PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Տիգրան Կարապետիչի գլուխգործոցները



Ռուֆուս
25.02.2008, 18:15
Երկու "գործ" Տիգրան Կարապետիչի "Հուշերի Փլատակներ" գրքից...... Կմեռնեք...... :D :D :D


Ելա մի օր…մի լուսավոր առավոտ,
Վազքով անցա երկու- երեք պավառոտ,
Նստեցի մեքենա, չնայեցի ետ,
Գուցե ինձանից հետո նա գնա դեկրետ

***

Հեյ գյուղապետ, գյուղապետ, ստախոսության վարպետ,
Իշխանավորը հենց ժպտա, մտածում ես՝ սիրտը մտա:
Խիղճդ մեռնի, գյուղապետ Կորյուն, բա ասում էիր մտքե՞ր ունեմ ուրույն,
Կարմրաթուշ գյուղապետ Սուրեն, քո ժողովրդական մտքերն ո՞ւր են,
Իսկ դու գյուղապետ Մինաս, սասունցու հպարտությունդ ո՞ւր մնաց:
Ապշեցնում ես եւ դու, գյուղապետ Վարդան, էս պատվի՞ն էիր արժան,
Ավանդականներին դու լսեցիր, պատիվդ փողով կիսեցիր:
Էլ չեմ ասում քեզ, Մերուժան, ասում էիր ժողովրդի հե՞տ եմ անբաժան,
Բաժանելով հինգ-հինգ հազար, դարձար իրավ դու Քաջ Նազար...

Dayana
25.02.2008, 18:17
ԷԷԷԷ, ոնց իրան չընտրեցի է :( ափոսում եմ շատ :D

_DEATH_
25.02.2008, 18:28
Ելա մի օր…մի լուսավոր առավոտ,
Վազքով անցա երկու- երեք պավառոտ,
Նստեցի մեքենա, չնայեցի ետ,
Գուցե ինձանից հետո նա գնա դեկրետ

Պտտեք շոքեքարշը

Աբելյան
25.02.2008, 18:43
ինքը միակն ա ու անկրկնելին

Quadro
25.02.2008, 20:14
:D դզեց :D

Սերխիո
25.02.2008, 20:18
Զատո Վանո սիրադեղյանից լավ ա գրում:D

Աբելյան
25.02.2008, 20:31
մի խոսքով, էսօրվա դրությամբ Կարապետիչը Վանոյից խլեց առաջին տեղը

Lonely
25.02.2008, 21:25
Հեսա Ալմ-ում բանաստեղծ-բանաստեղծ են ղաղալու, շոգեքարշի էլեմենտները նստել են :D :D

Monk
25.02.2008, 21:38
Էլ չկա? :D

Սերխիո
26.02.2008, 00:39
մի խոսքով, էսօրվա դրությամբ Կարապետիչը Վանոյից խլեց առաջին տեղը

ետ առաջին տեղը շնորհել էր լևոնը ,չէ ?:D

Ռուֆուս
26.02.2008, 01:42
Էլ չկա? :D

Ցավոք.... Կարապետիչի գիրք է բեսթսելլեռ է դարձել, մարդիկ ձեռից ձեռ են խլում.... Եթե ինչ-որ մեկը ունի էս գիրքը, խնդրում եմ, լուսավորեք մեզ :)

Help
13.05.2008, 21:08
Երկու "գործ" Տիգրան Կարապետիչի "Հուշերի Փլատակներ" գրքից...... Կմեռնեք...... :D :D :D


Ելա մի օր…մի լուսավոր առավոտ,
Վազքով անցա երկու- երեք պավառոտ,
Նստեցի մեքենա, չնայեցի ետ,
Գուցե ինձանից հետո նա գնա դեկրետ

***

Հեյ գյուղապետ, գյուղապետ, ստախոսության վարպետ,
Իշխանավորը հենց ժպտա, մտածում ես՝ սիրտը մտա:
Խիղճդ մեռնի, գյուղապետ Կորյուն, բա ասում էիր մտքե՞ր ունեմ ուրույն,
Կարմրաթուշ գյուղապետ Սուրեն, քո ժողովրդական մտքերն ո՞ւր են,
Իսկ դու գյուղապետ Մինաս, սասունցու հպարտությունդ ո՞ւր մնաց:
Ապշեցնում ես եւ դու, գյուղապետ Վարդան, էս պատվի՞ն էիր արժան,
Ավանդականներին դու լսեցիր, պատիվդ փողով կիսեցիր:
Էլ չեմ ասում քեզ, Մերուժան, ասում էիր ժողովրդի հե՞տ եմ անբաժան,
Բաժանելով հինգ-հինգ հազար, դարձար իրավ դու Քաջ Նազար...

հզոր գրողա... ուրիշ խոսքեր չկան :D:D:D նորերից ինչ կա ?? :D

Moon
13.05.2008, 22:58
Ցավոք.... Կարապետիչի գիրք է բեսթսելլեռ է դարձել, մարդիկ ձեռից ձեռ են խլում.... Եթե ինչ-որ մեկը ունի էս գիրքը, խնդրում եմ, լուսավորեք մեզ :)
տեսնես ինչքանո՞վ ա վաճառել։ԼՕԼ

Մտահոգ
25.05.2008, 21:05
Ստորև ներկայացնում եմ մեծարգո Տիգրան Կարապետյանի գրական գոհարներից մի քանիսը, որոնք ունեն արդիական հնչեղություն: Հաճելի կլիներ իմանալու հարգելի ահկումբակիցների կարծիքը Կարապետիչ քաղաքական գործչի և նրա քաղաքական բանաստեղծությունների մասին:

Մի պառավ` չտես ու կույս,
Հավաքում էր դաշտում խոտաբույս,
Ասաց ինձ` իմ աչքի լույս
Սերմ կտամ քեզ միայն դու սուս,
Աղջիկներին կխմեցնես թաքուն,
Քեզ կսիրեն առանց դադար ու քուն:
Բերանում կենտ ատամը փայլեց,
Ու դանդաղ դեպի անտառ քայլեց:
Անձրև եկավ, մտա մի տուն,
Բակում կապած էր մի գամփռ շուն:
Դուռը բացեց մեր պառավը թանկագին,
Նա ասաց` քույրեր ենք մենք, ինքը` չարը, ես` բարին,
Երբ բերանի մեջ զույգ ատամ տեսա` հանգստացա:
Չարը միշտ խաբում է իր բարի տեսքով,
Եվ իբր թե` անմեղ, անվնաս անեծքով,
Այդ սերմը, որ վերցրիր քո կամքով սեփական,
Դարձնում է գերի քո յոթը պորտը անհատական,
Շառից, փորձանքից փախա ես հեռու,
Էլ կույս պառավներին ես չեմ հավատալու,
Կփոխանցեմ սիրելի ժառանգներին
Ճշմարիտը, անկեղծն ու բարին:

***
Անքարտեզ սուտլիկ նավարար,
Նորից դարձար Երիցյանին ղեկավար,
Մուխդ մարի, հենց նույն շենքում
Նույն կուռքերին ես աղոթում։
Սերգոյի հետ ես ապաստանում,
Միշտ էլ եղել եք մի դասարանում,
Էլ ինչ ավանդի վերադարձ,
Դհոլ-զուռնով տարան քեզ դարձ։
Բա ասում էիր ալերգիա ունես ստվերից,
Զզվում ես կեղծ, շինծու պաշտոններից,
Սոխակ էիր կտրել, ձյուն գա գլխիդ,
Հովհաննեսը «Բալասան էր Յոթ վերքիդ»։
Պատիվդ տվեցիր ոսկուն
Եվ հեղափոխվեցիր իսկույն,
Չնայեցիր էլ աջ ու ձախ,
Բիշարյանն էլ՝ դոշիցդ կախ։
Ասելով՝ ստեղծենք «օրինաց երկիր»,
Գյումրեցու «շուլուխը» գլխներիս սարքիր,
Իսկ «գլուխգործոց» ծնելիությունը փողով,
Պայմանավորված է ձեր տան բյուջեով։
Այժմ նստած ես դու նույն շենքում,
Կրկին իշխանավորն է քեզ կնքում,
Կը՜ռ-կը՜ռ՝ ագռավները իրար են կանչում,
Ձեռքից կուտ են ուտում ու չեն ամաչում։
Արտաշես Գեղամյանի մասին
Անգլուխ գլուխդ տվիր քարեքար,
Հաշվի չառար՝ ուղին կարճ էր, թե երկար,
Անճար միտքդ թռավ հյուսիսից հարավ,
Էդ ո՞ր գրողի ծոցը Սոկրատեսը քեզ տարավ։
Նյուտոնն ու Նապոլեոնն էլ չփրկեցին,
Եվ իշխանավորները ճամփիդ ասֆալտ փռեցին,
Հիմա բերանդ բաց սպասում ես օր օրի,
Թե ով կտուցով եւ ինչ կբերի։
2008թ. փետրվար-մարտ
Ելա մի օր…մի լուսավոր առավոտ,
Վազքով անցա երկու- երեք պավառոտ,
Նստեցի մեքենա, չնայեցի ետ,
Գուցե ինձանից հետո նա գնա դեկրետ

***
Հեյ գյուղապետ, գյուղապետ, ստախոսության վարպետ,
Իշխանավորը հենց ժպտա, մտածում ես՝ սիրտը մտա:
Խիղճդ մեռնի, գյուղապետ Կորյուն, բա ասում էիր մտքե՞ր ունեմ ուրույն,
Կարմրաթուշ գյուղապետ Սուրեն, քո ժողովրդական մտքերն ո՞ւր են,
Իսկ դու գյուղապետ Մինաս, սասունցու հպարտությունդ ո՞ւր մնաց:
Ապշեցնում ես եւ դու, գյուղապետ Վարդան, էս պատվի՞ն էիր արժան,
Ավանդականներին դու լսեցիր, պատիվդ փողով կիսեցիր:
Էլ չեմ ասում քեզ, Մերուժան, ասում էիր ժողովրդի հե՞տ եմ անբաժան,
Բաժանելով հինգ-հինգ հազար, դարձար իրավ դու Քաջ Նազար...

Խղճուկ փարոս ստացողի,
Աղքատ պաշար սպառողի,
Սիրտը շահին՝ տամար մտան,
Խնամելով շիրիմ տարան:

***
Տիգրան՝ որդի Կարապետի, փառքից հեռու մնա
Իշխանություններին ընդհանրապես մի՛ մոտենա
Սուտ, դատարկ խոստումներին ականատես,
Քաղաքականության մեջ եղիր դու հեռատես:

***
Չկա կինոթատրոնը՝ «Սասունցի Դավիթ»,
Չկա միակ ներկան՝ առաջին համբույրի վկան:

***
Ողջ էությամբ՝ ազգին հավատարիմ
նվիրել եմ բախտս ձեզ՝ դարձել պոետ
Տվեք ինձ միայն ամուր հենման կետ

***
Եթե ամեն ինչ լիներ արդար,
Հավը ձվին բարեւ կտար:

***
Աստված քեզ բարի դաշտում կարգեց ավագանի,
Գլխիդ իջավ ճերմակ մի աղավնի

***
Դու իմ առաջին փորձն էիր՝ կյանքիս բանալին,
Իմ առաջին փորձանքն էիր՝ բախտիս մատանին:

***
Աչքդ հեռուն չկտրեց՝ գողի ձեռքը չբռնեց,
Եվ սեփական օջախում՝ հայտնվեցիր ծուղակում:

***
Եկեք, դարձեք դուք ինձ ընկեր,
Պատրաստ եմ կիսվելու
Խաղեր, երգեր ու սեր
Սրտով մատուցելու:

***
Տվեք թեթեւ վերարկուս
Լքեմ քեզ իմ «աչքի լույս:

***
Քո ծնունդին ո՞ր ագռավը կռռաց,
Ո՞ւմ խղճի վրա հեռանալդ մնաց:

***
Պորտդ փակի՛ր՝ արաբական է,
Վարսերդ մի՛ խեղդիր՝ թշնամական է,
Փեշդ մի՛ կտրիր՝ եվրոպական է,
Շատ ազատ մի՛ եղիր՝ ռուսական է...

Ռուֆուս
25.05.2008, 21:09
Մտահոգ ջան, ապրես, որ մեր սիրելի Կարապետիչի նոր ստեղծագործությունները ճարեցիր: :hands

Fedayi
25.05.2008, 21:21
Ինչ ա? Կարող ա սխալ հարցեր ա բարձրացնում մարդը?:think
Կարծում եմ` ոչ:
Բայց դե պոեզիայից ենքան հեռու ա, ինչքան Արսեն Գրիգորյանը տղամարդկությունից:

Մտահոգ
25.05.2008, 21:24
Ինչ ա? Կարող ա սխալ հարցեր ա բարձրացնում մարդը?:think
Կարծում եմ` ոչ:
Բայց դե պոեզիայից ենքան հեռու ա, ինչքան Արսեն Գրիգորյանը տղամարդկությունից:

Ֆիդո ախպեր , կներես բայց օֆֆտօպոտում ես, Արսեն գրիգորյանը տուտ պրիչոմ, կարողա հեսա ֆուտբոլիստներին էլ հասնես, էն հներին էլ Համլետ Մխիթարյան, Արամայիս տոնոյան, Վերանյան...
իսկ Կարապետիչը իսկական ժողովրդական բանաստեղծ ա գրում ա ի սրտե, ունի սուր միտք ու հրաշալի հանգավորում

Fedayi
25.05.2008, 21:30
իսկ Կարապետիչը իսկական ժողովրդական բանաստեղծ ա գրում ա ի սրտե, ունի սուր միտք ու հրաշալի հանգավորում

Իսկապես տենց ես մտածում? Չէ, իրոք, առանց հանաքի:
ի սրտեն հա, բա մնացածը?

Դու իմ առաջին փորձն էիր՝ կյանքիս բանալին,
Իմ առաջին փորձանքն էիր՝ բախտիս մատանին:

Էս մեկը վատը չէր:

Դավիթ
25.05.2008, 22:00
Մի պառավ` չտես ու կույս,
Հավաքում էր դաշտում խոտաբույս,
Ասաց ինձ` իմ աչքի լույս
Սերմ կտամ քեզ միայն դու սուս,
Աղջիկներին կխմեցնես թաքուն,
Քեզ կսիրեն առանց դադար ու քուն:
Բերանում կենտ ատամը փայլեց,
Ու դանդաղ դեպի անտառ քայլեց:

Ինչ մտքի ուժ, ինչ խորհրդավոր բառեր...Ինչու նրան չվստահեցին Քելե-Քելե մշակումը Սիրուշ Խանումի համար?:think

Մարկիզ
25.05.2008, 23:15
***
Չկա կինոթատրոնը՝ «Սասունցի Դավիթ»,
Չկա միակ ներկան՝ առաջին համբույրի վկան:

***
Ողջ էությամբ՝ ազգին հավատարիմ
նվիրել եմ բախտս ձեզ՝ դարձել պոետ
Տվեք ինձ միայն ամուր հենման կետ

***
Եթե ամեն ինչ լիներ արդար,
Հավը ձվին բարեւ կտար:

***
Աստված քեզ բարի դաշտում կարգեց ավագանի,
Գլխիդ իջավ ճերմակ մի աղավնի

***
Աչքդ հեռուն չկտրեց՝ գողի ձեռքը չբռնեց,
Եվ սեփական օջախում՝ հայտնվեցիր ծուղակում:

***
Եկեք, դարձեք դուք ինձ ընկեր,
Պատրաստ եմ կիսվելու
Խաղեր, երգեր ու սեր
Սրտով մատուցելու:

***
Տվեք թեթեւ վերարկուս
Լքեմ քեզ իմ «աչքի լույս:

***
Քո ծնունդին ո՞ր ագռավը կռռաց,
Ո՞ւմ խղճի վրա հեռանալդ մնաց:

***
Պորտդ փակի՛ր՝ արաբական է,
Վարսերդ մի՛ խեղդիր՝ թշնամական է,
Փեշդ մի՛ կտրիր՝ եվրոպական է,
Շատ ազատ մի՛ եղիր՝ ռուսական է...

Վերծանում...
1.Տենաս ստիմորոլ եղել ա մոտը?

2.Ողջ էությամբ ես գրպանահատ,
Դարձա"հաջողության երիտասարդ"
Դարձրեք խնդրում եմ,ինձ դեպուտատ::D

3.Եթե ամեն ինչ լիներ արդար
Ես կլինեի աքլորի կատար....:D:D

4.Սեփական կենսափորձ...:D

5.Եկեք դարձեք դուք ինձ ընկեր,
Դառնաք իմ երգերի հեղինակներ,
Որ ես երգեմ,բաշխեմ սերեր,
Վերջում ասեմ,որ այս երգը ես եմ գրել::D

6.Տվեք ինձ Ձեր վերարկուն,
Մնա ոչինչ Ձեր գրպանում...:D

7.Առա ես հեռուստատեսություն,
Ու մտա քաղաքականություն,
Անունն է իմ Կարապետ,
Հետն էլ դուզ կենտրոնամետ::D

8.Սարքեցի ես լրատվամիջոց,
Մեջը լիքը ադամանդ,
Խոսքն ու երգը անտաղանդ,
Դարձա խալխի նախանձ:
Չեն լինում երբեք նորմալ անձեր
Լինում են այստեղ միշտ տափակ դեմքեր
Ֆոնն է այստեղ միշտ անդուր
Ու կանչում եմ միշտ`ինքս ինձ հյուր::D

Lion
28.08.2008, 19:22
Ելա մի օր…մի լուսավոր առավոտ,
Վազքով անցա երկու- երեք պավառոտ,
Նստեցի մեքենա, չնայեցի ետ,
Գուցե ինձանից հետո նա գնա դեկրետ



:D:D - Աննմանա:D:D

Lion
14.09.2008, 15:25
Ելա մի օր…մի լուսավոր առավոտ,
Վազքով անցա երկու- երեք պավառոտ,
Նստեցի մեքենա, չնայեցի ետ,
Գուցե ինձանից հետո նա գնա դեկրետ

Համենայն դեպս մարդը անկեղծ է…

Մտահոգ
14.09.2008, 15:39
Համենայն դեպս մարդը անկեղծ է…

ինչ գիտես՞

Lion
14.09.2008, 15:54
ինչ գիտես՞

Դե անհավանական էպիզոդ չի, էլի…

Ռուֆուս
14.09.2008, 16:13
Հետաքրքիր է, իսկ նա գնաց դեկրետ? :think

Lion
14.09.2008, 16:23
Իրեն պիտի հարցնել…

comet
16.09.2008, 10:31
:D:D
Հետաքրքիր է, էս թեման ինչու զվարճալի բանժնում չի բացվել?:D

Վարպետ
16.09.2008, 11:19
Հետաքրքիր է, իսկ նա գնաց դեկրետ? :think
Դա արդեն էական չէ: Հեղինակը թողնում է ընթերցողին` առկախ վիճակում: "Գուցե" բառն այստեղ բազմաթիվ մտորումների տեղիք է տալիս եւ բազմակետեր է թողնում:

Lion
16.09.2008, 12:30
Դա արդեն էական չէ: Հեղինակը թողնում է ընթերցողին` առկախ վիճակում: "Գուցե" բառն այստեղ բազմաթիվ մտորումների տեղիք է տալիս եւ բազմակետեր է թողնում:

Ինձ թվում է հենց հեղինակի շահերից է բխում անորոշությունը այդ հարցում:B

Վարպետ
16.09.2008, 12:35
Ինձ թվում է հենց հեղինակի շահերից է բխում անորոշությունը այդ հարցում:B
Բացի այդ: Նշվաց խնդրահարույց թեմայի խորքային վերլուծությունը շարունակելու դեպքում մենք աներկբա կերպով հանգելու ենք նատուրալիստական զազրելի, ռոմանտիկայից դուրս եզրահանգումների: Այն դեպքում, երբ հեղինակի գործը ռոմանտիզմի ոճի մեջ է, եւ պատշաճ չէ վերարժևորել այն` ըստ մեր հայեցողության: Այնպես որ` կոչ եմ անում այլեւս ձեռնպահ մնալ այս խնդրի քննարկումից:

Ambrosine
16.09.2008, 20:31
:D:D
Հետաքրքիր է, էս թեման ինչու զվարճալի բանժնում չի բացվել?:D

ախր ինչպես կարող էինք հայ ժամանակակից գրականության գոհարների հանդեպ այդպիսի վերաբերմունք ցուցաբերել?

Ուլուանա
17.09.2008, 05:48
:D:D
Հետաքրքիր է, էս թեման ինչու զվարճալի բանժնում չի բացվել?:D
Հուսով եմ՝ շուտով թեման իր արժանի տեղը կգրավի Ակումբում, այն է՝ «Զվարճալի» բաժնում, :D կամ էլ գոնե «Ստեղծագործողի անկյունում»։ Դե, ամեն դեպքում մարդը փորձել է ստեղծագործել, բայց դե հիմա չի ստացվել, ի՞նչ արած։ :( :D

Sisian
17.09.2008, 11:32
:hands:D:thumbup::goblinվայ ապրեք դուք երեխեք, չեք պատկերացնում ինչ վատ տրամադրություն ունեի , ահագին զվարճացա, այս անգին գոհարները հոլիվուդյան հազար կոմիկ ֆիլմ արժեն

Elmo
17.09.2008, 12:01
Միանում եմ "զվարճալի" բաժին տեղափոխման առաջարկին:

Mariam1556
28.04.2009, 16:21
Այստեղից հետևություն ՝ փող ունես բայց անելիք չունե՞ս,գի՛րք գրիր

Chuk
28.04.2009, 16:28
Մոդերատորական. ծաղրական նպատակներով բացված, Հայաստանի նախագահի նախկին թեկնածուին ու երևանի քաղաքապետի ներկայիս թեկնածուին նվիրված թեման փակվում է: