PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Հարաբերականության տեսություն



Է Ն Ց Ո
05.12.2006, 11:44
Ես կցանկանայի մի քիչ զրուցել ձեր հետ ես թեմայով, ասենք ինչ եք մտածում Էնշտեյնի ստեղծած գլուխկոտրուկի մասին , հավատում եք կամ չեք հավատում ու ապացույցներ ունեք հակառակը ապացուցելու:
և ուզում էի հետաքրքրվեմ ով ունի ես թեորիան էլոկտրոնային տարբերակով

շնորհակալություն;)

DzmoO
06.12.2006, 00:35
հարցը հավատալու մեջ չի, ամեն ինչ շատ պարզ ա, պարզ օրինակ՝ մարդը շրջապատի երևույթները տեսնում լույսի միջոցով, եթե շարժվես լույսից արագ կանցնես ժամանակից առաջ և չես տեսնի ներկայի դեպքերը, կանգնես , լույսի ճառագայթները ուշացած կհասնեն աչքերիդ կտեսնես անցյալը: Բայց լույսի արագությամբ չես կարող շարժվել զանգվածդ կձգտի անսահմանության ... մեղավորը ելի Էնշտեյն ա :)

Taurus
06.12.2006, 00:45
Էտ տեսությունը իսկապես հարաբերական է , քանի որ ես հավատացած եմ որ կկարողանանք շարժվել լույսից արագ և նորից մի Էյնշտեյն կամ Գալիլեյ կգրի նոր տեսություն::)

Է Ն Ց Ո
06.12.2006, 12:19
հարցը հավատալու մեջ չի, ամեն ինչ շատ պարզ ա, պարզ օրինակ՝ մարդը շրջապատի երևույթները տեսնում լույսի միջոցով, եթե շարժվես լույսից արագ կանցնես ժամանակից առաջ և չես տեսնի ներկայի դեպքերը, կանգնես , լույսի ճառագայթները ուշացած կհասնեն աչքերիդ կտեսնես անցյալը: Բայց լույսի արագությամբ չես կարող շարժվել զանգվածդ կձգտի անսահմանության ... մեղավորը ելի Էնշտեյն ա :)
Պարզա երևումա գործից հասկանում ես, բայց ուզում եմ պարզել մի հարց կապված հարաբերականության հետ
եթե ուսումնասիրել ես կիմանաս Էնշտեյնի հայտնի խնդիրը երկվորյակների մասին, մեկը լույսի արագությամբ գնումա հետա գալիս տեսնումա եղբայրը երկրի վրա ծերացելա
հիմա նայենք ես տարբերակը եթե վերցնենք երկու համակարգ երկու եղբայրներին ուրեմը նրանք իրարից հեռանում են կատարելով նույն շարժումը իրար նկարմամբ ու վոնց ստացվեց, որ մեկի դեփքում երբ նայում ենք գնացքղի համակարգից երեվույթը ճիշտա իսկկ եթե նայենք երկրի վրա մնացողի համակարգից,որ ինքնա հեռանում արբանյակից լույսի արագությամբ սխալ:
ըստ ինձ ոչինչ չպետքա փոխեր ոչ առաջի, ոչ էլ երկրորդ դեփքերում

ես հարցին Լանդաուն պատասխանումա հետևյալ ձև ասումա իբր թե հետադարձ ձևը չի կարելի քնարկել քանի,որ գնացող եղբայրը կատարում է էլիպսաձև շարժում իսկ մյուս ոչ
ինքը սխալվում էր մնացողն էլ գնացողի նկատմամբ կատարումա նույն շարժումը

դե եկ վառչապետ ու մի խենթանա;)

Arisol
06.12.2006, 15:33
10-րդ դասարանում ընդամենը մի ժամ ենք անցել էս դասը, բայց դա հերիք էր ինձ, որ ես մոտ մի ամիս ֆիզիկայի ուսուցչիս հարցերովս նեղեմ:D : Ինձ հետաքրքրում էր էդ երկվորյակների օրինակի մեջ, թե որտեղ են ժամացույցը դնում, ո՞նց ա տենց լինում, որ մի տարվա ընթացքում երկրի վրա 100 տարի ա անցնում, էդ անտեր ժամացույցը(օրաչափը…) որտե՞ղ են տեղադրում: Ուսուցիչս պատասխանում էր, որ էական չի, թե որտեղ են տեղադրում, բայց եթե էական չի, ապա ո՞նց կարողա երկրի վրա 100 տարին մի տարվա մեջ անցնի: Ու՜ֆ, էս իմ ամենաներվայնացնող հարցերից մեկն ա, սրա շուրջ կարամ ժամերով խոսամ ու հարցերիս ոչ մեկ երբեք երևի թե չի կարող պատասխանել…

Guest
06.12.2006, 15:41
Ու՜ֆ, էս իմ ամենաներվայնացնող հարցերից մեկն ա, սրա շուրջ կարամ ժամերով խոսամ ու հարցերիս ոչ մեկ երբեք երևի թե չի կարող պատասխանել…


Նար ջան, կոնկրետ ձևակերպի հարցերտ, ես ամեն մեկին շատ … շատ… «внятно» ( կներեք չհիշեցի:oy ) կբացատրեմ;)

Է Ն Ց Ո
06.12.2006, 15:49
Նար ջան, կոնկրետ ձևակերպի հարցերտ, ես ամեն մեկին շատ … շատ… «внятно» ( կներեք չհիշեցի:oy ) կբացատրեմ;)
Դու մենակ ախչիկների հարցերին ես պատասխանում?:ok
իսկ եթե չէ ես վերեվը գրել եմ մի երկու բան ասա խիղճս հանգստանա;)

Ավելացվել է 2 րոպե անց

10-րդ դասարանում ընդամենը մի ժամ ենք անցել էս դասը, բայց դա հերիք էր ինձ, որ ես մոտ մի ամիս ֆիզիկայի ուսուցչիս հարցերովս նեղեմ:D : Ինձ հետաքրքրում էր էդ երկվորյակների օրինակի մեջ, թե որտեղ են ժամացույցը դնում, ո՞նց ա տենց լինում, որ մի տարվա ընթացքում երկրի վրա 100 տարի ա անցնում, էդ անտեր ժամացույցը(օրաչափը…) որտե՞ղ են տեղադրում: Ուսուցիչս պատասխանում էր, որ էական չի, թե որտեղ են տեղադրում, բայց եթե էական չի, ապա ո՞նց կարողա երկրի վրա 100 տարին մի տարվա մեջ անցնի: Ու՜ֆ, էս իմ ամենաներվայնացնող հարցերից մեկն ա, սրա շուրջ կարամ ժամերով խոսամ ու հարցերիս ոչ մեկ երբեք երևի թե չի կարող պատասխանել…
այ ,որ ուսուցչիտ լսեիր ուշադիր,ոչ թե խանգառեիր հարցերով կիմանայիր հարցերիդ պատասխանները ու կարծում եմ ձեր ամբողջ դասարանը քո հետ միասին:P

Guest
06.12.2006, 16:05
հիմա նայենք ես տարբերակը եթե վերցնենք երկու համակարգ երկու եղբայրներին ուրեմը նրանք իրարից հեռանում են կատարելով նույն շարժումը իրար նկարմամբ ու վոնց ստացվեց, որ մեկի դեփքում երբ նայում ենք գնացքղի համակարգից երեվույթը ճիշտա իսկկ եթե նայենք երկրի վրա մնացողի համակարգից,որ ինքնա հեռանում արբանյակից լույսի արագությամբ սխալ:


Իսկ ինչու ա քեզ թվում, որ կարևորույունը իրար նկատմամբ շարժման մեջ ա: Ի՞նչ կապ ունի մի եղբայրը մյուսի հետ:
Արագույունը ընդունի, էսպես ասեմ, ամբողջության նկատմամբ: Ետ դեպքում ամեն ինչ կհասկանաս;) կարծում եմ:

Arisol
06.12.2006, 16:09
այ ,որ ուսուցչիտ լսեիր ուշադիր,ոչ թե խանգառեիր հարցերով կիմանայիր հարցերիդ պատասխանները ու կարծում եմ ձեր ամբողջ դասարանը քո հետ միասին:P
Ես էդ դասը շատ լավ եմ լսել, բայց իմ հարցերին պատասխաններ չեմ լսել, որովհետև ամեն անգամ էդ հարցերս տալու ժամանակ ուսուցիչս և ամբողջ դասարանը ծիծաղում էին ու ես էլ հասկանում էի, որ արդեն «նադոյել» եմ արել հարցերովս, բայց աժր եթե հարցիս նորմալ, հասկանալի պատասխաներ, էլ չէի հարցնի…

Նար ջան, կոնկրետ ձևակերպի հարցերտ, ես ամեն մեկին շատ … շատ… «внятно» ( կներեք չհիշեցի ) կբացատրեմ
Արդյո՞ք նշանակություն ունի, թե որտեղ են դնում էդ ժամանակը չափելու սարքը: Եթե չունի, ապա ո՞նց կլինի, եթե Երկրի վրա լինի ու մի տարին անցնելուց հետո Երկրի վրա 100 տարի անցնի: Կամ էլ ի՞նչ կապ ունի, թե որտեղ են չափում ժամանակը: Եթե ես засеку время էն ժամանակ, երբ ես տնից դուրս եմ գալիս ու մեկ ուրիշն ինձ հետ նույնպես засечет время (ասենք տնեցիներից մեկը) ու երբ ես հասնեմ իմ ուզած տեղն ու կանգնացնեմ ու զանգեմ ասեմ, որ տնեցիք էլ կանգնացնեն ու երկուսով նայենք ժամին, ապա երկուսիս ժամերի վրա էլ հավասար ժամանակն ա անցած լինելու, չէ՞: Բա էդ դեպքում ինչու՞ ա Երկրի վրա մեկ տարվա փոխարեն 100 տարի անցնում: Նույն ժամանակն ա չէ՞, ի՞նչ տարբերություն կա, թե որտեղ ենք այն засекли…
Էհ, ինքս արդեն խառնվեցի:( …

Guest
06.12.2006, 16:21
Արդյո՞ք նշանակություն ունի, թե որտեղ են դնում էդ ժամանակը չափելու սարքը: Եթե չունի, ապա ո՞նց կլինի, եթե Երկրի վրա լինի ու մի տարին անցնելուց հետո Երկրի վրա 100 տարի անցնի: Կամ էլ ի՞նչ կապ ունի, թե որտեղ են չափում ժամանակը: Եթե ես засеку время էն ժամանակ, երբ ես տնից դուրս եմ գալիս ու մեկ ուրիշն ինձ հետ նույնպես засечет время (ասենք տնեցիներից մեկը) ու երբ ես հասնեմ իմ ուզած տեղն ու կանգնացնեմ ու զանգեմ ասեմ, որ տնեցիք էլ կանգնացնեն ու երկուսով նայենք ժամին, ապա երկուսիս ժամերի վրա էլ հավասար ժամանակն ա անցած լինելու, չէ՞: Բա էդ դեպքում ինչու՞ ա Երկրի վրա մեկ տարվա փոխարեն 100 տարի անցնում: Նույն ժամանակն ա չէ՞, ի՞նչ տարբերություն կա, թե որտեղ ենք այն засекли…
Էհ, ինքս արդեն խառնվեցի:( …


Ես ասացի կոնկռետ ձևակերպի հարցտ իսկ դու էլի ինչ-որ билибирба գրեցիր:)
Ուրեմն լսի՛: Ինչի՞ ա քեզ թվում, որ ժամանակը հաստատուն մեծություն է: Դու չե՞ս կարում պատկերացնես, թե ոնց կարա քո համար անցնի մեկ վարկյան իսկ մյուսի համար մեկ տարի: Ամեն ինչ շատ պարզ և հասկանալի է իրականում;)

Arisol
06.12.2006, 16:33
Ես ասացի կոնկռետ ձևակերպի հարցտ իսկ դու էլի ինչ-որ билибирба գրեցիր:)
Հայկ, սրանից էլ կոնկրետ չեմ կարա ձևակերպել:( …

Ուրեմն լսի՛: Ինչի՞ ա քեզ թվում, որ ժամանակը հաստատուն մեծություն է: Դու չե՞ս կարում պատկերացնես, թե ոնց կարա քո համար անցնի մեկ վարկյան իսկ մյուսի համար մեկ տարի: Ամեն ինչ շատ պարզ և հասկանալի է իրականում;)
Հա, շատ ա պատահել, որ ասենք տվյալ օրն ինձ համար մի վայրկյանի պես անցնի, իսկ մյուսի համար՝ մի շաբաթվա պես, բայց մեկ ա, ժամանակը մնում ա հաստատուն, էդ ուղղակի մեր՝ ժամանակն ընդունելու հատկությունից(չգիտեմ ինչքանով եմ ճիշտ ընտրել էս բառը…) ա գալիս: Ի՞նչ կապ ունի, թե իմ մոտ էդ 24 ժամը ոնց ա անցնում, իսկ մյուսի մոտ ոնց: Մեկ ա, 24 ժամ ա անցնում, ոչ մի րոպե ավել ու ոչ մի րոպե պակաս…
Ինչու՞, ժամանակը հաստատուն մեծություն չի՞:think …

Taurus
06.12.2006, 16:40
որպեսզի կարողանաս ասել ,թե մի բան հաստատուն ա , թոե չէ , պետք ա համեմատես այն մեկ ուրիշ հաստատուն բանի հետ , այսինքն իմանաս քո հաշվարկման համակարգի պարամետրերը , եթե դու կատարումես շարժում չգերազանցվող արագությամբ ապա այն հաշվարկման համակարգում , որը ընդուել ես անշարժ կանցնի ավելի քիչ, քան նրանում , որը շարժվում է, այ ըսենց կարելի է ռակը դանդաղեցնել, քանի որ կոսմոսում շարժման մեջ այն դանդաղ կաճի, օրգանիզմի հետ, իսկ երկրի վրա կթվա թե ավել ժամանակ ա անցել:

Guest
06.12.2006, 16:41
Ի՞նչ կապ ունի մարդկանց ժամանակի ընկալումը :) … Դու հիմա լրիվ ուրիշ բանի մասին ես խոսում: Եթե դուք երկուստ ել երկրի վրա եք, այդ պեպքում ժամանակը նույնն ա:



Ինչու՞, ժամանակը հաստատուն մեծություն չի՞:think …


Քանի որ հարաբերական ա:D Ու էտ գաղափարը քեղզ պիտի բնական թվար: Լավ մտածի;)

Cassiopeia
06.12.2006, 16:47
Ինչու՞, ժամանակը հաստատուն մեծություն չի՞:think …
Ֆիլմերից մեկի մեջ հետևյալ արտահայտությունն եմ լսել. ներկա գոյություն չունի, քանի մտածում ես ներկայի մասին, ներկադ դառնում է անցյալ, իսկ ապագան ներկա…
Գրածս հեչ կապ չուներ հարաբերականության տեսության հետ, բայց դա միտքս եկավ, ու ես էլ եմ համամիտ, որ ժամանակը հարաբերական մեծություն է…

Arisol
06.12.2006, 16:50
որպեսզի կարողանաս ասել ,թե մի բան հաստատուն ա , թոե չէ , պետք ա համեմատես այն մեկ ուրիշ հաստատուն բանի հետ , այսինքն իմանաս քո հաշվարկման համակարգի պարամետրերը , եթե դու կատարումես շարժում չգերազանցվող արագությամբ ապա այն հաշվարկման համակարգում , որը ընդուել ես անշարժ կանցնի ավելի քիչ, քան նրանում , որը շարժվում է, այ ըսենց կարելի է ռակը դանդաղեցնել, քանի որ կոսմոսում շարժման մեջ այն դանդաղ կաճի, օրգանիզմի հետ, իսկ երկրի վրա կթվա թե ավել ժամանակ ա անցել:
Հա, ես համաձայն եմ նրա հետ, որ կենսաբանորեն դա հնարավոր ա, այսինքն հնարավոր ա, որ օրգանիզմը 100 տարվա ընթացքում տիեզերքում փոփոխվի այնպես, ինչպես այն կփոխվեր Երկրի վրա 1 տարվա ընթացքում, բայց էն, որ ասում են, որ տիեզերքում մի տարի ա անցնում, երբ Երկրի վրա 100 տարի ա անցնում… Ախր էդ անտեր ժամացույցը տիեզերքում նույն ձևի ա աշխատելու, իսկ եթե նույն ձևի չաշխատի, ուրեմն ժամացույցի աշխատանքն ա խախտվել, ու էդ դեպքում 1 րոպեն 60 վայկյան չի լինի, ինչպես նաև 1 վայկյանը չի անցնելու նենց, ոնց որ Երկրի վրա, այլ շատ անգամ դանդաղ ա անցնելու, բայց դա արդեն 1 վայրկյան չի լինի:

Guest
06.12.2006, 19:58
Որպոսզի հասկանաք, թե ոնց ա ստացվում, որ մեկի համար ժամանակը ուրիշ ձև ա ընդանու, մյուսի համաի ուրիշ, ես բերեմ մի հատ պարզ օրինակ:

եթե ունեք մաիմին, որը անշարժ ա, եվ երկու կողմից նրա վրա գալիս են երկու ուրիշ մարմիններ, լույսի արագությամբ, ի՞նչ ա ստացվում:


o--------> Vc O Vc <-----------------օ
A_________B_________________C

A-ն և C-ն շարժվում են B-ի վրա:

նրանց բոլոր հարաբերական արագությունները Vc-են!

Ավելացվել է 7 րոպե անց
Իզուր սենց թողեցի, պիտի ելի բացատրեի:)

Ուրեմն ես դեպքում Ա-ն տեսնում ա, որ Բ-ի, ինչպես նաև Ց-ի վրա շարժվում ա նույն լույսի արագությյամբ: Իսկ Բ-ն տեսնում ա, որ Ց-ն իրա վրա շարժվում ա էլի լուըսի արագությամբ: Ինչ ա դուրս գալիս, որ այն ինչ «նկատում» ա Բ-ն չի հասնում Ա-ին, այսինքն Բ-ի ժամանակը Ա-ի նկատմամբ անվերջ մեծ ա: Պա՞րզ ա:

Ավելացվել է 16 րոպե անց
Նարեի հետ ICQ-ով խոսակցությունից պարզվեց, որ պարզ չի:

Նայե՛ք: Ա-ն գալիս ա Բ-ի վրա նույն արագությունով ինչ որ Ց-ի վրա: => Նա տեսնում է, որ նրանք իրար նկատմամբ անշարժ են, ինչը տենց չի իրանց համար: Այնպես որ դա գալիս ա նրանից, ոչ Ա-ի ժամանակն ա կանգնած

Նորմարդ
06.12.2006, 22:54
Որպոսզի հասկանաք, թե ոնց ա ստացվում, որ մեկի համար ժամանակը ուրիշ ձև ա ընդանու, մյուսի համաի ուրիշ, ես բերեմ մի հատ պարզ օրինակ:

Օրինակդ լավն էր, բայց մի քիչ անհասկանալի էիր բացատրել հաշվի առ, որ այն կարող ա մի մարդ կարդա, որ Պոլիտեխնիկի հետ կապ չունի:)


Ախր էդ անտեր ժամացույցը տիեզերքում նույն ձևի ա աշխատելու, իսկ եթե նույն ձևի չաշխատի, ուրեմն ժամացույցի աշխատանքն ա խախտվել, ու էդ դեպքում 1 րոպեն 60 վայկյան չի լինի, ինչպես նաև 1վայկյանը չի անցնելու նենց, ոնց որ Երկրի վրա, այլ շատ անգամ դանդաղ ա անցնելու, բայց դա արդեն 1 վայրկյան չի լինի:

Խնդիրը այն է, որ մենք երկրի վրա ժամանակը համարում ենք հաստատուն մեծություն անկախ արագությունից, (երկրի դեպքում դա ճիշտ է) բայց իրականում ժամանակը անկախ չէ արագությունից այն մեծ արագությունների դեպքում խիստ կապված է արագության հետ: ՈՒղղակի ժամանակ ասելով դու հասկանում ես միայն ժամացույցի ժամացույցի սլաքների պտույտները:) բայց իրականում դա չէ ժամանակը:Իսկ քո բերած օրինակում հնարավոր է որ և երկրի վրա և տիեզերքում նույն ժամացույցը կատարի նույն չափի պտույտներ ուղղակի երկրի վրա այն կհամարվի 100 տարի, իսկ տիեզերքում օր. 1տ.:)
Անհավատալի ա բայց այդպես ա:)

Ավելացվել է 12 րոպե անց

Ինչ եք մտածում Էնշտեյնի ստեղծած գլուխկոտրուկի մասին , հավատում եք կամ չեք հավատում ու ապացույցներ ունեք հակառակը ապացուցելու:

Այս թեորիան արդեն հաջողությամբ ապացուցվել է փոքր մասնիկների վրա:
Այնշտայնի(Էյնշտեյնի) հարաբերականության տեսությունից բխում է, որ եթե մասնիկը շարժվում է արագացումով F=m*a- m-մարմնի զանգված a-արագացում F-մարմնի վրա ազդող ուժ և a=(V2-V1)/t ապա եթե մարմնի վրա ազդող ուժը աստիճանաբար մեծանա ապա կգա մի պահ (V2=C, իրականում ըստ փորձերի դա տեղի է ունենում նաև մոտ C/2-ից սկսած), որ արդեն կմեծանա մարմնի զանգվածը (մարմնի էներգիան):
Մեծ արագացուցիչներում մասնավորապես ստացել են որ էլեկտրոնի զանգվածը մեծ արագությունների ժամանակ մեծանում է մոտ 1600 անգամ:Սա փորձերով ապացուցված փաստ է:

Է Ն Ց Ո
07.12.2006, 15:17
Իսկ ինչու ա քեզ թվում, որ կարևորույունը իրար նկատմամբ շարժման մեջ ա: Ի՞նչ կապ ունի մի եղբայրը մյուսի հետ:
Արագույունը ընդունի, էսպես ասեմ, ամբողջության նկատմամբ: Ետ դեպքում ամեն ինչ կհասկանաս;) կարծում եմ:
Արագությունը ընդունեմ ամբողջության նկատմամբ ետ ոնց ասենք ամբողջ տիեզերգի թե երկու եղբայրներին իրար հետ
լա մանրամասն ասա տեսնեմ
կարողա և դու լավ բան ես ասում?:think

Guest
07.12.2006, 16:59
Ախր էդ անտեր ժամացույցը տիեզերքում նույն ձևի ա աշխատելու, իսկ եթե նույն ձևի չաշխատի, ուրեմն ժամացույցի աշխատանքն ա խախտվել, ու էդ դեպքում 1 րոպեն 60 վայկյան չի լինի, ինչպես նաև 1վայկյանը չի անցնելու նենց, ոնց որ Երկրի վրա, այլ շատ անգամ դանդաղ ա անցնելու, բայց դա արդեն 1 վայրկյան չի լինի:

Էս ես չեմ գրել:D Բա ես սենց բան կգրեի;)

Ավելացվել է 7 րոպե անց

Արագությունը ընդունեմ ամբողջության նկատմամբ ետ ոնց ասենք ամբողջ տիեզերգի թե երկու եղբայրներին իրար հետ
լա մանրամասն ասա տեսնեմ

:think Արագություն նրան նկատմամբ ինչը հավերժ անշարժ է:

Է Ն Ց Ո
07.12.2006, 17:36
:think Արագություն նրան նկատմամբ ինչը հավերժ անշարժ է:
դու դեմք ես անգամ հոկինգը կնախանձեր քո մտածելակերպին
բռավոոոոոոո :good :clap

Նորմարդ
07.12.2006, 20:48
Էս ես չեմ գրել:D Բա ես սենց բան կգրեի;)

:
ՀԱ իհարկե կներես :) ուղղակի սխալմունք ա եղել:)
Դա Նարեի խոսքերն են:)

Նորմարդ
07.12.2006, 20:55
Էս ես չեմ գրել:D Բա ես սենց բան կգրեի;)

:
Ես գիտեմ, որ դու գիտես:)

CactuSoul
25.01.2007, 13:08
Ուուու՜խխ… Ինձ ընենց հավեսի գցեցիք:hands … Մենք էլ ենք էդ թեման շատ թեթև ու արագ անցել, դրա համար էլ շատ բան չգիտեմ:( : Բայց ինչքան էլ քիչ գիտեմ, միևնույն է, ինձ հերիք է հասկանալու, որ Էնշտեյնը հզոր մարդ է եղել:8 : Գիտնականներից ամենաշատը նրան եմ սիրում:love :

Իսկ ժամանակի հարաբերականության ապացույցը, հիշում եմ, որ արվում էր ինչ-որ փորձով՝ հայելիների միջոցով:think … Ափսոս՝ լավ չեմ հիշում, թե չէ կգրեի:oy … Եթե ժամանակ ունենամ, անպայման կնայեմ ու ձեզ էլ կասեմ: Ինձ էլ դա նորից սկսեց վերահետաքրքրել;) …

Ավելացվել է 4 րոպե անց

և ուզում էի հետաքրքրվեմ ով ունի ես թեորիան էլոկտրոնային տարբերակով
Ես էլ եմ ուզում… plz:)

Egern.net
28.01.2007, 13:16
Ես սրա մասին կարդացել եմ Encarta-ում, նույն բանը մի տաս անգամ կարդացի, մինչև լրիվ հասկացա: Կարող եմ դնել այդ հոդվածը, եթե ցանկացողներ կան (բայց բավական մեծ է): Ասեմ, որ այս թեմայում (դեռևս) խոսքը գնում է Հատուկ Հարաբերականության տեսության (Special Relativity) մասին: Կա նաև Ընդհանուր Հարաբերականության տեսություն (General Relativity), որը շաաաաատ ավելի բարդ է, ու ցույց է տալիս արագացման ու գրավիտացիայի կապը (որ դրանք նույնն են :) ): Բայց սա լրիվ ուրիշ պատմություն է...

Ինչ վերաբերվում է վերևի գրածներին, ապա մի նշում ունեմ, որ շատերին հավանաբար կօգնի (համենայն դեպս ինձ օգնել է): Արիսոլի խոսքերն են.

բայց էն, որ ասում են, որ տիեզերքում մի տարի ա անցնում, երբ Երկրի վրա 100 տարի ա անցնում… Ախր էդ անտեր ժամացույցը տիեզերքում նույն ձևի ա աշխատելու, իսկ եթե նույն ձևի չաշխատի, ուրեմն ժամացույցի աշխատանքն ա խախտվել, ու էդ դեպքում 1 րոպեն 60 վայկյան չի լինի, ինչպես նաև 1 վայկյանը չի անցնելու նենց, ոնց որ Երկրի վրա, այլ շատ անգամ դանդաղ ա անցնելու, բայց դա արդեն 1 վայրկյան չի լինի:
Ոչ ոք չի ասում, որ Տիեզերքում ժամանակն ավելի դանդաղ է, քան Երկրի վրա: Ասում ենք (համենայն դեպս` Էյնշտեյնը). մեծ արագությունների դեպքում ժամանակն ավելի դանդաղ է, քան կանգնած վիճակում: Այսինքն, "տիեզերքում" ասելով նկատի ունենք մեծ արագություններ:

Չամուռ
29.01.2007, 16:01
Ես սրա մասին կարդացել եմ Encarta-ում, նույն բանը մի տաս անգամ կարդացի, մինչև լրիվ հասկացա: Կարող եմ դնել այդ հոդվածը, եթե ցանկացողներ կան (բայց բավական մեծ է):
Եթե դժվար էի քո համար;)

CactuSoul
29.01.2007, 17:55
Ես էլ կուզեի այդ հոդվածը:oy … Եթե դժվար չի, linkը գրի, լա՞վ: :)

Իսկ այդ ապացույցը, որի մասին ասել էի, նայեցի… Մեծ հաճույքով կգրեի, եթե գծագրի հարց չլիներ:oy … Մինչև գծեմ երկար ժամանակ կանցնի, հիմա հարմար չի: Ավելի լավ ա մի օր ազատ ժամանակ կգտնեմ, կգծեմ, գծագիրը կկցեմ, նոր ապացույցը կգրեմ: Arisol ջան, մի քիչ համբերություն;) …

Egern.net
31.01.2007, 11:52
Հայեր ջան, դրա լինկը կարող եմ գտնել, բայց Encarta-ի ռեգիստրացիա պետք կլինի. այնպես որ ավելի լավ է հոդվածը դնեմ:
Մի բան էլ, հոդվածում լիքը մուլտիմեդիա կա (անիմացիաներ, վիդեոներ), որոնք, ցավոք, ոչ մի ձև չունեմ դնելու (Encarta-ից մենակ տեքստ ու պարզ նկար կարող եմ հանել ):

Relativity
I. INTRODUCTION
Relativity, theory, developed in the early 20th century, which originally attempted to account for certain anomalies in the concept of relative motion, but which in its ramifications has developed into one of the most important basic concepts in physical science (see Physics). The theory of relativity, developed primarily by German American physicist Albert Einstein, is the basis for later demonstration by physicists of the essential unity of matter and energy, of space and time, and of the forces of gravity and acceleration (see Acceleration; Energy; Gravitation).

II. CLASSICAL PHYSICS
Physical laws generally accepted by scientists before the development of the theory of relativity, now called classical laws, were based on the principles of mechanics enunciated late in the 17th century by the English mathematician and physicist Isaac Newton. Newtonian mechanics and relativistic mechanics differ in fundamental assumptions and mathematical development, but in most cases do not differ appreciably in net results; the behavior of a billiard ball when struck by another billiard ball, for example, may be predicted by mathematical calculations based on either type of mechanics and produce approximately identical results. Inasmuch as the classical mathematics is enormously simpler than the relativistic, the former is the preferred basis for such a calculation. In cases of high speeds, however, assuming that one of the billiard balls was moving at a speed approaching that of light, the two theories would predict entirely different types of behavior, and scientists today are quite certain that the relativistic predictions would be verified and the classical predictions would be proved incorrect.
In general, the difference between two predictions on the behavior of any moving object involves a factor discovered by the Dutch physicist Hendrik Antoon Lorentz, and the Irish physicist George Francis FitzGerald late in the 19th century. This factor is generally represented by the Greek letter β (beta) and is determined by the velocity of the object in accordance with the following equation:
Հայեր, այստեղ մի հատ բանաձև է: Կարող եմ բառերով գրել.

β = քառակուսի-արմատ( 1 - v-քառակուսի / c-քառակուսի )
Այսինքն, եթե v-ն շատ փոքր է լույսի արագությունից, ապա β գործակիցը ձգտում է 1-ի ու կիրառելի են Նյուտոնի օրենքները: Իսկ եթե v-ն մեծանում է, ապա բետա գործակիցը սկսում է տարբերվել 1-ից ու կարիք է լինում Նյուտոնյան բանաձևերի արդյունքները բազմապատկել այդ գործակցով:

in which v is the velocity of the object and c is the velocity of light (see Light). The beta factor does not differ essentially from unity for any velocity that is ordinarily encountered; the highest velocity encountered in ordinary ballistics, for example, is about 1.6 km/sec (about 1 mi/sec), the highest velocity obtainable by a rocket propelled by ordinary chemicals is a few times that, and the velocity of the earth as it moves around the sun is about 29 km/sec (about 18 mi/sec); at the last-named speed, the value of beta differs from unity by only five billionths. Thus, for ordinary terrestrial phenomena, the relativistic corrections are of little importance. When velocities are very large, however, as is sometimes the case in astronomical phenomena, relativistic corrections become significant. Similarly, relativity is important in calculating very large distances or very large aggregations of matter. As the quantum theory applies to the very small, so the relativity theory applies to the very large.
Until 1887 no flaw had appeared in the rapidly developing body of classical physics. In that year, the Michelson-Morley experiment, named after the American physicist Albert Michelson and the American chemist Edward Williams Morley, was performed. It was an attempt to determine the rate of the motion of the earth through the ether, a hypothetical substance that was thought to transmit electromagnetic radiation, including light, and was assumed to permeate all space. If the sun is at absolute rest in space, then the earth must have a constant velocity of 29 km/sec (18 mi/sec), caused by its revolution about the sun; if the sun and the entire solar system are moving through space, however, the constantly changing direction of the earth's orbital velocity will cause this value of the earth's motion to be added to the velocity of the sun at certain times of the year and subtracted from it at others. The result of the experiment was entirely unexpected and inexplicable; the apparent velocity of the earth through this hypothetical ether was zero at all times of the year.
What the Michelson-Morley experiment actually measured was the velocity of light through space in two different directions. If a ray of light is moving through space at 300,000 km/sec (186,000 mi/sec), and an observer is moving in the same direction at 29 km/sec (18 mi/sec), then the light should move past the observer at the rate of 299,971 km/sec (185,982 mi/sec); if the observer is moving in the opposite direction, the light should move past the observer at 300,029 km/sec (186,018 mi/sec). It was this difference that the Michelson-Morley experiment failed to detect. This failure could not be explained on the hypothesis that the passage of light is not affected by the motion of the earth, because such an effect had been observed in the phenomenon of the aberration of light; see Interference; Interferometer; Wave Motion.
In the 1890s FitzGerald and Lorentz advanced the hypothesis that when any object moves through space, its length in the direction of its motion is altered by the factor beta. The negative result of the Michelson-Morley experiment was explained by the assumption that the light actually traversed a shorter distance in the same time (that is, moved more slowly), but that this effect was masked because the distance was measured of necessity by some mechanical device which also underwent the same shortening, just as when an object 2 m long is measured with a 3-m tape measure which has shrunk to 2 m, the object will appear to be 3 m in length. Thus, in the Michelson-Morley experiment, the distance which light traveled in 1 sec appeared to be 300,000 km (186,000 mi) regardless of how fast the light actually traveled. The Lorentz-FitzGerald contraction was considered by scientists to be an unsatisfactory hypothesis because it could not be applied to any problem in which measurements of absolute motion could be made.

Շարունակելի...

Egern.net
31.01.2007, 11:58
Շարունակություն.

III. SPECIAL THEORY OF RELATIVITY
In 1905, Einstein published the first of two important papers on the theory of relativity, in which he dismissed the problem of absolute motion by denying its existence. According to Einstein, no particular object in the universe is suitable as an absolute frame of reference that is at rest with respect to space. Any object (such as the center of the solar system) is a suitable frame of reference, and the motion of any object can be referred to that frame. Thus, it is equally correct to say that a train moves past the station, or that the station moves past the train. This example is not as unreasonable as it seems at first sight, for the station is also moving, due to the motion of the earth on its axis and its revolution around the sun. All motion is relative, according to Einstein. None of Einstein's basic assumptions was revolutionary; Newton had previously stated “absolute rest cannot be determined from the position of bodies in our regions.” Einstein stated the relative rate of motion between any observer and any ray of light is always the same, 300,000 km/sec (186,000 mi/sec), and thus two observers, moving relative to one another even at a speed of 160,000 km/sec (100,000 mi/sec), each measuring the velocity of the same ray of light, would both find it to be moving at 300,000 km/sec (186,000 mi/sec), and this apparently anomalous result was proved by the Michelson-Morley experiment. According to classical physics, one of the two observers was at rest, and the other made an error in measurement because of the Lorentz-FitzGerald contraction of his apparatus; according to Einstein, both observers had an equal right to consider themselves at rest, and neither had made any error in measurement. Each observer used a system of coordinates as the frame of reference for measurements, and these coordinates could be transformed one into the other by a mathematical manipulation. The equations for this transformation, known as the Lorentz transformation equations, were adopted by Einstein, but he gave them an entirely new interpretation. The speed of light is invariant in any such transformation.
According to the relativistic transformation, not only would lengths in the line of a moving object be altered but also time and mass. A clock in motion relative to an observer would seem to be slowed down, and any material object would seem to increase in mass, both by the beta factor. The electron, which had just been discovered, provided a means of testing the last assumption. Electrons emitted from radioactive substances have speeds close to the speed of light, so that the value of beta, for example, might be as large as 0.5, and the mass of the electron doubled. The mass of a rapidly moving electron could be easily determined by measuring the curvature produced in its path by a magnetic field; the heavier the electron, the greater its inertia and the less the curvature produced by a given strength of field (see Magnetism). Experimentation dramatically confirmed Einstein's prediction; the electron increased in mass by exactly the amount he predicted. Thus, the kinetic energy of the accelerated electron had been converted into mass in accordance with the formula E=mc2 (see Atom; Nuclear Energy). Einstein's theory was also verified by experiments on the velocity of light in moving water and on magnetic forces in moving substances.
The fundamental hypothesis on which Einstein's theory was based was the nonexistence of absolute rest in the universe. Einstein postulated that two observers moving relative to one another at a constant velocity would observe identically the phenomena of nature. One of these observers, however, might record two events on distant stars as having occurred simultaneously, while the other observer would find that one had occurred before the other; this disparity is not a real objection to the theory of relativity, because according to that theory simultaneity does not exist for distant events. In other words, it is not possible to specify uniquely the time when an event happens without reference to the place where it happens. Every particle or object in the universe is described by a so-called world line that describes its position in time and space. If two or more world lines intersect, an event or occurrence takes place; if the world line of a particle does not intersect any other world line, nothing has happened to it, and it is neither important nor meaningful to determine the location of the particle at any given instant. The “distance” or “interval” between any two events can be accurately described by means of a combination of space and time, but not by either of these separately. The space-time of four dimensions (three for space and one for time) in which all events in the universe occur is called the space-time continuum.
All of the above statements are consequences of special relativity, the name given to the theory developed by Einstein in 1905 as a result of his consideration of objects moving relative to one another with constant velocity.

IV. GENERAL THEORY OF RELATIVITY
In 1915 Einstein developed the general theory of relativity in which he considered objects accelerated with respect to one another. He developed this theory to explain apparent conflicts between the laws of relativity and the law of gravity. To resolve these conflicts he developed an entirely new approach to the concept of gravity, based on the principle of equivalence.
The principle of equivalence holds that forces produced by gravity are in every way equivalent to forces produced by acceleration, so that it is theoretically impossible to distinguish between gravitational and accelerational forces by experiment. In the theory of special relativity, Einstein had stated that a person in a closed car rolling on an absolutely smooth railroad track could not determine by any conceivable experiment whether he was at rest or in uniform motion. In general relativity he stated that if the car were speeded up or slowed down or driven around a curve, the occupant could not tell whether the forces so produced were due to gravitation or whether they were acceleration forces brought into play by pressure on the accelerator or on the brake or by turning the car sharply to the right or left.
Acceleration is defined as the rate of change of velocity. Consider an astronaut standing in a stationary rocket. Because of gravity his or her feet are pressed against the floor of the rocket with a force equal to the person's weight, w. If the same rocket is in outer space, far from any other object and not influenced by gravity, the astronaut is again being pressed against the floor if the rocket is accelerating, and if the acceleration is 9.8 m/sec2 (32 ft/sec2) (the acceleration of gravity at the surface of the earth), the force with which the astronaut is pressed against the floor is again equal to w. Without looking out of the window, the astronaut would have no way of telling whether the rocket was at rest on the earth or accelerating in outer space. The force due to acceleration is in no way distinguishable from the force due to gravity. According to Einstein's theory, Newton's law of gravitation is an unnecessary hypothesis; Einstein attributes all forces, both gravitational and those associated with acceleration, to the effects of acceleration. Thus, when the rocket is standing still on the surface of the earth, it is attracted toward the center of the earth. Einstein states that this phenomenon of attraction is attributable to an acceleration of the rocket. In three-dimensional space, the rocket is stationary and therefore is not accelerated; but in four-dimensional space-time, the rocket is in motion along its world line. According to Einstein, the world line is curved, because of the curvature of the continuum in the neighborhood of the earth.
Thus, Newton's hypothesis that every object attracts every other object in direct proportion to its mass is replaced by the relativistic hypothesis that the continuum is curved in the neighborhood of massive objects. Einstein's law of gravity states simply that the world line of every object is a geodesic in the continuum. A geodesic is the shortest distance between two points, but in curved space it is not generally a straight line. In the same way, geodesics on the surface of the earth are great circles, which are not straight lines on any ordinary map. See Geometry; Navigation.

Շարունակելի.....
Եվ մի նշում, տեքստերի մեջ երբեմն կարող են հանդիպել տպագրական անճշտություններ. օրինակ 9.8 m/sec2 արտահայտության մեջ հասկանալի է, որ 2-ը պետք է լինի տողից բարձր...

Egern.net
31.01.2007, 12:00
Շարունակություն.
V. CONFIRMATION AND MODIFICATION
As in the cases mentioned above, classical and relativistic predictions are generally virtually identical, but relativistic mathematics is more complex. The famous apocryphal statement that only ten people in the world understood Einstein's theory referred to the complex tensor algebra and Riemannian geometry of general relativity; by comparison, special relativity can be understood by any college student who has studied elementary calculus.
General relativity theory has been confirmed in a number of ways since it was introduced. For example, it predicts that the world line of a ray of light will be curved in the immediate vicinity of a massive object such as the sun. To verify this prediction, scientists first chose to observe a star appearing very close to the edge of the sun. Such observations cannot normally be made, because the brightness of the sun obscures a nearby star. During a total eclipse, however, stars can be observed and their positions accurately measured even when they appear quite close to the edge of the sun. Expeditions were sent out to observe the eclipses of 1919 and 1922 and made such observations. The apparent positions of the stars were then compared with their apparent positions some months later, when they appeared at night far from the sun. Einstein predicted an apparent shift in position of 1.745 seconds of arc for a star at the very edge of the sun, with progressively smaller shifts for more distant stars. The expeditions that were sent to study the eclipses verified these predictions. In recent years, comparable tests were made of radio-wave deflections from distant quasars, using radio-telescope interferometers (see Radio Astronomy). The tests yielded results that agreed, to within 1 percent, with the values predicted by general relativity.
Another confirmation of general relativity involves the perihelion of the planet Mercury. For many years it had been known that the perihelion (the point at which Mercury passes closest to the sun) revolves about the sun at the rate of once in 3 million years, and that part of this perihelion motion is completely inexplicable by classical theories. The theory of relativity, however, does predict this part of the motion, and recent radar measurements of Mercury's orbit have confirmed this agreement to within about 0.5 percent.
Yet another phenomenon predicted by general relativity is the time-delay effect, in which signals sent past the sun to a planet or spacecraft on the far side of the sun experience a small delay, when relayed back, compared to the time of return as indicated by classical theory. Although the time intervals involved are very small, various tests made by means of planetary probes have provided values quite close to those predicted by general relativity (see Radar Astronomy). Numerous other tests of the theory could also be described, and thus far they have served to confirm it.
The general theory of relativity predicts that a massive rotating body will drag space and time around with it as it moves. This effect, called frame dragging, is more noticeable if the object is very massive and very dense. In 1997 a group of Italian astronomers announced that they had detected frame dragging around very dense, rapidly spinning astronomical objects called neutron stars. The astronomers found evidence of frame dragging by examining radiation emitted when the gravitational pull of a dense neutron star sucks matter onto its surface. This radiation showed slight differences from the radiation that was predicted by classical physics.
In 1998 another group of astronomers from the United States and Europe announced that the orbits of some artificial satellites around the earth showed the effects of frame dragging. The earth is much lighter and less dense than a neutron star, so the effects of the earth’s frame dragging are much more subtle than those of the neutron star’s frame dragging. The astronomers found that the orbits of two Italian satellites seem to shift about 2 m (about 7 ft) in the direction of the earth’s rotation every year. The launch of the U.S. spacecraft Gravity Probe B in 2000 should provide even more evidence of frame dragging around the earth and other bodies.

VI. LATER OBSERVATIONS
Since 1915 the theory of relativity has undergone much development and expansion by Einstein and by the British astronomers James Hopwood Jeans, Arthur Stanley Eddington, and Edward Arthur Milne, the Dutch astronomer Willem de Sitter, and the German American mathematician Hermann Weyl. Much of their work has been devoted to an effort to extend the theory of relativity to include electromagnetic phenomena (see Unified Field Theory). Although some progress has been made in this area, these efforts have been marked thus far by less success. No complete development of this application of the theory has yet been generally accepted. See Elementary Particles.
The astronomers mentioned above also devoted much effort to developing the cosmological consequences of the theory of relativity. Within the framework of the axioms laid down by Einstein, many lines of development are possible. Space, for example, is curved, and its exact degree of curvature in the neighborhood of heavy bodies is known, but its curvature in empty space is not certain. Moreover, scientists disagree on whether it is a closed curve (such as a sphere) or an open curve (such as a cylinder or a bowl with sides of infinite height). The theory of relativity leads to the possibility that the universe is expanding; this is the most likely theoretical explanation of the experimentally observed fact that the spectral lines of all distant nebulae are shifted to the red; on the other hand the expanding-universe theory also supplies other possible explanations. The latter theory makes it reasonable to assume that the past history of the universe is finite, but it also leads to alternative possibilities. See Cosmology.
Much of the later work on relativity was devoted to creating a workable relativistic quantum mechanics. A relativistic electron theory was developed in 1928 by the British mathematician and physicist Paul Dirac, and subsequently a satisfactory quantized field theory, called quantum electrodynamics, was evolved, unifying the concepts of relativity and quantum theory in relation of the interaction between electrons, positrons, and electromagnetic radiation. In recent years, the work of the British physicist Stephen Hawking has been devoted to an attempted full integration of quantum mechanics with relativity theory.

Contributed By:
Lawrence A. Bornstein
Microsoft ® Encarta ® 2006. © 1993-2005 Microsoft Corporation. All rights reserved.

Վերջ:

Չամուռ
31.01.2007, 13:07
Ճիշտն ասած ես բան չհասկացա կարող ես գրել հասցեն նաըեմ կարողա մի բան հասկանամ՟:erexa

Egern.net
31.01.2007, 16:46
Ճիշտն ասած ես բան չհասկացա կարող ես գրել հասցեն նաըեմ կարողա մի բան հասկանամ՟:erexa
Չամուռ ջան, ի՞նչը չհասկացար: Հեսա դնեմ լինկը: Մեր բախտից պարզվեց, որ այս հոդվածը encarta.com-ում անվճար դրված է........ խնդրեմ.
http://encarta.msn.com/encyclopedia_761558302/Relativity.html

Բայց ցավոք, էլի անիմացիաներն ու վիդեոները չկան...

Ամեն դեպքում, մի հատ բացատրի, ինչ տարբերություն. այստեղ գրած, թե ինտերնետում...

Չամուռ
01.02.2007, 11:13
Չամուռ ջան, ի՞նչը չհասկացար: Հեսա դնեմ լինկը: Մեր բախտից պարզվեց, որ այս հոդվածը encarta.com-ում անվճար դրված է........ խնդրեմ.
http://encarta.msn.com/encyclopedia_761558302/Relativity.html

Բայց ցավոք, էլի անիմացիաներն ու վիդեոները չկան...

Ամեն դեպքում, մի հատ բացատրի, ինչ տարբերություն. այստեղ գրած, թե ինտերնետում...
Չէ հարցը տարբերությունը չի
ես անգլերեն չեմ կարում կարդամ ես իսպաներեն եմ սովորել
ընդհամենը ետ էր պատճառը, իսկ եթե նույնա որեմն կարամ չմտնեմ :(

Egern.net
01.02.2007, 11:22
Լավ հասկանալի է: Կփորձեմ իսպաներեն գտնեմ: Եթե գտնեմ, լինկը կտամ :)

Ահա.
http://es.wikipedia.org/wiki/Teor%C3%ADa_de_la_Relatividad_Especial

Չամուռ
05.02.2007, 09:54
Լավ հասկանալի է: Կփորձեմ իսպաներեն գտնեմ: Եթե գտնեմ, լինկը կտամ :)

Ահա.
http://es.wikipedia.org/wiki/Teor%C3%ADa_de_la_Relatividad_Especial
Շնորհակալ եմ անչափ:ok

Egern.net
06.02.2007, 00:35
Չարժի... ;)

Tigana
25.04.2007, 00:37
որպեսզի կարողանաս ասել ,թե մի բան հաստատուն ա , թոե չէ , պետք ա համեմատես այն մեկ ուրիշ հաստատուն բանի հետ , այսինքն իմանաս քո հաշվարկման համակարգի պարամետրերը , եթե դու կատարումես շարժում չգերազանցվող արագությամբ ապա այն հաշվարկման համակարգում , որը ընդուել ես անշարժ կանցնի ավելի քիչ, քան նրանում , որը շարժվում է, այ ըսենց կարելի է ռակը դանդաղեցնել, քանի որ կոսմոսում շարժման մեջ այն դանդաղ կաճի, օրգանիզմի հետ, իսկ երկրի վրա կթվա թե ավել ժամանակ ա անցել:

Կուզենաի նշել.;)
Երկրի վրա լինես թե ուրիշ տեղ մեկա եթե ձեռքիդ ունես ժամացույց,այն նույն կերպ ա յամանակ ցույց տալու:Եթե չե ուրեմ փչացել ա:
Սենց երևի մենք գալիս ենք 4d ի գաղափարին,եդ արագությունների դեպքում:Բայց ինչպես նշված ա էդ բաժնում եդ դեպքում x,y,z առանցքներին ավելանում ա մի հատ ել ժամանակի առանցք:Ենթադրենք մարմինը որ շարժվում ա 4d ով թողի իրա ժամանակի առանցքը ու նոր շարժվի:Մարմնի շարժումը ցանկացած կետում տալու համար կարելի ա եդ կետում տանել x,y,z առանցքները ու են սկզբից բերել մեր թողած ժամանակի առանցքը միացնել:Բան չի փոխվելու:Ժամանակի առառցքը մնում ա ժամանակի առանցք:Ինչ ա մեծ արագությունների դեպքում ժամանակը արագ կամ դանդաղ ա փոխվում?;)

armenkh
25.04.2007, 17:54
Harc@ na e, te inchpisi vichakum e gtnvum marmin@ (mardu hamar evs chisht e), kaxvac marmni vichakic nra hamar jamanak@ yntanum e tarber kerp, vor@ aveli bnakan e. Oprinak ete mard@ inch vor bani spasum e nra hamar jamanak@ shat dandax e ancnum, hakarak depqum arag. Ajdpes e naev bnutjan meg,
Մոդերատորական: Ծանոթացեք ակումբի օրենսդրությանը (http://www.akumb.am/showthread.php?t=2437#post67297)։ Մասնավորապես ֆորումում չեն ողջունվում լատիներեն տառերով հայերեն գրառումները:
Եթե ինչ-որ պատճառով հայերեն մեքենագրելու հետ կապված դժվարություններ կան, ապա կարող եք օգտագործել ֆորումում ներդրված հայերեն մեքենագրման համակարգը (http://www.akumb.am/showthread.php?t=497), Տրանսլիտի ձևափոխիչը (http://www.akumb.am/showthread.php?t=42)կամ կարդացեք «Ինչպե՞ս գրել հայերեն (http://www.akumb.am/showthread.php?t=279)» թեման : Կամ էլ օգտվեք Փոխարկիչից։ (http://hayeren.akumb.am/?p=convertor)

Tigana
26.04.2007, 00:47
Harc@ na e, te inchpisi vichakum e gtnvum marmin@ (mardu hamar evs chisht e), kaxvac marmni vichakic nra hamar jamanak@ yntanum e tarber kerp, vor@ aveli bnakan e. Oprinak ete mard@ inch vor bani spasum e nra hamar jamanak@ shat dandax e ancnum, hakarak depqum arag. Ajdpes e naev bnutjan meg,

ապրես մեզ թվու ա թե արագ ա անցնում,իսկ իրականում ` ոչ: դա անհնար ա!!!

Սամվել
26.10.2007, 21:38
Ժողովուրդ Ժամանակի և արագության կապը բազմիցս ապացուցվել է փորձերով ;)
Անունը չեմ հիշում բայց ինչոր մասնիկ կա որ երկիրա հասնում ու եթե իրա համար ժամանակը դանդաղ կամ կանգնած չլիներ միանշանակ երկիր չէր հասնի քանի որ իրա կյանքի տևողությունը շատ ավելի փոքր է քան այն ժամանակը որը պետք է նրան երկիր հասնելու համար նույնիսկ լույսի արագությամբ...բայց քանի որ այն շարժվում է լույսի արագությամբ ապա նրա համար ժամանակը կանգնածա ու նն հանգիստ հասնումա երկիր ու երբ երկրի վրա արագությունը ընկնումա ընքը մահանում ֆիզիկայի լեզվով ասած վերանումա ...այնպես որ ժամանակը միանշանակ կախված է արագությունից :B


Այլ հարց է"արդյո՞ք Լույսի արագությունը արագության վերին սահմանն է" ես դրան ինչոր չեմ հավատում...
Էս վերջերս ինչոր խոսակցություններ կար որ լույսի արագությունը գերազանցվելա ես հաստատ ինֆորմաի չունեմ եթե ինչոր մեկտ ունեք գրեք տեսնենք դա իրոք այդպես է...ամեն դեպքում չեմ հավատում որ ինչոր բան սահմանափակ է բնության մեջ...:think

Erevan
27.10.2007, 21:11
Լույսի ատագությունը վակումում >է նյութում լույսի տարածման արագությունից .
Հարաբերականության տեսությունը ասում է, որ նյութը լույսի արագությունից մեծ կամ հավասար արագությամբ չի կարող շարժվել, դա վերաբերվում է վակումում լույսի արագությանը,Իսկ նյութում լույսի արագությունը հնարավոր է գերազանցել:Դու երևի վերջինիս մասին էիր լսել:

Սամվել
27.10.2007, 22:03
Լույսի ատագությունը վակումում >է նյութում լույսի տարածման արագությունից .
Հարաբերականության տեսությունը ասում է, որ նյութը լույսի արագությունից մեծ կամ հավասար արագությամբ չի կարող շարժվել, դա վերաբերվում է վակումում լույսի արագությանը,Իսկ նյութում լույսի արագությունը հնարավոր է գերազանցել:Դու երևի վերջինիս մասին էիր լսել:

Էտ ո՞վա քեզ տենց բան ասել :' ... Կարծեմ հիմա ֆիզիկայի կողմից ընդունվող տեսությամբ արագության վերին սահմանը համարվում է Վակումում լույսի արագությունը ;)
Ես լավ գիտեմ ինչ եմ լսել ու այս վերևի ասածս ավելի լավ գիտեմ ;)

Erevan
27.10.2007, 22:08
Հարաբերականւթյան տեսությւնը ասում է.
1.Նյութը կամ փոխազդեցությունները տարածվում են վերջաոր արագությամբ, որի սահմանն է վակումում լույսի արագությունը:
2.Լույսի արագությունը ցանկացած իներցիալ հաշվարկի համակարգի նկատմամբ նույնն է և =300.000 կմ/վ.
Սա բերում է նրան, որ ժամանակը տարբեր իներցիալ հաշվարկի համակարգերում տարբեր "ձևով" է ընթանում , այսինքն` հարցը թէ երկու պատահարների միջև անցել է
որոշակի ժամանակ իմաստ է ձեռք բերում միայն այն ժամանակ երբ նշում ենք թե որ հաշվարկի նկատմամբ է անցել:
Պարզվում է, որ շարժվող համակարգում ժամանակը դանդաղ է ընթանում:
Այս ամենի մեջ պետք է ուշադրություն դարցնել այն բանին, որ խոսքը վերաբերվում է իներցիալ հաշվարկի համակարգերին, քանի որ բնության օրենքները նկարագրող հավասարումները նույնն են իներցիալ հաշվարկի համակարգերում,իսկ ֆիզիկայում հետաքրքրություն են ներկայացնում միայն այդպիսի համակարգերը:Այն պատճառով, որ ոչ իներցիալ համակարգերում հավասարումները տարբեր կլինեն և մեկից մյւսին անցնելիս կփոխվեն կամայական ձևով որոնց մասին "տեղեկություններ չէն լինի" այդ փոփոխությունները կախված կլինեն, ոչ իներցիալ համակարգերի առանձնահատկություններից:Օրինակ պտտվում է թե ոչ, կամ եթե պտտվում է ապա այդ պտույտթ հավասարաչափ է թե անհավասարաչափ , մի խոսքով յուրաքանչյուր այդպիսի համակարգում օրենքները նկարագրող հավասարումները առանձին է պետք գրել ,այսինքն որքան այդպիսի համակարգ, որ կա, որոնց քանակը անվերջ է :
Երբեմն սխալ արտահայտություններ են հնչում, թե այս տեսությունը սխալ է, քանի որ մարդիկ արդեն գերազանցել են լույսի արագություննը;
Բացատրեմ.
Լույսի ատագությունը վակումում >է նյութում լույսի տարածման արագությունից .
Հարաբերականության տեսությունը ասում է, որ նյութը լույսի արագությունից մեծ կամ հավասար արագությամբ չի կարող շարժվե, որը վերաբերվում է վակումում լույսի արագությանը,Իսկ նյութում լույսի տարածման արագությունը հնարավոր է գերազանցել, որը < է 300.000կմ/վ-ից:

Ավելացվել է 7 րոպե անց
նյութում լույսի արագության արժեքի մասին եմ ասւմ որը < 300.000կմ/վ -ից:

Ավելացվել է 8 րոպե անց

Էտ ո՞վա քեզ տենց բան ասել :' ... Կարծեմ հիմա ֆիզիկայի կողմից ընդունվող տեսությամբ արագության վերին սահմանը համարվում է Վակումում լույսի արագությունը ;)
Ես լավ գիտեմ ինչ եմ լսել ու այս վերևի ասածս ավելի լավ գիտեմ ;)

նյութում լույսի արագության արժեքի մասին եմ ասւմ որը < 300.000կմ/վ -ից:

Vahagn_IV
01.11.2007, 17:49
Այլ հարց է"արդյո՞ք Լույսի արագությունը արագության վերին սահմանն է" ես դրան ինչոր չեմ հավատում...
Էս վերջերս ինչոր խոսակցություններ կար որ լույսի արագությունը գերազանցվելա ես հաստատ ինֆորմաի չունեմ եթե ինչոր մեկտ ունեք գրեք տեսնենք դա իրոք այդպես է...ամեն դեպքում չեմ հավատում որ ինչոր բան սահմանափակ է բնության մեջ...:think

Խոսքը գնում է ոչ թե նյութի, այլ ընդամենը ինֆորմացիայի տարածման մասին(լույսից արագ): Սա քվանտային էֆֆեկտ է: Բացահայտ կերպով հարաբերականության սկզբունքը չի խախտվում: Պարզապես ստացվում է այնպես, որ կատարելով չափում մի համակարգում, կարելի է որոշ ստույգ բաներ ասել մի այլ համակարգի մասին: Ընդ որում ակնթարթորեն: Իսկ դա համարժեք է այդ համակարգում չափում կատարելուն:

P.S.
Հույսով եմ պարզ ասի::)

dvgray
01.11.2007, 23:00
"Ժամանակ" հասկացությունը տիեզերքում ընդհանրապես գոյություն չունի:
Չկա: Դա ածանցիալ մեծություն է, ստեղծված մարդու կողմից, որպեսզի նկարագրվի շարժումը: Սակայն… Քանի որ շարժումը դա էներգիայի տրանսֆորմացիայի ձև է, ապա շարժման ուսումնասիրությունը ճիշտ կլինի բերել հետ՝ էներգիայի չափաքանակի գնահատմանը, ինչ և որ արել են հանճարեղ և բացարձակ մեծություն հանդիսացող Նյուտոնը և Էյնշեյնը :): /պարադոքս :D/
Կարևոր է հասկանալ, որ Հարաբերականության տեսությունը ՝ դա ապարատ է, և ոչ նյութ, / արժեք /:
Ավելի ճիշտ է սկզբի համար ֆիզիկական պրոցեսները դիտարկենք բացարձակ /ինչ-որ մի/ զրոյից սկսած ;):
Տիեզերքը մեր համար լեցուն է պարադոքսներով, և էտ պարադոքների թիվը կրճատելու համար պետք է ժամանակը հանել որպես սկիզբ, աքսիոմատիկ պարամետր, և սկսել դիտարկել կոնկրետ մարմնի շարժումները, նրա էներգետիկան: Դա կօգնի մեզ խորությամբ մոտենալ "սկզբին", "ակունքին":

Vahagn_IV
01.11.2007, 23:38
Այժմ կխնդրեմ պատասխանել մի քանի հարցերի:


"Ժամանակ" հասկացությունը տիեզերքում ընդհանրապես գոյություն չունի: Չկա:


Նախ` ժամանակն ի՞նչ է հլը որ մի հատ էլ "Չկա": Երկրորդը` ի՞նչ ի նկատի ունես ասելով "տիեզերքում": Այն տպավորությունն է, որ ի նկատի ունես "աին տեղը, որտեղ ապրում են կանաչ մարդուկները":



Դա ածանցիալ մեծություն է, ստեղծված մարդու կողմից, որպեսզի նկարագրվի շարժումը:


Բոլոր մեծությունները ստեղծված են մարդու կողմից, որպեսզի նկարագրեն այն, ինչի համար ստեղծված են` դրամ հաշվելու, կարտոֆիլի կշիռ չափելու, արագություն չափելու և այլն: Համաձայնվեք անհարմար կլիներ ամեն անգամ 1 մետր ցույց տալու համար ձեռքեր պարզել:)



Սակայն… Քանի որ շարժումը դա էներգիայի տրանսֆորմացիայի ձև է, ապա շարժման ուսումնասիրությունը ճիշտ կլինի բերել հետ՝ էներգիայի չափաքանակի գնահատմանը, ինչ և որ արել են հանճարեղ և բացարձակ մեծություն հանդիսացող Նյուտոնը և Էյնշեյնը :): /պարադոքս :D/


Շարժումը` դա ընդհամենը շարժում է: Այն կապ չունի էներգիայի տրանսֆորմացիայի հետ: Հենց էներգիայի տրանսֆորմացիան ոչ մի կապ չունի շարժման հետ:



Կարևոր է հասկանալ, որ Հարաբերականության տեսությունը ՝ դա ապարատ է, և ոչ նյութ, / արժեք /:


Այն փաստը, որ հարաբերականության տեսությունը նյութ չէ, ինձ թվում է, ոչ ոգու մոտ այստեղ կասկած չի առաջացնում::)



Ավելի ճիշտ է սկզբի համար ֆիզիկական պրոցեսները դիտարկենք բացարձակ /ինչ-որ մի/ զրոյից սկսած ;):

Դեեե: Բա շուտ ասեիր: Էս կլինի մի 3-րդ հազարամյակն ա, մարդկությունը չի ֆայմում էդ զրոն գտնի:



Տիեզերքը մեր համար լեցուն է պարադոքսներով, և էտ պարադոքների թիվը կրճատելու համար պետք է ժամանակը հանել որպես սկիզբ, աքսիոմատիկ պարամետր, և սկսել դիտարկել կոնկրետ մարմնի շարժումները, նրա էներգետիկան: Դա կօգնի մեզ խորությամբ մոտենալ "սկզբին", "ակունքին":


Ով աշխատի` նա ուտի:

Vahagn_IV
03.11.2007, 10:20
հարցը հավատալու մեջ չի, ամեն ինչ շատ պարզ ա, պարզ օրինակ՝ մարդը շրջապատի երևույթները տեսնում լույսի միջոցով, եթե շարժվես լույսից արագ կանցնես ժամանակից առաջ և չես տեսնի ներկայի դեպքերը, կանգնես , լույսի ճառագայթները ուշացած կհասնեն աչքերիդ կտեսնես անցյալը: Բայց լույսի արագությամբ չես կարող շարժվել զանգվածդ կձգտի անսահմանության ... մեղավորը ելի Էնշտեյն ա :)


Չէ DzmoO ջան, դու մի քիչ սխալվում ես: Նայի, դու ուզում ես ասես, որ էդ կապված ա լույսի միջոցով աշխարհը տեսնելու հետ: Բայց նայի, նույն բանը կարելի ա ասել ձայնի մասին: Համաձայնվի ինչ որ ասում ես պետք է ճիշտ լինի նաև խուլ մարդու համար::)
Բայց որ հավատալ չհավատալու հարց չկա, էդ փաստ ա: Հակասող փորձ, ինչքանով ես գիտեմ, հլը չեն դրել:


եթե վերցնենք երկու համակարգ երկու եղբայրներին ուրեմը նրանք իրարից հեռանում են կատարելով նույն շարժումը իրար նկարմամբ ու վոնց ստացվեց, որ մեկի դեփքում երբ նայում ենք գնացքղի համակարգից երեվույթը ճիշտա իսկկ եթե նայենք երկրի վրա մնացողի համակարգից,որ ինքնա հեռանում արբանյակից լույսի արագությամբ սխալ:
ըստ ինձ ոչինչ չպետքա փոխեր ոչ առաջի, ոչ էլ երկրորդ դեփքերում

ես հարցին Լանդաուն պատասխանումա հետևյալ ձև ասումա իբր թե հետադարձ ձևը չի կարելի քնարկել քանի,որ գնացող եղբայրը կատարում է էլիպսաձև շարժում իսկ մյուս ոչ
ինքը սխալվում էր մնացողն էլ գնացողի նկատմամբ կատարումա նույն շարժումը

դե եկ վառչապետ ու մի խենթանա;)
Հա Է Ն Ց Ո ջան, ճիշտ ես ասում, որ մնացողն էլ գնացողի նկատմամբ կատարելու անույն շարժումը: Սրա պատասխանը այն է, որ Էյնշտեյնի սաղ ասածները ճիշտ են ՆԻԱՅՆ ԻՆԵՐՑԻԱԼ ՀԱՄԱԿԱՐԳԵՐՈՒՄ: Իսկ էն գնացող էկողը պիտի կանգնի, որ հետ գա, չէ: Իսկ որ կանգնում ա, սկսում ա արագացումով շարժվել: Ուրեմն էլ իներցիալ չի: Դրանից էլ էս ասսիմետրիան է գալիս:

Ավելացվել է 2 րոպե անց

1Ինձ հետաքրքրում էր էդ երկվորյակների օրինակի մեջ, թե որտեղ են ժամացույցը դնում, ո՞նց ա տենց լինում, որ մի տարվա ընթացքում երկրի վրա 100 տարի ա անցնում, էդ անտեր ժամացույցը(օրաչափը…) որտե՞ղ են տեղադրում: Ուսուցիչս պատասխանում էր, որ էական չի, թե որտեղ են տեղադրում, բայց եթե էական չի, ապա ո՞նց կարողա երկրի վրա 100 տարին մի տարվա մեջ անցնի:

Դրանցից ամեն մեկը իրա ժամացույցը ունի: Մեկը երկրի վրա յա, մսուսը` գնալ գալացողի ձեռն ա:

phanasonic
09.11.2007, 12:01
Հա Է Ն Ց Ո ջան, ճիշտ ես ասում, որ մնացողն էլ գնացողի նկատմամբ կատարելու անույն շարժումը: Սրա պատասխանը այն է, որ Էյնշտեյնի սաղ ասածները ճիշտ են ՆԻԱՅՆ ԻՆԵՐՑԻԱԼ ՀԱՄԱԿԱՐԳԵՐՈՒՄ: Իսկ էն գնացող էկողը պիտի կանգնի, որ հետ գա, չէ: Իսկ որ կանգնում ա, սկսում ա արագացումով շարժվել: Ուրեմն էլ իներցիալ չի: Դրանից էլ էս ասսիմետրիան է գալիս:

Չեմ կարծում , որ գնացած եղբոր կանգ առնելը կարելի է ընդունել որպես պարտադիր պայման
նա եթե շարժվում է էլիպսաձև կարա նաև չկանգնի չէ:think

Ներսես_AM
09.11.2007, 18:29
Հա Է Ն Ց Ո ջան, ճիշտ ես ասում, որ մնացողն էլ գնացողի նկատմամբ կատարելու անույն շարժումը: Սրա պատասխանը այն է, որ Էյնշտեյնի սաղ ասածները ճիշտ են ՆԻԱՅՆ ԻՆԵՐՑԻԱԼ ՀԱՄԱԿԱՐԳԵՐՈՒՄ: Իսկ էն գնացող էկողը պիտի կանգնի, որ հետ գա, չէ: Իսկ որ կանգնում ա, սկսում ա արագացումով շարժվել: Ուրեմն էլ իներցիալ չի: Դրանից էլ էս ասսիմետրիան է գալիս:

Չեմ կարծում , որ գնացած եղբոր կանգ առնելը կարելի է ընդունել որպես պարտադիր պայման
նա եթե շարժվում է էլիպսաձև կարա նաև չկանգնի չէ:think
Էլիպսաձև կամ այլ կորով շարժումը արագացումով շարժում է ինչը արդեն իներցիալ համակարգ չէ:

Lion
22.11.2009, 21:25
Ես կցանկանայի մի քիչ զրուցել ձեր հետ ես թեմայով, ասենք ինչ եք մտածում Էնշտեյնի ստեղծած գլուխկոտրուկի մասին , հավատում եք կամ չեք հավատում ու ապացույցներ ունեք հակառակը ապացուցելու:
և ուզում էի հետաքրքրվեմ ով ունի ես թեորիան էլոկտրոնային տարբերակով

շնորհակալություն;)

Հարգելի ֆիզիկներ, այս հարցն ինձ վաղուց է հետաքրքրում - ինչո՞ւ պետք է լույսի արագությամբ երկրից հեռացող Ա երկվորյակը դանդաղ ծերանա, իսկ Երկրի վրա մնացած Բ երկվորյակը՝ նորմալ արագությամբ…:think

Եթե խնդիրը որևէ ֆիզիկական կամ քիմիական գործընթացի մեջ է, որը կազդի Ա երկվորյակի վրա, հարցը պարզ է, իսկ եթե այլ պատճառ կա - ասացեք խնդրեմ, ինչը պետք է ստիպի Ա երկվորյակի ավելի դանդաղ ծերանալ:8

Արիացի
22.11.2009, 21:32
Հարգելի ֆիզիկներ, այս հարցն ինձ վաղուց է հետաքրքրում - ինչո՞ւ պետք է լույսի արագությամբ երկրից հեռացող Ա երկվորյակը դանդաղ ծերանա, իսկ Երկրի վրա մնացած Բ երկվորյակը՝ նորմալ արագությամբ…:think

Եթե խնդիրը որևէ ֆիզիկական կամ քիմիական գործընթացի մեջ է, որը կազդի Ա երկվորյակի վրա, հարցը պարզ է, իսկ եթե այլ պատճառ կա - ասացեք խնդրեմ, ինչը պետք է ստիպի Ա երկվորյակի ավելի դանդաղ ծերանալ:8

Lion ջան, ոչ մի ֆիզիկաքիմիական գործընթաց չկա: Ուղղակի արագ շարժվող մարմնի համար ժամանակը ավելի դանդաղ է ընթանում, քան դանդաղ շարժվող մարմնի մոտ::)

Ներսես_AM
22.11.2009, 22:39
տենց որ լիներ, բիսնեսմենները որ ամբողջ օրը ստեղից-նդեղ են թռնում պիտի ուշ ծերանան :D

իսկ եթե լուրջ իրականում երկուսն էլ նույն արագությամբ կծերանան ;)

Արիացի
23.11.2009, 00:24
Երկվորյակների պարադոքսի մանրամասն բացատրություն էի փնտրում ու մի հետաքրքիր սայթ գտա` http://www.relativity.ru, լիքը հետաքրքիր նյութեր կան հարաբերականության տեսությունից:
Իսկ երկվորյակների պարադոքսի մասին կարող եք գտնել էստեղ (http://www.relativity.ru/index.php?option=com_content&view=article&id=27:-&catid=20&Itemid=52):

Lion
26.11.2009, 14:21
Lion ջան, ոչ մի ֆիզիկաքիմիական գործընթաց չկա: Ուղղակի արագ շարժվող մարմնի համար ժամանակը ավելի դանդաղ է ընթանում, քան դանդաղ շարժվող մարմնի մոտ::)

Լավ, եղբայր, այդ ամենին ես ծանոթ եմ, ինտեռնետն էլ ահագին փորփրել եմ, օրինակներով և այլն, բացատրության փորձերգտել եմ, բայց դա ինձ չի համոզել…

Հակված եմ Ներսես_AM-ի կարծիքի օգտին, այսինքն, որ այդ մարդիկ հավասար կծերանան - կարո՞ղ ես հակառակը հիմնավորել:think

eduard30
23.12.2009, 04:39
Էյնշտեյնը «շոու» (կներեք չգիտեմ հայերեն տարբերակը) է սարքել լույսի արագությունը
և երկարացնում մարդկանց կյանքը, եթե ցանկանանք միասին կբացահայտենք «սուտը»:o

Elmo
23.12.2009, 13:58
Էյնշտեյնը «շոու» (կներեք չգիտեմ հայերեն տարբերակը) է սարքել լույսի արագությունը
և երկարացնում մարդկանց կյանքը, եթե ցանկանանք միասին կբացահայտենք «սուտը»:o

eduard30 ջան խնդրում եմ էլի, եթե գիտական աշխատություն ես հերքում, արի բանաձևերով ու թվերով հերքի հա՞: Թե չէ բառերով ասել, որ էինչ բանը սուր ա, նույնիսկ մտավոր հետամնացը կկարողանա:

eduard30
23.12.2009, 17:26
eduard30 ջան խնդրում եմ էլի, եթե գիտական աշխատություն ես հերքում, արի բանաձևերով ու թվերով հերքի հա՞

Elmo յան թվերով համաձայն եմ բանաձևով ոչ իզուր կծանրաբեռնենք մեզ:
Հարգանքներով eduard30

eduard30
23.12.2009, 17:56
eduard30 ջան խնդրում եմ էլի, եթե գիտական աշխատություն ես հերքում, արի բանաձևերով ու թվերով հերքի հա՞: Թե չէ բառերով ասել, որ էինչ բանը սուր ա, նույնիսկ մտավոր հետամնացը կկարողանա:

Կխնդրում եմ Elmo յան մտավոր հետամնացներին թողնել հանգիստ նրանք էլ են Մարդ բոլոր իրենց կարողություներով և անկարողություներով, հարգ լինի մտավոր հետամնացը ոչ բոլոր դրություներում կարող է խելոքից շատ գիտենան:
Նախորոք ներեղություն եթե թեմայից դուրս է:

Պոզիտրոն
29.01.2010, 13:05
Լավ, եղբայր, այդ ամենին ես ծանոթ եմ, ինտեռնետն էլ ահագին փորփրել եմ, օրինակներով և այլն, բացատրության փորձերգտել եմ, բայց դա ինձ չի համոզել…

Հակված եմ Ներսես_AM-ի կարծիքի օգտին, այսինքն, որ այդ մարդիկ հավասար կծերանան - կարո՞ղ ես հակառակը հիմնավորել:think

Ֆիզիկայում ամենավորոշիչը փորձն ա: Իսկ փորձերը ինչ որ տեղ ապացուցում են «Այնշտայնի» տեսությունը:
Օրինակ մյու մեզոն կոչվող մասնիկները ունեն կյանքի կարճ տևողություն և նրանք ծնվելով Երկրից մեծ հեռավորության վրա /այնքան որ իրենց կյանքի տևողությունը բավական չէ երկիր հասնելու համար(ըստ դասական մեխանիկայի)/ բայց քանի նրանք շարժվում են լույսին մոտ արագությամբ և գործում է ժամանակի դանդաղման երևույթը նրանք հասնում են Երկիր: :P:P

Elmo
21.07.2010, 18:52
Լավ, եղբայր, այդ ամենին ես ծանոթ եմ, ինտեռնետն էլ ահագին փորփրել եմ, օրինակներով և այլն, բացատրության փորձերգտել եմ, բայց դա ինձ չի համոզել…

Հակված եմ Ներսես_AM-ի կարծիքի օգտին, այսինքն, որ այդ մարդիկ հավասար կծերանան - կարո՞ղ ես հակառակը հիմնավորել:think

Պրակտիկ օրինակ հատուկ հարաբերականության տեսությունից:
GPS նավիգացիոն համակարգի արբանյակների վրա ժամանակի դանդաղման էֆեկտը գործում է և ինժեներները ստիպված շեղումը հանում են չափումներից, որպեսզի համակարգը ճիշտ աշխատի: Այլապես շեղումներն անխուսափելի են:
Պրակտիկ օրինակ ընդհանուր հարաբերականության տեսությունից:
Ընդհանուր հարաբերականության տեսությունը պնդում է, որ գրավիտացիոն դաշտը ճկում է տարածություն-ժամանակային ցանցը: Այսինքն մեծ գրավիտացիայով օշտված մարմինը իր շուրջը ճկում է տարածություն-ժամանակային ցանցը այնքան, որ կարելի է նրա ետևում գտնվող մարմինները տեսնել: Այդպես չեմ հիշում որ թվի արեգակի խավարման ժամանակ աստղաֆիզիկոսները տեսան արեգակի սկավառակով փակված աստղը, որը ճկում չլինելու դեպքում չէր երևա:
Այդ երևույթը կոչվում է գրավիտացիոն լինզավորում: Գրավիտացիոն լինզավորմամբ ասղաֆիզիկոսները չափում են հեռավոր տիեզերական մարմինների զանգվածը: Ինչան մեծ՝ այնքան մեծ ճկում:

Մի քանի գրավիտացիոն լինզավորման նկարներ:

սխեմատիկ բացատրություն իրական պատկերի հիման վրա:
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/02/Gravitational_lens-full.jpg

Էյնշտեյնի խաչը
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/c8/Einstein_cross.jpg

բազմաթիվ լինզաներ
http://www.scientific.ru/hubble/0008w.jpg

ու էլի լինզաներ
http://www.rol.ru/pictures/misc/spacenews/5quasars.jpg

գուգլ (http://www.google.am/images?hl=ru&q=%D0%93%D1%80%D0%B0%D0%B2%D0%B8%D1%82%D0%B0%D1%86%D0%B8%D0%BE%D0%BD%D0%BD%D0%B0%D1%8F%20%D0%BB%D0%B8%D0%BD%D0%B7%D0%B0&rlz=1B3GGGL_enAM328AM328&um=1&ie=UTF-8&source=og&sa=N&tab=wi)

Jerry
22.09.2010, 16:31
[/QUOTE]Ինչու՞, ժամանակը հաստատուն մեծություն չի՞:think …[/QUOTE]


10-րդ դասարանում ընդամենը մի ժամ ենք անցել էս դասը, բայց դա հերիք էր ինձ, որ ես մոտ մի ամիս ֆիզիկայի ուսուցչիս հարցերովս նեղեմ:D : Ինձ հետաքրքրում էր էդ երկվորյակների օրինակի մեջ, թե որտեղ են ժամացույցը դնում, ո՞նց ա տենց լինում, որ մի տարվա ընթացքում երկրի վրա 100 տարի ա անցնում, էդ անտեր ժամացույցը(օրաչափը…) որտե՞ղ են տեղադրում: Ուսուցիչս պատասխանում էր, որ էական չի, թե որտեղ են տեղադրում, բայց եթե էական չի, ապա ո՞նց կարողա երկրի վրա 100 տարին մի տարվա մեջ անցնի: Ու՜ֆ, էս իմ ամենաներվայնացնող հարցերից մեկն ա, սրա շուրջ կարամ ժամերով խոսամ ու հարցերիս ոչ մեկ երբեք երևի թե չի կարող պատասխանել…

Ես ետքան լավ չեմ հասկանում գործից բայց կփորցեմ իմ կարողացածի չափով օգնել:
Մենք երկրագնդի վրա ժամանակը չափում ենք Երկրի պտույտը արևի, լուսնի կամ իր առանցքի շուրջ պտտման միջոցով: Իսկ եթե երկրից դուրս ենք գալիս ինչ համեմատ են ժամանակը չափում...?

Պոզիտրոն
22.09.2010, 16:50
Ինչու՞, ժամանակը հաստատուն մեծություն չի՞:think …[/QUOTE]



Ես ետքան լավ չեմ հասկանում գործից բայց կփորցեմ իմ կարողացածի չափով օգնել:
Մենք երկրագնդի վրա ժամանակը չափում ենք Երկրի պտույտը արևի, լուսնի կամ իր առանցքի շուրջ պտտման միջոցով: Իսկ եթե երկրից դուրս ենք գալիս ինչ համեմատ են ժամանակը չափում...?[/QUOTE]
Չե իրականում 1 վ-ը մենք սահմանում ենք ատոմի եսիմոր ճառագայթման եսիմքանիհազարապատիկը: Նույն կերպ այդ ճառագայթման ալիքի երկարության եսիմքանիահազարապատիկը դա մեկ մետրն է:

sossar
06.03.2011, 15:44
Սամվելի նշած մասնկի անունը մյումեզոննա,որը երկրի վրա չի առաջանում այլ մինչև երկիր հասնելը,իսկ երկրի վրա հայտնաբերվել են այդ մասնիկներից,հետևում է որ այդ մասնիկների համար ժամանակը իրոք դանդաղ է էնթանում

sossar
06.03.2011, 15:52
հարգելի ֆիզիկներ ինչպես կմեկնաբանեք Էյնշտեյնի այս խոսքերը`<<Եթե առաջ ընդունում էին,որ տարածությունն ու ժամանակը կպահպանվեին,եթե աշխարհից բոլոր առարկաները վերցնեին,ապա այժմ մենք գիտենք,որ այդ դեպքում այլևս չէին լինի ոչ տարածությունը և ոչ էլ ժամանակը>>

Nira
08.03.2011, 02:59
Ժամանակը հարաբերական մեծություն է, ես կասեի նույնիսկ շատ :).. երբեք չեք նկատել, որ այն նույն 40 րոպեների ընթացքում, որոնք անիմաստ անցկացնում եք երթուղայինում խցանման ժամանակ, կարող եք, շատ մեծ հավանականությամբ, մի ամբողջ կյանք վերափոխել:
...

Լանդաուի գրքում հանդիպեցի հետևյալ տողերին. "Շարժվող ժամացույցը ավելի դանդաղ է շարժվում...": Այսինքն, եթե տիեզերանավով հեռանանք, ապա երկրի վրա մնացող մարդկանցից ինչ-որ չափով երիտասարդ կմնանք: Ինչպես և խնդրում է ասվում: :think

sossar
08.03.2011, 15:04
[QUOTE=Nira;2191350]Ժամանակը հարաբերական մեծություն է, ես կասեի նույնիսկ շատ :).. երբեք չեք նկատել, որ այն նույն 40 րոպեների ընթացքում, որոնք անիմաստ անցկացնում եք երթուղայինում խցանման ժամանակ, կարող եք, շատ մեծ հավանականությամբ, մի ամբողջ կյանք վերափոխել:
...
բայց հաշվի առեք այն,որ Ձեր ասածը որպես ֆիզիկական երևույթ չի կարելի համարել,այն զուտ զգացողություն է

ՀայկՀ
14.03.2011, 18:06
Ես կցանկանայի մի քիչ զրուցել ձեր հետ ես թեմայով, ասենք ինչ եք մտածում Էնշտեյնի ստեղծած գլուխկոտրուկի մասին , հավատում եք կամ չեք հավատում ու ապացույցներ ունեք հակառակը ապացուցելու:
և ուզում էի հետաքրքրվեմ ով ունի ես թեորիան էլոկտրոնային տարբերակով

շնորհակալություն;)

Նախ ասեմ, որ ոչ բոլորի գրածները կարդացի, բայց նրանցը ումը կարդացի ինձ ճիշտն ասած շատ հիասթափեցրին: Թյուր կարծիք կա, թե հարաբերականության տեսությունը հնարավոր է հասկանալ կարդալով մեկ-երկու գիրք: Եթե դուք կարողանաք, շնորհավորում եմ!
Ինչ վերաբերվում է գրքերին. նախ ամենալավ դասագիրքը ընդհանուր հարաբերականության տեսության` դա ես կարծում եմ Էդդինգտոնինն է, բայց մինչև այն սկսելը խորհուրդ կտաի գոնե կարդալ Ռաշեվսկի "Ռիմանի երկրաչափություն և թենզորական անալիզ" մեկ էլ Լանդաու "Դաշտի տեսություն": Մենակ դրանցից հետո կարող է խոսք գնալ գոնե մի քիչ այդ տեսությունը հասկանալու մասին:

Lion
14.03.2011, 19:39
ՀայկՀ ջան, համաձայն եմ... երևի, քանի որ ոլորտից շատ հեռու եմ: բայց գուցե դու կկարողանաս պատասխանել մի "պարզ" հարցի - եթե օբյեկտը լույսի արագությամբ սլանա... ժամանակը ինչու պիտի նրա համար կանգ առնի?

ՀայկՀ
14.03.2011, 21:52
ՀայկՀ ջան, համաձայն եմ... երևի, քանի որ ոլորտից շատ հեռու եմ: բայց գուցե դու կկարողանաս պատասխանել մի "պարզ" հարցի - եթե օբյեկտը լույսի արագությամբ սլանա... ժամանակը ինչու պիտի նրա համար կանգ առնի?

Իրականում մարմինները որպես այդպիսին լույսի արագությամբ շարժվել պարզապես չեն կարող, այդ բացատրելու համար հարաբերականության տեսությունը քիչ է, որովհետև իրականում հարաբերականության տեսությունը հիմնականում աշխատում է մեծ մասշտաբներ ունեցող օբյեկտների հետ: Քո հարցի պատասխանը կարելի տալ օգտվելով մեկ ուրիշ բավականին հզոր տեսությունից - քվանտային մեխանիկայից: Բոլոր մասնիկները նույնիսկ էլեկտրոնի կամ նեյտրոնի պես իրենց կարող են դրսևորել որպես ալիքներ (Բրոուլյան դուալիզմի սկզբունք), մեծ արագությունների դեպքում նրանց ալիք լինելու հավանականությունը մեծանում է (դա ապացուցելու համար ուղղակի կարելի է ալիքային ֆունկցիայի քառակուսին ինտեգրել բոլոր կոորդիանտերով), փաստորեն ստացվում է, որ լույսին մոտ արագությունների ժամանակ մենք գործ ունենք ալիքների հետ ոչ թե մասնիկների: Շարժվելով այսպես կոչված Մինկովսկու տարածությունում հնարավոր է նույնիսկ մասնիկների` ժամանակին հակառակ շարժը, բայց դրա հետևանքն է այսպես կոչված հակամասնիկների առաջացումը:
Իրականում հարաբերականության տեսության տեսակետից քո հարցի պատասխանը ուղղակի կարելի է ստանալ սահմանային անցում կատարելով Լորենցի ձևափոխություններում, բայց քվանտային մեխանիկայի տեսակետից քո հարցի պատասխանը ուղղակիորեն չի հետևում.... մտածել է պետք =) :think

Lion
14.03.2011, 21:55
Մերսի պատասխանի համար, քիչ բան հասկացա, բայց, զգացի, որ ջանք ես թափել: Փաստորեն հնարավոր չէ լույսի արագությունով սլանալ և չծերանալ...

ՀայկՀ
14.03.2011, 22:45
Խնդրեմ, ցավում եմ, որ ամբիցիաներտ կտրեցի իհարկե.... բայց ոնց որ ասում էր Բորը "Այսպես է ստեղծված բնությունը!"

Lion
15.03.2011, 00:01
Չէ, եղբայր, ամբիցիա չկա - ուղղակի այս հարցը ինձ շատ վաղուց է հետաքրքրում, պատասխան չումե... :)

ՀայկՀ
15.03.2011, 01:07
:) պարզ է: Ցավոք իրականում լիովին սա հասկանալու համար բավականին բարդ մաթեմատիկա է պետք: Չնայած հասկանալը որն է? Ֆայնմանը (քվանտային էլեկտրդինամիկայի ստեղծողներից մեկը) ասում էր: "Noone understands quantum mechanics!"

Lion
15.03.2011, 01:12
Առաջին անգամ սենց պատասխան լսեցի, մերսի:) Թե չէ, իրոք, ում հարցնում եմ, սաղ ասում ե - պարզ է, տես, երկու երկվորյակ... - ու հենց հարցնում եմ, իսկ ինչու, լռվում են: Գոնե սենց իմանանք, որ էդ բանի բացատրությունը կա, ուղղակի մենք ի վիճակի չենք հասկանալ, քանի որ հատուկ պատրաստվածություն չունենք:

eduard30
15.03.2011, 23:48
Լույսի արագությունը «աչքերիս» դեմն է և այնքան պարզ և հեշտ է տեսնել և այդ արագությամբ սլանալ, նույնիսք մի քանի անգամ արագ ուղղակի գիտությունը դժվար գործ է պատքերացնում և չի կարող հայտնագործել:)

sossar
18.03.2011, 15:51
Հայկ ասածդ ճիշտա , բայց մի մոռացի որ լւյսե դրսևորում ա կորպուսկւլա-ալիքային հատկություն,այսինքն համ մասնիկների հոսքա(ֆոտոն) համել ալիքա. հետևումա որ լույսի արագությամբ շարժվելիս մենք էլի գործ ունենք մասնիկների հետ:

anslov
08.01.2017, 22:45
Многие немецкие ученые были евреями по национальности, а нацисты начали кампанию против «еврейской науки», что в числе прочих причин помешало Германии создать атомную бомбу. Эйнштейн и его теория относительности стали основными мишенями этой кампании. Была даже выпущена книга «Сто авторов против Эйнштейна», на что этот последний заметил: «Зачем сто? Если бы я был неправ, хватило бы одного».
հանճարեղ կիրառկում հարաբերականության տեսության