PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Զանազան լեզվական հարցեր



Էջեր : 1 2 3 [4] 5 6 7 8 9 10

Շինարար
30.09.2009, 16:37
Ես էլ եմ հաճախ էդ հարցին բախվում, ու շատ դեպքերում էդ սղումը մի տեսակ լավ չի հնչում կարծես։ Բայց, օրինակ, Բաքու քաղաքի դեպքում ասում ենք՝ Բաքվի, ու կոնկրետ այս դեպքը կասկածից դուրս է։ Իսկ եթե օտար հատուկ անունների դեպքում սղումը գործում է, ապա հայկականների դեպքում, կարծում եմ, առավել ևս պիտի գործի։ :think

Ամեն դեպքում, այստեղ այնքան էլ սղում չի, այլ հոլովման ժամանակ ու-ի վերափոխում վ-ի, իսկ օրինակներ գիտե՞ս, որ բառամիջում լինի սղումը…

Rammstein
30.09.2009, 16:54
Ամեն դեպքում, այստեղ այնքան էլ սղում չի, այլ հոլովման ժամանակ ու-ի վերափոխում վ-ի, իսկ օրինակներ գիտե՞ս, որ բառամիջում լինի սղումը…
Ես էլ ոի ուզում դա ասեի: «Բաքու»-ի դեպքում ամեն ինչ այլ է: Սղման մասին խոսք լինել չի կարող: Դասական ուղղագրության մեջ կգրվեր «Բաքուի», իսկ բոլշեվիկյանով «ուի»-ն դառնում է «վի», դրա համար էլ առանց էն էլ բեջուռա այդ անունը որոշակի սեռական գործողությունից հետո (նկատի ունեմ սեռական հոլովում դնելուց հետո :D) ավելի է այլանդակվում:

Rammstein
30.09.2009, 16:58
Ժողովուրդ, ես էլ մի հատ այսպիսի հարց ունեմ: Ո՞րտեղից է եկել այն կանոնը, որի համաձայն պետք է շնորհակալություն հայտնել ոչ թե ինչ-որ մեկից, այլ ինչ-որ մեկին:

Kuk
30.09.2009, 17:06
Ժողովուրդ, ես էլ մի հատ այսպիսի հարց ունեմ: Ո՞րտեղից է եկել այն կանոնը, որի համաձայն պետք է շնորհակալություն հայտնել ոչ թե ինչ-որ մեկից, այլ ինչ-որ մեկին:

Էդ կանոն չի, ինձ թվում ա: Եթե չեմ սխալվում, ոչ միայն շնորհակալությունը, այլ ընդհանրապես՝ ամեն ինչն էլ հայտնելիս ինչ որ մեկին են հայտնում, ոչ թե ինչ որ մեկից հայտնում: Ինչ որ մեկին ասեցի, սա նորմալ ա, չի լինի չէ՞՝ ինչ որ մեկից ասեցի: Այսինքն՝ ստեղ շնորհակալությունը կապ չունի, ստեղ հայտնելը կապ ունի:

Ուլուանա
30.09.2009, 20:35
Ամեն դեպքում, այստեղ այնքան էլ սղում չի, այլ հոլովման ժամանակ ու-ի վերափոխում վ-ի, իսկ օրինակներ գիտե՞ս, որ բառամիջում լինի սղումը…
Ճիշտ ես... Բերածս օրինակը սղում չէր, մի պահ սխալ ուղղությամբ էի գնացել, ներողություն... :oy Համենայնդեպս, փնտրում եմ օրինակներ, որ գտնեմ, կգրեմ։ ;)

Ժողովուրդ, ես էլ մի հատ այսպիսի հարց ունեմ: Ո՞րտեղից է եկել այն կանոնը, որի համաձայն պետք է շնորհակալություն հայտնել ոչ թե ինչ-որ մեկից, այլ ինչ-որ մեկին:
Կուկը ճիշտ, տրամաբանական բացատրություն տվեց։ «Հայտնել» բառի առկայությունն արդեն իսկ որոշիչ է, այլ կերպ չէր էլ կարող լինել։ «Շնորհակալ լինել» արտահայտությունն է, որ մի քիչ շփոթության տեղիք է տալիս։ Ճիշտ է համարվում «շնորհակալ լինել ինչ–որ մեկին» ձևը, որին, իմ կարծիքով, կարելի է երկու տեսանկյունից նայել ու, համապատասխանաբար, մի դեպքում արդարացնել, մյուս դեպքում՝ ոչ։ Օրինակ, եթե փորձենք ստուգաբանել «շնորհակալ» բառը, ապա ստացվում է շնորհ+կալ(ել), այսինքն՝ շնորհ(ը) վերցնել, վերցնել կարելի է, բնականաբար, ոչ թե ինչ–որ մեկին, այլ ինչ–որ մեկից։ Մյուս կողմից էլ ունենք «երախտապարտ» բառը, որը բառացի նշանակում է երախտիքի համար պարտական լինել, այսինքն՝ ինչ–որ մեկին։ Եվ եթե հաշվի առնենք, որ շնորհակալ լինելն էլ է նույնը նշանակում, ապա էլի պիտի լինի ինչ–որ մեկին, ոչ թե ինչ–որ մեկից։ Ամեն դեպքում «ինչ–որ մեկից» ձևն ինձ ավելի տրամաբանական է թվում, թեև գիտեմ, որ ընդունված է, որ ճիշտը «շնորհակալ լինել ինչ–որ մեկին» ձևն է։
Հետաքրքիր կլիներ լսել նաև ուրիշների կարծիքներն այս հարցի վերաբերյալ։

Հայկօ
30.09.2009, 20:40
Շնորհակալություն հայտնել ինչ-որ մեկին:

Շնորհակալ լինել ինչ-որ մեկից (կոպիտ ասած՝ ես ձեզնից շնորհ վերցրած եմ):

Կուկն ու Ուլուանան արդեն լրիվ բացատրեցին, ավելացնելու բան չունեմ:

Rammstein
30.09.2009, 21:47
Ճիշտ է համարվում «շնորհակալ լինել ինչ–որ մեկին» ձևը, որին, իմ կարծիքով, կարելի է երկու տեսանկյունից նայել ու, համապատասխանաբար, մի դեպքում արդարացնել, մյուս դեպքում՝ ոչ։
Խոսքս հենց այս` շնորհակալ լինելու մասին էր, այլ ոչ թե հայտնելու: :) Կուկը դիտարկել էր միայն առաջին դեպքը: ;)


Մյուս կողմից էլ ունենք «երախտապարտ» բառը, որը բառացի նշանակում է երախտիքի համար պարտական լինել, այսինքն՝ ինչ–որ մեկին։ Եվ եթե հաշվի առնենք, որ շնորհակալ լինելն էլ է նույնը նշանակում, ապա էլի պիտի լինի ինչ–որ մեկին, ոչ թե ինչ–որ մեկից։

Այո, ըստ էության նույն նշանակությունն ունեն շնորհակալ եւ երախտապարտ լինելը, բայց դա որեւէ առնչություն չունի այն վերջավորությունների հետ, որոնց մասին խոսքում ենք:
Օրինակ. «Ես ատում եմ նրան:», բայց «Ես զզվում եմ նրանից:»
ըստ էության նույն իմաստն է, բայց չի լինի չէ՞ «Ես զզվում եմ նրան», կամ «Ես ատում եմ նրանից:»

Մի խոսքով ըստ իս կարելի է առաջնորդվել միայն բառի բացատրությամբ, ինչը արդեն արեց Ուլուանան: Եւ ուստի կունենանք «Ես շնորհակալ եմ նրանից:» ձեւը: :)

Ֆոտոն
23.10.2009, 00:28
«Դուք», «Ձեր», «Ձեզ» դերանունները, նախադասության մեջ մեծատառով ե՞ն գրվում: Թե՞ օրենքներ կան բացառությունների: Խնդրում եմ մանրամասնել: :oy

Շինարար
23.10.2009, 00:32
«Դուք», «Ձեր», «Ձեզ» դերանունները, նախադասության մեջ մեծատառով ե՞ն գրվում: Թե՞ օրենքներ կան բացառությունների: Խնդրում եմ մանրամասնել: :oy

Որքան ես գիտեմ, եթե եզակի թվի համար հարգական իմաստով են գրված, առանց բացառության պետք է մեծատառով գրվեն, իսկ եթե հոգնակի թվի համար են օգտագործվում, առանց բացառության՝ փոքրատառով:

Ֆոտոն
23.10.2009, 00:39
Որքան ես գիտեմ, եթե եզակի թվի համար հարգական իմաստով են գրված, առանց բացառության պետք է մեծատառով գրվեն, իսկ եթե հոգնակի թվի համար են օգտագործվում, առանց բացառության՝ փոքրատառով:

Ես էլ եմ էդպես իմանում: Բայց գրավոր խոսքում միանշանակ էդպես չեմ հանդիպել: Դա մեր ժամանակների օրենք է՞: Նկատի ունեմ՝ հետխորհրդային:

_Հրաչ_
23.10.2009, 00:40
թեև գիտեմ, որ ընդունված է, որ ճիշտը «շնորհակալ լինել ինչ–որ մեկին» ձևն է։

Չէ, Ուլուանա ջան, հենց բացառական հոլովով է ընդունված տարբերակը (շնորհակալ լինել ինչ-որ մեկից), ուղղակի կենցաղում, խոսակցական լեզվի մեջ ավելի շատ օգտագործվում է «շնորհակալ լինել ինչ-որ մեկին տարբերակը»:

Chuk
23.10.2009, 00:41
«Դուք», «Ձեր», «Ձեզ» դերանունները, նախադասության մեջ մեծատառով ե՞ն գրվում: Թե՞ օրենքներ կան բացառությունների: Խնդրում եմ մանրամասնել: :oy

Մեջբերում եմ Դավիթ Գյուրջինյանի «Մեծատա՞ռ, թե՞ փոքրատառ» գրքից, որը հրատարակության է երաշխավորել ՀՀ ԿԳՆ բարեփոխումների կենտրոնը («Ասողիկ» հրատարակչություն, 2005 թ.).


Մեծատառով են գրվում հարգական (քաղաքավարական) հոգնակիի ինչպես ուղիղ, այնպես էլ թեք հոլովաձևերը: Այսպես՝ Ակնածանքով եմ հիշում Ձեզ, սիրելի՛ ուսուցիչ, Ձեր ուսանելի դասերը, երբ Դուք մեզ համար բոլորից իմաստունն էիք, և մենք շատ բան սովորեցինք Ձեզանից:

Ֆոտոն
23.10.2009, 00:45
Չէ, Ուլուանա ջան, հենց բացառական հոլովով է ընդունված տարբերակը (շնորհակալ լինել ինչ-որ մեկից), ուղղակի կենցաղում, խոսակցական լեզվի մեջ ավելի շատ օգտագործվում է «շնորհակալ լինել ինչ-որ մեկին տարբերակը»:

Եթե կարելի է, նշե՛ք աղբյուրը:

Շինարար
23.10.2009, 01:10
Ես էլ եմ էդպես իմանում: Բայց գրավոր խոսքում միանշանակ էդպես չեմ հանդիպել: Դա մեր ժամանակների օրենք է՞: Նկատի ունեմ՝ հետխորհրդային:

Չեմ կարծում , ուղղակի եթե քո հանդիպածը գեղարվեստական գրականության մեջ է, հաճախ են գրողները անփույթ վերաբերվում նման հարցերին, դե եթե լավ են գրում, դա ոչինչ, կարևորը դասագրքերում ինչպես է ընդունված, դա էլ Չուկը մեջբերեց:

_Հրաչ_
24.10.2009, 18:51
Եթե կարելի է, նշե՛ք աղբյուրը:

Դե Ֆոտոն ջան, ոչ մեկիս համար էլ գաղտնիք չէ, որ հայերեն գրականությունը և նյութերը համացանցում խիստ աղքատիկ են, ինչի պատճառով չեմ կարող այդտեղից հղում տալ:
Որպես աղբյուր կարող եմ նշել «Հայոց լեզու» դպրոցական դասագրքերը` Ֆ. Խլղաթյանի հեղինակությամբ: Շուտվանից չեմ բացել, դրանք, չեմ հիշում, թե որ դասարանի դասագրքում է, բայց հաստատ կա: Բացի այդ` կան ոճաբանության մասին գրքեր, ուղղակի հեղինակներին չեմ հիշում: Մի հատ գիրք ունեի, անունը «Գրավոր խոսք» էր (հեղինակի անունը էլի չեմ հիշում:oy), չգտա, որ ավելի գիտական մեկանաբանություն տամ:
Սա ավելի շատ ոճաբանական խնդիր է. «շնորհակալ լինել» նշանակում է «շնորհ կալել», «շնորհ վերցնել», (ինչպես նշեց Հայկօն), իսկ ինչ-որ մեկին չես կարող «շնորհ վերցնել», ավելի ճիշտ այդ «շնորհ»-ը «կվերցնես» նրանից: :) Որպեսզի ավելի հստակ զգանք այդ նրբությունը, կարող ենք համեմատություն անել: Օրինակ, չես կարող ասել «գոհ եմ քեզ»: Գոհ լինում են ոչ թե ինչ-որ մեկին, այլ ինչ որ մեկից: Այսինքն ավելի ճիշտ կլինի «գոհ եմ քեզնից», ինչպես և «շնորհակալ եմ քեզնից»:

Շնորհակալ եմ քեզնից;)

dvgray
01.11.2009, 20:48
Հարցս ծնվեց բավականին անսպասելի ձևով, բայց դա կարևոր չէ… :)
ուրեմն, "հոգեվարք" բառը: ինչքան հասկանում եմ, այն բաղկացած է երկու արմատներից "հոգի" և "վարք": այսինքն հոգու վարք չէ՞: Ուրեմն ինչու են հոգեվարք անվանում մարդու մեռնելու պրոցեսը:

_Հրաչ_
02.11.2009, 00:01
Իմ կարծիքով երկրորդ արմատը «վարք»-ի հետ կապ չունի: Ավելի խելքին մոտ ա էս տարբերակը`

Հոգեվարք=հոգին վար իջնել, իսկ «ք»-ն մնացել ա գրաբարից, չնայած ինքը հոգնակիակերտ վերջածանց ա եղել, բայց աշխարհաբարում շատ գրաբարից եկած բառեր ընդունել են «ք» վերջավորությունը: Օրինակ` քառասունք, խաղողօրհներք, բաժինք.....

Yeghoyan
05.11.2009, 20:58
Ժողովուրդ ջան ո՞րն է ճիշտ :8

ի՞նչ լեզվից եք թարգմանում, թե՞ ո՞ր լեզվից եք թարգմանում

Շինարար
05.11.2009, 21:01
Ժողովուրդ ջան ո՞րն է ճիշտ :8

ի՞նչ լեզվից եք թարգմանում, թե՞ ո՞ր լեզվից եք թարգմանում

Իմ անգրագետ կարծիքով՝ երկուսն էլ:)

_Հրաչ_
05.11.2009, 21:06
Ժողովուրդ ջան ո՞րն է ճիշտ

ի՞նչ լեզվից եք թարգմանում, թե՞ ո՞ր լեզվից եք թարգմանում

«Ինչ»-ն ավելի անորոշ ա: «Որ»-ը մի քիչ որոշակիություն ունի: Մի քիչ դժվար ա պատկերացնելը բայց:
Ես ավելի կողմնակից եմ «որ» տարբերակին:

Ուլուանա
12.11.2009, 21:11
Էս վերջին գրառումները, չգիտես ինչու, աչքիցս վրիպել էին... Նոր տեսա։ :o

Ժողովուրդ ջան ո՞րն է ճիշտ :8

ի՞նչ լեզվից եք թարգմանում, թե՞ ո՞ր լեզվից եք թարգմանում


«Ինչ»-ն ավելի անորոշ ա: «Որ»-ը մի քիչ որոշակիություն ունի: Մի քիչ դժվար ա պատկերացնելը բայց:
Ես ավելի կողմնակից եմ «որ» տարբերակին:
Միայն ավելացնեմ, որ «որը» գործածելիս հիմնականում հասկանում ենք որոշակի, սահմանափակ քանակով ինչ–որ բաներ, որոնց մեջից պետք է ընտրել մեկը, իսկ «ինչը»՝ երբ այդպիսի որոշակիություն ու ընտրության սահմանափակություն չկա։ Սակայն շատ դեպքերում անորոշն ու որոշակին հստակ սահմանազատելը դժվար է, հետևաբար մեծ մասամբ երկուսն էլ համարժեքաբար կարող են գործածվել։ Իսկ տվյալ դեպքում համաձայն եմ, որ նախընտրելի է «որը», քանի որ նույնիսկ եթե համարենք, որ աշխարհում այնքան լեզուներ կան, որ դրանք բոլորը չեն կարող հայտնի լինել, այսինքն՝ թիվը որոշակի համարելը դժվար է, ապա, միևնույն է, նման հարց տալով՝ մենք մտքում նկատի ենք ունենում ընդամենը մի քանի լեզու, այսինքն՝ դրանք ենք դիտարկում որպես հնարավոր տարբերակներ (ոչ թե աշխարհի բոլոր լեզուները) և ուզում ենք իմանալ, թե այդ լեզուներից ո՛ր մեկի մասին է խոսքը։

Հա, մեկ էլ չմոռանամ ասել, որ սա պնդում չէ, այլ կարծիք, թեև քիչ թե շատ համոզված։ :))

Lionne_en_Chasse
12.11.2009, 23:43
Հարցս ծնվել է հայկական հեռուստատեսության շնորհիվ:
Վերջերս հենց հայկական ալիք եմ նայում, րոպեն մեկ ավելնորդ բառն եմ լսում, որը մինչ այդ երբեք չէի լսել: Բառը գործածողներն էլ էնպիսի լուրջ ու գրագետ մարդկանց տպավորություն են թողնում, որ ակամայից սկսում ես կասկածել
Ո՞րն է ճիշտ' ավելորդ թե՞ ավելնորդ

Շինարար
12.11.2009, 23:45
Հարցս ծնվել է հայկական հեռուստատեսության շնորհիվ:
Վերջերս հենց հայկական ալիք եմ նայում, րոպեն մեկ ավելնորդ բառն եմ լսում, որը մինչ այդ երբեք չէի լսել: Բառը գործածողներն էլ էնպիսի լուրջ ու գրագետ մարդկանց տպավորություն են թողնում, որ ակամայից սկսում ես կասկածել
Ո՞րն է ճիշտ' ավելորդ թե՞ ավելնորդ

Սա հա՞րց էր, թե՞ հարց ու պատասխան:), բնականաբար դու արդեն նշեցիր ճիշտ պատասխանը՝ ավելորդ:

Ուլուանա
12.11.2009, 23:45
Հարցս ծնվել է հայկական հեռուստատեսության շնորհիվ:
Վերջերս հենց հայկական ալիք եմ նայում, րոպեն մեկ ավելնորդ բառն եմ լսում, որը մինչ այդ երբեք չէի լսել: Բառը գործածողներն էլ էնպիսի լուրջ ու գրագետ մարդկանց տպավորություն են թողնում, որ ակամայից սկսում ես կասկածել
Ո՞րն է ճիշտ' ավելորդ թե՞ ավելնորդ
Ճիշտը հաստատ «ավելորդն» է. ն–ն ավելորդ է։ ;) Բայց լավ էլ տարածված սխալ է, զարմանալի է, որ առաջին անգամ հեռուստատեսությամբ ես լսել։

Ի դեպ, նույն շարքից է «անձեռնոցիկ» սխալ ձևը, մինչդեռ ճիշտը «անձեռոցիկն» է։

Lionne_en_Chasse
12.11.2009, 23:56
Սա հա՞րց էր, թե՞ հարց ու պատասխան:), բնականաբար դու արդեն նշեցիր ճիշտ պատասխանը՝ ավելորդ:

Անկեղծ ասած, արդեն սկսել էի կասկածել: Ես հայերենի մասնագետ չեմ ( ցավոք սրտի), բայց բնազդաբար զգում եմ որոշ բաներ


Ճիշտը հաստատ «ավելորդն» է. ն–ն ավելորդ է։ ;) Բայց լավ էլ տարածված սխալ է, զարմանալի է, որ առաջին անգամ հեռուստատեսությամբ ես լսել։

Ի դեպ, նույն շարքից է «անձեռնոցիկ» սխալ ձևը, մինչդեռ ճիշտը «անձեռոցիկն» է։

Իրոք, նույն շարքից են ,,, նոր գլխի ընկա
Շնորհակալություն

Շինարար
13.11.2009, 00:03
Ի դեպ, նույն շարքից է «անձեռնոցիկ» սխալ ձևը, մինչդեռ ճիշտը «անձեռոցիկն» է։

Ես այս անձեռոցիկ բառի զոհն եմ, համալսարանի ընդունելության քննությունների ժամանակ զուտ արտագրության ժամանակ սխալ էի արտագրել՝ ն-ով, արդյունքում ստացա տասնինը, վերջում ընդամենը մի բալ պակասեց, ու ընդունվեցի վճարովի… Ու դասի չգնացի:( Այսպես, մի ն տառի պատճառով… Եթե դա լիներ տեստի հարցի մեջ, ես անշուշտ ճիշտ կգրեի, բայց արտագրության ժամանակ էլ չես խորանում ու գրում ես այնպես, ինչպես տպավորված է: Այդպես, եթերից հնչող սխալ խոսքը կարող է շատ ճակատագրական հետևանքներ ունենալ, իրոք, առաջին անգամ հիմա մտածեցի, թե որքան կարևոր է, որ այն մարդիկ, ովքեր մեծ լսարան ունեն, ում խոսքը տպավորվում է, ճիշտ հայերենով խոսեն: Շնորհակալություն, Lionne_en_Chass, այս հարցը բարձրացնելու համար, և շնորհակալություն, Ուլուանա, անձեռոցիկ բառը հիշեցնելու համար:

dvgray
13.11.2009, 07:28
Էօր պարզեցի :}, որ "ստորագրել" բառը կազմված է "ստորև" և "գրել" բառերից
Եթե ճիշտ եմ պարզել, ապա նորից հիշեցի, որ հաճախ պետական պաշտոնյաները /և ոչ միայն/ օգտագործում են "Ստորագրեք վերևում" ձևը:
Բայց արդյոք տաֆտալոգիա չի՞ ստացվում եթե բացենք արմատների "ստորև գրեք վերևում":

Եվ մի հարց էլ, արդյո՞ք ճիշտ է լեզվաբանորեն, ասել "Եթե ճիշտ եմ պարզել…" :
Եվ մի հարց էլ, ու վերջ: Արդյո՞ք ճիշտ է լեզվաբանորեն ասել "արդյո՞ք ճիշտ է լեզվաբանորեն" :

Rammstein
13.11.2009, 21:08
http://s52.radikal.ru/i137/0911/74/c26696cf1273.jpg (http://www.radikal.ru)

Այս գրառումը գտնվում է «Զվարճալի» բաժնի « «Նայիրի», բառարան, զվարճանքի աղբյուր» թեմայում (http://www.akumb.am/showpost.php?p=1849605&postcount=5), եւ նրան այս պահի դրությամբ 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել: Չգիտեմ, թե հատկապես ինչն է այդտեղ զվարճալի, ուղղակի` որպեսզի գրառումը թյուրիմացություն չառաջացնի, տեղեկացնեմ, որ «Փնտռել» ձեւը սխալ չէ: Գրաբարում եւ արեւմտահայերենում հենց այդ ձեւն է օգտագործվել/օգտագործվում: :)

Այն կարելի է գտնել «Նոր Բառագիրք Հայկազեան Լեզուի»-ի երկրորդ հատորում, որպես «Փնդռել կամ Փնտռել»:

Ուլուանա
14.11.2009, 04:34
Մի տարածված սխալի մասին եմ ուզում գրել։ Որքան նկատել եմ, «–ույթ»–երի ու «–ություն»–ների խնդիրը հայերենում լուրջ է։ Շատ եմ հանդիպել սովորույթ–սովորություն, ավանդույթ–ավանդություն և նմանատիպ այլ բառազույգերի շփոթությանը։ Փորձեմ բացատրել տվյալ բառերի իմաստները, որպեսզի տարբերությունն էլ պարզ լինի։

Սովորությունը որևէ գործողություն կատարելու հակումն է, որը ձեռք է բերվել որոշակի ժամանակի ընթացքում` պարբերաբար կամ հաճախակի կրկնելու արդյունքում. օրինակ՝ ուշ քնելը, վաղ արթնանալը, ծխելը, եղունգներ կրծելը, առանց հացի ճաշ ուտելը և նմանատիպ բաները սովորություններ են, ռուսերեն՝ привычка։

Սովորույթը որևէ ժողովրդի, հասարակության կամ հասարակական որևէ խմբի մեջ արմատավորված, որոշակի վարքի ընդունված կարգն է։ Ռուսերեն՝ обычай։ Օրինակ, հայերի՝ Նոր տարվա օրերին միմյանց տներ այցելելը կամ Նոր տարին սեփական օջախում նշելը սովորույթ է։ Իրար հանդիպելիս տղաների համբուրվելը սովորույթ է։

Ընդհանրացնելով՝ կարելի է ասել, որ սովորությունն ավելի շուտ անձին բնորոշ երևույթ է, իսկ սովորույթը՝ մարդկանց խմբերին։


Ավանդությունը սերնդեսերունդ բանավոր փոխանցվող պատմություն է, լեգենդ, ռուսերեն՝ предание, сказание, легенда։

Ավանդույթը հնուց եկած որոշակի սովորույթների, հավատալիքների, տոների, ծեսերի ու արարողակարգերի պահպանումն է կոնկրետ երկրի, ժողովրդի, ընտանիքի կամ այլ հասարակական խմբի կողմից, ռուսերեն՝ традиция։

Ավանդույթի ու սովորույթի միջև սահմանը ոչ միշտ է հստակ, դրանք հաճախ կարող են գործածվել մեկը մյուսի փոխարեն, քանի որ ընդհանուր հիմք ունեն, այնուամենայնիվ, ավանդույթն ընդհանուր առմամբ ավելի շատ պատմական, մշակութային, կրոնական հիմք ունի ու հաճախ նաև հանդիսավորություն է ենթադրում, մինչդեռ սովորույթն ավելի կենցաղային, առօրեական բնույթի է։

Շինարար
30.11.2009, 21:01
Ինչպե՞ս գրական ասենք թայ, օրինակ՝ կոշիկի թայ, մի թայ կոշիկ, այսինքը՝ զույգի մի հատը:
Շնորհակալություն:

Ուլուանա
01.12.2009, 23:50
Ինչպե՞ս գրական ասենք թայ, օրինակ՝ կոշիկի թայ, մի թայ կոշիկ, այսինքը՝ զույգի մի հատը:
Շնորհակալություն:
Թայի գրական տարբերակը ես էլ եմ վաղուց փնտրում։ Գտնողին խոստանում եմ մյուս թայը։ :D

Իսկ եթե լուրջ, ինձ թվում է՝ դրա գրականը պարզապես չկա... :( Իսկ ով համաձայն չի, թող գրի, մենք էլ իմանանք։

Kuk
02.12.2009, 00:05
Թայի գրական տարբերակը ես էլ եմ վաղուց փնտրում։ Գտնողին խոստանում եմ մյուս թայը։ :D

Իսկ եթե լուրջ, ինձ թվում է՝ դրա գրականը պարզապես չկա... :( Իսկ ով համաձայն չի, թող գրի, մենք էլ իմանանք։

Ես էլ հարցը կարդացի, ուզում էի գրել, որ չկա, հետո որոշեցի չշտապել:)) Փաստորեն չկա, էլի: «Մի կոշիկը», «մյուս կոշիկը», «կոշիկներից մեկը» և այլն: Երևի սենց գրելն ա ճիշտ:8

Մանուլ
02.12.2009, 00:13
Իսկ չենք ասո՞ւմ կոշիկիս զույգը :8 Ասենք՝ կոշիկիս զույգը մահճակալի տակ էր:

Շինարար
02.12.2009, 00:14
Իսկ չենք ասո՞ւմ կոշիկիս զույգը :8 Ասենք՝ կոշիկիս զույգը մահճակալի տակ էր:

Ասում ենք, բայց դա հաստատ սխալ է, զույգը երկու թայն իրար հետ է, երկու զույգ որ ասենք, չի լինի երկու թայ, այլ կլինի՝ չորս:8

Միգռո
03.12.2009, 01:53
Ասում ենք, բայց դա հաստատ սխալ է, զույգը երկու թայն իրար հետ է, երկու զույգ որ ասենք, չի լինի երկու թայ, այլ կլինի՝ չորս:8

Ես այդքան խիստ չէի տարբերակի: Զույգն իհարկե երկու հատ քանակ է ենթադրում: Սակայն այն կարող է նշանակել նաև երկու հատից մեկը: Որպես վառ օրինակ բերեմ նա քո զույգը չէ արտահայտությունը (նույնը և ռուսերենում` она тебе не пара): Այստեղ, բնականաբար, նկատի ունեն երկրորդ մասը/կեսը, այլ ոչ թե երկու հատ: Այլ հարց է, որ երկիմաստությունից հարկ եղած դեպքում պետք է խուսափել:

Շինարար
03.12.2009, 01:55
Ես այդքան խիստ չէի տարբերակի: Զույգն իհարկե երկու հատ քանակ է ենթադրում: Սակայն այն կարող է նշանակել նաև երկու հատից մեկը: Որպես վառ օրինակ բերեմ նա քո զույգը չէ արտահայտությունը (նույնը և ռուսերենում` она тебе не пара): Այստեղ, բնականաբար, նկատի ունեն երկրորդ մասը/կեսը, այլ ոչ թե երկու հատ: Այլ հարց է, որ երկիմաստությունից հարկ եղած դեպքում պետք է խուսափել:

Իսկ միգուցե այդ իմաստը հենց ռուսերենից է անցել մեզ և իրականում դա ռուսաբանությու՞ն է:8

Միգռո
03.12.2009, 01:57
Իսկ միգուցե այդ իմաստը հենց ռուսերենից է անցել մեզ և իրականում դա ռուսաբանությու՞ն է:8

Չեմ կարծում: Օրինակը վերցված է Ղարիբյանի ռուս-հայերեն բառարանից:

Ուլուանա
03.12.2009, 02:02
Չեմ կարծում: Օրինակը վերցված է Ղարիբյանի ռուս-հայերեն բառարանից:
Տվյալ դեպքում չեմ կարող պնդել, բայց ընդհանրապես ռուս–հայերեն բառարանում (հեղինակի անունը չեմ հիշում, բայց կարծում եմ՝ նույն՝ մեծ բառարանի մասին ենք խոսում) բավական շատ են լեզվական անճշտությունները, որոնք առնվազն արդի հայերենում սխալ են համարվում։

Միգռո
03.12.2009, 02:07
Տվյալ դեպքում չեմ կարող պնդել, բայց ընդհանրապես ռուս–հայերեն բառարանում (հեղինակի անունը չեմ հիշում, բայց կարծում եմ՝ նույն՝ մեծ բառարանի մասին ենք խոսում) բավական շատ են լեզվական անճշտությունները, որոնք առնվազն արդի հայերենում սխալ են համարվում։

Այո, կան անճշտություններ, սակայն այս արտահայտությունը բառարանից «դուրս» էլ եմ բավական հաճախ լսել:
Ի դեպ, դժվար թե սա ռուսաբանություն լինի. հմմտ.`
Pair - 8) one member of a matching pair: I can't find the pair to this glove. Collins-ի անգլերեն բացատրական բառարան:

Chuk
03.12.2009, 02:18
Քննարկումից անմասն չմնալու համար մեջբերեմ Աղայանի իմ սիրելի արդի հայերենի բառարանից.


Զույգ
1. Որևէ բանի երկու հատը միասին վերցրած
2. Ամուսիններ, մարդ ու կին
3. Երկու ընկեր
4. Երկվորյակներ
5. Զույգի յուրաքանչյուր միավորը
6. ած. Զույգ կազմող, երկու միավորի՝ մասի ևն միասնություն ներկայացնող
7. Երկուսի վրա առանց մնացորդի բաժանվող
8. Երկու
9. Երկտակ, երկուական
10. Միատեսակ, միանման, հավասար, զուգակից

Շինարար
03.12.2009, 02:21
Զույգ
1. Որևը բանի երկու հատը միասին վերցրած
2. Ամուսիններ, մարդ ու կին
3. Երկու ընկեր
4. Երկվորյակներ
5. Զույգի յուրաքանչյուր միավորը
6. ած. Զույգ կազմող, երկու միավորի՝ մասի ևն միասնություն ներկայացնող
7. Երկուսի վրա առանց մնացորդի բաժանվող
8. Երկու
9. Երկտակ, երկուական
10. Միատեսակ, միանման, հավասար, զուգակից
Փաստորեն, թայը իրոք գրական այլ տարբերակ չունի, կամ էլ այն լեզվում, որից փոխառվել է մեր բարբառներին, ունի մեր զույգի նման երկիմաստ կիրառություն::8

Միգռո
03.12.2009, 02:24
Փաստորեն, թայը իրոք գրական այլ տարբերակ չունի, կամ էլ այն լեզվում, որից փոխառվել է մեր բարբառներին, ունի մեր զույգի նման երկիմաստ կիրառություն::8

Թայը երկիմաստ կիրառություն չունի, այդպիսի` բազմիմաստ, կիրառություն ունի զույգը: Իսկ թայի գրական տարբերակը հենց զույգի կիրառություններից մեկն է:

Chuk
03.12.2009, 02:31
Քանի գիրքը ձեռքիս է, դա էլ մեջբերեմ.


Թայ
1. Ընկեր (6,10)
2. Բեռան երկու մասերից յուրաքանչյուրը
3. Զույգի յուրաքանչյուր հատը

Ընկեր
6. Որևէ կոլեկտիվի՝ հասարակական միջավայրի ևն անդամ
10. (խսկց.) Ամուսին

Շինարար
03.12.2009, 02:33
[INDENT]Թայ
3. Զույգի յուրաքանչյուր հատը


Փաստորեն, այս իմաստով թայը խոսակցական չի համարվու՞մ…

Chuk
03.12.2009, 02:34
Փաստորեն, այս իմաստով թայը խոսակցական չի համարվու՞մ…
Երևի թե ոչ :)

Միգռո
03.12.2009, 02:38
Փաստորեն, այս իմաստով թայը խոսակցական չի համարվու՞մ…

Ես, այնուամենայնիվ, որոշակի վերապահումով կգործածեի թայը որպես գրական բառ այսօր` նախապատվությունը տալով զույգին:

krunk Hayastani
03.12.2009, 14:15
Այդ դեպքում գուցե «հատ» բառը կփրկի՞: Օրինակ՝ կոշիկի մի հատը մահճակալի տակ է:

Tanamasi
03.12.2009, 14:51
Ո՞նց է ճիշտ գրել աբերացիա, թե աբերրացիա կամ միգուցե աբբերացիա :think։ Ռուսերեն այս տերմինը գրվում է այսպես՝ аберрация.

Yeghoyan
03.12.2009, 14:54
Ո՞նց է ճիշտ գրել աբերացիա, թե աբերրացիա կամ միգուցե աբբերացիա :think։ Ռուսերեն այս տերմինը գրվում է այսպես՝ аберация.

աբերացիա ;)

Tanamasi
03.12.2009, 14:57
աբերացիա ;)

Բայց հաստա՞տ. սխալվե էի ռուսերեն մի ր էի գրել, երկու ր-ով ա գրվում։

Միգռո
03.12.2009, 15:02
Բայց հաստա՞տ. սխալվե էի ռուսերեն մի ր էի գրել, երկու ր-ով ա գրվում։

Աբեռացիա: Հայերեն` խոտորում, շեղում:

Tanamasi
03.12.2009, 15:04
Աբեռացիա: Հայերեն` խոտորում, շեղում:

Փաստորեն՝ Ռ-ով։ Ի՞նչ տարորինակ բառ ա։

Yeghoyan
03.12.2009, 15:05
ես բառարանում եմ նայել, ու Ռ-ով տարբերակ չկա

միայն աբերացիա կա;)

Միգռո
03.12.2009, 15:06
Տարօրինակ չէ, պարզապես օտար(ահունչ) է:

Միգռո
03.12.2009, 15:07
ես բառարանում եմ նայել, ու Ռ-ով տարբերակ չկա

միայն աբերացիա կա;)

Ո՞ր բառարանում ես նայել:

Yeghoyan
03.12.2009, 15:11
Ո՞ր բառարանում ես նայել:

Հայերեն ուղղագրական, ուղղախոսական, տերմինաբանական բառարան

հեղինակ. Հ.Խ.Բարսեղյան

Աբերացիա /-ցյա/, -յի, (ֆիզ., մաթ.)- խոտորում, շեղում, լուսախոտորում, լուսաշեղում

Միգռո
03.12.2009, 15:15
Ըստ երևույթին զուգաձևեր են, թեև Ր-ով տարբերակն ավելի հայերեն է հնչում ըստ իս: Աբեռացիա` Պոլիտեխնիկական բառարանը, Ղարիբյանի բառարանը, Հայկական սովետական հանրագիտարանը ևն:

Tanamasi
03.12.2009, 21:18
Ո՞նց է ճիշտ՝ տափակաթաթություն, թե տափակակոխություն։:8

Հայկօ
03.12.2009, 21:33
Ո՞նց է ճիշտ՝ տափակաթաթություն, թե տափակակոխություն։:8

Նկատի ունես՝ «հարթաթաթությու՞ն» ;): Տափակակոխությունը Կամասուտրայից ա...

StrangeLittleGirl
03.12.2009, 22:09
Ժողովուրդ, ո՞վ կասի փոշտանկ ինչ ա:

Ֆոտոն
04.12.2009, 00:36
Ժողովուրդ, ո՞վ կասի փոշտանկ ինչ ա:

Փոշտանկ (փոշտանակություն) - (ախտ.) Աղեթափ, աղեթափություն, իջվածք, ճողվածք, ձվանկ, ձվանկություն, ցալակ (հզվդ.):

Աղբյուր՝ հոմանիշների բառարան

AniwaR
08.12.2009, 21:44
Ես էլ էսպես հարց ունեմ. ճի՞շտ է արդյոք heavy metal-ը գրել «հեվի մետալ», մի տեսակ ձեռքս չի գնում գրել «հևի»: :/

Ուլուանա
08.12.2009, 21:54
Ես էլ էսպես հարց ունեմ. ճի՞շտ է արդյոք heavy metal-ը գրել «հեվի մետալ», մի տեսակ ձեռքս չի գնում գրել «հևի»: :/
Ձեռքդ չի գնում, դու էլ «ծանր» գրի։ :))

Հա, «հևի» գրելիս երևի ակամա «հևիհև» բառի հետ է ասոցիացվում, դրա համար էլ անկապ է թվում, բայց դե էդպես պիտի գրվի՝ հայերենի ուղղագրության կանոնների համաձայն։ Օրինակներ բերեմ. Լև Տոլստոյ, Սևիլիա, Նևադա, Կիև և այլն։

AniwaR
08.12.2009, 21:59
Հա, «հևի» գրելիս երևի ակամա «հևիհև» բառի հետ է ասոցիացվում,

Մտքովս անգամ նման բան չի անցել: Ուղղակի ավելի շատ բառի անգլերեն ուղղագրությանը նմանեցնելու ձգտում է: Ես որ նայում եմ «հևի»-ին, ոնց որ հեչ էդ ժանրը չլինի, ընդհանրապես չի ասոցացվում...

Ուլուանա
08.12.2009, 22:01
Մտքովս անգամ նման բան չի անցել: Ուղղակի ավելի շատ բառի անգլերեն ուղղագրությանը նմանեցնելու ձգտում է: Ես որ նայում եմ «հևի»-ին, ոնց որ հեչ էդ ժանրը չլինի, ընդհանրապես չի ասոցացվում...
Դե հիմա ի՞նչ արած, ամեն դեպքում օտար բառ է, ուրիշ լեզվում հայտնվելիս չի կարող լրիվ նույն տեսքն ունենալ, ուզած–չուզած պիտի հարմարվի տվյալ լեզվի կանոններին։ :)

StrangeLittleGirl
09.12.2009, 00:12
Ձեռքդ չի գնում, դու էլ «ծանր» գրի։ :))

Հա, «հևի» գրելիս երևի ակամա «հևիհև» բառի հետ է ասոցիացվում, դրա համար էլ անկապ է թվում, բայց դե էդպես պիտի գրվի՝ հայերենի ուղղագրության կանոնների համաձայն։ Օրինակներ բերեմ. Լև Տոլստոյ, Սևիլիա, Նևադա, Կիև և այլն։

Ան, բայց մեջս կասկած մտավ: Ո՞րն ա ճիշտ. Սևիլյա՞, թե՞ Սևիլիա:

StrangeLittleGirl
09.12.2009, 00:35
Ան, բայց մեջս կասկած մտավ: Ո՞րն ա ճիշտ. Սևիլյա՞, թե՞ Սևիլիա:
Լավ, ես բարձրացրել եմ հարցը, ես էլ պատասխանեմ: :D

Ուրեմն, նոր բառարաններում նայեցի (անգլերեն-հայերեն), գրված էր «Սևիլիա»: Հետո նայեցի իսպաներեն-հայերենում: Գրված էր. «Սևիլյա»:

Բացատրեմ, թե ինչու է, ըստ իս, «Սևիլիա» տարբերակը սխալ: Նախ, այս տարբերակը հավանաբար առաջացել է այն կարծրացած կանոնի արդյունքում, որ աշխարհագրական անունները «իա» վերջավորությունը պետք է ունենան, իսկ կանացի անունները՝ «յա»: Բայց պետք է ասեմ, որ Սևիլյան այդ ընդհանուր կանոնից շեղվում է, որովհետև իր օրիգինալ լեզվով՝ իսպաներեն, չի գրվում "Sevilia", այլ գրվում է "Sevilla", իսկ ll-ն իսպաներենում կարդացվում է «յ», այսինքն՝ նրանք արտասանում են «Սևիյա»: Սովորաբար այդ ll-ն ուրիշ լեզուներ անցնում է որպես «լյ», ոչ թե «լի»: Ու պատահական չէ, որ «Սևիլիա» տարբերակը հայտնվել է անգլերեն-հայերեն բառարանում: Տվյալ դեպքում անգլերեն "Seville"-ը հայերեն հնչում է որպես Սևիլ(ի)յա, ու ընդհանուր կանոնի համաձայն անգլերենի մասնագետը կգրի «Սևիլիա»: Իսկ իսպաներեն- հայերեն բառարանում, քանի որ գործ ունենք օրիգինալ լեզվի հետ, որտեղ հստակ է, որ "Sevilla" է, թարգմանվել է «Սևիլյա»:

Շինարար
09.12.2009, 00:49
Լավ, ես բարձրացրել եմ հարցը, ես էլ պատասխանեմ: :D

Ուրեմն, նոր բառարաններում նայեցի (անգլերեն-հայերեն), գրված էր «Սևիլիա»: Հետո նայեցի իսպաներեն-հայերենում: Գրված էր. «Սևիլյա»:

Բացատրեմ, թե ինչու է, ըստ իս, «Սևիլիա» տարբերակը սխալ: Նախ, այս տարբերակը հավանաբար առաջացել է այն կարծրացած կանոնի արդյունքում, որ աշխարհագրական անունները «իա» վերջավորությունը պետք է ունենան, իսկ կանացի անունները՝ «յա»: Բայց պետք է ասեմ, որ Սևիլյան այդ ընդհանուր կանոնից շեղվում է, որովհետև իր օրիգինալ լեզվով՝ իսպաներեն, չի գրվում "Sevilia", այլ գրվում է "Sevilla", իսկ ll-ն իսպաներենում կարդացվում է «յ», այսինքն՝ նրանք արտասանում են «Սևիյա»: Սովորաբար այդ ll-ն ուրիշ լեզուներ անցնում է որպես «լյ», ոչ թե «լի»: Ու պատահական չէ, որ «Սևիլիա» տարբերակը հայտնվել է անգլերեն-հայերեն բառարանում: Տվյալ դեպքում անգլերեն "Seville"-ը հայերեն հնչում է որպես Սևիլ(ի)յա, ու ընդհանուր կանոնի համաձայն անգլերենի մասնագետը կգրի «Սևիլիա»: Իսկ իսպաներեն- հայերեն բառարանում, քանի որ գործ ունենք օրիգինալ լեզվի հետ, որտեղ հստակ է, որ "Sevilla" է, թարգմանվել է «Սևիլյա»:Իսկ իսպաներենով ո՞նց է գրվում Իտալիա:

StrangeLittleGirl
09.12.2009, 00:53
Իսկ իսպաներենով ո՞նց է գրվում Իտալիա:
Italia

Ուլուանա
09.12.2009, 00:55
Լավ, ես բարձրացրել եմ հարցը, ես էլ պատասխանեմ: :D

Ուրեմն, նոր բառարաններում նայեցի (անգլերեն-հայերեն), գրված էր «Սևիլիա»: Հետո նայեցի իսպաներեն-հայերենում: Գրված էր. «Սևիլյա»:

Բացատրեմ, թե ինչու է, ըստ իս, «Սևիլիա» տարբերակը սխալ: Նախ, այս տարբերակը հավանաբար առաջացել է այն կարծրացած կանոնի արդյունքում, որ աշխարհագրական անունները «իա» վերջավորությունը պետք է ունենան, իսկ կանացի անունները՝ «յա»: Բայց պետք է ասեմ, որ Սևիլյան այդ ընդհանուր կանոնից շեղվում է, որովհետև իր օրիգինալ լեզվով՝ իսպաներեն, չի գրվում "Sevilia", այլ գրվում է "Sevilla", իսկ ll-ն իսպաներենում կարդացվում է «յ», այսինքն՝ նրանք արտասանում են «Սևիյա»: Սովորաբար այդ ll-ն ուրիշ լեզուներ անցնում է որպես «լյ», ոչ թե «լի»: Ու պատահական չէ, որ «Սևիլիա» տարբերակը հայտնվել է անգլերեն-հայերեն բառարանում: Տվյալ դեպքում անգլերեն "Seville"-ը հայերեն հնչում է որպես Սևիլ(ի)յա, ու ընդհանուր կանոնի համաձայն անգլերենի մասնագետը կգրի «Սևիլիա»: Իսկ իսպաներեն- հայերեն բառարանում, քանի որ գործ ունենք օրիգինալ լեզվի հետ, որտեղ հստակ է, որ "Sevilla" է, թարգմանվել է «Սևիլյա»:
Բյուր, բայց եթե իսպաներեն լ չի կարդացվում, այլ յ, ապա ստացվում է, որ ո՛չ Սևիլիան է ճիշտ, ո՛չ էլ Սևիլյան։ :)) Բայց Սևիլիան, ըստ տեղանուններին վերաբերող կանոնի, պիտի որ ավելի ճիշտ լինի։

Շինարար
09.12.2009, 00:56
Italia

Ես դա հարցրի, որ հայերենով նույնակերպ վերջավորություն ունեցող երկու բառերի համեմատությամբ կարողանամ ճշտել քո ասածը, այսպես ավելի է հիմնավորվում քո ասածը, որ ճիշտ է գրել Սևիլյա: Շնորհակալություն, հետաքրքիր էր իմանալ::)

StrangeLittleGirl
09.12.2009, 00:59
Բյուր, բայց եթե իսպաներեն լ–ն չի կարդացվում, ապա ստացվում է, որ ո՛չ Սևիլիան է ճիշտ, ո՛չ էլ Սևիլյան։ :)) Բայց Սևիլիան, ըստ տեղանուններին վերաբերող կանոնի, պիտի որ ավելի ճիշտ լինի։
Բայց մնացած բոլոր լեզուներում էդ լ-ն պահպանված ա: Հենց իսպաներենին մոտ լեզուներում: Ու ուրիշ ոչ մի լեզվում չկա «իա» տարբերակը, նույնիսկ ռուսերենում: Այսինքն, ավտոմատ բերել, էդ կանոնը տարածել էս դեպքի վրա էնքան էլ ճիշտ չի: Կոպիտ համեմատություն անեմ: Մեկ այլ իսպանական քաղաք՝ Կորդոբա: Եթե ըստ տեղանունների ճիշտ ա, բեր սարքենք «Կորդոբիա»:

Ուլուանա
09.12.2009, 01:04
Բայց մնացած բոլոր լեզուներում էդ լ-ն պահպանված ա: Հենց իսպաներենին մոտ լեզուներում: Ու ուրիշ ոչ մի լեզվում չկա «իա» տարբերակը, նույնիսկ ռուսերենում: Այսինքն, ավտոմատ բերել, էդ կանոնը տարածել էս դեպքի վրա էնքան էլ ճիշտ չի: Կոպիտ համեմատություն անեմ: Մեկ այլ իսպանական քաղաք՝ Կորդոբա: Եթե ըստ տեղանունների ճիշտ ա, բեր սարքենք «Կորդոբիա»:
Կարծում եմ՝ էս վերջին նշածդ օրինակն ընդհանրապես տեղին չէր, լրիվ ուրիշ դեպք ես ասում ախր։
Իսկ Սևիլիա/Սևիլյան չեմ պնդում, ուղղակի կարծում եմ՝ որտեղ յ, էնտեղ էլ ի կարող է լինել, էլի, եթե հնչողության առումով առանձնապես տարբերություն չկա, ապա ի՞նչ իմաստ ունի իզուր տեղը խախտել եղած կանոնը։ Դա է հարցը։ Թե չէ անձամբ ինձ համար մեկ է, թե որը կլինի ճիշտը։

StrangeLittleGirl
09.12.2009, 01:10
Կարծում եմ՝ էս վերջին նշածդ օրինակն ընդհանրապես տեղին չէր, լրիվ ուրիշ դեպք ես ասում ախր։
Իսկ Սևիլիա/Սևիլյան չեմ պնդում, ուղղակի կարծում եմ՝ որտեղ յ, էնտեղ էլ ի կարող է լինել, էլի, եթե հնչողության առումով առանձնապես տարբերություն չկա, ապա ի՞նչ իմաստ ունի իզուր տեղը խախտել եղած կանոնը։ Դա է հարցը։ Թե չէ անձամբ ինձ համար մեկ է, թե որը կլինի ճիշտը։
Ախր եղած կանոնը խախտում է քաղաքի անունը: Պետք չէ դրան կուրորեն ենթարկվել: Ասածս այն էր, որ տվյալ դեպքում յ-ի ու ա-ի հանդիպելը զուտ պատահականություն է, ինչես Կորդոբա բառի մեջ հանդիպում են բ-ն ու ա-ն: Էստեղ չկա «իա», զոռով բերվում-խցկվում է: Իմ համեստ կարծիքով, նույնիսկ երրորդ՝ «Սևիլա» տարբերակն ավելի ճիշտ կլինի, քան «Սևիլիան»: Ի՞նչ վատ է որ: Անգլերենում էլ ասում են Սևիլ, ֆրանսերենում՝ Սևիյ:

Ուլուանա
09.12.2009, 01:14
Ախր եղած կանոնը խախտում է քաղաքի անունը: Պետք չէ դրան կուրորեն ենթարկվել: Ասածս այն էր, որ տվյալ դեպքում յ-ի ու ա-ի հանդիպելը զուտ պատահականություն է, ինչես Կորդոբա բառի մեջ հանդիպում են բ-ն ու ա-ն: Էստեղ չկա «իա», զոռով բերվում-խցկվում է: Իմ համեստ կարծիքով, նույնիսկ երրորդ՝ «Սևիլա» տարբերակն ավելի ճիշտ կլինի, քան «Սևիլիան»: Ի՞նչ վատ է որ: Անգլերենում էլ ասում են Սևիլ, ֆրանսերենում՝ Սևիյ:
Համաձայն եմ, որ Սևիլան կամ Սևիլը գուցե ավելի ճիշտ լինեն, ուղղակի յա–ն ու իա–ն ամեն դեպքում նույնաբար ընկալվող վերջածանցներ են, արտասանելիս էլ հնչողությամբ, կարելի է ասել, չեն տարբերվում, հետևաբար իմաստ չեմ տեսնում հատուկ բացառություն անելու ու յ–ով գրելու։ Իսկ –բա վերջածանց կարծեմ չկա, չէ։

Շինարար
09.12.2009, 01:17
Համաձայն եմ, որ Սևիլան կամ Սևիլը գուցե ավելի ճիշտ լինեն, ուղղակի յա–ն ու իա–ն ամեն դեպքում նույնաբար ընկալվող վերջածանցներ են, արտասանելիս էլ հնչողությամբ, կարելի է ասել, չեն տարբերվում, հետևաբար իմաստ չեմ տեսնում հատուկ բացառություն անելու ու յ–ով գրելու։ Իսկ –բա վերջածանց կարծեմ չկա, չէ։

Ողղակի հարցը այն է, որ որքան հասկացա, այստեղ մեր իմացած պետությունակերտ՝:o, իա վերջածանցը չի, այլ ամբողջական ընկալվող Սևիլյա է, որտեղ ըստ նույն տրամաբանության պետք է ապրեն ոչ թե սևիլացիներ, այլ սևիլյացիներ, ի տարբերություն Իտալիայի, որտեղ ապրում են իտալացիներ:

Chuk
09.12.2009, 01:25
Քանի որ անպայման ուզում եմ մեջ ըկնեմ, բայց որևէ տեսակետի հիմնավորում չունեմ, գոնե ներկայացնեմ հիմնավորման բացակայությունը :oy

Բյուրի տեսակետը համոզիչ ա, եթե ես որոշող լինեի, կասի. «Թո՛ղ Սևիլա գրեն», բայց քանի որ ես որոշող չեմ, ասեցի նայեմ որոշումներին: ԻՆչպես և սպասելի էր Լեզվի Պետական Տեսչությունն առնվազն մինչև 2006 թ.-ը այս աշխարհագրական անվանը չի անդրադարձել (ձեռքիս են մինչև այդ ժամանակվա բոլոր որոշումները), ու ոչ մի որոշում այս բառի իմաստով չկա: Ասեցի գոնե էսքանն ասեմ :))

Ռուֆուս
09.12.2009, 10:10
Թողեք ես իմ հեղինակավոր կարծիքն ասեմ :))

Սևիլիան միանշանակորեն սխալ է, ճիշտը Սևիլյա է: Կաստելյանոյում (Իսպանիայի պաշտոնական լեզվում) ll-ն կարդացվում «լյ», իսկ «յ»ն բարբառային է: Իսպանացիներն էլ են քաղաքի անունը արտասանում Սևիլյա :)

Դեկադա
09.12.2009, 10:37
Ո՞նց է ճիշտը
-հուսամ ամեն ինչ լավ կլնի
-հուսով եմ ամեն ինչ լավ կլնի
-հույս ունեմ ամեն ինչ լավ կլնի

Ռուֆուս
09.12.2009, 10:46
Սևիլյայի հետ կապված մի քանի օրինակ էլ իսպանական տեղանուններից.
Valladolid - Վալյադոլիդ
Castilla - Կաստիլյա
Mallorca - Մալյորկա

StrangeLittleGirl
09.12.2009, 18:21
Թողեք ես իմ հեղինակավոր կարծիքն ասեմ :))

Սևիլիան միանշանակորեն սխալ է, ճիշտը Սևիլյա է: Կաստելյանոյում (Իսպանիայի պաշտոնական լեզվում) ll-ն կարդացվում «լյ», իսկ «յ»ն բարբառային է: Իսպանացիներն էլ են քաղաքի անունը արտասանում Սևիլյա :)

Ու˜խ, ապրես :hands Չնայած ես «լյ» արտասանող իսպանացի չեմ տեսել, բայց դե նոր հիշեցի, որ դասագրքերում «լյ» ա: Ուղղակի մտածում էի՝ ոչ թե պաշտոնապես տենց ա, այլ հերթական սովետի մնացորդ լեզվական սխալն ա:

Kuk
09.12.2009, 18:23
Ո՞նց է ճիշտը
-հուսամ ամեն ինչ լավ կլնի
-հուսով եմ ամեն ինչ լավ կլնի
-հույս ունեմ ամեն ինչ լավ կլնի

Երեքն էլ սխալ են:

Ուլուանա
09.12.2009, 18:25
Ո՞նց է ճիշտը
-հուսամ ամեն ինչ լավ կլնի
-հուսով եմ ամեն ինչ լավ կլնի
-հույս ունեմ ամեն ինչ լավ կլնի
Երեքն էլ ճիշտ են՝ հետևյալ փոքրիկ ուղղումներով.
Հուսամ՝ ամեն ինչ լավ կլինի
Հուսով եմ՝ ամեն ինչ լավ կլինի
Հույս ունեմ՝ ամեն ինչ լավ կլինի։

Հայկօ
09.12.2009, 18:56
Ուլուանայի ասածին ավելացնեմ, որ այս նախադասություններում դրվում է «բութ» կետադրական նշանը, քանի որ «որ» շաղկապը սղված է: Պիտի լիներ, օրինակ, «Հուսամ, որ ամեն ինչ լավ կլինի», սակայն քանի որ «որ»-ը չկա, ապա «հուսամ» ստորոգյալից հետո դրվում է բութ:

dvgray
10.12.2009, 06:55
"Արխային եղիր"
Որտեղի՞ց է ծագել արխային բառը: Ո՞րն է նրա արմատը, ու ինչ՞ է նշանակում այդ արմատը բառացիորեն:

Շինարար
10.12.2009, 10:41
Հաստատ չեմ կարող ասել, բայց իր կառուցվածքով արաբական հնչողություն ունի: Արաբերեն՝ raxuwa-to relax, հենց նույն արտասանությամբ բառ` այս արմատից կազմված, բառարանում չգտա, բայց համենայն դեպս նշվածս արմատով կազմված շատ բառեր մոտ իմաստներ ունեն, ինչպես` կյանքը վայելել, անհոգ լինել, անհոգ, թուլացած և այլն;

AniwaR
10.12.2009, 13:15
Ես էլ էսպես հարց ունեմ. ճի՞շտ է արդյոք heavy metal-ը գրել «հեվի մետալ», մի տեսակ ձեռքս չի գնում գրել «հևի»: :/

Էսօր Rammstein-ը մի հետաքրքիր տարբերակ էլ ասաց, որ կարելի է գրել «հէվի»: Ուզում եմ ճշտել՝ արդյո՞ք օտար բառերը փոխառելիս կարելի է (փաստորեն պարզ բառի) բառամիջում «է» գրել::think

Sphinx
10.12.2009, 13:52
Ճիշտն ասած, հեվի ձևը ,կարծում եմ՝ ճիշտ կ լիներ այն դեպքում , եթե, վի-ն, առանձին վերցրած, իմաստ ունեցող բառ լիներ..ամեն դեպքում, երևի թե հևին ,ճիշտ է:





Ռուֆուս
10.12.2009, 14:02
Էսօր Rammstein-ը մի հետաքրքիր տարբերակ էլ ասաց, որ կարելի է գրել «հէվի»: Ուզում եմ ճշտել՝ արդյո՞ք օտար բառերը փոխառելիս կարելի է (փաստորեն պարզ բառի) բառամիջում «է» գրել::think

Աբեղյանական ուղղագրությունում Ո՛Չ :)

Դասականում կարող ես :)

Sphinx
10.12.2009, 14:13
Ի դեպ, Սևիլյայի օգտին է խոսում նաև ռուսերենի տառադարձումը: Ռուսերենում գրվում է՝ Севилья ինչպեսСофья անձնանունը, որը հայերեն տաառադարձում ենք՝ Սոֆյա, այլ ոչ թե ия-ով, ինչպես հայերենում իա-ով տառադարձվող երկրների անունները, այդ թվում՝ Սոֆիա տեղանունը, որը ռուսերենում գրվում է София:

StrangeLittleGirl
10.12.2009, 16:36
Ի դեպ, Սևիլյայի օգտին է խոսում նաև ռուսերենի տառադարձումը: Ռուսերենում գրվում է՝ Севилья ինչպեսСофья անձնանունը, որը հայերեն տաառադարձում ենք՝ Սոֆյա, այլ ոչ թե ия-ով, ինչպես հայերենում իա-ով տառադարձվող երկրների անունները, այդ թվում՝ Սոֆիա տեղանունը, որը ռուսերենում գրվում է София:

Ճիշտն ասած, ես միշտ խուսափում եմ որևէ բան բացատրելու համար ռուսերենից օրինակ բերել, որովհետև շատ հաճախ տառադարձումը կատարում են ռուսերենից՝ հայերեն բերելով մեր լեզվի համար սխալ տարբերակը:

gayan-ori
10.12.2009, 18:00
ինչու այս 2 աշխարհագրական անունները մեզ մոտ գրվում եւ արտասանվում է "ռուսական տարբերակով" ?

Mexiko - Մեխիկո /պետք է լինի Մեքսիկո/
Texas - Տեխաս /պետք է լինի Տեքսաս/

Երբեմն ռուսերենը կողմնորոշիչ դեր կարող է ստանձնել տառադարձման հարցում:
Ես ուսումնասիրել եմ Տեխաս բառը:Պարզվում է՝ այն ծագում է իսպաներեն««tejas»բառից, որն էլ իր հերթին առաջացել է բնիկների լեզվով՝«táysha» բառից ,ինչը նշանակում է ՝ բարեկամ (տե'ս: http://ru.wikipedia.org/wiki/Техас):Իսկ եթե հաշվի առնենք ,որ առաջին հերթին իսպանացիներն են թափանցել այնտեղ և երկար ժամանակ դարձրել իրենց գաղութը,ապա 1821-ից հետո Տեխասը մտել է Մեքսիկայի կազմի մեջ, իսկ ամերիկացիները այստեղ եկել են 19-րդ դարի կեսերին , ապա Տեխաս տարբերակը լիովին հավանական է . առավել մանրամասն տե'ս: [url]http://bse.sci-lib.com/article110369.html):Այնպես, որ ճիշտ է Տեխաս Տեխաս տարբերակը.


Ինչ վերաբերում է Մեքսիկոյին, ապա այստեղ առաջարկվում է անգլերենից տառադարձման տարբերակը:
Իսպաներենում այն խ-ով է հնչում, ինչու՞ պետք է ընդունել քս -ով տարբերակը:Այստեղ էլ, ես կողմ եմ՝ Մեխիկոյին:

Ուլուանա
10.12.2009, 18:09
Երբեմն ռուսերենը կողմնորոշիչ դեր կարող է ստանձնել տառադարձման հարցում:....
Երբեմնի վրա հույս դնել չարժե։ Նույնիսկ եթե երբեմն պատահաբար ճիշտ է լինում, դա դեռ հիմք չէ դրա վրա հիմնվելու համար։ :)) Ամեն դեպքում, հաշվի առնելով ռուսերենի խիստ աղքատիկ հնչյունական կազմը, ինչպես նաև որոշ դեպքերում եղածից էլ ոչ լիարժեք կերպով օգտվելու հանգամանքը, կարծում եմ՝ նման հարցերում ռուսերենի վրա հիմնվել չարժե ամեն դեպքում։ «Հայնե–Գեյնե, Լայպցիգ–Լեյպցիգ, Ֆրոյդ–Ֆրեյդ» խայտառակ տառադարձումները, կարծում եմ, հերիք են ասածս պնդելու համար։

Ռուֆուս
10.12.2009, 18:15
Mexiko - Մեխիկո /պետք է լինի Մեքսիկո/
Texas - Տեխաս /պետք է լինի Տեքսաս/

Անգրագիտություն... Նախ Mexiko չէ, այլ Mexico է...

Բացի դրանից հին իսպաներենում x-ն խ է արտասանվել, ու դա հիմա պահպանվել է Մեքսիկայի անվան մեջ: Իսպաներենում գրում են Mexico, բայց արտասանում են Մեխիկո: Մեքսիկան իսպաներենում ուրիշ գրելաձև էլ ունի Mejico, բայց սա շատ հազվադեպ է օգտագործվում ու հնացած է:

Տեխասն էլ է ժամանակին եղել Մեքսիկական տարածք, ու երկու գրելաձև է ունեցել - Texas ու Tejas, երկուսն էլ խ-ով է արտասանվել: Էնպես որ Տեխասի արտասանության մեջ կարող ենք համ ավելի հին՝ իսպանական արտասանությունը ընդունել, համ էլ ավելի նոր՝ անգլիական արտասանությունը - Թեքսաս:

Անձամբ ինձ Տեխասն ավելի շատ է դուր գալիս :)

gayan-ori
10.12.2009, 20:12
Դե ,դուք իսպաներենին տիրապետում եք, ավելի հանգամանորեն հիմնավորեցիք: Ես , կարծում եմ, սկզբունքորեն ևս՝ Տեխաս տարբերակն ավելի ընդունելի է:

gayan-ori
10.12.2009, 20:15
Երբեմնի վրա հույս դնել չարժե։

ԱՆՇՈՒՇՏ ԻՐԱՎԱՑԻ ԵՔ, պարզապես նման հարցերում երկմտելու առիթ է տալիս...

Rammstein
10.12.2009, 23:58
Դասականում կարող ես
Հետաքրքիր է` դասականում ի՞նչ հիմունքով է կարելի «է»-ից հետո «վ» գրել: Դասականում էլ տրամաբանորեն պիտի գրվի կա՛մ «հեւի», կա՛մ էլ «հէւի», բառամիջում «վ» չպետք է լինի:
Ես առաջարկեցի «հէվի», որովհետեւ տենց IMHO գեղեցիկ ա նայվում:

Վելվետ ջան, մեկ էլ ասեմ, որ եթե «հևի»-ն միակ ճիշտ ձեւն է, ապա «հեւի»-ն էլ սխալ չի լինի, որովհետեւ երկուսն էլ նույն բանն են, ուղղակի մի դեպքում «ե» եւ «ւ» տառերը կցրած են իրար (ինչը չգիտես ինչու հիմա շատերը տառ են համարում):

Monk
11.12.2009, 00:25
Կասկած գցեցին, չեմ կարողանում կենտրոնանամ՝ ճիշտ տարբերակը տեղը բերելու համար: Ո՞րն է ճիշտ՝ չափանիշե՞ր, թե՞ չափանիշներ:

Yeghoyan
11.12.2009, 00:27
Կասկած գցեցին, չեմ կարողանում կենտրոնանամ՝ ճիշտ տարբերակը տեղը բերելու համար: Ո՞րն է ճիշտ՝ չափանիշե՞ր, թե՞ չափանիշներ:

չափանիշներ;)
բազմավանկ բառերի հոգնակին կազմելու համար ավելացնում ենք ները

Monk
11.12.2009, 00:31
չափանիշներ;)
բազմավանկ բառերի հոգնակին կազմելու համար ավելացնում ենք ները
Ես էլ նույնն եմ ասում, բայց արի ու տես, որ ինձ հակառակն էին համոզում: Մի պահ ես էլ կասկածեցի արդեն::)

Ուլուանա
11.12.2009, 00:36
չափանիշներ;)
բազմավանկ բառերի հոգնակին կազմելու համար ավելացնում ենք ները
Ոչ բոլոր դեպքերում, բայց տվյալ դեպքում այո, չափանիշներն է ճիշտ ձևը։

Հայկօ
11.12.2009, 00:52
չափանիշներ;)
բազմավանկ բառերի հոգնակին կազմելու համար ավելացնում ենք ները

Ոչ այնքան ճիշտ է :): Գոյություն ունի այսպիսի օրենք բարդ բառերի համար. եթե բարդ բառի վերջին բաղադրիչն այդ բառում պահպանում է իր հիմնական իմաստը (կամ, ավելի ճիշտ, նաև պայմանավորում է բարդ բառի ընդհանուր իմաստը), ապա հոգնակին կազմելու համար ավելացնում ենք եր, իսկ եթե չի պահպանում, ապա՝ ներ: Ավելի ճիշտ կլինի, կարծում եմ, եթե կոնկրետ օրինակների վրա բացատրեմ: Այսպես. «խաչբառ» բառը նշանակում է, ըստ էության, «խաչված բառեր», այսինքն՝ այսպես թե այնպես բառ բառն է պայմանավորում դրա իմաստը (և պահպանում է իր հիմնական իմաստը), ուրեմն՝ «խաչբառ» բառի հոգնակին լինում է «խաչբառեր»: Իսկ, օրինակ, «մեծատուն» բառը նշանակում է պարզապես «հարուստ», ոչ թե հենց կոնկրետ «մեծ տուն ունեցող» կամ «մեծ տուն». մեծատունը տուն չէ, «տուն» բառն այս բարդ բառի մեջ իր առաջնային իմաստով իմաստաստեղծիչ դեր չունի, և ուրեմն՝ «մեծատուն» բառի հոգնակին լինում է «մեծատուններ»: Նույն կերպ էլ, ասենք, «տնամերձ» բառը, որ «այգի, պարտեզ» է նշանակում», դառնում է «տնամերձներ»: Ըստ այսմ՝ «չափանիշ» բառի հոգնակին պետք է լինի «չափանիշեր», քանի որ չափանիշը, ըստ էության, էլի նիշ է, չափը ցույց տվող նիշ:

Մի երկու բան էլ ասեմ այն բարդ բառերի մասին, որոնց վերջին բաղադրիչը կարող է լինել թե՛ բայական և թե՛ գոյականական հիմք: Եթե բարդ բառի վերջին բաղադրիչը բայական հիմք է, ապա դրա հոգնակին կազմվում է ներ վերջավորությամբ, իսկ եթե գոյականական հիմք է, ապա՝ եր վերջավորությամբ: Օրինակ՝ «արձակագիր» բառը նշանակում է «արձակ գրող» (բայական՝ գործողություն՝ գրելը ցույց տվող հիմք), և ուրեմն սրա հոգնակին լինում է «արձակագիրներ»: Իսկ «պատավորագիր» բառի մեջ «գիր» բաղադրիչը գոյականական է, քանի որ ցույց է տալիս ոչ թե գործողություն, այլ առարկա՝ գիր, այսինքն՝ «պարտավորագիր» բառի հոգնակին լինում է «պարտավորագրեր»:

Ուլուանա
11.12.2009, 00:57
Ոչ այնքան ճիշտ է :): Գոյություն ունի այսպիսի օրենք բարդ բառերի համար. եթե բարդ բառի վերջին բաղադրիչն այդ բառում պահպանում է իր հիմնական իմաստը (կամ, ավելի ճիշտ, նաև պայմանավորում է բարդ բառի ընդհանուր իմաստը), ապա հոգնակին կազմելու համար ավելացնում ենք եր, իսկ եթե չի պահպանում, ապա՝ ներ: .... Ըստ այսմ՝ «չափանիշ» բառի հոգնակին պետք է լինի «չափանիշեր», քանի որ չափանիշը, ըստ էության, էլի նիշ է, չափը ցույց տվող նիշ:
Բայց, իմ կարծիքով, «նիշ» բառը տվյալ դեպքում այնքան էլ չի պահպանել իր հիմնական իմաստը։ :8

Yeghoyan
11.12.2009, 01:03
Ոչ բոլոր դեպքերում, բայց տվյալ դեպքում այո, չափանիշներն է ճիշտ ձևը։


Ոչ այնքան ճիշտ է :)

Ժող ջան ես էդ ամեն ինչի մասին գիտեի, պարզապես կոնկրետ օրինակ էր դրա համար էլ մենակ օրիանկի մասին գրեցի, հարկ չհամարեցի այդքան երկար գրելը:pardon
Ամեն դեպքում շնորհակալություն մնացած մասը հիշեցնելու համար:oy

Sphinx
11.12.2009, 01:06
Հասկանալի է, Հայկօն ուղղակի կանոնը ներկայացրեց:

Sphinx
11.12.2009, 01:25
Ճիշտն ասած, ես միշտ խուսափում եմ որևէ բան բացատրելու համար ռուսերենից օրինակ բերել, որովհետև շատ հաճախ տառադարձումը կատարում են ռուսերենից՝ հայերեն բերելով մեր լեզվի համար սխալ տարբերակը:

Ընդհանուր առմամբ, ճիշտ ես, տառադարձման մեր սկզբունքները միանգամայն տարբեր են, պարզապես ես ուզում էի ուշադրություն հրավիրել այն բանին, որ ռուսներն էլ են առանձնացնում Սևիլյան՝ տառադարձման ժամանակ( չեմ ուզում վերը նշված խոսքս կրկնել)...

Հայկօ
11.12.2009, 01:36
Բայց, իմ կարծիքով, «նիշ» բառը տվյալ դեպքում այնքան էլ չի պահպանել իր հիմնական իմաստը։ :8

Ինչու՞ :): Նիշ՝ ինչ-որ բան նշող՝ ցույց տվող բան: Չափանիշ՝ չափը նշող՝ ցույց տվող բան: Եվ, ի վերջո, Աղայանի բառարանում էլ է գրված եր, Լեզվի ինստիտուտն էլ այս բառի մասին հատուկ որոշում ունի (եթե ինձ չեք հավատում, էլի, ցռը) ;):

Sphinx
11.12.2009, 10:46
Ինչու՞ :): Նիշ՝ ինչ-որ բան նշող՝ ցույց տվող բան: Չափանիշ՝ չափը նշող՝ ցույց տվող բան: Եվ, ի վերջո, Աղայանի բառարանում էլ է գրված եր, Լեզվի ինստիտուտն էլ այս բառի մասին հատուկ որոշում ունի (եթե ինձ չեք հավատում, էլի, ցռը) ;):

Հայկօ ջան, էստեղ, կարծես թե, հենց բայական հիմքով տարբերակն է(չափը նշող), դրա համար էլ,կարծում եմ, չափանիշներ ձևը ճիշտ է :

Իսկ, օրինակ, խորհրդանիշ, թվանիշ բառերում՝ նիշն է, ահա թե ինչու մենք ունեք նաև, համապատասխանաբար՝ խորհրդանշան , թվանշան տարբերակները, իսկ չափանշան ձև չունենք:
Թեև, եթե Աղայանի մոտ եր-ով է...մի տեսակ, այդ հանամանքը չի համոզում...

StrangeLittleGirl
11.12.2009, 11:14
Ընդհանուր առմամբ, ճիշտ ես, տառադարձման մեր սկզբունքները միանգամայն տարբեր են, պարզապես ես ուզում էի ուշադրություն հրավիրել այն բանին, որ ռուսներն էլ են առանձնացնում Սևիլյան՝ տառադարձման ժամանակ( չեմ ուզում վերը նշված խոսքս կրկնել)...

Դե հա, ես ռուսերենն էլ էի նայել, բայց առանձին չէի ներկայացրել: Եթե նկատեցիր, ես նշեցի, որ չգտա մի լեզու, որտեղ «իա» լիներ:

lusattik
11.12.2009, 19:49
էստեղ, կարծես թե, հենց բայական հիմքով տարբերակն է(չափը նշող), դրա համար էլ,կարծում եմ, չափանիշներ ձևը ճիշտ է :

Իսկ, օրինակ, խորհրդանիշ, թվանիշ բառերում՝ նիշն է, ահա թե ինչու մենք ունեք նաև, համապատասխանաբար՝ խորհրդանշան , թվանշան տարբերակները, իսկ չափանշան ձև չունենք:
.

...կարծես, խելքին մոտ բան ես ասում, գիտե՞ս...

Մեղապարտ
12.12.2009, 01:58
Խնդում եմ պրոպոգանդա բառի հայերեն համարժեքը:

Մանուլ
12.12.2009, 02:00
Խնդրում եմ պրոպոգանդա բառի հայերեն համարժեքը:
Քարոզչությո՞ւն:

Sphinx
12.12.2009, 15:03
պրոպագանդա բառը ունի երկու իմաստ և քարոզչություն(արմատը՝ քարոզիչ), և քարոզություն (արմատը՝ քարոզ):Կախված ենթատեքստից՝ պետք է տարբերակել, ինչպես՝ լուսավորությունն ու լուսավորչությունը:
Պրոպագագանդա բառը օգտագործել է 17-րդ դարում Հռոմի պապերից մեկը՝ այդպես անվանելով կաթոլիկ հավատքի տարածմամբ զբաղվող՝ իրեն ենթակա կազմակերպությունը: Այսինքն՝ սկզբում այն կիրառվել է քարոզչության իմաստով, հետագայում այն լայն իմաստ է ստացել( այժմ այդպես է անվանվում նաև տարածման գործընթացը) ,այն է՝ քարոզություն:Այս նրբությունը երբեմն շատ կարևոր է հաշվի առնել:

Հայկօ
13.12.2009, 01:21
Բայց, իմ կարծիքով, «նիշ» բառը տվյալ դեպքում այնքան էլ չի պահպանել իր հիմնական իմաստը։ :8


Հայկօ ջան, էստեղ, կարծես թե, հենց բայական հիմքով տարբերակն է(չափը նշող), դրա համար էլ,կարծում եմ, չափանիշներ ձևը ճիշտ է:

Իսկ, օրինակ, խորհրդանիշ, թվանիշ բառերում՝ նիշն է, ահա թե ինչու մենք ունեք նաև, համապատասխանաբար՝ խորհրդանշան , թվանշան տարբերակները, իսկ չափանշան ձև չունենք:
Թեև, եթե Աղայանի մոտ եր-ով է...մի տեսակ, այդ հանամանքը չի համոզում...


...կարծես, խելքին մոտ բան ես ասում, գիտե՞ս...

Ուլուանա ջան,
Sphinx ջան,
lusattik ջան.

«Չափանիշ» բառի հոգնակին կազմվում է՝ ավելացնելով եր վերջավորությունը: «Նիշ»-ը այստեղ նշանակում է հենց նիշ և ուրիշ ոչ մի բան. չափանիշ՝ չափի նիշ, այսինքն՝ գոյական (ընդունում եմ, որ վերևում գրածս «նշող՝ ցույց տվող»-ը կարող էր թյուրիմացությունների տեղիք տալ, ես եմ մեղավոր): Հիմա՝ թվանիշ-թվանշան և այլ զույգերի մասին: Աճառյանի «Արմատական բառարանում» «Նիշ» և «Նշան» արմատները ներկայացված են տարբեր հոդվածների տակ, այսինքն՝ (ամենայն հավանականությամբ) տարբեր արմատներ են (այո այո), և վերոհիշյալ օրինակները պարզապես բառային ձեռնածություն են և ոչ երբեք՝ լեզվաբանական փաստարկ: Ինչու՞, ասենք, ունենք «մակնիշ», բայց չունենք «մակնշան»: Ունենք «վանդականիշ», բայց ոչ՝ «վանդականշան»: Մի՞թե «վանդականիշ» բառը նշանակում է «վանդակը նշող» և ոչ՝ «վանդակի նիշ»: Իհարկե ոչ:

Ամեն դեպքում՝ ընտրությունը ձերն է: Ես ներկայացրեցի այն տարբերակը, որը ճիշտ է:

Եղիայեան
13.12.2009, 03:15
ես բառարանում եմ նայել, ու Ռ-ով տարբերակ չկա

միայն աբերացիա կա;)

Գետնին տակը անցնին երեքն ալ՝ աբերացիան, աբերրացիան և աբեռացիան, ինչպէս նաև բոլոր օտարաբանութիւնները, բառարանդ ալ հետը, որ տեղ տուած է նմաններուն: Ինչու՞ միանգամ ընդ մ իշտ հայերէնը չորդեգրել ու չըսել շեղում կամ մոլորում:
Շնորհակալութիւն

Sphinx
13.12.2009, 10:43
Հայկօ ջան, նախ մի բարկացիր,պազապես նման երկխոսություններով փորձում ենք գտնել ճիշտ տարբերակը՝ մի դեպքում ստուգելով, մի դեպքում տրամաբանորեն ենթադրելով, սա ճշմարտությունը գտնելու սովորական գործընթաց է:
Ինչու՞ չափանիշ բառը ստուգաբանելիս՝ ասացիր չափը նշող տարբերակը. քանի որ այդպես է դյուրին ընկալել. շատ դժվար է ընկալել որպես չափի նիշ:
...իսկ նշանով տարբերակներով ես փորձեցի ավելի առարկայական դարձնել նիշի գոյականական ընկալումը:
Մենք ունենք վանկանիշ բառը: Քառահատոր բացատրականում այն բացատրվում է վանկագրական նիշ, վանկագիր՝ նմանապես լրացուցիչ գործող տարբերակներով.այսինքն այս տարբերակները առարկայական են դարձնում նիշի գոյականական ընկալումը:
Իմ ձեռքում միայն քառահատոր բառարանն է, ֆիզիկապես՝ այլ աղբյուրներից օգտվելու և ճշտելու հնարավորություն չունեմ:Եթե ստուգել ես ու պարզել, որ եր-ով տարբերակը ճիշտ է՝ անլրջություն կլինի մեր կողմից միմյաց հակաճառելը...

lusattik
13.12.2009, 14:13
...իհարկե պետք է գրել այնպես, ինչպես ընդունված է, բայց Սֆինքսի հիմնավորումը չափանիշ բառի մեջ նշող հիմքի վերաբերյալ, չգիտեմ, ինձ ավելի համոզիչ է թվում...

Yeghoyan
14.12.2009, 15:25
Գետնին տակը անցնին երեքն ալ՝ աբերացիան, աբերրացիան և աբեռացիան, ինչպէս նաև բոլոր օտարաբանութիւնները, բառարանդ ալ հետը, որ տեղ տուած է նմաններուն: Ինչու՞ միանգամ ընդ մ իշտ հայերէնը չորդեգրել ու չըսել շեղում կամ մոլորում:
Շնորհակալութիւն

խնդրեմ:pardon
բառարանս ալ ու՞ր գետնի տակն անցնի, 1500 դրամ փող եմ տվել:oy

Իսկ հիմա ինչո՞ւ չորդեգրել հայերենը:8 կամ էլ որդեգրել, բայց թողնել ուրիշի տանը:
Ասեմ, որովհետև, եթե ուշադրություն դարձրեցիք այդ բառը մասնագիտական էր, այդ մասնագիտությանը վերաբերող, և ընդհանրապես ցանկացած լավ մասնագետ կարծում եմ պետք է իմանա այդպիսի տերմինները: Նման մասնագիտական տերմինները չեն կարող խանգարել հայերենի որդեգրմանը:

Դեկադա
19.12.2009, 11:04
Ժաղ օգնեք.
բավարարվել և բավարարված լինել միևնույն իմաստն ու՞նեն ու ո՞ր դեպքում են որը օգտագործում:

Ուլուանա
22.12.2009, 11:26
Մի քանի օր որ չէի մտել, շատ գրառումներ աչքիցս վրիպել էին... Սա նոր եմ տեսնում։

Ժաղ օգնեք.
բավարարվել և բավարարված լինել միևնույն իմաստն ու՞նեն ու ո՞ր դեպքում են որը օգտագործում:
Երկուսն էլ ճիշտ են, տարբերությունն այն է, որ առաջինը մեկանգամյա գործողություն է ցույց տալիս, երկրորդը՝ վիճակ։

AniwaR
22.12.2009, 12:40
Կառավարությունը տեղեկացվել է այդ որոշման մասին:

Կառավարությանը տեղեկացվել է այդ որոշման մասին:


Ո՞րն է ճիշտ: Ի՞նչ սխալներ կան: Խնդրում եմ մանրամասն հիմնավորել:

Ուլուանա
22.12.2009, 13:54
Կառավարությունը տեղեկացվել է այդ որոշման մասին:

Կառավարությանը տեղեկացվել է այդ որոշման մասին:


Ո՞րն է ճիշտ: Ի՞նչ սխալներ կան: Խնդրում եմ մանրամասն հիմնավորել:
Կարծում եմ՝ երկու կառույցներն էլ ճիշտ են։ Սխալներ չեմ տեսնում։

Ինչուիկ
22.12.2009, 14:09
Կառավարությունը տեղեկացվել է այդ որոշման մասին:
Կառավարությանը տեղեկացվել է այդ որոշման մասին:

Ո՞րն է ճիշտ: Ի՞նչ սխալներ կան: Խնդրում եմ մանրամասն հիմնավորել:
Երկու տարբերակներն էլ ճիշտ են, ուղղակի առաջինն ավելի գործածական է::)

AniwaR
22.12.2009, 14:10
Կարծում եմ՝ երկու կառույցներն էլ ճիշտ են։ Սխալներ չեմ տեսնում։

Ինձ թվում է՝ «Կառավարությունը տեղեկացվել է» տարբերակը այնուամենայնիվ սխալ է: Ճիշտ է՝ նուրբ սխալ կարող է լինել, բայց մի անգամ ահագին բանավեճի առիթ տվեց: Ասենք, սա կրավորական սեռի նախադասություն է, չէ՞: Ուղիղ ձևը կլիներ «Ինչ-որ մեկը կառավարությանը տեղեկացրել է»: Ինչու՞ պետք է այդ դեպքում դառնա «Կառավարությունը...»: Ուրիշ՝ ավելի ակնհայտ օրինակ. «Կառավարությանը տրամադրվել են անհրաժեշտ միջոցները» կամ «Կառավարությանն ասվել է այդ մասին» (չնայած էս վերջինը մի քիչ անկապ ա հնչում, բայց զուտ քերականության տեսակետից վերցնենք). չի լինի չէ՞ այս դեպքում ասել «Կառավարությունը ասվել է» կամ «Կառավարությունը տրամադրվել է»: :)) Հետո կասկածում եմ, որ ամբողջ խնդիրը «տեղեկացնել»-«տեղեկացվել» բառի մեջ է... Մի խոսքով, խճճվել եմ:

Ուլուանա
22.12.2009, 14:36
Ինձ թվում է՝ «Կառավարությունը տեղեկացվել է» տարբերակը այնուամենայնիվ սխալ է: Ճիշտ է՝ նուրբ սխալ կարող է լինել, բայց մի անգամ ահագին բանավեճի առիթ տվեց: Ասենք, սա կրավորական սեռի նախադասություն է, չէ՞: Ուղիղ ձևը կլիներ «Ինչ-որ մեկը կառավարությանը տեղեկացրել է»: Ինչու՞ պետք է այդ դեպքում դառնա «Կառավարությունը...»: Ուրիշ՝ ավելի ակնհայտ օրինակ. «Կառավարությանը տրամադրվել են անհրաժեշտ միջոցները» կամ «Կառավարությանն ասվել է այդ մասին» (չնայած էս վերջինը մի քիչ անկապ ա հնչում, բայց զուտ քերականության տեսակետից վերցնենք). չի լինի չէ՞ այս դեպքում ասել «Կառավարությունը ասվել է» կամ «Կառավարությունը տրամադրվել է»: :)) Հետո կասկածում եմ, որ ամբողջ խնդիրը «տեղեկացնել»-«տեղեկացվել» բառի մեջ է... Մի խոսքով, խճճվել եմ:
Հա, համաձայն եմ, դրա համար էլ գրել էի՝ կարծում եմ... Համենայնդեպս, ես եթե օգտագործելու լինեի, ապահովության համար կնախընտրեի «Կառավարությանը տեղեկացվել է» ձևը։ Բայց նոր մի բան մտքովս անցավ... Նայի, օրինակ, «տեղեկացնել» բայը կարծես ուղիղ խնդիր է վերցնում միայն երկրորդական նախադասության տեսքով (տեղեկացվել է, որ ...), ի տարբերություն, օրինակ, «ասել» բայի։ Դրա համար, կարծում եմ, «Կառավարությունը տեղեկացվել է» նախադասության մեջ, ի տարբերություն, «Կառավարությունն ասվել է» նախադասության, «կառավարություն» բառին ամեն դեպքում չի կարող ուղիղ խնդրի դեր վերագրվել։

Sphinx
22.12.2009, 15:05
Իսկ եթե այսպես մտածե՞նք.Իմ կարծիքով՝ կախված է նրանից, թե տեղեկացնել բառի որ իմաստն է գործածվում1. ինչ-որ մեկը կառավարությանը տեղեկացրել է(տեղյակ է պահել):Հետևաբար՝ Կառավարությունը տեղեկացվել է ինչ-որ մեկի կողմից:
Մյուս տարբերակով՝ Կառավարությանը ինչ-որ բան են տեղեկացրել(հայտնել) : Հետևաբար՝ Ինչ-որ բան տեղեկացվել է կառավարությանը:Այստեղ փոքր-ինչ տարբեր նախադասություններ են:

bari hoki
23.12.2009, 00:37
Առաջարկում եմ միացյալ ուժերով գտնել ռուսերեն болеть բառի հայերեն համարժեքը՝ «հայերեն» ասած՝ «բալետ անել» իմաստով, քանի որ ոմանց կողմից օգտագործվող «երկրպագել» և «ցավել» բառերը, իմ, ինչպես նաև շատ-շատերի կարծիքով, այնքան էլ ընդունելի չեն։ «Երկրպագել»-ը, կարծում եմ, չափազանց ուժեղ է ասված, իսկ «ցավել»-ը պարզապես բառացի թարգմանություն է ռուսերենից և, համենայնդեպս, իմ կարծիքով, ոչ մի կապ չունի հայերեն «ցավել» բառի հետ, չի արտահայտում մեր ուզած իմաստը։
Ի՞նչ կարծիքներ ու առաջարկներ կան։ :)

Հարգելի Ուլուանա եթե Ռուսերեն բառ է մեն էլ այդ բառի համարժեքը արդեն վաղուց ունեինք պետք չէ համարժեքքը գտնենք, ուժեղ ազգը կունենա ուժեղ բառ, ինչ որ մերն է դա արդեն մերն է, իմ կարծիքով եթե ձեզ ինչ որ կերպ է թվում երկրպագել բառը ապա դա քիչ օգտագործելուց է: ՈՒղղակի խնդրում եմ գրեք միայն ձեր անունով քանի որ ձեր ասած շատ-շատերը կարողէ լինեն օրինակ 30-հոգի և այդ անձնավորթյունները չնչին տոկոս կազմեն միլիոնանոց ազգության մեջ:
Հարգանքներով bari hoki

krunk Hayastani
23.12.2009, 11:37
Ինձ թվում է՝ «Կառավարությունը տեղեկացվել է» տարբերակը այնուամենայնիվ սխալ է: Ճիշտ է՝ նուրբ սխալ կարող է լինել, բայց մի անգամ ահագին բանավեճի առիթ տվեց: Ասենք, սա կրավորական սեռի նախադասություն է, չէ՞: Ուղիղ ձևը կլիներ «Ինչ-որ մեկը կառավարությանը տեղեկացրել է»: Ինչու՞ պետք է այդ դեպքում դառնա «Կառավարությունը...»: Ուրիշ՝ ավելի ակնհայտ օրինակ. «Կառավարությանը տրամադրվել են անհրաժեշտ միջոցները» կամ «Կառավարությանն ասվել է այդ մասին» (չնայած էս վերջինը մի քիչ անկապ ա հնչում, բայց զուտ քերականության տեսակետից վերցնենք). չի լինի չէ՞ այս դեպքում
ասել «Կառավարությունը ասվել է» կամ «Կառավարությունը տրամադրվել է»: :)) Հետո կասկածում եմ, որ ամբողջ խնդիրը «տեղեկացնել»-«տեղեկացվել» բառի մեջ է... Մի խոսքով, խճճվել եմ:
Իսկ ինձ թվում է սրանք տարբեր կառույցներ են:
Այո՛


ամբողջ խնդիրը «տեղեկացնել»-«տեղեկացվել» բառի մեջ է...
Մյուս օրինակներում կառավարությունը մաքուր անուղղակի խնդիր է և …

Բացատրեմ միտքս.


Ինձ թվում է՝ «Կառավարությունը տեղեկացվել է» տարբերակը այնուամենայնիվ սխալ է: Ճիշտ է՝ նուրբ սխալ կարող է լինել, բայց մի անգամ ահագին բանավեճի առիթ տվեց: Ասենք, սա կրավորական սեռի նախադասություն է, չէ՞: Ուղիղ ձևը կլիներ «Ինչ-որ մեկը կառավարությանը տեղեկացրել է»: Ինչու՞ պետք է այդ դեպքում դառնա «Կառավարությունը...»:
… որովհետև «Ինչ-որ մեկը կառավարությանը տեղեկացրել է» ձևից բխում է մի ուրիշ (ավելի խորքային) ուղիղ ձև՝ «Կառավարությունը տեղյակ է:»

Իսկ կառավարությանը մի բան ասելով կամ նրան մի բան տրամադրելով կառավարությունը չի փոխվում: Սրանց խորքային կառույցները նույն բայերով չեն ստացվելու, այլ ուրիշ արմատով բայ են պահանջելու: Օրինակ, դառնալու է «Կառավարությունը գիտի» (նրան ասվել է) կամ «Կառավարությունը ունի» (նրան տրամադրվել է):

AniwaR
23.12.2009, 17:31
… որովհետև «Ինչ-որ մեկը կառավարությանը տեղեկացրել է» ձևից բխում է մի ուրիշ (ավելի խորքային) ուղիղ ձև՝ «Կառավարությունը տեղյակ է:»

Իսկ կառավարությանը մի բան ասելով կամ նրան մի բան տրամադրելով կառավարությունը չի փոխվում: Սրանց խորքային կառույցները նույն բայերով չեն ստացվելու, այլ ուրիշ արմատով բայ են պահանջելու: Օրինակ, դառնալու է «Կառավարությունը գիտի» (նրան ասվել է) կամ «Կառավարությունը ունի» (նրան տրամադրվել է):

Անչափ շնորհակալ եմ սպառիչ պատասխանի համար: Համոզեցիք::)

Ուլուանա
23.12.2009, 20:37
Հարգելի Ուլուանա եթե Ռուսերեն բառ է մեն էլ այդ բառի համարժեքը արդեն վաղուց ունեինք պետք չէ համարժեքքը գտնենք, ուժեղ ազգը կունենա ուժեղ բառ, ինչ որ մերն է դա արդեն մերն է, իմ կարծիքով եթե ձեզ ինչ որ կերպ է թվում երկրպագել բառը ապա դա քիչ օգտագործելուց է: ՈՒղղակի խնդրում եմ գրեք միայն ձեր անունով քանի որ ձեր ասած շատ-շատերը կարողէ լինեն օրինակ 30-հոգի և այդ անձնավորթյունները չնչին տոկոս կազմեն միլիոնանոց ազգության մեջ:
Հարգանքներով bari hoki
Ինձ թվում էր՝ պարզ է, որ հայերեն «երկրպագել»–ը ռուսերեն болеть բառի համարժեքը չէ։ Երկրպագելը չափազանց ուժեղ է դրա համար։ Ես, օրինակ, կարող եմ "болеть" անել ինչ–որ մեկին կամ խմբի, բայց, կներեք, ո՛չ երբեք երկրպագել։ Կարծում եմ՝ գոնե երբեմն կարելի է ազգի ուժեղության մասին վերամբարձ պնդումների փոխարեն անկեղծորեն խոստովանել, որ մեր լեզվում պարզապես չկա "болеть" բառի ճշգրիտ համարժեքը։ Վերջիվերջո, ոչ մի լեզու էլ բացարձակ չէ։ Ու մեր լեզվում որևէ թերություն ընդունելու դեպքում, ինձ թվում է, մեր «պագոնները» չեն ընկնի, ավելին՝ գուցե օգնեն լրացնել այն, ինչ թերի է։

Ինչ վերաբերում է «շատ–շատերը» բառին, ապա այն ամեն դեպքում հարաբերական իմաստ ունի. գուցե չնչին տոկոս են կազմում, գուցե՝ մեծ։ Ու ո՛չ ես, ո՛չ էլ Դուք չենք կարող չափել այդ քանակը։ Ուրիշ բան, եթե ես գրած լինեի՝ մարդկանց մեծամասնությունը, կամ՝ գրեթե բոլորը։

Հայկօ
23.12.2009, 20:46
Աջակցե՞լ :think:

Ուրվական
23.12.2009, 20:49
Աջակցե՞լ :think:

Հաստատ ավելի լավ տարբերակ ա: Բայց դե էլի էն չի:

*e}|{uka*
23.12.2009, 20:50
Աջակցե՞լ :think:

Միգուցե գոտեպնդե՞լ: :)) :))

Ուլուանա
23.12.2009, 21:20
Միգուցե գոտեպնդե՞լ: :)) :))
Այսինքն՝ болельщик–ն էլ, համապատասխանաբար, կլինի գոտեպնդի՞չ։ :))

Ուլուանա
23.12.2009, 21:24
Ի դեպ, նմանատիպ քննարկում արդեն եղել է այս թեմայի առաջին էջում։ Ու կարծես թե ամենաշատը հակված էինք հենց «աջակցել» տարբերակին, բայց դե իրոք էլի ճշգրիտ չէ։ Այսինքն՝ որպես болеть բառի համարժեք՝ էնքան էլ համապատասխան չէ, բայց որպես տվյալ երևույթը բնորոշող բառ՝ նորմալ ու ընդունելի է, իմ կարծիքով։ Վերջիվերջո, պարտադիր չէ բառը բառացիորեն թարգմանել, կարելի է պարզապես թարգմանել ընդհանուր իմաստը։

bari hoki
23.12.2009, 23:54
Ինձ թվում էր՝ պարզ է, որ հայերեն «երկրպագել»–ը ռուսերեն болеть բառի համարժեքը չէ։ Երկրպագելը չափազանց ուժեղ է դրա համար։ Ես, օրինակ, կարող եմ "болеть" անել ինչ–որ մեկին կամ խմբի, բայց, կներեք, ո՛չ երբեք երկրպագել։ Կարծում եմ՝ գոնե երբեմն կարելի է ազգի ուժեղության մասին վերամբարձ պնդումների փոխարեն անկեղծորեն խոստովանել, որ մեր լեզվում պարզապես չկա "болеть" բառի ճշգրիտ համարժեքը։ Վերջիվերջո, ոչ մի լեզու էլ բացարձակ չէ։ Ու մեր լեզվում որևէ թերություն ընդունելու դեպքում, ինձ թվում է, մեր «պագոնները» չեն ընկնի, ավելին՝ գուցե օգնեն լրացնել այն, ինչ թերի է։

Ինչ վերաբերում է «շատ–շատերը» բառին, ապա այն ամեն դեպքում հարաբերական իմաստ ունի. գուցե չնչին տոկոս են կազմում, գուցե՝ մեծ։ Ու ո՛չ ես, ո՛չ էլ Դուք չենք կարող չափել այդ քանակը։ Ուրիշ բան, եթե ես գրած լինեի՝ մարդկանց մեծամասնությունը, կամ՝ գրեթե բոլորը։

Հարգելի եթե Մարդը չի օգտագործոել փոքր տարիքից օրինակ երկրպագել բառը և տվյալ բառի տեղը ձեր ասած օտարամուտ "болеть" բառն է ասել նրան հայերեն տարբերակը ուժեղ կթվա մեկ ուրիշին գռեհիկ մի խոսքով խորթ կթվա, դրանում մեղք ունի դպրոցը
համաձայն ես՞:

Ուլուանա
24.12.2009, 00:26
Հարգելի եթե Մարդը չի օգտագործոել փոքր տարիքից օրինակ երկրպագել բառը և տվյալ բառի տեղը ձեր ասած օտարամուտ "болеть" բառն է ասել նրան հայերեն տարբերակը ուժեղ կթվա մեկ ուրիշին գռեհիկ մի խոսքով խորթ կթվա, դրանում մեղք ունի դպրոցը
համաձայն ես՞:
Համաձայն չեմ, որովհետև իմ ասածը կապ չուներ օգտագործել–չօգտագործելու հանգամանքի հետ։ Պարզապես «երկրպագել» բառն իր իմաստով ոչ միայն հեռու է ռուսերեն "болеть" բառից, այլև աղավաղված ձևով է բնորոշում տվյալ երևույթն ընդհանրապես։ Որևէ թիմի, խմբի կամ կատարողի կարելի է համակրել, աջակցել և այլն, իսկ երկրպագելն այդ իրավիճակում միայն հիվանդագին ու մոլեգին վերաբերմունքն է բնորոշում։ Վերջիվերջո, ոչ բոլորն են "болеть" անելու հետ մեկտեղ նաև երկրպագում։ Ես, օրինակ, երբեք ոչ ոքի չեմ երկրպագել, բայց "болеть" արել եմ։

AniwaR
24.12.2009, 19:37
Երկրպագել, եցի 1. Поклоняться, боготворить, обоготворять, обоготворить. 2. Кланяться, поклониться.
Երկրպագություն, թյան - Поклонение
Երկրպագու, ի Поклонник

Болеть I անկատ. 1. հիվանդ լինել.... 2. о ком - чем, за кого - что փխբ. խսկց. ապրումներ ունենալ, սրտով ցավել, հոգս քաշել, սրտանց տանջվել, մտահոգվել. ~ за успех дела գործի հաջողության համար մտահոգված լինել:
Болеть II անկատ. ցավել, ցավ զգալ....
Болельщик ա., խսկց. ցավաքաշ, ցավքաշ, սպորտային մրցույթների բուռն սիրահար

Իմ կարծիքով՝ սրանից ակնհայտ է, որ առաջին հերթին հենց «երկրպագել»-ն է "болеть"-ի արհեստական փոխարինիչ: Ուլուանան ճիշտ է: «Բոլելշիկի» լավագույն փոխարինիչը, փաստորեն, «ինչ-որ մի բանի բուռն սիրահար»-ն է: Ճիշտ է, այդ ինչ-որ բանը կարելի նաև երկրպագել, բայց դա արդեն ծանր դեպք է::)

Շինարար
24.12.2009, 19:58
Իմ կարծիքով՝ սրանից ակնհայտ է, որ առաջին հերթին հենց «երկրպագել»-ն է "болеть"-ի արհեստական փոխարինիչ: Ուլուանան ճիշտ է: «Բոլելշիկի» լավագույն փոխարինիչը, փաստորեն, «ինչ-որ մի բանի բուռն սիրահար»-ն է: Ճիշտ է, այդ ինչ-որ բանը կարելի նաև երկրպագել, բայց դա արդեն ծանր դեպք է::)

Դե, "болеть"-ի «ցավել» իմաստը ինձ թվում է ամենալավն է բացատրում այդ երևույթը, մենք էլ օգտագործում ենք չէ՞ ինչ-որ մեկի համար ցավել արտահայտությունը, ու դժվար թե դա ռուսերենից թարգմանություն կամ ռուսական ազդեցություն լինի, որովհետև այնպիսի մի արևելյան բառի հետ ունենք այդ բառը զուգադրված նույն իմաստով, ինչպիսին «ջանն» է, ասում ենք չէ՞ «ջանացավ», երևի երկրպագելու փոխարեն ցավելն ավելի ճիշտ է, իսկ երկրպագուները ջանացավ մարդիկ են, ի՞նչ կարծիք ունեք:8

AniwaR
24.12.2009, 21:22
Հանձինս բառը պարզապես փոխարինում է հանձինին, երբ խոսքը մի քանի հոգու մասին է: Պարզաբանեմ.
հանձինս հայրիկիս - սխալ , հանձին հայրիկիս - ճիշտ
հանձինս հայրիկիս ու մայրիկիս - ճիշտ

Էս գրառումը նոր նկատեցի առաջին էջում: Իսկ իմ իմանալով՝ «հանձինս» կիրառվում է առաջին դեմքի եզակի թվի դեպքում: Հիմա ո՞րն է ճիշտ::8

Լեո
24.12.2009, 21:33
Էս գրառումը նոր նկատեցի առաջին էջում: Իսկ իմ իմանալով՝ «հանձինս» կիրառվում է առաջին դեմքի եզակի թվի դեպքում: Հիմա ո՞րն է ճիշտ::8

Enipra-ի գրածն է ճիշտ տարբերակը :)

Sphinx
24.12.2009, 21:35
Դե, "болеть"-ի «ցավել» իմաստը ինձ թվում է ամենալավն է բացատրում այդ երևույթը, մենք էլ օգտագործում ենք չէ՞ ինչ-որ մեկի համար ցավել արտահայտությունը, ու դժվար թե դա ռուսերենից թարգմանություն կամ ռուսական ազդեցություն լինի, որովհետև այնպիսի մի արևելյան բառի հետ ունենք այդ բառը զուգադրված նույն իմաստով, ինչպիսին «ջանն» է, ասում ենք չէ՞ «ջանացավ», երևի երկրպագելու փոխարեն ցավելն ավելի ճիշտ է, իսկ երկրպագուները ջանացավ մարդիկ են, ի՞նչ կարծիք ունեք:8

Ճիշտն ասած քառահատոր բացատրականում գրված է.
ցավել-Մարզամրցումների ժամանակ հակառակորդներից մեկի ջերմ կողմնակիցը լինել, բուռն կամենալ , որ նա հաղթի:
Բայց , միևնույն է, դուրս չի գալիս: Իմ ընկալմամբ, ցավելը վշտանալու իմաստ ունի, ինչպես ցավակիցը՝կարեկցելու:

Հետո էլ՝ болельщик- ցավող չես թարգմանի::think

Շինարար
24.12.2009, 21:36
Էս գրառումը նոր նկատեցի առաջին էջում: Իսկ իմ իմանալով՝ «հանձինս» կիրառվում է առաջին դեմքի եզակի թվի դեպքում: Հիմա ո՞րն է ճիշտ::8

Հանձին՝ եզակի թվի համար,
հանձինս՝ հոգնակի թվի համար

Գրաբարում՝
եզակի՝
անձն-ուղղական
(զ)անձն-հայցական
անձին-սեռական-տրական
յանձնէ-բացառական
անձամբ-գործիական

հոգնակի՝
անձինք-ուղղական
(զ)անձինս-հայցական
անձանց- սեռական-տրական հոլով
յանձանց-բացառական
անձամբք-գործիական

Այսինքը` վերջին ս-ն դեմքի հետ ոչ մի կապ չունի, այլ թվի և հոլովի ցուցիչ է:

Լեո
24.12.2009, 21:38
Այսինքը` վերջին ս-ն դեմքի հետ ոչ մի կապ չունի, այլ թվի և հոլովի ցուցիչ է:

Կներեք տառակերության համար, բայց՝ այսինքն :)

Հ.Գ. Շինարար ջան, հուսով եմ պատահաբար էիր «ը» գրել ;)

Շինարար
24.12.2009, 21:40
Կներեք տառակերության համար, բայց՝ այսինքն :)

Հ.Գ. Շինարար ջան, հուսով եմ պատահաբար էիր «ը» գրել ;)

Չէ, ճիշտն ասած՝ ես ենթադրել եմ, թե երկու տարբերակն էլ ճիշտ է, այդպես չէ՞:8 Լեզվական հարց իմ կողմից:

Լեո
24.12.2009, 21:43
Չէ, ճիշտն ասած՝ ես ենթադրել եմ, թե երկու տարբերակն էլ ճիշտ է, այդպես չէ՞:8 Լեզվական հարց իմ կողմից:

«Այսինքն» բառի մեջ վերջին «ն»-ն որոշյալ հոդ չէ, բառի մասնիկ է: Հետևաբար այն «ը»-ով փոխարինելը ճիշտ չէ ;)

Sphinx
24.12.2009, 21:45
Չէ, ճիշտն ասած՝ ես ենթադրել եմ, թե երկու տարբերակն էլ ճիշտ է, այդպես չէ՞:8 Լեզվական հարց իմ կողմից:

Գրական լեզվում ընդունելի է այսինքն , իսկ այսինքը՝ համարվում է բարբառային :

Rammstein
01.01.2010, 02:38
Մի հարց տամ, ինչո՞ւ ենք ասում, որ ճիշտ ձեւը «տասը»-ն է, այլ ոչ «տաս»-ը, բայց չենք ասում, որ ճիշտը «յոթը»-ն էմ այլ ոչ «յոթ»-ը:

Հայկօ
01.01.2010, 02:43
Մի հարց տամ, ինչո՞ւ ենք ասում, որ ճիշտ ձեւը «տասը»-ն է, այլ ոչ «տաս»-ը, բայց չենք ասում, որ ճիշտը «յոթը»-ն էմ այլ ոչ «յոթ»-ը:

Որովհետև, Rammstein ջան, կան համատիեզերական ճշմարտություններ: Դրանցից մեկը բարբառում է. ««Յոթ» բառը գրվում է երեք տառով, իսկ «տասը» բառը՝ չորս: Ամեն»: Այլ կերտ ասած՝ «յոթը» բառ չկա, սա սխալ է: Ինչպես և չկա «տաս» բառ: Կամ, օրինակ, «իննը»:

AniwaR
01.01.2010, 04:04
Հայերեն «կարալյոկ»-ին ի՞նչ են ասում: Եթե «արքայախնձոր» են ասում, բա «անանաս»-ին ի՞նչ են ասում::8

Ռուֆուս
01.01.2010, 04:05
Հայերեն «կարալյոկ»-ին ի՞նչ են ասում: Եթե «արքայախնձոր» են ասում, բա «անանաս»-ին ի՞նչ են ասում::8

անանաս - արքայախնձոր
կարալյոկ - արքայանարինջ

StrangeLittleGirl
01.01.2010, 04:10
անանաս - արքայախնձոր
կարալյոկ - արքայանարինջ

Կարալյոկն արքայաարմավն ա

*e}|{uka*
01.01.2010, 04:20
Կորոլյոկը արքայանարինջն ա: Հայկը ճիշտ ա:

Rammstein
02.01.2010, 00:55
Որովհետև, Rammstein ջան, կան համատիեզերական ճշմարտություններ: Դրանցից մեկը բարբառում է. ««Յոթ» բառը գրվում է երեք տառով, իսկ «տասը» բառը՝ չորս: Ամեն»: Այլ կերտ ասած՝ «յոթը» բառ չկա, սա սխալ է: Ինչպես և չկա «տաս» բառ: Կամ, օրինակ, «իննը»:

Ըհը, սկսեմ նրանից, որ ես պատահական չասեցի հենց յոթի մասին: Ուրեմն, գրաբարում «յոթ» բառ գոյություն չունի, գոյություն ունի «յոթն» բառ: Այդտեղից էլ գալիս է «յոթանասուն» բառը («յոթն»-ը դառնում է «յոթան» եւն), իսկ եթե լիներ «ութ»-ի նման` առանց «ն»-ի, ապա կլիներ «յոթսուն», ինչպես «ութսուն»-ն է:
Լավ, հիմա բուն թեմայից. եթե «յոթն» բառը էկել հասել ա մեր էսօրվա լեզու, ու դառել ա «յոթ», ապա «տասն»-ը ինչի չպիտի դառնա «տաս»:

Ռուֆուս
02.01.2010, 14:54
Ռամշտայն ջան, գրաբարում ինչ եղել, եղել ա, պատկերացրու հազար հինգ հարյուր տարի է անցել ու բնականաբար լեզվում փոփոխություններ են կատարվել:

Գրաբարում գդալին դգալ էին ասում, հիմա ինչ էլի սկսենք դգա՞լ ասել:

Rammstein
02.01.2010, 17:29
Ռամշտայն ջան, գրաբարում ինչ եղել, եղել ա, պատկերացրու հազար հինգ հարյուր տարի է անցել ու բնականաբար լեզվում փոփոխություններ են կատարվել:

Գրաբարում գդալին դգալ էին ասում, հիմա ինչ էլի սկսենք դգա՞լ ասել:

Ռուֆուս ջան, գիտեմ, որ փոփոխությունների պատճառով է «յոթն»-ը դառել «յոթ», ու ընդհանրապես բառավերջի «ն»-երը դուրս են մղվել` «ձեռն», «անձն», եւ այլն, բայց հարց է առաջանում, ինչի՞ «տասն»-ի դեպքում դա տեղի չի ունեցել…

Գդալին դգալ ասողներ հիմա էլ կան` արեւմտահայերը: :)

Ռուֆուս
02.01.2010, 17:36
Ռուֆուս ջան, գիտեմ, որ փոփոխությունների պատճառով է «յոթն»-ը դառել «յոթ», ու ընդհանրապես բառավերջի «ն»-երը դուրս են մղվել` «ձեռն», «անձն», եւ այլն, բայց հարց է առաջանում, ինչի՞ «տասն»-ի դեպքում դա տեղի չի ունեցել…

Գդալին դգալ ասողներ հիմա էլ կան` արեւմտահայերը: :)

Քո հարցին ոչ ոք չի կարող պատասխանել, որովհետև էդպես է ստացվել: Ուզում ես դա անվանիր նախախնամություն, Խալդ աստծո կամք կամ էլ սուրբ հոգու միջամտություն :)

bari hoki
04.01.2010, 15:31
Համաձայն չեմ, որովհետև իմ ասածը կապ չուներ օգտագործել–չօգտագործելու հանգամանքի հետ։ Պարզապես «երկրպագել» բառն իր իմաստով ոչ միայն հեռու է ռուսերեն "болеть" բառից, այլև աղավաղված ձևով է բնորոշում տվյալ երևույթն ընդհանրապես։ Որևէ թիմի, խմբի կամ կատարողի կարելի է համակրել, աջակցել և այլն, իսկ երկրպագելն այդ իրավիճակում միայն հիվանդագին ու մոլեգին վերաբերմունքն է բնորոշում։ Վերջիվերջո, ոչ բոլորն են "болеть" անելու հետ մեկտեղ նաև երկրպագում։ Ես, օրինակ, երբեք ոչ ոքի չեմ երկրպագել, բայց "болеть" արել եմ։

Եթե խնդրեմ կասես «երկրպագել» բառի բուն իմաստը:

A.r.p.i.
04.01.2010, 19:20
Չնայած այն բանին, որ բոլորս էլ համարյա օգտագործում ենք հետ մեկտեղ արտահայտությունը, բայց տեղյակ եմ, որ հայոց լեզվի մեջ սխալա էդ արտահայտությունը, այլ կերպ կարելի է ասած գոյություն չունի:Ինչ կասեք էդ մասին:

Ուլուանա
04.01.2010, 22:07
Չնայած այն բանին, որ բոլորս էլ համարյա օգտագործում ենք հետ մեկտեղ արտահայտությունը, բայց տեղյակ եմ, որ հայոց լեզվի մեջ սխալա էդ արտահայտությունը, այլ կերպ կարելի է ասած գոյություն չունի:Ինչ կասեք էդ մասին:
Իմ իմանալով՝ սխալ է ոչ թե «դրա հետ մեկտեղ», այլ «դրա հետ միասին», արտահայտությունը, քանի որ «...հետ միասին» բառակապակցության դեպքում գործ ունենք տավտոլոգիայի հետ, իսկ «...հետ մեկտեղ»–ի դեպքում կարծես էդպես չէ։

A.r.p.i.
04.01.2010, 22:25
Իմ իմանալով՝ սխալ է ոչ թե «դրա հետ մեկտեղ», այլ «դրա հետ միասին», արտահայտությունը, քանի որ «...հետ միասին» բառակապակցության դեպքում գործ ունենք տավտոլոգիայի հետ, իսկ «...հետ մեկտեղ»–ի դեպքում կարծես էդպես չէ։

Հարցը գիտես ինչումն է, ուղղակի եթե ես դա պատահական մարդուց լսած լինեի, դրան էդքան մեծ նշանակություն չէի տա, դա ես իմացել եմ պրոֆեսոր, գրականագետ մարդուց: Ու ընդ որում հենց դրա հետ մեկտեղ տարբերակն ա սխալ: Պատճառաբանությունը երևի թե այն է, որ այդ արտահայտության մեջ հետ և մեկտեղ արտահայտությունները նույն իմաստն են արտահայտում: Այսինքն, երևի կարող ենք ասել դրան մեկտեղ կամ դրա հետ, ու շարունակել միտքը: Ես իմ ,տենց եմ մտածում:

Ուլուանա
04.01.2010, 22:54
Հարցը գիտես ինչումն է, ուղղակի եթե ես դա պատահական մարդուց լսած լինեի, դրան էդքան մեծ նշանակություն չէի տա, դա ես իմացել եմ պրոֆեսոր, գրականագետ մարդուց: Ու ընդ որում հենց դրա հետ մեկտեղ տարբերակն ա սխալ: Պատճառաբանությունը երևի թե այն է, որ այդ արտահայտության մեջ հետ և մեկտեղ արտահայտությունները նույն իմաստն են արտահայտում: Այսինքն, երևի կարող ենք ասել դրան մեկտեղ կամ դրա հետ, ու շարունակել միտքը: Ես իմ ,տենց եմ մտածում:
Դե, տավտոլոգիան հենց նույն իմաստն արտահայտող բառերի կամ բառարմատների համատեղ կիրառությունն է, էլի։ Ուղղակի «մեկտեղ» և «հետ» բառերը չէի ասի, թե նույն իմաստն են արտահայտում։ Օրինակ, կարո՞ղ ես «մեկտեղ» բառի կիրառության էնպիսի օրինակ բերել, որում այն «հետ» իմաստն ունենա։

A.r.p.i.
04.01.2010, 23:02
Դե, տավտոլոգիան հենց նույն իմաստն արտահայտող բառերի կամ բառարմատների համատեղ կիրառությունն է, էլի։ Ուղղակի «մեկտեղ» և «հետ» բառերը չէի ասի, թե նույն իմաստն են արտահայտում։ Օրինակ, կարո՞ղ ես «մեկտեղ» բառի կիրառության էնպիսի օրինակ բերել, որում այն «հետ» իմաստն ունենա։

Ճիշտը որ ասեմ դժվարանում եմ, որովհետև ամեն դեպքում իրարից տարբեր բառեր են դրանք, ուղղակի տենց եմ լսել, չեմ վիճաբանի:

Catherine
04.01.2010, 23:08
Ռամշտայն ջան, գրաբարում ինչ եղել, եղել ա, պատկերացրու հազար հինգ հարյուր տարի է անցել ու բնականաբար լեզվում փոփոխություններ են կատարվել:

Գրաբարում գդալին դգալ էին ասում, հիմա ինչ էլի սկսենք դգա՞լ ասել:

Ինչքան հիշում եմ սխտոր - խստորն էլ է էդ շարքից:

AniwaR
05.01.2010, 01:39
հարց 1. «Եսիմ»-ը մի բառ չի՞: :D «Ես իմ»-ը ո՞րն ա: Եթե դրա վերջում կախման կետեր էլ ավելացնենք, կստացվի շատ կոպիտ հայհոյանք սեփական ես-ին: ))
հարց 2. «Հարց 1»-ում «ես-ին» արտահայտությունը ճի՞շտ եմ գրել:
հարց 3. Էս ամբողջ գրածիս մեջ մեծատառ-փոքրատառի հետ կապված և կետադրական ի՞նչ սխալներ կան (եթե կան):

Հայկօ
05.01.2010, 02:01
հարց 1. «Եսիմ»-ը մի բառ չի՞: :D «Ես իմ»-ը ո՞րն ա: Եթե դրա վերջում կախման կետեր էլ ավելացնենք, կստացվի շատ կոպիտ հայհոյանք սեփական ես-ին: ))
հարց 2. «Հարց 1»-ում «ես-ին» արտահայտությունը ճի՞շտ եմ գրել:
հարց 3. Էս ամբողջ գրածիս մեջ մեծատառ-փոքրատառի հետ կապված և կետադրական ի՞նչ սխալներ կան (եթե կան):

Պատասխան 1. Հայերենում կա «եսիմ» եղանակավորող խոսակցական բառը, որ նշանակում է «ես ի՞նչ իմանամ», «չգիտեմ», «ո՞վ գիտե», և կա «ես իմ» բառախումբը, որ բաղկացած է «ես» անձնական դերանունից ու «ես» անձնական դերանվան «իմ» սեռական հոլովաձևից: «Եսիմ»-ը մի բառ է: Եթե վերջում կախման կետերից բացի ևս մոտ քսան-երեսուն հյութեղ բառ ավելացնենք, կստացվի շատ կոպիտ հայհոյանք ոչ միայն սեփական «ես»-ի, այլև, ասենք, Ֆիդել Կաստրոյի հասցեին: Եթե ավելացնենք մոտ հարյուր քսան հանգավորված բառ, ապա կստացվի Չարենցի «Ես իմ անուշ Հայաստանի» բանաստեղծությունը: Եթե հանենք ե, ս, ի, մ տառերն ու ավելացնենք լատինական այբուբենի m, e, r, d, e տառերը, ապա կստացվի հին գվարդիայի պատասխանը անգլիացիներին: Իսկ եթե պարզապես կախման կետեր ավելացնենք, գուցե և ստացվի «ես իմ ցավը տանեմ»-ի կրճատ տարբերակը. ամեն ինչ կախված է սեփական թանկագին «ես»-ի նկատմամբ վերաբերմունքից:

Պատասխան 2. Կամ՝ «ես»-ին, կամ՝ եսին: Գերադասելի է առաջինը:

Պատասխան 3. Չկան: Ցանկալի կլիներ «հարց 1... հարց 3»-ները մեծատառով գրել:

AniwaR
05.01.2010, 03:00
Հարց 4. Ի դեպ, ո՞րն է ճիշտ՝ «Հայկօին», թե՞ «Հայկօյին»:
Հարց 5. Ակումբում կան որոշ հայերեն կեղծանուններ, որոնք հոլովելիս այսպիսի հարց է առաջանում. (հուսով եմ՝ Դատարկությունը դեմ չէ, որ իր վրա եմ օրինակը բերում) «Դատարկություն» կեղծանունը սեռական հոլովով ինչպե՞ս կլինի՝ «Դատարկության», թե՞ «Դատարկությունի»: Օրինակ՝ «հարություն»-ը որպես հասրակ գոյական հոլովվում է այսպես. «հարության», իսկ որպես անձնանուն՝ «Հարությունի»: Հը՞ն: :think

Հայկօ
05.01.2010, 03:17
Հարց 4. Ի դեպ, ո՞րն է ճիշտ՝ «Հայկօին», թե՞ «Հայկօյին»:
Հարց 5. Ակումբում կան որոշ հայերեն կեղծանուններ, որոնք հոլովելիս այսպիսի հարց է առաջանում. (հուսով եմ՝ Դատարկությունը դեմ չէ, որ իր վրա եմ օրինակը բերում) «Դատարկություն» կեղծանունը սեռական հոլովով ինչպե՞ս կլինի՝ «Դատարկության», թե՞ «Դատարկությունի»: Օրինակ՝ «հարություն»-ը որպես հասրակ գոյական հոլովվում է այսպես. «հարության», իսկ որպես անձնանուն՝ «Հարությունի»: Հը՞ն: :think

Ուրեմն՝ սենց. բաժանենք հաճելին օգտակարից:

Սկզբից՝ օգտակարը:

Պատասխան 4. Ճիշտը «Հայկօին» տարբերակն ա:
Պատասխան 5. Ճիշտը «Դատարկությունի» տարբերակն ա: Անունը մնում ա անուն:

Chuk
05.01.2010, 03:49
Մոդերատորական. Մնացեք քաղաքակիրթ քննարկման սահմաններում: Գրառումների հեղինակները տուգանվել են, գրառումների համապատասխան հատվածները հեռացվել:

AniwaR
05.01.2010, 08:40
Անցնենք գլխավոր հարցերին.


Պատասխան 5. Ճիշտը «Դատարկությունի» տարբերակն ա: Անունը մնում ա անուն:

Ինչու՞, որտե՞ղ է գրված, որ անձնանունները ներքին հոլովման չեն ենթարկվում: Իսկ միգուցե «Հարության» կամ «Դատարկության» տարբերակնե՞րն էլ են ճիշտ, ուղղակի մենք չենք գործածում: :think

Նախորդ նախադասության մեջ պարույկը ճի՞շտ եմ դրել: :roll

lusattik
05.01.2010, 11:04
Պատասխան 4. Ճիշտը «Հայկօին» տարբերակն ա:

Իսկ կա՞ կանոն, ըստ որի Հայկօին տարբերակը ճիշտ լինի:Ես, ճիշտն ասած, անձնանունների հետ կապված բացառություն չեմ հիշում:

AniwaR
06.01.2010, 17:53
Կարալյոկն արքայաարմավն ա

Էսօր «Հայերեն ուղղագրական, ուղղախոսական, տերմինաբանական բառարան»-ում նայել եմ. «արքայաարմավ» բառ չկար, իսկ «արքայանարինջ» կար: «Արքա»-յով սկսվող կային նաև «արքայասալոր», «արքայասունկ» և «արքայատանձ» բուսաբանական տերմինները. հետաքրքիր է՝ սրա՞նք ինչեր են: :roll

Chuk
06.01.2010, 19:59
Երեկ «Թարգմանության նկատված վրիպակներ (http://www.akumb.am/showthread.php?50784-%D4%B9%D5%A1%D6%80%D5%A3%D5%B4%D5%A1%D5%B6%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%A1%D5%B6-%D5%B6%D5%AF%D5%A1%D5%BF%D5%BE%D5%A1%D5%AE-%D5%BE%D6%80%D5%AB%D5%BA%D5%A1%D5%AF%D5%B6%D5%A5%D6%80/page3)» թեմայում մի հարց առաջացավ, որը այսօր համենայն դեպս ճշտեցի լեզվաբանի հետ: Քանի որ անձնական զրույցներից իմացա, որ հարցն ուրիշների մոտ էլ կա, որոշեցի այստեղ մի քիչ մանրամասն գրեմ: Նախ մեջբերեմ խնդրահարույց գրառումը.


Չուկ: Կանոնը սա է.
Թվականների հետ սովորաբար եզակի ձևեր են դրվում, օրինակ` երկու գիրք, չորս ընտանիք ևն:
Սրանց հետ բայերն էլ /ստորոգյալները/ ավելի հաճախ եզակի են դրվում. <Երկու գիրք պակասում է>, <Չորս ընտանիք բնակարան ձեռք բերեց>:
Հոգնակին սխալ չէ, սակայն նախընտրելին եզակին է:
Մեկ այլ կանոն էլ ասում է, որ ներառման դեպքում միայն հոգնակի է դրվում, օրինակ` <Երկուսը եկան>, <Հինգը մեկնեցին> ևն:

Վերաձևակերպումը Պ. Բեդիրյանի <Հայ լեզուն և մեր խոսքը> գրքից է` իմ դասախոսի գրքից (էջ 109):

Քո բերած օրինակ միաժամանակ ճիշտ է և ճիշտ չէ: <Կատուները մլավում են> նախադասությունը կազմությամբ ճիշտ է, սակայն ցավոք, թվականի ու իմ առաջարկության հետ կապ չունի, սխալ օրինակ է: Առավել սխալ է թվականի հետ կապ չունեցող մի օրինակ բերել հավասարեցնել թվականին ու դրանից բխեցնել թվականին վերաբերող կանոն: <5 հոգի դիտում է> և <1 հոգի դիտում է> ձևակերպումները հավասարապես ճիշտ են, բայց եթե փոխես կամ չփոխես էլ, ես կարող եմ լեզվական ուղղումներ այլևս չանել այստեղ: Կրթությունս և մասնագիտությունս բավականաչափ թույլ են տալիս, որ լեզվին վերաբերող այս կամ այն ուղղումն անեմ: Կարծում ես, թե ես հաճո՞ւյք եմ զգում որևէ դիտողություն անելուց: Նպատակս ավելի գրագետ Ակումբ տեսնելն է: Ես այդքան ժամանակ չունեմ, որ յուրաքանչյուր ասածս պնդեմ մի քանի անգամ, ապացուցեմ գրքերով կամ այլ աղբյուրներով:

Հ.Գ. Բլոգի` <ընդլայնված ռեժիմով> խմբագրման ժամանակ այս նախադասությունն է բերում. <Այս գրառումը ջնջելու համար ընտրեք ներքևում բերված տարբերակներից մեկն, ապա սեղմեք 'Ջնջել այս գրառումը' կոճակը>: Այստեղ էլ բարեհնչության սխալ կա:

Երբ ուղիղ ձևով անուն անդամը համաձայնության մեջ է մտնում բայի հետ, ստացվում է արտաքին խաբկանք, որ կարելի է օգտագործել և՛ հոգնակի, և՛ եզակի ձևը: Օրինակ.
- Երկու հոգի մտան խանութ,
- Երկու հոգի մտավ խանութ:
Բավական է անուն անդամը ստանա հոլովական որևէ վերջավորություն, այսինքն՝ թեքվի, արդեն չենք կարող ասել «երկու հոգով մտավ խանութ»: Միանգամից պարզ է դառնում, որ անպայման բայական ձևը պիտի թվով համաձայնեցվեր անուն անդամի հետ: Դրանից ելնելով էլ շատ ավելի մեծ լեզվաբաններ քան Պ. Բեդիրյանն է, որն իհարկե հարգանքի արժանի լեզվաբան է և այս պահին շատ դասագրքեր ունի, օրինակ Աբեղյանը, Աղայանը, Բարսեղյանը, նույնիսկ պրոֆեսոր Գուրգեն Սևակը համարում են, որ համաձայնություն ասածը նկատի ունի առաջին հերթին թիվը, իսկ հետո մնացած բոլոր բաները: Ես լեզվաբան չեմ, գրում եմ լեզվաբանի կարծիք: Ավելին, փորձենք ինքնուրույն այդ կարգի օրինակներ բերել և կտեսնենք, որ ուղիղ ձևով միգուցե և շատ օտար չի հնչում, բայց հոլլոված ձևով ծիծաղելի է դառնում:

Օրինակ.
- 5 հոգով ժողով արեցին,
- 5 հովով ժողով արեց:
Եթե նկատեցիք երկրորդ նախադասության ողջ իմաստը փոխվեց, որովհետև կատարողն արդեն այդ հինգ հոգին չէին, այլ չերևացող ենթական, օրինակ՝ ուսուցիչը, դասախոսը կամ մեկ այլ անձ: Իսկ մենք ընդամենը ուզում էինք ասել, որ 5 հոգի իրար հետ ժողով էին արել:

Չեմ ուզում ավելի խորանալ, որովհետև Բեդիրյանին չեմ կարդացել ու չգիտեմ, թե ինքն իրականում ինչ է գրել, նրա գրածը ճի՞շտ է մեկնաբանվել, թե՞ ոչ:

AniwaR
07.01.2010, 07:21
Գլխավոր էջին, թեմաների մասին տեղեկություններում՝
2 դիտումներ, կամ, ավելի ընդհանուր՝ N դիտումներ (N>1)

Սա նման է նրան, որ մեկը խանություն ասի. «ինձ երկու շշեր կաթ տվեք, խնդրեմ»:

Իմ հիշելով, տվյալ դեպքում կանոնը հետևյալն է. եթե քանական թվականի (բնականաբար 1-ից մեծ) և հաշվելի գոյականի միջև չկա ածական, ապա գոյականը մնում է եզակի թվով՝ 3 խնձոր, իսկ եթե կա ածական, ապա գոյականը դրվում է հոգնակի թվով՝ 3 հյութեղ խնձորներ::)

Sphinx
07.01.2010, 12:42
Իմ հիշելով, տվյալ դեպքում կանոնը հետևյալն է. եթե քանական թվականի (բնականաբար 1-ից մեծ) և հաշվելի գոյականի միջև չկա ածական, ապա գոյականը մնում է եզակի թվով՝ 3 խնձոր, իսկ եթե կա ածական, ապա գոյականը դրվում է հոգնակի թվով՝ 3 հյութեղ խնձորներ::)

Եզակիի օգտին վկայող լավագույն օրինակը՝ չափի միավորների կիրառումն է մեզանում՝1մետր և 15 մետր , 1կիլոգրամ և 25կիլոգրամ և այլն:
Իսկ , ինչ վերաբերում է հոգնակիի կիրառման կանոնին՝ կապված ածականի հետ , ապա միշտ չէ, որ ածականը խանգարում է անվան եզակի թվով օգտագործելուն. դա կապված է տրամաբանական շեշտից, բացի այդ չի բացառվում, որ անունն ինքը կազմված լինի ածական+գոյականից, օր 3 Կարմիր գլխարկ տեսա::)

AniwaR
07.01.2010, 13:27
բացի այդ չի բացառվում, որ անունն ինքը կազմված լինի ածական+գոյականից, օր 3 Կարմիր գլխարկ տեսա:

Այս մեկն ինքնըստինքյան հասկանալի է:


Իսկ , ինչ վերաբերում է հոգնակիի կիրառման կանոնին՝ կապված ածականի հետ , ապա միշտ չէ, որ ածականը խանգարում է անվան եզակի թվով օգտագործելուն. դա կապված է տրամաբանական շեշտից,


Իսկ այս մեկը կխնդրեի ավելի պարզաբանել: Այդ տրամաբանական շեշտն ինչպե՞ս կարելի է որոշել, օրինակներ կբերե՞ք:

Sphinx
07.01.2010, 15:01
Իսկ այս մեկը կխնդրեի ավելի պարզաբանել: Այդ տրամաբանական շեշտն ինչպե՞ս կարելի է որոշել, օրինակներ կբերե՞ք:[/


Ահա կոնկրետ օրինակներ.
Դասարանն ունի 3 գերազանցիկ աշակերտ:
Դասարանի 3 գերազանցիկ աշակերտները պարգևատրվեցին գովասանագրերով:

Sphinx
07.01.2010, 15:11
Էսօր «Հայերեն ուղղագրական, ուղղախոսական, տերմինաբանական բառարան»-ում նայել եմ. «արքայաարմավ» բառ չկար, իսկ «արքայանարինջ» կար: «Արքա»-յով սկսվող կային նաև «արքայասալոր», «արքայասունկ» և «արքայատանձ» բուսաբանական տերմինները. հետաքրքիր է՝ սրա՞նք ինչեր են: :roll

արքայասուկ- шампиньон

Մնացած արքաների մասին առայժմ տեղեկություն չունեմ...:)

AniwaR
08.01.2010, 14:05
Մի բան ասեմ էլի: Ինչ-որ բան չի բռնում վերոգրյալների հետ:


Բավական է անուն անդամը ստանա հոլովական որևէ վերջավորություն, այսինքն՝ թեքվի, արդեն չենք կարող ասել «երկու հոգով մտավ խանութ»: Միանգամից պարզ է դառնում, որ անպայման բայական ձևը պիտի թվով համաձայնեցվեր անուն անդամի հետ:

Chuk, դու օրինակ ես բերել «հոգի» բառով, որը տվյալ դեպքում հոգնակի թիվ չի էլ ստանում:

Նախ ասեմ, որ համաձայն չեմ նաև սրա հետ.


Եզակիի օգտին վկայող լավագույն օրինակը՝ չափի միավորների կիրառումն է մեզանում՝1մետր և 15 մետր , 1կիլոգրամ և 25կիլոգրամ և այլն:

«Մետր», «կիլոգրամ» և նմանատիպ բառերը իմաստային տեսանկյունից մի քիչ նման չեն այլ գոյականներին, բացի դրանից, կարծես, հակասում են Չուկի բերած պնդմանը. մի՞թե ճիշտը հետևյալն է՝

60 րոպեն հավասար են 1 ժամի:

Այստեղ «60 րոպեն» կարծես մի ամբողջություն է ընկալվում, ոչ թե 60 հատ նույն երևույթից...

Հետո, մի բան էլ եմ նկատել. կարծես՝ միշտ չէ, որ թվականից հետո անմիջապես դրվող գոյականը պետք է լինի եզակի. մասնավորապես՝ «ը» որոշյալ հոդը ստանալու դեպքում.

Երկու ընկերը մտան խանութ: - Չի հնչում
Երկու ընկերները մտան խանութ:

Համաձայն չեմ նաև սրա հետ.


Ավելին, փորձենք ինքնուրույն այդ կարգի օրինակներ բերել և կտեսնենք, որ ուղիղ ձևով միգուցե և շատ օտար չի հնչում, բայց հոլլոված ձևով ծիծաղելի է դառնում:

Օրինակ.
- 5 հոգով ժողով արեցին,
- 5 հովով ժողով արեց:

«5 հոգով»-ը ենթական չէ, որպեսզի ստորոգյալը համաձայնեցվի դրա հետ: Ենթական թաքնված է, որը կարելի վերականգնել «նրանք»-ի տեսքով.

Նրանք 5 հոգով ժողով արեցին:
Նա 5 հոգով ժողով արեց:

Սենց... Խճճվել եմ... ))

Արևհատիկ
08.01.2010, 22:50
Մի հարց էլ ես տամ: Միշտ մտածում եմ, թե էս երկու տարբերակներից որն ա՞ ճիշտ՝ :think
1.Ինձ համար
2.Իմ համար

AniwaR
08.01.2010, 23:43
Մի հարց էլ ես տամ: Միշտ մտածում եմ, թե էս երկու տարբերակներից որն ա՞ ճիշտ՝ :think
1.Ինձ համար
2.Իմ համար

Կան մի շարք կապական բառեր (կարող ա խոսքի մասը ճիշտ չեմ ասում :D «համար»-ը կապական բա՞ռ ա :unsure), որոնք պահանջում են տրական հոլովով դրվող դերանուն (1 և 2-րդ դեմքերի համար): Դրանք պարզապես պետք է անգիր հիշել: Ես բոլորը նշել չեմ կարող, բայց հաստատ կարող եմ ասել, որ «համար»-ը պահանջում է տրական հոլովով դրված դերանուն՝ ինձ համար, քեզ համար, մեզ համար, ձեզ համար: Այդպիսիսն են նաև «մոտ»-ը, «հետ»-ը, «վրա»-ն:

_Հրաչ_
09.01.2010, 00:18
«համար»-ը հա, կապական բառ ա :) Բայց նշածներիդ մեջից, կարծեմ, «վրա»-ն սեռական հոլովով անձնական դերանուն ա պահանջում:)

AniwaR
09.01.2010, 00:33
«համար»-ը հա, կապական բառ ա :) Բայց նշածներիդ մեջից, կարծեմ, «վրա»-ն սեռական հոլովով անձնական դերանուն ա պահանջում:)

Կարող ա :8

Հայկօ
09.01.2010, 01:26
Կան մի շարք կապական բառեր (կարող ա խոսքի մասը ճիշտ չեմ ասում :D «համար»-ը կապական բա՞ռ ա :unsure), որոնք պահանջում են տրական հոլովով դրվող դերանուն (1 և 2-րդ դեմքերի համար): Դրանք պարզապես պետք է անգիր հիշել: Ես բոլորը նշել չեմ կարող, բայց հաստատ կարող եմ ասել, որ «համար»-ը պահանջում է տրական հոլովով դրված դերանուն՝ ինձ համար, քեզ համար, մեզ համար, ձեզ համար: Այդպիսիսն են նաև «մոտ»-ը, «հետ»-ը, «վրա»-ն:

«Ինձ»-ով ընդամենը վեց բառ կա՝ ինձ պես, ինձ նման, ինձ մոտ, ինձ վրա, ինձ հետ, ինձ համար: Զույգերով հիշելը հարմար ա՝ պես-նման, հետ-համար, մոտ-...վրա :)):


Հա, մի բան էլ. «ինձ մոտ», բայց «իմ մոտից»: Հոլովված լինելու դեպքում սրանք էլի տրականով դերանուն են պահանջում:

AniwaR
09.01.2010, 11:59
Հա, մի բան էլ. «ինձ մոտ», բայց «իմ մոտից»: Հոլովված լինելու դեպքում սրանք էլի տրականով դերանուն են պահանջում:

Հիմա տրականո՞վ, թե՞ սեռականով: Թե՞ «մոտից»-ը բացառություն էր: :8

Հայկօ
10.01.2010, 05:14
Հիմա տրականո՞վ, թե՞ սեռականով: Թե՞ «մոտից»-ը բացառություն էր: :8

Ես՝ ներողություն. սեռականով, վրիպել եմ :):

Եղիայեան
13.01.2010, 04:40
Մի ճշտում անեմ. ոչ թե սալադ, այլ սալաթ։;)
Այո, այդ բառերը նույն նշանակությունն ունեն, միայն թե հիմա ավելի շատ «աղցան» բառն օգտագործելու միտում կա, քանի որ «սալաթ» բառը հայերեն չէ։ Մյուս կողմից՝ «սալաթ» բառը նաև «մարոլ» բառի հոմանիշն է հայերենում։

Ո՛չ սալադ, ո՛չ ալ սալաթ, պարոնա՛յք, այլ միայն աղցա՛ն:
Զամբիւղ նետեցէ՛ք «մարոլ»ն ալ, հայերէնը «հազար» է:
13 յունուար 2010, Լիբանան, Արմենակ Եղիայեան

Chuk
13.01.2010, 05:34
Ո՛չ սալադ, ո՛չ ալ սալաթ, պարոնա՛յք, այլ միայն աղցա՛ն:
Զամբիւղ նետեցէ՛ք «մարոլ»ն ալ, հայերէնը «հազար» է:
13 յունուար 2010, Լիբանան, Արմենակ Եղիայեան

Հազար ասի հազար ա, չեն լսում, եղիայեիաուեան ջան :(

dvgray
13.01.2010, 05:42
Մի ճշտում անեմ. ոչ թե սալադ, այլ սալաթ։;)
Այո, այդ բառերը նույն նշանակությունն ունեն, միայն թե հիմա ավելի շատ «աղցան» բառն օգտագործելու միտում կա, քանի որ «սալաթ» բառը հայերեն չէ։ Մյուս կողմից՝ «սալաթ» բառը նաև «մարոլ» բառի հոմանիշն է հայերենում։
հայերենին գրական չարչարողները ունենք մի համընդանուր մոտեցում: էն բառերը, որոնք անկախ դրանից թե թուրքերքն են թե մոնղերերեն, բայց հերիք է որ ժողովուրդը հրաժարվի օգտագործելուց /դա պարտադիր պայման է գրական "լեզվասերների" համար/ միանգամից հայտարարվում է զտարյուն հայերեն բառ ու ժողովրդի ականջները բռնաբարում են որ բառով: խոսքս հիմա կոնկրետ "աղցան" բառի մասին է: Էս շարքը կարելի է երկար շարունակել՝ "համակարգիչ" և այլն տխմարաբանություններ…

Ռուֆուս
13.01.2010, 10:17
Ո՛չ սալադ, ո՛չ ալ սալաթ, պարոնա՛յք, այլ միայն աղցա՛ն:
Զամբիւղ նետեցէ՛ք «մարոլ»ն ալ, հայերէնը «հազար» է:
13 յունուար 2010, Լիբանան, Արմենակ Եղիայեան

Ոչ, հարգելի Արմենակ Եղիայեան, մարոլը հայերեն հազարաթերթիկն է:

Հունվարի 13, 2010, Գյումրի, Հայաստան
Հայկ ՏՏ

Ուլուանա
13.01.2010, 14:01
Ոչ, հարգելի Արմենակ Եղիայեան, մարոլը հայերեն հազարաթերթիկն է:

Հունվարի 13, 2010, Գյումրի, Հայաստան
Հայկ ՏՏ
Չէ, հազարն է ճիշտը։ Ի դեպ, մի քանի տարբերակ ունի՝ հազար, մառոլ, կաթնուկ։ Կա նաև հազար մշակովի տեսակը, որին ասում են նաև սալաթ և աղցանախոտ։ Բուսաբանական բառարանով եմ ճշտել։ ;)

Շինարար
13.01.2010, 17:23
Ոչ, հարգելի Արմենակ Եղիայեան, մարոլը հայերեն հազարաթերթիկն է:

Հունվարի 13, 2010, Գյումրի, Հայաստան
Հայկ ՏՏ

Ռուֆուս ջան, հազարաթերթիկը լրիվ ուրիշ բույս ա, ծաղիկը տարբեր գույների ա լինում, կոնկրետ մեր անտառներում տարածված են սպիտակը և դեղինը, ու շատ բուժիչ հատկություններ ունի;) ռուսերեն՝ Тысячелистник:

My World My Space
14.01.2010, 12:20
Ռուֆուս ջան, հազարաթերթիկը լրիվ ուրիշ բույս ա, ծաղիկը տարբեր գույների ա լինում, կոնկրետ մեր անտառներում տարածված են սպիտակը և դեղինը, ու շատ բուժիչ հատկություններ ունի;) ռուսերեն՝ Тысячелистник:


Շինարար ջան, երկուսդ էլ ճիշտ եք, եկուսն էլ հազարաթերթիկ են......

My World My Space
14.01.2010, 12:28
վերջերս մի բացահայտում եմ արել..... Օքսֆորդի անգլերեն բացատրական նոր բառարանում հանդիպեցի մի անվան. Mimornarzis - բացատրությունը ծաղիկի տեսակ,

հետո ավելի շատ քրքրեցի, ու եկա ես եզրակացությանը (ու լրիվ հիմնավոր) հայկական լեռնաշխարհում տարածված մի ծաղիկ կա անունը "Անմոռուկ", որն իհարկե Անգլիայում չի աճում, համենայնդեպս մինչև 1900-ականնները: Այդ ծաղիկը Անգլիա են տարել եղեռնից փրկված մեր հայրենակիցները, ու ծաղկի անունը Ամոռուկ - արևմտահայերեն "Մի մոռնար զիս" ա, էդտեղից էլ մտել է անգլերենի մեջ որպես Mimornarzis կամ Mimornarsis.

My World My Space
14.01.2010, 13:16
Ժողովուրդ ջան չգիտեմ ծանոթ եք թե չէ Հերունու աշխատության բասկերի լեզվի մասին,բայց ես էլ էս մի 10 օր ա դրանով եմ զբաղված հեսա բառեր գրեմ դուք ել նայեք.

Բասկերեն հայերեն
elki ելք
ete եթե
jaranusi ժառանգել
muruncha մռնչալ
orma որմ /պատ /
Tegi տեղ
toil թույլ
laino լայն
irurd երրորդ
astadun հաստատուն
urti որդի
astatu հաստատել

Ու ի դեպ էս բառերը նույն նշանակությունն ունեն երկու լեզուներում էլ


Հ.Գ. Բա, որ քարտեզը դնեմ, տենաք ի՜նչ տեղանուններ կան............

My World My Space
14.01.2010, 13:44
herri երկիր
epel եփել
zail - հավես, զահլա
astun հաստ

gogor - դժվար, / շատ Գոքոր գործա էսի....... մեռա.....:D:D:D:D /

Sphinx
14.01.2010, 13:44
Շինարար ջան, երկուսդ էլ ճիշտ եք, եկուսն էլ հազարաթերթիկ են......

Դու էլ հո չասեցիր... երկու տարբեր բույսեր նույն անունով՝ ո՞նց ես պատկերացնում...:)

My World My Space
14.01.2010, 13:46
Դու էլ հո չասեցիր... երկու տարբեր բույսեր նույն անունով՝ ո՞նց ես պատկերացնում...:)


տենց ա, ի՞նչ ասեմ...... նայի հանրագիտարանում,բանում.............

Sphinx
14.01.2010, 13:47
gogor - դժվար, շատ Գոքոր գործա էսի....... մեռա.....:D:D:D:D

Էս մեկը շատ լավ սազացրեցիր:D:D:D

My World My Space
14.01.2010, 13:53
Ժող. ջան լավ քարտեզ չգտա,որ դնեմ,էս էլ ձեզ որոշ տեղանուններ


Astarak - գյուղ ֆրանսիական բասկիայում - Աշտարակ
Gorish - գյուղ բասկոնիայում - Գորիս
Shubria - գյուղ բասկոնիայում - Շուբրիա / Սասուն քաղաքի հին անվանումը /
Arakses - գետ Բասկոնիայում - Արաքս

ու էլի լիքը կան դեռ......

Chuk
14.01.2010, 16:09
Ժողովուրդ ջան չգիտեմ ծանոթ եք թե չէ Հերունու աշխատության բասկերի լեզվի մասին,բայց ես էլ էս մի 10 օր ա դրանով եմ զբաղված հեսա բառեր գրեմ դուք ել նայեք.

Բասկերեն հայերեն
elki ելք
ete եթե
jaranusi ժառանգել
muruncha մռնչալ
orma որմ /պատ /
Tegi տեղ
toil թույլ
laino լայն
irurd երրորդ
astadun հաստատուն
urti որդի
astatu հաստատել

Ու ի դեպ էս բառերը նույն նշանակությունն ունեն երկու լեզուներում էլ


Հ.Գ. Բա, որ քարտեզը դնեմ, տենաք ի՜նչ տեղանուններ կան............

անգլերեն հայերեն
cow կով
cowboy կովիտղա
die դի
file նշոց
cat կատու
Coca Cola Կոկա Կոլա
և այլն

My World My Space
14.01.2010, 16:15
անգլերեն հայերեն
cow կով
cowboy կովիտղա
die դի
file նշոց
cat կատու
Coca Cola Կոկա Կոլա
և այլն


բեսամթ հետաքրքրեց, հետո՞.......

էդ նույն տրամաբանությամբ էլ երևի.....

beach boy -լողափի տղա, չէ՞..................

Chuk
14.01.2010, 16:19
բեսամթ հետաքրքրեց, հետո՞.......

էդ նույն տրամաբանությամբ էլ երևի.....

beach boy -լողափի տղա, չէ՞..................

Հետո էն, որ առաջարկում եմ էս թեման թողնել ավելի լուրջ հարցերի համար, այլ ոչ էդ Բասկերենի հետ համեմատություններով լցնել :)

Շինարար
14.01.2010, 16:21
herri երկիր
epel եփել
zail - հավես, զահլա
astun հաստ

gogor - դժվար, / շատ Գոքոր գործա էսի....... մեռա.....:D:D:D:D /

Արաբերեն՝ սեմական լեզու- հայերեն՝ հնդեվրոպական լեզու

թութ- թութ
հեքիաթ- հեքիաթ
խասյաթ- խասյաթ
թաջ- թագ
բուրջ- բուրգ
ալամ- աշխարհ
սաբաթ- շաբաթ
ամ- տարի, ամ
կիտտ- կատու
առդ- երկիր, հմմտ.՝ արտ
ժամիա՝ մզկիթ- ժամ՝ եկեղեցի
և այլն…

My World My Space
14.01.2010, 16:38
Հետո էն, որ առաջարկում եմ էս թեման թողնել ավելի լուրջ հարցերի համար, այլ ոչ էդ Բասկերենի հետ համեմատություններով լցնել :)

Տենց էլ կարայիր ասեիր, օրինակներ բերելու փոխարեն.........
շատ հանգիստ կարայիր մի հատ մոդերատորական անեիր

My World My Space
14.01.2010, 16:44
Արաբերեն՝ սեմական լեզու- հայերեն՝ հնդեվրոպական լեզու

թութ- թութ
հեքիաթ- հեքիաթ
խասյաթ- խասյաթ
թաջ- թագ
բուրջ- բուրգ
ալամ- աշխարհ
սաբաթ- շաբաթ
ամ- տարի, ամ
կիտտ- կատու
առդ- երկիր, հմմտ.՝ արտ
ժամիա՝ մզկիթ- ժամ՝ եկեղեցի
և այլն…


բացի էդ նմանություններ կան բառեր էլ, որ մենք օգտագործում ենք, իրանք` չէ,օրինակ` նամակ, ծրար և այլն (ասօրերեն ինչքանով հիշում եմ.)

իմ խոսքը վերաբերվում էր նրան, որ այս երկու իրար ոչ հարևան լեզուների մեջ են նմանությունները, ու ի դեպ անցնում են հազարից: Իսկ լեզվաբանության մեջ կա մի օրենք, ըստ որի երկու լեզունեում 300 և ավելի բառարմատների նույնությունը նշանակում է, որ այդ լեզուները կամ ունեն ընդհանուր արմանտներ,կամ առաջացել են մեկը մյուսից:

Հ.Գ իսկ տեղանունների կրկնության մասին ի՞նչ կասես......

Շինարար
14.01.2010, 16:48
բացի էդ նմանություններ կան բառեր էլ, որ մենք օգտագործում ենք, իրանք` չէ,օրինակ` նամակ, ծրար և այլն (ասօրերեն ինչքանով հիշում եմ.)

իմ խոսքը վերաբերվում էր նրան, որ այս երկու իրար ոչ հարևան լեզուների մեջ են նմանությունները, ու ի դեպ անցնում են հազարից: Իսկ լեզվաբանության մեջ կա մի օրենք, ըստ որի երկու լեզունեում 300 և ավելի բառարմատների նույնությունը նշանակում է, որ այդ լեզուները կամ ունեն ընդհանուր արմանտներ,կամ առաջացել են մեկը մյուսից:

Հ.Գ իսկ տեղանունների կրկնության մասին ի՞նչ կասես......

Ես բասկերի գծով մասնագետ չեմ, այդ օրենքը որտե՞ղ է արմատների կրկնության մասին, որքան ես գիտեմ, ավելի լուրջ գործոն է քերականական համակարգերի նմանությունը, իսկ արմատների միջոցով լեզուների ընդհանուր ծագումը պարզելը, կարծում եմ, անշնորհակալ գործ է, ինչևէ բնականաբար բոլոր լեզուներն էլ, նույնիսկ եթե դրանք տարբեր լեզվաընտանիքների են պատկանում, ունեն ընդհանուր ծագում, քանի որ մարդկության ծագումը՝ անկախ ազգությունից, լեզվից, ռասայից, միասնական է…

My World My Space
14.01.2010, 16:59
Ես բասկերի գծով մասնագետ չեմ, այդ օրենքը որտե՞ղ է արմատների կրկնության մասին, որքան ես գիտեմ, ավելի լուրջ գործոն է քերականական համակարգերի նմանությունը, իսկ արմատների միջոցով լեզուների ընդհանուր ծագումը պարզելը, կարծում եմ, անշնորհակալ գործ է, ինչևէ բնականաբար բոլոր լեզուներն էլ, նույնիսկ եթե դրանք տարբեր լեզվաընտանիքների են պատկանում, ունեն ընդհանուր ծագում, քանի որ մարդկության ծագումը՝ անկախ ազգությունից, լեզվից, ռասայից, միասնական է…

Ես ավելի խորանալ չեմ ուզում,քանի որ մասնագետ չեմ,
բայց դու էլ բան չասեցիր տեղանունների կրկնվելու համար.................

My World My Space
14.01.2010, 17:01
Բամբասանք բառի բառակազմական վերլուծությունը կարա՞ք տաք, չեմ հասկանում թե ինչո՞ւ պիտի մ-ով գրվի.....

Շինարար
14.01.2010, 17:03
Ես ավելի խորանալ չեմ ուզում,քանի որ մասնագետ չեմ,
բայց դու էլ բան չասեցիր տեղանունների կրկնվելու համար.................

Ասացի, դու չես երևի նկատել;)
Ես բասկերի գծով մասնագետ չեմ

Ես էլ չեմ ուզում շարունակել այս թեման, այս թեմայում չարժի էլ, բասկերի հայկական ծագմանը նվիրված ակումբում այնքան թեմա կա, որ այս մեկը կարելի է պահել ավելի լուրջ նպատակների համար:))

My World My Space
14.01.2010, 17:05
համաձայն եմ....

Շինարար
14.01.2010, 17:09
Բամբասանք բառի բառակազմական վերլուծությունը կարա՞ք տաք, չեմ հասկանում թե ինչո՞ւ պիտի մ-ով գրվի.....

Հեչ խոսակցական լեզվում չես հանդիպե՞լ, որ ասելու փոխարեն ասում են բա, օրինակ՝
Աշոտը բա.
-Բասկերը առաջացել են հայերից:

Բալ բայը նշանակում է ասել:
Խոնարհումը՝
բամ՝ ասում եմ
բաս՝ ասում ես
բա՝ ասում է
բանք՝ ասում ենք
բաք՝ ասում եք
բան՝ ասում են
Այստեղից էլ՝ բամբասանք՝ բամ-ասում եմ բաս-ասում ես անք-վերջածանց, բառացի նշանակում է զրույց:

My World My Space
14.01.2010, 17:12
Շնորհակալ եմ, չէի կարողանում արմատը գտնել......

My World My Space
14.01.2010, 17:14
Հեչ խոսակցական լեզվում չես հանդիպե՞լ, որ ասելու փոխարեն ասում են բա, օրինակ՝
Աշոտը բա.
-Բասկերը առաջացել են հայերից:


բայց նաև ասում են էսպես

Աշոտը թե.
-Բասկերը առաջացել են հայերից:





Հ.Գ. Էդ համ էլ Աշոտը չէր ասում, ես էի ասում.....:D

Շինարար
14.01.2010, 17:20
բայց նաև ասում են էսպես

Աշոտը թե.
-Բասկերը առաջացել են հայերից:

Այդպես էլ են ասում, բայց դա այլ դեպք է, այստեղ ուղղակի ասաց, թե կապակցությունից խոսակցական լեզուն իրեն բնորոշ հակիրճության պատճառով ասացը «կուլ ա տվել», նույն հաջողույամբ ասում են՝ Աշոտը թե բա.: Ես ուղղակի օրինակը բերել էի՝ ցույց տալու, թե այդ բա-ն որտեղից է հայտնվել:

My World My Space
14.01.2010, 17:24
համենայն դեպս շնորհակալ եմ , համբերատար լսելու և պարզաբանելու համար.....

Ուլուանա
28.01.2010, 21:09
Ինչու՞ :): Նիշ՝ ինչ-որ բան նշող՝ ցույց տվող բան: Չափանիշ՝ չափը նշող՝ ցույց տվող բան: Եվ, ի վերջո, Աղայանի բառարանում էլ է գրված եր, Լեզվի ինստիտուտն էլ այս բառի մասին հատուկ որոշում ունի (եթե ինձ չեք հավատում, էլի, ցռը) ;):
Լեզվի պետական տեսչության գրքում դեռ չեմ գտնում, բայց, օրինակ, Դավիթ Գյուրջինյանի «Անուն խոսքի մասերի թվի կարգը արդի հայերենում» 2007 թվականի քերականական բառարան–տեղեկատուում «չափանիշ» բառը նայեցի, հոգնակին գրված է՝ ներ։

may
29.01.2010, 15:54
դադարել մի բան անել

դադարել մի բան անելուց

Հանդիպել եմ այս երկու կիրառություններին էլ: Որն է ճիշտը?

Yeghoyan
29.01.2010, 16:04
դադարել մի բան անել

դադարել մի բան անելուց

Հանդիպել եմ այս երկու կիրառություններին էլ: Որն է ճիշտը?


մի բան անելու փոխարեն որևէ գործողություն կիրառիր, տես որը ճիշտ կլինի

կարծում եմ երկրորդ տարբերակը էնքան էլ ճիշտ չի:8

CactuSoul
29.01.2010, 16:43
դադարել մի բան անել

դադարել մի բան անելուց

Հանդիպել եմ այս երկու կիրառություններին էլ: Որն է ճիշտը?

Ըստ իս տրամաբանորեն երկուսն էլ սխալ են, իրականում ավելի կոռեկտ է թվում «դադարեցնել մի բան անելը» տարբերակը:

Իսկ նշված երկուսից ինձ համար նախընտրելի է «դադարել մի բան անել» տարբերակը:
Օրինակ՝ «Այդ պահից ես դադարեցի նրան սիրել:», ստացվում է, իսկ «…ես դադարեցի նրան սիրելուց:»` մի տեսակ չի հնչում:think:

ars83
29.01.2010, 17:01
Հդըմ հարց, ժողովուրդ ջան :)

Կարելի՞ է ասել օդանավի ուղևորների մասին՝ «նրանք չվեցին»: Թե՞ «նրանք թռան» կամ «նրանք օդ բարձրացան» կամ մի այլ բան:
Շնորհակալություն:

Ուլուանա
29.01.2010, 18:24
դադարել մի բան անել

դադարել մի բան անելուց

Հանդիպել եմ այս երկու կիրառություններին էլ: Որն է ճիշտը?
Իմ իմանալով՝ դադարել մի բան անելուց։

Որևէ լեզվական գրքում դեռ չեմ գտել այս արտահայտությունը, որ կարողանամ հանգիստ պնդել, որ ճիշտը հենց այս ձևն է, բայց փորձեմ ինքնուրույն որոշ հիմնավորումներ անել։

Նախ նկատենք, որ «դադարել» բայը չեզոք սեռի է, այսինքն՝ այն ուղիղ խնդիր պահանջել չի կարող։ Դրանում կարելի է համոզվել հետևյալ օրինակներով.

Անձրևը դադարեց։
Բողոքները դադարեցին։

Իսկ «դադարել ինչ–որ բան անել» արտահայտության մեջ «ինչ–որ բան անելն» արդեն ուղիղ խնդիր է, հետևաբար արտահայտությունը սխալ է։ Փոխարենը կարելի է ասել՝ «դադարեցնել ինչ–որ բան անելը», այսինքն՝ «դադարել» բայը դարձնում ենք ներգործական՝ ավելացնելով –եցն պատճառական ածանցը, որպեսզի կարողանա ուղիղ խնդիր վերցնել։

Կարծում եմ՝ այս առումով «դադարել ինչ–որ բան անելուց» արտահայտությունը համեմատելի է, ասենք, «հոգնել ինչ–որ բան անելուց» արտահայտության հետ։

Kuk
29.01.2010, 18:54
Հդըմ հարց, ժողովուրդ ջան :)

Կարելի՞ է ասել օդանավի ուղևորների մասին՝ «նրանք չվեցին»: Թե՞ «նրանք թռան» կամ «նրանք օդ բարձրացան» կամ մի այլ բան:
Շնորհակալություն:

Եթե արդեն պարզ ա (օրինակ՝ նախորդ նախադասության մեջ նշվել ա), որ օդանավով են տեղափոխվում, ուրեմն «մեկնել»:

may
29.01.2010, 18:55
Որքան գիտեմ` արևմտահայերենում դադարել-ը բացառական է պահանջում: Ես «դադարել ինչ–որ բան անելուց» ձևն եմ նախընտրում, բայց երբեմն անսովոր է հնչում:

Շինարար
29.01.2010, 22:13
Ձեռքիս տակ եղած հայոց լեզվի ուրիշ դասագիրք չկա, բաց՝ Ս. Գ. Աբրահամյան, Դ. Վ. Առաքելյան, Վ. Ա. Քոսյան, Հայոց լեզու, II մաս, Շարահյուսություն, Երևան, 1975

Առանձին պետք է նշել այն դեպքը, երբ որևէ դիմավոր բայի մոտ անորոշ դերբայը և' թեք, և' ուղիղ ձևով է հանդես գալիս: Այդպես կազմվում են` դադարեց աշխատել, դադարեց բաբախել, ինչպես և դադարեց աշխատելուց, դադարեց բաբախելուց տիպի կապակցություններ:
էջ 105

ars83
29.01.2010, 22:27
Եթե արդեն պարզ ա (օրինակ՝ նախորդ նախադասության մեջ նշվել ա), որ օդանավով են տեղափոխվում, ուրեմն «մեկնել»:

Իսկ չվելն ինչո՞վ է սխալ: Թռնելու հոմանիշը չի՞: Օդաչու, չվացուցակ բառեր կան: :think

Ուլուանա
29.01.2010, 22:32
Իսկ չվելն ինչո՞վ է սխալ: Թռնելու հոմանիշը չի՞: Օդաչու, չվացուցակ բառեր կան: :think
Պարզապես «չվել» բայը մարդկանց մասին խոսելիս չի գործածվում։ Թռչուններն են չվում, բայց ոչ մարդիկ։

Շինարար
29.01.2010, 22:32
Իսկ չվելն ինչո՞վ է սխալ: Թռնելու հոմանիշը չի՞: Օդաչու, չվացուցակ բառեր կան: :think

Արս ջան, չվացուցակը ինքնաթիռի համար է, ինքնաթիռը կարող է թե չվել, թե թռչել, թե օդ բարձրանալ, իսկ նրանք, ասել է, թե մարդիկ, մեկնում են ինքնաթիռով, որոշակի կոնտեքստներում կարելի է պատկերացնել նաև ինքնաթիռով թռչել, չվել, օդ բարձրանալ կարգի կապակցությունները, սակայն հիմնականում, կարծում եմ, ավելի ճիշտ է ասել՝ մեկնել ինքնաթիռով:)

AniwaR
29.01.2010, 22:59
Հդըմ հարց, ժողովուրդ ջան :)

Կարելի՞ է ասել օդանավի ուղևորների մասին՝ «նրանք չվեցին»: Թե՞ «նրանք թռան» կամ «նրանք օդ բարձրացան» կամ մի այլ բան:
Շնորհակալություն:

Հմ: :think Ես կարծում եմ՝ կարելի է ասել «ուղևորները չվեցին»: Այստեղ արտահայտվում է հենց «նրանք մեկնեցին» իմաստը:

«Նրանք թռան»-ը ընկալվում է որպես կարճատև գործողություն, ասենք, օդ բարձրանալու պրոցեսը կամ կոնկրետ ինչ-որ բանի կողքով, վրայով անցնելը. «Ուղևորները թռան Արագած լեռան վրայով»: (Ենթադրենք՝ ինչ-որ փոքրիկ ինքնաթիռով)

«Նրանք օդ բարձրացան». այս ասելիս ուղևորներին օդում ես պատկերացնում, օդում «կանգնած» վիճակում, ինչը դեռ երաշխիք չէ, որ կչվեն: :D

Մի խոսքով՝ ամեն ինչ կախված է կոնտեքստից: :pardon

Հ.գ. Ուպս, կներեք, մինչև իմ հոգնած կապով գրեցի, արդեն պատասխանեցին: :) Հա, Շինարարի հետ համաձայն եմ: ))

ars83
29.01.2010, 23:03
Մի քիչ անտրամաբանական է, համենայն դեպս. ինչո՞ւ ինքնաթիռի վարորդը, որը նույնպես ինքնաթիռով է թռնում, օդաչու է, այլ ոչ օդամեկնող, կամ օդամեկնիչ:
Բացի դրանից, չվելը թռչելու հոմանիշը չէ՞ արդյոք: Եթե այո, ապա հոմանիշները կարելի է (հիմնականում) գործածել միմյանց փոխարեն: Առնվազն խոսակցական լեզվում մենք ասում ենք՝ «թռավ ինքնաթիռով» կամ «թռավ օդանավով», ուրեմն՝ կարելի ասել նաև «չվեց օդանավով»:
Այդ «մեկնելը» շատ սահմանափակող բառ է. մեկնել կարելի է օդանավով, գնացքով, ավտոմեքենայով, նավով:
Ինչո՞ւ ռուսերեն կարելի է ասել՝ полететь самолетом, плавать на корабле, ездить на машине, իսկ հայերենով միայն մի աղքատիկ «մեկնելը»:
:think

Շինարար
29.01.2010, 23:11
Օդաչու բառը հիմք չես կարող վերցնել, լեռնագնացը լեռներ չի գնում պարզապես, այլ մագլցում կամ բարձրանում է, դերասանը դեր չի ասում, այլ կատարում է և այլն, ամեն դեպքում, որոշակի սահմանափակ կոնտեքստներում, ասած Վելվետին, կարել է օգտագործել մնացած տարբերակները՝ շեշտելով օդանավովը, իսկ այլ լեզուների հետ համեմատելը անիմաստ է:)

AniwaR
29.01.2010, 23:13
Բացի դրանից, չվելը թռչելու հոմանիշը չէ՞ արդյոք: Եթե այո, ապա հոմանիշները կարելի է (հիմնականում) գործածել միմյանց փոխարեն: Առնվազն խոսակցական լեզվում մենք ասում ենք՝ «թռավ ինքնաթիռով» կամ «թռավ օդանավով», ուրեմն՝ կարելի ասել նաև «չվեց օդանավով»:

Դե հենց էդ ա, որ խոսակցականում չենք օգտագործում: Մեկը ես կասեմ. «Վաղն եմ թռնում», ոչ թե «Վաղն եմ չվում»: :)) Իսկ, օրինակ, ինչ-որ լրատվամիջոցով նման արտահայտություն լսելիս տարօրինակ չի թվա: Նմանատիպ օրինակ ինտերնետային հոդվածից.


Օդանավակայանի ավելի քան 7 բաժանմունք առավոտից սպասարկում էր շուրջ 41 ուղեւորի, որոնք ժամը 12:45-ին չվեցին Իրանի Իսլամական Հանրապետության մայրաքաղաք Թեհրան:

Աղբյուր՝ http://www.a1plus.am/am/society/2009/07/16/zvartnoc

Sphinx
29.01.2010, 23:16
Շինարար ջան,իսկ դադարել բայից բացի ուրիշ օրինակներ կա՞ն:

ars83
29.01.2010, 23:21
Ըհը, դա էլ մի օրինակ թերթից: Եվ ոչ մի հատուկ «օդանավ» բառ էլ չկա շեշտված:
Դեռ ոչ մեկդ չփորձեց տրամաբանորեն հիմնավորել «չվել օդանավով» կամ «չվել այսինչ երկիր» արտահայտության սխալ լինելը: Միայն ասում եք՝ այդպես չեն ասում, «չվելը» չի կիրառվում: :think
Վերջիվերջո, ինչ-որ կանոն պիտի՞ լինի լեզվում: Հետո՞ ինչ, որ մեծամասնությունը չի կիրառում այդ բառը, այլ բոլոր փոխադրամիջոցների դեպքում ասում է՝ մեկնել: Դա հիմք է, որ «չվելը» սխա՞լ լինի:

Շինարար
29.01.2010, 23:22
Շինարար ջան,իսկ դադարել բայից բացի ուրիշ օրինակներ կա՞ն:

Նույն գրքի նույն էջում մեջբերածս պարբերությանը հաջորդող օրինակները՝
Դադարեցեք այսուհետ գաղտնիք որոնել այնտեղ, ուր չկա այդպիսին (Մուր.): Նա սարսափում էր նայել հարսնացուին (ԶԴ): Մեքենան դադարեց աշխատելուց: Նա սարսափում էր դիմացինին նայելուց:

Sphinx
29.01.2010, 23:24
Կիրառելի է նաև ուղևորվել բառը մեկնել բառի հետ հավասար:

Շինարար
29.01.2010, 23:25
Ըհը, դա էլ մի օրինակ թերթից: Եվ ոչ մի հատուկ «օդանավ» բառ էլ չկա շեշտված:
Դեռ ոչ մեկդ չփորձեց տրամաբանորեն հիմնավորել «չվել օդանավով» կամ «չվել այսինչ երկիր» արտահայտության սխալ լինելը: Միայն ասում եք՝ այդպես չեն ասում, «չվելը» չի կիրառվում: :think
Վերջիվերջո, ինչ-որ կանոն պիտի՞ լինի լեզվում: Հետո՞ ինչ, որ մեծամասնությունը չի կիրառում այդ բառը, այլ բոլոր փոխադրամիջոցների դեպքում ասում է՝ մեկնել: Դա հիմք է, որ «չվելը» սխա՞լ լինի:
Ես վաղը դասագիրք կգտնեմ ու կնայեմ, իսկ մամուլի լեզուն առանձին խնդիր է ոչ թե այն առումով, որ սխալ է կամ վատ, այլ լրիվ առանձին օրենքներ ունի, այն ինչ ճիշտ է մամուլի համար, լեզվի գրական այլ տարբերակների համար կարող է ճիշտ չլինել, ամեն դեպքում մարդու հետ չվելը օգտագործելը սիրուն չի:

AniwaR
29.01.2010, 23:27
Ըհը, դա էլ մի օրինակ թերթից: Եվ ոչ մի հատուկ «օդանավ» բառ էլ չկա շեշտված:
Դեռ ոչ մեկդ չփորձեց տրամաբանորեն հիմնավորել «չվել օդանավով» կամ «չվել այսինչ երկիր» արտահայտության սխալ լինելը: Միայն ասում եք՝ այդպես չեն ասում, «չվելը» չի կիրառվում: :think
Վերջիվերջո, ինչ-որ կանոն պիտի՞ լինի լեզվում: Հետո՞ ինչ, որ մեծամասնությունը չի կիրառում այդ բառը, այլ բոլոր փոխադրամիջոցների դեպքում ասում է՝ մեկնել: Դա հիմք է, որ «չվելը» սխա՞լ լինի:

Չէ, կոնկրետ ես չեմ էլ կարծում, որ «չվել»-ը սխալ է կամ չի կարելի գործածել: Ուղղակի ամեն ինչ թողնվում է լեզվական ճաշակին կամ նախապատվություններին, բառապաշարի հարստությանը և այլն (ինչպես միշտ՝ հոմանիշների ընտրության հարցում): :)

ars83
29.01.2010, 23:31
Ի դեպ, այսօր դրամների մասին բլոգումս գրելիս ևս մի սահմանափակման հետ բախվեցի:
Պետք է գրեի բանկնոտների մասին, որոնք պատրաստված էին ոչ թե թղթից, այլ կտորից. մի պաստառ, որի վրա թանաքով բան էր գրված, և դա օգտագործվում էր որպես դրամ:
Հիմա քանի որ դա բանկնոտն է, հայերեն պետք է ասվի թղթադրամ, բայց այս դեպքում դա անհեթեթ է հնչում, քանի որ թղթի հետ ոչ մի կապ չունի: :think Ինչպե՞ս էր պետք թարգմանել banknote բառն այդ դեպքում:

Sphinx
29.01.2010, 23:32
Ըհը, դա էլ մի օրինակ թերթից: Եվ ոչ մի հատուկ «օդանավ» բառ էլ չկա շեշտված:
Դեռ ոչ մեկդ չփորձեց տրամաբանորեն հիմնավորել «չվել օդանավով» կամ «չվել այսինչ երկիր» արտահայտության սխալ լինելը: Միայն ասում եք՝ այդպես չեն ասում, «չվելը» չի կիրառվում: :think
Վերջիվերջո, ինչ-որ կանոն պիտի՞ լինի լեզվում: Հետո՞ ինչ, որ մեծամասնությունը չի կիրառում այդ բառը, այլ բոլոր փոխադրամիջոցների դեպքում ասում է՝ մեկնել: Դա հիմք է, որ «չվելը» սխա՞լ լինի:

Էստեղ կանոնը ի՞նչ կարող է անել:Մենք այդ իմաստով այսօրվա դրությամբ պարզապես չենք գործածում...
Բառի բացատրությունը բացատրական բառարանում է լինում:Այնտեղ ուղղակի զետեղվում են այն իմաստները , որոնք գործածելի են :Այդ իմաստը ոչ մի բառարանում չկա, իսկ մամուլում մի բան ճիշտ են գրում, տասը՝ սխալ, մանավանդ հիմա՝ոնց ասես գրում են:

AniwaR
29.01.2010, 23:39
Ինչպե՞ս էր պետք թարգմանել banknote բառն այդ դեպքում:

բանկնոտ :))

Ժողովուրդ, ես էլ հարց ունեմ. ո՞րն է ճիշտ` «հայիֆիկացում», թե՞ «հայաֆիկացում»: :think

Շինարար
29.01.2010, 23:40
Ինչպե՞ս էր պետք թարգմանել banknote բառն այդ դեպքում:

Կարծում եմ` դրամանիշ:

ars83
29.01.2010, 23:47
Կարծում եմ` դրամանիշ:

Օ՛, ճիշտ է :ok
Շատ շնորհակալ եմ, այս երկու մեջբերումներից հետևում է, որ դրամանիշն իրոք banknote-ն է.


Հայաստանի բանկային համակարգում 2007թ. առաջին կիսամյակում հայտնաբերվել է 621 կեղծ դրամանիշ, որից 356-ը` մետաղադրամներ, 265-ը՝ թղթադրամներ: Կեղծ դրամանիշների ընդհանուր գումարը կազմել է 457,800 դրամ:


Банкно́та — денежный знак, изготовленный из бумаги, плотной ткани (обычно шёлка), металла либо пластика, обычно прямоугольной формы

Գնամ, ուղղեմ:

ars83
29.01.2010, 23:49
Ժողովուրդ, ես էլ հարց ունեմ. ո՞րն է ճիշտ` «հայիֆիկացում», թե՞ «հայաֆիկացում»: :think

Այս բառն ինձ այնքան է ջղայնացնում: Այդ «ֆիկա» կտորը ոչ մի հայկական բառի մեջ չես հանդիպի: Տեսնես՝ ինչո՞ւ չի կարելի պարզապես ասել՝ հայացում: :think
Ինչքան ես եմ տեսել՝ հայաֆիկացում:

Ուլուանա
30.01.2010, 00:01
բանկնոտ :))

Ժողովուրդ, ես էլ հարց ունեմ. ո՞րն է ճիշտ` «հայիֆիկացում», թե՞ «հայաֆիկացում»: :think
Ես էլ եմ նյարդայնանում էդ բառից։ Նույնիսկ կասեի՝ ինքնահակասող բառ է. ինքը բառը կարծես հակասի էն երևույթին, որի իմաստն է արտահայտում։ Ճիշտ ձևերն են՝ հայկականացում, հայերենացում կամ հայացում՝ կախված համատեքստից։

AniwaR
30.01.2010, 00:08
Ես էլ եմ նյարդայնանում էդ բառից։ Նույնիսկ կասեի՝ ինքնահակասող բառ է. ինքը բառը կարծես հակասի էն երևույթին, որի իմաստն է արտահայտում։ Ճիշտ ձևերն են՝ հայկականացում, հայերենացումը կամ հայացում՝ կախված համատեքստից։

Իսկ եթե այնուամենայնիվ «ֆիկացում» է, ինչու՞ պետք է լինի «գազիֆիկացում», «էլեկտրիֆիկացում», «ռուսիֆիկացում» և այլն և ոչ՝ «հայիֆիկացում»: Ավելի ճիշտ՝ համոզված եմ, որ «հայիֆիկացում» է. ուզում եմ ասել՝ Ակումբի էն թեմայի վերնագիրն ուղղեք: :))

Շինարար
30.01.2010, 00:11
Իսկ եթե այնուամենայնիվ «ֆիկացում» է, ինչու՞ պետք է լինի «գազիֆիկացում», «էլեկտրիֆիկացում», «ռուսիֆիկացում» և այլն և ոչ՝ «հայիֆիկացում»: Ավելի ճիշտ՝ համոզված եմ, որ «հայիֆիկացում» է. ուզում եմ ասել՝ Ակումբի էն թեմայի վերնագիրն ուղղեք: :))

Պետք է լինի գազաֆիկացում, էլեկտրաֆիկացում, ռուսաֆիկացում, և բնականաբար, եթե այնուամենայնիվ հայը ուզում ենք ֆիկացնենք, հայաֆիկացում:

_Հրաչ_
30.01.2010, 00:14
Իսկ եթե այնուամենայնիվ «ֆիկացում» է, ինչու՞ պետք է լինի «գազիֆիկացում», «էլեկտրիֆիկացում», «ռուսիֆիկացում» և այլն և ոչ՝ «հայիֆիկացում»: Ավելի ճիշտ՝ համոզված եմ, որ «հայիֆիկացում» է. ուզում եմ ասել՝ Ակումբի էն թեմայի վերնագիրն ուղղեք: :))

Velvet Bride ջան, հայերենում, թեկուզ օտար բառերի հետ նոր բառեր կազմելիս, կարելի ա օգտագործել հոդակապ: Իսկ հայերենում գոյություն ունի միայն մեկ հոդակապ` ա: Ահա թե ինչու, հայերենում սխալ ա «գազիֆիկացում», «էլեկտրիֆիկացում», ինչպես նաև «հայիֆիկացում» ասելը: Ինչքան էլ էդ «ֆիկ» մասնիկը ախորժալուր հնչի մեր ականջներին, այնուամենայնիվ, հայերենի կանոնները չդավաճանելով` պետք ա ասել` «հայաֆիկացում»: «Ի»-ով արմատներ կապելը կարող ա և հատուկ լինել օտար լեզուներին, բայց ոչ երբեք` հայերենին: Նույն կերպ սխալ ա, որ ասում են «էլեկտրոէներգիա»: «Ո» հոդակապ ևս չունենք հայերենում: Ճիշտը «էլեկտրաէներգիա»-ն ա: :)

Ուլուանա
30.01.2010, 00:19
Պետք է լինի գազաֆիկացում, էլեկտրաֆիկացում, ռուսաֆիկացում, և բնականաբար, եթե այնուամենայնիվ հայը ուզում ենք ֆիկացնենք, հայաֆիկացում:
Ճիշտ է, ես էլ եմ միշտ հանդիպել ա–ով ձևերին, հատկապես «գազաֆիկացում» բառին։ Բայց որ մտածում ես, հաշվի առնելով, որ օտար վերջածանց է, օրինակ, անգլերենում ification է, չէ՞, ոչ թե afication։ Էստեղից ավելի ենք համոզվում տվյալ բառաձևի անհեթեթության մեջ. հերիք չի օտար վերջածանց ենք վերցրել՝ դրա հայերեն համարժեքն ունենալով, դեռ մի բան էլ վերջածանցի միայն կեսն իբր «հայաֆիկացրել» ենք, էլի։ :bad

Շինարար
30.01.2010, 00:24
Ճիշտ է, ես էլ եմ միշտ հանդիպել ա–ով ձևերին, հատկապես «գազաֆիկացում» բառին։ Բայց որ մտածում ես, հաշվի առնելով, որ օտար վերջածանց է, օրինակ, անգլերենում ification է, չէ՞, ոչ թե afication։ Էստեղից ավելի ենք համոզվում տվյալ բառաձևի անհեթեթության մեջ. հերիք չի օտար վերջածանց ենք վերցրել՝ դրա հայերեն համարժեքն ունենալով, դեռ մի բան էլ վերջածանցի միայն կեսն իբր «հայաֆիկացրել» ենք, էլի։ :bad

Ուլուանա ջան, կարծում եմ, որ այդտեղ փոխառված միավորը fication-ն է, ուստի ա-ի տրամաբանությունը այստեղ հասկանալի է: