Դիտել ողջ տարբերակը : Սփյուռքի նախարարություն
Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք… Ինձ թվում է՝ վաղուց էր պետք այսպիսի մի բան::think
Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք… Ինձ թվում է՝ վաղուց էր պետք այսպիսի մի բան::think
հա ու ինչի համարա, դա ի՞նչ-որ բան կփոխի, չեմ կարծում:
Ambrosine
25.06.2008, 21:47
էլի խոստացված պաշտոնները չեն բավարարել:D Արտաքին գործերի նախարարությունում կա Սփյուռքի վարչություն, էլ ինչ նոր...?
Mephistopheles
25.06.2008, 22:22
Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք… Ինձ թվում է՝ վաղուց էր պետք այսպիսի մի բան::think
հեչ էլ պետք չի…ի՞նչ է սփյուռքահայերը չգիտե՞ն ինչպես կապ հաստատել Հայաստանի հետ…համ երկքաղաքացիության մասին են խոսում համ էլ նախարարություն են ստեղծում…սա դրամաշորթության ձև է
Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք… Ինձ թվում է՝ վաղուց էր պետք այսպիսի մի բան::think
Կխնդրեմ անտեղյակներին՝ այդ թվում և ինձ, հնարավորինս տեղեկացնել այդ կառույցի մասին, որպեսզի հնարավոր լինի բանավիճել տվյալ թեմայի շուրջ:
Վայ, մի հատ նոր նախարարություն, հին դեմքերով, նոր նախագահով... Տունիկ-տունիկ են խաղում :erexa ու հարկատուների փողերն են գրպանում...
Սփյուռքից եկած գումարների վերահսկման, կանոնակարգման, տեղափոխման, լվացման, քիմմաքրման, հարթուկման ծառայություններ։ Գները մատչելի են։:cool
քաղաքացի
26.06.2008, 10:10
Էս թեմայի վերնագիրը կարդում եմ ու ամեն անգամ մտածում եմ, որ կարող է շուտով Հայաստանում տիրող զանգվածային անկարգություններից և զոմբիացումներից սփյուռքահայության կյանքին վտանգի դեմ հատուկ ուժերի նախարարություն բացվի։ Նախարարությունը պետ. բյուջեի փողերով սփյուռքահայությանը կապահովի լևոնախտի վակսինացիաներով, հակալևոնական նռնակներով և այլ ռազմական ինքնապաշտպանական զենքերով, ընդ որում այդ փամփուշտները պետք է լինեն իրական փամփուշտներ՝ մետաղյա, առնվազն 10սմ երկարությամբ։
Այսպիսով ՀՀ կառավարությունը ամեն ինչ կանի, որ սփյուռքահայ «բարերարները» լինեն ապահով իրենց հայրենակիցներից։
Ambrosine
04.07.2008, 21:22
«ԱՄԵՆԱՅՆ ՀԱՅՈՑ» ՆԱԽԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆ
Հոկտեմբերին ստեղծվելիք Սփյուռքի հարցերի նախարարությունը ունի բավական հզոր ֆինանսական կառույցի վերածվելու լուրջ հեռանկար: Մեր աղբյուրները նշում են, որ իշխանությունը մտադրություն ունի նորստեղծ կառույցի մեջ ներառել ոչ միայն արտգործնախարարության համապատասխան վարչությունը, այլ նաեւ Հայաստան համահայկական հիմնադրամը: Մեր աղբյուրի հաղորդմամբ, Հայաստան համահայկական հիմնադրամը Սփյուռքի նախարարության ենթակայության տակ դնելու գաղափարն իշխանական վերնախավում աշխուժորեն ներդնում է ԼՂՀ նախկին նախագահ Արկադի Ղուկասյանը, ով ձգտում է դառնալ Սփյուռքի հարցերի նախարար:
15:45:31 - 04/07/2008
լրագիր (http://lragir.am/src/index.php#top)
Սփյուռքի մասին կարդացեք, մերօրյա մեծ հայերից մեկի՝ Սարգիս Հացպանյանի "Սփյուռքը ինչպես որ կա " հոդվածը:
"...Եվ հենց դրա շնորհիվ մեր փոքրիկ Արցախ աշխարհում գոնե կարողացանք թշնամուն կասեցնել, հասանք այն բանին, որ նա մեզ հետ չվարվեր այնպես, ինչպես միշտ սովոր էր վարվելու: Սա կարծեմ առաջին երեւույթն էր, որ ցնցեց հային, սակայն հայն առ այսօր չի կարողանում հոգեբանորեն մարսել իր հաղթանակը: Ես հիշում եմª Արցախից Երեւան ամեն գալիս մարդիկ, լինեին այստեղից թե Սփյուռքից, հարցնում էին. §Ե±րբ են մերոնք նահանջելու, ե±րբ են հողերը տրվելու¦: Հայը, որ միշտ պարտություն էր տեսել ու լսել նախնիներից, միշտ լաց ու կոծի էր վարժվել, հիմա պատրաստ չէր խնդալու, արժանապատիվ այդ սերնդի տված կռիվը գնահատելու, ինքն իր արածին հավատալու: Շատ խաբուսիկ բան կար Երեւանում այդ ժամանակª §Սա ռուսների գործն է, ռուսներն են անում¦ ու նման բաներ, ինչը ողբերգություն է: Եվ սա ընդհանուր հայկական երեւույթ է:
Արցախ աշխարհում ես (լինելով պատերազմի մասնակից իբրեւ կամավոր) իմ աչքերով տեսա լիիրավ հաղթանակ, լիիրավ մարդ, լիիրավ գյուղացի, լիիրավ հայ, լիիրավ ամեն ինչ£ Եվ այդտեղª ճակատում է, որ խաբուսիկ ոչինչ չկա: Կար մահն ու մեջտեղումª խրամատումª կյանքը: Կեղծիքի չգտնված բանն աշխարհում ընդհանրապես խրամատն է, որտեղ կա°մ պիտի ապրես ու կյանքը շարունակվի, կա°մª քեզ պիտի սպանեն: Մահն ու կյանքը միայն այդտեղ են շփվում իրար հետª խրամատում: Հայերն ընդհանրապես միշտ խուսափում են խրամատից, միշտ ուզում են խուսափած լինել: Եվ միշտ մյուս օրվան են թողնում այսօրվա հոգսն ու գործըª թե իբր հետո կլուծվի, հետո կլուծվի, հետո կլուծվի: 90-ականների սերնդի վրա շատ մեծ էր սերունդների կուտակածª գործ անելուª իրավիճակից դուրս գալու, քրտինք թափելու, արյուն տալու բեռը: Եվ իսկապես մի քանի սերունդների գործն արեց կամ փորձեց անել այդ երիտասարդությունը:
Ես խրամատում դարձյալ բախվեցի իմ անցյալի հետ: "Հայ դատ" §պահանջատիրություն¦, §մեր հողերը¦ եւ նման գաղափարներով մեծացածս, ուրեմն, սպասում էի, որ հիմա կգան, ուր որ է մերոնք կգան: §Մերոնք¦, այսինքնª սփյուռքահայերը այսօր կգան, վաղը կգան, մյուս օրը կգան: Տեսաª եկող չկա: Տուրիստ եկող չկա, Գառնի-Գեղարդ-Էջմիածնի համար եկող չկա, ու¯ր մնաց թե պատերազմի գան: Այդ ժամանակ հարց ես ուղղում ինքդ քեզª բա ուր մնացին ազգ, ազգություն, հող, հայրենիք գաղափարները: Միթե Մուշը, Վանը, Ալաշկերտը..., որտեղ այսօր քուրդն ու թուրքն են ապրում, որ վերացական, քո մտքի միջի, քո հոգու միջի հայրենիք է, ու դու իբրեւ դրանց համար ես ապրում, իսկ Արցախ աշխարհի կոնկրետ այս կամ այն գյուղը, ուր հայն է ապրում, հայն է հողը մշակում, որ ամենասարսափելի իրավիճակում է, որ չորս կողմից շրջափակման մեջ է, հայրենիք չէ: Ճակատագիրն էլ տվել է հնարավորություն, որ այդ ամենադժվար պահին գաս ու օգնես քո հայրենակցին, բայց դու չկաս:
Սա ինձ համար ճակատագրական էրª այդ սփյուռքյան էջի վերջին գնահատականը տալու: Չէ°ր կարելի այդքան մարդկանց խաբել: Տարիներ շարունակ իբրեւ թե այդքան "ազգային", "հայրենասիրական" չգիտեմ ինչ դաստիարակություն ես տալիս մարդուն, սակայն երբ գալիս է դրա քննության շրջանը, չկա քննություն հանձնողը, չկա ու չկա, փախել է. դիպլոմն առել ու փախել է: Ինձ համար այդտեղ քանդվեց Սփյուռքի թղթե դղյակը:
1992-93-ին, երբ Մարտակերտն ու Շահումյանն ադրբեջանցիների ձեռքին էր, ես հասկացա, որ ո°չª սա ազգային խնդիր լինելովª չի ընկալվում, սա իրենցª հատկապես սփյուռքահայերին չի հուզում: Այդ իսկ պատճառով էլ երկու ձեռքերիս մատների չափ սփյուռքահայ չի մասնակցել այս պատերազմին: Եվ հիշում ես պատմությունը, Ֆրանկոյի ժամանակաշրջանը. Իսպանիայի ներքին խնդրի համար, որպեսզի ֆաշիստները չգան իշխանության, մինչեւիսկ Մալայզիայից, Ավստրալիայից, Արգենտինայից, Կանադայից, չգիտեմ էլ որտեղից հազարավոր մարդիկ, ովքեր իսպանացի չէին, ծագումով Իսպանիայի հետ կապ չունեին, 30-ականներին կամավոր գնացին կռվելու ազատ Իսպանիայի համար ու հազարներով ընկան: Այսինքնª մարդկության համար ելան ու ընկան: Է°հ, ուրեմն, մեզ մոտ ազգության համար էլ չեկան եւ չընկան, ուր մնաց թե մարդկության համար լավ բանի ընդունակ լինեին: Դե հիմա անուն տանք սրան, եթե կարող ենք:
Ամեն անգամ, երբ Եռաբլուր կամ Արցախի որեւէ գերեզմանատուն եմ այցելում, տեսնում եմ հազարավոր երիտասարդների շիրիմներն ու, ուզեմ թե չուզեմ, ամաչում եմ: Ամո°թ է: Մեր ազգի քանակ ասելը շատ են սիրումª 7-8 միլիոն. ու այդքանից հազարներով շիրիմներ կան Արցախ ու Հայաստան, եւ փաստորեն սփյուռքահայ մի քանի մասնակիցներ միմիայն: Նրանք էլ, ըստ երեւույթին, ամոթից են եկել ու մասնակցել այս ամբողջին եւ վերջ:
Սա աններելի է, որովհետեւ տարիներ շարունակ, հատկապես §ավանդական¦ կոչվող կուսակցությունների §Ազատ, անկախ, միացյալ Հայաստան պիտի կերտենք¦, §Մենք չենք կարող պանդխտության մեջ ապրել¦, "Դեպի հայրենիք" կոչերով, այժմ արդեն ըստ իս այդ լոլոներով սերունդներ աճեցրած այդ ամբողջ համակարգը միանգամից հայտնվեց շատ պարզ իրականության մեջ, ողորմելի վիճակում: Սա կեղծիք է, սա սուտ է, սա ճիշտ չէ, մարդկանց ճիշտը չեն ասում:
Երբ ես Սփյուռքում մարդկանց հետ անմիջական կապերի մեջ եմ մտնում, իրենք չեն զորում անկեղծանալ ու ասել. "Այո°, դա մեզ չի հուզում, դա մեր խնդիրը չէ, մենք միայն ձեւ ենք անում: Ի±նչ պատերազմ, ինչ հայրենիք, ինչ հող, ինչ տնտեսություն, ինչ Հայաստան, ինչ ես խոսում: Մեզ հետաքրքրում է մեր գրպանում եղած փողի չափը. հիմա մենք դա "ղումարի" կտանք թե այլ բանի վրա կծախսենք դա մեր պրոբլեմն է: Ինչու ես մեզնից ուզում կերտել այն, ինչ դու ես ցանկանում" Սա° է իրողությունը:"
...."Իսկապես արժեքների այլասերման համակարգում ենք գտնվում: Ինձ համար մեծ դժբախտություն է, բայց չեմ կարողանում բացատրել դա: Ու երբ պատասխաններ էլ գտնում եմ, այդ գտածներս ամոթալի են լինում ինձ համար:
Ես Սփյուռքում եղել եմ ռազմական մի կառույցի հավատարիմ անդամներից: Այդ կազմակերպությունն Արեւմտյան Հայաստանի համար արյուն է թափել: Այդ զինյալ պայքարը 70-80-ականներին արտասահմանում թուրքական դիվանագետների զգետնման գործն է կատարել: Ուրեմն, դրա առաջամարտիկներից մեկը, որ թուրք դիվանագետ է սպանել, դրա համար Եվրոպայում ձերբակալվել, դատվել ու 10-12 տարի բանտում է եղել, այդ զրկանքներից հետո Հայաստանի պետության կողմից գրկաբաց ընդունվել է, բանտից ուղղակի տեղափոխվել է Հայրենիք, ապա զենքը ձեռքին կամավոր գնացել է Արցախ, կռվել է Շահումյանի ու Մարտունու շրջաններում, Երեւան վերադառնալուց հետո էլ ընտանիք է կազմել, այսօր հեռացել է երկրից: Զրկանքները գիտակցաբար կրած այդ հայորդին Green ard է խաղացել, ինչպես առօրյա լոտոներն են խաղում, շահել է եւ այդ շահած լինելու ուրախության մեծ հանգամանքովª Հայաստանի Հանրապետության մայրաքաղաք Երեւանում ստեղծած ընտանիքն էլ հետը վերցնելովª թռել-գնացել է Լոս Անջելես, եւ չգիտեմ հիմա որ ետին թաղամասերի սրճարաններում, ինչպես Հայաստանում է ընդունված ասել, անգործ ֆռֆռում է:
Հիմա, եթե աշխարհում կա մի հայ մարդ, որ կարողանա ասվածի վերլուծությունն անել եւ այս եղածին խելամիտ որեւէ բացատրություն տալ, թող առանց ինքնախաբեության անի դա:
Արժեքների այսքան այլասերում եւ կեղծիք պատահական լինել չեն կարող: Մարդ, որ գնում է զինվորական գործողություն կատարելու, որտեղ իրեն կարող էին խփել ու սպանել, մարդ, որին եւ° Սփյուռքում, եւ° Հայրենիքում հարգում էին ու սիրում որպես ազգային հերոսի, հանկարծ հեռանում է երկրից: Ծայրահեղացնեմª գնում է մի պետություն, որը պահում է Թուրքիային. այն Թուրքիային, որի դեմ կռվելու համար նա բանտում է թողել իր երիտասարդությունը: Սա անհասկանալի երեւույթ է: Այսքան ծայրահեղ օրինակը ես դիտավորյալ եմ տալիս, որ հասկանանք հայի կերպարը, հայի տարօրինակությունը: Այսպես միայն մեզ մոտ կարող է լինել: Այսքան չգիտակցված ապրել, այսքան իմաստազուրկ ապրելª կարծես թե միայն մեզ մոտ է լինում: Կարծում եմ, որ մեր բոլոր դժբախտությունների մեջ մե°նք ենք մեղավոր, միայն մենք եւ էլի միմիայն մենք:
Ես հայագիտություն եմ սերտել ու մեր պատմության մեջ չեմ գտել գոնե մեկ հատիկ ժամանակաշրջան, մեկ տարի, մեկ դեպք, որտեղ մեզ հետ կատարված որեւէ դժբախտության մեղավորը մենք չլինենք: Մենք ամեն ինչ անում ենք, որ տուժենք, հետո էլ նստում լաց ենք լինումª ինչու¯ այսպես եղավ:
Քիչ առաջ ասում էի, թե ծեր ազգ ենք: Ախր, ծերության իմաստով էլ շատ ենք տարօրինակ: Արտասովոր երեւույթ է մեր ծերությունը: Ծերերը երկար ապրելովª արդեն հասուն մարդիկ են լինում, իմաստնացած են լինում: Ասենք, 60 տարեկանը 20 տարեկանին կարող է ասել. §Գիտե°ս, տղաս կամ աղջիկս, այսպիսի բաները մենք տեսանքª դուք չանեք¦: Իսկ մեր ամբողջ պատմության մեջ ոչինչ չի փոխվել: Այսքան սխալ գործել, այսքան սխալ ապրել, այդ սխալների պատճառով այսքան տուժել, տուժել ու նորից տուժել, եւ ոչինչ չսովորելª բացի հայից ուրիշ ոչ մի քաղաքակրթություն, ազգ կամ ժողովուրդ չի° ունեցել մեր մոլորակի վրա: Մենք մեզ ոչ թե իմաստնացած ծերի, այլ մանկամիտ զառամյալի պես ենք պահում:"
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ
http://www.conservative.am/?i=200&sh=8&ej=1
Ես չգիտեմ` հայրենասիրության համար գծված սահմանները: Գիտեմ, որ Սփյուռքը շատ, շատ-շատ է օգնում Հայաստանին նյութապես, ֆինանսապես, քարոզչությամբ և այլն: Սակայն, երբ խոսքը վերաբերում է նրան, որ գուցե կյանքդ պետք է ռիսկի ենթարկես, քչերն են մնում, մնում են միայն "գերմարդիկ": Մեծամասամբ համաձայն եմ վերը բերված հոդվածի հեղինակի հետ: Իրոք, Սփյուռքն օգնել է Հայաստանին և Արցախին, բայց միայն ոչ մարդկային ռեսուրսներով:
Սակայն, միայն դրանից ելնելով, չարժի ուրանալ այդ օգնությունը: Մեր Սփյուռքն մեր աղքատ հանրապետության ձեռքում քիչ հաղթաթղթերից մեկն է:
Աստված չանի, կռիվ սկսի, այն մեր կողքին է լինելու ու առաջին հերթին արցախցին պիտի նետվի ճակատ, մյուս հայերը, հետո... Նախ տեղի հայերին պատրաստեք դրան: ինչի մասին է խոսքը, մարդիկ քնում են ու երազում իրենց ֆրանսիացի ու Ֆրանսիայում են պատկերացնում. սենց միշտ աչքը դուրս է մեր ազգի մի մասը:
: Իրոք, Սփյուռքն օգնել է Հայաստանին և Արցախին, բայց միայն ոչ մարդկային ռեսուրսներով: Սակայն, միայն դրանից ելնելով, չարժի ուրանալ այդ օգնությունը: Մեր Սփյուռքն մեր աղքատ հանրապետության ձեռքում քիչ հաղթաթղթերից մեկն է:
Աստված չանի, կռիվ սկսի, այն մեր կողքին է լինելու ու առաջին հերթին արցախցին պիտի նետվի ճակատ, մյուս հայերը, հետո... :
Ֆիդո, գիտես Սփյուռքը տարեկան ինչքան փողա տալիս Հայաստանին, հլը իմացի, տնտեսագետ տղա ես, էդ թիվը բաժանի սփյուռքահայերի թվին, ու տես ամեն մի սփյուռքահային քանի մանեթ ա հասնում, ու գրի իմանանք ասենք մարդա 0.001 դոլլարը ահագին հաղթաթուղթ ա թե կարծիքդ կփոխես, սա մեկ, հաջորդը ուրեմն 1936-1939 թթ Իսպանական հեղափոխության ժամանակ, ինտեռնացիոնալ բրիգադներոըմ ավելի շատ հայեր են կամավոր եկել մյուս երկրներից ու կռվել քան Արցախյան գոյամարտում, էդ նույն ժամանակ Ֆրանսիայի հայերը մի ամսվա մեջ հավաքել են 1 միլիոն ֆրանկ օգնելու ու զինելու Իսպանիայում մարտնչող հեղափոխականներին, մեկ էլ էդ քո ասած ահագին օգնությունը որ սփյուռքը տալիս ա, եղած չեղած համահայկական հիմնադրամ չի, էս տարի ինչքան հավաքեցին՞ գիտես՞
Հետո, մոռացա, Սփյուռք ունենք, Սփյուռք` նավթին հակակշիռ:
:
հիմա տեսնում ես որ Սփյուռքը նավթին հակակշիռ չի, քանի որ կարդա քո ներքվի գրառումը
Իրանցը 1,6 մլրդ ա լինելու հաջորդ տարի /1,1 էս տարի/, մերը 382 մլն ա էս տարի:
Գաղութ ենք, բա ինչ ենք, բայց դե արի ու էս վիճակում բողոքի::);)
իրնաց 1.6 միլիարդից կհանես սփյուռքի նվիրատվությունները ու կտեսնես տակը ինչ տարբերություն է մնում, հակակշիռ ա թե չէ
Ֆիդո, գիտես Սփյուռքը տարեկան ինչքան փողա տալիս Հայաստանին, հլը իմացի, տնտեսագետ տղա ես, էդ թիվը բաժանի սփյուռքահայերի թվին, ու տես ամեն մի սփյուռքահային քանի մանեթ ա հասնում, ու գրի իմանանք ասենք մարդա 0.001 դոլլարը ահագին հաղթաթուղթ ա թե կարծիքդ կփոխես, սա մեկ, հաջորդը ուրեմն 1936-1939 թթ Իսպանական հեղափոխության ժամանակ, ինտեռնացիոնալ բրիգադներոըմ ավելի շատ հայեր են կամավոր եկել մյուս երկրներից ու կռվել քան Արցախյան գոյամարտում, էդ նույն ժամանակ Ֆրանսիայի հայերը մի ամսվա մեջ հավաքել են 1 միլիոն ֆրանկ օգնելու ու զինելու Իսպանիայում մարտնչող հեղափոխականներին, մեկ էլ էդ քո ասած ահագին օգնությունը որ սփյուռքը տալիս ա, եղած չեղած համահայկական հիմնադրամ չի, էս տարի ինչքան հավաքեցին՞ գիտես՞
հիմա տեսնում ես որ Սփյուռքը նավթին հակակշիռ չի, քանի որ կարդա քո ներքվի գրառումը
իրնաց 1.6 միլիարդից կհանես սփյուռքի նվիրատվությունները ու կտեսնես տակը ինչ տարբերություն է մնում, հակակշիռ ա թե չէ
Ես դրական կարծիք ունեմ այս նախարարության ստեղծան մասին, կարծում եմ դեռ շատ ուշ են հիշել, որ պետք է նման նախարարություն ստեղծել։
Մի բան խնդրեմ, էս թեմային հարցում ավելացրեք։ Ինչ կարծիք ունեք այս նախարարության ստեղծման մասին՝
1,դրական
2,բացասական
3չեզոք կամ էլ այլ բան
[QUOTE=Fedayi;949421]Իրոք, Սփյուռքն օգնել է Հայաստանին և Արցախին, բայց միայն ոչ մարդկային ռեսուրսներով:
QUOTE]
Շատ դիպուկ եք նկատել: Ւսկ ինչ էք կարծում, դա պատահականություն է (մարդկային ռեսուրսը)....
:think
մտահոգ
Շատ լավ հոդված է:
Ի դեպ նույն այդ սինդրոմով տառապում է Հայկական պետությունը:
Սեֆիլյանենք մի լավ ֆիլմ էին նկարել կարծեմ վերնագիրը այսպես էր: «Հայը այսօր ձուլվում է Հայաստանում»
Շատ պարզ հստակ ցույց էր տրվում թե ինչ է կատարվում որ այս պետությունը ոչ մի կապ չունի մեր Երազած Հայաստանի հետ:
Բայց ես մի հարցում համաձայն չեմ նրա հետ: Նա գալիս է այն եզրակացության որ մեղավորը մի քանի հոգի են, նախագահ վարչապետ ու նման բաներ:
Բայց իրականում էս ցեցը մտել է բնակչության շատ լայն շերտերի մեջ:
Ու պետք չի մեծ հույսեր կապել որ Սերժ փոխելով մի բան կփոխվի: Եթե միայն Սերժը լիներ մեր երազած Ազատ Անկախ Հայաստանի կառուցման խանգարողը ապա վաղուց նա չեզոքացված կլիներ:
Ես իրականում արդեն տեսնում եմ ուր է տանում այս ամբողջը մեզ: Մեծ հայկական տրագեդիաների ուղի: Միայն այդ ժամանակ ենք մենք սթափվում ու վերադառնում իրական աշխարհ:
մտահոգ
Շատ լավ հոդված է:
Ի դեպ նույն այդ սինդրոմով տառապում է Հայկական պետությունը:
Սեֆիլյանենք մի լավ ֆիլմ էին նկարել կարծեմ վերնագիրը այսպես էր: «Հայը այսօր ձուլվում է Հայաստանում»
Շատ պարզ հստակ ցույց էր տրվում թե ինչ է կատարվում որ այս պետությունը ոչ մի կապ չունի մեր Երազած Հայաստանի հետ:
Բայց ես մի հարցում համաձայն չեմ նրա հետ: Նա գալիս է այն եզրակացության որ մեղավորը մի քանի հոգի են, նախագահ վարչապետ ու նման բաներ:
Բայց իրականում էս ցեցը մտել է բնակչության շատ լայն շերտերի մեջ:
Ու պետք չի մեծ հույսեր կապել որ Սերժ փոխե;ով մի բան կփոխվի:
Ես իրականում արդեն տեսնում եմ ուր է տանում այս ամբողջը մեզ: Մեծ հայկական տրագեդիաների ուղի: Միայն այդ ժամանակ ենք մենք սթափվում ու վերադառնում իրական աշխարհ:
Մարդուկ, ձուկը գլխից է հոտում, դա մեզանից խելոքներն են ասել, ես չտեսա հոդվածում միտք որը մղեր մտածելու թե միայն մի քանի հոգի են մեղավոր, մեղավոր ենք բոլորս, հատկապես նրանք ովքեր այդ իրավիճակի համար կրում են պատասխանատվություն:
Առ այսօր մեծ տրագեդիաններից մենք սփաթվելուց հետո չենք վերադառնում իրական աշխարհ, ես նման դեպքեր չգիտեմ պատմությունից, մենք միշտ գոյամարտի մեջ ենք,
երբ հաղթում ենք որևէ գոյամարտում դա համարում ենք վերջնական հաղթանակ, ու երբեք չենք կարողացել հաղթանակից պտուղներ խաղել, հաղթել ենք ՍՏԻՊՎԱԾ հետո շարունակել ապրել այնպես ինչպես ապրել էինք հաղփանակից առաջ, անել նույն սխալները: Այս պետությունը կապ չունի մեր երազած Հայաստանի հետ, մեր երազածը ազատ, անկախ, հզոր, հարուստ Հայաստանն էր, հիմա ունենք ֆորպոստ, կախյալ, թույլ, աղքատ հայաստան, արդարացումները չեն ընդունվում, եթե սա էլ, եթե հիմա էլ հանդուրժենք ուրեմն մեզ հասնում է, և ես կամաց-կամաց սկսում եմ մտածել որ ՍՍ-ին մենք արժանի ենք, եթե մեր ազգի մեջ, եթե հայերի մեջ գտնվեն թեկուզ 3 հոգի որոնք ուղղակի կամ անուղղակի արդարացնում են ՀՀ քաղաքացիների սպանդը Երևանի կենտրոնում, եթե գտնվեն թեկուզ 3 հոգի որոնք առանց ամաչելու հայտարարեն որ մեղավորը զոհերն էին, ուրեմն մենք արդեն սարսափելի խղճուկ վիճակում ենք որպես ազգ, սա նշանակում է որ մեր ազգային հավաքական բարոյականությունը գահավիժել է անդունդ:
1. Ֆիդո, գիտես Սփյուռքը տարեկան ինչքան փողա տալիս Հայաստանին, հլը իմացի, տնտեսագետ տղա ես, էդ թիվը բաժանի սփյուռքահայերի թվին, ու տես ամեն մի սփյուռքահային քանի մանեթ ա հասնում, ու գրի իմանանք ասենք մարդա 0.001 դոլլարը ահագին հաղթաթուղթ ա թե կարծիքդ կփոխես
մեկ էլ էդ քո ասած ահագին օգնությունը որ սփյուռքը տալիս ա, եղած չեղած համահայկական հիմնադրամ չի, էս տարի ինչքան հավաքեցին՞ գիտես՞
2. իրանց 1.6 միլիարդից կհանես սփյուռքի նվիրատվությունները ու կտեսնես տակը ինչ տարբերություն է մնում, հակակշիռ ա թե չէ
Հարցին գլոբալ մոտեցի. օգնությունը միայն հիմնադրաների միջոցով եկած գումարները չեն...մարդիկ էստեղ բարեգործություն են անում, ներդրումներ են անում, կամավոր մասնակցություն են ցուցաբերում տարբեր նախագծերի, մասնավոր տրանսֆերտներ են անում: Էտ բոլորը էլի մեր տնտեսությանն ա նպաստում: Իսկ էտ դեպքում օգնության ծավալները հասնում են մեր պետբյուջեյի կեսին, եթե չեմ սխալվում:
2. Հակակշիռ ա, Մտահոգ, որովհետև եթե խոսքը ռազմական նպատակներով ֆինանսական օգնությանն ա վերաբերում, ուրեմն դա չի մտնում վիճակագրության մեջ, դրա մեծության, տրամադրման ժամանակահատվածների մասին որ ես կիմանամ, ոչ էլ դու: Ճիշտ ես, եթե միայն ռազմական հավասարակշռության պահպանման տեսանկյունից այենք, գուցե Ադրբեջանի ռազմական բյուջեի աճի տեմպից կրկին ետ մնանք, բայց...Ամեն դեպքում օգնության ծավալները կտրուկ կավելանան ռազմ. գործողություների ժամանակ, կասկած չունեմ:
Մի բան էլ, Արա Աբրահամյանն էր ասում, որ մենք եր Սփյուռքի հնարավորությունների 5 տոկոսն ենք միայն օգտագործում...հիմա տենանք նոր նախարարությունն ինչ կանի էտ ուղղությամբ: Կարծեմ էս նախարարությունը կարծեմ հենց Աբրահամյանի խորհրդով է ստեղծվել:
Թեմայից դուրս, բայց...էտ բյուջեով չի որոշվում ամեն ինչ...բիզնեսում սենց մի չգրված օրենք կա. ասում ա, որ բիզնեսի զարգացման, նոր գաղափարների ստեղծման համար լավագույն մոտիվացիան ֆինանսական միջոցների սակավությունն է: Հիմա եթե մեր բանակին հերիք է, օրինակ, տարեկան 500 մլն դոլարը լավ սպառազինվելու համար, ուրեմն դրանից շատ պետք էլ չի. հենա Սերժն էնօրը հավաքել էր ՊՆ-ի վարչության պետերին ու էտ էր ասում, որ նրանք կստանան այն, ինչ պետք է, ոչինչի կարիք չեն ունենա, բայց միջոցները պետք է նպատակային օգտագործվեն:
Մարդուկ, ձուկը գլխից է հոտում, դա մեզանից խելոքներն են ասել, ես չտեսա հոդվածում միտք որը մղեր մտածելու թե միայն մի քանի հոգի են մեղավոր, մեղավոր ենք բոլորս, հատկապես նրանք ովքեր այդ իրավիճակի համար կրում են պատասխանատվություն:
Իմ ասածը հոդվածին չեր վերաբերվում, այլ վերաբերվում էր Սեֆիլյանի ասածներին:
Այս պետությունը կապ չունի մեր երազած Հայաստանի հետ, մեր երազածը ազատ, անկախ, հզոր, հարուստ Հայաստանն էր, հիմա ունենք ֆորպոստ, կախյալ, թույլ, աղքատ հայաստան, արդարացումները չեն ընդունվում, եթե սա էլ, եթե հիմա էլ հանդուրժենք ուրեմն մեզ հասնում է, և ես կամաց-կամաց սկսում եմ մտածել որ ՍՍ-ին մենք արժանի ենք,
Եթե երազանք կերտողները ունենան կրիտիկան մասսա երկրում ու եթե նրանց միավորի մի ընդհանուր նպատակ ապա Սերժ լինի թե ԼՏՊ նրանց չի կարողանա հիմնական ուղուց շեղել ու վաղ թե ուշ մեր երազած Հայաստան կերտողները կսկսեն ավելի ու ավելի մեծ լծակներ տնօրինել հասարակությունում ու դուրս կմղեն ասպարեզից անբան համբակներին:
Ի դեպ երազանք կերտել պետք չի հասկանալ ինչ որ մի վերամբարձ բան: Օրինակ այս ֆորումը հայերեն թարգմանողը նույն ինքը Chuk-ը իր լուման է ներդրել այդ երազանքի մեջ: Այսինքն այս կարևոր գործը չի արել մի ինչ որ նախարարություն կամ պետական մարմին կամ թեկուզ կուսակցություն այլ արել է մի անհատ կամ անհատների խումբ: (ուղղեք եթե սխալ բաներ եմ ասում )
Հիմա ուղղակի պետք է որ այդ մարդիկ լինեն շատ ու ունենան գոնե մեկ ընդհանուր տեսլական: Ասենք ինչպիսին են պատկերացնում Հայաստանը 2050 թվին:
Mtahog, Էս մի հարցում համաձայնում եմ քեզ:Դու հլա տես ինչ կարդաբալետ ա էս ֆորումում...http://armenia-online.ru/forum/viewtopic.php?id=653
Հայաստանի Հանրապետության
Սփյուռքի նախարարություն
Սփյուռքի երիտասարդության այցելություններ Հայաստան
ՀՀ սփյուռքի նախարարությունը 2009 թվականից սկսում է իրականացնել «Սփյուռքի երիտասարդության այցելություններ Հայաստան» ծրագիրը` «Արի տուն» խորագրով (այսուհետ` «Արի տուն» ծրագիր):
Ծրագրի նպատակն է ճանաչելի դարձնել աշխարհասփյուռ հայ երիտասարդներին Հայաստան-հայրենիքը, նպաստել սփյուռքահայ երիտասարդության` հայրենիքի զգացողության ձեւավորմանը, նրանց մեջ սերմանել ազգային արժեքային համակարգ, ազգային ինքնության գիտակցություն, ծանոթացնել սփյուռքահայ երիտասարդությանը իր ժողովրդի ավանդույթներին ու սովորույթներին, հայ ընտանիքին, հայ մարդու հոգեկերտվածքին, աջակցել Հայաստան-Սփյուռք բարոյահոգեբանական, կրթամշակութային մերձեցմանը:
Ծրագիրը մեկնարկում է 2009թ. մայիսին` 6 ամիս տեւողությամբ, որի ընթացքում ամեն ամիս Սփյուռքի տարբեր հատվածներում նախապես ձեւավորված 14-25 տարեկան երիտասարդների 2 խումբ 2 շաբաթով կհյուրընկալվի հայաստանաբնակ հայ ընտանիքներում:
Հյուրընկալող ընտանիքների ընտրությունը կատարվում է տեղական ինքնակառավարման մարմինների միջոցով. երիտասարդներն ընտանիքներում հյուրընկալվում են անշահախնդիր եւ անհատույց: Դրանում ներգրավված են Երեւան քաղաքի եւ Հայաստանի Հանրապետության մի քանի մարզերի (Կոտայք, Արարատ, Արմավիր, Արագածոտն) համապատասխան կառույցները եւ դրանց կողմից առանձնացված կրթական հաստատությունները: Սփյուռքի հայ համայնքներում երիտասարդական խմբերի ձեւավորումն ու Հայաստան տեղափոխումն իրականացվում է Սփյուռքի համայնքային կառույցների, կրթօջախների, հայկական կազմակերպությունների կողմից` տվյալ երկրում ՀՀ դիվանագիտական ներկայացուցչությունների, հյուպատոսական հիմնարկների աջակցությամբ: Հայաստան այցելող երիտասարդները իրենց ճանապարհածախսը պետք է հոգան սեփական կամ այլ հովանավորների միջոցներով:
«Արի տուն» ծրագրի շրջանակներում ՀՀ սփյուռքի նախարարության միջոցներով նախատեսվում է ապահովել երիտասարդների դիմավորումը եւ ճանապարհումը, իրականացվելու է միջոցառումների լայն ծրագիր, որի ընթացքում նախատեսվում են Սփյուռքի եւ հայաստանցի երիտասարդ հասակակիցների ակտիվ շփումներ, հայրենակցական կապերի ստեղծում, ծանոթացում ՀՀ պատմամշակութային հուշարձաններին, հայոց պատմությանը, շրջայցեր` Հայաստանի տեսարժան վայրեր, համերգների, թատերական ներկայացումների, ցուցահանդեսների, փառատոների դիտումներ: Կիրականացվեն նաեւ ուսուցողական ծրագրեր` հայոց լեզու, գրականություն, հայ ժողովրդի եւ հայ եկեղեցու պատմություն, մասնակցություն երգի, պարի, գեղարվեստի խմբակներին: Կկազմակերպվեն նաեւ հանդիպումներ Հայաստանի Հանրապետության պետական պաշտոնյաների հետ:
Համոզված ենք, որ «Արի տուն» ծրագիրը մեծապես կնպաստի հայապահպանությանը եւ հայադարձությանը, երիտասարդների միջեւ հաղորդակցության միասնական ցանցի ստեղծմանը:
«Արի տուն» ծրագրի շրջանակներում կազմակերպական միջոցառումների իրականացումը կապահովեն ՀՀ սփյուռքի նախարարությանը կից ձեւավորված միջգերատեսչական համակարգող խորհուրդը եւ աշխատանքային խմբերը:
Լրացուցիչ տեղեկությունների համար կարող եք դիմել
ՀՀ սփյուռքի նախարարություն
Հասցե` ՀՀ ք.Երեւան 0010, Վ. Սարգսյան 26/1,
Հեռ.` (+37410) 58-56-01/117/
Հեռապատճեն` (+37410) 58-91-57
էլ.հասցե:
[email protected]
http://www.mindiaspora.am/
lav tgha
07.06.2009, 19:26
Ցաւովա պէտք արձանագրել որ սփիւռքի նախարարութիւնը ձգտում է միայն օգտւել սփիւռքի եւ սփիւռքահայերի հնարաւորութիւններից, առանց որեւէ աջակցութիւն ցոյց տալով նրանց, միայն մտածում են այդ նախարարութեան մէջ, որ թէ ինչպէս է կարելի այդ մեծ ռեսուրսները օգտագործել, առանց նրա զարգացնելու մասին մտածելու, սրա մասին գրում եմ հենց ես սփիւռքահայս, այսօր սփիւռքը միայն նրանց համար դարձել է կթթան կով, որից միայն փորձում են ստանալ իր ունեցւածքը, առանցի այն որ ինչ որ աշխատանք տանեն սփիւռքի համար, այսօր Ռուսաստանի Կրասնոդա քաղաքում ապրում են աւելի քան 200 000 հայ բնակչութիւն, բայց համայնքի կազմակերպւած չլինելու պատճառով նոյնիսկ մէկ հայկական դպրոց չունի, որտեղ երեխաները չմեծանան, իրենց մայրենի լեզւի մօռանալու հաշւին, կամ միւս կողմից թիֆլիսը, այսօր վրաստանում ապրում է աւելի քան 400 000 հայ, որից 100 000 ապրում են թիֆլիսում, իսկ այս բնակչութիւնը կազմում է վրաստանի 10 տոկոսը, բայց ցաւով եմ արտայայտւում որ այդ 100 000 հոգանոց համայնքը անկազմակերպ կեանքա ապրում, էլ չեմ ասում ջաւախքի մասին, որ իրենց բաց են թողել բախտի քմահաճոյքին: իսկ ինչքան գիտեմ սփիւռքի նախարարութեան ստեղծման գաղափարը հենց սփիւռքի ան կազմակերպ համայնքների վիճակի բարելաւման համար էր, այդ ամենից յետոյ սփիւռքահայը այս ամէնը տեսնելով, սփիւռքի նախարարութեան ինչինա կարօտ, ինչա Հայաստան գնալու ճանապարհները չգիտէ, ու Հայաստան գալու կարիք է զգում, թէ աւելի շատ այդ նախարարութեան օգնութիւնը ու աջակցութիւնը: չէ սիրելիս, մինչեւ այն օրը որ սփիւռքի նախարարութիւնը այդ դրւածքը դնի այս հարցում, ցաւով եմ ասում, բայց սփիւռքահայից աջակցութիւն չսպասի, ՄԻ ՀԱՏ ԱՐԻ ՏՈՒՆ ԿՈՉՈՎ:
կեսը կարդացի, ներվայնացա ու փակեցի!
http://www.youtube.com/watch?v=NbiPrWBp2OE&feature=share
Էս նախարարության՝ ավելի քան երեք տարվա գործունեությունից իմ մեջ մենակ էս ա տպավորվել.
53832
Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք… Ինձ թվում է՝ վաղուց էր պետք այսպիսի մի բան::think
Իմ կարծիքով սփյուռքի նախարարությունը անրաժեշտ է հայերնիք-սփյուռք միասնության համար, այդ առումով որ կազմակերպչական կենտրոն է պետք տարբեր ծրագիրների համար որը կապում են սփյուռքի հայրենիքի հետ: Ես հասկանում եմ ստեղի մարդկանց ցինիզմը այս բանի նկատմամբ, բայց երեվի ավելի լավ է այս նախարարություն լինի քան չլինի: Դե տեսնենք ինչ արդյուքներ կբերի....
Էս նախարարության՝ ավելի քան երեք տարվա գործունեությունից իմ մեջ մենակ էս ա տպավորվել.
53832
արա լավն են :D
տղու գալոն նայի :D