Դիտել ողջ տարբերակը : Սեր ազգականների միջև
Cassiopeia
23.07.2007, 09:44
Ինչպես արձագանքել, երբ արյունակից ազգականները սիրահարվում են իրար…
Հանրահռչակ տաղանդ Լորդ Ջորջ Գորդոն Բայրոնը սիրում էր իր քրոջը և նրա սերը չբավարարվեց զուտ հոգեկան զգացմունքներով, այն իր մեջ ներառեց նաև քրոջ և եղբոր համատեղ սեռական կյանքը: Կարդալով գրքեր, բազմիցս կարող ենք հանդիպել պատմական այնպիսի դեմքերի, որոնք սիրել ու ամուսնացել են իրենց զարմիկների հետ: Որոշ ազգերի մոտ, ինչպիսիք են արաբները, եզդիները և այլն դա ներկայումս ևս ընդունված սովորույթ է:
Մեզ փոքրուց դաստիարակում են, որ մեր զարմիկները մեր քույր-եղբայրներն են: Ըստ հայկական ավանդույթների ամուսնացողներին առնվազն “7 պորտ” պետք է բաժանի: Բայց ոչ ոք ապահովագրված չէ, որ կարող է սիրել իր եղբորը կամ քրոջը:
Եթե մի կողմ դնենք բժշկության տեսակետն այն մասին, որ նմանատիպ ամուսնության ընթացքում Դաունի (և ուրիշ) հիվանդությամբ երեխայի ծննդի հավանականությունն ավելի է մեծանում, ապա ի՞նչն է խանգարում նմանատիպ սիրուն:
Արդյոք Աստվածաշունչն արգելում է դա, ինչպիսի՞ն է առաքելական եկեղեցու վերաբերմունքը դրա հանդեպ:
Ի՞նչպես պետք է վարվի նման իրավիճակում հայտնվածը:
StrangeLittleGirl
23.07.2007, 10:23
Եթե մի կողմ դնենք բժշկության տեսակետն այն մասին, որ նմանատիպ ամուսնության ընթացքում Դաունի (և ուրիշ) հիվանդությամբ երեխայի ծննդի հավանականությունն ավելի է մեծանում
Դաունի հավանականությունը չի մեծանում ;)
Cassiopeia
23.07.2007, 10:28
Դաունի հավանականությունը չի մեծանում ;)
Նման իրավիճակում հայտնվածները մի պրոբլեմից ազատվեցին…:D
Կարծում եմ ամեն ինչ սիրող զույգերի ձեռքերում է, եթե նրանք կախված են հասարակական կարծիքից ապա ոչինչ էլ չի ստացվի նրանց մոտ, այլ ուղղակի կսպանեն իրենց սերը, իսկ եթե նրանք ուժեղ գտնվեն ապա կմիանան: Ի դեպ մեր ազգում այդպիսի դեպք կա երբ երկու Ինանցներ (սա իմ ազգանունն է;)) ամուսնացել են ունեցել նորմալ երեխաներ ապրում են շատ երջանիկ:
Կարծում եմ միակ քննադատողը հասարակությունն է, ու նրանց կարծիքը հաշվի առնողները միշտ էլ տուժում են:
Ապրեք ձեզ համար, ոչ թե ուրիշի ու նրան օրենքներով, մի դարձեք ուրիշի կարծիքների խաղալիք, գնդակ, որ տշվում է այս կողմից այն կողմ:
Ungrateful
24.07.2007, 01:26
Ինչպես արձագանքել, երբ արյունակից ազգականները սիրահարվում են իրար…
Չեմ կարողանում հասկանամ.. և աստված տա կյանքում չհասկանամ...
Cassiopeia
24.07.2007, 09:56
Ի դեպ մեր ազգում այդպիսի դեպք կա երբ երկու Ինանցներ (սա իմ ազգանունն է;)) ամուսնացել են ունեցել նորմալ երեխաներ ապրում են շատ երջանիկ:
Կարծում եմ միակ քննադատողը հասարակությունն է, ու նրանց կարծիքը հաշվի առնողները միշտ էլ տուժում են:
Վարդ, իսկ ինչ ազգակցականություն են նրանք ունեցել, ովքե՞ր են եղել մեկը մյուսի համար…
Պանդուխտ
24.07.2007, 13:35
Բարեւ,
Ջեմ կարծում Աստուածաշնչում արգելուած լինի, քանզի Ադամն իր անձի հետ ամուսնացաւ, այսինքն՝ իր կողի ոսկորից կերրտուած Եւայի հետ: Իսկ նրանց զաւակները՝ իրար հետ:
Եկեղեցու հայրերը արգելել են ազգականների ամուսնութիւնը, ջլատելու համար ժամանակի հայկական միջավայրի ցեղային-նախարարական կազմը: Ինչպէս գիտենք, հին դարերում երիտասարդների ամուսնութիւնը որոշւում էր ընտանիքում, տոհմում եւ ցեղախումբում. տան երեցների կողմից: Ամուսինների ընտրութիւնը յաճախ կատարւում էր տնտեսական եւ ցեղախմբային նկատառումներով: Այսինքն՝ աղջկայ կամ տղայի ունեցուածքը օտարին (այլ ցեղերին) պիտի չի անցնի ժառանգութեամբ, ամուսնութիւնը պիտի կատարուի մի եւ նոյն ցեղախումբի ընտանեկան բարեկամական եւ արենակցական կապը ամուր եւ մշտական պահելու համար:
Քոյր-եղբայր ամուսնութիւնը մեր դարում աներեւակայելի է, սակայն մօտիկ ազգականների միջեւ...տանելի:
Ձայնալար
24.07.2007, 14:19
Ախր էդ անտեր սիրահարվելը այդքան էլ պատահական ու անկառավարելի պրոցես չի: Եթե երեխան ծնված օրվանից գիտի որ դա իր քույրը կամ եղբայրն է (համապատասխան հետևանքներով), չի կարող հետո մի օր սիրահարվել: Այլ հարց է, թե որքանո՞վ է հիմնավորված ազգականների հետ չամուսնանալու ավանդույթը: Որքանով ինձ է հայտնի, գիտականորեն ապացուցված է, որ նման գեներով մարդիկ ավելի հակված են տկար սերունդ տալու: Կարծում եմ, ավելի լավ հիմնավորում այդ ավանդույթին չէր կարող լինել:
Վարդ, իսկ ինչ ազգակցականություն են նրանք ունեցել, ովքե՞ր են եղել մեկը մյուսի համար…
Վերա ջան ճիշտն ասած չգիտեմ թե կոնկրետ ինչ ազգակցականություն են նրանք ունեցել, բայց հաստատ կարող եմ մի փաստ նշել, որ Ինանցները այդքան էլ իրարից հեռու գնացած չեն լինի, ճիշտ է հիմա բավականին շատ ենք, բայց բոլորը բոլորին ճանաչում են, միգուցե ես կամ իմ զարմիկները չէ, բայց մեծրը բոլոր իրար ճանաչում են:
Ինչ եք կարծում եթե փոքր ժամանակ եղբորն ու քրոջ առանձնացնեն այնուհետև հասուն տարիքում հանդիպացնեն առանց ասելու որ քույր ու եղբայր են ... քույրը ` գեղեցիկ, եղբայրը ` բարետես , ինչ եք կարծում հնարավոր է որ իրար դուր գան ? հՆարավոր է որ սիրով զբաղվեն ?
Հիմա ես ամեն ինչը մի կողմ դնենք ու ինքներս մեզ հարց տանք ( առանց պպզած կոմպլեքսավորվելու թե "սինչ ասեց ես աբերը"...), իսկ ինչի չեք սիրահարվում Ձեր եղբորը/քրոջը ?
Իրոք ինչի ? Որովհետեև Ձեզ փոքրուց սովորեցրել են կամ ավելի շուտ դուք ինքներդ համոզվելեք որ այն շրջապատը որտեղ դուք ապրում եք բարոյական նորմեր ունի , այլ հարցա ինչ ավանդույթ ինչւ պետքա ենթարկվեք և ումա ձեռնտու ետ անավանդույթը, բայց փաստը մնումա են, որ ընտանիքը հենց ինդիվիդի բարոյականությունը հասարակությունում արտացոլող հայելինա , ինչքան ամուր ու հաստատուն ու ավանդականա ենքան շանսերը մեծ են այդ ընտանիքի գոյատևելու(ավանդապահ չհասկանաք մարդը կնոջը հացի չի թողնում, տրանսսեքսուալների ընտանիքնել կարա ավանդություններ ունենա):
Հայ իրականության մեջ ընտանիքը սրբություն է , իսկ կինարմատը այդ ընտանիքում ` պատիվը , արատավորեք մի կինարմատի և նրա ընտանիքի պատիվը գետնով կտանք, պատիվն էլ ինքը բարոյական հասկացություն է :
Չգիտեմ ինչքան նպատակահարմարա բժշկական տեսանկյունից , քանի որ շատ բժշկական պրոբլեմներ լուծվում են ես դարում ներառյալ նաև անպտղաբերությունը, բայց ամբողջ հարցը բարոյականության , իսկ այնուհետև արդեն զգացմունքների մեջ է:
Եթե մարդկանց բարոյականության մասին ձևավորված սեփական նորմերը համապատասխանում են "ինչ ինչ" պահանջների, ապա նրանց միությունը բավականին հնարավոր է , չնայած դա նաև կախված է կրկնում հասարակական-բարոյական-սեցիալական միջավայրից: Ի վերջո եթե նույնիսկ բարոյական նորմերն են թույլ տալիս .... մարդիկ հազվադեպ են սիրահարվում իսկականից , հիմնականում նրան բնական կրքի զգացմունքների ազդեցության տակ են ..
Լիովին համամիտ եմ Root -ի գրառման հետ, շատ ճիշտ էր ամեն ինչ ասված :hands
Թեմայի վերնագիրը կարդալուց հետո, սկսեցի մտածել թեմայի շուրջ, ու այն աբսուրդ էր թվում, սակայն չէի կարողանում հիմնավորել թե ինչու, սակայն կարդալով Root -ի գրառումը ամեն ինչ իմ համար հիմնավորեցի…:P ավելի ճիշտ նա հիմնավորեց :clap
StrangeLittleGirl
25.07.2007, 00:11
Հիմա խորը շունչ եմ քաշում ու սկսում երկար գրառումս (հուսով եմ՝ այս գիշեր կպրծնեմ :D):
Սկզբում բժշկական տեսանկյունից նայենք: Հուսով եմ՝ բոլորդ գիտեք Մենդելի օրենքները: Կարծում եմ, որ լսել եք ժառանգական հիվանդությունների մասին, որոնք հիմնականում ժառանգվում են ռեցեսիվ ձևով: Դրանք զանազան գեների մուտացիաների արդյունք են և շատ հազվադեպ են դրսևորվում. հանդիպում են այն ընտանիքներում, որտեղ և՛ մայրը, և՛ հայրը կրում են այդ ռեցեսիվ գենը, չնայած նրանք առողջ են: Յուրաքանչյուրս բազմաթիվ այդպիսի ռեցեսիվ գեներ ունենք, սակայն յուրաքանչյուրիս մոտ տարբեր են: Օրինակ, ես ունեմ a, b, c ռեցեսիվ գեները (առողջ եմ, որովհետև ամբողջական պատկերն այսպիսին է. Aa, Bb, Cc), մյուսի մոտ կա Dd, Ee, Ff, մինչդեռ մնացածները հոմոզիգոտ վիճակում են՝ AA, BB, CC (այսինքն՝ մուտացիայի չենթարկված, առողջ): Վերցնենք մի կոնկրետ հիվանդության գեն և նշանակենք a: Դրան համապատասխան առողջ գենը կլինի A: Սովորաբար երբ ոչ ազգակցական ամուսնություններ են լինում, յուրաքանչյուր ժառանգական հիվանդության հանդեպ ծնողներից մեկն ունենում է AA ձևը, մյուսը` նույնպես AA, իսկ վատագույն դեպքում՝ Aa: Այսինքն, նրանց երեխաները առողջ են լինելու, չնայած նրան, որ կա՛մ կկրեն հիվանդ գենը (Aa), կա՛մ չեն կրի (AA): Հիմա վերցնենք մոտ ազգակցական ամուսնությունները: Այդ դեպքում շատ հավանական է, որ հենց նույն հիվանդությունների նկատմամբ հետերոզիգոտ (Aa) ձևերը հանդիպեն: Այս դեպքում հավանական է դառնում սերնդի՝ հիվանդ լինելը: Ընդհանրապես, յուրաքանչյուր հիվանդության համար այդ հավանականությունը 25% է: Պատկերացրեք, թե որքան շատ են նման հիվանդությունները, քանի որ իրենց առողջ ծնողներից մոտ ազգականները ստացել են նաև Bb, Cc, Dd և այլ հետերոզիգոտ ձևեր: Իհարկե, որքան հեռանում է ազգակցական կապը, այնքան հավանականությունը փոքրանում է, որ երկու ծնողները հենց նույն հատկանիշի նկատմամբ կլինեն հետերոզիգոտ, հետևաբար առողջ սերունդ տալու հավանականությունը մեծանում է:
Հիմա անցնենք Աստվածաշնչին: Ճիշտ չէ, որ Աստվածաշունչը միանշանակ մոտ ազգակցական ամուսնությունների կողմնակից է: Երբ Ադամն ու Եվան ստեղծվեցին, ամեն ինչ կատարյալ էր, հետևաբար նրանց գեներն էլ մուտացիաներ չէին կրում: Այդ պատճառով նրանց համար խնդիր չէր առողջ սերունդ տալը, ոչ էլ նրանց սերունդների, որոնք ստիպված էին միմյանց հետ ամուսնանալ, քանի որ ուրիշ մարդ չկար երկրի երեսին: Աստվածաշնչի առաջին՝ Ծննդոց գրքում բազմաթիվ նման օրինակներ ենք տեսնում. այդ ժամանակ դեռ բավականաչափ ապականված չէին գեները: Բայց եթե մի քիչ առաջ անցնենք, հասնենք երրորդ գրքին՝ Ղևտացոցին, կկարդանք. «Ոչ մէկն իր արիւնակից ազգականին չ՛մօտենայ նորա մերկութիւնը բանալու համար» (Ղևտացոց 18:6):
Ներկայացրեցի բժշկական և Աստվածաշնչյան տեսանկյունները: Հետևությունները ձեզ եմ թողնում:
Հ.Գ. Բժշկական մասը շատ համառոտ եմ ներկայացրել, գուցե անհասկանալի է: Խնդրում եմ՝ այդ դեպքում հարցեր տվեք, սիրով կբացատրեմ:
Kheranyan
25.07.2007, 12:38
Եկեք մի պահ պատկերացնենք թե չկա հասարակություն և չկա հասարակական կարծիք, որը կարող է քննադատել կամ գովերգել սերը, կապը, ամուսնությունը հարազատների (քրոջ և եղբոր, անկախ այն հանգամանքից, թե նրանք հարազատ են թե զարմիկներ) միջև: Այս դեպքում որոշողը լինում են երկուսով, բայց մի՞թե մարդ կարող է և պետք է շարժվի միայն զգացմունքներով: Եթե այս հարցը ինձ տան, ապա ես միանշանակ կպատասխանեմ ՈՉ, քանի որ մարդը սոսկ զգայարանների հավաքածու չէ, նա ունի բանականություն. արժեքային համակարգ և ցանկացած որոշում կայացնելիս, իմ կարծիքով պետք է համադրել և՛ զգացմունքները, և՛ արժեքային համակարգը, և՛ բանականությունը, և ահա հենց դրանց համադրմամբ շարժվող մարդը, ըստ իս չի կարող իր կողակից ընտրել իր քրոջը կամ եղբորը, քանի որ եթե նա լիովին գիտակցի այդ ամենը, ապա երևի թե չի գնա այդ քայլին, համենայն դեպս ես այդպես եմ կարծում և հենց այստեղ է որ ես լիովին համամիտ եմ Root-ի արտահայտած մտքի հետ
Հայ իրականության մեջ ընտանիքը սրբություն է , իսկ կինարմատը այդ ընտանիքում ` պատիվը , արատավորեք մի կինարմատի և նրա ընտանիքի պատիվը գետնով կտանք, պատիվն էլ ինքը բարոյական հասկացություն է :
Չգիտեմ ինչքան նպատակահարմարա բժշկական տեսանկյունից , քանի որ շատ բժշկական պրոբլեմներ լուծվում են ես դարում ներառյալ նաև անպտղաբերությունը, բայց ամբողջ հարցը բարոյականության , իսկ այնուհետև արդեն զգացմունքների մեջ է:
Եթե մարդկանց բարոյականության մասին ձևավորված սեփական նորմերը համապատասխանում են "ինչ ինչ" պահանջների, ապա նրանց միությունը բավականին հնարավոր է , չնայած դա նաև կախված է կրկնում հասարակական-բարոյական-սեցիալական միջավայրից: Ի վերջո եթե նույնիսկ բարոյական նորմերն են թույլ տալիս .... մարդիկ հազվադեպ են սիրահարվում իսկականից , հիմնականում նրանք բնական կրքի զգացմունքների ազդեցության տակ են ..
Անձամբ ես երբեք չեմ արդարացրել, նույնիսկ ավելին, միշտ դատապարտել եմ նման կապը, քանի որ բարոյականությունը անձամբ ինձ համար մեծ նշանակություն ունի, և ես հաստատ իմ զավակներին կդաստիարակեմ նույն ոգով և բարոյականությամբ:
Ախր դե հիմա որ գրեմ ասելու եք , որ կյանքին պետք է ազատ նայել,պետք է կարողանալ խոսել ցանկացած թեմայի մասին, այստեղ միայն բառարանային բառեր են օգտագործված և դրանով ամեն ինչ արդարացված է(երևի հիշեցիք,որ թեմայի մասին եմ խոսում) : Դե հա էդ դեպքում ապրում ենք ազատ ու խոսում ենք ցանկացած այլանդակության մասին: Չնայած որ այս թեման բավականին արդիական է կենդանական աշխարհում ու ինչպես երևում է էս «ազատ կյանք» կոչվածը ձգտում է միավորել մարդկության որոշ մասին այս աշխարհի հետ: Եթե դա այդպես է, ապա ես նախնտրում եմ մնալ էն հին կարգերում, եթե կուզեք հնավոճ և այլն, և այլն:
Ախր դե հիմա որ գրեմ ասելու եք , որ կյանքին պետք է ազատ նայել,
փակ նայելով ոչինչ չես տեսնի
պետք է կարողանալ խոսել ցանկացած թեմայի մասին,
ավելի լավ , ուրեմ ասելու բան ունեն որ խոսում են
այստեղ միայն բառարանային բառեր են օգտագործված և դրանով ամեն ինչ արդարացված է(երևի հիշեցիք,որ թեմայի մասին եմ խոսում)
Ինքը ֆորումը հայերեն գրականության ու գրերի, նաև բառերի պահպանումթյան համար է ստեղծված, իսկ բառերը միշտ էլ բառարանից են
Դե հա էդ դեպքում ապրում ենք ազատ ու խոսում ենք ցանկացած այլանդակության մասին:
Ոչնինչ չի խանգարում խոսել և փնովել այլանադակությունը ` ամեն մեկը իր բարոյականության սահմաներում , եթե այն իրոք առկա է հասարակության մեջ, ընհակառակը , հենց քննարկման միջոցով է պարզվում որ այն իրոք այլանադկություն է , իսկ մինչև այդ այն պարզապես սուբյեկտիվ կարծիք է :
Չնայած որ այս թեման բավականին արդիական է կենդանական աշխարհում ու ինչպես երևում է էս «ազատ կյանք» կոչվածը ձգտում է միավորել մարդկության որոշ մասին այս աշխարհի հետ:
Ազատամիտ ու ազատ կյանքը տարբեր հասկացողություններ են ... շատ աղջիկներ ունենք որ ազատ կայքն են անում բայց սկի միտք չունեն ու մնաց ազատ լինի:
Ու շատ աղջիկներ էլ կան որ ազատամիտ են բայց թույլ չեն տալիս ազատ կյանք վարելու ելնելով բարոյականության մասին ունեցած իրենց պատկերացումներից:
Ազատամտությունը նաև ենթադրում է կարծիքների փոխադարձ հարգանք: Այսինքն ազատամիտը ինքը հարգում է ազատ կյանք վարողի կարծիքը որը ամենևին չին նշանակում թե հարգում է նրա անձը կամ արդարացնում է նրա գործողությունները:
Եթե դա այդպես է, ապա ես նախնտրում եմ մնալ էն հին կարգերում, եթե կուզեք հնավոճ և այլն, և այլն:
Քո իրավունքնա մնալ ընդեղ որտեղ քեզ տաք ես զգում , բայց դրանով հանդերձ "հարգել" մնացածի տաքությունը , համենայն դեպս նվազագույնը թողնել որ ամեն մեկը իր կարծիքը ունենա:
Firegirl777
26.07.2007, 15:37
Վերջերս հենց իմ ծանոթներից մեկը պատեց դեպք իր կյանքից, ի դեպ մասնագիտւթյամբ նա հենց կենսաբան գենետիկ է, ու չնայած նրան որ սիրահարվել էր իր մի քրոջը, որը ի դեպ 4 պորտ հեռու է եղել, բայց գենետիկ լինելով ու հասկանալով ողջ պրոբլեմը ու ղեկավարվելով միայն բժշկության գիտելիքներով հրաժարվել է իր սիրուց....
Մարիաննա
26.07.2007, 16:26
Մեր ժամանակներում ինցեստը, այսինքն, արյունախառնումները մեկ ընտանիքի անդամների միջև շատ ավելին են, քան կարծում ենք: Տարբեր հետազոտողներ բացահայտել են, որ մարդկանց 1,5-5%-ը և տասը ընտանիքից մեկը երբևէ առնչվել է ինցեստին, և դա՝ այսպես կոչված կիրթ պետություններում: Կարծում եմ այս դեպքում ոչ այնքան երևույթն է կարևոր, որքան դրա հետևանքները և չխաթարված հոգեբանական վիճակը: :think Ո՞վ է մեղավոր նման իրավիճակում հայտնվելու համար՝ դեռևս չհասունացած զույգե՞րը, թե՞ բնազդաբար արյանը սիրահարված սիրահարները: :think
Ցանկացած մարդ կարոտ է ուշադրության և փաղաքշանքի, սակայն որոշ փաղաշանքներից, զգացական գրկախառնություններից և համբյուրներից, այնուամենայնիվ, անհրաժեշտ է խուսափել: Եվ ինչպես կասեր ցուցամատը հանրությանը պարզած Արտաշես Գեղամյանը. <<Եվ հիշե՛ք, ամեն մարդ մարդ է, երբ մարդ է»: :D <<Քեզ համար և քո էջերում, ակու՛մբ>>: :D Լավ կացեք. :)
Second Chance
26.07.2007, 16:27
:[նման երեվույթը սրբապղծություն եմ համարում-քանի որ ընտանիքը սրբություն է այլապես կկորի բոլորովին քույր-եղբայր հասկացությունը, ու եթե մեկն ասի թե ինձ եղբոր նման է վերաբերվում ես չեմ հասկանա թե դա ինչ է......
Իսկ ինչ վերաբերվում է բժշկական և աստվածաշնչյան տեսանկյուններին Բյուրակնը
ասեց ամեն ինչ արդեն, ու կարծում եմ ավելացնելու բան չկա
Բայց եթե մի քիչ առաջ անցնենք, հասնենք երրորդ գրքին՝ Ղևտացոցին, կկարդանք. «Ոչ մէկն իր արիւնակից ազգականին չ՛մօտենայ նորա մերկութիւնը բանալու համար» (Ղևտացոց 18:6):
;)
Lady Raindance
27.07.2007, 08:59
Եթե նրանք պատրաստ են հանուն իրար դեմ գնալ բոլորին, ապա ինձ չեն հարցնի:P
Ինչևէ, ես միշտ համարել եմ որ բարոյականությունը խղճի ու ինտելեկտի պակասով մարդկանց համար է:
Ինչևէ, ես միշտ համարել եմ որ բարոյականությունը խղճի ու ինտելեկտի պակասով մարդկանց համար է:
Հ՞ն :o…Բարոյականությունը դա այն կարևոր հատկություններից է, որը ցավոք սրտի այսօրվա երիտասադությունը ընկալում է ավելի ու ավելի վատ…Չեմ հասկանում ինչ վատ բան կա Բարոյական նորմերի մեջ…ինչպես կարելի է խղճով և Ինտելեկտով մարդկանց անբարոյական համարել…իսկ Բարոյական նորմերին հետևող մարդկանց համարել ոչ ինտելեկտուալ…:[…Ամեն մարդ ունի իր սեփական Բարոյական նորմերը…և շատ ցավալի է որ այսօրվա երիտասարդության կողմից ավելի ու ավելի շատ եմ լսում այսպիսի արտահայտություններ… բորորը կարծես ձգտում են արհամարհել բարոյական նորմերը…կարծես թե այլ նպատակներով…: [
Կոչ եմ անում Այսօրվա երիտասարդներին… Ուշքի եկեք քանի դեռ ուշ չի… կան Բարոյական նորմեր որոնց խախտումը ես կհամարեմ ազգի դավաճանություն…բարոյական նորմերն են որ մարդուն շատ ժամանակ տարբերում են կենդանիներից… :[
Մի հատ հարց տամ քեզ դու քեզ խղճով և ինտելեկտով մարդ ե՞ս համարում :think
Ինչպես կասեր Philosopher-ը ` Va de Retro Satanas :D:D:D
Lady Raindance
28.07.2007, 08:13
Հ՞ն :o…Բարոյականությունը դա այն կարևոր հատկություններից է, որը ցավոք սրտի այսօրվա երիտասադությունը ընկալում է ավելի ու ավելի վատ…Չեմ հասկանում ինչ վատ բան կա Բարոյական նորմերի մեջ…ինչպես կարելի է խղճով և Ինտելեկտով մարդկանց անբարոյական համարել…իսկ Բարոյական նորմերին հետևող մարդկանց համարել ոչ ինտելեկտուալ…:[…Ամեն մարդ ունի իր սեփական Բարոյական նորմերը…և շատ ցավալի է որ այսօրվա երիտասարդության կողմից ավելի ու ավելի շատ եմ լսում այսպիսի արտահայտություններ… բորորը կարծես ձգտում են արհամարհել բարոյական նորմերը…կարծես թե այլ նպատակներով…: [
Կոչ եմ անում Այսօրվա երիտասարդներին… Ուշքի եկեք քանի դեռ ուշ չի… կան Բարոյական նորմեր որոնց խախտումը ես կհամարեմ ազգի դավաճանություն…բարոյական նորմերն են որ մարդուն շատ ժամանակ տարբերում են կենդանիներից… :[
Մի հատ հարց տամ քեզ դու քեզ խղճով և ինտելեկտով մարդ ե՞ս համարում :think
Պատասխանելուց առաջ փորձիր գոնե հասկանալ: Ես խղճով և ինտելեկտով մարդկանց անբարոյական չեմ համարում: Պարզապես բարոյականությունը իր բնույթով հասարակական խիղճ է: Հոտային երևույթ: Ամբոխը ղեկավարելու միջոց: Իսկ այն մարդը, ով բավական ուժեղ է ամբոխ չդառնալու համար, դրա կարիքը չունի: Նա բարձր է կանգնած հասարակությունից ու ինքն է որոշում իր չափը:
Մեծամտություն թող չթվա, բայց խղճով և ինտելեկտով իմ հետ համեմատելի քիչ մարդ եմ ճանաչում: Եթե ոչ ոքի աչքը չեմ խոթում, դա դեռ ոչինչ չի նշանակում: Սա պարզապես, ի միջի այլոց::B
Պատասխանելուց առաջ փորձիր գոնե հասկանալ: Ես խղճով և ինտելեկտով մարդկանց անբարոյական չեմ համարում: Պարզապես բարոյականությունը իր բնույթով հասարակական խիղճ է: Հոտային երևույթ: Ամբոխը ղեկավարելու միջոց: Իսկ այն մարդը, ով բավական ուժեղ է ամբոխ չդառնալու համար, դրա կարիքը չունի: Նա բարձր է կանգնած հասարակությունից ու ինքն է որոշում իր չափը:
Մեծամտություն թող չթվա, բայց խղճով և ինտելեկտով իմ հետ համեմատելի քիչ մարդ եմ ճանաչում: Եթե ոչ ոքի աչքը չեմ խոթում, դա դեռ ոչինչ չի նշանակում: Սա պարզապես, ի միջի այլոց::B
Դե գիտես ինչ կա իմ կարծիքով սխալ հասկանալու խնդիր չկար … երևի ավելի ճիշտ կար սխալ ձևակերպելու խնդիր…ինչևէ…
Ես բարոյականությունը չեմ համարում Հոտային երևույթ ոչ էլ բարոյական մարդկանց բազմությունը համարում եմ ոչխարների հոտ… և Ընդհանրապես Բարոյականությունը կառավարելու միջոց չէ այլ պարզապես քո նշած ամեն մարդու մեջ իր չափը ճանաչելու հատկություն է…ինչևէ մարդը այս աշխարհում չի ապրում միայնակ…և շատ ժամանակ պետք է նաև ինչու չէ հաշվի նստի շրջապատող մարդկանց հետ…հենց այդտեղից էլ առաջ է գալիս բարոյականությունը…ինչևէ ես բարոյագետ չեմ ուղակի սա իմ կարծիքն է բարոյականության մասին…չնայած շատ դեպքերում տարբեր մարդիկ ունեն բարոյական տարբեր նորմեր սակայն կան նորմեր որոնք Հային վայել չէ խախտելը…դա իմ կարծիքն է…
Ավելացվել է 3 րոպե անց
Ընդ որում շատ ժամանակ հենց բարձր ինտելեկտով մարդիկ են ճիշտ ընկալում բարոյականության իմաստը և նպատակը ոչ թե տհասները, որոնք միայն մակերեսային պատկերացում ունեն բարոյականության մասին…
Մի քանի տարի առաջ, մի ոչ այնքան հեռու բարեկամուհի ինձ սիրահարվել էր: Ես ինձ սոխի տեղ էի դրել և ցույց չէի տալիս, որ գիտեմ իր զգացմունքների մասին: Նրա կողմից կազմակերպված ռոմանտիկ հանդիպումներից հրաժարվել չէի կարող, սակայն փորձում էի հիասթափեցնել նրան ինձնից հանդիպման ամենահաճելի պահերին որևէ զզվելի ու անհասկանալի հիմարություններ անելով, ինչը ցավոք ավելի խորացրեց սերը: Նա ինձ նամակ գրեց, որտեղ այդ պահերը նկարագրելով ավելի մեծ հիացմունք էր հայտնում: Տեսնելով, որ այլ ճար չկա ես ուղիղ դրեցի հարցը նրա զգացմունքների վերաբերյալ: Չուզելով ասաց ճիշտը, ինչից հետո մենք գրեթե չենք շփվում:
Կարո՞ղ էին մեր հարաբերությունները ունենալ շարունակություն: Անշուշտ ոչ: Պարզապես ես իրեն չէի սիրում որպես աղջկա, բայց նրա հետ անցկացրած օրերը անմոռանալի են: Նա լավ մարդ է, լավ աղջիկ: Պարզապես ես նրան չէի սիրում որպես աղջկա և բարեկամական կապերը ինձ համար այստեղ նշանակություն չունեին: Վստահ ու համոզված եմ, որ նրա համար նույնպես: Սերը ոչինչ չի հարցնում ու եթե ես սիրեի, մեղմ ասած թքած կունենայի բոլորի կարծիքի վրա: Սիրելիիս (ինչու ոչ նաև իմ) երջանկությունը ինձ համար վեր է բոլորի միասին ու առանձին-առանձին կարծիքներից:
Lady Raindance
29.07.2007, 08:00
Հային վայել չէ խախտելը
Իսկ ո՞վ ասեց, որ ես հայ եմ:
Իսկ վայել կամ անվայել լինելը... Ազգային պատկանելությունը ինձ այնգան բան չի տվել, որ ես հանուն դրա զոհեմ ազատությունս: Իսկ մտածել հասարակական կարծիքի մասին... Երբ հասարակությունը հաշվի նստի իմ սկզբունքնելի հետ, ես միգուցե մտածեմ նրա մեջ վերադառնալու մասին: Իսկ առայժմ ես կմնամ միայնակ անարխիստ:
Իսկ ո՞վ ասեց, որ ես հայ եմ:
Իսկ վայել կամ անվայել լինելը... Ազգային պատկանելությունը ինձ այնգան բան չի տվել, որ ես հանուն դրա զոհեմ ազատությունս: Իսկ մտածել հասարակական կարծիքի մասին... Երբ հասարակությունը հաշվի նստի իմ սկզբունքնելի հետ, ես միգուցե մտածեմ նրա մեջ վերադառնալու մասին: Իսկ առայժմ ես կմնամ միայնակ անարխիստ:
Ազգային պատկանելիությունը մարդը պետք է ընդունի անշահախնդիր…ինչևէ եթե դու ուզում ես պատկանել այս կամ այն ազգին այդ ազգից ինչոր բան ակնկալելով ապա ես էլ ասելու բան չունեմ…առանց մեկնաբանությունների ……………
Ուլուանա
29.07.2007, 09:35
Մոդերատորական։ Lady Raindance և Kiborg, դուք արդեն լրիվ շեղվել եք տվյալ թեմայից ու բոլորովին այլ թեմա եք քննարկում։ Այսուհետև նույն ուղղությունը շարունակող ցանկացած գրառում ջնջվելու է։
Vive L'Armenie
16.11.2007, 00:54
Ինչպես արձագանքել, երբ արյունակից ազգականները սիրահարվում են իրար…
.............................:[:[:[ Աստված հեռու պահի այդպիսի իրավիճակներից...:unsure :[
Լավ է, որ մենք՝ Հայերս, այնպիսի մտածելակերպ չունենք ինչպես որոշ ազգեր :[
:o տենց բաներ էլ են լինու՞մ
էս ինչքան հետ եմ ընկել բարեբախտաբար ։
Տենց բաներ չի կարելի :angry ամոթա :angry
Վիվուկը ճիշտ էր , որ ասում էր հայերն էդ կողմից լավն են :love
Մականուն
16.11.2007, 10:49
Ժողովուրդ, սիրելիներս, թեման ահավոր տհաճ է ինձ համար: Բացարտեմ թե ինչու:
Թեմայի քննարկումը հասել է այն աստիճանի, որ արդեն ինչ-որ տեղ վատաբանվում է սեր կոչված զգացմունքը: Սերը մի ներկայացրեք վատ գույներով, եկեք ավելի լավ է սահմանափակվենք բժշկական համոզիչ պազաբանումով: Կարծում եմ բոլորս էլ հասուն և գիտակից էակներ ենք և ընդունակ ենք քաջ գիտակցելու այն ամբողջ վտանգը, որ իր մեջ է ներառում արյունակիցների ամուսնությունը: Եթե սա էլ բավարար չէ, ավելացնելու բան չկա, քանի որ շարունակությունը անխտիր կբերի նրան, ինչին հասել ենք արդեն՝ սիրո տեսակավորման ու գնահատման: Սերը առաքինիի ձգացմունք է, զսպվածությունը խոհեմ դատողություն:
Ես ինձ բարոյական իրավունք չեմ վերապահում այս պարագայում որևէ մեկին քննադատել, ձեզ էլ կոչ եմ անում նույն կերպ վարվել: