Դիտել ողջ տարբերակը : Դատարկացնդաբանություններ
Այսօրվա ակումբի անդամների հետ հանդիպմանը որոշեցինք, որ այստեղ կբացեմ մի թեմա, որը ժամանակին բացել էի մեկ այլ ֆորումում (իսկ գուցե ֆորումներում, հաստատ չեմ հիշում :D):
Կարծում եմ թեմայի իմաստը պարզ է: Այս թեմայում դնում ենք մեր "դատարկացնդաբանական" ոճի ստեղծագործությունները: Կրկնում եմ, մերը, ոչ թե ուրիշներինը ;)
Կսկսեմ ես :P
Հայածաղր սիրային բանաստեղծություն
Գերեզմանիս քարը կուզեմ,
Քո աչքերի գույնին լինի,
Ու չորս կողմի խոտը կուզեմ,
Վարսերիդ պես փափուկ լինի,
Շրջապատի թռչունները
Կուզեմ որ քո նման երգեն,
Գերեզմանիս քարին կուզեմ...
Քո անունն էլ գրված լինի:
©huk
Անվերնագիր
( նվիրվում է այն աղջկան, որին
հանդիպեցի փողոցում և վախեցա )
Երբ փոքր ես եղել, սիրուն ես եղել,
Ու շատ շատերի սրտերն ես գերել,
Բայց երբ մեծացել, արդեն դախացել,
Կարծես թե արտի խրտվիլակ դարձել,
Ու թռչուններին վախեցնելու տեղ,
Դու տղերքին ես միշտ քեզնից վանել...
©huk
Իիիի, ինձնից բացի ուրիշ դատարկացնդաբան չկա՞ ակումբում :cry
Ախր գիտեմ, որ կան :P
Ինչու՞ չեք գրում :cry2
Նախորոք խնդրում եմ հակասեմիտականության մեջ չմեղադրել:P Սա ընդհամենը դատարկացնդաբանություն է;)
Հարբած եմ մի քիչ,
բայց դե դա ոչինչ,
ուշք մի դարձրեք
բերնիցս ելնող
օղու գարշ հոտին:
Լսեք ձեզ պատմեմ
շատ զավեշտական
մի հին պատմւտյուն.
-Մի գեղեցիկ օր,
երբ որ Հիտլերը
Մօցարտ եր լսում,
հանկարծ որոշեց`
խեղդամահ անել
խոզ հրեաներին
գազախցիկում:
Խ?ի չեք ծիծաղում:
Զու?րկ եք հումորից:
Էդ դեպքում լսեք
ձեզ համար պատմեմ
մի ողբերգուտյուն,
որ Շեքսպիրը
մոռացավ գրել
էն պարզ պատճառով,
որ վերջի բաժակն
ավել էր խմել .
Ոմն թագավոր
զայրույթի պահին
գինով լի կուժը
ջարդեց`
խփելով ծառայի գլխին:
Բայց զղջաց արքան
արարքի համար
ու պատվիրեց
դամբան սարքել,
որի վրա գրել տվեց.
''Աստ հանգչի..........
.....................................
.......... կուժն իմ'':
Firegirl777
11.05.2006, 16:03
Վերջինը շատ լավն էր
Lionne_en_Chasse
11.05.2006, 16:48
Անվերնագիր
( նվիրվում է այն աղջկան, որին
հանդիպեցի փողոցում և վախեցա )
Երբ փոքր ես եղել, սիրուն ես եղել,
Ու շատ շատերի սրտերն ես գերել,
Բայց երբ մեծացել, արդեն դախացել,
Կարծես թե արտի խրտվիլակ դարձել,
Ու թռչուններին վախեցնելու տեղ,
Դու տղերքին ես միշտ քեզնից վանել...
©huk
Շատ լավն էր :D
Իիիի, ինձնից բացի ուրիշ դատարկացնդաբան չկա՞ ակումբում :cry
Բարեբախտաբար իմ դատարկացնդազառանցափիլիսոփայական մտքերը հայերենով չեն
Ուլուանա
11.05.2006, 19:01
Լավ էլ ցնդաբանում եք, հա՜... :hands Այդպես էլ շարունակեք։:D
Հիմա ի՞նչ։ Ես էլ սկսե՞մ դատարկացնդաբանել...:P :D
Ես մի հատ ունեմ դատարկացնդաբանական բանաստեղծություն, մի քանի ամիս առաջ ուրիշ ֆորումում դրել էի, բայց հիմա երբ ուզում էի այստեղ դնել, կարդացի, մի տեսակ ժամանակավրեպ թվաց...:oy որոշեցի չդնել։ Հետո ուրիշը կգրեմ, երբ համապատասխան տրամադրություն ունենամ։ Դուք սպասեք։:P
Մասսագետ
11.05.2006, 19:43
էսօր գիշերը մի բան էլ ես կցնդեմ, կդնեմ:
StrangeLittleGirl
11.05.2006, 21:12
Կարծում եմ թեմայի իմաստը պարզ է: Այս թեմայում դնում ենք մեր "դատարկացնդաբանական" ոճի ստեղծագործությունները: Կրկնում եմ, մերը, ոչ թե ուրիշներինը
լավ է, որ զգուշացրեցիր :D :D :D
Մասսագետ
11.05.2006, 23:31
-Արա', կամա'ց ընգեր ջան,-
Ասեց կյաժը Մոծիլին:
-Դո'ւ, ինձ ընգեր մի' ասա,-
ասաց մոծոն մեր կյաժի:
Կյաժը բոքսեց մոծիլին,
Մոծնել խփեց մեր կյաժին,
Կյաժը զանգեց իմ ձեռին,
Ես զանգեցի Գագոյին,
Գագոն զանգեց Անդոյին,
Անդոն վերցրեց իր քուչին,
ՈՒ մենք հելանք շրջանաջին,
Շրջանայինում կանգնած
Տղերքին մենք շուտ գտանք:
Էդ ի՞նչ էղավ, Ո՞նց էղավ
Մինչև մեր գալը ի՞նչ էղավ՝
Կյաժն ու Մոծը դարձան ընկերներ:
Դե էս անգամ սենց էլի:
Բայց ես կուզեի, որ մի բան էլ Նարեկը գրի: Չգիտեմ՝ ինչո՞ւ ինձ թվում ա՝ իրա մոտ լավ կստացվի, դե երևի հանգերը լավ ա բռնում դրա համար::)
Մրրիկ, :D :D :D
լավ էր շատ, ամենաշատը սա դուրս եկավ...
կփորձեմ ես ել ցնդաբանել, չգտեմ կստացվի՞...
DAMELIK, շատ լավն է :)
Մրրիկ ջան. ոնց որ միշտ բարձունքի վրա ես :D
Մյուսներին> Շնորհակալություն արձագանքելու համր :hands
Մասսագետ
12.05.2006, 16:40
Մի կյանք ենք ապրում , եկեք լավ ապրենք ,
Արժանի լինենք մեր միակ կյանքում ...
Բայց ինչն է ստիպում որ այդպես էլ մենք ,
Մեր ամբողջ կյանքում երբեք չենք փոխվում ,
Հարցերն էլ նորից նույն բանն են ուզում,
Պատասխանելու էլ շատ բառեր չենք գտնում ,
Խնդում ենք տխուր , տխրում ենք , լռում ,
Եվ դարից դարին անցնում ենք գնում ,
Եվ հուշ ու շշուկ ,մեր թողած կյանքից , լոկ դա է մնում ... :)
Բայց և ապրում ենք մարդկանց սրտերում , հիշվում ենք ուրախ ու միշտ էլ խնդուն ... :)
Դու ճիշտ ես ասում,
Նարեկ իմ եղբայր,
լավ է պետք ապրել, որ դրախտ գնաս,
Որ դրախտում, ստանաս պատասխաններով հարց:
Պետք է լավ ապրենք, որ մեզնից հետո,
Մեր օրինակով բոլորը ապրեն,
Պետք է լավ ապրենք, որ մեզնից հետո
Դրախտի մասին բոլորը երազեն,
Պետք է լավ ապրել
Որ մյուս կյանքում մենք
Չլինենք Դոդի Վաղոյի մարմինը,
Որ մենք չլինենք մրջյունի մարմին,
Որ չկոխրջեն մեզ առանց պատճառի:
Իսկ եթե հանկարծ մեռնելուց հետո դու դժոխք գնաս,
Հոգ չէ, mail կգրես ինձ, դրախտի վիզա ես քեզ կուղարկեմ:
DAMELIK, շատ լավն է :)
Շնորակլ եմ: Դու էլ շատ ուժեղ ու դիպուկ ես գրում:hands
Շնորակլ եմ: Դու էլ շատ ուժեղ ու դիպուկ ես գրում:hands
Ես էլ եմ շնորհակալ :B
StrangeLittleGirl
14.05.2006, 14:43
Սա գրել եմ 8-րդ դասարանում՝ աշխարհագրության դասին, երբ պարապությունից չգիտեի՝ ինչ անել: Ովքեր չգիտեն, սա այն ուսուցչիս մասին է, որին մի անգամ ծեծել եմ:
Մի ուսուցիչ մեծ պոզերով
Զանգից հետո դանդաղ քայլքով
Մոտենում է դասարանին,
Մտնում է ներս ու գոռգոռում:
Գոռում, գոռում, անվերջ գոռում,
Մինչև հիմա չի հասկանում,
Որ մենք իրեն հեչ չենք սիրում,
Խորհուրդներին չենք հետևում:
Բարսեղյանն է այդ ապուշը,
Խալն է ներկում նրա թուշը.
Մի ուսուցիչ այսպես տխմար
Չի կարող մտնել աշխարհ:
StrangeLittleGirl
14.05.2006, 14:53
Սա էլ եմ գրել 8-րդ դասարանում, բայց անգլերենի դասին: Ընդհանրապես, եթե իմ դպրոցական տետրերը բացեք, համարյա բոլորի վերջին էջերին կա՛մ ծաղրանկարներ են, կա՛մ դատարկացնդաբանություններ:
Երբ բացվում են ծաղիկները
ՈՒ հոսում է զուլալ ջուրը,
Դու բացում ես քո աչքերը
ՈՒ տեսնում ես խոր ծովերը:
Նայում ու մի ձուկ ես տեսնում.
Դա իմ ձուկն է անվերջ լողում,
Իր աչքերով քեզ է զննում
ՈՒ հայրիկիդ անիծում:
Բյու՞ր, դասատուի՞ն ինչի ես ծեծել:D մեծ հաճույքով կտեսնեի էդ տեսարանը...
Ուլուանա
15.05.2006, 10:17
Բյուր, էն առաջինը լավն էր։ :D
Լավ, ինձ էլ հավեսի գցեցիք, հատկապես որ էս պահին ցանցառ տարամադրության մեջ եմ...:oy Որոշեցի մի քանի ամիս առաջ գրածս ցնդաբանությունը, որը դեռ ոչ ոք չի կարդացել, դնել այստեղ, միայն թե էլի ժամանակավրեպ է, որովհետև Նոր տարվա օրերին եմ գրել՝ Նոր տարվա մասին, բայց ոչինչ, կարծում եմ, շատ անկապ չի լինի, եթե հիմա կարդաք։:P
ԱՄԱՆՈՐՅԱ ՑՆԴԱՊՈԵՄ
Ուրախ-զվարթ իրարանցում,
Նվերների ցուցակներ,
Ամանորյա տրամադրություն,
Տարեմուտի հանդեսներ:
Արհեստական մազածածկով
Ստից Ձմեռ պապիկներ,
Գործի բերմամբ մշտաժպիտ,
Անդեմ ձյունանուշիկներ:
Ամենուրեք փայլեր, զարդեր,
Ուրախ երգեր ու պարեր,
Դրսում շարած թանկ ու կրակ
Արհեստական տոնածառեր:
Նոր տարվա ճոխ-ճոխ գնումներ,
Խոզի բդեր անհամար,
Ավանդական այլ ուտեստներ,
Բայց այդքանը ու՞մ համար...
Տնային գործերից զզված,
Մեր հայ կանայք ուժասպառ,
Մինչև վերջին պահն էլ լարված
Գործ են անում անդադար:
Ծանրությունից ճկռած սեղան`
Տեղը-տեղին, հայավարի,
Փրփրագմփիկ ու տասներկուս,
Շնորհավոր Նոր տարի:
Հարևաններ, բարեկամներ,
Հարբած, պայթած, կուշտ դեմքեր,
Վքնած ու թթված ստամոքսներ,
Թունավորման շատ դեպքեր:
Կիսալխկած մի կարալյոկ,
Արդեն փտող մի բանան,
Կիսաանհույս ինձ են սպասում,
Որ ուտեմ, չփչանան:
Կիսաքաղցած, դատարկ ստամոքսն
Ինչ-որ ձայներ արձակեց,
Սեղանին էլ՝ մի հատ խնձոր,
Մի մանդարին` շորը վրան մեծ... :{
StrangeLittleGirl
15.05.2006, 20:02
ուժեղ էր :D
Firegirl777
16.05.2006, 08:38
Ոչ մի դատարկացնդաբանություն միտս չի գալիս
կարծես միայն լուրջ մտքերով տարված լինեմ
բայց դե հուսով ապրեմ մի քիչ գուցե դառնամ անլուրջ փոքր քիչ
Ուլուանա
17.05.2006, 10:09
ՁՈՆ ԽԱՎԱՐԱՍԵՐԻՆ
Մի մեծ տառական ես տեսա
Մեր բաղնիքի վաննի միջին,
Թևեր ուներ, բոյն էլ՝ հսկա,
Նա զզվեցրեց ինձ ահագին։
Թպրտում էր անօգնական,
Մաքուր ջուրը պղտորում
Ու թևերը հսկայական
Թափահարում էր ջրում։
Իսկ կեսօրին մեր աժդահան
Հոգին աստծուն ավանդեց,
Վաննայից հանեցին-տարան...
Կոյուղում հանգրվանեց...
wow.. նենց եմ սիրում էս տոպֆիկը
ապրեն գրողները :Ֆ
Ժողովուրդ, էնքան լավ եք դատարկացնդաբանում, որ ես արդեն ամաչում եմ ինքս նոր դատարկացնդաբանություններ մոգոնել :D
Firegirl777
18.05.2006, 08:44
Փողոցային այս շնիկի աչքերն
Այքան թաղիծ ու կյանք ունեն
Որ կարծում եմ չեք տեսնի դուք ոչ մի տեղ....
Չե չի ստացվում ավելի լավ է լռեմ
Մթության մեջ նստած սենյակում`
Իմ հուշերն էի փորփրում ,
Իսկ քիչ այն կողմ ցնդած ռադիոն
Բեթհովենից ինչ որ բան էր ճզվզում,
Հարևանուհուս ձգող սենյակից
Նրա գռեհիկ ծիծաղն էր լսվում ,
Եվ այդ ամենը խառնվում իրար
Ու երազների remix էր դառնում:
StrangeLittleGirl
23.05.2006, 22:12
Եթե հանկարծ դու մեռնես
ՈՒ դիակդ կորցնես,
Շատ չտխրես, սիրելիս.
Քո մարմինը փնտրելիս
Մի զզվելի հոտ կգա:
ՈՒ կգտնեմ քեզ արագ,
ՈՒ կվերցնեմ մի դանակ,
Քեզ կհերձեմ, կկտրտեմ,
Որ ուրիշ մարդ մոտ չգա,
Մահվանդ մասին չիմանա:
Լավ ելի Բյուր, հերիք ա վաղացնես:D
Մասսագետ
23.05.2006, 23:43
Եթե հանկարծ դու մեռնես
ՈՒ դիակդ կորցնես,
Շատ չտխրես, սիրելիս.
Քո մարմինը փնտրելիս
Մի զզվելի հոտ կգա:
ՈՒ կգտնեմ քեզ արագ,
ՈՒ կվերցնեմ մի դանակ,
Քեզ կհերձեմ, կկտրտեմ,
Որ ուրիշ մարդ մոտ չգա,
Մահվանդ մասին չիմանա:
Բանաստեղծություն նվիրված սիրելի եղբորը:D
Մասսագետ
23.05.2006, 23:50
Էս էլ սենց մի հիմարություն, ընդհանրապես կապ չունեցող:
Ես նստած եմ պատի տակին
Նայում եմ կոմպիս էկրանին
ՈՒ հիշում եմ անցած տարվա
Մեր տակի հարևանին
Զույգ աչքերով
Զույգ ականջով
Բայց մի բան էր ինձ զարմացնում
Կոմպիս վրա մի մեծ մուկ կար
Հարևանս ինձ պատմում էր,
Որ չի սիրում երկար խոսել
ՈՒ հիշում եմ անցած տարվա
Իմ սնուցած ձագերին,
Հարևանս ինձ ասում էր
Որ սիրում ա ծամոն ծամել
Իսկ ես նստած պատի տակին
ՈՒզում եմ էլ չնստել պատի տակին
Բայց նստած պատի տակին
Լսում եմ ես իմ յարին
Ասում ա, որ ուզում ա ինձ
Բայց ես իրան էլ չեմ ուզում
Արա էս ի՜նչ ուռած եմ,
Կամ էլ էս ինչ խմած եմ
Էսի պատ չի Է՜ ախր
Էս մեր տակի հարևանի
Ձախ ոտքի կոշիկն ա
Lionne_en_Chasse
24.05.2006, 04:41
Կյանքումս էսքան լավ դատարկացնդաբանություններ չէի կարդացել
Հենց էս գիշերվա ժամին պետքա բացեի էս տոպիկը... քունս փախավ :D :D
Firegirl777
24.05.2006, 08:28
Համաձայն եմ իրոք շատ լավ դատարկացնդաբանություն է և անպայման ժպիտ է նվիրում
Մասսագետ
25.05.2006, 01:28
Ես մրրիկն եմ մազալու,
Բագաժի բուն եմ դառնալու,
Բայց դե ինչ անեմ ես էլ,
Որ գլխի վրա եմ ընգել,
Որ քուրս ա ինձ բրթել,
ՈՒ ես դեբիլ եմ մեծացել,
Գրքով գլխիս ա խփել,
ՈՒ ես դաուն եմ մնացել,
Մկրատը ոտս ա կոխել,
Ես թոփալ եմ վազվզել,
Ինքը մեդալ ա ստացել,
Իսկ ես ատեստատ չեմ ստացել,
Ինքը ինձ դեղ ա տվել,
Ես քնած եմ մնացել,
Ինքը հիմա քնած ա,
Ես արթուն եմ մնացել,
Ես Հովոն եմ մազալու
Երևանի բոմժ եմ դառնալու:
էս ինչ լավ էր...:hands :hands :hands
ահագին ծիծաղել եմ: Ապրես:
Մասսագետ
01.06.2006, 22:22
Էս մեկն էլ ընկերոջս կողմից մեզ նվեր, ինքն էլ շուտով ֆորումի անդամ կդառնա:
Ես Դավիթն եմ Գալստյան,
Սիրում եմ քեզ «Աննա» ջան,
Ինչ որ ուզես քեզ կտամ,
Նվիրում եմ քեզ ատամ:
Մարտի ութ ա վերջ ի վերջո,
Սիրում եմ քեզ իմ «Բուռչո»,
Խնդրում եմ քեզ գնա թրաշվի,
Թե չէ նման ես դու կատվի:
Թե չունես «Ջիլետ Մակ Տրի»,
Ռազովի բրիտվով դեմքդ մաքրի,
Մի բան եմ ուզում, նմանվես մարդու,
Այ հոգնած, անթրաշ քյառթու:
Как я устал от всего этого
Как мне всё это надоело
жить? А зачем?
Просто так надо...
Рождаемся, живём и умираем...
Всё очень нудно
Всё как-то глупо
Всё так бессмысленно
И тупо...
StrangeLittleGirl
18.06.2006, 02:37
Սա գրել եմ դեկտեմբերին՝ դասի ժամանակ (ինչպես իմ դատարկացնդաբանությունների մեծ մասը): Արձակ մասից խիստ անձնական կտորները հանել եմ, իսկ մնացածը հանձնում եմ ձեր ծիծաղին:
Ես գիտեմ. եթե գրելու անսպառ ցանկություն եմ ունենում, ուրեմն իմ կյանքում ինչ-որ բան այնպես չէ: Այս պահն էլ բացառություն չէ: Խրոնիկական հիվանդությունս նորից սրացել է: Ես ոչ մի կերպ չեմ բուժվում: Մի՞թե արդեն այնպիսի դեղեր կան, որ կարող են գոնե ախտանիշները վերացնել:
Ամենասարսափելին երազներն են: Եթե հիշողություններն ու սրտի թրթռոցները մի կերպ ճնշվում են, ապա երազների դեմ ոչ մի բուժում չկա:
Իսկ ես արդեն ուզում եմ մարտահրավեր նետել: Դժվար է: Զանազան մտքեր են գլխիս մեջ պտտվում, որոնք ստիպում են մերթ ժպտալ, մերթ՝ խոժոռվել: Ես չեմ ուզում նրան վնասել: Ախր հիվանդությանս հարուցիչն ինչ-որ մանրէ չէ, այլ սիրելի մի տխմար: Գուցե նրա սիրելի լինելն էլ հենց ամենավտանգավոր ախտանիշներից է: Զզվել եմ: ՈՒզում եմ նորից խաղալ: ՈՒզում եմ խաղալ այն մարդու դերը, որը երբեք չեմ եղել ու ցանկություն էլ չունեմ լինելու:
Ես քայլում եմ մշուշում,
Ես՝ մոռացված, քեզ փնտրելիս,
Ես վազում եմ խելագարված՝
Քո պատկերը իմ մտքերում:
Ես՝ կարոտած, արհամարհված,
Նորից խաբված, օգտագործված,
Ես՝ անօգնական ու ստորացված,
Ես՝ սիրելով ու ատելով,
Ես՝ զզվելով, ձանձրանալով,
Ես գոչում եմ, քեզ եմ կանչում.
Ձայնս խուլ է ու խռպոտած:
Դու լուսավոր քո անկյունում
Տաքուկ-տաքուկ պատսպարված,
Դու՝ ապերախտ, դու՝ մոռացած,
Իմ պատկերյ՝ աղբարկղում,
Դու՝ արհամարհող, անհոգ, անվիշտ,
Պատուհանդ՝ սառած, ճաքած,
Դու՝ իբր թե ինձ սիրելով,
Բայց խաբելով, ստորացնելով,
Դու՝ շողոքորթ, դու՝ ստախոս,
Դու՝ հոգնելով ու լքելով,
Դու՝ լռելով, չսպասելով,
Դու՝ չորացած, մեռած սրտով:
Մենք՝ մի քաոս, մի երազ,
Մենք՝ մի հեքիաթ հնացած,
Մենք՝ տարբերվող, լուսավորված,
Ախտահարված նույն հարուցչով,
Բայց տարբեր կերպ հիվանդացած:
Ուլուանա
18.06.2006, 03:10
Հետաքրքիր էր գրված։ :)
Բյուր, բայց ես չէի ասի, թե սա դատարկացնդաբանական է։
StrangeLittleGirl
18.06.2006, 10:44
Էս դու ու Չուկը խոսքներդ մե՞կ եք արել: Բա որ դատարկացնդաբանություն չի, ի՞նչ ա: :D
Firegirl777
18.06.2006, 12:57
Ես էլ եմ այդպես կարծում սա հաստատ դատարկացնդաբանություն չէ, սա ավելի նման է սիրո խոստովանության քան դատարկացնդաբանության, և այն կարդալիս չես ուզում ծիծաղել այլ լաց ես ուզում լինել, որ կայնքում իրոք լինում են դեպքեր, երբ մի հիմարի պատճառով տանջվում ես իսկ նա նույնիսկ չի նկատում, հավատա որ քեզ հասկանում եմ, երբ ուզում ես տառապանքիդ վրա ծիծաղել որ այն անցնի, խեղդվի բայց հավատա, դա երբեք չի ստացվում, ավելի լավ է ուղղակի անտեսել, քան ծիծաղել
սա ավելի նման է սիրո խոստովանության քան դատարկացնդաբանության
Իսկ օվ ասեց, որ սիրո խոստովանությունը չի կարող դատարկացնդաբանություն լինել:
Որ լավ մտածենք, մեր խոսքերի 99%-ը ցնդաբանություն ա:
StrangeLittleGirl
18.06.2006, 13:40
Ես էլ եմ այդպես կարծում սա հաստատ դատարկացնդաբանություն չէ, սա ավելի նման է սիրո խոստովանության քան դատարկացնդաբանության, և այն կարդալիս չես ուզում ծիծաղել այլ լաց ես ուզում լինել, որ կայնքում իրոք լինում են դեպքեր, երբ մի հիմարի պատճառով տանջվում ես իսկ նա նույնիսկ չի նկատում, հավատա որ քեզ հասկանում եմ, երբ ուզում ես տառապանքիդ վրա ծիծաղել որ այն անցնի, խեղդվի բայց հավատա, դա երբեք չի ստացվում, ավելի լավ է ուղղակի անտեսել, քան ծիծաղել
Լավ էլի, ախր ես շատ անլուրջ եմ գրել, դուք ո՞նց եք լուրջ ընդունում: Ոչ մի սիրո խոստովանություն էլ չի: Ուղղակի դասի ժամանակ պարապությունից չգիտեի ինչ անել, էս տեսակ բան եմ գրել: Որ տետրերս բացեք, լիքը դատարկացնդաբանություններ կգնտեք:
Ուլուանա
18.06.2006, 15:31
Էս դու ու Չուկը խոսքներդ մե՞կ եք արել: Բա որ դատարկացնդաբանություն չի, ի՞նչ ա: :D
Կարելի է, ասենք, լրջացնդաբանություն անվանել։ :P
Ի՞նչ պակաս «տերմին» է որ։
StrangeLittleGirl
18.06.2006, 16:47
Էրեկ էդ տերմինն արդեն օգտագործել եմ, բայց ուրիշ նպատակով: :D
Չհավատաս երբեք մարդկանց
Սուտ է ու կեղծ ժպիտը նրանց
Թեկուզ դու կյանքդ էլ նրանց նվիրես
Մեկ է վերջում ապտակ կուտես
Մոտիկություն, ընկերություն
Դատարկ խոսքեր են այս կյանքում
Ինչ էլ անես դու նրանց հանուն
Դավաճանությունն է միշտ ծաղկում
Մահկանացու մարդն անարդար
Չի էլ կարող լինել արդար
Չի էլ կարող ընկեր լինել
Չարժի իզուր հույս փայփայել
Մնա հեռու դու մարդկանցից երկերես
Նրանց վստահվես իզուր տեղը կտանջվես
Ծանր պահին եթե ուզես դու կիսվես
Խորհուրդ կտամ միայն Աստծուդ հոգուդ վստահես
Սխալ ես Արտուր,մեկ անգամ էլ ասեմ,:)
Շատ լավ եք ցնդաբանել,հիանալի է,շատ կուզեի ես այսպես զվարճալի մի բան գրել,բայց իմ մոտ լուրջ ցնդաբանություններ են,որոնք վերևում դուք արդեն տեսել եք,այս մեկը օյախ ;) ժամանակ եմ գրել,բայց հիմա ինձ ,երբ կարդում եմ,զվարճացնում է :)
Լինել...
Լինեմ քո աղոթքը,
Քո եռամատյա խաչը,
Քո Հայր Մերն ու Ամենը,
Լինել քո վառվող մոմը,
Լինել քո երդումը...
...
Լինել քո խոզանակն ու սանրը,
Քեզ արթնացնող զանգը,
....
Լինել քո արևածագն ու մայրամուտը:
Լինել այն հողը,
Որը քեզ գրկելու է...
...
Լինել քո սրտի թկթկոցը,
Արյան կարմիր ու... գնդիկները:
...
Լինել քո ԼԻՆԵԼ ը:
Մասսագետ
08.07.2006, 05:07
լավ ժողովուրդ, կարծեմ էստեղ մենակ բանաստեղծական դատարկացնդաբանություններ չեն դնում: Ես կդնեմ առաջին դատարկացնդաբանական արձակը ու այդիպիսով կլինեմ դատարկացնդաբանական արձակի հիմնադիրը: Իմիջայլոց, խորհուրդ չէի տա, որ կարդայիք, ժամանակի ահավոր անտեղի կորուստ կլինի, դե տեսեք զգուշցրել եմ:
բարևագիր առաջին և անկրկնելի սիրուն, եղու՜կ, դու ամենևին անկրկնելի չես:
Ողջույն սիրելիս: Լսել եմ ամուսնանում ես: Ասում են, ամուսինդ հայտնի շվայտ է, և դու մնացել ես "վրան": Գիտե՞ս, երեկ ինձ հասավ քո ամուսնության լուրը: Եվ ես ակամայից մտածեցի, որ ցանկանում եմ քո առաջին գիշերին ես էլ ներկա լինեմ, ամեն դեպքում, մաղթում եմ ձեզ հաճելի մերձեցում: Անշուշտ, գիտեմ, որ իրականում դա քո առաջին գիշերը չէ, դու անթիվ անհամար առաջին գիշերներ ես ունեցել, բայց քո առաջին գիշերները երբեք չեն դառնա վերջինը: Ես մտասուզվում եմ իմ հուշերի մեջ ու հիշում եմ մեր առաջին և միակ, բայց տակավին ոչ վերջին գիշերը: Հիշում ե՞ս, դու այդ ժամանակ 10 տարեկան էլ չկայիր, իսկ ես դեռափթիթության հասակում էի: Թեև ես այդ հասակում էի, բայց արդեն տարփանքներս ինձ հեղձում էին: Մենք երկուսով պառկել էինք գուղձի վրա և ըմբոշխնում էինք թռչունների ճռվողյունը, չնայած մոտակայքում ամենևին թռչուններ չկային: Մեզնից քիչ այն կողմ կար մի քողտիկ, որը պճնված էր ամանորի զարդերով, բայց այդ ժամանակ ամառ էր: Չգիտեմ՝ ինչու՞ եմ քեզ հիշեցնում այս տխուր հուշապատումները: Երևի դա նրանից է, որ քո մամիկը տեսավ մեզ միասին, ձուլված մի հոգում, և այնպիսի հիշոցներ արձակեց, որ ես պատկառանքից դեպի հատակ ներխուժեցի: Իսկ դու ամենևին հանկարծակիի չեկար, քեզ անծանոթ չէին նման արտահայտությունները: Դու կարծես դատապարտված էիր լինել առաքինի` անպարկեշտ ընտանիքում ծնված: Սիրելիս, այս տողերը ես գրում եմ, որ դու երբեք չմոռանաս մեր անբասիր և անբիծ սիրո մասին, որ դու երբեք չմոռանաս, թե ինչպես էինք մենք ամպերի ծվենների նման փաթաթվում իրար, գլորվում վիհը և նահատակվում, մենք կարծես երկու նժդեհներ լինեինք այս գեհենից անջատված, երկու սիամական երկվորյակ սրտերով իրար կպած, երկու խաշն դեռ չխուզած, երկու խաղաղության աղավնի, որոնք ոստոստում էին երկնքում այս անժողովրդավար տարտարոսներում, իսկ հիմա դու ամուսնանում ես, ես կամենում եմ ձեր ըտնանիքին անխաբ շավիղներ, անմոռաց գիշերներ բաց երկնքի տակ, անպատրանք երազներ քեզ ու ամուսնուդ, ես ձեզ առհավատչում եմ, որ ձեր ընտանիքը կունենա ջրի նման երկար կյանք, և արփիի նման ջերմություն, կարևորը հենքը ճիշտ դրվի: Այսքանով վերջացնում եմ, գիտեմ որ տենչանքդ մեծ է ինձ քո հարսանիքիդ տեսնելու, բայց ես միայն կարմիր խնձորին ներկա կգտնվեմ, որը ամենևին կարմիր չի լինի, այլ կլինի դալուկ մի պտուղ, և ամենևին խնձոր չի լինի, այլ կլինի արքայախնձոր: Ցտեսություն
Հ.Գ Սիրելիս, խորհուրդ կտամ, որ համանշանակ բաների բառգրքի օժանդակությամբ ընթերցես բարևագիրս:
StrangeLittleGirl
08.07.2006, 08:47
:DՀո՛վ, շտեմարան հերիք է կարդաս
Lionne_en_Chasse
08.07.2006, 14:24
Վայ էս ինչքան ծիծաղեցի :D :D
Բռավո Մրրիկ , քեզ մրցակից չկա , դու դատարկացնդաբանությունների չեմպիոն ես :hands
Ուլուանա
22.07.2006, 17:04
Սա այսօր եմ ցնդագրել։ :oy
Խզբզաբանություն
Աննպատակ ու անկապ խզբզում եմ ու ջնջում,
Թղթի սպիտակ մռութն եմ այլանդակում ու մաշում,
Բողոքում է նա ինձնից, իրավունքներ պահանջում,
Բայց ես՝ դրան անհաղորդ, նրա դեմքն եմ դեռ նախշում...
Գրում եմ տափակ մտքեր՝ թղթի դեմքից էլ տափակ,
Դատարկ, անհամ, անհոգի, անհրապույր, անկրակ...
Արդեն տնքում է թուղթը՝ տանջահար ու բեռնված.
Ճկռել է ծանրությունից տողերի՝ գրած-ջնջած։
Ջնջված տողերի թիվը մեծանում է գնալով,
Տակը բան չի մնալու. ախր ջնջվում են հերթով։
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Ահա ընկած է գետնին սպառված թղթի մի կտոր,
Իսկ ինչ-որ տեղ չգրվեց գրքի մի սիրուն հատոր... :(
:P
Մասսագետ
06.10.2006, 19:06
Ծխվի՛ր, ծխվի՛ր իմ սիգարետ
էսօր էլ եմ ես մենակ
Հետս էսօր խմող չկա,
Երբ պարզել եմ ամեն բան:
Կակաչը դեռ դաշտում էր,
Երբ վարդն արդեն ծախվում էր:
Իսկ Կակաչը դաշտում կանգնած վարդին էր թարմ որոնում:
Բայց չգիտեր, որ վարդ ախպերն՝ արդեն վազի մեջ կանգնած,
շուրջն էր նայում ու ասում էր.
- Պրծանք դաշտից կակաչ դրած:
Կակաչն ելավ դաշտից գնաց,
մի օր տեսավ էս վարդին
վարդը ասաց.
- Դու դաշտից ես, ես՝ վազից եմ.
էլ չեմ ուզում ես դաշտ գալ:
Գնա՛ դաշտդ, վազում լավ է,
Շուտ պիտի ես ստեղ գայի:
Կակաչն հելավ գնաց դաշտը,
Էրկու օրից թոռոմեց,
Էրկու օրում մի տաս պաչկա սիգարետ Պատմության գիրկը ուղարկեց:
Էրկու օրում ռուսի մի շաբաթվա որաղները դատարկեց:
Նա խմում էր ու մտածում ու ծխում էր ու մտածում.
«Երբ դաշտումն էիր դեռ կարմիր էիր, երբ գնացիր չասացիր: Վազի միջին դու տնգված, ինձ սկի մի լուր չասացիր: Երբ վազում էիր, ես դեռ գիտեի, որ դաշտում ես տնգված, բանից պարզվեց վազի միջին դու ծաղիկ ես թոռոմած»:
Վարդը կանգնած վազի միջին,
Իր փշերն էր հաշվում
Ու մտքովը սկի չէր անցնում,
Որ երբ դաշտից հեռացավ,
Ու դաշտին էլ մոռացավ,
Դաշտը կյանքում էլ չուզեցավ.
Իր մեջ նոր վարդ ունենալ:
Ծխվի՛ր, ծխվի՛ր իմ սիգարետ,
Ծխվի՛ր դաշտում դու աճած,
Ծխենք դաշտի ու ծաղիկների պատմությունը մոռացված:
Ինձ հետ էսօր խմող չկա,
Խմողները մոռացել, իրենց պիվեն կգտնեն, երբ վարդերին կորցնեն:
Հովո, կներես, բայց անկապ ցնդաբանությունէր:oy
Մասսագետ
06.10.2006, 19:15
Հովո, կներես, բայց անկապ ցնդաբանությունէր:oy
Ինչու ցնդաբանություն կապով է՞լ ա լինում :nea
Ինչքան հնարավոր ա պիտի անկապ լինի:
Չէ, օրինակ Չուկի ցնդաբանությունները լավ էլ կապով էին, ու խնդալու, իսկ էս խնդալու էլ չի:P
Մասսագետ
06.10.2006, 19:26
Չէ, օրինակ Չուկի ցնդաբանությունները լավ էլ կապով էին, ու խնդալու, իսկ էս խնդալու էլ չի:P
Իմ ցնդաբանություններից ոչ մեկի մեջ կապ չեմ փորձել դնեմ: Առավելևս նախավերջինի:
Հումոր գուցե ոմանց մեջ մտցրել եմ, բայց էս ու նախորդի մեջ բացարձակ փորձ չեմ արել հումոր մտցնելու, պարզապես ցնդել եմ, ուղղակի ինչքան հնարավոր ա փորձել եմ տափակ գրել:
չէ , բայց ինձ դուր եկավ , ահագին էլ ծիծաղացի ... :)))
Ուլուանա
06.10.2006, 21:08
Հովո, էս անգամ մի քիչ հաջող չես ցնդել... :oy
Դատարկացնդաբանություն… Ինձ դուր եկավ;)
Esmeralda
06.10.2006, 21:27
Չգիտեմ ինչը... բայց ինձ դուր եկավ... բացարձակ ծիծաղելի չէր... նույնիսկ ազդեց տրամադրությանս վրա... տխրեցի.... ԻՆՉՈ՞Ւ... Չգիտեմ....
Այնպիսի մի վիճակ է մոտս, որ անպայման ուզում եմ մի բան գրել ու կարևոր չէ, թե ինչ, ուղղակի դատարկացնդաբանեմ…Դե փորձեմ, տեսնեմ՝ ի՞նչ կստացվի… Երբեք չեմ գրել, իսկ այն, ինչ գրել եմ՝ գրելուց անմիջապես հետո վերացրել եմ:
Ի՞նչն է կարևոր. ապրել, սովորել, աշխատանք գտնել, ընտանիք կազմել և այդպես մինչև կյանքի վե՞րջը…Չգիտեմ....Մոլորված եմ…Ոչինչ չեմ հասկանում…Չեմ հասկանում՝ ո՞րն է ճիշտը, ո՞րն է գլխավորը, ո՞րն է ելքը…Շատ եմ փոխվել այս մի տարվա ընթացքում, և իմ կարծիքով դեպի լավը:Բայց չգիտեմ, արդյո՞ք դա է լավը…Ելնելով նրանից, որ դեռ մի տարի առաջ ավելի շատ էի տանջվում, իսկ հիմա համեմատաբար քիչ, գալիս եմ այն եզրակացության, որ ընտրածս ճանապարհն իմ համար ավելի ճիշտ է… Դե բայց որքա՜ն հարցեր են մնացել անպատասխան…Բուդդիզմն եմ ուսումնասիրում և հետևում եմ բուդդիզմական գաղափարներին: Ուրիշ հայացքով եմ այժմ նայում աշխարհին և մարդկանց, և տեսնելով, թե որքա՜ն են նրանք տառապում այն ամենից, ինչ իմ հիմիկվա գաղափարների համաձայն կարևոր չէ (այստեղ էլ մի մոլորվածություն.արդյո՞ք կարևոր չէ…), ուզում եմ օգնել նրանց, ցույց տալ, որ կա ավելի պարզ, ավելի հեշտ ճանապարհ տանջանքներից ազատվելու, բայց ախր ո՞նց կարամ ես նման պատասխանատվություն վերցնեմ ինձ վրա, եթե անգամ ես չեմ համոզված այդ ամենում…Է՜հ, բարդ է, բարդ…Բայց ի՞նչն է բարդ:Ամեն ինչ այնքա՜ն պարզ է, պատկերացվածից էլ պարզ է, այդ ուղղակի մենք ենք բարդ դարցնում, որովհետև հեշտ ճանապարհը մեր համար չէ, մենք չենք կարող ընտրել այն տարբերակը, որն ավելի հեշտ է, որովհետև անպայման ուզում ենք բարդացնել մեր կյանքը…Իսկ ի՞նչ է կյանքը:Երբեմն ինձ թվում է, թե ամեն ինչ խաղ է…Օրինակ իմաստ չեմ գտնում որոշ միջոցառումների մեջ, որովհետև բոլորը գիտեն, որ դա ձևականություն է. թե՛ խաղացողները, թե՛ դիտողները: Անիմաստ մի խաղ, ժամանակի կորուստ և ուրիշ ոչինչ:Նույնպես է նաև մեր կյանքը…Խաղ, ձևականաություն…Ու՞մ է պետք այս ամենը, ինչի՞ համար է այս ամենը:Չեմ հասկանում…Եթե բոլորս էլ մեռնելու ենք, էլ ո՞րն է իմաստը այսքան տարի տանջվել, չարչարվել, ինչ է, թե ապրում ենք…Ու՞մ համար ենք ապրում: Մե՞ր: Իսկ ո՞վ ենք մենք:Չէ՛, չե՛մ հասկանում, ոչինչ չեմ հասկանում:Ցաղկի նման ապրում ենք ու սպասում, որ միգուցե մեկը մեզ կհիշի և կջրի…Բայց ինչի՞ ջրի, եթե մեկ է գալու է մի օր, երբ թառամելու ենք…Ջրեն, որպեսզի մեր գեղեցկությամբ հիացնե՞նք շրջապատը…Իսկ ի՞նչ օգուտ այդ գեղեցկությունից…Մեկ է` վերանալու ենք…Բայց ի՞նչ է լինելու մահից հետո…Շա՜տ գաղափարներ կան մահից հետո ինչ լինելու վերաբերյալ…Ոմանք հավատում են դժոխքի և դրախտի գոյության մասին, այսինք, եթե «լավն» ես եղել կյանքի ընթացքում ՝ կգնաս դրախտ, եթե «վատն» ես եղել՝ կգնաս դժոխք:Բայց ո՞րն է էդ լավի ու վատի չափանիշը…Ոմանք հավատում են, որ մահից հետո ոչինչ էլ չկա, մեռնում ես ու պրծ, վերջն է… Ոմանք էլ հավատում են կյանքի շարունակմանը մահից հետո: Ես էլ այդ թվին պատկանող մարդկանցից եմ. հավատում եմ, որ մեռնելուց որոշ ժամանակ անց նորից ծնվում ես, կամ էլ գնում ես 5 աշխարհներից մեկը:Բայց այնուամենայնիվ այս ամենի իմաստը չեմ հասկանում…Ասում են, որ պետք չէ հասկանալ, կգա ժամանակ, երբ կլուսավորվեմ ու կհասկանամ ամեն ինչ…Դե ինչ…Սպասեմ լուսավորմանը ու էլի ապրեմ այնպես, ինչպես ապրում էի…
Ամեն ինչի պատասխանը, ինչին դու մի պահ ուզում էիր արդեն հասնեիր, այն ա, որ կյանքը անիմաստ ա:
կյանքը անիմաստ ա:
Կյանքը անիմաստ չի:Պարզապես պետք է մտածել , այն հնարավորինս չափ իմաստալից դարձնելու մասին:
Օրինակ, եթե դու ունենաիր երեխա, գրեթե վստահ եմ, որ նման նախադասություն չէիր գրի:
Մասսագետ
07.10.2006, 23:30
կյանքն անիմստ չի, մենք ենք անիմաստացնում:
:(
Չէ, էս էլ ընդհանրապես ցնդաբանություն չէր::nono Նարե ջան, հեչ ճիշտ տեղ չես դրել: էդքան համեստ չի լինի մարդ:oy
Ուլուանա
08.10.2006, 09:20
Համաձայն եմ Դավիթի հետ. իմ կարծիքով էլ, դատարկացնդաբանություն ասվածը մի քիչ այլ բան է... :oy Երևի պիտի գոնե մի քիչ գեղարվեստականություն ունենար, պատկերավորություն, իսկ քո գրածը... կարծում եմ, ավելի շուտ Օֆֆտոպանոցի նյութ էր, քան «Դատարկացնդաբանությունների»... ;)
Նար, բայց ինձ մի քիչ զարմացրեցիր... չնայած հարցադրումներդ լրիվ բնական ու տրամաբանական էին, մտքեր ու մտատանջություններ, որ ցանկացած նորմալ մարդու մեջ պիտի որ առաջանան, բայց դե, կարծում եմ, որ բուդդիզմի հետևորդի համար դրանցից շատերը պետք է որ պատասխան ստացած լինեին։ Երևի դեռ լավ չես ուսումնասիրել, բայց հուսով եմ, որ ավելի լավ կուսումնասիրես և մի օր, հուսով եմ՝ շուտով, կգտնես քեզ տանջող եթե ոչ բոլոր «ինչու»-ների, ապա գոնե դրանց մեծամասնության պատասխանները, որովհետև ես համոզված եմ, որ դրանք կան, միայն թե գտնել է պետք։ :)
Իսկ կյանքն իրոք անիմաստ չի, պարզապես քչերին է հաջողվում գտնել կամ չկորցնել դրա իմաստը։
Համաձայն եմ Դավիթի հետ. իմ կարծիքով էլ, դատարկացնդաբանություն ասվածը մի քիչ այլ բան է... :oy Երևի պիտի գոնե մի քիչ գեղարվեստականություն ունենար, պատկերավորություն, իսկ քո գրածը... կարծում եմ, ավելի շուտ Օֆֆտոպանոցի նյութ էր, քան «Դատարկացնդաբանությունների»... ;)
Դե ախր ասում եմ էլի, որ ինձնից ոչ մի գեղարվեստականություն ունեցող նյութ գրող չի լինի, դե բայց որ կարդացի ստեղի նյութերը, մտածեցի, որ կարելի ա ստեղ տեղադրել;) : Բայց եթե կարիք կա՝ կարող եք տեղափոխել համապատասխան թեմա;) :
Նար, բայց ինձ մի քիչ զարմացրեցիր... չնայած հարցադրումներդ լրիվ բնական ու տրամաբանական էին, մտքեր ու մտատանջություններ, որ ցանկացած նորմալ մարդու մեջ պիտի որ առաջանան, բայց դե, կարծում եմ, որ բուդդիզմի հետևորդի համար դրանցից շատերը պետք է որ պատասխան ստացած լինեին։ Երևի դեռ լավ չես ուսումնասիրել, բայց հուսով եմ, որ ավելի լավ կուսումնասիրես և մի օր, հուսով եմ՝ շուտով, կգտնես քեզ տանջող եթե ոչ բոլոր «ինչու»-ների, ապա գոնե դրանց մեծամասնության պատասխանները, որովհետև ես համոզված եմ, որ դրանք կան, միայն թե գտնել է պետք։ :)
Ան ջան, հենց ամբողջ հարցն էլ էնա, որ դեռ լավ չեմ ուսումնասիրել, իսկ այն ինչ ուսումնասիրել եմ՝ հակասությունների եմ հանդիպել… Այսինքն շա՜տ բաներ եմ հանդիպել, որ հակասում են նրան, ինչ ասված է բուդդիզմում, բայց հուսով եմ, որ իրոք, շուտով կգտնեմ իմ հարցերի պատասխանը կամ էլ կհասկանամ, որ սկի կարիք էլ չկա էդ հարցերիս պատասխան տալ կամ էլ փնտրել պատասխանը;) Համ էլ էդ հարցերն ինձ սկի չեն տանջում, պարզապես պահ է գալիս, երբ հիշում եմ ու սկսում եմ խորհել, բայց այ, որ տանջեն:think …Չէ՛, երևի թե չեն տանջում;) :
Իսկ կյանքն իրոք անիմաստ չի, պարզապես քչերին է հաջողվում գտնել կամ չկորցնել դրա իմաստը։
Իմ կարծիքով էլ չի անիմաստ, ես չեմ ասել, որ անիմաստ է, ես պարզապես հարցրել եմ՝ ո՞րն է իմաստը… Իսկ, թե ո՞րն է իմաստը, դա պիտի յուրաքանչյուր ոք իր մեջ գտնի;) : Այս տեքստը երևի ուղղված էր ինքս ինձ, որ կողքից ինձ հարց տամ;) :
IGROK (03:27 PM) :
barev
see_the_sea (03:27 PM) :
barlus
IGROK (03:28 PM) :
vonce es, hovo jan?
see_the_sea (03:29 PM) :
ee esim ee tuberkulyozs brnel a, gemaroys helel a, chnshums ijel a, mernum em Dav jan, starost ni radost eli, ba du vonc es, qo chnshum@ vonc a?
IGROK (03:30 PM) :
asa zapchasteri bajanenq xurdenq eli, ba et vichakin aprel arji?:-D
see_the_sea (03:31 PM) :
charzhi dav jan, charzhi, luchshe jahel-jahel mernei, qan te es ori hasnei
IGROK (03:32 PM) :
chnayc de , vor chmerar tornerid tesar, et el mi urish erjankutyuna
see_the_sea (03:33 PM) :
ha bayc torners meran
see_the_sea (03:33 PM) :
4n el avtoyi tak @nkan
see_the_sea (03:33 PM) :
sirum ein avtoyi tak brnoci xaghal
see_the_sea (03:33 PM) :
shofer@ cher tesel qshec vreqnerov ancav
IGROK (03:34 PM) :
en mankakan erkatuxu zangaki tak ynkac ere[aneri depqy ho chi?=-O
see_the_sea (03:36 PM) :
tenc ban a eghel?
IGROK (03:36 PM) :
che, uremn et chi
IGROK (03:37 PM) :
ba inch avto er? gone kargin inamarka er?
see_the_sea (03:37 PM) :
to che ha, en puchur-muchurneric cher kara liner, 4-ov tak@ chein teghavorvi
see_the_sea (03:38 PM) :
kolxozi gruzavik er
IGROK (03:39 PM) :
ba vor asum em, sovety menak vnas a berel mardkanc, chen havatum
see_the_sea (03:40 PM) :
EE Dav jan, ed sovetic heto a Sovetakan@ vnas tvel
IGROK (03:41 PM) :
bayc soveti qandveluc heto tornert arden eqa erexeq ein
IGROK (03:41 PM) :
mekn el karcem anasnabujakan er yntunvel et tarin
see_the_sea (03:42 PM) :
ha, bayc parzvec ed torners indznic chen
see_the_sea (03:42 PM) :
koghic mek@ krakel er
IGROK (03:42 PM) :
voroshel er lav masnaget darna, vor kolxozi naxagahin buji
IGROK (03:42 PM) :
lav txa, er , apasos
IGROK (03:42 PM) :
vor qeznic cher
see_the_sea (03:43 PM) :
Ha ba
see_the_sea (03:43 PM) :
ee Dav jan
see_the_sea (03:43 PM) :
ekan orern u ancan axper jan
see_the_sea (03:43 PM) :
el chenq lini 20 tarekan
վայ մեռա ... :D :D :D
հ.գ. Մելի՞ք, Արթուրից հանկարծ լավ բան չսովորես ... :D
Romeo and juliet(vershion 2007)(թող ների ինձ հանճարեղ Շեքսպիրը)
Երկու որդ իրար խելք խելքի տված խաչբառ էին լուծում,
մին էլ լսեցին ինչ—որ շան հաչոց դեմի փողոցում,
—բանի տեղ մի դիր ,մեկա շները մեզնից զզվում,են
—Վայ,ինչտղայա,էս պահից իրա համար գժվում եմ…
—ոնց,բա ես, Յախքուշ,բա նշանդրենքը պապիդ փողերով,
Բա հարսանիքը,բա տունը,մեռա հողը փորելով։
—Իմ քնքուշ Ճիճվիկ ես հետ եմ տալիս նշանը հիմա,
իսկ նշանդրեքի խորովածը,քեզ Թող նվեր մնա…
Այսպես խոսելով Էգ որդը սկսեց շան կողմը վազել,
բայց մինչ կփորձեր ,շունն արդեն նրա շեմին էր հասել…
—վայ,ինչ էլ մեծ ես,բայց հեռվից էնքան պուճուր էիր թվում,
—հլը ասա քեզ տապակում են թե՝ առանց աղ բովում…
—չէ,դու նմանչես իմ երազածին,դու շատ դաժան ես
—կնիկս մեխկա,արի քեզ երկու մասի բաժանեմ…
Ու մինչ կփորձեր էգ որդը խոսել,շունչը փուչ եղավ
Խեղճ Զզվոն փակվեց մի հին խնձորում ու վշտից մեռավ…
այսպես անիմաստ երկու սիրահար մեռան էն օրը,
մեկը արցունքներ թողեց քեզ,դե իսկ մյուսն էլ ՝իր մորը…
………………………………………………………………
ահավոր էր,ես ինձ չեն ճանաչում,սրանից հետո էստեղ մենակ կկարդամ,բայց չեմ գրի…
ինչպիսի անկրթություն իմ կողմից…
ոչ մեկի չասեք…:D
Ուլուանա
15.10.2006, 20:32
:D Լա՜վն էր։ :hands Լավ երևակայություն ունես, Alize_etoilik... Փաստորեն, ոչ միայն լուրջ ստեղծագործություններում ես քեզ հետաքրքիր դրսևորում, այլև դատարկացնդաբանական ոճում։ Բավականին խոստումնալից է։ :P
Romeo and juliet(vershion 2007)(թող ների ինձ հանճարեղ Շեքսպիրը)
:hands Անչափ լավ էր և ընդանուր՝ լավն էր:hands
Սափրագլխի սիրաբանությունը
նոր քարտուղարուհու հետ(թարգմանեց հայերեն ու
խմբագրեց՝ Դ. Մելիք)
Ոչինչ չկա զարմանալու,
Ի՞նչ եք այդպես շշմած նայում,
Ես ասացի պարզապես,
Որ ուզում եմ համբուրել Ձեզ:
Իսկ ի՞նչ պետք է էլ ասեի,
Որ առանց Ձեզ ես կյանք չունե՞մ,
Որ կյանքից շատ Ձեզ սիրու՞մ եմ,
Այդպե՞ս պետք է քարշ տաի Ձեզ անկողին :
Բայց, սիրելի՛ս, ես նմա՞ն եմ,
Հոգնածագույն էն տպերին,
Որ փողի տեղ կարիքն ունեն
Արդեն խամրող ձեր աչքերի:
Լա՛վ, էդ դեպքում էսպես անենք...
Սիրո հարցով վաղը եկեք...
Ժամը չորսին... կզրուցենք...
Գուցե... տեսնենք...
Դա՛վ, լաաաաա՜վն էր, մեռա՜:D :
:hands :clap
Սափրագլխի սիրաբանությունը
նոր քարտուղարուհու հետ(թարգմանեց հայերեն ու
խմբագրեց՝ Դ. Մելիք)
Ոչինչ չկա զարմանալու,
Ի՞նչ եք այդպես շշմած նայում,
Ես ասացի պարզապես,
Որ ուզում եմ համբուրել Ձեզ:
Իսկ ի՞նչ պետք է էլ ասեի,
Որ առանց Ձեզ ես կյանք չունե՞մ,
Որ կյանքից շատ Ձեզ սիրու՞մ եմ,
Այդպե՞ս պետք է քարշ տաի Ձեզ անկողին :
Բայց, սիրելի՛ս, ես նմա՞ն եմ,
Հոգնածագույն էն տպերին,
Որ փողի տեղ կարիքն ունեն
Արդեն խամրող ձեր աչքերի:
Լա՛վ, էդ դեպքում էսպես անենք...
Սիրո հարցով վաղը եկեք...
Ժամը չորսին... կզրուցենք...
Գուցե... տեսնենք...
Բույրը քո ինձ երբեք չարբեցրեց,
Բռիս մեջ քո վարսերը չառա,
Բայց միշտ քեզ աղոթեց
Հոգին իմ անառակ:
Վայ , ստորագրությունն էլ հետը կարդացի
ՊԱՏԳԱՄԱՎՈՐԸ
Ծաղկող ու հզոր մի երկրում
Ապրում էր Անդո անունով մի մարդ,
Նա ճիշտ ջոկող էր աշխատում բակում,
Ու ամբողջ քուչեն հարգում էր նրան:
Լավ քեֆչի մարդ էր ու ոսկեբերան,
Բաժակաճառեր կարող էր ասել,
Որ գիտուն մարդիկ ապշած կմնան,
Յապոնչիկին էլ անձամբ էր տեսել:
Ապրում էր Անդոն՝ համեստ, իր համար,
Ոչ մեկի հավին "քշա" չեր ասում,
Հենց-ընենց տեղը մարդկանց չեր բարձում,
Այլ ճիշտն էր ջոկում անխոնջ ու համառ:
Մի օր էլ կարգին տղերքը եկան,
Հարգին-պատվեցին, մեդալ տվեցին,
Ընտրին-լցրեցին, դզին-փչեցին
Ու մեր Անդոին ճամփու դրեցին...
....ու՞ր... խոր-հըր-դա-րան:
StrangeLittleGirl
20.10.2006, 21:17
Լավն էր: Բայց սա դատարկացնդաբանություն չէ, դաժան իրականություն է :(
Մարուսի պատմությունը…
Նոր մտածում էի իմ կյանքի մասին,
Մեկ էլ հիշեցի օրերս ջահել,
Ու նոր եմ հիշում,ոնց մի օր ասին,
—աղջիկս,ինչքան պիտի քեզ պահենք…
Ես հասկացա,թե բանն ինչումնա,
Տանը մնացած աղջիկ էի արդեն,
Բայց ախր դուրս գալ ես ամաչում էի,
Ախր գողական տղերքը շատ են…
Մի օր էլ հանկարծ իմ մեջ ուժ գտա,
արհամարհելով անցա մեր բակը,
էդ հայացքներից հազիվհազ պրծա,
Մեկ էլ ընկա մի տղու թալակը.
Ուրեմն վրես սետկայա գցել,
ու ծիծաղումա ատամնախառը,
սետկեն ճղեցի ու հո չեմ ծեծել
որ ճզմվեց դեմքի անճոռնի խալը…
……………………………………
—ախչի,-հազիվհազ լսվեց բերանից,
սետկեն գցել էի,որ քեզ փախցնեմ,
Չե՞ս հոգնել ձեր տան դժգոհ դեմքերից,
փող չունեմ էդքան,որ հարսնիք անենք։
էսպես Մարուսն ու լավ տղեն սետկի,
իրար գտան էն թալակի տեղը,
Գողական տղեն իրեն կշտկի,
ասա տարածին հետ չտա մերը…
:D
Lionne_en_Chasse
21.10.2006, 14:35
վայյյյ :D :D էս Մարուսի պատմությունը շատ ուժեղ էր
Ապրես Alize_etoilik
MERCI:
:)
Ես Մարուսին կփոխանցեմ անպայման:D
Իմ ու Արիսոլի ICQ-ական դատարկաբանությունը՝
Hayko:
а знаешь, я создал машину времени!!!
Nare:
да?
Nare:
какую же?
Nare:
слушай!
Nare:
да!
Nare:
я знаю!
Nare:
это ж ты создал!
Nare:
точно!
Nare:
через стихи машина времени :-)
Hayko:
неее, на самом деле, но никто не соглашается испробовать
Hayko:
может ты пойдешь на риск?
Nare:
а ты опиши свою машину времени
Nare:
я рисковать знаешь ли, не очень люблю
Nare:
но иногда на безумные вещи готова пойти ;-)
Hayko:
нууу, как описать, красивая машина то
Hayko:
в нее и войти приятно
Nare:
а, так это машина?
Nare:
с виду как обыкновенная машина, да?
Hayko:
ага
Nare:
а ты сам почему не испытываешь?
Hayko:
ну кто то же должен отсюда управлять
Nare:
:-)
Nare:
а можно вдвоем?
Hayko:
я тебе гарантирую безопасность
Nare:
ты не можешь мне гарантировать безопасность, т.к. никогда не испытывал :-P
Hayko:
вообще то, честно говоря испытывал
Hayko:
но хотел для пущей интересности…
Nare:
моя твоя не понимать :-(
Hayko:
:-)
Hayko:
ты только скажи да
Nare:
да на что? на то чтоб испытать машину времени или за тебя замуж выйти? :-D
Hayko:
ну можешь одним ДА убить 2 зайца
Hayko:
если хочеш
Nare:
:-D
Nare:
нет, замуж за тебя не хочу :))) я длугооооова люблю :)
Nare:
ну ладно, только если с любимым:-)
Hayko:
нет
Hayko:
не пойдет
Hayko:
Вопрос - согласна на испытание
Ответ - да/нет
Nare:
да
Hayko:
моя взяла
Nare:
:-)
Hayko:
моя всегда берет
Hayko:
ты еще не знаешь, что в конце концов и за муж согласишься ;-)
Nare:
*JOKINGLY*
Hayko:
и так - испытание
Hayko:
жму на кнопку
Hayko:
набираю 1756
Hayko:
пошло.....
Nare:
назад?
Hayko:
свет, туман
Nare:
нет!
Hayko:
белое
Nare:
в будущее
Hayko:
чёрное
Nare:
хотя ладно, там красивые платья
Hayko:
ты валяешься на полу
Nare:
а как там с туалетами? :-D
Nare:
брр
Nare:
где я?
Hayko:
(подходит молодой красивый человек)
Hayko:
кто вы?
Nare:
я...
Hayko:
что?
Nare:
я Незнакомка
Hayko:
вы откуда?
Nare:
(да я аж речь потеряла от его красоты)
Nare:
простите, а кто Вы?
Nare:
дар речи потеряла т.е. :-)
Hayko:
я принц уэльский
Nare:
Уэльский?
Nare:
я в Англии?
Hayko:
(ага)
Hayko:
а вы откуда появились?
Nare:
да я заблудилась....
Nare:
я села в маш..ой, простите, в карету...
Hayko:
могу вам помочь
Nare:
да, пожалуйста
Hayko:
возьмите меня за руку, я вас отведу в замок
Nare:
(взяла за руку и дрожу слегка)
Hayko:
(накидывает свою накидку- ведет)
Hayko:
(по пути)
Nare:
а каким образом вы, принц, оказались в такой глуши?
Hayko:
я охотился
Hayko:
и потерял группу
Nare:
охотились? за кем?
Hayko:
вы прекрасна, миледи,
Hayko:
не похожи ни на кого
Nare:
ой, :-[, ну что вы
Nare:
просто я Незнакомка :-[
Nare:
так за кем вы охотились?
Hayko:
я не совсем понимаю в охоте, просто у нас так принято
Hayko:
не люблю охоту
Nare:
я тоже...
Hayko:
но после сегодняшнего
Hayko:
уже люблю
Hayko:
не было бы её
Hayko:
я бы не встретил вас
Nare:
любите? о, нет, как вы можете любить такое зверство, принц?
Nare:
:-)
Hayko:
вы самое прелестное создание, какое я когда либо встречал
Nare:
(слегка смутилась и сразу же поменяла тему)
Nare:
ой! кто это там?
Hayko:
отойдем по дальше от остальных
Nare:
(кстати что на мне надето? джинсы, майка, чусты или платье тех временное?)
Hayko:
(ты как оборванка тех времен)
Nare:
(аа, ясно :-) )
Hayko:
(входите в замок, сажает, предлагает чайку)
Nare:
ооо
Nare:
мило:-)
Hayko:
может изведаете пряника, он сладок как первый поцелуй, растает на твоих губах как первый снег на твоих ладонях, и оставит незабываемое впечатление
Nare:
да, конечно, я люблю пряники :-[
Hayko:
(ну пора)
Nare:
:-)
Hayko:
(приближается к тебе, медленно)
Hayko:
(ласково)
Nare:
(я нервничаю )
Hayko:
(губы на расстоянии 10 см, но ближе не подходит)
Hayko:
(ждет ответного движения)
Hayko:
...
Nare:
а где у вас дамская комната?
Hayko:
(отходит, нахмурив брови, пальцем указывает на дверь)
Nare:
спасибо :-)
Hayko:
а вы непокорная
Hayko:
(вслед)
Nare:
(обернулась и говорю)
Nare:
а вы все время будите за мной следить?
Nare:
;-)
Hayko:
я не посмею
Hayko:
я люблю вас
Nare:
хихихи:-)
Nare:
как вы можете любить меня?
Nare:
вы не знаете, какая я
Nare:
кто я
Nare:
может я мошенница?
Nare:
может у меня ужасный характер?
Hayko:
вы покарали меня лишь первым взглядом
Hayko:
я без вас не могу жить
Nare:
вы живете...
Hayko:
увидев вас я понял, что до этого не жил
Nare:
принц Уэйлский... разве вы не видели девушек красивее, милее, элегантнее, вежливее меня?
Nare:
я не для вас... поверьте...
Hayko:
это все мишура
Hayko:
я готов ради вас на все, будьте моей и вы увидите на что я способен
Nare:
я вас не стою...
Nare:
я совсем не такая, какая кажусь с первого взгляда...
Nare:
наверняка любая на моем месте сразу же прыгнула бы к вам в объятия... вы же принц... но нет... пардон, я не такая...
Nare:
вы принц, а я всего лишь Незнакомка
Hayko:
это я вас недостоин, ежели вы отказываете мне
Hayko:
не будет мне сна, не будет мне сладок день без вас
Hayko:
я умру...
Nare:
(подбежала к принцу, хотела взять его за руку, но удержалась) нет - нет что вы!Hayko:
(akanjit dzen, H@ inch eghar, uzum es het gas????)
Nare:
(Welskin siraharvel e indz... chgitem, te inch anem ;( )
Hayko:
(ooooo, inchqan a qez jamanak petk, es el chem dimanum....)
Nare:
принц Уэлский, присядим на минутку
Nare:
(инчи хамар? инч ес узум?)
Hayko:
(ete hima het chgas, minchev kjanqit verj kmnas ajntegh)
Hayko:
сядим
Hayko:
(садитесь)
Nare:
(inchpes te??????)
Hayko:
(shtap voroshi, ya mnum es ya galis es)
Hayko:
(mnum e 20 vayrkjan)
Hayko:
и что вы хотели сказать?
Nare:
(o, chem karogh aydqan arag voroshel...)
Nare:
я хочу сказать, что... (и в эту секунду передо мной все темнеет, холодно, сыро)Hayko:
(туман)
Hayko:
(свет)
Hayko:
(опять ты рядом со мой)
Hayko:
H@ vonc es?
Nare:
chgitem...
Hayko:
inch a eghel, inchi es xarnvac?
Hayko:
inch princ
Hayko:
inch uelski, et inch eir xosum?
Nare:
chgitem
Nare:
haytnvel ei 1756 tvakanum
Hayko:
ha et es ei qez ughrkel:-)
Hayko:
vonc er ajntegh?
Nare:
ha
Nare:
chem hascrel haskanam
Nare:
na ekav im mot...
Hayko:
ov?
Hayko:
princ@:-D
Nare:
Welskin
Nare:
aha
Hayko:
to lav eee
Nare:
inchu es tsitsaghum?
Nare:
:-(
Hayko:
chem hanvatum
Nare:
es el... 1756 tvakanin inch Welski?
Nare:
bayc na aydpes nerkayacav
Hayko:
erevi xabel a qez
Nare:
chgitem...
Nare:
asec, te sirum e indz...
Hayko:
ha ha, du el miangamic halvar
Hayko:
cheir uzum het gair?
Nare:
che, chei halvel
Nare:
uzum ei, bayc indz harkavor er haskanal, te ov e da
Hayko:
de karogha ev iskakan princ er, zamok gon@ tarav, te inch vor qechot barak?
Nare:
che, zamok er
Hayko:
ha, de hima
Hayko:
uremn hastat aznvakan er
Hayko:
de lav, kuzenas vaghn em mi tegh ugharkem
Hayko:
te eli es uzum "princit" mot
Nare:
vortegh?
Nare:
?
Nare:
:-D
Hayko:
vor tegh kases
Esmeralda
22.10.2006, 15:01
:love մի անգամ էլ ուղարկիր....
StrangeLittleGirl
22.10.2006, 15:08
Ու՜ֆ, երկար է, ալարում եմ կարդալ :(
Մենակ չգիտեի, որ Ուելսի արքայազնը ռուսախոս է:
Ու՜ֆ, երկար է, ալարում եմ կարդալ :(
Երկար է, բայց հեշտ կարդացվում է:
Մենակ չգիտեի, որ Ուելսի արքայազնը ռուսախոս է:
Որ այդ ժամանակ Ուելսում արքայազն լիներ:D , կարողա եվ խոսար:
StrangeLittleGirl
22.10.2006, 15:15
Բայց ի՞նչ ժամանակաշրջան է որ: Դրա մասին չի ասվել: :D
Հեշտ չի կարդացվում, ռուսերեն է :angry
....
Հեշտ չի կարդացվում, ռուսերեն է :angry
Վաաաայ, կներես Բյուր ջան, մոռացել էի որ ռուսերեն չես սիրում…:)
մի բան կասեմ միայն երեխեք ջան,ոչ մեկի ոչ մի տեղ մի ուղարկեք…
Հայկ ջան,էդ աղջկա մտքերը ուրիշ արքայազնով մի խառնիր…
մեկա,էնտեղ դու էիր էլի…
Ինձ ձեր հարսանիքին կհրավիրե՞ք…
ավելին.ես կարո՞ղ եմ լինել ձեր քավորկինը…եթե այո ,ես արդեն քավորին կփնտրեմ…
բայց Anyway,տեսեք հա,Ես Ֆրանսիական լավագույն մոդելավորողներից մեկի մոտ երեկոյան զգեզտ կպատվիրեմ…հենց վաղը…
Ջաաաաաաաաաաաաաաաան:D :) :) :) :) Քեֆ ենք անելու
ես լուրջ եմ խոսում…
ԻՍԿ ԵԹԵ ԱՎԵԼԻ ԼՈՒՐՋ…ԴԱ ՈՉ ԹԵ ԴԱՏԱՐԿԱՑՆԴԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ԷՐ,ԱՅԼ ԱՆԿԵՂԾ ՄԻ ԶՐՈՒՅՑ,ՈՐԻ ՄԵՋ ԱՆՍԱՀՄԱՆ ԺՊԻՏ ՈՒ ՄՏԵՐՄՈՒԹՅՈՒՆ ՈՒ ԷԼ ՉԱՍԵՄ ԻՆՉ ԿԱՐ…
ԱՅԴ ԶՐՈՒՅՑԻ ԽՈՐՈՒԹՅՈՒՆԸ ՁԵԶՆԻՑ ԼԱՎ ՈՉ-ՈՔ ԸՆԿԱԼԵԼ ՉԻ ԿԱՐՈՂ:D :D :D
ԻՍԿ ԵԹԵ ԱՎԵԼԻ ԼՈՒՐՋ…ԴԱ ՈՉ ԹԵ ԴԱՏԱՐԿԱՑՆԴԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ԷՐ,ԱՅԼ ԱՆԿԵՂԾ ՄԻ ԶՐՈՒՅՑ,ՈՐԻ ՄԵՋ ԱՆՍԱՀՄԱՆ ԺՊԻՏ ՈՒ ՄՏԵՐՄՈՒԹՅՈՒՆ ՈՒ ԷԼ ՉԱՍԵՄ ԻՆՉ ԿԱՐ…
ԱՅԴ ԶՐՈՒՅՑԻ ԽՈՐՈՒԹՅՈՒՆԸ ՁԵԶՆԻՑ ԼԱՎ ՈՉ-ՈՔ ԸՆԿԱԼԵԼ ՉԻ ԿԱՐՈՂ:D :D :D
Չե չե, միանշանակ ոչ մի լուրջ բան չկա մեր խոսակցության մեջ:) Ուղղակի երկու ստեղծագործ մարդկանց խոսակցություն, ովքեր մտել էին դերի մեջ:
StrangeLittleGirl
22.10.2006, 16:12
Հա՛յկ, զգու՛յշ եղիր: Էս աղջիկը քյառթու ընկեր ունի: :D
Հա՛յկ, զգու՛յշ եղիր: Էս աղջիկը քյառթու ընկեր ունի: :D
Վաաաա՜յ, վախեցա:secret :D :D :D
Բայց լուրջ, եթե ինչ որ պահ, ինչ որ տեղ, գոնը մի քիչ շարունակություն ունեցած կատակս Հովոին դուր չի գալի, ես պատրաստ եմ իսկույն դադարեցնել;)
ափսոս,իսկ ես արդեն շորը պատվիրել էի:D լավ ուրիշ առիթով կհագնեմ…
Լավ եք մտել դերի մեջ,Հենց ախպորս դերասան պետք գա,Ձեզ anyway կդիմեմ:D
Մասսագետ
22.10.2006, 16:47
մի բան կասեմ միայն երեխեք ջան,ոչ մեկի ոչ մի տեղ մի ուղարկեք…
Հայկ ջան,էդ աղջկա մտքերը ուրիշ արքայազնով մի խառնիր…
մեկա,էնտեղ դու էիր էլի…
Ինձ ձեր հարսանիքին կհրավիրե՞ք…
ավելին.ես կարո՞ղ եմ լինել ձեր քավորկինը…եթե այո ,ես արդեն քավորին կփնտրեմ…
բայց Anyway,տեսեք հա,Ես Ֆրանսիական լավագույն մոդելավորողներից մեկի մոտ երեկոյան զգեզտ կպատվիրեմ…հենց վաղը…
Ջաաաաաաաաաաաաաաաան:D :) :) :) :) Քեֆ ենք անելու
ես լուրջ եմ խոսում…
ԻՍԿ ԵԹԵ ԱՎԵԼԻ ԼՈՒՐՋ…ԴԱ ՈՉ ԹԵ ԴԱՏԱՐԿԱՑՆԴԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ԷՐ,ԱՅԼ ԱՆԿԵՂԾ ՄԻ ԶՐՈՒՅՑ,ՈՐԻ ՄԵՋ ԱՆՍԱՀՄԱՆ ԺՊԻՏ ՈՒ ՄՏԵՐՄՈՒԹՅՈՒՆ ՈՒ ԷԼ ՉԱՍԵՄ ԻՆՉ ԿԱՐ…
:D
պահո՜ :o : Աչքիս վերջը բանակում ես նամակ եմ ստանալու "Հո՛վ, ես ամուսնանում եմ":
ԱՅԴ ԶՐՈՒՅՑԻ ԽՈՐՈՒԹՅՈՒՆԸ ՁԵԶՆԻՑ ԼԱՎ ՈՉ-ՈՔ ԸՆԿԱԼԵԼ ՉԻ ԿԱՐՈՂ:D :D
:think
[QUOTE=Մասսագետ]պահո՜ :o : Աչքիս վերջը բանակում ես նամակ եմ ստանալու "Հո՛վ, ես ամուսնանում եմ":
Աստված իմ,Հով ես չգիտեի…Կներես…:)
Կատակ էինք անում,լավ դու էլ,այ մարդ իմ համար կարևորը մի հատ հարսանիք լինի,ես էլ քեֆ անեմ…
Ուրեմն շորն իզուր չի…Ջաաաաաաաաաաաաաան:D :D :D
Քիչ մնաց ընտանիք քանդեինք…
Հով ջան,ինձ կկանչեք չէ՞՞՞:D :D :D
Հերիք ա դատարկաօֆտոպեք :angry
Հարգելի Ադմին,պիտի ասեմ,որ այս էջն ամենից շատ եմ սիրում…
Մի տեսակ լիցքաթափվում եմ…
Շնորհակալություն…
Խիստ պաշտոնական:D
StrangeLittleGirl
22.10.2006, 18:13
Չէ՜, սիրելի՛ս, լավ չես պրծնի,
Էս աշխարհից հեշտ չես պոկվի.
Մինչև չզգամ ո՜նց ես տանջվում,
Օրգաններդ ո՜նց են մաշվում,
Մահը քեզ չի դիմավորի:
Վախենում ես ախտդ ասե՞մ,
Չեղած տեղից բա՞ն հորինեմ,
Չէ՜, սիրելի՛ս, բանդ բուրդ է,
Կյանքիդ վերջը արդեն մոտ է,
Թեկուզ բերանս ջուր առնեմ:
Դե ինձ լսիր, ա՛յ խրտվիլակ,
Մահվան շեմին կանգնած դիակ,
Դու ունես քսան հիվանդություն.
Հետանցքային հղիություն,
Ականջային փորլուծություն,
Գլխիդ մեջ էլ լիքը ավազ,
Իսկ ստամոքսդ՝ մի հակագազ:
Ա՜խ, սիրելի՛ս, ես լռում եմ,
Մնացածը թաքցնում եմ,
Մեղկ ես ախր, ա՛յ կեղտոտ շուն,
Ա՛յ անիծված հիվանդություն,
Մեկ է՝ էսօր-վաղն է ահա,
Մահդ շուտով քեզ հյուր կգա:
:D :hands :D : Բյու՛ր, դե հլը ճիշտն ասա՝ ու՞մ էին ուղղված էս սպառնալիքները:D :
ԱՅԴ ԶՐՈՒՅՑԻ ԽՈՐՈՒԹՅՈՒՆԸ ՁԵԶՆԻՑ ԼԱՎ ՈՉ-ՈՔ ԸՆԿԱԼԵԼ ՉԻ ԿԱՐՈՂ:D :D :D
Ես էլ ընկալեցի:D :D :D
Բայց Նարեի մտքին հաստատ մի բան կա, ամուսնության մասին ինքն ա խոսք բացել, Հայկն էլ դե ասել ա աղջկա սիրտը չկոտրեմ:D :D
Ես էլ ընկալեցի:D :D :D
Բայց Նարեի մտքին հաստատ մի բան կա, ամուսնության մասին ինքն ա խոսք բացել, Հայկն էլ դե ասել ա աղջկա սիրտը չկոտրեմ:D :D
Զահլա չկա ICQ-ի արխիվից գտնեմ էն, որտեղ Հայկն ինձ ամուսնության առաջարկ է արել:P , պարզապես այստեղ մեր խոսակցությունն ամբողջովին չէ;) :
StrangeLittleGirl
23.10.2006, 20:59
:D :hands :D : Բյու՛ր, դե հլը ճիշտն ասա՝ ու՞մ էին ուղղված էս սպառնալիքները:D :
Չեմ ասի :P
Ուլուանա
23.10.2006, 21:27
Լավն էր։ :D
Չեմ նախանձում այն մարդուն, ում ուղղված էր այս դատարկացնդաբանությունը։:D
վայ լավն էր:D
Բյուր էտ շատ սիռելուց ես խեղճին տենց բաներ ցանկանում...անում կամ չգիտեմ......
StrangeLittleGirl
24.10.2006, 13:09
Բյուր էտ շատ սիռելուց ես խեղճին տենց բաներ ցանկանում...անում կամ չգիտեմ......
Սիրելուց ու ատելուց, երկուսը միասին :D չի՞ զգացվում
Սիրելուց ու ատելուց, երկուսը միասին :D չի՞ զգացվում
սիրում եմ այդ երկու զգացմունքների համատեղումը...շատ հետաքրքիր է ստացվում......:hands
սիրում եմ այդ երկու զգացմունքների համատեղումը...շատ հետաքրքիր է ստացվում......:hands
Այո՛, ոնց եմ սիրում այն մարդկանց, ովքեր իրոք այդպես են կարծում, զգում են դա, զգում են գեղեցկությունը: Վերջին բանաստեղծությունս հենց այդ թեմայով է: :)
Թափով էս գալիս Բյուրակն, զիլ էր,,,
իսկ ըստ սովորության- Ես էնպես հասկացա, որ սա տրագեդիա էր, որովհետև վերջում տղեն մեռավ:cry
լաչառների մրցանակ
Մարոն տարավ հաղթանակ:D
Բյուրիկ էս քո հնարածն էր՞, թէ թերապիայի շուրջ քո մտորումները միքս ես արել ուրիշ բանաստեղծության հետ.
Բյուրիկ էս քո հնարածն էր՞, թէ թերապիայի շուրջ քո մտորումները միքս ես արել ուրիշ բանաստեղծության հետ.
Բոկսել է չի միկսել:aggressive
StrangeLittleGirl
25.10.2006, 20:16
Բյուրիկ էս քո հնարածն էր՞, թէ թերապիայի շուրջ քո մտորումները միքս ես արել ուրիշ բանաստեղծության հետ.
Իմ հնարածն է, բայց հենց թերապիայից հետո միտքը ծագեց: Մտածում էի էդ մտորումներն էլ դնեի, բայց դա ավելի ահավոր կլիներ :D
Իմ հնարածն է, բայց հենց թերապիայից հետո միտքը ծագեց: Մտածում էի էդ մտորումներն էլ դնեի, բայց դա ավելի ահավոր կլիներ :D
չէ Բյուր գրի և դիր տեսնենք....:hands
Կանեփը աճեց գարնան արևին,
Բայց ես այն տեսա ամառվա շոգին
Պոկեցի, տարա ու չորացրեցի,
Հետո թարսի պես թանկով ծախեցի:
Ընդհանուր օգուտը կազմեց քսան հազար,
Որոշեցի գնալ ես քրչի բազար,
Այստեղից ես մաշված շորեր գնեցի,
Հետո ինչպես միշտ թանկով ծախեցի:
Հիմա ես ունեմ քսան միլլիոն դոլար,
Դառել եմ հարուստ ու փիս գործարար
Գնել եմ ես ինձ առանձին կղզի,
Որ հարկային ինձնից փող չուզի:
Հեղինակ՝ Մարտիրոսյան Վահագն 28.10.06 թ.
Կետադրեց՝ Հովսեփ Խաչատրյան (սխալներ իհարկե կլինեն);
Հեղինակը դասընկերս է՝ իրա մուսան գալիս է գրականության դասերին՝ էսօր էլ էս բանաստեղծությունը գրեց…
Կարծում եմ՝ թեման ճիշտ եմ ընտրել;
Ժող ակնկալում եմ կարծիքներ՝ հեղինակին ի՞նչ պատասխան տամ…
milkyway
28.10.2006, 22:36
Ժող ակնկալում եմ կարծիքներ՝ հեղինակին ի՞նչ պատասխան տամ…
Ասա
Բեր ընգեր ծխենք քո կանաչ խոտից,
Որ երկիրը փախնի մեր ոտի տակից:[
Հովսեփ ջան,ասա իրան,որ հետաքրքիր էր գրված,բայց դրա մեջ մի պարզ ճշմարտություն կա.Էսօրվա հարուստների մի մասը հենց կանեփի բիզնեսովա հարստացել…:D :D :D
Հեռու մնացեք էդ խոտից,:(
:
Ուլուանա
29.10.2006, 10:37
Ժող ակնկալում եմ կարծիքներ՝ հեղինակին ի՞նչ պատասխան տամ…
Ընկերոջդ հաղորդիր, որ լավ է դատարկացնդաբանում։ :hands
Հուսով եմ, որ սա ընդամենը ցնդաբանություն էր, և լրջորեն չի մտադրվել կանեփի միջոցով հարստանալ։ :[
Իսկ ես միամտորեն կարծում էի, թե գրականության դասերին գալիս է միայն Հայոց լեզվի և Գրականության ուսուցիչը :esim
Ինքը լուրջ տղա է՝ սա պարզապես հումորով է գրել… եթե էլի գրի՝ կտեղադրեմ այստեղ…
StrangeLittleGirl
29.10.2006, 13:19
Շատ հաջող էր ;)
Ես պատկերացնում եմ գրականության ժամերը… Նույնն ինձ հետ կատարվել է անգլերենի ու աշխարհագրության ժամանակ:
Ժող ակնկալում եմ կարծիքներ՝ հեղինակին ի՞նչ պատասխան տամ…
շատ լավն էր իր բնույթի մեջ...... :hands
Կրկին իմ ու Արիսոլի, բայց առավել դատարկ դատարկաբանությունը:
Hayko (10:33 PM) :
а давай писать стихи!! ты одну строчку, а вторую с рифмой я !!
Nare (10:33 PM) :
Хм..
Nare (10:33 PM) :
если честно с рифмой у меня не очень..
Hayko (10:33 PM) :
потому рифму буду писать Я. Начинай, на любую тему...
Nare (10:33 PM) :
Сидим мы в разных городах
Hayko (10:34 PM) :
Уж много разделённые в годах
Nare (10:34PM) :
И лишь инет нам помогает
Hayko (10:34 PM) :
Так и живём... как жаль что так бывает.
Nare (10:34 PM) :
А ведь на свете много развлечений!
Hayko (10:35 PM) :
И ты мой сладкий в этом чудный гений
Nare (10:35 PM) :
И нам с тобой пространство не мешает
Hayko (10:35 PM) :
Люблю тебя, и это очень помогает
Nare (10:36 PM) :
Чтоб пережить тяжелый миг
Hayko (10:36 PM) :
И не забыть твой милый лик
Nare (10:36 PM) :
О! Мой милый, хочу тебя я рядом!
Hayko (10:36 PM) :
И не хочу общаться с тем я гадом
Nare (10:36 PM) :
Что под окном моим все время и сидит
Hayko (10:37 PM) :
И не один его не победит
Nare (10:37 PM) :
Приди скорей, мой милый, нежный
Hayko (10:37 PM) :
Лети быстрей, мой сокол снежный
Nare (10:37 PM) :
Я так хочу тебя обнять
Hayko (10:38 PM) :
Прижать к гуди, поцеловать
Nare (10:38 PM) :
Так нежно и так страстно
Hayko (10:38 PM) :
Все будет так прекрасно
Nare (10:38 PM) :
И лишь тогда поймем мы
Hayko (10:38 PM) :
Что были мы немы
Nare (10:38 PM) :
Ведь говоря так долго
Hayko (10:38 PM) :
Многого сказать так и не смогли
Hayko (10:39 PM) :
Ну и хватит:)
Nare (10:39 PM) :
Очень даже хорошо получилось
Hayko (10:39 PM) :
Ага, если только учитывая то что так спонтанно и за несколько минут
Nare (10:39 PM) :
Мне очень понравилось:love , спасибо, особенно то что рифму писала не я;)
StrangeLittleGirl
29.10.2006, 15:51
Վատ չէր :D Բայց Նարեի քյառթ ընկերոջից չե՞ք վախենում:
Ուլուանա
29.10.2006, 19:01
Լավ էլ ստացվել է բայց։ :hands Էն էլ հանպատրաստից։ :o
Հայկ, ոնց էլ կարողանում էիր տենց միանգամից Նարեի ամեն մի ասած տողին ի պատասխան լավ հանգավորված տող գրել։ Ապրես։ :)
լավ էր...աչքիս հոգում պոետ է:hands
Այսօր երթուղային տաքսի նստեցի,
Մեջն էնքան սիրուն աղջիկ կար, որ խփնվեցի՝
Մեկը մյուսից սիրուն ու քնքուշ…
Մեկ էլ նստեց մի… ապուշ…
Սոտըվին բարձր քոքած,
Բերանում ծամոն քցած,
Ոսկուց ցեպը հաստ վզին,
Վոբշեմ մի հատ կտազին:
Քյասար սրա հեռախոսի ձենը զզվցրեց,
Համբերությանս բաժակը ծերից-ծեր.
-Ընգե՛ր, մի քիչ ցածրացրու
-Ձեռ չի տալի՝ քոնը միացրու:
Դե ես էլ հեռախոս չունեմ՝
Բայց զատո ես խելք ունեմ՝
Մոզգիս մատոռը միացրի,
Ու սրան գռուզիտ արի.
-Հեռախոսդ անջատի այ բես,
Թե չէ քացով ծեծ կուտես:
Իրան իմ տեղը դրեց,
Մոտիկ եկավ ու չռփեց:
Մի պահ ես ինձ կորցրի,
Քացով դոշին հասցրի
Էշն ամոթից կարմրավ՝
Իրա ոտով ռադ եղավ…
Հեղինակ՝ Վահագն Մարտիրոսյան
Իմ կարծիքով էս անգամ էնքան էլ լավ չի ստացվել, բայց հումորը լավնա
Lionne_en_Chasse
30.10.2006, 16:39
:D լավ էլ ստացվել ա
Ուլուանա
30.10.2006, 16:46
Էս մեկը մի քիչ գռեհիկոտ էր, բայց ծիծաղ առաջցրեց։ :D
Ես էլ, որ կարդում էի, ամբողջ ընթացքում կարծում էի, թե դու ես գրել, Հովսեփ, ու, ճիշտն ասած, զարմանում էի, որովհետև մի քիչ դժվարությամբ էի քեզ պատկերացնում նկարագրածդ դերում... :D Միայն վերջում տեսա, որ հեղինակը, փաստորեն, դու չես։ Պատկերացրու, ահագին ուրախացա։ ;)
Վատ չէր :D Բայց Նարեի քյառթ ընկերոջից չե՞ք վախենում:
իսկ ով ասեց որ քյարթ ընկերոջ մասին չի ;)
:hands :D :hands Լավն էր:hands :
Հայաստանի ֆուտբոլի հավաքական
Դուրս է գալիս կանաչ դաշտ՝
Ֆուտբոլի հայկական վաշտ,
Մեկը մյուսից «բուսաթով»,
Ու Սադամի թրաշով:
Մեջներում մի հատ լոլոզ,
Բերնում չորս հատ պապիրոս,
Անունն է նրա Վազգեն,
(Դաշտից դրան վտարեն):
Չորս հատ գոլ վարի տվեց,
Հայերին խայտառակ արեց,
Տրիբունայից քֆրտին,
Հետո դաշտից ռադ արին:
Տեղը մտավ մի ալքաշ,
Նրա նման պլանքաշ,
Տշեց գնդակի տեղը,
Մրցավարի ոտերը:
Մեկ էլ հայը գոլ խփեց,
Դաշտի ծերից-ծեր վազեց,
Էշը էնքան էր խմել,
Որ ինքնագոլ էր խփել…
Հեղինակ՝ Վահագն Մարտիրոսյան
Խմբագրեց՝ Հովսեփ Խաչատրյան
Հ.Գ.
Տշեց գնդակի տեղը,
Մրցավարի ոտերը:
էդ բառի տեղը գրել էր ….-ը, բայց ես փոխեցի…
ծիծաղեցի…պատկերացրու…
…:D :D :D
ՈՒժեղ խմբագիր ես…:hands
StrangeLittleGirl
01.11.2006, 00:12
չէ Բյուր գրի և դիր տեսնենք....:hands
Այսօր գտա այդ թղթի կտորը: Դնում եմ քո խնդրանքով, բայց հաստատ գիտեմ, որ անհեթեթության աստիճանը չեք հասկանա, որովհետև «տերմինակոխ» եմ արել: Ի դեպ, կեսերից այնքան եմ գրիկացել, որ ոչ մի հանգ չեմ պահել, այնքան որ անկապ, անիմաստ տերմիններ եմ խցկել:
Քեզ ասում եմ՝ ծանր դեպք ես,
Ինչքան էլ ինձ չլսես,
Հավատա՛ ինձ՝ վերջ մոտ է,
Թե հենց հիմա չմեռնես:
Ահա թե ինչ գտա քեզ մոտ.
Արտաքրտնուկային թոքամզաբորբ,
Սրտի էմֆիզեմա, ստամոքսի հեպատիտ,
Լյարդի խոց, ուղեղի էնդոկարդիտ,
Մուսկատային կրծքագեղձ,
Աթերոսկլերոտիկ հետանցք,
Աղիքային հղիություն,
Ներքին ականջի տկլորություն,
Քրտնած աչքեր…
Նույնիսկ «Հայբուսակի» ուսանողը չէր կարող այս կարգի էշություններ դուրս տալ :D
Մասսագետ
05.11.2006, 00:27
Էն մեր քուչի Համլետը,
Որ գողացավ մեր վեպը,
Հիմա նստած պադիեզդում,
Շշի վերջին կաթիլն ա խմում:
Ջահել վախտով հարգված էր,
Քուչում ուգլում պպզած էր,
Հիմա օրերը անցան,
Ուգլերը ջահելներինը դարձան,
Իսկ մեր Համլետը հարգված,
Բոմժ է արդեն սփրթնած:
Էրեկ լոտո էր ճարել,
Գողցած փողով էր առել,
Հիմա նստած պադիեզդում,
Իր լոտոն ա նա ջնջում,
Ու ընգերոջը ասում. «Տենաս դագաղ կշահե՞նք»
Դագաղ չկար լոտոյում,
Հույս էլ չկար աչքերում,
Էն Համլետը մեր քուչի,
Դագաղի փող էլ չունի,
Մեռնելու հույսը դեռ կա,
Մեռնելու ձևը չկա:
Հիմա ասեմ գաղտնիքը,
Համոյին բոմժ սարքեց մեր վեպը:
Ապուշը տարավ հրատարակեց,
Ու 10-ը սռոկ ատբիտ արեց:
Բյուր,քո շնորհիվ ահագին տերմիններ եմ սովորում:D
իսկ Մասսագետից Ժառգոնալոգիա…
Առաջինն էլի պետք ա իմանալ,երկրորդը ցույց տալ,որ չգիտեմ:D :D :D :D
О как приятно чувствовать твоё дыханье,
Лежа в постели, в белом одеянье,
Ты рядом, я хочу тобой гореть,
Жаль что не любовь ты, а моя ты смерть.
О как приятно чувствовать твоё дыханье,
Лежа в постели, в белом одеянье,
Ты рядом, я хочу тобой гореть,
Жаль что не любовь ты, а моя ты смерть.
Չեմ կարծում, որ այս բանաստեղծությունն արժանի է Դատարկացնդաբանությունների բաժնում գտնվելու: Իմ կարծիքով բնական է ամեն ինչ ու հանդիպվում է մեր կյանքում բավականին հաճախ… Ինչու՞ սիրել սերը, եթե այն այդքան տառապանք է պատճառում (դե նայած իրավիճակ, միշտ չէ), և ինչու՞ չսիրել մահը, եթե նա քեզ տառապանքներ չի պատճառում,
О как приятно чувствовать твоё дыханье,
եթե այն հաճելի է…
Ты рядом, я хочу тобой гореть,
եթե այն ցանկալի է…
Հ.Գ. ես ավելի բեթար դատարկացնդաբանեցի:D :
StrangeLittleGirl
14.11.2006, 19:04
Չեմ կարծում, որ այս բանաստեղծությունն արժանի է Դատարկացնդաբանությունների բաժնում գտնվելու: Իմ կարծիքով բնական է ամեն ինչ ու հանդիպվում է մեր կյանքում բավականին հաճախ… Ինչու՞ սիրել սերը, եթե այն այդքան տառապանք է պատճառում (դե նայած իրավիճակ, միշտ չէ), և ինչու՞ չսիրել մահը, եթե նա քեզ տառապանքներ չի պատճառում,
Նա՛ր, չե՞ս հասկանում, որ էս բանաստեղծությունը Գագոն դրել է հենց նրա համար, որ ասենք, թե հեչ էլ դատարկացնդաբանություն չի ;)
Շատ լավ դատարկացնդաբանում ես, ապրես, Հայկ ջան
Շլոր,շլոր,կանաչ շլոր,
Էնքան ուտեմ,դառնամ կլոր,
Պապս տեսնի ու զայրանա,
Ասի՝ ծառը կտրեմ հիմա…
Ահա այն լակոնիկ դատարկացնդաբանությունը, որ ես գրել եմ 6 տարեկանում,պապիկիս հողամասում:D :D :D
ցնդել սիրել եմ,փաստորեն , դեռ մանկուց…:D
Փորձեմ տեղում հնարեմ....
Տղան տեսավ մի աղջիկ
Մի աղջիկ սիրունիկ
Տղան աչքը վրեն պահեց
Այդ աղջկան սիորւնիկ
Հետո Սիրտը նա գրավեց
Թե ինչպես գրավեց նա
Ստորագրությունս երբ կարդաք
ԴՈւք ամեն ինչ կհասկանաք...
Какой плахой этот скилет,
Что появляется в углу,
Когда ее онлайн алерт
Мне колит сердце, не могу...
И все же кликаю в него
И там пишу, что как люблю,
Когда же вспомня от чего...
То закрываю... не пошлю...
Կախարդական ֆրինետում
Շփոթություն էր տիրում:
Մեր սիրելի ակումբը
Չէր բացում իր էջերը:
Մի՞թե դա չար խակերների
Արարքն էր դաժան աններելի:
ԵՎ ահա զանգերն են տագնապալից ղողանջում,
Ակումբցիներն են հավաքվում ICQ-ի բացատում:
Առաջինը բացատում բարի փերին է հայտնվում,
Օֆտոպի դեմ միշտ դաժան
Հայոց լեզվին՝ մեր, պաշտպան:
Թողնելով նորքի գժերին
Արձագանքելով օգնության կաչին
Ներկայանում է Բյուրակնը
Անատոմիայի գիտակը:
Չորացած տերևներով
Յուր ճամփան ողողելով:
Հեռու հեռու հարավից
Մեր Նարեի հայրենիքից
Կապանի գունդն է ICQ մտնում
Arisol-ի ինտերնետ կլուբում:
Երևանի հյուսիսից
Երկու Գոռեր մի կուրսից
Մոդերատորներ, պատմաբաններ
Անկոչ հյուրեր, բարեկամներ
Գալիս են ու գալիս
Գլուխ-գլխի տալիս
Ելքը չեն գտնում
Ֆորումը չեն սարքում:
Ղարաբաղը մերն է եղել,
Ձմեռ պապը չի եղել՝
Հնչում է դեսից-դենից
Անդամների կոմպերից:
Մինչև եկավ երկուշաբթին
Տեղեկացրին ադմիններին
Arminco-ին տեղը դրին
ՈՒ ֆորումը նորից բացին:
Տեսնում եմ, որ ահագին դատարկացնդաբանություններ եմ բաց թողել :(
Ոչինչ, բացս կլրացնեմ, բայց մինչ այդ ուզում եմ ներկայացնել իմ նոր դատարկացնդաբանությունը՝ փոքր ինչ երկար ու մանրամասն վերնագրով: Այսպիսով.
ՀՀ Քրեական Օրենսգիրք
Բաժին 7
Գլուխ 18
Հոդված 138
Կետ 1
Դու՛, չգիտեմ թե ով,
Անցար իմ կողքով,
Ե՛ս, մի պատանի,
Դարձա քեզ գերի...
Ու իմ անմեղ կյանքն այդտեղ ավարտվեց,
Քո կուսական կյանքն իր վերջը ապրեց,
Իսկ ակնթարթը, որում քեզա տեսա,
Մի նոր կյանքի պատճառ կդառնա...
Երկրորդ հանդիպում
Խավար նրբանցքում...
Ու կարմիր հետքեր
Ասֆալտին շատ սև....
Ու մի որբ մանուկ,
Իր անբախտ կյանքն է անվերջ անիծում,
Իսկ ես՝ զնդանում,
Առաջին սիրո վայելքը հիշում...
Գիշերով դուրս եկա դուրս:
Մթության մեջ ազատությունս սանձահարվեց:
Կախեցի վերարկուս լուսնից:
Եվ քայլում էի....
Ուլուանա
08.01.2007, 23:33
Որոշեցի որպես հետամանորյա տրամադրության արտացոլում՝ այս թեմայի արխիվներից փորել-հանել մի տարի առաջ գրածս դատարկացնդաբանությունը, որն այս թեմայում դրել էի ոչ ժամանակին, այսինքն՝ երբ Նոր տարին դեռ չէր եկել, կամ էլ արդեն վաղուց եկել-գնացել էր...
ԱՄԱՆՈՐՅԱ ՑՆԴԱՊՈԵՄ
Ուրախ-զվարթ իրարանցում,
Նվերների ցուցակներ,
Ամանորյա տրամադրություն,
Տարեմուտի հանդեսներ:
Արհեստական մազածածկով
Ստից Ձմեռ պապիկներ,
Գործի բերմամբ մշտաժպիտ,
Անդեմ ձյունանուշիկներ:
Ամենուրեք փայլեր, զարդեր,
Ուրախ երգեր ու պարեր,
Դրսում շարած թանկ ու կրակ
Արհեստական տոնածառեր:
Նոր տարվա ճոխ-ճոխ գնումներ,
Խոզի բդեր անհամար,
Ավանդական այլ ուտեստներ,
Բայց այդքանը ու՞մ համար...
Տնային գործերից զզված,
Մեր հայ կանայք ուժասպառ,
Մինչև վերջին պահն էլ լարված
Գործ են անում անդադար:
Ծանրությունից ճկռած սեղան`
Տեղը-տեղին, հայավարի,
Փրփրագմփիկ ու տասներկուս,
Շնորհավոր Նոր տարի:
Հարևաններ, բարեկամներ,
Հարբած, պայթած, կուշտ դեմքեր,
Վքնած ու թթված ստամոքսներ,
Թունավորման շատ դեպքեր:
Կիսալխկած մի կարալյոկ,
Արդեն փտող մի բանան,
Կիսաանհույս ինձ են սպասում,
Որ ուտեմ, չփչանան:
Կիսաքաղցած, դատարկ ստամոքսն
Ինչ-որ ձայներ արձակեց,
Սեղանին էլ՝ մի հատ խնձոր,
Մի մանդարին` «շորը» վրան մեծ... :think
Լավն էր: :hands Համ էլ շատ դիպուկ էր: :)
Ախ այս անխիղճ դասախոսը,
Քննությունս չորս դրեց,
Գլխին տվի հեռախոսս,
Եվ նա դա ինձ չներեց…
Իմ հետևից վազում էր,
Որ վրեժը իր լուծի,
էրեխեքը սպասում էին,
Մենք խաղում էինք բռնոցի…
Երբ հոգնեցինք վերջապես…
էս դու դեռ կարդու՞մ ես սա,
Չեմ հասկանում, պարա՞պ ես,
Լավ, հիմա կարծիք ասա…
:D :D :D
Ծիծաղում է նա, ով առաջինն է ծիծաղում…
Որոշեցի որպես հետամանորյա տրամադրության արտացոլում՝ այս թեմայի արխիվներից փորել-հանել մի տարի առաջ գրածս դատարկացնդաբանությունը, որն այս թեմայում դրել էի ոչ ժամանակին, այսինքն՝ երբ Նոր տարին դեռ չէր եկել, կամ էլ արդեն վաղուց եկել-գնացել էր...
ԱՄԱՆՈՐՅԱ ՑՆԴԱՊՈԵՄ
Անուկ, լաաավն էր, դուրս եկավ:hands :
Հ.Գ. Ծով ջա՛ն, էդքան մի մտածիր չորսիդ համար;) :
Да… я умру, так и не поняв,
Зачем я жил на грешном мире этом,
Наполненном толь грязью, толи светом,
А боль свою и капли не уняв.
ինչպես միշտ բանաստեղծությանդ մեջ առկա են թախծոտ նոտաններ...:( տխրեցնում է...
Ի տարբերություն նորմալ ստեղծագործողների, ինձ հատուկ է միայն դատարկացնդաբանել: Այդ միայն նոր եմ զգում, թե չե բոլոր բանաստեղծություններս այս թեմայում միայն կտեղադրեի:
Գրողը` գրում ա մի շնչով, մի ակնթարթում… իր հոգու խորքից, իր ապրած կյանքից, իր զգացումներից… ես նստում եմ, մեկ էլ ինքս ինձ ասում - «Մի հատ բանաստեղծություն չլինե՞ր գրեի»: Ընտրում եմ անկապ թեմա… ու գրում:
Այսօր ինձ, կրկին, դատարկացնդաբանելու գործում օգնեց Arisol-ը: Կեսը էլի նրա շնորքն ա:
На свете мало тех людей
Которых можно бы в друзья,
Есть люди, черствы, хоть убей...
По крайней мере есть семья…
Когда есть друг - это прекрасно!
Но ведь найти его не просто...
А потерять... Так грустно, тошно,
И так ужасно, что не сносно.
Как трудно доверять другим,
И как исправить сложно...
А жить без друга невозможно,
Все трудное прожить бы ним.
Իմ ներշնչանքն էր ցայգալաց ցողը,
Հայուհիների դեմքին խաղացող արևի շողը,
Եվ նրանց քնքուշ շրթների դողը,
Քանի դեռ չկար այդ կեղտոտ փողը:
CactuSoul
23.01.2007, 17:34
Հիշեցի… Մի անգամ ես էլ եմ ցնդաբանել՝ հորեղբորս աղջկա ծննդյան առիթով: Գիշերվա կեսին sms էի ուղարկել՝ հետևյալ բովանդակությամբ.
Սուտ չեմ ասում ես պոչավոր.
Պայմաններ կան նպաստավոր,
Որ քեզ ասեմ սա գրավոր.
«Քո ծնունդը շնորհավոր»:
Մոտ է ժամանակը:P
(Մեսսիաին)
Բոլորը վաղուց ճամփիդ են նայում,
բա ու՞ր ես՝ չկաս:
Ամենուր մարդիկ սպասում են, թե
ուր որ ա, կգաս:
Մի պառավ, չոքած հին եկեղեցում,
աղոթք ա անում.
-Ծեր եմ,- ասում ա,- ինձ քիչ ա մնում...
նայի՝ չուշանաս...
Ծույլ ու վախեցած մարդկանց մի մեծ խումբ
իր բախտն ա քրֆում,
ու սպասում, որ ընտրացուցակում
մի օր կերևաս:
Անգամ "մրոտող միությունում" են
կարոտդ քաշում.
մատիտը սրած՝ սպասում են՝
երբ ասուլիս կտաս:
Մի խոսքով մեռանք՝ քեզ սպասելով,
բա ու՞ր ես՝ չկաս:
Էշ մի սատկի, գարուն կգա :D : (Մելիքի ցնդաբանության վերաբերյալ էր)
CactuSoul
20.03.2007, 14:56
Մոտ է ժամանակը:P
(Մեսսիաին)
Շատ լավ ա ստացվել:hands : Սահուն ա կարդացվում, համ էլ… լա՜վն ա:) :
Philosopher
20.03.2007, 17:03
Մոտ է ժամանակը:P
(Մեսսիաին)
Բոլորը վաղուց ճամփիդ են նայում,
բա ու՞ր ես՝ չկաս:
Ամենուր մարդիկ սպասում են, թե
ուր որ ա, կգաս:
Մի պառավ, չոքած հին եկեղեցում,
աղոթք ա անում.
-Ծեր եմ,- ասում ա,- ինձ քիչ ա մնում...
նայի՝ չուշանաս...
Ծույլ ու վախեցած մարդկանց մի մեծ խումբ
իր բախտն ա քրֆում,
ու սպասում, որ ընտրացուցակում
մի օր կերևաս:
Անգամ "մրոտող միությունում" են
կարոտդ քաշում.
մատիտը սրած՝ սպասում են՝
երբ ասուլիս կտաս:
Մի խոսքով մեռանք՝ քեզ սպասելով,
բա ու՞ր ես՝ չկաս:
Երկնքում լավ ա, Մելիք ջան, քանի որ էնտեղից նա չի կարող նայել իմ ու քո աչքերի մեջ ու պահպանել սեփական գոյության իրավունքի իր վստահությունը:
–Պատգամավոր լինելը պրիստիժ է
–Ընտրություն ասածն էլ հանված է
–Անդամակցելը կամավորության վրա է
–Տեղերի թինվ էլ անսահմանափակ է
–Նիստերին կանանց ներկայությունը շիկ է
–Տղամարդկանց ներկայությունը՝թիթիզություն է
–Օրենքների քննարկումը հոբբի է
–Կերու ու խում ասածն էլ տանջանք է
–Դահլիճում լինելը վայելք Է
–Դե ժող. պարապ նստելն իզուր է
–Իմ գործը Ձեզ տեղյակ պահելն է
–Ձերն էլ ազգ ու տակին հավաքելն է
–Ազգային թատրոնը Ձեզ կանչում է
–100% հաճույքն ապահովված է
Երկնքում լավ ա, Մելիք ջան, քանի որ էնտեղից նա չի կարող նայել իմ ու քո աչքերի մեջ ու պահպանել սեփական գոյության իրավունքի իր վստահությունը:Իսկ դու ի՞նչ գիտես…գուցե նա հենց հիմա նայում է քո աչքերին ու զարմանում, որ այդպես վստահաբար քեզ իրավունք ես վերապահում որոշել, թե որտեղից ինչը նա չի կարող անել…;)
Ավելացվել է 1 րոպե անց
Մոտ է ժամանակը:P
(Մեսսիաին)
Բոլորը վաղուց ճամփիդ են նայում,
բա ու՞ր ես՝ չկաս:
Ամենուր մարդիկ սպասում են, թե
ուր որ ա, կգաս:
Մի պառավ, չոքած հին եկեղեցում,
աղոթք ա անում.
-Ծեր եմ,- ասում ա,- ինձ քիչ ա մնում...
նայի՝ չուշանաս...
Ծույլ ու վախեցած մարդկանց մի մեծ խումբ
իր բախտն ա քրֆում,
ու սպասում, որ ընտրացուցակում
մի օր կերևաս:
Անգամ "մրոտող միությունում" են
կարոտդ քաշում.
մատիտը սրած՝ սպասում են՝
երբ ասուլիս կտաս:
Մի խոսքով մեռանք՝ քեզ սպասելով,
բա ու՞ր ես՝ չկաս:
Դատարկ չէր, եթե անգամ ցնդաբանություն էր…
մտածելու առիթ տվեց…ապրես…
Կարճ ասած…:D /շեղում պարապելուց/
...
Այսքան կարոտած իմ թաց հայացքը
Լվաց իմ սրտի փոքրիկ տարածքը։
Ինչպես ասում են՝ ջրի հետ գնա՛,
Առանց քեզ մի կերպ ես կդիմանամ։
Մեկ է ինչքան էլ արցունք պարգևես,
Իմ խելար սիրտը կժպտա նորից,
Անմե՛ղս, հիշի՛ր, որ ես անքեն եմ,
Թեպետ թացն արդեն ջոկում եմ չորից։
Կարճ ասած սիրտս քեզ չեմ նվիրում,
Քանզի դու ճաշը սոխով ես սիրում:[
Ծով, էս լրի?վ ցնդել ես :D .
Կարճ ասած սիրտս քեզ չեմ նվիրում,
Քանզի դու ճաշը սոխով ես սիրում
Կարծում էի, որ կարող է վիրավորական հնչել դրա համար չէի տեղադրում ֆորումում, բայց բանից պարզվում ա, որ ոչ ոք, ոչ էլ հասկանում ա ում մասին ա:D
Մեկ էլ ասեմ, որ էլ ոչ մեկի երբեք չեմ բացատրի:P
Հա՜, համ էլ փոխել եմ վերջաբանը, այն ժամանակ հաստատ սխալ էր, իսկ հիմա էլի սխալ ա, բայց իմ համար ցանկալի և հնարավոր:
Լավ, ինչևե…
Ակումբային առակ
Ուլիկը, Հորթն ու Քառոտնուկը, ում Ուլիկը սիրում էր անվանել Բյուրոտնուկ
Կրկին նոր անբան մի օր
Դուրսը արև էր, լուսավոր,
Ուլիկն էր անհոգ թռվռում,
Խաղում, լազվում, խոտը ծամում:
Շուտով եկավ և Քառոտնուկը,
Ուլիկի ասած՝ Բյուրոտնուկը,
- Բարև Ուլիկ, ի՞նչ կա-չկա,
Ո՞նց են գործերդ… բայց գիտե՞ս՝
Այսօր այգում, արի ու տես,
Մի Հորթ գտա ծառի վրա:
- Ծառի վրա՞, էդ ո՞նց եղավ,
Կարողա՞ նա թևեր ունի,
Թե՞քեզ սարսափ երազ եկավ…
- ՉԷ՛, հավատա՛, գնանք, նայի:
Եվ գնացին այգի նրանք…
Հորթը ծառի վրա նստած
Եվ կարծելով, որ անհետևանք,
Կեղտ էր լիզում ինքնանմոռաց:
Կեղտ էր լիզում ու հավատում,
Որ դրանից կայֆ է ստանում:
Ուլիկն ասաց Քառոտնուկին,
Նրա ասած՝ Բյուրոտնուկին.
- Կեղտ լիզելը դեռ հասկացանք,
Բայց ու՞մ համար գործեց սխրանք,
Ու բարձրացավ անտեր ծառին:
- Դե, հասկանու՞մ ես, նա շատ մե՜ծ է, հին,
Ու որպեսզի գոնե մի փոքր հզոր երևա,
Ստիպված բարձրացել է ծառի վրա:
Նայում էին, ապշած նայում,
Հորթն էլ շուխուռ դրեց այգում.
- Ի՞նչ եք ուզում դուք ինձանից,
Մի հատ ցվրվեք այստեղից,
Դուր չի՞ գալիս` ոնց եմ լիզում,
Կասեմ, որ ձեզ էլ չի սազում
Կանգնել ու էշացած նայել…
- Սպասի՛ր, քեզ ո՞վ թողեց գոչել:
- Նա՛, ով ուզում է ինձ լսել…
Եվ հավաքվան Կատուն ու Գելը,
Սոխակը, Օձը, Գառն ու Մուկը:
Վերջում եկավ և Արչուկը*:
Ինչ նա ասաց, մոտավոր գիտենք,
Քանզի խոսում էր փիէմով,
Բայց մոտավոր, եթե ուզեք,
Կփոխանցեմ երկու բառով:
- Տո՛ հեքյա Հորթ ես, այ տղա՛,
Ի՞նչ ես ընկել սար ու ձոր:
Ուզում ես զգաս դու քեզ աղա,
Գնա գտի քեզ նման նոր
Ու տգետ կենդանիներ…
Իհարկե բառացի ասեի,
Սենց ատդուշի չեր ստացվի,
Բայց մտածում եմ, տենց պիտի ասվի:
* - տառասխալը կատարված է դիտավորյալ
Մինչ ամուսնություն
Այսքան կարոտած իմ թաց հայացքը
Լվաց իմ սրտի փոքրիկ տարածքը։
Ինչպես ասում են՝ ջրի հետ գնա՛,
Առանց քեզ մի կերպ ես կդիմանամ։
Մեկ է ինչքան էլ արցունք պարգևես,
Իմ խելար սիրտը կժպտա նորից,
Անմե՛ղս, հիշի՛ր, որ ես անքեն եմ,
Թեպետ թացն արդեն ջոկում եմ չորից։
Կարճ ասած սիրտս քեզ չեմ նվիրում,
Քանզի դու ճաշը սոխով ես սիրում
Ամուսնությունից հետո (մեկա ամուսնացավ;) )
Սոխ լիներ ուտեինք… :)
Հոգնաց գործից գալիս էի տուն…
Չե վայ, շուկա պիտի մտնեի,
Դեմովս անցավ սև կատուն,
Բայց ես հոմ գիժ չեմ, որ կանգնեի:
Դե շուկայում առա ամենը,
Ինչ ցանկանում էր սիրելիս,
Կառտոլը, միրգը, ձուկն ու սեխը…
Հպարտ ժպտում էր, տուն մտնելիս:
Մտա, պալտոս թափով կախի…
Ուզում էի շուտ գտալս մաշեի,
:o …Ճաշը կրկին առանց սոխի… :(
Չե, էն կատվին պիտի տշեի:
Մինչ ամուսնություն
Ամուսնությունից հետո (մեկա ամուսնացավ;) )
Սոխ լիներ ուտեինք… :)
Հոգնաց գործից գալիս էի տուն…
Չե վայ, շուկա պիտի մտնեի,
Դեմովս անցավ սև կատուն,
Բայց ես հոմ գիժ չեմ, որ կանգնեի:
Դե շուկայում առա ամենը,
Ինչ ցանկանում էր սիրելիս,
Կառտոլը, միրգը, ձուկն ու սեխը…
Հպարտ ժպտում էր, տուն մտնելիս:
Մտա, պալտոս թափով կախի…
Ուզում էի շուտ գտալս մաշեի,
:o …Ճաշը կրկին առանց սոխի… :(
Չե, էն կատվին պիտի տշեի:
Հա՛յկ, իմ գրածում արդեն ամուսնացած էր։ Առաջին անգամ սոխով ճաշ էր պատրաստում։ Իր ամուսնու խաթր սոխից միանշանակ զզվելը/ անգամ չուտելով/ պատրաստ էր դադարել,բայց ախր էդ անիմաստ բանջարեղենը արցունք էր բերում նրա աչքերից, ուստի նա որոշեց բաժանվել…
Իսկ դու փոխել ես:(
Վաաաաաաաայ, ո՜նց եմ ծիծաղում…:D
Վաաաաաաաայ, ո՜նց եմ ծիծաղում…:D
Հուսով եմ ծիծաղում ես ոչ թե սխալիս վրա, այլ բանաստեղծության:)
Բայց ճիշտ ասած «Կարճ ասած սիրտս քեզ չեմ նվիրում» խոսքերից ենթադրեցի, որ ամուսնացած չի, թե չե արդեն նվիրած կլիներ;)
Ճիշտ ես…տենց ավելի տրամաբանական ա…չէի մտածել:think
CactuSoul
02.04.2007, 16:51
Վա՜աայյյյյյյյյյ :D … Դուք դեմք եք:lol … Ըսենց որ շարունակվի, մի հատ դատարկացնդաբանական սերիալ կարելի ա թողարկել:hands :
Հատկապես սպանիչ էին Հայկի ցնդաբանության վերնագիրը՝
Սոխ լիներ ուտեինք… :)
ու վերջին երկու տողերը.
:o …Ճաշը կրկին առանց սոխի… :(
Չե, էն կատվին պիտի տշեի:
:hands
մի ցնդաբանություն էլ իմ կողմից:)
Նորից եկավ մի կիրակի,
Գնա առ մի կապ կանաչի:
Վա՜, դե ասա մի ամաչի
Մի կապ համեմն ի՞նչ արժի:
Հոգնած հազիվ տուն մտա,
Ու մի խորը քուն մտա:
Ես աղա, դու աղա,
Բա մեր ալուրն ո՞վ աղա,
Բա մեր հացը ո՞վ թխի,
Կանաչին ո՞վ կմաքրի:
Էսօր աչքիս առանց ճաշ,
մնացինք ստամոքսամաշ:
Նստած ուտում էի բանան,
Ներս մտավ մեր հարևան Լալան,
Լավա երազ էր, ամա՜՜՜ն:o
Ուլուանա
03.04.2007, 13:40
Goga ջան, շատ լավ ես ցնդաբանում, ապրես։ :hands
Փաստորեն, տաղանդավոր դատարկացնդաբանները արագ տեմպով շատանում են... :o
Goga ջան, շատ լավ ես ցնդաբանում, ապրես։ :hands
Փաստորեն, տաղանդավոր դատարկացնդաբանները արագ տեմպով շատանում են... :o
Շնորհակալություն, շատ միամիտ ստացվեց, ես էլ չէի պատկերացնի, որ կարող եմ ցնդաբանել:D
Անցած շաբաթ մեր հայոց լեզվի ու գրականության ուսուցչուհին հերթական հիմար վերնագիրը տվեց շարադրություն գրելու համար՝«Գրականությունն իմ կյանքում», իսկ ընկերս՝ Վահագնը, ում ստեղծագործությունների մի մասը այս թեմայում դրել եմ, որոշեց բանաստեղծություն գրել, որն էլ ներկայացնում եմ Ձեր ուշադրությանը…
Գրականությունն իմ կյանքում
Կրակներ է արթնացնում՝
Քնած պահին վեր հանում,
Արթուն պահին քնացնում:
Ես կարդացի Մարզպետունի,
Որքա՜ն մեծ սիրտ նա ունի՝
Օգնեց հայրենիքին՝
Հասնել նպատակին:
Ես կարդացի «Քաոսը»,
«Ալեքսանդրյան Փարոսը»,
«Սևիլյան սափրիչը»
Ու ճտիկով գրիչը:
Գրականությու՛ն, բարեկամս,
Թեկուզ հանեն ատամս,
Չի կորչի հետաքրքրությունը,
Դեպի գրականությունը:
Ոտանավորն իմ այս,
Ես գրեցի հոտնկայս,
Շնորհակալություն քեզ,
Հանկարծ երբեք չկորչես…
Ուլուանա
04.04.2007, 11:39
Հովսեփ ջան, ընկերդ, ինչպես միշտ, իր բարձունքի վրա էր։ :hands
Այնուամենայնիվ, ես մեծագույն հետաքրքրությամբ ու անհամբերությամբ սպասելու եմ քո՛ դատարկացնդաբանության փայլուն դրսևորումներին։ :P Ինձ թվում է՝ դու էլ այդ գործում մեծ ներուժ ունես։ :D :oy
Հովսեփ ջան, ընկերդ, ինչպես միշտ, իր բարձունքի վրա էր։ :hands
Այնուամենայնիվ, ես մեծագույն հետաքրքրությամբ ու անհամբերությամբ սպասելու եմ քո՛ դատարկացնդաբանության փայլուն դրսևորումներին։ :P Ինձ թվում է՝ դու էլ այդ գործում մեծ ներուժ ունես։ :D :oy
:) չեմ կարծում, որ իմ մոտ լավ ստացվի ցնդաբանելը… մի-երկու անգամ փորձել եմ, բայց հանգերը բռնելու հետ կապված պրոբլեմներ ունեմ… լավ, մի նագամ եէլ կփորձեմ, բայց ոչ մոտակա ժամանակներս (դասեր, դասեր, ակումբ, դասեր, ակումբ, ակումբ…)
Վա՜աայյյյյյյյյյ :D … Դուք դեմք եք:lol … Ըսենց որ շարունակվի, մի հատ դատարկացնդաբանական սերիալ կարելի ա թողարկել:hands :
Բայց վատ միտք չեր…:think :D
(Եվս երկու տարի անց)
Գիշերային մտորումներ
Սոված պառկած էի տեղերում,
Երազ էի երազում տեսնեի,
Դաժան հրեշն էր իմ գրկում,
Իսկ ես էլի չեի կարում քնեի:
Դաժան հրեշը խռացնում,
Ես դիմանում էի, ու՞ր կորեի,
Ինչի՞ց սկվավ, էլ չեմ հիշում… :8 :think :mda :yahoo :o
…Չե՛, Էն կատվին պիտի սպանեի:
CactuSoul
05.04.2007, 11:13
Վա՜յյյյ:lol …
Ինչի՞ց սկվավ, էլ չեմ հիշում… :8 :think :mda :yahoo :o
…Չե՛, Էն կատվին պիտի սպանեի:
Էլի վերջին երկու տողերը:D … Ուղղակի սպանիչ են:hands …
Դաժան հրեշը խռացնում,
Ես դիմանում էի, ու՞ր կորեի,
Էս մասն էլ էր ուժեղ:hands …
Philosopher
05.04.2007, 21:08
Իսկ ես էլի չեի կարում քնեի:
Դաժան հրեշը խռացնում,
Ես դիմանում էի, ու՞ր կորեի,
Ինչի՞ց սկվավ, էլ չեմ հիշում… :8 :think :mda :yahoo :o
…Չե՛, Էն կատվին պիտի սպանեի:
Եվ ինչո՞վ պիտի վերջանա այս պատմությունը։ Հուսով եմ՝ շատ դաժան չեք լինի, բայց մնացեք ռեալիստ։
Եվ ինչո՞վ պիտի վերջանա այս պատմությունը։ Հուսով եմ՝ շատ դաժան չեք լինի, բայց մնացեք ռեալիստ։
Ես էլ հույս ունեմ, որ Հայկը կմնա ռեալիստ:think
Թե չէ հրեշ-մրեշ:) …ու ամեն ինչը ինչ-որ սոխի կամ սև կատվի պատճառով…:o
Անցած շաբաթ մեր հայոց լեզվի ու գրականության ուսուցչուհին հերթական հիմար վերնագիրը տվեց շարադրություն գրելու համար՝«Գրականությունն իմ կյանքում», իսկ ընկերս՝ Վահագնը, ում ստեղծագործությունների մի մասը այս թեմայում դրել եմ, որոշեց բանաստեղծություն գրել, որն էլ ներկայացնում եմ Ձեր ուշադրությանը…
Գրականությունն իմ կյանքում
Կրակներ է արթնացնում՝
Քնած պահին վեր հանում,
Արթուն պահին քնացնում:Ես կարդացի Մարզպետունի,
Որքա՜ն մեծ սիրտ նա ունի՝
Օգնեց հայրենիքին՝
Հասնել նպատակին:
Ես կարդացի «Քաոսը»,
«Ալեքսանդրյան Փարոսը»,
«Սևիլյան սափրիչը»
Ու ճտիկով գրիչը:
Գրականությու՛ն, բարեկամս,
Թեկուզ հանեն ատամս,
Չի կորչի հետաքրքրությունը,
Դեպի գրականությունը:
Ոտանավորն իմ այս,
Ես գրեցի հոտնկայս,
Շնորհակալություն քեզ,
Հանկարծ երբեք չկորչես…
Ընտիր էր…:hands
Մտածում էի էս թեմայով էլ չեմ գրի, բայց դե դատարկ մուսաս ցնդեց նորից նույն թեմայի շուրջ…;)
շարունակություն…
բաժանում…
Պատճառը ո՛չ էն սոխն էր, ո՛չ ի ծնե սև կատուն,
Այլ այն, որ շատ մարդիկ էին կողքից մեր կյանքը ուտում։:angry
Մեկը իմ ազիզ մարդուն անվերջ լարում էր իմ դեմ,
Մյուսը գլուխս տանում՝ ինձ համոզեմ սոխ ուտեմ։:[
Ախր իսկական սերը սոխ ու սղտոր չի հարցնում,
Ու մի՞թե դրա համար մարդուց երես են դարձնում։:o
Ու պարզվում է էդ վեճը շատերին ձեռնտու էր,
Կյանքիս տեսածը նա՞վս էր, թե՞ հասարակ կատու էր։:think
…
Հիմա սոխարած արած սպասում էմ, որ գա նորից,
Եվ նա կգա անկասկած, չէ՞ որ շատ է սիրում ինձ…:love
Ժո՛ղ ջան, էս վերջերս դեպրեսսիայի մեջ էի ընկել, որ չեմ կարողանում բանաստեղծություններ գրել ու երեկ գիշերը մուսսաս եկավ, նստեցի ու անկապ բաներ գրեցի:
Ձեր ուշադրությանն եմ ներկայացնում այս թեմայի ամենադատարկացնդաբանական դատարկացնդաբանությունները, որոնք ինքնըստինքյան են ստացվել :oy :
Աջլի՞կ, թե՞ ձախլիկ
Ի՞նչ ես ուզում, դու, ա՛յ աղջիկ
Այդ տղային հանգիստ թող մի՛,
Թե չէ կասի նա. «Դու ագլիկ,
Իսկ ես ձախլիկ լակոտ եմ մի,
Ի՞նչ ես եկել,
Հոգուս նստե:
Քեզ մի աջլիկ հերի՞ք չէ, ինչ է,
Որ եկել ես… Ես էլ հոմ ի՞նչ եմ…
Ձախլիկ եմ, հա՛, է, հետո՞ ինչ…
Մկնիկն ուրիշ ձեռքով բռնեմ
Ու մի նամակ ես քեզ գրեմ,
Որ ձախլիկը եսիմ ինչ չէ,
Աջլիկ լինելը՝ ամեն ինչ է«:
***
Կգա մի օր, երբ ես կասեմ.
«Ահա՛, նայի՛ր, դու ես, է, տե՛ս,
Ի՞նչ ես անկապ չամռվել,
Ի՞նչ է, տկլոր մարդ չե՞ս տեսել,
Որ կարմրել ես դու այդպես:
Հա՛, դու՛ ես, լուրջ եմ ասում,
Հլա մի գլուխդ բարձրացրու
Ու տես, որ քեզ ես դու նայում»:
Հետո մի օր էլ սենց կասեմ.
«Ափսոս էն օրը, երբ տեսա
Ինձ մերկ ու սկի չհասկացա,
Որ մերկը ես չեմ, այլ նրանք
Ովքեր ստեղծում են պատրանք,
Որ հավատամ, թե մերկ եմ…
Մերկ չե՛մ, դա պատրանք է,
Իսկ ես այնը չեմ, ինչ տեսա»:
Էս վերջին տողերը ճիշտն ասած չդզեցին :(
Ապրես Նար;) վատիկը չեր:
…
Սիրում եմ քեզ, հատկապես այդ քո սոխային թերությունը…
Մոխրացած հոգիս կարոտից մաշված լացում է նորից,
Սոխից չի լացում:(… Ամոթուց գժված, որ թողեց անբիծ
Իր սիրելիին տանջվել միայնակ: Մեր սե՞րն է մարել…
Չե՛, չհավատա՛ս, չուզող շրջապատն է մեր խելքը կերել
Հում-հում… Անարդար:(…
…Պատրաստ եմ նորից, գլուխսըս կորցրած,
Գրավել սիրտը քո, կյանքի անվերջ ծովի խորքերում հազիվ հազ գտած:
Եվ քեզ նվիրված, պատրաստ եմ սիրել քեզ վերջին խենթի պես,
Սիրում եմ ես քեզ, քո համով թերություներով սիրում եմ հատկապես:love
Կարելիա՞ մի հատ էլ ես դատարկացնդաբանեմ։:oy
Էս դատարկացնդաբանությունը մոտ մի շաբաթ առաջ եմ գրել, երբ ջերմությամբ պարկած էի։ Հա, հաշվի առեք, որ սա իմ առաջին չափածո զառանցանքն է։:oy
Տափակություն
Հիվանդ նստած անկողնում
Մտքիս եկածն եմ գրում։
Ուզում եմ ես ստեղծագործել,
բայց մուսաս ինձ մենակ թողել
Ուրիշի մոտ է գնացել։
Ու ես նստած անկողում
Իմ տափակ երկն եմ հորինում։
Երնեկ ոչ ոք չկարդա,
Թե չէ վրաս կխնդա։
Ես ինքս ինձ եմ խաբում.
Մուսաս ինձ նո՛ր չի լքել։
Ամո՛թ է, բայց իրականում
Նա երբեք չի էլ եղել։
StrangeLittleGirl
17.04.2007, 20:30
Արշա՛կ, դու քեզ հույս տուր :D Մի օր նենց ա մուսադ գալու, որ հայտնի գրող ես դառնալու :P
Արշակ ջան, լրիվ իմ մտքինն ես գրել :( …
Կարելիա՞ մի հատ էլ ես դատարկացնդաբանեմ։:oy
Էս դատարկացնդաբանությունը մոտ մի շաբաթ առաջ եմ գրել, երբ ջերմությամբ պարկած էի։ Հա, հաշվի առեք, որ սա իմ առաջին չափածո զառանցանքն է։:oy
Տափակություն
Հիվանդ նստած անկողնում
Մտքիս եկածն եմ գրում։
Ուզում եմ ես ստեղծագործել,
բայց մուսաս ինձ մենակ թողել
Ուրիշի մոտ է գնացել։
Ու ես նստած անկողում
Իմ տափակ երկն եմ հորինում։
Երնեկ ոչ ոք չկարդա,
Թե չէ վրաս կխնդա։
Ես ինքս ինձ եմ խաբում.
Մուսաս ինձ նո՛ր չի լքել։
Ամո՛թ է, բայց իրականում
Նա երբեք չի էլ եղել։
Էխ, Արշա՛կ ջան, դու գոնե ջերմության մեջ ես եղել…քեզ կարելի է հասկանալ…բայց թե մենք ինչու՞ ենք առողջ -առողջ ցնդում…
իրականում դուրս շատ եկավ…:hands
Եթե չի եղել, եղավ…:B
Է՜ Արշակ, սաղ կայֆը փչացրիր: Էլ ոնց ես կանգնելու ու հպարտ-հպարտ հայտարարելու, որ դու կյանքում ոչ մի տողիկ չաձածո բան չես գրել…
Էն քո գրած միակ շարադրության նման ստացվեծ բայց՝ գրում ես, որ չես կարում գրես… այստեղ էլ գրում ես չափածո երբ այդ քո մետ չի ստացվում, ասում ես, որ չես ուզում որևե մեկը կարդա ու տեղադրում ես ֆորումում: Էս էլ քո ստեղծագործելու ոճն ա՝ հակասական:
Հ.Գ. Բայց հետաքրքիր ա, միշտ էլ մարդկանց առաջին ստեղծագործության վրա շատ կարծիքներ են լինում, հետո կամաց կամաց մարում, իսկ որ շատ-շատ ես գրում, արդեն սկսում են առանց կարդալու ասել որ լավն ա:think
Բայց ինչ լավ ցնդաբանում ենք:hands :D
Հոգնել եմ ես կամ էլ ցնդել,
Հոգիս արդեն դուրս է պրծել,
Բայց կեղծ, շինծու ժպիտը դեռ չի հեռացել:
Զզվել եմ ես կեղծ բառերից,
Հարևանի թեք նայվածքից
Երթուղային վարորդների ծխախոտից:[
Ես ցնդել եմ կամ էլ հոգնել:
Նայած թե ում պիտի օգնել,
Ում վստահել, շողոքորթել,
Ամաչում եմ ձեզ մարդ կոչել:
Նայած թե ում պիտի ասել…ես սիրում եմ,
Իսկ դու կասես, որ ցնդել եմ…
Հոգնել եմ ես կամ էլ ցնդել,
Հոգիս արդեն դուրս է պրծել,
Բայց կեղծ, շինծու ժպիտը դեռ չի հեռացել:
Զզվել եմ ես կեղծ բառերից,
Հարևանի թեք նայվածքից
Երթուղային վարորդների ծխախոտից
Ես ցնդել եմ կամ էլ հոգնել:
Նայած թե ում պիտի օգնել,Ում վստահել, շողոքորթել,
Ամաչում եմ ձեզ մարդ կոչել:
Նայած թե ում պիտի ասել…ես սիրում եմ,
Իսկ դու կասես, որ ցնդել եմ…
Նշած տողերը ու բառերրը, գտնում եմ, որ հաջող չեն, մնացածը շատ լավ է, առանձնապես գյուտ չկա, բայց շատ պարզ ու հեշտ արտահայտում էս տրամադրություն, զայրութ, բողոք, համարձակ ԱՆՀՆԱԶԱՆԴՈւԹՅՈւՆ «թագավորող» գռեհիկության դեմ. Եթե գործերդ մշակես շատ լավ կգրես:
Հոգնել եմ ես կամ էլ ցնդել,
այս տողում ես – ը ավելորդ է, հոգնել եմ *- արդեն պարզ է, որ դու էս, ձայնավորների պակսը պետք է լռացնես միտքդ այլ կերպ արտահայտելոով,
Ցնդել- բառբառը պետք է շատ զգույշ ու տեղին ոգտագործես, այլապես ստացվում է պրիմիտիվ
Հոգիս արդեն դուրս է պրծել - բանաստեղծական արտահայտություն չե, տատիների խորաթա
Զզվել եմ ես կեղծ բառերից- նորից նույն ես -ը...
Ես ցնդել եմ կամ էլ հոգնել: - նույնը ինչ վերևում, տեղին չե.
Նայած թե ում պիտի օգնել – անձամբ ինձ դուր չի գալիս, եթե շատ մտածես կարելի է թեմայի հետ կապել, բայց թեման սրնթաց ու հասքանալի թափ է առնում, մի խոսքով սա այլ օպերաից էր
Ամաչում եմ ձեզ մարդ կոչել – հասքանում եմ ինչի մասին է խոսքը, բաց կորեկտ չե, սիրուն արտահայտություն չե
Մնացածը շատ լավ է, մանավանդ էս տողերը
Զզվել եմ ես կեղծ բառերից,
Հարևանի թեք նայվածքից
Երթուղային վարորդների ծխախոտից – պարզ հասարակ արտահայտություններ են, բայց ի՛նչ կերրպարներ ու պատկերնե են ներկայացնում իրենց թեմատիկ կապով:
Ընդվզում էս, դա բանաստեղծական ճակաթի առաջին գիծն է, ապագա հաղթանակներ քեզ;)
StrangeLittleGirl
21.04.2007, 11:04
Aksel, դու երևի ինչ-որ բան շփոթում ես :D Ախր մտել ես «Դատարկացնդաբանություններ» թեման, որտեղ ով ինչպես ինչ ուզում ցնդաբանում է, և «ստեղծագործությունների» գրական արժեքը քննարկելու կարիք ամենևին էլ չկա: Կարդում, ծիծաղում ենք, իսկ դու ամբողջ կայֆը փչացնում ես:
Ընդվզում էս, դա բանաստեղծական ճակաթի առաջին գիծն է, ապագա հաղթանակներ քեզ;)
Շնորհակալություն:)
Իսկ մնացածն արդեն Բյուրակնը գրել է:ok
Aksel, դու երևի ինչ-որ բան շփոթում ես :D Ախր մտել ես «Դատարկացնդաբանություններ» թեման, որտեղ ով ինչպես ինչ ուզում ցնդաբանում է, և «ստեղծագործությունների» գրական արժեքը քննարկելու կարիք ամենևին էլ չկա: Կարդում, ծիծաղում ենք, իսկ դու ամբողջ կայֆը փչացնում ես:
Դե, համարե անտրակտ Էր ;)
Բայց դու յամանն էս:angry
Մտա այս թեման ու հիշելով թե որքան բան եմ այստեղ բաց թողել, ինչքա՜ն դատարկացնդաբանություններ չեմ կարդացել, սկսեցի փիլիսոփայել կյանքի մասին: Իհարկե բացթողումներս դեռ կլրանցնեմ, իսկ առայժմ դատարկացնդափիլիսոփայումներս.
Կյանքը խառը մանդարին ա, որը պատին ծեփելու համար պետք է ունենալ ամենաքիչը 3 լիտր տորթ` անպայման USB պորտով, իսկ եթե հզորությունը գերազանցում է 16 կգ-ը, ապա կարելի է մատիտով քանդակել գունավոր վարագույր, որը ցանկալի է որ լինի էկրանային ձայնագրության, թե չէ տաք եղանակի պատճառով քթից արյունահոսությունը կտրուկ կգերազանցի ավտոմեքենայի լույսերի տարածման խորությանն ու լայնությանը, ու հատկապես կենգուրուների մեջքացավի բուն պատճառը աստղերի խառն դասավորությունը հանդես եկող շների ոռնոցներն ու մկների մլավոցները, ոստիկանական գլխաշորերը, չալպուտուրիկ քառակուսի կոներն ու եղևնիների կարմրաոսկեգույն լայնակշիռ գծերը, որից իհարկե բնավ, ոչ մի դեպքում, ահավասիկ և անտարակույս, առանց որևէ այլևայլության չի հետևում, թե կյանքը խառը մանդարին է, որը պատին ծեփելու համար պետք է ունենենալ ամենաքիչը 3 լիտր.........
հ.գ. Տեսնես յանս նո՞ր է տարել, թե՞ վաղուց... :think
StrangeLittleGirl
22.04.2007, 10:45
Chuk, մի վախեցիր, ես քեզ կբուժեմ :D
Ուլուանա
22.04.2007, 13:25
հ.գ. Տեսնես յանս նո՞ր է տարել, թե՞ վաղուց... :think
:D Չգիտեմ՝ երբ է տարել, բայց հուսով եմ՝ գոնե մի տարի, երկու ամսից հետ կբերի։ :P ;)
Բյուր, Ան, աչքիս ուղղակի չհասկացաք, թե ի՞նչ եմ ուզել ասել, դրա համար այպես արձագանքեցիք :( Դրա համար էլ կփորձեմ բացատրել.
Սրա խորիմաստ բացատրությունը անմիջապես հետևում է Գալիլեյի հարաբերականության սկզբունքից, որտեղ ուղղակի եվ անուղղակի բոլոր խոչընդոտները հաշվի առնելով, խնձորից մինչև լոգարան հեռավորության քառակուսին լույսի արագության խորանարդի ինտեգրալ ձևափոխությունների միջոցով Ֆուրյեի շարքի վերածելով, հաշվելով երկրից մինչև լուսին եղած մթնոլորտային ճնշման հզորությունը, Արևի եվ Աստղիկի աշխատանքի ընդունվելու օրվա խիստ ժամանակակից դրդապատճառներն ուսումնասիրելով, տնօրենի և ուսմասվարի, դեկանի եվ հանրապետության նախագահի, մեր հարևան գիժ Սերոժի, ժնջիլ Վաչագանի եվ մյուսների ծիծակ կոշիկները յուղաներկով վաքսելով, բջջային հեռախոսի (որն այլ կերպ ձեռախոս է անվանվում) ղժժոցը դանակի ու կացինի շարունակական հարվածներով ընդհատելով, գնացքի կոճակներն արձակելով գալիս ես միակ, ճշմարիտ, լուսապայծառ, անհավանական բայց շատ գրավիչ եվ հիրավի անփոխարինելի եզրակացության, որ Կյանքը խառը մանդարին է, որը պատին ծեփելու համար պետք է ունենալ ամենաքիչը 3 լիտր տորթ` անպայման USB պորտով, իսկ եթե հզորությունը գերազանցում է 16 կգ-ը, ապա կարելի է մատիտով քանդակել գունավոր վարագույր, որը ցանկալի է, որ լինի էկրանային ձայնագրություն, թե չէ տաք եղանակի պատճառով քթից արյունահոսությունը կտրուկ կգերազանցի ավտոմեքենայի լույսերի տարածման խորությանն ու լայնությանը, ու հատկապես կենգուրուների մեջքացավի բուն պատճառը աստղերի խառն դասավորությունը հանդես եկող շների ոռնոցներն ու մկների մլավոցները, ոստիկանական գլխաշորերը, չալպուտուրիկ քառակուսի կոներն ու եղևնիների կարմրաոսկեգույն լայնակշիռ գծերը, որից իհարկե բնավ ոչ մի դեպքում ահավասիկ եվ անտարակույս, առանց որևե այլևայլության չի հետևում, թե կյանքը խառը մանդարին է, որը պատին ծեփելու համար պետք է ունենենալ ամենաքիչը 3 լիտր.........
Ուլուանա
22.04.2007, 17:02
Բյուր, Ան, աչքիս ուղղակի չհասկացաք, թե ի՞նչ եմ ուզել ասել, դրա համար այպես արձագանքեցիք :( Դրա համար էլ կփորձեմ բացատրել.
Չէ, Արտ, պատկերացրու, որ ես հենց տենց էլ հասկացել էի։ :D Ճիշտ է երկրորդ՝ առավել «մատչելի» ու հանգամանալից բացատրությունդ մինչև վերջ կարդալու համար նյարդերս չհերիքեցին, բայց համոզված կարող եմ ասել, որ ես հենց էդպես էլ հասկացել էի։ :D
StrangeLittleGirl
22.04.2007, 17:09
Ա՛րտ, շատ լավ գործ էր, քանի որ էսօր քթի միջնապատի ծռվածության ուղղման վիրահատության ժամանակ քաղաքական գովազդը հեռուստատեսությամբ մի քանի ժամով հետաձգվեց, որ մաման հասցնի ճաշ եփի:
Շատ լավ օր է մայիսյան
Ժամը 9-ը երեկոյան
Դուրս եմ գալիս ման գալու
Ու մաքուր օդ շնչելու.
Դուրս եմ գալիս պադյեզդից
Ինձ են կանչում դիմացից
Ֆռամ տենամ մեր Հովոն
Ձեռն էլ մի հատ "Սիգարոն".
Փողոցն անցա ես վազելով
Մաշնեքի տակ ընգնելով
Ջիգյարով բարևեցի
Ու մի հատ էլ պաչեցի.:[
-Հով ջան իշ կա, խի ես եկել
Պոստերը մեր անպաշտպան ես թողել
-Ազզ վռազ եմ, քել թափով
Հելնենք կրեմ քեզ ֆուտբոլով
Մտանք մոտակա կամպյուտրնոց
Ու էդ մոմենտին լսեցի զնգոց
Բուդելնիկն ինձ արթնացրեց
Ու երազս ավարտվեց:(
Հովոն խաղալ հետս չհասցրեց
Ու էտքանով իրա բախտը բերեց
Նորից տարվելու էր, ջղայնանար
Ու էդ վիճակով բանակ վերադռնար
նվիրվումա Հովոի 6 ամիս ծառայելուն
Շատ լավ օր է մայիսյան
Ժամը 9-ը երեկոյան
Դուրս եմ գալիս ման գալու
Ու մաքուր օդ շնչելու.
Դուրս եմ գալիս պադյեզդից
Ինձ են կանչում դիմացից
Ֆռամ տենամ մեր Հովոն
Ձեռն էլ մի հատ "Սիգարոն".
Փողոցն անցա ես վազելով
Մաշնեքի տակ ընգնելով
Ջիգյարով բարևեցի
Ու մի հատ էլ պաչեցի.:[
-Հով ջան իշ կա, խի ես եկել
Պոստերը մեր անպաշտպան ես թողել
-Ազզ վռազ եմ, քել թափով
Հելնենք կրեմ քեզ ֆուտբոլով
Մտանք մոտակա կամպյուտրնոց
Ու էդ մոմենտին լսեցի զնգոց
Բուդելնիկն ինձ արթնացրեց
Ու երազս ավարտվեց:(
Հովոն խաղալ հետս չհասցրեց
Ու էտքանով իրա բախտը բերեց
Նորից տարվելու էր, ջղայնանար
Ու էդ վիճակով բանակ վերադռնար
նվիրվումա Հովոի 6 ամիս ծառայելուն
Լավն էր…:D շատ լավն էր:) …Տե՛ս է…մի տարի էլ մեծացար, բանաստեղծ դարձար…
Լավն էր…:D շատ լավն էր:) …Տե՛ս է…մի տարի էլ մեծացար, բանաստեղծ դարձար…
էտ տարիքից չի. ուղակի ես ամեն ինչ անում եմ, որ չպարապեմ:D համ էլ նոր չի, որ բանաստեղծ եմ դառել. էս մեկն էլա իմ գրածը...
Ես Դավիթն եմ Գալստյան,
Սիրում եմ քեզ «Աննա» ջան,
Ինչ որ ուզես քեզ կտամ,
Նվիրում եմ քեզ ատամ:
Մարտի ութ ա վերջ ի վերջո,
Սիրում եմ քեզ իմ «Բուռչո»,
Խնդրում եմ քեզ գնա թրաշվի,
Թե չէ նման ես դու կատվի:
Թե չունես «Ջիլետ Մակ Տրի»,
Ռազովի բրիտվով դեմքդ մաքրի,
Մի բան եմ ուզում, նմանվես մարդու,
Այ հոգնած, անթրաշ քյառթու:
էտ տարիքից չի. ուղակի ես ամեն ինչ անում եմ, որ չպարապեմ:D համ էլ նոր չի, որ բանաստեղծ եմ դառել. էս մեկն էլա իմ գրածը...
Ես Դավիթն եմ Գալստյան,
Սիրում եմ քեզ «Աննա» ջան,
Ինչ որ ուզես քեզ կտամ,
Նվիրում եմ քեզ ատամ:
Մարտի ութ ա վերջ ի վերջո,
Սիրում եմ քեզ իմ «Բուռչո»,
Խնդրում եմ քեզ գնա թրաշվի,
Թե չէ նման ես դու կատվի:
Թե չունես «Ջիլետ Մակ Տրի»,
Ռազովի բրիտվով դեմքդ մաքրի,
Մի բան եմ ուզում, նմանվես մարդու,
Այ հոգնած, անթրաշ քյառթու:
:D :D :D …Շարունակի՛ր այդպես…:hands :P
Ձայնալար
17.05.2007, 18:50
Շարմանդախառը մսկթելի տարմանյաբ էր, երբ գարշամատչելի լկրծունը սկսեց բասահատվել: Ես պարդագայթելով իմ կուղունդների ողջ բարդակախությունը դուրս եկա տափարան, բայց արդեն ուշ էր :(
Շարմանդախառը մսկթելի տարմանյաբ էր, երբ գարշամատչելի լկրծունը սկսեց բասահատվել: Ես պարդագայթելով իմ կուղունդների ողջ բարդակախությունը դուրս եկա տափարան, բայց արդեն ուշ էր :(
Եթե կարողանաս գրածդ մեկնաբանել, վերլուծել,/ չեմ ջնջի/:D …:P ;) :o
Շատ եմ ուզում հասկանալ…Ի՞նչ կա որ…:)
նվիրվումա Հովոի 6 ամիս ծառայելուն
Էհ, Դավ, լացս գալիս ա, ազնիվ խոսք…
Ճիշտ ա, Հովոն մոտս ա, բայց չես պատկերացնի, թե ինչ ցավ ա ինձ համար, որ էդքան հեռու ա իր ընկերներից :cry :
Հ.Գ. Երկրորդ ցնդաբանությունդ վերջն էր :hands :
Դավո ջան շատ լավն էին… ապրես…
Ձայնալար
18.05.2007, 10:52
Եթե կարողանաս գրածդ մեկնաբանել, վերլուծել,/ չեմ ջնջի/:D …:P ;) :o
Շատ եմ ուզում հասկանալ…Ի՞նչ կա որ…:)
Որակում եմ սա, որպես պաշտոնական դիրքի չարաշահում ինձանից մեկնաբանություն կորզելու նպատակով :D : Սա պարզապես արտացոլում էր իմ երեկ երեկոյան ունեցած տրամադրությունը դե ինչպես միշտ աբստրակտ ոճում: Կարծում եմ պարտադիր չէ, որ բառերը հստակ իմաստ արտահայտեն՝ կարելի է պարզապես ասոցիացիաներ ստեղծելով փոխանցել տրամադրությունը: :oy
Մի խոսքով՝ ցնդաբանել եմ յուրովի:
2 հատ ցնդած՝
Մեկը մեկից տրաքած,
Նստել էին մի անկյունում,
Միասին կավիճ էին քաշում:
Մի մենթ եկավ քրտնած,
Ինչպես մի ձի խրտնած,
Գավազանը նա հանեց
Ու երկուսին էլ լարեց:
Սրանք փախան ուժասպառ,
Հեռվում տեսան մի հատ ծառ:
Ծառի տակ մի հատ տնակ
Տնակում` կավիճով պարկ:
Իրանք հասան իրանց մուրազին
Դուք էլ հասնեք ձեր մուրազին
մենակ չասեք էլի "վատն էր"
2 հատ ցնդած՝
Մեկը մեկից տրաքած,
Նստել էին մի անկյունում,
Միասին կավիճ էին քաշում:
Մի մենթ եկավ քրտնած,
Ինչպես մի ձի խրտնած,
Գավազանը նա հանեց
Ու երկուսին էլ լարեց:
Սրանք փախան ուժասպառ,
Հեռվում տեսան մի հատ ծառ:
Ծառի տակ մի հատ տնակ
Տնակում` կավիճով պարկ:
Իրանք հասան իրանց մուրազին
Դուք էլ հասնեք ձեր մուրազին
մենակ չասեք էլի "վատն էր"
լավն էր:hands ... բայց դե իմինին չի հասնի:P :D
2 հատ ցնդած՝
Մեկը մեկից տրաքած,
Նստել էին մի անկյունում,
Միասին կավիճ էին քաշում:
Մի մենթ եկավ քրտնած,
Ինչպես մի ձի խրտնած,
Գավազանը նա հանեց
Ու երկուսին էլ լարեց:
Սրանք փախան ուժասպառ,
Հեռվում տեսան մի հատ ծառ:
Ծառի տակ մի հատ տնակ
Տնակում` կավիճով պարկ:
Իրանք հասան իրանց մուրազին
Դուք էլ հասնեք ձեր մուրազին
մենակ չասեք էլի "վատն էր"
քո գրածին ընկերս սենց կպատասխաներ՝
իմ ուզածը մի մեծ բան չի՝
մի քիչ չորացրած կանաչի…
Հ.Գ.
լավն էր Հայկ ջան
Ուլուանա
18.05.2007, 17:56
Էսօր չգիտեմ ոնց ստացվեց, որ նստեցի ու մի ռաբիս երգ ցնդագրեցի... :o :D :oy Տեսեք՝ ոնց է, կկարողանա՞մ ռաբիս երգիչների համար երգ գրելով՝ փող աշխատել։ :lol
ՎԵՐՋՆ ԵՍ ԴՈՒ...
(ռաբիս երգ) :apeape
Աշխարհում այս դաժան
Եկ լինենք անբաժան,
Դե արի մեր պարտեզ,
Թող սիրեմ միայն քեզ...
Կրկներգ.
Վերջն եմ ես, վերջն ես դու,
Արի սիրենք մեկմեկու,
Քո շուրթերը քաղցրահամ
Կհամբուրեմ քանի կամ։
Մոռացար դու մեր սերը,
Շատ կարճ տևեց անտերը,
Ինձ ասացիր՝ կսիրեմ,
Բայց թողեցիր, որ մարեմ։
Կրկներգ.
Վերջն եմ ես, վերջն ես դու,
Արի սիրենք մեկմեկու,
Քո շուրթերը քաղցրահամ
Կհամբուրեմ քանի կամ։
Ջահել կյանքս մաշվեց-գնաց,
Անգին յարս տանը մնաց,
Դարդս խորն է, աննման յար,
Ախր ինչու՞ թողիր-փախար...
Կրկներգ.
Վերջն եմ ես, վերջն ես դու,
Արի սիրենք մեկմեկու,
Քո շուրթերը քաղցրահամ
Կհամբուրեմ քանի կամ։
Մուհահահա, Ան, ՎԵՐՋՆ ԵՍ ԴՈՒ :D :
Շատ լավն էր, ապրես, հատկապես կրկներգը:hands :D
Բա երաժշտություն…:D
լուրջ, վերջն էր…
Անժելինայի խաթր տվե՛ք Արմենչիկը երգի…:think
ՎԵՐՋՆ ԵՍ ԴՈՒ...
(ռաբիս երգ) :apeape
Աշխարհում այս դաժան
Եկ լինենք անբաժան,
Դե արի մեր պարտեզ,
Թող սիրեմ միայն քեզ...
Կրկներգ.
Վերջն եմ ես, վերջն ես դու,
Արի սիրենք մեկմեկու,
Քո շուրթերը քաղցրահամ
Կհամբուրեմ քանի կամ։
Մոռացար դու մեր սերը,
Շատ կարճ տևեց անտերը,
Ինձ ասացիր՝ կսիրեմ,
Բայց թողեցիր, որ մարեմ։
Կրկներգ.
Վերջն եմ ես, վերջն ես դու,
Արի սիրենք մեկմեկու,
Քո շուրթերը քաղցրահամ
Կհամբուրեմ քանի կամ։
Ջահել կյանքս մաշվեց-գնաց,
Անգին յարս տանը մնաց,
Դարդս խորն է, աննման յար,
Ախր ինչու՞ թողիր-փախար...
Կրկներգ.
Վերջն եմ ես, վերջն ես դու,
Արի սիրենք մեկմեկու,
Քո շուրթերը քաղցրահամ
Կհամբուրեմ քանի կամ։
Երեխեք փորձեք Արամ Ասատրյանի «Հայ եմ ես, հայ ես դու» երգի երաժշտության տակ երգել, տեսեք ինչ լավ է ստացվում: Չէ, լուրջ կարող ես գործ սկսել Ան ջան:)
Մի իմաստուն ծեր ագռավ
Մի մեծ կաղնու ծառ տեսավ:
Էնքան կաղին զխտվեց
Որ ցած ընկավ ու քնեց:
Հելավ ագռավը քնից,
Մեկ էլ դեմի ձորակից
Մի գառ եկավ ճլորած
Ու ագռավի վրա գոռաց.
-Էս սարն իմն է! Էս ծառն իմն է!
Քո տեղը աղբանոցում է!
Կաղիններիս էլ ձեռ չտաս,
Թե չե սեռդ կմոռանաս:
Խեղճ ոչխարի վերջը եկավ.
Ծեր ագռավը չդիմացավ:
Հանեց իր հին նագանը,
Գյուլլեց անմեղ գառանը:
Գառը ուներ ախպերներ
Իրա նման գանգրահեր:
Ախպերությամբ քաջարի
Հելան եկան բազառի:
Բայց ագռավը իմաստուն
Դրան վաղուց էր սպասում:
Ծանոթներին թաթարի
Հավքեց բերեց բազառի:
Ոչխարները երբ եկան,
Ու էդքան ագռավ տեսան,
Ասին "չէ, էն մենակ էր"
Ու ցվրվան սարեր-ձորեր:
Իսկ դարավոր կաղնու տակ,
Մեր գառնուկին հիշատակ
Ագռավները միասին
Մի պուլպուլակ կայնացրին:
Ով որ ըտուց ջուր խմեր,
Կյանքով մեկ կփոշմաներ:
Իսկույն ոչխար էր դառնում,
Ու սաղ կյանքը արածում:
ինչքան հեքիաթ-մեքիաթ գիտեի, խառնել եմ իրար, սենց բան եմ ստեղծել
3 օր սրա վրա մտածել էի :)
Վայ, Հայկ, կյանքումս չէի մտածի, որ նման բան կարող ես գրել :D :
Լավն էր, դուրդ եկավ :hands :
Հ.Գ. Երանի իրականում էլ սենց ուրախ-զվարթ լինեիր…
Ձայնալար
22.05.2007, 15:59
Գառը ուներ ախպերներ
Իրա նման գանգրահեր:
Վերջն էր :D
Մի իմաստուն ծեր ագռավ
Մի մեծ կաղնու ծառ տեսավ:
Էնքան կաղին զխտվեց
Որ ցած ընկավ ու քնեց:
Հելավ ագռավը քնից,
Մեկ էլ դեմի ձորակից
Մի գառ եկավ ճլորած
Ու ագռավի վրա գոռաց.
-Էս սարն իմն է! Էս ծառն իմն է!
Քո տեղը աղբանոցում է!
Կաղիններիս էլ ձեռ չտաս,
Թե չե սեռդ կմոռանաս:
Խեղճ ոչխարի վերջը եկավ.
Ծեր ագռավը չդիմացավ:
Հանեց իր հին նագանը,
Գյուլլեց անմեղ գառանը:
Գառը ուներ ախպերներ
Իրա նման գանգրահեր:
Ախպերությամբ քաջարի
Հելան եկան բազառի:
Բայց ագռավը իմաստուն
Դրան վաղուց էր սպասում:
Ծանոթներին թաթարի
Հավքեց բերեց բազառի:
Ոչխարները երբ եկան,
Ու էդքան ագռավ տեսան,
Ասին "չէ, էն մենակ էր"
Ու ցվրվան սարեր-ձորեր:
Իսկ դարավոր կաղնու տակ,
Մեր գառնուկին հիշատակ
Ագռավները միասին
Մի պուլպուլակ կայնացրին:
Ով որ ըտուց ջուր խմեր,
Կյանքով մեկ կփոշմաներ:
Իսկույն ոչխար էր դառնում,
Ու սաղ կյանքը արածում:
ինչքան հեքիաթ-մեքիաթ գիտեի, խառնել եմ իրար, սենց բան եմ ստեղծել
3 օր սրա վրա մտածել էի :)
Լավն եր, մեծ հաճույքով կարդացի
Ուլուանա
25.05.2007, 13:13
:D Nigga, հիանալի կոկտեյլ է ստացվել։ :hands Ապրես։ :ok
Ուլուանա
05.06.2007, 11:08
Օֆֆտոպանոցի անցուդարձ
- Բարև, ո՞նց ես։
- Ես լավ եմ, դու՞։
Ես էլ վատ չեմ,
(Քո ինադու :P)։
- Վա՜յ, ո՜նց էի քեզ կարոտել, :love
- Բա ե՜ս, էս ու՞ր էիր կորել։
- Հովսե՛փ, գնա պարապի՛ :angry
Արդեն շատ ես լռվել, ի՛։
-Լավ էլի, ժող, մի քիչ էլ խաղամ...
- Մա՛րշ, թե չէ կջղայնանամ։ :nono
- Պռիվեծյիկի, ո՞նց եք, նախ...
- Մես, ուզու՞մ ես գոզինախ։
- Չէ, պիվա եմ ուզում, նյամ... :nyam
Մի քիչ խմեմ, օյաղնամ։ :D
- Քննությունից հարյուր ստացա։ :hands
- Իսկ ես վաղն եմ... Օ՜ֆ... վատացա... :(
- Ժող, խի՞ ա լոքշը պատել... :think
- Լավ ա չասիր՝ փաթաթել։ :D
- Բայց ես ո՜նց եմ սիրում քեզ :hands
(որ իմանաս, կամաչես... :oy)
- Ես էլ քեզ ընենց ոչինչ,
(բայց մի կերպ զսպում եմ ինձ :P)
Զրուցում էին ակումբցիք,
Մեկ էլ մի լուրջ թեմայից
Փիլոն կտրեց դեմները՝
Խցկելով այս տողերը.
- Կյանքը բարդ է ու անցավոր,
Դրանով իսկ՝ արժեքավոր,
Իսկ դուք՝ մենակ՝ բարև, հաջող... :{
Այս ի՜նչ թեմա է անհաջող... :think
Օֆֆտոպանոցի անցուդարձ
- Բարև, ո՞նց ես։
- Ես լավ եմ, դու՞։
Ես էլ վատ չեմ,
(Քո ինադու :P)։
.............
Զրուցում էին ակումբցիք,
Մեկ էլ մի լուրջ թեմայից
Փիլոն կտրեց դեմները՝
Խցկելով այս տողերը.
- Կյանքը բարդ է ու անցավոր,
Դրանով իսկ՝ արժեքավոր,
Իսկ դուք՝ մենակ՝ բարև, հաջող... :{
Այս ի՜նչ թեմա է անհաջող... :think
:D:D
Շաաաաաաատ լավն էր:)
Լավ ցնդաբանել ես:D
Շատ լավն էր Անուկ ջան, ահագին ուրախացա :)
Ու՜խ, ինչ լավն էր: Լրիվ ինքն ա, շատ լավ ես բնութագրել ակումբի տխուր վիճակը: Տխու՞ր: Գուցե ավելի ճիշտ կլիներ ասել ուրախ:
զզզզ, ընտիր էր ես կասեի :lol :
Անուկ ջան ընտիր էր, կաաաայֆ:D
մի բոոոլ խնդացի:D:hands
Շատ լավն էր…շատ…:love
իմ ամենասիրած բանստեղծությունների շարքը մտավ...
Ուլու՛ ջան, իրոք շաաաաաաաաատ հավանեցի…:)
Ուլուանա ջան, ոնց որ ասվում է գովազդներից մեկում՝ այ էս իրոք վերջնա:hands:hands
Անուկ ջան, գերազանց էր, ահավոր դիպուկ ու ճիշտ ժամանակին։ :D:good
impression
23.06.2007, 23:23
Աջ ձեռքս այսօր դարձավ լուսամփոփ,
Ձախս, ինչպես միշտ, լուրի էր սպասում,
Ոտքերս թողին մայթերը փոշոտ
Ու լուռ հևում են միջանցքի ծայրում:
Քթիս պատժել եմ, անկյուն է կանգնած,
Շրթունքներս էլ հենել եմ պատին,
Աչքերս իրար են նայում կարոտած,
Հոնքերիս հենց նոր սուրճ մատուցեցին:
Այս նոր ժամանցը շատ եմ հավանում,
Ու որոշում եմ այն դարձնել ռեժիմ.
Իսկ ինձ այդ գործում օգնել է երդվում
Լոբստեր համտեսող Սալվադոր Դալին:
Աջ ձեռքս այսօր դարձավ լուսամփոփ,
Ձախս, ինչպես միշտ, լուրի էր սպասում,
Ոտքերս թողին մայթերը փոշոտ
Ու լուռ հևում են միջանցքի ծայրում:
Քթիս պատժել եմ, անկյուն է կանգնած,
Շրթունքներս էլ հենել եմ պատին,
Աչքերս իրար են նայում կարոտած,
Հոնքերիս հենց նոր սուրճ մատուցեցին:
Այս նոր ժամանցը շատ եմ հավանում,
Ու որոշում եմ այն դարձնել ռեժիմ.
Իսկ ինձ այդ գործում օգնել է երդվում
Լոբստեր համտեսող Սալվադոր Դալին:
:clap:clap:scen
Հանճարեղ գործ է, իմ կարծիքով միայն էս բանաստեղծության համար պետք է բացեիր առանձին թեմա...
Իսկ ինձ այդ գործում օգնել է երդվում
Լոբստեր համտեսող Սալվադոր Դալին:
նմնան խոսքերը չեն հորինվում, չեն մտածվում, չեն գրվուն, նման խոսքերը աստղի պես ընկնում են երկնքից, հանկարծակի, չգիտես որտեղի՞ց, ե՞րբ...
:hands
ԿԱՏԱՐԵԼԻՈՒԹՅՈՒՆ
Մի անլար կիթառ ուսիս, մտքերս շշում,
Հպարտ ու ինքնամոռաց քրֆում եմ գռուբի,
“Շառլոտի” Տանյան գրկումս` երգեր եմ շշում.
Ո~րտեղ ես լակած-ընկած, Հախվերդյա~ն Ռուբիկ:
Չորս կարոլ, մի հատ յոթնոց, դիմացինս` փաս,
Փող չկա` մի հատ դուխով պրիկուպը առնեմ:
Երկիրը դառավ գ…նոց, պոեզիան` արձակ,
Երնեկ ականջդ կանչեր Շեկոյան Արմեն:
Սիրտս ինտոկսիկացիայից վերստին խառնեց:
Երնեկ էս տողերս էլ ոչ ոք չկարդա:
Երեւանի մի աղջիկ դուռս շխկացրեց,
Պատուհանիս տակ երգեց Սիմոնյան Թաթան:
impression
24.06.2007, 09:08
Վա՜յ, Վարպետ, Վարպետ… Հավեսդ բացե՞ց ;)
Երևանի շունչը զգացի առավոտ շուտ, շատ լավն էր :hands:hands:hands
Ոչ աջ, ոչ ձախ... սպրդեց ընդ եղեգան փող
Տաղանդավոր մի մարդուկ, անկյուն կանգնած քիթ:
Գրչիդ ծուխն ինձ ուղղորդեց` մթում խարխափող:
Դալիի հետ սրճեցի՞ր, Հակոբյան Լիլիթ :)
impression
24.06.2007, 10:25
Դալին, այո, հենց հիմա սուրճիս բաժակն է նայում
Գոհ չէ ինչ-որ , տեսնես նա այդ ինչե՞ր է մտմտում.
Քիթ ջան, ներում եմ ես քեզ բազում մեղքերդ անցած
Դե, անկյունից դուրս արի, ի՜նչ ես կանգնել նեղացած.
Հիմա Դալին, քիթս ու ես զբոսնում ենք իրար հետ
Կուզե՞ս մեզ հետ զբոսնել, պոկեր խաղացող Վարպետ:
:D:D:D
Տարիների խորքերից մի բան ինձ հուշեց,
Որ իմպրեսսիոն պոմենադն իմ կանյոկը չի:
Մութ ճամփեքին կորելու միտքն հոգիս մաշեց:
Հե~յ խաչատուր Աբովյան, ականջդ կանչի:D
impression
24.06.2007, 10:38
Քո կանյոկն է թե ուրիշի,
Դա հիմա չենք իմանա
Աբովյանին էնքան կանչիր,
Ուր որա է, նա հետ կգա.
Էսօր մի լավ քեֆ ենք անում,
Տես ովքեր են հավաքվել,
Ներկայիս և հին օրերում
Այնքան հայտնի դեմքերը :D
impression
24.06.2007, 22:48
Ցնդաբանողներ բոլոր ժամանակների, միացեք,
Էս հրաշք թեման անտեր մի թողեք,
Առավոտից ցնդաբանում եմ օնլայն ու ռեալ.
Մնում է միայն թողնել, հեռանալ
Թե ոչ ոք չկա այստեղ ինձ ընկեր:
Ցնդաբանելն էլ ի՛մ հետին մեղքն էր :D
Ձայնալար
25.06.2007, 00:14
Ցնդաբանողներ բոլոր ժամանակների, միացեք,
Էս հրաշք թեման անտեր մի թողեք,
Առավոտից ցնդաբանում եմ օնլայն ու ռեալ.
Մնում է միայն թողնել, հեռանալ
Թե ոչ ոք չկա այստեղ ինձ ընկեր:
Ցնդաբանելն էլ ի՛մ հետին մեղքն էր :D
Վայ չկորչես Աստված սիրես
Եղիր այսօր դու նավավար,
Թե կարծում ես միայնակ ես
Սխալվում ես չարեչար:
Ես եմ ցնդած քո ընկերը,
Որ գրում էր նոր հոդված,
Հենց որ հասավ մաքրագրելուն
Դարձավ ցնդած արարած:
Եվ վազեցին իմ դիմացով
Փերիները մոլեգառ
Abstract, abstract 3 լեզվով
Annotation, տառ ու բառ:
Չսթափվելով մղձավանջից
Կարմիր աչկիս դիմաց ահա
Խմբագիրն է այդ ամսագրի,
Որ նայում է թղթիս վրա:
Եվ գրիչը նրա կարմիր
Որպես նիզակ մի ահարկու
Վազվզում է գրածիս մեջ
Տալով հարված ինձ մահացու:
Բայց չեմ ընկնի ես այս մարտում
Քանզի գործն է իմ արդար
ԵՎ կտպվի իմ հոդվածը
Գոնե մինչև այս վարդավառ :P
impression
25.06.2007, 00:20
Տա աստված, որ հոդվածը քո
Տպվի ամեն աստծո օր
Եվ նրա հովանու ներքո
Դառնաս լրագրող հզոր:
Թե աջ գնաս, որդիս, գիտցիր
Դարդ է ցանված ճանապարհիդ,
Թե ձախ գնաս, մի վհատվիր,
Ետ դառ, նորից ընտրիր ուղիդ: :D
Ձայնալար
25.06.2007, 00:34
Տա աստված, որ հոդվածը քո
Տպվի ամեն աստծո օր
Եվ նրա հովանու ներքո
Դառնաս լրագրող հզոր:
Թե աջ գնաս, որդիս, գիտցիր
Դարդ է ցանված ճանապարհիդ,
Թե ձախ գնաս, մի վհատվիր,
Ետ դառ, նորից ընտրիր ուղիդ: :D
Լրագրող չեմ ես տակավին
Այն էլ հզոր հա հա հա հա
Գիտական է իմ հոդվածը
Սա է խնդիրը ահա:
Բայց տանում է քունն իմ արդեն
Եվ խմբագիրն այն ահարկու,
Ինչպես նաև այն ծերուկը՝
Գրախոսը բանսարկու
Կամաց-կամաց հեռանում են
Թողնելով ինձ միայնակ
Ինձ են սպասում իմ դոշակը,
Իմ սիրելի բարձն ու վերմակ ;)
Ես զարթնեցի կեսգիշերին, ծխախոտ չկար,
Հեչ չես ուզո՞ւմ միտքդ փոխել, ով բախտ իմ դժխեմ...
Հեչ չես ուզո՞ւմ մի քիչ հանգիստ, ով միտք իմ տկար,
Ես քեզանից տենց շատ ունե՞մ, որ էսքան մսխեմ...
Ճանապարհին իմ կյանքի
Շատերին ես հանդիպեցի:
Արամեին երբ տեսա
Ես ամեն ինչ հասկացա:
Եղել եմ շատ վայրերում
Ու շատերի տներում
Բայց տներից բոլորի
Հարմար է ինձ կառուցածն Արգիշտիի:
20 տարի է ահա արդեն
Ճանաչում եմ Տիգրանին
Որ լավ չի դաստիարակել Տիգրանին,
Ու կորցրել է հայրենիք:
Պայմանագիր կնքեցի
Ու մի լավ էլ երդվեցի
Որ այսուհետ քեզ հետ միշտ
Լինելու եմ մի մեծ վիշտ:
Դարերի հետ տաղտկալի
Շատ բաներ ես կորցրի
Բայց ձեռքբերումն այսօրվա
Կպահեմ ես հավիտյան:
Բայց հոգնել եմ հազար անգամ
Գրքերը ես թերթելուց,
Եվ կամ շեշտել ամեն անգամ
Թե ճգնաժամն մերձավորարևելյան
Ինչ զարգացում կունենա:
Ծրագրերը բազմաթիվ
Ու մարտերը անհաշիվ
Իսկ իմ հոգում մի անկյուն
Նրանով է դեռ շնչում:
Իսրայելը Օրու տեղ,
Հնդկաստանում՝ Էմինը,
Ռուսաստանում՝ Մովսեսը,
Էլ չեմ ասում Լոզանը:
Մոռացել էի Բեռլինը
Ու Խրիմյան Հայրիկը:
Կարս, Սևր իրար հետ
Չեմ բարիշի Թուրքիայի հետ:
Ռիբենտրոպն ու Մոլոտովը անկապ կնքեցին իրենց պակտը:
Մեթյու Բրայզա, Մերզլյակով, Բեռնար Ֆասյե
Բոլորիդ ես հիշում եմ.
Ղարաբաղի հիմնահարցը
Չդարձնեք Հայոց հարցը:
Հ.Գ Երեկ <Սովետաշենում> հույս տվեցին, որ իմ դեպքը ծանրերից է, բայց 500 հազարով:o կբուժեն::)
Ինչպե՞ս գոյատևել
Շնչել կամաց, երբ ժամանակին շնչում էիր լիաթոք
Դժվար է:
Ապրել կիսատ, շրջապատում այս անորակ
Գրեթե անհնար է:
Իսկ ի՞նչ կա շուրջտ: Միալար ու լոկշ դեմքեր,
Իրարատում ու անդադար տականք պահեր,
Իրարանցում աննպատակ և կեղծ գովերք,
Եվ հասկանում ես, որ կյանքում կա մեկ օրենք՝
Պիտի ախմախ շրջապատին դու հարմարվես,
Որ անիմաստ ու անօգուտ գոյատևես:
Կամ միակ բանը, որ կարաս նաև անես
Անես այնպես, ինչպես :hands-ն անում, կարծես
Դու ոչ մի բան այս կյանքում չես հասկանում,
Բայց համոզված են, որ ապրում ես ու օգնում:
Ձայնալար
05.07.2007, 17:27
Գրեցի նոր լուրջ-լուրջ բաներ
Եվ հոգնեցի դրանից,
Ուզում եմ ես ցնդաբանել
Կամ էլ դուրս գալ դալանից:
Իսկ ի՞նչ դալան դուք կհարցնեք
Մի՞թե գժվել ես արդեն
Այո այո մի զարմացեք
Կուզեք գժի թուղթ բերեմ:
Թուղթը գժի ինձ կտա
Թաղայինը մեր բակի
Ի՞նչես խոսում այ տղա
Հանկարծ չուտես ապակի:
Ով որ ուտի ապակի
Չի մոռանա իր կյանքում
Պառավ շանը մեր բակի
Պարիսպների արանքում:
Բայց պարիսպները այդ հին
Որ կանգուն են մինչ հիմա
Կառուցել է Արգիշտին
Որ ոսոխը իմանա:
Որ իմանա բարբարոսը
Տեղը հնի ու նորի՝
Անառիկ է մեր ամրոցը
Բախտը իզուր թող չփորձի: