Root
22.07.2007, 20:21
***
Իմ սիրելի այդ գինդ աչերը ,
Արդյոք մի օր ինձ կհանդիպեն ,
Որ թառամած սրտիս ժայռերը ,
Գեթ մի կայծով տապալեն :
Իմ սիրելի այդ գինդ աչերը ,
Որ տարան , տարան մտքիս կայծերը ,
Արդյոք երբևէ ինձ կնայե՞ն ,
Կամ նայելիս ի՞նչ կասեն :
Իմ սիրելի այդ գինդ աչերը ,
Որ այդքան մաղեցին հոգուս ճեղքերը ,
Արդյոք մի օր այն փաղաքշանքով ,
Կնայե՞ն դարձյալ ինձ այդ սիրով :
Իմ սիրելի այդ գինդ աչերը ,
Բյուր հրայրքով ու կենսուրախ ,
Երբ կնայեն իմ բիբերին ,
Ես այդ պարզմիտ ու ջինջ աչերին ,
Կպատասխանեմ իմ բարդ սիրով ,
Որ երբեք այդ գինդ աչերը ,
Եթե նույնիսկ դառնան շատ մով ,
Պատասխանեն ինձ նույն այդ սիրով :
Ավելացվել է 8 րոպե անց
***
Ես չգիտեմ ինչու , բայց ամռան կեսերին ,
Սրտիցս արյուն է ծորում խնդիս դեզերին ,
Հոգիս դառնանում է , աչքերս ` թոշնում ,
Ու ամեն ինչ դարձյալ նորից է սկսվում :
Ես չգիտեմ ` ինչու , աշնան վերջերին ,
Կաթիլներ են նստում իմ կոպերին ,
Չգիտեմ ` ինչպես են դրանք այտերիս սառում ,
Ու ամեն ինչ դարձյալ նորից է սկսվում :
Ես չգիտեմ ` ինչու , ձմռան սկզբներին ,
Ճերմակ սավանն է իմ մազերին
Սիրահարվում , իր ձյունը մազերիս դնում ,
Ու ամեն ինչ դարձյալ նորից է սկսվում :
Ես չգիտեմ` ինչու , գարնան պահերին ,
Մտախոհ նայում եմ իմ երգերին ,
Ու ամեն մեկի հետ առանձին խոսում ,
Ու ամեն ինչ դարձյալ նորից է սկսվում :
Ես չգիտեմ `ինչու , այսքան տարիներ ,
Ճաշակեցի ես դառնաղի բաժակներ ,
Ու չգիտեմ անկեղծ ` ինչու ՞ եմ այստեղ ապրում ,
Որտեղ ամեն ինչ դարձյալ նորից է սկսվում :
Իմ սիրելի այդ գինդ աչերը ,
Արդյոք մի օր ինձ կհանդիպեն ,
Որ թառամած սրտիս ժայռերը ,
Գեթ մի կայծով տապալեն :
Իմ սիրելի այդ գինդ աչերը ,
Որ տարան , տարան մտքիս կայծերը ,
Արդյոք երբևէ ինձ կնայե՞ն ,
Կամ նայելիս ի՞նչ կասեն :
Իմ սիրելի այդ գինդ աչերը ,
Որ այդքան մաղեցին հոգուս ճեղքերը ,
Արդյոք մի օր այն փաղաքշանքով ,
Կնայե՞ն դարձյալ ինձ այդ սիրով :
Իմ սիրելի այդ գինդ աչերը ,
Բյուր հրայրքով ու կենսուրախ ,
Երբ կնայեն իմ բիբերին ,
Ես այդ պարզմիտ ու ջինջ աչերին ,
Կպատասխանեմ իմ բարդ սիրով ,
Որ երբեք այդ գինդ աչերը ,
Եթե նույնիսկ դառնան շատ մով ,
Պատասխանեն ինձ նույն այդ սիրով :
Ավելացվել է 8 րոպե անց
***
Ես չգիտեմ ինչու , բայց ամռան կեսերին ,
Սրտիցս արյուն է ծորում խնդիս դեզերին ,
Հոգիս դառնանում է , աչքերս ` թոշնում ,
Ու ամեն ինչ դարձյալ նորից է սկսվում :
Ես չգիտեմ ` ինչու , աշնան վերջերին ,
Կաթիլներ են նստում իմ կոպերին ,
Չգիտեմ ` ինչպես են դրանք այտերիս սառում ,
Ու ամեն ինչ դարձյալ նորից է սկսվում :
Ես չգիտեմ ` ինչու , ձմռան սկզբներին ,
Ճերմակ սավանն է իմ մազերին
Սիրահարվում , իր ձյունը մազերիս դնում ,
Ու ամեն ինչ դարձյալ նորից է սկսվում :
Ես չգիտեմ` ինչու , գարնան պահերին ,
Մտախոհ նայում եմ իմ երգերին ,
Ու ամեն մեկի հետ առանձին խոսում ,
Ու ամեն ինչ դարձյալ նորից է սկսվում :
Ես չգիտեմ `ինչու , այսքան տարիներ ,
Ճաշակեցի ես դառնաղի բաժակներ ,
Ու չգիտեմ անկեղծ ` ինչու ՞ եմ այստեղ ապրում ,
Որտեղ ամեն ինչ դարձյալ նորից է սկսվում :