Դիտել ողջ տարբերակը : Հարցեր քահանային
Catherine
30.12.2009, 23:34
Աստվածաշնչում նշվում է՞ արդյոք, թե որտեղ է եղել Հիսուսը 16-30 տարեկան հասակում կամ գոյություն ունե՞ն այլ փաստեր դրա մասին:
Ter Hayr
24.02.2010, 20:58
Աստղ յան ողջունում եմ քեզ և բոլոր ակւմբցիներին. Ասեմ, որ արդեն ես հնարավորություն ստեղծեցի տնից ինտերնետ մտնելու համար, և ոչ միաըն տանից, աընպես որ հետ աըսու ես հասանելի եմ իմ շատ սիրելի և հարգելի ակումբցիներին, և պատրաստակամ նրանց բոլոր `բարի և ոչ այդքան, խելացի և երբեմն խելացնոր և տառատեսակ հարցերին պատասխանելու. Ես կուզենայի իմանալ կա արդըոք մի ժամ, երբ գրեթե բոլոր ակումբցիները <<իրար գլուխ են >> են հավաքվում` նրանց միանալու համար. Ինչևէ, մեր համագործակցությունը, ես կասեի նաև համաակումբացվումը :) շարունակվում է.
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն
Ambrosine
24.02.2010, 21:15
Աստղ յան ողջունում եմ քեզ և բոլոր ակւմբցիներին. Ասեմ, որ արդեն ես հնարավորություն ստեղծեցի տնից ինտերնետ մտնելու համար, և ոչ միաըն տանից, աընպես որ հետ աըսու ես հասանելի եմ իմ շատ սիրելի և հարգելի ակումբցիներին, և պատրաստակամ նրանց բոլոր `բարի և ոչ այդքան, խելացի և երբեմն խելացնոր և տառատեսակ հարցերին պատասխանելու. Ես կուզենայի իմանալ կա արդըոք մի ժամ, երբ գրեթե բոլոր ակումբցիները <<իրար գլուխ են >> են հավաքվում` նրանց միանալու համար. Ինչևէ, մեր համագործակցությունը, ես կասեի նաև համաակումբացվումը :) շարունակվում է.
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն
Բարև Ձեզ, Տեր Շմավոն:): Շատ ուրախ եմ, որ արդեն խնդիրը լուծված է, և կարող եք ավելի հաճախ ակումբում լինել: Դժվար է ժամ ասել, թե երբ գրեթե բոլորով իրար գլխի հավաքված կլինենք, բայց ակումբի վիճակագրությունը ասում է հետևյալը՝
Միաժամանակ ակտիվ եղած այցելուների առավելագույն թիվը 361-ն է: Դա եղել է 16.02.2010, ժամը 23:48-ին:
Բայց դա էական չէ, քանի որ սա ֆորում է. դուք կարող եք ցանկացած ժամանակ կարդալ թեմաները, մասնակցել քննարկումներին, մեզ համար վիճահարույց հարցերը պարզաբանել... :): Այնպես որ, երբ Ձեզ հարմար կլինի:
Շնորհակալություն, որ մեզ չեք մոռացել:):
Ter Hayr
25.02.2010, 15:32
Իսկ երբևիցե քեզ հարց տվել ես թե ինչու են աղանդավորական կազմակերպությունները երբեմն հաջող գործունեություն ծավալում: Ես կասեմ, որովհետև այդ կազմակերպությունների և ոչ մի անդամ իրեն չի զատորոշում իր կազմակերպությունից և ամեն տեսակ խնդիր որ ծառանում է իրենց առջև, լուծում է ինչպես իրենը: Ես դեռ չեմ տեսել , որ որևէ աղանդավոր իր կազմակերպությանը փնովի ասելով, թե բան չի անում և այլն: Այդ շարքային աղանդավորը ինքը անձամբ գնում և լծվում է այդ գործին: Ինչով կարողանում է օգնում է, միայն պարապ չլինի: Իսկ մերոնք: Հազիվ մեծամասնությունը նստած տանը սուրճ ըմպելիս փնովեն սրան, նրան և քննադատեն եկեղեցին: Ամերիկացին գիտես ինչ է ասում և մտածում. Ինչ Կարող եմ անել իմ պետության համար, այլ ոչ թե ինչ կարող է պետությունը անել ինձ համար: Չեմ ուզենա, որ խոսքերս կտրուկ հնչեն, սակայն ասեցի այն ինչ զգում եմ: Թող յուրաքանչյուր մեկը , գոնե մեկ տարվա ընթացքում գոնե մեկ հոգու դարձի բերի դեպի եկեղեցի, և չսահմանափակվի Աստծուն հավատալ սպառողական տեսանկյունից և միայն մոմ վառելով : Իսկ գիտես ինչու պետք է բոլորը մտածեն այս հարցերի շուրջ, որովհետև եկեղեցին հենց ինքը ժողովուրդն է: Եւ եկեղեցու խնդիրներն ըստ աըդմ ժողովրդի խնդիրն է::
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն
Իսկ երբևիցե քեզ հարց տվել ես թե ինչու են աղանդավորական կազմակերպությունները երբեմն հաջող գործունեություն ծավալում: Ես կասեմ, որովհետև այդ կազմակերպությունների և ոչ մի անդամ իրեն չի զատորոշում իր կազմակերպությունից և ամեն տեսակ խնդիր որ ծառանում է իրենց առջև, լուծում է ինչպես իրենը: Ես դեռ չեմ տեսել , որ որևէ աղանդավոր իր կազմակերպությանը փնովի ասելով, թե բան չի անում և այլն: Այդ շարքային աղանդավորը ինքը անձամբ գնում և լծվում է այդ գործին: Ինչով կարողանում է օգնում է, միայն պարապ չլինի: Իսկ մերոնք: Հազիվ մեծամասնությունը նստած տանը սուրճ ըմպելիս փնովեն սրան, նրան և քննադատեն եկեղեցին: Ամերիկացին գիտես ինչ է ասում և մտածում. Ինչ Կարող եմ անել իմ պետության համար, այլ ոչ թե ինչ կարող է պետությունը անել ինձ համար: Չեմ ուզենա, որ խոսքերս կտրուկ հնչեն, սակայն ասեցի այն ինչ զգում եմ: Թող յուրաքանչյուր մեկը , գոնե մեկ տարվա ընթացքում գոնե մեկ հոգու դարձի բերի դեպի եկեղեցի, և չսահմանափակվի Աստծուն հավատալ սպառողական տեսանկյունից և միայն մոմ վառելով : Իսկ գիտես ինչու պետք է բոլորը մտածեն այս հարցերի շուրջ, որովհետև եկեղեցին հենց ինքը ժողովուրդն է: Եւ եկեղեցու խնդիրներն ըստ աըդմ ժողովրդի խնդիրն է::
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն
Շատ ճիշտ խոսքեր են Տեր Շմավոն: Ուղղակի ամերիկացու հետ համեմատության վերաբերյալ մի ավելացում... Ամերիկացին իր մաշկի վրա զգում է, որ պետությունը անհանգստանում է իր խնդիրներով ու փորձումա աջակցել, իսկ հայաստանցին ցավոք սրտի դեռ այդ զգացողությունը չունի: Հենց այդ տարբերությունն էլ ինչոր տեղ ձևավորում է նման տարբեր մտածելակերպեր: Նույն օրինակը կարծում եմ նաև եկեղեցուն կարելի է վերագրել…
հ.գ. ծանոթներիցս մեկը պատմում էր, որ երբ նոր էր հաստատվել Հոլանդիայում, մի օր երեկոյան ժամին մոլորվում է քաղաքի փողոցներից մեկում: Նրա մոլորված հայացքը նկատում են մոտակա ոստիկանները ու հարցնում, թե ինչ է պատահել ու երբ իմանում են, որ նա մոլորվել է, հարցնում են հասցեն՝ ու անձամբ ճանապարհում մինչև տուն…;)
Տեր Շմավոն, շատ ուրախ եմ, որ "վերադարձաք" ակումբ :)
Տարատեսակ քննարկումներ են տեղի ունեցել Ձեր բացակայության ընթացքում: Ու նման մի հարց առաջացավ ինձ մոտ, թե Քրիստոնեությունը կամ Հայ Առաքելական եկեղեցին, ինչպես է վերաբերվում Հին Կտակարանին: Աղադավորների կողմից չգիտես ինչու որպես օրենք է ընդունվում Հին Կտակարանի դրույթները` ուղղված տվյալ դեպքում հրեա ազգին:
Ինձ համար Հին Կտակարանը գեղարվեստական գրականության շարքից է, որովհետև ինչքան, որ Քրիստոսը մարդասեր է, բարի, հանդուրժող և մեծահոգի, այնքան հին կտակարանում եհովան վրեժխնդիր, երբեմն նույնիսկ չար, մնացյալ ազգերի նկատմամբ անտարբեր կերպար է: Հիմա մեզ համար Հին Կտակարանը որպես ինչ է?
Շնորհակալություն:
Ter Hayr
26.02.2010, 03:29
Հին Կտակարանը նույնպես Աստվածաշունչ գիրք է, որի հիմնական նպատակը նախապատրաստել մարդկությանը Հիսուս Քրիստոսի աշխարհ գալուն: Այո , ես նույնպես ընդունում եմ որ այն ամբողյությամբ հրեաների պատմությունն է, սակայն եթե մեր հայրերը գտել են որ այս գիրքը ևս պետք է քրիստոնյայի կյանքի համար, եկեք պապից պապական չիլնենք:Գիրքը գրված էԱստցո շնչով, իսկ Պողոս առաքյալն ասում է, որ ամեն գիրք որ աստվածաշունչ է օգտակար է հոգու համար:
Օրհնությամբ `Տեր Շմավոն
Ter Hayr
26.02.2010, 03:34
Եթե Ընտրությունը տեղի է ունենում հավասարների միջև, ապա ըստ քեզ պատիժն ու պարգևն էլ են հավասար: Այդպես է ?
Օրհնությամբ`Տեր Շմավոն
Ժունդիայի
26.02.2010, 06:05
Բարև Ձեզ Տեր Հայր, 2 օր է ինչ կարդում եմ այս թեման, այստեղ գտել եմ բազում հարցերի ինձ համար սպառիչ պատասխաններ: Ասեմ ավելին. Ձեր գրառումներում կա ոգի, պատրաստակամություն, հանդուրժողականություն ու լայնախոհ մտքեր: Նույնիսկ կասեի կրոն բաժնում երևի միակ թեման է, որտեղ մթնոլորտը հանգիստ է ՝ շնորհիվ Ձեր Աստվածահաճո գործունեության: Ձեր առաքելությունն իրապես գնահատելի է: Պարզապես այն հոգևոր սովը, որ կա մեր՝ հավատացիալներիս, ներսում անկեղծորեն խոստովանեմ բավարարում եք: Խորհին շնորհակալություն եմ հայտնում Ձեզ բարի գործի համար, հիրավի Տեր Քրիստոս տեսնում և գնահատում է Ձեզ:
Կխնդրեի բավարարել հարցադրումս հետևյալի մասին. Ես գտնվում եմ հայրենիքից հեռու: Այն քաղաքում, որտեղ բնակվում եմ չկա հայ առաքելական եկեղցի կառույցը, հեևաբար շրջապատված եմ կաթոլիկ եկեղեցիներով: Արդյո՞ք լինելով հայ առաքելական եկեղեցու հետևորդ, սխալ կդիտվի մուտքս կաթոլիկ եկեղեցի, հեևաբար մասնակցել պատաարագներին, այնուհետև ծիսակարգերին, և այլն: Հաջորդ հարցս չի վերաբերվում ինձ, սակայն հետաքրքիր է… Եթե կան սիրող զույգեր, բայց ազգությամբ օտար են իրար, հետևաբար տարբեր կրոնների ներկայացուցիչներ են, /կամայական դիտարկենք հետևյալը՝ տղան առաքելական է եկեղեցու հետևորդ է, աղջիկը՝ կաթոլիկ, և հակառակը/ ամուսնանալիս պսակադրության ծիսակարգը ո՞ր եկեղեցում պետք է տեղի ունենա երկու դեպքերում էլ:
Աստված օրհնի բոլորիս:
Հարգանքներով՝ Ռաֆայել Ղազարյան
Հին Կտակարանը նույնպես Աստվածաշունչ գիրք է, որի հիմնական նպատակը նախապատրաստել մարդկությանը Հիսուս Քրիստոսի աշխարհ գալուն: Այո , ես նույնպես ընդունում եմ որ այն ամբողյությամբ հրեաների պատմությունն է, սակայն եթե մեր հայրերը գտել են որ այս գիրքը ևս պետք է քրիստոնյայի կյանքի համար, եկեք պապից պապական չիլնենք:Գիրքը գրված էԱստցո շնչով, իսկ Պողոս առաքյալն ասում է, որ ամեն գիրք որ աստվածաշունչ է օգտակար է հոգու համար:
Օրհնությամբ `Տեր Շմավոն
Շնորհակալություն Տեր Շմավոն, բայց մի քիչ էլ եմ ուզում հարցը պարզեցնել:
Այսինքն Հին Կտակարանը ուղղակի նախաբան է, որն ուղղակի կարելի է կարդալ, բայց ոչ ընդունել ի գիտություն (շատ շատ 10 պատվիրանները, բայց դրանք Քրիստոսը վերաձևակերպել է, հետևաբար Հին Կտակարանի 10 պատվիրանների հետ էլ գործ չունենք):
Օրինակ այն, որ Աստծուն անհրաժեշտ է քրիստոնյայի ունեցվածքի տաս տոկոսը, կամ որ քրիստոնյան պետք է շաբաթ օրը գործ չանի, ըստ իս նոնսենս է:
Ու նման բաներ ցույց տալով Աստվածաշնչում աղանդավորական կյազմակերպությունները կեղեքում են քաղաքացիներին` նրանց հավատացնելով, որ դա իրենց հոգու փրկության համար է և այլն: Մարդիկ էլ հոժարակամ հարստացնում են դրանց...
[QUOTE=Ter Hayr;1945641]Հին Կտակարանը նույնպես Աստվածաշունչ գիրք է,
Հարգելի Տեր Շմավոն իսկ ին՞չ կարծիքի էք Վեդաների մասին, չե որ դրանք էլ են Աստվածաշունչ և ոչ անուղակի ինչպես հին կտակարանը, այլ ուղաիղ Գերագույնի Շնչից բխած (եթե ծանոթ եք վեդաներին):
որի հիմնական նպատակը նախապատրաստել մարդկությանը Հիսուս Քրիստոսի աշխարհ գալուն:
Բայց եղելությունից տեսնում ենք, որ Քրիստոսի գալուն այնքան էլ ուրախ չեին մե հրեա ««եղբայրները»» օգտագործելով իրենց հին կտակարանը խաչեցին Նրան...
Այո , ես նույնպես ընդունում եմ որ այն ամբողյությամբ հրեաների պատմությունն է, սակայն եթե մեր հայրերը գտել են որ այս գիրքը ևս պետք է քրիստոնյայի կյանքի համար, եկեք պապից պապական չիլնենք:
Եթե ընդունում եք, որ ամբողջությամբ Հրեաների պատմությունն է (որի հետ ես համամիտ չեմ, այսինքը պատմությունը հրեաներինը չե, այդ պատմությունները իրենց օրիգինալ և անփոփոխ վիճակում կարելի է գտնել Վեդաներում), ապա ինչու՞ մի կողմ դնել Մեր Հայկական Արիական պատմությունը և ընդունել Հրեաներինը, որի մասին Հիսուսը չի էլ հիշատակել, ոչ էլ Եհովայի անունն է տվել, չե՞ ...
Գիրքը գրված էԱստցո շնչով, իսկ Պողոս առաքյալն ասում է, որ ամեն գիրք որ աստվածաշունչ է օգտակար է հոգու համար:
Պողոս առաքյալը շատ ճիշտ բան է ասել, Վեդաները շատ մանրամասնորեն ու գիտականորեն բացատրում են Հոգու և Աստծո մասին և Նրանց հարաբերությունները և ինչպես ազատվել այս նյութական աշխարհի պատրանքից և վերադառնալ Աստծո մոտ...
Այո , ես նույնպես ընդունում եմ որ այն ամբողյությամբ հրեաների պատմությունն է,
Օրհնությամբ `Տեր ՇմավոնՄեծարգո Ter Hayr չե՞ք կարծում, որ եթե այդպես նայենք հարցին կնշանակի, որ հայերիս մասին ոչինչ չկա գրված։ Գուցե Սուրբ գիրքը մեզ չի՞ վերաբերվում:o։ Չարժե՞ արդյոք հիշել Պողոս առաքյալի հղումը կորնթացիներին՝
2 Կորնթ 3. 13
եւ ոչ Մովսէսի նման, որ քող էր գցում իր երեսին, որպէսզի իսրայէլացիները չտեսնեն այն փառքը, որ վաղանցուկ էր։ 14Բայց նրանց միտքը կուրացաւ. քանի որ մինչեւ այսօր նոյն քողը ձգուած մնում է Հին Կտակարանի ընթերցուածների վրայ եւ չի վերանում, որովհետեւ Քրիստոսի միջոցով է վերացուելու։
Հին Կտակարանը նույնպես Աստվածաշունչ գիրք է, որի հիմնական նպատակը նախապատրաստել մարդկությանը Հիսուս Քրիստոսի աշխարհ գալուն: Այո , ես նույնպես ընդունում եմ որ այն ամբողյությամբ հրեաների պատմությունն է, սակայն եթե մեր հայրերը գտել են որ այս գիրքը ևս պետք է քրիստոնյայի կյանքի համար, եկեք պապից պապական չիլնենք:Գիրքը գրված էԱստցո շնչով, իսկ Պողոս առաքյալն ասում է, որ ամեն գիրք որ աստվածաշունչ է օգտակար է հոգու համար:
Օրհնությամբ `Տեր Շմավոն
Հարցս ուղղում եմ քահանային ( կներեք, որ տեր հայր չեմ կոչում, քանի որ Մաթևոս ավետարանի 23 գլ. 9 խոսքում ասվում է «Եվ երկրիս վրա մեկին ձեզ հայր չկանչեք. որովհետեվ մեկն է ձեր Հայրը՝ նա որ երկնքում է» ): Հարցս այսպիսին է՝ միթե՞ Հիսուսը հենց իր վարդապետության մեջ միշտ մեջբերումներ չեր անում հին կտակարանից եվ շատ անգամ յողովարաններում վարդապետելուց օգտվում էր հենց եբրայական գրություններից: Եվ հենց 2 Տիմոթեոս գրքի 3 գլ. 16,17 խոսքում է ասվում՝ « Ամեն գիրք աստվածաշունչ են եվ օգտակար, վարդապետության, և հանդիմանության, և ուղղելու, և արդարություն խրատելու համար.» Ուրեմն, եթե Հիսուսներ օգտվում այդ գրքերից, մեզ համար էլ պետք է կարեվորություն ունենան դրանք… այդպես չէ՞:
karina13
02.03.2010, 00:42
Օրհնեցեք Տեր Հայր,
Քրիստոնյան պետք է առանց երկմտանքի հավատա ու ընդունի, որ պատարագի ընթացքում հացը եւ գինին ճշմատապես փոխակերպվում է Քրիստոսի արյանն ու մարմնին:
Այսպիսի իրողությունը ընդունելով՝ ինչպե՞ս սրտի ուրախությամբ ճաշակենք այն: Ինչպե՞ս մարդը ճաշակի Աստծո որդու մարմինը եւ արյունը:
Ինչու՞ է Աստված հենց իր որդու մարմնով մեզ հաղորդությունը տվել ու տալիս: Մի՞թե այն առաջին հերթին հոգեւոր խորհուրդ չէ: Արդյո՞ք Քրիստոս, 2000 տարի առաջ, չարչարվեց ինչպես մարմնապես, այնպես էլ հոգեպես եւ մենք մեր կատարած մեղքերով շարունակում ենք նրան չարչարել ինչպես մարմնապես, այնպես էլ հոգեպես:
Խնդրում եմ բացատրեք, ինչու՞ բավարար չհամարվեց մարդկանց Աստծո հետ միայն հոգեպես հաղորդվելը:
Շնորհակալություն
Ter Hayr
03.03.2010, 00:57
Հարցս ուղղում եմ քահանային ( կներեք, որ տեր հայր չեմ կոչում, քանի որ Մաթևոս ավետարանի 23 գլ. 9 խոսքում ասվում է «Եվ երկրիս վրա մեկին ձեզ հայր չկանչեք. որովհետեվ մեկն է ձեր Հայրը՝ նա որ երկնքում է» ): Հարցս այսպիսին է՝ միթե՞ Հիսուսը հենց իր վարդապետության մեջ միշտ մեջբերումներ չեր անում հին կտակարանից եվ շատ անգամ յողովարաններում վարդապետելուց օգտվում էր հենց եբրայական գրություններից: Եվ հենց 2 Տիմոթեոս գրքի 3 գլ. 16,17 խոսքում է ասվում՝ « Ամեն գիրք աստվածաշունչ են եվ օգտակար, վարդապետության, և հանդիմանության, և ուղղելու, և արդարություն խրատելու համար.» Ուրեմն, եթե Հիսուսներ օգտվում այդ գրքերից, մեզ համար էլ պետք է կարեվորություն ունենան դրանք… այդպես չէ՞:
Իսկ արդյոք ես դա չէի ասում?
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն
Ter Hayr
03.03.2010, 01:04
Օրհնեցեք Տեր Հայր,
Քրիստոնյան պետք է առանց երկմտանքի հավատա ու ընդունի, որ պատարագի ընթացքում հացը եւ գինին ճշմատապես փոխակերպվում է Քրիստոսի արյանն ու մարմնին:
Այսպիսի իրողությունը ընդունելով՝ ինչպե՞ս սրտի ուրախությամբ ճաշակենք այն: Ինչպե՞ս մարդը ճաշակի Աստծո որդու մարմինը եւ արյունը:
Ինչու՞ է Աստված հենց իր որդու մարմնով մեզ հաղորդությունը տվել ու տալիս: Մի՞թե այն առաջին հերթին հոգեւոր խորհուրդ չէ: Արդյո՞ք Քրիստոս, 2000 տարի առաջ, չարչարվեց ինչպես մարմնապես, այնպես էլ հոգեպես եւ մենք մեր կատարած մեղքերով շարունակում ենք նրան չարչարել ինչպես մարմնապես, այնպես էլ հոգեպես:
Խնդրում եմ բացատրեք, ինչու՞ բավարար չհամարվեց մարդկանց Աստծո հետ միայն հոգեպես հաղորդվելը:
Շնորհակալություն
Ուրեմն այսպես, ինչպես եկեղեցու հայրերից մեկն է ասում, մարդկային քիմքը ունակ չէ մարդու միս և արյուն ճաշակելու այդ իսկ պատճառով մեզ հնարավորությունտրվեց հաղորդակցվեոլւ Աստծո հետ հացի և գինու տեսքով: Այո , դրանք գոյափոխվումեն Աստծո` Քրիստոսի մարմնին և արյանը` ունենալով գինու և հացի համային հատկություններ: Սա թույլէ տալիս, որպեսզի նմանա հարցեր չծագեն հավատացյալի մոտ: Իսկ ինչու հենց Աստված ընտրես Իր հետ հաղորդակցվելու հենց այս միջոցը. որպեսզի Աստված իր Լիությամբ և նյութապես և հոգեպես բնակվի մարդու մեջ:
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն
Ter Hayr
03.03.2010, 01:08
Մեծարգո Ter Hayr չե՞ք կարծում, որ եթե այդպես նայենք հարցին կնշանակի, որ հայերիս մասին ոչինչ չկա գրված։ Գուցե Սուրբ գիրքը մեզ չի՞ վերաբերվում:o։ Չարժե՞ արդյոք հիշել Պողոս առաքյալի հղումը կորնթացիներին՝
2 Կորնթ 3. 13
եւ ոչ Մովսէսի նման, որ քող էր գցում իր երեսին, որպէսզի իսրայէլացիները չտեսնեն այն փառքը, որ վաղանցուկ էր։ 14Բայց նրանց միտքը կուրացաւ. քանի որ մինչեւ այսօր նոյն քողը ձգուած մնում է Հին Կտակարանի ընթերցուածների վրայ եւ չի վերանում, որովհետեւ Քրիստոսի միջոցով է վերացուելու։
Շատ հարգելի ակումբցիներ, պետք է խնդրեմ հետայսու իմ խոսքերը չմասնատել և հատվածաբար չմեջբերել, որպեսզի խուսափենք սխալ ըմբռնման հնարավոր տարբերակներից: Իմ բոլոր պատասխանները ամբողյական տրամաբանական կապ ունեն, և իրենց իմաստն արտահայտում են ամբողջականության մեջ: Շնորհակալություն.
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն
Ter Hayr
03.03.2010, 01:12
[QUOTE]
Հարգելի Տեր Շմավոն իսկ ին՞չ կարծիքի էք Վեդաների մասին, չե որ դրանք էլ են Աստվածաշունչ և ոչ անուղակի ինչպես հին կտակարանը, այլ ուղաիղ Գերագույնի Շնչից բխած (եթե ծանոթ եք վեդաներին):
Բայց եղելությունից տեսնում ենք, որ Քրիստոսի գալուն այնքան էլ ուրախ չեին մե հրեա ««եղբայրները»» օգտագործելով իրենց հին կտակարանը խաչեցին Նրան...
Եթե ընդունում եք, որ ամբողջությամբ Հրեաների պատմությունն է (որի հետ ես համամիտ չեմ, այսինքը պատմությունը հրեաներինը չե, այդ պատմությունները իրենց օրիգինալ և անփոփոխ վիճակում կարելի է գտնել Վեդաներում), ապա ինչու՞ մի կողմ դնել Մեր Հայկական Արիական պատմությունը և ընդունել Հրեաներինը, որի մասին Հիսուսը չի էլ հիշատակել, ոչ էլ Եհովայի անունն է տվել, չե՞ ...
Պողոս առաքյալը շատ ճիշտ բան է ասել, Վեդաները շատ մանրամասնորեն ու գիտականորեն բացատրում են Հոգու և Աստծո մասին և Նրանց հարաբերությունները և ինչպես ազատվել այս նյութական աշխարհի պատրանքից և վերադառնալ Աստծո մոտ...
Եկեք սիրելիներս մեկընդմիշտ ւընդունենք մեկ պարզ ճշմարտություն, որ Աստվածաշունչ կարող է լինել միայն այն գիրքը, որն հենց այդպես է հայտնի համայն մարդկության: Գիրք որում չկա հայտնություն կամ ծանոթություն կամ ներկայավում հիսուս Քրիստոսի մասին չի կարող կոչվել Աստվածաշունչ: Վստահ եմ սրանվ ամեն ինչ ասեսցի:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն
Ambrosine
03.03.2010, 01:21
Տեր Շմավոն, մի հարց է վերջերս սկսել ինձ հետաքրքրել՝ թե ի՞նչ են տալիս աղանդավորական խմբակները, որ չի տալիս Առաքելական եկեղեցին: Երբևէ այդ հարցը եկեղեցին իրեն տվե՞լ է: Ասենք՝ մի օր ժողով գումարվե՞լ է՝ պարզելու, թե ինչու են մարդիկ հեռանում մեր եկեղեցուց և անդամագրվում ինչ-որ խմբակների: Եվ արդյոք ի՞նչ որոշումներ են կայացվել՝ կանխելու այդ տենդենցը: Շնորհակալություն:
Իսկ արդյոք ես դա չէի ասում?
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն
Եվ քանի որ Դուք չարձագանքեցիք այս նախադասությանը հետևաբար ինքս հարց կտամ
կներեք, որ տեր հայր չեմ կոչում, քանի որ Մաթևոս ավետարանի 23 գլ. 9 խոսքում ասվում է «Եվ երկրիս վրա մեկին ձեզ հայր չկանչեք. որովհետեվ մեկն է ձեր Հայրը՝ նա որ երկնքում է»
Եթե Մաթևոսը պատվիրել է որ «երկրիս վրա մեկին ձեզ հայր չկանչեք» ապա ինչու եք ստիպում կամ թույլատրում որ ձեզ «Տեր Հայր» ով դիմեն և այն մարդիկ ովքեր ընդունում են Մաթևոսի ասածները ուրեմն ինչու եք ձեր ծնողին հայր անվանում չէ որ ասվում է «երկրիս վրա մեկին ձեզ հայր չկանչեք»:
Իսկ արդյոք ես դա չէի ասում?
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն
Այո, բայց դուք շեշտը դնում եք ավելի շատ պապերի ու ապուպապերի վրա, քան թե Հիսուսի խոսքերի:
razmik21
03.03.2010, 07:29
Այո քրիստոնեությունը չունի ազգային պատկանելություն, բայց երբևէ այն կոսմոպօլիտիզմ չի ենթադրում:Մի կոչ անեմ քո տրամաբանությանը. Հայաստանում գործող բոլոր տեսակի աղանդները որպես այդպիսիք ի հայտ են եկել, ստեղծվել կամ պատմության ասպարեզ մտել 19-րդ դարից ոչ շուտ: ՄԻ հարց տամ յուրաքանչյուրին. արդյոք , եթե հետևենք աղանդավորական գաղափարախոսություններին, չի նշանակում որ մենք շուրջ երկու հազար տարի ճշմարտություն չենք կարողացել մարդկանց հաղորդել, և ահա նորաթուխ աղանդավորները "փրկում են"մի ամբողջ ազգ: Այդպես է չէ դուրս գալիլս? Այս վերջերս շատ սկսվեց խոսվել Մեր եկեղեցու անհանդուրժողականությունից: Սակայն նորից ու նորից եմ պնդում. այո, անհանդուրժելի է մի գաղափարախոսություն, որի հետևորդի որդին մահանում է , քանի որ ծնողին արգելվեց բժշկին դիմելու, ինչպես համակերպվել այն գաղափարի հետ, երբ ընտանիք սիրող հայ կինը դառնում է թափառական"քարոզիչ", մոռանալով իր ընտաիքի և զավակների համար, կամ ինչպես հանդուրժել բանակում ծառայել չկամեցող աղանդավորական զինվորին, որի համար միևնույն է , թե կբառնաբարեն իր կրոջը թե մորը, կարևորը ինքը իր առաջնորդի խոսքն է լսում:
Այս հարցերի պատասխանները որոնք են?
Օրհնությամբ Տեր Շմավոն քահանա
Հարգելի Տեր Հայր, ինձ հետաքրքիր է Հայ առաքելական եկեղեցին 2000 տարվա ընթացքում չի՞ սովորել տարբերել աղանդը ճշմարիտ կրոնական ուղղությունից, թե ուղղակի ինչ-ինչ հանգամանքներով այդքան էլ ձեռք չի տալիս ընդունել, որ Հայաստանում կան կրոնական կազմակերպություններ, որ զբաղված Աստծո ճշմարիտ խոսքի տարածմամբ, նրանով որ եթե ժամանակին նորմալ զբաղվեր Հայ Առաքելական Եկեղեցին, ապա ապա այլ եկեղեցիների անհրաժեշտությունը կարող չլիներ: Ես համոզված եմ, որ ինձանից էլ լավ գիտեք Սուրբ Գիրքը, ուրեմն նախքան ուրիշներին պիտակավորելը չափեք ուրիշների գործունեությունը Սուրբ գրքով, ու եթե ճշմարիտ քրիստոնեություն քարոզող եկեղեցիների գործունեության մեջ տեսնեք լուրջ սխալներ, ապա վստահորեն գրեք: Աղանդ կամ չաղանդ լինելը միայն Աստվածաշնչով կարող է որոշվել: Հարգանքներով…
Ջուզեպե Բալզամո
03.03.2010, 12:52
Հարգելի Ter Hayr, արդյոք մկրտություն չունեցող անձը քրիստոնյա է՞: Խոսում եմ կոնկրետ մարդու մասին, որ ապրում է քրիստոնեաբար, հետևում Քրիստոսի խոսքին, վստահաբար բազում մկրտվածներից ավելի քրիստոնյա է… բայց` չի մկրտվում: :) ասում է, միթէ՞ դրանով պիտի առավել քրիստոնյա լինեմ, քան արդեն եմ…
Նախապես շնորհակալություն:
Ter Hayr
03.03.2010, 14:00
Հարգելի Ter Hayr, արդյոք մկրտություն չունեցող անձը քրիստոնյա է՞: Խոսում եմ կոնկրետ մարդու մասին, որ ապրում է քրիստոնեաբար, հետևում Քրիստոսի խոսքին, վստահաբար բազում մկրտվածներից ավելի քրիստոնյա է… բայց` չի մկրտվում: :) ասում է, միթէ՞ դրանով պիտի առավել քրիստոնյա լինեմ, քան արդեն եմ…
Նախապես շնորհակալություն:
Քրիստոնեությունը նաև ենթադրում է պատկանելություն Աստծուն, իսկ պատկանելությունը ձեռք է բերվում Մկրտությամբ: Եթե այդ անձը այդպես ճիշտ կերպով կատարում է Աստծո խոսքը, և ապրում է ճիշտ քրիստոնեական կյանքով, ապա ինչու չի ուզում կատարել նույն Աստծո խոսքը, որով կոչ է արվում մեզ մկրտվել?
Օրհնությամբ`Տեր Շմավոն
Ter Hayr
03.03.2010, 14:01
Տեր Շմավոն, մի հարց է վերջերս սկսել ինձ հետաքրքրել՝ թե ի՞նչ են տալիս աղանդավորական խմբակները, որ չի տալիս Առաքելական եկեղեցին: Երբևէ այդ հարցը եկեղեցին իրեն տվե՞լ է: Ասենք՝ մի օր ժողով գումարվե՞լ է՝ պարզելու, թե ինչու են մարդիկ հեռանում մեր եկեղեցուց և անդամագրվում ինչ-որ խմբակների: Եվ արդյոք ի՞նչ որոշումներ են կայացվել՝ կանխելու այդ տենդենցը: Շնորհակալություն:
Հարգելի Աստղ ջան, աղանդավորական կազմակերպութունները չեն կարող տալ այն ինչ տալիս է եկեղեցին: Մեկ բան մեզ համար պետք է հասկանալի լինի , ցանկացած աղանդավորական կազմակերպություն սկզբունքորեն ավելին չի կարող անել, զուտ այն բանից ելնելով, որ իր տարիքը տասնյակ անգամ քիչ է քան մեր Առաքելական եկեղեցունը, իսկ սա արդեն նշանակում է որ եկեղեցին փորձառու էև գիտի այն ամենը ինչ պետք է փոխանցել իր զավակներին: այլ հարց տեխնիկական կամ մարդկային ռեսուրսները, մանավանդ վերջին պարագան, քանի որ ինչքան էլ եկեղեցին ջանում է իր հոգևորականների քանակը ավելացնել, միևնույն է այն դեռ շատ քիչ: Օրինակի համար Երավան քաղաքի համարհոգևորականների ամենաօպտիմալ քանակը պետք է լինի գոնե 2000 հոգի, այն ինչ մեր թիվը չի գերազանցում 35-ը: Հետո բոլոր աղանդավորական կազմակերպությունները իրենց քարոզչական գործունեության մեջ լայնորեն կիրառում են մասսայական հիպնոսը, որը բնականաբար տալիս է իր "դրական " արդյունքները: Սա ես ասում եմ ամենայն պատասխանատվությամբ: Չմոռանանք որ կրոնական այդ կառույցներում բոլոր ծիսական կառգերը կատարվում են պրիմիտիվ ընթացքով, մարդուն պետք չէ գլուխ ջարդել հիշելու , հասկանալու, և այլն: Այդ ամենն իր փոխարեն արդեն արվում է: Եւ չմոռանանք , աղանդավորական կառույցների ֆենոմենը նաև կայանում իրենց անդամների նվիրվածության մեջ, որը նույնպես հիպնոսային գործունեության արդյունք է:
Օրհնությամբ `Տեր Շմավոն
Ter Hayr
03.03.2010, 14:16
Հարգելի Տեր Հայր, ինձ հետաքրքիր է Հայ առաքելական եկեղեցին 2000 տարվա ընթացքում չի՞ սովորել տարբերել աղանդը ճշմարիտ կրոնական ուղղությունից, թե ուղղակի ինչ-ինչ հանգամանքներով այդքան էլ ձեռք չի տալիս ընդունել, որ Հայաստանում կան կրոնական կազմակերպություններ, որ զբաղված Աստծո ճշմարիտ խոսքի տարածմամբ, նրանով որ եթե ժամանակին նորմալ զբաղվեր Հայ Առաքելական Եկեղեցին, ապա ապա այլ եկեղեցիների անհրաժեշտությունը կարող չլիներ: Ես համոզված եմ, որ ինձանից էլ լավ գիտեք Սուրբ Գիրքը, ուրեմն նախքան ուրիշներին պիտակավորելը չափեք ուրիշների գործունեությունը Սուրբ գրքով, ու եթե ճշմարիտ քրիստոնեություն քարոզող եկեղեցիների գործունեության մեջ տեսնեք լուրջ սխալներ, ապա վստահորեն գրեք: Աղանդ կամ չաղանդ լինելը միայն Աստվածաշնչով կարող է որոշվել: Հարգանքներով…
Իսկ ուր էին այդ ճշմարիտ ուղղությունները, երբ Հայաստանը տառապում էր Մեծ եղեռնից, հայրենական պատերազմից, Սումգայիթյան ջարդերի ժամանակ երևի աղանդավորն էր չէ հարյուրավոր հայորդիներ փրկել` նրանց թաքցնելով եկեղեցու մեջ.- ուր էին դրանք?: Երևի թե եկեղեցին այնքան վատն էր, որ կարելի էր իրեն այդքանից հետո փոխել օտարամուտ որևէ ուսմունքով, գառան մորթի հագած գայլերով:Այսօր Հայաստանը չի կարողանում իր զավակներին պատշաճ կյանք ապահովել, եկեք ազգովի հրաժարվենք գնանք Ուզբեկիստանը կամ Թուրքիան, կամ Վրաստանը մեզ համար հայրենիք ընդունենք ու մոռանանք մեր Հայրենիքը իսպառ/թեպետ այդպիսիք շատ են այսօր:/ Հարգելիս Եկեղեցին քո հոգևոր ծնողն է, ուզես դու դա թե ոչ, իսկ ծնող փոխելը մեղմ ասաց լավ չի դիտվում: Վատ ծնողը մնում է ծնող: Սիրտդ շատ է ցավում վերկաց օգնիր այլ ոչ թե սահմանափակ կյանքի ապրած օրերովդ փնովի երկհազարամյա մի ամբողջ ժողովուրդ, որն ի դեպ լույս աշխարհ է բերել նաև քեզ:
Ներող եղեք արդարացի ցասման համար.
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն
Ter Hayr
03.03.2010, 14:55
Եվ քանի որ Դուք չարձագանքեցիք այս նախադասությանը հետևաբար ինքս հարց կտամ
Եթե Մաթևոսը պատվիրել է որ «երկրիս վրա մեկին ձեզ հայր չկանչեք» ապա ինչու եք ստիպում կամ թույլատրում որ ձեզ «Տեր Հայր» ով դիմեն և այն մարդիկ ովքեր ընդունում են Մաթևոսի ասածները ուրեմն ինչու եք ձեր ծնողին հայր անվանում չէ որ ասվում է «երկրիս վրա մեկին ձեզ հայր չկանչեք»:Արձագանքում եմ::)
Եթե ուշադիր եք, ապա Քրիստոսի այդ խոսքերը շատ ճիշտ կերպով շեշտադրված են Մաթեոսի կողմից. Հայր բառը մեծատառ է դրվում, ինչը ինքնին հասկանալի է դարձնում, որ խոսքը գնում է Աստծո մասին, այսինքն Քրիստոս ասում էր, որ ոչ մեկի երկրի վրա պետք չէ դավանել Աստված: Հակառակ դեպքում ինքը կհակաեր հենց Իրեն, երբ տասնաբանյա պատվիրանով մարդկությանը պատվիրվեց պատվել հորն ու մորը: Իսկ քանի որ Քրիստոս չի կարող հակասել ինքն իրեն, ապա նշանակում է, խոսքը գնում է Աստված պաշտելու մասին, երբ Տեր և Հայր ենք ասում:
Իսկ քահանաներին դիմելաձևի մեջ ամենևին էլ հավակնություն չկա Աստծո գործառույթները ստանձնելու: Սա ուղղակի դիմելածև է:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն
Ambrosine
03.03.2010, 14:57
Հարգելի Աստղ ջան, աղանդավորական կազմակերպութունները չեն կարող տալ այն ինչ տալիս է եկեղեցին: Մեկ բան մեզ համար պետք է հասկանալի լինի , ցանկացած աղանդավորական կազմակերպություն սկզբունքորեն ավելին չի կարող անել, զուտ այն բանից ելնելով, որ իր տարիքը տասնյակ անգամ քիչ է քան մեր Առաքելական եկեղեցունը, իսկ սա արդեն նշանակում է որ եկեղեցին փորձառու էև գիտի այն ամենը ինչ պետք է փոխանցել իր զավակներին: այլ հարց տեխնիկական կամ մարդկային ռեսուրսները, մանավանդ վերջին պարագան, քանի որ ինչքան էլ եկեղեցին ջանում է իր հոգևորականների քանակը ավելացնել, միևնույն է այն դեռ շատ քիչ: Օրինակի համար Երավան քաղաքի համարհոգևորականների ամենաօպտիմալ քանակը պետք է լինի գոնե 2000 հոգի, այն ինչ մեր թիվը չի գերազանցում 35-ը: Հետո բոլոր աղանդավորական կազմակերպությունները իրենց քարոզչական գործունեության մեջ լայնորեն կիրառում են մասսայական հիպնոսը, որը բնականաբար տալիս է իր "դրական " արդյունքները: Սա ես ասում եմ ամենայն պատասխանատվությամբ: Չմոռանանք որ կրոնական այդ կառույցներում բոլոր ծիսական կառգերը կատարվում են պրիմիտիվ ընթացքով, մարդուն պետք չէ գլուխ ջարդել հիշելու , հասկանալու, և այլն: Այդ ամենն իր փոխարեն արդեն արվում է: Եւ չմոռանանք , աղանդավորական կառույցների ֆենոմենը նաև կայանում իրենց անդամների նվիրվածության մեջ, որը նույնպես հիպնոսային գործունեության արդյունք է:
Օրհնությամբ `Տեր Շմավոն
Տեր Շմավոն, շնորհակալություն՝ պատասխանի համար: Բայց կուզեի ավելի մանրամասնել հարցս, կներեք, եթե մի քիչ կոպիտ օրինակ ստացվի: Ընդունենք, որ եկեղեցին կազմակերպություն է և արտադրում է մի գաղափարախոսություն, որը մեծապես մոնոպոլ է եղել մինչև 19-րդ դարը, մրցակցություն չի եղել: Այժմ ստեղծվել են մի շարք նոր կազմակերպություններ, որոնք իրենց հերթին արտադրում են իրենց սեփական գաղափարախոսությունները, որոնք կամաց-կամաց մեծացնում են իրենց պահանջարկը՝ նվազեցնելով եկեղեցունը: Տրամաբանական է, որ եկեղեցին պետք է իր արտադրանքի որակի ու առաջարկի մասին մտածի, որպեսզի կարողանա պահել և անգամ վերականգնել նախկին դիրքերը: Ուզում եմ իմանալ՝ այդ ուղղությամբ ի՞նչ է կատարվում: Այսինքն՝ եթե առաջ համակարգիչները մի ամբողջ սենյակի չափսի էին, այժմ կյանքի պայմանները այնպիսին են, որ հնարավոր փոքր չափսերի համակարգիչներ են արտադրվում: Ի՞նչ է մտածում մեր եկեղեցին՝ իր գաղափարախոսության մոդերնացման, այսօրվա պայմաններին հարմարեցնելու մասին:
Ուրիշ հարցեր էլ ունեմ:)
1. Առաքելական եկեղեցին Աստվածաշունչ կամ եկեղեցական երգերի ձայներիզներ բաժանու՞մ է: Որովհետև մի քանի անգամ եկել են մեր տուն, հավատացրել են, թե եկեղեցին է դրանք տրամադրում, ես խուսափել եմ վերցնել՝ մտածելով, որ գուցե ստում են:
2. Եկեղեցիներին կից կիրակնօրյա դպրոցներ կա՞ն. վերջերս եմ լսել: Եթե այո, ապա ինչու՞ այդ մասին մեր հասարակությունը տեղեկացված չէ: Որովհետև այդ դպրոցներ հաճախելը կնվազեցնի աղանդավորական խմբերին անդամագրվել ցանկացողների քանակը:
Արձագանքում եմ::)
Եթե ուշադիր եք, ապա Քրիստոսի այդ խոսքերը շատ ճիշտ կերպով շեշտադրված են Մաթեոսի կողմից. Հայր բառը մեծատառ է դրվում, ինչը ինքնին հասկանալի է դարձնում, որ խոսքը գնում է Աստծո մասին, այսինքն Քրիստոս ասում էր, որ ոչ մեկի երկրի վրա պետք չէ դավանել Աստված: Հակառակ դեպքում ինքը կհակաեր հենց Իրեն, երբ տասնաբանյա պատվիրանով մարդկությանը պատվիրվեց պատվել հորն ու մորը: Իսկ քանի որ Քրիստոս չի կարող հակասել ինքն իրեն, ապա նշանակում է, խոսքը գնում է Աստված պաշտելու մասին, երբ Տեր և Հայր ենք ասում:
Իսկ քահանաներին դիմելաձևի մեջ ամենևին էլ հավակնություն չկա Աստծո գործառույթները ստանձնելու: Սա ուղղակի դիմելածև է:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն
Ոչ չի կարող ինքնին հասկանալի լինել քանի որ մեծատառը ձեր կողմից է գրվել և չի կարող բացատրություն հանդիսանալ, եթե այս նախադասությունը 20 տարբեր մարդկանց ասեք 20 ն էլ տարբեր իմաստներով կհասկանան, չնայած այստեղ բարդություն չկա,եթե Քրիստոսը Աստված է նկատի ունեցել ապա ինչու հենց Աստված չի ասել, չեմ կարծում որ ինչ որ դժվար ու երկար բառ է:
Ambrosine
03.03.2010, 15:37
Ոչ չի կարող ինքնին հասկանալի լինել քանի որ մեծատառը ձեր կողմից է գրվել և չի կարող բացատրություն հանդիսանալ, եթե այս նախադասությունը 20 տարբեր մարդկանց ասեք 20 ն էլ տարբեր իմաստներով կհասկանան, չնայած այստեղ բարդություն չկա,եթե Քրիստոսը Աստված է նկատի ունեցել ապա ինչու հենց Աստված չի ասել, չեմ կարծում որ ինչ որ դժվար ու երկար բառ է:
Գայլ, սա կարդա, էստեղ ավելի մանրամասն է գրված:think
հղում (http://www.akumb.am/showthread.php/10925-%D5%80%D5%A1%D6%80%D6%81%D5%A5%D6%80-%D6%84%D5%A1%D5%B0%D5%A1%D5%B6%D5%A1%D5%B5%D5%AB%D5%B6?p=516502#post516502)
Ambrosine
03.03.2010, 15:41
Տեր Շմավոն, այս հարցերը շատ վաղուց էի տվել, բայց չէիք նկատել, մեջբերեմ:oy
Հարգելի Տեր Շմավոն:)
Չե՞ք կարծում, որ ժամանակն է, որ եկեղեցում պսակադրվելիս աղջկան «Հնազա՞նդ ես» հարցնելու փոխարեն հարցնեն «Համաձա՞յն ես»: Մի՞թե դա կնոջ իրավունքների ոտնահարում չէ:think Չէ՞ որ այս դեպքում տղամարդուն տրվում է գերապատվություն, նա «տեր» է և ունի գերիշխող դիրք:bad
Իսկ կարմիր խնձորի իրողությու՞նը: Դա եկեղեցու՞ց եկած ավանդույթ է, թե՞ դեռ հեթանոս շրջանից: Արդյո՞ք դա պարտադիր է:
Շնորհակալություն:)
Տեր Հայր, մի քանի օր առաջ մի մարդու հետ էինք զրուցում, ինքն ասում ա, որ ինքը բացահայտել ա, որ Նոր Տարի, ծնունդ և այլ այդպիսի տոներ նշելն Աստծուն հաճելի չեն ու ինքը ոչ շնորհավորում ա, ոչ նշում: Ու նաև ասում ա, որ ոչ մի աղանդի չի պատկանում:
Ինչ կասենք այս կապակցությամբ?:)
Կխնդրեի արձագանքեիք վաղուց տրված հարցիս::)
Ժունդիայի
03.03.2010, 17:22
Բարև Ձեզ Տեր Հայր, 2 օր է ինչ կարդում եմ այս թեման, այստեղ գտել եմ բազում հարցերի ինձ համար սպառիչ պատասխաններ: Ասեմ ավելին. Ձեր գրառումներում կա ոգի, պատրաստակամություն, հանդուրժողականություն ու լայնախոհ մտքեր: Նույնիսկ կասեի կրոն բաժնում երևի միակ թեման է, որտեղ մթնոլորտը հանգիստ է ՝ շնորհիվ Ձեր Աստվածահաճո գործունեության: Ձեր առաքելությունն իրապես գնահատելի է: Պարզապես այն հոգևոր սովը, որ կա մեր՝ հավատացիալներիս, ներսում անկեղծորեն խոստովանեմ բավարարում եք: Խորհին շնորհակալություն եմ հայտնում Ձեզ բարի գործի համար, հիրավի Տեր Քրիստոս տեսնում և գնահատում է Ձեզ:
Կխնդրեի բավարարել հարցադրումս հետևյալի մասին. Ես գտնվում եմ հայրենիքից հեռու: Այն քաղաքում, որտեղ բնակվում եմ չկա հայ առաքելական եկեղցի կառույցը, հեևաբար շրջապատված եմ կաթոլիկ եկեղեցիներով: Արդյո՞ք լինելով հայ առաքելական եկեղեցու հետևորդ, սխալ կդիտվի մուտքս կաթոլիկ եկեղեցի, հեևաբար մասնակցել պատաարագներին, այնուհետև ծիսակարգերին, և այլն: Հաջորդ հարցս չի վերաբերվում ինձ, սակայն հետաքրքիր է… Եթե կան սիրող զույգեր, բայց ազգությամբ օտար են իրար, հետևաբար տարբեր կրոնների ներկայացուցիչներ են, /կամայական դիտարկենք հետևյալը՝ տղան առաքելական է եկեղեցու հետևորդ է, աղջիկը՝ կաթոլիկ, և հակառակը/ ամուսնանալիս պսակադրության ծիսակարգը ո՞ր եկեղեցում պետք է տեղի ունենա երկու դեպքերում էլ:
Աստված օրհնի բոլորիս:
Հարգանքներով՝ Ռաֆայել Ղազարյան
Սպասում եմ անհամբեր Ձեր պատասխանին Տեր Հայր
Շնորհակալ եմ հարգանքի համար.
Այո մեր Տերն ու Հայրը մեկն է ` Աստված, սակայն, դա չի նշանակում որ աշխարհիկ կյանքում մենք այդ բառերը չպետք է գործածենք: Խնդիրը որն է , Աստծո պարագային այդ բառերն օգտագործելիս , ստանում են այլ իմաստ, իսկ մեր առօրյա կյանքում ամենևին այլ իմաստ. Այստեղ չպետք է հարթությունները փոփոխվի և իրականությունը շփոթվի: Տեր Հայրը մարդկային կոչում է, քանի որ ի պաշտոնե, քահանան հավատավոր մարդկանց հովիվն է, ուստի այստեղից էլ համապատասխան նրա կոչմա ծագումն է: Քրիստոսով միայն սիմվոլների փոփոխություն տեղի չունեցավ, այլ արմատապես մարդկությունը նոր իմաստ ստացավ իր կեցության հետ: Այո գուցե և Քրեստոս բառը եղել է մինչ Քրիստոսը, սակայն չպետք է մոռանանք, որ Քրիստոս նշանակում է Աստծո Օծյալ:
Եւ ինչ վերաբերում է Տերունական խաչի. Այո , խաչը կիրառվել է մինչև Քրիստոս, սակայն այն եղել է պարզապես պատժի գործիք, և այն էլ այդ խաչը եղել է ոչ մեր պատկերացված ավանդական ձևով: Այն եղել է լատինատառ "տ" տառի տեսքով: և միայն Քրիստոսի խաչի վրա փակցվեց Պիղատոսի գրություն, թե Հիսուս Նազովրեցի Թագավոր Հրեից: Եւ վերևում ամրացված այդ ձողի շնորհի Քրիստոսի խաչափայտը դարձավ քառաթև:
Քրիստոս Լույս է աշխարհի, և անգամ արևի լույսը չի կարող նրա հետ համեմատվել, քանզի արևն ել է Նրա կողմից արարված:
Օրհնությամբ Տեր Շմավոն քահանա
Ավելացվել է 13 րոպե անց
Այ հիմա պարզ է:hi
Բայց այս նախադասության հետ ընդհանրապես համաձայն չեմ
Քրիստոս Լույս է աշխարհի, և անգամ արևի լույսը չի կարող նրա հետ համեմատվել, քանզի արևն ել է Նրա կողմից արարված:
Չեմ կարծում որ Քրիստոսը լույս է արարել:) և վերջապես մարդ արարածը արև արարողին խաչի՞, ինձ կներեք բայց անչափ անhասկանալի արտահայտություն է:
karina13
03.03.2010, 22:54
Օրհնեցեք Տեր Հայր,
Մեր ժամանակների ամենատարածված մտածողությունն է, որ ասում են «Ոչ ոքի վատություն չեմ անում, իմ մեջ հավատում եմ: Թե չէ ինչ գնալ եկեղեցի, ձեւականություններ անել...», եւ նմանատիպ բազմաթիվ մտքեր, որոնք լսելիս սրտի մեծ ցավ եմ զգում:
Ինչպե՞ս վերապրենք այդ ցավը: Ինչ խորհուրդ կտաք նման դեպքերում ինչպես վարվել, կամ մի գուցե լռե՞լ միայն:
Ի վերջո նման մտածողությունը ի՞նչ հանգամանքներում կարող է փոխվել եւ մարդու սրտում ԻՐԱԿԱՆ Սեր ծնվի առ Աստված, որ մարդը քայլի դեպի Նա:
Շնորհակալություն
[QUOTE=յոգի;1945923]
Եկեք սիրելիներս մեկընդմիշտ ւընդունենք մեկ պարզ ճշմարտություն, որ Աստվածաշունչ կարող է լինել միայն այն գիրքը, որն հենց այդպես է հայտնի համայն մարդկության: Գիրք որում չկա հայտնություն կամ ծանոթություն կամ ներկայավում հիսուս Քրիստոսի մասին չի կարող կոչվել Աստվածաշունչ: Վստահ եմ սրանվ ամեն ինչ ասեսցի:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն
Հարգելի Տեր Շմավոն, ձեր ասածը ընդունում եմ որպես ճշմարտություն, բայց եթե նայենք ձեր թվարկած գրքերի անվանումները իրենց օրիգինալ անվանմամբ չի նշանակում Աստվածաշունչ, դա հայերեն անվանումն է, բայց այս ասելով ես չեմ հերքում, որ դրանք Աստծո հետ կապ չունեն: Հին կտակարանի սկիզբը հայտնի չե թե ով է հեղինակը, Աստված՞ հաստատ չե, եթե Նա լիներ Հեղինակը ապա Նա կասեր Իր մասին, թե Նա ինչ ձև ունի, որտեղ է... Նոր Կտակարանը նույնպես անձամբ Աստծո խոսքը չե, այլ Քրիստոսի աշակերտնեի... Համայն մարդկությանը շատ գրքեր կան հայտնի, նաև Դարվինի տեսությունը, դա էլ՞ համարենք աստվածաշունչ...
««Գիրք որում չկա հայտնություն կամ ծանոթություն կամ ներկայավում հիսուս Քրիստոսի մասին չի կարող կոչվել Աստվածաշունչ:»»
Այս խոսքերը ասելով արդյոք չի՞ նշանակում որ ձեզ համարում էք միակ ճշմարիտ ճանապարհ, ին՞չ կասեք մյուս կրոնների մասին, սխալ են՞
Օրինակ Վեդաները անձամբ դուրս են եկել Աստծո շնչից, որոնք հետագայում տրվեց Գերագույնի կողմից Արարչին, որոնք էլ հանդիսանում են աշխարհում բոլոր կրոնների հիմքը... Հին Կտակարանը հիմնված է Վեդաների վրա, բոլոր պատմությունները իրենց օրիգինալ և անփոփոխ վիճակում կան Վեդաներում, ես կարդացել եմ դրանք, Նոյի պատմությունը, Ադամի և Էվայի և շատ ուրիշ... ինչպես նաև Քրիստոսի Հայտնության մասին մինչ Նրա Հայտնությունը...
Կան գրքեր որտեղ Քրիստոսի անունը չի շոշափվում, բայց Գերագույնի շրթերից է բխել, օրինակ Բհագավադ Գիտան, որը սանսկրիտերենից թարգմանած նշանակում է Բհագավադ-Գերագույն Աստված, Գիտա-երգ գիտելիք:
Կամ Չայտանյա Չարիտամրիտա և շատ ուրիշ...
Հարգանքներս...
Հարգելի Աստղ ջան, աղանդավորական կազմակերպութունները չեն կարող տալ այն ինչ տալիս է եկեղեցին: Մեկ բան մեզ համար պետք է հասկանալի լինի , ցանկացած աղանդավորական կազմակերպություն սկզբունքորեն ավելին չի կարող անել, զուտ այն բանից ելնելով, որ իր տարիքը տասնյակ անգամ քիչ է քան մեր Առաքելական եկեղեցունը, իսկ սա արդեն նշանակում է որ եկեղեցին փորձառու էև գիտի այն ամենը ինչ պետք է փոխանցել իր զավակներին: այլ հարց տեխնիկական կամ մարդկային ռեսուրսները, մանավանդ վերջին պարագան, քանի որ ինչքան էլ եկեղեցին ջանում է իր հոգևորականների քանակը ավելացնել, միևնույն է այն դեռ շատ քիչ: Օրինակի համար Երավան քաղաքի համարհոգևորականների ամենաօպտիմալ քանակը պետք է լինի գոնե 2000 հոգի, այն ինչ մեր թիվը չի գերազանցում 35-ը: Հետո բոլոր աղանդավորական կազմակերպությունները իրենց քարոզչական գործունեության մեջ լայնորեն կիրառում են մասսայական հիպնոսը, որը բնականաբար տալիս է իր "դրական " արդյունքները: Սա ես ասում եմ ամենայն պատասխանատվությամբ: Չմոռանանք որ կրոնական այդ կառույցներում բոլոր ծիսական կառգերը կատարվում են պրիմիտիվ ընթացքով, մարդուն պետք չէ գլուխ ջարդել հիշելու , հասկանալու, և այլն: Այդ ամենն իր փոխարեն արդեն արվում է: Եւ չմոռանանք , աղանդավորական կառույցների ֆենոմենը նաև կայանում իրենց անդամների նվիրվածության մեջ, որը նույնպես հիպնոսային գործունեության արդյունք է:
Օրհնությամբ `Տեր Շմավոն
Կներեք բայց ոչ սպառիչ պատասխան եթե կարելի է իմ կողմից ավելի կոնկրետացնեմ, ինչու է իքս անունով անձնավորությունը առաջին անգամ ոտք դնում այդ «օֆիսներից» որևէ մեկը, այ սա է իրական և լուրջ խնդիրը, խնդրում եմ չասեք հետաքրքրությունը, որովհետև բացի հետաքրքրությունից շատ ավելի տարբեր դրդապատճառներ կան: Ինձանից լավ գիտեք թե Ավետարանկան եկեղեցին իր բոլոր ճյուղերով լիքը հետևորդներ ունի, բայց ինչու այդքան շատ:
Իսկ չեք մտածում, որ մարդու վրա բացի հիպնոսից այլ գործոններ կարող են ազդել, ասենք մարդ կարիք ունի հոգևոր սննդի և ինչու են սնվում այդ օֆիսներից և ոչ թե եկեղեցուց, երևի մեղքի մեծ բաժինը եկեղեցունն է, համաձայն չե՞ք:Ի դեպ քանի որ հիպնոսից խոսք գնաց մի դեպք պատմեմ, մի օր իմացա որ ինձ հարզատ մարդկանցից մեկը սկսել է «օֆիսներից» մեկը հաճախել, դե մի քիչ հարց ու փորձից այսպիսի բան է ասում, որ առաջին թե երկորդ օրը չգիտեմ գլխին ինչ արարողություն են սարքում հետո էս մարդը անկախ իրենից հետ-հետ է գնում ու եթե չբռնեին ընկնելու էր գետնին, դե արի էսքանից հետո էտ մարդուն համոզի որ հիպնոս են արել, ոչ թե Աստված ա արել:)
Ter Hayr
04.03.2010, 11:34
Ոչ չի կարող ինքնին հասկանալի լինել քանի որ մեծատառը ձեր կողմից է գրվել և չի կարող բացատրություն հանդիսանալ, եթե այս նախադասությունը 20 տարբեր մարդկանց ասեք 20 ն էլ տարբեր իմաստներով կհասկանան, չնայած այստեղ բարդություն չկա,եթե Քրիստոսը Աստված է նկատի ունեցել ապա ինչու հենց Աստված չի ասել, չեմ կարծում որ ինչ որ դժվար ու երկար բառ է:
Այսինքն մեր կողմից ասվածը ինչ է նշանակում, եկեղեցին ի նկատի ունես: Սխալվում ես , եկեղեցին Սուրբ Գիրքը չի ձևափոխում ինչպես աղանդավորները: Իսկ եթե չես ուզում հասկանալ կամ ընդունել, ուրեմն խնդրեմ: Բայց եթեայդպիսի սկզբունքային ես , ապա Ծնողիդ էլ Հայր չկոչես, և ոչ էլ ուսուցիչներիդ էլ ուսուցիչ, և իրանց ասածն էլ մի ընդունիր:
Օրհնութայմբ`Տեր Շմավոն
Հարգելի Տեր Հայր Շմավոն «աղանդը» «ոչ աղանդից» տարբերելու համար կարիք կա՞ է որ մարդ սերտի Աստվածաշունչը լավ հասկանալու համար «ճշմարիտը» «ոչ ճշմարիտից» թե՞ մարդ կարող է առանց Աստվածաշունչը կարդալու ու ճանաչելու (հավատալով այդ գրքին) տարբերել դրանք իրարից:
Կարծում եմ իսկական քրիստոնեությունը ճանաչելու համար մարդ պետք է դառնա իսկական քրիստոնյա որ կարողանա տարբերի աղանդը ճշմարիտից: Դուք ին՞չպես եք կարծում:
Շնորհակալություն:
Ter Hayr
04.03.2010, 12:29
Տեր Շմավոն, շնորհակալություն՝ պատասխանի համար: Բայց կուզեի ավելի մանրամասնել հարցս, կներեք, եթե մի քիչ կոպիտ օրինակ ստացվի: Ընդունենք, որ եկեղեցին կազմակերպություն է և արտադրում է մի գաղափարախոսություն, որը մեծապես մոնոպոլ է եղել մինչև 19-րդ դարը, մրցակցություն չի եղել: Այժմ ստեղծվել են մի շարք նոր կազմակերպություններ, որոնք իրենց հերթին արտադրում են իրենց սեփական գաղափարախոսությունները, որոնք կամաց-կամաց մեծացնում են իրենց պահանջարկը՝ նվազեցնելով եկեղեցունը: Տրամաբանական է, որ եկեղեցին պետք է իր արտադրանքի որակի ու առաջարկի մասին մտածի, որպեսզի կարողանա պահել և անգամ վերականգնել նախկին դիրքերը: Ուզում եմ իմանալ՝ այդ ուղղությամբ ի՞նչ է կատարվում: Այսինքն՝ եթե առաջ համակարգիչները մի ամբողջ սենյակի չափսի էին, այժմ կյանքի պայմանները այնպիսին են, որ հնարավոր փոքր չափսերի համակարգիչներ են արտադրվում: Ի՞նչ է մտածում մեր եկեղեցին՝ իր գաղափարախոսության մոդերնացման, այսօրվա պայմաններին հարմարեցնելու մասին:
Ուրիշ հարցեր էլ ունեմ:)
1. Առաքելական եկեղեցին Աստվածաշունչ կամ եկեղեցական երգերի ձայներիզներ բաժանու՞մ է: Որովհետև մի քանի անգամ եկել են մեր տուն, հավատացրել են, թե եկեղեցին է դրանք տրամադրում, ես խուսափել եմ վերցնել՝ մտածելով, որ գուցե ստում են:
2. Եկեղեցիներին կից կիրակնօրյա դպրոցներ կա՞ն. վերջերս եմ լսել: Եթե այո, ապա ինչու՞ այդ մասին մեր հասարակությունը տեղեկացված չէ: Որովհետև այդ դպրոցներ հաճախելը կնվազեցնի աղանդավորական խմբերին անդամագրվել ցանկացողների քանակը:
Շատ սիրելի Աստղ ջան, դու ինքդ շատ լավ գիտես որ եկեղեցին այսօր բավականին մոդեռն քայլեր անում է, որպեսզի մարդկանց կարողանա մոտեցնել Իրական Լույսին` Հիսուս Քրիստոսին: Բայց կան երբեմն հայացքներ, որոնք եկեղեցին չի կարող փոխել, քանզի դրանք ձևավորվել սեփական լուրջ երկարատևփորցի հիման վրա: Այսօր շատ կազմակերպություններ փորձում են ոչ թե առաոջնորդել իր ժողովրդին դեպի ճշմարտություն, այլ առաջնորդվում են մարդկանց քմահաճույքին հարմարեցնել իրենց գաղափարախոսությունը, որպեսզի դրանովկարողանան մարդկանց գրավել: Ես չեմ հավատում այն մարդկանց որոնք ասում են թե գնացել աղանդավորական այս կամ այլ կազմակերպություն, որովհետև իրենք հոգևոր սով ունեին, Աստծուն էին փնտրում և այնտեղգտան և զանազան նմանատիպ զառանցանքեր: Եթե Աստծուն սեփական հոգու մեջ չունեցան, զուր այլտեղ Նրան փնտրել: Իսկ ինչ մնում է հոգևոր սնունդին, ապա ասեմ, որ այսօր մեր քաղաքի յուրաքանչյուր Առաքելական եկեղեցում, շաբաթվա 4 օրը քահանաների կողմից կազմակերպվում են դասընթաց-քարոզներ, որոնց յուրաքանչյուր մարդ կարող է մասնակցել, սրան գումարում ենք նաև կիրակնօրյա Պատարագի քարոզը և նաև կիրակնօրյա դասարանների դասընթացները, ստացվում է որ շաբաթվա յուրաքանչյուր օր եկեղեցում հնարավոր է ստանալ հոգևոր սնունդ: Դրան գումարած, որ յուրաքանչյուր պահին հնարավոր է մոտենալ քահանայի և զրուցել նրա հետ: Երբ մարդկանց այս ամենի մասին ասու ես զարմանում, վայ բա մենք չգիտեինք, իսկ որ ասում ես թե այդ ամբողջ ինֆորմացիան կա եկեղեցիների տախտակներին փակցված, ասում էին վայ չէինք նկատել: Եկեղեցին այս բոլոր իր "արտադրանքը"` ինֆորմացինա մարդուն մատուցում է նաև շատ ժամանակակից մոտեցմամբ, ինքդ գիտես թե ինչ միջոցառումներ է մեր թեմը կազմակերպում, քահանաների առկայությունը ինտերնետում, նրանց հետ շփվելու հնարավորությունը և այլ և այլ: Այս ամենը չի եղել ժամանակին, բայց այսօր կա: Հոգևոր կայքերը: Ուղղակի մեր ժողովուրդը նաև մի փոքր պետք չծուլանա, և իր քահանային ճանաչի եկեղեցի գնալով ու նրա հետ շփվելով: Ես չեմ մտացում, որ աղանդավորների տված ինֆորմացիան ավելի լավն է քան եկեղեցունը: Եւ եթե մենք այդքան հետ ընկել նրանցից, և եթե նրանք ավելի "լավ" են քան մենք, ապա ինչու նրանք իրենք ջանք չեն խնայում, որպեսզի արտաքնապես շատ հարցերում` շենքերի, սիմվոլիկայի և այլնի միջոցով նմանվեն Մեր Հայ Առաքելական եկեղեցուն: Մի պարզ պատճառով . մարդկանց շփոթության մեջ գցելու համար:
Գալով մյուս հարցերիդ . մեր եկեղեցին ձայներիզ չի բաժանուամ և ոչ էլ Աստվածաշունչ/այդքան ֆինանս չունեն:(ք/: Տես վերը ասածիս ապացույցը, եկել են և փորցել են խաբել, թե Եկեղեցին է դա անում:
Իսկ կիրակնօրյա դպրոցների մասին ինֆորմացիան միշտ տեղադրվում է եկեղեցիներում. անգամ եթե չլինի ապա կարող եք գալ և քահանաներից ճշտել
Օրհնությամբ Տեր Շմավոն
Ter Hayr
04.03.2010, 12:53
Տեր Շմավոն, այս հարցերը շատ վաղուց էի տվել, բայց չէիք նկատել, մեջբերեմ:oy
Շնորհակալություն:)
Չէ, Չեմ կարծում, կինը կարող է ասել համաձայն եմ , բայց հնազանդ չլինել:
Կատակ եմ անում: Իրականում այդ հնազանդ լինել բառը ամենևին չի ոտնահարում կանանց իրավունքները: Այդ ֆեմինիստական շարժումը հորինվածք է, չկա կանաց իրավունքների ոտնահարում, կան պարզապես ազգային, տեղային սովորություններ, որոնք հասարակության անդամներին որոշակի իրավունքներ են տալիս կամ էլ չեն տալիս:
Տղամարդը երբ եկեղեցում հայտատարարում է որ տեր եմ, դա ամենևին չի նշանակում որ նա կնոջ տիրակալ կամ դեսպօտը դառձավ: Տեր լինել նաշանակում սիրել, հոգ տանել, խնամել,- ինչպես որ մեր Տերն է դա անում մեր նկատմաբ: Բոլոր մարդիկ այսպես թե այնպես արդեն հավասար են Քրիստոս Հիսուսով, և բոլորը Նրանով քրիստոնյա է կոչվում:
Ինչ մնում է կարմիր խնձորի ավանդույթին, ապա ասեմ, որ բոլոր կրոններում, կամ գրեթե բոլոր, քրիստոնեության մեջ ի մասնավորի, խրախուսվել և ջատագովվել կուսությունը, մարմանական և հոգևոր մաքրությունը, և այդ վիճակով ամուսնական առագաստ մտնելը: Ամենևին պարտադիր չէ կարմիր խնձորի արարողությունը կատարել այնպես, ինչպես դա արվում էր ժամանակին: Դա եկեղեցու հետ կապ չունի, սակայն մաքրությունը միշտ ողջունելի է:
Օրհնությամբ `Տեր Շմավոն
Ter Hayr
04.03.2010, 13:04
Կխնդրեի արձագանքեիք վաղուց տրված հարցիս::)
Նման բան գոյություն չունի: Աստծուն տհաճ են մեր մեղքերը, որոնց համար մենք չենք զղջում: Իսկ Աստծուն հաճելի է մեր քրիստոնեական ընթացքը: Մենք ապրում ենք մի հասարակության մեջ, որտեղ կան կենցաղավարության կանոններ, բարեկրթության և քաղաքավարության նորմեր: Եւ այդ նորմեր պահելը շատ պատշաճ է:
Օրհնությամբ`Տեր Շմավոն
Ter Hayr
04.03.2010, 13:19
Հարգելի Տեր Հայր Շմավոն «աղանդը» «ոչ աղանդից» տարբերելու համար կարիք կա՞ է որ մարդ սերտի Աստվածաշունչը լավ հասկանալու համար «ճշմարիտը» «ոչ ճշմարիտից» թե՞ մարդ կարող է առանց Աստվածաշունչը կարդալու ու ճանաչելու (հավատալով այդ գրքին) տարբերել դրանք իրարից:
Կարծում եմ իսկական քրիստոնեությունը ճանաչելու համար մարդ պետք է դառնա իսկական քրիստոնյա որ կարողանա տարբերի աղանդը ճշմարիտից: Դուք ին՞չպես եք կարծում:
Շնորհակալություն:
Ցանկացած պարագային Աստվածաշունչ սերտելը անհրաժեշտ է, որպեսզի որևիցե աղանդավոր չկարողանա Աստվածաշունչը մեկնաբանել ըստ իր հայեցողության: Իսկ զանազանելու և նաև չշփոթվելու համար պետք է սերտել Եկեղեցու դավանաբանությունը, զանազանելու ճշմարիտը ոչ ճշմարտից: Եւ ամենակարևորը, Աստվածաշնչի ընթերցանությամբ մեզ համար բազում հարցերի պատասխաններ է բացվում:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն
Ter Hayr
04.03.2010, 13:44
[QUOTE]
Հարգելի Տեր Շմավոն, ձեր ասածը ընդունում եմ որպես ճշմարտություն, բայց եթե նայենք ձեր թվարկած գրքերի անվանումները իրենց օրիգինալ անվանմամբ չի նշանակում Աստվածաշունչ, դա հայերեն անվանումն է, բայց այս ասելով ես չեմ հերքում, որ դրանք Աստծո հետ կապ չունեն: Հին կտակարանի սկիզբը հայտնի չե թե ով է հեղինակը, Աստված՞ հաստատ չե, եթե Նա լիներ Հեղինակը ապա Նա կասեր Իր մասին, թե Նա ինչ ձև ունի, որտեղ է... Նոր Կտակարանը նույնպես անձամբ Աստծո խոսքը չե, այլ Քրիստոսի աշակերտնեի... Համայն մարդկությանը շատ գրքեր կան հայտնի, նաև Դարվինի տեսությունը, դա էլ՞ համարենք աստվածաշունչ...
Այս խոսքերը ասելով արդյոք չի՞ նշանակում որ ձեզ համարում էք միակ ճշմարիտ ճանապարհ, ին՞չ կասեք մյուս կրոնների մասին, սխալ են՞
Օրինակ Վեդաները անձամբ դուրս են եկել Աստծո շնչից, որոնք հետագայում տրվեց Գերագույնի կողմից Արարչին, որոնք էլ հանդիսանում են աշխարհում բոլոր կրոնների հիմքը... Հին Կտակարանը հիմնված է Վեդաների վրա, բոլոր պատմությունները իրենց օրիգինալ և անփոփոխ վիճակում կան Վեդաներում, ես կարդացել եմ դրանք, Նոյի պատմությունը, Ադամի և Էվայի և շատ ուրիշ... ինչպես նաև Քրիստոսի Հայտնության մասին մինչ Նրա Հայտնությունը...
Կան գրքեր որտեղ Քրիստոսի անունը չի շոշափվում, բայց Գերագույնի շրթերից է բխել, օրինակ Բհագավադ Գիտան, որը սանսկրիտերենից թարգմանած նշանակում է Բհագավադ-Գերագույն Աստված, Գիտա-երգ գիտելիք:
Կամ Չայտանյա Չարիտամրիտա և շատ ուրիշ...
Հարգանքներս...
Ես մի բան չեմ հասկանում, ինչ տարորինակ միտում է , ընդունել այն ամենը ինչը երբեք մեզանում չի եղել, որպես կյանքի ընթացքում օգնող և կարևոր եթե կարելի է ասել գորընթաց, և մերժել բացահայտ Աստծո ներկայությունը: Ինչու կասկածել Աստվածաշնչի իսկության վրա , և միաժամանակ այդքան մեծ հավատքով լցվել արևելյան զանազան ուսմունքների նկատմամբ:
Ջրհեղեղի պատմությունը, ինչպես նաև Ադամի և Եւայի և մի շարք աստվածաշնչյան պատմություններ առկա են նաև այլ ժողովուրդների մոտ, և դա ամենևին չի նշանակում որ Աստվածաշունչ գրողները դրանք վերցրել են այլ աղբյուրներից: Աստվածաշունչ բառը բացահայտում է գրքի էությունը- գիրք , որը գրվել է Աստծո շնչով , մարդկանց կողմից: Հա, իսկ Դարվինի հետ համեմատելը, մեղմ ասել գեղեցիկ չէր:
Ինչ վերաբերում է միակ ճշմարիտ կրոն լինելուն, ապա Քրիստոս ինքն է ասում, որ կփրկվի միայն նա, ով կընդունի Հիսուս Քրիստոսին` մարմնով եկած և համայն մարդկության մեղքերի համար իր անձը զոհաբերած, և հարություն առած Աստծո Միածին Որդուն
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն
Ter Hayr
04.03.2010, 13:58
Սպասում եմ անհամբեր Ձեր պատասխանին Տեր Հայր
Անչափ շնորհակալ եմ գնահատանքի համար, որը ինձ ավելի պարտավորեցնում է:
ձեր պարագային, ես գտնում եմ , որ դուք կարող եք մասնակցել Բժբոլոր այն արարողություններին, որոնցով ջեր կապը Աստծո հետ ամուր կլինի: Եւ Պատարագներին կարող եք մասնակցել, և Հաղորդություն ստանալ: Վերջի վերջո կաթոլիկ եկեղեցին նույնպես առաքելահիմն է, նույն ծառայության մեջ է ինչ և մեր եկեղեցին.
Ինչ վերաբերում է սիրող զույգերին, ապա ե որպես Հայ Առաքելական եկեղեցո հոգևորական կնախընտրեի, որ բոլոր իրենց արարողությունները կատարվեն մեր եկեղեցում, եթե պայմանները դա ներում են:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն
Բայց եթեայդպիսի սկզբունքային ես , ապա Ծնողիդ էլ Հայր չկոչես, և ոչ էլ ուսուցիչներիդ էլ ուսուցիչ, և իրանց ասածն էլ մի ընդունիր:
Օրհնութայմբ`Տեր Շմավոն
Ես էլ եմ դա ասում, ով Մաթևոսի ասածով է շարժվում իր ծնողին չպետք է հայր ասի, բայց այստեղ խնդիրն այլ հարթության վրա է, եթե Մաթևոսը այդպիսի բան է ասել իսկ Դուք այլ կերպ եք բացատրում ապա չկարդացի հիմնավոր պատասխանը, որովհետև մեծատառով գրվածը ուղակի չի կարող հիմք հանդիսանալ:)
[QUOTE=յոգի;1950633]
Ես մի բան չեմ հասկանում, ինչ տարորինակ միտում է , ընդունել այն ամենը ինչը երբեք մեզանում չի եղել, որպես կյանքի ընթացքում օգնող և կարևոր եթե կարելի է ասել գորընթաց, և մերժել բացահայտ Աստծո ներկայությունը: Ինչու կասկածել Աստվածաշնչի իսկության վրա , և միաժամանակ այդքան մեծ հավատքով լցվել արևելյան զանազան ուսմունքների նկատմամբ:
Ջրհեղեղի պատմությունը, ինչպես նաև Ադամի և Եւայի և մի շարք աստվածաշնչյան պատմություններ առկա են նաև այլ ժողովուրդների մոտ, և դա ամենևին չի նշանակում որ Աստվածաշունչ գրողները դրանք վերցրել են այլ աղբյուրներից: Աստվածաշունչ բառը բացահայտում է գրքի էությունը- գիրք , որը գրվել է Աստծո շնչով , մարդկանց կողմից: Հա, իսկ Դարվինի հետ համեմատելը, մեղմ ասել գեղեցիկ չէր:
Ինչ վերաբերում է միակ ճշմարիտ կրոն լինելուն, ապա Քրիստոս ինքն է ասում, որ կփրկվի միայն նա, ով կընդունի Հիսուս Քրիստոսին` մարմնով եկած և համայն մարդկության մեղքերի համար իր անձը զոհաբերած, և հարություն առած Աստծո Միածին Որդուն
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն
Հարգելի Տեր Շմավոն, նախ ես չեմ ասել թէ կասկածում եմ Աստվածաշնչի իսկության, իսկ դարվինի գրքերը չեմ համեմատում Աստվածաշնչերի հետ, դա ուրիշ համեմատություն էր, նորից կարդացեք...
Իսկ ինչ վերաբերվում է «« ընդունել այն ամենը ինչը երբեք մեզանում չի եղել, որպես կյանքի ընթացքում օգնող և կարևոր եթե կարելի է ասել գորընթաց, և մերժել բացահայտ Աստծո ներկայությունը»», ոչ ոք Աստծո ներկայությունի չի մերժել և որ մեզնում երբերք չի եղել դա այդպես չե, Վեդյան ուսմունքը դա Արիյական ուսմունքն է և մինչ Քրիստոնեություն եղել է Հայաստանում, այսինքը Մեզնում և օգտագործվել է կյանքի ընթացքում, ինչպես՞ կարելի է ասել, որ Իմաստությունը, Գիտելիքը, հատկապես Գերագույն Աստծուն ճանաչելու համար կարող է լինել ոչ մերը, որն՞ է տարորինակ... Արդյոք՞ Հիսուսի խոսքերը ամբողջությամբ և առանց փոփոխության տեղ են հասել, բա էլ ու՞ր մնացմարդու Բանականությունը...
Քրիստոսին ես սրտանց ընդունում եմ և խոնարհվում եմ Նրա առջև, որովհետև Նրա օրիգինալ ուսմունքի և իմ ներկայացրած ոխսմունքի միջև չկա տարբերություն...
Վերջնական նպատակը Աստծու Սեր զարգացնելն է ...
Օրհնությունների համար շնորհակալ եմ...
Հարգանքներս...
Mamlo divan
05.03.2010, 12:36
Հարգելի ակումբցիներ:
Շատ ուրախ եմ, որ Տեր Շմավոնը հնարավորություն ունի հաճախակի անդրադառնալու ձեր հարցերին:
Եթե Տեր հոր ուշադրությունից վրիպած լինեն որոշ հարցեր, ապա նորից տեղադրեք դրանք կայքում, որ Տեր հայրը կարողանա պատասխանել:
razmik21
05.03.2010, 19:47
Իսկ ուր էին այդ ճշմարիտ ուղղությունները, երբ Հայաստանը տառապում էր Մեծ եղեռնից, հայրենական պատերազմից, Սումգայիթյան ջարդերի ժամանակ երևի աղանդավորն էր չէ հարյուրավոր հայորդիներ փրկել` նրանց թաքցնելով եկեղեցու մեջ.- ուր էին դրանք?: Երևի թե եկեղեցին այնքան վատն էր, որ կարելի էր իրեն այդքանից հետո փոխել օտարամուտ որևէ ուսմունքով, գառան մորթի հագած գայլերով:Այսօր Հայաստանը չի կարողանում իր զավակներին պատշաճ կյանք ապահովել, եկեք ազգովի հրաժարվենք գնանք Ուզբեկիստանը կամ Թուրքիան, կամ Վրաստանը մեզ համար հայրենիք ընդունենք ու մոռանանք մեր Հայրենիքը իսպառ/թեպետ այդպիսիք շատ են այսօր:/ Հարգելիս Եկեղեցին քո հոգևոր ծնողն է, ուզես դու դա թե ոչ, իսկ ծնող փոխելը մեղմ ասաց լավ չի դիտվում: Վատ ծնողը մնում է ծնող: Սիրտդ շատ է ցավում վերկաց օգնիր այլ ոչ թե սահմանափակ կյանքի ապրած օրերովդ փնովի երկհազարամյա մի ամբողջ ժողովուրդ, որն ի դեպ լույս աշխարհ է բերել նաև քեզ:
Ներող եղեք արդարացի ցասման համար.
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն
Հարգելի Տեր Հայր, իսկ Ձեզ ով է ասել, որ եկեղեցու առաքելությունը Մեծ եղեռնի կամ Սումգաիթյան ջարդերի ժամանակ հայորդիներին փրկելն է: Իհարկե դա մեծ մարդասիրական և հայրենասիրական քայլ ու լավ է, որ եկեղեցին կարողացել է դա իրականացնել: Ասեմ, որ
եթե ինչ որ մեկը զբաղվում է մարդասիրական ծրագրերով, ազգային-մշակութային արժեքների պահպանմամբ դա գովելի է, բայց ախր դա Եկեղեցու առաքելություն չէ, այլ առաքելությունից ենթադրվող գործունեություն: Եկեղեցին Աստծո Խոսքը տարածելու մարդուն հոգևոր սնունդ տալու համար է, այլ ոչ թե նրա համար, որ Դուք եք նշում, Ձեր նշվածը ածանցյալ գործունեություն է: Ես չեմ էլ զարմանում Ձեր այս պատասխանով, քանի որ ինչ անում է մեր եկեղեցին դա եք ասում… Ավելի լավ կլիներ, որ ասեիք որ որքան մարդ են ապաշխարհել, ինչ քարոզչական ծրագրեր եք իրականացնում...
Ի՞նչ է նշանակում օտարամուտ ուսմունք: Հարգելի Տեր հայր Սուրբ Գիրքը ոչ մի ազգի սեփականությունն ու ուսմունքը չէ, ու Աստծո համար կարևորը մարդու ապաշխարհելն է, Աստված չի ճանաչում Հայ առաքելական եկեղեցի կամ Կորեայի ավետարանչական եկեղեցի: Ես ոնց հասկացա Ձեզ համար Հայաստանում բոլորը ոչ առաքելականները աղանդավոր են: Եկեղեցին ծնող չէ, ծնողը Աստվածն է: Ու հոգևոր կերակուրը այն հարցն է, որ պետք է նախանձավոր լինել, եթե առաքելականում չկա այդ կերակուրը պետք է ուրիշ տեղ որոնել:
Հարգելի տեր հայր ասեմ, որ ասեմ, չեմ փնովում ու իրավունք չունեմ, ուղղակի ես զարմանում եմ անտեղի վիրավորանք լսելով այն Եկեղեցիների հասցեին, որ ճշմարիտ Աստծո Խոսքն են քարոզում:
Ես չեմ կարող ՀԱԵ-ն օգնել, ու շատ ուրախ եմ, որ "Սահմանափակ" ապրած օրերովս գոնե գիտեմ ինչ է աղանդը, որն է ճշմարիտ ուղղությունը ու ճանաչում են Ճշմարիտ Աստծուն:
Ter Hayr
06.03.2010, 14:24
Հարգելի Տեր Հայր, իսկ Ձեզ ով է ասել, որ եկեղեցու առաքելությունը Մեծ եղեռնի կամ Սումգաիթյան ջարդերի ժամանակ հայորդիներին փրկելն է: Իհարկե դա մեծ մարդասիրական և հայրենասիրական քայլ ու լավ է, որ եկեղեցին կարողացել է դա իրականացնել: Ասեմ, որ
եթե ինչ որ մեկը զբաղվում է մարդասիրական ծրագրերով, ազգային-մշակութային արժեքների պահպանմամբ դա գովելի է, բայց ախր դա Եկեղեցու առաքելություն չէ, այլ առաքելությունից ենթադրվող գործունեություն: Եկեղեցին Աստծո Խոսքը տարածելու մարդուն հոգևոր սնունդ տալու համար է, այլ ոչ թե նրա համար, որ Դուք եք նշում, Ձեր նշվածը ածանցյալ գործունեություն է: Ես չեմ էլ զարմանում Ձեր այս պատասխանով, քանի որ ինչ անում է մեր եկեղեցին դա եք ասում… Ավելի լավ կլիներ, որ ասեիք որ որքան մարդ են ապաշխարհել, ինչ քարոզչական ծրագրեր եք իրականացնում...
Ի՞նչ է նշանակում օտարամուտ ուսմունք: Հարգելի Տեր հայր Սուրբ Գիրքը ոչ մի ազգի սեփականությունն ու ուսմունքը չէ, ու Աստծո համար կարևորը մարդու ապաշխարհելն է, Աստված չի ճանաչում Հայ առաքելական եկեղեցի կամ Կորեայի ավետարանչական եկեղեցի: Ես ոնց հասկացա Ձեզ համար Հայաստանում բոլորը ոչ առաքելականները աղանդավոր են: Եկեղեցին ծնող չէ, ծնողը Աստվածն է: Ու հոգևոր կերակուրը այն հարցն է, որ պետք է նախանձավոր լինել, եթե առաքելականում չկա այդ կերակուրը պետք է ուրիշ տեղ որոնել:
Հարգելի տեր հայր ասեմ, որ ասեմ, չեմ փնովում ու իրավունք չունեմ, ուղղակի ես զարմանում եմ անտեղի վիրավորանք լսելով այն Եկեղեցիների հասցեին, որ ճշմարիտ Աստծո Խոսքն են քարոզում:
Ես չեմ կարող ՀԱԵ-ն օգնել, ու շատ ուրախ եմ, որ "Սահմանափակ" ապրած օրերովս գոնե գիտեմ ինչ է աղանդը, որն է ճշմարիտ ուղղությունը ու ճանաչում են Ճշմարիտ Աստծուն:
Հարգելիս, ես ամենևին տրամադրված չեմ քո սուբյեկտիվ կարծիքի հետ վիճել: Մի քանի բան ասեմ, աղանդները օտարամուտ են, որովհետև նրանք չեն ծնվել մեր եկեղեցու ծոցից` որպես արդյունք մեր եկեղեցու վատ գործունեության, այլ իրենք ներթափանցել են արտասահմանից: Չկա որևէ աղանդ, որը դուրս եկած լինի Հայ Առաքելական Եկեղեցուց:Սա արդեն ինքնին չի խոսում որևէ բանի մասի? Իսկ մեր եկեղեցու առաքելությունը համահավսար Աստծո խոսքի տարածման հետ նաև կատարել է ազգապահպան գործունեություն: Այդ իսկ պատճառով մեր եկեղեցին կոչվում է Ազգային:
Հոգուս մեծ ցավ է, որ այսօր կան մարդիկ, որոնք կարող են մեր եկեղեցուն իրենց հոգևոր ծնող չդիտել:
Ինչ մնում է հոգևոր սնունդ չտալու պարագային, ապա եթե մեր հայորդիները փոքրինչ ցանկություն ունենային, կարող էին այդ սնունդը ստանալ հենց ՀԱԵ-ում, այլ ոչ զանազան վայրերում, քանի որ այդ սնունդը երբեք չի դադարել տրվել մեր հայորդիներին
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն
Բարև ձեզ:
Ընկերուհիս պահք է պահում ես նույնպես: Նա ասաց որ հեռուստացույցով մի քահանա ասել է որ ծննդյան օրերին կարելի է պահք չպահել: Այսինքն եթե պահքի մեջ ես բայց հրավիրված ես ծնունդ ապա կարող ես օգտվել ամեն ինչից, որովհետև ծնունդը օհնված է Աստծո կողմից: Ես ճիշտն ասած զարմացա, մի տեսակ չհավատացի: Եթե հնարավոր է ասեք խնդրում եմ որն է ճիշտ: Ես այսօր ծնունդ եմ հրավիրված ուզում եմ հաստատ իմանալ:)
նախապես շնորհակալություն
razmik21
11.03.2010, 04:41
Հարգելիս, ես ամենևին տրամադրված չեմ քո սուբյեկտիվ կարծիքի հետ վիճել: Մի քանի բան ասեմ, աղանդները օտարամուտ են, որովհետև նրանք չեն ծնվել մեր եկեղեցու ծոցից` որպես արդյունք մեր եկեղեցու վատ գործունեության, այլ իրենք ներթափանցել են արտասահմանից: Չկա որևէ աղանդ, որը դուրս եկած լինի Հայ Առաքելական Եկեղեցուց:Սա արդեն ինքնին չի խոսում որևէ բանի մասի? Իսկ մեր եկեղեցու առաքելությունը համահավսար Աստծո խոսքի տարածման հետ նաև կատարել է ազգապահպան գործունեություն: Այդ իսկ պատճառով մեր եկեղեցին կոչվում է Ազգային:
Հոգուս մեծ ցավ է, որ այսօր կան մարդիկ, որոնք կարող են մեր եկեղեցուն իրենց հոգևոր ծնող չդիտել:
Ինչ մնում է հոգևոր սնունդ չտալու պարագային, ապա եթե մեր հայորդիները փոքրինչ ցանկություն ունենային, կարող էին այդ սնունդը ստանալ հենց ՀԱԵ-ում, այլ ոչ զանազան վայրերում, քանի որ այդ սնունդը երբեք չի դադարել տրվել մեր հայորդիներին
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն
Շնորհակալություն: Ասեմ, որ ես նույնպես չեմ ցանկանում Ձեզ հետ "վիճել", ուղղակի ասեմ, եթե Ձեր ասածները քննենք համաշխարային եկեղեցիների մակարդակով, ապա սուբյեկտիվը իմ կարծիքը չէ, այլ Ձեր և մասնավորապես Հայ առաքելական եկեղեցու, քանի որ երևի ամբողջ աշխարյում միայն դուք ունեք աղանդի սահմանման այսպիսի "ուրույն" ձև: Ոչ մի եկեղեցի արտասահմանում թույլ չի տա իրեն դրսի եկեղեցիներին անվանել աղանդ առանց գործունեությունը քննելու… Կներեք բայց Դուք ունեք աղանդի պատկերացման Ձեր ձև, որը չի համապատասխանում Կաթոլիկ-Ողղափառ-Բողոքական եկեղեցիների կողմից սահմանվածի հետ… Այսուհետև կխնդրեի "աղանդ" բառի փոխարեն օգտագործեիք "Ոչ առաքելական եկեղեցի" տերմինը, որը ավելի ճիշը է բնորոշում Ձեր ասածները…
Հարգելի տեր հայր, նորից եմ ասում, մեր բոլորիս ծնողը Տերն է, ոչ թե եկեղեցին: Սուրբ Գրքում գրված, որտեղ երկուսը և երեքը հավաքվեն Տիրոջ անվան համար այնտեղ եկեղեցի է: Մի հալածանքով խանգարեք, որպեսզի ճշմարիտ եկեղեցիները Աստծո Խոսք տարածեն ու պտուղներ բերեն Աստծուն, Աստված ոչ մի եկեղեցու մենաշնորհ չի տվել ինչ որ տարածքում քարոզել:
Թող Աստված Ձեզ օրհնի…
Բարև ձեզ հարգելի Տեր Շմավոն քահանա: Ես շատ եմ հավանում այս բաժինը, կարծում եմ սա ոչ միայն կրոնական հարցերին է պատասխան տալիս , այլ ավելի խորը հոգեբանական հարցերին: Ունեմ մի քանի հարց.
1. Ինչպես եք կարծում ինչով են իրարից տարբերվում հոգեբուժները, հոգեթերապևտները և քահանանները:
2.չեք կարծում, որ աստված մեկն է, մենք մարդիկ ենք առանց կրոնական շերտավորվածության, արդյոք չեք գտնում, որ աստված երբևէ մարդկանց չի բաժանել ըստ կրոնի և հետևաբար ինչու բաժանել:
3.ինչու են կրոնավորները դիտարկում կյանքը կամ անցյալում կամ ապագայում,իսկ չեք կարծում, որ աստված հենց կյանքն է, այսինքն ատված կողմ է հիմա և այժմ լավ ապրելու գաղափարին:
4. Ինչ կարծիքի այն մասին, որ աստված ամենուրեք է մարդու մեջ, բնության մեջ, արևի լույսի մեջ և այլն, այսիքն մենք մարդիկս պետք է գտնենք աստծուն մեր մեջ: Այլ ոչ թե վերևում նստած կամ չգիտեմ ուր:
4. Ինչ է մեղքը, չեք կարծում, որ մարդկանց անընդհատ ստիպել մեղքի զգացմունքով ապրել, ավելի մեծ մեղք է, ինչ կլինի եթե մարդուն տրվի ավելի մեծ կրոնական ազատություն:Ընդհուպ մինչև առանց կրոնի հասարակություն թույլատրվի: Այստեղ կխնդրեմ ինձ աթեիստ չհամաարել, քանզի ես այդ բաժանումն էլ չեմ ընդունում`կոմունիզմ, աթեիզմ, իսլամ, բուդիստ և այլն: Ես ուղղակի հավատում եմ աստծուն ու վերջ իմ համար կարևոր չէ թե քրիստոնյա ես, մուսուլման, աստված աստված է առանց պիտակների:
Ես կխնդրեմ հարցերից ամենայն անկեղծ պատասխանեք, շնորհակալություն ուշադրության համար:
Ter Hayr
14.03.2010, 01:41
Բարև ձեզ:
Ընկերուհիս պահք է պահում ես նույնպես: Նա ասաց որ հեռուստացույցով մի քահանա ասել է որ ծննդյան օրերին կարելի է պահք չպահել: Այսինքն եթե պահքի մեջ ես բայց հրավիրված ես ծնունդ ապա կարող ես օգտվել ամեն ինչից, որովհետև ծնունդը օհնված է Աստծո կողմից: Ես ճիշտն ասած զարմացա, մի տեսակ չհավատացի: Եթե հնարավոր է ասեք խնդրում եմ որն է ճիշտ: Ես այսօր ծնունդ եմ հրավիրված ուզում եմ հաստատ իմանալ:)
նախապես շնորհակալություն
Ես նախապես ներում եմ հայցում, որ պատասխանումեմ ավելի ուշ քան ծննդյան օրն էր: Պահքը իրենից ներկայացնում է բարեպաշտական սովորույթ, որը ամբողջությամբ հիմնված է ազատ կամքի վրա: Որևիցե մեկը իրավունք չունի մեղադրելու մյուսին ուտելու կամ չուտելու մեջ: եւ դուք էլ պահքը կարող եք լուծել երբ դուք կամենաք: Սակայն վստահ եմ որ ծնունդը այն պատճառը չպետք է դառնա պահքը ավարտելու համար: Եվ ամենակարևորը` պահքը առաջնային պետք է հոգևոր լինի: Սննդակարգի փոփոխությունը մեզ միայն օգնում է:
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն քահանա
Ter Hayr
14.03.2010, 01:56
Շնորհակալություն: Ասեմ, որ ես նույնպես չեմ ցանկանում Ձեզ հետ "վիճել", ուղղակի ասեմ, եթե Ձեր ասածները քննենք համաշխարային եկեղեցիների մակարդակով, ապա սուբյեկտիվը իմ կարծիքը չէ, այլ Ձեր և մասնավորապես Հայ առաքելական եկեղեցու, քանի որ երևի ամբողջ աշխարյում միայն դուք ունեք աղանդի սահմանման այսպիսի "ուրույն" ձև: Ոչ մի եկեղեցի արտասահմանում թույլ չի տա իրեն դրսի եկեղեցիներին անվանել աղանդ առանց գործունեությունը քննելու… Կներեք բայց Դուք ունեք աղանդի պատկերացման Ձեր ձև, որը չի համապատասխանում Կաթոլիկ-Ողղափառ-Բողոքական եկեղեցիների կողմից սահմանվածի հետ… Այսուհետև կխնդրեի "աղանդ" բառի փոխարեն օգտագործեիք "Ոչ առաքելական եկեղեցի" տերմինը, որը ավելի ճիշը է բնորոշում Ձեր ասածները…
Հարգելի տեր հայր, նորից եմ ասում, մեր բոլորիս ծնողը Տերն է, ոչ թե եկեղեցին: Սուրբ Գրքում գրված, որտեղ երկուսը և երեքը հավաքվեն Տիրոջ անվան համար այնտեղ եկեղեցի է: Մի հալածանքով խանգարեք, որպեսզի ճշմարիտ եկեղեցիները Աստծո Խոսք տարածեն ու պտուղներ բերեն Աստծուն, Աստված ոչ մի եկեղեցու մենաշնորհ չի տվել ինչ որ տարածքում քարոզել:
Թող Աստված Ձեզ օրհնի…
Չգիտեմ թե որքանով է ձեր գիտելիքները հարուստ այլ եկեղեցիների վերաբերմունքի մասին մյուսների նկատմամբ, սակայն պետք է ասեմ, որ եթե հայ Առաքելական եկեղեցին բավականին լիբերալ է, դա չեմ ասի մյուս եկեղեցիների մասին, որոնք աղանդների տեսակետով ավելի կոշտ դիրքորոշում ունեն: Աղանդը մնում է աղանդ , ինչպես էլ այն չփորձես կոչել, նրա գործունեությունը նման է աղետի ժամանակ մանր-մունր ավազակախբերի գործելաոճին, որոնք ջանում են շատ բան կորզել, օգտվելով խառը վիճակից: Քրիստոս ասաց, որ շատեր կգան իր անունից, սակայն, նրանք գող են և ավազակ: Շատեր կասեն թե Հիսուս այստեղ է, սակայն, մի հավաացեք: Այո, Քրիստոս այնտեղ է, ուր կան իր անունով հավաքված մի քանի հոգի: Ես չեմ պայքարումիմ ժողովրդի անկեղծ հավատացով, բայց միաժամանակ մոլորված հավատացյալների դեմ, այլ նրանց այդ մոլորության մեջ քաշած օտարերկրյա քեռի-հովանավոր ունեցող զանազան արթուր սիմոնյանների, եղբայր եդիկների և զանազան այլ խառնակիչների:
Եւ թող ոչ ոք չհավակնի իմ Հայրենիքում, ուր շուրջ 2000 տարի քրիստոնեությամբ են շնչում, գա և իր ուսմունքը տարածի: Իսկ նրանց ընդունողները նրանց նման գող են ավազակ ու դավաճան:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Հ.Գ. Կներեք խիստ խոսքերիս համար, բայց արդեն եստեղ:angry հասցրին
Ter Hayr
14.03.2010, 02:31
Բարև ձեզ հարգելի Տեր Շմավոն քահանա: Ես շատ եմ հավանում այս բաժինը, կարծում եմ սա ոչ միայն կրոնական հարցերին է պատասխան տալիս , այլ ավելի խորը հոգեբանական հարցերին: Ունեմ մի քանի հարց.
1. Ինչպես եք կարծում ինչով են իրարից տարբերվում հոգեբուժները, հոգեթերապևտները և քահանանները:
2.չեք կարծում, որ աստված մեկն է, մենք մարդիկ ենք առանց կրոնական շերտավորվածության, արդյոք չեք գտնում, որ աստված երբևէ մարդկանց չի բաժանել ըստ կրոնի և հետևաբար ինչու բաժանել:
3.ինչու են կրոնավորները դիտարկում կյանքը կամ անցյալում կամ ապագայում,իսկ չեք կարծում, որ աստված հենց կյանքն է, այսինքն ատված կողմ է հիմա և այժմ լավ ապրելու գաղափարին:
4. Ինչ կարծիքի այն մասին, որ աստված ամենուրեք է մարդու մեջ, բնության մեջ, արևի լույսի մեջ և այլն, այսիքն մենք մարդիկս պետք է գտնենք աստծուն մեր մեջ: Այլ ոչ թե վերևում նստած կամ չգիտեմ ուր:
4. Ինչ է մեղքը, չեք կարծում, որ մարդկանց անընդհատ ստիպել մեղքի զգացմունքով ապրել, ավելի մեծ մեղք է, ինչ կլինի եթե մարդուն տրվի ավելի մեծ կրոնական ազատություն:Ընդհուպ մինչև առանց կրոնի հասարակություն թույլատրվի: Այստեղ կխնդրեմ ինձ աթեիստ չհամաարել, քանզի ես այդ բաժանումն էլ չեմ ընդունում`կոմունիզմ, աթեիզմ, իսլամ, բուդիստ և այլն: Ես ուղղակի հավատում եմ աստծուն ու վերջ իմ համար կարևոր չէ թե քրիստոնյա ես, մուսուլման, աստված աստված է առանց պիտակների:
Ես կխնդրեմ հարցերից ամենայն անկեղծ պատասխանեք, շնորհակալություն ուշադրության համար:
Աստված օրհնի քեզ հարգելիս.
1. Եւ հոգեբուժները, և հոգեթերապևտները զուտ բժիշկները են, որոնք գործ ունեն մարդու հոգու հետ իրենց բժշկական հմտությունների, փորձի և դեղերի սահմանի մեջ: Ես այդպես եմ կարծում: Նրանք բավականին լավ գործ են անում, սակայն, նրանց իրավունքները և հնարավորությունները մարդկային հոգու նկատմամբ սահմանափակ են: Հոգևորականը մի այլ հարթույուն է այս հատվածում. նա ոչ միայն կարող է մարդուն սփոփել և հանգստացնել ու ազատել նրանք ինչ-ինչ հոգեկան հուզումնալից պահերից, այլև հոգևորականը գործ ունի նաև մեղավոր անձի հետ, հոգու վրա ծանրացած մեղքերի հետ. Եւ այդ ասպարեզում նա գործում է համաձայն Աստծո հրամանի:
2,Այո Աստված մեկ է, և Նա ամենևին մարդկանց չի բաժանել ըստ տարբեր կրոնական պատկանելության: Մարդն ինքն է հեռացել Ճշմարիտ Աստծուց, և իրեն հմա զանազան աստվածներ հորինել; Աստծո գերագույն նպատակը, մարդկությանը բերել մեկ և Ճշմարիտ Աստծո դավանության գիտակցության:
3. Իսկ ովասաց որ դա այդպես է? Պարզպես շատ անգամ անցյալի օրինակը մեզ գալիս է օգնելու ներկայում ապրելու համար և ընդունելու ապագան: Քո ասծը անհնարին է, որովհետև հենց ներկայով է որ մենք կարողանում ենք սրբվել, զարգանալ, աճել` հասնելու համար ապագային, իսկ մեր պարագայում արժանանալ հանդերձյալ կյանքի բարիքներին:
4. Այո, դու շատ ճիշտ ես քո դատողությունների մեջ: Աստված նախևառաջ պետք է մարդու մեջ լինի, ամեն ոք պետք է Աստծուն իր մեջ փնտրի."Արքայությունն Աստուծո ի ձեզ է ի ներքս",- ասում է Ավետարանը: Ամենակարևորը մարդ պետք է հասկանա, որ ինքը ունի մի հզոր դատախազ որի առաջ դժվար է արդարանալ, և որն էլ բերում է նրան իրական Դատավորի առաջ: Դա մարդու խիղճն է: երբ այն մարդու մեջ կա, մարդը կկարողանա իր հոգուց ներս տեսնել Աստծուն:
5. Քրիստոնեությունը պիտակ չէ, դա կյանքի կերպ է, և եթե հավատում ես Աստծուն ապա, նաև պետք է իր խոսքի համաձայն դա անել: Ինչ վերաբերում է մեղքի պարագային, ապա ոչ քրիստոնեության և ոչ էլ եկեղեցու նպատակն է մարդուն մեղքի զգացումով ապրել տալը: Պարզապես մարդուն պետք է ցույց տալ իր սխալները, որպեսզի նա կարողանա կատարելության հասնել` սխալներից մաքրվելու ճանապարհով: Սա ընդհակառակը մարդասիրություն է, ինչը առաջին անգամ ցուցաբերեց հենց Ինքը Աստված:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Հ.Գ. Իրոք անկեղծ եմ պատասխանել, ինչպես միշտ.
razmik21
15.03.2010, 19:23
Չգիտեմ թե որքանով է ձեր գիտելիքները հարուստ այլ եկեղեցիների վերաբերմունքի մասին մյուսների նկատմամբ, սակայն պետք է ասեմ, որ եթե հայ Առաքելական եկեղեցին բավականին լիբերալ է, դա չեմ ասի մյուս եկեղեցիների մասին, որոնք աղանդների տեսակետով ավելի կոշտ դիրքորոշում ունեն: Աղանդը մնում է աղանդ , ինչպես էլ այն չփորձես կոչել, նրա գործունեությունը նման է աղետի ժամանակ մանր-մունր ավազակախբերի գործելաոճին, որոնք ջանում են շատ բան կորզել, օգտվելով խառը վիճակից: Քրիստոս ասաց, որ շատեր կգան իր անունից, սակայն, նրանք գող են և ավազակ: Շատեր կասեն թե Հիսուս այստեղ է, սակայն, մի հավաացեք: Այո, Քրիստոս այնտեղ է, ուր կան իր անունով հավաքված մի քանի հոգի: Ես չեմ պայքարումիմ ժողովրդի անկեղծ հավատացով, բայց միաժամանակ մոլորված հավատացյալների դեմ, այլ նրանց այդ մոլորության մեջ քաշած օտարերկրյա քեռի-հովանավոր ունեցող զանազան արթուր սիմոնյանների, եղբայր եդիկների և զանազան այլ խառնակիչների:
Եւ թող ոչ ոք չհավակնի իմ Հայրենիքում, ուր շուրջ 2000 տարի քրիստոնեությամբ են շնչում, գա և իր ուսմունքը տարածի: Իսկ նրանց ընդունողները նրանց նման գող են ավազակ ու դավաճան:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Հ.Գ. Կներեք խիստ խոսքերիս համար, բայց արդեն եստեղ:angry հասցրին
:) Նախ ասեմ, որ բավականին գիտելիքներ ունեմ, արտասահմանյան եկեղեցիների մասին, աղանդների մասին, վերջիններիս գործունեության և դավանաբանական սխալների մասին: Ի տարբերություն Ձեզ, ես պայքար եմ մղում նրանց դեմ Աստվածաշնչով, ոչ թե առանց հիմնավորման սխալ ուղղություն անվանելով (խոսքս Եհովայի վկաների Մորմոնների մասին է) ու հիշեք հարգելիս, աղանդավորին պետք է իր սխալ դիրքորոշումը բացատրել այնպես, որ նա սխալը հասկանալուց հետո Աստծուց չհեռանա…Չնայած Ձեր բոլոր գրվածներից պարզ է, որ Դուք ավելի շատ հակված եք մարդկանց Առաքելական եկեղեցի բերեք, այլ ոչ թե Աստծուն, քանի որ եթե այդպես չլիներ Ձեր համար կարևոր այդքան չէր լինի թե վերը թվարկված մարդիկ են դա անում, թե դուք: Այսքան խոսում ենք Ձեզ հետ մի հատ Սուրբ գրքից լուրջ հիմնավորում չկարողացաք բերել ասենք ավետարանչականները ինչու են աղանդ, Ձեր չափելու ձևերը Աստվածաշնչյան չեն: Քրիստոսը ասեց, որ շատ մարդիկ կասեն, որ այստեղ է Քրիստոսը կամ այնտեղ....բայց իհարկե դա չի նշանակում, որ ով խոսի Հիսուսից աղանդ է և մոլորեցնող (եթե այդպես նայենք ապա առաքելական եկեղեցին էլ կարելի ա այդպես դիտարկել, քանի որ Քրիստոսի ժամանակ չի եղել) , Հիսուսը մի բան էլ ասեց, որ լավ բարի ծառը բարի պտուղներից պետք է ճանաչվի, իսկ այն եկեղեցիները որի գործունեության մեջ ՀԱԿԱԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ ՈՉ ՄԻ ԲԱՆ ՉՈՒՆԵԱԼՈՎ անիմաստ ու անտեղի փնովում եք, բարի պտուղներ են տալիս, այսօր Հայաստանում մեծ արթնություն է հենց նրանց միջոցով, շատ նախանձելի է, չէ՞… Եթե Աստված Ձեզ ավելի մեծ իշխանություն է տվել այս տարածքի վրա (համենայն դեպս դուք եմ այդպես կարծում) ապա իմացեք Ձեզանից ավելի շատ է պահանջելու, հիշեք քանքարների առակը: Մի խառնեք Աստծուն ծառայելը ուրիշ բաների հետ… Եթե Ձեր սուբյեկտիվ կարծիքով ես ազգին դավաճանում եմ, ապա իմացեք Աստծու դավաճանելը ավելի վատ է, Դուք պետք է ուրախ լինեք, որ մարդիկ ապաշխարհում են, ու Ձեզ սազական չի իբրև "հոդևորական" դնել ազգային սահմաններ, Աստծո ազգը մեկն է... հարգանքներս
Ter Hayr
16.03.2010, 14:39
:) Նախ ասեմ, որ բավականին գիտելիքներ ունեմ, արտասահմանյան եկեղեցիների մասին, աղանդների մասին, վերջիններիս գործունեության և դավանաբանական սխալների մասին: Ի տարբերություն Ձեզ, ես պայքար եմ մղում նրանց դեմ Աստվածաշնչով, ոչ թե առանց հիմնավորման սխալ ուղղություն անվանելով (խոսքս Եհովայի վկաների Մորմոնների մասին է) ու հիշեք հարգելիս, աղանդավորին պետք է իր սխալ դիրքորոշումը բացատրել այնպես, որ նա սխալը հասկանալուց հետո Աստծուց չհեռանա…Չնայած Ձեր բոլոր գրվածներից պարզ է, որ Դուք ավելի շատ հակված եք մարդկանց Առաքելական եկեղեցի բերեք, այլ ոչ թե Աստծուն, քանի որ եթե այդպես չլիներ Ձեր համար կարևոր այդքան չէր լինի թե վերը թվարկված մարդիկ են դա անում, թե դուք: Այսքան խոսում ենք Ձեզ հետ մի հատ Սուրբ գրքից լուրջ հիմնավորում չկարողացաք բերել ասենք ավետարանչականները ինչու են աղանդ, Ձեր չափելու ձևերը Աստվածաշնչյան չեն: Քրիստոսը ասեց, որ շատ մարդիկ կասեն, որ այստեղ է Քրիստոսը կամ այնտեղ....բայց իհարկե դա չի նշանակում, որ ով խոսի Հիսուսից աղանդ է և մոլորեցնող (եթե այդպես նայենք ապա առաքելական եկեղեցին էլ կարելի ա այդպես դիտարկել, քանի որ Քրիստոսի ժամանակ չի եղել) , Հիսուսը մի բան էլ ասեց, որ լավ բարի ծառը բարի պտուղներից պետք է ճանաչվի, իսկ այն եկեղեցիները որի գործունեության մեջ ՀԱԿԱԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ ՈՉ ՄԻ ԲԱՆ ՉՈՒՆԵԱԼՈՎ անիմաստ ու անտեղի փնովում եք, բարի պտուղներ են տալիս, այսօր Հայաստանում մեծ արթնություն է հենց նրանց միջոցով, շատ նախանձելի է, չէ՞… Եթե Աստված Ձեզ ավելի մեծ իշխանություն է տվել այս տարածքի վրա (համենայն դեպս դուք եմ այդպես կարծում) ապա իմացեք Ձեզանից ավելի շատ է պահանջելու, հիշեք քանքարների առակը: Մի խառնեք Աստծուն ծառայելը ուրիշ բաների հետ… Եթե Ձեր սուբյեկտիվ կարծիքով ես ազգին դավաճանում եմ, ապա իմացեք Աստծու դավաճանելը ավելի վատ է, Դուք պետք է ուրախ լինեք, որ մարդիկ ապաշխարհում են, ու Ձեզ սազական չի իբրև "հոդևորական" դնել ազգային սահմաններ, Աստծո ազգը մեկն է... հարգանքներս
ՑԱվ եմ ապրում, որ այսքան իմ գրածները չեն հասնում սրտիդ. Այո, Եհովայի վկա չեք, մորմոն էլ չեք, սակայն, Հայ Առաքելական եկեղեցու զավակ էլ չեք: Համարեք իմ կարծիքը շատ սուբյեկտիվ, բայց ես մնում այդ կարծիքին, որքան էլ այն ձեր դուրը չգա: Ես մի ազգի ծնունդ եմ, որը Քրիստոսի Ավետարանն ընդունեց որպես սեփական միս և արյուն, և այդ ազգին դավաճանելը և Աստծուն դավաճանելը ինձ համար հավասարազոր են:
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն քահանա
razmik21
16.03.2010, 15:55
ՑԱվ եմ ապրում, որ այսքան իմ գրածները չեն հասնում սրտիդ. Այո, Եհովայի վկա չեք, մորմոն էլ չեք, սակայն, Հայ Առաքելական եկեղեցու զավակ էլ չեք: Համարեք իմ կարծիքը շատ սուբյեկտիվ, բայց ես մնում այդ կարծիքին, որքան էլ այն ձեր դուրը չգա: Ես մի ազգի ծնունդ եմ, որը Քրիստոսի Ավետարանն ընդունեց որպես սեփական միս և արյուն, և այդ ազգին դավաճանելը և Աստծուն դավաճանելը ինձ համար հավասարազոր են:
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն քահանա
Նույնը Ձեզ կասեի, հարգելի տեր հայր, այս պատասխանով ուզում եմ եզրափակել այս թեման, որովհետև տեսնում եմ սխալը չեք հասկանում, ուր մնաց ընդունելու մասին: :) Թող Տերը լուսավորի բոլորիս սրտերի միջի խավարի մնացորդները:
Ես հպարտ եմ, որ Աստծո զավակ եմ, որ Աստծո ազգին եմ պատկանում: Ուրախ եմ, որ հայ եմ, բայց նեղվում եմ, որ համարվում ենք 2000 տարվա քրիստոնյա, բայց մեծ մասը Հիսուսին չգիտի ու չի ապաշխարհել, ավելի հպարտանալու տեղ կունենան այն ազգերը, որ թեկուզ մի տարի առաջ են ընդունել քրիստոնեւություն, բայց ապրում եմ Տիրոջը ծառայելով ու Տիրոջը պտուղ բերելով: Դատաստանի օրը չեմ կարծում ինչ որ մեկը, որի մեջ դեռ հին մարդն է ապրում ու չի էլ ուզում ապաշխարհել դատաստանի օրը կկանգնի ու Տիրոջ մոտ կասի, որ մենք 2000 տարվա քրիստոնյա ենք: Ավելացնեմ, որ եթե մեր ազգը 2000 տարի առաջ ընդունեց Քրիստոսին ապա դա մեզ մի քայլ իսկ չի տանում առաջ դեպի Տերը, քանի դեռ մենք անձամբ չենք ընդունել Տիրոջը: Ես իմ ազգին շատ եմ սիրում ու չեմ պատրաստովում դավաճանել, ընհակառակը կուզենամ, որքան հնարավոր է շատ հայ ապրի Տիրոջով ու փրկվի: Թող Տերը լուսավորի բոլորիս սրտերի միջի խավարի մնացորդները: Ես հպարտ եմ, որ Աստծո զավակ եմ, որ Աստծո ազգին եմ պատկանում: Եկեք հարգենք միմյանց, ոչ թե քննադատենք, ծառայենք առաջինը Տիրոջը, ու չհամարենք, որ այդ իրավունքը միայն մեզ է տրված, Աստծո ազգը էթնիկական սահմաններ չունի: Ձեր փոխարեն, փառք կտայի Տիրոջը այն բոլոր մարդակց համար, ովքեր ապաշխարհում են ու գալիս են դեպի Տիրոջը, անկախ ուղղությւնից առաքելական, ավետարանչական, ռուս ուղղափառ, քանզի այս կյանքի լավագույն բանը Տիրոջը գտնելն է: Աստված օրհնի Ձեզ…
Հ.Գ Ներողություն եմ խնդրում եթե մինչև այս կոշտ ձևակերպումներ են թույլ տվել…
ՑԱվ եմ ապրում, որ այսքան իմ գրածները չեն հասնում սրտիդ. Այո, Եհովայի վկա չեք, մորմոն էլ չեք, սակայն, Հայ Առաքելական եկեղեցու զավակ էլ չեք: Համարեք իմ կարծիքը շատ սուբյեկտիվ, բայց ես մնում այդ կարծիքին, որքան էլ այն ձեր դուրը չգա: Ես մի ազգի ծնունդ եմ, որը Քրիստոսի Ավետարանն ընդունեց որպես սեփական միս և արյուն, և այդ ազգին դավաճանելը և Աստծուն դավաճանելը ինձ համար հավասարազոր են:
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն քահանա
Ներեցեք Տեր Հայր ձեր այս և նախորդ գրածից շատ զարմացած եմ , չէ՞ք կարծում, որ ձեր հայտատարությունը ռասիստական է որոշակի: Միթե ասենք անգլիացի քրիստոնյան ավելի ցածր է քան հայ քրիստոնյան: Միթե բոլորիս Աստված չի արարել և չի սիրում բոլորիս հավասար:
Ter Hayr
17.03.2010, 11:00
Աստվաց թող օրհնի մեր բոլոր հայորդիներին:
Չեմ հասկանում սխալս, որովհետև սխալ չեմ: Անգամ եթե սխալ էի լինեի, էլի չէի ընդունի, եթե խոսքը գնում է ազգի պահպանման մասին: Առավել ևս որ սխալ չեմ:Ես վստահ եմ , որ Աստծո ողորմածությունը այնքան առատ է որ, անգամ մեր ազգի մեջ անապաշխար մարդիկ որ լինեն, նա նրանց կողորմի , հանուն մնացյալ այն բոլորի, որոնք ընդունել են Քրիստոսին: Հիշիր Սոդոմ -Գոմորի պատմությունը: Իսկ ինչ մնում է Աստծո առաջ պատասխան տալուն, ապա, դրա մասին թող մտածեն արտասահմանյան այն քեռիներն ու հորքուրները, որոնք եկան պխտորեցին ու շարունակում են պխտորել մեր ազնիվ հայորդիների մթքերը:Ես մեր ժողովրդին չեմ մեղադրում. նրանք ուզում էին Աստծո խոսքը լսել և լսեցին, իրեն համար մեծ հաշվով միևնույն դարձավ այդ խոսքը իրեն Շմավոնը կասի, Ալոն թե Բլոն: Նրանք անկեղծ հավատացյալ, թեկուզ և մոլորյալ. Ես շատ եմ հարգում բոլոր ավանդական եկեղեցիները, ուր շատ ընկերներ ունեմ, և ամենևին նրանց աղանդավոր չեմ անվանում, թեպետ նրանց եկեղեցիները դա անում են. Ինչևէ, Աստծո օրհնությունը Ձեզ բոլորիդ, հուսով եմ օր մը կտեսնեմ ձեզ մեր եկեղեցու հավատավորների մեջ:
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն քահանա
Ter Hayr
17.03.2010, 11:09
Ներեցեք Տեր Հայր ձեր այս և նախորդ գրածից շատ զարմացած եմ , չէ՞ք կարծում, որ ձեր հայտատարությունը ռասիստական է որոշակի: Միթե ասենք անգլիացի քրիստոնյան ավելի ցածր է քան հայ քրիստոնյան: Միթե բոլորիս Աստված չի արարել և չի սիրում բոլորիս հավասար:
Հարգելիս, շատ իզուր ես զարմանում, իմ ասածը վերաբերում է միայն հայ ազգին, և ես ամենևին չեմ կամենում այլ ազգերին դիպչել: Խոսքս գնում է միայն հայերի մասին: Իմ ասածի մեջ ոչ թե ռասիզմ կա , այլ ճշմարիտ ազգասիրություն, որի պակասի պատճառով մենք կարող ենք կործանվել:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Հեր հայր, կարծում եմ, որ զրուցակիցները դիմելով սադրանքի մեթոդին, ձեզնից խոսքեր քաշեցին, որոնք այլ կերպ ընկալվեցին: Համոզվելու համար թույլ տվեք հարցը հստակեցնել.
Հայաստանի սահմանից դուրս ուղղափառ ու կաթոլիկ եկեղեցիները, այն երկրներում, որոնցում դրանք ընդունված են իբրև պետական կրոն, աղա՞նդ են, թե՞ ոչ, մեր տասնկյունից:
razmik21
17.03.2010, 16:39
Հարգելիս, շատ իզուր ես զարմանում, իմ ասածը վերաբերում է միայն հայ ազգին, և ես ամենևին չեմ կամենում այլ ազգերին դիպչել: Խոսքս գնում է միայն հայերի մասին: Իմ ասածի մեջ ոչ թե ռասիզմ կա , այլ ճշմարիտ ազգասիրություն, որի պակասի պատճառով մենք կարող ենք կործանվել:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Հարգելի տեր հայր, թույլ տվեք չհամաձայնվել: Ազգասիրությունը և ազգայնամոլությունը տարբեր բաներ են: Կներեք Ձեր գրածներից ինձ մոտ տպավորություն է ստեղծվում, որ Դուք ավելի շատ ազգայնամոլ եք: Չկործանվելու համար բավական է Հիսուսին Տեր ու Փրկիչ ազգովի դավանել: Ամենայն հարգանքներով ասեմ, կներեք, բայց Դուք ավելի շատ ազգային գործիչի եք նման, քան հոգևորականի:
Հարգելի տեր հայր, թույլ տվեք չհամաձայնվել: Ազգասիրությունը և ազգայնամոլությունը տարբեր բաներ են: Կներեք Ձեր գրածներից ինձ մոտ տպավորություն է ստեղծվում, որ Դուք ավելի շատ ազգայնամոլ եք: Չկործանվելու համար բավական է Հիսուսին Տեր ու Փրկիչ ազգովի դավանել: Ամենայն հարգանքներով ասեմ, կներեք, բայց Դուք ավելի շատ ազգային գործիչի եք նման, քան հոգևորականի:
Հարգելի Ռազմիկ, հաջորդ բոլոր նմանատիպ գրառումներդ տուգանվելու ու ջնջվելու են:
Հիշեցնում եմ, որ թեման նախատեսված չէ սադրանքների, պիտակումների, բանավեճեր ծավալելու համար:
Թեման նախատեսված է քահանային հարցեր տալու ու պատասխաններ ստանալու համար:
Եթե ձեր նպատակն է փորձել քահանային «սխալ հանել» և քողարկված ձևով սեփական հայացքները քարոզել, ապա ընտրեք այլ տեղ, մի խախտեք թեմայի կանոնները:
Ter Hayr
17.03.2010, 18:42
Հեր հայր, կարծում եմ, որ զրուցակիցները դիմելով սադրանքի մեթոդին, ձեզնից խոսքեր քաշեցին, որոնք այլ կերպ ընկալվեցին: Համոզվելու համար թույլ տվեք հարցը հստակեցնել.
Հայաստանի սահմանից դուրս ուղղափառ ու կաթոլիկ եկեղեցիները, այն երկրներում, որոնցում դրանք ընդունված են իբրև պետական կրոն, աղա՞նդ են, թե՞ ոչ, մեր տասնկյունից:
Ի հարկե ոչ: Իրենց տեսանկյունից, արդեն յուրաքանչյուր այլ ուսմունք համարվում է աղանդ:
Զորօրինակ վերցնենք մեր եղբայր եկեղեցիքանդող Վրաց աշխարհը, որի Ուղղափառ Եկեղեցու համար մենք հերիք չէ աղանդ չենք մի բան էլ ավելի` հերետիկոս ենք:
Եւ ի վերջո , երբ ես առաջին անգամ դա ասացի, ես կարծեմ նշեցի, որը եթե ավելի խորը և ծայրահեղորեն մոտենանք , ապա դա այդպես է: Սակայն այսօր էկումենիզմի դար է, և կարող եք նաև տեսնել, որ Ռուս Ուղղափառ եկեղեցին, որը մեզ նույնպես իր եկեղեցական հայրերի միջոցով հերետիկոս է անվանում, այսօր ի դեմս իր Պատրիարքի պաշտոնական և եղբայրական այցով Հայաստանում է:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Հ.Գ. Շնորհակալ եմ քեզ նրբանկատ միջամտության համար
Ambrosine
17.03.2010, 23:19
Հարգելի Տեր Շմավոն, մի հարց է այս քանի օրը անընդհատ քննարկվում, ժամանակ չէի ունենում՝ շուտ հարցնելու:
Հարցս նոր կառուցվելիք եկեղեցու մասին է՝ Մոսկվա կ/թ-ի ամառային դահլիճի տեղում: Ի՞նչ նպատակ է հետապնդում հենց այդ վայրում եկեղեցի կառուցելը: Դեռ մարզերի լքված եկեղեցիների մասին չեմ ասում, այլ այն, որ մայրաքաղաքի ծայրամասերում էլ եկեղեցի չկա, իսկ կենտրոնում արդեն որերորդ եկեղեցին է լինելու, այն էլ ոչ եկեղեցուն հարմար վայրում. աղմուկը շատ է լինելու: Պատճառաբանել, թե այդտեղ նախկինում եկեղեցի է եղել, այդքան էլ լուրջ փաստարկ չէ: Սա նման է նրան, որ հեթանոսները հայտ ներկայացնեն՝ մեհյան կառուցելու, և պահանջեն քանդել եկեղեցիներից մեկը՝ պատճառաբանելով, որ նախկինում էդտեղ մեհյան է եղել:
:think
Ter Hayr
20.03.2010, 02:12
Հարգելի տեր հայր, թույլ տվեք չհամաձայնվել: Ազգասիրությունը և ազգայնամոլությունը տարբեր բաներ են: Կներեք Ձեր գրածներից ինձ մոտ տպավորություն է ստեղծվում, որ Դուք ավելի շատ ազգայնամոլ եք: Չկործանվելու համար բավական է Հիսուսին Տեր ու Փրկիչ ազգովի դավանել: Ամենայն հարգանքներով ասեմ, կներեք, բայց Դուք ավելի շատ ազգային գործիչի եք նման, քան հոգևորականի:
Դա էլ թող Աստված դատի ու որոշի, թե ով եմ ես: Այսպես թե այնպես ես ծառայում եմ Աստծուն:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Ter Hayr
20.03.2010, 02:19
Հարգելի Տեր Շմավոն, մի հարց է այս քանի օրը անընդհատ քննարկվում, ժամանակ չէի ունենում՝ շուտ հարցնելու:
Հարցս նոր կառուցվելիք եկեղեցու մասին է՝ Մոսկվա կ/թ-ի ամառային դահլիճի տեղում: Ի՞նչ նպատակ է հետապնդում հենց այդ վայրում եկեղեցի կառուցելը: Դեռ մարզերի լքված եկեղեցիների մասին չեմ ասում, այլ այն, որ մայրաքաղաքի ծայրամասերում էլ եկեղեցի չկա, իսկ կենտրոնում արդեն որերորդ եկեղեցին է լինելու, այն էլ ոչ եկեղեցուն հարմար վայրում. աղմուկը շատ է լինելու: Պատճառաբանել, թե այդտեղ նախկինում եկեղեցի է եղել, այդքան էլ լուրջ փաստարկ չէ: Սա նման է նրան, որ հեթանոսները հայտ ներկայացնեն՝ մեհյան կառուցելու, և պահանջեն քանդել եկեղեցիներից մեկը՝ պատճառաբանելով, որ նախկինում էդտեղ մեհյան է եղել:
:think
Աստղ ջան լիովին համաձայն եմ քեզ հետ: Ես շատ կուզենայի որ Շամշադինում` Բերդում կառուցվեր մի լավ եկեղեցի: Սակայն կաթողիկոսի գործերին ես տեղյակ չեմ: Իսկ ինչ մնում է եկեղեցիների քանակին, ապա եթե մինչ հեղափոխություն եղած եկեղեցիների քանակը ամենևին էլ շատ չեր փոքրիկ Երևանի և նրա բնակիչների համար, առավել ևս այսօր դրանք ավելորդ չեն լինի: Այնպես որ պետք է մխիթարվենք նրանով, որ անիմաստ դարձած շինության փոխարեն կկառուցեն եկեղեցի:
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն քահանա
razmik21
21.03.2010, 13:53
Բարև Ձեզ, տեր հայր, կուզենայի իմանալ արդյոք հայ առաքելական եկեղեցին ընդունում է Սուրբ Հոգու պարգևները, մասնավորապես լեզուներով, խոսալը:
Ter Hayr
21.03.2010, 14:34
Բարև Ձեզ, տեր հայր, կուզենայի իմանալ արդյոք հայ առաքելական եկեղեցին ընդունում է Սուրբ Հոգու պարգևները, մասնավորապես լեզուներով, խոսալը:
Իհարկե ընդունում է: Հայ Առաքելական եկեղեցին ինչպես ավանդական առաքելահիմն այլ եկեղեցիներ ընդունում է այն ամենը ինչ գրված է Ավետարանոմ: Հարցդ նույնպես ավետարանական ծագում ունի, սակայն, մեր եկեղեցին այն չի ընդունում , այն ասելով, լեզվախոսության պարագան, ինչ կերպով որ ընդունում են շատ աղանդավորական կառույցներ, որպիսիք են հոգեգալստականները, կյանքի խոսքը և այլոք:
Եթե կուզենաս, կարող ենք մանրամասնել:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
karina13
21.03.2010, 15:53
Օրհնեցեք Տեր Հայր,
խնդրում եմ բացատրեք Տիրոջ այս խոսքերը. «Ձեր սրբությունը շներին մի՛ տվեք և ձեր մարգարիտները խոզերի առջև մի՛ գցեք». ո՞վ է շունն ու խոզը եւ ի՞նչն է մարգարիտը ու սրբությունը:
Շնորհակալություն
Մոտ մեկ ամիս առաջ լույս է տեսել Հակոբ Սանասարյանի` «Հայոց եկեղեցու պատմությու՞ն, թե՞ հուդայականության և սիոնիզմի ձեռնարկ» գիրքը, որում վերլուծվում է 4-րդ դասարանում դասավանդվող «Հայոց եկեղեցու պատմություն» առարկայի դասագիրքը: Հիմա չեմ ուզում այդ գրքի մասին խոսել, ուղղակի ինձ շատ հետաքրքրեց` ավելի ճիշտ վրդովվերցրեց հետևյալ մեջբերումը հին կտակարանից.
«Օտարներու որդիները քու պարիսպները պիտի շինեն ու անոնց թագավորները քեզի ծառայություն պիտի ընեն: Քու դռներդ միշտ բաց պիտի ըլլան ցորեկ ու գիշեր պիտի չգոցվեն, որպէսզի քեզի կրեն ազգերուն ստացուածքը, քանզի այն ազգն ու թագավորութիունը, որ քեզի չեն ծառայեր` պիտի կորսուին ու բոլորովին պիտի կործանին» /Եսայի 60:10-16/
«Քու ծառադ ու աղախինդ ձեր բոլորտիք եղած ազգերէն պետք է ըլլան: Ձեզմե ետքը ձեր որդիներուն կտակեցէք զանոնք իբր ժառանգութեան ստացուածք, որպէս զի միշտ ձեր ծառաները ըլլան» /Ղեւտ. 25:44-45/
Ի՞նչ է սա: Սա ողբերգություն է: Ու սա նստում է երեխայի հոգեբանության մեջ և ենթագիտակցորեն նա իրեն դասում է հրեաների ծառաների դասին...
Տեր Շմավոն կարո՞ղ եք հիմնավոր պատճառ բերել, թե ինչու՞ ենք մենք այն ընդունում: Որքան էլ որ ասենք որ Նոր կտակարանն է մեր հավատի հիմքը, այնուամենայնիվ որպես դրան նախորդող Արտծո խոսք մենք ընդունում ենք նաև Հին կտակարանը, որում գրված է այս զառանցանքը... Ինչու՞ ենք մենք այն ընդունում... և որ առավել սարսափելի է սերմանում ենք այն մեր երեխաների մեջ:
հ.գ. այ նման մտքերին առնչվելուց հետո ակամայից հրաժարվում ես քրիստոնեությունից: Եթե քրիստոնեության հիմքում լիներ միայն Քրիստոսի հավասարության և սիրո գաղափարները, իմ մտքով երբեք էլ չէր անցնի հրաժարվել քրիստոնեությունից: Բայց ես չեմ պատրաստվում հավատալ այն աստծուն որը նման խոսքեր է ասել… Սա Արարչին վայել խոսքեր չեն, սա Աստծո խոչք չի…
Mephistopheles
23.03.2010, 10:08
Հարգելի տեր Շմավոն, ինչպիսին է ձեր դիրքորոշումը Մոսկվա կինոթատրոնի ամառային դահլիճի շուրջ ծավալված իրադարձությունների ու զարգացումների հանդեպ…
Հարգելի տեր Շմավոն, ինչպիսին է ձեր դիրքորոշումը Մոսկվա կինոթատրոնի ամառային դահլիճի շուրջ ծավալված իրադարձությունների ու զարգացումների հանդեպ…
Որպես մոդերատոր կատարեմ մեջբերում մի քանի գրառում առաջից.
Աստղ ջան լիովին համաձայն եմ քեզ հետ: Ես շատ կուզենայի որ Շամշադինում` Բերդում կառուցվեր մի լավ եկեղեցի: Սակայն կաթողիկոսի գործերին ես տեղյակ չեմ: Իսկ ինչ մնում է եկեղեցիների քանակին, ապա եթե մինչ հեղափոխություն եղած եկեղեցիների քանակը ամենևին էլ շատ չեր փոքրիկ Երևանի և նրա բնակիչների համար, առավել ևս այսօր դրանք ավելորդ չեն լինի: Այնպես որ պետք է մխիթարվենք նրանով, որ անիմաստ դարձած շինության փոխարեն կկառուցեն եկեղեցի:
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն քահանա
Ambrosine
24.03.2010, 00:48
Տեր Շմավոն, նոր ամբողջ թեման նորից կարդացի:{ Դուրս եմ բերել այն հարցերը, որոնց չեք պատասխանել: Քանի որ շատ են, մաս-մաս կտեղադրեմ:)
Հարգելի Տեր Հայր, Ավետիս հեռուստաալիքը մեր եկեղեցու դավանանքն է քարոզում? Եթե ոչ, ապա որ ուղղությունն է դա?
Շնորհակալություն
Տեր հայր, քանի էստեղ եք (հոգևոր-վիրտուալ առումով` օնլայն), ուզում եմ հարցնել`
Ինչու՞ ենք մենք ապրում:
Եվ հարց 2.
Ի՞նչ է այնուամենայնիվ կենդանի կյանքը:
Որպես հոգեբան կարող եմ ասել, որ սխալ է Աստծով մարդկանց վախեցնելը, քանի որ Նրան սիրելու փոխարեն կարող է ատեն: Այդպես չէ՞ (չնայած եկեղեցու տարբեր աստճանի սպասավորներից էլ եմ լսել նման սխալ արտահայտություն)
Եվ բացի դա կարծում եմ Աստված չի պատժում այլ հենց մարդն ինքն իրեն է պատժում՝ խախտելով Տիեզերական (կամ Աստծո) Օրենքը - ինչ ցանենք՝ այն էլ կհնձենք - այդպես չէ՞
Ավ. Իսահակյանի <<Օմար Խայամի վեճն Աստծու հետ>> գրվածքից.
Թե վատ անեմ, թե վատ խոսեմ,
Դու էլ ինձ վատ պատիժ տաս,
Ուրեմն ի՞նչ է իմ և քո մեջ
Տարբերությունն, Աստվա՛ծ իմ...
Բարկանու՞մ է արդյոք Աստված - եթե այո, ապա սթրեսային վիճակներ ունենու՞մ է կամ դեպրեսիայի մեջ ընկնու՞մ է:think (ազատ մտածելակերպը կարծում եմ ողջունվում է եկեղեցու կողմից չէ՞) Սխալ պատկերացումներով հասնում ենք անհեթեթությունների դրա համար հարցերս էլ այդպիսին են, իսկ պատճառը Աստծուն մարդկային նաև հոգեկան հատկանիշներով օժտելու մեջ է կարծում եմ:think
Ter Hayr
24.03.2010, 12:25
Հարգելի տեր Շմավոն, ինչպիսին է ձեր դիրքորոշումը Մոսկվա կինոթատրոնի ամառային դահլիճի շուրջ ծավալված իրադարձությունների ու զարգացումների հանդեպ…
Չուկի բեջբերումը, ասել է թե իմ խոսքերս , ուժի մեջ են. Լրացնեմ միայն, որ ես կուզենայի այդ դահլիճի փոխարեն կառուցվեր կրթամշակութային դպրոց, սրբապատկեր կամ որմնանկարների դպրոց:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Չուկի բեջբերումը, ասել է թե իմ խոսքերս , ուժի մեջ են. Լրացնեմ միայն, որ ես կուզենայի այդ դահլիճի փոխարեն կառուցվեր կրթամշակութային դպրոց, սրբապատկեր կամ որմնանկարների դպրոց:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Տեր հայր, ինձ հետաքրքիր է այս տեսակետը, դրա դրդապատճառները:
Ինչու՞ ուրիշ տեղ չկառուցել այդ դպրոցը (որը համարում եմ լավ գաղափար): Միթե՞ տեղի խնդիր կա Հայաստանում:
Չէ որ շատ երևանցիներ սիրում են այդ ամառային դահլիճը, ուզում են, որ այն մնա: Ակումբցիներից մեկը երեկ տեղեկացրեց, որ տասհազարից ավելի ստորագրություն է արդեն հավաքվել (ի դեպ ստորագրողներից մեկը ես եմ), ովքեր դեմ են այդ դահլիճը քանդելուն:
Եկեղեցին ի վերջո պիտի գործի ժողովրդի համար իմ կարծիքով, հետևաբար ճիշտ չի՞ ժողովրդի ձայնը լսելը, ժողովրդի ցանկությանը դեմ բան չանելը:
Չէ որ բազում տեղեր կան այդպիսի դպրոց կառուցելու համար: Եվ վերջապես ինձ հետաքրքիր է, թե դուք ուսումնասիրե՞լ եք այդ պատմությունը, տեղյա՞կ եք, որ այդ շինությունը մշակութային արժեք է համարվում, ճարտարապետության մեջ որոշակի դերակատարություն ունի:
Ձայնալար
24.03.2010, 12:56
Տեր Հայր, կուզենայի ճշտել ամառային դահլիճի ապամոնտաժման հետ կապված և ընդհարապես այստեղ Ձեր կողմից հայտնած դիրքորոշումները դրանք Ձեր անձնական կարծիքն են արտացոլում, թե ՀԱԵ դիրքորոշումը: Եթե Ձեր անձնական կարծիքը չհամընկնի ՀԱԵ դիրքորոշման հետ, կարտահայտեք այն, թե կհայտնեք ՀԱԵ դիքորոշումը: Հարցս ոչ թե կասկած է Ձեր անկեղծությանը, այլ պարզապես չգիտեմ եկեղեցու ներքին կանոնները թո՞ւյլ են տալիս հոգեվորականին հրապարակավ արտահայտել կարծիք, որը չի համընկնում ՀԱԵ պաշտոնական դիրքորոշման հետ, թե ոչ:
Ter Hayr
24.03.2010, 15:17
Օրհնեցեք Տեր Հայր,
խնդրում եմ բացատրեք Տիրոջ այս խոսքերը. «Ձեր սրբությունը շներին մի՛ տվեք և ձեր մարգարիտները խոզերի առջև մի՛ գցեք». ո՞վ է շունն ու խոզը եւ ի՞նչն է մարգարիտը ու սրբությունը:
Շնորհակալություն
Աստված օրհնի , Կարինա ջան
Սրբությունն ու մարգարիտները առաջին հերթին Աստծո խոսքն է, որ մենք որպես քրիստոնյա պետք է հասցնենք նաև ուրիշ մարդկանց: խոզերն ու շները այն մարդիկ են որոնք հերիք չէ չեն լսում այդ խոսքը, այլև փորձում են ծաղրել այն, անվայել գտնվել դրա տարածողների նկատմամբ: Եվ այդ դեպքում Ավետարանը մեզ զգուշացնում է որ չպետք է մենք թույլ տանք Աստծո խոսքը ծաղրանքի առարկա դարձնել :
Երբ տեսնում ես որ մարդ իրոք պատրաստ է աստվածային իմաստություն ընդունելու, ապա այդ դեպքում պետք է գործել, որպեսզի մեր ջանքերն ապարդյուն չլինեն:
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն քահանա
Ter Hayr
24.03.2010, 15:49
Տեր Հայր, կուզենայի ճշտել ամառային դահլիճի ապամոնտաժման հետ կապված և ընդհարապես այստեղ Ձեր կողմից հայտնած դիրքորոշումները դրանք Ձեր անձնական կարծիքն են արտացոլում, թե ՀԱԵ դիրքորոշումը: Եթե Ձեր անձնական կարծիքը չհամընկնի ՀԱԵ դիրքորոշման հետ, կարտահայտեք այն, թե կհայտնեք ՀԱԵ դիքորոշումը: Հարցս ոչ թե կասկած է Ձեր անկեղծությանը, այլ պարզապես չգիտեմ եկեղեցու ներքին կանոնները թո՞ւյլ են տալիս հոգեվորականին հրապարակավ արտահայտել կարծիք, որը չի համընկնում ՀԱԵ պաշտոնական դիրքորոշման հետ, թե ոչ:
Ես ունեմ իմ ազատ անկախ կարծիքը հայտնելու իրավունք, որը բնականաբար չի կարող արգելվել որևէ մեկի կողմից: Եւ ինչ որ ես ասացի դահլիճի վերաբերյալ, դա իմ ԱՆՁՆԱԿԱՆ ԿԱՐԾԻՔՆ Է:
Եթե կարիք կա հրապարակավ հայտնելու եկեղեցու կարծիքը ինչ-ինչ դիրքորոշման վերաբերյալ, և որի համար դիցուք ես լիազորված կլինեմ, ապա ես կհայտնեմ, որպես խոսնակ եկեղեցու կարծիքը: Ինչ վերաբերում է անհատական կարծիքի հայտնելուն, ապա ես բացի անհատ լինելուց նաև եկեղեցու սպասավոր եմ, և եթե իմ կարծիքը չի համընկնում պաշտոնական դիրքորոշմանը, դա ամենևին խնդիր չէ, սակայն, ես պետք է հնազանդվեմ պաշտոնական դիրքորոշմանը, քանզի ես եկեղեցու ծառայող եմ` ունենալով իմ կարծիքը :
Օրհնությամբ `Տեր Շմավոն քահանա
Ter Hayr
24.03.2010, 15:59
Տեր հայր, ինձ հետաքրքիր է այս տեսակետը, դրա դրդապատճառները:
Ինչու՞ ուրիշ տեղ չկառուցել այդ դպրոցը (որը համարում եմ լավ գաղափար): Միթե՞ տեղի խնդիր կա Հայաստանում:
Չէ որ շատ երևանցիներ սիրում են այդ ամառային դահլիճը, ուզում են, որ այն մնա: Ակումբցիներից մեկը երեկ տեղեկացրեց, որ տասհազարից ավելի ստորագրություն է արդեն հավաքվել (ի դեպ ստորագրողներից մեկը ես եմ), ովքեր դեմ են այդ դահլիճը քանդելուն:
Եկեղեցին ի վերջո պիտի գործի ժողովրդի համար իմ կարծիքով, հետևաբար ճիշտ չի՞ ժողովրդի ձայնը լսելը, ժողովրդի ցանկությանը դեմ բան չանելը:
Չէ որ բազում տեղեր կան այդպիսի դպրոց կառուցելու համար: Եվ վերջապես ինձ հետաքրքիր է, թե դուք ուսումնասիրե՞լ եք այդ պատմությունը, տեղյա՞կ եք, որ այդ շինությունը մշակութային արժեք է համարվում, ճարտարապետության մեջ որոշակի դերակատարություն ունի:
Լավ, ընդունում եմ բոլոր ասածներդ, այդ դեպքում գուցե սկսեն ոչ թե քանդման դեմ պայքարել, այլ անճաշակ դեղին ծածքով փակված սրճարանի կամ էլ ավտոլվացման կետի առկայության մասին մտածել, կամ էլ մյուս կինոթատրոններում անճաշակ և անցենզուր ֆիլմեր ցուցադրելու մասին խորհել: Ինչու մինչև այդ ոչ ոք դա չարեց: Եվ ի վերջո ես չեմ ասում հենց թող քանդեն: Ես ասում եթե քանդեն, ապա....
Իսկու ինչու հենց այդ տեղը?
Դա էլ սեփականատերից հարցրեք: Կամ էլ, եթե այդպիսի արժեքավոր է այն, ապա ինչու նա ինչ-որ սեփականատեր ունի, որը անհատ է կամ ՍՊԸ այլ ոչ թե պետությունը: Ես մտածում եմ նմանատիպ խնդիրներ շատ կլինեն եթե այս ամենը ճիշտ կերպով վերևից չլուծվի: Երբ Բյուզանդ փողոցի, կամ Աբովյանի վրայի 100 ամյա շենքերը կամ Էլ Երիտասարդների պալատը քանդվեցին մեր հասարակությունը չընդվզեց: Ինչն էր պատճառը?
Ինձանով որ մնա ես չեմ կամենա այս քաղաքում որևէ բան քանդվի: Թող նորը կառուցվի ազատ տեղերում իսկ հինը մնա: Ինչ է հրեան չէր կարող հին Երուսաղեմը քանդել, նորը կառուցելու համար?
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն քահանա
Տեր հայր, շնորհակալություն պատասխանի համար:
Նախապես ներողություն եմ խնդրում հարց ու պատասխանի թեմայում քննարկման ոճի տարր մտցնելու համար:
Դուք հարցնում եք, թե ինչու՞ այն դեպքերում չընդվզեց, ես էլ հակընդդեմ հարցն ուղղեմ:
Հաճախ քանդել են բնակելի տներ, քանդվել են մշակութային արժեքներ, ինչ-որ տականքների կողմից, իրենց փողի և այլ զորությամբ լռեցրել են ժողովրդին: Միթե՞ եկեղեցին պիտի ընդօրինակի այդ վարքը: Միթե՞ եկեղեցին պիտի գնա ու հավասարվի այդ բարբարոսներին, վանդալիստներին:
Չէ՞ որ դրանով եկեղին իրեն ժողովրդից ավելի է հեռացնում, ակամա իրեն դնում է այդ ստոր օլիգարխիկ խավին հավասար նժարի:
Ներողություն եմ խնդրում խիստ խոսքերիս համար, սակայն երբեմն, կարծում եմ, որ բարձրաձայնելը ճիշտ է: Ի վերջո այս խոսքերիս տակ նաև թաքնված է ժողովրդի վաղուց ի վեր կուտակված ցասումի մի հատված, եկեղեցին պետք է տեղյակ լինի դրան:
Ter Hayr
24.03.2010, 16:16
Մոտ մեկ ամիս առաջ լույս է տեսել Հակոբ Սանասարյանի` «Հայոց եկեղեցու պատմությու՞ն, թե՞ հուդայականության և սիոնիզմի ձեռնարկ» գիրքը, որում վերլուծվում է 4-րդ դասարանում դասավանդվող «Հայոց եկեղեցու պատմություն» առարկայի դասագիրքը: Հիմա չեմ ուզում այդ գրքի մասին խոսել, ուղղակի ինձ շատ հետաքրքրեց` ավելի ճիշտ վրդովվերցրեց հետևյալ մեջբերումը հին կտակարանից.
«Օտարներու որդիները քու պարիսպները պիտի շինեն ու անոնց թագավորները քեզի ծառայություն պիտի ընեն: Քու դռներդ միշտ բաց պիտի ըլլան ցորեկ ու գիշեր պիտի չգոցվեն, որպէսզի քեզի կրեն ազգերուն ստացուածքը, քանզի այն ազգն ու թագավորութիունը, որ քեզի չեն ծառայեր` պիտի կորսուին ու բոլորովին պիտի կործանին» /Եսայի 60:10-16/
«Քու ծառադ ու աղախինդ ձեր բոլորտիք եղած ազգերէն պետք է ըլլան: Ձեզմե ետքը ձեր որդիներուն կտակեցէք զանոնք իբր ժառանգութեան ստացուածք, որպէս զի միշտ ձեր ծառաները ըլլան» /Ղեւտ. 25:44-45/
Ի՞նչ է սա: Սա ողբերգություն է: Ու սա նստում է երեխայի հոգեբանության մեջ և ենթագիտակցորեն նա իրեն դասում է հրեաների ծառաների դասին...
Տեր Շմավոն կարո՞ղ եք հիմնավոր պատճառ բերել, թե ինչու՞ ենք մենք այն ընդունում: Որքան էլ որ ասենք որ Նոր կտակարանն է մեր հավատի հիմքը, այնուամենայնիվ որպես դրան նախորդող Արտծո խոսք մենք ընդունում ենք նաև Հին կտակարանը, որում գրված է այս զառանցանքը... Ինչու՞ ենք մենք այն ընդունում... և որ առավել սարսափելի է սերմանում ենք այն մեր երեխաների մեջ:
հ.գ. այ նման մտքերին առնչվելուց հետո ակամայից հրաժարվում ես քրիստոնեությունից: Եթե քրիստոնեության հիմքում լիներ միայն Քրիստոսի հավասարության և սիրո գաղափարները, իմ մտքով երբեք էլ չէր անցնի հրաժարվել քրիստոնեությունից: Բայց ես չեմ պատրաստվում հավատալ այն աստծուն որը նման խոսքեր է ասել… Սա Արարչին վայել խոսքեր չեն, սա Աստծո խոչք չի…
Ինչ վերաբերում է ծառաներ լինելու պարագային, ապա վստահաբար կարող եմ ասել որ այդ և նմանատաիպ այլ հատվածներ չեն վերաբերում հայ ազգին: Այսինք, ես չեմ մտածում որ երեխան այդ կարծրատիպով պետք է մեծանա: Այսօր ավելի վտանգավոր բաներ կան, որ կարող են ազդել մեր աճող սերնդի վրա, իրողություններ, դեպքեր ֆիլմեր վերջապես, այս ամենը ավելի վատ են ազդում մարդու վրա, վստահ եմ, քան Հին Կտակարանը: վերջինիս առկայությունը նրանով է կարևորվում, որ մենք տեսնոմ ենք Աստծո ժողովրդի կայացման ուղին և նրա ճակատագրական սխալները և Աստծո ժողովուրդ լինելուց դադարելը: Մենք Հին կտակարանով նաև տեսնում ենք մարգարեների միջոցով կանխատեսված Մեսիայի գալուստը, որն իր լրումին է հասնում Նոր կտակարանում:
Որքանով է մեզ պետք նախնիների մասին իմացությունը?
Չէ որ Հին Կտակարանում նաև բացվում է մեզ համար նաև մարդկության ստեղծման պատմությունը, որի մասն ենք նաև մենք: Եւ վերջապես, եթե այդ գրքի կարիքը չլիներ, կամ էլ հին Ուխտի հասկացության, ապա Քրիստոս , որը ազգություն չի ճանաչում չէր կարևորի նրա առկայություն և չէր ասի, որ չեկավ հինը ջնջելու այլ լրացնելու
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Ter Hayr
24.03.2010, 16:28
Տեր հայր, շնորհակալություն պատասխանի համար:
Նախապես ներողություն եմ խնդրում հարց ու պատասխանի թեմայում քննարկման ոճի տարր մտցնելու համար:
Դուք հարցնում եք, թե ինչու՞ այն դեպքերում չընդվզեց, ես էլ հակընդդեմ հարցն ուղղեմ:
Հաճախ քանդել են բնակելի տներ, քանդվել են մշակութային արժեքներ, ինչ-որ տականքների կողմից, իրենց փողի և այլ զորությամբ լռեցրել են ժողովրդին: Միթե՞ եկեղեցին պիտի ընդօրինակի այդ վարքը: Միթե՞ եկեղեցին պիտի գնա ու հավասարվի այդ բարբարոսներին, վանդալիստներին:
Չէ՞ որ դրանով եկեղին իրեն ժողովրդից ավելի է հեռացնում, ակամա իրեն դնում է այդ ստոր օլիգարխիկ խավին հավասար նժարի:
Ներողություն եմ խնդրում խիստ խոսքերիս համար, սակայն երբեմն, կարծում եմ, որ բարձրաձայնելը ճիշտ է: Ի վերջո այս խոսքերիս տակ նաև թաքնված է ժողովրդի վաղուց ի վեր կուտակված ցասումի մի հատված, եկեղեցին պետք է տեղյակ լինի դրան:
:aha
keyboard
24.03.2010, 16:31
Օրհնեցեք Տեր-Հայր:
Շատ հասկանալի և ընդունելի է Ձեր կարծիքը, թե՛ եկեղեցու դիրքորոշման, թե՛ բոլոր միջոցներով լավը պահելու Ձեր բոլոր գրառումներն ու կարծիքները, բայց թույլ տվեք չհամաձայնել:
Դուք, ցանկացածի պես շատ լավ գիտակցում եք, որ այնտեղ ավտոլվացման կամ ինչ որ այլ նպատակային ուղղվածության կառույցի գոյությունը պայմանավորված է մեր պետության մեջ ամենավճռորոշ ու ազդեցիկ երկու պայմանով՝ ՓՈՂ և ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, սակայն բոլորը խոսքները մեկ արած խոսում են դրա մասին, նույնը ասաց Տեր Կոմիտասը, նույնը երեկ շանթի եթերում ասում էր Դիվանապետը, նույնը կրկնում եք դուք, ինչու՞ չկա անհատական կարծիքներ, ինչու՞ բոլորը "կառչում" են երիտասարդական պալատից, ինչու է դա դարձել մատի փաթաթան և իվերջո ինչու՞ է եկեղեցին իրեն թույլ տալիս մտածել, որ եթե ուրշները քանդել են ես էլ կարող եմ քանդել: Միթե՞ եկեղեցին ու ժողովուրդը մեկ ամբողջություն չեն:
Եթե այդքան անհրաժեշտ է եկեղեցի երևանում և այդ ավտոլվացման կետը այդքան ազդել է մեզ բոլորիս վրա, եկեք ուրշ տեղ եկեղեցի կառուցենք, ավտոլվացման կետն էլ վերացնելու համար քայլեր ձեռնարկենք:
Հարցերս շատ են հենց գրառմանս մեջ, բայց ամենակարևոր հարցս հետևյալն է. չե՞ք կարծում, որ նամանատիպ քայլերով ու իշխանությունների հետ "դաշինք կնքելով" այոսօրիս արդեն իսկ մեծամասամբ հիասթափված ժողովրդին էլ ավելի են վանում եկեղեցուց, չեք կարծում, որ այս պարագայում նման որոշում կայացնելը սխալ էր:
Շնորհակալ եմ կանխավ:
Հ.Գ. Ներողություն եմ խնդրում բոլոր կոպիդ բառերիս համար, բայց առավել հարմարները չգտա:
Տեր Հայր նախ շնորհակալ եմ պատասխանելու համար: Բայց ձեր պատասխանը իմ մեջ էլ ավելի շատ հարցեր առաջ բերեց…
Ինչ վերաբերում է ծառաներ լինելու պարագային, ապա վստահաբար կարող եմ ասել որ այդ և նմանատաիպ այլ հատվածներ չեն վերաբերում հայ ազգին:
Նախ, ինչո՞վ է հաստատվում, որ տվյալ մեջբերումը չի վերաբերվում հայ ազգին:
Երկրորդ միթե՞ դա իրոք վերաբերվում է որևէ ազգի…:o
Այսինք, ես չեմ մտածում որ երեխան այդ կարծրատիպով պետք է մեծանա: Այսօր ավելի վտանգավոր բաներ կան, որ կարող են ազդել մեր աճող սերնդի վրա, իրողություններ, դեպքեր ֆիլմեր վերջապես, այս ամենը ավելի վատ են ազդում մարդու վրա, վստահ եմ, քան Հին Կտակարանը: վերջինիս առկայությունը նրանով է կարևորվում, որ մենք տեսնոմ ենք Աստծո ժողովրդի կայացման ուղին և նրա ճակատագրական սխալները և Աստծո ժողովուրդ լինելուց դադարելը:
Այս մտքերի հետ լիովին համամիտ եմ, ուղղակի այն չի ծածկում իմ հարցի բուն էությունը և վտանգը… /կներեք, բայց սա թեման շեղելու փորձ է…/
Մենք Հին կտակարանով նաև տեսնում ենք մարգարեների միջոցով կանխատեսված Մեսիայի գալուստը, որն իր լրումին է հասնում Նոր կտակարանում:
Որքանով է մեզ պետք նախնիների մասին իմացությունը?
Չէ որ Հին Կտակարանում նաև բացվում է մեզ համար նաև մարդկության ստեղծման պատմությունը, որի մասն ենք նաև մենք: Եւ վերջապես, եթե այդ գրքի կարիքը չլիներ, կամ էլ հին Ուխտի հասկացության, ապա Քրիստոս , որը ազգություն չի ճանաչում չէր կարևորի նրա առկայություն և չէր ասի, որ չեկավ հինը ջնջելու այլ լրացնելու
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Իսկ հնարարվո՞ր չէ Հին կտակարանը ընդունել վերապահումներով, և նման՝ ապսուրդի հասնող մեջբերումները, դուրս հանել այնտեղից, քանի որ՝ էլի եմ կրկնում, դա Արարչին վայել խոսք չի…
հ.գ. Հարգանքներս՝ Տեր Շմավոն
Ter Hayr
31.03.2010, 20:18
Օրհնեցեք Տեր-Հայր:
Շատ հասկանալի և ընդունելի է Ձեր կարծիքը, թե՛ եկեղեցու դիրքորոշման, թե՛ բոլոր միջոցներով լավը պահելու Ձեր բոլոր գրառումներն ու կարծիքները, բայց թույլ տվեք չհամաձայնել:
Դուք, ցանկացածի պես շատ լավ գիտակցում եք, որ այնտեղ ավտոլվացման կամ ինչ որ այլ նպատակային ուղղվածության կառույցի գոյությունը պայմանավորված է մեր պետության մեջ ամենավճռորոշ ու ազդեցիկ երկու պայմանով՝ ՓՈՂ և ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, սակայն բոլորը խոսքները մեկ արած խոսում են դրա մասին, նույնը ասաց Տեր Կոմիտասը, նույնը երեկ շանթի եթերում ասում էր Դիվանապետը, նույնը կրկնում եք դուք, ինչու՞ չկա անհատական կարծիքներ, ինչու՞ բոլորը "կառչում" են երիտասարդական պալատից, ինչու է դա դարձել մատի փաթաթան և իվերջո ինչու՞ է եկեղեցին իրեն թույլ տալիս մտածել, որ եթե ուրշները քանդել են ես էլ կարող եմ քանդել: Միթե՞ եկեղեցին ու ժողովուրդը մեկ ամբողջություն չեն:
Եթե այդքան անհրաժեշտ է եկեղեցի երևանում և այդ ավտոլվացման կետը այդքան ազդել է մեզ բոլորիս վրա, եկեք ուրշ տեղ եկեղեցի կառուցենք, ավտոլվացման կետն էլ վերացնելու համար քայլեր ձեռնարկենք:
Հարցերս շատ են հենց գրառմանս մեջ, բայց ամենակարևոր հարցս հետևյալն է. չե՞ք կարծում, որ նամանատիպ քայլերով ու իշխանությունների հետ "դաշինք կնքելով" այոսօրիս արդեն իսկ մեծամասամբ հիասթափված ժողովրդին էլ ավելի են վանում եկեղեցուց, չեք կարծում, որ այս պարագայում նման որոշում կայացնելը սխալ էր:
Շնորհակալ եմ կանխավ:
Հ.Գ. Ներողություն եմ խնդրում բոլոր կոպիդ բառերիս համար, բայց առավել հարմարները չգտա:
Աստված օրհնի քեզ. Ես ամենևին էլ ուրիշների խոսքերը չեմ էլ ուզում կրկնել, և եթե իրականությունը ուզում ես իմանալ ապա, ես ընդհանրապես չեմ ուզում , որ այդտեղ եկեղեցի կառուցվի և բազում պատճառներով. նախ որ կայանատեղի չկա, երկրորդը` պսակների ու մկրտությունների ժամանակ խցանումներ կլինեն, աղմուկը քաղաքի շատ է այդ վայրում, առանձնություն դժվար կլինի գտնել, ու այսպես կարող երկաաաաար շարունակել: Սակայն իմ կարծիքը դժվար թե մնացյալ հոգևորականները կիսեն:
Ես դեմ ցանկացած այնպիսի մի քայլի, որը կարող է անջրպետ առաջացնել մարդու և եկեղեցու`ի դեմս հոգևորականների:
Բայց եկեք ու համաձայնեք որ այդ վայրի շինությունները ահագին գցում են Աբովյան Թումանյան փողոցների պատկերը:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Հարգելի՝ Շմավոն քահանա, հարցս այսպիսին է՝ ինձ թվում է, որ դուք լավատեղյակ եք Գործք առաքելոց՝ գլ. Է խոսք 48-50: Կխնդրեի մի փոքր մեկնաբանություն, եթե կարելի է:
Հարգարժան Տեր Հայր, ես մի հարց ունեմ, հարցս այսպիսին է.
Ես հավատումեմ որ Աստված է ստեղծել ողջ մարդկությանը, երկինքն ու երկիրը և այն ամենը ինչ որ կա նրա մեջ սակայն չգիտեմ թէ Աստված, ի՞նչպես է գոյություն ունեցել հենց սկզբից, ո՞րտեղից է նրա ծագումը, արդյոք նա ուրիշ ստեղծող ունի՞:
Շնորհակալություն:
Hamshentsi
18.04.2010, 21:41
Տեր հայր, կարծում եմ, որ զրուցակիցները դիմելով սադրանքի մեթոդին, ձեզնից խոսքեր քաշեցին, որոնք այլ կերպ ընկալվեցին: Համոզվելու համար թույլ տվեք հարցը հստակեցնել.
Հայաստանի սահմանից դուրս ուղղափառ ու կաթոլիկ եկեղեցիները, այն երկրներում, որոնցում դրանք ընդունված են իբրև պետական կրոն, աղա՞նդ են, թե՞ ոչ, մեր տեսանկյունից:
Օրհնեցեք, Տեր Հայր:
Թույլ տվեք հիշեցնել, որ չպատասխանեցիք մեջբերված հարցին: Ինձ հետաքրքրում է Ձեր պատասխանը, որովհետև գիտեմ, որ քահանա ձեռնադրվելիս ձեր ձեռքերն առաջ պահած Հայ եկեղեցու սուրբերի հետ նզովել եք բոլոր հերձվածները, մասնավորապես` քաղկեդոնական հերձվածը, որին պատկանում են թե' կաթոլիկները, թե' ռուսները, էլ չասած` բողոքականները: Միթե ասելու եք, որ նրանք և Հայ Առաքելական Եկեղեցին Ընհանրական Եկեղեցու անդամ են? Դուք և Ձեր նզոված հերձվածողը նույն Եկեղեցու անդամ եք? Հետաքրքիր է, ինչ տրամաբանությամբ (եթե, իհարկե, դրական պատասխանեք հարցին)?
Մյուս հարցը. Դուք, անկասկած, ճեմարանում ուսանելու տարիներից ծանոթ եք Վարդան Այգեկցու "Գիրք հաստատութեան եւ արմատ հավատոյ" ժողովածուին, որտեղ ի մի են բերված Եկեղեցու հայրերի խոսքերն ու նզովքներն ընդդեմ աղանդավորների ու հերձվածողների: Մեր եկեղեցու սուրբերը նզովում են խմորով և ջրով մատուցվող հաղորոդություն վերցնողներին, իսկ Դուք մարդկանց արտոնում եք առանց այլևայլության հաղորդություն ստանալ կաթոլիկ եկեղեցում, ինչ է թե` մոտակայքում հայկական եկեղեցի չկա: Դուք դեմ եք գնում Եկեղեցու հայրերի պատվիրանին: Ուրեմն Ձեր հոգու վրա կվերցնեք կաթոլիկ եկեղեցում Ձեր խորհրդով հաղորդություն ստացողի մեղքը? Պատասխանատու եք? Եկեղեցու սուրբերի ավանդածը Ձեզ համար հեչ?
Կանխավ շնորհակալ եմ պատասխանի համար, թեպետ իմ փորձը ցույց է տալիս, որ հայ հոգևորականները փախչում են այս հարցերից կամ խոսքը ծամծմում:
Ես այսպիսի մի հարց ունեմ.
Ո՞վ կարող է լինել կնունքի ժամանակ կնքահայր։ Ի՞նչ սահմանափակումներ կան։ Մասնավորապես կարող է արդյո՞ք տղայի համար նրա ապագա կինը(արդեն կնքված) լինելնրա կնքահայրը եթե նրանք դեռ նշանված էլ չէն։
Ter Hayr
29.04.2010, 23:32
Օրհնեցեք, Տեր Հայր:
Թույլ տվեք հիշեցնել, որ չպատասխանեցիք մեջբերված հարցին: Ինձ հետաքրքրում է Ձեր պատասխանը, որովհետև գիտեմ, որ քահանա ձեռնադրվելիս ձեր ձեռքերն առաջ պահած Հայ եկեղեցու սուրբերի հետ նզովել եք բոլոր հերձվածները, մասնավորապես` քաղկեդոնական հերձվածը, որին պատկանում են թե' կաթոլիկները, թե' ռուսները, էլ չասած` բողոքականները: Միթե ասելու եք, որ նրանք և Հայ Առաքելական Եկեղեցին Ընհանրական Եկեղեցու անդամ են? Դուք և Ձեր նզոված հերձվածողը նույն Եկեղեցու անդամ եք? Հետաքրքիր է, ինչ տրամաբանությամբ (եթե, իհարկե, դրական պատասխանեք հարցին)?
Մյուս հարցը. Դուք, անկասկած, ճեմարանում ուսանելու տարիներից ծանոթ եք Վարդան Այգեկցու "Գիրք հաստատութեան եւ արմատ հավատոյ" ժողովածուին, որտեղ ի մի են բերված Եկեղեցու հայրերի խոսքերն ու նզովքներն ընդդեմ աղանդավորների ու հերձվածողների: Մեր եկեղեցու սուրբերը նզովում են խմորով և ջրով մատուցվող հաղորոդություն վերցնողներին, իսկ Դուք մարդկանց արտոնում եք առանց այլևայլության հաղորդություն ստանալ կաթոլիկ եկեղեցում, ինչ է թե` մոտակայքում հայկական եկեղեցի չկա: Դուք դեմ եք գնում Եկեղեցու հայրերի պատվիրանին: Ուրեմն Ձեր հոգու վրա կվերցնեք կաթոլիկ եկեղեցում Ձեր խորհրդով հաղորդություն ստացողի մեղքը? Պատասխանատու եք? Եկեղեցու սուրբերի ավանդածը Ձեզ համար հեչ?
Կանխավ շնորհակալ եմ պատասխանի համար, թեպետ իմ փորձը ցույց է տալիս, որ հայ հոգևորականները փախչում են այս հարցերից կամ խոսքը ծամծմում:
Ես ամենևին չեմ փախչում հարցերից և ոչ մի տեսակ, չեմ էլ ծամծմում.
Ի դեպ ես վերստին ուրախ եմ յուրաքանչյուրիդ հետ շփման այս առիթին: Պետք է ձեր ներողամտությունը հայցեմ, որ երկար ժամանակ չկարողացա այստեղ լինել, դրան կային թե սուբյեկտիվ և թե օբյեկտիվ պատճառներ: ինչևէ ես այստեղ եմ և կաշխատեմ բոլոր չպատասխանած հարցերին պատասխան տալ:
Այո ես ծանոթ եմ վերոնշյալ բոլոր գրքերին, սակայն, չմոռանանք, որ մենք այսօր ապրում ենք էկումենիզմի դարաշրջանում, երբ բոլոր եկեղեցիները աշխատում են մի կողմ դնել բոլոր այն դավանաբանական հարցերը, որոնց սկիզբը կարող եմ հաստատ ասել քաղաքական խաղերն են եղել, և ծառայել մեկ միասնական գաղափարին, այն է Մարդկանց Քրիստոսով լուսավորելը: Ցավոք սրտի ես ձեր խոսքի մեջ բավականին մեծ ագրեսիա տեսա, որն ասես ուղվաց էր գրեթե բոլորին: եթե այդպես չէ, ասեք: Այսօր մենք չենք կարող քրիստոնյա կոչվելէ չսովորելով ներել մերձավորներին: խոսքը գնում է Քրիստոսի Մարմնի և Արյան մասին, որը յուրաքանչյուր ավանդական եկեղեցի իր մեջ մատուցում է ի քավություն և իթողություն մեղքերի: Իսկ գիտեք այն հրաշքների մասին , որ տեղի են ունեցել այլ եկեղեցիներում ` կապվաց Հաղորդության հետ: Այո, մեր հայրերը այդպես խիստ խոսեցին, քանզի կար վտանգ ձուլվելու, ոչ միայն այլ եկեղեցիների, այլև այլ ազգերի հետ: Այնպես որ իմ ասածներն արդիական են, և ես մնում եմ իմ կարծիքին: էլ ուր մնաց ներողամտությունը:
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն քահանա
Ter Hayr
29.04.2010, 23:51
Ես այսպիսի մի հարց ունեմ.
Ո՞վ կարող է լինել կնունքի ժամանակ կնքահայր։ Ի՞նչ սահմանափակումներ կան։ Մասնավորապես կարող է արդյո՞ք տղայի համար նրա ապագա կինը(արդեն կնքված) լինելնրա կնքահայրը եթե նրանք դեռ նշանված էլ չէն։
Ողջույն եղբայր իմ: Քո հարցի մեջ կա պատասխան. Ինչպես կարող է կինը Լինել կնքաՀԱՅՐ: Առավել ևս նշանացը: Մկրտությամբ կնքահայրը և սանիկը դառնում են հայր և որդի, ոչ մի տեսակ խնամիական կապ չի կարող լինել նրանց մեջ: Անգամ կնքահոր զավակների և սանիկի զավակների մեջ դա արտոնված չէ: Ինցեստից էլ վատ է: Ինչ վերաբերում է կնքահորը , ապա նա պետք է լինի տղամարդ, մկրտված և ցանկալի է արյունակցական կապ չունենա մկրտվողի հետ:
Օրհնությամբ Տեր Շմավոն քահանա
Ter Hayr
29.04.2010, 23:55
Հարգարժան Տեր Հայր, ես մի հարց ունեմ, հարցս այսպիսին է.
Ես հավատումեմ որ Աստված է ստեղծել ողջ մարդկությանը, երկինքն ու երկիրը և այն ամենը ինչ որ կա նրա մեջ սակայն չգիտեմ թէ Աստված, ի՞նչպես է գոյություն ունեցել հենց սկզբից, ո՞րտեղից է նրա ծագումը, արդյոք նա ուրիշ ստեղծող ունի՞:
Շնորհակալություն:
Աստված անստեղծ է, ինքնաբավ, անսկիզբ և անվերջ: Նա ժամանակից դուրս է, և ըստ այդմ էլ նրա ինչ-որ մի ժամանակ լինել չլինելու հարցը ինքըստինքյան դուրս է մնում: Նա է ամենի սկիզբը և նրանով է ամեն ինչ եղել: Բացեք Հովհաննու Ավետարանը, առաջին գլուխ: Աստծուն անհնարին է բանականությամբ ընկալել, նրա կարելի միայն հավատալ և վստահել:
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն քահանա
Ter Hayr
30.04.2010, 00:00
Օրհնեցեք Տեր-Հայր:
Շատ հասկանալի և ընդունելի է Ձեր կարծիքը, թե՛ եկեղեցու դիրքորոշման, թե՛ բոլոր միջոցներով լավը պահելու Ձեր բոլոր գրառումներն ու կարծիքները, բայց թույլ տվեք չհամաձայնել:
Դուք, ցանկացածի պես շատ լավ գիտակցում եք, որ այնտեղ ավտոլվացման կամ ինչ որ այլ նպատակային ուղղվածության կառույցի գոյությունը պայմանավորված է մեր պետության մեջ ամենավճռորոշ ու ազդեցիկ երկու պայմանով՝ ՓՈՂ և ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, սակայն բոլորը խոսքները մեկ արած խոսում են դրա մասին, նույնը ասաց Տեր Կոմիտասը, նույնը երեկ շանթի եթերում ասում էր Դիվանապետը, նույնը կրկնում եք դուք, ինչու՞ չկա անհատական կարծիքներ, ինչու՞ բոլորը "կառչում" են երիտասարդական պալատից, ինչու է դա դարձել մատի փաթաթան և իվերջո ինչու՞ է եկեղեցին իրեն թույլ տալիս մտածել, որ եթե ուրշները քանդել են ես էլ կարող եմ քանդել: Միթե՞ եկեղեցին ու ժողովուրդը մեկ ամբողջություն չեն:
Եթե այդքան անհրաժեշտ է եկեղեցի երևանում և այդ ավտոլվացման կետը այդքան ազդել է մեզ բոլորիս վրա, եկեք ուրշ տեղ եկեղեցի կառուցենք, ավտոլվացման կետն էլ վերացնելու համար քայլեր ձեռնարկենք:
Հարցերս շատ են հենց գրառմանս մեջ, բայց ամենակարևոր հարցս հետևյալն է. չե՞ք կարծում, որ նամանատիպ քայլերով ու իշխանությունների հետ "դաշինք կնքելով" այոսօրիս արդեն իսկ մեծամասամբ հիասթափված ժողովրդին էլ ավելի են վանում եկեղեցուց, չեք կարծում, որ այս պարագայում նման որոշում կայացնելը սխալ էր:
Շնորհակալ եմ կանխավ:
Հ.Գ. Ներողություն եմ խնդրում բոլոր կոպիդ բառերիս համար, բայց առավել հարմարները չգտա:
Այո, կարծում եմ: Իսկ վերոգրյալի մասին ես առդեն ասել եմ:
Օրհնությամբ Տեր Շմավոն քահանա
Ter Hayr
30.04.2010, 00:15
Հարգելի՝ Շմավոն քահանա, հարցս այսպիսին է՝ ինձ թվում է, որ դուք լավատեղյակ եք Գործք առաքելոց՝ գլ. Է խոսք 48-50: Կխնդրեի մի փոքր մեկնաբանություն, եթե կարելի է:
Այո, Աստվաց ոչ թե տաճարի մեջ է բնակվում այլ մեր հոգինեոևւմ: Եթե մենք նրան մեր մեջ չգտնենք, սուտ է Նրան փնտրել այլուր: Սակայն Եկեղեցին, քարակերտ շինությունը, այն աղոթքի տունն է ուր հավատացյալը գալիս է հանդիպելու և զրուցելու իր Արարչի հետ:
Օրհնությամբ `Տեր Շմավոն քահանա
Տեր Հայր խնդրում եմ պատասխանեք, կան արդյոք Հայաստանում մենաստաններ? Եվ եթե կան , ապա որտեղ?
razmik21
30.04.2010, 05:45
Այո, Աստվաց ոչ թե տաճարի մեջ է բնակվում այլ մեր հոգինեոևւմ: Եթե մենք նրան մեր մեջ չգտնենք, սուտ է Նրան փնտրել այլուր: Սակայն Եկեղեցին, քարակերտ շինությունը, այն աղոթքի տունն է ուր հավատացյալը գալիս է հանդիպելու և զրուցելու իր Արարչի հետ:
Օրհնությամբ `Տեր Շմավոն քահանա
:) Բարև Ձեզ հարգելի տեր հայր.…
Թույլ տվեք մի փոքր ուղղում անեմ. Աստված (Աստծո Հոգին) մեր մարմնում է բնակվում, որը պետք է Աստծո տաճար լինի...
Իսկ չե՞ք կարծում, որ "աղոթքի տունը" փոփոխական տեղ է՝ ննջասենյակ, խոհանոց, նկուղ, ......
Ընդունու՞մ եք նաև, որ մեզանից ցանկացածի տունը, որտեղ երկուսով կամ երեքով հավաքվենք Տիրոջ համար ժամանակավոր կդառնա "եկեղեցի" : Ես կարծում են Տերը կոնկրետ շինությունների եկեկղեցի լինելու լիցենզիա չի տվել, ուստի ցանկացած տեղ կարող է եկեղեցի լինել, երբ երկուսը կամ երեքը հավաքվեն Տիրոջ համար:
Հարգանքներով...
Բարև Ձեզ տեր հայր.…
շատ կուզենայի իմանալ թե ինչի մեր եկեղեցին նմանօրինակ http://www.akumb.am/showthread.php/53602 հայտարարություններին ինչի պատասխան չի լինում (էտ պատասխանը հաստատ կա ու ավելի հզոր ա քան իրանց բերած փաստերը)
Hamshentsi
01.05.2010, 00:39
Ես ամենևին չեմ փախչում հարցերից և ոչ մի տեսակ, չեմ էլ ծամծմում.
Այո ես ծանոթ եմ վերոնշյալ բոլոր գրքերին, սակայն, չմոռանանք, որ մենք այսօր ապրում ենք էկումենիզմի դարաշրջանում, երբ բոլոր եկեղեցիները աշխատում են մի կողմ դնել բոլոր այն դավանաբանական հարցերը, որոնց սկիզբը կարող եմ հաստատ ասել քաղաքական խաղերն են եղել, և ծառայել մեկ միասնական գաղափարին, այն է Մարդկանց Քրիստոսով լուսավորելը: Ցավոք սրտի ես ձեր խոսքի մեջ բավականին մեծ ագրեսիա տեսա, որն ասես ուղվաց էր գրեթե բոլորին: եթե այդպես չէ, ասեք: Այսօր մենք չենք կարող քրիստոնյա կոչվելէ չսովորելով ներել մերձավորներին: խոսքը գնում է Քրիստոսի Մարմնի և Արյան մասին, որը յուրաքանչյուր ավանդական եկեղեցի իր մեջ մատուցում է ի քավություն և իթողություն մեղքերի: Իսկ գիտեք այն հրաշքների մասին , որ տեղի են ունեցել այլ եկեղեցիներում ` կապվաց Հաղորդության հետ: Այո, մեր հայրերը այդպես խիստ խոսեցին, քանզի կար վտանգ ձուլվելու, ոչ միայն այլ եկեղեցիների, այլև այլ ազգերի հետ: Այնպես որ իմ ասածներն արդիական են, և ես մնում եմ իմ կարծիքին: էլ ուր մնաց ներողամտությունը:
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն քահանա
Օրհնեցեք, Տեր Հայր: Թույլ տվեք պատասխանել ըստ կետերի.
1. Ինչու եք ինձ մեղադրում ագրեսիվության մեջ? Ուղիղ հարցերիս համար? Եւ ովքեր են այդ "գրեթե բոլորը"? Հերձվածողներին նկատի ունեք? Եթե այո, ապա իմացեք, որ ես, հետևելով մեր Եկեղեցու հայրերին, նրանց չեմ համարում մեր եկեղեցու անդամ, բայց անձնական թշնամանք էլ չեմ տածում:
2. Դուք իսկապես կարծում եք, որ եկեղեցիների դավանաբանական տարբերությունները սոսկ քաղաքական խնդիրների ածանցյալ են? Այսինքն, Դուք պնդում եք, որ Եկեղեցու հայրերը ճշմարտության համար չեն պայքարել, այլ` քաղաքական խնդիրների են հետամուտ եղել, այո? Շատ վատ կարծիքի եք սուրբերի մասին, Տեր Հայր:
3. Դուք ասում եք, որ մեր Հայրերը "խիստ խոսեցին, քանի որ կար վտանգ ձուլվելու ոչ միայն այլ եկեղեցիների, այլև ազգերի հետ": Ըստ Ձեզ, այսօր` գլոբալացման դարաշրջանում, այդ վտանգը վերացել է, թե ավելացել? Ակնհայտ է, որ ավելացել է (միայն թե չասեք` վերացել է): Ուրեմն միթե հենց միայն չուծանալու համար այսօր մենք նույնքան "խիստ" չպետք է լինենք, որքան մեր Հայրերը? Թեպետ ես հեշտությամբ կարող եմ ապացուցել, որ մեր Եկեղեցու հայրերը նախանձախնդիր են եղել Ճշմարտությանը, և ոչ թե քաղաքականությանը:
Ի դեպ, երբ ասում եմ Հայ Եկեղեցու հայր, նկատի չունեմ միայն ազգությամբ հայերին: Տասներկու տիեզերական սուրբերը (որոնց թվում կան ազգությամբ հույներ, ասորիներ) նույնպես մեր եկեղեցու հայրերն են, և միթե նրանք ուղիղ դավանությունը պաշտպանել են հայերին ուծանալուց փրկելու համար?
4. Դուք խոսում եք ներողամտությունից: Արդյոք Դուք ավելի ներողամիտ եք, քան մեր Եկեղեցու սուրբերը? Ձեր մեջ սիրո առաքինությունն ավելի մեծ չափերի է հասել, քան սուրբ Գրիգոր Տաթևացու? Ուրեմն ինչու Տաթևացին նզովում է քաղկեդոնականներին, իսկ Դուք` ոչ? Կամ ինչու քահանա ձեռնադրվելիս, եկեղեցու բեմի վրա` Աստծո առաջ նզովում եք հերձվածողներին, իսկ բեմից իջնելից հետո ողջագուրվում եք նրանց հետ? Աստծուց չեք վախենում? Թե Ձեզ համար ավելի հաճելի է կաթոլիկների ու բողոքականների կողմից կոչվել "ներողամիտ, լայնախոհ", քան հավատարիմ մնալ Աստծուն? Դուք վախենում եք, որ հերձվածողները Ձեզ կանվանեն "խավարամիտ", եթե նզովեք նրանց, ինչպես մեր եկեղեցու Հայրերը? Վախենում եք "մոդայիկ" չլինելուց?
5. Այդ երբ է վրա հասել "էկումենիզմի դարաշրջանը", որ չենք իմացել? Ինչ է, Ճշմարտությունը դարաշրջանից դարաշրջան փոխվում է? Դավանանքը կախված է դարաշրջանից, ժամանակից? Սխալն ու հերձվածը ժամանակի ազդեցությամբ դառնում են Ճշմարտություն? Մեր Հայրերի ավանդածը ժամանակի ընթացքում դառնում է սխալ? Այդ եք ուզում ասել?
6. Այդ ինչ "հրաշքներ" են տեղի ունենում "այլ եկեղեցիներում"? "Էկզորցիզմը" նկատի ունեք? Ոմանց ձեռքերին ու ոտքերին վերքեր առաջանալը նկատի ունեք? Սրբապատկերների "լաց լինելը" նկատի ունեք? Այդ ամենը Ձեզ գայթակղեցնում է? Ինչու եք հրաշքով չափում, չգիտեք, որ նեռը հրաշքներով է խաբելու աշխարհին? Եթե "Հարանց վարք" ժողովածուն կարդացած լինեիք, կիմանայիք, որ սուրբերը երբեք ցուցադրաբար հրաշք չեն գործել, և եթե քաղկեդոնական հոգևորականը դև հանելը պրոֆեսիա է դարձնում, նրա մեջ խոնարհություն չկա, և այդ գործն Աստծուց չէ: Զարմանում եմ ուղղակի. եթե Դուք եք գայթակղվում հրաշքներից, ապա ինչպես եք Ձեր հոտին զերծ պահելու գայթակղություններից:
Հարգելի Տեր Հայր, ինձ շատ հետաքրքիր է՝ ERA (http://en.wikipedia.org/wiki/Era_%28musical_project%29)-ի երգերը իրականում հոգևո՞ր երգեր են, թե՞ ոչ:
Շնորհակալություն:)
Ter Hayr
10.05.2010, 21:42
Օրհնեցեք, Տեր Հայր: Թույլ տվեք պատասխանել ըստ կետերի.
1. Ինչու եք ինձ մեղադրում ագրեսիվության մեջ? Ուղիղ հարցերիս համար? Եւ ովքեր են այդ "գրեթե բոլորը"? Հերձվածողներին նկատի ունեք? Եթե այո, ապա իմացեք, որ ես, հետևելով մեր Եկեղեցու հայրերին, նրանց չեմ համարում մեր եկեղեցու անդամ, բայց անձնական թշնամանք էլ չեմ տածում:
2. Դուք իսկապես կարծում եք, որ եկեղեցիների դավանաբանական տարբերությունները սոսկ քաղաքական խնդիրների ածանցյալ են? Այսինքն, Դուք պնդում եք, որ Եկեղեցու հայրերը ճշմարտության համար չեն պայքարել, այլ` քաղաքական խնդիրների են հետամուտ եղել, այո? Շատ վատ կարծիքի եք սուրբերի մասին, Տեր Հայր:
3. Դուք ասում եք, որ մեր Հայրերը "խիստ խոսեցին, քանի որ կար վտանգ ձուլվելու ոչ միայն այլ եկեղեցիների, այլև ազգերի հետ": Ըստ Ձեզ, այսօր` գլոբալացման դարաշրջանում, այդ վտանգը վերացել է, թե ավելացել? Ակնհայտ է, որ ավելացել է (միայն թե չասեք` վերացել է): Ուրեմն միթե հենց միայն չուծանալու համար այսօր մենք նույնքան "խիստ" չպետք է լինենք, որքան մեր Հայրերը? Թեպետ ես հեշտությամբ կարող եմ ապացուցել, որ մեր Եկեղեցու հայրերը նախանձախնդիր են եղել Ճշմարտությանը, և ոչ թե քաղաքականությանը:
Ի դեպ, երբ ասում եմ Հայ Եկեղեցու հայր, նկատի չունեմ միայն ազգությամբ հայերին: Տասներկու տիեզերական սուրբերը (որոնց թվում կան ազգությամբ հույներ, ասորիներ) նույնպես մեր եկեղեցու հայրերն են, և միթե նրանք ուղիղ դավանությունը պաշտպանել են հայերին ուծանալուց փրկելու համար?
4. Դուք խոսում եք ներողամտությունից: Արդյոք Դուք ավելի ներողամիտ եք, քան մեր Եկեղեցու սուրբերը? Ձեր մեջ սիրո առաքինությունն ավելի մեծ չափերի է հասել, քան սուրբ Գրիգոր Տաթևացու? Ուրեմն ինչու Տաթևացին նզովում է քաղկեդոնականներին, իսկ Դուք` ոչ? Կամ ինչու քահանա ձեռնադրվելիս, եկեղեցու բեմի վրա` Աստծո առաջ նզովում եք հերձվածողներին, իսկ բեմից իջնելից հետո ողջագուրվում եք նրանց հետ? Աստծուց չեք վախենում? Թե Ձեզ համար ավելի հաճելի է կաթոլիկների ու բողոքականների կողմից կոչվել "ներողամիտ, լայնախոհ", քան հավատարիմ մնալ Աստծուն? Դուք վախենում եք, որ հերձվածողները Ձեզ կանվանեն "խավարամիտ", եթե նզովեք նրանց, ինչպես մեր եկեղեցու Հայրերը? Վախենում եք "մոդայիկ" չլինելուց?
5. Այդ երբ է վրա հասել "էկումենիզմի դարաշրջանը", որ չենք իմացել? Ինչ է, Ճշմարտությունը դարաշրջանից դարաշրջան փոխվում է? Դավանանքը կախված է դարաշրջանից, ժամանակից? Սխալն ու հերձվածը ժամանակի ազդեցությամբ դառնում են Ճշմարտություն? Մեր Հայրերի ավանդածը ժամանակի ընթացքում դառնում է սխալ? Այդ եք ուզում ասել?
6. Այդ ինչ "հրաշքներ" են տեղի ունենում "այլ եկեղեցիներում"? "Էկզորցիզմը" նկատի ունեք? Ոմանց ձեռքերին ու ոտքերին վերքեր առաջանալը նկատի ունեք? Սրբապատկերների "լաց լինելը" նկատի ունեք? Այդ ամենը Ձեզ գայթակղեցնում է? Ինչու եք հրաշքով չափում, չգիտեք, որ նեռը հրաշքներով է խաբելու աշխարհին? Եթե "Հարանց վարք" ժողովածուն կարդացած լինեիք, կիմանայիք, որ սուրբերը երբեք ցուցադրաբար հրաշք չեն գործել, և եթե քաղկեդոնական հոգևորականը դև հանելը պրոֆեսիա է դարձնում, նրա մեջ խոնարհություն չկա, և այդ գործն Աստծուց չէ: Զարմանում եմ ուղղակի. եթե Դուք եք գայթակղվում հրաշքներից, ապա ինչպես եք Ձեր հոտին զերծ պահելու գայթակղություններից:
Որքան էլ մենք այլ եկեղեցիները, խոսքը գնում է ավանդական, առաքելահիմն եկեղեցիների մասին, հերձվածող ընդունենք, այնուամենայնիվ նրանք նույնպես Քրիստոսի հոտն են. Ըստ Ձեզ միայն Հայ Առաքելական եկեղեցին է , որ փրկության ճանապարհ է հարթում մարդկանց համար: Արդյոք այլ եկեղեցինրի հետևորդ լինելը նշանակում է դատապարտվել դժոխքի?
Եթե այդքան շատ եք ընթերցում, ապա վստահ եմ կիմանաք , որ քրիստոսաբանական դավանական խնդիրները առաջացան զուտ քաղաքական դրդապատճառների հիման վրա. Համեցեք վիկիպեդիա և հայ Առաքելական եկեղեցու մասին ընթերցեք և տեսեք թե ինչից է ամեն ինչ սկսվել:
Այո մեր հայրերը նախանձախնդիր են եղել այն բոլոր կանոններին և դրույթներին, որոնք ընդունվել են երեք տիեզերական ժողովների ժամանակ:
Սակայն այսօր ժամանակն է եկել, որպեսզի վերանայվեն բոլոր տեսակի տարաձայնություններ առաջացնող խնդիրները: Որքանով որ սխալ էր միջնադարյան խաչակրած արշավանքները, նույնքան և սխալ է մեկը մյուսին նզովելու այսօրվա իրողությունը: Ես չեմ ուզում, ինչպես դու ասացիր մեր հայրերից ավելի սուրբ երևամ, սակայն, այնուամենայնիվ, ըստ իս , ընդունելի չէ նզովել ինչ-որ մեկին, ու միաժամանակ հռչակվել Քրիստոսին սիրող անձնավորություն: Այսօր մենք կանգնաց ենք մարդկային ամեն տեսակ սրբությունների կորստի առաջ, և ամենա սարսափելին նա է որ մարդ արարածը սկսում է դադարել դիամցինին սիրելուց: Ես միշտ էլ իմ տեսակետների համար "քարկոծվել" եմ , սակայն, էլի ու էլի մնում եմ իմ ասածներին: Ժամանակն է վերանայելու տարաձայնությունների հետ կապված ամեն խնդիր: Այն ինչ այսօր կատարվում է, հաստատ Աստծո դուրը չէր գա:
եւ նաև, մեր հայրերի սուրբ լինելը ամենևին չի նշանակում, որ նրանք անսխալական են եղել:
Ես խոնարհվում եմ նրանց ամեն ժառանգության և բարի համբավի և օրինակի և կյանքի առաջ, սակայն նրանք ևս մարդ են եղել:
Չմոռանանք, որ քրիստոնեությունը ՍԻՐՈ կրոն է այլ ոչ թե նզովքի:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Ter Hayr
10.05.2010, 21:44
Հարգելի Տեր Հայր, ինձ շատ հետաքրքիր է՝ ERA (http://en.wikipedia.org/wiki/Era_%28musical_project%29)-ի երգերը իրականում հոգևո՞ր երգեր են, թե՞ ոչ:
Շնորհակալություն:)
Նանո ջան, ճիշտն ասած ես չեմ հետաքրքրվել այդ հարցով: Մի որոշ ժամանակ տուր, կպատասխանեմ:
Օրհնությամբ ` Տեր Շմավոն քահանա
Օրհնեցեք Տեր Հայր, տեր հայր պատարագի ժամանակ հնչում է հետևյալ խոսքերը/ներողություն գրաբառիս անգրագիտույան համար,բայց Տեր Հայրը կհասկանա թե ինչ հետ եմ/-«քօ ի քօյով զքեզ մատուցանեմ,» ինչ է նշանակում սա՞
Ter Hayr
11.05.2010, 18:54
Օրհնեցեք Տեր Հայր, տեր հայր պատարագի ժամանակ հնչում է հետևյալ խոսքերը/ներողություն գրաբառիս անգրագիտույան համար,բայց Տեր Հայրը կհասկանա թե ինչ հետ եմ/-«քօ ի քօյով զքեզ մատուցանեմ,» ինչ է նշանակում սա՞
Իրականում հետևյալ կերպ է արտասանվում"ԶՔոյս ի Քոյոց Քեզ մատուցանեմ": Խոսքը գնում է պատարագվող Քրիստոսի մասին, Քրիստոս պատարագվում է , Աստցունն է և Աստցւն էլ մատուցվում:Քոնը Քեզ եմ մատուցում:
Տեր Հայր, մի հարց ևս.
ինչ է գլոսոլալիա՞ն
Ter Hayr
12.05.2010, 20:37
Տեր Հայր, մի հարց ևս.
ինչ է գլոսոլալիա՞ն
Այդ եզռը թարգմանվում իբրև լեզվախոսություն: Խոսքը գնում Գործք առաքելոցում նկարագրված հրաշքի մասին, որի համաձայն առաքյալները , Քրիստոսի Հարությունից 50 օր հետո, երբ վերնատանն էին, սկսեցին խոսել զանազան լեզուներով, այն բանից հետո , երբ նրանց վրա հրեղեն լեզուների տեսքով իջավ Սուրբ Հոգին: Այս իրողությունը հաշվի առնելով Հոգեգալստական ընտանիքին պատկանող աղանդավորական կառույցները նույնպես իբրև Սուրբ Հոգու առկայություն համարում են զանազան , անհասկանալի ուրիշների համար լեզուներով խոսելը:
Օրհնությամբ`Տեր Շմավոն քահանա
Hamshentsi
12.05.2010, 20:44
Որքան էլ մենք այլ եկեղեցիները, խոսքը գնում է ավանդական, առաքելահիմն եկեղեցիների մասին, հերձվածող ընդունենք, այնուամենայնիվ նրանք նույնպես Քրիստոսի հոտն են. Ըստ Ձեզ միայն Հայ Առաքելական եկեղեցին է , որ փրկության ճանապարհ է հարթում մարդկանց համար: Արդյոք այլ եկեղեցինրի հետևորդ լինելը նշանակում է դատապարտվել դժոխքի?
Եթե այդքան շատ եք ընթերցում, ապա վստահ եմ կիմանաք , որ քրիստոսաբանական դավանական խնդիրները առաջացան զուտ քաղաքական դրդապատճառների հիման վրա. Համեցեք վիկիպեդիա և հայ Առաքելական եկեղեցու մասին ընթերցեք և տեսեք թե ինչից է ամեն ինչ սկսվել:
Այո մեր հայրերը նախանձախնդիր են եղել այն բոլոր կանոններին և դրույթներին, որոնք ընդունվել են երեք տիեզերական ժողովների ժամանակ:
Սակայն այսօր ժամանակն է եկել, որպեսզի վերանայվեն բոլոր տեսակի տարաձայնություններ առաջացնող խնդիրները: Որքանով որ սխալ էր միջնադարյան խաչակրած արշավանքները, նույնքան և սխալ է մեկը մյուսին նզովելու այսօրվա իրողությունը: Ես չեմ ուզում, ինչպես դու ասացիր մեր հայրերից ավելի սուրբ երևամ, սակայն, այնուամենայնիվ, ըստ իս , ընդունելի չէ նզովել ինչ-որ մեկին, ու միաժամանակ հռչակվել Քրիստոսին սիրող անձնավորություն: Այսօր մենք կանգնաց ենք մարդկային ամեն տեսակ սրբությունների կորստի առաջ, և ամենա սարսափելին նա է որ մարդ արարածը սկսում է դադարել դիամցինին սիրելուց: Ես միշտ էլ իմ տեսակետների համար "քարկոծվել" եմ , սակայն, էլի ու էլի մնում եմ իմ ասածներին: Ժամանակն է վերանայելու տարաձայնությունների հետ կապված ամեն խնդիր: Այն ինչ այսօր կատարվում է, հաստատ Աստծո դուրը չէր գա:
եւ նաև, մեր հայրերի սուրբ լինելը ամենևին չի նշանակում, որ նրանք անսխալական են եղել:
Ես խոնարհվում եմ նրանց ամեն ժառանգության և բարի համբավի և օրինակի և կյանքի առաջ, սակայն նրանք ևս մարդ են եղել:
Չմոռանանք, որ քրիստոնեությունը ՍԻՐՈ կրոն է այլ ոչ թե նզովքի:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Օրհնեցեք, Տեր Հայր:
1. Դուք ասում եք, որ մեր Եկեղեցու հայրերի սուրբ լինելը ամենևին չի նշանակում, որ նրանք անսխալական են եղել: Համաձայն եմ: Բայց մենք խոսում ենք ոչ թե առանձին սրբերի մասին, այլ մեր Եկեղեցու ուղղափառ վարդապետության մասին, որը Սուրբ Հոգին մեզ տվել է սրբերի միջոցով: Եւ Դուք որպես քահանա պարտավոր եք իմանալ, որ Եկեղեցին ԱՆՍԽԱԼԱԿԱՆ Է և Դուք պարտավոր եք (որպես քահանա) հետևել Եկեղեցու կանոններին: Իսկ նզովքները ամրագրված են Եկեղեցու կանոններով (բացեք Հայոց Կանոնագիրքը և կարդացեք, եթե դա չեք արել Ձեր ուսումնառության տարիներին): Եթե Դուք չեք ընդունում մեր Հայրերի սահմանած նզովքները, ինքներդ եք ընկնում նզովքի տակ և ենթակա եք կարգալույծ լինելու` համաձայն Հայոց Կանոնագրքի:
2. Դուք ինձ հարցնում եք` "Արդյոք այլ եկեղեցինրի հետևորդ լինելը նշանակում է դատապարտվել դժոխքի"? Մինչդեռ Դուք` որպես քահանա, պարտավոր էիք իմանալ, որ ուղղափառ դավանանքն ու վարդապետությունը փրկության անհրաժեշտ (բայց ոչ բավարար) պայման են:
Քանի որ "Վիկիպեդիային" կատարած Ձեր հղումով Դուք հեշտությամբ ուրացաք մեր սուրբերի թողած գրական-աստվածաբանական վիթխարի ժառանգությունը (ես Գրիգոր Տաթևացու ֆունդամենտալ գործերից եմ խոսում, իսկ Դուք ասում եք` վիկիպեդիա), ապա ես Ձեզ կպատասխանեմ "հանրագիտարանային" մակարդակով: Խնդրեմ, բացեք "Քրիստոնյա Հայաստան" հանրագիտարանի "Վարդապետություն" հոդվածը և կարդացեք, որ "ուղղափառ վարդապետությունն անհրաժեշտ է փրկության համար": Իսկ այդ վարդապետությունը ներառում է Քրիստոսի բնության մասին ուսմունքը: Եւ ուրեմն` Ձեր հարցի միանշանակ պատասխանը. քաղկեդոնական դավանանքով մարդը չի կարող փրկվել, ուրեմն գնալու է դժոխք: Եթե այդպես չլիներ, մեր Եկեղեցու հայրերը նրանց չէին նզովի: Բայց սա ՓՐԿՈՒԹՅԱՆ հարց է, և սուրբերը չէին կարող կեղծ սեր ցույց տալու համար մոլորեցնել մարդկանց:
Այն էլ ասեմ, որ փրկության համար ուղղափառ վարդապետության կարևորությունը բխում է ԱՎԵՏԱՐԱՆԻՑ (Պողոս առաքյալի թղթերից, հերձվածողների մասին նրա ասածներից, ինչպես նաև Հովհաննու Հայտնության մեջ Քրիստոսի խոսքից):
Այնպես որ` մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսն Ինքն է պահանջում և' նզովել կեղծ վարդապետությունը, և' միաժամանակ հետևել սիրո առաքինությանը: Եթե Դուք դժվարանում եք համատեղել այդ երկուսը, ապա ճիշտ չեք հասկանում սիրո էությունը: Կարդացեք Հարանց վարքի այն պատմությունը, երբ սուրբերից մեկը ստիպված է լինում հյուրընկալել որոգինեսականության հերձվածի մի հետևորդի, և թե ինչպես չի վռնդում նրան, այլ խնդրում է չտարածել հերձվածը: Արդյունքում որոգինեսականը ինքն է հեռանում նրանից, և սուրբը խախտած չի լինում սիրո պատվիրանը և անօթևան մարդուն դրսում չի թողնում:
3. Թույլ տվեք նկատել, որ Դուք անկեղծ բանավիճող չեք: Դուք լռության եք մատնում այն փաստարկները, որոնք Ձեզ դուր չեն գալիս, և որոնց դեմ առարկելու բան չունեք: Խոսքը, մասնավորապես, գլոբալացման դարաշրջանում մեր ժողովրդի ուծացման վտանգի և հենց միայն դրանից ելնելով` մեր Հայրերի կանոններին հավատարիմ մնալու մասին է: Բացի դրանից, Դուք լռության մատնեցիք հրաշքների վերաբերյալ իմ ասածը:
4. Որպես Հայ Առաքելական Եկեղեցու հետևորդ` պարտքս եմ համարում զգուշացնել, որ Դուք գայթակղեցնում եք հավատի հարցերում անփորձ մարդկանց: Ես չգիտեմ, թե ձեր հակաեկեղեցական հայացքների համար ով է ձեզ "քարկոծել", բայց Դուք պարտավոր եք քարոզել այն վարդապետությունը, որն ընդունում է մեր Եկեղեցին: Իսկ Ձեր խղճի առաջ դավանեք այն վարդապետությունը, որն ուզում եք:
Այդ եզրը է թարգմանվում իբրև լեզվախոսություն: Խոսքը գնում Գործք առաքելոցում նկարագրված հրաշքի մասին, որի համաձայն առաքյալները , Քրիստոսի Հարությունից 50 օր հետո, երբ վերնատանն էին, սկսեցին խոսել զանազան լեզուներով, այն բանից հետո , երբ նրանց վրա հրեղեն լեզուների տեսքով իջավ Սուրբ Հոգին: Այս իրողությունը հաշվի առնելով Հոգեգալստական ընտանիքին պատկանող աղանդավորական կառույցները նույնպես իբրև Սուրբ Հոգու առկայություն համարում են զանազան , անհասկանալի ուրիշների համար լեզուներով խոսելը:
Օրհնությամբ`Տեր Շմավոն քահանա
Տեր Հայր իսկ մեր եկեղեցոքւմ կան լեզու խոացող մարդի՞կ
Հարգելի Տեր Հայր, ինձ շատ հետաքրքիր է՝ ERA (http://en.wikipedia.org/wiki/Era_%28musical_project%29)-ի երգերը իրականում հոգևո՞ր երգեր են, թե՞ ոչ:
Շնորհակալություն:)
Թույլ տվեք Տեր Հոր փոխարեն ես պատասխանեմ:
Ո՛չ, հոգևոր երգեր չեն, ընդամենը կոմերցիոն փոփ երաժշտական նախագիծ է, որը հոգևոր երաժշտության հետ ոչ մի կապ չունի: Երգերն էլ լատիներեն չեն, հնարովի լեզվով են :)
karina13
14.05.2010, 12:32
Օրհնեցեք Տեր Հայր,
Արդո՞ք հավատքը մեզանից անկախ է, որ տրվում է մեզ (այսինքն կոնկրետ մարդու): Չէ որ խորը անկեղծ հավատք ունեցող մարդը կարող է պնդել, որ այդ հավատքը ինքը իրենից չի որ ունի, կամ որ հնարել է դա ինքը իր համար... Այլ դա իրենից՝ այդ մեղավոր մարդու հետ չհամեմատվող, անսահման բարձր, զորավոր, կենդանարար մի մեեեեծ նվեր է, որ կոնկրետ ինձ տրվել է շաաաատ դժվար ճանապարհներով, երկար ժամանակում, դժվար իրավիճակներից հետո: Մինչ այդ էլ մանկուց կարծես սիրտս ձգտում էր դեպի Նա, սակայն մոտենում էի նրան միայն կյանքի դժվար իրավիճակներում:
Քանի որ Աստված մեր համար այդքաաաան անհրաժեշտ է ինչու բոլոր մարդկիկ էլ ի վերջո Նրա օգնությամբ չեն դառնում հաստատապես դէպի Նա եւ պատասխանում այս ՄԵԾ սիրույն: Համաձայն եմ, որ դրա համար նաեւ մեր կամքն է անհրաժեշտ: Նա բոլորի՞ս է ձգում դեպի իրեն:
Ինչու են մարդիկ հորինում իրենց համար իրենց «աստծուն» եւ հավատում իրենց հորինածին՝ այսինքն իրենց, իսկ այդ դեպքում դրանից այն կողմ իրենք չեն կարող գնալ...
Հասկանում եմ, որ սխալ է այս ամենով մտահոգվելը, քանի որ ինքս իմ հետ պայքարում դեռ պիտի հաղթեմ... որը դժվար է շատ հաճախ: Ի վերջո Աստծո ճանապարհները քննելը չենք կարող: Խնդրում եմ ուղղեք իմ մտքերը, մտահոգությունները որպեսզի ի վերջո դա բարի պտուղ տա... Աստվածահաճո գործի վերածվի, .....
Դժվար է տեսնել մարդկանց, որոնք իրենք իրենց են հավատում, ու պնդում են որ բոլոր մարդիկ հավատում են իրենց հորինած «աստծուն»: Չէ որ ի վերջո այդպես մտածող մարդը եւ անկեղծ հավատք ունեցողը հավասար են Աստծո առաջ: Եւ ամենակարեւորը պետք է նման մարդկանց հետ խոսել այս թեմայով, միգուցե դա վնասի թե ինձ թե իրեն:
ՈՒ ինչու եթե հարց է առաջանում միշտ պատասխանը փնտրում եմ Աստծո խոսքի մեջ, իսկ չհավատացողը ամեն տեղ, բացի Նրանում........Կա սատանա .. երեւի դա հաշվի չեն առնու՞մ:
Ter Hayr
15.05.2010, 23:25
Օրհնեցեք, Տեր Հայր:
1. Դուք ասում եք, որ մեր Եկեղեցու հայրերի սուրբ լինելը ամենևին չի նշանակում, որ նրանք անսխալական են եղել: Համաձայն եմ: Բայց մենք խոսում ենք ոչ թե առանձին սրբերի մասին, այլ մեր Եկեղեցու ուղղափառ վարդապետության մասին, որը Սուրբ Հոգին մեզ տվել է սրբերի միջոցով: Եւ Դուք որպես քահանա պարտավոր եք իմանալ, որ Եկեղեցին ԱՆՍԽԱԼԱԿԱՆ Է և Դուք պարտավոր եք (որպես քահանա) հետևել Եկեղեցու կանոններին: Իսկ նզովքները ամրագրված են Եկեղեցու կանոններով (բացեք Հայոց Կանոնագիրքը և կարդացեք, եթե դա չեք արել Ձեր ուսումնառության տարիներին): Եթե Դուք չեք ընդունում մեր Հայրերի սահմանած նզովքները, ինքներդ եք ընկնում նզովքի տակ և ենթակա եք կարգալույծ լինելու` համաձայն Հայոց Կանոնագրքի:
2. Դուք ինձ հարցնում եք` "Արդյոք այլ եկեղեցինրի հետևորդ լինելը նշանակում է դատապարտվել դժոխքի"? Մինչդեռ Դուք` որպես քահանա, պարտավոր էիք իմանալ, որ ուղղափառ դավանանքն ու վարդապետությունը փրկության անհրաժեշտ (բայց ոչ բավարար) պայման են:
Քանի որ "Վիկիպեդիային" կատարած Ձեր հղումով Դուք հեշտությամբ ուրացաք մեր սուրբերի թողած գրական-աստվածաբանական վիթխարի ժառանգությունը (ես Գրիգոր Տաթևացու ֆունդամենտալ գործերից եմ խոսում, իսկ Դուք ասում եք` վիկիպեդիա), ապա ես Ձեզ կպատասխանեմ "հանրագիտարանային" մակարդակով: Խնդրեմ, բացեք "Քրիստոնյա Հայաստան" հանրագիտարանի "Վարդապետություն" հոդվածը և կարդացեք, որ "ուղղափառ վարդապետությունն անհրաժեշտ է փրկության համար": Իսկ այդ վարդապետությունը ներառում է Քրիստոսի բնության մասին ուսմունքը: Եւ ուրեմն` Ձեր հարցի միանշանակ պատասխանը. քաղկեդոնական դավանանքով մարդը չի կարող փրկվել, ուրեմն գնալու է դժոխք: Եթե այդպես չլիներ, մեր Եկեղեցու հայրերը նրանց չէին նզովի: Բայց սա ՓՐԿՈՒԹՅԱՆ հարց է, և սուրբերը չէին կարող կեղծ սեր ցույց տալու համար մոլորեցնել մարդկանց:
Այն էլ ասեմ, որ փրկության համար ուղղափառ վարդապետության կարևորությունը բխում է ԱՎԵՏԱՐԱՆԻՑ (Պողոս առաքյալի թղթերից, հերձվածողների մասին նրա ասածներից, ինչպես նաև Հովհաննու Հայտնության մեջ Քրիստոսի խոսքից):
Այնպես որ` մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսն Ինքն է պահանջում և' նզովել կեղծ վարդապետությունը, և' միաժամանակ հետևել սիրո առաքինությանը: Եթե Դուք դժվարանում եք համատեղել այդ երկուսը, ապա ճիշտ չեք հասկանում սիրո էությունը: Կարդացեք Հարանց վարքի այն պատմությունը, երբ սուրբերից մեկը ստիպված է լինում հյուրընկալել որոգինեսականության հերձվածի մի հետևորդի, և թե ինչպես չի վռնդում նրան, այլ խնդրում է չտարածել հերձվածը: Արդյունքում որոգինեսականը ինքն է հեռանում նրանից, և սուրբը խախտած չի լինում սիրո պատվիրանը և անօթևան մարդուն դրսում չի թողնում:
3. Թույլ տվեք նկատել, որ Դուք անկեղծ բանավիճող չեք: Դուք լռության եք մատնում այն փաստարկները, որոնք Ձեզ դուր չեն գալիս, և որոնց դեմ առարկելու բան չունեք: Խոսքը, մասնավորապես, գլոբալացման դարաշրջանում մեր ժողովրդի ուծացման վտանգի և հենց միայն դրանից ելնելով` մեր Հայրերի կանոններին հավատարիմ մնալու մասին է: Բացի դրանից, Դուք լռության մատնեցիք հրաշքների վերաբերյալ իմ ասածը:
4. Որպես Հայ Առաքելական Եկեղեցու հետևորդ` պարտքս եմ համարում զգուշացնել, որ Դուք գայթակղեցնում եք հավատի հարցերում անփորձ մարդկանց: Ես չգիտեմ, թե ձեր հակաեկեղեցական հայացքների համար ով է ձեզ "քարկոծել", բայց Դուք պարտավոր եք քարոզել այն վարդապետությունը, որն ընդունում է մեր Եկեղեցին: Իսկ Ձեր խղճի առաջ դավանեք այն վարդապետությունը, որն ուզում եք:
Ես կոչ արեցի նաև խոնարհ լինել և հնազանդ: Արդյոք այդ ամենի մասին չեք կարդացել թե Հարանց վարքում թե այլուր: Վստահ եղեք, եթե դուք կարդացել եք բոլոր այն գրքերը որոնց մասին ասում եք , ապա ես էլ հաստատ կողքով չեմ անցել:
Հուսամ մի օր կսովորեք քահանայի հետ խոսել: Իսկ մինչ այդ Աստված քեզ պահապան:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Ter Hayr
15.05.2010, 23:27
Տեր Հայր իսկ մեր եկեղեցոքւմ կան լեզու խոացող մարդի՞կ
Եթե Աստծուն պետք լինի, որպեսզի այդպիսիք լինեն, որով Աստծո փառքը կավելանա և եկեղեցին կամրանա, ապա կլինեն:
Ter Hayr
16.05.2010, 00:10
Օրհնեցեք Տեր Հայր,
Արդո՞ք հավատքը մեզանից անկախ է, որ տրվում է մեզ (այսինքն կոնկրետ մարդու): Չէ որ խորը անկեղծ հավատք ունեցող մարդը կարող է պնդել, որ այդ հավատքը ինքը իրենից չի որ ունի, կամ որ հնարել է դա ինքը իր համար... Այլ դա իրենից՝ այդ մեղավոր մարդու հետ չհամեմատվող, անսահման բարձր, զորավոր, կենդանարար մի մեեեեծ նվեր է, որ կոնկրետ ինձ տրվել է շաաաատ դժվար ճանապարհներով, երկար ժամանակում, դժվար իրավիճակներից հետո: Մինչ այդ էլ մանկուց կարծես սիրտս ձգտում էր դեպի Նա, սակայն մոտենում էի նրան միայն կյանքի դժվար իրավիճակներում:
Քանի որ Աստված մեր համար այդքաաաան անհրաժեշտ է ինչու բոլոր մարդկիկ էլ ի վերջո Նրա օգնությամբ չեն դառնում հաստատապես դէպի Նա եւ պատասխանում այս ՄԵԾ սիրույն: Համաձայն եմ, որ դրա համար նաեւ մեր կամքն է անհրաժեշտ: Նա բոլորի՞ս է ձգում դեպի իրեն:
Ինչու են մարդիկ հորինում իրենց համար իրենց «աստծուն» եւ հավատում իրենց հորինածին՝ այսինքն իրենց, իսկ այդ դեպքում դրանից այն կողմ իրենք չեն կարող գնալ...
Հասկանում եմ, որ սխալ է այս ամենով մտահոգվելը, քանի որ ինքս իմ հետ պայքարում դեռ պիտի հաղթեմ... որը դժվար է շատ հաճախ: Ի վերջո Աստծո ճանապարհները քննելը չենք կարող: Խնդրում եմ ուղղեք իմ մտքերը, մտահոգությունները որպեսզի ի վերջո դա բարի պտուղ տա... Աստվածահաճո գործի վերածվի, .....
Դժվար է տեսնել մարդկանց, որոնք իրենք իրենց են հավատում, ու պնդում են որ բոլոր մարդիկ հավատում են իրենց հորինած «աստծուն»: Չէ որ ի վերջո այդպես մտածող մարդը եւ անկեղծ հավատք ունեցողը հավասար են Աստծո առաջ: Եւ ամենակարեւորը պետք է նման մարդկանց հետ խոսել այս թեմայով, միգուցե դա վնասի թե ինձ թե իրեն:
ՈՒ ինչու եթե հարց է առաջանում միշտ պատասխանը փնտրում եմ Աստծո խոսքի մեջ, իսկ չհավատացողը ամեն տեղ, բացի Նրանում........Կա սատանա .. երեւի դա հաշվի չեն առնու՞մ:
Կարինա ջան, քո հարցի մեջ կա նաև պատասխան, սատանան կա, գոյություն ունի և չի կարելի նրան թերագնահատել, քանզի նա ջանք չի խնայում մարդուն հեռացնել Ճշմարիտ և միակ Աստծո ճանաչողության ճանապարհից: Այո հավատքը Աստծուց է տրված մարդուն, սակայն մարդիկ այդ հավատքը "օգտագործում են" սպառողական նպատակներով, նրանց ամենևին էլ պետք չի Աստված որը պահանջում է փոխվել, զարգանալ հոգեպես, դառնալ ավելի հոգևոր քան աշխարհիկ:Այդ իսկ պատճառով մարդիկ հորինում են իրենց "աստվածներին", իրենց հարմար և համապատասխանող: Աստված գնում է բոլորին ընդառաջ, սակայն Աստված երբեք մարդուն չի ստիպի իր կամքին հակառակ հավատալ, թեպետ Իրեն համար դա ամենևին էլ անհնար չէ: Աստված կանգնած է յուրաքանչյուրիս դռան առաջ, հոգու դռան առաջ. մեկ անգամ բախել է այն. մնում է մենք բացենք և ներս ընդունենք:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Եթե Աստծուն պետք լինի, որպեսզի այդպիսիք լինեն, որով Աստծո փառքը կավելանա և եկեղեցին կամրանա, ապա կլինեն:
Տեր Հայր, բայց եթե լինի ապա եկեղեցին /առաքելական/ ինչ վերաբերմունք կցուցաբերի այդ հոգևորականի նկատմա՞մբ
razmik21
16.05.2010, 13:00
Որքան էլ մենք այլ եկեղեցիները, խոսքը գնում է ավանդական, առաքելահիմն եկեղեցիների մասին, հերձվածող ընդունենք, այնուամենայնիվ նրանք նույնպես Քրիստոսի հոտն են. Ըստ Ձեզ միայն Հայ Առաքելական եկեղեցին է , որ փրկության ճանապարհ է հարթում մարդկանց համար: Արդյոք այլ եկեղեցինրի հետևորդ լինելը նշանակում է դատապարտվել դժոխքի?
Տեր Հայր շատ հետաքրքիր էր ինձ համար ինչու եք մի դեպքում ժխտում այլ եկեղեցիների հավատացյալների փրկվելը՝ ՀԱԵ համարելով միակը, իսկ վերջին գրառման մեջ երբ պետք էր Ձեր պնդումը հիմնավորել, սկսեցիք խոսել այլ եկեղեցիներում հավատացյալների փրկության մասին… Սա երկակի ստանդա՞րտ է…
Ինչու ՞ մի դեպքում առաջնային են համարում ազգային-"եկեղեցական" ավանդույթներն ու դրանցից բխող մտածելակերպը, իսկ մյուս դեպքում երբեմն առաջնային համարում Աստվածաշունչը.... Կարծում եմ, որպես "հոգևորական" պետք է կողմորոշվեք թե, որ տրամանբանությամբ եք առաջնորդվում. նախ Դուք և հետո առաջնորդում մյուսներին:
Կա՛մ Աստվածաշունչ, կա՛մ ազգային ավանդական արժեքներ, որոնք շատ հարցերում ուղղակի չեն համընկնում:
Ես Ձեզ բազմիցս հարց եմ տվել, թե որո՞նք են այլ եկեղեցիների (խոսքս իրական աղանդների մասին չէ) գործունեության "սխալները", որոնցից ելնելով պատասխանատվություն եք վերցնում աղանդ անվանել դրանց: Եվ Դուք պատասխանել եք ընդամենը, որ այդպես եք անվանում նրա համար որովհետև "օտարածին" են, ոչ ազգային, ոչ առաքելական…
Մինչև Ձեր մեջ բերված գրառումը կարծում էի Դուք առաջնորդվում եք ավանդական արժեքներով, այլ ոչ թե Սուրբ գրքով, սակայն այս գրառումից հետո հարց առաջացավ, իրո՞ք Աստվածաշնչով եք առաջնորդվում, թե երբեմն արդարանալու համար մեջբերումներ եք օգտագործում…
Հարգանքներս...
Ter Hayr
18.05.2010, 23:12
Տեր Հայր, բայց եթե լինի ապա եկեղեցին /առաքելական/ ինչ վերաբերմունք կցուցաբերի այդ հոգևորականի նկատմա՞մբ
Այնպես ինչպես առաքյալների նկատմամբ. կընդուներ, կհարգեր, ամենուրեք կպատվեր Աստծո հրաշքի մասին:
Ter Hayr
18.05.2010, 23:28
Տեր Հայր շատ հետաքրքիր էր ինձ համար ինչու եք մի դեպքում ժխտում այլ եկեղեցիների հավատացյալների փրկվելը՝ ՀԱԵ համարելով միակը, իսկ վերջին գրառման մեջ երբ պետք էր Ձեր պնդումը հիմնավորել, սկսեցիք խոսել այլ եկեղեցիներում հավատացյալների փրկության մասին… Սա երկակի ստանդա՞րտ է…
Ինչու ՞ մի դեպքում առաջնային են համարում ազգային-"եկեղեցական" ավանդույթներն ու դրանցից բխող մտածելակերպը, իսկ մյուս դեպքում երբեմն առաջնային համարում Աստվածաշունչը.... Կարծում եմ, որպես "հոգևորական" պետք է կողմորոշվեք թե, որ տրամանբանությամբ եք առաջնորդվում. նախ Դուք և հետո առաջնորդում մյուսներին:
Կա՛մ Աստվածաշունչ, կա՛մ ազգային ավանդական արժեքներ, որոնք շատ հարցերում ուղղակի չեն համընկնում:
Ես Ձեզ բազմիցս հարց եմ տվել, թե որո՞նք են այլ եկեղեցիների (խոսքս իրական աղանդների մասին չէ) գործունեության "սխալները", որոնցից ելնելով պատասխանատվություն եք վերցնում աղանդ անվանել դրանց: Եվ Դուք պատասխանել եք ընդամենը, որ այդպես եք անվանում նրա համար որովհետև "օտարածին" են, ոչ ազգային, ոչ առաքելական…
Մինչև Ձեր մեջ բերված գրառումը կարծում էի Դուք առաջնորդվում եք ավանդական արժեքներով, այլ ոչ թե Սուրբ գրքով, սակայն այս գրառումից հետո հարց առաջացավ, իրո՞ք Աստվածաշնչով եք առաջնորդվում, թե երբեմն արդարանալու համար մեջբերումներ եք օգտագործում…
Հարգանքներս...
Աստված օրհնի քեզ.
Ճիշտն ասած ես ինչ-որ չեմ հիշում, որ ասել եմ , թե փրկությունը հնարավոր է միայն Հայ Առաքելական եկեղեցու շնորհիվ: Եթե դու գրառումներից որևէ մեկում գտնես ապա խնդրում եմ ուղարկիր ինձ: Ինչ վերաբերում էԱստվածաշքւնչ և ազգային ավանդույթներ հարաբերությանը. Ես բազմիցս ասել եմ, որ մեր եկեղեցին հայի համար մատուցում 2 ծառայություն. նախ, որ Հիսուս Քրիստոսի խոսքի քարոզողն է և ըստ այդմ էլ հավատացյալի համար իր Խորհուրդներով ճանապարհ է հարթում առ Աստված, և սփյուռքի պարագային ծառայում է որպես ազգային-ավանդական արժեքների կրող և ջատագով:
Եկեղեցին ՄԻՇՏ առաջնորդվել է Աստվածաշնչով, որից եթե ես մեջբերումներ եմ անում , ամենևին ոչ նրա համար, որ ցանկանում եմ արդարանալ, որի կարիքը ամենևին չունեմ, գոնե այս կայքում և ընդհանրապես:
Ինչ վերաբերում է աղանդներին, ապա նրանք նույն Աստվածաշնչի կամայական մեկնաբանությունն են կատարում` մեծամասամբ, որի պատճառով, նաև ինչ-ինչ այլ իրենց հայտնի պատճառներով նրանք չեն միանում մեր եկեղեցուն և չեն կարող կոչվել ավանդական եկեղեցի, այլ մեր կողմից անվանվում են աղանդ, քանզի նաև մեր ընդունված դավանանքից շեղված են:
Ինչ մնում է նրանց օտարածին լինելուն, ապա այո այդպես էլ կա: Նրանք ոչ թե օտարածին են դրա համար աղանդ: Ես այդ խոսքը օգտագործել եմ, որպեսզի ցույց տամ թե որքանով անաղարտ և ճշմարիտ է մեր եկեղեցու դավանանքը, որը երբևէ աղանդավորական հոսանք չի առաջացրել:
Ինչ վերաբերվում ինձ, ապա ես առաջնորվում եմ Աստվածաշնչով և եկեղեցու դավանանքով, որն ի դեպ բխել է նույն այս Գրքից և նաև քրիստոնեական արժեքների վրա , ասել է թե նույն Աստավածաշնչի , հիմված ազգային ավանդույթներով և արժեքներով: Ինչպես որ վայել է հայ քրիստոնյային:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Ես այդ խոսքը օգտագործել եմ, որպեսզի ցույց տամ թե որքանով անաղարտ և ճշմարիտ է մեր եկեղեցու դավանանքը, որը երբևէ աղանդավորական հոսանք չի առաջացրել:
Միգուցե` բացառությամբ պավլիկյան ու թոնդրակյան շարժումների՞...
Տեր Հայր, նաեք ,երբ կարդում էի Սսի կաթողիկոսության ներկայիս կարգավիճակի վերաբերյալ հոդվածը, այնտեղ ասվում էր, որ այն ազատ կաթողիկոսություն է,բայց որոշակի հարցերում ճանաչում է Մայր Աթոռի գերագահությոյւնը, ինչն հարցերի մասին է խոսքը՞
Ter Hayr
20.05.2010, 01:10
Միգուցե` բացառությամբ պավլիկյան ու թոնդրակյան շարժումների՞...
Թերևս, թեպետ շատերև հակված են մտածելու, որ այնուամենայնիվ նրանց սկիզբը դրսիցէ:
Ter Hayr
20.05.2010, 01:13
Տեր Հայր, նաեք ,երբ կարդում էի Սսի կաթողիկոսության ներկայիս կարգավիճակի վերաբերյալ հոդվածը, այնտեղ ասվում էր, որ այն ազատ կաթողիկոսություն է,բայց որոշակի հարցերում ճանաչում է Մայր Աթոռի գերագահությոյւնը, ինչն հարցերի մասին է խոսքը՞
Այդ ավելի շատ կրում է ֆորմալ տեսք: Սսի կաթողիկոսությունը ընդունում է, որ Մեր Հայրապետը Ամենայն հայոց կաթողիկոսն է: Մնացյալ բոլոր հարցերում այն ինքնուրույն է: Նաև դավանաբանական խնդիրների շուրջ նա չի կարող ինքնուրույն ժողովներ գումարել:
Օրհնությամբ Տեր Շմավոն քահանա
Այդ ավելի շատ կրում է ֆորմալ տեսք: Սսի կաթողիկոսությունը ընդունում է, որ Մեր Հայրապետը Ամենայն հայոց կաթողիկոսն է: Մնացյալ բոլոր հարցերում այն ինքնուրույն է: Նաև դավանաբանական խնդիրների շուրջ նա չի կարող ինքնուրույն ժողովներ գումարել:
Օրհնությամբ Տեր Շմավոն քահանա
շնորհակալություն տեր Հայր, ուրեմն նույն կարգավիճակում է նաև մյուս ՝ Երուսաղեմի և Կ.Պոլսի պատրիարքությունները՞
տեր հայր մի հարց ունեմ,օրինակի համար ինչու՞ երբ մտնում ես եկեղեցի տեր հայրը միշտ լինում է իր համար առանձնացված սենյակում ու ենթադրենք ես ուզում եմ, որ ինձ օրհնի նա չկա, միթե ես պետք է ման գամ եկեղեցու ինչ-որ մի սենյակում տեր հորը: Ու ևս մի բան ի՞նչ իրավունքով է եկեղեցու հավաքարարը իրեն իրավունք վերապահում գոռալ մեկի վրա ով նստած է եկեղեցում, ուղղակի ոտքը ոտքին դրած ու մի բան էլ ամբողջ մարդկանց առաջ վիրավորի ասելով, որ դուք չեք հարգում Աստծո տունը, ինչքանով տեղյակ եմ հավաքարարը այդպիսի իրավունքներ չունի ու սա միայն մի եկեղեցում չեմ հանդիպել: հա մի բան էլ, եթե ըստ եկեղեցու օրնեքների կինը պետք է գլխաշորով մտնի, ապա ինչու՞ չկա համապատասխան օրենք, որպեսզի այդ կարգը լինի, եթե մինչև այս չկա արդյո՞ք դա չի նշանակում, որ դա պարտադիր չէ…
Ter Hayr
22.05.2010, 21:14
շնորհակալություն տեր Հայր, ուրեմն նույն կարգավիճակում է նաև մյուս ՝ Երուսաղեմի և Կ.Պոլսի պատրիարքությունները՞
Ոչ, Պատրիարքական աթոռների պարագային այդպես չէ: Այո նրանք ինքնուրույն են, սակայն կախվածությունը ֆորմալ չէ: Պատրիարքները չեն կարող եկեղեցու հետ կապված գլոբալ խնդիրները լուծել առանց Մայր Աթոռի համաձայնության: Մայր Աթոռ և նվիրապետական այդ երկու աթոռների այս տեսակ վիճակը գալիս է նաև տվյալ երկրների պետական մոտեցումներից այդ աթոռների նկատմամբ:
Օրհնությամբ `Տեր Շմավոն քահանա
Ter Hayr
22.05.2010, 21:32
տեր հայր մի հարց ունեմ,օրինակի համար ինչու՞ երբ մտնում ես եկեղեցի տեր հայրը միշտ լինում է իր համար առանձնացված սենյակում ու ենթադրենք ես ուզում եմ, որ ինձ օրհնի նա չկա, միթե ես պետք է ման գամ եկեղեցու ինչ-որ մի սենյակում տեր հորը: Ու ևս մի բան ի՞նչ իրավունքով է եկեղեցու հավաքարարը իրեն իրավունք վերապահում գոռալ մեկի վրա ով նստած է եկեղեցում, ուղղակի ոտքը ոտքին դրած ու մի բան էլ ամբողջ մարդկանց առաջ վիրավորի ասելով, որ դուք չեք հարգում Աստծո տունը, ինչքանով տեղյակ եմ հավաքարարը այդպիսի իրավունքներ չունի ու սա միայն մի եկեղեցում չեմ հանդիպել: հա մի բան էլ, եթե ըստ եկեղեցու օրնեքների կինը պետք է գլխաշորով մտնի, ապա ինչու՞ չկա համապատասխան օրենք, որպեսզի այդ կարգը լինի, եթե մինչև այս չկա արդյո՞ք դա չի նշանակում, որ դա պարտադիր չէ…
Հարգելիս, չմոռանանք որ Տեր Հայրն էլ է մարդ, և կարող է հոգնել, կամ նստել կամենա, կամ էլ հաց ուտի: Եւ պետք չէ ծուլանալ, և վստահ եմ , եթե մի փոքր համբերեք ապա քահանան ձեզ կմոտենա: պետք չէ այդպիսի պահանջատիրական դիրքում լինել: Լավ?
Հավաքարարի պարագային համաձայն եմ, սխալ են անում որ ինչպես ասում ես նկատողություն անելիս գոռում են, կարելի է մեղմ ասել: Ինչ վերաբերում է գլխաշորով լինելուն եկեղեցում, ապա վստահ եմ , որ մեր կանաց և աղջիկների մեծամասնությունից էլ ավելի գիտեն, որ եկեղեցի մտնելիս պետք է գլխաշոր ունենան: Բայց չգիտես ինչու , մեր հայկական ավանդույթի, "սենց էլ կլինի " կամ "Աստված սրտիս է նայում , այլ ոչ գլխաշորիս " համաձայն շատերը ծուլանում են և չեն կարևորում այս պարագան: Բայց մեկ բան պետք է հիշենք և սա Ավետարանական պատգամ է ,- ով քչի մեջ է հավատարիմ, շատի մեջ էլ հավատարիմ կլինի:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
տեր Հայր, մի այդպիսի բան էլ ես եմ նկատել մեր քաղաքի կաթողիկե եկեղեցում՝ հավաքարարաը վառվաճ մոմերը արագ արագ մարելով հավաքում գնում է, արդյոք դա ճիշտ քայլ է , երբ օրինակա ես գնում մոմ եմ վառում , ու իմ վառած մոմը հավաքարարաը նմիջապես հետո մարում է և գցում աղբարկղը
My World My Space
28.05.2010, 11:10
Օրհնյա Տե՛ր հայր,
Տեր հայր, խնդրում եմ մեկնաբանեք հետևյալ միտքը
"Երանի հոգով աղքատներին, որովհետև նրանցն է երկնքի արքայությունը" Ավետարան ըստ Մատթեոսի 5:3
Հոգով աղքատները` դեբիլներն են (հիվանդությունն ի նկատի ունեմ), կամ մերօրյա Դեբիլները, որոնց մասին կարելի է հաճախ լսել "Ոչ խելք ունի, ոչ մեղք":
Լինել հոգով աղքատ, ըստ տրամաբանության նշանակում է նաև հասու չլինել Տիրոջ խոսքին, բայց չէ՞ որ ասված է, որ միայն Հիսուսով կարելի է հավիտենական կյանք գտնել:
կանխավ շնորհակալ եմ
Ter Hayr
04.06.2010, 23:21
Օրհնյա Տե՛ր հայր,
Տեր հայր, խնդրում եմ մեկնաբանեք հետևյալ միտքը
Հոգով աղքատները` դեբիլներն են (հիվանդությունն ի նկատի ունեմ), կամ մերօրյա Դեբիլները, որոնց մասին կարելի է հաճախ լսել "Ոչ խելք ունի, ոչ մեղք":
Լինել հոգով աղքատ, ըստ տրամաբանության նշանակում է նաև հասու չլինել Տիրոջ խոսքին, բայց չէ՞ որ ասված է, որ միայն Հիսուսով կարելի է հավիտենական կյանք գտնել:
կանխավ շնորհակալ եմ
Հոգով աղքատ նշանակում է հոգով ձերբազատված լինել մեղքից: Այս խոսքի լրացումն է մյուսը, որն ասում է թե սրտով մաքուրները Աստծո տեսությանը կարժանանան: Իսկ սրտով մաքուր նաև նշանակում է կատարել աստվածահաճո գործեր; քանզի Ավետարանն իսկ ասում է, սրտից , ասել է թե հոգուց են բղուն այն ամեն գեղեցիկը, ինչով մարդ կարողանում է նմանվել իր Արարչին: Այնպես որ մի խորշեք երբևէ դառնալ հոգով աղքատ:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն քահանա
Mephistopheles
05.06.2010, 06:14
Տեր Հայր, Հայ Առաքելական եկեղեցին ընդունու՞մ է էվոլյուցիան… թե՞ ընդունում է Արարման Վարկածը…
Շնորհակալ եմ
Ter Hayr
17.06.2010, 01:35
Տեր Հայր, Հայ Առաքելական եկեղեցին ընդունու՞մ է էվոլյուցիան… թե՞ ընդունում է Արարման Վարկածը…
Շնորհակալ եմ
Արարարումը վարկած չէ, այլ իրականություն.
Իսկ հարցը որ տվեցիք, ինչ պատասխան էիք ակնկալում?
Օրհնությամբ` Տեր շմավոն քահանա
Արարարումը վարկած չէ, այլ իրականություն.
Ինչո՞վ է իրականություն, ուղղակի հավատում եք ու վերջ, բայց դա համարել իրականություն շատ կոպիտ է ասված ու իրականությանը մոտ չէ: Իսկ ի՞նչ փաստեր կարո՞ղ եք բերել, որ մարդիկ ընդունեն, այլ ոչ թե կուրորեն հավատան:
Mephistopheles
17.06.2010, 02:56
Արարարումը վարկած չէ, այլ իրականություն.
Իսկ հարցը որ տվեցիք, ինչ պատասխան էիք ակնկալում?
Օրհնությամբ` Տեր շմավոն քահանա
հիմնավոր պատասխան էի սպասում
Բարև ձեզ հարգելի Տեր Հայր, հարցս հետևյալն է.
Ես մի ծանոթ ունեմ, որ երբ նա մտնում է եկեղեցի հանկարծակի սկսում է արտասվել, նրա աչքերին երևում են արցունքի կաթիլները, ինչպես եք բացատրում այս երևույթը: Նախապես նշեմ, որ դա տեղի է ունենում անկախ նրա կամքից, և նա լրիվ առողջ է:
3արգելի քահանայ
Ըստ մեր Առաքելական եկեղեցու երբ մարդը մահանում է արդեօ՞ք նրա հոգին կենդանի է եւ կարող է զգալ իր անմիջական հարազատների դժւարութունները եւ անհանգստութիւնները կամ հասկանու՞մ է այս աշխարհում պատահած իրողութիւնները :
Մոդերատորական. Մի շարք գրառումներ ջնջվել են, հեղինակները՝ տուգանվել: Կրկնում եմ. թեման նախատեսված է միայն քահանային հարցեր ուղղելու և պատասխաններ ստանալու համար: Որոշ դեպքերում թույլատրելի են հավելյալ հարցեր ուղղելը, եթե պատասխանը չի բավարարել կամ պարզաբանման կարիք ունի: Սակայն ոչ մի դեպքում թեման չպիտի վերածվի բանավեճի, իսկ քահանայի նկատմամբ պետք է պահպանվի անհրաժեշտ հարգանք:
Հարգարժան Տեր Հայր,
երբ որ մարդիկ մահանում են, իրենց հոգիները ո՞րտեղ են գնում մինչև ահեղ դադաստանի օրը:
Շնորհակալություն:
Mephistopheles
26.06.2010, 04:08
Տեր Հայր, քանի որ Արարման Վարկածը վարկած չեք համարվում այլ համարում եք իրականություն, ապա.
1. պե՞տք է այն դասավանդել դպրոցներում էվոլյուցիայի փոխարեն թե՞ ոչ
2. և եթե պետք է դասավանդել ապա ո՞ր առարկայի շրջանակներում, կենսաբանությա՞ն, թե մեկ այլ … (հարցը վերաբերվում է նաև բժշկական ինստիտուտի դասերին)
3. ինչպիսի՞ն եք պատկերացնում եկեղեցու դերն այս հարցում
Կանխավ շնորհակալ եմ պատասխանի համար
Հարգելի Տեր Հայր,
Ես, ինչպես և ցանակացած մահկանցու բազմաթիվ մեղքեր եմ գործել իմ կյանքի ընթացքում, և դրանցից մի երկուսը առավել ցավ են պատճառել և պատճառում հոգուս: Դրանք անգիտակցաբար եմ արել և իսկապես զղջացել ու զղջում եմ: Գուցե նաև չափազանցնում եմ իմ գործած մեղքերի մեծ լինելը, սակայն միևնույն է դրանք մեղք եմ համարում: Զատկի ժամանակ ծոմ եմ պահել և ապաշխարել` մասնակցելով ընդհանուր խոստովանության: Ողջ սրտով հավատում եմ Աստծուն և գիտեմ, որ Նա ներել է ինձ, սակայն ոչ մի կերպ չեմ կարողանում հանգիստ գտնել, ամեն անգամ, երբ կրկին հիշում եմ դրանց մասին, ցավ եմ ապրում և կրկին ներում հայցում: Խնդրում եմ ասեք, արդյոք պետք է գնալ անհատական խոստովանության, թե ընդհանուր խոստովանությունն արդեն բավական է եղել և պարզապես պետք է ամեն ինչ անել, որպեսզի մոռանամ դրանց մասին: Եվ ինձ միշտ հետաքրքրում է այն, թե արդյոք մի բանի դիմաց ներում ստանալու համար Աստծուն անընդհատ աղոթել չի? նշանակում, որ դու ակամա կասկածում ես, թե նա քեզ ներել է և էլի ու էլի շարունակում ես աղոթել: Բազմիցս լսել եմ, որ Աստծուն ի սրտե աղոթելուց հետո պետք է հանգիստ լինել, որ արդեն ներված ես և չի կարելի անընդհատ միևնույն հարցով (աղոթքով) դիմել Նրան: Կա? նման բան և ինչպես անեմ, որպեսզի ի վերջո հանգիստ գտնեմ:
Տէր հայր ինչու են հնում սատանային համարել ԱՐէգակ (խօսքը Գրիգոր Տաթեւացու մասին է):
Հարգելի քահանա, ինձ հետաքրքրում է` ինչ խորհուրդ ունի թաղման քելեխի ժամանակ բաժակաճառից հետո բաժակները` միայն մատներով միմյանց խփելը ? Ինչն է պատճառը,որ մյուս առիթներում բաժակների` միմյանց կպնելը կարելի է,իսկ էս դեպքում ոչ??
Մի շաբաթ հետո պետք է մկրտվենք: Մկրտությունը կատարելու է հայ քահանան: Ինձ հետաքրքրում է՝ ռուսական եկեղեցու կողմից արդեն իսկ օրհնված խաչը կարելի՞ է օգտագործել այդ մկրտության ժամանակ:
hovohomo
19.10.2010, 01:55
Հարգելի Տեր Հայր,
1 ինչպե՞ս բազմացավ մարդկությունը, չէ՞ որ Ադամի ու Եվայի եղբայրասպան որդին մեկի հետ պետք է ամուսնանար, եվ այն էլ ոչ իր արյունակցի, (քանզի դա սրբապղծություն պետք է լիներ),
2 եթե Եվան ենթարկվեր Աստծո հրահանգին եվ չուտեր արգելված պտուղը, մարդիկ մինչև օրս չպիտի՞ տարբերեին լավը ու վատից,
Նախապես շնորհակալ եմ
http://www.youtube.com/watch?v=NU1vao19Nzk
Օրհնեցեք Տեհ Հյր, Տեր Հայր այս վիդեօյում ինչ են երգում ապագա քահանանե՞րը, ինչ ո՞ր երդման արարողություն է՞
Տե՛ր Հայր, խնդրում եմ պատասխանեք հետևյալ հարցիս.
Երբ Աստված մարդկանց համար սահմանում էր մաքուր և պիղծ կենդանիները, նա, ի թիվս այլ կենդանիների, մարդու համար պիղծ համարեց նաև ճագարը և խոզը՝ պատվիրելով չուտել դրանց միսը: Բայց ինչպես գիտենք, համարյա ողջ քրիստոնյա աշխարհը ուտում է հիշյալ կենդանիների միսը: Արդյո՞ք դա մեղսագործություն չէ:
Շնորհակալություն:
Ինչ տարբերություն կա Առաքելական ու Ավետարանչական եկեղեցիների միջև?
Հիմա կան արդյոք Աստծո կողմից ուղարկված մարդիք, որոնք կանխագուշակում են ապագան ու կարողանում են Աստծո հովանավորությամբ ճիշտ խորհուրդներ տան մարդկանց?
McGregor
10.02.2011, 15:07
Բարև ձեզ:
Պատահաբար հայտնաբերեցի այս ֆորումը, շատ ուրախացա և սրտանց ողջունում եմ ձեզ: Այս և նմանատիպ ֆորումները հանդիսանում են հրաշալի հնարավորություն հարցերի և պատասխանների միջոցով հստակորեն պատկերացնել մեր դերը կյանքում և կրոնի դերը մեր կյանքում:
Թույլ տվեք մի հարց տալ, ես շատ հավատում եմ Աստծուն, Քրիստոնեությանը և մեծ հավատքով կնքվել եմ: Վերջերս մասնակցեցի մի կնունքի արարողությանը, որտեղ քահանան կնքվողին ասեց, որ շրջվի դեպի արևմուտք և երեք անգամ կրկնի, թե նա հրաժարվում է սատանայից: Շատ գեղեցիկ և ազդեցիկ պահ էր: Սակայն, ես ակնթարթորեն հիշեցի իմ կնունքը և ներկա գտնողներից ճշտելուց հետո հաստատ կարող եմ ասել, որ քահանան իմ կնունքի ժամանակ ուղղակի չարեց դա: Շատ անհանգստացա, կարդացի կնունքներ կատարելու ցավոք ռուսերեն ընթացակարգը/հայերենը չկա համացանցում/ և հասկացա, որ կնքման արարողության այդ բաղկացուցիչը կա նաև ուղղափառ եկեղեցում: Այսպիսով ես չափազանց անհանգիստ եմ դրա համար, բայց միևնույն ժամանակ հավատով լի, որ կամքը Աստծո իրականությունն է իմ: Շատ եմ խնդրում, հարգելի հոգեվորականներ, կմեկնաբանեք իմ իրավիճակում ինչպես վարվել?
Կանխավ շնորհակալություն
Հիդրոգեն
20.02.2011, 15:39
Ter Hayr, պատկերացրեք մի երկիր որպես պետական կրոն է ընդունել մի կրոն, համաձայն որի եթե մարդը ձախ ձեռքի գոնե մեկ մատին մատանի չի կրում, նա մեղք է գործում։ Այդ երկրի բնակչության մի մասը չի դավանում այդ կրոնին, սակայն մեծամանսությունը չափազանց հավատացող է։
Որոշ ժամանակ անց այդ երկրի կրոնական առաջնորդները որոշում են տեղեկացնել ժողովրդին, որ մատանի չկրողները ոչ միայն ինքներն են մեղք գործում, այլև նրանց պատճառով մեղսավոր են դառնում նաև հասարակության նորմալ հավատացյալները։
Առաջնորդները նաև կոչ են անում օրենք հաստատել, համաձայն որի առանց ձախ ձեռքին մատանի կրելու հասարակություն դուրս գալն անօրինական կլինի և կպատժվի ազատազրկմամբ։ Արդյունքում հավատացյալ հասարակությունը ստիպում է կառավարությանը հաստատել համապատասխան օրենքը, և արդյունքում որոշ մարդիկ սահմանափակվում են իրենց իրավունքների մեջ այն կրոնի պատճառով, որն իրենցը չէ։
Ինչպե՞ս դուք կգնահատեիք այդ առաջնորդների վարած քաղաքականությունը։
Ի՞նչ գնահատական դա կարող էր ստանալ հայոց եկեղեցու կողմից։
Տեր_Համբարձում
29.05.2011, 21:29
Բարև ձեզ հարգելի Տեր Հայր, հարցս հետևյալն է.
Ես մի ծանոթ ունեմ, որ երբ նա մտնում է եկեղեցի հանկարծակի սկսում է արտասվել, նրա աչքերին երևում են արցունքի կաթիլները, ինչպես եք բացատրում այս երևույթը: Նախապես նշեմ, որ դա տեղի է ունենում անկախ նրա կամքից, և նա լրիվ առողջ է:
Հարգելի մասնակից, ասեմ որ նմանօրինակ դեպքերը շատ են հանդիպում, ամեն դեպքում դրանում աննոռմալ ոչինչ չկա: Երեևույթի պատճառները շատ տարբեր կարող են լինել, խորհուրդս է որպեսզի այդ անձը խոսի մի որևիցե քահանյի հետ:
Օրհնություններով Տեր Համբարձում Դանիելյան
Տեր_Համբարձում
29.05.2011, 21:34
Հարգելի Տեր Հայր,
Ես, ինչպես և ցանակացած մահկանցու բազմաթիվ մեղքեր եմ գործել իմ կյանքի ընթացքում, և դրանցից մի երկուսը առավել ցավ են պատճառել և պատճառում հոգուս: Դրանք անգիտակցաբար եմ արել և իսկապես զղջացել ու զղջում եմ: Գուցե նաև չափազանցնում եմ իմ գործած մեղքերի մեծ լինելը, սակայն միևնույն է դրանք մեղք եմ համարում: Զատկի ժամանակ ծոմ եմ պահել և ապաշխարել` մասնակցելով ընդհանուր խոստովանության: Ողջ սրտով հավատում եմ Աստծուն և գիտեմ, որ Նա ներել է ինձ, սակայն ոչ մի կերպ չեմ կարողանում հանգիստ գտնել, ամեն անգամ, երբ կրկին հիշում եմ դրանց մասին, ցավ եմ ապրում և կրկին ներում հայցում: Խնդրում եմ ասեք, արդյոք պետք է գնալ անհատական խոստովանության, թե ընդհանուր խոստովանությունն արդեն բավական է եղել և պարզապես պետք է ամեն ինչ անել, որպեսզի մոռանամ դրանց մասին: Եվ ինձ միշտ հետաքրքրում է այն, թե արդյոք մի բանի դիմաց ներում ստանալու համար Աստծուն անընդհատ աղոթել չի? նշանակում, որ դու ակամա կասկածում ես, թե նա քեզ ներել է և էլի ու էլի շարունակում ես աղոթել: Բազմիցս լսել եմ, որ Աստծուն ի սրտե աղոթելուց հետո պետք է հանգիստ լինել, որ արդեն ներված ես և չի կարելի անընդհատ միևնույն հարցով (աղոթքով) դիմել Նրան: Կա? նման բան և ինչպես անեմ, որպեսզի ի վերջո հանգիստ գտնեմ:
Անհատական խոստովանությունը շատ կարևոր է յուրաքանչյուր անձի համար: Եվ իմ բարի խորհուրդն է ձեզ՝ ունենալ խոստովանահայր, որը ձեզ զերծ կպահի նմանատիպ կասկածներից:
Տեր_Համբարձում
29.05.2011, 23:45
Հարգելի քահանա, ինձ հետաքրքրում է` ինչ խորհուրդ ունի թաղման քելեխի ժամանակ բաժակաճառից հետո բաժակները` միայն մատներով միմյանց խփելը ? Ինչն է պատճառը,որ մյուս առիթներում բաժակների` միմյանց կպնելը կարելի է,իսկ էս դեպքում ոչ??
Ի տարբերություն մնացած արարողակարգերի, երբ հավաքվում ենք սեղանի շուրջ միաբանվելով, թաղման հոգեհացը բավականաչափ տարբերվում է մյուս բոլոր արարողակարգերից՝ նրանով, որ բոլորը միաբերան հավաքվում են Աստծո ողորմությունը խնդրելու՝ հանգուցյալի հոգու համար: Այս մոտեցումն է, որ մեզ ստիպում է լուռ մրմունջ կատարելու՝ հեռացնելով ուրախությունը և ցնծությունը, ինչը հատուկ է ուրախ սեղաններին:
Տեր Համբարձում, մի էսպիսի հարց ունեմ. Պատարագի ժամանակ ե՞րբ է ավելի ճիշտ, որ կատարվի մեղքերի խոստովանությունը… Հ.Գ. Այսօր տարբեր եկեղեցիներում այդ տարբեր ժամանակ է կատարվում ու ի՞նչով է դա պայմանավորված
Տեր_Համբարձում
31.05.2011, 00:30
Տեր Համբարձում, մի էսպիսի հարց ունեմ. Պատարագի ժամանակ ե՞րբ է ավելի ճիշտ, որ կատարվի մեղքերի խոստովանությունը… Հ.Գ. Այսօր տարբեր եկեղեցիներում այդ տարբեր ժամանակ է կատարվում ու ի՞նչով է դա պայմանավորված
Շնորհակալություն հարցի համար:
Սովորաբար խոսովանությունը պատարագի ժամանակ անհրաժեշտ է Սբ. Հաղորդություն ընդունելու համար, և անձը խոստովանության պետք է մասնակցի մինչ Սբ. Հաղորդությանը մոտենալը, մեր եկեղեցիներում ընդհանրական խոստովանությունը կատարվում է նախքան հաղորդություն ընդունելը, որպեսզի բոլոր պատրաստվածները մասնակից լինեն Սբ. Հաղորդությանը: Այն կատարում են անմիջապես հաղորդությունից առաջ: Կարևորը ոչ թե խոստովանություն կատարելու ժամանակահատվածն է այլ մինչ հաղորդվելը խոստովանության մասնակցելը:
Օրհնություններով Տեր Համբարձում Դանիելյան
Տեր Հայր, կխնդրեի որ մեկնաբանեք, թե ինչ նպատակ է հետապնդում Ավետարանի սկզբում պորտերի թվարկումը', Աբրահամից մինչև Հովսեփ, և դրան հետևող պնդումը, որ Հիսուսը Հովսեփից չե:Արդյոք այդ տրամաբանությունից չի հետևում, որ Հովսեփը եղջրակիր է, քանզի կուսածնությունը(պարթենոգենեզ) մարդկանց մոտ բացառվում է:
Նախօրոք շնորհակալություն:
Տեր Հայր լսել եմ, որ ամուսնության քավորը պետք է ամուսնացած լինի: Որքանով է դա համապատասխանում իրականությանը և եթե կա այդպիսի սահմանափակում, որն է դրա իմաստը:
Կանխավ շնորհակալ եմ պատասխանի համար:
My World My Space
27.06.2012, 19:59
Սեփական քավորական փորձից ասեմ, որ ցանակալի ա , բայց ոչ պարտադիր։ Նման դեպքում եկեղեցում քավորի կողքին կնոջ փոխարեն կանգնում է քավորի մայրը։
Պարտադիր լինելը բացատրվում է ամուսնական և ընտանեկան փորձ ունենալով, որով կարող է օգտակար լինել իր սանիկների նորաստեղծ ընտանիքին
Ամուսնության քավորը եկեղեցական խնդիր չի, ավելի շատ սոցիալական խնդիր է (եթե ծաղրանքով և անհարգանքով չվարվեին ոմանք, գուցե մի քահանա հիմա պատասխաներ)
հարգանքներս Տեր Հայր.
Աստված Սոդոմն ու Գոմորը կործանեց այնտեղ տիրող անբարոյական բարքերի (ինչքան որ ես գիտեմ նաև համասեռամոլության) պատճառով: Իսկ հիմա որոշ երկրներում եկեղեցին ամուսնացնում է համասեռամոլներին: Հիմա այդ եկեեցին Աստծո տուն կարո՞ղ է համարվել: Իսկ համասոռամոլ ամուսնացնող եկեղեցականը կարո՞ղ է Աստծո մարդ համարվել: Ձեր վերաբերմունքը ինչպիսի՞ն է այս հարցի նկտամմաբ: Ինչպե՞ս մենք վերաբերվենք այդ երևույթին: և արդյո՞ք մի օր հայ առաքելական եկեղեցին էլ կարող է վարվել այդպես(ամուսնացնել համասեռամոլներին):
Շնորհակալություն:
Quyr Qery
02.07.2012, 23:15
հարգանքներս Տեր Հայր.
Աստված Սոդոմն ու Գոմորը կործանեց այնտեղ տիրող անբարոյական բարքերի (ինչքան որ ես գիտեմ նաև համասեռամոլության) պատճառով: Իսկ հիմա որոշ երկրներում եկեղեցին ամուսնացնում է համասեռամոլներին: Հիմա այդ եկեեցին Աստծո տուն կարո՞ղ է համարվել: Իսկ համասոռամոլ ամուսնացնող եկեղեցականը կարո՞ղ է Աստծո մարդ համարվել: Ձեր վերաբերմունքը ինչպիսի՞ն է այս հարցի նկտամմաբ: Ինչպե՞ս մենք վերաբերվենք այդ երևույթին: և արդյո՞ք մի օր հայ առաքելական եկեղեցին էլ կարող է վարվել այդպես(ամուսնացնել համասեռամոլներին):
Շնորհակալություն:
Բա էդ պետություններին ինչի չի կործանում?
Տեր Հայր եթե զույգերից մեկը հայ չէ,պսակը Հայ առաքեական եկեղեցում ինչպե՞ս է օրհնվում ։ Նախապես շնորհակալություն։
Անվերնագիր
30.01.2017, 16:14
Տեր Հայր եթե զույգերից մեկը հայ չէ,պսակը Հայ առաքեական եկեղեցում ինչպե՞ս է օրհնվում ։ Նախապես շնորհակալություն։
Օ՜ որդյակ իմ, հոռի ա լինելու էտ դեպքում
Տեր-Սահակ քահանան` անցած տարի Էջմիածնում հայ հոգեւորականների ժողով է եղել, որի ընթացքում որոշվել է` Հայ առաքելական եկեղեցիներում խառնամուսնություններ չօրհնել:
Բայց զավակ իմ, մի տխրիր, մի հատ էլ վարիանտ կա.
Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի ծիսահայեցակարգային գրասենյակի պատասխանատու Հայր Զաքարիա Բաղումյանը հավելյալ պարզաբանում է` որպեսզի մեկն ամուսնանա Հայ Եկեղեցու զավակի հետ պետք է դավանական նույնություն. «Մեր եկեղեցին ճանաչում է Արևելյան Ուղղափառ, Ուղղափառ և Կաթոլիկ եկեղեցիների կատարած մկրտությունները, մյուսների դեպքում բազում խնդիրներ կան և քննարկվում են առանձին»:
աղբյուր (http://kron.armhels.com/?p=462)
Հ.Գ. Այնուամենայնիվ Հայ Առաքելական եկեղեցու կորսված դավթարներից մեկում ասվում էր՝«Եթե երկու սրտեր, վարդի թերթեր, սիրում են զմիմիյանց՝ ո՛չ կրոնը, ո՛չ ազգությունը, ո՛չ գույնը, նույնիսկ սեռը՝ կարևոր չեն: Ամեն
Ամեն :)
Ինձ ավելի կոնկրետ փաստաթղթերի հետ կապված տեղեկություններ են հարկավոր , Մայր Աթոռում նման հարցերի համար ու՞մ է պետք դիմել։
keyboard
02.02.2017, 21:38
Ամեն :)
Ինձ ավելի կոնկրետ փաստաթղթերի հետ կապված տեղեկություններ են հարկավոր , Մայր Աթոռում նման հարցերի համար ու՞մ է պետք դիմել։
Եկեղեցիներից մեկում մի 2 կոպեկ փող ես տալիս, մկրտության վկայական են գրում տալիս, դա տանում ես, օրհնում են, պսակում են, ոտերդ էլ պաչում ճամփում են:
ԼԱվ կլինի, որ էդ փողը քաղաքից հեռու եկեղեցիներից մեկում տաք տեր-տերին, համ իրան օգնած կլինեք, համ էլ ձեր վրա էժան կնստի, քաղաքի տեր-տերները բենտլի են քշում, գյուղինը էշով էլ են յոլա էթում, նենց որ, օօրհնեա ձեր պսակը:
Եկեղեցիներից մեկում մի 2 կոպեկ փող ես տալիս, մկրտության վկայական են գրում տալիս, դա տանում ես, օրհնում են, պսակում են, ոտերդ էլ պաչում ճամփում են:
ԼԱվ կլինի, որ էդ փողը քաղաքից հեռու եկեղեցիներից մեկում տաք տեր-տերին, համ իրան օգնած կլինեք, համ էլ ձեր վրա էժան կնստի, քաղաքի տեր-տերները բենտլի են քշում, գյուղինը էշով էլ են յոլա էթում, նենց որ, օօրհնեա ձեր պսակը:
Պսակը Գեղարդի վանքում պետք է լինի ,այդպես ենք որոշել , ինձ մի փոքր անհանգստացնում է այն փաստը ,որ ձգձգվում է , 2 օր միայն օրենքներին ծանոթանալու համար Էջմիածին եմ գնացել, բայց ոչ մի քահանա նոռմալ պատասխան չտվեց՝ կամ պատարագ են անում , կամ տեղում չեն, կամ էլ նման բաների համար ժամանակ չունեն ։
Շնորհակալ եմ շատ :)
keyboard
02.02.2017, 22:20
Պսակը Գեղարդի վանքում պետք է լինի ,այդպես ենք որոշել , ինձ մի փոքր անհանգստացնում է այն փաստը ,որ ձգձգվում է , 2 օր միայն օրենքներին ծանոթանալու համար Էջմիածին եմ գնացել, բայց ոչ մի քահանա նոռմալ պատասխան չտվեց՝ կամ պատարագ են անում , կամ տեղում չեն, կամ էլ նման բաների համար ժամանակ չունեն ։
Շնորհակալ եմ շատ :)
Խնդրեմ, եթե «օրինական» եք ուզում, այսինքն ձեր կամ ձեր զույգի համար խնդիր չի ֆիկտիվ մկրտվելը, ապա կարող եք մկրտվել, այսինքն «դառնալ» քրիստոնեա, հետո պսակ անել:
Իրականում երկար բանավիճել եմ մի տգետ սարկավագի հետ, առ այն, որ Հովհաննես Մկրտիչը Քրիստոսին Հորդանանում մկրտելուց ոչ մի վկայական չտվեց ու ոչ մի անուն չկպրցեց:
Էդ ստահակը ինձ ասում ա, որ տիեզերական ժողովներ են լինում, որոնց ժամանակ որոշվում ա եկեղեցական փաստաթղթերի ու օրենքների հերթականությունը:
Մի խոսքով դա եկեղեցու համար «օրինական» տարբերակն է կամ ինչպես ասեցի, մի քանի կոպեկ տվեք, թոթղ մի մկրտության վկայական գրեն տան ու վերջ:
Նշեմ նաև, որ մկրտության ծեսը տևում է 15-20 րոպե և կարող եք էլի հեռավոր մի եկեղոեցում անել:
Իկս առհասարակ, եթե ուզում եք պսակ անել գնացեք եկեղեցի, ցանկացած հավատացյալ մարդ կարող է աղոթ կարդալ և օրհնել ձեր պսակը, եթե ձեզ թղթային մասը չի հետաքրքրում:
Էսօր լիքը մարդիկ կան, որ ավելի հավատացյալ են, քան եկեղոցու տգետ տերտերներն ու սարկավագները:
Ես հոգևորական ընկերներ ունեմ ու գիտեմ, որ բոլորը չեն այդպիսին, բայց հիմնականում վատերը մեծամասնություն են կազմում:
Խնդրեմ, եթե «օրինական» եք ուզում, այսինքն ձեր կամ ձեր զույգի համար խնդիր չի ֆիկտիվ մկրտվելը, ապա կարող եք մկրտվել, այսինքն «դառնալ» քրիստոնեա, հետո պսակ անել:
Իրականում երկար բանավիճել եմ մի տգետ սարկավագի հետ, առ այն, որ Հովհաննես Մկրտիչը Քրիստոսին Հորդանանում մկրտելուց ոչ մի վկայական չտվեց ու ոչ մի անուն չկպրցեց:
Էդ ստահակը ինձ ասում ա, որ տիեզերական ժողովներ են լինում, որոնց ժամանակ որոշվում ա եկեղեցական փաստաթղթերի ու օրենքների հերթականությունը:
Մի խոսքով դա եկեղեցու համար «օրինական» տարբերակն է կամ ինչպես ասեցի, մի քանի կոպեկ տվեք, թոթղ մի մկրտության վկայական գրեն տան ու վերջ:
Նշեմ նաև, որ մկրտության ծեսը տևում է 15-20 րոպե և կարող եք էլի հեռավոր մի եկեղոեցում անել:
Իկս առհասարակ, եթե ուզում եք պսակ անել գնացեք եկեղեցի, ցանկացած հավատացյալ մարդ կարող է աղոթ կարդալ և օրհնել ձեր պսակը, եթե ձեզ թղթային մասը չի հետաքրքրում:
Էսօր լիքը մարդիկ կան, որ ավելի հավատացյալ են, քան եկեղոցու տգետ տերտերներն ու սարկավագները:
Ես հոգևորական ընկերներ ունեմ ու գիտեմ, որ բոլորը չեն այդպիսին, բայց հիմնականում վատերը մեծամասնություն են կազմում:
Այսպես թե այնպես երկուսս էլ քրիստոնյաներ ենք, ուղղակի տղան կաթոլիկ եկեղեցում է մկրտված։ Այսինք պե՞տք է մկրտվի՝ դավանափոխ լինի, իմ իմանալով առանց Մայր Աթոռի թույլտվության պսակ չի կարող տեղի ունենալ։ Իսկ մենք օրենքով ենք ուզում պսակը լինի։
keyboard
02.02.2017, 23:04
Այսպես թե այնպես երկուսս էլ քրիստոնյաներ ենք, ուղղակի տղան կաթոլիկ եկեղեցում է մկրտված։ Այսինք պե՞տք է մկրտվի՝ դավանափոխ լինի, իմ իմանալով առանց Մայր Աթոռի թույլտվության պսակ չի կարող տեղի ունենալ։ Իսկ մենք օրենքով ենք ուզում պսակը լինի։
Մայր Աթոռը հոգևոր կառույց ա, դրա թույլ տալ կամ չտալը օրենքով չի սահմանվում, ժողովուրդը կուրորեն հավատում ա իրանց իրանք էլ ինչ ուզում անում, ասում են։
Եթե կաթոլիկ ա ու ընդեղից թուղթ ունի, սրանք իրավունք չունեն չանեն։
Եթե թուղթ չունի ամենահեշտ ճանապարհը իմ ասածն ա: Գտեք քավոր, որ մկրտված լինի, թուղթ ունենա, կարա լինի պատահական մարդ, անգամ անծանոթ։
Գնացեք մի որևէ գյուղի եկեղեցի ու մկրտվեք, վերջ։
Թղթերը կա, պսկաը կգրանցեն, կօրհնեն, դուք ձեր ուզածը կստանաք ու Աստծուց հիասթաված կգնաք Հայաստանից։
ԱմԷն։
Մայր Աթոռը հոգևոր կառույց ա, դրա թույլ տալ կամ չտալը օրենքով չի սահմանվում, ժողովուրդը կուրորեն հավատում ա իրանց իրանք էլ ինչ ուզում անում, ասում են։
Եթե կաթոլիկ ա ու ընդեղից թուղթ ունի, սրանք իրավունք չունեն չանեն։
Եթե թուղթ չունի ամենահեշտ ճանապարհը իմ ասածն ա: Գտեք քավոր, որ մկրտված լինի, թուղթ ունենա, կարա լինի պատահական մարդ, անգամ անծանոթ։
Գնացեք մի որևէ գյուղի եկեղեցի ու մկրտվեք, վերջ։
Թղթերը կա, պսկաը կգրանցեն, կօրհնեն, դուք ձեր ուզածը կստանաք ու Աստծուց հիասթաված կգնաք Հայաստանից։
ԱմԷն։
Շնորհակալ եմ մեկ անգամ ևս։ Հայաստանից գնալ չկա։ Ոչ էլ Աստված է մեղավոր , որ իր տունը ԱՌԵՎՏՐԻ կենտրոն է դարձել։
Գիտունիկ
14.03.2018, 17:45
Որ թվականին է եղել ջրհեղեղը ՞
Գիտունիկ
13.11.2018, 16:28
Տեր Հայր կարելիա դառնալ Եհովաի վկա,ինչու ՞ են նրանք համարվում վտանգավոր
Տեր Հայր կարելիա դառնալ Եհովաի վկա,ինչու ՞ են նրանք համարվում վտանգավոր
Տեր Հայր չեմ, բայց ամեն դեպքում վտանգավոր կարող են համարվել օրինակ օրենք խախտողները։ Ուրիշ կարծիք/աշխարհայացք ունեցողները չեն կարող վտանգավոր լինել, քանի դեռ օրենք չեն խախտում։