PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Սա էլ ես



Սերխիո
19.12.2007, 15:20
Ես ու հոգիս

Անէացած այս աշխարհից,
ու ձանձրացած տաղտուկ կյանքից,
Ես խնդրեցի ճախրող իմ հոգուն.
-Փնտրի'ր դու նրան`իմ միակ սիրուն:

Արդ թափառեց հոգիս անմարմին,
Ցնորվածի պես փնտրեց իմ կեսին:
Նա էլ է զգացել տանջանք, տառապանք,
Նա էլ է բաղձում քնքշանք,փաղաքշանք:

Խավար ու ցուրտ գիշեր է իջնում,
իսկ անխոնջ հոգիս` նրան որոնում:
-Դարձի'ր , հոգի'ս , անմիտ է ու զուր,
Եվ եկավ անգույն հոգին իմ տխուր:

-Ես նրան տեսա ... Չքնա~ղ էր կրկին ,
բայց գորշ մի մարմին ,նստած էր կողքին ,
Եվ գլուխն ,ասես, հենել էր կրծքին ,
Երջանիկ դեմքը հառած երկնքին:

Cassiopeia
19.12.2007, 15:21
Ինձ դուր եկավ, ապրես: Միայն վերջին քառատողի մեջ. խոսքը հո մահվանը չէ՞ր վերաբերում:think

Լէգնա
19.12.2007, 15:22
Սահուն էր ձյան նման, բայց ջերմ էր:
Գեղեցիկ էր, թե' հանգերը, թե' միտքը: :)

Սերխիո
19.12.2007, 15:25
Միայն վերջին քառատողի մեջ. խոսքը հո մահվանը չէ՞ր վերաբերում:think

չէ , ես դեռ կամ:) ուզում էի ասել ,որ ոմն մեկը արդեն զբաղեցրել իմ տեղը...ու երջանիկ են:

Dayana
19.12.2007, 15:30
Շատ լավն էր :) հուսամ էլի կլինեն։

Script
19.12.2007, 15:41
Շատ սիրուն տողեր էին:)

Սերխիո
19.12.2007, 16:35
Շնորհակալություն կարծիքների համար:)
Շատ է պատահել ,որ գիշերը գրել եմ ,իսկ առավոտյան ,չափսոսալով շպրտել:

<<Ես ու հոգիս>> բանաստեղծությունը իմ կյանքից չէ , բայց հիմա դա արդեն մի քիչ ռեալ է , իսկ դրա իրականացում մահու չափ դաժան է:(

Իսկ սա այն է ,ինչ ես զգում եմ հենց հիմա:)

Կամ

Դու պետք է լինես կամ իմ հավետ,
կամ թաղվես անմեղ այգում բուրավետ:
Ճաշակի'ր ինձ հետ սեր , երջանկություն,
կամ փտիր հողում ,դարձիր օձի բույն :
Եղի'ր դու ինձ կին , հավերժ իմ կողքին ,
կամ էլ փայ դարձիր մռայլ դժոխքին :
:P

rainbow
19.12.2007, 16:42
Կամ

Դու պետք է լինես կամ իմ հավետ,
կամ թաղվես անմեղ այգում բուրավետ:
Ճաշակի'ր ինձ հետ սեր , երջանկություն,
կամ փտիր հողում ,դարձիր օձի բույն :
Եղի'ր դու ինձ կին , հավերժ իմ կողքին ,
կամ էլ փայ դարձիր մռայլ դժոխքին :
:P

Հզոր տողեր են

Dayana
19.12.2007, 16:43
Շնորհակալություն կարծիքների համար:)
Շատ է պատահել ,որ գիշերը գրել եմ ,իսկ առավոտյան ,չափսոսալով շպրտել:

<<Ես ու հոգիս>> բանաստեղծությունը իմ կյանքից չէ , բայց հիմա դա արդեն մի քիչ ռեալ է , իսկ դրա իրականացում մահու չափ դաժան է:(

Իսկ սա այն է ,ինչ ես զգում եմ հենց հիմա:)

Կամ

Դու պետք է լինես կամ իմ հավետ,
կամ թաղվես անմեղ այգում բուրավետ:
Ճաշակի'ր ինձ հետ սեր , երջանկություն,
կամ փտիր հողում ,դարձիր օձի բույն :
Եղի'ր դու ինձ կին , հավերժ իմ կողքին ,
կամ էլ փայ դարձիր մռայլ դժոխքին :
:P
Ինչ էլ լավ անեծքա :D կթողնես օգտագործեմ :oy

Selene
20.12.2007, 00:43
Իսկ սա այն է ,ինչ ես զգում եմ հենց հիմա:)

Կամ


Էսքան դաժանություն սիրող սիրտը չի կարող զգալ, Պետրոս;) Ուղղակի բարկացած ես, կանցնի:) Իսկ այ առաջին բանաստեղծությունը հաջող էր:)
Օֆֆտոպ:oy Հիշեցի հեռու բարեկամներիցս մեկի գրած տողերն իր սիրելիին, որոնք բնույթով համահունչ են «Կամ»-ին՝
Անիծում եմ քեզ, անեծքս բռնի,
Թե որ ինձ չառնես, առածդ մեռնի:

Սերխիո
20.12.2007, 00:51
Էսքան դաժանություն սիրող սիրտը չի կարող զգալ, Պետրոս;) Ուղղակի բարկացած ես, կանցնի:) Իսկ այ առաջին բանաստեղծությունը հաջող էր:)
Օֆֆտոպ:oy Հիշեցի հեռու բարեկամներիցս մեկի գրած տողերն իր սիրելիին, որոնք բնույթով համահունչ են «Կամ»-ին՝
Անիծում եմ քեզ, անեծքս բռնի,
Թե որ ինձ չառնես, առածդ մեռնի:

Լուսնի աստվածուհի ,ես չեմ անիծում ,դա վայել չէ տղուն ,ես ուզում եմ ասել ,որ կսպանեմ ու մի այգում գաղտնի կթաղեմ;)

Սերխիո
20.12.2007, 01:34
Էս մեկը դատարկացնդաբանության շարքից ա, լուրջ մի ընդունեք , մեկել մեծահասակների համար ա...
:P
Ուզում եմ

Ուզում եմ նորից ես բյուր համբույրներ `
միաձույլ ձայներ ,վավաշոտ շուրթեր:
Ուզում եմ նորից գիշերային սեր `
կիսամերկ կրծքեր , արձակված վարսեր :
Ուզում եմ նորից տառփանք ու տենչանք `
մարմնական հաճույք ,քա~ղցր հառաչանք :
Ուզում եմ երբեք չսիրել մեկին ,
ու սեր շռայլել հազար ու մեկին :
Ուզում եմ լինել կրքերից արբած ,
Եվ չսիրահարված ու գինուց հարբած :

Լեո
20.12.2007, 01:46
Լավ ես գրում, բայց ֆուտբոլից հեռու ես (ՉՆԵՂԱՆԱՍ!):

Սերխիո
20.12.2007, 01:53
Լավ ես գրում, բայց ֆուտբոլից հեռու ես (ՉՆԵՍԱՆԱՍ!):

:Dիհարկե չեմ նեղանում :D

մնացածը կլասիկոյի բաժնում;)

Սերխիո
30.12.2007, 02:32
Էսքան դաժանություն սիրող սիրտը չի կարող զգալ, Պետրոս;) Ուղղակի բարկացած ես, կանցնի:)
չէ:nea,չի անցել ու դժվար էլ անցնի և ձեր ուշադրությանն եմ հանձնում ևս մի դատարկացնդաբանություն ,որ արգասիքն է հոգուս տանջանքի:scen


Մոխրացնում եմ գլանակս,
Ու մաքրում եմ մերկ դանակս,
Եվ մեր մահվան մասին մտածում,
Թեև դեռ ես սեր եմ տածում :

Միգուցե ապրենք և կուրծքս պատռեմ,
Սրտիս վրայից անունդ ջնջեմ ,
Ավա~ղ , խորն ես սրտիս դու դաջված ,
Իսկ ոսկորներս `սիրով ներծծված :

Եվ դու լավ գիտես ,
Որ աշխարհին ի տես ,
Կյանքդ կխլեմ ,
Եվ հանգիստ խղճով թույնս կխմեմ :

:P

Լէգնա
30.12.2007, 09:40
պետք չէ այսպես, գուցե քո ամանորյա բացիկի ջերմ մկնիկները փոխո՞ւմ են ամեն բան :oy :)

հ.գ. ինձ էլ մագարիչ ես անում :D ` մաշնա :

Սերխիո
11.01.2008, 00:45
Վանդալիստուհիս

Մենք կերտեցինք մեր սիրո տաճարը,
Որից անճար էր հորինել հանճարը:
Իմ սերը դարձավ այդ տաճարին սյուն,
որն աներեր էր ու վստահ կայուն:
Սասանել ուզեց հաղմը մոլագար,
բայց թվաց զեփյուռ` մեղմիկ ու տկար:
Քո սերը եղավ գմբեթը բարձր,
այն մարամարե էր`շքեղ ու կարծր:
Խամրեցնել փորձեց պղտոր անձրևը,
բայց այն շողում էր ինչպես արևը:
Մի օր, սակայն , քանդիր քո ձեռքով,
և սուրբ տաճարի ավեր քարերով,
պարիսպ ես շուրջդ շարում դու կլոր,
որին մի քար ես դնում ամեն օր:

Հ.Գ.
Հուսահատությունից անտաղանդ պոետ էլ դարձանք:(

Chilly
11.01.2008, 00:50
Հուսահատությունից անտաղանդ պոետ էլ դարձանք:(

շատ անտաղանդ չես, արխային ;)
լավ ես գրում, կարողանում ես միտքդ հասկանալի ու հատու հասցնել կարդացողին... բայց մի քիչ քիչ ես գրում երևի... փորձի պակաս եմ զգում...

Selene
11.01.2008, 01:12
Հետաքրքիր էր:) Այս մեկում չտեսա նախորդներին բնորոշ դաժանություն կամ ցասում, ուրեմն՝ լավ է;)

Մի օր, սակայն , քանդիր քո ձեռքով,
և սուրբ տաճարի ավեր քարերով,
պարիսպ ես շուրջդ շարում դու կլոր,
որին մի քար ես դնում ամեն օր:
Միասյն այստեղ քանդիր բայ-ի ժամանակաձևը պիտի փոխես, քանդեցիր կամ քանդում ես, չգիտեմ:think

Սերխիո
11.01.2008, 01:15
Հետաքրքիր էր:)
Միասյն այստեղ քանդիր բայ-ի ժամանակաձևը պիտի փոխես, քանդեցիր կամ քանդում ես, չգիտեմ:think

անցյալ է ժամանակը միանշանակ ,իսկ քանդիր -քանդեցիր տարբերություն չեմ տեսնում;) մերսի ուշադրության համար

Սերխիո
11.01.2008, 13:25
շատ անտաղանդ չես, արխային ;)

Դա արդեն մի բան նշանակում է;) քանի որ ,եթե մի քիչ եմ անտաղանդ,դա ոչինչ ,բոլորն էլ մի քիչ անտաղանդ են:


Անդարձ լքված եմ ես
աշնան ծառի պես,
երբ տերևի քո ճյուղի,
իջնում է առանց երկյուղի

Second Chance
11.01.2008, 13:43
անցյալ է ժամանակը միանշանակ ,իսկ քանդիր -քանդեցիր տարբերություն չեմ տեսնում;) մերսի ուշադրության համար

տարբերություն հաստատ կա;)
քանդիր ավելի շատ օգտագործվում է որպես հրամայական, իսկ քանդեցիրը հասկանանում ես, որ հաստատ անցյալ է:)
իսկ բանաստեղծությունը լավն էր,/չհաշված վերջի մասը/ տաղանդ հաստատ ունես միայն թեմաներդ դուրս չեն գալիս:(

StrangeLittleGirl
27.01.2008, 22:24
Սերխիո՛, դեռ չե՞ս փոշմանել էն թեմայում գրածիդ համար: Ես կյանքում ստեղծագործողի անկյունը չէի փորփրի, եթե մյուս թեմայում դու դրա մասին չգրեիր:


Անէացած այս աշխարհից,
ու ձանձրացած տաղտուկ կյանքից,
Ես խնդրեցի ճախրող իմ հոգուն.
-Փնտրի'ր դու նրան`իմ միակ սիրուն:
Որակը մի կողմ… Մի՞թե ավելի լավ չէր լինի այսպես.

Ես խնդրեցի ճախրող հոգուս.
-Փնտրի'ր նրան՝ միակ սիրուս:

Ընդհանուր առմամբ, շատ-շատ անհարթ են այս հեղինակի գործերը: Մշակման կարիք ունեն: Բացի դրանից, սերը սպառված թեմա է: Մի՞թե ուրիշ բան չկա, որի մասին կարելի է գրել:

Սերխիո
27.01.2008, 22:30
:Dաաաաաաաաաաա
փոստորեն արժանացանք Մեծն քննադատի դիտողություններին ,շնորհակալություն ուշադրության համար;)

Ավելացվել է 1 րոպե անց

Բացի դրանից, սերը սպառված թեմա է: Մի՞թե ուրիշ բան չկա, որի մասին կարելի է գրել:

շաբլոնություն սիրում եմ...:P
բայց մյուս անգամ ,երբ սկսեմ տափականալ ,մեր էլեկտրիկի մասին եմ գրելու ,ճիշտ ա, ինչ սեր ?

StrangeLittleGirl
27.01.2008, 22:34
Մեծն բառը խիստ սխալ էր: Ավելի ճիշտ, արժանացար ջղային Բյուրի դիտողություններին, իսկ Բյուրը վաղուց որոշել էր չջղայնանալ:

Սերխիո
27.01.2008, 22:35
իսկ Բյուրը վաղուց որոշել էր չջղայնանալ:

:thinkհրաբուխ արթնացրեցի...

REAL_ist
27.01.2008, 22:51
մեր էլեկտրիկի մասին եմ գրելու
սպասում եմ:lol:lol

Կաթիլ
27.01.2008, 23:06
Չգիտեմ ու՞մ, ո՞նց, բայց ինձ շատ դուր եկան ստեղծագործություններդ :) ապրես:

Milli
12.02.2008, 09:15
Ես հասկանում եմ քո ապրումները... շատ լավն էր

Freddie
24.05.2008, 23:08
Սերխիո՛, իսկ քո սիրած բանաստեղծն ով՞ է։ Դե՜, ի նկատի ունեմ ով՞ է քեզ ոգեշնչել այս ոճի մեջ ստեղծագործել։ Բանաստեղծություններիցդ դատելով՝ պետք է որ Արթուր Ռեմբոի սիրահար լինես։ :B Թե՞ սխալվում եմ։ :oy

Սերխիո
24.05.2008, 23:58
Վա~յ , մոռացել էի որ սենց թեմա կա:oy

Հարգելի Freddie ,ցավում եմ ,որ չեմ կարդացել : Մի պահ իրոք շատ էի ոզում կարդալ իրա գործերից , երբ կարծեմ կուլտուրա ալիքով , իրա կենսագրության մասին հաղորդում էի նայում ,ու որոշ հատվածներ լսեցի ռուսերենով ու դուրս եկավ ,բայց ափսոս այդպես էլ սահմանափակվեցի `իրա մասին իմանալով ,որ ֆրանսիացի ա, կարծեմ քսաներորդ դարի սկզբի ու մեր Տերյաին պես ջահել մահացել ա:

Հ.Գ.
Բանաստեղծներից բնականաբար սիրում եմ , չէ շատ եմ սիրում Տերյան :

Սերխիո
06.06.2008, 18:29
Առօրյա

Դու՝ կամակոր , երես առած,
Ես՝ աննորմալ, հունից ելած,
Դու քամի ես՝ կրակ սփռող,
Ես՝ ածուխի կտոր վառվող:

Դու ՝ հանդուրժող քնքուշ էակ ,
Ես՝ երջանկության քո նավին թիակ,
Դու շքեղ աստղ բարձր երկնքում,
Ես մի տիեզերք ,իսկ դու իմ գրկում …

Սերխիո
06.06.2008, 18:50
Աննորմալ

Շուրթիդ համը դեռ քիմքիս ,
դու հեռանում ես` նայելով դեմքիս ,
Միացման հույսը զուր է ու չնչին ,
Բայց դեռ կսպասեմ քո դարձի կանչին:

Ախր ուզում եմ քեզ նորից տեսնել ,
Շոյել մետաքս վարսերդ թել-թել ,
Զգալ քո բույրը ` խենթացնող , դյութիչ,
Այդպես ամեն օր, թեկուզ և մի քիչ :