Մեր օրերում բջջային հեռախոսը (http://www.mobilephones.am)ունի մեծ դեր;20-30 տարի առաջ մարդիկ երևի չէին էլ մտածում որ կստեղծվի մի սարք, վորը հաշված վարկյանների ընթացքում կարող է աշխարհի ցանկացած կետ ինֆորմացիա փոխանցել:Այն կարծես դարձել է մեր կենցաղի անբաժանելի մասը::)
Ես օգտագործում եմ շատ ճիշտա որ մարդիկ զոռ տվին խելքներին ու սարքեցին գիտության հրաշքը:D ինձ որ շատա պետք գալիս:
ՊՍ :D Վախխխխ մամա..... լինկտ սպանումա, խոսքի ոնց որ գրեմ: Ունեք խնդալու Լուսանկարներ (http://lusankar.info) տեղադրեք այստեղ:
Այո...
Իմիջայլոց բջջային հեռախոսի գաղափարը ունի բավականին մեծ տարք ;)
Ուղակի տեխնոլոգիաները մասնավորապես Ինտեգրալ միկրոսխեմաների ինտեգրացման աստիճանները թույլ չէին տալիս ստանալ այսպիսի չափերի բջջային հեռախոսներ…ու երբ մարդկությունը Տեխնոլոգիական տեսանկյունից հասավ նրան որ կարողացավ ստանալ հարմարավետ/ չափերի տեսանկյունից / բջջային հեռախոսներ .. բոլորը սկսեցին մրցակցել այդ նոր և բավականին լայն շուկայում
Իմիջայլոց ես լսել եմ որ մինչև 18 տարեկան մարդկան բջջային հեռախոս չի կարելի քանի որ դա վատ է ազդում ուղեղի զարգացման վրա..իմ երեխաներին երևի մինչև 18 չթողեմ բջջային հեռախոս օգտագործել :)
Հ.Գ. լօլ Մելիքյանի լեկցինաերը հիշեցի :D
Ուրվական
23.09.2007, 09:17
Բջջային հեռախոս օգտագործում եմ, բայց մի ձևի վախ կա մեջս: Առողջության համար հաստատ վտանգավոր ա: Ու կարող ա դա երևա ոչ թե մեր, այլ մեր հետագա սերունդների վրա, որովհետև մենք հիմա կոնկրետ փորձարկողի դերում ենք: Բայց մյուս կողմից էլ փաստ է, որ առանց դրա անհնար է: Էս վերջերս լսեցի, հետազոտությունները ցույց են տվել, որ մարդու բջջային հեռախոսն ամենաուղղակի ձևով ազդում է մարդու վրա, փոխում նրա տրամադրությունը: Մի խոսքով, պետք ա բջջային հեռախոս, սակայն երբեք չպետք է դադարել մտածել սեփական առողջության մասին: Օրինակ, էդ որ տարբեր ձևի չինական կորպուսներ են ծախում, առնում ենք, ու խոսում, հեչ էլ լավ չի, որովհետև դրանք չեն պաշտպանում բջջային հեռախոսի ճառագայթումից, իսկ այն, ինչպես գիտեք, նույնիսկ հանգստի ռեժիմում ճառագայթում է: Ուզում եմ ասել, որ օգտագործեք, ինչքան հնարավոր է, որակյալ ապրանք, դա անհրաժեշտ է մեր իսկ առողջության համար: Իսկ ինչ մնում է երեխաների՝ բջջային հեռախոս օգտագործելուն, ապա, կարծում եմ, որ նրանց ընդհանրապես մինչև 16-17 տարեկան այդպիսի բան պետք չէ, և՛ առողջական, և՛ հոգեբանական տեսանկյունից նայելու դեպքում: Հայ տղեքի երգը լսել եք, չէ՞.
Էդ սոտովին, լսու՞մ ես, կտաս պապայիդ, ու կասես,
Պապ, ինձի սրա տեղը մի հատ հեծանիվ կառնե՞ս...
Սրանից ճիշտը չկա: