Դիտել ողջ տարբերակը : Խորհուրդ եմ տալիս կարդալ, չեք փոշմանի…
Cassiopeia
20.10.2006, 21:09
Այս փոքրիկ պատմվածքը մարդկային հոգեբանության մասին է: Այն փոքրիկ տղային մասին է, որին մնացել է ապրելու ընդամենը 12 օր…
Հուսով եմ, տպավորություններ կարդալ …
Cassiopeia
20.10.2006, 21:21
Երևի հետևեմ խորհրդիդ:aha
Չես փոշմանի, միգուցե պահեր լինեն որ անհետաքրքիր թվա, բայց իրոք հոյակապ ստեղծագործություն է…
Lionne_en_Chasse
20.10.2006, 22:48
Cassiopeia մեծ հետաքրքրությամբ կկարդամ, եթե միայն copy past անես այստեղ... World-ը չի բացվում ...
Cassiopeia
21.10.2006, 10:01
Cassiopeia մեծ հետաքրքրությամբ կկարդամ, եթե միայն copy past անես այստեղ... World-ը չի բացվում ...
Word-ի էջերով մոտ 13 էջ է, չեմ կարծում որ այստեղ հարմար կլինի տեղադրելը: Եթե ցանկություն կա կարդալու (ի դեպ, ռուսաց լեզվով է), կարող եմ ուրիշ ֆորմատով ձայնագրել ու ուղարկել էլեկտրոնային հասցեի վրա…
Կամ այն կարելի է գտնել http://lib.ru/INPROZ/SHMITT_E/oskar.txt հասցեում…
ես այդ պատմվածքը կարդացել էի վաղուց...
ընդհանրապես Շմիտը լավն է……
սիրում եմ այդպիսի բաներ կարդալ հավաքվելու համար……
բայց շատ էր ազդել…
իսկ որտողի՞ց էիր գտել…ինչ-որ մեկը խորհուրդ էր տվել…
Cassiopeia
21.10.2006, 11:27
Ես էլ եմ վաղուց կարդացել ու համակարգչիս մեջ միշտ պահում եմ: Դուրս շատ-շատ էր եկել, դրա համար որոշեցի խորհուրդ տալ ձեզ կարդալու համար և կարծիքներ ակնկալելով:
իսկ 2որդ հարցի պատասխանը… եթե կարելի…:)
Cassiopeia
21.10.2006, 11:35
իսկ 2որդ հարցի պատասխանը… եթե կարելի…:)
Ընկերներիցս մեկը Հայաստանից մեկնելուց տվեց այն կարդալու համար…
Lionne_en_Chasse
21.10.2006, 14:49
Word-ի էջերով մոտ 13 էջ է, չեմ կարծում որ այստեղ հարմար կլինի տեղադրելը: Եթե ցանկություն կա կարդալու (ի դեպ, ռուսաց լեզվով է), կարող եմ ուրիշ ֆորմատով ձայնագրել ու ուղարկել էլեկտրոնային հասցեի վրա…
Կամ այն կարելի է գտնել http://lib.ru/INPROZ/SHMITT_E/oskar.txt հասցեում…
Իսկ ես կարծեցի քո գրած ստեղծագործությունն է :)
Ինչևէ, շնորհակալություն լինկի համար ( ռուսերեն գեղարվեստական գիրք հազար տարի է չեմ կարդացել )
Կարդացի, շատ լավ էր գրած: Կարդալուց երեք անգամ հուզվեցի:
Ճիշտն ասած շատ հազվադեպ կարելի է փոշմանել կարդացածիցդ, քանի որ ամեն գրած իր իմաստը ունի:
Ասեմ, որ, կարողա շատերին թվա, որ Շմիտտը հավատացյալ մարդ է եղել, բայց եթե ավելի խորը նայեք, կտեսնեկ որ նրա ամեն գրածի մեջ արտահայտվում է իսկական, ճիշտ աթեիզմը: Ճիշտ աթեիզմ ասելով ես հասկանում եմ այն, ինչ ես ել եմ զգում: Իհարկե սխալ է հավատալ աստծոն, անգամ սխալ է նռա անունը մեծատառ գրել, (եթե նկատել եք ես միշտ փոքրատառ եմ գրել) բայց նույն ժամանակ պետք չե ոչ ոքի դրա մեջ համոզել, ընդհակառակը, շատերը առանձ դրա չեն կարող… ոչ բոլորն են այնքան ուժեղ, որ ամեն ինչ միայնակ տանեն:
...ոչ բոլորն են այնքան ուժեղ, որ ամեն ինչ միայնակ տանեն:
Մարդը կարիք ունի՞ Աստծուն հերքելու, եթե իրոք ուժեղ է: Երևի, չէ՛,իմաստը ո՞րն է, այդ հարցը նրան չի էլ հուզի: Բայց հերքելը պետք է՝ երբ կարիքն ունես ուժեղ լինելու խաբկանքի:
Մարդը կարիք ունի՞ Աստծուն հերքելու, եթե իրոք ուժեղ է: Երևի, չէ՛,իմաստը ո՞րն է, այդ հարցը նրան չի էլ հուզի: Բայց հերքելը պետք է՝ երբ կարիքն ունես ուժեղ լինելու խաբկանքի:
Լիովին տեղին պատասխան հայկի գրածին::)
Հ.Գ. Caps Lock-ս գործում է:
Մարդը կարիք ունի՞ Աստծուն հերքելու, եթե իրոք ուժեղ է: Երևի, չէ՛,իմաստը ո՞րն է, այդ հարցը նրան չի էլ հուզի: Բայց հերքելը պետք է՝ երբ կարիքն ունես ուժեղ լինելու խաբկանքի:
Սպասելի պատասխան, այսպես կասեին երեվի մարդկանց 99%-ը: Ես ընդունում եմ քո ասածը և ժպիտով լռում…
... հայկի ...
Հ.Գ. Caps Lock-ս գործում է:
:angry, մարնուն պետք է ընդունել այնպիսին ինչպիսին կա, ամենաքիչը նա գոյություն ու՛նի:
StrangeLittleGirl
22.10.2006, 15:11
Ի դեպ, թեմայից շեղվում ենք, բայց աթեիզմի վերաբերյալ մի բան կուզեի ասել:
Սովետի տարիներին մի ուսանողուհի մոտենում է հավատացյալ դասախոսին և ասում.
- Գիտե՞ք, եթե Աստված գոյություն չունենար, այսքան փող չէին ծախսի մեզ դրանում համոզելու համար:
Ի դեպ, թեմայից շեղվում ենք...
Ասեմ Բյուր, որ այս ստեղծագործության բու՛ն թեման է:
Նաև մեկնաբանեմ մեկ փաստ՝ ստեղծագործության մեջ շատ սիրուն նկարագրում է հավատքը: Ցույց է տրված, թե ոնց են երեխաները հավատում ձմեռ պապու, իսկ հետո ոչ: Նույն էլ ուզում ա ասի մարդկության համար, որ երբ որ հասունանաք աստվածը էլ պետք չի գա: Ի դեպ գրված է այնպես, որ ով հավատում է, դա չհասկանա… շատ հանճարեղ ստեղծագործություն է:
Lionne_en_Chasse
22.10.2006, 16:49
Նաև մեկնաբանեմ մեկ փաստ՝ ստեղծագործության մեջ շատ սիրուն նկարագրում է հավատքը: Ցույց է տրված, թե ոնց են երեխաները հավատում ձմեռ պապու, իսկ հետո ոչ: Նույն էլ ուզում ա ասի մարդկության համար, որ երբ որ հասունանաք աստվածը էլ պետք չի գա: Ի դեպ գրված է այնպես, որ ով հավատում է, դա չհասկանա… շատ հանճարեղ ստեղծագործություն է:
HaykMan դու քո ասածներին հավատո՞ւմ ես, համոզված եմ հոգուդ խորքում կասկածում ես, քանի որ երբ մարդ նման համառությամբ է հերքում ինչ որ ակնհայտ բան ( տվյալ դեպքում ակնհայտ բան թեկուզ և ստեղծագործության մեջ) ...ուրեմն ուզում է նախ ինքն իրեն համոզի : Ստեղծագործությունը լրիվ հակառակ տեսանկյունից մեկնաբանեցիր, որովհետև մարդուն բնորոշ է չընդունել իր սխալը և ամեն ինչում իր ( հանճարեղ) մտքի համաձայնեցում տեսնել: :) Ես դա չեմ ասում իբրև հավատացյալ մարդ
Եթե հերքում ես Աստծո գոյությունը, ուրեմն այնքան ուժ ունեցիր , որ հիմնավոր ու սպառիչ ապացույց ներկայացրու մեզ բոլորիս ( կոպիտ ասած բեր մեր աչքը կոխի) : Կուզե՞ս նույն քո տրամաբանությամբ ապացուցեմ , որ դու ֆիզիկապես գոյություն չունես... ինձ համար :)
Պարզապես չեմ սիրում, երբ մարդ վիճաբանելիս ոչ մի հիմնավորված բան չի ասում, այլ անցնում է ուրիշի զգացմունքները ծաղրելուն ու վիրավորելուն: Թույլ մարդու արարք :)
Կներես, եթե կոպիտ եմ գրել, բայց ուրիշ ձև չէի կարող ասել....
Ստեղծագործությունը կարդացի: Շատ լավն է, թեթև է կարդացվում ..... երբեմն մենք ինքներս մեզ կուրացնում ենք, իսկ երբ որոշում ենք աչքերներս բացել...տեսնում ենք , որ շատ ենք ուշացել
Տխրեցի
... ուրեմն այնքան ուժ ունեցիր , որ հիմնավոր ու սպառիչ ապացույց ներկայացրու մեզ բոլորիս...
Հենց իմաստը նրանում է, որ պետք չէ ոչ մի բան ապացուցել, հենց հակառակ, եթե դու հավատում ես, ես դա խրախուսում եմ: Մույնպես ինչպես ես երբեք չեմ սկսի փոքր երեխայի ապացոիցել, որ ձմեռ պապ չկա, դրանից նա կնեղվի:
Անգամ այն, որ այսքանը ասացի, արդեն սխալ էր, կներեք բոլորդ, իմ թուլությունն է, չդիմացա:(
Cassiopeia
25.10.2006, 11:29
Ուրախ եմ, որ ստեղծագործությունը դուր է եկել ձեզ…
HaykMan դու քո ասածներին հավատո՞ւմ ես, համոզված եմ հոգուդ խորքում կասկածում ես, քանի որ երբ մարդ նման համառությամբ է հերքում ինչ որ ակնհայտ բան ( տվյալ դեպքում ակնհայտ բան թեկուզ և ստեղծագործության մեջ) ...ուրեմն ուզում է նախ ինքն իրեն համոզի :
Ես լրիվ համամիտ եմ …
Պետք չէ համոզել ուրիշներին :
HaykMan շատերը բացառում են սերը, ինչ կասես այդ դեպքի համար …
Ես լրիվ համամիտ եմ …
Քեզ ճանաչելով համոզվաց էի, որ համաձայն կլինես Arm_Lionne-ի հետ:)
Հա դե ուրիշ եք էլի աղջկեքտ...
Պետք չէ համոզել ուրիշներին :
Լավ չի, որ ուշադիր չես:( ես չեմ համոզում, կրկնում եմ, հակառակ, հավատացեք ինչքան ուզում եք:D
HaykMan շատերը բացառում են սերը, ինչ կասես այդ դեպքի համար …
Ընդամենը երկու խոսք, բացառում են ոչ միայն չեղածը, եղածնելն էն բացառում:P
Cassiopeia
02.11.2006, 20:46
Էս ի՞նչ կրքեր են տաքանում այս թեմայում… Կարդում եմ, թվում է թե թեմային չի վերաբերվում… Միգուցե բացատրե՞:think ք…
Այս ստեղծագործությունը կյանքի մասին է…
Կյանք,որը թելերից է կախված ու թվում է թե շուտով ոչ թե ավարտվելու է,այլ կիսատ է մնալու ու չի շարունակվելու…
բայց հենց հավատքն է ստիպում մի քանի օրում ապրել ամբողջ մի կյանք,որ հեռանալիս ափսոսանք չզգաս, թե քիչ ապրեցիր…որ չվախենաս մահից…
Իսկ այս ստեղծագործությունը բարության մարմնացում է…
Աստված է սերը…և բոլորդ էլ հավատում եք,քանի դեռ սիրում եք…
Երեխե'ք, խորհուրդ եմ տալիս կարդալ Ագաթա Քրիստի: Հաստատ չեք փոշմանի: Սկսեք "Արևելյան ճեպընթաց"-ից կամ "Էնդհաուզի առեղծված"-ից:hands :hands ;)
Idealistka
09.12.2006, 20:50
Իսկ այս ստեղծագործությունը բարության մարմնացում է…
Աստված է սերը…և բոլորդ էլ հավատում եք,քանի դեռ սիրում եք…
Կարո՞ղ ա Ժոժ Սանդի "Կոնսուելո"-ի մասին ա : Շատ եմ սիում այդ գիրքը, են մեր լսած,բայց երբեք չտեսած բարության մասին ա: Իոք խորհուրդ եմ տալիս կարդալ ու կարծում եմ դրանից հետո կըանը կփոխի իր կերպարանքը ձեզ համար:
Cassiopeia
09.12.2006, 21:06
Ժողովուրդ, թեմայի սկզբում կցված file կա, պատմվածք է… դրա մասին էր խոսքը, դուք լրիվ խառնեցիք:
Ժորժ Սանդի "Կոնսուելո" գիրքը, այնուհետև դրա շարունակությունը "Կոմսուհի Ռուդելշտադը" անչափ հետաքրքիր գիրք է, բայց կապ չուներ այս թեմայի հետ, ինչպես նաև Ագաթա Քրիստիի դետեկտիվ ստեղծագործությունների շարքը այս թեմային չեն վերաբերվում…
Կարո՞ղ ա Ժոժ Սանդի "Կոնսուելո"-ի մասին ա : Շատ եմ սիում այդ գիրքը, են մեր լսած,բայց երբեք չտեսած բարության մասին ա: Իոք խորհուրդ եմ տալիս կարդալ ու կարծում եմ դրանից հետո կըանը կփոխի իր կերպարանքը ձեզ համար:
Չէ…Առաջին էջում պատմվածք կա,դա կարդա…իրոք որ հրաշք է…Էրիկ Էմանւել Շմիտի ստեղծագործությունն է…ֆրանսիացի ժամանակակից գրող…
իսկ քո խորհրդին ես կհետևեմ:)
Philosopher
10.01.2007, 00:04
Լավ գործ է: Հոգեբանական բազմաթիվ գտնումներ ու խտացումներ կան; Փիլիսոփայական ընդհանրացումները տրվում են մերթ ինչ-որ համոզչական տոնով, մերթ էլ սարսռազդու սարկազմով: Ամենաընդհանուր կերպով ասած` այս գործը իր մաքուր ու պարզ աչքերով աստվածային մառախլապատ պատկերին վստահորեն նայող տղայի ապստամբության ու հաղթանակի մասին է; Նա կարծես նույն Իվան Կարամազովն է, բայց մանկական հոգով ու լավատեսական հայացքով, որը պատրաստ է Իվանի հետ կրկնել. "Ես աստծուն հավատում եմ, ես նրա աշխարհը չեմ ընդունում".
Cassiopeia
10.01.2007, 11:50
Լավ գործ է: Հոգեբանական բազմաթիվ գտնումներ ու խտացումներ կան; Փիլիսոփայական ընդհանրացումները տրվում են մերթ ինչ-որ համոզչական տոնով, մերթ էլ սարսռազդու սարկազմով: Ամենաընդհանուր կերպով ասած` այս գործը իր մաքուր ու պարզ աչքերով աստվածային մառախլապատ պատկերին վստահորեն նայող տղայի ապստամբության ու հաղթանակի մասին է; Նա կարծես նույն Իվան Կարամազովն է, բայց մանկական հոգով ու լավատեսական հայացքով, որը պատրաստ է Իվանի հետ կրկնել. "Ես աստծուն հավատում եմ, ես նրա աշխարհը չեմ ընդունում".
:) Ավելի լավ ասել հնարավոր չէր…:)
Երեխեք, ձեն-ձուն չհանեցիք. որևէ մեկը կարդաց Ագաթա Քրիստի???????????????????:( :think
Idealistka
16.01.2007, 19:18
Կարդացի՜, խոսքեր չունեմ, հրաշալի գործ է:
Ժողովուրդ,ի՞նչ գիրք խորհուրդ կտաք:)
Ուզում եմ,որ նաև մարդու ներաշխարհը բացահայտող լինի:)
Մի խոսքով լինի և հոգեբանական,և փիլիսոփայական:)
Philosopher
05.04.2007, 15:56
Ժողովուրդ,ի՞նչ գիրք խորհուրդ կտաք:)
Ուզում եմ,որ նաև մարդու ներաշխարհը բացահայտող լինի:)
Մի խոսքով լինի և հոգեբանական,և փիլիսոփայական:)
Հարդի, Պո, Դիկկենս, Դոստոևսկի, Քամյու, Սարտր, Մարկես, բայց մարդու ներաշխարհը շատ չբացահայտես, թե չէ կհասնես Նիցշեին ու դրանից հետո էլ գիրք չես կարդա։
Հարդի, Պո, Դիկկենս, Դոստոևսկի, Քամյու, Սարտր, Մարկես,։
Շատ շնորհակալ եմ,կկարդամ,կարծիքս կասեմ:)
բայց մարդու ներաշխարհը շատ չբացահայտես, թե չէ կհասնես Նիցշեին ու դրանից հետո էլ գիրք չես կարդա
Կաշխատեմ:)
Սիրո մասին...
Խորհուրդ կտայի կարդալ նրանց, ում հետաքրքրում է Սիրո թեման - գիրքը ռուսերեն լեզվով է և այստեղ տեղադրել եմ միայն բովանդակությունը, նրանք ովքեր կցանկանան գրիքն ամբողջությամբ ունենան՝ թող նամակով ինձ հայտնեն միայն իրենց էլ. փոստի հասցեն և ես կուղարկեմ այն...:ok
Cassiopeia
06.04.2007, 09:28
Սիրո մասին...
Խորհուրդ կտայի կարդալ նրանց, ում հետաքրքրում է Սիրո թեման - գիրքը ռուսերեն լեզվով է և այստեղ տեղադրել եմ միայն բովանդակությունը, նրանք ովքեր կցանկանան գրիքն ամբողջությամբ ունենան՝ թող նամակով ինձ հայտնեն միայն իրենց էլ. փոստի հասցեն և ես կուղարկեմ այն...:ok
Իսկ չեք կարծում, որ գրքի մասին տեղյակ պահելուց կարևորագույն հանգամանքը նրա հեղինակն է, որը ոչ մի տեղ նշված չի;)
Շնորհակալ եմ դիտողության համար,:) ուղղակի գրքի համապատասխան բաժիններում տեղ են գտել մի շարք հեղինակների գրքերից վերցված հատվածներ և այդ պատճառով չեմ ներկայացրել բոլոր հեղինակների անուն, ազգանուններն մեկ մեկ...;)
Կոնկրետ ոչ մի բան չեմ առաջարկելում այս պահին: Ուղղակի Կաֆկայից մի մեջբերում եմ ուզում անել.;)
«Ես կարծում եմ, որ մենք պետք է կարդանք միայն այն գրքերը, որոնք կծում են ու խայթում են մեզ: Եթե գիրքը, որը կարդում ենք, մեր գլխներին հարվածելով մեզ չի արթնացնում , ապա էլ ինչո՞ւ կարդանք այն: Հիմա կասես՝ որպեսզի այն մեզ երջանկացնի՞: Բայց, աստված իմ, մենք երջանի կլինեինք առանց գրքեր կարդալու էլ, և այն գրքերը, որոնք մեզ երջանիկ են դարձնում, եթե պետք լինի, մենք ինքներս էլ կարող ենք գրել: Մենք կարիք ունենք այնպիսի գրքերի, որոնք մեզ վրա այնպիսի ազդեցություն կթողնեն, որպիսի ազդեցություն մեր վրա կթողներ մի ծանր դժբախտություն, օրինակ այն մարդու մահը, որին մենք մեզնից ավելի շատ ենք սիրում, մեր վտարվելը դեպի հեռու անտառներ՝ բոլորից հեռու, ինքնսպանության պես: Գիրքը պետք է լինի մեր մեջի սառցակալած ծովի կացինը:»
Ուլուանա
21.04.2007, 14:33
Կոնկրետ ոչ մի բան չեմ առաջարկելում այս պահին: Ուղղակի Կաֆկայից մի մեջբերում եմ ուզում անել.;)
«Ես կարծում եմ, որ մենք պետք է կարդանք միայն այն գրքերը, որոնք կծում են ու խայթում են մեզ: Եթե գիրքը, որը կարդում ենք, մեր գլխներին հարվածելով մեզ չի արթնացնում , ապա էլ ինչո՞ւ կարդանք այն: Հիմա կասես՝ որպեսզի այն մեզ երջանկացնի՞: Բայց, աստված իմ, մենք երջանի կլինեինք առանց գրքեր կարդալու էլ, և այն գրքերը, որոնք մեզ երջանիկ են դարձնում, եթե պետք լինի, մենք ինքներս էլ կարող ենք գրել: Մենք կարիք ունենք այնպիսի գրքերի, որոնք մեզ վրա այնպիսի ազդեցություն կթողնեն, որպիսի ազդեցություն մեր վրա կթողներ մի ծանր դժբախտություն, օրինակ այն մարդու մահը, որին մենք մեզնից ավելի շատ ենք սիրում, մեր վտարվելը դեպի հեռու անտառներ՝ բոլորից հեռու, ինքնսպանության պես: Գիրքը պետք է լինի մեր մեջի սառցակալած ծովի կացինը:»
Բայց մինչև չկարդանք, ո՞նց կիմանանք՝ էդ գիրքն էդպիսին է թե չէ... :think Համ էլ գրքեր կան, որ մարդկանց մի մասի վրա կարող են ազդեցություն չունենալ, մյուս մասի վրա շատ մեծ ազդեցություն ունենալ։ Մեկը կարող է տվյալ գրքից մի բան քաղել, մեկ ուրիշը՝ այլ բան, մեկն ավելի շատ բան է ընկալում նույն գրքից, մյուսն՝ ավելի քիչ։ Բա, տենց բաներ կան։ :P
Համենայն դեպս առօրյայում ամենամեծ junk-ն եմ համարում վատ գիրքը. ամենաթանկի՝ ժամանակի կորստի համար:
Բայց մինչև չկարդանք, ո՞նց կիմանանք՝ էդ գիրքն էդպիսին է թե չէ... :think .... Բա, տենց բաներ կան։ :P
Իհարկե, ճիշտ ես ասում, բայց՝
եթե թիրախիդ կոորդինատները չգիտես, բայց պետք է կրակես, ապա գոնե մոտավորապես թիրախի հարավում,թե հյուսիսում լինելը օգտակար կլինի::P
1. եթե քեզ հոգեհարազատ մեկին գիրքը «խայթելա», ուրմեն մեծ հավանականությամբ քեզ էլ «կխայթի»,
2. երբեմն նախաբանից, կամ գիրքը թերթելուց էլ կարելի է կողմնորոշվել ու մոտավորապես զգալ, թե այն «խայթելու» պոտենցիալ ունի, թե չէ:
3. ...
Բա, ըսենց բաներ էլ կան։ :P
impression
21.04.2007, 22:19
Անպայման արժե կարդալ Նորբեկովի "Հիմարի փորձը"... Եվ ներաշխարհը կբացահայտի, և կփոխի վերաբերմունքը կյանքի հանդեպ դեպի ավելի լավը: Եթե որևէ մեկին հետաքրքրեց, դիմեք, կարող եմ ուղարկել գրքի էլեկտրոնային տարբերակն ամբողջությամբ:
Երբեմն լինում է, երբ ուզում ես մի հետաքրքիր գործ ընթերցել, բայց չգիտես, թե ինչ: Եկեք այստեղ գրենք, թե ինչ գրքեր կարելի է այսօր կարդալ: Թող ամեն մեկը գրի իր վերջերս կարդացած հետաքրքիր գրքի մասին՝ նշելով վերնագիրը, հեղինակին, ժանրը և թե ինչով էր գիրքը լավը:
Խորհուրդ տվեք, թե ինչ գրքեր կարդանք:
քաղաքացի
10.04.2008, 02:10
Այսպիսի թեմա արդեն կա՝ «Խորհուրդ եմ տալիս կարդալ, չեք փոշմանի… (http://www.akumb.am/showthread.php?t=2577)»
Այսպիսի թեմա արդեն կա՝ «Խորհուրդ եմ տալիս կարդալ, չեք փոշմանի… (http://www.akumb.am/showthread.php?t=2577)»
Սխալ տեղ էի փնտրում նմանատիպ թեմա... դե ուրեմն փակեք : :)
firewall
10.04.2008, 02:53
եկեք այստեղ քնարկենք.. :)
լավ էլիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիիի :P
Եթե դոռ չեք կարդացել Գյոթեի "Երիտասարդ Վերթերի տառապանքները", ուրեն խորհուրդ կտամ ընթերցել: Եթե ընթերցելուց հետո հուզմունքից լացեք, ես մեղավոր չեմ :)
Վաայ, այնքան շատ են իմ կարդացած լավ գրքերը:)
իսկ վերջին գրքերից մի ամիս առաջ վերջացրեցի Ջորջ Սանդի "Կոնսուելո" վեպը՝ 2 հատորից բաղկացած, և նրա տրամաբանական շարունակությունը՝ "Կոմսուհի Ռուդոլշտադը", շատ լավնա, կարդացեք, չեք էլ նկատի, թե ինչպես կթռնեն այդ 3 հաստափոր գրքերը:hands
Sunny Stream
10.04.2008, 22:12
Եթե դոռ չեք կարդացել Գյոթեի "Երիտասարդ Վերթերի տառապանքները", ուրեն խորհուրդ կտամ ընթերցել: Եթե ընթերցելուց հետո հուզմունքից լացեք, ես մեղավոր չեմ :)
վայ... ընկերուհիս լացել է... իսկ ես, ընդհակառակը, ուրախ էի, որ վերջապես փակեցի գիրքը... սիրուն բաներ կային մեջը, բայց, կարծում եմ, փոխարենը ավելի օգտակար բան կարող էի կարդալ: Մինչև հիմա էլ պայուսակիս մեջ ման եմ տալիս, չեմ հասցնում վերադարձնել գրադարանին:
չգիտեմ... ոչ մի օրիգինալ բան չեմ կարդացել, բայց դե կարդացածներիցս խորհուրդ կտամ Լերմոնտովի «Մեր ժամանակի հերոսն» ու Դոստոևսկու «Ոճիր և պատիժը»... մեկ էլ, իհարկե, Սարոյան: Ոչ մին գործ չեմ առանձնացնում, բոլորն էլ ողողված են սարոյանական լույսոց ու մեեե~ծ սիրով մարդկանց հանդեպ: ;)
impression
10.04.2008, 22:18
Վաայ, այնքան շատ են իմ կարդացած լավ գրքերը:)
իսկ վերջին գրքերից մի ամիս առաջ վերջացրեցի Ջորջ Սանդի "Կոնսուելո" վեպը՝ 2 հատորից բաղկացած, և նրա տրամաբանական շարունակությունը՝ "Կոմսուհի Ռուդոլշտադը", շատ լավնա, կարդացեք, չեք էլ նկատի, թե ինչպես կթռնեն այդ 3 հաստափոր գրքերը:hands
Վարդուհի ջան, Կոնսուելո վեպի հեղինակը կին է :8 ու անունն էլ ոչ թե Ջորջ է, այլ ավելի նուրբ, ես կասեի քնքուշ՝ Ժո՜րժ :P
Իսկ ինչ խորհուրդ կտայի կարդալ՝ հմմմ... խորհուրդ տալ չեմ սիրում առհասարակ, բայց դե, թեման ա տենց... ուղղակի կարդալ խորհուրդ կտայի...
Որ խորհուրդ տամ Էդգար Պոյի պատմվածքները կարդալ, կկարդաք??? :think
Որ խորհուրդ տամ Էդգար Պոյի պատմվածքները կարդալ, կկարդաք??? :think
+1 Մի քանի պատմվածք կարդացել եմ :) "The Pit and the Pendulum"-ը շատ դուրս եկավ
impression
16.04.2008, 13:06
Հա, ու հենց կարդանք կգանք քեզ կպատմենք, որ հավատաս...
ուղղակի ասենք մարդ կա, կարդացել ա էլի ;)
իսկ եթե չկարդանք, էլ մեզ խորհուրդներ չես տա՞ :)
The_only_one
16.04.2008, 22:18
Ժողովուրդ,ի՞նչ գիրք խորհուրդ կտաք:)
Ուզում եմ,որ նաև մարդու ներաշխարհը բացահայտող լինի:)
Մի խոսքով լինի և հոգեբանական,և փիլիսոփայական:)
Խորհուրդ կտայի Աստվածաշունչ կարդալ:)
Sunny Stream
16.04.2008, 22:24
Անպայման արժե կարդալ Նորբեկովի "Հիմարի փորձը"... Եվ ներաշխարհը կբացահայտի, և կփոխի վերաբերմունքը կյանքի հանդեպ դեպի ավելի լավը: Եթե որևէ մեկին հետաքրքրեց, դիմեք, կարող եմ ուղարկել գրքի էլեկտրոնային տարբերակն ամբողջությամբ:
իսկ ի՞նչ կասես գրքի հիմնական առաքելության մասին... դե, տեսողության վրա ազդում է՞ (նկատի ունեմ` դրականորեն) :8 ես սկսեցի կարդալ, հետո թողեցի... հիմա սպասում եմ ժամանակ լինի, էլի սկսեմ...
impression
17.04.2008, 00:21
Հա, ես մոտ մի տարի ու կես ակնոց չէի դնում :)
իրոք շատ լավ վարժություններ կան, որ անես, հաստատ կօգնի ;)
Vestigium
17.04.2008, 00:54
Շատ շնորհակալ եմ,կկարդամ,կարծիքս կասեմ:)
Կաշխատեմ:)
ՀենրիԽ Բյոլլ - ծաղրածուի աչքերով.
Ժողովուրդ , Մարկես ոչ ոք չի սիրում ՞ – "100 տարվա մենությունը" չկարդալ ուղղակի չի կարելի ... :)
Հա , մեկ էլ Յարոսլավ Հաշեկի "Քաջարի զինվոր Շվեյկի արկածները" – շատ ինքնատիպ գիրք է ...
impression
17.04.2008, 11:20
Մարկեսը մի ուրիշ դեպք ա, չկարդալ չի կարելի, համաձայն եմ :)
Հա, ու հենց կարդանք կգանք քեզ կպատմենք, որ հավատաս...
ուղղակի ասենք մարդ կա, կարդացել ա էլի ;)
իսկ եթե չկարդանք, էլ մեզ խորհուրդներ չես տա՞ :)
Դե ուզում էի հասկանալ էս թեման բացելու նպատակը ռեալա, թե չէ, թե ամեն մեկը հիմա իրա կարդացած գրքերն ա նշելու` լավ կարդացածի տպավորություն թողնելու համար ;) Հաաա... չէի ուզի, որ խորհուրդս անտեսված լիներ, դրա համար մտածեցի հարցնեմ, նոր խորհուրդ տամ ;)
Իսկ ճոճանակը և հորը......առանց մեկնաբանությունների!!! Գրեթե բոլոր գործերն են տենց.
Եվ ընդհանրապես, վերջին մի քանի տարիներին անհամար գրքեր կարդալու անհագ ցանկությունս միանգամից մեռավ շատ վերջերս, երբ մի պահ հասկացա, որ էդքան ժամանակ ու աչք եմ թափում հաստափոր գրքեր կարդալու վրա, որի տված մեսիջը կարելիա վերծանել մի նախադասությամբ: Այնինչ մարդկանց հետ շփումը նույն նպատակով առավել արդյունավետա: Չեմ ուզում ցինիզմի նման հնչի, բայց հիմա, երբ հիշում եմ կարդացածս մի շարք համաշխարհային հռչակ վայելող գրքեր, հասկանում եմ, որ դրանք իրենց դարն ապրել են, իրենց գրողների նման: Հասկացա, որ առավել արժեքավոր են եղել փոքր պատմվածքները (զերծ բառերի կույտերից և ճոռոմ-ճոռոմ գեղարվեստական նկարագրություններից) - համ շուտ վերջացնում ես, համ էլ նույն մի քանի բառանի մեսիջը վերծանում ես,,, դե համ էլ կարդում ես` ասենք` խոսքդ հարստացնելու համար: Կարծում եմ` հակիրճության մեջ հանճարեղ միտք ասելը միայն հանճարների գործն է:
Անտիպռոպագանդա չեմ անում, ընթերցանությունն էլ ինդիվիդուալա` յուրաքանչյուր մարդու նման:
Իսկ թե ինչ եմ կարդում հիմա.... մի քանի տարի ինձ զսպելուց հետո, որպեսզի ամբողջական ու ձևավորված աշխարհայացքով և հստակ դիրքորոշմամբ ընկալեի այն, ինչ կարդալու էի... Աստվածաշունչ....
impression
17.04.2008, 11:35
Ֆրիգիդ, դրա համար Բորխես կարդա, ինքը երկար չի գրում, ու նենց մեսիջներ ա տալիս, էլ դու սուս :)
P.S. գրածիցս էլ մի նեղվի, ուղղակի խորհուրդ տալու երևույթից ներվայնանում եմ :)
Ֆրիգիդ, դրա համար Բորխես կարդա, ինքը երկար չի գրում, ու նենց մեսիջներ ա տալիս, էլ դու սուս :)
P.S. գրածիցս էլ մի նեղվի, ուղղակի խորհուրդ տալու երևույթից ներվայնանում եմ :)
Բորխեսից մենակ La Casa de Asterion-ն եմ կարդացել օրիգինալում: Էդ պուճուր պատմվածքը կարդալու համար երևի մի հարյուր անգամ իսպաներեն անգլերեն բառարանն եմ բացել :)
Ոճը շատ լավն էր, ավարտը շատ անսպասելի :)
!!!!!!
Իմպրեշն, Բորխեսից մեսիջներ ստացել եմ, ու ինքն էլ գրքերի ու ընթերցանության մասին հետաքրքիր դիրքորոշում ունի ;) +1
P.S. ներվայինանալ պետք չի, լավ խորհուրդն արժեքավորա, պարզապես խորհուրդ պետքա տալ, երբ խնդրում են: :)
Սիրո մասին...
Խորհուրդ կտայի կարդալ նրանց, ում հետաքրքրում է Սիրո թեման - գիրքը ռուսերեն լեզվով է և այստեղ տեղադրել եմ միայն բովանդակությունը, նրանք ովքեր կցանկանան գրիքն ամբողջությամբ ունենան՝ թող նամակով ինձ հայտնեն միայն իրենց էլ. փոստի հասցեն և ես կուղարկեմ այն...:ok
Ներեցեք որ Ձեզ խնդրեւմ գիռքը ցեք ուղարկի
[email protected] հասցեի վրա: Նախապես շնորհակալություն
"Քաջարի Զինվոր Շվեյկի Արկածները"
եքա գիրք ա, ամբողջությամբ կարդալու համար անտեղի ժամանակ մի կորցրեք ;)
բայց առանձին-առանձին էջեր արժի կարդալ
այ, նենց կայֆ բաներ կան առանձին էջերում, երևի մի 20 անգամ կարդացել եմ :hands
"Քաջարի Զինվոր Շվեյկի Արկածները"
եքա գիրք ա, ամբողջությամբ կարդալու համար անտեղի ժամանակ մի կորցրեք ;)
բայց առանձին-առանձին էջեր արժի կարդալ
այ, նենց կայֆ բաներ կան առանձին էջերում, երևի մի 20 անգամ կարդացել եմ :hands
Ես այս գրքի մասին այսպես կասեմ , սա այն գրքերից ա , որ կարող ես բացել ցանկացած էջ պատահական ու կարդաս ու քեզ պետք չի լինի մտածել թե դրանից առաջ ինչ ա եղել...
Վարդանանք
21.04.2008, 17:15
Անպայման արժե կարդալ Նորբեկովի "Հիմարի փորձը"... Եվ ներաշխարհը կբացահայտի, և կփոխի վերաբերմունքը կյանքի հանդեպ դեպի ավելի լավը: Եթե որևէ մեկին հետաքրքրեց, դիմեք, կարող եմ ուղարկել գրքի էլեկտրոնային տարբերակն ամբողջությամբ:
Եթե հնարավոր է ուղարկիր ինձ, շատ հետաքրքրեց: Կանխավ շնորհակալություն:
[email protected]
hippy w.s
22.04.2008, 09:14
Jack Qerouak "On the road"
William Berouse "Naked Lunch"
Tanamasi
12.07.2008, 03:06
Ռեմարկ «Սև օբելիսկ»
Իսկ Շվեյկը իսկապես հիանալի գործ է, կարդացե՛ք։
Tanamasi
13.07.2008, 01:12
Հա մեկ էլ Անատոլ Ֆրանս «Աստվածները ծարավի են»։ Հետհեղափոխակն Ֆրանսիայի մասին է՝ Նապոլեոնից առաջ։ Նկարչի կյանքի ուղուց մի հատված է։ Ընդ որում կասկածում եմ, որ Դավիթի վրա նամյոկներով ;) ։
Երկնային
13.07.2008, 01:17
Այս փոքրիկ պատմվածքը մարդկային հոգեբանության մասին է: Այն փոքրիկ տղային մասին է, որին մնացել է ապրելու ընդամենը 12 օր…
Հուսով եմ, տպավորություններ կարդալ …
Սա ես էլ եմ կարդացել մոտ մի տարի առաջ…
ու ասեմ, որ մինչև հիմա կարդացածներիցս ամենասիրվածների ցանկում է… :love
բայց էնքան եմ լացել էս պատմվածքի վրա… :noti
իրոք հզոր էր…
StrangeLittleGirl
03.08.2008, 02:23
Ռեմարկ «Սև օբելիսկ»
Կարդացել եմ, չեմ փոշմանել, բայց խորհուրդ չեմ տալիս կարդալ :D
Morpheus_NS
03.08.2008, 02:40
Անպայման արժե կարդալ Նորբեկովի "Հիմարի փորձը"... Եվ ներաշխարհը կբացահայտի, և կփոխի վերաբերմունքը կյանքի հանդեպ դեպի ավելի լավը: Եթե որևէ մեկին հետաքրքրեց, դիմեք, կարող եմ ուղարկել գրքի էլեկտրոնային տարբերակն ամբողջությամբ:
Խնդրում եմ ինձ էլ ուղարկիր
[email protected]
Մերսի
Բորխեսի մասին շատ եմ լսել, իմ խելքն էլ գնում է իսպանալեզու գրողների համար/բացի Սերվանտեսից/, նրանք շատ ավելի խորն են ու զգացմունքային, քան ևրոպացիները:
Հենց թղթի վրա գտա Բորխես, կկարդամ:
Խորհուրդ կտայի կարդալ Ալբերտո Մորավյա- Արհամարհանք:
Հետաքրքիր տեսակետ է արտահայտում այդ գրքով, հեշտ կարդացվող, ոչ շատ խորը իմաստներ պարունակող ստեղծագործություն է:
Երկնային
24.09.2008, 13:33
Բորխեսի մասին շատ եմ լսել, իմ խելքն էլ գնում է իսպանալեզու գրողների համար/բացի Սերվանտեսից/, նրանք շատ ավելի խորն են ու զգացմունքային, քան ևրոպացիները:
Հենց թղթի վրա գտա Բորխես, կկարդամ:
Բորխեսին շատ-շատ եմ սիրում, հանճարեղ ա… ու իրա էդ հատկությունը. մի քանի տողում էնքան իմաստ ու զգացողություն ու տողատակերում թաքնված ամեն ինչը… գժվում եմ… :love
Եթե ուզենաս, իսպաներենով ու ռուսերենով մի քանի պատմվածք ունեմ Բորխեսից, ուղարկեմ մեյլիդ, կարդա… :)
Եթե ռուսերեն Բորխես կկարդաք, ապա խնդրեմ՝http://lib.ru/BORHES/
Երկնային
24.09.2008, 13:51
Եթե ռուսերեն Բորխես կկարդաք, ապա խնդրեմ՝http://lib.ru/BORHES/
իմ ունեցածները ամեն մի ֆայլի մեջ ներառվում ա պատմվածքից երկու հատիկ` ռուսերենով ու իսպաներենով… :)
Բորխեսին շատ-շատ եմ սիրում, հանճարեղ ա… ու իրա էդ հատկությունը. մի քանի տողում էնքան իմաստ ու զգացողություն ու տողատակերում թաքնված ամեն ինչը… գժվում եմ… :love
Եթե ուզենաս, իսպաներենով ու ռուսերենով մի քանի պատմվածք ունեմ Բորխեսից, ուղարկեմ մեյլիդ, կարդա… :)
Մերսի, Նյուտ ջան :)
:) Մի քանիսը կարճերից կարդացել եմ, հոյակապ էին: Արտահայտում է ոչ թե բառերի իմաստով, այլ այդ բառերով` քեզ վրա թողած զգացողությամբ: :love
Բորխեսը ինձ համար մեծագույն գրող ա: Չէ, էսպես. մեծագու՛յն գրողն ա: Մի պատմվածքով էնքան բան է ասում, ինչան ուրիշները չեն տեղավորում չորսհատորանոց վեպի մեջ: Չեմ ուզում շատ ծավալվել ու գրաքննադատություն անել, էդ իմ տարերքը չի: Կոնկրետ գործ նշեմ. (ափսոս՝ վերնագիրը չեմ հիշում, մեկդ հուշեք) պատմվում էր Քրիստոսի մատնության երեք վարկածների մասին: Էնքան մտածելու նյութ տվեց, որ շաբաթներով մտքիցս դուրս չէր գալիս:
Հայերեն հրատարակությամբ կա, «Գարունն» է մի գրքույկ տպել, ճիշտ է՝ փոքր է, բայց շատ ու շատ ընտիր պատմվածքներ կան մեջը: Բոլորը չեմ հիշում, կնշեմ, օրինակ, «Բաբելոնյան վիճակախաղը», «Ալեֆը», «Գրադարանը» և այլն: Կարդալ՝ պարտադիր, վերընթերցել՝ միանշանակ: Անտարբեր չի թողնի բացարձակապես ոչ ոքի:
Ambrosine
24.09.2008, 20:23
Կարդացեք Վլ. Հարությունյան - <<Արևադարձ>>
Վեպը նվիրված է ճանապարհից շեղված անչափահասների վերադաստիարակության բարդ ու դժվարին գործին: Վեպի իրադարձություները ծավալվում են 1955 - 1956 թթ.
Խորհուրդ կտայի կարդալ Բորիս Ակունինի Алтын Толобас գիրքը: Գրքի հերոսներից են Ֆանդորինի նախնիներից առաջինը, ով տեղափոխվել է ռուսաստան:
Պարզ է` գլուխգործոց չէ, բայց համ զվարճալի է, համ դետեկտիվի տարրեր ունի, համ պատմական: Մեծ հետաքրքրությամբ կարդացի: Չնայած էլի եմ ասում` մեծ գեղարվեստական արժեք չի ներկայացնում իրենից, բայց հաճելի է կարդացվում:
Եթե դոռ չեք կարդացել Գյոթեի "Երիտասարդ Վերթերի տառապանքները", ուրեն խորհուրդ կտամ ընթերցել: Եթե ընթերցելուց հետո հուզմունքից լացեք, ես մեղավոր չեմ :)
Այո հուզվել եմ, երբ կարդացել եմ Գյոթեի " Երիտասարդ Վերթերի տառապանքները" : Հուզիչ սիրո պատմություն է "Կամելազարդ տիկինը", չեմ հիշում հեղինակին: Խորհուրդ կտաի կարդալ, Ջեյն Եյր, Ազնավուրը Ազնավուրի մասին, Ռոդենի կյանքը, Դրայզեր "Ջենի Գերհարդ" "Քույր Քերրի" "Տեսս" .................:hands
Lady SDF
18.10.2008, 03:20
Խորհուրդ եմ տալիս ընթերցել Elif Shafak-ի "The Bastard of Istanbul" վեպը: Ցավոք սրտի չգիտեմ Հայերեն կամ Ռուսերեն թարգմանությունը կա թե դեռ ոչ (եթե չկա համոզված եմ շուտով կլինի): Համենայն դեպս շատ կարևոր գիրք եմ համարում սա: Այս գիրքը կարդալով առաջին անգամ կարողացա Թուրքի տեսակետից նայել Հայ-Թրքական հարցին և Եղեռնի հետևանքներին:
Երկրորդ գիրքը, որ խորհուրդ կտամ կարդալ Մարքար Մելքոնյանի "My Brother's Road" կամ «Եղբորս Ճանապարհը» գիրքն է, որը կարդացել եմ անգլերենով բայց համոզված եմ Հայերենով նույնպես կլինի: Եթե հետաքրքրված եք Մոնթեի կյանքի մանրամասներով անպայման կարդացեք:
Իսկ հայ գրականությունից անվերապահորեն խորհուրդ կտամ կարդալ Վարդգես Պետրոսյանի «Հայկական Էսքիզներ»-ը: Չգիտեմ, գուցե ոմանց համար առանձնապես ոչ մի արժեք չներկայացնի այս հավաքածուն բայց ոմանց հոգու նուրբ լարերին հաստատ կդիպչի:
Խորհորդ եմ տալիս, ու նաև խնդրում եմ կարդացեք Կռայոն-ի գրքերը: Հեղինակը՝ այսինքը, Կռայոնի մտքերի պակետը թղթին հանձնողը Ли Кэрролл- ինա:
Միայն ասեմ որ այդ գրքերը պիտի կարդաք հերթականությամբ, սկզբից կարդացեք «վերջի ժամանակները» գիրքը, հետո կարդացեք «մի մտածիր ինչպես մարդ» գիրքը: Դրանից հետո կարաք իրա ցանկացած գիրք կարդաք, ինչու՞ եմ ասում այս հետթականությունը, որովհետև եթե սկզբից չկարդաք « վերջի ժամանակները» լիարժեք չեք հասկանա թե ո՞վ է դա, կամ ինչ է:
Մի կասկածեք այդ գրքերում գտնելու եք մարդկությանը հուզող ամեն հարցի պատասխան, որովհետև հարցերին ու ընդհանրապես Տիեզերական իմաստություն տվողը մեր նման մարդ չի:
http://www.koob.ru/kryon/ այսեղից կարող եք քաշել Կռայոնի ցանկացած գիրք:
Ambrosine
15.11.2008, 15:36
Կարդացեք Ֆեթհիյե Չեթինի <<Մեծ մայրս>> գիրքը: Հեղինակը թուրք է: Իր տատիկի մահանալուց քիչ առաջ է իմանում, որ տատը հայ է՝ գաղթի ճամփից փրկվածներից....
impression-ի խոսքերից
Անպայման արժե կարդալ Նորբեկովի "Հիմարի փորձը"... Եվ ներաշխարհը կբացահայտի, և կփոխի վերաբերմունքը կյանքի հանդեպ դեպի ավելի լավը: Եթե որևէ մեկին հետաքրքրեց, դիմեք, կարող եմ ուղարկել գրքի էլեկտրոնային տարբերակն ամբողջությամբ:
Եթե կարելի է ինձ էլ ուղարկեք
[email protected] հասցեով:
Կանխավ շնորհակալ եմ::)
Rhayader
15.11.2008, 20:02
Սելբիի «Ռեքվիեմ Երազի Համար» վեպը: Այն հիասքանչ է:
Սելբիի «Ռեքվիեմ Երազի Համար» վեպը: Այն հիասքանչ է:
Ֆիլմը դրա հիման վրա ե՞ն նկարել: Շա՛տ ծանր գործ ա՞: Կարող ե՞ս էլեկտրոնային տարբերակն ուղարկել: Շնորհակալություն:
impression
16.11.2008, 02:19
Խնդրում եմ ինձ էլ ուղարկիր
[email protected]
Մերսի
Եթե կարելի է ինձ էլ ուղարկեք
[email protected] հասցեով:
Կանխավ շնորհակալ եմ::)
ուղարկեցի :)
Tigran1989
17.11.2008, 17:46
:angryԲայց կարելի ա սենց բան կարդալ, առավել ևս գրել???????:angry
Ambrosine
17.11.2008, 18:32
:angryԲայց կարելի ա սենց բան կարդալ, առավել ևս գրել???????:angry
ինչ ես կարդացել, որ սենց ջղայնացած ես?:think
Rhayader
17.11.2008, 18:36
Ֆիլմը դրա հիման վրա ե՞ն նկարել: Շա՛տ ծանր գործ ա՞: Կարող ե՞ս էլեկտրոնային տարբերակն ուղարկել: Շնորհակալություն:
Հա, ֆիլմը դրա հիման վրա են նկարել: Մեյլդ ասա:
Ես Արոնոֆսկու գիժ եմ՝ երկու ֆիլմը դրա համար բավական էր: «Պին» դեռ չեմ նայել:
Հա, ֆիլմը դրա հիման վրա են նկարել: Մեյլդ ասա:
Ես Արոնոֆսկու գիժ եմ՝ երկու ֆիլմը դրա համար բավական էր: «Պին» դեռ չեմ նայել:
Մերսի: Հայ-հայ ա՝ արդեն ժանրի ճգնաժամ էր սկսվում, էն էլ նոր կարդալու բան գտա:
Չակ Պալանկինի «Մարտական ակումբը» կարդացել ե՞ս:
Tigran1989
17.11.2008, 21:39
ինչ ես կարդացել, որ սենց ջղայնացած ես?:think
Ես Շմիդտի <<Оскар и розовая дама>>-ի հետ էի Astgh ջան, ես էլ գիտեի ստեղ մենակ էդ ա քննարկվում:
:angryԲայց կարելի ա սենց բան կարդալ, առավել ևս գրել???????:angry
Իսկ ի՞նչն ա վատ:
Tigran1989
17.11.2008, 22:42
Իսկ ի՞նչն ա վատ:
Amaru ջան ես համոզված եմ, որ քո նման 17 տարեկան աղջկա համար էդ ստեղծագործությունը չէր կարող հալած յուղի նման անցներ գնար:
Շատ մարդկանց համար էս ուղղակի ստրես ա:
Amaru ջան ես համոզված եմ, որ քո նման 17 տարեկան աղջկա համար էդ ստեղծագործությունը չէր կարող հալած յուղի նման անցներ գնար:
Շատ մարդկանց համար էս ուղղակի ստրես ա:
Ես լավ չեմ հասկանում... :blin Չգիտեմ՝ «սթրես»-ի ճիշտ ձևակերպումը որն ա: :oy Լացել եմ, ազդվել եմ, դեպրեսիվ ժամանակներս էին, ավելի մեժ ուժով եմ ընկղմվել դեպրեսիայիս մեջ... ու որոշ համոզմունքներս ավելի են ամրապնդվել... հիմա լավ եմ :) Ձեզ դուր չեկա՞վ:
Ф.М. Достоевский , "Подросток" :), շատ հետաքրքիր է:) ու որ տարօրինակ է շատ թեթև է կարդացվում...
Առհասարակ ես Դոստոեվսկի շատ հեշտ եմ կարդում...իսկ խորհուրդ կտայի կարդալ Ալբերտո Մորավիա....«Արհամարհանք..
Պատրաստվում եմ կարդալ Gödel, Escher, Bach: an Eternal Golden Braid գիրքը, մյուս շաբաթ պետք է որ տեղ հասնի: Որևէ մեկը կարդացե՞լ է այն: Եթե այո, ի՞նչ կարծիք ունեք գրքի մասին: (ես շատ եմ լսել այս գրքի մասին, մեծ մասամբ` գովում են):
Rhayader
18.12.2008, 03:00
[email protected]: Մերսի: Հայ-հայ ա՝ արդեն ժանրի ճգնաժամ էր սկսվում, էն էլ նոր կարդալու բան գտա:
Չակ Պալանկինի «Մարտական ակումբը» կարդացել ե՞ս:
Իհարկե))) պաշտում եմ:
Լիքը Պալանիկ ունեմ: Կարող եմ տալ:
Հա, ֆիլմը դրա հիման վրա են նկարել: Մեյլդ ասա:
Ես Արոնոֆսկու գիժ եմ՝ երկու ֆիլմը դրա համար բավական էր: «Պին» դեռ չեմ նայել:
Նիդլ ջան, ինձ էլ կուղարկե՞ս: Իմ մեյլը պիտի որ ունենաս: Նախապես շնորհակալություն :)
Sona_Yar
27.02.2009, 02:12
Մանկությանս ու պատանեկությանս տարիներին երևի մի հինգ անգամ կարդացել եմ Աղավնու «Շիրակը»: Կարդացեք, շատ հետաքրքիր ինքնակենսագրական վեպ է:hands
Հիմա էլ մեծ հաճույքով կկարդայի, եթե ձեռքիս տակ լիներ....
Անպայման արժե կարդալ Նորբեկովի "Հիմարի փորձը"... Եվ ներաշխարհը կբացահայտի, և կփոխի վերաբերմունքը կյանքի հանդեպ դեպի ավելի լավը: Եթե որևէ մեկին հետաքրքրեց, դիմեք, կարող եմ ուղարկել գրքի էլեկտրոնային տարբերակն ամբողջությամբ:
Խնդրում եմ, եթե հնարավոր է, ինձ էլ ուղարկեք, շատ հետաքրքրեց: Նախապես շնորհակալ եմ:
lilit[կետ]sh[շնիկ]gmail[կետ]com
Մարիո Վարգաս Լյոսան պերուացի գրող և քաղաքական գործիչ է, ծնվել է 1936 թվականին: Լատինաամերիկյան գրականության մեջ նրա անունը դասում են Կորտասարի, Մարկեսի,Բորխեսի անունների հետ միևնույն շարքում:
«Քաղաքը և շները» վեպը Վարգաս Լյոսայի ստեղծագործություններից ինձ հատկապես դուր է եկել, չնայած վերջաբանից մի փոքր դժգոհ եմ ոչ թե գեղարվեստական առումով, այլ պարզապես՝ չէի ուզի որ այդպես լիներ…
«Կապիտան Պանտալեոնը և բարի ծառայությունների վաշտը» վեպը երգիծական բնույթ ունի, այստեղ ծաղրանմանակվում է բանակը և զինվորական կյանքը, համակարգը, որ գործում է բանակում, շատ ծիծաղելի է… Լյոսայի ստեղծագործությունները կարող եք քաշել այստեղից (http://www.ladoshki.com/?books&author=1735):
Կան նաև այս վեպերի մի քանի էկրանավորումներ՝ ամերիկյան, սովետական, պերուական, որոնց մասին ինտերնետից եմ տեղյակ, ուստի ոչինչ չեմ կարող ասել:
Այս փոքրիկ պատմվածքը մարդկային հոգեբանության մասին է: Այն փոքրիկ տղային մասին է, որին մնացել է ապրելու ընդամենը 12 օր…
Հուսով եմ, տպավորություններ կարդալ …
Կարդացի: Շատ շատ լավն էր, ճիշտն ասած, ես ընթացքում չեմ հուզվել, բայց վերջացնելուց հետո մի տեսակ դառնություն կա մեջս, մի տեսակ տրամադրությունս անկում ապրեց, էն կարգի, որ եթե մի հատ էլ կարդամ էն վերջին հատվածը, որտեղ արդեն "Розовая дама"-ն է գրում, հաստատ կհուզվեմ, իսկ ամենավերջին P.S.-ն ցնցեց:
Շնորհակալություն, որ խորհուրդ տվեցիք կարդալ:
Ֆրանց Կաֆկա «Մի շան հետաքննություն»
Ռյունոսկե Ակուտագավա «Սևազգեստ մադոննան»
Մոդերատորական. թեմայում հեղինակների անունները և գրքերի վերնագրերը գրեք հայերեն, եթե վերնագիրը դժվարանում եք թարգմանել բնագրից, կարող եք գրել այն բնագրի լեզվով`փակագծում նշելով այն թարգմանությունը, որ կարող եք տալ:
Նախ փոքրիկ խնդրանք և պահանջ. այս թեմայում գրառում անելիս աշխատեք հնարավորինս ներկայացնել տվյալ գիրքը, նշել, թե ինչու՞ եք խորհուրդ տալիս կարդալ հենց այդ գիրքը, պատճատաբանել, թե ինչու այն կարդալով՝ չենք փոշմանի:
Ես նոր մի գրող հայտնաբերեցի՝Դանիիլ Խարմս… «Գարուն» ամսագրի հին թվերի համարներն էի թերթում, չքս ընկավ այն էջին, որում իր ստեղծագործություններն էին դրված: Սկզբում նախաբանի տեսքով մի փոքր լեգենդ է պատմվում հեղինակի մասին, որը մեջբերում եմ ամբողջությամբ:
Գոյություն ունի լեգենդ, ըստ որի մի անգամ Դանիիլ Խարմսը դուրս է եկել տնից, գնացել, ինքն էլ չիմանալով, թե ուր, և կորել է: Լեգենդը թույլ է տալիս ենթադրել, որ հիմա Ռուսիայի տարածքում շրջում է մի սպիտակահեր ծերունի՝ 20-30-ական թվականների ռուս գրականության ամենաանսովոր պոետներից, արձակագիրներից և ամենահանրահայտ մանկագիրներից մեկը:
Դ. Խարմսը հարում է ОБЭРУИТ-ների խմբին, ուր ընդգրկված էին Ա. Վվեդենսկին, Ն. Զաբոլոցկին, նաև՝ Ն. Օլեյնիկովը, Կ. Վագինովը, որոնք աբսուրդի գրողներ էին:
«Ինձ միայն անհեթեթությունն է հետաքրքրում,- ասում է Խարմսը,- միայն այն, ինչը ոչ մի գործնական իմաստ չունի: Ինձ կյանքը հետաքրքրում է միայն իր անիմաստ դրսևորումներով»:
30-ական թվականներին Դ. Խարմսը ստեղծում է պատումների ու տեսիլների «Պատահարներ» շարքը…
Հենց «Պատահարներ» շարքն էլ խորհուրդ եմ տալիս ձեզ կարդալ, որը նոր ինետում գտա հետևյալ հասցեով՝ http://anacrionus.narod.ru/library/charms.html:
Փոքր, մի քանի տողանոց կտորներ են, որ առանց ժպիտի անկարելի է կարդալ, բայց միաժամակ, որքան էլ հեղինակը պնդի դրանց՝ գործնական որևէ իմաստ չունենալու մասին, անկարելի է դրանցում իմաստ չտեսնել, ես կասեի, որ նույնիսկ բազմիմաստ են:))
Հ. Գ. Խարմսի կենսագրությանը և ստեղծագործություններին կարող եք ծանոթանալ նաև այստեղ (http://www.kulichki.com/kharms/):
Մոդերատորական. «Խորհուրդ եմ տալիս կարդալ, չեք փոշմանի…» թեմային միացվել է «Խորհուրդ եմ տալիս ընթերցել» թեման:
Իրվինգ Սթոուն` "Կյանքի ծարավը"` Վինսենթ Վան Գոգի կենսագրականն է, հոյակապ շարադրված գիրք է.....
Նաև` Անդրե Մորուա` Բալզակի, Հյուգոյի, Բայրոնի.... կենսագրականները, Մորուայի գրած կենսագրականները հոյակապ են, ինչը չեմ կարող ասել նրա գրած պատմվածքների մասին /սուբյեկտիվ կարծիք :) /
StrangeLittleGirl
09.06.2010, 22:56
Իրվինգ Սթոուն` "Կյանքի ծարավը"` Վինսենթ Վան Գոգի կենսագրականն է, հոյակապ շարադրված գիրք է.....
Նաև` Անդրե Մորուա` Բալզակի, Հյուգոյի, Բայրոնի.... կենսագրականները, Մորուայի գրած կենսագրականները հոյակապ են, ինչը չեմ կարող ասել նրա գրած պատմվածքների մասին /սուբյեկտիվ կարծիք :) /
Ես իրա Միքելանջելոն եմ կարդացել, շատ լավն էր:
Ես իրա Միքելանջելոն եմ կարդացել, շատ լավն էր:
համամիտ եմ... մոռացել էի նշել :8 :)
Ильяс Есенберлин-«Влюблённые»
Խազախական սիրավեպ` գրված ժամանակակից իրականության սահմաններում` մերկացնելով արդի հասարակության և' դրական, և' բացասական կողմերը, ինչպես նաև վերաբերմունքը արվեստի նկատմաբ: Գեղեցիկ սիրո պամություն` սեր` որը ոչ մի սահման չի ճանաչում. չի ճանաչում փող, չի ճանաչում հասարակական կարծիք, չի ճանաչում նեխած հասարակության մտածելակերպ. ջինջ սեր` որպես այդպիսին հանդիպող միայն սիրավեպերում. մաքուր սեր`հանդիպող միայն երազներում: ՄԻ խոսքով մի սիրավեպ, որը գամում է քեզ գրքին` ստիպելով մնալ իրադարձությունների հորձանուտում:
Անտիգոնե
14.08.2010, 23:12
Մի քանի օր է որ պրպտում եմ այս ֆորումում և չեմ կարող չխոստովանել որ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ բաժինը շատ սիրեցի: Բավականին հեղինակներ հայտնաբերեցի, որոնց մասին չէի լսել անգամ: կփորձեմ գտնել ու կարդալ:)
Гёте, Иоганн Вольфганг фон
Երիտասարդ Վերֆելի տառպանքները (Страдания юного Вертера)
Դեպքերը զարգանում են 18-րդ դարի վերջում` Գերմանիայի փոքրիկ քաղաքներից մեկում: Սիրավեպում նկարագրվում է գլխավոր հերոսի`ՎԵրֆելի նամակները ուղղված իր ընկերոջը Վիլհեմին` նկարագրելով այն զգացմունքները, որոնք նրան պարուրում են այդ քաղաքում: Եվ ահա մի օր` մելանխոլիկ կյանքով ապրող Վելֆերը (նկարիչ, սիրում է բնություն, պոեզիա) մինչև ականջների ծայրը սիրահարվում է Լոտտեին (իսկական անունը Շառլոտա): Հենց սկզբից նրանք միմյանց հասկանալում էին և ըմբռնելու կարողություն են հայտնաբերում:: Թվում էր թե ականատես կլինենք գեղեցիկ սիրո պատմության, եթե չլիներ Լոտեիի նշանված լինելու հանգամանքը. թե ի՞նչ կկատարվի Լոտեի նշանածի` Ալբերտի վերադառնալուց հետո, և ինչու՞ ի ՎԵլֆերը իքնասպանություն կգործի.....
Эрик Сигл. История любви http://igor28.chat.ru/readbox.htm Ինձ շաաաաատ դուր եկավ , մեծ հաճույքով կարդացի :)
---------- Ավելացվել է՝ 12:21 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 12:14 ----------
Ильяс Есенберлин-«Влюблённые»
Խազախական սիրավեպ` գրված ժամանակակից իրականության սահմաններում` մերկացնելով արդի հասարակության և' դրական, և' բացասական կողմերը, ինչպես նաև վերաբերմունքը արվեստի նկատմաբ: Գեղեցիկ սիրո պամություն` սեր` որը ոչ մի սահման չի ճանաչում. չի ճանաչում փող, չի ճանաչում հասարակական կարծիք, չի ճանաչում նեխած հասարակության մտածելակերպ. ջինջ սեր` որպես այդպիսին հանդիպող միայն սիրավեպերում. մաքուր սեր`հանդիպող միայն երազներում: ՄԻ խոսքով մի սիրավեպ, որը գամում է քեզ գրքին` ստիպելով մնալ իրադարձությունների հորձանուտում:
կարող ես հասցե տալ , որտեղից կարող եմ գտնել ինտերնետում??
Գանգրահեր
12.09.2010, 14:02
Խորհուրդ կտամ կարդալ Դանթե Ալիգիերի «Աստվածային կատակերգություն»-ը:)
---------- Ավելացվել է՝ 19:02 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 18:56 ----------
Гёте, Иоганн Вольфганг фон
Երիտասարդ Վերֆելի տառպանքները (Страдания юного Вертера)
Դեպքերը զարգանում են 18-րդ դարի վերջում` Գերմանիայի փոքրիկ քաղաքներից մեկում: Սիրավեպում նկարագրվում է գլխավոր հերոսի`ՎԵրֆելի նամակները ուղղված իր ընկերոջը Վիլհեմին` նկարագրելով այն զգացմունքները, որոնք նրան պարուրում են այդ քաղաքում: Եվ ահա մի օր` մելանխոլիկ կյանքով ապրող Վելֆերը (նկարիչ, սիրում է բնություն, պոեզիա) մինչև ականջների ծայրը սիրահարվում է Լոտտեին (իսկական անունը Շառլոտա): Հենց սկզբից նրանք միմյանց հասկանալում էին և ըմբռնելու կարողություն են հայտնաբերում:: Թվում էր թե ականատես կլինենք գեղեցիկ սիրո պատմության, եթե չլիներ Լոտեիի նշանված լինելու հանգամանքը. թե ի՞նչ կկատարվի Լոտեի նշանածի` Ալբերտի վերադառնալուց հետո, և ինչու՞ ի ՎԵլֆերը իքնասպանություն կգործի.....
Հոյակապ գործ է,կարդացել եմ և շատ եմ հուզվել,իսկապես ով չի կարդացել թող անպայման կարդա::)
Սիրելի ընթերցասեր ակումբցիներ ով գիտի ինտերնետից որտեղից կարող եմ փոքրիկ(լավ) գեղարվեստական գիրք գտնել կոմպոզիտոր Ֆրիդերիկ Շոպենի կյանքի մասին?
Խորհուրդ եմ տալիս կարդալ Վլադիմիր Նաբոկովի Լոլիտան, իսկ հետո միանգամից դրանից հետո՝ Ումբերտո Էկոյի Նոնիտան :))
Ով կարդացել է Լոլիտան, կարող է հենց հիմա անցնել Նոնիտայի ընթերցանությանը:
Եթե համարում էիք, որ Լոլիտան մաքուր տափակություն է, մի լաավվվ կզվարճանաք, իսկ եթե այդպես չէիք կարծում...
:think կսկսեք այդպես կարծել :D
Ան, բայց Էկոն տենց գիրք ունի՞: Որտեղ նայեցի ինֆո չգտա...
Ան, բայց Էկոն տենց գիրք ունի՞: Որտեղ նայեցի ինֆո չգտա...
http://lib.ru/UMBEKO/r_nonita.txt
http://www.fantlab.ru/work43565
Ռուֆուս դու վաշե էլի:D
Ա լավ, ընդամենը մի քանի էջանոց բան ա, ես էլ գիտեի հսկայական վեպ ա :))
Չէ, փոքր պատմվածքատիպ բան ա, մի հատ ել լինք, նա վսյակի... :)) http://lib.rus.ec/b/125866/read
Դրա համար պետք ա Գուդրիդս-ում գրանցվել.. :P
Կարդացի, ահագին ծիծաղալու էր, բացեց:)) Դե ես Էկոյին միշտ էլ հարգել եմ:)) Ապրի ինքը:))
Ապրի Ֆրեյան հայտնագործության համար:))
Ուրեմն՝ սենց: Ուզում եմ, որ ոչ թե ես խորհուրդ տամ ինչ-որ բան կարդալ, այլ որ ինձ խորհուրդ տաք, թե որի՞ց սկսեմ: Թեկնածուները.
Ջոն Ֆաուլզ, «Մոգը» (John Fowles - The Magus) - արդեն մի երկու տարի ա՝ իմ to do լիստում կա, բայց մինչև հիմա pending issue ա,
Տերրի Պրատչետ, «Կախարդանքի գույնը» (Terry Pratchett - The Colour of Magic) - համոթ ինձ՝ էս հեղինակից դեռ ոչ մի բան չեմ կարդացել,
Պատրիկ Ռոտֆուս, «Քամու անունը» (Patrick Rothfuss - The Name of the Wind) - ամենանոր անուններից մեկը իմ ցուցակում, հետաքրքիր ա՝ ինչ ա.
Շնորհակալություն :):
Leo Negri
29.12.2010, 23:32
Եթե լուրջ մտածելու բան ես ուզում` ապա Ֆաուլզ: Եթե զարհուրելի ջրիկ` Փրաթչեթ: :D
Երկուսն էլ խորհուրդ կտամ անգլերեն, նամանավան երկրորդը, որի թարգմանության մեջ հումորի կեսը թաղել են:
Երրորդից ոչ լսել եմ, ոչ տեսել:
«Քամու Անունը» ֆանտաստիկ - երևակայական վեպ է, որն բավականին լավ է ընդունվել ընթերցողների ու քննադատների կողմից: Անկեղծ ասած պատրաստվում էի կարդալ, բայց պարզվեց որ պատմությունը բաղկացած է երեք գրքից, սա միայն առաջին գիրքն է, իսկ մյուս երկուսն դեռ չեն հրատարակվել: Որոշել եմ չկարդալ, սպասել մինչև բոլոր գրքերն կհրատարակվեն:
Նախ շնորհավոր բոլորիդ Նոր տարին: :) Սեր և Երջանկություն ձեզ: :)
Խորհուրդ եմ տալիս կարդալ Մոեմի <Այն ժամանակ և Հիմա> վիպակը: Մաքիավելլիի մասին է, ինձ շատ է դուր եկել: Վերնագիրը ռուսերենից եմ թարգմանել` գուցե անհաջող: (Тогда и Теперь)
Կարդացեք նաև Ֆոյխտվանգերի <Կեղծ-Ներոն> -ը: Գրված է մեծ վարպետությամբ: Սյուժեն հետաքրքիր է, հոգեբանական վերլուծություններն էլ են շատ լավը:
Սիրելի ընթերցողներ, Դիկկենս կարդացեք, չեք փոշմանի..և Պեռ Լագերկվիստի "դաժան հեքիաթներն" ու վեպերը.... իսկ ոչ գեղարվեստական գրականությունից խորհուրդ կտամ, եթե գտնեք` կարդացեք Բաշլյառի "Психоанализ огня" , "Поэтика пространства" գրքերը...:hands
Այս փոքրիկ պատմվածքը մարդկային հոգեբանության մասին է: Այն փոքրիկ տղային մասին է, որին մնացել է ապրելու ընդամենը 12 օր…
Հուսով եմ, տպավորություններ կարդալ …
Ես էս գիրքը կարդացել եմ, հրաշք գիրքա, ու կարդալուց հետո խորհուրդ եմ տվել իմ մտերիմներին, բոլորն ասում են, որ վերջում չեն կարողացել զսպել հուզմունքը, ի դեպ ես էլ....
Եթե հնարավոր է ուղարկիր ինձ, շատ հետաքրքրեց: Կանխավ շնորհակալություն:
[email protected]
Շատ եմ լսել այս գրքի մասին, կուզենաըի կարդալ, եթե հնարավոր է, խնդրում եմ ուղարկել այս հասցեով`
[email protected]
Ուրեմն՝ սենց: Ուզում եմ, որ ոչ թե ես խորհուրդ տամ ինչ-որ բան կարդալ, այլ որ ինձ խորհուրդ տաք, թե որի՞ց սկսեմ: Թեկնածուները.
Ջոն Ֆաուլզ, «Մոգը» (John Fowles - The Magus) - արդեն մի երկու տարի ա՝ իմ to do լիստում կա, բայց մինչև հիմա pending issue ա,
Տերրի Պրատչետ, «Կախարդանքի գույնը» (Terry Pratchett - The Colour of Magic) - համոթ ինձ՝ էս հեղինակից դեռ ոչ մի բան չեմ կարդացել,
Պատրիկ Ռոտֆուս, «Քամու անունը» (Patrick Rothfuss - The Name of the Wind) - ամենանոր անուններից մեկը իմ ցուցակում, հետաքրքիր ա՝ ինչ ա.
Շնորհակալություն :):
Հայկօ ջան իսկ քո նշած գրքերը որտեղից կարելի է ճարել ?
Շնորհակալություն
Հայկօ ջան իսկ քո նշած գրքերը որտեղից կարելի է ճարել ?
Շնորհակալություն
Ի՞նչ լեզվով:
StrangeLittleGirl
11.07.2019, 12:15
Խորհուրդ եմ տալիս կարդալ Հանս Քրիստիան Անդերսենի «Ջրահարսը»։ Մեծ տարիքում ու շա՜տ ուշադիր։ Հետո կարանք քննարկենք, թե ինչի մասին ա։
Խորհուրդ եմ տալիս կարդալ Հանս Քրիստիան Անդերսենի «Ջրահարսը»։ Մեծ տարիքում ու շա՜տ ուշադիր։ Հետո կարանք քննարկենք, թե ինչի մասին ա։
Մոտ մի տարի առաջ եմ վերընթերցել Սոնյայի հետ:
Եկեք քննարկենք :)
Մեջը լիքը սիմվոլիզմ կա. տարբեր ձևերով կարելի է մեկնաբանել:
StrangeLittleGirl
12.07.2019, 15:32
Մոտ մի տարի առաջ եմ վերընթերցել Սոնյայի հետ:
Եկեք քննարկենք :)
Մեջը լիքը սիմվոլիզմ կա. տարբեր ձևերով կարելի է մեկնաբանել:
Ահա։ Սիմվոլիզմը դեռ մի կողմ, որոշ բաներ ուղղակիորեն սարսափելի են, որ փոքր ժամանակ կարդալիս լրիվ արհամարհել ես. լեզուն կտրելը, ոտքերի ցավը, որ ոնց որ թուր անցնի մարմնի միջով, ոտքերի արյունլվիկ լինելը։
Ընդհանուր ահավոր դաժան հեքիաթ է. ամբողջ պատմությունը անխիղճ մի բան է, կարդալուց արցունքներս հոսում էին:
Խորհուրդ եմ տալիս կարդալ Հանս Քրիստիան Անդերսենի «Ջրահարսը»։ Մեծ տարիքում ու շա՜տ ուշադիր։ Հետո կարանք քննարկենք, թե ինչի մասին ա։
Ես գիտեմ (ժամանակին կարդացել եմ) ինչի մասին է, բայց սպոյլ չեմ անի :Ճ Փոքր ժամանակ սա ու նմանատիպ «հեքիաթները» ինձ լավ կտցրել էին, լավ է, որ դրանց ազդեցության տակ սեքսուալ մանիակ չդառա :Ճ
«Փոքրիկ Ջրահարսը»-ից հետո կարդացեք Շառլ Պերոյի «Կապույտ Մորուքը» :D
StrangeLittleGirl
13.07.2019, 13:45
Ընդհանուր ահավոր դաժան հեքիաթ է. ամբողջ պատմությունը անխիղճ մի բան է, կարդալուց արցունքներս հոսում էին:
Դե հա, բայց էդ դաժանությամբ ուղղակի ցույց ա տալիս կնոջ զոհաբերությունները հանուն զանազան բաների ու կանացի ուժի չգնահատվածությունը։
Դե հա, բայց էդ դաժանությամբ ուղղակի ցույց ա տալիս կնոջ զոհաբերությունները հանուն զանազան բաների ու կանացի ուժի չգնահատվածությունը։
Կարող է և էդպես է, բայց ես ուրիշ բան եմ տեսել մեջը։
Իմ կարծիքով, էստեղ գենդերային հարցեր չեն շոշափված, այլ սոցիալական դասերի ու անհավասարության։ Ստորին շերտից (ծովի ընդերք) վերին շերտ բարձրանալու ու դրա համար լիքը զոհաբերությունների գնալու հարցն է։ Ամեն ինչ զոհաբերել, բայց միևնույն է չընդունվել «վերևում»։
Անդերսենի կենսագրությանը նայելով՝ իրեն պիտի որ սոցիալական դասերի, վերինի ու ստորինի, չքավորության ու անհավասարության հարցերն ավելի հուզեին, քան գենդերայինը։
Ու որ նայես, անկախ ամեն ինչից, ամբողջ հեքիաթում գլխավոր կերպարները բավականին ուժեղ կանայք են, իսկ միակ արական կերպարը՝ արքայազնը, քյալի մեկն էր։ Ես որ գենդերային հարց էդքան էլ չեմ նկատել էստեղ։
Կարող է ամեն մեկս ուղղակի մեր պրիզմայի միջով ենք վերծանում, չգիտենք՝ իրականում ինչի մեջ ինչ իմաստ էր դրված :)
«Ջրահարսը» ֆիզիկական կերպարանափոխության, այլ կերպարի մեջ իրեն զգալու ու հնարավոր զգացողությունները բացահայտելու բուռն ցանկության, տառապանքների, մերժվելու ու ցավ ապրելու մասին է: Հետևաբար կարելի է ենթադրել, որ կնոջ զոհաբերությունների մասին չի խոսքը ։Ճ
StrangeLittleGirl
13.07.2019, 21:39
Կարող է և էդպես է, բայց ես ուրիշ բան եմ տեսել մեջը։
Իմ կարծիքով, էստեղ գենդերային հարցեր չեն շոշափված, այլ սոցիալական դասերի ու անհավասարության։ Ստորին շերտից (ծովի ընդերք) վերին շերտ բարձրանալու ու դրա համար լիքը զոհաբերությունների գնալու հարցն է։ Ամեն ինչ զոհաբերել, բայց միևնույն է չընդունվել «վերևում»։
Անդերսենի կենսագրությանը նայելով՝ իրեն պիտի որ սոցիալական դասերի, վերինի ու ստորինի, չքավորության ու անհավասարության հարցերն ավելի հուզեին, քան գենդերայինը։
Ու որ նայես, անկախ ամեն ինչից, ամբողջ հեքիաթում գլխավոր կերպարները բավականին ուժեղ կանայք են, իսկ միակ արական կերպարը՝ արքայազնը, քյալի մեկն էր։ Ես որ գենդերային հարց էդքան էլ չեմ նկատել էստեղ։
Կարող է ամեն մեկս ուղղակի մեր պրիզմայի միջով ենք վերծանում, չգիտենք՝ իրականում ինչի մեջ ինչ իմաստ էր դրված :)
Սոցիալական դասի խնդիր չեմ տեսնում, որովհետև ինքը մի քանի ձևով նկարագրում ա ջրահարսի՝ հենց վերևներից լինելը, ազնվական ծագում ունենալը (էնտեղ որոշ դետալներ կան մաշկի գույնի և այլնի հետ կապված)։
Բայց Անդերսենի կենսագրությանը նայելով՝ ինքը նաև գենդերային ինքնության կամ սեռական կողմնորոշման հետ կապված խնդիրներ ա ունեցել։ Որոշ գրականագետներ նույնիսկ պոչը կորցնելն ու ոտքեր ձեռք բերելը սեռափոխության հետ են համեմատում։ Ու մի հետաքրքիր դրվագ էլ կա իրա կյանքում։ Իր արական սեռի ընկերներից մեկին նամակով սեր ա խոստովանում (մոտավորապես նենց մի բան, որ ինքը սիրում ա իրան ոնց որ կինը կսիրեր), հետո շնորհավորում նշանադրության առթիվ, իսկ կարճ ժամանակ անց «Ջրահարսը» գրում ու ուղարկում էդ ընկերոջը։
Սոցիալական դասի խնդիր չեմ տեսնում, որովհետև ինքը մի քանի ձևով նկարագրում ա ջրահարսի՝ հենց վերևներից լինելը, ազնվական ծագում ունենալը (էնտեղ որոշ դետալներ կան մաշկի գույնի և այլնի հետ կապված)։
Բայց Անդերսենի կենսագրությանը նայելով՝ ինքը նաև գենդերային ինքնության կամ սեռական կողմնորոշման հետ կապված խնդիրներ ա ունեցել։ Որոշ գրականագետներ նույնիսկ պոչը կորցնելն ու ոտքեր ձեռք բերելը սեռափոխության հետ են համեմատում։ Ու մի հետաքրքիր դրվագ էլ կա իրա կյանքում։ Իր արական սեռի ընկերներից մեկին նամակով սեր ա խոստովանում (մոտավորապես նենց մի բան, որ ինքը սիրում ա իրան ոնց որ կինը կսիրեր), հետո շնորհավորում նշանադրության առթիվ, իսկ կարճ ժամանակ անց «Ջրահարսը» գրում ու ուղարկում էդ ընկերոջը։
Իսկ ես հենց սոցիալական շերտերի խնդիր եմ տեսնում, որը պատկերված է ներքևի ու վերևի սիմվոլիկայով։ Ջրահարսի ազնվական ծագման մասին հիշատակումն էստեղ կապ չունի, քանի որ ջրահարսները, ինչ էլ լինեին, չեն կարող ապրել էնպես, ինչպես մարդիկ, նախ և առաջ, որովհետև չունեին հոգի, մի բան որ միայն վերևում ապրողներին էր տրված։
Կարող է և սխալ եմ մեկնաբանում, ու չկա էստեղ սոցիալական դասերի խնդիր․ արդեն ասեցի, որ հաստատ ոչ ոք իմանալ չի կարող։
Անդերսենի բիսեքսուալ լինելու մասին, հա, ինչ-որ փաստեր կան, բայց դա ամենևին չի նշանակում, թե ինքը իր սեռականության կամ գենդերային ինքնության հետ կապված խնդիրներ է ունեցել կամ թե իր սեռականությունը արտահայտել է Ջրահարսում։ Եթե նույնիսկ համարենք, որ էդպես է, ամեն դեպքում քո նախորդ գրածը սեռականությանը չէր վերաբերվում, այլ կանացի զոհաբերություններին ու կնոջ ուժը չգնահատելուն։
StrangeLittleGirl
13.07.2019, 23:03
Իսկ ես հենց սոցիալական շերտերի խնդիր եմ տեսնում, որը պատկերված է ներքևի ու վերևի սիմվոլիկայով։ Ջրահարսի ազնվական ծագման մասին հիշատակումն էստեղ կապ չունի, քանի որ ջրահարսները, ինչ էլ լինեին, չեն կարող ապրել էնպես, ինչպես մարդիկ, նախ և առաջ, որովհետև չունեին հոգի, մի բան որ միայն վերևում ապրողներին էր տրված։
Կարող է և սխալ եմ մեկնաբանում, ու չկա էստեղ սոցիալական դասերի խնդիր․ արդեն ասեցի, որ հաստատ ոչ ոք իմանալ չի կարող։
Անդերսենի բիսեքսուալ լինելու մասին, հա, ինչ-որ փաստեր կան, բայց դա ամենևին չի նշանակում, թե ինքը իր սեռականության կամ գենդերային ինքնության հետ կապված խնդիրներ է ունեցել կամ թե իր սեռականությունը արտահայտել է Ջրահարսում։ Եթե նույնիսկ համարենք, որ էդպես է, ամեն դեպքում քո նախորդ գրածը սեռականությանը չէր վերաբերվում, այլ կանացի զոհաբերություններին ու կնոջ ուժը չգնահատելուն։
Ներքևի֊վերևի խնդիր չի, այլ անմահանալու֊չանմահանալու։ Արքայազնն անմահանալու խնդիր չունի, որովհետև մենակ էն փաստը, որ ինքը արքայազն ա ծնվել, իրա անունը գրվելու ա պատմության մեջ, ինքը անմահ ա լինելու։ Իսկ ջրահարսը՝ կինը, պիտի լիքը զոհողությունների միջով անցնի, լիքը ցավի դիմանա, ու դեռ հարց ա՝ կանմահանա՞, թե՞ չէ։ Իրա զորությունը՝ արքայազնին փրկելը, չի գնահատվում, անգամ ուրիշի ա վերագրվում։ Տղամարդու սերը որոշիչ ա լինում իրա անմահանալ֊չանմահանալու հարցում, այսինքն՝ ինքը մենակ կանմահանա, եթե տղամարդն իրա հետ ամուսնանա։
Իմ նախորդ գրածը ես շատ լավ գիտեմ ինչի մասին էր :) Սրանք երկու տարբեր մեկնաբանություններ են ու իրար առանձնապես չեն հակասում։
Այ սենց մեկնաբանություն գտա՝ ջրահարսի-հեքիաթը (https://ourmine.wordpress.com/2013/05/02/%D5%BB%D6%80%D5%A1%D5%B0%D5%A1%D6%80%D5%BD%D5%AB-%D5%B0%D5%A5%D6%84%D5%AB%D5%A1%D5%A9%D5%A8/)
Գեյոտ վիճակ է :Ճ
StrangeLittleGirl
14.07.2019, 02:18
Այ սենց մեկնաբանություն գտա՝ ջրահարսի-հեքիաթը (https://ourmine.wordpress.com/2013/05/02/%D5%BB%D6%80%D5%A1%D5%B0%D5%A1%D6%80%D5%BD%D5%AB-%D5%B0%D5%A5%D6%84%D5%AB%D5%A1%D5%A9%D5%A8/)
Գեյոտ վիճակ է :Ճ
Հա, իմ ասածն էլ էր էլի սրա մասին :))
Այ սենց մեկնաբանություն գտա՝ ջրահարսի-հեքիաթը (https://ourmine.wordpress.com/2013/05/02/%D5%BB%D6%80%D5%A1%D5%B0%D5%A1%D6%80%D5%BD%D5%AB-%D5%B0%D5%A5%D6%84%D5%AB%D5%A1%D5%A9%D5%A8/)
Գեյոտ վիճակ է :Ճ
Ուֆ-ուֆ, կարող է և էդպես է, կարող է և էդպես չի։
Իսկ ինչ, եթե էս էն դեպքն է, որ բանանը ուղղակի բանան է, ու ջրահարսի մասին հեքիաթն էլ ուղղակի ջրահարսի մասին հեքիաթ է։
StrangeLittleGirl
14.07.2019, 15:42
Ուֆ-ուֆ, կարող է և էդպես է, կարող է և էդպես չի։
Իսկ ինչ, եթե էս էն դեպքն է, որ բանանը ուղղակի բանան է, ու ջրահարսի մասին հեքիաթն էլ ուղղակի ջրահարսի մասին հեքիաթ է։
Դու ինչից ես խաբար, որոշ գրականագետներ հենց բանանի մասին էլ են գրում :D
Որ չար կախարդի պոլիպները ֆալիկ սիմվոլներ են։ Բայց դե հեքիաթներ վերլուծողների յանը տարած ա ֆալիկ սիմվոլների վրա։