PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Հարաբերականության հատուկ տեսության երկարակեցության պատճառը



enan
09.08.2008, 20:27
Հարաբերականության հատուկ տեսության երկարակեցության պատճառը

«հեղինակություն»- անձ որի խոսքը կասկածի և քննարկման ենթակա չէ -այդպիսիք էին Հարաբերականության հատուկ տեսության ջատագողները:
Майкельсон - Автор точных оптических приборов и экспериментов по определению скорости света,
Фитцджеральд - блестящий ученый профессор
Лоренц - нидерландский физик, лауреат Нобелевской премии 1902 по физике профессор математической физики. Он развил электромагнитную теорию света и электронную теорию материи, а также сформулировал самосогласованную теорию электричества, магнетизма и света.
Пуанкаре́ — выдающийся французский математик, физик, философ и теоретик науки; глава Парижской академии наук (с 1906 года) и Французской академии (с 1908 года). Пуанкаре называют одним из величайших математиков всех времён
Նրանք համոզված էին որ էլ-մագնիսական ալիքները, մասամբ լույսը տարածվում է անշարժ միջավայրի տատանման շնորհիվ, որը «եթեր» էր անվանվում: անշարժ լուսակիր «եթերի» նկատմամբ երկրի շարժումը որոշելու նպատակով կայացավ Մայքելսոն-Մորլիի հանրահայտ փորձը:
Հակառակ իրենց համոզմունքների փորձի վերաբերյալ եզրակացություներ կառուցելիս նրանք անտեսեցին միջավայրում լույսի տարածման առանձնահատկությունները. Այսպես՛
Շարժմանը ուղղահայաց ուղղությամբ լույսի շարժումը նմանեցրին մասնիկների շարժման հետ, որի դեպքում շարժման արագությունը և ուղղությունը պայմանավորված է այն համակարգի շարժման վիճակից, որտեղից նրանք առաքվում են:
Նրանց պատկերացմամբ, իրար փոխուղղահայաց ուղղություններով արձակված լույսի ճառագայթները, «եթերի» դիտորդի դիտարկումների համաձայն, փոփոխում են իրենց շարժման ուղղությունները (տարածվում են ոչ փոխուղղահայաց), կախված լույսի աղբյուրի շարժման ուղղությունից, որը հակասում է ալիքային տեսության սկզբունքներին:
Մայքելսոն-Մորլիի փորձը վերլոծելով երկու տարբեր երևույթների համատեղ կիրառմամբ, սկզբում ֆիտցջերալդը, հետագայում Լորենցը ի հնարեցին √1-v²/c² արտահայտությունը (Լորենցի ձևափոխությունների հիմքը), որը կապ չունի ոչ «եթերի», ոչ «վակումի» և ոչ էլ տարածության ֆիզիկական հատկության հետ, կիրառելի է միայն մասնիկների շարժման վիճակը տարբեր ուղղություններով համեմատելիս:
Այս ձևափոխություններ արտահայտում են , ուղղանկյուն եռանկյան մի ( հաստատուն) կողմի(c) և ներքնաձիգի(l,t) կախվածությունն արտահայտությունն է մյոս կողմի(v) փոփոխությունից կախված և հակասում են լույսի տարածման բնույթի ու «բացարձակության» հետ:
Քանի որ, Լորենցի ձևափոխությունները Հարաբերականության հատուկ տեսության աղբյուր են հանդիսանում, հետևաբար առանց √1-v²/c² առնչության, ՀՀՏ-ը որպես ճշմարիտ տեսություն լինել չի կարող:
Մայքելսոն-Մորլիի փորձը, ժամանակակից նմանատիպ փորձերը «եթեր» չեն հայտնաբերել, չի գրանցվել նաև լուսի ճառագայթի տեղաշարժ «аберрации» ուղղահայաց ուղղությամբ:
Հետևաբար բոլոր փաստերը ապացուցում են, որ լույսը մասնիկների հոսք է, նյութի ատոմը առաքում է ֆոտոն, որը ազատ «թռչում» է տարածության մեջ այնքան ժամանակ, մինչև այլ ատոմի հանդիպելը, կլանվում է վերջինիս կողմից, որը գրգռվելով առաքում է մեկ այլ ֆոտոն: