PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Ճակատագի՞ր, թե՞...



Aida
29.10.2006, 01:03
Ինձ հետաքրիր է ձեր կարծիքը. ի՞նչ եք կարծում մեր ապագան մեր ձեռքին է, թե ճակատագիրը նախօրոք որոշված է: Այսինքն ամեն ինչ մեր ձեռքին է, թե՞ լինելիքը կլնինի և մենք անզոր ենք ճակատագրի դեմ:

Sergey
29.10.2006, 07:55
Ոչ ամեն ինչն է մեր ձեռքին, ոչ էլ ամեն ինչ կանխորոշված է։ Ինչ–որ բաներ կանխորոշված են, սակայն մեզ միշտ էլ, թեկուզ և այդ կանխորոշվածի շրջանակներում, տրվում է ընտրության հնարավորություն։

Ուլուանա
29.10.2006, 08:34
Ոչ ամեն ինչն է մեր ձեռքին, ոչ էլ ամեն ինչ կանխորոշված է։ Ինչ–որ բաներ կանխորոշված են, սակայն մեզ միշտ էլ, թեկուզ և այդ կանխորոշվածի շրջանակներում, տրվում է ընտրության հնարավորություն։
Համաձայն եմ։ :ok

Esmeralda
29.10.2006, 09:31
Ոչինչ կանխորոշված չէ...
Այսինքն, գտնում եմ, որ եթե մի քայլը այլ կերպ անես, շարունակությունը պարտադիր չէ, որ նույն ձևով՝ կանխորոշվածով, շարունակվի...
Չնայած երբեմն ինչ-որ դառը իրականություն թեթև տանելու համար՝ ստիպված եմ լինում ինձ համոզել, որ դա պիտի լիներ... անխուսափելի էր... լինելու բանը լինում է... ու այդպես շատ ավելի թեթև եմ տանում... Հիմա կասե՞ք, բայց չես հավատում դրան... Այդ պահին ինքնախաբությունս է հաղթում... մի քիչ աբսուրդ է... բայց փաստ է...

Ուլուանա
29.10.2006, 10:32
Չնայած երբեմն ինչ-որ դառը իրականություն թեթև տանելու համար՝ ստիպված եմ լինում ինձ համոզել, որ դա պիտի լիներ... անխուսափելի էր... լինելու բանը լինում է... ու այդպես շատ ավելի թեթև եմ տանում... Ես դա այսպես եմ բացատրում։ Կյանքում ոչ մի բան հենց այնպես չի լինում։ Բայց ոչ թե «լինելու բանը լինում է», այլ ցանկացած բան, որ տեղի է ունենում, նախկինում արված (քո կամ մեկ ուրիշի կողմից) ինչ-որ գործողության հետևանք է։ Ոչ մի արարք, թեկուզ ամենաչնչին ու ամենաաննշան թվացող, հենց այնպես չի կորչում։ Ուղղակի մենք ամեն ինչ չգիտենք, իմացածից ահագին բաներ էլ չենք հիշում, այդ պատճառով էլ մեզ հետ կատարվող շատ բաներ մեզ անհեթեթ, անիմաստ ու անարդար են թվում։ Բայց իրականում այդպես չէ։ ;)

Բացի դրանից, շատ բաներ, որոնք անցյալում գործած ինչ-որ բանի հետևանք են, մենք էլի ի վիճակի ենք փոխել՝ հենց այսօր ինչ-որ բան ձեռնարկելով։ Դա մեր ձեռքերում է։ :)

StrangeLittleGirl
29.10.2006, 13:29
Կյանքի ընթացքում մենք միշտ կանգնում ենք ընտրությունների առաջ: Մեր գործն է ընտրություն կատարելը: Այսինքն, հնարավոր ընտրությունները կանխորոշված են, իսկ ընտրություն կատարելը մեր ձեռքում է:

Լոս
01.11.2006, 18:59
sergey-ի հետ համամիտ եմ

Firegirl777
01.11.2006, 20:35
Ամեն ինչ էլ կանխորոշված է, սակայն եթե մենք դրանք իրականանալու ուղղությամբ ոչինչ չձեռնարկենք, ապա ոչինչ էլ չի ստացվի

Angelina
21.11.2006, 14:53
Ոչ թե մենք ենք ընկնում ճակատագրի հետևից, այլ ճակատագիրն է մեզ քարշ տալիս իր հետևից::( :(

Աբելյան
21.11.2006, 15:27
Իմ կարծիքով իրա Ճակատագիրը մարդն ա ստեղծում:

"Нет судьбы, кроме той, которую мы творим"
"Տերմինատոր-2"

ihusik
21.01.2007, 04:48
Իմ կարծիքով իրա Ճակատագիրը մարդն ա ստեղծում:

"Нет судьбы, кроме той, которую мы творим"
"Տերմինատոր-2"
Համամիտ եմ... Ճակատագիրը նման է պարզ ու խաղաղ լճի և երբ մարդ նրա մեջ քար է գցում, բոլոր ուղղություններով այդ գցած քարի տեղից ալիքանման օղակներ են շատ-շատ առաջանում ու ասես շարժվում են նրանք մինչև ափն ու դիպչելով ափին էլի ետ վերադառնում ու շատ երկար ժամանակ պետք է անցնի, որ մարդու կողմից լճի մեջ գցած մի փոքրիկ քարի առաջացրած օղակներն լիովին հանդարտվեն... Ճակատագիրը՝ սև ու սպիտակ իրար հաջորդող գծերից կառուցված ուղի է, մարդն՝ այդ ուղով անցնող մի ճամփորդ, որն հենց ինքն է իր ուղու (սև և սպիտակ գծերի ու դրանց չափսի, մեծության) կառուցողը...

Այս հարցն շատ ծավալուն է ու հասկանալու համար հարակից շատ հարցեր նախ պետք է պարզաբանել, որ հետո կարողանանք դրան սպառիչ պատասխան տալ: Այդ հիմնական հարցերն են.

1.մարդու կառուցվածքը (չծավալվելու համար կվերցնեմ միայն մարդու հետ կապված հարցերը՝ չնայած մարդն ու տրեզերքը մի են) - մարմին, հոգի, Ոգի - մարդու կառուցվածքի այս 3 մակարդակներում (որոնք ունեն իրենք իրենց ենթամակարդակները) ծավալած գործունեությունն ամեն մեկն իրեն համապատասխան կերպով է ազդում հետագայում մարդու վրա, այսինքն՝ մարդու այս 3 ոլորտներից մեկում ծավալած գործունեությունը ծնում է ամեն մեկն ապագայում իրեն համապատասխան ճակատագիրը...

2.Ճակատագրի տեսակներն - ըստ սուբյեկտի կամ օբյեկտի լինում են անհատական, միջանձնային, խմբային - (տիեզերական, մոլորակային, ազգային, խմբային, ընտանեկան, անհատական) - ըստ ազդեցության պայմանականության լինում է՝ ճակատագիր, որ անհնար է փոխել, ճակատագիր, որ հնարավոր է փոխել մասնակի կամ մեղմել այն և ճակատագիր, որ հենց հիմա ներկայում մեր իսկ մտքերով, հույզերով ու արարքներով կառուցում ենք, որն ապագայում կտա իր քաղցր կամ դառը պտուղները՝ կախված այն բանից, թե ինչ սերմեր ենք ցանում ներկայում... (ինչ ցանենք՝ այն էլ կհնձենք) և այլն... և այլն... և այլն...

Այնքան բան կա գրելու այս թեմայի հետ կապված, որ լավ է ավարտեմ... թե հարցեր կլինեն ինձ ուղված այս հարցի հետ կապված գրեք, կփորձեմ պատասխանել, որքան որ կարող եմ...

emo
21.01.2007, 13:03
Իմ պատկերացրած ճակատագիրը:
Երբ մարդը ծնվում է,նրա դիմաց բացվում է մի մեծ ճանապարհ,շատ խառը,խճճված հատվածներով ու 100000000...0 խաչմերուկներով:Փոքր ժամանակ քո ծնողներն,հարազատներն են որոշում յուրաքանչյուր խաչմերուկից որ կողմ թեքվես,մինչև ձևավորվում է քո սեփական կամքը,ընտրության հնարավորությունը:
Որից հետո դու ինքդ ես թեքում քո ճանապարհները,կախված շատ շատ բաներից...

Ինչպես էլ ընդանաս այդ ճանապարհներով՝խաչմերուկից որ կողմ էլ թեքվես,վերջում հասնելու ես նույն կետին: Բայց կա լավագույն ճանապարհ հասկացությունը: Օրինակ այն մարդը,որը ճակատագրի մի մեծ խաչմերուկում ընտրել է հոգևոր ճանապարհը, դա չի տանում դեպի վերջ,տանում է դեպի սկիզբ(ըստ հավատքի),բնականաբար դա իր համար լավագույն ճանապարհն է: Իսկ մյուսը ենթադրենք խաչմերուկում ընտրել է կյանքում զվարճանալու և Աստծուն մոռանալու ճանապարհը,բնականաբար նա լավագուն ճանապարհը կանցնի զվարճանալու տեսանկյունից:

Այնպես որ ճակատագիրը մեր ձեռքում է,մենք ենք ընտրում,ընտրությունը մեծ է,բայց վերջավոր և ինչքան սխալ ճանապարհ ես ընտրում ,մյուս խաչմերուկում ըմտրության հնարավորությունը փոքրանում է...

Tanamasi
29.07.2008, 20:58
Հավատո՞ւմ եք ճակատագրին։ Ինչո՞ւ։

Safaryan
30.07.2008, 11:23
Հավատում եմ, անձնական փորձից ելնելով եմ ասում: Էլ չխորանամ:

Ariadna
30.07.2008, 12:05
Ես էլ եմ հավատում։ Համ էլ էդպես ապրելը հեշտ է, բայց ոչ թե հավատում եմ, որ հեշտ լինի, այլ պարզապես հավատում եմ։

*e}|{uka*
30.07.2008, 16:08
Որոշ չափով, քանի որ զուգադիպություններին էլ եմ հավատում:Կարծում եմ կան այնպիսի բաներ, որ մարդ ի վիճակի չէ փոխել (աքսիոմաններ են), իսկ կան այնպիսինները, որոնք մարդու ձեռքում են, ամեն ինչ իրենից է կախված:
Ճակատագիր ասելով հասկանում եմ այդ երկուսի համաձուլումը: :)

unknown
30.07.2008, 16:13
Որոշ իրավիճակներում այո հավատում եմ

Vive L'Armenie
30.07.2008, 16:26
Դե՜..., ոչ միշտ, բայց հավատում եմ :think, շատ դեպքերում հենց զուգադիպություններ են (կարծում եմ), բայց շատ դժվար հարց է, անհնար է վերջնական պատասխան տալ :8

Tanamasi
30.07.2008, 16:59
Ի՞նչ եք կարծում՝ ինչու են հաճախ պատահականությունները ճակատագրին վերագրում։ Արդյոք այդպես մտածելը՝ ֆատալիստ լինելը, սեփական արարքների պատասխանատվությունից ազատվելու փորձ չէ՞ կամ էլ հեշտ ապրելու միջոց։

*e}|{uka*
30.07.2008, 17:10
Ի՞նչ եք կարծում՝ ինչու են հաճախ պատահականությունները ճակատագրին վերագրում։ Արդյոք այդպես մտածելը՝ ֆատալիստ լինելը, սեփական արարքների պատասխանատվությունից ազատվելու փորձ չէ՞ կամ էլ հեշտ ապրելու միջոց։

Դե՜ հա թույլ մարդիկ իրենց անհաջողություները արդարացնելու համար , սփոփանք գտնելու համար ճակատագիր կոչեցյալի վրա են բարդում , բայց լավ էլ գիտակցում են հոգու ամենաամենախորքերում , որ մեղավորը իրենք են: Բայց մի բան էլ կա մարդ երբեք չի կարող տարբերել դա զուտ ճակատագիր էր, թե իր հերթական սխալը, չնայած արդեն սխալ բաներ եմ գրում... :D

Mari
30.07.2008, 17:17
Ճակատագիր ասվածին հավատում եմ այնքանով, որքան որ կարծում եմ՝ այն գոյություն ունի: Բայց, իմ ընկալած «ճակատագիրը» որ փորձում եմ վերլուծել, գալիս եմ ինքս ինձ հետ հակասության:Ասեմ այսպես, իմ կարծիքով, այդ ճակատագիր ասվածի մեջ «գրված է» մեր կյանքի առավել կարևոր իրադարձությունները: Իսկ մանրուքները դրանք թողնված են մեր հայեցողությանը/դե եթե ամեն ինչ այդ «ճակատագրում» գրված լիներ, էլ ինչու էի ուղեղով ծնվում/: Բայց մյուս կողմից էլ այդ մանրուքների միասնությունն է, որ ստեղծում է կարևոր իրադարձությունը: Դրանից ելնելով էլ, ինձ համար հստակ որոշել եմ՝ իմ ճակատագրում գրված է իմ ծննդյան և մահվան տարեթվերը, թե այդ ընթացքում ինչ կանեմ՝ միակ մեղավորը ես եմ:
Երբ կյանքումս ինչ-որ տհաճ բան է պատահում, ես դա չեմ վերագրում ճակատագրին, վերագրում եմ այն մանրուքներին, որոնք ճիշտ չկոորդինացնելու արդյունքում առաջացել է տհաճ իրավիճակը /խոսքը ինձնից կախված երևույթների մասին է/: Եթե հավատամ, որ դա ճակատագիր էր, կընկնեմ ապատիայի մեջ / կմտածեմ, որ ամեն ինչ որոշված է, ես էլ ոչինչ փոխել չեմ կարող/:

Tanamasi
30.07.2008, 17:58
Նկատել եմ նաև, որ ճակատագրի վրա բարդում են միայն վատ պատահարները, իսկ եթե մի ինչ որ ճիշտ բան ես անում երբեք չես ասի՝ Ճակատագիր էր էլի, ինչ էլ անեի մեկ է լինելու էր։ :B

ihusik
30.07.2008, 18:34
Մոդերական. Թեման կցվել է վաղուց գոյություն ունեցող համանուն թեմային...

Երկնային
30.07.2008, 20:38
Ճակատագիր ասվածին որոշ չափով հավատում եմ… բայց չեմ հավատում, որ կյանքում ամեն ինչ ճակատագրով է, այսինքն` մենք ուղղակի տիկնիկ ենք ձեռքը… չէ, էլի… :)

Մյուս կողմից հավատում եմ, որ գուցե կյանքի որոշ էտապներում ճակատագիրը մարդուն ընտրության իրավունք է տալիս, շանս… եթե կարողացավ որսալ պահը ու օգտվել ընձեռված հնարավորությունի, ապա շատ բաների կհասնի, իսկ եթե քնած-քնած չզգա, որ դա հենց իր շանսն է, կմնա բորդյուռին… :8

Չի բացառվում, որ ճակատագիր ասվածը հորինել են հենց անպատասխանատու մարիկ, որ իրենց սխալներն ու դժվարությունները բարդեն ճակատագրի վրա… մարդիկ չեն սիրում իրենց սխալնեն ընդունել ու խուսափում են պատասխանատվությունից, իսկ ինչ-որ ճակատագրին մեղադրելն ավելի հեշտ է… :think

Աբելյան
30.07.2008, 21:01
վերջերս մեկ մեկ պատահում ա հավատում եմ
կախված ա տրամադրությունիցս

Vive L'Armenie
30.07.2008, 21:05
Երբեմն էլ մարդ կա, իրան ոնց ձեռք ա տալիս, նենց էլ մտածում ա :8 Օրինակ պահեր ա լինում, որ շատ ես ուզում հավատաս, որ դա ուղղակի ճակատագիր էր, չնայած նրան, որ մյուս անգամ դրան կարող ես զուգադիպություն համարել :)

Սերխիո
30.07.2008, 23:25
Ճակատագիր չկա , մարդն ինքն ա ընտրում իր ճանապարհը , եթե ինձ իբր ճակատագիր նախատեսել է , որ ես պետք ա ապրեմ 50 տարի , դա չի նշանակում ,որ ես հիմա ուզենամ էլ չեմ կարող ինքնասպան լինել ու խաթարել ճակատագրի պլաններին …

Չկա տենց բան

*e}|{uka*
31.07.2008, 01:42
Ճակատագիր չկա , մարդն ինքն ա ընտրում իր ճանապարհը , եթե ինձ իբր ճակատագիր նախատեսել է , որ ես պետք ա ապրեմ 50 տարի , դա չի նշանակում ,որ ես հիմա ուզենամ էլ չեմ կարող ինքնասպան լինել ու խաթարել ճակատագրի պլաններին …

Չկա տենց բան

Դու դա ո՞նց պետք է իմանաիր՜:)
Կարող է քո ճակատագիրն էլ այն էր, որ իմանալով թե հիսուն տարի ես ապրելու էդ դոգման խախտելու համար կյանքիդ վերջ տաիր, տակ չտո մահկանացուներին ի վիճակի չէ կանխագուշակել մարդկային ճակատագրերը...

dvgray
31.07.2008, 02:32
Ընդհանրապես ամեն ինչում ման գալ օրենքներ ու օրինաչափություններ սխալ է, քանի որ դա տուփիկ է մտցնում մարդուն:
Սիստեմա իսկապես կա: Այսինքն կա կանխորոշելի, հաշվարկելի իրավիճակներ, դեպքեր, դրություններ: Ո՞վ է հաշվարկել այդ ամենը, չգիտեմ և հետևաբար դա կարևոր չի: Սիստեման սակայն երբեմն կարող է ունենալ վթարային-չնախատեսված իրավիճակներ / սբոյներ /: Նայեք "Մատրիցա"-ն :)


Նկատել եմ նաև, որ ճակատագրի վրա բարդում են միայն վատ պատահարները, իսկ եթե մի ինչ որ ճիշտ բան ես անում երբեք չես ասի՝ Ճակատագիր էր էլի, ինչ էլ անեի մեկ է լինելու էր։ :B
Արի ու տես, որ սխալվում ես :)
Իմ դեպքում՝ ինչքան լավ բան է լինում, լավ մարդու հետ եմ գործ ունենում, միշտ ասում եմ, որ իմ բախտս միշտ էլ բերել է, ճակատագիրս լավն է, իսկ վատ բաները աշխատում եմ շուտ մոռանամ :)

Ավելացվել է 2 րոպե անց
Հարցմանը չեմ մասնակցել, քանի որ այսպիսի հարցումներին չեմ մասնակցում: Ի՞նչ է նշանակում "հավատու՞մ ես ճակատագրին":
Ճակատագիրը Աստված չի, որ հավատամ կամ ոչ: Նույնն է թե ասես, "հավատու՞մ ես Նյուտոնի առաջինը օրենքին" :D

ihusik
31.07.2008, 10:44
Պետք է չմոռանանք, որ մենք ինքներս ենք ստեղծել մեր ճակատագիրը՝ լինի դա անցած կյանքերից եկող թե ներկայի։ Ներկայում մենք ունենք հնարավորություն միայն դրսևորելով մեր ազատ կամքը վերաբերմունք ցուցաբերելով անխուսափելի ճակատագրին ու ապրելով ընտրություն կատարել և ձևավորել մեր հետագա ճակատագիրը, որը կլինի նույնքան անխուսափելի, որքան ներկայի մեր ճակատագիրը, որը կառուցել ենք մեր մտքերով, զգացմունքներով ու արարքներով անցյալում ու հիմա հնձում ենք դրա սերմերի տված քաղցր կամ դառը պտուղները։ Դրա համար են իմաստուն մարդիկ գիտակցում, որ ամեն ներկայի վարկյանում նրանք հնձվորների նման սերմեր են ցանում, որոնք բերք են տալու ապագայում ու հետևաբար ցանում են բարի սերմեր։ Ով ինչ ցանում է այն էլ կհնձի և պետք չէ ոչ ոգու վրա սեփական մեղքերը բարդել. սա հասկանալով մարդ ձեռք է բերում հոգեկան խաղաղություն ու հասկանում, որ ճիշտ կյանքով ապրելը օգտակար է հենց առաջին հերթին այդպես ապրողին...

Մարդ խամաճիկ չէ. նա ունի ազատ կամք, ազատ ընտրության հնարավորություն, բայց եթե նա հողին է հանձնում բարի սերմեր ուրեմն չեն կարող ծլել ու աճել դրանցից չարերը և հակառակը. ուստի մարդ ինքն է ստեղծում իր ճակատագիրը իմանա դա այդ մասին թե ոչ միևնույն է օրենք միատեսակ գործում է և իմացողի ու դրանից անտեղյակի համար, միայն թե իմացող մարդն ապրում է այնպես, որ ինքն իր ձեռքով իրեն տառապանք չստեղծի և բարոյականությունը դառնում է պարզապես բարի սերմերի մի ցանկ։

Մարդ իր ջանադիր ու ամենօրյա բարոյական կյանքով կարող է նաև անցնել ճակատագրից ու այսպես ասած շրջանցել ճակատագրի հարվածը, քանզի մինչ ճակատագրի հարվածը կհասներ նրան նա իր այդպիսի կյանքով չեզոքացրել է ու փաստորեն հատուցել դրա դիմաց։

Tanamasi
31.07.2008, 17:10
Արի ու տես, որ սխալվում ես :)
Իմ դեպքում՝ ինչքան լավ բան է լինում, լավ մարդու հետ եմ գործ ունենում, միշտ ասում եմ, որ իմ բախտս միշտ էլ բերել է, ճակատագիրս լավն է, իսկ վատ բաները աշխատում եմ շուտ մոռանամ :)

Դե դու առանձնահատուկ մարդ ես ;) միակը քո տեսակում :P

Մանոն
31.07.2008, 19:13
Իսկ ի՞նչ, եթե…
«Կյանքը նմանեցնում եմ սկիզբ ու ավարտ ունեցող մի ալգորիթմի, որտեղ առկա են բազմաթիվ պայմանի «բլոկներ», ու մարդն անընդհատ կանգնում է այդ պայմանից հետո որևէ ճյուղով գնալու ընտրության առջև: Ու կախված այդ ճյուղերի ընտրությունից, ամեն բլոկից հետո, որոնք մեր կյանքի էտապներն են՝ հայտնվում այս կամ այն իրավիճակում: Ինձ թվում է ճակատագիրն հենց այդ ճյուղավորված հանգույցների համակարգն է, որտեղ ճյուղերը մենք կարող ենք լավագույն դեպքում ընտրել, բայց չենք կարող ինքներս ստեղծել կամ ավելացնել: Ամենքս անցնում ենք այդ ալգորիթմով ու սլանում դեպի ելք, բայց ամենքիս ուղին տարբեր է լինում ու հետևաբար ավարտին ձեռք բերած արդյունքները տարբեր էն լինում: Իսկ այդ արգումենտը այսպես ասած ձեռքներիս մենք ներկայանում ենք մի այլ «ալգորիթմի», որի մասին կամ տեղյակ չենք, կամ շատ աղոտ ենք պատկերացնում»:
Հ.Գ. Սրանք պարզապես իմ մտորումներն են...

devil
01.08.2008, 14:38
Ես ինքս ճակատագրին չեմ հավատում, և սա ընդհանրապես անվերջ վիճելու թեմա է: Քանի որ մեզանից ոչ մեկը չի կարող ետ գնալ և իր գործած քայլը /սխալ կամ ճիշտ արարքը/ փոփոխել /դե հասկանալի է, էլի, ժամանակը մի ուղղությամբ է շարժվում գոնե մեզ համար..../, ապա երբեք էլ չենք կարող իմանալ որևէ քայլ փոփոխելով ներկան կարող ենք փոխել, թե ոչ: Ինչ վերաբերում է Manon-ի մտորումներին /բլոկեների մասին/, ապա 20-րդ դարի 70-ական թթ. ստեղծվել է մի նոր գիտաճյուղ, որն անվանվում է սիներգետիկա: Ըստ այս գիտաճյուղի կողմնակիցների ցանկացած համակարգ /այդ թվում նաև մարդը/ զարգանում է հետևյալ սկզբունքով. համակարգի առաջացման պահից զարգացումը ընթանում է մի ուղիով, սակայն պատահական գործոնների ազդեցությամբ համակարգը վերջիվերջո հասնում է մի կետի, երբ ընտրության հնարավորություն կա/ այսինքն ուղին ճյուղավորվում է/, այդ կետն անվանվում է բիֆուրկացիոն կետ: Թե որ ուղիով համակարգը կզարգանա կախված է համակարգից դուրս գտնվող պատահական գործոններից.... ու զարգացումը շարունակվում է նույն սցենարով մինչև համակարգի վերացումը /մահը, ավարտը, ոնց կցանկանաք/... Եթե հավատանք այս տեսությանը, ապա ճակատագիր չկա, բայց դե ինչ իմանաս, մինչև հաստատ չիմանաս:)....

Lion
01.08.2008, 17:26
Ինձ հետաքրիր է ձեր կարծիքը. ի՞նչ եք կարծում մեր ապագան մեր ձեռքին է, թե ճակատագիրը նախօրոք որոշված է: Այսինքն ամեն ինչ մեր ձեռքին է, թե՞ լինելիքը կլնինի և մենք անզոր ենք ճակատագրի դեմ:

Ըստ իս ոչ մի ճակատագիր էլ չկա: Սակայն դա չի նշանակում, որ ամեն ինչ զարգանում է քաոսային կերպով: Մարդու վարքագիշը ՄԵԾԱՑՆՈՒՄ կամ ՓՈՔՐԱՑՆՈՒՄ է որևէ իրադարձության հավանականությունը:

Օրինակ, այն որ երեխան կրթություն չի ստանում ու մնում է գյուղում, փոքրացնում է երկրի առաջին դեմքը դառնալու նրա հավանականությունը...

Այս ամենի մեջ երբեմն խառնվում է պատահականությունը, որը արդեն քաոսային մի բան է ու կախված է պատճառահետևանքային բազում ու անկանխատեսելի հանգամանքներից...

Selene
01.08.2008, 19:29
Ոմանք ճակատագիր հասկացության ներքո հասկանում են, որ իրենց հետ կատարվող տառացիորեն ամեն ինչը ներառվում է դրանում, հետևաբար՝ մի մասը, կարծելով, որ ոչ ոք ի զորու չէ իշխելու ու թելադրելու իր կամքը նրան, որոշելու ինչպես ապրի ինքը, մերժում է ճակատագրի գոյությունը, մյուսին էլ դա շատ ավելի ձեռնտու է, պատասխանատվությունն է պակասում իր կատարած ամեն ինչի նկատմամբ, ցանկությունը` պայքարելու, նվաճելու, ձգտումը՝ լավին, բարձրին հասնելու. « Դեեեհ, ինչ արած, ուրեմն իմ ճակատին էլ այդպես է գրված, ոչինչ անել չեմ կարող:8»…
Երկկողմանի ծայրահեղություններ ստացվեցին կարծես թե:think Իմ կարծիքով ճակատագիր կա, ու դա մի փոքր այլ է վերը նկարագրածիցս:)
Պատկերացրեք կամուրջի վայով անցող ճանապարհ, որի երկու կողմն էլ պատնեշներ են՝ տհաճությունից խուսափելու համար, այսինքն ճակատագրական նշանակություն ունեցող տհաճություններից, հետևաբար՝ պատնեշներից այն կողմն արդեն իսկ քո համար չէ: «Մեքենայի ղեկը» քո ձեռքերում է, կարող ես մեքենան վարել այնպես, ինչպես կուզես, ճակատագիրը քեզ ընձեռում է այդ հնարավորությունը:ok գուցե երկկողմանի ճանապարհի ճիշտ մեջտեղով գնաս՝ դիմելով ռիսկի, կամ էլ՝ ավելի անվտանգ լինելու համար մայթեզրին մոտ, շատ ավելի դանդաղ, իսկ միգուցե նորմալ արագությամբ ընթանաս՝ հմուտ վարորդի պես՝ հետզհետե արագացնելով ընթացքը:)
Ճակատագիրը մեզ տալիս է հնարավություն ընտրելու, ինչպես գրեթե ամենուր, այնպես էլ այս դեպքում կա հնարավորություն, ինքդ ես ընտրում, որովհետև հետագայում ընտրությանդ արդյունքում կատարած քայլերիդ համար էլ ես ինքդ պատասխանատու լինելու:) Ճկատագիրն այնքան բարդ չէ, որքան մարդիկ են այն ներկայացնում, պարզապես գործողությունների առավելագույն սահմանների ամբողջություն՝ ամեն մեկի համար՝ յուրահատուկ;)

ihusik
01.08.2008, 21:04
Selene-ի գրածը կարդալուց երեք բանի մասին մտածեցի. չգիտեմ ինչու... կամ գուցե որպես լրացում հենց Selene-ի գրածին:8

Հայերեն «ճակատագիր» բառը- ճակատին գրված... արդեն գրված է, մի ժամանակ այն գրվել է...:think

Ռուսերեն «судьба»- суд բառից...:think

Մտածեցի նաև Աստվածաշնչից իծնե կույր երեխայի մասին, երբ Հիսուսի աշակերտները հարցրեցին թե արդյոք այս երեխա՞ն է մեղք գործել (թե նրա ծնողները) որ իծնե կույր է ծնվել...:think

Morpheus_NS
01.08.2008, 21:20
Ինձ հետաքրիր է ձեր կարծիքը. ի՞նչ եք կարծում մեր ապագան մեր ձեռքին է, թե ճակատագիրը նախօրոք որոշված է: Այսինքն ամեն ինչ մեր ձեռքին է, թե՞ լինելիքը կլնինի և մենք անզոր ենք ճակատագրի դեմ:


Արա ասածս քայլերը հաջորդականությամբ.

1.Մի հատ կոնֆետ դիր առջևդ

2.Նայիր նրան և որոշիր` ուտես, թե ոչ

3. Իրականացրու կայացրածդ որոշումը

4.Եթե մինչև որոշումդ իրականացնելը առաստաղը գլխիդ չփլվեց կամ հանկարծակի ինֆարկտ չստացար (աստված չանի), ուրեմն կարելի է եզրակացնել, որ ՄԱՐԴՈՒ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ ԻՐ ՁԵՌՔԵՐՈՒՄ Է

Freddie
01.08.2008, 22:03
Արա ասածս քայլերը հաջորդականությամբ.

1.Մի հատ կոնֆետ դիր առջևդ

2.Նայիր նրան և որոշիր` ուտես, թե ոչ

3. Իրականացրու կայացրածդ որոշումը

4.Եթե մինչև որոշումդ իրականացնելը առաստաղը գլխիդ չփլվեց կամ հանկարծակի ինֆարկտ չստացար (աստված չանի), ուրեմն կարելի է եզրակացնել, որ ՄԱՐԴՈՒ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ ԻՐ ՁԵՌՔԵՐՈՒՄ Է

Լավ ես գրում հա՜ Մորֆեուս :hands Բայց իմ կարծիքով ճակատագիրը ավելի մեծ բաներում է արտահայտվում։;)

Morpheus_NS
01.08.2008, 22:26
Լավ ես գրում հա՜ Մորֆեուս :hands Բայց իմ կարծիքով ճակատագիրը ավելի մեծ բաներում է արտահայտվում։;)

Մեծ բաներն էլ փոքր բաներից են ձևավորվում:
Եվ ընդհանրապես ՄԻ ՍՊԱՍԵՔ ԹԵ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ ՁԵԶ ԻՆՉ ԿՄԱՏՈՒՑԻ, ԱՅԼ ԿԵՐՏԵՔ ՁԵՐ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ ԻՆՔՆԵՐԴ:

ihusik
01.08.2008, 22:40
Մեծ բաներն էլ փոքր բաներից են ձևավորվում:
Եվ ընդհանրապես ՄԻ ՍՊԱՍԵՔ ԹԵ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ ՁԵԶ ԻՆՉ ԿՄԱՏՈՒՑԻ, ԱՅԼ ԿԵՐՏԵՔ ՁԵՐ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ ԻՆՔՆԵՐԴ:
հա էսպես թե էնպես ամեն մարդ էլ ներկայի իր կյանքով կերտում է իր այս կամ այն ապագա ճակատագիրը բայց մյուս կողմից էլ ներկայում ինչ կա հիմա՝ դա էլ անցյալում կերտած իր ճակատագիրն է որ հիմա ունի չէ՞...
հարցին միակողմանի պետք չէ նաել...

Morpheus_NS
01.08.2008, 22:46
հա էսպես թե էնպես ամեն մարդ էլ ներկայի իր կյանքով կերտում է իր այս կամ այն ապագա ճակատագիրը բայց մյուս կողմից էլ ներկայում ինչ կա հիմա՝ դա էլ անցյալում կերտած իր ճակատագիրն է որ հիմա ունի չէ՞...
հարցին միակողմանի պետք չէ նաել...

Անյալ ասելով` անցյալ կյանքերը նկատի ունեիր?

ihusik
01.08.2008, 23:22
Անյալ ասելով` անցյալ կյանքերը նկատի ունեիր?

նաև դա և այն անցյալը, որ եղել է այս կյանքում ու հասցրել հենց այս կյանքում դրա համար պատասխան տալ. չնայած այդպես շատ հազվադեպ է լինում, բայց կարելի է ասել, որ նման դեպքում բախտն բերում է չհետաձգելով ճակատագրի իրականացումը, քանի որ մի լավ խոսք էլ կա ռուսերեն է դա սովորաբար ասվում, իսկ հայերեն այսպես կհնչի. քամի ցանես՝ փոթորիկ կհնձես...

բա իհարկե անցյալ կյանքեր, թե չէ ո՞վ էր նստելու ամեն մեկի համար անհիմն ու չվաստակած անօրեն ճակատագիր գրելու ու մեկին անարատ առողջություն ու բախտ տալու մյուսին իծնե հիվանդություն տալու ու դժբախտություն դրոշմելու նրա ճակատին...

Morpheus_NS
01.08.2008, 23:32
նաև դա և այն անցյալը, որ եղել է այս կյանքում ու հասցրել հենց այս կյանքում դրա համար պատասխան տալ. չնայած այդպես շատ հազվադեպ է լինում, բայց կարելի է ասել, որ նման դեպքում բաղտն բերում է չհետաձգելով ճակատագրի իրականացումը, քանի որ մի լավ խոսք էլ կա ռուսերեն է դա սովորաբար ասվում, իսկ հայերեն այսպես կհնչի. քամի ցանես՝ փոթորիկ կհնձես...


Իմ գրածները այլ բան էին ասում. այս կյանքում “ճակատագիր” կոչվածը յուրաքանչյուրն ինքն է իր համար կերտում, ոչինչ կանխորոշված չէ, այլապես կյանքը անիմաստ կլիներ: “Մեծ բաները փոքր բաներից են ծնվում” ասելով` ես նկատի ունեի, որ մեր կյանքում բոլոր մեծ իրադարձություները կաթիլ առ կաթիլ ձևավորվում են ԱՅՍ կյանքում մեր կատարած այս կամ այն քայլերի վրա, սակայն նույնիսկ ամենավերջին պահին կարելի է այդ մեծ իրադարձությունների ընթացքը շեղել: Ամենանելանելի վիճակներում էլ ընտրության հնարավորություն կա, օրինակ, ինքնասպան լինել կամ համակերպվել ստեղծված իրավիչակի հետ:
Իսկ ինչ վերաբերում է անցյալ կյանքերին, ապա դա առանձին թեմա է, և հաճույքով հետդ այդ մասին կզրուցեի:

ihusik
01.08.2008, 23:58
Կբացատրես թե դու դա ինչպե՞ս ես պատկերացնում եթե ասում ես ճամատագիր է ու միևնույն ժամանակ ասում, որ այն կարելի է փոխել. էլ ի՞նչ ճակատագիր եթե ներկայում հնարավոր է ամեն բան փոխել անցած կատարվածը, եթե այն արդեն դրսևորվում է ու շարժվել է պատճառ- հետևանքի կամ կարմայի անիվը ու ներկայում ստանում ենք մեր իսկ պատճառածի հետևանքները (բացի այն օրինակից որ ես այստեղ ասել էի, երբ հնարավոր է մեծ հոգևոր ջանքերի շնորհիվ առաջ անցնել ճակատագրի հարվածից ու մեղմել կամ չեզոքացնել այն)... սիրով կլսեմ քո կարծիքը։

Morpheus_NS
02.08.2008, 00:10
Կբացատրես թե դու դա ինչպե՞ս ես պատկերացնում եթե ասում ես ճամատագիր է ու միևնույն ժամանակ ասում, որ այն կարելի է փոխել. էլ ի՞նչ ճակատագիր եթե ներկայում հնարավոր է ամեն բան փոխել անցած կատարվածը, եթե այն արդեն դրսևորվում է ու շարժվել է պատճառ- հետևանքի կամ կարմայի անիվը ու ներկայում ստանում ենք մեր իսկ պատճառածի հետևանքները (բացի այն օրինակից որ ես այստեղ ասել էի, երբ հնարավոր է մեծ հոգևոր ջանքերի շնորհիվ առաջ անցնել ճակատագրի հարվածից ու մեղմել կամ չեզոքացնել այն)... սիրով կլսեմ քո կարծիքը։

Ճակատագիր ասելով` ես նկատի ունեմ ոչ թե այն ,ինչ կանխորոշված է, այլ` կյանքի ուղին: Իսկ քո ողջ ասածը գրված է հին հնդկական փիլիսոփայության ոգով, որի գաղափարներին ես շատ լավ ծանոթ եմ ու իմ կարծիքն ունեմ դրանց մասին:

Tanamasi
02.08.2008, 00:33
Կներեք, որ ռուսերեն՝ հավես չկա էս կեսգիշերին երկար-բարակ թարգմանել.
Одна причина влечет только одно следствие.
Я всегда был единой причиной, а потому мог произвести только одно следствие, и потому мое существование – только ряд неизбежных следствий.
Վո՜ :B

ihusik
02.08.2008, 03:25
Ճակատագիր ասելով` ես նկատի ունեմ ոչ թե այն ,ինչ կանխորոշված է, այլ` կյանքի ուղին:
Կներես ուշ ժամ է լավ չեմ ըմբռնում թե ի՞նչ նկատի ունես «ճակատագիրը կյանքի ուղին է» ասելով. չե՞ս մանրամասնի;)

Իսկ քո ողջ ասածը գրված է հին հնդկական փիլիսոփայության ոգով, որի գաղափարներին ես շատ լավ ծանոթ եմ ու իմ կարծիքն ունեմ դրանց մասին: ուրախ եմ:)

Սելավի
02.08.2008, 07:48
Ճակատագիր չկա, միայն գոյություն ունի՝ Կյանքից, համապատասխան անրադարձ քո արարքներին ու քո մտքերին:
Եթե կարճ ձևակերպենք կստացվի՝ Եթե երեկոյան գլխիտ քյառփինջա ընկնում, ուրեմ դու ինքդ էիր դա պատրաստել քեզ համար՝ առավոտյան:

Կյանքը երբեք մեզ չի պատժում, նա մեզ հետ վարվումա համապատասխանաբար:
Եթե ասում եք գոյություն ունի ճակատագիր՝ դա նույննա որ մազերդ սանրես ու գլխիդ գլխարկ դնես: Մեր կյանքը այդպես չի ինչպես կա, նա այնպեսա ինչպես մենք ենք այն կառուցում:
Կյանքում ինչ էլ հետներդ պատահի թե լավ թե վատ միշտ հիշեք որ դա Կյանքի պատասխաննա ձեր արարքներին: Կյանքը 10% բաղկացածա իրադարձություններից ու 90% այդ իրադարձություններին մեր տված ռիակցիայից:
Ժողովուրդ ջան հանգիստ ապրեք ու իմացեք ըտենց երկուշաբթի չկա որ հետևից երեքշաբթի չգա, միայն ամեն բան սիրով չափեք, թող դա լինի ձեր միակ չափման միավորը ու ժամանակի պտտվող անիվն էլ միշտ իր հետ հատուցում կբերի:

*e}|{uka*
02.08.2008, 15:56
Ճակատագիր չկա, միայն գոյություն ունի՝ Կյանքից, համապատասխան անրադարձ քո արարքներին ու քո մտքերին:
Եթե կարճ ձևակերպենք կստացվի՝ Եթե երեկոյան գլխիտ քյառփինջա ընկնում, ուրեմ դու ինքդ էիր դա պատրաստել քեզ համար՝ առավոտյան:

Կյանքը երբեք մեզ չի պատժում, նա մեզ հետ վարվումա համապատասխանաբար:
Եթե ասում եք գոյություն ունի ճակատագիր՝ դա նույննա որ մազերդ սանրես ու գլխիդ գլխարկ դնես: Մեր կյանքը այդպես չի ինչպես կա, նա այնպեսա ինչպես մենք ենք այն կառուցում:
Կյանքում ինչ էլ հետներդ պատահի թե լավ թե վատ միշտ հիշեք որ դա Կյանքի պատասխաննա ձեր արարքներին: Կյանքը 10% բաղկացածա իրադարձություններից ու 90% այդ իրադարձություններին մեր տված ռիակցիայից:
Ժողովուրդ ջան հանգիստ ապրեք ու իմացեք ըտենց երկուշաբթի չկա որ հետևից երեքշաբթի չգա, միայն ամեն բան սիրով չափեք, թող դա լինի ձեր միակ չափման միավորը ու ժամանակի պտտվող անիվն էլ միշտ իր հետ հատուցում կբերի:

...Չհամոզեցիր :roll

lili-4
02.08.2008, 16:38
Ես էլ եմ հավատում։ Համ էլ էդպես ապրելը հեշտ է, բայց ոչ թե հավատում եմ, որ հեշտ լինի, այլ պարզապես հավատում եմ։
Իսկ ես հավատում եմ, որ հեշտ ապրեմ…:(

Սելավի
02.08.2008, 20:58
...Չհամոզեցիր :roll

Ոչ ոք, ոչ մեկին, ոչինչ չի սովորացնում ամեն մեկը ինքնա սովորում:
Ամբողջ ավիացիայի պատմության մեջ դեռ չի եղել մի ինքնաթիռ որ երկիր չվերադառնա:
Այնպես որ մի շտապիր կհամոզվես, եթե տարիներդ դատարկ չանցնեն, որովհետև ինչպես կարծեմ Գեզլիտն էր ասում «Շատերը կարծում են թե իմաստությունը տարիների հետ կգա, բայց շատ ժամանակ տարիները մենակ են գալիս»

*e}|{uka*
03.08.2008, 02:22
Ոչ ոք, ոչ մեկին, ոչինչ չի սովորացնում ամեն մեկը ինքնա սովորում:
Ամբողջ ավիացիայի պատմության մեջ դեռ չի եղել մի ինքնաթիռ որ երկիր չվերադառնա:
Այնպես որ մի շտապիր կհամոզվես, եթե տարիներդ դատարկ չանցնեն, որովհետև ինչպես կարծեմ Գեզլիտն էր ասում «Շատերը կարծում են թե իմաստությունը տարիների հետ կգա, բայց շատ ժամանակ տարիները մենակ են գալիս»

Եթե այդպես է ամեն ինչ մարդու տնօրինության տակ է, ապա կարելի է ասել մարդիկ ծնվում են աննպատակ ու իրենք են կյանքի ընթացքում կողմնորոշվում թե ինչի համար են ծնվել: Բայց կարող է ես չէի ուզում ծնվել, բայց ծնվեցի, եթե սա ճակատագիր չի ապա ի՞նչ է: Ես կարծում եմ , որ եթե մարդ ծնվում է , ապա այդպես էր պետք, ուրեմն երկրային կյանքում առաքելություն ունի, այլ ոչ թե ծնվում է ծնվելու համար : Կան բաներ որոնք փոխել չես կարող, կարող ես միայն հետաձգել կամ փոխակերպել մեկ այլ բանի, բայց վերջը մեկա նույննա... Այսքանը :)

Աբրաքսաս
18.12.2009, 12:47
Ամեն ինչն էլ մարդն է որոշում, ոչ մի բանն էլ նախորոք որոշված չէ, ուղղակի մեզ բնորոշ է, որ մի բան չի ստացվում, փորձում ենք մեղավորներ ման գալ,:think իսկ երբ չենք գտնում, արդեն հիշում ենք <<ճակատագիր>> առեղծվածին... :angry

E-la Via
18.12.2009, 16:19
Ինձ հետաքրիր է ձեր կարծիքը. ի՞նչ եք կարծում մեր ապագան մեր ձեռքին է, թե ճակատագիրը նախօրոք որոշված է: Այսինքն ամեն ինչ մեր ձեռքին է, թե՞ լինելիքը կլնինի և մենք անզոր ենք ճակատագրի դեմ:

Կարծում եմ հենց "ճակատագիր" բառը իրենով արդեն շատ բան է ասում: Ճակատագիր՝ ճակատին գրված: Սա նշանակում է, որ մենք ծնվում ենք որոշակի տվյալներով, որոշակի հնարավորություններով, որոնք իմանալով՝ կարող ենք միավորվել մեր ճակատագրի հետ և ստեղծել մեր ցանկալի ապագան: Բայց երբ մենք չենք օգտագործում և շեղվում ենք մեր ուղուց, այդ ժամանակ ստանում ենք համապատասխան զգուշացումեր: Հենց այդ զգուշացումների դեմ էլ մենք անզոր ենք: Այնպես որ հարկավոր է լսել մեր ներքին ձայնը և կերտել մեր ապագան: