Դիտել ողջ տարբերակը : Ի՞նչ է արել Աստված քո կյանքում
Գորտուկ, ու՞մ ես ակնկալում պատասխանի էս հարցին, էլի :))
Քեզ Նիհիլ :P
Բայց իրոք լուրջ եմ հարցնում ,Սատանան քո կյանքում ինչ որ բան փոխե՞լ է:
Քեզ Նիհիլ :P
Բայց իրոք լուրջ եմ հարցնում ,Սատանան քո կյանքում ինչ որ բան փոխե՞լ է:
լատինական այբուբեն է մտցրել մաթեմատիկայի մեջ
լատինական այբուբեն է մտցրել մաթեմատիկայի մեջ
Հզոր է : Խոսք չունեմ :Իսկ Աստված քեզ հուսախաբ արեց, որովհետև ինքը մաթեմատիկայից գլուխ չէր հանում ::(
Sambitbaba
06.09.2014, 18:45
Հզոր է : Խոսք չունեմ :Իսկ Աստված քեզ հուսախաբ արեց, որովհետև ինքը մաթեմատիկայից գլուխ չէր հանում ::(
Լավ ասացիր, Գորտուկ ջան, ապրես...:hands
Լավ ասացիր, Գորտուկ ջան, ապրես...:hands
Սամվել ջան, բայց ես մտածում եմ, որ եթե անգամ իմանամ Սատանայի հասցեն ու անձնական հեռախոսահամարը , անգամ այդ ժամանակ էլ չեմ մտածի թե դա իմ ինչին պետք է գա , նույն պարագայում նաև Աստծու հետ: Ես չեմ խառնվի ոչ երկրային գործերին: Ամեն մեկը պետք է ունենա հավատ ինքն իր նկատմամբ ու մեծ մարդասիրություն ունենա, այսքանը բավական է , որովհետև կանոները ոչինչ են , ոչինչ է նաև այն , թե մենք ինչ կրոն ունենք , պարզապես պետք է լինես մարդասեր: Եթե դու լավ մարդ ես , այսքանով ամեն ինչ ասվում է: Գուցե՞ ես սխալ եմ մտածում ::8
Հ.գ. Բայց մի բան էլ կա , չեմ մտածի որ ես ծառայում եմ Սատանային , իսկ Աստված չկա: Ինձ համար Աստված գոյություն ունի:
Mephistopheles
06.09.2014, 20:02
Մեֆ, բա որ Սատանա կա, Աստված ինչու՞ չկա: Ո՞ր գրքի մասին ես խոսում:
էսի մի քիչ բարդ հարց ա… իրականում աստվածն էլ սատանան էլ նույն բանն են… ես տարբերություն չեմ տեսնում ու հլա մինչև հիմա ոչ ոք ցույց չի տվել…
ավետարանաի մասին եմ խոսում… մեկ-մեկ նենց բաներ կուզի աստված, մարդ մտածում ա կարող ա՞ սատանայի հետ եմ խոսում…
էսի մի քիչ բարդ հարց ա… իրականում աստվածն էլ սատանան էլ նույն բանն են… ես տարբերություն չեմ տեսնում ու հլա մինչև հիմա ոչ ոք ցույց չի տվել…
ավետարանաի մասին եմ խոսում… մեկ-մեկ նենց բաներ կուզի աստված, մարդ մտածում ա կարող ա՞ սատանայի հետ եմ խոսում…
Ինձ հասկանալի է քո տեսակետը , ես այն ամբողջովին չեմ կիսում քեզ հետ::)
Mephistopheles
06.09.2014, 23:25
Ինձ հասկանալի է քո տեսակետը , ես այն ամբողջովին չեմ կիսում քեզ հետ::)
չգիտեմ ինչքանով ա հասկանալի, բայց կարաս չկիսես… սա զուտ անձնական հարց ա…
Եթե նույնիսկ կմկմալով ասեր «ռաքդդ քաշի, քու տիրու մերը...» էլի կօգներ: Սատանան ազդվում ա տենց բաներից:
Սատանան ավելի շուտ ազդվում ա ամեն երազախաբությունից հետո իրան ու Աստծուն աղոթքով վաժնի գործերից կտրելուց:
Բայց, եթե ասենք մեր հովարսը վստահ ա, որ աղոթքով կարելի ա ահագին հիվանդությունների դեմն առնել (որի մեջ ոչ մի վատ բան չեմ տեսնում), թող մի հատ հավաքվեն ու կոլեկտիվ աղոթեն, որ սպիդը, ռակը ու էսօր շատ ակտուալ էբոլան աշխարհի երեսեից վերանան էլի: Ահագին օգտակար գործ արած կլինեն: Փոխարենը էգոիստաբար մենակ իրանք իրանց համար են աղոթում, հետո էլ գլուխ են գովում:
Rhayader
07.09.2014, 02:14
Սատանան ավելի շուտ ազդվում ա ամեն երազախաբությունից հետո իրան ու Աստծուն աղոթքով վաժնի գործերից կտրելուց:
Բայց, եթե ասենք մեր հովարսը վստահ ա, որ աղոթքով կարելի ա ահագին հիվանդությունների դեմն առնել (որի մեջ ոչ մի վատ բան չեմ տեսնում), թող մի հատ հավաքվեն ու կոլեկտիվ աղոթեն, որ սպիդը, ռակը ու էսօր շատ ակտուալ էբոլան աշխարհի երեսեից վերանան էլի: Ահագին օգտակար գործ արած կլինեն: Փոխարենը էգոիստաբար մենակ իրանք իրանց համար են աղոթում, հետո էլ գլուխ են գովում:
Դե, մարդկանց տեսակ կա, որ սեփական արարքների համար պատասխանատվություն իր վրա վերցնել չի ուզում:
Սատանան ավելի շուտ ազդվում ա ամեն երազախաբությունից հետո իրան ու Աստծուն աղոթքով վաժնի գործերից կտրելուց:
Բայց, եթե ասենք մեր հովարսը վստահ ա, որ աղոթքով կարելի ա ահագին հիվանդությունների դեմն առնել (որի մեջ ոչ մի վատ բան չեմ տեսնում), թող մի հատ հավաքվեն ու կոլեկտիվ աղոթեն, որ սպիդը, ռակը ու էսօր շատ ակտուալ էբոլան աշխարհի երեսեից վերանան էլի: Ահագին օգտակար գործ արած կլինեն: Փոխարենը էգոիստաբար մենակ իրանք իրանց համար են աղոթում, հետո էլ գլուխ են գովում:
Էհ, Տրիբուն ջան, սպիդի, քաղցկեղի ու էբոլայի դեմն սկի գիտությունը չի կարում առնի, ուր մնաց Աստված:
Sambitbaba
07.09.2014, 10:25
Սամվել ջան, բայց ես մտածում եմ, որ եթե անգամ իմանամ Սատանայի հասցեն ու անձնական հեռախոսահամարը , անգամ այդ ժամանակ էլ չեմ մտածի թե դա իմ ինչին պետք է գա , նույն պարագայում նաև Աստծու հետ: Ես չեմ խառնվի ոչ երկրային գործերին: Ամեն մեկը պետք է ունենա հավատ ինքն իր նկատմամբ ու մեծ մարդասիրություն ունենա, այսքանը բավական է , որովհետև կանոները ոչինչ են , ոչինչ է նաև այն , թե մենք ինչ կրոն ունենք , պարզապես պետք է լինես մարդասեր: Եթե դու լավ մարդ ես , այսքանով ամեն ինչ ասվում է: Գուցե՞ ես սխալ եմ մտածում ::8
Հ.գ. Բայց մի բան էլ կա , չեմ մտածի որ ես ծառայում եմ Սատանային , իսկ Աստված չկա: Ինձ համար Աստված գոյություն ունի:
Ամեն ինչ քո մոտեցումից է կախված, Գորտուկ ջան: Եթե քեզ ոչ Աստծո հեռախոսի համարն է պետք, ոչ էլ Սատանայինը, ուրեմն Մեֆը շատ ճիշտ է ասում. երկուսն էլ նույն բանն են: Որովհետև նրանցից ոչ մեկն էլ, ստացվում է, քեզ պետք չէ: Չէ՞ որ դու "ոչ-երկրային գործերին" մտադիր չես խառնվել... Եվ այս իմաստով արդեն բոլորովին էլ կարևոր չի, թե այդ երկուսից ո՞ր մեկի գոյությանն ես դու հավատում կամ ոչ:
Ըստ իս, երկրայինը ոչ-երկրայինից առանձնացնելը մարդկության ամենամեծ սխալներից մեկն է և երբևիցէ գոյություն ունեցած քաղաքականություններից ամենախորամանկ քաղաքականությունը: Դա այն է, ինչում համարյա ամբողջ մարկությանը հմտորեն հավատացրել են, որ հենց այդպես է, որ կա, բայց ինչն ուղղակի անհնար է: Երկրայինը երբեք չի կարող ոչ-երկրայինից առանձին լինել: Ամբողջ Տիեզերքը մի ամբողջականություն է և անհնար է ուղղակի, որ դու կարողանաս գոյատևել այդ ամբողջականությունից դուրս: Դա նույնն է, եթե դու մի պղինձ ապուր եփես հարյուր տեսակ տարբեր մթերքներուվ, իսկ ես գամ, քեզանից մի ափսե ապուր ուզեմ ու խնդրեմ, որ դու ինձ քո ապուրի միջից միայն, ասենք, կարտոֆիլի համից լցնես ինձ համար: Կարո՞ղ ես:
Երբ Մեֆն ասում է, որ երկուսն էլ նույնն են, ես դա ճիշտ եմ համարում այն իմաստով, որ երկուսն էլ քո ներսում են: Աստված քո ներսում է այն պատճառով, որ Աստված` ամենուր է: Իսկ եթե ամենուր է, ուրեմն իմ ու քո ներսում էլ է, որոհետև ես էլ, դու էլ այդ "ամենուրից" դուրս լինել չենք կարող: Իսկ Սատանան մեր ներսում է այն պատճառով, որ այդ մենք ենք հնարել նրան ու տեղադրել այնտեղ, որովհետև միայն մեր երևակայության մեջ է, որ նա կարող է ապրել:
Էհ, Տրիբուն ջան, սպիդի, քաղցկեղի ու էբոլայի դեմն սկի գիտությունը չի կարում առնի...
դեռևս :pardon
...ուր մնաց Աստված:
Իսկ գիտության նկատմամբ Աստծուն ավելի բարձր դասելու վերաբերյալ (նկատի ունեմ ընդհանուր երևույթը, Շին ջան, ոչ թե քո գրառումը) չեմ խոսա, քանի որ խնդիրն ավելի խորքային ա, քան շատ աթեիստներ, իրանց թվում՝ նաև ես որոշ ժամանակ առաջ, պատկերացնում են, ու գրառումս TL;DR ֆորմատի ա լինելու:
դեռևս :pardon
Իսկ գիտության նկատմամբ Աստծուն ավելի բարձր դասելու վերաբերյալ (նկատի ունեմ ընդհանուր երևույթը, Շին ջան, ոչ թե քո գրառումը) չեմ խոսա, քանի որ խնդիրն ավելի խորքային ա, քան շատ աթեիստներ, իրանց թվում՝ նաև ես որոշ ժամանակ առաջ, պատկերացնում են, ու գրառումս TL;DR ֆորմատի ա լինելու:
Սկեպտս, իմ գրառումը հումորային էր, թեթևի մեջ, պատասխան չակնկալող, հույս ունեի հասկացված լինել, բայց դե շատերն են ասում, որ ինձ մոտ հումորի պահը կաղում ա:
Ամեն ինչ քո մոտեցումից է կախված, Գորտուկ ջան: Եթե քեզ ոչ Աստծո հեռախոսի համարն է պետք, ոչ էլ Սատանայինը, ուրեմն Մեֆը շատ ճիշտ է ասում. երկուսն էլ նույն բանն են: Որովհետև նրանցից ոչ մեկն էլ, ստացվում է, քեզ պետք չէ: Չէ՞ որ դու "ոչ-երկրային գործերին" մտադիր չես խառնվել... Եվ այս իմաստով արդեն բոլորովին էլ կարևոր չի, թե այդ երկուսից ո՞ր մեկի գոյությանն ես դու հավատում կամ ոչ:
Ըստ իս, երկրայինը ոչ-երկրայինից առանձնացնելը մարդկության ամենամեծ սխալներից մեկն է և երբևիցէ գոյություն ունեցած քաղաքականություններից ամենախորամանկ քաղաքականությունը: Դա այն է, ինչում համարյա ամբողջ մարկությանը հմտորեն հավատացրել են, որ հենց այդպես է, որ կա, բայց ինչն ուղղակի անհնար է: Երկրայինը երբեք չի կարող ոչ-երկրայինից առանձին լինել: Ամբողջ Տիեզերքը մի ամբողջականություն է և անհնար է ուղղակի, որ դու կարողանաս գոյատևել այդ ամբողջականությունից դուրս: Դա նույնն է, եթե դու մի պղինձ ապուր եփես հարյուր տեսակ տարբեր մթերքներուվ, իսկ ես գամ, քեզանից մի ափսե ապուր ուզեմ ու խնդրեմ, որ դու ինձ քո ապուրի միջից միայն, ասենք, կարտոֆիլի համից լցնես ինձ համար: Կարո՞ղ ես:
Երբ Մեֆն ասում է, որ երկուսն էլ նույնն են, ես դա ճիշտ եմ համարում այն իմաստով, որ երկուսն էլ քո ներսում են: Աստված քո ներսում է այն պատճառով, որ Աստված` ամենուր է: Իսկ եթե ամենուր է, ուրեմն իմ ու քո ներսում էլ է, որոհետև ես էլ, դու էլ այդ "ամենուրից" դուրս լինել չենք կարող: Իսկ Սատանան մեր ներսում է այն պատճառով, որ այդ մենք ենք հնարել նրան ու տեղադրել այնտեղ, որովհետև միայն մեր երևակայության մեջ է, որ նա կարող է ապրել:
Սամ շատ լավ ես բացատրում , ու շատ տրամաբանորեն: Բայց ինձ համար միանշանակ կապ ունի , որ ես հաղորդակցվում եմ Աստծո հետ իմ աղոթքներով, բայց մի բան էլ կա՝ կարող է մարդ հավատա ու վախենա Աստծուց անընդհատ աղոթի, գնա եկեղեցի , մոմ վառի, բայց նա չպահի իրեն ճիշտ , չլինի մարդասեր ու այդ պարագայում վստահ եմ նրա աղոթքները չեն հասնի Աստծուն: Դու ճիշտ ես , երբ ասում ես որ ամեն ինչ ներսից է գալիս ու եթե Աստված ամենուր է, ուրեմն նա ամեն ինչ է: Ուրեմն պետք չէ զատել մեզ բնությունից ու այն ամենից ինչ կատարվում է մեր շուրջը:
ճիշտ գտա , որ հարցս էստեղ ուղղեմ, ուզում եմ իմանալ , իսկ Սատանան գոյություն ունի՞, ո՞վ է նա իրականում, Սատանան մեզ երբևէ կարո՞ղ է օգնել անվարձահատույց: Մեկ էլ մի հարց էլ , իսկ Աստված միշտ մեզ անվարձահատույց է օգնում : Ընդհանրապես կյանքում անվարձահատույց ինչ որ բան տրվու՞մ է :
Սատանան գոյություն ունի՞, ո՞վ է նա իրականումԱյո ինքը գոյ է, բայց միայն նրանց համար ովքեր բացարձակ ճշմարտություն են ընդունում տասնյակ դարերի խորքից մեզ հասած երևի ամենա համոզիչ հեքիաթը :)
ո՞վ է նա իրականումԸստ հեքիաթի իրականության ինքը հրաշտակ էր որին անիմանալի կերպով պատեց նախանձը և դրանից նա փոխեց իր վիճակը դառնալով անհնազանդ մեկը, իսկ սա տեսնելով եռամեկ Աստվածը նրան նախ անվանեց Սատանա ( հասկացություն որի էության մեջ արտացոլված են հետևյալ հատկությունները ` խաբեբա, մարդասպան, արծաթասեր և այլն ) այնուհետև տիեզերքի անհայտ ուղղությունից նետեց մարդկանց ջանին: Ըստ հեքիաթի այժմ էտի մոլորակի վրա մեզ է գզզում :)
Սատանան մեզ երբևէ կարո՞ղ է օգնել անվարձահատույցԸստ հեքիաթի ոչ, իսկ ըստ զարգացման օրենքի նրանից կատարիալին դժվար գտնենք: Մենք ապրում ենք մի միասնական տիեզերքում ու կարծում եմ նման շխթայում անվարձահատույց ոչինչ չի կարող լինել, կա ուղղակի վարձերի խիստ տարբերություն, որը շատ ժամանակ մեր ( մարդկանց ) գիտակցության մեջ է ընկած:
Մեկ էլ մի հարց էլ , իսկ Աստված միշտ մեզ անվարձահատույց է օգնում Ըստ հեքիաթի Աստված մարդուն օգնում է միայն իր շահերից ելնելով և մեկ - մեկ դա մոռանալով մեզ անշահաղնդրություն քարոզում:
Ընդհանրապես կյանքում անվարձահատույց ինչ որ բան տրվու՞մ է Ճշմարտության շերտում ոչ :)
Սկեպտս, իմ գրառումը հումորային էր, թեթևի մեջ, պատասխան չակնկալող, հույս ունեի հասկացված լինել, բայց դե շատերն են ասում, որ ինձ մոտ հումորի պահը կաղում ա:
Չէ, հասկանալի ա, որ հումորային էր, ուղղակի ես եմ ամեն ինչ լուրջ ընդունում ))
Այո ինքը գոյ է, բայց միայն նրանց համար ովքեր բացարձակ ճշմարտություն են ընդունում տասնյակ դարերի խորքից մեզ հասած երևի ամենա համոզիչ հեքիաթը :)Ըստ հեքիաթի իրականության ինքը հրաշտակ էր որին անիմանալի կերպով պատեց նախանձը և դրանից նա փոխեց իր վիճակը դառնալով անհնազանդ մեկը, իսկ սա տեսնելով եռամեկ Աստվածը նրան նախ անվանեց Սատանա ( հասկացություն որի էության մեջ արտացոլված են հետևյալ հատկությունները ` խաբեբա, մարդասպան, արծաթասեր և այլն ) այնուհետև տիեզերքի անհայտ ուղղությունից նետեց մարդկանց ջանին: Ըստ հեքիաթի այժմ էտի մոլորակի վրա մեզ է գզզում :)Ըստ հեքիաթի ոչ, իսկ ըստ զարգացման օրենքի նրանից կատարիալին դժվար գտնենք: Մենք ապրում ենք մի միասնական տիեզերքում ու կարծում եմ նման շխթայում անվարձահատույց ոչինչ չի կարող լինել, կա ուղղակի վարձերի խիստ տարբերություն, որը շատ ժամանակ մեր ( մարդկանց ) գիտակցության մեջ է ընկած: Ըստ հեքիաթի Աստված մարդուն օգնում է միայն իր շահերից ելնելով և մեկ - մեկ դա մոռանալով մեզ անշահաղնդրություն քարոզում: Ճշմարտության շերտում ոչ :)
Դու լավ մեկնաբաներեցիր ես սա գիտեի, բայց եթե մարդիկ կան ովքեր ասում են որ Սատանան վատը չէ՞ ուրեմն ինչ որ բանում վստահ են : Այ ուզում եմ հասկանամ , իսկ որտեղից գիտեն որ ստանան լավն է ու արդար է՞, մի՞թե նրանք ճանաչում են Սատանային , տեսե՞լ են նրան:
Այս նույն հարցն էլ նրանք կարող են տալ մեզ, արդյոք մենք տեսել ենք Աստծուն որ ասում են , նա ամենաահեղ ու արդար դատավորն է, բայց ես այո հավատում եմ , որովհետև եղել է Քրիստոս անունով մի մարդ, Աստված, Աստծո որդի, որը ազնիվ, խելացի, բարի , արդար է եղել շատ : Եվ նա օգնել է կարիքավորներին , հիվանդներին , նա օգնել է թշվառներին , անտուններին , անբարո կյանք ունեցողներին ուրեմն նա անարատ է նա իրոք արդար է ու Սուրբ է:
Rhayader
07.09.2014, 15:26
Դու լավ մեկնաբաներեցիր ես սա գիտեի, բայց եթե մարդիկ կան ովքեր ասում են որ Սատանան վատը չէ՞ ուրեմն ինչ որ բանում վստահ են : Այ ուզում եմ հասկանամ , իսկ որտեղից գիտեն որ ստանան լավն է ու արդար է՞, մի՞թե նրանք ճանաչում են Սատանային , տեսե՞լ են նրան:
Այս նույն հարցն էլ նրանք կարող են տալ մեզ, արդյոք մենք տեսել ենք Աստծուն որ ասում են , նա ամենաահեղ ու արդար դատավորն է, բայց ես այո հավատում եմ , որովհետև եղել է Քրիստոս անունով մի մարդ, Աստված, Աստծո որդի, որը ազնիվ, խելացի, բարի , արդար է եղել շատ : Եվ նա օգնել է կարիքավորներին , հիվանդներին , նա օգնել է թշվառներին , անտուններին , անբարո կյանք ունեցողներին ուրեմն նա անարատ է նա իրոք արդար է ու Սուրբ է:
Ու ինչի՞ վրա է հիմնված քո հավատը:
Rhayader
07.09.2014, 15:29
Ինչու եմ հարցնում՝ եթե դու գաղափարի հավատայիր, դրա համար փաստացի, ռացիոնալ հիմքեր չէին պահանջվի, էական կլիներ գաղափարի ադեկվատ ու տրամաբանական լինելը, բայց եթե դու անձի ֆիզիկական գոյությանն ու վարքին ես հավատում, դա արդեն հավատ է փաստի նկատմամբ, իսկ փաստի նկատմամբ հավատը պիտի հիմնավորվի:
Դու լավ մեկնաբաներեցիր ես սա գիտեի, բայց եթե մարդիկ կան ովքեր ասում են որ Սատանան վատը չէ՞ ուրեմն ինչ որ բանում վստահ են : Այ ուզում եմ հասկանամ , իսկ որտեղից գիտեն որ ստանան լավն է ու արդար է՞, մի՞թե նրանք ճանաչում են Սատանային , տեսե՞լ են նրան:
Այս նույն հարցն էլ նրանք կարող են տալ մեզ, արդյոք մենք տեսել ենք Աստծուն որ ասում են , նա ամենաահեղ ու արդար դատավորն է, բայց ես այո հավատում եմ , որովհետև եղել է Քրիստոս անունով մի մարդ, Աստված, Աստծո որդի, որը ազնիվ, խելացի, բարի , արդար է եղել շատ : Եվ նա օգնել է կարիքավորներին , հիվանդներին , նա օգնել է թշվառներին , անտուններին , անբարո կյանք ունեցողներին ուրեմն նա անարատ է նա իրոք արդար է ու Սուրբ է:
Սուս ջան իրականում դեռ ապացուցված չէ Քրիստոսի պատմական գոյությունը, դրա մասին միայն խոսում են որոշ հավատացիալներ թե ժամանակի պատմիչներից որոշներն իրենց գրերում ակնարկել են Հիսուսի մասին: Մեկ էլ նրա պատմական գոյության մասին գրվում է որոշ մարդկանց անձնական նամակներում:
Ու ինչի՞ վրա է հիմնված քո հավատը:
Հիմա կասես , որ ասածս խելամիտ չէ, բայց դա էդպես է, հաճախ ուղղակի պետք է հավատալ լավ բաներին , ու հավատալ նաև իրոք գոյություն ունեցող լավին: Որվհետև վատ արարքներն ու վատ գործերն են մարդկանց գցում ճգնաժամի ու հետագայում բարդ իրավիճակների մեջ: Հաճախ դու պետք է համոզես մարդուն , որ նա հավատա, որովհետև իրեն ուրիշ բան չի մնում , ու այդ հավատն իրոք օգնում է: Եթե մարդու ներքինը, հոգեկանը հանգիստ է , նրա հոգեկանը կայուն վիճակում է գտնվում, նա հեշտությամբ է դիմակայում ամեն տեսակի հիվանդությունների ՝ իհարկե բացառություններ միշտ էլ լինում են : Ես ամեն ինչ կապում եմ մարդու հոգեկանի հետ, իսկ սա ամենասերտ կապի մեջ է գտնվում հոգևորի հետ:
Երևի էսպես եմ ես սա բացատրում:
Իսկ դու ինչու՞ չես հավատում Աստծու գոյությանը, ինչու՞ է Սատանան քեզ համար լավը:
Սուս ջան իրականում դեռ ապացուցված չէ Քրիստոսի պատմական գոյությունը, դրա մասին միայն խոսում են որոշ հավատացիալներ թե ժամանակի պատմիչներից որոշներն իրենց գրերում ակնարկել են Հիսուսի մասին: Մեկ էլ նրա պատմական գոյության մասին գրվում է որոշ մարդկանց անձնական նամակներում:
Գիտե՞ս Զաքար ջան, թող որ Աստծո կամոք չի կույսից ծնվել Քրիստոսը, բայց եղել է մեկը ում անունը եղել է Քրիստոս ու նա եղել է այնպիսին ինչպիսին , որ պատմում են Սուրբ գրքում: Որ նա գուցե այնքան խելացի է եղել, որ օգնել ու բուժել է մարդկանց, սիրել ու սիրվել է շատերի կողմից , դրա համար էլ նրան Սրբերի կարգին են դասել ու սրբացրել են: Այ ,ինչպես օրինակ մեր Սուրբ Վարդանին :
Գիտես Զաքար ջան, թող որ Աստծո կամոք չի կույսից ծնվել Քրիստոսը, բայց եղել է մեկը ում անունը եղել է Քրիստոս ու նա եղել է այնպիսին ինչպիսին , որ պատմում են Սուրբ գրքում: Որ նա գուցե այնքան խելացի է եղել, որ օգնել ու բուժել է մարդկանց, սիրել ու սիրվել է շատերի կողմից , դրա համար էլ նրան Սրբերի կարգին են դասել ու սրբացրել են: Այ ,ինչպես օրինակ մեր Սուրբ Վարդանին :
Սուրբ գիրքն ինքնին պարդոքս է: Այն ասում է որ շարժվող առարկան միևնույն պահին և գտնվում է տվյալ կետում և չի գտնվում այդ կետում :)
Սուրբ գիրքն ինքնին պարդոքս է: Այն ասում է որ շարժվող առարկան միևնույն պահին և գտնվում է տվյալ կետում և չի գտնվում այդ կետում :)
Սուրբ գրքի շնորհիվ շատ մարդիկ շարունակում են մարդ մնալ: Այն դատապարտում է մարդասպանությունը, անարգանքը, մեծամտությունը, դավաճանությունը, խաբեբայությունը, անառակությունը ու աշխարհի չարիքները: Ուրեմն այն չի կարող համարվել վատը: Այն մի մեծ և համալիր գիտություն է:
Սուրբ գրքի շնորհիվ շատ մարդիկ շարունակում են մարդ մնալ: Այն դատապարտում է մարդասպանությունը, անարգանքը, մեծամտությունը, դավաճանությունը, խաբեբայությունը, անառակությունը ու աշխարհի չարիքները: Ուրեմն այն չի կարող համարվել վատը: Այն մի մեծ և համալիր գիտություն է:
Ներիր, բայց այստեղ համամիտ չեմ հետդ:
Ներիր, բայց այստեղ համամիտ չեմ հետդ:
Կոնկրետ ինչու՞մ համաձայն չես: Զաքար ջան դու Կտակարանը կարդացել ես չէ՞, ինչ որ վատ բան կա՞ր գրված , որ քարոզում են:
Կոնկրետ ինչու՞մ համաձայն չես: Զաքար ջան դու Կտակարանը կարդացել ես չէ՞, ինչ որ վատ բան կա՞ր գրված , որ քարոզում են:
Այն որ ստիպում է մարդուն դա արդեն վատ է, էլ չեմ ասում թե ինչպես է ստիպում մարդուն:
Rhayader
07.09.2014, 18:19
Հիմա կասես , որ ասածս խելամիտ չէ, բայց դա էդպես է, հաճախ ուղղակի պետք է հավատալ լավ բաներին , ու հավատալ նաև իրոք գոյություն ունեցող լավին: Որվհետև վատ արարքներն ու վատ գործերն են մարդկանց գցում ճգնաժամի ու հետագայում բարդ իրավիճակների մեջ: Հաճախ դու պետք է համոզես մարդուն , որ նա հավատա, որովհետև իրեն ուրիշ բան չի մնում , ու այդ հավատն իրոք օգնում է: Եթե մարդու ներքինը, հոգեկանը հանգիստ է , նրա հոգեկանը կայուն վիճակում է գտնվում, նա հեշտությամբ է դիմակայում ամեն տեսակի հիվանդությունների ՝ իհարկե բացառություններ միշտ էլ լինում են : Ես ամեն ինչ կապում եմ մարդու հոգեկանի հետ, իսկ սա ամենասերտ կապի մեջ է գտնվում հոգևորի հետ:
Երևի էսպես եմ ես սա բացատրում:
Իսկ դու ինչու՞ չես հավատում Աստծու գոյությանը, ինչու՞ է Սատանան քեզ համար լավը:
Այսինքն, դու պատրաստ ես հավատալ փաստի, համարելով, որ դա անհրաժեշտ է, ոչ թե համարելով, որ այդ փաստը ճիշտ է:
Այսինքն, դու պատրաստ ես հավատալ փաստի, համարելով, որ դա անհրաժեշտ է, ոչ թե համարելով, որ այդ փաստը ճիշտ է:
Երբեն դա էլ է պետք լինում:Նախորդ հարցիս կպատասխանես , որ քեզ ուղղել եմ: Իսկ դու ինչու՞ ես հավատում Սատանային:
Rhayader
07.09.2014, 18:33
Երբեն դա էլ է պետք լինում:Նախորդ հարցիս կպատասխանես , որ քեզ ուղղել եմ: Իսկ դու ինչու՞ ես հավատում Սատանային:
Կպատասխանեմ, բայց նախ ասածս ավարտեմ: Քո ասածի համար մի որակում կա. ինքնախաբեություն՝ ինքդ քեզ լավ զգալու համար:
Rhayader
07.09.2014, 18:57
Իսկ հիմա հարց. եթե դու ինքդ քեզ հետ ազնիվ չես, ինչու՞ պիտի սպասեմ, որ ինձ հետ ազնիվ կլինես: Չեմ կարծում, որ ինձ կամ ինչ-որ մեկին ավելի շատ ես սիրում, քան ինքդ քեզ, ինչպես ցանկացած ուրիշ մարդ:
Sambitbaba
07.09.2014, 18:58
Բայց ինձ համար միանշանակ կապ ունի , որ ես հաղորդակցվում եմ Աստծո հետ իմ աղոթքներով:
Ինձ թվա՞ց, թե՞ դու իրոք համաձայնվեցիր, որ Աստված ամենուր/ամենինչ է, թե՞ սխալվեցի: Քանզի, եթե համաձայնվեցիր, ուրեմն պետք է համաձայնվես նաև, որ քո աղոթքն Աստծո համար չէ: Քեզ հաղորդակից լինելու համար Աստված քո աղոթքի կարիքը չունի, որովհետև դու արդեն իսկ հաղորդակից ես նրան, դու նրան հաղորդակից չլինել ուղղակի անկարող ես: Աղոթքն իմ ու քո համար է, երրորդի ու տասներորդի համար է: Բայց մեզանից նրա համար, ով համարում է, որ առանձին է Աստծոց, աղոթքը թոկի պես մի բան է, որպեսզի Աստծո ներկայությունը չզգացողին կապի Աստծո հետ, իսկ նրա համար, ով գիտի, որ անհնար է Աստծոց առանձին լինել, աղոթքն անտեննայի պես մի բան է դառնում, որովհետև այն օգնւմ է աղոթողին ավելի կենտրոնանալ Աստծո վրա: Բայց եթե դու հիշատակածդ Հիսուսի պես վստահ ես, որ ուղղակի համակված ես Աստծով և այլ կերպ լինել անկարող ես, - ուրեմն աղոթքի կարիք էլ չունես նույնիսկ:
Բայց մի բան էլ կա՝ կարող է մարդ հավատա ու վախենա Աստծուց անընդհատ աղոթի, գնա եկեղեցի , մոմ վառի, բայց նա չպահի իրեն ճիշտ , չլինի մարդասեր ու այդ պարագայում վստահ եմ նրա աղոթքները չեն հասնի Աստծուն:
Եկ խոսենք ոչ թե այդ մարդու, այլ քո մասին: Դու ինքդ, ի՞նչ ես կարծում, որտե՞ղ է այդ մարդը. Աստծո "ներսու՞մ", թե՞ Աստծոց "դուրս": Դու ինքդ, հավատու՞մ ես արդյոք, որ հնարավոր է Աստծոց դուրս լինել: Եթե ոչ, ուրեմն ի՞նչ է նշանակում "նրա աղոթքները չեն հասնի Աստծոն":
Մենք միշտ մոռանում ենք Աստծո` մարդուն տված ամենամեծ նվերի մասին, ինչն է. Կամքի Ազատություն: Սա նշանակում է, որ դու ազատ ես ընտրել, ինչ-որ ցանկանաս: Իսկ Աստված քեզ համար մեկ խոսք ունի ընդամեը` "Այո": Մնացածը քո գործն է, դու ես քո կյանքի յուրաքանչյուր վայրկյանն ընտրողը. ուզում ես աստվածապաշտ լինել` աստվածապաշտ ես, ուզում ես սատանայապաշտ լինել` սատանայապաշտ ես, նույնիսկ եթե ուղում ես Աստված լինել` եղիր, ուզում ես Սատանա դառնալ` դարձիր, - ամեն ինչ քո ձեռքին է: Մի մոռացիր, որ ստեղծված ես Աստծո կերպ և նմանությամբ, այսինքն արդեն իսկ Աստված ես և իհարկե` Արարիչ: Այո, դու քո կյանքի Արարիչն ես, և ուրիշ ոչ ոք: Արարիր քեզ` ինչպիսին կուզես:
Դու ճիշտ ես , երբ ասում ես որ ամեն ինչ ներսից է գալիս ու եթե Աստված ամենուր է, ուրեմն նա ամեն ինչ է: Ուրեմն պետք չէ զատել մեզ բնությունից ու այն ամենից ինչ կատարվում է մեր շուրջը:
Իհարկե, պետք չէ զատել, Գորտուկ ջան: Բայց նաև պետք չէ մոռանալ, որ միայն մարդն է, որ ստեղծված է Աստծո կերպ և նմանությամբ, իսկ դա նշանակում է, որ միայն մարդուն է տրված լինել Արարիչ:
Ինչպես նաև միայն մարդուն է տրված գիտակցել իր միասնությունը: Բայց իր միասնությունը գիտակցելու համար, նա սկզբից պետք է իրեն գիտակցի առանձնացված, հակառակ դեպքում կորում է ամեն ինչի իմաստը: Լույսը երբեք չի կարող գիտակցել, որ ինքը Լույս է, քանի դեռ չի գիտակցել, որ ինքը Մութ չէ: Դա նշանակում է, որ Լույսի համար կենսականորեն անհրաժեշտ է Մութի գոյությունը:
Եվ հենց այդ գիտակցությամբ ենք ես ու դու տարբերվում բուսական կամ կենդանական աշխարհից: Նրանց գիտակցություն պետք չի, նրանք ուղղակի կան և իրենց գոյությունը գիտակցելու կարիք չունեն:
Rhayader
07.09.2014, 19:06
Սուս ջան իրականում դեռ ապացուցված չէ Քրիստոսի պատմական գոյությունը, դրա մասին միայն խոսում են որոշ հավատացիալներ թե ժամանակի պատմիչներից որոշներն իրենց գրերում ակնարկել են Հիսուսի մասին: Մեկ էլ նրա պատմական գոյության մասին գրվում է որոշ մարդկանց անձնական նամակներում:
Առաջին դարի ոչ մի հիշատակում չկա Իզյա Իոսիպովիչի պատմական գոյության մասին, ավելին՝ Նազարեթ քաղաքը երկրորդ դարի կեսերին է կառուցվել, առաջին դարում ընդհանրապես գոյություն չուներ:
Sambitbaba
07.09.2014, 19:13
Բայց ես այո հավատում եմ , որովհետև եղել է Քրիստոս անունով մի մարդ, Աստված, Աստծո որդի, որը ազնիվ, խելացի, բարի , արդար է եղել շատ : Եվ նա օգնել է կարիքավորներին , հիվանդներին , նա օգնել է թշվառներին , անտուններին , անբարո կյանք ունեցողներին ուրեմն նա անարատ է նա իրոք արդար է ու Սուրբ է:
Քրիստոս անունով մարդ չի եղել, եղել է Հիսուս անունով մարդ:
Իսկ Քրիստոս` այդ մարդը դարձել է այն ժամանակ, երբ գիտակցել է միակ հնարավորը, այսինքն. անհնար է բաժան լինել Աստծոց: Այսինքն. անհնար է Աստված չլինել:
Բայց հնարավոր է այդ չգիտակցել: Դրա համար է աջ ու ձախ, ամեն հնարավոր պահին գոռացել բոլորի ականջին. "Աստծո արքայությունը փնտրիր քո ներսում":
Այլ կերպ ասած, "Քրիստոսը" կարող ես պաշտոնի պես մի բան համարել: Իսկ ավելի լավ է, համարես Աստծո հետ միասնության բացարձակ Գիտակցություն:
Եվ, քանի որ մենք բոլորս այս աշխարհ ենք գալիս հենց այդ գիտակցելու համար, նշանակում է, որ բոլոս էլ ապագա Քրիստոսներ ենք:;)
Sambitbaba
07.09.2014, 19:26
Սուրբ գրքի շնորհիվ շատ մարդիկ շարունակում են մարդ մնալ: Այն դատապարտում է մարդասպանությունը, անարգանքը, մեծամտությունը, դավաճանությունը, խաբեբայությունը, անառակությունը ու աշխարհի չարիքները: Ուրեմն այն չի կարող համարվել վատը: Այն մի մեծ և համալիր գիտություն է:
Կոնկրետ ինչու՞մ համաձայն չես: Զաքար ջան դու Կտակարանը կարդացել ես չէ՞, ինչ որ վատ բան կա՞ր գրված , որ քարոզում են:
Գորտուկ ջան, թույլ տուր հիշեցնել, որ "սուրբ գիրքը" Աստվածաշունչն է, այլ ոչ թե Կտակարանը, այսինքն, ոչ միայն Նոր Կտակարանը (որը դու, ամենայն հավանականությամբ, նկատի ունես), այլ նաև Հին Կտակարանը, որը Աստվածաշնչի շատ ավելի մեծ մասն է կազմում: Իսկ դու Ասատվածաշունչը կարդացե՞լ ես...
Կարդա, խորհուրդ եմ տալիս: Այդ ժամանկ կհասկանաս Զաքարին էլ, Ռայադերին էլ:
Կամ գոնե կարդա "Կրոն" բաժնում` Աստվածաշնչի մասին թեմաները::)
Rhayader
07.09.2014, 19:28
Ու ֆիքսենք, որ Հիսուսի մասին լեգենդը (իսկ դա լեգենդ է, ոչ թե պատմական փաստ) փոխառված է եգիպտական Հորուսի ու զրադաշտական Սուշյանտի մասին լեգենդներից:
Sambitbaba
07.09.2014, 19:44
Ու ֆիքսենք, որ Հիսուսի մասին լեգենդը (իսկ դա լեգենդ է, ոչ թե պատմական փաստ) փոխառված է եգիպտական Հորուսի ու զրադաշտական Սուշյանտի մասին լեգենդներից:
Բայց, Ռայ ջան, եկ չմոռանանք, որ նույն յդ գրքում գոյություն ունեցող ամենը, ինչ ես էլ, դու էլ, ռեալի տակ դրած` հայհոյում ենք, - նույնպես լեգենդ է: Բայց մենք մեզ թույլ ենք տալիս հայհոյել այդ ամենը, մի՞թե այդպես չէ: Ինչու՞: Որովհետև համարում ենք, որ դա մարդու մեջ ոչ թե բարոյականություն, այլ անբարոյականություն է սերմանում, ճի՞շտ է:
Ուրեմն ինչու՞ ենք մեզ իրավունք վերապահում ուրիշների աչքը կոխել այդ անբարոյական պահերն ու լռել բարոյականի մասին, որոնցով լիքն է կոնկրետ "լեգենդ"-Հիսուսի փիլիսոփայությունը: Մի՞թե մեր արածը նույնպես անբարոյականություն չէ::think
Rhayader
07.09.2014, 20:01
Բայց, Ռայ ջան, եկ չմոռանանք, որ նույն յդ գրքում գոյություն ունեցող ամենը, ինչ ես էլ, դու էլ, ռեալի տակ դրած` հայհոյում ենք, - նույնպես լեգենդ է: Բայց մենք մեզ թույլ ենք տալիս հայհոյել այդ ամենը, մի՞թե այդպես չէ: Ինչու՞: Որովհետև համարում ենք, որ դա մարդու մեջ ոչ թե բարոյականություն, այլ անբարոյականություն է սերմանում, ճի՞շտ է:
Ուրեմն ինչու՞ ենք մեզ իրավունք վերապահում ուրիշների աչքը կոխել այդ անբարոյական պահերն ու լռել բարոյականի մասին, որոնցով լիքն է կոնկրետ "լեգենդ"-Հիսուսի փիլիսոփայությունը: Մի՞թե մեր արածը նույնպես անբարոյականություն չէ::think
Ես ժխտում եմ բարոյականության գաղափարը:
Sambitbaba
07.09.2014, 20:13
Ես ժխտում եմ բարոյականության գաղափարը:
Չհամոզեցիր, bro...
Այլ բան է, եթե ազնվորեն ասես, որ քո ընտրած ճանապարհի վրա ստիպված ես ժխտել:
Բայց նույնիսկ այդ դեպքում էլ, դու բարոյականությանն ուղղակի այլ կողմից ես մոտենում, շատ ավելի մեծ դժվարություններով ու բարդությամբ, և այդ պատճառով ոչ բոլորին է, որ տեսանելի են ջանքերդ:
Այլ հարց է, թե արդյո՞ք պարտադիր են այդ բարդություններն այսօր...:8
Գորտուկ ջան, թույլ տուր հիշեցնել, որ "սուրբ գիրքը" Աստվածաշունչն է, այլ ոչ թե Կտակարանը, այսինքն, ոչ միայն Նոր Կտակարանը (որը դու, ամենայն հավանականությամբ, նկատի ունես), այլ նաև Հին Կտակարանը, որը Աստվածաշնչի շատ ավելի մեծ մասն է կազմում: Իսկ դու Ասատվածաշունչը կարդացե՞լ ես...
Կարդա, խորհուրդ եմ տալիս: Այդ ժամանկ կհասկանաս Զաքարին էլ, Ռայադերին էլ:
Կամ գոնե կարդա "Կրոն" բաժնում` Աստվածաշնչի մասին թեմաները::)
Սամվել ես կարդացել եմ և Հին և Նոր Կտակարանները:
Առաջին դարի ոչ մի հիշատակում չկա Իզյա Իոսիպովիչի պատմական գոյության մասին, ավելին՝ Նազարեթ քաղաքը երկրորդ դարի կեսերին է կառուցվել, առաջին դարում ընդհանրապես գոյություն չուներ:
Հիմա կթվարկեմ անտիկ մի քանի պատմաբաների անուններ, որոնք իրենց գրերում հստակ նշել են Հիսուս Քրիստոսի գոյության մասին:
Խոշորագույն հռոմեացի պատմաբան Կորնելիոս Տակիտոսը պատմում է որ 64 թվի ամռանը Քրիստոսը կուսակալ Պոնտացի Պիղատոսի կողմից մահապատժի ենթարկվեց:
Նորից հռոմեացի պատմաբան Սվետոնիոսն իր աշխատությունների մեջ հաղորդում է Քրիստոսի մասին, որպես խռովարար կամ աթեիստ:
Պլինիոս Կրտսերը Տրայանոս կայսերին հղած զեկուցագրի մեջ նկարագրում է քրիստոնյաների կյանքը և նշում որ նրանք աղոթում են Քրիստոսին ինչպես աստծուն, այսինքն նա լսել է Քրիստոս անվամբ մարդուն: Հա նշեմ որ սա 90 - թվին է վերաբերվում:
XX դարում հրապարակվեց ասորի իմաստուն Մարա բեն Սերապիոնի որդուն գրած նամակը, որը պատմաբաների մեծ մասը թվագրեց 75 - թվին, այդեղ Մարա բեն Սերապիոնը հստակ նշում է Քրիստոսի խաչելության փաստը:
Գիտնական, քաղաքական գործիչ Հովսեփ Փլավիոսը որի վկայություններն ընդունվում են անգամ աթեիստական գրականության մեջ իր աշխատություններում հստակ նշում է որ Հիսուս Քրիստոսին Պիղատոսը խաչեց և այլն:
Ինձ թվա՞ց, թե՞ դու իրոք համաձայնվեցիր, որ Աստված ամենուր/ամենինչ է, թե՞ սխալվեցի: Քանզի, եթե համաձայնվեցիր, ուրեմն պետք է համաձայնվես նաև, որ քո աղոթքն Աստծո համար չէ: Քեզ հաղորդակից լինելու համար Աստված քո աղոթքի կարիքը չունի, որովհետև դու արդեն իսկ հաղորդակից ես նրան, դու նրան հաղորդակից չլինել ուղղակի անկարող ես: Աղոթքն իմ ու քո համար է, երրորդի ու տասներորդի համար է: Բայց մեզանից նրա համար, ով համարում է, որ առանձին է Աստծոց, աղոթքը թոկի պես մի բան է, որպեսզի Աստծո ներկայությունը չզգացողին կապի Աստծո հետ, իսկ նրա համար, ով գիտի, որ անհնար է Աստծոց առանձին լինել, աղոթքն անտեննայի պես մի բան է դառնում, որովհետև այն օգնւմ է աղոթողին ավելի կենտրոնանալ Աստծո վրա: Բայց եթե դու հիշատակածդ Հիսուսի պես վստահ ես, որ ուղղակի համակված ես Աստծով և այլ կերպ լինել անկարող ես, - ուրեմն աղոթքի կարիք էլ չունես նույնիսկ:
Եկ խոսենք ոչ թե այդ մարդու, այլ քո մասին: Դու ինքդ, ի՞նչ ես կարծում, որտե՞ղ է այդ մարդը. Աստծո "ներսու՞մ", թե՞ Աստծոց "դուրս": Դու ինքդ, հավատու՞մ ես արդյոք, որ հնարավոր է Աստծոց դուրս լինել: Եթե ոչ, ուրեմն ի՞նչ է նշանակում "նրա աղոթքները չեն հասնի Աստծոն":
Մենք միշտ մոռանում ենք Աստծո` մարդուն տված ամենամեծ նվերի մասին, ինչն է. Կամքի Ազատություն: Սա նշանակում է, որ դու ազատ ես ընտրել, ինչ-որ ցանկանաս: Իսկ Աստված քեզ համար մեկ խոսք ունի ընդամեը` "Այո": Մնացածը քո գործն է, դու ես քո կյանքի յուրաքանչյուր վայրկյանն ընտրողը. ուզում ես աստվածապաշտ լինել` աստվածապաշտ ես, ուզում ես սատանայապաշտ լինել` սատանայապաշտ ես, նույնիսկ եթե ուղում ես Աստված լինել` եղիր, ուզում ես Սատանա դառնալ` դարձիր, - ամեն ինչ քո ձեռքին է: Մի մոռացիր, որ ստեղծված ես Աստծո կերպ և նմանությամբ, այսինքն արդեն իսկ Աստված ես և իհարկե` Արարիչ: Այո, դու քո կյանքի Արարիչն ես, և ուրիշ ոչ ոք: Արարիր քեզ` ինչպիսին կուզես:
Իհարկե, պետք չէ զատել, Գորտուկ ջան: Բայց նաև պետք չէ մոռանալ, որ միայն մարդն է, որ ստեղծված է Աստծո կերպ և նմանությամբ, իսկ դա նշանակում է, որ միայն մարդուն է տրված լինել Արարիչ:
Ինչպես նաև միայն մարդուն է տրված գիտակցել իր միասնությունը: Բայց իր միասնությունը գիտակցելու համար, նա սկզբից պետք է իրեն գիտակցի առանձնացված, հակառակ դեպքում կորում է ամեն ինչի իմաստը: Լույսը երբեք չի կարող գիտակցել, որ ինքը Լույս է, քանի դեռ չի գիտակցել, որ ինքը Մութ չէ: Դա նշանակում է, որ Լույսի համար կենսականորեն անհրաժեշտ է Մութի գոյությունը:
Եվ հենց այդ գիտակցությամբ ենք ես ու դու տարբերվում բուսական կամ կենդանական աշխարհից: Նրանց գիտակցություն պետք չի, նրանք ուղղակի կան և իրենց գոյությունը գիտակցելու կարիք չունեն:
Միանգամայն համաձայն եմ քեզ հետ , ինչքան շատ ես գրում այնքան շատ եմ հասկանում , որ մթության մեջ եմ եղել ու այնքան էլ լավ չեմ ընկալել Աստվածաշունչը, բայց խոսքերդ իրոք որ շատ ճիշտ են :
Իսկ հիմա հարց. եթե դու ինքդ քեզ հետ ազնիվ չես, ինչու՞ պիտի սպասեմ, որ ինձ հետ ազնիվ կլինես: Չեմ կարծում, որ ինձ կամ ինչ-որ մեկին ավելի շատ ես սիրում, քան ինքդ քեզ, ինչպես ցանկացած ուրիշ մարդ:
Իսկ ինչ է դու մեկ ուրիշի էլ ավելի շատ ես սիրում քան քո եսը: Չեմ հավատա , եթե ինչ որ մեկն ասի , որ իր եսից ավելի շատ սիրում է մեկ ուրիշի եսը: Ես ազնիվ կլինեմ քեզ հետ այնքանով որքանով դու ինձ թույլ կտաս, որ լինեմ:
Միանգամայն համաձայն եմ քեզ հետ , ինչքան շատ ես գրում այնքան շատ եմ հասկանում , որ մթության մեջ եմ եղել ու այնքան էլ լավ չեմ ընկալել Աստվածաշունչը, բայց խոսքերդ իրոք որ շատ ճիշտ են :
Աստվածաշունչը մոլորեցնում է երբ այն լրջորեն չես քննում: :)
Իսկ ինչ է դու մեկ ուրիշի էլ ավելի շատ ես սիրում քան քո եսը: Չեմ հավատա , եթե ինչ որ մեկն ասի , որ իր եսից ավելի շատ սիրում է մեկ ուրիշի եսը: Ես ազնիվ կլինեմ քեզ հետ այնքանով որքանով դու ինձ թույլ կտաս, որ լինեմ:
Մարդը ոչ միայն սիրում է իր եսն այլև երբեք նրան չի կասկածում: Միակ բանն է որին մարդն իր պատմության մեջ չի կասկածել երբևէ: :)
Ու ֆիքսենք, որ Հիսուսի մասին լեգենդը (իսկ դա լեգենդ է, ոչ թե պատմական փաստ) փոխառված է եգիպտական Հորուսի ու զրադաշտական Սուշյանտի մասին լեգենդներից:
Ռայ նշածդ տեսության հայրը աստղագետ և փաստաբան Շարլ Դյուպյուիին է?
Rhayader
07.09.2014, 21:17
Հիմա կթվարկեմ անտիկ մի քանի պատմաբաների անուններ, որոնք իրենց գրերում հստակ նշել են Հիսուս Քրիստոսի գոյության մասին:
Խոշորագույն հռոմեացի պատմաբան Կորնելիոս Տակիտոսը պատմում է որ 64 թվի ամռանը Քրիստոսը կուսակալ Պոնտացի Պիղատոսի կողմից մահապատժի ենթարկվեց:
«Տարեգրություններ», գիրք 15, գլուխ 44: Գրվել է մ.թ. 116 թ.: Անդրադառնում է 64 թվին Հռոմ քաղաքի հրդեհին Ներոնի օրոք, նկարագրում քրիստոնյաներին («ergo abolendo rumori Nero subdidit reos et quaesitissimis poenis adfecit, quos per flagitia invisos vulgus Chrestianos appellabat. auctor nominis eius Christus Tibero imperitante per procuratorem Pontium Pilatum supplicio adfectus erat; repressaque in praesens exitiablilis superstitio rursum erumpebat, non modo per Iudaeam...»): Ինչպես տեսնում ես, պաշտոնական վերականգնման մեջ հաշվի է առնվել այն փաստը, որ քրիստոնեական շրջանում Տակիտուսի ձեռագիրը խմբագրվել է, ինչպես ցույց է տվել ուլտրամանուշակագույն լույսով ուսումնասիրությունը.
http://jesusneverexisted.com/IMAGES/chrestos.jpg
Հետևաբար, իրական տեքստում նույնիսկ քրիստոնյա տերմինը չկա. կա Chrestianos բառը, որով աղանդն բնութագրվում էր: Կոնկրետ այդ բառն ինձ անծանոթ է, ու երկու տարբեր աղբյուրներ լրիվ տարբեր թարգմանություններ բերեցին՝ նույնիսկ իմաստով լրիվ հակառակ. «The Good» ու «The Abominations»: Լատիներենի ինձանից ավելի լավ մասնագետ կպահանջվի այս հարցը ճշտելու համար, ինչևէ, դա առաջին կարևորության խնդիր չի:
Եթե դու քո բոլոր փաստարկներից ես նույն չափի տեղյակ, ինչ առաջինից, ապա ես պարզապես հրաժարվում եմ գրառմանդ շարունակությունը կարդալ:
Rhayader
07.09.2014, 21:20
Ռայ նշածդ տեսության հայրը աստղագետ և փաստաբան Շարլ Դյուպյուիին է?
Նշածս տեսությունն այնքան մարդ է առաջ բերել, ես ինքս ներառյալ, որ դժվար է ասել, թե որն է նրա հայրը: Փաստացի, կույսի հղիանալու գաղափարը առաջին անգամ Հորուսի մասին լեգենդում է, որ այդ ժամանակ հրեաները նույնիսկ չէին էլ պլանավորվում, մեսսիանիզմի գաղափարը՝ կույսերից ծնվող երեք մեսսիաներով, զրադաշտական է, որը նույնպես շատ ավելի հին է:
«Տարեգրություններ», գիրք 15, գլուխ 44: Գրվել է մ.թ. 116 թ.: Անդրադառնում է 64 թվին Հռոմ քաղաքի հրդեհին Ներոնի օրոք, նկարագրում քրիստոնյաներին («ergo abolendo rumori Nero subdidit reos et quaesitissimis poenis adfecit, quos per flagitia invisos vulgus Chrestianos appellabat. auctor nominis eius Christus Tibero imperitante per procuratorem Pontium Pilatum supplicio adfectus erat; repressaque in praesens exitiablilis superstitio rursum erumpebat, non modo per Iudaeam...»): Ինչպես տեսնում ես, պաշտոնական վերականգնման մեջ հաշվի է առնվել այն փաստը, որ քրիստոնեական շրջանում Տակիտուսի ձեռագիրը խմբագրվել է, ինչպես ցույց է տվել ուլտրամանուշակագույն լույսով ուսումնասիրությունը.
http://jesusneverexisted.com/IMAGES/chrestos.jpg
Հետևաբար, իրական տեքստում նույնիսկ քրիստոնյա տերմինը չկա. կա Chrestianos բառը, որով աղանդն բնութագրվում էր: Կոնկրետ այդ բառն ինձ անծանոթ է, ու երկու տարբեր աղբյուրներ լրիվ տարբեր թարգմանություններ բերեցին՝ նույնիսկ իմաստով լրիվ հակառակ. «The Good» ու «The Abominations»: Լատիներենի ինձանից ավելի լավ մասնագետ կպահանջվի այս հարցը ճշտելու համար, ինչևէ, դա առաջին կարևորության խնդիր չի:
Եթե դու քո բոլոր փաստարկներից ես նույն չափի տեղյակ, ինչ առաջինից, ապա ես պարզապես հրաժարվում եմ գրառմանդ շարունակությունը կարդալ:
Տակտիոսը քրիստոնյաներին անվանել է քրեստոնյաներ ու սա ընդունելու համար բավականին լուրջ հիմք կա դա այն որ տվայլ ժամանակ շատ հռոմեացիներ Տակտիոսի պես քրիստոնյաներին անվանում էին քրեստոնյաներ և գործ առաքելոցում էլ է նշվում, որ այդ ժամանակ դարձի եկած քրիստոնյաների և հին օրենքի կողմնակիցների մեջ բավականին կրքոտ վեճեր էին ծավալվում: Սրա մասին այլ անտիկ աշխատություններում ևս նշվում է:
Rhayader
07.09.2014, 21:37
Տակտիոսը քրիստոնյաներին անվանել է քրեստոնյաներ ու սա ընդունելու համար բավականին լուրջ հիմք կա դա այն որ տվայլ ժամանակ շատ հռոմեացիներ Տակտիոսի պես քրիստոնյաներին անվանում էին քրեստոնյաներ և գործ առաքելոցում էլ է նշվում, որ այդ ժամանակ դարձի եկած քրիստոնյաների և հին օրենքի կողմնակիցների մեջ բավականին կրքոտ վեճեր էին ծավալվում: Սրա մասին այլ անտիկ աշխատություններում ևս նշվում է:
Քրեստոնյա բառ գոյություն չունի:
Mephistopheles
07.09.2014, 21:53
Ես ժխտում եմ բարոյականության գաղափարը:
Կրաս ժխտես, բայց էդ երևույթը գոյություն ունի… դա հասարկության գոյության արդյունք ա… դրա հիմքն ու աղբյուրն էլ կենսաբանական ա… էվոլյուցիոն կենսաբան Ֆրանս Վաալը հատուկ ուսումնասիրություն ունի դրա մասին…
Նշածս տեսությունն այնքան մարդ է առաջ բերել, ես ինքս ներառյալ, որ դժվար է ասել, թե որն է նրա հայրը: Փաստացի, կույսի հղիանալու գաղափարը առաջին անգամ Հորուսի մասին լեգենդում է, որ այդ ժամանակ հրեաները նույնիսկ չէին էլ պլանավորվում, մեսսիանիզմի գաղափարը՝ կույսերից ծնվող երեք մեսսիաներով, զրադաշտական է, որը նույնպես շատ ավելի հին է:
Ուղղակի նշածդ տեսություն XX դարում ենթարկվեց ոչնչացնող քննադատության ինչպես Արևմուտքի պրոֆեսորների կողմից ( Ադոլֆ Յուլիխեր, Յոհան Վայս, Գերման Ֆոն Զոդեն և ուրիշներ ), այնպես էլ Ռուսաստանի մի շարք պրոֆեսորների կողմից ( Դ. Խվոլսոն, Ս.Բուլգակով և Ս. Զարին ):
Քրեստոնյա բառ գոյություն չունի:
Շատ անտիկ աշխատություններ կան, որոնք ցույց են տալիս, որ տերմինը վերաբերվում է հենց քրիստոնյաներին :)
Rhayader
07.09.2014, 22:08
Ժող, դուք ինձ նման եթե չեք կարողանում դրույթները ձևակերպել, ես արդեն ափսոսում եմ գրառումներս: Գնացի:
Շատ անտիկ աշխատություններ կան, որոնք ցույց են տալիս, որ տերմինը վերաբերվում է հենց քրիստոնյաներին :)
Տենց, տենց, ես էլ օդի մեջ կրակեմ էլի։
Երևի կլինեն աշխատություններ, որոնք ցույց են տալիս, որ ոռիստոնյա տերմինը վերաբերում է հենց քրիստոնյաներին։
Ժող, դուք ինձ նման եթե չեք կարողանում դրույթները ձևակերպել, ես արդեն ափսոսում եմ գրառումներս: Գնացի:
Մեֆ, խոսքս քեզ չի վերաբերում: Քո դեպքում ավելի կիրառելի է «շան տեղ չդնել» արտահայտությունը:
Համոզմունքի համար պետք է մինչև անգամ այրվել խարույկի վրա:
Համոզմունքի համար պետք է խաչվել, բայց չհրաժարվել:
Դու սրանց ենթական էիր Ռայ, այդ ինչպես դարձար լայնորեն հայտնի Աստվածաշնչյան խոսքերի գերին ` Շատ իմաստության մեջ շատ է թախիծը և ով բազմապատկում է ճանաչողությունը, բազմապատկում է կսկիծը:
Տենց, տենց, ես էլ օդի մեջ կրակեմ էլի։
Երևի կլինեն աշխատություններ, որոնք ցույց են տալիս, որ ոռիստոնյա տերմինը վերաբերում է հենց քրիստոնյաներին։
Քաոսի մեջ ես եղբայր:
Հանիր մտքերդ էնտրոպիայի վիճակից ու այլևս օդի մեջ չես կրակի: :)
Rhayader
07.09.2014, 23:57
Համոզմունքի համար պետք է մինչև անգամ այրվել խարույկի վրա:
Համոզմունքի համար պետք է խաչվել, բայց չհրաժարվել:
Դու սրանց ենթական էիր Ռայ, այդ ինչպես դարձար լայնորեն հայտնի Աստվածաշնչյան խոսքերի գերին ` Շատ իմաստության մեջ շատ է թախիծը և ով բազմապատկում է ճանաչողությունը, բազմապատկում է կսկիծը:
Օքեյ, այրվիր խարույկի վրա, խաչվի և այլն, ու արա դա ինքնուրույն, առանց իմ մասնակցության:
Բայց երբ ինչ-որ աղբյուր ես ցիտում, գոնե աղբյուրդ կարդա սկզբում:
Sambitbaba
08.09.2014, 06:11
Առաջին դարի ոչ մի հիշատակում չկա Իզյա Իոսիպովիչի պատմական գոյության մասին, ավելին՝ Նազարեթ քաղաքը երկրորդ դարի կեսերին է կառուցվել, առաջին դարում ընդհանրապես գոյություն չուներ:
Ռայ, ժամանակին մի տեղ հանդիպել եմ, որ հավանաբար Հիսուս ոչ թե նազարեթացի էր, այլ նազովրե (կարծես թե` "Աստծոն նվիրված", չէ՞), ինչպես և իր մորաքրոջ տղա Հովհաննես Մկրտիչը: Հովհաննեսի նազովե լինելու մասին Աստվածաշնչում ասվում է, իսկ թե ինչու՞ Հիսուսի նազովրե լինելու մասին չի ասվում, կարծում եմ, կարելի է ենթադրել:
Եվ հետո չեմ հասկանում, ինչու՞ եք կպած պնդում, թե Հիսուս` նազարեթցի է, որտեղի՞ց եք դա վերցնում: Աստվածաշնչում առնվազն երկու տեղ ասվոում է, որ նա ծնվել է Բեթհեղեմում: Եվ մի՞թե այդ պատճառով չէր, որ Հերովդեսը Բեթհեղեմում մանուկների ջարդ կազմակերպեց: Ինչու՞ ոչ թե Նազարեթում, որն իրոք որ, կարծս թե գոյություն էլ չուներ...:think
Sambitbaba
08.09.2014, 06:23
Ես ժխտում եմ բարոյականության գաղափարը:
Օքեյ, ժխտիր, բան չունեմ ասելու: Բայց գոնե հանուն արդարության, աստվածաշնչյան անտրամաբանական սարսափները մարդու աչք խոթելուց բացի, չի՞ կարելի մի փոքր էլ տրամաբանական ու խելքին մոտ տեղերի մասին խոսել, - թող նույնիսկ լեգենի ձևով:
Թե՞ տրամաբանությունն էլ ես ժխտում...;)
Sambitbaba
08.09.2014, 06:34
Սամվել ես կարդացել եմ և Հին և Նոր Կտակարանները:
Ուրեմն, Գորտուկ ջան, վերհիշիր հինկտակարանային սարսափները, որոնք թե Յեհովան ինքն է գործում, թե խորհուրդ է տալիս Մովսեսին: Ամբողջը վերընթերցելու կարիք էլ չունես, կարդա միայն Ելիցը...
Sambitbaba
08.09.2014, 06:36
Միանգամայն համաձայն եմ քեզ հետ , ինչքան շատ ես գրում այնքան շատ եմ հասկանում , որ մթության մեջ եմ եղել ու այնքան էլ լավ չեմ ընկալել Աստվածաշունչը, բայց խոսքերդ իրոք որ շատ ճիշտ են :
Ուրեմն, ժամանակն է դուրս գալ Մութ անտառի ճահիճից, սիրելիս...;)
Sambitbaba
08.09.2014, 06:49
Տենց, տենց, ես էլ օդի մեջ կրակեմ էլի։
Երևի կլինեն աշխատություններ, որոնք ցույց են տալիս, որ ոռիստոնյա տերմինը վերաբերում է հենց քրիստոնյաներին։
Աթեիստ ջան, կներես խոսքերիս համար, իհարկե, բայց չհարցնել չեմ կարող: Դու մի կողմ, գիտենք, որ դու աթեիստների աթեիստն ես, բայց… ասա, խնդրում եմ, ծնողներդ, կամ պապ ու տատըդ, կամ նրանց նախորդները, կամ նրանց, - նրանք է՞լ էդ ասածդ բառից են, թե՞ դուք բոլորդ էլ, յոթերորդ պորտից սկսած, արդեն իսկ աթիստ եք եղել:
Ասածս ինչ է, եղբայր. լավ, թքած մեր վրա, բայց մեր նախնիներին գոնե եկ հարգենք, ի՜նչ կլինի...
Սամվել ես կարդացել եմ և Հին և Նոր Կտակարանները:
Դրա փոխարեն, սիրելի Գորտուկ, ավելի լավ կլիներ մանկական հոգեբանության մասին մասնագիտական գրքեր կարդայիր, որ իմանայիր՝ մոտդ եկած երեխեքին ոնց օգնես։
Աթեիստ ջան, կներես խոսքերիս համար, իհարկե, բայց չհարցնել չեմ կարող: Դու մի կողմ, գիտենք, որ դու աթեիստների աթեիստն ես, բայց… ասա, խնդրում եմ, ծնողներդ, կամ պապ ու տատըդ, կամ նրանց նախորդները, կամ նրանց, - նրանք է՞լ էդ ասածդ բառից են, թե՞ դուք բոլորդ էլ, յոթերորդ պորտից սկսած, արդեն իսկ աթիստ եք եղել:
Ասածս ինչ է, եղբայր. լավ, թքած մեր վրա, բայց մեր նախնիներին գոնե եկ հարգենք, ի՜նչ կլինի...
1. Երբ ինձ Լոռու մարզում ոռափափուկ էին հյուրասիրում, ես չվիրավորվեցի, մենակ 2 տառի որոշակի համադրությունը դեռ վիրավորանք չի։ Եթե նորմալ եք համարում քրիստոս բառում մեկ տառի փոփոխությունը, ուրեմն նորմալ կարող է լինել և 2 տառինը։
2. Երևի կզարմանաս, բայց իմ շրջապատում ես քրիստոնյա չգիտեմ, սաղ դասական հայ հավատացյալ են, որոնց եկեղեցին առավոտից իրիկուն համոզում ա, թե իրանք քրիստոնյա են։ Բայց դե ի՞նչ քրիստոնյա, եթե կյանքում աստվածաշունչ բացած չկա, աստվածաշնչյան տեքստերից մի քիչ ծանոթ ա մենակ նոր կտակարանին, էն էլ ֆիլմերից ու մուլտերից։
Rhayader
08.09.2014, 15:15
Ես էլ վերջերս պարզեցի, որ մեր հարգարժան պապերն ու տատերը տղա երեխային, որից հետո տղա է ծնվում, ոսկեշալակ էին անվանում, իսկ եթե իրենից հետո աղջիկ էր ծնվում՝ կներեք ֆրանսերենս, ք**աշալակ: Այնպես որ, «մեր մեծերին հարգենք» դոգման եկեք մի կողմ դնենք. ամեն մարդու հարգում են առանձին՝ ըստ իր արժանիքների:
Տակտիոսը քրիստոնյաներին անվանել է քրեստոնյաներ ու սա ընդունելու համար բավականին լուրջ հիմք կա ....
Մեղա-մեղա, Տակիտոսն էլ էր հայ .... :D:D:D
Եթե իրան ի նկատի ունես, ու ոչ թե ոմն Տակտիոսի, որին երևէ մենակ դու ես կարդացել, եղբայր:
Մեղա-մեղա, Տակիտոսն էլ էր հայ .... :D:D:D
Եթե իրան ի նկատի ունես, ու ոչ թե ոմն Տակտիոսի, որին երևէ մենակ դու ես կարդացել, եղբայր:
Տրիբուն ջան ոչ մի լուրջ հետազոտող չի կարող այդպիսի վկայության կողքով անցնել: Այդպիսի վկայության արժեքը պատմության մեջ երևի միայն առասպելաբաններն են փորձում նվազեցնել: Եթե հետազոտողը պատմաբան է ապա նա հեշտությամբ սխալը կգտնի նախ մտքի մեջ... Ի դեպ քեզ հետազոտության մի նրբություն ասեմ, հետազոտողը միշտ նկատում է, որ հավատացիալը ձեռք չի բարձրացնի իր հավատի վրա ինչպես Տակիտոսն է նոր ուսմունքի մասին արտահայտում կոպտություն ու ատելություն:
Տակիտոսի մեջբերումները այդ թվի նոր ուսմունքի մասին մեջբերվում են նաև այլ պատմաբաների կողմից, սա էլ լուրջ հետազոտողը չի անտեսում ինչպես առասպելաբանը:
Ժող թող ոչ ոքի չթվա թե ես Քրիստոսի պատմական գոյությունն եմ ապացուցում, ոչ ես ընդամենն անտիկ փաստերն եմ մեջ բերում, քանզի նրա գոյությունն ինձ բնավ չի հետաքրքրում :
Տրիբուն ջան ոչ մի լուրջ հետազոտող չի կարող այդպիսի վկայության կողքով անցնել: Այդպիսի վկայության արժեքը պատմության մեջ երևի միայն առասպելաբաններն են փորձում նվազեցնել: Եթե հետազոտողը պատմաբան է ապա նա հեշտությամբ սխալը կգտնի նախ մտքի մեջ... Ի դեպ քեզ հետազոտության մի նրբություն ասեմ, հետազոտողը միշտ նկատում է, որ հավատացիալը ձեռք չի բարձրացնի իր հավատի վրա ինչպես Տակիտոսն է նոր ուսմունքի մասին արտահայտում կոպտություն ու ատելություն:
Տակիտոսի մեջբերումները այդ թվի նոր ուսմունքի մասին մեջբերվում են նաև այլ պատմաբաների կողմից, սա էլ լուրջ հետազոտողը չի անտեսում ինչպես առասպելաբանը:
Զաքար ջան, Տակիտոսը գրել ա լատիներեն: Լատիներենում քրիստոնյա բառը գրվում ա christianus, կամ խոսքի ասենք chrestianus, որը ամենայն հավանականությամբ արտասանվում ա էլի քրիստիանուս, քանի որ երկու դեպքում էլ բառի արմատը հունարեն Χρῑστός-ն ա, որը արտասանվում ա Խրիստոս, ու հունարեն նշանակում ա Օծյալ: Էտ մարդու անունը Հիսուս էր, որին հետո անվանել են Հիսուս Օծյալ, Ιησούς Χριστός, Հիսուս Խրիստոս կամ հայերեն արտասանությամբ Քրիստոս: Այսինքն, քրեստոս ու հետևապես նաև քրեստոնյա ձև ի սկզբանե գոյություն ունենալ չի կարող, քանի որ իմաստազրկում ա Հիսուսին:
Mephistopheles
08.09.2014, 23:14
Զաքար ջան, Տակիտոսը գրել ա լատիներեն: Լատիներենում քրիստոնյա բառը գրվում ա christianus, կամ խոսքի ասենք chrestianus, որը ամենայն հավանականությամբ արտասանվում ա էլի քրիստիանուս, քանի որ երկու դեպքում էլ բառի արմատը հունարեն Χρῑστός-ն ա, որը արտասանվում ա Խրիստոս, ու հունարեն նշանակում ա Օծյալ: Էտ մարդու անունը Հիսուս էր, որին հետո անվանել են Հիսուս Օծյալ, Ιησούς Χριστός, Հիսուս Խրիստոս կամ հայերեն արտասանությամբ Քրիստոս: Այսինքն, քրեստոս ու հետևապես նաև քրեստոնյա ձև ի սկզբանե գոյություն ունենալ չի կարող, քանի որ իմաստազրկում ա Հիսուսին:
Տրիբուն ջան, 100% համաձայն եմ… բառերը իսկզբանե չեն լինում, այլ առաջանում են ըստ պահանջի ու հանգամանքների… բայց պնդում եղավ թե քրիստոնյա բառ գոյություն չունի… կարելի ա ասել չի ունեցել, բայց հիմա կա… էդ բառը որի սկզբաղբյուրը դու նշեցիր վերաիմաստավորվել ա ու դառել ա էն ինչ որ էսօր կա… բոլոր բառերն են տենց…
Տրիբուն ջան, 100% համաձայն եմ… բառերը իսկզբանե չեն լինում, այլ առաջանում են ըստ պահանջի ու հանգամանքների… բայց պնդում եղավ թե քրիստոնյա բառ գոյություն չունի… կարելի ա ասել չի ունեցել, բայց հիմա կա… էդ բառը որի սկզբաղբյուրը դու նշեցիր վերաիմաստավորվել ա ու դառել ա էն ինչ որ էսօր կա… բոլոր բառերն են տենց…
Հաաաաաա... :D Փաստորեն ես զրույցի իմաստը չեմ ըմբռնել :D Էս արդեն լուրջ ա ընգեր, ծերանում եմ:
Mephistopheles
08.09.2014, 23:36
Հաաաաաա... :D Փաստորեն ես զրույցի իմաստը չեմ ըմբռնել :D Էս արդեն լուրջ ա ընգեր, ծերանում եմ:
վաբշե տօ… իրանք ասում են Հիսուս Քրիստոս անունով մարդ գոյություն չի ունեցել… տենց որ նայենք Հովհաննես Մկրտիչ էլ գոյություն չի ունեցել… եղել ա Հիսուս և Հովհաննես… հետո ավելացրել են երևի… տենց շատ ա լինում, Դարբինյան կամ Տեր-եսիմինչյան, բժշկյան…
չեմ կարծում որ սա բանավեճի նյութ ա…
Հիսուսը որպես անձ գոյություն ունեցել ա ուղղակի առանց էդ ֆոկուսնիկությունների… ինքն իմ կարծիքով challenge ա արել ժամանակին տիրող կրոնն ու համոզմունքները որոնք դոգմայի են վերածվել… ոչ մի տարօրինակ կամ անհավանական բան ստեղ չեմ տեսնում… Էյնշտեյնն էլ ա challenge ֆիզիկան, Դարվինը՝ կենսաբանությունը…
Զաքար ջան, Տակիտոսը գրել ա լատիներեն: Լատիներենում քրիստոնյա բառը գրվում ա christianus, կամ խոսքի ասենք chrestianus, որը ամենայն հավանականությամբ արտասանվում ա էլի քրիստիանուս, քանի որ երկու դեպքում էլ բառի արմատը հունարեն Χρῑστός-ն ա, որը արտասանվում ա Խրիստոս, ու հունարեն նշանակում ա Օծյալ: Էտ մարդու անունը Հիսուս էր, որին հետո անվանել են Հիսուս Օծյալ, Ιησούς Χριστός, Հիսուս Խրիստոս կամ հայերեն արտասանությամբ Քրիստոս: Այսինքն, քրեստոս ու հետևապես նաև քրեստոնյա ձև ի սկզբանե գոյություն ունենալ չի կարող, քանի որ իմաստազրկում ա Հիսուսին:
Տրիբուն ջան բառախաղով կարծում եմ պետք չէ զբաղվել, քանի որ բառից հետո Տակիտոսի շարադրած միտքը և այլ պատմիչներից ստացած տեղեկությունները հստակ ասում են թե բառն ում էր վերաբերվում:
Ժամանակին Քրիտոնյաների Աստծուն անվանել են `Էլոհիմներ, Ադոնայ, բայց այսօր բոլորին հայտնի է, որ այդ անունները վերաբերվել են Եհովային:
Sambitbaba
21.09.2014, 20:43
Երևի ճիշտ կլիներ այս գրառումն անել Ժառի բացած "Մտորումներում", բայց այնտեղ կարծիքներն արգելված են, իսկ ես կուզենայի լսել կարծիքներ այս մասին…
ՔՐԻՍՏՈՆԵԱԿԱՆ ՏԻԵԶԵՐԱԺՈՂՈՎՆԵՐԸ
Փաստորեն քրիստոնեական Տիեզերաժողովներից սկսվեց քրիստոնեական եկեղեցական համակարգը։ Տիեզերաժաղովները՝ քրիստոնեական եկեղեցու բարձրագույն հոգևորականության համագումարներն են։ Այնտեղ քննարկվում և հիմնվում են աստվածաբանական, հոգևոր-քաղաքական, կանոնադրական բնույթի հարցեր ու որոշումներ։ Ուղղափառ եկեղեցին ճանաչում է միայն առաջին յոթը նրանցից, որոնք տեղի են ունեցել մինչև եկեղեցիների բաժանումը (իններորդ դար)։
Վերջերս մի հոդված ընկավ աչքիս այս Տիեզերաժողովների մասին, որոնցից որոշ բաներ շատ հետաքրքրեցին ինձ, ու ինձ թվաց նաև, որ ոմանց ևս հետաքրքիր կլիներ պարզել որոշ հարցեր այս թեմայով։ Հաշվի առնելով, որ մեր հարգելի Հովարսն էլ վերադարձել է արձակուրդից, հետաքրքիր կլիներ լսել նրա, ինչպես նաև մեր այլ հնարավոր հավատացյալների կարծիքները հարցի վերաբերյալ։
Առաջին Տիեզերաժողով - 325 թ. Նիկիա
Արիոսականությունն ընդունվել է որպես հերետիկոսական ուսմունք քրիստոնեության մեջ (վերջինս դավանում էր, որ Հիսուս Աստված չէ, այլ մարդ՝ ընտրված Աստծո կողմից)։ Ձայների մեծամասնությամբ Հիսուս Քրիստոս հայտարարվում է Աստված։
Բայց ինչն է ամենակարևորն այս Տիեզերական ժողովում. թվով 318 բարձր խավի հոգևորականներ, ավելի քան երեք հարյուր գրքերից (բազմաթիվ ավետարաններ, գրեր, թղթեր և այլն) ընտրեցին մոտ յոթ տասնյակը և կազմեցին Աստվածաշունչը։ Եվ ամենահետաքրքիրն է, թե ինչպե՞ս…
Հոգևորականները որոշեցին երկար-բարակ գլուխ չցավեցնել այդ հարցի վրա։ Ուղղակի վերցրեցին բոլոր գրքերը, լցրեցին տաճարի գահի տակ և աղոթեցին Աստծոն, որ. “աստվածա-ներշնչված գրքերը հայտնվեն գահի վրա, իսկ աստվածա-չը-ներշնչվածները մնան գահի տակ”։ Հետո կողպեցին դռներն ու գնացին։
Եվ, պատկերացնու՞մ եք, հենց այդպես էլ եղավ։ Աստվածահաճո գրքերն առավոտյան հոգատարորեն հայտնվել էին գահի վրա։ Բայց մինչև օրս էլ գաղտնիք է, թե ու՞մ մոտ էր մնացել դռան բանալին…
Երկրորդ Տիեզերաժողով – 381 թ. Կոնստանդնուպոլիս
Կրկին հերքվել է արիոսականությունը և հաստատվել է Սուրբ Երրորդությունը, իսկ ներկա գտնվող բարձր խավի հոգևորականության (150 հոգի) համարյա կեսը՝ նրանք, ովքեր հրաժարվել են Հիսուսին ընդունել որպես Աստված, - ուղղակի սպանվել են։
Երրորդ Տիեզերաժողով - 431 թ. Եփեսոս
Նորից լիքը վեճեր Հիսուսի մարդ թե աստված լինելու շուրջ, հականեստորականություն և այլն… Բայց մի շատ հետաքրքիր թեմա. Ունի՞ արդյոք հոգի… կինը։ Չէ՞ որ Աստված սկզբում ստեղծել է տղամարդուն իր կերպ և նմանությամբ, իսկ հետո, նրա կողոսկրից, նոր միայն կնոջն է ստեղծել, ինչը շատ ավելի պրոզաիկ է։ Եվ ընդամենը մի ձայնի առավելությամբ այնուամենայնիվ որոշվել է, որ կինը ևս զուրկ չէ հոգուց։ Բայց… Եթե ըստ հրեական Տալմուդի տղամարդը կարող է վարվել կնոջ հետ ինչպես մի կտոր մսի հետ, Աստվածաշունչն էլ առանձնապես չի տարբերվում նրանից։ Բավական է նայել քրիստոնեական տոհմաբանությունը. – “Աբրահամը ծնեց Իսահակին, Իսահակը ծնեց Հակոբին և այլն”։ Երեխաների ծննդաբերությանը կինը որպես օրենք, չի մասնակցում։
Քանի որ Հայ եկեղեցիներն ընդունում են այս երեք Տիեզերաժողովները միայն, կանգ առնենք սրանց վրա։ Բայց և այնպես, չի կարելի չխոսել նաև մի շատ կարևոր փաստի մասին.
Հինգերորդ Տիեզերաժողով - 553 թ. Կոնստանդնուպոլիս
Վերջնականապես մերժվեց վերամարմնավորման գաղափարը և, ցավալի է իհարկե, բայց դրանով բնականաբար մերժվեց հոգու հավերժական լինելու գաղափարն էլ…
(Չէ, ինչ խոսք, որ մեր տերտերներն ու հավատացյալները կասեն, թե ես ստում եմ, որովհետև իրականում նրանք հոգին հավերժ են համարում։ Այո, հավերժ են համարում։ Բայց գիտե՞ք, թե ինչպիսին է այդ հավերժությունը… ինչ-որ կցկտուր, կիսատ-պռատ, միակողմանի հավերժություն է ըստ իս… Որովհետև նրանք միահամուռ պնդում են, որ մինչև մարդու ծնվելը նրա հոգին գոյություն չի ունեցել. Հոգին ծնվում է մարդու հետ միասին, իսկ դրանից հետո միայն կարող է հավերժ լինել։ Ժողովուրդ, պատկերացնու՞մ եք այս աբսուրդը… հավերժ մի բան, որն ինչ-որ ժամանակ չի եղել։ Է, եթե այդպես է, ուրեմն եկեք պատկերացնենք նաև հավեժ մի բան, որը երբևիցէ չի՞ լինի։ Եվ ուրեմն մեր մասին էլ կարող ենք ասել, որ մենք էլ ապրում ենք ութսուն, կամ հարյուր տարի տևող հավերժական կյանքո՞վ… Երնեկ մեզ։)
Բյուզանդական իմպերատոր Յուստինիանը կարգադրեց հանել Աստվածաշնչից վերամարմնավորման մասին ուսմունքը (չնայած կան տեղեր, որնք այնուհանդերձ մնացել են և լավ էլ հասկանալի են)։
Իմպերատոր Կոնստանտինը հիմնում է “Կորեկտորիա” անունը կրող կազմակերպությունը, որն սկսում է “ուղղել” բոլոր ավետարանները։ Արդյունքում արամեյական լեզվով գրված բոլոր տեքստերը համարվում են հերետիկոսություններ և տրվում են կրակի՜… Մնում են միայն հունարեն լեզվով գրվածները, որոնցից ամենավաղը գրվել է 331 թվականին՝ առաջին Տիեզերաժողովից վեց տարի հետո միայն…
Այսինքն, Հիսուսի մահից հետո 300 տարիների ընթացքում գրված տեղեկությունների, եզրակացությունների մի հսկայական շերտ ոչնչացվել է, վարի է տրվել… Ոչնչացրել են Հիսուսի կյանքի մասին տեղեկությունները 12-ից մինչև 30 տարեկանը, չնայած մնացել է Տիբեթյան Ավետարանը, որը պատմում է Հիսուսի ճանապարհորդությունների մասին Նեպալ, Հնդկաստան, Պարսկաստան, Վեդայական Ռուսիայի դոլմենների մոտ։ Բայց գնա այսօր, փորձիր հավատացնել ոչ միայն հավատացյալներին, այլ նաև աթեիստներին, որ նման բաներ իրոք մնացել են աշխարհում։ Ոչ-ոչ-ոչ։ Այս հարցում աթեիստներն իրենց համար էլ աննկատելիորեն դարձել են հավատացյալների համախոհները…
Մի խոսքով։
Ահա այն հիմնական տեղեկությունները, որոնք նախկինում անծանոթ էին ինձ։ Ու ես շատ ուրախ կլինեի, եթե ինչ-որ մեկը որևէ արդարացուցիչ բան ասեր սրանց վերաբերյալ։
Հը՞ն…:think
ես իմ կյանքով Աստծուն եմ պարտական, քանի անգամա կյանքս մազից կախված եղել, փրկվել եմ լռիվ ՙՙպատահական՚՚: Աստծու ներկայությունը ու օգնությունը իկ կյանքում միշտ եմ զգացել, իսկ են մարդիկ ով պնդում ու համոզումա Աստված չկա, կասեմ եթե դուք մի բան չունեք էդ չի նշանակում, որ դա գոյություն չունի:
Գիտունիկ
23.11.2018, 17:43
Ի՞նչ է արել Աստված քո կյանքում
Ենթարկում է փորձությունների
Ի՞նչ է արել Աստված քո կյանքում:
Աստված ինձ տվել է լավ ծնողներ ու երջանիկ մանկություն
Sambitbaba
14.12.2020, 03:43
Ի՞նչ է արել Աստված քո կյանքում:
Աստված ինձ տվել է լավ ծնողներ ու երջանիկ մանկություն
Բարի գալուստ Ակումբ, Արջո ջան:
Ծնողներիդ դու ես ընտրում նախքան քո նյութական աշխարհ գալը:
Երջանիկ մանկություն քեզ ծնողներդ են տալիս:
Աստված քեզ ուրիշ լիքը բաներ տվել է հաստատ, բայց ավելի լավ է իրերն իրենց անուններով կոչել:
Թե չէ մենք սովոր ենք ձեռքներս լվանալ, պառկել թախտին ու ամեն ինչի շառը գցել Աստծո վրա. խեղճ Աստված, դե արի ու էդ ամենի տակից դուրս ասրի...
Տրիբուն նմաններիդ համար է ասված․ ՇՆԵՐԻ և ԽՈԶԵՐԻ ԱՌԱՋ ՄԱՐԳԱՐԻՏՆԵՐ ՄԻ ՇԱՂ ՏՈՒՐ :8
Sambitbaba
30.06.2023, 22:09
Տրիբուն նմաններիդ համար է ասված․ ՇՆԵՐԻ և ԽՈԶԵՐԻ ԱՌԱՋ ՄԱՐԳԱՐԻՏՆԵՐ ՄԻ ՇԱՂ ՏՈՒՐ :8
Ախպեր ջան, դու իրականության հետ որևէ կապ ունե՞ս...:angry