PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Պատիվ



Guest
19.11.2006, 15:02
Մենք շատ ենք մտածում մեր պատիվը բարձր պահելու համար: Ու՞մ համար: Ձեր երեխաների, ձեր թոռների… Բայց արդյոք այն չի մոռացվի ընդամենը մի քանի տարի հետո: Օրինակ դուք գիտե՞ք եք, թե ինչպիսին է եղել ձեր պապու պապը: Իհարկե ոչ…

Արշակ
19.11.2006, 16:25
Չէ՜ հա, ոչ ոք էլ չի մտածում իր ծոռների համար իր պատիվը բարձր պահելու մասին։ Հիմնականում մարդիկ մտածում են հարևանների, բանբասկոտ բարեկամության առաջ ձևական իմաստով պատիվը պահելու մասին, էն էլ սեփական շահերից ելնելով։ Իսկ ապուպապի անպատիվ լինելու մասին ո՞վ է հիշում որ։ Մենք, չգիտես ինչու, միշտ մտածում ենք, թե մեր ապուպապերը աշխարհի ամենաիմաստուն, ամենաքաջ, ամենահպարտ, ամենախոհեմ մարդիկ են եղել ու որևէ թերություն չեն ունեցել։ Բայց չէ որ նրանք էլ մեր նման մարդիկ են եղել՝ իրենց թերություններով, բնավորության լավ ու վատ գծերով, լավ ու վատ գործերով։ :think

Հ. գ.
Հիմա ի՞նչ, իմ ծոռներն է՞լ են ինձ ամենաիմաստուն համարելու ու բոլոր սխալներս առանց վերլուծելու որպես բարձրագույն ճշմարտություն ընկալելու։:think
Չէ՜, չեմ ուզում տենց :nea

dvgray
19.11.2006, 19:06
Մենք շատ ենք մտածում մեր պատիվը բարձր պահելու համար:

Իսկապե՞ս
Ուր էր թե օրվա մեջ գոնե մի անգամ մտածեինք...

Գոռ Ջան - Հայ
20.11.2006, 15:36
Մենք շատ ենք մտածում մեր պատիվը բարձր պահելու համար: Ու՞մ համար: Ձեր երեխաների, ձեր թոռների… Բայց արդյոք այն չի մոռացվի ընդամենը մի քանի տարի հետո: Օրինակ դուք գիտե՞ք եք, թե ինչպիսին է եղել ձեր պապու պապը: Իհարկե ոչ…

Օրինակ դուք գիտե՞ք եք, թե ինչպիսին է եղել ձեր պապու պապը: Իհարկե ոչ…
Գիտեմ:angry Դրանից առաջ էլ գիտեմ:angry տոհմածառ ունեմ,բավական խոր արմատներով:angry Ու իրանց անւնն ու պատիվը մինչև օրս բարձր ա պահվում, աներևակայելի ձևի բարձր, ու հիշվումա անընդհատ::angry Ու հաստատ չի մոռացվի մի քանի տարի հետո: Ու ընդհանրապես, յանի էս ի՞նչ հարացա որ դրել քննարկում եք,ոնց կարելիա՞: Ուրեմ պատիվ պետք չի հա, մորանանք պատիվը, ու մտածենք ում համար ենք բարձր պահում՞....

Ինչևէ, կներեք, եթե չափն անցնում եմ, բայց այլ կերպ անհնար ա:angry

Guest
20.11.2006, 15:57
Օրինակ դուք գիտե՞ք եք, թե ինչպիսին է եղել ձեր պապու պապը: Իհարկե ոչ…
Գիտեմ:angry Դրանից առաջ էլ գիտեմ:angry տոհմածառ ունեմ,բավական խոր արմատներով:angry Ու իրանց անւնն ու պատիվը մինչև օրս բարձր ա պահվում, աներևակայելի ձևի բարձր, ու հիշվումա անընդհատ::angry Ու հաստատ չի մոռացվի մի քանի տարի հետո: Ու ընդհանրապես, յանի էս ի՞նչ հարացա որ դրել քննարկում եք,ոնց կարելիա՞: Ուրեմ պատիվ պետք չի հա, մորանանք պատիվը, ու մտածենք ում համար ենք բարձր պահում՞....

Ինչևէ, կներեք, եթե չափն անցնում եմ, բայց այլ կերպ անհնար ա:angry

Կներես իհարկե, բայց ես ընդհանուր եմ ասում: Հիմանականում նրանց պապու պապուն ոչ ոք չգիտի… Իսկ ինչ վերաբերվում ա ինձ, իմ պապու հենց պապուն գիտեմ ոչ միայն ես այն նաև դուք բոլորտ: Ո՞վ չգիտի մեծն մեծահարուստ Մանթաշովին: Դա չի էականը, ես չեմ ասում, որ պատիվը պետք չի բարձր պահել, ես հարցնում եմ ինչի համար… ինչպես և ինչի համար ապրել…

Մանե
26.11.2007, 22:05
Դե սիրում եմ էլի հին թեմաներ քանդել:oy

Դա չի էականը, ես չեմ ասում, որ պատիվը պետք չի բարձր պահել, ես հարցնում եմ ինչի համար… ինչպես և ինչի համար ապրել…
Կարծում եմ,որ դա անում ես միայն ու միայն քո համար,որովհետև ինչքան էլ մարդը անինքնասեր լինի,միևնույնն է,որոշակի չափով ունի պատիվ,որ երբեք չի ցանկանա գետնին հավասարեցնել:
Ներկայիս հասարակության մեծ մասը ապրում ա հարևանների ու շրջապատի համար,հանկարծ մի բարջր ձեն տնից դուրս չգա,թե չէ հարևան Փառանձեմը կամ իրա մարդը ուրիշ բան կմտածեն,կխայտառակվես:8
Բայց օրինակ ես իմ արած քայլերը կառավարում եմ,փորձում եմ սխայլ քայլեր չանել ոչ թե հարևան Պողոսի,Պետրոսի,կամ նույնիսկ ոչ էլ ընտանիքիս համար,այլ ինքս իմ համար,իմ պատվի համար,որը ամեն ինչից վեր եմ դասում ;)