PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Վրեժի ծարավը



Annushka
07.10.2008, 15:09
Վրեժ, վրեժխնդրություն, վենդետա... Ինչպե՞ս եք վերաբերվում վրեժ հասկացությանը, ըստ ձեզ՝ այն արդարացվա՞ծ է, եթե այո, ապա ե՞րբ: Եթե անընդունելի է, ապա ինչու՞ : Ընդհանրապես արտահայտեք ձեր տեսակետերը վրեժի վերաբերյալ: Իսկ դուք վրեժխնդի՞ր եք, կամ ինչպե՞ս կլուծեիք վրեժ, եթե հայտնվեիք նման իրավիճակում:) Ինչպիսի՞ն կարող է լինել վրեժը և ի՞նչ հիմքեր և հետևանքներ կարող է ունենալ:)

Elmo
07.10.2008, 15:24
Ստորագրությունս ի պատասխան թեմային:

Rammstein
07.10.2008, 15:28
Ես չեմ կարծում, որ ամեն չնչին բանի համար կարելի է վրեջխնդիր լինել, բայց կան դեպքեր, որ կարելի է։
Անձամբ ես հիշաչար չեմ, եւ ինձ դժվար է հասցնել այն վիճակին, որ վրեժխնդրություն առաջանա։
Եթե հնարավոր է ապրել առանց վրեժխնդրության, ինչո՞ւ վրեժ լուծել։ Իսկ եթե չի լինի առանց դրա ապրել.....խնդրեմ։:)

Shauri
07.10.2008, 15:34
Կարծում եմ՝ կան դեպքեր, երբ ոչ միայն կարելի է, այն նաև պետք է վրեժ լուծել։ Քանի որ ինքս չեմ փորձել (դեռ :) ), չեմ կարող ասել՝ ընդունակ եմ, թե ոչ...

Katka
07.10.2008, 16:08
Վրեժ, վրեժխնդրություն, վենդետա... Ինչպե՞ս եք վերաբերվում վրեժ հասկացությանը, ըստ ձեզ՝ այն արդարացվա՞ծ է, եթե այո, ապա ե՞րբ: Եթե անընդունելի է, ապա ինչու՞ : Ընդհանրապես արտահայտեք ձեր տեսակետերը վրեժի վերաբերյալ: Իսկ դուք վրեժխնդի՞ր եք, կամ ինչպե՞ս կլուծեիք վրեժ, եթե հայտնվեիք նման իրավիճակում:) Ինչպիսի՞ն կարող է լինել վրեժը և ի՞նչ հիմքեր և հետևանքներ կարող է ունենալ:)

Իհարկե վրեժի մասին մտածելը քայքայում է հենց նրան , ով ուզում է վրեժխնդիր լինել։ Բայց կան դեպքեր, որոնք չէի ասի որ արդարացնում եմ, բայց ամեն դեպքում չեմ քննադատում և առավել հակված եմ արդարացման։ Ասենք երբ հայրը սպանում է որդուն, իսկ մայրը վրեժխնդիր է լինում կամ եթե դիտավորյալ սպանում են հարազատին վրեժխնդիր լինելը գուցե լայն իմաստով արդարացված չէ, բայց մարդկային տեսանկյունից արդարացնում եմ...
Կարծում եմ բոլորիս մեջ կա վրեժխնդիր լինելու հատկությունը այլ հարց է , ինչպես ենք կարողանում հաղթահարել այն։ Ես ինքս չեմ կարող ասել վրեժխնդիր եմ, թե չէ, ամեն դեպքում այդպիսի առիթ չեմ ունեցել փառք աստծո։
Իսկ հիմքերն ու հետևանքները անսահման են այնքան, ինչքան մարդու պատկերացումը...:)

Rhayader
07.10.2008, 16:36
Վրեժը եթե դիտարկես որպես կենսական հաճույք ու համեմես չարդարացված դաժանությամբ, ու կարողանաս անպատիժ մնալ, դրանից լավ բան չկա:

Գաղթական
09.10.2008, 13:12
Վրեժ գործելը, ըստ իս, դա մեղք է..
բայց կա՞ արդյոք անմեղ մարդ..
և կա՞ արդյոք մարդ, ով երբևէ վրեժխնդիր չի եղել..
(վերջինս վերաբերվում էր ոչ անպայման բարոյական կամ ֆիզիկական ծանր հարվածներին.. այլ՝ չնչին դիպվածներում.. ասենք՝ մայրը երեխայի վրա բարկացավ, նա էլ, իր հերթին, գաղտնի աղ ավելացրեց մոր ճաշի մեջ ու այդքանով համարեց իր «վրեժ»-ը լուծված..)

դժվար եմ պատկերացնում այնպիսի դեպք, երբ վրեժխնդրությանս բոցը կկոմպենսացնեմ որևէ մեկի կյանքի գնով..
բայց բարոյապես պատվազրկելու ու ստորացնելու ժամանակ, թերևս, չերկմտեմ..

Rammstein
16.10.2008, 19:16
Այ էսպիսի մի դեպք հիշեցի։

Եթե հիշում եք մի քանի տարի առաջ մի ավիավթար տեղի ունեցավ շվեյցարացի դիսպետչերի մեղքով։ Կարծեմ բոլոր ուղեւորները զոհվել էին։ Զոհվածների մեջ կար մի` ազգությամբ օսեթինի ընտանիք։ Այդ մարդու համար, ում ամբողջ ընտանիքը զոհվել էր, (կենդանի մնացել էր միայն ինքը), արդեն կյանքը կորցրել էր ողջ իմաստը։
Այդ մարդը պարզեց դիսպետչերի ինքնությունը (ում, ի դեպ, մեծ պատժամիջոցի չէին արժանացրել), գնաց Շվեյցարիա, թակեց այդ մարդու դուռը, հանեց ատրճանակը ու սպանեց նրան։ Հետո երբ այս մարդը իր ոչ մեծ պատիժը կրելուց հետո վերադարձավ Օսեթիա, նրան արժանացրի ազգային հերոսի կոչման։
Կներեք, հնարավոր է` որոշ մանրուքներ լավ չեմ հիշում, բայց էությունը ճիշտ եմ գրել։

Հարց։ Արյո՞ք անտեղի էր այս վրեժը։:think

Ուլուանա
16.10.2008, 23:04
Այ էսպիսի մի դեպք հիշեցի։

Եթե հիշում եք մի քանի տարի առաջ մի ավիավթար տեղի ունեցավ շվեյցարացի դիսպետչերի մեղքով։ Կարծեմ բոլոր ուղեւորները զոհվել էին։ Զոհվածների մեջ կար մի` ազգությամբ օսեթինի ընտանիք։ Այդ մարդու համար, ում ամբողջ ընտանիքը զոհվել էր, (կենդանի մնացել էր միայն ինքը), արդեն կյանքը կորցրել էր ողջ իմաստը։
Այդ մարդը պարզեց դիսպետչերի ինքնությունը (ում, ի դեպ, մեծ պատժամիջոցի չէին արժանացրել), գնաց Շվեյցարիա, թակեց այդ մարդու դուռը, հանեց ատրճանակը ու սպանեց նրան։ Հետո երբ այս մարդը իր ոչ մեծ պատիժը կրելուց հետո վերադարձավ Օսեթիա, նրան արժանացրի ազգային հերոսի կոչման։
Կներեք, հնարավոր է` որոշ մանրուքներ լավ չեմ հիշում, բայց էությունը ճիշտ եմ գրել։

Հարց։ Արյո՞ք անտեղի էր այս վրեժը։:think
Այդ մարդուն, իհարկե, կարելի է հասկանալ, բայց դրանից վրեժը, միևնույն է, տեղին չի դառնում, քանի որ դիսպետչերին սպանելուց ո՛չ նրա ընտանիքը կենդանացավ, ո՛չ դիսպետչերը ուղղվեց, ու ո՛չ էլ ընդհանրապես որևէ մեկը որևէ բան շահեց։ Պարզապես դիսպետչերին պետք էր ավելի լուրջ պատասխանատվության ենթարկել, քան արել էին։ Բայց դա արդեն այլ թեմա է։

Մեղապարտ
17.10.2008, 00:42
Այդ մարդուն, իհարկե, կարելի է հասկանալ, բայց դրանից վրեժը, միևնույն է, տեղին չի դառնում, քանի որ դիսպետչերին սպանելուց ո՛չ նրա ընտանիքը կենդանացավ, ո՛չ դիսպետչերը ուղղվեց, ու ո՛չ էլ ընդհանրապես որևէ մեկը որևէ բան շահեց։ Պարզապես դիսպետչերին պետք էր ավելի լուրջ պատասխանատվության ենթարկել, քան արել էին։ Բայց դա արդեն այլ թեմա է։

Մարդը կամ ապրում է ենթագիտակցությամբ կամ գիտակցությամբ:
Անհատի վրեժխնդրությունը ենթագիտակցության արդյունք է ,կարելի է շատ տեսանկյուններից փորձել արդարացնել վրեժխնդրությունը , սակայն ամենա վերջում մենք գործ ունենք հասարակական երու երևույթների հետ որոնք մերժում են վրեժխնդրությունը ընդհանրապես , դա քրեական օրենքն է և քրիստոնեությունը (մեր համար):
Ինձ վրա ճնշող ազդեցություն թողեց քվեարկման արդյունքը , ցավալի է բայց փաստ է , մենք հանդուրժողական չենք իրար նկատմամբ այս քվեարկումը հաստատում է մեր ավելի շատ կռապաշտ ՝քան քրիստոնեա լինելը :

Ուլուանա
17.10.2008, 01:53
Մարդը կամ ապրում է ենթագիտակցությամբ կամ գիտակցությամբ:
Անհատի վրեժխնդրությունը ենթագիտակցության արդյունք է ,կարելի է շատ տեսանկյուններից փորձել արդարացնել վրեժխնդրությունը , սակայն ամենա վերջում մենք գործ ունենք հասարակական երու երևույթների հետ որոնք մերժում են վրեժխնդրությունը ընդհանրապես , դա քրեական օրենքն է և քրիստոնեությունը (մեր համար):
Ինձ վրա ճնշող ազդեցություն թողեց քվեարկման արդյունքը , ցավալի է բայց փաստ է , մենք հանդուրժողական չենք իրար նկատմամբ այս քվեարկումը հաստատում է մեր ավելի շատ կռապաշտ ՝քան քրիստոնեա լինելը :
Վանական ասածներիդ մեծ մասամբ համաձայն եմ, միայն չարժե վրեժխնդրության մերժումը չներկայացնել որպես միայն քրիստոնեության սկզբունք։ Ուրիշ շատ կրոններ կան, որ նույնպես մերժում են դա։ ;)
Բայց չխորանանք, չեմ ուզում թեման կրոնական ուղղությամբ շեղվի։

comet
17.10.2008, 11:17
Կյանքումս մի անգամ եմ փորձել վրեժ լուծել ու հասկացա, որ դա իմ համար չէ: Ես ավելի շատ ինձ գցեցի հոգեկան ապրումների մեջ, քան իմ <<զոհին>>: Ինձ ավելի շատ տանջեց այն միտքը, որ վրեժ եմ լուծում, հասկացա, որ պետք չէ փոքրանալ այն աստիճան, որ գործը հասնի վրեժի լուծման: hիմա ուրախ եմ, որ անդառնալի ոչինչ չարեցի:)

ministr
17.10.2008, 11:32
Վրեժի տարբեր ձևեր կան ու պետք չէ սևեռվել դրա վրա ամբողջ օրը մտածել վայ բա ոնց լուծեմ վրեժս...

Կյանքը մարդկանց առհավետ չի բաժանում ու մի գեղեցիկ օր մարդիկ կամ շահերը կրկին հատվում են ու այ էդ դեպքում արդեն "զոհը" ինքնաբերաբար հայտնվում է քո ձեռքում: Ոնց որ ասում են վրեժը պետք է մատուցել սառը վիճակում: Կամ էլ Աստված չարագործի դեմնա բերում ու նենց որ քո մտքով էլ չէր անցնի: Այնպես որ ոչ մի չարագործ անպատիժ չի մնում ու ուրիշի փողն էլ երբեք չի մարսվում:

Rammstein
17.10.2008, 17:25
Վերեւում նշածս դեպքում կարծում եմ այդ մարդուն միայն մնում էր ինքնքսպան լինել, որը ամենասարսափելի մեղքն է քիրստոնեության տեսանկյունից։ Ինչու է ամենասարսաելի՞ն, քանի որ դրանից հետո մարդը հնարավորություն չունի զղջալու։
Չգիտեմ, ես չեմ արդարացնում նրան, բայց դե...:8

Morpheus_NS
17.10.2008, 21:13
Մարդը կամ ապրում է ենթագիտակցությամբ կամ գիտակցությամբ:
Անհատի վրեժխնդրությունը ենթագիտակցության արդյունք է ...

Սխալվում ես Վանական ջան: Վրեժխնդրությունը ենթագիտակցության հետ կապ չունի:
Մարդու կողմից իրականացվող վրեժը գիտակցականի արդյունք է:



Ինձ վրա ճնշող ազդեցություն թողեց քվեարկման արդյունքը , ցավալի է բայց փաստ է , մենք հանդուրժողական չենք իրար նկատմամբ այս քվեարկումը հաստատում է մեր ավելի շատ կռապաշտ ՝քան քրիստոնեա լինելը :

Չգիտեմ, թե ինչ է հաստատում քվեարկությունը, բայց մի բան գիտեմ, որ հաճախ վրեժը ոչ միայն քննադատելի չէ, այլ նաեւ անհրաժեշտ է: Ուղղակի վրեժխնդիր լինելու մեթոդի ընտրությունն է կարեւոր՝ կախված իրավիճակից:

Մեղապարտ
17.10.2008, 22:46
Սխալվում ես Վանական ջան: Վրեժխնդրությունը ենթագիտակցության հետ կապ չունի:
Մարդու կողմից իրականացվող վրեժը գիտակցականի արդյունք է:



Չգիտեմ, թե ինչ է հաստատում քվեարկությունը, բայց մի բան գիտեմ, որ հաճախ վրեժը ոչ միայն քննադատելի չէ, այլ նաեւ անհրաժեշտ է: Ուղղակի վրեժխնդիր լինելու մեթոդի ընտրությունն է կարեւոր՝ կախված իրավիճակից:

Մի գուցե ես այնքան եմ մեծացել որ էլ չեմ հասկանում:( ,չէ մեծացել եմ բայց հասկանում եմ առաջվա պես: Վրեժխնդրությունը կապված է ենթագիտակցության հետ իսկ նրա արդյունքը և իրականացման տեսակը գիտակցության արդյունք է:
Վրեժը միշտ քննադատելի է և այն արդարությունը վերականգնելու ամենա ծայրագույն միջոցն է, նրան որպես հասարակակն գործիք օգտագործելը մերժելի է : Վրեժխնդրությունը որպես անհատի և հասարակության հակասություն հանգուցալուծում և որպես հասարակակն ակցիա , հատուցում հասարա կությունը ընդունում է , օրինակ Թեհլերյան,բայց սա այլ կատեգորիա է :B

Morpheus_NS
18.10.2008, 02:28
Մի գուցե ես այնքան եմ մեծացել որ էլ չեմ հասկանում:( ,չէ մեծացել եմ բայց հասկանում եմ առաջվա պես: Վրեժխնդրությունը կապված է ենթագիտակցության հետ իսկ նրա արդյունքը և իրականացման տեսակը գիտակցության արդյունք է:


Վանական ախպեր, գիտե՞ս ինչ ա ենթագիտակցությունը: Մի հատ գուգլում Զիգմունդ Ֆրոյդ պոիսկ տուր, կարող ա լավ նյութեր գտնես ու ընդունես, որ վրեժխնդրությունը ենթագիտակցականի հետ կապ չունի:


Վրեժը միշտ քննադատելի է և այն արդարությունը վերականգնելու ամենա ծայրագույն միջոցն է, նրան որպես հասարակակն գործիք օգտագործելը մերժելի է : Վրեժխնդրությունը որպես անհատի և հասարակության հակասություն հանգուցալուծում և որպես հասարակակն ակցիա , հատուցում հասարա կությունը ընդունում է , օրինակ Թեհլերյան,բայց սա այլ կատեգորիա է :B

Դե ես էլ ասում եմ, որ միշտ չի, որ վրեժը քննադատելի է, այն երբեմն նույնիսկ անհրաժեշտ է... Եթե այդ նույն Թեհլերյանի ընտանիքին սպանեին խաղաղ ժամանակ, այլ ոչ թե եղեռնի, ապա այս դեպքում նրա արածը որպես հասարակական ակցիա չէր դիտարկվի, բայց նրա վրեժը ոչ մի դեպքում քննադատելի չէր լինի:

Մեղապարտ
19.10.2008, 00:07
Վանական ախպեր, գիտե՞ս ինչ ա ենթագիտակցությունը: Մի հատ գուգլում Զիգմունդ Ֆրոյդ պոիսկ տուր, կարող ա լավ նյութեր գտնես ու ընդունես, որ վրեժխնդրությունը ենթագիտակցականի հետ կապ չունի:
Ի դեպ հանճարեղ փիլիսոփա է , մի դեպք նրա կյանքից , Ֆրոյդի դուստրը առավոտյան հարցնում է հորը , հայրիկ երազիս բանան եմ տեսել ինչ՞ է նշանակում, նա ժպտում է ու ասում , դստրիկս բաներ կան որոնք չեն մեկնաբանվում , եթե տեսել ես բանան ապա հասկացիր այն այդպես այլ ոչ ուսրիշ կերպ;)
Հաճելի է կարդալ «ախպոր» փոխարն «եղբայր»:B