Հատուցում [Պահոց] - «ԴԱՐ» Ակումբ

Դիտել ողջ տարբերակը : Հատուցում

Մեղապարտ

02.12.2008, 03:16

Monk

02.12.2008, 17:26

Նախ մի փոքր ավելի ամբողջական դարձնենք ինֆորմացիան. հատուցումը Ապաշխարհության խորհրդի հանգրվանային կետերից մեկն է: Սկզբնականը մեղքի գիտակցումն է, որին հաջորդում է զղջումը և չմեղանչելու որոշումը: Այնուհետև մեղքի խոստովանությունն է, որն ունի երկու կարգ. ընդհանրական և անհատական: Ընհանրական խոստովանությունը, որի կարգը գտնվում է այստեղ (http://www.akumb.am/showpost.php?p=1116937&postcount=5), սովորաբար կատարվում է Ս. Պատարագ մատուցելու օրերի վաղ առավոտյան` Գիշերային ժամերգությունից հետո, ինչպես նաև Պատարագից առաջ կամ ընթացքում, որից հետո միայն հնարավոր է ստանալ Ս. Հաղորդություն: Իսկ անհատականը յուրաքանչյուրն ինքն է որոշում, որից հետո տարիքով և փորձառու հոգևորականին` խոսոտովանահորը, խոստովանում է մեղքը: Խոստովանահայրն էլ նշանակում է հատուցման ձևը. դա կարող է լինել թե նյութական, թե բարոյական, կամ թե չգիտեմ ինչ կերպով. կախված է կոնկրետ պարագայի նրբություններից (թյուրիմացությունների տեղիք չտալու համար ասեմ, որ նյութական հատուցումը տրվում ոչ թե հոգևորականին կամ ուրիշ մեկին, այլ կոնկրետ այն անձին, ում վնաս է հասցրել մեղանչողը): Այդ ամենից հետո խոստովանահայր հոգևորականը տալիս է մեղքի թողություն և արձակում, ըստ Տիրոջ խոսքի տրված իշխանության. <Ինչ որ արձակեք երկրի վրա, արձակված կլինի երկնքում, և ինչ որ կապեք երկրի վրա, կապված կլինի նաև երկնքում>:

Մեղապարտ

03.12.2008, 22:08

Ապրելով որոշակի ժամանակահատված այս աշխարհում մարդը իր մեջ սպունգի պես ներծծում է այս աշխարհին հատուկ բոլոր լավ և վատ երևույթները և գալիս է մի պահ որ այդ բեռից ավել մարդը ի վիճակի չէ կրելու :Սա թվում է թե վերջն է ,բայց դա այդպես չէ հարաբերությունները տեղափոխվում են հաջորդ աստիճան ,որտեղ մահածաը առա վավելագույնս դրսևորելու է իրեն իր հարազատների իր ընկերների և իր թշնամիների միջոցով:Այս պահից սկսված բոլորը (նրա մերձակա աշխարհը) զբաղված են հատուցման երևույթով:
Շատ նյութականացրի ,բայց դե ինչ արած

Մեղապարտ

25.01.2009, 02:50

Կարող ենք հավատալ կամ չհավատալ Աստծոն: Կարողեք պատժվել կամ ոչ , բայց դատի առաջ կանգնելու եք և հատուցում լինելու է :Կարող եք չկասճածել, այնպես որ հարկավոր է ճիշտ ապրել հատուցման պահին չեք ափսոսա քան որ ,ճիշտ եք ապրել::B

Dorian

25.01.2009, 03:53

Խիստ կասկածում եմ ու, համոզված լինելով, ու հատուցում չկա, անելու եմ սրտիս ուզածը` երբեք չհատուցելով:

Մեղապարտ

25.01.2009, 04:30

Խիստ կասկածում եմ ու, համոզված լինելով, ու հատուցում չկա, անելու եմ սրտիս ուզածը` երբեք չհատուցելով:

Երբեք մի ասա երբեք ,ապրիր այնպես ինչպես ցանկանում ես ,հիշիր ամեն ինչի համա ժամանակ կա «պարտքը վճարելով է գեղեցիկ»:
Վերջի վճարումը կատարում են հոգով,ինչպես կասեր մեծագույն կոմբինատորը՝ Օստապ Սուլեյման Իբն Բեբդեր Բեյը(եթե անվան մեջ սխալ կլինի ներեք ինձ՝ Մեղապարտիս) «մղձավանջը ձեզ չի տանջում, որևէ մեկը չի գոռում հայրիկ,հայրիկ և այլն»:Հիշեք, ապրում ենք «կրեդիտ» վճար չկա տոկոս չկա կա հատուցում :
Բարի եղեք հատուցել ,հատուցումը անժամկետ է հիշիր ներառյալ «յոթերորդ պորտը»:

Dorian

25.01.2009, 06:54

REAL_ist

25.01.2009, 14:38

Կյանքը, որն ապրում ենք, ի տարբերություն հանդերձյալ կյանքի, ապացուցված է ու 100 տոկոս իրական:չես կարա ասես որնա իրական ու առավել ևս 100 տոկոս ապացուցված, իզուր չի Սոկրատեսը ասել՝ ես գիտեմ, որ ոչինչ չգիտեմ

Ինչ կարծիքի եք դուք, որն է առաջնային ,կամ ձեր համար որն է նախնտրելի բարոյական թե՞ նյութական հատուցումը:
բնականա մեղք գործողի համար բարոյականնա ավելի կարևոր, ինքը իր խղճի առաջ կարևորը մաքուր լինի, իսկ նյութականը տուժածի համարա կարևոր, քանի որ որոշ դեպքերում վերականգնում նախնական վիճակը, սակայն կան մեղքեր որոնք անհատուցելի են, դրանց դեպքում զղջալը գրոշի արժեք անգամ չունի

Մեղապարտ

25.01.2009, 17:58

Կյանքը, որն ապրում ենք, ի տարբերություն հանդերձյալ կյանքի, ապացուցված է ու 100 տոկոս իրական: Ուրեմն ի՞նչ: Ապրենք տաբուների ու զրկանքների մեջ, որ մեկ էլ տեսար այլ կյանք լինի` այն վայելենք: Ոչ, ոչ, ոչ: Մարդիկ, ովքեր արգելքների ու սեփական, յանմ թե մեղքերի մասին մտածելով են ապրում, դժողք են դարձնում հենց էս կյանքը: Նման մարդկանց համար, դուրս ա գալիս, лучше журавль в небе, чем синица в руках. :P

Ներոն կայսրը մտածում էր նույնպես և տրվել էր իր պատկերացրած բոլոր վաելքներին :
Նա կենակցեց մոր հետ ,այրեց Հռոմը և վաելեց իր հասանելիք կյանքը այնպես ինչպես ցանկանում էր առանց տաբուների:
Ռուսական վերջին ցարը ապրեց իր կյանքը և նահատակվեց որպես ցար և սրբացվեց:
Լենինը առ այսօր գերեզման չունի իսկ մարմինը որպես «վարունգ » տարին մեկ անգամ ընկղմում են աղաթթվի մեջ:
Սա կոչվում է հատուցում

Dorian

26.01.2009, 00:57

Ներոն կայսրը մտածում էր նույնպես և տրվել էր իր պատկերացրած բոլոր վաելքներին :
Նա կենակցեց մոր հետ ,այրեց Հռոմը և վաելեց իր հասանելիք կյանքը այնպես ինչպես ցանկանում էր առանց տաբուների:
Ռուսական վերջին ցարը ապրեց իր կյանքը և նահատակվեց որպես ցար և սրբացվեց:
Լենինը առ այսօր գերեզման չունի իսկ մարմինը որպես «վարունգ » տարին մեկ անգամ ընկղմում են աղաթթվի մեջ:
Սա կոչվում է հատուցում

Ի՞նչ դժոխքի անդամների ցուցակում տեսել ես Ներոնի անունը: Նրան առ այսօր էլ հիշում են: Լավ, թե վատ, նրա համար միևնույն է, որովհետև նա մե-ռա-ծէ:
Մերիլին Մոնրոն վերջին անբարոյականն էր: Հիմա կինոյի լեգենդ է:
Դաժան ու անողոք փարավոնների համար բուրգեր են կառուցված:
Մոպասանը կնամոլ էր ու շվայտ կյանք էր վարում, Ուայլդը համասեռամոլ էր: Նրանց հիշում են ու պաշտում:
Հիտլերն անմահացել է պատմության մեջ:
Սա ի՞նչ է կոչվում: Անարդարությու՞ն: Բա ջնջեք պատմությունը, թող հատուցեն: Նրանք ապրել են, ոնց ուզել են ու ճիշտ են արել:

Ռուֆուս

26.01.2009, 01:10

Dorian

26.01.2009, 03:03

Մեղապարտ, եթե հատուցման միտքը չլիներ, մեղքեր կգործեի՞ր:

Second Chance

26.01.2009, 14:48

Մեղապարտ, եթե հատուցման միտքը չլիներ, մեղքեր կգործեի՞ր:
Չգիտեմ Մեղապարտը ոնց կպատասխանի բայց ես ուզում եմ մի բան ասել դրա մասին:
Շատ մարդիկ վախենում են մեղք գործել նրա համար որ մի օր հատուցում կստանան, կամ կպատժվեն - սա սխալ մոտեցում է:
Ինչու՞ պետք է քրիստոնյան մեղք չգործի:
ուզում եմ մի օրինակով բացատրել
Երբ երկու սիրող զույգերից մեկը չի դավաճանում մյուսին դա նրանից չէ, որ կարծում է թե դա դուր չի գա իր սիրելիին, որ սիրելին կպատժի կբաժանվի, կամ այլ նմանատիպ պատճառ...նա չի դավաճանի որովհետև նա սիրում է նրան ու կարիք չունի նրան դավաճանելու:):
Մենք չպետք է մեղք գործենք, ոչ թե նրա համար որ կպատժվենք/ դա չպետք է լինի դրդապատճառը/ , այլ որովհետև սիրում ենք Աստծուն և հետևապես մարդկանց: Այսինքն մեղք չգործելը չպետք է վախից դրդված լինի՝ այլ սիրուց;):

Հայկօ

27.01.2009, 00:18

Մենք չպետք է մեղք գործենք, ոչ թե նրա համար որ կպատժվենք/ դա չպետք է լինի դրդապատճառը/ , այլ որովհետև սիրում ենք Աստծուն և հետևապես մարդկանց: Այսինքն մեղք չգործելը չպետք է վախից դրդված լինի՝ այլ սիրուց;)

Միայն մեկ հավելում. այս միտքը ճիշտ է ո՛չ միայն քրիստոնյաների համար: Մեջբերված հատվածից եթե «Աստծունը» և «հետևապեսը» հանենք, միտքը չի տուժի. ընդհակառակը՝ ավելի կհստականա՝ մեկ միջնորդից ազատվելու շնորհիվ:

century

27.01.2009, 12:10

Ի դեպ Ներոնը Հռոմը չի այրել, դա ընդամենը հեքիաթ է....

Ընդհակառակը, Ներոնը իր սեփական միջոցների հաշվին վերականգնել է այրված քաղաքը, անտունների համար ապաստաններ է տրամադրել, նոր տներ է կառուցել...

Փոխարենը պատմության էջերում մնացել է որպես Հռոմը հրկիզող.... Դաժան է...
Ամեն դեպքում նա Հռոմի կայսրերից ամենադաժանն է եղել և նա կոչվել է որպես դահիճ կայսր, պատճառ լինելով շատ անմեղ մարդկանց սպանության ;)

Մեղապարտ

14.04.2009, 12:04

Second Chance

18.04.2009, 15:37

Մի քանի ամսվա ընթացքում տարբեր սոցիալական խմբերի պատկանող մարդկանց տվել եմ մեկ հարց ,
եթե առաջանա հատուցում ստանալու հնարավորություն դուք կնտրեիք նյութական՞ը թե բարոյականը ՞(այսինքն ներողությունը):
Հայաստանում ինձ պատասխանողների կեսից ավելին նախնտրել են նյութական հատուցման ձևը:
Ինձ այս մոտեցումը շատ տխրեցրեց,
Ամեն ինչ կախված է վնասի տեսակից և չափից: Հատուցումը պետք է համարժեք լինի: Ենթադրենք մեկը գողացել է իմ հեռախոսը / օրինակի համար/ և ինձ հարցնում են կուզես այդ մարդը հեռախոսդ վերադարձնի կամ նրա գումարը թե՞ ներողություն խնդրի: Բնականաբար ես կնտրեմ առաջին տարբերակը :):

Տխրելու բան չեմ տեսնում: Ամենինչ նորմալ է կարծում եմ: Բացի այդ ներողությունը բարոյական հատուցում չէ: Այն ընդհանրապես հատուցում չէ, այն պարզապես մեղքի ու սխալի գիտակցության արտահայտումն է: Միայն ներողությունը չի կարող որևէ կատարած մեղքի, սխալի կամ վնասի հատուցումը լինել: Եթե մեկը սպանի իմ հարազատին իրա ներողությամբ միթե՞ կփողհատուցի այդ ամբողջ պատճառված ցավը՝ ոչ: Ուղղակի դա կմեղմի իր մեղքը. այդքան բան:

Չամիչ

18.04.2009, 22:55

Հատուցում

Չգիտեմ թե այն աշխարհում մարդիկ ինչպես են հատուցում, բայց այս կյանքում շատերը հատուցում են, հատուցման ամենադաժան ձեվերով:

Խիստ կասկածում եմ ու, համոզված լինելով, ու հատուցում չկա, անելու եմ սրտիս ուզածը` երբեք չհատուցելով:

համոզված լինելու համար որ հատուցում չկա, դու պետք է առնվազն համոզված լինես որ կյանքից հետո կյանք չկա կամ համոզված լինես որ մեկ անգամ ես ապրում:Իսկ նման համոզմունք ունենալը առնվազն ինքնախաբեություն է:

Կարող եմ բերել հատուցման մի քանի վառ օրինակներ:

Շատ հաճախ երեխաները ստիպված են լինում հատուցել ծնողների սխալների, ոչ ճիշտ վերաբերմունքի, ծնողների սխալ ապրելակերպի համար:

Մինչեվ ամուսնանալը անկանոն սեռական կյանք վարելը, արդյունքում տարբեր սեռավարաքներով վարաքվելը, կարող է պատճառ հանդիսանալ որ նման վարքի տեր տղամարդուց ծնվեն վատառողջ, կամ հետագայում առողջական լուրջ խնդիրներ ունեցող երեխաներ: Պարզ չի, թե ապագայում այդ կարգի մարդիկ ինչպես կհատուցեն, բայց այս կյանքում հատուցում են նրանց երեխաները:

Առաջին մի քանի հղիությունների արհեստական ընդհատումը 90 տոկոս կանանաց մոտ չբերության պատճառ է հանդիսանում: Իսկ հղիանալու դեպքում, վտանգը որ երեխան կծնվի ոչ նորմալ համարյա անխուսափելի է: Կրկին հատուցեց երեխան:

Հայտնի է որ երեխան ամեն կերպ փորձում է ընդորինակել իր ծնողին: Երեխան աշխարհի, կյանքի մասին պատկերացում է կազմում ելնելով մեծահասակների, հատկապես ծնողների վարքից եվ երեխայի նկատմամբ ունեցաց իրենց վերաբերմունքինց:Երեխան երջանիկ լինել սովորում է գտնվելով դեռ մոր արգանդում:
Եթե ծնողները երջանիկ չեն, մեծ է հավանականությունը որ երեխան նունպես իր կյանքում երջանիկ չի լինի:

Մեծանալով մի ընտանիքում որտեղ բռնությունը մշտապես անպակաս է, երեխայի մոտ ձեվավորվում է համոզմունք որ աշխարհը վտանգավոր եվ կասկածելի տեղ է, նման երեխան դառնալով մեծահասակ իր կյանքը անցկացնում է մշտական կասկածներով եվ վախերով: Նորից հատուցեց երեխան:

Չեմ հիշում թե որ փիլիսոփան է ասել այս խոսքերը-----------մեր ճակատագիրը ամփոփված է մեր բնավորության մեջ-------մարդու ճակատագիրը կախված է այն բանից թե նա ինչ բնավորություն ունի, այսինքն ինչպես է մտածում, մարդը սովորում է մտածել ընտանիքում, հետեվաբար ամենից շատ հատուցում են այն երեխաները որոնք մեծացել են սիրո եվ երջանկության պակաս ունեցող ընտանիքներում:

Կարելի է անվերջ շարունակել, իմ ասելիքը այն է, որ մարդիկ առաջին հերթին հատուցում են այս կյանքում, հատուցում են տիեզերքում գործող օրենքները չիմանալու եվ չկիրառելու համար:

Մեղապարտ

12.08.2009, 00:09

Հատուցումը մարդու գիտակցական կյանքի բաղկացուցիչ մասն է,երբ կգիտակցի մարդը որ պետք է հատուցի ընդհամենը ժամանակի խնդիր է:
Մարդկանց գերակշռող մասը հատուցմանը նայում է որպես մի երևույթ որը կարող է իրեն շրջանցել ենթադրելով որ ինքը ծվել է պայծառ աստղի տակ բախտավոր է,թյուր մոտեցում:
Հատուցումը ճակատագրի վ երջակետն է հետաքրքիրը այն է ,որ հտուցում հավա սարապես ստանում են բոլորը խտրականություն չկա լավ մարդու և վատ մարդու, աստվածավախ կամ անասած մարդու միջև:Ամեն մեկը մշտապես ստանում է այն ինչ վաստալել է: Հատուցման արտահայտիչը հիշողությունն է :

Apsara

12.08.2009, 00:28

Ապաշխարության 5-րդ կետում գրված է, որ խոստովանության գնացող անձը պետք է պատրաստ լինի իր գործած մեղքերի դիմաց որոշակի հատուցում կրելու:
Ինչպե՞ս պետք է հատուցուը տեղի ունենա :
Վնասը պետք է հատուցում ստանա։ Իմ կարծիքը այսպիսին է սկզբից զղջումը որը բարոյական հիմք է ապահովում հատուցման համար:Որից հետո գալիս ապաշխարությունը որից հետո հատուցումը:
Այսինքն՝ մարդ պետք է իր կյանքի որևէ էտապում պատրաստակամություն դրսևորի ինչ որ ձևով հատուցելու իր արարքի դիմաց։
Ինչ կարծիքի եք դուք, որն է առաջնային ,կամ ձեր համար որն է նախնտրելի բարոյական թե՞ նյութական հատուցումը:

Այն որ այնտեղ էտպես գրված է, դա դեռ ոչինչ չի նշանակում, ինձ շատ զարմացնում և տխրեցնում է, որ հավատացյալ մարդիկ ինչ-որ չափ «անգրագետ» պատկերացում են տալիս Աստծու մասին, եթե այդ պատկերացումը ավելի պարզեցնեմ, ասենք երեխային բացատրելու համար, կստացվի՝ Աստված մի պապիկ/տատիկ է, որ ամպերում նստած քեզ է հետևում, ինքը մի հատ մեեեծ մատյան ունի, որի մեջ հատ առ հատ գրում է քո բոլոր լավ ու վատ արածները, ասածները և այլն, հետո, երբ դու մահանում ես, գնում ես նրա մոտ, հատուկ քեզ համար դատ է լինում և ըստ այդ գրածների որոշվում է, թե դու դրախտ կգնաս, թե դժողք: Բայց, բալես, եթե չես ուզում դժողք գնաս, դու կարող ես գնալ եկեղեցի ու քո բոլոր մեղքերը խոստովանես, նաև կարող ես եկեղեցուն մեեեծ նվեր անես ու դրանից հետո հաստատ դրախտ կնգնես:
Հետո երեխան ինքն իր մեջ ավելի կպարզեցնի այս միտքը ու կարող է գա այն եզրակացության, որ Աստված բան ու գործ չունի առևտուր է անում՝ վաճառում է դրախտում ազատ տեղերը:

հ.գ. այս գրառմամբ ոչ ոքի չեմ ուզում վիրավորել, սա իմ պատկերացումը չէ, այլ եզրակացություն է շատ-շատ հավատացյալների հետ շփումից հետո: Ես չեմ հավատում Աստծո գոյությանը, ես գիտեմ, որ նա կա, բայց ոչ այդքան մարդկային, ինչպիսին եկեղեցին ու կրոնն են նրան ներկայացնում:

Մի քանի ամսվա ընթացքում տարբեր սոցիալական խմբերի պատկանող մարդկանց տվել եմ մեկ հարց ,
եթե առաջանա հատուցում ստանալու հնարավորություն դուք կնտրեիք նյութական՞ը թե բարոյականը ՞(այսինքն ներողությունը):
Հայաստանում ինձ պատասխանողների կեսից ավելին նախնտրել են նյութական հատուցման ձևը:
Ինձ այս մոտեցումը շատ տխրեցրեց,

Խնդրում եմ պարզաբանիր սա որն է, գուցե սխալ եմ հասկացել՝ դրամական հատուցումը չի:

Մեղապարտ

12.08.2009, 00:49

Այն որ այնտեղ էտպես գրված է, դա դեռ ոչինչ չի նշանակում, ինձ շատ զարմացնում և տխրեցնում է, որ հավատացյալ մարդիկ ինչ-որ չափ «անգրագետ» պատկերացում են տալիս Աստծու մասին, եթե այդ պատկերացումը ավելի պարզեցնեմ, ասենք երեխային բացատրելու համար, կստացվի՝ Աստված մի պապիկ/տատիկ է, որ ամպերում նստած քեզ է հետևում, ինքը մի հատ մեեեծ մատյան ունի, որի մեջ հատ առ հատ գրում է քո բոլոր լավ ու վատ արածները, ասածները և այլն, հետո, երբ դու մահանում ես, գնում ես նրա մոտ, հատուկ քեզ համար դատ է լինում և ըստ այդ գրածների որոշվում է, թե դու դրախտ կգնաս, թե դժողք: Բայց, բալես, եթե չես ուզում դժողք գնաս, դու կարող ես գնալ եկեղեցի ու քո բոլոր մեղքերը խոստովանես, նաև կարող ես եկեղեցուն մեեեծ նվեր անես ու դրանից հետո հաստատ դրախտ կնգնես:
Հետո երեխան ինքն իր մեջ ավելի կպարզեցնի այս միտքը ու կարող է գա այն եզրակացության, որ Աստված բան ու գործ չունի առևտուր է անում՝ վաճառում է դրախտում ազատ տեղերը:

հ.գ. այս գրառմամբ ոչ ոքի չեմ ուզում վիրավորել, սա իմ պատկերացումը չէ, այլ եզրակացություն է շատ-շատ հավատացյալների հետ շփումից հետո: Ես չեմ հավատում Աստծո գոյությանը, ես գիտեմ, որ նա կա, բայց ոչ այդքան մարդկային, ինչպիսին եկեղեցին ու կրոնն են նրան ներկայացնում:

Խնդրում եմ պարզաբանիր սա որն է, գուցե սխալ եմ հասկացել՝ դրամական հատուցումը չի:

Փողով հատուցումը նյութական հատուցման մասն է կազմում:
Արածի դիմաց հատցում եք ինչպես պատկերացնում եք օրինկ կարելի է ձու տալ,շոկոլադ, կամ որևէ գումար:
Ճիշտե ես անում ,որ ոչ ոքի չես վիրավորում թե չե հատուցումը անխուսաթելի է:

Apsara

12.08.2009, 01:12

Փողով հատուցումը նյութական հատուցման մասն է կազմում:
Արածի դիմաց հատցում եք ինչպես պատկերացնում եք օրինկ կարելի է ձու տալ,շոկոլադ, կամ որևէ գումար:
Ճիշտե ես անում ,որ ոչ ոքի չես վիրավորում թե չե հատուցումը անխուսաթելի է:

փաստորեն առևտրի պահը չի հերքվում, ափսոս շատ ափսոս, որ այդ չափ պրիմիտիվացված է եկեղեցու պատկերացումը հատուցման, Աստծու, մեղքի և սիրո մասին

Մեղապարտ

12.08.2009, 01:18

փաստորեն առևտրի պահը չի հերքվում, ափսոս շատ ափսոս, որ այդ չափ պրիմիտիվացված է եկեղեցու պատկերացումը հատուցման, Աստծու, մեղքի և սիրո մասին

Իսկ եկեղեցին ինչ կապ ունի իմ շարադրանքի հետ:

Apsara

12.08.2009, 02:09

Իսկ եկեղեցին ինչ կապ ունի իմ շարադրանքի հետ:

այնքան կապ ունի, որքան քրիստոնեությունը եկեղեցու հետ, իսկ քո գրառումներից դժվար չէ գլխի ընկնել, որ դու քրիստոնյա ես ոչ միայն անունով, այլ իսկապես

Մեղապարտ

12.08.2009, 02:51

այնքան կապ ունի, որքան քրիստոնեությունը եկեղեցու հետ, իսկ քո գրառումներից դժվար չէ գլխի ընկնել, որ դու քրիստոնյա ես ոչ միայն անունով, այլ իսկապես

Ինձ հայտնի կրոններից միայ հուդայակնը հատուցում չունի:
Ինձ հետաքրքիր է հատուցումը որպես երևույթ :

Apsara

12.08.2009, 03:28

Ինձ հայտնի կրոններից միայ հուդայակնը հատուցում չունի:
Ինձ հետաքրքիր է հատուցումը որպես երևույթ :

ես կրոններն այդքան լավ չեմ ճանաչում, բայց առաջին գրառումից պարզ չէ, որ հատուցումն է հետաքրքրում քեզ, ինձ թվաց քեզ հետաքրքրում է մարդկանց կարծիքը քրիստոնեական հատուցման մասին, իսկ ավելի կոնկրետ, թե որ հատուցման ձևն են նախընտրում:

Իսկ հատուցումն ընդհանրապես որպես երևույթ եթե քննարկվի դա բոլորովին այլ թեմա է:)

Ուլուանա

12.08.2009, 04:11

Եթե հատուցել ասելով՝ նկատի ունենք որևէ մեղքի կամ մեղքերի դիմաց դեռևս կյանքի օրոք, ոչ թե մահից հետո պատասխան տալը, ապա, կարծում եմ, դա պետք է լինի ոչ թե մարդու նախընտրությամբ, այլ իրավիճակից կախված։ Չէ՞ որ գործված մեղքի հանգամանքները կարող են խիստ տարբեր լինել։ Բայց ամեն դեպքում բարոյականն, այսինքն՝ զղջումն, իհարկե, անհրաժեշտ պայման է, եթե մարդն իրոք ցանկանում է հոգեպես մաքրվել, ոչ թե պարզապես «պարտքի տակից դուրս գալ», այսպես ասած, առևտրային մակարդակով։

Մեղապարտ

12.08.2009, 14:16

Եթե հատուցել ասելով՝ նկատի ուն՝ենք որևէ մեղքի կամ մեղքերի դիմաց դեռևս կյանքի օրոք, ոչ թե մահից հետո պատասխան տալը, ապա, կարծում եմ, դա պետք է լինի ոչ թե մարդու նախընտրությամբ, այլ իրավիճակից կախված։ Չէ՞ որ գործված մեղքի հանգամանքները կարող են խիստ տարբեր լինել։ Բայց ամեն դեպքում բարոյականն, այսինքն՝ զղջումն, իհարկե, անհրաժեշտ պայման է, եթե մարդն իրոք ցանկանում է հոգեպես մաքրվել, ոչ թե պարզապես «պարտքի տակից դուրս գալ», այսպես ասած, առևտրային մակարդակով։

Մահից հետո հատուցում չկա սա իմ կարծիքն է:Իրավիճակը իրոք կարող է վերահսկել մարդուն և ստիպել նրան կատրել քայլեր որոնք անդառնալի հետևանք են թողնում:
Սրանք բոլորը հասկանալի են, մարդը միշտ ունի ընտրելու հնարավորություն բայց արի և տես նա շատ հաճախ ընտրում է վատագույն տարբերակը ,մի թե նաչի գիտակցում, որ պատասխն պետք է տա:
Հատուցումը ինձ համար ավելի շատ բարոյական խնդիր է խիստ կասկածում եմ ,որ հատուցումը կարող է «հոգեպես մաքրել»մարդուն:Հիշում եմ կաթոլիկ ինդուլգենցիան արա ամեն ինչ բայց ստացիր ինդուլգենցիա և շարունակիր նույն կերպ:
Կրոնական և քաղաքացիական չափանիշները հստակ տարանջատում են իրարից հատուցման գաղափարը հակասությունը այս հատվածում է:
Մարդասպանը ստանալով իր պատիժը օրենքի սահմաններում հետագայում ազատ է իրեն համարում և հասարակությունը չի կարող նրան մեղադրել նրան ,իր կատարածի համար քան որ նա արդեն հատուցել է իր ազատազրկմաբ: Նույն մարդասպանին կրոնը հովանավորում է :

Մեղապարտ

17.08.2009, 14:12

Հատուցման երևույթին հիմա նաենք մեկ այլ տեսանկյունից:
Կարող է արդյոգ մեր (հայ) հասարակությունը հատուցում է իր կատարած քայլերի համար:

Կտրուկ

17.08.2009, 23:44

Նույն մարդասպանին կրոնը հովանավորում է : Կարո՞ղ ենք իմանալ.թէ որ կրոնն է մարդասպանին հովանավորում։
ի՞նչ ասել է՝ հովանավորում է։

Մեղապարտ

18.08.2009, 01:53

Կարո՞ղ ենք իմանալ.թէ որ կրոնն է մարդասպանին հովանավորում։
ի՞նչ ասել է՝ հովանավորում է։

Խաչակրաց արշավանք(հովանավորում էր կաթոլիկ եկեղեցին)
Սրբազան ջիհադ (հովանավորում է իսլամը)

Apsara

18.08.2009, 03:24

Խաչակրաց արշավանք(հովանավորում էր կաթոլիկ եկեղեցին)
Սրբազան ջիհադ (հովանավորում է իսլամը)

ահա ինչու կրոնը դա недоразумение է /կներեք հայերեն բառը չեմ հիշում/, հարմար է, ինչ ասես անում են՝ օգտագործելով Աստծո անունը: Ու չգիտես ինչու հարկ են համարում, որ հասարակ մարդու և բարձրյալի արանքը ինչ-որ միջնորդ է հարկավոր՝ եկեղեցի անունով, ու կան մարդիկ, որոնք քեզանից ոչնչով չեն տարբերվում, որոնք քեզանից լավ գիտեն ճիշտը....

էհ, կներեք թեմայից շեղվում եմ, ասածս այն է, որ սույն հատուցումը եթե կա էլ, ապա դա այնպիսի մակարդակի վրա է կատարվում, որ կարողա չջոկես էլ, որ սա քո մի տարի առաջ արածի փոխհատուցումն է՝ ավելի կոնկրետ ռեզուլտատը,

իսկ եկեղեցին վերցրել է ու փող է շինում սրանով, մարդկանց էլ ձեռ ա տալիս որոշակի գումար նվեր և այլն տալ, ու հաջորդ օրը գնալ ու լիքը կեխտոտ բաներ անել, սա ոչ այլ ինչ է քան ինքնախաբեություն:)

dvgray

18.08.2009, 04:33

ահա ինչու կրոնը դա недоразумение է /կներեք հայերեն բառը չեմ հիշում/, հարմար է, ինչ ասես անում են՝ օգտագործելով Աստծո անունը: Ու չգիտես ինչու հարկ են համարում, որ հասարակ մարդու և բարձրյալի արանքը ինչ-որ միջնորդ է հարկավոր՝ եկեղեցի անունով, ու կան մարդիկ, որոնք քեզանից ոչնչով չեն տարբերվում, որոնք քեզանից լավ գիտեն ճիշտը....

էհ, կներեք թեմայից շեղվում եմ, ասածս այն է, որ սույն հատուցումը եթե կա էլ, ապա դա այնպիսի մակարդակի վրա է կատարվում, որ կարողա չջոկես էլ, որ սա քո մի տարի առաջ արածի փոխհատուցումն է՝ ավելի կոնկրետ ռեզուլտատը,

իսկ եկեղեցին վերցրել է ու փող է շինում սրանով, մարդկանց էլ ձեռ ա տալիս որոշակի գումար նվեր և այլն տալ, ու հաջորդ օրը գնալ ու լիքը կեխտոտ բաներ անել, սա ոչ այլ ինչ է քան ինքնախաբեություն:)

ես չեմ ուզում ոչինչ արդարացնեմ, բայց կարծում եմ որ նորմալ է, որ երբ որ մարդը սխալ է անում, ապա այդ սխալին ու սոցալական ստատուսին համարժեք ֆինանսական "տուգանք" վճարի ու շարունակի ապրել:
համենայն դեպք սա շատ ավելի նորմալ է, քան այն որ պետությունը բռնում մարդուն ազատությունից է զրկում: այ սա բարբարոսություն է

Կտրուկ

18.08.2009, 07:14

Խաչակրաց արշավանք(հովանավորում էր կաթոլիկ եկեղեցին)
Անհրաժեշտ է տարբերել եկեղեցին. եկեղեցու անվան տակ հանդես եկողներից։

Մեղապարտ

19.08.2009, 12:47

Անհրաժեշտ է տարբերել եկեղեցին. եկեղեցու անվան տակ հանդես եկողներից։

Իսկ ինչ էս ԿԱՐԾՈՒՄ, շատ լուրջ տարբերություն կա եկեեղեցու և եկեղեցին ներկայացնողի մեջ եթե կա մատնանշիր::B

Մեղապարտ

28.09.2009, 04:01

Մեղապարտ, եթե հատուցման միտքը չլիներ, մեղքեր կգործեի՞ր:

Բնականորեն այո ,մեղք կգործեի,շատ դեպքերում այն ինչ կատարում ես ենթագիտակցության արդյունք է կամ ուրիշ այլ բաների:Մարդը չի կարող ապրել առանց մեղք գործելու:Մարդը և մեղքը անբաժան են և ես բացառություն չեմ: