Դիտել ողջ տարբերակը : Վիլյամ Շեքսպիր
Superportal
21.10.2008, 19:23
Ձեր կարծիքը մեծ գրողի և նրա հանճարեղ ստեղծագործությունների մասին:
Իսկ ես, ուղակի հիացած եմ նրա գործերով: :hands
Ոչ մի բան չեմ կարդացել :)): Ու չեմ էլ ուզում: Պիես կարդալն ամենասխալ զբաղմունքն է: Ըստ իս:
Ոչ մի բան չեմ կարդացել :)): Ու չեմ էլ ուզում: Պիես կարդալն ամենասխալ զբաղմունքն է: Ըստ իս:
Սկսիր կարդալ: Կարծիքդ կփոխես: Ըստ իս;)
Superportal
21.10.2008, 19:30
Ոչ մի բան չեմ կարդացել :)): Ու չեմ էլ ուզում: Պիես կարդալն ամենասխալ զբաղմունքն է: Ըստ իս:
Կարծիքտ հարգում էմ,:) բայց, քո կարծիքով խիա ՍԽԱԼ??:8
Սկսիր կարդալ: Կարծիքդ կփոխես: Ըստ իս;)
Դե, ճիշտն ասած, ոչ մի բան լրիվ միանգամից չեմ կարդացել: Թե չէ՝ ԱրտԳրակից քննություն էլ եմ տվել չորս տարի, կուրսային-դիպլոմային էլ եմ գրել մի քանի հատ... Մեկ ա՝ չեմ սիրում: Իմը չէ:
Կարծիքտ հարգում էմ,:) բայց, քո կարծիքով խիա ՍԽԱԼ??:8
Պիեսը թատրոնում նայելու համար է, կարդալու համար չէ:
«Ռոմեոն և Ջուլիետան» շատ լավն ա:good հատկապես Ջուլիետան:love
Դե, ճիշտն ասած, ոչ մի բան լրիվ միանգամից չեմ կարդացել: Թե չէ՝ ԱրտԳրակից քննություն էլ եմ տվել չորս տարի, կուրսային-դիպլոմային էլ եմ գրել մի քանի հատ... Մեկ ա՝ չեմ սիրում: Իմը չէ:
Պիեսը թատրոնում նայելու համար է, կարդալու համար չէ:
Իսկ դու սոննետները կարդա..... Մի քանիսը ուսանող տարիներից մինչև հիմա անգիր հիշում եմ.... :love
Սոնետ :[: Մի հատ նույնիսկ թարգմանել եմ. բայց ոչ հիշում եմ՝ ինչ, ոչ էլ հիշում եմ՝ երբ: Վռազ ստուգարք ստանալ էր պետք :)):
Սոնետ :[: Մի հատ նույնիսկ թարգմանել եմ. բայց ոչ հիշում եմ՝ ինչ, ոչ էլ հիշում եմ՝ երբ: Վռազ ստուգարք ստանալ էր պետք :)):
Sonnet CXVI
Let me not to the marriage of true minds
Admit impediments. Love is not love
Which alters when it alteration finds,
Or bends with the remover to remove:
O no! it is an ever-fixed mark
That looks on tempests and is never shaken;
It is the star to every wandering bark,
Whose worth's unknown, although his height be taken.
Love's not Time's fool, though rosy lips and cheeks
Within his bending sickle's compass come:
Love alters not with his brief hours and weeks,
But bears it out even to the edge of doom.
If this be error and upon me proved,
I never writ, nor no man ever loved.
-- William Shakespeare
Հրաշք է պարզապես.... :love
F.c.Liverpool
23.10.2008, 12:17
ինձ շատա դուր գալիս Լիր Արքա ողբերգությունը :hands, մի քիչ էլ Վենետիկի Վաճառականը :ok իսկ Օթելլո, Ռոմեո, Համո... չի դզում. չպետքա մոռանալ որ Շեքսպիրը բացի գրելուց եղելա անգլիական թատրոնի հիմնադիրներից մեկը, լինելով <<Գլոբուս>> թատրոնի և՛ դրամատուրգը, և՛ դերասանը, և՛ փայատերը... իմ կարծիքով Շեքսպիրին չսիրել էլի ինչ որ տեղ կարելիա բայց չհարգել նրա գործունեությունը էտ արդեն հանցագործությունա :)
Մեղապարտ
23.10.2008, 13:11
ինձ շատա դուր գալիս Լիր Արքա ողբերգությունը :hands, մի քիչ էլ Վենետիկի Վաճառականը :ok իսկ Օթելլո, Ռոմեո, Համո... չի դզում. չպետքա մոռանալ որ Շեքսպիրը բացի գրելուց եղելա անգլիական թատրոնի հիմնադիրներից մեկը, լինելով <<Գլոբուս>> թատրոնի և՛ դրամատուրգը, և՛ դերասանը, և՛ փայատերը... իմ կարծիքով Շեքսպիրին չսիրել էլի ինչ որ տեղ կարելիա բայց չհարգել նրա գործունեությունը էտ արդեն հանցագործությունա :)
Ես մի անգլիացու հարցրեցի Շեքսպիր սիրում է ,նա շատ զարմացավ որ ես նման հարց տվեցի (խոսում էինք թարգմանչի միջոցով) և շատ արագ պատասխանեց որ իհարկե հետո նա ասաց, որ հաջորդ մեր հանդիպման ժամանակ նա ինձ Շեքսպիրից մի բան կնվիրի:
Եվ նվիրեց ,Շեքսպիրի 12 հատորյակը հրաշալի պատրաստված ,ես ցնցված էի .........
.............. ստացէլ էի 12 տուփ շոկոլատ :hands
Superportal
23.10.2008, 17:33
Հիմա "Ռիչարդ թագավորնեմ" կարդում: Դզումա :hands
Ոչ մի բան չեմ կարդացել :)): Ու չեմ էլ ուզում: Պիես կարդալն ամենասխալ զբաղմունքն է: Ըստ իս:
Երեք անգամ ձեռքս եմ վերձրել որ կարդամ երկրոդ էջից զգացել եմ որ շատ դժվարությամբ եմ կարդում,համաձայն եմ պիեսը պետք է դիտել ոչ թե կարդալ:
Իսկ ես հիմա լսում եմ Շեքսպիր՝ Ս. Մարշակի թարգմանությամբ։ 90–րդ սոնետը.
Then hate me when thou wilt; if ever, now;
Now, while the world is bent my deeds to cross,
Join with the spite of fortune, make me bow,
And do not drop in for an after-loss:
Ah, do not, when my heart hath 'scoped this sorrow,
Come in the rearward of a conquer'd woe;
Give not a windy night a rainy morrow,
To linger out a purposed overthrow.
If thou wilt leave me, do not leave me last,
When other petty griefs have done their spite
But in the onset come; so shall I taste
At first the very worst of fortune's might,
And other strains of woe, which now seem woe,
Compared with loss of thee will not seem so.
Уж если ты разлюбишь - так теперь,
Теперь, когда весь мир со мной в раздоре.
Будь самой горькой из моих потерь,
Но только не последней каплей горя!
И если скорбь дано мне превозмочь,
Не наноси удара из засады.
Пусть бурная не разрешится ночь
Дождливым утром - утром без отрады.
Оставь меня, но не в последний миг,
Когда от мелких бед я ослабею.
Оставь сейчас, чтоб сразу я постиг,
Что это горе всех невзгод больнее,
Что нет невзгод, а есть одна беда -
Твоей любви лишиться навсегда.
Հիմնական գործերը կարդացել եմ ...դե, գիտեք,կա մի տարիք, որ ստիպումա անել էնպիսի բաներ, որ օրինաճափություն են բոլորի համար..ասենք, ոնց կլիներ, որ Շեքսպիր կարդացած չլինեի..դե,ես էլ կարդացի..խոսքը մեր մեջ չեմ սիրում պիեսներ, բայց պիտի խոստովանեմ, որ ինքը իրոք իր ժամանակի հանճարներիցա..կառանձնացնեմ Համլետը..
Cannibal
26.10.2008, 11:23
be or "notten" to be,what is the question? :D
Rhayader
15.12.2008, 10:00
«Ռոմեոն և Ջուլիետան» շատ լավն ա:good հատկապես Ջուլիետան:love
Ատում եմ:[:[:[
Ով չի կարդացել Շեքսպիրի «Քրոնիկները», Շեքսպիր չի կարդացել:
Կատակերգությունները կուլ են գալիս, ինչպես բուլոչկա, Հայկօ, մեկը կարդա:
Հումորն ասես այսօրվա լինի: Պիէսը տալիս է հնարավորություն մի քիչ ռեժիսսոր դառնալ, պատկերացնել, թե ինչպես կանեիր բեմադրությունը:
Երևանի տիկնիկայինը մի պիէս ուներ ՝ «Սխալների կատակերգություն», կարծեմ էլ չեն խաղում, եթե հանկարծ տեսնեք՝ վազելով:hands, հրաշք էր:
Իմ ամենասիրածն ու գուրգուրածը՝ "Timing of a shrew"-Укрощение строптивой: Բարձրաձայն ծիծաղում ես կարդալիս: Երազում եմ մի օր դնել՝ մարիոնետներով, կամ դերասաններով, մի հինգ տարի առաջ արդեն սկսել էի, բայց կեսից վախեցա:
Այ, կհասունանամ:oy ու կանեմ, թնդալու է:
Enigmatic
15.12.2008, 14:40
բոլոր տրագեդիաները կարդացել եմ,վատը էնա որ գիտես հենց սկզբից որ մեկա գլխավոր հերոսները մեռնելու են:think դե եսիմ հիացած չեմ բայց վատն էլ չեն ոչինչ:)
Եթե Շեքսպիրի իրական սիրահար ենք, ապա իմ կարծիքով լավ և ճիշտ կլինի, որ մենք ունենանք տեղեկություններ ու արտահայտենք մեր կարծիքը հետևյալ խնդրի մասին։ Սկսած մոտ 1769թ.-ից մինչև հիմա կան մարդիկ, գիտնականներ, ակումբներ, գրքեր, որոնք/որտեղ արդեն մի քանի հարյուրամյակ է պնդվում է, որ Շեքսպիրի գրածները իրականում չեն պատկանում Շեքսպիրին։ Այդ մարդկանց կարծիքով Շեքսպիրի ստեղծագործությունները պատկանում են ուրիշ մարդու կամ մարդկանց։ Հիմնականում առաջադրվում են 60 հնարավոր տարբերակներ։ Եթե չեմ սխալվում նույնիսկ Մարկ Թվեյնը ասել է՝ «Շեքսպիրը երբեք գոյություն չունեցող մարդկանցից ամենահայտնին է»։ Ինտերնետում կարող եք փնտրել և կգտնեք բազմաթիվ կայքեր նվիրված այս թեմային, օրինակ՝ http://zverev-art.narod.ru/pov/sh1.htm
Այս տեսակետը իմ կարծիքով այսպես տարածվել է, քանի որ պրակտիկապես գոյություն չունեն Շեքսպիրի գործերի բնագրերը, որոնք գրված են հենց Շեքսպիրի կողմից, որոնք կարող էին մեկընդմիշտ ապացուցել նման կարծիքի կեղծ և ոչ ճշմարիտ լինելը։ Սակայն այս վարկածը ընդունող մարդիկ, այն ապացուցելու համար բերում են հետևյալ հիմնական փաստերը։
1) Շեքսպիրը չի ստացել կրթություն, բայց չնայած դրան, նրա ստեղծագործություններից պարզ երևում է, որ նա շատ լավ ծանոթ է եղել իրավաբանի, բժշկի, պալատականի, ծովագնացի, հետևակայինի.... պրոֆեսիոնալ բառապաշարին։ Բացի այս ամենին նա շատ լավ իմացել է նաև Աստվածաշունչը, մի բան, ինչը այն ժամանակ կարող էին իմանալ հիմնականում կրթված մարդիկ։
Շեքսպիրի ստեղծագործություններից հասկանում ենք, որ նա ունեցել է խորը գիտելիքներ հունական և հռոմեական դասականների մասին, ծանոթ է եղել ֆրանսիական, իտալական և իսպանական գրականությանը և հավանաբար տիրապետել է այդ լեզուները։ Ինչպե՞ս կարող էր կրթություն չստացած մարդը ունենալ այս մակարդակի գիտելիքներ։
2) Ժամանակակից կրթված անգլիացին չի օգտագործում 4.000-ից ավելի բառ։ 17-րդ դարի անգլացի պոէտ Ջոն Միլթոնի բառարանում կա 8.000 բառ։ Իսկ Շեքսպիրը իր ստեծագործություններում օգտագործել է ավելի քան 21.000 բառ։ Ո՞րտեղից կարող էր չկրթված մարդը ունենալ այս չափի բառապաշար։
Ես ինքս դեմ եմ այս տեսակետին, և հետո կգրեմ իմ հիմնավորումները։ Բայց եթե ակումբում կան Շեքսպիրի սիրահարներ, կամ մարդիկ ովքեր ցանկանում են բերել հիմնավորումներ հերքելու կամ պաշտպանելու այս վարկածը, կամ գրել իրենց կարծիքը այս հարցի մասին, կլինի շատ հետաքրքիր։:)
Ատում եմ:[:[:[
Ով չի կարդացել Շեքսպիրի «Քրոնիկները», Շեքսպիր չի կարդացել:
Եթե «Շեքսպիր չի կարդացել» ասելով նկատի ունես, որ Շեքսպիրի ստեղծագործություններից չի կարդացել, սուտ ես ասում. ես կարդացել եմ Շեքսպիրի «Ռոմեոն և Ջուլիետան», չեմ կարդացել Շեքսպիրի «Քրոնիկները»: Ես Շեքսպիր կարդացել եմ:
Ոչ մի բան չեմ կարդացել :)): Ու չեմ էլ ուզում: Պիես կարդալն ամենասխալ զբաղմունքն է: Ըստ իս:
Համամիտ եմ, ոչինչ չեմ կարդացել, բայց թատրոնում բաց չեմ թողել և ոչ մի պիես::B
Rhayader
20.02.2009, 22:16
Եթե «Շեքսպիր չի կարդացել» ասելով նկատի ունես, որ Շեքսպիրի ստեղծագործություններից չի կարդացել, սուտ ես ասում. ես կարդացել եմ Շեքսպիրի «Ռոմեոն և Ջուլիետան», չեմ կարդացել Շեքսպիրի «Քրոնիկները»: Ես Շեքսպիր կարդացել եմ:
Հատուկ կրկնության ու բացատրությունների սիրահարների համար. «Շեքսպիր չի կարդացել» արտահայտությունն այս կոնտեքստում լայնորեն կիրառվում է «չի կարող իրեն պատկերացնել Շեքսպիրի իրական արժեքը» իմաստով:
Արտահայտություններիդ մեջ մի քիչ զգույշ:
Հատուկ կրկնության ու բացատրությունների սիրահարների համար. «Շեքսպիր չի կարդացել» արտահայտությունն այս կոնտեքստում լայնորեն կիրառվում է «չի կարող իրեն պատկերացնել Շեքսպիրի իրական արժեքը» իմաստով:
Արտահայտություններիդ մեջ մի քիչ զգույշ:
Ի՞նչ ա նշանակում «չի կարող իրեն պատկերացնել Շեքսպիրի իրական արժեքը» նախադասությունը. ես այստեղ միտք չեմ տեսնում, եթե կա մի մարդ, ով այս նախադասության մեջ իմաստ է տեսնում, խնդրում եմ արձագանքեք գրառմանս: Ես գրել եմ. «Եթե «Շեքսպիր չի կարդացել» ասելով նկատի ունես, որ Շեքսպիրի ստեղծագործություններից չի կարդացել, սուտ ես ասում. ես կարդացել եմ Շեքսպիրի «Ռոմեոն և Ջուլիետան», չեմ կարդացել Շեքսպիրի «Քրոնիկները»: Ես Շեքսպիր կարդացել եմ»: Էս գրածիս, ու ընդհանրապես` իմ բոլոր գրառումների համար պատրաստ եմ պատասխան տալ յուրաքանչյուրին, ցանկության և/կամ անհրաժեշտության դեպքում նույնիսկ ռեալում: Իսկ արտահայտություններիս մեջ զգույշ լինելու մասով հիմա ՊՄ կգրեմ ու հուսով եմ` որոշ բաներ կհասկանաս ի վերջո:
Շատ լավ պիեսներ ունի , ես ել պիեսներ կարդալ ամենաշատն եմ սիրում : Շեքսպիրից Համլետն եմ կարդացել , նաև ներկայացումն եմ նայել , մակբեթը չեմ կարդացել բայց ներկայացումն եմ նայել ու այս խոսքերը տպավորվել են
Կյանքը հեքիաթ է հիմարի պատմած
Լցված շառաչով և կատաղությամբ
առանց իմաստի.....
Շեկսպիրի «Հուլիոս կեսարը» շատ ա դուրս եկել, սկզբից մինչև վերջ մեծ հետաքրքրությամբ կարդացել եմ: Ճիշտ ա Հուլիոս կեսարի կերպարը իրական Հուլիոս կեսարին հեչ նման չի, շատ ծաղրական ձևով ա ներկայացրել Շեկսպիրը իմ կարծիքով: Հիմնականում Հուլիոս կեսարին սպանող Բրուտի մասին ա գրած, որը բարձ բարոյականության տեր մարդ ա ու չի վախենում ոչ մի բանից:
Եթե Շեքսպիրի իրական սիրահար ենք, ապա իմ կարծիքով լավ և ճիշտ կլինի, որ մենք ունենանք տեղեկություններ ու արտահայտենք մեր կարծիքը հետևյալ խնդրի մասին։ Սկսած մոտ 1769թ.-ից մինչև հիմա կան մարդիկ, գիտնականներ, ակումբներ, գրքեր, որոնք/որտեղ արդեն մի քանի հարյուրամյակ է պնդվում է, որ Շեքսպիրի գրածները իրականում չեն պատկանում Շեքսպիրին։ Այդ մարդկանց կարծիքով Շեքսպիրի ստեղծագործությունները պատկանում են ուրիշ մարդու կամ մարդկանց։ Հիմնականում առաջադրվում են 60 հնարավոր տարբերակներ։ Եթե չեմ սխալվում նույնիսկ Մարկ Թվեյնը ասել է՝ «Շեքսպիրը երբեք գոյություն չունեցող մարդկանցից ամենահայտնին է»։ Ինտերնետում կարող եք փնտրել և կգտնեք բազմաթիվ կայքեր նվիրված այս թեմային, օրինակ՝ http://zverev-art.narod.ru/pov/sh1.htm
Այս տեսակետը իմ կարծիքով այսպես տարածվել է, քանի որ պրակտիկապես գոյություն չունեն Շեքսպիրի գործերի բնագրերը, որոնք գրված են հենց Շեքսպիրի կողմից, որոնք կարող էին մեկընդմիշտ ապացուցել նման կարծիքի կեղծ և ոչ ճշմարիտ լինելը։ Սակայն այս վարկածը ընդունող մարդիկ, այն ապացուցելու համար բերում են հետևյալ հիմնական փաստերը։
1) Շեքսպիրը չի ստացել կրթություն, բայց չնայած դրան, նրա ստեղծագործություններից պարզ երևում է, որ նա շատ լավ ծանոթ է եղել իրավաբանի, բժշկի, պալատականի, ծովագնացի, հետևակայինի.... պրոֆեսիոնալ բառապաշարին։ Բացի այս ամենին նա շատ լավ իմացել է նաև Աստվածաշունչը, մի բան, ինչը այն ժամանակ կարող էին իմանալ հիմնականում կրթված մարդիկ։
Շեքսպիրի ստեղծագործություններից հասկանում ենք, որ նա ունեցել է խորը գիտելիքներ հունական և հռոմեական դասականների մասին, ծանոթ է եղել ֆրանսիական, իտալական և իսպանական գրականությանը և հավանաբար տիրապետել է այդ լեզուները։ Ինչպե՞ս կարող էր կրթություն չստացած մարդը ունենալ այս մակարդակի գիտելիքներ։
2) Ժամանակակից կրթված անգլիացին չի օգտագործում 4.000-ից ավելի բառ։ 17-րդ դարի անգլացի պոէտ Ջոն Միլթոնի բառարանում կա 8.000 բառ։ Իսկ Շեքսպիրը իր ստեծագործություններում օգտագործել է ավելի քան 21.000 բառ։ Ո՞րտեղից կարող էր չկրթված մարդը ունենալ այս չափի բառապաշար։
Ես ինքս դեմ եմ այս տեսակետին, և հետո կգրեմ իմ հիմնավորումները։ Բայց եթե ակումբում կան Շեքսպիրի սիրահարներ, կամ մարդիկ ովքեր ցանկանում են բերել հիմնավորումներ հերքելու կամ պաշտպանելու այս վարկածը, կամ գրել իրենց կարծիքը այս հարցի մասին, կլինի շատ հետաքրքիր։:)
Մի փախեք, հետաքրքիր բան է սկսել Ժառռը:
Վայ, պիտի փախնեմ ճաշ սարքելու:(, գալու եմ՝ գրեմ:oy
Այս տեսակետը իմ կարծիքով այսպես տարածվել է, քանի որ պրակտիկապես գոյություն չունեն Շեքսպիրի գործերի բնագրերը, որոնք գրված են հենց Շեքսպիրի կողմից,Բացի այդ, կենսագրական մի շարք «սև ծակեր» կան, տարիներ առանց որևէ փաստային հիմնավորման: Ֆանտազիաի ազատ օվկիանոս:
Կասկածի ենթակա չէ, որ Վիլյամ Շեքսպիր անունով մարդը լքել է իր Ստրենֆորդը, իրենից ահագին մեծահասակ կնոջն ու երկու երեխաներին և մեկնել Լոնդոն, որտեղ երկու-երեք (միանգամայն մթությամբ ծածկված) տարի հետո հայտնվել է Rose թատրոնի դերասանական կազմում: Եվ կասկածի ենթակա չէ, որ Վ, Շեքսպիրը հիմնադրել հետագայում Globe թատրոնը, վարել է այն որպես դիրեկտոր: Կասկածի է ենթարկվում միայն իր ստեղծագործության հեղինակությունը:
Ծածկագրի տակ գրող ոչ Շեքսպիրի վարկածը ընդունող մարդիկ, այն ապացուցելու համար բերում են հետևյալ հիմնական փաստերը։
1) Շեքսպիրը չի ստացել կրթություն, բայց չնայած դրան, նրա ստեղծագործություններից պարզ երևում է, որ նա շատ լավ ծանոթ է եղել իրավաբանի, բժշկի, պալատականի, ծովագնացի, հետևակայինի.... պրոֆեսիոնալ բառապաշարին։ Բացի այս ամենին նա շատ լավ իմացել է նաև Աստվածաշունչը, մի բան, ինչը այն ժամանակ կարող էին իմանալ հիմնականում կրթված մարդիկ։
Ստացել է սկզբնական բազիկ կրթություն, իր գեղի դպրոցում, այսինքն՝ գրել-կարդալ, լատիներեն և Աստվածաշունչ որոշ չափով:
Շեքսպիրի ստեղծագործություններից հասկանում ենք, որ նա ունեցել է խորը գիտելիքներ հունական և հռոմեական դասականների մասին, ծանոթ է եղել ֆրանսիական, իտալական և իսպանական գրականությանը և հավանաբար տիրապետել է այդ լեզուները։ Ինչպե՞ս կարող էր կրթություն չստացած մարդը ունենալ այս մակարդակի գիտելիքներ։
2) Ժամանակակից կրթված անգլիացին չի օգտագործում 4.000-ից ավելի բառ։ 17-րդ դարի անգլացի պոէտ Ջոն Միլթոնի բառարանում կա 8.000 բառ։ Իսկ Շեքսպիրը իր ստեծագործություններում օգտագործել է ավելի քան 21.000 բառ։ Ո՞րտեղից կարող էր չկրթված մարդը ունենալ այս չափի բառապաշար։
Լոնդոնյան առաջին տարիներին հնարավոր է ՝ լինելով թերևս գրագետ մարդ, աշխատել է որևէ արիստիկրատի մասնավոր գրադարանում (փաստաթղթերի նշույլներ կան այդ մասին), որտեղ հնարավորություն է ունեցել կարդալ և ուսանել:
3) Այն ժամանակաշրջանում ցածր և անպատիվ զբաղմունք էր թատրոնը, բարձր խավին պատկանող թատերասեր արիստոկրատը իրեն թույլ չէր տա իր անվան տակ պիես գրել, էլ չասած՝ խաղալ, բայց շատ հավանական էր պատվիրել, ստիպել, առաջարկել այդ հեղինակությունը անանուն դերասանին: Եվ պարզպես հաճույք ստանալ գրելուց ու ներակայցումների հաջողությունից:
4)Այս նույն պատճառով (1Օ անգամ ուժեղ հասարակական արգելքով) հնարավոր է կին հեղինակը: Գուցե այստեղ է թաղված «հոմոսեքսուալիզմի» նոտաների գաղտնիքը Շեքսպիրի ստեղծագործության մեջ:
Այս թեզից որոշ չափով օգտվել են Shakespear in love ֆիլմի հեղինակները:):
5) Նա երբեք չի հեռացել Անգլիայից, բայց տեղադրում է լիքը պիէս Իտալիայում և նկարագրում մանրամասն :
թերևս Ժյուլ Վեռնը նույնպես չի շարժվել Փարիզից, բայց գրել է «Ութսուն օր...»: Իտալիան այդ պահի ամենամոդայիկ երկիրն էր, Շեքսպիրը հանգիստ կարող էր փաբերում նավաստիներից պատմություններ լսել ու ծաղկեցնել
Ինձ համար բավականին համոզիչ են երկու տարբերակներն էլ՝ ինքն է, ինքը չէ: Ամենամոտը ժամանակի ոճին համարում եմ 3): Որքա՜ն այդ կարգի օրինակներ կան, մինչև օրերս...
Կարևոր հետևությունն է այն, որ իրոք XVI-XVII ստեղծվել են և ոգևորություն առաջացրել այդ հոյակապ, անմահ, ընդմիշտ ժամանակակից գործերը: Իսկ թե ինչ գաղտնիքներ է մեզ պահում պատմությունը...թող Շեքսպիրը լինի ամենաանհայտը...
Այս տեսակետը իմ կարծիքով այսպես տարածվել է, քանի որ պրակտիկապես գոյություն չունեն Շեքսպիրի գործերի բնագրերը, որոնք գրված են հենց Շեքսպիրի կողմից,
Իրոք միայն մահից հետո են հրապարակվել բոլոր գործերը,իր դերասան ընկերների կողմից հիշողությամբ վերականգնված տեքստով:
Ջղայնությունից մեռնում եմ :angry:angry:angry
Մի հաստափոր թանկարժեք գիրք ունեի մանրամասն ուսումնասիրություններով, գեղարվեստական վերլուծություններով, պատմությամբ, նկարներով: Հիմա գցվեցի՝ բացեմ հիշեմ որոշ բաներ, ՉԵՄ ԳՏՆՈՒՄ:(: Հաստատ մի անասունի տվել եմ տարիներ առաջ, ինքս մոռացել իսկ իրա վեջը չի:angry
Լավ ա, Ջորջիո Վազարիի Միքելանջելոի կյանքը գտա:): Մերսի Մեղապարտ
Իրականում շատ հետաքրքիր ու բավականին լավ հիմնավորված տեսակետ է... Իսկական Շեքսպիրի թեկնածուների ցանկում են Ֆրենսիս Բեքընը, Քրիստոֆեր Մարլոուն, Ուիլլիամ Ստենլին և այլոք: Տեսակետ կա, որ Շեքսպիրի կեղծանվան տակ ստեղծագործել են մի քանի գրողներ, օրինակ շատ շեքսպիրագետներ առաջարկել են այն վարկածը, որ Շեքսպիրի սոնետների հեղինակը և պիեսների հեղինակը տարբեր մարդիկ են:
Այս տեսակետների մասին ավելի մանրամասն կա գրած Վիկիպեդիայում հոդվածում http://en.wikipedia.org/wiki/Shakespeare_authorship_question ցավոք հոդվածը շատ երկար է, ալարում եմ էդքանը կարդալ :oy
Enigmatic
03.08.2009, 01:43
Ոչ մի բան չեմ կարդացել :)): Ու չեմ էլ ուզում: Պիես կարդալն ամենասխալ զբաղմունքն է: Ըստ իս:
Պյեսներ շատ եմ սիրում կարդալ:) համել հեշտ ու արագ ա կարդացվում
. Իսկական Շեքսպիրի թեկնածուների ցանկում են Ֆրենսիս Բեքընը, Քրիստոֆեր Մարլոուն, Ուիլլիամ Ստենլին և այլոք:
Բայց ինչու՞ պետք է գրողն այլ անվան տակ գրեր: Հենա՝ իրենց անվան տակ մեծ հաջողությամբ ներկայագում էլ էին դնում, պոեմներ էլ տպում: Չէ, ավելի շուտ՝ մի անհայտ լորդ:B
Ինչ եք ուզում խեղճ Շեքսպիրից: Լավ ա գոնե հայ չսարքեցիք, մի հատ էլ ասեիք Թումանյանն ա գրել, ժամանակի մեքենայով անցյալ ա գնացել տվել, որ Շեքսպիրի անունից տպեն:
Մեղապարտ
04.08.2009, 01:19
Ինչ եք ուզում խեղճ Շեքսպիրից: Լավ ա գոնե հայ չսարքեցիք, մի հատ էլ ասեիք Թումանյանն ա գրել, ժամանակի մեքենայով անցյալ ա գնացել տվել, որ Շեքսպիրի անունից տպեն:
ՇԵԿ ԻՍՊԻՐ,բա
Ինչ եք ուզում խեղճ Շեքսպիրից: Լավ ա գոնե հայ չսարքեցիք, մի հատ էլ ասեիք Թումանյանն ա գրել, ժամանակի մեքենայով անցյալ ա գնացել տվել, որ Շեքսպիրի անունից տպեն:
_DEATH_ ջան, իրականում լիքը փաստեր կան, որի պատճառով շեքսպիրագետները կասկածում են Շեքսպիրի գոյությանը, եթե անհիմն լիներ, էսքան չէին խոսի :)
ՇԵԿ ԻՍՊԻՐ,բա
Հայ ա՞ :)): Ես միշտ կասկածում էի :8:
եթե անհիմն լիներ, էսքան չէին խոսի :)
Ակումբում հաստատ կխոսեին՝ լրիվ անհիմն:P
Ակումբում հաստատ կխոսեին՝ լրիվ անհիմն:P
Տատ, դավայ էդ գիրքը գտի էլի, ինձ ահագին հետաքրքրեց էս թեման :)
Մեղապարտ
04.08.2009, 01:37
Հայ ա՞ :)): Ես միշտ կասկածում էի :8:
Պարզ ,պարզ գրլ եմ էլի,էս էլ նոր հազարամյակի առաջին բացահայտումը:
Տատ, դավայ էդ գիրքը գտի էլի, ինձ ահագին հետաքրքրեց էս թեման :)
Էսօր ամբողջ օրը ման եմ գալիս, դեռ չկա:angry:angry
ես հանկարծ հասկացա, թե ինձ ոնց ա պետք:angry
Հայկ, հիշում եմ, ում կարող ա տված կինեմ, բայց տարիներ առաջ էր...կմտածեմ ոնց գտնեմ նրան ու կհիշի արդյոք այդ տիպն անունս:
Բայց վաղը մի բան կպատմեմ, հիմա գնացի, համբույրներ
ՇԵԿ ԻՍՊԻՐ,բա
Մի անգամից լեննականցի սարքիր :D
_DEATH_ ջան, իրականում լիքը փաստեր կան, որի պատճառով շեքսպիրագետները կասկածում են Շեքսպիրի գոյությանը, եթե անհիմն լիներ, էսքան չէին խոսի :)
Շեկսպիրը ուղակի մի անգամից տարբեր ուղվածություններով ա ստեղծագործել ու էնքան լավ ա իրա մոտ ստացվել, որ ոնցոր տարբեր մարդկանց գրած լինի: Բայց էտի հենց խոսում ա նրա մասին, որը շատ տաղանդավոր մարդ ա եղել, ոչ թե հայավարի վերնատուն ա սարքել, մարդկանց հավաքել ասել դե սկսանք գրում ենք, էս անգամ իմ անունից, մյուս անգամ քո: Թումանյանն էլ խորովածը ձեռը բռնաց, ընտիր սեղանի դեմը նստած ասում ա ապրեք երեխեք, բայց մեզ պեզ չապրեք: Էտ իմ կարծիքով ավելի շատ հայ գրողներին ա բնորոշ, քան թե Շեքսպիրին:
Էտ իմ կարծիքով ավելի շատ հայ գրողներին ա բնորոշ, քան թե Շեքսպիրին:
Ի միջի այլոց, նա այնքան հանգիստ ու բացահայտ պլագիատով է զբաղվել՝ հույներից սկսած, Մարլոու-ով վերջացրաց...բայց դա ահավոր չէր, այն ժամանակ այնպիսի գրական թոհուբոհ էր, բոլորն էլ մի քիչ իրարից թխում էին: Կարևորը վերջնական գործն էր, հանդիսատեսին թատրոն բերելն ու բավարարելը: Եվ այդ մեկը Շեքսպիրի մոտ լավ էր ստացվում: Նա չէր գրում հավերժության համար (կրկնում եմ, կարևոր չէ անձամբ, թե ուրիշի նավոդկայով), գրում էր հիմա, այս պահին փող ու փառք ստանալու համար: Եվ բոլոր միջոցները թույլատրված էին:
Շատ օգտակար է իմանալ այդ կարգի տեղեկությունները, ավելորդ աստվածացումը խանգարում է անկաշկանդ մոտենալ նրա գործերին: Այ երբ սկսում ես մարդու պես վերաբերվել Վիլյամին, բեմադրությունդ դառնում է ժամանակակից, հասկանում ես, որ ինքն էլ խուլիգանություն է արել ժամանակին, օգտագործել փողոցի ու կաբակի հումորը, ու քեզ էլ թույլ կտար հիմա (տիեզերքից նայելով::ok) փոխարինել հնացած պատկերներն ու միջավայրը արդիականով: Իսկ միջուկը՝ մարդու բնույթը, չես էլ կարող փոխել, լրիվ նույնն է:
Ֆորումը հետաքրքիր զուգադեպությամբ զուգահեռ հիշեց Շեքսպիրիրն և Միքելանջելոին:
Միքելանջելոն մահացել է 1564 թ., այդ նույն թվին ծնվել է Շեքսպիրը:
Հետաքրքիր շարունակություն է, չէ՞:)
Չնայած շատ եմ սիրում դրամատուրգիա, բայց Շեքսպիր համարյա չեմ կարդացել, հիշում եմ ինձ Շեքսպիր կարդալիս, բայց կարդացածիցս բան չեմ հիշում: Կանխակալ տրամադրվածություն ունեմ նրա հանդեպ, իսկ պոեզիան թարգմանությամբ չեմ սիրում կարդալ, և պոեզիա սիրում եմ միայն հայերեն լեզվով, այս երկուսից հետևում է, որ ինձ համար անիմաստ է Շեքսպիր կարդալը:
Անտիգոնե
16.08.2010, 22:04
Շեքսպիր սկսեցի կարդալ անհրաժեշտաբար` քննություն պիտի տայի:"Ռոմեո և Ջուլետ"-ը, "Ռիչարդ III"-ը, "Համլետ"-ը, "Լիր արքա"-ն, "Օթելո"-ն առանձնակի տպավորություն չթողեցին: Բայց այ "Մակբեթ"-ը և կյանքի վերջին տարիներին գրված մի շարք հեքիաթներ շատ սիրեցի: Հեքիաթները նուրբ են ու չափազանց բարի: Դե իսկ "Մակբեթ"-ի մասին գրելն իզուր է, ԿԱՐԴԱԼ Ե ՊԵՏՔ: Հ Ր Ա Շ Ք Է....
Ոչ մի բան չեմ կարդացել :)): Ու չեմ էլ ուզում: Պիես կարդալն ամենասխալ զբաղմունքն է: Ըստ իս:
Հայկո՞ :o Էս կարծիքի հեղինակը դու՞ ես :o Ես ապշահար եմ:
«Լիր արքա»-ն երբևէ իմ կարդացած ամենահետաքրքիր ստեղծագործություններից է: Նման պիեսի ընթերցման հաճույքը ես չեմ փոխի 40 «Աննա Կարենինա»-ների ու «Յո երթաս»-ների տանջահար ընթերցանության հետ :)
Հայկո՞ :o Էս կարծիքի հեղինակը դու՞ ես :o Ես ապշահար եմ:
«Լիր արքա»-ն երբևէ իմ կարդացած ամենահետաքրքիր ստեղծագործություններից է: Նման պիեսի ընթերցման հաճույքը ես չեմ փոխի 40 «Աննա Կարենինա»-ների ու «Յո երթաս»-ների տանջահար ընթերցանության հետ :)
Մի հատ Բյուրի սրտից գրառում անեմ:
Համաձայն եմ Լեո ձյա, բայց անհամեմատելի ա Հեմինգուեյի մի քանի էջանոց Կիլիմանջարոյի ձյուների հետ: Գիտե՞ս ինչպիսին ա, որ կարդալիս չի ձանձրացնում, ավելորդ չի ձգում, բայց նույնքան արագ էլ հիշողությանդ մեջ դառնում ա «Շեքսպիրի և ոչ միայն իր լավագույն ստեղծագործություններից մեկը» ու «հիշատակվում դժբախտ հայրերի կողմից»:
Երևի կարդալիս խելքս էնքան էլ չի հասել իրական «արժեքը» հասկանալու համար: :esim
Գրառում կատարելու փոխարեն պատահաբար շնորհակալություն հայտնեցի :))
Դայանչիկ, արժեքը չակերտավոր, այո՞: Նույնիսկ այդպե՞ս :8 Իսկ միգուցե՞ իմաստ ևս չունի :think
Գիտեմ` դա նկատի չունեիր, բայց թե ինչ նկատի ունեիր, անկեղծ ասած չհասկացա :esim Փորձեմ ենթադրել: Երևի ուզում էիր ասել՝ կան մարդիկ, ովքեր, կյանքում ոչինչ կարդացած չլինելով, կարդում են Շեքսպիրի մեկ կամ երկու ստեղծագործություն և դա դարձնում են դրոշակ, թե տեսե՜ք, տեսե՜ք, մենք ինչքա՜ն զարգացած ու նրբաճաշակ ենք, որ Շեքսպիր ենք կարդում, այո՞:
Հավատացնում եմ քեզ` սա էդ դեպքը չէր ;)
Գրառում կատարելու փոխարեն պատահական շնորհակալություն հայտնեցի :))
Դայանչիկ, արժեքը չակերտավոր, այո՞: Նույնիսկ այդպե՞ս :8 Իսկ միգուցե՞ իմաստ ևս չունի :think
Գիտեմ` դա նկատի չունեիր, բայց թե ինչ նկատի ունեիր, անկեղծ ասած չհասկացա :esim Փորձեմ ենթադրել: Երևի ուզուր ասել՝ կան մարդիկ, ովքեր կյանքում ոչինչ կարդացած չլինելով, կարդում են Շեքսպիրի մեկ կամ երկու ստեղծագործություն և դա դարձնում են դրոշակ, թե տեսե՜ք, տեսե՜ք, մեկ ինչքան զարգացած ու նրբաճաշակ ենք, որ Շեքսպիր ենք կարդում:
Հավատացնում եմ քեզ, սա էդ դեպքը չէր ;)
Չէ ձյաձ, արժեք ասվածը ստեղծագործության համար չալկերտավորեցի, որովհետև փորձում էի գնահատել: Ասում էի Լիր Արքան հրաշալի ստեղծագործություն ա, ու հենց քո նշած Սենկևիչի հետ համեմատելիս իսկապես մի քանի գլուխ բարձր ա Շեքսպիրը, բայց Հեմինգուեյի մի քանի էջանոց ստեղծագործությունը կարողանում ա էնքան շատ տեղ զբաղեցնել հիշողության մեջ ու էնքան զգացողություններ ա փոխանցում, որ Լիր Արքան մնում է դժբախտ հայրերի մեջբերում:
Էս անգամ երևի ավելի լավ արտահայտեցի միտքս: :esim
Էս անգամ երևի ավելի լավ արտահայտեցի միտքս: :esim
Էս անգամ շատ ավելի մատչելի էր ասված հասարակ մահկանացուների համար :))
Արի համաձայնենք, որ էս հարցում մեծ է սուբյեկտիվիզմի դերը: Ես էլ եմ Հեմինգուեյ սիրում, հատկապես «Ծերունին և ծովը» համարում եմ համաշխարհային գրականության գոհարներից մեկը, բայց ինձ համար միևնույն է շեքսպիրյան ստեղծագորժությունները մեկ աստիճան վեր են Հեմինգուեյի ստեղծագործություններից: Շեքսպիրի գործերում սիրում եմ երևույթների խորքային էության բացահայտումն ու քննադատությունը: Ինչպե՞ս կարելի է չսիրահարվել օրինակ այս տողերի դիպուկությանը.
«...Օ՜, աշխարհ, աշխարհ,
Թե չլիների այսքան հեղհեղուկ, գարշելի մի բան,
Մարդը կուզենար ապրել հավիտյան»:
Հայկո՞ :o Էս կարծիքի հեղինակը դու՞ ես :o Ես ապշահար եմ:
«Լիր արքա»-ն երբևէ իմ կարդացած ամենահետաքրքիր ստեղծագործություններից է: Նման պիեսի ընթերցման հաճույքը ես չեմ փոխի 40 «Աննա Կարենինա»-ների ու «Յո երթաս»-ների տանջահար ընթերցանության հետ :)
Ճաշակին ընկեր չկա: Ես, օրինակ, «Աննա Կարենինան» հաստատ կփոխեի Շեքսպիրի ցանկացած պիեսի հետ. երկուսն էլ նույն գուանոն են :D:
*e}|{uka*
25.08.2010, 23:20
Ճաշակին ընկեր չկա: Ես, օրինակ, «Աննա Կարենինան» հաստատ կփոխեի Շեքսպիրի ցանկացած պիեսի հետ. երկուսն էլ նույն գուանոն են :D:
Ես Հեմինգուեյի որոշ ստեղծագործություններ էլ//հատկապես մեկը// վրադիր կավելացնեի: :D
Մենակ թե չհասկացա խի զուգահեռներ գնացին Հեմինգվեյի, Շեքսպիրի, Տոլստոյի միջեւ::{
---------- Ավելացվել է՝ 00:22 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 00:20 ----------
Չնայած շատ եմ սիրում դրամատուրգիա, բայց Շեքսպիր համարյա չեմ կարդացել, հիշում եմ ինձ Շեքսպիր կարդալիս, բայց կարդացածիցս բան չեմ հիշում: Կանխակալ տրամադրվածություն ունեմ նրա հանդեպ, իսկ պոեզիան թարգմանությամբ չեմ սիրում կարդալ, և պոեզիա սիրում եմ միայն հայերեն լեզվով, այս երկուսից հետևում է, որ ինձ համար անիմաստ է Շեքսպիր կարդալը:
Դիտիր թատրոն:
Դիտիր թատրոն:
Կատ ջան, քանի որ էն օրը խոսք գնաց մասնագիտությունից ու ուղեղ լվանալուց, հիմա էլ ինձ խորհուրդ ես տալիս թատրոն դիտել, ինքնաբացահայտվեմ, ես թատրոն ու կինո եմ ուսումնասիրում:)) Դրամատուրգիա պաշտում եմ, Հայաստանում դեռ ոչ ոքի մտքով չէր անցել, որ իմ մասնագիտության մեջ կարելի ա թատրոն ուսումնասիրել ու չշեղվել մասնագիտությունից, իսկ ես էնքան եմ սիրում թատրոնը, որ «Կիրառական մաթեմատիկա» էլ սովորած լինեի, ճեղքը գտնելու էի դեպի թատրոն ու դրամատուրգիա շեղվելու:) Ի դեպ, մեր թատրոնում Շահվերդյան Վահեն սեպտեմբերին բեմադրելու ա «Լիր արքան», ես անհամբեր սպասում եմ, տեսնեմ՝ ինչ ա դուրս եկել: Շեքսպիր չեմ կարողանում ինձ ստիպել, որ նորից կարդամ, ինձ չի ձգում: Պատճառները մեջբերածդ գրառման մեջ ասել եմ…
Կատ ջան, քանի որ էն օրը խոսք գնաց մասնագիտությունից ու ուղեղ լվանալուց, հիմա էլ ինձ խորհուրդ ես տալիս թատրոն դիտել, ինքնաբացահայտվեմ, ես թատրոն ու կինո եմ ուսումնասիրում:)) Դրամատուրգիա պաշտում եմ, Հայաստանում դեռ ոչ ոքի մտքով չէր անցել, որ իմ մասնագիտության մեջ կարելի ա թատրոն ուսումնասիրել ու չշեղվել մասնագիտությունից, իսկ ես էնքան եմ սիրում թատրոնը, որ «Կիրառական մաթեմատիկա» էլ սովորած լինեի, ճեղքը գտնելու էի դեպի թատրոն ու դրամատուրգիա շեղվելու:) Ի դեպ, մեր թատրոնում Շահվերդյան Վահեն սեպտեմբերին բեմադրելու ա «Լիր արքան», ես անհամբեր սպասում եմ, տեսնեմ՝ ինչ ա դուրս եկել: Շեքսպիր չեմ կարողանում ինձ ստիպել, որ նորից կարդամ, ինձ չի ձգում: Պատճառները մեջբերածդ գրառման մեջ ասել եմ…
Հաաա՜՜՜՞՞,տհե՜՞՞նց, դրա համա՞ր էիր «ուղեղս լվանում»:)) Էդ հետաքրքիր բան ա:)
Մի քիչ լավը չէ որակը, բայց խոսքերը լսելի են:)
http://www.youtube.com/watch?v=NjqGhzW4eBw&feature=related
Հետաքրքիր գրող ա, լավ գործեր շատ ունի: Չեմ ծավալվում: Ասածս էն ա, որ անունը ուղղեք, էլի, Վիլյամ, ոչ թե՝ Ուիլյամ ;)
Եգանյան Նունե
26.08.2010, 17:39
Ես շատ եմ հավանում Շեքսպիրի գործերը հատկապես <Ռոմեո և Ջուլիետա>, <Օթելլօ>, <Լիր արքա>, <Մակբեթ>, <Համլետ>: Բոլորին խորհուրդ եմ տալիս կարդալ Շեքսպիրի գործերից գոնե մեկը շատ լավն ա::hands:angel:
Մուր_Համլետ
27.08.2010, 15:20
Իմ կյանքը կապված է Շեքսպիրի հետ: :) Նայեք անունս ;)
Գանգրահեր
28.08.2010, 21:25
Ձեր կարծիքը մեծ գրողի և նրա հանճարեղ ստեղծագործությունների մասին:
Իսկ ես, ուղակի հիացած եմ նրա գործերով: :hands
անհնար է չհիանալ ուղղակի
dionisos-88
01.10.2010, 23:17
Յուրաքանչյուր ծառ ունի արմատ: Շեքսպիրը համաշխարհային թատերգության համար հանդիսանում է իբրև արմատ: Նրա ստեղծածի մեջ ամեն ինչ կգտնեք` սեր, կիրք, մահ, ցավ, դավաճանություն, երջանկություն... :):(;):D:o:angry:8:love
Շեքսպիր երբևէ չեի կարդացել... չգիտեմ՝ ինչեւ :esim մի քանի անգամ «Ռոմեո և Ջուլետտա» ներկայացմանն եմ եղել.. դե սյուժեն գիտեի, կարդալու հարց չէր էլ առաջացել
Ի դեպ, մեր թատրոնում Շահվերդյան Վահեն սեպտեմբերին բեմադրելու ա «Լիր արքան», ես անհամբեր սպասում եմ, տեսնեմ՝ ինչ ա դուրս եկել:
Երբ մայրս «Լիր արքա» ներկայացման տոմս բերեց ինձ համար, որոշեցի նախ գիրքը կարդալ, ապա գնալ ներկայացման... մինչ այդ չգիտեի նույնիսկ, որ Շեքսպիրի գործն է :oy:oy պիեսը կարդացի ռուսերեն...հետքրքիր էր, բայց չգիտեմ ինչու կարծում էի, թե որ այն ողբերգություն չի.... մահվան քայլերգով ավարտվող պիեսից «սպասելիքներս» իհարկե չստացա... բեմի վրա այն ավելի գեղեցիկ էր, ավելի քան 2.5 ժամ հանդիսատեսն գամվել էր դահլիճում, ես երբեք այդ դահլիճն այդչափ մարդաշատ չէի տեսել...ազատ նստատեղ չկար, ու դա ներկայացումը բեմադրվում էր արդեն երկրորդ անգամ, պրիմերան մի քանի օր առաջ էր ..
Շեքսպիրյան բառերն իրենց հայերեն մեկնաբանությամբ հայ դերասանի շուրթերին էին ու 21-րդ դարում այդչափ արդիական էին հնչում...