PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Երջանկություն



Sun
11.12.2006, 10:07
Որն է երջանկության իմաստը?
Ասում են երջանկությունը յուրաքանչյուր դուռ առնվազը մի անգամ բախում է,իսկ որն է այն?

_____________
Լավը և նույնիսկ լավագույնը արագ հագեցնում է, եթե դառնում է առօրեական:

Z77
11.12.2006, 10:51
Որն է երջանկության իմաստը?
Ասում են երջանկությունը յուրաքանչյուր դուռ առնվազը մի անգամ բախում է,իսկ որն է այն?

_____________
Լավը և նույնիսկ լավագույնը արագ հագեցնում է, եթե դառնում է առօրեական:
Իմ կարծիքով երջանկությունը դա ենթագիտակցական ինքնաբավարարվածության զգացողություն է, իսկ դրա իմաստը կայանում է նրանում, որ դրան հասնելու համար մենք ստիպված ենք հասնել նոնանոր հաջողությունների, կատարել նորանոր լավ գործեր... Միաժամանակ արդարացի կլիներ նշել, որ ցավոք որոշ դեպքերում մենք դրան չենք հասնում մեզանից անկախ պատճառներով:

Sun
13.12.2006, 11:16
Իմ կարծիքով երջանկությունը դա ենթագիտակցական ինքնաբավարարվածության զգացողություն է, իսկ դրա իմաստը կայանում է նրանում, որ դրան հասնելու համար մենք ստիպված ենք հասնել նոնանոր հաջողությունների, կատարել նորանոր լավ գործեր... Միաժամանակ արդարացի կլիներ նշել, որ ցավոք որոշ դեպքերում մենք դրան չենք հասնում մեզանից անկախ պատճառներով:

Իսկ կարծում ես, որ նոնանոր հաջողություններ հասնելու կամ նորանոր լավ գործեր կատարել դեպքում մարդն կզգա՞ երջանկության իմաստը…
Հաճախ մարդիկ ամեն ինչ էլ ունենում են, ամեն ինչի հասնում են, սակայն երջանկության զգացողությունը այդպես էլ անծանոթ է մնում:( :
–––––––––––––––––––––––––––––––––––
Լավը և նույնիսկ լավագույնը արագ հագեցնում է, եթե դառնում է առօրեական:

Quadro
13.12.2006, 11:24
Եթե ուզում ես երջանիկ լինես եղիր, բայց մեզանից շատերը ուզում են ուրիշներից ավելի երջանիկ լինել, որը գրե թե անհնարին է, որովհետեվ ուրիշները միշտ էլ մեզ թվում են ավելի երջանիկ քան մենք:

Չեմ հիշում ով ա ասել բայց ըստ ինձ ճշմարիտ ա բնութագրել երջանկությունը ու մարդու վերաբերմունքը նրան

Z77
13.12.2006, 11:30
Իսկ կարծում ես, որ նոնանոր հաջողություններ հասնելու կամ նորանոր լավ գործեր կատարել դեպքում մարդն կզգա՞ երջանկության իմաստը…
Հաճախ մարդիկ ամեն ինչ էլ ունենում են, ամեն ինչի հասնում են, սակայն երջանկության զգացողությունը այդպես էլ անծանոթ է մնում:( :

Միանշանակ այո, քանի որ տվյալ պարագայում մարդ կհասնի իր առջև դրված կոնկրետ նպատակին: Իսկ ինչ վերաբերում է քո վերջին հարցադրմանը, ապա եթե ուշադիր կարդաիր իմ խոսքերը այդ հարցը չէիր տա: Ես նշել եմ և կրկնում եմ ցավոք որշ դեպքերում մենք երջանիկ չենք մեզանից անկախ պատճառներով: Կարծում եմ բավարար է:

Sun
13.12.2006, 14:59
Եթե ուզում ես երջանիկ լինես եղիր, բայց մեզանից շատերը ուզում են ուրիշներից ավելի երջանիկ լինել, որը գրե թե անհնարին է, որովհետեվ ուրիշները միշտ էլ մեզ թվում են ավելի երջանիկ քան մենք:

Չեմ հիշում ով ա ասել բայց ըստ ինձ ճշմարիտ ա բնութագրել երջանկությունը ու մարդու վերաբերմունքը նրան

Ասում են կա ինչ որ մի իրական, գերբնական բան,որին ամեն մարդ էլ ձգտում է,դա երջանկություն է... բայց նախ մարդ պետք է իմանալ և հասկանալ դրա իմաստը այս անակընկալներով և խոչընդոտություններով լի կյանքում:
Իսկ երջանկության աստիճան լինու՞մ է ::)
Ամենից հաճախ երջանկություն են կոչում այն ,ինչ ինքներս չենք փորձել:

_____________________
[I]Լավը և նույնիսկ լավագույնը արագ հագեցնում է, եթե դառնում է առօրեական:[/

Z77
13.12.2006, 15:13
Ասում են կա ինչ որ մի իրական, գերբնական բան,որին ամեն մարդ էլ ձգտում է,դա երջանկություն է... բայց նախ մարդ պետք է իմանալ և հասկանալ դրա իմաստը այս անակընկալներով և խոչընդոտություններով լի կյանքում:
Իսկ երջանկության աստիճան լինու՞մ է ::)
Ամենից հաճախ երջանկություն են կոչում այն ,ինչ ինքներս չենք փորձել:

_____________________
[I]Լավը և նույնիսկ լավագույնը արագ հագեցնում է, եթե դառնում է առօրեական:[/

Կարծում եմ, որ գերբնականի ձգտումը երջանկություն չէ: Երջանկություն է իրականի ձգտումը, այն էլ այն դեպքում, երբ հասնում ես դրան: Իսկ երջանկության աստիճան իմ կարծիքով չկա: Այլ մարդիկ տարբեր առիթներով տարբեր բավարարվածություն են ապրում: Դա կապված է կոնկրետ պահից:

Sun
15.12.2006, 10:07
Միանշանակ այո, քանի որ տվյալ պարագայում մարդ կհասնի իր առջև դրված կոնկրետ նպատակին: Իսկ ինչ վերաբերում է քո վերջին հարցադրմանը, ապա եթե ուշադիր կարդաիր իմ խոսքերը այդ հարցը չէիր տա: Ես նշել եմ և կրկնում եմ ցավոք որշ դեպքերում մենք երջանիկ չենք մեզանից անկախ պատճառներով: Կարծում եմ բավարար է:

Համամիտ եմ,որ ամեն մարդ էլ այս կյանքում ունի իր առջև դրված կոնկրետ նպատակ և ձգտում այն իրականացնելու համար, սակայն այս բարդ կյանքում, երբ արդեն հասնում էս քո նպատակիդ արդեն ամեն ինչից հագեցած էս լինում և արդեն չէս զգում դրա իմաստը...
Իսկ այս մտքիդ լիովին համաձայն եմ,որշ դեպքերում մենք երջանիկ չենք մեզանից անկախ պատճառներով:) :
___________________________
Լավը և նույնիսկ լավագույնը արագ հագեցնում է, եթե դառնում է առօրեական:

Ուլուանա
15.12.2006, 13:14
Համամիտ եմ,որ ամեն մարդ էլ այս կյանքում ունի իր առջև դրված կոնկրետ նպատակ և ձգտում այն իրականացնելու համար, սակայն այս բարդ կյանքում, երբ արդեն հասնում էս քո նպատակիդ արդեն ամեն ինչից հագեցած էս լինում և արդեն չէս զգում դրա իմաստը...[/I]:) :
Գիտես, այս հագենալու մասին միտքը կարդալիս ակամա հիշեցի АКВАРИУМ ռուսական ռոք խմբի երգերից մեկում հնչող մի նախադասություն. "Их дети сходят с ума от того, что им больше нечего хотеть" (Նրանց երեխաները խելագարվում են նրանից, որ այլևս ուզելու բան չունեն)։ Կարծում եմ, որ այդպիսի գերհագեցածություն կարող է լինել այն մարդկանց մոտ, որոնք միայն ստանալ են ուզում, այսինքն՝ իրենց երջանիկ են զգում միայն ստանալուց, իսկ տալու մասին կարծես թե երբեք չեն էլ մտածել, կամ շատ քիչ են մտածել։ Այո, նյութական, ֆիզիկական ու ընդհանրապես առօրեական վայելքները, որքան էլ շատ լինեն, վաղ թե ուշ սպառում են իրենց, և եթե չկան ավելի վեհ՝ հոգևոր (այս բառը խնդրում եմ լայն իմաստով հասկանալ) ձգտումներ, ի վերջո, գալիս է մի պահ, երբ մարդն զգում է, որ այլևս ոչինչ չի ուզում այս կյանքից, որովհետև արդեն կարծես ամեն ինչ փորձել է, ամեն ինչից կշտացել է, և մնացել է միայն ունայնության զգացողությունը... Իսկ բարիք գործելու, զարգացման, կատարելության ձգտող մարդը երբեք չի կարող այնպիսի զգացողություն ունենալ, որ ինքն այլևս ոչինչ չի ուզում, քանի որ կատարելագործվելն անվերջ գործընթաց է և երբեք չի սպառվում։ Ինչքան էլ որ ամեն ինչ լավ թվա, միշտ էլ կարող է ավելի լավ լինել, քան կա, հետևաբար միշտ էլ երազելու և երջանկանալու բան լինում է, ուղղակի տեսնել է պետք։ :) Ուրեմն եկեք տեսնենք։ :P

Quadro
15.12.2006, 15:32
Ես գիտեմ մի բան որ երջանկության ձգտումը վերջ չունի , երբ հասնում ես պատկերացրածտ երջանկության բարձրունքին զգում ես որ այն կողմ ավելի բարձր բաներ կան

Z77
15.12.2006, 15:51
Համամիտ եմ,որ ամեն մարդ էլ այս կյանքում ունի իր առջև դրված կոնկրետ նպատակ և ձգտում այն իրականացնելու համար, սակայն այս բարդ կյանքում, երբ արդեն հասնում էս քո նպատակիդ արդեն ամեն ինչից հագեցած էս լինում և արդեն չէս զգում դրա իմաստը...
Իսկ այս մտքիդ լիովին համաձայն եմ,որշ դեպքերում մենք երջանիկ չենք մեզանից անկախ պատճառներով:) :
___________________________
Լավը և նույնիսկ լավագույնը արագ հագեցնում է, եթե դառնում է առօրեական:

Կարծում եմ, որ այս կյանքը շատ ավելի բարդ է, քան մենք իրականում պատկերացնում ենք: Եվ իմ կարծիքով մարդ կարող է կատարյալ երջանկության հասնել, եթե կարողանա կյանքում իրագործել իր բոլոր նպատակները (տեսականորեն եմ ասում): Սակայն նույնիսկ այդ դեպքում ես գտնում եմ, որ մարդը դրանով չի բավարարվում: Մարդկային հոգեբանության մեջ գոյություն ունի չհագեցվածության նորմա, և յուրաքանչյուր անգամ իր կոնկրետ նպատակին հասնելուց հետո մարդիկ սկսում են մտածել նորանոր նպատակներ: Միաժամանակ երջանկությունից խոսելիս մենք մոռանում ենք առողջության մասին: Ինչպես ասում էր մտածողներից մեկը, առողջությունը ամեն ինչ չէ, բայց ամեն ինչ առանց առողջության ոչինչ է:

Ուլուանա
15.12.2006, 18:52
Երջանկության վերաբերյալ մի քանի աֆորիզմ, որոնց հետ համամիտ եմ. :)

Երջանկությունը հաճույք է առանց զղջման։

Երջանկությունը ոչ թե այն է, երբ միշտ անում ես ինչ ուզում ես, այլ այն է, երբ միշտ ուզում ես այն, ինչ անում ես։


Ժան-Ժակ Ռուսո

Մարդը երբեք այնքան դժբախտ չի լինում, որքան թվում է, և երբեք այնքան երջանիկ չի լինում, որքան ուզում է։


Բիսմարկ

Sun
21.12.2006, 10:33
Կարծում եմ, որ այս կյանքը շատ ավելի բարդ է, քան մենք իրականում պատկերացնում ենք: Եվ իմ կարծիքով մարդ կարող է կատարյալ երջանկության հասնել, եթե կարողանա կյանքում իրագործել իր բոլոր նպատակները (տեսականորեն եմ ասում): Սակայն նույնիսկ այդ դեպքում ես գտնում եմ, որ մարդը դրանով չի բավարարվում: Մարդկային հոգեբանության մեջ գոյություն ունի չհագեցվածության նորմա, և յուրաքանչյուր անգամ իր կոնկրետ նպատակին հասնելուց հետո մարդիկ սկսում են մտածել նորանոր նպատակներ: Միաժամանակ երջանկությունից խոսելիս մենք մոռանում ենք առողջության մասին: Ինչպես ասում էր մտածողներից մեկը, առողջությունը ամեն ինչ չէ, բայց ամեն ինչ առանց առողջության ոչինչ է:

:) Գիտես ,կարդալով վերջին գրառումդ ''չհագեցվածության նորմա''-ի մասին չկարողացա անժպիտ անցնել...
Իսկ նպատակները տարբեր են և բնույթով, և հետաքրքրության ոլորտով,և գործունեության դաշտով...այսքանով նորանոր նպատակների մասին մտածելով դու դեռ երջանիկ չես....
Իսկ '' ամեն ինչ առանց առողջության ոչինչ է" իրոք դու ճիշտ ես:)
______________
Լավը և նույնիսկ լավագույնը արագ հագեցնում է, եթե դառնում է առօրեական:

Sun
21.12.2006, 11:00
Երջանկության վերաբերյալ մի քանի աֆորիզմ, որոնց հետ համամիտ եմ. :)

Երջանկությունը հաճույք է առանց զղջման։

Երջանկությունը ոչ թե այն է, երբ միշտ անում ես ինչ ուզում ես, այլ այն է, երբ միշտ ուզում ես այն, ինչ անում ես։


Ժան-Ժակ Ռուսո

Մարդը երբեք այնքան դժբախտ չի լինում, որքան թվում է, և երբեք այնքան երջանիկ չի լինում, որքան ուզում է։


Բիսմարկ

Իրոք շատ հետաքրքիր աֆորիզմներ են:)
Հետաքրքիր է նաև.
Поступки, которые мы совершаем, меняют наш внутренний мир.
Ничто не дается даром в этом мире, и приобретение знания — труднейшая из всех задач, с какими человек может столкнуться.
______________
Լավը և նույնիսկ լավագույնը արագ հագեցնում է, եթե դառնում է առօրեական:

Նանե
21.12.2006, 12:37
Ասում են երջանկությունը ուրիշներին երջանկացնելու մեջ է: :Այս միտքի հետ ես համաձայն եմ , եթե հաշվի առնենք, որ կյանքում գործած ամեն մի քայլ , բումերանգի պես վերադառնում է դեպի քեզ:
Ու եթե չգերագնահատենք մեր հնարավորությունները և բավարարվենք այնքանով .որ ունենք, կամ սիրենք այն ինչ ունենք, (Если не имеешь, то- что любишь, научись любить то-что имеешь...) ապա մեզ շատ թե քիչ կբավարարի մեր երջանկությունը: ;)

Հրաչ
25.12.2006, 01:31
Այս պատասխանը ըլլալով իմ առաջին պատասխանս, նախ կը բարեւեմ բոլորին եւ կ՛ուզեմ գրել որ շատ ուրախ եղայ (երջանկութիւնս շունչ մը քաշեց) երբ գտայ այս ֆորիւմը:
Առաջ որ խոսինք երջանկութեան մասին, պէտք է համաձայն ըլլանք որ ամէն բան հարաբերական է:
Համեստ կարծիքովս, երջանկութիւնը չի կրնար ըլլալ մի քանի վայրկեաններու կամ օրերու կամ նոյնիսկ շաբաթներու ուրախութեան գոյութեան արդիւնքը: Երջանկութիւնը ինքնին ապրելակերպ մըն է որ ունի իրեն հասցնող ճամբաներ որոնցմէ մէկը գոհանալ գիտնալն է:«Գոհանալ գիտնալ» ըսել չէ որ մեր ներկայ կացութեան գոհ ըլլանք եւ ճիգ չթափենք աւելի լաւ կացութեան տիրանալու, կրնայ ըլլալ երջանկութեան թթուածինն է այդ «լաւ կացութեան տիրանալ»ը բայց ոչ ուղղակի պատճառը:

Գոհանալու ամենադիւրին միջոցներէն մէկը մեր կացութենէն աւելի գէշ կացութիւններու մասին տեղեկանալն է:Միւս միջոցները կը կարօտին միմիայն ձեր երեւակայութեան:

Ուրեմն, հարաբերաբար գոհանանք, երջանկանանք եւ մեր երջանկութեան թթուածին ապահովենք մինչեւ որ մեր թոքերը թթուածին ներածելէ դադրին:

Cassiopeia
25.12.2006, 10:53
Առաջ որ խոսինք երջանկութեան մասին, պէտք է համաձայն ըլլանք որ ամէն բան հարաբերական է:
Համեստ կարծիքովս, երջանկութիւնը չի կրնար ըլլալ մի քանի վայրկեաններու կամ օրերու կամ նոյնիսկ շաբաթներու ուրախութեան գոյութեան արդիւնքը: Երջանկութիւնը ինքնին ապրելակերպ մըն է որ ունի իրեն հասցնող ճամբաներ որոնցմէ մէկը գոհանալ գիտնալն է:«Գոհանալ գիտնալ» ըսել չէ որ մեր ներկայ կացութեան գոհ ըլլանք եւ ճիգ չթափենք աւելի լաւ կացութեան տիրանալու, կրնայ ըլլալ երջանկութեան թթուածինն է այդ «լաւ կացութեան տիրանալ»ը բայց ոչ ուղղակի պատճառը:
Համաձայն եմ, որ առաջին հերթին մարդ պետք է կարողանա գոհ լինել իր ներկայիս վիճակով… բայց մարդ արարածն այն բանական երևույթն է, որ նրան ամեն ինչ քիչ է թվում, նա անընդհատ ձգտում է հասնել բարձունքների: Եւ եթե գա մի պահ, որ նա գտնի այդ բարձունքը, կկարողանա արտաբերել Գյոթեի Ֆաուստի խոսքերը. «ԿԱՆԳ ԱՌ, ԱԿՆԹԱՐԹ, ԴՈՒ ՀԻԱՍՔԱՆՉ ԵՍ»… եւ միգուցե հենց Ֆաուստի նման դա կդառնա նրա կյանքի վերջին ակնթարթը…

Հրաչ
25.12.2006, 13:26
Համաձայն եմ, որ առաջին հերթին մարդ պետք է կարողանա գոհ լինել իր ներկայիս վիճակով… բայց մարդ արարածն այն բանական երևույթն է, որ նրան ամեն ինչ քիչ է թվում, նա անընդհատ ձգտում է հասնել բարձունքների: Եւ եթե գա մի պահ, որ նա գտնի այդ բարձունքը, կկարողանա արտաբերել Գյոթեի Ֆաուստի խոսքերը. «ԿԱՆԳ ԱՌ, ԱԿՆԹԱՐԹ, ԴՈՒ ՀԻԱՍՔԱՆՉ ԵՍ»… եւ միգուցե հենց Ֆաուստի նման դա կդառնա նրա կյանքի վերջին ակնթարթը…

Կարծեմ համաձայն ենք , որովհետեւ նոյն միտքերը արտայայտած ենք բայց տարբեր բառերով:Այո միշտ քիչ կը թուի մեզի ամէն բան, մեր բնութիւնն է այդ, չփախչինք այդ բնութենէն այլ օգտուինք ատկէ, նայիլ ուրիշներուն որոնք մեզմէ քիչ ունին հետեւաբար գոհանալ մեր ունեցածով, եւ մեր գոհ վիճակով ձգտիլ աւելի լաւին:
Մինչ շատ հետաքրքրական կը տեսնեմ Ֆաուստի խօսքը, որուն մասին կը խորհիմ թէ նոր նիւթի մը աղբիւրն է:

Sun
15.01.2007, 10:57
Ես, երբ փոքր էի(դպրոցական տարիներին) և ինձանից բարձր դասարանցիների մեկի անկետան(այդ ժամանակ անկետան կարծես մոդա էր դարձել:) ) ընկավ ձեռքս և ես այնտեղ կարդացի`"ինչ է երջանկությունը" հարցը,և պատասխանը այսպես էր գրված` "Երջանկությունը դա մի թռչուն է,որը մերթ մոտենում ,մերթ հեռանում է",և ես այն ժամանակ մտածել եմ ինչու են սենց պատասխան գրել, որն է նրա իմաստը...իսկ հիմա մտածում եմ,երևի նրանք ճիշտ են...:)

_________________________
Լավը և նույնիսկ լավագույնը արագ հագեցնում է, եթե դառնում է առօրեական:

CactuSoul
15.01.2007, 15:31
Ես էս վերջերս մի թեորեմ էի հայտնագործել (ու ապացուցել), որի հետևանքը երջանկության անհրաժեշտ և բավարար պայմաններն էին: Բայց ալարում եմ հիմա էդ ամբողջը գրել: Բացի այդ էլ, եթե գրեմ, հնարավոր ա, որ «Մաթեմատիկա» բաժնում լինի: Դեռ չեմ կողմնորոշվել:

:8

lili-4
06.02.2007, 19:09
Երջանիկ է ոչ թե նա, ով գերի է սառը բանականությանը, այլ նա, ով ազատություն է տալիս հոգում թևածող խենթ երազանքներին:

Armeno
06.02.2007, 20:04
Իմ կարխիքով բոլորն ել, թեկուզ ենթագիտակցաբար,բայց գիտեն, թե որտեղ իրենց երջանկության բանալին

Մանոն
14.02.2007, 16:35
Ասում են երջանիկ լինելու համար անհրաժեշտ է ունենալ.
հոգեկան բավարարվածություն,
ֆիզիկական բավարարվածություն,
նյութական բավարարվածություն:
Ես գրել եմ դրանք ըստ կարևորության, որոնք ունեն իհարկե իրենց ենթատեքստերը: Սրանցից մեկնումեկի նվազումով է բացատրվում ապերջանիկ լինելու զգացողությունը: Իհարկե երջանկություն կոչվածը հարաբերական մեծություն է: Ինձ համար առաջնային է հոգեկան բավարարվածության առկայությունը, իսկ ինչ-որ մեկին էլ՝ նյութականը կամ ֆիզիկականը: Բայց թույլ տվեք լրացնել, որ ֆիզիկական ու նյութական բավարարվածության նվազումը կարելի է լրացնել հոգեկան բավարարվածությամբ, իսկ հակառակը չեք կարող պնդել: Մի՞թե չկան այնպիսի մարդիկ, որոնք այս կամ այն պատճառով չեն ապրում սեռական կյանքով, բայց երջանիկ են իրար հետ, որովհետև նրանց ջերմությունը լրացվում է հոգեկան կապվացությամբ: Մի խոսքով, կարծում եմ երջանկությունը այս երեք, այսպես ասած, զգացողությունների ներդաշնակությունն է:love

Tumbler
14.02.2007, 16:38
Երջանկուտյունը անվերջե, բայց ամեն մարդ իր արմամբ ե հասկանում երջանկուտյունը և նախ պետք ե գտնի այն:ok

Ավելացվել է 3 րոպե անց

Ասում են երջանիկ լինելու համար անհրաժեշտ է ունենալ.
հոգեկան բավարարվածություն,
ֆիզիկական բավարարվածություն,
նյութական բավարարվածություն:
Ես գրել եմ դրանք ըստ կարևորության, որոնք ունեն իհարկե իրենց ենթատեքստերը: Սրանցից մեկնումեկի նվազումով է բացատրվում ապերջանիկ լինելու զգացողությունը: Իհարկե երջանկություն կոչվածը հարաբերական մեծություն է: Ինձ համար առաջնային է հոգեկան բավարարվածության առկայությունը, իսկ ինչ-որ մեկին էլ՝ նյութականը կամ ֆիզիկականը: Բայց թույլ տվեք լրացնել, որ ֆիզիկական ու նյութական բավարարվածության նվազումը կարելի է լրացնել հոգեկան բավարարվածությամբ, իսկ հակառակը չեք կարող պնդել: Մի՞թե չկան այնպիսի մարդիկ, որոնք այս կամ այն պատճառով չեն ապրում սեռական կյանքով, բայց երջանիկ են իրար հետ, որովհետև նրանց ջերմությունը լրացվում է հոգեկան կապվացությամբ: Մի խոսքով, կարծում եմ երջանկությունը այս երեք, այսպես ասած, զգացողությունների ներդաշնակությունն է:love
Երջանկուտյունը կպրկի աշխարը, բայց ոչ այնտեխ ապրոխ մարդկանց:hands :D :D

Կարեն ջան
15.02.2007, 10:31
Իմ կարծիքով երջանիկ է այն մարդը, ով ապրում է ներդաշնակության մեջ, թե իր ներսում, և թե արտաքին աշխարհի հետ:

Մանոն
08.07.2007, 12:30
Մի քանի աֆորիզմներ երջանկության մասին.
«Երջանիկ է նա, ով կարող է կապի մեջ դնել իր կյանքի սկիզբը վերջի հետ»
Գյոթե
«Բախտը երբեմն ամենագեղեցիկ փետուրները խրում է տխմարի գլխարկը»:
Դայքս
«Անձնական հատկանիշներից ամենից անմիջականորեն մեր երջանկությանը նպաստում է ուրախ բարքը»:
Շոփենհաուեր
«Ագահությունն ու երջանկությունը իրար չեն հանդիպել, զարմանալի չէ, որ նրանք անծանոթ են»:
Ֆրանկլին
«Չի կարելի երջանկություն ձեռք բերել ինքնահայեցողությամբ, նրան զգում են միայն այն դեպքում, երբ ուրիշներից է անդրադառնում»:
Սեմուել Ջոնսոնզ

Rmn
12.03.2011, 16:51
Եկեք խոսենք այն մասին,թե արդյոք ձեզ երջանիկ մարդ համարում եք,ինչը ձեզ կարող է երջանկացնել,հայտնի է,որ մարդու երջանիկ լինելու զգացման վրա ազդում են եկամուտը,ժամանցը,ընտանիքի առկայությունը,ազգությունը:Դուք ինչքանով եք ենթարկվում այս գործոնների ազդեցությանը,ուրիշ ինչ գործոններ կթվեք?

aerosmith
12.03.2011, 20:37
Շատ երջանիկ եմ...
ունեմ ինձ սիրող ընտանիք... ունեմ լավ ընկերներ,բարեկամներ, ունենում եմ այն, ինչ որ ուզում եմ, ունեմ ազատություն , ինչը շաաաաատ սիրում ու գնահատում եմ... մնում է ավարտելուցս հետո մի հատ էլ աշխատանք ունենամ, որը որ շատ սիրեմ, ու կլինեմ ամենաերջանիկ մարդը

Ֆոտոն
14.03.2011, 15:09
Մոդերատորական. նորաբաց «Երջանկության զգացում» և գոյություն ունեցող «Երջանկություն» թեմաները միացվել են: Թեմա բացելուց առաջ համոզվեք, որ նմանատիպ թեմա չկա՝ օգտվելով որոնման համակարգից: (http://www.akumb.am/search.php)

Մանուլ
14.03.2011, 15:20
Հայտնի է,որ մարդու երջանիկ լինելու զգացման վրա ազդում են եկամուտը,ժամանցը,ընտանիքի առկայությունը,ազգությունը:

Ներողություն, իսկ ազգությունն ի՞նչ կապ ունի երջանիկ լինել-չլինելու հետ :':

Ես ինձ մասամբ երջանիկ եմ համարում: Որոշ բաներ կան, որ պակաս են, որոշ բաներ էլ ավել են :)):

Ariadna
14.03.2011, 15:44
Ներողություն, իսկ ազգությունն ի՞նչ կապ ունի երջանիկ լինել-չլինելու հետ :':

Ես ինձ մասամբ երջանիկ եմ համարում: Որոշ բաներ կան, որ պակաս են, որոշ բաներ էլ ավել են :)):

Եթե քո հողի վրա չես ապրում, կարող է և ունենաս։ Ասենք անվերջ ասեն դու կովկասցի ես ու փողոց դուրս գալուց վախենաս, որ կարող է կենդանի չվերադառնաս, կամ վերցնենք կոպիտ օրինակ, մեր դասարանում եզդի աղջիկ կար, դասարանի տղաները անընդհատ բացում էին մատյանի էդ էջը, որտեղ ազգությունն էր գրված, ու հատուկ կարդում՝ հայ, հայ, հայ, հայ, եզդի.... Բնական է, որ էդ էրեխեն ստթրես էր ապրում ու երևի իրա բախտը անիծում, թե ինչի հայ չի ծնվել... Մամայիս կոլեգան մտավորական քուրդ էր, ք.գ.թ., նաև բանաստեղծ, ամուսնացած էր իրենց քուրդ հայտնի ինչ որ բանաստեղծի աղջկա հետ, որը կոնսում դասախոս էր, աղջիկն էլ կոնսերվատորիայում էր էլի սովորում, ու էդ մարդն էր պատմում, որ աղջիկը գալիս է տուն լացում, թե ինչի մենք հայ չենք...

Quyr Qery
14.03.2011, 21:23
Նախ պետք է գիտակցել թե ինչ է իրենից ներկայացնում էդ երջանկությունը.....դա ընդամենը հորինվածք է,,,ուրիշ ոչինչ,,,ախր դա ընդամենը մենք ենք հորինել մեզ հույս տալու համար,,, իսկ իրականում ոչ մի նման բան ել գոյություն չունի,,,դա պահի զգացում է,երբ դու հաճույք ես ստանում արածիցդ ու վերջ.....մի քանի վայրկյանից այն չքանում է` քեզ թողնելով մենակ.....( երևի չափազանց հուսահատված եմ,որ նման խոսքեր եմ գրում,,,բայց հավատում եմ գրածիս....)...

Shah
14.03.2011, 21:43
Նախ պետք է գիտակցել թե ինչ է իրենից ներկայացնում էդ երջանկությունը.....դա ընդամենը հորինվածք է,,,ուրիշ ոչինչ,,,ախր դա ընդամենը մենք ենք հորինել մեզ հույս տալու համար,,, իսկ իրականում ոչ մի նման բան ել գոյություն չունի,,,դա պահի զգացում է,երբ դու հաճույք ես ստանում արածիցդ ու վերջ.....մի քանի վայրկյանից այն չքանում է` քեզ թողնելով մենակ.....( երևի չափազանց հուսահատված եմ,որ նման խոսքեր եմ գրում,,,բայց հավատում եմ գրածիս....)...
չէ, ճիշտ ես գրել, ուղղակի էդ պահի մեջ ա հարցը, պիտի կարողանաս ձգես էդ պահը:

Գանգրահեր
14.03.2011, 21:59
Այսպիսի միտք կա՝երջանիկ է նա,ով իր վիճակը համեմատում է ավելի վատ վիճակում գտնվող մարդու վիճակի հետ,ավելի լավ վիճակում գտնվողի հետ համեմատելու դեպքում կարող ես միշտ քեզ դժբախտ զգալ:Իսկ ես կարծում եմ,որ կարող ես երջանիկ զգալ ցանկացած չնչին բանից:

Quyr Qery
14.03.2011, 22:13
չէ, ճիշտ ես գրել, ուղղակի էդ պահի մեջ ա հարցը, պիտի կարողանաս ձգես էդ պահը:

Լրիվ համամիտ եմ,,մենակ թե երջանկությունը ճիշտ չընկալելու պատճառով էլ մարդիկ չեն կարողանում գնահատել ու օգտվել էդ պահից.....չեն հասկանում ,,,որ հենց էդ պահն էլ կա երջանկություն ասվածը......

հովարս
19.04.2011, 02:50
Նախ պետք է գիտակցել թե ինչ է իրենից ներկայացնում էդ երջանկությունը.....դա ընդամենը հորինվածք է,,,ուրիշ ոչինչ,,,ախր դա ընդամենը մենք ենք հորինել մեզ հույս տալու համար,,, իսկ իրականում ոչ մի նման բան ել գոյություն չունի,,,դա պահի զգացում է,երբ դու հաճույք ես ստանում արածիցդ ու վերջ.....մի քանի վայրկյանից այն չքանում է` քեզ թողնելով մենակ.....( երևի չափազանց հուսահատված եմ,որ նման խոսքեր եմ գրում,,,բայց հավատում եմ գրածիս....)...

Հաճույքի անունը հաճույք է,իսկ երջանկությունը դա բոլորովին ուրիշ վիճակ է: Երջանկությունը երանիի ամբողջական լրացումն է :Ավելի տեղեկություններ քաղելու համար կարդա (մատթ.5գլ)
Հավատա՛ գոյություն ունի : եթե դուք չե՛ք տեսել, դա չի նշանակում որ չկա:

Quyr Qery
19.04.2011, 18:02
Ու որն է էդ երջանկությունը?? կբացատրեք.....

հովարս
19.04.2011, 22:20
Ու որն է էդ երջանկությունը?? կբացատրեք.....

Կարդա ավետ. ըստ Մատթևոսի 5 գլ.

Quyr Qery
19.04.2011, 22:26
Կարդա ավետ. ըստ Մատթևոսի 5 գլ.

Չեմ հասկանում հիմա ինչ ասեմ Ձեզ էդ անտեր ավետարանն եք հրամցնելու.. ինձ չի հետքրքրում եդտեղ ինչ է գրած.. ես ռեալիստ եմ ու ուզում եմ իրական կյանքի պահով Դուք դա բացատրեք....

soultaker
19.04.2011, 22:30
"Երջանկություն": Չկա էլի էտ անտերը, հո զոռով չի: :)

հովարս
19.04.2011, 23:18
Չեմ հասկանում հիմա ինչ ասեմ Ձեզ էդ անտեր ավետարանն եք հրամցնելու.. ինձ չի հետքրքրում եդտեղ ինչ է գրած.. ես ռեալիստ եմ ու ուզում եմ իրական կյանքի պահով Դուք դա բացատրեք....

Կրկնվեմ , եթե չեք տեսնում դա չի նշանակում որ չկա: 2-րդ եթե ձեզ չի հետաքրքրում թե ինչ է գրված, ինչպես պիտի հասկանաք թե խոսքը ինչի մասին է.նախ իմացիր, հետո որոշիր ընդունել թե մերժել: 3-րդ եթե ռեալիստ ես ուրեմն կիմանաս որ կապիկից չի առաջացել կյանքը(հետևությունը քեզ): Իսկ ավետարան ես ձեզ չեմ հրամցնում, ուղղակի հարցի ճիշտ պատասխանը այդտեղ է: Հավատքը ցանկությունով է, ոչ թե պարտադրելով:
ps անտեր բառի համար, շտապեցիր

erexa
20.04.2011, 01:51
Երջանկության իմաստը դա տարբեր մարդկանց համար տարբեր է: Օրինակ մեկի համար ամուսնանալն է երջանկության իմաստ, մյուսի համար իր նպատակին հասնելը, երրորդի համար ճանապարհորդելը և այլն: Երջանկությունը ըստ իս` դրական զգացմունք է, մեկի մոտ շատ են այդ դրական զգացմունքները, մյուսի մոտ քիչ: Այն մարդիկ, որոնց մոտ շատ են այդ դրական զգացմունքները նրանք իրենց երջանիկ են համարում, որոնց մոտ քիչ՝ աներջանիկ:

հովարս
20.04.2011, 11:12
"Երջանկություն": Չկա էլի էտ անտերը, հո զոռով չի: :)

Փնտրեցե՛ք և կգտնե՛ք...

հովարս
20.04.2011, 15:20
Ու որն է էդ երջանկությունը?? կբացատրեք.....

Պարզ ասած, սրտում խաղաղություն ունենալն է…

Quyr Qery
20.04.2011, 15:37
Պարզ ասած, սրտում խաղաղություն ունենալն է…

Էդ Ձեզ համար է այդպես,,, մեկի համար էլ օրինակ երջանկություն է սիրելիի կողքին լինեը,,,մեկի համար էլ պռադո քշելը..... դա ընդամենը պահի ազդեցություն է հարգելիս.... պահ ,,որ շատ շուտ կանցնի,,հավատա.... ըստ Ձեզ եթե սրտում միշտ խաղաղություն լինի, Դուք չեք ձանձրանա,,, ու միշտ երջանիկ կլինեք՞՞...

հովարս
20.04.2011, 16:37
Էդ Ձեզ համար է այդպես,,, մեկի համար էլ օրինակ երջանկություն է սիրելիի կողքին լինեը,,,մեկի համար էլ պռադո քշելը..... դա ընդամենը պահի ազդեցություն է հարգելիս.... պահ ,,որ շատ շուտ կանցնի,,հավատա.... ըստ Ձեզ եթե սրտում միշտ խաղաղություն լինի, Դուք չեք ձանձրանա,,, ու միշտ երջանիկ կլինեք՞՞...

Դուք ձեր հարցին պատասխանեցիք, որ պահ է, կանցնի, դա չեղավ երջանկություն: Իսկ իմ ասած խաղաղությունը և մէր իմացած խաղաղությունը տարբեր բաներ են, և ցավում եմ որ չեմ կարող բացատրել, դա պետք է ապրէլ:

p.s.
Չմտածե՛ք թե ես ուզում եմ ձեզ հետ հակաճառել/ռակել:

Ameli
04.05.2011, 22:13
Ինձ թվում է՝ տարբեր տարիքներում մարդը երջանկությունը տարբեր ձևերով է ընկալում: Երջանկության մի այսպիսի սահմանում եմ լսել՝ երջանկությունը հաճելի վիճակի և դրա գիտակցման շարունակականության մեջ է:

davtyanhasmik
18.05.2011, 15:50
Հեշտ միայն ասել ԱՅՈ կամ ՈՉ:Դա հենց զգացողությունն է : Դա կյանքի մի վիճակ է , իսկ մենք բոլորս ել ապրում ենք կյանքի տարբեր իրավիճակներում: Եթե դուք որոշել եք մնալ ոչ միայն հետաքրրությունից դրդված, ուրեմն ձեր հոգում չկա երջանկության զգացողություն:Եւ դա ունի իր պատճառը: Դժբախտ մարդկանց մի մասըփնտրում եւ գտնում է իր դժբախտության պատճառը իրեմն շրջապատող աշխարհում : Իրադարձություններում, ընտանիքում, ճակատագրում, կառավարությունում:Բայց առաջին հերթին շրջապատում:Նրանց թվում է , որ հենց այդ մարդիկ եւ այդ իրադարձություններն են դժբախտացնում իրենց կյանքը:Երբեմն մեծ ջանքով փոխում են իրենց միջավայրը, բայց ապարդյուն:Շրջապատող մարդիկ մնում են նույնը:Մարդիկ ովքեր իրենց դժբախտությունը տեսնում են այնտեղ, որ դռներով սովորաբար դուրս են գալիս:Մյուս մասը դժբախտ մարդակնց, իրենց դժբախտությունը տեսնում են ոչ թե իրեն շրջապատող նիջավայրում, այլ ներքինում: Այս մարդիկ գաղափարը փոխարինում են իրենց վրա վերցնելով պատասխանատվություն:Նրանք իրենց վրա են վերցնում մեղքը:Նրանք սովորաբար դուրս են գալիս այդ դռներով եւ մնում են այնտեղ կարճ ժամանակով:

Աբելյան
20.10.2011, 22:36
Իսկական երջանկությունը կատարյալ մենակության մեջ ա: Որ ամբողջ մոլորակում մենակ մի մարդ ապրի: Ցանկալի ա անսեռ ու անմահ:

success.am
24.10.2011, 10:27
Գոնե մի հոգի էլ հետը չլինի?

Ripsim
24.10.2011, 10:41
Իսկական երջանկությունը կատարյալ մենակության մեջ ա: Որ ամբողջ մոլորակում մենակ մի մարդ ապրի: Ցանկալի ա անսեռ ու անմահ:

:o
Ոնց որ կատարյալ և իսկական դժբախտությունը նկարագրեիք:)

John
24.10.2011, 10:49
երջանկությունն այն է, երբ խիղճդ հանգիստ է, հոգիդ ժպտում է, ուզում ես գոռալ աշխարհով մեկ, որ սիրում ես բոլորին ու էդ ամեն ինչին հասել ես դու՝ ինքդ, առանց հոգեբանությոան վերաբերող թեման կրոնականացնելու կամ քաղաքականացնելու :P

Arpine
25.10.2011, 18:28
Իսկական երջանկությունը կատարյալ մենակության մեջ ա: Որ ամբողջ մոլորակում մենակ մի մարդ ապրի: Ցանկալի ա անսեռ ու անմահ:
:o
Ոնց որ կատարյալ և իսկական դժբախտությունը նկարագրեիք:)

Պետք չի զարմանալ, միշտել մարդու մոտ գալիս է մի ժամանակաշրջան, որ մենակության ա ձգտում: Չնայաց որ, ամբողջ կյանքում է փախչում միայնությունից:
կարծում եմ պահի տակ արված գրառում, որովհետև ամբողջ մոլորակում, մենակ, 1 օր 2 օր անիմաստ կլինի:)

mnowak
27.10.2011, 08:26
չգիտեմ ճիշտ թեմայում եմ գրում թե ոչ բայց ես ... եթե բախտըս շատ բերումա լինում եմ երջանիկ տարվա մեջ միայն միքանի տասնյակ վարկյան ...

Freeman
27.10.2011, 17:25
չգիտեմ ճիշտ թեմայում եմ գրում թե ոչ բայց ես ... եթե բախտըս շատ բերումա լինում եմ երջանիկ տարվա մեջ միայն միքանի տասնյակ վարկյան ...
Դու ահավոր բախտավոր մարդ ես ։Դ

Աբելյան
27.10.2011, 19:22
Գոնե մի հոգի էլ հետը չլինի?
Չէ, պյուրեի համը կհանի:

ամբողջ մոլորակում, մենակ, 1 օր 2 օր անիմաստ կլինի:)
Ինչո՞վ::think

Arpine
28.10.2011, 00:16
Ինչո՞վ::think

Անսեռն ու անմահը չգիտեմ, բայց նորմալ մարդը ո՞նց մեծանա, ո՞նց զարգանա առանց շփման, հաղորդակցման:
Անիմաստ կլինի, որովհետև չի կարող, ինչպես օրինակ աղավնիները, բացի այդ ի՞նչ է անելու էդքան ժամանակ, մենակ, մի ամբողջ մոլորակում:esim

Աբելյան
29.10.2011, 12:31
Անսեռն ու անմահը չգիտեմ, բայց նորմալ մարդը ո՞նց մեծանա, ո՞նց զարգանա առանց շփման, հաղորդակցման:
Անիմաստ կլինի, որովհետև չի կարող, ինչպես օրինակ աղավնիները, բացի այդ ի՞նչ է անելու էդքան ժամանակ, մենակ, մի ամբողջ մոլորակում:esim
Ապրելու ա, առանց պրոբլեմների::)

Arpine
29.10.2011, 14:13
Ապրելու ա, առանց պրոբլեմների::)

Ասածդ հնարավորա գիտես, ուղղակի միայն երևակայության մեջ;)

Ֆոտոն
29.10.2011, 15:03
Ասածդ հնարավորա գիտես, ուղղակի միայն երևակայության մեջ;)

Լրիվ հնարավոր է:
Մարդիկ կան, որ մենակյաց են, իրենք իրենցով էլ են երջանիկ:

Hayazn
31.10.2011, 14:38
Գոյություն ունի երկու տեսակի երջանկություն . տևական և ժաանակավոր :
« Ժամանակավոր երջանկություն » տեսկը շատ բազմազան է և բազմավոճ այնքան շատ , որ երբեմն թվում է թէ նման առիթով երջանկացող մարդը թեթևամիտ է : Նման իրավիճակներից է օրինակ այն դեպքը երբ անձը իրեն երջանիկ է զգում , որովհետև հարևանի շունը երկու թուլա է ծնել և նա երջանիկ է որովհետև մեկը իրեն է տալու : Սա որպես օրինակ այն բանի , որ մարդը կարող է երջանկանալ ամեն առիթով :
Իսկ տևական և իսկսկսն երջանկությունը միակն է :
Իսկական երջանկությունը դիմացինի նկատմամբ հոգատարության մեջ է :

Ripsim
31.10.2011, 15:14
Յուրաքանչյուր մարդու համար գոյություն ունի արժեքների և նշանակությունների (ценности и значении) ցանկ: Եթե մարդուն հարցնես ինչ է քեզ համար երջանկությունը, հավանաբար կպատասխանի լավ ընտանիքը, լավ աշխատանքը, առողջությունը հարազատների....Դրանք մարդու համար արժեքներ են: Իսկ եթե մարդը փորձի գրել մի քանի բան, որոնք իրեն երջանկացնում են, ապա ցանկը կարող է բաղկացած լինել մանրուքներից(մի բուկետ ծաղիկ, պայծառ եղանակ....):Դրանք մարդու համար նշանակություններ են:
Նույն կերպ էլ դժբախտության դեպքում...Մարդու համար դժբախտություն է հարազատների կորուստը և այլն... Իսկ ինչն է նրան տխրեցնում` ինչ-որ մեկի ծամոնի ճպճպոցը և նման այլ մանրուքներ:
Եթե մարդու արժեքները և նշանակությունները համընկնեն, այդ դեպքում մարդը կլինի ներդաշնակության մեջ և երջանիկ: Գոյություն ունեն տարբեր գիտություններ, մեխանիզմներ այդ ներդաշնակությունը հնարավորինս մաքսիմալ ապահովելու համար, օրինակ` աուտոտրեյնինգը:

dvgray
18.01.2012, 09:04
Որն է երջանկության իմաստը?

բացարձակ երջանկությունը - դա այն է, երբ զգայարաններով ընկալվող ազդանշանները չեն փոփոխվում: այսինքն ժամանակի մեջ անփափոխ են: այսինքն ժամանակը չի փոփոխվում: այսինքն ժամանակը կանգնում է:
ենթադրվում է, որ ժամանակը կանգնում է մահվանից հետո, որովհետև զգայարանները չեն ֆիքսում ոչինչ, հետևաբար - դրանց փոփոխությունը:
այստեղից հետևություն- Լիակատար Երջանկութույնը - դա միայն Մահն է:
Մահը մեզ ազատում է Ժամանակից:
Մահը- դա ազատագրում է: Ստատիկ վիճակ մեր էներգիայի համար:
Էներգիան անփոփոխ է: Եվ դա է լիակատար երջանկությունը: