արտ ռոք է, բայց արտ ռոքը պարտադիր չի, որ լինի պրոգրեսիվ ռոք: Բայց շատ հաճախ դրանք նույնացնում են: Համենայն դեպս, ցանկացած դեպքում Genesis-ը հենց դառնում է արտ ռոք: Պրոգրեսիվ ռոքի մեջ կան 4 խմբեր, որոնք համարվում են այդ ժանրի առանցքային խմբերը` Genesis-ը, King Crimson-ը (King Crimson-ի "In The Court Of The Crimson King" ալբոմը համարվում է պրոգրեսիվ ռոքի համար մեկ ալբոմը), Yes-ը և Emerson, Lake & Palmer-ը (E.L.P.):

Rhayader
06.03.2009, 22:32
Tar նոր wikipedia-ում էլ նայեցի,պրոգրեսիվ ռոքի, բայց իմ իմանալով Genesis արտ ռոք ա:

HardRock, իրականում դրանք նույն բանի տարբեր անվանումներն են: Ճիշտն ասած ես էի պատրաստվում այս թեման բացել, բայց ռիսկ չարեցի, որովհետև Ջենեսիս սիրողներ գրեթե չգիտեմ:
Ամենասիրածս խմբերից է՝ մինչև 1974 թվի կոնցեպտուալ «And the Lamb lies down on Broadway» ալբոմը ներառյալ: Գեբրիելն, ի միջի այլոց, խմբից դուրս է եկել հենց այս ալբոմում իր դոմինանտ դերի, համերգների ժամանակ խիստ ուշագրավ բեմական պահվածքի համար:
Գեբրիելի դուրս գալուց հետո Ջենեսիսը դարձել է հասարակ կոմերցիալ սոֆտ-ռոք ու առանձնապես հետաքրքրություն չի ներկայացնում այն դեպքում, երբ Գեբրիելի սոլո աշխատանքները մեկը մյուսից հիանալի են: Կուզեի առանձնացնել դրանցից մեկը՝ «Passion»-ը, որն ի սկզբանե գրվել է որպես սաունդտրեկ Սկորսեզեի «Քրիստոսի Վերջին Փորձությունը» ֆիլմի համար, ու անձամբ իմ համար շատ հաճելի էմոցիոնալ վիճակներում է::
Հենց Ջենեսիսի Գեբրիելյան շրջանի ալբոմները հիասքանչ են: Առաջինը՝ այսպես կոչված «Սև Ալբոմը», «From Genesis to Revelation», շատ բարի, հաճելի երգեր են շատ վատ սաունդով:

Մնացածի մասին հետո կգրեմ:P

Ռուֆուս
06.03.2009, 23:59
Փիթեր Գեբրիելը իմ ամենասիրած երգիչների ցանկում է, Փիթերի երաժշտությունը միանգամից թափանցում է հոգուդ խորքը, խոսքերով անհնարին է նկարագրել էֆեկտը, պարզապես պետք է լսել: :)

Ինչ վերաբերվում է Ջենեսիսին, լսում եմ թե Գեբրիելյան շրջանի Ջենեսիսը, թե Քոլինզյան շրջանը (համաձայն եմ այն մտքի հետ, որ Գեբրիելյան շրջանը մի գլուխ ավելի բարձր է Քոլինզյանից): Իսկ սիրածս ալբոմը Ռեյադերի նշած "And The Lamb Lies Down On Broadway"-ն է:

Բայց ամեն դեպքում King Crimson ու Yes խմբերը ավելի շատ եմ սիրում ու լսում, թող ներեն ինձ Ջենեսիսի երկրպագուները :oy

Rhayader
07.03.2009, 01:05
Բայց ամեն դեպքում King Crimson ու Yes խմբերը ավելի շատ եմ սիրում ու լսում, թող ներեն ինձ Ջենեսիսի երկրպագուները :oy

Կարծում եմ, սխալ համեմատություն է, որովհետև լրիվ տարբեր հատույթներում են ստեղծագործում: Քրիմսոնն ավելի շատ էքսպերիմենտներ է անում, շատ ավելի խորը, քան որևէ մեկը: Յեսը գնում է երաժշտական ու կատարողական վիրտուոզության ուղղությամբ: Իսկ Ջենեսիսը առավել նուրբ, էմոցիոնալ բան է:
Ի միջի այլոց, "And The Lamb Lies Down On Broadway"-ն իմ սիրելի ալբոմն էլ է, ես արդեն սկսում եմ սովորել ֆլեյտայի պարտիաներն այդ ալբոմից: Բայց հույժ կոնցեպտուալ "Selling England By the Pound" ու երաժշտականորեն սեղմ, հավաք "Foxtrot" ալբոմներն էլ շատ թանկ են ինձ:
Ռուֆուս, դու «Passion»-ը լսե՞լ ես:

Ռուֆուս
07.03.2009, 01:16
Կարծում եմ, սխալ համեմատություն է, որովհետև լրիվ տարբեր հատույթներում են ստեղծագործում: Քրիմսոնն ավելի շատ էքսպերիմենտներ է անում, շատ ավելի խորը, քան որևէ մեկը: Յեսը գնում է երաժշտական ու կատարողական վիրտուոզության ուղղությամբ: Իսկ Ջենեսիսը առավել նուրբ, էմոցիոնալ բան է:
Ի միջի այլոց, "And The Lamb Lies Down On Broadway"-ն իմ սիրելի ալբոմն էլ է, ես արդեն սկսում եմ սովորել ֆլեյտայի պարտիաներն այդ ալբոմից: Բայց հույժ կոնցեպտուալ "Selling England By the Pound" ու երաժշտականորեն սեղմ, հավաք "Foxtrot" ալբոմներն էլ շատ թանկ են ինձ:
Ռուֆուս, դու «Passion»-ը լսե՞լ ես:

Ոնց ասում են, ճաշակին ընկեր չկա :)

Passion-ը... Ֆիլմը անկեղծ ասած չսիրեցի, բայց սաունդրեքը վերջն է... Ի դեպ Փիթեր Գեբրիելը Passion-ի մեջ օգտագործեց հայկական դուդուկ ու հենց իր շնորհիվ է, որ դուդուկը հիմա համաշխարհային ճանաչում է ստացել :)

Նաև խորհուրդ եմ դիտել "Rabbit-Proof Fence" ֆիլմը, որի սաունդթրեքը նույնպես Գեբրիելինն է: Ֆիլմը Ավստրալիայի աբորիգենների նկատմամբ 30-ական թվականներին կատարած ցեղասպանության մասին է, իսկ Գեբրիելի երաժշտությունը պարզապես ցնցող ազդեցություն է թողնում դիտողի վրա.... (Եթե ուզում ես, ունեմ, կարող եմ տալ ;))

Rhayader
07.03.2009, 01:45
Ոնց ասում են, ճաշակին ընկեր չկա :)

Passion-ը... Ֆիլմը անկեղծ ասած չսիրեցի, բայց սաունդրեքը վերջն է... Ի դեպ Փիթեր Գեբրիելը Passion-ի մեջ օգտագործեց հայկական դուդուկ ու հենց իր շնորհիվ է, որ դուդուկը հիմա համաշխարհային ճանաչում է ստացել :)

Նաև խորհուրդ եմ դիտել "Rabbit-Proof Fence" ֆիլմը, որի սաունդթրեքը նույնպես Գեբրիելինն է: Ֆիլմը Ավստրալիայի աբորիգենների նկատմամբ 30-ական թվականներին կատարած ցեղասպանության մասին է, իսկ Գեբրիելի երաժշտությունը պարզապես ցնցող ազդեցություն է թողնում դիտողի վրա.... (Եթե ուզում ես, ունեմ, կարող եմ տալ ;))

Ուզում եմ, տուր:D

Ռուֆուս
07.03.2009, 13:13
Ուզում եմ, տուր:D

Մոռացա նշել, որ ֆիլմը ցավոք չունեմ, մենակ սաունդթրեքն ա:)

Արտիստ
07.03.2009, 13:32
Yes խմբերը ավելի շատ եմ սիրում ու լսում, թող ներեն ինձ Ջենեսիսի երկրպագուները :oy

Yes-ի բասս-ը զգացել ես չէ՞:o Առաջին անգամ իրանց լսեցի, շշմել էի բասս-ի եդքան արտահայտիչ լինելու վրա:

Genesis` չեմ խորացել:)

Ռուֆուս
07.03.2009, 13:45
Yes-ի բասս-ը զգացել ես չէ՞:o Առաջին անգամ իրանց լսեցի, շշմել էի բասս-ի եդքան արտահայտիչ լինելու վրա:

Genesis` չեմ խորացել:)

:aha

Ընդհանրապես ինչպես Ռեյադերն էլ նշեց, Yes-ի կատարողական արվեստը ամենաբարձր մակարդակի վրա է :)

Jarre
08.03.2009, 21:48
Երևի սխալ չի լինի, չէ՞, որ այս բաժնում առանձին գրեմ Պիտերի մասին։ Իմ համար Գաբրիելը թվով երկրորդ սիրած երգիչ-երաժիշտն է։ Նրան սիրում եմ, ոչ միայն իր աննկրագրելի երաժշտության և երգերի համար, բայց նաև իր մարդկային որակների համար։ Պիտերը օգնել է շատ անհայտ երաժիշտների բարձրանալ համաշխարհային բեմ։ Օրինակ՝ Յուսու Էնդորը (Youssou N'Dour), որը հայտնի է իր՝ Seven Second երգով։ Ինչպես նշեց Ռուֆուսը Գաբրիյելը շատ մեծ բան է արել հայկական դուդուկը աշխարհին ներկայացնելու համար։ Լևոն Մինասյանը իր դուդուկով մասնակցել է Պիտեր Գաբրիելի ալբոմների ձայնագրություններին և համերգներին։ Լևոնի մասին կարող եք կարդալ հայերեն հոդված http://culture.azg.am/?lang=AR&num=2006040104

Պիտեր Գաբրիելը արդեն մի քանի տասնամյակ ակտիվորեն մասնակցում է մարդու իրավունքների պաշտպանությանը՝ կազմակերպելով համերգներ աշխարհառչակ երաժիշտների հետ՝ Amnesty International խորագրով։

Շատ եմ հավանում Գաբրիելի Up ալբոմը և Growinh Up LIVE համերգաշարը։ Վիդեոն որ նայեք ահավոր ուժեղ շոու է։ Համերգի ժամանակ Պիտերի հետ միասին երգում է նրա դուստրը՝ Մէլանի Գաբրիելը։ Երգերից մեկը նրանք կատարում են ոտքերով առաստաղի վրա՝ գլխով դեպի ներքև կախված, քայլելով և դա շատ ներդաշնակ է երգի վերնագրին՝ Downside Up. «պատկերացրեք առյուծ կանաչ դաշտում, և դուք նրան դիտում եք երկնքում թռչելիս...», ասում է Պիտերը այս ստեղծագործությունը կատարելուց առաջ....

Economist
09.03.2009, 17:22
:'
Հետաքրքիր կլինի կարդալ կարծիքներ Genesis խմբի, Peter Gabriel-ի և Phil Collins-ի մասին: Ինչքան էլ իմ համար տարօրինակ էր, շատ քչերը գիտեն, որ Genesis-ը հիմնադրել ու մոտ 10 տարի ղեկավարել է Peter Gabriel-ը: Ովքեր որ գիտեն այս խմբի մասին, հիմնականում գիտեն որպես Phil Collins-ի խումբ:

Ես էլ այդպես գիտեի, դրա համար էլ շատ չեմ խորացել

Jarre
09.03.2009, 20:08
Շա՜տ ներողություն։ Չեմ ուզում ոչ մեկին վիրավորել, մանավանդ, որ ինձ շատ հարազատ մարդիկ են այս բաժնում գրառումներ կատարել, բայց Պիտերին ու Ֆիլին իրար հետ համեմատելը շա՜տ սխալ է։ Ինչքան էլ, որ մի խմբից են եղել, միևնույնն է նրանք լռիվ տարբեր ոճերի մեջ են։ Կարծում եմ, որ չի ստացվի սահման գծել ու ասել, թե Ջենեսիսը երբ էր ավելի լավը։ Երկուսի օրով էլ շատ լավն է եղել, բայց թե ես ու դու կոնկրետ որը կնախընտրենք, դա արդեն ճաշակի հարց է, բայց ոչ լավի ու վատի։ Ես Գաբրիելին ուրիշ ձևով եմ սիրում, բայց երբեք չեմ համարձակվի ասել, որ Քոլինզը Գաբրիելից ավելի ցածր է։

Ֆրեյա
09.03.2009, 22:07
I cant dance- միակ երգը, որ սիրում եմ Genesis-ից: ԻՀԿ, մի քիչ հնացել է արդեն իրենց երաժշտությունը ու տիպիկ ամերիկյան ժամանակաշրջանի երաժշտություն է, որը կոնկրետ իմ համար հիմա հետաքրքիր չէ :)
Իսկ Peter Gabriel-ը իր անհատական կարիերայում կարծում եմ ավելի շատ բան է արել, քան խմբում...
Բազմաթիվ երգեր ունի, որ դարձել են հիթեր, յուրահատուկ ոճի մեջ են ու արդեն կարելի է ասել դասական բալլադներ են դառնում


p.s. Don`t give up
Kiss that frog
Mercy Streets
:love

Ռուֆուս
09.03.2009, 23:31
Շա՜տ ներողություն։ Չեմ ուզում ոչ մեկին վիրավորել, մանավանդ, որ ինձ շատ հարազատ մարդիկ են այս բաժնում գրառումներ կատարել, բայց Պիտերին ու Ֆիլին իրար հետ համեմատելը շա՜տ սխալ է։ Ինչքան էլ, որ մի խմբից են եղել, միևնույնն է նրանք լռիվ տարբեր ոճերի մեջ են։ Կարծում եմ, որ չի ստացվի սահման գծել ու ասել, թե Ջենեսիսը երբ էր ավելի լավը։ Երկուսի օրով էլ շատ լավն է եղել, բայց թե ես ու դու կոնկրետ որը կնախընտրենք, դա արդեն ճաշակի հարց է, բայց ոչ լավի ու վատի։ Ես Գաբրիելին ուրիշ ձևով եմ սիրում, բայց երբեք չեմ համարձակվի ասել, որ Քոլինզը Գաբրիելից ավելի ցածր է։

Արթուր ջան, բայց արժի ամեն ինչին իր անունով ասել :)

Ես չեմ ասել, որ Քոլինզի շրջանի Ջենեսիսը վատն է, պարզապես ավելի թույլ է, քան Գեբրիելի շրջանինը :) Գեբրիելի ժամանակ Ջենեսիսը պրոգրեսիվ ռոք էր նվագում, իսկ Քոլինզի օրոք դառավ ոչ այն է փոփ, ոչ այն է ռոք:

Բայց դե մեկ է, ես երկու շրջանն էլ լսում եմ, չնայած հին գործերը իմ կարծիքով շատ ավելի հաջողված են :)

Rhayader
10.03.2009, 08:04
I cant dance- միակ երգը, որ սիրում եմ Genesis-ից: ԻՀԿ, մի քիչ հնացել է արդեն իրենց երաժշտությունը ու տիպիկ ամերիկյան ժամանակաշրջանի երաժշտություն է, որը կոնկրետ իմ համար հիմա հետաքրքիր չէ :)
Իսկ Peter Gabriel-ը իր անհատական կարիերայում կարծում եմ ավելի շատ բան է արել, քան խմբում...
Բազմաթիվ երգեր ունի, որ դարձել են հիթեր, յուրահատուկ ոճի մեջ են ու արդեն կարելի է ասել դասական բալլադներ են դառնում


p.s. Don`t give up
Kiss that frog
Mercy Streets
:love

Թույլ տուր չհամաձայնել, Ֆրեյա:) I cant dance երգն ու քո ասած հնացաղ բաներն արդեն Քոլինզի ժամանակաշրջանից են:
Եթե ուզում ես, կարող եմ տալ քեզ հենց Գեբրիելական Ջենեսիս, կզգաս, ինչքան գեղեցիկ ու մասշտաբային երաժշտություն է:
Գեբրիելի սոլո-կարիերան շատ եմ սիրում, միայն մի ալբոմ այնքան էլ չձգեց՝ «Security»-ն:

Tar
10.03.2009, 19:14
Շա՜տ ներողություն։ Չեմ ուզում ոչ մեկին վիրավորել, մանավանդ, որ ինձ շատ հարազատ մարդիկ են այս բաժնում գրառումներ կատարել, բայց Պիտերին ու Ֆիլին իրար հետ համեմատելը շա՜տ սխալ է։ Ինչքան էլ, որ մի խմբից են եղել, միևնույնն է նրանք լռիվ տարբեր ոճերի մեջ են։ Կարծում եմ, որ չի ստացվի սահման գծել ու ասել, թե Ջենեսիսը երբ էր ավելի լավը։ Երկուսի օրով էլ շատ լավն է եղել, բայց թե ես ու դու կոնկրետ որը կնախընտրենք, դա արդեն ճաշակի հարց է, բայց ոչ լավի ու վատի։ Ես Գաբրիելին ուրիշ ձևով եմ սիրում, բայց երբեք չեմ համարձակվի ասել, որ Քոլինզը Գաբրիելից ավելի ցածր է։

Լրիվ համամիտ եմ. պարզապես պետք է համարել, որ Գեբրիելի ժամանակվա Ջենեզիզն ու Քոլինզի ժամանակվա Ջենեզիզը տարբեր խմբեր են: Այդ դեպքում ամեն ինչ իր տեղը կընկնի: Նրանք երկուսն էլ շատ տաղանդավոր են ու բացի տաղանդավորից, ինչն է ինձ միշտ զարմացրել, որ ի տարբերություն այլ խմբերի լիդերների, նրանք երկուսն էլ իրար նկատմամբ միշտ շատ հարգանքով են: Գեբրիելից հարցազրույցներ եմ կարդացել, որտեղ նա ասում է, թե իր դուրս գալուց հետո Ջենեզիզը դարձավ ավելի հզոր խումբ, Քոլինզից էլ կարդացել եմ, որ ասում է, թե ինքը երջանիկ կլինի, որ նորից Գեբրիելը գա խումբ, իսկ ինքը պարզապես նստի իր հարվածային գործիքների մոտ:

Rhayader
10.03.2009, 23:54
որ նորից Գեբրիելը գա խումբ, իսկ ինքը պարզապես նստի իր հարվածային գործիքների մոտ:

Ներիր, բայց Գեբրիելից ազատվելու ինիցիատիվան հենց իրենն էր: Չնայած, կարծում եմ, երկուսն էլ հասունացել են:
Ցանկացած դեպքում, 80-ականների Ջենեսիսը համարում եմ մոնոտոն «տանցուլկա», բավականին կոմմերցիոն ու անհետաքրքիր:

Ֆրեյա
11.03.2009, 00:10
Եթե համեմատենք Գաբրիելին ու Քոլինզին իրենց սոլո կարիերաների ընթացքում արած գործով, Գաբրիելը մի քանի դաս ավելի բարձր է , ԻՄ անձնական կարծիքով...

Քոլինզի երաժշտությունը տիպիկ ամերիկայի 80-ականների կես/վերջ 90 ականների սկիզբ կիսառոք, կիսա պոպսա, անհասկանալի միքս է, որը շատ լավ արտահայտում է երաժշտության մեջ՝ այդ թվերին եղած անցումային, անկայուն վիճակը, երբ երաժշտության հին ոճերը արդեն իրենց սպառել էին, իսկ նորը դեռ չէր հասունացել ու հիմնականում տպավորիչ ոչինչ չէր ստեղծվում
Այդ պատճառով էլ այդ ժամանակաշրջանից շատ քիչ երաժիշտներ ու ստեղծագործություններ են հասել մինչև մեր օրերը /եթե համեմատենք ծավալով 60-80անների ընթացքում գրված ինչքան ստեղծագործություներ են մինչև հիմա լսվում :)

Dr. M
11.03.2009, 00:12
որպես միոռելաքսանտ կարելի է "օգտագործել" (լսել) :hands

Rhayader
11.03.2009, 00:57
Եթե համեմատենք Գաբրիելին ու Քոլինզին իրենց սոլո կարիերաների ընթացքում արած գործով, Գաբրիելը մի քանի դաս ավելի բարձր է , ԻՄ անձնական կարծիքով...

Քոլինզի երաժշտությունը տիպիկ ամերիկայի 80-ականների կես/վերջ 90 ականների սկիզբ կիսառոք, կիսա պոպսա, անհասկանալի միքս է, որը շատ լավ արտահայտում է երաժշտության մեջ՝ այդ թվերին եղած անցումային, անկայուն վիճակը, երբ երաժշտության հին ոճերը արդեն իրենց սպառել էին, իսկ նորը դեռ չէր հասունացել ու հիմնականում տպավորիչ ոչինչ չէր ստեղծվում
Այդ պատճառով էլ այդ ժամանակաշրջանից շատ քիչ երաժիշտներ ու ստեղծագործություններ են հասել մինչև մեր օրերը /եթե համեմատենք ծավալով 60-80անների ընթացքում գրված ինչքան ստեղծագործություներ են մինչև հիմա լսվում :)

Մասամբ համաձայն եմ, չնայած հենց 80ականներին էր, որ հասունացան հեվի մետալն ու սինտոպոպը՝ իմ շատ սիրելի երկու ոճեր:
Բայց, ցանկացած դեպքում, 80ականների ռեվերբած, առանց սնեյր հարվածայինների համար հենց Գեբրիելին է պետք ծեծել՝ նա է կիրառման մեջ մտցրել դրանք:
Գեբրիելի սոլո պրոյեկտներն իսկապես իրենց մեջ խորություն են պարունակում, որը խմբին երբեք չի տա Քոլինզը:
Չնայած այս ամենին, գեբրիելյան Ջենեսիսի կոնցեպտուալությունը երբեք չի տեղավորվի Գեբրիելի սոլո-կարիերայի ստվերում՝ դրանք չափազանց տարբեր են, ու Ջենեսիսի շրջանն, իմ կարծիքով, շատ ավելի հասուն է:

Tar
11.03.2009, 13:53
Ներիր, բայց Գեբրիելից ազատվելու ինիցիատիվան հենց իրենն էր: Չնայած, կարծում եմ, երկուսն էլ հասունացել են:
Ցանկացած դեպքում, 80-ականների Ջենեսիսը համարում եմ մոնոտոն «տանցուլկա», բավականին կոմմերցիոն ու անհետաքրքիր:

Գեբրիելից ազատվելու ինիցիատիվան Քոլինզինը չի եղել, ավելի շուտ եղել է Թոնի Բենքսինը (խմբի ստեղնահարը): Նրա շնորհիվ է դուրս եկել խմբից նաև Սթիվ Հաքեթը, խմբի կիթառիստը: Բենքսին ինչ-որ պահից սկսած ձանձրացրել էր պրոգրեսիվ ռոքը, նրա վրա ազդում էին Գեբրիելի բեմական հագուստները, դիմակները: Գեբրիելի առաջին սոլո ալբոմը ձայնագրելու ժամանակ, երբ Ջենեզիզի բոլոր անդամները նրան օգնում էին, Բենքսը չկար, նաև Բենքսը միակն է, որ չի նվագում Սթիվ Հաքեթի առաջին սոլո ալբոմում: Դրա մասին բացահայտ իրենց հարցազրույցներում խոսում են հենց Բենքսը, Հաքեթը, առանց ուղղակի անուն տալու խոսում է և Գեբրիելը:

Rhayader
11.03.2009, 14:26
Գեբրիելից ազատվելու ինիցիատիվան Քոլինզինը չի եղել, ավելի շուտ եղել է Թոնի Բենքսինը (խմբի ստեղնահարը): Նրա շնորհիվ է դուրս եկել խմբից նաև Սթիվ Հաքեթը, խմբի կիթառիստը: Բենքսին ինչ-որ պահից սկսած ձանձրացրել էր պրոգրեսիվ ռոքը, նրա վրա ազդում էին Գեբրիելի բեմական հագուստները, դիմակները: Գեբրիելի առաջին սոլո ալբոմը ձայնագրելու ժամանակ, երբ Ջենեզիզի բոլոր անդամները նրան օգնում էին, Բենքսը չկար, նաև Բենքսը միակն է, որ չի նվագում Սթիվ Հաքեթի առաջին սոլո ալբոմում: Դրա մասին բացահայտ իրենց հարցազրույցներում խոսում են հենց Բենքսը, Հաքեթը, առանց ուղղակի անուն տալու խոսում է և Գեբրիելը:

Բենքսի մասին լրիվ մոռացել էի;)

Jarre
12.03.2009, 23:01
Իսկ ի՞նչ կարծիքի եք Պիտեր Գաբրիելի շոուների մասին։ Ես կարծում եմ, որ նա մեծ գաղափար է ներդնում դրանց մեջ։ Հիմա ընդունված է մտածել, որ կարևորը երաժշտությունն է իսկ շոուն այդքան էլ կարևոր չի։ Կամ ով որ տաղանդ չունի նա է շեշտը դնում շոուի վրա։ Իսկ իմ կարծիքով դա այդպես չէ ու Պիտեր Գաբրիելի, Փինք Ֆլոյդի, Ժառի ու այլ նմանատիպ երաժիշտների պարագայում շոուն մեծ բան է նշանակում ու ինչ որ մի տեղ էլ՝ երաժշտության անբաժան մասն է կազմում։ Մի խոսքով եթե այս հարցի մասին մտածել եք գրեք։ Իսկ սրանք նկարներ են Գաբրիյելի վերջին համերգներից։ (Էն կլորի միջինը Գաբրիյելն է ու համերգի ժամանակ այդպես գլորվելով քայլում է)

Rhayader
12.03.2009, 23:08
Իսկ ի՞նչ կարծիքի եք Պիտեր Գաբրիելի շոուների մասին։ Ես կարծում եմ, որ նա մեծ գաղափար է ներդնում դրանց մեջ։ Հիմա ընդունված է մտածել, որ կարևորը երաժշտությունն է իսկ շոուն այդքան էլ կարևոր չի։ Կամ ով որ տաղանդ չունի նա է շեշտը դնում շոուի վրա։ Իսկ իմ կարծիքով դա այդպես չէ ու Պիտեր Գաբրիելի, Փինք Ֆլոյդի, Ժառի ու այլ նմանատիպ երաժիշտների պարագայում շոուն մեծ բան է նշանակում ու ինչ որ մի տեղ էլ՝ երաժշտության անբաժան մասն է կազմում։ Մի խոսքով եթե այս հարցի մասին մտածել եք գրեք։ Իսկ սրանք նկարներ են Գաբրիյելի վերջին համերգներից։ (Էն կլորի միջինը Գաբրիյելն է ու համերգի ժամանակ այդպես գլորվելով քայլում է)

Դե, Գեբրիելի շոուներն ու կոստյումները դեռ Ջենեսիսի ժամանակվանից էին հայտնի:
Իրականում ճաշակով շոուն շատ մեծ արվեստ է ու քչերին է հասանելի:

Jarre
28.01.2010, 20:25
Հենց հիմա լսում եմ Գաբրիելի UP ալբոմի I Grieve երգը ու չեք պատկերացնի, թե ոնց եմ հիանում տխուր բայց միևնույն ժամանակ բարի ու խորը տրամադրություն ստեղծելու Գաբրիելի արվեստի վրա։

Եթե այս երգը լսեք, կհասկանաք, թե ինչ նկատի ունեմ։ Շա՜տ եմ սիրում Գաբրիելին :love


http://www.youtube.com/watch?v=pwz5q8Oh2ug"]http://www.youtube.com/watch?v=pwz5q8Oh2ug

Ռուֆուս
28.01.2010, 21:38
Լավն էր, ընդհանրապես Up ալբոմի բոլոր երգերը շատ եմ սիրում, ծննդյան, կյանքի ու մահվան մասին են:

Այ էս երգն եմ պաշտում - Sky Blue, Գեբրիելը սրա վրա 10 տարի է աշխատել: Ամեն անգամ լսելիս մարմինս փշաքաղվում ա :love


http://www.youtube.com/watch?v=gSzZEj-jjF0

Սա էլ Sky Blue-ի մյուս տարբերակն է Rabbit Proof Fence ֆիլմի սաունդթրեքից


http://www.youtube.com/watch?v=ndR5pOo1uTU

Ռուֆուս
25.07.2010, 23:14
Սերունդների ու պատմության համար, մի հատ էլ էստեղ ֆիքսեմ :))

My Body Is A Cage (Arcade Fire cover)

http://www.youtube.com/watch?v=ev67C7Gts6Y

Street Spirit Fade Out (Radiohead cover)

http://www.youtube.com/watch?v=vhz6jqqOuw4

Ռուֆուս
26.07.2010, 10:00
Ես նոր հասկացա, թե ինչ ա կատարվում :oy :))

Պարզվում ա, էս վերջին երկու երգը Փիթր Գեբրիելի նոր ալբոմից ա, որը կոչվում ա Scratch My Back

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/f/f1/Peter_Gabriel_-_Scratch_My_Back.jpg/200px-Peter_Gabriel_-_Scratch_My_Back.jpg

Scratch My Back ալբոմը ամբողջովին կազմված է տարբեր երգիչների ու խմբերի երգերի քավրներից, գործիքավորումը բաղկացած է միայն նվագախմբից և Փիթր Գեբրիելի ձայնից: Ալբոմի tracklist-ը հետևյալն է.


1. "Heroes" David Bowie :love
2. "The Boy in the Bubble" Paul Simon :love
3. "Mirrorball" Elbow
4. "Flume" Bon Iver :love
5. "Listening Wind" Talking Heads :love
6. "The Power of the Heart" Lou Reed :love
7. "My Body Is a Cage" Arcade Fire :love
8. "The Book of Love" The Magnetic Fields
9. "I Think It's Going to Rain Today" Randy Newman
10. "Après moi" Regina Spektor
11. "Philadelphia" Neil Young
12. "Street Spirit (Fade Out)" Radiohead :love

Հուսադրող ա, չէ՞ :))

Փիթր Գեբրիելը սկզբում նախատեսել էր երկու ալբոմ թողարկել միառժամանակ - մեկի անունը Scratch My Back (Քորիր մեջքս) իսկ մյուսը՝ I'll Scratch Yours (Ես էլ քոնը կքորեմ): Երկրորդ ալբոմում տեղ կգտնեին Փիթր Գեբրիելի երգերի քավր տարբերակները վերը նշված երաժիշտների կատարմամբ: Սակայն I'll Scratch Yours ալբոմի թողարկումը հետաձգվեց, հետո, երբ Radiohead-ը լսեց Street Spirit (Fade Out) երգի Փիթր Գեբրիելի տարբերակը, հիասթափվեց ու հրաժարվեց մասնակցել պրոյեկտին :)) (Շատ ափսոս :( Գեբրիելի տարբերակը ինձ շատ դուր եկավ, բայց անկեղծ ասած Ռադիոհեդի երգից մենակ երգի բառերն էին նույնը մնացել :D)

Սակայն ամեն դեպքում շուտով կթողարկվի նաև I'll Scratch Yours ալբոմը առանց Radiohead-ի մասնակցությամբ :cry

Tar
26.07.2010, 13:13
Շատ լավ ալբոմ է: Մենակ Փիթր Գեբրիելը կարող էր 2002 թվից հետո ամբողջական ալբոմ թողարկել 8 տարի հետո, էն էլ ոչ թե իր գրած, այլ քավր երգերով, էդ էլ հերիք չի, իրարից այդքան տարբերվող երգերից սարքել կոնցեպտուալ ալբոմ :)

Ռուֆուս
02.08.2010, 13:16
Շատ լավ ալբոմ է: Մենակ Փիթր Գեբրիելը կարող էր 2002 թվից հետո ամբողջական ալբոմ թողարկել 8 տարի հետո, էն էլ ոչ թե իր գրած, այլ քավր երգերով, էդ էլ հերիք չի, իրարից այդքան տարբերվող երգերից սարքել կոնցեպտուալ ալբոմ :)

Ու հերիք չի երգերը լրիվ քավր են, էնքան զգացմունքային ձևով ա կատարում, ոնց որ իր գրած երգերը լինեն :) Այ էս երգը դուրս շատ եկավ, օրիգինալն էլ լսեք, բավականին տարբեր են :)


http://www.youtube.com/watch?v=NC6hmg1UUYI


http://www.youtube.com/watch?v=_gdBvdN0Auc

Rhayader
02.08.2010, 13:44
Դե, «Street Spirit»-ի քավերը շատ համարձակ էր, բայց իսկապես լավ էր ստացվել:love քիչ մարդիկ կկարողանային էդքան տարբեր մեկնաբանել երգը, այն իրականում նույնը թողնելով (:angry:D)
Ռեդիոհեդցիք դե հին զանուդաներ են:angry անճաշակներ:angry

Smokie
20.07.2012, 15:36
Իսկ ի՞նչ կարծիքի եք Պիտեր Գաբրիելի շոուների մասին։ Ես կարծում եմ, որ նա մեծ գաղափար է ներդնում դրանց մեջ։ Հիմա ընդունված է մտածել, որ կարևորը երաժշտությունն է իսկ շոուն այդքան էլ կարևոր չի։ Կամ ով որ տաղանդ չունի նա է շեշտը դնում շոուի վրա։ Իսկ իմ կարծիքով դա այդպես չէ ու Պիտեր Գաբրիելի, Փինք Ֆլոյդի, Ժառի ու այլ նմանատիպ երաժիշտների պարագայում շոուն մեծ բան է նշանակում ու ինչ որ մի տեղ էլ՝ երաժշտության անբաժան մասն է կազմում։ Մի խոսքով եթե այս հարցի մասին մտածել եք գրեք։ Իսկ սրանք նկարներ են Գաբրիյելի վերջին համերգներից։ (Էն կլորի միջինը Գաբրիյելն է ու համերգի ժամանակ այդպես գլորվելով քայլում է)

Հենց վերջերս էի հիշել շատ տարի առաջ կիսատ տեսածս համերգից կլորի միջի հատվածը, իսկ այս թեմայում առաջինը հենց շոուներից էի մտադիր խոսել:)

http://youtu.be/Kh80jJNgRrY
Հենց նույն համերգի ժամանակ հեծանիվ էլ է քշում Sulsbery Hill երգելով, իմ կարծիքով այդ համերգին նա շատ ավելի լավ երգեց, քան երգի mp3 ձայնագրությունում՝ ավելի էմոցիոնալ է ու ավելի լավ է հնչում:)

http://youtu.be/eMwn_hnoS5Y

Ի դեպ վերջերս ակումբում տեսնելով հիշեցի նաեւ Come Talk To Me-ն, որ հեռուստացույցով էի տեսել տարիներ առաջ աչքի պոչով ու մտքովս չէր էլ անցնում, որ նա է:))

http://youtu.be/JRLjpXLEp1A


Չնայած այս ամենին Փիթեր Գեբրիելը իմ համար նորություն է, ես հիմա՛ եմ սկսել ուսումնասիրել:)

Claudia Mori
20.07.2012, 16:04
Վայ Սմոք, ինչեր ես պեղում: Չէի տեսել հա այս թեման ու մտածում էի, որ Peter -ին նվիրված թեմա չկա: Այս հետաքրքիր, խորը նաև շատ հմայիչ մարդուն ճանաչել եմ առաջինը այս երգով, որը ինձ համար լավագույններից է համաշխարհային երգացանկում: Այն մի անգամ կարծեմ դրել եմ Ակումբում, բայց մի հատ էլ այստեղ հավերժացնեմ:


http://www.youtube.com/watch?v=W35wtfcByIY

Հետո իմացա, որ զբաղվում է մարդու իրավունքներով ու անգամ առաջարկել եմ մեր կազմակերպությանը՝ Քաղաքացիական հասարակության ինստիտուտին, որ առաջիկայում այնպիսի մի ծրագիր մշակի, որ իրան բերեն Հայաստան: Տեսնենք ինչ կստացվի, մի տեսակ հավատում եմ, որ ինքը կգա Հայաստան, հատկապես, որ արդեն մեկ անգամ եկել էր Ջիվան Գասպարյանի համերգին ու պարբերաբար հանդես է գալիս հայոց ցեղասպանությունը ճանաչելու կոչերով:

Հետո իրանից մի տեսակ մարդասիրություն է բխում՝ բնական ու անհրաժեշտ:

Հա մեկ էլ ասեմ, որ Genesis-ը հիմնականում իրանով չեն ճանաչում, բայց իր օրոք այդ խումբը լռիվ ուրիշ որակ է ունեցել ինձ համար:love

Claudia Mori
20.07.2012, 16:10
Մոռացա իր շատ, շաաաաաաաատ բեմական լինելու մասին:)

Ապացույցը՝


http://www.youtube.com/watch?v=o79eWwmMa5U&feature=related


http://www.youtube.com/watch?v=M58wE8GTGp4&feature=related

Smokie
20.07.2012, 16:16
Վայ Սմոք, ինչեր ես պեղում: Չէի տեսել հա այս թեման ու մտածում էի, որ Peter -ին նվիրված թեմա չկա: Այս հետաքրքիր, խորը նաև շատ հմայիչ մարդուն ճանաչել եմ առաջինը այս երգով, որը ինձ համար լավագույններից է համաշխարհային երգացանկում: Այն մի անգամ կարծեմ դրել եմ Ակումբում, բայց մի հատ էլ այստեղ հավերժացնեմ:


http://www.youtube.com/watch?v=W35wtfcByIY

Հետո իմացա, որ զբաղվում է մարդու իրավունքներով ու անգամ առաջարկել եմ մեր կազմակերպությանը՝ Քաղաքացիական հասարակության ինստիտուտին, որ առաջիկայում այնպիսի մի ծրագիր մշակի, որ իրան բերեն Հայաստան: Տեսնենք ինչ կստացվի, մի տեսակ հավատում եմ, որ ինքը կգա Հայաստան, հատկապես, որ արդեն մեկ անգամ եկել էր Ջիվան Գասպարյանի համերգին ու պարբերաբար հանդես է գալիս հայոց ցեղասպանությունը ճանաչելու կոչերով:

Հետո իրանից մի տեսակ մարդասիրություն է բխում՝ բնական ու անհրաժեշտ:

Հա մեկ էլ ասեմ, որ Genesis-ը հիմնականում իրանով չեն ճանաչում, բայց իր օրոք այդ խումբը լռիվ ուրիշ որակ է ունեցել ինձ համար:love

Հա, ճիշտ ես:) Նա իրոք հայերի բարեկամ է մի քանի անգամ խոսել է ցեղասպանությունից ու շատ է սիրում դուդուկը: Ես մի քանի օր առաջ քաշեցի Passion ալբոմը: Իսկ այսօր Up-ն եմ քաշել ու The Lamb Lies Down On Broadway-ը, մոտ ժամանակներս մի լաաա՜վ կուսումնասիրեմ եւ նրան եւ Genesis-ին:) Հա՛ Scratch-երն էլ հետաքրքրեցին:))

Smokie
21.07.2012, 17:53
Ինչ վերաբերում է Phil Collins-ին, ես նրան առաջին անգամ լսել եմ Տարզանի մուլտֆիլմում:)) Երգերի եւ խոսքերի հեղինակն էլ է նա::love


http://youtu.be/s0sZ8xZ_dWY

http://youtu.be/Nl2vFYpadLk

Երեկ լսեցի այս երգը, բավականին դուրս եկավ:hands:dance

http://youtu.be/Ac-wto_Ur6A

Smokie
11.09.2012, 20:22
Այնքա՜ն եմ ուրախանում, երբ համարյա չուսումնասիրած երաժիշտից մեծ սպասելիքներ եմ ունենում ու դրանք արդարանում են:love


http://youtu.be/0PMEuJmz3CU

Իր երբեմնի հանգիստ ու կարելի է ասել մռայլ երաժշտությունը կարող է ոգևորել ունկնդրին (Darkness-ը, Growing Up-ը ևSky Blue-ն Up ալբեմից)::goblin

Սա էլ երկու աշխույժ երգեր So ալբոմից:dance


http://youtu.be/N1tTN-b5KHg

http://youtu.be/F0FBi5Rv1ho

dvgray
11.09.2012, 22:01
սեպտեմբերի 19-ին վերջապես իր ` Պիտեր Գաբրիելի/ Պետրոս Գաբրիելյանի /;)/ համերգին եմ գնալու: չեմ համբերում... :love

Ֆոտոն
21.09.2012, 20:22
Բա տպավորությունները՞...

Smokie
05.06.2013, 19:46
Մի հատ էլ թեմայում դնեմ:)) Վերջերս ուղղակի հիվանդացած եմ էս երգով:love

http://youtu.be/t5fOvcta3Ws

Steam-ն էլ ա լավը:) (երկուսն էլ «Us» ալբոմից են)

http://youtu.be/Qt87bLX7m_o