PDA

Դիտել ողջ տարբերակը : Անտուան դը Սենտ էքզյուպերի, "Փոքրիկ իշխանը"



Cassiopeia
09.09.2006, 11:38
Քանի որ նկատեցի, որ Մեր սիրելի գրքերն ու գրողները թեմայում ԱՆՏՈՒԱՆ ԴԸ ՍԵՆՏ էՔԶՅՈՒՊԵՐԻԻ "ՓՈՔՐԻԿ ԻՇԽԱՆԸ" ստեղծագործությունը շատերի կողմից է հարգված, մտածեցի, որ այստեղ կարող ենք քննարկել հենց այդ ստեղծագործությունը:

StrangeLittleGirl
09.09.2006, 11:48
Իմ սիրած գրքերից էլ է:
Երևի միակն է, որ մի քանի անգամ կարդացել եմ: Համարյա անգիր գիտեմ: Ես այնտեղ հարազատ մասեր շատ եմ գտել: Մեկ-մեկ ինձ նմանեցնում եմ կամակոր վարդին, երբեմն էլ Փոքրիկ իշխանին:

Cassiopeia
09.09.2006, 11:51
Իմ սիրած գրքերից էլ է:
Երևի միակն է, որ մի քանի անգամ կարդացել եմ: Համարյա անգիր գիտեմ: Ես այնտեղ հարազատ մասեր շատ եմ գտել: Մեկ-մեկ ինձ նմանեցնում եմ կամակոր վարդին, երբեմն էլ Փոքրիկ իշխանին:

:) Ուրախ եմ, որ մեր բանակից ես:
Ի դեպ, երևի սխալ թեմայում եմ գրում, բայց իմ մոտ այնպիսի տպավորություն է, որ դու միայն կամակոր վարդին ես նման…

քաղաքացի
09.09.2006, 13:03
Իսկ ես փոքր տքրիքում բեմի վրա հենց փոքրիկ իշխանի դերում եմ եղել (ֆրանսերենով): Խայտառակ իրավիճակ էր :)

Riddle
09.09.2006, 13:15
Աղվեսի կերպարն է շատ հուզիչ… Ընտելացման գաղափարը հոյակապ է ներկայացրել Էքզյուպերին:

Լէգնա
09.09.2006, 13:41
Հատվածներ կուզեք :)

Chuk
09.09.2006, 13:49
Նախ շնորհակալություն հրաշալի գրքին նվիրված թեմայի համար, բայց կխնդրեի, որ որքան էլ որ մեծ գաղափարի, մեծ հեղինակի ու մեծ գրքի մասին ենք խոսում, թեմայի վերագրերը ԱՄԲՈՂՋՈՎԻՆ ՄԵԾԱՏԱՌԵՐՈՎ չգրել:

Փոքրիկ իշխանի մասին շատ կարելի է խոսել. գիրք, որը նախատեսված է բոլոր տարիքային խմբերի համար, ընդ որում ամեն տարիքի մարդը իր մեկնաբանությունն է տալիս, յուրատեսակ է ընկալում նրա բովանդակությունը: Անձամբ ինձ համար դա աշխարհում գոյություն ունեցող ամենախոր փիլիսոփայություններից է: Եթե խոսենք կերպարների մասին, ապա իմ կարծիքով հաջողված են բացարձակապես բոլոր կերպարները, այդ թվում նույնիսկ բաոբաբի կերպարը, որտև ըստ իս դա էլ է կերպար:

Ի դեպ անհամեստություն անեմ և հարց տամ: Ի՞նչ եք կարծում, գրքի հայերեն թարգմանությունը հաջողվա՞ծ է, հայերեն թարգմանությունում ընկալվու՞մ է հեղինակի ամբողջ միտքը:

Հ.Գ. Թերևս ես բացառիկ իրավունք ունեմ գրքի հայերեն տարբերակը ինտերնետում տեղադրելու և ուրիշ ոչ մեկը: Պետք է մտածել այդ մասին :think

Riddle
09.09.2006, 13:59
Ի դեպ անհամեստություն անեմ և հարց տամ: Ի՞նչ եք կարծում, գրքի հայերեն թարգմանությունը հաջողվա՞ծ է, հայերեն թարգմանությունում ընկալվու՞մ է հեղինակի ամբողջ միտքը:
Թարգմանությունը դուր է գալիս, բայց, բնականաբար, բնօրինակն ուրիշ է: Ինչպես բոլոր դեպքերում` վարդ ապակու տակ::)

Ուլուանա
09.09.2006, 14:40
Ես էլ եմ այդ գրքի սիրահարներից։:love
Այդ գիրքն առաջին անգամ լրջորեն կարդացել եմ 3-րդ կուրսում։ Մեր անգլերենի լեքսիկայի դասախոսն էր հանձնարարել, ուղղակի, բնականաբար, ծրագրից դուրս, որպեսզի հետո դասի ժամանակ միասին քննարկեինք։ Հիշում եմ, գիրքը վերցրեցի, նստեցի ու Արշակի հետ միասին միաժամանակ մի գրքից կարդում էինք։:D Մի շնչում՝ առանց ընդմիջման, կարդացինք վերջացրինք։ Շատ տպավորիչ էր։:) Դրանից հետո մոտ երկու տարի առաջ նորից եմ կարդացել (այս անգամ արդեն մենակ :P )։
Չեմ հիշում, որ որևէ ուրիշ գրքի մեջ այդքան մաքրություն, բարություն, պարզություն ու անմիջականություն լիներ... ու կարդալիս ես էլ էի ինձ պատկերացնում փոքրիկ իշխանի կերպարի մեջ։ :oy

otar
09.09.2006, 14:45
սիրում եմ... :oy

Ուլուանա
09.09.2006, 14:57
Ի դեպ անհամեստություն անեմ և հարց տամ: Ի՞նչ եք կարծում, գրքի հայերեն թարգմանությունը հաջողվա՞ծ է, հայերեն թարգմանությունում ընկալվու՞մ է հեղինակի ամբողջ միտքը:
Արտ, քեզ կարծեմ մի անգամ (վաղուց) արդեն ասել եմ, որ որ ինձ շատ դուր է գալիս թարգմանությունը։ Ցավոք, բնագիրը կարդալու հնարավորություն չունեմ, որպեսզի կարողանամ թարգմանությունը համեմատել բնագրի հետ, քանի որ ֆրանսերենին չեմ տիրապետում, բայց թարգմանված տարբերակը՝ որպես առանձին վերցված գործ, բավականին հաջող եմ համարում։:ok Ի դեպ, ցանկացած թարգմանված գիրք կարդալիս ես միշտ հատուկ ուշադրություն եմ դարձնում նաև հենց թարգմանության որակի վրա (քանի որ ինքս մասնագիտությամբ լեզվաբան եմ ու թարգմանիչ), այսինքն՝ նույնիսկ եթե բնագիրն ինձ հասանելի չէ, գոնե կարող եմ դատել այն մասին, թե ինչպես է հնչում թարգմանված տարբերակը, որքանով է հայերեն և արդյոք մատչելի ու գրագետ լեզվով է գրված, և կարող եմ ասել, որ «Փոքրիկ Իշխանը» գրքի թարգմանությունն այն հազվագյուտ օրինակներից է, որ ինձ իրոք շատ է դուր եկել նշածս բոլոր առումներով։ :)

Firegirl777
09.09.2006, 14:58
Այո ինձ էլ դուր գալիս ընտելացման գաղափարը, նաև շատ հիանալի պատկեր է գառնուկին նկարելու պատմությունը, ենբ փոքրիկ իշխանին դուր է գալիս արկղը, որի մեջ երևակայական գառնուկն էր, նաև մասնակցել եմ «Փոքրիկ իշխան» գրական մրցույթին ու գրավել երրորդ տեղը...

kiki
09.09.2006, 15:36
ես արդեն չեմ հիշում երբ եմ կարդացել , հիմա մեծ հաճույքով նորից կկարդայի , եթե մեկը ռուսերեն տարբերակն ունենա, ասեք լա՞վ ...

Lionne_en_Chasse
09.09.2006, 16:14
Հ.Գ. Թերևս ես բացառիկ իրավունք ունեմ գրքի հայերեն տարբերակը ինտերնետում տեղադրելու և ուրիշ ոչ մեկը: Պետք է մտածել այդ մասին :think
Chuk եթե հնարավորություն ունես և բացառիկ իրավունքն էլ միայն քոնն է, խնդրում եմ տեղադրիր: Հայերեն տարբերակը չեմ կարդացել, ուղղակի ահավոր հետաքրքիր է հայերենով կարդալը:
Ֆրանսերեն, անգլերեն և ռուսերեն տարբերակները ես կարող եմ տեղադրել, եթե ցանկանում եք

Firegirl777
09.09.2006, 16:16
Կիկի ես ունեմ, բայց այդ գրքի մեջ Անտուան Դե Սենտ Էկզյուպերիի մյուս պատմվածքներն էլ կան

Cassiopeia
09.09.2006, 19:38
Ինքս այս ստեղծագործությունը կարդացել եմ ռուսերեն և հայերեն: Ցավոք սրտի բնագրով կարդալ չեմ կարող լեզվին չտիրապետելու պատճառով: Սակայն հայերեն թարգմանությունն ինձ անչափ դուր է եկել, նույնիսկ այնքան որ վերջին անգամ ես այն կարդացի մեկ շնչով երկու անգամ:
Ու երկու անգամ էլ վերջում առանց արցունքների "յոլա չգնացի"…:oy

Chuk
09.09.2006, 23:50
Chuk եթե հնարավորություն ունես և բացառիկ իրավունքն էլ միայն քոնն է, խնդրում եմ տեղադրիր: Հայերեն տարբերակը չեմ կարդացել, ուղղակի ահավոր հետաքրքիր է հայերենով կարդալը:
Ամենայն հավանականությամբ մի քանի շաբաթ հետո կտեղադրեմ :) Ավելի շուտ ցավոք չեմ կարող :(

kiki
09.09.2006, 23:53
Կիկի ես ունեմ, բայց այդ գրքի մեջ Անտուան Դե Սենտ Էկզյուպերիի մյուս պատմվածքներն էլ կան
ավելի լավ, մոտակա հանդիպմանը բեր , լա՞վ ... :)

Vard
10.09.2006, 00:31
Փոքրիկ Իշխան հիանալի գիրք … գիտե՞ք քանի անգամ եմ կարդացել էդ գիրքը: 20-ից ավել հաշիվն էլ եմ կորցրել արդեն… Օրինակ երեկ էլ քնելուց առաջ հերթական անգամ կարդացի ու էլի ինձ թվում էր, թե առաջին անգամ եմ կարդում… Անգիր գիտեմ …
Իմ կարծիքով միակ գիրքն է, որ կարելի է այդքան անգամ վերընթերցել… իրա մեջ այդքան խորը փիլիսոփայության ու բայություն կա, որ էլ ասելու չի…
Թարքմանությունը ինձ էլ է բավականին դուր գալի չնայած որ օրիգինալը իհարկ է ուրիշ է ցանկացած գրքի համար
Առաջարկում եմ գրենք, թե որ միտքն է, որ ամենաշատն է մեզ դու եկել և մենք որպես աֆորիզմ օգտագործում ենք… ի՞նչ կասեք

Մասսագետ
10.09.2006, 03:07
Ոմանք գիրքն են մի քանի անգամ կարդացել, իսկ ես առաջին էրկու էջն եմ մի քանի անգամ կարդացել, բայց անգլերենով: Գիրքը կարդացի պրծա հայերենով, հիշում եմ, որ հավանեցի, լավ գիրք էր, բայց ձեր պես հիացած չեմ ու դժվար թե ես նորից էդ գիրքը վերցնեմ կարդամ մանավանդ, որ լիքը բաներ ունեմ կարդալու ու ընդհանրապես մի հատ գիրք կա դեռ, որ երևի էլի կկարդամ: Երևի ֆրանսերեն սովորելու ընթացում, ֆրանսերենով կկարդամ մի հատ էլ՝ լեզուս վարժեցնելու համար: Դե ես գիրքը էդքան լավ չեմ հիշում, որ ինչ-որ բան ասեմ:

քաղաքացի
10.09.2006, 03:46
Ես նորից կուզենայի այդ գիրքը կարդալ, քանի որ երբ ես կարդացել եմ, դեռ շատ փոքր բառապաշար ունեի: Հիմա ավելի մեծ հաճույքով կկարդայի. ափսոս այդ գիրքը էլ չունեմ :cry
Խոսքս հենց ֆրանսերեն բառապաշարի և գրքի մասին է:

Firegirl777
10.09.2006, 14:41
Կիկի
Եթե գամ անպայման կբերեմ, լա՞վ

Riddle
10.09.2006, 21:05
Ի դեպ «Փոքրիկ Իշխան» ֆրանսիական մյուզիքլն էլ հրաշալի է ստացվել: Շատ գեղեցիկ ձայներ են ներառված:

Cassiopeia
11.09.2006, 10:34
Երբեք չպետք է լսել , թե ինչ են ասում ծաղիկները: Հարկավոր է ուղղակի նայել նրանց և շնչել նրանց բույրը: Իմ ծաղիկն իր բուրմունքով լցրել էր իմ մոլորակը, իսկ ես չէի կարողանում դրա համար ուրախանալ: Վագրերի ու մագիլների մասին նրա խոսակցությունները… դրանք պետք է ինձ վրա ազդեին, ինձ հուզեին, իսկ ես ջղայնանում էի…
… - Ես այն ժամանակ ոչինչ չէի հասկանում: Հարկավոր էր ոչ թե խոսքերով, այլ գործերով դատել: Նա ինձ էր նվիրում իր բուրմունքը, լուսավորում էր իմ կյանքը: Ես չպետք է փախչեի: Նրա խղճուկ խորամանկությունների տակ ես պետք է քնքշություն տեսնեի: Այնքան անհետևողական են ծաղիկները… Բայց ես շատ ջահել էի այն ժամանակ և դեռ սիրել չգիտեի………

Մի՞թե կարելի է ավելի լավ նկարագրել սեր հասկացությունը…

Astghik
22.09.2006, 13:28
Ես էլ եմ շատ սիրում այս գիրքը::love
Շատ հարազատ մտքր կան այնտեղ, ինչպես նաև շատ թեմաներ, որոնց մասին երբեք չէի մտածել: Ես իմ ներքին աշխարհում մի փոփոխություն ու հանդարտիթյուն զգացի երբ առաջին անգամ կարդացի այդ գիրքը:
Շատ եմ սիրում ու խորհուրդ եմ տալիս բոլոր նանց ովքեր դեռ չեն կարդացել այն, անպայման կարդան:

John
02.11.2006, 16:38
կարդացեմ եմ փոքր տարիքում՝ համարյա բան չեմ հասկացել…

Բարեկամ
02.11.2006, 16:41
կարդացեմ եմ փոքր տարիքում՝ համարյա բան չեմ հասկացել…

Էդ մեծերի գիրք ա :P

John
02.11.2006, 18:06
Էդ մեծերի գիրք ա :P
Ուրեմն հենց իմ կարդալու բանն է. ես սիրում եմ մեծերի գրքեր կարդալ…

Ուլուանա
02.11.2006, 19:07
կարդացեմ եմ փոքր տարիքում՝ համարյա բան չեմ հասկացել…
Ես էլ էի առաջին անգամ փոքր տարիքում կարդացել ու քո պես բան չէի հասկացել... :oy
Լավ է, որ մեծ տարիքում կարդալու առիթներ էլ ունեցա։ :)

Angelina
12.12.2006, 17:44
Ահավոր շատ եմ սիրում::hands

CactuSoul
15.01.2007, 17:15
Մի քիչ փիլիսոփայե՞նք ;) :
Կուզեի իմանալ ձեր կարծիքը. ինչո՞ւ Փոքրիկ Իշխանն ինքնասպան եղավ:
Ինքս այդ հարցին պատասխանել չեմ կարող, թեև Փոքրիկ Իշխանին շաաաաաատ եմ սիրում ու, կարծում եմ, նրա փոխարեն ես էլ էդպես կվարվեի…

Cassiopeia
15.01.2007, 17:20
ինչո՞ւ Փոքրիկ Իշխանն ինքնասպան եղավ…
Ըստ երևույթին նա հասել էր այն ամենին, ինչի ձգտում էր…այլևս սպասելիք չուներ կյանքից…

John
15.01.2007, 23:01
Վերջերս եմ «Փոքրիկ Իշխանը» կարդացել: Չհավանեցի, բայց մենակ թե չասեք, որ չեմ հասկացել՝ հասկացել եմ ու չեմ հավանել…

StrangeLittleGirl
16.01.2007, 01:03
Կուզեի իմանալ ձեր կարծիքը. ինչո՞ւ Փոքրիկ Իշխանն ինքնասպան եղավ:
Իսկ ինչի՞ց որոշեցիր, որ ինքնասպան եղավ: :think

Cassiopeia
16.01.2007, 13:22
Վերջերս եմ «Փոքրիկ Իշխանը» կարդացել: Չհավանեցի, բայց մենակ թե չասեք, որ չեմ հասկացել՝ հասկացել եմ ու չեմ հավանել…
Հովսեփ ջան, երևի դեռ լիովին չես պատկերացնում կյանքի փիլիսոփայությունը և ուշադիր չես կադրացել, դրա համար էլ չես հավանել…

Angelina
16.01.2007, 13:25
Վերջերս եմ «Փոքրիկ Իշխանը» կարդացել: Չհավանեցի, բայց մենակ թե չասեք, որ չեմ հասկացել՝ հասկացել եմ ու չեմ հավանել…
Այ, եթե դու այն կարդաս մի քանի տարի հետո, այն ժամանակ կհավանես, ես քեզ դա խոսք եմ տալիս:

CactuSoul
16.01.2007, 14:19
Իսկ ինչի՞ց որոշեցիր, որ ինքնասպան եղավ: :think
Բյուր ջան, իսկ դու նորից ուշադիր կարդա…:(
Ինձ իրոք շատ են հետաքրքիր ձեր կարծիքները դրա շուրջ:

StrangeLittleGirl
16.01.2007, 20:32
Անի ջան, ես էդ գիրքը մի 30 անգամ կարդացել եմ ;) Անգիր գիտեմ:

Cassiopeia
16.01.2007, 21:42
Անի ջան, ես էդ գիրքը մի 30 անգամ կարդացել եմ ;) Անգիր գիտեմ:
:D Իմ օրին ես…

aniko
19.01.2007, 13:49
իսկ ես ել այդպես ել չկարողացա այս գիրքը կարդալ, 2-րդ էջից այն կողմ բանը չի հասնում,
միգուցե այսօր նորից սկսեմ...:think

Cassiopeia
01.02.2007, 15:31
որպես բարին ուսուցանող գիք նաղընտրում եմ Փոքրիկ իշխանը
համենայն դեպս ոչինչ չի պարտադրում ինձ :B

Փաստորեն մեր շարքերին միացավ մի անդամ ևս…:clap

Vahagn
09.02.2007, 17:00
Շատ տաղտկաիլի լեզվով է գրված

CactuSoul
09.02.2007, 19:04
Շատ տաղտկաիլի լեզվով է գրված
Անձամբ ես լեզվի մասին չեմ էլ փորձում մտածել, քանի որ միայն այդ՝ հայերեն թարգմանված տարբերակն եմ կարդացել: Ինձ համար կարևորն այս ստեղծագործության բովանդակությունն է ու ասելիքը: Իսկ բնագրով, գրեթե համոզված եմ, որ փայլուն է գրված ու բոլորովին էլ տաղտկալի չէ:) :

Idealistka
10.02.2007, 22:14
Օրինակ ես վաղ հասակում ծանոթացա այս ստեղծագործության հետ՝ հետո անընդհատ նորից վերկարդալով եւ այլն: Սկզբում ընդունում էի որպես ուղղակի հայտնի ու հանճարեղ մի գործ, բայց թե ինչի՞՝ չէի հասկանում: Բայց հիմա այդ գրքի ամեն մի նախադասություն ինձ հիացնում է, ինչքա՜ն ես դեռ պետք է ապրեմ ու կյանքի փորձ հավաքեմ, որ ինքս հասնեմ այդ մտքերին/ բայց դե հաստատ ոչ բոլոր գրքերն են այդպիսինը/:

Vive L'Armenie
19.02.2007, 01:50
Իսկ ես փոքր տքրիքում բեմի վրա հենց փոքրիկ իշխանի դերում եմ եղել (ֆրանսերենով): Խայտառակ իրավիճակ էր :)

Շա՜տ կցանկանայի ներկա լինել...:oy

Նկարիդ նայելիս միանգամից դպրոցական տարիներս եմ հիշում, երբ Հայաստան էի...:cry :cry :cry

Koroleva
21.02.2007, 12:11
իսկ ես ել այդպես ել չկարողացա այս գիրքը կարդալ, 2-րդ էջից այն կողմ բանը չի հասնում,
միգուցե այսօր նորից սկսեմ...:think

Ուղղակի զարմանալի է, որ դու ունես նման ավատար, բայց չես կարողանում կարդալ այս գիրքը...

Ավելացվել է 11 րոպե անց
Ես կարծում եմ, որ «Փոքրիկ իշխանը» կհասկանա ու կսիրի նա, ով նայելով գլխարկին՝ հասկանա, որ դա փիղ կուլ տվածօ ձ է …

StrangeLittleGirl
21.02.2007, 13:08
Ես կարծում եմ, որ «Փոքրիկ իշխանը» կհասկանա ու կսիրի նա, ով նայելով գլխարկին՝ հասկանա, որ դա փիղ կուլ տվածօ ձ է
Հա՛, իրոք այդպես է: Ես ընկերուհուս ծննդյան օրվա առթիվ «Փոքրիկ իշխանն էի» նվիրել, իսկ նա հենց բացեց գիրքը, դեռ չկարդացած ասաց. «Վա՜յ, էս օձն ինչու՞ է փիղ կուլ տվել»:

Koroleva
22.02.2007, 13:12
Հա՛, իրոք այդպես է: Ես ընկերուհուս ծննդյան օրվա առթիվ «Փոքրիկ իշխանն էի» նվիրել, իսկ նա հենց բացեց գիրքը, դեռ չկարդացած ասաց. «Վա՜յ, էս օձն ինչու՞ է փիղ կուլ տվել»:


ՈՒ երևի շատ է սիրում այդ գիրքը:), չէ՞

Censor
23.02.2007, 22:20
Էտ գիրքը գիրք չի..չեմ էլ կարող բացատրել ինչա ինձ համար..անգիր եմ արել բաjց մեկա, դրանից կշտանալ չկա ))

Лис-ը, Վարդը..
Ինձ կներեք, ես այն ռւսերեն եմ կարդացել ու ուղղակի չեմ ուզում հիմա լարվեմ թարգմանության համար, ուզում եմ վայելել պահը..

Мы в ответе за тех, кого приручили - no comments..

Взрослые никогда не спросят самого главного - каого цвета его глаза, какой у него голос..

Проснулся утром - первым делом прибрал свою планету.

Нет в мире совершенства
(այն հուզիչ պահը է, որ Լիսը իմանում ա, որ մոլորակում որսորդներ չկան, բայց հավերել չկան, ախ ինչքան եմ սիրում :)) )

..а когда я жду тебя, скажем завтра в 3, я с двух уже чувствую счастье.. (не дословно..эхх..)

Надо судить не по словам, а по делам (Վարդ, Վարդ..)

. . .

Cassiopeia
23.02.2007, 22:49
Այս գիրքը դառել է իմ օրագիրը, տխուր ու միայնակ պահերիս ամենամոտ ու մտերիմ ընկերը…
Մի անգամ այս գրքից ԱՄՆ "ծանրոց" եմ ուղարկել մի անծանոթ տղայի (հայի)…
Կարծում եմ, որ իմ սիրտը գրավելու նախապայմաններից է, որ տղան այս գիրքը կարդացած ու նրա իմաստությունը ընդունած լինի, ինչպես նաև սիրի Դուրյանի "Լճակ" բանաստեղծությունը…

impression
29.03.2007, 00:28
Ի միջի այլոց, շատ լավ կլիներ, եթե բոլորը, անկախ տարիքից, գոնե մեկ անգամ կարդային Անտուան դը Սենտ Էքզյուպերիի "Փոքրիկ Իշխանը"…

Root
30.05.2007, 10:43
...............................................................
...............................................................
վիճակված է ինձ հավիտյան թափառել անապատով
Ասում են այնեղ ես կգտնեմ միայն
Մխիթարողին իմ սիրտը ունայն ...
Ծանր վերքերի բուժիչ դարմանին `
Իմ սիրելի Փոքրիկ Իշխանին...

impression
30.05.2007, 11:23
Проснулся утром - первым делом прибрал свою планету.
[/COLOR]

Երանի բոլորս այդպես սկսեինք մեր օրը՝ մաքրեինք մեր երկրագունդը՝ մեր հոգին ու մտքերը.... նաև բառի բուն իմաստով՝ մաքրեինք մեր քաղաքը, ու վերանար Ակումբից Քաղաք-Խոզանոց թեման....

aniko
19.09.2007, 23:12
վաղուց այս թեմայում գրել էի, որ չեմ կարողանում կարդալ այս գիրքը
բայց հետո, երբ սկսեցի կառդալ ձեր մեջբերումները տարբեր թեմաներում այս գրքից, որոշեցի կարդալ,
եվ ահա պետք է ասեմ որ կարդացել եմ
չէի ասի որ ցնցված եմ, բայց վատը չեր
մի բան հաստատ այն կարելի և պետք է կարդալ հասուն տարիքում, երեխան այն չի կարող ընկալել, այն հեքիաթ չէ, և ոչ էլ ...
փիլիսոփայությամբ լի մտքեր շատ կային, որոնք տեղ են տալիս մտածելու

*e}|{uka*
20.09.2007, 08:59
Առաջին անգամ Փոքրիկ իշխանը լսել եմ մայրիկիցս. շատ շատ փոքր էի և դեռ կարդալ չգիտեի.:love
Շատ էի սիրում~պատկերազարդ գիրք էր, հիշում եմ ամեն գիշեր քնելուց առաջ կարդալ էի տալիս...
Իսկ հասուն հասակում շատ շատ եմ կարդացել~: ՈԻ ամեն անգամ նոր բաններ էի հայտնաբերում ու յուրովի ընկալում ու վերջում էլ արտասվում...:love

Cassiopeia
05.11.2007, 14:07
Հարց ստեղծագործությունը բնագրի լեզվով կարդացածներին.
Հիշո՞ւմ եք, կա մի պահ, որտեղ աստղագետների կողմից Փոքրիկ Իշխանի մոլորակի հայտնաբերումն է նկարագրվում: Այնտեղ այն նշվում է 7.. համարով (կոնկրետ թիվը չեմ հիշում) ու ըստ հայերեն թարգմանության, առաջին անգամ տիեզերքում թուրգ աստղագետն է այն հայտնաբերում երկնքում ու քանի որ նա թուրք է, ապա նրա հայտնագործությունը բանի տեղ չի դրվում: Արդյո՞ք բնօրինակում էլ է թուրքն արհամարհված…:think

քաղաքացի
05.11.2007, 14:09
Հարց ստեղծագործությունը բնագրի լեզվով կարդացածներին.
Հիշո՞ւմ եք, կա մի պահ, որտեղ աստղագետների կողմից Փոքրիկ Իշխանի մոլորակի հայտնաբերումն է նկարագրվում: Այնտեղ այն նշվում է 7.. համարով (կոնկրետ թիվը չեմ հիշում) ու ըստ հայերեն թարգմանության, առաջին անգամ տիեզերքում թուրգ աստղագետն է այն հայտնաբերում երկնքում ու քանի որ նա թուրք է, ապա նրա հայտնագործությունը բանի տեղ չի դրվում: Արդյո՞ք բնօրինակում էլ է թուրքն արհամարհված…:think
Այո

StrangeLittleGirl
05.11.2007, 20:19
Ես սկսում եմ մտածել, որ Էքզյուպերին դաշնակ է եղել :'

Apsara
05.11.2007, 22:51
Վերա կներես, որ քո "օրագիրը", քո ամենամոտ ընկերոջը վերցրել եմ ու դեռ չեմ վերադարձրել:Դու այն ինձ տվեցիր այնպիսի պահի երբ նա ինձ ասաց ամենաշատը…

Հիշում եմ, երբ դպրոցի ցածր դասարեններից մեկում հատված էինք անցնում "Փոքրիկ իշխանից" ես այն կարդացի ու ոչինչ չհասկացա, իմ մանկական հոգին փոթորկեց ու հուզվեց, ես գնացի մայրիկիս մոտ ու խնդրեցի օգնել, մայսր օգնեց ամենաճիշտ ձևով, նա տվեց ինձ ամբողջական գիրքը և ես այն կարդացի, գուցե փոքրիկ աղջնակը շատ բան չհասկացավ այդ գրքից, բայց "Մենք պատասխանատու ենք նրանց նկատմամբ, ում ընտելացրել ենք" բառերը երբեք չմոռացավ…

Հիմա երբ հասուն տարիքում կարդացի այդ գիրքը ու զգացի նրա ողջ խորությունն ու տրագեդիան, ես հասկացա, որ մի փոքրիկ սխալ կա այդ գրքում, ինձ կներեք իհարկե, ես չեմ բացիփակագծերը դրա մասին, քանզի դա այն է ինչ ես տեսա:)

Chilly
06.11.2007, 14:54
Ուժեղ գործ է

Sunny Stream
23.11.2007, 02:50
Հրաշալի ստեղծագործություն է... Ուղղակի պետք է կարդալ ամեն անգամ, երբ զգում ես, որ հեռանում ես ունեցածդ ամենամաքուր հատկանիշներից, մանկությունից... Ինձ համար էլ այն եզակի գրքերից է, որ մի քանի անգամ եմ կարդացել...
Հիշում եմ, որ երբ փոքր ժամանակ առաջին անգամ կարդացի, մոտեցա պատուհանին (գիշեր էր) ու երկնքում սկսեցի փնտրել Փոքրիկ Իշխանի մոլորակն ու ծիծաղող աստղերը... :oy
Երևի 7 տարեկան էի, երբ խաղացի գառնուկի դերը :) Ամբողջովին հորինված էր, բայց շատ օրգանական... Փոքրիկ Իշխանն ինձ դուրս բերեց արկղից, ես էլ ցանկացա իմ միակ բարեկամի հետ լինել (նորից ընտելացման պարագան է, այս դեպքում` ակամա ընտելացում), բայց Իշխանը գնաց առանց ինձ, նա փնտրում էր իր վարդին, իսկ ես նրան կխանգարեի... Մարիկոնեի "Մի անգամ Ամերիկայում" ֆիլմի շվիի երաժշտության տակ էի խաղում, մինչև հիմա էդ երաժշտությունն ինձ համար ասոցացվում է առաջին դերիս ու Փոքրիկ Իշխանի հետ:
Կերպարները շատ դիպուկ են, մարդկային բոլոր տեսակները պատկերված են... Տպավորվել է սկզբի հատվածը, երբ ասում է (գիրքը հիմա մոտս չի, հիշելով եմ գրում), թե մեծերը միայն թվեր են սիրում, երբ ասում ես, թե նոր ընկեր ունես, նրանք անմիջապես հարցնում են, թե քանի տարեկան է, հասակն ինչքան է... Էս վերջերս նկատում եմ, որ ես էլ եմ նոր մարդկանց մասին լսելիս` անմիջապես հարցնում տարիքն ու ընկնում թվերի ետևից... Ճիշտ եմ ասում, միանգամից հիշում եմ Իշխանն ու վախենում... Պետք է շտապ գտնեմ գիրքն ու նորից կարդամ...

Davo'o
28.11.2007, 20:01
Մի քանի տարի առաջ, երբ դեռ չէի կարդացել «Փոքրիկ Իշխանը», ինձ ցույց տվեցին այս նկարը եւ հարցրեցին ի՞նչ է, պատասխանեցի, ինչ որ բան կուլ տված օձ:): Հրաշալի գիրք: Այն ավելի բարի է դարձնում մարդուն:

Cassiopeia
29.11.2007, 10:34
Մի քանի օր առաջ, մի տխուր կիրակի, երբ պարապությունը խեղդում էր ինձ, իսկ հիվանդությունը ստիպում պառկած մնալ, վերցրեցի գիրքը, բարձրաձայն կարդացի ու ձայնագրեցի հեռախոսիս մեջ: Հիմա այն միշտ ինձ ուղեկցում է…:)

Selene
09.12.2007, 21:48
Ի միջի այլոց, շատ լավ կլիներ, եթե բոլորը, անկախ տարիքից, գոնե մեկ անգամ կարդային Անտուան դը Սենտ Էքզյուպերիի "Փոքրիկ Իշխանը"…
Համաձայն եմ impression, բայց ավելի լավ կլիներ, մի քիչ մեծ տարիքում կարդան, որովհետև դպրոցական տարիքում, եթե չեմ սխալվում, 4-րդ դասարան էի, ես էլ եմ կարդացել ու հաստատ չեմ զգացել այն, ինչ հիմա, երբ նորից վերընթերցեցի:love
Էլ չեմ կրկնի շատ հայտնի մեջբերումներ, որ ակումբցիները մինչ իմ գրառումն արել են:
Միայն սա մեջբերեմ՝
Եթե ապագա վարդի թուփ է, թող աճի, ինչքան ուզում է: Բայց եթե դա մի որևէ մոլախոտ է, հենց որ ճանաչեցիր, պետք է անմիջապես արմատախիլ անես:

Yellow Raven
08.12.2008, 15:57
4-րդ դասարանից հետո նորից կարդացի`ռուսերենիս դասախոսի պահանջով:)
Իսկականից շատ խորիմաստ ստեղծագործություն է` կյանքի իսկական բառարան: Նայելով Փոքրիկ Իշխանի կերպարին իսկականից զգում ես,թե ինչքանովա մարդը գնալով չարությամբ լցվում ու մոռանում մանկանը բնորոշ անբիծ ու բարի մտածելակերպը:(

Enigmatic
08.12.2008, 16:50
Իսկ ես փոքր տքրիքում բեմի վրա հենց փոքրիկ իշխանի դերում եմ եղել (ֆրանսերենով): Խայտառակ իրավիճակ էր :)

իսկ ես էլ փոքր ժամանակ Փոքրիկ Իշխանի Վարդն էի խաղում ներկայացման մեջ:love ամենազվարճալին էն էր որ ես ու Փոքրիկ Իշխանի դերակատարը իրար տանել չէինք կարողանում:beee,բայց նենց լավն էինք ,հիշում եմ:(:love

Lady SDF
16.12.2008, 05:22
Առաջին անգամ կարդացել եմ հասուն տարիքում ... Չգիտեմ ինչու մեր տանը այդ գիրքը չի եղել: Ծանոթներիցս մեկի խորհրդով գտա գիրքը, կարդացի և անամոթաբար չէի վերադարձնում այն երկար ժամանակ: Գրքեր կան որ դառնում են քո (կամ ավելի շուտ քո ֆիզիկական գոյության) մի մասը չէ՞ կամ ինչպես մեկը գրել էր՝ քո ամենամոտ ընկերը: Այս գիրքն էլ անցավ այդ շարքը ... Երևանում ձեռք բերեցի իմ անձնական օրինակը և նա միշտ ինձ հետ է:

Տատ
16.12.2008, 12:03
Տարօրինակ է, բայց բոլորովին դուրս չի գալիս...Իհարկե, գաղափարներն ու սկզբունքները բարձր են և այլն, բայց չեմ տանում նվնվան ուսուցչական տոնը, որից չեմ կարող ազատվել:
Երեխաներս դպրոցում անցնում էին, հետները առաջին անգամ կարդացի - զանուդնո:

Պատահաբար կարդացի Սանտ-Էքզյուպերիի երկու այլ պատմվածք՝ իր օդաչու փորձին հիմնված, շատ լավն էին: Միայն դրանից հետո կարողացա մարսել «Փոքրիկ Իշխանը»:

Լեո
16.12.2008, 13:08
Ամենաշատը սիրում եմ այն հատվածը, երբ Փոքրիկ Իշխանը մտածում է, որ եթե ինքը 5 րոպե (հուսով եմ 5-ը ճիշտ եմ հիշում) ավել ժամանակ ունենար, ինքը կգնար աղբյուրից ջուր խմելու:)

Hripsimee
15.07.2009, 13:27
Առաջին անգամ Փոքրիկ իշխանը կարդացել եմ 3-րդ դասարանում ու էտ կարդալուց մեջս աղոտ մնացել էին ինչ-որ աղվես , ինչ-որ հեռու տեղից եկած տղա , վարդ...
Վերջերս որոշեցի նորից կարդալ ու ... հիացած եմ , բառ չունեմ նկարագրելու...:love:love
Մոտավորապես նման վիճակում էի , երբ վերջացրի Սարոյանի Մարդկային կատակերգությունը:
Փոքրիկ իշխանը այն գրքերից է , որի ամեն մի նախադասության մեջ կա խորը ու լուսավոր զգացմունք , կան պատմություններ , որոնք բազմաթիվ էջերում հոգնեցնում են ընթերցողին , 20 էջ գրվում է միայն նրա համար , որ 21-րդում տրվի պատմության գաղափարը , իսկ Փոքրիկ իշխանում ամեն դրվագ մի միտք ունի:
Ուզում եմ տեղադրել լավագույն հատվածները , որոնք կարդալիս ամեն անգամ փշաքաղվում եմ.

Ծաղիկները թույլ են ու բարի: Եվ նրանք աշխատում են իրենց քաջ ցույց տալլ: Կարծում են , որ եթե փուշ ունենան, բոլորը իրենցից կվախենան...

Փոքրիկ իշխանի խոսքերը գործարար մարդուն մոլորակներից մեկի վրա , ով ուզում էր աստղերը բանկ դնել , որ հարստանա և ով ամբողջ օրը նայում էր աստղերին.

Ես մի ծաղիկ ունեմ , և ես ամեն առավոտ ջրում եմ այն: Ես 3 հրաբուխ ունեմ , ամեն շաբաթ մաքրում եմ դրանք: Բոլորն էլ մաքրում եմ , հանգածը նույնպես: Դե , ինչ ասես կարող է պատահել: Եվ իմ հրաբուխի ու ծաղկի համար օգտակար է , որ ես տիրում եմ նրանց: Իսկ աստղերը քեզնից ոչ մի օգուտ չեն ստանում...

Hripsimee
15.07.2009, 13:37
Աղվեսի խոսքերը`
Եթե դու ինձ ընտելացնես , մենք անհրաժեշտ կդառնանք մեկս մյուսի համար: Դու ինձ համար ամբողջ աշխարհում միակը կդառնաս, ես էլ քեզ համար ամբողջ աշխարհում կդառնամ միակը ...
Տեսնու՞մ ես , այնտեղ ՝ արտերի մեջ , հասնում է ցորենը : Ես հաց չեմ ուտում: Հասկերն ինձ պետք չեն: Ցորենի արտերն ինձ ոչինչ չեն հիշեցնում: Եվ դա տխուր բան է: Բայց դու ոսկե մազեր ունես: Եվ ինչքան լավ կլինի , որ դու ինձ ընտելացնես: Ոսկե ցորենը կհիշեցնի ինձ քո մասին: Եվ ես կսկսեմ սիրել քամուց օրորվող հասկերի շրշյունը...

Դու հավիտյան պատասխանատու ես նրա համար , ում ընտելացրել ես:

-Միայն երեխաները գիտեն , թե ինչ են ուզում,- շշնջաց Փոքրիկ իշխանը,- նրանք իրենց ամբողջ հոգին տալիս են լաթե տիկնիկին , և այդ տիկնիկը նրանց համար շատ թանկ է դառնում , և եթե նրանցից տիկնիկը խլեն , երեխաները կսկսեն լալ...
- Երջանիկ են նրանք,- ասաց սլաքավարը:

-Քո մոլորակի վրա ,- ասաց Փոքրիկ իշխանը ,-մարդիկ մի պարտեզում 5 հազար վարդ են աճեցնում... և չեն գտնում այն , ինչ փնտրում են...
- Չեն գտնում ,- համաձայնեցի ես:
-Մինչդեռ այն , ինչ նրանք փնտրում են , կարելի է գտնել ամեն մի վարդի մեջ , մի կում ջրի մեջ...:love:love

-Մյուսների համար դրանք ուղղակի փոքրիկ կրակներ են : Բայց քեզ համար բոլորովին ուրիշ կլինեն աստղերը...
-Ինչպե՞ս թե…
- Դու գիշերը կնայես երկնքին , իսկ չէ՞ որ այնտեղ կլինի մի աստղ, ուր ես եմ ապրում , ծիծաղում... , և դու կլսես , որ բոլոր աստղերը ծիծաղում են… Դու ծիծաղող աստղեր կունենաս...

Վերջաբանը

Նայեցե՜ք երկնքին: Եվ ինքներդ ձեզ հարց տվեք
Դեռ ապրու՞մ է վարդը , թե՞ արդեն չկա: Հանկարծ ու գառնուկը կերել է այն... : Եվ դուք կտեսնեք ,որ ամեն ինչ ուրիշ կերպ կդառնա...
Եվ երբե՜ք ոչ մի մեծահասակ չի հասկանա, թե որքան կարևոր է այդ:

Սլիմ
15.07.2009, 13:42
Կարդացել եմ , բայց դպրոցական տարիքում ու ինչ որ կարևորություն չեմ տվել, երևի չեմ հասկացել , հիմա համ չեմ հիշում , համ էլ դուր եկավ էն մասերը, որ մեջբերել էին, եթե գիտեք որտեղից կարելիա քաշել, շատ կուզենայի կարդալ:

Լեո
15.07.2009, 13:54
Կարդացել եմ , բայց դպրոցական տարիքում ու ինչ որ կարևորություն չեմ տվել, երևի չեմ հասկացել , հիմա համ չեմ հիշում , համ էլ դուր եկավ էն մասերը, որ մեջբերել էին, եթե գիտեք որտեղից կարելիա քաշել, շատ կուզենայի կարդալ:

Անպայման կարդա :) Քեզ դուր կգա ;)
Չափազանցություն չլինի, ես այդ գրքույկը երևի մի 20-30 անգամ կարդացել եմ:

Սլիմ
15.07.2009, 13:55
Անպայման կարդա :) Քեզ դուր կգա ;)
Չափազանցություն չլինի, ես այդ գրքույկը երևի մի 20-30 անգամ կարդացել եմ:
Բա որտեղից գտնեմ ? Ինետում չի լինի?

Manya
15.07.2009, 13:56
Շատ լավ թեմա է: Ես էքզյուպերին եմ շատ սիրում: Իր ստեղծագործություներում միշտ ինչ որ գաղափար կա ու այդ գաղափարը նա արտահայտում է իր յուրօրինակ ձևով: "Փոքրիկ իշխանը" ամեն տարիքում մի կարևոր հուշում է տալիս մեզ ու կյանքի խորհուրդ: Հրաշք ստեղծագործություն է::hands

Լեո
15.07.2009, 13:57
Sisuan, սա էլ հղումը :)

Փոքրիկ իշխանը (http://www.arzumanyan.com/lp.pdf)

pdf ֆորմատով է:

Hripsimee
15.07.2009, 13:59
Փոքրիկ իշխանը , իմ կարծիքով , առաջին հերթին ձոն է մանկությանը , կարոտած հայացք այն պարզությանն ու մաքրությանը , որոնց շնորհիվ մանուկներն ընդունակ են զարմանալ , հիանալ , ընտելանալ , ընտելացնել , նվիրվել , սիրել...
Մեծերը վախենում են ընտելանալուց , որովհետև նրանք վախենում են կորցնել իրենց ազատությունը , որովհետև մենք հավիտյան պատասխանատու ենք նրանց համար , ում ընտելացրել ենք...
Գրքի վերջում մեջբերված էին Էքզյուպերի խոսքերը`

Ես այնքան էլ վստահ չեմ , թե իմ մանկությունից հետո ապրել եմ...

Հանկարծ հիշեցի , որ փոքր ժամանակ իմ տիկնիկներն ու խաղալիքները բոլորը անուններ ունեին , ամեն մեկն իր բնավորությունն ուներ ու ամեն մեկի հետ կապված հազար ու մի պատմություններ գիտեի...Բացեցի պահարանս ու խաղալիքներս անկենդան թվացին , նորից հիշեցի Էքզյուպերի խոսքերը`

Ես էլ կամաց-կամաց փչանում եմ...

Իրականում մանկությունն ավարտվում է այն ժամանակ , երբ քո խաղալիքներն ու երևակայածին ընկերները դադարում են շնչելուց , երբ քո վառ երևակայության առաջ դնում են պատրաստի աշխարհի ձևավորված կաղապարը ու դու քայլում ես ինչ-որ մեկի կառուցած հին ճամփաներով...:oy

Փոքրիկ իշխանը հիմքում ընկած թեմաներից է նաև սերը (ինչպես գրքերի մեծ մասում) . սերն է , որ բոլորիս դրդում է պահել ու գուրգուրել մեր կամակոր վարդին , առանց սիրո աղվեսը ցորենը չի նմանեցնի Փոքրիկ իշխանի գանգուրներին , Փոքրիկ իշխանը իր վարդը չի զանազանի հազարավոր այլ վարդերից , հեղինակը հեռավոր աստղերի համրության մեջ չի լսի Փոքրիկ իշխանի ծիծաղը...

Hripsimee
15.07.2009, 14:05
ՈՒ մեկ էլ պաշտում եմ Փոքրիկ իշխանի անասելի պարզությունը , ասես փոքրիկ երեխա պատմի... ոչ մի պաթետիկ բառ կամ նախադասություն , պարզ , հասարակ , առանց խճճվածություն:)
Ու չնայած իր պարզությանը Փոքրիկ իշխանը գիրք է մեծահասակների համար , այն ինչ կա այս գրքում մանուկներն արդեն ունեն ու դրա կարիքը չեն զգում , իսկ մեծերը հանկարծ հասկանում են կորցրածը ու իրենց նորից մանուկ են զգում... Համենայն դեպս իմ դեպքում այդպես է:)

sharick
15.07.2009, 14:17
լավն ա , մի շատ լավ աֆորիզ կա . ասում ա '' փառամոլ մարդիկ ոչինչ չեն լսում`բացի գովասանքից'' մոտավորապես տենց էր : շատ լավ խոսքեր կան այդ ստեղծագործության մեջ:)

Լեո
29.12.2009, 12:31
Էս հատվածը ամենաշատն եմ սիրում :love


– Բարի օր, – ասաց Փոքրիկ իշխանը:
– Բարի օր, – պատասխանեց առևտրականը:
Նա ծարավը հագեցնող հաբեր էր վաճառում: Ով որ մի այդպիսի հաբ կուլ տար, հետո ամբողջ մի շաբաթ ջուր չէր խմի:
– Ինչի՞ համար ես դրանք վաճառում, – հարցրեց Փոքրիկ իշխանը:
– Սրանք ահագին ժամանակ են խնայում, – պատասխանեց առևտրականը: – Մասնագետների հաշվարկներով՝ կարելի է շաբաթական հիսուներեք րոպե խնայել:
– Իսկ ի՞նչ պիտի անեն այդ հիսուներեք րոպեում:
– Ինչ ուզես:
«Ես որ հիսուներեք րոպե ազատ ժամանակ ունենայի, ուղղակի կգնայի աղբյուրը՝ ջուր խմելու...»:

Lilosik
18.01.2010, 16:05
ես արդեն չեմ հիշում երբ եմ կարդացել , հիմա մեծ հաճույքով նորից կկարդայի , եթե մեկը ռուսերեն տարբերակն ունենա, ասեք լա՞վ ...


Կիկի ջան, ես ունեմ ռուսերեն էլեկտրոնային տարբերակը, եթե ուզում ես, email-դ գրի, կուղարկեմ:

Sophie
16.03.2010, 14:06
Այս գիքն ինձ վրա ոչ մի արտասովոր տպավորություն չի թողել ու չի հիացրել, ինչպես շատ գրքեր որոնք շատերը " հանճարեղ" են համարում:
Ես էլ եմ զարմանում ճիշտն ասած, սակայն միևնույն է չեմ կարող ինքս իմ զգացողություններն ու տպավորությունները համեմել համընդհանուր հիացմունքով:

Վիշապ
16.03.2010, 20:50
Այս գիքն ինձ վրա ոչ մի արտասովոր տպավորություն չի թողել ու չի հիացրել, ինչպես շատ գրքեր որոնք շատերը " հանճարեղ" են համարում:
Ես էլ եմ զարմանում ճիշտն ասած, սակայն միևնույն է չեմ կարող ինքս իմ զգացողություններն ու տպավորությունները համեմել համընդհանուր հիացմունքով:

Սոֆի ջան, մի 10 տարուց փորձիր կարդալ։ Ինձ էլ փոքր ժամանակ պրիմիտիվ հեքիաթ թվաց, բայց հետո դարձավ իմ ամենասիրելի գիրքը։ Սա համամարդկային մասշտաբի շեդևր է։ Եթե ի վերջո չհասկանաս, ապա նաև չես հասկանա թե ինչ մեծ բան ես կորցրել ու շատ ծանր չես տանի, դրա մեջ էլ ինչ–որ դրական բան կա։;)

Ուլուանա
16.03.2010, 21:02
Այս գիքն ինձ վրա ոչ մի արտասովոր տպավորություն չի թողել ու չի հիացրել, ինչպես շատ գրքեր որոնք շատերը " հանճարեղ" են համարում:
Ես էլ եմ զարմանում ճիշտն ասած, սակայն միևնույն է չեմ կարող ինքս իմ զգացողություններն ու տպավորությունները համեմել համընդհանուր հիացմունքով:
Չգիտեմ՝ դու երբ ես կարդացել, բայց էդ գիրքը բոլորովին մանկական գիրք չի, ու չեմ հասկանում, թե ինչու են մեծերը միշտ երեխաներին փոքր ժամանակ կարդալ տալիս ու անիմաստ տանջամահ անում։ Ինձ էլ են փոքր ժամանակ տվել, ու որ հիշում եմ՝ ինչ տանջանք էր. ձանձրալի, անհասկանալի, իրոք բան չէի հասկանում։ Կարծեմ երկրորդ դասարանում էի։

Երկնային
16.03.2010, 21:10
Իսկ ես ամենաշատը սիրում եմ էն հատվածը, երբ Փոքրիկ Իշխանը վերջապես հասկանում ա, թե Իրա Վարդը ինչով ա տարբերվում մնացած բոլոր վարդերից :love



- Вы ничуть не похожи на мою розу, - сказал он им. - Вы еще ничто. Никто вас не приручил, и вы никого не приручили. Таким был прежде мой Лис. Он ничем не отличался от ста тысяч других лисиц. Но я с ним подружился, и теперь он - единственный в целом свете.

- Вы красивые, но пустые, - продолжал Маленький принц. - Ради вас не захочется умереть. Конечно, случайный прохожий, поглядев на мою розу, скажет, что она точно такая же, как вы. Но мне она одна дороже всех вас. Ведь это ее, а не вас я поливал каждый день. Ее, а не вас накрывал стеклянным колпаком. Ее загораживал ширмой, оберегая от ветра. Для нее убивал гусениц, только двух или трех оставил, чтобы вывелись бабочки. Я слушал, как она жаловалась и как хвастала, я прислушивался к ней, даже когда она умолкала. Она - моя.

Rhayader
26.03.2010, 16:05
Ինձ թվում է, աշխխարհում ամենավերընթերցվող գիրքը "Փոքրիկ Իշխանն" է

Իրականում շատ տխուր փաստ է «Փոքրիկ Իշխանի» այդ աստիճան մասսայականությունն ու պրոպոգանդվելը: Կարելի է ասել՝ գրքի արժեքը մոտ 80 տոկոսով գցում են տարբեր նմանակումներով ու ազդված հեղինակներով: Այնինչ «Փոքրիկ Իշխանը» պիտի համեստ, փոշի հավաքող գրքույկ լիներ, որը հանկարծակի հայտնաբերեիր ու, նրա միջոցով, հայտնաբերեիր ինքդ քեզ: Իսկ հիմա ինչքան իսկական ու կեղծ մանկամիտ կա, բոլորը «Փոքրիկ Իշխանն» են հիշատակում: Ինչը գրքի համար բացասական կոնտեքստ է ստեղծում:
Ուրախ եմ, որ երբ ես այն կարդացի, իմ շրջապատում ոչ մեկն այդ գրքի մասին չգիտեր: Ես էլ ոչ մեկին չասացի;) Թող ինքնուրույն գտնեն:

Շինարար
26.03.2010, 19:12
Իրականում շատ տխուր փաստ է «Փոքրիկ Իշխանի» այդ աստիճան մասսայականությունն ու պրոպոգանդվելը: Կարելի է ասել՝ գրքի արժեքը մոտ 80 տոկոսով գցում են տարբեր նմանակումներով ու ազդված հեղինակներով: Այնինչ «Փոքրիկ Իշխանը» պիտի համեստ, փոշի հավաքող գրքույկ լիներ, որը հանկարծակի հայտնաբերեիր ու, նրա միջոցով, հայտնաբերեիր ինքդ քեզ: Իսկ հիմա ինչքան իսկական ու կեղծ մանկամիտ կա, բոլորը «Փոքրիկ Իշխանն» են հիշատակում: Ինչը գրքի համար բացասական կոնտեքստ է ստեղծում:
Ուրախ եմ, որ երբ ես այն կարդացի, իմ շրջապատում ոչ մեկն այդ գրքի մասին չգիտեր: Ես էլ ոչ մեկին չասացի;) Թող ինքնուրույն գտնեն:

Ինչքան հիշում եմ՝ դպրոցում արդեն չորրորդ դասարանում «Փոքրիկ իշխանից» հատված ենք անցել, զարմանում եմ, որ կա այնպիսի շրջապատ, որում ոչ ոք այդ ստեղծագործության մասին չգիտի, ինձ թվում է, որ գրքի բազմաթիվ հիշատակումները գրքի համար միայն դրական կոնտեքստ կարող են ստեղծել:
Հ. Գ. «Փոքրիկ իշխանը» ընդամենը մի անգամ եմ կարդացել, չնայած գուցե մի օր վերընթերցեմ, ի տարբերություն Գոհարիկի վերը հիշատակած «Լյոնբերգցի Էմիլի արկածները» գրքի, որ կարդացել ու կարդացել եմ:))

Հայկօ
26.03.2010, 19:31
Ինչքան հիշում եմ՝ դպրոցում արդեն չորրորդ դասարանում «Փոքրիկ իշխանից» հատված ենք անցել
Արդեն վատ ա :): Գիրքը հաստատ չորրորդ դասարանցիների համար չի: Այսինքն՝ չորրորդ դասարանցին էլ կարող ա կարդալ, բայց` գերագույն զզվանքի ու ատելության պարբերական նոպաներով :D: Ես երբ առաջին անգամ մեր գրադարանից դտա էդ գիրքն ու կարդացի (երևի երկրորդ-երրրոդ դասարան էի), մենակ մի բան դուրըս եկավ՝ ներսից ու դրսից գլխարկը: Մնացածը ձանձրալի էր: Հա, մեկ էլ էն պահը դուրըս եկավ, որ հեղինակը հոգնում ա գառ նկարելուց ու ծակերով արկղ ա նկարում :love: Աղվեսին, օրինակ, առ եմ համարել՝ էլ դու սուս :D: Իսկ աղվեսը ասում էր՝ «Ավելի լավ է միշտ նույն ժամին արի: Ա՜յ, օրինակ, եթե դու գաս ժամը չորսին, ես ժամը երեքից արդեն ինձ երջանիկ կզգամ: Եվ որքան ավելի մոտենա նշանակված ժամը, այնքան ավելի երջանիկ կզգամ: Եսկ եթե դու ամեն անգամ տարբեր ժամի գաս, ես չեմ իմանա, թե որ ժամի համար նախապատրաստեմ իմ սիրտը...»:

Շինարար
26.03.2010, 19:36
Արդեն վատ ա :): Գիրքը հաստատ չորրորդ դասարանցիների համար չի: Այսինքն՝ չորրորդ դասարանցին էլ կարող ա կարդալ, բայց` գերագույն զզվանքի ու ատելության պարբերական նոպաներով :D: Ես երբ առաջին անգամ մեր գրադարանից դտա էդ գիրքն ու կարդացի (երևի երկրորդ-երրրոդ դասարան էի), մենակ մի բան դուրըս եկավ՝ ներսից ու դրսից գլխարկը: Մնացածը ձանձրալի էր: Հա, մեկ էլ էն պահը դուրըս եկավ, որ հեղինակը հոգնում ա գառ նկարելուց ու ծակերով արկղ ա նկարում :love: Աղվեսին, օրինակ, առ եմ համարել՝ էլ դու սուս :D: Իսկ աղվեսը ասում էր՝ «Ավելի լավ է միշտ նույն ժամին արի: Ա՜յ, օրինակ, եթե դու գաս ժամը չորսին, ես ժամը երեքից արդեն ինձ երջանիկ կզգամ: Եվ որքան ավելի մոտենա նշանակված ժամը, այնքան ավելի երջանիկ կզգամ: Եսկ եթե դու ամեն անգամ տարբեր ժամի գաս, ես չեմ իմանա, թե որ ժամի համար նախապատրաստեմ իմ սիրտը...»:
Եսիմ, Հայկ ջան, գիրքը նրանց համար է, ով հաճույքով կարդում է, մեկը չորրորդ կամ երկրորդ դասարանում է հաճույքով կարդում, մյուսը վաթսուներեք տարեկանում:) այսինքն ԻՄՀԿ էլի:))

Yeghoyan
26.03.2010, 20:04
Ինչքան հիշում եմ՝ դպրոցում արդեն չորրորդ դասարանում «Փոքրիկ իշխանից» հատված ենք անցել

Հիմա չորրորդ դասարանի դասագրքերում «Փոքրիկ իշխան» չկա, ու շատ քիչ ուսուցիչներ են հանձնարարում կարդալ, էն էլ եսիմ կարդում են թե չէ երեխեքը, որքան որ նկատել եմ երեխեքի դուրը չի գալիս, թե չեն հասկանում, չգիտեմ, բայց զոռով են կարդում, կամ կիսատ են թողնում, ոչ մի անգամ չեմ տեսել երեխա, որ ասի կարդացելա, հավանելա, կամ երկրորդ անգամ կկարդար էլի: Իսկ ես վերջերս եմ կարդացել/:oyառաջին անգամ/ ու համաձայն եմ Հայկի ,,գերագույն զզվանքի ու ատելության պարբերական նոպաներ,, կոչված կարծիքի հետ: Դա երեխեքի կարդալու բան չի, չեն հասկանա:

Շինարար
26.03.2010, 20:07
Հիմա չորրորդ դասարանի դասագրքերում «Փոքրիկ իշխան» չկա, ու շատ քիչ ուսուցիչներ են հանձնարարում կարդալ, էն էլ եսիմ կարդում են թե չէ երեխեքը, որքան որ նկատել եմ երեխեքի դուրը չի գալիս, թե չեն հասկանում, չգիտեմ, բայց զոռով են կարդում, կամ կիսատ են թողնում, ոչ մի անգամ չեմ տեսել երեխա, որ ասի կարդացելա, հավանելա, կամ երկրորդ անգամ կկարդար էլի: Իսկ ես վերջերս եմ կարդացել/:oyառաջին անգամ/ ու համաձայն եմ Հայկի ,,գերագույն զզվանքի ու ատելության պարբերական նոպաներ,, կոչված կարծիքի հետ: Դա երեխեքի կարդալու բան չի, չեն հասկանա:

Իսկ դու համոզվա՞ծ ես, որ հասկացել ես, ու ընդհանրապես, ի՞նչ է նշանակում գեղարվեստական գործը հասկանալ, ինչո՞վ քո հասկացածը հասկանալ է, իսկ չորրորդ դասարանցու հասկացածը՝ ոչ, մեր դասարանում մենք շարադրություն էլ էինք գրել այդ թեմայով, բոլորս էլ հասկացել էինք, իրարից լրիվ տարբեր բաներ էինք հասկացել, բայց որքանով հիշում եմ, բոլորս էլ գոհ էինք մեր հասկացածից:)

Yeghoyan
26.03.2010, 20:49
Իսկ դու համոզվա՞ծ ես, որ հասկացել ես

Կարևորը դու հասկացել ես, մնացածը չհասկանան էլ պրոբլեմ չի:

Բնական է ու պարզ, որ ցանկացած երևույթ ցանկացած մարդ կարող է հասկանալ ու հասկանում է յուրովի, ինչպես ձեր դասարանում բոլոր աշակերտները: Իսկ ինչ վերաբերում է իմ գրածին /երևի թե պետք էր ուշադիր կարդալ/, ես չէի գրել ,,հաստատ չեն հասկանում,, այլ ,,երևի թե չեն հասկանում,, ու նաև նշել եմ, որ չեմ տեսել դպրոցական երեխա /իսկ ես, մանավանդ այդ տարիքի երեխաների շատ եմ տեսնում/, որ ,,ասի կարդացելա, հավանելա, կամ երկրորդ անգամ կկարդար էլի,,: Ու քանի որ ես նոր եմ կարդացել, հիմա տեսնում եմ ինչպես են դրան վերաբերում 10 տարեկանները ու հետո նայում եմ մեզ, մեր կարծիքներին, հիմա ես հասկանում եմ, որ դա 10 տարեկանի ուղեղի համար չի:

Ու, ընդհանրապես սա այս թեմայի խոսակցություն չի, արի չտուգանվենք;)

Շինարար
26.03.2010, 22:17
Կարևորը դու հասկացել ես, մնացածը չհասկանան էլ պրոբլեմ չի:


Շնորհակալ եմ, որ այդքան կարևորում ես իմ հասկանալը:)

Yevuk
27.03.2010, 00:56
Հիմա չորրորդ դասարանի դասագրքերում «Փոքրիկ իշխան» չկա, ու շատ քիչ ուսուցիչներ են հանձնարարում կարդալ, էն էլ եսիմ կարդում են թե չէ երեխեքը, որքան որ նկատել եմ երեխեքի դուրը չի գալիս, թե չեն հասկանում, չգիտեմ, բայց զոռով են կարդում, կամ կիսատ են թողնում, ոչ մի անգամ չեմ տեսել երեխա, որ ասի կարդացելա, հավանելա, կամ երկրորդ անգամ կկարդար էլի: Իսկ ես վերջերս եմ կարդացել/:oyառաջին անգամ/ ու համաձայն եմ Հայկի ,,գերագույն զզվանքի ու ատելության պարբերական նոպաներ,, կոչված կարծիքի հետ: Դա երեխեքի կարդալու բան չի, չեն հասկանա:

«Փոքրի իշխան»-ի մասին ձեր բոլորի գրածն էլ շատ լավ հասկանում եմ, բայց թույլ տվեք ոչ ամբողջությամբ համաձայնվել: :oy
Մենք «Փոքրի իշխանը» անցել ենք 2-րդ դասարանում, սակայն ոչ թե բոլորի նման ուսուցչուհին մեզ հանձնարարում էր տանը կարդալ, այլ մենք բոլորս ունեինք գրքերը. դասարանում կարդում էինք, բոլորս միասին մեկնաբանում էինք ամեն գլուխը, ուսուցչուհին բացատրում էր համարյա ամեն մի միտքը, ու, հենց որ վերջացրեցինք, բեմադրեցինք ներկայացումը:
Հիշում եմ, թե ինչպես էր մեր ուսուցչուհին բացատրում այն պահը, որ փոքրիկ իշխանը ամեն առավոտ իր մոլորակի մոլախոտներն էր պոկում: Իմ ուսւոցչուհին դա բացատրում էր այսպես. մենք բոլորս էլ ունենք լավ և վատ կողմեր, և ամեն առավոտ, երբ մենք արթնանում ենք, մենք պետք է մտածենք դրանց մասին ու փորձնք ազատվել մեր վատ սովորույթներից, հենց դրանք էլ մոլախոտներն են. եթե մենք ամեն առավոտ «չպոկենք» դրանք, դրանք կշատանան ու կփչացնեն ծաղիկներին (մեր լավ կողմերը):
Ես այդ ժամանակ շա՜տ էի սիրում հենց աղվեսի մասը, քանի որ մեր ուսւոցչուհին նորից մանրամասն բացատրել էր այդ մասը. ընկերության «նշանակությունը»:
Միգուցե և մենք փոքր ժամանակ այնպես չէին հասկանում, ինչպես հասկանում են մեծ ժամանակ, բայց մեր ուսուցչուհու շնորհիվ մեր դասարանի բոլոր աշակերտներն էլ շատ սիրեցին այդ գիրքը:
Իհարկե, ավելի մեծ տարիքում կարդալով՝ ավելի ուրիշ բաներ ես բացահայտում, սկսում ես ավելի ուրիշ տեսանկյունից ամեն ինչ նայել, բայց կարծում եմ կարևորը երեխային ճիշտ մատուցելն է:

Rhayader
27.03.2010, 02:31
Եվուկ, իսկ չե՞ս կարծում, որ ձեր ուսուցչուհին պարզապես ձեզ իր մեկնաբանություններն էր փաթաթում: Երբեք մոլախոտների քաղհանի մասին չեմ մտածել որպես բնավորության ստերիլիզացիայի փորձ:
Ու ընդհանրապես, սա մեկն է այն գրքերից, որ միշտ հրաժարվելու եմ մեկնաբանել, որովհետև շատ բազմանշանակ է ու իմաստ չունի մեկնաբանելը:
Ինչու՞ ոչ չորրորդ դասարանում: Այո, ավելի ցածր դասարաններում, երբ երեխան դեռ նոր է հայտնաբերում աշխարհը, նա մեծ հաճույքով (ու, հավանաբար, ամենալավը հասկանալով նրա մեջ խորանալու անհրաժեշտության բացակայությունը): Բայց միջին դասարաններում սովորաբար մարդիկ ավելի ցնցող բաներ են փնտրում, ու «Փոքրիկ Իշխանի» նուրբ էմոցիոնալությունը չեն նկատում:
Եթե դուք ասեք, որ «Փոքրիկ Իշխանն» իր մեջ խիստ խորը փիլիսոփայություն է պարունակում, կասեմ, որ ֆանտազյոր եք: Փիլիսոփայության տեսանկյունից գրքի ասածը Էքզյուպերիից առաջ հազար անգամ հազար գրող ասել են, այնպես որ այս տեսանկյունից «Փոքրիկ Իշխանը» դրոշակ ու կյանքի ուղղորդող գիրք դարձնելը միայն ասում է, որ ինչ-որ ժամանակ հետո դուք անցնելու եք Կոելիոյի ու Կաստանիեդայի:D կամ էլ չեք անցնելու: Ինչ էլ ուզում է լինի, այն պարզապես շատ նուրբ գիրք է, որը հիշեցնում է՝ մի՛ խեղդեք, մի՛ ճնշեք ձեր միջի երեխային, որ մեծ երևաք: Բայց դե դա էլ գրքի գլխավոր արժեքը չի: Ասենք, պատահում է, չէ՞, ձեր ծեր տատն ասում է՝ բալենիները ծաղկել են: Իրականում ոչ մի բալենի էլ չկա, բայց նա ինչքան բան է ասում այդ նախադասությամբ: Նույն կերպ էլ «Փոքրիկ Իշխանի» հետ է: Ու փորձել ինչ-որ բառերով այդ ամենը բացատրել լրիվ անիմաստ է, պարզապես պետք է գնահատել ակնթարթը, երբ նա քո հետ էր, ու բաց թողնել այն:

Շինարար
27.03.2010, 02:37
Ինչ էլ ուզում է լինի, այն պարզապես շատ նուրբ գիրք է, որը հիշեցնում է՝ մի՛ խեղդեք, մի՛ ճնշեք ձեր միջի երեխային, որ մեծ երևաք: Բայց դե դա էլ գրքի գլխավոր արժեքը չի: Ասենք, պատահում է, չէ՞, ձեր ծեր տատն ասում է՝ բալենիները ծաղկել են: Իրականում ոչ մի բալենի էլ չկա, բայց նա ինչքան բան է ասում այդ նախադասությամբ: Նույն կերպ էլ «Փոքրիկ Իշխանի» հետ է: Ու փորձել ինչ-որ բառերով այդ ամենը բացատրել լրիվ անիմաստ է, պարզապես պետք է գնահատել ակնթարթը, երբ նա քո հետ էր, ու բաց թողնել այն:
Ռայ ջան, «Փոքրիկ Իշխանը» այն ստեղծագործությունն է, որի մասին կարող է քննարկում ծավալվել և որի շնորհիվ կարող է աշխույժ դառնալ մեր վերընթերցած գրքերի մասին թեման, որ կարող են կարդալ երկրորդ և չորրորդ դասարանի երեխաները ու մի բան հասկանալ գոնե իրենց կարծիքով, ու կարող են կարդալ իմ ու քո նման իրենց իմաստունի տեղ դրած, բայց իրականում ոչինչ էլ չհասկացող մարդիկ ու իրենց երևակայել, թե ավելի լավ են հասկանում, քան փոքրիկները այն դեպքում, երբ գիրքը գուցե հենց այն մասին է, որ իրականում միայն փոքրիկներն են ճիշտ հասկանում:))

Rhayader
27.03.2010, 03:16
երբ երեխան դեռ նոր է հայտնաբերում աշխարհը, նա մեծ հաճույքով (ու, հավանաբար, ամենալավը հասկանալով նրա մեջ խորանալու անհրաժեշտության բացակայությունը)
:8:think

Yevuk
27.03.2010, 16:39
Եվուկ, իսկ չե՞ս կարծում, որ ձեր ուսուցչուհին պարզապես ձեզ իր մեկնաբանություններն էր փաթաթում:

Մենք բոլորս էլ մանուկ տարիքում մեր մեծերից տարբեր բաներ ենք սովորում: Այսինքն, եթե մեր ծնողները մեզ փոքր ժամանակ ինչ-որ բաներ են բացատրում, սովորեցնում, դա նշանակում է, որ իրանք իրենց կարծիքը մեր վզի՞ն են փաթաթում: Չեմ կարծում: Ինձ թվում է, որ փոքր ժամանակ երեխան ինչ-որ պաշար է հավաքում ամեն ինչից, իսկ արդեն մեծ տարիքում, երբ ավելի խորն է կարողանում ուսումնասիրոել այդ ամենը, նա արդեն իր համար ընտրություն է կատարում, թե որին հավատալ, իսկ որին՝ ոչ: Կոպիտ ասած՝ ֆիլտրում է տեղեկատվությունը:

Ինձ համար «Փոքրիկ իշխանը» մեկ անգամ կարդալու գիրք չէ: Այն պետք է կարդալ թե մեծ և թե փոքր տարիքում:

Ինձ շատ դուր եկավ Շինարարի ասածը. միգուցե հենց մենք՝ մեծերս ենք ամեն ինչ բարդացնում՝ փորձելով գտնել ինչ-որ չափից դուրս խորը փիլիսոփայություն. այնինչ շատ հնարավոր է այդ գիրքը ուղղակի նրա մասին է, որ մեծերը չեն հականում փոքրերին:

Rhayader
27.03.2010, 17:35
Այսինքն, եթե մեր ծնողները մեզ փոքր ժամանակ ինչ-որ բաներ են բացատրում, սովորեցնում, դա նշանակում է, որ իրանք իրենց կարծիքը մեր վզի՞ն են փաթաթում:
Եթե բազմանշանակ բանի մասին իրենց պատկերացումները մեզ որպես միակ ճիշտ մեկնաբանություն են ներկայացնում, այո, փաթաթում են:
Իմ ասածն էլ հենց դա էր, որ փոքրիկ իշխանի մեջ պետք չի ոչ մի խորը կենսափիլիսոփայություն փնտրել:

Հայկօ
27.03.2010, 18:43
Ինձ շատ դուր եկավ Շինարարի ասածը. միգուցե հենց մենք՝ մեծերս ենք ամեն ինչ բարդացնում՝ փորձելով գտնել ինչ-որ չափից դուրս խորը փիլիսոփայություն. այնինչ շատ հնարավոր է այդ գիրքը ուղղակի նրա մասին է, որ մեծերը չեն հականում փոքրերին:

Ի՞նչ խորը փիլիսոփայություն փնտրելու մասին ա խոսքը, Yevuk ջան :): Ամեն ինչ շատ պարզ ու հասկանալի մեզ ա մատուցվում կապույտ եզրաշերտով ափսեի վրա դրված (մութ սենյակ, սև կատու և այլն) :)): Ուղղակի մինչև հիմա շատ շատերը «խաբնվել» են էդ գրքի վերնագրին ու գույնզգույն նկարներին ու «Փոքրիկ իշխանը» մանկական արկածային-հեքիաթային ստեղծագործություն են համարել: Գիրքը կարող ա պարզ գրված լինել, բայց մանկական չլինել, չէ՞: Իսկ «Փոքրիկ իշխանը» իրականում ներսից ու դրսից վիշապօձերի, երեք փուշ ունեցող Վարդի ու մայրամուտի մասին ա. մնացածը դեկորացիաներ են ;):

Շինարար
27.03.2010, 20:39
Ի՞նչ խորը փիլիսոփայություն փնտրելու մասին ա խոսքը, Yevuk ջան :): Ամեն ինչ շատ պարզ ու հասկանալի մեզ ա մատուցվում կապույտ եզրաշերտով ափսեի վրա դրված (մութ սենյակ, սև կատու և այլն) :)): Ուղղակի մինչև հիմա շատ շատերը «խաբնվել» են էդ գրքի վերնագրին ու գույնզգույն նկարներին ու «Փոքրիկ իշխանը» մանկական արկածային-հեքիաթային ստեղծագործություն են համարել: Գիրքը կարող ա պարզ գրված լինել, բայց մանկական չլինել, չէ՞: Իսկ «Փոքրիկ իշխանը» իրականում ներսից ու դրսից վիշապօձերի, երեք փուշ ունեցող Վարդի ու մայրամուտի մասին ա. մնացածը դեկորացիաներ են ;):
Ծնողները երեխայի համար համակարգիչ են առնում, երեխան սկսում ա խաղեր խաղալ, ծնողները տեսնում են, հավեսի են ընկնում, ուզում են իրանք խաղան, ու գնաց՝ այ տղա, գնա դաս արա, կամ իջիր՝ բակում խաղա:angry, ինչ ա թե իրանք նստեն կոմպի դեմը: Հիմա խեղճ երեխեքը մի «Փոքրիկ իշխան» ունեն, էդ էլ ենք ուզում ձեռքներից վերցնենք:))

Yevuk
27.03.2010, 21:17
Ի՞նչ խորը փիլիսոփայություն փնտրելու մասին ա խոսքը, Yevuk ջան :): Ամեն ինչ շատ պարզ ու հասկանալի մեզ ա մատուցվում կապույտ եզրաշերտով ափսեի վրա դրված (մութ սենյակ, սև կատու և այլն) :)): Ուղղակի մինչև հիմա շատ շատերը «խաբնվել» են էդ գրքի վերնագրին ու գույնզգույն նկարներին ու «Փոքրիկ իշխանը» մանկական արկածային-հեքիաթային ստեղծագործություն են համարել: Գիրքը կարող ա պարզ գրված լինել, բայց մանկական չլինել, չէ՞: Իսկ «Փոքրիկ իշխանը» իրականում ներսից ու դրսից վիշապօձերի, երեք փուշ ունեցող Վարդի ու մայրամուտի մասին ա. մնացածը դեկորացիաներ են ;):

Ես էլ հենց դա եմ ասում: :) Նախորդ էջում մի քանի հոգի գրել էին, որ այդ գիրքը մանկական չէ, որ մանուկ ժամանակ այն չպետք է կարդալ, դա մեծերի կարդալու բան է, իսկ ես դրա հետ համաձայն չեմ: ;)

Արևածագ
27.03.2010, 22:37
Մի երկու բառ էլ ես գրեմ «Փոքրիկ իշխանի» մասին: Ավարտական դասարանում էի կարդացել, որովհետև հենց այդ ժամանակ էր թարգմանվել հայերեն: Մանրուքները չէի հիշում, բայց լավ տպավորություն էր մնացել: Չորս տարի առաջ վերընթերցեցի: Ամենաշատ դուր եկած տողը.« Երբ թույլ ես տալիս, որ քեզ ընտելացնեն, հետո պատահում է, որ դրա պատճառով նաև լաց լինես...»:

Chuk
27.03.2010, 22:58
Մոդերատորական. Վերջին 18 գրառումները տեղափոխվել են «Գրքերը, որոնք վերընթերցել ենք (http://www.akumb.am/showthread.php/52610-Գրքերը-որոնք-վերընթերցել-ենք) թեմայից:

Chuk
27.03.2010, 23:32
Առաջին անգամ ընթերցել եմ փոքր տարիքում, թե կոնկրետ քանի տարեկանում, չեմ հիշում:
Էական չի, թե ինչ եմ հասկացել ու ինչ չեմ հասկացել, էական չի, որովհետև հավանել եմ ու հետո վերընթերցել եմ: Ուրեմն լավն ա՝ ընկալելի ա երեխեքի համար: Էական չի նույն կերպ ա ընկալելի, ինչ ավելի մեծ տարիքում, թե չէ: Էական չի, որտև դուր է գալիս երեխեքին: Իհարկե ոչ բոլորին: Ինչպես որ բոլոր մեծահասակներին չի, որ դուր է գալիս: Ու դա բնավ չի նշանակում, որ այս երեխան կամ մեծահասակը մյուսից ավելի խելացի են, կամ մյուսից ավելի խորն են մտածում, կամ մյուսից ավելի լավ ճաշակ ունեն: Ոչ: Ուղղակի հեչ պարտադիր չի, որ բոլորը հավանեն: Կա ընդամենը փաստ, որ շատ երեխաներ հաճույքով այդ գիրքը կարդում ու վերընթերցում են: Վե՛րջ: Վերջակետ: Մնացածը ընդամենը դատողություններ են՝ խիստ սուբյեկտիվ, որոնք ճշմարտության չեն ձգտում:

Լեո
28.03.2010, 02:06
Փոքրիկ Իշխանը ընթերցել ու վերընթերցել եմ բազմաթիվ անգամներ, ու կարծում եմ՝ դեռ շատ անգամեր կընթերցեմ: Այս գրքույկում ինձ համար մի շատ կարևոր ճշմարտություն եմ բացահայտել. գեղեցկությունն ու ճշմարիտ զգացմունքը միշտ պարզության մեջ են: Ամեն մի անտեղի բարդացում անխուսափելիորեն բերում է դրանցից յուրաքանչյուրի կորստի: Պարզն այս դեպքում ոչ մի կերպ չի նշանակում պրիմիտիվ, այն ավելի շատ մաքրության ու հասկանալիի մի յուրահատուկ սինթեզ է: Հաճախ ինքս հեռանում եմ պարզության մեջ գեղեցիկը տեսնելու և այն արժեվորելու գիտակցությունից (կամ միգուցե ենթագիտակցությունից): Այսպիսի դեպքերում նա (Փոքրիկ Իշխանը) իմ ամենամեծ օգնական է :) Եվ ինչքան մեծ փիլիսոփայություն կա այս պարզ բառերի մեջ. «Ամենակարևորը աչքով չես տեսնի... Միայն սիրտն է սրատես»:

Անտուան դը Սենտ Էքզյուպերիի այս գլուխգործոցը պատահական և իզուր չէ, որ այսքան փառաբանվել է, միանշանա՛կ:

CactuSoul
28.03.2010, 02:21
Անտուան դը Սենտ Էքզյուպերիի այս գլուխգործոցը պատահական և իզուր չէ, որ այսքան փառաբանվել է, միանշանա՛կ:
Իրականում ասածիդ մտքին համաձայն եմ լիովին, միայն թե Էքզյուպերիի գլուխգործոցը, ավելի շուտ, "Citadel"-ն է: Որովհետև չեմ կարծում, թե գրքի հիթայնությամբ է որոշվում նրա՝ գլուխգործոց լինել-չլինելը: Նույնիսկ Էքզյուպերին ինքը "Citadel"-ը համարել է իր արած կարևորագույն բանը կյանքում: Էնտեղ ամեն նախադասությունը գանձ է, ամեն մեկը մի առանձին թևավոր խոսք կարող էր լինել:

Իսկ «Փոքրիկ իշխանը» փոքր, մատչելի, հրաշալի գիրք է՝ բոլորի համար, անկախ տարիքից, սեռից, ռասսայական պատկանելությունից… Էնտեղ կյանք կա, ինչպես Էքզյուպերիի ցանկացած այլ ստեղծագործության մեջ: Ու դա է, որ գրավում է: Ուրիշ ոչինչ: Ու ուրիշ ոչինչ էլ պետք չէ:

Լեո
28.03.2010, 02:29
Իսկ միգուցե՞ Էքզյուպերիի հիշյալ երկու հանճարեղ գործերն էլ իրավամբ կարելի է գլուխգործոցներ համարել :)

Rhayader
28.03.2010, 03:58
Առաջին անգամ ընթերցել եմ փոքր տարիքում, թե կոնկրետ քանի տարեկանում, չեմ հիշում:
Էական չի, թե ինչ եմ հասկացել ու ինչ չեմ հասկացել, էական չի, որովհետև հավանել եմ ու հետո վերընթերցել եմ: Ուրեմն լավն ա՝ ընկալելի ա երեխեքի համար: Էական չի նույն կերպ ա ընկալելի, ինչ ավելի մեծ տարիքում, թե չէ: Էական չի, որտև դուր է գալիս երեխեքին: Իհարկե ոչ բոլորին: Ինչպես որ բոլոր մեծահասակներին չի, որ դուր է գալիս: Ու դա բնավ չի նշանակում, որ այս երեխան կամ մեծահասակը մյուսից ավելի խելացի են, կամ մյուսից ավելի խորն են մտածում, կամ մյուսից ավելի լավ ճաշակ ունեն: Ոչ: Ուղղակի հեչ պարտադիր չի, որ բոլորը հավանեն: Կա ընդամենը փաստ, որ շատ երեխաներ հաճույքով այդ գիրքը կարդում ու վերընթերցում են: Վե՛րջ: Վերջակետ: Մնացածը ընդամենը դատողություններ են՝ խիստ սուբյեկտիվ, որոնք ճշմարտության չեն ձգտում:

Չուկ, իրականում ասածս էն ա, որ գիրքը չափազանց շատ ա կուլտիվիզացվում, մարդիկ կան՝ ամբողջ կյանքում մենակ «Փոքրիկ Իշխանն» են կարդացել, ու շատ շրջապատներում դա բավական ա, որ ասեն՝ «վաու, դու դեմք ես», չնայած բոլորն էլ նույն ձևի մի գրքի դեպքեր են:
Իրականում ինչքան պարզ ու հիշվող ա գիրքը, էնքան շատ կլինեն ինֆանտիլ մարդիկ, ովքեր կսկսեն ընդօրինակել էդ գրքի միջի պահվածքը: Ու իրանք իրանց ներսում դեմք են, տենց միլիոնավոր միանման ու միապաղաղ դեմքեր: Ինչից հետո բոլորն իրանց պսևդոօրիգինալ պատմվածք-հեքիաթներն են գրում «по мотивам» ու գնա՜ց... Մեղք ա էն գիրքը, որն էդ կարգի պոպսացվում ա ու որին իրա արժեքից մեծ նշանակություն ա տրվում: Կոնտեքստը լրիվ փչանում ա: Էսպես ասեմ, էն մարդիկ, ովքեր երեկ չէ առաջի օրը մենակ «Փոքրիկ Իշխանն» էին կարդացել, երեկ՝ «Փոքրիկ Իշխանն» ու Կոելիոյի «Ալքիմիկը», էսօր կարդացել են «Փոքրիկ Իշխանը», Կոելիոյի «Ալքիմիկն» ու Ստեֆանի Մեյերի «Մայրամուտը», ինչն էդ երեք գրքերը նույն մակարդակի վրա ա դնում, այնինչ իրանք իրականում լրիվ տարբեր կարգի ու նշանակության աշխատանքներ են:
Մոտավորապես նույն ստատուսում ա հայտնվել նաև «Ալիսան Հրաշքների Աշխարհում» գիրքը:

Chuk
28.03.2010, 04:10
Եսիմ, Սոֆ, ինձ բնավ որևէ գիրք կարդալուց չի հետաքրքրում իրա պոպուլիզացման աստիճանը: Գիրքը լա՞վն ա: Վերջ: Վա՞տն ա: Վերջ:
Ոչ մի սարսափելի բան չեմ տեսնում, որ էդքան կուլտիվիզացվել ա (համա թե բառ ա):

CactuSoul
28.03.2010, 13:30
Իսկ միգուցե՞ Էքզյուպերիի հիշյալ երկու հանճարեղ գործերն էլ իրավամբ կարելի է գլուխգործոցներ համարել :)

Էլի համաձայն եմ:):
Պարզապես մտածում եմ՝ «գլուխ-գործոց», ասել է թե՝ գործերի գլուխը, ամենա-ամենան, հետևաբար՝ միակը, ու այս տեսանկյունից դիտելիս Էքզյուպերիի գլուխգործոցն է "Citadel"-ը: Ու դա բոլորովին չի գցում «Փոքրիկ իշխանի»:love արժեքը:

Rhayader
28.03.2010, 13:38
Եսիմ, Սոֆ, ինձ բնավ որևէ գիրք կարդալուց չի հետաքրքրում իրա պոպուլիզացման աստիճանը: Գիրքը լա՞վն ա: Վերջ: Վա՞տն ա: Վերջ:
Ոչ մի սարսափելի բան չեմ տեսնում, որ էդքան կուլտիվիզացվել ա (համա թե բառ ա):

Ինձ խանգարում է: Երևի նրանից է, որ ես զուտ սպառողական վերաբերմունք չի, որ ունեմ գրքերի նկատմամբ:

Chuk
28.03.2010, 15:30
Ինձ խանգարում է: Երևի նրանից է, որ ես զուտ սպառողական վերաբերմունք չի, որ ունեմ գրքերի նկատմամբ:

Ի՞նչ ա նշանակում «զուտ սպառողական վերաբերմունք», ու ինչու՞ ես կարծում, որ օրինակ ես «զուտ սպառողական վերաբերմունք» ունեմ (եթե քեզ խանգարում ա դրա բացակայության պատճառով, ապա պատճառահետևանքային կապով դուրս ա գալիս, որ ինձ չի խանգարում դրա առկայության պատճառով, ինչը իրականության հետ նույնքան եզր ունի, ինչքան դու հավատացյալ քրիստոնյա ես):

Rhayader
28.03.2010, 15:57
Մի քիչ ազատ լինեմ, կգամ, դեմագոգ թեմաներից կզավզականանք էս թեմայում: Հիմա զբաղված եմ:

Հայկօ
28.03.2010, 16:13
«Փոքրիկ իշխանի» գերհայտնիության դիագնոզի հետ և՛ համաձայն եմ, և՛ համաձայն չեմ: Համաձայն եմ, որովհետև իրոք՝ այնքան ուժեղ գործ չի, ինչքան փառաբանում են. նույնը կարելի է ասել «Հարյուր տարվա մենության» մասին, որ ոմանք համարում են քսաներորդ դարի լավագույն գործ և այլն: Համաձայն չեմ, որովհետև բոլոր գրքերն էլ, ի վերջո, հավասար պայմաններում են, ու եթե հենց «Փոքրիկ իշխանի» մասին է հիմա այսքան խոսվում, ուրեմն ինչ-որ բան, այնուամենայնիվ, այդ գիրքը ունի, որ դրան վեր է դասում մյուսներից (եթե անգամ դա ծամել-բերանը դնելու ոճն է): Ինձ երբեք այդ աստիճան չի հիացրել, ամեն դեպքում. չափազանց սենտիմենտալ է դրա համար:

Ֆրեյա
29.03.2010, 16:05
Այսօր, վերջապես, եւ կյանքումս առաջին անգամ կարդացի Փոքրիկ Իշխանը։
Առաջին անգամ, այսօր, որովհետև էնքաաա՜ն են էս գիրքը դարձերլ պոպսա... մի մասը կարդում ա, որովհետև մոդա էր, մյուս մասը՝ կարդում ա ու բան չի հասկանում, դրա համար որոշում ա, որ սա պետք ա դպրոցական ծրագիր մտնի :crazy Ու ինչքան շատ մարդ ա իրա կարճ ուղեղով, մեծամիտ սրտով ու "կեղտոտ" ձեռներով կպնում էս գրքին, էդքան ավելի ներվայնացնող ա դառնում գրքի հեղինակությունը...
Շատերը համարում են, որ սա երեխաների համար ստեղծագործություն ա (դե երեխու մասին ա, չէ՞)... երեխան ինչ կարող ա հասկանա սիրելուց, ընկերությունից ու աշխարհից, պարզ չի... Երեխաների մոտ էդ ամեն ինչը առանց գիտակցելու ա ստացվում :)
Երկրորդ–երրորդ դասարանում մեզ տարել էին Փոքեիկ Իշխանի գարշելիագույն ներկայացման, որից հետո մոտս տպավորվել էր, որպես "էշություն"... զզվելի դեկորացիաներ, ծամածռություններ ու ոչ մի հասկանալի բան...
Հիշում եմ, որ աղվեսը աղվեսի նման չէր ու երբ որ ասում էր՝ ընտելացրա ինձ, սաղ դասարանը ծիծաղում էր, որովհետև սաղ ներկայացումից հասկացել էին մենակ էն, որ աղվեսը սիրահարվել ա Փոքրիկ Իշխանին...

Չեմ ուզում ավելորդ ոչինչ ասել գրքի բովանդակության մասին... Գիրքը կա՝ անկախ մեր հավանել–չհավանելուց, մնում ա ամեն մեկը ինքը որոշի քանի անգամ ա կարդալու :)

Հիմա որ կարդացի, հասկացա, թե շատերը ումից են "թխել" իրանց գրելաոճը... :|

StrangeLittleGirl
31.03.2010, 22:54
Այսօր, վերջապես, եւ կյանքումս առաջին անգամ կարդացի Փոքրիկ Իշխանը։
Առաջին անգամ, այսօր, որովհետև էնքաաա՜ն են էս գիրքը դարձերլ պոպսա... մի մասը կարդում ա, որովհետև մոդա էր, մյուս մասը՝ կարդում ա ու բան չի հասկանում, դրա համար որոշում ա, որ սա պետք ա դպրոցական ծրագիր մտնի :crazy Ու ինչքան շատ մարդ ա իրա կարճ ուղեղով, մեծամիտ սրտով ու "կեղտոտ" ձեռներով կպնում էս գրքին, էդքան ավելի ներվայնացնող ա դառնում գրքի հեղինակությունը...
Շատերը համարում են, որ սա երեխաների համար ստեղծագործություն ա (դե երեխու մասին ա, չէ՞)... երեխան ինչ կարող ա հասկանա սիրելուց, ընկերությունից ու աշխարհից, պարզ չի... Երեխաների մոտ էդ ամեն ինչը առանց գիտակցելու ա ստացվում :)
Երկրորդ–երրորդ դասարանում մեզ տարել էին Փոքեիկ Իշխանի գարշելիագույն ներկայացման, որից հետո մոտս տպավորվել էր, որպես "էշություն"... զզվելի դեկորացիաներ, ծամածռություններ ու ոչ մի հասկանալի բան...
Հիշում եմ, որ աղվեսը աղվեսի նման չէր ու երբ որ ասում էր՝ ընտելացրա ինձ, սաղ դասարանը ծիծաղում էր, որովհետև սաղ ներկայացումից հասկացել էին մենակ էն, որ աղվեսը սիրահարվել ա Փոքրիկ Իշխանին...

Չեմ ուզում ավելորդ ոչինչ ասել գրքի բովանդակության մասին... Գիրքը կա՝ անկախ մեր հավանել–չհավանելուց, մնում ա ամեն մեկը ինքը որոշի քանի անգամ ա կարդալու :)

Հիմա որ կարդացի, հասկացա, թե շատերը ումից են "թխել" իրանց գրելաոճը... :|

Թխել ասելով ու՞մ նկատի ունես: Ես մտքիս մեջ մի գրողի ունեմ, հետաքրքիր ա քո կարծիքն էլ իմանալ:

Իսկ էդ ներկայացման մասին չխոսամ... ես որ գնացի, հինգերորդ դասարանի խելոք երեխա էի ու «Փոքրիկ իշխանն» արդեն 1.5 անգամ կարդացել էի (երկրորդ դասարանում կիսատ էի թողել): Ո˜նց էի ջղայնացել էդ ներկայացումից:

Ինձ թվում ա՝ ամենահարմար տարիքն էս գրքի համար պատանեկությունն ա: Բաներ կան, որ էդ տարիքում նոր-նոր ես սովորում, իսկ «Փոքրիկ իշխանն» օգնում ա, որ ճիշտ սովորես: Մեջը լիքը լավ բաներ կան մարդկային հարաբերությունների կառուցման մասին:

Rhayader
31.03.2010, 23:10
Ինձ թվում ա՝ ամենահարմար տարիքն էս գրքի համար պատանեկությունն ա: Բաներ կան, որ էդ տարիքում նոր-նոր ես սովորում, իսկ «Փոքրիկ իշխանն» օգնում ա, որ ճիշտ սովորես: Մեջը լիքը լավ բաներ կան մարդկային հարաբերությունների կառուցման մասին:

Գիրքը չափազանց նեղ ա նայում մարդկային հասարակությանը, որ հարաբերություններ կառուցելու ուղեցույց լինի: Չափազանց նեղ ա, որ կարողանա աշխարհայացքի վրա ազդեցություն թողնել՝ առանց վերջինս նեղացնելու:
Ընդհանրապես, այնքան էլ չեմ սիրում աֆորիստիկ գրողներին: Ասենք՝ Րաֆֆիին ու իր նմաններին: «Փոքրիկ Իշխանն» այդ առումով հազվագյուտ գրքերից է, որ հաճույքով եմ կարդացել: Բայց որ որևէ սուր կամ խիստ ազդեցություն ունենա իմ վրա՝ ոչ մի դեպքում:

Chuk
31.03.2010, 23:16
«Փոքրիկ իշխան» գիրքը համաշխարհային գլուխգործոցներից մեկն է: Չէ՛: Էս պահին իր գրական արժեքը չեմ ակնարկում:
Պարզապես էդ գիրքը բացառիկ տաղանդ ունի ի դերև հանել գրական գլուխգովաններին, իրենց երևակայողներին: Սա մի բացառիկ գործ է, որ շատերը կիրառում են իրենց թվացյալ գերազանցությունը ցույց տալու համար. ամենատարածված տարբերակը ասելն է, որ իբր իրենք հասկացել են, իսկ մյուսներն, ովքվեր ասում են թե հասկացել են, բան էլ չեն հասկացել: Փոքրիկ իշխանը յուրօրինակ գիրք է անվերջ կրքեր բորբոքելու ու անվերջ քննարկումներ ծավալելու համար: Փոքրիկ իշխանը հատուկ երևույթ է շրջապատի մյուս մարդկանց ավելի ցածր դասակարգում իբր դասելու համար: Իրապես հիանում եմ Փոքրիկ իշխանի այս գործառույթներով, ու ցավում, որ գրական այս գեղարվեստական հրաշալի գործը նաև էսպիսի ցածր արժեքների համար է ծառայում:

Հայկօ
31.03.2010, 23:51
Ի միջի այլոց՝ Ակումբը առաջին տեղն ա, որտեղ պարզել եմ, որ «Փոքրիկ Իշխանը» կարող է ինչ-որ կրքեր բորբոքել :D: Գիրք ա, էլի: Տենց տարածված գրքեր էլի կան. «Անասնաֆերման» ա, «Ջոնաթան Լիվինգսթոն ճայն» ա, «Տասնմեկ րոպեն» ա... Գալիս ա մի պահ, որ բոլորը դրանք կարդում են, ինչը, անշուշտ, վատ բան չի:

Rhayader
31.03.2010, 23:56
Ի միջի այլոց՝ Ակումբը առաջին տեղն ա, որտեղ պարզել եմ, որ «Փոքրիկ Իշխանը» կարող է ինչ-որ կրքեր բորբոքել :D: Գիրք ա, էլի: Տենց տարածված գրքեր էլի կան. «Անասնաֆերման» ա, «Ջոնաթան Լիվինգսթոն ճայն» ա, «Տասնմեկ րոպեն» ա... Գալիս ա մի պահ, որ բոլորը դրանք կարդում են, ինչը, անշուշտ, վատ բան չի:

«Անասնաֆերման» ցուցակից հանի))) էկզիստենցիալիզմն ու քաղաքական սատիրան հիվանդագին ռոմանտիկ գրքերի հետ կապ չունեն: Չնայած՝ «Անասնաֆերմայի» վրա հիմնված աշխարհայացքով մարդկանց էլ չեմ նախանձում:

Ֆրեյա
01.04.2010, 11:17
«Անասնաֆերման» ցուցակից հանի))) էկզիստենցիալիզմն ու քաղաքական սատիրան հիվանդագին ռոմանտիկ գրքերի հետ կապ չունեն: Չնայած՝ «Անասնաֆերմայի» վրա հիմնված աշխարհայացքով մարդկանց էլ չեմ նախանձում:

Սոֆ, ոչ թե հիվանդագին ռոմանտիկ է, այլ հիվնադագին սենտիմենտալ է... դրանք տարբեր բաներ են։ Մեկ ա, չեմ ասում, թե սենտիմենտալ լինելը վատ ա, նույն հաջողությամբ կարող էր լինել սենտիմենտալ, բայց ազդեցիկ, կամ ավելի խորիմստ։

Իսկ Էքզյուպերին ուղղակի արդեն իսկ հայտնի ճշմարտություններն ա բարբառել... բանալ ա ստացվում... Ուղղակի ինքը գրի ա առել համառոտ, մի տեղում։ Ոնց որ, այբբենարանի նման բան ա, մեջը տառերն են, ու ոնց որ ասես ՝ այբբենարանը դեբիլ գիրք ա, որովհետև.... Այբբենարանի պես ինչ–որ տարրական բաներ ա սովորացնում էն մարդկանց, ովքեր "գրել–կարդալ" չեն իմացել...
Դե համ էլ ահավոր "շիրայոտ" գիրք ա սենտիմենտալության տեսանկյունից, դրա համար շատերը հուզական մակարդակում հավանում են։

Rhayader
01.04.2010, 11:18
Սոֆ, ոչ թե հիվանդագին ռոմանտիկ է, այլ հիվնադագին սենտիմենտալ է... դրանք տարբեր բաներ են։ Մեկ ա, չեմ ասում, թե սենտիմենտալ լինելը վատ ա, նույն հաջողությամբ կարող էր լինել սենտիմենտալ, բայց ազդեցիկ, կամ ավելի խորիմստ։

Իսկ Էքզյուպերին ուղղակի արդեն իսկ հայտնի ճշմարտություններն ա բարբառել... բանալ ա ստացվում... Ուղղակի ինքը գրի ա առել համառոտ, մի տեղում։ Ոնց որ, այբբենարանի նման բան ա, մեջը տառերն են, ու ոնց որ ասես ՝ այբբենարանը դեբիլ գիրք ա, որովհետև.... Այբբենարանի պես ինչ–որ տարրական բաներ ա սովորացնում էն մարդկանց, ովքեր "գրել–կարդալ" չեն իմացել...
Դե համ էլ ահավոր "շիրայոտ" գիրք ա սենտիմենտալության տեսանկյունից, դրա համար շատերը հուզական մակարդակում հավանում են։

Դե, հիվանդագին բառն արդեն ռոմանտիկի ու սենտիմենտալի բացասական տեսակի մասին ա խոսում))

Ֆրեյա
01.04.2010, 11:49
հա, երևի ճիշտ ես... քիչ սենտիմենտալը ավելի լավ ա քան հիվանդագին սենտիմենտալը։
Ուղղակի, չեմ կարող ասել, որ վատ գիրք ա, բայց չեմ էլ կարող ասել, որ լավ գիրք ա։
Իմ համար օրինակ, չի կարող դառնալ կենսագիրք, կամ փիլիսոփայագիրք, կամ գաղափարագիրք...
Բայց Էքզյուպերին լավ մարդ ա եղել :)

StrangeLittleGirl
03.04.2010, 02:13
Գիրքը չափազանց նեղ ա նայում մարդկային հասարակությանը, որ հարաբերություններ կառուցելու ուղեցույց լինի: Չափազանց նեղ ա, որ կարողանա աշխարհայացքի վրա ազդեցություն թողնել՝ առանց վերջինս նեղացնելու:
Ընդհանրապես, այնքան էլ չեմ սիրում աֆորիստիկ գրողներին: Ասենք՝ Րաֆֆիին ու իր նմաններին: «Փոքրիկ Իշխանն» այդ առումով հազվագյուտ գրքերից է, որ հաճույքով եմ կարդացել: Բայց որ որևէ սուր կամ խիստ ազդեցություն ունենա իմ վրա՝ ոչ մի դեպքում:
Սոֆ, նեղ ա, դրա համար էլ ասում եմ՝ դեռահասների համար ա: Ֆրեյան վերևում նշեց այբուբենի մասին: Ոնց որ այբուբեն լինի տարբեր հարաբերություններ կառուցելու համար: Ու հաստատ ավելի լավ ա՝ դեռահասները «Փոքրիկ իշխանով» հիանան, քան Րաֆիի ու իր նմանների (Էս էլ ասում եմ, որովհետև իրական դեպքեր հիշեցի :D)

Արէա
08.05.2010, 20:38
...Եթե դու մի ծաղիկ ես սիրում, միակը, որի անունը չկա միլիոնավոր աստղերից և ոչ մեկի վրա, դա արդեն բավական է, դու նայում ես երկնքին ու քեզ երջանիկ ես զգում, և դու ասում ես քեզ, այնտեղ, ինչ-որ մի տեղ, ապրում է իմ ծաղիկը...
...հրաշք է, ամեն մի տողը հրաշք է, համաշխարհային գրականության պատմության մեջ կասկածում եմ որ կլինի էլի էդպիսի մաքուր, էդքան լուսավոր, էդքան էգոիզմի նշույլ անգամ չպարունակող գործ, երևի միայն Սարոյանի "Մարդկային կատակերգությունը":

Մանանա
11.05.2010, 16:03
<<Փոքրիկ իշխանը>> շատ լավ գիրք ա: Ուղղակի ինքը ենքան ա քննարկման առարկա դարձել, որ արդեն հոգնում ես ու դրանով կարծես արժեզրկվում ա: Ասում եք այբուբեն ա-լրիվ համաձայն եմ: Բայց էտ այբուբենին ոչ մեկ չի հետևում: Լինում ա չէ, որ ինչ-որ երգ էնքաան են դնում հեռուստացույցով, որ բթանում ես ու էլ չես կարողանում լսել: Հիմա նույն բանը որց որ լինի: Էնքան ենք քննարկում, թր անգամ մոռանում ենք մեջը ինչ էր գրված...

Լեո
29.06.2010, 21:13
Հունիսի 29-ը Անտուան դը Սենտ Էքզյուպերիի ծննդյան օրն է: Այսօր լրացավ նրա 110 ամյակը:

http://his.1september.ru/2007/16/9-2.jpg

Sona_Yar
29.06.2010, 21:57
Հունիսի 29-ը Անտուան դը Սենտ Էքզյուպերիի ծննդյան օրն է: Այսօր լրացավ նրա 110 ամյակը:

http://his.1september.ru/2007/16/9-2.jpg
Էդ առիթով Google.pl այսօրվա լոգոն այս տեսքն ունի՝48628

Մանանա
29.06.2010, 22:01
Հունիսի 29-ը Անտուան դը Սենտ Էքզյուպերիի ծննդյան օրն է: Այսօր լրացավ նրա 110 ամյակը:

http://his.1september.ru/2007/16/9-2.jpg

Այո!!! ի դեպ, Google-ն ու yandex-ը այսօր փոխել են իրենց գլխավոր էջի լոգոտիպերը:)
http://www.rian.ru/technology/20100629/251099775.html