Դիտել ողջ տարբերակը : Իրավաբանական խորհուրդներ
իսկ դա ի՞նչ կտա: մասնավորապես , հայտի է դեպք, երբ անձը ազատված է եղել առողջականով - 3 տարով: 3 տարուց չի վերադարձել ու չի ներկայացել զինկոմիսարիատ: դրանից հետո, դեսպանատան միջոցքվ լրիվ օրինական ճանապարհով/առանց ծանոթ-խնամի/ ստացել է տեղեկանք, որ քրեական հանցագործ չէ և հետախուզման մեջ չէ /այսպես ասած "կրիլինալ չեք"/: հետո, երբ եկել է Հայաստան, հենց Զվարթնոցում կանդալել են... :
Ուրեմն, ասեմ, թե ինչ ա եղել: Ըստ էության, տարկետման ժամկետում չներկայանալու արդյունքում զինկոմիսարիատը հաղորդում ա ուղարկել ոստիկանություն, որպես զորակոչից խուսափողի ՀՀ ՔՕ 327 հ. 1 մ. քրեական գործ են հարուցել, ու հետախուզում հայտարարել: Այ, ասածդ տեղեկանքի պահը մի քիչ տարօրինակ ա, որովհետև դեսպանատունը ոստիկանության Ինֆորմացիոն Կենտրոնից սխալ տեղեկություն չէր ստանա: Մի քիչ հավանական տարբերակ կա, զուտ ժամանակային առումով: Հնարավոր ա հարցման պահին գործը նոր ա հարուցած եղել, կամ սկի հարուցած էլ չի եղել, հետախուզում էդ պահին չի եղել, ու երբ զորակոչիկը, վստահ լինելով, որ ամեն ինչ նորմալ ա, վերադարձել ա ՀՀ, էդ ժամանակ արդեն հետախուզումն արդեն հայտարարված ա եղել, բռնել են: Ամեն դեպքում: Ավելի ճիշտ կլիներ հետախուզման հարցն ստուգել ոչ թե դեսպանատան միջոցով, այլ ոստիկանության համապատասխան ստորաբաժանումից:
ստեղ բավականին նուրբ իրավիճակ է... ու սենց մինգամից ասել որ տանձին չի, կարծում է ճիշտ չէ: օրինակ, ազերրների հետ նույն ժամանակում արտագաղթել են լիքը այլազգիներ էլ, - հույն, ռուս, ուկրաինացի, քուրդ, եզդի... հիմա նրանք քրեականի տակ են՞ թե քանի որ այլազգի են, ազատվում են պատասխանատվությունից /եթե իրանք մինչև 95 քաղաքացի չեն եղել այլ երկրի /:
Հ.Գ. քաղաքցիությունը հեշտ ստուգվում է, ընդամենը կարող են պահանջել ուրիշ երկրի քաղքացիության սեևտիֆիկատ:
Քանի որ բազաներին չեմ տիրապետում, միանշանակ չեմ կարող ասել, բայց փաստացի չեմ հանդիպել, որ այլազգի զորակոչից խուսափողներ ունենանք մինչև 95-ը: Իսկ քո ասած սերտիֆիկատն ումի՞ց են պահանջելու. տվյալ անձի՞ց, թե՞ պետությունից: ՀՀ-ն էդքան ռեսուրս անիմաստ չի ծախսի էդ անձին գտնելու համար, այլ պետությունն էլ իրա քաղաքացիների վերաբերյալ այլ երկրների տեղեկություն չի տա: Ազգային անվտանգության հարց ա: :)
Իմ հիշելով նախազորակոչիկների կցագրման ժամանակ էլ էին բժշկական հանձնաժողովով անում` 18 տգարին չլրացած ժամանակ: Համենայն դեպս մեր ժամանակ տենց էր:
Հրաչ ջան, ստեղ մի վտանգ կա: Եթե ոստիկանությունում վստահելի ինֆորմացիայի աղբյուր չունենաս, ապա պատահական ճշտումը կարո ղէ հակառակ էֆեկտ ունենալ:
Իսկ եթե հետախուզում չէին կարող հայտարարել, որովհետև երկիրը լքել է անչափահաս տարիքում, այն էլ սովետի ժամանակ` ոչ մի տեղ հաշվառված չի: հետախուզում կարող էին հայտարարել, եթե միայն հաշվառված լիներ:
Մեկ էլ հնարավոր չի թաղում մի հատ գործ տվող չլնի, որ հետախուզման մեջ լիներ, հաստատ ոստիկանությունը իրա գալու մասին կիմանար :))
Հա, եղբայր, բայց դա կոչվում ա նախազորակոչային բժշկական հանձնաժողով: Դու մի անգամ չես անցել, առնվազն անցել ես 2 անգամ. մեկ 16 տարեկան հասակում, մեկ էլ բանակ գնալուց առաջ, որը կոչվում զորակոչային բժշկական հանձնաժողով: Իսկ եթե 18-դ լրացել ա, նոր ես եկել, մի անգամ կանցնես:
Վարզոր ջան, դա ընդամենը քո ենթադրությունն ա: Հակառակ էֆեկտի հարց չկա: Քեզ հո չե՞նք ասում գնա, տեղն ասա, հասցեն, համարն ասա: Ընդամենը պետք ա ճշտես հետախուզում կա, թե չէ:
Բոլդածս հատվածի պահով արդեն վերևում գրել եմ, ամեն ինչ օրենքով ա որոշվում, քաղաքացի ա, ենթակա ա, թե չէ: Իսկ վերջին նախադասությանդ մասով, էլի էդքան հասարակ բան չի, գործ տվողն ասենք, ասեց, թե հետախուզվողը Մոսկվայում ա: Հետո ինչ. ո՞վ ա փող ծախսելու, գնա ընդեից գտնի, բերի: Եթե ՌԴ իրավապահները բռնեն հետախուզվողին, կհայտնեն ՀՀ մարմիններին, որ լուծեն էքստրադիցիայի հարցը: Ու ոչ մեկն էլ էդքան անխելք չի, իմանալով, որ հետախուզվում ա, հենց նենց վեր կենա ու գա: Միակ տարբերակով անխելք չի լինի, որ նպատակադրված գա ծառայելու: :)
Հա, եղբայր, բայց դա կոչվում ա նախազորակոչային բժշկական հանձնաժողով: Դու մի անգամ չես անցել, առնվազն անցել ես 2 անգամ. մեկ 16 տարեկան հասակում, մեկ էլ բանակ գնալուց առաջ, որը կոչվում զորակոչային բժշկական հանձնաժողով: Իսկ եթե 18-դ լրացել ա, նոր ես եկել, մի անգամ կանցնես:
Ճիշտն ասած մեր ժամանակ մինչև 16-ը լրանալն էլ էին անցնում` դպրոցից տանում էին զինկոմիսարիատ, համ ընդհանուր նայում էին, ահմ էլ հաշվառում: 16 տարեկանում արդեն անձնագիր ստանալուց առաջ ես անցնում, բայց ես ոչ մեկին էլ չեմ գնացել, մենակ ուսանող դառնալուս խաթր գնացի ու հաշվառվեցի :)) իսկ դրանից հետո մեկ էլ անցել եմ զորակոչից առաջ ու էն էլ մի քանի անգամ, զզվացրին...
Ի դեպ մի հարց էլ ես ունեմ: Եթե ես այդպես էլ ոչ մի հաշվառում չանցնեի ու անձնագիր չստանայի, ինձ կարող էին պատասխանատվության ենթարկել?
Ճիշտն ասած մեր ժամանակ մինչև 16-ը լրանալն էլ էին անցնում` դպրոցից տանում էին զինկոմիսարիատ, համ ընդհանուր նայում էին, ահմ էլ հաշվառում: 16 տարեկանում արդեն անձնագիր ստանալուց առաջ ես անցնում, բայց ես ոչ մեկին էլ չեմ գնացել, մենակ ուսանող դառնալուս խաթր գնացի ու հաշվառվեցի :)) իսկ դրանից հետո մեկ էլ անցել եմ զորակոչից առաջ ու էն էլ մի քանի անգամ, զզվացրին...
Ի դեպ մի հարց էլ ես ունեմ: Եթե ես այդպես էլ ոչ մի հաշվառում չանցնեի ու անձնագիր չստանայի, ինձ կարող էին պատասխանատվության ենթարկել?
Տրամաբանորեն այո, քանի որ ՀՀ քաղաքացի ես:
Տրամաբանորեն այո, քանի որ ՀՀ քաղաքացի ես:
Բայց եթե ինձ չեն հաշվառել, ապա իմ մեղքը այդտեղ որն է? Ինձ նույնիսկ զինկոմիսարիատից չէին էլ կանչել: Դպրոցից տանելու ժամանակ դասի չեմ եղել, դրանից հետ իմ մասին մոռացել էին, մինչև ես ինքս չգնացի` ԲՈՒՀ ընդունվելու համար անձնագիր էր անհրաժեշտ:
Դու արդեն էդտեղ մեղք չունես, մեղավոր ա հաշվառման համար պատասխանատու համապատասխան մարմինը: :)
Շնորհակալ եմ բոլոր պատասխանների համար :)
Քանի որ բազաներին չեմ տիրապետում, միանշանակ չեմ կարող ասել, բայց փաստացի չեմ հանդիպել, որ այլազգի զորակոչից խուսափողներ ունենանք մինչև 95-ը: Իսկ քո ասած սերտիֆիկատն ումի՞ց են պահանջելու. տվյալ անձի՞ց, թե՞ պետությունից: ՀՀ-ն էդքան ռեսուրս անիմաստ չի ծախսի էդ անձին գտնելու համար, այլ պետությունն էլ իրա քաղաքացիների վերաբերյալ այլ երկրների տեղեկություն չի տա: Ազգային անվտանգության հարց ա: :)
սերտիֆիկատը քաղաքացիություն ստանալուց տալիս են մարդուն: և կարծում եմ ՀՀ չինովնիկը հանգիստ կարող է ասել անձին, որ ապացույց ներկայացրու որ ուրիշ երկրի քաղաքցաի ես քո ասած թվերից, թե չէ քրեականի տակ ես գնում...
ու քաղաքացին պարզապես պետք է ներկայացնի իր օտարերկրյա քաղաքացիության սրտիֆիկատը/վկայականը ,որտեղ նշված է լինում այդ քաղաքացիությունը ընդունելու ամսաթիվը:
Չեմ վիճում, քանի որ վստահ չեմ էդ սերտիֆիկատների պահով: Բայց յուրաքանչյուր պետության քաղաքացի լինելու հավաստիքը տվյալ երկրի քաղաքացու անձնագիր ունենալն ա համաձայն Սահմանադրության: Հենց ապացույցն էլ անձնագիրն ա:
Չեմ վիճում, քանի որ վստահ չեմ էդ սերտիֆիկատների պահով: Բայց յուրաքանչյուր պետության քաղաքացի լինելու հավաստիքը տվյալ երկրի քաղաքացու անձնագիր ունենալն ա համաձայն Սահմանադրության: Հենց ապացույցն էլ անձնագիրն ա:
Լինում են դեպքեր, որ անձնագիրը չկա (կորել է, հանձնվել է փոփոխման և այլն): Այդ պարագայում տվյալ երկրի օրենսդրությանը համապատասխան մեկ այլ փաստաթուղթ պիտի ունենաս, որը հավաստում է քաղաքքացի լինելը:
Եթե չեմ սխալվում, ՀՀ-ում տենց տեղեկանք են տալիս` ոնց որ ժամանակավոր անձնագիր:
ճիշտ ասած չգիտեմ թե աշխարհում ինչ կարգ է ընդունված, բայց օրինակ Հայաստանում մարդը կարող է չունենալ անձնագիր: տեսականորեն: բայց ինչպես է հաստատվում իր ՀՀ քաղաքացիությունը, ես չգիտեմ:
իսկ օրինակ Կանադայում մարդը կարող է ընդանրապես չունենալ անձնագիր, քանի դեռ երկիրց դուրս չի գալիս: իսկ քաղաքացիությունը հաստատող փասթաթուղթը "քաղաքացիության սերտիֆիկատն" է:
Ժողովուրդ, մի էսպիսի հարց ունեմ մեր իրավաբաններին։
Ֆեյսբուքում հոլովակներ են պտտվում, որտեղ Շանթ հեռուստաընկերության կողմից կազմակերպված «X Factor» մրցույթի ընթացքում ժյուրիի անդամներն անդադար ծաղրում ու սադրում են մասնակիցներին։ Նման դեպքեր նույն հաղորդման շրջանակներում շատ են եղել։
Հարց․ արդյո՞ք հնարավոր է (իսկ ես կարծում եմ, որ հնարավոր է) բողոքել ( ա լյա դատի տալ) հաղորդմանը կամ հեռուստաընկերության կամ հենց իրենց ՝ ժյուրիի անդամներին, նման պահվածքի համար և հաղորդումը որակազրկել ու դուրս անել եթերից։
Խնդրում եմ, եթե տեղյակ եք, բերել նմանատիպ դեպքերի օրինակներ ու լուծումներ առաջարկել՝ նման երևույթներից ազատվելու համար։
Հ․Գ․ Եթե տեղյակ եք ինչ-որ իրավաբանական կազմակերպության մասին, որը կարող է (ցանկալի է անվճար) տեղեկություն/խորհուրդ տալ էս հարցի շուրջ, խնդրում եմ գրել էստեղ։
Կա տենց դատի տալու տարբերակ. ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 1087.1 հոդվածն ա: Վրաբերվում ա վիրավորանքին ու զրպարտությանը:
Հոդված 1087.1.
Պատվին, արժանապատվությանը կամ գործարար համբավին պատճառված վնասի հատուցման կարգը և պայմանները
1. Անձը, որի պատիվը, արժանապատվությունը կամ գործարար համբավը արատավորել են վիրավորանքի կամ զրպարտության միջոցով, կարող է դիմել դատարան` վիրավորանք հասցրած կամ զրպարտություն կատարած անձի դեմ:
2. Սույն օրենսգրքի իմաստով` վիրավորանքը խոսքի, պատկերի, ձայնի, նշանի կամ այլ միջոցով պատիվը, արժանապատվությունը կամ գործարար համբավը արատավորելու նպատակով կատարված հրապարակային արտահայտությունն է:
Սույն օրենսգրքի իմաստով` հրապարակային արտահայտությունը տվյալ իրավիճակում և իր բովանդակությամբ կարող է չհամարվել վիրավորանք, եթե այն հիմնված է ստույգ փաստերի վրա (բացառությամբ բնական արատների) կամ պայմանավորված է գերակա հանրային շահով:
3. Սույն օրենսգրքի իմաստով` զրպարտությունը անձի վերաբերյալ այնպիսի փաստացի տվյալներ (statement of fact) հրապարակային ներկայացնելն է, որոնք չեն համապատասխանում իրականությանը և արատավորում են նրա պատիվը, արժանապատվությունը կամ գործարար համբավը:
4. Զրպարտության վերաբերյալ գործերով անհրաժեշտ փաստական հանգամանքների առկայության կամ բացակայության ապացուցման պարտականությունը կրում է պատասխանողը: Այն փոխանցվում է հայցվորին, եթե ապացուցման պարտականությունը պատասխանողից պահանջում է ոչ ողջամիտ գործողություններ կամ ջանքեր, մինչդեռ հայցվորը տիրապետում է անհրաժեշտ ապացույցներին:
5. Սույն հոդվածի 3-րդ մասով նախատեսված փաստացի տվյալները հրապարակային ներկայացնելը չի համարվում զրպարտություն, եթե`
1) դրանք տեղ են գտել մինչդատական կամ դատական վարույթի ընթացքում վարույթի մասնակցի կողմից քննվող գործի հանգամանքների վերաբերյալ կատարված արտահայտությունում կամ ներկայացրած ապացույցներում.
2) դա տվյալ իրավիճակում և իր բովանդակությամբ պայմանավորված է գերակա հանրային շահով, և եթե փաստացի տվյալները հրապարակայնորեն ներկայացրած անձն ապացուցի, որ ողջամտության սահմաններում ձեռնարկել է միջոցներ` պարզելու դրանց ճշմարտությունը և հիմնավորվածությունը, ինչպես նաև հավասարակշռված և բարեխղճորեն է ներկայացրել այդ տվյալները.
3) այն բխում է զրպարտության ենթարկված անձի կամ նրա ներկայացուցչի հրապարակային ելույթից կամ պատասխանից կամ նրանցից ելնող փաստաթղթից:
6. Անձն ազատվում է վիրավորանքի կամ զրպարտության համար պատասխանատվությունից, եթե իր արտահայտած կամ ներկայացրած փաստացի տվյալները լրատվական գործակալության տարածած տեղեկատվության, ինչպես նաև այլ անձի հրապարակային ելույթի, պաշտոնական փաստաթղթերի, լրատվության այլ միջոցի կամ հեղինակային որևէ ստեղծագործության բովանդակած տեղեկատվության բառացի կամ բարեխիղճ վերարտադրությունն են, և դա տարածելիս հղում է կատարվել տեղեկատվության աղբյուրին (հեղինակին):
7. Վիրավորանքի դեպքում անձը կարող է դատական կարգով պահանջել հետևյալ միջոցներից մեկը կամ մի քանիսը`
1) հրապարակայնորեն ներողություն խնդրել: Ներողություն խնդրելու ձևը սահմանում է դատարանը.
2) եթե վիրավորանքը տեղ է գտել լրատվական գործունեություն իրականացնողի տարածած տեղեկատվության մեջ, ապա լրատվության այդ միջոցով լրիվ կամ մասնակի հրապարակել դատարանի վճիռը: Հրապարակման եղանակը և ծավալը սահմանում է դատարանը.
3) սահմանված նվազագույն աշխատավարձի մինչև 1000-ապատիկի չափով փոխհատուցում վճարել:
8. Զրպարտության դեպքում անձը կարող է դատական կարգով պահանջել հետևյալ միջոցներից մեկը կամ մի քանիսը`
1) եթե զրպարտությունը տեղ է գտել լրատվական գործունեություն իրականացնողի տարածած տեղեկատվության մեջ, ապա լրատվության այդ միջոցով հրապարակայնորեն հերքել զրպարտություն համարվող փաստացի տվյալները և (կամ) հրապարակել դրանց վերաբերյալ իր պատասխանը: Հերքման ձևը և պատասխանը հաստատում է դատարանը` ղեկավարվելով «Զանգվածային լրատվության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքով.
2) սահմանված նվազագույն աշխատավարձի մինչև 2000-ապատիկի չափով փոխհատուցում վճարել:
9. Եթե վիրավորելիս կամ զրպարտելիս հղում չի կատարվել տեղեկատվության աղբյուրին (հեղինակին), կամ տեղեկատվության աղբյուրը (հեղինակը) հայտնի չէ, կամ լրատվական գործունեություն իրականացնողը, օգտվելով տեղեկատվության աղբյուրը չբացահայտելու իր իրավունքից, չի հայտնում հեղինակի անունը, ապա փոխհատուցման պարտավորությունը կրում է վիրավորանքը կամ զրպարտությունը հրապարակային ներկայացնողը, իսկ եթե այն ներկայացվել է լրատվական գործունեություն իրականացնողի տարածած տեղեկատվության մեջ, ապա լրատվական գործունեություն իրականացնողը:
10. Անձը չի կարող օգտվել սույն հոդվածի 7-րդ և 8-րդ կետերով սահմանված պաշտպանության միջոցներից, եթե նա մինչև դատարան դիմելը «Զանգվածային լրատվության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքով սահմանված կարգով պահանջել է հերքում և (կամ) իր պատասխանի հրապարակում, և լրատվական գործունեություն իրականացնողը կատարել է այդ պահանջը:
11. Սույն հոդվածի 7-րդ և 8-րդ կետերով սահմանված փոխհատուցման չափը սահմանելիս դատարանը հաշվի է առնում կոնկրետ գործի առանձնահատկությունները, ներառյալ`
1) վիրավորանքի կամ զրպարտության եղանակը և տարածման շրջանակը.
2) վիրավորողի կամ զրպարտողի գույքային դրությունը:
Սույն հոդվածի 7-րդ և 8-րդ կետերով նախատեսված դեպքերում փոխհատուցման չափը սահմանելիս դատարանը չպետք է հաշվի առնի վիրավորանքի կամ զրպարտության հետևանքով պատճառված գույքային վնասը:
12. Սույն հոդվածի 7-րդ և 8-րդ կետերով սահմանված պաշտպանության միջոցներն իրականացնելու հետ անձն իրավունք ունի իրեն վիրավորանք հասցրած կամ զրպարտած անձից դատական կարգով պահանջելու վիրավորանքի կամ զրպարտության հետևանքով իրեն պատճառված գույքային վնասները, ներառյալ` ողջամիտ դատական ծախսերը և խախտված իրավունքների վերականգնման համար իր կատարած ողջամիտ ծախսերը:
13. Սույն հոդվածով սահմանված կարգով իրավունքի պաշտպանության հայց կարող է ներկայացվել դատարան` վիրավորանքի կամ զրպարտության մասին անձին հայտնի դառնալու պահից հետո` մեկ ամսվա ընթացքում, սակայն ոչ ուշ, քան վիրավորանքի կամ զրպարտության պահից վեց ամսվա ընթացքում:
Բայց պետք ա կամ ունենաս ամուր նյարդեր՝ դատական քաշքշուկների համար, կամ լիքը փող, որ դրանց մեջ քո տեղն ընկնեն փաստաբանները: :)
Կա տենց դատի տալու տարբերակ. ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 1087.1 հոդվածն ա: Վրաբերվում ա վիրավորանքին ու զրպարտությանը:
Բայց պետք ա կամ ունենաս ամուր նյարդեր՝ դատական քաշքշուկների համար, կամ լիքը փող, որ դրանց մեջ քո տեղն ընկնեն փաստաբանները: :)
Շոնրահակալ եմ պատասխանի համար, Հրաչ ջան: Մի թեթև աչքի անց կացրեցի, վաղն ավելի մանրամասն կկարդամ:
Մի հարց. Իսկ միայն «տուժող» կողմը կարող է բողոքե՞լ, թե՞ 3-րդ անձ էլ կարող է բողոքել, ու ի՞նչ կլինի, եթե տուժող կողմ որպես էդպիսին չլինի: Այսինքն, ես հավաքում եմ բոլոր էն հատվածներն էդ հաղորդման, որտեղ ուղիղ կամ անուղղակի ձևով ծաղրում են մարդկանց, դիմում դատարան, իսկ ոչ մի տուժող կողմ չի ներկայանում, և դեռ ավելին, ասում է, որ իրեն չեն վիրավորել, այլ «հաղորդման ֆորմատն» է էդպիսին ՝ հումորային տարրով, ստացվում է, որ ես զրպարտիչ եմ, չէ՞:
Շոնրահակալ եմ պատասխանի համար, Հրաչ ջան: Մի թեթև աչքի անց կացրեցի, վաղն ավելի մանրամասն կկարդամ:
Մի հարց. Իսկ միայն «տուժող» կողմը կարող է բողոքե՞լ, թե՞ 3-րդ անձ էլ կարող է բողոքել, ու ի՞նչ կլինի, եթե տուժող կողմ որպես էդպիսին չլինի: Այսինքն, ես հավաքում եմ բոլոր էն հատվածներն էդ հաղորդման, որտեղ ուղիղ կամ անուղղակի ձևով ծաղրում են մարդկանց, դիմում դատարան, իսկ ոչ մի տուժող կողմ չի ներկայանում, և դեռ ավելին, ասում է, որ իրեն չեն վիրավորել, այլ «հաղորդման ֆորմատն» է էդպիսին ՝ հումորային տարրով, ստացվում է, որ ես զրպարտիչ եմ, չէ՞:
Ուրեմն, հարգելիս, քաղաքացիական դատավարության դեպքում պետք է պարտադիր շահագրգիռ կողմ լինես, քո շահերի պաշտպանության համար հայցով դիմես դատարան: Տվյալ դեպքում անձամբ քո իրավունքները կամ շահերը չեն ոտնահարվել և որպես հայցվոր չես կարող դիմել: Ուրիշ բան, եթե այն անձը, ում շահերը ոտնահարվել են, քեզ դիմի, որ որպես իր ներկայացուցիչ հայց ներկայացնես դատարան: Այդ դեպքում կլինես կողմ և օրենքով հայցվորին տրված լիազորությունները կարող ես իրականացնել դատարանում:
Ի դեպ, չնայած որ «տուժող» հասկացությունը քաղաքացիական (նաև քաղաքացիական դատավարության) օրենսգրքով սահմանված չէ, պարզ չէ, թե ով է «տուժողը», բայց օրենքում հաճախ է հանդիպում այդ եզրույթը: Տվյալ դեպքում, հավանաբար, օրենքը նկատի ունի այն անձին, որին պատճառվել է բարոյական կամ գույքային վնաս:
Եթե, այնուամենայնիվ, դու հավաքես հաղորդման նշածդ հատվածները և հայցով դիմես դատարան, կարծում եմ, հայցը կվերադարձնեն: Քանի որ, ինչպես երևում է ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 2-րդ հոդվածից,
Հոդված 2. Դատարան դիմելու իրավունքը
Շահագրգիռ անձն իրավունք ունի սույն օրենսգրքով սահմանված կարգով դիմել դատարան` Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությամբ, օրենքներով և այլ իրավական ակտերով սահմանված կամ պայմանագրով նախատեսված իր իրավունքների, ազատությունների և օրինական շահերի պաշտպանության համար:
Սույն օրենսգրքով և այլ օրենքներով նախատեսված դեպքերում այլ անձանց իրավունքների, ազատությունների ու օրինական շահերի պաշտպանության համար իրավունք ունեն դատարան դիմել այդպիսի պաշտպանությամբ հանդես գալու իրավասություն ունեցող անձինք:
:)
Հրաչ, իսկ եթե հիմնավորվի, որ տուժող կողմը հաշմանդամություն կամ հոգեկան հիվանդություն ունեցող անձ է, կարո՞ղ են նրանց խնդիրներով զբաղվող կազմակերպությունները դիմել, ասենք դա դիտվի վիրավորական վերաբերմունք ընդհանրապես հաշմանդամություն կամ հոգեկան հիվանդությւոն ունեցող անձանց նկատմամբ:
էս հարցի ամենաճիշտ լուծումը էսա
http://www.youtube.com/watch?v=YZsZJNjyXs0
Հրաչ, իսկ եթե հիմնավորվի, որ տուժող կողմը հաշմանդամություն կամ հոգեկան հիվանդություն ունեցող անձ է, կարո՞ղ են նրանց խնդիրներով զբաղվող կազմակերպությունները դիմել, ասենք դա դիտվի վիրավորական վերաբերմունք ընդհանրապես հաշմանդամություն կամ հոգեկան հիվանդությւոն ունեցող անձանց նկատմամբ:
Այդ դեպքում գոյություն ունեն «խնամակալություն» և «օրինական ներկայացուցիչ» հասկացությունները, և խնամակալը կամ օրինական ներկայացուցիչը կարող է տվյալ անձի անունից գործել, այդ թվում և՝ հայց հարուցել: Ընդամենը նրա խնամակալությունը կամ օրինական ներկայացուցիչ լինելը պետք է հաստատվի, օրինակ՝ նոտարական կարգով, որ անձը կարողանա գործել խնամարկյալի անունից:
Այդ դեպքում գոյություն ունեն «խնամակալություն» և «օրինական ներկայացուցիչ» հասկացությունները, և խնամակալը կամ օրինական ներկայացուցիչը կարող է տվյալ անձի անունից գործել, այդ թվում և՝ հայց հարուցել: Ընդամենը նրա խնամակալությունը կամ օրինական ներկայացուցիչ լինելը պետք է հաստատվի, օրինակ՝ նոտարական կարգով, որ անձը կարողանա գործել խնամարկյալի անունից:
Շնորհակալ եմ շատ, Հրաչ ջան, պատասխանների համար:
Հ.Գ. Ինձ հատակապես բարկացնում ա էն փաստը, որ էլի «արմատական փոփոխություններ» են պետք:
Շնորհակալ եմ շատ, Հրաչ ջան, պատասխանների համար:
Հ.Գ. Ինձ հատակապես բարկացնում ա էն փաստը, որ էլի «արմատական փոփոխություններ» են պետք:
Էհ, Dayana ջան: Էս երկրում էնքա՜ն արմատական փոփոխություններ են պետք: :)
Նոր մեր ՀՌ-ից «ուրախացրին», որ շատ հնարավոր է, որ ես աշխատավարձ չստանամ, որպես օտարերկրյա քաղաքացի, քանի որ իմ «տվյալները համակարգը չի ընդունում»։
Ո՞վ ա տեղյակ, ի՞նչ ա կատարվում։
Նոր մեր ՀՌ-ից «ուրախացրին», որ շատ հնարավոր է, որ ես աշխատավարձ չստանամ, որպես օտարերկրյա քաղաքացի, քանի որ իմ «տվյալները համակարգը չի ընդունում»։
Ո՞վ ա տեղյակ, ի՞նչ ա կատարվում։
ՀՌ-ն որնա (Հայկական Ռադիո???)
Քարտով ես ստանում?
StrangeLittleGirl
16.02.2013, 23:31
Ժողովուրդ, մի հատ երկար պատմություն պատմեմ ու խորհուրդ հարցնեմ:
Ուրեմն 23 տարեկան երիտասարդ մի տղա 8 տարեկանից բնակվում ա Գերմանիայում: Հիմա զարթնել ա կամ զարթնացրել են, ու ուզում ա գնա Հայաստան: Բնականաբար, կա բանակի խնդիր: Բայց իրականում ամեն ինչ էդքան պարզ, բանակի խնդրով չի ավարտվում: Երիտասարդն անձնագիր չունի: Հա, ՀՀ անձնագիր չունի, երբեք չի ստացել: Գերմանական ինչ-որ փաստաթուղթ ունի, որն անձնագիր չի ու Գերմանիայի քաղաքացիություն չի կարող ստանալ, որովհետև հայկական անձնագիր չունի:
Հայկական անձնագիր ստանալու համար գրանցում ա պետք, բայց հիմա գրանցում չունի ինքը, որովհետև տարիներ առաջ իրա պապան կեղտոտ բաներ ա արել ու իրան գրանցումից հանել ա: Հիմա հարց. ի՞նչ կարելի ա անել նման դեպքում, ո՞նց կարա ինքը գոնե անձնագիր ստանա առանց Հայաստան գալու, որովհետև եթե գա, կբռնեն:
իմ իմանալով ոչ մի ձև էլ չի կարա, պետք ա գա Հայաստան: անգամ չգիտեմ, աստղաբաշխական կաշառքով կարծում եմ սենց բան չի կարա անի, որովհետև ոչ մեկը գլխից ձեռ չի քաշել որ սենց դեպքում անձնագիր դուրս գրի:
գրանցվելը մի լուրջ խնդիր չի: փողով կարա մեկի տանը գրանցվի...
StrangeLittleGirl
16.02.2013, 23:45
իմ իմանալով ոչ մի ձև էլ չի կարա, պետք ա գա Հայաստան: անգամ չգիտեմ, աստղաբաշխական կաշառքով կարծում եմ սենց բան չի կարա անի, որովհետև ոչ մեկը գլխից ձեռ չի քաշել որ սենց դեպքում անձնագիր դուրս գրի:
գրանցվելը մի լուրջ խնդիր չի: փողով կարա մեկի տանը գրանցվի...
Չէ, կաշառքը ստեղ չի քննարկվում: Օրինական ճանապարհն ա հետաքրքիր: Բայց Հայաստան չի կարա գա, որովհետև կբռնեն ու կնստացնեն:
Բյուր ջան, որպեսզի ամեն ինչ ճիշտ անեք, նախ.
1. էդ տղան որտեղ որ գրանցված ա եղել, էդ տարածքի զինկոմիսարիատից կամ ոստիկանության բաժնից փորձեք ճշտել՝ արդյոք զինակոչից խուսափելու վերաբերյալ նրա նկատմամբ քրեական գործ չկա հարուցված,
2. եթե չկա, շատ հանգիստ կարա վերադառնա Հայաստան, ստեղ բան չեն ասի,
3. եթե կա, Հայաստան հասնելու դեպքում, նրան կձերբակալեն, կներկայացնեն քննիչին, ու բանակ մեկնելու ցանկություն արտահայտելու դեպքում քրեական գործն իրադրության փոփոխման հիմքով կկարճվի, ինքն էլ կգնա բանակ:
Գրանցման պահով ոչ մի խնդիր չկա, կարա փաստացի գրանցվի ցանկացած հասցեում, էդ առումով ոչ մի խոչընդոտ չկա: Բայց գրանցվելու, ՀՀ քաղաքացի դառնալու դեպքում կարծում եմ կուղարկեն զինկոմիսարիատ կցագրվելու, բժշկական հանձնաժողովի ու կուղարկեն բանակ:
Նկատի ունենալով, որ էդ տղան 8 տարեկան հասակում ա Հայաստանից գնացել, զինկոմիսարիատում նրա վերաբերյալ շատ հավանական ա գործ չկա, քանի որ չի կցագրվել (16 տարեկանում ա, ինչքան հիշում եմ, կատարվում կցագրումը): Դրա համար ձուկը պետք ա գլխից բռնել, տվյալ դեպքում սկսել նշածս առաջին կետից:
Թե հարցեր կան, խնդրեմ: :)
Բյուր ջան, որպեսզի ամեն ինչ ճիշտ անեք, նախ.
1. էդ տղան որտեղ որ գրանցված ա եղել, էդ տարածքի զինկոմիսարիատից կամ ոստիկանության բաժնից փորձեք ճշտել՝ արդյոք զինակոչից խուսափելու վերաբերյալ նրա նկատմամբ քրեական գործ չկա հարուցված,
ժողովրդական մի հատ խոսք կա, որ "չոր ք.քը իր խառնի" :D
հիմա կարծում եմ սա ա... զիկշնկոմիսարիատ մտար, ու հարցում արիր, վարիանտ չկա, գործը կհանեն ու եթե անգամ ռոզիսկի տակ չի, ապա գլխից կբռբեն: :) ինքը զինապարտ ա, քանի որ ծնվել ա ՀՀ-ում:
իսկ հարցումը ավելի լավ անի գերմանիայում ՀՀ-ի հյուպատոսական ծառայության միջոցով: չնայած կարծեմ դրա համար ՀՀ-ի անձնագրի կոպիա են ուզում: գոնե կանադական հյուպատոսությունը այդպես է անում: ցանկացած դեպքում կարող է կապնվել հյուապտոսության հետ ու պարզել: իսկ զինկոմում ք.քը խառնել խորհուրդ չէի տա: եթե անգամ ռոզիսկի տակ չի, ապա միանգամից կհայտնվի
Չէ, կաշառքը ստեղ չի քննարկվում: Օրինական ճանապարհն ա հետաքրքիր: Բայց Հայաստան չի կարա գա, որովհետև կբռնեն ու կնստացնեն:
օրինական ճանապարհը որն ա, եթե էտ տղեն իրա էղածով ՀՀ օրենքի կոպիտ խախտում ա :
ժողովրդական մի հատ խոսք կա, որ "չոր ք.քը իր խառնի" :D
հիմա կարծում եմ սա ա... զիկշնկոմիսարիատ մտար, ու հարցում արիր, վարիանտ չկա, գործը կհանեն ու եթե անգամ ռոզիսկի տակ չի, ապա գլխից կբռբեն: :) ինքը զինապարտ ա, քանի որ ծնվել ա ՀՀ-ում:
իսկ հարցումը ավելի լավ անի գերմանիայում ՀՀ-ի հյուպատոսական ծառայության միջոցով: չնայած կարծեմ դրա համար ՀՀ-ի անձնագրի կոպիա են ուզում: գոնե կանադական հյուպատոսությունը այդպես է անում: ցանկացած դեպքում կարող է կապնվել հյուապտոսության հետ ու պարզել: իսկ զինկոմում ք.քը խառնել խորհուրդ չէի տա: եթե անգամ ռոզիսկի տակ չի, ապա միանգամից կհայտնվի
Եղբայր, խառնելու ի՞նչ հարց կա: Եթե ստեղ իրա ծանոթ-բարեկամներից մեկը հետաքրքրվի, նրան Գերմանիայում ո՞նց են վնաս տալու: Կամ գործը հանելու են, ի՞նչ անեն: Թե կասկածելի պատասխան տան, կզգան կամ, ընդհանրապես, չեմ կարծում, թե կխաբեն:
Դրսից հարցում կատարելը մի քիչ բարդ գործընթացներ կարող ա պահանջի: Ամենապարզ ձևն ստեղ հետաքրքրվելն ա: Ու եթե ասենք դեռ հետախուզման մեջ չի, չի նշանակում, թե քո ասած զանգվածը նոր միայն կսկսեն խառնել: Էդ զանգվածը կամ ժամանակին պատրաստել են, կամ էլ սկի չկա: Ամեն դեպքում, ստեղ ճշտելը ճիշտ ա:
Եղբայր, խառնելու ի՞նչ հարց կա: Եթե ստեղ իրա ծանոթ-բարեկամներից մեկը հետաքրքրվի, նրան Գերմանիայում ո՞նց են վնաս տալու: Կամ գործը հանելու են, ի՞նչ անեն: Թե կասկածելի պատասխան տան, կզգան կամ, ընդհանրապես, չեմ կարծում, թե կխաբեն:
Դրսից հարցում կատարելը մի քիչ բարդ գործընթացներ կարող ա պահանջի: Ամենապարզ ձևն ստեղ հետաքրքրվելն ա: Ու եթե ասենք դեռ հետախուզման մեջ չի, չի նշանակում, թե քո ասած զանգվածը նոր միայն կսկսեն խառնել: Էդ զանգվածը կամ ժամանակին պատրաստել են, կամ էլ սկի չկա: Ամեն դեպքում, ստեղ ճշտելը ճիշտ ա:
չէ Հրաչ ջան, ոչ մի բարդ գործըթաց էլ չկա: օրինակ Կանադայի համար ընդունված ձև կա, լրացնում ես, ուղարկում ես պատվիրված փոստով, փողը մուծում ու մի 15 օրում ստանում ես տեղեկանքը:
http://canada.mfa.am/hy/clearance/
իսկ ք.քը խառնելը ասելով էն ինկատի ունեմ, որ շատ անգամ զինկոմիսրաիատում գործերը անտեր գցված ա լինում, ու հերիք ա հետաքրքիվես, գործը հանում են ու միանգամից ռոզիսկ հայտարարում:
StrangeLittleGirl
17.02.2013, 00:58
Ժող, ինքն ասում ա, որ ժամանակին իրա պապան ինչ-որ մութ միջոցներով իրա անունը բոլոր հնարավոր ու անհնար տեղերից ջնջել ա տվել, այսինքն՝ գործ հաստատ բացված չի: Ընդամենն ունի ծննդական ու ինչ-որ տարօրինակ փաստաթուղթ, որն իրան թույլ ա տալիս Գերմանիայում ապրել:
Ինչևէ, շատ մերսի խորհուրդների համար:
keyboard
17.02.2013, 01:01
Ժող, ինքն ասում ա, որ ժամանակին իրա պապան ինչ-որ մութ միջոցներով իրա անունը բոլոր հնարավոր ու անհնար տեղերից ջնջել ա տվել, այսինքն՝ գործ հաստատ բացված չի: Ընդամենն ունի ծննդական ու ինչ-որ տարօրինակ փաստաթուղթ, որն իրան թույլ ա տալիս Գերմանիայում ապրել:
Ինչևէ, շատ մերսի խորհուրդների համար:
Բյուր, իրան ասա, թող էդ գերմանիայում ապրելու թուղթը սարքի իմ անունով, ես իրան իմ տան վրա գրանցեմ, պասպորտի հարցերն էլ լուծեմ :D
չէ Հրաչ ջան, ոչ մի բարդ գործըթաց էլ չկա: օրինակ Կանադայի համար ընդունված ձև կա, լրացնում ես, ուղարկում ես պատվիրված փոստով, փողը մուծում ու մի 15 օրում ստանում ես տեղեկանքը:
http://canada.mfa.am/hy/clearance/
իսկ ք.քը խառնելը ասելով էն ինկատի ունեմ, որ շատ անգամ զինկոմիսրաիատում գործերը անտեր գցված ա լինում, ու հերիք ա հետաքրքիվես, գործը հանում են ու միանգամից ռոզիսկ հայտարարում:
Հարազատ, ես եմ առնչվում տենց գործերին էլի, ենթադրաբար չեմ ասում: Քանի որ ինքն անձնագիր չունի, հյուպատոսարանի տարբերակը դուրս եկավ: 15 օրվա տեղն էլ կարաս իմանաս միանգամից:
Կրկնում եմ, զինկոմիսարիատում շատ անտեր գործեր կան, հներն էլ, նորերն էլ իրար հետ պահվում են: Բոլոր դեպքերում, երբ զորակոչիկը չի ներկայացել, իրա և իրա նման մյուս բոլորի նկատմամբ հետախուզում արդեն իսկ հայտարարված ա, նենց չի, որ սպասեն, որ հետաքրքրվես, նոր հայտարարեն: Հետախուզումն էլ հո իրանք չեն հայտարարում, իրանց հաղորդման հիման վրա քրեական գործը հարուցվում ու հետախուզում ա հայտարարվում ոստիկանությունում, ու իրանք (զինկ.) չեն կարա հետախուզում հայտարարեն, կամ հանեն հետախուզումը, դա իրանց ֆունկցիան չի:
Ք.քն էլ կխառնվի էն ժամանակ, երբ տվյալ անձն արդեն Հայաստանում լինի, իրա բացակայության դեպքում էդ ք.քը ադամանդի պես կուռ վիճակում ա, խառնել չի լինի: ;)
Ժողովուրդ, .......Երիտասարդն անձնագիր չունի: Հա, ՀՀ անձնագիր չունի, երբեք չի ստացել: Գերմանական ինչ-որ փաստաթուղթ ունի, որն անձնագիր չի ու Գերմանիայի քաղաքացիություն չի կարող ստանալ, որովհետև հայկական անձնագիր չունի:
տենց բան չկա
մութ պատմություն ա, համոզված եմ ինքդ էլ մանրամասներին տեղյակ չես… Յան տուր, խնդրածդ տեղով կրիմինալ ա :D
Ութ տարեկան երեխան էլ առանձին գրացում չի ունենում… Մայրն էլ ա՞ գնացել հայաստանից էտ ժամանակ:
Հարգելի իրավաբաններ,համատեղ ամուսնալուծության համար Հունաստանում քաղաքական ապաստարան խնդրած Հայաստանի քաղաքացին ,առանց անձնագրի(ժամկետն անցել է վաղուց), ինչպե՞ս ու ինչքա՞ն ժամանակահատվածում կկարողանա ամուսնալուծվել:Անձը հաստատող փաստաթուղտը էստեղից վավերացրած քաղ. ապաստարանի համար ստացած փաստաթուղտն է:Դատարանում իրեն ներկայացնելու համար նոտարի կողմից հաստատված լիազորագիր է ուղարկել մոր անունով ու դիմում դիմողի ստորագրությամբ ու ապոստիլով հաստատված:Չմոռանամ նշել ,որ սեփականության կամ անչափահաս երեխաների հետ կապված խնդիրներ չկան(երեխաները վաղուց արդեն չափահաս են,տունն էլ արդեն առանց իրեն վաճառել են):Անչափ երախտապարտ կլինեմ պատասխանի համար:
StrangeLittleGirl
17.02.2013, 18:19
տենց բան չկա
մութ պատմություն ա, համոզված եմ ինքդ էլ մանրամասներին տեղյակ չես… Յան տուր, խնդրածդ տեղով կրիմինալ ա :D
Ութ տարեկան երեխան էլ առանձին գրացում չի ունենում… Մայրն էլ ա՞ գնացել հայաստանից էտ ժամանակ:
Ո՞նց չկա, մարդը չունի հայկական անձնագիր, դա փաստ ա: Մութ պատմություն չի, այլ ուղղակի գործ ունենք ահավոր միամիտ, Հայաստանի իրավիճակից բացարձակապես անտեղյակ մի երիտասարդի հետ, որն ուզում ա գնա Հայաստան, ասում ա՝ ինչ լինի, լինի, ավելին՝ մտածում ա, որ իրան բանակ չեն տանի, որովհետև հայերեն նորմալ չգիտի: Իսկ ես փորձում եմ իրան հետ պահել հիմար քայլերից, իսկ ես չխառնվել չեմ կարող, որովհետև մասամբ իմ պատճառով ա ուզում Հայաստան գնա, իսկ ես չեմ ուզում, որ իմ պատճառով ք*քի մեջ ընկնի:
Հա, մայրն էլ ա գնացել: Ծնողներն ամուսնալուծվել են: Բայց ոնց հասկացա, մինչև ամուսնալուծվելն ա հայրը գրանցումից հանել տվել:
Ո՞նց չկա, մարդը չունի հայկական անձնագիր, դա փաստ ա: Մութ պատմություն չի, այլ ուղղակի գործ ունենք ահավոր միամիտ, Հայաստանի իրավիճակից բացարձակապես անտեղյակ մի երիտասարդի հետ, որն ուզում ա գնա Հայաստան, ասում ա՝ ինչ լինի, լինի, ավելին՝ մտածում ա, որ իրան բանակ չեն տանի, որովհետև հայերեն նորմալ չգիտի: Իսկ ես փորձում եմ իրան հետ պահել հիմար քայլերից, իսկ ես չխառնվել չեմ կարող, որովհետև մասամբ իմ պատճառով ա ուզում Հայաստան գնա, իսկ ես չեմ ուզում, որ իմ պատճառով ք*քի մեջ ընկնի:
Հա, մայրն էլ ա գնացել: Ծնողներն ամուսնալուծվել են: Բայց ոնց հասկացա, մինչև ամուսնալուծվելն ա հայրը գրանցումից հանել տվել:
մարդու ծնված օրից տալիս են ծննդական որը համարվում է տվյալ անձի հիմնական փասթաթուղթը, մնացած բոլորը ածանցյալ են ծննդյան վկայականից:
պասպորտ-pass-port արտասահմանում հեչ էլ պարտադիր ու ոչ մեծ արժեք ունեցող փաստաթուղթ է: ID-ն, որ նոր-նոր սկսել եմ մեզ մոտ ավելի հզոր է: Ծննդական ունենալը հիմք ա քաղաքացիության գործընթացը սկսելու համար, հետո նոր կարող է պասպորտ ստանալ, էտ մեր մոտ ա, որ սաղ աղավաղված ա-պասպորտ ասելով հասկանում են քաղաքացիություն: ID-ններից հետո երևի էտ էլ կարգավորեն:
Իսկ դու ո՞նց ես պատկերացնում, ստանալ հայկական քաղաքացիություն և լինելով զինապարտի տարիքում չծառայել: Լավ էլ միամիտ ա, որ կարծում ա հայերեն չիմանալով քաղաքացիություն կտան, բայց բանակ չեն տանի :hands
StrangeLittleGirl
17.02.2013, 20:24
մարդու ծնված օրից տալիս են ծննդական որը համարվում է տվյալ անձի հիմնական փասթաթուղթը, մնացած բոլորը ածանցյալ են ծննդյան վկայականից:
պասպորտ-pass-port արտասահմանում հեչ էլ պարտադիր ու ոչ մեծ արժեք ունեցող փաստաթուղթ է: ID-ն, որ նոր-նոր սկսել եմ մեզ մոտ ավելի հզոր է: Ծննդական ունենալը հիմք ա քաղաքացիության գործընթացը սկսելու համար, հետո նոր կարող է պասպորտ ստանալ, էտ մեր մոտ ա, որ սաղ աղավաղված ա-պասպորտ ասելով հասկանում են քաղաքացիություն: ID-ններից հետո երևի էտ էլ կարգավորեն:
Իսկ դու ո՞նց ես պատկերացնում, ստանալ հայկական քաղաքացիություն և լինելով զինապարտի տարիքում չծառայել: Լավ էլ միամիտ ա, որ կարծում ա հայերեն չիմանալով քաղաքացիություն կտան, բայց բանակ չեն տանի :hands
Մի րոպե, սաղ ալիքները խառնեցինք: Ես չեմ ասում, թե քաղաքացի չի: Ունի հայկական ծննդական, չունի անձնագիր: Քանի որ չունի անձնագիր, չի կարա Գերմանիայի քաղաքացիություն ստանա: Էս ա ամբողջ խնդիրը:
Ամեն դեպքում, հարցի իրավաբանական կողմի պատասխանն արդեն ստացել եմ, կարիք չկա քննարկումը շարունակելու:
Մի րոպե, սաղ ալիքները խառնեցինք: Ես չեմ ասում, թե քաղաքացի չի: Ունի հայկական ծննդական, չունի անձնագիր: Քանի որ չունի անձնագիր, չի կարա Գերմանիայի քաղաքացիություն ստանա: Էս ա ամբողջ խնդիրը:
Ամեն դեպքում, հարցի իրավաբանական կողմի պատասխանն արդեն ստացել եմ, կարիք չկա քննարկումը շարունակելու:
եթե քաղաքացի է՝ ուրեմն ձեռը ինչ -որ թուղթ կա (ինչ՞):Ծննդականի հետ էտ լրիվ հերիք ա: Կակ-ռազ հայկական անձնագիր (քաղաքացիություն) չունենալը ավելի կօգնի: Հայկական քաղաքացիություն որ ստացավ՝ հաստատ մի հինգ տարի կարա հույսը կտրի գերմանական ստանալուց:
Իրավաբանական ու պրակտիկ իրարից չեն կարող տարբերվել, այն էլ Գերմանիայում, իսկ ես քեզ ասում եմ պրակտիկան հիմնված իրավաբանական կողմի վրա: Ասածներս էլ գերմանակն քաղաքացիություն ստանալու մասին են, բայց ոնց հասկացա հիմնական խնդիրը հայկական ստանալն է:
Ու էտ մարդը իրա թղթով ու հայկական ծննդականով ուզում ա գերմանական քաղաքացիություն, իրան ի՞նչ են ասում- գնա մի այլ երկրի քաղաքացիություն ձեռք բեր նոր կտա՞նք, իսկ եթե էտ մարդը հայաստանի անունը լսել չի ուղու՞մ-տենց էլ առանց քաղաքացիության ա մնալու՞:
Իմ համար քննարկելու իրոք ոչինչ չկա, վարվիր իչպես նպատակահարմար կգտնես: եթե իմ ասածներին հանդիպես-պարզապես չզարմանաս:
Վերջին անգամ ասեմ- թուղթ (փախստական, ռեզիդենտ և այլն..... ), հաշվի առնելով որքան ժամանակ է տրված և հայկական ծննդական լրիվ բավարար է:
Հայկականի համար ոչինչ չեմ պնդում- իրավական ու պրակտիկ հայաստանում փողին մունաթ:
Հարգելի իրավաբաններ, իմ ընկերներից մեկին ձեր օգնությունն է պետք:
Բանն այն է, որ նրա ծանոթներից մեկը 1.5 տարի առաջ պարտքով բավականին մեծ գումար է վերցրել, խոստանալով, որ մի քանի օրվա ընթացքում կվերադարձնի: Խոստումը չի կատարել: Սպասելով մի քանի ամիս, գրել է նրան (Facebook-ում, նամակները պահպանվում են), պահանջելով գումարը, որին նա պատասխանել է, որ չի մոռացել, ու որ շուտով կվերադարձնի: Իսկ հետո անհետացել է ամեն տեղից, փոխելով թե բնակարանը, թե հեռախոսի համարը, նույնիսկ ջնջվել է Facebook-ից:
Մենք ուզում էինք իմանալ՝ տվյալ դեպքում որեւէ հույս կա՞ ոստիկանություն դիմելու միջոցով գումարը հետ ստանալ, եթե այն տալիս ոչ մի փաստաթուղթ չի ստորագրվել, բայց կա նամակագրություն այդ մասին, նաեւ՝ գործից տեղյակ վկաներ:
Հարգելի իրավաբաններ, իմ ընկերներից մեկին ձեր օգնությունն է պետք:
Բանն այն է, որ նրա ծանոթներից մեկը 1.5 տարի առաջ պարտքով բավականին մեծ գումար է վերցրել, խոստանալով, որ մի քանի օրվա ընթացքում կվերադարձնի: Խոստումը չի կատարել: Սպասելով մի քանի ամիս, գրել է նրան (Facebook-ում, նամակները պահպանվում են), պահանջելով գումարը, որին նա պատասխանել է, որ չի մոռացել, ու որ շուտով կվերադարձնի: Իսկ հետո անհետացել է ամեն տեղից, փոխելով թե բնակարանը, թե հեռախոսի համարը, նույնիսկ ջնջվել է Facebook-ից:
Մենք ուզում էինք իմանալ՝ տվյալ դեպքում որեւէ հույս կա՞ ոստիկանություն դիմելու միջոցով գումարը հետ ստանալ, եթե այն տալիս ոչ մի փաստաթուղթ չի ստորագրվել, բայց կա նամակագրություն այդ մասին, նաեւ՝ գործից տեղյակ վկաներ:
Ուրեմն, նախ պարզաբանենք, թե իրականում նա իրավաբանորեն ինչ արարք է կատարել:
Նման դեպքերում մենք գործ ունենք մի հանցագործության հետ, որի անվանումն է խարդախություն: Խարդախությունը նախատեսված է ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածով, ահավասիկ.
Հոդված 178.
Խարդախությունը
1. Խարդախությունը՝ խաբեության կամ վստահությունը չարաշահելու եղանակով ուրիշի գույքի զգալի չափերով հափշտակությունը կամ ուրիշի գույքի նկատմամբ իրավունք ձեռք բերելը՝
պատժվում է տուգանքով՝ նվազագույն աշխատավարձի երեքհարյուրապատիկից հինգհարյուրապատիկի չափով, կամ կալանքով՝ առավելագույնը երկու ամիս ժամկետով, կամ ազատազրկմամբ՝ առավելագույնը երկու տարի ժամկետով:
2. Խարդախությունը, որը կատարվել է՝
1) մի խումբ անձանց կողմից նախնական համաձայնությամբ,
1.1) պաշտոնեական դիրքն օգտագործելով,
2) խոշոր չափերով,
3) (3-րդ կետն ուժը կորցրել է 23.05.11 ՀՕ-143-Ն)
4) (4-րդ կետն ուժը կորցրել է 09.06.04 ՀՕ-97-Ն)
5) կաշառք ստանալու պատրվակով`
պատժվում է տուգանքով` նվազագույն աշխատավարձի հինգհարյուրապատիկից հազարապատիկի չափով, կամ ազատազրկմամբ` երկուսից հինգ տարի ժամկետով:
3. Խարդախությունը, որը կատարվել է՝
1) առանձնապես խոշոր չափերով,
2) կազմակերպված խմբի կողմից`
3) (3-րդ կետն ուժը կորցրել է 23.05.11 ՀՕ-143-Ն)
պատժվում է ազատազրկմամբ՝ չորսից ութ տարի ժամկետով՝ գույքի բռնագրավմամբ կամ առանց դրա:
(178-րդ հոդվածը փոփ. 09.06.04 ՀՕ-97-Ն, խմբ., փոփ. 01.06.06 ՀՕ-119-Ն, լրաց. 30.04.08 ՀՕ-49-Ն, լրաց., փոփ., խմբ. 23.05.11 ՀՕ-143-Ն)
Ներկայացված պատմության մեջ գործ ունենք հասարակ խարդախության հետ, այսինքն՝ 178-րդ հոդվածի 1-ին մասի, չունենք ոչ մի խումբ անձինք, ոչ պաշտոնեական դիրքի չարաշահում, ոչ խոշոր կամ առանձնապես խոշոր չափ, ոչ կաշառք, ոչ էլ կազմակերպված խումբ: Կոնկրետ մեր պայմանական հանցագործը կատարել է այն արարքը, որը մեջբերմանս մեջ bold եմ արել, իսկ ընդգծված մասն այն է, ինչ կարող է նրան սպառնալ որպես կատարած հանցանքի հետևանք:
Նշենք, որ համաձայն նույն օրենսգրքի 175-րդ հոդվածի 4-րդ մասի՝ խոշոր չափը 50000-3000000 դրամի սահմաններում հափշտակված գույքն է: Մեր դեպքում գույքն զգալի չափերով է: Զգալին չափերի միջակայքը՝ 5000-500000 դրամ: Սա էլ պարզեցինք:
Մի կարևոր հարց էլ կա, որը կայանում է հետևյալում. խարդախության առկայության կամ բացակայության սահմանը շատ նուրբ է: Այսինքն՝ մենք դեռ պետք է կարողանանք ապացուցել, որ նա խաբել է կամ չարաշահել վստահությունը: Դե խաբելը վերաբերվում է ընդհանրապես գումարը վերադարձնելուն: Նա չի ժխտում, որ գումար է պարտք ու խոստանում է վերադարձնել, բայց ձգձգում է, դեռ հայտնի էլ չի՝ կվերադարձնի, թե ոչ: Ինչ վերաբերվում է վստահությունը չարաշահելուն, դա էլ միանշանակ չի, նա շատ հանգիստ կարող է ասել՝ չեմ չարաշահել վստահությունը, ուղղակի փող չունեի, չէի կարողանում վերադարձնել: Նման խնդիրն իրավակիրառ պրակտիկայում լինում է, որ ապացույցներն այդ առումով բավարար չեն լինում մեղադրանք առաջադրելու և քրեական պատասխանատվության ենթարկելու համար:
Հիմա տեսնենք ինչ ապացույցներ ունենք, ինչի հիման վրա կարող ենք հասնել նպատակի, վերադարձնել գումարը: Ապացույցների շարքում միանշանակ կարող եք ներկայացնել ցանկացած տեղեկություն. դա կլինի ֆեյսբուքյան գրագրություն, թե վկաների ցուցմունք, թե որևէ այլ վերաբերելի տեղեկության աղբյուր: Եթե կան մարդիկ, ովքեր տեղյակ են այդ պատմությունից, այդ անձնավորության գործողություններից, կարող են օգնել՝ դեպքի հետ կապված տեղեկությունները հաստատելով իրենց ցուցմունքներով:
Խնդրեմ, ունեցանք քչից-շատից ապացուցված հանցագործություն: Մեր խարդախը հրավիրվում է վարույթն իրականացնող մարմնի մոտ (հետաքննիչ, ապա քննիչ), տալիս իր բացատրությունը, քրեական գործ հարուցվելուց հետո՝ ցուցմունքը, տուժողը հարուցում է քաղաքացիական հայց՝ գումարի վերադարձման պահանջով, տալիս ցուցմունք, ցուցմունքների հակասության դեպքում կատարվում են առերեսումներ, բավարար ապացույցների դեպքում մեղադրանք է առաջադրվում խարդախին, գործն ուղարկվում է դատարան, որտեղ քննվում է գործի՝ հանցանքի մասն առանձին, խարդախն ստանում է իր արժանի պատիժը, քաղաքացիական հայցի մասը՝ առանձին, հիմնականում քրեական դատից հետո: Քաղ. հայցի պահանջը դատարանը բավարարում է, կատարողական թերթ ուղարկում հարկադիր բոբոներին, վերջիններս էլ գնում, կալանք են դնում մեղսավորի գույքի վրա, մի խոսքով, գումարը բռնագանձում են, վերադարձնում, դրանից հետո մնում է՝ երկնքից երեք խնձոր ընկնի:
Կա նաև մեկ այլ եղանակ: Եթե չեք մտածում, որ խաբել է, չի ցանկանում գումարը վերադարձնել, այլ իրոք, ուղղակի չի կարողանում ինչ-ինչ խնդիրների պատճառով, բայց ցանկանում եք գումարն այնուամենայնիվ վերադարձնել, կարող եք վարվել հետևյալ կերպ: Քաղաքացիական հայցով դիմել դատարան՝ գումարի վերադարձման պահանջով: Խնդրեմ: Էլի կարող են ներկայացվել ապացույց հանդիսացող փաստաթղթերը, վկաներիը, հիմնավորվել, որ գումարը նա իրականում պարտք է, ու ընդհանուր այդ չափով (այս դեպքում՝ քաղաքացիականի դեպքում, դրա ոլորտի մեջ չի մտնում խաբեության, վստահությունը չարաշահելու հարցի քննարկումը, քաղաքացիականի իմաստը միայն գույքային պահանջն է ու վերջ: Թե ինչի է ուշացրել, թե ինչի է կորած ման եկել, դա քաղ. գործի քննարկման առարկա չէ):
Ուրեմն, նախ պարզաբանենք, թե իրականում նա իրավաբանորեն ինչ արարք է կատարել:
Նման դեպքերում մենք գործ ունենք մի հանցագործության հետ, որի անվանումն է խարդախություն: Խարդախությունը նախատեսված է ՀՀ քրեական օրենսգրքի 178-րդ հոդվածով
...
Անչա՜փ շնորհակալ եմ մանրամասն ու լիարժեք պատասխանի համար, մեզ շատ-շատ օգնեցիք: :)
Հիմա տեսնենք ինչ ապացույցներ ունենք, ինչի հիման վրա կարող ենք հասնել նպատակի, վերադարձնել գումարը: Ապացույցների շարքում միանշանակ կարող եք ներկայացնել ցանկացած տեղեկություն. դա կլինի ֆեյսբուքյան գրագրություն, թե վկաների ցուցմունք, թե որևէ այլ վերաբերելի տեղեկության աղբյուր: Եթե կան մարդիկ, ովքեր տեղյակ են այդ պատմությունից, այդ անձնավորության գործողություններից, կարող են օգնել՝ դեպքի հետ կապված տեղեկությունները հաստատելով իրենց ցուցմունքներով:
Խնդրեմ, ունեցանք քչից-շատից ապացուցված հանցագործություն:
Հրաչ ջան, դու էս էս էս, էս ի՞նչ ես ասում, ո՞նց թե ունենք քչից շատից ապացուցված հանցագործություն: :o Ըստ քո մեկնաբանաման, եթե ես ուզենամ ոմն՝ Վարդան Ասլանյանի գլխին սարքեմ, հաստատ կարող եմ: Նրա անունով ֆայսբուքում հաշիվ եմ բացում, իմ ուզած բովանդակությամբ նամակներ եմ տալիս ու առնում, ընկերնեիցս մի քանիսի հետ համաձայնության եմ գալիս, վկայության տանում, էդ ա, գլխին սարքեցինք:
Ի՞նչպես կարող է նման բան լինել:
Lem, Հրաչի ասածը կգործի միայն այն դեպքում, եթե պարտքատերը հաստատի, որ ինքը վերոնշյալ անձից այս չափի գումար է վերցրել, ինչը դատելով քո ներկայացրածից իմ մոտ ձևավորված պատկերից՝ չի անի: Սովորաբար, նման հարցերը լուծվում են այն հարթության վրա, որոնցում իրենք կան: Եթե դու գումար ես տվել ընկերկան, ուրեմն ընկերական էլ պետք է պահանջես:
Ճիշտ կլիներ, եթե գումարի հանձնումը կատարվեր նոտարական գրասենյակում կամ նորից ներքին կարգով, բայց այդ մարդն իր ձեռքով գրեր. ես՝ այսինչ այսինչյանս, այսքան գումար եմ վերցնում այսինչ այսինչյանից (գումաչի չափը պարտադիր պետք է թվերով ու տառերով նշել), կվերադարձնեմ այսինչ ժամանակահատվում, ստորագրեր ու թղթին կցեր իր անձնագրի պատճեն: Այս դեպքում հնարավոր կլիներ անձնագրի տվյալներով նրան դատարան կանչել և ձեռագրի քննությամբ հաստատել նրա մեղքը:
Հիմա, կոնկրետ այս դեպքի համար ես երկու ելք եմ տեսնում.
1. Ոստիկանություն եք դիմում, պատշաճ կերպով ներկայանում է, հաստում է այն ինչ կա:
2. Չի ընդունում մեղքը և դուք ոչինչ չեք կարող անել: Կամ էլ՝ այնքան են ծեծում, մինչև ընդունում է իր մեղքը, որի համար դուք պետք է ծախսեք մի փեշ փող: Արդյունքը.
Ազատազրկամն է ենթարկվում:
Վերադարձնում է գումարը:
Պետք է ճիշտ հաշվարկեք, գո՞ւցե իսկապես գումար չունի: Այդ դեպքում իմաստ ո՞ւնի ավելորդ գումար ծախսելը:
Նշեմ նաև, որ իրավաբան չեմ, բայց հենց էս տեսակ մի ուրիշ հարցի հետ մի լավ առնչվել եմ:
Հրաչ ջան, դու էս էս էս, էս ի՞նչ ես ասում, ո՞նց թե ունենք քչից շատից ապացուցված հանցագործություն: :o Ըստ քո մեկնաբանաման, եթե ես ուզենամ ոմն՝ Վարդան Ասլանյանի գլխին սարքեմ, հաստատ կարող եմ: Նրա անունով ֆայսբուքում հաշիվ եմ բացում, իմ ուզած բովանդակությամբ նամակներ եմ տալիս ու առնում, ընկերնեիցս մի քանիսի հետ համաձայնության եմ գալիս, վկայության տանում, էդ ա, գլխին սարքեցինք:
Ի՞նչպես կարող է նման բան լինել:
Lem, Հրաչի ասածը կգործի միայն այն դեպքում, եթե պարտքատերը հաստատի, որ ինքը վերոնշյալ անձից այս չափի գումար է վերցրել, ինչը դատելով քո ներկայացրածից իմ մոտ ձևավորված պատկերից՝ չի անի: Սովորաբար, նման հարցերը լուծվում են այն հարթության վրա, որոնցում իրենք կան: Եթե դու գումար ես տվել ընկերկան, ուրեմն ընկերական էլ պետք է պահանջես:
Ճիշտ կլիներ, եթե գումարի հանձնումը կատարվեր նոտարական գրասենյակում կամ նորից ներքին կարգով, բայց այդ մարդն իր ձեռքով գրեր. ես՝ այսինչ այսինչյանս, այսքան գումար եմ վերցնում այսինչ այսինչյանից (գումաչի չափը պարտադիր պետք է թվերով ու տառերով նշել), կվերադարձնեմ այսինչ ժամանակահատվում, ստորագրեր ու թղթին կցեր իր անձնագրի պատճեն: Այս դեպքում հնարավոր կլիներ անձնագրի տվյալներով նրան դատարան կանչել և ձեռագրի քննությամբ հաստատել նրա մեղքը:
Հիմա, կոնկրետ այս դեպքի համար ես երկու ելք եմ տեսնում.
1. Ոստիկանություն եք դիմում, պատշաճ կերպով ներկայանում է, հաստում է այն ինչ կա:
2. Չի ընդունում մեղքը և դուք ոչինչ չեք կարող անել: Կամ էլ՝ այնքան են ծեծում, մինչև ընդունում է իր մեղքը, որի համար դուք պետք է ծախսեք մի փեշ փող: Արդյունքը.
Ազատազրկամն է ենթարկվում:
Վերադարձնում է գումարը:
Պետք է ճիշտ հաշվարկեք, գո՞ւցե իսկապես գումար չունի: Այդ դեպքում իմաստ ո՞ւնի ավելորդ գումար ծախսելը:
Նշեմ նաև, որ իրավաբան չեմ, բայց հենց էս տեսակ մի ուրիշ հարցի հետ մի լավ առնչվել եմ:
Էդ «քչից-շատից»-ը փաստորեն էն էֆեկտը չունեցավ: :))
Բեր ոչ մեկի գլխին չսարքենք: Ես Lem-ի բերած օրինակի վրա պարզաբանեցի, թե ինչ կարող են ներկայացնել դատարանում որպես ապացույց: Իհարկե, դատարանն է գնահատում ապացույցները: Դրանք առանձին-առանձին, ճիշտ ես, ոչինչ էլ չեն հիմնավորում, բայց համակցության մեջ բարձրացնում են հիմնավորման հավանականությունը:
Պարզ է, որ գումարն ընկերական եղանակով պահանջելու եղանակն արդյունք չի տալիս, դժվար էլ տա: Նաև չունենք որևէ պարտավորագիր, որի բացակայության պայմաններում գործն ավելի է դժվարանում, բայց չի դառնում անհնար:
Առանձնակի ժպիտ է առաջացնում «ծեծելու» պահը, այնքան վստահ ես, որ դա արդյունք կտա: Չեմ ծավալվում, բայց այդ մեթոդի արդյունավետությունն այնքան բարձր չի, որ կվերադարձնի գումարը: Լավ ծեծվող կա, որ սպանես էլ, չի էլ հայտնի իրականությունը: Ու չհավատաս, թե ազատազրկման դատապարտվողը վազելով կգնա, գումարը կբերի:
Հայցը բավարարվելու դեպքում, եթե պատասխանողն իր կամքով չի վերադարձնում գումարը, դա կատարում են դատական ակտերի հարկադիր կատարման ծառայության աշխատակիցները:
Ուղղակի զարմանալի է. վստահ ես, որ ապացույցները բավարար չեն, ու առաջարկում ես, որ ոստիկանությո՞ւն դիմի: Այնտեղ ապացույցներն ավելի ծանրակշի՞ռ կդառնան: Թե՞ կարծում ես, որ այնտեղ ծեծում են, ծեծելու վախից կխոստովանի:
Քո գրածից երևում է, որ ոստիկանությունում ծեծի մեթոդով պարտապանն ընդունում է մեղքը, որի համար Lem-ի ծանոթը պետք է փեշով փո՞ղ ծախսի: Դա չի համապատասխանում իրականությունը: Ոստիկանությունը «փողով մարդ չի ծեծում»: Ոստիկանությունը հանրային ծառայություն է, գործում է անվճար, ու կատարում է քննություն:
Ես ցավում եմ, որ նշածդ գումարային խնդիրները քո սրտով չեն լուծվել, միգուցե մի քիչ այլ իրադրություն է եղել: Ուստի, Lem-ի ծանոթին կառաջարկեմ դիմել դատարան՝ նախապես խորհրդակցելով փաստաբանի հետ, որովհետև նրանք հայց գրելու ձևեր ունեն, փաստաբանը կօգնի շարադրել տեքստը, իր փորձից էլ մեկ-երկու նրբություն կբացատրի:
Այսքանը: Ինչպես իմ լավ ընկերներից մեկն է ասում, ավել-պակասի համար էլ կներեք: :)
Lem-ի ծանոթին կառաջարկեմ դիմել դատարան՝ նախապես խորհրդակցելով փաստաբանի հետ, որովհետև նրանք հայց գրելու ձևեր ունեն, փաստաբանը կօգնի շարադրել տեքստը, իր փորձից էլ մեկ-երկու նրբություն կբացատրի:
Հրաչ, շատ սիրում եմ ցանկացած հարցի նկատմամբ դրական ու քաղաքակիրթ մոտեցումները, բայց հարցեր կան, որոնց առակայության դեպքում պետք է հաշվենկատության սահմանը չկորցնել: Հիմա Lem-ը ասում է.
անհետացել է ամեն տեղից, փոխելով թե բնակարանը, թե հեռախոսի համարը, նույնիսկ ջնջվել է Facebook-ից:
Հասկանո՞ւմ ես, պարոնը թռած է: Դու իրեն դատարան ես ուղարկում: Հայցը կազմելու համար փաստաբանին պետք է՞ վճարել՝ պետք է: Հայցը դատական վարույթ մտցնելու համար պետք է՞ պետական վճար վճարել՝ պետք է: Դատարանը պատասխանողին ծանուցագիր պետք է՞ ուղարկի՝ իհարկե: Բա որ հասցե չկա ո՞ւր է ուղարկելու: Պատասխանողին գտնելու համար պետք է՞ դիմեն ոստիկանություն՝ պետք է: 4 ամիսը, գումարը, նյարդերը գնացին ու ոչ մի բան չփոխվել ու սա այնպես չի, որ ենթադրում եմ, եթե պատասխանողը չկա, հաստատ այդպես է լինելու: Լավ ինչի՞ միանգամից ոստիկանություն չեն դիմում: 10 օրվա մեջ կպարզվի ուր է, ինչ է, եթե Հայաստանում է բերման կենթարկեն տեղում ավելի արագ հարցերը կպարզվի, հետագա անելիքն էլ կուրվագծվի:
Քո գրածից երևում է, որ ոստիկանությունում ծեծի մեթոդով պարտապանն ընդունում է մեղքը, որի համար Lem-ի ծանոթը պետք է փեշով փո՞ղ ծախսի: Դա չի համապատասխանում իրականությունը: Ոստիկանությունը «փողով մարդ չի ծեծում»: Ոստիկանությունը հանրային ծառայություն է, գործում է անվճար, ու կատարում է քննություն:
Ոստիկանությունը իհարկե կոնկրետ մարդ ծեծելու համար գումար չի վերցնում, բայց գումար է վերցնում ինչ-որ գործ պատվիրատուի համար ցանկալի ելքով արդյունքի հասցնելու համար, արդյունքի հասնելու մեթոդներն էլ տարբեր են, դրանցից մեկն էլ այն է ինչ գրել եմ, ու եթե դու կարծում ես, որ նման բան չի լինում, ապա դու առողջ, ապահով ու բարեկեցիկ Հայաստանում ապրող մարդկանց խմբակից ես:
Որպեսզի սխալ տպավորություն չստեղծվի, ասեմ, որ այս մեթոդին բոլորովին էլ կողմ չեմ, ուղղակի ասել եմ այն ինչ լինում է:
Բայց, ես ընդունում եմ քո տեսակետը, չեմ կիսում, որովհետև կարծում եմ, որ հայցի բավարարման տոկոսները աննշան են, չնչին, գրեթե գոյություն չունեցող և Lem-ի ընկերոջ նյարդերը ափսոս են:
Ինչպես ասում է քո լավ ընկերներից մեկը, ավել-պակասի համար կներեք: :)
Հրաչ, շատ սիրում եմ ցանկացած հարցի նկատմամբ դրական ու քաղաքակիրթ մոտեցումները, բայց հարցեր կան, որոնց առակայության դեպքում պետք է հաշվենկատության սահմանը չկորցնել: Հիմա Lem-ը ասում է.
Հասկանո՞ւմ ես, պարոնը թռած է: Դու իրեն դատարան ես ուղարկում: Հայցը կազմելու համար փաստաբանին պետք է՞ վճարել՝ պետք է: Հայցը դատական վարույթ մտցնելու համար պետք է՞ պետական վճար վճարել՝ պետք է: Դատարանը պատասխանողին ծանուցագիր պետք է՞ ուղարկի՝ իհարկե: Բա որ հասցե չկա ո՞ւր է ուղարկելու: Պատասխանողին գտնելու համար պետք է՞ դիմեն ոստիկանություն՝ պետք է: 4 ամիսը, գումարը, նյարդերը գնացին ու ոչ մի բան չփոխվել ու սա այնպես չի, որ ենթադրում եմ, եթե պատասխանողը չկա, հաստատ այդպես է լինելու: Լավ ինչի՞ միանգամից ոստիկանություն չեն դիմում: 10 օրվա մեջ կպարզվի ուր է, ինչ է, եթե Հայաստանում է բերման կենթարկեն տեղում ավելի արագ հարցերը կպարզվի, հետագա անելիքն էլ կուրվագծվի:
Ոստիկանությունը իհարկե կոնկրետ մարդ ծեծելու համար գումար չի վերցնում, բայց գումար է վերցնում ինչ-որ գործ պատվիրատուի համար ցանկալի ելքով արդյունքի հասցնելու համար, արդյունքի հասնելու մեթոդներն էլ տարբեր են, դրանցից մեկն էլ այն է ինչ գրել եմ, ու եթե դու կարծում ես, որ նման բան չի լինում, ապա դու առողջ, ապահով ու բարեկեցիկ Հայաստանում ապրող մարդկանց խմբակից ես:
Որպեսզի սխալ տպավորություն չստեղծվի, ասեմ, որ այս մեթոդին բոլորովին էլ կողմ չեմ, ուղղակի ասել եմ այն ինչ լինում է:
Բայց, ես ընդունում եմ քո տեսակետը, չեմ կիսում, որովհետև կարծում եմ, որ հայցի բավարարման տոկոսները աննշան են, չնչին, գրեթե գոյություն չունեցող և Lem-ի ընկերոջ նյարդերը ափսոս են:
Ինչպես ասում է քո լավ ընկերներից մեկը, ավել-պակասի համար կներեք: :)
Ես էլ սիրում եմ առողջ քննարկումներ: :)
Peace ջան, եթե ոստիկանության գործառույթների վերաբերյալ որոշ տեղեկություններ չունես, խնդրեմ, հարցրու, կպարզաբանենք: Ըստ էության, հասկանում եմ, որ դու տեղյակ չես, որ դատարանի հանձնարարականի հիման վրա անձին բերման է ենթարկում ու նրան հետախուզում հայտարարում ոստիկանությունը (ոստ. բաժինը), իսկ հաղորդում տալու դեպքում քրեական գործ հարուցում ու քննում է քննչական մարմինը, որը ոստիկանության բաժնի ստորաբաժանման մեջ չի մտնում, առանձին կառույց է, սակայն հենց ինքը՝ քննչական մարմինը նույն հետախուզում հայտարարելու մասին որոշման կատարումը նույնպես հանձնարարում է ոստիկանության բաժնին:
Այսինքն՝ հետախուզումը, մեղադրյալին (պատասխանողին) որոնելը և հայտնաբերումը բոլոր դեպքերում իրականացնում է ոստիկանությունը, դրա հանձնարարողը լինի դատարանը՝ քաղ. հայցի դեպքում, թե քննիչը՝ քր. գործի դեպքում: Փաստորեն, ստացվում է, որ քրեական գործի դեպքում տուժողը հաճախակի կկանչվի բաժին, ցուցմունք կտա, կմասնակցի այլ քննչական գործողությունների, կունենա ժամանակի մեծ կորուստ: Դատարանի դեպքում՝ մի հատ քաղ. հայցի գրում, հայցը դատարանում մուտք անել, որոնք ծախս են, բայց հայցվորի պահանջով կարող են գանձվել պատասխանողից (այսինքն՝ էլի նյութական կորուստ չստացանք):
Լավ, ընդունեցինք, որ պատասխանողը կորած ա, չենք գտնում, բայց քո ասած տրամադրությամբ՝ ոստիկանությանը տրված գումարն ավելի մեծ կարող է լինել, քան դատարանի ծախսերը :)) Ի տարբերություն քեզ, Peace ջան (առանց նեղանալու, խնդրում եմ), որ օրենքից դուրս բաներ ես քարոզում, ես առաջարկում եմ օրինական ճանապարհներ:
Քո նշած պատմության մեջ ոստիկանությունը դատարանին էնքան չի սիրում, որ դրա հանձնարարականի հիման վրա մարդուն չի գտնում, բայց որ ոստիկանություն դիմեն, ծեծով է, մորթելով է, թե անարգելով, բայց անպայման կգտնի: Ծը :nea Ինչի՞ է դա նման: Այդպես չի, գտնելիս գտնում է, չգտնելիս չի գտնում:
Էլի եմ ասում, վերանանք այն ամենից, թե ով ումից ինչ է վերցնում, տվյալ պարագայում, որ եթե ինչ-որ մեկը մեկ ուրիշից գումար վերցնի, բայց հետախուզվողն, ասենք, Պարագվայում լինի, գնալու է՝ բերի՞: :)) Իհարկե ոչ: Ինտեպոլի խնդիր է: Փողն ի՞նչ կապ ունի: Որպեսզի անընդհատ կրկնություն չստացվի, արի պայմանավորվենք, որ «փողով մարդ բռնելու» հարցը հետո քննարկենք, միգուցե ավելի իրական պայմաններում, ոչ վիրտուալ, դա մի քիչ ուղղակի զրույցի թեմա է, ոչ իրավաբանական խորհրդի առարկա: Մենք այստեղ խոսում ենք փաստերից ու օրենքներից: Կարծում եմ, թեման հենց այդ նպատակով էլ ստեղծված է, այստեղ չենք քննարկում, թե անապահով երկրում ինչն ինչպես է կատարվում, քննարկում ենք, թե որ պարագայում ինչպիսի օրենքներ են գործում ու ինչպես: Օրենքով ծեծ ու «փողով մարդ բռնել» երևույթներ չեն ընդունվում: Եթե իրականում դու ինչ-որ նմանօրինակ վատ բաներ նկատել ես այդ առումով ու չես բարձրաձայնել, ապա ինչ-որ տեղ քո թերացումն է եղել ապօրինի երևույթների դեմ աչք փակելը և համապատասխան մարմիններ չդիմելը :pardon
Կրկնում էմ, հայցի դեպքում էլ, քրեական գործի դեպքում էլ գործում են նույն ապացույցները, երկու դեպքում էլ հաջողության հասնելու հավանականությունը նույնն է, այնքան էլ ճիշտ չի պնդումը, թե քաղ. հայցի դեպքում դրա բավարարման հնարավորության տոկոսն ավելի ցածր է, քան ոստիկանության քննության դեպքում: Չմոռանանք, որ ոստիկանությունը միատարր կառույց չէ, դրանում ներառված են բազմաբովանդակ ու որոշ դեպքերում բացարձակ տարաբնույթ գործառնություններ իրականացնող ծառայություններ:
Քեզ ու ինձնից շատ ավելի հոռետեսներից շատ կուզեմ, որ ապրենք իմ ու քո շատ երազելի ու ցանկալի ապահով Հայաստանում, բայց դա մեր քննարկման առարկա չէ այս թեմայում: Խնդրեմ, հարևան թեմաներում կարող ենք կիսվել կարծիքներով այդ թեմայով, բայց արի այստեղ խոսենք օրենքներից:
Հ. Գ. թեմայից դուրս: Ճիշտ է, շատ լավ կլիներ, որ բոլոր օրենքները գործեին այնպես, ինչպես ես ու դու կուզեինք, բայց (եթե մի քիչ ավելի իրական նայենք արդեն :) ) դա մեր ազգի համար արդեն կլիներ մի քիչ տարօրինակ, քանի որ ամեն ինչի շատը լավ չէ: ;) Մի քիչ պայքարելու, մտածելու բան, այնուամենայնիվ պետք է կյանքում: :)
Վարչական ակտի դեմ վերադաս վարչական մարմին բողոք ներկայացնելիս վերադաս վարչական մարմինը բողոքին (դիմում-բողոքին) պետք է պատասխանի 30 օրվա ընթացքում: Եթե 30 օրվա ընթացքում չի պատասխանում, ապա վարչական տույժ նշանակելու մասին որոշումը` վարչական ակտը, անվավեր է համարվում:
Որ օրենքով, որ հոդվածով է սա նախատեսվում?
ԴԱՀԿ - ի կողմից կատարողական որոշում պետք է կայացվի բացառապես դատարանի որոշման հիման վրա, թե վարչական մարմնի կողմից ԴԱՀԿ-ին ուղարկված նյութերը բավարար են` կատարողական որոշում կայացնելու համար?
Վարչական ակտի դեմ վերադաս վարչական մարմին բողոք ներկայացնելիս վերադաս վարչական մարմինը բողոքին (դիմում-բողոքին) պետք է պատասխանի 30 օրվա ընթացքում: Եթե 30 օրվա ընթացքում չի պատասխանում, ապա վարչական տույժ նշանակելու մասին որոշումը` վարչական ակտը, անվավեր է համարվում:
Որ օրենքով, որ հոդվածով է սա նախատեսվում?
ԴԱՀԿ - ի կողմից կատարողական որոշում պետք է կայացվի բացառապես դատարանի որոշման հիման վրա, թե վարչական մարմնի կողմից ԴԱՀԿ-ին ուղարկված նյութերը բավարար են` կատարողական որոշում կայացնելու համար?
"Վարչարարության հիմունքների և վարչական վարույթի մասին" ՀՀ օրենքի 48-րդ հոդված` http://www.arlis.am/DocumentView.aspx?DocID=87875: Բայց էս հոդվածի հետ մեծ հույսեր չպետքա կապել, որովհետև վճռաբեկ դատարանն արդեն զրոյիյա հավասարեցրել էս հոդվածի իմաստը, օրինակ կարող ես նայել այստեղ` http://www.arlis.am/DocumentView.aspx?DocID=55659:
Երկրորդ հարցի վերաբերյալ` հունվարի 1-ից արդեն բողոքարկման ժամկետն անցած վարչական ակտը նույնպես հիմք է կատարողական վարույթ հարուցելու համար:
խնդրում եմ օգնեք մի հարցով: Ինձ հարկավոր է օրենքից գլուխ հանող մեկը մի քանի հարց եմ ուզում տալ:
Ուրեմն 10 տարվա ամուսնական զույգ են , այդ ընթացքում ունեցել են 3 երեխաներ, բայց հայրը երեխանի մի օր որոշում է թողնել ու գնալ ու ուրիշ կին է ընտրում իր համար: Դատարանով բաժանվում են հայրը ալիմենտ է մուծում , երեխաները մոր հետ ապրում են իրենց հոր տանը: Ի դեպ այդ տան վրա գրանցված են կնոջ նախկին ամուսինը և նախկին տեգրը: Հիմա ասում են , որ կարող են դատարանով էնպես անել, որ իրենք դուրս գան այդ տանից: Ասացեք խնդրում են հնարավոր է էդպիսի բան , երբ 3 երեխաների մայր է, երեխաները երեքն ել անչափահաս և մնալու տեղ ուրիշ չկա: Մեկ էլ ասում են , որ պետք է այդ տունը վածառեն եղբայրներով: Ծանոթուհիս հուսահատ վիճակում է:Մեկ էլ ինչ կարող է անել ծանոթուհիս , որ այդպիսի բան չպատահի, կամ էլ եթե պատահի կարող է էնպես անի, որ գոնե այնտեղ որտեղ իրենք վարցով կապրեն դրա մուծումների կեսը ամուսինը անի: Ինչպե՞ս խորհուրդ կտաք ,որ վարվի
Ըստ էության, նրանք երեքն էլ հանդիսանում են բաժնային սեփականատերեր, որոնցից յուրաքանչյուրն իրավունք ունի բնակարանից ստանալ իր մասնաբաժինը, փոխադարձ համաձայնության բացակայության դեպքում՝ դատական կարգով: Նշված հարաբերությունները կարգավորում են ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 197-րդ հոդվածով:
Հոդված 197. Բաժնային սեփականության ներքո գտնվող գույքը բաժանելը և դրանից բաժին առանձնացնելը
1. Բաժնային սեփականության ներքո գտնվող գույքը կարող է դրա մասնակիցների միջև բաժանվել նրանց համաձայնությամբ:
2. Բաժնային սեփականության մասնակիցն իրավունք ունի պահանջել առանձնացնելու իր բաժինն ընդհանուր գույքից:
3. Բաժնային սեփականության մասնակիցների միջև ընդհանուր գույքը բաժանելու կամ դրանից նրանցից մեկի բաժինն առանձնացնելու եղանակի և պայմանների մասին համաձայնության բացակայության դեպքում` բաժնային սեփականության մասնակիցն իրավունք ունի դատական կարգով պահանջել ընդհանուր գույքից բնեղենով առանձնացնելու իր բաժինը:
Եթե բաժինը բնեղենով առանձնացնելը չի թույլատրվում օրենքով կամ դա անհնար է առանց ընդհանուր սեփականության ներքո գտնվող գույքին անհամաչափ վնաս պատճառելու, առանձնացող սեփականատերը բաժնային սեփականության մյուս մասնակիցներից կարող է պահանջել վճարելու իր բաժնի արժեքը:
4. Սույն հոդվածի համաձայն, բաժնային սեփականության մասնակցին բնեղենով առանձնացվող գույքի անհամաչափությունը բաժնային սեփականության իրավունքում նրա բաժնին վերացվում է նրան համապատասխան դրամական գումար վճարելով կամ այլ փոխհատուցումով:
Բաժնային սեփականության մասնակցի բաժինը բնեղենով առանձնացնելու փոխարեն մյուս սեփականատերերը կարող են այդ մասնակցի համաձայնությամբ նրան փոխհատուցում վճարել: Այն դեպքերում, երբ սեփականատիրոջ բաժինն աննշան է, չի կարող իրապես առանձնացվել և ընդհանուր գույքի օգտագործման մեջ այդ սեփականատերն էական շահ չունի, դատարանը կարող է նաև այդ սեփականատիրոջ համաձայնության բացակայության դեպքում բաժնային սեփականության մյուս մասնակիցներին թույլատրել վճարելու փոխհատուցում:
5. Սույն հոդվածին համապատասխան` փոխհատուցումն ստանալու պահից սեփականատերը կորցնում է ընդհանուր գույքում բաժնի նկատմամբ իրավունքը:
6. Ընդհանուր գույքը բաժանելու կամ դրանից սույն հոդվածի 3-5-րդ կետերում սահմանված կանոններով բաժին առանձնացնելու ակնհայտ աննպատակահարմարության դեպքում դատարանն իրավունք ունի վճիռ կայացնել գույքը հրապարակային սակարկություններով վաճառելու մասին` ստացված գումարը հետագայում բաշխելով ընդհանուր սեփականության մասնակիցների միջև` նրանց բաժիններին համաչափ:
Իսկ վարձով բնակվելու դեպքում կինն օրենքից չբխող պահանջ (մասնավորապես, բնակարանի վարձ վճարելը) նախկին ամուսնուն չի կարող ներկայացնել: Ամուսինը պարտավոր է վճարել միայն ալիմենտը:
Գրանցումը կապ չունի, բնակարանը վաճառելու իրավունք ունեն բնակարանի սեփականատերերը: Եթե սեփականատեր են ամուսինը ու իր եղբայրները, հանգիստ կարող են վաճառել::pardon Իսկ եթե բնակարանից օգտվում են կինը և երեխաները ու նրանց օգտագործման իրավունքը ստացել է պետական գրանցում, դա արդեն ուրիշ հարց:
Հ.Գ. Չէի նկատել, որ զրուցարանում ա հարցը տրված: Կխնդրեի տեղափոխել համապատասխան թեմա:
Հա դա վատ է , խուրհուրդ է հարկավոր:
Շատ կարևոր է, թե ում է սեփականության իրավունքով պատկանում այդ բնակարանը: Եթե տան սեփականատերերը այլ մարդիկ են /կինն ու երեխաները չեն ու ինչքան հսկացա հենց այդպես էլ կա/, այդ թվում նրա նախկին ամուսինը /որի բաժինը այդ բնակարանում կարող է շատ չնչին լինել/, ապա օրենքը թույլ է տալիս նրանց ազատորեն օտարել իրենց սեփական բնակարանը: Եղբոր ամուսնալուծվելը, առավել ևս նրա կինն ու երեխաները մյուս եղբոր համար չեն կարող արգելք հանդիսանալ բնակարանը վաճառելու հարցում: Երեխաները դատարանի վճռով մոր խնամքին են: Ամուսինն էլ դատարանի վճռով ալիմենտ է վճարում: Էս բազային տվյալներով որևէ շանս չունեն, եթե այլ մանրամասներ չկան:
Իսկ այս գործում հազար ու մի նրբություններ կարող են լինել: Հազար ու մի բան կապ ունի: Եթե կինը սեփականատեր չէ կարևոր է իմանալ այդ բնակարանի ձեռք բերման հիմքերը /գնել են, սեփականաշնորհել են, ժառանգել են/ ու ժամանակը /համատեղ ամուսնության ընթացքում, թե առաջ, թե հետո/: Մի խոսքով տվյալ պարագայում միակ ճիշտ խորհուրդը կլինի այն, որ բանիմաց փաստաբան վարձեն, ով հմտացած է նաև ամուսնաընտանեկան և անչափահասների հարցերում և նրան ներկայացնեն իրենց ձեռք տակ եղած ողջ փաստաթղթերը:
Շատ կարևոր է, թե ում է սեփականության իրավունքով պատկանում այդ բնակարանը: Եթե տան սեփականատերերը այլ մարդիկ են /կինն ու երեխաները չեն ու ինչքան հսկացա հենց այդպես էլ կա/, այդ թվում նրա նախկին ամուսինը /որի բաժինը այդ բնակարանում կարող է շատ չնչին լինել/, ապա օրենքը թույլ է տալիս նրանց ազատորեն օտարել իրենց սեփական բնակարանը: Եղբոր ամուսնալուծվելը, առավել ևս նրա կինն ու երեխաները մյուս եղբոր համար չեն կարող արգելք հանդիսանալ բնակարանը վաճառելու հարցում: Երեխաները դատարանի վճռով մոր խնամքին են: Ամուսինն էլ դատարանի վճռով ալիմենտ է վճարում: Էս բազային տվյալներով որևէ շանս չունեն, եթե այլ մանրամասներ չկան:
Իսկ այս գործում հազար ու մի նրբություններ կարող են լինել: Հազար ու մի բան կապ ունի: Եթե կինը սեփականատեր չէ կարևոր է իմանալ այդ բնակարանի ձեռք բերման հիմքերը /գնել են, սեփականաշնորհել են, ժառանգել են/ ու ժամանակը /համատեղ ամուսնության ընթացքում, թե առաջ, թե հետո/: Մի խոսքով տվյալ պարագայում միակ ճիշտ խորհուրդը կլինի այն, որ բանիմաց փաստաբան վարձեն, ով հմտացած է նաև ամուսնաընտանեկան և անչափահասների հարցերում և նրան ներկայացնեն իրենց ձեռք տակ եղած ողջ փաստաթղթերը:
շնորհակալ եմ շատ ;)
Հարգելի իրավաբաններ, խնդրում եմ պատասխանելայսպիսի հարցի: 1. Եթե բնակարանը (պետական, 1 մուտքով) ունի 2 համասեփականատեր, համասեփականատերից մեկը կամ նրա լիազորված անձը, առանց հաշվի առնելու մյուս համասեփականատիրոջ համաձայնությունը, կարո՞ղ է իր բաժնեմասը անհատույց վարձակալության տալ մի երրորդ անձի՝ առանց նոտարական վավերացման վարձակալության պայմանագրի: 2. Ոստիկանությունը լիազորվա՞ծ է նման դեպքում վտարել այդ 3-րդ անձին և կասեցնել օտար մարդկանց (նաև լիազորագիր ունեցող անձի) մուտքը տվյալ բնակարան: Շնորհակալություն:
Հարգելի իրավաբաններ, խնդրում եմ պատասխանելայսպիսի հարցի: 1. Եթե բնակարանը (պետական, 1 մուտքով) ունի 2 համասեփականատեր, համասեփականատերից մեկը կամ նրա լիազորված անձը, առանց հաշվի առնելու մյուս համասեփականատիրոջ համաձայնությունը, կարո՞ղ է իր բաժնեմասը անհատույց վարձակալության տալ մի երրորդ անձի՝ առանց նոտարական վավերացման վարձակալության պայմանագրի: 2. Ոստիկանությունը լիազորվա՞ծ է նման դեպքում վտարել այդ 3-րդ անձին և կասեցնել օտար մարդկանց (նաև լիազորագիր ունեցող անձի) մուտքը տվյալ բնակարան: Շնորհակալություն:
Մեր Քաղաքացիական օրենսգրքով կա երկու ձևի ընդհանուր սեփականություն` համատեղ և բաժնային: Եթե դա ընդհանուր համատեղ սեփականություն է, ապա իրավունք չունի առանց մյուս համասեփականատիրոջ համաձայնության կնքելու բնակարանի տիրապետման, տնօրինման կամ օգտագործման որևէ գործարք:
Եթե դա բաժնային սեփականություն է (այսինքն բնակարանի մեջ յուրաքանչյուրի բաժինը որոշված է և դա ստացել է պետական գրանցում) իրավունք ունի իր բաժնեմասը ցանկացած ձևով ինքնուրույն տնօրինելու (հատուցելի գործարքների դեպքում պահպանելով մյուս սեփականատիրոջ նախապատվության իրավունքը): Չնայած պրակտիկայում նման բան գրեթե բացառվում է, քանի որ գործ ունենք բնակարանի, որպես անշարժ գույք, հետ, և եթե բաժինը բնեղենով առանձնացված չէ, դժվար թե գտնվի մեկը, որ ողջ բնակարանի մի մասը ցանկություն հայտնի վարձակալելու:
Երկրորդը` անհատույց վարձակալություն չի լինում: Կա վարձակալություն, որի դիմաց վարձավճար է վճարվում և կա անհատույց օգտագործում, այսինքն` օգտագործի բնակարանը անհատույց: Երկու դեպքում էլ պայմանագիրը պարտադիր է և ենթակա է պետական գրանցման: Եթե պայմանագիր չկա կնքված կամ կա, բայց վարձակալության իրավունքը կամ օգտագործման իրավունքը պետական գրանցում չի ստացել, ապա նման պայմանագիրը անվավեր է:
Եթե կա վարձակալ կամ անհատույց օգտագործող, ապա պետք է ունենա, կադաստրում պետական գրանցում ստացած, համապատասխանաբար վարձակալության կամ անհատույց օգտագործման իրավունքի պետական գրանցման վկայական:
Հետևաբար, եթե կնքել է պամանագիր և իրավունքը ստացել է պետական գրանցում ու տրվել է համապատասխան վկայական, ապա ամեն ինչ օրինական է:
Ինչ վերաբերվում է լիազորված անձին, ապա նախ պետք է պարզել ինչ լիազորություններ է տվել նրան սեփականատերը այդ լիազորագրով:
Հարգելի իրավաբան, 1. լիազորագրի մեջ նշված է. ՛՛իմ փոխարեն իր ուզած գնով և պայմաններով իր, երրորդ անձի, անհատ ձեռնարկատիրոջ, ընկերության վարկային պարտավորությունների կատարման դիմաց վաճառել, վարձակալության, անհատույց օգտագործման հանձնել ք. Երևան.......հասցեում գտնվող անշարժ գույքի ինձ պատկանող մասը: Դրա հետ կապված հանդես գալ ՀՀ բոլոր անհրաժեշտ պետական և ոչ պետական կազմակերպություններում և ընկերություններում, անշարժ գույքի կադաստրում, նոտարական գրասենյակում, ՀՀ գործող ցանկացած բանկում, կնքել օֆերտայի, վարկային, առուվաճառքի, նախնական, նախավճարի, տարաժամկետ վճարումով, վարձակալության, անհատույց օգտագործման պայմանագրեր, բացել հաշիվ, կատարել փոխանցումներ, ստանալ գումար, կնքել պայմանագիրը լուծելու, պայմանագրում ցանկացած կետի փոփոխություն, լրացում կատարելու մասին համաձայնագիր:Հանդես գալ նաև էլեկտրացանցում, ջրմուղ վարչությունում, գազի վարչությունում, քաղաքապետաանում, վարչական շրջաններում կատարել բոլոր վճարումները՛՛:
Տվյալ լիազորված անձը կարո՞ղ է նմանատիպ լիազորագիր ունենալու դեպքում մուտք ու ելք անել երկու համասեփականատեր ունեցող բնակարան:
2. Նոտարը կարո՞ղ է վավերացնել տվյալ անձի մուտքն ու ելքը: Եթե այո, ապա, նշանակում է որ տվյալ բնակարանը կարող է գալ ցանկացած մարդ, և այն դարձնել փոցոց:
3. Եթե բնակարանը ապօրինի, առանց վավերացված պայմանագրի կադաստրի կամ նոտարի կողմից, մուտք է գործել երրորդ անձ (ոստիկանության անհետևողականության պատճառով չենք կարողանում վտարել տվյալ անձին, իսկ դատական պրոցես սկսելու համար անհրաժեշտ է ֆինանս և ժամանակ), բնակվում է արդեն 4 ամսից ավել (ըստ երևույթին այդ անձի մնալու համար վճարում է մյուս համասեփականատերը՝ նախկին կինը, հոգեբանական ճնշում գործադրելով տվյալ ընտանիքին քենախնդրության մոտիվով) և օգտվելով կոմունալ ծառայություններից չի արել ոչ մի վճար (հաշվիչները ընդհանուր են), ինչպես գործել այս պարագայում:
4. Կինը բացակայել է 21 տարի, և հայտնվելով լիիրավ սեփականության վճիռը կայանալուց 10 օր առաջ բեկանել է: Հիմա բնակարանի հարցը գտնվում է դատական պրոցեսում՝ վաղեմության ժամկետի հոդվածով: Կեղծ ցուցմունք է տվել այդ տարիների ընթացքում կատարած վճարումների մասին: Նրա բնակվելու վայրը արտասահմանում՝ անհայտ էր: Ինտերպոլով չի հայտնաբերվել: Իր այս տարիներին ներկա չգտնվելու փաստը կապում է, որ իբրև 1993թ. արտասահմանում տվյալ երկրի ներկայացչությունը կորցրել է փոստով ուղարկված իր և իր 2 անձը հաստատող անձնագրային փաթեթը (այդ իսկ պատճառով չի կարողացել գալ Հայաստան): Մենք հարցում ենք արել տվյալ երկրի դեսպանատուն, պատասխանել են, որ փաստաթղթերի կորստի դեպքու ընդամենը պետք դիմեր կոնսուլատ այն վերականգնելու նպատակով: Եվ բացի այդ ունեցել է հոգեսթրեսային.... հիվանդություն, և երկարատև բուժման նպատակով դարձյալ չի կարողացել գալ Հայաստան: Նախորդ դատի ընթացքում ներկայացվել է արտասահմանից ուղարկված հիվանդության փաստաթղթերը, որտեղ կեղծված է եղել տարեթիվը: Այս ընթացքում ստանում ենք փաստաթուղթ, որտեղ ոչ թե գլխավոր բժշկի՝ այլ առաջատար բժշկի ստորագրությամբ գրված էր, որ իբրև տեղի է ունեցել թյուրիմածություն տարեթվերի մեջ: Սակայն փաստաթուղթը չի վավերացված կնիքով՝ այսինքն առ ոչինչ է: Հարցս նրանում է՝ ՀՀ-ի օրենսդրությամբ դա դիտվու՞մ է որպես հանցակազմ պարունակող գործողություն, թեպետ փաստաթուղթը ուղարկված է արտասահմանից:
Հարցերս ստացվեցին երկար: Կրկին շնորհակալություն եմ հայտնում Ձեր համբերության համար:
Հարգելի իրավաբան, 1. լիազորագրի մեջ նշված է. ՛՛իմ փոխարեն իր ուզած գնով և պայմաններով իր, երրորդ անձի, անհատ ձեռնարկատիրոջ, ընկերության վարկային պարտավորությունների կատարման դիմաց վաճառել, վարձակալության, անհատույց օգտագործման հանձնել ք. Երևան.......հասցեում գտնվող անշարժ գույքի ինձ պատկանող մասը: Դրա հետ կապված հանդես գալ ՀՀ բոլոր անհրաժեշտ պետական և ոչ պետական կազմակերպություններում և ընկերություններում, անշարժ գույքի կադաստրում, նոտարական գրասենյակում, ՀՀ գործող ցանկացած բանկում, կնքել օֆերտայի, վարկային, առուվաճառքի, նախնական, նախավճարի, տարաժամկետ վճարումով, վարձակալության, անհատույց օգտագործման պայմանագրեր, բացել հաշիվ, կատարել փոխանցումներ, ստանալ գումար, կնքել պայմանագիրը լուծելու, պայմանագրում ցանկացած կետի փոփոխություն, լրացում կատարելու մասին համաձայնագիր:Հանդես գալ նաև էլեկտրացանցում, ջրմուղ վարչությունում, գազի վարչությունում, քաղաքապետաանում, վարչական շրջաններում կատարել բոլոր վճարումները՛՛:
Տվյալ լիազորված անձը կարո՞ղ է նմանատիպ լիազորագիր ունենալու դեպքում մուտք ու ելք անել երկու համասեփականատեր ունեցող բնակարան:
2. Նոտարը կարո՞ղ է վավերացնել տվյալ անձի մուտքն ու ելքը: Եթե այո, ապա, նշանակում է որ տվյալ բնակարանը կարող է գալ ցանկացած մարդ, և այն դարձնել փոցոց:
3. Եթե բնակարանը ապօրինի, առանց վավերացված պայմանագրի կադաստրի կամ նոտարի կողմից, մուտք է գործել երրորդ անձ (ոստիկանության անհետևողականության պատճառով չենք կարողանում վտարել տվյալ անձին, իսկ դատական պրոցես սկսելու համար անհրաժեշտ է ֆինանս և ժամանակ), բնակվում է արդեն 4 ամսից ավել (ըստ երևույթին այդ անձի մնալու համար վճարում է մյուս համասեփականատերը՝ նախկին կինը, հոգեբանական ճնշում գործադրելով տվյալ ընտանիքին քենախնդրության մոտիվով) և օգտվելով կոմունալ ծառայություններից չի արել ոչ մի վճար (հաշվիչները ընդհանուր են), ինչպես գործել այս պարագայում:
4. Կինը բացակայել է 21 տարի, և հայտնվելով լիիրավ սեփականության վճիռը կայանալուց 10 օր առաջ բեկանել է: Հիմա բնակարանի հարցը գտնվում է դատական պրոցեսում՝ վաղեմության ժամկետի հոդվածով: Կեղծ ցուցմունք է տվել այդ տարիների ընթացքում կատարած վճարումների մասին: Նրա բնակվելու վայրը արտասահմանում՝ անհայտ էր: Ինտերպոլով չի հայտնաբերվել: Իր այս տարիներին ներկա չգտնվելու փաստը կապում է, որ իբրև 1993թ. արտասահմանում տվյալ երկրի ներկայացչությունը կորցրել է փոստով ուղարկված իր և իր 2 անձը հաստատող անձնագրային փաթեթը (այդ իսկ պատճառով չի կարողացել գալ Հայաստան): Մենք հարցում ենք արել տվյալ երկրի դեսպանատուն, պատասխանել են, որ փաստաթղթերի կորստի դեպքու ընդամենը պետք դիմեր կոնսուլատ այն վերականգնելու նպատակով: Եվ բացի այդ ունեցել է հոգեսթրեսային.... հիվանդություն, և երկարատև բուժման նպատակով դարձյալ չի կարողացել գալ Հայաստան: Նախորդ դատի ընթացքում ներկայացվել է արտասահմանից ուղարկված հիվանդության փաստաթղթերը, որտեղ կեղծված է եղել տարեթիվը: Այս ընթացքում ստանում ենք փաստաթուղթ, որտեղ ոչ թե գլխավոր բժշկի՝ այլ առաջատար բժշկի ստորագրությամբ գրված էր, որ իբրև տեղի է ունեցել թյուրիմածություն տարեթվերի մեջ: Սակայն փաստաթուղթը չի վավերացված կնիքով՝ այսինքն առ ոչինչ է: Հարցս նրանում է՝ ՀՀ-ի օրենսդրությամբ դա դիտվու՞մ է որպես հանցակազմ պարունակող գործողություն, թեպետ փաստաթուղթը ուղարկված է արտասահմանից:
Հարցերս ստացվեցին երկար: Կրկին շնորհակալություն եմ հայտնում Ձեր համբերության համար:
Տվյալ լիազորագրով լիարժեք կարող է տիրապետել, տնօրինել, կառավարել այդ գույքը: Ինչ վերաբերվում է մուտք ու ելքին, ապա դե յուրե նման լիազորություն չունի, սակայն ներկայացվողի իրավունքները իրացնելու համար, իր լիազորությունների շրջանակներում, ենթադրում է, որ մուտք ու ելք պիտի անի` նայած թե մուտք ու ելքի տակ ինչ նկատի ունեք: Օրինակ ինչ որ մեկին բնակարանը վարձով տալու համար պետք է ցույց տա նրան բնակարանը և այլն, բայց օրինակ ապրել կամ որևէ ձևով փաստացի օգտագործել այդ բնակարանը, իր ինչ ինչ կարիքների համար, միանշանակ չի կարող, դա արդեն գույքի օգտագործում է, ոչ թե մուտք ու ելք, որը և եթակա է նոտարական վավերցման և պետական գրանցման:
Ցանկացած գույքի սեփականատերն իրավունք ունի իր գույքը հետ պահանջել ուրիշի ապօրինի տիրապետումից: Նման դեպքերում, առավել ևս Ձեր դեպքում, միանշանակ պետք է դիմել դատական պաշտպանության, անկախ նրանից, թե որքան ժամանակ դա կխլի: Եթե վճարունակ չեք, ապա դատական ծախսերի վճարումը կարելի է դատարանում միջնորդել և հետաձգել:
Ինչ վերաբերվում է դատարան ներկայացված արտասահմանում տրված բժշկական փաստաթղթին, եթե չեմ սխալվում, ապա նման փաստաթղթերը ոչ միայն կնքված և ստորագրված պետք է լինեն, այլ նաև պետք է վավերացվեն տվյալ երկրում` ապոստիլով, համաձայն 1961թ. Հաագայի կոնվեցիայի, քանի որ մենք դրա անդամ երկիր ենք: Կարծեմ բացառություն են քաղաքացիական, ընտանեկան և քրեական գործերով իրավական օգնության և իրավական հարաբերությունների մասին 1993 թվականի Մինսկի կոնվենցիային միացած ԱՊՀ անդամ երկրները ու մի քանի երկիր,, որոնց հետ ունենք նման հարցերը կարգավորող միջազգային պայմանագրեր:
բարը բոլոչին, ուրեմն մի հատ սենց հարց, ծննդականի հայրանվան դաշտում, հայրական ազգանվան մեջ կա մեկ տառի սխալ, դա ուղղելը ինչ պրոցես է, երկար է տևում, ու պարտադիր է ծննդական վկ. տիրոջ ներկայությունը?
keyboard
13.03.2015, 14:28
բարը բոլոչին, ուրեմն մի հատ սենց հարց, ծննդականի հայրանվան դաշտում, հայրական ազգանվան մեջ կա մեկ տառի սխալ, դա ուղղելը ինչ պրոցես է, երկար է տևում, ու պարտադիր է ծննդական վկ. տիրոջ ներկայությունը?
1.3000 դրամ պետ տուրք ցանկացած բանկում, ԿԱԳԾ ասել է թե՝ ԶԱԳՍ-ի հաշվեհամարին, նպատակը՝ կրկնօրինակի ստացում:
2.Հին ծննդականի մեջ նայել ԶԱԳՍ-ի որ գրասենյակն ա, մոտենալ այնտեղ:
3.Ծննդականի տիրոջ ներկայությունը պարտադիր է, ալտերնատիվ տարբերակ է, եթե ծծնդականի պատճեն է ստանում ծնողներից մեկը կամ նոտարական վավերացմամբ լիազորագիր ունեցող ցանկացած սուբյեկտ: Կրկնօրինակի համար դիմողի մոտ պետք է լինի անձնագրի պատճեն:
4.Գործընթացը կարա տևի մի քանի ժամից մինչև 7 օր մաքսիմում: Կախված ԶԱԳՍԻ տեղամասի զբաղվածությունից, իսկ ավելի ճիշտ տրամադրությունից ու քո գրպանից ելնող դրամիների նկարներից: Օրենքով մինչև 7 օր ա:
Հարգելի իրավաբան, մեր բնակարանը փաստաթղթերով ընդհանուր սեփականության կարգավիճակ ունի և մյուս համասեփականատերը այժմ իր պայմանական առանձնացված սենյակում /որպեսզի գողություն չարվի, ամեն մեկը իր գույքը տեղավորել է առանձին սենյակներով/ բնակեցնում է կողմնակի օտար անձի անվանելով նրան հյուր: Այդ ,,հարգարժան,, հյուրին մի քանի ամիս առաջ բերել էր լիազորված անձը /անհատույց օգտագործման սկզբունքով/, երբ համասեփականատերը բացակայում էր երկրից: Երկարատև պայքարի արդյունքում՝ 4 ամիս անց կարողացանք հասնել նրան, որ ոստիկանությունը վտարման արձանագրություն կազմեց, և այս 3-րդ անձը լքեց բնակարանը: 4 օր անց արտերկրից վերադարձավ մյուս համասեփականատերը և դարձյալ նույն 3-րդ անձին /3-րդ անձը՝ 34-ամյա կինը՝ վարժեցվածի նման ունակ է նույնիսկ ծամածռել դեմքը, գործ ունենք մարդկային այսպիսի որակի հետ, հատուկ կուրս են բռնել հոգեկանի վրա ազդելու համար, երևի թե վճարվո՞ւմ է այս գործողությունների համար/ տվեց բանալիները, որպեսզի բնակվի մեր բնակարանում իր փոխարեն՝ այս անգամ որակելով նրան որպես ,,հյուր,, /քենախնդրության սինդրոմ:)/: Դիմեցինք, ոստիկանություն, որ վտարված անձը դարձյալ ապրում է այստեղ և սա բացահայտ ոտնահարում է բնակարանի անձեռնմխելիության մասով: Սակայն ոստիկանությունը դրսևորում է բացահայտ անգործություն, նույնիսկ ահազանգին պատասխանում է միայն բանավոր, թե եկեք վարչություն կպարզաբանենք, և պատճառաբանելով, որ վտարման գործը փակված է, սա նոր իրավիճակ է, քանի որ այս անգամ նախկին կինն է /այն ժամանակ լիազորված անձն էր/ բերել այդ 3-րդ անձին, և ասում է, որ իր հարգարժան հյուրն է և իրավունք ունի կատարել նման գործողություններ: Կեցցե մեր ոստիկանությունը: Դատարան դիմելը երկարատև գործընթաց է: Իսկ բնակարանի հարցը վիճելի է, և գտնվում է դատական պրոցեսում ձեռքբերման վաղեմության օրենքի հիման վրա:
Ունենք անչափահաս երեխա, և օր-օրի այս ողջ պատմությունը լիովին քայքայում է մեր առողջականը: Ինչ անել՝ սա իսկապես խնդիր է:
Ruby Rue
15.08.2015, 16:16
Ժողովուրդ, ուրեմն «Յունիբանկին» տեղեկություն ստանալու հարցում էի ուզում ուղարկել, էն էլ Տեղեկատվության ազատության մասին օրենքում (http://www.parliament.am/legislation.php?sel=show&ID=1390) ասվում է, որ օրենքի գործողությունը տարածվում է պետական եւ տեղական ինքնակառավարման մարմինների, պետական հիմնարկների, բյուջեներից ֆինանսավորվող կազմակերպությունների, ինչպես նաեւ հանրային նշանակության կազմակերպությունների եւ դրանց պաշտոնատար անձանց վրա։
Եվ նույն օրենքում էլ նշվում է, որ հանրային նշանակության կազմակերպությունները ապրանքային շուկայում մենաշնորհ կամ գերիշխող դիրք ունեցող, ինչպես նաեւ առողջապահության, սպորտի, կրթության, մշակույթի, սոցիալական ապահովության, տրանսպորտի եւ կապի, կոմունալ ոլորտներում հանրությանը ծառայություններ մատուցող ոչ պետական կազմակերպություններն են: Այսինքն` ո՞նց հասկացա, բանկերը հանրային նշանակության կառույց չեն ու ոչ մի ձև պարտավորված չեն իմ հարցմանը պատասխանել:
Ու եթե պարտավորված չեն, ինչպե՞ս կարող եմ բանկից ինձ անհրաժեշտ ինֆորմացիան ստանալ, որն անմիջապես կապված է իմ պայմանագրի որոշ կետերի հետ:
Ժողովուրդ, ուրեմն «Յունիբանկին» տեղեկություն ստանալու հարցում էի ուզում ուղարկել, էն էլ Տեղեկատվության ազատության մասին օրենքում (http://www.parliament.am/legislation.php?sel=show&ID=1390) ասվում է, որ օրենքի գործողությունը տարածվում է պետական եւ տեղական ինքնակառավարման մարմինների, պետական հիմնարկների, բյուջեներից ֆինանսավորվող կազմակերպությունների, ինչպես նաեւ հանրային նշանակության կազմակերպությունների եւ դրանց պաշտոնատար անձանց վրա։
Եվ նույն օրենքում էլ նշվում է, որ հանրային նշանակության կազմակերպությունները ապրանքային շուկայում մենաշնորհ կամ գերիշխող դիրք ունեցող, ինչպես նաեւ առողջապահության, սպորտի, կրթության, մշակույթի, սոցիալական ապահովության, տրանսպորտի եւ կապի, կոմունալ ոլորտներում հանրությանը ծառայություններ մատուցող ոչ պետական կազմակերպություններն են: Այսինքն` ո՞նց հասկացա, բանկերը հանրային նշանակության կառույց չեն ու ոչ մի ձև պարտավորված չեն իմ հարցմանը պատասխանել:
Ու եթե պարտավորված չեն, ինչպե՞ս կարող եմ բանկից ինձ անհրաժեշտ ինֆորմացիան ստանալ, որն անմիջապես կապված է իմ պայմանագրի որոշ կետերի հետ:
Բանկերը տեղեկությունները հրապարակելիս առաջնորդվում են Կանոնակարգ 8/03-ով (http://www.arlis.am/documentview.aspx?docid=95245): Եթե պայմանագրի կետերի պարզաբանման խնդիր ա, աշխատողները պարտավոր են պարզաբանեն, իսկ եթե չգիտեն կամ չեն հասկանում, պիտի ուղղորդեն էն աշխատողի մոտ, ով գիտի:
Ruby Rue
17.08.2015, 16:59
Բանկերը տեղեկությունները հրապարակելիս առաջնորդվում են Կանոնակարգ 8/03-ով (http://www.arlis.am/documentview.aspx?docid=95245): Եթե պայմանագրի կետերի պարզաբանման խնդիր ա, աշխատողները պարտավոր են պարզաբանեն, իսկ եթե չգիտեն կամ չեն հասկանում, պիտի ուղղորդեն էն աշխատողի մոտ, ով գիտի:
Շնորհակալություն, հես ա ծանոթանամ էս կանոնակարգի հետ: Բանկի աշխատողները չկարողացան հարցերիս պատասխանել, առաջարկեցին նամակ գրել:
Շնորհակալություն, հես ա ծանոթանամ էս կանոնակարգի հետ: Բանկի աշխատողները չկարողացան հարցերիս պատասխանել, առաջարկեցին նամակ գրել:
Երևի նենց հարց ա, որ ոչ մեկ չի ուզեցել իրա վրա վերցնի պատասխանատվությունը: Նամակ գրի ու սպասի պաշտոնական պատասխանին: Եթե գումարային պահանջի խնդիր ա ու պաշտոնական պատասխանը չի բավարարում էդ պատասխանի հետ միասին կարաս դիմես ֆինանսական համակարգի հաշտարարին (http://www.fsm.am/)
Անպայման ծանոթացի նաև էս (http://www.unibank.am/hy/iravunq.php) էջին
Ruby Rue
22.08.2015, 09:39
Խնդիրն էսպիսին էր. քարտը բացելու պահին դրամային հաշվեհամարի մնացորդի վրա գալիս էր 8% տարեկան տոկոսադրույք, իսկ դոլարայինի վրա` 5%: Բայց մի օր պատահաբար հայտնաբերեցի, որ երկուսն էլ դարձել են 3% ու ինձ որևէ կերպ դրա մասին տեղյակ չեն պահել։ Պայմանագիրն ավելի ուշադիր կարդալու ժամանակ տեսա, որ ինչ–որ հավելված 1, որում ֆիքսված է էդ տոկոսադրույքը, հանդիսանում է պայմանագրի անբաժանելի մաս, բայց իրենք էդ հավելվածը չեն տվել ինձ։ Երբ դիմեցի բանկ, երկար ժամանակ հետո ինքը մի հատ թուղթ տվեց, որն ամենևին էլ իմ ուզածը չէր ու ոչ էլ նորմալ հարցերիս պատասխանեց։
Հիմա ես դիմում–բողոքը պատրաստել եմ, երկուշաբթի կուղարկեմ, բայց համարյա վստահ եմ, որ պատասխան չեմ ստանա։ Նման փորձ ունեմ իրանց հետ։ Ես նամակով ուզել եմ էդ հավելվածը և ապացույց էն մասին, որ իրենք իրավունք ունեին սակագները փոխել առանց քարտապանին տեղեկացնելու։
Հիմա եթե իրենք ինձ չպատասխանեն կամ պատաախանը բավարար չլինի, կարո՞ղ եմ դիմել ֆինանսական հաշտարարին, որովհետև տվյալ պահին ես ֆինանսական պահանջներ չունեմ։
Խնդիրն էսպիսին էր. քարտը բացելու պահին դրամային հաշվեհամարի մնացորդի վրա գալիս էր 8% տարեկան տոկոսադրույք, իսկ դոլարայինի վրա` 5%: Բայց մի օր պատահաբար հայտնաբերեցի, որ երկուսն էլ դարձել են 3% ու ինձ որևէ կերպ դրա մասին տեղյակ չեն պահել։ Պայմանագիրն ավելի ուշադիր կարդալու ժամանակ տեսա, որ ինչ–որ հավելված 1, որում ֆիքսված է էդ տոկոսադրույքը, հանդիսանում է պայմանագրի անբաժանելի մաս, բայց իրենք էդ հավելվածը չեն տվել ինձ։ Երբ դիմեցի բանկ, երկար ժամանակ հետո ինքը մի հատ թուղթ տվեց, որն ամենևին էլ իմ ուզածը չէր ու ոչ էլ նորմալ հարցերիս պատասխանեց։
Հիմա ես դիմում–բողոքը պատրաստել եմ, երկուշաբթի կուղարկեմ, բայց համարյա վստահ եմ, որ պատասխան չեմ ստանա։ Նման փորձ ունեմ իրանց հետ։ Ես նամակով ուզել եմ էդ հավելվածը և ապացույց էն մասին, որ իրենք իրավունք ունեին սակագները փոխել առանց քարտապանին տեղեկացնելու։
Հիմա եթե իրենք ինձ չպատասխանեն կամ պատաախանը բավարար չլինի, կարո՞ղ եմ դիմել ֆինանսական հաշտարարին, որովհետև տվյալ պահին ես ֆինանսական պահանջներ չունեմ։
1. Պայմանագրում պայմանների փոփոխությունների մասին կետեր կա՞ն, ու ի՞նչ կետեր են:
2. Եթե բանկը պայմանագրի խախտմամբ տոկոսադրույք ա նվազեցրել, ստացվում է որ դու ավելի քիչ եկամուտ ես ստացել քան կարայիր ստանայիր, հետևաբար ֆինանսական պահանջ ես ներկայացնում: եթե պարզվի, որի բանկը խախտել ա պայմանագիրը, էդ դեպքում պիտի ճշգրտի տոկոսները ու վերահաշվարկ անի: Եթե նույնիսկ պատշաճ պատասխանեց, ամեն դեպքում արժի հաշտարարին դիմել: Հաշտարարին դիմելուց հաշվիդ քաղվածքները ու պայմանագիրը անպայման հետդ կվերցնես: Հաշտարարը պաշտոնական նամակ ա ուղարկում ու էդ նամակին ուզած չուզած պիտի պատասխանեն :)
3. եթե հնարավոր ա, դիմում բողոքը պատճենի ու անձամբ ներկայացրու բանկ: Ում որ տաս բողոքը, պահանջի որ պատճենի վրա գրի ու ստորագրի որ ստացել ա, ու դնի ամիս ամսաթիվը
Ruby Rue
22.08.2015, 12:21
1. Պայմանագրում պայմանների փոփոխությունների մասին կետեր կա՞ն, ու ի՞նչ կետեր են:
2. Եթե բանկը պայմանագրի խախտմամբ տոկոսադրույք ա նվազեցրել, ստացվում է որ դու ավելի քիչ եկամուտ ես ստացել քան կարայիր ստանայիր, հետևաբար ֆինանսական պահանջ ես ներկայացնում: եթե պարզվի, որի բանկը խախտել ա պայմանագիրը, էդ դեպքում պիտի ճշգրտի տոկոսները ու վերահաշվարկ անի: Եթե նույնիսկ պատշաճ պատասխանեց, ամեն դեպքում արժի հաշտարարին դիմել: Հաշտարարին դիմելուց հաշվիդ քաղվածքները ու պայմանագիրը անպայման հետդ կվերցնես: Հաշտարարը պաշտոնական նամակ ա ուղարկում ու էդ նամակին ուզած չուզած պիտի պատասխանեն :)
3. եթե հնարավոր ա, դիմում բողոքը պատճենի ու անձամբ ներկայացրու բանկ: Ում որ տաս բողոքը, պահանջի որ պատճենի վրա գրի ու ստորագրի որ ստացել ա, ու դնի ամիս ամսաթիվը
Շնորհակալ եմ: Հենց քո ասածի պես էլ կանեմ: :)
Պայմանագրից`
1.3 Քարտերը տրամադրում և սպասարկում են Բանկի կողմից հաստատված «Յունիբանկ» ՓԲԸ-ի VISA քարտերի տրամադրման և սպասարկման պայմանները և սակագները»-ի` համաձայն սույն պայմանագրին կից և անբաժանելի մաս հանդիսացող հավելված 1-ի:
3.1.3 Բանկն իրավունք ունի փոփոխել քարտի տրամադրման և սպասարկման սակագները` 10 օր առաջ տեղյակ պահելով քարտապանին:
3.2.3 Բանկը պարտավոր է վճարել տոկոսագումարներ Քարտապանի քարտային հաշվի մնացորդի նկատմամբ` համաձայն 1.3 կետով նշված Հավելված 1-ի:
Պայմանագրում նշվում է, որ էդ հավելված 1-ը պայմանագրի անբաժանելի մասն է: Հիմա եթե պայմանագիրը ստորագրելուց հետո իրենք դա ինձ չեն տվել, ու չեն տվել երբ ես դիմել եմ բանկ, իրենք պայմանագիրը չե՞ն խախտել:
Մեկ էլ հնարավո՞ր ա, որ էդ հավելված 1-ում գրած լինի, որ ասենք բանկն իրավունք ունի ցանկացած ժամանակ փոփոխել էդ տոկոսադրույքները: Հա, ու եթե իմ պայմանագիրը կնքելու ժամանակ կոնկրետ սակագներ են եղել, որոնք իմ պայմանագրի կից ու անբաժանելի մասն էին, իրենք կարո՞ղ էին դրանք փոխել:
Շնորհակալ եմ: Հենց քո ասածի պես էլ կանեմ: :)
Պայմանագրից`
1.3 Քարտերը տրամադրում և սպասարկում են Բանկի կողմից հաստատված «Յունիբանկ» ՓԲԸ-ի VISA քարտերի տրամադրման և սպասարկման պայմանները և սակագները»-ի` համաձայն սույն պայմանագրին կից և անբաժանելի մաս հանդիսացող հավելված 1-ի:
3.1.3 Բանկն իրավունք ունի փոփոխել քարտի տրամադրման և սպասարկման սակագները` 10 օր առաջ տեղյակ պահելով քարտապանին:
3.2.3 Բանկը պարտավոր է վճարել տոկոսագումարներ Քարտապանի քարտային հաշվի մնացորդի նկատմամբ` համաձայն 1.3 կետով նշված Հավելված 1-ի:
Պայմանագրում նշվում է, որ էդ հավելված 1-ը պայմանագրի անբաժանելի մասն է: Հիմա եթե պայմանագիրը ստորագրելուց հետո իրենք դա ինձ չեն տվել, ու չեն տվել երբ ես դիմել եմ բանկ, իրենք պայմանագիրը չե՞ն խախտել:
Մեկ էլ հնարավո՞ր ա, որ էդ հավելված 1-ում գրած լինի, որ ասենք բանկն իրավունք ունի ցանկացած ժամանակ փոփոխել էդ տոկոսադրույքները: Հա, ու եթե իմ պայմանագիրը կնքելու ժամանակ կոնկրետ սակագներ են եղել, որոնք իմ պայմանագրի կից ու անբաժանելի մասն էին, իրենք կարո՞ղ էին դրանք փոխել:
Տրամադրման ու սպասարկման սակագների փոփոխությունները տարեկան անվանական տոկոսադրույքի հետ կապ չունեն՝ այսինքն չեն կարա առաջնորդվելով պայմանագրի 3.1.3 կետով փոխեն տոկոսադրույքը: Էդ կետով կարան փոխեն օրինակ տարեկան սպասարկման վճարը, կամ բանկոմատից փող հանելու ժամանակ գանձվող միջնորդավճարը:
Սովորաբար պայմանագրերի հավելվածները առանձին ստորագրվում են: Այսինքն՝ և՛ պայմանագիրը, և հավելվածները առանձին առանձին ստորագրում են բանկը և հաճախորդը:
Եթե հաշվի առնենք որտեղ ենք, հա կարող ա հավելվածի մեջ գրած լինի, որ բանկն իրավունք ունի ցանկացած ժամանակ փոփոխել էդ տոկոսադրույքները, բայց պիտի որ նախօրոք տեղեկացնելու մասին էլ գրվի:
Իսկ բանկը հաստատել ա, որ հիմա քո քարտի տարեկան տոկոսադրույքը 3 տոկոս ա, թե դու՞ ես հաշվել: Եթե դու ես հաշվում հաշվի առ որ էդ եկած տոկոսագումարներից 10 տոկոս եկամտային հարկ ա պահում բանկը ու փոխանցում ա բյուջե:
Իսկ ինչ վերաբերվում ա հավելվածին, իրանք կարան ասեն, որ տվել են, բայց դու կորցրել ես: Պայմանագիրը կնքելուց էդ պիտի վերցրած լինեիր: Հիմա շատ դժվար կարաս ապացուցես, որ քեզ չեն տվել քո օրինակը
Ruby Rue
22.08.2015, 13:12
Տրամադրման ու սպասարկման սակագների փոփոխությունները տարեկան անվանական տոկոսադրույքի հետ կապ չունեն՝ այսինքն չեն կարա առաջնորդվելով պայմանագրի 3.1.3 կետով փոխեն տոկոսադրույքը: Էդ կետով կարան փոխեն օրինակ տարեկան սպասարկման վճարը, կամ բանկոմատից փող հանելու ժամանակ գանձվող միջնորդավճարը:
Սովորաբար պայմանագրերի հավելվածները առանձին ստորագրվում են: Այսինքն՝ և՛ պայմանագիրը, և հավելվածները առանձին առանձին ստորագրում են բանկը և հաճախորդը:
Եթե հաշվի առնենք որտեղ ենք, հա կարող ա հավելվածի մեջ գրած լինի, որ բանկն իրավունք ունի ցանկացած ժամանակ փոփոխել էդ տոկոսադրույքները, բայց պիտի որ նախօրոք տեղեկացնելու մասին էլ գրվի:
Իսկ բանկը հաստատել ա, որ հիմա քո քարտի տարեկան տոկոսադրույքը 3 տոկոս ա, թե դու՞ ես հաշվել: Եթե դու ես հաշվում հաշվի առ որ էդ եկած տոկոսագումարներից 10 տոկոս եկամտային հարկ ա պահում բանկը ու փոխանցում ա բյուջե:
Իսկ ինչ վերաբերվում ա հավելվածին, իրանք կարան ասեն, որ տվել են, բայց դու կորցրել ես: Պայմանագիրը կնքելուց էդ պիտի վերցրած լինեիր: Հիմա շատ դժվար կարաս ապացուցես, որ քեզ չեն տվել քո օրինակը
Բանկը հաստատել ա, որ 3% ա դարձել: Բայց եթե նույնիսկ ես կորցրած լինեի էդ հավելվածը, բանկը պարտավոր չի՞ ինձ դրա պատճենը տալ, երբ ես ուզում եմ կամ գոնե ցույց տալ:
Բանկը հաստատել ա, որ 3% ա դարձել: Բայց եթե նույնիսկ ես կորցրած լինեի էդ հավելվածը, բանկը պարտավոր չի՞ ինձ դրա պատճենը տալ, երբ ես ուզում եմ կամ գոնե ցույց տալ:
պատճենը արխային կարաս ուզես
Բարև ձեզ, ես ցանկանում եմ մի քանի իրավաբանական խորհուրդներ ստանալ մեքենայի առք ու վաճառքի վերաբերյալ:
Խնդրում եմ ինձ ինչ որ ուղություն տվեք թե ինչպես ավելի ճիշտ կլինի որ ես այդ գործարքում չտուժվեմ և ավելորդ քաշքշուկների մեջ չնկնեմ, նախապես շնորհակալություն::)
Մի քիչ առաջ Երևանի կենտրոնում զբոսնելուց հազիվ պրծա մի պիտբիլի /կարծեմ, էնքան լավ չգիտեմ տեսակները/ պատահական , չսպասված հարձակումից: Տերը կողքին էր ու շունը կապի վրա էր, բայց և էնքան բանի տեղ չդրեց էս միջադեպը ու անգամ ներողություն չպնդրեց:
Հարց- Հայկական օրենսդրությամբ շատ տերը պատասխանատու է՞ իր շան համար, և եթե այո, ապա ի՞նչ պատիճ է նախատեսվում տիրոջը, եթե մանավանդ լուրջ վնաս է հասցնում շունը մարդու առողջությանը: Ասենք շատ խորը կծում է ոտքը, ու մարդը լուրջ բուժման կարիք է ունենում:
Մի քիչ առաջ Երևանի կենտրոնում զբոսնելուց հազիվ պրծա մի պիտբիլի /կարծեմ, էնքան լավ չգիտեմ տեսակները/ պատահական , չսպասված հարձակումից: Տերը կողքին էր ու շունը կապի վրա էր, բայց և էնքան բանի տեղ չդրեց էս միջադեպը ու անգամ ներողություն չպնդրեց:
Հարց- Հայկական օրենսդրությամբ շատ տերը պատասխանատու է՞ իր շան համար, և եթե այո, ապա ի՞նչ պատիճ է նախատեսվում տիրոջը, եթե մանավանդ լուրջ վնաս է հասցնում շունը մարդու առողջությանը: Ասենք շատ խորը կծում է ոտքը, ու մարդը լուրջ բուժման կարիք է ունենում:
Հա, ունենք, նախատեսված է, քաղաքացիական օրենսգրքի 10712 հոդվածով՝
Հոդված 10712. Կենդանիների սեփականատիրոջ պատասխանատվությունը
1. Կենդանու պատճառած վնասի հատուցման պարտականությունը կրում է այդ կենդանու սեփականատերը, բացառությամբ այլ անձի տիրապետմանը կամ օգտագործմանը կամ խնամքին հանձնված կենդանու կողմից պատճառված վնասի, որի դեպքում վնասի հատուցման պարտականությունը կրում է կենդանուն տիրապետողը կամ օգտագործողը կամ խնամողը, եթե այլ բան նախատեսված չէ կենդանու սեփականատիրոջ և կենդանու օգտագործման, տիրապետման իրավունք ունեցող կամ խնամք իրականացնող անձի միջև կնքված պայմանագրով:
2. Կենդանու սեփականատերը պատասխանատվություն չի կրում այդ կենդանու պատճառած վնասի համար, եթե ապացուցում է, որ կենդանին դուրս է եկել իր տիրապետումից այլ անձանց ապօրինի գործողությունների հետևանքով:
3. Կենդանու օգտագործման, տիրապետման կամ խնամքի ընթացքում այլ անձին պատճառված վնասը հատուցած կենդանու սեփականատերը հետադարձ պահանջի (ռեգրեսի) իրավունք ունի այն անձի նկատմամբ, որի մեղքով պատճառվել է վնասը` իր կողմից տրված հատուցման չափով:
(10712-րդ հոդվածը լրաց. 21.02.07 ՀՕ-110-Ն)
Հա, ունենք, նախատեսված է, քաղաքացիական օրենսգրքի 10712 հոդվածով՝
Հոդված 10712. Կենդանիների սեփականատիրոջ պատասխանատվությունը
1. Կենդանու պատճառած վնասի հատուցման պարտականությունը կրում է այդ կենդանու սեփականատերը, բացառությամբ այլ անձի տիրապետմանը կամ օգտագործմանը կամ խնամքին հանձնված կենդանու կողմից պատճառված վնասի, որի դեպքում վնասի հատուցման պարտականությունը կրում է կենդանուն տիրապետողը կամ օգտագործողը կամ խնամողը, եթե այլ բան նախատեսված չէ կենդանու սեփականատիրոջ և կենդանու օգտագործման, տիրապետման իրավունք ունեցող կամ խնամք իրականացնող անձի միջև կնքված պայմանագրով:
2. Կենդանու սեփականատերը պատասխանատվություն չի կրում այդ կենդանու պատճառած վնասի համար, եթե ապացուցում է, որ կենդանին դուրս է եկել իր տիրապետումից այլ անձանց ապօրինի գործողությունների հետևանքով:
3. Կենդանու օգտագործման, տիրապետման կամ խնամքի ընթացքում այլ անձին պատճառված վնասը հատուցած կենդանու սեփականատերը հետադարձ պահանջի (ռեգրեսի) իրավունք ունի այն անձի նկատմամբ, որի մեղքով պատճառվել է վնասը` իր կողմից տրված հատուցման չափով:
(10712-րդ հոդվածը լրաց. 21.02.07 ՀՕ-110-Ն)
Շնորհակալություն պարզաբանման համար:
Սակայն մի հարց ևս:
Եթե կոնկրետ շունը, կամ այլ կենդանի, վնասել է ոչ թե նյութական, այլ վնասել է մարդու առողջությանը, էն էլ բավականին լուրջ, ապա ի՞նչ պատասխանատվություն է նախատեսվում:
Ինկատի ունեմ միայն ադմինիստրատիվ-գումարայի՞ն, թե տերոջը կարող են քրեական պատասխանատվության երթարկել, դիտավորյալ կամ ոչ դիտավորյալ մարդու առողջությանը խոշոր վնաս հասցնելու համար:
Շնորհակալություն պարզաբանման համար:
Սակայն մի հարց ևս:
Եթե կոնկրետ շունը, կամ այլ կենդանի, վնասել է ոչ թե նյութական, այլ վնասել է մարդու առողջությանը, էն էլ բավականին լուրջ, ապա ի՞նչ պատասխանատվություն է նախատեսվում:
Ինկատի ունեմ միայն ադմինիստրատիվ-գումարայի՞ն, թե տերոջը կարող են քրեական պատասխանատվության երթարկել, դիտավորյալ կամ ոչ դիտավորյալ մարդու առողջությանը խոշոր վնաս հասցնելու համար:
Դե եթե գույքային վնասի մասին չի խոսքը, այլ առողջությանը պատճառված վնասի, դրա համար էլ վարչական պատասխանատվություն կա․
Հոդված 113. Քաղաքային համայնքների տարածքում ընտանի կենդանիներ պահելու կանոնները խախտելը
(վերնագիրը խմբ. 19.12.12 ՀՕ-247-Ն)
1. Քաղաքային համայնքների տարածքում ընտանի կենդանիներ պահելու կանոնները խախտելը`
առաջացնում է տուգանքի նշանակում` սահմանված նվազագույն աշխատավարձի հնգապատիկից մինչև տասնապատիկի չափով։
2. Սույն հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված արարքները, որոնց հետևանքով վնաս է պատճառվել իրավաբանական կամ ֆիզիկական անձանց գույքին, ինչպես նաև ֆիզիկական անձանց առողջությանը՝
առաջացնում է տուգանքի նշանակում` սահմանված նվազագույն աշխատավարձի քսանապատիկից մինչև հիսնապատիկի չափով:
Քրեականի մասով կոնկրետ նման հոդված չունենք, բայց դե եթե նման բան լինի, որն առաջացնի մարդու մահ, արդեն անզգուշությամբ կատարված հանցանք ա, որ դրսևորվում ա ինքնավստահությամբ կամ անփութությամբ ու արդեն կարելի ա որակել Քրեական Օրենսգրքի 109 հոդվածով՝ անզգուշությամբ մահ պատճառելը կամ անզգուշությամբ առողջությանը ծանր վնաս կամ միջին ծանրության վնաս պատճառելը։
Հոդված 30.
Հանցանքն անզգուշությամբ կատարելը
1. Անզգուշությամբ կատարված հանցանքը կարող է դրսևորվել ինքնավստահությամբ կամ անփութությամբ:
2. Հանցանքը համարվում է ինքնավստահությամբ կատարված, եթե անձը նախատեսել է իր գործողության (անգործության)՝ հանրության համար վտանգավոր հետևանքների առաջացման հնարավորությունը, սակայն առանց բավարար հիմքերի՝ ինքնավստահորեն հույս է ունեցել, որ դրանք կկանխվեն:
3. Հանցանքը համարվում է անփութությամբ կատարված, եթե անձը չի նախատեսել իր գործողության (անգործության)՝ հանրության համար վտանգավոր հետևանքների առաջացման հնարավորությունը, թեև տվյալ իրադրությունում պարտավոր էր և կարող էր նախատեսել դրանք:
Հոդված 109.
Անզգուշությամբ մահ պատճառելը
1. Անզգուշությամբ մահ պատճառելը՝
պատժվում է ազատազրկմամբ՝ առավելագույնը երեք տարի ժամկետով:
2. Երկու կամ ավելի անձանց անզգուշությամբ մահ պատճառելը՝
պատժվում է ազատազրկմամբ՝ առավելագույնը հինգ տարի ժամկետով:
Կենդանու օգտագործո՞ւմ։ Լավ ա սեռական շահագործումը նշած չի :D
Կենդանու օգտագործո՞ւմ։ Լավ ա սեռական շահագործումը նշած չի :D
Ասեմ, կարող ա զարմանաս, բայց հնարավոր ա սենց մի դեպք:
Ա-ն ցանկանում ա սպանել Բ-ին: Ունի «գիշատիչ» շուն, գելխեղդ, շների «բոյ բեզ պրավիլ» առաջնության բազմակի չեմպին, ու իրա էդ շան ունակությունների վրա վստահ ա, որ եթե ինչ-որ մեկի վրա «քսի» տա, հաստատ կքրքրի, կսպանի: Ա-ն իրա գազանին բաց ա թողնում Բ-ի վրա, շունը սրան գզում, սպանում ա: Ա-ն կարա դատվի Բ-ի սպանության համար, իսկ շունը կհամարվի հանցագործության միջոց կամ գործիք: :))
Ասեմ, կարող ա զարմանաս, բայց հնարավոր ա սենց մի դեպք:
Ա-ն ցանկանում ա սպանել Բ-ին: Ունի «գիշատիչ» շուն, գելխեղդ, շների «բոյ բեզ պրավիլ» առաջնության բազմակի չեմպին, ու իրա էդ շան ունակությունների վրա վստահ ա, որ եթե ինչ-որ մեկի վրա «քսի» տա, հաստատ կքրքրի, կսպանի: Ա-ն իրա գազանին բաց ա թողնում Բ-ի վրա, շունը սրան գզում, սպանում ա: Ա-ն կարա դատվի Բ-ի սպանության համար, իսկ շունը կհամարվի հանցագործության միջոց կամ գործիք: :))
Դե էդ չեղավ, որ դու Ա-ն կենդանու օգտագործողն ա։ էդ էղավ, որ Ա-ն «կարող է օգտագործել»։ Նույն ձև կարող է օգտագործել հարևանի կնոջը, բայց հո չդառա՞վ հարևանի կնոջ օգտագործողը)))
Չնայած նոր մտածում էի, քանի որ խոսքը կենդանիների մասին է գնում, ու, շունը մասնավոր օրինակ է, հնարավոր է ի նկատի ունեն ասենք ձիուն, որին տերն օգտագործում է որպես փոխադրամիջոց :)
Ասեմ, կարող ա զարմանաս, բայց հնարավոր ա սենց մի դեպք:
Ա-ն ցանկանում ա սպանել Բ-ին: Ունի «գիշատիչ» շուն, գելխեղդ, շների «բոյ բեզ պրավիլ» առաջնության բազմակի չեմպին, ու իրա էդ շան ունակությունների վրա վստահ ա, որ եթե ինչ-որ մեկի վրա «քսի» տա, հաստատ կքրքրի, կսպանի: Ա-ն իրա գազանին բաց ա թողնում Բ-ի վրա, շունը սրան գզում, սպանում ա: Ա-ն կարա դատվի Բ-ի սպանության համար, իսկ շունը կհամարվի հանցագործության միջոց կամ գործիք: :))
էս "տնական" շների հետ կապված շատ անհասկանալի իրադրություններ կարող է լինել:
Ասենք, Հայաստանում շատ տեղեր կան, որ չես իմանում որ մտել ես անձնական սեփականության տիրույթ: Մանավանդ գյուղական վայրերում: Հստակ սահմանազատում չի երևում: Չկա ոչ մի տարբերանշան:
Մտնում ես, ու տնական ծառայողական շունը, որը մինչ այդ շատ հանգիստ ու հավասարակշկված շան հեղինակություն ուներ, առանց դուրս գալու էտ տարածքից հարձակվում ու "խեղդում" է մարդուն:
Հիմա ո՞վ է մեղավոր: Սկզբունքորեն - շունը կարող է չէ՞ տիրոջ անձնական սեփականության տարածքում առանց կապի լինել: Մյուս կողմից էլ մարդը մտել է մի տեղ, առանց իմանալու որ դա անձնական սեփականություն է: Շան տրամարությունը էտ պահին լավ չի եղել ու հարձակվել է:
Արդյոք՞ մեղավոր է շան տերը էս դեպքում:
Դե էդ չեղավ, որ դու Ա-ն կենդանու օգտագործողն ա։ էդ էղավ, որ Ա-ն «կարող է օգտագործել»։ Նույն ձև կարող է օգտագործել հարևանի կնոջը, բայց հո չդառա՞վ հարևանի կնոջ օգտագործողը)))
Չնայած նոր մտածում էի, քանի որ խոսքը կենդանիների մասին է գնում, ու, շունը մասնավոր օրինակ է, հնարավոր է ի նկատի ունեն ասենք ձիուն, որին տերն օգտագործում է որպես փոխադրամիջոց :)
էս "տնական" շների հետ կապված շատ անհասկանալի իրադրություններ կարող է լինել:
Ասենք, Հայաստանում շատ տեղեր կան, որ չես իմանում որ մտել ես անձնական սեփականության տիրույթ: Մանավանդ գյուղական վայրերում: Հստակ սահմանազատում չի երևում: Չկա ոչ մի տարբերանշան:
Մտնում ես, ու տնական ծառայողական շունը, որը մինչ այդ շատ հանգիստ ու հավասարակշկված շան հեղինակություն ուներ, առանց դուրս գալու էտ տարածքից հարձակվում ու "խեղդում" է մարդուն:
Հիմա ո՞վ է մեղավոր: Սկզբունքորեն - շունը կարող է չէ՞ տիրոջ անձնական սեփականության տարածքում առանց կապի լինել: Մյուս կողմից էլ մարդը մտել է մի տեղ, առանց իմանալու որ դա անձնական սեփականություն է: Շան տրամարությունը էտ պահին լավ չի եղել ու հարձակվել է:
Արդյոք՞ մեղավոր է շան տերը էս դեպքում:
John ջան, էն էլ ոնց եղավ: Ստեղ ամենակարևորը շան տիրոջ ընկալումն ա, տեսության էդ ընկալման անունը կոչվում ա «մեղք»: Այսինքն՝ պետք ա պարզվի՝ շան տերը գործել ա դիտավորությա՞մբ, միտումնավո՞ր, թե՞ ուղղակի անզգույշ, անփույթ ա գտնվել, դրա արդյունքում ա առաջացել հանրորեն վտանգավոր հետևանքը: Առաջին դեպքում սպանություն կլինի, որովհետև հանցավորը դիմում ա ամեն հնարավոր միջոցի, ընդհուպ մինչև իրա շանն ա օգտագործում հակառակորդին խոցելու համար: Միգուցե մի տեղ հույս ա ունենում, որ կարդարանա, կասի, թե իբր՝ իրա կամքից անկախ ա ամեն ինչ տեղի ունեցել, բայց դա իրա արած գործողության անունը չի փոխում: Ընդամենն ապացուցման խնդիր ա: Երկրորդ դեպքում անձը կարա դատվի անզգուշությամբ մահ պատճառելու համար, եթե չնայած նախատեսել ա հետևանքների վրա հասնելը, բայց առանց բավարար հիմքերի ինքնավստահորեն հույս ա ունեցել, որ դրանք կկանխվեն կամ էլ եթե չի նախատեսել հետևանքների վրա հասնելը, բայց տվյալ պարագայում պարտավոր էր ու կարող էր նախատեսել, որ իրա շունը մարդկանց կարա վնաս տա:
Քո նշած օրինակում ձիու ու շան տարբերությունն էն ա, որ ձին չի օգտագործվում մարդուն խոցելու, վնաս պատճառելու համար, ընդամենը փոխադրամիջոց ա, որն իրա արարքի որակման համար ոչ մի նշանակություն չունի: Բեր շան տեղը պայմանական օգտագործենք զենք, քար, փայտ և այլն, ստեղ կարևորը շունը չի, այլ էն նպատակը, որը հանցավորը հետապնդում ա: Սենց մի օրինակ էլ կա. անձն իրա տան տարածքը ցանկապատում ա էլեկտրական հոսանքի լարում կրող հաղորդալարերով: Չիմացող մեկը կպչում ա, հոսանքահարվում ու մահանում: Պարզ ա, որ տան տերը հենց իրա ձեռքով, անմիջականորեն գործողություն չկատարեց, որ անցորդը մահացավ, այլ էն ա, որ այլոց կյանքին ու առողջությանն սպառնացող պայմաններ ստեղծեց: Էս դեպքում սպանություն չունենք, բայց էլի արածը կարա հանցագործություն համարվի, կոնկրետ անզգուշությամբ մահ պատճառելը:
Հիմա գանք հարևանի կնոջ հարցին: Ինքը, տենց շատ սիրելով հարևանի կնոջը, չեմ կարծում, որ նրան տենց արարքի կդրդի, բայց եթե այնուամենայնիվ անի դա, ապա էլի կդատվի ինքը, իսկ հարևանի կինը կդատվի, եթե հասկանա, որ իրա արածը հանցանք էր: Չհասկանալու դեպքում չի դատվի, այլ կդատվի տվյալ անձը հենց սպանության համար, որպիսի դեպքում գործ ունենք «արարքի միջնորդավորված կատարում» հասկացության հետ: Էս էլ օրենսդրական հիմնավորումը:
ՀՀ քրեական օրենսգիրք, հոդված 38.
Մաս 2. Կատարող է համարվում այն անձը, ով անմիջականորեն կատարել է հանցանքը կամ դրա կատարմանն անմիջականորեն մասնակցել է այլ անձանց (համակատարողների) հետ համատեղ, ինչպես նաև հանցանքը կատարել է այլ այնպիսի անձանց օգտագործելու միջոցով, ովքեր օրենքի ուժով ենթակա չեն քրեական պատասխանատվության կամ հանցանքը կատարել են անզգուշությամբ:
Օրենքի ուժով քրեական պատասխանատվության ոչ ենթակա անձինք են, օրինակ, էն անձինք, ովքեր արարքը կատարել են անմեղսունակության վիճակում:
John ջան, էն էլ ոնց եղավ: Ստեղ ամենակարևորը շան տիրոջ ընկալումն ա, տեսության էդ ընկալման անունը կոչվում ա «մեղք»: Այսինքն՝ պետք ա պարզվի՝ շան տերը գործել ա դիտավորությա՞մբ, միտումնավո՞ր, թե՞ ուղղակի անզգույշ, անփույթ ա գտնվել, դրա արդյունքում ա առաջացել հանրորեն վտանգավոր հետևանքը: Առաջին դեպքում սպանություն կլինի, որովհետև հանցավորը դիմում ա ամեն հնարավոր միջոցի, ընդհուպ մինչև իրա շանն ա օգտագործում հակառակորդին խոցելու համար: Միգուցե մի տեղ հույս ա ունենում, որ կարդարանա, կասի, թե իբր՝ իրա կամքից անկախ ա ամեն ինչ տեղի ունեցել, բայց դա իրա արած գործողության անունը չի փոխում: Ընդամենն ապացուցման խնդիր ա: Երկրորդ դեպքում անձը կարա դատվի անզգուշությամբ մահ պատճառելու համար, եթե չնայած նախատեսել ա հետևանքների վրա հասնելը, բայց առանց բավարար հիմքերի ինքնավստահորեն հույս ա ունեցել, որ դրանք կկանխվեն կամ էլ եթե չի նախատեսել հետևանքների վրա հասնելը, բայց տվյալ պարագայում պարտավոր էր ու կարող էր նախատեսել, որ իրա շունը մարդկանց կարա վնաս տա:
Քո նշած օրինակում ձիու ու շան տարբերությունն էն ա, որ ձին չի օգտագործվում մարդուն խոցելու, վնաս պատճառելու համար, ընդամենը փոխադրամիջոց ա, որն իրա արարքի որակման համար ոչ մի նշանակություն չունի: Բեր շան տեղը պայմանական օգտագործենք զենք, քար, փայտ և այլն, ստեղ կարևորը շունը չի, այլ էն նպատակը, որը հանցավորը հետապնդում ա: Սենց մի օրինակ էլ կա. անձն իրա տան տարածքը ցանկապատում ա էլեկտրական հոսանքի լարում կրող հաղորդալարերով: Չիմացող մեկը կպչում ա, հոսանքահարվում ու մահանում: Պարզ ա, որ տան տերը հենց իրա ձեռքով, անմիջականորեն գործողություն չկատարեց, որ անցորդը մահացավ, այլ էն ա, որ այլոց կյանքին ու առողջությանն սպառնացող պայմաններ ստեղծեց: Էս դեպքում սպանություն չունենք, բայց էլի արածը կարա հանցագործություն համարվի, կոնկրետ անզգուշությամբ մահ պատճառելը:
Հիմա գանք հարևանի կնոջ հարցին: Ինքը, տենց շատ սիրելով հարևանի կնոջը, չեմ կարծում, որ նրան տենց արարքի կդրդի, բայց եթե այնուամենայնիվ անի դա, ապա էլի կդատվի ինքը, իսկ հարևանի կինը կդատվի, եթե հասկանա, որ իրա արածը հանցանք էր: Չհասկանալու դեպքում չի դատվի, այլ կդատվի տվյալ անձը հենց սպանության համար, որպիսի դեպքում գործ ունենք «արարքի միջնորդավորված կատարում» հասկացության հետ: Էս էլ օրենսդրական հիմնավորումը:
ՀՀ քրեական օրենսգիրք, հոդված 38.
Օրենքի ուժով քրեական պատասխանատվության ոչ ենթակա անձինք են, օրինակ, էն անձինք, ովքեր արարքը կատարել են անմեղսունակության վիճակում:
ես ճիշտն ասած իմ վերևի հարցի պատասխանը չստացա:
Հիմա էտ շան տերը մեղավո՞ր է թե չէ:
ես ճիշտն ասած իմ վերևի հարցի պատասխանը չստացա:
Հիմա էտ շան տերը մեղավո՞ր է թե չէ:
Քո բերած օրինակներում քրեաիրավական տեսանկյունից մեղավոր չի, բայց վարչական կամ քաղաքացիական պատասխանատվության առաջ կարա կանգնի:
Մեղավորության չափանիշն էն ա, որ ինքը պարտավոր լինի նախատեսել հանրորեն վտանգավոր հետևանքները, բայց առանց որևէ հիմքի հույս ունենա, որ դրանք վրա չեն հասնի կամ էլ չնախատեսի, բայց տվյալ դեպքում պարտավոր լինի նախատեսել: Եթե ինքն իմանա, որ իրա շունը տենց գիշատիչ ա ու ոչ միայն ունակ ա տենց վնաս պատճառելու, այլ նաև, օրինակ, նման նախադեպեր եղած լինեն, ինքն արդեն կարա ու պարտավոր ա նախատեսի, էդ դեպքում հնարավոր ա քրեական պատասխանատվություն: Բայց էդ կարգի վտանգավոր, գիշատիչ շներին չեմ տեսել, որ ազատ թողնեն:
Ժող ջան, սենց մի հարց:
Եթե տանիքից կաթում է իմ բնակարան, տանիքի վերանորոգման համար պատասխանատուն համատաիրությու՞նն է: Եթե համատիրության «շեֆը» հրաժարվում է որևէ ձևով էս հարցին լուծում տալ, ի՞նչ կարող եմ անել:
keyboard
01.11.2016, 23:56
Ժող ջան, սենց մի հարց:
Եթե տանիքից կաթում է իմ բնակարան, տանիքի վերանորոգման համար պատասխանատուն համատաիրությու՞նն է: Եթե համատիրության «շեֆը» հրաժարվում է որևէ ձևով էս հարցին լուծում տալ, ի՞նչ կարող եմ անել:
Դիմել ընդհանուր իրավասության դատարան՝ վնասի փոխհատուցման և դատական կարգով շեֆ կոչեցյալին զաստավիտով գործը անել տալու պահանջով։
Հենց դատարանից ծանուցում ստացան մի շաբաթից տանիքդ կսարքեն, փրձած բան ա։
Բրև ձեզ,տեղական տուրքի պահանջ դատարան ուղղարկվում է որ հոդվածի համաձայն?
Բրև ձեզ,տեղական տուրքի պահանջ դատարան ուղղարկվում է որ հոդվածի համաձայն?
Որ հստակեցնես հարցդ, կփորձեմ օգնել: Ի՞նչ ա նշանակում ուղարկվում դատարան:
տեղական տուրքը չվճարելու դեպքում կուտակվում է և համայնապետարանի իրավաբաԸ գործը պետք է ուղարկի դատարան որ հոդվածի համաձայն պետք է ուղարկի,ինձ հոդվածն է պետք
տեղական տուրքը չվճարելու դեպքում կուտակվում է և համայնապետարանի իրավաբաԸ գործը պետք է ուղարկի դատարան որ հոդվածի համաձայն պետք է ուղարկի,ինձ հոդվածն է պետք
Տեղական տուրքը չվճարելու դեպքում համայնքի ղեկավարը առանց դատարան դիմելու կարող է «Վարչարարության հիմունքների և վարչական վարույթի մասին» ՀՀ օրենքի 30-րդ հոդվածի 1-ին մասի «բ» կետի հիմքով հարուցի վարչական վարույթ` տեղական տուրքի գումարների գանձման հարցի քննության նպատակով, հրավիրի վարչական վարույթի լսումներ՝ պատճաշ ծանուցելով տվյալ անձին/ընկերությանը։ Չներկայանալու դեպքում լսումները կազմակերպի նրա բացակայությամբ ու որոշում կայացնի տեղական տուրքի գումարի գանձման պահանջ ներկայացնելու մասին։
Իսկ որոշման պահանջները չկատարելու դեպքում, «Վարչարարության հիմունքների և վարչական վարույթի մասին» ՀՀ օրեենքի 88-րդ հոդվածով սահմանված կարգով, ուղարկի այն հարկադիր կատարման «Դատական ակտերի հարկադիր կատարման մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքով սահմանված կարգով` անբողոքարկելի դառնալուց հետո եռամսյա ժամկետում:
Շնորհակալություն այլ հարցերի դեպքում կդիմեմ ձեզ կրկին
Ժող, Ո՞րտեղից կարելի ա անհատ ձեռներեցության ու մասնավոր խանութների մասին օրենքները կարդալ։
Ձեռնարկատիրական գործունեությունը կարգավորվում ա ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքով (http://irtek.am/views/act.aspx?aid=150008):
Ժող, Ո՞րտեղից կարելի ա անհատ ձեռներեցության ու մասնավոր խանութների մասին օրենքները կարդալ։
Պրակտիկ մոտեցում առաջարկեմ: Օրենքները կարելի է կարդալ, դա հարց չի, ուղղակի այդ պարագայում բացառված չէ, որ կարող ես մանրուքների մեջ սխալվել: Դր ահամար ճիշտ կլինի կոնկրետ իրավաբանի ու հաշվապահի հետ քննարկես կոնկրետ այն գործունեությունդ, որը նախատեսում ես անել - այդտեղ այնքան նրբություններ կան, որ չպատրաստված մարդը զուտ օրենք կարդալով առանձնապես արդյունքի չի հասնի...
ժողովուրդ, նոտարի հետ կապված մի հարց ունեմ, որևե մեկտ ծանոթ եք նոտարի միջոցով էլէկտրոնային նամակի դեպոնացման կամ ապացույցի ապահովման գործնթացի հետ? պրակտիկայում առընչվել եք նման բանի հետ?
Ժողովուրդ, ինձ հարկավոր է վճարովի իրավաբանական խորհրդատվություն անհատների կամ կազմակերպությունների ինֆորմացիա։
Խնդրում եմ եթե ունեք նման ինֆորմացիա և ծանոթ էք պրոֆեսիոնալիզմին, գրեք