PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Ի՞նչը ստիպեց Լևոնին առաջադրվել. ո՞րն էր քաղաքականություն վերադառնալու պատճառը…



StrangeLittleGirl
24.02.2008, 17:29
Ի՞նչը ստիպեց Լևոնին առաջադրվել. ո՞րն էր քաղաքականություն վերադառնալու պատճառը, և ինչո՞ւ այժմ
Արիս Ղազինյան
«ԱրմենիաՆաուի» թղթակից

Լևոն Տեր-Պետրոսյանի` ակտիվ քաղաքականություն վերադառնալու հնարավորությունն առաջին անգամ քննարկվել էր 2003 թ. նախագահական ընտրությունների շեմին, երբ առաջին նախագահի գրասենյակի ղեկավար Լևոն Զուրաբյանն ակնարկեց Տեր-Պետրոսյանի առաջադրման հնարավորությունը: Սակայն հինգ տարի առաջ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը չհամարձակվեց առաջադրել իր թեկնածությունը` քաջ գիտակցելով արդյունավետ պայքարի համար անհրաժեշտ նախապայմանների բացակայությունը:

Առաջադրման ցանկացած այլ տարբերակ նա ի սկզբանե մերժում էր, քանի որ դա հակասում էր ժողովրդին ուղղված նրա հայտնի հայտարարությանը` «միայն եթե խնդրեք ինձ վերադառնալ»: Այդ դեպքում ինչո՞վ էր պայմանավորված այն ռիսկը, որին նա ենթարկում էր իրեն և իր խոստումը` 2008-ի ընտրություններում առաջադրելով իր թեկնածությունը:

Լևոն Տեր-Պետրոսյան. պետք է նոր որոշո՞ւմ ընդունել
Բանն այն է, որ նախընտրական վիճակը հիշեցնում էր 1997-ը, երբ անտագոնիզմը նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ու վարչապետ Ռոբերտ Քոչարյանի միջև հասել էր բարձրակետին, և կշեռքի նժարն այս կամ այն կողմ թեքելու համար անհրաժեշտ էր հզոր գործոն: Բոլորը շատ լավ հասկանում էին, որ այդ գործոնը Վազգեն Սարգսյանն էր: Սակայն պաշտպանության ամենակարող նախարարը մի քանի ամիս ընդգծված լռություն պահպանեց և միայն 1998-ի հունվարին որոշեց հայտարարել Քոչարյանին սատարելու մասին, «քանի որ հարցը վերաբերում է Արցախին և ոչ թե անձերի»: Այդ ելույթից հետո պարզ էր, որ առաջին նախագահի հրաժարականը օրերի հարց է:

Տեր-Պետրոսյանի վերադարձը պայմանավորված էր գիտակցմամբ, որ իր ստեղծած իշխանական բուրգի հիմքը անցած 10 տարվա ընթացքում միայն չնչին ձևափոխությունների է ենթարկվել, որոնք չեն կարող կամ չպետք է խոչընդոտեն «սպիտակ ձիու վրա իր վերադարձը»: Բուրգի հիմք ասելով պետք է հասկանալ պատերազմի ու ճգնաժամի տարիներին ձևավորված քրեական-օլիգարխային շերտը, որը սերտաճելով խորհրդային բյուրոկրատիայի հետ` ձևավորել էր նրա «քաղաքական ռեսուրսը»:

Ակնհայտ է, որ այսօր Վազգեն Սարգսյանի նման հզոր գործոն չկա, սակայն կան բազմաթիվ մանր գործոններ, որոնք միասին կարող են ապահովել ցանկալի առավելության էֆեկտ կամ, ինչպես վերլուծաբաններն են ասում` «Վազգենի էֆեկտ»: Այդ ֆունկցիան դեռ կարող է կատարել «Երկրապահ» կամավորական միությունը, եթե հետընտրական շրջանում բացահայտորեն սատարի Տեր-Պետրոսյանին: «Երկրապահի» ներկայացուցիչներ կան բոլոր ուժային կառույցներում, ինչպես նաև իշխող Հայաստանի հանրապետական կուսակցությունում (ՀՀԿ) ու «Հանրապետություն» կուսակցությունում, որը գլխավորում է Վազգեն Սարգսյանի եղբայր Արամ Սարգսյանը, որը միացել է առաջին նախագահին:

Առաջին նախագահը լավատեղյակ է, որ իրեն սատարող ռեսուրսը կենտրոնացած է ոչ միայն մունիցիպալ ու ֆինանսական կառույցներում, այլև կառավարությունում: Հանրահայտ է, որ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի կողմնակիցների զգալի զանգված կա, ըստ էության, բոլոր, ներառյալ` պաշտպանության ու արտաքին գործերի նախարարություններում: Դեռ ավելին` նախագահի աշխատակազմում կան կադրեր, որոնք գրեթե չեն թաքցնում իրենց ընդգծված հարգանքը երկրի նախկին ղեկավարի գործունեության նկատմամբ:

Մեկ այլ բնորոշ օրինակ է առաջին նախագահի դիմումը Սահմանադրական դատարան (ՍԴ) այս ամսվա սկզբին (ընտրությունները հետաձգելու ակնկալիքով): Տեր-Պետրոսյանն աjստեղ տեսնում է անձնական գործոն, քանի որ ՍԴ նախագահ Գագիկ Հարությունյանն աշխատել է իր աշխատակազմում և եղել է 1996-ին իր վերընտրման ջատագովներից:

Տեր-Պետրոսյանի ներկա իշխանական բուրգը ներառում է առևտրային, բանկային, արտադրական կապիտալի ներկայացուցիչներ, սպայական կազմի և տեղական իշխանությունների ղեկավարների որոշակի մասը:

Առաջին նախագահի թեկնածությունը սատարողների մեջ քիչ չեն իշխանական կառույցների ներկայացուցիչները: Եվ այդ աջակցությունն արտահայտվում է ոչ միայն մայրաքաղաքում, այլև հանրապետության մարզերում: Դեռ անցյալ տարվա վերջից Լոռու մարզի շատ բնակիչների [խանութի] պարտքեր դուրս էին գրվում` Երևանում Լևոն Տեր-Պետրոսյանի հանրահավաքներին մասնակցելու դիմաց, բնականաբար` փոխադրամիջոց տրամադրելով: Ընդ որում, ինչպես «ԱրմենիաՆաուին» հայտնեց «Երկրապահի» տեղական բաժանմունքի մի անդամ, այդ գործընթացը ղեկավարում էր և շարունակում է ղեկավարել ՀՀ հարկային ծառայության Թումանյանի բաժանմունքի պետ Կարեն Սոֆյանը: Այստեղ կարևորը ոչ թե այս կամ այն ծառայողի դիրքորոշումն է, որքան հակասությունների առկայության փաստը իշխանական կառույցներում:

Այսօր, երբ առաջին նախագահը պայքարում է երեքշաբթի կայացած ընտրությունների արդյունքներն անվավեր համարելու համար, կապահովե՞ն, արդյոք, իշխանությունների կազմում առկա ներքին տեղաշարժերը «ցանկալի առավելության էֆեկտ»:

http://www.armenianow.com

Marduk
24.02.2008, 17:40
Այո շատ ճիշտ վերլուծություն է:

Բյուրոկրատիկ-օլիգարխա-քրեական վերնախավը արդեն շատ նեղված է զգում իրեն որովհետև իրենց ազատությունները սաստիկ սահմանափակվել են վերջի տարիներին: Իրենք ձգտում են ազատություն ստանալու, ինչպես Լևոնի ժամանակ էր ասենք մի մարզպետ կարող էր ամիսներով թոշակ չվճարել ու փողը ֆռռացնել իրա գրպանում:

Բացի դրանից մի ուրիշ ֆակտոր էլ կա: Ժողովրդի մեջ կուտակվել էր ընդվզման էներգիա: Ինձ թվում է Լևոնը նրա համար է հայտնվել որպեսզի չեզոքացնի այդ Էներգիան ու ընդվզումը:

Այնուամենայնիվ ես կարծում եմ որ Սերժի հետ պայմանավորվածություն կա այլապես Սերժը սեպտեմբերի մեկին չեր գնա Բլեյանի դպրոց, ու դրանից հետո ԼՏՊ-ն հասկացավ որ դաբռո կա քաղաքական դաշտ վերադառնալու համար....

Համ էլ մեր ժողովուրդը հոգնել էր, Սերժից ու ռեալ շանս ուներ հաղթելու երիտասարդ Արթուր Բաղդասարյանը, բայց դե Լևոնը եկավ ու խանգարեց Արթուրին, օգնելով Սերժին:

Grieg
25.02.2008, 02:08
հետաքրքիր նյութ է..

Guetta
25.02.2008, 22:27
"Ի՞նչը ստիպեց Լևոնին առաջադրվել. ո՞րն էր քաղաքականություն վերադառնալու պատճառը…"

Ախորժակը ՆՈՐԻՑ բացվելա: Ուզումա գա երկիրը գցի իրան վայել, բնորոշ, արժանի վիճակի մեջ:

Smergh
26.02.2008, 12:01
"Ի՞նչը ստիպեց Լևոնին առաջադրվել. ո՞րն էր քաղաքականություն վերադառնալու պատճառը…"

Իրականում Լևոնը երբեք էլ չէր լքել քաղաքական դաշտը: Ժողովրդական լեզվով ասած` մարաղ էր մտել , որպես իր քաղաքականության հիմնական կրող քաղաքական դաշտում թողնելով ՀՀՇ-ին և սպասում էր հարմար առիթի:
Ժողովրդավարական զարգացումների մարդկության կուտակած ամբողջ փորձը ցույց է տալիս, որ երկիրն այնքան ուժեղ է, որքան ուժեղ է նրա ներսում ընդիմությունը, ոչ թե քաղաքական հակառակորդները` այլ քաղաքական ընդիմությունը:
Օգտվելով երկրի քաղաքական իշխանության ապիկարությունից ու թողտվությունից, դեռևս 1995 թվականից ՀՀՇ-ն ձեռնամուխ է եղել պետության հիմքերը խարխլելու գործընթացին, որի հիմնական առանցքը եղել է նաև ընդիմադիր դաշտի պառակտումն ու վավարկաբեկումը: Քոչարյանի վարչախումբն այնքան քաղաքական հոտառություն չուներ, որ հասկանար ՀՀՇ-ի այդ պահվածքի ամբողջ վնասակարությունը պետության ու նաև վարչախմբի նկատմամբ, որ փոխանակ դրա դեմն առնելու` ամեն կերպ աջակցում էր պետականության խարխլմանը նպատակաուղղված այդ գործողություններին:
Արդյունքում` ժողովրդի աչքին օր-օրի նվազում էր ընդիմության վարկանիշը, դրան նպաստում էր նաև համատարած կեղծվող ընտրություններում իրական ընդիմությանը "տրամադրվող" խղճուկ տոկոսները, որոնք խրախճանք էին առաջացնում ՀՀՇ-ական ճամբարում, ինչո՞ւ չէ, նաև իշխանությունում:
Չեմ կարող մոռանալ հերթական կեղծված ընտրություններից հետո Քոչարյանի այն հրճվանքը, որով նա ընդիմությանն ու հանրությանը ՀՀՇ-հաճո բնորոշումներով փորձում էր ապացուցել թե` "...ամենափորձառու քաղաքական գործիչ Վազգեն Մանուկյանի մեկ տոկոսից պակաս հավաքած ձայներն ամեն ինչ ասում են..." Այսինքն իշխանությունն ու ՀՀՇ-ն այս հարցում ձեռք ձեռքի տված էին վարկաբեկում մեր ընդիմադիրներին: Այդ նույն տանդեմը` սկսած 1995 թվականից տանում էր նաև քաղաքական դաշտի այլասերման ու այլափոխության մի այնպիսի վտանգավոր գործընթաց, որը նույնպես նպաստում էր քաղաքական ուժերի փոշիացմանն ու դաշտի վտանգավոր` անհիմն վերադասավորումների, որոնց արդյունքում դարձյալ տուժում էին պետությունն ու պետական շահերը:
Յուրաքանչյուր ընտրությունից առաջ քաղաքական դաշտ էին նետվում կուսակցություններ, որոնց միջոցով լուծվում էին այդ օրվա խնդիրներն իշխանություններին հաճո սցենարներով, այնուհետև դրանց մի մասը շպրտվում էր քաղաքական աղբանոց, մնացածներն էլ շարունակում էին իշխանությունների հորինած "ընդիմություն-ընդիմություն" խաղերը խաղալ: Այդ շարքի ձնծաղիկը դարձավ "Շամիրամ"-ը, այնուհետև ստեղծվեցին ՀԺԿ-ն ,ՕԵԿ-ը ՄԱԿ-ը "Բարգավաճ Հայաստանը" և այլն:
Քաղաքական դաշտի համար ոչ բնականոն գործընթացները մի կողմից, մյուս կողմից արհեստականորեն պառակտված ու վարկաբեկված ընդիմադիր դաշտում ստեցծված վակուումի առկայությունն ու միջազգային քաղաքական զարգացումները /Կոսովոյի անկախացման գործընթացի շնորհիվ/, որոնք կարող էին Արցախի խնդրի լուծման համար բարենպաստ պայմաններ ստեղծել` թե Լևոնին և թե արտաքին ուժերին, որոնք շահագրգռված չեն այդ խնդրի արդարացի լուծման մեջ` ստիպեցին գործի դնել 10 տարուց ի վեր մշակվող մարտավարությունը: Իսկ այդ մարտավարությունը կայանում է նրանում, որ ինչպես պատերազմի /որում մեր հաղթանակին դեմ էր հենց ԼՏՊ-ն / ավարտից հետո ուզուրպացվեց ժողովրդի տարած հաղթանակը, այնպես էլ հիմա վատնելով ստեղծված բարենպաստ պայմանների բացառիկ հնարավորությունները հասնել մի ադրբեջանանպաստ լուծման և դա մեր հանրության վզին փաթաթել որպես "Լևոնի կողմից իրականացված բացաառիկ ձեռքբերում":
Ահա բուն նպատակը, որի համար էլ վերադարձել է ԼՏՊ-ն, իսկ որ նա այս առիթն օգտագործում է նաև մեր ժողովրդից 1996 թվականին իրեն մերժելու վրեժը լուծելու համար` դա կարելի է հասկանալ հանրահավաքներում նրա ելույթներից յուրաքանչյուրի ենթատեքստում:

Lonely
26.02.2008, 16:13
Ռոբերտ Քոչարյանը...

Guetta
27.02.2008, 01:21
Յուրաքանչյուր ընտրությունից առաջ քաղաքական դաշտ էին նետվում կուսակցություններ, որոնց միջոցով լուծվում էին այդ օրվա խնդիրներն իշխանություններին հաճո սցենարներով, այնուհետև դրանց մի մասը շպրտվում էր քաղաքական աղբանոց, մնացածներն էլ շարունակում էին իշխանությունների հորինած "ընդիմություն-ընդիմություն" խաղերը խաղալ: Այդ շարքի ձնծաղիկը դարձավ "Շամիրամ"-ը, այնուհետև ստեղծվեցին ՀԺԿ-ն ,ՕԵԿ-ը ՄԱԿ-ը "Բարգավաճ Հայաստանը" և այլն:
ՕԵԿ? Սա էլ?
ՀԺԿ-ն սկզբիցա եղել իշխանական, երբ կար Կարեն Դեմիրճյանը:

Smergh
28.02.2008, 18:50
ՕԵԿ? Սա էլ?
ՀԺԿ-ն սկզբիցա եղել իշխանական, երբ կար Կարեն Դեմիրճյանը:

ՕԵԿ-ն ասում են Սերժի փողերով է ստեղծվել, ես դա պնդել չեմ կարող, սակայն, որ Քոչարյանի երկու ընտրություններին Արթուրը անընդհատ նրա հետ էր՝ դա հաստատ : Ավելին, խորհրդարանական ընտրություններին Արթուրը Սերժից ու Ռոբից հրագահանգ ստացավ՝ հայհոյել իշխանություններին իրենց դրած նշաձողի սահմաններում, որպեսզի դյուրին լինի ընդիմադիրների ձայները նրան տալու գործընթացը, ինչն էլ հրաշալի կերպով կատարեց ՕԵԿ-ը և պատկառելի թվով մտավ խորհրդարան…

Պանդուխտ
21.03.2008, 12:35
Այո շատ ճիշտ վերլուծություն է:

Բյուրոկրատիկ-օլիգարխա-քրեական վերնախավը արդեն շատ նեղված է զգում իրեն որովհետև իրենց ազատությունները սաստիկ սահմանափակվել են վերջի տարիներին: Իրենք ձգտում են ազատություն ստանալու, ինչպես Լևոնի ժամանակ էր ասենք մի մարզպետ կարող էր ամիսներով թոշակ չվճարել ու փողը ֆռռացնել իրա գրպանում:

Համաձայն եմ, եւ շահագործում են ժողովուրդի բողոքը այս անգամ իրենց շահերի համար:

Սաքուլ
22.03.2008, 02:40
Ի՞նչը ստիպեց Լևոնին առաջադրվել. ո՞րն էր քաղաքականություն վերադառնալու պատճառը…

Այս հարցի պատասխանը կարելի է ստանալ ԱՄՆ-ի պետդեպից:

Pchuk
22.03.2008, 02:43
Փողերը պրծել էր:D

Իսկ եթե լուրջ, խոստացված պայծառ, չէ ավելի ճիշտ , հարուստ ապագան և ինչու չէ մի մեծ դղյակ միջերկրական ծովի արևելյան ափին:

Լ.յ.ո.վ.
22.03.2008, 02:51
Համ էլ մեր ժողովուրդը հոգնել էր, Սերժից ու ռեալ շանս ուներ հաղթելու երիտասարդ Արթուր Բաղդասարյանը, բայց դե Լևոնը եկավ ու խանգարեց Արթուրին, օգնելով Սերժին:

Նոր իմացա, որ ԼՏՊն ու ՍՍն պայմանավորվել էին, որ Արթուրին խանգարեին: Շատ հետաքրքիր ինֆորմացիա էր:

Էս բաժնի գոյության մասին տեղյակ ես?` Ծախու Արթուրը և իր հորինած երկիրը (http://www.akumb.am/showthread.php?t=22738)

Tig
22.03.2008, 12:28
Ես հիմա ոչ մի փաստ չեմ ուզում քննարկել ոչ Լևոնի, ոչ էլ իշխանությունների վերաբերյալ: Ուղղակի ուզում եմ հայտնել իմ կարծիքը այս ամենի վերաբերյալ: Նախ ասեմ, որ իմ կարծիքով Լևոնը իրոք ազգի դավաճան է: Միայն այն հանգամանքը, որ նա բաժանեց ազգը երկու մասի բավական է: Նա ամեն մի առիթով շեշտում էր ղարաբաղցի ու հայաստանցի հասկացությունները ու ինչ որ աբսուրդային տարբերակումներ դնում նրանց միջև: Եվ իր հետևորդները աջակցում են նրան առաջնորդվելով միայն այն սկզբունքով, որ պիտի ազատվեն ղարաբաղցիական իշխանություններից: Բայց մենք բոլորս մի ենք ու պարտավոր ենք պահպանել միասնականություն, ու ոչ թե ինչ ոչ բողոք ներկայացնելուց շեշտը դնել այն բանի վրա, թե որտեղ է ծնվել իշխանավորը, այլ այն բանի վրա, թե ինչ սխալներ է անում նա: Ու օգնել նրան միասին ուղղել այդ սխալը և իշխանավորին փոխել միայն այն դեպքում, երբ նա չի ընդունում իր սխալները ու չի ցանկանում դրանք ուղղել: Սա իհարկե իդեալական տարբերակ է ու շատ դժվար կլինի այն կայանքի կոչել, քանի որ մենք դեռ չենք սովորել ազգային շահերը, վեր դասել մեր անձնական շահերից: Բայց կարծում եմ պիտի գոնե ձգտել որոշ մակարդակով հասնել այս մոտեցմանը:
Ինչ վերաբերվում է իշխանություններին: Իմ կարծիքով իշխանությունները շատ սխալ մոտեցմամբ են վարում տնտեսական և հարկային քաղաքականությունը: Կարծես թե մեծ տնտեսական աճ է արձանագրվում, բայց հասարակ քաղաքացու վրա շատ չնչին անդրադարձ է ունենում: Հետո այդ մոնապոլիստաօլիգախիային դաշտը ահավոր մեծ ծանրությամբ ճնշում է հասարակ քաղաքացուն, թե սոցիալապես, թե հոգեբանորեն: Ու մարդիկ ինչ գնով էլ ուզում է լինի ցանկանում են ազատվել այդ բեռից: Բայց կարծում եմ պիտի հասկանալ, որ մի օլիգարխին մյուսով փոխարինելը մեզ ոչինչ չի տա ու դրա դեմ այլ կերպ պիտի պայքարել: Ոչ թե պիտի փոխարինել մեկը մյուսով, այլ պիտի ստիպել իշխանություններին, որ այդ մոնապոլիստաօլիգախիային դաշտը, նախ հրաժարվի իր մոնոպոլիստական տնտեսվարությունից, երկրորդ օրինական ձևով մտնի հարկային դաշտ: Սա նույնպես շատ դժվար իրականացվող հարց է, բայց կարծում եմ իշխանությունները հասկացան, որ այսպես այլևս շարունակել հնարավոր չի, ու կարծում եմ այս ուղղությամբ նույնպես քայլեր կձեռնարկեն:

Ֆրեյա
22.03.2008, 13:40
Փողերը պրծել էր:D

Իսկ եթե լուրջ, խոստացված պայծառ, չէ ավելի ճիշտ , հարուստ ապագան և ինչու չէ մի մեծ դղյակ միջերկրական ծովի արևելյան ափին:

Ամեն մարդ չափում է մյուսներին իր չափանիշներով:
Եթե հիմիկվա իշխանությունները իշխանության գալու ուրիշ իմաստ բացի հարստանալուց չեն տեսնում, և չեն էլ պատկերացնում, թե դա ոնց է լինում:) դա չի նշանակում, որ բոլորն են այդպիսի փչացածներ

Tig
22.03.2008, 13:59

http://strangelittlestudent.blogspot.com/2008/03/blog-post_18.html
http://www.armenianow.com

Բյուր բայց դու ինչ դեմք ես:hands

dvgray
22.03.2008, 14:29
Ես հիմա ոչ մի փաստ չեմ ուզում քննարկել ոչ Լևոնի, ոչ էլ իշխանությունների վերաբերյալ: Ուղղակի ուզում եմ հայտնել իմ կարծիքը այս ամենի վերաբերյալ: Նախ ասեմ, որ իմ կարծիքով Լևոնը իրոք ազգի դավաճան է:

Tig, հլա դեռ քեզ հարկայինում ոչ մի գործ չե՞մ տվել:
Եթե տվել եմ, ապա չեմ հասկանում, փոխանակ գնաս "փող" աշխատես, օրտ սենց զամբախ-զամբախ անցկացնում ես.... :D
Հա՜՜՜... հասկացա՜՜՜՜.... Ազգային անվտանգություն՜՜՜՜.....
:D
Նրանք գիտեի՜՜՜՜ն, որ դու համել գրող ես:
:D

keyboard
22.03.2008, 15:20
Tig, հլա դեռ քեզ հարկայինում ոչ մի գործ չե՞մ տվել:
Եթե տվել եմ, ապա չեմ հասկանում, փոխանակ գնաս "փող" աշխատես, օրտ սենց զամբախ-զամբախ անցկացնում ես.... :D
Հա՜՜՜... հասկացա՜՜՜՜.... Ազգային անվտանգություն՜՜՜՜.....
:D
Նրանք գիտեի՜՜՜՜ն, որ դու համել գրող ես:
:D
Բավականին խելացի գրառումներ էիր անում նախկինում, ամեն դեպքում ցինիզմ չպարունակող:[
Եթե այս պայքարում 30 տոկոսը քեզ պես են մտածում ուրեմն հաստատ կործանվելու է մեր ազգը:o

dvgray
22.03.2008, 15:26
Բավականին խելացի գրառումներ էիր անում նախկինում, ամեն դեպքում ցինիզմ չպարունակող:[
Ցինիզմը փիլիսոփայական ուղղություն է, ու հեչ պարտադիր չի ամբողջ կերած խմածը հետ տալ նրա վրա:
Ամեն դեպքւոմ դա քո անձնական գործն է ;):

Kuk
22.03.2008, 15:29
Եկելա էս տականքներին վտարի:hands

keyboard
22.03.2008, 15:40
Եկելա էս տականքներին վտարի:hands
Հոյակապ դատողություն, բրավո, տականքը եկել է, որ տականքներին վերացնի և ավելի նոր տականքների բերի ասպարեզ ՈՒՌԱ

Վիշապ
22.03.2008, 16:17
Ին մայ համբլ ըփինյն (IMHO), Տեր–Պետրոսյանը այս անգամ, ի տարբերություն նախորդ անգամների տեսավ մեծ հնարավորություն հասնելու հաղթանակի, քանի որ իրականում կար մի մեծ բաց՝ քաղաքական դատարկություն, ու ինքը տեսավ այդ դատարկությունը լցնելու ու ինչպես նաև իշխանությունների բացահայտ խոշոր չափերի ապօրինությունները ու նաև քաղաքական տուկատությունները թույլ տեղեր օգտագործելու միջոցով մեծ քաղաքացիական շարժում բռնկելու ճանապարհները ու լծվեց այդ գործին։ Այն ինչ որ եղավ, հավանաբար դուրս էր նրա ծրագրից, նա կանխատեսումները կարծում եմ ավելի լավատեսական էին քան իրականում տեղի ունեցածը։ Այնուամենայնիվ ասել թե Տեր–Պետրոսյանը ոչին չարեց, կամ արեց վատը, սխալ է իմ կարծիքով, եթե Տեր–Պետրոսյանը այս անգամ չխառնվեր, կարծում եմ կունենաինք շատ ավելի հուսալքված հասարակություն, քան հիմիկվանն է։

Annychka
23.03.2008, 19:10
Հոյակապ դատողություն, բրավո, տականքը եկել է, որ տականքներին վերացնի և ավելի նոր տականքների բերի ասպարեզ ՈՒՌԱ

Նախ ինքը տականք չի..... բայց ինչքան էլ տականք լինի, սրանց հաստատ չի հասնի:ok????

Լևոն Տեր-Պետրոսյան
23.03.2008, 19:17
Ես եկել եմ ժողովրդին ազատեմ թաթար-մոնղոլական լծից.

Գալաթեա
23.03.2008, 19:22
Ես եկել եմ ժողովրդին ազատեմ թաթար-մոնղոլական լծից.

Գիտեք, երևի ճիշտ կլիներ, եթե ԼՏՊ-ի անունից չխոսեիք:

Մի տեսակ ճիշտ չի:

Annychka
23.03.2008, 19:22
Ես եկել եմ ժողովրդին ազատեմ թաթար-մոնղոլական լծից.

Դուք իսկական Լևոն-Տեր Պետրոսյանն եք???:think :D

Լևոն Տեր-Պետրոսյան
23.03.2008, 19:29
Չէ ,պարզ է ,որ իսկական ԼՏՊ- Չէր մտնի ակումբ.

Երկնային
23.03.2008, 19:34
Գիտեք, երևի ճիշտ կլիներ, եթե ԼՏՊ-ի անունից չխոսեիք:

Մի տեսակ ճիշտ չի:

շատ էլ ճիշտ ա… կարող ա մարդուն թվում ա, թե ինքը ԼՏՊ-ն ա… ռոմանտիկան մի փչացրու…:D:D

Աբելյան
23.03.2008, 23:14
Ես եկել եմ ժողովրդին ազատեմ թաթար-մոնղոլական լծից.
:stop
Լևոնը ասում էր. "ավազակապետական", ոչ թե "թաթար-մոնղոլական"

Norton
23.03.2008, 23:21
:stop
Լևոնը ասում էր. "ավազակապետական", ոչ թե "թաթար-մոնղոլական"

թաթար-մոնղոլակն էլ ա ասել»

Սաքուլ
23.03.2008, 23:42
Ես եկել եմ ժողովրդին ազատեմ թաթար-մոնղոլական լծից.

Պարոն Տեր-Պետրոսյան, պատասխանեք, խնդրեմ, մի քանի հարցերին:
Ինչու 90-ականների վերջին (1998-1999, Գեղամյանը Երևան քաղաքի քաղաքապետն էր այդ ժամանակ) կայարանում կազմակերպեցիք 6 երիտասարդ տղաների սպանություն, և բազմաթիվ մարդկանց թունավորումներ և այդ ամենը գցեցիք կոմունիստրների վրա` ասելով, թե ով իշխանության ղեկինա նայել պատասխանատուն է: Եվ հարցի տրամաբանական շարունակությունը` արդյոք 2008թ.-ի մարտի 1-ի դեպքերի հետ զուգահեռներ չեն անցնում, սա նույն ձեռագիրն է?

Ինչու 1996թ.-ի ընտրությունները խայտառակ ձևով կեղծեցիք?

Ինչուների շարանը բազմաթիվ է և ցանկության դեպքում` շարունակելի...

Kuk
23.03.2008, 23:45
Նենց կուզեմ՝ մեկը ռոբիկի նիկով մտնի: էնքան կասեմ, որ գիշերը երազում ավատարս կտենա ու վախից վեր կթռնի սենց դեմքով :o

Fobus
23.03.2008, 23:53
Արթուր Մեսչյանը մի շատ լավ երգ ունի - Զարմանում եմ
--
այդ երգի բառերը խոսում են իրականության մասին…
---
զարմանալի է, որ նորից նույնն է կրկնվում՝ մոռանում ենք պատմությունը, մինչև վերջ նվիրվում և սխալվում

Ավելացվել է 1 րոպե անց

Ես եկել եմ ժողովրդին ազատեմ թաթար-մոնղոլական լծից.

թող նա իրեն հեռացնի հայ ազգից, սս-ի հարցը ժողովուրդը կլուծի

Smergh
24.03.2008, 01:20
Նախ ինքը տականք չի..... բայց ինչքան էլ տականք լինի, սրանց հաստատ չի հասնի:ok????


Տականք է այնէլ ինչպիսի տականք, որպիսին մեր Ժողովուրդը եչբեք չի ունեցել:
Նա եկավ, որպեսզի մեր ժողովրդին զրկի իր կողմից ընտրված Նախագահ ունենալու շանսից:
Ազգը բաժանեց երկու մասի, որոնց հանեց իրար դեմ ու դռևս չի հանգստացել իր դիվային խաղերից, հիմա էլ իր կաշին փրկելու համար "միջազգայնի հետաքննություն" է պահանջում մարտի մեկի դեպքերի կապակցությամբ:
Դուք, հարգարժան ակումբցիներ, չեք էլ պատկերացնում, թե դա ինչ է նշանակում: Դա նշանակում է Հայաստանը զրկել իր Սուվերենությունից, ինչպես ժամանակին արվել է Լիբանանի , կամ Իրաքի հանդեպ:
1990 թվականի մայիսի 27-ին այդ նույն ԼՏՊ-ն ինչո՞ւ միջազգային հետաքննություն չպահանջեց, երբ իր իսկ կազմակերպած սադրանքի պատճառով կայարանամերձ հրապարակում զոհվեցին 6 հայազգի հերոսներ, որոնց վրայից առ այսօր բանդիտի պիտակը դեռևս հանված չէ: Այդ նույն սադրանքի պատճառով Էրեբունու շրջակայքում զոհվեցին մոտ երեք տասնյակ հայորդիներ, ու եթե չլիներ Գեղամյանի ու նաև Վազգեն Սարգսյանի քաջությունն ու անձնազոհությունը՝ քանի՞ քանի ուրիշ զոհեր էլ պիտի տայինք…
Այդ ինչո՞ւ ոչ մեկի մտքով չանցավ այն ժամանակ "միջազգային հետաքննություն" հրավիրելը:
Այն ժամանակ ԼՏՊ-ն դրանք կազմակերպում էր կոմունիստների դեմ ժողովրդին տրամադրելու և իր իշխանության գալը դյուրինացնելու համար…
Չե՞ք զգում, որ այդ մարդու իշխանության գալը մեզ վրա ահավոր ծանր է նստում:
50-60 տարեկանները շատ էլ լավ հասկանում էին, թե ինչ է սպասվում Հայաստանին, եթե հանկարձ ԼՏՊ-ն նախագահ դառնա, այդ իսկ պատճառով էլ՝ լինելով ներկա վարչակարգի հակառակորդները, նրանց մեծ մասն ստիպված անցավ ՍՍ-ի ճամբարը այդպիսով մենք կորցրինք վերը նշածս շանսը:

Ջուզեպե Բալզամո
24.03.2008, 01:40
Ինչու 90-ականների վերջին (1998-1999, Գեղամյանը Երևան քաղաքի քաղաքապետն էր այդ ժամանակ) կայարանում կազմակերպեցիք 6 երիտասարդ տղաների սպանություն, և բազմաթիվ մարդկանց թունավորումներ և այդ ամենը գցեցիք կոմունիստրների վրա

Կարծեմ դեպքը այլ ժամանակ է տեղի ունեցել ( 1998 փետրվարից ԼՏՊ-ն էլ նախագահ չեր): Հետո Գեղամյան-քաղաքապետ ՞՞՞ Մի 20 տարվա դեպքեր էլ չենք կարող ճիշտ ժամանակագրությամբ քննարկել, էլ ուր մնաց 2000 տարվանը: Մի՞թէ այդքան կարճ է մեր հիշողությունը…
ԼՏՊ-ն վերադարձավ քաղաքական վակուումը օգտագործելու և իր կորցրած քաղաքական արժեքները վերականգնելու: "Մոնղոլ-թաթարական տականքի" ծննդյան ակունքներում ինքն էլ է կանգնած,ահագին բան գիտի դրա մասին և իսկապես կարող է օգտակար լինել պայքարում, եթե ունի ցանկություն իր իսկ եփած ճաշից ուտելու:

սիսար
24.03.2008, 02:45
Բավականին խելացի գրառումներ էիր անում նախկինում, ամեն դեպքում ցինիզմ չպարունակող:[
Եթե այս պայքարում 30 տոկոսը քեզ պես են մտածում ուրեմն հաստատ կործանվելու է մեր ազգը:o
Ամբողջությամբ համամիտ եմ Ձեզ հետ, նույնպես նկատել եմ... dvgray-ի արտահայտած մտքերը, զուրկ են առողջ տրամաբանությունից, այդքանից հետո նա անընդհատ փորձում է դասեր տալ այլ մասնակիցներին: Միաժամանակ լավատես եմ, եւ չեմ կարծում այդ 30 տոկոսը, կարող են կործանել մեր ազգը, նրանք մոտիկ ապագայում գիտակցելու են, որ ընդամենը մոլորված են եղել:

Ավելացվել է 4 րոպե անց

Պարոն Տեր-Պետրոսյան, պատասխանեք, խնդրեմ, մի քանի հարցերին:
Ինչու 90-ականների վերջին (1998-1999, Գեղամյանը Երևան քաղաքի քաղաքապետն էր այդ ժամանակ) կայարանում կազմակերպեցիք 6 երիտասարդ տղաների սպանություն, և բազմաթիվ մարդկանց թունավորումներ և այդ ամենը գցեցիք կոմունիստրների վրա` ասելով, թե ով իշխանության ղեկինա նայել պատասխանատուն է: Եվ հարցի տրամաբանական շարունակությունը` արդյոք 2008թ.-ի մարտի 1-ի դեպքերի հետ զուգահեռներ չեն անցնում, սա նույն ձեռագիրն է?

Ինչու 1996թ.-ի ընտրությունները խայտառակ ձևով կեղծեցիք?

Ինչուների շարանը բազմաթիվ է և ցանկության դեպքում` շարունակելի...

Ձեր բարձրացրած հարցերի պատասխանները՛ կարող եք ստանալ, այցելելով,

LOUYSWORLD.com

Սաքուլ
24.03.2008, 23:32
Կարծեմ դեպքը այլ ժամանակ է տեղի ունեցել ( 1998 փետրվարից ԼՏՊ-ն էլ նախագահ չեր): Հետո Գեղամյան-քաղաքապետ ՞՞՞ Մի 20 տարվա դեպքեր էլ չենք կարող ճիշտ ժամանակագրությամբ քննարկել, էլ ուր մնաց 2000 տարվանը: Մի՞թէ այդքան կարճ է մեր հիշողությունը…
ԼՏՊ-ն վերադարձավ քաղաքական վակուումը օգտագործելու և իր կորցրած քաղաքական արժեքները վերականգնելու: "Մոնղոլ-թաթարական տականքի" ծննդյան ակունքներում ինքն էլ է կանգնած,ահագին բան գիտի դրա մասին և իսկապես կարող է օգտակար լինել պայքարում, եթե ունի ցանկություն իր իսկ եփած ճաշից ուտելու:

Juzeppe Balzammo, ներողություն, պետքա գրեի 1988-1989.
Այս դեպքում արդեն լրիվ ուրիշ իմաստա դառնում:

Uxaki mard
25.03.2008, 06:28
Նենց կուզեմ՝ մեկը ռոբիկի նիկով մտնի: էնքան կասեմ, որ գիշերը երազում ավատարս կտենա ու վախից վեր կթռնի սենց դեմքով :o

:D Պրոբլեմ չունես, սպասի մի տաս տարի, քոչարյանը կտառնա "Սիրված" դեմք, Լևոնի նման, էն ժամանակ լիքը համ նիկերով, համ ավատարներով կլցվեն ֆորումները :D

Uxaki mard
25.03.2008, 06:50
Ղարաբաղի հարցը մտել ա տուպիկ: Որպեսզի գրավված հողերի վերադարձի մեղքը Ս. կամ Ռ. չվերցնեն իրենց վրա, ազպարեզում հայտնվում է Լ.ն, միահամուղ ուժերով ստեղծում են ներքին անկայուն վիճակ, լարվածություն , խառնաշփոթ, (90 ականների սցենարով), ժողովրդի մեծ մասը գոյատևման կռվի մեջ է հայտնվում, մյուս մասը ղարաբաղում պատերազմի մեջ.... Լ+Ս+Ռ մաֆիայի պարագլուխները գեղեցիկ մանյովրով հանձնում են հողերը, գերխնդիրը լուծված է:
Փորձենք տրամաբանել.
Բոլոր այն մարդիկ, ովքեր ժամանակին կանգնած էին ԼՏՊ-ի կողքին ու ունեին ուժ և հնարավորություններ , այլևս չկան : ( Չտանք անուններ , մի մասը վերացված են ֆիզիկապես ). Այդ շղթայի մեջ մնում է միայն ԼՏՊ, որի մասին 10 տարի նույնիսկ չի էլ հիշվում: Ներկայիս ուժերը փոքր ինչ վտանգ զգալով ԼՏՊ-ին կուղարկեին կամ Վանոի մոտ, կամ.... : Այնինչ 10 տարի հպարտ լռությունից:) հետո ԼՏՊ - ն ոչ միայն հնարավորություն է ստանում հայտնվել ազպարեզում , այլ կարողանում է ազգը պառակտել, դառնալ ընտանիքնում, աշխատատեղերում, բակերում շոշափվող ամենաակտուալ թեման:
P.S. Սցենարը "Ոսկե Գլոբուսի" է արժանի, իսկ Լ,Ս,Ռ գլխավոր և երկրորդական դերերի համար "ՕՍԿԱՐԻ": ;)

Uxaki mard
25.03.2008, 08:42
Հա մեկ էլ չմոռանամ ասեմ, մեր մոդեռները Կամ ինձ չեն սիրում կամ Լևոնին են շատ սիրում, ինչ որ գրածներս կորում են, ես էլ անընդհատ նկատողություններ եմ ստանում:
Լավ, կաշխատեմ սրանից հետո ԼևՈՆԻՆ ՄԵԾԱՐԵԼ ԱՆԸՆԴՀԱՏ ;)

Ավելացվել է 1 րոպե անց
Չէ , չի ստացվում, ջնջեք ավելի լավ է::(

Norton
25.03.2008, 10:29
Հա մեկ էլ չմոռանամ ասեմ, մեր մոդեռները Կամ ինձ չեն սիրում կամ Լևոնին են շատ սիրում, ինչ որ գրածներս կորում են, ես էլ անընդհատ նկատողություններ եմ ստանում:
Լավ, կաշխատեմ սրանից հետո ԼևՈՆԻՆ ՄԵԾԱՐԵԼ ԱՆԸՆԴՀԱՏ ;)

Ավելացվել է 1 րոպե անց
Չէ , չի ստացվում, ջնջեք ավելի լավ է::(

Uxaki mard ճիշտա ես մոդեր չեմ ու չեմ ուզում նրանց տեղը խոսամ,բայց չեմ կարծում քո գրառումները կջնջվեին ուղղակի քո հայացքների համար,եթե ամեն ինչ ցենզուրայի մեջ է ոչ ոք ոչինչ չի ջնջի,շատ Լևոնին սիրողներ գրառումներ էլա ջնջվում,կամ դիտողություն են ստանում,չնայած այստեղի Լևոնի կողմակիցները շատ զուսպ են եւ հարգալից այլ հայացքներ ունեցողների հանդեպ:

Ֆրեյա
25.03.2008, 12:05
Հարգելի Լևոնականներ

Խնդրում եմ պատասխանեք, ուր է կորել Լևոնը՞ :)
Ես հարցս տալիս եմ նպատակադրված, քանի որ իրադարձությունները, իմ կարծիքով, ցույց են տալիս, որ Լևոնը այդքան էլ մտադիր չի գնալ մինչև "վերջ":)

Հիմա ավելի լուրջ:(
Կարող են գալ հազար ու մի քաղաքական գործիչներ- Արթուրիկ, Լևոնիկ, Սերժիկ, ու մարդկանց սուտ խոստումներ տան, հետո մոռանան:
Դա թող մնա իրենց խղճին……
Բայց եթե ուզում եք, որ լավ երկրում ապրենք, անկախ այն բանից, թե ով է եկել, ինչ է ասում, եկեք ամեն մեկս ջանք թափենք դրա համար: Դրա համար, ուղակի ամեն մարդ պետք է անի ոչ թե այնպես, ինչպես իրենց հարմար է, այլ անի ԱՐԴԱՐԸ, ազնիվ ապրի, խղճով առաջնորդվի, ոչ թե իրա գրպանի պահանջով, ու չխանգարի կողքիններին ապրել:

keyboard
25.03.2008, 12:43
Հարգելի Լևոնականներ

Խնդրում եմ պատասխանեք, ուր է կորել Լևոնը՞ :)
Ես հարցս տալիս եմ նպատակադրված, քանի որ իրադարձությունները, իմ կարծիքով, ցույց են տալիս, որ Լևոնը այդքան էլ մտադիր չի գնալ մինչև "վերջ":)

Հիմա ավելի լուրջ:(
Կարող են գալ հազար ու մի քաղաքական գործիչներ- Արթուրիկ, Լևոնիկ, Սերժիկ, ու մարդկանց սուտ խոստումներ տան, հետո մոռանան:
Դա թող մնա իրենց խղճին……
Բայց եթե ուզում եք, որ լավ երկրում ապրենք, անկախ այն բանից, թե ով է եկել, ինչ է ասում, եկեք ամեն մեկս ջանք թափենք դրա համար: Դրա համար, ուղակի ամեն մարդ պետք է անի ոչ թե այնպես, ինչպես իրենց հարմար է, այլ անի ԱՐԴԱՐԸ, ազնիվ ապրի, խղճով առաջնորդվի, ոչ թե իրա գրպանի պահանջով, ու չխանգարի կողքիններին ապրել:
Վերջապես, եվս մեկ համախոհ:
Ընտրությունների հենց հաջորդ օրվանից խոսում ենք դրա մասին, որ առաջնորդ պետք չէ մեզ. մենք էլ կարող ենք ամեն ինչի հասնել, իսկ այդ դեպքում արդենք չեն կարող ոչմեկի լռեցնել:
Կար ՚առաջնորդ՚ , կար՝ շարժում, չկա ՚առաջնորդ՚, չկա՝ շարժում:
Իսկ երբ ժողովուրդն է անում շարժում, այդ դեպքում, որ 1000-ի էլ ձեռբակալեն՝ մնացածը մեկ է տանելու են շարժումը, հիմա մեր խնդիրնը այն է, որ ժողովուրդը համախմբվի գաղափարի շուրջ եվ ոչ մի դեպքում անհատի:
Շնորհակալ եմ ուշադրության համար:

Աթեիստ
25.03.2008, 13:04
Շատ լավ եք ասում, գաղափարը իդեալական է, կյանքը, սակայն հեռու է իդեալական լինելուց:
Ցավոք նույնիսկ գաղափարի շուրջը հավաքված ժողովուրդը առանց առաջնորդի դառնում է անկառավարելի ամբոխ:

keyboard
25.03.2008, 13:10
Շատ լավ եք ասում, գաղափարը իդեալական է, կյանքը, սակայն հեռու է իդեալական լինելուց:
Ցավոք նույնիսկ գաղափարի շուրջը հավաքված ժողովուրդը առանց առաջնորդի դառնում է անկառավարելի ամբոխ:
Համաձայն եմ Արտակ ջան, բայց երբ ժողովուրդն է մի բան անում, այն արդեն չեն վերագրի անձի, անհատի կամ ասենք ազգային անվտանգության աշխատակիցների:
Ուղղակի չեն կարող, քանի որ չկա այնպիսի մեկը, որ հորդորի կամ ժողովրիդին ասի հասեք, ջարդեք, սրանք սրիկա են եվ այլն:
Ուղղակի պետք է համախմբվել արդարություն եվ ազատություն ունենալու գաղափարի շուրջ եվ դա անել քաղաքակիրթ, մարդասիրական, օրինական, սահմանադրական եվ այլն նորմերի խիստ պահպանմամբ:
Չնայած ճիշտ ես. Հայաստանում կարծում եմ դա հնարավոր չի լինի;):D

Արշակ
25.03.2008, 14:07
Վերջապես, եվս մեկ համախոհ:
Ընտրությունների հենց հաջորդ օրվանից խոսում ենք դրա մասին, որ առաջնորդ պետք չէ մեզ. մենք էլ կարող ենք ամեն ինչի հասնել, իսկ այդ դեպքում արդենք չեն կարող ոչմեկի լռեցնել:
Կար ՚առաջնորդ՚ , կար՝ շարժում, չկա ՚առաջնորդ՚, չկա՝ շարժում:
Իսկ երբ ժողովուրդն է անում շարժում, այդ դեպքում, որ 1000-ի էլ ձեռբակալեն՝ մնացածը մեկ է տանելու են շարժումը, հիմա մեր խնդիրնը այն է, որ ժողովուրդը համախմբվի գաղափարի շուրջ եվ ոչ մի դեպքում անհատի:
Շնորհակալ եմ ուշադրության համար:
Հովիկ ջան, անընդհատ նույն հարցին ենք գալիս։ Կարծես անվերջ ցիկլի մեջ ընկած լինենք։
Հա՛ ասում ես, գաղափարների շուրջ համախմբվենք, շարժում սկսենք առանց առաջնորդի։ Գաղափարներ կան. բոլորս էլ գիտենք, թե ինչը մեզ էս երկրում դուր չի գալիս ու ինչ ենք ուզում։ Ուրեմն, եթե կարծում ես առաջնորդ պետք չի, ուրեմն հենց դու շարժում սկսի, շարժվի, մի բան ձեռնարկի։ Մի որևէ ձևով պայքարի։ Ու՞մ ես սպասում։ Թե չէ սենց մենակ ասում ես ու հետ քաշվում։
Իրականում հավանաբար ինչ–որ իդեալական առաջնորդի ես սպասում, որ հետևից գնաս, իսկ ավելի հավանական է, որ ուղղակի ինքնախաբեությամբ ես զբաղվում ու ոչ մի պայքար էլ չես ուզում։ Համակերպվել ես պարտությանը։
Իսկ ես պահին պայքարողները կակռազ համախմբվել են հենց քո ասած գաղափարի շուրջ, այլ ոչ թե առաջնորդի։ Հա, առաջնորդ կա, բայց համախմբումը գաղափարի շուրջ է։ Դրա ապացույցը հենց այն է, որ շարժման մասնակիցների մեջ կան տարբեր քաղաքական կողմնորոշում ունեցող մարդիկ, Լևոնին համակրողներ ու հակակրողներ, նաև ընդհանրապես քաղաքականությամբ առանձնապես չհետաքրքրվող մարդիկ։ Սա հենց ապացույց է, որ համախմբումը գաղափարի շուրջ է։

Ու մեկ էլ կխնդրեմ, որ էս երկու գրառումներս մի անգամ էլ կարդաս։ Թե չէ ցիկլի մեջ ընկած անընդհատ նույն հարցին ենք գալիս։
http://www.akumb.am/showthread.php?p=686121#post686121
http://www.akumb.am/showthread.php?p=686513#post686513

Ասել քեզ՝ շնորհակալ եմ ուշադրության համար։ :)

Artgeo
25.03.2008, 15:34
Լավն ա էլի, Արամ Աբրահամյանը

Ինքնա- խաբեություն


Վերջին մեկ ամսվա ընթացքում ոչ ոք այնքան չի փառաբանել եւ մեծարել Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին, որքան մեր իշխանությունը, իրավապահները եւ նրանց քարոզչությունը: Ըստ նրանց՝ ստացվում է, որ առաջին նախագահն օժտված է ինչ-որ առեղծվածային մոգական ընդունակություններով կամ տիրապետում է ինչ-որ հրաշագործ տեխնոլոգիաների, որոնցով կարողացել է հիպնոսացնել ժողովրդական լայն զանգվածներին: Չհերքելով, իհարկե, որ այդ քաղաքական գործիչն ունի որոշակի խարիզմա եւ հռետորական ձիրք, կարծում եմ, այնուամենայնիվ, որ հիշյալ գովասանքները խիստ չափազանցված են: Սա այն դեպքն է, երբ իշխանությունը բարեխիղճ մոլորության մեջ է կամ, ավելի ճիշտ, զբաղվում է ինքնախաբեությամբ. գերադասում է հակառակորդին ներկայացնել որպես կախարդական ուժի տեր մի սուպերմեն, քան ընդունել որեւէ անհատից անկախ շատ պարզ եւ առօրյա իրողություններ: Դա նաեւ որոշ չափով տուրք է հայերի մեջ չափազանց մեծ տարածում գտած «դավադրությունների տեսությանը», երբ ցանկացած, քեզ համար տհաճ երեւույթ մեկնաբանվում է որպես Արեւմուտքի, մասոնների, հրեաների կամ, «լավագույն դեպքում», թուրքերի դավադրություն:

Մինչդեռ երբեմն ավելի արդյունավետ է իջնել զանգվածային հոգեբանությանը տիրապետելու բարդ տեխնոլոգիաների բարձունքներից մեր բազմաչարչար հողի վրա եւ դիտարկել առօրյա կյանքն ու հոգսերը: Մեկը ես, օրինակ: Հունվարի 15-ից, այսինքն՝ շուրջ 70 օր խողովակով ես ոչ մի կաթիլ ջուր չեմ ստացել, եւ դեռ պարզ չէ, թե երբ կստանամ: Ի՞նչ է, Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը ինչ-որ «ֆոկո՞ւս» պիտի անի, որ ես, ինչպես նաեւ իմ վիճակում գտնվող մոտ 70 տնտեսությունների ժողովուրդը, խիստ դժգոհ լինենք այս վիճակից: Կամ՝ հազարավոր գյումրեցիների աչքի առաջ Վարդան Ղուկասյանի տղան իրեն պահում է որպես կատարյալ ավազակ: Արդյոք Երեւանի Ազատության հրապարակում ինչ-որ կաբալիստական հմայախոսքե՞ր պիտի արտասանվեն, որպեսզի գյումրեցիներն ատեն իրենց քաղաքապետին: Կամ մեր թերթի ուրբաթ օրվա համարում գրվել է, որ գեներալ-պատգամավոր Սեյրան Սարոյանի որդին ծեծելով մարդ է սպանել: Բնական է, որ նա դարձյալ կխուսափի պատասխանատվությունից: Ի՞նչ եք կարծում, զանգվածային հիպնո՞ս է պետք՝ մարդկանց իրավական նիհիլիզմը եւ անպաշտպանության զգացումը խորացնելու համար:

Իշխանությունների ինքնախաբեությունն ունի բազմաթիվ բացասական հետեւանքներ, որոնցից ամենակարեւորը հետեւյալն է. երբ հասարակության ռադիկալացումը վերագրվում է մեկ անհատի տաղանդներին կամ նրա կիրառած ինչ-որ բարդ տեխնոլոգիաներին, դա թուլացնում է հենց իշխանության զգոնությունը եւ չի կանգնեցնում ռադիկալացման գործընթացը: Արդյունքում՝ 2-3 տարի անց իշխանությունները կարող են ստանալ մի ընդդիմախոս, որի մոտեցումների հետ համեմատած՝ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի կեցվածքը շատ մեղմ եւ նույնիսկ բարեկամական կթվա:

ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ

Առավոտ.ամ

Սաքուլ
25.03.2008, 16:49
ուր է կորել Լևոնը՞ :)
Ես հարցս տալիս եմ նպատակադրված, քանի որ իրադարձությունները, իմ կարծիքով, ցույց են տալիս, որ Լևոնը այդքան էլ մտադիր չի գնալ մինչև "վերջ":)

Լևոնը իրա սև-գորշ տան մեջ թուխսա նստել, մուշտուկը շրթունքների արանքում պահելով թերթա կարդում, նայումա, թե ինչքան են իրան գովում հայկական ժամանակը, չորրորդ իշխանությունը և միքիչ էլ` այլոք:

Kuk
25.03.2008, 16:57
Ժամանակն ամեն ինչ կբացահայտի…;)

Armenoid
25.03.2008, 17:01
ահա լրիվ հուսահատության հոտա գալիս արդեն………

Kuk
25.03.2008, 17:04
ահա լրվ հուսահատության հոտա գալիս արդեն………

Էս քանի օրը, որ ռոբիկների ու սերժիկների դեմքներին նայում եմ, ես էլ եմ «հուսահատության հոտ» առնում:think

keyboard
26.03.2008, 16:46
Հովիկ ջան, անընդհատ նույն հարցին ենք գալիս։ Կարծես անվերջ ցիկլի մեջ ընկած լինենք։
Հա՛ ասում ես, գաղափարների շուրջ համախմբվենք, շարժում սկսենք առանց առաջնորդի։ Գաղափարներ կան. բոլորս էլ գիտենք, թե ինչը մեզ էս երկրում դուր չի գալիս ու ինչ ենք ուզում։ Ուրեմն, եթե կարծում ես առաջնորդ պետք չի, ուրեմն հենց դու շարժում սկսի, շարժվի, մի բան ձեռնարկի։ Մի որևէ ձևով պայքարի։ Ու՞մ ես սպասում։ Թե չէ սենց մենակ ասում ես ու հետ քաշվում։
Արշակ ջան, այն որ ես այդ շարժման մասին և/կամ համար,վերաբերյալ քայլեր եմ անում դու դեռ անտեղյակ ես և դրա համար էլ գրել ես այսպես:Հավատացնում եմ քեզ, որ անպայման տեղյակ կպահեմ հետաքրքրված մարդկանց այս ամենի իրադարձությունների մասին:


Իրականում հավանաբար ինչ–որ իդեալական առաջնորդի ես սպասում, որ հետևից գնաս, իսկ ավելի հավանական է, որ ուղղակի ինքնախաբեությամբ ես զբաղվում ու ոչ մի պայքար էլ չես ուզում։ Համակերպվել ես պարտությանը։
Չէ Արշակ ջան չեմ սպասում ոչ մեկի, ուղղակի ուզում եմ, որ այդ մեկը մեզ միանա արդեն սկսած շարժման մեջ ժողովրդի պահանջով ու կատարի ժողովրդի պատգամը, ինքնախաբեությամբ չեմ զբաղվում, ինձ չճանաչելով խնդրում եմ այդպիսի կարծիք մի կազմի:;)
Չեմ համակերպվել պարտությանը, այն գրառումս, որ իշխանափոխություն հնարավոր չե, այո էլի եմ ասում այնկերպ ինչպես ցանկանում եմ ոմանք չի լինելու Արշակ ջան, չեմ ուզում առաջ անցնել, բայց թող մնա կապրենք կլինի, բոլորից ներողություն կխնդրեմ սխալված լինելուս համար ու կցնծամ, որ պայքարողները հասան իրենց ուզածին




Իսկ ես պահին պայքարողները կակռազ համախմբվել են հենց քո ասած գաղափարի շուրջ, այլ ոչ թե առաջնորդի։ Հա, առաջնորդ կա, բայց համախմբումը գաղափարի շուրջ է։ Դրա ապացույցը հենց այն է, որ շարժման մասնակիցների մեջ կան տարբեր քաղաքական կողմնորոշում ունեցող մարդիկ, Լևոնին համակրողներ ու հակակրողներ, նաև ընդհանրապես քաղաքականությամբ առանձնապես չհետաքրքրվող մարդիկ։ Սա հենց ապացույց է, որ համախմբումը գաղափարի շուրջ է։
Արշակ ջան, որ տարբեր քաղաքական հայացքներ ունեցող մարդիկ իրար մոտ կանգնած են դա դեռ համախմբում չի ու ես իմ կարծիքով մի բան կարող եմ անել, խոսում եմ իմ դեմքով, որ օրինակ ուրիշին չբերեմ, եթե ես առաջնորդ եմ ու տեսնում եմ, որ իմ պայքարին փորձում են սադրանքներով խոչնդոտել ես թույլ չեմ տա որ իմ համախոհներին ամբոխ անվանեն, այլ նրանց հետ համաձայնության կգամ, կոչ կանեմ ցրվելու և հաջորդ օրը նոր հավաք կազմակերպելու, դե ես այս ամենը չեմ գրում, որ ասենք գրեն որ դա իդեալական բան է, ես դա շատ լավ հասկանում եմ, բայց հաստատ իրականանալի է, եթե ցանկություն լինի:


Ու մեկ էլ կխնդրեմ, որ էս երկու գրառումներս մի անգամ էլ կարդաս։ Թե չէ ցիկլի մեջ ընկած անընդհատ նույն հարցին ենք գալիս։
http://www.akumb.am/showthread.php?p=686121#post686121
http://www.akumb.am/showthread.php?p=686513#post686513

Ասել քեզ՝ շնորհակալ եմ ուշադրության համար։ :)
Կարդացի Արշակ ջան դրա համար էլ ավելի փորձեցի մեկնել գրառումս, որ էլ "վիճելու" առիթ չունենանք:
Շնորհակալ եմ քեզանից, որ քաղաքակիրթ ձևով անդրադառնում ես գրառմանս, մի բան կարող եմ ասել, ինչը ինչի, բայց քաղաքականության համար թշնամանալը ինձ համար անընդունելի եմ համարում, այնպես որ, հուսով եմ առիթ կունենանք չէ ավելի շուտ պատիվ:D կունենանք հանդիպելու մի օր և քննարկելու ավելի մանրամասն մի բաժակ գարեջրի շուրջ, եթե քչություն կանի կավելացնենք::D
Կներեք մի քիչ թեմայից շեղվելու համար:
Շնորհակալ եմ ուշադրության համար:

Uxaki mard
26.03.2008, 16:52
Լևոնը իրա սև-գորշ տան մեջ թուխսա նստել, մուշտուկը շրթունքների արանքում պահելով թերթա կարդում, նայումա, թե ինչքան են իրան գովում հայկական ժամանակը, չորրորդ իշխանությունը և միքիչ էլ` այլոք:

:hands:D:D:D:D:D

voter
26.03.2008, 18:07
Հովիկ ջան, անընդհատ նույն հարցին ենք գալիս։ Կարծես անվերջ ցիկլի մեջ ընկած լինենք։
Հա՛ ասում ես, գաղափարների շուրջ համախմբվենք, շարժում սկսենք առանց առաջնորդի։ Գաղափարներ կան. բոլորս էլ գիտենք, թե ինչը մեզ էս երկրում դուր չի գալիս ու ինչ ենք ուզում։ Ուրեմն, եթե կարծում ես առաջնորդ պետք չի, ուրեմն հենց դու շարժում սկսի, շարժվի, մի բան ձեռնարկի։ Մի որևէ ձևով պայքարի։ Ու՞մ ես սպասում։ Թե չէ սենց մենակ ասում ես ու հետ քաշվում։
Իրականում հավանաբար ինչ–որ իդեալական առաջնորդի ես սպասում, որ հետևից գնաս, իսկ ավելի հավանական է, որ ուղղակի ինքնախաբեությամբ ես զբաղվում ու ոչ մի պայքար էլ չես ուզում։ Համակերպվել ես պարտությանը։
Իսկ ես պահին պայքարողները կակռազ համախմբվել են հենց քո ասած գաղափարի շուրջ, այլ ոչ թե առաջնորդի։ Հա, առաջնորդ կա, բայց համախմբումը գաղափարի շուրջ է։ Դրա ապացույցը հենց այն է, որ շարժման մասնակիցների մեջ կան տարբեր քաղաքական կողմնորոշում ունեցող մարդիկ, Լևոնին համակրողներ ու հակակրողներ, նաև ընդհանրապես քաղաքականությամբ առանձնապես չհետաքրքրվող մարդիկ։ Սա հենց ապացույց է, որ համախմբումը գաղափարի շուրջ է։

Ու մեկ էլ կխնդրեմ, որ էս երկու գրառումներս մի անգամ էլ կարդաս։ Թե չէ ցիկլի մեջ ընկած անընդհատ նույն հարցին ենք գալիս։
http://www.akumb.am/showthread.php?p=686121#post686121
http://www.akumb.am/showthread.php?p=686513#post686513

Ասել քեզ՝ շնորհակալ եմ ուշադրության համար։ :)
Ինչ որ բան վերացնելը գաղափար չէ այլ դիագնոզ, նույնիսկ եթե այդ բանը չարորակ ուռուցք է, որպիսիք ԼՏՊի կողմնակիցները համարում են Սերժ Սարգսյանին ու նրա ստեղծած անձի պաշտամունքի համակարգին։

Իրեն «պայքարողներ» հայտարարելով, դեռ պայքար չեն ստեղծում ու գաղափարն էլ ԱՆՁԵՐՈՎ չի որ պիտի որոշվի։

Ինպես չպիտի լինի անձ որը պայքարն է, այնպես էլ անհրաժեշտություն չկա ունենալ անձ որի ԴԵՄ է պետք պայքարել։

Եղեռնի հիշատակի հավերժացման պայքարը 60ականներին, Ղարաբաղյան շարժումը 80ականներին անձնավորված չէր այդ իսկ պատճառով Զատիկյաններին գնդակահարելով, կամ ղարաբաղ կոմիտեին բանտարկելով իշխանությունները ոչինչի չհասան։

Մասնավորաբար հիմա տեղին է սկսել պայքար հանուն արտահերթ ազգային ժողովի ընտրության ու միայն Համամասնական, կուսակցական համակարգով, որը կբացառի ցանկացած ԱՆՁՆԱՎՈՐության հաղթանակը առանձին վերցրած թաղում ու մայլում լավ տղա լինելու պատճառով։

Կուսակցության գաղափարախոսություն ունենալու դեպքում, ավազակապետությունը, միապետությունը անհնար կլինի, քանի որ անձերին առանձին առանձին իրեն ենթարկել ոչ մի Սերժիկ, Ռոբիկ կամ Լևոնիկ ի վիճակի չի լինի, քանի որ անձի կարծիքը կդառնա երկրորդական, կուսակցության, քաղաքացիական նախաձեռնության հիմնարար արժեք լինելու դեպքում...

Արշակ
26.03.2008, 19:14
Արշակ ջան, այն որ ես այդ շարժման մասին և/կամ համար,վերաբերյալ քայլեր եմ անում դու դեռ անտեղյակ ես և դրա համար էլ գրել ես այսպես:Հավատացնում եմ քեզ, որ անպայման տեղյակ կպահեմ հետաքրքրված մարդկանց այս ամենի իրադարձությունների մասին:
Հա, անտեղյակ եմ, բայց նաև խիստ հետաքրքրված եմ պրոբլեմի լուծման հնարավոր տարբերակներով, ուրախ կլինեմ լսել ու քննարկել։:) Իսկ քանի դեռ պրոբլեմի լուծման որևէ այլ տարբերակ չի ներկայացվում քննարկման, շարունակելու եմ հետևել իմ պատկերացրածին։



Չէ Արշակ ջան չեմ սպասում ոչ մեկի, ուղղակի ուզում եմ, որ այդ մեկը մեզ միանա արդեն սկսած շարժման մեջ ժողովրդի պահանջով ու կատարի ժողովրդի պատգամը, ինքնախաբեությամբ չեմ զբաղվում, ինձ չճանաչելով խնդրում եմ այդպիսի կարծիք մի կազմի:;)
Ենթադրում եմ, որ այդ մեկը Վազգեն Մանուկյանին նկատի ունես։:think Ճիշտն ասած, վերջին տարիներին ու հատկապես վերջին ընտրություններից հետո ընդհանուր առմամբ դադարել եմ նրան լուրջ քաղաքական գործիչ համարել ու նրա կողմից մեր քաղաքական կյանքում որևէ կարևոր դերակատարում չեմ ակնկալում։ Ու կարծում եմ, որ այդպիսի մարդկանց քաղաքական դաշտում թվացյալ գոյությունը խանգարում է նոր, թարմ ուժերի ի հայտ գալուն, քանի որ այնուամենայնիվ հասարակության մի զգալի հատված նրանից է ինչ–որ բան սպասում ու արդյունքում մնում է պասիվ դիրքերում։ Հնարավոր է, որ սխալվում եմ։
Ինչ վերաբերում է օգտագործածս ինքնախաբեություն բառին, էդ տպավորությունը ձևավորվել է վերջին մի քանի գրառումներիդ հիման վրա(նշել եմ, թե կոնկրետ որ մտքերի) ու ոչ մի անձնական երանգ չեմ ուզել տալ։ Կարծում եմ, ընդհանրապես տարբեր հարցերում ենթագիտակցական ինքնախաբեությունը բոլոր մարդկանց մոտ էլ կա, ու մարդուն բնորոշ ճշմարտությունը հասկանալու ձգտումն ու ընթացքը ինչ–որ տեղ նաև իր մեջ տարբեր տեսակի ինքնախաբեությունները հայտնաբերելու ու դրանցից ազատվելու միջոցով է լինում։ Մի խոսքով, կարծում եմ դիտարկումս վիրավորական չպիտի լիներ, իսկ եթե այնուամենայնիվ վիրավորական է եղել, ապա ներողություն եմ խնդրում։



Արշակ ջան, որ տարբեր քաղաքական հայացքներ ունեցող մարդիկ իրար մոտ կանգնած են դա դեռ համախմբում չի …
Իհարկե, էականը ֆիզիկապես իրար կողքի գտնվելը չի։ Բայց տվյալ դեպքում մարդիք համախմբված են որոշակի հիմնարար գաղափարների շուրջ, միասին պայքարում են դրանց համար։ Իսկ այլ քաղաքական հարցերում տարաձայնությունները էս պահին մի կողմ են դրվել։ Քանի որ հիմա ոտնահարվել են մարդկանց հիմնարար իրավունքները ու կարծում եմ առանց դրանք վերականգնելու հնարավոր չէ որևէ այլ քաղաքական դիրքորոշում ու ընդհանրապես պետություն առաջ տանել։



…ու ես իմ կարծիքով մի բան կարող եմ անել, խոսում եմ իմ դեմքով, որ օրինակ ուրիշին չբերեմ, եթե ես առաջնորդ եմ ու տեսնում եմ, որ իմ պայքարին փորձում են սադրանքներով խոչնդոտել ես թույլ չեմ տա որ իմ համախոհներին ամբոխ անվանեն, այլ նրանց հետ համաձայնության կգամ, կոչ կանեմ ցրվելու և հաջորդ օրը նոր հավաք կազմակերպելու, դե ես այս ամենը չեմ գրում, որ ասենք գրեն որ դա իդեալական բան է, ես դա շատ լավ հասկանում եմ, բայց հաստատ իրականանալի է, եթե ցանկություն լինի:
Վստահ չեմ, որ հստակ հասկացա, թե ինչ նկատի ունես, ու հատկապես ինչի հետ կապված ես սա ասում, բայց ենթադրում եմ, որ մարտի 1-2–ի իրավիճակի մասին ես ասում։ Շատ բարդ իրավիճակ էր, ու համենայն դեպս ես դեռևս չեմ կարողանում հստակ գնահատական տալ, թե շարժման մասնակիցներն ու հատկապես առաջնորդները ի՞նչ սխալներ են արել ու ի՞նչ էր հնարավոր անել, կատարվածի վատ կողմից խուսափելու, ժողովրդի համար ավելի լավ ելքի համար։ Իհարկե, կատարվածից հետո քննադատելն ավելի հեշտ է։ Ինչևէ, դեռ շատ կվերլուծենք էս ամենը ու հուսով եմ օգտակար եզրակացությունների կգանք։



Շնորհակալ եմ քեզանից, որ քաղաքակիրթ ձևով անդրադառնում ես գրառմանս, մի բան կարող եմ ասել, ինչը ինչի, բայց քաղաքականության համար թշնամանալը ինձ համար անընդունելի եմ համարում, այնպես որ, հուսով եմ առիթ կունենանք չէ ավելի շուտ պատիվ:D կունենանք հանդիպելու մի օր և քննարկելու ավելի մանրամասն մի բաժակ գարեջրի շուրջ, եթե քչություն կանի կավելացնենք::D
:ok

Ambrosine
26.03.2008, 19:21
Հարգելի Լևոնականներ

Ճիշտ չի ասված` լևոնականներ

Խնդրում եմ պատասխանեք, ուր է կորել Լևոնը՞ :)
Ես հարցս տալիս եմ նպատակադրված, քանի որ իրադարձությունները, իմ կարծիքով, ցույց են տալիս, որ Լևոնը այդքան էլ մտադիր չի գնալ մինչև "վերջ":)

Ինքը մինչև վերջ գնա կամ չգնա, էդ ոչ մի բան չի փոխում, ժողովուրդը մինչև վերջ ա գնալու

Արշակ
26.03.2008, 19:40
Ինչ որ բան վերացնելը գաղափար չէ այլ դիագնոզ, նույնիսկ եթե այդ բանը չարորակ ուռուցք է, որպիսիք ԼՏՊի կողմնակիցները համարում են Սերժ Սարգսյանին ու նրա ստեղծած անձի պաշտամունքի համակարգին։

Իրեն «պայքարողներ» հայտարարելով, դեռ պայքար չեն ստեղծում ու գաղափարն էլ ԱՆՁԵՐՈՎ չի որ պիտի որոշվի։

Ինպես չպիտի լինի անձ որը պայքարն է, այնպես էլ անհրաժեշտություն չկա ունենալ անձ որի ԴԵՄ է պետք պայքարել։

Եղեռնի հիշատակի հավերժացման պայքարը 60ականներին, Ղարաբաղյան շարժումը 80ականներին անձնավորված չէր այդ իսկ պատճառով Զատիկյաններին գնդակահարելով, կամ ղարաբաղ կոմիտեին բանտարկելով իշխանությունները ոչինչի չհասան։voter, էս թեմայով տեսակետներս բազմիցս արտահայտել եմ, ու ցանկություն չունեմ նորից երկար ծավալվելու, հատկապես որ, քննարկումներին Ձեր մասնակցությանը հետևելով, առանձնապես հույս չունեմ, թե տրամադրված եք ասածներս ընկալելուն։
Կարճ ասեմ. «գաղափարների համար պայքարել, այլ ոչ թե անձերի» սկզբունքը չի բացառում այդ պայքարում անհատների գոյությունը։ Հենց նաև Ձեր բերած օրինակներում։ Ու տվյալ դեպքում էլ անձերի վրա շեշտ դնելը, կարծում եմ, հենց հատկապես Ձեր կողմից է դրսևորվում, այլ ոչ թե օրինակ իմ։




Մասնավորաբար հիմա տեղին է սկսել պայքար հանուն արտահերթ ազգային ժողովի ընտրության ու միայն Համամասնական, կուսակցական համակարգով, որը կբացառի ցանկացած ԱՆՁՆԱՎՈՐության հաղթանակը առանձին վերցրած թաղում ու մայլում լավ տղա լինելու պատճառով։

Կուսակցության գաղափարախոսություն ունենալու դեպքում, ավազակապետությունը, միապետությունը անհնար կլինի, քանի որ անձերին առանձին առանձին իրեն ենթարկել ոչ մի Սերժիկ, Ռոբիկ կամ Լևոնիկ ի վիճակի չի լինի, քանի որ անձի կարծիքը կդառնա երկրորդական, կուսակցության, քաղաքացիական նախաձեռնության հիմնարար արժեք լինելու դեպքում...
Եթե լուրջ գաղափարախոսություն Դուք սա եք անվանում, ապա ինչ ասեմ, հիասթափված եմ։ Ինչևէ, թեմայից արդեն շատ ենք շեղվում։ Կարող եք առանձին թեմա բացել սրա վերաբերյալ, կքննարկենք ու կարծում եմ հեշտությամբ կհիմնավորեմ, ցույց կտամ, որ Ձեր նշած մեխանիզմը անօգուտ է, ոչ մի սկզբունքային առաջընթացի չի բերի։ Նույնիսկ հակառակը՝ պետական համակարգում թայֆայականությունը ավելի կխորացնի։

Smergh
26.03.2008, 19:48
Ինքը մինչև վերջ գնա կամ չգնա, էդ ոչ մի բան չի փոխում, ժողովուրդը մինչև վերջ ա գնալու

Շատ կներեք, խնդրում եմ ինձ ասեք , ի՞նչ է նշանակում թե՝ ժողովուրդը գնալու է մինչև վերջ:
Ո՞րն է մինչև "վերջը" ըստ ԼՏՊ-ի, ինձ համար պարզ է, երկու անգամ նրա մինչև "վերջը" վերջացել է աթոռով, որն հնարավորինս օգտագործվել է մեր պետության ու ժողովրդի շահերի դեմ:
Այ, ժողովրդի մինչև վերջ գնալը ես չեմ պատկերացնում: Ո՞վ կարող է հասկանալի բացատրել այդ մասին այնպես, որ լրացուցիչ հարցեր չառաջանան՝ կխնդրեյի պարզաբանեն, կարող է պատահի այնպես, որ ես կտրվել եմ իմ ժողովրդից , այսինքն նա գնում է, իսկ ես տեղում եմ մնացել, գուցե պետք է հասնե՞լ նրա ետևից…
Կանխավ Շնորհակալ եմ:

Ambrosine
26.03.2008, 20:13
Շատ կներեք, խնդրում եմ ինձ ասեք , ի՞նչ է նշանակում թե՝ ժողովուրդը գնալու է մինչև վերջ:
Ո՞րն է մինչև "վերջը" ըստ ԼՏՊ-ի, ինձ համար պարզ է, երկու անգամ նրա մինչև "վերջը" վերջացել է աթոռով, որն հնարավորինս օգտագործվել է մեր պետության ու ժողովրդի շահերի դեմ:
Այ, ժողովրդի մինչև վերջ գնալը ես չեմ պատկերացնում: Ո՞վ կարող է հասկանալի բացատրել այդ մասին այնպես, որ լրացուցիչ հարցեր չառաջանան՝ կխնդրեյի պարզաբանեն, կարող է պատահի այնպես, որ ես կտրվել եմ իմ ժողովրդից , այսինքն նա գնում է, իսկ ես տեղում եմ մնացել, գուցե պետք է հասնե՞լ նրա ետևից…
Կանխավ Շնորհակալ եմ:
Ես նկատի ունեմ էն, որ ժողովուրդը հասնելու է նրան, որ մեր այսօրվա կառավարությունը <<գահընկեց>> արվի: Կապ չունի, թե Լևոնը այդ պայքարում ժողովրդի կողքին կլինի, թե չէ: Շատ հնարավոր է, որ նոր լիդերներ մտնեն քաղաքական դաշտ ու ժողովրդին տանեն իրենց հետևից

voter
27.03.2008, 21:15
voter, էս թեմայով տեսակետներս բազմիցս արտահայտել եմ, ու ցանկություն չունեմ նորից երկար ծավալվելու, հատկապես որ, քննարկումներին Ձեր մասնակցությանը հետևելով, առանձնապես հույս չունեմ, թե տրամադրված եք ասածներս ընկալելուն։
Կարճ ասեմ. «գաղափարների համար պայքարել, այլ ոչ թե անձերի» սկզբունքը չի բացառում այդ պայքարում անհատների գոյությունը։ Հենց նաև Ձեր բերած օրինակներում։ Ու տվյալ դեպքում էլ անձերի վրա շեշտ դնելը, կարծում եմ, հենց հատկապես Ձեր կողմից է դրսևորվում, այլ ոչ թե օրինակ իմ։



Եթե լուրջ գաղափարախոսություն Դուք սա եք անվանում, ապա ինչ ասեմ, հիասթափված եմ։ Ինչևէ, թեմայից արդեն շատ ենք շեղվում։ Կարող եք առանձին թեմա բացել սրա վերաբերյալ, կքննարկենք ու կարծում եմ հեշտությամբ կհիմնավորեմ, ցույց կտամ, որ Ձեր նշած մեխանիզմը անօգուտ է, ոչ մի սկզբունքային առաջընթացի չի բերի։ Նույնիսկ հակառակը՝ պետական համակարգում թայֆայականությունը ավելի կխորացնի։
Ինքնահակասական պնդումներ էք անում, սզբում թե գաղափարները կան մինչև անձ չլինի դրանք չեն դառնա պայքար, իսկ իմ օրինակները որտեղ գաղափարը անձից առաջ էր երևան եկել, ինձ եք մեղադրում անձերը գաղափարից կարևորելու մեջ...

Առանձին թեմա չգիտեմ կարլեի է բացել ասենք «Գգաղափարը ամեն ինչ է, անձերը ոչինչ», բայց ինչքան տեսնում եմ, դրան դեմ ոչինչ արդեն չունեք։ Իսկ եթե շարունակում եք կարևորել ԼՏՊի անձը ավելին, քան գաղափարները ապա դրա մասին արտահայտվել եմ, այստեղ http://www.akumb.am/showthread.php?t=21262

Իսկ պառլամենտական ընտրությունները միայն կուսակցական ցուցակներով անցնացնելու անհրաժեշտության մասին խնդրեմ կարող ենք և առանձին երկար զրուցել թեման վաղուց բացված է http://www.akumb.am/showthread.php?p=638066 Շատ հետաքրքիր կլինի իմնալ ինչպես է ստացվում, որ այն համակարգը, որ գործում է շատ եվրոպական ու այլ ժողովրդավարական երկրներում իրականում թայվայության է հանգեցրել, ասենք հոլանդիայում, կամ իտալիայում - ավելի մոտ է մեզ մաֆիոզ կազմավորումների առկայությամբ...

Smergh
27.03.2008, 21:44
Ես նկատի ունեմ էն, որ ժողովուրդը հասնելու է նրան, որ մեր այսօրվա կառավարությունը <<գահընկեց>> արվի: Կապ չունի, թե Լևոնը այդ պայքարում ժողովրդի կողքին կլինի, թե չէ: Շատ հնարավոր է, որ նոր լիդերներ մտնեն քաղաքական դաշտ ու ժողովրդին տանեն իրենց հետևից

Տեսնո՞ւմ եք, ավելի բարդ հարց է առաջանում՝ <<գահընկեց>> արվեց, իսկ հետո՞:
Եթե ԼՏՊ-ն պիտի փոխարինի <<գահընկեց>> արվածին, պառդոն, դա ժողովրդի ուզածը չէ՝ այլ մի խումբ բախտախնդիրների, որոնք կարոտել են կերակրատաշտին:
Հիշեք ԼՏՊ-ն սկզբում բոլորիս խաբում էր, թե իր հին շրջապատից ոչ ոք պաշտոն չի ստանա, իսկ հետո պնդում,
- Փետրվարի 19-ին Դուք ընտրելու եք Վանո ՍԻրադեղյանին,- կամ էլ.
-Ինձ աջակցողները, բոլորը պաշտոններ կստանան իրենց կատարած օժանդակությանը համապատասխան: Եվ այլն…
Իսկ եթե կարծում եք՝ թե <<գահընկեց>> անենք, հետո մի բան կմտածենք, դա անիմաստ գործողություն կլինի, քանզի ի՞նչ երաշխիքներ կունենանք, որ ավելի վատ չի լինելու քան հիմա է: Մինչև Ձեռ առաջարկած Առաջնորդների /լիդերներ/ հարցը չլուծվի՝ բոլոր քայլերն ուղղորդվելու են ի նպաստ ԼՏՊ-ի, իսկ դա հաստատ կործանարար կլինի Հայաստանի համար:
Ահա այս հարցերի պատասխաններն էր, որ ես ակնկալում էի ստանալ ու ցավով ադպես էլ չստացա, սակայն հույսս դեռ չեմ կորցրել և սպասում եմ…

Kuk
27.03.2008, 21:52
Իսկ եթե կարծում եք՝ թե <<գահընկեց>> անենք, հետո մի բան կմտածենք, դա անիմաստ գործողություն կլինի, քանզի ի՞նչ երաշխիքներ կունենանք, որ ավելի վատ չի լինելու քան հիմա է: Մինչև Ձեռ առաջարկած Առաջնորդների /լիդերներ/ հարցը չլուծվի՝ բոլոր քայլերն ուղղորդվելու են ի նպաստ ԼՏՊ-ի, իսկ դա հաստատ կործանարար կլինի Հայաստանի համար:


Smergh ջան «<<գահընկեց>> անենք, հետո մի բան կմտածենք» եթե չեմ սխալվում մոտավորապես այսպիսի մի գրառում ես եմ արել: Ճիշտա՝ ես ինքս չեմ կարող վստահ ասել թե այսինչ-այսինչ բաները կփոխվի դեպի լավը, ուղակի իմ անձնական կարծիքը հետևյալն է, որ հիմիկվանից վատ չի լինի:
հիմա դու հարց ես ուղղում «ի՞նչ երաշխիքներ կունենանք, որ ավելի վատ չի լինելու քան հիմա է», իսկ դու ի՞նչ երաշխիք ունես, որ «դա հաստատ կործանարար կլինի Հայաստանի համար:»:

Smergh
27.03.2008, 22:39
Smergh ջան «<<գահընկեց>> անենք, հետո մի բան կմտածենք» եթե չեմ սխալվում մոտավորապես այսպիսի մի գրառում ես եմ արել: Ճիշտա՝ ես ինքս չեմ կարող վստահ ասել թե այսինչ-այսինչ բաները կփոխվի դեպի լավը, ուղակի իմ անձնական կարծիքը հետևյալն է, որ հիմիկվանից վատ չի լինի:
հիմա դու հարց ես ուղղում «ի՞նչ երաշխիքներ կունենանք, որ ավելի վատ չի լինելու քան հիմա է», իսկ դու ի՞նչ երաշխիք ունես, որ «դա հաստատ կործանարար կլինի Հայաստանի համար:»:

Kuk ջան երևի շարադրական բացթողում եմ արել, կներես, կործանարար ասելով ես ի նկատի ունեյի ԼՏՊ-ին գահ բարձրացնելու դպքը: Չեմ ուզում սրա մասին խոսել, ժամանակին բազմաթիվ փաստերով ու տրամաբանական վերլուծություններով ես հանդես եմ եկել առաջին Նախագահի դեմ ու կրկնվելն անիմաստ եմ համարում: Միայն մի նկատառում և այդ մասին ուրիշ ոչ մի խոսք.
1988 թվականի ազգային զարթոնքն օգտագործելով ԼՏՊ-ն նախագահ դարձավ և շատ կարճ ժամանակում մսխեց ամբողջ դրականը, որ խոստանում էր այդ զարթոնքը մեր երկրին ու ժողովրդին, 1995 թվականին արդեն մենք ունեինք հիասթափված հասարակություն, Եթե կարծում եք, թե մեր ժողովուրդն այս ընտրությունների արդյունքները "կուլ էր տալու" առանց համախմբվելու ու արժանի հակահարված տալու, եթե Լևոնը չլիներ, ապա չարաչար սխալվում եք: Լևոնը իրեն հատուկ խորամանկությամբ ու նենգությամբ ,գնահատելով իրավիճակը, այն, որ համազգային ընդվզում է սկսվում վարչակարգի դեմ՝ եկավ առիթն օգտագործելու, որպեսզի կրկին համազգային զարթոնքի էներգիան վատնի իր աթոռի համար…Ու մենք դարձյալ կանգնեցինք կոտրված տաշտակի առաջ, ունեցանք վիրավոր, բարոյալքված, խաբված հիասթափված երկփեղկված մի ժողովուրդ, որն այս շոգից հետո ինքնակազմակերպվելու փոխարեն ի վիճակի է ինքնակործան գործողություններ կատարել, ինչին էլ իմ կարծիքով ձգտում եր ԼՏՊ-ն:
Ահա այս ամենն ի նկատի ունենալով ես գրել էի, որ գրագետ և ճիշտ պայքար տանելու համար մեզ առաջին հերթին անհրաժեշտ է սթափվել , հասկանալ ու գնահատել մեզ հետ կատարվածն ու նոր միայն սկսել պայքարը, այլապես այն կարող է հակառակ արդյունքի հանգեցնել:

Kuk
27.03.2008, 22:41
Kuk ջան երևի շարադրական բացթողում եմ արել, կներես, կործանարար ասելով ես ի նկատի ունեյի ԼՏՊ-ին գահ բարձրացնելու դպքը: Չեմ ուզում սրա մասին խոսել, ժամանակին բազմաթիվ փաստերով ու տրամաբանական վերլուծություններով ես հանդես եմ եկել առաջին Նախագահի դեմ ու կրկնվելն անիմաստ եմ համարում: Միայն մի նկատառում և այդ մասին ուրիշ ոչ մի խոսք.
1988 թվականի ազգային զարթոնքն օգտագործելով ԼՏՊ-ն նախագահ դարձավ և շատ կարճ ժամանակում մսխեց ամբողջ դրականը, որ խոստանում էր այդ զարթոնքը մեր երկրին ու ժողովրդին, 1995 թվականին արդեն մենք ունեինք հիասթափված հասարակություն, Եթե կարծում եք, թե մեր ժողովուրդն այս ընտրությունների արդյունքները "կուլ էր տալու" առանց համախմբվելու ու արժանի հակահարված տալու, եթե Լևոնը չլիներ, ապա չարաչար սխալվում եք: Լևոնը իրեն հատուկ խորամանկությամբ ու նենգությամբ ,գնահատելով իրավիճակը, այն, որ համազգային ընդվզում է սկսվում վարչակարգի դեմ՝ եկավ առիթն օգտագործելու, որպեսզի կրկին համազգային զարթոնքի էներգիան վատնի իր աթոռի համար…Ու մենք դարձյալ կանգնեցինք կոտրված տաշտակի առաջ, ունեցանք վիրավոր, բարոյալքված, խաբված հիասթափված երկփեղկված մի ժողովուրդ, որն այս շոգից հետո ինքնակազմակերպվելու փոխարեն ի վիճակի է ինքնակործան գործողություններ կատարել, ինչին էլ իմ կարծիքով ձգտում եր ԼՏՊ-ն:
Ահա այս ամենն ի նկատի ունենալով ես գրել էի, որ գրագետ և ճիշտ պայքար տանելու համար մեզ առաջին հերթին անհրաժեշտ է սթափվել , հասկանալ ու գնահատել մեզ հետ կատարվածն ու նոր միայն սկսել պայքարը, այլապես այն կարող է հակառակ արդյունքի հանգեցնել:

հնարավորա ես եմ որոշ մաս կրճատել գրառումիցդ:

Վիշապ
27.03.2008, 23:27
Kuk ջան երևի շարադրական բացթողում եմ արել, կներես, կործանարար ասելով ես ի նկատի ունեյի ԼՏՊ-ին գահ բարձրացնելու դպքը: Չեմ ուզում սրա մասին խոսել, ժամանակին բազմաթիվ փաստերով ու տրամաբանական վերլուծություններով ես հանդես եմ եկել առաջին Նախագահի դեմ ու կրկնվելն անիմաստ եմ համարում: Միայն մի նկատառում և այդ մասին ուրիշ ոչ մի խոսք.
1988 թվականի ազգային զարթոնքն օգտագործելով ԼՏՊ-ն նախագահ դարձավ և շատ կարճ ժամանակում մսխեց ամբողջ դրականը, որ խոստանում էր այդ զարթոնքը մեր երկրին ու ժողովրդին, 1995 թվականին արդեն մենք ունեինք հիասթափված հասարակություն, Եթե կարծում եք, թե մեր ժողովուրդն այս ընտրությունների արդյունքները "կուլ էր տալու" առանց համախմբվելու ու արժանի հակահարված տալու, եթե Լևոնը չլիներ, ապա չարաչար սխալվում եք: Լևոնը իրեն հատուկ խորամանկությամբ ու նենգությամբ ,գնահատելով իրավիճակը, այն, որ համազգային ընդվզում է սկսվում վարչակարգի դեմ՝ եկավ առիթն օգտագործելու, որպեսզի կրկին համազգային զարթոնքի էներգիան վատնի իր աթոռի համար…Ու մենք դարձյալ կանգնեցինք կոտրված տաշտակի առաջ, ունեցանք վիրավոր, բարոյալքված, խաբված հիասթափված երկփեղկված մի ժողովուրդ, որն այս շոգից հետո ինքնակազմակերպվելու փոխարեն ի վիճակի է ինքնակործան գործողություններ կատարել, ինչին էլ իմ կարծիքով ձգտում եր ԼՏՊ-ն:
Ահա այս ամենն ի նկատի ունենալով ես գրել էի, որ գրագետ և ճիշտ պայքար տանելու համար մեզ առաջին հերթին անհրաժեշտ է սթափվել , հասկանալ ու գնահատել մեզ հետ կատարվածն ու նոր միայն սկսել պայքարը, այլապես այն կարող է հակառակ արդյունքի հանգեցնել:
Smergh, կրկին վերացական դատողություններ ես անում, հետն էլ ասում ես տրամաբանական վերլուծություն;) Զարթոնքն օգտագործեց, նախագահ դարձավ ու զարթոնքի էներգիան օգտագործեց իր աթոռի համար, կարծես անհնար է աթոռը պահել, զարթոնքն էլ հետը:D Կարելի է կարծել, թե ըստ քեզ անհնար է լավ դիրք ու հարստություն պահպանել նորմալ մարդավարի նախագահություն անելով, անպայման պետք է եղածը կործանել, իսկ մարդկանց՝ հիասթափեցնել։ Մյուս կողմից էլ չեմ հասկանում թե ինչ զարթոնքի մասին է խոսքը հետսովետական ճգնաժամից հետո, երբ նորանկախ երկրում շունս տիրոջը չեր ճանաչում, իսկ մարդկանց մեծամասնությունը մինչև հիմա էլ դեռ չի գիտակցում թե ինչ ասել է անկախ սեփական պետություն ունենալ, շատերի համար սա դեռևս «դուշմանի մալն» է։ Ես չեմ կարողանում հասկանալ, թե օրինակ եթե Տեր–Պետրոսյանի փոխարեն լիներ ասենք պետրոսը կամ պողոսը, կամ էլ հենց ձեր սիրելի Վազգեն Մանուկյանը, ի՞նչն էր անելու ավելի լավ, ի՞նչը թույլ չեր տալու ու առհասարակ ո՞վ պիտի նրան լսեր կամ ենթարկվեր այդ նորաստեղծ քաոսի մեջ։ Տեր–Պետրոսյանը եթե այդպես աթոռամոլ էր, ինչո՞ւ այդպես հեշտ հրաժարվեց աթոռից, չէ՞ր կարող հոկտեմբերի 27 սարքել… կամ կաշառել սրան նրան, շուրջը Ռոբի ու Սերժի փոխարեն հավատարիմ մարդկանց հավաքել, մյուսների գլուխներն էլ ուտել մանրից կամ միանգամից։ Համ կրկրվնելը անիմաստ ես համարում, համ կրկնվում ես։ Սթափվել, գնահատել ու նոր սկսելը վերացական է, կարելի է կարծել թե սթափվելու կոչ անողները բոլորը սարերի թարմ օդ շնչած ու մի լավ լիցքաթափված սթափ մարզիկներ են, իսկ մյուսները՝ հարբած, նարկոշների ամբոխ։ :D

Արշակ
28.03.2008, 14:19
Ինքնահակասական պնդումներ էք անում, սզբում թե գաղափարները կան մինչև անձ չլինի դրանք չեն դառնա պայքար, իսկ իմ օրինակները որտեղ գաղափարը անձից առաջ էր երևան եկել, ինձ եք մեղադրում անձերը գաղափարից կարևորելու մեջ...
Նախ կխնդրեի, որ նախադասությունները մի քիչ ավելի հստակ ձևակերպեք, որպեսզի պատասխանողը գլուխ չջարդի նախադասության մասերի միջև չդրսևորված քերականական ու տրամաբանական կապերը գուշակելու վրա։ Ինչևէ, կպատասխանեմ այնքանով, որքանով որ հասկացա, թե ինչ էիք ուզում ասել։
«գաղափարները կան մինչև անձ չլինի դրանք չեն դառնա պայքար» – նախ ես սենց բան չեմ ասել։ Սա Ձեր հորինածն է։
Սակայն, կարծում եմ կհամաձայնեք, որ ոչինչ չանելով գաղափարները ինքնիրան իրականություն չեն դառնում։ Դրանք իրականություն են դարձնում մարդիկ, որոնք պայքարում են այդ գաղափարների համար։ Իսկ յուրաքանչյուր մարդկային պայքարի ժամանակ ձևավորվում են առաջնորդներ՝ առջևից գնացողներ։ Սրանից երբևէ չես խուսափի ու խուսափելու իմաստ էլ չկա։ Առաջնորդներ եղել են նաև ձեր նշած օրինակներում։ Իմ հնչեցրած « «գաղափարների համար պայքարել, այլ ոչ թե անձերի» սկզբունքը չի բացառում այդ պայքարում անհատների գոյությունը» միտքը մասնավորապես սա էր նշանակում, այլ ոչ թե ձեր ասածը։
Եթե գաղափարները, որոնց համար պայքար է գնում, լավն են, համընդհանուր գիտակցված են, ապա ինչպես ինքներդ էլ նշեցիք, առաջնորդներին վերացնելով դրանք չեն մեռնում։ Ներկա պայքարն էլ հենց այդպիսին է. պայքար է գնում ազատության, արդարության համար ու բռնության, կեղծիքի դեմ, այլ ոչ թե ՍՍ–ի դեմ, կամ ԼՏՊ–ի համար։ Սրա ապացույցը նաև այն է, որ էս պայքարին միացել են բազմաթիվ մարդիկ, տարբեր քաղաքական ուժեր, որոնք մեղմ ասած չեն համակրում ԼՏՊ–ին։
Իսկ Ձեզ մեղադրում եմ անձերը գաղափարներից կարևորելու մեջ, քանի որ Դուք էք անընդհատ շեշտում ԼՏՊ–ի անունը, դեմ եք կանգնել ժողովրդական պայքարին այն պատճառով, որ այնտեղ կա ԼՏՊ–ի անունը։ Անընդհատ փորձում եք ազատության համար ժողովրդի պայքարը ներկայացնել որպես ԼՏՊ–ի համար պայքար ու նվաստացնել այն։ Շարժմանը միացած ողջ ժողովրդին «լևոնական» եք պիտակում այն դեպքում, երբ այնտեղ շատերը, ինչպես արդեն բազմիցս ասել ենք, մեղմ ասած չեն համակրում ԼՏՊ–ին։


Առանձին թեմա չգիտեմ կարլեի է բացել ասենք «Գգաղափարը ամեն ինչ է, անձերը ոչինչ», բայց ինչքան տեսնում եմ, դրան դեմ ոչինչ արդեն չունեք։ Իսկ եթե շարունակում եք կարևորել ԼՏՊի անձը ավելին, քան գաղափարները ապա դրա մասին արտահայտվել եմ, այստեղ http://www.akumb.am/showthread.php?t=21262

Ձեր բացած այս հարցումը ևս ապացուցում է վերը ասածիս ճշմարտացիությունը։
Ահա ստացված արդյունքները.
Հանուն ինչի՞ եք պատրաստ պայքարել.
Լևոնին նախագահ պիտի հայտարարեն – 19.30%
Նոր արդար ընտրություններ պիտի կազմակերպվեն – 54.39%
ես դուրս չեմ գա պայքարի, կմնամ տանը – 26.32%Ինչպես տեսնում եք, պայքարողների ճնշող մեծամասնությունը, ինչպես նաև ընդհանրապես հարցմանը մասնակցողների մեծամասնությունը պայքարում է արդար ընտրությունների համար, այլ ոչ թե ԼՏՊ–ի, ինչպես Դուք եք ջանում ներկայացնել։
Մասնավորապես ես էլ, ինչպես այդ թեմայում արդեն նշել եմ, ընտրել եմ 2–րդ տարբերակը։
Հիմա արդեն այդ պայքարը վերածվել է ընդհանրապես ազատության ու արդարության համար ժողովրդական ընդվզման։


Իսկ պառլամենտական ընտրությունները միայն կուսակցական ցուցակներով անցնացնելու անհրաժեշտության մասին խնդրեմ կարող ենք և առանձին երկար զրուցել թեման վաղուց բացված է http://www.akumb.am/showthread.php?p=638066 Շատ հետաքրքիր կլինի իմնալ ինչպես է ստացվում, որ այն համակարգը, որ գործում է շատ եվրոպական ու այլ ժողովրդավարական երկրներում իրականում թայվայության է հանգեցրել, ասենք հոլանդիայում, կամ իտալիայում - ավելի մոտ է մեզ մաֆիոզ կազմավորումների առկայությամբ...
Հա, այդ թեման ու Ձեր այդ գրառումը տեսել եմ։ Ինչպես տեսնում եք թեկուզ թեմայի վերնագրից՝«Ոչ լևոնականներ ու ոչ սերժականներ, միացե՛ք», ձեր այդ թեմայի հիմքը անձերի դեմ պայքարն է , այլ ոչ թե գաղափարների պայքարը։ Այնպես որ չէի ասի, թե այդ թեման ձեր նշած «կուսակցական գաղափարախոսության» առաջարկին է նվիրված։ Ինչևէ, եթե կա ժողովրդի մի հատված, որ այդ մոտեցման հետ ինչ–որ հույսեր է կապում, ուրեմն կարիք կա մանրամասն վերլուծել այն։ Ձեր այդ գրառմանը առաջիկայում մանրամասն կպատասխանեմ (էս պահին աշխատավայրում խիստ զբաղված եմ ու առանց այդ էլ շատ ժամանակ կորցրի)։ Հիմա միայն մի բան ասեմ. ցավոք, այսքան տարիներ բազմաթիվ անհաջող փորձերից հետո, այդպես էլ շատերը չհասկացան, որ այլ երկրերում գործող համակարգերը մեխանիկորեն այլ միջավայր տեղադրելու դեպքում դրանք բոլորովին այլ արդյունքներ կարող են տալ։

voter
31.03.2008, 17:08
Մեւբերումներով գրառումներ անել չեմ սիրում, բայց երևի ստիպված եմ


.......«գաղափարները կան մինչև անձ չլինի դրանք չեն դառնա պայքար» – նախ ես սենց բան չեմ ասել։ Սա Ձեր հորինածն է։

Անմիջապես հաջորդ նախադասությունը



Սակայն, կարծում եմ կհամաձայնեք, որ ոչինչ չանելով գաղափարները ինքնիրան իրականություն չեն դառնում։ Դրանք իրականություն են դարձնում մարդիկ, որոնք պայքարում են այդ գաղափարների համար։ Իսկ յուրաքանչյուր մարդկային պայքարի ժամանակ ձևավորվում են առաջնորդներ՝ առջևից գնացողներ։

Չժղտելով, որ առաջնորդներ ամեն պայքարի ժամանակ կան նորից հարցը բարձրացնեմ ԼՏՊ-ն է որոշում ժողովրդական պայքարի էությունը՞, ԼՏՊն պիտի ասի ինչ անել, որ ժողովուրդը դա անի՞

Ազատության, արդարության ու բռնության, կեղծիքի դեմ պայքարի գաղափարախոսը ԼՏՊն է՞

Եթե ոչ, ապա ինչու բացի ԼՏՊից բացի նրա շքախմբում ոչ մեկ ոչինչ չի առաջարկում ինչպես շարժվել ուր գնալ՞,

Խիստ կասկածել եմ ու հիմա էլ կասկածում եմ, որ ԼՏՊն որևէ ուղղություն երբևիցե ցույց է տվել, բացի ԴԵՄ լինելու մտքից։ Հիմա էլ միակ «գաղափարական» միտքը ԴԵՄ լինելն է, բայց ՀԱՆՈՒՆ ինչ որ բանի պայքարելը միայն ինքնաբուխ ժողովրդական շարժում է ծնում, օրինակ խոսքի ազատության համար, որը ոչ մի կերպ չի առաջնորդվում ու չի էլ առաջնորդվի ԼՏՊի կողմնակիցների կողմից - դա նրանց նպատակների մեջ չի տեղավորվում։

Չնայած եթե համոզեք որ նախին զուն.դատախազները ու էշմիածինցի ֆեոդալիստ գեներալները, խոսքի ազատության համար պայքարողներ են - շատ ուրախ կլինեմ, բայց առաժմն նման մտքից միայն ծիծաղս է գալիս։

Ոչ լեևոնական ոչ սերժականների թեմայի հարցում, երևում է միայն վերնագրին էք ծանոթ, այլապես այդ թեմայում արծարծվող մտքերին անձնավորման ու անձերի դեմ պայքար պիտկա չէիք կպցնի, բայց կսպասենք ու կհուսանք պատասխանի, ինչով է պառլամենտական պետության գաղափարը, որի իմաստն է այդ թեման, անընդունելի...

Աբելյան
31.03.2008, 19:28
ստորագրությունումս գրած ա ;)

Ծով
01.04.2008, 01:59
Քաղաքացիական պահանջ էր...