Դիտել ողջ տարբերակը : Կաշառակերություն
Ուլուանա
14.09.2006, 10:13
Գաղտնիք չէ, որ մեր երկրում խիստ տարածված երևույթ է կաշառակերությունը։ Հասկանալի է, որ այն ամենուր կա և միշտ էլ եղել է, բայց մեր երկրում այն աղետալի չափերի է հասնում և օր-օրի ծաղկում՝ ընդգրկելով մեր կյանքի բացարձակապես բոլոր ոլորտները՝ չնայած դրա դեմ իբր տարվող «ուժեղ» պայքարին։ Իրականում ծիծաղելի և միաժամանակ ցավալի է այն հանգամանքը, որ դրա դեմ «պայքարում է» հասարակության այն զանգվածը, որն ամենաշատն է թաղված այդ չարիքի մեջ։ Հետևաբար ստացվում է անհեթեթ մի պատկեր. կաշառակերները պայքարում են իրենք իրենց դեմ... իսկ արդյունքի մասին խոսելն անգամ ավելորդ է։ Պարզ է, որ այդ պայքարը զուտ ձևական բնույթ է կրում և արդյունք տալ չի կարող։
Ի՞նչ եք կարծում, հնարավո՞ր է արդյոք պայքարել այս չարիքի դեմ՝ փորձելով գոնե նվազագույնի հասցնել այն։ Եվ եթե այո, ապա ինչպե՞ս։ Ի՞նչ կոնկրետ միջոցներ կարելի է ձեռք առնել դրա դեմն առնելու համար։ Ի՞նչն է նպաստում դրա աճին։ Կարծում եք՝ կաշառակերությունը հասարակության ընդհանուր բարոյալքման կամ ծանր սոցիալական պայմանների հետևա՞ն ք թե՞ պատճառ։ :think
Երևի մի քիչ բարդ հարցեր եմ տալիս, բայց եկեք փորձենք միասին պատասխաններ գտնել։ Արտահայտեք ձեր կարծիքը։ ;)
Իմ կարծիքով, կաշառակերությունը իսպառ վերացնելը անհնար է,քանի որ միշտ էլ կլինեն մարդիք որոնք կցանկանան շրջանցել օրենքը, և կլինեն այնպիսիք ,որոնք կօգնեն նրանց այդ հարցում:Ես հնարավոր եմ համրում նվազեցնել այդ չարիքը::think Իմ կարծիքով ներկայիս իրավիճակի հիմնական պտճառը անկատար օրենսդրական դաշտն է,որը չինովնիկին լայն հնարաորություններ է տալիս մարդկանց հասցնել այնպիսի իրավիճակի, որ նա ստիպված կաշառք տա:Երևի մեր օրենքների մեջ չկա մի այնպիսի օրենք ,որը կատարյալ լինի այդ տեսանկյունից::( :(
Իմ կարծիքով ներկայիս իրավիճակի հիմնական պտճառը անկատար օրենսդրական դաշտն է
Պետք չի ձեռքերն ու օդը մեղադրել, երբ գլուխն է հիվանդ ;)
Իսկ արդյոք չե՞ք մտածել, թե ինչու՞ են այդ կաշառակերները կաշառք վերցնում:think … Կարծում եմ կաշառակերւթյան հիմնական պատճառն անբավարար աշխատավարձն է: Եթե մարդ ստանա նորմալ աշխատավարձ, էլ ինչի՞ պիտի "իր անունը գցի" "երկու կոպեկի" համար:think :
Կաշառակերությունը վերացնելու համար հարկավոր է բարձրացնել աշխատավարձերը (որը, երևի թե,շատ բարդ է…):
Cassiopeia
14.09.2006, 12:20
Եթե մարդ ստանա նորմալ աշխատավարձ, էլ ինչի՞ պիտի "իր անունը գցի" "երկու կոպեկի" համար:think :
Որտե՞ղ ես տեսել, որ կաշառակերները բացեիբաց կաշառք վերցնեն ու արատավորեն իրենց անունը… Ընդհակառակը, նրանք ամեն կերպ աշխատում են թաքցնել այդ ու անբասիր պահել իրենց անունը:
Անձամբ ես չեմ կարծում, որ աշխատավարձը կապ ունի: դա բարդու հոգեբանության մեջ է…
քաղաքացի
14.09.2006, 12:42
Ինձ թվում է պետք է հենց կաշառակերներին կաշառել, որ էլ չկաշառեն:
Ի՞նչ եղավ Վրաստանում:
Որտե՞ղ ես տեսել, որ կաշառակերները բացեիբաց կաշառք վերցնեն ու արատավորեն իրենց անունը… Ընդհակառակը, նրանք ամեն կերպ աշխատում են թաքցնել այդ ու անբասիր պահել իրենց անունը:
Անձամբ ես չեմ կարծում, որ աշխատավարձը կապ ունի: դա բարդու հոգեբանության մեջ է…
Բացեիբաց ի նկատի չունեմ: Հենց այն մարդկանցից, ումից վերցնում են: Վերջ ի վերջո դա էլ է վտանգավոր: Հնարավոր է, որ այդ կաշառք տվողներից մեկը մատնի այդ մարդուն:think …
Իսկ իմ կարծիքով աշխատավարձը մեծ դեր է խաղում:P :
Համաձայն չեմ Arisol-ի հետ։ Ճիշտ է, աշխատավարձերի շատ ցածր լինելը նպաստում է կաշառակերության զարգացմանը, քանի որ որոշ մարդիկ ինչ-որ չափով ճարահատյալ են կաշառք վերցնում գոյություն պահպանելու համար (օրինակ՝ որոշ ուսուցիչներ), բայց հիմնականում կաշառակերներն օրվա հացի կորոտները չեն։ Ուղղակի նրանք հիմնականում շատ կարճ են մտածում, կարծելով, որ դրանով ապահովում են իրենց և իրենց ընտանիքի երջանիկ ապագան։ Նրանք չեն գիտակցում, որ վնասելով հասարակությանը ու լինելով այդ հասարակության մի մասնիկը՝ իրենք վնասում են հենց իրենց։ Չեն հասկանում, որ կաշառակերության պատճառած վնասները անդրադառնալու են նաև իրենց վրա։ Կարծում եմ, որ այդ առումով շատ ավելի հեռուն են տեսնում եվրոպացիները։ Նրանք գիտեն, որ այսօրվա անձնական շահը, վաղը իր ետևից լիքը վնասներ է բերելու։ Եթե ոչ իրենց, գոնե իրենց երեխաներին կամ թոռներին։ Դրա համար էլ Եվրոպայում կաշառակերությունը այդքան լայն տարածում չունի։
Դե էլ չեմ ասում անձնական շահից դուրս ուրիշների մասին մտածելու մասին։ Գոնե եթե մեր իսկ անձնական շահի համար մի քիչ լայն ու հեռու մնածենք, ապա կաշառակերությունը կնվազի։
Համաձայն չեմ Arisol-ի հետ։ Ճիշտ է, աշխատավարձերի շատ ցածր լինելը նպաստում է կաշառակերության զարգացմանը, քանի որ որոշ մարդիկ ինչ-որ չափով ճարահատյալ են կաշառք վերցնում գոյություն պահպանելու համար (օրինակ՝ որոշ ուսուցիչներ), բայց հիմնականում կաշառակերներն օրվա հացի կորոտները չեն։ Ուղղակի նրանք հիմնականում շատ կարճ են մտածում, կարծելով, որ դրանով ապահովում են իրենց և իրենց ընտանիքի երջանիկ ապագան։ Նրանք չեն գիտակցում, որ վնասելով հասարակությանը ու լինելով այդ հասարակության մի մասնիկը՝ իրենք վնասում են հենց իրենց։ Չեն հասկանում, որ կաշառակերության պատճառած վնասները անդրադառնալու են նաև իրենց վրա։ Կարծում եմ, որ այդ առումով շատ ավելի հեռուն են տեսնում եվրոպացիները։ Նրանք գիտեն, որ այսօրվա անձնական շահը, վաղը իր ետևից լիքը վնասներ է բերելու։ Եթե ոչ իրենց, գոնե իրենց երեխաներին կամ թոռներին։ Դրա համար էլ Եվրոպայում կաշառակերությունը այդքան լայն տարածում չունի։
Դե էլ չեմ ասում անձնական շահից դուրս ուրիշների մասին մտածելու մասին։ Գոնե եթե մեր իսկ անձնական շահի համար մի քիչ լայն ու հեռու մնածենք, ապա կաշառակերությունը կնվազի։
Արշակ ջա՛ն, ես չեմ ասում, թե կաշառակերությունն անպայման կվերանա աշխատավրձերը բարձրացնելու դեպքում: Իհարկե միայն դա չի կարող հանդիսանալ որպես միակ միջոց: Պարզապես, իմ կարծիքով, նաև աշխատավարձի բարձրացումը կնպաստի կաշառակերության վերացմանը:
Մնացած գրածներիդ վերաբերյալ ոչինչ չեմ կարող ասել, որովհետև չգիտեմ, թե ինչպիսի վնասներ կարող է պատճառել կաշառակերությունը:oy : Խնդրում եմ, եթե դժվար չէ, գրի այդ վնասներից մի քանի օրինակ, թեկուզև PM-ով:
Կաշառքին դեմ առնել և լիովին վերացնել այն .... մի քիչ անհնաչրին ա թվում , ու եթե ինչ որ մեկը ասի , որ հնարավոր է լիովին ամեն ինչ վերացնել ... կհավատամ , եթե տարբերակը լինի մարդկությանը վերացնելը լինի տարբերակ :
Կաշառքներին շատ դեմ եմ , բայց ինքս էլ կաշառել եմ դասախոսի , որ քննություն ստանամ : Հիմա շատ եմ զղջում , որ կաշառել եմ , բայց այդ ժամանակ ինձ թվում էր ուրիշ ելք չկա : Կաշառքն ամենուր է : Դպրոցներում , համալսարաններում , կառավարությունում և այլն : Կաշառակերության դեմ պայքարում են հենց շատ ավելի մեծ կաշառքներ վերցնողները : ՀՅԴ-ն ունի ինչ որ ծրագիր կաշառակերության դեմ , որը չի կարողանում իրականացնել մի քանի տարի է : ... Մարդուն ինչքան փող տաս , ավելին կուզի .. դրա համար չեմ համարում աշխատավարձերի բարձրացումը լավ տարբերակ : Ավելի իրական կլինի , եթե մեր լրագրողները ամեն ինչ բացահայտեն ու հրապարակեն .. դա ավելի լավ տարբերակ է իմ կարծիքով:
Ուլուանա
14.09.2006, 19:06
Ես էլ եմ կարծում, որ աշխատավարձի բարձրացումը լուծում չէ. դա որոշ առումով նման է դանայան տակառ լցնելուն, որը, ինչպես գիտենք, երբեք չի լցվում։ Գուցե դա որոշ մարդկանց վրա ազդի, բայց չեմ կարծում, թե էական նշանակություն ունենա կաշառակերության նվազման հարցում, քանի որ փորձը ցույց է տալիս, որ մարդիկ, շատն ունենալով, է՛լ ավելի շատին են ձգտում, նշանակում է ելքը սխալ տեղ ենք փնտրում։
Այստեղ երևի շատ տեղին կլիներ հրեշի պատմությունը (http://www.akumb.am/showthread.php?t=67)
Գիտեք, իմ կարծիքով, կաշառակերության ծաղկման գործում ոչ պակաս դեր ունեն նաև կաշառատուները, այո՛, հենց կաշառատուները, ոչ թե կաշառակերները։ Որովհետև շատ-շատերը, ովքեր խոսքեր չեն խնայում ամեն տեղ ու բոլորի ներկայությամբ բարձրաձայն բողոքելու կաշառակերությունից, պետք եղած դեպքում իրենք շատ հեշտությամբ, առանց որևէ խղճի խայթի կաշառք են տալիս, նույնիսկ եթե հարկադրված չեն դա անել։ Ընդհանրապես մեզ շատ բնորոշ է դժգոհել ու բողոքել այն ամենից, ինչը ողջ կյանքում ինքներս ենք անում...:think
Դրա համար ամեն մի բողոքող պիտի գիտակցի ու իրեն հաշիվ տա, թե ինչքանով է ինքը իր գուցե չնչին, բայց, այնուամենայնիվ, կաշառատվությամբ նպաստում այդ նողկալի երևույթի տարածմանը։ Ինձ թվում է՝ եթե ամեն մարդ իր հերթին մտածի կաշառք չտալու և չվերցնելու մասին, շատ բան կփոխվի։ Մենք չգիտես ինչու միշտ սպասում ենք, որ բոլոր խնդիրների լուծումները երկնքից կամ ինչ-որ անհայտ տեղից մատուցվելու են մեզ...
Կարծում եմ կաշառք չտալը արդեն պայքար է դրա դեմ ու կարծում եմ դրանից ավելի շատ պայքարել դժվար թե որևէ անհատի հաջողվի…
Մասսագետ
14.09.2006, 22:15
Կաշառքը աշխա8հի էրեսից վերացնելու մասին մտածելը, համրյա նույն բանն ա, ինչ-որ վատ մարկանց աշխարհի էրեսից վերացնելու մասին մտածելը:
Ուլուանա
14.09.2006, 22:18
Կաշառքը աշխառհի էրեսից վերացնելու մասին մտածելը, համրյա նույն բանն ա, ինչ-որ վատ մարկանց աշխարհի էրեսից վերացնելու մասին մտածելը:
Հով, համենայնդեպս, պետք է ձգտել վերացնել, որպեսզի գոնե պակասի։ ;) Ցանկացած բացասական երևույթի դեմ պայքարել միշտ էլ պետք է, նույնիսկ եթե դա անհույս գործ է թվում, հակառակ դեպքում այն մեզ ուղղակի կուլ կտա։:think
Աշխատավարձի բարձրացումը կնպաստի նրան ,որ ազնիվ մարդիք ստիպված չեն լինի զբաղվել կաշառակերությամբ իրենց ընտանիքի գոյատեվումն ապահովելու համր:Կան նաև այնպիսի կաշառակերներ որոնք իրենք իրենց բնույթով անազնիվ մարդիք են, և աշխատավարձի բարձրացումը նրանց ետ չի պահի կաշառք վերցնելուց:Այս տիպի կաշառակերների դեմ պետք է պայքարել օրենսդրությամբ,այսիքն ,օրենքները պետք է լինեն այպիսին ,որ ամեն ինչ լինի սահմանված, և չլինեն դրույթեր որոնք չինովնիկը կարող է մեկնաբանել յուրովի ,կամ էլ լինեն նրա հայեցողության տակ:
Իմ կարծիքով կաշառակերության ամենադժվար վերացվող տեսակներից է այն դեպքը երբ մարդը ինքն է ցանկանում կաշառք տալ,այս դեպքում,որպիսզի պաշտոնիան կաշառք չվերցնի պետք է վախենա պատժից;
Իսկ ինչ վերաբերվում է չտալուն հաճախ մարդուն հասցնում են այնպիսի իրավիճակի երբ նա ոչինչ չի կարող ձեռնարկել ,ստիպված պետք է կաշառք տա ,որ իրեն անհանգստացնող հարցը լուծում ստանա,այլապես նա ստիպված է վատնել բավականին ժամանակ և գումար իր ուզած արդյունքին հասնելու համար հաճախ նաև դա էլ չի օգնում և ստիպված պետք է կաշառք տաս կամ էլ հրաժարվես քո մտադրությունից:
Լինում է նաև անպս, որ օրինակ մարդ ընկել է փորցանքի մեջ և հայտնվել է հիվանդանոցում,և մինչև բժիշկներին չի վճարել նրան նույնիսկ չեն ցուցաբերել անհրաժեշտ անհետաձգելի օգնությունը,կամ էլ դա արվում է ուշացումով և շատ ցածր որակով որից հոտո մադը կարող է ամբողջ կյանքում հաշմանդամ մնալ :Այս դեպքում ինչպես վարվել?:Իսկ այսպիսի դեպքեր երբ մարդը հայտնվում է անելանելի իրավիճակում մեր իրակնության մեջ ,ցավոք, շատ են հանդիպում :
«Կաշառք» տալուն վերաբերվում եմ և ՛դրական ,և ՛բացասական:
Իմ կարծիքով , եթե մարդ կաշառք է տալիս առաջին հերթին պիտի իմանաս, թե ինչի համար է տվել, հետո սկսես քննադատությամբ զբաղվել:
Օրինակ ,եթե կաշառք է տրվում դասախոսին գնահատական ստանալու համար, դա ողջունելի քայլ չի:
Բայց կան բաներ, որոնց համար կաշառք տալը մարդու հոգուն հանգստություն է բերում և ամենևին էլ չեմ կարծում, որ դա հետագա սերունդների վրա ազդեցություն է ունենում:
Իմ հետ նման բան պատահել է:
Նախքան Հոլանդիա գալս սովորում էի «Տնտեսագիտական համալսարանի» 2-րդ կուրսում ու հանգամանքների բերումով այնպես եղավ , որ անհապաղ պիտի Հայաստանից դուրս գայի դեպի Հոլանդիա:Ուրեմն ինչ այդ երկու տարվա սովորածս պիտի ջուրը ընկներ?Դե բնականաբար ոչ:Կաշառքի շնորհիվ համարեցին ,որ ես սովորել եմ ժող-ի քոլեջում և այն ավարտել եմ «կարմիր դիպլոմով», իսկ այն մարդիկ ովքեր ավարտում են ժող-ի քոլեջը կարմիր դիպլոմով , իրավունք ունեն ցանկացած պահի իրենց ուսումը շարունակել առանց քնություններ տալու(սա օրինակներից մեկն էր,բայց սրա նման շատ բաներ են եղել):
Այնպես որ շատ կարևոր է իմանալ, թե ինչի համար ես կաշառք տալիս:
StrangeLittleGirl
17.09.2006, 23:36
Գոհար, կներես, բայց ես գտնում եմ, որ ավելի լավ էր երկու տարին ջուրն ընկներ, քան կեղծ փաստաթուղթ ձեռք բերվեր:
Մարդիկ սիրում են իրենց կյանքը հեշտացնել կաշառքով: Դրա համար էլ այս երկիրը երկիր չի դառնում:
«Կաշառք» տալուն վերաբերվում եմ և ՛դրական ,և ՛բացասական:
Փաստորեն հենց քեզ պետքա դրական ես վերաբերվում, հենց ուրիշին վա՞տ :think
Գոհար, կներես, բայց ես գտնում եմ, որ ավելի լավ էր երկու տարին ջուրն ընկներ, քան կեղծ փաստաթուղթ ձեռք բերվեր:
Մարդիկ սիրում են իրենց կյանքը հեշտացնել կաշառքով: Դրա համար էլ այս երկիրը երկիր չի դառնում:
Հարգելիս ես ինչ ձևով ուզում ես մեկնաբանի , բայց դա իմ համար լավագույն տարբերակն էր ու մինչև հիմա չեմ փոշմանել ու չեմ էլ կարծում, որ պիտի գա մի որ փոշմանեմ:Պետքա եղել տվել եմ ու եթե էլի պետք լինի կտամ ու չեմ էլ կարծում , որ իմ դիպլոմ ստանալն հասարակությանը կամ երկրին վնաս է պատճառել:
Չմոռանանք, որ ես օդի մեջ չեմ գնացել դիպլոմ վերցրել 0-ական գիտելիքներով…Դա իմ երեք տարվա աշխատանքների արդյունք է եղել:
Ու հաստատ հնարավորությունը ձեռքումս բաց չէի թողնի, որ այդ երեք տարվա աշխատանքս ջուրը ընկներ:
Փաստորեն հենց քեզ պետքա դրական ես վերաբերվում, հենց ուրիշին վա՞տ :think
Դա մտնում է քո խնդիրների մեջ:
Մասսագետ
18.09.2006, 17:18
«Կաշառք» տալուն վերաբերվում եմ և ՛դրական ,և ՛բացասական:
Իմ կարծիքով , եթե մարդ կաշառք է տալիս առաջին հերթին պիտի իմանաս, թե ինչի համար է տվել, հետո սկսես քննադատությամբ զբաղվել:
Օրինակ ,եթե կաշառք է տրվում դասախոսին գնահատական ստանալու համար, դա ողջունելի քայլ չի:
Բայց կան բաներ, որոնց համար կաշառք տալը մարդու հոգուն հանգստություն է բերում և ամենևին էլ չեմ կարծում, որ դա հետագա սերունդների վրա ազդեցություն է ունենում:
Իմ հետ նման բան պատահել է:
Նախքան Հոլանդիա գալս սովորում էի «Տնտեսագիտական համալսարանի» 2-րդ կուրսում ու հանգամանքների բերումով այնպես եղավ , որ անհապաղ պիտի Հայաստանից դուրս գայի դեպի Հոլանդիա:Ուրեմն ինչ այդ երկու տարվա սովորածս պիտի ջուրը ընկներ?Դե բնականաբար ոչ:Կաշառքի շնորհիվ համարեցին ,որ ես սովորել եմ ժող-ի քոլեջում և այն ավարտել եմ «կարմիր դիպլոմով», իսկ այն մարդիկ ովքեր ավարտում են ժող-ի քոլեջը կարմիր դիպլոմով , իրավունք ունեն ցանկացած պահի իրենց ուսումը շարունակել առանց քնություններ տալու(սա օրինակներից մեկն էր,բայց սրա նման շատ բաներ են եղել):
Այնպես որ շատ կարևոր է իմանալ, թե ինչի համար ես կաշառք տալիս:
Չգիտեմ: Կարծում եմ, եթե ձեր կուրսից մեկ ուրիշը նման ձև վարված լիներ, դու կքննադատեիր նրան:
Ուրեմն ինչ այդ երկու տարվա սովորածս պիտի ջուրը ընկներ?
Բնականաբար այո:
...ու մինչև հիմա չեմ փոշմանել ու չեմ էլ կարծում, որ պիտի գա մի որ փոշմանեմ
Բայց ամբողջ հարցը էդ ա, որ կաշառք վերցնողներից ու կաշառք տվողներից ոչ ոք չի փոշմանում ու չի էլ մտածում, որ պիտի փոշմանի: Հասկացի դու արդարացնում ես քո արածը, որովհետև չես ուզում ընդունես, որ ճիշտ բան չես արել: Ես ինքս ինձ հրեշտակ չեմ համարում ու ասում եմ, որ կարող ա գա մի օր որ ես էլ կաշառք տամ (օրինակ ծառայությունս գոնե հետաձգելու համար մեծ հաճույքով կտայի), Բայց դա չի նշանակում, որ ես պիտի արդարացնեմ իմ արածը, ես կգիտակցեմ, որ վատ բան եմ արել: Նույն հաջողությամբ կարար փողով գնահատական ստացած մարդը իր արածը արդարացներ: Դիտարկենք 3-րդ կուրսի ուսանողի, որը դուրս կմա ինստիտուտից, եթե չստանա.
- Ես ուրիշ հնարավորություն չունեի, կարող ա 3 տարին ջուրը գցեի ու դիպլոմ չստանայի:
Կաշառքը աշխա8հի էրեսից վերացնելու մասին մտածելը, համրյա նույն բանն ա, ինչ-որ վատ մարկանց աշխարհի էրեսից վերացնելու մասին մտածելը:
<<Ես հաճույքով կաշառք կտայի գոնե ժամանակավորապես զինվորական ծառայությությունս հետաձգելու համար>>(Մրրիկի խոսքերից):
Այսինքն? (որպեսզի կաշառքը վերցվի աշխարհի երեսից պետք է ամենաառաջինը կաշառք տվողներ չլինեն):
Իմ կարծիքով կարծիքներիդ մեջ ինքդ քեզ հակասել ես: ……Կամ էլ……դատողությունները թողնում եմ քեզ: (Անձամբ ես գրառումներդ կարդալով և նկարներդ նայելով չէի ասի, թե վատ մարդ ես:……Երևի ինքդ քեզ հակասել ես……)
Անցանք առաջ!
Իսկ ես երբ ասեցի, որ կաշառք տալը լավ բան է:Եթե նման բան գրել եմ հաջորդ գրառմանդ մեջ մեջբերում կանես:
Ես պարզապես ասել եմ, որ եթե պետք է պիտի տաս (կյանաքի դրվածքն է այդպիսին ) ու ասել եմ, որ չեմ փոշմանել իմ կատարած քայլի համար (ի նկատի եմ ունեցել դիպլոմ ձեռք բերելս) :
Ճիշտ եմ արել և չեմ փոշմանել բառերի իմաստի մեջ բավականին մեծ տարբերություն կա:
Ասել եմ նաև , որ կաշառքին վերաբերվում եմ դրական, քանի որ ժամանակներ կա, որ դրանով հարց ես լուծում ու հոգիդ հանգստանում է, իսկ իմ կարծիքով հոգու հանգստությունից թանկ բան չկա ես կյանքում:Սա է իմ կարծիքը «Կաշառակերություն» թեմաի վերաբերյալ:
Ու ինչքանով քեզ համար կարևոր է բանակիդ խնդիրը հետաձգելը, այդքանով էլ ինձ համար կարևոր էր դիպլոմ ստանալը ու ամբողջ կյանքումս չեմ փոշմանի այն ձեռք բերելուս համար:
Եվ կխնդրեի բոլորից բանավեճ սկսելուց առաջ, մարդկանց արտահայտած մտքերը լավ կարդան և ամենակարևորը ճիշտ ձևով ըմբռնեն , հետո կարծիքներ արտահայտեն, որ վերջում թյուրիմացության մեջ չհայտնվեն:
Մասսագետ
18.09.2006, 22:18
<<Ես հաճույքով կաշառք կտայի գոնե ժամանակավորապես զինվորական ծառայությությունս հետաձգելու համար>>(Մրրիկի խոսքերից):
Այսինքն? (որպեսզի կաշառքը վերցվի աշխարհի երեսից պետք է ամենաառաջինը կաշառք տվողներ չլինեն):
Իմ կարծիքով կարծիքներիդ մեջ ինքդ քեզ հակասել ես: ……Կամ էլ……դատողությունները թողնում եմ քեզ: (Անձամբ ես գրառումներդ կարդալով և նկարներդ նայելով չէի ասի, թե վատ մարդ ես:……Երևի ինքդ քեզ հակասել ես……)
Չէ սխալվում ես ինքս ինձ չեմ հակասել: Գուցե և վատ մարդ եմ, դա ես չեմ որոշում: Բայց դու սխալ ես հասկացել իմ նախորդ գրոռումը: Բացատրեմ: Կաշառք վերացնելը նույնքան դժվար ա, որքան վատ մարդկանց վերացնելը: Ու հետո ես հանգիստ խղճով կարող եմ քննադատել կաշառքը, քանի ո՛չ կաշառք վերցրել եմ, ո՛չ տվել: Ես մեծ հաճույքով հնարավոր ա տայի, որ ազատվեի, բայց կարող ա ինձ զրկեի էդ հաճույքից, որովհետև իմ գաղափարներից դուրս ա:
Անցանք առաջ!
Իսկ ես երբ ասեցի, որ կաշառք տալը լավ բան է:Եթե նման բան գրել եմ հաջորդ գրառմանդ մեջ մեջբերում կանես:
Ես պարզապես ասել եմ, որ եթե պետք է պիտի տաս (կյանաքի դրվածքն է այդպիսին ) ու ասել եմ, որ չեմ փոշմանել իմ կատարած քայլի համար (ի նկատի եմ ունեցել դիպլոմ ձեռք բերելս) :
Ճիշտ եմ արել և չեմ փոշմանել բառերի իմաստի մեջ բավականին մեծ տարբերություն կա:
Ասել եմ նաև , որ կաշառքին վերաբերվում եմ դրական, քանի որ ժամանակներ կա, որ դրանով հարց ես լուծում ու հոգիդ հանգստանում է, իսկ իմ կարծիքով հոգու հանգստությունից թանկ բան չկա ես կյանքում:Սա է իմ կարծիքը «Կաշառակերություն» թեմաի վերաբերյալ:
Ու ինչքանով քեզ համար կարևոր է բանակիդ խնդիրը հետաձգելը, այդքանով էլ ինձ համար կարևոր էր դիպլոմ ստանալը ու ամբողջ կյանքումս չեմ փոշմանի այն ձեռք բերելուս համար:
Եվ կխնդրեի բոլորից բանավեճ սկսելուց առաջ, մարդկանց արտահայտած մտքերը լավ կարդան և ամենակարևորը ճիշտ ձևով ըմբռնեն , հետո կարծիքներ արտահայտեն, որ վերջում թյուրիմացության մեջ չհայտնվեն:
Գիտես, ես սենց եմ կարծում, եթե մարդ չի փոշմանում իրա արածների համար, ուրեմն համարում ա, որ ճիշտ ա արել կամ լավ ա արել: Կարծում եմ տվյալ դեպքում դու հենց այդպես էլ կարծում ես, կարծում ես, որ ճիշտ ես արել: Դու ինքդ ես ասել, որ համարում ես քո արածը դրական: Թույլ տուր ասել, որ դու քո դիպլոմը կաշառքով ես ձեռք բերել, ինձ թվում ա, էս արտահայտությունը ոչ ոքին հաճելի չի լսել:
Հ.Գ. իսկ քո վերջի դիտողությունը չեմ կարող ընդունել: Նույնիսկ, եթե սխալ եմ հասկանում, լավ կլինի դու ասես, որ սխալ եմ հասկացել:
Ես մի անգամ կաշառքով քննություն եմ ստացել երկրորդ կուրսում, բայց դրությունս նենց էր , որ եթե չտայի, դուրս էի մնալու, չնայած էդ առարկաին շատ լավ էի պատրաստվել, բայց քանի որ բացականերս շատ էին, չէր նշանակում:
Մինչև հիմա էլ գտնում եմ , որ լավ եմ արել, որ էդ կաշառքը տվել եմ, չնայած մինցհեվ հիմա ել ետ կազիոլին քրֆում եմ:
Մի ուրիշ բան էլ. ենթադրենք թե ես մի փոքր բիզնես եմ դրել, եկամուտս քիչ ա , հարկային վճարները շատ, ունեմ երկու տարբերակ, կամ սոված սատկեմ, կամ էլ հարկայինի տեսուչի հետ լեզու գտնեմ, ո՞րն ա ճիշտ: Հա, շատ լավ ա սիրուն սիրուն ճառեր ասելը, թե դրանով էս երկրի վիճակն ավելի ենք բարդացնում, ու ապրելը ավելի ու ավելի դժվար ա դառնում, բայց եթե ես պիտի կաշառք չտամ ու սոված սատկեմ, իմ շատ պետքն ա , թե իմ չտված կաշառքով կյանքը մի հիսուն տարի հետո կլավանա՞ , թե՞ չէ:
քաղաքացի
19.09.2006, 12:44
Մի ուրիշ բան էլ. ենթադրենք թե ես մի փոքր բիզնես եմ դրել, եկամուտս քիչ ա , հարկային վճարները շատ, ունեմ երկու տարբերակ, կամ սոված սատկեմ, կամ էլ հարկայինի տեսուչի հետ լեզու գտնեմ, ո՞րն ա ճիշտ: Հա, շատ լավ ա սիրուն սիրուն ճառեր ասելը, թե դրանով էս երկրի վիճակն ավելի ենք բարդացնում, ու ապրելը ավելի ու ավելի դժվար ա դառնում, բայց եթե ես պիտի կաշառք չտամ ու սոված սատկեմ, իմ շատ պետքն ա , թե իմ չտված կաշառքով կյանքը մի հիսուն տարի հետո կլավանա՞ , թե՞ չէ:
Ինձ թվում է, որ տվյալ պահին ճիշտ ես ասում: Բայց դրա լուծումը քեզանից չի կախված, այլ բիզնեսի օրենքներից, որոնք ՀՀ-ում շատ բարդ են բիզնեսմենների համար: Այսինքն հարմարությունը փոքր բիզնեսների օրենքները գրեթե չեն տարբերվում մեծ կամ միջին բիզնեսների օրենքներից: Այդպիսով փոքր բիզնեսը դժվար է լինում յուրացնել այսպիսի դաժան օրենքներով: Այս ողբերկության ելքը դեռևս մնում է միայն կաշառակերությունը: Եթե կաշառք չտաս նշանակում է, որ դու ուզում ես դառնալ պետության հարկային դաշտի «թշնամին» և քանի որ պետությունը «զենք» ունի, քեզ կկործանի:
Նորից վերադարձանք դրան, որ կաշառակերությունը միայն պետությունն է վերացնում (բայց ո՛չ այս պետությունը):
Ես մեծ հաճույքով հնարավոր ա տայի, որ ազատվեի, բայց կարող ա ինձ զրկեի էդ հաճույքից, որովհետև իմ գաղափարներից դուրս ա:
«Երբեք մի ասա երբեք»: Դու դեռ շատ երիտասարդ ես և չգիտես , թե կյանքում քեզ հետ ինչեր է լինելու: Բայց եթե հանկարծ հայտնվես մի իրավիճակում, երբ կաշաոք պիտի տաս ու եթե գրառմանդ մեջ չեկար այն համոզմանը, որ ինքդ քեզ հակասել ես, ապա այդ ժամանակ համոզված եղիր, որ ինքդ քեզ հակասած կլինես:
Իսկ, եթե հաստատակամ որոշել ես կաշառք չտալ , այդպես էլ շարունակիր և հաջողության գրավականը միշտ քո ձեռքում կլինի:
Cassiopeia
19.09.2006, 13:06
Կաշառքը որպես այդպիսին մենք սկսում ենք տեսնել դեռևս դպրոցական տարիներից, երբ նվերի կամ ծաղկի տեսքով մեր ուսուցիչներին "ուրախացնում ենք" ու "ստիպում" մեզ բարձր գնահատել: Շատերը կասեն, որ դա կաշառք չի, դա ընդամենը վերաբերմունք է, սակայն կարծում եմ, որ դա "ամենաանմեղ" կաշառքի մի տարբերակ է…
Կաշառքը որպես այդպիսին մենք սկսում ենք տեսնել դեռևս դպրոցական տարիներից, երբ նվերի կամ ծաղկի տեսքով մեր ուսուցիչներին "ուրախացնում ենք" ու "ստիպում" մեզ բարձր գնահատել: Շատերը կասեն, որ դա կաշառք չի, դա ընդամենը վերաբերմունք է, սակայն կարծում եմ, որ դա "ամենաանմեղ" կաշառքի մի տարբերակ է…
ոնց կարելիա սիրելի ուսուցչիտ տված ծաղիկը կաշառք համարել :( իմ կարծիքով եթե էտ ծաղիկը չտաիր էլ կնշանակեին քո 3-ը.
իսկ եթե օրնակ մի լավ գործի ընդունելու կամ տղայիտ քեզ հարմար տեղ ծառայության դասավորելու, կամ գումար վերցնեն մենակ չկտրեն այդքան տարի սովորած ինստիտուտից ու սաղ ծախսերտ գնա կորի . ես դրան դեմ չեմ , հա կաշառքա բայց հաստատ էտ կաշառք տվողին հարմարա էտ տարբերակը ուրեմն լավա.
Իսկ ինչ վերաբերվումա Cassiopeia-ի ասած անմեղ կաշառքին , տենց լինի որ գնում ես ընկերուհուտ մոր հետ ծանոթանալու, ծաղիկ ու մեծ բանբաներկա ես տանում լավ, շնորքով տպավորություն թողելու համար, դու դրան ել կնայես կաշառքի տեսքով հա ? ;)
Cassiopeia
19.09.2006, 13:22
որ գնում ես ընկերուհուտ մոր հետ ծանոթանալու, ծաղիկ ու մեծ բանբաներկա ես տանում լավ, շնորքով տպավորություն թողելու համար, դու դրան ել կնայես կաշառքի տեսքով հա ? ;)
Ի՞նչ է կաշառքը - շահադիտական քայլ, որի դեպքում տալով պահանջում ես… իսկ ինչո՞ւ ոչ, ընկերուհուդ մոր հետ ծանոթանալով ցանկանում ես տպավորություն ստեղծել, այսինքն շահ հետապնդելով ես նրան ծաղիկ տանում… Որ էդպես չլիներ, ամեն անգամ գնալուց ծաղիկ ու բոնբոներկա կտանեիր…
Ի՞նչ է կաշառքը - շահադիտական քայլ, որի դեպքում տալով պահանջում ես… իսկ ինչո՞ւ ոչ, ընկերուհուդ մոր հետ ծանոթանալով ցանկանում ես տպավորություն ստեղծել, այսինքն շահ հետապնդելով ես նրան ծաղիկ տանում… Որ էդպես չլիներ, ամեն անգամ գնալուց ծաղիկ ու բոնբոներկա կտանեիր…
Վերջ` որոշեցի ընկերուհուս տուն գնալուց դատարկ ձեռքով գնամ, թե չե որ բան տանեմ հետս իրա մաման կդառնա կաշառակեր ես ել շոպլիկ,
ԼՍԵԼՈՎ Cassiopeia-ի ԱՆԱՐԽԻՍՏԱԿԱՆ ՄՏՔԵՐԸ ՄՏԱՑԵՑ ՌԵԱԼԻՍՏԸ :think , բայց հասկանալով որ ինքը կյանքում ուրիշի թելադրածով չի ապրել ասա
-ինչ կաշառք էտի շնորքի հարցա :P
Մասսագետ
19.09.2006, 14:22
«Երբեք մի ասա երբեք»: Դու դեռ շատ երիտասարդ ես և չգիտես , թե կյանքում քեզ հետ ինչեր է լինելու: Բայց եթե հանկարծ հայտնվես մի իրավիճակում, երբ կաշաոք պիտի տաս ու եթե գրառմանդ մեջ չեկար այն համոզմանը, որ ինքդ քեզ հակասել ես, ապա այդ ժամանակ համոզված եղիր, որ ինքդ քեզ հակասած կլինես:
Իսկ, եթե հաստատակամ որոշել ես կաշառք չտալ , այդպես էլ շարունակիր և հաջողության գրավականը միշտ քո ձեռքում կլինի:
Դե հիմա ասեմ, եթե ես մի օր կաշառք տամ ուրեմն էլ չեմ քննադատի կաշառակերությունը: Ու հետևաբար չեմ հակասի ինձ:
Դե հիմա ասեմ, եթե ես մի օր կաշառք տամ ուրեմն էլ չեմ քննադատի կաշառակերությունը: Ու հետևաբար չեմ հակասի ինձ:
Բայց դու արդեն քննադատել ես և եթե տաս արդեն ինքդ քեզ կհակասես:
Ուլուանա
19.09.2006, 15:52
Բայց դու արդեն քննադատել ես և եթե տաս արդեն ինքդ քեզ կհակասես:
Բայց ինքը դեռ չի տվել, հետևաբար ինքն իրեն չի հակասում (համենայնդեպս հիմա)։
Բայց ինքը դեռ չի տվել, հետևաբար ինքն իրեն չի հակասում (համենայնդեպս հիմա)։
Իսկ ով է ասել, որ հիմա ինքը իրեն հակասում է?
Այսօր զգացի, թե որքան լավ բան է կաշառքը.. Գնացել էինք ավտոի դպրոց ու մեզ ասացին, որ 120 000 դրամ պիտի ծախսենք որ պռավա ստանանք։ Իրականում բոլորն էլ հասկանում են, որ լարելի ա անգամ պռավա տալ առանց ոչ մի տեստ անցկացնելուց, ով չի կարա շատ արագ ավտո քշել սովորի... լավ կարողա կան մարդիկ, որ չեն կարա, իսկ նրանք, կարամ ասեմ, որ չեն էլ փորցի :)
Մի խոսքով, 100$ ու … դե գիտեք…
Մյուս կողմից էլ, որ վերցնում են փողը էլի վատ չի, որովհետև եթե ավտո ես ուզում քշել, մի քիչ էլ պետությանը փող տուր :)
Մի խոսքով, կաշառքը շատ բան ա կարգավորում, ու բացում ա ճանապարհները նրան առջև, ով առժամի ա, այսինքն՝ փող ունի…
Ուրիշ հարց ա լռիվ այն, որ կան մարդիկ, որ անառժան փող ունեն: Այս թեմաին չի վերաբերվում:
Մեղապարտ
18.08.2009, 20:16
Վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի խոսքերից: «Այն ավանդույթները, որ ձեւավորվել են հարկային եւ մաքսային ծառայություններում, մեկ օրվա ընթացքում չենք կարողանա վերացնել: Մենք ունենք հազարավոր կաշառակերներ, ընդ որում` պրոբլեմը նրանում է, որ, այս հազարավոր կաշառակերներին փոխելով, երաշխավորված չենք, որ եկողները նույն ավանդույթները չեն շարունակելու: Եթե մենք հարկային տեսչությունում ունենք երկու հազար հարկ հավաքող, ունենք նաեւ երկու հարյուր հազար մարդ, որոնք երազում են այդ պաշտոնները զբաղեցնել: Բայց ո՛չ նրա համար, որ նրանք պատրաստ են ազնվորեն ծառայել պետությանը, այլ` որովհետեւ տեսնում են հնարավորություն՝ արագ հարստանալու»:
Հարց, ինչ պայմանների դեպքում դուք չեք դառնա կաշառք տվող կամ վերցնող ավելի հստակ կաշառակեր:
Հարց, ինչ պայմանների դեպքում դուք չեք դառնա կաշառք տվող կամ վերցնող:
Մեղապարտ ջան դու էդ պայմաններից մի 2-ը թվարկիր, մնացածը մենք ման կգանք, կգտնենք ու կավելացնենք::ok
Գիտես ոնց, եթե բերեն լուրջ ու խոշոր գումար առաջարկեն, ով կարող ա երաշխավորի որ չի վերցնի? Ընդհանրապես մեծ կարողություն կուտակում են հենց նման մի մութ գործարքի շնորհիվ:
Իսկ ինչ վերաբերում է քաղքենի 5000-10000-անոց կաշառակերությանը, ապա դա ուղղելը շատ հեշտա: Սահակաշվիլին ոնց ոտքի կանգնեցրեց վրացական պետավտոտեսչությունը?
Եթե լինի նորմալ աշխատավարձ ու վախ, որ էդ 5000-ի համար կարող է կորցնել աշխատանքը, ապա որ մի հիմարը ռիսկի կդիմի? Էդ ամեն ինչը վերևիցա գալիս:
Մեղապարտ
18.08.2009, 22:51
Պրեզիդենտ Լինքոլնին այցելել էր մի փողատեր և ցանկանում էր մի կարևոր հարց լուծել իր համար:
Նա դիմում է պրեզիդենտին և հետն էլ կաշառք առաջարկում և աստիճանաբար կաշառքի գումարը հասցնում է մեկ միլիոնի:
Այդ ժամանակ դռան մյուս կողում կանգնած պահակները սարսափելի գոռոցներ են լսում և կոտրվող ապակու ձայն,անմիջապես ներ են մտնում և տեսնում են պրեզիդենտի առանձնասենյամում միայն պրեզիդենտն է իսկ այցելուն չկա:
Պրեզիդենտը ջղայնացած բացատրում է ,որ այդ սրիկան իրեն կաշառք էր առաջարկում:
Պրեզիդենտը ասում է երբ նա հասավ մեկ միլիոնի ես արդեն պատրաստ էի վերցնելու ,նրան պատուհանից դուրս շպրտեցի որպեսզի կաշառք չվերցնեմ:
Իսկ եթե նույն Լինկոլնը լիներ հասարակ չինովնիկ շատ հնարավոր ա որ վերցներ:
One_Way_Ticket
19.08.2009, 00:51
Հարց, ինչ պայմանների դեպքում դուք չեք դառնա կաշառք տվող կամ վերցնող ավելի հստակ կաշառակեր:
Ինձ ավելի հեշտ է պատասխանել հակառակ հարցին: Ի՞նչ պայմանների դեպքում ես կաշառք կտամ կամ կվերցնեմ:
1. Եթե խիղճս չտանջի, որ այդ պատճառով ուրիշներն են տուժում,
2. Եթե չվախենամ, որ կպատժվեմ, կամ շահույթն այնքան մեծ լինի, որ վախը հաղթահարի:
Համապատասխանաբար, որպեսզի կաշառակեր չլինեմ, պիտի այդ պայմաններից գոնե մեկը չբավարարվի:
Պրեզիդենտ Լինքոլնին այցելել էր մի փողատեր և ցանկանում էր մի կարևոր հարց լուծել իր համար:
Նա դիմում է պրեզիդենտին և հետն էլ կաշառք առաջարկում և աստիճանաբար կաշառքի գումարը հասցնում է մեկ միլիոնի:
Այդ ժամանակ դռան մյուս կողում կանգնած պահակները սարսափելի գոռոցներ են լսում և կոտրվող ապակու ձայն,անմիջապես ներ են մտնում և տեսնում են պրեզիդենտի առանձնասենյամում միայն պրեզիդենտն է իսկ այցելուն չկա:
Պրեզիդենտը ջղայնացած բացատրում է ,որ այդ սրիկան իրեն կաշառք էր առաջարկում:
Պրեզիդենտը ասում է երբ նա հասավ մեկ միլիոնի ես արդեն պատրաստ էի վերցնելու ,նրան պատուհանից դուրս շպրտեցի որպեսզի կաշառք չվերցնեմ:
Լավ էլ դիմացել ա, հիմիկվա կուրսով դա մոտ 20 միլիոն ա էղել:
http://www.measuringworth.com/calculators/compare/
Մեղապարտ
19.08.2009, 01:26
Ինձ ավելի հեշտ է պատասխանել հակառակ հարցին: Ի՞նչ պայմանների դեպքում ես կաշառք կտամ կամ կվերցնեմ:
1. Եթե խիղճս չտանջի, որ այդ պատճառով ուրիշներն են տուժում,
2. Եթե չվախենամ, որ կպատժվեմ, կամ շահույթն այնքան մեծ լինի, որ վախը հաղթահարի:
Համապատասխանաբար, որպեսզի կաշառակեր չլինեմ, պիտի այդ պայմաններից գոնե մեկը չբավարարվի:
Ես ողջունում եմ քեզ,սա արդեն ազիվ խոսակցության սկիզբ է :
Շատ լավ ձևակերպում է ,այսինքն մեր մեջ կա մարդկանց որոշակի շետ , որոնք կարող են մտածել ,որ կաշառքը չխանգարող երևույթ է:
Հաջորդը բարձր շահույթի ակնկալիք կամ առհասրակ շահույթի ակնկալիք, սա քայլ կատարելու կարևոր նախապայման է:
Մնաց վերջինը անպատժելիություն ,քո գրածից գալիս եմ այն եզրակացության ,որ անպաժելիությունը ծնում է կաշառակերւթյուն:
Ուլուանա
19.08.2009, 01:39
Մոդերատորական։ Մեղապարտի բացած «Կաշառակերություն» թեման միացվել է վաղուց գոյություն ունեցող նույնանուն թեմային։
Կոռռուպցիան լիովին վերացնելու խնդիրն անլուծելի խնդիր է: Աղքատ երկրներում կոռռուպցիան իջեցված է կենցաղային մակարդակ չտաս- չես ստանա-չի ստացվի սկզբունքով: Կաշառքը տրվում է ոչ թե օրենքը շրջանցելու, այլ օրենքը գործողության մեջ մտցնելու համար: Օրինակ Հայաստանյան կաշառքի 90 տոկոսը հենց դրա համար է: Դատավորին փողը տրվում է նրա համար, որ նա օրենքով հասածով, այլ ոչ թե խելքին փչածով սրոկ տա:
Զարգացած երկրներում, ուր կա միջին խավ, կոռռուպցիան շատ ավելի վերև է: Կաշառում են ոչ թե օրենքը կիրառելու, այլ օրենքը շրջանցելու, ծակ ու ծուկ գտնելու համար, նոր օրենք մտցնելու, շահեր ապահովելու և դրանց հետագան պաշտպանելու համար: Կաշառքը դա ոչ թե ես-քեզ է, այլ հիմնականում մենք- դուք է:
Վրացի միլիցեքի դզվելու հարցը դա երևի բազմաֆակտոր երևույթ է, ինձ համար ոչ լրիվ պարզ: Երևի և աշխատավարձի բարձրանալն է աշխատել, և վրացու եվրոպացի դառնալու, ձգտելու և երևալու թասիբը, և ինչ որ այլ մեխանիզմներ, որոնցով ապահովվել է միլիցեքի իզոլացիան օլիգարխային –ախպերական սրիկայությունից: Մի գուցե այլ ֆակտորներ էլ կան, տեղյակ չեմ:
Ամեն դեպքում Հայաստանում նման բանի հոտ էլ չի գալիս, քանի որ թե իշխանական, թե կուսակցական և թե նույնիսկ ընդիմադիր հատվածը հիմնականում նույն սանրի կտավն են:
Աղքատ ենք, անհույս, վաղվա հանդեպ վատատես, փոքրոգի, գաճաճ աշխարհայացքով, ինքնասիրությամբ ու թասիբով:
Խրոխտ հարենասերներից ներողություն եմ հայցում իմ այս ոչ հայրենասիրական մտքերի համար: :o
Մեղապարտ
19.08.2009, 02:43
Կաշառքը տրվում է ոչ թե օրենքը շրջանցելու, այլ օրենքը գործողության մեջ մտցնելու համար:
Կաշառում են ոչ թե օրենքը կիրառելու, այլ օրենքը շրջանցելու, ծակ ու ծուկ գտնելու համար, Կաշառքը դա ոչ թե ես-քեզ է, այլ հիմնականում մենք- դուք է:
Մոտեցումը հակասակն է սակայն փորձենք պարզաբանել
Մի դեպքում կաշառք օրենքը գործողության մեջ դնելու համար մյուս դեպքում այն շրջանցելու համար:
Կաշառքը որպես սոցիալական կենսաձև «մենք դուք» հարաբերության մեջ ձեռք է բերում այլ որակ և դառնում է կրող էլեմենտ հասարակության լայն զանգվածների համար:
Նշանակում է որ այն կենսաձև է ընդունված հասարակության կողմից և կարելի է ասել չմերժված բոլոր շերտերի կողմից:
Մեղապարտ
08.09.2009, 01:51
Հակակոռուպցիոն նախաձեռնությունների մրցույթ
Ինչ` Հակակոռուպցիոն նախաձեռնությունների մրցույթ
Աշխատանքային լեզու` հայերեն
Վերջնաժամկետ`. սեպտեմբերի 20, 2009թ
ՙ"ՀԿ կենտրոն" քաղաքացիական հասարակության զարգացման ՀԿ-ն 2009թ. փետրվարից իրականացնում է ՙԵրիտասարդությունն ընդդեմ կոռուպցիայի՚ դրամաշնորհային ծրագիրը, որը ֆինանսավորվում է ԱՄՆ Միջազգային զարգացման գործակալության և Casals & Associates, Inc. հայաստանյան մասնաճյուղի կողմից` ձգտելով նվազեցնել կոռուպցիոն ռիսկերը երիտասարդների շրջանում:
"ՀԿ կենտրոնն՚" այս ծրագրի շրջանակներում հայտարարում է հակակոռուպցիոն ոլորտում երիտասարդական նախաձեռնությունների հաջողության պատմությունների մրցույթ: Մրցույթին կարող են մասնակցել Հայաստանի բոլոր երիտասարդները, երիտասարդական խմբերը, երիտասարդական կազմակերպությունները:
Մրցույթում հաղթող ճանաչված երիտասարդների կողմից իրականացված հակակոռուպցիոն լավագույն 5 նախաձեռնությունները կլուսաբանվեն ԶԼՄ-ներով, և դրանց հաջողության պատմությունները կտեղադրվեն ՙՀԿ կենտրոնի՚ կայքէջում:
Մրցույթին մասնակցել ցանկացողները պետք է մինչև 2009թ. սեպտեմբերի 20-ը
[email protected] Այս էլ.փոստի հասցեն պահպանված է spam bots-երից, պետք է Javascript-ին հնարավորություն տալ դիտելու համար ,
[email protected] Այս էլ.փոստի հասցեն պահպանված է spam bots-երից, պետք է Javascript-ին հնարավորություն տալ դիտելու համար հասցեներով ուղարկեն հետաքրքրության նամակ իրականացված ծրագրի համառոտ նկարագրությամբ։
Հարցերի համար կարող եք դիմել Արփինե Հակոբյանին կամ Օֆելյա Զալյանին (0322) 4.33.15 հեռախոսահամարով կամ գրել
[email protected] Այս էլ.փոստի հասցեն պահպանված է spam bots-երից, պետք է Javascript-ին հնարավորություն տալ դիտելու համար ,
[email protected] Այս էլ.փոստի հասցեն պահպանված է spam bots-երից, պետք է Javascript-ին հնարավորություն տալ դիտելու համար հասցեներով:
Շատերը խոսելիս կաշառակերության մասին, դիտում են այն որպես մե՛կը՝ բազմաթիվ թերություններից ու չարիքներից, որոնք տեղ են գտել մեր հասարակության մեջ: Ինձ թվում է, որ այս մոտեցումը պետք է վիրավորի վերոնշյալի ,,արժանապատվությունը", քանի որ այն շատ ավելին է, քան ուղղակի՝ մե՛կը թերություններից, կամ՝ մե՛կը չարիքներից...:angry
Մարդու, անհատի մասին խոսելիս, մարդկային բնույթին ու բնաշխարհին հատուկ թուլությունների ու թերությունների տիրույթը ուսումնասիրելիս, ես միանշանակ կասեյի, որ նախա՛նձը, այո՛, հանդիսանում է մարդու գործած մեղքերի մայրը...:diablo
Բայց եթե, նախանձը մարդու մեղքերի մայրն է, ապա կաշառակերությունը՝, հանդիսանում է հասարակության չարիքների մայրը: Բայց չգիտես ինչու՞, այն ըստ ,,արժանավույնս" չի գնահատվում, և չի գտնում իրեն արժանի տեղը ,,քաջալերման" ցուցակում: Ինչու՞...:sos:sos
Կաշառակերությունը մեծ գայթակղիչ է: Նրա հմայքին կարող են չդիմանալ նույնիսկ նորմալ, դաստիարակված մարդիկ:
Կաշառակերությունը ունի 2 կողմ` տվող և վերցնող, ըստ իս, երկուսն էլ հավասարաչափ մեղավոր են:
Բայց չեմ կարծում, որ կաշառակերությունը չի քննադատվում:
Համաձայն եմ քեզ հետ: Նաև կուզեի հավելել. եթե կաշառակերությունը հասարակության չարիքների մայրն է, ապա օրենքի եւ օրինականի մերժումը՝ կաշառակերության մայրն է:
Կաշառակերությունը մեր հասարակությունում տեղ ունի այն պատճառով, որ մարդիկ չեն համարում օրենքը գերակա եւ առաջնակարգ արժեք: Ամեն բնագավառում փորձում են օրենքի նկատմամբ առավելություն ստանալ: Բոլորը ծառայում են, իրենք՝ խուսափեն, բոլորը հերթ են կանգնում, իրենք՝ հերթը շրջանցեն: Սա իվորջո ծնում է անհավասարություն հասարակության տարբեր անդամների միջև:
Նաև կաշարակերության նպաստող պայմաններից մեկն է կառավարության կամ ղեկավարության շահագրգռվածությունը դրանում: Երբ կառավարությանը ձեռնտու է աշառք ստանալ, բոլոր օղակները մաքսիմալ աշխատում են այնպիսի վատ վարչարարություն իրականացնել, որ մարդիկ ստիպված լինեն դիմել կաշառքի:
Օրինակ. փաստաթղթերը քեզ շտապ են պետք, իսկ իրավասուն այն կտրամադրի մեկ ամսից: Փաստաթղթերը քեզ են հասնում 50-100 դոլլարի միջոցով հենց նույն օրը: Դա նշանակում է, որ կարելի էր անել, բայց չեն ուզում: Եթե վարչարարության մակարդակը բարձր պահվեր, կաշառքի կարիք չէր առաջանա: Գործերն ինքնիրեն արագ կարվեին:
Կաշառակերությունը մեր հասարակությունում տեղ ունի այն պատճառով, որ մարդիկ չեն համարում օրենքը գերակա եւ առաջնակարգ արժեք:
Կավելցնեի մի բան: Մեր օրենքների մեծ մասը կաշառակերության աղբյուր են: Դրա համար օրենք ունենալ դեռ չի նշանակում, որ պետք է այն առաջնակարգ արժեք դառնա:
Ուլուանա
11.07.2010, 22:15
Մոդերատորական. նորաբաց «Կաշառակերությունը՝ որպես հասարակական չարիքների մայր» թեման միացվել է Ակումբում վաղուց գոյություն ունեցող «Կաշառակերություն» թեմային։
Կաշառակերությունը մեծ գայթակղիչ է: Նրա հմայքին կարող են չդիմանալ նույնիսկ նորմալ, դաստիարակված մարդիկ:
Կաշառակերությունը ունի 2 կողմ` տվող և վերցնող, ըստ իս, երկուսն էլ հավասարաչափ մեղավոր են:
Բայց չեմ կարծում, որ կաշառակերությունը չի քննադատվում:
Ես նկատի չունեմ այն ձևական բնույթի քննադատությունները, որոնք հնչում են այս կամ այն անբիոնից, այս կամ այն նպատակով: Եթե համաձայնում ենք, որ այն ավելի մեծ չարիք է, և դեռ ավելին՝ չարիքների մայրը, ապա մենք պետք է վերաբերենք նրան այդպես: Այսինքն ավելի վատ քան գողին, քան գրպանահատին, քան կարգազանց մեկ այլ քրեական հանցագործի:
Հարգելի Կատկա, նախ՝ առաջին, կարելի՞ է ասել, որ կաշառակերությունը, ոչ թե մեկն է չարիքներից, այլ չարիքների գոնե մեծ մասը, ծնողն ու սնողն է: Եվ երկրորդ. դիտվում է այն, որպես այդպիսին մեր հասարակության մեջ: Պախարակվում է հասարակության կողմից ըստ արժանավույնս: Ըստ ինձ,՝ ոչ...
---------- Ավելացվել է՝ 23:16 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 23:10 ----------
Իսկ պախարկման ի՞նչ տարբերակներ ես առաջարկում:
Իսկ պախարկման ի՞նչ տարբերակներ ես առաջարկում:
Ինձ թվում է առայժմ շուտ է այդ միջոցների մասին մտածել: Եթե այն մեր հասարակության մեջ չստանա իր արժանավույն գնահատականը, իր իսկական ,,ստատուսը", ապա ինչ պախարակման ձև էլ մենք մտածենք, կներես, բայց կմնա ,,օդի մեջ": Այնպես որ, ինձ թվում է, որ առաջնայինը դեռևս նրան իր իսկական ,,տեղը դնելն" է: Մենք այսօր ավելի վատ աչքով կնայենք յուրաքանչյուր մանր գողի կամ գրպանահատի, քան մի ,,խելոք", ,,կրթված", ,,բանիմաց" ու գործունյա" կաշառակերի: Մեր հասարակությունը պետք է քաջ գիտենա, թե դրանցից որի գործունեությունից է, որ ավելի է տուժում մեր ժողովուրդը: Հասարակ քննարկում. ես շատերին եմ հանդիպել, որոնք իրենց ամբողջ կյանքում չեն տուժել ոչ գրպանահատից, ոչ էլ ենթարկվել են կողոպուտի: Բայց դժվար գտնվի մեկ չափահաս մարդ, որը չի տուժել ( անկախ գումարի չափից) կաշառակերությունից: Այստեղ էլ ինչպես դուք ասացիք, կա երկու տեսակ. առաջին՝, երբ քեզ է պետք և դու ես կաշառք առաջարկում, և երկրորդ՝, երբ ուղղակի պահանջում են:
Մոդերատորական. նորաբաց «Կաշառակերությունը՝ որպես հասարակական չարիքների մայր» թեման միացվել է Ակումբում վաղուց գոյություն ունեցող «Կաշառակերություն» թեմային։
,,Կաշառակերություն" բառը, նույնիսկ որպես բառ բավականին լայն ,,սպեկտոր՛՛ ունի: Իսկ որպես երևույթ... այն ուղղակի սահմաններ չի ճանաչում: Կաշառակերությունը՝ որպես գոյավիճակ... Կաշառակերությունը՝ որպես չարիք... Կաշառակերությունը՝ որպես գոյատևման անհրաժեշտություն..., ..որպես վարչարարության անկյունաքար..., ...որպես զարգացման ընթացք..., ...որպես արժեզրկված հասարակության գործելաձև..., ...որպես մարդու բարոյալքում...., և էլի ու էլի...
Ազնվությամբ, ինչ որ մեկի վիրավորել չեմ ուզում, բայց թեման դիտել ընդամենը այնքանով, որ առկա է այնտեղ ,,կաշառակերություն" բառը, դա չեմ համարում փիլիսոփայական մոտեցում... Իհարկե, ես ներողություն, եթե մի բան այնպես չէ...
hovohomo
20.10.2010, 17:23
Հարգելի ակումբցիներ, կաշառակերության դեմն առնելու համար մի շատ գործուն միջոց կա, բայց շատ վտանգավոր և քրեորեն պատժելի:
Ինչպես ռուսներն են ասում` против лома-только лом. Բայց նախ, իմ կարծիքով, պետք է վերանայել կաշառք տվողի և վերցնողի պատժելիության հավասարությունը` գայթակղիչին չի կարելի կաշառակերի հետ դնել նույն կշեռքի նժարներին-դա ինքնին նպաստում է կաշառակերության քողարկմանը, բոլոր օրենսդիրները այս հարցի վերաբերյալ կողմնակալ դրսևորում են հանդես բերում, պարզ է` իրենց շահերից է այն բխում և ինչքան էլ փաստարկներ նրանք բերեն, միևնույնն է ջուր են լցնում իրենց ջրաղացին` նունն է թե կաշառակերների:
Աշխատավարձերի բարձրացումը, իհարկե, լուրջ նախապայման է, բայց շատ թույլ` ին՞չ փոխեց դատավորների աշխատավարձերի բարձրացումը: Միայն пряник բաժանելով գործը գլուխ չի գա-кнут-ի դերը անհրաժեշտ պայման է, և այն պետք է գործի դրվի կրկնակի խստությամբ, եթե խոսքը վերաբերվում է պետական ծառայողին` լինի դա ոստիկան, չինովնիկ, դատավոր և այլն :
Ինչքան բարձր է չարաշահողի պաշտոնն ու վերահսկողական ֆունկցիան, այնքան ավելի ծանր պետք է ճանաչվի նրա հանցանքը-
եթե դասախոսն է կաշառք վերցրել 100 դոլլար, նրան չի կարելի պատժել նույն խստությամբ, ինչպես ռեկտորին կամ դատավորին:
Եվ վերջին ու երևի ամենավիճարկելի միջոցը, ես կխնդրեի իմ ընդդիմախոսներին չմեղադրել ինձ стукач-ության քարոզչության մեջ,
պետք է ստեղծել հակակոռուպցիոն մի մարմին իր թեժ հեռախոսահամարով և կայքով, որին կարող են դիմել կոռուպցիայի հետ առնչված բոլոր մարդիկ իրենց ձայնա և տեսագրություններով ֆիքսված փաստերով և անոնիմ մնալու պայմանով, օրենսդրությունը պետք է երաշխավորի այդ պայմանները, եթե այս կամ այն փաստարկը բավարար հիմք չեն դատախազության համար, անհրաժեշտ է միևնույն անձի նկատմամբ ներկայացված տարբեր աղբյուրներից ստացված փաստերը միավորել:
Հիմա ամենագործուն միջոցի մասին` ես առաջարկում եմ օրինականացնել ՇԱՆՏԱԺԸ (лом-ի սկզբունքով), գուցե շատ ռադիկալ է այս միջոցը թվում, բայց եթե խորը վերլուծենք, կտեսնենք որ այն ավելի քիչ վնասակար է քան կոռուպցիան, սա զուտ վիրահատական միջոց է` ճիշտ է, առանց ցավազրկման: Չ՞է որ շանտաժը միայն ճշմարտությունը ջրի երես հանելու սպառնալիք է, մինչդեռ կոռուպցիան պղտոր ջրում ձուկ որսալու միջոց: Երևի սրանից ավելի համարժեք հակադրություն չի էլ գտնվի, մի պահ պատկերացրեք թե ինչի հետ կընդհարվեն կաշառակերները և ինչ հարվածիծ ստիպված կլինեն պաշտպանվել` գոտկատեղից ներքև է, բայց օրենքի սահմաններում:
Միայն թե մշակվի այդ օրենքը, որ այն չդառնա զրպարտությունների միջոց, ինչը և ես կուզենայի դարձնել քննարկման առարկա:
Խնդրում եմ Ձեր ակտիվ մասնակցությունը և առաջարկությունները այս թեմայի շուրջ: