Դիտել ողջ տարբերակը : Հոկտեմբերի 17-ին հանրահավաք. Մատենադարանին հարող տարածքում
ԸՆԴԴԻՄՈՒԹՅԱՆ ՀԱՅՑԸ ՄԱՍՆԱԿԻ ԲԱՎԱՐԱՐՎԵԼ Է
[13:14] 08 Հոկտեմբերի, 2008
Այսօր Վարչական դատարանի դատավոր Արծրուն Միրզոյանը մասնակիորեն բավարարել է Հայ Ազգային կոնգրեսի հայցն ընդդեմ քաղաքապետարանի որոշման:
Ինչպես ՚Ա1+ՙ-ին տեղեկացրեց Կոնգրեսի ներկայացուցիչ Արտակ Զեյնալյանը, դատարանը քաղաքապետարանի որոշումը անվավեր Է ճանաչել, սակայն քանի որ Հյուսիսային պողոտան շինհրապարակ է, արգելել է այդ հրապարակում զանգվածային- հրապարակային միջոցառում անցկացնելը եւ որոշել է թույլ տալ հանրահավաքի անցկացումը Մատենադարանում:
Հիշեցնենք, որ քաղաքապետարանը մերժել էր Հայ Ազգային կոնգրեսին հոկտեմբերի 17-ին Հյուսիսային պողոտայում հանրահավաք անցկացնելը:
Աղբյուր՝ Ա1+
հ.գ.Վաղուց էսքան չէի ծիծաղել :D
Սրանք իսկականից հոգեխանգարվել են:D Քանի կար Մատենադարանի մոտ չէին թողնում, տեսան Հյուսիսայինում են անում ու ավելի հարմար ա` ձայնը ավելի լավ ա հնչում Հյուսիսայինում, հիմա էլ Հյուսիսայինում չեն թողնում, թե գնացեք Մատենադարան:D
Արման Մուսինյանը հակաիրավական է որակել հոկտեմբերի 17-ի հանրահավաքի անցկացման վայրի փոփոխման վերաբերյալ դատարանի որոշումը
19:19 • 08.10.08
Հայաստանի առաջին նախագահ, ընդդիմության առաջնորդ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի մամուլի քարտուղար Արման Մուսինյանը հակաիրավական է որակել Վարչական դատարանի այսօրվա որոշումը, որը թույլ է տալիս հոկտեմբերի 17-ի հանրահավքն անցկացնել ոչ թե Երևանի Հյուսիսային պողոտայում, այլ` Մատենադարանին հարող տարածքում։
Ա.Մուսինյանի խոսքով, Հայ ազգային կոնգրեսը դատական կարգով ցանկանում էր հաստատել ոչ թե հանրահավաքի անցկացման իրավունքը, այլ վիճարկում էր Երևանի քաղաքապետարանի արգելքի օրինականությունը։
«Մենք խնդիր չէինք դրել դատական կարգով վերականգնել հանրահավաքի անցկացման իրավունքը։ Դատարանն իրավունք չուներ այլ վայր առաջարկել մեր զանգվածային միջոցառման կազմակերպման համար` չեղյալ հայտարարելով Հյուսիսային պողոտայում հանրահավաքի անցկացումն արգելելու մասին Երևանի քաղաքապետարանի որոշումը», - պարզաբանել է Լևոն Տեր-Պետրոսյանի մամուլի քարտուղարը։
Պատասխանելով ընդդիմության հետագա քայլերի վերաբերյալ հարցին` Արման Մուսինյանը հաղորդել է, որ Հայ ազգային կոնգրեսի ղեկավարությունն առաջիկայում կքննարկի ստեղծված իրավիճակը և վերջնական որոշում կկայացնի այն մասին, թե որտեղ է մտադիր կոչ անել հավաքվել իր կողմնակիցներին հոկտեմբերի 17-ին։ «Վերջնական որոշման կայացումից հետո մենք անմիջապես կտեղեկացնենք հասարակայնությանը», - եզրափակել է ընդդիմության առաջնորդի մամուլի քարտուղարը։
Նշենք, որ այսօր Երևանի վարչական դատարանի դատավոր Արծրուն Միրզոյանը մասնակիորեն բավարարել է ընդդիմության հայցը, որով վիճարկվում էր Հյուսիսային պողոտայում հոկտեմբերի 17-ին հանրահավաք եւ երթ անցկացնելու հայտը մերժելու վերաբերյալ Երեւանի քաղաքապետարանի որոշման օրինականությունը։ Իր որոշումը հիմնավորելով Հյուսիսային պողոտայում շինարարական աշխատանքների անցկացմամբ` դատարանը թույլատրել է հանրահավաքն անցկացնել Մատենադարանին հարող տարածքում։ Իսկ ավելի վաղ իշխանությունները բազմիցս հրաժարվել են համաձայնություն տալ հենց Մատենադարանին հարող տարածքում ընդդիմության հանրահավքների անցկացմանը։
Աղբյուր՝ tert.am
REAL_ist
08.10.2008, 21:25
Հյուսիսայինը դզում էր տնից ելույթները լսում էի:D
Օպերան էլ լավ վախտին ջոգե փագելեն:D
Սրանք իսկականից հոգեխանգարվել են:D Քանի կար Մատենադարանի մոտ չէին թողնում, տեսան Հյուսիսայինում են անում ու ավելի հարմար ա` ձայնը ավելի լավ ա հնչում Հյուսիսայինում, հիմա էլ Հյուսիսայինում չեն թողնում, թե գնացեք Մատենադարան:D
Բարևներս ակումբի մասնակիցներ:
Ինձ թվում է նրանք ոչ թե հոգեխանգարվել են այլ ճիշտ դիրք են բռնել,հոկտեմբերի տասնյոթից պայքարը նոր փուլ է թևակոխելու և շատ վճռական,եթե այդ հանրահավքն էլ ձախողվի ինչպես նախորդներն էին ապա նորից ոչինչ չի ստացվի,իսկ եթե այս անգամ շատ մարդ հավաքվի ապա նստացույց կսկսվի,շատերը հիասթափվել են և մի փոքր բոց է պետք եթե այդ բոցը լինի ապա իշխանությունը լուրջ խնդիրների առաջ կգանգնի:
Ձայնալար
09.10.2008, 11:45
Մոդերատորական: Վիրավորանք պարունակող գրառումը ջնջվել է, հեղինակը՝ զգուշացվել:
keyboard
09.10.2008, 11:53
Հունվար ամսից մի բան է ասվում Պայքարը տեղափոխվում է մեկ այլ ավելի ուժեղ փուլ, բայց փաստերը ցույց են տալիս հակառակը::(
Մեղապարտ
09.10.2008, 12:28
Ընդվզումը բացարձակ անհրաժեշտություն է ,հարկավոր է հայաստանում նոր շունչ ,
ստրկությունը Հայաստանում դիտվում է բնականոն երևույթ:
Կեցցեն այն երիտասարդները, որոնք դեմ են բռնության ,անհավասարության և գնա վաղը արի :B ինչպես նաև գոտկատեղից ներքևով մտածողներին::B
Եթե օգոստոսի մեկի չափ մարդ հավաքվեց, ուրեմն շարժումը սաղ ա ;)
Երթի ժամանակ էլ ես կչափեմ, քանի րոպեում են մարդիկ մտնում Հյուսիսային Պողոտա:
Ձայնալար
09.10.2008, 14:00
Մոդերատորական: Խնդրում եմ չջրիկանալ:
Ambrosine
09.10.2008, 15:28
Հունվար ամսից մի բան է ասվում Պայքարը տեղափոխվում է մեկ այլ ավելի ուժեղ փուլ, բայց փաստերը ցույց են տալիս հակառակը::(
ուժեղ փուլը նկատի չունեն <<ուժային փուլը>>. ընդդիմությունը որդեգրել է խաղաղ ձևը
փաստը էն ա, որ մարդիկ չեն դադարեցրել պայքարը, կարևորը, որ դեռ գիտակցում են իշխանափոխության անհրաժեշտությունը. պետք է միայն համբերություն:)
Ձայնալար
09.10.2008, 16:27
Մոդերատորական: Մատենադրանին սպառնացող վտանգի մասին զգուշացնող և դրան արձագանքած 36 գրառումներ ջնջվել են, քանի որ անխուսափելիորեն թեման վեր էր ածվում զավեշտի: Նման բաների մասին խնդրում եմ շարունակեք զրույցը «Զվարճալի» բաժնում: Այս բաժինը քաղաքական քննարկումների համար է նախատեսված:
Դավիթ Հակոբյանը երեկ ասել ա հանրահավաքին չի մասնակցելու
Ձայնալար
09.10.2008, 16:46
Դավիթ Հակոբյանը երեկ ասել ա հանրահավաքին չի մասնակցելու
Կարծում եմ կորուստը մեծ չէ :)
ես էլ
երեկվա ելույթով ինքը ոչ թե շարժման հեղինակությունն ա վտանգում, այլ հենց իրանը
keyboard
09.10.2008, 16:55
ուժեղ փուլը նկատի չունեն <<ուժային փուլը>>. ընդդիմությունը որդեգրել է խաղաղ ձևը
փաստը էն ա, որ մարդիկ չեն դադարեցրել պայքարը, կարևորը, որ դեռ գիտակցում են իշխանափոխության անհրաժեշտությունը. պետք է միայն համբերություն:)
Ինչպես ասում են ռուսները «էտօ ի յօժիկու պօնյատնօ», որ խոսքը ուժայինի մասին չի , ես հենց դա էլ նկատի ունեմ, սակայն անգամ խաղաղ ձևով գոնե մի չնչին առաջընթաց չկա, ժողովուրդը մեծ հույսով գալիս ու հուսախափ եղած գնումա:
Հա դե կհամբերենք մի 10 տարի էլ համբերեք ժողովուրդ ջան, իշխանափոխություն կլինի: Կներես հազար անգամ բայց ծիծաղելի է:
Ինչպես ասում են ռուսները «էտօ ի յօժիկու պօնյատնօ», որ խոսքը ուժայինի մասին չի , ես հենց դա էլ նկատի ունեմ, սակայն անգամ խաղաղ ձևով գոնե մի չնչին առաջընթաց չկա, ժողովուրդը մեծ հույսով գալիս ու հուսախափ եղած գնումա:
Հա դե կհամբերենք մի 10 տարի էլ համբերեք ժողովուրդ ջան, իշխանափոխություն կլինի: Կներես հազար անգամ բայց ծիծաղելի է:
Արցախյան Շարժման ժամանակ ժողովուրդը մի տարուց ավել համբերեց, մինչև ինչ-որ արդյունքներ եղան ;)
Ինչպես ասում են ռուսները «էտօ ի յօժիկու պօնյատնօ», որ խոսքը ուժայինի մասին չի , ես հենց դա էլ նկատի ունեմ, սակայն անգամ խաղաղ ձևով գոնե մի չնչին առաջընթաց չկա, ժողովուրդը մեծ հույսով գալիս ու հուսախափ եղած գնումա:
Հա դե կհամբերենք մի 10 տարի էլ համբերեք ժողովուրդ ջան, իշխանափոխություն կլինի: Կներես հազար անգամ բայց ծիծաղելի է:
Ժողովրդի մեջ կա փոքրաթիվ հուսահատված մասսա, ով ցանկանում է ավելի արագ լուծումներ տեսնել, դա ճիշտ է, բայց հայտարարել որ ժողովուրդը հուսահատված է, անիրատեսություն է: Ավելի քան մեկ տարի առաջ սկսված շարժումը շարունակում է հանրահավաք անցկացնելիս հավաքել հսկայական բազմություն, չնայած ռեպրեսիաներին, ճանապարհները փակելուն, ծեծին և այլն: Ամսին 17-ին մենք դա հերթական անգամ կապացուցենք, չնայած որ շարժման մարման մասին երազողները կշարունակեն հրճվանքով ինքնախաբեությամբ զբաղվել ու աջուձախ հայտարարել շարժման թուլացման, մարման մասին, անգամ չհասկանալով, որ եթե Աստված մի արասցե նման բան լինի, դա ոչ թե ուրախանալու առիթ կլինի, այլ խոր դեպրեսիայի մեջ ընկնելու, քանի որ կնշանակի երկրի անդունդ վերջնական գլորում ;)
Բարեբախտաբար նման վտանգ չկա, շարժումն արդեն իսկ ապացուցել է իր կենսունակությունն ու վճռականությունը: Իսկ նման խոսակցություններ պարբերաբար կլինեն ու կանցնեն, ինչպես որ լինում էին 88-ի շարժման ժամանակ :)
keyboard
09.10.2008, 17:04
Արցախյան Շարժման ժամանակ ժողովուրդը մի տարուց ավել համբերեց, մինչև ինչ-որ արդյունքներ եղան ;)
Հայկ ջան, եղբայր լրիվ ուրիշ հարթությունների ու մակարդակների, ժամանակաշրջանների ու հնարավորությունների մասին ես խոսում, հավատա, որ այսօր անգամ մեկ օրն էլ խնդրի, ոչ մեզ ի օգուտ փոփոխությունների համար:
Բայց ողջունում եմ, որ դեռ հավատացող ու հուսացող մարդիկ կան:
Ժողովրդի մեջ կա փոքրաթիվ հուսահատված մասսա, ով ցանկանում է ավելի արագ լուծումներ տեսնել, դա ճիշտ է, բայց հայտարարել որ ժողովուրդը հուսահատված է, անիրատեսություն է: Ավելի քան մեկ տարի առաջ սկսված շարժումը շարունակում է հանրահավաք անցկացնելիս հավաքել հսկայական բազմություն, չնայած ռեպրեսիաներին, ճանապարհները փակելուն, ծեծին և այլն: Ամսին 17-ին մենք դա հերթական անգամ կապացուցենք, չնայած որ շարժման մարման մասին երազողները կշարունակեն հրճվանքով ինքնախաբեությամբ զբաղվել ու աջուձախ հայտարարել շարժման թուլացման, մարման մասին, անգամ չհասկանալով, որ եթե Աստված մի արասցե նման բան լինի, դա ոչ թե ուրախանալու առիթ կլինի, այլ խոր դեպրեսիայի մեջ ընկնելու, քանի որ կնշանակի երկրի անդունդ վերջնական գլորում ;)
Բարեբախտաբար նման վտանգ չկա, շարժումն արդեն իսկ ապացուցել է իր կենսունակությունն ու վճռականությունը: Իսկ նման խոսակցություններ պարբերաբար կլինեն ու կանցնեն, ինչպես որ լինում էին 88-ի շարժման ժամանակ :)
Որ պայքարի մարումը ողբերգություն կդառնա դա փաստ է, սակայն էն ուրախացողներն էլ հաստատ գիտակցում են դա, բայց շողոքորթման ու "լավ" ապրելու համար շատ բաների են գնում, դե մարդ կա, որ մտածումա մենակ իրա ու էսօրվա մասին, դրա մասին չի խոսքը, սակայն երբ համբերությունը հասնում է գագաթնակետին արդեն իսկ անհնար է դառնում հավատալ ու հուսալ:
Հ.Գ. Թեմայից դուրս է բայց ասեմ, խնդրում եմ ինձ արգելափակեք Քաղաքականություն թեմայում գրառում անելու հնարավորությունից, կանխավ շնորհակալ եմ:
Որ պայքարի մարումը ողբերգություն կդառնա դա փաստ է, սակայն էն ուրախացողներն էլ հաստատ գիտակցում են դա, բայց շողոքորթման ու "լավ" ապրելու համար շատ բաների են գնում, դե մարդ կա, որ մտածումա մենակ իրա ու էսօրվա մասին, դրա մասին չի խոսքը, սակայն երբ համբերությունը հասնում է գագաթնակետին արդեն իսկ անհնար է դառնում հավատալ ու հուսալ:
Հ.Գ. Թեմայից դուրս է բայց ասեմ, խնդրում եմ ինձ արգելափակեք Քաղաքականություն թեմայում գրառում անելու հնարավորությունից, կանխավ շնորհակալ եմ:
Արի, թող իմ փոխարեն մի քիչ իր մտորումներով ու հիշողություններով մեզ հետ կիսվի իմ կողմից շատ հարգված Տիգրան Պասկևիչյանը.
ԻՆՉՈ՞Ւ ՉԻ ՄԱՐԵԼՈՒ ՇԱՐԺՈՒՄԸ
«Ժողովուրդը արդեն հոգնել է» հոռետեսական արձանագրումը շատերն են անում, ոմանք` որպես սեփական հոգնածության ընդհանրացում, ոմանք` որպես ակտիվ գործողությունների բացակայության հետեւանք, ոմանք` տուրք տալով ճահճային անցյալի ձգողականությանը, ոմանք էլ` որպես պարզ բայղուշություն:
Եւ եթե առաջին երեքը հարիր են մարդու բնությանը, չորրորդը հաստատ առաջանում է ներդրման եղանակով: Որովհետեւ ժողովրդի հոգնելը կամ շարժման մարումն ամենից շատ բաղձալի է նրանց, ովքեր սովոր են երկիրը ղեկավարել հակաժողովրդական մեթոդներով:
Առաջին երեքը եւ հատկապես չորրորդ տեսակն իրենց արձանագրումները, որ, ըստ էության, կանխատեսումներ են, անում են` հիմնվելով 1998-ին հաջորդած տասը տարիների փորձի վրա. «Տեսա՞ք, 2003-ին մարեց», «Տեսա՞ք, 2004-ին ջարդեցին, ու մարդիկ սուսուփուս գնացին տուն» եւ այլն: Բայց նախորդ տարվա աշնանը սկսված շարժման տեւականությունը (արդեն մեկ տարի) եւ ստացված արդյունքները ստիպում են պեղումներ անել ոչ թե մոտ անցյալում (2003, 2004), այլ ավելի խորքում, այնտեղ, որտեղից սկիզբ է առնում նոր Հայաստանի պատմությունը:
1988-ի փետրվարին սկսված ինքնաբուխ շարժումը տեւեց երկուսուկես տարի: Ասել, թե երեսուն ամսվա բոլոր օրերին ամբողջ հայ ժողովուրդն առավոտից երեկո կանգնած էր հրապարակներում, սուտ կլինի: Ասել, թե բոլոր օրերի բոլոր հանրահավաքներին մասնակցում էր այնքան մարդ, որքան եղել էր 88-ի փետրվարի 26-ին (կամ 2008-ի նույն օրը), դարձյալ ճիշտ չի լինի:
Թե՛ քսան տարի առաջ եւ թե՛ հիմա բոլոր մարդիկ բոլոր օրերին չեն կարող գտնվել հրապարակում այն պարզ պատճառով, որ կան կենսական ու կենցաղային բազմաթիվ խնդիրներ, որոնք ժամանակ են խլում, բայց տրամադրության կամ մտադրության խտացումը, անպայման մինչեւ վերջ հասնելու ձգտումը պահպանում են շարժման նվազագույն ռիթմը՝ անհրաժեշտության դեպքում ապահովելով վերելքներ:
88-ի ապրիլ-մայիսին մարդիկ համոզված ասում էին, որ շարժումն այլեւս գոյություն չունի: Նրանք մեղադրում էին Զորի Բալայանին եւ Սիլվա Կապուտիկյանին` Գորբաչովի հետ հանդիպումից հետո ժողովրդին տուն ուղարկելու համար: Միեւնույն ժամանակ այդ ամիսներին լինում էին փոքր ցույցեր, լոկալ ակցիաներ: Սրանց մասնակիցները, շարժման մոխիրը տաք պահելով հանդերձ, կասկածի տակ էին դնում համընդհանուր ուժի կենսունակությունը: Ճիշտ այսօրվա նման մարդիկ ասում էին. «Քիչ ենք, շատ չենք, մի հարյուր հազար որ գար» ու նման բաներ:
Հարյուր հազարը գալիս էր ճիշտ ժամանակին ճիշտ տեղը: Օրինակ՝ հունիսի 15-ին Համագումարների պալատի (այժմ՝ Ամերիկյան համալսարան) մերձակա տարածքը լեփ-լեցուն էր: Մարդկանց այդ քանակն ամբողջությամբ կզբաղեցներ Ազատության հրապարակը: Նույնն էր հուլիսի առաջին օրերին, նույնն էր նոյեմբերին, երբ սովետական կառավարությունը ստիպված եղավ պարետային ժամ հայտարարել: Բայց բոլոր այն ժամանակահատվածներում, երբ շարժումն ուղղագիծ ընթացք ուներ, միշտ խոսվում էր մարման վտանգի, ներուժի կորստի, ղեկավարների պարտվողական տրամադրության ու նման բաների մասին:
Պետք է նկատել, որ ինչպես հիմա, 88-ին եւս շարժումը չուներ տեղեկատվության զանգվածային միջոցներ: Հեռուստատեսությամբ կամ ռադիոյով հանրահավաքի հայտարարություն տալը բացառված էր: Թերթերի միջոցով իրազեկել հնարավոր չէր: Մնում էին մեկ-երկու հազար օրինակ տպվող թռուցիկները, սամիզդատ թերթերն ու բանավոր հաղորդակցությունը, բայց նշանակված օրը մարդիկ հավաքվում էին:
Որքան հիշում եմ, ամենածանր ճգնաժամը 89-ի փետրվար-մարտին էր, երբ Երեւանի փողոցները հսկում էին ռուս զինվորները, իսկ «Ղարաբաղ» կոմիտեի անդամները ձերբակալված էին: Հանրահավաքներ չէին լինում, ինչը նշանակում էր կատարյալ անտեղյակություն, որովհետեւ արդեն ասացի, որ շարժումը չուներ զանգվածային տեղեկատվության միջոցներ:
Շարժման վախճանի ճիշտ պահն էր, բայց այդ վախճանը ոչ միայն չեղավ, այլեւ մայիսին արդեն նոր վերելքի մեջ էր, որովհետեւ ազատ էին արձակվել «Ղարաբաղ» կոմիտեի՝ անհեթեթ մեղադրանքներով ձերբակալված անդամները:
Հետադարձ հայացք ձգելով 18-20 տարի առաջվա իրադարձություններին եւ համեմատելով այսօրվա իրավիճակի հետ` կարելի է նկատել երեք կարեւոր նմանություն: Առաջին՝ Հայաստանում սկիզբ առած համաժողովրդական շարժումը Մոսկվան փորձեց կասեցնել արյունահեղությամբ՝ Սումգայիթում կազմակերպելով հայերի ջարդ: Նույնն այս տարվա մարտի 1-ին Երեւանում արեց Քոչարյանը՝ չհասկանալով անգամ, որ արյունով կասեցնելու ցանկացած փորձ արմատավորում է շարժումը: Երկրորդ՝ համաժողովրդական շարժումը Մոսկվան փորձեց կասեցնել շարժման ղեկավարներին բանտարկելով: Նույնն արեց Քոչարյանը՝ չհասկանալով, որ քաղբանտարկյալների շուրջ առաջանում են շարժման ակտիվ օջախներ: Երրորդ՝ Մոսկվան չկարողացավ արգելել ձեւավորումը «Ղարաբաղ» կոմիտեների, որոնք շարժման հանդարտ ընթացքի պահապաններն էին: Սերժ Սարգսյանը նույնպես չի կարող կասեցնել Հայ ազգային կոնգրեսի ձեւավորումը, որի տեղական մարմինները կատարում եւ կատարելու են նույն կոմիտեների դերը:
Այս իմաստով լիովին հասկանալի է սեպտեմբերի 26-ի հանրահավաքում Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի հնչեցրած հորդոր-խնդրանքը՝ անդամագրվել Հայ ազգային կոնգրեսին:
ՏԻԳՐԱՆ ՊԱՍԿԵՎԻՉՅԱՆ
Իսկ արգելափակվելու մասին... այդ դեպքում գրառումներն էլ չես տեսնի, որոշի ու ինձ PM գրի ;)
Ambrosine
09.10.2008, 18:17
Ինչպես ասում են ռուսները «էտօ ի յօժիկու պօնյատնօ», որ խոսքը ուժայինի մասին չի , ես հենց դա էլ նկատի ունեմ, սակայն անգամ խաղաղ ձևով գոնե մի չնչին առաջընթաց չկա, ժողովուրդը մեծ հույսով գալիս ու հուսախափ եղած գնումա:
Հա դե կհամբերենք մի 10 տարի էլ համբերեք ժողովուրդ ջան, իշխանափոխություն կլինի: Կներես հազար անգամ բայց ծիծաղելի է:
իսկ ավելի վատ չի լինի, եթե նորից մարդկային կորուստներ լինեն? քաղաքացիական պատերազմի վտանգն էլ կա:think
Ինչպես ասում են ռուսները «էտօ ի յօժիկու պօնյատնօ», որ խոսքը ուժայինի մասին չի , ես հենց դա էլ նկատի ունեմ, սակայն անգամ խաղաղ ձևով գոնե մի չնչին առաջընթաց չկա, ժողովուրդը մեծ հույսով գալիս ու հուսախափ եղած գնումա:
Հա դե կհամբերենք մի 10 տարի էլ համբերեք ժողովուրդ ջան, իշխանափոխություն կլինի: Կներես հազար անգամ բայց ծիծաղելի է:
Ինչպե՞ս ես պատկերացնում չնչին առաջընթացը, բեր չնչին առաջընթացի գոնե մեկ օրինակ:
Ես ժողովրդի մի մասնիկ եմ, ես գնում եմ հանրահավաքի, բայց հուսախափ եղած չեմ վերադառնում: Միգուցե դու գնում ես հանրահավաքի և հուսախաբ եղած ես լքում հանրահավաքը, այդ դեպքում լավ կլինի, եթե խոսես քո մասին, ոչ թե ժողովրդի, թե չէ դուրս ա գալիս, թե դու խոսում ես նաև իմ մասին, կներես հազար անգամ, բայց ծիծաղելի է:
Հակոբ Գեւորգյան
10.10.2008, 18:48
քիչ առաջ զանգել էի Երեւան. Բարեկամս ուզում էր իմանալ թե ժամը քանիսին է հանրահավաքը։
քիչ առաջ զանգել էի Երեւան. Բարեկամս ուզում էր իմանալ թե ժամը քանիսին է հանրահավաքը։
Հակոբ ջան, բայց քո Երևան զանգելն ու քո բարեկամի` հանրահավաքի ժամ հարցնելն ի՞նչ կապ ունի էս թեմայի հետ:esim
Հակոբ Գեւորգյան
10.10.2008, 18:55
Հակոբ ջան, բայց քո Երևան զանգելն ու քո բարեկամի` հանրահավաքի ժամ հարցնելն ի՞նչ կապ ունի էս թեմայի հետ:esim
Դե մտածեցի պարզաբանել որ հանկարծ ավելորդ հարցեր չլինեն, ասենք՝ «քեզ ինչ», «դու հեռու ես», եւ այլ դամսկի հարցեր, որոնք ինձ շատ են դրվում :8 չգիտեմ ինչի…
Մի պոսքով. հարցս ձեւակերպեմ առանց նախաբանի. :)
Ժամը քանիսի՞ն է սկսելու Հանրահավաքը։
Դե մտածեցի պարզաբանել որ հանկարծ ավելորդ հարցեր չլինեն, ասենք՝ «քեզ ինչ», «դու հեռու ես», եւ այլ դամսկի հարցեր, որոնք ինձ շատ են դրվում :8 չգիտեմ ինչի…
Մի պոսքով. հարցս ձեւակերպեմ առանց նախաբանի. :)
Ժամը քանիսի՞ն է սկսելու Հանրահավաքը։
Դե միանգամից հարցը տայիր էլի, եղբայր, թեչէ ինչ որ հեռախոսազրույց ես պատմում;)
Առայժմ ժամ չի նշվել ոչ ընդդիմադիր մամուլում, ոչ համապատասխան կայքէջերում, ամեն դեպքում` ես դեռ չեմ հանդիպել, բայց դա հոգ չէ, անպայման ժամը կհայտարարվի առանց ուշացման: Կարծում եմ` հենց այս թեմայից էլ կկարողանաս տեղեկանալ:)
քիչ առաջ զանգել էի Երեւան. Բարեկամս ուզում էր իմանալ թե ժամը քանիսին է հանրահավաքը։
Հակոբ ջան, եթե քո բարեկամը Երևանում ապրելով չերեզ ամերիկա պիտի հանրահավաքի ժամն իմանա, ընգերական զանգի ասա, թող հանրահավաքին չգա;
ՀԱՅ ԱԶԳԱՅԻՆ ԿՈՆԳՐԵՍԻ ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ
՚Փետրվարի 19-ի կեղծված նախագահական ընտրությունները, մարտի 1-ի պետական ահաբեկչությունն ու քաղաքացիների սպանդը եւ դրան հաջորդած աննախադեպ քաղաքական ճգնաժամը, ռուս-վրացական պատերազմը եւ դրա հետեւանքով Արեւմուտքի եւ Ռուսաստանի միջեւ հարաբերությունների սրվելը, Թուրքիայի ակտիվացումը, Լեռնային Ղարաբաղի խնդրի կարգավորման հետ կապված ճնշումները ստեղծել են աշխարհաքաղաքական ու ներքաղաքական գործընթացների մի ամբողջ թնջուկ, որի լուծումը ճակատագրական նշանակություն ունի Հայաստանի ու նրա ժողովրդի համար£ Մեր անվտանգությունն ու կենսական շահերը ապահովելու համար պարտադիր է ճիշտ ընտրություն կատարել£
Մեկ տարի առաջ սկիզբ առած Համաժողովրդական շարժումը, ավազակապետական վարչախմբի կողմից իշխանության բռնազավթված լինելու պայմաններում, ստանձնել է Հայաստանի ժողովրդի իրական առաջնորդի դերը£ Ուստի հենց նրա վրա է դրված չսխալվելու, ճիշտ եւ արդյունավետ ռազմավարություն ընտրելու պատասխանատվությունը£ Շարժման կորիզն ու իրավահաջորդը հանդիսացող Հայ Ազգային Կոնգրեսը ծրագրել է հոկտեմբերի 17-ին անցկացնել համահանրապետական հանրահավաք, որում կներկայացվի հիմնովին վերափոխված քաղաքական այս իրավիճակում մեր ժողովրդի պայքարի նոր ռազմավարությունը£ Հանրահավաքում ելույթ կունենա եւ այն կներկայացնի Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը՝ կատարելով ստեղծված իրավիճակի կարեւոր բացահայտումներ եւ ներկայացնելով դրանց հետ կապված գործողությունների ու անելիքների ծրագրերը£
Բոլորին կոչ ենք անում մասնակցել հոկտեմբերի 17-ի հանրահավաքին£ Այն շրջադարձային նշանակություն կունենա Հայաստանի պայքարի ելած ժողովրդի հետագա անելիքները ճշտելու եւ վրջնական հաջողության հասնելու համար£ Ուստի բոլորիդ հրավիրում ենք ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 17-ին, ժամը 18-ին ՄԱՏԵՆԱԴԱՐԱՆԻ մոտ£ Ձեր մասնակցությունը բոլորիս հաջողության ու հաղթանակի ամենակարեւոր գրավականն էՙ,-ասված է հայտարարության մեջ£
Ըստ ՀԱԿ-ի հայտարարության.
Հանրահավաքի սկիզբը` ժամը 18:00: Լինելու է նաև երթ:
ՈՍՏԻԿԱՆՆԵՐԸ ՔԱՇՔՇՈՒՄ ԷԻՆ ՔԱՂԱՔԱՑԻՆԵՐԻՆ / VIDEO /
[20:26] 14 Հոկտեմբերի, 2008
Ժամը 19-ի սահմաններում 50-ից ավելի ոստիկանները եւ կարմիր բերետավորները Ազատության հրապարակին հարող տարածքում գտնվող ՚Մեղեդիՙ սրճարանի մոտ փակել են հոկտեմբերի 17-ի հանրահավաքի մասին իրազեկող քաղաքացիների ճանապարհը եւ նրանց ստիպել ցրվել:
՚Այստեղ մի կանգնեք, քայլեք, ճանապարհը մի փակեքՙ,- հրահանգում էին ոստիկանները, որոնց գլխավորում էին պետական պահպանության ծառայության գնդի հրամանատար Ռոբերտ Մելքոնյանն ու նրա տեղակալ Վալերի Օսիպյանը: Սոցիալ դեմոկրատական-հնչակյան կուսակցության ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը, որը նույնպես մասնակցել է երթին, ՚Ա1+ՙ-ին ասաց, որ իրենց թիվը 30-ը չի գերազանցել եւ երթը ոչ զանգվածային է. ՚Վարչախումբն այնքան ահաբեկված է, որ 30 կանանց դեմ 50 ոստիկան է հանումՙ,- ասում է Լյուդմիլա Սարգսյանը:
ՊՊԾ գնդի հրամանատարի տեղակալ Վալերի Օսիպյաննի կարծիքով` քաղաքացիները ոչ թե պարզապես իրազեկում էին հանրահավաքի մասին, այլ խանգարում էին մյուս քաղաքացիներին. ՚Իրենք մայթն ամբողջությամբ փակել էին, Մարգարյան հիվանդանոցի մոտ բարձրախոսով հայտարարություններ էին անում, անգամ հիվանդանոցի տնօրենն իջավ նկատողություն արեց: Նաեւ ինֆորմացիա կար, որ կարող են փողոցներ փակելՙ:
ԽՈՉԸՆԴՈՏԵՑԻՆ ՆԱԵՒ ԼՐԱԳՐՈՂՆԵՐԻՆ
Ոստիկաններն ու կարմիր բերետավորները մեկ առ մեկ ճնշում էին քաղաքացիներին` նրանց ստիպելով հեռանալ Ազատության հրապարակին հարող տարածքից:
Բացի քաղաքացիներին հրելուց եւ վիրավորելուց, ոստիկանները նաեւ խոչընդոտում էին լրագրողների մասնագիտական օրինական գործունեություն իրականացնելու իրավունքը: ՚Ա1+ՙ-ի թղթակցին նույնպես երկու անգամ հրելով հեռացրին տարածքից: Ոստիկանների կոպիտ վերաբերմունքը կանանցից ոմանց հիշեցրեց մարտի 1-ի ջարդը: ՚Դուք չէիք, որ ծեծում էիք մեզ հրապարակում, ինչքան էլ ծեծեք, այստեղից չեմ գնաՙ,- ոստիկանների սպառնալիքներին պատասխանում էին քաղաքացիները:
՚ՄԵԿ ԱԶԳՙ-ԻՆ ԿԱՐԵԼԻ Է, ԻՍԿ ՀԱԿ-ԻՆ` Ո՞Չ
Ի դեպ, այդ նույն ընթացքում մի խումբ երիտասարդ տղաներ փորձում էին ինչ-որ թուղթ փակցնել ՚Մեղեդիՙ սրճարանի դիմացի լապտերի սյունին: Ոստիկանները բարկացան եւ նրանց հրահանգեցին ցրվել, սակայն երբ կարդացին թռուցիկի բովանդակությունը, թույլ տվեցին փակցնել այն: Դա ՚Մեկ ազգՙ կազմակերպությունների դաշինքի կոչն էր, որում ասվում է. ՚Ոչ ասացեք Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի իշխանությանըՙ:
Քիչ առաջ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի մամուլի խոսնակ Արման Մուսինյանը ՚Ա1+ՙ-ին հայտնեց, որ քաղաքացիները հավաքվել են Հյուսիսային պողոտայում, այստեղ են նաեւ ոստիկանները եւ բերետավորները: Ի դեպ, նրանք նաեւ խլել են քաղաքացիների բարձրախոսը:
Աղբյուր՝ Ա1+
Ըստ ամենայնի ոստիկանների մոտ նոր հոբբի է առաջացել, գուցե անձամբ Ռոբերտ Մելքոնյանի մոտ, հավաքել ընդդիմությունից խլված բարձրախոսերի կոլեկցիա: Գուցե այս բարձրախոսների բիզնեսը դրա՞նց ձեռքին է, ու ուզում են ուղղակի շատ վաճառել :think
Էդ «Մեկ ազգ»-ը ի՞նչ ա, նոր ա՞ աճել:think
Էդ «Մեկ ազգ»-ը ի՞նչ ա, նոր ա՞ աճել:think
Չէ, ի՞նչ նոր: Դրանք մեր ազգի պես հին են: Սկզբից Եհովայի վկաների դեմ պլակատներ էին կպցնում, էնքան, որ մարդկանց մեջ գնալով խորացավ Եհովայի վկաների նկատմամբ հանդուրժողականությունը (հակագովազդի էֆֆեկտ), հետո սկսեցին ընդդիմադիր թերթերի դեմ (ՀԺ, ՉԻ և այլն) պլակատներ կպցնել, ասենք սենց տեքստով «Հայկական Ժամանակ, ձեռքներդ հեռու Առաքելական եկեղեցուց», արդյունքում թերթ կարդացողներն ավելացան, որովհետև ով տեսնում էր, հետաքրքրված գնում էր առներ, տեսներ էդ ինչ ա, հիմա էլ որոշել են հակագովազդով Տեր-Պետրոսյանին իշխանության բերել երևի :D
ՄԵԿ ԱԶԳՙ-ԻՆ ԿԱՐԵԼԻ Է, ԻՍԿ ՀԱԿ-ԻՆ` Ո՞Չ
Ի դեպ, այդ նույն ընթացքում մի խումբ երիտասարդ տղաներ փորձում էին ինչ-որ թուղթ փակցնել ՚Մեղեդիՙ սրճարանի դիմացի լապտերի սյունին: Ոստիկանները բարկացան եւ նրանց հրահանգեցին ցրվել, սակայն երբ կարդացին թռուցիկի բովանդակությունը, թույլ տվեցին փակցնել այն: Դա ՚Մեկ ազգՙ կազմակերպությունների դաշինքի կոչն էր, որում ասվում է. ՚Ոչ ասացեք Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի իշխանությանըՙ:
Քիչ առաջ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի մամուլի խոսնակ Արման Մուսինյանը ՚Ա1+ՙ-ին հայտնեց, որ քաղաքացիները հավաքվել են Հյուսիսային պողոտայում, այստեղ են նաեւ ոստիկանները եւ բերետավորները: Ի դեպ, նրանք նաեւ խլել են քաղաքացիների բարձրախոսը:
Բայց ստեղ բլթցրել են հա ոնց որ. Տեր-Պետրոսյանի իշխանությանը «ոչ» ասելու համար պետքա կոչ անեին առնվազն տասը տարի առաջ: Կամ էլ սրանք ժամանակից առաջ են ընկել:D
Չէ, ի՞նչ նոր: Դրանք մեր ազգի պես հին են: Սկզբից Եհովայի վկաների դեմ պլակատներ էին կպցնում, էնքան, որ մարդկանց մեջ գնալով խորացավ Եհովայի վկաների նկատմամբ հանդուրժողականությունը (հակագովազդի էֆֆեկտ), հետո սկսեցին ընդդիմադիր թերթերի դեմ (ՀԺ, ՉԻ և այլն) պլակատներ կպցնել, ասենք սենց տեքստով «Հայկական Ժամանակ, ձեռքներդ հեռու Առաքելական եկեղեցուց», արդյունքում թերթ կարդացողներն ավելացան, որովհետև ով տեսնում էր, հետաքրքրված գնում էր առներ, տեսներ էդ ինչ ա, հիմա էլ որոշել են հակագովազդով Տեր-Պետրոսյանին իշխանության բերել երևի :D
Իրականում Հայկական Ժամանակը նվազեցրել է թերթի տպաքանակի թիվը,դա կապված է նրա հետ որ շատ թեթրի կրպակներում չեն թողնում որ այդ թերթը բերեն,բայց այն դեռ մնում է Հայաստանում ամենաշատ վաճառվող թերթը:
Բայց ստեղ բլթցրել են հա ոնց որ. Տեր-Պետրոսյանի իշխանությանը «ոչ» ասելու համար պետքա կոչ անեին առնվազն տասը տարի առաջ: Կամ էլ սրանք ժամանակից առաջ են ընկել:D
իսկականում գրած ա. "Ոչ ասացեք Լևոն Տեր-Պետրոսյանի իշխանամոլությանը"
հաստատ գիտեմ. ինքս եմ մի քանի հատ պոկել :)
իսկականում գրած ա. "Ոչ ասացեք Լևոն Տեր-Պետրոսյանի իշխանամոլությանը"
հաստատ գիտեմ. ինքս եմ մի քանի հատ պոկել :)
Կապ չունի, ախպերս, բլթցնելու ձևից դրա էությունը չի փոխվում;)
"Եհովայի վկաները, և մյուս աղանդները իրենց աշխատավարձերը ստանում են Նյու-Յորքից"
"ՀՀՇ-ական "Հայկական Ժամանակ" թերթ
ԿԵՂՏՈՏ ՁԵՌՔԵՐՏ հեռու"
դրանք սկի ուղղագրություն-կետադրությունը լավ չգիտեն
Մոդերատորական. «Մեկ Ազգին» հանգիստ թողեք ու մի շեղվեք թեմայից:
Սենց իրազեկում, ոնց որ էս սպասվելիք հանրահավաքն ա, հլա ոչ մի հանրահավաք չի ունեցել:
Կցորդի տիպի թռուցիկներ հայտնվել են կենտրոնից բացի՝ Արաբկիրում, Քանաքեռ-Զեյթունում, երևի ուրիշ համայնքներում էլ:
Հույս ունենանք, որ փետրվարի հանրահավաքներից շատ մարդ կհավաքվի
Սենց իրազեկում, ոնց որ էս սպասվելիք հանրահավաքն ա, հլա ոչ մի հանրահավաք չի ունեցել:
Կցորդի տիպի թռուցիկներ հայտնվել են կենտրոնից բացի՝ Արաբկիրում, Քանաքեռ-Զեյթունում, երևի ուրիշ համայնքներում էլ:
Հույս ունենանք, որ փետրվարի հանրահավաքներից շատ մարդ կհավաքվի
Իմ տեսած թռուցիկների վերևի ու ներքևի մասը կարմիր էր, քոնն ինչի՞ ա սև սպիտակ :D
Արտակ ջան, էտի երևի քսերոքս արած տարբերակն ա
էսօր ինչ-որ Ազատությունով ասեցին, որ ոստիկանությունը էլի ա ակտիվիստներին խանգարել իրազեկումը
իրիկվա ութն էր կարծեմ
ԻՐԱԶԵԿՈՒՄ ԷԻՆ ՔԱՂԲԱՆՏԱՐԿՅԱԼՆԵՐԻ ՆԿԱՐՆԵՐԸ
[20:43] 15 Հոկտեմբերի, 2008
Այսօր Մաշտոցի պողոտայում վազքի մեջ էին մտել հոկտեմբերի 17-ի հանրահավաքի մասին իրազեկող երթի մասնակիցները եւ ոստիկանները: Ոստիկանները Մարգարյան հիվանդանոցի մոտ կանգնեցրեցին իրազեկողներին՝ նշելով, որ չի կարելի նկարներով ակցիա անել:
Նշենք, որ այսօր մի խումբ երիտասարդներ հոկտեմբերի 17-ի հանրահավաքի մասին իրազեկման ակցիա էին իրականցնում Երեւանի կենտրոնական փողոցներում: Ակցիայի մասնակիցները իրենց մեջքին փակցրել էին քաղբանտարկյալների նկարներ` ի նշան նրա, թե իբրեւ քաղբանտարկյալներն են իրազեկում հանրահավաքի մասին:
՚Նկարը չի գոռում, չի խոսումՙ,- պետական պահպանության ծառայության գնդի հրամանատարի տեղակալ Վալերի Օսիպյանին ասաց ՚Լինենք Տեր Պետությանըՙ երիտասարդական-ուսանողական-հասարակական կազմակերպության նախագահ Արմեն Համբարձումյանը, ով հանդիսանում էր ակցիայի կազմակերպիչը:
Վալերի Օսիպյանն ասաց, որ մեր երկիրը քաղբանտարկյալների երկիր չէ, հետո ինքն իրեն ուղղեց՝ ասելով, որ մեր երկիրը բանտարկյալների երկիր չէ:
Ակցիայի մասնակից ՀՀՇ վարչության անդամ Արամ Մանուկյանն էլ ոստիկաններին բացատրում էր, որ իրենք օրենքի սահմաններում են իրազեկում:
Երբ ակցիայի մասնակիցներին կանգնեցրին Մարգարյան հիվանդանոցի մոտ, վերջիններս նշեցին, որ հենց հիվանդանոցի մոտ հանրահավաք կանեն՝ խանգարելով ծննդկաններին: Բայց ճարպիկ երիտասարդները կարողացան վազքով հասնել մինչեւ Թումանյան փողոցի խաչմերուկ, ինչից հետո ոստիկանները այլեւս թույլ չտվեցին առաջ գնալ: Հենց այդ ժամանակ էլ մեքենաներով եկան կարմիր բերետավորները եւ ավելացան ոստիկանները, ովքեր սկսեցին ետ հրել ակցիայի մասնակիցներին եւ ընդհարում առաջացավ նրանց միջեւ:
Դրանից հետո Օսիպյանը նշեց, որ թույլ կտա նրանց առաջ շարժվել միայն այն ժամանակ, երբ նրանք Թումանյան փողոցով գնան Հյուսիսային պողոտա: Ակցիայի կազմակերպիչները չհամաձայնվեցին: Նորից բանակցություններից հետո, երբ կազմակերպիչները տեղեկացրեցին, որ ոչ մի աղմուկ չեն անի եւ հանգիստ իրազեկում կանեն, Վալերի Օսիպյանը ոստիկաններին հրահանգեց բացել ճանապարհը:
Նշենք, սակայն, որ մինչ այդ Վալերի Օսիպյանը համոզված ասում էր, որ ոչ մի դեպքում առաջ չեն շարժվելու մինչեւ չհանեն նկարները:
Այսօրվա ակցիայի երթուղին մեկնարկեց Հյուսիսային պողոտայից, նրանք անցան Աբովյան փողոցը, Ամիրյան փողոցով գնացին մինչեւ Մաշտոցի պողոտա, այնուհետեւ Կորյուն, Աբովյան, Թումանյան փողոցները անցնելով հասան կրկին Հյուսիսային պողոտա:
ՍԵՐԺ ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ ԱՆՈՒՆՆ ԱՆՑԱԹՈ՞ՒՂԹ Է
[21:39] 15 Հոկտեմբերի, 2008
Այսօր երեկոյան ոստիկանները քաղաքացիներին եւս մեկ անգամ Սերժ Սարգսյանին հայհոյելու եւ անվանարկելու առիթ տվեցին: Նրանք սկզբում խումբ-խումբ հարձակվում էին Հյուսիսային պողոտայում զբոսնող քաղաքացիների վրա, նրանց հայհոյելով ու հրելով ստիպում հեռանալ պողոտայից:
Քաղաքացիները դրանից ավելի էին ոգեւորվում եւ վանկարկում ՚Սերժիկ մարդասպանՙ, ՚Լեւոն նախագահՙ:
Ոստիկանները նաեւ բերման էին ենթարկել Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի թիկնազորի անդամ Արմեն Համբարձումյանին, ով կանգնել էր ոստիկանների եւ քաղաքացիների միջեւ, որպեսզի բախում տեղի չունենա: Արմեն Համբարձումյանը մոտ կես ժամ անց պողոտա վերադարձավ եւ լրագրողներին հայտնեց, որ իրեն Կենտրոնի ոստիկանությունում պահել են մոտ 15 րոպե: ՚Հետո հասկացան, որ սխալ բան են անում, բաց թողեցին: Միայն ասացին` խելոք կմնասՙ,- ասաց Տեր-Պետրոսյանի թիկնազորի անդամը:
Տեսնելով, որ մարդկանց հնարավոր չէ խումբ-խումբ հեռացնել պողոտայից, ոստիկանները եւ կարմիր բերետավորները շղթա կազմեցին եւ շարժվեցին քաղաքացիների ուղղությամբ: Այս ընթացքում քաղաքացիների եւ ոստիկանների միջեւ փողոցային լեզվակռիվ ծագեց, որի ընթացքում ոստիկաններն աչքի ընկան հայհոյանքների ճոխությամբ:
՚Ա1+ՙ-ին չհաջողվեց պետական պահպանության ծառայության հրամանատարի տեղակալ Վալերի Օսիպյանից բացատրութուն ստանալ, քանի որ վերջինս զբաղված էր կանանց հայհոյելով եւ քաշքշելով: Այս ընթացքում մի քանի ոստիկաններ հարձակվեցին ֆոտոլրագրող Գագիկ Շամշյանի վրա եւ հարվածեցին նրան: Իսկ ՚Հայկական ժամանակՙ օրաթերթի լրագրողներ Սյուզաննա Պողոսյանին ու Լուսինե Բարսեղյանին հրելով ստիպում էին առաջ անցնել:
Ի դեպ, այդ պահին պողոտայով զբոսնող քաղաքացիներից մեկը, ոստիկաններին տեսնելով, բղավեց. ՚Ես մարդիկ ի՞նչ են գոռում ՚Լեւոնՙ, ՚Լեւոնՙ, մենք Սերժին ենք ուզում, Սերժ Սարգսյանՙ: ՚Վայ, քո ցավը տանեմ, քեզ բան չենք ասում, դու կարաս քայլեսՙ,- արձագանքեցին ոստիկանները:
Քաղաքացիները Պուշկինի փողոցով շրջանցեցին ոստիկանների շղթան եւ վերադարձան պողոտա, որից հետո ոստիկանները կրկնեցին իրենց գործողությունները` մարդկանց քշելով մինչեւ Աբովյան փողոց:
Սակայն որոշ ժամանակ անց ոստիկանների շղթան քանդվեց եւ քաղաքացիները վերադարձան պողոտա:
ՀԱՆՐԱՅԻՆ ՌԱԴԻՈՆ ԿՏԵՂԵԿԱՑՆԻ՞ ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 17-Ի ՀԱՆՐԱՀԱՎԱՔԻ ՄԱՍԻՆ
[21:03] 15 Հոկտեմբերի, 2008
՚Կանայք Հանուն Խաղաղությանՙ կազմակերպության մի քանի անդամներ Հանրային ռադիոյի տնօրեն Արմեն Ամիրյանին էին ցանկանում հանձնել մի հայտարարություն, որով պահանջում էին ռադիոյով հանրությանն իրազեկել հոկտեմբերի 17-ին Մատենադարանի մոտ կայանալիք հանրահավաքի մասին:
Ինչպես ՚Ա1+ՙ-ին ասաց Գայանե Մարտիրոսյանը, Արմեն Ամիրյանը հայտարարությունը հանձնելու պահին տեղում չէր եւ պատասխանատուները խոստացել են, որ վաղը նրանց տեղյակ կպահեն որոշման մասին: Գայանե Մարտիրոսյանը ցավում է, որ Արմեն Ամիրյանը տեղում չէր, որովհետեւ նրանից պատասխան կպահանջեր հենց տեղում:
՚Հայտնում ենք ձեզ, որ հոկտեմբերի 17-ին հանրահավաք է կազմակերպվում Մատենադարանին հարող տարածքում: Քաղաքապետարանի որոշմամբ եւ դատարանի վճռով հանրահավաքը անցկացնելու հայտը ընդունվել է ի գիտություն, ասել է թե հանրահավաքն արտոնված է:
Խնդրում եւ պահանջում ենք հարկատուներիս հաշվին գործող հանրային ռադիոյով պարբերաբար, մինչեւ հոկտեմբերի 17-ի ժամը 17:00 հնչեցնել հանրահավաքի մասին եւ տեղյակ պահել հանրությանըՙ,- նշված էր հայտարության մեջ:
Աղբյուր՝ Ա1+
Ի դեպ, երեկ էլ, չնայած բոլոր խոչընդոտներին իրազեկման երթը տեղի ունեցել է, իսկ շնորհիվ ոստիկանների քաջագործությունների իրազեկվողների թիվն ավելի շատ է եղել ;)
ՀԱՆՐԱՅԻՆ ՌԱԴԻՈՆ ԿՏԵՂԵԿԱՑՆԻ՞ ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ 17-Ի ՀԱՆՐԱՀԱՎԱՔԻ ՄԱՍԻՆ
[21:03] 15 Հոկտեմբերի, 2008
՚Կանայք Հանուն Խաղաղությանՙ կազմակերպության մի քանի անդամներ Հանրային ռադիոյի տնօրեն Արմեն Ամիրյանին էին ցանկանում հանձնել մի հայտարարություն, որով պահանջում էին ռադիոյով հանրությանն իրազեկել հոկտեմբերի 17-ին Մատենադարանի մոտ կայանալիք հանրահավաքի մասին:
Ինչպես ՚Ա1+ՙ-ին ասաց Գայանե Մարտիրոսյանը, Արմեն Ամիրյանը հայտարարությունը հանձնելու պահին տեղում չէր եւ պատասխանատուները խոստացել են, որ վաղը նրանց տեղյակ կպահեն որոշման մասին: Գայանե Մարտիրոսյանը ցավում է, որ Արմեն Ամիրյանը տեղում չէր, որովհետեւ նրանից պատասխան կպահանջեր հենց տեղում:
՚Հայտնում ենք ձեզ, որ հոկտեմբերի 17-ին հանրահավաք է կազմակերպվում Մատենադարանին հարող տարածքում: Քաղաքապետարանի որոշմամբ եւ դատարանի վճռով հանրահավաքը անցկացնելու հայտը ընդունվել է ի գիտություն, ասել է թե հանրահավաքն արտոնված է:
Խնդրում եւ պահանջում ենք հարկատուներիս հաշվին գործող հանրային ռադիոյով պարբերաբար, մինչեւ հոկտեմբերի 17-ի ժամը 17:00 հնչեցնել հանրահավաքի մասին եւ տեղյակ պահել հանրությանըՙ,- նշված էր հայտարության մեջ:
Շատ կզարմանամ, եթե դրական պատասխան լինի: Ախր թռուցիկ բաժանողների նկատմամբ են բռնություններ կատարում, ուր մնաց հանրային կոչվող ռադիոյով հաղորդեն: Եվ հասարակությունն ինչպես հանրային ռադիոյից իրավունք ունի պահանջելու, որ տեղեկացնեն հանրահավաքի մասին, այնպես էլ հանրային հեռուստատեսությունից, բայց հարցը նրանում ա, որ մենք էսօր չունենք ո՛չ հանրային հեռուստատեսություն, ո՛չ հանրային ռադիո: Դրանք ընդամենը կոչվում են հանրային, բայց իրենց էությամբ ամենևին էլ հանրային չեն, քանի որ ծառայում են ոչ թե հանրությանը, այլ կոնկրետ անձանց:
Նոր տաբու
«Նախօրեից իշխանությունն արգելք է դրել մի քանի ապրանքների վաճառքի վրա։ Երեկ մեզ հայտնի դարձավ, որ սպորտային խանութներում արգելվել է վաճառել բարձրախոսներ, ինչպես նաև վրաններ։ Երեկ այս ապրանքները գնել հնարավոր չէր։
Սույն որոշում իշխանությունները կայացրել են օրերս ընդդիմության կազմակերպած հոկտեմբերի 17-ի հանրահավաքի իրազեկման երթից հետո, որոնց ընթացքում ոստիկանները մի քանի բարձրախոս էին հասցրել սեփականաշնորհել։ Ամեն անգամ շարժման ակտիվիստների ձեռքից բռնի ուժով բարձրախոսները խլելուց հետո ակտիվիստների մոտ նոր բարձրախոս էր հայտնվում, ու հիմա, փաստորեն, իշխանությունը որոշել է ուղղակի արգելել դրանց վաճառքը։ Իսկ թե ինչ մտահոգություն է ունեցել իշխանությունը վրանների վաճառքը նույնպես արգելելով, դժվար չէ կռահել»
Հայկական Ժամանակ
Հետաքրքիրա՝ աչքիս հեսա պրինտեռների վաճառքն էլ արգելվի, որպեսզի թռուցիկներ չտպվի, բա քսերոքսի ապարատնե՜րը:D
Ամեն քայլով ցոււյց են տալիս, որ իրանք ես երկրում ռեսուրս չունեն փոքր՝ էս փոքր մանկական արարքներով ավելի են ժողովուրդին լարում իրենց իսկ դեմ, բայց դրական բան էլ կա, որ այսպիսի քայլեր չլինեին մեր հումորը մի փոքր պակաս կլիներ::hands
ԱՆԻՎՆԵՐԸ ԾԱԿՎՈՒՄ ԵՆ ՀԱՆՐԱՀԱՎԱՔՆԵՐԻ ՕՐԵՐԻՆ
[13:28] 17 Հոկտեմբերի, 2008
Ընդդիմության հանրահավաքները շարունակում են "խափանել" մարզային երթուղայինների աշխատանքը: Դրա վառ ապացույցը մարզային ճանապարհների կրկին փակ վիճակն է: Այսօր վաղ առավոտից Աբովյանի կանգառներում մարդկանց խմբեր էր գոյացել: Իշխանությունները հրահանգել են, որ այսօր եւս որեւէ երթուղի գիծ դուրս չգա: ՚Ա1+ՙ-ը Աբովյան-Երեւան երթուղայինների վարորդներից փորձեց ճշտել, թե ինչո՞ւ չեն աշխատում: Վերջիններս պատասխանեցին, որ հրաման են ստացել Աբովյանից Երեւան ուղեւորներ չտանել£
՚Անիմաստ բան£ Արդեն սովորական է դարձել մեզ համար£ Գիտենք, որ ամեն հանրահավաքի օր պետք է պարապ մնանք£ Սակայն վատն այն է, որ փող չենք աշխատումՙ,- ասաց վարորդ Երվանդը: Իսկ վարորդներից մեկ ուրիշը հավելեց, թե նման հրահանգ կա նաեւ այլ մարզերում. ՚Մեկ է հանրահավաք գնացողը գնում է, արդյունքում տուժում ենք մենք` վարորդներս: Փաստորեն մեզ պարապուրդի են մատնումՙ:
Զայրացած մթնոլորտ էր տիրում յուրաքանչյուր կանգառում: Աբովյանցիները, որոնք տարբեր պատճառներով՝ դաս, աշխատանք, քննություն, պետք է հասնեին Երեւան` ընկած ՚դռնեդուռՙ տաքսիների վարորդներին, ծանոթ ավտոմեքենաներ ունեցողներին խնդրում էին իրենց էժան գներով Երեւան հասցնել:
՚Դուք մեզանից լավ գիտեք, թե որն է տրանսպորտի չաշխատելու պատճառըՙ,- ՚Ա1+ՙ-ի հարցին ի պատասխան ասաց երթուղիներից մեկի դիսպետչերը£ Իսկ մյուս գծի դիսպետչերն էլ կատակեց. ՚Բոլոր երթուղիների մեքենաների անիվները ծակվել են£ Կսարքենք՝ վաղը գիծ դուրս կգանՙ£
Ի դեպ, արգելված են նաեւ Բյուրեղավանից Երեւան մեկնող երթուղիները£ Իսկ ահա Երեւան-Արտաշատ 45 երթուղային տախսիներից այսօր, ինչպես վարորդներն են նշում, աշխատում է ընդհամենը 20-ը եւ ՚Ա1+ՙ-ի թղթակիցին նրանք դա պատճառաբանեցին այսօրվա կայանալիք հանրահավաքով:
www.a1plus.am
ժողովուրդ, պատրաստ ե՞ք :victory:
try_catch
17.10.2008, 13:35
Հունվար ամսից մի բան է ասվում Պայքարը տեղափոխվում է մեկ այլ ավելի ուժեղ փուլ, բայց փաստերը ցույց են տալիս հակառակը::(
Ճշտել ա պետք, քանի՞ փուլից է բաղկացած շարժումը :), գոնե կիմանանք վերջը երբ ա լինելու:
Միշտ պատրաստ!!!!!!!!!!!!!!!:B
Ճշտել ա պետք, քանի՞ փուլից է բաղկացած շարժումը :), գոնե կիմանանք վերջը երբ ա լինելու:
Այնքան փուլ կունենա և այնքան կտևի, որքան անհրաժեշտ է արժանապատիվ ու ազատ երկիր կերտելու համար, երբ որ կհասնենք այդ նպատակին: Գոտիներդ ձգեք ու դիմացեք, ու կողքից չարախնդալով նայեք, թե ոնց ենք բոլորի շահերի համար բան ու գործներս թողած պայքարում ;)
Ճշտել ա պետք, քանի՞ փուլից է բաղկացած շարժումը :), գոնե կիմանանք վերջը երբ ա լինելու:
Վերջ այն ժամանակ կլնի երբ քո նմանները սենց բան կամաչեն գրեն :)
հակառակորդներ, պատրաստ ե՞ք :B
try_catch
17.10.2008, 13:50
Այնքան փուլ կունենա և այնքան կտևի, որքան անհրաժեշտ է արժանապատիվ ու ազատ երկիր կերտելու համար, երբ որ կհասնենք այդ նպատակին: Գոտիներդ ձգեք ու դիմացեք, ու կողքից չարախնդալով նայեք, թե ոնց ենք բոլորի շահերի համար բան ու գործներս թողած պայքարում ;)
Հոգաչափ շնորհակալ եմ, որ բան ու գործ թողած իմ համար պայքարում ես , ավելի ճիշտ իմ շահի համար ;) : Ես էլ հենց ետ էի ասում էլի, իմանանք քանի փուլից ա, որ իմանանք գոտիներս պնդելու ժամանակը մոտեցել ա , թե չէ:
Հոգաչափ շնորհակալ եմ, որ բան ու գործ թողած իմ համար պայքարում ես , ավելի ճիշտ իմ շահի համար ;) : Ես էլ հենց ետ էի ասում էլի, իմանանք քանի փուլից ա, որ իմանանք գոտիներս պնդելու ժամանակը մոտեցել ա , թե չէ:
Ես քո համար չեմ պայքարում, ես պայքարում եմ առաջին հերթին իմ հարազատների ու իմ համար, երկրորդ հերթին մնացած բոլոր ազատատենչ մարդկանց համար, երրորդ հերթին մյուսների համար, որոնց մեջ գուցե դու էլ ես մտնում ;)
Իսկ գոտին ձգելու անհրաժեշտությունը կախված է նաև փորի չափերից ;)
Թշնամություն մի փորձիր փնտրել շարժման մասնակիցների մեջ, մի փորձիր գտնել իմ մեջ: Միշտ հիշիր, որ անկախ այս շարժումից հայրենակիցներ ենք ;)
try_catch
17.10.2008, 14:12
Իսկ ես վատ բան չէի էլ ասել հենց սկզբից, տրամադրությունս լավ էր, կատակով գրում էի, իմ համար զվարճանում: Կներեք իհարկե եթե դա ետքան վիրավորական էր, չգիտեի որ հանրահավաքը ոմանց համար սրբություն է, իսկ ղեկավարներն էլ սրբեր:
ՀԳ. Այ հիմա էլ լավ չի տրամս, ենքան լավ չի , որ կարող ա ես էլ գնամ հանրահավաք:think
Իսկ ես վատ բան չէի էլ ասել հենց սկզբից, տրամադրությունս լավ էր, կատակով գրում էի, իմ համար զվարճանում: Կներեք իհարկե եթե դա ետքան վիրավորական էր, չգիտեի որ հանրահավաքը ոմանց համար սրբություն է, իսկ ղեկավարներն էլ սրբեր:
ՀԳ. Այ հիմա էլ լավ չի տրամս, ենքան լավ չի , որ կարող ա ես էլ գնամ հանրահավաք:think
Եղբայր շնարհակալություն, իմ մոտ էլ հակառակ ռեակցիան եղավ գրառումներդ կարդալուց մի լավ զվարճացա ու հիմա էլ որոշեցի գնալ հանրահավաք, ու դրանից տրամադրությունս ավելի բարձրացավ :D
Իսկ ես վատ բան չէի էլ ասել հենց սկզբից, տրամադրությունս լավ էր, կատակով գրում էի, իմ համար զվարճանում: Կներեք իհարկե եթե դա ետքան վիրավորական էր, չգիտեի որ հանրահավաքը ոմանց համար սրբություն է, իսկ ղեկավարներն էլ սրբեր:
ՀԳ. Այ հիմա էլ լավ չի տրամս, ենքան լավ չի , որ կարող ա ես էլ գնամ հանրահավաք:think
Հա, Նորմարդը ճիշտ ա ասում, լավ զվարճացնելու շնորհք ունես, շնորհակալ եմ ;)
Ժող, ովքեր մեր հետ են գալու, թող էդ ժամերին զանգեն, տեղներս կասեմ :)
Ձայնալար
17.10.2008, 14:52
Ասում են կենտրոնն արդեն մարդաշատ է :love
Մի ժամից իջնելու եմ:love , կզանգեք Բգ;)
Զգում եք բայց, հանրահավաքի օրը եկավ, "չեզոք", ոչ սերժական, ոչ լևոնական ուժերը ակտիվացան, նաև ֆորումում :D Ու իրենց պատռելով համոզում են, որ պետք չի հանրահավաք անել :D
իսկ մոտ ինչքան մարդ է գալու? :)
Զգում եք բայց, հանրահավաքի օրը եկավ, "չեզոք", ոչ սերժական, ոչ լևոնական ուժերը ակտիվացան, նաև ֆորումում :D Ու իրենց պատռելով համոզում են, որ պետք չի հանրահավաք անել :D
Անի ջան, լրիվ նորմալ է: Այսպիսի օրերին սովորաբար ակտիվանում է ողջ քաղաքական դաշտը: Ասենք Սերժը գնում է «սիրահարների» այգին բացելու, մարդիկ սկսում են քաղաքականությունից շատ խոսել, հակա-ները բնականաբար իրենց հակա դիրքորոշումն են անպայման արտահայտում, այդ ընթացքում շատերը տեսնելով որ իրենց՝ շարժման մարելու մասին կանխատեսումները փուչ դուրս եկան անցնում են ատելությամբ լի խոսքերին, մաղձին: Լրիվ նորմալ քաղաքական երևույթ է, որը ևս մեկ անգամ ապացուցում է, որ հանրահավաքը ճիշտ է անում, որ պիտի լինի, որ մեր պայքարն անկասելի է, իսկ հաղթանակն անխուսափելի ;)
Katka, շատ ենք լինելու: Իսկ թե կոնկրետ քանի հոգի, էական չի ;)
Katka, շատ ենք լինելու: Իսկ թե կոնկրետ քանի հոգի, էական չի ;)
Պարզ է, մյուս կողմից կարևորը քանակը չէ, այլ որակը, ուղղակի ուզում եմ հասկանալ, այդ ամենը իմ համար նոր է, դրա համար կարող է հարցերս մի փոքր ճիշտ պահին չտամ :)
Ամեն դեպքում ձեզ բոլորին հաջողություն եմ մաղթում, իսկ բոլոր բարի ցանկություններին իրականացում :)
Ժողովուրդ, Հալաբյան փողոցով մի քանի րոպեն մեկ շտապ օգնության մեքենաներ են անցնում...Որևէ մեկը գիտի՞՝ դա հանրահավաքի հետ կապ ունի, թե ոչ...
Սկսվե՞ց, թե՞ շարունակվում է...
ԾԵԾԵՑԻՆ ՀԱՆՐԱՀԱՎԱՔԻՑ ԱՌԱՋ
[16:41] 17 Հոկտեմբերի, 2008
Այսօր Հայ ազգային կոնգրեսի կազմակերպած հանրահավաքից մոտ երեք ժամ առաջ դաժան ծեծի է ենթարկվել ընդդիմության ակտիվիստ երիտասարդներից Տիգրան Առաքելյանը: Վերջինս, ընկերոջ հետ ՀԱԿ Կենտրոնական գրասենյակի շենքի առջեւ՝ Կորյուն փողոցի վրա, այսօրվա հանրահավաքի մասին իրազեկող թռուցիկներ է բաժանելիս եղել, երբ նրանց մոտեցել են երկու երիտասարդներ եւ հարցրել, թե ի՞նչ են անում: Տիգրան Առաքելյանն ասել է, որ հանրահավաքի թռուցիկներ են բաժանում: Երիտասարդները մի քանի քայլ անցել են, հետո ետ եկել. ՚Ի՞նչ ասեցիքՙ,- հարցրել են նրանք: ՚Ինչ որ լսեցիքՙ՝ պատասխանել է Տիգրանը եւ շարունակել իր գործը:
Այդ պահին նրանց մոտեցած երկրորդ երիտասարդը ՚արդեն լեզվիդ ես տալիսՙ խոսքերով հարձակվել Տիգրան Առաքելյանի վրա: Երկուսով նրան ծեծի են ենթարկել, գցել գետնին եւ նաեւ ոտքերով հարվածել: Երբ նրանք հեռացել են՝ Տիգրանն ու ընկերը վազել են նրանց ետեւից: Այդ պահին Տիգրանին է մոտեցել մեկ այլ երիտասարդ, որը կանգնեցրել եւ թույլ չի տվել նրանց հետապնդել Տիգրանին ծեծած տղաներին:
՚Դուք խուլիգանություն եք անումՙ,- ասել է ոստիկանության Կենտրոնի բաժնի աշխատակից Արթուր ներկայացած մարդը: ՚Խուլիգանները նրանք են, որ թողեցիք հեռանանՙ,- պատասխանել է Տիգրանը: Տիգրան Առաքելյանը ՚Ա1+ՙ-ին տեղեկացրեց, որ այդ միջադեպին ներկա են եղել 10-15 մարդ, եւ քանի որ նրանք կարող էին վկայություն տալ կատարվածի մասին, թե ինչպես են առանց որեւէ առիթի իրեն դաժան ծեծի ենթարկել, ոստիկանը չի կարողացել ՚ապացուցելՙ, որ Տիգրանն է խուլիգանություն անողը եւ իբր այլ դեպքի մասին ահազանգ ստանալով՝ հեռացել է: ՚Եթե բողոք կունենաք, կդիմեք Կենտրոնի բաժինՙ,- ասել է Արթուրը:
ՀԱԿ կենտրոնական շտաբից տեղեկացանք, որ ծեծի վերաբերայլ հաղորդում-հայտարարություն տալու են Կենտրոնի բաժին: Իսկ Տիգրանի դեմքին եւ մարմնի այլ մասերին ծեծի հետքերը ակնհայտ էին:
Աղբյուր՝ Ա1+,
հ.գ. Տիգրան ջան, ոնց ասում են, չդնես: Ոստիկանների հրահանգով գործող այդ երիտասարդները տղա չեն ու չեն կարող տղա կոչվել: Ֆորումային բանավեճի կուլտուրան ինձ չի թույլատրում այստեղ գրել նրանց իրական անվանումը...
Զգում եք բայց, հանրահավաքի օրը եկավ, "չեզոք", ոչ սերժական, ոչ լևոնական ուժերը ակտիվացան, նաև ֆորումում :D Ու իրենց պատռելով համոզում են, որ պետք չի հանրահավաք անել :D
Ու կոնկրետ որ թեմայում են իրանց պատռել? Հղում կտաս?
Ժողվուրդ ջան, գնացի :)
Կհանդիպենք ճիշտ տեղում, ճիշտ ժամանակին :B
Ambrosine
17.10.2008, 17:52
ԱՆԻՎՆԵՐԸ ԾԱԿՎՈՒՄ ԵՆ ՀԱՆՐԱՀԱՎԱՔՆԵՐԻ ՕՐԵՐԻՆ
[13:28] 17 Հոկտեմբերի, 2008
Ընդդիմության հանրահավաքները շարունակում են "խափանել" մարզային երթուղայինների աշխատանքը: Դրա վառ ապացույցը մարզային ճանապարհների կրկին փակ վիճակն է: Այսօր վաղ առավոտից Աբովյանի կանգառներում մարդկանց խմբեր էր գոյացել: Իշխանությունները հրահանգել են, որ այսօր եւս որեւէ երթուղի գիծ դուրս չգա: §Ա1+¦-ը Աբովյան-Երեւան երթուղայինների վարորդներից փորձեց ճշտել, թե ինչո±ւ չեն աշխատում: Վերջիններս պատասխանեցին, որ հրաման են ստացել Աբովյանից Երեւան ուղեւորներ չտանել£
§Անիմաստ բան£ Արդեն սովորական է դարձել մեզ համար£ Գիտենք, որ ամեն հանրահավաքի օր պետք է պարապ մնանք£ Սակայն վատն այն է, որ փող չենք աշխատում¦,- ասաց վարորդ Երվանդը: Իսկ վարորդներից մեկ ուրիշը հավելեց, թե նման հրահանգ կա նաեւ այլ մարզերում. §Մեկ է հանրահավաք գնացողը գնում է, արդյունքում տուժում ենք մենք` վարորդներս: Փաստորեն մեզ պարապուրդի են մատնում¦:
Զայրացած մթնոլորտ էր տիրում յուրաքանչյուր կանգառում: Աբովյանցիները, որոնք տարբեր պատճառներովª դաս, աշխատանք, քննություն, պետք է հասնեին Երեւան` ընկած §դռնեդուռ¦ տաքսիների վարորդներին, ծանոթ ավտոմեքենաներ ունեցողներին խնդրում էին իրենց էժան գներով Երեւան հասցնել:
§Դուք մեզանից լավ գիտեք, թե որն է տրանսպորտի չաշխատելու պատճառը¦,- §Ա1+¦-ի հարցին ի պատասխան ասաց երթուղիներից մեկի դիսպետչերը£ Իսկ մյուս գծի դիսպետչերն էլ կատակեց. §Բոլոր երթուղիների մեքենաների անիվները ծակվել են£ Կսարքենքª վաղը գիծ դուրս կգան¦£
Ի դեպ, արգելված են նաեւ Բյուրեղավանից Երեւան մեկնող երթուղիները£ Իսկ ահա Երեւան-Արտաշատ 45 երթուղային տախսիներից այսօր, ինչպես վարորդներն են նշում, աշխատում է ընդհամենը 20-ը եւ §Ա1+¦-ի թղթակիցին նրանք դա պատճառաբանեցին այսօրվա կայանալիք հանրահավաքով:
.....
Եկել եմ: Շատ-շատ էինք, նախորդ հանրահավաքների հետ համեմատելի չէր, անհամեմատ շատ էինք: Ոնց որ նոր շարժում սկսված լինի, շաաատ հզոր:yahoo
Իսկ ես վատ բան չէի էլ ասել հենց սկզբից, տրամադրությունս լավ էր, կատակով գրում էի, իմ համար զվարճանում: Կներեք իհարկե եթե դա ետքան վիրավորական էր, չգիտեի որ հանրահավաքը ոմանց համար սրբություն է, իսկ ղեկավարներն էլ սրբեր:
ՀԳ. Այ հիմա էլ լավ չի տրամս, ենքան լավ չի , որ կարող ա ես էլ գնամ հանրահավաք:think
Նորե՞կ:think Թե՞ երկրորդ մականվամբ գրանցված ակումբցի:think Լավ, դա էական չի, միայն ասեմ, որ այս թեման զվարճանալու հետ ոչ մի կապ չունի, սա քաղաքականությանը վերաբերող թեմա է: Զվարճանալու համար Ակումբում կա «Զվարճալի» (http://cpanel.host.am/~akumb/forumdisplay.php?f=2) բաժին:
Էս ինչ հիասթափված եմ. Լևոնը ինձ տեսավ, բայց բանի տեղ չդրեց :))
Հույս ունեմ, որ վաղը իշխանությունները ու իրանց ենթակաները ոչ թե կասեն "Շարժումը մարեց", այլ կասեն "Շարժումը մեզ ընդառաջ գնաց":
Ու վերջում.
Խոստովանում եմ, սա չափազանց պատասխանատու եւ, առաջին հայացքից, բավականին դժվարամարսելի որոշում է, որն արժանանալու է ոչ միանշանակ գնահատականի։ Ուստի առավել եւս հասկանալի պիտի լինի, թե որքան լուրջ ու հիմնավոր պետք է լինեին այն պատճառները, որոնք պայմանավորել են այդպիսի որոշում կայացնելու անհրաժեշտությունը...
...Ես քաջ գիտակցում եմ, թե զանգվածային միջոցառումները թեկուզ ժամանակավորապես դադարեցնելու մասին մեր կայացրած որոշումը ինչպիսի չարախնդությամբ է ընդունվելու իշխանական ճամբարում եւ ինչպիսի տրտունջներ ու տարակուսանքներ է առաջացնելու Համաժողովրդական շարժման շարքերում։ Սակայն ուզում եմ հուսախաբ անել չարախնդացողներին եւ հանգստացնել տարակուսողներին. մեր հանձնառության մեջ գործարքի կամ նահանջի տարր փնտրելն անլուրջ է։ Մի քանի ամիս անց բոլորը համոզվելու են, թե որքան հիմնավորված ու արդարացի էր այս որոշումը...
Զանգվածային միջոցառումներից միառժամանակ հրաժարվելու համարձակ եւ պատասխանատու քայլով Համաժողովրդական շարժումն ապացուցում է իր լրջությունը։ Նույնը մնում է ապացուցել Հայաստանի իշխանություններին ու նրանց սպասարկուներին...
Կխնդրեի շտապ եզրակացություններ չանել իմ ելույթից, այլ նրա մասին վերջնական կարծիք կազմել վաղվա թերթերում այն ուշադիր ընթերցելուց հետո...
Ա դե ժողովուրդս ուրիշ ա էլի :)
Տեր-Պետրոսյանի խոսքը սարսռեցնող ու խիստ մտահոգիչ էր: Հանրահավաքն ու երթը հզոր էին: Ժողովրդի ոգևորությունն ու վճռականնությունը ակնհայտ :)
Գոհ եմ պայքարի ոգուց, բայց միանշանակ ենթարկվում են շարժման ղեկավարնարի որոշմանը, նրանց առաջարկած ռազմավարությանը :)
իսկ ես այսօր ձեզ տեսել եմ՝ այսինքն ակումբցիների մի մասին, որոնց հասցրել եմ տեսքով տեղը բերել, բայց երթի ժամանակ պասիվ էիք, մենակ Չուկն էր միանում վանկարկումներին:)
իսկ ես այսօր ձեզ տեսել եմ՝ այսինքն ակումբցիների մի մասին, որոնց հասցրել եմ տեսքով տեղը բերել, բայց երթի ժամանակ պասիվ էիք, մենակ Չուկն էր միանում վանկարկումներին:)
Չու՞կը: Չուկի ատամն էսօր ցավում էր, գրեթե չի վանկարկել :oy
Բա ինչու՞ չես մոտեցել :(
բայց հաստատ ծափերով սատարել ես,դա տեսել եմ միանշանակ…դե չմոտեցա, քանի որ հիմնականում սիրում եմ ակումբում կարդալ և գրառումներ չեմ կատարում, այդ պատճառով խիստ կասկածում էի , որ նիկս ինչ-որ բան կասեր,չնայած ցանկություն կար, հուսով եմ դեռ առիթ կլինի…:ok
բայց հաստատ ծափերով սատարել ես,դա տեսել եմ միանշանակ…դե չմոտեցա, քանի որ հիմնականում սիրում եմ ակումբում կարդալ և գրառումներ չեմ կատարում, այդ պատճառով խիստ կասկածում էի , որ նիկս ինչ-որ բան կասեր,չնայած ցանկություն կար, հուսով եմ դեռ առիթ կլինի…:ok
Օֆտոպում եմ, բայց պիտի ասեմ, նիկդ հաստատ միանգամից ինչ-որ բան կասեր, ու ոչ միայն ինձ ;)
Լավն էր, չէ՞, երթը :)
ԼԵՎՈՆ ՏԵՐ-ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԻ ԵԼՈՒՅԹԸ ՀԱՆՐԱՀԱՎԱՔՈՒՄ - 17 ՀՈԿՏԵՄԲԵՐ 2008
Սիրելի հայրենակիցներ,
Սեպտեմբերի 26-ի հանրահավաքում ես ձեզ խոստացել էի առաջիկայում հանգամանորեն բացահայտել Համաժողովրդական շարժման կամ Հայ Ազգային Կոնգրեսի ռազմավարությունը, ոչինչ չթաքցնելով ձեզանից։ Այսօր եկել է այդ խոստումը կատարելու ժամանակը, ուստի խնդրում եմ համբերությամբ զինվել եւ հետեւել իմ ելույթի յուրաքանչյուր բառին։
Ես արդեն առիթ ունեցել եմ ձեր ուշադրությունը հրավիրելու աշխարհաքաղաքական այն աննախադեպ իրավիճակի վրա, որում Հայաստանը հայտնվել է վերջին ժամանակներս, ընդգծելով նաեւ, որ անկախության տասնյոթ տարիների ընթացքում մեր երկիրը երբեք այնքան ենթակա չի եղել արտաքին ճնշումների, որքան հիմա։ Եւ այս վտանգավոր իրավիճակում Սերժ Սարգսյանը, պետական շահի կամ ժողովրդի բարօրության գիտակցությամբ առաջնորդվելու փոխարեն, մտահոգված է բացառապես իր լեգիտիմության ճանաչման եւ իշխանության պահպանման խնդիրներով։ Ընդ որում, վերջին շրջանում նրա կատարած քայլերը ցույց են տալիս, որ հանուն այդ նպատակների նա պատրաստ է վերանայել անգամ Հայաստանի արտաքին քաղաքականության հայեցակարգը եւ Ռուսաստանի ու Արեւմուտքի հետ հարաբերություններում հավասարակշռություն պահպանելու փոխարեն, աստիճանաբար թեքվել վերջինիս կողմը։
Ինչո՞վ բացատրել Սերժ Սարգսյանի կտրուկ շրջադարձը դեպի Արեւմուտք։ Չէ՞ որ մինչ այժմ նա հայտնի էր որպես Հայաստանի ամենառուսամետ պետական գործիչը։ Չմոռանանք, որ նա է «Գույք պարտքի դիմաց» գործարքի գլխավոր ճարտարապետը՝ գործարք, որի շնորհիվ Հայաստանի համարյա ողջ էներգետիկ համակարգը հանձնվեց Ռուսաստանին։ Չմոռանանք նաեւ նրա նշանակալի դերակատարությունը «Հավաքական անվտանգության պայմանագրի կազմակերպության» շրջանակներում, ինչպես նաեւ ռուսական հատուկ ծառայությունների ու հանցագործ աշխարհի հետ նրա սերտ համագործակցության մասին շրջանառվող համառ խոսակցությունները։
Արդ, ի՞նչն է ստիպել Սերժ Սարգսյանին հրաժարվելու ռուսական կողմնորոշումից եւ շրջվելու Արեւմուտքի կողմը։ Պատճառն, ակնհայտորեն, Հայաստանի պետական շահը կամ ռազմավարական նկատառումները չեն, այլ իր լեգիտիմության խնդիրը լուծելու պարզ շահագրգռությունը։
Ռուսաստանը Սերժ Սարգսյանի լեգիտիմությունը կասկածի տակ չի դրել։ Նախագահ Վլադիմիր Պուտինն առաջիններից մեկն էր, որ դեռեւս ընտրությունների արդյունքների պաշտոնական ամփոփումից առաջ շնորհավորեց նրան։ Իսկ Սարգսյանն, իր հերթին, խախտելով դիվանագիտական վարվելակերպի կանոնները, մի այնպիսի չափազանցված երախտագիտություն հայտնեց Ռուսաստանին, որն անհարմար դրություն ստեղծեց վերջինիս դիվանագիտության համար։
Սերժ Սարգսյանն իր լեգիտիմության ճանաչման խնդիր ունի Արեւմուտքում։ ԱՄՆ-ի նախագահ Ջորջ Բուշը այդպես էլ մինչ օրս չի շնորհավորել նրան։ Իսկ Եւրոխորհրդի Խորհրդարանական վեհաժողովը շարունակում է պահպանել Հայաստանի նկատմամբ պատժամիջոցներ կիրառելու սպառնալիքը, ինչի իրագործումը լուրջ կասկածի տակ կարող է դնել Սերժ Սարգսյանի լեգիտիմությունը։
Այսինքն՝ Սարգսյանն այս հարցում Ռուսաստանից սպասելիք չունի, եւ նրա միակ հույսը Արեւմուտքի բարեհաճությունն ստանալու ակնկալիքն է, ինչի համար նա պատրաստ է ցանկացած զիջման։ Իսկ քանի որ Հայաստանը, հանքային ռեսուրսների, տարանցիկ ճանապարհների եւ գրավիչ շուկայի բացակայության պատճառով, Արեւմուտքին առաջարկելու այլ բան չունի, քան իր պետական շահը, Սարգսյանը հետեւաբար ընտրել է այդ շահը զոհաբերելու ճանապարհը։ Այս պնդումը հաստատվում է ոչ միայն Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության եւ հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման հարցերում նրա դրսեւորած զիջողական կեցվածքով, այլեւ, որ ավելի էական է, Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունը «կողմնորոշման» հուն տեղափոխելու նրա մտադրությամբ։
Անկախության ողջ շրջանում Հայաստանն իր արտաքին քաղաքականության մեջ ձգտել է առաջնորդվել Ռուսաստանի եւ Արեւմուտքի հետ հավասարաչափ հարաբերությունների հաստատման սկզբունքով։ Որդեգրելով հանդերձ ժողովրդավարության, ազատականության, շուկայական տնտեսության արեւմտյան արժեքները, Հայաստանը չի ենթարկվել Արեւմուտքի միակողմանի քաղաքական ազդեցությանը։ Մյուս կողմից, սերտ տնտեսական եւ ռազմական հարաբերություններ ունենալով Ռուսաստանի հետ, Հայաստանն այնուամենայնիվ չի դարձել վերջինիս քաղաքական արբանյակը։ Այսինքն, Հայաստանը փորձել է լինել ո՛չ ռուսամետ, ո՛չ էլ արեւմտամետ, այլ առաջնորդվել է բացառապես սեփական ազգային շահերով։
Իմ նախագահության օրոք նման դիրքորոշումը կոչվում էր «բալանսավորման» կամ հավասարակշռման քաղաքականություն, Քոչարյանի օրոք՝ «կոմպլեմենտարիզմի» կամ փոխլրացման քաղաքականություն, որոնց տարբերությունը սոսկ տերմինաբանական է։
Սերժ Սարգսյանն, արդ, կտրուկ կերպով խախտում է իրերի այս դրվածքը, եւ առաջնորդվելով բացառապես սեփական շահերով, փորձում է սիրաբանել Արեւմուտքի հետ։ Ես ավելորդ եմ համարում գնահատել ռուսական կամ արեւմտյան կողմնորոշման առավելությունները կամ թերությունները, որովհետեւ վտանգավոր եմ համարում ցանկացած քաղաքական կողմնորոշում։ Դրանում ինձ նախեւառաջ համոզում է հայ ավանդական քաղաքական մտքի փորձը, որը աղետալի հետեւանքներ է ունեցել Հայաստանի համար։ Վերջին հաշվով, կողմնորոշման արատավոր քաղաքականության արդյունքն են թե՛ հայ ժողովրդին բաժին ընկած ցեղասպանությունը, թե՛ Հայաստանի առաջին հանրապետության կրած տարածքային կորուստները։ Դրանում ինձ համոզում է նաեւ այսօրվա իրականությունը։ Մեր աչքի առջեւ Վրաստանի որդեգրած արեւմտյան կողմնորոշումը այդ երկիրը կանգնեցրեց ազգային աղետի առջեւ, ինչից նա կարող էր խուսափել Ռուսաստանի հետ հավասարակշիռ հարաբերություններ ունենալու պարագայում։ Արեւմուտքը, համերաշխության դատարկ ցույցերից ու հոխորտալից հակառուսական հայտարարություններից բացի, ոչնչով չկարողացավ օգնել իր հավատարիմ կրտսեր դաշնակցին։
Կողմնորոշման քաղաքականությունն այսօր մեզ համար ունի ոչ թե տեսական կամ վերացական նշանակություն, այլ չափազանց կոնկրետ եւ գործնական բովանդակություն։ Երես թեքելով Ռուսաստանից եւ լիովին ապավինելով Արեւմուտքին՝ հանձինս ԱՄՆ ի եւ նրա դաշնակից Թուրքիայի, Սերժ Սարգսյանը փաստորեն վերջիններիս է վստահում Հայաստանի արտաքին քաղաքականության ամենահանգուցային խնդրի՝ Ղարաբաղյան հակամարտության միակողմանի կարգավորումը։ Նման եզրակացության հիմք է տալիս այն իրողությունը, որ Արեւմուտքն, ակնհայտորեն, ջանում է Ռուսաստանը դուրս մղել Ղարաբաղյան կարգավորման գործընթացից։ Դրա ամենավառ արտահայտությունն են ինչպես արեւմտյան դիվանագետների թափանցիկ ակնարկները, այնպես էլ Ղարաբաղի հարցով հայ-թուրք-ադրբեջանական եռակողմ բանակցությունների անցկացման փաստը, եւ մանավանդ՝ Թուրքիայի կողմից Մինսկի խմբի համանախագահությունն ստանձնելու հնարավորությունների վերաբերյալ խոսակցությունները։ Ի դեպ, Սերժ Սարգսյանը տվյալ պահին այնպիսի կախյալ վիճակի մեջ է Արեւմուտքից, որ եթե նրա առջեւ պահանջ դրվի Մինսկի խմբի համանախագահությունում Ռուսաստանը փոխարինել Թուրքիայով, ապա նա հազիվ թե կարողանա ընդդիմանալ դրան։
Ըստ այդմ, այսօր վտանգի տակ է Մինսկի խմբի գոյությունը, որը տասնվեց տարի շարունակ եղել է Լեռնային Ղարաբաղի հարցի լուծման միակ միջազգային մեխանիզմը։ Իր բոլոր թերություններով հանդերձ, Մինսկի խումբը, Արեւմուտքի եւ Ռուսաստանի հավասարաչափ ներկայացվածության եւ մասամբ նաեւ նրանց միջեւ գոյություն ունեցող մրցակցության շնորհիվ, մեզ համար եղել է Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման հարմարագույն կամ օպտիմալ ձեւաչափը։ Պատահական չէ, որ Ադրբեջանը ջանք չի խնայել Մինսկի խմբի գործունեությունը վարկաբեկելու եւ Ղարաբաղի հարցը միջազգային այլ ատյաններ տեղափոխելու ուղղությամբ։
Դժբախտաբար, այդ ձեւաչափի խախտման եւ դրանից Ռուսաստանի դուրսմղման վտանգը միանգամայն իրական է, քանի որ վերջինս, ամբողջապես զբաղված լինելով Վրաստանի իրադարձությունների առթիվ ծագած միջազգային ճգնաժամի հաղթահարմամբ, հազիվ-թե կարողանա ինչ որ կերպ դիմակայել Ղարաբաղի հարցում Արեւմուտքի դրսեւորած ակտիվությանը։ Ինքնըստինքյան հասկանալի է, որ Արեւմուտքի ջանքերով Ղարաբաղյան հակամարտության միակողմանի կարգավորման պարագայում Ռուսաստանը դուրս է մնալու նաեւ տարածաշրջանում տեղակայվելիք խաղաղարար ուժերի կազմից։ Իսկ դա նշանակում է՝ Այսրկովկասում Ռուսաստանի ազդեցության եթե ոչ լիակատար վերացում, ապա զգալի թուլացում, ինչը հղի է աշխարհաքաղաքական անկանխատեսելի հետեւանքներով, ինչպես, օրինակ, Հայաստանի եւ Ադրբեջանի անդամակցության դադարեցումը ԱՊՀ ին, ռուսական ռազմակայանի եւ սահմանապահ զորքերի դուրսբերումը Հայաստանից եւ այլն։
Մինսկի խմբի ձեւաչափի փոփոխությունն, այսպիսով, նշանակում է Ղարաբաղի հարցի միակողմանի լուծում Արեւմուտքի կողմից, այն էլ Թուրքիայի ամենագործոն մասնակցությամբ, ինչը Հայաստանի համար ամենեւին նպաստավոր չի կարող լինել։ Իմիջիայլոց, իրատեսությունը պահանջում է նշել, որ Հայաստանի համար ձեռնտու չէր լինի նաեւ Ղարաբաղի հարցի միակողմանի լուծումը Ռուսաստանի կողմից, քանի որ վերջինս բազմիցս պաշտոնապես հայտարարել է, որ այդ լուծումը տեսնում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության շրջանակում։ Սակայն սա ընդամենը վերացական դատողություն է, որովհետեւ գործնականում Ռուսաստանի կողմից Ղարաբաղի հարցի միակողմանի լուծում չի սպառնում, գլխավորապես այն պատճառով, որ Ադրբեջանը երբեւէ դրան չի համաձայնի։
Մինչդեռ հակառակը, այն է՝ այդ հարցի կարգավորումը բացառապես Արեւմուտքի, իսկ ավելի ճշգրիտ, ԱՄՆ ի եւ Թուրքիայի ջանքերով, ինչպես փորձեցինք հիմնավորել, միանգամայն իրական է։
Սերժ Սարգսյանը գիտակցո՞ւմ է, արդյոք, Արեւմուտքի գիրկը նետվելու եւ Ղարաբաղի հարցի լուծման մենաշնորհը նրան վերապահելու վտանգավորությունը, որը վերջիվերջո կարող է հանգեցնել ազգային աղետի։ Անտարակույս՝ ո՛չ։ Նա փորձում է Արեւմուտքի հետ խաղալ նույն խաղը, որ տասը տարի խաղացել է Ռոբերտ Քոչարյանը։ Այդ խաղի էությունը, որ ես հանգամանորեն բացահայտել եմ 2007 թ. հոկտեմբերի 26 ի իմ ելույթում, հետեւյալն է. ձեւացնել, թե Հայաստանն անկեղծորեն շահագրգռված է Ղարաբաղի հարցի շուտափույթ կարգավորմամբ, սակայն իրականում հետապնդելով բոլորովին այլ նպատակ, այն է՝ ամեն կերպ խափանել ու վիժեցնել այդ գործընթացը եւ պահպանել ստատուս քվոն։
Ու թեեւ ԵԱՀԿ ի միջնորդներն, իրենց հերթին, ձեւացրել են, թե հավատում են հայկական կողմի անկեղծությանը, դա ամենեւին չի նշանակում, որ նրանք չեն հասկացել վերջինիս պարզունակ խաղը։ Այն, որ նրանք առանձնապես մեծ ջանքեր չեն գործադրել հակամարտության կարգավորման ուղղությամբ, բացատրվում է նրանով, որ գերտերությունների առաջնահերթությունների շարքում Ղարաբաղի հարցն զբաղեցրել է չափազանց երկրորդական տեղ։ Միջազգային տեռորիզմը, Հյուսիսային Կորեան, Բալկանները, Աֆղանստանը, Իրաքը, Իրանը, արաբա-իսրայելյան հակամարտությունը եւ բազմաթիվ այլ խնդիրներ, մշտապես ստվերել են Ղարաբաղի հարցը։
Եթե Սերժ Սարգսյանին թվում է, թե իրեն կհաջողվի շարունակել այս խաղը, նա չարաչար սխալվում է, որովհետեւ հաշվի չի առնում Այսրկովկասի աշխարհաքաղաքական իրավիճակում տեղի ունեցած հետեւյալ երեք էական փոփոխությունները.
1. Որքան էլ պարադոքսալ թվա, Աբխազիայի եւ Հարավային Օսեթիայի անկախության ճանաչումից հետո Ռուսաստանի ազդեցությունն այս տարածաշրջանում ոչ թե մեծանալու, այլ նվազելու միտումներ է դրսեւորում։
2. Ռուսաստանը դուրս է մղվում Մինսկի խմբի ձեւաչափից, հետեւաբար կորցնում իր դերակատարությունը Ղարաբաղյան կարգավորման գործընթացում։
3. Ի տարբերություն նախորդ տասը տարիների, այսօր Ղարաբաղի հարցն արդեն Արեւմուտքի համար դարձել է առաջնահերթություն։
Ռուսաստանի հանդեպ Արեւմուտքն առաջնորդվում է մոտավորապես հետեւյալ տրամաբանությամբ. «Շատ լավ, դու լուծեցիր Աբխազիայի եւ Հարավային Օսեթիայի հարցը, մենք էլ լուծելու ենք Լեռնային Ղարաբաղի հարցը»։ Իրականության ողջ դառնությունն այն է, որ ինչպես Արեւմուտքը չկարողացավ Ռուսաստանին խանգարել լուծելու Աբխազիայի եւ Հարավային Օսեթիայի հակամարտությունները, այնպես էլ, ամենայն հավանականությամբ, Ռուսաստանը չի կարողանալու Արեւմուտքին խանգարել լուծելու Ղարաբաղյան խնդիրը։ Միակ խանգարիչ հանգամանքը կարող է լինել միջազգային ֆինանսական ճգնաժամի խորացման եւ անկառավարելի դառնալու վտանգը, որը շեղելով Արեւմուտքի ուշադրությունը, թերեւս որոշ խոչընդոտներ առաջացնի Ղարաբաղյան կարգավորման նրա ծրագրի իրականացման համար։
Ռուսաստանին հակադրվելու գործոնը, սակայն, Արեւմուտքի վարքը կանխորոշող դրդապատճառներից միայն մեկն է, եւ ամենեւին ոչ գլխավորը։ Գլխավորը Սերժ Սարգսյանի թուլությունն է եւ դրանից օգտվելու աննախադեպ պատեհությունը։ Այնպիսի լծակների առկայությամբ, ինչպիսիք են լեգիտիմության բացակայությունը, կոռումպացվածության աստիճանը եւ բարոյական նկարագրի խոցելիությունը, Սերժ Սարգսյանն ուղղակի գտնված գանձ է Արեւմուտքի համար։ Հայաստանի ուրիշ որ մի ղեկավար կհամաձայներ անմնացորդ կերպով նետվել Արեւմուտքի գիրկը, խորացնել ՆԱՏՕ ի հետ համագործակցությունը, մեջքով շրջվել դեպի Ռուսաստանը, նպաստել Մինսկի խմբից նրա դուրսմղմանը, ընդառաջել հայ եւ թուրք պատմաբանների հանձնաժողով ստեղծելու մոռացված առաջարկին, դրանով կասկածի տակ դնելով ցեղասպանության իրողությունն ու վիժեցնելով նրա միջազգային ճանաչման գործընթացը, համաձայնել հայ-թուրք-ադրբեջանական եռակողմ բանակցությունների անցկացմանը, եւ վերջապես, բառիս բուն իմաստով, վաճառքի հանել Լեռնային Ղարաբաղը։
Այս ամենի դիմաց Արեւմուտքը, բնականաբար, պատրաստ է աչք փակել Սերժ Սարգսյանի վերը թվարկված բոլոր արատների վրա, մոռանալ փետրվարի 19 ի խայտառակ ընտրություններն ու մարտի 1 ի ոճրագործությունը, չտեսնելու տալ նրա վարած բռնապետական ներքին քաղաքականությունը, հանդուրժել Հայաստանում ժողովրդավարական ազատությունների սահմանափակման ու մարդու իրավունքների ոտնահարման համատարած երեւույթները եւ հաշտվել քաղբանտարկյալների գոյության փաստի հետ։ Սերժ Սարգսյանն, ըստ էության, կանաչ լույս է ստացել Արեւմուտքից՝ ներքին քաղաքականության բնագավառում գործելու սեփական հայեցողությամբ, ինչի վկայությունն են, մասնավորապես, ժողովրդի դեմ վերջերս սաստկացած ոստիկանական բռնությունները։ Սեփական արժեքները մանրադրամի վերածելու Արեւմուտքի այս վարքագիծը, անբարոյական լինելուց առավել, Հայաստանի ու Ղարաբաղի դեմ նյութվող դավադրության տարր է պարունակում։
Սերժ Սարգսյանը կա՛մ չի զգում այս վտանգը, կա՛մ էլ իր իշխանությունը պահպանելու այլ միջոց չի պատկերացնում։ Նա ներքաշվել է աշխարհաքաղաքական մի այնպիսի խաղի հորձանուտ, որի ելքը Հայաստանի ու Ղարաբաղի համար եթե ոչ կործանարար, ապա առնվազն անբարենպաստ է լինելու։ Հոկտեմբերի 15 ին Ադրբեջանում կայացած նախագահական ընտրություններից հետո Արեւմուտքը եւ Թուրքիան ուժեղացնելու են իրենց ճնշումը Հայաստանի վրա եւ արագացնելու Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման գործընթացը, միաժամանակ, ինչպես արդեն ասվեց, ձգտելով դրանից դուրս մղել Ռուսաստանը։
Ռուսաստանը կփորձի, անշուշտ, ինչ որ կերպ հակազդել իր համար անցանկալի այդ զարգացումներին, սակայն որքան արդյունավետ ու Հայաստանի համար օգտակար կլինի այդ հակազդեցությունը, պարզ չէ։ Չպետք է անտեսել նաեւ Իրանի գործոնը։ Թեեւ այն միակ պետությունն է, որ մինչ օրս հավասարակշռված քաղաքականություն է վարել Այսրկովկասում, ձգտելով նորմալ հարաբերություններ պահպանել թե՛ Վրաստանի, թե՛ Ադրբեջանի, թե՛ Հայաստանի հետ, սակայն Արեւմուտքի եւ Թուրքիայի ակտիվությունն այս տարածաշրջանում չի կարող չառաջացնել նաեւ նրա որոշակի անհանգստությունը։ Եւ արդեն իսկ առաջացրել է, ինչի վկայությունն է, մասնավորապես, Հայաստանի արտգործնախարարի հապշտապ կայացած այցն այդ երկիր։
Թե ինչպես է իր հաշիվների մեջ խճճված Սերժ Սարգսյանը գլուխ հանելու աշխարհաքաղաքական այս բարդ իրավիճակից, միայն Աստծուն է հայտնի։ Եթե նրան թվում է, թե Արեւմուտքին հաճոյանալով եւ լուրջ զիջումների գնալու պատրաստակամության ցուցադրությամբ, կարող է ժամանակ շահել եւ այս անգամ էլ խուսափել Ղարաբաղի հարցի կարգավորումից, իսկ հետագայում նաեւ ինչ որ կերպ լեզու գտնել Ռուսաստանի հետ, ուրեմն նա քաղաքականությունից ոչինչ չի հասկանում։ Իսկ եթե Սարգսյանը հույսը դրել է այն բանի վրա, որ Ամերիկան, զբաղված լինելով նախագահական ընտրություններով եւ ֆինանսական ճգնաժամի հաղթահարման խնդրով, մեծ ջանքեր չի գործադրի Ղարաբաղի հարցի կարգավորման ուղղությամբ, ապա այստեղ էլ նրան հուսախաբություն է սպասում, որովհետեւ տարածաշրջանում ստեղծված նոր իրավիճակում դրա համար Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներից մեծ ջանքեր չեն պահանջվում։ Չի կարելի նկատի չունենալ նաեւ այն յուրահատուկ հանգամանքը, որ իշխանությունը լքող ԱՄՆ ի ներկա վարչակազմը կփափագեր իր ժամկետի ավարտը պսակել արտաքին քաղաքականության բնագավառում արձանագրած մի այնպիսի հաջողությամբ, ինչպիսին Ղարաբաղյան հակամարտության եւ հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորումն է։
Այսպիսով, միանգամայն ակնհայտ է, որ մենք կանգնած ենք Ղարաբաղյան հակամարտության մոտալուտ հանգուցալուծման շեմին։ Կարգավորման հիմքում, անկասկած, ընկած է լինելու 2007 թ. դեկտեմբերին Մինսկի խմբի համանախագահության անունից հակամարտող կողմերին ներկայացված Մադրիդյան առաջարկը, որի գաղափարախոսությունը միջազգային իրավունքի երկու սկզբունքների՝ տարածքային ամբողջականության եւ ազգերի ինքնորոշման ներդաշնակումն է։ Ինչ վերաբերում է կարգավորման էությանը կամ կոնկրետ ծրագրին, ապա այն բաղկացած է լինելու մոտավորապես հետեւյալ կետերից.
1. Հայկական ուժերի դուրսբերում Լեռնային Ղարաբաղին հարակից ադրբեջանական շրջաններից.
2. Այդ շրջանների վերաբնակեցում ադրբեջանցի փախստականների կողմից.
3. Ադրբեջանցի փախստականների վերադարձ բուն Լեռնային Ղարաբաղի տարածք.
4. Լաչինի միջանցքով Լեռնային Ղարաբաղի եւ Հայաստանի միջեւ ցամաքային կապի ապահովում.
5. Լեռնային Ղարաբաղի սահմանների շրջագծով միջազգային խաղաղարար ուժերի տեղակայում.
6. Ադրբեջանին վերադարձված տարածքների ապառազմականացում (դեմիլիտարիզացիա).
7. Ղարաբաղի եւ Հայաստանի արտաքին հաղորդակցության ճանապարհների ապաշրջափակում եւ հայ-թուրքական սահմանի վերաբացում.
8. Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության միջանկյալ կարգավիճակի սահմանում.
9. Անորոշ ապագայում Ղարաբաղի վերջնական կարգավիճակի վերաբերյալ հանրաքվեի կամ ժողովրդական հարցման՝ պլեբիսցիտի անցկացում.
10. Հակամարտության գոտու վերականգնման համար միջազգային ֆինանսական օգնության հատկացում։
Նկատի ունենալով, որ ակնհայտորեն խնդիր է դրված Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության եւ հայ-թուրքական հարաբերությունների կնճիռը լուծել փաթեթով, չպետք է բացառել, որ փորձ արվի այդ փաթեթում ընդգրկել նաեւ ցեղասպանության ուսումնասիրության նպատակով հայ եւ թուրք պատմաբաններից կազմված հանձնաժողովի ստեղծման հարցը։ Քանի որ, ինչպես ասում են, Սերժ Սարգսյանը այդ խայծը կուլ է տվել, նրա օձիքը բաց չեն թողնելու։
Կարելի է, իհարկե, քննել այն հարցը, թե վերը նշված կետերից որոնք են ձեռնտու Ադրբեջանին ու Թուրքիային, իսկ որոնք՝ հայկական կողմին, բայց սա անիմաստ զբաղմունք է, որովհետեւ դրանք արժեւորվում են փոխկապակցվածության եւ ամբողջականության մեջ։ Ավելի էական է պարզել, թե որ կետերն են բանակցություններում առանձնապես լուրջ բարդություններ հարուցելու։ Ամենադժվարալույծը, բնականաբար, լինելու են 3-րդ, 4-րդ եւ 9-րդ կետերը, որոնք համապատասխանաբար վերաբերում են՝ բուն Ղարաբաղում ադրբեջանցի փախստականների վերաբնակեցման, Լաչինի միջանցքի իրավական կարգավիճակի սահմանման եւ Լեռնային Ղարաբաղում հանրաքվեի անցկացման խնդիրներին։ Սակայն նկատի ունենալով աշխարհաքաղաքական վերջին զարգացումները, կարծում եմ, դրանք միջնորդների համար անհաղթահարելի խոչընդոտներ չեն լինելու։
Խնդիրն այն է, որ եթե Մինսկի խմբի համանախագահությունը մինչ այժմ առաջնորդվում էր հակամարտող կողմերի միջեւ համաձայնություն կայացնելու սկզբունքով, ապա այժմ Արեւմուտքը հնարավորություն ունի պարտադրել իր սեփական լուծումը, այսինքն՝ կիրառել Դեյտոնյան տարբերակը։ Ցավալին այն է, որ նույն Դեյտոնյան տրամաբանությամբ՝ Լեռնային Ղարաբաղը մասնակցություն չի ունենալու կարգավորման գործընթացին, եւ նրա շահերն առաջիկա բախտորոշ բանակցություններում ներկայացնելու է Հայաստանը, ինչպես բոսնիական սերբերի շահերը ներկայացնում էր Հարավսլավիան։ Շուտով մենք, ամենայն հավանականությամբ, ականատեսն ենք լինելու ԱՄՆ ի ու Թուրքիայի նախաձեռնությամբ եւ Հայաստանի ու Ադրբեջանի մասնակցությամբ գումարվելիք Դեյտոնյան տիպի մի կոնֆերանսի, որին Ռուսաստանը եւ Ֆրանսիան, որպես Մինսկի խմբի համանախագահներ, լավագույն դեպքում, ներկա են գտնվելու դիտորդի կարգավիճակով։ Այս կապակցությամբ, կարծում եմ, պատահական չի սահմանված նաեւ Եւրոխորհրդի Խորհրդարանական Վեհաժողովի Հայաստանին վերաբերող վերջնական բանաձեւի ընդունման ժամկետը, այն է՝ 2009 թ. հունվարը։ Սերժ Սարգսյանին այդքան ժամանակ է տրված կատարելու Ղարաբաղյան կարգավորման հարցում իր տված խոստումները, հակառակ դեպքում վերջապես գործի դնելով նախատեսված պատժամիջոցները։
Իրավիճակի պատասխանատվությունն, իհարկե, չի կարելի բարդել միայն Սերժ Սարգսյանի վրա։ Մեծ հաշվով, սա Ղարաբաղյան հակամարտության եւ հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման հարցում այն խայտառակ քաղաքականության արդյունքն է, որ վերջին ութ տարիներին վարել է քոչարյանական վարչակազմը, եւ որի համար հավասարապես պատասխանատու են իրար փոխարինած բոլոր կոալիցիոն կառավարությունները, քրեականացած Ազգային Ժողովը, պաշտոնական մամուլը, իշխանության կերակրատաշտից օգտվող մտավորականները եւ գրպանային կուսակցությունները։ Այսօր մենք քաղում ենք, ահա, այդ քաղաքականության, ինչպես նաեւ ընդհանրապես Քոչարյանի օրոք ձեւավորված ավազակապետական համակարգի ու նրան սատարող ուժերի հանցավոր գործունեության դառը պտուղները։
Կասկածից վեր է, որ Արեւմուտքը ձեռքից բաց չի թողնելու Ղարաբաղի հարցի լուծման իր համար հարմարագույն այս առիթը, ինչը լրջագույն խնդիրների առջեւ է կանգնեցնում Հայաստանի իշխանություններին։ Վերջիններիս գործողություններից ու հայտարարություններից առայժմ չի երեւում՝ նրանք զգո՞ւմ են, արդյոք, պահի լրջությունը, եւ եթե այո՛, ինչ միջոցներ են ձեռնարկում այդ վտանգավոր մարտահրավերը դիմագրավելու համար։ Այնինչ անզեն աչքով իսկ տեսանելի է, որ գոյություն ունեն մի շարք արդյունավետ քայլեր, որոնք ի վիճակի են թուլացնել արտաքին ճնշումները եւ ուժեղացնել Հայաստանի իշխանությունների դիրքերը Ղարաբաղյան կարգավորման առաջիկա բանակցություններում։ Քայլեր ասելով, ես նկատի չունեմ հայ ժողովրդի միասնականության մասին հնչեցված դատարկ կոչերը, որոնցով Սերժ Սարգսյանը վերջերս հանդես է եկել ԱՄՆ ի հայ համայնքի ներկայացուցիչների հետ հանդիպման ընթացքում, այլ միանգամայն կոնկրետ քաղաքական նախաձեռնություններ, այն է.
1. Մեղմացնել Հայաստանում տիրող քաղաքական եւ հասարակական լարվածությունը, ապահովել օրենքի գերակայությունը, դադարեցնել ժողովրդավարական ազատությունների սահմանափակումներն ու մարդու իրավունքների սանձարձակ ոտնահարումները, արմատախիլ անել համատարած կոռուպցիան եւ վերացնել երկրի հարստության անպատիժ կողոպուտը, ազատվել անբարեխիղճ եւ քրեականացած պաշտոնյաներից, վերականգնել օրենսդիր եւ դատական իշխանությունների անկախությունը, կառուցողական երկխոսություն սկսել հասարակության հետ, այսինքն՝ չեզոքացնել այն բոլոր պատճառները, որոնք արտաքին աշխարհի ձեռքում լծակ են ծառայում Հայաստանի վրա ճնշումներ բանեցնելու համար։
2. Բարելավել հարաբերությունները Ռուսաստանի հետ եւ հարթել այդ հարաբերություններում վերջերս նկատվող մտահոգիչ տարաձայնությունները։ Անել ամեն ինչ Մինսկի խմբի ձեւաչափից Ռուսաստանի դուրսմղումը կանխելու համար, գիտակցելով այն պարզ ճշմարտությունը, որ Ղարաբաղյան կարգավորման գործընթացում Արեւմուտքի եւ Ռուսաստանի հավասարակշռության խախտումը մեզ որեւէ լավ բան չի խոստանում։
3. Ջանքեր գործադրել Ղարաբաղի կարգավիճակին վերաբերող հանրաքվեի խնդրի հստակեցման ուղղությամբ՝ մասնավորապես կոնկրետացնելով հետեւյալ պահերը.
- ով է կազմակերպելու հանրաքվեն՝ ՄԱ՞Կ ը, ԵԱ՞ՀԿ ը, Ադրբեջա՞նը, թե՞ Ղարաբաղը.
- երբ է տեղի ունենալու հանրաքվեն.
- որ տարածքում է անցկացվելու հանրաքվեն.
- ովքեր են մասնակցելու հանրաքվեին.
- ինչպես է ձեւակերպվելու հանրաքվեի դրված հարցը.
- ինչպիսի իրավական հետեւանքներ է ունենալու հանրաքվեն։
4. Հայաստանը պետք է հրաժարվի կարգավորման գործընթացում Ղարաբաղի անունից խոսելու իրեն չարդարացրած պրակտիկայից, պահանջելով վերականգնել այդ գործընթացի նախկին ձեւաչափը, որում, ԵԱՀԿ ի 1994 թ. Բուդապեշտյան գագաթնաժողովի որոշմամբ, Լեռնային Ղարաբաղը ներկայացված էր հակամարտող կողմի լիիրավ կարգավիճակով։ Չպետք է թույլ տալ, որ Ղարաբաղի ճակատագիրը վճռվի առանց իր մասնակցության, քանի որ ինքնորոշման իրավունքի ոտնահարման դրանից ավելի աղաղակող դրսեւորում անհնար է պատկերացնել։
5. Նկատի ունենալով այն մտահոգիչ հանգամանքը, որ Կոսովոյի, Աբխազիայի եւ Հարավային Օսեթիայի անկախության ճանաչումից հետո Ղարաբաղի հարցը, որոշակի առումով, դուրս է մնում սառեցված հակամարտությունների լուծման ընդհանուր գործընթացից, թերեւս ժամանակն է մտածել այն մասին, որ Հայաստանի Հանրապետության Ազգային Ժողովը հանդես գա Լեռնային Ղարաբաղի անկախության ճանաչման նախաձեռնությամբ։ Սերժ Սարգսյանը պարտավորված չպետք է լինի արձագանքելու այդ նախաձեռնությանը, բայց մի կողմից ունենալով խորհրդարանի որոշումը, իսկ մյուս կողմից՝ առկախ թողնելով նրա վավերացումը, նա արտաքին ճնշումները դիմակայելու եւ խուսանավելու մեծ հնարավորություններ կստանա առաջիկա բանակցություններում։ Իրադրությունը, ոչ սովորական լինելով, ոչ սովորական քայլեր, դիվանագիտական հրաշագործություններ ու երեւակայության թռիչքներ է պահանջում։
Լինելով Հայաստանի քաղաքական կյանքում ծանրակշիռ դերակատարություն ունեցող ուժերից մեկը, իր դիրքորոշումն այս իրադրության մեջ պարտավոր է ճշտել նաեւ Համաժողովրդական շարժումը կամ Հայ Ազգային Կոնգրեսը։ Եթե հիշում եք, իմ նախորդ ելույթներից մեկում, իշխանության համար մղվող քաղաքական պայքարում ամեն ինչից վեր դասելով ազգային եւ պետական շահը, ես հայտարարել էի, որ Ղարաբաղի դեմ ռազմական սպառնալիքի առաջացման դեպքում կոչով կդիմեմ Համաժողովրդական շարժման մասնակիցներին, խնդրելով ժամանակավորապես դադարեցնել իրենց գործողությունները եւ լծվել համազգային պայքարի նվիրական գործին։ Ղարաբաղյան հակամարտության մոտալուտ հանգուցալուծումը, իր պարունակած վտանգներով հավասարազոր լինելով ռազմական սպառնալիքի, կարծում եմ, հրատապ է դարձնում այդ կոչի իրականացումը։
Խոսքը չի վերաբերում, անշուշտ, Շարժման գործունեության լիակատար սառեցմանը, այլ միայնումիայն զանգվածային միջոցառումների՝ համահանրապետական հանրահավաքների եւ երթերի ժամանակավոր դադարեցմանը։ Նամանավանդ, որ դադարը երկար չի տեւելու, քանի որ Ղարաբաղյան հակամարտության հանգուցալուծումը ընդամենը երկու-երեք ամիսների հարց է։ Իսկ եթե այդ ժամկետը, նոր հանգամանքների ներգործությամբ, մասնավորապես, միջազգային ֆինանսական ճգնաժամի խորացման պատճառով, որոշ չափով ձգձգվի, մենք միշտ էլ հնարավորություն կունենանք ճշգրտել մեր ռազմավարությունը եւ անհրաժեշտ պահին վերսկսել զանգվածային միջոցառումները։
Խոստովանում եմ, սա չափազանց պատասխանատու եւ, առաջին հայացքից, բավականին դժվարամարսելի որոշում է, որն արժանանալու է ոչ միանշանակ գնահատականի։ Ուստի առավել եւս հասկանալի պիտի լինի, թե որքան լուրջ ու հիմնավոր պետք է լինեին այն պատճառները, որոնք պայմանավորել են այդպիսի որոշում կայացնելու անհրաժեշտությունը։
Այդ անհրաժեշտությունն ըմբռնելու համար պետք է նկատի ունենալ հետեւյալը։ Ռուս-վրացական հակամարտության հետեւանքով Ղարաբաղյան կարգավորման գործընթացում տեղի ունեցած շրջադարձից հետո, Շարժման ակտիվությունն, ինքնաբերաբար, թուլացնում է Սերժ Սարգսյանի դիրքերը ու դրանով մեծացնում նրա վրա արտաքին ճնշումներ բանեցնելու եւ նրանից զիջումներ կորզելու հնարավորությունը։ Այսինքն՝ վտանգ է առաջանում, որ ընդդիմությունն, իր կամքից անկախ, կարող է գործիք դառնալ արտաքին ուժերի ձեռքին։ Այդ ուժերը, հետեւաբար, կրկնակի անբարոյականություն են գործում. մի կողմից հանդուրժում եւ, կարծես-թե, նույնիսկ խրախուսում են ընդդիմության նկատմամբ Հայաստանի իշխանությունների սանձազերծած հրեշավոր հալածանքները, մյուս կողմից՝ նույն ընդդիմության գոյությունը փորձում ծառայեցնել իրենց հետին նպատակներին։
Ընկնել այս ծուղակը՝ մեր կողմից աններելի մոլորություն ու քաղաքական կարճատեսություն կլիներ։ Ավելին, դա հիմնովին կհակասեր Համաժողովրդական շարժման հավատամքին, որը հիմնված է պետական շահի գերակայության սկզբունքի վրա։ Հետեւաբար, անկեղծորեն կողմ լինելով թե՛ Ղարաբաղյան հակամարտության, թե՛ հայ-թուրքական հարաբերությունների շուտափույթ կարգավորմանը, մենք չենք ուզում Հայաստանի իշխանություններին խանգարել լուծելու այդ խնդիրները։ Դադարեցնելով մեր ակտիվությունը, մենք ընդամենը նպատակ ենք հետապնդում նրանց զերծ պահել արտաքին ճնշումներից ու անհարկի զիջումներից։ Կան նաեւ այդ քայլին դիմելու որոշ տակտիկական նկատառումներ, սակայն ես առայժմ հարկ չեմ համարում բացահայտել դրանք, քանի որ, ինչպես առիթ ունեցել եմ նշելու, եթե տակտիկան բացահայտվում է, այն դադարում է տակտիկա լինելուց։
Ես քաջ գիտակցում եմ, թե զանգվածային միջոցառումները թեկուզ ժամանակավորապես դադարեցնելու մասին մեր կայացրած որոշումը ինչպիսի չարախնդությամբ է ընդունվելու իշխանական ճամբարում եւ ինչպիսի տրտունջներ ու տարակուսանքներ է առաջացնելու Համաժողովրդական շարժման շարքերում։ Սակայն ուզում եմ հուսախաբ անել չարախնդացողներին եւ հանգստացնել տարակուսողներին. մեր հանձնառության մեջ գործարքի կամ նահանջի տարր փնտրելն անլուրջ է։ Մի քանի ամիս անց բոլորը համոզվելու են, թե որքան հիմնավորված ու արդարացի էր այս որոշումը։
Համահանրապետական հանրահավաքների ու երթերի ժամանակավոր դադարեցումը չի նշանակում, որ Շարժումը հրաժարվում է հետագա քաղաքական պայքարից եւ իր առաջ քաշած պահանջներից, որոնք են՝ քաղբանտարկյալների անհապաղ ազատ արձակումը, երկրում իրական ժողովրդավարության ու օրինականության հաստատումը, արտահերթ խորհրդարանական ու նախագահական ընտրությունների անցկացումը։ Ընդհակառակը, համոզված ենք, որ այդ քայլը ոչ թե դանդաղեցնելու, այլ արագացնելու է նշված նպատակների իրականացումը։
Առաջիկա ամիսներին Շարժումն իր գործունեությունը կենտրոնացնելու է գլխավորապես կազմակերպական աշխատանքների եւ Հայ Ազգային Կոնգրեսի կառույցների ձեւավորման վրա՝ նախապատրաստելու համար Կոնգրեսի հիմնադիր համաժողովի գումարումը, որը նշանակալի իրադարձություն է դառնալու Հայաստանի քաղաքական կյանքում, միաժամանակ հիմք ստեղծելով, անհրաժեշտության դեպքում, ավելի լայնածավալ միջոցառումներ անցկացնելու համար։ Դրան զուգընթաց, այս հանգրվանում մենք շարունակելու ենք ոչ զանգվածային միջոցառումների անցկացումը, ակտիվ մասնակցությունը ընթացող քաղաքական դատավարություններին, սեփական թեկնածուների պաշտպանությունը տեղական ինքնակառավարման մարմինների ընտրություններում, լայնածավալ քարոզչության ծավալումը տեսասկավառակների եւ տպագիր մամուլի միջոցներով, մարտի 1 ի ոճրագործության ինքնուրույն հետաքննությունը եւ նրա իրական պատասխանատուների բացահայտումը։
Իրավիճակը լրջություն է պահանջում Հայաստանի բոլոր քաղաքական ուժերից։ Զանգվածային միջոցառումներից միառժամանակ հրաժարվելու համարձակ եւ պատասխանատու քայլով Համաժողովրդական շարժումն ապացուցում է իր լրջությունը։ Նույնը մնում է ապացուցել Հայաստանի իշխանություններին ու նրանց սպասարկուներին։
Հատկանշական է, որ այդ քայլին մենք դիմում ենք ոչ թե Շարժման մարման, այլ վերելքի պահին, այն է՝ մարտի 1-ից հետո անցկացված ամենաբազմամարդ հանրահավաքում, ինչը Հայ Ազգային Կոնգրեսի հզորության եւ միաժամանակ նրա զսպվածության ամենացայտուն արտահայտությունն է։
Այսպիսով, մոտակա ամիսներին մեզ սպասում են Ղարաբաղի եւ հայոց պետականության ճակատագրի հետ կապված կարեւորագույն իրադարձություններ, որոնք այս հանգրվանում երկրորդական են դարձնում ներքաղաքական խնդիրները։ Մենք ուշի-ուշով հետեւելու ենք այդ իրադարձությունների զարգացմանը, գնահատելու Հայաստանի իշխանությունների ձեռնարկած քայլերի համարժեքությունը իրավիճակի պահանջներին, հասարակությանը մշտապես իրազեկ պահելու Ղարաբաղյան կարգավորման ընթացքի մասին եւ փորձելու կանխել կամ նվազագույնի հասցնել հայկական կողմի շահերին սպառնացող վտանգները։ Նույն սրտացավությունը մենք ակնկալում ենք ազգի եւ պետության բախտով մտահոգված բոլոր առողջ քաղաքական եւ հասարակական ուժերից։
Իսկ վերջում, կխնդրեի շտապ եզրակացություններ չանել իմ ելույթից, այլ նրա մասին վերջնական կարծիք կազմել վաղվա թերթերում այն ուշադիր ընթերցելուց հետո։ Հուսով եմ, որ այս ելույթով վերջապես սկիզբ կդրվի Ղարաբաղի հարցի վերաբերյալ վաղուց սպասված լուրջ հասարակական բանավեճի, որի ընթացքում շատ բան ձեզ համար ավելի հասկանալի կդառնա։
Շնորհակալություն ուշադրության համար։
մեր նախագահը ուրիշ ա էլի :love
ՏԵՐ-ՊՈՏՐՈՍՅԱՆԸ ԱՌԱՋՆՈՐԴԵՑ ԵՐԹԸ / VIDEO /
[22:05] 17 Հոկտեմբերի, 2008
Համաժողովրդական շարժման այսօրվա երթը առաջնորդեց Տեր-Պետրոսյանը եւ ընդդիմության մյուս լիդերները: Քանի որ այսօրվա հանրավաքն ու երթը առաջիկա վերջին 2 ամիսների կտրվածքով վերջին էր, շարժումը այն անցկացրեց վերջին մեկ տարվա ընթացքում հնչեցրած իր բոլոր կարգախոսներով` ՚Լեւոն նախագահիցՙ մինչեւ ՚Ազատություն քաղբանտարկյալներինՙ: Երթի ընթացքում, որը սկսվեց Մաշտոցի պողտայից, անցավ Ամիրյան պողոցով, Հանրապետության հրապարակով, Նալբանդյան եւ Թումանյան փողոցներով եւ ավարտվեց Հյուսիսային պողոտայում` մարդիկ պահանջում էին Սերժ Սարգսյանի հեռացում, մարտի 1-ի բացահայտում, քաղբանտարկյալների ազատ արաձկում:
՚Միացեք մեզ հանուն մեր բոլորիս երեխաների ապագայի: Մեր պայքարը է հանուն ազատության եւ արդարությանՙ,- կարգախոսը պարբերաբար հայտարարում էր Շարժման կենտրոնի ներկայացուցիչ Լեւոն Զուրաբյանը: Նրան արձագանքում էին, ինչպես փողոցի բազմաթիվ անցորդներ, այնպես բնակելի շենքերի պատշգամբներից: Ի դեպ, որոշ քաղքացիները իրնեց պատշգամբներից վանկարկում էին ՚Լեւոն նախագահՙ, իսկ ոմանք ել տեսախցիկներից խուսափելու համար երթին հետեւում էին անջատելով իրենց բնակարանների լույսը: Այսօրվա երթին հատկապես աննախադեպ շատ էին երեխանները: ՚Եթե այստեղ հետաքրքիր բան չլիներ, այսքան մարդ չէր գար: Ես հանրահավքի եւ երթի եմ եկել, որովհետեւ ցանկանում եմ լսել Լեւոն Տեր-Պետրոսյանինՙ,- իր մասնակցությունը երթին ՚Ա1+ՙ-ին այսպես բացատրեց 14 ամյա Արմանը: Իսկ 15 ամյա Տիգրանը շարունակելով ընկերջ խոսքը` ասաց. ՚Ես միայն մեր պատմությանը ծանոթանալուց հետո հասկացա, թե ով է Տեր-Պետրոսյանը: Այսօրվա իշխանությունները ինչ էլ ասեն, մեր դպրոցներում որոշ ուսուցիչներ ինչ էլ քարոզեն միեւնույն է մեր ժողովուրդը իր պատմության մեջ 2 առաջնորդ է ունեցել, որոնք օրոք մենք հող ենք ազատագրելէ Տիգրան Մեծն ու Տեր-Պետրոսյանըՙ: Այսօր հատկապես ակտիվ էին նաեւ շարժման երիտասարդները, որոնք քայլում էին ընդդիմության առաջնորդնեից առաջ` պաստառներով ու դրոշներով: Նրանք իրենց մեջքներին փակցրել էին բոլոր քաղբանտարակյալների լուսանկարները:
Երթի մասնակիցներից ոմանք կարծում էին, որ հանրահավաքներն ու երթը Շարժումը չպետք է 2 ամսով դադարեցներ, իսկ մասնակիցներից Հասմիկ Ավետիսյանը վստահեցրեց. ՚Մենք իհարկե բոլորս էլ հոգնել ենք այս իշխանություններից եւ կտրուկ քայլեր ենք պահանջում Լեւոն Տեր-Պետրոսյանից, սակայն ես չեմ կասկածում, որ նա ճիշտ որոշում է կայացրել: Համոզված եմ, որ այսօր նա մեր երկրում ամենատեղեկացված եւ իմաստուն մարդն է: Եկեք վստահենք նրան, չխանգարենք եւ բոլորս միասին կտոնեքմ մեր հաղթանակըՙ:
Հանրապետության հրապարակում երթի մասնակիցները հիշեցին նաեւ վարչապետին. մոտ 10 րոպե կանգ առան կառավարության շենքի մոտ եւ ոտքերով դոփելով պահանջում էին ՚Տիկո հեռացիՙ, ՚Հիմաՙ: Այդ ընթացքում Հանրապետության հրապարկում համերգի փորձեը դադարեցվեցին, մինչեւ երթի մասնակիցները բարձրացան Նալբանդյան փողոցով: Երթի մասնակիցները Տեր-Պետրոսյանին հրաժեշտ տվեցին Հյուսիսային պողոտայում, որից այսօրվա միջոցառումը վերածվեց տոնախմբության: Իսկ երթի մասնակիցների թվի հարցում չսխալվելու համար նշենք, որ երբ երթը գլխավորողները հասան Հյուսիսային պողոտա, մյուս ծայրը դեռ Ամիրյան փողոցում էր:
Աղբյուր՝ Ա1+
Ի դեպ ոստիկանները ոնց հանճարեղ եղել են, տենց էլ մնում են: Սրանցից մեկն իր ոստիկանական մեքենայով խցկվել էր ժողովրդի մեջ ու պարբերաբար բարձրախոսով ասում էր. «Ժողովուրդ, աջ կողմով գնացեք, մի խանգարեք երթևեկությանը»: Խոսքը հոծ գծից աջ քայլելու մասին է... ով զարմանք, ախր բոլորս և նույնիսկ այդ հանճարեղ քառյակն իրենց ոստիկանական մեքենաներով գնում էին հոծ գծից աջ: Բայց դե հիմա մարդուն հրահանգել էին, պիտի կոկորդը ճղելով գոռար: Է ումի՞ց եմ պակաս, որ ես էլ չգոռամ: Ու չնայած ատամիս ցավին նրա յուրաքանչյուր այդ կարգադրություն գոռոցից հետո ես էլ էի ձայնում. «Ոստիկա՛ն, ձախ կողմով գնա, մի՛ խանգարիր մեր երթին»... բայց... էհհհ.... արդյունք չէր տալիս :(
Հը վերջը եկաք մտածելու գաղափարին? :)
Ambrosine
18.10.2008, 00:41
Հը վերջը եկաք մտածելու գաղափարին? :)
ministr եղբայր, ուզում ես ասել, որ մինչև հիմա չենք մտածել?:o:think
Հը վերջը եկաք մտածելու գաղափարին? :)
Ոչ թե մտածելու, այլ մտածելու ժամանակ ու հնարավորություն տալու: Համ էլ փորձարկում կլինի էլի, տեսնենք մտածելու ընդունակություն ձեռք բերել են, թե չէ:
Աստղ ջան ես հեռու եմ այդ մտքից: Եթե մի երկու էջ առաջ նայես սրանից կհասկանաս ինչ ի նկատի ունեի տվյալ դեպքում:
Աստղ ջան ես հեռու եմ այդ մտքից: Եթե մի երկու էջ առաջ նայես սրանից կհասկանաս ինչ ի նկատի ունեի տվյալ դեպքում:
Դե եթե դա կուրախացնի քեզ, ապա այո, վերջապես մտածելու տարբերակն ընտրեցինք :)
հ.գ. Հետաքրքիր է հետևել տարբեր շերտերում գտնվող մարդկանց մտածողությանը :D
Ambrosine
18.10.2008, 01:24
լավ, ոնց-որ ուրիշ թեմայում էիր գրել. մոտավոր հասկացա /ես մի քիչ ուշ եմ հասկանում:D/:
Ու կոնկրետ որ թեմայում են իրանց պատռել? Հղում կտաս?
էս գրառմանդ ես պատասխանեմ էլի;) ամեն միտինգից առաջ հայտնվում են հատկապես նոր գրանցված ակումբցիներ ու սկսում են վիրավորել, թեժացնել իրավիճակը, Լևոնին ինչ ասես, որ չեն ասում հերիք չի, մեկ էլ շրջվում ու սկսում են մեզ վիրավորել. հետո որ արգելափակվում են, էդ ամեն ինչը վերագրում են քաղաքական հայացքներին.... ու սենց լիքը բաներ
հղում տալու կարիք չկա. կարող ես մտնել քաղաքականության ցանկացած թեմա ու ինքդ կարդալ:)
Bianconner
18.10.2008, 10:15
Լավ էլ շատ մարդ կար,մանավան երթին երևի մարդիկ ավելի շատացան:)
Հաղթելու են'ք ու հաղթանակը շատ մոտա...
Դե եթե դա կուրախացնի քեզ, ապա այո, վերջապես մտածելու տարբերակն ընտրեցինք :)
հ.գ. Հետաքրքիր է հետևել տարբեր շերտերում գտնվող մարդկանց մտածողությանը :D
Արտակ ջան ուրախանալ չուրախանալու հարց չի: Մենակ տաք գլուխը նման հարցեր լուծելու համար շատ քիչ ա: Գերադաս պետք է լինի պետական շահը, ոչ թե որևէ անձի աթոռին հասնելը: Ես ԼՏՊ-ին հարգում եմ, որպես պետական մտածողությամբ մարդու, ինչպիսիք ցավոք սրտի հազվադեպ են մեր իրականության մեջ: Ու համարում եմ, որ շատ անելիքներ ունի Հայաստանի Հանրապետության համար անկախ այն բանից կլինի իշխանւթյուն թե ընդդիմություն:
լավ, ոնց-որ ուրիշ թեմայում էիր գրել. մոտավոր հասկացա /ես մի քիչ ուշ եմ հասկանում:D/:
էս գրառմանդ ես պատասխանեմ էլի;) ամեն միտինգից առաջ հայտնվում են հատկապես նոր գրանցված ակումբցիներ ու սկսում են վիրավորել, թեժացնել իրավիճակը, Լևոնին ինչ ասես, որ չեն ասում հերիք չի, մեկ էլ շրջվում ու սկսում են մեզ վիրավորել. հետո որ արգելափակվում են, էդ ամեն ինչը վերագրում են քաղաքական հայացքներին.... ու սենց լիքը բաներ
հղում տալու կարիք չկա. կարող ես մտնել քաղաքականության ցանկացած թեմա ու ինքդ կարդալ:)
Ես ել եմ նոր գրանցված, բայց հուսով եմ էդ վիրավորելու կամ իրավիճակ թեժացնելու "հոդվածները" ինձ չեն վերաբերում :) Կան ֆորումներ, որտեղ հակառակ ռեակցիան ա, նույնիսկ Մարտի 1-ի առավոտվա դեպքերից հետո դա համարվում էր նորմալ ինչ որ հիմար պատճառաբանություններով, որոնք մեծամասամբ վերցված էին Հայլուրի այսպես ասած մտքերից; Վիրավորելը համոզելու ամենավատ ձևերից է, ու շատ դեպքերում համոզում է հակառակում: Իսկ ընդհանրապես հանրահավաքները շատ օգտակար են, եթե իհարկե ունեն ճիշտ ուղղվածություն:
Mefistofel
18.10.2008, 13:32
Համահանրապետական հանրահավաքների ու երթերի ժամանակավոր դադարեցումը չի նշանակում, որ Շարժումը հրաժարվում է հետագա քաղաքական պայքարից...
Բան հիշեցի` Կուբայում եմ մեծացել, երբ շարժումը սկսվեց ու փլուզվում էր սովետը, գտանք , որ մենք ազգին պետք ենք ու սաղ թողնելուվ Կուբայում անմիջապես վերադարձանք Հայաստան (երկարամյա աշխատանքային պայմանագիրը խախտելով) ... կոպեկ եյ գցել ծովը , որ վերադառնամ նորից էտ երկիր` տենցել չվերադարձա...:(
Չէի ուզի , որ ժողովուրդս խաբնված լինի ևս մեկ անգամ... հուսով եմ պայքարը կշարունակվի, թեկուզ առանց Լևոնի :8
Բան հիշեցի` Կուբայում եմ մեծացել, երբ շարժումը սկսվեց ու փլուզվում էր սովետը, գտանք , որ մենք ազգին պետք ենք ու սաղ թողնելուվ Կուբայում անմիջապես վերադարձանք Հայաստան (երկարամյա աշխատանքային պայմանագիրը խախտելով) ... կոպեկ եյ գցել ծովը , որ վերադառնամ նորից էտ երկիր` տենցել չվերադարձա...:(
Չէի ուզի , որ ժողովուրդս խաբնված լինի ևս մեկ անգամ... հուսով եմ պայքարը կշարունակվի, թեկուզ առանց Լևոնի :8
Սաք ջան, պայքարը շարունակվում ա, նորից Տեր-Պետրոսյանի հետ, ընդամենը ժամանակավոր դադարեցվել են հրապարակային միջոցառումները ;)
Այս ելույթը, ինչպես արդեն խոստացվել էր, շատ հարցերի պատասխաններ տվեց: Եվ հիմա շատ հետաքրքիր է, թե ինչո՞ւմ պետք է մեղադրեն ընդդիմությանը: Չէ՞ որ այն բոլոր անտեղի մեղադրանքները, որոնք հնչում էին ընդդիմության հասցեին մեկ տարուց ավել, այլևս անզոր են: Պայքարի նոր մարտավարությունը կանխում է նույնիսկ անտեղի մեղադրանքների վերարտադրությունը, ներկայիս պայքարի շեշտը դրված է պետության ներքին և արտաքին քաղաքականության վերաբերյալ հասարակությանը տեղեկացնելուն, ինչը, կարելի է ասել, ամենակարևոր և ամենադժվար առաքելությունն է այսօրվա իրականության մեջ: Հետաքրքիր է` կլինե՞ն մարդիկ, ովքեր կփորձեն քննադատել այս ելույթը:
Ժողովուրդ ինձ հետաքրքիր է,թե ով ինչ ընկալեց երեկվա ԼՏՊ ի ելույթից,եթե դժվար չի ասացեք թե ինչ հասկացաք նրա ելույթից:
Ժողովուրդ ինձ հետաքրքիր է,թե ով ինչ ընկալեց երեկվա ԼՏՊ ի ելույթից,եթե դժվար չի ասացեք թե ինչ հասկացաք նրա ելույթից:
Իսկ դու կարդցե՞լ ես ելույթը:
Իսկ դու կարդցե՞լ ես ելույթը:
Ես չեմ կարդացել այլ այնտեղ եմ եղել:
Ես չեմ կարդացել այլ այնտեղ եմ եղել:
Իսկ դու ի՞նչ ընկալեցիր:
Մեկը իմ համար ելույթում շատ ճիշտ շեշտադրումներ արվեցին:
Իսկ դու ի՞նչ ընկալեցիր:
Մեկը իմ համար ելույթում շատ ճիշտ շեշտադրումներ արվեցին:
Հետաքրքիր է,բայց ուզում էի ձեզանից լսեի:
Ինքս հասկացա որ Արցախը այսօր շատ լուրջ վտանգի առաջ է կանգնած և եթե այն չի ծախվել ապա հնարավոր է որ ծախվի,դրա համար էլ ԼՏՊ ն դադարեցրեց պայքարը ժամանակավորապես:
Իսկ հիմա եթե կարելի է ասացեք թե այդ ինչ ճիշտ շեշտադրումներ են արվել:
Էն որ Արցախը վտանգի մեջ է վաղուց է հայտնի, բայց դեռ ոչ ոք կարծիք չի հայտնում թե ոնց կարելի ա վիճակը շտկել:
Հետաքրքիր է,բայց ուզում էի ձեզանից լսեի:
Ինքս հասկացա որ Արցախը այսօր շատ լուրջ վտանգի առաջ է կանգնած և եթե այն չի ծախվել ապա հնարավոր է որ ծախվի,դրա համար էլ ԼՏՊ ն դադարեցրեց պայքարը ժամանակավորապես:
Իսկ հիմա եթե կարելի է ասացեք թե այդ ինչ ճիշտ շեշտադրումներ են արվել:
Մեկը դու արդեն նշեցիր:)
Լևոն Տեր-Պետրոսյանը ինչպես միշտ իրեն դրսևորեց, որպես լուրջ պետական գործչի՝ ում համար պետական շահերը վեր են ամբիցիաներից: Նա շատ լավ վերլուծեց Հայաստանի շուրջ ծավալվող արտաքին քաղաքականությունը:
Հետաքրքիր է, ի՞նչն էր պատճառը, որ ամբողջ քաղաքական կարիերայի ընթացքում ռուսամետի համբավ ունեցող Սարգսյանը՝ ընտրություններից անմիջապես հետո փոխեց իր դիրքորոշումը: Ակնհայտ է, որ իշխանությունը պահպանելու համար:
Քոչարյանի ասած՝ սկսեց քիրվայություն անել Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ՝ ցեղասպանության հարցը և Հայաստանի շահերը զոհելու գնով:
Նույնը նաև Ալիևին ուղղված կոչը՝ Արցախում ներդրումնել անելու կապակցությամբ:
Ի՞նչը ստիպեց Սարգսյանին, որը ընտրություններից առաջ ներկայանում էր, որպես ազգային ու ոչ մի զիջումների չգնացող ուժի ներկայացուիչ՝ այսպիսի վտանգավոր քայլերի դիմել:
Կարծում եմ պատասխանը ակնհայտ է, Ս.Ս.- դիրքերը թույլ են ոչ միայն ժողովրդի մեջ լեգիտիմություն չունենալու պատճառով , այլև իշխանության ներսում տեղի ունեցող պրոցեսների հետևանքով: Կոալիցիան իրեն չի արդարացնում, հանրապետական կուսակցության ներսում տեղի են ունենում լուրջ խմորումներ, ունեցվածքի ու ազդեցության վերաբաժանում ու այդ միջոցին նա փորձում է Հայաստանի պետական շահերի առուծախի միջոցով ամրապնդել իր դիրքերը:
Ընդիմությունը շատ ճիշտ քայլ արեց, ներքին ճնշումը թուլացրեց՝ թողնելով , որ Սերժը մի լավ վերլուծի ստեղծաված իրավիճակը և մեր պետականության շահերին հակառակ քայլեր չանի:
Ավելացվել է 3 րոպե անց
Սա էլ, որոշակի ապացուցում է Տեր-Պետրոսյանի մտահոգությունները:
Միացյալ Նահանգների պետքարտուղարի տեղակալ Դենիել Ֆրիդը հնարավոր է համարում, որ մինչեւ տարեվերջ որոշակի համաձայնություն ձեռք բերվի Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կողմերի միջեւ: Այդ մասին նա հայտարարեց երեկ "Ազատություն" ռադիոկայանին տված բացառիկ հարցազրույցում:
Մեկը դու արդեն նշեցիր:)
Լևոն Տեր-Պետրոսյանը ինչպես միշտ իրեն դրսևորեց, որպես լուրջ պետական գործչի՝ ում համար պետական շահերը վեր են ամբիցիաներից: Նա շատ լավ վերլուծեց Հայաստանի շուրջ ծավալվող արտաքին քաղաքականությունը:
Հետաքրքիր է, ի՞նչն էր պատճառը, որ ամբողջ քաղաքական կարիերայի ընթացքում ռուսամետի համբավ ունեցող Սարգսյանը՝ ընտրություններից անմիջապես հետո փոխեց իր դիրքորոշումը: Ակնհայտ է, որ իշխանությունը պահպանելու համար:
Քոչարյանի ասած՝ սկսեց քիրվայություն անել Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ՝ ցեղասպանության հարցը և Հայաստանի շահերը զոհելու գնով:
Նույնը նաև Ալիևին ուղղված կոչը՝ Արցախում ներդրումնել անելու կապակցությամբ:
Ի՞նչը ստիպեց Սարգսյանին, որը ընտրություններից առաջ ներկայանում էր, որպես ազգային ու ոչ մի զիջումների չգնացող ուժի ներկայացուիչ՝ այսպիսի վտանգավոր քայլերի դիմել:
Կարծում եմ պատասխանը ակնհայտ է, Ս.Ս.- դիրքերը թույլ են ոչ միայն ժողովրդի մեջ լեգիտիմություն չունենալու պատճառով , այլև իշխանության ներսում տեղի ունեցող պրոցեսների հետևանքով: Կոալիցիան իրեն չի արդարացնում, հանրապետական կուսակցության ներսում տեղի են ունենում լուրջ խմորումներ, ունեցվածքի ու ազդեցության վերաբաժանում ու այդ միջոցին նա փորձում է Հայաստանի պետական շահերի առուծախի միջոցով ամրապնդել իր դիրքերը:
Ընդիմությունը շատ ճիշտ քայլ արեց, ներքին ճնշումը թուլացրեց՝ թողնելով , որ Սերժը մի լավ վերլուծի ստեղծաված իրավիճակը և մեր պետականության շահերին հակառակ քայլեր չանի:
Ավելացվել է 3 րոպե անց
Սա էլ, որոշակի ապացուցում է Տեր-Պետրոսյանի մտահոգությունները:
Շնորհակալ եմ պատասխանի համար,ինձ ուղղակի հետաքրքրում է,արդյոք հասկացել են որ մենք այսօր շատ լուրջ խնդրի առաջ ենք կանգնած ընդհուպ մինչև պատերազմ:
Ուրիշ ինչ կարծիքներ կան:
Շնորհակալ եմ պատասխանի համար,ինձ ուղղակի հետաքրքրում է,արդյոք հասկացել են որ մենք այսօր շատ լուրջ խնդրի առաջ ենք կանգնած ընդհուպ մինչև պատերազմ:
Ուրիշ ինչ կարծիքներ կան:
Հարգելի Gayl, հավատացնում եմ, որ ակումբում գտնվում են քաղաքացիական բարձր գիտակցությամբ մարդիկ, որոնք գուցե շատ ավելի նրբություններ են հասկացել:
Ինչու՞ է քեզ թվում, որ դու միակ մարդն էս, որ ելույթը ճիշտ է ընկալել::)
Այնուամենայնիվ կարծում եմ պատերազմ առայժմ չի լինի:
Հետաքրքիր է,բայց ուզում էի ձեզանից լսեի:
Ինքս հասկացա որ Արցախը այսօր շատ լուրջ վտանգի առաջ է կանգնած և եթե այն չի ծախվել ապա հնարավոր է որ ծախվի,դրա համար էլ ԼՏՊ ն դադարեցրեց պայքարը ժամանակավորապես:
Իսկ հիմա եթե կարելի է ասացեք թե այդ ինչ ճիշտ շեշտադրումներ են արվել:
Արցախի հարցի լուծման հնարավոր տարբրակի ընտրությունը ու կիրարկումը ցավոք, արդեն բավականին երկար ժամանակ է, կախված չէ Հայաստանից:
Այնպես որ հնարավոր է ծախեն, կամ նվիրեն… սակայն ոչ մերոնք, քանի որ մերոնք այդ պրոցեսին խառնվելու շանսեր չունեն:
Եթե այսպես շարունակվի…
…
Լևոնի ռուսամետությունն էլ շատ անհասկանալիս է:
Ուրեմն որ Սերժը սաղ օրը Մոսկվայի մատույցներում կոշիկ ա մաշում, դա ռուսամետություն չի հա՞: Երևի… երևի ռուսածառայություն ա:
Ժող: Դուք չեք նկատում՞, որ ռուսը, ամերիկացիք ու եվրոպացիք այս հարցում ունեն համաձայնեցված մոտեցում:
Այս հարցում միակ ոսկորը բկներին կանգնած ՝ դա Իրանն է: Ու բոլորը սպասում են հարմար պահի, որ Իրանի գլուխը մտազբաղ լինի, որ մոմենտի տակ բրթեն ընտրված տարբերակը: Իսկ մինչ էտ իրանական արջին թմրացնելով են զբաղված տարբեր վրացական ու ղարաբաղյան սցենարներով ;)
Արցախի հարցի լուծման հնարավոր տարբրակի ընտրությունը ու կիրարկումը ցավոք, արդեն բավականին երկար ժամանակ է, կախված չէ Հայաստանից:
Այնպես որ հնարավոր է ծախեն, կամ նվիրեն… սակայն ոչ մերոնք, քանի որ մերոնք այդ պրոցեսին խառնվելու շանսեր չունեն:
Եթե այսպես շարունակվի…
…
Լևոնի ռուսամետությունն էլ շատ անհասկանալիս է:
Ուրեմն որ Սերժը սաղ օրը Մոսկվայի մատույցներում կոշիկ ա մաշում, դա ռուսամետություն չի հա՞: Երևի… երևի ռուսածառայություն ա:
Ժող: Դուք չեք նկատում՞, որ ռուսը, ամերիկացիք ու եվրոպացիք այս հարցում ունեն համաձայնեցված մոտեցում:
Այս հարցում միակ ոսկորը բկներին կանգնած ՝ դա Իրանն է: Ու բոլորը սպասում են հարմար պահի, որ Իրանի գլուխը մտազբաղ լինի, որ մոմենտի տակ բրթեն ընտրված տարբերակը: Իսկ մինչ էտ իրանական արջին թմրացնելով են զբաղված տարբեր վրացական ու ղարաբաղյան սցենարներով ;)
Դժվար թե կարելի կլինի ԼՏՊ ին Ռուսամետ անվանել,գոյություն ունեն երկկողմանի բխող շահեր,ռուսամետը այսօրվա իշխանությունն է,երեկ ԼՏՊ ն մի պարզ բան ասաց,ինչպես կարելի է պարտքի տեղ գույք հանձնել:
Արցախի հարցը միայն ու միայն կախված է մեզանից,սակայն այսօր մենք կորցրեցինք մեր կախվածությունը և հանուն իշխանության դա էլ են պատրաստ հանձնելու:
Մի մոռացեք որ Իրանը միշտ էլ կեղծավոր երկիր է եղել և պետք է շատ զգուշ լինել,որովհետև ցանկացած պահի նա կարող է լքել Հայաստանին:
Ambrosine
18.10.2008, 22:15
Ես ել եմ նոր գրանցված, բայց հուսով եմ էդ վիրավորելու կամ իրավիճակ թեժացնելու "հոդվածները" ինձ չեն վերաբերում :) Կան ֆորումներ, որտեղ հակառակ ռեակցիան ա, նույնիսկ Մարտի 1-ի առավոտվա դեպքերից հետո դա համարվում էր նորմալ ինչ որ հիմար պատճառաբանություններով, որոնք մեծամասամբ վերցված էին Հայլուրի այսպես ասած մտքերից; Վիրավորելը համոզելու ամենավատ ձևերից է, ու շատ դեպքերում համոզում է հակառակում: Իսկ ընդհանրապես հանրահավաքները շատ օգտակար են, եթե իհարկե ունեն ճիշտ ուղղվածություն:
Չէ, քեզ չէր վերաբերում:) գոնե ես չեմ նկատել, որ դու սրես իրադրությունը: Ու սա չէր վերաբերում անպայման նոր գրանցված ակումբցիներին, ուղղակի շատ զվարճալի է, երբ հատկապես միտինգից առաջ գրանցվում են ու սկսում հակաքարոզչությունը:D կարող ես progresս նիկով անդամի գրառումները կարդալ. ինքն էլ մեղք չունի, բայց որ ասում են մտի ֆորումներ ու սկսի... էդ մարդը ինչ անի? ուղղակի ինքն ա վատ դրության մեջ հայտնվում;) ու տենց շատ մարդիկ կան, ուղղակի արգելափակված են, նիկերը չեմ հիշում, եթե պետք լինեն, դիմի Չուկին:)
ճիշտն ասած՝ ուրիշ ֆորումներ չեմ մտնում, բայց պատկերացնում եմ վայլուրական մոտեցումները
Հարգելի Gayl, հավատացնում եմ, որ ակումբում գտնվում են քաղաքացիական բարձր գիտակցությամբ մարդիկ, որոնք գուցե շատ ավելի նրբություններ են հասկացել:
Ինչու՞ է քեզ թվում, որ դու միակ մարդն էս, որ ելույթը ճիշտ է ընկալել::)
Այնուամենայնիվ կարծում եմ պատերազմ առայժմ չի լինի:
«Ինչու՞ է քեզ թվում, որ դու միակ մարդն էս, որ ելույթը ճիշտ է ընկալել» այստեղ կա մեկը ով կարող է ապացուցել որ ես այդպիսի բան եմ ասել կամ նկատի ունեցել,խնդրեմ լսում եմ:
Ցանկանում եմ լսել բազմաթիվ կարծիքներ և ինքս էլ հանգել որոշակի եզրակացության,հիմա երևի պարզ է թե ինչի համար է այս հարցադրումը:
Իսկ ինչու ես կարծում որ Արցախը առայժմ զերծ կմնա պատերազմից:
try_catch
25.10.2008, 05:06
Վերջ այն ժամանակ կլնի երբ քո նմանները սենց բան կամաչեն գրեն :)
Եթե նույնիսկ մի օր, ձեր շարճում կոչվածը հաղթի "իմ նմանները" ամաճելու բան չեն ունենա, միայն նրա համար, որ չեն հասկանում ու չեն ընդհունում ձեր շարժումը: Ճիշտ այնպես, ինչպես քո նմանները ամաչելու բան չեն ունենա, եթե մի գեղեցիկ օր, մեկ այլ շարժում հաղթի, որին դուք չեք աջակցում ;) :
REAL_ist
25.10.2008, 11:27
Եթե նույնիսկ մի օր, ձեր շարճում կոչվածը հաղթի "իմ նմանները" ամաճելու բան չեն ունենա, միայն նրա համար, որ չեն հասկանում ու չեն ընդհունում ձեր շարժումը: Ճիշտ այնպես, ինչպես քո նմանները ամաչելու բան չեն ունենա, եթե մի գեղեցիկ օր, մեկ այլ շարժում հաղթի, որին դուք չեք աջակցում ընդամենը մեկ հարց, քո կարծիքով մարտի մեկի սպանությունների պատասխանատուն ովա? ասեմ որ պաշտոնական հայտարարություն են արել, որ զինծառայողներից ու ոստիկանության ծառայողներից ոչ մեկի մոտ հրազենային վնասվածք չի եղել, ի տարբերություն ցուցարարների, այսքանը որպես օգտակար ինֆորմացիա դատողություններ անելու համար;)
ՆԻԿՈԼ ՓԱՇԻՆՅԱՆ. ՎԵՐԸՆԹԵՐՑԵԼՈՎ ՏԵՐ-ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԻ ԵԼՈՒՅԹԸ
ՀՀ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը հոկտեմբերի 17-ի իր ելույթում արդեն ընդգծեց, որ զանգվածային հրապարակային միջոցառումների ժամանակավոր դադարի որոշումը միանշանակ վերաբերմունքի չի արժանանալու:
Ու չնայած այս գիտակցմանը, նա հայտարարեց այդ դադարը: Տեր-Պետրոսյանի ելույթի քննարկումները շարունակվում են, արվում են զանազան վերլուծություններ, համադրվում են զանազան փաստեր: Ոմանք անգամ նկատում են, թե չնայած Տեր-Պետրոսյանը հայտարարել է, որ ԼՂ հարցի կարգավորման ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահության ձեւաչափը վտանգված է, հատկապես` Արեւմուտքի եւ ԱՄՆ-ի կողմից, ամերիկացի պաշտոնյաները ասում են, թե բանակցությունները պետք է շարունակվեն այդ շրջանակներում, ինչն էլ, ըստ այդ վերլուծաբանների, նշանակում է, թե առաջին նախագահը սխալվում է: Նման հետեւությունների հեղինակները չեն նկատում, որ եթե ԵԱՀԿ ՄԽ ֆորմատը վտանգված չլիներ, այդպիսի հաճախականությամբ դրա գոյության մասին հաստատական հայտարարությունների կարիք չէր լինի ուղղակի: Եւ այն, որ համանախագահ երկու կողմեր փորձում են «անհատական» ակտիվություն ցուցաբերել, նույնպես ՄԽ ճգնաժամի վկայությունն է: Ռուսաստանը փորձում է ԵԱՀԿ ՄԽ-ից դուրս նախաձեռնություններով հանդես գալ, ասել է թե` իրեն մեկուսացած է զգում ֆորմատի ներսում եւ չի կարողանում այնտեղ իրացնել իր մոտեցումները: Ամերիկացիները խոսում են ԵԱՀԿ ՄԽ ֆորմատի կարեւորության մասին, նշանակում է` իրենց վստահ են զգում ձեւաչափի ներսում եւ կարողանում են մեկուսացնել Ռուսաստանին: Սա էլ արդեն համանախագահության սկզբունքի ձեւախեղում է. համանախագահությունը ոչ թե հայտարարություն է, այլ որոշակի գործելաոճ` խաղի որոշակի կանոններով: Երբ այդ կանոնները չեն պահպանվում, նշանակում է` ձեւաչափը վտանգված է:
Եւ եթե այն մահանա, ոչ ոք չի ազդարարելու դրա կորուստը. ձեւաչափի ներսում տիրապետություն հաստատած կողմը շարունակելու է խոսել նրա անունից` իր գործողություններին առավել մեծ լեգիտիմություն հաղորդելու համար: Իսկ մեկուսացածը չի խոսելու ձեւաչափի մահվան մասին` չխոստովանելու համար սեփական պարտությունը: Նկատի ունեմ` ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահության գոյության մասին հայտարարությունները դեռեւս չեն նշանակում, որ այն իսկապես գոյություն ունի: Եւ Տեր-Պետրոսյանին չէր վայելի վերլուծություն եւ հետեւություն անել, ասենք, «APA» գործակալությանը Դենիել Ֆրիդի տված հարցազրույցի մի նախադասության հիման վրա: Առաջին նախագահի մոտեցումը շատ ավելի համապարփակ է. ԼՂ հարցի կարգավորման ցանկացած միակողմանի լուծում` լինի դա Արեւմուտքի թե Ռուսաստանի կողմից պարտադրվող, վտանգավոր է Հայաստանի համար: Եւ այն, որ համանախագահող կողմերը փորձում են միակողմանի լուծումներ առաջարկել կամ պարտադրել, արդեն իսկ վկայում է ԵԱՀԿ ՄԽ ձեւաչափի փիլիսոփայության փլուզման մասին: Ի դեպ, տպավորությունն այնպիսին է, թե Ղարաբաղի հարց այլեւս գոյություն չունի ո՛չ Արեւմուտքի եւ ո՛չ Ռուսաստանի համար: Այդ երկու բեւեռները Ղարաբաղի հարցը նենգափոխել են մի պարզ հարցադրման. ո՞ւմ զորքերը պետք է խաղաղապահ առաքելություն իրականացնեն հակամարտության գոտում: Իսկ այսօրինակ նենգափոխումը վտանգավոր է հատկապես հայկական կողմի համար, որովհետեւ սա ենթադրում է, որ հակամարտության առաջարկվող լուծումները չեն բխելու հարցի ակունքներից, այլ ծառայելու են կոնկրետ խնդրի լուծմանը. ո՞ւմ զորքն է կանգնելու հայերի եւ ադրբեջանցիների արանքում, հարց, որը կապ չունի հակամարտության ծագումնաբանության հետ:
Ընդ որում, Ռուսաստանը այս իմաստով ծանր վիճակում է հայտնվել: Հասկանալի է` ՌԴ-ն հույս ունի Ղարաբաղում խաղաղապահ առաքելություն իրականացնելու մենաշնորհ ստանալ: Նման մենաշնորհ նա ուներ Աբխազիայում եւ Հարավային Օսեթիայում, բայց հայտնի իրադարձություններից հետո աշխարհը չի կարող նման բանի կրկնություն թույլ տալ Ղարաբաղում: Իսկ այլընտրանքը ձեռնտու է ԱՄՆ-ին. վերջինս նահանջի տեղ ունի եւ կարող է առաջարկել, որ Ղարաբաղում խաղաղապահ առաքելություն իրականացնող ուժերը կազմված լինեն ռուսական, ամերիկյան եւ եվրոպական զորքերի հավասար համամասնությամբ: Այս պարագայում Ռուսաստանը հայտնվում է փոքրամասնության մեջ, այնպես, ինչպես Կոսովոյում, եւ բնականաբար` չի կարողանում ազդել իրադարձությունների զարգացման վրա: Ահա այսպիսի բարդ եւ խճճված վիճակ է ստեղծվել ԼՂ հարցի շուրջ: Ամբողջ խնդիրն այն է, սակայն, որ չնայած Տեր-Պետրոսյանի ելույթի մեծ մասը նվիրված էր հենց ԼՂ հարցին, այն հավասարապես վերաբերում էր ներքաղաքական խնդիրների լուծմանը: Եւ այսօր փորձենք հասկանալ հարցերի ու խնդիրների այն կծիկը, որ ՀՀ առաջին նախագահին ստիպել է հանդես գալ հանրահավաքային շարժման դադարի նախաձեռնությամբ` հասկանալով, որ այն միանշանակ վերաբերմունքի չի արժանանալու:
պետական մոտեցում
Իր ելույթում Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը նկատում է, որ հանուն սեփական իշխանության պահպանման Սերժ Սարգսյանը վաճառքի է հանել Հայաստանի պետական շահը: Բազմաթիվ հիմնավորումներ ունեցող այս փաստի արձանագրումից հետո քաղաքական գործիչը մեկ հետեւություն կաներ. հենց հիմա մենք պետք է կենտրոնացնենք մեր ուժերը այս իշխանությանը հեռացնելու համար, որպեսզի նա հնարավորություն չունենա սակարկության առարկա դարձնել մեր հայրենիքի շահերը: Տեր-Պետրոսյանը, սակայն, նման հետեւություն չի անում, որովհետեւ նա ոչ միայն քաղաքական, այլեւ պետական գործիչ է, պետության հիմնադիր, որը սիրում է առաջնորդվել պրագմատիկ հաշվարկներով: Տեր-Պետրոսյանը լավ գիտի, թե ով է Սերժ Սարգսյանը, լավ է ճանաչում միջազգային խաղերը, գիտի, որ այսպիսի թույլ եւ հանցավոր իշխանությունը ուղղակի գտածո է դրսի համար: Եւ ահա, այս գործոնների վերլուծությամբ նա մերժում է այս փուլում շուրջօրյա հանրահավաքների միջոցով իշխանափոխություն իրականացնելու սցենարը: Ինչո՞ւ:
Վերջին ամիսների փորձը ցույց տվեց, որ որքան մեծանում են ընդդիմության ճնշումները, Սերժ Սարգսյանը այնքան անհեթեթ պարտավորություններ է վերցնում Արեւմուտքի առաջ, արտաքին քաղաքականության ասպարեզում: Անհեթեթությունը հասնում է աներեւակայելի չափերի` Հայաստանի պետական զինանշանի եւ ՀՖՖ խորհրդանիշի վրայից Արարատ լեռան պատկերի չեզոքացման աստիճան: Նման պահվածքի պատճառն այն է, որ Սերժ Սարգսյանը անձնական անձեռնմխելիության խնդիր ունի, այսինքն` չի պատկերացնում իր կյանքը առանց իշխանության լծակներով պաշտպանված լինելու: Նա կնախընտրի Երեւանի փողոցներում տանկեր եւ պարետային ժամ լինեն, միայն ինքը նստած լինի Բաղրամյան 26-ում: Այս իրավիճակի վերլուծությունը Տեր-Պետրոսյանին հանգեցրել է այն եզրակացության, որ ինչքան մեծանան ընդդիմության ճնշումները Սերժ Սարգսյանի վրա, այնքան նա` խուճապահար, ավելի ու ավելի անհեթեթ պարտավորություններ է ստանձնելու միջազգային հանրության առաջ, ընդհուպ ԼՂ հարակից շրջաններից հայկական զորքերի դուրսբերումը առանց հայկական կողմի համար որեւէ կոնկրետ արդյունքի:
Իհարկե, Սերժ Սարգսյանի կողմից նման համաձայնության ստորագրման դեպքում հնարավոր կլինի ուղղակի միլիոնավոր մարդկանց փողոց դուրս բերել, բայց նոր իշխանությունը` ի դեմս Տեր-Պետրոսյանի եւ Հայ ազգային կոնգրեսի, արդեն իսկ կանգնած կլինի ստորագրված խայտառակ համաձայնագրի փաստի առաջ: Եւ մեծ հավանականությամբ մենք կունենանք 1920 թվականին շատ նման վիճակ, երբ դաշնակցական իշխանությունը հեռացավ Ալեքսանդրապոլի խայտառակ պայմանագիրը կնքելուց հետո:
Սերժ Սարգսյանը անկյունում հայտնվելով` կգնա նման քայլի, եթե միջազգային բոսերը իրեն, իր ընտանիքի անդամներին անվտանգության երաշխիքներ տան: Ավելին, նման պարագայում Սերժ Սարգսյանը կարող է ցանկացած գնով` զանգվածային կոտորածներով եւ սպանություններով իշխանությունը պահելու հավանություն եւ հանձնարարություն ստանալ Արեւմուտքից, որի համար տվյալ դեպքում կարեւոր կլինի ոչ թե հայաստանյան, այլ գլոբալ քաղաքական պրոցեսը: Թե կոնկրետ ինչով կավարտվի այս պատմությունը, մանրամասներով դժվար է ասել, բայց որ դրա արդյունքում Հայաստանը կդառնա պետական թերմացք, հասկանալի է:
շարունակելի
շարունակություն
Եւ ուրեմն, ի՞նչ որոշում է կայացնում այս իրավիճակում Տեր-Պետրոսյանը: Նա մտածում է այսպես. եթե գլոբալ ուժերը Սերժ Սարգսյանին պարտադրում են ԼՂ հարցի կարգավորման փաստաթուղթ ստորագրել, մենք այս վիճակում պետք է մեզնից կախված առավելագույնն անենք, որպեսզի այդ փաստաթուղթը, եւ ընդհանրապես, ԼՂ հարցի կարգավորման ընթացիկ գործընթացը հնարավորինս տանելի լինի Հայաստանի եւ Ղարաբաղի համար: Բանակցային սեղանի շուրջ Հայաստանը այս պահին ներկայացնում է ավազակապետությունը, որը սեփական իշխանությունը պահելու համար համաձայն է ցանկացած գործարքի գնալ Արեւմուտքի հետ: Արեւմուտքը, ավազակապետության այս վիճակից օգտվելով, ամեն գնով փորձելու է նրանից կորզել առավելագույնը, եւ եթե Հայ ազգային կոնգրեսը, որպես իշխանության պոտենցիալ ժառանգորդ, Սերժ Սարգսյանին նահանջի տեղ չթողնի, նրա գործունեության հետեւանքները կարող են անշրջելի լինել, եւ դրանք հնարավոր չի լինի ուղղել անգամ նոր իշխանության հաստատումից հետո: Տեր-Պետրոսյանի նման որոշման վրա ազդել է թերեւս նաեւ այն, թե ինչպես ԵԽ-ն եւ ԱՄՆ-ն Հայաստանում քաղբանտարկյալների առկայության հարցը դարձրին ակնհայտ սակարկության առարկա: Իհարկե, քանի դեռ քաղբանտարկյալները կան, Արեւմուտքը այս փաստը Սերժ Սարգսյանի աչքն է մտցնելու եւ դա անելու է ոչ թե քաղբանտարկյալների սիրույն, այլ սեփական շահերի համատեքստում:
Իր վերջին ելույթում, սակայն, Տեր-Պետրոսյանը որոշակիորեն սրբագրեց այս վիճակը, քանի որ Հայաստանի իշխանությունները կարող են չեզոքացնել քաղբանտարկյալների գործոնը, այսինքն` ազատ արձակել նրանց: Ընդ որում, նման հնարավորություն առաջացել է միայն Տեր-Պետրոսյանի վերջին ելույթից հետո:
Ինչո՞ւ Սերժ Սարգսյանը ազատ չի արձակում քաղբանտարկյալներին: Շատ պարզ պատճառով. նա հասկանում է, որ այդ մարդիկ, ազատության մեջ հայտնվելով, մի անասելի ու անկասելի թափ են հաղորդելու հանրահավաքային շարժմանը, եւ այդ թափը լինելու է շատ ավելի մեծ, քան փետրվարին: Ու քաղբանտարկյալներին ազատ արձակելը կնշանակեր սոսկալի հարված հասցնել սեփական իշխանությանը: Տեր-Պետրոսյանը, սակայն, իր վերջին ելույթով փոխեց իրավիճակը` հայտարարելով, որ առաջիկա մի քանի ամիսներին, ԼՂ հարցի բանակցային գործընթացի ակտիվացման այս փուլում, Համաժողովրդական շարժումը հանրահավաքներ չի անելու, ինչը նշանակում է, որ քաղբանտարկյալների ազատ արձակումը, եթե դա տեղի ունենա դադարի այս շրջանում, հանրահավաքային դրսեւորում չի ունենալու: Քաղբանտարկյալները բանտից ոչ թե հանրահավաքի են գնալու, այլ իրենց տուն կամ գրասենյակներ: Այսինքն` առաջին նախագահը փորձել է ստեղծել մի վիճակ, որ երկուստեք ձեռնտու լինի` թե՛ իշխանությանը, թե՛ ընդդիմությանը, եւ թե՛ բխի ՀՀ շահերից: Քաղբանտարկյալներին ազատ արձակելով` Սերժ Սարգսյանը Արեւմուտքին զրկում է իր նկատմամբ ճնշման կարեւոր լծակից: Ընդ որում, այս իրավիճակում կրկնակի է զրկում. նախ Արեւմուտքը ոչ միայն չի կարողանում շահարկել քաղբանտարկյալների հարցը, այլեւ չի կարողանում խոսել հանրահավաքների ազատության եւ այլ ազատությունների սահմանափակման մասին, որովհետեւ հանրահավաքներ տեղի չեն ունենում, իրազեկման երթերը չեն խոչընդոտվում, թռուցիկ բաժանողներին բերման չեն ենթարկում, խայտառակ դատավարություններ տեղի չեն ունենում եւ այլն, եւ այլն:
Եւ բացի այս, Հայաստանի ներսում Ղարաբաղի հարցի շուրջ հնարավորություն է ստեղծվում ձեւավորել ավելի լավ մթնոլորտ, եւ բանակցային սեղանի շուրջ հայկական կողմը մանեւրելու ավելի մեծ հնարավորություն է ստանում: Նաեւ ռեալ եւ իրական է դառնում իշխանություն-ընդդիմություն երկխոսությունը: Ավելին, այս երկխոսությունը Հայաստանի համար դառնում է ԼՂ հարցում առկա մարտահրավերներին հակազդելու հզորագույն լծակ:
Ահա, թերեւս, այն փաստարկները եւ վերլուծությունները, որ Տեր-Պետրոսյանին ստիպեցին գնալ այսպիսի արտառոց քայլի: Միանշանակ` սա լայնախոհ, պետական մտածողության կրող, պետության հիմնադիր այրին հարիր գործելաոճ է: Բայց սրանից չի բխում, անշուշտ, թե այդ գործելաոճը արդյունավետ կլինի: Ոչ թե այն պատճառով, որ ինչ-որ համակարգային սխալ ունի ներսում, այլ այն պարզ պատճառով, որ արդյունքներ կարող են լինել սերժանտական իշխանության համապատասխան վերաբերմունքի եւ ընկալման դեպքում միայն: Թող ես սխալվեմ, բայց եթե Սերժ Սարգսյանը, նրա արբանյակները այսպիսի քայլերը ընկալելու ընդունակ լինեին, մենք չէինք ունենա այն վիճակը, որ ունենք: Սերժ Սարգսյանը իրեն երջանիկ է զգում այն մտքից, որ Ալեքսանդր Արզումանյանը, Մյասնիկ Մալխասյանը, Սասուն Միքայելյանը, Հակոբ Հակոբյանը, Դավիթ Մաթեւոսյանը, Պետրոս Մակեյանը, Գագիկ Ջհանգիրյանը, Սմբատ Այվազյանը, ՄՅՈՒՍՆԵՐԸ բանտում են: Նա երազում է այն օրվա մասին, երբ բանտում կլինի Խաչատուր Սուքիասյանը: Նրա համար ուրիշ երջանկություն ուղղակի գոյություն չունի. սա նրա համար թերարժեքության բարդույթը հաղթահարելու միջոց է:
Ինչ վերաբերում է Ղարաբաղի հարցին` դե, մի ձեւով կռուտիտ կլինենք, էլի: Ինչ վերաբերում է պետականությանը` դե, լավ ա, էլի: Ինչ վերաբերում է կոռուպցիային` դե, սաղ տեղ էլ ըտենց ա, էլի: Ինչ վերաբերում է հանրության միասնականությանը` դե, միասնական են, էլի. դուք հեռուստացույց-բան չեք նայո՞ւմ: Եթե Սերժ Սարգսյանը պետական այրի մի փոքր արժանապատվություն ունենար, գետինը կմտներ ամեն անգամ, երբ ամեն խիյար Եվրոպայից, Ամերիկայից գալիս ասում է` գիտեք, ձեր երկրի բանտերում անմեղ մարդիկ կան, որոնք ոչ մի հանցանք չեն գործել: Բայց գետինը չի մտնում, աբրում ա մարդը իրա համար:
Ես, անշուշտ, ողջունում եմ ՀՀ առաջին նախագահի պահվածքը, որովհետեւ հակառակ դեպքում ինքը պետք է դավաճաներ իրեն, հավատարիմ չլիներ ինքն իրեն, դուրս գար ինքն իր խղճի դեմ: Բայց ես գիտեմ, որ Հայաստանը գլոբալ աղետից փրկելու մի տարբերակ կա. կազմաքանդել, բառիս բուն իմաստով` կազմաքանդել ավազակապետությունը: Եւ դա պետք է անել հնարավորինս արագ: Վախենամ, որ մեր ամեն հապաղում, մեր ամեն մտահոգություն պետության ու երկրի ապագայի համար սերժանտներն ընկալում են որպես թուլություն, երկմտություն, նահանջ, վախկոտություն: Ինչը նշանակում է, որ մեր մտահոգությունները առ պետության եւ հայրենիքի շահեր հնչում են որպես անապատում կանչողի ձայն, ու պետականության այլասերման ու անկումի պրոցեսը ընդամենը խորանում է այդպիսով: Տա Աստված, որ ես սխալվեմ: Ամենայն անկեղծությամբ ուզում եմ սխալվել: Բայց գիտեմ, որ չեմ սխալվելու: Ու եթե մենք ուզում ենք հոգ տանել մեր պետության, մեր ժողովրդի ապագայի համար, պետք է իրագործենք մի շատ կարճ կարգախոս. Սեր-ժի՛կ, հեռացի՛ր:
մտածումներ թեմայի շուրջ
ա) Կարելի է տպավորություն ստանալ, թե առաջին նախագահն ընդդիմության դեմ գործելու դեղատոմս է տվել Սերժ Սարգսյանին: Այսինքն` ամեն անգամ, երբ ընդդիմությունը ակտիվանա, Սերժ Սարգսյանն էլ կակտիվացնի ԼՂ հարցի բանակցային գործընթացը` Շարժմանը մղելով դադարի: Նման բանաձեւը, սակայն, չի կարող գործել, որովհետեւ այս պահի նրբությունը ԼՂ հարցի շուրջ Արեւմուտքի եւ Ռուսաստանի գերակտիվությունն է, որը ինչ-որ տեղ բխում է Վրաստանում տեղի ունեցած վերջին իրադարձություններից: Երբ այս պրոցեսը հասնի կուլմինացիայի եւ ինչ-որ արդյունք բերի կամ չբերի, ինքնաբերաբար դրան հետեւելու է դադարի, վերլուծությունների շրջան, եւ ընդդիմությունը նախաձեռնությունը իր ձեռքը վերցնելու հնարավորություն է ստանալու:
բ) Առաջին նախագահը շշմեցուցիչ դիտարկում արեց` նկատելով, թե ՌԴ-ն, շատ արագ բավարարելով Սերժ Սարգսյանի ակնկալիքները, կորցնում է նրա վրա ունեցած ազդեցությունը: Իհարկե, ՌԴ-ն Սերժ Սարգսյանի վրա կոմպրոմատներ ունի, բայց կոմպրոմատներ ունի նաեւ Արեւմուտքը: Սրան գումարած` ՀՀ գործող իշխանության լեգիտիմության ճանաչման-չճանաչման լծակը, որից Ռուսաստանը, փաստորեն, զրկել է ինքն իրեն:
գ) Վերջին շրջանում շատ են հնչում այսպիսի արտահայտություններ. մեկ-երկու հանրահավաքով հարցեր չեն լուծվում, իշխանափոխություն չի արվում: Այս հայտարարության բովանդակությունը ճիշտ է, բայց ոչ ամբողջական: Կարծում եմ` պետք է ասել այսպես. մեկ-երկու հանրահավաքով հարցեր չեն լուծվում, եթե այդ հանրահավաքներին նախորդում են սրճարանային գյալաջիները, գրասենյակային ժամավաճառությունը եւ ոչ այնքան գրագետ քաղաքական հայտարարություններ ու պահվածք: Նման իրավիճակում ոչ միայն երկու, այլեւ երկու միլիոն հանրահավաքով հարցեր չես լուծի. դժվար կլինի անգամ համագումար անել: Եթե հանրահավաքը ընդամենը միջոցառում է, այլ ոչ թե նախորդ շրջանում արված աշխատանքի արդյունքների գնահատման միջոց, այն կնմանվի ճիտին պարտքի: Իսկ Հայաստանի այսօրվա իրավիճակում հարցեր հնարավոր է լուծել միայն հանրահավաքով, այն էլ` շուրջօրյա: Շուրջօրյա հանրահավաքի համար անհրաժեշտ կուլմինացիայի հասնելու համար` հարկավոր է բացառել սրճարանային գյալաջիները, գրասենյակային ժամավաճառությունը եւ հանրահավաքի պոտենցիալ մասնակիցներին վանող այլ գործողություններ: Իսկ ընդհանրապես, Շարժման հանրահավաքները հատով չեն հաշվում, որովհետեւ դրանք ընդամենը մի մեծ պրոցեսի մասեր են, որ իրար հետ պետք է կապված լինեն ամենօրյա տքնաջան եւ գրագետ քաղաքական աշխատանքով:
դ) Իշխանական որոշ շրջանակների կարող է ուրախացնել ընդդիմության այս ժամանակավոր դադարը: Բայց ընդհանրապես` վաղ է ուրախանալու համար, ու երբեք չի գալու այդօրինակ ուրախության ժամը: Որովհետեւ, պարոնայք սերժանտներ, ուրիշ տարբերակ չկա, ձեւ չկա, վարյանտիս արարիս - չքվելու եք:
ՆԻԿՈԼ ՓԱՇԻՆՅԱՆ
try_catch
27.10.2008, 12:42
ընդամենը մեկ հարց, քո կարծիքով մարտի մեկի սպանությունների պատասխանատուն ովա? ասեմ որ պաշտոնական հայտարարություն են արել, որ զինծառայողներից ու ոստիկանության ծառայողներից ոչ մեկի մոտ հրազենային վնասվածք չի եղել, ի տարբերություն ցուցարարների, այսքանը որպես օգտակար ինֆորմացիա դատողություններ անելու համար;)
Բարեկամիս տղան, ծառայում է ներքին զորքերում: Աջ ոտքից վիրավորվել , հրազենով, ու մինչև հիմա պրոբլեմներ ունի մկանային հյուսվածքների հետ, չի կարողանում քայլել նորմալ: Հարևանիս փեսան, հանրահավաքի մասնակիցներից էր, զոհվեց հրազենային վնասվածքից: Ու ես թքած ունեմ պաշտոնական հայտարարությունների վրա: Իսկ մեղավորները, եթե իմ կարծիքն ես ուզում, երկու կողմն են հավասարաչափ: Հարցդ բավականին պրովոկացիոն էր, դրա համար ավելի մանրացնեմ, երկու կողմ ասածի մեջ խնդրում եմ քեզ, ինձ , զինվորներին ու ցուցարարներին չմցնես, ավելի վերևից սկսի ;)
Եթե նույնիսկ մի օր, ձեր շարճում կոչվածը հաղթի "իմ նմանները" ամաճելու բան չեն ունենա, միայն նրա համար, որ չեն հասկանում ու չեն ընդհունում ձեր շարժումը: Ճիշտ այնպես, ինչպես քո նմանները ամաչելու բան չեն ունենա, եթե մի գեղեցիկ օր, մեկ այլ շարժում հաղթի, որին դուք չեք աջակցում ;) :
Ընկեր, եթե «մեր շարժումը» հաղթի, քո նմանները նորմալ երկրում կապրեն մի քանի տարի հետո, այնպես որ ոչ միայն ամաչելու բան չես ունենա, այլ նաև կհպարտանաս այն երկրով որտեղ ապրում ես: Եթե դրան «մեկ այլ շարժում» կբերի, գլխներիս վրա տեղ ունի, թող հաղթի մենք էլ չամաչենք, եղբայր:
Իսկ մեր նմանները հանուն սկզբունքի պայքարել են, անկախ այն բանից, թե ով է գլխավորում շարժումը, քանի որ սկզբունքը եղել է մեկը - կառուցել երկիր որտեղ օրենքն է աֆտարիտետ, ու ոչ թե աֆտարիտետը օրենք:
Այս գլոբալ նպատակին հասնելու համար, մարդիկ արդեն որերորդ անգամն է փորձում են տեսնել մի բան, որ իրենց ընտրած մարդը դառնա նախագահ, անկած այն բանից թե ով է այդ ընտրյալը: 96-ին այդ մարդիկ գնում էին Վազգենի հետևից ու Լևոնի դեմ, քանի որ համոզված էին որ նախագահ է ընտրվել Վազգենը, 2003-ին Ստեփանի հետևից ՌՔ դեմ, նույն պատճառով, հիմա էլ Լևոնի հետևից Սերժի դեմ, էլի նույն պատճառով: Սա շարժում է հանուն սկզբունքի, ու ոչ թե հանուն Վազգենի, Ստեփանի կամ Լևոնի:
Քո նման մտածողները միշտ էլ պասիվ դիրքերում են լինելու, քանի որ ամեն անգամ սկզբունքի հետևում անձերի են տեսնելու, ու ամեն անգամ մի պատճառ գտնելու են այդ անձի հետևից չգնալու համար: 96-ին Վազգենի հետևից չէին գնում, քանի որ ասում էին, հենա վարչապետ էր, ինչ արեց որ, քանդեց, կերավ և այլն: 2003-ին Ստեփանին սառած քյալամ էին ասում, ու նրա ժողովրդականությունը կապում էին միայն հոր անվան հետ, առանց հասկանալու, որ կարևոր չի թե ով է ընտրվել, սառած քյալամը, թե՞ արևդարձային անանասը, կարևորն այն է, թե ում է ժողովուրդը տվել իր ձայնը: Հիմա էլ, հազար ու մի պատճառ կգտնեք Լևոնի հետևից չգնալու համար:
Եթե վաղը Գաբրիել հրեշտակապետն էլ իջնի ու գլխավորի շարժումը, համոզված եմ վրեն մի պիտնո կգտնեք, որ հանգիստ նստեք տունը, ու ոչ մի բանի չխառնվեք, ու սպասեք «մեկ այլ շարժումի»:
Հակոբ Գեւորգյան
27.10.2008, 13:08
տղեք ջան, եթե խորանանք, այնպես կստացվի որ այս տուր ու դմբոցի ժամանակ սպանվածների ու ջարդ ու խուրդ եղածների պատճառը Ղարաբաղի ինքնորոշման պատճառով տեղի ունեցած շարժումն է, որից մենք գտանք անկախացում… Ավելի խորանանք, կստացվի որ Սովետ միություն էր մեղավոր, որ փլուզվեց։ Ավելի խորանանք կստացվի որ ՀՀ առաջին հանրապետություն էր, որ ստեղծվեց ու փլուզվեց… Ու էդպես խորանանք մինչեւ ՏԻԳՐԱՆ ՄԵՆՁ, ու էս ամեն ինչ կբարդենք Արտաշեսի գլխին ու կասենք թե Հայկն էր մեղավոր, որ գյաբառլամիշ արեց Բելին…
Եկեք ամեն ինչ իր տեղը դնենք։ ՀԱՐՑ՝ Ով սկսեց հանրահավաքները։ ՊԱՏԱՍԽԱՆ՝ Ժողովուրդը։
Այստեղից էլ բխում է, որ մեղավորը ժողովուրդն է։ Դե հիմա ինքներդ կատարեք ձեր դատաստանը. Այսինքն "ՍԱՄԱՍՈՒԴ"–ը
Եկեք ամեն ինչ իր տեղը դնենք։ ՀԱՐՑ՝ Ով սկսեց հանրահավաքները։ ՊԱՏԱՍԽԱՆ՝ Ժողովուրդը։
Այստեղից էլ բխում է, որ մեղավորը ժողովուրդն է։ Դե հիմա ինքներդ կատարեք ձեր դատաստանը։
ՀԱՐՑ՝ Ո՞վ կեղծեց ընտրությունները: ՊԱՏԱՍԽԱՆ՝ ՍՍ-ն:
Այստեղից բխում է, որ մեղավոր ՍՍ-ն է: Դե հիմա ինքդ կատարի քո դատաստանը:
Հակոբ Գեւորգյան
27.10.2008, 13:12
ՀԱՐՑ՝ Ո՞վ կեղծեց ընտրությունները: ՊԱՏԱՍԽԱՆ՝ ՍՍ-ն:
Այստեղից բխում է, որ մեղավոր ՍՍ-ն է: Դե հիմա ինքդ կատարի քո դատաստանը:
Դու էլ լավ գիտես, որ այդքան ստուգողների մոտ անհնար էր կեղծել ընտրությունները։ Որքան հիշում եմ, շնից շատ ստուգողներ էին եկել այդ ընտրություններին։
Դու էլ լավ գիտես, որ այդքան ստուգողների մոտ անհնար էր կեղծել ընտրությունները։ Որքան հիշում եմ, շնից շատ ստուգողներ էին եկել այդ ընտրություններին։
:D Ստուգողներ, որոնք հայերեն բան չէին հասկանում ու ֆռում էին մի ընտրատեղամասին մյուս ընտրատեղամաս :D
Հակոբ կամ վեր ես կենում ու տաքուկ տեղիցդ գալիս ես Հայաստան ապրելու կամ մեծ-մեծ չես բրդում ազատատենչ հայ ժողովրդի հասցեին:
Եկեք ամեն ինչ իր տեղը դնենք։ ՀԱՐՑ՝ Ով սկսեց հանրահավաքները։ ՊԱՏԱՍԽԱՆ՝ Ժողովուրդը։
Այստեղից էլ բխում է, որ մեղավորը ժողովուրդն է։ Դե հիմա ինքներդ կատարեք ձեր դատաստանը. Այսինքն "ՍԱՄԱՍՈՒԴ"–ը
Հակոբ, դու խառակիրի արա էլի:
Ընկեր ջան, հանրահավաք անելը ժողովրդի սահմանադրական իրավունքն է: Ժողովրդի անվտանգությունն ապահովելը իշխանության սահմանադրական պարտականությունն է: Էս երկու պարզ սկզբունքները կարա՞ս հասկանաս:
REAL_ist
27.10.2008, 13:30
Եկեք ամեն ինչ իր տեղը դնենք։ ՀԱՐՑ՝ Ով սկսեց հանրահավաքները։ ՊԱՏԱՍԽԱՆ՝ Ժողովուրդը։
Այստեղից էլ բխում է, որ մեղավորը ժողովուրդն է։ Դե հիմա ինքներդ կատարեք ձեր դատաստանը. Այսինքն "ՍԱՄԱՍՈՒԴ"–ը
բոմբ էր էսի, փաստորեն հենց հանրահավաք են անում կարան կրակեն ժողովուրդի վրա, ժելեզնայա լոգիկա:o
ապեր դու կարողա խոսքի Ռուանդայում ես ապրում տեղ տենցա ձևը?
Բարեկամիս տղան, ծառայում է ներքին զորքերում: Աջ ոտքից վիրավորվել , հրազենով, ու մինչև հիմա պրոբլեմներ ունի մկանային հյուսվածքների հետ, չի կարողանում քայլել նորմալ: Հարևանիս փեսան, հանրահավաքի մասնակիցներից էր, զոհվեց հրազենային վնասվածքից: Ու ես թքած ունեմ պաշտոնական հայտարարությունների վրա: Իսկ մեղավորները, եթե իմ կարծիքն ես ուզում, երկու կողմն են հավասարաչափ: Հարցդ բավականին պրովոկացիոն էր, դրա համար ավելի մանրացնեմ, երկու կողմ ասածի մեջ խնդրում եմ քեզ, ինձ , զինվորներին ու ցուցարարներին չմցնես, ավելի վերևից սկսի
ապեր պաշտոնական ասեցի որտև մարտի մեկից հետո սաղի մոտ պատշոնականին հավատալու մոլուցք էր դրա համար էլի, թե չե ոչ պաշտոնականին որ անցնենք պարզ կդառնա ովա առաջինը կրակել, ովա խանութները ջարդել, ու ետքանից հետո դժվար մեկի մոտ թեթևակի կասկած լինի թե ովա առաջին պատասխանատուն էս ամենի
try_catch
27.10.2008, 13:51
Ընկեր, եթե «մեր շարժումը» հաղթի, քո նմանները նորմալ երկրում կապրեն մի քանի տարի հետո, այնպես որ ոչ միայն ամաչելու բան չես ունենա, այլ նաև կհպարտանաս այն երկրով որտեղ ապրում ես: Եթե դրան «մեկ այլ շարժում» կբերի, գլխներիս վրա տեղ ունի, թող հաղթի մենք էլ չամաչենք, եղբայր:
Իսկ մեր նմանները հանուն սկզբունքի պայքարել են, անկախ այն բանից, թե ով է գլխավորում շարժումը, քանի որ սկզբունքը եղել է մեկը - կառուցել երկիր որտեղ օրենքն է աֆտարիտետ, ու ոչ թե աֆտարիտետը օրենք:
Այս գլոբալ նպատակին հասնելու համար, մարդիկ արդեն որերորդ անգամն է փորձում են տեսնել մի բան, որ իրենց ընտրած մարդը դառնա նախագահ, անկած այն բանից թե ով է այդ ընտրյալը: 96-ին այդ մարդիկ գնում էին Վազգենի հետևից ու Լևոնի դեմ, քանի որ համոզված էին որ նախագահ է ընտրվել Վազգենը, 2003-ին Ստեփանի հետևից ՌՔ դեմ, նույն պատճառով, հիմա էլ Լևոնի հետևից Սերժի դեմ, էլի նույն պատճառով: Սա շարժում է հանուն սկզբունքի, ու ոչ թե հանուն Վազգենի, Ստեփանի կամ Լևոնի:
Քո նման մտածողները միշտ էլ պասիվ դիրքերում են լինելու, քանի որ ամեն անգամ սկզբունքի հետևում անձերի են տեսնելու, ու ամեն անգամ մի պատճառ գտնելու են այդ անձի հետևից չգնալու համար: 96-ին Վազգենի հետևից չէին գնում, քանի որ ասում էին, հենա վարչապետ էր, ինչ արեց որ, քանդեց, կերավ և այլն: 2003-ին Ստեփանին սառած քյալամ էին ասում, ու նրա ժողովրդականությունը կապում էին միայն հոր անվան հետ, առանց հասկանալու, որ կարևոր չի թե ով է ընտրվել, սառած քյալամը, թե՞ արևդարձային անանասը, կարևորն այն է, թե ում է ժողովուրդը տվել իր ձայնը: Հիմա էլ, հազար ու մի պատճառ կգտնեք Լևոնի հետևից չգնալու համար:
Եթե վաղը Գաբրիել հրեշտակապետն էլ իջնի ու գլխավորի շարժումը, համոզված եմ վրեն մի պիտնո կգտնեք, որ հանգիստ նստեք տունը, ու ոչ մի բանի չխառնվեք, ու սպասեք «մեկ այլ շարժումի»:
Շտապում ես, ու երևի դրանից է որ իմ մասին (ավելի ճիշտ իմ նմանների, ինչպես դուք եք սիրում շեշտել) քո սխալ պատկերացումը , որպես կատարյալ ճշմարտություն ես ներկայացնում այնպիսի համոզմամբ, որ քիչ է մնում ես էլ ընդհունեմ դա, որպես ճշմարտություն:
Նախ և առաջ Հիշիր ԵՍ միշտ էլ հպարտանում եմ իմ երկրով, ու միշտ էլ կհպարտանամ իմ Հայաստան երկրով, եթե նույնիսկ այդ երկիրը դարերով պատերազմի մեջ լինի, ինչ որ հիմար քաղաքական գործիչի պատճառում, դա ին չի ստիպի չսիրել ու չհպարտանալ իմ Հայաստանով ;) Իսկ եթե դու որոշել էս սպասել որ քո ուզած անձը ղեկավարի երկիրը, նոր հպարտանաս, դա զուտ քո անձնական է, ինձ մի խառնի:
օրենքն է աֆտարիտետ լավ է ասված, իսկ ով չի ուզում դա՞, շատ եմ ուզում, բայց կներես իհարկե, քո լիդերը ուներ ժամանակ ցույց տալու օրենքի նկատմամբ աֆտարիտետի գերիշխանությունը ;), 7 տարին բավականին ժամանակ էր ցուց տալու, որ օրենքն է աֆտարիտետ: Միայն չասեք, թե պատերազմ էր, բլոկադա...., դա կապ չունի նեքին օրենքների հետ: Ֆաշիստական Գերմանիան էլ էր պատերազմի մեջ, բայց երկրի ներսում օրենքի գերիշխանություն ու կարգ ու կանոն կար:
Իմ պասիվությունը ՞, հա : Մի փոքր ուղղում, 88--ից սկսած պայքարի մեջ եմ եղել, Լևոնին ընտրել եմ մեծ խանդավառությամբ: 96 ին Վազգենի Մանուկյանի համար պայքարել եմ,(խոսքը մեր մեջ, որպես Պաշտպ. Ն. էր տպավորվել իմ մեջ ;)) Այ 2003 , արդեն ճիշտ ես, Ստեփանին դեմ էի, դե ես այն մարդկանցից եմ, որ չեն կարողանում հավատալ մի թեկնածուի, որը նույնիսկ նորմալ ստել չգիտի;), ՌՔ--ի հետ հեռուստադուելը էլ չասեմ: Հիմա էլ եմ պասիվ, պասիվ եմ որովհետև տեսել եմ ինչի է ընդունակ մեր պոտենցիալ նախագահը , ԼՏՊ-ն, իր նախկին աշխատակազմով:
Իսկ դու ոնց ես կարծում, վաղը, երբ դու նորից ՌՔ--ին ընտրես ;), պիտնո ման եկողները սխալ են լինելու;)
Նախ և առաջ Հիշիր ԵՍ միշտ էլ հպարտանում եմ իմ երկրով, ու միշտ էլ կհպարտանամ իմ Հայաստան երկրով, եթե նույնիսկ այդ երկիրը դարերով պատերազմի մեջ լինի, ինչ որ հիմար քաղաքական գործիչի պատճառում, դա ին չի ստիպի չսիրել ու չհպարտանալ իմ Հայաստանով ;) Իսկ եթե դու որոշել էս սպասել որ քո ուզած անձը ղեկավարի երկիրը, նոր հպարտանաս, դա զուտ քո անձնական է, ինձ մի խառնի:
Ընկեր, դու հպարտացի, ես հպարտանալու բան չունեմ մի երկրով, որտեղ մայրաքաղաքի կենտրոնում առավոտ բարլուսով կանաց են ծեծում, հետո էլ կրակում ու սպանում են սեփական քաղաքացիներին ու դրա վրա մեծապես թքած են ունենում: Ու դրանից հետո էլ սպանվածներից ոչ մեկին տուժող չեն ճանաչում:
Ի՞նչ տարբերություն կա հիմկիվա ռեժիմի ու երիտթուրքերի մեջ: Սրանք սեփական մայրաքաղաքում են սեփական քաղաքացիներին սպանում ու տուժող չեն ճանաչում, նրանք իրենց կայսրության տարածքում են կոտորում, ու էլի մինչև հիմա ցեղասպանություն չեն ճանաչում: Եթե ես հիմա պիտի հպարտանամ նրանով ինչ ունեմ, նույն հաջողությամբ կարելի էր հպարտանալ թուրքական լծի տակ ճկռող Հայաստանով:
Ու էլի դու չհասկացար իմ ասածի իմաստը: Ես ուզած անձ չունեմ: Իմ ուզածը այն է, որ երկիրը ղեկավարի նա, որին ընտրել են, ուզում ա թող Քոչարյանի պապը լինի, ուզում ա մեր քուչի Հովոն, ուզում ա տակիս տաբուրետկեն: Նորմալ ընտրություն անելը դա օրենքի երկկիր կառուցելու առաջին անհրաժեշտ պայմանն է:
Ձեռի հետ էլ կարելի է հպարտանալ նաև նրանով, որ Երևանը մանրից վերածվում է 70-ականների Պալերմոյի:
Հայաստանի Ոստիկանության հաղորդագրության համաձայն, հոկտեմբերի 26-ին, ժամը 14.35-ին, ոստիկանության Արաբկիրի բաժնում հաղորդում է ստացվել, որ Կոմիտասի պողոտայի թիվ 48/Ա շենքի բակում կրակոցներ են հնչում:
Պարզվել է, որ նույն օրը, ժամը 14.30-ին, նշված շենքի բակում անհայտ անձինք ինքնաձիգից և ատրճանակից կրակ են արձակել ՎԱԶ-2121 մակնիշի ավտոմեքենայի ուղղությամբ և սպանել 1965 թ. ծնված Հրաչյա Մաթևոսյանին և հրազենային վնասվածքներ պատճառել 1976 թ. ծնված Հարություն Բ.-ին, որը տեղափոխվել է Միքայելյանի վիրաբուժության ինստիտուտ:
Դեպքի վայրից զննությամբ հայտնաբերվել և առգրավվել է ինքնաձիգի 5,45 մմ տրամաչափի 33 պարկուճ և 1 գնդակ, 9 մմ տրամաչափի 6 պարկուճ և 2 գնդակ:
Իսկ ազատ ժամանակ առաջարկում ենք հպարտանալ նրանով, որ Սերժի լավ ախպեր, ինտելեկտուալ գիգանտ Վարդանչիկը շարունակելու է ծառայել հայրենիքին:
Կիրակի Գյումրիում տեղի ունեցան քաղաքապետի ընտրություններ: Ըստ Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովի տվյալի, գործող քաղաքապետ Վարդան Ղուկասյանը ստացել է 30510 ձայն, ԱԺ պատգամավոր Մարտուն Գրիգորյանը` 19363 ձայն, երրորդ թեկնածուն` Դանիել Դարբինյանը` 752 ձայն:
Նայի try_catch ջան, ահագին հպարտանալու բան կա, պարապ չես մնա:
Ձայնալար
27.10.2008, 14:51
Մոդերատորական: Ժամանակի սղության պատճառով չեմ կարող հիմա մոդերավորել թեման, բայց խնդրում եմ թեմայից դւորս գրառումներ այլևս չանել: Հիշեցում. թեմայի վերնագիրն է` «Հոկտեմբերի 17-ին հանրահավաք. Մատենադարանին հարող տարածքում»: Շնորհակալություն:
Ambrosine
27.10.2008, 19:00
տղեք ջան, եթե խորանանք, այնպես կստացվի որ այս տուր ու դմբոցի ժամանակ սպանվածների ու ջարդ ու խուրդ եղածների պատճառը Ղարաբաղի ինքնորոշման պատճառով տեղի ունեցած շարժումն է, որից մենք գտանք անկախացում… Ավելի խորանանք, կստացվի որ Սովետ միություն էր մեղավոր, որ փլուզվեց։ Ավելի խորանանք կստացվի որ ՀՀ առաջին հանրապետություն էր, որ ստեղծվեց ու փլուզվեց… Ու էդպես խորանանք մինչեւ ՏԻԳՐԱՆ ՄԵՆՁ, ու էս ամեն ինչ կբարդենք Արտաշեսի գլխին ու կասենք թե Հայկն էր մեղավոր, որ գյաբառլամիշ արեց Բելին…
Եկեք ամեն ինչ իր տեղը դնենք։ ՀԱՐՑ՝ Ով սկսեց հանրահավաքները։ ՊԱՏԱՍԽԱՆ՝ Ժողովուրդը։
Այստեղից էլ բխում է, որ մեղավորը ժողովուրդն է։ Դե հիմա ինքներդ կատարեք ձեր դատաստանը. Այսինքն "ՍԱՄԱՍՈՒԴ"–ը
:o:o:D
էլ ինչ դատաստան?:o արդեն պատժված ենք, որ մեր ազգի մեջ սենց <<մտածողներ>> կան
Դու էլ լավ գիտես, որ այդքան ստուգողների մոտ անհնար էր կեղծել ընտրությունները։ Որքան հիշում եմ, շնից շատ ստուգողներ էին եկել այդ ընտրություններին։
դե եթե օտարերկրացիներին ես հաշվում, ապա իրանց համար նորմալ երևույթ էր ՀՀ-ում քվեատուփը լցնելուց տեսնելը, հանձնաժողովի <<նվիրված>> աշխատելաոճը
իսկ եթե ընդդիմության կողմից ուղարկված <<ստուգողների>> հետ ես /վստահված անձանց/, ապա այո, լավ էլ ստուգել են իրենց առևանգողների մեքենաների մեջ:hands
Կան մի խումբ մարդիկ, ովքեր առավոտից երեկո մտածում են, թե ինչ առիթներ կարելի է գտնել ընդդիմությանը նահանջի մեջ մեղադրելու, կամ շարժումը պասիվացած ցույց տալու համար: Այս տիպի մարդիկ, մասնավորապես, հոկտեմբերի 17-ի ՀԱԿ կազմակերպած հանրահավաքի ժամանակ Տեր-Պետրոսյանի պարզ և հանրամատչելի լեզվով ունեցած ելույթը չհասկացան կամ չհասկանալու տվեցին, սկսեցին նրանում փնտրել «մահացու մեղքեր»: Ինչևէ, սա սովորական բան է, արդեն բոլորս ենք վարժվել այս ամենին: Սակայն կան հարցեր, որոնց նորից արժի անդրադառնալ: Մասնավորապես այս պահին ուզում եմ խոսել քաղբանտարկյալների մասին: Խնդիրն այն է, որ շատերը սկսեցին ընդդիմությանը մեղադրել քաղբանտարկյալներին «դավաճանելու», նրանց ազատմանը ուղղված գործողություններ իբր դադարեցնելու մեջ: Սակայն այս դեպքում էական չի թե ով ինչ է ասում, որքան էական է, որ քաղբանտարկյալները չլինեն մոռացված և որ նրանց համար ընդունելի լինի կայացված որոշումը՝ հանրահավաքային պայքարը կարճ ժամանակով դադարեցնելու վերաբերյալ: Քաղբանտարկյալներից ոմանք, օրինակ Դավիթ Մաթևոսյանն ու Պետրոս Մակեյանը, արդեն հասցրել են լրագրողներին հարցազրույցներ տալ և ցույց տալ իրեն համաձայնությունը որոշմանը, որ ընկալում են պահի լրջությունը ու գտնում, որ ճիշտ քաղաքականություն է տարվում: Իսկ ահա հոկտեմբերի 23-ին հայտարարությամբ են հանդես եկել մի շարք քաղբանտարկյալներ, որը մեջբերում եմ ամբողջությամբ.
ՔԱՂԲԱՆՏԱՐԿՅԱԼՆԵՐԻ ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ
Անազատության մեջ գտնվելու ամբողջ ընթացքում մենք մեզ երբեք չենք համարել համաժողովրդական պայքարի օբյեկտ, այսինքն` չենք համարել, թե մեր ազատության համար պայքարը պետք է լինի Շարժման թիվ մեկ խնդիրը: Քաջ գիտակցել ենք, որ դա կնշանակեր Շարժման նպատակների այլասերում, ինչի հետեւանքը կլիներ նույն այդ Շարժման աստիճանական մարումը: Մենք միշտ մեզ համարել եւ համարելու ենք համաժողովրդական պայքարի սուբյեկտ, այսինքն՝ նաեւ այս կերպ՝ անազատության մեջ գտնվելով, նույն այդ պայքարի մասը, նրա մի ճակատը: Մեր եւ ձեր պայքարի կիզակետում միշտ եղել ու մնալու է երկրի, ժողովրդի ու հայկական պետության շահը:
Հայտարարում ենք, որ վարչախմբի կողմից հորինածո մեղադրանքներով մեզ պատանդ պահելը առաջին հերթին կապված է հենց Լեռնային Ղարաբաղի խնդրի հետ: Քոչարյանասերժական վարչախումբն ստիպված է քաղել իր տասնամյա անհեռատես քաղաքականության դառը պտուղները: Հասկանալով, որ պարտադրվող կարգավորումը լինելու է շատ ավելի անբարենպաստ, վարչախումբը սարսափում է այն ընդդիմացումից, որ առաջանալու է հասարակության ու, մասնավորապես, Լեռնային Ղարաբաղի համար 1988-ից ի վեր պայքարած, քաղաքական, դիվանագիտական ու ռազմական հաղթանակներ կռած գործիչների կողմից:
Ոչ մի դեպքում չէինք ցանկանա, որ մեր պատանդ լինելու հանգամանքը որեւէ կերպ ազդի Շարժման քայլերի ճշգրիտ հաշվարկման վրա: Այսօր, խիստ որոշակի իրավիճակում, եթե պետական շահը, տվյալ դեպքում՝ ԼՂ խնդրի կարգավորման հետ կապված առարկայական զարգացումները հասել են հայտնի սահմանագծին, համարում ենք, որ Շարժման ընդհանուր նպատակների առումով ճշգրիտ է ընտրված ռազմավարության այն ժամանակավոր փոփոխությունը, որ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի կողմից առաջարկվեց հանրահավաքում: Եթե անգամ դա հնարավոր լիներ, մեզ պետք չէ այնպիսի հանգրվանային հաղթանակ կամ ազատագրում, որը պետք է ուղեկցվեր պետական շահի կորստով: Մեր հաղթանակը համապարփակ է լինելու, արմատական ու վերջնական: Չենք բացառում նույնիսկ` այս ռազմավարությամբ մենք ավելի շուտ կհայտնվենք ազատության մեջ:
Կոչ ենք անում այս ընթացքում հզորացնել Հայ ազգային կոնգրեսը, բարձրացնել նրա կազմակերպվածությունը ու միասնականությունը, աչալուրջ հետեւել իրադարձությունների ընթացքին եւ, ինչպես մինչեւ հիմա, վստահել Շարժման ղեկավարության եւ նրա առաջնորդ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի քաղաքական իմաստությանը:
Գագիկ Ջհանգիրյան
Սմբատ Այվազյան
Սասուն Միքայելյան
Մյասնիկ Մալխասյան
Հակոբ Հակոբյան
Մկրտիչ Սափեյան
Քրիստափոր Էլազյան
Գեւորգ Ղազարյան
Ալիկ Արզումանյան
Հովիկ Հարությունյան
Վարդան Ղավալբաբունց
Սուրեն Սիրունյան
Սոս Գեւորգյան
Վահե Ղազարյան
Մկրտիչ Աբրահամյան
Գրիգոր Ոսկերչյան
Պետրոս Մակեյան
Վարդան Մալխասյան
Ժորա Սափեյան
Մուշեղ Սաղաթելյան
Շանթ Հարությունյան
Տիգրան Մելքոնյան
Լեւոն Խաչատրյան
Հարություն Ուռուտյան
Արման Բաբաջանյան
Արմեն Սիրունյան
Գագիկ Հովհաննիսյան
Աշոտ Զաքարյան
Հուսիկ Բաղդասարյան
Դավիթ Մաթեւոսյան
23.10.2008
Քոչարյանասերժական վարչախումբն ստիպված է քաղել իր տասնամյա անհեռատես քաղաքականության դառը պտուղները: Հասկանալով, որ պարտադրվող կարգավորումը լինելու է շատ ավելի անբարենպաստ, վարչախումբը սարսափում է այն ընդդիմացումից, որ առաջանալու է հասարակության ու, մասնավորապես, Լեռնային Ղարաբաղի համար 1988-ից ի վեր պայքարած, քաղաքական, դիվանագիտական ու ռազմական հաղթանակներ կռած գործիչների կողմից:
Իրո՞ք ստիպված են քաղել դառը պտուղներ։ Գուցե հենց այդպես էլ պլանավորել են, և անբարենպաստ կարգավորում ասելով քաղբանտարկյալները ու՞մ համար անբարենպաստ նկատի ունեն, գուցե վարչախմբի համար լավ էլ բարենպաստ է :esim
Էս ինչքան ժամանակ է, ասում ենք ստիպված են, սարսափում են, այնինչ կարծես թե վարչախումբը հստակ պլանավորված քայլերով գնում է դեպի մեծ, շատ մեծ հարստություն, ու թվում է թե հաջողվում է։
Այսօր ՀԱԿ առաջնորդները ու շարժման շատ այլ մասնակիցներ այցելել են Կոմիտասի անվան Պանթեոն և Եռաբլուր՝ 1999 թ.-ի Հոկտեմբերի 27-ին Ազգային Ժողովում իրականացված ահաբեկչության զոհերի հիշատակը հարգելու համար: Լրագրողներն այդ ընթացքում հարցեր են տվել շարժման առաջնորդ Լևոն Տեր-Պետրոսյանին: Քանի-որ հարցերի մի մասը կապված է վերջին հանրահավաքի ելույթի հետ, համապատասխան մասը Ա1+-ից մեջբերում եմ այստեղ.
ՏԵՐ-ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԸ ՉԻ ԲԱՑԱՌՈՒՄ ԱՐՏԱՀԵՐԹ ՀԱՆՐԱՀԱՎԱՔՆԵՐԸ
Արտահերթ հանրահավաքներ, զանգվածային միջոցառումներ առաջիկայում հնարավո՞ր են` ՚Ա1+ՙ-ի հարցին` Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը պատասխանեց. ՚Հնարավոր են: Իրավիճակը կարող է ամեն պահ փոխվել: Մեզ համար հանրահավաքները երբեք ինքնանպատակ չեն եղել, մեզ ցուցադրելու համար չեն եղել: Խնդիր է եղել, հանրահավաք ենք արել: Խնդիր կծագի, տասնապատիկ մեծ հանրահավաք կանցկացնենքՙ:
Տեր-Պետրոսյանը գտնում է, որ զանգվածային միջոցառումները, որոնք 2 ամսով դադարեցվեցին, կարող են վերսկսվել ոչ միայն ԼՂ հիմնախնդրի, այլեւ այլ հարցերի առիթով.՚Ամբողջ աշխարհում ահավոր տնտեսական ճգնաժամ է ստեղծվել: Դա իր լուրջ անդրադարձն է ունենալու Հայաստանի վրա, սոցիալական լուրջ վիճակ է ստեղծվելուՙ:
Ի դեպ, անկախ այն հանգամանքից, թե Սերժ Սարգսյանին օրերս ինչպես են ընդունել ԼՂՀ-ում, Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը ողջունում է Արցախի ժողովրդի հետ շփվելու Սերժ Սարգսյանի փորձերը. ՚Ես ուրախ եմ, որ վերջապես բացատրվում են ԼՂՀ եւ ՀՀ իշխանությունները, որովհետեւ 10 տարի է` ԼՂ իշխանությունները մեկուսացված էին այս գործընթացիցՙ:
Շարունակելով ԼՂ հիմնախնդրի թեման` Տեր-Պետրոսյանն ասաց. ՚ԼՂ հարցում օրեցօր ահագնանում է վտանգըՙ:
Ինչ վերաբերում է Սերժ Սարգսյանի այն հայտարարությանը, թե ԼՂ հակամարտությունը կարգավորվելու է Մադրիդյան սկզբունքների շուրջ, եւ ԼՂ-ն ինքնորոշման իրավունքն է ունենալու, ապա Տեր-Պետրոսյանն ասաց. ՚Ես ոչ Սերժ Սարգսյանի, ոչ Ալիեւի, ոչ ամերիկացի, ոչ ֆրանսիացի, ոչ էլ ռուս համանախագահների հայտարարություններին բացարձակապես չեմ հավատում: Ես այդ հայտարարություններից որոշ ինֆորմացիա քաղում եմ: Այդ ինֆորմացիան նրանք պատահական էլ չեն տալիս: Դրանք պատգամներ են, որոնք դիվանագիտական մի քիչ փորձ ունեցող մարդը շատ արագ կարող է հասկանալ: Ես գիտեմ գործընթացը: Ինձ հետաքրքրում է պրոցեսը եւ պրոցեսի տրամաբանությունը, իսկ պրոցեսի տրամաբանությունը ինձ հուշում է, որ բոլոր հայտարարությունները դատարկ բաներ են: Պրոցեսն այն է, ինչ ես ներկայացրել եմ իմ վերջին ելույթումՙ:
Ամբողջական կարդացեք այստեղ (http://www.a1plus.am:81/amu/?page=issue&iid=65498)
Հակոբ Գեւորգյան
28.10.2008, 04:33
Մոդերտատորական. Թեմայից դուրս գրառումը ջնջվել է:
Հակոբ Գեւորգյան
29.10.2008, 02:11
Մոդերատորական. թեմայից դուրս գրառումը ջնջվել է: