PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Հայ Եկեղեցու տոները



Monk
20.01.2008, 20:32
Հաճախ եմ առնչվել մարդկանց հետ, ովքեր Հայ Առաքելական Եկեղեցու թե' ընդհանուր տոնական համակարգի և թե' առանձին տոների հետ կապված բազմաթիվ պարզաբանումների ու տեղեկացվածության անհրաժեշտություն են զգացել: Նմանատիպ խնդիրների ու հարցերի առկայության դեպքում առաջարկում եմ քննարկել դրանք այս թեմայում:

Monk
21.01.2008, 10:58
Հուսամ ավելորդ չի լինի, եթե ընդհանուր պատկերացում կազմելու համար անդրադարձ կատարվի Հայ Եկեղեցու տոնական համակարգի ընդհանուր պատկերին.

Եկեղեցական օրացույցով տարին բաժանվում է տոնական և պահոց օրերի: Եկեղեցական տոները կոչված են հոգևոր խորհուրդներով օժտելու և կարգավորելու ժամանակը` տարին բաժանելով շրջանների, որոնք յուրօրինակ հոգեղեն իմաստ են հաղորդում քրիստոնյայի կյանքին: Եկեղեցական տոները պատմական իրադարձությունների պարզ վկայակոչումներ չեն. աստվածային տնօրինությունների ուղիով ընթանալը հնարավորություն է ընձեռում հոգով մասնակից դառնալու Փրկչի երկրային կյանքին և տոնից տոն հասունանալու հոգևոր իրողությունների կենդանի վերապրումով: Տոները նաև Եկեղեցու կյանքի տարեգրության յուրօրինակ արտահայտությունն են, ուստի դրանք դարեդար զարգացել են` ներառելով ոչ միայն Քրիստոսի, այլև սրբերի և ազգային-եկեղեցական կարևոր իրադարձությունների հիշատակները:
Եկեղեցական տոները ժամանակագրական առումով բաժանվում են երկու խմբի` անշարժ և շարժական: Անշարժ տոներն իրենց հաստատուն տեղն ունեն օրացույցում, իսկ շարժականները տեղաշարժվում են` կախված լինելով Զատկից, որը նշվում է գարնան գիշերահավասարից հետո լուսնի լրմանը հաջորդող առաջին կիրակի օրը:
Հայոց Եկեղեցու տոները կարգավորվում են Տոնացույցի միջոցով և բաժանվում են երկու խմբի` Տերունի և Սրբոց: Տերունի տոների շարքն իր հերթին բաժանվում է չորս խմբի` Տնօրինական, Աստվածածնի, Խաչի և Եկեղեցու:
Տնօրինական տոները ներկայացնում են Աստվածորդու երկրային առաքելության հանգրվանային դրվագները` Սուրբ Ծնունդ և Աստվածհայտնություն (հունվարի 6), Անվանակոչություն (հունվարի 13), Տեառնընդառաջ (փետրվարի 14), Վարդավառ կամ Պայծառակերպություն (Զատկից հետո 14-րդ կիրակին), Ծաղկազարդ (Զատկի նախորդ կիրակին), Ավագ Շաբաթ (Զատկին նախորդող ամբողջ շաբաթը), Սուրբ Զատիկ կամ Հարություն, Համբարձում (Զատկից հետո 40-րդ օրը), Հոգեգալուստ կամ Պենտեկոստե (Զատկից հետո 50-րդ օրը):
Աստվածամոր տոները յոթն են և կապված են նրան առնչվող կարևորագույն իրողությունների հետ` Աննայի հղացվելը (դեկտեմբերի 9), Ս. Կույսի ծնունդը (սեպտեմբերի 8), Ընծայվելը տաճարին (նոյեմբերի 21), Ավետում (ապրիլի 7), Վերափոխում (օգոստոսի 15-ի մոտակա կիրակին), Գոտու գտնելը (Վերափոխմանը հաջորդող կիրակին) և Տուփի գտնվելը (Հոգեգալստին հաջորդող 5-րդ կիրակին):
Խաչի տոները չորսն են. Խաչի երևումը. հիշատակն է Երուսաղեմում 351թ. Խաչի լուսեղեն նշանի երևման, որ ճառագում էր Գողգոթայից մինչև Ձիթենյաց լեռ և տեսանելի էր ամենքին (Զատկին հաջորդող 5-րդ կիրակին):
Խաչվերաց. հիշատակն է խաչափայտի վերացման` վեր բարձրացման: Խաչափայտը 629թ. պարսկական գերությունից վերադարձվել ու բարձրացվել էր Գողգոթայում (սեպտեմբերի 14-ի մոտակա կիրակին):
Վարագա Ս. Խաչ. տոնը զուտ հայկական ծագում ունի և հիշատակն է 660թ. Վարագա վանքում խաչափայտի մասունքի հայտնաբերման, որն այդտեղ թաքցրել էր Ս. Հռիփսիմե կույսը (Խաչվերացին հաջորդող 2-րդ կիրակին):
Խաչի գտնվելը. 326թ. Հեղինե թագուհու կողմից Տիրոջ խաչափայտի գտնվելու հիշատակը (հոկտեմբերի 26-ի մերձակա կիրակին):
Եկեղեցու տոները երկու բնույթի են. վերաբերում են Եկեղեցի-ժողովրդին և Եկեղեցի-տաճարին:
Նոր կիրակի. Քրիստոնեական Եկեղեցու ստեղծման հիշատակը (Զատկի հաջորդ կիրակին):
Աշխարհամատրան կիրակի. Քրիստոնեական առաջին եկեղեցու` Երուսաղեմի Վերնատան հիշատակը (Զատկից հետո 2-րդ կիրակին):
Շողակաթի տոն. Հայ Եկեղեցու հիմնադրման Լուսավորչի տեսիլքի հիշատակը (Հոգեգալստից հետո 11-րդ օրը):
Ս. Էջմիածնի տոն. Ս. Էջմիածնի կառուցման հիշատակը (Հոգեգալստից հետո 2-րդ կիրակին):
Տապանակի տոն. Եկեղեցու նախատիպ-խորհրդանիշ Ուխտի Տապանակի հիշատակը (Վարդավառի նախորդ շաբաթ օրը):
Տերունական օր է համարվում նաև յուրաքանչյուր կիրակի (հունարեն կյուրակե նշանակում է տերունական), որ նվիրված է Տիրոջ Հարությանը, ուստի ամեն կիրակի մատուցվում է Ս. Պատարագ:
Սրբոց տոները մեծավ մասամբ շարժական են և կոչված են պայծառացնելու Քրիստոսի վկաների հիշատակը և նրանց սրբության ուղին իբրև օրինակ մեզ ավանդելու: Մեր Տոնացույցում նշված են մինչև 15-րդ դարի սրբերը (վերջինը` Ս. Գրիգոր Տաթևացի): Հետագա դարերի սրբերի համար սահմանված է ՙԱմենայն սրբոց՚ տոնը, որով հիշատակվում են բոլոր հին ու նոր, հայտնի ու անհայտ սրբերը: Սրբոց տոներից առավել մեծ ժողովրդականություն են վայելում Ս. Թադեոս և Ս. Բարդուղիմեոս առաքյալների, Ս. Գրիգոր Լուսավորչի, Ս Սարգիս զորավարի, Վարդանանց և Թարգմանչաց սրբերի տոները:
Եկեղեցական գլխավոր հինգ տոները` Սուրբ Ծնունդ և Աստվածահայտնություն, Զատիկ, Վարդավառ, Վերափոխում և Խաչվերաց, կոչվում են ՙտաղավար տոներ՚: Այդ անվանումը կապվում է Հին Կտակարանի Տաղավարահարաց տոնի (Ղևտ. 23. 41-43) հետ և տրվել է այս հինգ տոներին` որպես մեկից ավելի տոնական օրեր ունեցողների: Տաղավար տոներն ունեն իրենց նախընթաց պահոց շրջանը (օրինակ` Զատկին նախորդում է Մեծ Պահքը): Ս. Ծննդյանն ու Ս. Զատկին նախորդող երեկոյան մատուցվում է Ճրագալույցի Պտտարագ: Տաղավար տոներին միացված են նաև առանձին արարողություններ, որով յուրահատուկ շուք և ժողովրդականություն է հաղորդվում այդ տոներին (օրինակ` Ս. Ծննդյանը միացված է Ջրօրհնեքը, Վերափոխմանը` Խաղողօրհնեքը և այլն): Տաղավար տոների հաջորդ երկուշաբթիները կոչվում են Մեռելոց: Մեռելոցներին մատուցվում է Ս Պատարագ և կատարվում Հոգեհանգիստ` ի հիշատակ ՙհավատով ի Քրիստոս ննջած՚ հանգուցյալների:

Dayana
21.01.2008, 12:52
Ես միայն գիտեմ, որ Հարության տոնը քրիստոնեական եկեղեցու այսպես ասած ամենակարևոր տոնն է :) իմ համար էլ :)

Karina
21.01.2008, 14:54
Հաճախ եմ առնչվել մարդկանց հետ, ովքեր Հայ Առաքելական Եկեղեցու թե' ընդհանուր տոնական համակարգի և թե' առանձին տոների հետ կապված բազմաթիվ պարզաբանումների ու տեղեկացվածության անհրաժեշտություն են զգացել: Նմանատիպ խնդիրների ու հարցերի առկայության դեպքում առաջարկում եմ քննարկել դրանք այս թեմայում:

Ե՞րբ է սկսվում Մեծ Պահքը այս տարի և ի՞նչ է այն տալիս մարդուն:

Monk
21.01.2008, 15:20
Ես միայն գիտեմ, որ Հարության տոնը քրիստոնեական եկեղեցու այսպես ասած ամենակարևոր տոնն է :) իմ համար էլ :)

Կարելի է այդպես համարել: Այն, ըստ էության, Փրկագործական տնօրինության պսակն է: :)

Ձայնալար
21.01.2008, 15:22
Իսկ ես գիտեմ, որ ամենակարևոր տոները հինգնեն և կոչվում են տաղավար տոներ, բայց չգիտեմ, թե ինչու են այդպես կոչվում:

Monk
21.01.2008, 15:29
Ե՞րբ է սկսվում Մեծ Պահքը այս տարի և ի՞նչ է այն տալիս մարդուն:

Փետրվարի 3-ին կլինի Բուն Բարեկենդանը, որի հաջորդ օրվանից էլ կսկսվի Մեծ Պահքը:
Մեծ Պահքը ապաշխարության, ինքնամաքրման և ինքնավերականգնման շրջանն է, որը պսակվում է Հարության տոնն ըստ արժանվույն դիմավորելով:

Ավելացվել է 2 րոպե անց

Իսկ ես գիտեմ, որ ամենակարևոր տոները հինգնեն և կոչվում են տաղավար տոներ, բայց չգիտեմ, թե ինչու են այդպես կոչվում:

Ձեր պատասխանն արդեն իսկ կար վերևի գրառման մեջ:)

Եկեղեցական գլխավոր հինգ տոները` Սուրբ Ծնունդ և Աստվածահայտնություն, Զատիկ, Վարդավառ, Վերափոխում և Խաչվերաց, կոչվում են ՙտաղավար տոներ՚: Այդ անվանումը կապվում է Հին Կտակարանի Տաղավարահարաց տոնի (Ղևտ. 23. 41-43) հետ և տրվել է այս հինգ տոներին` որպես մեկից ավելի տոնական օրեր ունեցողների: Տաղավար տոներն ունեն իրենց նախընթաց պահոց շրջանը (օրինակ` Զատկին նախորդում է Մեծ Պահքը): Ս. Ծննդյանն ու Ս. Զատկին նախորդող երեկոյան մատուցվում է Ճրագալույցի Պտտարագ: Տաղավար տոներին միացված են նաև առանձին արարողություններ, որով յուրահատուկ շուք և ժողովրդականություն է հաղորդվում այդ տոներին (օրինակ` Ս. Ծննդյանը միացված է Ջրօրհնեքը, Վերափոխմանը` Խաղողօրհնեքը և այլն): Տաղավար տոների հաջորդ երկուշաբթիները կոչվում են Մեռելոց: Մեռելոցներին մատուցվում է Ս Պատարագ և կատարվում Հոգեհանգիստ` ի հիշատակ ՙհավատով ի Քրիստոս ննջած՚ հանգուցյալների:

Ձայնալար
21.01.2008, 21:36
Մի հարց ունեմ, ճիշտն ասած չգիտեմ ճիշտ թեմայում եմ գրում, թե՞ չէ: Ինչևէ: Հայտնի է, որ Սուրբ Հարության տոնը շարժական է, և ամեն տարի նշվում է, եթե չեմ սխալվում, գարնանային գիշերահավասարին հաջորդող լիալուսնին հաջորդող կամ նախորդող կիրակի օրը: Մի շարք շարժական տոներ (օրինակ բարեկենդանը) տոնվում են Սուրբ Զատկից Հաշված: Դեռ մանկուց լսել եմ, որ եթե Զատիկը այդ տարի շուտ է լինում, ապա դա նշանակում է, որ եղանակները շուտ կտաքանան: Ընդ որում Էջմիածնի տոնացույցում կան երեք տոներ որոնց մոտ գրված է լինում «ջերմություն իջանէ ի օդն», «ջերմություն իջանէ ի ջուրն», «ջերմություն իջանէ ի հողն»: Կարծեմ այդ տոներից առաջինը տրնդեզն է, երրորդը Զատիկը: Այսքան երկար նախաբանից հետո ուզում եմ հարցնեմ. արդյո՞ք իսկապես գոյություն ունի այդպիսի օրինաչափություն կլիմայի և շարժական տոների օրերի միջև, և եթե այո, ապա ունի արդյոք դա որևէ գիտական հիմնավորում կապված լուսնի փուլերի հետ, թե՞ վիճակագրությունն է ցույց տվել դա, կամ միգուցե կա այլ, ասենք աստվածաշնչային-ավանդական հիմք:

Շնորհակալություն

Monk
21.01.2008, 21:57
Մի հարց ունեմ, ճիշտն ասած չգիտեմ ճիշտ թեմայում եմ գրում, թե՞ չէ: Ինչևէ: Հայտնի է, որ Սուրբ Հարության տոնը շարժական է, և ամեն տարի նշվում է, եթե չեմ սխալվում, գարնանային գիշերահավասարին հաջորդող լիալուսնին հաջորդող կամ նախորդող կիրակի օրը: Մի շարք շարժական տոներ (օրինակ բարեկենդանը) տոնվում են Սուրբ Զատկից Հաշված: Դեռ մանկուց լսել եմ, որ եթե Զատիկը այդ տարի շուտ է լինում, ապա դա նշանակում է, որ եղանակները շուտ կտաքանան: Ընդ որում Էջմիածնի տոնացույցում կան երեք տոներ որոնց մոտ գրված է լինում «ջերմություն իջանէ ի օդն», «ջերմություն իջանէ ի ջուրն», «ջերմություն իջանէ ի հողն»: Կարծեմ այդ տոներից առաջինը տրնդեզն է, երրորդը Զատիկը: Այսքան երկար նախաբանից հետո ուզում եմ հարցնեմ. արդյո՞ք իսկապես գոյություն ունի այդպիսի օրինաչափություն կլիմայի և շարժական տոների օրերի միջև, և եթե այո, ապա ունի արդյոք դա որևէ գիտական հիմնավորում կապված լուսնի փուլերի հետ, թե՞ վիճակագրությունն է ցույց տվել դա, կամ միգուցե կա այլ, ասենք աստվածաշնչային-ավանդական հիմք:

Շնորհակալություն
Ձայնալար ջան, անկեղծ ասած, վստահ չեմ կարող պատասխանել Ձեր հարցին: :oyԵթե առիթ եղավ, կփորձեմ ճշտել մասնագետներից: Բայց աստվածաբանական հիմք որ դժվար ունենա: :)

Monk
11.10.2008, 13:57
Այսօր Ս. Թարգմանչաց տոնն է:
Հայաստանյայց Առաքելական Եկեղեցին Սուրբ Թարգմանիչ վարդապետների հիշատակին նվիրված երկու տոն է սահմանել : Առաջինը կոչվում է <Սրբոց թարգմանչացն մերոց Սահակայ եւ Մեսրովբայ> և նշվում է հունիսի 11-ից մինչև հուլիսի 16-ն ընկած ժամանակահատվածում: Այդ օրը համարվում է Ս.Սահակի և Ս.Մեսրոպի հանդիպման օրը Ռահ գետի ափին: Տոնի օրը բազմաթիվ ուխտավորներ մեկնում են Օշական` երկրպագելու և խունկ ծխելու երանաշնորհ վարդապետ Ս. Մեսրոպ Մաշտոցի շիրիմի վրա:
Երկրորդը, որ կոչվում է <Սրբոց Թարգմանչաց վարդապետացն մերոց` Մեսրովբայ, Եղիշէի, Մովսիսի Քերթողին, Դավթի Անյաղթ փիլիսոփային, Գրիգորի Նարեկացւոյն եւ Ներսիսի Կլաեցւոյն>, նշվում է հոկտեմբերի 3-ից մինչև նոյեմբերի 7-ն ընկած ժամանակահատվածում և հիշատակումն է հայոց գրերի գյուտի և Սուրբ Գրքի թարգմանությամբ սկսված <Թարգմանչաց շարժման>:

Monk
26.10.2008, 17:56
Հայաստանյայց Առաքելական Եկեղեցին Ս. Խաչին նվիրված չորս տոն ունի. Երևումն Ս. Խաչի, Խաչվերաց, Վարագա Ս. Խաչ և Գյուտ Խաչի:Այս չորս տոներից վերջին`Գյուտ Խաչի կամ Խաչի գտնվելու տոնը մեր Եկեղեցին այս տարի նշում է հոկտեմբերի 26-ին` այսօր: Այն շարժական տոն է և միշտ տոնակատարվում է Խաչվերացին հաջորդող 7-րդ կիրակի օրը:Այս տոնի պատմական հիմքը Սրբազան Ավանդության միջոցով մեզ հասած մի գեղեցիկ պատմություն է, որը համառոտ ներկայացնեմ:
Տիրոջ փրկչական տնօրինությունների լրումից ու համբարձումից հետո նրա Խաչափայտը մնաց Գողգոթայի բարձունքում ընկած` բոլորից լքված ու անուշադիր: Գարնանը, երբ երեխաները խաղում էին խոտերի մեջ ու ծաղիկներ հավաքում, ի ծնե կաղ մի երեխա, պատահաբար դիպչելով Խաչափայտին, բժշկվում է: Այս դեպքից հետո բազում հիվանդներ սկսում են բժշկվել Ս. Խաչի միջոցով: Հրեաները, ցանկանալով կանխել Խաչափայտի հրաշագործ զորության հետզհետե տարածվող համբավը, այն դնում են Քրիստոսի գերեզմանում և հողով ծածկում, իսկ քարայրի վրա կանգնեցնում են Աֆրոդիտեի արձանը, որպեսզի Ս. Խաչից բխող հրաշքները վերագրվեն դիցուհուն:
Այդ օրերին տերունական վայրերին երկրպագելու համար իր զավակների հետ Հռոմից Երուսաղեմ է գալիս Կլավդիոս կայսեր կինը` Պատրոնիկե կայսրուհին, որը Պետրոս առաքյալի միջոցով դարձի էր եկել ու մկրտվել: Հակոբոս Տյառնեղբոր միջոցով տեղեկանալով Խաչափայտի մասին` նա հրամայում է բացել գերեզմանն ու հանել Խաչը: Սակայն գերեզմանը բացելուց հետո նրանք մնում են անորոշության մեջ, քանի որ Տիրոջ Խաչափայտի հետ գերեզմանում էին գտնվում նաև երկու ավազակների խաչերը: Մինչ նրանք փորձում են կողմնորոշվել, հանկարծամահ է լինում կայսրուհու դուստրերից մեկը: Մահացած աղջկան դնում են խաչերից մեկի վրա ու աղոթում, սակայն փոփոխություն չի կատարվում: Դնում են երկրորդ խաչի վրա ու դարձյալ աղոթում. աղջիկը սկսում է կենդանության նշաններ ցույց տալ, և այսպիսով իմանում են, որ դա աջակողմյան ավազակի խաչն է: Երրորդ խաչի վրա դնելիս նույնիսկ չեն հասցնում աղոթել, քանի որ խաչափայտին հպվելուն պես արքայադուստրը հարություն է առնում: Այսպիսով ճանաչում են Քրիստոսի Խաչափայտը, որից մի մասունք վերցնելով` կայսրուհին վերադառնում է Հռոմ (հետագայում այդ մասունքը Ս. Հռիփսիմեի միջոցով հասնում է Հայաստան և թաքցվում Վարագա լեռան վրա), իսկ Ս. Խաչը դրվում է տաճարում: Սակայն Կլավդիոսի ու Պատրոնիկեի մահվանից հետո հրեաները սպանում են Հակոբոս Տյառնեղբորը, Ս. Խաչափայտը մյուս երկու խաչերի հետ նետում Գողգոթա և վայրը մոռացության մատնելու համար վերածում աղբանոցի:
Շուրջ երեք հարյուր տարի Ս. Խաչը մնում է Գողգոթայի վրա` թաղված աղբի ու մոռացության մեջ: 313թ. Միլանի հրովարտակով քրիստոնյաներն իրավունք են ստանում ազատ դավանելու իրենց կրոնը: Երուսաղեմը դառնում է ուխտավայր, ուր աշխարհի տարբեր կողմերիից սրբազան վայրերը տեսնելու են գալիս բազմաթիվ քրիստոնյաներ:
Կոստանդիանոս Մեծ կայսեր մայրը` Հեղինե թագուհին, տեսիլքով հրաման է ստանում Աստծուց գնալ Երուսաղեմ, գտնել Ս. Խաչը և տերունական վայրերում տաճարներ կառուցել: 327թ. թագուհին մեծ շքախմբով գալիս է Երուսաղեմ, սակայն անմիջապես չի կարողանում գտնել Խաչափայտը, որի տեղը գիտեր Հուդա անունով մի հրեա: Վերջինս, կանխազգալով Խաչից հրեաներին սպասվող վտանգը, սկզբում հրաժարվում է տեղը ցույց տալուց, սակայն վեց օր առանց հացի ու ջրի մնալով ցամաք ջրհորի հատակում, մատնացույց է անում Խաչափայտի տեղը: Գողգոթան պատված էր աղբի հաստ շերտով, և այն մաքրելու աշխատանքներն արագացնելու համար թագուհին հրամայում է ոսկեդրամներ նետել աղբի մեջ: Բլուրը մաքրելուց հետո գտնվում են երեք խաչերը` պատված անուշաբույր ռեհանով, որով նրանք զերծ էին մնացել աղբից, հողից ու փտումից: Գտնվում է անգամ Պիղատոսի գրած եռալեզու տախտակը: Տերունական Խաչափայտն անմիջապես ճանաչվում է, քանի որ նրան հպվելով նախ բժշկվում է մի կին, ապա հարություն է առնում մի պատանի` Երուսաղեմի Մակարիոս պատրիարքի որդին: Տեսնելով այդ` Հուդան դարձի է գալիս ու մկրտվում` վերանվանվելով Կյուրեղ(հետագայում նա դարձավ եպիսկոպոս և ապա նահատակվեց Հուլիանոս ՈՒրացողի կողմից): Գողգոթայի վրա կառուցվեց Ս. Հարության տաճարը, իսկ Խաչափայտը բարձրացվեց այնտեղ` ի ցույց ողջ քրիստոնյա ժողովրդի և ի նշանվորումն այն իրողության, որ երեք հարյուրամյա անհայտությունից հետո վերջապես գտնվել ու քրիստոնյա աշխարհին է վերադարձվել նրա մեծագույն սրբություններից մեկը:

Monk
26.10.2008, 18:45
Մոդերատորական։ Թեմայից դուրս գրառումը տեղափոխվել է այստեղ (http://www.akumb.am/showthread.php?t=32469&page=6): Թեման Հայ Եկեղեցու տոների մասին է: Տվյալ դեպքում խոսքը գնում է Գյուտ Խաչի տոնի, և ոչ թե ընդհանրապես խաչի պատմության կամ պաշտամունքի մասին: Խնդրում եմ ուշադիր լինել գրառումներ անելիս` թեմայից չշեղվելու համար:

Mamlo divan
29.10.2008, 14:23
Ե՞րբ է սկսվում Մեծ Պահքը այս տարի և ի՞նչ է այն տալիս մարդուն:

Հարգելի Կարինա, Հայ Առաքելական եկեղեցու տոների և հւշատակության օրերի ժամանակացույցին կարող եք ծանոթանալ Արարատյան Հայրապետական թեմի կայքում, որ կարող եք գտնել տոնացույցը մինչև 2030թ. (http://www.araratian-tem.am/holidays.php?id=10&lang=A): Ինչպես գիտեք, տոների և հիշատակության օրերի մեծամասնությունը ամեն տարի տարբեր օրերի և նշվում` կախված Ս. Հարության տոնից:

Mamlo divan
04.12.2008, 12:35
Մի հարց ունեմ, ճիշտն ասած չգիտեմ ճիշտ թեմայում եմ գրում, թե՞ չէ: Ինչևէ: Հայտնի է, որ Սուրբ Հարության տոնը շարժական է, և ամեն տարի նշվում է, եթե չեմ սխալվում, գարնանային գիշերահավասարին հաջորդող լիալուսնին հաջորդող կամ նախորդող կիրակի օրը: Մի շարք շարժական տոներ (օրինակ բարեկենդանը) տոնվում են Սուրբ Զատկից Հաշված: Դեռ մանկուց լսել եմ, որ եթե Զատիկը այդ տարի շուտ է լինում, ապա դա նշանակում է, որ եղանակները շուտ կտաքանան: Ընդ որում Էջմիածնի տոնացույցում կան երեք տոներ որոնց մոտ գրված է լինում «ջերմություն իջանէ ի օդն», «ջերմություն իջանէ ի ջուրն», «ջերմություն իջանէ ի հողն»: Կարծեմ այդ տոներից առաջինը տրնդեզն է, երրորդը Զատիկը: Այսքան երկար նախաբանից հետո ուզում եմ հարցնեմ. արդյո՞ք իսկապես գոյություն ունի այդպիսի օրինաչափություն կլիմայի և շարժական տոների օրերի միջև, և եթե այո, ապա ունի արդյոք դա որևէ գիտական հիմնավորում կապված լուսնի փուլերի հետ, թե՞ վիճակագրությունն է ցույց տվել դա, կամ միգուցե կա այլ, ասենք աստվածաշնչային-ավանդական հիմք:

Շնորհակալություն

Թեև հարցը պարզվում է վաղուց եք ուղղել, փորձեմ պատասխանել:
Այս ամենն, ինչ Դուք նշել եք, գեղեցիկ ավանդություն է, որի հիմքում առաջին հերթին խորհրդանշական երևույթներ են, այլ ոչ գիտական կամ փաստացի: Այդ երևույթներն առաջնային երբեք չեն եղել: Այլ ընդամենը ժողովրդի մոտեցումն է եղել ժամանակներին և տոներին: Եւ իհարկե եթե ժողովուրդն ընդունում է, որ Տյառնըդառաջից հետո եղանակը սկսում է տաքանալ, դա իհարկե չի նշանակում, որ պարտադիր եղանակն այդ օրվանից պետք է տաքանա: Որևէ հոգևոր խորհուրդ կամ բացատրություն այս ամենն իր մեջ չունի: Եւ այս ամենին պետք է նայել զուտ որպես գեղեցիկ սովորություն: Այսինքն, օրինակ Տյառնընդառաջի խարույկը անշուշտ չի տաքացնում հողը և եղանակը դրանից չէ, որ տաքանում է: Այլ տրամաբանորեն ձմռան վերջին ամիսը կիսվում է, որից հետո ի դեպ, կրկին կարող է ցուրտ լինել: Ավելի լավ է, որ մենք այս տոների իրական խորհրդին անդարադառնանք, իսկ սովորույթները թող մնան զուտ որպես սովորություն:
Աղոթաբար` Սուրեն դպիր Ներսեսյան:

Monk
25.12.2008, 18:32
Այսօր` դեկտեմբերի 25-ին, Հայ Առաքելական Եկեղեցին հանդիսավոր կերպով նշեց քրիստոնյա առաջին նահատակի` Ս. Ստեփաննոս Նախասարկավագի տոնը: Այսօր համարվում է նաև բոլոր սարկավագների տոնը, ինչի առիթով Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում այսօր սարկավագ ձեռնադրվեցին Գևորգյան Հոգևոր Ճեմարանի 14 ուսանողներ: Սարկավագությունը եկեղեցական նվիրապետության 9 աստիճաններից 6-րդն է, որից հետո կատարվում է ընտրություն` դառնալու ամուսնացյալ կամ կուսակրոն հոգևորական:

Terminator
06.01.2009, 15:40
Սուրբ ծննդյան Ճրագալույցի Սբ.Պատարագ

Ճրագալույցի Ս. Պատարագ տարին ընդամենը 2 անգամ է մատուցվում` Սբ. Ծննդյան և Սբ. Հարության տոներին: Ըստ Հայ Եկեղեցու՝ Սբ. Ծննդյանը նախորդող մեկ շաբաթը պահոց շրջան է: Դեկտեմբերի 30-ից մինչև հունվարի 5-ի երեկո մարդիկ պահք են պահում: Այդ ընթացքում օգտագործվում է բացառապես բուսական ծագում ունեցող սնունդ: Սուրբ ծննդյան տոնն սկսվում է հունվարի 5-ի երեկոյան և շարունակվում կեսգիշերից հետո:

Հունվարի 5-ի երեկոյան բոլոր եկեղեցիներում մատուցվում է Ճրագալույց Աստվածահայտնության և մատուցվում Սբ.Պատարագ: Ճրագալույց նշանակում է ճրագ՝ մոմ, վառել (լուցանել): Այդ օրը երեկոյան, մարդիկ եկեղեցում վառած ճրագներն իրենց հետ տուն են տանում: Այն խորհրդանշում է աստվածային լույս, եկեղեցու օրհնություն: Ճրագալույցը խորհրդանշում է նաև բեթղեհեմյան աստղի լույսը, որն առաջնորդեց մոգերին դեպի Հիսուս Մանուկը:

Terminator
06.01.2009, 15:41
Սուրբ ծնունդ և Աստվածահայտնություն

Հունվարի 6-ին Հայ Առաքելական Եկեղեցին նշում է Հիսուս Քրիստոսի Ծննդյան ու Աստվածահայտնության տոնը, որը Հիսուսի ծննդյան և մկրտության հիշատակումն է: Աստված մարդացավ և հայտնվեց մարդկանց: Քրիստոսի մկրտության ժամանակ Հայր Աստված վկայում է. «Դա է իմ սիրելի Որդին, որն ունի իմ ամբողջ բարեհաճությունը» (Մատթ. 3:17, Մարկ. 1:11, Ղուկ. 3:22) և Սուրբ հոգին աղավնակերպ իջնում է Քրիստոսի վրա: Տեղի է ունենում երկրորդ Աստվածահայտնությունը: Այսպիսով, Քրիստոսի ծննդյան և մկրտության միջոցով հաստատված երկու Աստվածահայտնությունները եկեղեցում տոնում են միասին` հունվարի 6-ին «Հայտնություն» կամ «Աստվածահայտնություն» ընդհանուր անվամբ:

Հունվարի 6-ի առավոտյան, մատուցվում է Սբ.Պատարագ, որից հետո` կատարվում է Ջրօրհնեք` Հիսուսի մկրտությունը` (ըստ ժողովրդի` խաչը ջուրն են գցում): Հիսուս ջուրն օրհնեց իր մկրտությամբ: Պատարագիչը սուրբ Մյուռոն է կաթեցնում ջրի մեջ և օրհնում այն: Ավանդության համաձայն, ժողովուրդն այդ ջրից տուն է տանում, որպես բուժիչ դեղ հիվանդների համար: Այնուհետև քահանան այցելում է հավատացյալների տներն` ավետելու Հիսուս Քրիստոսի ծնունդը: Այստեղից էլ առաջացել է Տնօրհնեքի սովորույթը:

Vaho
06.01.2009, 22:25
Հարգելի ու խի չե որ. սիրելի;) ակումբցիներ շնորհաորում եմ ձեր բոլորիտ սուրբ զատիկը, Քրիստոս ծնվավ և հայտնեցավ...,

Հարազատներս ես ձեզ բոլորիտ մի բան կցանկանամ, որ ձեր ամբողջ կյանքի ընթացքում Աստծո կամքը լինի, ձեզ ուղեկից, կարող է մի տեղ ձեր կամքը չլինի բայց ոչինչ, թող Տիրոջ կամքը լինի, հավատացեք էտ ավիլի ճիշտ է մեզ համար, քան մենք կարող էնք հասկանալ:ok

Շնորհավոր

Yellow Raven
06.01.2009, 23:48
Ուշացումով ՇՆՈՐՀԱՎՈՐ ;)
Քրիստոս ծնավ և հայտնեցավ.... Մեզ և ձեզ մեծ ավետիս :)

Monk
02.02.2009, 13:31
Այսօրվանից սկսվել է Առաջավորաց Պահքը, որը շաբաթապահք է և կլուծվի փետրվարի 7-ին: Համառոտ ինֆորմացիա.

Հատուկ է միայն Հայ Եկեղեցուն: Սկսվում է Մեծ Պահքից 3 շաբաթ առաջ: Պահանջվում է խիստ պահեցողություն: Հնում, այդ օրերին թուլատրվել է միայն աղ ու հաց ուտել, արգելվել է Ս. Պատարագ մատուցել: Առաջավորաց Պահքի խորհուրդը հեթանոսական ապականությունից մարդկային 5 զգայարանների սրբումն է: Հնում սովորույթ կար մկրտությունից առաջ 5 օր ծոմ պահել: Ս. Գրիգոր Լուսավորիչը նույնպես հրամայում է Տրդատ թագավորին և մյուսներին մկրտությունից առաջ 5 օր ծոմ պահել, որի շնորհիվ էլ Տրդատը և ուրիշներ փրկվում են այսահարությունից: Այդ պատճառով էլ Առաջավորաց Պահքը կոչվում է նաև փրկության պահք: Համաձայն Հայ Եկեղեցու վարդապետների, Առաջավորաց Պահքը հաստատել է Ս. Գրիգոր Լուսավորիչը, ի հիշատակ վերոհիշյալ ծոմապահության: Այս պահքի Առաջավորաց կոչվելու վերաբերյալ կա երկու մեկնություն. Ա. իբրև կարապետ Մեծ Պահքի, Բ. իբրև Հայոց առաջին պահքը: Առաջավորաց Պահքը թյուրիմացաբար անվանվել է նաև Ս. Սարգսի պահք, քանի որ Առաջավորաց Պահքին հաջորդող շաբաթ օրը Հայ Եկեղեցին տոնում է Ս. Սարգսի տոնը: Միջնադարում հույներն ու վրացիները մեղադրել են Հայ Եկեղեցուն Առաջավորաց Պահքը Ս. Սարգսի անվան հետ կապելու համար, որին էլ վերագրում են կախարդություններ: Հայ մատենագիրների վկայության համաձայն, Առաջավորաց Պահքը հնում գոյություն է ունեցել նաեւ հույների ու լատինների մոտ:

Առաջավորաց Պահքի 5-րդ օրը (ուրբաթ) հիշատակվում է Ս. Հովնանի քարոզությունն ու Նինվեի ապաշխարությունը ոչ իբրև Ս. Հովնան մարգարեի տոն, այլ իբրև մեծ ապաշխարության և ծոմապահության օրինակ:
Աղբյուր` http://www.araratian-tem.am/holidays.php?id=10

Monk
06.02.2009, 22:07
Քանի որ ուրիշ թեմայում հարց տեսա Ս. Սարգսի տոնի մասին և վաղն էլ այդ տոնն է, տեղադրում եմ այս ինֆորմացիան.

Ամենայն Հայոց Գարեգին Բ հայրապետի տնօրինությամբ Ս. Սարգիս զորավարի տոնը հռչակվել է Երիտասարդների օրհնության օր: Ս. Սարգիս զորավարն ամենասիրված սրբերից է: Իր որդու` Մարտիրոսի և 14 քաջ մարտիկների հետ նա նահատակվել է հանուն քրիստոնեական հավատքի: Արիության համար Ս. Սարգիսը Մեծն Կոստանդիանոս կասյեր (285-337) կողմից կարգվում է իշխան և սպարապետ` Հայաստանին սահմանակից Կապադովկիայում: Նա ոչ միայն գերազանց սպարապետ էր, այլև հիանալի քարոզիչ: Օգտվելով կայսեր հոժարությունից` իր իշխանության տակ գտնվող քաղաքներում քանդում է մեհյաններ, կառուցում եկեղեցիներ, տարածում քրիստոնեությունը: Երբ Հուլիանոս Ուրացողի թագավորության օրոք /360-363/ սկսվում են Քրիստոսի եկեղեցու հալածանքները, Ս. Սարգիսը, աստվածային հայտնությամբ հրաման առնելով հեռանալ կայսրության սահմաններից, իր որդի Մարտիրոսի հետ գալիս, ապաստանում է քրիստոնյա Հայաստանում, ուր թագավորում էր Տիրան արքան` Մեծն Տրդատի թոռը` Խոսրովի որդին: Տեղեկանալով, որ Հուլիանոսը մեծ զորքով շարժվում է Պարսկաստանի վրա, Հայոց արքան, ձգտելով իր երկիրը զերծ պահել հարձակման վտանգից, հորդորում է Սարգսին ծառայության անցնել Շապուհի մոտ: Շապուհը սիրով ընդունում է Ս. Սարգսին և նշանակում նրան զորագնդերի հրամանատար: Զորականներից շատերը, տեսնելով փայլուն զորավարի բարեպաշտությունն ու վարքով վկայած նվիրումն առ Աստված, իր աղոթքներով Տիրոջ գործած հրաշքները, հրաժարվում էին հեթանոսությունից և դառնում քրիստոնյա: Սակայն Շապուհը պահանջում է նրանից պաշտել կրակը և զոհ մատուցել: Զորավարն անմիջապես մերժում է այն` ասելով. «Երկրպագելի է մեկ Աստված` Ամենասուրբ Երրորդությունը, ով ստեղծել է երկինքն ու երկիրը: Իսկ կրակը կամ կուռքերը ի բնե աստվածներ չեն, հողեղեն մարդը դրանք կարող է փչացնել»: Այդ խոսքերից հետո Ս. Սարգիսը կործանում է բագինը: Զայրացած ամբոխը հարձակվում է Ս. Սարգսի և նրա որդու վրա: Առաջինը նահատակության պսակն ընդունում է նրա որդին` Մարտիրոսը: Ս. Սարգիսը բանտարկվում է և աներեր մնալով իր հավատքի մեջ` գլխատվում: Նահատակվելուց հետո Ս. Սարգսի մարմնի վրա լույս է ծագում: Քրիստոնեական հավատքի համար նահատակվում են նաև Ս. Սարգսին հավատարիմ տասնչորս զինվորները: Հավատացյալները նահատակների մարմիններն ամփոփում են Համիան քաղաքում:

Ս. Սարգիսը հայոց մեջ ամենասիրված սրբերից է և պատահական չէ, որ Ս. Մեսրոպ Մաշտոց վարդապետը նրա մասունքները բերում է Կարբի (Աշտարակի շրջան)՝ տեղում կառուցելով երանելու անունը կրող եկեղեցի:

Ս. Սարգիս` երիտասարդների և սիրո բարեխոս.
Ս. Սարգիս Զորավարի տոնը Հայաստանում ընդունված է նշել ոչ միայն եկեղեցական ծեսով, աղոթքով, այլև ժողովրդական սովորույթներով, որը մեզանում նվիրական ավանդություն է: Ս. Սարգիս զորավարը երիտասարդների արագահաս բարեխոսն է: Նրա միջնորդությամբ հրաշքներ են տեղի ունենում: Այդ օրը երիտասարդներն աղոթում են Սրբին, որ իրենց աղոթքները հասցնի առ Աստված: Ս. Սարգիսը սիրո երազանքն իրականցնող Սուրբ է: Ս. Սարգսի մասին բազմաթիվ ավանդապատումներ կան: Ահավասիկ դրանցից մեկը: Աղքատ Աշուղ Ղարիբը սիրում է մի մեծահարուստի աղջկա՝ Շահ-Սանամին: Վերջինս ևս սիրում է նրան, բայց Աշուղն աղքատ էր, և աղջկա հայրը արգելում է նրանց ամուսնանալ, քանի որ մտադրված էր նրան կնության տալ մի մեծահարուստի: Աշուղ Ղարիբը որոշում է մեծ կարողություն կուտակելու համար գնալ օտարություն` աշխատելու: Սակայն մինչև այդ Աշուղ Ղարիբն իր սիրած էակից խոստում է առնում` յոթ տարի սպասել իրեն: Պայման է դնում, որ եթե ուշանա անգամ մեկ օր, աղջիկը թող ամուսնանա հոր ցանկությամբ: Այդ յոթ տարիները շատ դժվար են անցնում Աշուղ Ղարիբի համար: Նա զրկված էր իր գեղեցկուհուն տեսնելու հնարավորությունից, որևէ լուր չուներ նրա մասին, սակայն չէր հուսահատվում, այլ կարոտով սպասում այն օրվան, երբ նրանք կհանդիպեն, ընտանիք կկազմեն և ամբողջ կյանքը կապրեն միասին: Յոթ տարի շարունակ գիշեր ու զօր աշխատելով` Աշուղ Ղարիբը կարողություն ստեղծեց և տուն դարձի ճամփա ընկավ: Ճանապարհը լի էր փորձանքերով և խոչընդոտներով: Թվում էր, թե Աշուղ Ղարիբն իր հույսը պետք է կորցնի, չի հասնի իր սիրած էակին: Այդ ամենից դրդված նա ազնիվ սրտով և արդար մտքով աղոթում է Ս. Սարգսին` հայցելով արագահաս Սրբի օգնությունը: Ս. Սարգիսը, լսելով սիրահարված Աշուղի աղոթքը, իր արագահաս ճերմակ նժույգով բարձրացրած մրրիկի մեջ իսկույն հայտնվում է, Աշուղ Ղարիբին նստեցնում ձիու գավակին և մեկ ակնթարթում հասցնում Շահ-Սանամեի մոտ: Աղջկա հայրը տեսնելով Աշուղ Ղարիբի կամքը, կատարված հրաշքը, նրանց անկեղծ սերն և նվիրվածությունը, օրհնում է երկուսի միությունը: Ս. Սարգսի տոնին նախորդում է Ս.Գրիգոր Լուսավորչի կողմից հաստատված Առաջավորաց պահքը: Պահքը տևում է հինգ օր` հունվարի 14- ից 18-ը:

Ս. Սարգսի տոնին նախորդող գիշերը երիտասարդներն աղի բլիթ են ուտում, որի հետ կապում են իրենց փեսացուի կամ հարսնացուի երազահայտնությունը: Այդ օրը հիշատակելի սովորություններից է փոխինդով մատուցարանը դնել տան տանիքին կամ պատշգամբին և սպասել Ս. Սարգիս զորավարի ձիու պայտի հետքին: Ըստ ավանդույթի` Ս. Սարգիսը պետք է հրեշտակների ուղեկցությամբ անցնի և ում մատուցարանի մեջ դրված ալյուրի կամ փոխինդի մեջ թողնի իր սպիտակ /մաքրություն, անաղարտություն է խորրհրդանշում/ ձիու պայտի հետքը, այդ տարի կիրականանա հավատացյալի երազանքը: Տոնի առթիվ սիրահարված երիտասարդները միմյանց բացիկներ և քաղցրավենիք են նվիրում: Տոնի օրը Ս.Սարգիս Զորավարի անունը կրող եկեղեցիներում մատուցվում է Ս. Պատարագ, որից հետո կատարվում երիտասարդների օրհնության կարգ:


Աղբյուր` http://www.araratian-tem.am/holidays.php?id=10

Հ. Գ. Նյութի մեջ եղած ամբողջ ինֆորմացիայի համար ես պատասխանատու չեմ::)

Monk
13.02.2009, 12:35
Փետրվարի 14-ին Հայ Առաքելական Եկեղեցին տոնախմբելու է 40-օրյա մանուկ Հիսուսի տաճարին ընծայման տոնը` Տյառնընդառաջը:
Գարեգին Բ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի տնօրինությամբ տարիներ առաջ Տյառնընդառաջը հռչակվել է նորապսակների օրհնության օր: Այդ օրը բոլոր եկեղեցիներում Սուրբ Պատարագից հետո կկատարվի նորապսակների օրհնության կարգ:

Annushka
13.02.2009, 12:56
Շնորհավորում եմ բոլորին: Նորապսակներին մաղթում սեր և բարօրություն, թող նրանց ընտանեկան օջախի կրակը միշտ վառ մնա :)

Annushka
13.02.2009, 13:00
Վայ, բա ես գիտեի փետրվարի 13-ին ա.. հեռուստատեսությամբ էլ են այդպես ասել, այսօր էլ բոլոր եկեղեցիներում կրակ են վառելու:)
Գտա:)
"Հայ Առաքելական եկեղեցին ամեն տարի փետրվարի 14-ին` Քրիստոսի Սուրբ Ծննդյան օրվանից 40 օր հետո, մեծ հանդիսավորությամբ նշում է քառասուն օրական մանուկ Հիսուսին տաճարին ընծայաբերելու տոնը` Տյառնընդառաջը: Տյառնընդառաջի տոնակատարությունները սկսվում են փետրվարի 13-ի երեկոկայն, քանի որ եկեղեցական տոնացույցով նոր օրը սկսվում է երեկոյան ժամերgությունից հետո: "
http://www.shant-tv.com/news.php?lang=a&id=945
http://www.ararat.hu/hirek.php

Հասկացա, այսօրվանից սկսում են տոնել..
Դե ինչ, բոլորի Տոնը շնորհավոր, հատկապես նորապսակների :)

Monk
17.02.2009, 13:43
Այսօր` փետրվարի 17-ին, Հայ Առաքելական Եկեղեցին նշում է Սրբոց Ղևոնդյանց քահանայից տոնը` ի հիշատակ Ավարայրից հետո Հովսեփ Հողոցմեցի կաթողիկոսի, Ղևոնդ Երեցի և յոթ այլ հոգևորականների նահատակության: Ավանդաբար այս տոնը համարվում է նաև բոլոր քահանաների տոնը, որի առթիվ տոնի օրը Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում հավաքվում են Հայաստանի և աշխարհասփյուռ թեմերի քահանաները` վերանորոգելու իրենց ուխտը, քահանայից տարեկան ժողովում քննության առնելու իրենց հոգևոր սպասավորության ընթացքում ծագած խնդիրներն ու միասնական լուծումներ գտնելու:
Ի դեպ, նշեմ, որ քահանա ասելով ի նկատի չի առնվում միայն ամուսնացյալ քահանաներին, քահանա են սարկավագական աստիճանից վեր բոլորը` աբեղաներ, վարդապետեր, եպիսկոպոսներ` Քահանայապետի` Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի գլխավորությամբ:

may
19.02.2009, 13:44
Չգիտեմ` կարելի է այստեղ գրել, թե ոչ.

Այսօր Վարդանանց տոնն է, որի առիթով շնորհավորում եմ բոլորին, և հատկապես այս անուններն ունեցողներին` Վարդան, Վահան, Գարեգին, Խորեն, Արտակ, Արսեն, Տաճատ, Մամիկոն, Հմայակ, Սաթենիկ` անվանակոչության առիթով::bux:

Monk
19.02.2009, 13:46
Չգիտեմ` կարելի է այստեղ գրել, թե ոչ.

Այսօր Վարդանանց տոնն է, որի առիթով շնորհավորում եմ բոլորին, և հատկապես այս անուններն ունեցողներին` Վարդան, Վահան, Գարեգին, Խորեն, Արտակ, Արսեն, Տաճատ, Մամիկոն, Հմայակ, Սաթենիկ` անվանակոչության առիթով::bux:
Իհարկե կարելի է: Մի քանի վայրկյանով ինձ կանխեցիք :)

Monk
21.02.2009, 18:42
Վաղը`փետրվարի 22-ին, Բուն Բարեկենդանն է, իսկ դրա հաջորդ օրվանից կսկսվի Մեծ Պահքը, որը, ներառելով նաև Ավագ Շաբաթը, կտևի մինչև ապրիլի 12-ը` Ս. Զատիկը: Արդեն այսօր Երեկոյան ժամերգության ընթացքում փակվեցին բոլոր եկեղեցիների խորանների վարագույրները, և վաղվանից սկսյալ Ս. Պատարագը կլինի փակ վարագույրով:
Մանրամասները` Մեծ Պահք (http://www.akumb.am/showthread.php?t=20293) թեմայում:

Monk
04.04.2009, 18:16
Ավարտվեց Քառասնօրդական Պահքը, սակայն պահոց օրերը կշարունակվեն ևս մեկ շաբաթ: Վաղվանից` Ծաղկազարդով սկսվում է Ավագ Շաբաթը, որը խորհրդանշում է Հիսուս Քրիստոսի երկրային կյանքի վերջին կարևորագույն իրողությունները` սկսած Ծաղկազարդով` հաղթական մուտքով Երուսաղեմ, մինչև Մատնություն, Խաչելություն, Մահ, Թաղում և Հրաշափառ Հարություն` Ս. Զատիկ:
Վաղը` ապրիլի 5-ին, Ծաղկազարդի տոնի առիթով հայոց բոլոր եկեղեցիներում Առավոտյան ժամերգությունից, ինչպես նաև Ս. Պատարագից հետո, կկատարվի մանուկների օրհնության կարգ: Մայր Աթոռում արարողությունը կհանդիսապետի Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը:

Lion
04.04.2009, 20:43
Ինձ մի հարց է հետաքրքրում: Եթե Ավարայրի ճակատամարտտ տեղի է ունեցել Մայիսի 26-ին, ինչու՞ է "Վարդանանց տոն"-ը նշվում ոչ այդ օրը՞:

Monk
04.04.2009, 20:53
Ինձ մի հարց է հետաքրքրում: Եթե Ավարայրի ճակատամարտտ տեղի է ունեցել Մայիսի 26-ին, ինչու՞ է "Վարդանանց տոն"-ը նշվում ոչ այդ օրը՞:
Այն չի նշվում իբրև պատմական իրադարձության սոսկ ոգեկոչում, ինչն ավելի բնորոշ է աշխարհիկ տոներին, այլ նշվում է իբրև սրբոց տոն և մեր Տոնացույցում հաստատվել է Բուն Բարեկենդանին նախորդող հինգշաբթի օրը: Դե իսկ Բուն Բարեկենդանի և նրան նախորոդող հինգշաբթիի ամսաթիվն էլ կախված է Զատկից:

Lion
04.04.2009, 20:56
Իսկ ինչու ՀԵՆՑ այդ օրը՞:

Ի դեպ - այստեղ մարդ կա, որ միջինից լավ գլուխ է հանում Հայկական օրացույցի՞ց:

may
04.04.2009, 22:18
Իսկ ինչու ՀԵՆՑ այդ օրը՞:




Հայ եկեղեցին Սուրբ Վարդանանց տոնը նշում է Բուն բարեկենդանի նախորդ hինգշաբթի օրը: Եթե այդ օրը համընկնում է փետրվարի 14-ին նշվող Տյառնընդառաջի տոնի հետ, Սուրբ Վարդանանց տոնը տեղափոխվում է Բուն բարեկենդանին նախորդող երկուշաբթի օրը:
Ըստ որոշ մեկնաբանությունների` Հայ եկեղեցին Ս. Վարդանանց տոնը չի նշում Ավարայրի ճակատամարտի օրը` մայիսի 26-ին, հավանաբար այն պատճառով, որ Վրթանես Ա Պարթև կաթողիկոսի կողմից 4-րդ դարում հայոց տոն ացույցում արդեն հաստատված էր ազգային նահատակների տոն` ի հիշատակ 337 թ. Պարսից տերության ներխուժման դեմ մղվող պատերազմում նահատակված Վաչե Մամիկոնյան հայոց սպարապետի և նրա զինակիցների: Այս տոնը, ամենայն հավանականությամբ, նշվել է հենց Բուն բարեկենդանի նախորդ հինգշաբթի օրը: Վաչեյանների այս տոնը 5-րդ դարում միավորվեց հայ ժողովրդի քրիստոնյա ինքնության հաստատման և ազատության ձգտումի առավել մեծ հնչեղություն ունեցող հիշատակին` Վարդանանց պատերազմի նահատակների տոնին,
և Վարդանանց անունով հատկանշվեց, սակայն տոնի օրը մնաց անխախտ:


Ըստ`
Գայանե ԱՆՏՈՆՅԱՆի <<Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու, Հայաստանի Հանրապետության պետական տոներ, հիշատակի օրեր>> գրքի

Lion
04.04.2009, 22:28
Շնորհակալություն սպառիչ պատասխանի համար: "Վրթանեսի տոն"-ի հարցը ինձ էլ էր միշտ հետաքրքրել: Իրոք հավանական է կարծել առաջարկված տարբերակը:)

Harutunyan
10.05.2009, 18:54
Մի հարց ունեմ, ճիշտն ասած չգիտեմ ճիշտ թեմայում եմ գրում, թե՞ չէ: Ինչևէ: Հայտնի է, որ Սուրբ Հարության տոնը շարժական է, և ամեն տարի նշվում է, եթե չեմ սխալվում, գարնանային գիշերահավասարին հաջորդող լիալուսնին հաջորդող կամ նախորդող կիրակի օրը: Մի շարք շարժական տոներ (օրինակ բարեկենդանը) տոնվում են Սուրբ Զատկից Հաշված: Դեռ մանկուց լսել եմ, որ եթե Զատիկը այդ տարի շուտ է լինում, ապա դա նշանակում է, որ եղանակները շուտ կտաքանան: Ընդ որում Էջմիածնի տոնացույցում կան երեք տոներ որոնց մոտ գրված է լինում «ջերմություն իջանէ ի օդն», «ջերմություն իջանէ ի ջուրն», «ջերմություն իջանէ ի հողն»: Կարծեմ այդ տոներից առաջինը տրնդեզն է, երրորդը Զատիկը: Այսքան երկար նախաբանից հետո ուզում եմ հարցնեմ. արդյո՞ք իսկապես գոյություն ունի այդպիսի օրինաչափություն կլիմայի և շարժական տոների օրերի միջև, և եթե այո, ապա ունի արդյոք դա որևէ գիտական հիմնավորում կապված լուսնի փուլերի հետ, թե՞ վիճակագրությունն է ցույց տվել դա, կամ միգուցե կա այլ, ասենք աստվածաշնչային-ավանդական հիմք:


Կլիմայական այս փոփոխութիւնները Կապ ունեն Լուսնի փուլերի հետ, եւ Եկեղեցական հայրերի կողմից երկար տարիներ քննած եւ հաստատած են կլիմայական այս փոփոխութիւնը Լուսինի փուլերի համաձայն:

վրեժ62
10.06.2009, 01:16
Հաճախ եմ առնչվել մարդկանց հետ, ովքեր Հայ Առաքելական Եկեղեցու թե' ընդհանուր տոնական համակարգի և թե' առանձին տոների հետ կապված բազմաթիվ պարզաբանումների ու տեղեկացվածության անհրաժեշտություն են զգացել: Նմանատիպ խնդիրների ու հարցերի առկայության դեպքում առաջարկում եմ քննարկել դրանք այս թեմայում:

մեջբերեմ Աստվածաշնչից` գիրք Մաղաքիայի գլուխ` Բ խոսք 1-3 ը ներառյալ <<Եվ արդ ձեզ համար է այս պատվերը, ով քահանաներ: Եթե չլսեք եվ ուշադրություն չանեք, որ իմ անվանը պատիվ տաք, ասում է Զորաց Տերը, այն ժամանակ ես ձեր մեջը կուղարկեմ անէծքը, եվ կանիծեմ ձեր օրհնությունները. այո ես արդեն անիծել եմ նրանց, որ դուք ուշ չէք դարձնում : Ահա ես պիտի հանդիմանեմ ձեր սերունդը, եվ աղբ պիտի ցրեմ ձեր երեսի վրա` ձեր տոների աղբը. եվ ձեզ իր մոտը պիտի տանէ>> եվ հետո նույն գլխի 7; 8 խոսքերը` <<Որովհետեվ քահանայի շրթունքները պետք է գիտություն պահեն, եվ օրենք կփնտրեն նրա բերանիցը. որովհետեվ նա Զորաց Տիրոջ դեսպանն է: Բայց դուք խոտորել էք ճանապարհիցը, եվ շատերին գայթակղեցրիք օրենքի մեջ.>>

վրեժ62
10.06.2009, 01:34
Վայ, բա ես գիտեի փետրվարի 13-ին ա.. հեռուստատեսությամբ էլ են այդպես ասել, այսօր էլ բոլոր եկեղեցիներում կրակ են վառելու:)
Գտա:)
"Հայ Առաքելական եկեղեցին ամեն տարի փետրվարի 14-ին` Քրիստոսի Սուրբ Ծննդյան օրվանից 40 օր հետո, մեծ հանդիսավորությամբ նշում է քառասուն օրական մանուկ Հիսուսին տաճարին ընծայաբերելու տոնը` Տյառնընդառաջը: Տյառնընդառաջի տոնակատարությունները սկսվում են փետրվարի 13-ի երեկոկայն, քանի որ եկեղեցական տոնացույցով նոր օրը սկսվում է երեկոյան ժամերgությունից հետո: "
http://www.shant-tv.com/news.php?lang=a&id=945
http://www.ararat.hu/hirek.php

Հասկացա, այսօրվանից սկսում են տոնել..
Դե ինչ, բոլորի Տոնը շնորհավոր, հատկապես նորապսակների :)

բայց լավ կլինի հիշենք Աստվածաշնչի խոսքերը` գիրք Երկրորդ Օրինաց գլ. ԺԸ խոսք 10-12 <<Ձեր մեջ չգտնվի իր տղային կամ աղջկան կրակից անցկացնող, դյութություն դյութող, գուշակող եվ հմայող եվ հավահարց, նաեվ կախարդ, կամ վհուկ, կամ նշանագետ, կամ մեռելահարցուկ. Որովհետեվ բոլոր այս բաներն անողը Աստծո առաջին գարշելի է. եվ այս գարշելի բաների պատճառով քո Աստվածը հալածում է նրանց քո առաջիցը:>>

Սելավի
10.06.2009, 05:00
բայց լավ կլինի հիշենք Աստվածաշնչի խոսքերը` գիրք Երկրորդ Օրինաց գլ. ԺԸ խոսք 10-12 <<Ձեր մեջ չգտնվի իր տղային կամ աղջկան կրակից անցկացնող, դյութություն դյութող, գուշակող եվ հմայող եվ հավահարց, նաեվ կախարդ, կամ վհուկ, կամ նշանագետ, կամ մեռելահարցուկ. Որովհետեվ բոլոր այս բաներն անողը Աստծո առաջին գարշելի է. եվ այս գարշելի բաների պատճառով քո Աստվածը հալածում է նրանց քո առաջիցը:>>

Վրեժ ջան կարողա իմանաս նաև էս բաները ինչի՞ համարա գարշելի Աստծուն:
Կամ կարողա էս տողերը պատահաբար մեկի նպատակային մտադրությամբա մուտք գործել Աստվածաշունչ:
Այ օրինակ եթե այդ վեր նշած բառերի իմաստը այդքան անցանկալի կոնտեքսում չոկտագործվեր, ես երբեք չէի իմանա որ կախարդ դա շատ վատ բանա նշանակում, կամ վհուկը, կամ գուշակողը, կրակի վրայից թռնողը, նշանագետը: Հիմա ոնց իմանանք այն ժամանակվա կրոնական ուղղություններից մարդկանց դեպի իրենց ուղղություն շեղելու համար էր այդ տողերը այդքան խիստ սիրող Աստվծը, այդքան գեշ տոնով ներկայացնում իր շատ սիրելի ստեղծագործություններին, թե՞ որոշակի մարդիկ են մտադրված և նպատակային այդ բառերին այդքան վատ իմաստ տվել, թե՞ դա հենց իրոք Աստված էր այդպես ասում:

Ասենք օրինակ՝ հրիա կրոնավորները տեղեկություն չունենալով հնդկական կրոնից, միայն լսելով որ հնդկական կրոնը սովորեցնում է թե ինչպես կարող էս ֆիզիկական մարմինդ լքել, ու քանի որ իրանք դրանից գաղափար չունեին, դրանց կախարդներ անվանեցին, ու հենց այդպիսի վատ կոնտեքստում, Աստծու անվան տակ ներկայացրեցին իրենց հետևորդներին, որպեսզի վախ մցնեն իրենց հետևորդների մեջ որ հանկարց իրենց հետևորդներից մեկը չփորձի շեղվել ու գնալ այդ կախարդական կրոններին անդամակցել:
Նույնն էլ կրակի վերաբերյալ ուրիշ կրոնի կոնտեքստում կարող ենք նույն բացատրությունը տալ, ու այսպես հատ հատ հենց այն բառերն են գրված որոնք քչից շատից ուրիշ կրոններում կիրառվում են, բայց ոչ բացասական իմաստով: Հը՞ ինչ կարծիքի էս, հնարավորա ըտենց բան լիներ թե չէ՞: :think

Այ տես հիմա լիքը ֆոկուսնիկներ կան չէ՞ որ մարդկանց հաճույք են պատճառում իրենց աճպարարությամբ, այդ մարդկանց ուրիշ ձև ասում են կախարդ, հիմա փաստորեն էդ մարդիկ հալածվում ե՞ն բարեպաշտ մարդկանց առաջից:
Կամ Հայաստանում գրեթե բոլոր նորապսակներն էլ թռնում են կրակի վրայով ու մինիմում դրանց ութանասուն տոկոսը մինչև խոր ծերություն ապրումա շատ երջանիկ ու բովանդակալից կյանք, ու ոչ մեկն էլ չի հալածվում:
Դուրսա գալիս, էդ խոսքերը սուտա, բայց քանի որ մեր իմացած Աստվածը չի ստում, ուրեմ մնումա ուրիշ տարբերակ, կամ էդ տողերըն են դարերի ընթացքում միտումնավոր մարդկային միջամտությամբ ներմուծվել Աստվածաշնչ, վերշարադրված նպատակների համար, կամ էլ էդ տողերի իրական իմաստը լռիվ ուրիշ հարթությունումա որ չենք հասկանում: Մի գուցե քո մեկնաբանությունից հետո հասկանալի լինի ինձ:
Վրեժ ջան հիմա առանց էմոցիաների, խնդրում եմ մեկնաբանի ոնց հասկանամ այդ տողերը:

Monk
10.06.2009, 15:28
մեջբերեմ Աստվածաշնչից` գիրք Մաղաքիայի գլուխ` Բ խոսք 1-3 ը ներառյալ <<Եվ արդ ձեզ համար է այս պատվերը, ով քահանաներ: Եթե չլսեք եվ ուշադրություն չանեք, որ իմ անվանը պատիվ տաք, ասում է Զորաց Տերը, այն ժամանակ ես ձեր մեջը կուղարկեմ անէծքը, եվ կանիծեմ ձեր օրհնությունները. այո ես արդեն անիծել եմ նրանց, որ դուք ուշ չէք դարձնում : Ահա ես պիտի հանդիմանեմ ձեր սերունդը, եվ աղբ պիտի ցրեմ ձեր երեսի վրա` ձեր տոների աղբը. եվ ձեզ իր մոտը պիտի տանէ>> եվ հետո նույն գլխի 7; 8 խոսքերը` <<Որովհետեվ քահանայի շրթունքները պետք է գիտություն պահեն, եվ օրենք կփնտրեն նրա բերանիցը. որովհետեվ նա Զորաց Տիրոջ դեսպանն է: Բայց դուք խոտորել էք ճանապարհիցը, եվ շատերին գայթակղեցրիք օրենքի մեջ.>>
Եվ ի՞նչ կապ ուներ այս մեջբերումն իմ ասածի հետ:

վրեժ62
16.06.2009, 20:59
Եվ ի՞նչ կապ ուներ այս մեջբերումն իմ ասածի հետ:

Մեջբերումն արված էր նրա համար, որ մինչեվ կրոնական տոների մասին խոսելը / իսկ , թե ինչու կրոնական, այլ ոչ եկեղեցական, որովհետեվ բոլորս էլ գիտենք, որ եկեղեցի բառի թարգմանությունը նշանակում է Աստծո ժողովուրդ / կարդայինք աստվածաշունչը եվ հասկանայինք, որ այդ կրոնական տոները ոչ մի առնչություն չունեն ոչ Աստծո հետ , ոչ էլ առավել եվս քրիստոնեության հետ:

վրեժ62
16.06.2009, 21:22
Վրեժ ջան կարողա իմանաս նաև էս բաները ինչի՞ համարա գարշելի Աստծուն:
Կամ կարողա էս տողերը պատահաբար մեկի նպատակային մտադրությամբա մուտք գործել Աստվածաշունչ:
Այ օրինակ եթե այդ վեր նշած բառերի իմաստը այդքան անցանկալի կոնտեքսում չոկտագործվեր, ես երբեք չէի իմանա որ կախարդ դա շատ վատ բանա նշանակում, կամ վհուկը, կամ գուշակողը, կրակի վրայից թռնողը, նշանագետը: Հիմա ոնց իմանանք այն ժամանակվա կրոնական ուղղություններից մարդկանց դեպի իրենց ուղղություն շեղելու համար էր այդ տողերը այդքան խիստ սիրող Աստվծը, այդքան գեշ տոնով ներկայացնում իր շատ սիրելի ստեղծագործություններին, թե՞ որոշակի մարդիկ են մտադրված և նպատակային այդ բառերին այդքան վատ իմաստ տվել, թե՞ դա հենց իրոք Աստված էր այդպես ասում:

Ասենք օրինակ՝ հրիա կրոնավորները տեղեկություն չունենալով հնդկական կրոնից, միայն լսելով որ հնդկական կրոնը սովորեցնում է թե ինչպես կարող էս ֆիզիկական մարմինդ լքել, ու քանի որ իրանք դրանից գաղափար չունեին, դրանց կախարդներ անվանեցին, ու հենց այդպիսի վատ կոնտեքստում, Աստծու անվան տակ ներկայացրեցին իրենց հետևորդներին, որպեսզի վախ մցնեն իրենց հետևորդների մեջ որ հանկարց իրենց հետևորդներից մեկը չփորձի շեղվել ու գնալ այդ կախարդական կրոններին անդամակցել:
Նույնն էլ կրակի վերաբերյալ ուրիշ կրոնի կոնտեքստում կարող ենք նույն բացատրությունը տալ, ու այսպես հատ հատ հենց այն բառերն են գրված որոնք քչից շատից ուրիշ կրոններում կիրառվում են, բայց ոչ բացասական իմաստով: Հը՞ ինչ կարծիքի էս, հնարավորա ըտենց բան լիներ թե չէ՞: :think

Այ տես հիմա լիքը ֆոկուսնիկներ կան չէ՞ որ մարդկանց հաճույք են պատճառում իրենց աճպարարությամբ, այդ մարդկանց ուրիշ ձև ասում են կախարդ, հիմա փաստորեն էդ մարդիկ հալածվում ե՞ն բարեպաշտ մարդկանց առաջից:
Կամ Հայաստանում գրեթե բոլոր նորապսակներն էլ թռնում են կրակի վրայով ու մինիմում դրանց ութանասուն տոկոսը մինչև խոր ծերություն ապրումա շատ երջանիկ ու բովանդակալից կյանք, ու ոչ մեկն էլ չի հալածվում:
Դուրսա գալիս, էդ խոսքերը սուտա, բայց քանի որ մեր իմացած Աստվածը չի ստում, ուրեմ մնումա ուրիշ տարբերակ, կամ էդ տողերըն են դարերի ընթացքում միտումնավոր մարդկային միջամտությամբ ներմուծվել Աստվածաշնչ, վերշարադրված նպատակների համար, կամ էլ էդ տողերի իրական իմաստը լռիվ ուրիշ հարթությունումա որ չենք հասկանում: Մի գուցե քո մեկնաբանությունից հետո հասկանալի լինի ինձ:
Վրեժ ջան հիմա առանց էմոցիաների, խնդրում եմ մեկնաբանի ոնց հասկանամ այդ տողերը:


1. Թե ինչի համար է գարշելի: Մի պահ պատկերացրու, երեխուտ պահես , մեծասնես , դաստիարակես ` ու երեխետ ոչնչով քեզ չենթարկվի, չկատարի ոչ մի խնդրանքտ, ու բացի դրանից, միշտ ձգտի հարեվանին պապա ասի ու նրա քմահաճույքները կատարի: Կխնդրեյի նկարագրեիր քո զգացմունքները, միայն անկեղծ:

2. իսկ կրակի վայից թռնելը, դա հին հայկական հեթանոսական ավանդույթ է, եվ չնայաց, կրոնական առաջնորդները ինչքան էլ փորձեն դրան քրիստոնեական անվանում տան, միեվնույնն է << գումարելիների տեղափոխությունից, գումարը չի փոխվում>>

Սելավի
17.06.2009, 13:31
1. Թե ինչի համար է գարշելի: Մի պահ պատկերացրու, երեխուտ պահես , մեծասնես , դաստիարակես ` ու երեխետ ոչնչով քեզ չենթարկվի, չկատարի ոչ մի խնդրանքտ, ու բացի դրանից, միշտ ձգտի հարեվանին պապա ասի ու նրա քմահաճույքները կատարի: Կխնդրեյի նկարագրեիր քո զգացմունքները, միայն անկեղծ:

2. իսկ կրակի վայից թռնելը, դա հին հայկական հեթանոսական ավանդույթ է, եվ չնայաց, կրոնական առաջնորդները ինչքան էլ փորձեն դրան քրիստոնեական անվանում տան, միեվնույնն է << գումարելիների տեղափոխությունից, գումարը չի փոխվում>>

Վրեժ ջան ախր ըսկի բան չասեցիր է: Դու իմ կոնկրետ հարցերին չպատասխանեցիր:
Իսկ բերածդ օրինակը էգոյի ամենաբարձր դրսևորումնա: Աստված քեզ ուզումա սովորեցնի թե ոնց թողնես էգոտ, իսկ դու իրան էս վերագրում էդ վիռուսը:

Monk
17.06.2009, 19:58
Մեջբերումն արված էր նրա համար, որ մինչեվ կրոնական տոների մասին խոսելը / իսկ , թե ինչու կրոնական, այլ ոչ եկեղեցական, որովհետեվ բոլորս էլ գիտենք, որ եկեղեցի բառի թարգմանությունը նշանակում է Աստծո ժողովուրդ / կարդայինք աստվածաշունչը եվ հասկանայինք, որ այդ կրոնական տոները ոչ մի առնչություն չունեն ոչ Աստծո հետ , ոչ էլ առավել եվս քրիստոնեության հետ:
Վրեժ ջան, իսկ պատկերացնում եք, կարդացել ենք, բայց չգիտես ինչու համոզված ենք, որ կապ ունեն :)

Mamlo divan
29.06.2009, 12:37
Այս տարի հուլիսի 4-ին Հայ Առաքելական Եկեղեցին նշում է Սուրբ Տրդատ թագավորի, Աշխեն թագուհու և Խոսրովիդուխտ կույսի հիշատակության օրը:
Հայոց Արշակունյաց Տրդատ արքան առաջինն էր աշխարհում, որ 301 թվականին քրիստոնեությունն ընդունեց երկրի պետական կրոն՝ դառնալով քրիստոնեության տարածման մեծագույն ջատագով Հայաստանում: Նրա անվան կողքին պատմությունը հիշատակում է նաեւ Աշխեն թագուհու և թագավորաքույր Խոսրովիդուխտ կույսի անունները: Խոսրովիդուխտի երազի շնորհիվ է, որ Խոր Վիրապի բանտարկությունից դուրս է գալիս Ս. Գրիգոր Լուսավորիչը և Քրիստոսի լույսը տարածում հայոց աշխարհում: Ինչպես վկայում է Ագաթանգեղոսը, իրենց արքայի հետ մեկտեղ արքունի երկու տիկնայք ընդառաջ են գալիս Կեսարիայից հայրենիք վերադարձող Ս. Գրիգոր Լուսավորչին ու ձեռամբ առաջին քահանայապետի մկրտվում Արածանիի ջրերում: Հետագայում հայոց արքան ու թագուհին և բարեպաշտ Խոսրովիդուխտն անձամբ մասնակցում են Ս. Էջմիածնի կառուցմանը

Տոնի առթիվ հուլիսի 4-ին` ժամը` 14.00-ին, Արարատյան Հայրապետական թեմի առաջնորդարանում կբացվի լուսանկարիչ Տիգրան Սահակյանի անհատական ցուցահանդեսը: Կցուցադրվեն եկեղեցիների, բնության, կենդանիների, ճանապարհի, Մեղրիի հին քաղաքի յուրահատուկ լուսանկարներ: Ցուցահադեսին ներկայացված են լինելու Մեղրիի Ս. Աստվածածին եկեղեցու մանրանկարները, որոնք 18-րդ դարի կեսին պատկերվել են Հովնաթանյանների կողմից: Կադրերը բացառիկ են: Հայաստանի շատ քիչ եկեղեցիներում պահպանվել է պատի վրա մանրանկարչություն: Հատկանշական է, որ երբ տարիներ առաջ ցանկացել են մանրանկարների գույները թարմացնել նոր ներկերով, ապա ժամանակ անց նոր գույները խունացել են` զիջելով հնագույն ներկերի որակին:
Ցուցահանդեսին ներկայացված եկեղեցու այլ լուսանկարներում կա 1251թ. կառուցված Խորակերտ եկեղեցին, որը գտնվում է Հայաստանի և Վրաստանի սահմանին: Այս եկեղեցին մի շարք այլ հայկական եկեղեցիների հետ Վրաստանը պահանջում է ճանաչել իբրև վրացական: Նկարահանումներն այս եկեղեցում գաղտնի են կատարվել:

Mamlo divan
14.07.2009, 12:06
Այս տարի Հիսուս Քրիստոսի Պայծառակերպության տոնը`Վարդավառը, կնշվի այս կիրակի` հուլիսի 19-ին: Տոնի մասին մանրամասն` http://www.araratian-tem.am/holidays.php?id=10&lang=A

ministr
14.07.2009, 13:11
Հետաքրքիր է, այլ քրիստոնյա մյուս եկեղեցիներում (կաթոլիկ, ուղղափառ, բողոքական) կա Պայծառակերպության օր?
Եվ մի հարց էլ, արդյոք բոլոր եկեղեցիներում էլ տաղավար տոների հաջորդ օրն անպայման պետք է մեռելոց լինի???

ars83
14.07.2009, 13:30
Հետաքրքիր է, այլ քրիստոնյա մյուս եկեղեցիներում (կաթոլիկ, ուղղափառ, բողոքական) կա Պայծառակերպության օր?
Բոլորում էլ կա: Թերևս, բացի բողոքականներից:


Եվ մի հարց էլ, արդյոք բոլոր եկեղեցիներում էլ տաղավար տոների հաջորդ օրն անպայման պետք է մեռելոց լինի???

Այո:

ministr
14.07.2009, 13:41
Հաստատ մեռելոց ունեն? Չեմ պատկերացնում ամերիկացիներին համատարած գերեզմանոց գնալուց...

ars83
14.07.2009, 13:48
Հաստատ մեռելոց ունեն? Չեմ պատկերացնում ամերիկացիներին համատարած գերեզմանոց գնալուց...

Ներողություն, չէի տեսել, որ երկրորդ հարցում էլ է գրված «բոլոր եկեղեցիներում»: Չգիտեմ, կարծում եմ՝ ոչ:

Շաքէ
25.01.2010, 13:01
Մի հարց ունէի տնօրհնէքի մասին,Սուրբ Ծնունդի եւ Ջրօհնէքի տօնի առթիւ տերհայրը ինչ աղօթք է անում երբ օրհնում է տան Ջուրը ,հացը եւ աղը ու նաեւ տան բնակիչների համար արդեօք յատուկ աղօթք էլ կայ?:)

razmik21
07.02.2010, 16:27
Հետաքրքիր է, այլ քրիստոնյա մյուս եկեղեցիներում (կաթոլիկ, ուղղափառ, բողոքական) կա Պայծառակերպության օր?
Եվ մի հարց էլ, արդյոք բոլոր եկեղեցիներում էլ տաղավար տոների հաջորդ օրն անպայման պետք է մեռելոց լինի???

Իմ կարծիքով եկեղեցին չպետք է մեռելոց նշի, Հիսուսը մի լավ բան ասեց. "Թող մեռելները, թաղեն իրենց մեռելներին":

Monk
07.02.2010, 18:14
Մի հարց ունէի տնօրհնէքի մասին,Սուրբ Ծնունդի եւ Ջրօհնէքի տօնի առթիւ տերհայրը ինչ աղօթք է անում երբ օրհնում է տան Ջուրը ,հացը եւ աղը ու նաեւ տան բնակիչների համար արդեօք յատուկ աղօթք էլ կայ?:)
«Պահպանիչ» աղոթքն է.
Պահպանիչ եւ յոյս հաւատացելոց, Քրիստոս Աստուած մեր,
պահեա’, պահպանեա’ եւ օրհնեա’ զտունս զայս եւ զբնակիչս
սորին, եւ զջուրս, զհացս եւ զաղս զայս` ընդ հովանեաւ սուրբ
եւ պատուական Խաչի քոյ, ի խաղաղութեան: Փրկեա’ յերեւելի
եւ յաներեւոյթ թշնամւոյն: Արժանաւորեա’ գոհութեամբ
փառաւորել զքեզ ընդ Հօր եւ ընդ Սրբոյ Հոգւոյդ, այժմ եւ
միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Monk
07.02.2010, 18:28
Իմ կարծիքով եկեղեցին չպետք է մեռելոց նշի, Հիսուսը մի լավ բան ասեց. "Թող մեռելները, թաղեն իրենց մեռելներին":
Իսկ ո՞վ է ասել, որ Եկեղեցին Մեռելոց է նշում: Ցեղասպանության զոհերի հիշատակը նշու՞մ ենք, թե ոգեկոչում: Հիշում ենք մեր հանգուցյալներին և աղոթք կատարում նրանց համար: Ո՞ր մի նորմալ մարդն է մոռացության մատնում իր հանգուցյալ մերձավորին: Իսկ Եկեղեցու պարագային չմոռանանք նաև մի կարևոր հանգամանք. մահը վերջ չէ, այլ նոր կյանքի սկիզբ, ուստի «Աստված մեռելների Աստված չէ, այլ ողջերի»: Եկեղեցին էլ աղոթք է մատուցում իր ննջեցյալ զավակների համար:
Իսկ թե ի՞նչ կապ ուներ տվյալ մեջբերումը, դա երևի Դուք ավելի լավ կհասկանաք, հարգելիս: Կարծեմ տեղի և անտեղի մեջբերումների խնդրում լավ եք կողմնորոշվում: Չնայած երևի կապ ունի. մեջը «մեռել» բառ կար:

ministr
11.02.2010, 12:46
Ինձ էս տոնի իմաստը կբացատրեք? Ինչու տոն? Տոնը ընդհանրապես լավ բանի համար չի լինում?


Փետրվարի 11-ը Վարդանանց սուրբ նահատակների հիշատակության տոնն է

Այսօր` Մեծ պահքին նախորդող հինգշաբթի օրը, Վարդանանց սուրբ նահատակների հիշատակության տոնն է: Նախորդող երեքշաբթի օրը Հայ եկեղեցին նշում է Սուրբ Ղևոնդյանց ոգեկոչման օրը, այսինքն` Ղևոնդ Երեցի, Հովսեփ Հողոցմեցի կաթողիկոսի և ևս յոթ հոգևորականների նահատակությունը, ովքեր Ավարայրի ճակատամարտից հետո շղթայակապ տարվեցին Պարսկաստան, բանտարկվեցին և բազմաթիվ կտտանքներից հետո մահվան դատապարտվեցին:

Ինչպես տեղեկացնում է Արարատյան Հայրապետական թեմի Մամլո դիվանը, Սուրբ Վարդանանց նահատակների հիշատակության տոնի առթիվ այսօր բոլոր եկեղեցիներում կմատուցվի Ս. Պատարագ:

Monk
16.02.2010, 21:29
Մինիստր ջան, նախ ասեմ, որ դա հիշատակության տոն է: Այսինքն ոչ թե քեֆ-ուրախություն ենք անում, որ այդ մարդիկ նահատակվել են, այլ ոգեկոչում ենք հանուն հավատի և հանուն հայրենիքի նահատակված մեծ հայորդիների հիշատակը՝ անմար պահելով այն մեր հիշողության մեջ, որով թե՛ արժանին ենք մատուցում մեր ժողովրդի արժանավոր զավակներին և թե՛ նրանց սխրանքը ոգեշնչման և ուղենշման աղբյուր են դառնում: Իսկ ընդհանրապես սրբոց տոները Եկեղեցու համար միայն ոգեշնչման աղբյուր չեն պարզապես. Քրիստոնեական Եկեղեցին միայն երկրայինով չի սահմանափակվում, այն անբաժանելի է երկնային՝ Հաղթանակած սրբերի Եկեղեցուց: Եվ երկրային Եկեղեցին հատուկ տոնական օրեր ունի սահմանած իր այն զավակների համար, ովքեր իրենց կյանքով և անգամ մահով ցույց են տվել, որ քրիստոնեությունը վեհ գաղափարների գրադարան չի պարզապես, այն իրական կյանքի ճանապարհ է, որ բացել է Քրիստոս, և որը շատերին անանցանելի ճանապարհ է թվում: Սրբոց տոները նաև յուրատեսակ կամուրջներ են երկնային և երկրային Եկեղեցու միջև, հաղորդակցության ճանապարհներ:

Grace43
17.02.2010, 18:25
Ինձ կարող եք բացատրել ինչու՞ է նշվում վարդեվառը: Չէ՞ որ սա հեթանոսական տոն է:think,որը նվիրված է եղել Աստղիկ աստվածուհուն: Ճի՞շտ եք համարում, որ այն շարունակվում է նշվել:

ars83
17.02.2010, 19:16
Ինձ կարող եք բացատրել ինչու՞ է նշվում վարդեվառը: Չէ՞ որ սա հեթանոսական տոն է:think,որը նվիրված է եղել Աստղիկ աստվածուհուն: Ճի՞շտ եք համարում, որ այն շարունակվում է նշվել:
Ձեր հարցի մանրամասն պատասխանը կա «Տերունական տոներ (http://araratian-tem.am/media/Terunakan%20toner.pdf)» գրքում․ կարող եք բեռնել գիրքը՝ սեղմելով անվանման վրա, և կարդալ 467-րդ էջից։

Grace43
17.02.2010, 19:29
Ձեր հարցի մանրամասն պատասխանը կա «Տերունական տոներ (http://araratian-tem.am/media/Terunakan%20toner.pdf)» գրքում․ կարող եք բեռնել գիրքը՝ սեղմելով անվանման վրա, և կարդալ 467-րդ էջից։

Ես կարդացի և չեմ հասկանում Հիսուսի պայծառակերպվելը ինչ կապ ունի ջրերի ետ քաշվելու հետ,որ մի հատ էլ ի հիշատակ դրա մարդիկ իրար վրա ջուր են ցողում::think

Monk
17.02.2010, 20:03
Ես կարդացի և չեմ հասկանում Հիսուսի պայծառակերպվելը ինչ կապ ունի ջրերի ետ քաշվելու հետ,որ մի հատ էլ ի հիշատակ դրա մարդիկ իրար վրա ջուր են ցողում::think
Հարգելի Grace43, Զատիկը կամ Պենտեկոստեն կարո՞ղ եք ասել, թե ինչ տոներ են:

Grace43
18.02.2010, 13:05
Հարգելի Grace43, Զատիկը կամ Պենտեկոստեն կարո՞ղ եք ասել, թե ինչ տոներ են:

Դե Զատիկը(թարգմանաբար նշ. է անց կեցավ) ըստ Հին կտակարանի նշել են և նշում են հրեաները Եգիպտոսում մահվան հոգուց ազատվելու կապակցությամբ,քանի որ այս տոնը Աստված էշ պատվիրել նրանց նշել: Իսկ Հայաստանում Զատիկ լինում է փոքր և մեծ, Փոքր Զատիկին նշում են Հիսուսի ծնունդը, Մեծ Զատիկին՝ Հիսուսի հարությունը: Իսկ Պենտեկոստեն դա Սուրբ Հոգու թափվելու օրն է(Գործք Առաքելոց 2), երբ 120 հավատացյալ վախեցած փակված էին վերնատանը և հանկարծակի բոլորը լցվեցին Սուրբ Հոգով:

Հ.Գ. Ի դեպ ես խորը գիտելիքներ չունեմ տոների մասին, ուղղակի հակիրճ տեղեկություններ են::)

Ter Hayr
10.03.2010, 16:02
Դե Զատիկը(թարգմանաբար նշ. է անց կեցավ) ըստ Հին կտակարանի նշել են և նշում են հրեաները Եգիպտոսում մահվան հոգուց ազատվելու կապակցությամբ,քանի որ այս տոնը Աստված էշ պատվիրել նրանց նշել: Իսկ Հայաստանում Զատիկ լինում է փոքր և մեծ, Փոքր Զատիկին նշում են Հիսուսի ծնունդը, Մեծ Զատիկին՝ Հիսուսի հարությունը: Իսկ Պենտեկոստեն դա Սուրբ Հոգու թափվելու օրն է(Գործք Առաքելոց 2), երբ 120 հավատացյալ վախեցած փակված էին վերնատանը և հանկարծակի բոլորը լցվեցին Սուրբ Հոգով:

Հ.Գ. Ի դեպ ես խորը գիտելիքներ չունեմ տոների մասին, ուղղակի հակիրճ տեղեկություններ են::)

Վանական եղբայրս, քանի չես պատասխանել, ես փորձեմ անել դա: Հարգելի Գրեյս, ընդունում եմ որ տոների մասին քիչ տեղեկություններ ունես , սակայն ունես: Ես մի փոքր ուղղումներ մտցնեմ. Հայ Առաքելական եկեղեցին և ընդհանրապես քրիստոնյա աշխարհը ունի մեկ Զատիկ, երկրորդը`փոքրը չկա: Այո Զատիկ հիշատակն է հրեա ժողովրդի զատմանը եգիպտացիներից, այդտեղից էլ զատվել բառը: Եվ քանի որ Քրիստոսի Հաարությունը տեղի ունեցավ Զատկի օրը, և նաև Քրիստոսի Հարությամբ մարդկությունը զատվեց մեղքի և մահվան իշխանությունից, ապա Հարության տոնը Նաև կորվում է Զատիկ, որը ամենևին կապ չունի բզեզի հետ: Դե Սուրբ Ծնունդն էլ հայտնի է թե ինչ իրադարձություն է, և միշտ նշվում է հունվարի 6-ին: Այո , Պենտեկոստեն Սուրբ Հոգու իջման տոնն, երբ հավատացյալները ոչ թե վախեցած հավաքվել էին վերնատանը, այլ հերթական աղոթքի համար ի մի հավաքված էին: Տոնը նշվում է Սուրբ Հարությունից հետո 50-րդ օրը. Այստեղից էլ անվանումը-Պենտեկոստե-50 օր:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն

yerevanci
27.03.2010, 20:02
Վաղը հայ առաքելական եկեղեցին նշում է Ծաղկազարդը:viannen_17:

Gayl
10.01.2011, 17:15
Սուրբ Զատիկը տոնելու ենք ապրիլի 24-ին

Տոմարական հաշվարկների համաձայն` այս տարի Սուրբ Զատիկը տոնվելու է Մեծ եղեռնի օրը` ապրիլի 24-ին: Այսինքն` Քրիստոսի Հարության տոնը նշելու ենք 1915 թ. զոհերի հիշատակի օրը: «Զատիկը փոփոխական օրերի նշվող տոմարական տոներից է. այն նշելու օրը որոշվում է բարդ տոմարական հաշվարկներով և ենթակա չէ փոփոխության ոչ մի դեպքում: Բացի այդ, կարծում եմ, որ այս երկու իրադարձությունները միանգամայն համադրելի են և չեն հակասում միմյանց»,- այս մասին կարծիք է հայտնում Ջրվեժի եկեղեցու քահանա տեր Կյուրեղը: Քահանան տեղեկացնում է, որ այս տարի ևս Սուրբ Զատիկի օրը եկեղեցիներում կանցկացվի Հարության պատարագ, որից հետո, ինչպես ամեն տարի, հոգեհանգստի ավանդական շարականներ կնվիրվեն նաև Մեծ Եղեռնի զոհերի հիշատակին:
Այս համընկման մեջ արտառոց ոչինչ չի տեսնում նաև ՀՅԴ Բյուրոյի Հայ Դատի և քաղաքական հարցերի գրասենյակի պատասխանատու Կիրո Մանոյանը: «Նախ ապրիլի 24-ը վաղուց սգո օր չէ, և այդ օրը կարելի է Հարության օրը նշել: Սուրբ Զատիկը զուտ եկեղեցական տոն է, և չի ենթադրում խրախճանքներ ու տոնախմբություն, ուստի ես որևէ խնդիր չեմ տեսնում այն Մեծ Եղեռնի օրը նշելու մեջ»,- ասում է պրն Կ. Մանոյանը:
http://www.1in.am/arm/armenia_society_6314.html

Gayl
10.01.2011, 17:18
Եկեղեցին մանրից խփնվում ա, կարծում եմ դժվար չէր ամսի 25 ին տեղափոխեին, իսկ ոմն Մանոյանը թող գնա ֆռֆռա:

Moonwalker
10.01.2011, 17:34
Եկեղեցին մանրից խփնվում ա, կարծում եմ դժվար չէր ամսի 25 ին տեղափոխեին, իսկ ոմն Մանոյանը թող գնա ֆռֆռա:

Գայլ իսկ քեզ դուր կգար, որ ասենք ծնունդդ ամսի 24-ին լիներ, բայց նշեիք 25-ին::think
Ես համակարծիք եմ քահանայի հետ, Քրիստոսի հարության տոնը մեծագույն տոն է ու այն չի կարող ստվերվել անգամ մի ազգի մեծագույն ողբերգությունից: Իսկ եթե պետք է տեղափոխել, կարելի է Եղեռնի օրը նշել ամսի 25-ին, հատկապես որ ցեղասպանւթյունը մի օրում չի եղել, ոչ էլ մի տարում: Իսկ հենց 24-ն է նշվում, որովհետև այդ օրն են սկսվել պոլսահայ մտավորականների ձեռբակալությունները: Անգամ կարելի է փաստել, որ 25-ին ավելի շատ մարդ է զոհ գնացել, քան 24-ին: Ու քանի որ սգո օրը սինվոլիկ է ընտրված, մի տարով այն տեղափոխելը բան չի փոխի::)

Gayl
10.01.2011, 17:46
Գայլ իսկ քեզ դուր կգար, որ ասենք ծնունդդ ամսի 24-ին լիներ, բայց նշեիք 25-ին::think
Եթե ես Քրիստոսը լինեի, ապա հենց քո ասածով էլ կշարժվեի:D

Ես համակարծիք եմ քահանայի հետ, Քրիստոսի հարության տոնը մեծագույն տոն է ու այն չի կարող ստվերվել անգամ մի ազգի մեծագույն ողբերգությունից: Իսկ եթե պետք է տեղափոխել, կարելի է Եղեռնի օրը նշել ամսի 25-ին, հատկապես որ ցեղասպանւթյունը մի օրում չի եղել, ոչ էլ մի տարում: Իսկ հենց 24-ն է նշվում, որովհետև այդ օրն են սկսվել պոլսահայ մտավորականների ձեռբակալությունները: Անգամ կարելի է փաստել, որ 25-ին ավելի շատ մարդ է զոհ գնացել, քան 24-ին: Ու քանի որ սգո օրը սինվոլիկ է ընտրված, մի տարով այն տեղափոխելը բան չի փոխի::)

Կարծում ես ինչ որ մեկը կարող է տվյալ պատճառաբանությամբ Եղեռնի օրը տեղափոխի՞:o, քո կարծիքով այդ օրը մարդիկ առաջինը Ծիծեռնակաբերդ են գնալու, թե՞ եկեղեցի:
Անձամբ ինձ Զատիկը չի էլ հետաքրքրում և շատ բարձր տեղից ուղակի թքած ունեմ այդ տոնի վրա, միայն թե ասածս էն էր, որ եկեղեցին իրեն հիմար դրության մեջ դրեց, ինչպես միշտ, որովհետև այս տարի Քրիստոսի հարության օրը պրավալ գնաց, որովհետև այդ օրը Զատիկը երկրորդական տոն է լինելու:

Moonwalker
10.01.2011, 17:54
Եթե ես Քրիստոսը լինեի, ապա հենց քո ասածով էլ կշարժվեի:D
Կարծում ես ինչ որ մեկը կարող է տվյալ պատճառաբանությամբ Եղեռնի օրը տեղափոխի՞:o, քո կարծիքով այդ օրը մարդիկ առաջինը Ծիծեռնակաբերդ են գնալու, թե՞ եկեղեցի:
Անձամբ ինձ Զատիկը չի էլ հետաքրքրում և շատ բարձր տեղից ուղակի թքած ունեմ այդ տոնի վրա, միայն թե ասածս էն էր, որ եկեղեցին իրեն հիմար դրության մեջ դրեց, ինչպես միշտ, որովհետև այս տարի Քրիստոսի հարության օրը պրավալ գնաց, որովհետև այդ օրը Զատիկը երկրորդական տոն է լինելու:

Ինչքան էլ քննարկենք միևնույն է 99%-ով ոչ մի բան էլ չի տեղափոխվի: Իսկ իմ համար Զատիկը տարվա 2 մեծագույն օրերից մեկն ա (Սբ. Ծննդյան հետ) ու հազար անգամ բարձր ա Նոր Տարուց ու անգամ Եղեռնի զոհերի հիշատակի հարգման օրվանից: Ի դեպ ապրիլի 24-ին էլ միշտ եկեղեցի եմ գնացել ամեն տարի՝ աղոթելու անմեղ նահատակների հոգու համար, իսկ Ծիծեռնակաբերդ գնացել եմ, եթե հարմար է եղել: Իսկ պռավալի պահով համաձայն չեմ: Միևնույն է, ով գալու էր պատարագի կգա ու համոզված եմ Սբ. պատարագի ինչպես նաև դրան հաջորդող շարականական ծեսի (ի հիշատակ զոհերի) ժամանակ եկեղեցին լիքն է լինելու ինչպես միշտ:

Gayl
10.01.2011, 18:11
Ինչքան էլ քննարկենք միևնույն է 99%-ով ոչ մի բան էլ չի տեղափոխվի: Իսկ իմ համար Զատիկը տարվա 2 մեծագույն օրերից մեկն ա (Սբ. Ծննդյան հետ) ու հազար անգամ բարձր ա Նոր Տարուց ու անգամ Եղեռնի զոհերի հիշատակի հարգման օրվանից:
Ի ուրախություն ինձ քո պես մտածողները շատ քիչ են:)

Ի դեպ ապրիլի 24-ին էլ միշտ եկեղեցի եմ գնացել ամեն տարի՝ աղոթելու անմեղ նահատակների հոգու համար, իսկ Ծիծեռնակաբերդ գնացել եմ, եթե հարմար է եղել: Իսկ պռավալի պահով համաձայն չեմ: Միևնույն է, ով գալու էր պատարագի կգա ու համոզված եմ Սբ. պատարագի ինչպես նաև դրան հաջորդող շարականական ծեսի (ի հիշատակ զոհերի) ժամանակ եկեղեցին լիքն է լինելու ինչպես միշտ:
Նկատի չունեի, որ եկեղեցի գնացողները քիչ են լինելու, չնայած պատարագ գնացողների թիվը կկրճատվի: Զատիկը տոն է չէ՞, այդ օրը տոն չի լինի, միայն ձևական ձու կներկեն ու վերջ, էն խինդը չի լինելու, իսկ դրա մեղավորը եկեղեցին է: Այ մարդ ընենց վատ զգացիք ոնց որ ես իմ ինչ ասի, ես ձեր համար դուք ու՞մ համար, թե չէ իմ համար մեկա, թե էտ օրը ինչ տոն կլինի, եթե անգամ Սուրբ Ծնունդ լիներ մեկա ես թքած էի ունենալու;)
Ապեր մարդիկ մանրից խելքի են գալիս, եկեղեցին մանրից իր մահկանացուն է կնքում, իսկ մեղավորը ինքն է, մի 100 տարի առաջ գոնե վախացնելով էր բռի մեջ պահում, եթե էս խոսքերս 100 տարի առաջ ասեի, ինձանից խորոված կստանային, իսկ հիմա եկեղեցին խրվել ա կեղտի մեջ, մեկը լիներ որոշ հաստավիզ քահանաներին ու կաթողիկոսին բարություն ու խելամտություն սովորացներ:

Moonwalker
10.01.2011, 18:20
Նկատի չունեի, որ եկեղեցի գնացողները քիչ են լինելու, չնայած պատարագ գնացողների թիվը կկրճատվի: Զատիկը տոն է չէ՞, այդ օրը տոն չի լինի, միայն ձևական ձու կներկեն ու վերջ, էն խինդը չի լինելու, իսկ դրա մեղավորը եկեղեցին է: Այ մարդ ընենց վատ զգացիք ոնց որ ես իմ ինչ ասի, ես ձեր համար դուք ու՞մ համար, թե չէ իմ համար մեկա, թե էտ օրը ինչ տոն կլինի, եթե անգամ Սուրբ Ծնունդ լիներ մեկա ես թքած էի ունենալու;)
Ապեր մարդիկ մանրից խելքի են գալիս, եկեղեցին մանրից իր մահկանացուն է կնքում, իսկ մեղավորը ինքն է, մի 100 տարի առաջ գոնե վախացնելով էր բռի մեջ պահում, եթե էս խոսքերս 100 տարի առաջ ասեի, ինձանից խորոված կստանային, իսկ հիմա եկեղեցին խրվել ա կեղտի մեջ, մեկը լիներ որոշ հաստավիզ քահանաներին ու կաթողիկոսին բարություն ու խելամտություն սովորացներ:

Գայլ ջան, հասկանում եմ ինչ ես ասում ու գիտես, որ եկեղեցու անօրինությունների համար մեկ քննադատն եմ: Մեր եկեղեցու քրեաօլիգարխիկ կառավարման ապարատը շատ բաներում ա մեղավոր, բայց ասենք Սբ. Հարության օրը չտեղափոխելու մեջ իրենց ոչ մի կերպ չես կարող մեղադրել: Էդ տոնը քրիստոնեության անկյունաքարային տոնն ա ու ոչ մի կերպ չի կարելի տեղափոխել: Համ էլ առանց տոնի ցնծության զգացման ձու ներկելը միշտ էլ եղել ա, ուղղակի էս տարի մի քիչ շատ կլինի: Իսկ ճշմարիտ հավատավորի համար ոնց բացատրեմ, ոնց որ ասենք 24-ին տղես ծնվի: Ինչ ա չպիտի՞ ուրախանամ:

Gayl
10.01.2011, 18:26
Գայլ ջան, հասկանում եմ ինչ ես ասում ու գիտես, որ եկեղեցու անօրինությունների համար մեկ քննադատն եմ: Մեր եկեղեցու քրեաօլիգարխիկ կառավարման ապարատը շատ բաներում ա մեղավոր, բայց ասենք Սբ. Հարության օրը չտեղափոխելու մեջ իրենց ոչ մի կերպ չես կարող մեղադրել: Էդ տոնը քրիստոնեության անկյունաքարային տոնն ա ու ոչ մի կերպ չի կարելի տեղափոխել: Համ էլ առանց տոնի ցնծության զգացման ձու ներկելը միշտ էլ եղել ա, ուղղակի էս տարի մի քիչ շատ կլինի: Իսկ ճշմարիտ հավատավորի համար ոնց բացատրեմ, ոնց որ ասենք 24-ին տղես ծնվի: Ինչ ա չպիտի՞ ուրախանամ:

Պետք է ուրախանաս, բայց ամեն տարի եկեղեցին է հաշվում և որոշում օրը, այս տարի կարող էր ամսի 24 ին չդներ, թող 23 լիներ կամ 25, բայց ոչ 24, այդ օրը իմ հորեխպոր աղջկա ծնունդն էլ ա, դա չի նշանակում, որ չպտի ծնունդ անի, սակայն դրանք տարբեր համեմատություններ են, որովհետև Զատիկը գրեթե ամբողջ հայությունն է նշում: Կարճ ասած կրկին մի հիմար որոշում եկեղեցու կողմից:

Moonwalker
10.01.2011, 18:36
Պետք է ուրախանաս, բայց ամեն տարի եկեղեցին է հաշվում և որոշում օրը, այս տարի կարող էր ամսի 24 ին չդներ, թող 23 լիներ կամ 25, բայց ոչ 24, այդ օրը իմ հորեխպոր աղջկա ծնունդն էլ ա, դա չի նշանակում, որ չպտի ծնունդ անի, սակայն դրանք տարբեր համեմատություններ են, որովհետև Զատիկը գրեթե ամբողջ հայությունն է նշում: Կարճ ասած կրկին մի հիմար որոշում եկեղեցու կողմից:

Գայլ ջան համաձայն եմ, որ ամենալավ տարբերակը չի, բայց տոնը ինքնին որոշման հաստատուն մեխանիզմ ունի: Իմ իմանալով քրիստոնեական բոլոր եկեղեցներն իրենց տոներն հաստատել են արեգակնային ամիսների ամսաթվերով: Միայն Զատիկն ու նրա հետ կապված տնօրինական հիշատակությունները լուսնային ամիսներով են հաշվում, սակայն դրանց փոփոխություններն էլ արեգակնայինի վերածվելով` կարգավորվել են: Իսկ Հայ եկեղեցին ունի հատուկ յոթնյակական տոմար, որը տոնական համակարգի հիմքն է: Բացառություն են կազմում մի քանի տոներ, այդ թվում Աստվածահայտնությունը, որոնք հաստատուն ամսաթիվ ունեն: Ու բոլոր տոները վաղուուց հաշվարկած են. խնդրեմ (http://www.araratian-tem.am/holidays.php?id=10&lang=A) մինչև 2030 թվականը բոլոր տոների ամսաթվերը:

ars83
13.01.2011, 02:08
Սուրբ Զատիկը տոնելու ենք ապրիլի 24-ին
Վահագ ջան, ինչո՞ւ է քեզ վրդովեցնում այդ հանգամանքը:

Քրիստոնեությունը չի սահմանափակվում երկրային կյանքով. քրիստոնյա հավատացյալը հավատում է հարությանը, որի գրավականը և նախօրինակը Քրիստոսի Հարությունն է: Այդ Հարությունը մեծ տոն է հավատացյալի համար, որը համոզված է, որ արդար կյանքով ապրողը հարություն է առնելու հավիտենական կյանքի համար: Ընդ որում՝ հայ քրիստոնյան հավատում է, որ Մեծ Եղեռնի անմեղ զոհերը ևս հարություն են առնելու հավիտենական կյանքի համար և յուրաքանչյուր ապրիլի 24-ին հատուկ հոգեհանգստի պատարագ է մատուցվում մեր ազգակիցների համար: Բայց այդ հույսը անիմաստ և փուչ կլիներ, եթե չլիներ Քրիստոսի Հարությունը: Այդ պատճառով էլ Քրիստոսի Հարության տոնը տոնելով՝ հենց արտահայտում ենք մեր համոզմունքը, որ նահատակները հարություն են առնելու հավիտենական կյանքի համար ու դրանով իսկ ժխտում նրանց անվերադարձ կորելու հնարավորությունը:

Մի կողմ թողնենք կրոնական ասպեկտը, անցնենք բարոյականին: Քրիստոնեության քարոզած արժեքները միայն օգուտ կարող են բերել նահատակների ազգակիցներին և ժառանգներին, միայն կարող են ամրացնել նրանց մեջ բարի, վառ հիշատակը և վճռականությունը՝ ապրելու արժանի այն հավատքին, որն ունեցել են իրենց հայրերը: Նահատակվածներից ո՞վ չէր ուզենա տեսնել իր ժառանգներին՝ արդար, խաղաղ, միասնական ապրելիս, ու ո՞վ նրանցից չէր համարի իր համար մեծագույն օգուտ իրենց երեխաների ու մերձավորների այդպիսի ապագան: Իսկ Սուրբ Զատիկը հենց այդպիսի կյանքի ավետիս է ամեն քրիստոնյայի համար: Արդյոք դրանից ավելի շատ օգուտ չկա՞, քան լացակումած դեմքերը կեղծավորների, որոնք մեծամեծ ճառեր և ծաղկեպսակներ կարող են դնել զոհերի հիշատակին վառվող կրակի կողքին, բայց հանգիստ կրակ բացել տան իրենց հայրենակիցների (այդ զոհերի ժառանգների, ազգակիցների) վրա:

Բացի դրանից, եկեղեցական տոնը մարմնի տոն չէ, քեֆ-ուրախություն չէ, աշխարհիկ կերուխում չէ, հոգու տոն է՝ միշտ կապված հաստատ հույսի, վճռականության հետ՝ ապրելու արդար, քրիստոնեական հավատքին վայել պարկեշտ կյանքով, ու դրանով էլ վառ պահել մեր նախահայրերի հիշատակը: Խոսքերն ու ծաղիկները լավ են ու անհրաժեշտ, բայց ավելի կարևոր է, որ դրա հետևում համապատասխան գործեր լինեն (իսկ դրան Սուրբ Զատիկը ոչ մի կերպ չի կարող վնասել, միայն հակառակը):

Gayl
13.01.2011, 02:40
Վահագ ջան, ինչո՞ւ է քեզ վրդովեցնում այդ հանգամանքը:
Ես միայն զարմացել էի եկեղեցու որոշման վրա:


Քրիստոնեությունը չի սահմանափակվում երկրային կյանքով. քրիստոնյա հավատացյալը հավատում է հարությանը, որի գրավականը և նախօրինակը Քրիստոսի Հարությունն է: Այդ Հարությունը մեծ տոն է հավատացյալի համար, որը համոզված է, որ արդար կյանքով ապրողը հարություն է առնելու հավիտենական կյանքի համար: Ընդ որում՝ հայ քրիստոնյան հավատում է, որ Մեծ Եղեռնի անմեղ զոհերը ևս հարություն են առնելու հավիտենական կյանքի համար և յուրաքանչյուր ապրիլի 24-ին հատուկ հոգեհանգստի պատարագ է մատուցվում մեր ազգակիցների համար: Բայց այդ հույսը անիմաստ և փուչ կլիներ, եթե չլիներ Քրիստոսի Հարությունը: Այդ պատճառով էլ Քրիստոսի Հարության տոնը տոնելով՝ հենց արտահայտում ենք մեր համոզմունքը, որ նահատակները հարություն են առնելու հավիտենական կյանքի համար ու դրանով իսկ ժխտում նրանց անվերադարձ կորելու հնարավորությունը:
Եթե այս պարբերությունը սկսենք քննարկել, ապա ոչ ես և ոչ էլ դու երբեք հայտարարի չենք գա, ավելի լավ է սա բաց թողնենք;)

Մի կողմ թողնենք կրոնական ասպեկտը, անցնենք բարոյականին: Քրիստոնեության քարոզած արժեքները միայն օգուտ կարող են բերել նահատակների ազգակիցներին և ժառանգներին, միայն կարող են ամրացնել նրանց մեջ բարի, վառ հիշատակը և վճռականությունը՝ ապրելու արժանի այն հավատքին, որն ունեցել են իրենց հայրերը: Նահատակվածներից ո՞վ չէր ուզենա տեսնել իր ժառանգներին՝ արդար, խաղաղ, միասնական ապրելիս, ու ո՞վ նրանցից չէր համարի իր համար մեծագույն օգուտ իրենց երեխաների ու մերձավորների այդպիսի ապագան: Իսկ Սուրբ Զատիկը հենց այդպիսի կյանքի ավետիս է ամեն քրիստոնյայի համար:
Արս ջան լավ էլի, միթե՞ կարծում ես, որ Սուրբ Զատիկը կարող է այդպիսի կյանքի ավետիսը լինել: Իհարկե ամեն ինչ գեղեցիկ է գրված, բայց ցավոք հազարամյա փորձը ցույց է, որ մեզ մեկ այլ բան է հարկավոր:

Արդյոք դրանից ավելի շատ օգուտ չկա՞, քան լացակումած դեմքերը կեղծավորների, որոնք մեծամեծ ճառեր և ծաղկեպսակներ կարող են դնել զոհերի հիշատակին վառվող կրակի կողքին, բայց հանգիստ կրակ բացել տան իրենց հայրենակիցների (այդ զոհերի ժառանգների, ազգակիցների) վրա:
Արի չխոսանք մարդու տականք տեսակի մասին, որովհետև մի այդպիսի տեսակ այդ օրը չկանգնեց իր ժողովրդի կողքին:

Բացի դրանից, եկեղեցական տոնը մարմնի տոն չէ, քեֆ-ուրախություն չէ, աշխարհիկ կերուխում չէ, հոգու տոն է՝ միշտ կապված հաստատ հույսի, վճռականության հետ՝ ապրելու արդար, քրիստոնեական հավատքին վայել պարկեշտ կյանքով, ու դրանով էլ վառ պահել մեր նախահայրերի հիշատակը:
Շատ կցանկանայի, որ այդպես լիներ, Քրիստոսի խոսքերը իդեալական են, բայց մենք այդպես չենք ապրել և ապրում:

Խոսքերն ու ծաղիկները լավ են ու անհրաժեշտ, բայց ավելի կարևոր է, որ դրա հետևում համապատասխան գործեր լինեն (իսկ դրան Սուրբ Զատիկը ոչ մի կերպ չի կարող վնասել, միայն հակառակը):
Ոչինչ չի կարող վնասել:
Եվ այսքանից հետո ես կարծում եմ, որ Զատիկը, ոչ թե վնասելու է այլ ընդամենը երկրորդ պլան է մղվելու, դե իհարկե դա ինձ այդքան էլ չի հուզում, ուղղակի ասացի, որ եկեղեցին հիմար որոշում է կայացրել:

Monk
13.01.2011, 13:35
Եվ այսքանից հետո ես կարծում եմ, որ Զատիկը, ոչ թե վնասելու է այլ ընդամենը երկրորդ պլան է մղվելու, դե իհարկե դա ինձ այդքան էլ չի հուզում, ուղղակի ասացի, որ եկեղեցին հիմար որոշում է կայացրել:
Վահագ ջան, Եկեղեցին ամեն տարի չի նստում որոշում, թե որ տոնը երբ նշեն: Գոյություն ունի հաստատված կարգ, և, իմիջիայլոց, տոնակարգի հիմքը հենց Զատիկն է: Իսկ Զատիկը նշվում է գարնան գիշերահավասարից հետո լուսնի լրմանը հաջորդող առաջին կիրակի օրը:
Հ.Գ. Վահագ ջան, արի համաձայնի, որ կոռեկտ չէ «Եկեղեցին խփնվել է» կամ «հիմար որոշում է կայացրել» արտահայտություններ անել մի հարցի շուրջ, որի վերաբերյալ լիարժեք ինֆորմացիա չունես և դեռ ավելին. դա «քեզ այդքան էլ չի հուզում»: :)

Gayl
13.01.2011, 16:56
Հ.Գ. Վահագ ջան, արի համաձայնի, որ կոռեկտ չէ «Եկեղեցին խփնվել է» կամ «հիմար որոշում է կայացրել» արտահայտություններ անել մի հարցի շուրջ, որի վերաբերյալ լիարժեք ինֆորմացիա չունես և դեռ ավելին. դա «քեզ այդքան էլ չի հուզում»: :)

Ոչ ես գիտեմ, որ եկեղեցին անկապ այդ օրը չի նշանակում, բայց կարող էր բացառության կարգով օրը տեղափոխեր, իսկ դրանից ոչ միտինգ կսկսվեր, ոչ էլ Աստծո պատժին կարժանանար, դրա համար էլ կարծիքս չեմ փոխի: Այդ օրը ամբողջ հայ ազգը սգում է, իսկ Զատիկը տոն է և ինչքան էլ գեղեցիկ բառերով նկարագրվի, միևնույնն է իրար հետ չեն համատեղվում կամ մեկը կամ էլ մյուսը, ինձ չի հուզում, որովհետև համոզված եմ, որ Զատիկը երկրորդ պլան է մղվելու:

Chuk
13.01.2011, 17:21
Ոչ ես գիտեմ, որ եկեղեցին անկապ այդ օրը չի նշանակում, բայց կարող էր բացառության կարգով օրը տեղափոխեր, իսկ դրանից ոչ միտինգ կսկսվեր, ոչ էլ Աստծո պատժին կարժանանար, դրա համար էլ կարծիքս չեմ փոխի: Այդ օրը ամբողջ հայ ազգը սգում է, իսկ Զատիկը տոն է և ինչքան էլ գեղեցիկ բառերով նկարագրվի, միևնույնն է իրար հետ չեն համատեղվում կամ մեկը կամ էլ մյուսը, ինձ չի հուզում, որովհետև համոզված եմ, որ Զատիկը երկրորդ պլան է մղվելու:

Գայլ ջան, նույն հաջողությամբ կարելի է առաջարկել եղեռնի զոհերի հիշատակի հարգման օրը այս տարի մեկ օր հետ գցել ու հիշատակը հարգել ապրիլի 25-ին: Քո առաջարկի ու այս առաջարկի մեջ բացարձակապես տարբերություն չկա:

Moonwalker
13.01.2011, 17:29
Գայլ ջան, նույն հաջողությամբ կարելի է առաջարկել եղեռնի զոհերի հիշատակի հարգման օրը այս տարի մեկ օր հետ գցել ու հիշատակը հարգել ապրիլի 25-ին: Քո առաջարկի ու այս առաջարկի մեջ բացարձակապես տարբերություն չկա:

Չուկ քո առաջակածի շուրջ մի քանի օր առաջ Գայլը հետևյալ կարծիքը հայտնեց.


Կարծում ես ինչ որ մեկը կարող է տվյալ պատճառաբանությամբ Եղեռնի օրը տեղափոխի՞:o, քո կարծիքով այդ օրը մարդիկ առաջինը Ծիծեռնակաբերդ են գնալու, թե՞ եկեղեցի:

Գայլ այսինքն, եթե քո համար տվյալ տոնը արժեք չունի ուրեմն կարելի է հանգիստ տեղափոխել: Կարծում ես ազգի մեծամասնությունը քո հետ համակարծի՞ք է: Չգիտեմ, գերադասելի է ոչ մի բան էլ չտեղափոխել, որ ոչ մեկի նվիրական զգացումներն էլ չվիրավորվեն:

Gayl
13.01.2011, 17:44
Գայլ ջան, նույն հաջողությամբ կարելի է առաջարկել եղեռնի զոհերի հիշատակի հարգման օրը այս տարի մեկ օր հետ գցել ու հիշատակը հարգել ապրիլի 25-ին: Քո առաջարկի ու այս առաջարկի մեջ բացարձակապես տարբերություն չկա:
Տարբերությունը այն է, որ չկա այնպիսի տոն կամ օր, որի պատճառով կարելի է այդ օրը հետ ու առաջ տալ:
Ապրիլի 24 միայն սգո օր չէ, այդ օրը պետք է դաջված լինի ցանկացած հայի ճակատին, որովհետև հայը մինչև հիմա ստրուկի հոգեբանություն ունի, այդ հսկա գերեզմանը միշտ պետք է հիշացնի, որ հայը թույլ է եղել ու եթե շարունակի նույն կերպ ապա կկառուցվի երկրորդ գերեզմանը:

Chuk
13.01.2011, 17:49
Տարբերությունը այն է, որ չկա այնպիսի տոն կամ օր, որի պատճառով կարելի է այդ օրը հետ ու առաջ տալ:
Ապրիլի 24 միայն սգո օր չէ, այդ օրը պետք է դաջված լինի ցանկացած հայի ճակատին, որովհետև հայը մինչև հիմա ստրուկի հոգեբանություն ունի, այդ հսկա գերեզմանը միշտ պետք է հիշացնի, որ հայը թույլ է եղել ու եթե շարունակի նույն կերպ ապա կկառուցվի երկրորդ գերեզմանը:

Կներես եղբայր, բայց իմ ճակատին «ապրիլի 24» դաջված չի:

Gayl
13.01.2011, 17:53
Գայլ այսինքն, եթե քո համար տվյալ տոնը արժեք չունի ուրեմն կարելի է հանգիստ տեղափոխել: Կարծում ես ազգի մեծամասնությունը քո հետ համակարծի՞ք է: Չգիտեմ, գերադասելի է ոչ մի բան էլ չտեղափոխել, որ ոչ մեկի նվիրական զգացումներն էլ չվիրավորվեն:

Ապեր լավ էլի՞, թարգի էտ հուզմունքով լի գրառումները, իմ շրջապատում լիիիքը մարդիկ քրիստոնեա են իրենց համարում, բայց քանի՞ տոկոսն է կարդացել Աստվածաշունչը, մարդիկ Զատիկը ասոսացնում են ձու ջարդելու հետ, ղումար են խաղում, խոսքս քո ասած մեծամասնությանն է վերաբերվում և իրանք ավելի ուրախ կլինեին, որ ղումարը մեկ շաբաթ շուտ խաղաին:

Moonwalker
13.01.2011, 17:58
Ապեր լավ էլի՞, թարգի էտ հուզմունքով լի գրառումները, իմ շրջապատում լիիիքը մարդիկ քրիստոնեա են իրենց համարում, բայց քանի՞ տոկոսն է կարդացել Աստվածաշունչը, մարդիկ Զատիկը ասոսացնում են ձու ջարդելու հետ, ղումար են խաղում, խոսքս քո ասած մեծամասնությանն է վերաբերվում և իրանք ավելի ուրախ կլինեին, որ ղումարը մեկ շաբաթ շուտ խաղաին:

Է՜ Գայլ, տենց որ նայենք:
Ես էլ ոչ քիչ նենց մարդկանց եմ ճանաչում, ովքեր իրենց հայրնասեր են համարում, բայց Ծիծեռնակաբերդ են գնում հերթի մեջ աղջիկ «կպցնելու»: Ու հավատա իրանք էլ դեմ չէին լինի մի շաբաթ շուտ աղջիկ «կպցնելու»» գնային:;)
Բայց որևէ խմբի մասին նրա վատագույն ներկայացուցչով չեն եզրակացություն կազմում::)

Gayl
13.01.2011, 19:53
Կներես եղբայր, բայց իմ ճակատին «ապրիլի 24» դաջված չի:

Իմն էլ բռատ ջան, բայց էս ազգի մեծ մասը չի կարող վստահությամբ քո ասածը կրկնել, հետևաբար Ապրիլի 24 ը չպետք է խառնել այլ տոների հետ:

Gayl
13.01.2011, 19:56
Է՜ Գայլ, տենց որ նայենք:
Ես էլ ոչ քիչ նենց մարդկանց եմ ճանաչում, ովքեր իրենց հայրնասեր են համարում, բայց Ծիծեռնակաբերդ են գնում հերթի մեջ աղջիկ «կպցնելու»:

Բա հենց ցավն էլ էս ա, եթե քո ասածով չլիներ պատկերը այլ կլիներ, դրա համար էլ մարդկանց առաջին հերթին պետք է այլ բան սովորացնել, իսկ մնացածը հավատա երկրորդական են:

Monk
06.03.2011, 23:39
Ֆորումում գրել-մրելու ժամանակ չի լինում, բայց գոնե տեղեկացման կարգով ասեմ, որ այսօր Բուն Բարեկենդանն է, իսկ վաղվանից սկսվում է Մեծ պահքը:

հովարս
16.04.2011, 22:50
Եկեղեցին մանրից խփնվում ա, կարծում եմ դժվար չէր ամսի 25 ին տեղափոխեին, իսկ ոմն Մանոյանը թող գնա ֆռֆռա:

Ներելի է, քանի որ դուք դեռ չեք հասկացել թե ինչ է հարությունը:

Monk
19.04.2011, 00:09
Ավագ Շաբաթ. ժամանակացույց
18-23 ապրիլի

Քրիստոսի հրաշափառ Հարության տոնին` Սբ. Զատիկին նախորդող շաբաթը կոչվում է Ավագ շաբաթ: Ավագ շաբաթվա յուրաքանչյուր օրը խորհրդանշում է Քրիստոսի երկրային կյանքի վերջին շաբաթվա ընթացքում տեղի ունեցած առանձին դեպքեր, հիշատակվում են Քրիստոսի վերջին պատգամները, չարչարանքները, մահը եւ հարությունը: Ավագ Շաբաթվա հիմնական արարողությունները սկսվում են Ավագ Հինգշաբթի:

18 ապրիլի - Ավագ երկուշաբթի առավոտյան ժամերգության ընթացքում ավետարանական ընթերցումները հիշատակում են ՙԱնիծված թզենու՚ պատմությունը, երբ Հիսուս, Բեթանիայից Երուսաղեմ վերադարձին, անեծքով չորացնում է անպտուղ թզենին` վկայելով. ՙԵւ ամեն ինչ, որ ուզեք աղոթքի մեջ հավատով, կստանաք՚ (Մատթ. 21:18-22) : Ըստ 7-րդ դարի մեկնիչ Ստեփանոս Սյունեցու, թզենին ՙթլպատված ժողովուրդն է, որի մոտ եկավ քաղցած Քրիստոս եւ պտուղ չգտավ, այլ միայն ցնորական կենդանություն, ուստի Նրա գալով չորացան՚:

19 ապրիլի - Ավագ երեքշաբթի հիշատակվում է ՙՏասը կույսերի՚ առակը (Մատթ. 25:1-13): Ավետարանական առակը հինգ իմաստուն եւ հինգ հիմար կույսերի պատմությամբ պատգամում է պատրաստ լինել Տիրոջ գալստյանը:

Ավագ երեքշաբթի, երեկոյան ժամերգության ընթացքում եկեղեցու ատյան են դուրս գալիս տասը մանուկներ: Նրանցից հինգը ձեռքներին պահած ունենալով վառվող մոմեր, խորհրդանշում են իմաստուն կույսերին, իսկ մյուս հինգը` հանգած մոմերով խորհրդանշում են հիմար կույսերին:

20 ապրիլի - Ավագ չորեքշաբթի հիշատակվում է Բեթանիայում կնոջ կողմից Հիսուս Քրիստոսի օծումը եւ Տիրոջ մատնությունը:

Կինը նարդոսի ազնիվ ու թանկարժեք յուղով օծում է Հիսուսին: Այս մասին ավետարանիչները միմյանց լրացնող տեղեկություններ են հաղորդում: Աշակերտները բարկանում են, քանի որ այդ յուղը վաճառելով կարելի էր շատ աղքատների ողորմություն տալ: Աշակերտների այս տրտունջին Հիսուս պատասխանում է. ՙԱղքատներին ամեն ժամ ձեզ հետ ունեք, բայց ինձ միշտ ձեզ հետ չեք ունենա: Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, ուր էլ քարոզվի այս Ավետարանը ամբողջ աշխարհում, ինչ որ նա արեց, այդ եւս պիտի պատմվի նրա հիշատակի համար՚: Կնոջ կողմից Հիսուսի օծումը կանխանշում էր Նրա թաղվելը: ՙԻմ մարմնի վրա այդ յուղը թափելով` նա իմ թաղվելը կանխանշեց՚,- ասում է Քրիստոս:

Ավագ չորեքշաբթի օրվա ավետարանական ընթերցումը հորդորում է չչարաշահել Աստծո ունեցած սերն ու վստահությունը եւ հիշելով մարդկության համար Նրա կրած չարչարանքներն ու մահը չշեղվել ճշմարիտ ճանապարհից, երկրպագել ու փառավորել Աստծուն:

21 ապրիլի - Ավագ հինգշաբթին նվիրված է վերջին ընթրիքին` իբրեւ Հաղորդության խորհրդի հաստատում: Առավոտյան եկեղեցիներում մատուցվում է Սբ. Պատարագ: Երեկոյան ժամերգությունից հետո կատարվում է Ոտնլվայի արարողություն: Ինչպես Քրիստոս վերջին ընթրիքից հետո, ցուցաբերելով ճշմարիտ հեզության ու խոնարհության օրինակ, լվանում է իր աշակերտների ոտքերը, այնպես էլ Հայ եկեղեցում Տիրոջ այս օրինակով քահանան եկեղեցու խորանին ծնկաչոք լվանում է 12 մանուկների կամ եկեղեցու սպասավորների ոտքերը եւ ապա` օծում օրհնված յուղով:

Ավագ հինգշաբթի երեկոյան կատարվում է Խավարման կարգ, որ արդեն վերաբերում է Ավագ Ուրբաթին` խորհրդանշելով Տիրոջ խաչելությունն ու թաղումը: Արարողության ընթացքում ավետարանական ընթերցումները հիշեցնում են Հիսուսի աղոթքը Գեթսեմանի պարտեզում, Հիսուսի մատնությունը, Նրա ձերբակալվելը, Պետրոսի ուրանալը:

22 ապրիլի - Ավագ ուրբաթ Հիսուս Քրիստոսի չարչարանաց, խաչելության« մահվան ու թաղման հիշատակության օրն է: Այդ օրը տեղի է ունենում Խաչելության կարգ, իսկ երեկոյան ժամերգությունից հետո նախատոնակի արարողության ընթացքում կատարվում է Թաղման կարգ, երբ Հիսուս Քրիստոսի խորհրդանշական գերեզմանը` պատրաստված ծաղիկներից եւ ծառի ճյուղերից պտտում են եկեղեցու շուրջ` ի տես հավատավոր ժողովրդի:

23 ապրիլի - Ավագ շաբաթ նշվում է Հիսուսի կողմից դժոխքի ավերումը եւ արդար հոգիների ազատումը: Ըստ Եկեղեցական կարգի` երեկոյան ժամերգությունից հետո սկսվում է նոր օր: Երեկոյան մատուցվում է Ճրագալույցի Սբ. Պատարագ, որի ավարտին ազդարարվում է Փրկչի հրաշափառ Հարության ավետիսը. ՙՔրիստոս յարեաւ ի մեռելոց, օրհնեալ է յարութիւնն Քրիստոսի՚: Այս ավետիսով ավարտվում է Պահքը և սկսվում Սբ. Զատիկը:

Moonwalker
02.06.2011, 12:11
Այսօր մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի Համբարձման տոնն է::)


Տոնը նշվում է Քրիստոսի Հարության 40-րդ օրը, 35 օրվա շարժունակությամբ` ապրիլի 30-ից մինչեւ հունիսի 3-ը` հինգշաբթի: Հարությունից հետո Քրիստոս 40 օր մնում է երկրի վրա եւ երեւում Իր աշակերտներին: Այդ ընթացքում Հիսուս Իր վարդապետությունն ուսացանում էր նրանց, իսկ վերջին հանդիպման ժամանակ օրհնում ու պատգամներ էր տալիս առաքյալներին, որից հետո համբարձվում երկինք:

Քրիստոսի Համբարձման մասին վկայում են Մարկոս եւ Ղուկաս ավետարանիչները, վկայություններ կան նաեւ Գործք Առաքելոցում. «Եւ Ինքը` Տեր Հիսուս, նրանց հետ խոսելուց հետո, դեպի երկինք վերացավ եւ նստեց Հոր աջ կողմը» (Մարկ. 16:19): Հայ Առաքելական Եկեղեցում մայիսի 1-ը հիշատակվում է նաև Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսության Աթոռը Սիս քաղաքից Մայր Աթոռ Սբ. Էջմիածին փոխադրելու օր:

Պատմության թելադրանքով 484 թվականից Հայաստանի տարբեր վայրերում հանգրվանած Հայրապետական Աթոռը 1441 թվականին Վաղարշապատի ազգային-եկեղեցական ժողովի որոշմամբ մեկընդմիշտ վերահաստատվում է Լուսավորչահիմն Սբ. Էջմիածնում: Ի հիշատակություն պատմական այդ օրվա` Սբ. Էջմիածնում Համբարձման տոնի առթիվ մատուցվող Սբ. Պատարագի ընթացքում Իջման Ս. Սեղանի առջեւ կատարվում է նաեւ Հայրապետական մաղթանք: Քրիստոսի Համբարձման տոնն ուղեկցվում է նաեւ ժողովրդական հանդիսություններով և կոչվում է Ջանգյուլում (գյուլ` նշանակում է վարդ, ծաղիկ): Հնում Համբարձման օրվա տոնակատարություններն սկսվում էին չորեքշաբթիից: Կանայք այդ օրն անվանում էին «Ծաղկամոր կիրակի»:

Ծաղկամայրն, ըստ ավանդության, քրիստոնյա Վարվառե կույսն է, որը փախչելով կռապաշտ հորից, ապաստանում է Աշտարակի մոտ գտնվող Արայի լեռան քարանձավում: Հայրը հետապնդում է աղջկան, գտնում, ուր նա ապաստանել էր և սպանում դստերը: Նահատակվելուց առաջ Վարվառեն խնդրում է Աստծուց, որ ծաղիկ և կարմրուկ հիվանդություններ ունեցող մանուկները բժշկվեն իր անունով: Աստված կատարում է նրա խնդրանքը, և Վարվառեի բարեխոսությունը խնդրող ծնողների զավակներն ազատվում են այդ հիվանդություններից: Այդ քարանձավը դարձել է ուխտատեղի: Քարանձավի պատերից մշտապես ջուր է հոսում, որն ունի բուժիչ հատկություն: Ժողովուրդն հավատացած է, որ այդ ջուրը Վարվառե կույսի արցունքներն են:

Տոնը Հայաստանի տարբեր շրջաններում յուրովի է նշվում: Սակայն նախապես կատարվում է ծաղկահավաք: Տոնի ժամանակ ամենուրեք կատարվում է վիճականահություն և պարզվում, թե տվյալ տարում որ աղջիկն է ամուսնանալու: Տոնի օրը ջրով լի կուժերի մեջ գցում են ծաղիկների տերևներ և աղջիկներին պատկանող զանազան իրեր: Այնուհետև դեռահաս մի աղջկա հագցնում են հարսի զգեստ, վերցնում կժերը, ծաղիկները և շրջում տնետուն: Այս ամենը զուգորդվում են երգերով, կատակներով և դրամահավաքով: Հետո սկսվում է վիճակահանությունը, ում պատկանում է առաջին իրը, նրան մոտալուտ ամուսնություն է սպասվում: Կժից հանում են մյուս իրերը, որոնց պատկանող անձանց խրատներ և բարեմաղթանքներ են տրվում:

Մինչ օրս, մասնավորապես Էջմիածնում և հարակից գյուղերում պահպանվել է այս գեղեցիկ ավանդույթը:

Աղբյուր (http://www.araratian-tem.am/holdetails.php?id=1841)

Շնորհավորանքներս քրիստոնյանե՜ր:;)

Նաիրուհի
22.09.2011, 23:08
Սրբոց Թարգմանչաց տոնն է մոտենում։
Հիշում եմ, որ մի անգամ (բավական վաղուց) այս տոնի մասին տեսանյութ եմ դիտել, հոգևորական էր խոսում։ Ինչ-որ մեկը գիտի՞՝ որտեղից կարող եմ գտնել դա։

Կարեն Կանտարով
16.10.2011, 09:38
Վաղը՝ 17.10.2011 թ http://araratian-tem.am/holdetails.php?id=2165 օրն է՝ Ղուկիանոս Հարյուրապետի, որ հավատաց Քրիստոսի խաչելությանը և Հովսեփ Աստվածահորը, Հովսեփ Արիմաթացու և Քրիստոսի բարեկամ Ղազարոսի....

Արէա
16.10.2011, 09:45
Վաղը՝ 17.10.2011 թ http://araratian-tem.am/holdetails.php?id=2165 օրն է՝ Ղուկիանոս Հարյուրապետի, որ հավատաց Քրիստոսի խաչելությանը և Հովսեփ Աստվածահորը, Հովսեփ Արիմաթացու և Քրիստոսի բարեկամ Ղազարոսի....

:o Հովսեփ ինչը՞

VisTolog
16.10.2011, 09:47
:o Հովսեփ ինչը՞

Քրիստոսի երկրավոր հայրն էր համարվում:/ էն վախտ կենսաբանական բառը չկար:D/

Արէա
16.10.2011, 09:54
Քրիստոսի երկրավոր հայրն էր համարվում:/ էն վախտ կենսաբանական բառը չկար:D/

Հա բայց Աստվածահա՞յր, գժվել կարելի է:

հովարս
16.10.2011, 11:28
Վաղը՝ 17.10.2011 թ http://araratian-tem.am/holdetails.php?id=2165 օրն է՝ Ղուկիանոս Հարյուրապետի, որ հավատաց Քրիստոսի խաչելությանը և Հովսեփ Աստվածահորը, Հովսեփ Արիմաթացու և Քրիստոսի բարեկամ Ղազարոսի....
Այսօր ով ոնց ուզում արտահայտվում է. ''Աստվածահայր'' , այդ ո՞ր տվյալներով


Քրիստոսի երկրավոր հայրն էր համարվում:/ էն վախտ կենսաբանական բառը չկար:D/
Հովսեփը Քրիստոսի կենսաբանական հայրը չէր, նա Մարիամի Ամուսինն էր, իսկ ''հայր'' համարվել է ըստ հրեական օրենքի:
Աստվածամայր արտահայտությունը ընդունելի է , քանի որ Մարիամը բերեց այդ ծնունդը, իսկ Քրիստոսը Հովսեփի սերմից չի ծնվել, այլ Սուրբ Հոգուց, հետևաբար Աստվածահայրը հենց Ինքն Աստվածն է

VisTolog
16.10.2011, 11:39
Այսօր ով ոնց ուզում արտահայտվում է. ''Աստվածահայր'' , այդ ո՞ր տվյալներով


Հովսեփը Քրիստոսի կենսաբանական հայրը չէր, նա Մարիամի Ամուսինն էր, իսկ ''հայր'' համարվել է ըստ հրեական օրենքի:
Աստվածամայր արտահայտությունը ընդունելի է , քանի որ Մարիամը բերեց այդ ծնունդը, իսկ Քրիստոսը Հովսեփի սերմից չի ծնվել, այլ Սուրբ Հոգուց, հետևաբար Աստվածահայրը հենց Ինքն Աստվածն է

Հովսեփ Աստվածահայր


Հովսեփ Աստվածահայրը Դավիթ թագավորի ցեղից էր: Նա Հիսուս Քրիստոսի երկրավոր հայրն էր համարվում: Մատթեոս Ավետարանիչը նրան «արդար» մակդիրով է բնութագրում (տե՛ս Մատթ. Ա 19): Երբ Հովսեփն իմանում է, որ իր նշանածը հղի է, ցանկանում է նրան առանց աղմուկի արձակել: Բայց Տիրոջ հրեշտակը երևում է նրան և պատվիրում, որ չարձակի Մարիամին: Հրեշտակը պատվիրում է նաև, որ իր որդու անունը Հիսուս դնի, քանզի Նա պիտի փրկի Իր ժողովրդին մեղքերից: Հասկանալով Աստծուց իրեն վստահված առաքելության կարևորությունը` նա ավելի է կապվում իր նշանածին` պաշտպանելով և հոգ տանելով նրա մասին: Երբ մանուկ Հիսուս ծնվեց, նա օրենքի համաձայն թլփատեց Նրան և քառասուն օրեկանում տաճարին ընծայեց: Իսկ երբ Նրան վտանգ սպառնաց, Աստծո հրեշտակի հրամանով նրան Եգիպտոս փախցրեց` որոշ ժամանակ անց կրկին վերադառնալով Նազարեթ:
Ս. Հովսեփն առանձնանում է առ Աստված ունեցած իր աներեր հավատքով, որ միշտ անսաց և իր կյանքում աշխատեց իրագործել աստվածային պատվիրանները:


Հայ Առաքելական Եկեղեցին Ս. Ղունկիանոս Հարյուրապետի, որ հավատաց Քրիստոսի խաչելությանը, Հովսեփ Աստվածահոր, Հովսեփ Արիմաթացու և Քրիստոսի բարեկամ Ղազարոսի ու նրա երկու քույրերի` Մարթայի և Մարիամի հիշատակը տոնում է Ս. Խաչի Զ կիրակիին հաջորդող երկուշաբթի օրը:

http://lusamut.net/level2_.php?id=56&id_2=487&cat_=8&s=15


2.

Հովսեփ Աստվածահայրը Դավիթ թագավորի ցեղից էր: Հիսուս Քրիստոսի հայրն է երկրի վրա և Սբ. Մարիամի ամուսինը: Մատթեոս Ավետարանիչը նրան «արդար» մակդիրով է բնութագրում (տես Մատթ. 1:19): Երբ Հովսեփն իմանում է, որ իր նշանածը հղի է, ցանկանում է նրան առանց աղմուկի արձակել: Բայց Տիրոջ հրեշտակը երևում է նրան և պատվիրում, որ չարձակի Մարիամին, քանզի նրա մեջ ծնվածը Սբ. Հոգուց է: Հրեշտակը պատվիրում է նաև, որ իր որդու անունը Հիսուս դնի, քանզի նա պիտի փրկի իր ժողովրդին մեղքերից: Հասկանալով Աստծուց իրեն վստահված առաքելության կարևորությունը` նա ավելի ուշադիր է դառնում նշանածի հանդեպ` պաշտպանելով և հոգ տանելով նրա մասին: Երբ ծնվեց մանուկ Հիսուսը, օրենքի համաձայն թլփատեց նրան և քառասուն օրականում տաճարին ընծայեց: Իսկ երբ նրան վտանգ սպառնաց, Աստծո հրեշտակի հրամանով նրան Եգիպտոս փախցրեց` որոշ ժամանակ անց կրկին վերադառնալով Նազարեթ:Սբ. Հովսեփն առանձնանում է առ Աստված ունեցած աներեր հավատով, որ միշտ անսաց և իր կյանքում աշխատեց իրագործել Աստծո պատվիրանները: Սբ. Հովսեփ Արիմաթացին Հիսուսի ծածուկ աշակերտներից էր` հարուստ, պարկեշտ, բարեգործ և արդար մի մարդ, որն Աստծո արքայությանն էր սպասում: Իմանալով, որ Հիսուսն արդեն մահացել է խաչի վրա, համարձակվում է մոտենալ Պիղատոսին` թույլտվություն խնդրում Տիրոջ մարմինը թաղելու համար: Նրա գերեզմանը գտնվում է Երուսաղեմի Փրկչական գերեզմանի մոտ, որը պատկանում Երուսաղեմի Հայոց Պատրիարքությանը:

http://www.araratian-tem.am/holdetails.php?id=2165

հովարս
16.10.2011, 12:55
Վիսթ. ջան, ես դա նկատի չունեի հարցնելով տվյալները, Աստվածահայր միայն Աստվածն Է, մարդուն անվանել այդպես հայհոյություն է(богохульство)

Moonwalker
16.10.2011, 13:04
Վիսթ. ջան, ես դա նկատի չունեի հարցնելով տվյալները, Աստվածահայր միայն Աստվածն Է, մարդուն անվանել այդպես հայհոյություն է(богохульство)

Ո՜ւֆֆ, լավ էլի, ինչ ես բարդացնում: Նույն հաջողությամբ Մարիամին «Աստվածածին» կոչելն էլ է աստվածանարգություն (Մարիամը հո Աստծուն չծնեց, այլ նրա ֆիզիկական կերպարանքը ծնեց): Վերջիվերջո, համաձայն Աստվածաշնչի Հովսեփը 30 տարի Հիսուսին հայրություն է արել՝ դրանից բխող բոլոր դրսևորումներով:
«Որդի՛, այս ի՞նչ արեցիր դու մեզ. ահաւասիկ հայրդ ու ես տագնապած քեզ էինք փնտռում»՝ հիմա ի՞նչ Մարիամը հայհոյում է::esim

հովարս
16.10.2011, 15:52
Ո՜ւֆֆ, լավ էլի, ինչ ես բարդացնում: Նույն հաջողությամբ Մարիամին «Աստվածածին» կոչելն էլ է աստվածանարգություն (Մարիամը հո Աստծուն չծնեց, այլ նրա ֆիզիկական կերպարանքը ծնեց): Վերջիվերջո, համաձայն Աստվածաշնչի Հովսեփը 30 տարի Հիսուսին հայրություն է արել՝ դրանից բխող բոլոր դրսևորումներով:
«Որդի՛, այս ի՞նչ արեցիր դու մեզ. ահաւասիկ հայրդ ու ես տագնապած քեզ էինք փնտռում»՝ հիմա ի՞նչ Մարիամը հայհոյում է::esimԱրշակ ջան, վերևում արտահայտվել եմ այդ մասին(#93)


հ.գ.
1985թ. հավատքի մեջ եմ, բայց առաջին անգամ եմ լսում այս բառը

Կարեն Կանտարով
16.10.2011, 16:18
Ո՜ւֆֆ, լավ էլի, ինչ ես բարդացնում: Նույն հաջողությամբ Մարիամին «Աստվածածին» կոչելն էլ է աստվածանարգություն (Մարիամը հո Աստծուն չծնեց, այլ նրա ֆիզիկական կերպարանքը ծնեց): Վերջիվերջո, համաձայն Աստվածաշնչի Հովսեփը 30 տարի Հիսուսին հայրություն է արել՝ դրանից բխող բոլոր դրսևորումներով:
«Որդի՛, այս ի՞նչ արեցիր դու մեզ. ահաւասիկ հայրդ ու ես տագնապած քեզ էինք փնտռում»՝ հիմա ի՞նչ Մարիամը հայհոյում է::esim

Ապացույց,որ Աստված չէր կարող երեխա ունենալ ինչ որ ,քանզի տեխնիկապես նա անունակ է իջնել մեր մակարդակին,եկեք կրապաշտությանը վերջ տանք;
Քրիստթոսը Հրեաց Դավթի սերունդն է,եթե աստծո որդի համարեք,ուրեմն նա մեսիան չէ,կամ Դավթի սերնդից չէ,ի տարբերություն .....

Moonwalker
16.10.2011, 16:40
Արշակ ջան, վերևում արտահայտվել եմ այդ մասին(#93)


հ.գ.
1985թ. հավատքի մեջ եմ, բայց առաջին անգամ եմ լսում այս բառը

Հա, շատ քիչ է տարածված, որովհետև «Աստվածահայր»-ը մարդկանց մոտ սովորաբար այլ ասոցիացիա է առաջացնում (ոնց որ քո ու Արեայի մոտ)::))
Բայց ես չեմ կարծում, որ դրանում ինչ որ սխալ կամ մեղսական բան կա (զուտ ասոցիատիվ իմաստը (heavenly father) չի համապատասխանում բառի մեջ դրված իրական իմաստին (earthly father))::esim

Monk
13.02.2012, 14:03
Այսօր Հայ Առաքելական Եկեղեցին նշում է Սրբոց Ղևոնդյանց քահանաների հիշատակության օրը, որը ավանդաբար համարվում է նաև ՀԱԵ-ու քահանայից դասի տոնը: Տոնի մասին.

Ավանդության համաձայն՝ այդ օրը բոլոր քահանաների տոնն է: Ղևոնդյան քահանաներն Ավարայրի ճակատամարտում սրբացած քաջորդիներն են: Նրանք քայլում էին հայոց բանակի առջևից և իրենց բոցաշունչ խոսքերով քաջալերում, ոգի ու ուժ հաղորդում Քրիստոսի եկեղեցու և հայոց ինքնության համար պարսից զորքերի դեմ ոտքի ելած հայ մարտիկներին: Տարիքով ավագը Ղևոնդ Երեցն էր, ում անվան կողքին հայ պատմիչները հիշատակում են նաև Յովսեփ կաթողիկոսի, Սահակ եպս. Ռշտունյացի, Բասենյաց Թաթիկ եպիսկոպոսի, Մուշե կամ Մուշեղ քահանայի, Արշեն երեցի, Սամվել քահանայի, Աբրահամ և Քաջաջն սարկավագների անունները: Վարդանանց հերոսամարտից հետո պարսից Հազկերտ արքան վրեժխնդիր եղավ հայոց քաջերից: Նրա հրամանով նահատակվեցին հայոց քաջարի հոգևորականները: Ղևոնդյանց սրբերի հիշատակը Հայ Առաքելական եկեղեցին նշում է Բուն Բարեկենդանին նախորդող երեքշաբթի օրը:
Աղբյուր (http://www.araratian-tem.am/holdetails.php?id=1741)
Ջերմորեն շնորհավորում եմ մեր Եկեղեցու ողջ քահանայից դասին` նորաօծ քահանաներից մինչև Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս: Թող որ Աստված ուժ, կարողություն և եռանդ տա` Աստծո օրհնությամբ ու շնորհներով և մեր հավատացյալների աղոթքներով ըստ արժանվույն սպասավորնելու մեր Տեր Աստծուն, Հայ Եկեղեցուն և Մայր Հայրենիքին:
Օրվա խորհրդին հարազատ այս տեսահոլովակը ջերմ հուշեր արթնացրեց: Հատուկ շնորհակալություն մեզ հետ աշխատած բոլոր զինվորականներին, հատկապես փոխգնդապետ Սամվել Մարտիրոսյանին :)

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=gFfCQ_AspgA

Monk
13.02.2012, 14:05
Տեառնընդառաջը` ընտանիքի տոն
Փետրվարի 14-ին` Տեառնընդառաջի տոնին, որը Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի օրհնությամբ նաև հռչակվել է ընտանիքի տոն, Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու բոլոր եկեղեցիներում Սուրբ Պատարագից հետո կկատարվի նորապսակների օրհնության կարգ:
Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Տեղեկատվական համակարգ