Դիտել ողջ տարբերակը : Սերժ Սարգսյանը շտապում է «իշխանափոխությունից» առաջ հասցնել անել ինչ հնարավոր է՞
Իմ մոտ տպավորություն է ստեղծվում, որ ներկա իշխանությունների ձգտումը շտապ կարգով առաջ տանել Թուրքիայի հետ հարաբերությունների կարգավորումը ու Ադրբեջանի հետ Արցախի հարցում բանակցություններում ինչ որ համաձայնությունների հասնելը, կապված է մոտակա ժամանակ Քոչարյանի իշխանության վերադարձով։
Համոզված լինելով, որ «իշխանափոխությունից» ՍերժՍարգսյանը չի կարողանա խուսափի ու վաղ թե ուշ իր «բարեփոխումները» իր դեմ են հանելու ոչ միայն Քոչարյանի ստեղծած քրեական իշխանակարգին, այլ նաև սփյուռքին, արվում են բոլոր այն քայլեր, որոնք դժվար թե իր վարկանիշով ու վստահությամբ հայ սփյուռքում ու Արցախում մտահոգ քաղաքական գործիչը կաներ - ինձ թվում է ՍՍի վարկանիշը անկվում է այս օրերին ավելի արագ քան համաշխարհային բորսան։
Այս ինտենսիվ բանակցությունները Թուրքիայի ու Ադրբեջանի հետ ու տարբեր անուղղակի խոստումներ Ադրբեջանին Արցախի կամ ազատագրված տարածքների նկատմամբ իրավունքներ տալու մասին - լինեն դրանք ներդրումներ, թե հանրաքվե, դժվար թե կարողանար ՍՍն աներ, եթե անհանգստացած լիներ իր վարկանիշներով, որ մեծ առումով պիտի հետաքրքրի ցանկացած նախագահի ով ցանկանում է իր ամբողջ ժամկետը նախագահել ու դեռ հերդական ընտրություններում նորից հաղթել...
Այիսնքն ՍՍն համակերպվել է այն մտքի հետ, որ շուտով «իշխանափոխություն» լինելու է ու ինչ որ շտապողականության մթնոլորտ է տիրում։
Իշխանափոխություն ասելով, նորից կրկնեմ ենթադրում եմ, որ ՍՍն շտապում է օգտագործել իրեն հատկացված ժամանակը մինչև ՌՔի վերադարձը և ոչ թե ընդիմության ու ԼՏՊի վերադարձից է խրտնում։
Կարող է նաև այս ամենը նախորոք պայմանավորված ծառայում է նրան, որ հայ ժողովուրդը զիճումները Արցախի ու Թուրքիայի հետ հարաբերություններում եթե պարտակի, ՍՍ մնա որպես կարևոր գործ արած նախագահ - միջազգային լեգիտիմություն հաստատ կունենա, իսկ եթե անհաջողություն ունենա ՌՔն «սիպիտակ ձիով» նորից նույն թատրոնը ինչ 1998ին խաղա ու գա դառնա վարչապետ ու «փրկի հայ ազգ, հայ Արցախ...»
Իմ մոտ տպավորություն է ստեղծվում, որ ներկա իշխանությունների ձգտումը շտապ կարգով առաջ տանել Թուրքիայի հետ հարաբերությունների կարգավորումը ու Ադրբեջանի հետ Արցախի հարցում բանակցություններում ինչ որ համաձայնությունների հասնելը, կապված է մոտակա ժամանակ Քոչարյանի իշխանության վերադարձով։
Համոզված լինելով, որ «իշխանափոխությունից» ՍերժՍարգսյանը չի կարողանա խուսափի ու վաղ թե ուշ իր «բարեփոխումները» իր դեմ են հանելու ոչ միայն Քոչարյանի ստեղծած քրեական իշխանակարգին, այլ նաև սփյուռքին, արվում են բոլոր այն քայլեր, որոնք դժվար թե իր վարկանիշով ու վստահությամբ հայ սփյուռքում ու Արցախում մտահոգ քաղաքական գործիչը կաներ - ինձ թվում է ՍՍի վարկանիշը անկվում է այս օրերին ավելի արագ քան համաշխարհային բորսան։ ******************************************************* հաստատ կունենա, իսկ եթե անհաջողություն ունենա ՌՔն «սիպիտակ ձիով» նորից նույն թատրոնը ինչ 1998ին խաղա ու գա դառնա վարչապետ ու «փրկի հայ ազգ, հայ Արցախ...»
Ինչ վարկանիշ՞՞՞ :D Ինչ վարկանիշի մասին է խոսքը՞՞՞ :D Վարկանիշ կարող է ունենալ այն նախագահը, որը ընտրություներին հաղթում է որևէ գաղափարի համար ստացած ձայներով, ոչ թե 5000 դրամանոց, և այլ տեսակի վարչական լծակների միջոցով:
Ինչից եք ենթադրում որ նրա վարկանիծը ընկնում է՞՞ Մարդիկ եկել 5000ը հետ են ուզում՞՞՞ :o
Հ.Գ. Վերջերս մի հանրապետական էր խոսում տվով, ասում էր` Տիգրան Սարգսյանը լավ չի աշխատում, ժողովուրդը իր վրա չի զգում բարեփոխումները :D Փաստորեն, հող են նախապատրաստում Քոչարյանի սպիտակ ձիով գալուն: ով գիտի, գուցե իշխանափոխություն անեն, որ Քոչարյանը նորից նախագահ դառնա, արդեն անընդմեջ չի լինի :angry
Սերժ Սարգսյանի շտապողականության հիմքում ընկած է միայն ու միայն երկրի լարված վիճակը, որը իր հերթին բերում է արտաքին աշխարհի կողմից չընկալման, ու նա անում է չմտածված, սխալ քայլեր, բայց որոնք կողջունվեն արտաքին աշխարհի կողմից: Ընդամենը այսքանը:
Այիսնքն ՍՍն համակերպվել է այն մտքի հետ, որ շուտով «իշխանափոխություն» լինելու է ու ինչ որ շտապողականության մթնոլորտ է տիրում։
Սերժը համակերպվելու խնդիր չունի
Նա ԿԳԲ-ական է, ու որպես այդպիսին ընդամեն կատարում է իր միսիան: Դրանից հետո՞ ինչ կանի, կորոշի "պարտիան" ու ԿԳԲ-ն :
Ինչ վարկանիշ՞՞՞ :D Ինչ վարկանիշի մասին է խոսքը՞՞՞ :D Վարկանիշ կարող է ունենալ այն նախագահը, որը ընտրություներին հաղթում է որևէ գաղափարի համար ստացած ձայներով, ոչ թե 5000 դրամանոց, և այլ տեսակի վարչական լծակների միջոցով:
Ինչից եք ենթադրում որ նրա վարկանիծը ընկնում է՞՞ Մարդիկ եկել 5000ը հետ են ուզում՞՞՞ :o
Հ.Գ. Վերջերս մի հանրապետական էր խոսում տվով, ասում էր` Տիգրան Սարգսյանը լավ չի աշխատում, ժողովուրդը իր վրա չի զգում բարեփոխումները :D Փաստորեն, հող են նախապատրաստում Քոչարյանի սպիտակ ձիով գալուն: ով գիտի, գուցե իշխանափոխություն անեն, որ Քոչարյանը նորից նախագահ դառնա, արդեն անընդմեջ չի լինի :angry
Քրեական իշխանակարգում ու համակարգում վարկանիշից բացի ՈՉԻՆՉ գոյություն չունի։
Վարկանիշը գագուլիկների, լֆիկնեի, ռուբիկների մոտ ԱՄԵՆ ինչ է ու եթե նրանք ՍՍին իշխանությունում պահողները համարեն, որ վարկանիշը ՍՍի իրենց աչքում ընգնում է - քանի որ իրենից նալոգ շատ ա վերցում, Արցախյան ռազմական դափնիներով ՊՆ գրաված գեներալները ՍՍի վարկանիշը համարեն իրենց աչքում ընկնում է, քանի որ Արցախ թուրքերին ուզում է թողնի գան գործ դնեն ու առավել ևս եթե սփյուռքահայության աչքում ՍՍն վարկանիշ չունենա, քանի որ Թուրքերից հող չի ուզում ու նույնիսկ Եղեռնի մասիօն հանձնաժողովի ստեղծման համաձայնություն է տալիս, ՍՍի մոտ աջակցություն չի մնա ու փաստացի իշխանություն չի ունենա...
ԼՏՊ-ն 1994ից արդեն վարկանիշ չուներ, բայց այն ժամանակվա համակարգը, որը պարտադրում էր ԼՏՊ-ի իշխանությունը Հայաստանի քաղաքացիներին ԼՏՊին իր մոտ նախագահ էր աշխատացնում - միակ որոշումը, որ ԼՏՊն է ընդունել 1994ից հետո իր 1998ի իր հրաժարականի որոշումն էր... Այդքան կարգավիճակ ՍՍին էլ կտան մինչև 2010 թիվ կմնա նախագահ, հետո նախագահի պաշտոնը կլուծարեն դարձնելով վարչապետին - այդ պահին ՌՔին, երկրի առաջին դեմք...
Ավելացվել է 4 րոպե անց
Սերժ Սարգսյանի շտապողականության հիմքում ընկած է միայն ու միայն երկրի լարված վիճակը, որը իր հերթին բերում է արտաքին աշխարհի կողմից չընկալման, ու նա անում է չմտածված, սխալ քայլեր, բայց որոնք կողջունվեն արտաքին աշխարհի կողմից: Ընդամենը այսքանը:
Հաջորդ ՏԻՄ ընտրություններում կերևա այդ լարվածությունը ում կողմից է ստեղծվում։
Ցավոք սրտի առայժմ միտինգ անող ընդդիմությունը այդ լարվածության ստողծման մեջ քիչ դեր է խաղում ու իշխանության շարքերում միայն չնչին գյաջի ճաքերի է հանգեցնում։
Սերժը համակերպվելու խնդիր չունի
Նա ԿԳԲ-ական է, ու որպես այդպիսին ընդամեն կատարում է իր միսիան: Դրանից հետո՞ ինչ կանի, կորոշի "պարտիան" ու ԿԳԲ-ն :
Եվ որն է՞ այդ միսսիան, այն ինչ ենթադրեցի ՞- պայմանավորվել են ՍՍն անձնազոհաբար ստորագրի պայմանավորվածություններ Թուրքիայի ու Ադրբեջանի հետ ու թողնի իր գլխին բոլոր կժերը ջարդեն, իսկ ով կարողանա նման զիճումներով բորբոքված ժողովրդին հանգստացնի նրան կարգեն հետնորդ...
Այդ դեպքում ԼՏՊի շանսերը համեմատաբար փոքր կլինեն, քանի որ նրան ժամանակին հենց միայն նման մտքի համար, որ ցանկացել էլ թուրքերի հետ համաձայնության գա, հանեցին - հաստատ այդ դեպքում կստացվի ԼՏՊն ու ՍՍն միասին, ՌՔի վերադարձի համար ամեն ինչ արած կլինեն, քանի որ Սեֆիլյանի պնդումները, որ ԼՏՊն չի վերադարձնի Արցախը այդքան վստահություն չեն ներշնչում, ու թուրքերից փրկչի դափնիներին ԼՏՊի համեմատ ՌՔն ավելի շատ շանսեր կունենա։ Իսկ որ ընդիմության դաշտում անվերապահորեն Արցախ հանձնելուն դեմ հանդես եկող գործիչ չի երևում - փաստ է։
Հաջորդ ՏԻՄ ընտրություններում կերևա այդ լարվածությունը ում կողմից է ստեղծվում։
Ցավոք սրտի առայժմ միտինգ անող ընդդիմությունը այդ լարվածության ստողծման մեջ քիչ դեր է խաղում ու իշխանության շարքերում միայն չնչին գյաջի ճաքերի է հանգեցնում։
Այդ դեպքում նվազագույնը տարօրինակ է ընդդիմության յուրաքանչյուր ներկայացուցչի խոսքին իշխանական բուռն արձագանքը, իշխանության գործողությունները՝ անօրինական գործողությունները, յուրաքանչյուր հանրահավաքից առաջ տեռորը՝ հանրահավաքի մասնակիցների քանակը պակասեցնելու միտումով, ներքին զորքերի կենտրոնացումը Երևան քաղաքում հանրահավաքի օրերին, բռնությունները, հասարակության ընդդիմադիր հատվածին հանգստացնելու համար ստիպված գործողությունները, ընդդիմությանը եթեր չտրամադրելը, այդ գործընթացում Ա1+ չվերաբացելու համար հապճեպ օրենքի ընդունումը, այն գործողությունները, որոնք պիտի դանդաղ ու հանգիստ անեին արագացված ու մեծ թափով անելը, միջազգային կառույցների ուշադրությունը շարժման վրա և այլն, և այլն, և այլն:
***********************Այդ դեպքում ԼՏՊի շանսերը համեմատաբար փոքր կլինեն, քանի որ նրան ժամանակին հենց միայն նման մտքի համար, որ ցանկացել էլ թուրքերի հետ համաձայնության գա, հանեցին - հաստատ այդ դեպքում կստացվի ԼՏՊն ու ՍՍն միասին, ՌՔի վերադարձի համար ամեն ինչ արած կլինեն, քանի որ Սեֆիլյանի պնդումները, որ ԼՏՊն չի վերադարձնի Արցախը այդքան վստահություն չեն ներշնչում, ու թուրքերից փրկչի դափնիներին ԼՏՊի համեմատ ՌՔն ավելի շատ շանսեր կունենա։ Իսկ որ ընդիմության դաշտում անվերապահորեն Արցախ հանձնելուն դեմ հանդես եկող գործիչ չի երևում - փաստ է։
համաձայնության գալ չէր նշանակում հանձնել հողերը, ուղղակի որոշ մարդիկ հատուկ սխալ մեկնաբանությամբ էին ներկայացնում ժողովրդին այդ «համաձայնության գալը», ներկայացնում էին որպես դավաճանություն:
Այդ դեպքում ԼՏՊի շանսերը համեմատաբար փոքր կլինեն, քանի որ նրան ժամանակին հենց միայն նման մտքի համար, որ ցանկացել էլ թուրքերի հետ համաձայնության գա, հանեցին -
Բայց ո՞վ հանեց:
միգուցէ Լևոնի թիմակիցները վերցրին իրենց միլիոնները ու հանգիստ սկսեցին վայեյել՞ այն, իշխանությունը տալով Վազգեն - Ռոբերտ-Սերժիկ "լոխերին": Իսկ ո՞վ որոշեց այս կոնֆիգուրացաին: Միգուցե ավագ եղբայ՞րը ՝ Ռուսիով Ցա՞րը: Տեսա՞ր, որ նույն ձևի հետո Ելցինի ընտանիքը իրա միլիոններով ու կառավարական "բոնուսներով" անցավ "վաստակած" հանգստի: Ինչ որ շատ նման են իրար չէ՞ ;)
…
Իսկ հետո ուղղակի Լևոնը մեյդան ելավ նոր ընդիմություն-ընդիմություն խաղալու համար:
Նայի՞: Մինչև հիմա հլա դեռ ոչ մեկը Լևոնի, Բաբիկի, ու մյուս "վերևինների" կաշիլյոկին չի կպել: Իսկ ինչու՞: Չէ որ "տղուն" խեղճացնելու ամենահեշտ ձևը իրա գրպանը դատարկելն ա:
…
Մի խոսքով:
Մինչև մենք էս հարցիերի պատասխանները չստանանք, մենք սենց "լոխ-լոխ" էլ "կքննարկենք ու անալիզներ" կանենք, որի վերջը չի երևում
Ջուզեպե Բալզամո
23.09.2008, 02:50
Մի խոսքով:
Մինչև մենք էս հարցիերի պատասխանները չստանանք, մենք սենց "լոխ-լոխ" էլ "կքննարկենք ու անալիզներ" կանենք, որի վերջը չի երևում
Dv, էս առայժմ միակ գրառումդ ա, որ ինձ ոտից գլուխ դզել ա ախպերս… :hands
(չկարողացա վարկանիշ տալ, ստեղ կգրեմ)
"Զմեյ Գորինիչի" գլուխները առանձին առանձին դրվել են քննարկման ու համեմատման: Իսկ զմեյին մոռացել են, ինքը չկա… divide et impera - եթե պետք ա, նույնիսկ զմեյին դի'վիդե, բայց փոխարենը՜ - ի'մպերա:
Հակոբ Գեւորգյան
23.09.2008, 07:47
Եթե Փավստոս Բուզանդը ողջ լիներ, եւ ունակ լիներ կարդալ այս ֆորումի քննարկումները, նա հաստատ մի արձակ գկրեր հետեւյալ խորագրերով՝
Հայոց Պրեզիդենտը՝ անիծյալ։ Հայոց Նախորդ–Պրեզիդենտը՝ անիծյալ։ Հայոց Հաջորդ–Պրեզիդենտը՝ անիծյալ… Եվ այդ պրեզիդենտը՝ որը լեգիտիմ չէր, արժանացավ անմեղ ժողովրդի անեծքին՝ «անիծյալ լինես Հայոց Պրեզիդենտ, եւ թող որ փուշ ու տատասկ բուսնի մարմինդ վրա։» Եւ Պրեզիդենտին դուր եկան փշերը, քանզի նրան էլ մոտենալ չէր լինում. նա ծակում էր։ Եւ մարդիկ սկսեցին միմյանց անիծել փուշ ու տատասկ, եւ մարդիկ անջատվեցին միմյանցից, եւ ես փախա…
Իսկապես, ինձ թվում է Սերս Սարգսյանի չգործած մեղքերի մասին խոսելն ինքնին մեղք է…
Իսկապես, ինձ թվում է Սերս Սարգսյանի չգործած մեղքերի մասին խոսելն ինքնին մեղք է…
Մի մատաղացու գառ ունեմ գյուղում հատուկ պահած: Սերժի չգործած մեղքերի մեջ նրան մեղադրողների հոգու փրկության համար մատաղ եմ անելու:
Հակոբ Գեւորգյան
23.09.2008, 10:57
Մի մատաղացու գառ ունեմ գյուղում հատուկ պահած: Սերժի չգործած մեղքերի մեջ նրան մեղադրողների հոգու փրկության համար մատաղ եմ անելու:
Չեղածի համար մատաղ անելն ի՞նչ է, ծաղրա՞նք, թե՝ զոհաբերություն Ձեր մեղքերի՝ չեղածի համար մարդուն անիծելու համար։
Իմ մոտ տպավորություն է ստեղծվում, որ ներկա իշխանությունների ձգտումը շտապ կարգով առաջ տանել Թուրքիայի հետ հարաբերությունների կարգավորումը ու Ադրբեջանի հետ Արցախի հարցում բանակցություններում ինչ որ համաձայնությունների հասնելը, կապված է մոտակա ժամանակ Քոչարյանի իշխանության վերադարձով։
Համոզված լինելով, որ «իշխանափոխությունից» ՍերժՍարգսյանը չի կարողանա խուսափի ու վաղ թե ուշ իր «բարեփոխումները» իր դեմ են հանելու ոչ միայն Քոչարյանի ստեղծած քրեական իշխանակարգին, այլ նաև սփյուռքին, արվում են բոլոր այն քայլեր, որոնք դժվար թե իր վարկանիշով ու վստահությամբ հայ սփյուռքում ու Արցախում մտահոգ քաղաքական գործիչը կաներ - ինձ թվում է ՍՍի վարկանիշը անկվում է այս օրերին ավելի արագ քան համաշխարհային բորսան։
Այս ինտենսիվ բանակցությունները Թուրքիայի ու Ադրբեջանի հետ ու տարբեր անուղղակի խոստումներ Ադրբեջանին Արցախի կամ ազատագրված տարածքների նկատմամբ իրավունքներ տալու մասին - լինեն դրանք ներդրումներ, թե հանրաքվե, դժվար թե կարողանար ՍՍն աներ, եթե անհանգստացած լիներ իր վարկանիշներով, որ մեծ առումով պիտի հետաքրքրի ցանկացած նախագահի ով ցանկանում է իր ամբողջ ժամկետը նախագահել ու դեռ հերդական ընտրություններում նորից հաղթել...
Այիսնքն ՍՍն համակերպվել է այն մտքի հետ, որ շուտով «իշխանափոխություն» լինելու է ու ինչ որ շտապողականության մթնոլորտ է տիրում։
Իշխանափոխություն ասելով, նորից կրկնեմ ենթադրում եմ, որ ՍՍն շտապում է օգտագործել իրեն հատկացված ժամանակը մինչև ՌՔի վերադարձը և ոչ թե ընդիմության ու ԼՏՊի վերադարձից է խրտնում։
Կարող է նաև այս ամենը նախորոք պայմանավորված ծառայում է նրան, որ հայ ժողովուրդը զիճումները Արցախի ու Թուրքիայի հետ հարաբերություններում եթե պարտակի, ՍՍ մնա որպես կարևոր գործ արած նախագահ - միջազգային լեգիտիմություն հաստատ կունենա, իսկ եթե անհաջողություն ունենա ՌՔն «սիպիտակ ձիով» նորից նույն թատրոնը ինչ 1998ին խաղա ու գա դառնա վարչապետ ու «փրկի հայ ազգ, հայ Արցախ...»
Ես ճիշտն ասած չհասկացա…:8 Այսինքն Սերժ Սարգսյանը մինչ Քոչարյանի գալը շտապում է ի՞նչ անել, շտապում է Հայաստանի արտաքին քաղաքականության հարցերը դզմզել ըստ դրսերքի պատվերների՞ «շտո լի»…:think Այսինքն նրան պատվիրել են Արցախի ու Թուրքիայի հետ հարաբերությունների հարցերը լուծե՞լ ու փողն ու Կանարյան կղզիներում վիլլաները արդեն տվել են, իսկ նա շտապում է պատվերը կատարել քանի Քոչարյանը չի՞ եկել… վայ քու, արա…:8
Չեղածի համար մատաղ անելն ի՞նչ է, ծաղրա՞նք, թե՝ զոհաբերություն Ձեր մեղքերի՝ չեղածի համար մարդուն անիծելու համար։
Ըստ քեզ՝ նա ի՞նչ չի արել, որի մեջ իրեն մեղադրում են: Գրիր, կարող է՝ տարբեր բաների մասին ենք մտածում: Համենայն դեպս՝ պիտի որ կարճ, 2-3 կետից բաղկացած ցուցակ լինի՝ «Քենեդի - Տիտանիկ» ոճով :))
Այդ դեպքում նվազագույնը տարօրինակ է ընդդիմության յուրաքանչյուր ներկայացուցչի խոսքին իշխանական բուռն արձագանքը, իշխանության գործողությունները՝ անօրինական գործողությունները, յուրաքանչյուր հանրահավաքից առաջ տեռորը՝ հանրահավաքի մասնակիցների քանակը պակասեցնելու միտումով, ներքին զորքերի կենտրոնացումը Երևան քաղաքում հանրահավաքի օրերին, բռնությունները, հասարակության ընդդիմադիր հատվածին հանգստացնելու համար ստիպված գործողությունները, ընդդիմությանը եթեր չտրամադրելը, այդ գործընթացում Ա1+ չվերաբացելու համար հապճեպ օրենքի ընդունումը, այն գործողությունները, որոնք պիտի դանդաղ ու հանգիստ անեին արագացված ու մեծ թափով անելը, միջազգային կառույցների ուշադրությունը շարժման վրա և այլն, և այլն, և այլն:
Պետք չի խառնել հոգեբանության ճաքերը ու ձգռտումները, որոնցով տառապում են այսօրվա ավազակապետերը ամեն ազատ խոսք ու քննադատություն լսելիս, գործողությունների հետ, որը կհանգեցնի այդ ավազակապետության մեկուսացման։
Հոգեբանական ապրումները, որ իշխանությունը ունենում է, հենց այդ ԱՖՏԱՐԻՏԵՏԻ - վարկանիշի կորստի վախից է։ Բայց նույնիսկ ԱՖՏԱՐԻՏԵՏԸ կորցրած հաբռգապետին ի վիճակի չէ այսօրվա ընդիմությունը փոխարինել, նրա վարկանիշը իջեցնելով ընդիմությունը ընդհամենը նպաստում է մյուս հաբռգիստին, որ հեշտությամբ գցի ու գա նստի նրա տեղը։
Քանի որ մինչ օրս կիզված էր ընդիմությունը մեկ - նախագահի պաշտոնի վրա, մնացած ամբողջ իշխանական համակարգը, սկսած դպրոցի ընտրություն կեղծող դիրեկտորներով ու գյուղապետերոց, վերջացրած քաղաքագլուխներով ու ԱԺ նախագահներով, ընդհամենը ինքնախմորումներ են ապրում ու իրար փոխարինում։
Հուսամ այսօրվա Ա1+ հարցազրույցում ԼՏՊի կոչերը մասնակցել ՏԻՄ ընտրություններին միայն կենտրոնով չեն վերջանա ու կսկսվի իշխանական բուրգի սասանումը, քանի որ ժողովուրդը կկարողանա ցույց տալ, որ ամենափոքր մկան ծակում էլ ժողովուրդն է, որոշում նիստ ու կացը և ոչ թե մի քանի հաբռգիստ, որ փողով բոլորին առած ունեն...
Ցանկացած վճռական գործողություններից, վիրահատական օպերացիայից առաջ անկասկած արվում է հանրահավաք, բայց դա զուտ անելիքների կոորդինացիա նպատակ ունի ու ԿԱՐևՈՐ մաս է կազմում ցանկացած կոնսիլիումի պարզել ով ինչ է արել մինչև հիմա։ Այ որ սկսվի ամեն հանրահավաքում ներկայացվել, ինչպես 90ականներին էր, որտեղ ինչ հաջողություներ են եղել, կամ ով ինչ է արել, քանի հոգու իրավունքներ է պաշտպանել, որ գյուղում որ գողի ձեռքն է բռնել կամ բացահայտել, ժողովուրդը ամեն անգամ ավելի ու ավելի կհավատա, որ ինչ որ բան է տեղի ունենանում ՀԱՄԱՀԱՅԿԱԿԱՆ և ոչ թե միայն անունն է իս ետևում նույն մարդիկ են թաքնված...
համաձայնության գալ չէր նշանակում հանձնել հողերը, ուղղակի որոշ մարդիկ հատուկ սխալ մեկնաբանությամբ էին ներկայացնում ժողովրդին այդ «համաձայնության գալը», ներկայացնում էին որպես դավաճանություն:
Ինչ է քիչ է համաձայնությունը՞
Կրկնվեմ Սփյուռքահայության համար համաձայնությունն գալն անգամ ու միայն Թուրքերի հետ հարաբերություններ սկսելը բավական էր այն ժամանակ ԼՏՊից ու հիմա ՍՍից դժգոհելու համար...
Ինչ է քիչ է համաձայնությունը՞
Կրկնվեմ Սփյուռքահայության համար համաձայնությունն գալն անգամ ու միայն Թուրքերի հետ հարաբերություններ սկսելը բավական էր այն ժամանակ ԼՏՊից ու հիմա ՍՍից դժգոհելու համար...
Իսկ ո՞վ ասեց, որ մենք պիտի ամեն ինչ անենք միայն նրա համար, որ սփյուռքահայությունը գոհ լինի: Չեն ուզում համաձայնության գալ, թող անհամաձայնություն պահանջեն այն երկրների կառավարություններից, որտեղ ապրում են:
Բայց ո՞վ հանեց:
միգուցէ Լևոնի թիմակիցները վերցրին իրենց միլիոնները ու հանգիստ սկսեցին վայեյել՞ այն, իշխանությունը տալով Վազգեն - Ռոբերտ-Սերժիկ "լոխերին": Իսկ ո՞վ որոշեց այս կոնֆիգուրացաին: Միգուցե ավագ եղբայ՞րը ՝ Ռուսիով Ցա՞րը: Տեսա՞ր, որ նույն ձևի հետո Ելցինի ընտանիքը իրա միլիոններով ու կառավարական "բոնուսներով" անցավ "վաստակած" հանգստի: Ինչ որ շատ նման են իրար չէ՞ ;)
…
Իսկ հետո ուղղակի Լևոնը մեյդան ելավ նոր ընդիմություն-ընդիմություն խաղալու համար:
Նայի՞: Մինչև հիմա հլա դեռ ոչ մեկը Լևոնի, Բաբիկի, ու մյուս "վերևինների" կաշիլյոկին չի կպել: Իսկ ինչու՞: Չէ որ "տղուն" խեղճացնելու ամենահեշտ ձևը իրա գրպանը դատարկելն ա:
…
Մի խոսքով:
Մինչև մենք էս հարցիերի պատասխանները չստանանք, մենք սենց "լոխ-լոխ" էլ "կքննարկենք ու անալիզներ" կանենք, որի վերջը չի երևում
Եթե ընդհանրացնեմ ասածս, թե իշխանափոխության կամ պահպանման գործոնները ինչ ու ում եմ համարում.
-հաբռգիստ օլիգարխիան
-ծախսերը ու միջազգային վարկանիշը ապահովվոց սփյուռքահայությունը
-Արցախյան ազատամարտի դափնիներոց ուժայինները
-իր ճակատագրով հետաքրքրված, գիտակից, ազատ ընտրություն կատարող ժողովուրդը
Քո մտահոգությունները դա արդեն վերջին գործոնն է իշխանափոխության - ժողովուրդը իր վստահությամբ ու իրական վարկանիշով, որ որոշում է, որ գործիչն է արտահայտում իր հետաքրքրությունները։
Այդ գոծոնի առումով, ԼՏՊն կասկածում եմ, որ երբևիցե 20-30% ավելի ազատ ընտրություններում կհավաքի - հենց այդ բաց մնածաց հարցերի պատճառով։
Իսկ որ ԼՏՊին հանեցին 98ին սփյուռքահայության, ուժայինների ցանկությամբ, դա փաստ է։
Ժողովրդի գործոնը ԼՏՊն ինքն էր արժեզրկել, ուժայինները Վազգեն Սարգսյանի ազդեցության տակ էին, նրա մոտ ԼՏՊի վարկանիշը ընկել էր հաշվի ամբոջւ բանակի մոտ այլևս ԼՏՊն վարկանիշ չուներ։ Իսկ հաբռգիստ օլիգարխիան դեռ չէին ձևավորված, բայց մասնակի արդեն ուժայինների հետ սերտաճած Վանո Սիրադեղյանի ենթակայության տակ էին։ Բայց Վանոին իր համբուրգորով, թթվով ու արաղով տվեցին ՍՍին միացնելով ներքին գործերի նախարարությունը ու ազգային անվտանգույթունը
Սփյուռքի մոտ ԼՏՊի վարկանիշը նույնպես շատ ցածր էր։
Այդ ամենը հասկանալով ՌՔն ու ՍՍն հաբռգիստ օլիգարխիային սեփականաշնորհեցին։ ՈՒժայիններին ու ռազմական համակարգի ԿՌԻՇԸ վերցրին։ Օլիգարխիային նունիսկ կարգեցին ուժայինների հովանավոր, ՍՍն մի անգամ հպարտանում էր, որ ուժայինները պետական բյուդջետի հույսին չեն, նրանց պահող կա։
Արցախյան ազատամարտի դափնեկիր ուժայիններին մեծամասամբ նույնպես սերտաճեցրեցին օլիգարխիայի հետ, մասսամբ նրանց իսկ վստահոլով օլիգարխիայի կարգավիճակները։
Մնաց ժողովրդի գործոնը - ՌՔն ու ՍՍՆ առաց վարանելու ավազակային խմբավորումներով ու մարդամորդով ժողովրդին վախացրին ու ստրկացրին։
Սփյուռքահայությանը անհասկանալի է ինչքանով է ներգրավված հայաստանի ներքին օլիգարխիկ գործերում, բայց դե նրաց հոգու հետ խաղալը հեշտ է մի երկու անգամ բանակը հրապարակում տանում բերում, արցունքակալվում ու համաձայնվում են էլի ու էլի հանդուրժել։
Իսկ ո՞վ ասեց, որ մենք պիտի ամեն ինչ անենք միայն նրա համար, որ սփյուռքահայությունը գոհ լինի: Չեն ուզում համաձայնության գալ, թող անհամաձայնություն պահանջեն այն երկրների կառավարություններից, որտեղ ապրում են:
Սոված կզկրտաս առանց սփյուռքահայության, որը վճարում է Հայաստանի ԲՈԼՈՐ ծախսերը - հայաստանի բյուդջեն արտաքին փողային տրանսֆերներն են, որոնց հիման վրա նույնիսկ ԼՈԼԻԿԸ ներմուծվում է իսկ տեղածի գյուղացիների արտադրությունը օր օրի քայքայվում....
Հայաստանում արտադրությունների մասին խոսելն ուղղակի ԾԻԾԱՂԵԼԻ է...
Ավելացվել է 3 րոպե անց
Չեղածի համար մատաղ անելն ի՞նչ է, ծաղրա՞նք, թե՝ զոհաբերություն Ձեր մեղքերի՝ չեղածի համար մարդուն անիծելու համար։
Նման եղածի մասին երբ իմանում ես արդեն ՈՒՇ է լինում - բայց եթե ինչ որ մեկի համար ընդունելի է, որ իր կույր աղիքը վիրահատող բժիշկը անի հետո մտածի ԱՐԱ ԻՆՉ ԱՐԻ - նրա կյանքի անվտանգությանը ես չեի նախանձի...
Սոված կզկրտաս առանց սփյուռքահայության, որը վճարում է Հայաստանի ԲՈԼՈՐ ծախսերը - հայաստանի բյուդջեն արտաքին փողային տրանսֆերներն են, որոնց հիման վրա նույնիսկ ԼՈԼԻԿԸ ներմուծվում է իսկ տեղածի գյուղացիների արտադրությունը օր օրի քայքայվում....
voter ջան, եթե դու զկրտալու ես, մի կում ջուր խմի կանցնի: Ես հաստատ չեմ զկրտա: Ու ճիշտ ես, ով շատ փող է տալիս, պետք է նրա հետ էլ համաձայնվել: Արտակարգ մոտեցում է: Համաձյն եմ: Պետք է պայքարել սոված զկրտալու դեմ: Իսկ ասենք եթե թուրքերն ավելի՞ շատ փող տան, քան սփյուռքը: Լաաավ լցնենց մեր բյուջեն: ԼՈԼԻԿՆ էլ ձրի բաժանե՞ն: Ինչ կարծիքի ես, ի՞նչ պիտի անենք:
Ես ճիշտն ասած չհասկացա…:8 Այսինքն Սերժ Սարգսյանը մինչ Քոչարյանի գալը շտապում է ի՞նչ անել, շտապում է Հայաստանի արտաքին քաղաքականության հարցերը դզմզել ըստ դրսերքի պատվերների՞ «շտո լի»…:think Այսինքն նրան պատվիրել են Արցախի ու Թուրքիայի հետ հարաբերությունների հարցերը լուծե՞լ ու փողն ու Կանարյան կղզիներում վիլլաները արդեն տվել են, իսկ նա շտապում է պատվերը կատարել քանի Քոչարյանը չի՞ եկել… վայ քու, արա…:8
Հենց այդպես էլ ենթադրում եմ։
Խիզախություն ունենալ գնալ զիճումների - կստացվի ժողովուրդը բան չի ասի, լավ կմնա նախագահ կստանա միջազգային լեգիտիմություն։
Չի ստացվի կսկսվի ժողովրդական ընդվզում - ՍՍին լավագույն դեպքում կզրկեն որոշումներ ընդունելու ու սեփական նախաձեռնությամբ հանդես գալու իրավունքից ինչպես ԼՏՊն 1994ից սկսած էր գործում։
Փոխել ՍՍին չի ստացվի, քանի որ ԼՏՊն նույնը ինչ ՍՍն անում է թուրքիայի հետ հարաբերություններում, կշարունակի անել, կստացվի ՌՔից բացի այլընտրանք էլի չկա չկա։
Ընդիմադիր դաշտը ԼՏՊով է լցված, ով աջակցում է ու ավելին ինքն ժամանակին դա արդեն արել է ու իր գլխին կժերն ջարդել են։
Իհարկե միքիչ կասկածելի է, որ ՍՍն այդպիսի անձնազոհության կարող էր գնալ, դառնալ Հայաստանյան Անվար Սադաթը կամ Իտցխակ Ռաբինը ու կյանքի վտանգի գնով ստորագրել համաձայնագիր թուրքերի հետ, բայց այլընտրանք նա այսօրվա դրությամբ չունի, ոչ ժողովուրդը նրան կպահի նախագահ, ոչ էլ ՌՔին ենթարկվող օլիգարխիան ու ուժայինները։
Միայն Սփյուռքի գործոնով էլ երկար չես դիմանա...
voter ջան, եթե դու զկրտալու ես, մի կում ջուր խմի կանցնի: Ես հաստատ չեմ զկրտա: Ու ճիշտ ես, ով շատ փող է տալիս, պետք է նրա հետ էլ համաձայնվել: Արտակարգ մոտեցում է: Համաձյն եմ: Պետք է պայքարել սոված զկրտալու դեմ: Իսկ ասենք եթե թուրքերն ավելի՞ շատ փող տան, քան սփյուռքը: Լաաավ լցնենց մեր բյուջեն: ԼՈԼԻԿՆ էլ ձրի բաժանե՞ն: Ինչ կարծիքի ես, ի՞նչ պիտի անենք:
Աղավաղում ես ասածս։
Ես պնդում եմ, որ բոլոր նշված գոծոնների հետ ու նրանց բոլորի մոտ ՎԱՐԿԱՆԻՇ ունենալու մասին պետք է մտածել։
Եթե քեզ ահամր մասնավորաբար Սփյուռքահայության գործոնը նշանակություն չունի ու համարում ես նրանց անարժոք, ապա պատրաստ պիտի լինես զկրտալու, ինչպես 90ականներին էր։ ԼՏՊն սփյուռքից մի անգամ արդեն հրաժարվել էր, երկար չդիմացավ...
Իսկ ով փող է տալիս նրա ուզածով էլ պիտի լինի - դա առօրյա մեր դժբախտությունն է դարձել ու իմ դիրքորքշումը դեմ է նրան, որ ժողովրդին փող տվողը դիմացը բան պահանջի, եթե պահանջում է պետք է վտարել Հայաստանից... Ժողովուրդը ինքը կորոշի ինչպես շնորհակալ լինել...
Աղավաղում ես ասածս։
Ես պնդում եմ, որ բոլոր նշված գոծոնների հետ ու նրանց բոլորի մոտ ՎԱՐԿԱՆԻՇ ունենալու մասին պետք է մտածել։
Եթե քեզ ահամր մասնավորաբար Սփյուռքահայության գործոնը նշանակություն չունի ու համարում ես նրանց անարժոք, ապա պատրաստ պիտի լինես զկրտալու, ինչպես 90ականներին էր։ ԼՏՊն սփյուռքից մի անգամ արդեն հրաժարվել էր, երկար չդիմացավ...
Իսկ ով փող է տալիս նրա ուզածով էլ պիտի լինի - դա առօրյա մեր դժբախտությունն է դարձել ու իմ դիրքորքշումը դեմ է նրան, որ ժողովրդին փող տվողը դիմացը բան պահանջի, եթե պահանջում է պետք է վտարել Հայաստանից... Ժողովուրդը ինքը կորոշի ինչպես շնորհակալ լինել...
չեմ աղավաղում
Հիմա գլոբալ խնդիրը սոված չզկրտալն ու վարկանիշն է, չէ՞: Դե թուքերն ասենք երկուսն էլ ապահովում են, ու ավելի լավ քան սփյուռքը, ի՞նչ ենք անելու այդ դեպքում:
չեմ աղավաղում
Հիմա գլոբալ խնդիրը սոված չզկրտալն ու վարկանիշն է, չէ՞: Դե թուքերն ասենք երկուսն էլ ապահովում են, ու ավելի լավ քան սփյուռքը, ի՞նչ ենք անելու այդ դեպքում:
Թուրքերը որ երկուսն են ապահովում ուժայինների ու օլիգարխիայի մոտ լավ վարկանիշ՞
Թուրքերը միայն օլիգարխիային կարող են փոխարինել։
ՈՒժայինների, սփյուռքի գործոնները նրանք չեն կարողանա իրենցով փոխարիենլ։ Վաճառովի ժողովրդի գործոնը միգուցե նույնպես հաջողվի վերցնել իրենց ձեռքը ու այդ մասսայի մոտ իրենց թեկնածուն լավ ԱՖՏԱՐԻՏԵՏ լինի, դա ի դեպ ռուսներն արդեն երկար ժամանակ է անում են։
Ընդհանրացնեմ - հավասարապես պիտի հաշվի առնվեն այդ բոլոր գործոնները ու նրանց հետաքրքրությունները - հենվելով միայն մեկի վրա տանուլ կտաս։
Քանի դեռ հայաստանում ժողովրդավարությունը իրական արժեք չի դարձել ու ժողովրդի գործոնը միարժեք ամեն ինչ չի որոշում ուժայինները ու օլիգարխիան առանձին գործոն են։
Բայց նույնիսկ այն դեպքում, երբ ժողովուրդը Հայաստանում հասնի նրան, որ ուժայինները ու օլիգարխները ենթարկվեն իրեն, այսինքն Հայաստանում իշխելու համար միայն անհրաժեշտ լինի ժողովրդի մոտ վարկանիշի մասին մտածել, էլի սփյուռքահայությունը մնալու է առանձին գործոն, քանի որ նրա պոտենցիալը կայանում է ուրիշ երկրների քաղաքացի լինելու մեջ ու փաստացի հաշվի պիտի նստես ուրիշ երկրների քաղաքացիների մոտ քո վարկանիշի ստեղծելու հետ։
Հայաստանի ղեկավարը փաստացի բազմաթիվ երկրների իր ու ուրիշ երկրի ժողովրդի համար պիտի ընդունելի լինի - դա ի դեպ երկքաղաքավիության օրենքի հիման վրա փաստացի է լինելու....
Թուրքերը որ երկուսն են ապահովում ուժայինների ու օլիգարխիայի մոտ լավ վարկանիշ՞
Թուրքերը միայն օլիգարխիային կարող են փոխարինել։
ՈՒժայինների, սփյուռքի գործոնները նրանք չեն կարողանա իրենցով փոխարիենլ։ Վաճառովի ժողովրդի գործոնը միգուցե նույնպես հաջողվի վերցնել իրենց ձեռքը ու այդ մասսայի մոտ իրենց թեկնածուն լավ ԱՖՏԱՐԻՏԵՏ լինի, դա ի դեպ ռուսներն արդեն երկար ժամանակ է անում են։
Ընդհանրացնեմ - հավասարապես պիտի հաշվի առնվեն այդ բոլոր գործոնները ու նրանց հետաքրքրությունները - հենվելով միայն մեկի վրա տանուլ կտաս։
Քանի դեռ հայաստանում ժողովրդավարությունը իրական արժեք չի դարձել ու ժողովրդի գործոնը միարժեք ամեն ինչ չի որոշում ուժայինները ու օլիգարխիան առանձին գործոն են։
Բայց նույնիսկ այն դեպքում, երբ ժողովուրդը Հայաստանում հասնի նրան, որ ուժայինները ու օլիգարխները ենթարկվեն իրեն, այսինքն Հայաստանում իշխելու համար միայն անհրաժեշտ լինի ժողովրդի մոտ վարկանիշի մասին մտածել, էլի սփյուռքահայությունը մնալու է առանձին գործոն, քանի որ նրա պոտենցիալը կայանում է ուրիշ երկրների քաղաքացի լինելու մեջ ու փաստացի հաշվի պիտի նստես ուրիշ երկրների քաղաքացիների մոտ քո վարկանիշի ստեղծելու հետ։
Հայաստանի ղեկավարը փաստացի բազմաթիվ երկրների իր ու ուրիշ երկրի ժողովրդի համար պիտի ընդունելի լինի - դա ի դեպ երկքաղաքավիության օրենքի հիման վրա փաստացի է լինելու....
Իսկ այս դեպքում, չե՞ս կարծում որ նույն ուժայիններին ու օլիգարխներին ֆինանսավորելով, ու նրանց վարկանիշը ապահովելով, սփյուռքը ստեղծում է Հայաստանի ժողովդրվարացման ճանապարհիին ամենամեծ խոչընդոտը, որն այդքան կարևորում ես:
Ու վերջին հաշվով, եղբայր, եթե սփյուռքի դերակատարումը նվազեցրել ու հասցրել ենք մենակ մեզ սովից զկրտալուց փրկելուն, ապա այդ գործոնին փոխարինող գտնելը հեշտ է: Ուժայիններին չեզոքացնելու խնդիրն էլ կդնենք Թուրքերի վրա - տարածաշրջանային անվտանգության համակարգ Թուրքիայի գլխավորությամբ: Խոսքի օրինակ: Հեսա թուրքասերի անարդարացիորեն վաստակած խարանս էլի աչքս են կոխելու, անկապ օրինակի համար:
Ապեր, ասածս ինչ է: Եթե ուզում ենք նորմալ երկիր ունենալ, քո ասած ծիծաղելի արդյունաբերությունն էլ մի եկրպ խելքի բերել, ապա մեր երկրի ճակատագիրը պիտի միայն ու միայն լինի մեր քաղաքացիների ձեռքում: Եթե Սփյուռքը շատ է ուզում օգնել փողով, կամ բարի խորհրդով, թող օգնի, բայց մեր վզին անհամաձայնություն փաթաթել պետք չի: Մարսելում ապրող հայի բողկին չի, որ վայրենի հարևանը մեզ ամեն վարկյան կարող է ուտել: Նրա բողկին մենակ քո ասած հրապարակով հպարտ քայլող զինվորի, հինգ հատ տանկի ու պապուս թվի ինքնաթիռի հետևից լաց լինելն է: Հարևանը մեզ կուտի, հետո մի հարյուր տարի էլ սփյուռքում կոլեկտիվ լաց կլինեն, ու երևի հոգու խորքում էլ կասեն, էս մի փող ուղարկելու տեղից էլ պրծանք:
Դե շտապել է, դրա համար էլ տղա չի բերել...
Իսկ ավելի լավ չի լինի քննարկել ու ճշտել` շտապում է թե պարզապես ցանկանում է արագ անել: Նկատի ունեմ, փոխենք շեշտադրումը: Որովհետև, երբ ասում ենք` շտապում է, ինքստինքյան վատ դիտարկումներ են առաջ գալիս, իսկ երբ` արագ է անում, սկսում ես մի քիչ դրական լույսի ներքո տեսնել և գնահատել ՍՍ-ի գործելաոճը:
Voter, սեփական վերլուծություններդ այնպիսի համոզված տոնով ես ներկայացնում, կարծես մինիմում այդ մարդանց աշխատասենյակում առավոտից իրիկուն նստած ես ;) Էլ չասած, որ իմ խիստ համեստ, բայց օբյեկտիվ կարծիքով վերլուծություններդ խիստ կաղ են:
Քանի որ շատ-շատ ես գրում, բոլոր մտքերիդ չեմ արձագանքի, առավել ևս որ դրանք անընդհատ կրկնվում են ու իրենց մեջ ոչ մի նորություն չեն պարունակում:
Հուսամ այսօրվա Ա1+ հարցազրույցում ԼՏՊի կոչերը մասնակցել ՏԻՄ ընտրություններին միայն կենտրոնով չեն վերջանա ու կսկսվի իշխանական բուրգի սասանումը, քանի որ ժողովուրդը կկարողանա ցույց տալ, որ ամենափոքր մկան ծակում էլ ժողովուրդն է, որոշում նիստ ու կացը և ոչ թե մի քանի հաբռգիստ, որ փողով բոլորին առած ունեն...
ՏԻՄ ընտրությունների թեման սրբազան թեմա է քո համար: Այս հարցը ամեն տեղ անպայման խցկում ես: Ես շատ ուրախ կլինեի, որ մինչ այդ վերադառնաս ՏԻՄ ընտրությունների թեմա ու փորձես ինքդ պատասխան գտնել, արդյոք հնարավոր է այդ ընտրություններով ինչ որ մի բանի հասնել, եթե համակարգն այս խայտառակ վիճակում է գտնվում: Վերջին ընտրությունները քեզ վառ օրինակ՝ ավազակային կարգերի օրինակ:
Հոգեբանական ապրումները, որ իշխանությունը ունենում է, հենց այդ ԱՖՏԱՐԻՏԵՏԻ - վարկանիշի կորստի վախից է։ Բայց նույնիսկ ԱՖՏԱՐԻՏԵՏԸ կորցրած հաբռգապետին ի վիճակի չէ այսօրվա ընդիմությունը փոխարինել, նրա վարկանիշը իջեցնելով ընդիմությունը ընդհամենը նպաստում է մյուս հաբռգիստին, որ հեշտությամբ գցի ու գա նստի նրա տեղը։
Եթե թեկուզ մակերեսորեն հետևեիր (օբյեկտիվորեն) հենց թեկուզ միայն հանրահավաքային ելույթներին, ապա այսպիսի բան չպիտի գրեիր: Գցելով մի հաբռգիստի վարկանիշը, ընդդիմությունը չի մոռանում զբաղվել նաև երկրորդի վարկանիշով ու սա ի դեպ, բավական դանդաղացնում է պայքարը, բայց անհրաժեշտ քայլ է: Բայց իրականում այնպես է արվում, որ հերթով բոլոր հաբռգիստները հեղինակազրկվեն, այդ թվում՝ ՍՍ, ՌՔ, ՀԱ և այլն:
Ցանկացած վճռական գործողություններից, վիրահատական օպերացիայից առաջ անկասկած արվում է հանրահավաք, բայց դա զուտ անելիքների կոորդինացիա նպատակ ունի ու ԿԱՐևՈՐ մաս է կազմում ցանկացած կոնսիլիումի պարզել ով ինչ է արել մինչև հիմա։ Այ որ սկսվի ամեն հանրահավաքում ներկայացվել, ինչպես 90ականներին էր, որտեղ ինչ հաջողություներ են եղել, կամ ով ինչ է արել, քանի հոգու իրավունքներ է պաշտպանել, որ գյուղում որ գողի ձեռքն է բռնել կամ բացահայտել, ժողովուրդը ամեն անգամ ավելի ու ավելի կհավատա, որ ինչ որ բան է տեղի ունենանում ՀԱՄԱՀԱՅԿԱԿԱՆ և ոչ թե միայն անունն է իս ետևում նույն մարդիկ են թաքնված...
Չէ, 90-ականներից չի պետք, պետք է սկսել ՄԹԱ-ից: Ինչու՞ մեզ այդպիսի խիստ սահմանափակման մեջ դնենք: Էսօր կա ռեալ իրավիճակ ու անհրաժեշտ է գտնել այդ իրավիճակից ելքը, ոչ թե գնալ ու սկսել պրպտել որ օրը ով ճաշի մեջ ինչքան աղ ա լցրել: Թեկուզ և այս քաղաքական ուժի մեջ շատերը նաև նախկին իշխանության մաս են եղել, բայց այսօր գործ ունենք լրիվ նոր քաղաքական իրավիճակի, լրիվ նոր քաղաքական ուժի հետ և քո ասածը այս համատեքստում անհեթեթություն է: Մենք հիմա այդքան ժամանակ չունենք: Թեև... գիտես, ենթադրենք հենց վերջին հանրահավաքում Տեր-Պետրոսյանը մանրամասն ներկայացնում էր, թե այդ նույն Ադրբեջանի հետ բանակցությունների հաշվով ինչ առաջարկի դեպքում ինքը ինչպես էր արձագանքում ու գործում ու զուգահեռներ էր անցկացնում Սերժի արածի հետ: Այնպես որ կարող ենք համարել որ քո ասածը բավարարվել է:
Փոխել ՍՍին չի ստացվի, քանի որ ԼՏՊն նույնը ինչ ՍՍն անում է թուրքիայի հետ հարաբերություններում, կշարունակի անել, կստացվի ՌՔից բացի այլընտրանք էլի չկա չկա։
Ես այս միտքը կարող եմ որակել կամ որպես ինքնախաբեություն կամ էլ որպես դիմացինի ականջին լապշա կախելու փորձ: Ես չեմ ծավալվելու. լսիր այդ երկու մարդկանց ասածները, հասկանալու համար նրանց քաղաքականությունների սար ու ձոր տարբերությունը նաև այս հարցում:
Ընդիմադիր դաշտը ԼՏՊով է լցված, ով աջակցում է ու ավելին ինքն ժամանակին դա արդեն արել է ու իր գլխին կժերն ջարդել են։
Ձևակերպումդ փոքրիկ սխալ է պարունակում: Լցված է ոչ թե ԼՏՊ-ով, այլ ՀԱԿ-ով ու ՀԱԿ աջակից ուժերով: Լցված է ոչ թե ընդդիմադիր դաշտը, այլ ողջ հայաստանյան քաղաքական դաշտը:
Հայաստանում այսօր իրականացվում է քաղաքականություն՝ ի դեմս ՀԱԿ-ի
և իրականացվում է ավազակային գործողույթուններ՝ ի դես իշխանության:
Եթե իսկապես Սերժ Սարգսյանը շտապում է անել այն՝ ինչ հնարավոր է անել, ապա միայն իշխանափոխությունը կանխելու համար։ Ինչքան շատ ստրատեգիական գործընթացների մեջ ներգրավվի որպես կոմպրոմիսային քաղաքականություն վարող, այնքան ավելի կամրապնդի դիրքերը թեկուզ միջազգային հանրության առաջ։ Իսկ նա վաղուց ներգրավվել է, նույնիսկ ապացուցել է իր առավելությունը Ռոբի նկատմամբ ավելի կոմպրոմիսային ու նախաձեռնող լինելու առումով։ Իսկ միջազգային հանրությունը ներկայացնող երկրների համար առաջնային են իրենց շահերը տարածաշրջանում, իսկ մեր երկրի ներսում թե ժողովրդավարություն է, թե՝ բռնատիրություն, դա իրենց համար երկրորդային է, դրա համար էլ եվրոպական հանձնաժողովները կարող են մատների արանքով նայել ասենք մեր նախագահական ընտրությունների վիճակին։ Ինչ վերաբերում է մեր ներքին խոհանոցին ու ժողովրդի շահերին, ապա նման տեմպերով իշխանափոխության հազիվ թե գնանք, քանի որ բացակայում են իշխանափոխության համար անհրաժեշտ ու բավարար պայմանները՝ իշխանության ողնաշարը կոտրելու լծակներ՝ տնտեսական ճգնաժամ, բունտ, ինֆորմացիոն լծակներ՝ հեռուստատեսություն, հզոր պրոպագանդա, ի վերջո ուժային լծակներ՝ իրավապահների, ներքին զորքերի ըմբոստություն։ Միայն խաղաղ հանրահավաքներով իշխանափոխություն համենայն դեպս պատմությունից ես չեմ հիշում։ Այնպես որ Սերժին իզուր ենք շտապեցնում, Սերժը ամրապնդում է իր դիրքերը, փողն էլ է իր ձեռին, ուժն էլ… Իսկ պետական ապարատի աշխատողները ընդվզելու համար հիմքեր չունեն, քանի որ առայժմ գրեթե բոլորն էլ կերակրվելու լավ շանսեր ունեն, շատ էլ որ հիմնականում ապօրինի ճանապարհով է։ Հասարակ ժողովուրդը այս պարագայում միայն մի ելք ունի՝ հարձակվել պաշտոնյաների վրա ու ցխել որոշների գլուխները, մյուսներին էլ գերի վերցնել ու ուժով դնել իր ուզած նախագահին։ Իսկ դրա համար կրկին բացակայում են անհրաժեշտ և բավարար պայմանները՝ համընդհանուր աղքատություն, սով, ճգնաժամ, անելանելի վիճակ։ Կեծված ընտրություններից առաջացած կրքերը կարելի է համարել հանդարտված, ժամանակը մեծ ֆակտոր է։ Մի խոսքով նման թեկուզ կոռումպացված, բարդակ երկիրը կարող է բավականին երկար ժամանակ յոլա գնալ, քանի որ երկրի կեսից ավելին դրսից հոսող ֆինանսների հաշվին են ապրում ու ներսում ֆինանսական ճգնաժամ ստեղծելու շանսեր գրեթե չկան, դա միայն դրսից կարելի է անել։ Մասնավորապես եթե Ռուսաստանին պետք լինի այստեղ իշխանափոխություն անել, ապա Ռուսաստանի համար դժվար չի լինի… Հանրահավաքների միակ ձեռքբերումը այնուամենայնիվ հասարակության լայն շերտերում մտածելակերպի առողջացումն է, հանրահավաքում տեղի ունեցող պրոպագանդայի շնորհիվ, բայց դա իմ կարծիքով այնուամենայնիվ քիչ է։
Հ.Գ. Ռոբի հետ գալու շանսերը իմ կարծիքով զրոյական են, Ռոբը իր հետնախագահական պասսիվությամբ արդեն քաղաքական դիակ է։ Սերժը իր ներքինիի հետ ավելի փափուկ ու ճկուն է, այնպես որ Ռոբի վերադարձին չեմ կարծում որ որևէ մեկը երազում է։ Ինչ վերաբերում է Տեր–Պետրոսյանին, ապա ինձ մոտ տպավորություն է, թե ծերուկը այդքան էլ կատեգորիկ չի տրամադրված, չափազանց հանդարտ է նայում իրավիճակին, կրքեր չկան։ Իսկ այսպես գրողի ծոցն է կորում անհանդուրժողականությունն էլ, իշխանափոխությունն էլ։
Իսկ այս դեպքում, չե՞ս կարծում որ նույն ուժայիններին ու օլիգարխներին ֆինանսավորելով, ու նրանց վարկանիշը ապահովելով, սփյուռքը ստեղծում է Հայաստանի ժողովդրվարացման ճանապարհիին ամենամեծ խոչընդոտը, որն այդքան կարևորում ես:
Ու վերջին հաշվով, եղբայր, եթե սփյուռքի դերակատարումը նվազեցրել ու հասցրել ենք մենակ մեզ սովից զկրտալուց փրկելուն, ապա այդ գործոնին փոխարինող գտնելը հեշտ է: Ուժայիններին չեզոքացնելու խնդիրն էլ կդնենք Թուրքերի վրա - տարածաշրջանային անվտանգության համակարգ Թուրքիայի գլխավորությամբ: Խոսքի օրինակ: Հեսա թուրքասերի անարդարացիորեն վաստակած խարանս էլի աչքս են կոխելու, անկապ օրինակի համար:
Ապեր, ասածս ինչ է: Եթե ուզում ենք նորմալ երկիր ունենալ, քո ասած ծիծաղելի արդյունաբերությունն էլ մի եկրպ խելքի բերել, ապա մեր երկրի ճակատագիրը պիտի միայն ու միայն լինի մեր քաղաքացիների ձեռքում: Եթե Սփյուռքը շատ է ուզում օգնել փողով, կամ բարի խորհրդով, թող օգնի, բայց մեր վզին անհամաձայնություն փաթաթել պետք չի: Մարսելում ապրող հայի բողկին չի, որ վայրենի հարևանը մեզ ամեն վարկյան կարող է ուտել: Նրա բողկին մենակ քո ասած հրապարակով հպարտ քայլող զինվորի, հինգ հատ տանկի ու պապուս թվի ինքնաթիռի հետևից լաց լինելն է: Հարևանը մեզ կուտի, հետո մի հարյուր տարի էլ սփյուռքում կոլեկտիվ լաց կլինեն, ու երևի հոգու խորքում էլ կասեն, էս մի փող ուղարկելու տեղից էլ պրծանք:
Ցավոք սփյուռքը իր տվածի դիմաց ինչպես արդեն ասացի միայն տարին մեկ երկու անգամ բանակի պարադ նայելով բավարարվում է, հետևողական պահանջներ չի դնում, թե իրենց փողերով տնտեսությունն են բարձրացնում թե քայքայում ու հետն էլ ընտրությունների ժամանակ մարդկանց առնում։
Եթե սփյուռքն, հետևողական լիներ օլիգարխիան ու ուժաիյնները այդքան չքին հաբռգի այլ պարտաճանաչ կզեկուցի, որ գյուղի համար քանի տրակտոր, հնձիչ ցանիչ մեքենա են բերել, կամ որ գործարանում քանի հաստոց են տեղադրել։ Առայժմ նման հաշվետվություններ պահանջելու դեպքում պատասխանը հայհոյանք է «դու ով էս, որ ես քեզ իմ գործերի մասին ատչոտ տամ»։ Դա նույնիսկ կյանքի համար վտանգավոր է - մանրամասների մասին Հոկտեմբերի 27-ի թեմայում արդեն մտորել եմ, կարող եմ միայն ավելացնել, որ այդ նույն ատչոտի պատճառով եմ ենթադրում Արմեն Սարգսյանի վարչապետությունից առողջական պատճառներով հրաժարվելը - գռեհիկ կերպով ասած, որոշ մարդկանց դուր չեր գալիսա, որ ինչ որ մեկը Անգլիաներում մնացե հիմա եկել իրենց խեկք ա սովորացնում... Հին հայկական սինդրոմ - Հռոմը ու Բյուզանդիան տանում էին մեր իշխաններին ու թագավորներին ուսում տալիս հետ ուղարկում ղեկավարելու ու նրանք արևելյան մտածելակերպով ժողովրդին փիլիսոփայություն սովորեցնել չեին կարողնաում, անընդհատ ըմբոստանում էին տեղի իշխանիկները ընդդեմ թագավորի,....
Այնպես որ սովից զկրտացողի դարդին դարման անողին անկասկած միշտ էլ կարելի է գտնել, բայց նրա հետ համակրպվելը բարդ է, պահանջներ են դրվում, օրինակ Եվրոպական չափանիշներով ապրել, ռուսաստանյան ստրկամտություն ունենալ կամ թուրքերն կպահանջեն հիշողությունը ջնջել ու այդ ժամանակ էլ սկսվում է ըմբոստացումը։ Լավ է մեր սփյուռքահայությունից կախված լինենք, կարողանանք գիտակցենք, որ նրանց պիտի հաշվետու լինենք, քանի թե «աղքատ հպարտ» խաղանք, վերջում հայտնվելով թրքերի գրկում մանկուրտի կարգավիճակով։
Ես խիստ կասկածում եմ, որ թրքերը կցանականան որևէ մի գործոն հայաստանում իրենց վրա վերցնել - հեռվից ազդեցությունը իրենց բավարար կլինի, նրանց մեր վրայով անցուդարձ դեպի միջին ասիա է պետք, իսկ դրա հաամր բավարար է, որ ճանապարհները վերանորոքված պահվեն...
Տնտեսության զարգացման միջոցը սփյուռքին ՕՐԻՆԱԿԱՆ ճանապարհով երկրի տնտեսության հետ կապելն է - ներդրումային քաղաքականություն ստեղծել, որ առանց գալ գնալ, ախպերություն, կապեր ստեղծելու հնարավոր լինի գումարները, ոչ թե պաչիկ չափերի այլ իրական ուղարկել, համոզվածությամբ, որ ներդրումդ աշխատելու է ու ՇԱՀՈՒՅԹ է բերելու։
Օրինակի համար, գազատարը դեպի Իրան կարելի էր բաժնետիրական ընկերություն ստեղծել, սփյուռքահայությանը բաժնետոմսերը վաճառել և ոչ թե ռուսաստանին նվիրել։
Voter, սեփական վերլուծություններդ այնպիսի համոզված տոնով ես ներկայացնում, կարծես մինիմում այդ մարդանց աշխատասենյակում առավոտից իրիկուն նստած ես ;) Էլ չասած, որ իմ խիստ համեստ, բայց օբյեկտիվ կարծիքով վերլուծություններդ խիստ կաղ են:
Քանի որ շատ-շատ ես գրում, բոլոր մտքերիդ չեմ արձագանքի, առավել ևս որ դրանք անընդհատ կրկնվում են ու իրենց մեջ ոչ մի նորություն չեն պարունակում:
ՏԻՄ ընտրությունների թեման սրբազան թեմա է քո համար: Այս հարցը ամեն տեղ անպայման խցկում ես: Ես շատ ուրախ կլինեի, որ մինչ այդ վերադառնաս ՏԻՄ ընտրությունների թեմա ու փորձես ինքդ պատասխան գտնել, արդյոք հնարավոր է այդ ընտրություններով ինչ որ մի բանի հասնել, եթե համակարգն այս խայտառակ վիճակում է գտնվում: Վերջին ընտրությունները քեզ վառ օրինակ՝ ավազակային կարգերի օրինակ:
Եթե թեկուզ մակերեսորեն հետևեիր (օբյեկտիվորեն) հենց թեկուզ միայն հանրահավաքային ելույթներին, ապա այսպիսի բան չպիտի գրեիր: Գցելով մի հաբռգիստի վարկանիշը, ընդդիմությունը չի մոռանում զբաղվել նաև երկրորդի վարկանիշով ու սա ի դեպ, բավական դանդաղացնում է պայքարը, բայց անհրաժեշտ քայլ է: Բայց իրականում այնպես է արվում, որ հերթով բոլոր հաբռգիստները հեղինակազրկվեն, այդ թվում՝ ՍՍ, ՌՔ, ՀԱ և այլն:
Չէ, 90-ականներից չի պետք, պետք է սկսել ՄԹԱ-ից: Ինչու՞ մեզ այդպիսի խիստ սահմանափակման մեջ դնենք: Էսօր կա ռեալ իրավիճակ ու անհրաժեշտ է գտնել այդ իրավիճակից ելքը, ոչ թե գնալ ու սկսել պրպտել որ օրը ով ճաշի մեջ ինչքան աղ ա լցրել: Թեկուզ և այս քաղաքական ուժի մեջ շատերը նաև նախկին իշխանության մաս են եղել, բայց այսօր գործ ունենք լրիվ նոր քաղաքական իրավիճակի, լրիվ նոր քաղաքական ուժի հետ և քո ասածը այս համատեքստում անհեթեթություն է: Մենք հիմա այդքան ժամանակ չունենք: Թեև... գիտես, ենթադրենք հենց վերջին հանրահավաքում Տեր-Պետրոսյանը մանրամասն ներկայացնում էր, թե այդ նույն Ադրբեջանի հետ բանակցությունների հաշվով ինչ առաջարկի դեպքում ինքը ինչպես էր արձագանքում ու գործում ու զուգահեռներ էր անցկացնում Սերժի արածի հետ: Այնպես որ կարող ենք համարել որ քո ասածը բավարարվել է:
Ես այս միտքը կարող եմ որակել կամ որպես ինքնախաբեություն կամ էլ որպես դիմացինի ականջին լապշա կախելու փորձ: Ես չեմ ծավալվելու. լսիր այդ երկու մարդկանց ասածները, հասկանալու համար նրանց քաղաքականությունների սար ու ձոր տարբերությունը նաև այս հարցում:
Ձևակերպումդ փոքրիկ սխալ է պարունակում: Լցված է ոչ թե ԼՏՊ-ով, այլ ՀԱԿ-ով ու ՀԱԿ աջակից ուժերով: Լցված է ոչ թե ընդդիմադիր դաշտը, այլ ողջ հայաստանյան քաղաքական դաշտը:
Հայաստանում այսօր իրականացվում է քաղաքականություն՝ ի դեմս ՀԱԿ-ի
և իրականացվում է ավազակային գործողույթուններ՝ ի դես իշխանության:
Արտ, կարող ես գովերգել ՀԱԿն ինչքան ցանկանցաս, դրանից նա չի դառնում իրապես համազգային ու հենց «իմ սիրելի» ՏԻՄ ընտրություններն են ցույց տալիս, որ համազգային ի համեմատ 90ականների ՀԱԿը չի։ Այն ժամանակ կոմկուսի շենքից դուրս կոմմունիստների իշխանությունը չեր տարածվում, ամեն տեղ համազգայինն էր, նույնիս մոլեռանդ կոմմունիստ կուսակցականները համազգայինի գաղափարներով էին տարցած, իսկ հիմա ավազակապետությունը առնըվազն նույնքան 20-30 տոկոս ժողովրդի հոգին առել է ու այդքան իշխանություն ունի։
ԼՏՊի ու ՍՍի արտաքին հարաբերություներում ու Արցախի հարցում որոշումներ կայացնելու, մտածելակերպի ու ասածների միարժեք նմանության մասին արդեն ոչ միայն ես եմ խոսում ու դա լափշա չի
ընդդիմությունը վարվող քաղաքականության հարցում հայտնվել է տիրոջ կերպարի մեջ: Մի կողմից սա ուժեղացնում է ընդդիմությանը եւ մյուս կողմից` կարծես մեղմանում են ընդդիմություն-իշխանություն հարաբերությունները: Գյուլը եկավ, եւ ընդդիմությունը չխանգարեց: Որովհետեւ դա իրենց ասածն է: Դուք ձեր ուզածին երբեք չեք խանգարի: Սա խոսում է ընդդիմության բավականին բարձր քաղաքական մտածողության մասին: Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը շատ գնահատելի եւ լուրջ քայլ արեց: Եթե սրան էլ գումարենք վրաց-օսեթական իրադարձությունների վերաբերյալ նրա արտահայտած դիրքորոշումը... Սրանք եղել են քաղաքական խաղի կանոնների մեջ արվող քայլեր: Սա նշանակում է, որ ընդդիմությունը բաղկացուցիչ մասն է կատարվող պրոցեսի: Այդ պրոցեսը տանողներից մեկն է: Իշխանության լռության ֆոնի վրա սա ցույց տվեց, որ այստեղ ավելի մեծ դերակատարում ունի ընդդիմությունը` ի դեմս Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի: Հայաստանի քաղաքականության մեջ Առաջին նախագահի դերը շատ ավելի բարձր է, քան իշխանության: Եվ միջազգայնորեն էլ է, իմ տպավորությամբ, դա ընդունվում http://www.zhamanak.com/article/10203/ Մանվել Սարգսյանի հարցազրույցից - Արցախի նախկին ներկայացուցիչն է եղել Հայաստանում....
Որպեսզի հասկանալի լինի երևի էլի պիտի կրկնվեմ - повторение мать учения, եթե այս մերձեցումը թուրքերի ու ադրբեջանցիների հետ հանգեցնի հայ ազգի ընդվզման ու նա չնդունի այդ մերձեցումը, ՍՍին ԼՏՊով փոխարինելը այդ ընդվզման դեմը չի առնի, ինչը ինձ և ենթադրել է տալիս, որ ՌՔի ու ՍՍի շախմատի պարտիան հենց դա էլ ի սկզբանէ եղել է ու ՍՍին զոհաբերելով ՌՔն ԼՏՊին ցանկանում է մատ անել, նրա անելիքները արտաքին հարաբերությունների բնագավառում վերջնականապես վարկաբեկել։
Իսկ եթե հաջողվի ու հայ ժողովուրդը համակերպվի այն մտքի հետ, որ ոչ Թուրքերից ու ոչ էլ Ադրբեջանից, Հայաստանի Հանրապետության համար հող չենք ուզելու, առավել ևս համաձայնվելու ենք, որ Ադրբեջանն էլ Արցախում ապրի ու համահավասար իրավունքներ ունենա Արցախի վրա, ներառյալ ազատագրված տարածքները, ապա նման իրավիճակում ՌՔի մատը կկծվի ու ՍՍն կարող է նույնիսկ նրան ինքը ուղարկի Հաագայի դատարան, որ Մարտի 1-ի բիծը իր վրայից լվանա, մնա լեգիտիմ նախագահ։
Բայց այս վերջին դեպքում վախենամ Սադաթի ու Ռաբինի ճակատագիրը ՍՍի գլխին կախված լինի ու ինչ որ ազգայնամոլ դաշնակցական որոշի «ազգի դավաճանության համար» նրան անմահացնել....
..........Հանրահավաքների միակ ձեռքբերումը այնուամենայնիվ հասարակության լայն շերտերում մտածելակերպի առողջացումն է, հանրահավաքում տեղի ունեցող պրոպագանդայի շնորհիվ, բայց դա իմ կարծիքով այնուամենայնիվ քիչ է։
Հ.Գ. Ռոբի հետ գալու շանսերը իմ կարծիքով զրոյական են, Ռոբը իր հետնախագահական պասսիվությամբ արդեն քաղաքական դիակ է։ Սերժը իր ներքինիի հետ ավելի փափուկ ու ճկուն է, այնպես որ Ռոբի վերադարձին չեմ կարծում որ որևէ մեկը երազում է։ Ինչ վերաբերում է Տեր–Պետրոսյանին, ապա ինձ մոտ տպավորություն է, թե ծերուկը այդքան էլ կատեգորիկ չի տրամադրված, չափազանց հանդարտ է նայում իրավիճակին, կրքեր չկան։ Իսկ այսպես գրողի ծոցն է կորում անհանդուրժողականությունն էլ, իշխանափոխությունն էլ։
Անկասկած հանրահավաքների, ԼՏՊի քաղաքական դաշտի աշխուժացումները իրենց արժեքը ունենե, բայց դրանք պետք է կարողնալ իսկապես ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆ ներդնել և ոչ թե կիզել մեկ տեղ, որ ցանկացած պահին կոլցո օպերացիա անեն, ոստիկաններով շրջապատեն ու բոլորին միանգամից չեզոգացնեն։
ՌՔի վերադարձը կարող է անձամբ չլինել - Սամվել Բաբայան կարող է հայտնվել, կամ մեկ ուրիշ դաշնակցական գեներալ - բայց էությունը կլինի նույնը, օլիգարքիան իր համար նախագահ կդնի։
ԼՏՊի ու ՍՍի արտաքին հարաբերություներում ու Արցախի հարցում որոշումներ կայացնելու, մտածելակերպի ու ասածների միարժեք նմանության մասին արդեն ոչ միայն ես եմ խոսում ու դա լափշա չի
Իսկապես խոսողներ կան՝ առանց հիմնավորումների, չփաստարկված, դատարկ:
Անկասկած հանրահավաքների, ԼՏՊի քաղաքական դաշտի աշխուժացումները իրենց արժեքը ունենե, բայց դրանք պետք է կարողնալ իսկապես ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆ ներդնել և ոչ թե կիզել մեկ տեղ, որ ցանկացած պահին կոլցո օպերացիա անեն, ոստիկաններով շրջապատեն ու բոլորին միանգամից չեզոգացնեն։
Վոթեր, գիտես դեմագոգիայի հոտ է գալիս ասածներիցդ, այսինքն դու ասում ես թե ընդդիմության կողմից ինչ որ բան թերի է արվել այն աստիճան, որ բանը համազգայինին չի՞ հասել, համաձայն չեմ, կարծում եմ ինչը որ հնարավոր է եղել, արվել է։ Միայն մի բանի վրա կարող եմ կասկածել, որ մարտի մեկին գուցե և արժեր իսկապես ժողովրդով գրավել կառավարության շենքը, պարզապես հարց է, արժե՞ր նոր կյանքեր զոհել հանուն դրա թե ոչ։ Սակայն դա այլ թեմա է…
ՌՔի վերադարձը կարող է անձամբ չլինել - Սամվել Բաբայան կարող է հայտնվել, կամ մեկ ուրիշ դաշնակցական գեներալ - բայց էությունը կլինի նույնը, օլիգարքիան իր համար նախագահ կդնի։
Օլիգարխիան իր համար նախագահ դրել է Սերժին, կարծես թե լուրջ բողոքներ օլիգարխիայի կողմից չեն նկատվում;) Դու սկզբում խոսում ես հենց իրեն՝ հնին գերազանցություն ՌՔ–ի անձամբ վերադարձի մասին, հետո հակասում ես ինքդ քեզ։ Կողմնորոշվիր։
Նույն կարծիքը ասում է Արմեն Այվազյանը
ՀՀ քաղաքական վերնախավը, օգտագործելով ՀՀ պետական մեքենայի ընձեռած վարչական ու տեղեկատվական հնարավորությունները, հայ-թուրքական մոտալուտ հաշտեցման իր պատրանքներն եռանդուն կերպով փաթաթում է հայ ժողովրդի վզին։ Հայ ժողովրդի ռազմավարական հիշողությանն ու աշխարհընկալման ողջ համակարգին հայտարարված է իսկական պատերազմ։ Սա գաղափարական այն նույն պայքարի շարունակությունն է, որը վերջին տարիներին վարում էին հհշական ուժերը։ Շարունակվելու դեպքում՝ հայ-թուրքական հաշտեցման մեռելածին քաղաքականությունը դաստիարակելու է շփոթված, հիասթափված, բարդ աշխարհաքաղաքական իրավիճակում կողմնորոշվելու կարողությունից զրկված, ինքնապաշտպանությանն անպատրաստ հասարակություն։
Փաստորեն, Հայաստանում, առայժմ արտաքին քաղաքականության մի վճռորոշ բնագավառում` հայ-թուրքական հարաբերությունների հողի վրա, ձևավորվել է նոր, ոչ-պաշտոնական կոալիցիա` ՀՀ իշխանություններ+ՀՀՇ։ Ընդ որում` գոնե իր գաղափարական առանցքով այս կոալիցիան ավելի ամուր է, քան գործող իշխանական կոալիցիան, որտեղ ՀՀԴաշնակցության ազդեցությունն արտաքին քաղաքականության ձևավորման վրա մոտենում է զրոյին, մինչդեռ Լ. Տեր-Պետրոսյանի գլխավորած ուժերի ազդեցությունն անդադար աճում է։ ՀՀԴ-ն, մնալով իշխանական կոալիցիայի մեջ, չի չեզոքացնում, այլ ընդհակառակը՝ նպաստում է Հայաստանի անվտանգության համար այն վտանգավոր ուղեգծին, որ որդեգրել են ՀՀ իշխանությունները։ Ի դեպ, ՀՀԴ-ի ցույցերը, ինչպես հայտարարված է, ուղղված չեն ՀՀ իշխանությունների քաղաքականության դեմ։
http://blog.ararat-center.org/?p=81
Այնպես որ ապագայում երբ սկսվի իրապես ազգային ուժերի պոռթկում ապա ԼՏՊ-ն ու ՍՍ-ը արդեն բացահայտ իրար կմիավորվեն:
Հայ ժողովրդի ռազմավարական հիշողությանն ու աշխարհընկալման ողջ համակարգին հայտարարված է իսկական պատերազմ:
Այ սենց բան կյանքում չէի լսել - ռազմավարական հիշողություն:
Հայ ժողովրդի ռազմավարական հիշողությանն ու աշխարհընկալման ողջ համակարգին հայտարարված է իսկական պատերազմ: Այ սենց ճոռոմ էլ ապրում ենք… Հայ ժողովրդի աշխարհընկալումը վաղուց «դաուն» վիճակում է գտվում, իսկ «ռազմավարական հիշողության» բջիջների մեծ մասն էլ խփել է։ Դրա համար էլ սենց մարդա իր համար, իր փորը, իրա ջիպը, իրա կլյաուզաները ու իրա բոստանի զաբոռը… հարիֆությունն էլ շատ շատ կարող է ջղայն ու թարս հայացք նետել վարից վեր, մեկ էլ փնթփնթալ քթի տակ ու լուռ ու մունջ մուծվել՝ հարկեր, «անիմաստ» պետ վճարներ, ու աբսուրդ թվեր ուտելիքի, հագուստի ու ամեն տեսակի զրթ ու զիբիլի վրա… էս քանի օրն էլ եսիմ ով, եսիմ ինչ ընտրվելու համար մեր շենքի դիմացի աստիճանները բետոնպատել է տվել, ընենց սովորականի պես կիսացեմենտաբետոնով, ծուռտիկ, երևի կձգի մինչև ընտրություններ ու մի երկու ամիս էլ դենը… ու մեր շենքի ժողովուրդը հավանաբար լռելայն կընտրի նրան, քանի որ այդպես է կարգը… հայ ժողովրդի ռազմավարությունն է այդպես թելադրում…
Նույն կարծիքը ասում է Արմեն Այվազյանը
http://blog.ararat-center.org/?p=81
Այնպես որ ապագայում երբ սկսվի իրապես ազգային ուժերի պոռթկում ապա ԼՏՊ-ն ու ՍՍ-ը արդեն բացահայտ իրար կմիավորվեն:
Ի՞նչ ասել է «ազգային ուժեր»: Հայարիացեղակրոնադաշնակցավազգենության հոտ է գալիս…
Դրանք էլ պոռթկալու վախտերը չտո-տը չեն պոռթկում, ամեն հավայի բացարձակապես ՉՀԻՄՆԱՎՈՐՎԱԾ ու ֆանտաստիկ միավորումների դեմ` ԼՏՊ-ՍՍ-ի դեմ, պետք է միավորվեն ու պոռթկան:
Դե թող կամաց պոռթկան, հանկարծ կողքերը շատ չկեղտոտեն:
Մի պոռթկացրե...էէէ~ , ինչ եմ ասում. մի ծիծաղեցրեք մարդկանց...
Այ սենց բան կյանքում չէի լսել - ռազմավարական հիշողություն:
Ո՞նց, ապեր, չգիտե՞ս ինչ է «ռազմավարական սուրբ հիշողություն»:
Դա շուտ է սկսել ձեւավորվել մեր քրոմոսոմներում՝ գենոմում: Սկսած Հայկի Բելի նկատմամաբ տարած ռազմավարական մեծ հաղթանակից հետո՝ մեր՝ հայերիս մեջ, «նստեց» ռազմավարական ու մարտավարական հիշողությունը, եւ գնալով, այն սկսեց կատարելագործվել ու արմատակալել: Ռազմավարական սուրբ հիշողության վերջին պոռթկումներից մեկը, երիտթուրքերի կազմակերպած սպանդին, «ազգային ուժերի» ռազմավարական մեծագույն արարքներն էին:
Նորագույն ռազմավարական հիշողությունն արտահայտվում է Արգավանդի տռասին դրոշներ ու կարմիր դրոշներ թափահարելով, «Գյուլ-գյուլ՜_այ դու ծույլ» գոռալով, իրենց երեք նախարարներին ընդդիմություն ասելով եւ այլ «հիշողական» բաներով:
Ռազմավարական հիշողությունը պետք է լինի վառ, պայծառ: Ինչպես բազմիցս ասել են մինչեւ համազգային ինքնամսխում, ինքնամզում, ջերմուկախմություն…ԻՆՔՆՊՈՌԹԿՈՒՄ:
Զարմանալի է մարդկանց ռեակցիաները:
Երբ ասում ես ազգային միանգամից սկսում են գոռալ դաշնակներ ու ես իմ ինչ:
Բայց չգիտես ինչի չեն նկատում Հայոց Համազգային... , Համաժողովրդական... Հայոց Ազգային Կոնգրես..
Իմ համար ապազգային են և՜ ՀՀՇ-ն, և՜ ՀՀԿ-ի մեծ մասը, և՜ Դաշնակցությունը ..
Իսկ ազգային ընդվզումը կսկսվի այս ուժերից դուրս: Ոնց որ ժամանակին դաշնակները սաղ երկիրը հանձնեցին բայց հայտնվեց մի Նժդեհ որ մենակով փոխեց պատմությունը,
Զարմանալի է մարդկանց ռեակցիաները:
Երբ ասում ես ազգային միանգամից սկսում են գոռալ դաշնակներ ու ես իմ ինչ:
Բայց չգիտես ինչի չեն նկատում Հայոց Համազգային... , Համաժողովրդական... Հայոց Ազգային Կոնգրես..
Իմ համար ապազգային են և՜ ՀՀՇ-ն, և՜ ՀՀԿ-ի մեծ մասը, և՜ Դաշնակցությունը ..
Իսկ ազգային ընդվզումը կսկսվի այս ուժերից դուրս: Ոնց որ ժամանակին դաշնակները սաղ երկիրը հանձնեցին բայց հայտնվեց մի Նժդեհ որ մենակով փոխեց պատմությունը,
Մարդուկ, որո՞նք են «ազգային ուժերը»…Խնդրում եմ, վերացական պատասխան չտաս…
Զարմանալի է մարդկանց ռեակցիաները:
Երբ ասում ես ազգային միանգամից սկսում են գոռալ դաշնակներ ու ես իմ ինչ:
Բայց չգիտես ինչի չեն նկատում Հայոց Համազգային... , Համաժողովրդական... Հայոց Ազգային Կոնգրես..
,
որոշ երկրներում Կենտրոնական Բանկն էլ են անվանում Ազգային բանկ: Բայց դա չի նշանակում որ բանկի գործունեության հիմքում ընկած է ազգայնական գաղափարախոսություն: Քո բերած օրինակներում Ազգայինն ունի Պետական-ի իմաստ: Մինչդեռ դու ամեն տեղ գրված ազգային բառի տակ ցանկանում ես ազգայնական գաղափարախոսություն տեսնել:
Հայ ժողովրդի աշխարհընկալումը վաղուց «դաուն» վիճակում է գտվում, իսկ «ռազմավարական հիշողության» բջիջների մեծ մասն էլ խփել է։ Դրա համար էլ սենց մարդա իր համար, իր փորը, իրա ջիպը, իրա կլյաուզաները ու իրա բոստանի զաբոռը…
Շատ դիպուկ է: Իսկապես որ նմանատիպի 19-րդ դարաշրջանին հարիր, բաժակաճառային “ռոմանտիկ նացիոնալիզմը” հիմա արդեն ուղղակի խղճահարույց ժպիտ է ընդամենը հարուցում:
Մարդուկ, որո՞նք են «ազգային ուժերը»…Խնդրում եմ, վերացական պատասխան չտաս…
Ազգային է այն ուժը որը ոչ թե վարում է պառազիտ կենսակերպ ու մսխում է ամեն ինչ, մեզնից հետո թեկուզ ջրհեղեղ կարգախոսով:
Այլ եղածի վրա հենվելով ստեղծում է նորը, հավելյալ արժեքի մի մասը նորից է ներդնում, մի մասով էլ ապրում է:
Հայաստանի վերնախավը սկսած անկախությունից հետո վարել է պարազիտ կամ կիսապարազիտ կենսակերպ:
1991-2000-ի ընթացքում հիմնականում փոշիացվեց նյութական հարստությունները ու ռեսուրսները
1993-2008-ը ոչնչացվեց ժառանգած սոցիալ-կրթական ինֆրաստռուկտուրան
2001-ից սկսած մսխվում է ու ոչնչացվում է մարդկային բարոյական տեսակը
Իսկ 2008-ից հետո հիմք դրվեց ընդանրապես պատմա-բարոյական-կոնցեպտուալ հարցերի սակարկումը:
Իհարկե այս ընթացքում ինչ որ բաներ ստեղծվում են ու կառուցվում են, բայց դա շատ քիչ է ու կատարվում է ի հեճուկս իշխող գաղափարախոսության:
Հիմնականում շարունակվում է պառազիտ կենսակերպը: Որն էլ օրհնվում է աղջատված լիբերալիզմի ագրեսիվ քարոզչությամբ:
Իրականում լիբերալիզմը դա ազատության տեսակ չի: Այսօրվա քարոզվող լիբերալիզմը դա ֆաշիզմի տեսակ է, որի իմաստը այն է որ աշխարհի բոլոր ժողովուրդները իրենց ձեռքով քանդում են իրենց տնտեսական անկախության հիմքերը, և ստեղծվում են այնպիսի տնտեսական համակարգ որը մտնում է Ամերիկո-անգլիական ֆինանսական համակարգի մեջ:
Իհարկե ֆաշիոլիբերալիզմը Հայաստանում է բախվում է լուրջ պռոբլեմների, որոնց էությունը բացատրել մի քիչ երկար է: Դրանից էլ ծնվում է ենթագիտակցաբար հակահայկական մտածելակերպը որոշ էլիտարների մոտ... Երբ մարդը սկսում է ատել հայկական պատմությունը, հայկական խորհրդանիշները, հայկական պռոբլեմները... մտածելով թե իր ինտելեկտուալ պարտության պատճառը դա հայկականությունն է:
Այսօր լիբերալիզմը Հայաստանում չնայած որ արտաքուստ հաղթել է իրականում կրել է ֆունդամենտալ պարտություն: Նա իր ձեռքերով ստիպված է լինելու ոչնչացնելու իր կողմնակիցներին ... Դրա համար է ԼՏՊ-ն վախենում որ շարժումը թափ առնի կամ շատ արագ պարտվի... Առաջին դեպքում վարի է գնում Սերժը, երկրորդ դեպքում էլ ինքը:
Դրա համար հիմա պետք է ինչքան հնարավոր է երկար պահել շինծու դիմակայությունը: Այսինքն իշխանությունը պետք է ժամանակ առ ժամանակ մի վատ բան անի, ասենք ցուցարարի խփի կամ մարդ ծեծի որպեսզի շարժումը չմարի... ԼՏՊ-ն էլ եթե տեսնում է որ շատ է ակտիվանում պետք է հանգստացնի:
Այսպես գոնե մի տարի պետք է ձգեն, որովհետև դրանից հետո մեկնումեկը հաստատ զոհաբերվելու է, ընդհուպ մինչև ֆիզիկական ոչնչացում:
Իսկապես խոսողներ կան՝ առանց հիմնավորումների, չփաստարկված, դատարկ:
:o) այ այս գրառումդ լի, փաստարկված ու հիմնվորված էր – կարծիքս լրիվ փոխվեց...
:o) այ այս գրառումդ լի, փաստարկված ու հիմնվորված էր – կարծիքս լրիվ փոխվեց...
Ոչ, այս գրառումս ընդամենը ցույց էր տալիս իմ վերաբերմունքը այդպիսի կարծիքների վերաբերյալ, որովհետև ովքե՞ր են այդ կարծիք հայտողները: Արմեն Այվազյա՞նը, թե՞ Արտաշ Գեղամյանը ;)
Այո, Տեր-Պետրոսյանի քաղաքականությունը, իր տեսակետը այն է, որ Թուրքիայի հետ ձևավորվեն բարիդրացիական հարաբերություններ, ինքը պնդում է որ պետք է սահմանները բացվեն առանց նախապայմանի:
Բայց ընդամենը երկու, բայց խիստ կարևոր տարբերություն, որոնք անընդհատ թբկահարվում են, ոմանց ականջի կողքից անցնելով.
1. Այս մարդը չի ընդունում ցեղասպանությունը սակարկման առարկա դարձնելը, այն բանակցությունների հիմքում դնելը, պատմական հանձնախմբի ստեղծումը
2. ԻՆքը չի ընդունում, որ Թուրքիան Ղարաբաղի հակամարտության բանակցություններում տեղ ունենա:
Այս երկու կետերում ճիշտ հակառակն է անում Սերժ Սարգսյանը: Մնացածը արդեն նմանությունները գտնողների ֆանտազիայի առարկա է ;)
Այս ամենի մասին խոսվել է բազմիցս, նույն այս ֆորումում բազում թեմաներում, սակայն չգիտես ինչու ոչ մի թեմայում չի հերքվում, հաջորդ թեմայում նորից գրվում է:
Նույնը կլինի և այս անգամ:
Շատ դիպուկ է: Իսկապես որ նմանատիպի 19-րդ դարաշրջանին հարիր, բաժակաճառային “ռոմանտիկ նացիոնալիզմը” հիմա արդեն ուղղակի խղճահարույց ժպիտ է ընդամենը հարուցում:
Ազգայնամոլությունը նույնպես իր արժեքն ունի ու ինքնապաշտպանական բնազդի տարբերակներից է – դրա անտեսումը նույնքան վտանգավոր է, ինչքան մյուս բոլոր գաղափարախոսությունների։
Տվյալ պահին Թուրքերի հետ հարաբերություններ ստեղծելու պատճառով մեկ ուրիշ ռոմանտիկ էյֆորիայի մեջ չնգնելու համար նման ուժերի լսելիությունը կարևոր է։
Մասնավորաբար Թուրքերը իրենց կովկասյան անվտանգության միության նախաձեռնությամբ ոչ մի տեղ էլ չեն նեղանա գնա, եթե իրենց փորձերը պահից օգտվելով միանգամից բոլոր իրենց համար հաճո հարցերը լուծելը չստացվի։
Սփյուռքի հոգու հետ խաղալ չի կարելի, Հայ դատի հարցը մնալու է ու դրուս չի գալու օրագարգից անկախ նրանից, թե Թուրքերը ինչ ազնիվ տրամադրություններ ունեն Հայաստանի ու Կովկասի հարցում։
Ոգևորությունը չափ պետք է ունենա։ Իսկ եթե ՍՍն չափը անցավ, հաստատ շատերը կընդվզեն ու ԼՏՊն ճի որ կարողանալու է նրանց հանգստացնել։
Կասկածում եմ, որ արդեն ընդվզում են, դրա համար էլ Դեմիրճյանը վերջին իր հարցազրույցում փորձեր է անում հանգստացնել, թե իրենք ՍՍի արածները լիովին չեն աջակցում...
Ավելացվել է 3 րոպե անց
Ոչ, այս գրառումս ընդամենը ցույց էր տալիս իմ վերաբերմունքը այդպիսի կարծիքների վերաբերյալ, որովհետև ովքե՞ր են այդ կարծիք հայտողները: Արմեն Այվազյա՞նը, թե՞ Արտաշ Գեղամյանը ;)
Այո, Տեր-Պետրոսյանի քաղաքականությունը, իր տեսակետը այն է, որ Թուրքիայի հետ ձևավորվեն բարիդրացիական հարաբերություններ, ինքը պնդում է որ պետք է սահմանները բացվեն առանց նախապայմանի:
Բայց ընդամենը երկու, բայց խիստ կարևոր տարբերություն, որոնք անընդհատ թբկահարվում են, ոմանց ականջի կողքից անցնելով.
1. Այս մարդը չի ընդունում ցեղասպանությունը սակարկման առարկա դարձնելը, այն բանակցությունների հիմքում դնելը, պատմական հանձնախմբի ստեղծումը
2. ԻՆքը չի ընդունում, որ Թուրքիան Ղարաբաղի հակամարտության բանակցություններում տեղ ունենա:
Այս երկու կետերում ճիշտ հակառակն է անում Սերժ Սարգսյանը: Մնացածը արդեն նմանությունները գտնողների ֆանտազիայի առարկա է ;)
Այս ամենի մասին խոսվել է բազմիցս, նույն այս ֆորումում բազում թեմաներում, սակայն չգիտես ինչու ոչ մի թեմայում չի հերքվում, հաջորդ թեմայում նորից գրվում է:
Նույնը կլինի և այս անգամ:
Դրանք մանրունքներ են, որ Թուրքերի հետ համաձայնությունը հայ ժողովրդի կողմից մերժելու դեպքում անուշադրության կմատնվեն։ Գնա ու դիվանագիտական ելևէջները բացատրի բորբոքված մասսաներին։
Հիմնական ուղղությունը – թուրքերի հետ համաձայնության գալ, ՍՍի ու ԼՏՊի մոտ նույնն է։ Իսկ որ նրանք տարբեր կերպ դա կանեն – կասկած չկա...
Մարդուկ, որո՞նք են «ազգային ուժերը»…Խնդրում եմ, վերացական պատասխան չտաս…
Ազգային ուժերը ազգի մեծամասնությունը իրենց մեջ ներառող, մեկ գաղափարի համար միասնական պայքարողներն են, իչպես դա եղավ Արցախի ազատագրման ժամանակ ու հիմա էլ կլինի եթե փորձ արվի ազատագրված տարածքները բանսարկել ինչ որ խոստումների, ներդրումների հետ – կասկած չունեմ, որ ազգային ուժերը ասպարեզ կգան։
ՀԱԿ, ՄԱԿ, ԲՌԱԿ անուններ նրանց պետք չեն լինի – նրանք կլինեն այստեղ, այլուր ու ամենուր....
Ոգևորությունը չափ պետք է ունենա։ Իսկ եթե ՍՍն չափը անցավ, հաստատ շատերը կընդվզեն ու ԼՏՊն ճի որ կարողանալու է նրանց հանգստացնել։
voter
Իսկ այստեղի հհշականների մեծ մասը դեմ չի ազգայնական ընդվզումին:
Նրանք պիտակավորելով ու նվաստացնելով ազգայնականությունը իրականում ենթագիտակցաբար փորձում են գռգռել ու ծայրահեղացնել ազգայնական տրամադրությունները:
Էս լևոնական դվիժենիների հարվածային ուժը հենց այդ տրամադրությունների վրա էր հենվում: Բա էդ որ մոնղոլթաթար էին ասում ինչի համար է՞ր: Որպեսզի մարդկանց մեջ արթնացնեին ամենաֆունդամենտալ ազգայնական տրամադրությունները:
Ես ասեմ սրա վախճանը ինչ է լինելու: Հհշականությունը երբեք էլ չի լինի հուսալի հենարան պետության ու իշխանության համար: Առաջինը իրենք են թիկունքից խփելու նույնիսկ եթե նախագահ լինի ԼՏՊ-ն ու վարի ամենաթուրքամետ քաղաքականություն:
Դե եթե թրքամետության նոպաները հասնեն գագաթնակետին ապա ազգայնականները ու հհշականները կմիավորվեն ու կխորտակեն հայկական պետականությունը ... ինչպես դա արել են բազմիցս պատմության մեջ ուղղակի էն ժամանակ ուրիշ անուններ են ունեցել այդ երևույթները
Ավելի կոնկրետ առաջ հհշականության դերը տարել է եկեղեցին իսկ ազգայնականության դերը նախարարները ու իշխանիկները... Թե թագավորն էլ ինչպես միշտ քավության նոխազ
Դրանք մանրունքներ են, որ Թուրքերի հետ համաձայնությունը հայ ժողովրդի կողմից մերժելու դեպքում անուշադրության կմատնվեն։ Գնա ու դիվանագիտական ելևէջները բացատրի բորբոքված մասսաներին։
Հիմնական ուղղությունը – թուրքերի հետ համաձայնության գալ, ՍՍի ու ԼՏՊի մոտ նույնն է։ Իսկ որ նրանք տարբեր կերպ դա կանեն – կասկած չկա...
Արի մեջբերեմ քո ասածները.
Փոխել ՍՍին չի ստացվի, քանի որ ԼՏՊն նույնը ինչ ՍՍն անում է թուրքիայի հետ հարաբերություններում, կշարունակի անել, կստացվի ՌՔից բացի այլընտրանք էլի չկա չկա։
և
ԼՏՊի ու ՍՍի արտաքին հարաբերություներում ու Արցախի հարցում որոշումներ կայացնելու, մտածելակերպի ու ասածների միարժեք նմանության մասին արդեն ոչ միայն ես եմ խոսում ու դա լափշա չի
Նույնը և միարժեք, մինչդեռ ակնհայտ է, որ նույնը չէ, առավել ևս միարժեք նման են: Ավելին, սա հենց այն կարևոր տարբերությունն է, որը դնում է ճիշտ և սխալ քաղաքականությունների միջև ջրբաժանը, ու սրանք ամենևին մանրուք չեն:
Մնացածը, նորից եմ ասում, քո ֆանտազիայի գործն է:
ՀՀ բնակչության բացարձակ մեծամասնությունն այսօր կողմ է հայ-թուրքական կապերի լավացմանը, բնականաբար այն պայմանով, որ մենք չտուժենք: Երկու քաղաքականությունները իրարից տարբերվում են հենց դրանով, մեկի դեպքում կա տուժելու գործոնը, մյուսի դեպքում այն չի նկատվում:
Վոթեր, գիտես դեմագոգիայի հոտ է գալիս ասածներիցդ, այսինքն դու ասում ես թե ընդդիմության կողմից ինչ որ բան թերի է արվել այն աստիճան, որ բանը համազգայինին չի՞ հասել, համաձայն չեմ, կարծում եմ ինչը որ հնարավոր է եղել, արվել է։ Միայն մի բանի վրա կարող եմ կասկածել, որ մարտի մեկին գուցե և արժեր իսկապես ժողովրդով գրավել կառավարության շենքը, պարզապես հարց է, արժե՞ր նոր կյանքեր զոհել հանուն դրա թե ոչ։ Սակայն դա այլ թեմա է…
Օլիգարխիան իր համար նախագահ դրել է Սերժին, կարծես թե լուրջ բողոքներ օլիգարխիայի կողմից չեն նկատվում;) Դու սկզբում խոսում ես հենց իրեն՝ հնին գերազանցություն ՌՔ–ի անձամբ վերադարձի մասին, հետո հակասում ես ինքդ քեզ։ Կողմնորոշվիր։
Մանրանում ես, ՌՔի ԱՆՁԱՄԲ գալու մասին ես չեմ գրել, նրա անձը արդեն ասեցի հավաքական գաղափար է, ինչպես և ՍՍինը – նրանք առանց այն հավաքի, որ նրանց պահում է գոյություն չեն ունեցել ու չեն ունենա։
ԼՏՊն հավաքական կերպար չէ, այլ պատկառելի անձնավորություն է իր ուրույն գաղափարներով, դրա համար էլ, ժողովուրդը ում էլ նայում է ՀԱԿում նրան է միայն տեսնում։
Կոնկրետ այս պահին աղոտ եմ պատկերացնում, որ անձին կարող են փորձել որպես թուրքերից փրկություն ներկայացնել ու ղեկավար կարգել։
Սամվել Բաբայանին ամեն դեպքում իզուր չեն բաց թողել, բայց նրա քաղաքական դաշտում բացակայությունը ու այս օրերին հակաթուրքական միայն դաշնակների գոյությունը փաստում է, որ անձ չկա։
Կարճ ասած սպասենք վաղը կտեսնենք ինչ կորոշվի ԱՄՆում, որտեղ մերոնք, թուրքերի ու ադրբեջանցիների հետ պիտի հանդիպեն ու կոնկրետ խոսակցություն լինի հետագա քայլերի մասին։
Իսկ ընդանրապես էս թրքամետ ոգևորությունները որոնք արդեն անցնում են ռացիանալության սահմանը շատ բնական են:
Դրա բացատրությունը գտնվում է մարդկային ամենախորքային ենթագիտակցական շերտերի մեջ:
Իրականում ամեն հայ իր մեջ կրում է Մեծ Հայքի գաղափարը: նույնիսկ նրանք ով իրենց հայտարարում են աշխարհաքաղաքացի... Դա կոդ է, որը գալիս է շատ հնուց ու դա հատուկ է այդպես պահվում ու մնում:
Երբ հայը զգում է որ ինչ որ գաղափար իրեն ստիպում է ուրանալ այդ կոդը ապա նրա մեջ միանում է մի հատուկ ենթագիտակցական ծրագիր: Որի իմաստն է ոչնչացնել այդ արտաքին Գաղափարը:
Բայց ոչնչացնելու երկու ձև կա: Երբ անձամբ ինքդ կազմակերպվում ես ու կանգնեցնում ես այդ գաղափարը.... կամ վնասակար գաղափարը հասցնում ես աբսուրդի, ծայրահեղացնում ես որպեսզի այն լիովին բացահայտի իր ներքին վնասակար էությունը: Առաջին ուղին դա դիմացինի պարտությունն է, երկրորդ ուղին դա ինքնազոհաբերման գնով սպանել այդ վնասակար գաղափարը:
Հայությունը ընտրում է համարյա թե միշտ երկրորդ ինքնազոհաբերման ուղին , հասցնում է աբսուրդի ու ոչնչացնում.... Ցավոք դա շատ ահավոր ուղի է... Դա տառապանքների ուղի է, պետք է չգնալ այդ ուղով... բայց դե խասյաթ է երևի
Արի մեջբերեմ քո ասածները.
և
Նույնը և միարժեք, մինչդեռ ակնհայտ է, որ նույնը չէ, առավել ևս միարժեք նման են: Ավելին, սա հենց այն կարևոր տարբերությունն է, որը դնում է ճիշտ և սխալ քաղաքականությունների միջև ջրբաժանը, ու սրանք ամենևին մանրուք չեն:
Մնացածը, նորից եմ ասում, քո ֆանտազիայի գործն է:
ՀՀ բնակչության բացարձակ մեծամասնությունն այսօր կողմ է հայ-թուրքական կապերի լավացմանը, բնականաբար այն պայմանով, որ մենք չտուժենք: Երկու քաղաքականությունները իրարից տարբերվում են հենց դրանով, մեկի դեպքում կա տուժելու գործոնը, մյուսի դեպքում այն չի նկատվում:
Արտ ես հասկանում եմ, բառերը կարևոր են ու համաձայնեմ միառժեք չեն ու ավելին եթե այսօր ԼՏՊն վարեր Թուրքիայի հետ բանակցությունները, մենք ՔՑՎԵԼՈՒ վտանգի առաջ ավելի քիչ կանգնած կլինեինք։
Բայց փաստը մնում է, որ ԼՏՊն ՍՍի նման ազատագրված տարածքների հանձնման ԴԵՄ ՉԻ արտահատվել – սա է անկյունաքարը։
Իսկ թե ով ինչքանով – ՍՍն էժանով, իսկ ԼՏՊն միքիչ թանգոտ, կարա ծախի ազատագրված տարածքները, դա ՄԱՆՐՈՒՆՔ է, քանի որ ինքնին ազատագրված տարածքները ՎԱՃԱՌՎՈՒՄ Է պիտակով երկուսի դեպքում էլ հանվում է ասպարեզ։ ՍՍն պոչից բիրիքով մեր հիշողությունն էլ էր որոշել ծախել, բայց լավ է կոտոշություն չի անում հիմա արդեն այդ մտքից կարծես հետ է կանգնել...
Կարճ ասած նշանակություն չունի, թե ում հեռախոսի համարը այդ պիտակի տակ գրված կլինի, փաստը մնում է, որ ՎԱՃԱՌՎՈՒՄ Է....
Կհամաձայնվի հայ ազգը ՎԱՃԱՌԵԼ այդ տարածքները – կասկածում եմ։ Իսկ ինչ պիտի անի – այ ստե գաիսա է ինչ որ մի գործիչ, որ սաղին տեղն ա դնում ու բազառը դադարեցնում է – 1998ին նման բան ՌՔն Վազգեն Սարգսյանի հետ արեցին, հիմա էլ ստացվում է քաղաքական դաշտը դատարկ է ու մենակ Ղարաբաղից տղա բերելով է հարցը լուծվելու, նորից վիշապիս ասեմ ՈՉ ԱՆՁԱՄԲ, ՌՔն երեսփոխանի միջոցով ամենահավանականը Սամվել Բաբայանով գալիս է ու բոլորիվ «փրկում» ՍՍից էլ ԼՏՊից էլ, թուրքերից էլ....
voter
Իսկ այստեղի հհշականների մեծ մասը դեմ չի ազգայնական ընդվզումին:
Նրանք պիտակավորելով ու նվաստացնելով ազգայնականությունը իրականում ենթագիտակցաբար փորձում են գռգռել ու ծայրահեղացնել ազգայնական տրամադրությունները:
Էս լևոնական դվիժենիների հարվածային ուժը հենց այդ տրամադրությունների վրա էր հենվում: Բա էդ որ մոնղոլթաթար էին ասում ինչի համար է՞ր: Որպեսզի մարդկանց մեջ արթնացնեին ամենաֆունդամենտալ ազգայնական տրամադրությունները:
Ես ասեմ սրա վախճանը ինչ է լինելու: Հհշականությունը երբեք էլ չի լինի հուսալի հենարան պետության ու իշխանության համար: Առաջինը իրենք են թիկունքից խփելու նույնիսկ եթե նախագահ լինի ԼՏՊ-ն ու վարի ամենաթուրքամետ քաղաքականություն:
Դե եթե թրքամետության նոպաները հասնեն գագաթնակետին ապա ազգայնականները ու հհշականները կմիավորվեն ու կխորտակեն հայկական պետականությունը ... ինչպես դա արել են բազմիցս պատմության մեջ ուղղակի էն ժամանակ ուրիշ անուններ են ունեցել այդ երևույթները
Ավելի կոնկրետ առաջ հհշականության դերը տարել է եկեղեցին իսկ ազգայնականության դերը նախարարները ու իշխանիկները... Թե թագավորն էլ ինչպես միշտ քավության նոխազ
Քո վրա մեծապես ազդել է պետական քարոզչությունը, ու որպեսզի հասկանաս, թե ի՞նչ է նշանակում Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ասած մոնղոլ-թաթարը, գրախանութներից գնիր կամ ծանոթներիցդ վերցրում Տեր-Պետրոսյանի երկհատորանոց աշխատությունը ու կարդա: Կտեսնես որ դա կոնկրետ մարդկանց մասին չի, այլ երևույթի: Եթե ինչ-որ մարդիկ ազգայնական գրգիռներ էին ստանում, դա իրենց պրոբլեմն է. դա չի կարող նշանակել, որ նպատակը դա էր: Այդքան մակերեսորեն հասկանալ Տեր-Պետրոսյանին, նշանակում է պարզապես ոչինչ չհասկանալ:
Ինչ վերաբերվում է ՀՀՇ-ին, ապա նրանց շատ ավելի ծանր մեղադրանքներ էլ են առաջադրել քան այս մերկապարանոց հայտարարությունը, որոնց իրենք կդիմանան: Իսկ շարժումը կամ այսօր արդեն կոնգրեսը ամենևին էլ միայն ՀՀՇ-ն չի, իսկ այդ բառի անընդհատ օգտագործումն ընդամենը չհիմնավորված հակաքարոզչական գործիք է որոշ ազգայնամոլների և իշխանության ձեռքին:
Ավելացվել է 3 րոպե անց
Voter, ես իմ ժամանակը ճիշտն ասած ափսոսում եմ քո և Marduk-ի բոլոր մտքերին պատասխանելու համար: Ընդամենը երկու բառ ասեմ. Չեմ խոսում Սերժ Սարգսյանի վարած քաղաքականության մասին, քանզի այնտեղ անհասկանալի ու վախեցնող բաներ կան, բայց Լևոն Տեր-Պետրոսյանին վերագրել Ղարաբաղը ծախելու քաղաքականություն, դա համարում եմ անմտություն: Տեր-Պետրոսյանը խոսել է փոխզիջումային տարբերակից ու համարում է, էր, որ դա է ճիշտ: Ես էլ, ի դեպ, այդպես եմ համարում: Մնացածը էլի Ձեր ֆանտազիայի վրա է, թե ինչ մահացու մեղքեր կհնարեք ;)
Chuk
Հետաքրքիր է դու Սեֆիլյանին էլ ես ազգայնամոլ համարու՞մ:
Սասուն Միքաելյանին էլ ես համարու՞մ: Կամ Մանվել Գրիգորյանին:
Իսկ ընդանրապես էս թրքամետ ոգևորությունները որոնք արդեն անցնում են ռացիանալության սահմանը շատ բնական են:
Դրա բացատրությունը գտնվում է մարդկային ամենախորքային ենթագիտակցական շերտերի մեջ:
Իրականում ամեն հայ իր մեջ կրում է Մեծ Հայքի գաղափարը: նույնիսկ նրանք ով իրենց հայտարարում են աշխարհաքաղաքացի... Դա կոդ է, որը գալիս է շատ հնուց ու դա հատուկ է այդպես պահվում ու մնում:
Երբ հայը զգում է որ ինչ որ գաղափար իրեն ստիպում է ուրանալ այդ կոդը ապա նրա մեջ միանում է մի հատուկ ենթագիտակցական ծրագիր: Որի իմաստն է ոչնչացնել այդ արտաքին Գաղափարը:
Բայց ոչնչացնելու երկու ձև կա: Երբ անձամբ ինքդ կազմակերպվում ես ու կանգնեցնում ես այդ գաղափարը.... կամ վնասակար գաղափարը հասցնում ես աբսուրդի, ծայրահեղացնում ես որպեսզի այն լիովին բացահայտի իր ներքին վնասակար էությունը: Առաջին ուղին դա դիմացինի պարտությունն է, երկրորդ ուղին դա ինքնազոհաբերման գնով սպանել այդ վնասակար գաղափարը:
Հայությունը ընտրում է համարյա թե միշտ երկրորդ ինքնազոհաբերման ուղին , հասցնում է աբսուրդի ու ոչնչացնում.... Ցավոք դա շատ ահավոր ուղի է... Դա տառապանքների ուղի է, պետք է չգնալ այդ ուղով... բայց դե խասյաթ է երևի
Ախր դե այպիսի բաներ ես գրում, այ Մարդուկ եղբայր, հետո էլ երբ ես այդպիսի գրվածքը պիտակում եմ, ի դեպ տեղին, ինձ կողքից ասում են, փորձիր հանդուրժող լինել: Լավ, հանդուրժող եմ, չեմ պիտակի: Պարզապես բոլորի ուշադրությունը կհրավիրեմ, որ քննարկումների ժամանակ անհրաժեշտ է տրամաբանված ու արժեքավոր բաներ գրել:
Ավելացվել է 43 վայրկյան անց
Chuk
Հետաքրքիր է դու Սեֆիլյանին էլ ես ազգայնամոլ համարու՞մ:
Սասուն Միքաելյանին էլ ես համարու՞մ: Կամ Մանվել Գրիգորյանին:
Սեֆիլյանին՝ Այո՛:
Սասուն Միքայելյանին՝ Չգիտեմ:
Մանվել Գրիգորյանին՝ Ո՛չ:
voter
Իսկ այստեղի հհշականների մեծ մասը դեմ չի ազգայնական ընդվզումին:
Նրանք պիտակավորելով ու նվաստացնելով ազգայնականությունը իրականում ենթագիտակցաբար փորձում են գռգռել ու ծայրահեղացնել ազգայնական տրամադրությունները:
Էս լևոնական դվիժենիների հարվածային ուժը հենց այդ տրամադրությունների վրա էր հենվում: Բա էդ որ մոնղոլթաթար էին ասում ինչի համար է՞ր: Որպեսզի մարդկանց մեջ արթնացնեին ամենաֆունդամենտալ ազգայնական տրամադրությունները:
Ես ասեմ սրա վախճանը ինչ է լինելու: Հհշականությունը երբեք էլ չի լինի հուսալի հենարան պետության ու իշխանության համար: Առաջինը իրենք են թիկունքից խփելու նույնիսկ եթե նախագահ լինի ԼՏՊ-ն ու վարի ամենաթուրքամետ քաղաքականություն:
Դե եթե թրքամետության նոպաները հասնեն գագաթնակետին ապա ազգայնականները ու հհշականները կմիավորվեն ու կխորտակեն հայկական պետականությունը ... ինչպես դա արել են բազմիցս պատմության մեջ ուղղակի էն ժամանակ ուրիշ անուններ են ունեցել այդ երևույթները
Ավելի կոնկրետ առաջ հհշականության դերը տարել է եկեղեցին իսկ ազգայնականության դերը նախարարները ու իշխանիկները... Թե թագավորն էլ ինչպես միշտ քավության նոխազ
Չեմ կարծում թե արտաքինը ու ներքինը արժի խառնել ու ԼՏՊն նման բան փորձել է ու կփորձի անել։ Ինքնին նման մոտոցումը դատապարտված կլիներ, քանի որ արտաքին թշնամու վտանքի պատճառով արդնացվող բնազդները հանգեցնում են ազգի համախմբման ու ներքին խնդիրները դառնում են ոչ կարևոր։
Իհարկե որոշ առումով, հակաղարաբաղյան շարժումը, որ միառժամանակ մոլեգնում էր հայաստանում նման նպատակ հնարավոր է ուներ, այդ ամենահզոր համախմբող բնազդը արդնացնելով ու արտաքին թշնամի ներկայացնելով ներկա իշխանությունը հասնել իշխանափոխության, բայց կարծում եմ դա փորձ էր, որ այլևս չի օգտագործվում, քանի որ ժողովուրդը տեսավ, որ ամբողջ հարցը քրեական փող ու գործ մոնոպոլիզացրածներն են, որ համը հանում են – իսկ դրանց, որպես արտաքին թշնամի ներկայացնել հնրավոր չէ քանի որ ամեն մեկը երազում է դրանց քցել տիրանալ դրանց ունեցվածքին ու ինքը բեսպրեդելշինաի իրավունք ունենա։
Հիմա պայքարը կարող է շարունակվել միայն եթե ժողովրդի մեջ արդնացվի ԱՐԴԱՐՈՒԹՅՈՒՆ ունենալու ձգտումը – իսկ դա դժվար, երկար ու դաժան գործ է, հայաստանցիները սովետական տարիներին այնքան էլ հոգեբանորեն այլանդակվել, որ ԱՐԴԱՐ ապրելն համարում են հարիֆություն, թուլություն։
Այս առումով ես ավելի շուտ քան տաս տարի հետո չեմ ակընկալում, որ Հայաստանում արդարությունը գնահատող, օրենքի ուժը գիտակցող հասարտակություն կձևավորվի – սերունդը պիտի փոխվի։
Ավելացվել է 4 րոպե անց
Ախր դե այպիսի բաներ ես գրում, այ Մարդուկ եղբայր, հետո էլ երբ ես այդպիսի գրվածքը պիտակում եմ, ի դեպ տեղին, ինձ կողքից ասում են, փորձիր հանդուրժող լինել: Լավ, հանդուրժող եմ, չեմ պիտակի: Պարզապես բոլորի ուշադրությունը կհրավիրեմ, որ քննարկումների ժամանակ անհրաժեշտ է տրամաբանված ու արժեքավոր բաներ գրել:
Ավելացվել է 43 վայրկյան անց
Սեֆիլյանին՝ Այո՛:
Սասուն Միքայելյանին՝ Չգիտեմ:
Մանվել Գրիգորյանին՝ Ո՛չ:
Իսկ Հովիկ Աբրահամյանին, Ռոբերտ Քոչարյանին, Սերժ Սարգսյանին, Նեմցներին, Գագուլիկներին, Լֆիկներին
ՀԱՅ,
Հայաստանի քաղաքացի,
Հայաստանում ընտրել ու ընտրվելու իրավուն ունեցող մարդ համարենք՞
Ժամանակդ խնայի, միանգամից մի պատասխանի, ոչինչ կսպասենք, քանի որ մեր գրառումները եթե նույնիսկ որպես պատասխան են ընկալվում, իրականում բոլոր կարդացողների համար են ու ով երբ կցանական իր ժամանակը կարող է ծախսել ու ինձ կամ Մարդուկին պատասխանել – չենք նեղանա, բոլորն էլ զբաղված մարդիկ են, տուն տեղ երեխա, կարի մեքենա.... :)
Սեֆիլյանին՝ Այո՛:
Սասուն Միքայելյանին՝ Չգիտեմ:
Մանվել Գրիգորյանին՝ Ո՛չ:
Այսինքն դու համարում ես Սեֆիլյանին վտանգավոր քաղաքական տեսակետի՞ց:
Այսինքն դու համարում ես Սեֆիլյանին վտանգավոր քաղաքական տեսակետի՞ց:
Լոլ, ես հասկանում եմ, որ մենք քաղաքական գաղափարախոսության տեսակետից տարբեր բևեռներում ենք ու հետագայում լինելու ենք քաղաքական հակառակորդներ: Դա հասկանում է նաև ինքը: Ու դա լրիվ նորմալ է: Իսկ քաղաքական տեսակետից վտանգավոր իսկի դաշնակներին էլ չեմ համարում ;)
Ավելացվել է 3 րոպե անց
Իսկ Հովիկ Աբրահամյանին, Ռոբերտ Քոչարյանին, Սերժ Սարգսյանին, Նեմցներին, Գագուլիկներին, Լֆիկներին
ՀԱՅ,
Հայաստանի քաղաքացի,
Հայաստանում ընտրել ու ընտրվելու իրավուն ունեցող մարդ համարենք՞
Հա, իհարկե: Այստեղ անգամ հարց չի կարող լինել: Հայն ազգություն է, որը մենք չենք տալիս կամ վերցնում, համարում կամ չհամարում: Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացի են, քանի որ բնակվում են այստեղ, ունեն համապատասխան փաստաթղթեր: Իսկ ընտրելու իրավունք... ես կարծում եմ, որ ճիշտ է որ բանտարկյալներին են թույլատրում մասնակցել ընտրություններին: ԱՅնպես որ որևէ խնդիր չկա :D
Հետաքրքիր է հետևել բանավեճին, գոնե այս ֆորումում չես զգում այն համատարած "Դաժանիկ-Զղկունիկացումը" , որը ներկայումս ամբողջությամբ տիրել է մեր երկրում: Բայց , հարգելիներս, նորից տեսնում եմ /էլի ասեմ իմ արտահայտությունը/` "ռոմանտիկ" պատկերացումներ մեր ազգային պոտենցիալի վերաբերյալ: Էս երկուս ու կես մի կերպ ստեղ մնացած ազգաբնակցությամբ ենք ուզում "կռիվներ" տալ ?
Ազգային է այն ուժը որը ոչ թե վարում է պառազիտ կենսակերպ ու մսխում է ամեն ինչ, մեզնից հետո թեկուզ ջրհեղեղ կարգախոսով:
Այլ եղածի վրա հենվելով ստեղծում է նորը, հավելյալ արժեքի մի մասը նորից է ներդնում, մի մասով էլ ապրում է:
Հայաստանի վերնախավը սկսած անկախությունից հետո վարել է պարազիտ կամ կիսապարազիտ կենսակերպ:
1991-2000-ի ընթացքում հիմնականում փոշիացվեց նյութական հարստությունները ու ռեսուրսները
1993-2008-ը ոչնչացվեց ժառանգած սոցիալ-կրթական ինֆրաստռուկտուրան
2001-ից սկսած մսխվում է ու ոչնչացվում է մարդկային բարոյական տեսակը
Իսկ 2008-ից հետո հիմք դրվեց ընդանրապես պատմա-բարոյական-կոնցեպտուալ հարցերի սակարկումը:
Իհարկե այս ընթացքում ինչ որ բաներ ստեղծվում են ու կառուցվում են, բայց դա շատ քիչ է ու կատարվում է ի հեճուկս իշխող գաղափարախոսության:
Հիմնականում շարունակվում է պառազիտ կենսակերպը: Որն էլ օրհնվում է աղջատված լիբերալիզմի ագրեսիվ քարոզչությամբ:
Իրականում լիբերալիզմը դա ազատության տեսակ չի: Այսօրվա քարոզվող լիբերալիզմը դա ֆաշիզմի տեսակ է, որի իմաստը այն է որ աշխարհի բոլոր ժողովուրդները իրենց ձեռքով քանդում են իրենց տնտեսական անկախության հիմքերը, և ստեղծվում են այնպիսի տնտեսական համակարգ որը մտնում է Ամերիկո-անգլիական ֆինանսական համակարգի մեջ:
Իհարկե ֆաշիոլիբերալիզմը Հայաստանում է բախվում է լուրջ պռոբլեմների, որոնց էությունը բացատրել մի քիչ երկար է: Դրանից էլ ծնվում է ենթագիտակցաբար հակահայկական մտածելակերպը որոշ էլիտարների մոտ... Երբ մարդը սկսում է ատել հայկական պատմությունը, հայկական խորհրդանիշները, հայկական պռոբլեմները... մտածելով թե իր ինտելեկտուալ պարտության պատճառը դա հայկականությունն է:
Այսօր լիբերալիզմը Հայաստանում չնայած որ արտաքուստ հաղթել է իրականում կրել է ֆունդամենտալ պարտություն: Նա իր ձեռքերով ստիպված է լինելու ոչնչացնելու իր կողմնակիցներին ... Դրա համար է ԼՏՊ-ն վախենում որ շարժումը թափ առնի կամ շատ արագ պարտվի... Առաջին դեպքում վարի է գնում Սերժը, երկրորդ դեպքում էլ ինքը:
Դրա համար հիմա պետք է ինչքան հնարավոր է երկար պահել շինծու դիմակայությունը: Այսինքն իշխանությունը պետք է ժամանակ առ ժամանակ մի վատ բան անի, ասենք ցուցարարի խփի կամ մարդ ծեծի որպեսզի շարժումը չմարի... ԼՏՊ-ն էլ եթե տեսնում է որ շատ է ակտիվանում պետք է հանգստացնի:
Այսպես գոնե մի տարի պետք է ձգեն, որովհետև դրանից հետո մեկնումեկը հաստատ զոհաբերվելու է, ընդհուպ մինչև ֆիզիկական ոչնչացում:
Առավել վերացական պատասխան չէի էլ սպասում: Այդպես էլ մեկ հատ «ազգային ուժ » չասեցիր:
Ավելացվել է 3 րոպե անց
Ազգային ուժերը ազգի մեծամասնությունը իրենց մեջ ներառող, մեկ գաղափարի համար միասնական պայքարողներն են, իչպես դա եղավ Արցախի ազատագրման ժամանակ ու հիմա էլ կլինի եթե փորձ արվի ազատագրված տարածքները բանսարկել ինչ որ խոստումների, ներդրումների հետ – կասկած չունեմ, որ ազգային ուժերը ասպարեզ կգան։
ՀԱԿ, ՄԱԿ, ԲՌԱԿ անուններ նրանց պետք չեն լինի – նրանք կլինեն այստեղ, այլուր ու ամենուր....
«Ազգային ուժերն» ասեք՝ կոնկրետ: Հիմա որոնք են՞:
Մարդուկի պատասխանի կարճ տեսակն է, համարյա նույն բովանդակությամբ: Դա ես էլ գիտեմ, ինձ համար նորություն չէ:
Հիմա խնդրում եմ, մեկ հատ «ազգային ուժ» ասեք…
ԱԶԳԸ հենց ազգային ուժն է... Արտակի ականջը կանչի, մեկ ա ստիպում եէ կրկրնվել։ :)
Չշփոթլ ԱԶԳ օրաթերթի հետ, չնայած այնտեղ էլ կարելի է գտնել այդ ազգային ուժի հետքերը ու այն չկասկածեք, որ ԿՊՈՌԿԻ եթե չափն անցնի ՍՍն ին թրքերի հետ սեթեվեթումներում...
Օրինակ հենց այսօրվա խմբագրականում նենց բան է գրված, որ ազգի «հայաստանի կառավարության ջանին մեռնեմ» կարգավիճակի հետ հեչ չի բռնում, քանի որ ինքն էլ խոստովանում է, որ դա ազգային ուժնէ ինչը այսօրվա կառավարության հետ քիչ ընդհանրույթուններ ունի
http://www.azg.am/AR/2008092501
........տարբերությունը ոչ թե հայաստանաբնակների եւ սփյուռքաբնակների միջեւ է, այլ պաշտոնական Երեւանի եւ առհասարակ ժողովրդի միջեւ:
Այո, կառավարությունները կարող են երբեմն ժողովրդից տարբեր օրակարգեր (agenda) ունենալ: Կառավարություններն, ընդհանրապես, չեն կարող հող պահանջել, եթե ժխտական պատասխանի դեպքում կրակելու պատրաստ թնդանոթ չունեն: Ոչ իսկ հատուցում՝ անլուր տառապանքների ու կորուստների դիմաց: Սակայն տարբերը, խոսքը վերաբերում է օրակարգերին, չի նշանակում հակադիր: Եվ հայկական իշխանությունները, որեւէ իշխանություն, իր գործունեության եւ գործելակերպի, իր հայտարարությունների եւ արտահայտությունների մեջ պետք է զգույշ լինի, որ օրակարգերը հակադիր չլինեն, որ, ավելին, այդ օրակարգերի միջեւ հակադրության նշույլ անգամ չլինի, որպեսզի դրանից չօգտվեն մեր հակառակորդները: Ընդհակառակը, պետք է համակարգել այդ օրակարգերը, կազմակերպել փոխլրացնող դերաբաշխումը:
Ի դեպ ՍՍն էլ իր հերդին, նույն ազգային ուժին հանգստացնելու համար ճառեր է արտասանում սփյուռքին համախմբմաբ խնդրանքներով։
Միասնականությունը մեզ այսօր պետք է առավել, քան երբեք http://www.armenialiberty.org/armeniareport/report/ar/2008/09/2B40043C-A5F7-4C8F-BDC0-E4FA2CA9BDD2.ASP
ԼԱՎ ՏԵՂ ՀԱՍՏԱՏ ՉԻ ՀԱՍՆԻ
«Հիշում եմ, Շիրազին հարցրել էին՝ «Արարատը» ե՞րբ կդառնա աշխարհի չեմպիոն: Ինքը ասել էր՝ երբ «Արարատը» իր սրտում Արարատ ունենա, այդ ժամանակ էլ կդառնա: Հիմա ՀՖՖ տարբերանշանի վրայից եթե Արարատը հանվում է, ի՞նչ հաղթանակների մասին է խոսքը: Գիտեք, սա շատ լուրջ բան է՝ ես չգիտեմ, թե մինչեւ ուր կհասնի այս թուրքասիրությունը: Հստակ է, որ լավ տեղ չի տանի:
Հայրենասիրությունը արժանապատվության պես բան է: ՌԴ¬ում, տեսեք, ինչ գործընթացներ են տեղի ունենում: Մտածում ես՝ ինչ լավ բան է ուժեղ պետություն ունենալը, ուժեղ պետության քաղաքացի լինելը: Եթե մարդը ուժեղ պետության քաղաքացին է, մի տեսակ, ինքնըստինքյան դառնում է նաեւ այդ պետության հայրենասերը: Պետությունն ուժեղացնել է պետք»,- կարծում է հոգեբան ԿԱՐԻՆԵ ՆԱԼՉԱՋՅԱՆԸ:
Կամ էլ այսպես ...
Ձայնալար
26.09.2008, 09:29
Մոդերատորական: Էգրեգորներին նվիրված գրառումները ջնջվել են: Մնացեք քաղաքական քննարկումների շրջանակներում:
«Այսօր նա քայլեր է կատարում, որոնք առաջարկում էր Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, որոնք գալիս էին Լևոն Տեր-Պետրոսյանի գաղափարախոսությանից»,-ասաց բանախոսը: Խոսքը գնում է Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդրի խաղաղ կարգավորման մասին, հայ-թուրքական հարաբերությունների հաստատման մասին, որոնք, նշեց Հ. Հովհաննիսյանը` «10 տարի շարունակ չէր անում Ռոբերտ Քոչարյանը»:
http://www.panorama.am/am/politics/2008/09/26/ovhannisyan/
Էս էլ Հովհանես Հովհանեսյանը որը Կոնգրեսից է կարծեմ
Փորձել ինչ որ լուրջ տարբերություն տեսնել ԼՏՊ-ի ու ՍՍ-ի շատ դժվար է: Մանրուքներին ոչ մեկ բանի տեղ չի դնի: Էությունն է կարևոր
http://www.panorama.am/am/politics/2008/09/26/ovhannisyan/
Էս էլ Հովհանես Հովհանեսյանը որը Կոնգրեսից է կարծեմ
Փորձել ինչ որ լուրջ տարբերություն տեսնել ԼՏՊ-ի ու ՍՍ-ի շատ դժվար է: Մանրուքներին ոչ մեկ բանի տեղ չի դնի: Էությունն է կարևոր
Լեւոն Տեր- Պետրոսյանը երբեք չի ասել, որ ԼՂ հիմնահարցի խաղաղ կարգավորման գրոծընթացը պետք է քննարկվի Թուրքիայի հետ, ոչ հիմա եւ ոչ էլ իր իշխանության տարիներին:
http://www.panorama.am/am/politics/2008/09/26/ovhannisyan/
Էս էլ Հովհանես Հովհանեսյանը որը Կոնգրեսից է կարծեմ
Փորձել ինչ որ լուրջ տարբերություն տեսնել ԼՏՊ-ի ու ՍՍ-ի շատ դժվար է: Մանրուքներին ոչ մեկ բանի տեղ չի դնի: Էությունն է կարևոր
Թեև վստահ եմ, որ Հովհաննես Հովհաննիսյանի խոսքը սխալ ես վերլուծել, բայց խոստանում եմ վաղը այն կարդալ: Ինչևէ, կարճ ասեմ. եթե անգամ ինքը այնպիսի բան է ասել, որը չի համապատասխանում իմ կամ ՀԱԿ-ի պատկերացումներին, ապա դա նորմալ է. ՀԱԿ-ի հմայքը հենց նրանում է, որ նրա կազմող ուժերը կարող են տարբեր տեսակետներ ունենալ, այստեղ իրապես գոյություն ունի խոսքի ազատությունը :)
Այլ կերպ ասած, հետո ի՞նչ :think
Թեև վստահ եմ, որ Հովհաննես Հովհաննիսյանի խոսքը սխալ ես վերլուծել, բայց խոստանում եմ վաղը այն կարդալ: Ինչևէ, կարճ ասեմ. եթե անգամ ինքը այնպիսի բան է ասել, որը չի համապատասխանում իմ կամ ՀԱԿ-ի պատկերացումներին, ապա դա նորմալ է. ՀԱԿ-ի հմայքը հենց նրանում է, որ նրա կազմող ուժերը կարող են տարբեր տեսակետներ ունենալ, այստեղ իրապես գոյություն ունի խոսքի ազատությունը :)
Այլ կերպ ասած, հետո ի՞նչ :think
Վերլուծելու բան չկա, այն է ինչ Մարդուկն նկատել է - ԼՏՊի առաջարկները, որի համար նրան հանել են հիմա ՍՍն իրագործում է, փաստացի համաձայնվել է դրա հետ նաև ԼՏՊն ինչքան էլ, որ կատակով, բայց ՍՍն - ԼՏՊի ընգերն ա, կարգախոսը այդ օպերայից է։
Հովհանիսյանի կարծիքն էլ տարբերվող չի ՀԱԿից, ընդհանուր պնդումներ են ու ոչ մի կոնկրետ բան...
Վերլուծելու բան չկա, այն է ինչ Մարդուկն նկատել է - ԼՏՊի առաջարկները, որի համար նրան հանել են հիմա ՍՍն իրագործում է, փաստացի համաձայնվել է դրա հետ նաև ԼՏՊն ինչքան էլ, որ կատակով, բայց ՍՍն - ԼՏՊի ընգերն ա, կարգախոսը այդ օպերայից է։
Հովհաննիսյանի խոսքը դեռ չեմ հասցրել կարդալ, իսկ դու էլի ապատեղեկացնում ես:
Հերի՞ք չի: արդեն հոգնել եմ այս կարգի գրառումների:
Նույնն է նպատակը (հայտարարվող):
Տարբեր են դրան հասնելու ուղիները:
Մնացածը քո ապատեղեկատվությունն է:
Լեւոն Տեր- Պետրոսյանը երբեք չի ասել, որ ԼՂ հիմնահարցի խաղաղ կարգավորման գրոծընթացը պետք է քննարկվի Թուրքիայի հետ, ոչ հիմա եւ ոչ էլ իր իշխանության տարիներին:
ՍՍն էլ չի ասում ուղղակի չի հրաժարվում Թուրքերի միջամտությունից - այս իրադրությունում Թուրքերը այլընտրանք չունեն, քան խառնվեն ու փորձեն լուծել Արցախի հարցը իր էներգետիկ անվտանգությունը ապահովվելու համար։
ՈՒրիշ բան, որ մերոնք չպիտի լրիվ էյֆորիայի մեջ ընգնեն, թե հիմա չանենք Թուրքիայի հետ հարաբերությունները չկարգավորենք էլ վարիանտ չկա։
Հայաստանին տնտեսական բարելավվում պետք է, բայց ոչ քաղաքական հարցերի հաշվին - դրանք պիտի բացահայտ անջատ բանակցությունների սեղանին դրվեն։
Թուրքերի կովկասյան համագործակցության ծրագիրը պիտի Հայաստանի կողմիաց միայն ու միայն որպես տնտեսական պլատֆորմ դիտվի ու Արցախի ու Թուրքիայի հետ քաղաքական հարաբերությունների հարցը այդ կաթսայի մեջ պետք չի եփել։
Ռուսներն Ճապոնացիների հետ մինչ օրս խիստ հակառակ կարծիքների կուրիլյան կղզիների մասին, բայց այդ հարցը ուղղակի աշխատում են չքննարկել, երբ հարցը տնտեսական հարաբերությունների մասին է։
Այս ամենը ասում եմ այն պարագայում, որ ԼՏՊն նույն սխալը ինչ ՍՍն արել է, Թուրքիայի հետ քաղաքական հարաբերությունների հաստատումը ավելի է կարևորել ու քան տնտեսականը - երևվի նաև նրանից, որ ԼՏՆն տնտեսականում ասելիք չի ունեցել ու դժվար թե կունենա, նա քաղաքական գործիչ է։
Ինձ համար անկեղծ ասած զարմանալի է, որ ՌՔն իր ժամանակ արդեն տնտեսական կապեր Թուրքիայի հետ չեր հաստատել, նա որ հաստատ զուտ փողի հարցերով զբաղվող է։
Ավելացվել է 3 րոպե անց
Հովհաննիսյանի խոսքը դեռ չեմ հասցրել կարդալ, իսկ դու էլի ապատեղեկացնում ես:
Հերի՞ք չի: արդեն հոգնել եմ այս կարգի գրառումների:
Նույնն է նպատակը (հայտարարվող):
Տարբեր են դրան հասնելու ուղիները:
Մնացածը քո ապատեղեկատվությունն է:
Ինչն եմ ապատեղեկացնում, այն որ ԼՏՊն ինքն է ասել ՍՍն իմ ընգերն է՞
Մնացածը ապատեղեկատվություն չի այլ իմ վերլուծությունը ու կարծիքը - վերին ճշմատրության չեմ հավակնում, այլ ասում եմ այն ինչ տեսնում եմ։ Ի դեպ Հովհանիսսյանի խոսքերն իմ գրառումներից էլ կարճ են, բայց դե լավ կհամբերեմ մինչև կարդաս :)
ՍՍն էլ չի ասում ուղղակի չի հրաժարվում Թուրքերի միջամտությունից - այս իրադրությունում Թուրքերը այլընտրանք չունեն, քան խառնվեն ու փորձեն լուծել Արցախի հարցը իր էներգետիկ անվտանգությունը ապահովվելու համար։
«Էներգետիկ անվտանգությունը» սարքել եք եսիմ ինչ…Հա ահավոր կարևոր է, շա՜տ կարևոր է…Բայց որ Թուրքիան կողմից Արցախի հարցի կարգավորմանը միջամտությունըբխում է Թուրքիայի էներգետիկ անվտանգությունից, շատ թույլ բացատրություն է…և իրականությանը մեծամասամբ չի համապատասխանում: Թե ինչ է եղել, Թուրքիայի էներգետիկային, չեմ հասկանում: Հա, հասկացանք Բաքու-Ջեյհան, բան…բայց Թուրքիան մինչև դա էլ էնպես ոչինչ շատ վատ չէր…
Հետաքրքիր ես: Բա ինչու՞չի հրաժարվում…ՍՍ-ն: Թուրքիան էլ առիթից օգտվում է, միջնորդություն ա, էլի…ձեռի հետ լավամարդ էլ կդառնան: Թե Թուրքիան ե՞րբ ու ու՞մ համար ա երբևէ միջնորդական «առաքելություն» իրականացրել:
ՈՒրիշ բան, որ մերոնք չպիտի լրիվ էյֆորիայի մեջ ընգնեն, թե հիմա չանենք Թուրքիայի հետ հարաբերությունները չկարգավորենք էլ վարիանտ չկա։
Հայաստանին տնտեսական բարելավվում պետք է, բայց ոչ քաղաքական հարցերի հաշվին - դրանք պիտի բացահայտ անջատ բանակցությունների սեղանին դրվեն։
Թուրքերի կովկասյան համագործակցության ծրագիրը պիտի Հայաստանի կողմիաց միայն ու միայն որպես տնտեսական պլատֆորմ դիտվի ու Արցախի ու Թուրքիայի հետ քաղաքական հարաբերությունների հարցը այդ կաթսայի մեջ պետք չի եփել։
Ռուսներն Ճապոնացիների հետ մինչ օրս խիստ հակառակ կարծիքների կուրիլյան կղզիների մասին, բայց այդ հարցը ուղղակի աշխատում են չքննարկել, երբ հարցը տնտեսական հարաբերությունների մասին է։
Այս ամենը ասում եմ այն պարագայում, որ ԼՏՊն նույն սխալը ինչ ՍՍն արել է, Թուրքիայի հետ քաղաքական հարաբերությունների հաստատումը ավելի է կարևորել ու քան տնտեսականը - երևվի նաև նրանից, որ ԼՏՆն տնտեսականում ասելիք չի ունեցել ու դժվար թե կունենա, նա քաղաքական գործիչ է։
Ինձ համար անկեղծ ասած զարմանալի է, որ ՌՔն իր ժամանակ արդեն տնտեսական կապեր Թուրքիայի հետ չեր հաստատել, նա որ հաստատ զուտ փողի հարցերով զբաղվող է։
Հա, էդ հասկանում ենք, ախպեր ջան…
Այ էս ներքևի գրածը չհասկացա.
Այս ամենը ասում եմ այն պարագայում, որ ԼՏՊն նույն սխալը ինչ ՍՍն արել է, Թուրքիայի հետ քաղաքական հարաբերությունների հաստատումը ավելի է կարևորել ու քան տնտեսականը - երևվի նաև նրանից, որ ԼՏՆն տնտեսականում ասելիք չի ունեցել ու դժվար թե կունենա, նա քաղաքական գործիչ է։
ԼՏՊ-ի իշխանության տարիներին, եղել է մի պահ, ժամանակ /ոնց ուզում ես ասա/, երբ Թուրքիան պատրաստ է եղել սահման բացել ընդամենը մեկ «ազատագրված» տարածք՝ Ադրբեջանին վերադարձնելու դիմաց…
Ի դեպ Հովհանիսսյանի խոսքերն իմ գրառումներից էլ կարճ են, բայց դե լավ կհամբերեմ մինչև կարդաս :)
Վերջապես բացեցի համապատասխան էջը, կուզեի տեսնել Հովհաննիսյանի ամբողջական խոսքը, այլ ոչ թե պանորամայի կողմից մեջբերված հատվածները: Ամեն դեպքում նա ասում էր ճիշտ այն, ինչ ես: Ուրիշ ոչինչ:
«Էներգետիկ անվտանգությունը» սարքել եք եսիմ ինչ…Հա ահավոր կարևոր է, շա՜տ կարևոր է…Բայց որ Թուրքիան կողմից Արցախի հարցի կարգավորմանը միջամտությունըբխում է Թուրքիայի էներգետիկ անվտանգությունից, շատ թույլ բացատրություն է…և իրականությանը մեծամասամբ չի համապատասխանում: Թե ինչ է եղել, Թուրքիայի էներգետիկային, չեմ հասկանում: Հա, հասկացանք Բաքու-Ջեյհան, բան…բայց Թուրքիան մինչև դա էլ էնպես ոչինչ շատ վատ չէր…
Հետաքրքիր ես: Բա ինչու՞չի հրաժարվում…ՍՍ-ն: Թուրքիան էլ առիթից օգտվում է, միջնորդություն ա, էլի…ձեռի հետ լավամարդ էլ կդառնան: Թե Թուրքիան ե՞րբ ու ու՞մ համար ա երբևէ միջնորդական «առաքելություն» իրականացրել:
Թուրքիան Ռուսաստանին շրջանցող ճանապարհներ սարքելու հարցում մատը կծեց Վրաստանում վերջին իրադարձությունների պատճառով, քանի որ Վրաստանի անկայությունը առնըվազն 10-20 տարով խաչ է քաշում բոլոր Թուրքիայի հույսերի վրա, որ նա պիտի դառնա դեպի Եվրոպա գազ ու նավթ, էլ չասած մնածաց ապրանքների տարանցիկ երկիր։ Բաքու-ջեյրանը ոչ այլ ինչ է, քան միջին ասիայից էներգակիրների համար պատրաստված ուղի, նույնը դառնալու է Նաբուկո գազատարը, որը փաստացի կառուցված ու գործում է Եվրոպայից մինչև անատոլիա, դրա համար Թուրքերն Հույների հետ առկա հողային խնդիրներն էլ մի կողմ դրեցին ու պայմանագրեր կնքեցին։
Հիմա եթե Կովկասը «փակվի» Թուրքիայի հույսը կմնա մենակ Իրաքով ու Սիրիայով ճանապարհ հարդելը դեպի արևելք, ինչը ԱՄՆին ու Հրեաստանին առավել քիչ է դուր գալիս քան եթե Թուրքերն իրենց իսկ կողմից փակ պահվող Հայաստանյան սահմանը բացեն ու Հայաստանով դեպքի Ադրբեջան ճանապարհ սկսեն հարդել։
Ամբողջ Եվրոպայի Էնէրգիան Թուրքիայով է մատակարարվելու - դա է եղել ու դրա շահույթն է մատների արանքից գնում։
Իսկ վտանգավոր է համաձայնվել, որ թուրքերը «կնիկ են ուզում բանն էլ հետը» - Հ.Մաթեվոսյան «Մենք ենք մեր սարերը»...
Հա, էդ հասկանում ենք, ախպեր ջան…
Այ էս ներքևի գրածը չհասկացա.
ԼՏՊ-ի իշխանության տարիներին, եղել է մի պահ, ժամանակ /ոնց ուզում ես ասա/, երբ Թուրքիան պատրաստ է եղել սահման բացել ընդամենը մեկ «ազատագրված» տարածք՝ Ադրբեջանին վերադարձնելու դիմաց…
Հենց այդ էլ իմ ասածի հաստատումն է, չի կարելի համաձայնվել ոչ մի քաղաքական զիճումների տնտեսական շահույթ ստանալու նպատակով։
Տանձը խնձորով չեն փոխում, իհարկե բացառությամբ, եթե տանձից արդեն զզվել ես ու էլ չես ուտելու մնալու ա փչանա։
Թուրքիան պիտի պատրաստ լինի ու բացի սահմանը տնտեսական ԿԱՅՈՒՆՈՒԹՅԱՆ ապահովվման դիմաց - անուղղակիորեն թուրքերն արդեն Հայաստանյան ճանապարհերն իրենց ապահով դեպի Իրան բեռնատեղափոխության համար օգտագործում են։
Վարդան Օսկանյանն արդեն տպավորություն ունի, որ ՀՀ իշխանությունները թուրքերին զիջել են ամեն ինչ, փոխարենը ոչինչ չստանալովhttp://www.a1plus.am/amu/?page=IssuePrint&id=64621
Սփյուռքին ՍՍի գործերն դեռ չեն համոզում, եթե չասենք, որ արդեն սփյուռքում ՍՍի աֆտարիտետը անկվում է օր օրի...
Սփյուռքին ՍՍի գործերն դեռ չեն համոզում, եթե չասենք, որ արդեն սփյուռքում ՍՍի աֆտարիտետը անկվում է օր օրի...
Վոտեր
Ես կխնդրեի անընդհատ չշեշտել սփյուռքը: Այնպիսի տպավորություն է որ միայն սփյուռքն է մտահոգված ազգային արժանապատվության հարցերով իսկ Հայաստանի հայերին դա չի հետաքրքրում:
Ընկեր ես քեզ կարամ վստահեցնեմ որ Հայաստանում շատ ավելի կոշտ տրամադրված մարդիկ կան այս հարցերում քան սփյուռքում:
Մի երկու ֆորումում տիրող մթնոլորտը չափանիշ չի: Ես կատեգորիկ դեմ եմ այն տեսակետին թե Ցեղասպանության հարցը դա սփյուռքի հարցն է: Էդ վիրուսը ՀՀՇ-ն քցեց էս ժողովրդի մեջ ու մինչև հիմա պրծում չկա: 1965 թվին երբ Ծիծեռնակաբերդ էին կառուցում դու մի հատ կարդա Յանիկյանի հուշերը թե ինչ էին անում սփյուռքում:
Այնպես որ ախպեր ջան եթե մի օր սաղ սփյուռքով ինձ սկսեն համոզել թե պետք է ախպերանաս թուրքերի հետ առանց ապաշխարանքի ու ճանաչման ապա ես կարհամարեմ նրանց կարծիքը ու կանեմ իմը: Ու վստահ եմ որ Հայաստանում է լինելու ամենահուժկու հակահարվածը այդպիսի ծրագրերի դեմ:
Այնպես որ ՍՍ-ի ապագա պլանները այս հարցում արդեն կիսով չափ ձախողվեցին ու եթե նա համառի ապա նա կվերջացնի ինչպես ԼՏՊ-ն ժամանակին:
Խոսքը Սփյուռքի ավելի կամ պակաս հետաքրքրվածության մասին չէ, այլ այնինչ նշել էի մինչ այդ http://www.akumb.am/showpost.php?p=1168326&postcount=19, որ դա Հայաստանում իշխանություն ունենալու պահպահենլու գործոններից մեկն է ու նրանց մոտ վարկանիշի ապահովվումը անհրաժեշտ է, առնըվազն այնքան ժամանակ, քանի դեռ Հայաստանյան ժողովուրդը իր մտահոգությունները չի կարողացել Սփյուռքում ավելի կարևորել, քան բանակ ունենալու ու թուրքերից պաշտպանվելու անհրաժեշտությունը, որը միակ մտահոգվածությունն է այսօրվա Սփյուռքում։
Բերած հղումը իմ կարծիքով չափանիշ է այն բանի, որ անկում է նկատվում այն 4 վարկանիշներից մեկում, որոնց մաին նախորդ գրառման մեջ նշել եմ։
Այն որ պարզ է Հայաստանյան վարկանիշների անկում նույնպես կա դա չի ժխտում։ Ենթադրում եմ խոսքը գնում է
-Արցախյան ազատամարտի դափնիներով ուժայինների
և
-իր ճակատագրով հետաքրքրված, գիտակից, ազատ ընտրություն կատարող ժողովուրդի մասին, որ այդ երկուսի մոտ ՍՍի վարկանիշը անկում է ապրում։
Կարելի է ասել նաև, որ ուժայինների մոտ Վարկանիշի անկումը հենց ազդում է Սփյուռքի կարծիքի վրա։
Քո պնդումները ընդհամենը այն մասին են, որ Հայաստանյան ազատ քաղաքացիների, ժողովրդի կարծիքը առայժմ Սփյուռքի վրա չի ազդում, այդ թվում դու հենց դրա ապացույցն ես ստացվում...
Ընդհանրապես լավ չի, որ Սփյուռքը չի կարող քեզ համոզել կարծիք ձևավորել ու դու նրա կարծիքը առհամարում ես, դա երևի գալիս է հենց նույն Սփյուռքի անտարբերությունից քո կարծիքի նկատմամբ ու սպասելի է, որ հակառակը նույնպես անընդհունելի է։
Վերադառնալով ՍՍին ու նրա շանսերին իշխանություն ունենալու, արդեն ասել եմ, իմ տպավորությունը նա է, որ նա չի էլ ձգտում իշխանություն պահել, այլ զուտ անում է այն ինչ պայմանավորվել են, զիճումներ անել այնքան ժամանակ քանի դեռ Հայ ժողովրդի համբերության բաժակը չի լցվել, ինչքան կստացվի ետ կքաշի մեր դիրքերը թուրքերի հետ հակամարտության դաշտում և դիվանագիտական և ռազմական։ Իսկ երբ բանը բանից անցնի ՍՍին կհանեն ու ինչպես արդեն ասեցի ընդիմադիր դաշտում հակաթուրքությանը այլընտրանք չլինելու պատճառով կմնանք Քոչարյան կամ Սամվել Բաբայանի հույսին։
ԼՏՊն էլ այդ դեպքում կստավի ՍՍի թուրքական գործունեության կողմնակից, բայց ոչ նրան հակակշիռ։
ՌՔի վերադարձը դրանով սփյուռքի ու ուժայինների կողմից կաջակցվի, աստված վատից փրկի կարգախոսով, իսկ ժողովրդի դարդին նայող էլի չի լինի...
Օլիգարխիստ-հաբռգիստները այս ասպարեզում առայժմ դեր չեն խաղում ու ոչինչ չեն որոշում...
Նոր ընտրություններից առաջւ մեզ ոչ մի իշխանափոխություն պետք չէ: Նման հեղաշրջումները երկիրը տարիներով ետ են գցում ւ անկայունություն են մտցնում: Ամեն ինչ պետք է իր ժամանակին արվի:
Morpheus_NS
05.10.2008, 22:36
Նոր ընտրություններից առաջւ մեզ ոչ մի իշխանափոխություն պետք չէ: Նման հեղաշրջումները երկիրը տարիներով ետ են գցում ւ անկայունություն են մտցնում: Ամեն ինչ պետք է իր ժամանակին արվի:
Ստեղ մի հատ լավ խոսք կա շատ տեղին.
Եվ այդպես էլ չհասկացանք, թե մեր ուզած ժամանակը երբ է գալիս ժամանակին::)
Եվս մի հայտնի վերլուծաբան բարձրաձայնում է թեմայի վերնագրում նշված վարկածը ՍՍ ի ու ԼՏՊի նմանության մասին
՚ՍԵՐԺ ՍԱՐԳՍՅԱՆՆ ՈՒ ՏԵՐ-ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԸ ԿՈԱԼԻՑԱ ԵՆ ԿԱԶՄԵԼՙ
http://www.a1plus.am/amu/?page=IssuePrint&id=64758
Եվս մի հայտնի վերլուծաբան բարձրաձայնում է թեմայի վերնագրում նշված վարկածը ՍՍ ի ու ԼՏՊի նմանության մասին
՚ՍԵՐԺ ՍԱՐԳՍՅԱՆՆ ՈՒ ՏԵՐ-ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԸ ԿՈԱԼԻՑԱ ԵՆ ԿԱԶՄԵԼՙ
http://www.a1plus.am/amu/?page=IssuePrint&id=64758
Մեր մեջ ասած Արմեն Այվազյանը աչքիցս վաղուց ընկածներից է ;)
Վաղը կտեղադրեմ իսկապես նորմալ վերլուծաբանի հոդվածը, խոսքս Արման Նավասարդյանի մասին է :)
Եվս մի հայտնի վերլուծաբան բարձրաձայնում է թեմայի վերնագրում նշված վարկածը ՍՍ ի ու ԼՏՊի նմանության մասին
՚ՍԵՐԺ ՍԱՐԳՍՅԱՆՆ ՈՒ ՏԵՐ-ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԸ ԿՈԱԼԻՑԱ ԵՆ ԿԱԶՄԵԼՙ
http://www.a1plus.am/amu/?page=IssuePrint&id=64758
Նման` տրամաբանությունից դուրս հոդված վաղուց չէի կարդացել:
Եթե ժողովուրդը լռում է, ուրեմն ժողովուրդը համաձայն է, այնպես որ, Արմեն Այվազյանը ճիշտ կանի, եթե ողջ ժողովրդին հիմարի տեղ չդնի ու գրիչը ձեռքին` թղթին նայելով չորոշի, թե ով է ճիշտ անում, ով` սխալ, և որ ամենակարևորն է, թե ժողովուրդն ինչ պետք է անի, որը չի անում:
Նոր ընտրություններից առաջւ մեզ ոչ մի իշխանափոխություն պետք չէ: Նման հեղաշրջումները երկիրը տարիներով ետ են գցում ւ անկայունություն են մտցնում: Ամեն ինչ պետք է իր ժամանակին արվի:
Թեման իշխանափոխության մասին չէ, այլ ժողովրդին հերդական անգամ ֆռցնելու ու նրա գլխին նոր դրածո ղեկավարի սաղացնելու մասին է։
Ռակիրովկա ԼՏՊն – ՌՔին – ՍՍ նույն դեմքերի կամ նրանց դրածոների միջև է ստացվում, տպավորություն է, թե իշխանություն լինելը ինչ որ մարդիկ սեփականաշնորհել են ու իրար մեջ դա բաժանում վերաձևում են, կախված նրանից, թե ով ում ինչպես կարող է ճնշել, խփել, սպանել տրաքացնել։
Մի մաֆիան մյուսի հետ հա ռազբիրատներ է կազմակերպում ժողովրդին էլ խառնում այդ ռազբիրատենրին այնպես, որ մարդիկ իրենք էլ չհասկանալով անընդհատ օգնում են մեկին քցելու մյուսին, բայց իրենց դարդին դարման անողներ այդպես էլ չեն գտնվում, դրանք իրենց հարցերն են լուծում, իսկ որ գյուղացին բահով Արարատյան դաշտավայր է մշակում իսկ ինժիներները տուն մաքրելով են զբաղվում, այդպես էլ շարունակում են ապրել, առանց գիտակցելու, թե ինչ իրական քայլեր պետք է նաղաձեռնել, որ անմիջական քո տանը ու շրջապատում բարելավումներ սկսվեն...
Իշխանությունը ժողովրդին վերադարձնելու հարցը պիտի լուծվի և ոչ թե մի աբիժնիկին մյուսով փոխարինելով հերդական աբիժնիկին ստեղծել, որն էլ իր թայֆեն կհավաքի նորից կսկսի ժողովրդի դուռը թակել, թե ապե արի իմ ռազբիրատի ժամանակ ինձ մեջկ կանգնի...
Ժամանակը ընտրություններն են, ու ամենահետաքրքրիրը նա է, որ ամբողջ ժողովուրդը նախորոք գիտի, թե ինչ է կատարվելու ընտրություններին, բացի ընդդիմությունից: Ու ընտրություններից հետո մեկ էլ սկսում են.. բա չիմացաք ինչ եղավ... մենք սենց միամիտ նստած մեր ձայները տարան, թալանեցին, ջարդեցին... էդ ոնց է մենք գիտենք ինչ է լինելու դուք չէ? Նույն օպերայում կարող էին չէ տեսախցիկներ տեղադրել, ու մարտի 1-ի առավոտվա տեսագրությունն ունենալ... Պետք է նստեն ու լուրջ մտածեն, թե ընտրությունների ժամանակ ինչ հակաթույն կարելի է գտնել կեղծարարությունների դեմ...
Կարճ ասած պետք է քայլ առ քայլ հետևել կառավարության գործունեությանը , քննադատել, ալտերնատիվ լուծումներ առաջարկել վիճելի հարցերում ու լուրջ նախապատրաստվել հաջորդ ընտրություններին ու մոռանալ մենք հաղթել ենք.. բլա բլա բլա... Կարճ ասած ես համարում եմ, որ նա ով ժողովրդին խոստանում է մոտալուտ իշխանափոխություն, մեղմ ասած խաբում է:
Վոթերի ասածներին ավելացնեմ, որ բլեֆների վրա սարքված թեմա է, և իմ խորին բայց համեստ կարծիքով ամբողջովին ջուր ծեծոցի :)
Թեման իշխանափոխության մասին չէ, այլ ժողովրդին հերդական անգամ ֆռցնելու ու նրա գլխին նոր դրածո ղեկավարի սաղացնելու մասին է։
Ռակիրովկա ԼՏՊն – ՌՔին – ՍՍ նույն դեմքերի կամ նրանց դրածոների միջև է ստացվում, տպավորություն է, թե իշխանություն լինելը ինչ որ մարդիկ սեփականաշնորհել են ու իրար մեջ դա բաժանում վերաձևում են, կախված նրանից, թե ով ում ինչպես կարող է չնշել։
Մի մաֆիան մյուսի հետ հա ռազբիրատներ է կազմակերպում ժողովրդին էլ խառնում այդ ռազբիրատենրին այնպես, որ մարդիկ իրենք էլ չհասկանալով անընդհատ օգնում են մեկին քցելու մյուսին, բայց իրենց դարդին դարման անողներ այդպես էլ չեն գտնվում, դրանք իրենց հարցերն են լուծում, իսկ որ գյուղացին բահով Արարատյան դաշտավայր է մշակում իսկ ինժիներները տուն մաքրելով են զբաղվում, այդպես էլ շարունակում են ապրել, առանց գիտակցելու, թե ինչ իրական քայլեր պետք է նաղաձեռնել, որ անմիջական քո տանը ու շրջապատում բարելավումներ սկսվեն...
Իշխանությունը ժողովրդին վերադարձնելու հարցը պիտի լուծվի և ոչ թե մի աբիժնիկին մյուսով փողարինելով հերդական աբիժնիկին ստեղծել, որն էլ իր թայֆեն կհավաքի նորից կսկսի ժողովրդի դուռը թակել, թե ապե արի իմ ռազբիրատի ժամանակ ինձ մեչկ կանգնի...
Ոտեր, էս ամբողջ գրառումդ ինձ համար կվերածվի դեռ աղբաման չհասած աղբի, եթե չկարողանաս հստակ, տրամաբանված պատասխան տալ մի պարզ հարցի. ինչպե՞ս պետք է լուծվի ինշխանությունը ժողովրդին վերադարձնելու հարցը:
Մեր մեջ ասած Արմեն Այվազյանը աչքիցս վաղուց ընկածներից է ;)
Վաղը կտեղադրեմ իսկապես նորմալ վերլուծաբանի հոդվածը, խոսքս Արման Նավասարդյանի մասին է :)
Ճիշտն ասած Նոմենկլատուրշիկ Արման Նավասարդյանը, որ գերադասում է ներկայանալ Հայաստանի Քաղաքագետների միության վարչության անդամ և ոչ թե զուտ որպես քաղաքագետ, աչքումս երբեք բարձր չի էլ եղել, այնպես որ աչքումս չի ընգնի, հանգիստ բեր հոդվածը կարդանք, չնայած կասկածում եմ, որ քաղաքական վերլուծություն քիչ էլ լինելու, այլ զուտ բանասիրական ելևեջներով լի նախադասություններ են լինելու Ջեկ Լոնդոնից ցիտատներով կամ Հեմինգուեյից։ Հուսանք մի երկու քաղաքական ակտուալ վերլուծություն գոնէ կլինի ;)
Ճիշտն ասած Նոմենկլատուրշիկ Արման Նավասարդյանը, որ գերադասում է ներկայանալ Հայաստանի Քաղաքագետների միության վարչության անդամ և ոչ թե զուտ որպես քաղաքագետ, աչքումս երբեք բարձր չի էլ եղել, այնպես որ աչքումս չի ընգնի, հանգիստ բեր հոդվածը կարդանք, չնայած կասկածում եմ, որ քաղաքական վերլուծություն քիչ էլ լինելու, այլ զուտ բանասիրական ելևեջներով լի նախադասություններ են լինելու Ջեկ Լոնդոնից ցիտատներով կամ Հեմինգուեյից։ Հուսանք մի երկու քաղաքական ակտուալ վերլուծություն գոնէ կլինի ;)
Անկեղծ ասած վերլուծությունը բերելու եմ ոչ թե քո, այլ քո գրառումների պոտենցիալ թակարդը ընկնողներին ճշմարտացի ու տրամաբանված խոսք ցույց տալու համար, որովհետև այն, որ դու քոնն ես շարունակելու պնդել (չտրամաբանված կամ գոնե տրամաբանությունը ցույց չտալով) արդեն իսկ պարզ է :)
Ոտեր, էս ամբողջ գրառումդ ինձ համար կվերածվի դեռ աղբաման չհասած աղբի, եթե չկարողանաս հստակ, տրամաբանված պատասխան տալ մի պարզ հարցի. ինչպե՞ս պետք է լուծվի ինշխանությունը ժողովրդին վերադարձնելու հարցը:
Հարևան թեմայով, ՏԻՄ ընտրություններում ժողովրդին ընտրելու հնարավորություն ստեղծելով։
Կարա ՀԱԿը թող մաքրի Կոտայքի ավգյան ախոռները, որտեղ ժողովուրդը ուղղակի այլընտրանք չունի պիտի Գագուլիկի, հարևան բարեկամ, փեսա, խնամի ընտրի և ուրիշ ոչինչ...
Չի կարող, ուրեմն Լևոն Նախագահով էլ չի կարողանա ուզումա թող Չեմբեռլենը գա ԼՏՊին անձամբ, որպես լեգիտիմ նախագահ կարգի...
Թեման իշխանափոխության մասին չէ, այլ ժողովրդին հերդական անգամ ֆռցնելու ու նրա գլխին նոր դրածո ղեկավարի սաղացնելու մասին է։
Ռակիրովկա ԼՏՊն – ՌՔին – ՍՍ նույն դեմքերի կամ նրանց դրածոների միջև է ստացվում, տպավորություն է, թե իշխանություն լինելը ինչ որ մարդիկ սեփականաշնորհել են ու իրար մեջ դա բաժանում վերաձևում են, կախված նրանից, թե ով ում ինչպես կարող է չնշել։
Մի մաֆիան մյուսի հետ հա ռազբիրատներ է կազմակերպում ժողովրդին էլ խառնում այդ ռազբիրատենրին այնպես, որ մարդիկ իրենք էլ չհասկանալով անընդհատ օգնում են մեկին քցելու մյուսին, բայց իրենց դարդին դարման անողներ այդպես էլ չեն գտնվում, դրանք իրենց հարցերն են լուծում, իսկ որ գյուղացին բահով Արարատյան դաշտավայր է մշակում իսկ ինժիներները տուն մաքրելով են զբաղվում, այդպես էլ շարունակում են ապրել, առանց գիտակցելու, թե ինչ իրական քայլեր պետք է նաղաձեռնել, որ անմիջական քո տանը ու շրջապատում բարելավումներ սկսվեն...
Իշխանությունը ժողովրդին վերադարձնելու հարցը պիտի լուծվի և ոչ թե մի աբիժնիկին մյուսով փողարինելով հերդական աբիժնիկին ստեղծել, որն էլ իր թայֆեն կհավաքի նորից կսկսի ժողովրդի դուռը թակել, թե ապե արի իմ ռազբիրատի ժամանակ ինձ մեչկ կանգնի...
Ժողովուրդը քանի դեռ ձեռք չի քաշել իր իրավունքը 5000 դրամով ծախելու սովորությունից, քանի դեռ իրեն չի համարել երկրի տերը միշտ էլ դրածո ղեկավար է ունենալու: Ու եթե բողոքում է միայն իրենից կարող է բողոքել: Ես ամենևին հակված չեմ մտածել, որ իշխանությունը նման քանակի ձայներ հավաքում է կեղծումների հաշվին: Չեղած տեղից նման թվեր չեն լինում:
Ներկա դրությամբ ինչ էլ լինի նույն դեմքերն են.. հարցը նա է թե իշխանությունը այդ պահին կոնկրետ ում ձեռքում է: Մյուսն էլ օգտագործում է ժողովրդի դժգոհությունը, սկսում է ընդդիմություն դառնալ ասյպես ասած, մինչև նստի այդ աթոռին... ժողովուրդը գործիք է դառել: Ներկա դրությամբ դեռևս ելք չեմ տեսնում այս իրավիճակից.. ժամանակ է պետք որ ամեն ինչ կամաց-կամաց ընկնի իր տեղը:
Ճիշտն ասած Նոմենկլատուրշիկ Արման Նավասարդյանը, որ գերադասում է ներկայանալ Հայաստանի Քաղաքագետների միության վարչության անդամ և ոչ թե զուտ որպես քաղաքագետ, աչքումս երբեք բարձր չի էլ եղել, այնպես որ աչքումս չի ընգնի, հանգիստ բեր հոդվածը կարդանք, չնայած կասկածում եմ, որ քաղաքական վերլուծություն քիչ էլ լինելու, այլ զուտ բանասիրական ելևեջներով լի նախադասություններ են լինելու Ջեկ Լոնդոնից ցիտատներով կամ Հեմինգուեյից։ Հուսանք մի երկու քաղաքական ակտուալ վերլուծություն գոնէ կլինի ;)
Ոտեր, դու այս (http://www.a1plus.am/amu/?page=IssuePrint&id=64758) հոդվածը համարում ես քաղաքական ակտուալ վերլուծությո՞ւն:
Անկեղծ ասած վերլուծությունը բերելու եմ ոչ թե քո, այլ քո գրառումների պոտենցիալ թակարդը ընկնողներին ճշմարտացի ու տրամաբանված խոսք ցույց տալու համար, որովհետև այն, որ դու քոնն ես շարունակելու պնդել (չտրամաբանված կամ գոնե տրամաբանությունը ցույց չտալով) արդեն իսկ պարզ է :)
Սպասըմ եմ, բեր...
Նաև լավ կանես կբերես կենսագրությունը Նավասարդյանի...
Իմ ցիտված քաղաքական վերլուծաբանները անմիջական առընչություն են ունեցել ԼՏՊի արտաքին քաղաքականության հետ ու մասնավորապես ԼՂՀի հարցում
Մանվել Սարգսյան – ԼՂՀ առաջին ներկայացուցիչը ՀՀում
Արմեն Այվազյան – ՀՀ նախագահի ԼՏՊի օրոք խորհրդական
Վարդան Օսկանյան – ԱԳՆ նախարարության ԼՏՊի ու ՌՔի կադր, կարծում եմ մանրամասնել նրա տեղեկացվածության մասին իմաստ չունի...
Ծախվածության ու չծախվածության տարբերությունը բոլորս գիտենք: Այվազյանի մասին կարծիքս արդեն ունեմ: Օսկանյանի մասին բոլորս գիտենք: ՄՆում է երրորդի հարցը, որից այնքան էլ չգիտեմ... թեև կռահում եմ ;)
Հարևան թեմայով, ՏԻՄ ընտրություններում ժողովրդին ընտրելու հնարավորություն ստեղծելով։
Կարա ՀԱԿը թող մաքրի Կոտայքի ավգյան ախոռները, որտեղ ժողովուրդը ուղղակի այլընտրանք չունի պիտի Գագուլիկի, հարևան բարեկամ, փեսա, խնամի ընտրի և ուրիշ ոչինչ...
Չի կարող, ուրեմն Լևոն Նախագահով էլ չի կարողանա ուզումա թող Չեմբեռլենը գա ԼՏՊին անձամբ, որպես լեգիտիմ նախագահ կարգի...
Ոտեր, ՀԱԿ-ը ոչ պետության գործող նախագահն ա, ոչ ազգային ժողովի նախագահն ա, ոչ ուժային կառույցներն ա ՀԱԿ-ի ձեռքը, ոչ էլ դատական համակարգն ա ՀԱԿ-ի ձեռքը: Դու մի բան ես պահանջում ՀԱԿ-ից, ինչը պետք ա պահանջես գործող իշխանությունից. նույնիսկ տեղյակ չես, թե ումից ինչ է պետք պահանջել: Հիմա ՀԱԿ-ը պայքարում ա էս ապօրինությունների դեմ, բայց չի ասում` կարա թող Ոտերը մաքրի Կոտայքի ավգյան ախոռները, այլ պայքարում ա իրական մեղավորների դեմ, նրանցից ա պահանջում, այսինքն` ի տարբերություն քեզ` ՀԱԿ-ը գիտի, թե ումից ինչ է պետք պահանջել, ՀԱԿ-ը չի փորձում մսավաճառից ծխախոտ գնել:
Ժողովուրդը քանի դեռ ձեռք չի քաշել իր իրավունքը 5000 դրամով ծախելու սովորությունից, քանի դեռ իրեն չի համարել երկրի տերը միշտ էլ դրածո ղեկավար է ունենալու: Ու եթե բողոքում է միայն իրենից կարող է բողոքել: Ես ամենևին հակված չեմ մտածել, որ իշխանությունը նման քանակի ձայներ հավաքում է կեղծումների հաշվին: Չեղած տեղից նման թվեր չեն լինում:
Ներկա դրությամբ ինչ էլ լինի նույն դեմքերն են.. հարցը նա է թե իշխանությունը այդ պահին կոնկրետ ում ձեռքում է: Մյուսն էլ օգտագործում է ժողովրդի դժգոհությունը, սկսում է ընդդիմություն դառնալ ասյպես ասած, մինչև նստի այդ աթոռին... ժողովուրդը գործիք է դառել: Ներկա դրությամբ դեռևս ելք չեմ տեսնում այս իրավիճակից.. ժամանակ է պետք որ ամեն ինչ կամաց-կամաց ընկնի իր տեղը:
Ինձ էլ էր թվում, թե բացի Հայաստանից ուրիշ երկրներում ընտրությունից ընտրություն 5000 դրամով ապրող ընտրող ժողովուրդ չկա, բայց արի ու տես հայերս այդ հարցում էլ ունիկալ չենք, չնայած օր ու գիշեր մենակ ամեն բնագավառում մեր ունիկումի մասին են համոզում բոլորին։
Այմեն տեղ էլ կա կաշառքով ձայն վաճառողը ու դա դժբախտությունը չէ, այլ այն ,որ ժողովուրդի մեծ մասը ՉԻ ցանկանում իր ձայնը վաճառել, ՈՉ մի գնով։
Կաշառքի գինը «քաղաքակիրթ» երկրներում ուղղակի բազմազան է ու տարբեր – մանկապարտեզների շատացում, դպրոցների ռեֆորմ, օդանավակայանը գյուղից հեռացնելու և այլն կաշառքներ պիտի վճարեն ընտրվել ցանկացողները։ «Քաղաքակիրթ» երկրում փողը բացառվում է քանի, որ մարդիկ հասկանում են, որ դրանով իրենք իրենց ձայնը ՇԱՏ ԷԺԱՆ են վաճառում, իրենց փողն են վճարում ու պարտք ու պահաջ էլ ընտրյալը չունի – հազար մուծվում ու ՊՐԾ։
Այ այդ ՊՐԾը, որ վերացվի մարդկանց միջից, թող գնան ինքան ուզում են մուծվեն, առնեն, շողոքորթեն – դրանով հասակարակական համակարգը կվերականգնվնի։
Էլի ԼՏՊին փնովեմ, նա իր քմահարանքով ժողովրդի նկատմամբ – ես որոշում եմ, ժողովուրդը լսում է ու անում, կոմունիստական կարգերը փոխանակ քանդի ամրապնդեց ու ուղղակի պարտիա ում չեստ ի սովեստ նարոդաի փոխարեն ՀՀ նախագահը դարձավ ում, չեստ ի սովեստ...
Ամեն քննադատություն հանգեցնում էր «արա մենք ինչ ու ով ենք որ բան որոշենք, քելոք մարդիկ կան գրագետ, ակադեմիկոս, նրանք մեզ կպահեն, ես իրանց ջանին մեռնեմ»...
Մի կողմից միգուցե լավ է, որ ժողովուրդը սկսել է տեսնել, որ ոչ մի ակադեմիկոս, հանճարներ էլ իրենց չեն ղեկավարում, տատուիրովկա, ղարաչի բառապաշարով անձիք են, որ իր ժողովրդի անմիջական ծոցից են։
Միգուցե սա սկի մարդկանց մեջ արդնացնել այն ջիղը, որ ամբողջ եվրոպական երկրներում կա – արա մեր գարուշնա ինչ ա անում, գնանք ասենք սենց անի նենց անի մեր ուզածով լինի...
Մոդերատորական. Գրառման վերջին հատվածը վիրավորական ձևակերպումների պատճառով ջնջվել է:
Ժողովուրդը քանի դեռ ձեռք չի քաշել իր իրավունքը 5000 դրամով ծախելու սովորությունից, քանի դեռ իրեն չի համարել երկրի տերը միշտ էլ դրածո ղեկավար է ունենալու: Ու եթե բողոքում է միայն իրենից կարող է բողոքել: Ես ամենևին հակված չեմ մտածել, որ իշխանությունը նման քանակի ձայներ հավաքում է կեղծումների հաշվին: Չեղած տեղից նման թվեր չեն լինում:
Նախարար ապեր, սա գրել ես որպես լուրջ վերլուծությո՞ւն, թե ինչ պետք է անի ժողովուրդը, թե՞ որպես գեղեցիկ խոսքեր` ինքներդ Ձեր մեջ փնտրեք սեփական մեղքը և մի՛ մեղադրեք դիմացինին, քանզի սիրել է պետք և՛ հարազատին, և՛ թշնամուն... ու սենց էջերով կարելի ա շարունակել, բայց` անիմաստ: Օրինակի համար` իմ կողքի հարևանը հինգ հազար դրամ վերցրել ա ու ընտրել ա իրեն կաշառք տվող թեկնածուին, որը, ասենք` հանցագործ ա, եթե նույնիսկ հանցագործ էլ չի, ապա միայն այդ կաշառքը տալով արդեն դարձավ հանցագործ: Այս դեպքում ես ի՞նչ անեմ, գտնեմ բոլոր կաշառք վերցնողներին և նրա՞նց մեղադրեմ, թե՞ այդ մեկ-երկու կաշառք տվողին մեղադրեմ:
Ծախվածության ու չծախվածության տարբերությունը բոլորս գիտենք: Այվազյանի մասին կարծիքս արդեն ունեմ: Օսկանյանի մասին բոլորս գիտենք: ՄՆում է երրորդի հարցը, որից այնքան էլ չգիտեմ... թեև կռահում եմ ;)
Ոչ թե Ծախվածության այլ տեղյակ լինելու մասին է խոսքը։
Այսօրվա ՍՍ–ԼՏՊ–ՌՔ խաղերի մասին այդ մարդիկ համոզված եմ տեղյակ են ուղղակի անուղղակի խոսքով են դա փորձում հասցնել մարդկանց...
Հոմ Օսկանյանը չի վերկանալու Շեվարնադձեի նման ասի, հրաժարական եմ տալիս քանի որ պատրաստվում է հեղաշրջում։ Նույնիսկ այդ ախմաը ուղիղ տեքստով չի համարձակվել այն ժամանակ ասի, որ գորբաչովը ԳԿՉՊ է սարքելու, որ փլվող ԽՍՀՄ ուժային չանափարհով պահի։ Բայց ով հասկացել է նա կհասկանա իսկ մնացածը կհասկանան, երբ ամեն ինչ արդեն իրականություն դարձած կլինի ու ՍՍն հրաժարական կտա ազատագրված տարածքները հանձնելու փոձրը չհաջողելու ու Եղեռնի ուրացմանը թուրքերուն օգնելու համար, իսկ ընդիմադիր դաշտում ԼՏՊից բացի ոչ մեկ չլինելու պատճառով կմա հայ ժողովուրդը հերթական Ղարաբաղցի ռիսկով տղայի հույսին, ինչպես ենթադրել էի դեռ մի տարի առաջ, Սամվել Բաբայանին երևի այս վատագույն դեպքի համար էլ «վերադարձրել» են քաղաքական դաշտ, էլի իրենց տղեն ա ու իշխանությունը վերջ ի վերջո կմնա իրանց մայլում...
Կուկ ջան, ամեն ժողովուրդ արժանի ա իրա կառավարությանը, մենք դեռ էս կառավարությանն ենք արժան բազմահազար պատճառներով: Դիմացինին սիրելու գաղափարը մեր մեջից վաղուց ա անհետացել.. հիմա մարդիկ ամենաթեթև առիթով թռնում են իրար երեսի.. Տարիներով դեռ կաշառքը որոշիչա լինելու, քանի դեռ ինչ որ մեկը դրա հակաթույնը չի գտել... ժամանակը կամաց-կամաց ամեն ինչ կգցի տեղը:
Իսկ քեզնից ոչ ոք չի ակնկալում, որ պետք ա զբաղվես կաշառք վերցնողների հարցերով: Սա էն հարցնա, որ ամեն մեկն իր փոխարեն ա պատասխան տալիս: Այսինքն մարդկանց մեջից պետք ա լինի էդ փողը չվերցնելը, մարդկանց մտածողությանը դա պետք ա հասցնել, թե չէ բան դուրս չի գա
Կուկ ջան, ամեն ժողովուրդ արժանի ա իրա կառավարությանը, մենք դեռ էս կառավարությանն ենք արժան բազմահազար պատճառներով: Դիմացինին սիրելու գաղափարը մեր մեջից վաղուց ա անհետացել.. հիմա մարդիկ ամենաթեթև առիթով թռնում են իրար երեսի.. Տարիներով դեռ կաշառքը որոշիչա լինելու, քանի դեռ ինչ որ մեկը դրա հակաթույնը չի գտել... ժամանակը կամաց-կամաց ամեն ինչ կգցի տեղը:
Իսկ քեզնից ոչ ոք չի ակնկալում, որ պետք ա զբաղվես կաշառք վերցնողների հարցերով: Սա էն հարցնա, որ ամեն մեկն իր փոխարեն ա պատասխան տալիս: Այսինքն մարդկանց մեջից պետք ա լինի էդ փողը չվերցնելը, մարդկանց մտածողությանը դա պետք ա հասցնել, թե չէ բան դուրս չի գա
Մինիստր ջան, բայց եթե մեկը հինգ հազարով ծախել ա իրա ձայնը, ինչի՞ պետքա տասը հոգի տուժեն դրա համար: Կամ թեկուզ հակառակը` թող տասը հոգի ծախած լինի, այն մի հոգին, ով չի ծախել, ինչո՞ւ պետք է տուժի այդ տասը հոգու փոխարեն: Դու կհամաձայնե՞ս լինել այդ մի հոգու փոխարեն: Ասեմ, որ ես չեմ համաձայնի:
Համաձայն եմ, որ մարդկանց մեջից պետք է չլինի այդ փողը չվերցնելը, բայց մի օրինակ բերեմ. կան մարդիկ, ովքեր ապրում են ծայրահեղ ծանր պայմաններում, և հինգ հազար դրամից հրաժարվելն իրենց համար անհնարին է: Անկեղծ ասած` ինձ իրավունք չեմ վերապահում նրանց մեղադրել, կարդում եմ «168 ժամ» թերթում տպագրվող հոդվածները, որոնք պատմում են նման պայմաններում ապրող ընտանիքների մասին ու, ու չեմ կարողանում մեղադրել. երեխային հարցնում են, թե ինչ երազանք ունի, պատասխանում է, որ երազում է թարմ հաց ուտել հարևանների տված հին հացի փոխարեն: Սրտից թույլ մարդը կարդա, կլացի: Ու սա մեր ազգի դեմքն ա, որ սենց ծայրահեղ ծանր պայմաններում ապրող ընտանիքներ կան, ու շատ շատ են: Էսքանից հետո դե արի ու էս երեխու ծնողին մեղադրի, որ էդ հինգ հազար դրամը վերցրել ա: Չի լինի չէ՞. խիղճդ թուլ չի տա, դրա համար էլ պետքա մեղադրել տվողին:
Կուկ ջան եթե էդ 5000 վերցնողները մեծամասնություն են, ապա են մնացածը ուզած չուզած ընդունում են էն ինչ որ կա: Համաձայն եմ որ ճիշտ չի բայց ինչ անենք? Դրա համար էլ մարդիկ գնում են Հայաստանից: Հիմա մենք ուզենք թե չուզենք էդ քո ասած մարդու տեղն ենք հայտնվել, անկախ էն բանից ուզում ենք թե չէ:
Ինչ վերաբերում ա էդ ընտանիքներին: 5000-ը կլուծի մի օրվա հարց, ու 4-5 տարի էդ ընտանիքը նույն հալին կլինի: Ընտրությունը որ չլիներ ինչ էին ուտելու էդ օրը? Ավելի լավ չի մի օր էլ սովորական անցկացնել, բայց մի քայլ անել առաջ, որ էդ վիճակը մի քիչ շտկվի? Երբ տեսնեն չէ 5000-ով բան դուրս չի գալիս կսկսեն մտածել այլ ձևերի մասին... աշխատատեղ կստեղծեն, էդ մարդը կգնա կաշխատի օրվա հացի կարոտ չի մնա:
Կուկ ջան եթե էդ 5000 վերցնողները մեծամասնություն են, ապա են մնացածը ուզած չուզած ընդունում են էն ինչ որ կա: Համաձայն եմ որ ճիշտ չի բայց ինչ անենք? Դրա համար էլ մարդիկ գնում են Հայաստանից: Հիմա մենք ուզենք թե չուզենք էդ քո ասած մարդու տեղն ենք հայտնվել, անկախ էն բանից ուզում ենք թե չէ:
Ինչ վերաբերում ա էդ ընտանիքներին: 5000-ը կլուծի մի օրվա հարց, ու 4-5 տարի էդ ընտանիքը նույն հալին կլինի: Ընտրությունը որ չլիներ ինչ էին ուտելու էդ օրը? Ավելի լավ չի մի օր էլ սովորական անցկացնել, բայց մի քայլ անել առաջ, որ էդ վիճակը մի քիչ շտկվի? Երբ տեսնեն չէ 5000-ով բան դուրս չի գալիս կսկսեն մտածել այլ ձևերի մասին... աշխատատեղ կստեղծեն, էդ մարդը կգնա կաշխատի օրվա հացի կարոտ չի մնա:
ministr ջան, ես էլ եմ տենց մտածում, բայց միևնույնն ա` չեմ կարողանում մեղադրել էդ մարդկանց: Իրանք էդ հինգ հազարով հիսուն օր հարյուր դրամանոց հաց կառնեն, չեմ կարա մեղադրեմ, ասեմ` էդ հիսուն օրն էլ սոված մնայիք, բայց ձեր ուզածով քվեարկեիք: Հեշտ չի հիսուն օր էլ սոված մնալը: Ընգեր, ճիշտը էդ մարդկանց էդ օրին հասցնողին պատժելն ա, անկախ նրանից` էդ մարդիկ կաշռք վերցրել են, թե չէ: Թող չհասցնեին էդ օրին, չէին վերցնի: ՀԻմա պետք ա էդ կաշառքը տվողներին պատժել, որ հաջորդ ընտրություններին նույն պատկերը չլինի, թե չէ սենց կարողա ընդմիշտ շարունակվի, ավելին` գնալով ավելի վատանա, ոնց որ հիմա լինում ա. 2003-ին միայն ջարդ, 2008-ին ջարդ և զոհեր, իսկ թե ինչ կլինի 2013-ին, դժվար է պատկերացնել:
Դիմացինին սիրելու գաղափարը մեր մեջից վաղուց ա անհետացել.. հիմա մարդիկ ամենաթեթև առիթով թռնում են իրար երեսի.. Տարիներով դեռ կաշառքը որոշիչա լինելու,
Ես մտածում եմ, որ կա թերեւս մեզ մոտ /գոնե այս ֆորումի կտրվածքով/ իրատեսների մի փոքր խումբ, որ հասկանում ա, որ մեր պետականության, մեղմ ասած, "ձախորդությունները" գալիս ա հենց մեր խաթարված ազգային պատկերից /պատճառները շատ են` նորից չեմ թվարկում հիմա/;
Kuk. “Ու սա մեր ազգի դեմքն ա,”
Ոնց դուրս գալ այս ամենից? Այ սա է, որ չի երեում;
Եթե ժողովուրդը լռում է, ուրեմն ժողովուրդը համաձայն է, այնպես որ, Արմեն Այվազյանը ճիշտ կանի, եթե ողջ ժողովրդին հիմարի տեղ չդնի ու գրիչը ձեռքին` թղթին նայելով չորոշի, թե ով է ճիշտ անում, ով` սխալ, և որ ամենակարևորն է, թե ժողովուրդն ինչ պետք է անի, որը չի անում:
Kuk
Սեֆիլյանը ու իրա շրջապատը ժողովուրդ չե՞ն
http://armtoday.info/default.asp?Lang=_Ru&NewsID=6083&SectionID=0&RegionID=0&Date=10/05/2008&PagePosition=1
Ու դուք ուզում եք այդպիսի տրամաբանությամբ հաղթանակի հասնե՞լ երբ չեք հարգում նույնիսկ ձեր շարժման մասնակիցների քաղաքական հայացքները:
Մանվել Սարգսյան – ԼՂՀ առաջին ներկայացուցիչը ՀՀում
Արմեն Այվազյան – ՀՀ նախագահի ԼՏՊի օրոք խորհրդական
Վարդան Օսկանյան – ԱԳՆ նախարարության ԼՏՊի ու ՌՔի կադր, կարծում եմ մանրամասնել նրա տեղեկացվածության մասին իմաստ չունի...
Ավլեցնանենք այս ցուցակին նաև Հովհաննես Հովհանիսյանին
http://www.panorama.am/am/politics/2008/09/26/ovhannisyan/
Ինձ համար, ճիշտն ասած, Արմեն Այվազյանի "ազգայնական" հայտնի դրույթները անհասկանալի են` ՀՀ-ի այսօրվա պոտենցիալից ելնելով` ոչ իրատեսական, դրա համար այնքան էլ լուրջ չէմ ընդունում նրան;
՚Եթե իշխանությունը սխալվում է, իսկ ընդդիմությունը ողջունում է նրա արած սխալները, ո՞վ պետք է առաջնորդի ժողովրդինՙ,- ՚Ա1+ՙ-ի հարցին,
Ուշադրություն դարձրեք որ առաջինը Ա1+-ի թղթակիցն է հարցը այնպես ձևակերպել որից երևում է որ նույնիսկ սովորական ժուռնալիստները տեսնում են թե ինչը ինչոց է
Ինձ համար, ճիշտն ասած, Արմեն Այվազյանի "ազգայնական" հայտնի դրույթները անհասկանալի են` ՀՀ-ի այսօրվա պոտենցիալից ելնելով` ոչ իրատեսական, դրա համար այնքան էլ լուրջ չէմ ընդունում նրան;
Ինչի՞ իրատեսական չեն:
Միանգամից ասեք որ մեր ապրելը իրատեսական չի գնանք մեռնենք պրծնենք:
17 տարի ապրում ենք այդ ոչ իրատեսական Իրականության մեջ ու մարդիկ էլի չեն ուզում հավատալ որ դա հնարավոր է:
Ոնց դուրս գալ այս ամենից? Այ սա է, որ չի երեում;
Կոմս, ես ունեմ իմ քաղաքական հայացքները, դրանք հստակ են. ըստ այդ հայացքների և իմ տրամաբանության, ես կարծում եմ, որ նստատեղի վրա պառկելով հարց չի լուծվի, դուրս չենք գա էդ վիճակից, սա նշանակում է որ պետք է կատարվեն փոփոխություններ, շատ լուրջ փոփոխություններ, ասում եմ լուրջ, որովհետև ողջ պետական ապառատը փտած է` չունենք իրավապահ համակարգ, չունենք դատական համակարգ, չունենք ուսումնական հաստատություններ, ու սենց շատ կարելի է թվարկել, սրանք հերթով փոխելն արդյունք չի տա, մինչև հասնենք չորրորդին, առաջինը, որն արդեն փոխել էինք, փտած կլինի նորից, որովհետև կոռուպցիան, հանցավոր արարքները, բոլոր ապօրինությունները խրախուսվում են պետական մակարդակով, պետքա փոխել վերին օղակները, մի առիթով մեջբերել եմ, կրկնեմ Վարդան Պետրոսյանի բերած տեղին օրինակը. երբ տանիքից ջուր է կաթում, պետք չի ներսից անընդհատ գաջ քսել, պետք է վերևից փոխել տանիքը, այսինքն` պետք չի ցածր դիրքերում գտնվող պաշտոնյաներին հերթով հեռացնել աշխատանքից, անընդհատ փոխել նրանց, կադրային ջարդը կլինի անիմաստ, անօգուտ, պետք է փոխել վերին օղակների վերաբերմունքը, հսկողությունը դեպի այդ պաշտոնները: Այ սա է դուրս գալու ճանապարհը, որը մեծ ջանքեր է պահանջում, իսկ տվյալ դեպքում, ինչպես արդեն տեսանք` նույնիսկ զոհեր: Ցավալի է, բայց փաստ:
Kuk
Սեֆիլյանը ու իրա շրջապատը ժողովուրդ չե՞ն
http://armtoday.info/default.asp?Lang=_Ru&NewsID=6083&SectionID=0&RegionID=0&Date=10/05/2008&PagePosition=1
Ու դուք ուզում եք այդպիսի տրամաբանությամբ հաղթանակի հասնե՞լ երբ չեք հարգում նույնիսկ ձեր շարժման մասնակիցների քաղաքական հայացքները:
Մարդուկ, տվածդ հղումը չի աշխատում ինձ մոտ, չի բացում, եթե դժվար չի այդ նյութը տեղադրի, կքննարկենք, բայց մինչ այդ ասեմ, որ ամենևին էլ պարտադիր չի, որ շարժման մեջ գտնվող յուրաքանչյուր մասնակցի կարծիք համապատասխանի մյուսների կարծիքներին: Սա բազմիցս է նշվել թե՛ այս ֆորումում, թե՛ հեռուստատեսությամբ ու տպագիր մամուլում շարժման մեջ տարբեր դիրքեր զբաղեցնող ամձանց կողմից, և որպեսզի այս հարցում կասկած չառաջանա քեզ մոտ, բավական է միայն նայել, թե քանի կուսակցություն է ներգրավվել շարժման մեջ, և մի հարցի մասին տարբեր կուսակցություններ ինչպիսի դիրքորոշում են ցուցաբերել: Կներես, բայց շարժման ողջ տրամաբանությանը ծանոթացնելու ո՛չ ժամանակ ունեմ, ո՛չ հավես, միայն ասեմ, որ շարժումը համաժողովրդական է, և նրանում կարող են ներգրավված լինել միևնույն հարցի շուրջ տարբեր հայացքներ, տարբեր սկզբունքներ ունեցող քաղաքական ուժեր, առավել ևս` շարժման շարքային մասնակիցներ: շրժմանը միացած ուժերին միավորում է ո՛չ հայ-թուրքական հարաբերությունների հարցը, ո՛չ ռուս-վրացական պատերազմը, ևոչ էլ այլնման մասնավոր խնդիր, շարժման մասնակիցները միավորվել են և կոչված են պայքարելու Հայաստանի Հանրապետությունում ժողովրդավարություն հաստատելու` պետությունն իր իրական տիրոջը` ժողովրդին վերադարձնելու, բռնապետությունից ազատելու ու իրական անկախ պետության վերածելու համար: սա ինքս ընդհանրացրի, ավելի մանրամասն կարող ես կարդալ տպագիր մամուլում կամ շարժմանը վերաբերող կայքերում:
Ավլեցնանենք այս ցուցակին նաև Հովհաննես Հովհանիսյանին
http://www.panorama.am/am/politics/2008/09/26/ovhannisyan/
Ինձ համար, ճիշտն ասած, Արմեն Այվազյանի "ազգայնական" հայտնի դրույթները անհասկանալի են` ՀՀ-ի այսօրվա պոտենցիալից ելնելով` ոչ իրատեսական, դրա համար այնքան էլ լուրջ չէմ ընդունում նրան;
Ինչի՞ իրատեսական չեն:
Միանգամից ասեք որ մեր ապրելը իրատեսական չի գնանք մեռնենք պրծնենք:
17 տարի ապրում ենք այդ ոչ իրատեսական Իրականության մեջ ու մարդիկ էլի չեն ուզում հավատալ որ դա հնարավոր է:
Մարդուկ, Կոմս, թեման տեղից էլ մի բան չի, առանց էդ էլ գրառումները հիմնականում թեմայի իմաստից շեղվում են, եթե իհարկե, իմաստ, որպես այդպիսին կա այս թեմայում: Եկեք քաղաքական վերլուծաբանների, լրագրողների, հոդվածագրերի կենսագրություններն ու «ազգայնական» հայտնի դրույթներն այստեղ չքննարկենք, եթե ցանկությունը մեծ է, գտեք համապատասխան թեմա, կամ, չլինելու դեպքում բացեք, քննարկենք:
Ուշադրություն դարձրեք որ առաջինը Ա1+-ի թղթակիցն է հարցը այնպես ձևակերպել որից երևում է որ նույնիսկ սովորական ժուռնալիստները տեսնում են թե ինչը ինչոց է
Մարդուկ, մինչ այս հարցին անդրադառնալը, խնդրում եմ`մեկնաբանի, թե ինչ է նշանակում «սովորական ժուռնալիստ»:
ԵՐԿՈՒ ՀԱՎԱՍԱՐՈՒՄ ՄԻ ՔԱՆԻ ԱՆՀԱՅՏՈՎ
Երբ նախագահական ընտրապայքարի օրերին Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը հրապարակեց իր ծրագիրը, ես այն կարծիքը հայտնեցի, որ նոր նախագահը, ով էլ որ ընտրվի, ընդօրինակելու է այդ ծրագրի արտաքին քաղաքականության հիմնական ուղղությունները, որոնք են Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության եւ հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորումները: Այդպես էլ եղավ: Սերժ Սարգսյանը փորձում է գտնել այդ կնճռոտ հարցերի լուծումը:
Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտություն
Ռուս-վրացական հնգօրյա պատերազմը ԱՊՀ երկրների սառեցված հակամարտությունների մեջ ղարաբաղյանը մղեց առաջին պլան: Մեր քաղաքական «ցեխը» նկատելի հուզում ապրեց, ավելի ռոմանտիկների մոտ բարձրացավ ադրենալինը, հնչեցին ձայներ Հարավային Օսեթիայի, Աբխազիայի, Կոսովոյի, անգամ Հյուսիսային Կիպրոսի հետ դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու օգտին, ինչը, բնականաբար, ուներ մի բարի նպատակ` հասնել Ղարաբաղի միջազգային ճանաչմանը: Ավելի տաքարյունները սկսեցին սպառնալ, որ դա կանի Հայաստանը: Ռուսաստանը անմիջապես սառեցրեց կրքերը` հայտարարելով, որ Օսեթիան եւ Աբխազիան Ղարաբաղ չեն: Այսինքն` կրկին անգամ փաստվեց, որ Մոսկվան ճանաչում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը: Նույնը արդեն քանիերորդ անգամ կրկնվեց Վաշինգտոնի, Իրանի եւ Եվրոպայի կողմից: Սակայն այս հավաստիացումները այնքան էլ չհամոզեցին ադրբեջանական ղեկավարությանը, որը լրջորեն անհանգստացած էր ռուսական գործողություններով Վրաստանում: Բաքուն քաջ գիտակցում է, որ մոսկովյան բարեկամությունն իր հետ պայմանավորված է նավթի պաշարների ու ածխաջրերի տեղափոխման ուղիների նկատմամբ նրա հետաքրքրություններով: Իլհամ Ալիեւը, լինելով ռուսական դպրոցն անցած քաղաքագետ, լավ է հասկանում, որ Կրեմլը մատների արանքով է նայում իր «ճոճանակային» դիվանագիտությանը Արեւմուտքի եւ Արեւելքի միջեւ այնքան ժամանակ, քանի դեռ Ապշերոնում կա նավթ, եւ քանի դեռ Բաքուն կտրուկ շարժում չի արել ՆԱՏՕ-ի ուղղությամբ: Ռուսները Ղարաբաղում հեշտությամբ կարող են կրկնել Օսեթիայի սցենարը: Սիրո մեդալեոնի մյուս երեսը ատելությունն է: Մոսկվան քթի տակ է, Վաշինգտոնը` օվկիանոսից այն կողմ: Այս պարագան, ինչպես նաեւ Վրաստանով անցնող ադրբեջանական կոմունիկացիաների համար ստեղծված լուրջ վտանգը, նկատելիորեն սթափեցրին Բաքվին, եւ նա այսօր հրաժարվում է հարցը ռազմական ճանապարհով լուծելու պլաններից: Իսկ որ նման պլաններ եղել են, վկայում են Ռուսական Գլխավոր շտաբին մոտ կանգնած աղբյուրները, ըստ որոնց` թուրքական ռազմական հետախուզությունը, ճիշտ հաշվարկած լինելով Սահակաշվիլիի պարտությունը, Ալիեւին խորհուրդ է տվել ձեռնպահ մնալ պլանավորած ռազմական գործողություններից: Չկա չարիք առանց բարիքի: Օգոստոսյան դեպքերի միակ շոշափելի օգուտը, իմ կարծիքով, այն է, որ մենք խուսափեցինք հնարավոր ռազմական բախումից: Մյուս օգուտը (միգուցե վնա՞սը) այն է, որ հիմնախնդրի կարգավորումը կարծես թե շարժվեց մեռյալ կետից: Սակայն այն, ինչ կատարվում է Ղարաբաղի շուրջ, հիշեցնում է իսպանական դղյակի գաղտնիքները: Բանակցության գաղտնիությունը սուրբ գործ է, որից էլ կախված է նրա հաջողությունը: Սակայն կան համազգային նշանակություն ունեցող պրոբլեմներ, երբ իշխանությունները պարտավոր են ընդհանուր գծերով տեղյակ պահել ժողովրդին կատարվածի եւ կատարվելիքի մասին, իսկ անհրաժեշտության դեպքում անցկացնել հանրաքվե: Բայց երբ բանակցային կողմերից մեկը կանխամտածված կամ քաղաքական միավորներ շահելու միտումով բաց է թողնում մի երկու ֆրազ, այն փոթորկում է ողջ հասարակությունը: Խոսքը վերաբերում է Աբդուլլահ Գյուլի Երեւան կատարած այցելությունից հետո արած հայտարարության այն մասին, թե հայկական կողմը վերադարձնում է Ղարաբաղի գրավյալ տարածքները: Ուրեմն դեպքերը զարգանում են հետեւյալ կերպ: Նա հանդես է գալիս այդ հայտարարությամբ, Ադրբեջանի, Թուրքիայի եւ մյուս երկրների ԶԼՄ-ները լայնորեն թմբկահարում են ասվածը, մեր իշխանությունները լռում են հերոս պարտիզանի նման, Հայաստանն ու Ղարաբաղ սիրող քաղաքացիները հուզվում, հասնում են ինֆարկտի դուռը: Եւ շատ իզուր: Սերժ Սարգսյանը մինչեւ նախագահ դառնալն էր հայտարարել այդ տարածքները վերադարձնելու հավանականության մասին: Իսկ մենք ի՞նչ ենք ունենալու տարածքներից դուրս գալու դեպքում: Ավելի վուլգար հարց. ո՞րն է Ղարաբաղի գինը: Հնարավորություն միանալու նավթատարների՞ն եւ կառուցվելիք երկաթգծերի՞ն: Ակտիվ մասնակցություն տարածաշրջանային ինտեգրացիոն գործընթացների՞ն: Հայտնի չէ: Հավասարում անհայտով: Խնդիրը այն է, որ տարածքների ազատագրումը վտանգավոր է ոչ միայն Ղարաբաղի համար, որը այդ դեպքում կարող է պարզապես հայաթափվել: Նայեք, խնդրեմ, քարտեզին, Հայաստանի հարավային սահմանին եւ պատկերացրեք Գորիս-Ղափան-Մեղրի առանցքի «մերկությունը» ու խոցելիությունը նման պայմանագրի ստորագրումից հետո: Եթե սրան ավելացնելու լինենք վերջերս Մեդվեդեւի եւ Ալիեւի բանակցությունները Լաչինի միջանցքի անհասկանալի ստատուսի վերաբերյալ, ինչը մինչ այդ կարծես թե քննարկման առարկա չէր, ապա պատկերը դառնում է մռայլ եւ մտահոգիչ: Եթե իրերն անվանելու լինենք իրենց անունով, մենք վտանգում ենք Զանգեզուրը, եթե ոչ այսօր, ապա վաղը: Կորցրինք Զանգեզուրը` կդառնանք Կովկասի Սվազալենդ, որը Աֆրիկայի խորքերում Մորփեոսի գիրկն ընկած, ոչ մեկին չհետաքրքրող մինի պետություն է:
Ժամանակին ԼՂՀ-ն բանակցային կողմ էր, հետո դուրս մնաց այդ գործընթացից հայկական «հեռատես եւ խելոք» դիվանագիտության շնորհիվ, իսկ Հայաստանին կպավ ագրեսորի պիտակը: Հիշեցնեմ, որ 1994 թվականին ԵԱՀԿ-ի բուդապեշտյան գագաթնաժողովում իսկական դիվանագիտական դուել տեղի ունեցավ հայկական եւ թուրքական պատվիրակությունների միջեւ: Թուրքիան համառորեն ձգտում էր այնպիսի բանաձեւի ընդունում, համաձայն որի` հայկական զորքերը դուրս պետք է դուրս բերվեին գրավյալ տարածքներից եւ այնտեղ մտցվեին միջազգային խաղաղապահ ուժեր, որի 1/4-ը կազմելու էր թուրքական կոնտինգենտը: Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը փայլուն հաղթանակ տարավ, նաեւ շնորհիվ այն հանգամանքի, որ ԼՂՀ բանակցությունների ինքնուրույն կողմ էր: Այս բոլորը պատմում եմ որպես գագաթնաժողովի մասնակից: ԼՂՀ նախագահ Բակո Սահակյանը վերջերս հայտարարեց, որ Հայաստանից եւ Մինսկի խմբի համանախագահներից պահանջում են, որպեսզի նրանք վերականգնեն բուդապեշտյան գագաթնաժողովի կարգավիճակը, որի համաձայն` ԼՂՀ-ն կրկին ներգրավվի բանակցային գործընթացներին: Պաշտոնական Երեւանը կրկին համեստորեն լռում է:
Անցնենք առաջ: Օրերս նախագահը «Մեդիամաքսին» տված հարցազրույցում նշեց, որ խորհուրդ է տվել Ալիեւին լուրջ ներդրումներ անել Լեռնային Ղարաբաղում: Սերժ Սարգսյանը հավանաբար ինքն էլ չէր սպասում, թե ինչ ռեակցիա կարող էր ունենալ արտահայտած միտքը: Բաքվում եղան առաջարկներ Ղարաբաղում ստեղծել ազատ տնտեսական գոտի, վերականգնել գրավված տարածքները, այն, ինչ չարվեց մեր կողմից 10 տարվա ընթացքում: Ադրբեջանցիների դիրքորոշման լեյտմոտիվը հետեւյալն է. «Ղարաբաղը մերն է, թող զարգանա»: Սա ադրբեջանցիների մասին, որոնք, մեղմ ասած, այսօր մեր բարեկամները չեն: Իսկ երբ ԱՄՆ-ի համաշխարհային անվտանգության ինստիտուտի ռուսական եւ ասիական ծրագրերի տնօրեն Նիկոլայ Զլոբինն է կոչ անում «խաղաղ բանակցությունները քաղաքական հարթությունից տեղափոխել սոցիալ-տնտեսական հարթություն»` գտնելով, որ այդպիսով «Ադրբեջանը շանս կունենա շահել տեղական բնակչության համակրանքը», սա արդեն մտածելու առիթ է տալիս: Ո՞վ ումի՞ց է փոխ առնում այս մտքերը: Իսկ Հայաստանում նախագահի ապոլեգետները մրցություն են հայտարարում` նրա մտքերին գեղարվեստական ձեւավորում տալու համար: Սա Սերժ Սարգսյանին մատուցված արջի հերթական ծառայությունն է: Ասվում է, որ նրա խոսքերը կտրել են կոնտեքստից եւ սխալ հասկացել (սա արդեն պլագիատ է օսկանյանական դիվանագիտական գանձարանից): Անգամ հայտարարվում է, որ նախագահի հայտարարությունը սարկազմ էր: Այսպես, ո՛չ ավել, ո՛չ պակաս: Վաղուց ժամանակն է, որ հայ քաղաքական էլիտան հասկանա. պետական բարձր մակարդակով ասված յուրաքանչյուր խոսք, յուրաքանչյուր միտք գրվում է այնպիսի լեզվով եւ ոճով, որպեսզի հնարավոր չլինի աղավաղել, կրճատել կամ ինչ-որ մաս հանել կոնտեքստից: Իսկ գալով սարկազմին` կներեք, դա արդեն այլ ժանր է եւ աղերս չունի պետության լիդերի խոսքի հետ: Պարզապես խոստովանենք, որ եթե ինչ-որ հեռահար քաղաքական նպատակներ չկան` կապված ղարաբաղյան ներդրումների պատմության հետ, ապա այս միտքը արծարծելը դիվանագիտական կիքս էր: Մի խոսքով, Ղարաբաղի հիմնահարցը այսօր հավասարում է անհայտներով: Թե ինչպիսին կլինի հանգուցալուծումը, ցույց կտա ժամանակը: Բայց պետք չէ օժտված լինել վերլուծական ունակություններով` հասկանալու համար, որ բացառելով պատերազմը` Հայաստանը եւ Ադրբեջանը իրագործում են «խաղաղություն հողի դիմաց» ծրագիրը, առանց լուծելու Ղարաբաղի ստատուսը: Հայկական կողմը կամովի՞ է գնում է այս քայլին, թե՞ ստիպողաբար: Եւ ինչպե՞ս չհիշես այսօր Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի 11 տարի առաջ գրած «Պատերա՞զմ, թե՞ խաղաղություն. լրջանալու պահը» հոդվածը, որը դիվանագիտական փայլուն փաստաթուղթ է: «Այն, ինչ մերժում ենք այսօր, ապագայում խնդրելու, բայց չենք ստանալու, ինչպես բազմիցս եղել է մեր պատմության մեջ»,- հոդվածում նշում է առաջին նախագահը:
շարունակելի
շարունակություն
հայ-թուրքական հարաբերություններ
Գյուլի բլից այցելությունը Հայաստան կարեւոր էր: Ես առաջիններից մեկն էի, որ ողջունեցի նախագահի այդ քայլը: Այն բխում է հանրապետության ներքին եւ արտաքին քաղաքական շահերից: Թուրքիայի հետաքրքրությունների սպեկտրը Կովկասում լայն է, բազմակողմանի: Դրանց իրագործման ճանապարհը փակում էր Հայաստանը` Ռուսաստանի օգնությամբ: Հարավային Կովկասում աշխարհաքաղաքական իրադրության փոփոխությանը զուգընթաց փոխվում է ռուս-թուրքական հարաբերությունների բնույթը: Գործում է «դու` ինձ, ես` քեզ» պարզունակ մոդելը: Թուրքիան այնքան ձգեց ամերիկյան նավերի անցումը Դարդանելով ու Բոսֆորով, որ ռուսները մաքրեցին վրացական առափնյա ուժերի հաշիվները: Համենայնդեպս, ներկա փուլում նրանց շահերը որոշ առումով համընկնում են: (Առայժմ համընկնում են: Ես այնքան էլ չեմ հավատում այս բարեկամության երկարակեցությանը: Չեմ բացառում նաեւ, որ Թուրքիան կարող է կրկնակի խաղ խաղալ ԱՄՆ-ի հետ): Մոսկվան կանաչ լույս վառեց Անկարայի համար` նպատակ հետապնդելով նախ` սահմանափակել այստեղ Վաշինգտոնի գործողությունները ՆԱՏՕ-ի շրջանակներում եւ հետո` օգտագործել թուրքերին` Բաքվի հետ իր հարաբերությունները սերտացնելու համար: Այսպիսով, Հայաստանին սպառնում է ռուս-թուրքական հարաբերություններում խաղաքարտ դառնալու հեռանկարը: Որպես տակտիկական միջոց Գյուլն ընտրել է «Կովկասյան կայունության եւ անվտանգության պլատֆորմը», որը, իմ կարծիքով, մեռածին երեխա է: Գալով հայ-թուրքական հարաբերություններին` մենք ուզում ենք հաստատել դիվանագիտական հարաբերություններ եւ ամենագլխավորը` բացել սահմանը, որն այսօր մեզ համար լենինգրադյան բլոկադայի ճեղքման նման մի բան է: Իսկ Թուրքիայի նախագահը կառքը դնում է ձիուց առաջ: Ասում է` ազատեք «օկուպացված» տարածքները, ստեղծենք ինչ-որ տխմար հանձնախումբ, որը նշանակում է մեր կողմից եղեռնի ժխտում: Եւ հետո նոր խոստանում է բացել սահմանը:
Մի քիչ լավ չի ստացվում, Աբդուլլահ էֆենդի: Ախր, այս բոլորը մենք արդեն անցել ենք: Եթե ժամանակին համաձայնվեինք հրաժարվել Ղարաբաղից եւ եղեռնից, հիմա մեր դիվանագիտական հարաբերությունները կնշեին իրենց 15-ամյա հոբելյանը: Այժմ գանք դեռեւս չկայացած հարաբերությունների ամենակարեւոր կետին: Հայկական կողմը արդյոք տվե՞լ է իր համաձայնությունը Թուրքիային` Լեռնային Ղարաբաղի կոնֆլիկտի լուծման գործընթացում հանդես գալ որպես միջնորդ: Տվե՞լ է, թե՞ ոչ: Սա է հարցերի հարցը եւ հավասարման ամենամեծ անհայտը: Մի հանգամանք պետք է խիստ պարզ լինի Հայաստանի քաղաքական ղեկավարությանը. Թուրքիայի մասնակցությունը ղարաբաղյան գործերին, լինի միջնորդի, օժանդակողի կամ որեւէ այլ կարգավիճակով, հակացուցված է հանրապետության պետական եւ ազգային շահերին:
Շատ վաղուց` դեռեւս Քրիստոսի ծնունդից առաջ, հին հռոմեացիները արեցին մի կարեւոր հայտնություն. «Ցոնցորդիա դոմի, ֆորիս պախ», այսինքն` համաձայնություն երկրում` խաղաղություն նրա սահմաններից անդին: Մեր երկրում այսօր չկա համաձայնություն, այլ կա ներքաղաքական դիստրոֆիա: Մենք ոչ միայն չենք հասնի ղարաբաղյան հակամարտության` մեզ համար բարենպաստ հանգուցալուծման, ոչ միայն չենք բացի Թուրքիայի հետ մեր սահմանը, այլ նաեւ տանուլ կտանք մեր բոլոր դիվանագիտական ձեռնարկումները եւ կվերածվենք մարգինալ պետական սուբյեկտի, քանի դեռ` ա) երկրի բանտերը լցված են քաղբանտարկյալներով, բ) մաքրված չէ մարտի 1-ի եւ հոկտեմբերի 27-ի արյունը, գ) ոստիկանները եւ կարմիր բերետավորները չեն քնում զորանոցներում, դ) «Ա1+»-ը չի վերադարձել եթեր, դատաիրավական համակարգը չի դադարել էժանագին բալագան լինելուց, ե) չի վերացել կոռուպցիան եւ «բեսպրեդելը», զ) պառլամենտը չի դարձել գրաճանաչ: Այս ցուցակը կարելի է անվերջ շարունակել` ներառելով բազմաթիվ կետեր` սկսած դպրոցից, վերջացրած էկոլոգիայով եւ երեւանցու անբաժան մասնիկը դարձած քաղաքի աղբով:
Արտաքին քաղաքականությունը եւ դիվանագիտությունը ունեն իրենց երկաթյա գրված եւ չգրված օրենքները: Կլուծես տանդ հարցերը` քեզ կհարգեն եւ կլսեն դրսում եւս: Եւ ոչ ոք ի զորու չէ խախտել դրանք, անգամ եթե դու պետության ղեկավար ես, ի պաշտոնե:
ԱՐՄԱՆ ՆԱՎԱՍԱՐԴՅԱՆ
Արտակարգ եւ լիազոր դեսպան
Աղբյուր՝ «Հայկական ժամանակ» օրաթերթ
կա մի կարևոր կետ էլ, որը մտցված չէ վերևի ցուցակի մեջ
- Սերժ Սարգսյանը հիմա լեգիտիմ նախագահ է՞, նա ներկայացնում է նախագահական ինստիտուտը՞… թե ոչ՞
…
Կարծում եմ հարցերի հարցը այս է: Երբ այս հարցը ստանա իր վերջնական ու անբեկանելի լուծումը, էն ժամանակ էլ մնացած, ածանցիալ հարցերը կընգնեն իրենց տեղը
«Թող այսօր էլ արեգակը ծագե արեւելքից եւ մայրամուտ ունենա արեւմուտքում: Մարդիկ ծնվեն եւ մեռնեն: Եւ ամենայն գործ մարդկային, որ գործվի, թող շարունակե գործվել»:
ՔԱՋ ՆԱԶԱՐ
Եթե Սերժ Սարգսյանի` նախօրեին ԱԺ-ում ունեցած ելույթ-ուղերձը համեմատենք Քաջ Նազարի հրովարտակի վերը բերված հատվածի հետ, ստիպված պիտի լինենք խոստովանել, որ Նազարի տեքստը մի քանի գլուխ բարձր է: Այն պարզ պատճառով, որ Նազարի հպատակները իրականության մեջ գոնե տեսնում են իրենց տիրակալի խոսքերի արտահայտումը. արեգակը իրոք ծագում է արեւելքում եւ արեւմուտքում մայր է մտնում, մարդիկ իրոք ծնվում եւ մեռնում են: Ինչ վերաբերում է Սերժ Սարգսյանի տեքստին, այն այլ կերպ, քան «լեզվական պանոս», դժվար է որակել: Նման տեքստեր մարդիկ արտաբերում են միայն այն ժամանակ, երբ ասելիք չեն ունենում, եւ այս փաստը փորձում են քողարկել ինչ-որ էլիտար բառակույտերի տակ. «ըստ ամենայնի, համենայնդեպս, ի սկզբանե»: Եւ ելույթին հետեւած խղճուկ ծափերը եկան արձանագրելու, որ անգամ կոճակ սեղմողների խորհրդարանը գլխի ընկավ, որ ամբիոնում գտնված անձը 37 րոպե խոսեց ու ոչինչ չասաց: Բայց այս ֆոնին բոլորովին ուրիշ հարց է ծագում. ոչընտիրի ինչի՞ն էր պետք այսպիսի խայտառակ եւ ջրիկ տեքստ արտասանել ԱԺ ամբիոնից: Նման պահվածքի համար Սերժը շատ կոնկրետ դրդապատճառ ունի. բանն այն է, որ ինքը խնդիր ունի մարդկանց հիշեցնելու, որ ինքը ամեն օր երկրի թիվ մեկ աշխատասենյակ այցելող մարդն է, իր կարծիքով` Հայաստանի նախագահը: Եթե նա մի օր հեռուստաէկրաններին չի երեւում, ինչ-որ ճառեր չի արտասանում, իշխանական բուրգում քայքայման պրոցեսները ակտիվանում են, որովհետեւ այդ նույն իշխանական բուրգը ամեն օր ավազակապետության վերջի սպասման մեջ է: Սերժ Սարգսյանն ու նրա շքախումբը խնդիր ունեն ամեն օր սեփական հայտնությամբ ազդարարել. այս օրն էլ բարեհաջող ավարտեցինք: Եւ ահա, այսօրինակ ազդարարումների համար ստիպված է զանազան ինֆորմացիոն առիթներ մոգոնել: Ու քանի որ իրականության մեջ հարմար ինֆորմացիոն առիթներ չկան, իրական ինֆորմացիան բոլորովին ուրիշ բանի մասին է վկայում, այս իշխանական շրջանակները հայտնվում են լեզվական պանոսի վիճակում: Եւ այս առումով Սերժ եւ Տիգրան Սարգսյանները մի կատարյալ ներդաշնակ զույգ են կազմում: Վարչապետի ֆուտլյարը, օրինակ, թերեւս չգիտի էլ, որ արդեն միմոսի դերակատարություն է վերցրել իր վրա: Մի հին անեկդոտ կա. բանակային հրամանատարությունը սպայի բնութագրի մեջ նշում է նրա մի շատ կարեւոր առանձնահատկություն. «Նա կարողանում է իր հետեւից տանել մարդկանց. զինվորները հաճույքով գնում են նրա հետեւից` տեսնելու համար, թե նա էլ ինչ հիմարություն կգործի»: Տիգրան Սարգսյանը հենց այս անեկդոտի կենդանացած հերոսն է, որը ամեն օր հայտնաբերում է, որ ապրելու համար հարկավոր է շնչել եւ սնվել: Եւ այս հայտնագործումը անում է այնպիսի հանդիսավորությամբ, որ չես կարող կասկածել նրա անկեղծության մեջ. նա լրջորեն մտածում է, թե այս տիեզերական գաղտնիքը միայն իրեն է հայտնի, եւ աչքերի փայլն էլ վկայում է, որ նման հայտնագործությունների համար հույս ունի Նոբելյան մրցանակ ստանալ: Ինչ վերաբերում է Սերժ Սարգսյանին, մեկուկես տասնամյակ երկրի բարձրագույն ղեկավար պաշտոններ զբաղեցնելու արդյունքում նա որոշել է ուղերձով դիմել վարորդներին, որ նրանք երթեւեկելիս խախտումներ չանեն, նա հայտնաբերել է, թե խորհրդարանը ինչ է եւ ինչի համար գոյություն ունի, թե իշխանության տարբեր թեւերը ինչ հարաբերությունների մեջ պիտի լինեն միմյանց հետ: Այս ամենը, իհարկե, հոյակապ է. բայց մարդիկ սովորաբար այսօրինակ եզրակացություններ անում են միջնակարգ դպրոցի կրթական ծրագիրը բավարար չափով յուրացնելու արդյունքում: Եւ հիմա տպավորությունն այնպիսին է, թե Սերժ Սարգսյանը նախագահի աթոռին հայտնվել է իր ինտելեկտուալ մակարդակը բակալավրի աստիճանի հասցնելու հույսով. մի բան, որ իր նախորդի մոտ չստացվեց անգամ տասը տարվա ընթացքում:
ՆԻԿՈԼ ՓԱՇԻՆՅԱՆ
http://www.hzh.am/
4 /10 / 2008
:D :D :D
ամբիոնում գտնված անձը 37 րոպե խոսեց ու ոչինչ չասաց
Մտածեցի, տեսնես էս չարաբաստիկ 37 թիվը պատահակա՞ն է , թե ելույթ ունեցողը ուզում էր հիշացնել… 37 թվի մասին
Օբսիդիան
07.10.2008, 10:45
<Սերժ սարգսյանը> թեմա եք արել խոսում եք Լևոնչիկից որ 1000%-ով լավնա ու ճիշտա ամեն ինչ արել ու անում::bad:nono
ԵՐԿՈՒ ՀԱՎԱՍԱՐՈՒՄ ՄԻ ՔԱՆԻ ԱՆՀԱՅՏՈՎ
Երբ նախագահական ընտրապայքարի օրերին Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը հրապարակեց իր ծրագիրը, ես այն կարծիքը հայտնեցի, որ նոր նախագահը, ով էլ որ ընտրվի, ընդօրինակելու է այդ ծրագրի արտաքին քաղաքականության հիմնական ուղղությունները, որոնք են Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության եւ հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորումները: Այդպես էլ եղավ:.......
Հիմա ինչ Արտ, սա թմայում բերված ենթադրությունների հերդական հաստատումը չի՞
Բա ես սպասում էի, որ ինչ որ նոր բան պիտի ասած լինի Նավասարդյանը, մասնավորաբար ջախջախիչ փաստարկներ, որ ՍՍի Արցախի ու թուրքերի հետ հարաբերությունների վերաբերյալ արածներին ԼՏՊն այլընտրանք կարող է առաջարկել։
Ինքան տեսնում եմ, ոչ մեկի մոտ անգամ ԼՏՊի կողմնակիցների մոտ կասկած չկա, որ ԼՏՊն էլ լինի ՍՍն էլ անելիքը նույնն է լինելու հանձնել ազատագրված տարածքները թուրքիայի հետ սահմանի բացման հաշվին։ Կրկնվեմ, ուղղակի մեկը ապաշնորհ տարգաշ է էժանով է ծախում մյուսը ավելի թանգ կարա ծախի...
<Սերժ սարգսյանը> թեմա եք արել խոսում եք Լևոնչիկից որ 1000%-ով լավնա ու ճիշտա ամեն ինչ արել ու անում::bad:nono
Թեման սկզբից ի լրիվ կարդա....
<Սերժ սարգսյանը> թեմա եք արել խոսում եք Լևոնչիկից որ 1000%-ով լավնա ու ճիշտա ամեն ինչ արել ու անում::bad:nono
Թեմայի վերնագիրը չես կարդացել՞՞՞ :(
Ու համ էլ Լևոնչիկ չի, այլ Պարոն Նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոյան :angry
Շատ ես ուզում, թեմա բացի "Ես սիրում եմ քեզ, Սերժիկ" մեջը գրի, որ Սերժ Սարգսյանը լրիվ ճիշտ ա ու լրիվ ճիշտ ա արել
Բայց վախենում եմ գրելու բան չլինի
:D
voter, իհարկե չի հաստատում քո ասածները և իհարկե հստակ բացատրում է, թե ինչու է տեսակետդ սխալ: Ամբողջ խնդիրն այն է, որ բավական նուրբ հարց է ու դժվար է հասկանալը, թերևս ուղեղի գերլարում էլ ոմանց համար անհրաժեշտ լինի: Երկու բառով իր ասածը նույն իմ ասածն է. նույնն է նպատակը, տարբեր են ճանապարհները: Մի կողմի առաջարկած ճանապարհը հնարավոր հաղթանակի տանողն է, մյուսինը՝ կործանման: Մեծ ընկալում եմ ցանկանում քեզ ;)
Մեղապարտ
07.10.2008, 14:09
ՆախԱգահը ներկայացնում է կամ իր տեսակետները թիմի միջոցով կամ թիմի տեսակետները իր միջոցով:
Վելուծությունը ցույց է տալիս որ երկու դեպքում ել ունենք բացասական արդյունք, այսինքն ՆախԱգահը անհատականություն չէ ,՛իսկ թիմը զուրկ է ինտելեկտից, հետևաբար ակնհայտ են բոլոր գործընթացն երում՝քաղաքական և տնտեսական , Հայկական կողմի երրորդ համարում լինելու նախապայմանները:
ԱռԱջին նախագահը չկարողացավ իրականացնելի ԱռԱջինի գլխավոր առաքելությունը , հասկանալով իր բացթողումները և նրանցիծ բխած խնդիրները նա փորձում է հանդես գալ որպես առԱջին:
Հնարավոր չէ ,քանի որ ինչպես սիրում է ասել երրորդ նախԱգահը «դուք ասում եք որ, իսկ ես ասում եմ որ..»: B ԼՏՊ տեսել է և իր Աուստեռլիցըև իր Բորոդինոն սա պատմական բացարձակ ճշմարտություն է:
Հարկավոր են նոր խաղացողներ նոր Վարդապետներ:B
Հին աստվածները պետք է օգնեն նոր Վարդապետներին
Mephistopheles
07.10.2008, 14:50
Ինքան տեսնում եմ, ոչ մեկի մոտ անգամ ԼՏՊի կողմնակիցների մոտ կասկած չկա, որ ԼՏՊն էլ լինի ՍՍն էլ անելիքը նույնն է լինելու հանձնել ազատագրված տարածքները թուրքիայի հետ սահմանի բացման հաշվին։ Կրկնվեմ, ուղղակի մեկը ապաշնորհ տարգաշ է էժանով է ծախում մյուսը ավելի թանգ կարա ծախի...
voter, տարբերությունը հսկա է և այստեղ տորգի հարց չկա… ՍՍ-ն գնում է բանակցությունների առանց Ղարաբաղի. ասել է թե մենք ներկայացնում ենք Ղարաբաղը… այսինքն մենք օկուպացրել ենք Ադրբեջանի տարածքները, ունենք նրանից տարածքային պահանջներ և չենք ճանաչում Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը… Ինչպես տեսնում ես այս մոտեցմամբ խնդիրը լուծման նշաններ անգամ չունի, սա զուտ քյանդրբազություն է, և կամ էլ ՍՍ-ն իսկապես գաղտնի հրաժարվում է այս դիրքորոշումից և իրականում "ծախում" է Ղարաբաղը, հակառակ դեպքում ինչու՞ գաղտնի, թող դնի ժողովրդական քննարկման
Հիմա ԼՏՊ-ի մոտեցումը. Ղարաբաղը լինում է բանակցությունների մասնակից և հակամարտության կողմ, իսկ Հայաստանը միջնորդ (որքան էլ որ Ադրբեջանը դա չընդունի, ինչպես Թուրքիան)… այս պարագային Հայաստանն անգամ կարող է և պետք է ընդունի Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը, այո ճիշտ հասկացար, քանի որ այս դեպքում Հայաստանի դիրքորոշումը լինում է հետևյալը "Մենք ճանաչում ենք ձեր տարածքային ամբողջականությունը և եթե քո երկրի մի փոքրամասնություն չի ուզում քեզ հետ ապրել, ապա դա քո և այդ փոքրամասնության խնդիրն է, նրանք իրավունք ունեն ինքնորոշման և մենք պատրաստ ենք ամեն գնով պաշտպանել հայազգի ցանկացած երկրի բնակիչներին ֆիզիկական ոչնչացումից ու տեղահանությունից միջոցների առջև խտրականություն չդնելով, մենք երկրորդ կոտորած թույլ չենք տա": Ես չեմ կարծում որևէ երկիր ՄԱԿ-ում սրա դեմ բան կարող է ասել: Ինչ վերաբերվում է գրավյալ տարածքներին, ապա դրանք այլևս գրավյալ տարածքներ չեն, դրանք տարածքներ են որոնք գտնվում են Ղարաբաղի (Ադրբեջանի ապստամբ մասի) հսկողության տակ և Հայաստանն այդտեղից դուրս գալու խնդիր չունի… Այդ տարածքներն իվերջո փուլ առ փուլ պետք է վերադարձվի Լաչինը պահելով որպես Հայաստանին կապող տերիտորիա այն էլ հատուկ ստատուսով… կարող եք ինձ դավաճան համարել, բայց եթե ուզում ենք խաղաղություն կնքել սրանից լավ տարբերակ չկա… Ղարաբաղի կարգավիճակը թող որոշան Ղարաբաղն ու Ադրբեջանը
voter, իհարկե չի հաստատում քո ասածները և իհարկե հստակ բացատրում է, թե ինչու է տեսակետդ սխալ: Ամբողջ խնդիրն այն է, որ բավական նուրբ հարց է ու դժվար է հասկանալը, թերևս ուղեղի գերլարում էլ ոմանց համար անհրաժեշտ լինի: Երկու բառով իր ասածը նույն իմ ասածն է. նույնն է նպատակը, տարբեր են ճանապարհները: Մի կողմի առաջարկած ճանապարհը հնարավոր հաղթանակի տանողն է, մյուսինը՝ կործանման: Մեծ ընկալում եմ ցանկանում քեզ ;)
Լավ էլի, արի մի խճճի, իմ ասածը ու իմ կողմից ցիտվածների ասածը ու նույնիսկ Նավասարդյանի ասածը նույնն է – ՍՍն ու ԼՏՊն նույնն են ստացվում Արցախի հարցում։
Ժողովուրդի մեծամասնությունը չի ընդունում ու չի ընդունի – հող ոչ մեկին չի տրվելու ոչ ԷԺԱնով ոչ ԹԱՆԳՈՎ ուզում ես դա Տարբեր ճանապարհներ անվանի ուզում ես դժվար հասկանալի գերլարումներ։
Ազատագրված տարածքների առևտուր սկսելու դեպքում գերլարումներից հայ ժողովրդի ֆազերը քցելու է ու ով էլ լինի դրան քցելու է, ով է գալու փոխարենը, վախենամ ավելի վատը քան ՍՍն ու ԼՏՊն...
Նորից կարճ ներկայացնեմ տեսակետս.
Արցախի հարցում Սերժ Սարգսյանի կողմից վարվող քաղաքականությանը այլընտրանք Լևոն Տեր–Պետրոսյանը չի կարող լինել։
Առնըվազն դա այդպես է լինելու քանի դեռ ԼՏՊն պարզորոշ չի արտահայտվել Արցախի–ներառյալ ազատագրված տարածքները, որպես անկախ պետություն դարձնելու օգտին։
Voter, առաջին նախադասությունդ կարդալուց հետո բնավ ցանկություն չկա մնացածը կարդալու, որովհետև եթե մարդը չի տեսնում ակնհայտ տարբերությունը, ապա ես չգիտեմ, թե այդ մարդու հետ ինչ խոսեմ:
voter, տարբերությունը հսկա է և այստեղ տորգի հարց չկա… ՍՍ-ն գնում է բանակցությունների առանց Ղարաբաղի. ասել է թե մենք ներկայացնում ենք Ղարաբաղը… այսինքն մենք օկուպացրել ենք Ադրբեջանի տարածքները, ունենք նրանից տարածքային պահանջներ և չենք ճանաչում Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը… Ինչպես տեսնում ես այս մոտեցմամբ խնդիրը լուծման նշաններ անգամ չունի, սա զուտ քյանդրբազություն է, և կամ էլ ՍՍ-ն իսկապես գաղտնի հրաժարվում է այս դիրքորոշումից և իրականում "ծախում" է Ղարաբաղը, հակառակ դեպքում ինչու՞ գաղտնի, թող դնի ժողովրդական քննարկման
Հիմա ԼՏՊ-ի մոտեցումը. Ղարաբաղը լինում է բանակցությունների մասնակից և հակամարտության կողմ, իսկ Հայաստանը միջնորդ (որքան էլ որ Ադրբեջանը դա չընդունի, ինչպես Թուրքիան)… այս պարագային Հայաստանն անգամ կարող է և պետք է ընդունի Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը, այո ճիշտ հասկացար, քանի որ այս դեպքում Հայաստանի դիրքորոշումը լինում է հետևյալը "Մենք ճանաչում ենք ձեր տարածքային ամբողջականությունը և եթե քո երկրի մի փոքրամասնություն չի ուզում քեզ հետ ապրել, ապա դա քո և այդ փոքրամասնության խնդիրն է, նրանք իրավունք ունեն ինքնորոշման և մենք պատրաստ ենք ամեն գնով պաշտպանել հայազգի ցանկացած երկրի բնակիչներին ֆիզիկական ոչնչացումից ու տեղահանությունից միջոցների առջև խտրականություն չդնելով, մենք երկրորդ կոտորած թույլ չենք տա": Ես չեմ կարծում որևէ երկիր ՄԱԿ-ում սրա դեմ բան կարող է ասել: Ինչ վերաբերվում է գրավյալ տարածքներին, ապա դրանք այլևս գրավյալ տարածքներ չեն, դրանք տարածքներ են որոնք գտնվում են Ղարաբաղի (Ադրբեջանի ապստամբ մասի) հսկողության տակ և Հայաստանն այդտեղից դուրս գալու խնդիր չունի… Այդ տարածքներն իվերջո փուլ առ փուլ պետք է վերադարձվի Լաչինը պահելով որպես Հայաստանին կապող տերիտորիա այն էլ հատուկ ստատուսով… կարող եք ինձ դավաճան համարել, բայց եթե ուզում ենք խաղաղություն կնքել սրանից լավ տարբերակ չկա… Ղարաբաղի կարգավիճակը թող որոշան Ղարաբաղն ու Ադրբեջանը
Իսկ ԼՏՊն, որ Ղարաբաղի հետ էր գնում ու ասենք ստավի դառնա նախագահ ու գնա բանակցությունների Ղարաբաղի հետ ինչ նպատակող է գնալու՞ Հրաժարվելու է իր սկզբունքներից, որի համար իրեն հանեցին ու հանձնել ազատագրված տարածքները Ղարաբաղի կարգավիճակի ու միջազգային խոստումների փոխարեն՞
Կրկնեմ քիչ առաջ հարցս, կասի՞ ԼՏՊն, որ նա Արցախ պետության ներառյալ ազատագրված տարածքները, ստեղծման ջատագովն է։ ԼՏՊ պատրաստվում է պայքարել, որ անկախ Արցախ պետությունը կայանա, իսկ ով ցանկանա այնտեղ ապրի, անկախ ազգությունից ու դավանանքից՞՞՞։
ՍՍի ու նախկինի ՌՔի ուզածը գեղցիություն է, ապե իրանց գեղը հանգիստ թողեք ապրի իրա հավեսին ինչ ուզեք ում ուզեք տանք։
ԼՏՊն սկի գեղ չունի, այսինքն անմիջական ազգակցական հետաքրքրքվածություն ոչ մի կտոր Արցախի տարածքում չունի – դրանից էլ նրան ավելի քիչ են հավատում, որ կպահի։
Իսկ ԼՏՊն, որ Ղարաբաղի հետ էր գնում ու ասենք ստավի դառնա նախագահ ու գնա բանակցությունների Ղարաբաղի հետ ինչ նպատակող է գնալու՞ Հրաժարվելու է իր սկզբունքներից, որի համար իրեն հանեցին ու հանձնել ազատագրված տարածքները Ղարաբաղի կարգավիճակի ու միջազգային խոստումների փոխարեն՞
Կրկնեմ քիչ առաջ հարցս, կասի՞ ԼՏՊն, որ նա Արցախ պետության ներառյալ ազատագրված տարածքները, ստեղծման ջատագովն է։ ԼՏՊ պատրաստվում է պայքարել, որ անկախ Արցախ պետությունը կայանա, իսկ ով ցանկանա այնտեղ ապրի, անկախ ազգությունից ու դավանանքից՞՞՞։
ՍՍի ու նախկինի ՌՔի ուզածը գեղցիություն է, ապե իրանց գեղը հանգիստ թողեք ապրի իրա հավեսին ինչ ուզեք ում ուզեք տանք։
ԼՏՊն սկի գեղ չունի, այսինքն անմիջական ազգակցական հետաքրքրքվածություն ոչ մի կտոր Արցախի տարածքում չունի – դրանից էլ նրան ավելի քիչ են հավատում, որ կպահի։
Ազգակցական կապվածություն չգիտեմ ինչ կապ ունի դիրքորոշման հետ, բայց ԼՏՊ դիրքորոշումը հակիրճ ներկայացվում է հետևյալ կերպ.
Ո՛չ Ադրբեջանը, ո՛չ էլ Ղարաբաղն ու Հայաստանը փոխզիջումից խուսափել չեն կարողանալու, ինչպես չկարողացան խուսափել բոսնիական եւ արաբա իսրայելյան հակամարտության կողմերը:
Փոխզիջումը, սակայն, միայն պարտադրանք չպետք է դիտել. ընդհակառակը, հակամարտող կողմերն իրենք դեռ պետք է հսկայական ջանքեր գործադրեն նրա շուտափույթ կայացման համար, որովհետեւ այլընտրանքն, ինչպես ասվեց, պատերազմն է ու ժողովուրդների նորանոր տառապանքները:
Փոխզիջումն ընտրություն չէ լավի ու վատի միջեւ, այլ վատի ու վատթարի միջեւ, այսինքն՝ փոխզիջումն ընդամենը վատթարից խուսափելու միջոց է, որից հակամարտող կողմերը հարկադրաբար օգտվում են, երբ հասել են վատթարի գիտակցմանը եւ ի վիճակի են դրսեւորել քաղաքական կամք ու անհրաժեշտ խիզախություն:
Փոխզիջման դիմելիս կողմերը սովորաբար առաջնորդվում են մի քանի նկատառումներով, այն է. ազատվել իրենց բնականոն կենսագործունեությունն ու զարգացումն արգելակող եւ լուրջ վտանգներով հղի հակամարտությունից. սառեցնել խնդիրը, հետաձգել այն՝ ժամանակ շահելու, ուժեր կուտակելու եւ ավելի բարենպաստ հանգամանքներում հօգուտ իրենց լուծելու նպատակով. խուսափել անկանխատեսելի բարդություններից՝ հույս փայփայելով, որ հետագայում ժողովուրդների հարաբերություններում նոր մտածողության արմատավորման եւ արժեքների վերագնահատման հետեւանքով խնդիրը կարող է կորցնել իր սրությունը, եւ սահմաններն, օրինակ, չունենան այն նշանակությունը, որ ունեն ներկայումս: Այդ մտածողությունն ու արժեքների վերագնահատումն այսօր տիրապետող են Եւրոպայում, վաղը կարող են տիրապետող դառնալ նաեւ Մերձավոր Արեւելքում, որի մասնավոր վկայությունն է, թերեւս, արաբա իսրայելյան խաղաղության գործընթացը:
..
Հայաստանը երբեւէ չի ստորագրի որեւէ փաստաթուղթ, որի տակ չի լինի նաեւ Լեռնային Ղարաբաղի ստորագրությունը
... ըստ էության, բացառվում է ոչ թե ենթակայական (սուբյեկտիվ) հանգամանքներով, այսինքն ոչ թե այն պատճառով, թե Լեւոն Տեր Պետրոսյանը կամ այլ ոմն այդպես է կամենում կամ պատկերացնում, այլ զուտ իրավական առումով: Այսինքն՝ գործելու է Ղարաբաղի հարցի կարգավորման վերահսկման հստակ իրավական մեխանիզմ, որն ընդգրկելու է հետեւյալ հաջորդական հանգրվանները.
ա) ինչպես վերը նշվեց, համաձայնությունների կայացումից հետո, բայց վերջնական պայմանագրերի ստորագրումից առաջ կարգավորման ծրագիրը ներկայացվելու է շահագրգիռ ժողովուրդների դատին.
բ) կարգավորման ցանկացած ծրագրի կամ պայմանագրի տակ լինելու է Լեռնային Ղարաբաղի ստորագրությունը.
գ) ստորագրումից հետո կարգավորման ծրագիրը կամ պայմանագիրը պետք է վավերացվի հակամարտող կողմերի խորհրդարանների կողմից:
Ինչպես տեսնում ենք, ե՛ւ ժողովուրդը, ե՛ւ ընդդիմությունը հնարավորություն է ունենալու լիակատար կերպով վերահսկել կարգավորման գործընթացը եւ ազդել նրա արդյունքների վրա:
Վոթեր, սրանք բավականին հստակ սկզբունքներ են: Այնպես որ ենթադրություններդ անտեղի են, թե ի՞նչ կասի ԼՏՊՆ-ն, ո՞վ կապրի Ղարաբաղում: Չեմ հասկանում, թե որտեղից են գալիս ձեր այդ ԼՏՊ-ն կհանձնի Ղարաբաղը ենթադրությունները:
Օբսիդիան
08.10.2008, 22:10
Թեմայի վերնագիրը չես կարդացել՞՞՞ :(
Ու համ էլ Լևոնչիկ չի, այլ Պարոն Նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոյան :angry
Շատ ես ուզում, թեմա բացի "Ես սիրում եմ քեզ, Սերժիկ" մեջը գրի, որ Սերժ Սարգսյանը լրիվ ճիշտ ա ու լրիվ ճիշտ ա արել
Բայց վախենում եմ գրելու բան չլինի
:D
Հա ճիշտա լրիվ չեմ կարդացել բայց մի քանի հոգու գրածներով հերիք էր կարծիք կազմել որ էստեղ լևոնական դվիժենիա գնում:
Դե լավա էլի լևոնականներով հավքվել եք:D:D:bad Դե իհարկե ոչ բոլորը:
Հա ճիշտա լրիվ չեմ կարդացել բայց մի քանի հոգու գրածներով հերիք էր կարծիք կազմել որ էստեղ լևոնական դվիժենիա գնում:
Դե լավա էլի լևոնականներով հավքվել եք:D:D:bad
Այս անգամ սահմանափակվում եմ առանց տուգանային միավոր տալու: Թեմայում գրառումներ արա միայն ըստ թեմայի բովանդակության և առանց վիրավորանքների, պիտակումների:
Մյուս ակումբցիներից պահանջում եմ այս գրառմանը թիրախ չդարձնել՝ խոստանալով, որ սրան արձագանք բոլոր գրառումները արժանանալու են տուգանային միավորների, ջնջվեն:
Ազգակցական կապվածություն չգիտեմ ինչ կապ ունի դիրքորոշման հետ, բայց ԼՏՊ դիրքորոշումը հակիրճ ներկայացվում է հետևյալ կերպ.
Վոթեր, սրանք բավականին հստակ սկզբունքներ են: Այնպես որ ենթադրություններդ անտեղի են, թե ի՞նչ կասի ԼՏՊՆ-ն, ո՞վ կապրի Ղարաբաղում: Չեմ հասկանում, թե որտեղից են գալիս ձեր այդ ԼՏՊ-ն կհանձնի Ղարաբաղը ենթադրությունները:
Համաձայն եմ, կարևոր տարբերություն է։
Բայց երևի պիտի ավելի պարզունակ ասեմ – ԼՏՊն էլ ՍՍն էլ Ղարաբաղը հանձնել չհանձնելու մասին չի, որ մտահոգություններ են ստեղծում այլ ազատագրված տարածքները Արցախի կարգավիճակի համար առևտրի առարկա սարքելը։
Այլընտրանք առայժմ չի առաջարկվում, ոչ ՍՍի ոչ ԼՏՊի ոչ էլ ՌՔի կողմից – նրանք բոլորն էլ համոզված են, որ բանակցությունները թուրքերի հետ առուտուրի հիմքի վրա պիտի լինի, մենք նրանց ազատագրված տարածքները պիտի տանք ու նրանք մեզ ինչ որ բան։
Մարդկանց, հայրենիքի առևտուր չի կարելի անել, անկախ նրանաից, թե արդյունքում ինչ ես ստանալու, այդ թվում ԼՏՊի կարգախոսը – ԼՂՀն կունենա կարգավիճակ ու կճանաչվի ԲԱքվի կողմից, որպես բանակցային կողմ – ինչի հաշվին՞, ազատագրված տարածքները Բաքվի ենթակայության տակ դնելու հաշվին կարգավիճակ՞։ Է ՍՍն ու ՌՔն նույնն են արել ու անում, ամբողջ նպատակը կարգավիճակ հողի դիմաց – ապուշություն, տալիս ես իրական հող փոխարենը ստանում ԹՈՒՂԹ – զուգարանում էլ հետո չես օգտագործի...
Թուրքերին մենք ոչինչ զիճելու չունենք, առավելագույնս կատող ենք նրանց իրավիճակից ելնելով պարտքերի վերադարձման ժամկետները փոխել ու ամսավճարը շատացնել, կամ քչացնել։
Մենք այդ հողերին տիրելու ու ղեկավարելու ավելի իրավունքներ ունենք ու ավելի կարող ենք ու միայն դա է պետք ցուց տալ – ցավոք սրտի դա առայժմ չի իրականացվում, այն է հայ ժողովրուդը երկիր ղեկավարել չի կարողանում։
Պատմության ընթացքում մի քիչ շատ ենք հող զիջել, իսկ հիմա հող զիջենք ինչի դիմաց??? Մենք մեր կողմից հող իրանք ինչ? Խոստումներ հանրաքվեի մասին որ կլինի 15-20 տարի հետո? Այսօր զիջենք շրջանները, վաղը ստիպված կլինենք զիջել արդեն հայկական հողերը, իսկ վաղը չէ մյուս օրը....
Շատ շատերը, այն կարծիքին են, որ հիմա Հայաստանը այն վիճակում չէ, որ կարողանա շատ կոշտ դիրքերից խոսել ու պահանջներ դնել: Ես ել եմ այդ կարծիքին: Բայց իմ կարծիքով պետք է մտածել ոչ թե նրա մասին թե ինչ ենք ստիպված զիջել այսօր, այլ թե ինչ անենք որ մեր դիրքերն ամրացնենք (լավ է ուշ քան երբեք) ու ոչ մի բան էլ չզիջենք, որովհետև դա մեր անվտանգության հետ ա կապված անմիջապես: 10 տարի ինչ որ հիմար հիպոթեզ էին լսում, որ ժամանակն աշխատում է մեր վրա ու սենց ինչքան գնա մեր օգուտն է: Ինչ ունենք այսօր? Ադրբեջանը, որ խնդրողի դերում էր 94 թվին, հիմա դառել ա պահանջներ դեմ տվող, ոռ ու պոչ խաղացնող: Որովհետև հարցը արագ լուծելու փոխարեն մեզ համոզել էինք որ բա գիտեք ինչ կա ժամանակը մեր վրա է աշխատում: Մենք հաղթանակ տարանք ռազմի դաշտում, իսկ իրենք դիվանագիտական դաշտում` նավթի ցիստեռնը գրպանները դրած: 10 տարի շարունակ Օսկանյանի անհոդաբաշխ շարժումներն էինք տեսնում, որոնք մեծ մասամբ արձագանքում էին թուրքերի արդեն հաջողված նախաձեռնություններին: Էս ամեն ինչը բոլորդ շատ լավ գիտեք: Շատ ենք լսում թե ինչ պայմանների հետ պետք է համաձայնվել, բայց չենք լսում մեկն ասի թե ինչ կարելի է անել, որ մեր դիրքերն ամրապնդենք, ինչի հետևանքով ավելի նպաստավոր պայմաններ կարող ենք ՊԱՀԱՆՋԵԼ: Անելանելի դրություն չկա որ գլուխներս կորցրած գնանք ինչ դեմ տան ստորագրենք: Միգուցե դա պետք է քաղաքական որոշ շրջանակներին, բայց ոչ Հայաստանի Հանրապետությանը: Կարծում եմ հարցը պետք է դիտարկել իմ նշած տեսանկյունից: ԼՏՊ-ն ժամանակին ուզում էր ստորագրեր համենայն դեպս ոչ Արցախի անկախությունը հաստատող փաստաթուղթ և եղավ այն ինչ եղավ, ու 10 տարի հետո նույն բանը անելու իրավունք արդեն չունենք:
Ambrosine
09.10.2008, 15:11
:D :D :D
դրա դեեեմքը:D Նիկոլն էլ հո հոդվածներ չի գրի:hands
իսկ ինչ է հնարավոր անել? ինչ կարող է անել միայն սեփական գանձարանը լցնելու սովոր մարդը? շարունակել լցնելը
Շատ շատերը, այն կարծիքին են, որ հիմա Հայաստանը այն վիճակում չէ, որ կարողանա շատ կոշտ դիրքերից խոսել ու պահանջներ դնել: Ես ել եմ այդ կարծիքին:
Ասեմ, որ վիճակն իրոք լավատեսություն չի ներշնչում,..
Ժամանակը մեր վրա կարող էր աշխատել, քանի որ մենք միակն էինք տարածաշրջանում, որ լեգիտիմ նախագահ ունեինք, միայն սեփական պաշտպանության ու գոյատևման համար էինք պատերազմի մասնակցել և ուրիշներին մեզ ենթարկելու համար գործողություններ չեինք նախաձեռնել։
Մնում էր այդ ժամանակը օգտագործել ու ծաղկել, դառնալ տարածաշտջանի ազատ, անկախ, հարգված, ժողովրդավար երկիր, որին կվստահեին ու գնահատեին բոլորը։ Դրանից հետո ոչ միայն Արցախն ներառյալ ազատագրված տարածքները, այլ մնացած ազգային փոքրամասնությունների իրավունքների պաշտպանությունը կվստահվեր մեզ, սկսած լեզգինները, օսերն ու չեչեններըից հյուսիսում, վերջացրած տալիշներին, քրդերին, եզդիներին հարավում։
Կոսովյան անկախությունը կարող էր թալիշստանում, աբխազիայում կամ աջարիայում արդեն փաստ դարձած լինել, եթե Հայաստանը ցույց տար, որ Արցախը ազատագրված տարածքներով, կայացած պետություն է և ոչ թե ինչ որ մի քանի կլանային ֆեոդալական պետությունների հավաքածու, սփյուռքի փողերի հաշվին...
Մենք ցավոք սրտի ՄՍԽԵՑԻՆՔ այս 10 տարիները - չկարողացաք ստեղծել ոչ միայն Արցախ պետությունը, այլ քաքմեջ արեցինք Հայաստանն էլ։
Այսօր, փոխանակ բոլոր տարածաշրջանային ազգային գործիչները քաղաքական ապաստան խնդրեն, իսկ հարևանները ռիսկ չանեն պահանձել էստրադացիա, հայեն են Վրատան փախնում ու Օջալաններին թուրքերին ենք հանձնում։
Արդյոք հիմա մեզ այդ ժամանակը նորից կտրվի՞, սկսել եմ կասկածել - ներկա սերունդն Հայաստանում իշխող սեփական կաշվից ու պագրիշկեքից բացի ուրիշ ոչինչի մասին մտածել չգիտի.......
Երկու օր առաջ Հայկական ժամանակը գրել էր, թե Քոչարյանը արդեն իր վճարված ԶԼՄների ներկայացուցիչների հետ հանդիպման ժամանակ ժամկետներ է նշել իր վերադառնալու մասին, այն է Նոյեմբերին - երևի այդ ժամանակ է նշանակաված Արցախի վերաբերյան համաձայնագրի ստորագրումը։
1998ի սցենարի կրկնման ենթադրություն արդեն շատերն են անում
http://new.aravot.am/am/articles/society/49221/view
Աչկիս իսկապես դե ժա վյու է լինելու, բայց ավելի վաղ դեպքերի առումով - ՍՍին հող հանձնելու համար հանելու են ու ՌՔին «ազգովի խնդրեն» որ հետ գա փրկի...
ԼՏՊի վերջին ելույթը ևս գալիս է հաստատելու, որ դրվածս հարցադրումը իրական է, ՍՍն շտապում է ինչ որ բանի հասնել...
Սերժ Սարգսյանն, արդ, կտրուկ կերպով խախտում է իրերի այս դրվածքը, եւ առաջնորդվելով բացառապես սեփական շահերով, փորձում է սիրաբանել Արեւմուտքի հետ։ Ես ավելորդ եմ համարում գնահատել ռուսական կամ արեւմտյան կողմնորոշման առավելությունները կամ թերությունները, որովհետեւ վտանգավոր եմ համարում ցանկացած քաղաքական կողմնորոշում։ Դրանում ինձ նախեւառաջ համոզում է հայ ավանդական քաղաքական մտքի փորձը, որը աղետալի հետեւանքներ է ունեցել Հայաստանի համար։ Վերջին հաշվով, կողմնորոշման արատավոր քաղաքականության արդյունքն են թե՛ հայ ժողովրդին բաժին ընկած ցեղասպանությունը, թե՛ Հայաստանի առաջին հանրապետության կրած տարածքային կորուստները։ Դրանում ինձ համոզում է նաեւ այսօրվա իրականությունը։ Մեր աչքի առջեւ Վրաստանի որդեգրած արեւմտյան կողմնորոշումը այդ երկիրը կանգնեցրեց ազգային աղետի առջեւ, ինչից նա կարող էր խուսափել Ռուսաստանի հետ հավասարակշիռ հարաբերություններ ունենալու պարագայում։ Արեւմուտքը, համերաշխության դատարկ ցույցերից ու հոխորտալից հակառուսական հայտարարություններից բացի, ոչնչով չկարողացավ օգնել իր հավատարիմ կրտսեր դաշնակցին։
Կողմնորոշման քաղաքականությունն այսօր մեզ համար ունի ոչ թե տեսական կամ վերացական նշանակություն, այլ չափազանց կոնկրետ եւ գործնական բովանդակություն։ Երես թեքելով Ռուսաստանից եւ լիովին ապավինելով Արեւմուտքին՝ հանձինս ԱՄՆ ի եւ նրա դաշնակից Թուրքիայի, Սերժ Սարգսյանը փաստորեն վերջիններիս է վստահում Հայաստանի արտաքին քաղաքականության ամենահանգուցային խնդրի՝ Ղարաբաղյան հակամարտության միակողմանի կարգավորումը։ Նման եզրակացության հիմք է տալիս այն իրողությունը, որ Արեւմուտքն, ակնհայտորեն, ջանում է Ռուսաստանը դուրս մղել Ղարաբաղյան կարգավորման գործընթացից։ Դրա ամենավառ արտահայտությունն են ինչպես արեւմտյան դիվանագետների թափանցիկ ակնարկները, այնպես էլ Ղարաբաղի հարցով հայ-թուրք-ադրբեջանական եռակողմ բանակցությունների անցկացման փաստը, եւ մանավանդ՝ Թուրքիայի կողմից Մինսկի խմբի համանախագահությունն ստանձնելու հնարավորությունների վերաբերյալ խոսակցությունները։ Ի դեպ, Սերժ Սարգսյանը տվյալ պահին այնպիսի կախյալ վիճակի մեջ է Արեւմուտքից, որ եթե նրա առջեւ պահանջ դրվի Մինսկի խմբի համանախագահությունում Ռուսաստանը փոխարինել Թուրքիայով, ապա նա հազիվ թե կարողանա ընդդիմանալ դրան։
ԼՏՊի առաջարկը իհարկե առանձնապես հույս չի ներշնչում, քանի որ նա կոչ չի անում Հայ ժողովրդին հավատով լցվել սեփական ուժերի նկատմամբ - ԼՏՊ կոչ է անում ընդհամենը վերդառնալ այն համակարգին ինչը ինքը ստեղծել էր
Անկախության ողջ շրջանում Հայաստանն իր արտաքին քաղաքականության մեջ ձգտել է առաջնորդվել Ռուսաստանի եւ Արեւմուտքի հետ հավասարաչափ հարաբերությունների հաստատման սկզբունքով։ Որդեգրելով հանդերձ ժողովրդավարության, ազատականության, շուկայական տնտեսության արեւմտյան արժեքները, Հայաստանը չի ենթարկվել Արեւմուտքի միակողմանի քաղաքական ազդեցությանը։ Մյուս կողմից, սերտ տնտեսական եւ ռազմական հարաբերություններ ունենալով Ռուսաստանի հետ, Հայաստանն այնուամենայնիվ չի դարձել վերջինիս քաղաքական արբանյակը։ Այսինքն, Հայաստանը փորձել է լինել ո՛չ ռուսամետ, ո՛չ էլ արեւմտամետ, այլ առաջնորդվել է բացառապես սեփական ազգային շահերով։
Իմ նախագահության օրոք նման դիրքորոշումը կոչվում էր «բալանսավորման» կամ հավասարակշռման քաղաքականություն, Քոչարյանի օրոք՝ «կոմպլեմենտարիզմի» կամ փոխլրացման քաղաքականություն, որոնց տարբերությունը սոսկ տերմինաբանական է։
Այս սկզբունքները լավ ծառայություն մատուցեցին հայ ժողովրդին, որ ԽՍՀՄ հետմահու կոնվուլսիաները մեր գլխին քիչ գան ու սովետական զորքերը հայերին չոչնչացնեն, որպես ԽՍՀՄ քանդողների։ Բայց շարունակում եմ կասկածել, որ ԼՏՊն հայերի նկատմամբ հավատը վերականգնել է, նա կարծեմ ուղիղ տեքստով էլ ասել էր, որ թե մեծ տորություններն են ամեն ինչ որոշում, ոնց կուզեն կլուծեն իսկ մենք պիտի նայենք ու առավելագույնս առաջարկում է, որ մենք ինքներս կարող ենք մեր կյանքը կարգավորել միայն իրավիճակը հանդարտեցնելով ու բոլոր կողմերի հետ լավ մնալով։
Նա կարծում է ՍՍին ոչ օգնել, ոչ խանգարելը կհանգեցնի նրան, որ ՍՍն կընկնի մեկ կամ մյուս ծայրահեղության մեջ։
Բայց ախր ասում եմ չէ, վերջում երբ ՍՍի մոտ «չստացվի» Ղարաբաղի վաճառքը անցկացնել, լինի դա ԱՄՆին թե Ռուսներին, հայ ժողովուրդը ԼՏՊի վրա չի հույսը դնելու, քանի որ նա առաջարկում է ԱՄՆին ու Ռուսաստանին հավասար ծախել - երկու կողմից էլ խաղաղարար ուժեր մտցնել տարածք - «բալանսիրովկա», չե մի չէ կարդան, պագրիշկա, խոդովիկ, սայլարկա։
Հայ ժողովուրդը ավելի քան համոզված եմ, գնալու է նրա հետևից, ով որոշի դիմակայել երկուսին էլ ու ոչ մեկին չթողնել գա դառնա մեր տարածքների միլիցա։
Մենք ավելի քան ուրիշները ունակ ենք ապահովվելու Արցախի տարածքներում խաղաղություն ու հայ-թուրք-քուրդ-եզդի-ասօրի-տալիշ ևլն, ազգերի համատեղ գոյատևում ու զարգացում։
Նման իրադրության մեջ միայն Իրանին է շահավետ, որ տարածաշրջանում ոչ մի տեսակ զորք, ոչ ռուսական ոչ ՆԱՏՕական չգա խաղաղարար խաղա, ավելի, Իրանը զգուշացրել է, եթե տարածաշրջանի ինչ որ երկիր թույլ տա իր տարածքները օգտագործել երրորդ երկրի կողմից, նա պիտի հաշվի նստի Իրանի կողմից հնարավոր պատժամիջոցների հետ։
Այս իրադրությունում պատրաստակամությունը ոչ մեկին չթողնել, Իրանի կողմից աջակցության կարժանանա։
Չեմ հասկանում, երբ ծնվեց այդ նախապայմանը, կամ դոգման, որ "ոչ մի հող չի վերադարձվելու"՞
94թ.ին Արցախի մեջ չմտնող բոլոր տարածքները գրավվել են հետագայում բանակցային ուժ ունենալու նպատակով, ոչ թե պահելու...
Եթե կարողանան պահել ամբողջը, փառք և պատիվ բանակցողներին, ԴԻՎԱՆԱԳԵՏՆԵՐԻՆ...
իսկ եթե պետք է "Հող չենք տա"-յով մինչև վերջի շունչը գնան, և ամբողջ Հայաստանը և մնացած 3մլն ժողովուրդը զոհաբերեն... կներեք, բայց մենք համաձայն չենք... :angry
Ինչա նշանակում հողերը գրավել ենք բանակցային ուժ ունենալու համար? Հաղթողը միշտ էլ բանակցային ուժ ունի այն էլ էն դեպքում երբ որ մեզ խնդրեցին, որ դադարեցնենք ռազմական գործողությունները: Պատմության մեջ երբ ա նման դեպք եղել, որ հող են գրավում ետ տալու համար? Կարող ա հետո ինչ-ինչ պայմաններով ստիպված ետ տան, բայց գրավելուց ոչ ոք չի մտածում ետ տալու համար: Էդ գրաված շրջանները կոչվում են անվտանգության գոտի: Կարծում ես ինչի համար է կոչվում այդպես? Եթե հնարավոր է հող չտալ ինչի համար տալ? Կամ եթե հող ենք տալիս, ապա ինչ ենք ստանալու դրա փոխարեն կարող եք ասել?
Հիմա անցնենք դիվանագետներին... Այսօր սեղանի վրա են մադրիդյան սկզբունքները, որոնց շուրջն էլ ծավալվում են բանակցությունները: Տեղյակ եք ինչ սկզբունքներ են? Դատելով դիվանագետների կցկտուր խոսքերից և ինտերնետում տեղադրված որոշակի նյութերից դրանք մեր համար ոչ մի լավ բան չեն խոստանում: Նույն հողերն ենք հետ տալիս + ինչ-որ խաղաղապահներ + մշուշոտ հանրաքվե և այլն... Համարյա նույն պայմանները դրած էին սեղանին 98 թվին, հիմա բնական հարցա առաջանում, բա էս 10 տարին ինչով էինք զբաղված? Դա առանձին քննարկելու թեմա է: Էդ հողերը հետ տվեցինք, ավելի ճիշտ նվիրեցինք, բա հետո? Ստրատեգիական դիրքերը նվիրեցինք թշնամուն, հետո ովա երաշխավորում որ մյուս օրը չի հարձակվի?Մենակ չասեք խաղաղապահները կամ Եվրախորհուրդը.. Վրաստանի դեպքերը ցույց տվեցին որ էդ սաղ սուտ բան են, եղունգ ունես գլուխդ քորի: Ադրբեջանցիք կարծում ես մենակ էդ շրջաններն են համարում իրենցը? Արի ու տես որ ի խորոց սրտի հավատում են, որ ոնց որ իրանք են ասում իրեվանը ադրբեջանական քաղաք ա, ու մեզ են տվել որ յոլա գնանք...
Այսինքն հետո էլ որ ուզեցին մնացածը ու կապույտ երիզով սկուտեղի վրա ինչ ենք անելու, էլի պետք ա նվիրենք? Նվիրել ենք է որ էսորվա օրով Հայաստանի 10%-նա մնացել մեզ:
Չեմ հասկանում, երբ ծնվեց այդ նախապայմանը, կամ դոգման, որ "ոչ մի հող չի վերադարձվելու"՞
94թ.ին Արցախի մեջ չմտնող բոլոր տարածքները գրավվել են հետագայում բանակցային ուժ ունենալու նպատակով, ոչ թե պահելու...
Եթե կարողանան պահել ամբողջը, փառք և պատիվ բանակցողներին, ԴԻՎԱՆԱԳԵՏՆԵՐԻՆ...
իսկ եթե պետք է "Հող չենք տա"-յով մինչև վերջի շունչը գնան, և ամբողջ Հայաստանը և մնացած 3մլն ժողովուրդը զոհաբերեն... կներեք, բայց մենք համաձայն չենք... :angry
Իսկ կներեք դու ինչ ունեք առաջարկելու,Արցախից ինչ հատված պետք է հանձնել:
Ինչա նշանակում հողերը գրավել ենք բանակցային ուժ ունենալու համար? Հաղթողը միշտ էլ բանակցային ուժ ունի այն էլ էն դեպքում երբ որ մեզ խնդրեցին, որ դադարեցնենք ռազմական գործողությունները: Պատմության մեջ երբ ա նման դեպք եղել, որ հող են գրավում ետ տալու համար? Կարող ա հետո ինչ-ինչ պայմաններով ստիպված ետ տան, բայց գրավելուց ոչ ոք չի մտածում ետ տալու համար: Էդ գրաված շրջանները կոչվում են անվտանգության գոտի: Կարծում ես ինչի համար է կոչվում այդպես? Եթե հնարավոր է հող չտալ ինչի համար տալ? Կամ եթե հող ենք տալիս, ապա ինչ ենք ստանալու դրա փոխարեն կարող եք ասել?
Հիմա անցնենք դիվանագետներին... Այսօր սեղանի վրա են մադրիդյան սկզբունքները, որոնց շուրջն էլ ծավալվում են բանակցությունները: Տեղյակ եք ինչ սկզբունքներ են? Դատելով դիվանագետների կցկտուր խոսքերից և ինտերնետում տեղադրված որոշակի նյութերից դրանք մեր համար ոչ մի լավ բան չեն խոստանում: Նույն հողերն ենք հետ տալիս + ինչ-որ խաղաղապահներ + մշուշոտ հանրաքվե և այլն... Համարյա նույն պայմանները դրած էին սեղանին 98 թվին, հիմա բնական հարցա առաջանում, բա էս 10 տարին ինչով էինք զբաղված? Դա առանձին քննարկելու թեմա է: Էդ հողերը հետ տվեցինք, ավելի ճիշտ նվիրեցինք, բա հետո? Ստրատեգիական դիրքերը նվիրեցինք թշնամուն, հետո ովա երաշխավորում որ մյուս օրը չի հարձակվի?Մենակ չասեք խաղաղապահները կամ Եվրախորհուրդը.. Վրաստանի դեպքերը ցույց տվեցին որ էդ սաղ սուտ բան են, եղունգ ունես գլուխդ քորի: Ադրբեջանցիք կարծում ես մենակ էդ շրջաններն են համարում իրենցը? Արի ու տես որ ի խորոց սրտի հավատում են, որ ոնց որ իրանք են ասում իրեվանը ադրբեջանական քաղաք ա, ու մեզ են տվել որ յոլա գնանք...
Այսինքն հետո էլ որ ուզեցին մնացածը ու կապույտ երիզով սկուտեղի վրա ինչ ենք անելու, էլի պետք ա նվիրենք? Նվիրել ենք է որ էսորվա օրով Հայաստանի 10%-նա մնացել մեզ:
Իսկ պատմության մեջ երբ է եղել, որ "գեղեցիկ աչքերի համար", կամ էլ մեկ խնդրանքով ռազմական գործողություններ դադարեցնեն: Ձեր լոգիկայով, մինչև Բաքու պետք է գնային զորքերը՞
Երբ ասում եմ ` բանակցային ուժ ունենալու համար, նկատի ունեմ ոչ թե հողերը վերադարձնելը, այլ փոխանակելը: Եթե վերադարձնում ես այն հողերը, որոնք ընդունում ես, որ քեզ չեն պատկանում, կարող ես պահանջել, որ հակառակորդդ էլ նույնն անի:
Եթե կարող են պահել, թող պահեն... Իսկ փոխանակել, մի բան փորանեը ստանալ, դեռ չի նշանակում պարտվել:
Շատ լավ հարց տվեցիր, ուր էին 10 տարի՞ Եթե այդ հարցը լուծվեր 10 տարի առաջ, Հայաստանը իսկապես որ հաղթողի դիրքում կլիներ, և կթելադրեր իր պայմանները; Իսկ հիմա անհասկանալի է, թե ինչ է կատարվում:
Օղակը քիչ-քիչ ձգվում է մեր վզի շուրջ, և ժամանակը մեր օգտին չի խաղում: Մեր ամենամոտ դաշնակիցը բացահայտ հայտարարում է, որ ընդունում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը...
Իսկ հիմա, ազգայնական ազերիների կատաղած հայտարարություններից, թե իրենք պատրաստ են ռազմական լուծմանը, վախենում ենք, որովհետև ոչ ոքի պետք չէ նոր պատերազմ, իրենց ևս պետք չէ...
Իսկ կներեք դու ինչ ունեք առաջարկելու,Արցախից ինչ հատված պետք է հանձնել:
Մենակ գիտեք թե ինչ՞ Պետք չէ խեղաթյուրել իմ ասածները և ենթադրություններ անել:
Նախ, որտեղ եք իմ գրառման մեջ տեսել "Արցախի հողերը, կամ մասը" հանձնելու վերաբերյալ որևէ միտք՞
Բնականաբար, խոսքը չի գնում անհատույց վերադարձնելու մասին, և խոսքը չի գնում հայաբնակ տարածքները վերադարձնելու մասին:
Ամեն դեպքում, հնարավոր չէ ասել` որն է ավելի լավ, դա միայն բանակցություններին անմիջականորեն մասնակցողները կարող են ասել, քանի որ հայտնի չէ, թե ինչի շուրջ են բանակցում և ինչ առաջարկներ են եղել...
Այլ հավասար պայմաններում, եթե հնարավոր չէ պահպանել ամբողջը, ավելի ձեռնտու է զոհաբերել մասը և ստանալ մասը... Ոչ թե, կորցնել պահը ու վերջում հանձնել ամբողջը
Իսկ պատմության մեջ երբ է եղել, որ "գեղեցիկ աչքերի համար", կամ էլ մեկ խնդրանքով ռազմական գործողություններ դադարեցնեն: Ձեր լոգիկայով, մինչև Բաքու պետք է գնային զորքերը՞
Երբ ասում եմ ` բանակցային ուժ ունենալու համար, նկատի ունեմ ոչ թե հողերը վերադարձնելը, այլ փոխանակելը: Եթե վերադարձնում ես այն հողերը, որոնք ընդունում ես, որ քեզ չեն պատկանում, կարող ես պահանջել, որ հակառակորդդ էլ նույնն անի:
Ոչ ոք հենց այնպես հող չի տալիս, ճիշտ ես, դրա համար ասում էի, եթե կարող են պահել, թող պահեն...
Ոչ ոք չի ասում, թե պետք է հողերը հենց այնպես վերադարձվեն, ցանկացած հողերի հանձնում պետք է լինի ինչ-որ բանի դիմաց:
Շատ լավ հարց տվեցիր, ուր էին 10 տարի՞ Եթե այդ հարցը լուծվեր 10 տարի առաջ, Հայաստանը իսկապես որ հաղթողի դիրքում կլիներ, և կթելադրեր իր պայմանները, հաղթողի հետ պետք է հաշվի նստեն; Իսկ հիմա անհասկանալի է, թե ինչ է կատարվում:
Օղակը քիչ-քիչ ձգվում է մեր վզի
Իսկ հիմա, ազգայնական ազերիների կատաղած հայտարարություններից, թե իրենք պատրաստ են ռազմական լուծմանը, վախենում ենք, որովհետև ոչ ոքի պետք չէ նոր պատերազմ, իրենց ևս պետք չէ...
94 թվին ռազմական գործողությունները դադարեցրինք, որովհետև էդքան ռեսուրս չունեինք , այնպես որ գեղեցիկ աչքերը կապ չունեն: 94 թվին քանի տարեկան ես եղել? Դատելով անձնագրիդ տվյալներից նոր էիր ծնվել, հետևաբար այն մասին թե ինչ վիճակում էր երկիրն ու ժողովուրդը ծանոթ ես լսելով: Բոլոր ռեսւորսները ուղղվել էին ռազմաճակատ ու երկրի տնտեսությունը համարյա քարուքանդ վիճակում էր: Հետևաբար մի հարմար կետում պետք էր կանգ առնել ու սկսել երկիրը վերականգնել: Ալիևի առաջարկություն-խնդրանքը պատեհ առիթ էր դադարեցնելու ռազմական գործողությունները, բայց բոլորը հասկանում էին, որ դրանով պատերազմը չի ավարտվում: Հակառակ պարագայում ինչքան շատ հող գրավեինք էդքան լավ: Իսրայելը եթե նման իմ ու քո աներ հիմա պետություն չէր լինի; Հիմա բանակցությունների սեղանին դրված է հողերը ՀԵՆՑ ԱՅՆՊԵՍ հետ տալու ծրագիրը: Կարծում ես դա ճիշտ է? Ես այդպես չեմ համարում: Ինչ վերաբերում է հողերով փոխանակվելուն, ապա տես, դու համարում ես որ գրաված հողերը մերը չեն, իսկ այ թուրքերը համարում են որ գրավյալ տարածքներն ել, Արցախն էլ իրենցն է: Զանգեզուրը չհաշված: Հետևաբար փոխանակման գաղափարը իրենց համար գոյություն չունի: 10 տարի առաջ էլ հարցը լուծելով նման ձևով Հայաստանը հաղթող չէր լինում: Ուրիշ բան, որ անցած 10 տարիների պետք էր ծառայեցնել մեր շահերին ու բանակցություններում ավելի շահեկան դիրք ձեռք բերել, ինչը չի արվել: Հենց որ իրենք պատրաստ լինեն պատերազմի մենք հաջորդ օրն իսկ կիմանանք դրա մասին թնդանոթների ձայնից:
Ավելացվել է 2 րոպե անց
Մենակ գիտեք թե ինչ՞ Պետք չէ խեղաթյուրել իմ ասածները և ենթադրություններ անել:
Նախ, որտեղ եք իմ գրառման մեջ տեսել "Արցախի հողերը, կամ մասը" հանձնելու վերաբերյալ որևէ միտք՞
Բնականաբար, խոսքը չի գնում անհատույց վերադարձնելու մասին, և խոսքը չի գնում հայաբնակ տարածքները վերադարձնելու մասին:
Ամեն դեպքում, հնարավոր չէ ասել` որն է ավելի լավ, դա միայն բանակցություններին անմիջականորեն մասնակցողները կարող են ասել, քանի որ հայտնի չէ, թե ինչի շուրջ են բանակցում և ինչ առաջարկներ են եղել...
Այլ հավասար պայմաններում, եթե հնարավոր չէ պահպանել ամբողջը, ավելի ձեռնտու է զոհաբերել մասը և ստանալ մասը... Ոչ թե, կորցնել պահը ու վերջում հանձնել ամբողջը
Կամիլա, դու որտեղ ես տեսել, կարդացել, կամ լսել որ մենք ինչ որ բան ենք ստանալու հողեր տալով??? Արցախը ըստ բանակցության կետերի մնալու է անորոշ վիճակով, մինչև հանրաքվե անեն մի 15-20 տարուց:
94 թվին ռազմական գործողությունները դադարեցրինք, որովհետև էդքան ռեսուրս չունեինք , այնպես որ գեղեցիկ աչքերը կապ չունեն: 94 թվին քանի տարեկան ես եղել? Դատելով անձնագրիդ տվյալներից նոր էիր ծնվել, հետևաբար այն մասին թե ինչ վիճակում էր երկիրն ու ժողովուրդը ծանոթ ես լսելով: Բոլոր ռեսւորսները ուղղվել էին ռազմաճակատ .................................. մասին թնդանոթների ձայնից:
Ավելացվել է 2 րոպե անց
Կամիլա, դու որտեղ ես տեսել, կարդացել, կամ լսել որ մենք ինչ որ բան ենք ստանալու հողեր տալով??? Արցախը ըստ բանակցության կետերի մնալու է անորոշ վիճակով, մինչև հանրաքվե անեն մի 15-20 տարուց:
Ինչ է նշանակում, որտեղ ես կարդացել՞ Դա կարդալու բան չէ, դա պարզ լոգիկայով է ենթադրվում… Բխում է բանակցությունների իմաստից...
Եթե դու մի բան տալիս ես, պետք է փոխարենը ստանաս: Եթե չես ստանում, նշանակում է քեզ ստիպում են հողերը տալ: Չի բացառվում նաև, որ մեզ կստիպեն հողերը տալ /գերտերությունները/: Իսկ եթե "Արցախը ըստ բանակցության կետերի մնալու է անորոշ վիճակով, մինչև հանրաքվե անեն մի 15-20 տարուց" դա արդեն բանակցություն չի, դա էշի տեղ դնել է: Եթե համարում ես, որ ներկայիս բանակցողները շատ ճիշտ քաղաքականություն են վարում, ապա ինչու է ընդհանրապես ՀԵՆՑ ԱՅՊԵՍ հանձնելու առաջարկ հնչում՞
Էլի եմ կրկնում, միայն բանակցությունների անմիջական մասնակիցները գիտեն ռեալ իրավիճակը:
Եթե մի օր ասեն, կամ ... կամ.... վազ տալով տալու ենք հողերը, այնպես որ պետք չէ ամպագորգոռ հայտարարություններ անել: Երկրորդ պատերազմը Հայաստանի համար կարող է դառնալ վերջինը ...
Նաև, որոշ չափով ենթադրում եմ, որ Ադրբեջանն էլ չի գնա պատերազմի, քանի որ չի ուզենա երկրի աշխարհքաղաքական ռիսկերը մեծացնել և միջազգային ռեյտինգը ցածրացնել...
Տվյալ դեպքում այնպես ա ստացվել, որ տրամաբանությունը մի քիչ ուրիշ ա, ու մեր հետ տված հողերի դիմաց նյութական ոչ մի բան չենք ստանում:
Չես լսել ինչ կետեր են քննարկվում սկսած 98-ից?
Ոնց կարելի ա գոհ լինել բանակցություններից եթե այդ կետերը դեռ ուժի մեջ են???
Չեմ հասկանում, երբ ծնվեց այդ նախապայմանը, կամ դոգման, որ "ոչ մի հող չի վերադարձվելու"՞
94թ.ին Արցախի մեջ չմտնող բոլոր տարածքները գրավվել են հետագայում բանակցային ուժ ունենալու նպատակով, ոչ թե պահելու...
Եթե կարողանան պահել ամբողջը, փառք և պատիվ բանակցողներին, ԴԻՎԱՆԱԳԵՏՆԵՐԻՆ...
իսկ եթե պետք է "Հող չենք տա"-յով մինչև վերջի շունչը գնան, և ամբողջ Հայաստանը և մնացած 3մլն ժողովուրդը զոհաբերեն... կներեք, բայց մենք համաձայն չենք... :angry
Հայկական հողերով ԲԼՈՏ չեն խաղում, իսկ ով պատրաստվում է դա անել,ասվել է, գլուխը կջարդեն, անկախ նրանից թե քանի հոգու գլուխը այդ խաղամոլը ինքը կուտի - ամբողջ հայ ազգի գլուխը չի կարողանա ուտել...
Ոչ մեկը բլոտ չի խաղում, էմոցիաներդ մի կողմ դրեք ու մտածեք:
Իսկ պատմության մեջ երբ է եղել, որ "գեղեցիկ աչքերի համար", կամ էլ մեկ խնդրանքով ռազմական գործողություններ դադարեցնեն: Ձեր լոգիկայով, մինչև Բաքու պետք է գնային զորքերը՞ ...
Անում էին ու գնում էին, Բաքվում 1994ի մայիսին ադրբեջանի կառավարության էվակուացիայի ու աքսորում գործունեության պլաններ էին մշակվում, բայց դե Գրաչովի բազմաթիվ զանգերին ու խնդրանքներին համաձայնվեցինք, ավելի ճիշտ 13 անգամ հեռախոսը զնգալուց հետո վերցրին Երևանում ասին, «ալյո» ու այլևս ճար չկար,համաձայնվեցին նստել բանակցելու Բիշկեկում...
Նախիջեվանում Ռուսներին պետք չեր բանակցություններ, դրա համար էլ մի երկու անգամ օգնեցին «մաքրեցին», որ չթփրտան, այդպեց Բաքուն էլ միքիչ որ թողնեին մաքեեինք թփրտացող հիմա չեր լինի...
Ճիշտա պետք ա մտածել թե ոնց շտկենք վիճակը ու թարգել "քանի շուտա հողերը նվիրենք" հոգեբանությունը: Չեմ կարծում թե անելանելի վիճակա;
Ամենից հեշտը տնից տաք-տաք ուլտրահայրենասիրական հայտարարություններ անելն է - մինչև Բաքու, ծովից-ծով, սաղ գրավենք, կմեռնենք բայց մի կտոր հող ազերիներին չենք տա: Տեսնես որ հիմա հարցում անցկացնենք, քա՞նի հոգի կհամաձայնվի տեղափոխվել Ֆիզուլի, ու իր ներդրումն ունենալ պատմական հողերի բնակեցման ու տնտեսական զարգացման գործում:
Իսկ եթե Վանը գրավենք, քա՞նի մարսելցի է տեղափոխվելու իր պապերի հայրենիքը:
Իսկ ինչի է բուն Ղարաբաղի բնակչությունը գնալով պակասում, ավելանալու փոխարեն:
Ու վերջին հաշվով, այսօրվա իրողություններից ելնելով, ի՞նչ է նշանակում հայկական հողեր:
Ոչ մեկը բլոտ չի խաղում, էմոցիաներդ մի կողմ դրեք ու մտածեք:
Մտածված է, մենք պիտի լինենք ղեկավար ու պաշտպան ազգերի պահպանման ու գոյատեվման այսրկովկասում ու մասնավորաբար այն տարծքներում, որոնց վրա այս պահին իշխում ենք։
Եթե ցանկանում են գերտերությունները մեզ օգնել ժողովրդավարություն բոլոր ժողովրդների համար այսկովկասում ստեցծելու գործում, թող բարի լինեն ավելին տալ քան հիմա ունենք։
Այս պահին էական չէ մեզանից հող են պահանջում, թե մենք են որոշել տալ, այն, առաջարկությունը նրանում է, որ ԱՄՆ ու ՆԱՏՕն առաջարկում են հանձնել իրենց արցախցիների բախտը կասկածելի ազատություններով ու բարքերով մի պետության անվան տակ, որպես ադրբեջանի հանրապետություն 10 տարի պահեն հետո հարցազրից անեն մարդկանց հետ տենան դուրները գալիսա տենց ապրելը։
Մյուս կողմից Ռուսներն են համոզում, որ իրենց տան, իրենք այդ տարածքները պահեն մարդկանց կյանքը ու բարքերը որոշեն։
ՍՍն ասում է ՀԱՆՁՆՎԵՆՔ ԱՄՆին ԼՏՊՆ չէ երկուսին էլ։
Իսկ հայ ժողովուրդը պիտի ասին - բոլորիդ մ....րը մենք ավելի արժանի ենք այդ հողերում տիրություն անելու։
Մնում է մի մանրունք - որ մենք ունակ ենք նման ժողովրդավար ու ազատ կյանք ստեղծել, չենք կարողացել 10 տարվա մեջ ապացուցել, արդյոք հիմա կկարողանանք ապացուցել, ձեռ կքաշեն մեզանից մենք ոնց ցանկանանք ապրենք՞
Ցավոք գերտերություները հիմա թքած ունեն, մենք արժանի ենք, ունակ ենք թե ոչ, իրենք իրենց հաշիվներն են մաքրում։
ՍՍն ասում է ՀԱՆՁՆՎԵՆՔ ԱՄՆին ԼՏՊՆ չէ երկուսին էլ։
Ինչ հավես ա, որ արդեն ալարում եմ ամբողջական գրառումներդ կարդամ: Ասենք մեծատառ եմ փնտրում ու մենակ էդ հատվածը կարդում: Ասենք էս անգամ էլ դա բավական եղավ... մնացած գրառումը պարզ է:
Այս գրածդ պարզապես բլեֆ է, սուտ: Լևոնը երբևէ նման բան չի ասել, իսկ որ ավելի կարևոր է նման գործունեություն չի ծավալել:
Սերժն էլ երբևէ նման բան չի ասել, բայց այ վերջին շրջանի գործունեությունը նմանվում է դրան ;)
Ամենից հեշտը տնից տաք-տաք ուլտրահայրենասիրական հայտարարություններ անելն է - մինչև Բաքու, ծովից-ծով, սաղ գրավենք, կմեռնենք բայց մի կտոր հող ազերիներին չենք տա: Տեսնես որ հիմա հարցում անցկացնենք, քա՞նի հոգի կհամաձայնվի տեղափոխվել Ֆիզուլի, ու իր ներդրումն ունենալ պատմական հողերի բնակեցման ու տնտեսական զարգացման գործում:
Իսկ եթե Վանը գրավենք, քա՞նի մարսելցի է տեղափոխվելու իր պապերի հայրենիքը:
Իսկ ինչի է բուն Ղարաբաղի բնակչությունը գնալով պակասում, ավելանալու փոխարեն:
Ու վերջին հաշվով, այսօրվա իրողություններից ելնելով, ի՞նչ է նշանակում հայկական հողեր:
Տաք հայտարարություններ անողները նրանք են, որ «սառը» քրտիքը վզներին իրենց վախերն են արտահայտում - արա չենք կարա, վարիանտ չկա, դրանց հասկացնում ենք, որ ավելի վատ վիճակում ենք եղել ու նման վախեր չեն եղել - ինչից չի հետևում, որ օր ու գիշեր պլաններ ենք նկարում, ոնց գնանք Բաքու գրավենք։
ՊԵՏՔ լինի կանենք, որ ունակ ենք ապացուցված է։
Բանը դրան ուղղակի պետք չի հասցնել, դրանից հետո միշտ էլ միայն վատ էլ լինում ու ևս 10-20 տարի փեշից քար թափոցի ու վերականգնողական աշխատանքներ...
Հիմնական տխմարությունը կայանում է նրանում, որ շատերը համոզված են, որ եթե ասեն բոլորի Մե..ը, ոչմեկին էլ ոչինչ չենք տալու, դրան չգիտես ինչու պիտի հետևի արշավ դեպի Բաքու։
Հակառակը, ոչինչ էլ չի լինի - կասենք չենք տալու ու կմնա մեր հայեցողության տակ իսկ մեր ղեկավարների հետ լինի դա ՍՍ թե ԼՏՊ խոսող չի լինի, կգնան նրանք նման անձնազոհության, որ իրենց ՄԵՋՔ կանգնող չի լինի, բացի հայ ժողովրդից առայժմ պարզ չի։
Ավելացվել է 4 րոպե անց
Ինչ հավես ա, որ արդեն ալարում եմ ամբողջական գրառումներդ կարդամ: Ասենք մեծատառ եմ փնտրում ու մենակ էդ հատվածը կարդում: Ասենք էս անգամ էլ դա բավական եղավ... մնացած գրառումը պարզ է:
Այս գրածդ պարզապես բլեֆ է, սուտ: Լևոնը երբևէ նման բան չի ասել, իսկ որ ավելի կարևոր է նման գործունեություն չի ծավալել:
Սերժն էլ երբևէ նման բան չի ասել, բայց այ վերջին շրջանի գործունեությունը նմանվում է դրան ;)
Իմ ԼՏՊի ասածի վերլուծության մեջ նշել եմ այն տեղը, որտեղ ԼՏՊն դա առաջարկել է http://www.akumb.am/showpost.php?p=1263706&postcount=134
Ինչպես ՍՍի վերջին գործողություններն են տպավորություն ստեղծում իր ասելիք ու մտորումների մասին, այնպես ել ԼՏՊՎերջին գործողությունը, յան տալ թողնել ԱՄՆն ու Ռուսաստանը հայ կռվախնձորի հիման վրա իրար միս ուտեն, ցույց է տալիս, որ ԼՏՊն ինքը հայ ժողովրդով այդ հարցը լուծելու նպատակ չունի, չի հավատում հայ ժողովրդին, չի համարձակվում պահանջել, որ ժողովուրդը ստիպի ազգայինժողովին ընդունել Արցախի անկախությունը, ասում է, ես խոսրհուրդ եմ տալիս, թո գնան անեն - այսինքն ինչ հիմա հաբռգիստները դարձան արժեք պիտի նստեն Արցախի մասին որոշում ընդունեն մենք էլ դա հիմք ընդունենք՞
Ամենից հեշտը տնից տաք-տաք ուլտրահայրենասիրական հայտարարություններ անելն է - մինչև Բաքու, ծովից-ծով, սաղ գրավենք, կմեռնենք բայց մի կտոր հող ազերիներին չենք տա: Տեսնես որ հիմա հարցում անցկացնենք, քա՞նի հոգի կհամաձայնվի տեղափոխվել Ֆիզուլի, ու իր ներդրումն ունենալ պատմական հողերի բնակեցման ու տնտեսական զարգացման գործում:
Իսկ եթե Վանը գրավենք, քա՞նի մարսելցի է տեղափոխվելու իր պապերի հայրենիքը:
Իսկ ինչի է բուն Ղարաբաղի բնակչությունը գնալով պակասում, ավելանալու փոխարեն:
Ու վերջին հաշվով, այսօրվա իրողություններից ելնելով, ի՞նչ է նշանակում հայկական հողեր:
Ուլտրահայրենասիրական ասելով ինչ ես հասկանում? Ուլտրահայրենասիրականը Արևմտյան Հայաստանի հողերը հետ բերելու մասին մտածելնա, իսկ պահելը էն ինչ որ ռեալ այս պահին մեր ձեռքինա չեմ կարծում դասվումա նույն շարքում; մի հատ սենց հարց տամ... Քանի ազերի մեռավ, որ բանակցություններում ադրբեջանը 180 աստիճանով փոխեց իրերի դրությունը ու խնդրողից դառավ պահանջատեր, իրաննա առաջ տանում ու սենց որ գնա առանց կրակոցի կարողա հետ բերի էն ամենը ինչ որ մենք արյունով ու զրկանքներով ձեռք բերեցինք: Նենց որ պետք չի ծայրահեղացնել;
Ֆիզուլի տեղափոխվելու համար պետք ա դիմել կառավարությանը, որ մինչև հիմա տենց էլ վերաբնակեցման քաղաքականություն չմշակեց, հակառակ դեպքում նման դատարկություն չէր լինի:
Բայց նույն Արցախում մեծացել ա մի սերունդ, որն իրեն չի պատկերացնում թուրքերից կախված ու իրանց անհնարա ասել դե ձեր ազատությունից ձեռ քաշեք ու գնացեք թուրքերի հետ քիրվայություն անելու:
Հայկական հողեր ասելով էսօր երևի իմաստ ունի համարել էն հողերը, որոնք վերահսկում է հայկական բանակը:
Հայկական հողեր ասելով էսօր երևի իմաստ ունի համարել էն հողերը, որոնք վերահսկում է հայկական բանակը:
Հայկական բանակը էսօր նույնիսկ հայ-թուրքական սահմանաը ամբողջությամբ չի վերահսկում, հիմա ինչպես հասկանանք, Արարատի մարզը հայկական հող չի՞:
Դու հասկացար ես ինչ ի նկատի ունեի պետք չի կախվել բառերից
Իմ ԼՏՊի ասածի վերլուծության մեջ նշել եմ այն տեղը, որտեղ ԼՏՊն դա առաջարկել է http://www.akumb.am/showpost.php?p=1263706&postcount=134
Էլի միայն մեկ նախադասություն եմ կարդում և բավարար է: Խեղաթյուրել Լևոնի խոսքերը պետք չէ:Ինքը երբևէ չի ասել կոպիտ ասած «երկուսի տակ պառկելու մասին», ինքը խոսել է միայն ու միայն հավասարակշռված քաղաքականության մասին, և եթե հայտվնի մարդ, ով կհամարի, որ մենք կարող ենք առանց այս երկուսի հետ հարաբերվելու ապրել, գոյատևել, նվազագույնը ինքնախաբեությամբ զբաղված կլինի: Իսկ լավագույն տարբերակը հավասարակշռված քաղաքականությունն է ու սա իր վերջին ելույթում էլ է հիմնավորել Տեր-Պետրոսյանը:
հ.գ. կներես, որ գրառումներդ լրիվ չեմ կարդում, ես այդքան ժամանակ չունեմ գլուխս չհիմնավորված խոսքերով լցնելու համար ;)
Վրաստանի դեպքերից հետո էդ երկու տերությունների մեջ հավասարակշռված քաղաքականություն վարելը դարձել է շատ դժվար.. մանավանդ որ մեր ստրատեգիական բնագավառները ռուսների ձեռքում են:
Դու հասկացար ես ինչ ի նկատի ունեի պետք չի կախվել բառերից
Չէ ընկեր, լավ էլ հասկացա:
Հիմա հարց է առաջանում, որքան «հայկական տարածք», ռեալ, կարող է պահել հայկական բանակը, որպեսզի վտանգի դեպքում հույսներս չդնենք թե երբ ու որ պահին կհասնեն ռուսները, ում որ կողմից կօգնի ԱՄՆ, կամ քանի օր հետո ՄԱԿ-ը ագրեսորին դատապարտող հայտարարություն կընդունի:
Ի վերջո Վոթեր, ո՞րն էր այս թեմայի հիմնական նյութը:think
Ես ինչքան հասկացա, ըստ քեզ ՌՔ–ն ու ՍՍ–ն մշակել են ծրագիր. ՍՍ–ն արագ լուծում է Ղարաբաղի հարցը և կնքում խաղաղության պայմանագիր, իսկ արագ՝ նշանակում է ոչ այդքան հօգուտ Ղարաբաղի ժողովրդի։ Բնականաբար առաջանում է ընդվզում ՍՍ–ի նկատմամբ, ու կազմակերպվում է ՍՍ–ի այսպես ասած «հեռացումը այն աշխարհ», և ՍՍ–ն վայելում է իր ընդհատակյա գեղեցիկ կյանքը մի հեռավոր տաքուկ կղզում որպես վարձատրություն։ ՌՔ–ն գալիս է ՍՍ–ի սուր քննադատությամբ ու խոստանում քչից շատից փորձել հետ բերել ՍՍ–ի պատճառով կորցրածը ու մնու՜մ։ Արդյունքում կայունանում է վիճակը, ազատվում են գլխացավանքից ու վայելում իշխանությունը։ ԼՏՊ–ի ճակատագրի մասին մնում է ենթադրել…
… հա՞
Սերժը առավոտ նատոյականների հետ ա հանդիպել, երեկոյան ռուսների :esim:'
Սերժը առավոտ նատոյականների հետ ա հանդիպել, երեկոյան ռուսների :esim:'
Մեդվեդեվը 8 ինքնաթիռովա եկել, աջքիս մենակ Պուտիննա մնացել Ռուսաստանում:)
Ասա վերջը բարին լինի:8
Էլի միայն մեկ նախադասություն եմ կարդում և բավարար է: Խեղաթյուրել Լևոնի խոսքերը պետք չէ:Ինքը երբևէ չի ասել կոպիտ ասած «երկուսի տակ պառկելու մասին», ինքը խոսել է միայն ու միայն հավասարակշռված քաղաքականության մասին, և եթե հայտվնի մարդ, ով կհամարի, որ մենք կարող ենք առանց այս երկուսի հետ հարաբերվելու ապրել, գոյատևել, նվազագույնը ինքնախաբեությամբ զբաղված կլինի: Իսկ լավագույն տարբերակը հավասարակշռված քաղաքականությունն է ու սա իր վերջին ելույթում էլ է հիմնավորել Տեր-Պետրոսյանը:
հ.գ. կներես, որ գրառումներդ լրիվ չեմ կարդում, ես այդքան ժամանակ չունեմ գլուխս չհիմնավորված խոսքերով լցնելու համար ;)
Արտ իմ գրածն չես կարդում գոնե ԼՏՊի խորհուրդը լսի ելույթը կարդա – մարդն ասում է, վերադառնանք նրան ինչ ինքն անում էր իր օրոք – սա է ինքնախաբեություն...
Մի նախադասությամբ եմ այլևս քեզ պատասխանելու, չնայած արդեն եկու դարձավ...
Ի վերջո Վոթեր, ո՞րն էր այս թեմայի հիմնական նյութը:think
Ես ինչքան հասկացա, ըստ քեզ ՌՔ–ն ու ՍՍ–ն մշակել են ծրագիր. ՍՍ–ն արագ լուծում է Ղարաբաղի հարցը և կնքում խաղաղության պայմանագիր, իսկ արագ՝ նշանակում է ոչ այդքան հօգուտ Ղարաբաղի ժողովրդի։ Բնականաբար առաջանում է ընդվզում ՍՍ–ի նկատմամբ, ու կազմակերպվում է ՍՍ–ի այսպես ասած «հեռացումը այն աշխարհ», և ՍՍ–ն վայելում է իր ընդհատակյա գեղեցիկ կյանքը մի հեռավոր տաքուկ կղզում որպես վարձատրություն։ ՌՔ–ն գալիս է ՍՍ–ի սուր քննադատությամբ ու խոստանում քչից շատից փորձել հետ բերել ՍՍ–ի պատճառով կորցրածը ու մնու՜մ։ Արդյունքում կայունանում է վիճակը, ազատվում են գլխացավանքից ու վայելում իշխանությունը։ ԼՏՊ–ի ճակատագրի մասին մնում է ենթադրել…
… հա՞
Համարիա թե – ՍՍն հողերը հանձնելու պայմանագիր է կնքում ու եթե հայ ժողովուրդը դա պարտակում է, ՌՔն սուս փուս վայելում է բարգավաճ կարգավիճակ հայաստանի քաղաքական կյանքում։ Չի հաջողվում, ժողովրդական, ընդվզում է բարձրանում, ՌՔն սպիտակ ձիով 1998ի թատրոնն է խաղում, գալիս է հողերը հանձնողներին իշխանությունից զրկելու։
Բայց ստորագրված կապիտույացիայի պայմանագիրը անվավեր չի ճանաչում այլ ժամանակ է սկսում ձգել, ժողովրդին խաբելով, թե հարիֆցնենք աշխարին ասենք կանենք բայց չենք անի։
Որոշ առումով ՌՔն նաև այդ նկատառումներից, որ ինքը մարտի մեկին ուժ կիրառելու որոշում ընդունեց, որ ցույց տա աշխարհին, իր դեմ խաղ չկա ինչ ուզի կստիպի հայ ժողովուրղը կընդունի։
Մի բացառությամբ ՌՔ–ի ու ՍՍ թատրոնում ԼՏՊի դերը ի սկզբանե կասկածում էի, որ կար, նա պիտի ընդիմության դաշտում էլ տպավորություն ստեղծեր, թե հողերը հանձնելու կողմ է նույնիսկ ընդիմությունը։
Հիմա մի քիչ կասկածում եմ, որ այնքան էլ ԼՏՊի խաղը չի մտնում այդ ՍՍ–ՌՔ թատրոնից սցենարի մեջ, գալով ամեն ինչ խառնվել է իրար ու նույնիսկ ՌՔ քաքմեջ է արել իր հետ գալու շանսերը, կազմակերպելով հայ ժողովրդի գնդակահարություն մարտի 1ին։
Այս ամենը ես հիմնավորում եմ նրանով, որ եթե հայերին հողերը հանձնելու պայմանագիր է ինչ որ մեկը պատրաստվում սախացնել, ապա դա հենց այդպես անել հնարավոր չէ, պետք է ամբողջ հայ ժողովրդին դնել մի իրավիճակի մեջ, որ ինչ էլ անի ստացվի, որ համաձայն է հանձնել, լավագույն դեպքում համոզված պիտի լինի հայ ժողովուրդը, որ իրականում նա չի հանձնում իսկ հետո փաստի առաջ կանգնի, արդեն ստորագրած պատրաստ լինի, ինչպես Քոչարյանն է ստորագրել Ադրբեջանի տարածքային անքակտելիության թղտի տակ ու գնա դրանից հետո ապացուցի, որ ուղտ չես...
Արտ իմ գրածն չես կարդում գոնե ԼՏՊի խորհուրդը լսի ելույթը կարդա – մարդն ասում է, վերադառնանք նրան ինչ ինքն անում էր իր օրոք – սա է ինքնախաբեություն...
Մի նախադասությամբ եմ այլևս քեզ պատասխանելու, չնայած արդեն եկու դարձավ...
Էս մի գրառումը լրիվ կարդացի ;)
Էդ խորհուրդը ես քեզ կտամ, ուշադիր կարդալ ու հասկանալ էն, ինչն ինքը ասում ա, այլ ոչ թե էին, ինչ ուզում ես տեսնել ;)
Տվյալ դեպքում այնպես ա ստացվել, որ տրամաբանությունը մի քիչ ուրիշ ա, ու մեր հետ տված հողերի դիմաց նյութական ոչ մի բան չենք ստանում:
Չես լսել ինչ կետեր են քննարկվում սկսած 98-ից?
Ոնց կարելի ա գոհ լինել բանակցություններից եթե այդ կետերը դեռ ուժի մեջ են???
Հիմնավորում չես տալիս, ինչ է նշանակում «մի քիչ ուրիշ» տրամաբանություն՞
Բանակցությունների տրամաբանությունը, իմաստը փոխհամաձայնության գալն է, որտեղ կողմերից ամեն մեկը փորձում է առավել լավ արդյունքներով դուրս գալ: Այդ արդյունքը կարող է ստացվել հոգեբանական ճնշումներով, խոստումներով, գործնական քայլերով, դիրքերի ՓՈԽզիջմամբ: Փոխ նշանակում է, երկու կողմն էլ որևէ բան տալիս են: Եթե այս կետերը չեն գործում, ուրեմն դա ոչ թե բանակցություններ են, այլ կլոունություններ, և միակ բանը, ինչ կարելի է եզրակացնել` Հայաստանի դիրքերը և հեղինակությունը այնքան թույլ են, որ նույնիսկ լինելով հաղթող, չի կարողանում իր` արյունով գրաված հողերը պահել:
Եւ դա բնական է: Ինչ եք ուզում՞ Մի երկիր ունենա հողինակություն, ով սեփական քաղաքացիների միսն է ուտում, արյունն է խմում՞
Թե մի երկիր ունենա դիրք, ով սեփական պոտենցիալը զարգացնելու փոխարեն վերջին հյութերն է քամում՞
Եթե իմանայինք, որ հզոր ու իմաստուն դիվանագետներ են պաշտպանում մեր երկրի շահերը բանակցություններին, կարելի էր ուղղակի վստահել, ու հետ քաշվել, հանգիստ սպասել, թե ինչ կկարողանան անել:
Ժողովրդի կողմից հարցին խառնվելն էլ ճիշտ չէ, քանի որ երկրի Ղեկավարը միշտ ավելի շատ տեղեկատվության է տիրապետում ու շատ ավելի լավ է տեսնում թե վտանգները, թե օգուտները, ժողովրդի, մանավանդ տաքարյունների և ազգայնականների խառնվելը կարող է կործանել երկիրը: Պատկերացրեք, երկրի ղեկավարին ասում են` կամ հանձնիր հողերը, կամ պատերազմ ենք սկսում: Եթե համաձայնվի, կդառնա դավաճան, եթե հրաժարվի, երկիրը կվերանա պատերազմում: Որն է լավ՞
Բայց սա մեր երկրի համար չէ, քանի որ միայն աստված գիտի, թե ինչ շահերից ելնելով հարցը կլուծեն մեր իշխանությունները:
Չի բացառվում, որ ուզենան ձգել հարցը, մի տաս տարի էլ պատերազմ չլինի, մինչև իրենք իրենց բիզնեսները հասցնեն ավարտել, հավաքվել ու գնալ...
Տվյալ դեպքում այնպես ա ստացվել, որ տրամաբանությունը մի քիչ ուրիշ ա, ու մեր հետ տված հողերի դիմաց նյութական ոչ մի բան չենք ստանում:
Եթե ի վերջո նպատակաը որևէ նյութական բան ստանալն է, տեսնես մենք հիմա նյութական ի՞նչ ենք ստանում մեր հետ չտված հողերից:
Չէ ընկեր, լավ էլ հասկացա:
Հիմա հարց է առաջանում, որքան «հայկական տարածք», ռեալ, կարող է պահել հայկական բանակը, որպեսզի վտանգի դեպքում հույսներս չդնենք թե երբ ու որ պահին կհասնեն ռուսները, ում որ կողմից կօգնի ԱՄՆ, կամ քանի օր հետո ՄԱԿ-ը ագրեսորին դատապարտող հայտարարություն կընդունի:
Ոզնուն էլա պարզ , որ եթե մնացինք Թուրքիայի դեմ մենակ, ապա պետք ա դառնանք ֆիդայի, որովհետև առճակատ կռիվ տալն անիմաստա: Դրա համար էլ ՀԱՊԿ-ի անդամ ենք դառել: ՄԱԿ-ը հիմար կառույցա դառել ու հույս դնել դրա վրա միամտությունա:
Ոզնուն էլա պարզ , որ եթե մնացինք Թուրքիայի դեմ մենակ, ապա պետք ա դառնանք ֆիդայի, որովհետև առճակատ կռիվ տալն անիմաստա: Դրա համար էլ ՀԱՊԿ-ի անդամ ենք դառել: ՄԱԿ-ը հիմար կառույցա դառել ու հույս դնել դրա վրա միամտությունա:
Դե մինիստր ջան, եթե ամեն ինչ բերել ու հանգեցրել ենք նրան, որ Թուրքիայից վախենում ենք, ՀԱՊԿ անդամ ենք դարձել, այսինքն, ըստ էության մեր ազգային անվտանգության ողջ համակարգը տվել ենք ռուսներին, գումարած երկրի եղած չեղածն էլ նրանց ենք վաճառել, ինչի ենք մեզ պատառոտում թե հայկական բանակ ունենք, որը գրավել է Ադրբեջանի կեսը ու ոչ մի սանտիմ պիտի հետ չտանք: Եկեք խելոք նստենք, տեսնենք թե ռուսները որ պահին են մեզ ասելու թե ինչ ու ինչքան ենք հետ տալու: Թե չէ մեկ էլ տեսար որոշեցին մեզ մենակ թողնել թուրքերի դեմ, եթե իրենց ուզածով չարեցինք:
Ասածս ինչ է ընկեր, մի կողմից իբր ինքնուրույն քաղաքականություն ենք վարում, անունն էլ դրել ենք ոչ մի գրամ հող հակառակորդին, մյուս կողմից ասում ենք, աման ռուսները ոտները չքաշեն: Բա որ ռուսներն են, որոշեն ու քաշեն, այնպես ինչպես արդեն մեկ անգամ քաշել են: Կամ էլ հանկարծ արի ու տես, որ Ռուսաստանի արտաքին քաղաքականության մեջ Ադրբեջանը սկսեց ավելի առաջնային դեր խաղալ, քան Հայաստանը:
ՌՈՒՍԱՍՏԱՆԸ ՂԱՐԱԲԱՂԸ ՀԱՆՁՆՈՒՄ Է ԱԴՐԲԵՋԱՆԻՆ (http://lragir.am/includes/prnview.php?lang=arm&pid=18897)
Զվարթնոց օդանավակայան ժամանած ՌԴ նախագահ Դմիտրի Մեդվեդեւի եւ նրան դիմավորող Սերժ Սարգսյանի դեմքին ավելի շատ ոչ թե այցի ուրախություն էր կամ հյուրընկալության ոգեւորություն, որքան ծանր խոսակցությունից առաջ սպասվող մտահոգություն: Համենայն դեպս, լուրջ էին երկու նախագահները, նրանց դեմքին առկա էր նույնիսկ մռայլության հասնող լրջություն: Գուցե դա նրանից, որ կարճ ժամանակահատվածում Դմիտրի Մեդվեդեւն ու Սերժ Սարգսյանը հասցրել են իրար հանդիպել մի քանի անգամ եւ հանդիպումներն արդեն դարձել են առօրյա, ինչից էլ գալիս է նրանց դեմքի առօրեական լրջությունը: Պետք չէ բացառել նաեւ, որ հերթական հանդիպումը տեղի է ունենում լուրջ իրավիճակում, ինչն էլ պայմանավորում է նախագահների տրամադրությունը, որ արտահայտված էր նրանց չափազանց սառը դեմքերին:
Իսկ իրավիճակն իսկապես լուրջ է: Կովկասում ուժգնանում է ազդեցությունների համար պայքարը: Հիմնականում այդ պայքարն ընթանում է ԱՄՆ եւ Ռուսաստանի միջեւ: Ելնելով այդ պայքարի տրամաբանությունից, ամեն մեկը` ԱՄՆ եւ Ռուսաստանը, իր հերթին փորձում է պայքարի մեջ ներգրավել հավակնոտ դաշնակիցների: Օրինակ, Ռուսաստանը ակնկալում է ԱՄՆ ազդեցությունը չեզոքացնել, կանխել կամ նվազեցնել Թուրքիայի միջոցով: Դրա համար ռուսները ցանկանում են դառնալ հայ-թուրքական ջերմացման միջնորդ, այդպիսով Վրաստանին դուրս բերելով կովկասյան առանցքից, ինչը կնշանակի Վրաստանի վրա մեծ ազդեցություն ունեցող Միացյալ Նահանգների ազդեցության թուլացում Կովկասում: Հայ-թուրքական հարաբերությունը կարգավորելու համար ռուսները պետք է կարգավորեն Ղարաբաղի հարցը, իսկ ավելի կոնկրետ, պետք է լուծեն ազատագրված տարածքների վերադարձի խնդիրը, քանի որ Թուրքիայի համար որեւէ դեպքում շահավետ չէ հարաբերություն կարգավորել ռազմաքաղաքական ներկայիս դիրքն ունեցող Հայաստանի հետ: Բանն այն է, որ տարածքների վերադարձը Ադրբեջանին թուլացնում է թե Հայաստանը, թե Իրանը: Այսինքն, Թուրքիայի համար լուծվում է միանգամից երկու կարեւոր հարց:
Ռուսները հասկանում են, որ Կովկասում մնալու վերջին շանսը այդ խնդիրը լուծելն է: Մյուս կողմից դա նրանց այդքան էլ անամպ երկինք չի խոստանում, քանի որ դրանից հետո Թուրքիայի հնարավոր պահվածքն անկանխատեսելի է: Բանն այն է, որ տարածքների վերադարձով թուլացած Հայաստանի եւ Իրանի, Ամերիկայի նվազած դերի պարագայում, այդ հարցերը Ռուսաստանի միջոցով լուծելուց հետո, Թուրքիան եւ Ադրբեջանը կարող են միանգամայն բարեհաջող անցնել Ռուսաստանի դիրքի չեզոքացմանը, եւ ռուսներին փաստացի կմնա միայն Կովկասը պահել պատերազմով, ինչը գործնականում անհնար է եւ առավելագույնը կարող է հասցնել “ոչ ինձ, ոչ քեզ” վիճակի: Այսինքն, Կովկասը կդառնա մի հսկայական խառնարան, որտեղ պատերազմը կշարունակվի գրեթե անվերջ եւ բոլորը բոլորի դեմ կկռվեն եւ չեն հասկանա, թե ում դեմ է իրենց կռիվը:
Ռուսաստանի նախագահն իսկապես ունի լուրջ մտահոգությունների պատճառ, եւ նրա դեմքի արտահայտությունը միանգամայն հասկանալի է: Բանն այն է, որ անգամ Հայաստանին տարածքների վերադարձ պարտադրելուց հետո էլ Ռուսաստանի համար խնդիրը չի լուծվում: Աբխազիայի եւ Օսիայի անկախությունը ճանաչելու դիմաց Կրեմլը շատ թանկ է վճարում եւ փաստացի կանգնած է Կովկասի “անկախությունը” ճանաչելու փաստի առաջ: Սակայն դեմքի լուրջ եւ մտահոգ արտահայտության ոչ պակաս հիմքեր ունի նաեւ Սերժ Սարգսյանը: Ու դրա պատճառն ամենեւին այն չէ, որ Մեդվեդեւի այցից առաջ հապշտապ Հայաստան էր ժամանել ԱՄՆ պետքարտուղարի տեղակալ Դանիել Ֆրիդը: Ավելին, Ֆրիդի այցը միգուցե Սերժ Սարգսյանի համար ոգեւորիչ նշանակություն էլ ունենար, եթե Սարգսյանն իր “նախաձեռնողական” արտաքին քաղաքականության մեջ այդքան հեռուն գնացած չլիներ: Հիմա արդեն Ֆրիդը չէ, նույնիսկ Կոնդոլիզա Ռայսն էլ եթե փորձի, Հայաստանին հետ բերելը չափազանց բարդ կլինի: Եվ այդ բանը հասկացրին նաեւ ռուսները, Մեդվեդեւի այցից ժամեր առաջ հերթական նորոգումը սկսվեց Հայաստան մտնող գազամուղի վրա, իսկ Լեւիտինն էլ Երեւանում հայտարարեց, որ գրեթե “”դարի պրոեկտ” ներկայացվող նավթավերամշակման գործարանը տնտեսապես աննպատակահարմար կառույց է: Դե եկ Հայաստան, ու հետ դարձիր “նախաձեռնածդ” ուղուց: Բայց նույնքան եւ գուցե ավելի բարդ է առաջ գնալը, քանի որ հիմա ակնհայտ է հայ-թուրքական հարաբերության այն ծուղակը, որի մեջ ներքաշվեց Սերժ Սարգսյանը` Մոսկվայում հայտարարելով, որ պատրաստվում է Գյուլին հրավիրել ֆուտբոլի եւ նաեւ պատրաստ է ընդունել պատմաբանների հանձնաժողովի գաղափարը: Ստացվեց այնպես, որ Գյուլի տոմսի համար Հայաստանն է վճարում եւ վճարում է ազատագրված տարածքներով ու ցեղասպանության ճանաչման խնդրով: Եվ հիմա հարց է առաջ գալիս, թե ինչով է Հայաստանը վճարելու Մեդվեդեւի “տոմսի” համար:
ՋԵՅՄՍ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Եթե ի վերջո նպատակաը որևէ նյութական բան ստանալն է, տեսնես մենք հիմա նյութական ի՞նչ ենք ստանում մեր հետ չտված հողերից:
Նյութական էն ենք ստացել որ սահմանամերձ գյուղերի ու Ղարաբաղի գլխին բոմբեր չեն ընգնում...Գիտես որ հետ տվեցինք թուրքերի հետ դարավոր բարեկամ ենք դառնալու? Էն ատելությունը, որ հայերի դեմ են սերմանում դեռ շատ երկար ա մնալու ու մեր ստրատեգիական կարևոր դիրքերը նիզաշտո տեղը նվիրելը շատ ու շատ վտանգավորա:
Նյութական էն ենք ստացել որ սահմանամերձ գյուղերի ու Ղարաբաղի գլխին բոմբեր չեն ընգնում...Գիտես որ հետ տվեցինք թուրքերի հետ դարավոր բարեկամ ենք դառնալու? Էն ատելությունը, որ հայերի դեմ են սերմանում դեռ շատ երկար ա մնալու ու մեր ստրատեգիական կարևոր դիրքերը նիզաշտո տեղը նվիրելը շատ ու շատ վտանգավորա:
Ինչպե՞ս են թուրքերը ատելություն սերմանում հայերի դեմ:esim
...Գիտես որ հետ տվեցինք թուրքերի հետ դարավոր բարեկամ ենք դառնալու?
Իսկ ո՞վ ասեց, որ ես ուզում եմ հետ տանք: Ընդհակառակը, ես ուզում եմ, որ մի բան էլ էն կողմ գնանք: Անկեղծ:
Սերժ Սարգսյանի եւ Դմիտրի Մեդվեդեվի ժամանելուց ժամեր առաջ հրապարակն արդեն լեցուն էր ուսանողներով եւ դպրոցականներով, ժամանել էին նաեւ երկու երկրների բարձրաստիճան անձինք: Հավաքվածները թափահարում էին Հայաստանի եւ Ռուսաստանի դրոշները, ՚Հավերժ եղբայրներՙ, ՚Հավերժ ընկերներՙ ՚Հայ-ռուսական Սլավոնական համալսարանը ողջունում էՙ պաստառներ: Հրապարակում հնչում էր 80-ականների ռուսական երաժշտություն:
Դմիտրի Մեդվեդեւը այսօր եղել է նաեւ Ծիծեռնակաբերդի հուշահամալիրում, ծաղկեպսակ դրել Մեծ Եղեռնի զոհերի հիշատակը հավերժացնող հուշակոթողի մոտ:
Ուրիշ բան, որ իմ ուզել չուզելու հետ ոչ մեկը հաշվի չի նստելու, քանի որ մեր վերջին տաս տարվա անոռուգլուխ քաղաքականության արդյունքում մեզ դրել ենք այնպիսի մի վիճակի մեջ, որ ոչ թե մենք են որոշելու, թե ինչ ու ինչքան ենք տալու, ու ինչ պայմաններով, այլ մեր փոխարեն դա անելու է մեր հավերժ բարեկամն ու ընկերը, Ծիծեռնակաբերդում մի երևկու կաթիլ արցունք թափելուց հետո:
Իսկ էս վիճակին հասել ենք այն պատճառով, որ մի կիսագրագետ կալխոզնիկ մշակեց ու Հայաստանում տաս տարի իրականցրեց մարդկության պատմության մեջ հայտնի պետական կառավարման ամենապրիմիտիվ մոդելը - ռուսին տուր ամեն ինչ, որ մնաս քո գործին, սեփական ժողովրդին վախացրու հնարավոր պատերազմով ու վայրի թուրքով, ու ամեն օր նրան կերցրու ազգայնական թմրեցնող գաղափարախոսություն ու այդ ամենը համեմի թշնամի թուրքիայից ներմուծվող ուտելիքով, շինանյութով ու չուլ-փալասով, քչից շատից լավ հագնվելու ու «էլիտար» շենքերին հովին կուշտ փորով ման գալու համար: Այդ ընթացքում էլ պետք է համոզել բոլորին, որ իրենք բլոկադայի պայմաններում ապրում են վագրային թռիչքներով տնտեսական աճ ապահովող երկրում, որն ունի ամենամարտունակ բանակը:
Բայց արի ու տես, որ վագրը երկու ամսում վերածվեց փիսիկի, երբ կողքի երկրում չորս օրվա պատերազմից հետո մենք մի ամիս բենզինի հերթ կանգնեցինք ու քիչ էր մնում մի երկու ամիս էլ հացի հերթի կանգնենքին, եթե պատերազմը ձգձգվեր:
Ու հիմա փաստացի ռուսների վրա փորձում ենք «տարածաշրջանի ռազմավարական դաշնակից» արդեն արժեզրկված ապրանքը վերավաճառել, այն դեպքում երբ ռուսները արդեն մեր փոխարեն որոշել են դրա գինը:
Հիմնավորում չես տալիս, ինչ է նշանակում «մի քիչ ուրիշ» տրամաբանություն՞
Բանակցությունների տրամաբանությունը, իմաստը փոխհամաձայնության գալն է, որտեղ կողմերից ամեն մեկը փորձում է առավել լավ արդյունքներով դուրս գալ: Այդ արդյունքը կարող է ստացվել հոգեբանական ճնշումներով, խոստումներով, գործնական քայլերով, դիրքերի ՓՈԽզիջմամբ: Փոխ նշանակում է, երկու կողմն էլ որևէ բան տալիս են: Եթե այս կետերը չեն գործում, ուրեմն դա ոչ թե բանակցություններ են, այլ կլոունություններ, և միակ բանը, ինչ կարելի է եզրակացնել` Հայաստանի դիրքերը և հեղինակությունը այնքան թույլ են, որ նույնիսկ լինելով հաղթող, չի կարողանում իր` արյունով գրաված հողերը պահել:
Եւ դա բնական է: Ինչ եք ուզում՞ Մի երկիր ունենա հողինակություն, ով սեփական քաղաքացիների միսն է ուտում, արյունն է խմում՞
Թե մի երկիր ունենա դիրք, ով սեփական պոտենցիալը զարգացնելու փոխարեն վերջին հյութերն է քամում՞
Կամիլա ջան, ինձ թվում է դու չես հետևում բանակցությունների ընթացքին: Ճիշտ ես, սովորաբար բանակցությունները ենթադրում են կոմպրոմիսներ երկու կողմերից էլ, բայց ես չեմ տեսնում ադրբեջանի կողմից որևէ զիջում: Մենք զիջում ենք հողերը, բացառությամբ Լաչինի, հետ ենք քաշում զորքերը, իսկ Ադրբեջանը "ազնիվ խոսք է" տալիս որ անորոշ ժամանակ հետո ինչ-որ հանրաքվե է անցկացնելու, որի արդյունքում էլ կորոշվի Արցախի հետագա կարգավիճակը: Փաստորեն ռեալ հողերը տալիս ենք օդում ինչ-որ խոստումների դիմաց, կարծում ես համարժեք է? Ժողովրդի արյունը քամելու հետ համամիտ եմ բայց նույն ադրբեջանում ավելի վատ ձևի են քամում ժողովրդին բայց արի ու տես որ արտաքին քաղաքականությունը դրանից չի տուժում:
Ինչպե՞ս են թուրքերը ատելություն սերմանում հայերի դեմ:esim
Պետական մակարդակով թշնամություն են սերմանում հայերի ու Հայաստանի նկատմամբ: Գիտես են սաֆարովը որ մեր սպային քնած տեղը կացնահարեց ինչի հետևանք էր? Իսկ էդ սպային ադրբեջանցիք սարքել են ազգային հերոս ու էդ ժամանակ շատ նորածին երեխաների անունը դրեցին դրա անունը:
Իսկ էս վիճակին հասել ենք այն պատճառով, որ մի կիսագրագետ կալխոզնիկ մշակեց ու Հայաստանում տաս տարի իրականցրեց մարդկության պատմության մեջ հայտնի պետական կառավարման ամենապրիմիտիվ մոդելը - ռուսին տուր ամեն ինչ, որ մնաս քո գործին, սեփական ժողովրդին վախացրու հնարավոր պատերազմով ու վայրի թուրքով, ու ամեն օր նրան կերցրու ազգայնական թմրեցնող գաղափարախոսություն ու այդ ամենը համեմի թշնամի թուրքիայից ներմուծվող ուտելիքով, շինանյութով ու չուլ-փալասով, քչից շատից լավ հագնվելու ու «էլիտար» շենքերին հովին կուշտ փորով ման գալու համար: Այդ ընթացքում էլ պետք է համոզել բոլորին, որ իրենք բլոկադայի պայմաններում ապրում են վագրային թռիչքներով տնտեսական աճ ապահովող երկրում, որն ունի ամենամարտունակ բանակը:
Բայց արի ու տես, որ վագրը երկու ամսում վերածվեց փիսիկի, երբ կողքի երկրում չորս օրվա պատերազմից հետո մենք մի ամիս բենզինի հերթ կանգնեցինք ու քիչ էր մնում մի երկու ամիս էլ հացի հերթի կանգնենքին, եթե պատերազմը ձգձգվեր:
+1 !
Կամիլա ջան, ինձ թվում է դու չես հետևում բանակցությունների ընթացքին: Ճիշտ ես, սովորաբար բանակցությունները ենթադրում են կոմպրոմիսներ երկու կողմերից էլ, բայց ես չեմ տեսնում ադրբեջանի կողմից որևէ զիջում: Մենք զիջում ենք հողերը, բացառությամբ Լաչինի, հետ ենք քաշում զորքերը, իսկ Ադրբեջանը "ազնիվ խոսք է" տալիս որ անորոշ ժամանակ հետո ինչ-որ հանրաքվե է անցկացնելու, որի արդյունքում էլ կորոշվի Արցախի հետագա կարգավիճակը: Փաստորեն ռեալ հողերը տալիս ենք օդում ինչ-որ խոստումների դիմաց, կարծում ես համարժեք է? Ժողովրդի արյունը քամելու հետ համամիտ եմ բայց նույն ադրբեջանում ավելի վատ ձևի են քամում ժողովրդին բայց արի ու տես որ արտաքին քաղաքականությունը դրանից չի տուժում:
Մինիստր ջան, մենք չենք զիջում, մեզ զիջացնում են: Զիջացնողն էլ էսօր ժամանալ է Երևան, ու մենք էլ հրապարակում դասատուներով, փուչիկներով, պլակատներով դիմավորել ենք, էն հույսով, որ կարող ա մի քիչ մեղքա մեզ: Իսկ ի՞նչի ենք ընկել էս օրը: Որովհետեև վախենում ենք թուրքերից, իրենք էլ մեզ թուրքերից են պաշտպանում, մեր անունն էլ դրել են ռազմավարական դաշնակից: Հիմա էլ դաշնակցաբար մեզ ասում են, թե ինչ պիտի տանք ազերներին:
Իսկ ո՞նց հասանք էս օրին: Տաս տարի նորմալ արտաքին քաղաքականություն ու հավասարակշռված ազգային անտվանգության համակարգ կառուցելու փոխարեն, մեր ողջ անվտանգությունը տվեցինք դարավոր բարեկամին, իսկ մենք ՄԱԿ-ում հաջողացրեքինք միայն մի անգամ նախագահի բերանով հնչեցնել Ցեղասպանություն բառը, ու ազգովի ուրախանալ, թե ինչ դուխով նախագահ ունենք, ու ինչ թասիբով էր նա ՄԱԿ-ի ամբիոնից գոռգոռում Թուրքիայի վրա: Հիմա էլ եկել է հիմարությունների համար վճարելու ժամանակը: Իսկ իրավիճակն ավելի ա բարդացել այն պատճառով, որ դարավոր դաշնակցի հետ այսօր բանակցությունների սեղանին նստած է մի քյալամ (չշփոթել վիտամիններով հարուստ ու օգտակար կաղամբի հետ), որը իր հետևում ռեալ ունի ընդամենը մի երեք հազար ընտրող: Ու իր լեգիտիմության պակասը լրացնելու համար հիմա պիտի դարավորին ու մյուսներին տա տակի մնացածը:
Սերժ Սարգսյանի խոսքով էլ, հրապարակը Ռուսաստանի նկատմամբ Հայաստանի նվիրվածության խորհրդանիշն է: ՚Ռուսաստանի հրապարակը ճարտարապետական առումով ներդաշնակորեն միավորում է Երեւանի քաղաքապետարանի շենքն ու Մոսկվայի տունը: Չնայած հայ-ռուսական հարաբերությունների պատմության մեջ տեղ գտած մի շարք դժվարություններին, մեր ժողովուրդների միջեւ ընկերությունը երբեք չի թուլացել, ավելին` ամրապնդվել ու ժամանակի ընթացքում նոր իմաստ է ստացելՙ,- ասաց նա:
Ֆրեյդն պնդում է, որ մարդիկ միշտ ասում են ավելին քան ցանկանում են, տվյալ դեպքում կարծում եմ սա հերդական լեզվի սայթաքումը չէ այլ իսկապես ՍՍին Մեդվեդը առաջարկություն է արել, որը մի շարք դժվարություններ է ստեղծել նրա համար ու հիմա մտածում է ոնց դա հաղթահարի։
Այլապես չեմ պատկերացնում ինչ պատմական դժվարությունների մասին է խոսքը - ՍՍն նոր պատմություն է հայտնագործել, որտեղ հայ-ռուսական հարաբերությունները դժվարություններ են ունեցել՞
Ավելացվել է 4 րոպե անց
Էս մի գրառումը լրիվ կարդացի ;)
Էդ խորհուրդը ես քեզ կտամ, ուշադիր կարդալ ու հասկանալ էն, ինչն ինքը ասում ա, այլ ոչ թե էին, ինչ ուզում ես տեսնել ;)
Պարզունակ պնդումներ պեքտ չի անել, հերքիր վերլուծությունս բացիր աչքերս տեսնեմ այն ինչ ասում է - առայժմ կարող եմ պնդել, որ շուտով շատերը նույնն են ասելու, եթե արդեն չեն ասում այն ինչ մասին արդեն երկար այս թեմայում շոշափվում է, ՍՍին ԼՏՊով փոխարինելը հայաստանի արտաքին քաղաքականության մեջ ուղղության փոփոխության չի հանգեցնի - սպասենք տեսնենք այս ուղղությունը ուր է հասցնելու մեզ, իսկ փոխելու ժամանակը, որ գա հաստատ ԼՏՊով չի փոխվի...
90 ականներին Հայաստան-Ռուսաստան հարաբերությունները ընկերական էին, իսկ հետո դառան տեր ու ծառայի հարաբերություններ: Եղած չեղածը տվեցինք, ու հիմա ինչ ուզում ասում կամ անում են: Բայց չեմ կարծում թե ընգել ենք նենց փոսի մեջ որից դուրս գալու միակ ելքը հողերը հետ տալն ա:
Պարզունակ պնդումներ պեքտ չի անել, հերքիր վերլուծությունս բացիր աչքերս տեսնեմ այն ինչ ասում է - առայժմ կարող եմ պնդել, որ շուտով շատերը նույնն են ասելու, եթե արդեն չեն ասում այն ինչ մասին արդեն երկար այս թեմայում շոշափվում է, ՍՍին ԼՏՊով փոխարինելը հայաստանի արտաքին քաղաքականության մեջ ուղղության փոփոխության չի հանգեցնի - սպասենք տեսնենք այս ուղղությունը ուր է հասցնելու մեզ, իսկ փոխելու ժամանակը, որ գա հաստատ ԼՏՊով չի փոխվի...
Ավելի պարզ տեսքով, տեքստով ասել այն, ինչը շատ պարզ տեքստով ասել է Տեր-Պետրոսյանը, կներես, բայց չեմ կարող: Եթե կարողանամ էլ, չես ընդունի:
Գիտես ի՞նչն է զարմացնում: Քեզ «ճանաչում եմ» որպես խոր անալիտիկ, վերլուծական միտք ունեցող, տրամաբանող, խելացի մարդ: Բայց այ երբ մի բան որոշում ես, այդ ամբողջ վերլուծականդ օգտագործում ես որոշածդ հիմնավորելու համար ու նույնիկս ինքդ քեզ համար ես հիմնավորում, անգամ չնկատելով, թե ճշմարտությունից ու իրական վերլուծությունից ինչքան հեռու գնացիր ;)
Ավելի պարզ տեսքով, տեքստով ասել այն, ինչը շատ պարզ տեքստով ասել է Տեր-Պետրոսյանը, կներես, բայց չեմ կարող: Եթե կարողանամ էլ, չես ընդունի:
Գիտես ի՞նչն է զարմացնում: Քեզ «ճանաչում եմ» որպես խոր անալիտիկ, վերլուծական միտք ունեցող, տրամաբանող, խելացի մարդ: Բայց այ երբ մի բան որոշում ես, այդ ամբողջ վերլուծականդ օգտագործում ես որոշածդ հիմնավորելու համար ու նույնիկս ինքդ քեզ համար ես հիմնավորում, անգամ չնկատելով, թե ճշմարտությունից ու իրական վերլուծությունից ինչքան հեռու գնացիր ;)
Հանճարեղությունը պարզության մեջ է, եթե չի ստացվում անքան պարզեցնել, որ ինքդ էլ հասկանաս հույս պետք չի դնել, որ ուրիշներին կհասկացնես, ԼՏՊի ասածից մարդիկ դեռ բան չեն հասկացել, դրա համար էլ ոչ մեկ չի պատկերացնում ինչ է լինելու։
Կամ միայն հասկացել են, որ ինչ որ բան կա, որ չգիտեն ու ինչ որ մեկը ինչ որ բան պիտի որոշի, ձիով քայլ անի հետո տեսնենք ոնցենք մատ անում։
Լավ թայմ աուտ ուրեմն թայմ աուտ, սպասըմ եմ, երկու շաբաթ, եթե մինչև այդ ոչինչ չփոխվի, այլևս ոչինչ չի փոխվի, քանի որ Օբաման կգա ու ամեն ինչ ավելի անորոշ կդառնա...
90 ականներին Հայաստան-Ռուսաստան հարաբերությունները ընկերական էին, իսկ հետո դառան տեր ու ծառայի հարաբերություններ: Եղած չեղածը տվեցինք, ու հիմա ինչ ուզում ասում կամ անում են: Բայց չեմ կարծում թե ընգել ենք նենց փոսի մեջ որից դուրս գալու միակ ելքը հողերը հետ տալն ա:
Ելքը ժողովրդի կամքը լիրաժեք ներկայացնող, ողջ հասարակության աջակցությունը վայելող, լեգիտիմ նախագահ ունենալն է, որին կարելի է վստահել բոլորի հետ ժողովդրի անունից բանակցությունների վարելը:
Վերջին հաշվով, մենք՝ շարքային քաղաքացիներս, պարտավոր չենք լուծումներ փնտրել ու առաջարկել: Մենք ունենք իշխանություն, որին լիազորել ենք, որ մեր փոխարեն, բոլորիս բավարարող լուծումներ գտնի: Մենք կարող ենք միայն պահանջել: Իսկ մենք պահանջում ենք խաղաղություն, Ղարաբաղի հարցի հայանպաստ կարգավորում, բարեկեցություն, սոցիալական արդարության սկզբունքների վրա հիմնված հասարակություն ու հավասարություն օրենքի առաջ բոլորի համար:
Իսկ հիմա մեր վիճակը շատ պարզ կարելի է ներկայացնել հետևյալ կերպ: Եթե մենք ունենայինք իրոք ընտրված ու մեր բոլորի աջակցությունը վայելով իշխանություններ, ապա կարելի էր նրան լիովին վստահել արտաքին քաղաքականության հարցերում: Ու եթե վաղը մեր ընտրյալը գար ու ասեր. «գիտեք ինչ ժողովուրդ ջան, ելք չունենք, թե չէ ազգովի կկործանվենք, պետք է հետ տալ գրավյալ տարածքները», կասեինք, մենք ենք ընտրել էս մարդուն, մենք ենք վստահել, որ մեր փոխարեն բանակցի, եթե ասում է, մի բան գիտի, հաստատ ասում է իրավիճակը ռեալ գնահատելով: Բայց այն պարագայում, երբ այօր մեր կամքը ներկայացնում է մեկը, որը իրավունք չունի այդ կամքը ներկայացնել, ապա եթե գա ու վաղը ասի «ժողովուդր, բանակցում եմ որ Բաքուն էլ մտցնեն Մարտակարետի շրջանի մեջ, ու Գյուլն էլ եկել էր Հայաստան, որ կոնկրետ ասեր, թե երբ են Վանը վերադարձնելու հայերին», ապա չենք հավատա նրան, կասենք, ստեղ մի բան էն չի:
Անձամբ ես Ղարաբաղի հարցում Սերժին վստահելու ոչ մի մոտիվ ինձ համար չեմ տեսնում: Հետո ի՞նչ, որ ղարաբաղցի է: Ինչի ղարաբաղցի ԲՏ չի՞ լինում
Հանճարեղությունը պարզության մեջ է, եթե չի ստացվում անքան պարզեցնել, որ ինքդ էլ հասկանաս հույս պետք չի դնել, որ ուրիշներին կհասկացնես, ԼՏՊի ասածից մարդիկ դեռ բան չեն հասկացել, դրա համար էլ ոչ մեկ չի պատկերացնում ինչ է լինելու։
Կամ միայն հասկացել են, որ ինչ որ բան կա, որ չգիտեն ու ինչ որ մեկը ինչ որ բան պիտի որոշի, ձիով քայլ անի հետո տեսնենք ոնցենք մատ անում։
Լավ թայմ աուտ ուրեմն թայմ աուտ, սպասըմ եմ, երկու շաբաթ, եթե մինչև այդ ոչինչ չփոխվի, այլևս ոչինչ չի փոխվի, քանի որ Օբաման կգա ու ամեն ինչ ավելի անորոշ կդառնա...
Ոտեր, եթե դու քո այսպիսի տրամաբանությամբ ինչ որ բան հասկացել ես այդ ելույթից, չնայած ես խիստ կասկածում եմ, ուրեմն իմացիր, որ ժողովրդի մեծամասնությունը հասկացել է շատ ավելին, քան դու: Ու հերիք ա բարձրից խոսաք, հերիք ա թերագնահատեք դիմացիններին, թե ժողովուրդը չգիտի Լևոնը ինչ ա անելու, որ իմանա չի ընտրի, ժողովուրդը չի հասկացել Լևոնի ասածը, որ հասկանա, չի ընդունի և այլն:
Ով ձվից հելնում, քաղաքագետ ու քաղաքական վերլուծաբան ա դառնում, դրա համար էլ էս ա վիճակը, մեկնաբանող չկա, ժողովրդի առաջ ամեն ինչ պարզ ներկայացնող չկա, դրա համար էլ հիմա հենց Լևոնը մի երկու բան բաց ասում ա, բոլորը խառնվում են իրար, իրանց պատերով են տալիս ու փորձում են անպայման էդ խոսքերի տակ մի պղտոր բան գտնել: Ոտեր, մարդը պարզ ասել ա, որ վիճակը ծանր ա, մենք էլ ներսից չենք ճնշում, որ ակամա դրսի ձեռը գործիք չդառնանք ու ի վնաս մեզ գործողությունները հնարավորինս կանխենք: Հիմա ինչի՞ ես ասում` ժողովուրդը չի հասկանում: Մարդիկ հասկացել են սա, ընդունել են, որ ճիշտ ա ու սպասում են, էլ իրար խառնվելու ու անիմաստ խոսալու կարիքը չեմ տեսնում:
Ոտեր, եթե դու քո այսպիսի տրամաբանությամբ ինչ որ բան հասկացել ես այդ ելույթից, չնայած ես խիստ կասկածում եմ, ուրեմն իմացիր, որ ժողովրդի մեծամասնությունը հասկացել է շատ ավելին, քան դու: Ու հերիք ա բարձրից խոսաք, հերիք ա թերագնահատեք դիմացիններին, թե ժողովուրդը չգիտի Լևոնը ինչ ա անելու, որ իմանա չի ընտրի, ժողովուրդը չի հասկացել Լևոնի ասածը, որ հասկանա, չի ընդունի և այլն:
Ով ձվից հելնում, քաղաքագետ ու քաղաքական վերլուծաբան ա դառնում, դրա համար էլ էս ա վիճակը, մեկնաբանող չկա, ժողովրդի առաջ ամեն ինչ պարզ ներկայացնող չկա, դրա համար էլ հիմա հենց Լևոնը մի երկու բան բաց ասում ա, բոլորը խառնվում են իրար, իրանց պատերով են տալիս ու փորձում են անպայման էդ խոսքերի տակ մի պղտոր բան գտնել: Ոտեր, մարդը պարզ ասել ա, որ վիճակը ծանր ա, մենք էլ ներսից չենք ճնշում, որ ակամա դրսի ձեռը գործիք չդառնանք ու ի վնաս մեզ գործողությունները հնարավորինս կանխենք: Հիմա ինչի՞ ես ասում` ժողովուրդը չի հասկանում: Մարդիկ հասկացել են սա, ընդունել են, որ ճիշտ ա ու սպասում են, էլ իրար խառնվելու ու անիմաստ խոսալու կարիքը չեմ տեսնում:
Եթե իրականությունը ավելի պարզ ասեմ, թե այդ մարդը ԼՏՊն իր իրական վերլուծությունը ինչպես է արել - ուղղակի կասկածում եմ, որ մոդեռները կջնջեն, դրա համար էլ Սեֆիլյանի խոսքերը միայն մեջ բերեմ ՚Տեր-Պետրոսյանի լռության մեջ լրջություն, դիվանագիտություն կա, բայց մենք մեր գործը պետք է անենքՙ ուղիղ տեքստով - ԼՏՊի լռության դիվանագիտությունը ազատագրված տարածքների հանձնման ԿԱՆԽՄԱՆ հետ կապ չունի...
Սա էլ խորհուրդ կտամ կարդալ, հուսամ գլխի կնգնեք
«Ղարաբաղյան կողմն, իմ գնահատմամբ, Հայաստանում հայաստանցի ակտիվ կողմնակիցներ չի տեսնում: Մինչ այդ այդպիսի կողմնակից էր եւ, ըստ էության, Ղարաբաղի իրական բարեկամն ու լոբբիստը Վազգեն Սարգսյանն էր, որի մահից հետո Ղարաբաղը մնացել է Հայաստանում պաշտոնների հասած ղարաբաղցիների հույսին: Հաշվի առնելով այն, որ ժամանակին Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն էր պատրաստակամություն հայտնել տարածքներ վերադարձնել, Ղարաբաղում մտավախություններ կան, որ նրա վերադարձին զուգահեռ, Ղարաբաղի խնդրում ղարաբաղցիները կարող են լուրջ կորուստներ կրել: Այսօր անելանելի վիճակ է. մի կողմից՝ եթե ԼՂՀ-ում սատարում են Սերժ Սարգսյանի այս քաղաքականությանը, ապա նպաստում են տարածքների հանձնմանը: Եթե չեն սատարում՝ ուրեմն կորցնում են Հայաստանում միակ այն անձին, որի վրա հույս են դրել: Ղարաբաղցիները բավական ծանր կացության մեջ են, եւ այդ քաղաքական ընտրությունն իրենց համար անհնարին է: Ուստի, որոշակիորեն կարելի է ասել, որ Ղարաբաղը կաթվածահար է եւ քաղաքական տեսանկյունից անելանելի վիճակում»,- ասում է Արման Մելիքյանը:
Camilla-ի խոսքերից
Չեմ հասկանում, երբ ծնվեց այդ նախապայմանը, կամ դոգման, որ "ոչ մի հող չի վերադարձվելու"՞
94թ.ին Արցախի մեջ չմտնող բոլոր տարածքները գրավվել են հետագայում բանակցային ուժ ունենալու նպատակով, ոչ թե պահելու...
Եթե կարողանան պահել ամբողջը, փառք և պատիվ բանակցողներին, ԴԻՎԱՆԱԳԵՏՆԵՐԻՆ...
իսկ եթե պետք է "Հող չենք տա"-յով մինչև վերջի շունչը գնան, և ամբողջ Հայաստանը և մնացած 3մլն ժողովուրդը զոհաբերեն... կներեք, բայց մենք համաձայն չենք...
Կամիլլա
Այսինքն մեզ նորից Ցեղասպանություն կանեն եթե ուզենանք ապրելու իրավու՞նք պահանջել մի փոքրիկ 42.000 քմ տարածքի վրա՞:
Դուք կարծում եք որ մենք Ցեղասպանության վտանգի մեջ ե՞նք
Կամիլլա
Այսինքն մեզ նորից Ցեղասպանություն կանեն եթե ուզենանք ապրելու իրավու՞նք պահանջել մի փոքրիկ 42.000 քմ տարածքի վրա՞:
Դուք կարծում եք որ մենք Ցեղասպանության վտանգի մեջ ե՞նք
Բայց 100000-ն ավելի լավ ա, 500000-ը վաբշե ընտիր ա:
Ո՞վ ա թողողը, Մարդուկ: Թե՞ կարծում ես՝ մեզնից է կախված… Հա, երևի տենց էլ ասես:
Ո՞վ ա թողողը, Մարդուկ: Թե՞ կարծում ես՝ մեզնից է կախված… Հա, երևի տենց էլ ասես:
Եթե չես հավատում որ քեզնից է կախված բա էդ ինչի ես կոչ անում ելնել ոտքի ու պայքարել ստրկատիրական կարգերի դեմ:
Թե դու կարծում ես որ մի Հայաստանում առանձին վերցրած կարող ես դրախտ կառուցել երբ ամբողջ աշխարհը դառնում է գլոբալ ֆինանսական ստրակատիրական գուլագ:
Բայց 100000-ն ավելի լավ ա, 500000-ը վաբշե ընտիր ա:
Գիտես էդ ծայրահեղացման տրյուկը պետք չի շատ չարաշահել բանավիճելու ժամանակ, որովհետև ես էլ կարող եմ ձեզ առաջարկել իսլամ ընդունել ու հանգիստ ախպերություն անել թուրքերի հետ, եթե մտածում եք որ առանց թուրքի թրի տակի անցնելու չեք կարող ապրել էս աշխարհում:
Եթե չես հավատում որ քեզնից է կախված բա էդ ինչի ես կոչ անում ելնել ոտքի ու պայքարել ստրկատիրական կարգերի դեմ:
Թե դու կարծում ես որ մի Հայաստանում առանձին վերցրած կարող ես դրախտ կառուցել երբ ամբողջ աշխարհը դառնում է գլոբալ ֆինանսական ստրակատիրական գուլագ:
Գիտես էդ ծայրահեղացման տրյուկը պետք չի շատ չարաշահել բանավիճելու ժամանակ, որովհետև ես էլ կարող եմ ձեզ առաջարկել իսլամ ընդունել ու հանգիստ ախպերություն անել թուրքերի հետ, եթե մտածում եք որ առանց թուրքի թրի տակի անցնելու չեք կարող ապրել էս աշխարհում:
Հիմա տեսնում ես՞ ով է ծայրահեղականացնում: Երևի այնուամենայնիվ դու: Ո՞վ է քեզ թույլ տալիս ապրել 42000-ի վրա, Մարդուկ…
Միանշանակ՝ աշխարհի հզորները: Ու դու որքան էլ փորձես քո 10 միլիոնով պայքարել դրա համար, քեզ հաղթանակել այդ պայքարում չի հաջողվի: Ինչ որ դու ես ուզում ռեալ չի: Կամ ինչու՞ ես մտածում, որ մյուսները՝ այդ թվում նաև ես, չեն ուզում ապրել մեծ երկրում: Ոչ, բոլորն էլ ուզում են, երազում են ունենալ մեծ հայրենիք, բայց դա ընդամենը երազանք է ու վերջ:
Եթե չես հավատում որ քեզնից է կախված բա էդ ինչի ես կոչ անում ելնել ոտքի ու պայքարել ստրկատիրական կարգերի դեմ:
Այ այդ մեկը ինձնից ու քեզնից է կախված, կախված է մեր երկրի յուրաքանչյուր քաղաքացուց… Ու բացարձակ անհամեմատելի է վերևում գրածիդ հետ՝ մեծ հայրենիք ունենալու հնարավորության ու հեռանկարի հետ: Ժողովրդավարական հայրենիք ստեղծելը անիրական չէ…
Թե դու կարծում ես որ մի Հայաստանում առանձին վերցրած կարող ես դրախտ կառուցել երբ ամբողջ աշխարհը դառնում է գլոբալ ֆինանսական ստրակատիրական գուլագ:
Հերթական վերացական ու ոչ ստույգ արտահայտությունը:
Այդպես չէ: Մարդիկ նորմալ երկրներում ապրում են այնպես, ինպես ուզում են…
Ժողովուրդ, էդ հողերը որ հետ տվեցինք Հայաստանի անվտանգությունն ով ա ապահովելու??? Մենակ չասեք խաղաղապահները:
Եթե իրականությունը ավելի պարզ ասեմ, թե այդ մարդը ԼՏՊն իր իրական վերլուծությունը ինչպես է արել - ուղղակի կասկածում եմ, որ մոդեռները կջնջեն, դրա համար էլ Սեֆիլյանի խոսքերը միայն մեջ բերեմ ՚Տեր-Պետրոսյանի լռության մեջ լրջություն, դիվանագիտություն կա, բայց մենք մեր գործը պետք է անենքՙ ուղիղ տեքստով - ԼՏՊի լռության դիվանագիտությունը ազատագրված տարածքների հանձնման ԿԱՆԽՄԱՆ հետ կապ չունի...
Սա էլ խորհուրդ կտամ կարդալ, հուսամ գլխի կնգնեք
Ոտեր, ճիշտն ասած, ոչ այդ տողերում, ոչ էլ տողատակերում չկար այն ակնարկը կամ այն իմաստը, թե ԼՏՊ-ի քայլերը կապ չունեն հանձնման կանխման հետ: Դու, ընդամենը, քո սովորության համաձայն, այն ներկայացնում ես քո սխալ մեկնաբանությամբ: Շատ հաճախ եմ հանդիպել քո գրառումներում նման անտրամաբանական, անլուրջ և անհիմն մտքերի, այնպես որ, ոչ մի արտասովոր բան: Իսկ Արման Մելիքյանն ո՞վ ա, նախագահի դրածո թեկնածո՞ւն: Ընգեր, ոչ կամակատար մարդու խոսք մեջբեր, քննարկենք. գոնե կիմանանք ինքն ա մտքի հեղինակը. թեչէ սենց, որ մեկը մտածում ա ու մեկ ուրիշի ձայնով, կերպարանքով արտահայտվում ա, անիմաստ ա խոսելն այդ մասին:
Իսկ ժամանակը դեռ ցույց կտա` Տեր-Պետրոսյանի կեղմից հանրահավաքների դադարը կապ ունի՞ Ղարաբաղի հարցի հետ, թե ոչ: Դեռ շատերը կհուսահատվեն այս հարցում: սպասենք..
Ոտեր, ճիշտն ասած, ոչ այդ տողերում, ոչ էլ տողատակերում չկար այն ակնարկը կամ այն իմաստը, թե ԼՏՊ-ի քայլերը կապ չունեն հանձնման կանխման հետ: Դու, ընդամենը, քո սովորության համաձայն, այն ներկայացնում ես քո սխալ մեկնաբանությամբ: Շատ հաճախ եմ հանդիպել քո գրառումներում նման անտրամաբանական, անլուրջ և անհիմն մտքերի, այնպես որ, ոչ մի արտասովոր բան: Իսկ Արման Մելիքյանն ո՞վ ա, նախագահի դրածո թեկնածո՞ւն: Ընգեր, ոչ կամակատար մարդու խոսք մեջբեր, քննարկենք. գոնե կիմանանք ինքն ա մտքի հեղինակը. թեչէ սենց, որ մեկը մտածում ա ու մեկ ուրիշի ձայնով, կերպարանքով արտահայտվում ա, անիմաստ ա խոսելն այդ մասին:
Իսկ ժամանակը դեռ ցույց կտա` Տեր-Պետրոսյանի կեղմից հանրահավաքների դադարը կապ ունի՞ Ղարաբաղի հարցի հետ, թե ոչ: Դեռ շատերը կհուսահատվեն այս հարցում: սպասենք..
ՕԲՅԵԿԻՎ իրականությնը անկախ է նրանից, թե որ ՍՈՒԲՅԵԿՏՆ ինչպես է այն արծարծում - պետք է կարողանալ տեսնել, համեմատել իրականության հետ ու սեփական եզրակացությունները անել։
Եթե մեկնաբանությունս սխալ է ասա իմանամ, մոլորված չմնամ, թե չէ այդպես էլ պիտի «սխալ» հավատամ, որ Միացում նախաձեռնության ու Սեֆիլյանի գործունեությունը մասնավորաբար հավաքներ տարբեր վայրերում կազմակերպելու ու Արցախի հանձնելը կանխելը, ԼՏՊի հավաքներ դադարեցնելու հետ անմիջական կապ չունի ու նույնիսկ դրան հակադրվում է։
Արման Մելիքյանին չգիտեմ, բայ և չգիտեմ KUKն ով ա, ենթադրաբար տաքարյուն տղա է ընդհամենը, որ չի կարողանում վերլուծել ուրիշների գրածներն ու ասածները, դրանից էլ գնահատում ու հավատում է դրանց միայն հեղինակի ով լինելը պարզելուց հետո։
Իսկ Մելիքյանի դրածո լինելը ինձ բոլորովին չի խրտնեցնում, ինպես նշեցի իրականության հետ համեմատել կարող եմ, նույնսիկ նրա դրածո լինելը ինքը փաստորեն իր ասածներում ակնարկել է - նա արցախցիների հուսահատության արդյունքն է, որ չեն հավատում, որ որևէ մեկը լինի ՍՍն կամ ԼՏՊն, Արցախի ընկերն է լինելու - Վազգեն Սարգսրանը Արցախի միակ ընկերն էր, հենց այնպես նախադասություն չէ։ Արցախցիք են դրել Մելիքյանին, որոշել էին իրենց մարդուն ուղարկեն Հայաստան Արցախի իրավունքները պաշտպանի - մարդա մեկ էլ տեսար ստացվեր ընտրվեր, լոխ լավ կլեր։
Սեփական կարծիքի համար քեզ ժամանակ է պե՞տ, որ ինչ որ բան լինի, տեսնես, շոշափես, հոտ քաշես, նոր ՄՏԱԾԵՍ ու կարծիք ձևավորես - այդպես միշտ կմնաս իրադարձությունների ՓԱՍՏՈՂ....
ՕԲՅԵԿԻՎ իրականությնը անկախ է նրանից, թե որ ՍՈՒԲՅԵԿՏՆ ինչպես է այն արծարծում - պետք է կարողանալ տեսնել, համեմատել իրականության հետ ու սեփական եզրակացությունները անել։
Այս արտահայտությունը չգիտեմ, թե ինչու ես արել, ոչ մի կապ չեմ տեսնում մեր բանավեճի և այս նախադասության միջև, կոնտեքստի հետ էլ առնչություն չունի, ինչևէ, անցնենք առաջ, եթե կմեկնաբանես, թե ինչու ես սա գրել, և ինչ կապ ունի բանավեչի հետ, կխոսենք:
Եթե մեկնաբանությունս սխալ է ասա իմանամ, մոլորված չմնամ, թե չէ այդպես էլ պիտի «սխալ» հավատամ, որ Միացում նախաձեռնության ու Սեֆիլյանի գործունեությունը մասնավորաբար հավաքներ տարբեր վայրերում կազմակերպելու ու Արցախի հանձնելը կանխելը, ԼՏՊի հավաքներ դադարեցնելու հետ անմիջական կապ չունի ու նույնիսկ դրան հակադրվում է։
ԼՏՊ-ն իր վերջին ելույթում հստակ ասել է, թե ինչ նպատակներով է դադարեցնում շարժման հանրահավաքները, այն նորից կրկնելու, մեջբերելու կամ մեկնաբանելու իմաստը չեմ տեսնում, կարող ես նորից կարդալ ելույթը, իսկ Սեֆիլյանի` հանրահավաքներ անցկացնելը ամենևին էլ չի նշանակում, որ ԼՏՊ-ի` հանրահավաքները դադարեցնելը կապ չունի տարածքների հանձնման հետ: Նույն հաջողությամբ ԼՏՊ-ն ևս, վերջին ելույթից հետո տված հարցազրույցում ասել է, որ չեն բացառվում արտահերթ հանրահավաքները, ի՞նչ է, սա նո՞ւյնպես հակադրվում է իր վերջին ելույթին, իհարկե` ոչ:
Արման Մելիքյանին չգիտեմ, բայ և չգիտեմ KUKն ով ա, ենթադրաբար տաքարյուն տղա է ընդհամենը, որ չի կարողանում վերլուծել ուրիշների գրածներն ու ասածները, դրանից էլ գնահատում ու հավատում է դրանց միայն հեղինակի ով լինելը պարզելուց հետո։
Ոտեր, իհարկե, ես ինչ որ բան լսելիս անպայման ուշադրություն եմ դարձնում, թե ով է հեղինակը, և դա անում եմ, որպեսզի քո ու քո նմանների ասածներին չհավատամ, և դրա համար հիմք ունեմ, եթե ցանկանաս, կարող եմ ներկայացնել այն, կարող եմ տալ ակումբում կատարածդ գրառման հղում, որտեղ դու ակնհայտ սուտ ինֆորմացիա ես տարածել` ասելով, որ ՀԱԿ-ը Հյուսիսային Պողոտայից բացի ոչնչի մասին չի խոսում, բայց ես քեզ ցույց եմ տվել ՀԱԿ-ի հայտարարությունը, որտեղ խոսվում է Վրաստանի պատերազմի մասին: Եթե ցանկություն ունես վերհիշելու այդ խոսակցությունը, ասա, գտնեմ հղումը դնեմ: Իսկ տաքարյունությանս մասին, և ընդհանրապես` անձիս մասին խոսելու, առավել ևս անհիմն մեկնաբանություններ անելու ոչ մի բարոյական իրավունք չունես, զերծ մնա նման արտահայտություններից, հակառակ դեպքում կպատասխանեմ բավականին կոպիտ, որն անպայման հիմնավորված կլինի, ինչպես իմ բոլոր գրառումները:
Իսկ Մելիքյանի դրածո լինելը ինձ բոլորովին չի խրտնեցնում, ինպես նշեցի իրականության հետ համեմատել կարող եմ, նույնսիկ նրա դրածո լինելը ինքը փաստորեն իր ասածներում ակնարկել է - նա արցախցիների հուսահատության արդյունքն է, որ չեն հավատում, որ որևէ մեկը լինի ՍՍն կամ ԼՏՊն, Արցախի ընկերն է լինելու - Վազգեն Սարգսրանը Արցախի միակ ընկերն էր, հենց այնպես նախադասություն չէ։ Արցախցիք են դրել Մելիքյանին, որոշել էին իրենց մարդուն ուղարկեն Հայաստան Արցախի իրավունքները պաշտպանի - մարդա մեկ էլ տեսար ստացվեր ընտրվեր, լոխ լավ կլեր։
Չգիտեմ` քեզ ինչն է խրտնեցնում, ինչը ոչ, և ընդհանրապես` չգիտեմ` դու խրտնելու հատկություն ունես, թե ոչ, ինձ չի էլ հետաքրքրում: Իսկ թե ով է Արման Մելիքյանին դրել, նրա ընտրվելը, ինչի հավանականությունը երբեք չեմ տեսել, քանի որ չի եղել որպես այդպիսին, ինձ չի հետաքրքրում, ինչպես նաև չի հետաքրքրում, թե ում համար լավ կլիներ նրա ընտրվելը:
Սեփական կարծիքի համար քեզ ժամանակ է պե՞տ, որ ինչ որ բան լինի, տեսնես, շոշափես, հոտ քաշես, նոր ՄՏԱԾԵՍ ու կարծիք ձևավորես - այդպես միշտ կմնաս իրադարձությունների ՓԱՍՏՈՂ....
Ոտեր, դու էլի ավելորդ արտահայտություններ ես անում ու դուրս ես գալիս չափերիցդ. նորից եմ քեզ ասում` կոնկրետ պահի քեզ, մի վերածի անձնականի. եթե դու հոտ քաշելով ես կարծիք ձևավորում, ձևավորի հոտ քաշելով, դա ինձ չի հետաքրքրում, բայց իմ` կարծիք կազմելու ձևի մասին մի արտահայտվի, եթե չես ուզում անձնական հարաբերությունների վերածվի բանավեճը, ինչը, քեզ օգուտ չի բերի: Ավելի լավ է փաստեմ իրադարձությունները, քան քո նման անհիմն խոսեմ, անտրամաբանական ենթադրություններ անեմ, գուշակություններ և այլն:
Այս արտահայտությունը չգիտեմ, թե ինչու ես արել, ոչ մի կապ չեմ տեսնում մեր բանավեճի և այս նախադասության միջև, կոնտեքստի հետ էլ առնչություն չունի, ինչևէ, անցնենք առաջ, եթե կմեկնաբանես, թե ինչու ես սա գրել, և ինչ կապ ունի բանավեչի հետ, կխոսենք:
Չեմ սիրում նախադասություն առ նախադասություն պատասխանել, բայց այս դեպքում երևի բացառության կարգով անեմ։
Գրածս վերաբերում էր, քո անիմաստ գրառմանը, որտեղ ուրիշների մտքերի ու վերլուծությունների վերաբերյալ, փորձում ես կարծիք ձևավորել նրանց անձի քննարկմամբ, փոխանակ կոնկրետ գրառումը ու միտքը վերլուծես ու եթե սխալ է, ցույց տաս այդ սխալը։ Չես կարող, դրա համար էլ անձին ես անցնում։ Դրա համար էլ ես աշխանում եմ անանուն մնալ իմ կարծիքն արտահայտելուց, քանի որ ինձ իմ անձի նկատմբ կողմակալ վերաբերմունքը չի հետաքրքրում, այլ իմ կարծիքների ու մտքերի վերաբերյալ կարծիքը։
Կոնկրետ Արման Մելիքյանը որպես անձ ասեցի էլի կրկնեմ, ինձ համար արժեք ունենալ չունենալը կապ, չունի նրա ասածները վերլուծել եմ ներկայացրել, փոխարենը ընդհամենը "արա էտ ով ա" մանր ռազբիրատի մակարդակի կոչ էր ես անում։ Ինձ համար պարզ է ինչու, քանի որ ասածը դուր չի գալիս իսկ հակառակվելու բան չկա, իջնում ենք անձերին։
Այդ նույն օպերայից է մնացած գրածներդ, որոնց չեմ անդրադառնա - այդ թվում ինձ մեղադրանքների մասին, որոնք թեմայի հետ կապ չունեն, կարևոր լինեին հղումը կգտնեիր կներկայացնեիր, դժվար բան չի։
Թեմային հետ միայն նախադասությունը որ դեռ իմաստ ունի քննարկել հետևյալն էր
.....Սեֆիլյանի` հանրահավաքներ անցկացնելը ամենևին էլ չի նշանակում, որ ԼՏՊ-ի` հանրահավաքները դադարեցնելը կապ չունի տարածքների հանձնման հետ: Նույն հաջողությամբ ԼՏՊ-ն ևս, վերջին ելույթից հետո տված հարցազրույցում ասել է, որ չեն բացառվում արտահերթ հանրահավաքները, ի՞նչ է, սա նո՞ւյնպես հակադրվում է իր վերջին ելույթին, իհարկե` ոչ:
Խոսքը նրա մասին չէ, որ Սեֆիլյանը–Միացումը իրենց հանրահավաքները պայմանավորում են Արցախի հանձնման հետ, իսկ ԼՏՊի հանրահավաքները դադարեցնելը ոչ։ Երկուսն էլ Արցախի պատճառով են։
Իմ պնդումը նորից կարդա - ԼՏՊի գործողությունները նրա համար չեն, որ կանխվի Արցախի ՀԱՆՁՆԵԼԸ, այլ ավելի վատ պայմաններով հանձնելը կանխելու։ Միացում-Սեֆիլյանի նխաձեռնությունը Արցախը հանձնելը ԲԱՑԱՌԵԼՆ է, անկախ լավ թե վատ պայմաններից։
ԼՏՊին չի շարունակում, որ ՍՍին չստիպեն հանձնել ավելին քան ԼՏՊն է պատրաստ, դնելով նրան փաստի առաջ։ Այն է կասեն ՍՍ- եթե ուզում ես մնալ ու լեգիտիմություն ստանալ պիտի ավելին առաջարկես, քան ԼՏՊն, թե չէ մեզ դու հարյուր տարի պետք չէս մի բանի համար ինչ մենք ԼՏՊից միշտ էլ կարող ենք ստանալ։
ԼՏՊն ավելի մեծ ժողովրդական աջակցություն ունի քան ՍՍն ինչը ԼՏՊ նախահագի կողմից զիճումները ավելի գերադասելի են դարձնում Ռուսաստանին էլ ԱՄՆին էլ։
Չեմ սիրում նախադասություն առ նախադասություն պատասխանել, բայց այս դեպքում երևի բացառության կարգով անեմ։
Գրածս վերաբերում էր, քո անիմաստ գրառմանը, որտեղ ուրիշների մտքերի ու վերլուծությունների վերաբերյալ, փորձում ես կարծիք ձևավորել նրանց անձի քննարկմամբ, փոխանակ կոնկրետ գրառումը ու միտքը վերլուծես ու եթե սխալ է, ցույց տաս այդ սխալը։ Չես կարող, դրա համար էլ անձին ես անցնում։ Դրա համար էլ ես աշխանում եմ անանուն մնալ իմ կարծիքն արտահայտելուց, քանի որ ինձ իմ անձի նկատմբ կողմակալ վերաբերմունքը չի հետաքրքրում, այլ իմ կարծիքների ու մտքերի վերաբերյալ կարծիքը։
Կոնկրետ Արման Մելիքյանը որպես անձ ասեցի էլի կրկնեմ, ինձ համար արժեք ունենալ չունենալը կապ, չունի նրա ասածները վերլուծել եմ ներկայացրել, փոխարենը ընդհամենը "արա էտ ով ա" մանր ռազբիրատի մակարդակի կոչ էր ես անում։ Ինձ համար պարզ է ինչու, քանի որ ասածը դուր չի գալիս իսկ հակառակվելու բան չկա, իջնում ենք անձերին։
Այդ նույն օպերայից է մնացած գրածներդ, որոնց չեմ անդրադառնա - այդ թվում ինձ մեղադրանքների մասին, որոնք թեմայի հետ կապ չունեն, կարևոր լինեին հղումը կգտնեիր կներկայացնեիր, դժվար բան չի։
Ոտեր, ես քեզ շատ պարզ ձևով ասեցի, թե ինչի համար եմ նայում ասվածի հեղինակի ով լինելուն. նույնիսկ քո օրինակը բերեցի. եթե կարդում եմ մի գրառում, որի հեղինակը դու ես, ես այդ գրառման մեջ եղած ինֆորմացիային թերահավատորեն եմ մոտենում, քանի որ քո կողմից կատարվել են գրառումներ, որոնք ապատեղեկատվություն են տարածել, սուտ ինֆորմացիա են տարածել, այսքանից հետո ես ինչպե՞ս կարող եմ հավատալ քո գրառումներին: Խնդրեմ, սա էլ հղումը http://cpanel.host.am/~akumb/showpost.php?p=1102145&postcount=85
Ավելի պարզ ասած` չեմ հավատում սուտ խոսղների ասածներին, այդ պատճառով էլ հետաքրքրվում եմ, թե ով է տվյալ արտահայտության հեղինակը:
Թեմային հետ միայն նախադասությունը որ դեռ իմաստ ունի քննարկել հետևյալն էր
Խոսքը նրա մասին չէ, որ Սեֆիլյանը–Միացումը իրենց հանրահավաքները պայմանավորում են Արցախի հանձնման հետ, իսկ ԼՏՊի հանրահավաքները դադարեցնելը ոչ։ Երկուսն էլ Արցախի պատճառով են։
Իմ պնդումը նորից կարդա - ԼՏՊի գործողությունները նրա համար չեն, որ կանխվի Արցախի ՀԱՆՁՆԵԼԸ, այլ ավելի վատ պայմաններով հանձնելը կանխելու։ Միացում-Սեֆիլյանի նխաձեռնությունը Արցախը հանձնելը ԲԱՑԱՌԵԼՆ է, անկախ լավ թե վատ պայմաններից։
ԼՏՊին չի շարունակում, որ ՍՍին չստիպեն հանձնել ավելին քան ԼՏՊն է պատրաստ, դնելով նրան փաստի առաջ։ Այն է կասեն ՍՍ- եթե ուզում ես մնալ ու լեգիտիմություն ստանալ պիտի ավելին առաջարկես, քան ԼՏՊն, թե չէ մեզ դու հարյուր տարի պետք չէս մի բանի համար ինչ մենք ԼՏՊից միշտ էլ կարող ենք ստանալ։
ԼՏՊն ավելի մեծ ժողովրդական աջակցություն ունի քան ՍՍն ինչը ԼՏՊ նախահագի կողմից զիճումները ավելի գերադասելի են դարձնում Ռուսաստանին էլ ԱՄՆին էլ։
Իսկ այն, որ Ղարաբաղի հարցում Սեֆիլյանի և Տեր-Պետրոսյանի մոտեցումները միմյանցից տարբերվում են, դա փաստ է, իրենք ևս դա չեն ժխտում, և դա ոչինչ չի նշանակում, այնպես որ, այն ինչը պարզ է բոլորի համար, կարիք չկա վերլուծելու, հլը մի հատ էլ ցույց տալով, թե տեսեք` Արման Մելիքյանը սենց բան ասեց, նա նենց բան ասեց, ես վերլուծեցի: Էս որ ասում ես` «վերլուծեցի», ծիծաղս էլ ա գալիս:D Բոլորի համար է պարզ, որ նրանց կարծիքներն այդ խնդրի շուրջ տարբեր են, և դա պետք չի կապել ԼՏՊ-ի` հանրահավաքների դադարեցման, կամ Սեֆիլյանի` հանրահավաքների վերսկսման հետ, դա անլուրջ զբաղմունք է:
Ոտեր, ես քեզ շատ պարզ ձևով ասեցի, թե ինչի համար եմ նայում ասվածի հեղինակի ով լինելուն. նույնիսկ քո օրինակը բերեցի. եթե կարդում եմ մի գրառում, որի հեղինակը դու ես, ես այդ գրառման մեջ եղած ինֆորմացիային թերահավատորեն եմ մոտենում, քանի որ քո կողմից կատարվել են գրառումներ, որոնք ապատեղեկատվություն են տարածել, սուտ ինֆորմացիա են տարածել, այսքանից հետո ես ինչպե՞ս կարող եմ հավատալ քո գրառումներին: Խնդրեմ, սա էլ հղումը http://cpanel.host.am/~akumb/showpost.php?p=1102145&postcount=85
Ավելի պարզ ասած` չեմ հավատում սուտ խոսղների ասածներին, այդ պատճառով էլ հետաքրքրվում եմ, թե ով է տվյալ արտահայտության հեղինակը:
Իմ կոչն էլ քեզ ինքնին իֆորմացիայի վերլուծություն անելն է, անկախ նրանցի ասողը վստահելի է թե ոչ։
Քո բերած հղումի հիման վրա, իմ գրառումները որպես անվստահելի դասելն, ականջներից ձգած բան է, այնտեղ քննադատում էի ու իմ վրդովմունք արտահայտում, որ տպավորություն է, ստեղծվում, թե անիմաստ կիզվել է ՀԱԿն հյուսիսային պողոտայում, կարծես աշխարհում էլ բան չկա, ընդհանրացնելով, որ ՀԱԿն արդեն բացի Հյուսիսային պողոտայից ուրիշ տեղ անգամ իր շարքերին նադամագրվելու հնարավորություն չի ընձեռում։ Դա որոշ առումով Արտակին հաջողվեց մեղմել, բերելով Երևանյան մի քանի գրասենյակի հասցե։
Տառացի վերլուծությունդ թե իմ այդպիսի տպավորություն ունենալը ու այն արտահայտելը սուտ տեղեկություն է, նման է 333 հոդվաով Հազպանյանին սուտ մատնության մեջ մեղադրելուն...
Ես ինքս չեմ հավակնում վերջին ինստանցիայի ճշմարտության բյուրո լինլու մեջ ու օֆֆիցիալ մարմին չեմ, որ բացի իմ կարծիքից հավակնեմ ներկայացնել ինչ որ ճշմարտություններ, որ ընդունվում են շատերի կողմից ու անուն առ անուն կարելի է նշել։
Տպավորություն, կարծիք ու միտք արտահայտելը ՍՈՒՏ ՏԵՂԵԿԱՏՎՈՒԹՅԱՆ հետ հեռահար կապ ունի, դրա համար էլ, առաջարկում եմ, անգամ ամենատխմար դոդիկ ու լվիկի արտահայտությունները վերլուծել, քանի նրանք ակամայից ինֆորմացիոն աղբյուրների հետ առնչություն են ունենում։ Այդպես կարելի է իրականությունը բացահայտել, քանի որ Ֆրեյդի ասած, մարդիկ միշտ էլ ավելին են ասում, քան ցանկանում են։
Իսկ այն, որ Ղարաբաղի հարցում Սեֆիլյանի և Տեր-Պետրոսյանի մոտեցումները միմյանցից տարբերվում են, դա փաստ է, իրենք ևս դա չեն ժխտում, և դա ոչինչ չի նշանակում, այնպես որ, այն ինչը պարզ է բոլորի համար, կարիք չկա վերլուծելու, հլը մի հատ էլ ցույց տալով, թե տեսեք` Արման Մելիքյանը սենց բան ասեց, նա նենց բան ասեց, ես վերլուծեցի: Էս որ ասում ես` «վերլուծեցի», ծիծաղս էլ ա գալիս:D Բոլորի համար է պարզ, որ նրանց կարծիքներն այդ խնդրի շուրջ տարբեր են, և դա պետք չի կապել ԼՏՊ-ի` հանրահավաքների դադարեցման, կամ Սեֆիլյանի` հանրահավաքների վերսկսման հետ, դա անլուրջ զբաղմունք է:
Անգամ քո գրառմներից մինչ այժմ տպավորություն չէր ստեղծվում, որ Սեֆիլյանի և Տեր-Պետրոսյանի գործողություները տարբերվում են - ինքը Սեֆիլյանն ու Միացում միությունը անընդհատ փորձում են խուսափել դա պարզ ասելուց։ Իսկ որ բոլորի համար դա պարզ է բայց պետք չի դրա մասին խոսել վերլուծել - դա է ծիծաղելի, հետաքրքիր է ում են խաբում, կարծում եմ զուտ ինքնախաբեություն է միայն...
Եթե ընդրհանրացնեմ - արդեն ժամանակն է, որ ԼՏՊն ասի, Արցախի հանձնելու վտանգը այլևս չկա ու վերադառնա արտաքին հարցերի քննարկումից, ավլեի ճիշտ դրանց քննարկամն դադարեցումից, դեպի ակտիվ քննադատություն։
ԼՏՊն պիտի առնըվազն հանգստացնի ժողովրդին ասելով «հանգիստ եղեք Արցախը հանձնելը բացառվում է» կամ ավելի մեղմ «ՍՍն չհամարձակվեց Արցախը հանձնելով լեգիտիմություն ստանալ» ու վերականգնեն պայքարը Հայաստանի ներքին կարգերը վերականգնման համար, չարծարծելով արտաքինը։
Voter, ինչքա՜ն մակերեսային ես նայում խնդիրները ;)
Ճշմարտությունը միշտ էլ մակերեսին է ու ակընհայտ, ուղղակի շատերն դա չեն նկատում, իսկ մյուսները անգամ չեն ցանկանում փնտրել։
Իմ կոչն էլ քեզ ինքնին իֆորմացիայի վերլուծություն անելն է, անկախ նրանցի ասողը վստահելի է թե ոչ։
Քո բերած հղումի հիման վրա, իմ գրառումները որպես անվստահելի դասելն, ականջներից ձգած բան է, այնտեղ քննադատում էի ու իմ վրդովմունք արտահայտում, որ տպավորություն է, ստեղծվում, թե անիմաստ կիզվել է ՀԱԿն հյուսիսային պողոտայում, կարծես աշխարհում էլ բան չկա, ընդհանրացնելով, որ ՀԱԿն արդեն բացի Հյուսիսային պողոտայից ուրիշ տեղ անգամ իր շարքերին նադամագրվելու հնարավորություն չի ընձեռում։ Դա որոշ առումով Արտակին հաջողվեց մեղմել, բերելով Երևանյան մի քանի գրասենյակի հասցե։
Տառացի վերլուծությունդ թե իմ այդպիսի տպավորություն ունենալը ու այն արտահայտելը սուտ տեղեկություն է, նման է 333 հոդվաով Հազպանյանին սուտ մատնության մեջ մեղադրելուն...
Ես ինքս չեմ հավակնում վերջին ինստանցիայի ճշմարտության բյուրո լինլու մեջ ու օֆֆիցիալ մարմին չեմ, որ բացի իմ կարծիքից հավակնեմ ներկայացնել ինչ որ ճշմարտություններ, որ ընդունվում են շատերի կողմից ու անուն առ անուն կարելի է նշել։
Տպավորություն, կարծիք ու միտք արտահայտելը ՍՈՒՏ ՏԵՂԵԿԱՏՎՈՒԹՅԱՆ հետ հեռահար կապ ունի, դրա համար էլ, առաջարկում եմ, անգամ ամենատխմար դոդիկ ու լվիկի արտահայտությունները վերլուծել, քանի նրանք ակամայից ինֆորմացիոն աղբյուրների հետ առնչություն են ունենում։ Այդպես կարելի է իրականությունը բացահայտել, քանի որ Ֆրեյդի ասած, մարդիկ միշտ էլ ավելին են ասում, քան ցանկանում են։
Ոտեր, ես չունեմ հնարավորություն` զգալու համար քո էմոցիաները, ես կարող եմ միայն ենթադրել, իսկ այս գրառումդ կարդալիս, նախ` այդպիսի տպավորություն չի եղել ինձ մոտ, և երկրորդ` սովորություն չունեմ ենթադրություններով առաջնորդվելու, այդ իսկ պատճառով, գրառումդ կարդացել և հասկացել եմ այնպես, ինչպես գրել ես: Մեջբերել եմ այդ գրառումդ, որտեղ նման` քո ասած` էմոցիոնալ սխալ ինֆորմացիա կա նաև Ազատության մասին. կարո՞ղ ես տալ մի հղում, որտեղ Ազատությունը չունենա միջազգային որևէ լուր: Խոսքս, բնականաբար, Ազատություն ռադիոկայանի մասին է, քանի որ կայքէջի մասին խոսելն անիմաստ եմ համարում. այնտեղ կա բավականին շատ ինֆորմացիա արտերկրում կատարվող իրադարձությունների վերաբերյալ: Նույնը կարելի է ասել նաև Ա1+-ի մասին: Սխալ է նաև այն, որ միայն քաղաքի կենտրոնում են զարգացել իրադարձությունները: Հանրահավաքներ եղել են տարբեր վայրերում, կարող ես դրանց մասին հեշտությամբ ինֆորմացիա գտնել տարբեր կայքէջերում: Մեկ գրառման մեջ այսքան մեծ ծավալով սխալ ինֆորմացիան, կարծում եմ, չափազանց է: Թույլ տուր չընդունել, այսպես ասած` արդարացումդ, թե վրդովված ես եղել կամ, թե վրդովմունքդ ես հայտնել. խնդրեմ, արտահայտիր վրդովմունքդ, ոչ ոք իրավունք չունի բռնանալու քո կամքին, միայն թե չի կարելի վրդովվել` սխալ ինֆորմացի տարածելու մեթոդով:
Կարճ կապեմ – ներկայացրա գրասենյակների ցուցակը, կամ եթե գաղտնի է հասցեները, գոնէ քաղաքները ու գյուղերը, որտեղ դա արվում է – ես ինչքան էլ անտեղյակ լինեմ ու չիմանամ ինչ է կատարվում, մի բան պարզ է, որ բացի Հյուսիսային պողոտայից, ոչ մի բանի մասին Համազգային կոնգրեսը չի խոսում ու ոչ մի տեղի մասին այլևս ոչինչ չի ներկայացվում նույնիսկ Ա1+ կամ ազատույունով, ինչից էլ ենթադրում էմ, որ ՉԿԱ – սպիտակ ձեռքերով հեղափոխություն էք ցանկանում անել ու միայն քաղաքի կենտրոնում...
Անգամ քո գրառմներից մինչ այժմ տպավորություն չէր ստեղծվում, որ Սեֆիլյանի և Տեր-Պետրոսյանի գործողություները տարբերվում են - ինքը Սեֆիլյանն ու Միացում միությունը անընդհատ փորձում են խուսափել դա պարզ ասելուց։ Իսկ որ բոլորի համար դա պարզ է բայց պետք չի դրա մասին խոսել վերլուծել - դա է ծիծաղելի, հետաքրքիր է ում են խաբում, կարծում եմ զուտ ինքնախաբեություն է միայն...
Հստակ չեմ հիշում` ՊՄ-ով եմ խոսել այս մասին, թե բաց ֆորումում, բայց որ բարձրաձայնել եմ այս մասին դեռևս վաղուց, դա հաստատ է, եթե աչքովս ընկնի այդ բանավեճը, կտեղադրեմ հղումը, որտեղ ես ասել եմ մոտավորապես հետևյալը, որ ՀԱԿ-ին անդամագրվել են քաղաքական ուժեր, որոնք կարող են մի հարցի վերաբերյալ տարբեր մոտեցումներ ունենալ, և դա երբևիցէ չի հակասել ՀԱԿ-ի սկզբունքներին: Եվ այս մասին խոսելիս որպես օրինակ բերվել է հենց Սեֆիլյանի և Տեր-Պետրոսյանի` Ղարաբաղի հարցի վերաբերյալ ունեցած` միմյանցից տարբերվող մոտեցումները: Ինչ վերաբերում է դրա մասին խոսել կամ չխոսելուն, ապա ասեմ, որ ես նկատի չունեի լռելը, առավել ևս աչք փակելը, ես ընդամենը ցանկանում էի նշել, որ դա վաղուց արդեն հայտնի է, որ նրանք տարբեր տեսակետներ ունեն այս խնդրի վերաբերյալ: Եթե դու նոր ես տեղեկանում այդ մասին և դեռ չես բանավիճել, քննարկել այն, խնդրեմ, արա ինչպես ուզում ես, ես ինձ թույլ չեմ տա կանխել ցանկությունդ կամ վիժեցնել հնարավոր բանավեճդ, առավել ևս` ինձ թույլ չեմ տա ասել, թե պետք է լռել, աչք փակել և այլն. յուրաքանչյուր հարցի շուրջ, իսկզբանե դեմ եմ եղել և շարունակում եմ դեմ մնալ աչք փակելուն, լռելուն, անտարբերությանը, ինչի մասին էլ որ այն լինի:
Հ.Գ. Ոտեր, եթե դժվար չէ, խնդրում եմ, այս (-) նշանի փոխարեն կետադրիր հայերեն, հաճախ անհարմարություն է առաջանում կարդալիս:
Եթե ընդրհանրացնեմ - արդեն ժամանակն է, որ ԼՏՊն ասի, Արցախի հանձնելու վտանգը այլևս չկա ու վերադառնա արտաքին հարցերի քննարկումից, ավլեի ճիշտ դրանց քննարկամն դադարեցումից, դեպի ակտիվ քննադատություն։
ԼՏՊն պիտի առնըվազն հանգստացնի ժողովրդին ասելով «հանգիստ եղեք Արցախը հանձնելը բացառվում է» կամ ավելի մեղմ «ՍՍն չհամարձակվեց Արցախը հանձնելով լեգիտիմություն ստանալ» ու վերականգնեն պայքարը Հայաստանի ներքին կարգերը վերականգնման համար, չարծարծելով արտաքինը։
Ոտեր, հեչ մտքովդ չի անցե՞լ գրել ԼՏՊ-ի ելույթի տեքստը և ուղղարկել նրան` առաջարկելով առաջիկա ելույթում հանդես գալ հենց այդ տեքստով:)
Ճշմարտությունը միշտ էլ մակերեսին է ու ակընհայտ, ուղղակի շատերն դա չեն նկատում, իսկ մյուսները անգամ չեն ցանկանում փնտրել։
Ինչ որ հակասական ա, հը՞, Ոտեր. եթե մի բան ակնհայտ ա, էլ ի՞նչ կարիք կա փնտրելու այն:
Հակոբ Գեւորգյան
11.11.2008, 10:25
Արցախին բացի պատերազմական վտանգից, այլ վտանգ չեմ տեսնում։
Ղարաբաղի հարցն էլ Իսրաելի հարցի պես է։ Ղարաբաղն էլ ունի նվիրատվություններով պատրաստված շինություններ, որոնց փոխհատուցումը (մանրացնեմ, որ մարսվի. եթե Ղարաբաղը «հանձնվի» Ադրբեջանին, ապա նրանք՝ Ադրբեջանը, պետք է կատարված ծախսերը փոխհատուցի։ Բայց ու՞մ։ Ասենք թե ինձ գտան, փոխհատուցեցին, բա այն մահացած մարդկանց ինչպե՞ս է փոխհատուցելու. Դժողքու՞մ, թե դրախտու՞մ։) ուղղակի անհնար կլինի Ղարաբաղը ինչ–որ օրինական «ֆռթոններով» հանձնել Ադրբեջանին, նույնիսկ եթե դա անի աշխարհի ամենակարողը։ Իսկ այն թե Հայաստանի կառավարությունը ինչպես է աշխատում այս հարցի ուղղությամբ, դա արդեն ուրիշ հարց է։ Միգուցե ես չեմ լսել, բայց երբ Ադրբեջանը ասում է «պատերազմով կգրավեմ Ղարաբաղը եւ գրավյալ…» ապա մեր կառավարությունը, պետք է ասի այսպիսի մի բան «Իհարկե, դա ձեր միակ հնարավորությունն է, քանզի ՀԱՄԱՇԽԱՐՀԱՅԻՆ օրենքների համաձայն, Ղարաբաղը ղարաբաղցիներինն է։» Այդ ժամանակ, ադրբեջանցիների «փուխսն» էլ կիջներ, որովհետեւ, ո՞վ ա գժվել գնալ պատերազմի, երբ արդեն ասվում է, որ օրինապես անհանար է լինելու դրան տիրանալ… ;) Գաղտնագիտության մասնագետները կհասկանան։
Լեւոն Տեռ Պետրոսյանը լավ դիվանագետ է, ուղղակի սխալներ շատ է անում. Մարդ է, սխալվում է, բնական է։ Ես հույսով եմ, որ նա կխոսի այն բաների մասին, որոնք իրական են։ Պետք չէ կես միլիոն մարդու ուղեղը խառնել այնպիսի բաներով, որոնք անհնար է իրագործել։
Հ.Գ. Շատ հետաքրքիր մի գիրք եմ գտել, նախքին բրիտանական գաղութ ԱՄՆ–ի սահմանադրության մասին. Դեպքերը որոնք տեղի են ունենում այսօր, շատ նման են այն ժամանակներին։
Ինչ որ հակասական ա, հը՞, Ոտեր. եթե մի բան ակնհայտ ա, էլ ի՞նչ կարիք կա փնտրելու այն:
Դրանում է դժբախտությունը, որ ակընհայտ մակերեսին լողող ճշմարտությունը շատերը չտեսնելու են տալիս։
Կարծում եմ դա պետք է վերապրել որ հասկանալ, եթե տարիքդ ճիշտ ես նշել դու դա դժվար թե տեսած լինես։ Առնըվազն այն չափերով ինչ ես ու իմ սերունդը ու ինձանից տարիքովները վերապրել են սովետական տարիներին, դա ինձ որոշ առումով իրավունք է տալիս պնդել, որ հայաստանում առնըվազն բնակչության կեսը, իր դժնդակ կյանքի պատճառները ՉՏԵՍՆԵԼՈՒ է տալիս ու շարունակում է գովերգել իր երկի ղեկավարությանը ու վերարտադրել նրան։ Այդ մարդկանց համար է հիմա ամեն կերպ Արցախի հարցով թոզ փչվում աչքերին, որ «դիմանան» չբողոքեն օր օրի վատթարացող կյանքի պայմաններից։
Բայց այդ ինքնախաբեությունը դադարեցնելու համար, ինչպես ասեցի ԼՏՊն պիտի ինքն իր պնդումները «գերտերությունները ամեն ինչ որոշում են» ժխտի ու կոչ անի, Արցախի հարցը մի կողմ դնել քանի դեռ հայաստանում ժողովրդավարություն չկա - ոչ մի որոշում էլ, ինչ էլ լինի ով էլ այն ստորագրի ինչ տերություն էլ այն պարտադրի, իրականություն չի դառնա քանի դեռ Հայ ժողովուրդը ինքը իր եկրի ղեկավարը, տեր ու տնորեն չի ու չի ասել ու ցույց տվել ինչպես է պատրաստվում ապրել ու գոյատևել։
Բայց դա ԼՏՊն չի անի, քանի որ նա համոզված է, թե իրեն իշխանություն կտա Ռուսաստանը կամ ԱՄՆ, բայց ոչ հայ ժողովուրդը, դրա համար էլ նման «սիգնալներ» է ուղարկում նրանց, թե դուք ինչ որոշեք այդպես էլ կլինի , քանի որ ՆԱ–ԼՏՊ-ն պատրաստ է նրանց կամակատարը լինել, ինչպես և ՍՍն է պատրաստ։
Հանրահավաքները դադարեցնելը մեծ ԱՊՈՒՇՈՒԹՅՈՒՆ էր, քանի որ դրանով ստացվեց, մենք թողնում ենք ինչ որ մեկը ինչ որ բան որոշի մեր մասին, երբ կաերլի էր շարունակել ու անընդհատ հայտարարել, որ ՀԱՅ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ ԹՔԱԾ ունի ամեն տեսակ միջնորդների, գերտեր լինելու հավակնություններ ունեցողների վրա - ինքը ոնց որոշեց, այնպես էլ լինելու է - ազատ, անկախ, արդար Հայաստան ու Արցախ պետություններ. իսկ ով կցանկանա մեր հետ համագործակցել, մեր ունեցվածքից համատեղ օգվել, այն է բնակվել Հայաստանում կամ Արցախում, մեր տարածքներով տրանսպորտային ուղիներ ստեղծել ու դրանք օգտագործել, ընդհամենը պիտի հաշվի նստի ՀԱՅ ԺՈՂՈՎՐԴԻ ԿԱՄՔԻ ու նրա որդեգրած ու ստեղծած ԿԱՆՈՆՆԵՐԻ հետ։
Բազմիցս ասել եմ ու կկրկնեմ ԼՏՊն հայ ժողովրդի ուժին ՉԵՐ հավատում ու հիմա էլ այս գործողություներով տպավորություն է ստեղծվում, որ նա շարունակում է նույն առհամարական վերաբերմունքը կամ իրեն ուղղակի տեր է պետք, մարդը միգուցե հոգեբանական պրոբլեմ ունի առանց տեր ունենալու ոչինչ չի ցանկանում անել։
Դրանում է դժբախտությունը, որ ակընհայտ մակերեսին լողող ճշմարտությունը շատերը չտեսնելու են տալիս:
Հազար ներողություն, խնդրում եմ սոփեստությամբ չզբաղվել:
Այ նայիր, ենթադրենք մի մարդու խոսքը լսելով կարող ես նրա մասին կարծիք կազմել, որ նա մտածելու ընդունակություն չունի, քանի-որ տեսնում ես այն, ինչ մակերեսին ա: Խորանալով, տեսնում ես, որ չէ, այնուամենայնիվ ունի:
Կամ ավելի ռեալ օրինակ. նայելով քո գրառումների մակերեսին, տեսնում եմ, որ չտրամաբանված բաներ ես ասում: Եթե նայենք քո տեսությանը, ապա պիտի եզրակացնենք, որ տրամաբանություն չունես: Բայց նայելով ավելի խորքային ես գիտեմ, որ չէ, լավ էլ տրամաբանություն ունես, լավ էլ անալիտիկ ուղեղ ունես: Չեմ սահմանափակվել մակերեսով:
Այնպես որ խորհուրդ կտամ մակերեսից դուրս գալ ;)
Օրինակդ կիսատ է, քանի որ իմ ընդհանրացումը վերաբերում է այն դեպքին, երբ ճշմարտությունը ԱԿԸՆՀԱՅՏ է և ոչ թե անհրաժեշտ է խորանալ, որ պարզես։
Խոսքը գնում է ճշմարտությունը տեսնող, բայց խորանալ չցանկացողների մասին, այլ ոչ թե առաջին հայացքից անհասկանալի երևույթների, որոնք առանց խորանալու չես կարող պարզել սխալ է դատողությունները թե ոչ։
Իմ պնդումը, այն է որ ակընհայտ ճշմարտությունը շատերն չնկատելու են տալիս, իսկ մյուսները անգամ չեն ցանկանում իմանալ ճշմարտությունը, իրենց համար «երջանիկ ստրկություն են» վայելում այս կամ այն մականունավորի ենթակայության տակ։
Այդ նույն համակարգը գործում էր ու հիմա գործումէ շատերի ենթագիտակցության մեջ, ովքեր իրենց կյանքը ապրել ու անցկացրել են սովետական տոտալիտար համակարգում։
Պաշտոն, մեդալ, կարմիր կնիշկա ունեցողը անկախ նրանից, որ ակընհայտ ԲՈՒԹ ու ՇԱՏԱԿԵՐ Է, պաշտամունքի առարկա է դարձվում ու նրա ամեն արած հալած յուղի տեղ փորձ է արվում սաղացնել։
Այնպես, որ իմ կամ ուրիշի հաճախ խճճված մտքերի վերլուծության կարիքն հիմա չունենք, պետք է ուղղակի կարողանալ ակընհայտ ճշմարտությունը, որ թեման բացելուն պես արծարծում եմ չմճճել, այլ պարզ ընդունել, որ ԵՎ ԼՏՊն ԵՎ ՍՍն, հիմա էլ նաև Ժառանգությունը Արցախի հարցը փոխզիճումներով են պայմանավորում, ինչ որ բան տանք ինչ որ բան վերցնենք։
Բայց անկախ նրանից, թե մեկը կամ մյուսը ինչ լավ պայմաններ է ստանում իր տարբերակի դեպքում, Հայ ժողովրդը ԶԻՃԵԼՈՒ բան չունի։
ՈՒրիշ ճշմատրտություն գոյություն չունի քան այն, որ «հայ ժողովուրդը միակն է, որ Հայաստանի ու Արցախի, ինչպես նաև այլ տարածքներում ունակ է ժողովրդավար, արդար ու բարգավաճող երկիր ստեղծել»։
Մեզ մնում է այդ ճշմարտությունը հասցնել միջազգային բոլոր գործիչներին ու մյուս ժողովրդներին։ Չենք կարողանա, ոչ մի զիճումով էլ ոչինչի չենք հասնի - հաբռգաստան կառուցելու համար ոչ մեկ պատրաստ չէ մեզ անքամ Երևանը զիճելու, կվերցնեն եթե շարունակենք նման անբարոյական ու դժնդակ կերպով այդեղ ապրել ու իրար խոշտանգել։
Համաձայն չեմ գրածներիդ բայց չխորանամ, անիմաստ է, պատասխանեմ նույն ոգով ;)
Մեզ մնում է այդ ճշմարտությունը հասցնել միջազգային բոլոր գործիչներին ու մյուս ժողովրդներին։
Ակնհայտ ճշմարտություն է, որ քո գտած «ճշմարտությունն» անհնար է համապատասխան ձևով հասցնել միջազգային բոլոր գործիչներին ու մյուս ժողովուրդներին ու այդ եղանակով խնդիրը լուծել: Մնացած ինքնախաբեություն է:
Ձևը հաստատել ժողովրդավարություն ու արդարություն Հայաստանում ու Արցախում, մնացածը կլուծվի։
Հիմարություն է դադարեցնել Հայաստանի ժողովրդավարացմանն ուղղված պայքարը հանուն Արցախի խնդրի, քանի որ Արցախի խնդիրը եկրորդային է, կզարմանանք ինչպես արագ կլուծվի այն մեր օգտին եթե ժողովրդավարություն ու իրական բարգավաճում լինի Հայաստանում։
Կարծում եմ դա բացատրվել է բոլոր Հայաստանյան ղեկավարներին, դրա համար էլ այս տխմար դրությունը, որ արդեն 10 տարի է սովետական հնգամյակների պրոպագանդայի նման միայն բարգավաճում ու տնտեսական աճի մասին էնք զեկուցում, ենթադրելով, որ եթե պատրանք ստեղծենք, թե արդեն մեզանից պահանջված բարգավաճումը իրականացրել ենք, կտան մեզ Արցախը։
Միջազգային հասարակությանը ապուշի տեղ է դրել Քոչարյան - Սարգյսան համակարգը ու սուտ հաշվետվություններ է ներկայացնում լոխ լավա «я другой такой բարգավաճ страны не знаю» երգի տակ։
Եթե մենք ցույց չտանք, որ գոնէ պատրաստ ենք այդ սուտասանությանը վերջ տալ ու համակարգը Հայաստանում փոխել, ոչ մի ապահովությունն Արցախի մեր օգտին լուծելու համար չի տրվելու, նույնիսկ եթե Սևանն էլ, Դիլլիջանն էլ զիճենք...
Հիմարություն է դադարեցնել Հայաստանի ժողովրդավարացմանն ուղղված պայքարը հանուն Արցախի խնդրի, քանի որ Արցախի խնդիրը եկրորդային է, կզարմանանք ինչպես արագ կլուծվի այն մեր օգտին եթե ժողովրդավարություն ու իրական բարգավաճում լինի Հայաստանում։
Շարունակենք ակնհայտ ճշմարտությունների թվարկումը.
Ակնհայտ ճշմարտություն է, որ չի դադարացվել Հայաստանի ժողովորդավարացմանն ուղղված պայքարը :)
Շարունակենք ակնհայտ ճշմարտությունների թվարկումը.
Ակնհայտ ճշմարտություն է, որ չի դադարացվել Հայաստանի ժողովորդավարացմանն ուղղված պայքարը :)
Այսինքն ՀԱԿի պնդումները, որ դադարեցրել են հանրահավաքները հանուն Արցախի հարցի լուծման սոփեստություն են ու իրականում, ոչինչ էլ չի դադարեցվել՞
Բայց այդ դեպքում ինչ իմաստ ունի հանրավաքներ դադարեցնելը՞ եթե մնացած ամբողջ գործունեությունը շարունակվում է։ Աչկակապություն է անում ՀԱԿը, միջազգային հասարակությանը նրանք էլ են էշի տեղ դրել՞ ու պնդում է, որ իրենք կանգնած են չնայած որ նստած են....
Կամ ավելի պարզ հարցնեմ - բա հանրահավաքը դադարեցնելը ինչ է նշանակում՞
Այսինքն ՀԱԿի պնդումները, որ դադարեցրել են հանրահավաքները հանուն Արցախի հարցի լուծման սոփեստություն են ու իրականում, ոչինչ էլ չի դադարեցվել՞
Բայց այդ դեպքում ինչ իմաստ ունի հանրավաքներ դադարեցնելը՞ եթե մնացած ամբողջ գործունեությունը շարունակվում է։ Աչկակապություն է անում ՀԱԿը, միջազգային հասարակությանը նրանք էլ են էշի տեղ դրել՞ ու պնդում է, որ իրենք կանգնած են չնայած որ նստած են....
Կամ ավելի պարզ հարցնեմ - բա հանրահավաքը դադարեցնելը ինչ է նշանակում՞
Voter, ինչքան ես սիրում խոսել-խոսել-խոսել: Իմաստը ո՞րն է, եթե ասելիք չկա:
Հանրահավաքները մշտապես եղել են շարժման, պայքարի ընդամենը մի բաղկացուցիչ մաս: Այո, վիզուալ ամենից նկատելի մասը, բայց ոչ ամենակարևորը: Այսօր դադարեցված են (ժամանավոր) հանրահավաքները, ու պատճառը հանգամանալից բացատրված է (հեչ էական չէ թե այդ բացատրություն կոկրետ քեզ կամ Պողոսին ինչքանով է բավարարում ու ինչքանով եք հասկանում դրա ճիշտ, կարևոր լինելը), կրկնելու ցանկություն, ժամանակ չունեմ, ասենք պատճառ էլ չկա: Իսկ պայքարն իր մյուս դրսևորումներով շարունակվում է, որոշ բաներ կարող ես կարդալ համապատասխան թեմաներում: Կրկնում եմ, միայն որոշ բաներ:
Ի դեպ, սա ակնհայտ ճշմարտություն է, որի խորքային հետազոտումը չի հերքում երևույթի մակերեսային ուսումնասիրությամբ վեր հանված նույն իսկ ակնհայտ ճշմարտությունը:
Voter, ինչքան ես սիրում խոսել-խոսել-խոսել: Իմաստը ո՞րն է, եթե ասելիք չկա:
Հանրահավաքները մշտապես եղել են շարժման, պայքարի ընդամենը մի բաղկացուցիչ մաս: Այո, վիզուալ ամենից նկատելի մասը, բայց ոչ ամենակարևորը: Այսօր դադարեցված են (ժամանավոր) հանրահավաքները, ու պատճառը հանգամանալից բացատրված է (հեչ էական չէ թե այդ բացատրություն կոկրետ քեզ կամ Պողոսին ինչքանով է բավարարում ու ինչքանով եք հասկանում դրա ճիշտ, կարևոր լինելը), կրկնելու ցանկություն, ժամանակ չունեմ, ասենք պատճառ էլ չկա: Իսկ պայքարն իր մյուս դրսևորումներով շարունակվում է, որոշ բաներ կարող ես կարդալ համապատասխան թեմաներում: Կրկնում եմ, միայն որոշ բաներ:
Ի դեպ, սա ակնհայտ ճշմարտություն է, որի խորքային հետազոտումը չի հերքում երևույթի մակերեսային ուսումնասիրությամբ վեր հանված նույն իսկ ակնհայտ ճշմարտությունը:
Հարցը պարզ է ու ակընհայտ - հանրահավաքի դադարեցումը նշանակու՞մ է պայքարը Հայաստնաի ժողովրդավարացման համար ԿԱՆԳՆԵՑՎԵԼ Է, ԿԱՄԱՑԱՑՎԵԼ Է՞
Կամ եթե ինչպես դու պնդեցիր, ոչինչ էլ չի փոխվել, ամեն ինչ նույն ուժգնությամբ շարունակվում է, ապա ինչ իմաստ ունի հանրահավաքի դադարեցումը՞
Սոփեստություն ես անում ու էլի ժամանակ, հավես, տրամադրություն չունես՞ ;o)
Իսկ խոսում, գրում մրում եմ, որ մնացած ընթերցողներին հալած յուղի տեղ սեփական թուլությունը չսաղացնի ՀԱԿը ու ԼՏՊն, այն է Արցախի հարցում նրանք ուրիշ ասելիք չունեն քան այն ինչ արդեն ՍՍն ասում է - թուրքերի հետ լավանանք, մեր ունեցվածքը ներանց հանձնելու հաշվին։
Եթե հանրահավաքը շարունակվեր ԼՏՊն փաստի առաջ էր կանգնելու, որ իր դիրքորոշումը պիտի արտահայտեր բայց ու ակընհայտ, ինքը ինչ է պատրաստվում զիճել ու այդտեղ հայությունը մատը կկծեր, կհասկանար, որ ԼՏՊի արտաքին քաղաքականության համար պայքարելն իմաստ չունի, քանի որ դա նույնն է ինչ ՍՍի համար պայքարելը։
Ոչ ՍՍն, ոչ ԼՏՊն ոչ ՌՔ ոչ Ռաֆֆի Հովհանիսյանը իրավասու չեն ԲԱԶԱՐ անեն հայ ժողովրդի ունեցվածքով, նրանց դրա իրավունքը տված չէ։
Եթե ԼՏՊին ու Ռաֆիին Հայաստանի հանրապետություննում արդարություն ու ժողովրդավարության վերականգնման գործի համար հայ ժողովուրդը աջակցում է, ապա նրանք պիտի հենց դրանով զբաղվեն ու շարունակեն հանրահավաքներ, պայքար հանուն արդարության վերականգնման և ոչ թե ուրիշ գործերի մեջ խառնվեն։
«Արա ժողովուրդ մի հատ սպասեք տենանք Չեմբերլենը, միջազգային ֆինանսական կրիզիսը ինչ են ասում, հետո ձեր դարդերով կզբաղվենք»։ Ով ասեց, որ Չեմբեռլենին պատասխանելու համար է ժողովուրդը ԼՏՊին աջակցում՞
Հանրահավաքների դադարեցումը ես համարում եմ ՆՊԱՏԱԿԻՑ շեղվելու փաստ...
Hetq.am-ում նույնպես կա վերլուծություն այն մասին, որ ՀԱԿի հանրահավաքների դադարեցումը ընդհամենը ՍՍի ջրաղացին ջուր լցնել է http://www.hetq.am/arm/politics/8535/
Համաձայնեմ հեղինակի հետ ՀԱԿը կարող է փլվել Արցախի հարցի պատճառով, այդ իսկ պատճառով էլ կրկնվեմ եթե ՀԱԿը չվերսկսի ժողովրդավարացման իր պայքարը ի դեմս հանրահավաքների ու շարունակի զբաղվել Արցախի հարցով, կլճանա իրավիճակը ու մարդիկ կհուսահատվեն, որ ինչ որ կարող է փոխվել ՏԵՂՈՒՄ։
Եթե ԼՏՊին ու Ռաֆիին Հայաստանի հանրապետություննում արդարություն ու ժողովրդավարության վերականգնման գործի համար հայ ժողովուրդը աջակցում է, ապա նրանք պիտի հենց դրանով զբաղվեն ու շարունակեն հանրահավաքներ, պայքար հանուն արդարության վերականգնման և ոչ թե ուրիշ գործերի մեջ խառնվեն։
Րաֆֆի ենք կարծեմ երեկ ասել են որ պատրաստ են ժողովրդին ոտքի հանելու միտինգի եթե ՍՍ-ը շարունակի իր ազգավտանգ քաղաքականությունը....
Այնպես որ եթե նույնիսկ վաղը ԼՏՊ-ն կոչ անի ժողովրդին կանգնել ՍՍ-ի կողքը հանուն ազգի փրկության իրականում թուրքամետ ազգադավ ծրագրերը կատարելու համար ապա միևնույն է Հայաստանում կան բազմաթիվ ուժեր որոնք կստանձնեն մարդկանց ոտքի հանելու առաքելությունը:
Այնպես որ ԼՏՊ-ն ճիշտ կանի վերականգնի միտինգները: Միայն միտինգներով է հնարավոր խանգարել ՍՍ-ին:
Ցավոք սրտի Րաֆֆին ու Ժառանգությունը, նույնպես հողերի բազարի կողմնակից են, նրանք արտահայտել են իրենց կարծիքը ու այն ինչքան հասկանում եմ նույնիսկ համընկնում է այն տարբերակի հետ, որին ՍՍն հավանաբար համաձայնվել է Մոսկվայում, այն է Աղդամը, Ֆիզուլին, Զանգելանը ստանում է Ադրբեջանը Արցախի հանրապետությունը Լաչինի միջանցքի հետ միասին անկախ չանաչելու փոխարեն։
Ժառանգությանը իր վերջին արտահայտություններում յուղ է վառում, փորձելով խաղալ Շահումյանցիների զգացմունքների վրա, թե բա Շահումյանի հետ փոխենք Աղդամը։
Իրականում տարբերակը մնում է նույնը, հողերի հանձնում անհասկանալի ստատուսների դիմաց – ինչը ԱՊՈՒՇՈՒԹՅՈՒՆ, ՏԽՄԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, ՀԻՄԱՐՈՒԹՅՈՒՆ է...
ԼՏՊն նույնպես կողմնակից է ՀՈՂ – ՍՏԱՏՈՒՍԻ դիմաց, դրա համար էլ նա չի պայքարի ՍՍի արածի դիմաց, քանի որ փաստորեն եթե ստացվի դա ավելին կլինի քան ԼՏՊն իր ժամանակ կարող էր անել։
Կարծում եմ ԼՏՊի այդ էությունը իմանալով են նրան աջակցել ու վերադարձրել քաղաքական դաշտ ու եթե նա ագամ ինքը տեղյակ էլ չի ապա պարզ է դառնում, որ նրա համար հատկացված դերը իրենից անկախ շատ տեղը տեղին խաղում է – ետ պահել ընդվզող ուժերին համաձայնագրի ստորագրելուն խանգարելուց։
Կանխատեսելով նոր կոչերը «ԼՏՊն Արցախը հանձնող չի Սեֆիլյանն էլ է ասել», կրկնվեմ ԼՏՊն Արցախը ՊԱՀՈՂ չի ինչպես և ՍՍն ու Րաֆֆին էլ ու ինչքան հասկանում եմ վերջին ընդհանրացումներից դաշնակենրի ելույթների, նրանք էլ են սեթևեթում հողեր առ ու տուր անելու մասին։
Երկնքից երկիր իջեք:
Առանց որոշակի հողեր վերադարձնելու (փոխարենն ուրիշ բան ստանալով, իհարկե), խնդրի լուծումն անհնար է: Առավել ևս այն պայմաններում, ինչին հասցրել են վերջին 10 տարիներին:
Երկնքից երկիր իջեք:
Առանց որոշակի հողեր վերադարձնելու (փոխարենն ուրիշ բան ստանալով, իհարկե), խնդրի լուծումն անհնար է: Առավել ևս այն պայմաններում, ինչին հասցրել են վերջին 10 տարիներին:
Հողերը ԻՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ են – խնդիր լուծել, թուղթ ստորագրելը, յոդերորդ երկնքում սավառնողների, ավելի ճիշտ սեփական ժողովրդին թերագնահատողների ու չհավատաղոցների համար ԱՉԿԱԿԱՊՈՒԹՅՈՒՆ են։
Միթե թուղթ ստորագրելով մինչև հիմա ինչ որ մի հարց լուծվել է կամ այդ հավերժ այդ թղթի հիման վրա պետություն է գոյատևել՞
Եթե լավ բան են ուզում ժողովրդների համար անեն, թող ընդունեն իրենց անկախանալու իրավունքը ու օգնեն ֆինանսապես։
Արտակ կարդա լրագրից բերված հեդվածը ու իջիր բյուրոկրատական փաստաթղթային եկնքից իրականություն http://www.akumb.am/showpost.php?p=1337689&postcount=81
Արտակ կարդա լրագրից բերված հեդվածը ու իջիր բյուրոկրատական փաստաթղթային եկնքից իրականություն http://www.akumb.am/showpost.php?p=1337689&postcount=81
Ավելի ուշ կկարդամ, իսկ հետո կփորձեմ հիմնավոր տեսակետ գրել, որը պիտի քեզ օգնի երկնքից իջնել ու իրերի դրվածքին ռեալ նայել: Ի դեպ նկատեմ, որ ես փաստաթղթի անուն երբևէ չեմ տվել ;)
Ավելի ուշ կկարդամ, իսկ հետո կփորձեմ հիմնավոր տեսակետ գրել, որը պիտի քեզ օգնի երկնքից իջնել ու իրերի դրվածքին ռեալ նայել: Ի դեպ նկատեմ, որ ես փաստաթղթի անուն երբևէ չեմ տվել ;)
Այսինքն պատրաստվում ես ՀԱՎԵՍԻ համար հանձնել, հենց այնպես նույնիսկ փաստաթուղթ էլ չես պահանջելու, հավատալու ես ռուսի ԴՈԲՐԻ ԱՖՏԱՐԻՏԵՏԻՆ, թե թուրքի խոսքը խոսք ա որ ասել ուրեմն վերջ՞՞՞՞
Խոսրհուրդ կտամ միչև հիմնավոր պատասխանի մասին մտորելը, ոչ միայն ՀԱԿից, այլև Խզմալյանի ու Միացում նախաձեռնությունից նույնպես պարզես նրանք ինչ են մտածում ու ինչ հիմքեր ունեն հայաստանով մեկ ման գալու ապացույցներ բերելու, որ հողերը հանձնել ոչ մի պայմաններում պետք չի
Խոսրհուրդ կտամ միչև հիմնավոր պատասխանի մասին մտորելը, ոչ միայն ՀԱԿից, այլև Խզմալյանի ու Միացում նախաձեռնությունից նույնպես պարզես նրանք ինչ են մտածում ու ինչ հիմքեր ունեն հայաստանով մեկ ման գալու ապացույցներ բերելու, որ հողերը հանձնել ոչ մի պայմաններում պետք չի
Ամեն անգամ քո վերլուծությունները կարդալուց ծիծաղում եմ :D
Ախր չես հասկանում դիմացինդ քեզ ինչ ա ասում ու դնում ինչ-որ անկապ տեսություններ ես հնարում, հետո ինքդ քո տեսությունից զարմացած մնում ;)
Չափազանց հարգում եմ թե՛ Խզմալյանին, թե՛ Սեֆիլյանին, թե «Միացում» խմբի մյուս անդամներին (Հատկապես Փոստանջյանին ու Տեր-Աբրահամյանին), բայց այ որ իրանք տվյալ դեպքում անիրատես են, երազող, որ չունեն հստակ ծրագիր, այլ միայն շատ լավ ցանկություններ (ի դեպ այդպիսի ցանկություններ ես էլ ունեմ), դա փաստ է ;)
WhiteSmoke{F}
15.11.2008, 04:41
Ամեն անգամ քո վերլուծությունները կարդալուց ծիծաղում եմ :D
Ախր չես հասկանում դիմացինդ քեզ ինչ ա ասում ու դնում ինչ-որ անկապ տեսություններ ես հնարում, հետո ինքդ քո տեսությունից զարմացած մնում ;)
Չափազանց հարգում եմ թե՛ Խզմալյանին, թե՛ Սեֆիլյանին, թե «Միացում» խմբի մյուս անդամներին (Հատկապես Փոստանջյանին ու Տեր-Աբրահամյանին), բայց այ որ իրանք տվյալ դեպքում անիրատես են, երազող, որ չունեն հստակ ծրագիր, այլ միայն շատ լավ ցանկություններ (ի դեպ այդպիսի ցանկություններ ես էլ ունեմ), դա փաստ է ;)
Տղաներ ջակ կներեք եթե միջամտությունս տեղին չի:Բայց մեր երկիրը միշտ պառակտվելա ու մենք կոտորվել ենք,են պատճառով,որ համախմբված չենք եղել:Մեր հայկական չոր բնավորությամբ,ոչ թե բանավիճում ենք,այլ փորձում ենք վերացնել նրան ով մեզ հետ համակարծիք չի:Բոլորիդ ակնարկներում շատ խորը տրամաբանություն կա:Ու մի բան պարզ է մենք տարբեր թիմերի չենք երկրպագում:Բոլորիս նպատակն էլ մեկն է:Որ նորից արյուն չթափվի,իսկ Արցախի համար մեր զոհվածների փափագն ու մեր պապական հողերը անիմաստ չկորցնենք:Նենց որ պետքա միասնական լինենք:Ու Լևոնական,Սերժական կամ էլ չգիտեմ Եհովայական չանենք:Ինձ դրսում ասում եին որ իրականում ոչ մի նոռմալ հանրահավաք չկա,ու մարդիկ չեն էլ պայքարում:Որ էդ հանրահավաքներին մի հինգհազար հազիվ լինեն:Ու էն ինչ թիվի ով էի տեսնում,ինձ հավատացնում էր դա:Բայց երբ իմ աչքով տեսա,թե վերջին,կարծեմ տասնյոթի հանրահավաքին,էդքան մարդկանց ահաբեկելուց,ճամփա փակելուց ու երկար դադարից հետո,մարդիկ ինչ ամուր էին կանգնած իրանց գաղափարական պայքարի ուղղու վրա,ցնցված էի:Ինչ միասնական ու կազմակերպված ու վճռական: Անցնում էին ամիրյանով:Ու ինչ հինգհազար:Շատ շատ էին ,մոտ մի ժամ գալիս էին ու գալիս:Շատ հուզիչ էր:Ու պատկերացրեք հավատացի,որ ամեն ինչ կորած չի:Ու ժողովուրդը,դեռ կարող է իր խոսքն ասել,դեռ լրիվ չեն կոտրել:Ու եթե պահը գա,ու կգա որ պետք եղած դեպքում էլ հանուն հայրենիքի դեռ կթելադրի իր կամքը
Ամեն անգամ քո վերլուծությունները կարդալուց ծիծաղում եմ :D
Ախր չես հասկանում դիմացինդ քեզ ինչ ա ասում ու դնում ինչ-որ անկապ տեսություններ ես հնարում, հետո ինքդ քո տեսությունից զարմացած մնում ;)
Չափազանց հարգում եմ թե՛ Խզմալյանին, թե՛ Սեֆիլյանին, թե «Միացում» խմբի մյուս անդամներին (Հատկապես Փոստանջյանին ու Տեր-Աբրահամյանին), բայց այ որ իրանք տվյալ դեպքում անիրատես են, երազող, որ չունեն հստակ ծրագիր, այլ միայն շատ լավ ցանկություններ (ի դեպ այդպիսի ցանկություններ ես էլ ունեմ), դա փաստ է ;)
Սա փաստ չէ այլ քո անձնական ծիծաղելի կարծիքը նրանց մասին։
Աշխատի քո վերաբերմունքը անձերին, որպես կայացած փաստ չներկայացնել...
Սա փաստ չէ այլ քո անձնական ծիծաղելի կարծիքը նրանց մասին։
Աշխատի քո վերաբերմունքը անձերին, որպես կայացած փաստ չներկայացնել...
Ոտեր, եթե դժվար չի կներկայացնե՞ս «Միացում» խմբի ծրագիրը կամ գոնե նպատակը: Մի հատ հղում տուր, կարդամ, եթե կա տենց բան, ես չեմ հանդիպել:
Երկնքից երկիր իջեք:
Կներես բայց երկնքում գտնվում եք դուք:
Մի թիզ հող հանձնել նշանակում է պատերազմ, հոգեբանական լիակատար ջախջախում հայ ժողովրդի և վերջին ստադիայում վերջին Ցեղասպանությունը:
Կներես բայց երկնքում գտնվում եք դուք:
Խնդիր չկա, մեր գտնվելու վայրը կոչենք երկինք :)
Այդ դեպքում խորհուրդ քեզ վերևից. երկրից երկինք բարձրացիր :D
Ավելացվել է 41 վայրկյան անց
Մի թիզ հող հանձնել նշանակում է պատերազմ, հոգեբանական լիակատար ջախջախում հայ ժողովրդի և վերջին ստադիայում վերջին Ցեղասպանությունը:
Երկնքից երկիր իջիր ;)
Սերժ Սարգսյանն է «Հայլուր»–ին հարցազրույց տալիս, համոզում է, որ ինքն ամեն ինչ ճիշտ է արել, անտրամաբանական մտքեր է արտահայտում. «քաղաքական լուծում», «Հայաստանը Ղարաբաղի հետ ունենա ընդհանուր սահման», «Եթե ինձ առաջարկեն ասենք Փարիզում մի որևէ համաձայնագիր ստորագրել, ես հո չեմ կարող Ղարաբաղի նախագահին անիջապես կանչել», «Ադրբեջանը պետք է ճանաչի Ղարաբաղի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքի իրացման հնարավորությունը»… մոտավորապես այսպես… Ահավոր է, դավադրություն է, պարտություն է, տալիս ենք հողեր ընդհամենը փուչիկի դիմաց, տալիս է մի մարդ, որը չի ներկայացնում հայ ժողովրդի շահերը, սա խաղաղ կարգավորում չի, սա կապիտուլյացիա է, հերթական էշությունը մեր տխմար պատմության մեջ…
Ավելացվել է 3 րոպե անց
Կներես բայց երկնքում գտնվում եք դուք:
Մի թիզ հող հանձնել նշանակում է պատերազմ, հոգեբանական լիակատար ջախջախում հայ ժողովրդի և վերջին ստադիայում վերջին Ցեղասպանությունը:
Սկզբունքորեն էլի հանձնենք մի քանի թիզ հողեր, սակայն այն պայմաններով, որ հիմա են ամերիկացի ու եվրոպացի հանձնաժողովականները սրածայրում հեռուսաէկրաններից, ու արդեն որոշում թե ում զորքերից ինչքան է այստեղ լցվելու, ապա սա մղձավանջ է, իմիջայլոց նաև Ադրբեջանի համար։
... տալիս ենք հողեր ընդհամենը փուչիկի դիմաց, տալիս է մի մարդ, որը չի ներկայացնում հայ ժողովրդի շահերը, սա խաղաղ կարգավորում չի, սա կապիտուլյացիա է, հերթական էշությունը մեր տխմար պատմության մեջ…
Սկզբունքորեն, հենց այսպես էլ պիտի լիներ: Որոշ պրիմատներ գլուխ էին տանում, որ ղարաբաղցին Ղարաբաղի շահերին դեմ ոչինչ չի անի: Սկզբունքորեն նրանք ճիշտ էին. սադիստն ու նորանշանակը ամեն ինչ անում են ոչ թե ղարաբաղի շահերի դեմ, այլ ընդհանրապես հայ ժողովդրի շահերի դեմ:
Մեկ-մեկ կարծում եմ, որ սրանք լուրջ ատելություն ունեն հայերի նկատմամբ: Հատկապես սադիստը: Մարդատյացը տաս տարվա մեջ հասցրեց նրան, որ փաստորեն մենք ընտրություն չունենք հիմա - չենք տալիս, պատերազմում ենք, ու կարող է վարի ենք գնում վաղը, տալիս ենք, վարի ենք գնում վաղը չէ մյուս օրը:
Ու ով էր ասում, որ ղարաբաղցին Ղարաբաղին չի դավաճանի: Դավաճանի համար ծագումն ի՞նչ կապ ունի:
Հարցը սկզբունքային է. Սերոժը ժողովրդի անունից ոչ իրա սիրած Փարիզում, ոչ էլ մեկ ուրիշ տեղ, փաստաթուղթ ստորագրելու իրավունք չունի: Ինքը մեր նախագահը չի:
Սկզբունքորեն էլի հանձնենք մի քանի թիզ հողեր, սակայն այն պայմաններով, որ հիմա են ամերիկացի ու եվրոպացի հանձնաժողովականները սրածայրում հեռուսաէկրաններից, ու արդեն որոշում թե ում զորքերից ինչքան է այստեղ լցվելու, ապա սա մղձավանջ է, իմիջայլոց նաև Ադրբեջանի համար։
Բա Իրանի համար:
… Մարդատյացը տաս տարվա մեջ հասցրեց նրան, որ փաստորեն մենք ընտրություն չունենք հիմա - չենք տալիս, պատերազմում ենք, ու կարող է վարի ենք գնում վաղը, տալիս ենք, վարի ենք գնում վաղը չէ մյուս օրը:
…
Ախր որտեղի՞ց ներշնչվեց նման անկապ պարտվողական միտքը, թե եթե չենք տալիս, ապա պատերազմելու ենք, գրողը տանի, որտեղից նման համոզմունք։ Նախ Ադրբեջանը պետք է 1000 չափեր որպեսզի վստահաբար պատերազմ վերսկսեր, այս խնդիրը Ադրբեջանի համար այդքան հրատապ չի, ինչքան որ պրոպագանդում ու սրսկում են, ու ավելի շատ շուխուրը հայկական կողմից է, իսկ եթե խորը նայենք, կտեսնենք որ երկու կողմերին էլ ավելի շատ սրսկում, դրդում ու բրթում են դրսից, այս շոուն ամբողջ աշխարհի գզվրտոցն է հանուն Ադրբեջանի նաֆթի ու Իրանի հարուստ պաշարների, որ իրենց զորքերը որքան հնարավոր է շուտ խցկեն տարածաշրջան, նրանց նպատակը սա է, նրանք վերջին հաշվով թքած ունեն, թե քանի հեկտար հող պիտի գնա Ադրբեջանին ու քանիսը մնա Հայաստանին կամ Ղարաբաղին։ Կարևորը երկու հարիֆ պետությունները մի ցանկացած կոնսենսուսի գան ու անպայման թույլատրեն միջազգային խաղաղապահների անվան տակ զորք լցվի այստեղ, մնացյալը տեխնիկայի խնդիր է։ Եվ իրոք, եթե սրանք որևէ համաձայնության չգան, ապա անպայման պատերազմը կհրահրվի, բայց ոչ Ադրբեջանի նախաձեռնությամբ։ Սակայն վեջինս շատ ավելի դժվար կլիներ, Ադրբեջանին պիտի կարգին զինեին ու պատրաստեին, կանեին եվրոպացիք ու ամերիկացիք, Ռուսաստանը մեջ կընկներ ու փայ կուզեր և երևի ստիպված կլիներ անցնելու Հայաստանի կողմը, ահագին փաստեր կզռային, իսկ այսպես հեշտ ու հանգիստ մարդիկ հասնում են իրենց նպատակին։ Ճիշտ է, թերևս հիմա էլ Ռուսաստանը անընդհատ մեջ է ընկնում, ասենք օրերս Մերզլյակովը հայտարարեց, թե առանց Ղարաբաղի ներկայացուցիչների համաձայնություն չի լինի, այս առաջին հայացքից արդարամիտ հայտարարության մեջ ռուսները իրենց խաղն ունեն, որում նրանք իրականում տարածաշրջանում ռուսական զորքերի քանակի ավելացման հիմքերն են դնում։ Իրականում Հայաստանն ու Ադրբեջանը ոչ թե խաղաղ լուծում են խնդիրը, այլ թույլ են տալիս իրենց տարածքները ականապատել, ցանկացած ժամանակ պայթեցնելու համար։ Սա և Ադրբեջանի, և Հայաստանի պարտությունն է իրականում։ Ու դեռ հարցական է թե ով է ավելի շատ պարտվում, քանի որ երկուսով պոլիգոն են տրամադրում աշխարհին՝ որտեղ արևմուտքն ու Ռուսաստանը շուտով իրար կոկորդ են կռծելու, բայց մեղքը բարդելու են «կռվարար ու ագրեսոր» Հայաստանի ու «անզիջում» Ադրբեջանի վրա, հեչ որ չլինի, դժվար չի մի քանի վիրտուալ «ալ–քաիդա»–յատիպ խմբավորումներ մոգոնել ու «պայքարել» դրանց դեմ, իսկ մենք մնալու ենք ոտի տակ։
Ախր որտեղի՞ց ներշնչվեց նման անկապ պարտվողական միտքը, թե եթե չենք տալիս, ապա պատերազմելու ենք, գրողը տանի, որտեղից նման համոզմունք։ Նախ Ադրբեջանը պետք է 1000 չափեր որպեսզի վստահաբար պատերազմ վերսկսեր, այս խնդիրը Ադրբեջանի համար այդքան հրատապ չի, ինչքան որ պրոպագանդում ու սրսկում են, ու ավելի շատ շուխուրը հայկական կողմից է, իսկ եթե խորը նայենք, կտեսնենք որ երկու կողմերին էլ ավելի շատ սրսկում, դրդում ու բրթում են դրսից, այս շոուն ամբողջ աշխարհի գզվրտոցն է հանուն Ադրբեջանի նաֆթի ու Իրանի հարուստ պաշարների, որ իրենց զորքերը որքան հնարավոր է շուտ խցկեն տարածաշրջան, նրանց նպատակը սա է, նրանք վերջին հաշվով թքած ունեն, թե քանի հեկտար հող պիտի գնա Ադրբեջանին ու քանիսը մնա Հայաստանին կամ Ղարաբաղին։ Կարևորը երկու հարիֆ պետությունները մի ցանկացած կոնսենսուսի գան ու անպայման թույլատրեն միջազգային խաղաղապահների անվան տակ զորք լցվի այստեղ, մնացյալը տեխնիկայի խնդիր է։ Եվ իրոք, եթե սրանք որևէ համաձայնության չգան, ապա անպայման պատերազմը կհրահրվի, բայց ոչ Ադրբեջանի նախաձեռնությամբ։ Սակայն վեջինս շատ ավելի դժվար կլիներ, Ադրբեջանին պիտի կարգին զինեին ու պատրաստեին, կանեին եվրոպացիք ու ամերիկացիք, Ռուսաստանը մեջ կընկներ ու փայ կուզեր և երևի ստիպված կլիներ անցնելու Հայաստանի կողմը, ահագին փաստեր կզռային, իսկ այսպես հեշտ ու հանգիստ մարդիկ հասնում են իրենց նպատակին։ Ճիշտ է, թերևս հիմա էլ Ռուսաստանը անընդհատ մեջ է ընկնում, ասենք օրերս Մերզլյակովը հայտարարեց, թե առանց Ղարաբաղի ներկայացուցիչների համաձայնություն չի լինի, այս առաջին հայացքից արդարամիտ հայտարարության մեջ ռուսները իրենց խաղն ունեն, որում նրանք իրականում տարածաշրջանում ռուսական զորքերի քանակի ավելացման հիմքերն են դնում։ Իրականում Հայաստանն ու Ադրբեջանը ոչ թե խաղաղ լուծում են խնդիրը, այլ թույլ են տալիս իրենց տարածքները ականապատել, ցանկացած ժամանակ պայթեցնելու համար։ Սա և Ադրբեջանի, և Հայաստանի պարտությունն է իրականում։ Ու դեռ հարցական է թե ով է ավելի շատ պարտվում, քանի որ երկուսով պոլիգոն են տրամադրում աշխարհին՝ որտեղ արևմուտքն ու Ռուսաստանը շուտով իրար կոկորդ են կռծելու, բայց մեղքը բարդելու են «կռվարար ու ագրեսոր» Հայաստանի ու «անզիջում» Ադրբեջանի վրա, հեչ որ չլինի, դժվար չի մի քանի վիրտուալ «ալ–քաիդա»–յատիպ խմբավորումներ մոգոնել ու «պայքարել» դրանց դեմ, իսկ մենք մնալու ենք ոտի տակ։
Բա, հոպար, դու հեսա վարի գնալու սցենարը լավ էլ ներկայացրել ես: Բա էլ վարի գնալը ո՞նց ես ուզում լինի:
Պատերազմ էլ որ սկսվի էլի վարի ենք գնալու, համ մենք համ ազերները: Ես հո չեմ ասում պարտվելու ենք, ասում եմ վարի ենք գնալու:
Վերադառնալով նրան ինչից թեման սկսել էի
Իմ մոտ տպավորություն է ստեղծվում, որ ..........այս ամենը նախորոք պայմանավորված ծառայում է նրան, որ հայ ժողովուրդը զիճումները Արցախի ու Թուրքիայի հետ հարաբերություններում եթե պարտակի, ՍՍ մնա որպես կարևոր գործ արած նախագահ - միջազգային լեգիտիմություն հաստատ կունենա, իսկ եթե անհաջողություն ունենա ՌՔն «սիպիտակ ձիով» նորից նույն թատրոնը ինչ 1998ին խաղա ու գա դառնա վարչապետ ու «փրկի հայ ազգ, հայ Արցախ...»
Այսօրվա Ժամանակում նույն ենթադրություններով խմբագրական է հրապարակվել http://www.zhamanak.com/article/10796/
Ցիտատ հնարավոր սցենարի մասին
....Աբրահամյան Հովիկի միջոցով վարչապետին հունվար-փետրվար ամիսների ընթացքում կառավարությունից դուրս շպրտելու արդեն իսկ նշմարվող սցենարը: Տնտեսական ճգնաժամի ֆոնին` պատճառը կգտնեն` Սարգսյան Տիգրանին քավության նոխազ դարձնելով: Ինչ-որ ժամանակ հետո փորձ կարվի օգտագործել Բաբայան Սամոյի չերեւացող ռեսուրսը: Իսկ մինչ այդ, ըստ ամենայնի, ամերիկացիք` ռուսների «ներկայությամբ», Սերժին արդեն ստիպած կլինեն ստորագրելու իր կազմած ու հավանությանն արժանացած մադրիդյան սկզբունքները, ասել է թե` հողերը հանձնելու կապիտուլյացիոն համաձայնագիրը: ...Ու Երեւանի փողոցներում հանգիստ ման կգան հայրենիքի տեռորիստները: Խնդիրը Քոչարյանի ու Սերժի մեջ չէ, բացարձակապես, երկիրն է ափսոս...
Այսինքն իրավիճակը ներկայացվելու է այնպես, թե ժողովուրդ ճար չունենք, վարիանտ չունենք, հողերը տալիս են......... Ինչ անենք ինչ անենք, դե հույսներս պիտի Քոչարյանի վրա դնենք, իսկ եթե նրա անձը նողկանք է առաջացնում ժողովրդի մոտ, դրածոյից բանից կգտնվի Գագուլիկա, Սամո կամ որևէ այլ Քոչարյանի կողմից ղեկավարելի մարիոնետի ազգի փրկիչ կկարգեն, վեհափառն էլ հոմ կասի ինչ իրեն հրամայեն, կարող ա սուրբ էլ հայտարարի այդ մարիոնետին ու սարքեն հայ ժողովրդի գլխին...
Այդ թատրոնում ԼՏՊն գիտակից թե անգիտակից, իր դերը լավ կարատում է, հուսահատեցնել ազգին, որ ընդիմության դաշտում էլ Արցախ պահող չկա ու նայում ես, բոլորը «փոխզիճում» են երգում, պիտի անճարությունից մնանք Քոչարյան-Սյամո-Գագուլիկների հույսին ։
Ambrosine
03.12.2008, 19:57
Վերադառնալով նրան ինչից թեման սկսել էի
Այսօրվա Ժամանակում նույն ենթադրություններով խմբագրական է հրապարակվել http://www.zhamanak.com/article/10796/
Ցիտատ հնարավոր սցենարի մասին
Այսինքն իրավիճակը ներկայացվելու է այնպես, թե ժողովուրդ ճար չունենք, վարիանտ չունենք, հողերը տալիս են......... Ինչ անենք ինչ անենք, դե հույսներս պիտի Քոչարյանի վրա դնենք, իսկ եթե նրա անձը նողկանք է առաջացնում ժողովրդի մոտ, դրածոյից բանից կգտնվի Գագուլիկա, Սամո կամ որևէ այլ Քոչարյանի կողմից ղեկավարելի մարիոնետի ազգի փրկիչ կկարգեն, վեհափառն էլ հոմ կասի ինչ իրեն հրամայեն, կարող ա սուրբ էլ հայտարարի այդ մարիոնետին ու սարքեն հայ ժողովրդի գլխին...
Այդ թատրոնում ԼՏՊն գիտակից թե անգիտակից, իր դերը լավ կարատում է, հուսահատեցնել ազգին, որ ընդիմության դաշտում էլ Արցախ պահող չկա ու նայում ես, բոլորը «փոխզիճում» են երգում, պիտի անճարությունից մնանք Քոչարյան-Սյամո-Գագուլիկների հույսին ։
բայց հետաքրքիր ա էլի, թե ինչ ռեսուրսների հիման վրա ես ուզում պահել բոլոր ազատագրված տարածքները?:think եթե չլինի փոխզիջում, էս տեմպերով շարունակվելու դեպքում, մեր երկիրը կկորցնի դիմադրողականությունը: Էլ ինչ Արցախ, ինչ Սյունիք...
բայց հետաքրքիր ա էլի, թե ինչ ռեսուրսների հիման վրա ես ուզում պահել բոլոր ազատագրված տարածքները?:think եթե չլինի փոխզիջում, էս տեմպերով շարունակվելու դեպքում, մեր երկիրը կկորցնի դիմադրողականությունը: Էլ ինչ Արցախ, ինչ Սյունիք...
Իսկ հետաքրքիր է, ո՞վ է քեզ ներշնչել, որ Ադրբեջանը ավելի մեծ ռազմական ռեսուրսներ ունի, քան Հայաստանը, և ով է ներշնչել թե ազատագարված տարածքները պահելու ռեսուրս չունենք։ Իսկ հիմա տեսնես ո՞վ է պահում այդ տարածքները։ Հեսա Ադրբեջանը նավթի հաշվին կավելացնի իր ռեսուրսները ու կհարձակվի մեզ վրա՞… ամա՜ն… եթե հաշվի չառնենք էլ, որ նավթի գներն ընկել են, համաշխարհային ճգնաժամ, բլա բլա բլա, ապա Ադրբեջանի իշխանությունները իրենց համեղ պատառները թողած չեն ընկնի մի այնպիսի ծանր ու անհեռանկար պատասխանատվության բեռի տակ, ինչպիսին իրենց կտա պատերամզը սկսելը։ Սա պարզապես վաճառք է, մեր ղումհարբազը վաճառքի է հանել տարածքները այնպես՝ ինչպես մեր քաղաքապետարանը վաճառում է բոլորիս պատկանող Մայրաքաղաքի ազատ տարածքները, միայն թե առաջին դեպքում գնորդը օտարազգի է։ Իսկ եթե ենթադրենք, որ մենք ռեսուրս չունենք այդ տարածքները պահելու, ապա դա նշանակում է, մենք ռեսուրս չունենք առհասարակ Հայաստանը պահելու, ու այդ տարածքները զիջելով հաստատ անվտանգություն չենք ստանում, այլ ճիշտ հակառակը։ Անվտանգությունը դա բառ է՝ փուչիկ, իսկ ներկայիս ռազմական դիրքերը դրանք իրական անվտանգության գարանտ են։
Հակոբ Գեւորգյան
04.12.2008, 10:25
Սերժ Սարգսյանը միշտ էլ շտապել ա…
Իսկ շտապողը տղա չի բերի…
Եվ իրոք՝ ՍՍ տղա չունի…
բայց հետաքրքիր ա էլի, թե ինչ ռեսուրսների հիման վրա ես ուզում պահել բոլոր ազատագրված տարածքները?:think եթե չլինի փոխզիջում, էս տեմպերով շարունակվելու դեպքում, մեր երկիրը կկորցնի դիմադրողականությունը: Էլ ինչ Արցախ, ինչ Սյունիք...
Ռեսուրս ասելով երևում է հայրենիքը պաշտպանել պատրասների մասին ես մտածում։
Դրա մասին մի մեծ ծավալուն թեմա կա ու ինչպես արդեն այնտեղ նշել էի անհրաժեշտ է ընդհամենը 10-20 հազար նպատակաուղղված ու կռվի պատրաստ զինվոր, ինչը հայ ժողովուրդը և Սարդարապատի օրհասական ժամին է կարողացել տալ և արցախի պատերազմի օրերին ու հիմա էլ կտա։
Ֆինանսական ու տնտեսական ռեսուրսները թուրքերը կտան սահմանը բացելով, քանի որ ուրիշ ճար չունեն ու պարսիկները, քանի որր իրենց դա ձեռնտու է։
Իսկ եթե իրավիճակը այնքան բարդ ստացվի, որ ոչմեկ չցանկանա տալ, ինքներս կվերցնենք, նրանով, որ Քուռից այն կողմ էլ ինչ կա կվերցնենք, դրանով էլ ռեսուրս կստեղծենք ու դա հասկացավ 1994ին ռուսաստանը ու օրուգիշեր զանգմ էր Գրաչովն ու ընգերական խնդրում էլ առաջ չգնալ, հիմա որ զանգի Մեդվեդը, կարողա ուղղակի նեղանանք չվերցնենք, ԱԴԲՈՅ տանք...
Ի դեպ ՍՍի Արցախի ավանտյուրաների պատճառով իշխանությունից քցելու հոտն արդեն ՀԱԿում առել են ու հիմա ԼՏՊից շտապ կարգով հողերը ՉՀԱՆՁՆՈՂ են ուզում սարքեն, ասում են - ինքը չի ուզում տա, ուղղակի չի ասում։
ԼՂ հարցում ՚Ոչ մի թիզ հողՙ հանձնողների եւ Տեր-Պետրոսյանի միջեւ հակասություններ փնտրողներին` Գառնիկ Մարգարյանն ասաց.
՚Ես համոզված եմ, որ Տեր-Պետրոսյանը կողմ է ոչ մի թիզ հող չհանձնելուն, սակայն կա աշխարհ, տարածաշրջանային խնդիրներ, քաղաքականություն
ՙ
Ինչպես կանխատեսել էի ԼՏՊն ցուցվանգի մեջ է, հաջորդ ցանկացած մասսակայան միջոցառման, հանրահավաքի ժամանակ պիտի իր դիրքորոշումը Արցախի վերաբերյալ հստակեցնի ու ասի զիճում է, թե ոչ։
Առայժմ միայն լղոզված հայտարարություններ են արվում «մենք աջակցելու ենք Արցախի ժողովրդի ցանկացած, որոշմանը», սեփական դիրքորոշումը ատրահայտելու ու պատասխանատվությունից խուսափելու փորձ է արվում - Ալիեվի չափ էլ չկան, որ ասեն ինչ են ուզում, թե չգիտեն Արցախի ժողովուրդը ինչ է ուզում՞՞՞՞