Դիտել ողջ տարբերակը : * * * - ին
* * * - ին
Ես քեզ տեսա ու սիրեցի
Աչքերն, հոգին քո հայեցի,
Քո ջերմ ժպիտը ինձ գերեց,
Բայց սիրտն այլ բան ինձ պարտադրեց:
Մի պահ թվաց, թե դու ես նա,
Ով եկել է հավետ մնա,
Սակայն իմ սիրտն էլի խոսեց,
Անցած սիրո հուշը խոցեց…
Կարծես դու ել ինձ սիրեցիր,
Դու դառնագին ինձ ժպտացիր,
Սակայն քո սիրտն էլ չուզեց լռել
Անվերջ ուզում էր մեզ համոզել.
– Զուր է ամեն ինչ, զուր եք տառապում,
Ձեր սիրո համար զուր եք պայքարում,
Նա՝ դեռ չծնված, իր մահն է սգում,
Անձայն, անշշուկ դատարկ հուշ դառնում…
Artgeo, 13.05.06 1։ 41 Yerevan
ափսոս որ չեմ կարա ասեմ լավն եր:think
ափսոս որ չեմ կարա ասեմ լավն եր:think
Չես կարող մի ասա :) Ես էլ գիտեմ, որ լավը չի ;) Որոշակի մշակման կարիք ունի, ինչը օրերս կանեմ։
Պարզապես…
հ.գ. Չեմ ուզում խորանալ այստեղ դնելու շարժառիթների մեջ։
չէ ինչի՞, վատը չէր: Առաջին անգամ էի՞ր գրում:
չէ ինչի՞, վատը չէր: Առաջին անգամ էի՞ր գրում:
Ոչ, էլի եմ գրել, բայց քչերն եմ ինետում դրել :) Բացի դրանից ես ոչ բանաստեղծ եմ, ոչ էլ բանաստեղծ կոչվելու հավակնություն ունեմ :)
Կյանք
Տխուր դեմքեր, սուտ ժպիտներ,
Խավար գալիք, հիմար մարդիկ,
Անձրև, քամի ու մառախուղ,
Աշուն, ձմեռ, ցուրտ ու տխուր…
Տխուր աչքեր, ինչ որ ծերուկ,
Տղա, աղջիկ, սեր ու զգագմունք,
Տուն, ընտանիք, ջերմ մթնոլորտ,
Ընկեր, խորհուրդ, հույս, վաղվա օր…
Artgeo, 02.11.04 13.54, Yerevan.
Տխուր է
Գիշեր է, աշուն, անձրև է դրսում,
Բոլորը քնած են`ես քեզ եմ փնտրում,
Չէ որ, գիտեմ ես, դու ինձ ես սիրում,
Սակայն, քեզ հիմա ուրիշն է շոյում:
Ուրիշն է գգվում ու ջերմ հաբուրում,
Իսկ դու, համոզված եմ, ինձ ես երազում,
Բայց կյանքի սխալները անդարձ են մնում,
Ու մենք, ցավոք, անզոր ենք դառնում:
Եվ երբ մենք, մեկ-մեկ, իրար ենք տեսնում,
Անհույս ժպտում ենք, երկու խոսք ասում,
Հետո տխուր, անդարձ հեռանում`
Զգացմունքներն հոգու խորքում ենք պահում:
Ախ, ե՞րբ պիտի մենք մոռանանք իրար,
Ե՞րբ պիտի մենք չհիշենք իրար,
Չէ՞ որ էլ չի գա գարուն մեր համար,
Չէ՞ որ ապրւմ ենք մենք այլոց համար:
Սակայն օրեցօր սերն ուժեղանում,
Արցունքներն էլ արդեն մեզ են խեղդում:
Միթե՞ սիրո կրակն երբեք չի հանգչում,
Եվ միշտ տանջելով սրտում է մնում...
Artgeo, 11.11.04 02.34, Tbilisi
31.08.85 - **.**.**
Մարդիկ ծնվում են, մարդիկ մեծանում,
Ապրում են, տխրում և ուրախանում,
Գիտեն թե ով են և ինչ են ուզում,
Թե որտեղից են և ուր են գնում:
Իսկ ես չգիտեմ, թե ինչ եմ ուզում,
Ի՞նչի համար եմ կամ ո՞ւր եմ գնում:
Սեփական “ես”-ը հոգու մեջ պահած,
Հոգնել եմ լինել բանտի մեջ փակված:
Ուզում եմ գոռալ, թռչել, սավառնել,
Ուզում եմ սիրել, ուզում եմ սիրվել,
Ուզում եմ լավը վատից տարբերել,
Ուզում եմ երբեք չդավաճանվել…
Սակայն հոգնել եմ…
Չեմ ուզում ապրել…
Artgeo, 22.04.05, 19.44, Yerevan
Artgeo, ապրես:) հատկապես դուրս "Տխուր է"-ն եկավ, անկեղծ խոսքեր էին թվում...;)
Artgeo, ապրես:) հատկապես դուրս "Տխուր է"-ն եկավ, անկեղծ խոսքեր էին թվում...;)
Շնորհակալություն :)
Մի քանի հատ էլ ռուսերեն ու վրացերեն եմ գրել
На улице дождь и нет никого.
Гуляет лишь он. И ветер в лицо
Идёт ниоткуда, идёт в никуда
Идёт неспеша никуда не глядя.
Он просто растерян, он чувством пленён,
Немного печален, немного влюблён,
Одинок немного, немного смущён.
Он своё место никак не нашёл.
Он тиxо без слова к мосту подошёл,
Взглянув в своё сердце, он был удивлён.
Там было пусто, почти никого
Ни что не держало в этой жизни его.
Ему стало страшно, он был слишком мал
Не понимал он всеx причин ран
Он просто спрыгнул через миг пропал,
В бездонной пропасти свободу искал.
На улице дождь и нет никого. . .
И его смерть не заметил никтo. . .
Artgeo, 22.06.05, 18.39, Yerevan
Я не могу так дальше жить,
Об стену биться головой.
Нет смысла в этом, всё напрасно.
Xочу уснуть и не проснуться,
Xочу уйти я в мир иной,
Xочу я мир совсем другой,
Где нет любви и нет страдания,
Где, может, кто-то ждёт меня. . .
Artgeo, 15.06.05, 18.43, Yerevan
StrangeLittleGirl
14.05.2006, 15:29
Դու աչքիս ռուսերեն ես մտածում: Վերևինը լավն էր:
ըհը, համաձայն եմ, ռուսերեն ավելի լավ է ստացվել, հատկապես վերջին 2 տողը:) ...
չգիտեմ` ում ոնց. ինձ բոլորն էլ դուր եկան .... :oy
* * * - ին
Սիրում եմ ես քեզ հետ զբոսնել,
Քեզ հետ խոսել, քեզ հետ վիճել,
Քեզ հետ նույնիսկ երկար լռել,
Ինչը կյանքում ես չեմ սիրել:
Ուզում ես կողքիդ լինել,
Ամուր գրկել, էլ չթողնել,
Քեզ միշտ շոյել ու համբուրել,
Քո ժպտացող դեմքը տեսնել:
Կարող եմ ես ամենն անել,
Միայն ուզես կողքիս լինել...
Կարող եմ ես ամենն անել,
Միայն չուզես դու ինձ լքել...
15.05.06 4.57 Yerevan
Firegirl777
16.05.2006, 08:32
Շատ լավն է
Իսկ ո՞ւմ է նվիրված
եթե գաղտնիք չէ
Շատ լավն է
Իսկ ո՞ւմ է նվիրված
եթե գաղտնիք չէ
Իհարկե գաղտնիք չէ :)
* * * - ին ;)
Ուլուանա
16.05.2006, 08:51
Առաջինի մասին էլ չխոսեմ, որովհետև չափից դուրս շատ ենք քննարկել։;)
Դե, որ դու ռուսերեն ես մտածում, էդ ես քեզ վաղուց եմ ասել ու ապացուցել:P , այնպես որ բնական է, որ ռուսերեն գրածդ բանաստեղծությունները անհամեմատ ավելի լավն են։:) Իսկ ամենաշատը սիրում եմ «На улице дождь и нет никого.» բանաստեղծութունդ։ Այ, էդ մեկը իրոք շա՜տ լավն է։:love Մյուս ռուսերենն էլ էր լավը։ Իսկ հայերեն բանաստեղծություններից ինձ դուր են գալիս «Կյանք» և «Մարդիկ ծնվում են...»։
Ռուսերեն բանաստեղծութըուններն իրոք շատ լավն էին : Շատ հոգեհարազատ էին ինձ: Ոչ մի ընդհանրության եզր չկա հաերեննրի հետ <իհարկե իմ խիստ կասկածելի կարծիքով. չեմ պնդում> : Բայց ինձ թվում ա ճիշտ կլինի , որ ռուսերեն գրես: Uluana-ն ճիշտ ա ասում, դու ռուսերեն ես մտածում ու շատ լավ էլ շարադրում ես: Ինձ թվում ա ռուսերենով դու լիքը բաներ կգրես: Աստվաց տա էտ "լիքն" էլ էնքան շատ լինի , վոր հազիվ հասցնենք կարդանք:
StrangeLittleGirl
16.05.2006, 17:27
Ոչ մի ընդհանրության եզր չկա հաերեննրի հետ
համաձայն եմ :P
Я не могу тебя любить.
Не суждено нам вместе быть,
Но не могу тебя забыть,
Любовь свою мне не убить.
Ах, как избита эта тема,
Как много слов пустых про это,
И тех, кто любит, и тех, кто нет
Считая, что любовь есть бред.
Любовь свою скрываю от тебя.
Ведь ты чужая, ты не моя
Но я скажу, я не могу молчать
В стихах любовь могу я рассказать.
Глаза твои мне не дают покоя,
К губам твоим хочу я прикоснуться
Но нет, с ума сходить не стоит
А если ночь любовь мою не скроет?
Но ты забудь, и ты не бойся,
Моя любовь тебя ведь не коснётся.
Об этом будем знать лишь я
И друг мой вечный - ночь... луна...
Artgeo, 02.06.06, 06.02, Yerevan
Օվ ա էն աղջիկը, որ Էսքանից հետո չի սիրահարվելու մեր ԼօԼիկին:
Artgeo շնորհավորում եմ....դու բանաստեղծություն գրելու որոշակի տաղանդ ունես..իմ կարծիքով բոլորն էլ լավն էին...ինձ շատ դուր եկան..նույնիսկ copy եմ արել..ինչու չես տպագրում բանաստեղծություններդ...
Ուլուանա
03.06.2006, 03:08
Լավն էր։:) Էս մեկը չէի կարդացել, նոր կարդացի։ ;)
Firegirl777
03.06.2006, 07:37
Այո, իրոք շատ գեղեցիկ է, ու շատ հիանալի...
Yellow Raven
03.06.2006, 14:06
Փայլուն էր
Օվ ա էն աղջիկը, որ Էսքանից հետո չի սիրահարվելու մեր ԼօԼիկին:
:oy
Artgeo շնորհավորում եմ....դու բանաստեղծություն գրելու որոշակի տաղանդ ունես..իմ կարծիքով բոլորն էլ լավն էին...ինձ շատ դուր եկան..նույնիսկ copy եմ արել..ինչու չես տպագրում բանաստեղծություններդ...
Ես բանաստեղծ չեմ ;) :oy
Լավն էր։:) Էս մեկը չէի կարդացել, նոր կարդացի։ ;)
Այո, իրոք շատ գեղեցիկ է, ու շատ հիանալի...
Փայլուն էր
մերսի :oy
վորջին ռուսերեն բանաստեղծությունը ինձ շատ դուր եկավ...
Ես բանաստեղծ չեմ ;) :oy
ոչինչ...բայց ինչու չես ուզում տաղանդդ առաջ տանել.....
ոչինչ...բայց ինչու չես ուզում տաղանդդ առաջ տանել.....
Տաղանդ չկա ;) Համ էլ ես գրում եմ ինձ համար, պարզապես ֆորումում դնում եմ, քանի որ մենք մերոնցով ենք :)
Արթ, համեստությունը մարդուն զարդարում է միայն այնքան ժամանակ, քանի դեռ չափի մեջ է ;)
Գեղեցիկ էր, ապրես :)
Տաղանդ չկա ;) Համ էլ ես գրում եմ ինձ համար, պարզապես ֆորումում դնում եմ, քանի որ մենք մերոնցով ենք :)
դե դու գիտես...ես ընդամենը խորհուրդ էի տալիս...:)
И снова ночь
Бегу я прочь
Куда? Не знаю,
Я просто убегаю...
Всё против меня
Нет даже тебя
Ты рядом, хотя
Твоя мечта, не я
И вновь пустота.
Зачем мне игра?
Я просто запутался,
А может свихнулся.
Мне страшно и жаль,
Мне больно, но знай
Смотрю я лишь в даль
Мне надежду ты дай...
Artgeo, 07.06.06, 00.06, Yerevan
դե արդեն ասել եմ, որ լավնա շատ...
բայց դուք զգու՞մ եք, ինչ տաղանդի հետ ենք ծանոթ...
Մասսագետ
07.06.2006, 01:41
Ա'րտ ջան, մյուս հանդիպմանը կիշացնես ստորագրությունդ վերցնեմ: :)
Ա'րտ ջան, մյուս հանդիպմանը կիշացնես ստորագրությունդ վերցնեմ: :)
Մի օրինակ էլ ինձ համար վերցրու, մեկ էլ տեսար հետո քիթը շատ ցցեց, ու ես չկարողացա վերցնեմ:D
Пустые слова
Не жизнь, а тоска
Везде пустота
Лишь ты мне нужна
Пустые мечты
Прошу подожди
Попробуй, пойми
И не уходи
Пустая душа
Ах, как ты нужна
Без тебя нет меня
Лишь одна пустота.
А сердце глупо
Скорее слепо
Уж точно глухо
И увы не немо
Хочу я кричать
До тебя достучаться
Чтоб крепко обнять
И не отпускать
Пустые слова
Всё это лишь бред
Пустая глава
И друзей тоже нет
Пустые глаза
И люди пусты
Всё просто иллюзия
Всё просто мечты...
Пустая квартира
Пустая постель
Пустая улица...
И полная пепельница...
Artgeo 03.45 08.06.06 Yerevan
Էս մեկը խի? ես մեզնից թաքցրել:angry :
Ընտիր բան ա, շատ դուրս եկավ::hands
ԿՅԱՆՔ
Տխուր դեմքեր, սուտ ժպիտներ,
Խավար գալիք, հիմար մարդիկ,
Անձրև, քամի ու մառախուղ,
Աշուն, ձմեռ, ցուրտ ու տխուր...
Տխուր աչքեր, ինչ որ ծերուկ,
Տղա, աղջիկ, սեր, զգացմունք,
Տուն, ընտանիք, ջերմ մթնոլորտ,
Ընկեր, խորհուրդ, հույս, վաղվա օր...
Artgeo, 02.11.04, 13.54, Երևան.
Մի անգամ արդեն գրել եմ, բայց այս աշխարհում քանի մարդ կա՝ այնքան տաղանդ: բոլորն են զարմացնում իրենց տաղանդով;).......... Artgeo:clap
Ներեցեք, բայց... Ես չեմ կարող
Ես ասում եմ ձեզ` սուրբ ընկերություն,
Դուք ասում եք` շահ ու խաբեություն
Ես նորից պնդում եմ միայն մաքրություն,
Դուք, միևնույն է, ձերն եք կրկնում։
Նայում եք դեմքիս ու անկեղծ ժպտում,
Հետո հետևից անվերջ բամբասում
Ինձ հասկանալ դուք չեք էլ փորձում.
Դուք վերևում եք, իսկ ես` ներքևում։
Այս եք դուք միշտ ճակատիս ասում,
Ես ժխտում եմ կամ պարզապես լռում,
Իսկ դուք ավելի եք ոգևորվում
Ու նոր ուժգնությամբ ամեն ինչ սկսում։
Դուք նայում եք ինձ, բայց, ավաղ, չեք տեսնում
Լսում, բայց երբեք չեք ունկնդրում,
Ներեցե՛ք, ձեր խաղերին ես չեմ մասնակցում.
Ես իմ սեփական կարճ կյանքն եմ ապրում։
Ես չեմ խառնվի ձեր կեղտոտ ջրին,
Ես ունեմ իմ սեփական ուղին.
Ուզում եմ հասնել այն մաքուր լույսին,
Որ կջերմացնի իմ սիրտն ու հոգին։
արտ չգիտեի, որ գրում ես...
շատ հանճարեղ ձևով ես արտահայտել մեջինդ ու կողքի կատարվածները...:(
Արթ, կարծես մտքերս լինես գրած…
Լավ ես գրում ու էնքա՜ն պարզ:
murmushka
21.03.2007, 00:49
Շնորհակալություն
շնորհակալություն հիանալի տողերի համար...
Բառեր չեմ գտնում ասելու...շատ լավն էին, իսկ վերջինն ինձ հոգեհարազատ էր...:)
Ես չեմ խառնվի ձեր կեղտոտ ջրին,
Ես ունեմ իմ սեփական ուղին.
Ուզում եմ հասնել այն մաքուր լույսին,
Որ կջերմացնի իմ սիրտն ու հոգին։
խոսքեր չեմ գտնում արտահայտելու, հուզմունքս ու տպավորություններս: Չափազանց պարզ, հասկանալի ու գեղեցիկ եք գրում: Վերը բերված քառատողը մեջբերեցի, որովհետև կարծում եմ այնտեղ այնքա՜ն անկեղծորեն բնորոշել եք Ձեզ: Անչափ հպարտ եմ, որ մեր օրերում կան Ձեզ պես զգացմունքային ու գեղեցիկը հասկացող մարդիկ: Ավելի՜ն, ո՛չ միայն հասկացող, այլ նաև այդ գեղեցիկը հրաշալիորեն քառատողերով ներկայացնող: ՈՒ մի ասեք, թե բանաստեղծ չեք, լա՞վ....Ո՞վ գիտե, գուցե Ձեր առաքլությունը հենց դա է այս կյանքում; Կեցցե՛ք… Artgeo