PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Կանցնի... Սա էլ կանցնի...



Artgeo
16.12.2007, 03:21
Հերթական բլթսա, կարող եք չկարդալ...

Գիշերվա ժամը 3 նա... Նստած եմ մենակ, քանի որ բոլորն ախպորս ծննդից հետո հարբած կամ կիսահարբած, կամ հավեսով հոգնած քնած են։ Բարեկամների, ծանոթների ու եսիմ ովքերի ոչ այնքան մեծ մասան եկավ, ստանդարտ ձևով ուտուշ-խմուշ արեց, հարբեց, երգեց հին հայկական երգեր (նույնպես ստանդարտ), խոսեց գեոպոլիտիկական հարցերի շուրջ, հիշեց մոտիկ, բայց տարածականորեն հեռու բարեկամներին, որոնք ընթացքում հիշեցնում էին իրենց մասին հեռախոսազանգերով... Ամեն ինչ ավարտվեց նույնպես ստանդարտ սուրճով, տորթով, ջան ու ղուրբանով, հաճախ հանդիպելու խոստումներով, մի մասի գնալով, մյուս մասի մեր տան բավականին մեծ մասը առգրավելով... Լավ է համակարգիչն ու անկողինս ինձ թողին, չնայած դոշակս ու բարձս խլել են… Խորը դեպրեսիան նորիս արթնացրել ու ազատություն է գտել իմ հոգում... Չէ, դոշակը չի խնդիրը: Խնդիրը միտեսականություննա ու վառ կետի (կետերի՞) բացակայությունը: էսա նոր տարի ա գալիս... Բայց դե...

ԿԱՆՑՆԻ՛... ՍԱ ԷԼ ԿԱՆՑՆԻ

http://www.leconcombre.com/droopy/img/droopy-wallpaper-1.jpg

Եվ վաղը ես նորից կժպտամ... :think

քաղաքացի
16.12.2007, 13:08
Լավ, գոնե ասա վերջը անցա՞վ: :esim

Amaru
26.12.2007, 12:12
Արթ, արի պաչեմ քեզ

Amaru
26.12.2007, 12:52
ես քեզ սիրում եմ, Արթ :)

ChildOfTheSky
26.12.2007, 14:21
Արտ , իմ կարծիքով նա քեզ սիրում ա :think

Artgeo
30.01.2008, 14:25
Արդեն մի քանի ամիս է փորձում եմ գրել այն, ինչը գրելու մասին մտորումներ ունեցել եմ ամբողջ ոչ այնքան երկար կյանքիս ընթացքում։ Վստահ եմ, որ չի ստացվի այն, ինչ ուզում եմ գրել, այն ինչ կա իրականում, կասկածում եմ, որ կստացվի արտահայտել նույնիսկ փոքր մասը ու գրեթե համոզված եմ, որ շատ քչերը կհասկանան այն, ինչ ուզում էի ասել։ Համենայն դեպս, հուսով եմ մի քանի բաժակ գինին ու մեկ տուփ ծխախոտը իրենց գործը կանեն ու մտքերս այնքան էլ չեն խառնվի իրար, հուսով եմ բանասերներն ու պարզապես գրագետ մարդիկ կներեն ոճական ու ուղղագրական սխալները։ Համենայն դեպս այեղ ժամանակ դժվար համարձակվեի թեկուզ սկսել գրել։ Ասում են, փորձը փորձանք չի, իսկ իշտայը ուտելու ժամանակ է գալիս... Չնայած, էս ի՞նչ կապ ուներ... Ինչևիցե... Կան մարդիկ, որոնք թքած ունեն ամենքի ու ամեն ինչի վրա, մարդիկ, որոնց ես հաճախ նախանձում եմ, մեկ-մեկ խղճում, երբեմն բարկանում։ Եթե դու այդ մարդկանցից ես, ապա հենց հիմա կարող ես անցնել քո գործերին ու չշարունակել կարդալ, քանի որ դու երբեք չես զբաղվել անիմաստ ու անարդյունք գործով ինչպիսին են կյանքի ու մարդկանց մասին մտորումները։ Մտորումներ, որոնք իմ համեստ կարծիքով լավ բանի չեն հասցնում։ Երկար-բարակ մտածելուց հետո գալիս ես բազմաթիվ իրարամերժ եզրակացությունների, որոնք որևէ կերպ չես կարողանում տեղավորել քո փոքրիկ ուղեղում։ Մարդն ընդհանրապես շատ տարօրինակ ու անհասկանալի երևույթ է իմ համար։ Ի դեպ, հենց սկզբից ասեմ, որ այն ամենը ինչ գրում եմ, զուտ իմ սուբյեկտիվ կարծիքն է ու դու անձամբ կարող ես չհամաձայնվել հետս, սակայն, քանի որ անկեղծ եմ, ապա անկեղծ կասեմ, որ դա ինձ համար էական չէ։ Վերադառնանք մարդ արարածին։ Դարերի ընթացքում դեֆորմացված ու բթացված մարդկային ուղեղը այսօր դարձել է զուտ սպառող ու խաղալիք երկնային որոշակի ուժերի ձեռքում։ Տարօրինակն այն է, որ հենց այդ ուժերի մեջ էլ չգիտես ինչու շատերը սկսել են փնտրել երկրային գերուժին, որը ոչ մեկ մինչ օրս չգիտի կա՞ իրականում, թե՞ չկա։ Ընդհանրապես հավատքն ու կրոնը իմ կարծիքով մարդկանց մեծամասնության համար անհրաժեշտ սակայն բավականին վիճելի երևույթներ են։ Կրոնին ինչի՞ կպա։ Հա, պարզապես ես չեմ հավատում որևէ գեր ուժի, պարզապես դրա կարիքը չունեմ։ Ծանր պահերին իմ կողքը կլինեմ ես ու միայն ես և որևէ մեկը չի գա օգնության, նույնիսկ շատերի կողմից փառաբանվող գերուժը։ Գերուժի կարիք երբեք չեմ ունեցել, ունեցել եմ, հասարակ, մահկանացու մարդու կարիք, որը սրտանց կուզենա լինել կողքիս և՛ ուրախության և՛ տխրության ժամանակ։ Մի՞թե այդպիսի մարդիկ չեն եղել։ Ցավոք եղել են, սակայն ես մերժել եմ նրանց, անխղճորեն ու առանց ետ նայելու, ինչպես մի քանի անգամ մերժել են ինձ։ Քանի որ հաճախ քո կողքին ուզում են լինել մարդիկ, որոնց դու չես ուզում տեսնել կողքիդ և հակառակը։ Բայց սրա մասին չէի է ուզում խոսել... Մի շատ հին ու ծեծված արտահայտություն կա «Կյանքը բեմ է, իսկ մարդիկ դերասաններ»։ Այս արտահայտությունը լիովին համապատասխանում է իմ մտորումների արդյունքում ունեցած եզրակացությանը։ Ավելին, մարդիկ սիրում են դերասաններին, ձևականություններ և այլն։ Մարդիկ, որոնք իրենց համար ստեղծում են կեղծ արժեքային համակարգ ու ամեն տեղ փառաբանում են անկեղծությունն ու մարդկային ուղիղ հարաբերությունները, հանգիստ ապրում են կեղծիքի մեջ ու իրական կյանքում բախվելով ճշմարտությանը միանգամից վերացնում են այդ ճշմարտության հետ կապ ունեցող ամեն ինչ։ Առանց մեկ վարկյան մտածելու, առանց որևէ ավելորդ հարցի։ Ինչո՞ւ։ Պատասխանը պարզ է, ինչպիսին այդ մարդկանց կյանքն է։ Ավելորդ գլխացավանք ոչ մեկին պետք չէ ու մարդիկ նախընտրում են լինել մթության ու ծանոթ կեղծիքի մեջ, քանի որ այդտեղ արդեն հարմարվել են։ Վերջին 5-6 տարին, որոնք ես անցկացրի Երևանում, մտքերով լինելով Թբիլիսիում անփոխարինելի էին ինձ համար։ Զուտ մարդկանց ու ինքս ինձ ճանաչելու կամ ավելի շատ խճճվելու տեսանկյունից։ 5-6 տարվա ընթացքում եղավ այն ամենը, ինչ չէր եղել մինչ այդ։ Թվացյալ և/կամ իրական սեր, թվացյալ և/կամ իրական ընկերություն, թվացյալ և/կամ իրական կյանք։ Բավականին շատ ժամանակ եմ վատնել անիմաստ ու հիմար խոսակցությունների վրա քաղաքականության, հոգեբանության, լրագրության, պատմության ու շատ ու շատ այլ սրանց նման ոչ կարևոր բաների վրա։ Հիշում եմ, երբ ամենաառաջինը դադարեցի վիճել պատմությունից, քանզի իրականում բացարձակապես էական չէ, թուրքե՞րն են այնքան խելացի գտնվել, որ ստեղծել հայրենիք, թե՞ հայերը, վրացիներն ու այլ փոքր (զուտ քանակապես) ազգերն են անկարող գտնվել դրա դեմն առնելու, հայե՞րն են առաջինը աշխարհում ընդունել քրիստոնեությունը, թե՞ մեկ ուրիշ ազգ և վերջապես իրո՞ք Մաշտոցն է գրել վրացական այբուբենը թե՞ ինչ-որ Պողոս կամ թեկուզ Պետրոս։ Հետագայում նույն ձևով անհետացավ ցանկությունը վիճելու այլ թեմաներով, նույնիսկ տարօրինակ ձևով քաղաքականությունից դադարեցի վիճել։ Պարզապես մի բան հասկացա, որ կապ չունի Սերժիկ, Ռոբիկ, Լյովիկ թե մեկ այլ ոք։ Քաղաքականության մեջ կարևորը ոչ թե մարդիկ են, այլ իդեան, արժեքային համակարգը, որի համար ապրում ես ու պայքարում։ Պայքարում ես հանուն ազատության ու արդարության այլ ոչ Լևոնի, Վազգենի, Սերժի մեկ այլ մարդու դեմ կամ կողմ։ Ցավոք, սա շատերը չեն հասկանում ու սկսում են ատամներով պաշտպանել իրենց «կուռքին»՝ ցեխ ու աղբ լցնելով մյուսի վրա, անտեսելով, որ նա նույնպես նույն արժեքների համար է պայքարում։ Բանավեճը հիմնականում վերածվում է խոսքակռվի անձնական վիրավորանքներով այլախոհի ու նրա «կուռքի» վերաբերյալ։ Ի՞նչ եք կորցրել, ի՞նչ եք փնտրում։ «Սերժը կոլոտ ա ու ցածր IQ-ով» «Լևոնը հրեա է ու մասսոն, իսկ Դեմիրճյանը բութ» «Վազգենը աբիժնիկ է» և այլն և այլն և այլն... Փետրվարի մեկից քաղաքականությունը ինձ համար գոյթություն չունի։

Հոգնել եմ ու շատ բան վերանայել ու վերագնահատել։ Իմ ոչ այնքան երկար կյանքի ընթացքում շատ լավ ու վատ բան եմ տեսել, սակայն ոչ ամեն ինչն եմ սթափ գնահատել։ Կորցրել եմ ինձ համար շատ հարազատ ու թանկ մարդկանց, որոնց կորուստը այնքան էլ չեմ զգացել, «ավելի կարևոր» բաներով տարված։ Հանդիպել եմ ինձ համար թանկ մարդկանց, որոնց ներկայությունը չեմ զգացել «ավելի կարևոր» բաներով զբաղված։ Շատ սխալներ եմ թույլ տվել։ Թերագնահատել կարևոր երևույթներն ու մարդկանց և գերագնահատել ոչ կարևոր երևույթներն ու մարդկանց։

Իմ կյանքում էլ եկավ այն X պահը, երբ ամեն ինչ լինելու է այլ կերպ։ Ներեք ինձ երիտասարդական մաքսիմալիզմի համար, սակայն այլ կերպ է լինելու ԱՄԵՆ ԻՆՉ։ Շատ բաներ դադարելու եմ անել, շատ բաներ սկսելու։

Հ.Գ. Ղժժալ ցանկացողները կարող են հանգիստ ղժժալ անկեղծ խոսքերիս վրա։

Artgeo
30.01.2008, 14:47
Չէ, էլի էն չի ստացվել ինչ ուզում էի, բայց դե, չէր էլ ստացվելու...

Ձայնալար
30.01.2008, 15:26
Ախպեր, հիմա դու ի՞նչ պրոբլեմ ունես::B

Malu
30.01.2008, 16:02
Արտ, այ Արտ: Գրածդ կարդալուց հետո առանց այդ էլ տխուր հոգիս ավելի շատ մաղձով լցվեց: Չեմ փորձի որևէ խորհուրդ տալ, կամ էլ գրածդ ինչ-որ կերպ մեկնաբանել:
Ուղղակի ինքդ էլ ինձնից լավ գիտես, որ այս կյանքում ամեն ինչ անցողիկ է, նույնիսկ մենք… Հերթով գալիս անց ենք կենում էս անցավոր աշխարհից:

Undina
30.01.2008, 16:04
Արտ ջան… ինչ-որ լուրջ բանա էղել…
ես երկար պփոստեր չեմ կաչդում… բայց էս մեկը սկզբից մինչև վերջ կարդացի… Էս ինչ դեպռեսսա մոտտ… տենց չի կարելի… եթե ուզում ես փոխես փոխի, բայց դա արա ու մի փոշմանի ՈՉ ՄԻ արածիդ համար

NetX
30.01.2008, 21:36
Անկեղծ ուրախ եմ :), իմ կողմից մեծամտություն կամ վերևից նայել չլինի, ասեմ որ մեծանում ես;)

Նորմարդ
30.01.2008, 22:33
Արտ ջան, ախպերս, ես քեզ հարգել ու ընդունել եմ այնպիսին ինչպիսին կաս, կընդունեմ և այնպիսին ինչպիսին ուզում ես կամ ձգտում ես դառնալ, ես քեզ հետ եմ:)

dvgray
30.01.2008, 22:47
Փետրվարի մեկից քաղաքականությունը ինձ համար գոյթություն չունի։

Գոնե վերևի գրառումտ հակառակի մասին է խոսում: :)


Հոգնել եմ ու շատ բան վերանայել ու վերագնահատել։

Կներես, բայց կրկին չեմ հավատում:
Եթե իսկապես կարող ես այս ամենը վերաիմաստավորել և գնալ առաջ, ապա շատ հիանալի կլինի: :think
:hands

Երվանդ
30.01.2008, 23:55
:) Լավն ես դու:)

Artgeo
31.01.2008, 02:56
Ախպեր, հիմա դու ի՞նչ պրոբլեմ ունես::B
Հակառակը, չունեմ :)

Արտ, այ Արտ: Գրածդ կարդալուց հետո առանց այդ էլ տխուր հոգիս ավելի շատ մաղձով լցվեց: Չեմ փորձի որևէ խորհուրդ տալ, կամ էլ գրածդ ինչ-որ կերպ մեկնաբանել:
Ուղղակի ինքդ էլ ինձնից լավ գիտես, որ այս կյանքում ամեն ինչ անցողիկ է, նույնիսկ մենք… Հերթով գալիս անց ենք կենում էս անցավոր աշխարհից:
:o Մալու ջան, փոփոխությունները դեպի լավն են։ ;) Երեքը կասեմ
1. Քաղաքական թեմաները ընհանրապես չեմ շոշափելու։ Կրոնական թեմաներն էլ։
2. Դադարում եմ ծխել։
3. 18.00-ից հետո հաց չեմ ուտում
4....
5...
...
...
Թույլ տվեք առայժ գաղտնի պահել։ :) Ամեն ինչ իր ժամանակին։ ;) Բայց, երկար ու բարդ պրոցեսներ են սկսվում փետրվարի մեկից մոտս :)

Ավելացվել է 2 րոպե անց

Գոնե վերևի գրառումտ հակառակի մասին է խոսում: :)

Կներես, բայց կրկին չեմ հավատում:
Եթե իսկապես կարող ես այս ամենը վերաիմաստավորել և գնալ առաջ, ապա շատ հիանալի կլինի: :think
:hands
Հունվարի 31-ն է այսօր, դեռ կարող եմ մի քանի հոգու ներվերի հետ խաղալ :oy
Ժամանակը ամեն ինչ ցույց կտա :)

:) Լավն ես դու:)
Դու էլ վատիկը չես :D Եր, կազմակերպի էկեք մեզ մոտ էլի :love Շատ չէ, մի շաբաթով :D Մերոնք ինձ չեն թողնում գալ, ասում են ընտրությունները անցնի, հետո տենանք :(

Sunny Stream
31.01.2008, 11:42
:o Մալու ջան, փոփոխությունները դեպի լավն են։ ;) Երեքը կասեմ
1. Քաղաքական թեմաները ընհանրապես չեմ շոշափելու։ Կրոնական թեմաներն էլ։
2. Դադարում եմ ծխել։
Ապրես!!! Դրանից էլ լավ բա՞ն :hands


3. 18.00-ից հետո հաց չեմ ուտում
Թխի, թող գա, ես էլ եմ որոշել, երեկ համեմատաբար ստացվեց... :oy

Արթ, դու շատ ինտերնացիոնալ մարդ ես, կարող ա՞ ադրբեջանական "Все к лучшему" ֆիլմը տեսած լինե՞ս... Չէ, քո վիճակի հետ համարյա կապ չունի, բայց նայում ես ու հասկանում, որ աշխարհում ու կյանքում ամեն բան լավ կլինի ;)

Հ.Գ. Բա չես ասում, ես էլ ջերմություն ունեմ... Բայց մեկ ա, ամեն ինչ լավ կլինի ;)

Artgeo
14.02.2008, 15:58
Ատում եմ… ԱՏՈՒՄ ԵՄ փետրվարի 14-ն ու 23-ը, մարտի 8-ը, օգոստոսի 31-ն ու Ամանորը։ ԱՏՈՒՄ ԵՄ։

Կանցնի՞, սա՞ էլ կանցնի…

Ձայնալար
14.02.2008, 16:02
Ատում եմ… ԱՏՈՒՄ ԵՄ փետրվարի 14-ն ու 23-ը, մարտի 8-ը, օգոստոսի 31-ն ու Ամանորը։ ԱՏՈՒՄ ԵՄ։

Կանցնի՞, սա՞ էլ կանցնի…

Դե բոլորի մոտ էլ մոտավորապես նույն վիճակն ա, բացի օգոստոսի 31-ից :D

ChildOfTheSky
14.02.2008, 16:02
Կանցնի՞, սա՞ էլ կանցնի…

չէ , Արտ ջան , էտ արդեն բուժել ա պետք :think

քաղաքացի
14.02.2008, 16:03
Փետրվարի 23-ը կանցնի, մարտի 8-ն էլ, օգոստոսի 31-ը մի 80 տարի հետո կանցնի: :)

Dayana
14.02.2008, 16:10
ԱՏՈՒՄ ԵՄ։



Ատում եմ ձյունը, թե նա գալիս է ամառվա կեսին,
ԵՎ մահն եմ ատում, թե հյուր է գալիս աղջկատեսին...

շատերը և շատ բաներ են ատելի, բայց կանցնի, աստատ ամեն ինչ կանցնի, ես այսօր ընդունել եմ dvgray-ի խորհուրդն սկսել եմ կամաց-կամաց դուրս գալ դեպրեսիայից :oy դու էլ թևերդ լայն բացի ու գրկի կյանքը ;)

Artgeo
07.05.2008, 23:36
Էննիո Մորիկոնեի Պրոֆեսիոնալը երաժշտություն...

Սրտի խորը կսկիծով տեղեկացնում եմ, որ անժամանակ մահացել է ձեռախոսս... Նա արդեն 3 տարի գիշեր ու ցերեկ ծառայում էր ինձ առանց քուն ու դադարի... Նա դիմացել էր իմ և ուրիշների հարվածներին, թե՛ ձեռքի և թե՛ ոտքերի... Նա տեսել ու լսել էր շատ բան, սակայն երբեք, երբեք չէր խոսել դրա մասին ուրիշների մոտ… Բացի իր ուղիղ պարտականություններից, նա կատարում էր նաև այլ պարտականություններ, առանց բողոքի ու զլանալու... Ես երբեք չեմ մոռանա քեզ, իմ սիրելի ձեռախոս, ես կպահեմ քեզ իմ սրտում, չէ, ես կպահեմ քեզ իմ շկաֆում...

Հոգեհանգիստը տեղի կունենա վաղը 0.00-ից հետո...

Apsara
07.05.2008, 23:50
Էննիո Մորիկոնեի Պրոֆեսիոնալը երաժշտություն...

Սրտի խորը կսկիծով տեղեկացնում եմ, որ անժամանակ մահացել է ձեռախոսս... Նա արդեն 3 տարի գիշեր ու ցերեկ ծառայում էր ինձ առանց քուն ու դադարի... Նա դիմացել էր իմ և ուրիշների հարվածներին, թե՛ ձեռքի և թե՛ ոտքերի... Նա տեսել ու լսել էր շատ բան, սակայն երբեք, երբեք չէր խոսել դրա մասին ուրիշների մոտ… Բացի իր ուղիղ պարտականություններից, նա կատարում էր նաև այլ պարտականություններ, առանց բողոքի ու զլանալու... Ես երբեք չեմ մոռանա քեզ, իմ սիրելի ձեռախոս, ես կպահեմ քեզ իմ սրտում, չէ, ես կպահեմ քեզ իմ շկաֆում...

Հոգեհանգիստը տեղի կունենա վաղը 0.00-ից հետո...

օղորմի

Kuk
08.05.2008, 00:04
Էննիո Մորիկոնեի Պրոֆեսիոնալը երաժշտություն...


Էս պահը վերջն ա:D:hands

Ինչևիցէ… խորին ցավակցությունս եմ հայտնում:cry

Artgeo
20.05.2008, 20:21
Ժող, էլեկտրական սաքերից ո՞վ ա հասկանում:
Սենց մի հատ խնդիր կա: Նոկիայի զարյադոչնիկ և հեռախոս, որի մեջ դրված է 3.7 վոլտանոց Li-ion ակումուլյատոր:
Խնդիրը, ինչպե՞ս այս ունեցածով զարյադկա տալ Սոնի Էրիկսոնի Li-poly 3.6 700mAh ակումուլյատորը, հաշվի առնելով, որ + և - ի տեղերը հակառակն են և անհրաժեշտ է չվնասել թաղային էլեկտրոցանցը, ակումուլյատորը, հեռախոսը: Եվս մեկ անհրաժեշտ, սակայն ոչ կարևոր պայման է, կենդանի մնալը:
Խնդիրը անհրաժեշտ է լուծել մինչ վաղը

Artgeo
20.05.2008, 21:29
****-ին (չուղարկված նամակ)

Բարև; Գիտեմ, որ նախորդ նամակում խոստացել էի չգրել, բայց դու դա չգիտես, քանի որ նախորդ նամակը չեմ ուղարկել, ինչպես և դրանից առաջ գրված նամակները, ինչպես և չեմ ուղարկելու այս նամակը; Ի դեպ, ուրախ եմ, որ նամակներս չես կարդում, քանի որ նրանք քո համար չեն; Նրանք իմ համար են։ Այսօր չէի կարող չգրել։ Անձրև ու կայծակներ էին, իսկ ես ինչպես գիտես վախենում եմ կայծակներից։ Դա միայն քեզ էի ասել; Միայն քո հետ էր բացահայտվում արտաքին ուժեղության տակ թաքնված իմ ներքին թուլությունը; Միայն քո կողքին էի ես գտնում պաշտպանություն քո արտաքին թուլության տակ թաքնված ներքին ուժեղության կողմից։ Պաշտպանություն արտաքին աշխարհից, ուր ես սովորաբար ես չեմ։ Հիշո՞ւմ ես այն օրը, երբ հերթական անգամ կռվել էի ****-ի հետ և անձրևի տակ թրջված եկել էի քո մոտ, ամբողջ մարմնով դողում էի զայրույթից, իսկ դու ընդունեցիր ինչպես միշտ տաք թեյով ու ջերմ ժպիտով։ Ընդունեցիր, չնայած նեղացրել էի քեզ ինձ բնորոշ սառնասրտությամբ ու դաժանությամբ։ Ես գիտեի, որ դու սպասում ես, նույնիսկ եթե դադարել ես սպասել։ Գիտեմ, որ քո հավատն ու սերը իմ նկատմամբ այնքան մեծ է, որ կներես ցանկացած արարք։ Ես գիտեի, որ դու պատրաստ ես ինձ ջերմություն տալ, քանի որ դրանով քո սիրտը նույնպես ջերմանում է՝ չնայած դու էլ քաջ գիտակցում էիր, որ էլ մի քանի ամիս այդ ջերմությունը չես կարողանալու տալ։ Ես պարզապես չէի տա հնարավորություն։ Այս նամակը իմ հանգստության համար եմ գրում և քո հանգստության համար չեմ ուղարկում։ Ես ուզում եմ ինքս իմ առաջ քավել մեղքերս, ուզում եմ, որ ներվի այն ցավը, որ պատճառել եմ քեզ։ Ցավը, որ պատճառել եմ քեզ այն ժամանակ և զգում եմ ես հիմա։ Չեմ ուղարկում, քանի որ գիտեմ, որ այս նամակը կարդալուց նույնպես վերակենդանանալու են անցած-գնացած (՞) զգացմունքները և նորից սկսելու ես տառապել։
Պարզապես ներիր, որ չէի սիրում... Ներիր, որ սիրում եմ... Ներիր ու մոռացիր...

Ֆրեյա
21.05.2008, 09:29
Ուղարկիր ;)
Ու.... Ամեն ինչ քեզնից ա կախված :oy

Selene
21.05.2008, 18:20
Արթ, տխրեցրիր :(

Պարզապես ներիր, որ չէի սիրում... Ներիր, որ սիրում եմ... Ներիր ու մոռացիր...

Բա չիմանա՞՝ ինչի համար է ներելու...

Artgeo
30.05.2008, 10:45
Մենակ եմ... Լրիվ մենակ... Այսքան մենակ երբեք չեմ զգացել ինձ... Ու հիմա եմ հասկանում, որ մենք բոլորս էլ իրականում մենակ ենք... Լրիվ մենակ... Չկա, ոչ մենակ մարդ: Այդպիսի բան գոյություն չունի, մենք մենակ ենք: Խաբում ենք ինքներս մեզ, սեր, ընկերություն և այլն և այլն: Ստեղծում ենք վիրտուալ կյանք, խորանում ենք գործերի մեջ, ինչ ասես չենք անում, որ չզգանք, մոռանանք այդ մենակությունը...Իսկ իրականում... Իրականում այդ ամենը կեղծ է, մարդու կողմից ստեղծված երևույթներ, մենակությունը քողարկելու համար: Մարդ վախենում է մենակ լինել, մենակությունը ազատություն է, անկախություն: Ցանկացած երևույթ, որը մենակություն չէ, կախվածություն է: Կախվածություն սիրուց, ընկերոջից, քույր-եղբայրից, ծնողից... ՄԱՐԴՈՒՑ: Ամեն կերպ փորձում եմ կանխել այդ կախվածությունը: Կանխել, քանի որ գիտեմ, որ հետագայում ավելի եմ տանջվելու: Ուշ թե շուտ ամեն ինչ իր ավարտն է ունենում: Ուշ թե շուտ ավարտվում է թե՛ ընկերությունը, թե՛ սերը և թե՛ մի այլ բան, որը մարդն է ստեղծում: Մարդու ստեղծած ոչ մի իր, ոչ մի երևույթ անմահ չէ: Ու քանի շուտ է, պետք կանխել կախվածության գոյացումը: Բայց մյուս կողմից, ախր հենց էդ կախվածության համար է մարդն ապրում: Ախր էս անտեր կյանքում այդ վառ կետերի համար ենք ապրում: 365 մոխրագույն օրվա մեջ, եթե գունավոր օրերը գերազանցում են սև օրերին, ուրեմն դու երջանիկ ես: Ախր հենց այդ երջանիկ օրերն են, որ օգնում են հաղթահարել սև օրերն ու դիմանալ մոխրագույնների միապաղաղությանը: Ինչո՞ւ եմ ինքս ինձ տանջում, ցավ պատճառում՝ տանջելով ու ցավ պատճառելով մարդկանց, ով միգուցե թանկ են ինձ համար: Ես առաջինն եմ լքում՝ չլքված լինելու համար: Սա է պատճառը... Ես չեմ վախենում մենակ մնալ, ես վախենում եմ, որ ինձ կթողնեն, որ ինձնից կհեռանան, ինչպես բազմիցս են արել ու այդ պատճառով առաջինն եմ հեռանում, առաջինն եմ լքում: Խա՞ռն եմ խոսում: Գիտեմ: Ինքս խառը վիճակում եմ: Քար լռություն է, ոչ ոք չկա: Մենակ եմ: Բայց ինչ-որ բան պակասում է: Անտանելի ծարավ եմ: Բայց ամենակայֆն էն ա, որ ջուր տվողին կոպտում եմ ու հրաժարվում... Ստեղ են ասում «տարօրինակ, տարօրինակ մարդ արարած»: Ամեն ինչ լավ է լինելու կամ չի լինելու...
Ներիր ինձ... Կրիտիկական օրեր են մոտս...

Philosopher
30.05.2008, 10:49
Մենակ եմ... Լրիվ մենակ... Այսքան մենակ երբեք չեմ զգացել ինձ... Ու հիմա եմ հասկանում, որ մենք բոլորս էլ իրականում մենակ ենք... Լրիվ մենակ... Չկա, ոչ մենակ մարդ: Այդպիսի բան գոյություն չունի, մենք մենակ ենք: Խաբում ենք ինքներս մեզ, սեր, ընկերություն և այլն և այլն: Ստեղծում ենք վիրտուալ կյանք, խորանում ենք գործերի մեջ, ինչ ասես չենք անում, որ չզգանք, մոռանանք այդ մենակությունը...Իսկ իրականում... Իրականում այդ ամենը կեղծ է, մարդու կողմից ստեղծված երևույթներ, մենակությունը քողարկելու համար: Մարդ վախենում է մենակ լինել, մենակությունը ազատություն է, անկախություն: Ցանկացած երևույթ, որը մենակություն չէ, կախվածություն է: Կախվածություն սիրուց, ընկերոջից, քույր-եղբայրից, ծնողից... ՄԱՐԴՈՒՑ: Ամեն կերպ փորձում եմ կանխել այդ կախվածությունը: Կանխել, քանի որ գիտեմ, որ հետագայում ավելի եմ տանջվելու: Ուշ թե շուտ ամեն ինչ իր ավարտն է ունենում: Ուշ թե շուտ ավարտվում է թե՛ ընկերությունը, թե՛ սերը և թե՛ մի այլ բան, որը մարդն է ստեղծում: Մարդու ստեղծած ոչ մի իր, ոչ մի երևույթ անմահ չէ: Ու քանի շուտ է, պետք կանխել կախվածության գոյացումը: Բայց մյուս կողմից, ախր հենց էդ կախվածության համար է մարդն ապրում: Ախր էս անտեր կյանքում այդ վառ կետերի համար ենք ապրում: 365 մոխրագույն օրվա մեջ, եթե գունավոր օրերը գերազանցում են սև օրերին, ուրեմն դու երջանիկ ես: Ախր հենց այդ երջանիկ օրերն են, որ օգնում են հաղթահարել սև օրերն ու դիմանալ մոխրագույնների միապաղաղությանը: Ինչո՞ւ եմ ինքս ինձ տանջում, ցավ պատճառում՝ տանջելով ու ցավ պատճառելով մարդկանց, ով միգուցե թանկ են ինձ համար: Ես առաջինն եմ լքում՝ չլքված լինելու համար: Սա է պատճառը... Ես վախենում չեմ վախենում մենակ մնալ, ես վախենում եմ, որ ինձ կթողնեն, որ ինձնից կհեռանան, ինչպես բազմիցս են արել ու այդ պատճառով առաջինն եմ հեռանում, առաջինն եմ լքում: Խա՞ռն եմ խոսում: Գիտեմ: Ինքս խառը վիճակում եմ: Քար լռություն է, ոչ ոք չկա: Մենակ եմ: Բայց ինչ-որ բան պակասում է: Անտանելի ծարավ եմ: Բայց ամենակայֆն էն ա, որ ջուր տվողին կոպտում եմ ու հրաժարվում... Ստեղ են ասում «տարօրինակ, տարօրինակ մարդ արարած»: Ամեն ինչ լավ է լինելու կամ չի լինելու...
Ներիր ինձ... Կրիտիկական օրեր են մոտս...

Ապրես, Արթ: Հենց էն ես գրել ու զգում, ինչ պիտի գրեիր ու զգայիր:)

unknown
30.05.2008, 18:02
Արտեգօ նենց լավ ես գրում,բայց շատ տխուր::cryԱռանց այդ էլ տխուր էի ընթերցեցի ու հիմա արդեն ուզում եմ լացեմ::cry

Artgeo
30.05.2008, 18:10
Արտեգօ նենց լավ ես գրում,բայց շատ տխուր::cryԱռանց այդ էլ տխուր էի ընթերցեցի ու հիմա արդեն ուզում եմ լացեմ::cry

Խառը մտքեր են, պարզապես թեթևանում եմ, համենայնդեպս շնորհակալություն :oy

Իսկ լաց լինելու համար... Շատերը խորհուրդ կտան չլացել, իսկ ես չեմ տա այդպիսի խորհուր։ Ուզո՞ւմ ես լացել, լացի... Վաղը կժպտաս։ Ես այդպես եմ անում, քանի որ գիտեմ, որ կանցնի՛, սա էլ կանցնի...

Բարեկամ
30.05.2008, 18:33
Մենակ եմ... Լրիվ մենակ... Այսքան մենակ երբեք չեմ զգացել ինձ... Ու հիմա եմ հասկանում, որ մենք բոլորս էլ իրականում մենակ ենք... Լրիվ մենակ... Չկա, ոչ մենակ մարդ: Այդպիսի բան գոյություն չունի, մենք մենակ ենք: Խաբում ենք ինքներս մեզ, սեր, ընկերություն և այլն և այլն: Ստեղծում ենք վիրտուալ կյանք, խորանում ենք գործերի մեջ, ինչ ասես չենք անում, որ չզգանք, մոռանանք այդ մենակությունը...Իսկ իրականում... Իրականում այդ ամենը կեղծ է, մարդու կողմից ստեղծված երևույթներ, մենակությունը քողարկելու համար: Մարդ վախենում է մենակ լինել, մենակությունը ազատություն է, անկախություն: Ցանկացած երևույթ, որը մենակություն չէ, կախվածություն է: Կախվածություն սիրուց, ընկերոջից, քույր-եղբայրից, ծնողից... ՄԱՐԴՈՒՑ: Ամեն կերպ փորձում եմ կանխել այդ կախվածությունը: Կանխել, քանի որ գիտեմ, որ հետագայում ավելի եմ տանջվելու: Ուշ թե շուտ ամեն ինչ իր ավարտն է ունենում: Ուշ թե շուտ ավարտվում է թե՛ ընկերությունը, թե՛ սերը և թե՛ մի այլ բան, որը մարդն է ստեղծում: Մարդու ստեղծած ոչ մի իր, ոչ մի երևույթ անմահ չէ: Ու քանի շուտ է, պետք կանխել կախվածության գոյացումը: Բայց մյուս կողմից, ախր հենց էդ կախվածության համար է մարդն ապրում: Ախր էս անտեր կյանքում այդ վառ կետերի համար ենք ապրում: 365 մոխրագույն օրվա մեջ, եթե գունավոր օրերը գերազանցում են սև օրերին, ուրեմն դու երջանիկ ես: Ախր հենց այդ երջանիկ օրերն են, որ օգնում են հաղթահարել սև օրերն ու դիմանալ մոխրագույնների միապաղաղությանը: Ինչո՞ւ եմ ինքս ինձ տանջում, ցավ պատճառում՝ տանջելով ու ցավ պատճառելով մարդկանց, ով միգուցե թանկ են ինձ համար: Ես առաջինն եմ լքում՝ չլքված լինելու համար: Սա է պատճառը... Ես չեմ վախենում մենակ մնալ, ես վախենում եմ, որ ինձ կթողնեն, որ ինձնից կհեռանան, ինչպես բազմիցս են արել ու այդ պատճառով առաջինն եմ հեռանում, առաջինն եմ լքում: Խա՞ռն եմ խոսում: Գիտեմ: Ինքս խառը վիճակում եմ: Քար լռություն է, ոչ ոք չկա: Մենակ եմ: Բայց ինչ-որ բան պակասում է: Անտանելի ծարավ եմ: Բայց ամենակայֆն էն ա, որ ջուր տվողին կոպտում եմ ու հրաժարվում... Ստեղ են ասում «տարօրինակ, տարօրինակ մարդ արարած»: Ամեն ինչ լավ է լինելու կամ չի լինելու...
Ներիր ինձ... Կրիտիկական օրեր են մոտս...

Խառը չէր:

Մարդկային ամենամեծ արատը վախն ա: Վախենում ես հուախաբ լինեն սպասելիքներդ:

Եթե հնարավոր լիներ հրաժարվել սպասելուց, կարելի կլիներ երջանիկություն գտնել:

Չեն լքի, եթե չսպասես, որ լքելու են:
Չի ավարտվի, եթե սրտատրոփ չսպասես ու երկյուղի հիստերիայով խաչեր չքաշես:


մենակությունը ազատություն է, անկախություն

չէ, ազատությունը վախի բացակայությունն է, իսկ մենակությունը, ընդհակառակը՝ վախի թագավորություն: Բայց կարևոր է տարբերել լպիրշ հանդգնությունը անվախությունից, շատ կարևոր…

Artgeo
07.06.2008, 23:31
Հոգնել եմ խաղալ չխաղացողի դերը...

Artgeo
14.06.2008, 23:41
ընդամենը երկու հոգեհարազատ երգ

այս պահին
Ветер и старое имя развеяло
Нет мне дороги в мой брошенный край
Если увидеть пытаешься издали
Не разглядишь меня, не разглядишь меня
Друг мой, прощай

Я уплываю, и время несет меня с края на край
С берега к берегу, с отмели к отмели - друг мой, прощай
Знаю, когда-нибудь с дальнего берега давнего прошлого
Ветер весенний ночной принесет тебе вздох от меня
Ты погляди, ты погляди, ты погляди
Не осталось ли что-нибудь после меня

Полночь забвения на поздней окраине жизни твоей
Ты погляди без отчаянья, ты погляди без отчаянья
Вспыхнет ли, примет ли облик безвестного образа будто случайно
Ты ведь не облик безвестного образа будто случайного
Это не сон, это не сон, это все правда моя, это истина
Смерть побеждающий вечный закон - это любовь моя
Это любовь моя, это любовь моя, это любовь моя

գրեթե միշտ
Нет, я не плачу и не рыдаю,
На все вопросы я открыто отвечаю,
Что наша жизнь игра, и кто ж тому виной,
Что я увлекся этою игрой?

И перед кем же мне извиняться?
Мне уступают, я не в силах отказаться.
И разве мой талант и мой душевный жар
Не заслужили скромный гонорар?
Пусть бесится ветер жестокий
В тумане житейских морей
Белеет мой парус, такой одинокий,
На фоне стальных кораблей.

И согласитесь, какая прелесть,
Мгновенно в яблочко попасть, почти не целясь!
Орлиный взор, напор, изящный поворот:
И прямо в руки запретный плод.

О наслажденье ходить по краю.
Замрите, ангелы, смотрите: я играю.
Разбор грехов моих оставьте до поры,
Вы оцените красоту игры!

Пусть бесится ветер жестокий
В тумане житейских морей
Белеет мой парус, такой одинокий,
На фоне стальных кораблей.
Я не разбойник и не апостол.
И для меня, конечно, тоже все не просто.
И очень может быть, что от забот своих
Я поседею раньше остальных.

Но я не плачу, и не рыдаю.
Хотя не знаю, где найду, где потеряю.
И очень может быть, что на свою беду
Я потеряю больше, чем найду.

Пусть бесится ветер жестокий
В тумане житейских морей.
Белеет мой парус, такой одинокий,
На фоне стальных кораблей.
Белеет мой парус, такой одинокий,
На фоне стальных кораблей.

Artgeo
18.06.2008, 23:57
Իմաստուն Մարկ Տվենը մոտավորապես հետևյալն է ասել

Մի հավատացեք այն ամենին, ինչ լսում եք։ Մի հավատացեք այն ամենին ինչ խոսում են կամ ինչի մասին մեծամասնությունն է բամբասում: Մի հավատացեք այն ամենին, ինչ ձեր կրոնական գրքերում եք կարդում: Մի հավատացեք այն ամենին, ինչ ձեր կողմից հարգված մեծերը կամ ուսուցիչներն են ասում: Մի հավատացեք ավանդույթներին, միայն այն բանի համար, որ դրանք ժառանգվել են ձեզ: Միայն ուսումնասիրության և հետևությունների հիման վրա, երբ կհամոզվեք, որ միտքը իմաստուն է և նպատակը բարի ու օգտակար է, ընդունեք այն և ապրենք ըստ այդ մտքի:

20 տարի հետո կփոշմանեք ոչ այն բանի համար, ինչ արել եք, այլ նրա համար ինչ չեք արել: Այդ պատճառով, թողեք ափը, հեռացեք անվտանգ նավահանգստից, բացեք առագաստը քամու դեմ: Փնտրե՛ք, երազե՛ք, գտե՛ք...

ars83
19.06.2008, 00:56
Բարև ձեզ։
Մի քանի տող, գուցե խաղաղություն բերի ձեր հոգուն։

Եթե տրտմությամբ մի ոք սրտաբեկ նվաղի տկար,
Թո՛ղ կանգնի դարձյալ հառաչանքների այս հաստարանով՝ քեզնով հուսադրված.
Եթե ամբարտակն ապահովության խորտակվի մեղքով,
Թո՛ղ որ քարերովն այս պատշաճապես կառուցվի՜ դարձյալ, աջովդ պաշտպանված.
Եթե հանցանքի սրով կտրվի հույսի լարը ձիգ,
Ամենակալիդ կամքով թող դարձյալ կցվի ամրապես՝ քո պատվաստումով.
Եթե հոգեկան ցավի մի վտանգ պաշարի մեկին մահացու կերպով,
Թող որ փրկություն գտնի սրանով՝ հույսով ապրելու,
Ո՜վ կեցուցիչդ քեզ աղոթողի։
Տարակուսանքի տագնապով եթե խոցոտվի մի սիրտ,
Թո՛ղ քո քաղցրությամբ՝ բուժվի սրանով և առողջանա... (Գրիգոր Նարեկացի, «Մատեան ողբերգութեան»)

Մելիք
19.06.2008, 00:59
Բարև ձեզ։
Մի քանի տող, գուցե խաղաղություն բերի ձեր հոգուն։

Եթե տրտմությամբ մի ոք սրտաբեկ նվաղի տկար,
Թո՛ղ կանգնի դարձյալ հառաչանքների այս հաստարանով՝ քեզնով հուսադրված.
Եթե ամբարտակն ապահովության խորտակվի մեղքով,
Թո՛ղ որ քարերովն այս պատշաճապես կառուցվի՜ դարձյալ, աջովդ պաշտպանված.
Եթե հանցանքի սրով կտրվի հույսի լարը ձիգ,
Ամենակալիդ կամքով թող դարձյալ կցվի ամրապես՝ քո պատվաստումով.
Եթե հոգեկան ցավի մի վտանգ պաշարի մեկին մահացու կերպով,
Թող որ փրկություն գտնի սրանով՝ հույսով ապրելու,
Ո՜վ կեցուցիչդ քեզ աղոթողի։
Տարակուսանքի տագնապով եթե խոցոտվի մի սիրտ,
Թո՛ղ քո քաղցրությամբ՝ բուժվի սրանով և առողջանա... (Գրիգոր Նարեկացի, «Մատեան ողբերգութեան»)
Չի թարգմանվում էլի Նարեկը:

ars83
19.06.2008, 01:09
Չի թարգմանվում էլի Նարեկը:

Գրաբարից աշխարհաբա՞ր, թե՞ այլ լեզվի։

Մելիք
19.06.2008, 01:11
Գրաբարից աշխարհաբա՞ր, թե՞ այլ լեզվի։
Ոչ տենց, ոչ նենց: Չնայած աշխարհաբար մի համեմատաբար նորմալ թարգմանություն կա:

ars83
19.06.2008, 01:19
Ոչ տենց, ոչ նենց: Չնայած աշխարհաբար մի համեմատաբար նորմալ թարգմանություն կա:

Ո՞րն է։

Այս մեկը լավը չի՞։ Իմ կարդացած երկու թարգմանություններից ամենահաջողն է։

Racer
19.06.2008, 02:07
Իմաստուն Մարկ Տվենը մոտավորապես հետևյալն է ասել

Մի հավատացեք այն ամենին, ինչ լսում եք։ Մի հավատացեք այն ամենին ինչ խոսում են կամ ինչի մասին մեծամասնությունն է բամբասում: Մի հավատացեք այն ամենին, ինչ ձեր կրոնական գրքերում եք կարդում: Մի հավատացեք այն ամենին, ինչ ձեր կողմից հարգված մեծերը կամ ուսուցիչներն են ասում: Մի հավատացեք ավանդույթներին, միայն այն բանի համար, որ դրանք ժառանգվել են ձեզ: Միայն ուսումնասիրության և հետևությունների հիման վրա, երբ կհամոզվեք, որ միտքը իմաստուն է և նպատակը բարի ու օգտակար է, ընդունեք այն և ապրենք ըստ այդ մտքի:

20 տարի հետո կփոշմանեք ոչ այն բանի համար, ինչ արել եք, այլ նրա համար ինչ չեք արել: Այդ պատճառով, թողեք ափը, հեռացեք անվտանգ նավահանգստից, բացեք առագաստը քամու դեմ: Փնտրե՛ք, երազե՛ք, գտե՛ք...


Հեչ վեջդ չդնես :) Մարկ Տվենը ասել ա «Грусть достаточна сама по себе, но чтобы получить от нее настоящее удовольствие, нужно поделиться ею с другими.» ;)

dvgray
19.06.2008, 04:14
Հեչ վեջդ չդնես :) Մարկ Տվենը ասել ա «Грусть достаточна сама по себе, но чтобы получить от нее настоящее удовольствие, нужно поделиться ею с другими.» ;)
Հենց տենց էլ Մարկ Տվենը մի օր երևի անկողինից ելավ, ու ռուսերեն էտ նախադասությունը ասեց հա՞:
:)

Artgeo
07.07.2008, 22:10
Իմ կյանքում էլ եկավ այն X պահը, երբ ամեն ինչ լինելու է այլ կերպ։ Ներեք ինձ երիտասարդական մաքսիմալիզմի համար, սակայն այլ կերպ է լինելու ԱՄԵՆ ԻՆՉ։ Շատ բաներ դադարելու եմ անել, շատ բաներ սկսելու։
Ինչքան վճռական եմ եղել այս տողերը գրելուց ու... Հետաքրքիրա ո՞ւր ա կորել ակդ վճռականությունը մեկ ամիս անց: :think 20 օր չծխեցի, նույնքան չխոսեցի քաղաքականությունից ու չկերա 18.00 ից հետո: Ի դեպ, հետաքրքիրն էնա, որ մարդկանց ու տիեզերքի մասին դատարկ մտորումները համարյա էլ չեն անհանգստացնում: Հիմա արդեն էնքան էլ չեմ ուսումնասիրում մարդկանց, լրիվ խորացել եմ իմ ներքինի մեջ: Նենց տպավորություն ա, կարծես առաջ, երբ ուրիշներին էի ուսումնասիրում, իրականում ինձ եմ ուսումնասիրել: «Վայ, էս մեկը դուրս չի գալիս, իսկ իր հետ ինչիպիսի՞ն կլինեմ, իսկ էս մեկին շատ եմ սիրում... Հմ... հետաքրքիր է, իրենք նկատո՞ւմ են: :think Ինքը հաստատ սխալ մտածում է, որ ես իրեն ատում եմ, իսկ այս մեկը էլի սխալ համոզված է, որ ես իրեն շաաատ եմ սիրում»... Իրականում ոչ մեկին երբևէ չեմ ատել: Հաճախ եմ ներվայինանում այս կամ այն մարդու շարժուձևից, խոսելու ինտոնացիայից, բայց երբևէ չեմ ատել որևէ մեկին:
Տվյալ պահին մի տեսակ ոնց որ մղձավանջում ապրեմ: Կարծես այս ամենը ինձ հետ չի կատարվում: Մի տեսակ կորցրել եմ երկրագնդի ու մարդկության զարկերակը: Կամ էլ... չեմ էլ ունեցել: Եսիմ: Առաջ թվում էր, որ զգում եմ մարդկանց ու կարողանում եմ խաղալ, ինտրիգաներ գցել, խառնրտել ու որոշակի հետաքրքրություն ստեղծել ինձ ու մյուսների համար: Թեմաներս որ նայեք, հիմնականում տենց ա: Առաջին գրառման մեջ գրեթե միշտ որոշակի կոնֆլիկտ կա, որոշակի ինտրիգա, որոշակի պրովոկացիա: Իսկ միգուցե հոգնե՞լ եմ :think Կամ էլ, պարզապես մեծանո՞ւմ եմ :8 Երազել էլ դադարել եմ... Չունեմ երազանք... Կամ ունեմ... Չէ, չեմ տեսնում երազանք ունենալու իմաստը:

Опять до времени отложены дела,
И день погас; чтоб разгореться снова,
И тишина в свои объятья нас взяла,
Как будто ждет простого искреннего слова.
И если это слово прозвучит,
Его, быть может, только мы с тобой услышим,
И на ступеньку в этой жизни станем выше,
И никакая нас беда не разлучит.
Я не могу опять мечтам сдаваться в плен,
Мечты, как беды, друг на друга так похожи.
Прости мне грех, но встану я с колен, -
Я не могу всю жизнь любить одно и то же.
Нет проще дела, чем обманывать себя,
Нельзя лишь выправить судьбы крутых изгибов,
Я не могу, как все, укрыться от дождя,
Который льет, чтоб смыть следы былых ошибок.
И если я считал себя умней других людей
(И так котел всегда во всем быть прав),
За то наказан справедливо и сурово.
Я убедился в том, что верных нет путей,
Но выбор есть между испытанным и новым.
И чтобы выбрать, нужно заново прочесть
И вспомнить жизнь свою не как того захочешь,
Ведь все, что было, все, что будет и что есть,
Понять в ней можно, лишь читал между строчек
Настанет утро, загорится новый день,
Признаться в том, что ты был слаб, не так уж страшно,
Зато есть шанс подняться выше на ступень,
Чтоб ив похож был новый день на день вчерашний.
И прежде, чем пуститься в новый путь,
Припомни все, зачем живешь на белом свете, -
Протягивая спичку к сигарете,
В твои глаза хочу я заглянуть

Artgeo
10.09.2008, 22:10
Сам я с собой играю в прятки
Своим друзьям и близким лгу
Что всё как прежде, всё в порядке
Я без тебя уже могу

Надев дежурную улыбку
И сделав вид, что мне везёт
живу без права на ошибку
Давно включив автопилот

Я никому себя не выдам
Я слов притворных не хочу
Свои победы и обиды
Я одиночеством лечу

Душа свернулась как котенок
Пережидая холода
Мне о себе она напомнит
Царапнув сердце иногда

Одинокий и далёкий
За твою любовь осуждённый
Одинокий и далёкий
За твою любовь осуждённый
Одинокий...

impression
10.09.2008, 22:17
Նենց լավն էր, տաք ու տխուր....
համակերպված թախիծն ինձ վրա ահավոր ձևի է ազդում



живу без права на ошибку
Давно включив автопилот

Էս շատ լավ ես ասել



Душа свернулась как котенок
Пережидая холода
Мне о себе она напомнит
Царапнув сердце иногда

Էս էլ շատ պատկերավոր էր, Արթ ջան, ապրես:

Artgeo
10.09.2008, 22:28
Նենց լավն էր, տաք ու տխուր....
համակերպված թախիծն ինձ վրա ահավոր ձևի է ազդում



Էս շատ լավ ես ասել


Էս էլ շատ պատկերավոր էր, Արթ ջան, ապրես:
Վոոբշե տո երգ ա ու մի քիչ ուրիշ ձև ա :oy

impression
10.09.2008, 22:29
Վոոբշե տո երգ ա ու մի քիչ ուրիշ ձև ա :oy

զզվում եմ քեզնից... :angry

Artgeo
10.09.2008, 22:32
զզվում եմ քեզնից... :angry
Հիմա ի՞նչ անեմ, որ Ալեգրովան ինձնից առաջ ա ընկել ու իմ հոգեվիճակի մասին երգ երգել :o

impression
10.09.2008, 22:34
Հիմա ի՞նչ անեմ, որ Ալեգրովան ինձնից առաջ ա ընկել ու իմ հոգեվիճակի մասին երգ երգել :o

երգը որ ոգևորված տեղադրում էիր, մի տող էլ տակը գրեիր, որ դու չես հեղինակը: Ես էլ չէի հուզվի: ալեգրովան շատ պետքս ա :angry

Վարպետ
10.09.2008, 22:35
Բա ես որ վարկանիշ եմ տվել:( Հետ տուր վարկանիշս! :angry

Ուլուանա
10.09.2008, 22:36
երգը որ ոգևորված տեղադրում էիր, մի տող էլ տակը գրեիր, որ դու չես հեղինակը: Ես էլ չէի հուզվի: ալեգրովան շատ պետքս ա :angry
:)) Լիլ, ակումբցիների ստեղծագործությունները համապատասխան բաժնում են դրվում։ ;) Արթուրն էլ ժամանակին դրել ա, մտի, կարդա, էլի հուզվելը չի բացառվում։ :))

Հակոբ Գեւորգյան
11.09.2008, 00:35
Հերթական բլթսա, կարող եք չկարդալ...

Գիշերվա ժամը 3 նա... Նստած եմ մենակ, քանի որ բոլորը ախպորս ծննդից հետո հարբած կամ կիսահարբած, կամ հավեսով հոգնած քնած են։ Բարեկամների, ծանոթների ու եսիմ ովքերի ոչ այնքան մեծ մասան եկավ, ստանդարտ ձևով ուտուշ-խմուշ արեց, հարբեց, երգեց հին հայկական երգեր (նույնպես ստանդարտ), խոսեց գեոպոլիտիկական հարցերի շուրջ, հիշեց մոտիկ, բայց տարածականորեն հեռու բարեկամներին, որոնք ընթացքում հիշեցնում էին իրենց մասին հեռախոսազանգերով... Ամեն ինչ ավարտվեց նույնպես ստանդարտ սուրճով, տորթով, ջան ու ղուրբանով, հաճախ հանդիպելու խոստումներով, մի մասի գնալով, մյուս մասի մեր տան բավականին մեծ մասը առգրավելով... Լավ է համակարգիչն ու անկողինս ինձ թողին, չնայած դոշակս ու բարձս խլել են… Խորը դեպրեսիան նորիս արդնացրել ու ազատություն է գտել իմ հոգում... Չէ, դոշակը չի խնդիրը: Խնդիրը միտեսականություննա ու վառ կետի (կետերի՞) բացակայությունը: էսա նոր տարի ա գալիս... Բայց դե...

ԿԱՆՑՆԻ՛... ՍԱ ԷԼ ԿԱՆՑՆԻ

Եվ վաղը ես նորից կժպտամ... :think

Եղբորդ ծնունդը շնորհավոր, ուշացումով։ :)

Dayana
11.09.2008, 03:11
կարոտեցի Արթ :( նենց շատ :( խի՞ ես դու սենց վատը :( տաչիկ

Artgeo
11.09.2008, 12:20
Ի դեպ, Լիլ, սպեշլ քո համար օրիգինալը
Одинокая (2005) Авторы: А.Гарнизов - Е.Муравьев
1. Сама с собой играю в прятки,
Своим друзьям и близким лгу,
Что всё, как прежде, всё в порядке,
Я без тебя уже могу.
Надев дежурную улыбку,
И сделав вид, что мне везёт,
Живу без права на ошибку,
Давно включив автопилот.
Живу без права на ошибку,
Давно включив автопилот.
Припев: Одинокая... и далёкая,
За любовь твою осуждённая.
Одинокая... и далёкая,
За любовь твою осуждённая.
2. Я никому себя не выдам,
Я слов притворных не хочу,
Свои победы и обиды
Я одиночеством лечу.
Свои победы и обиды
Я одиночеством лечу.
Душа свернулась, как котенок,
Пережидая холода,
Мне о тебе она напомнит,
Царапнув сердце иногда.
Мне о тебе душа напомнит,
Царапнув сердце иногда.
Припев: Одинокая... и далёкая,
За любовь твою осуждённая.
Одинокая... и далёкая,
За любовь твою осуждённая.

Artgeo
23.09.2008, 17:22
06։47
- Լավ չե՞ս զգում քեզ
- Ոչ այնքան, երեկ ավելի լավ էի զգում
- Բա՞ն է պատահել
-... Ես քեզ սիրում եմ
- Ես էլ քեզ եմ սիրում
Լռություն... 5 րոպե... 10 րոպե...
- Վաղը գնում եմ…
- Ո՞ւր…
- Երևան
- Ե՞րբ որոշեցիր
– Հենց նոր: Ո՞ւր է մայկաս
- Միջանցքում նայիր: Ինչո՞ւ
-… Գործ եմ գտել
- Այստեղ գործ չկա՞
- Չէ, չկա
- Փախչում ես
- Ումի՞ց
- Քո կարծիքով ինձնից, իրականում քեզնից
- Առաջինը դու փախար... «քո կարծիքով ինձնից, իրականում քեզնից»
- Դու էլ կարող ես նույն կերպ «փախչել», բայց մնալ քաղաքում
- Ես… Ես չեմ կարող, ես չեմ ուզում... Ես չեմ կարող այսպես... Ես ուզում եմ քո կյանքում չլինել... չեմ ուզում խանգարել
- Դա դու չես որոշում, իմ կյանքի տնօրենը ես եմ
- Դու արդեն որոշել ես... իմ փոխարեն էլ... Հաջողություն
-… Բարի ճանապարհ
– Շնորհակալություն…

Շարունակելի՞

impression
23.09.2008, 19:49
Շարունակելի, Արթ... բարեբախտաբար կամ դժբախտաբար...
Էս մեկն արդեն հաստատ Ալեգրովան չի գրել:

Artgeo
23.09.2008, 20:00
Շարունակելի, Արթ... բարեբախտաբար կամ դժբախտաբար...
Էս մեկն արդեն հաստատ Ալեգրովան չի գրել:
Լիլ, կներես էն անգամվա համար

Երվանդ
23.09.2008, 20:05
Կարոտ, մարդու ամենալավ ու ոմենավատ բարեկամը:), երբեմն թվումա վերջ ամեն ինչ արդեն հետևում է, բայց այդ ժամանակ հարձակվումա կարոտ կոչվածը բռնում կոկորդիցդ ու ստիպում դառնալ սենտիմենտալ, արթնացնում է հիշողություններ որոնք քո կարծիքով վաղուց ջնջել ես ուղեղիցդ:), բայց լավ բանա կարոտը:)

impression
23.09.2008, 20:07
Լիլ, կներես էն անգամվա համար

:) պաչիկ եմ անում

Artgeo
23.09.2008, 20:42
Շարունակելի, Արթ...
6 կամ 12 ամիս անց
Մի քանի օր մտածմունքից հետո, ժամը 23… ինչ-որ րոպեներ
- Բարև
- Բարև, ո՞նց ես, կարոտել եմ, ուզում եմ տեսնել, հենց հիմա
- Ես էլ եմ քեզ կարոտել, բայց հիմա չեմ կարող: Ուշ ա:
- Իսկ ես վաղը.... (ինչ-որ անհեթեթ պատճառներ, որ այլևս չես տեսնի իրեն)...
- Հասկացիր, հիմա ուշ ա, միայն ճանապրհը ժամ ու կես կտևի...
- Եթե դու հիմա չեկար, կարող ես ինձ մոռանալ ընդմիշտ: Կամ հիմա, կամ երբեք:
- Լավ, գալիս եմ:

45 րոպե անց...
- Ես քեզ կարոտել էի, ես քեզ շատ եմ սիրում
- Մի՛ խոսիր, խնդրում եմ...

15 րոպե անց
- Ներս կմտնե՞ս
- Ես գնամ, ուշ է
- Էս քանի օրը հանդիպենք
- Հանդիպենք...

Կրկնվելի՞

impression
23.09.2008, 20:47
ՀԱ՛

Artgeo
23.09.2008, 20:53
ՀԱ՛
Լիլ, ուղե՞ղ ու ինքնասիրություն, թե՞ ախմախ զգացմունք

Չէ՛

Ուլուանա
23.09.2008, 20:53
Կրկնվելի՞
Չէ՛։ Համենայնդեպս, չարժե։ :nea

Ավելացվել է 31 վայրկյան անց
Արտ, գրելուց հետո եմ քո գրածը տեսել։ :oy

impression
23.09.2008, 20:55
Լիլ, ուղե՞ղ ու ինքնասիրություն, թե՞ ախմախ զգացմունք

Չէ՛

առաջին երկուսի դեպքում՝ հաստատ չէ կլինի պատասխանը:
բայց եթե էն ախմախ վերջինը մոտերքում ֆռֆռում ա.... :think

Artgeo
23.09.2008, 21:01
առաջին երկուսի դեպքում՝ հաստատ չէ կլինի պատասխանը:
բայց եթե էն ախմախ վերջինը մոտերքում ֆռֆռում ա.... :think
Ուհու, ու իրա ախմախ հալով արդեն մի քանի անգամ հաղթել ա առաջին երկուսին...

Dayana
25.09.2008, 16:37
ընդամենը երկու հոգեհարազատ երգ

այս պահին
Ветер и старое имя развеяло
Нет мне дороги в мой брошенный край
Если увидеть пытаешься издали
Не разглядишь меня, не разглядишь меня
Друг мой, прощай

Я уплываю, и время несет меня с края на край
С берега к берегу, с отмели к отмели - друг мой, прощай
Знаю, когда-нибудь с дальнего берега давнего прошлого
Ветер весенний ночной принесет тебе вздох от меня
Ты погляди, ты погляди, ты погляди
Не осталось ли что-нибудь после меня

Полночь забвения на поздней окраине жизни твоей
Ты погляди без отчаянья, ты погляди без отчаянья
Вспыхнет ли, примет ли облик безвестного образа будто случайно
Ты ведь не облик безвестного образа будто случайного
Это не сон, это не сон, это все правда моя, это истина
Смерть побеждающий вечный закон - это любовь моя
Это любовь моя, это любовь моя, это любовь моя


շատ լավնա էս Արթ :) մենակ մի բան մութ մնաց :8 իմ ձայնի ինտոնցիան քեզ ներվայնացնում էր թե՞ չէ :8

Artgeo
03.10.2008, 23:21
Когда я уйду

Когда я уйду далеко, далеко...
Не мучаясь и не тревожась,
Быть может, вздохнет кто-то очень легко,
А кто-то заплачет, быть может.
Умчится мой поезд,
На стыках звеня,
Умолкнут былые оркестры.
И тот, кто родится позднее меня,
На сцене займет это место.

Желай, не желай,
Не прокрутишь назад
Отснятой судьбы киноленты,
Лишь только вдогонку
За мной полетят
Растаявшие аплодисменты.

О, сцена! Свободная, как небеса!
Ты дай мне побольше простора!
Я знаю, с тобою живут голоса
И души ушедших актеров.
Но — что ни случись! —
Продолжается жизнь,
Давая нам новые роли,
Актерская доля — то наземь, то ввысь,
Счастливая,
Горькая
Доля.

Желай, не желай,
Не прокрутишь назад
Отснятой судьбы киноленты,
Лишь только вдогонку
За мной полетят
Растаявшие аплодисменты.

Когда я уйду далеко, далеко,
Не мучаясь и не тревожась,
Быть может,
Вздохнет кто-то очень легко,
А кто-то заплачет,
Быть может.

Artgeo
04.10.2008, 23:40
Որևէ մեկը կարո՞ղ է ինձ ընկերություն հասկացությունը բացատրել: :think Լրիվ լուրջ: Վերլուծելով անցյալս եկել եմ այն եզրակացության, որ ես ընկեր չեմ ունեցել, որ ես ընկերություն չեմ արել: Այսինքն, այն ինչ ժամանակին թվացել է, որ իսկական ընկերություն է, որ ես «ընկերոջս համար կյանքս էլ կտամ» հետագայում հոդս է ցնդել: Կյանքի խաչմերուկներից մեկում բաժանվել ենք իրարից ու ոնց գցում-բռնում եմ մեղավորը ես եմ եղել: Շատ չեն եղել նրանք, ընդամենը մի քանիսը: Ու հիմա էլ ես նրանց ջերմ եմ հիշում, բայց... անկեղծ ասած չեմ կարող նրանց հետ կրկին նույնկերպ լինել: Օրինակ նրանցից մեկի հետ բացի ստանդարտ ու տրիվիալ «Ո՞նց ես, ի՞նչ ես անում»-ից էն կողմ որևէ խոսալու բան չեմ ունենում: Մեկ էլ իրար հետ խմելուց բացի:
Ամեն մի նոր մարդու հետ մոտ ընկերություն անելիս, ես նորից եմ սովորել ընկերություն անել: Ամեն մի նոր մարդու հետ դա ուրիշ է եղել, տարբերվել է բոլոր նախորդներից: Ու ես չեմ կարողանում գտնել ԸՆԿԵՐՈՒԹՅԱՆ հստակ սահմանումը:
Ի դեպ, շատ են եղել այն դեպքերը, երբ ես եմ համարել ընկեր որևէ մեկին, իսկ նա ինձ՝ ոչ կամ հակառակը: Ու դրա հետ միասին եղել են հարաբերություններ, որոնցից ես կախվել եմ ու արել հնարավորինս դրանք երկար պահելու համար, բայց հետագայում ինքս եմ առաջինը հեռացել, օտարացել:
Հիմա լրիվ որակական նոր մակարդակի վրա եմ: Չեմ կախվում: Ոչ էլ հակառակն եմ անում: Ու մեկա չեմ գտնում ընկերություն ասվածի բացատրությունը, սահմանումը: Ես կրկին նախորդ անգամների նման սովորում եմ ընկերություն անել նոր մարդու հետ: Բայց առաջին անգամ, վախենում եմ սխալ անելուց: Առաջին անգամ վախենում եմ կորցնելուց այն, ինչ ունեմ: Չեմ կախվում, ինչպես նշեցի: Ապրում եմ, բայց վախենում եմ կորցնել:
Ու գիտե՞ք ինչ... Եկել եմ այն եզրակացության, որ Ես ընկերություն անել չգիտեմ...


Сколько в жизни встречал людей,
Сколько в сердце впускал гостей,
Сколько раз ошибался в них,
Всё не впрок.
Но зато всё случилось так,
Что я выдержал груз атак
И моих дорогих друзей
Дал мне Бог.

Мой друг, ты уж меня прости
За всё, что нам пришлось пройти.
Мой друг, на повороте дней
Вижу я всё ясней,
Кто настоящий друг.

Друг не тот, кто в застолье крут,
И когда за здоровье пьют
Друг не станет тебе кричать -
"Пей до дна".
Друг почувствует, что тебе
Стало холодно на земле
И согреет своим теплом
Без вина.

Мой друг, ты уж меня прости
За всё, что нам пришлось пройти.
Мой друг, на повороте дней
Вижу я всё ясней,
Кто настоящий друг.

Мой друг, ты уж меня прости
За всё, что нам пришлось пройти.
Мой друг, на повороте дней
Вижу я всё ясней,
Кто настоящий друг.

Мой друг, на повороте дней
Вижу я всё ясней,
Кто настоящий друг.

Հ.Գ. Գինին լավն էր...

ivy
04.10.2008, 23:55
Արթ, քո գրածից ինձ թվաց, որ դու շատ էլ լավ գիտես, թե ինչ է ընկերությունը ու ինչպես են ընկերություն անում։ Հարցնում ես, թե որն է ընկորության հստակ սահմանումը, ու ինքդ էլ գրառմանդ մեջ տալիս ես պատասխանը՝ այդպիսի սահմանում չկա։ Ամեն մարդու հետ յուրովի է դա ստացվում, ամեն մեկի հետ նորովի ես ովորում ընկերություն անել. ու դու շատ լավ հասկանում ես դա, Արթ, որովհետև էդ ամենը հոյակապ շարադրել ես։ Նույնն էլ սիրո մեջ է, և ոչ միայ ն սիրո։ Մարդկային հարաբերություններում չկան ստանդարտներ, որով չափես, ձևես ու ամեն անգամ նույն բանաձևով գործես։ Ամեն անգամը յուրովի առաջին անգամն է։ Ամեն ընկերը յուրովի միակն է։
Ինչ վերաբերվում է նրան, որ հետ ես նայում անցյալի որևէ ընկերական հարաբերության ու քեզ թվում է, թե այն չի էլ եղել, ապա դա շատ հատուկ է մեզ բոլորիս... Երբ ինչ–որ բան հիմնովին անցնում–գնում է, թվում է, թե այն չի էլ եղել։ Ինչ արած, մենք՝ մարդկային արարածներս այդպիսին ենք։ Իսկ եթե փնտրում ես հավետ ընկերություն, ապա դա ավելի հազվադեպ է, քան հավետ սերը։ Շատ քիչ բան է այս կյանքում հավերժ, ու հենց դրանով է ակնթարթը արժեքավոր...
Պաչիկներ քեզ։ :)

Մեղապարտ
05.10.2008, 00:08
Դա էլ կանցնի ,մի քիչ էլ կմեծսանաս ու այդպես էլ կմնաս ,մի վախեցիր:B

Dayana
05.10.2008, 11:06
Արթ, չհավատաս էս ծեծված խոսքերին, ընեկր, ըներկություն, մեռնեմ ջանիդ... Դրան պրիվ կեղծ են ;) Չկան, չեն էլ լինելու, կամ էլ եթե կան ու կամ եղել են, անցել գնացել են, չէն վերականգնվի :) Պետք էլ չեն: Աս խնդրեմ ինչիդ են պետք, հը ? :) Որ հենց քեզ մի քիչ ինքդ քո հետ զգաս, ասեն մենակ ես, հենց քեզ երջանիկ զգաս, ասեն մեկին գտել ես, կամ ամենավատը` բուն ես դրել :[ զզվել եմ էդ կեղծ ընկերենրից, գտի մի չիրական կերպար, ու իրա հետ ընկերություն արա, մենակ խոսել հնարավորություն չտաս: լավ ընկեր է, թող լսի ;) Իսկ եթե չի լսում, այլ լեզուն առաջ է գցում ու դեռ մի բան էլ քեզ անուն կպցնում կամ առավել ևս, խորհուրդ տալիս, դուրս շպրտի պատուհանից /հուսով եմ առաջին հարկում չես պարում, որ մի լավ ցավոտ ընկնի :)) /

Հ.Գ. Բոլոր նրանք, ովքեր կուզեն քարով գլխիս խփել էս գրառումից հետո, պիտի խնդրեմ հերթ կանգնել :) էն հին ընկերներս դեռ քարերով կանգնած են ու դեռ ձևացնում են, թե ընկերներս են :D :D Ոնց էլ չեն հոգնել :D :D

Artgeo
05.10.2008, 16:28
6 հատանոց կոֆեյի բաժակների կոմպլեքտ + 3 հատ կոթը կոտրված տարբեր կոմպլեքտներից մնացած կոֆեյի բաժակներ, երկու աման, մեկ դանակ, 4 պատառաքաղ:

Իսկ ձեր խոհանոցի լվացարանում ի՞նչ ա լինում 4 օր աման չլվալու դեպքում :think

*e}|{uka*
05.10.2008, 16:35
6 հատանոց կոֆեյի բաժակների կոմպլեքտ + 3 հատ կոթը կոտրված տարբեր կոմպլեքտներից մնացած կոֆեյի բաժակներ, երկու աման, մեկ դանակ, 4 պատառաքաղ:

2 աման 4 պատառաքաղը 1 դանակ :D, էս ինչ եք կերել :think


Իսկ ձեր խոհանոցի լվացարանում ի՞նչ ա լինում 4 օր աման չլվալու դեպքում
Դե չի մնում :oy , բայց որ մնա էլ, հաստատ 4 օրվա մեջ ավելի շատ կհավաքվի :P

Artgeo
05.10.2008, 16:45
2 աման 4 պատառաքաղը 1 դանակ :D, էս ինչ եք կերել :think
եՔ չէ, եՍ:oy :esim ինքս էլ չեմ հասկանում թե ինչի տենց :think

Ուլուանա
05.10.2008, 20:35
6 հատանոց կոֆեյի բաժակների կոմպլեքտ + 3 հատ կոթը կոտրված տարբեր կոմպլեքտներից մնացած կոֆեյի բաժակներ, երկու աման, մեկ դանակ, 4 պատառաքաղ:

Իսկ ձեր խոհանոցի լվացարանում ի՞նչ ա լինում 4 օր աման չլվալու դեպքում :think
Կոնկրետ ինձ մոտ եթե չորս օր չլվանամ, հաստատ մաքուր աման չի մնա (էդքան աման չունենք :D). բայց դե, Արթ, կարևորն էն ա, որ եթե լվաս, կանցնի, դա՛ էլ կանցնի։ :))

Artgeo
06.10.2008, 15:17
Ինչ վերաբերվում է նրան, որ հետ ես նայում անցյալի որևէ ընկերական հարաբերության ու քեզ թվում է, թե այն չի էլ եղել, ապա դա շատ հատուկ է մեզ բոլորիս... Երբ ինչ–որ բան հիմնովին անցնում–գնում է, թվում է, թե այն չի էլ եղել։ Ինչ արած, մենք՝ մարդկային արարածներս այդպիսին ենք։ Իսկ եթե փնտրում ես հավետ ընկերություն, ապա դա ավելի հազվադեպ է, քան հավետ սերը։ Շատ քիչ բան է այս կյանքում հավերժ, ու հենց դրանով է ակնթարթը արժեքավոր...
Պաչիկներ քեզ։ :)
Այվ, ստաբիլություն եմ ուզում: Ստաբիլ ընկերությունը կամ ստաբիլ թշնամությունը ինձ համար նախընտրելի են տատանվող ընկերությունից կամ տատանվող թշնամությունից: Հոգնել եմ մարդկանց դիմակների հետ շփվել: Ուզում եմ հենց սկզբից ամեն ինչ իմանալ ու կամ սկսել էդ ամեն ինչը, կամ հենց օրորոցում խեղդեմ:
Անընկեր, անսեր, ստաբիլ մենակություն... Լավն ա... Ուֆ... Կարճ ասած ինձ մոտ ավտոբրեինֆաքինգը լավ ա ստացվում :ok

Artgeo
06.10.2008, 15:38
Հոգնել եմ մարդկանց դիմակների հետ շփվել:
Ի դեպ, իմ դիմակներից նույնպես հոգնել եմ...

Երվանդ
06.10.2008, 15:49
Ի դեպ, իմ դիմակներից նույնպես հոգնել եմ...

Էս ինչ ինքնախարազանումա էթում:D

Artgeo
06.10.2008, 15:52
Էս ինչ ինքնախարազանումա էթում:D
Ես որ ասում եմ ինձ ոչնչացնելու լավագույն միջոցը հանգիստ թողնելն ա, շատերը չեն հավատում: Թողնեն ներսից ինքս ինձ կուտենՔ: Ուզում եմ... Չգիտեմ ինչ եմ ուզում: Ասա, հանգիստ քո համար ապրի էլի: Չէ, չի ստացվում: :think

Երվանդ
06.10.2008, 15:58
Ես որ ասում եմ ինձ ոչնչացնելու լավագույն միջոցը հանգիստ թողնելն ա, շատերը չեն հավատում: Թողնեն ներսից ինքս ինձ կուտենՔ: Ուզում եմ... Չգիտեմ ինչ եմ ուզում: Ասա, հանգիստ քո համար ապրի էլի: Չէ, չի ստացվում: :think

Սիրահարվի;), նենց աղջկա որ ընկեր ունի, որ հաստատ անպատասխան լինի էլի:D

Artgeo
06.10.2008, 16:01
Սիրահարվի;), նենց աղջկա որ ընկեր ունի, որ հաստատ անպատասխան լինի էլի:D
Ինչի՞ց վերցրիր, որ չեմ: :o Ուֆ... :(

Ներսես_AM
06.10.2008, 18:38
կիսաթաքնված հանդիպումներ...

Կանցնի, սա էլ կանցնի...

Artgeo
06.10.2008, 22:26
կիսաթաքնված հանդիպումներ...

Կանցնի, սա էլ կանցնի...
Ներս, լրիվ ուրիշ օպերա մտար :think

Dayana
06.10.2008, 22:34
Արթ, թեմայի վերնագիրը կարդացի ու ...

բայց կանցնի , սա էլ կանցնի ?

Artgeo
06.10.2008, 22:42
Արթ, թեմայի վերնագիրը կարդացի ու ...

բայց կանցնի , սա էլ կանցնի ?
Փորձը ցույց ա տալիս, որ ԱՄԵՆ ԻՆՉ առանց բացառությունների անցնում ա: Կարա հետագայում կրկնվել, բայց մեկա անցնում ա, հետո էլի գալիս ա, հետո էլի անցնում ու տենց մինչև կյանքը կանցնի: Կյանքը բազմաթիվ անցողիկ ՍԱերից ա կազմված

Dayana
06.10.2008, 22:46
Փորձը ցույց ա տալիս, որ ԱՄԵՆ ԻՆՉ առանց բացառությունների անցնում ա: Կարա հետագայում կրկնվել, բայց մեկա անցնում ա, հետո էլի գալիս ա, հետո էլի անցնում ու տենց մինչև կյանքը կանցնի: Կյանքը բազմաթիվ անցողիկ ՍԱերից ա կազմված

չեղավ, դեմ եմ գնում բոլոր օրենքներին, բոլոր անցնող ու չանցնող ՍԱ-երին, իմը ուրիշ ա, պիտի ուրիշ լինի, ուզում էի ուրիշ լիներ... սպիտակ պատուհաններով սպիտակ պատշգամբ, վրան կապույտ աթոռ :)

Ուլուանա
06.10.2008, 22:46
Փորձը ցույց ա տալիս, որ ԱՄԵՆ ԻՆՉ առանց բացառությունների անցնում ա: Կարա հետագայում կրկնվել, բայց մեկա անցնում ա, հետո էլի գալիս ա, հետո էլի անցնում ու տենց մինչև կյանքը կանցնի: Կյանքը բազմաթիվ անցողիկ ՍԱերից ա կազմված
Հա, բայց մի նրբություն կա. էդ կրկնվող ու անցնող–գնացող ՍԱերը ինչքան շատ են իրար նման են լինում, էնքան տաղտկալի է դառնում այդ ամենը։

Artgeo
06.10.2008, 22:51
չեղավ, դեմ եմ գնում բոլոր օրենքներին, բոլոր անցնող ու չանցնող ՍԱ-երին, իմը ուրիշ ա, պիտի ուրիշ լինի, ուզում էի ուրիշ լիներ... սպիտակ պատուհաններով սպիտակ պատշգամբ, վրան կապույտ աթոռ :)
էէէ, տարբերակները շատ չեն, կամ ինքնախաբեություն կամ իրականություն

Հա, բայց մի նրբություն կա. էդ կրկնվող ու անցնող–գնացող ՍԱերը ինչքան շատ են իրար նման են լինում, էնքան տաղտկալի է դառնում այդ ամենը։
Չէ, Ան, էդ ՍԱերից շատերը շատ են սիրելի :love :( Էլ չեմ դիմանում...

Dayana
06.10.2008, 22:55
էէէ, տարբերակները շատ չեն, կամ ինքնախաբեություն կամ իրականություն

Չէ, Ան, էդ ՍԱերից շատերը շատ են սիրելի :love :( Էլ չեմ դիմանում...

Ա դե լավ էլի, ինչ կա էդ իրականության մեջ :) ոչ մի լավ բան` ծամածռված դեմքս, քանդված պատշգամբս ... ինչնա էդ իրականության մեջ գայթակղիչ, մեկա չեմ հասկանա, ես խաբվելով ավելի լավ էի :) հո ուրիշին չէի խաբում, ինքս ինձ... ես դրա իրավունքն ունեի :)

Ներսես_AM
07.10.2008, 16:27
Ներս, լրիվ ուրիշ օպերա մտար :think
հա ինչ կապ ունի որ մեկիցա կարևորը անցնի:

Նկարների պահն էլա հետաքրքիր բայց :)

Artgeo
08.10.2008, 14:21
հա ինչ կապ ունի որ մեկիցա կարևորը անցնի:

Նկարների պահն էլա հետաքրքիր բայց :)
Ներս, հաստատ լրիվ ուրիշ օպերայից ես:

Վերջակետ չեմ ուզում դնել, բազմակետ եմ դնում միշտ :(

Artgeo
08.10.2008, 16:10
Կայֆը նրանում ա, որ հենց քեզ ա մեկնումեկը պետք գալիս, միանգամից սաղ չքանում ու վերանում են էս աշխարհից: Քնել եմ ուզում, անվերջ քնել...

Dayana
08.10.2008, 16:15
Կայֆը նրանում ա, որ հենց քեզ ա մեկնումեկը պետք գալիս, միանգամից սաղ չքանում ու վերանում են էս աշխարհից:

դրա համար էլ ես ոչ մեկի կարիքը չունեմ :) ում կարիքն ունենում եմ, ուղարկում եմ գրողի ծոցը :) և լավ եմ անում :P :) :(

Artgeo
08.10.2008, 16:16
դրա համար էլ ես ոչ մեկի կարիքը չունեմ :) ում կարիքն ունենում եմ, ուղարկում եմ գրողի ծոցը :) և լավ եմ անում :P :) :(
Հմ... Դե գնա գրողի ծոցը Արմինե ջան :think

Dayana
08.10.2008, 16:17
Հմ... Դե գնա գրողի ծոցը Արմինե ջան :think

արդեն ուղարկել էիր ;) մի կանչի ու նորից ուղարկի :)

Երվանդ
08.10.2008, 16:18
Հմ... Դե գնա գրողի ծոցը Արմինե ջան :think
Գրողն ովա:think

Ավելացվել է 31 վայրկյան անց
Որ մեկնա էլի:think

Artgeo
09.10.2008, 12:57
Գրողն ովա:think

Ավելացվել է 31 վայրկյան անց
Որ մեկնա էլի:think
Եսիմ է Եր...


Նկատել եմ, որ երեք ամիսը մեկ խելագարվում եմ: Ու մինչև ... ... . . . . . . չեմ կարողանում խելքի գալ :think

Artgeo
09.10.2008, 15:03
Վերջ: Գնում եմ տուն: Հաջողություն բոլորին…

dvgray
09.10.2008, 15:31
Վերջ: Գնում եմ տուն: Հաջողություն բոլորին…
Գնա…
ոտերտ դիր տաք ջրի մեջ, մի հատ անկապ թերթ պահի դեմտ, յանիմ կարդում ես, վիշնյաի մուրաբայով թեյ խմի հետը, կարաս հետը նաև մի կտոր լավ վիտչինայով բուտերբրոտ սարքես նախորոք… հետո հել, տաք պիցան դիր սեղանին, բաժանիր մեկ հավասար մասի :D , ու եթե դուռը զանգող լինի, ներսից ասա, որ տանը մարդ չկա ;)
Ու ուտելու ժամանակ կտենաս, որ ոնց ա կամաց-կամաց անցնում :)

Artgeo
10.10.2008, 21:38
Որևէ մեկը կարո՞ղ է ինձ բացատրել ի՞նչ է սերը: Լրիվ լուրջ: :think Ոնց գցում-բռնում եմ դա ընդամենը տղու կողմից որոշակի մտադրված «ռոմանտիկ» քայլերին, որոնք իրականում հաճախ հիմարություն են ստացվում, աղջկա գրավված ուշադրությունն է, իսկ հետագայում կախվածությունը: Պլծ: Ուրիշ որևէ բան սիրո մեջ չկա: Սկզբնական ուշադրության գրավում, հետաքրքրություն, կախվածություն: Որևէ մեկին պետք լինելու, նրան պետք լինելու անհրաժեշտություն: Որևէ մեկին պաշտպանելու և որևէ մեկի պաշտպանությունը ունենալու անհրաժեշտություն: Ընդ որում այս ամենը անկախ սեռից: Այսինքն երկուսն էլ թե՛ տղու համար են, թե՛ աղջկա: Իհարկե գերնպատակը այս ամենի սերունդ ունենալն է, սակայն սա ոչ միշտ: Պլծ: Սիրո մեջ ուրիշ ոչինչ չկա: Չկան այն դատարկ ու փուչ խոսակցությունների հիմնավորումները, ըստ որոնց ինչ-որ «քիմիական ռեակցիաներ» կամ ինչ-որ «երկնքում որոշված բախտ»... Ընդամենը կախվածություն է, ինչպես ալկոհոլից կամ թմրանյութից: Սիրոց հրաժարվելը նույնպես բարդ է ինչպես թմրանյութից: Բավական է մեկ անգամ փորձել այդ թմրամիջոցը ու... Վերջ, դուք արդեն թմրամոլ, ավելի ճիշտ այս դեպքում սերամոլ եք… Ես սերամոլ եմ... Ես ուզում եմ սերամոլ չլինել... Թե՞ չեմ ուզում: Եթե ուզենայի, երևի մի բան կանեյի դրա համար: Հմ... Համենայն դեպս ըստ իս խնդիրը սերամոլության մեջ չի: Կարծում կոնկրետ իմ դեպքում խնդիրը սիրո օբյեկտն է: Պարզապես պետք է մոռանամ նրան, ով ինձ չի պատկանում... Միայն հերթականությունը չեմ կարողանում բռնացնել: Սկզբում հնին մոռանալ, հետո նորին գտնե՞լ, թե՞ հակառակը: :think Առաջին տարբերակը չի աշխատում, մի քանի տարվա փորձի հիման վրա կարող եմ պնդել, իսկ երկրորդը... Եթե հինը կա, նորը ինչի՞դ է պետք :think Բայց ախր հինը չկա... Դե կա, բայց դե չկա:
Լավ կլիներ, որ ընդհանրապես չփորձեի սերը ու սերամոլ չդառնայի: Ազատություն եմ ուզում... Բայց ազատությունը դժբախտություն է, սերը՝ երջանկություն: Իսկ ես սիրուց միայն տառապում եմ ու ստացվում ա, որ
Ես սիրել չգիտեմ:

Artgeo
14.10.2008, 00:18
Ես սիրել չգիտեմ:
Ստացվում է, որ սխալ էի մտածում... Ինձ սիրել չգիտեն: Ինձ երբեք չեն սիրել: Ես եմ ինքս ինձ խաբել, բայց... ինչքա՜ն քաղցր էր էդ սուտը...

Ժող, ամենակարևորը մարդու համար հավատն ա ու հույսը: Նույնիսկ եթե ինքը կրակի © մեջ կորած ա, ՀՈՒՅՍՆ ու ՀԱՎԱՏՆ են նրան փրկում: Հենց էդ պատճառով եմ ես դեմ աթեիստներին: Մարդուց որ հավատն ու հույսը վերցնես, նա կդառնա անկանխատեսելի ու երկրագնդի վրա կտիրի կատարյալ քաոս... Չնչին բաներին չպիտի հավատա մարդ: Չնչին բաների հետ չպիտի կապի իր հույսը... Սերը չնչին երևույթ է, իսկ առանց հույսի ու հավատի մարդը ոչնչություն է։ Համենայն դեպս այդպես եմ ինձ զգում։ Սեր չի եղել, իսկ հույսս ոչնչացվեց...
:(

Morpheus_NS
14.10.2008, 11:10
Ստացվում է, որ սխալ էի մտածում... Ինձ սիրել չգիտեն: Ինձ երբեք չեն սիրել: Ես եմ ինքս ինձ խաբել, բայց... ինչքա՜ն քաղցր էր էդ սուտը...

Ժող, ամենակարևորը մարդու համար հավատն ա ու հույսը: Նույնիսկ եթե ինքը կրակի © մեջ կորած ա, ՀՈՒՅՍՆ ու ՀԱՎԱՏՆ են նրան փրկում: Հենց էդ պատճառով եմ ես դեմ աթեիստներին: Մարդուց որ հավատն ու հույսը վերցնես, նա կդառնա անկանխատեսելի ու երկրագնդի վրա կտիրի կատարյալ քաոս... Չնչին բաներին չպիտի հավատա մարդ: Չնչին բաների հետ չպիտի կապի իր հույսը... Սերը չնչին երևույթ է, իսկ առանց հույսի ու հավատի մարդը ոչնչություն է։ Համենայն դեպս այդպես եմ ինձ զգում։ Սեր չի եղել, իսկ հույսս ոչնչացվեց...
:(

Artgeo ջան հույսը երբեք չի ոչնչանում: Թեկուզ փոքր է, բայց սրտի խորքում՝ ինչ-որ մի շատ-շատ հեռավոր անկյունում այն միշտ ապրում է. երբեմն քեզնից անկախ, երբեմն հակառակ ամեն տրամաբանության, երբեմն դու այն չես տեսնում, զգում, բայց այն կա, քանզի ինչպես դու ես ասում՝ առանց հույսի մարդ ոչինչ է: Փնտրի՛ր քո մեջ այդ հույսը եւ անպայման կգտնես:

ԿԳԴ
14.10.2008, 11:41
Որևէ մեկը կարո՞ղ է ինձ բացատրել ի՞նչ է սերը: Լրիվ լուրջ: :think Ոնց գցում-բռնում եմ դա ընդամենը տղու կողմից որոշակի մտադրված «ռոմանտիկ» քայլերին, որոնք իրականում հաճախ հիմարություն են ստացվում, աղջկա գրավված ուշադրությունն է, իսկ հետագայում կախվածությունը: Պլծ: Ուրիշ որևէ բան սիրո մեջ չկա: Սկզբնական ուշադրության գրավում, հետաքրքրություն, կախվածություն: Որևէ մեկին պետք լինելու, նրան պետք լինելու անհրաժեշտություն: Որևէ մեկին պաշտպանելու և որևէ մեկի պաշտպանությունը ունենալու անհրաժեշտություն: Ընդ որում այս ամենը անկախ սեռից: Այսինքն երկուսն էլ թե՛ տղու համար են, թե՛ աղջկա: Իհարկե գերնպատակը այս ամենի սերունդ ունենալն է, սակայն սա ոչ միշտ: Պլծ: Սիրո մեջ ուրիշ ոչինչ չկա: Չկան այն դատարկ ու փուչ խոսակցությունների հիմնավորումները, ըստ որոնց ինչ-որ «քիմիական ռեակցիաներ» կամ ինչ-որ «երկնքում որոշված բախտ»... Ընդամենը կախվածություն է, ինչպես ալկոհոլից կամ թմրանյութից: Սիրոց հրաժարվելը նույնպես բարդ է ինչպես թմրանյութից: Բավական է մեկ անգամ փորձել այդ թմրամիջոցը ու... Վերջ, դուք արդեն թմրամոլ, ավելի ճիշտ այս դեպքում սերամոլ եք… Ես սերամոլ եմ... Ես ուզում եմ սերամոլ չլինել... Թե՞ չեմ ուզում: Եթե ուզենայի, երևի մի բան կանեյի դրա համար: Հմ... Համենայն դեպս ըստ իս խնդիրը սերամոլության մեջ չի: Կարծում կոնկրետ իմ դեպքում խնդիրը սիրո օբյեկտն է: Պարզապես պետք է մոռանամ նրան, ով ինձ չի պատկանում... Միայն հերթականությունը չեմ կարողանում բռնացնել: Սկզբում հնին մոռանալ, հետո նորին գտնե՞լ, թե՞ հակառակը: :think Առաջին տարբերակը չի աշխատում, մի քանի տարվա փորձի հիման վրա կարող եմ պնդել, իսկ երկրորդը... Եթե հինը կա, նորը ինչի՞դ է պետք :think Բայց ախր հինը չկա... Դե կա, բայց դե չկա:
Լավ կլիներ, որ ընդհանրապես չփորձեի սերը ու սերամոլ չդառնայի: Ազատություն եմ ուզում... Բայց ազատությունը դժբախտություն է, սերը՝ երջանկություն: Իսկ ես սիրուց միայն տառապում եմ ու ստացվում ա, որ
Ես սիրել չգիտեմ:

Ինչ է սերը: Սերը դժվարին, շատ դժվարին, տառապալից, անփոխարինելի, անորոշ, չհագեցվող այն բանն է, որ միշտ լինում է հակառակ, այլ ոչ թե շնորհիվ: Ամեն մի ճշմարիտը, արժեքավորը, նշանակալիցը դժվար է: Իսկ մենք գրեթե ամեն ինչում ձգտում ենք հեշտի արագի, ձգտում ենք պարզի: Երազելով զգացմունքի մասին, ձգտում ենք հաճույքի և մենք գիտակցաբար մեզ զրկում ենք գեղեցկությունից, ճշմարտությունից: Մի շփոթիր զգացմունքը հաճույքի հետ, համոզված եղիր, որ դու կարող ես սիրել, քանի որ դու սիրում ես ազատությունը, հոգու ազատությունը, որը ինչպես և սերը դժվարին, տառապալից, անփոխարինելի, չհագեցող մի բան է: Քեզ մնում է միայն հասկանալ և գնահատել քո սեփական զգացմունքները, և ապրել դրանցով::)

Գալաթեա
14.10.2008, 14:02
Ես սիրել չգիտեմ:

Արտ, գիտես... քո ասած բառերը հիմնականում գործածում են հենց այն մարդիկ, ովքեր չեն կարող չսիրել:

Իսկ այն, որ քեզ չեն կարող սիրել, կներես, բայց "էտը պոլնայա բրեխնյա" :) Թեմայիդ վերնագրին նայի.. :)
Ժամանակին ես էլ էի էդ մտքով ինձ զոռով տանջում: Անիմաստա :) Մեկա սիրվելու ես: Ուզես չուզես :)

Ես աթեիստ եմ Արտ, բայց ես հավատում եմ սիրուն ու սիրո ուժին :) Կործանարար ու ստեղծարար ուժա, միաժամանակ:

Ապրիր, ջան ու ժպտա...մնացածը պրիլագաեցա :)

Katka
14.10.2008, 14:32
:)Ես կասեմ այլ բան...:)
...Դա կանցնի, հաստատ կանցնի: Կանցնի ինքն իրեն` թողնելով հետք կամ հիմք, չեմ կարող ասել, որի վրա կծաղկի նոր գարուն.... .. Չեմ ուզում գրել ինչ-որ խորիմաստ բառեր և այլն, դրանք չեն օգնի, հույս, հավատ ազատություն, բլա,բլա, բլա, դրանք բոլորն էլ ծնվում են սիրուց, դրանց բոլորի հիմքը սերն է և շրջանցել սերը խոսել հույսի մասին կամ հավատի, կլինի ժամանակի անիմաստ վատնում...,իսկ ազատություն դու երբեք չես ունենա, եթե չլինի սեր ....:)
... Կցավի, բայց կանցնի:), արդեն անցել է :), բայց հետքը հիշեցնում է ցավի մասին և միշտ հիմքի մասին հիշում ես:)...
Դու գիտես սիրել ու կսիրվես ու ձեռք կբերես ազատություն, սերը կբերի հույս, իսկ նոր սերդ կծնի հավատ… :)
Սիրել գիտես, իսկ սիրվել` կզգաս անկասկած , իսկ դա արդեն հաստատ չի անցնի, դա երբեք չի անցնի… :)

Artgeo
14.10.2008, 15:37
6 կամ 12 ամիս անց
Մի քանի օր մտածմունքից հետո, ժամը 23… ինչ-որ րոպեներ
- Բարև
- Բարև, ո՞նց ես, կարոտել եմ, ուզում եմ տեսնել, հենց հիմա
- Ես էլ եմ քեզ կարոտել, բայց հիմա չեմ կարող: Ուշ ա:
- Իսկ ես վաղը.... (ինչ-որ անհեթեթ պատճառներ, որ այլևս չես տեսնի իրեն)...
- Հասկացիր, հիմա ուշ ա, միայն ճանապրհը ժամ ու կես կտևի...
- Եթե դու հիմա չեկար, կարող ես ինձ մոռանալ ընդմիշտ: Կամ հիմա, կամ երբեք:
- Լավ, գալիս եմ:

45 րոպե անց...
- Ես քեզ կարոտել էի, ես քեզ շատ եմ սիրում
- Մի՛ խոսիր, խնդրում եմ...

15 րոպե անց
- Ներս կմտնե՞ս
- Ես գնամ, ուշ է
- Էս քանի օրը հանդիպենք
- Հանդիպենք...

Կրկնվելի՞

չկրկնվելի: Վերջակետը դրված է:

ԱԶԱՏ ԵՄ

Artgeo
14.10.2008, 15:46
ԱԶԱՏ ԵՄ
Չէ, էս մասը խաբում եմ, ազատ չեմ: Բայց վերջակետը հաստատ ա:

Artgeo
14.10.2008, 15:54
Artgeo ջան հույսը երբեք չի ոչնչանում: Թեկուզ փոքր է, բայց սրտի խորքում՝ ինչ-որ մի շատ-շատ հեռավոր անկյունում այն միշտ ապրում է. երբեմն քեզնից անկախ, երբեմն հակառակ ամեն տրամաբանության, երբեմն դու այն չես տեսնում, զգում, բայց այն կա, քանզի ինչպես դու ես ասում՝ առանց հույսի մարդ ոչինչ է: Փնտրի՛ր քո մեջ այդ հույսը եւ անպայման կգտնես:
Դե, էս մի բանը կա ու կա :oy Բայց հիմա նենց չնչին ա...



Մի շփոթիր զգացմունքը հաճույքի հետ
Էս պահը հետաքրքիր էր: Սրա մասին շատ եմ մտածել: Բայց կարծում եմ, որ դա սեր էր, ոչ թե հաճույք: Այսինքն հաճույք սիրուց, սեր հաճույքից: Հաստատ ավելին էր քան հաճույք, ու պակաս չէր քան սեր: Ավելի ճիշտ... Ո՞նց ասեմ, ես այդպիսի բան չեմ զգացել այլ որևէ մեկի հետ: Է, պարզ ա, որ հաճույք էլ կար :think

Artgeo
18.10.2008, 01:26
Шел-шел одинокий бегемотик и увидел муравейник. "Как было бы хорошо" - подумал он - "если бы вместо муравьев бегало бы столько же бегемотов. Какой бы стоял тогда шум, грохот и тарарам" - и он пошел дальше, один-одинешенек...

Потом он встретил летающих пчел, которых было меньше, чем муравьев. "Как было бы хорошо" - подумал он - "если бы вместо пчел от цветка к цветку летало бы столько же бегемотов. Какой бы стоял тогда шум, грохот и тарарам" - и он пошел дальше, один-одинешенек...

Потом он встретил жующих морковь зайцев, которых было значительно меньше, чем пчел, примерно человек сто. "Как было бы хорошо" - подумал он - "если бы вместо зайцев было бы столько же бегемотов. Какой бы стоял тогда шум, грохот и тарарам" - и он пошел дальше, один-одинешенек...

Потом он встретил другого одинокого бегемотика. Но один одинокий бегемотик и другой одинокий бегемотик - это уже просто два бегемотика. Трудно себе даже представить какой шум, грохот, топот и землетрясение могут произвести два бегемотика! И при этом абсолютно никакого тарарама. Ну разве что совсем изредка. (И всего-то семь дней в неделю). Но не более.

Վարպետ
18.10.2008, 01:36
Վախ:) Ցավդ տանե~մ:) Էս ինչ լավն էր, բարի ու տխուր:)

Artgeo
18.10.2008, 01:44
Քանի վարկանիշ չեն տվել, զգուշացնեմ, որ ես չեմ գրել, գրել է կարծեմ Մոշկոսկայան, մուլտիկ էլ կա «Կառուսելի» շարքից: Ավատարս ի դեպ հենց այդ մուլտից է :oy

Վարպետ
18.10.2008, 01:48
Քանի վարկանիշ չեն տվել, զգուշացնեմ, որ ես չեմ գրել, գրել է կարծեմ Մոշկոսկայան, մուլտիկ էլ կա «Կառուսելի» շարքից: Ավատարս ի դեպ հենց այդ մուլտից է :oy
Գիտե~մ, էս անգամ գիտե~մ:) Ընտիր հիշողություններ առաջացրեց ուղղակի:) Ցավդ տանեմն էլ քեզ չէր վերաբերվում, այլ բեգեմոտիկին :D

Artgeo
18.10.2008, 01:52
Գիտե~մ, էս անգամ գիտե~մ:) Ընտիր հիշողություններ առաջացրեց ուղղակի:) Ցավդ տանեմն էլ քեզ չէր վերաբերվում, այլ բեգեմոտիկին :D
Դե ես էլ եմ... վ պրինցիպե... բարի ու տխուր :oy

Վարպետ
18.10.2008, 01:55
Դե ես էլ եմ... վ պրինցիպե... բարի ու տխուր :oy
Դե լա~վ, քո ցավն էլ տանեմ! :love:hands

Artgeo
18.10.2008, 02:01
Դե լա~վ, քո ցավն էլ տանեմ! :love:hands
Վույ :oy

Artgeo
18.10.2008, 12:01
Կարտոշկա մաքրելունս կորցրել եմ :(

Artgeo
19.10.2008, 14:35
Բարև: Կրկին գիշեր գրեթե չեմ քնել: Նորից ծայրից ծայր հիշել եմ մեր պատմությունը: Սկզբից մինչև վերջ: Չէ, էն ձևական սկզբից չէ, իսկական, ամենասկզբի սկզբից ու մինչև վերջ: Չէ, էն միջանկյալ վերջերը չէ, որոնք շատ են եղել, այլ իսկական, վերջնական ու անվերադարձ վերջը, որը վաղուց է դրվել կամ դեռ դրվելու է... Ստեղ գնահատականներս միանշանակ չեն, դեռ ինքս էլ չգիտեմ: Իսկ հիշելու շատ բան կա, անկախ ամեն ինչից: Թե՛ լավ, թե՛ վատ... Բայց վատ կարծես ոչինչ չեմ հիշում: Քո հետ կապված նույնիսկ վատն է լավ: Բայց լուրջ, անկեղծ չեմ հասկանում, թե ինչպե՞ս կարելի է այդ ամենը մոռանալ: Ինչպե՞ս կարելի է այդ ամենը ջնջել սեփական կյանքից, սեփական հիշողությունից:

Էս մի քանի օր առաջ էի գրել: Նոր մի շատ լավ անձնավորության հետ էի խոսում ու... վդռուգ օսենիլո: Բանից պարզվում ա ես քեզ չեմ սիրել: :) Կայֆ, Ես սիրել եմ քո սիրելը ինձ: Քո ջերմությունը, քո ուշադրությունը, քո համառությունը իմ հետ ունեցած հարաբերություններում: Ես սիրում էի քո գիժ արարքները, բայց ոչ քեզ: Հակառակը, ես քեզնից նույնիսկ զզվում էի: :) Կայֆ, ես ազատ եմ, ես երջանիկ եմ: Չեմ ջնջելու այդ հիշողությունները: Դրանք կմնան ինձ հետ ընդմիշտ, ԱՆՑՅԱԼՈՒՄ: Հաջողություն քեզ: ԸՆԴՄԻՇՏ: Ես փակում եմ քո էջը: Նոր էջ եմ բացելու:

Ֆրեյա
19.10.2008, 15:17
Ստեղ կարելի է ուրիշներին գրել՞՞ :think
Լավ, ոչինչ, գրում եմ :)
Արտ, չհասկացա, ինչ ա նշանակում, չես սիրել իրան, այլ սիրել ես իրա արարքները, իրա՝քեզ սիրելը...
Բա էլ որն է մարդուն սիրելը այդ դեպքում՞՞՞ :) չեմ հասկանում...
Երևի, հենց մարդուն սիրելը իրա հիմար բնավորությունը:angry ու դեբիլ արարքները :angryսիրելն է :D

Երվանդ
19.10.2008, 15:19
Ստեղ կարելի է ուրիշներին գրել՞՞ :think
Լավ, ոչինչ, գրում եմ :)
Արտ, չհասկացա, ինչ ա նշանակում, չես սիրել իրան, այլ սիրել ես իրա արարքները, իրա՝քեզ սիրելը...
Բա էլ որն է մարդուն սիրելը այդ դեպքում՞՞՞ :) չեմ հասկանում...
Երևի, հենց մարդուն սիրելը իրա հիմար բնավորությունը:angry ու դեբիլ արարքները :angryսիրելն է :D

Լուրջ:o? որ տենցա եսել եմ սիրում:love:))

Artgeo
19.10.2008, 16:54
չես սիրել իրան, այլ սիրել ես իրա արարքները, իրա՝քեզ սիրելը...
Չէ, Ան, ինձ պետք էր, որ էդ պահինբ ինձ սիրեին, սիրո պակաս ունեի: Ինձ պետք էր ջերմություն, ինձ պետք էր ուշադրություն... Ու ես դա ստացա իրենից: Մեկ ուրիշից ստանայի, մեկ ուրիշին կսիրեի:

Artgeo
20.10.2008, 20:16
Բարև, էլի եկել եմ բողոքելու: :) Կներես, որ ուրախության պահերին քեզ չեմ հիշում թեմա ջան, բայց ուրախությունը չեմ ուզում անցնի՝ չնայած այն միշտ անցնում է: Նույնիսկ ավելի կարճ է տևում, քան տխրությունը: Սովորական դարձած հիստերիկական պոռթկումներս ու ախմախ պահվածքս արդեն նույնիսկ ինձ են ձանձրացրել: Շրջակա միջավայրը նեղում է, իսկ ես ինքս ավելի ու ավելի եմ կրծում ինձ՝ հնարավորինս ուժեղ քաշելով կոկորդիս վրա անցյալում իմ կողմից գցված պարանը: Այսօր որոշել եմ կոնկրետ տարեթիվը: Պիտի հասցնեմ, պիտի կարողանամ: Բայց անկեղծ կասեմ, ինչպես մինչև հիմա եմ ասել: Հոգնել եմ... ու գնալով ավելի շատ եմ հոգնում ու խորասուզվում: Անդունդ, որից այլևս դուրս չեմ գա, որից այլևս դուրս չեն բերի: Միգուցե այնտեղ է իմ տեղը, ի սկզբանե որոշված, միգուցե այնտեղ է իմ երկնքի տակ տեղս, հողի փոքրիկ կտորս: Միգուցե... Համենայն դեպս չեմ սիրում անորոշություն: Մի տեսակ թեթևություն եմ զգում, մի տեսակ ազատ եմ: Հոգնած, բայց թեթև... Կհասցնեմ:

Artgeo
22.10.2008, 18:53
I'm not a perfect person
There's many things I wish I didn't do
But I continue learning
I never meant to do those things to you
And so I have to say before I go
That I just want you to know

I've found a reason for me
To change who I used to be
A reason to start over new
and the reason is you

I'm sorry that I hurt you
It's something I must live with everyday
And all the pain I put you through
I wish that I could take it all away
And be the one who catches all your tears
That's why I need you to hear

I've found a reason for me
To change who I used to be
A reason to start over new
and the reason is you (x4)

I'm not a perfect person
I never meant to do those things to you
And so I have to say before I go
That I just want you to know

I've found a reason for me
To change who I used to be
A reason to start over new
and the reason is you

I've found a reason to show
A side of me you didn't know
A reason for all that I do
And the reason is you

Յու ջան, ըստ քեզ կաս թե չկաս, չի հետաքրքրում, ինձ համար կաս :love Reason կա, փոխվելու ցանկություն նույնպես :)

Artgeo
24.10.2008, 10:48
Вот бы взять и стать везучим:
Чтобы все как у людей,
Чтоб тепло в мороз трескучий,
Чтобы лето без дождей.
Чтоб друзья звонили чаще,
Узнавая, что да как,
Чтоб негаданное счастье
Просто так.

Вот бы взять и стать степенным:
Бросить с пятницы курить,
Написать роман толстенный
И деньгами не сорить.
Чтоб огонь горел в камине,
Чтобы с кисточкой колпак,
Чтобы радость без причины -
Просто так.


А звезды падают все выше
В озеро алой зари,
И рыжий кот запел на крыше
Let it be. Let it be.

Вот бы взять и стать могучим:
Не судить и не жалеть,
Разогнать над миром тучи
И простудой не болеть.
Чтоб забыть свою усталость,
Сделать к небу первый шаг,
Чтобы ты со мной осталась
Просто так.



Let it be.
Вот бы взять и стать везучим. Let it be.
Вот бы взять и стать степенным. Let it be.
Чтобы ты со мной осталась...

Artgeo
24.10.2008, 11:07
Երբեք չեմ հասկացել էն մարդկանց, որոնք կողքից, թաքուն, գաղտնի, անտեսանելի գիշեր ցերեկ նայում են թե ուրիշները ինչ են անում... Սեփական կյանք չունենալո՞ւ, թե՞ կոմպլեքսների խնդիր ա: Չեմ հասկանում: Դեռ ուսումնասիրում եմ:

Մի քիչ էլ ինձնից... Չէ, էս անգամ չեմ գրի:

Ֆրեյա
24.10.2008, 11:45
Երբեք չեմ հասկացել էն մարդկանց, որոնք կողքից, թաքուն, գաղտնի, անտեսանելի գիշեր ցերեկ նայում են թե ուրիշները ինչ են անում... Սեփական կյանք չունենալո՞ւ, թե՞ կոմպլեքսների խնդիր ա: Չեմ հասկանում: Դեռ ուսումնասիրում եմ:

Մի քիչ էլ ինձնից... Չէ, էս անգամ չեմ գրի:

Ինչ նկատի ունես, ֆորումը, սերիալները, հարևանների հետ բամբասանքը, թե ուղղակի «դեմք» չունենալը որոշ մարդկանց՞ / նկատի ունեմ, մարդիկ, որոնք չունեն ինդիվիդուալություն, ինչ-որ անտեսանելի, անհասկանալի կերպար են ներկայացնում/

Artgeo
24.10.2008, 15:31
Էս մի քանի օրը մի քանի փոքրիկ տեստիկ եմ անցկացրել Ակումբի ժողովրդի մեջ: Բեզօբիդնիի, այսինքն որևէ մեկին վնաս չեմ հասցրել: Իմ տեստիկները հիմնականում էդ տիպի են, ուղղված ինչ-որ բան պարզելուն: Պարզելու ինձ համար, դատողություններ և հետևություներ անելու համար: Ծանր էր: Ոչ անսպասելի, բայց ծանր: Փոխարենը հիմա վստահաբար կարող եմ ասել, որ Ակումբում ոչինչ գաղտնի չի մնում: Գիտի մեկը, հաստատ վաղ թե ուշ կիմանան տասնյակները, հարյուրները... Որոշում եմ կայացրել, այս թեման փակելու: Էլ չեմ ուզում մերկանալ:

Թեման փակվում է:

Artgeo
30.03.2009, 22:20
Հիստերիկացած եմ մի այլ կարգի։ Ներվերիս վրա խիստ ազդող չծխող մարդկանց մի խումբ Ակումբի միանգամից մի քանի թեմայում որոշել ա «լուսավորել ու փրկել» ծխողների «մեղսավոր» հոգիները՝ քննադատելով ու ստիպելով ա ծխողներին չծխել, ինչից ծխելս ավելի շատ ա գալիս։ Ծխող կինը գայթակղիչ չի, ծխողից փիֆ հոտ ա գալիս և այլն։ Մարդ որ սրտանց էլ ուզենա դադարել ծխել էդ ամենը կարդալուց հետո չի ուզենա։

Ամենայն լրջությամբ ու պատասխանատվությամբ ասում եմ, որ աշխարհի ամենաբարձր կետից մեղմ ասած թքած ունեմ բոլորիդ կարծիքի վրա։ Հա, ես ծխում եմ, հա ես չաղ եմ ու հերիքա բռնաբարեք ձեր բարձրինտելեկտուալ, խորըփիլիսոփայական ու եսամենինչգիտեմ մտքերով։ Ինչքան էլ սիրել կամ սիրահարվել եմ, միշտ սիրել ու սիրահարվել եմ մարդուն ամբողջությամբ նրա դրական ու բացասական կողմերին, քանի որ քաջ գիտակցել եմ, որ առանց որևէ գծի, թե՛ դրական, թե՛ բացասական այդ մարդը այլևս չի լինի նա ում սիրում եմ։ Այլ հարց է, որ եղել են դեպքեր, որ իմ համար մարդիկ փոխվել են ու հաստատ եղել են դեպքեր, երբ ես եմ փոխվել։ Բայց դա եղել է միայն ու միայն նրա կամ իմ նախաձեռնությունը։ Այսինքն ես եմ դա որոշել ու ոչ թե ձմռանը չտաքացվող տանը փչացած կռանտից կաթացող ջրի նման կողքից խոսացողները։ Պլծ։ Հա՛ ես ծխում եմ, հա՛ ես չաղ եմ։ Դուրդ չեմ գալիս նենց ոնց կամ հեռու մնա ինձնից։ Թեման փակված է ու քննարկման ենթակա չէ։

Մեկ էլ հիստերիկանում եմ էն մեկից, որ էն մյուսին ազատ շնչելու օդ չի տալիս ու հետևելով պատասխանում ա բոլոր գրառումներին անխտիր ու անամոթաբար դա սեր ա անվանում։ Մի օր չեմ դիմանա...

Գալաթեա
30.03.2009, 22:31
Ուտեմ էն չաղ մռութը...
Լավն ես էլի, հո զոռով չի։
Քել ծխենք մի հատ էդ առիթով :)

impression
30.03.2009, 22:33
Արթ, գիտե՞ս քեզ ինչի եմ սիրում. դու նենց իսկական ես :)

Ariadna
30.03.2009, 22:41
Արթ, գիտե՞ս քեզ ինչի եմ սիրում. դու նենց իսկական ես :)

+1 :)

Ֆրեյա
31.03.2009, 17:45
Հիստերիկացած եմ մի այլ կարգի։ Ներվերիս վրա խիստ ազդող չծխող մարդկանց մի խումբ Ակումբի միանգամից մի քանի թեմայում որոշել ա «լուսավորել ու փրկել» ծխողների «մեղսավոր» հոգիները՝ քննադատելով ու ստիպելով ա ծխողներին չծխել, ինչից ծխելս ավելի շատ ա գալիս։ Ծխող կինը գայթակղիչ չի, ծխողից փիֆ հոտ ա գալիս և այլն։ Մարդ որ սրտանց էլ ուզենա դադարել ծխել էդ ամենը կարդալուց հետո չի ուզենա։

Ամենայն լրջությամբ ու պատասխանատվությամբ ասում եմ, որ աշխարհի ամենաբարձր կետից մեղմ ասած թքած ունեմ բոլորիդ կարծիքի վրա։ Հա, ես ծխում եմ, հա ես չաղ եմ ու հերիքա բռնաբարեք ձեր բարձրինտելեկտուալ, խորըփիլիսոփայական ու եսամենինչգիտեմ մտքերով։ Ինչքան էլ սիրել կամ սիրահարվել եմ, միշտ սիրել ու սիրահարվել եմ մարդուն ամբողջությամբ նրա դրական ու բացասական կողմերին, քանի որ քաջ գիտակցել եմ, որ առանց որևէ գծի, թե՛ դրական, թե՛ բացասական այդ մարդը այլևս չի լինի նա ում սիրում եմ։ Այլ հարց է, որ եղել են դեպքեր, որ իմ համար մարդիկ փոխվել են ու հաստատ եղել են դեպքեր, երբ ես եմ փոխվել։ Բայց դա եղել է միայն ու միայն նրա կամ իմ նախաձեռնությունը։ Այսինքն ես եմ դա որոշել ու ոչ թե ձմռանը չտաքացվող տանը փչացած կռանտից կաթացող ջրի նման կողքից խոսացողները։ Պլծ։ Հա՛ ես ծխում եմ, հա՛ ես չաղ եմ։ Դուրդ չեմ գալիս նենց ոնց կամ հեռու մնա ինձնից։ Թեման փակված է ու քննարկման ենթակա չէ։

Մեկ էլ հիստերիկանում եմ էն մեկից, որ էն մյուսին ազատ շնչելու օդ չի տալիս ու հետևելով պատասխանում ա բոլոր գրառումներին անխտիր ու անամոթաբար դա սեր ա անվանում։ Մի օր չեմ դիմանա...

:o
Չէ, Առտ ջան, գիտես ինչից ես ներվայնացած???? Որ իրականում դու էլ գիտես, որ ծխելը վատ ա, ու դու գիտես, որ շատ ուտելը վատ ա, բայց էտ երկուսն էլ քո թուլություններն են ու չես կարողանում հաղթահարես
Լրիվ նորմալ ա, որ քո փսիխիկան պաշտպանական ռեակցիա ա առաջացնում ու դու սկսում ես "ներռվայնանալ", սկսում ես հերքել, ըմբոստանալ ....
Եթե տենց չի, մի կարդա թեման, մի նեռվայնացի գրածներից, քեզ հույս տուր, որ ծխելը շատ լավ ա, ու ուրախ-երջանիկ շարունակի ապրել... Ով ա կոնկրետ քեզ բան ասում????
Իսկ քո արտահայտությամբ "ձմռանը չտաքացվող տանը փչացած կռանտից կաթացող ջրի նման կողքից խոսացողները" նույնքան թքած ունեն քո ծխել չծխելու վրա, որքան դու իրանց ասածների...
բնականաբար, ոչ ծխել-չծխելը, ոչ էլ չաղ-նիհար լինելը չեն ազդում մարդուն ընկալելու վրա, դու` վառ օրինակ ;) ինչպես բազմիցս քեզ ասել եմ :)
Չեմ սիրում էլի, որ հիստերիկանում ես, իսկ որ թարախանում ես, վափշե....:angry

Ու նաև ուզում եմ, նշել, որ ինչպես մենք /մասնավորապես` գուցե ես/ բռնաբարում ենք քեզ ծխել-չծխել հարցով, տենց դու ուրիշ թեմաներում ես բռնաբարում ուրիշներին... բայց ոչ ոք չի ասում` մի գրի Առտուր, ես կարդում եմ ու նեռվայնանում :P

Lion
31.03.2009, 21:28
Մելամաղձությունը մի ժանգ է, որ կործանում է բերում ուժեղ հոգիներին, ընդ որում՝ աննկատ կործանում: Սկզբում քեզ հետաքրքիր է նոր և անսովոր զգացումը, հետո սկսում ես ոււսումնասիրել այն խորանալ, նորանոր էջեր բացահայտել... Քեզ թվում է, թե գտնվում ես ինքնաճանաչման ճիշտ ուղու վրա, բայց...

Իրականում, եղբայր, դա մի թմրանյութ է, որը պարուրում է հոգիդ, զրկում նրան ուժից, կաթվածահարում կամքդ և տանում դեպի խղճուկ մի ինքնաձաղկում...

Պետք չէ տրվել այդ ամենի: Գլուխդ վեր եղբայր, ժպտա ու վստահ եղիր, որ մենք դեռ երիտասարդ ենք ու մեր տխրության ժամերը դեռ բազում անգամ կփոխարինվեն երջանկության օրերով:)

Artgeo
31.03.2009, 22:16
:o
Չէ, Առտ ջան, գիտես ինչից ես ներվայնացած???? Որ իրականում դու էլ գիտես, որ ծխելը վատ ա, ու դու գիտես, որ շատ ուտելը վատ ա, բայց էտ երկուսն էլ քո թուլություններն են ու չես կարողանում հաղթահարես
Լրիվ նորմալ ա, որ քո փսիխիկան պաշտպանական ռեակցիա ա առաջացնում ու դու սկսում ես "ներռվայնանալ", սկսում ես հերքել, ըմբոստանալ ....
Եթե տենց չի, մի կարդա թեման, մի նեռվայնացի գրածներից, քեզ հույս տուր, որ ծխելը շատ լավ ա, ու ուրախ-երջանիկ շարունակի ապրել... Ով ա կոնկրետ քեզ բան ասում????
Իսկ քո արտահայտությամբ "ձմռանը չտաքացվող տանը փչացած կռանտից կաթացող ջրի նման կողքից խոսացողները" նույնքան թքած ունեն քո ծխել չծխելու վրա, որքան դու իրանց ասածների...
բնականաբար, ոչ ծխել-չծխելը, ոչ էլ չաղ-նիհար լինելը չեն ազդում մարդուն ընկալելու վրա, դու` վառ օրինակ ;) ինչպես բազմիցս քեզ ասել եմ :)
Չեմ սիրում էլի, որ հիստերիկանում ես, իսկ որ թարախանում ես, վափշե....:angry

Ու նաև ուզում եմ, նշել, որ ինչպես մենք /մասնավորապես` գուցե ես/ բռնաբարում ենք քեզ ծխել-չծխել հարցով, տենց դու ուրիշ թեմաներում ես բռնաբարում ուրիշներին... բայց ոչ ոք չի ասում` մի գրի Առտուր, ես կարդում եմ ու նեռվայնանում :P
Կաթա կաթա...
Էսօր առավոտվանից տրամս նենց կայֆ ա: Առավոտ հայելու մեջ նայեցի, նենց մի սիրուն տղա էր նայում էն կողմից :love Սիրում եմ ինձ :love

Artgeo
31.03.2009, 22:19
Մելամաղձությունը մի ժանգ է, որ կործանում է բերում ուժեղ հոգիներին, ընդ որում՝ աննկատ կործանում: Սկզբում քեզ հետաքրքիր է նոր և անսովոր զգացումը, հետո սկսում ես ոււսումնասիրել այն խորանալ, նորանոր էջեր բացահայտել... Քեզ թվում է, թե գտնվում ես ինքնաճանաչման ճիշտ ուղու վրա, բայց...

Իրականում, եղբայր, դա մի թմրանյութ է, որը պարուրում է հոգիդ, զրկում նրան ուժից, կաթվածահարում կամքդ և տանում դեպի խղճուկ մի ինքնաձաղկում...

Պետք չէ տրվել այդ ամենի: Գլուխդ վեր եղբայր, ժպտա ու վստահ եղիր, որ մենք դեռ երիտասարդ ենք ու մեր տխրության ժամերը դեռ բազում անգամ կփոխարինվեն երջանկության օրերով:)

Տի սամ տո պոնյա՞լ չտո սկազալ :esim Հուսով եմ իմ օրագրում կատարված անխտիր բոլոր գրառումներիս չես պատասխանի: Շնորհակալություն:

Lion
31.03.2009, 22:42
Տի սամ տո պոնյա՞լ չտո սկազալ :esim Հուսով եմ իմ օրագրում կատարված անխտիր բոլոր գրառումներիս չես պատասխանի: Շնորհակալություն:

Ապեր, ես միշտ հասկանում եմ ինչ եմ ասում, կարող ես չկասկածել: Իսկ գրառումը արվել է պարզ ու մարդկային սովորական մի շեշտով, որպես մարդը մարդուն և, վերջին հաշվով, որպես ակումբցին ակումբցուն:

Եթե դուրդ չեկավ, խնդիր չեմ տեսնում - դիմենք Չուկին, թող հեռացնի այն:B

Artgeo
31.03.2009, 22:55
Ապեր, ես միշտ հասկանում եմ ինչ եմ ասում, կարող ես չկասկածել: Իսկ գրառումը արվել է պարզ ու մարդկային սովորական մի շեշտով, որպես մարդը մարդուն և, վերջին հաշվով, որպես ակումբցին ակումբցուն:

Եթե դուրդ չեկավ, խնդիր չեմ տեսնում - դիմենք Չուկին, թող հեռացնի այն:B
Օք, չնայած մեկա բան չհասկացա, որևէ խնդիր չունեմ գրառմանդ հետ կապված, ըստ այդմ Չուկին դիմելու պատճառ չեմ տեսնում, առավել ևս, որ ես ինքս էլ կարող եմ ջնջել:

Lion
31.03.2009, 23:07
Զարմանալի է... Իսկ ինձ թվաց, թե պարզ եմ գրում: Խնդիրն այն էր, որ չպիտի թույլ տալ վատ տրամադրությանը գերիշխել, չպիտի թույլ տալ, որ այն դառնա առօրյա: Ըստ իս - այդ դեպքում նույնիսկ ամենաուժեղ բնավորությունները փչանում են, ինչպես ժանգն է փչացնում երկաթը...

Սա էի ուզում ասել:think

Artgeo
01.04.2009, 15:19
Էս մի քանի օրը մի քանի փոքրիկ տեստիկ եմ անցկացրել Ակումբի ժողովրդի մեջ: Բեզօբիդնիի, այսինքն որևէ մեկին վնաս չեմ հասցրել: Իմ տեստիկները հիմնականում էդ տիպի են, ուղղված ինչ-որ բան պարզելուն: Պարզելու ինձ համար, դատողություններ և հետևություներ անելու համար: Ծանր էր: Ոչ անսպասելի, բայց ծանր: Փոխարենը հիմա վստահաբար կարող եմ ասել, որ Ակումբում ոչինչ գաղտնի չի մնում: Գիտի մեկը, հաստատ վաղ թե ուշ կիմանան տասնյակները, հարյուրները... Որոշում եմ կայացրել, այս թեման փակելու: Էլ չեմ ուզում մերկանալ:

Թեման փակվում է:

Փաստորեն սեպտեմբեր-հոկտեմբերից էր սկսվել այդ ամենը: :) Վերջին մի քանի ամիսը խորը դեպրեսիաների, անիքնասիրության, հիմարության ու անհուսության մեջ էի: Տենց բան դեռ չէր եղել իմ հետ, այսինքն եղել էր, բայց ոչ այդքան երկար, ոչ էլ այդքան կոմպլեքսներով: Ուֆ... Ծանր էր: Կարճ ասած, պաշտոնապես հայտարարում եմ այդ հիմար ժամանակահատվածի ավարտը: Շնորհակալություն բոլոր նրանց, ով անկախ ամեն ինչից կողքիս էր: Մի քանի անուն ա ընդամենը, բայց չեմ տալու: Նրանք գիտեն :love

Ի դեպ, գտել եմ հիմնական խնդիրս: Որոշ բաների մասին շատ եմ խոսում բավականին մեծ քանակով մարդկանց հետ ու հետագայում, երբ արդեն լիքը բաներ չկան, հաղթահարել եմ, անցել եմ, նրանք դեռ հիշացնում են ինձ իմ կողմից անցյալում թողնվածի վերաբերյալ: Անընդհատ հարցնում են, ու իրենց թվում է, որ օգնում են քեզ: Նրանց էլ չի կարելի մեղադրել, մտածում են քո մասին: Ու դրանից էլ ավելի եմ ներվայինանում ու երկար չեմ կարողանում որոշ բաներից, ինչից ուզում եմ, ձերբազատվել, մոռանալ և այլն: Ընդամենը էս ա խնդիրը: Գտել եմ խնդիրը, գտել եմ լուծումը: :)

Առաջվա Artgeo-ն վերադառնում է, ինչ-որ չափով: Պարզ ա, որ մի քիչ ավելի լրջացած, մի փոքր փոփոխված, բայց վերջին մի քանի ամսվա թթված ու անհամ դեմքը այլևս չի լինի: ;)

Artgeo
03.04.2009, 09:55
Առավոտվանից տրամադրությունս հավեսով փչացվեց: Իսկ փչացած տրամադրությամբ Artgeo-ն չափից դուրս զզվելիա: Անձամբ ես չէի ուզենա նրա հետ շփվել էդ պահերին: Խիստ կծողական ու դաժան դեմք, ամեն ինչից դժգոհ ու ցվրված... Քիչ էր մնում մեքենայի տակ ընկնեի, հարևանիս ընդհանրապես չբարևեցի... Անկապ ա...
Կան մարդիկ, ում հետ դու պարզապես անհամատեղելի ես: Պարզապես չես կարող այդ մարդկանց հետ զրուցել, խոսել: Բնավորության, հայացքների... չգիտեմ: Ամեն ինչով, տարբեր եք ու վերջ: Դա որևէ խնդիր չի, եթե այդ մարդը ինչ-որ ծանոթ ա, որին դու տեսնում ես ժամանակ առ ժամանակ, իսկ եթե ընտանիքի անդա՞մ է... Մտածում եմ հնարավորինս շուտ տնից դուրս գալ ու հնարավորինս ուշ վերադառնալ, այնքան ուշ, որ սուս ու փուս մտնես սենյակդ ու քնես, մինչև լուսանա ու կրկին շուտ, շատ շուտ տնից դուրս գաս, ավելորդ խոսակցություններից, ավելորդ վեճերից խուսաբելու համար: Իսկ բազմաթիվ փորձերդ ամեն ինչ հարթելու ապարդյուն են անցնել: Դրանք պարզապես որևէ օգուտ չեն տվել: Կռվող լինի, պատճառ միշտ կգտնի... Մենակ եմ, չափից դուրս մենակ...

Հ.Գ. Կեղծ ժպիտիս սիրահարներին խնդրում եմ չանհանգստանալ, ինքն իր տեղում է: Չատերում էլ չբռնաբարեք:

impression
03.04.2009, 10:53
Առավոտվանից տրամադրությունս հավեսով փչացվեց: Իսկ փչացած տրամադրությամբ Artgeo-ն չափից դուրս զզվելիա: Անձամբ ես չէի ուզենա նրա հետ շփվել էդ պահերին: Խիստ կծողական ու դաժան դեմք, ամեն ինչից դժգոհ ու ցվրված... Քիչ էր մնում մեքենայի տակ ընկնեի, հարևանիս ընդհանրապես չբարևեցի... Անկապ ա...
Կան մարդիկ, ում հետ դու պարզապես անհամատեղելի ես: Պարզապես չես կարող այդ մարդկանց հետ զրուցել, խոսել: Բնավորության, հայացքների... չգիտեմ: Ամեն ինչով, տարբեր եք ու վերջ: Դա որևէ խնդիր չի, եթե այդ մարդը ինչ-որ ծանոթ ա, որին դու տեսնում ես ժամանակ առ ժամանակ, իսկ եթե ընտանիքի անդա՞մ է... Մտածում եմ հնարավորինս շուտ տնից դուրս գալ ու հնարավորինս ուշ վերադառնալ, այնքան ուշ, որ սուս ու փուս մտնես սենյակդ ու քնես, մինչև լուսանա ու կրկին շուտ, շատ շուտ տնից դուրս գաս, ավելորդ խոսակցություններից, ավելորդ վեճերից խուսաբելու համար: Իսկ բազմաթիվ փորձերդ ամեն ինչ հարթելու ապարդյուն են անցնել: Դրանք պարզապես որևէ օգուտ չեն տվել: Կռվող լինի, պատճառ միշտ կգտնի... Մենակ եմ, չափից դուրս մենակ...

Հ.Գ. Կեղծ ժպիտիս սիրահարներին խնդրում եմ չանհանգստանալ, ինքն իր տեղում է: Չատերում էլ չբռնաբարեք:

ուտեմ էն անտրամադիր մռութդ :love
կարոտել եմ քեզ

Artgeo
04.04.2009, 02:42
Միշտ զզվել եմ կեղծիքից: ՄԻՇՏ: Ու միշտ ստիպված եմ եղել կեղծիքի մեջ ապրել՝ ձգտելով հնարավորինս նվազեցնել այդ զզվելի երևույթը իմ կյանքում: Չեմ շփվել բարեկամների հետ, ում հետ պարզապես չեմ ուզեցել շփվել, երբեք շահադիտական նկատառումներով ընկերություն չեմ արել, երբեք չեմ սիրել նույն նպատակներով: Սովորաբար մարդկանց երեսին եմ ասում այն ամենը ինչ մտածում եմ, առանց հետ նայելու, առանց երկմտելու, առանց կասկածելու, որ ճիշտ եմ վարվում: Ու միշտ հույս եմ ունեցել, որ իմ նկատմամբ էլ նույն կերպ կլինեն: Խոսքս բոլորի մասին չէ: Զուտ ընկերական շրջապատի մասին: Մոտ ընկերական շրջապատի մասին:
Հա ես տենց եմ: Կներեք բոլոր նրանք, ում հիասթափեցրել, «նեղել», վիրավորել, ցավ պատճառել կամ մեկ այլ բան եմ արել իմ անկեղծությամբ: Հուսով եմ դուք իմ նկատմամբ նույնպես անկեղծ եք ու ասում եք այն ամենը ինչ մտածում եք: Իմ հետ կապված հարցերը քննարկում եք իմ հետ, իմ առաջ, ոչ թե ետևում, ինչ-որ մեկի հետ: Այնպես ինչպես ես եմ ամեն ինչ ասում ձեր երեսին, թե՛ սիրելը, թե՛ զզվելը, և թե մեկ այլ բան ու կարող եք վստահ լինել, որ հաստատ «հետևից խոսացող» չեմ:
Խաղի կաննոները պարզ են ու հասարակ: Ստեղ ընդեղ նվնվալ, բամբասել, փսփսալ պետք չի: Եկեք, խոսենք:
Շնորհակալություն:

Kuk
04.04.2009, 02:44
Եկել եմ, Արտ, ինձ սիրում ե՞ս:))

Artgeo
04.04.2009, 02:51
Եկել եմ, Արտ, ինձ սիրում ե՞ս:))
Արտ, ասել եմ կարծեմ, որ չեմ գժվում: Բայց չեմ էլ զզվում: Անտարբեր եմ, մարդ ես էլի քո համար: ;) Ոչ դու ես ուզում ինձնից ջուր, ոչ էլ ես քեզնից:

Kuk
04.04.2009, 02:53
Արտ, ասել եմ կարծեմ, որ չեմ գժվում: Բայց չեմ էլ զզվում: Անտարբեր եմ, մարդ ես էլի քո համար: ;) Ոչ դու ես ուզում ինձնից ջուր, ոչ էլ ես քեզնից:

Արտ, կներես եթե օֆթոփում եմ օրագրումդ. բայց .. չեմ ուզում, բայց կարողա նենց լինի, որ դու կռանթին մոտ կանգնած լինես, ես էլ ալարեմ հաստ նստատեղս շարժեմ, քեզնից ուզեմ:oy

Artgeo
04.04.2009, 02:58
Արտ, կներես եթե օֆթոփում եմ օրագրումդ. բայց .. չեմ ուզում, բայց կարողա նենց լինի, որ դու կռանթին մոտ կանգնած լինես, ես էլ ալարեմ հաստ նստատեղս շարժեմ, քեզնից ուզեմ:oy
Որևէ խդնիր չեմ տեսնում խնդրելուդ դեպքում ջուր տալու մեջ։ Բայց եթե խմել ես ուզում, այլ ոչ հիմիկվա պես ջուր ծեծելու։

Artgeo
05.04.2009, 13:36
Նոր էս թեման էի կարդում էրկու հատ բան հայտնաբերեցի, որ լավն են էլի...

Шел-шел одинокий бегемотик и увидел муравейник. "Как было бы хорошо" - подумал он - "если бы вместо муравьев бегало бы столько же бегемотов. Какой бы стоял тогда шум, грохот и тарарам" - и он пошел дальше, один-одинешенек...

Потом он встретил летающих пчел, которых было меньше, чем муравьев. "Как было бы хорошо" - подумал он - "если бы вместо пчел от цветка к цветку летало бы столько же бегемотов. Какой бы стоял тогда шум, грохот и тарарам" - и он пошел дальше, один-одинешенек...

Потом он встретил жующих морковь зайцев, которых было значительно меньше, чем пчел, примерно человек сто. "Как было бы хорошо" - подумал он - "если бы вместо зайцев было бы столько же бегемотов. Какой бы стоял тогда шум, грохот и тарарам" - и он пошел дальше, один-одинешенек...

Потом он встретил другого одинокого бегемотика. Но один одинокий бегемотик и другой одинокий бегемотик - это уже просто два бегемотика. Трудно себе даже представить какой шум, грохот, топот и землетрясение могут произвести два бегемотика! И при этом абсолютно никакого тарарама. Ну разве что совсем изредка. (И всего-то семь дней в неделю). Но не более.
Հե հե :love


Էս երգն էլ ա լավը ու կարծես թե արդեն ոչ ակտուալ
Сам я с собой играю в прятки
Своим друзьям и близким лгу
Что всё как прежде, всё в порядке
Я без тебя уже могу

Надев дежурную улыбку
И сделав вид, что мне везёт
живу без права на ошибку
Давно включив автопилот

Я никому себя не выдам
Я слов притворных не хочу
Свои победы и обиды
Я одиночеством лечу

Душа свернулась как котенок
Пережидая холода
Мне о себе она напомнит
Царапнув сердце иногда

Artgeo
06.04.2009, 22:31
Մի ժամանակ կար, երբ հանգիստ, սիրուն երեխա էի: Լրիվ լուրջ, ապրում էի ինձ համար, կյանքն էի վայելու ու ոչ մի բանի մասին չէի մտածում: Հետո եկան նրանք... Ինտրիգները... Բնական... Ես հենց սկզբից դրանցից կայֆ ստացա: Մեծ կայֆ: Հատկապես ինտրիգների մեջ խրվելու ու դրանցից չոր-չոր դուրս գալու պրոցեսն էր դզում: Հետգայում ինտրիգները մի փոքր նվազեցին ու ես մի տեսակ տխրություն էի զգում, կյանքն անհետաքրքիր էր, չկար էն դրայվը, որ դու ինչ-որ բանից դուրս ես գալիս: Ու ըդտեղ սկսվեց արհեստածին ինտրիգների շարանը:
Շատ եմ ինտրիգներ արել, ավելի շատ խրվել ինտրիգների մեջ, քանի որ բացի ինձնիք կային նաև այլ ստեղծողներ, կար նաև ինտրիգների որոշակի բնական քանակ:
Ես ստեղծում էի ինչ-որ մի ինտրիգ ու սկսում ուսումնասիրել նրա կյանքը: Թե ինչպե՞ս էր այն ծնվում, տարածվում, ամեն ինչ խառնում իրար ու կամաց-կամաց մահանում:
Մեկ-մեկ վիճակը անկառավարելի էր դառնում: Մի քանի իմ կամ ուրիշների, կամ բնական ինտրիգներ միաձուլվում էին, բաժանվում, ամեն ինչ խառնվում ու խճճվում էր, հետո կանդվում և այլն և այլն:
Ամենադժվարը քո ինտրիգների իրար խառնվելն ա: Երբ ուրիշինի հետ ա խառնվում, դու աշխատում ես ամեն կերպ, որ քո ինտրիգը հաղթած լինի, որ ուրիշինը խամրի ու վերանա: Դրայվ, ադրենալին... Երբ բոլորը անկապ ու խառը «վազվզում» են, իսկ դու նայում ես կողքից ու հետևում.... Բայց այդպես չէր կարող երկար տևել:
Եկավ մի պահ, երբ ես ինքս խճճվեցի այդ ամենի մեջ: Արդեն չգիտեի, ո՞րն է ճիշտ. որը սուտ, որն իրականություն, որը պարզապես հերթական ինտրիգ: Խառնվեց իրար տարբեր մարդկանց տարբեր ասածներս ու ստացվեց մի մեծ կաշա, որից ես ինքս գլուխ չհանեցի ու... Միակ ճանապարհը փախչելն էր: Ուրիշները ոչինչ չէին նկատում, ավելի ճիշտ միայն դեպրեսիա էին նկատում, իսկ պատճառների մասին ոչ ոք չգիտեր: Ամեն մեկը իր համար իմ պատճառն էր ստեղծում դեպրեսվելու: Իսկ ես վերցրի ու փախա, գրեթե անհետացա բոլորի կյանքից, իսկ իրականում իմ կյանքից:

Երկար մտածելուց հետո.... Գիտե՞ք ինչ... Անկեղծության պակաս ունեմ: Ինձնից ա գալիս, ոչ ոք թող իր վրա չվերցնի ու հարցաքննության չենթարկի: Մենակ մի բան եմ խնդրում:

ԽՆԴՐՈՒՄ ԵՄ
չպատմել, չխոսել ինձ հետ, թե Ակումբից կամ ընդհանրապես ո՞վ, ո՞ւմ է սիրում, դոմփել, ո՞ւմ հետ կամ/և երբ է դավաճանել, ո՞վ ո՞ւմ հետ չի խոսում կամ կռված է և այլ նմանատիպ մարդկային հարաբերությունների ու ինտրիգների վերաբերյալ: Ես արդեն մի քանի շաբաթ է դադարել եմ ինտրիգներ ստեղծելուց, որևէ ինտրիգի չեմ մասնակցում և չեմ էլ ուզում: Ուզում եմ հանգիստ ապրել ու դա հաստատ եմ որոշել: Ինքս եմ ընտրում ում հետ շփվել, ում հետ մտերմանալ: Անկախ նրանից, նրանք իրար հետ ունե՞ն, թե՞ չէ:

Հույս ունեմ, բավականին պարզ եմ արտահայտվում: Թողեք հանգիստ ապրեմ:
Շնորհակալություն:

Artgeo
07.04.2009, 13:49
Էս նկարը նենց եմ սիրում :love

http://www.akumb.am/attachment.php?attachmentid=37761&stc=1&d=1239097686

Artgeo
07.04.2009, 23:55
Կան մարդիկ, ում պո դեֆոլտու չեմ սիրում: Պարզապես չեմ սիրում ու վերջ: Չեմ խորանում թե ինչի: Անկախ ինձնից, պարզապես էդ պահի դրությամբ գիտեմ, որ չեմ սիրում: Ինչ-որ տեղով զգում եմ ու պլծ: Ժամանակի ընթացքում ահագին բան պարզվում է:

Օրինակ կան մարդիկ, ովքեր ասենք Մարսի բնակիչներին որոշել են վառել: Պարզապես վառել, առանց որևէ հիմքի ու պատճառի: Վստահ ու համոզված լինելով, որ իրենց ծանոթների մեջ մարսիացիներ չկան: Դա էն դեպքում, երբ մարսիացիները բավականին շատ են շրջապատում::

Հիմա նստած մտածում եմ, ո՞նց կարամ սիրեմ մութ, անկիրթ, դոգմատիկ մտածելակերպ ունեցող մարդուն :think Դե ճիշտ ա էլի էն տեղս, որ զգում ա, որ էդ մարդուն չպիտի սիրեմ: Է՞, չեմ սիրում:

Artgeo
10.04.2009, 00:01
Նկատե՞լ եք էս սմայլով http://www.akumb.am/attachment.php?attachmentid=37923&stc=1&d=1239306912 լիքը տարբեր էմոցիաներ կարող ես արտահայտել: Այսինքն ինքը սմայլը մենակ լրիվ ուրիշ էմոցիայա արտահայտում, իսկ բառերի հետ, լրիվ այլ ու եբեմն նաև հակասական:
Օրինակ
Ես քեզ սիրում եմ http://www.akumb.am/attachment.php?attachmentid=37923&stc=1&d=1239306912
Հա, ես մեղավոր եմ http://www.akumb.am/attachment.php?attachmentid=37923&stc=1&d=1239306912
Ես քեզնից հեռու կմնամ http://www.akumb.am/attachment.php?attachmentid=37923&stc=1&d=1239306912
Ես հպարտանում եմ քեզնով http://www.akumb.am/attachment.php?attachmentid=37923&stc=1&d=1239306912

Ինքը սմայլը առանց ոչ մի խոսքի http://www.akumb.am/attachment.php?attachmentid=37923&stc=1&d=1239306912

Չգիտեմ, ինքը սմայլը մի տեսակ հանգստություն, չարաճճիություն, ուրախություն, տխրություն, նույնիսկ իռոնիայա պարունակում :think Տե՞նց ա, թե՞ ինձ տարել ա :think

Երկնային
10.04.2009, 00:45
Նկատե՞լ եք էս սմայլով http://www.akumb.am/attachment.php?attachmentid=37923&stc=1&d=1239306912 լիքը տարբեր էմոցիաներ կարող ես արտահայտել: Այսինքն ինքը սմայլը մենակ լրիվ ուրիշ էմոցիայա արտահայտում, իսկ բառերի հետ, լրիվ այլ ու եբեմն նաև հակասական:
Օրինակ
Ես քեզ սիրում եմ http://www.akumb.am/attachment.php?attachmentid=37923&stc=1&d=1239306912
Հա, ես մեղավոր եմ http://www.akumb.am/attachment.php?attachmentid=37923&stc=1&d=1239306912
Ես քեզնից հեռու կմնամ http://www.akumb.am/attachment.php?attachmentid=37923&stc=1&d=1239306912
Ես հպարտանում եմ քեզնով http://www.akumb.am/attachment.php?attachmentid=37923&stc=1&d=1239306912

Ինքը սմայլը առանց ոչ մի խոսքի http://www.akumb.am/attachment.php?attachmentid=37923&stc=1&d=1239306912

Չգիտեմ, ինքը սմայլը մի տեսակ հանգստություն, չարաճճիություն, ուրախություն, տխրություն, նույնիսկ իռոնիայա պարունակում :think Տե՞նց ա, թե՞ ինձ տարել ա :think
ընկերերիցս մեկը իրան անվանում ա «դոդո սմայլիկ»՝ պատճառաբանելով, որ իրան դնում են մենակ էն ժամանակ, երբ ասելու բան չունեն ու ուզում են խոսակցից ազատվել :))

Արշակ
10.04.2009, 10:10
Տե՞նց ա, թե՞ ինձ տարել ա :think
Չգիտեմ՝ տենց ա թե չէ՞, բայց ես էլ եմ տենց տարբեր ընկալում :) :))

Artgeo
10.04.2009, 10:15
ընկերերիցս մեկը իրան անվանում ա «դոդո սմայլիկ»՝ պատճառաբանելով, որ իրան դնում են մենակ էն ժամանակ, երբ ասելու բան չունեն ու ուզում են խոսակցից ազատվել :))
Արաաաաաաաաա, փաստորեն մենակ չեմ: Էն, որ ինչ-որ բան են պատմում, իսկ քեզ էնքան էլ հետաքրքիր չի ու էդ սմայլն ես դնում հիմար ժպիտով: Ռեալում էլա տենց, հիմարիկ ժպիտով լսում ես: Ինքն ա:

Ֆրեյա
10.04.2009, 19:16
Օֆ, Առտ, չի անցնի...

Если человек- идиот, то это надолго.
:mda

Artgeo
11.04.2009, 00:07
Նենց անսովոր ու դրա հետ մեկտեղ հանգիստ, հանդարտ ու էլի անսովոր վիճակ ա: Սենց կյանքումս չի եղել: Գրեթե բոլորին ասել եմ, էն ինչ պիտի ասեի: Ուզում էի ասել: Ամբողջ կյանքս աշխատել եմ մյուսների նման ապրել, ժպտալ նրանց դեմքերին ում չես ուզում, բայց պետք ա, չասել մարդկանց երեսին էն, ինչ իրոք մտածում ես, տարատեսակ սյուսի մուսիներ անել: Ամեն ինչ ասել եմ, բոլորին անխտիր: Թե՛ լավը, թե՛ վատը: Նույնիսկ սեր եմ խոստովանել: Ռեակցիաները տարբեր էր, գրեթե միշտ անսպասելի ու անկանխատեսելի: Բայց չեմ զղջում, ոչ մի բանի համար չեմ զղջում: Ոչ էլ ներողություն եմ խնդրում նրանցից, ում լացացրի, տհաճություն պատճառեցի, մի փոքր վանեցի ինձնից: Չեմ զղջում: Հակառակը ուրախ եմ, ուրախ եմ, որ սենց թեթևացած եմ, որ սենց ուղիղ եմ, որ սենց պարզ ու ճիշտ եմ: Բոլոր նրանք, ումից զզվում են, գիտեն, որ իրենցից զզվում եմ, բոլոր նրանք ում չեմ սիրում, գիտեն, որ չեմ սիրում, ում սիրում եմ, գիտեն, որ սիրում եմ, բոլոր նրանց հետ ում հետ մինչև վերջ անկեղծ չէի, բայց ուզում էի անկեղծ լինել, անկեղծ եմ:

Ուզում եմ շնորհակալություն հայտնել բոլոր նրանց, ով գնահատեց անկեղծությունս, թեկուզ չընդունեց, չհամաձայնվեց կամ պարզապես ուշադրություն չդարձրեց: Ընդհանրապես բոլորին: Շնորհակալույուն որ կաք ու կաք այնպիսին, ինչպիսին կաք անկախ իմ վերաբերմունքից: Հուսով եմ ապագայում էլ կլինեք ու դուք էլ իմ նկատմամբ կլինեք նույնքան ուղիղ որքան ես եմ ձեր նկատմամբ:

Հպարտությամբ եմ ասում, որ անձնանակն փոխհարաբերություններում, գոնե այս էտապին անելիք չունեմ:

http://www.akumb.am/attachment.php?attachmentid=37969&stc=1&d=1239394038http://www.akumb.am/attachment.php?attachmentid=37967&stc=1&d=1239394038

Artgeo
12.04.2009, 16:44
Գլուխս ցավում ա, շատ ուժեղ ցավում ա... Շարունակում եմ չհասկանալ մարդկանց ու ինքս ինձ: Տարօրինակ ա... ամեն ինչ: Լինում են պահեր, երբ դու ինքդ հստակ չգիտես, թե ինչ ես ուզում կամ ուր ես գնում, բայց անպայման կողքից հայտնվում ա մեկը, որ հստակ ու հաստատ գիտի, թե ուր ես գնում կամ ուր պիտի գնաս ու ամեն կերպ քեզ համոզում ա դրանում ու հակառակը, երբ դու հաստատ գիտես, ուր ես գնում, ինչ ես ուզում ու քեզ համոզում են, որ դու ոչինչ չգիտես, որ ընդամենը խճճվել ես, որ ընդամենը խառն ես ու կանցնի... դա էլ կանցնի... Է՞, ես ինքս շատ լավ գիտեմ, որ կանցնի, այս անտեր կյանքում ամեն ինչ անցնում է, ոչինչ ու ոչ մեկ մնայուն չի, բայց կա պահ, այս պահը, հենց այս, որ հաջորդ պահին էլ չի լինի ու կգա նոր պահը ու տենց ամեն պահ իր պահին հաստատուն է ու նույքան տարօրինակ է, որ այդ հաստատուն պահերի գումարը կազմում է անցողիկություն: Կյանքի պարադոքս: Ի՞նչ էի ասում... Նենց խառն եմ... Չէ, ավելի ճիշտ անտարբեր եմ, հանգիստ եմ հանդարտ եմ... Չէ... Դա էլ չի... Գլուխս ցավում ա, մրսել եմ կամ մրսում եմ, քնել եմ ուզում ու մենակ եմ:

Սոֆյա
12.04.2009, 17:14
Հակառակը, չունեմ :)

:o Մալու ջան, փոփոխությունները դեպի լավն են։ ;) Երեքը կասեմ
1. Քաղաքական թեմաները ընհանրապես չեմ շոշափելու։ Կրոնական թեմաներն էլ։
2. Դադարում եմ ծխել։
3. 18.00-ից հետո հաց չեմ ուտում
4....
5...
...
...
Թույլ տվեք առայժ գաղտնի պահել։ :) Ամեն ինչ իր ժամանակին։ ;) Բայց, երկար ու բարդ պրոցեսներ են սկսվում փետրվարի մեկից մոտս :)

Ավելացվել է 2 րոպե անց

Հունվարի 31-ն է այսօր, դեռ կարող եմ մի քանի հոգու ներվերի հետ խաղալ :oy
Ժամանակը ամեն ինչ ցույց կտա :)

Դու էլ վատիկը չես :D Եր, կազմակերպի էկեք մեզ մոտ էլի :love Շատ չէ, մի շաբաթով :D Մերոնք ինձ չեն թողնում գալ, ասում են ընտրությունները անցնի, հետո տենանք :(


Անկեղծությունը քչերն են գնահատւմ:

Artgeo
13.04.2009, 10:40
Ստեղ են ասում, «գարուն ա, ձուն ա արել».... Բայց նենց սիրուն ու տխուր ա :(

Գարուն ա, ձուն ա արել,
Վա՜յ, լե, լե, վա՜յ, լե, լե,
Վա՜յ լե, լե, լե,

Իմ յարն ինձնից ա սառել:
Ա՜խ, չորնա, վա՜խ, ա՜յ յար,
Չար մարդու լեզուն:

Քամին փչում ա պաղ-պաղ,
Լերդ ու թոքս անում ա դաղ:

Յա՛ր, ինձ բեմուրադ արիր,-
Սերըդ ինձնե զատ արիր:

Sunny Stream
13.04.2009, 12:14
Ստեղ են ասում, «գարուն ա, ձուն ա արել».... Բայց նենց սիրուն ու տխուր ա :(


Հենց `ս ձյունը հալվի կորչի, Լավ էլիի Գարուն է եկել-ը կլսես ;) սիրտդ կբացվի!


Գարուն է եկել

Գարուն է եկել,
Գարուն է բացվել,
Իմ մարած սրտին
Տանտեր է դարձել:
Ա~խ քանի տարի
Ես գարուն չէի տեսել: :love
Գարուն է բացվել
Իմ մարած սրտին...
Ու արևոտ ժպիտով
Վաղ ձնհալ է խոստացել:

Ո՞վ էր, որ գարնան հետ
Ձայն էր տալիս ու հրաշք էր ուզում:
Մենք ենք, որ անցնելիս
Լուռ ենք անցնում, բայց գարուն ենք սպասում
Ու մի օր...

Անշարժ պառավն այնքան մնաց
Սառույց կապեց հոգին:
Աստվա~ծ, ես ի՞նչ կանեի, եթե
Գարունն անցներ կողքիս:
Ջուր դառնամ, ջրվեժ կազմեմ
Ու թափ առնեմ վազեմ,
Թափ առնեմ ու ներս լցվեմ,
Գետ դառնամ, հոսեմ:

Ո՞վ էր, որ գարնան հետ
Ձայն էր տալիս ու հրաշք էր ուզում:
Մենք ենք, որ անցնելիս
Լուռ ենք անցնում, բայց գարուն ենք սպասում
Ու մի օր...

Artgeo
18.04.2009, 14:45
Դու գիտեի՞ր, որ ես ցուլ եմ :think
Էդ իմաստով չէ :angry
Տարով: Լրիվ լուրջ: Կույս ցուլ:
Էէէէ, դե, կույսն էլ էդ իմաստով չէ, :angry ամսով :oy Իմ մասին նենց լավ լավ բաներ ա գրած, որ մեկ-մեկ ինքս եմ ամաչում էդ ամեն ինչից: Ախր, էս անտեր ցուլը լրիվ ես եմ

Источником энергии для природных оптимистов является природа. Быку не надо заниматься энергетическим воровством (Бык не вампир) у других людей, искать энергию в космосе или мировой мудрости, ему достаточно съездить на природу, походить по лесу, порыбачить - и силы восстановлены. Особенно Быки любят охоту. В охоте как в фокусе сходятся многие устремления Быка. А вот чрезмерно ковыряться в самом себе, блуждать в лабиринтах собственного сознания для Быка энергетически не безопасно, в таких ситуациях он теряет энергию, не обретая ничего взамен. Быку пристало быть простым, естественным, обустраивать свою жизнь на фоне всего, как говорится, посконного, домотканого, кондового.

Пожалуй, именно у Быка бытовая психологическая характеристика - возмужание - выявлена максимально четко. Бык менее других стесняется показать себя мощным, грубым, мужиковатым и даже хамоватым. (Разумеется, все это с поправкой на воспитание и культурный уровень.)

При внешней сентиментальности, и любви к слезам, Бык никогда не остановится перед самыми жестокими мерами, если считает их оправданными. Жалость сама по себе никогда не стучится в его сердце. Гитлер, Наполеон, Дзержинский, генераллисимус Меншиков, Ильич Рамирес Санчес все в разной степени, но неоднократно доказывали безжалостность своего годового знака. Ну а чтобы рядовому носителю знака не было с таким грузом тяжело жить, отмечу что безжалостен знак не только к другим, но и к самому себе, и по сути дела речь идет о балансе между одним и другим.


Очень важно помнить о существовании комплексов неполноценности, всегда сопровождающих логическое мышление. Ничего плохого в этих комплексах нет, речь всего лишь о неспособности дать самому себе реальную оценку. И потому человеку такого склада необходимы доказательства его состоятельности: погоны, размер зарплаты, должность, титулы и т.д. Если же этого нет, то логик страдает, совершая прыжки от комплекса самоуничижения до мании величия. Однако борьба с комплексами категорически неприемлема. В начале карьеры такие комплексы чрезвычайно полезны, ибо помогают двигаться вперед ("Плох тот солдат, что не мечтает быть генералом"). Если раньше времени заземлить логика, не дать ему возможность реализоваться на взлете, то далеко он не улетит.


БЫК (1949,1961,1973,1985, 1997)
Бык по гороскопу эксцентричен и фанатичен. Несмотря на внешнее спокойствие, у него гневный и вспыльчивый характер. Гнев его ужасен, и он не отдает себе отчета в своих поступках. Но Бык терпелив и не болтлив. Обладает способностью вызывать на откровенность и располагать к себе других людей. Бык замкнут и упрям. Он быстро принимает решения и не выносит неудач. Лучше не мешать Быку в его деятельности, иначе можно нарваться на большие неприятности. Бык прекрасный хозяин, дома у него все в порядке.


Терпеливый и молчаливый, сдержанный и медлительный, неприметный и уравновешенный, точный и методичный, Бык под этими внешними признаками скрывает оригинальный ум и интеллект. Он обладает способностью вызывать других на откровенность - основной его козырь, с помощью которого он добивается успеха. Несмотря на внешнее спокойствие, характер его гневный и вспыльчивый. Хотя он редко гневается, гнев его ужасен. Бык - это тип руководителя, хотя он замкнут, при необходимости он может быть красноречив. Бык не терпит нововведений, которые тревожат его спокойный дух. Он из тех, кто вышучивал Пикассо, длинные волосы, современный джаз и не выносит, если это принимается его семьей или окружением. Он очень традиционен и соблюдает условности.
Бык работяга, дом его процветает, если он имеет какое-либо дело или работает на себя. Он может подвизаться в свободной профессии, иметь гараж, предприятие или какую-либо другую собственность. Но совсем особые способности у него к сельскому хозяйству. Ему следует избегать работы в торговле или общественных организациях так как он с трудом ладит с людьми.
Женщина-Бык любит домашний очаг, она хорошая хозяйка, внимательна к гостям, зачастую именно она правит в семье. Увы, Быка редко понимает его окружение. Это упрямый сектант, однако он любит свою семью, гордится своими детьми. Он требует от них слепого повиновения, грубо их наставляет и беспощадно насаждает свой авторитет только ради того, чтобы его считали главой. Но для своей семьи он способен на любые жертвы.
К несчастью, любовь для него - приятная, вольная шутка. Он может быть нежен, предан, чувствителен, но никогда не бывает романтичен.
Бык дорожит не своей женой (мужем), а своими прерогативами Он также со своей стороны нежен и верен, но в этом нет большой заслуги. Его детство и юность проходят без особых историй. Но именно во второй части его пути его подстерегает трудность в браке. Есть риск, что его спутница в силу его безразличия проникнется к нему презрением и станет искать романтические привязанности на стороне, не находя их дома. В таких обстоятельствах Бык выглядит антипатично, что отталкивает от него откружающих.
В третьей части его жизни встречаются большие трудности, но если ему удается с ними справиться, старость его будет спокойна.
Идеальный брак у Быка (или союз) - с Петухом. Связь этих двух консерваторов крайне миролюбива и совершенна. Все хорошо образуется с Крысой. Бык влюблен, и Крыса верна ему до гроба. Змея, хотя частично и неверна, но у нее хватает благоразумия скрывать свои чувства и во всех случаях не покидать семьи. Как и Крыса, Бык будет очарован Обезьяной. Для успеха ему нужна ее фантазия и воображение. Увы, с Обезьяной у него не будет мира, который дает Быку преимущества. Ни в коем случае не связываться с Козой: капризная, она приведет к драме из-за своего непостоянства. Народная мудрость гласит, что Бык не может и не должен ни в коем случае жить с Тигром. Бык, как более сильный, все время атакует с тем, чтобы уничтожить Тигра. Бык-мать никогда не может ужиться с ребенком-Тигром. Для последнего лучше покинуть дом. Бык, рожденный зимой, более счастлив.

Ու սենց լիքը--լիքը բաներ: ԱՄենակայֆը երեք կարևոր բառերն են, իմ (ցլի էլի) կյանքի նշանաբանը, «Ընտանիք, երկիր, հայրենիք»: Բա, սենց բաներ: Կամաց-կամաց ուռում եմ մեջս: Բայց սա էլ կարևոր չի: Այսինքն ամենակրևորը չի: Ամենակրևորն ու ի դեպ ամենակյֆն էնա, որ էս տարի իմ մոտ ամեն ինչ ծիպ տոպ ա: Այ տենց, նույնիսկ եթե անպատասխան սիրեմ, նույնիսկ եթե գործից հեռացնեն, նույնիսկ եթե հիվանդանամ կամ մեքենայի տակ ընկնեմ մեռնեմ, իմ համար էս տարին լավ տարիա:

БЫК - Великолепный год. Его работа будет вознаграждена. В нем уверенность наделенного властью. Пусть он создаст побыстрее семью, если еще не женат.
Այ սենց, մեկ-մեկ կարդում ուրախանում եմ... Մեկ-մեկ... Երբ տրամադրությունս ընկած ա ու ոչ մեկին տեսնել չեմ ուզում... Մեկ-մեկ...

Artgeo
18.04.2009, 14:48
Հա, մոռացա ասեմ, ամենակայֆն էնա, որ ես տենց բաների չեմ հավատում...

Artgeo
19.04.2009, 01:23
Սովորաբար էմոցիաներս թաքցնում եմ, գրեթե միշտ խաղում... Կներես, թուլության պահ էր, դու դա չպիտի տեսնեիր ու լսեիր: Ես ամեն ինչ արեցի դրա համար, բայց դու ինձնից կոտոշ գտնվեցիր: Սխալ էր: Էլ չի կրկնվի:

Artgeo
19.04.2009, 14:28
Կար մի ժամանակ, երբ ամբողջ աշխարհը բլոգում էր, իսկ այն երկու երկրները, որտեղ ինձ բախտ է վիճակվել ապրել չէ: Էդ ժամանակ ես դեռ ոչ համակարգիչ ունեի, ոչ էլ ինտերնետի մասին էի լսել: Հետագայում Վրաստանում ինտերնետից օգտվողների մեծ մասը խրվեց բլոգամոլության մեջ: Դա Ակումբից էլ առաջ էր: Չնայած նրան, որ ընդհանուր առմամբ գրել սիրում եմ, բլոգերի նկատմամբ անտարբեր մնացի: Ինձ ավելի շատ ֆորումներն էին ձգում: Ֆորումի մասսայականությունը, խաղի, ինտրիգի մասսայականությունը: Ինձ ձգում ու կայֆ էր տալիս դա:
Չնայած դրան մի քանի անգամ փորձեր եղել են բլոգ ստեղծելու, ի դեպ, ինչպես անձնական իմ նիկով, այնպես էլ հասարակա-քաղաքական ինկոգնիտո նիկերով: Սակայն գրեթե միշտ ամեն ինչ ավարտվել է բլոգի համար դիզայնի ստեղծման էտապին: Միշտ սկսել եմ ինչ-որ ձևավորում տալ, ինչ-որ իդեաներ փնտրել ու դա միշտ էնքան երկար ա տևել կամ էլ չեմ գտել այն, ինչ ուզում էի ստացվի, որ վերջում պարզապես թողնում ու մոռանում էի: Չգիտեմ, մի տեսակ առանձնահատուկ, ինձ բնորոշող դիզայն էի ուզում ստեղծել: Այդքանով իմ ու բլոգերի շփումը կսահմանափակվեր, եթե ոչ...
Հիմա ակումբի ինձ մտերիմ և ոչ այնքան անդամների մեծ մասը երկու ոտով խրվել ա բլոգոմանիայի մեջ: Տարբեր բաներ են գրում բլոգերում: Կարևոր և այնքան, հետաքրքիր ու ոչ այնքան: Կան մարդիկ, որ նույնիսկ հարևանի վատ հոտ հանելու վերաբերյալ են գրում, իսկ մյուսները շարադրում են իրենց հետաքրքիր ու օրգինալ մտքերը: Ինչևիցե, բլոգեր չեմ կարդում, եթե աչքս չեն խոթում այս կամ այն մարդու բլոգից որևէ գրառում: Ու էս վերջերս գնալով ավելի ու ավելի շատ են խոթում: Մի քանի հոգի նույնիսկ իմ մասին են գրել :oy Ի դեպ, նենց տպավորություն ա, որ մահացած եմ: Իմ մասին կամ լավն են գրում կամ ոչ մի բան: Չէ, չմտածեք, թե նեղվում եմ, հպարատանում եմ կամ տենց մի բան: Կա այն, ինչ կա ու ես լրիվ հանգիստ եմ վերաբերվում: Ես էլ կամ այն, ինչ կամ ու տենց էլ շարունակելու եմ մնալ: Ի դեպ, որ ուրիշները չասեին, ոչ էլ կիմանայի այդ գրառումների վերաբերյալ:
Ինչի՞ մասին էի խոսում :think Հա, էլի բլոգաբացման ցավը ընկել ա ջանս, բայց... չգիտեմ... Ինչի՞ համար, է՞ :think Ապրում եմ էլի: Ուրիշների բլոգերն եմ կարդում, մեկ-մեկ, որ խոթում են քիթս կամ էլ կոնկրետ մարդն ա հետաքրքիր, էդ պահին մտնում, կարդում եմ ու մոռանում: Ու դրա համար հեչ պարտադիր չի սեփական բլոգը ունենալ: Ազատ միկրաֆոնի կարիք էլ չունեմ: Միկրաֆոնին ասելու բան էլ չունեմ: Հա, ես դատարկ եմ ու չաղ, մեկ էլ... պոպսա ©
Ուֆ... ©

Artgeo
19.04.2009, 18:55
Լրիվ մոռացել էի
ქრისტე აღსდგა!

Artgeo
21.04.2009, 21:00
Վերջապես գարուն, տաք եղանակ :love Պառվի ուլերն էլ անցանք :love Ի՜նչ կայֆ եղանակ ա :love

Artgeo
21.04.2009, 21:46
Այ էս ժամանակներն եմ ուզում հետ բերել
http://www.akumb.am/showthread.php?p=90621#post90621
Առաջ կարողանում էի մարդկանց կծել նենց տակտիչնի, նենց սիրուն, որ ինքս հաճույք էի ստանում: Ու այդ ամենի խելք ու հավես ունեի: Իսկ հիմա... համ բթացել եմ, համ հավես չկա: Տեսնես ինչի՞ց ա :think

Chuk
22.04.2009, 00:12
Մոդերատորական. Lion-ի անիմաստ գրառումը ու դրան հետևած, 18 գրառումներից կազմված անիմաստ զրույցը ջնջվել է, Lion-ը պաշտոնապես զգուշացվում է այսուհետև բոլոր թեմաներում զերծ մնալ այսպես կոչված ֆլուդից, հակառակ դեպքում ստիպված եմ լինելու կիրառել 15-ից մինչև 30 օրանոց ժամանակավոր, նախագգուշական արգելափակում:

Artgeo
24.04.2009, 00:05
deda vatire me kvela qolgis
roca cidan TxishiviT modis
da modis, da modis, da modis, da modis,
da modis, da modis, tsvims

deda vatire me kvela omis
roca sikvdili isedac modis
da modis, da modis, da moxoxavs, modis
gareT isev tsvims

deda vatire kvelasi Tqveni,
vinc gadaklapa cxovreba chemi
da modis, da modis, da modis, da chemi da
ra modis

deda vatire iseTi pulis
romelsac kaci inaxavs, uvlis
da marxavs, da uvlis, da azis, da uvlis
da sicocxles miscems, sikvdili ughirs

deda vatire me kvela joris
uTanxmoebas kacsa da qals shoris
rom modis, da modis, da modis, da moadga modis
da gareT isev tsvims

deda vatire relsebze tsolis
matarebeli Tu mogoravs, modis
da chuku chuku chuku chuku
mogoravs moqris
da gareT isev tsvims
deda vatire me kvela rchevis
Tu mitsodeba jobia xelis
an erTis an oris an bevris
da guliT da suliT
da modis da modis modis da modis

deda vatire me kvela rchevs
Tu mitsodeba jobia xelis
an erTis an oris an bevris
da guliT da suliT
da midis da modis da midis da modis da midis da modis
da modis da modis da modis
gareT isev tsvims gareT isev tsvims

http://uploadbox.com/files/c864ab8471

Փոքրիկ
24.04.2009, 00:18
deda vatire me kvela qolgis
roca cidan TxishiviT modis
da modis, da modis, da modis, da modis,
da modis, da modis, tsvims

deda vatire me kvela omis
roca sikvdili isedac modis
da modis, da modis, da moxoxavs, modis
gareT isev tsvims

deda vatire kvelasi Tqveni,
vinc gadaklapa cxovreba chemi
da modis, da modis, da modis, da chemi da
ra modis

deda vatire iseTi pulis
romelsac kaci inaxavs, uvlis
da marxavs, da uvlis, da azis, da uvlis
da sicocxles miscems, sikvdili ughirs

deda vatire me kvela joris
uTanxmoebas kacsa da qals shoris
rom modis, da modis, da modis, da moadga modis
da gareT isev tsvims

deda vatire relsebze tsolis
matarebeli Tu mogoravs, modis
da chuku chuku chuku chuku
mogoravs moqris
da gareT isev tsvims
deda vatire me kvela rchevis
Tu mitsodeba jobia xelis
an erTis an oris an bevris
da guliT da suliT
da modis da modis modis da modis

deda vatire me kvela rchevs
Tu mitsodeba jobia xelis
an erTis an oris an bevris
da guliT da suliT
da midis da modis da midis da modis da midis da modis
da modis da modis da modis
gareT isev tsvims gareT isev tsvims

http://uploadbox.com/files/c864ab8471

:thinkԱրտ ջան, կարդացի կարդացի, բան չհասկացա, ինչերեն ա՞:oy

Գալաթեա
24.04.2009, 00:23
:thinkԱրտ ջան, կարդացի կարդացի, բան չհասկացա, ինչերեն ա՞:oy

Փոքր, բա որ չես հասկացել, ինչին ես թենքյու տվել?

Artgeo
25.04.2009, 00:02
:thinkԱրտ ջան, կարդացի կարդացի, բան չհասկացա, ինչերեն ա՞:oy
վրացերեն, դեդա վատիրե - մայրիկը լացացնեմ...

Artgeo
26.04.2009, 00:08
Ես բան չեմ հասկանում... Ես կյանքից բան չեմ հասկանում... Էսօր անկապ էր, շատ անկապ։ Չնայած... Էս վերջերս միշտ տենց ա, միակ ոչ անկապը (թե՞ ամենաանկապը) ուտելն ա... Էն, որ ուտելուց մտածում ես ինչ սարքես, որ ուտես... Գիտեմ, ծիծաղելու ա... Ինձ համար էլ ա ծիծաղելու, բայց նենց երջանիկ եմ էդ պահերին, նենց հանգիստ: Սա էլ կանցնի... Էս անտեր աշխարհում ամեն ինչ անցնում ա: Թե՛ վատը ու.... թե, ցավոք, լավը: Էսօր մեր շենքը ևս մեկ քայլ արեց երևանյան դառնալու ուղղությամբ: Մի քանի քառակուսի մետրով պակասեց շենքի երևացող մասը նոր փակցված գովազդի հաշվին, հիմա էլ վիվայի ձուն ենք գովազդում: Հիշեցնեմ, մի քանի ամիս առաջ մեր բակը մոտեցավ երևանյան ստանդարտներին, երբ «բնակչության խնդրանքով» «կանաչապատման» ծառայությունը «կանաչապատեց» մեր բակը և հիմա մեր բակում «աճում» ա մի մեծ կանաչ սուպերմարկետ, նախկին «անկապ» ծառերի փոխարեն...
Ճաշակս փոխվել ա... Տրամադրությունս փոխվել ա... Ես փոխվել եմ... Կամ հակառակը: Իրականում հերթականությունը կարևոր չի: Կարևորը փոփոխությունն ա, չնայած որոշ բաներ չես ուզում, որ փոխվեն, իսկ իրանք թարսի պես փոխվում են, ու ստեղ էլ հակառակը: Սկսել եմ Բիթլզի մեջ խորանալ: Առաջ պարզապես մեկ-մեկ ինչ-որ բան լսում էի, հիմա խորանում եմ:
Is there anybody going to listen to my story
All about the girl who came to stay?
She's the kind of girl you want so much
It makes you sorry
Still you don't regret a single day.
Ah girl! Ffff...Girl Girl!
Ընդհանրապես սենց տիպի երգեր եմ սկսել լսել, էլ պոպսա © չեմ... կամ էլ... կանցնի, սա էլ կանցնի: Էն, վերևի դեդա վատիրեին էլի մի երգ ա ավելացել, նույն Պանչոյից «100 տարի հետո»
100 tslis shemdeg isev qalaqshi zamtari mova
100 tslis shemdeg isev daitskebs panteli tovas
100 tslis shemdeg isev vgizhdebi mghelvared gverdze
100 tslis shemdeg isev gakoceb mxurvaled xelze

me isev mikvarxar rogorc utsin
da isev makvirvebs sheni cremlebi
me isev gnaaxe quchashi gushin
da avipare sakheze kheli...
http://www.mixdinle.com/v45633_georgian-music-pancho-100-clis-shemdeg.html

Կանցնի... Սա էլ կանցնի....

Artgeo
26.04.2009, 01:06
http://img402.imageshack.us/img402/7898/105769693298x392.jpg

ivy
26.04.2009, 02:01
Արթ, չգիտեմ` ինչ է նշանակում էս նկարը թեմայումդ դնելը, բայց ես հիշեցի, որ հենց էս դևի գրկում նկար ունեմ մի տասնյոթ տարվա հնության: :) Կարծեմ կողքին իր նման մեկն էլ պիտի լինի: Ահագին մնայուն բան է էս դևը, իսկ դու ասում ես` կանցնի...
:)

Artgeo
26.04.2009, 07:24
Արթ, չգիտեմ` ինչ է նշանակում էս նկարը թեմայումդ դնելը, բայց ես հիշեցի, որ հենց էս դևի գրկում նկար ունեմ մի տասնյոթ տարվա հնության: :) Կարծեմ կողքին իր նման մեկն էլ պիտի լինի: Ահագին մնայուն բան է էս դևը, իսկ դու ասում ես` կանցնի...
:)
Հա, Մուշտաիդի այգու մեջ են երկուսն էլ http://photofile.ru/photo/boklomy/95274845/xlarge/105769731.jpg
Էն մեկը նման ա ինձ :oy Դու Թիֆլիս էլ ես եղե՞լ :think

Ֆրեյա
26.04.2009, 11:41
http://img402.imageshack.us/img402/7898/105769693298x392.jpg

Էս ինչ մռութ ա !!!!!!
:love :love :love

ivy
26.04.2009, 12:38
Հա, Մուշտաիդի այգու մեջ են երկուսն էլ http://photofile.ru/photo/boklomy/95274845/xlarge/105769731.jpg
Էն մեկը նման ա ինձ :oy Դու Թիֆլիս էլ ես եղե՞լ :think

Արթ, իմ ամբողջ ազգուտակը Վրսատանից է: :) Ծնողներս Թիֆլիսում են ծնվել, մեծացել:
Երբ դեռ Հայաստանում էի ապրում, տարին գոնե մի անգամ գնում էի Թիֆլիս` բարեկամներիս տեսակցության:
Մուշտաիդն էլ իմ սիրած այգիներից էր: ;)

Հ.Գ. Իսկ դևիկը քեզ իսկականից մի քիչ նման է: :))

Artgeo
26.04.2009, 23:04
Էսօրվա սաղ օրս էս երգի տակ ա անցել... ու ինձ էլ տենց եմ զգացել

HELP, I need somebody,
HELP, not just anybody,
HELP, you know I need someone, help.

When I was younger, so much younger than today,
I never needed anybody's help in any way.
But now these days are gone, I'm not so self assured,
Now I find I've changed my mind and opened up the doors.

Help me if you can, I'm feeling down
And I do appreciate you being round.
Help me, get my feet back on the ground,
Won't you please, please help me?

And now my life has changed in oh so many ways,
My independence seems to vanish in the haze.
But every now and then I feel so insecure,
I know that I just need you like I've never done before.

Help me if you can, I'm feeling down
And I do appreciate you being round.
Help me, get my feet back on the ground,
Won't you please, please help me.

When I was younger, so much younger than today,
I never needed anybody's help in any way.
But now these days are gone, I'm not so self assured,
Now I find I've changed my mind and opened up the doors.

Help me if you can, I'm feeling down
And I do appreciate you being round.
Help me, get my feet back on the ground,
Won't you please, please help me, help me, help me, oh.

Artgeo
01.05.2009, 13:42
ձեռք բերեք հավատարիմ ընկեր :o) $100
Միայն այն չի վաճառվում,
Որ ոչ կանգնում է, ոչ ընկնում,
Որ ոչ լողում է, ոչ թռչում
Անաստված այս աշխարհում
Միայն նա չի վաճառվում,
Որ ոչ ծնվում է, ոչ շնչում,
Որ ոչ լռում է, ոչ ճառում,
Միայն նա չի վաճառվում,
Մնացածը վաճառվում են,
Մնացածը վաճառվում են,
Մնացածը վաճառվում են,
Եվ բոլորն են վաճառվում:
Մնացածը վաճառվում են,
Մնացածը վաճառվում են,
Մնացածը վաճառվում են,
Անաստված այս աշխարհում:
Եվ միայն խաչիդ գամերը,
Այս կյանքի տառապանքները`
Միայն այդ չի վաճառվում
Եվ սրտին սեղմված պատկերը,
Կորուստի թախծոտ աչքերը
Միայն, միայն այդ չի վաճառվում:
Անցյալի հալված ստվերները
Եվ գալիք արհավիրքները`
Միայն այդ չի վաճառվում:
Եվ նաև վերջին չորրորդը,
Որ մերժում է այդ աճուրդը,
Միայն, միայն նա չի վաճառվում:
Մնացածը վաճառվում են,
Մնացածը վաճառվում են,
Անաստված այս աշխարհում:
Մնացածը վաճառվում են,
Մնացածը վաճառվում են,
Եվ բոլորն են վաճառվում

Artgeo
03.05.2009, 04:47
Վադ եմ... ու լավ եմ... :)

Հ.Գ. Խոստում չկատարողներից էլ զզվում եմ... կ....ս անեմ :D

Artgeo
03.05.2009, 11:28
Վախ գլուխս... Իմ արև չգիտեի, որ էսքան մեծ ու ծանր ա... Էսօր պարզել եմ, որ բացի դրանից նաև չաղ եմ: Վախ, իմ արև, էս ինչ թարս օր ա... Բայց կայֆ ա, կայֆ էր ու կայֆ ա լինելու: Էլի եմ ուզում :D

Artgeo
04.05.2009, 23:13
Here I stand head in hand
Turn my face to the wall
If she's gone I can't go on
Feelin' two-foot small

Everywhere people stare
Each and every day
I can see them laugh at me
And I hear them say

Hey you've got to hide your love away
Hey you've got to hide your love away

How can I even try
I can never win
Hearing them, seeing them
In the state I'm in

How could she say to me
Love will find a way
Gather round all you clowns
Let me hear you say

Hey you've got to hide your love away
Hey you've got to hide your love away

Artgeo
09.05.2009, 00:57
Հետաքրքրիր բան ա կյանքը: Այն, ինչի համար ուրիշների հետ եմ միշտ վիճել ու կռվել, այսօր ինքս եմ անում... կամ ավելի ճիշտ կլինի ասել չեմ անում: Միշտ վստահ ու համոզված եմ եղել, որ խոսալով, հասարակ լեզվով ու բանականությամբ կարելի ամեն ինչ ասել, հասկանալ, ընդունել ու չսարքել երկար պատմություն, բայց... զգում եմ, որ ի վիճակի չեմ կամ չեմ ուզում... Թե՞ վսյոտակի ի վիճակի չեմ: Կան բաներ, որ մարդիկ առանց քո միջամտության պիտի ընդունեն ու հասկանան: Պիտի ընդունեն ու հասկանան, որ այս կամ այն քայլով քեզ ցավ են պատճառում... Թե՞ պիտի ասես :think Ասելուց էլ մի հատիկ հայերենում եղած բառ ես ասում «Կարոտել եմ»… Մի հատ էլ կա «Սիրում եմ»: Իսկ եթե պարզապես հեռախոսը վերցցվի՞ ու զանգցցվի՞: Տարբերակ ա, բայց... այդ դեպքում լիքը ախմախ մարդկային զգացմունքներ պիտի դնես մի կողմ, իսկ դա բարդ ա... բայց հնարավոր: Զանգ ընդունելն ավելի հեշտ ա, վսյոտակի...

Artgeo
10.05.2009, 08:24
Հետաքրքրիր բան ա կյանքը: Այն, ինչի համար ուրիշների հետ եմ միշտ վիճել ու կռվել, այսօր ինքս եմ անում... կամ ավելի ճիշտ կլինի ասել չեմ անում: Միշտ վստահ ու համոզված եմ եղել, որ խոսալով, հասարակ լեզվով ու բանականությամբ կարելի ամեն ինչ ասել, հասկանալ, ընդունել ու չսարքել երկար պատմություն, բայց... զգում եմ, որ ի վիճակի չեմ կամ չեմ ուզում... Թե՞ վսյոտակի ի վիճակի չեմ: Կան բաներ, որ մարդիկ առանց քո միջամտության պիտի ընդունեն ու հասկանան: Պիտի ընդունեն ու հասկանան, որ այս կամ այն քայլով քեզ ցավ են պատճառում... Թե՞ պիտի ասես :think Ասելուց էլ մի հատիկ հայերենում եղած բառ ես ասում «Կարոտել եմ»… Մի հատ էլ կա «Սիրում եմ»: Իսկ եթե պարզապես հեռախոսը վերցցվի՞ ու զանգցցվի՞: Տարբերակ ա, բայց... այդ դեպքում լիքը ախմախ մարդկային զգացմունքներ պիտի դնես մի կողմ, իսկ դա բարդ ա... բայց հնարավոր: Զանգ ընդունելն ավելի հեշտ ա, վսյոտակի...
Գրառումն անելուց հետո ահագին մտածել եմ... Պատկերացրել, ենթադրել... Զանգել, խոսել, միասին միավորներ հաշվել... Կարծես ոչինչ չի էլ եղել... Բայց չէ, չեմ կարող: Գիտակցում եմ, որ մեծ կրակ եմ կերել, բայց... Թույլ եմ... Կամ էգոիստ: Ավելի շուտ երկրորդը: Երևի այսպես քո համար ավելի լավ է... Երևի, մի օր, մեկ էլ տեսար, կներես հիմարիս... Կամ արդեն ներել ես, դու լավն ես, ի տարբերություն ինձ: Ես ներել չգիտեմ:
Կարոտում եմ... Սիրում եմ... Մրսում եմ... Էգոիստ եմ... Հիմար եմ... Տականք եմ... Հա՛, ես չաղ եմ... Կներես, որ հայտնվեցի քո կյանքում ու երդվում եմ, որ էլ չեմ լինի, մինչև դու չուզես:

Artgeo
12.05.2009, 00:02
Ադնակլասսնիկների համար նկար եմ փնտրում... Խելագարվո՞ւմ եմ :think

Artgeo
17.05.2009, 23:34
Զզվում եմ կիրակիներից...
Լայվ ջորնալ կիսալանչդ...

Artgeo
18.05.2009, 22:53
Ուզում էի այս գրառումս բլոգում անեի... բայց երկար բարակ մտածելուց հետո, որոշեցի, որ այստեղ անեմ: Չեմ ուզում տխուր գրառմամբ սկսեմ բլոգս: Ուզում եմ այստեղ անել, հուսով եմ վերջին տխուր գրառումս:

Այսօր փողոցով ինձ համար քայլում էի ու պատահաբար նկատեցի, որ դիմացս երեք հոգի են քայլում, պապիկ, հայրիկ ու թոռ... Նենց կայֆ էր... Անկախ ինձնից քայլերս դանդացեղրի, մոռացա, որ շտապում եմ, մոռացա ամեն ինչ ու ամենքին... նայում էի ու ուրախանում...

http://img134.imageshack.us/img134/9264/2401397908da7203487b.jpg

Artgeo
18.05.2009, 22:59
Կան բաներ, որոնց համար կարելի էր ապրել...
http://img297.imageshack.us/img297/4938/ofm017.jpg

Artgeo
21.06.2009, 01:17
- Нэнси Понг?. Квартира 2-С?.
- Да?.
- Да, Нэнси, откройте нам, пожалуйста!
- Это - Мэри Фиоре из квартиры 7-Н!
- Кто?.
- Вы меня не знаете. Мы не знакомы, потому что, я держу всё под контролем и у меня
не хватает времени для людей. А если вам понадобится чашка сахару, я не смогу вас выручить, потому что мне некогда ходить за покупками. Я хочу домой.
-Мы дома. Мы сидим на крыльце. Мэри?.
- Он женат. У них будет ребёнок. И он так хорошо выглядел.
- Нет, вовсе нет. Знаешь, ни капельки. Нет, нет. Правда.
- Подержите дверь, пожалуйста. Спасибо. Вставай, пойдём. Нас впускают.
- Я его не знаю.
- Я знаю. Он подержит нам дверь. Ну, вставай. Вот так. Держись, пойдем. И пиво у нас
с собой. Постой минутку. Вот так. Сумочку мы взяли, тебя не забыли, ключи тоже. Она живёт в этом доме. Спасибо.
- Вы знаете Нэнси Понг?.
- Ты правда думаешь, что он плохо выглядел?.
- Да, конечно. Он выглядел старым. Довольным и толстым. Наверняка прибавил пару фунтов.
- Помолчи.
- Он говорил, что они - просто друзья. Но в глубине души я знала правду. Я была просто заменой... ...бедной Вэнди. Знаешь, она должна была осыпать меня лепестками на свадьбе. Она даже приготовила кубики льда с листьями мяты и малиной внутри. Это должно было меня сразу насторожить. Слишком уж она старалась. Негодяй! Хорошо, что я за него не вышла. Но чаще всего я думаю, что просто была недостаточно хороша.
- Нет. Нет, ты ошибаешься.
- И знаешь что? Эта Вэнди... Она просто заменила ему Мэри. Да.
- Уже поздно.
- Да.
- Мне пора.
- Я провожу тебя до двери.
- Ничего. Ты лежи, я справлюсь, я пойду. Не спеши. Всё в порядке?.
- Хорошо. Прости меня за сегодня. Я знаю, что вела себя ужасно.
- Вовсе нет. Ужасно?. Ну, может быть, немного.
- Замолчи!
- Ты справишься?.
- Да.
- Две таблетки аспирина и побольше воды. Сон и пиво утром. Вот лечение.
- Хорошо.
- Спокойной ночи, Мэри.
- Спокойной ночи.

Artgeo
03.07.2009, 14:37
Զզվելի ա, երբ մեկին տեսնում ես մեկ կամ երկու անգամ, մի քիչ ժամանակով, հետո ստեղծում ես վիրտուալ կերպար, իդեալական կերպար, սիրահարվում այդ կերպարին ու հետո ռեալում... ոչնչացնում այդ կերպարը, որը իրականում չի էլ եղել:

Dayana
03.07.2009, 16:37
Զզվելի ա, երբ մեկին տեսնում ես մեկ կամ երկու անգամ, մի քիչ ժամանակով, հետո ստեղծում ես վիրտուալ կերպար, իդեալական կերպար, սիրահարվում այդ կերպարին ու հետո ռեալում... ոչնչացնում այդ կերպարը, որը իրականում չի էլ եղել:

Արթ, կներես օֆտոպի համար, բայց ավելի զզվելիա, երբ էդ կերպարին չես կարողանում ոչնչացնել :)

Artgeo
03.07.2009, 19:10
Արթ, կներես օֆտոպի համար, բայց ավելի զզվելիա, երբ էդ կերպարին չես կարողանում ոչնչացնել :)
ուզում էի գրել, այսինքն մտքիս եղել ա «ռեալը ոչնչացնում ա», բայց դու շարունակում ես պահել այդ կերպարին, քանի որ ինքը քոնն ա, միշտ էլ քոնն ա եղել... միայն քոնը...

Dayana
03.07.2009, 19:47
ուզում էի գրել, այսինքն մտքիս եղել ա «ռեալը ոչնչացնում ա», բայց դու շարունակում ես պահել այդ կերպարին, քանի որ ինքը քոնն ա, միշտ էլ քոնն ա եղել... միայն քոնը...

էլի եմ ուզում հակաճառեմ Արթ :)
Էդ էլա ինքնախաբեության մի տեսակ: Հիշում ես, մի հատ սիրուն բառ էի հորինել` կոռպուս ;)

Artgeo
19.07.2009, 00:31
Ու գինետնից մեր տուն եմ գնում
Փողոց այ փողեց էտ ի՞նչ եմ տեսնում
Աջ գնամ թե ձախ Ծուռ են երկուսն էլ
Փողոս տեսնում եմ դու էլ ես հարբել...

Ճամփա էտ ո՞ւր ես, ո՞ւր ես ինձ տանում
Ինչո՞ւ դու ինձ պես ուղիղ չես մնում
Ես ծուռ-մուռ ճամփան ուղիղ եմ քայլել
Ճամփա էս գիշեր դու էլ ես հարբել

Լուսին ջան դեմքդ ինչի՞ է ծռած
Մեկ աչքդ կավա***, մյուսը կիսաբաց
Դո՞ւ էլ էս կոնձել, այ դու անամոթ
Ամաչիր ինձնից, վաղուցվա ծանոթ

Ախպեր էս գիշեր, բոլորն են հարբել
Ի՞նչ բան է մենակ, մենակ ծոմ պահել
Չէ, էդ կլինի մաքուր գժություն
Ուրեմն նորից դառնամ գինետուն...

Հայկօ
19.07.2009, 02:02
Արթ էս ու՞մն ա :): Ստորագրություն չկա... Չլինի՞ :):

Artgeo
19.07.2009, 02:14
Արթ էս ու՞մն ա :): Ստորագրություն չկա... Չլինի՞ :):
Չէ, Հարութի մի հատ երգ եմ էլի հիշել, ուզում էի գտնել, հերթով մոտիս էղած երգերը լսել եմ, էս մեկը ուզեցա ստեղ դնել: Մի տեղ տենց էլ չհասկացա ինչ ա ա ասում :(

Լուսին ջան դեմքդ ինչի՞ է ծռած
Մեկ աչքդ կավա***, մյուսը կիսաբաց
Դո՞ւ էլ էս կոնձել, այ դու անամոթ
Ամաչիր ինձնից, վաղուցվա ծանոթ

Artgeo
20.07.2009, 09:40
Շոգը ստիպում ա ցանկալին իրականության տեղ ընդունել: Նոր վարորդին համոզում եի, որ իրա երթուղայինը գնում ա այնտեղ, ուր ինձ պետք ա... Չհամոզվեց...

Artgeo
24.07.2009, 15:33
Արդեն մի քանի օր ա գիշերը 3-4 ին եմ քնում, իսկ առավոտ 7-ից Հ1 եմ լսում... Մի ծանոթ աղջիկ էլ էսօր էն աշխարհ էր ուղարկում... Զանգեց, իմանա հո չե՞մ մեռել... Երկար չեմ ձգի...

Մարկիզ
24.07.2009, 15:44
Արդեն մի քանի օր ա գիշերը 3-4 ին եմ քնում, իսկ առավոտ 7-ից Հ1 եմ լսում... Մի ծանոթ աղջիկ էլ էսօր էն աշխարհ էր ուղարկում... Զանգեց, իմանա հո չե՞մ մեռել... Երկար չեմ ձգի...
Արթ ջան կարելի է, չէ, մեկնաբանություն գրել:

Արդեն մի քանի օր ա գիշերը 3-4 ին եմ քնում, իսկ առավոտ 7-ից Հ1 եմ լսում...
Տոշնի ես եմ… ես մի քիչ ավելի վերան եմ::)) Այ էսօր ընդհանրապես չեմ քնել ու ընդ որում, հենց նոր տուն մտա ու նույնիսկ հիմա էլ չեմ պատրաստվում քնել:;) Էն մյուս գիշեր քնել եմ ընդամենը չորս ժամ: Դրա առաջվա գիշերը նորից չեմ քնել ընդհանրապես: Վերջը, սենց շարունակ… ու ես չգիտեմ, թե երբ եմ մի օր նորմալ քնելու…:))
Միշտ արթնանում եմ Երկիր մեդիայի նորություններով, որովհետև գրեթե միշտ էդ ալիքն եմ միացրած թողնում, քանի որ գիշերները հաճախ են էդ ալիքով մի քիչ նորմալ ֆիլմեր ցույց տալիս, որոնց հետաքրքիր տեսարանների ազդեցությամբ սկսվում է իմ երեք-չորս ժամյա քունը::D
Երեկ երեկոյան էլ մի հիվանդ մերժեցի շտապ ընդունելության ցուցում չլինելու պատճառով, որն այսօր էր եկել ու ընդունվեց ըստ կարգի: Էդ հիվանդի կինը մեր բժիշկներից մեկին ասել էր, որ ինձ սպանելու է, ես արդեն դիակ եմ, որովհետև ես մարդասպան եմ…:))

Artgeo
24.07.2009, 15:57
Արթ ջան կարելի է, չէ, մեկնաբանություն գրել:

Տոշնի ես եմ… ես մի քիչ ավելի վերան եմ::)) Այ էսօր ընդհանրապես չեմ քնել ու ընդ որում, հենց նոր տուն մտա ու նույնիսկ հիմա էլ չեմ պատրաստվում քնել:;) Էն մյուս գիշեր քնել եմ ընդամենը չորս ժամ: Դրա առաջվա գիշերը նորից չեմ քնել ընդհանրապես: Վերջը, սենց շարունակ… ու ես չգիտեմ, թե երբ եմ մի օր նորմալ քնելու…:))
Միշտ արթնանում եմ Երկիր մեդիայի նորություններով, որովհետև գրեթե միշտ էդ ալիքն եմ միացրած թողնում, քանի որ գիշերները հաճախ են էդ ալիքով մի քիչ նորմալ ֆիլմեր ցույց տալիս, որոնց հետաքրքիր տեսարանների ազդեցությամբ սկսվում է իմ երեք-չորս ժամյա քունը::D
Երեկ երեկոյան էլ մի հիվանդ մերժեցի շտապ ընդունելության ցուցում չլինելու պատճառով, որն այսօր էր եկել ու ընդունվեց ըստ կարգի: Էդ հիվանդի կինը մեր բժիշկներից մեկին ասել էր, որ ինձ սպանելու է, ես արդեն դիակ եմ, որովհետև ես մարդասպան եմ…:))

Դու նիհար ես, իսկ ես չաղ: Ինձ քնելը պարտադիր ու անհրաժեշտ ա, քեզ՝ ոչ:

Enigmatic
24.07.2009, 16:16
Դու նիհար ես, իսկ ես չաղ: Ինձ քնելը պարտադիր ու անհրաժեշտ ա, քեզ՝ ոչ:

Արտ բայց գիտես, երբ քիչ ես քնում, նիհարում ես: Քնած ժամանակ մարսողական համակարգը չի աշխատում, ու սաղ կերածը վերածվում է ճարպի: Իսկ խորհրդի կարգով, եթե նեղվում ես չաղությունից, կամքի ուժ ունեցի ու հաց կեր նոռմալ մինչև ժամը 6 ը, իսկ 6ic հետո միրգ կեր, հյութ խմի:) իմ մոտ դա արդեն սովորություն է դառել

Kita
24.07.2009, 16:49
Արտ բայց գիտես, երբ քիչ ես քնում, նիհարում ես: Քնած ժամանակ մարսողական համակարգը չի աշխատում, ու սաղ կերածը վերածվում է ճարպի: Իսկ խորհրդի կարգով, եթե նեղվում ես չաղությունից, կամքի ուժ ունեցի ու հաց կեր նոռմալ մինչև ժամը 6 ը, իսկ 6ic հետո միրգ կեր, հյութ խմի:) իմ մոտ դա արդեն սովորություն է դառել

Լի նեե էէէ, ես ամբողջ մի 3-4 ամիս համարյա չէի քնում ու լիքը վազվզում էի ու նորմալ էլ չէի սնվում, դրա տեղը չաղացա:D

Ձայնալար
24.07.2009, 16:53
Ժող ջան, չաղությունն էլ նիհարությունն էլ մի կողմի վրա շեղում ա: Սխալ ապրելակերպը, չքնելը, ծխելը, ուռելը, սխալ սնվելը ու չգիտեմ ինչը մի յանի վրա շեղում են նյութափոխանակություն ա ինչ զահրմար ա: Հիմա ում մոտ որ յանի վրա հակում կա, էն յանի վրա էլ շեղվում ա:

Dayana
25.07.2009, 03:50
Արդեն մի քանի օր ա գիշերը 3-4 ին եմ քնում, իսկ առավոտ 7-ից Հ1 եմ լսում... Մի ծանոթ աղջիկ էլ էսօր էն աշխարհ էր ուղարկում... Զանգեց, իմանա հո չե՞մ մեռել... Երկար չեմ ձգի...

Ծանոթ "աղջիկն" էլ դու ես :beee

dvgray
25.07.2009, 05:27
Լի նեե էէէ, ես ամբողջ մի 3-4 ամիս համարյա չէի քնում ու լիքը վազվզում էի ու նորմալ էլ չէի սնվում, դրա տեղը չաղացա:D

մարդ երբ դարդ ու ցավ չունի, կամ գեղական լեզվով ասած "ուղեղը չի աշխատում", լենքին ա տալիս ;)
:D սա հասկանալի էր որ կատակ է :)
եթե ուզում եք որ նիհարեք, կամ լիենք նորմալ քաշի, ապա
1. ստեսներից հեռու մնացեք /չքնելը ամենամեծ ստերսն է օրգանիզմի համար/
2. շատ գտնվեք մաքուր օդում
3. եղեք պոզիտիվ :) :D /…/:
4. շատ քայլեք /3-5կմ քնելուց առաջ/

առայժմ այսքանը:
:)

Ուլուանա
25.07.2009, 08:00
մարդ երբ դարդ ու ցավ չունի, կամ գեղական լեզվով ասած "ուղեղը չի աշխատում", լենքին ա տալիս ;)
:D սա հասկանալի էր որ կատակ է :)
եթե ուզում եք որ նիհարեք, կամ լիենք նորմալ քաշի, ապա
1. ստեսներից հեռու մնացեք /չքնելը ամենամեծ ստերսն է օրգանիզմի համար/
2. շատ գտնվեք մաքուր օդում
3. եղեք պոզիտիվ :) :D /…/:
4. շատ քայլեք /3-5կմ քնելուց առաջ/

առայժմ այսքանը:
:)
Հետաքրքիրն այն է, որ ճիշտ և ճիշտ նույն խորհուրդները գործում են նաև չաղանալու համար։ Էստեղից հետևություն. ճիշտ ապրելակերպի դեպքում մարդ նորմալ քաշ է ունենում. նիհարը անհրաժեշտ չափով չաղանում է, չաղը՝ անհրաժեշտ չափով նիհարում։ ;)

Artgeo
25.07.2009, 11:52
Ժող ջան, չաղությունն էլ նիհարությունն էլ մի կողմի վրա շեղում ա: Սխալ ապրելակերպը, չքնելը, ծխելը, ուռելը, սխալ սնվելը ու չգիտեմ ինչը մի յանի վրա շեղում են նյութափոխանակություն ա ինչ զահրմար ա: Հիմա ում մոտ որ յանի վրա հակում կա, էն յանի վրա էլ շեղվում ա:
Շեղվածը դու ես, իզվրաշենեց :beee


Դադարեցրեք էլի հիստերիան չաղության ու նիհարության: Հա ես չաղ եմ :( Թեմաս էլ մի ավիրեք, ես քնել ու քնել եմ ուզում :(

Artgeo
25.07.2009, 11:55
Ծանոթ "աղջիկն" էլ դու ես :beee
Վայ, կներեք . . . ծանոթ տղա՞ :esim

Արտ բայց գիտես, երբ քիչ ես քնում, նիհարում ես: Քնած ժամանակ մարսողական համակարգը չի աշխատում, ու սաղ կերածը վերածվում է ճարպի: Իսկ խորհրդի կարգով, եթե նեղվում ես չաղությունից, կամքի ուժ ունեցի ու հաց կեր նոռմալ մինչև ժամը 6 ը, իսկ 6ic հետո միրգ կեր, հյութ խմի:) իմ մոտ դա արդեն սովորություն է դառել
Ես որ չեմ քնում, ուտում եմ ու չաղանում: Որ քնում եմ, չեմ ուտում ու չեմ նիհարում, բայց չեմ էլ չաղանում:

Artgeo
31.07.2009, 17:01
Էսպես է ասել հընուց էդ մասին
Ֆարսի բյուլբյուլը, անմահ Ֆիրդուսին
Ի՜նչը կըհաղթի կյանքում հերոսին,
Թե չըլինին
Կինն ու գինին:

Արեւի նման ճակատը պայծառ,
Նայում է խըրոխտ, կանգնած ինչպես սար,
Ո՜վ կանի նըրան գետնին հավասար,
Թե չըլինին
Կինն ու գինին:

Պարում է ասես կըռիվ գընալիս,
Գետընքից վերեւ թըռչում ման գալիս.
Ո՜վ ցած կըբերի նըրան թըռչելիս,
Թե չըլինին
Կինն ու գինին:

Թեկուզ եւ արար աշխարհ գա վըրան,
Կերթա դեմ ու դեմ, տուր չի տալ իրան
Ռուստեմ Զալն էլ չի հաղթիլ նըրան,
Թե չըլինին
Կինն ու գինին:


Մանավանդ, եթե կինը կատվի աչքերով կռիս ա, իսկ գինին օղի ու գարեջուր...

Artgeo
02.08.2009, 01:28
Ժամանակավորապես դադար եմ վերցնում Ակումբից ու ակումբցիներից, խնդրում եմ, չգրել, չզանգել, չեմ պատասխանելու:
Շնորհակալություն, կհանդիպենք: