PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Արդյոք սերն անկառավարելի զգացմունք է



Էդուարդ_man
21.11.2007, 17:11
Զգացի որ այս թեմայի առանձին քննարկման կարիք կա
Եթե սերն անկառավրելի է միթե՞ բացարձակ, կամ եթե կառավարելի է մինչև ո՞ր սահմանները...
Միթե բացարձակ ոչինչ պետք է հաշվի չառնել, միթե՞ չկա մի բան որ կարելի է հաշվի առնել այդ ճանապարհին…

Dayana
21.11.2007, 18:15
Զգացի որ այս թեմայի առանձին քննարկման կարիք կա
Եթե սերն անկառավրելի է միթե՞ բացարձակ, կամ եթե կառավարելի է մինչև ո՞ր սահմանները...
Միթե բացարձակ ոչինչ պետք է հաշվի չառնել, միթե՞ չկա մի բան որ կարելի է հաշվի առնել այդ ճանապարհին…

Ամեն ինչ այս կյանքում կառավարելի է , ուղղակի կան բաներ , որոնց կառավարումը մեզ անհասանելի է . Սերը :8 ես էդ զգացմունքը դեռ իրականում չեմ էլ զգացել , չնայած շատ անգամ սիրահարվել եմ :oy բայց կարծում եմ , կկարողանամ կառավարել , սակայն կցանկանամ ես դա թե ոչ , այդ չգիտեմ ։ Իսկ հաշվի առնել ինչ-որ բան սիրելիս , կարծում եմ պետք է , այն էլ շատ ։ Դա ես այսօր հասկացա ուրիշի օրինակով :(

*e}|{uka*
22.11.2007, 13:39
Դժվար հարց է... Եթե մարդիկ զգացմունքային հարցերում առաջնորդվում են ուղեղի թելադրանքով կամ այլ գործոնների , այլ ոչ սրտի ,ինձ թվում է իրենք կարող են կառավարել սերը ... Իմ համար սերը անկառավարելի է , նույնիսկ ընդհակառակը սերն է կառավարում քեզ :Սերը թևեր է տալիս :angel , այլ ոչ թե ղեկավարման վահանակ որպեսզի այն կառավարել : Ցավոք շատ դեպքերում սերը ,նույնիսկ իսկական սերը ենթարկվելով տարբեր փորձությունների ազդեցությունների :diablo , դառնում է կառավարելի արդեն իսկ կյանքի (պայմանների ) կողմից ;)

Grieg
22.11.2007, 14:10
իմ դեպքում անկառավարելի էր եթե լիներ կառավարաելի երևի սեր չեր լինի...

Tig
22.11.2007, 15:15
Ես ընտրել եմ վերջին տարբերակը, որովհետև կարծում եմ որ կա մարդիկ ում մոտ կառավարելի է, և կան մարդիկ ում մոտ անկառավարելի է: համ էլ 3-րդ տարբերակը չհասկացա ինչ ի նկատի ուներ: համենայն դեպս իմ մոտ սեր զգալը անկառավարելի է, իսկ այդ զգացմւնքի հետևանքով որևէ անկապ բան անելը կառավարելի է: այսինքն ինչ որ բան անելուց առաջնորդվում եմ գիտակցությամբ:

Cassiopeia
22.11.2007, 15:26
Երբ հասկանաս թե ինչո՞ւ ես սիրում ու կարողանաս այդ զգացմունքը կառավարել, ապա դա այլևս սեր չի լինի

Tig
22.11.2007, 15:43
Երբ հասկանաս թե ինչո՞ւ ես սիրում ու կարողանաս այդ զգացմունքը կառավարել, ապա դա այլևս սեր չի լինի

Չէ, պետք չի հասկանալ թե ինչու ես սիրում, ուղղակի պետք է որևէ բան անելուց առաջ կարողանաս քեզ «ստիպես» ու մի քիչ մտածես թե ինչ ես անում:)

Cassiopeia
22.11.2007, 15:53
Չէ, պետք չի հասկանալ թե ինչու ես սիրում, ուղղակի պետք է որևէ բան անելուց առաջ կարողանաս քեզ «ստիպես» ու մի քիչ մտածես թե ինչ ես անում:)

Չէ որ հանրահայտ խոսք կա - Սրտին չես ստիպի…
Ու ինչպես պիտի կատարվի այդ ստիպողական գործընթացը…:think

Tig
22.11.2007, 15:55
Չէ որ հանրահայտ խոսք կա - Սրտին չես ստիպի…
Ու ինչպես պիտի կատարվի այդ ստիպողական գործընթացը…:think

Որ լավ տրամադրվես հաստատ կկատարվի:)

Dayana
22.11.2007, 16:01
Չէ որ հանրահայտ խոսք կա - Սրտին չես ստիպի…
Ու ինչպես պիտի կատարվի այդ ստիպողական գործընթացը…:think

Վերոնիկա ջան հարցը նրանում է, որ մենք ուզում ենք հասկանալ , արդյոք լրիվ անկառավելի է սերը , թե կան իրականում սահմաններ ։ Եթե լրիվ անկառավարելի լինի կյանքը անդունդ կգնա ։ Իրականում այն չափազանց կառավարելի է :love Կառավարում ենք ոչ թե զգացմունքը այլ մեզ, մարդկանց ովքեր այդ զգացմունի ազդեցության ոլորտում /տակ / են ;)

Cassiopeia
22.11.2007, 16:04
Կառավարում եք…
Արդյո՞ք այդ չէ "պատճառը", որ բազում մարդիկ անպատասխան սիրուց խելագարվում են, դիմում ամենածայրահեղ քայլերի:
Ո՛չ, չեմ կարծում, թե կառավարվելու ընդունակ զգացմունքը (որն ի դեպ այդ դեպքում պարզապես կդադարի զգացմունք լինել ու կդառնա լոկ ձեռքբերովի ռեֆլեքս) ի զորու է մարդկային հոգուն այդքան ցավ ու քնքշություն, երջանկություն ու տառապանք պատճառել:

Dayana
22.11.2007, 16:08
Կառավարում եք…
Արդյո՞ք այդ չէ "պատճառը", որ բազում մարդիկ անպատասխան սիրուց խելագարվում են, դիմում ամենածայրահեղ քայլերի:
Ո՛չ, չեմ կարծում, թե կառավարվելու ընդունակ զգացմունքը (որն ի դեպ այդ դեպքում պարզապես կդադարի զգացմունք լինել ու կդառնա լոկ ձեռքբերովի ռեֆլեքս) ի զորու է մարդկային հոգուն այդքան ցավ ու քնքշություն, երջանկություն ու տառապանք պատճառել:

:8 Հնարավոր է , որ ուղղակի պետք է տրվել զգացմունքներն ու մոռանալ և անտեսել ամեն ինչ , սակայն դա կարող է ունենալ ավելի բացասակն ազդեցություն , քն ամեն քայլը կշռադատելը ։ Չգիտեմ , միգուցե մարդկային տեսակից է կախված , բայց ես ամեն ինչ մանրամասն անալիզի եմ ենթարկում , Սերն էլ բացառություն չէ ։ /Բայց դե մեկ-մեկ արժե իսկապես առանց մտածելու քայլեր անել ;) /

Kheranyan
22.11.2007, 16:13
Ես կասեմ ԱՅՈ, սերը կառավարելի է ինչպես և ցանակցած այլ զգացում, լինի դա ուրախություն, տխրություն, զայրույթ թե խանդ և այլն, այլ հարց է, թե արդյո՞ք մենք որոշակի հանգանանքներից ելնելով ուզում ենք այն կառավարել թե ոչ:

*e}|{uka*
22.11.2007, 16:37
Մդաա.... Միթե կարելի է սիրտը դնել ինչ որ կաղապարների մեջ ու կառավարել այնպիսի զգացմունքներ որոնք սերտ կապ ունեն սրտի հետ , ոնց որ ղեկավարման վահանակի օգնությամբ ասես սիրտ մի բախի , կամ ժամանակ դնես որ մի կես ժամ հետո բախի :lol Իսկ ինչ վերաբերվում է ուրախության , տխրությանը և այլն , մենք կարող է պայմաններ ստեղծենք ուրախությանը ավելի մեծ ծավալ հաղորդելու կամ տխրությունը պակասացնելու համար , բայց հաստատ չենք կառավարում , միթե կարելի է ստիպել ինքտ քեզ չտխրել կամ չուրախանալ :P

Ann87
22.11.2007, 17:36
այո,ես կարծում եմ որ ստիպել սրտին սիրել կամ հակառակը չսիրել հնարավոր չէ:Դա տեղի է ունենում անկախ քեզանից:
Երբ սիրում ես:love դու արդեն չես կարողանում կառավարել այդ սերը

linus
22.11.2007, 19:02
!(Դժվար հարց է... Եթե մարդիկ զգացմունքային հարցերում առաջնորդվում են ուղեղի թելադրանքով կամ այլ գործոնների , այլ ոչ սրտի ,ինձ թվում է իրենք կարող են կառավարել սերը ... Իմ համար սերը անկառավարելի է , նույնիսկ ընդհակառակը սերն է կառավարում քեզ :Սերը թևեր է տալիս :angel , այլ ոչ թե ղեկավարման վահանակ որպեսզի այն կառավարել : Ցավոք շատ դեպքերում սերը ,նույնիսկ իսկական սերը ենթարկվելով տարբեր փորձությունների ազդեցությունների :diablo , դառնում է կառավարելի արդեն իսկ կյանքի (պայմանների ) կողմից ;)) Հույսով եմ հասկանալի եր :)
*e}|{uka* ինչ արած:(

քաղաքացի
22.11.2007, 19:23
Ինձ թվում է, որ եթե առաջին անգամ ես սիրահարվում այն դառնում է անկառավարելի: Եթե արդեն դու այդ անկառավարելիության փորձն ունես, արդեն կարողանում ես քեզ զսպես: Ճիշտ է, դժվար է այն կառավարելը, սակայն ինձ դուր է գալիս երբ այն անկառավարելի է, քանի որ երբ չես կարողանում գիշերները քնես, ամեն վայրկյան մտածում ես Նրա մասին, սիրուց տանջված ես դա նշանակում է, որ իսկապես սիրահարված ես: Գոնե մի բանում կարողանում ես համոզված լինել :)

Tigana
22.11.2007, 19:59
Երբ հրապուրանքը կամ կիրքը վերածվում է սիրո,մարդ իրականում չի էլ ուզում կառավարի,այլ ուզում ա ազատ թողնի ու դրանից հաճույք ստանա,ցույց տա իրա սերը:
Բայց միևնույն է այն միանգամայն անկառավարելի է:

Selene
22.11.2007, 21:05
Համաձայն եմ Cassiopeia-ի հետ, հենց այն վայրկյանին, երբ կարողանաս կառավարել, վստահ կարող ես լինել, որ դա սեր չէ:ok

Չէ, պետք չի հասկանալ թե ինչու ես սիրում, ուղղակի պետք է որևէ բան անելուց առաջ կարողանաս քեզ «ստիպես» ու մի քիչ մտածես թե ինչ ես անում:)
Դե չես էլ կարող հասկանալ, թե ինչու ես սիրում, որովհետև սիրելու պատճառներ բառերով գրելի գոյություն չունեն, ուղղակի սիրում ես և վերջ:love, երբեք չես կարող քեզ ստիպել՝ զգալ կամ ոչ, իսկ սերը զգում ես, այն գործողություն չէ, որ մտքիդ թելադրանքով կամ խելամտորեն իրավիճակը կշռադատելով՝ ետ կանգնես նրանից:ok
Շատերն ավելի շատ կարծում են, որ սերը կառավարելի է՝ ելնելով որոշակի սահմանափակումներից շարունակություն չունենալու դատապարտված սիրուց: Կան այսպես կոչված, արգելված սերեր, բայց դա բնավ չի նշանակում, որ կարող ես սերը կառավարել, պարզապես շարունակում ես սիրել, թեկուզ անիրական երազներով, անպատասխան, կամ էլ փոխադարձ, երբ բացի զուտ միմյանց նկատմամբ ամենավեհ զգացմունքն ունենալուց, այլ շարունակություն բացառվում է:okՈւ անգամ այս ամենը գիտակցելով` չես կարողանա սերը կառավարել:

Հ.Գ. Ժող, խոսքը սիրո մասին է, այլ ոչ սիրահարվածության, հրապուրանքի;)

Սերխիո
22.11.2007, 22:00
Կարծում եմ անկառավարելի է,եթե անսահման է, իսկ կառավարվածը մի տեսակ սահմանափակ ու կաղապարված է:
Վստահ կարող եմ ասել ,որ կյանքում մեծ կամք ունեմ ,ու արել եմ այնպիսի բաներ ,որ պահանջել են կամք ու համբերություն ,դրա տարական օրինակը ,որ բանակից եկա, 1 տարի էլ ազատ կյանք վարեցի, բայց հետո 6 ամիս պարապեցի զրոյից ու 55 բալով անվճար ընդունվեցի ԵՊՀ ,24 ժամից 15-17 ժամը պարապում ու գիրք էի կռծում...:8
Բայց սիրո հարցում կամքս թույլ է ,միտքս չնչին:(

Dr. M
23.11.2007, 00:42
Երբ հասկանաս թե ինչո՞ւ ես սիրում ու կարողանաս այդ զգացմունքը կառավարել, ապա դա այլևս սեր չի լինի
ոչ միշտ!
իսկ միթե չի կարելի համաձայնվել գիտակցական մակարդակի սիրո հետ? :think
կարծում եմ սիրել գիտակցաբար, դա ամենաուժեղ զգացմունքն է, իսկ կառավարել կարելի է ամեն ինչ, հատկապես երբ սիրում ես... գիտակցում ես: Պե'տք է կառավարել, պետք է զգոն լինել միշտ, բայց կառավարել ոչ թե զգացմունքների հոսքը, այլ նրանց ընկալումը, հաղորդումը, որ մի գեղեցիկ օր անակնկալի չգաս , թե ինչու այսպես, այլ ոչ թե այնպես :':nea ինքնակորուստ սիրահարվել, այնքան էլ խելամիտ չէ կամ էլ դա որոշակի տարիքային խմբի է բնորոշ... էհհհ :(
ի դեպ, սեր , եթե հասկանում ենք զուտ սիրահարություն, ապա կարելի է համարել, որ այն կարող է պայմաններից ելնելով վերահսկողությունից դուրս գալ, դառնալ անկառավարելի :)
իսկ ՍԻՐԵԼ, դա լրիվ այլ պատմություն է ...

Dr. M
23.11.2007, 01:03
Երբ հասկանաս թե ինչո՞ւ ես սիրում ու կարողանաս այդ զգացմունքը կառավարել, ապա դա այլևս սեր չի լինի
ոչ միշտ!
իսկ միթե չի կարելի համաձայնվել գիտակցական մակարդակի սիրո հետ? :think
տարբեր կարծիքներ կարող եմ մեջբերել
1. այո կարելի է և պետք է
փոքրիկ պարզաբանում
կարծում եմ սիրել գիտակցաբար, դա ամենաուժեղ զգացմունքն է, իսկ կառավարել կարելի է ամեն ինչ,բոլոր տեսակի էմոցիաները, սերը, երբ սիրում ես... գիտակցում ես: Պե'տք է կառավարել, բայց կառավարել ոչ թե զգացմունքների հոսքը, այլ նրանց ընկալումը, հաղորդումը,
2. ոչ, ցանկալի չէ
կառավարել զգացմունքները, սերը` ինքնասպանության պես մի բան կարող է լինել, սակայն այն կարող է դիտվել որպես ինքնապաշտպանական մեխանիզմ, ոչ լիարժեքության արտահայտում

ինքնակորուստ սիրահարվել, այնքան էլ խելամիտ չէ կամ էլ դա որոշակի տարիքային խմբի է բնորոշ... էհհհ :( վերջինս ավելի հավանական է

ի դեպ, սեր , եթե հասկանում ենք զուտ սիրահարություն, ապա կարելի է համարել, որ այն կարող է պայմաններից ելնելով վերահսկողությունից դուրս գալ, դառնալ անկառավարելի :) դա կարող է արտահայտվել կրքի ձևով օրինակ

իսկ ՍԻՐԵԼ, դա լրիվ այլ պատմություն է ...
մի նախադասություն հիշեցի` թաքցնել սերը, դժվար է, առավել դժվար է, երբ այն անցնում է... այստեղ կարելի է անալոգ ձևով ընկալել ասվածը:

ի վերջո. որպիսի շատ չծավալվեմ... մի բան ասեմ ու վերջ :P կարելի է սիրել, բայց երբեք չմոռանալ սեփական ԵՍ-ի ու ինքնասիրության ու ինքնատիրապետման մասին

Sunny Stream
23.11.2007, 03:02
Սերը քո սիրտն է ու ենթագիտակցությունը` անկառավարելի է, թեև տառապանքների գնով գուցե հաջողվի զսպել ու պահել ներսումդ,
սիրահարությունը` ըդնամենը ներշնչանք, հետևաբար` գիտակցություն, որը, իհարկե, կարելի է կառավարել ու ավելի թույլ "տառապանքների" գնով ուղղակի ջնջել.

Kheranyan
23.11.2007, 10:39
Գրեթե բոլորդ նշեցիք, որ սերն անկառավարելի է, այո ես համաձայն եմ, որ նրա ծագումը անկառավարելի է, սակայն համամիտ չեմ այն բանի հետ, որ նրա զարգացումը նույնպես անկառավարելի է: Ինչպես արդեն ասել եմ, կան որոշակի հանգամանքներ, որոնց պայմաններում մենք կամ ուզում ենք կամ չենք ուզում կառավարել սերը: Բերեմ մի այսպիսի օրինակ, եթե դուք սիրում եք մեկին, ով, ասենք, ամուսնացած է, կամ փոխադարձաբար սիրում է մեկ ուրիշին, ապա այս պարագայում, միթե՞ դուք չենք ցանկանա կառավարել ձեր զգացման հետագա զարգացումը, միթե՞ չեք զսպի այն ձեր մեջ և չեք ցանկանա մոռանալ այդ անձնավորությանը, (հենց այդ պրոցեսն էլ ինքնին սիրո զարգացման կառավարումն է) քանզի իմ կարծիքով, այդպես անպատասխան սիրով ապրելն ավելի վատ է, ավելի շատ ցավ կարող է պատճառել, քան այն, որ դու քեզ ստիպես հրաժարվել այդ սիրուց: Այո, հիմա կասեք թե դժվար է, այո դժվար է, բայց ոչ անհնար, այսինքն կառավարելի, և իմ սուբյեկտիվ կարծիքով լոկ զգացմունքով ապրելը այնքան էլ ճիշտ չե, քանի որ մարդը տարբերվում է մնացած բոլոր էակներից հենց այդ ԳԻՏԱԿՑՒԹՅՈՒՆ կոչեցյալով, և ինչպես ցանակացած բան բնության մեջ պատահական չէ, այնպես էլ գիտակցությունը պատահական չէ, այն, ըստ իս, տրված է մարդուն որպեսզի մարդը կարողանա ավելի դյուրին և իմաստալից անցկացնի իր գիտակից կյանքը: Այո չեմ բացառում, որ կգտնվեն մարդիք, ովքեր չեն ցանկանա զսպել, այլ ոչ թե չեն կարողանա զսպել այդ սերը, սակայն ինչպես ասում են՝ Ուրիշի դժբախտության վրա սեփական երջանկությունը չես կառուցի: Ես ևս մեկ անգամ ասում եմ, ՍԵՐԸ կառավարելի է, պարզապես պետք է գիտակցել, արդյո՞ք մենք ուզում ենք այն կառավարել, թե ոչ::)

Cassiopeia
23.11.2007, 14:29
Քանի դեռ չես հանդիպել ՆՐԱՆ, կարող ես ենթագիտակցությանդ ճկունությամբ կառավարել քո պահվածքն ու վարվելակերպը հակառակ սեռի ներկայացուցչի հանդեպ: Քանի դեռ չես զգացել սիրո թրթիռը, այլ լոկ դուր գալ-չգալու երևույթ է, ապա հաստատ կարող ես ինքդ ձևավորել ապագա հարաբերությունների գեղեցկությունն ու տգեղությունը: Սակայն երբ սիրտդ այլևս քեզ չի պատկանում, ինչպե՞ս ես պատրաստվում կառավարել այն, չէ որ այն այլևս քոնը չէ:
Ու երբ սերը դառնա կառավարելի, ապա այն ձեռք կբերի շուկայական արժեք՝ նախատեսված լոկ "մարդկային հարաբերությունների" առևտրի համար…

Ձայնալար
23.11.2007, 16:49
Հմմմ, նախ և առաջ ասեմ, որ առաջին և վերջին տարբերակները նույնն են, քանզի եթե ընդունում ես որոշակի սահմանների գոյությունը, որոնք չպետք է անցնես, նշանակում է կառավարում ես սերը:
Սերն անշուշտ հզոր ուժ է, բայց ոչ ավելի հզոր, քան բանականությունը: Դա չի նշանակում, որ կարելի է որոշել սիրել ինչ-որ մեկին, և դա իրականացնել նախանշված ժամանակացույցով :) Չնայաց միգուցե և հնարավոր է, բայց չեմ կարծում:
Մարդուն բնությունն օժտել է գիտակցությամբ և ենթագիտակցությամբ: Մեր խնդիրը կայանում է այս երկուսի առավելագույն օգտագործման մեջ: Կան դեպքեր, երբ ենթագիտակցությունն ասում է. «արա հլը նայի ինչ լավն ա», իսկ գիտակցությունը՝ «այ դեբիլ ձեր դասարանի գոռիկի ընկերուհին ա»: Եվ հակառակը՝ գիտակցությունը ասում ա «տղա ջան նայի գյոզալանան աղջիկ ա, խելքով, շներհքով, սիրուն, քեզել էդքան սիրում ա», իսկ ենթագիտակցությունը՝ «չէ մեկա մի բան էն չի»: Հիմա ասածս ի՞նչ ա՝ կառավարել իհարկե կարելի է, բայց պետք չէ ընկնել ծայրահեղությունների մեջ, պետք է լսել նաև սրտի ձայնը: Բայց մենակ սրտի ձայնով եթե առաջնորդվես կարող է, ասենք, ամբողջ կյանքում սիրես մի մարդու, որի համար դու բացարձակապես հետաքրքրություն չես ներկայացնում:

Դեկադա
23.11.2007, 18:08
Էլ ինչ սեր եթե այն պետք է կառավարել: Կարծում եմ զգացմունքների հարցում կառավարելը կբերի զգացմունքի տապալմանը:)

Ուլուանա
24.11.2007, 02:46
Ժող, ախր ձեր նկարագած «կառավարման» ձևերը, իմ կարծիքով, իրականում սիրո կառավարման հետ կապ չունեն։ Ըստ իս, այդպես մարդը կարող է իր պահվածքը կառավարել, բայց ոչ սիրո նման հզոր զգացմունքը։ Մարդը կարող է իրեն ստիպել չշփվել իր սիրած էակի հետ, մերժել նրան, հրաժարվել նրանից, նույնիսկ կոպտել ու արհամարհել նրան, կարճ ասած՝ կարող է զսպել, այսինքն՝ չարտահայտել իր զգացմունքները, բայց չի կարող իրեն ստիպել չունենալ այդ զգացմունքը, չի կարող իրեն ստիպել չսիրել, ինչպես որ չի կարող իրեն ստիպել սիրել որևէ մեկին։ Ձայնալարի ասած՝ բանականության միջոցով հենց պահվածքն է կառավարվում, ոչ թե սիրտը։ Պահվածքի կառավարումը մի խառնեք զգացմունքի կառավարման հետ։ Ոչ ոք չի ժխտում, որ մարդն իր վարքը կարող է կառավարել, ավելին. այլ կերպ չէր էլ կարող լինել... Բոլոր մարդիկ էլ այս կամ այն չափով կառավարում են իրենց վարքը։

Այստեղ մի նրբություն էլ կա. կարելի է սիրելով հանդերձ՝ կառավարել սեփական վերաբերմունքը սիրո նկատմամբ, այսինքն՝ ոչ թե ստիպել այլևս չսիրել, այլ պարզապես այլ աչքով նայել, ասենք, անպատասխան սիրոն՝ փորձելով հասկանալ, որ կարևորը սիրելիին, անկախ ամեն ինչից, երջանիկ տեսնելն է ու այլևս չտառապել կամ ավելի քիչ տառապել։ Այ այս մեկը, թեև դժվար, բայց, իմ կարծիքով, հնարավոր է։ ;)

Ինչևէ, եթե երբևէ որևէ մեկը դադարում է սիրել ինչ–որ մեկին, ապա դա հաստատ ստիպելու շնորհիվ չի տեղի ունենում։

Dr. M
25.11.2007, 00:34
Բայց մենակ սրտի ձայնով եթե առաջնորդվես կարող է, ասենք, ամբողջ կյանքում սիրես մի մարդու, որի համար դու բացարձակապես հետաքրքրություն չես ներկայացնում:

համաձայն եմ ... եթե դեմ չեք ավելացնեմ
կարող ես սիրել մի մարդու, որի համար դու "չկաս" և բաց թողնես մի մեծ հնարավորություն սիրված և ինչու չէ սիրած լինելու
պետք է միշտ հիշել, որ կան անտեսանելի բաներ, որոնք կարող են մշուշի միջից հայտնվել, նրան պետք է միայն նկատել ու ճիշտ գնահատել :)

Pulet
10.12.2007, 17:25
Երբեք չեմ կարծել, որ սերը կարող է լինել անկառավարելի: Ճիշտ է այն մի քիչ խենթ է դարձնում մարդուն, բայց ոչ երբեք անկառավարելի այդ խենթության մեջ……

Belle
23.12.2007, 19:09
Քանի դեռ չես հանդիպել ՆՐԱՆ, կարող ես ենթագիտակցությանդ ճկունությամբ կառավարել քո պահվածքն ու վարվելակերպը հակառակ սեռի ներկայացուցչի հանդեպ: Քանի դեռ չես զգացել սիրո թրթիռը, այլ լոկ դուր գալ-չգալու երևույթ է, ապա հաստատ կարող ես ինքդ ձևավորել ապագա հարաբերությունների գեղեցկությունն ու տգեղությունը: Սակայն երբ սիրտդ այլևս քեզ չի պատկանում, ինչպե՞ս ես պատրաստվում կառավարել այն, չէ որ այն այլևս քոնը չէ:
Ու երբ սերը դառնա կառավարելի, ապա այն ձեռք կբերի շուկայական արժեք՝ նախատեսված լոկ "մարդկային հարաբերությունների" առևտրի համար…

Շատ սիրուն է ասված: Փաստորեն ես դեռ չեմ հանդիպել ՆՐԱՆ ;) : Բայց արդեն քվեարկել եմ "Կառավարելի է"-ի օգտին:

Cesare
25.12.2007, 10:35
Անկառավարելի ???
Մեղմ ա ասված :
Ես ինքս ինձ չեմ ճանաչում :
Ինքն ա մեղավոր :

Երկնային
28.04.2008, 19:49
Սերն անկառավարելի է… և հենց դրանում է նրա հմայքը… :love

Արիացի
04.05.2008, 00:10
Սերը իմ պատկերացմամբ առաջին հերթին հարգանք է, իսկ հետո կիրք: Հարգանքը և դրա վրա հիմնված մարդկային հարաբերությունները կառավարելի են: Եվ ինչքան կառավարելի են այնքան սերը ամուր ու հարատև է: Ինչ վերաբերում է, այն բանին թե կիրքը կառավարելի է, ապա իմ կարծիքով թեկուզ դժվարությամբ, բայց կառավարելի է:

Գալաթեա
04.05.2008, 00:21
Չէ հա, այ մարդ...ինչ անկառավարելի...

Նենց կառավարեմ` քեֆներդ գա :D :D :D

impression
04.05.2008, 00:26
Հա Լիլ, "Հոգեբան"-ում նենց կառավարեցիր մի քիչ առաջ, քեֆս եկավ

Սամվել
04.05.2008, 00:27
Չես կարա ասես

Գալաթեա
04.05.2008, 00:30
Հա Լիլ, "Հոգեբան"-ում նենց կառավարեցիր մի քիչ առաջ, քեֆս եկավ

Կատակ անել էլ չի կարելի՞ արդեն :oy :D

*e}|{uka*
04.05.2008, 10:54
Սերը իմ պատկերացմամբ առաջին հերթին հարգանք է, իսկ հետո կիրք: Հարգանքը և դրա վրա հիմնված մարդկային հարաբերությունները կառավարելի են: Եվ ինչքան կառավարելի են այնքան սերը ամուր ու հարատև է: Ինչ վերաբերում է, այն բանին թե կիրքը կառավարելի է, ապա իմ կարծիքով թեկուզ դժվարությամբ, բայց կառավարելի է:

Առաջին անգամ էի լսում սիրո նման մեկնաբանություն:o:hands
Ոնց որ են լինի , ծխելը մահ է , մահը հանգիստ , իսկ հանգիստը առողջություն , տակ չտո , ծխեք ինչքան կարաք :D :pardon

Մինչև ականջները չսիրող մարդը երբեք չի կարող ասել սերը կառավարելի է , թե ո՛չ :
Էլի եմ գրել էս թեմայում չեմ ուզում կրկնվել... :P

Fedayi
04.05.2008, 11:18
Արդյոք սերն անկառավարելի զգացմունք է?


Մարդուց է կախված. կամ կամքի ուժն ա հաղթելու /եթե անհրաժեշտ է/, կամ սերը:
Մարդ կա ամեն-ինչ մեջն ա տանում միայնակ, մարդ կա` հոգեկան ա դառնում, մարդ կա` կախվում ա: Խոսքը, երևի, անպատասխան կամ ձախողված սիրո մասին է:

Բարեկամ
04.05.2008, 14:06
Ամեն ինչն է կառավարելի, նույնիսկ սերը: Բավական է միայն իսկապես, աներկմտորեն իմաստ տեսնել այն կառավարելու մեջ, և այնպես, որ այդ իմաստն իր ուժգնությամբ զգալիորեն գերակշռի զգացմունքի պահպանման համար պայքար մղող մնացած բոլոր իմաստները, ու դրանցից հատկապես` ափսոսանքը:

Belle
04.05.2008, 14:11
Կառավարելը ո՞րնա
ի՞նչ պեքա կառավարել
եթե սիրում ես, նա էլ քեզ է սիրում, արեք խենթություններ, ի՞նչ կառավարել
ինչի՞ համար կառավարել

Modigliani
05.05.2008, 00:35
անհնար ա ...

Pchuk
05.05.2008, 00:49
Սերը կառավարելի է, իսկ կիրքը՝ՈՉ:bl

Երկնային
05.05.2008, 01:18
Եթե դարձել է կառավարելի, ուրեմն արդեն սեր չէ… :oy

StrangeLittleGirl
09.05.2008, 11:56
Շատ էլ լավ կառավարելի է: Ուղղակի մարդիկ իրենց սխալները սիրո վրա բարդելու համար այն համարում են անկառավարելի: Ու ընդհանրապես, բոլորը սիրահարվում են որոշակի հաշվարկներով: Խոսքս փողային եսիմինչերի մասին չէ, այլ արտաքինի, խելքի, համոզմունքների և այլնի: Բոլորն էլ ընտրում են, թե ում սիրեն: Բոլոր այն ասացվածքները սիրո մասին սուտ են: Դրանք ստեղծվել են մարդուն արդարացնելու համար:

nnaarreek
09.05.2008, 12:24
Էս գրառումը մի կարդացեք, սրա վերևինը կարդացեք, շատ խելոք բան ա գրած!

Ramzes
09.05.2008, 13:38
Որոշ դեպքերում անկառավարելի է, բայց չպետք է ժխտել, որ շատ-շատ բաներ մեր ձեռքերում են... :)

Taurus
12.05.2008, 11:01
Սերը զգացմունք չի, բայց անկառավարելի է, քանի որ նրա առկայության դեպքում անկառավարելի են դառնում մնացած բոլոր զգացմունքնեը:B

Bulbul
12.05.2008, 11:46
Սերը զգացմունք չի, բայց անկառավարելի է, քանի որ նրա առկայության դեպքում անկառավարելի են դառնում մնացած բոլոր զգացմունքնեը:B

լավ ասիր , հմմմ:think, բայց իմ կարծիքով ամեն ինչն էլ կառավարելի է, կախվածա մարդու ներքին ուժից, եթե ցանկանաս սերն էլ կարաս սարքես սեքս կամ հիասթափություն, էտ անցումները շատ հեշտ են լինում, իսկատելություն դառնալը որ ամենահեշտնա, լիքը մարդ կջոկի իմ ասածը;)

Empty`Tears
12.07.2008, 00:06
Եթե դարձել է կառավարելի, ուրեմն արդեն սեր չէ… :oy

:':' չգիտեի..
Եթե կառավարում ես ինքդ քեզ ու քո արարքները, ապա նշանակում է սեր չկա..?:blin
Մարդ եթե գիտի ինչ է ուզում, ապա միշտ էլ գիտի թե ինչ է անում..

Երկնային
12.07.2008, 00:33
:':' չգիտեի..
Եթե կառավարում ես ինքդ քեզ ու քո արարքները, ապա նշանակում է սեր չկա..?:blin
Մարդ եթե գիտի ինչ է ուզում, ապա միշտ էլ գիտի թե ինչ է անում..

խոսքը արարքների մասին չէ, այլ զգացմունքների… :)
եթե կարողանում ես կառավարել զգացմունքդ, ուրեմն այն այլևս սեր չէ… մենք չենք ընտրում` ում և ինչպես սիրենք…

Empty`Tears
12.07.2008, 00:37
խոսքը արարքների մասին չէ, այլ զգացմունքների… :)
եթե կարողանում ես կառավարել զգացմունքդ, ուրեմն այն այլևս սեր չէ… մենք չենք ընտրում` ում և ինչպես սիրենք…

Կարելի է նույն մակարդակի վրա երկուսն էլ չափել..:)

impression
12.07.2008, 11:40
մեռանք այ մարդ, մեռանք....
էսքան էլ սերը չարչրկել կլինի, որ էստեղ են անում...
չե՞ք կարողանում ուղղակի սիրել կամ էլ ուղղակի չսիրել:
պարտադիր բոլոր կողմերից պիտի ռենտգեն անե՞ք:
նպատակը ո՞րն է. դրանով ինքներդ ձե՞զ եք համոզում, թե սիրում եք, թե՞ կարդացողին:

Սամվել
12.07.2008, 12:20
Մի հատ փոքր օֆֆտոպ...

Սկզբում կարդացել էի "Արդյոք սերն անկառավարելի զբաղմունք է" :D:hands:oy

Ուլուանա
13.07.2008, 19:43
:':' չգիտեի..
Եթե կառավարում ես ինքդ քեզ ու քո արարքները, ապա նշանակում է սեր չկա..?:blin
Մարդ եթե գիտի ինչ է ուզում, ապա միշտ էլ գիտի թե ինչ է անում..
Մայա ջան, կարող ես լավագույն դեպքում կառավարել պահվածքդ, այսինքն՝ թաքցնել, քողարկել զգացմունքներդ, բայց այնպես անել, որ այդ զգացմունքը չլինի, վերանա, հաստատ չես կարող։

Մի հատ փոքր օֆֆտոպ...

Սկզբում կարդացել էի "Արդյոք սերն անկառավարելի զբաղմունք է" :D:hands:oy
Սամ, տենց էլ կա. համենայնդեպս Ակումբում, ինչպես տեսնում եք, սիրո թեման քննարկելը լրիվ անկառավարելի զբաղմունք է դարձել։ :D

Empty`Tears
13.07.2008, 21:49
Մայա ջան, կարող ես լավագույն դեպքում կառավարել պահվածքդ, այսինքն՝ թաքցնել, քողարկել զգացմունքներդ, բայց այնպես անել, որ այդ զգացմունքը չլինի, վերանա, հաստատ չես կարող։



Հա հասկանում եմ, լավագույն դեպքում կարող ես պահվածքդ կառավարել, բայց ամեն ինչ որքան էլ բարդ լինի , էլի մեր ցանկություննա ու ուղղակի պետքա աշխատել էդ ուղղությամբ
Ան ջան վերանա? վերջի վերջո մի օր վերանումա չէ? ուրեմն ամեն ինչին ժամանակա պետք..

Ուլուանա
13.07.2008, 22:03
Հա հասկանում եմ, լավագույն դեպքում կարող ես պահվածքդ կառավարել, բայց ամեն ինչ որքան էլ բարդ լինի , էլի մեր ցանկություննա ու ուղղակի պետքա աշխատել էդ ուղղությամբ
Ան ջան վերանա? վերջի վերջո մի օր վերանումա չէ? ուրեմն ամեն ինչին ժամանակա պետք..
Հա, բայց պետք չի ժամանակի «ձեռքբերումը» մեր՝ զգացմունքը կառավարելու բացառիկ ունակություններին վերագրել, :)) ասածս դա էր, թե չէ ժամանակի հնարավորությունները կարծեմ ոչ ոք կասկածի տակ չէր էլ առել։ ;)

impression
13.07.2008, 22:05
անկառավարելի ա թե չէ՝ չգիտեմ, բայց որ անկանխատեսելի ա՝ դա հաստատ.... դե գոնե իմ փորձից ելնելով էլի

Fedayi
13.07.2008, 22:45
մեռանք այ մարդ, մեռանք....
էսքան էլ սերը չարչրկել կլինի, որ էստեղ են անում...
չե՞ք կարողանում ուղղակի սիրել կամ էլ ուղղակի չսիրել:
պարտադիր բոլոր կողմերից պիտի ռենտգեն անե՞ք:
նպատակը ո՞րն է. դրանով ինքներդ ձե՞զ եք համոզում, թե սիրում եք, թե՞ կարդացողին:

Հալալ ա, հալա'լ...